Ch.

1 - ปฐมบท จอมมารอันดับที500 (บท จอมมารแห่ง

[การสร้ าง] โพลเคล)

เมือลืมตาตืนขึนมา
ก็อยู่ในห้ องหินทีมีแสงสลัวๆ
เมือมองไปทีเท้ า ก็มีวงเวททีส่องแสงสีขาวอยู่

“ทีนี คือทีไหนกัน?”

ผมลุกขึนมา แล้ วมองไปรอบๆ

ไม่เคยห้ องแบบนีมาก่อนเลย
ทําไมผมถึงอยู่ในทีแบบนีกัน......
ไม่สิ ก่อนอืนเลย

1
“ผมน่ะคือใครกัน?”

พอพูดแบบนันออกไป ก็นกึ อะไรไม่ออกสักอย่าง

แม้ แต่ชือของตัวเองยังไม่ร้ ูเลย
พอพยายามเค้ นหัวคิดสุดชีวิตแล้ ว ก็ยงั นึกอะไรไม่ออก
แย่ แย่แบบช่วยไม่ได้
ในตอนนัน ก็มีเสียงดัง ตึก ตึก ก้ องออกมา

พอหันไปมองทางนัน ก็มีผ้ หู ญิงคนหนึงอยู่

เป็ นคนทีสวยสุดๆ ผิวสีแทน ผมสีขาว แล้ วก็หกู บั หางหมาป่ า
ไม่ได้ มีแต่เพียงความงดงามเท่านันแต่มีความน่ากลัวอยู่ด้วย
แค่เพียงมองก็ราวกับจิตวิญญาณแข็งเป็ นนําแข็ง เป็ นตัวตน

2
ทีน่าเกรงขามสุดๆ

“ในทีสุดก็เกิดแล้ วสินะ กําลังรออยู่เลย”

เป็ นเพียงคําสันๆ แต่วา่ คําพูดนันมีความยินดี ความปลง

ความอิจฉา
คําพูดทีกลันออกมาด้ วยความรู้สกึ ต่างๆ
ขณะทีผมมองเธออย่างหลงใหล ก็ได้ พดู ออกไป

“ช่วยบอกที เธอเป็ นใครกัน? ทีนีคือทีไหน? แล้ วผมคือใครกัน

แน่”

เมือได้ ยินคําถามของผม สาวหมาป่ าคนนันก็ยิมอ่อนๆ

3
แล้ วก็พดู ออกมา

“ฉันคือจอมมารแห่ง[สัตว์ป่า] มัลโคเชียส แต่วา่ นายน่ะเป็ น

คนพิเศษ จะเรี ยกว่ามัลโก้ ก็ได้ นะ”
“มัลโก้ ... มัลโก้ น่ะรู้เรื องของผมหรื อเปล่า?”
“แน่นอนสิ รู้อยู่แล้ ว นายคือจอมมารทีพึงเกิดขึนมาใหม่ เป็ น
จอมมารเหมือนกับฉันยังไงล่ะ”

จากเงาของมัลโก้ จู่ๆก็มีหมาป่ าสีฟ้าตัวหนึงปรากฏออกมา

แล้ วก็พงุ่ ออกมาจากเงา เข้ ามาทีทางนี

“สัตว์อสูรระดับD การ์ ม ถ้ าเป็ นมนุษย์ธรรมดาล่ะก็เวลา

อย่างนีคงถูกขยําอย่างโหดร้ ายแล้ วล่ะ เอาล่ะ นายจะทํายัง

4
ไงล่ะ?”

