Professional Documents
Culture Documents
ம த ல வ ன ச ப ப த த த First Edition ம கன ர மல ங கம full chapter download PDF
ம த ல வ ன ச ப ப த த த First Edition ம கன ர மல ங கம full chapter download PDF
ம த ல வ ன ச ப ப த த த First Edition ம கன ர மல ங கம full chapter download PDF
■■ ■ ■■ ■ ■■
Visit to download the full and correct content document:
https://ebookstep.com/download/ebook-47298736/
More products digital (pdf, epub, mobi) instant
download maybe you interests ...
https://ebookstep.com/product/as-95-teses-nos-devocionais-
diarias-nas-95-teses-de-martinho-lutero-sample-andre-bispo/
https://ebookstep.com/product/resiliencia-1st-edition-aa-vv/
https://ebookstep.com/product/una-grammatica-italiana-per-
tutti-2-edizione-aggiornata-2020-b2-b2-1st-edition-alessandra-
latino-marida-muscolino/
Platón y platonismos Vv Aa
https://ebookstep.com/product/platon-y-platonismos-vv-aa/
El Mueble 1st Edition Aa Vv
https://ebookstep.com/product/el-mueble-1st-edition-aa-vv/
https://ebookstep.com/product/mil-brujas-1st-edition-aa-vv/
https://ebookstep.com/product/casa-viva-1st-edition-aa-vv/
https://ebookstep.com/product/el-mueble-navidad-1st-edition-aa-
vv/
https://ebookstep.com/product/aula-internacional-plus-4-b2-1-1st-
edition-difusion/
லா தா தா
ேமாகனா ராம க
Mithilaavin Subbu Thatha
Novel
© Mohana Ramalingam
November 2019
Amazon KDP
Cover Design: S. Saravanan
லா தா தா
நாவ
© ேமாகனா ராம க
நவ ப 2019
அேமசா ேக
அ ைட வ வைம : . சரவண
மன எ பெதா ழ ைத எ பல ெசா ேக ேபா .
அ எ த த ேவ ப ட க இ ைல. ஏென ஒ ழ ைத
இ தா ேதைவ எ நாேம மா , லவ ைற ெச
ழ ைத ட ஒ றன . இைத ெகா ைக
மன கன ஏேத ச ப த இ றதா எ ற ேக
ேநர க கனவா வ ற . அ ஒ க ெப ய ேச வ எ ேற
இ த ைல த அவ கள ப அவ கைள எ ப பா ற
ப ட ேபா உ வான தா இ த லா தா தா எ ற
நாவ .
1
லா எ ற தைல ைப ப த ட , இெத ன ஒ ெப ெபய
தைல இ ற . அ ப ெய றா , இ ஒ ெப ைண ப ய
கைதயா எ ற ேக இ த கைதைய ப ல வரலா . அ ல
க வரலா கைள வா ப ஆ வ உ ளவரா இ தா , இ த
தைல தலா ைய ப யதா எ கலா . இ ேபா ற
ேவ ப ட தைனக வாசக க ைடேய வ வ ெபா வான ஒ சய
தா . அைத ெத ெச வ ஒ எ தாள கடைமயா . ஆ இ
ஒ ெப ெபய தா ! அவ கைத தா இ !!
லா - அவ வள த ம மனதா ஒ ழ ைத, எ ேலாைர
ந பவ க ஏமா எ றா அவ அேத ரக தா . எ த வய னேரா
பழ னா அவ கள வயேதா ஒ ேபா வா . அ ற த
ழ ைதயா இ தா ச த ழ ைதயா இ தா ச .
அவ ைற த இட ம ஒ ைற த ர ேவெறைத
ெகா ளா . கவைல எ ற ெசா தனத த ைத மற
அவ ட ெச வ தா .
எ ன இ இ ப ஒ ெப இ த உல இ றாளா எ
உ கைளேய க ேக ெகா தா , அ ப தா எ
ைன ெகா கைத ெச ல . அ ப ைன கா
கைத ெச லலா . இ வள ேநர அவைள ப ெத
ெகா ேடா . இ அவள ப ைத ப ெத ெகா ேவா .
அ தைன ம அவைள தா அ மா அ பா அவேளா
இ ைல எ ற வ த ம அ க அவ வ வ
ேபாக தா ெச . ஏென அவள ப வய நட த எ பாராத
ஒ ப அவைள ெப றவ க இற டன . இ
அைதெய லா ைன ெகா டா அவைள ஆ வாச ப த
ைணயா தா தா ம தா இ றா .
தா தா க உதைக ம டல . அவ ெசா தெம
ெசா ெகா ள யா இ ைல ஆனா அைத ெசா ல ம ஒ
ெப ய ப களா இ ற . அ த ப ற லா வ தைட த
தா தா தா . அவ ர ெசா த எ றா அவர
ெசா த ேப ேபாலேவ அவைள பா ெகா டா . இ ப ேய நா க
ஓ டன இ ேபா லா, தா தா ட வ ேச ப னா
வ ட க ஆ ற .
அ தா தா ேநரமா எ ததா அ தைன வ ட க த
தலா தனதைற த ச னைல ெம வா ற தா .
அத வ ேய ய க க யாைர த த டலா என
தைன ெம ல ெம ல ேசா எ ெகா த .
ப ெபா யா இ ததா ச ேநர ெகா ட .
இ ேபா அ ைமயா எ வ மா த பட
தன த க ைர பா ய , அ ல அ ல த ட !
அ லா பட தா .
அவள ப வய எ த பட . அவ கைட யா த அ
தா . அ த மனைத உ ப ச பவ நட பத த நா
லா ப தா தா தா கைட யா
வ தன .
அ ேபாேத தா தா லாைவ , லா
தா தாைவ க ேபான . அதனா அவைள ய
மன லாம அவள ெப ேறா ட ஆைசயா ேக வா ய பட தா
அ . இ ேபா அவர அைற வ பா ைய அல க ற .
அைத பா த ட ெம ல ெகா டா அவ . அ சமய அவர
அைற ஓரமா லா ெகா தா .
எ ன தா தா? எ பட ைத பா இ க எ ெம ய
ர ேக டா .
அ ேபா தா அவள ரைல த ைற ேக ப ேபாேல தா தா
ேக ெகா தா . லா ர அ வள இ ைமயான ர
தா !
ேக டவ க எவ மற ட யாத ஒ ர . எ ேக ட யாத
ஒ ர !
இ ேபா , தா ......தா என ராக தா .
“ெசா மா எ ன இ ைன ர எ ட?”
“ க வரல தா தா.”
“ … ச இ ேபா வர மா” எ ெசா ேத ைல வா க
ெவ ேய ெச றா .
அவ ெவ ேய ெச ற , தன பட ைதேய பா ெகா தா
லா. த ைனேய ேம தட பா ெகா டா .
எ ன ைன தாேளா கடகடெவன அவள அைற ேள ெச டா .
அ த ேநர , வாச இ ஒ ச த ேக ட .
