Bycie dobrym człowiekiem nie zależy od Twojej religii, rasy czy statusu społecznego.

Aby być
nazywanym właśnie tym określeniem trzeba z szacunkiem traktować innych i nie tylko. Jest to z
pewnością stwierdzenie, które nie da się wyrazić w kilku słowach.

Jestem przekonany, że wskazówki dotyczące właściwego i bezinteresownego pomagania innym

zaprezentowali nam bohaterowie w wielu lekturach. Poniżej opiszę kilka z nich.

Pierwszą postacią, która pokazała nam jak stać się dobrym człowiekiem jest Staś Tarkowski z
powieści Henryka Sienkiewicza ,,W pustyni i w puszczy”. Był on bardzo odważnym czternastolatkiem,
który wyruszył na wyprawę razem ze swoją młodszą przyjaciółką – Nel. Staś wzorowo się nią
opiekował i był zdolny do poświęceń. Dowodem na to jest wręcz samobójcza wędrówka po lekarstwo
dla chorej Nel. Chłopak musiał wtedy pokonać wiele kilometrów, aby znaleźć pomoc i osiągnąć
zamierzony cel.

Kolejną postacią, którą cechują wartości dobrego człowieka jest Róża z powieści ,,Oskar i pani
Róża” autorstwa Érica-Emmanuela Schmitta. Była ona starszą, ciepłą, pomocną kobietą o wielkim
sercu. Pracowała w dziecięcym szpitalu jako pielęgniarka. Miała wiele pacjentów, lecz jednego z nich
objęła szczególną opieką – Oskara. Chorował on na białaczkę i miał 9 lat. Ta dwójka bardzo się ze
sobą zaprzyjaźniła i zżyła mimo różnicy w wieku. Oskar traktował Różę wręcz jako ciocię i zawsze
mógł jej zaufać. Po niedługim czasie Róża dowiedziała się, że ostatnie dni Oskara powoli mijają,
zostało mu ich tylko 12. Kobieta wpadła na pomysł, trochę inspirując się starą legendą, że każdy z
pozostałych dni Oskara będzie się liczył jako 10 lat. Dzięki temu Oskar mógł przeżyć esencję życia.
Między innymi takie postępowanie czyni panią Różę dobrym człowiekiem.

Kolejną postacią, którą ujmę w swojej pracy jest Marek Winicjusz – główny bohater z
powieści ,,Quo Vadis” Henryka Sienkiewicza. Z początku rozwijającej się akcji Marek kierował się
tylko własnymi zasadami wynikającymi z jego zawodu – był żołnierzem rzymskim. Kiedy ujrzał Ligię,
zakochał się w niej i postanowił ją zdobyć jak kolejne trofeum wojenne. Niestety dziewczyna, mimo
rodzącego się uczucia do pięknego Rzymianina nie chciała zostać jego nałożnicą. Winicjusz
potraktował to jako policzek i równocześnie zaczął szukać innego sposobu na zdobycie ukochanej.
Nie przyszło mu to łatwo, musiał zapomnieć o priorytetach wojownika, którymi dotychczas się
kierował i zmienić zasady swojego postępowania, aby poślubić Ligię. Winicjusz jest postacią
dynamiczną, która potrafiła dokonać pod wpływem miłości i delikatności kobiety obudzić w swojej
duszy empatię i szacunek dla drugiego człowieka. Z zatwardziałego żołnierza stał się czułym,
delikatnym mężem – dobrym człowiekiem.

Z powyższych przykładów można wywnioskować, że dobrym człowiekiem może być każdy kto
potrafi wyciągać wnioski ze swojego postępowania i umieć przyznawać się do swoich błędów oraz
naprawiać je. Ważne jest by w życiu kierować się uczciwością, szlachetnością, tolerancją i
najważniejsze miłością do drugiego człowieka. Istotne jest też by umieć zrozumieć samego siebie i
potrafić wybrać to co nie tylko jest dobre dla mnie, ale również dla innych.