ผมเบิกตาขึนมา
หมาป่ าสีฟ้า เปิ ดปากกว้ างๆของมัน ทําให้ ผมถอยไปข้ าง
หลัง
อยากจะหนี แต่วา่ ขาสันจนขยับไม่ได้
ระยะทางระหว่างหมาป่ าสีฟ้าเข้ ามาใกล้ เรื อยๆ

“เฮือก”

ผมรี บกลิงหลบออกมาในตอนทีหมาป่ าสีฟ้าวิงเข้ ามา

หมาป่ าสีฟ้าได้ เคลือนผ่านหน้ าของผมไป
ในตอนทีกําลังผ่านไป มีเสียงงัมดังออกมา เสียงของฟั นที

5
กระทบกัน ถ้ าเกิดไม่หลบล่ะก็ เนือของผมคงถูกฟั นแข็งๆนัน
ฉีกกระฉากไปแล้ วแน่ๆ
หมาป่ าสีฟ้าหันมาทางนีอีกครัง เตรี ยมตัวทีจะพุง่ มาทางนี
ทางนียังคงล้ มอยู่ ไม่สามารถลุกขึนได้
ถ้ าเป็ นอย่างนี ถูกฆ่าแน่ๆ
หมาป่ ามองมาทางนี แล้ วพุง่ เข้ ามาหา
จะถูกฆ่าเหรอ
จะต้ องตายแล้ วเหรอ
ทังทียังไม่มีอะไรเลย
ในหัวก็มีคําๆหนึงลอยขึนมา ก็พดู คําลอยๆนันออกมา

“[สร้ าง]”

6
มันเป็ นอะไรทีไม่ร้ ูตวั
ผม พลังของผมได้ ทํางานขึนมา
ทีมือมีละอองแสงมารวมกัน แล้ วสิงทีปรากฏออกมาก็คือ
ปื นพก... กล็อก19
ปื นสันอัตโนมัติขายดีจากคนสร้ างอาวุธชาวออสเตรเลีย ถึง
จะเล็กแต่ก็เชือถือได้ กระสุนก็ใส่ได้ หลายนัด

ความรู้สกึ ทีมาอยู่ในมือ ทังทีไม่มีความทรงจําแท้ ๆ แต่ร้ ูสกึ

คิดถึง
ตอนทีปื นอยู่ในมือ ก็สงบนิงลงได้ โลกราวกับหยุดนิงลง
จิตใจร้ อนรุ่ม แต่หวั กลับเย็นสุดๆ
ก็แค่เรื องปกติ ก็แค่เรื องถนัด จัดการภัยทีเข้ ามาหา

7
จ้ องไปทีหมาป่ าสีฟ้าทีพุง่ เข้ ามา เล็งปื นไป
แล้ วก็ลนไกไปสามนั
ั ด กระสุนพุง่ เข้ าไปตรงระหว่างคิว หมา
ป่ าทีโดนกระสุนส่งเสียงร้ องออกมา แล้ วไปกองอยู่ทีพืน

“เอ๋ง เอ๋ง เอ๋ง”

น่าตกใจ ทังทียิงเข้ าระหว่างคิวแล้ ว แต่ยงั มีชีวิตอยู่ได้ ทังที

กระสุนจมไปในหัวแล้ วมีเลือดไหลออกมา แต่ก็ยงั คงจ้ องมา
ทีผม
ผมยืนขึน แล้ วเข้ าไปอย่างไม่ลงั เล มองลงไปทีหมาป่ าสีฟ้า
แล้ วลันกระสุนต่อไป ทังหมดเข้ าไปทีหัว
กล็อก19มีกระสุนทังหมด15นัด พอยิงทังหมดนันไป หมาป่ า
สีฟ้าก็ไม่ไหวติง แล้ วกลายเป็ นแสงสีฟ้าหายไป

8
“แฮ่ก แฮ่ก แฮ่ก”

ภัยคุกคามตรงหน้ าได้ หายไปแล้ ว ผมก็ถกู ปกคลุมด้ วยความ

กลัว
มีเสียงกัดฟั นดังก๊ อกแก๊ ก
ทําไมกัน ผมคืออะไรกัน ทําไมถึงทําอะไรแบบนีได้
คําถามนันลอยอยู่ในหัวไปมา

[สกิลพิเศษ：เมือใช้ งาน[สร้ าง] ของทีอยู่ในความทรงจําจะ

ถูกสร้ างขึนมา แต่วา่ สิงของทีมีพลังเวทหรื อมีชีวิตจะไม่
สามารถสร้ างได้ MPทีใช้ จะเท่ากับหนึงในสิบของกรัม]

สกิลพิเศษ อะไรนัน?