அ த ர ெசா த கார ப க மேனா. அவ உதைக
யவ வ ஒ மாத தா ஆ ற . அ க தா தா
சா ட வ வா இ க வ பா ேபால. ற க
தா தா தா தா எ டப உ ேள ைழ தா . உ ேள இ த
லா அவன ச த ைத ேக , தா தா ல இ ல யாரா
இ தா அ பற வா க எ ரைல ம ெவ ேய அ
உ ேள இ டா .
2
மேனா அ ேபா தா த த லா ரைல ேக றா .
ேக க ேவ என அவன மன ெசா ன .
இ ெனா ப க , ரேல இ வள அழகா இ ேக அவ எ ப
இ பா எ ஓர வ ேபான . இ ப ெகா ேட
தா தா அைற ெச றா .
அ ேக இ த லா வய பட அவன க க ப ட .
அ த பட இட ப க வல ப க ஏேதா எ த , ஆனா
அ அவ ெத வா ெத ய ைல. அத காக அவ பா ைவ
ச யா ெத யா எ ெற லா ைடயா .
எ க யதா இ தா ம ெத யா அ வளேவ!
க ணா ேபா எ ந ப க ெசா னா ட ப தா
ப ெகா வா . அைத ைன இ ேபா ச வ த ப பா
ேபால.
ெப ட ப ேய, ஏ இ த ப க அவ ெபயைர அ த ப க
அவேளாட ெப ேநைம எ வ க டா எ யா ேயா க
யாத ெமா க ஃபா லா எ லா அவ ம ைட ேள வ ைச க
ற . ச ஒ நா அ த ர பய ெசா னா மா க ணா ேபா
வ உ ன பா ேற எ அ த ேபா ேடா ட
ேப ெகா தா .
அவ எ ேபாதாவ தா இ ப , க ஷ அ ைள!!
ேச! இ ேபா பா க எ ப இ பா ஒ பா ேபா ைச ேபா ேடா ட
இ த தா தா ைவ கைலேய என ச ெகா டா அவ .
அத தா தா அ த அைற வ டா . அ ேக
ேப த ேப த ெகா த மேனாைவ பா ,
இ க எ ன பா ெச ற எ ஆரவார லாம ேக டா .
ஒ ல தா தா, ேக க தா வ த ஹா ேல யா இ ல. அதா
உ க வ பா கலாேம ெசா ெகா அச வ தா .
லா இ ைலயா அவ ல தான இ பா என தா தா ேக க,
ஓ… அவ ேப லா வா எ ட ைத பா ஏேதா தா
ஒ ! மேனா எ ன ேயா கற? ேபா ேசாபால உ கா எ
வேர எ அைம யா ெசா ெச டா தா தா.
மேனா ேசாபா அம தா . தா தா , க ெவ ேய
வ தன . க ைப அவ பா ேமேல ைவ த அத அ பாைய
ெதா ேன மேனா ைகக இ த . அைத கவ த
தா தா, ைப அட க யாம
ஏ பா! மேனா இ தைன வயசா ேத எ ேபா தா சைம க க க ேபாற
எ றா டலா .
அெத லா க கலா தா தா எ இ எ அ ேபா
ம வாயாேல வைட சமா டா . ஆனா அ ப
வைடயா அ ல உ வைடயா எ பெத லா அவ ம ேம
ெத .
அ ப ேய ம , என சைமய ஏ ட
ெத யா இ ெசா ல ேபானா ேபா டா சைமய வரா
எ பெத லா எ ப நா ெசா ேவ எ மன ேள
ைன ெகா டா .
ச ஏேதா ெசா சமா ற பா, இ க ! நா உ ேராட இ கற
வைர இ கேய வ சா டலா எ ெறா னைகேயா னா
தா தா.
அ ச ேசா… எ ன தா தா இ ப ெப ய ெப ய வா ைதகைள
ெசா க. உ க எ ன வயசா இ ைறய வ ஷ க
ஆேரா யமா இ க , இ க! எ றா மேனா.
உடேன அவ , ேட படவா இ ைறய வ ஷ இ உன
சைம ேபாட , அதாேன அ ப ெசா ற எ ெகா
ெபா ைக வா நாைல ப க ப ெச ெத ப தா .
இவ தன தைலைய ைக ர களா ேகா யப அச
தா .
ச ச மா ெசா ேன டா, ைறயா இ அ க தைலய
ேகாதாத அ பற எ ன மா வ ைகயா ஆ எ ெகா
அவர வய ைக பட ைத அவ கா னா தா தா.
அ ேக பா டா! என அ த வய ல எ வள இ .
நா உ ைன மா தா ய ேட இ ேப . இ ேபா
பா ைவ கற ட ஒ ல எ ெசா அவ
ேதா ப ைடைய ேலசா த னா .
உடேன மேனா க ய .
ேட மேனா! மா ட ப ேண டா, இ த வய ல ப ணாமா
ேவெற த வய ல ப ண ேபாற எ சா எ லாைவ
அைழ க ெதாட னா தா தா.
லா... லா...! வ எ ேபா மா.
இேதா வேர தா தா என ர வ த , அவ வ வா என மேனா
அ த ர வ த அைறையேய பா ெகா தா .
அத மேனா ைப ைக ேப ெச டதாக ைப கைட ைபய
மேனா ெபயைர ஏல டா . இவ ைப ைக ள
ேபாடா த எ வாசைல பா ெசா ச ெடன
னா .
க ம ர ெத மைற த .
அ ச ேசா இ ப ப ேடாேம எ ெபா னா அவ . ச
தா தா என ேநரமா நா ெகள பேர ! எ
ள ...
தா தா நா ஒ ேக க டா….........? எ இ தா .
3
எ னடா ேக ? எ தன த க ச ேகா த க ணா ைய
எ அவ உ த ம ச வ ட ைட தப ேக டா .
அ த க ணா அவர மக மணமான த வ ட ெஜ ம
இ அ ய . அவ மற தா தா தா அவைள
மற க ைல எ பத அைடயாள தா அ த க ணா .
இ ேபா மேனா ெதாட தா ,
“நா இ த ஊ வ ஒ மாச ேமல ஆ . வ த
நா உ க வ ேபாேற . ஒ தடவ ட லாைவ
பா த ல அவ க ெவ ய வரமா டா களா தா தா?”
“அவ எ ேபா ேதா அ ேபா ம தா வ வா நா
க டாய ப ற ல. அவ இ ேக வ த க பற நா எ வளேவா
ேக பா ேத எ ேக ெவ ல வரமா ேட ெசா டா.
ப ட ேச க ேக ட ேபா ட அ ஆ பா ட ப ேபாக
மா ேட ெசா டா. அ க ஒ ெபா ம வ வா
அவ ட ம ேப வா. இ ேபா அ த ெபா வ வ ைல” என
ப படாம ெசா டா தா தா.
இெத லா மேனா ஆ ச யமாக அேத ேநர அ யாக
இ த . ஆனா எ னேமா லாைவ அவ த , அ
எ ன மா யான உண எ அவ ெத ய ைல. அதனா
எ ேபசாம அைம யா ெச டா .
அவ இ ப அைம யா ெச பாவ ெகா டவன ல. படபடெவன
ேப வா , ல ேநர க எ அ யாம ழ ைத ேபால
ேப வா அதனாேல அவைன எ ேலா .
