உடற்கூற்றுவண்ணம்

ஒருமடமாதுமொருவனுமாகி,

இன்ப சுகந்தருமன்புபொருந்தி

யுணர்வு கலங்கி ஒழுகிய விந்து,

வூறுசுரோணிதமீதுகலந்து.

When an infatued woman and enamored man come together and unite in affection which
yields the pleasures of sweet passion,
out of his agitation his white semen spurts and springs forth and soaks her womb
mixing with her flow,(1)

பனியிலொர் பாதி சிறு துளி மாது,

பண்டியில் வந்து புகுந்துண்டு, பதுமவரும்புகமடமிதென்று,

பார்வை மெய் வாய் செவிக[***]கைகளென்ற.

and a small drop,not bigger than a dew drop,enters and gyrates in her womb-and
behold,that which was like a lotus-bud,
and like a tiny tortoise,has eyes and body, mouth,and ears and legs and arms,a
human shape!(2)

உருவமுமாகி யுயிர்வளர்மாத,

மொன்பதுமொன்று நிறைந்து மடந்[***]யுதரமகன்று புவியில் விழுந்து,

யோகமும் வாரமுநாளுமறிந்து,

It grows, the life inside,and after ten monthsthe womb of the woman opens,and a man
is born.
They set his horoscopy, his destiny,an army of serfs around prepare his bed,(3)

மகளிர்கள் சேனைதரவணையாடை,

மண்படவுந்தியுதைந்து கவிழ்ந்து

மடமயில் கொங்கை யமுதமருந்தி,

யோரறிவீரறிவாகி வளர்ந்து.

and women dress him, caress him,and he jumps and leaps and kicks and crawls

and falls upon the floorand turns legs up and upside down

and sucks the nectar from the breasts which are like a pair of young peacocks.And
day by day he grows,
and gathers knowledge, this and that.(4)

றலிதழ்மட வாரு,
ஒளிநகையூறலிதழ்மடவாருயூ

வந்துமுகந்திடவந்துதவழ்ந்து

மடியிலிருந்துமழலைமொழிந்து,

வாவிருபோலெனநாமம்விளம்ப.
His wet lips with radiant smile

kiss happily the female servants; round,

he sits in their laps and babbles,

saying such simple words like

‘come’ and ‘go’ and ‘stay’

and utters a few names:

thus his speech is born.(5)

உடைமணியாடையரைவடமாட,

வுண்பவர்தின்பவர்தங்க ளொடுண்டு,

தெருவிலிருந்து புழுதியளைந்து,

தேடியபாலரொடோடிநடந்து

அஞ்சுவயதாகிவிளையாடியே.

And then he runs about,

in lovely dress, and with a belt of gems,

cats with the grown-ups,

and in the street plays games

with dust and clay,

and with his friends runs here and there

and so, in games and frolicking,

reaches the age of five.

Part 2 – Youth -Utarkurruvanam

உயர்தருஞானகுருஉபதேச,

முந்தமிழின்கலையுங்கரைகண்டு

வளர்பிறையென்றுபலரும்விளம்ப,

வாழ்பதினாறுபிராயமும்வந்து.

Then the teacher comes.

He learns the glories of his mother-tongue,

Tamil in her three shapes,

and how to write and count,

and growing up, resembles,

as so many say,

the growing crescent of the moon:

and thus he reaches sixteen years.(7)

மயிர்முடிகோதியறுபதநீல,

வண்டிமிர்தண்டொடைகொண்டைபுனைந்து,

மணிபொனிலங்குபணிகளணிந்து,

மாகதர்போகதர்கூடிவணங்க.

Praised by the poets,

with fair jewels beautified,

with a well-grooms knot of hair

and wearing garlands full of humming bees,(8)

மதனசொரூபனிவனெனமோக,

மங்கையர்கண்டுமருண்டுதிர

ண்டு,வரிவிழிகொண்டுசுழியவெறிந்து,

மாமயில்போலவர்போவதுகண்டு.

he stands in front of women,

desirous and young,

fair like the love god,

and loses his strength-

while they, who are like peacock elegant,

devour him with their fiery eyes.(9)

மனதுபோறாமலவர்பிறகோடி,

மங்கலசெங்கலசந்திகழ்கொங்கைம

ருவமயங்கியிதழமுதுண்டு,

தேடியமாமுதல்சேரவழங்கி,

He’s unable to carry his desire,

he will pursue them,

he will embrace their splendid breasts,

which are like broad round pitches firm,

and he will suck the nectar off their lips,

and senselessly spend all his properties

with them.(10)

ஒருமுதலாகிமுதுபொருளாயி,

ருந்ததனங்களும்வம்பிலிழந்து

மதனசுகந்தவிதனமிதென்று,

வாலிபகோலமும்வேறுபிரிந்து.