9
“ยินดีด้วย นายสอบผ่านแล้ ว สามารถปลดปล่อยพลังของตัว
เองออกมาได้ ขอยินดีต้อนรับการเกิดของจอมมารตนใหม่”
“จอมมาร?”
“ใช่แล้ ว จอมมาร นายจะเป็ นผู้ทีสร้ างและควบคุมเหล่า
ปี ศาจและสัตว์อสูร สร้ างและปกครองเขาวงกตอันชัวร้ าย ตัว
ตนทีถูกเลือกขึนมาพร้ อมสกิลพิเศษสุดทรงพลัง เกิดมาเป็ น
ครังที500ของโลกนี จอมมารตนใหม่ยงั ไงล่ะ”

จอมมาร นันคือตัวผมตอนนี
ให้ ตายสิไม่เห็นเข้ าใจอะไรเลย

“อย่าทําหน้ ากังวลแบบนันซิ จนกว่านายจะยืนด้ วยตัวเองได้

ภายในหนึงปี นี ฉันจะเป็ น“ผู้ปกครอง”ให้ นายเอง จะคอย
10
สอนนายให้ วา่ จอมมารน่ะควรจะทําอะไร”

ผู้หญิงตรงหน้ ายิมออกมา แล้ วชีวิตใหม่ของผมทีไร้ ซงความ

ึ
ทรงจําก็ได้ เริ มต้ นขึน
-------------------------------------------------------------------------
---------------------------------------------------------
Ch.2 - ตอนที1 งานของจอมมาร

“ยังไม่เข้ าใจอีกเหรอ เอาเถอะ อยู่ๆก็ถกู บอกว่าเป็ นจอมมาร

ก็เลยไม่เข้ าใจสินะ ช่วยไม่ได้ เดียวจะอธิบายให้ ฟังว่าสิงที
เรี ยกว่าจอมมารน่ะมันคืออะไรกันแน่”

จอมมารแห่ง[สัตว์ป่า]มัลโคเชียส ยิมเจือนๆแล้ วหันหลังออก

ไป ผมจึงเดินตามมัลโก้ ออกไป
11
ถึงแม้ วา่ พอมองแล้ ว จะเป็ นเพียงสาวงามผมสีเงินแท้ ๆ (ทีมี
หูกบั หางหมาป่ า) แต่เธอกลับมีอะไรบางอย่างทีทําให้ เชือว่า
เป็ นจอมมารจริ งๆอยู่

ทีๆเธอพาไปก็คือห้ องแคบๆห้ องหนึง

พอมองออกไปทีกระจกทีวางอยู่บนกําแพง ก็มีเด็กหนุ่มอายุ
สิบปลายๆอยู่ หรื อว่านันคือผมเหรอ?
รู้สกึ แปลกๆจริ งๆ
และก็ทีใจกลางห้ องก็มีแท่นสีขาวทีวางลูกบอลคริ สตัลอยู่

พอยืนมือไปจะจับคริ สตัล ก็โดนมัลโก้ หยุดเอาไว้ ก่อน

12
"อยากให้ ไม่จบั มันดีกว่านะ คริ สตัลนันก็เหมือนกับชีวิตของ
ฉัน ถ้ ามันแตกล่ะก็ พลังในฐานะจอมมารของฉันทังหมดก็จะ
หายไปน่ะ
"จะตายเหรอ?"
"เปล่า ก็ไม่ขนาดนันหรอกนะ ก็แค่ไม่สามารถสร้ างอสูรได้
อสูรทีสร้ างมาถึงตอนนีทังหมดและดันเจียนก็จะหายไปด้ วย
รวมถึงสกิลพิเศษด้ วย ถึงจะมีชีวิตอยู่ แต่สําหรับจอมมาร
แล้ วก็ไม่ตา่ งจากตายล่ะนะ"