அவ ேதா ற ைத ப வ க ேவ ெம றா , ன ேபாேல
நட பா கா க தைர படாத ேவக . ன கா க இ தா !
பா பத ேரா ேபாேல இ லா பா தவைர ஈ வா .
எ லாவ ேமலா க ந லவ .
மேனா தா தா ப களா அ தா
நகர அத மா ஐ ப ேலா ட ர இ .
அ ெதா சாைல ேகா, ற அ வலக ம கைடக
ெச வத ேகா அ வள சா ய க இ ைல எ ேற ெசா ல
ேவ .
எதாவ ெபா க வா வர ேவ மானா ட தா தா
காமராச ட தா ெசா வா . அ நாைல க
ந ந ேவ இ ெச ெகா க , ேத ைல ேதா ட க ட
அவைன தா நா . ஏென அைவக உர க வா ட அவ
தா ெச ல ேவ .
மேனா அவைன அ க ப ய தா தா தா . அ ேக
சாைலக , நைட பாைதக கமா இ லாததா அ க
மேனா ைப ப ச ஆ ட மற கா . இதனாேல அவ
அ வலக ெச வர இ ேபா . அ ேபாெத லா
அவ ேப ைணயா காமராச தா ேட வ வா .
ஏென , அ தா அவ ெபா க வா வ கைட
அ ேதா அ ைறய ப ைய ெகா வா .
அ மேனா ைப வழ க ேபால ப ச ஆ ட . வழ க ைத ட
ெவ ேநர அ த ஒ ைதய பாைத ேல ெகா தா . அவன
அைலேப டா ேவற சா இ லாம க ற
ெகா . ம ைய பா தா ப ெர டைர, இவ வா
ேபா ட .
இ ப ேய ெகா ேநர ைத வள ேடாேம, காமராச ட
ேபா பாேன அவ ப ேனா ம ேயாட ேம என
எ ச தன வல காலா ைப டயைர ேலசா உைத தா .
அ த ஒ இவ கா ஏ ய அத இவ
ெகா த ச த எ னேவா ைற தா , ஆனா அ அ த கா க
ர ப த . அ த ைள எ க ேழ தா , அ ேபா பா
டா அைண ட . ேன, யாேரா அவைன ெந ச த அவன
கா க ஒ த .
அவ பா க எ த னேர, அ த யாேரா அவன வல
ைகைய ப ய !
4
அ வள தா , மேனா பய அலற ஆர டா .
மேனா த நா தா காமராச பய படா க எ ற ரைல ேக ட
தா அவ வாைய னா .
ற காமராச ைக இ த டா ைல ஒ இவ காமராச
தானா என ஒ ைற உ ெச ெகா டா மேனா.
இ ேபா பய ேப ைச ெதாட னா . எ ன இ ேநர எ க
ேபா வ க உ க தா ம ஆ ேச என ேக ட ட ,
அ ஒ ல த ந ப ணாவ வகா மா இ கா க
இ ைலயா. அவ கேளாட இர டாவ ைள கா சலா அவ க
கா ேவைல சயமா ெவ ேபா கா . கா தால வைர கா க
யா ெச த ேபா மா ைர வா வ யா ப ேனா ம
தா ெசா னா க. ச ெரா ப ேக கறா கேள ெகள வ ேத
இ ேநர ஆ .
ச ! எ இ ேநர இ க இ ேய? எட ெத யாம
எ பா இ வள ேநர இ க க, ெகள ெவரசா ேபாேவா என
காமராச ெசா ன ட இ வ ைப ைக ைக தா கலா
ெகா ெச றன .
ேநர இ தா பா மேனா இ த ைப ைக அ க கா தால
நா எ வ தேர எ காமராச ஒ இட ைத கா னா .
மேனா அ ேகேய ைப ைக ஒ சா ைய ச ைட ைப
ைவ ெகா இ ெனா ைற காமராச ட ெகா தா .
காமராச உட வ தா , மேனா பட பட இ ர ைல.
பயெம லா வ ெத மா எ ன ப க ஆர ட
அவ .
காமரா இ எ வள ர இ ந ம ேபாக எ ப
கல த பய ேதா ேக டா மேனா.
இர ேலா ட இ த ஏ எ னா எதாவ சா யா
எ ேக டா அவ . த எதா க அ தா ெவ
எ ெம த ர ெசா னா மேனா.
உடேன தா ெகா வ த கா க ைடைய இற னா காமராச .
அ எ ன சா வ என மேனா பா ெகா தா . அ ேபா
அவன ைகக ேகர ய , ந ல கால இ வா ைட தேத
எ ேபா வ ெய லா அைத சா ெகா ெச றா . ஏென
பாைத எ க டா என காமராச ெசா றா .
இ ெகா ச ர தா மேனா, வ வ யம ேநரா
பா நட. அ க இ க பா காத எ காமராச ெசா க,
ஒ அ கா த வ மேனா க ைத ய ,
ம ப அல னா .
காமராச அ த ைய ல பய படாத பா இ ெவ
தா என அவைன ேலசா த னா . அ ேபா தா அவ
ய ைன வ தா .
எ ப ேயா வ ேச டா மேனா. ஆனா க வர ைல,
ேநர க உட ெப லா ந க க ட . நா க ப கைள
ேபா ெகா ப டா .
காைல வைளய ச த ேக ேலசா க தா . க
கல க தன ெந ெபா ைட ெதா பா தா ெந பா
ெகா த .
இ ேபா இ ெகா ச க கைள தா ஒ உ வ ெத த .
எ ப ேயா க ட ப எ உ கா தா .
அ த உ வ ஆர கல தா அ த .
இ ேபா க ச கைர கல ெகா ற .
அவ மா டா , இவ லா தா !
அவ தன க ைத மைற ட வ த கைள ர களா
கா மட க ஒ யப னா .
மேனா அ ப ேய உைற டா !!
5
அவ அவைன பா மேனா எ றா ! அவ ட எ த
க பாவ வர ைல.
ம ப டா .
அவ இ த ைற தன க கைள கச ,
. எ றா .
அவைளேய க ெகா டாம பா ெகா தா .
அவ அ வள ெப ய அழ ப ைம எ ெற லா ெசா ல யா .
ஆனா அவன க க அவ அழ ப ைமயாக தா ெத தா .
ஏென றா , மன டா எ லா அழ தாேன!
இ ேபா லா ெதாட தா , எ ன மேனா ேந இர பய கறமா
பய களாேம காமராச அ ணா ெசா னா எ ெசா யப
அவைன பா தா .
அவ எ ேபா உ தா எ ன ைன ேறா எ ப
ம றவ க ெத யாதப ஒ கபாவைன வா அ பா பவ
பாவமாக ேதா , அ ேபா ேற இ னா . ஆனா ஒ
ேபச யாம தா .
அைத பா த , லா பைத ச , “எ ன எ ேம
ேபசமா க? தா தா க வாய ெதாற தா டேவ மா க
ெசா னாேர!”
“மேனா டலா ல?”
இ ேபா ம வா ற , “உ க எ ப ேவ ேமா அ ப ேய
க” எ றா மேனா.