And then the remnants of his disappear

in suits and quarrels, action, fueds.

And soon the pleasures go,

the youthful charm,

the fires of passion freeze.(11)

வளமையுமாறியிளமையும்மாறி,

வன்பல்விழுந்திருகண்களிருண்டு

வயதுமுதிர்ந்துநரைதிரைவந்து,

வாதவிரோதகுரோதமடைந்து.

செங்கையினி்லோர்தடியுமாகியே.

Riches are lost

and all his youth is spent,

string teeth fall out

and eyes will lose their shine,

his hair grows grey

and wrinkled is his face

angers and hatred of disputes arrive.

He will now hold

an omnipresent stick

in his cold reddened hands.(12)

Part 3 – Old Age -Utarkurruvanam

வருவதுபோவதொருமுதுகூனு,

மந்தியெனும்படிகுந்திநடந்து

மதியுமழிந்துசெவிதிமிர்வந்து,
வாயறியாமல்விடாமன்மொழிந்து.

Bent with the weight of age,

he roams about,

squatting and moving like an ape,

losing his wits,

all stiff, all deaf, and almost blind,

blabbering incongruous words.(13)

துயில்வருநேரமிருமல்பொறாது,

தொண்டையு நெஞ்சுமுன்வந்துவறந்து,

துகிலுமிழந்துசுணையுமழிந்து,

தோகையர் பாலர்ககோரணிகொண்டு.

When it is time for sleep,

he coughs, his throat is dry,

and his chest is burning.

In torn rags, all numb and blunt,

mocked at by women and by boys,(14)

கலியுகமீதிலிவர்மரியாதை,

கண்டிடுமென்பவர்சஞ்சலமிஞ்ச

கலகலவென்றுமலசலம்வந்து,

கால்வழிமேல்வழிசாரநடந்து.

He wobbles’ round and his perplexity grows,

and he will fart and piss

unable to hold his urine and his stools,

he will crawl about

in filth and dirtiness.(15)

தெளிவுமிராமலுரைதடுமாறி,

சிந்தையுநெஞ்சுமுலைந்துமருண்டு

திடமுமலைந்துமிகவுமலைந்து,

தேறிகலாதரவேதெனநொந்து.

Confused and puzzled,

staggering in speech,
his thoughts and feelings wandering about,

shaking and trembling,

he will realize

that there’s no consolation in this world,

no kindness, only pain.(16)

மறையவன்வேதனெழுதியவாறு,

வந்ததுகண்டமுமென்றுதெளிந்து

இனியெனகண்டமினியெனதொந்த,

மேதினிவாழ்வுநிலாதினிநின்று

As it is written in the Vedas four,

by the Great Teachers said:

Now the great Calamity comes,

what will he do now,

whence will come the help?

There is now no more life on earth,

all he must do is to repay his debts.(17)

கடன்முறைபேசுமெனவுரைநாவு,

றங்கிவிழுந்துகைகொன் மொழிந்து,

கடைவழிகஞ்சியொழுகிடவந்து,

பூதமுநாலுசுவாசமும்நின்று.

நெஞ்சுதடுமாறிவருநேரமே.

While talking, his tongue goes to sleep,

and he talks with gestures of his hands,

soon is unable to eat

and food drips out,

and the four elements

and his breathing stop.

Part 4 – Death -Utarkurruvanam

வளர்பிறைபோலவெயிறுமுரோம,

முஞ்சடையுஞ் சிறுகுஞ்யும்விஞ்ச,

மனதுமிருண்டவடிவுமிலங்க,
மாமலைபோல் யமதூதர்கள்வந்து.

And lo, behold,

the Messenger of Death,

like a huge mountain,

shining and black shape,

all hairy, terrible,

teeth like the crescent moon-

வலைகொடுவீசியுயிர்கொடுபோக,

மைந்தரும்வந்துகுனிந்தழநொந்து

மடியில்விழுந்துமனைவிபுலம்ப,

மாழ்கினரெயிவர்காலமறிந்து.

He throws his net

and takes the life

and goes.

the others come with bowed heads,

and weep,

the wife falls in his lap and weeps,

பழையவர்காணுமெனுமயலார்கள்,

பஞ்சுபறந்திடநின்றவர்பந்த

ரிடுமெனவந்துபறையிடமுந்த,

வேபிணம்வேகவிசாரியுமென்று.

The neighbors stand around and speak:

‘Well, he was very old.’

and then they, too, disperse

like cotton in the wind;

And a few stay,

propose to build a shed.

பலரையுமேவிமுதியவர்தாமி,

ருந்தசவங்கழுவுஞ்சிலரென்று
பணிதுகில்தொங்கல்களபபணிந்து,

பாவகமேசெய்துநாறுமுடம்பை.

Then comes the Paraiyar

bringing his drum.

They wash the corpse,

dress it and anoint,

and decorate with sandal and with wreaths.

