Kościół Pokoju w Świdnicy

Największa drewniana barokowa świątynia w Europie, zabytkowy budynek sakralny

wybudowany na mocy porozumień traktatu westfalskiego zawartego w 1648 i
kończącego wojnę trzydziestoletnią. Należy do świdnickiej parafii Kościoła Ewangelicko-
Augsburskiego w Polsce. Obiekt od 2001 roku wpisany jest na listę światowego
dziedzictwa UNESCO, dzięki zarówno niezwykłej historii jej budowy, jak i perfekcję
konstrukcji szachulcowej (typ ściany szkieletowej drewnianej, której wypełnienie
stanowi glina) oraz wspaniałe wykończenie wnętrza polichromiami. Mniej więcej 80 tys.
turystów odwiedza te miejsce rocznie. W Kościele Pokoju w Świdnicy są chronione walory
architektoniczne i sakralne.
Zespół kościoła Trójcy Świętej, zwanego kościołem Pokoju w Świdnicy, znajduje się
w północnej części miasta, na zewnątrz dawnych, średniowiecznych murów obronnych.
Kościół powstał w następstwie pokoju westfalskiego. Wtedy to katolicki cesarz
Ferdynand III Habsburg przyznał śląskim luteranom (nie bez silnego wpływu protestanckiej
Szwecji) prawo do wybudowania Kościołów Pokoju. Były to 3 świątynie w Głogowie, Jaworze
i właśnie w Świdnicy. Kościoły mogły być budowane wyłącznie poza murami miasta, bez wież
i dzwonów, przy użyciu jedynie nietrwałych materiałów budowlanych, takich jak: drewno,
glina, piasek i słoma. Szczególnym utrudnieniem było zarządzenie, że okres budowy nie mógł
przekroczyć jednego roku.

Kościół Pokoju w Świdnicy

50°50′46″N 16°29′29″E
 Wybrałem ten obiekt, ponieważ w sąsiedniej miejscowości mieszkają moi dziadkowie,
spędzając u nich wakacyjny czas, często odwiedzałem Kościółek Pokoju, obserwując jak z
roku na rok zmienia się jego wnętrze i zewnętrzny wygląd w wyniku prac renowacyjnych.
Ponadto poznałem dokładnie historię wybudowania tego Kościółka, która zrobiła na mnie
duże wrażenie jako wówczas 6-letnego chłopca, który pierwszy raz odwiedził te miejsce.

Źródła : www.zabytek.pl, www.wikipedia.pl