“அ ச நா மேனாேன ற. இ த வா க ேபா கலா ேவணா க
எ ன லாேன டலா ச யா?”
“ச எ ன இ க வ க எ னால ந பேவ யல”
“இ ேபா தாேன ெசா ேன ” எ ெச லமா ேகா தா லா.
“ச லா, எ ன இ க வ க” எ அவள ெச மட க ேக க
ைன த ேபாேல ம ப அ த வா ய ைத ேக டா .
“ க காைல ல க வரல அதா தா தா , ப
ெகா வர ெசா னா . வ பா த ேபா க ப ைசச பா ேத ,
கா சேலா ேதா அதா காமராச அ ண ேட மா ைர
வா வ ேத . இேதா இ க இ பா க சா மற காம
ேபா க அைத வா ேபா தா உ க கைதய அவ ெசா னா .
இ தா கைத க ேவ எதாவ க ெத க மா” எ
அவைன பா வ உய னா .
“இவ ஒ ைல லா ேத ” எ றா .
அவ ப னைக ெச டா .
அ வள தா அவ இ த கா செல லா இ த இட
ெத யாம ெச ட . ஆனா ேவெறா கா ச ஒ ெகா ட .
ேட ேமேல இ த ேத ைர ப அத க ைப ெகா க தா தா
ள னா , ப சா அள அவ
ெபா ைம ைல. அ தா தா லா ஏேதா யமாக ேப
ெகா பைத ேபாேல ேதா ய . மேனா வ தைத கவ
உ ள வாடா எ றா தா தா. அவ உ ேள ெச றா .
எ ன ஏேதா ரமா ேப இ க? எ தா தாைவ பா
ேக டா .
இர நாளா காமராசன காேணா அ க ப க ல ெசா னா க,
ஆனா லா இ ேபா தா ேப வேர ெசா றா. எத ந ற
ெத யல பா எ தா தா ெசா ன ட மேனா வா
ேபா ட .
எ ன தா தா ெசா க, ேந அவ தா எ ைனய
வ டா . ஏேதா வகா மா ைபய மா ைர வா க
வ ேத ெசா னா தா தா எ மேனா ெசா ன ட ,
தா தா ேநர ேயா , எ த வகா மா ணாவ
டா? எ றா .
ஆமா அ ப தா ெசா னா எ பத டமானா மேனா.
மேனா, அ த ல இ தவ க இ க வ னா ேய கா
ப ேபா டா க. இ உன ெத க வா ைல. ஆனா
அவ ஏ உ ட இ ப ெசா னா எ ெசா த ப ,
லா காமராசன பா தா ேப யா?
அவ தா உன மா ைர த தானா? எ ேக டா .
அவ ச த மா ற ட , நா பா கல தா தா அவ உ ள இ
தா எ ட ேப னா வாச ப க ல இ க க ட ேமல தா
கா ச மா ைர இ எ ேகா ெசா னா , ம தப நா
க த பா கல லா ெசா னா .
அைத ேக , தா தா ேம க ெதாட னா . மேனாேவா,
அ ப ந ம ேந பா த யா எ க ெதாட ய அவ
உட ெப லா ய க ெதாட ட !
6
ேநர ட அ த இட காம ைர தா . அவ
ம ைட ஏேதேதா ழல ெதாட ய . அ வலக ேபா
ெச ெத தா . ற அ ர காமராச ட நட த
உைறயாட கைளேய ப ப ெகா தா .
உடேன, காமராச ேபா பா வ ேவா என அவன
ைட டாமேல தா பா ம ேபா ெச றா .
காமராச அ ேம ைறைய ஒ யதா எ னேவா எ
அைழ ெகா ளலா . ம றப நா ேப ேச தா மா அ த இட
க யா . அ அ ஒ த இ அத அ த ப க
இர நப , இ த ப க இர நப உ கா ெகா ளலா
றா ந தர உயர ன தைல இ .
மேனா ச உயர தா அதனா அ த ேள ைழ ேபாேத
வாச அவன தைலைய பத பா ட . ன தா
ெகா த ேம ேலேய உ ேள ைழ தா .
நாைல அ எ ைவ த த வ வ ட . அ ேக எ ன
இ ற என எ பா தா அ த காைல ேவைள அ ேக
.
அ ேதா டாம , த அ த ப க ச ழா பா கலா என
ைககைள உ ேள டா . அவன ைகக ஒ ஆ ய
டேவ ஏேதா ேபால அவ நக மா ர க டேனேய
வ ட .
அவன ைகக நக கைள பா ப அ வ தா . ஏென எ ேபா
நக கைள கைள ைககைள தமா தா ைவ பா .
இ ேறேதா அவன ர க ெகா சமா நக க இ ேபால
நக மா ய அ த ைல லாவகமாக
ைய எ ெவ ச பா த ேபா அவன க த .
ஏென , அ ர த கைற ப த . அ அவன ைகக
ஒ ெகா ட .
உடேன பய ேபா அைத ேழ ேபா டா . ேபா ேபா
ப ணலா என ைன ெகா ேபாைன எ தா . ஆனா ஏேதா
ஒ த பய அவைன ஒ ெகா ட . அதனா ேபா ப ணாமேல
அவன ெச டா .
ன அ த ேய அவன ைத ழலா
ெகா த . ச ெடன அவ ம ைட ஒ ெபா த ய , அ
தா ேந ர காமராச அ த ச ைட .
அ ேபா ேந நா பா த காமராசைன தா . ேந அவ
உ ட தா இ றா என த உ ெச ெகா டா .
அ த ப த ர த கைற இ ன காயாம
இ தேத, அ ப ெய றா அ ேநர தா
உ க ேவ என தா .
க எ னேவா ந ப யாக இ தா ,
இ ேபா காமராச எ ெச பா ?
அவ உ ேரா தா இ றானா? எ ற பல ேக க
மைழ கால ெதா ெகா ஈசைல ேபா அவன ைளைய
ெதா ெகா ட .
ச ேற த ைன ஆ வாச ப ெகா டா , இ த ெச ைய
தா தா ட ெசா வதா ேவ டாமா எ ெகா ேட
ப ைகயைற ெச றா .
அ ேட ேமேல காைல உண ைவ த த ப க அேத
.
அைத பா த அ ேபா டா .
7
உடேன அவன ைள ேவகமா இய ெகா த எ மைற
எ ண கைள , அ வ ேபாேத எ
ஒ கலாேம என க ெதாட னா .
, ெவ ேய ெச இ ஏதாவ
ைட மா எ பா கலாெமன ச ைடைய மா ெகா
ள னா .
அ ேபா தா ெவ ேக ைடெயா அவன ைப தைத
கவ தா . நட த ழ ப அ ர அ த கா ேலேய
வ த அவன ைப ைக மற ேபா தா . இெத ப இ வ த
எ ற அ த ழ ப ஆ தா இ ேபா .
ஒ ைற தா தா ெச றா . அ ேக தக
ப ெகா த தா தாைவ ெம ய ர டா .
அவேரா வாடா ெசா , கா தால பத டமா ஓ ேன எ
ெசா ெகா ைக , அட இத ெசா ல மற ேட பா மேனா,
காமராச வ டா எ றா .