พอได้ ฟังแล้ วก็ร้ ูสกึ สบายใจขึนมาหน่อย

แต่ขณะเดียวกันก็ร้ ูสกึ ไม่สบายใจขึนมาด้ วย
ถ้ าเกิดว่า ทีเธอพูดเป็ นความจริ งล่ะก็ ถ้ าผมเป็ นจอมมาร ก็
ต้ องมีคริ สตัลของผมอยู่สิ

13
ทังทีไม่ร้ ูวา่ มีคริ สตัลจริ งๆหรื อเปล่าแท้ ๆ แต่วา่ ถ้ าเกิดแตกก็
จะต้ องเสียพลังของจอมมารไป พอรู้ก็สงบใจไว้ ไม่ได้ เลย

"เห แค่ได้ ยินคําเดียวก็กงั วลแล้ ว นายนีก็หวั ไวดีนะ แต่วา่ ไม่

ต้ องเป็ นห่วงหรอก คริ สตัลจะโผล่ออกมาก็ตอ่ เมือสร้ างดัน
เจียนแล้ ว พูดในทางกลับกัน นายทียังไม่ได้ สร้ างดันเจียนก็
ไม่มีหรอกนะ.... [เราจักร้ อยเรี ยง]"

หนังสือทีทําจากหนังเล่มหนึงก็ปรากฏขึนบนมือของเธอ
แล้ วมัลโก้ ก็เปิ ดหนังสือเล่มนันออก

"คิดว่าก็คงจะสงสัยอยู่สินะ ทีๆพวกเราอยู่ตอนนีคือห้ องลึก

14
สุดในดันเจียนของฉันเอง ถ้ ามองจากข้ างนอกก็คงประมาณ
นันล่ะนะ"

พอเธอพุดแบบนันแล้ ว ก็มีโฮโลแกรมปรากฏขึนมาเหนือคริ
สตัล

ถึงจะงดงามแต่ก็เป็ นปราสาททีมีบรรยากาศน่ากลัวๆอยู่

"ถึงจะบอกว่าดันเจียน แต่รูปลักษณ์ภายนอกก็ตามจอม
มารแต่ละตนล่ะนะ ทังถําแบบพืนฐาน หรื อปราสาทแบบ
ของฉัน หรื อจะเป็ นแบบป่ าก็ได้ ทงนั
ั น ถ้ านายออกไปอยู่ตวั
คนเดียวแล้ วจะสร้ างดันเจียนล่ะก็ตดั สินใจว่าจะสร้ างดัน
เจียนแบบไหนตังแต่ตอนนีก็ดีนะ"
"พูดเรื องอะไรไม่เห็นเข้ าใจเลย ออกไปอยู่คนเดียวอะไรกัน?"
"อืม ยังไม่ได้ พดู สินะ จอมมารทีพึงเกิดมาน่ะ จะต้ องอยู่กบั

15
จอมมารรุ่นพีหนึงปี เพือศึกษาการเป็ นจอมมาร หลังจากนันก็
ออกไปสร้ างดันเจียนของตัวเองคนเดียว หรื อก็คือภายใน
หนึงปี นีฉันจะเป็ นผู้ค้ มุ ครองให้ นายเอง เพราะฉะนันฉันเลย
จะสอนให้ อย่างดียงั ไงล่ะ"

อยู่ๆหมาป่ าสีฟ้าก็พดู แบบแหย่ๆออกมา

"เอาล่ะ งันมาลองฝึ กสร้ างดันเจียนกัน ลองพูดตามสิ[เราจัก

ร้ อยเรี ยง]"
"อืม เอ [เราจักร้ อยเรี ยง]"