வரிசைகெடாமலெடுமெனவோடி,

வந்திளமைந்தர்குனிந்துசுமந்து

கடுகிநடந்துசுடலையடைந்து,

மாநுடவாழ்வெனவாழ்வெனநொந்து.

The youngsters come and bend and take the corpse.

and they walk swiftly till they reach

the burning ground.

what is this human life?

விறகிடைமூடியழல்கொடுபோட,

வெந்துவிழுந்துமுறிந்துநிணங்க

ளுருகியெலும்புகருகியடங்கி,

யோர்பிடிநீறுமிலாதவுடம்பை,

நம்புமடியேனையினியாளுமே.

They place the body on the pyre

and cover it with fuel, bathed in oil,

and then kindle the fire.

It burns and the fat melts,

and the limbs fall apart;

The bones, cracking and scorched,

sink down, deep down

and now the body

that was man

is hardly a handful
of ash.

Be gracious to me,

who am your slave,

o Lord, to me who trusted

this body of mine!

ஒரு மட மாதும் ஒருவனும் ஆகி

இன்ப சுகம் தரும் அன்பு பொருந்தி
உணர்வு கலங்கி ஒழுகிய விந்து
ஊறு சுரோணித மீது கலந்து
பனியிலோர் பாதி சிறு துளி மாது
பண்டியில் வந்து புகுந்து திரண்டு
பதுமர் அரும்பு கமடம் இதென்று
பார்வைமெய் வாய்செவி கால்கைகள் என்ற
உருவமும் ஆகி உயிர் வளர் மாதம்
ஒன்பதும் ஒன்றும் நிறைந்து மடந்தை
உதரமகன்று புவியில் விழுந்து
யோகமும் வாரமும் நாளும் அறிந்து

ஒளிநகை ஊறல் இதழ் மடவாரும்

உவந்து முகந்திட வந்து தவழ்ந்து
மடியில் இருந்து மழலை மொழிந்து
வா இரு போ என நாமம் விளம்ப
உடைமணி ஆடை அரைவடம் ஆட
உண்பவர் தின்பவர் தங்களொடுண்டு
தெருவினிலிருந்து புழுதி அளைந்து
தேடிய பாலரடோடி நடந்து
அஞ்சு வயதாகி விளையாடியே
================================
உயர்தரு ஞான குரு உபதேசம்
முத்தமிழின் கலையும் கரை கண்டு
வளர்பிறை என்று பலரும் விளம்ப
வாழ் பதினாறு பிராயமும் வந்து
மதன-சொரூபன் இவன் என மோக
மங்கையர் கண்டு மருண்டு திரண்டு
வரி-விழி கொண்டு சுழிய எறிந்து
மாமயில் போல் அவர் போவது கண்டு
மனது பொறாமல் அவர் பிறகோடி
தேடிய மாமுதல் சேர வழங்கி

வளமையும் மாறி இளமையும் மாறி

வன்பல் விழுந்திரு கண்கள் இருண்டு
வயது முதிர்ந்து நரை திரை வந்து
வாத விரோத குரோதமடைந்து
செங்கையில் ஓர் தடியும் ஆகியே

வருவது போவது ஒரு முது கூனும்

மந்தி எனும் படி குந்தி நடந்து
மதியும் அழிந்து செவி திமிர் வந்து
வாய் அறியாமல் விடாமல் மொழிந்து
கலகலவென்று மலசலம் வந்து
கால்வழி மேல்வழி சார நடந்து

கடன் முறை பேசும் என உரை நாவும்

உறங்கி விழுந்து கைகொண்டு மொழிந்து
கடைவழி கஞ்சி ஒழுகிட வந்து
பூதமும் நாலு சுவாசமும் நின்று
நெஞ்சு தடுமாறி வரும் நேரமே

வளை பிறை போல எயிரும் உரோமம்

முன் சடையும் சிறு குஞ்சியும் விஞ்ச
மனதும் இருண்ட வடிவும் இலங்க
மாமலை போல் யம தூதர்கள் வந்து
வலை கொடு வீசி உயிர் கொடு போக
மைந்தரும் வந்து குனிந்தழ நொந்து
மடியில் விழுந்து மனைவி புலம்ப
மாழ்கினரே இவர் காலமறிந்து

வரிசை கெடாமல் எடும் என ஓடி

வந்திள மைந்தர் குனிந்து சுமந்து
கடுகி நடந்து சுடலை அடைந்து
*மானிட வாழ்வென வாழ்வென நொந்து*
விறகிட மூடி அழல் கொடுபோட
வெந்து விழுந்து முறிந்து நிணங்கள்
உருகி எலும்பு கருகி அடங்கி
ஓர் பிடி நீறும் இலாத உடம்பை
*நம்பும் அடியேனை இனி ஆளுமே !!*