எ ன ெசா க என டா மேனா.
எ ப …, எ ேபா…, எ ன ெசா க? என வ ைசயா ேக கைள
னா .
இ டா நா தல ெசா ேற . அ ள இ தைன ேக ய
ேக டா நாென ன ப ேவ என ச ெகா டா தா தா.
“ச தா தா காமராச எ னா ? இ ேபா ெசா க” எ
ேக டா .
“அ அவ ஊ ல ஒ ைற ெபா இ ேபால
அத ப இ ைன தா எ ட ெசா னா . ஏேதா அ த
ெபா அவசரமா க யாண ப கா க அதா இவ
யா ெசா லாம ள ேபா கா .”
“எ ன , அ ேபா இர நாளா அவ இ க உ ைமயாேவ இ ைலயா?”
என இதய படபட க ேக டா மேனா.
இத ந காமராச ,
“இ ல பா மேனா, இர டாவ நா நா உதைக வ ேட . ஆனா
அ க ப க ல யா பா கல, அ ைன ரா தா எ ைனய
பா ல அ பற எ ன பா?”
“ஆமா ஆனா அ த மா கைத ல தா நா ெகா ச ழ
ேபா ேட , அ யா இ ேல தா தா ெசா னாேர” என
ச ேதக ட ேக டா மேனா.
ஐயா க ெசா ன உ ைம தா . ஆனா அ ைன வகா
மா ல இ ெசா ச சாமான எ
ேபாக தா வ தா க. ரா ேநரமா ேபா காைல ல ம ப
ெசா த ஊ ெகள பரதால யா ப க ேபாக யல
அ ப அவ க ெசா இ தா க. அதனால அவ க வ த
உ க ெத க வா ைல என காமராச ெசா
த தா தா ஏக ெத வைட டா . இ மேனா
ஒ ைல ச ேதக ஒ ெகா த .
இ ேபா தா தா க ஆர டா . ந ல கால இ ேபா
வா எ லா ைத ெசா ேய நா எ ன ேமா ஏேதா
பய ேட , எ ன ட மேனா தா ெரா பேவ பய டா . இ ேபா
ம இ த சய ைத ெசா லா , இ ேநர அவ
ைப யேம எ றா .
8
ப காமராச , “எ ன மேனா த ேவெறதாவ
சாரைன இ கா” எ ேக டா .
மேனா தய யப ேய, “இ ல இ ைன காைல ல உ க
ேபா ேத . அ க உ வ ஆ ல ர த கைற ப த ஒ
எ ேனாட ைக ல ப அதா ஏேதேதா ைன க ேதா ”
எ றா .
“ஆமா மேனா ெபா ைண வ தா அ பா மா வாரா?
எ ைற மாம ஒ கா டா .
நா எ லா
ெசா தா வ ேத அ த ைள ட. எ னேவா,
யாம எ னா வ டா . என ேக
ஆ ச ய தா கல, ராம ப கேம அவ காவா இட
ெத யா எ ப இ வள ர வ தா இ ன ஆ ச யமா இ .
எ ன, இவ வ த னா ேய அவ க அ பா அ வாள
எ ைனய ெவ ேய ஆேவ வ டா . அ த ேநர பா தா
ள ஒ ேத .
அ வா க த பத பா காம, ஆ ேதா ப ைடய பத பா .
அ ேபா ச ச ைட தா , ர த கைற அ க ெகா ச ப
ேபால.
ஏேதா அவ ள ெகா ச ஈர அதனால எ ைனய
உ ேராட ேபானா ” எ ற ட ேட அைம யான .
இ தா மா ம , வ ஐயா ட ஆ வாத வா ேகா எ
காமராச ெசா ன தா அ தவ க இைமயைச தன .
எ னடா காமரா ? க யாணேம ப வ யா எ
தா தா ேகா தா .
எ கைள வா க என தடாெர காமராச , அவ மைன
ம அவர கா ழ, தா தா இ த ேகாபெம லா வ த
இட ெத யாம ேபா ட .
இைதெய லா ேக ெகா த லா. ம அ வ
, வா க அ கா இ உ க மா சகஜமா இ க எ
ெசா அவள அைற அைழ ெச றா .
லா ச ெடன ம ட ஒ ெகா ட தா தாைவ
ம யைடய ெச த . ன மண நட த ர சைனகைள
இ ள கமாக தா தா ட ெசா ெகா தா காமராச .
மேனா ெம வா அவ க ட ல லா அைற ெச றா .
அைற வாச லாைவ பா ெகா தா . அவ
வ ேபால ெத ய ைல, ச ெகா
ெச டா .
நா க க த , ன தா தா ெச வா . ஆனா ,
அ இர தடைவக ம தா லாைவ பா க
த .
ச ன மா ஏ அவ எ ேப வ ைல என ல ேநர
ட பா . இவைள கேவ யலேய எ ெறா நா
ைத ய ைத வரைவ ெகா ேபசலா என அவள அைற
ெச றா .
இவைன பா த , லா ேலசா னைக தா இவ
னைக தா .
“எ ன மேனா ெசா க?” என அவ ேக ட ,
“இைத எ ப ேக கற ெத யல லா” எ தா .
“அ ப ெய ன ேக க ேபா க?”
“உ க சைம க ெத மா?”
“அவ , ஓ ந லா சைம பேன எ ேவகமா தைலயா னா .”
“அ ேபா....”
“அ ேபா............?”
“என ெகா ச சைமய க த யா லா?” எ றா .
“அவ ெர டா .”
“ஏ ற, ஏதாவ த பா ேக டனா?”
“இ ல ெகா சமா ெசா த தா ேபா மா?” எ வ உய னா .
“இ ல நா சா ற அள ” எ றவ ெசா ன , ம ப
தா .
இ ேபா ைப அட ெகா ெதாட தா . “ச ! ப
என ெக ன ப வ?”
“எ னேவனா ப ேவ ெசா ல யா , ஆனா எ னால ப ண
சத ெசா நா க பா ெச ேற ” எ அவ
அச தனமா ெசா ன த அவ த .
ெசா ல ேபானா , அ த உ ைம அவ த .
“என த எ த ப க க தர உன ஓ ேக தான”
எ றா லா.
9
உடேன மேனா க ரகாசமான , “இ ேளா தானா சய க
த டா ேபா , ஆனா எ ?” எ னாெய னா .
“ெரா ப நாளாேவ க க ைன ேச ப ட ேபாகாமா
க க யா ெசா னா க. நா தா ப ட ப கேம ேபாக
மா ேட ெசா டேன, நா ப ச ஆறா வ வைர தா .
அ ேபா ப ச ெகா ச ைன , ஆனா அ ேபா ட நா ர
தா இர டாவ ெமா யா எ ேத . அ தா இ ேபா த
எ த ப க த மா வத காரண ” எ பாவமா ெசா னா .
மேனா த அலா ய . த க வா ப அவன
தமான த ட . ப ப ஆ வ உ ளதா எ ேபா
இர ெச தா க ேச தா வா வா க .
ஆனா வய தேல அவ ெகா யாசமான பழ க
இ த , ெச தா ேலா அ ல ற தக க ேலா அவ ப த
யாசமான ெச கைள ஒ ேச கைதயா ெசா வா .