บนมือของผมก็มีหนังสือโผล่ออกมา

16
แล้ วมันก็เปิ ดขึนมาเอง
จนมาถึงหน้ าทีเขียนถึงการสร้ างดันเจียน

"จากรายการทีอยู่ในนัน ลองเลือกของทีชอบๆมารวมๆกันดูสิ
เริ มจากรูปลักษณ์ภายนอก รูปร่างทีเห็นได้ จากข้ างนอก ส่วน
นันก็ตกแต่งตามต้ องการเลยก็ดี ส่วนข้ างในนันมิติจะบิด
เบียวอยู่แล้ ว ทีจริ งแล้ ว ดันเจียนของฉันเองเมือเทียบจาก
ข้ างบอกแล้ วก็กว้ างสุดๆเลยล่ะ ชันทีน่ากลัวๆก็มีนะ"

ผมก็ทําการเปิ ดหน้ ากระดาษไปเรื อยๆ

เป็ นไปอย่างทีเธอพูด มีดนั เจียนอยู่หลายๆแบบ ทุกๆหน้ าจะ
มีสิงทีเรี ยกว่า DP เขียนอยู่

"DP เนียคืออะไรเหรอ"
17
"ดันเจียนพ๊ อยต์ เป็ นสิงทีจอมมารอย่างพวกเราจําเป็ นต้ อง
สะสมไว้ ถ้ าใช้ มนั แลกล่ะก็จะได้ ของทีเขียนไว้ ปกติแล้ วยิง
ภายนอกละเอียดเท่าไหร่ก็ยิงแพงเท่านัน ถึงประสิทธิภาพจะ
ไม่ตา่ งกันก็เถอะ แต่วา่ ภายในดันเจียนนันราคาจะขึนอยู่กบั
คุณภาพโดยตรงล่ะ"
"ข้ างในเหรอ?"
"มองไปทางนันจะเข้ าใจง่ายกว่าล่ะมังนะ?"

พอพูดอย่างนัน โฮโลแกรมหน้ าคริ สตัลก็เปลียนภาพไป

"ดันเจียนของฉันจะเป็ นแบบชันๆ ประเภททีขึนไปเรื อยๆน่ะ

ในหนึงชันจะแบ่งออกเป็ นสามห้ อง ห้ องหนึงๆก็ต้องซือเอา
สําหรับดันเจียนของฉันชันหนึงจะเป็ นทางเดินหินถูกๆล่ะนะ"

18
อย่างทีเธอพูด เป็ นแค่ทางเดินทีมีแต่หินเท่านัน

"พอมาชันบนๆ ก็ทําการซือห้ องแพงๆทีติดตังกับดักไว้ ชัน

แรกๆก็ทําแบบง่ายๆล่ะนะ"

พอมองไปทีโฮโลแกรม ก็มีมนุษย์ผ้ ชู ายกําลังต่อสู้อยู่กบั โค

โบลท์
โคโบลท์ก็คืออสูรสุนขั ทีเดินสองขาได้
เมือเทียบกับหมาป่ าสีฟ้าทีผมสู้.... ก็เหมือนกับลูกสุนขั ล่ะนะ

มนุษย์คนนันก็ชนะโคโบลท์ลง และก็ทําท่าแสดงชัยชนะออก
มา
พอมองไปอีก มนุษย์ก็ทําการเก็บกล่องสมบัติด้วยหน้ าตาที

19
เต็มไปด้ วยความต้ องการ

"ไม่ใช้ หมาป่ าสีฟ้าแบบทีสู้กบั ผมเมือกีเหรอ? กับคนทีสู้กบั

โคโบลท์ยงั ลําบากแบบนันก็ฆ่าได้ แน่ๆ"

ไม่เห็นเข้ าใจเลย
ถ้ าคิดจะต่อต้ านผู้บกุ รุกล่ะก็ ก็ควรจะปล่อยอสูรทีแข็งแกร่ง
ไว้ ตงแต่
ั ชนแรกไม่
ั ใช่เหรอ

"ทําแบบนันไม่ได้ หรอก DPน่ะ เป็ นพลังชีวิตของมนุษย์

ความรู้สกึ ทีรุนแรง ความกลัว ความสินหวัง ความต้ องการก็
จะยิงอร่อย ยิงดันเจียนนีมีมนุษย์มารวมกันเท่าไหร่ DPก็ยิง
ได้ มากเท่านัน ยิงตอนฆ่าก็ยิงได้ เยอะ ถึงจะได้ DPก็เถอะ แต่
ถ้ าปล่อยอสูรทีแข็งแกร่งไปตังแต่แรก มนุษย์ก็จะไม่เข้ ามา

20
ปกติก็เลยต้ องปล่อยอสูรทีฆ่าง่ายๆล่ะนะ"
"กล่องสมบัติเมือกีก็เป็ นของสําหรับล่อมนุษย์เหรอ?"
"ปิ งป่ อง ถูกต้ องตามนัน หรื อก็คือทําให้ มนุษย์อยากมาทีนี
มากขึน สิงมีชีวิตทีเรี ยกว่ามนุษย์น่ะยิงกําจัดอสูรก็จะยิงเพิม
เลเวลและแข็งแกร่งยิงขึน แข็งแกร่งขึน พอได้ สมบัติก็กลับไป
อย่างพึงพอใจ ในทางตรงกันข้ ามจอมมารก็จะได้ DP แต่ถึง
อย่างนันอีกก็เถอะ ยิงอสูรแข็งแกร่งเท่าไหร่ก็ยิงได้
ประสบการณ์เยอะขึน บนชันสูงๆก็เลยต้ องปล่อยอสูรทีแข็ง
แกร่งเอาไว้ ทางนีเองยิงมนุษย์แข็งแกร่งเท่าไหร่ก็ยิงได้ DP
เท่านัน จากชันแรกๆสูช่ นลึ
ั กๆ ก็จะเรี ยงลําดับอสูรทีเก่งๆไว้
มนุษย์ทีอ่อนแอก็จะไปเรี ยกมนุษย์ทีแข็งแกร่ง ก็ยิงเก็บDPได้
มากๆเท่านัน"

อย่างนีนีเอง เป็ นกลไกอย่างนีสินะ

21
เพราะจอมมารต้ องการDP ก็เลยต้ องเชือเชิญมนุษย์มา

"ถ้ าอย่างนันก็วางสมบัติไว้ เยอะๆ แล้ วสังให้ อสูรทีแข็งแกร่ง

ให้ แพ้ สิ"
"ทําแบบนันไม่ได้ หรอก สมบัติก็ต้องใช้ DPแลกเพือติดตัง
เหมือนกัน อสูรเองก็ไม่ใช่แค่นนั เพราะมีคนเข้ ามาจํานวน
มาก เพือทีจะจัดการจอมมารผู้บงการ... แล้ วก็นะ มันก็มี
โอกาสทีจะถูกบุกเข้ ามาถึงชันลึกสุด ถ้ าถูกฆ่าหรื อถูกทําลาย
คริ สตัลก็จะจบกัน เพือทีตัดปั ญหาแบบนัน จอมมารถึงต้ อง
ซือห้ องทีมีกบั ดักชันสูงมากๆในห้ องสุดท้ ายของตัวเอง และ
สร้ างฟิ ลด์ทีตัวเองจะได้ เปรี ยบทีสุดด้ วย"

ผมกลืนนําลายลงอึกหนึง
ได้ ร้ ูวา่ งานของจอมมารช่างยากเย็น แต่ก็สนุกในคราวเดียว

22
กัน
แต่วา่ ก็มีคําถามอยู่คําถามหนึง

"ต้ องกินความรู้สกึ ของมนุษย์สินะ? ถึงจะบอกว่าเพือทีจะ

รวมมนุษย์มาเลยต้ องมีอสูรกับสมบัติเป็ นของล่อ ทําไมถึง
ต้ องทําเรื องทีให้ ผลแย่ๆแบบนันด้ วยล่ะ?"