ேக பவ அ யாச ெத யா அ வள றைமயானவ .
அ ேவ னா அவ ேபா , ேக சய கைள ட
கைதயா ேகா க ஆர டா . அ அவ ல ேநர க
ேவ ைகயா இ .
அ த கைதகைள எ எ ைவ பழ க ம அவ ட
இ ைல. அதனா இைத ப ய பர அவைன ந றா அ தவைர
த ர ேவெறவ ெத க வா ைல. அ ப ேபா க ைதக
எ வா இைடெவ ஏ றா ேபா அ .
லா தன த க தர ேக ட ேம, அவ ஆ வமான த
ெமா ேம ள ய னா ம ம ல லா ேம ள
ய னா தா .
ஆனா , லா க தர ேக டத ேவ காரண உ ள .
ம நா யாத சைமய க ெகா ள வ டா
மேனா.
“ த எ ஆர க த யா?” என ேக
ப னா லா.
“அட இ தாேன ேவ டா கற ” எ ைற தா மேனா.
“ச ச உன தல ேதாைச ல இ ஆர ேற . மா
அைற ப வெம லா உன அ பற ெசா தேர இ ேபா
ேதாைசைய வ டமா ட ெசா தேர .”
“ச க ெசஃ வ ப ெதாட க, எ ன அ ள வ டமா
ஊ ட?” எ தா அவ .
“இ க பா இ த த ல நா எ ஊ னேனா அேத மா
ேதாைச க ல ஊ ைவ தா தா றா இேதா வேர .”
வ தவ , “எ ன மேனா இ ! எ தைல ைகைவ தா .”
ேதாைச க க மாைவ ஊ ைவ தா , இ தா அத
காரண . அைத பா “ச நாைள உன ெசா தேர
இ ேபா ள ” எ றா .
“அ ேபா நாைள ேக நா உன ெசா தேர ” என அவ
ெசா ன , ம ைற மேனா ெசா த தா . இ ேபா ஓரள
ேதாைச மா இ த . சைமய வ த ட இ ேபா க ற
வ ெதாட ய .
“ லா ர வா இ ஒ ம ேநர ல என அ வலக
ேபாக ” என அவசர ப டா மேனா. அவ ேநா ேபனாைவ எ
வ அம தா .
த எ கைள, த அவ த ப யமா னா .
அ த ஒ ம ேநர அவ அ த எ கைள ர த
ஆ ச ய தா .
ப ப அைத ப பா க ெசா அ வலக
ள னா மேனா. அ ைற க ப ப அைத ப
ெகா தா அவ .
அத ளாக தா தா ைவ த தக கைள எ ஓ
ெசா கைள ப பா தா . அைத ப க ெத த வான
பற தா .
அவ இர வ ட வைர, த எ த ப க க
ெகா ள ேவ என ைன த ட இ ைல.
10
ன இ ெதாட த , ஒ மாத மேனா ஒரள
சைமய க ெகா டா . லா ந றாகேவ எ த ப க க
ெகா டா . இ ேபா த எ த வா ய கைள த தா சரளமாக
ப பா .
ஆனா எ ேபா ம ைழக இ
அ ேபாெத லா , இ றவ க ேதா சகஜமான
எழ ைழக தா இெத லா லா எ அவ ஊ க
ெகா பா மேனா.
அவ அைத ேக உ சாகமைடவா . மாத க க
ந றாகேவ அவ எ த ப க க ெகா டா .
அ ேபா த த அவ ஒ க த எ னா . அ அைத
மேனா ட ெகா க ேவ என அவ வ வைர கா தா .
அவ வ தா , “மேனா உ ட ஒ ெகா க .”
அைத ேக எ னவாக இ ெம தா அவ .
உடேன இவ க த ைத னா . அவ ப க ெத ய
ெகா அைத வா பா தா .
ரகாசமான க அ ப ேய இ ேபான .
“எ ன லா? எ தா தா க த ேபா ற, அ ெஜ ம
லாச ல இ ?”
“அ ... அ வ எ ச அைம கா ஒ ல மேனா,
மா… தா தா ட ைளயாடலா தா ” எ றவ ெசா ன ,
“இேதா பா லா ெசா ற ெபா ெத யாத அள நா
ஒ டாளா ல அத தல ேகா. ெசா ல இ ட தா
ெசா இ லா ” எ ேகாப க அ ற பட
ப டா .
இ ேபா எ ேம அவ இ ப ேகாப ப லா பா ைல.
Another random document with
no related content on Scribd:
"Och drakement, hou je mond," mompelde Piet binnensmonds, en
tegen Bep: "Vooruit nou!"
"Wel ja," zei Piet genadig, "we kunnen nog wel een wisselwachter
gebruiken; heb jij daar soms liefhebberij voor, Eduardus?"
Maar Eduard antwoordde dat hij geen tijd had, een brief moest
schrijven, en ging toen naar Ooms studeerkamer, waar hij 't licht
optrok.
Gek, anders vond hij de spoor altijd leuk, maar hij had er vandaag
evenmin plezier in als in iets anders; ze speelden ook precies even
prettig, of hij er bij was of niet.
Uit het laadje nam hij een velletje papier en een couvert; toen zocht
hij een penhouder op, ging aan Ooms hooge bureau zitten en begon
te schrijven.
"Lieve Vader!"
Maar dat kon natuurlijk niet. Vader was weg, heel ver weg, en het
zou nog heel lang duren voordat Vader weer terug was. —
Als Vader hem hier zoo alleen zag liggen, zou Vader dan
medelijden met hem hebben, en willen, [a169] dat hij niet was
weggegaan? En opeens hoorde hij Vaders stem weer: "Wil je
probeeren Vaders moedige jongen te zijn?" — Ja, dat had hij Vader
beloofd. — Toen dacht Eduard er aan, dat Vader hem nu, op dit
oogenblik, zeker niet moedig zou vinden. Wat moest hij zeggen, als
Vader weer terug was? Dat hij 't maar heelemaal niet geprobeerd
had, om moedig te zijn? O, Vader kwam zeker terug, natuurlijk kwam
Vader terug! En nu wist hij ook opeens wat Vader zeggen zou als
Vader hem hier zag, 't was hetzelfde dat hij misschien wel honderd
keer van Vader gehoord had: "Kom Pepi, zou je nu niet eens aan het
werk gaan?"
Toen ging hij weer aan 't bureau zitten en begon opnieuw, en ijverig
schreef hij deze keer verder, alleen zoo nu en dan even wachtend
om te bedenken, wat hij verder zetten zou.
"Lieve Vader!
Hoe is 't met u? Ik dacht dat er vanmiddag een brief
van u zou zijn, maar er was niets, en Tante Lina zei dat
't nog niet kon. Ik vond het niets leuk en wist heelemaal
niet wat ik moest gaan doen, en daarom schrijf ik nu
maar. 't Is hier soms nogal erg [a170] vervelend. Piet
en Hugo vind ik nog niets leuk. U zei dat u 't prettig zou
vinden als ik goede vrienden met ze werd en ik
probeer soms wel eens om ze aardig te vinden maar
dan zijn ze meestal juist vervelend. Hugo is een beetje
aardiger dan Piet maar hij doet zoo geleerd. Hij wil
electrische schellen maken. Oom Tom lacht er wat om.