พอผมพูดแบบนันออกไป มัลโก้ ถามกลับด้ วยความแปลกใจ

"หมายถึงเรื องอะไรกันน่ะ?"
"เปล่าหรอก ก็ถ้ารวมคนมาใช้ ชีวิตก็น่าจะเร็วกว่าไม่ใช่เหรอ
เลิกทีจะทําดันเจียนแล้ วไปสร้ างเมืองน่าจะดีกว่าแท้ ๆ ถ้ า
อย่างนัน ก็จะเก็บDPได้ ตลอดเวลาเลยนะ"

23
พอผมพูดแบบนันออกไป มัลโก้ ก็หวั เราะออกมา

"ถึงจะเป็ นแบบนันก็เถอะ แต่วา่ ยากจังเลยนะ ยิงมีความ

รู้สกึ ทีรุนแรงก็ยิงได้ DPมากเท่านัน ทังการต่อสู้ทีแลกชีวิต
ความต้ องการในสมบัติ ของแบบนีก็ต้องต่อสู้ถึงจะดีไม่ใช่
เหรอ"
"จริ งเหรอ? ถ้ ามีคนเดียวก็คงแบบนันล่ะนะ แต่ถ้าให้ คนร้ อย
คนมาอยู่ ก็แทนทีกันได้ ไม่ใช่เหรอไง?"

ทําไมกัน ทําไมผมถึงมีความคิดทีไม่อยากจะฆ่าคนอยู่กนั

จะเกียวกับความทรงจําทีหายไปหรื อเปล่านะ?

ทังทีเป็ นคนทีพอถือปื นพกถึงจะสงบได้ แท้ ๆ ช่างขัดแย้ ง

24
จริ งๆ

"อาจจะเป็ นแบบนันก็ได้ ถ้ านายอยากเป็ นจอมมารแบบนันก็

ดีนี จอมมารทุกๆตนน่ะก็มีเส้ นทางแตกต่างกัน ถ้ านายอยาก
ทีจะไปอย่างนันก็ไปได้ เลย"
"งันเหรอ แต่ถึงอย่างนัน ก่อนหน้ านันก็คงต้ องเรี ยนรู้ก่อน ถ้ า
เป็ นแบบตอนนีก็คงไม่ตา่ งจากความฝั นล่ะ"
"เป็ นการตัดสินใจทีดี ถ้ าได้ ร้ ูเรื องการสร้ างดันเจียนแล้ วต่อไป
ก็การสร้ างอสูรล่ะ หรื ออีกความหมายหนึง มันคือความสนุก
ของจอมมารยังไงล่ะ"

สร้ างอสูรเหรอ
การให้ กําเนิดอสูรออกมาเหรอ ความสนใจของผมก็เกิดขึน
มาทังที

25
คนแปล:พึงเคยเริ มแปลนิยายแบบจริ งๆจังๆ แต่พอผมอ่าน
จบบทเจ้ าสาวในเว็บsyosetsuแล้ วผมอินมาก ยําอีกรอบ
ด้ วยว่าอินมากๆครับ มันเป็ นความรู้สกึ ทีอยากจะปลดปล่อย
มันออกมาครับ ก็เลยอยากลองแปลบ้ าง ยังไงผมก็คงจะ
แปลลงแค่ทีนีทีเดียวครับ ถ้ าผิดพลาดยังไงก็ขออภัยครับ
-------------------------------------------------------------------------
---------------------------------------------------------
Ch.3 - ตอนที2 การสร้ างอสูรครังแรก

จอมมารแห่ง[สัตว์ป่า]มัลโคเชียสก็ได้ ทําการสอนการสร้ าง
อสูร

26
"ถึงการสร้ างดันเจียนจะสําคัญ แต่การสร้ างอสูรก็สําคัญ
พอๆกัน อสูรจะคอยปกป้องจอมมารอย่างเรา และก็เป็ น
เหยือล่อพวกมนุษย์ด้วย"