Hij zou er over slapen. Beppie is aardig. Ik heb haar
ook van de chocola gegeven. 't Is erg lekker. Ik was
erg blij toen ik de doos vond. We hebben schaatsen
gereden op de ijsbaan. Eerst ging 't heelemaal niet
maar nu ken ik 't wel zoowat. Oom Tom zei dat 't niet
meer mocht want we kwamen te laat thuis. 't Dooide
toen ook hard. Ik wou zelf ook juist niet meer want
omdat ik me zoo haastte had ik bijna al mijn sommen
fout en Bep huilde zoo omdat ik geen spelletjes met
haar deed. Theo was er ook. We hadden veel pret
samen. Ik vind brieven schrijven een naar werk maar
doe 't toch maar omdat 't aan u is. Ik ben erg
verkouden geweest maar 't gaat nu weer een beetje
over. De briefkaarten waren heel leuk. Is het prettig op
zee? Mijn lessen worden hier nooit overhoord. Tante
Lina heeft het altijd erg druk. Oom Tom is soms
vreeselijk streng. Als Piet je overhoort vraagt hij allerlei
gekke dingen. Voor viool studeeren heb ik zoowat
heelemaal geen tijd. Ik wou dat u maar weer terug
was. U komt toch zoo gauw mogelijk, he Vader? Ik
vind vier maanden toch verschr...."
[a172]
X.
"Jullie moet je vandaag maar alleen amuseeren, jongens!" zei Oom
Tom, toen hij op een regenachtigen Zondagmorgen in Maart
beneden kwam om te ontbijten. "Mama heeft erge hoofdpijn en blijft
in bed."
"Wat saai!" zuchtte Piet, en Broertje gaf door een knorrig gebrom
zijn ontevredenheid te kennen. De kinderjuffrouw was
gisterenmiddag voor 't eten uitgegaan en zou vanavond pas laat
terugkomen; Lineke had daarom vanmorgen de kleintjes helpen
aankleeden, maar heel vlug was 't niet gegaan en er was al heel wat
afgekibbeld voor ze eindelijk allemaal beneden waren, en Broertje
was dan ook tot het besluit gekomen, dat het veel plezieriger was,
door een vertellende en grapjes makende juffrouw aangekleed te
worden, dan door een ongeduldig zusje!
"Ik moet ook altijd alles doen," mopperde Lineke. 't Gezeur boven
had haar al lang uit haar humeur gebracht, maar ze begreep wel dat
er nu niet veel aan te veranderen viel.
"Dat denk ik wel; ik zou maar een kopje inschenken en naar boven
brengen, en dan wilde Mama je meteen iets vragen."
"Wil ik je eens helpen, zeg?" vroeg hij. "Geef maar hier, ik zal
suiker in de kopjes doen. Hoeveel moeten 't er zijn? Vier?"
En zonder zich aan het gegrinnik van Piet te storen hielp hij zijn
oudste nichtje heel voorzichtig, totdat eindelijk alle kopjes op tafel
stonden en Lineke naar boven ging.
"Laten we die kinderen maar liever afzeggen," vond Hugo, "Ma zei
gisteren dat ze al om elf uur zouden komen en ik geloof dat ze tot 't
eten moesten blijven, en 'k was nu juist van plan eens flink aan mijn
telefoon te werken."
"Wel ja," voegde Piet er bij, "we kunnen best zeggen dat Ma ziek is,
dan zullen ze toch wel snappen dat we geen kindervisite kunnen
hebben. Ik had nu juist eens genoegelijk willen lezen vandaag, maar
als je met die twee van hiernaast opgescheept bent komt daar
natuurlijk niets van."
"Ik wist toch niet dat 't niet afgezegd kon worden?" bromde Hugo,
"nee, natuurlijk zal ik er niet van bederven, 'k vind 't alleen misselijk
taai."
[a177] "Och nee, ze zijn wel aardig," en Piet haalde zijn schouders
op. — "Had jij vanmorgen soms ook iets anders uit willen voeren?"
"Nou, 'k moet noodig eens viool studeeren, maar ik vind ...."
"Ma voelt zich niets prettig," vertelde Lineke; toen ze weer beneden
kwam, "en Ma vraagt of wij de ontbijtboel willen afwasschen, want
Trijntje heeft het toch al zoo druk nu de juffrouw en Keetje uit zijn."
Niemand antwoordde.
Lineke begreep wel dat er van de groote broers niet veel hulp te
verwachten was, en daarom probeerde ze 't maar eens bij haar neef.
— "Wil jij dan afdrogen, Ee?"
Eduard keek eens even schuins naar Piet. "Jawel," zei hij toen.
Piet beloofde dat hij 't gezelschap in dien tijd dan wel aangenaam
bezig zou houden, en Broer, die ook niet achter wilde blijven,
verkondigde dat hij zijn bordje wel zoo schoon af zou likken dat 't
niet meer omgewasschen hoefde te worden.
Oom Tom was na 't ontbijt naar zijn studeerkamer gegaan, en ook
Hugo maakte aanstalten om te verdwijnen.
"Hou je gemak!" kalmeerde Piet hem, "aart is toch geen deugd, he?
Nou, wat zanik je dan?" en zelf noemde hij vlug op: "Kanaal, anaal,
stroom, troom, plas, las."
"Zee, ee;" riep Lineke.
"He ja, dat 's aardig!" vond Piet, "Ee als een deugd. De deugd,
laten we zeggen, die kopjes afdroogt. — Grappig bedacht van de
scheurkalender!"
"Wel waar!"
"'t Is niet!"
"Wil ik je nou eens vertellen wat het antwoord is?" vroeg Tommy,
toen Lineke weer bij 't afwasch-teiltje stond.
"Nou?"
"Ja, dat 's nogal glad," merkte Piet op, "'k wist het al lang."
"Je jokt 't! Waarom zei je het dan niet?" Met de druipende kwast
wuifde Lineke in Piets richting.
"Nou, 'k wou jullie plezier niet bederven!" antwoordde Piet, en
tegen Tommy: "Geef hier!" Toen las hij het nieuwe raadsel op: "In
welk geval is vier maal drie elf?"
"Zeg 't nu maar ineens als je 't soms weet!" vond Eduard.
[a181] "Dat 's niks," zei Piet, "geef me de gom maar eens." En heel
netjes plakte hij de blaadjes achtereenvolgens aan het bovenste
puntje weer vast. De twintigste Maart ontbrak, want die had Bep
gebruikt om een steek van te vouwen voor een van haar kleine
poppetjes.
Piet sloeg hem heel leuk over. — "Pa zal wel denken: dat is een
vreemdsoortig schrikkeljaar," merkte hij op. — En Tommy, die met
aandacht naar de opplakkerij stond te kijken, een likje gom op zijn
neus gevend: "Dat 's voor jou, omdat je me zoo mooi hebt helpen
afscheuren!"
"Wat zijn jullie mooi!" zei Lineke, en ze keek naar haar eigen wollen
jurk, waarop de waterspatten duidelijk zichtbaar waren.
"We komen ook op visite!" antwoordde Hannie. "We hadden eerst
al om halfelf willen komen, maar Moeke zei dat 't niet beleefd was
om zoo vroeg te gaan, en 'k moest de groeten aan je Ma doen."
"Verstoppertje door 't heele huis," stelde Piet voor, "aftellen wie
hem is."
"Welnee, dat maakt immers veel te veel leven voor Ma!" en Lineke
keek hem verontwaardigd aan.
"Laten we dan aan Huug vragen wat voor leuks hij bedacht heeft,"
vond Eduard, "wil ik hem eens gaan halen?" Bep vertelde dat ze
meeging om eens te kijken hoe het met Maatje ging, en samen
liepen ze de kamer uit.
Na lang zoeken en roepen vond hij Hugo op zolder. "Ze zijn er!"
hijgde Eduard, "heb je wat bedacht?"
"Waar, hier?"
"Ja natuurlijk!"
Eduard had 't wel eens meer gedaan, maar Hannie nooit, en Piet
zou 't uitleggen terwijl Hugo met Linekes hulp 't gordijn verder
ophing.
Kees moest ook komen luisteren, maar hij had niet veel zin en
bleef lustig aan de ringen zwieren. "Is 't niet prachtig?" riep hij,
verrukt over de mooie toeren die hij uitvoerde, waar Tommy met
bewondering naar stond te kijken.
"Nou!" zei Piet, terwijl hij Broer, die groote kans liep een schop te
krijgen, een eindje achteruit trok, "een aap is er maar een beestje bij,
maar kom nou even hier, dan kun je 't ook hooren!" En hij legde uit:
"Je bent in twee partijen en één partij bedenkt een samengesteld
woord en in ieder tooneel moet een deel van 't woord voorkomen en
in 't laatste het geheel. De andere partij moet raden en verder zul je
't wel zien."
"Laten we nu eens wat anders gaan doen," vond Piet, toen allebei
de partijen een paar keer aan de beurt waren geweest en 't hem
begon te vervelen.
"Nou, en verder?" —
"We doen 'de schoone ....'" maar een hand werd plotseling op
Beppie's mond gelegd. "St, niet zeggen, 't blijft een verrassing!"
[a186] Piet beloofde dat hij programma's zou maken met zijn
drukpersje, en Hugo wilde strooken papier op 't kamerschut prikken,
waarop stond wat 't tooneel voorstelde.
"Wat dan?"
Oom Tom trok een bedenkelijk gezicht. "Daar moet ik eerst nog
eens over peinzen, hoor! Zoo'n gevaarlijk moordwerktuig!"
Hugo haalde zijn schouders op. "Och, laten we dat nou maar goed
vinden!" zei hij, "dit kennen [a188] ze tenminste allemaal, en ze
vinden 't leuk!" En tegen Lineke en Hannie, die er over kibbelden wie
Sneeuwwitje moest zijn: "Zeuren jullie nu niet, en laten we nu eerst
de costuums voor de schoone slaapster passen. Lineke is natuurlijk
de schoone slaapster, want Hannie moet zingen. Ik zal 't gordijn
open en dicht schuiven, en moet de rest hof houding zijn?"
"Laten we nu Sneeuwwitje spelen!" riep Kees, toen 't lied uit was,
"dan kunnen de dwergen capes omdoen en de puntmutsen
opzetten, en wij hebben thuis nog een echt dwergenpakje!"
"Nee, maar dat geeft niet, we kunnen over het plat klimmen!"
"Maar niet doen," vond Kees, "we moeten ze straks toch weer
aantrekken."
"Je moet me een hand geven," zei Kees, en voorzichtig liep hij
langs de muur over 't plat, terwijl Eduard zich met zijn andere hand
aan de vensterbank vasthield. Bij 't raam van zijn eigen kamer deed
Kees vergeefsche moeite om 't op te schuiven. "Je moet me komen
helpen!" riep hij.
"Wacht dan even!" riep Eduard terug. Hij had bedacht dat 't zeker
minder gevaarlijk zou zijn als ze wat meer houvast hadden, en van
beneden haalde hij Linekes springtouw, dat hij stevig aan een van de
bedden vastbond. Toen, met 't eind van het touw in zijn hand liep hij
naar Kees toe, en samen schoven ze 't raam in de hoogte.
't Viel Eduard ineens op hoe gek ze daar met hun tweeën stonden,
in hun riddercostuums op 't natte plat in de regen, en toen Kees naar
binnen geklommen was ging Eduard op de vensterbank zitten,
telkens met zijn laarzen tegen den muur schoppend. [a190] Wat zou
Vader lachen als Vader hem hier zag zitten! Of zou Vader 't
gevaarlijk vinden? Och, welnee, wat was hij toch flauw, en hij had
Vader immers beloofd moedig te zullen zijn! Maar dit was zeker niet
de moed die Vader bedoelde, en hij had Vader óok beloofd
voorzichtig te zijn; voorzichtig was 't heelemaal niet! En als die
jongen van negen jaar nu een ongeluk kreeg was 't zijn schuld, want
hij was al twaalf, en hij had verstandiger moeten zijn!
"'k Heb 't hoor!" riep Kees vanuit de kamer, en hij hield het rolletje
in de hoogte.
"Maak dan maar gauw voort!" en Eduard haastte zich zóó, dat hij,
toen Kees weer op 't andere plat stond en hij 't rolletje naar hem toe
wilde ballen, te ver gooide, en 't heele dwergenpak kwam in den tuin
terecht.
"Laat maar," zei Eduard, "'k zal 't straks wel even halen!" en zich
vasthoudend aan het touw liep ook hij weer terug. — Hij was blij toen
ze allebei weer in de kamer stonden.
"Kinderen, wat is 't hier koud!" zei Oom Tom toen hij op zolder
stond. Hugo zette een stoel voor hem neer en gaf hem een
programma. "Wacht u nu maar even, zoo meteen zult u 't wel warm
krijgen!" zei hij, en zijn hoofd om het gordijn stekend: "Ben je klaar,
Piet?"
De Kapitein had even moeite niet hardop te lachen, maar toen 't
zingen begon keek hij weer ernstig, en heel aandachtig luisterde hij
tot 't lied uit was.
"'t Is heel mooi!" verklaarde hij, en de kleinste slapende page werd
opeens wakker en vertelde dat er nog meer kwam.
Alles liep best van stapel, en directeur Hugo kon tevreden zijn. Piet
streek zijn Bengaalsche lucifers af, en na ieder tableau kwam een
luid applaus; juist had Hugo voor de laatste voorstelling 't gordijn
opengeschoven toen ze een zachten stap op de trap hoorden. 't Was
Tante Lina, die naar boven kwam. "Hallo!" riep Piet, en even holden
ze allemaal door elkaar om plaats te maken.
't Kleine Roodkapje, dat voor 't kamerscherm stond, wachtte tot ze
allemaal weer zaten. Toen, na een "toe maar!" van Hugo, begon ze
te vertellen; duidelijk klonk het hooge stemmetje over de zolder.