ก็ตามนันล่ะนะ จริ งๆแล้ วมนุษย์ก็มาเพือเพิมเลเวล

ถ้ าไม่มีอสูรอยู่ก็ไม่มีความหมาย

"แล้ วก็ โดยพืนฐานแล้ ว วิธีการได้ อสูรมาจะมีอยู่สองวิธี

ใหญ่ๆ หนึงคือ ใช้ DP แต่วา่ อสูรจะแบ่งออกเป็ นระดับSถึง
ระดับGอยู่ ถ้ าใช้ DPซือล่ะก็ จะได้ แค่FกับGเท่านัน"
"ทีซือได้ ก็มีแต่อสูรอ่อนๆเหรอ"
"นอกเหนือจากนัน ถ้ าสร้ างอสูรทีแข็งแกร่งนอกจากการ
ใช้ DPแล้ ว จะสร้ างสามารถซืออสูรประเภทเดียวกันทีตํากว่า
27
อยู่สองระดับได้ อย่างถ้ าฉันเคยสร้ างเคลเบรอสระดับAมา
เลยสามารถซือโอลโทรอสระดับCด้ วยDPได้ ยงั ไงล่ะ"

อย่างนีนีเอง ถ้ าเกิดว่าต้ องการอสูรทีแข็งแกร่ง ก็ใช้ ทางอืน

นอกจากDPในการสร้ างอสูรเท่านันสินะ

"เดียวจะทําให้ ดู วิธีการสร้ างอสูรโดยไม่ใช้ DP ต้ องใช้ เหรี ยญ

ของจอมมารเท่านัน ดูนะ[ปลดปล่อย]"

พอเธอพูดสันๆอย่างนันจบ ก็มีเหรี ยญทีมีหมาป่ าสีทองวาด

ไว้ ปรากฏออกมา
สิงนัน ราวกับว่ามีพลังทีแข็งแกร่งซ่อนอยู่ สัมผัสได้ ถึงจอม
มารทีแข็งแกร่ง

28
มัลโก้ โยนเหรี ยญมาให้ ทีผม
พริ บตาทีได้ เหรี ยญนันมา ข้ อมูลของเหรี ยญนันก็ไหลเข้ ามา

[เหรี ยญแห่ง[สัตว์ป่า] ระดับ A อสูรทีเกิดออกมาจะมีสว่ นที

เป็ นสัตว์ป่า กําลังร่างกายรวมถึงพลังชีวิตจะมีระดับสูง]

"จอมมารแต่ละตนจะสามารถสร้ างเหรี ยญทีสลักสัญลักษณ์

ของตัวเองได้ เพียงแค่เดือนละครังเท่านัน สําหรับฉันก็เป็ น
เหรี ยญแห่ง[สัตว์ป่า]ล่ะ ถ้ าเอาเหรี ยญสองเหรี ยญมารวมกัน
ก็จะสร้ างอสูรขึนมาได้ นายลองพูด[ปลดปล่อย]ดูสิ"
"น่าสนุกดีนี จะลองทําดู [ปลดปล่อย]"

บนมือของผมก็มีเหรี ยญปรากฏออกมา

29
เหรี ยญทีมีรูปเกลียวสองอันพันกันอยู่
พอลองสํารวจข้ อมูลของเหรี ยญนันดู

[เหรี ยญแห่ง[การสร้ าง] ระดับ A ต้ องใช้ เหรี ยญอีกสอง

เหรี ยญนอกจาก[การสร้ าง](รวมถึงเหรี ยญออริ จินลั ) ถึงจะใช้
งานได้ สามารถเปลียนเหรี ยญไปตามทีผู้ใช้ ต้องการ และยัง
สามารถเลือกสิงทีต้ องการจากตัวเลือกนับไม่ถ้วนได้ ＊
ประเภททีใช้ ไปแล้ วครังหนึงจะไม่สามารถเปลียนได้ อีก]

อะไรล่ะนัน
ทังทีปกติจะใช้ สองเหรี ยญในการสร้ างอสูรออกมา แต่ถ้าต้ อง
ใช้ สามอันถึงจะเรี ยกอสูรออกมาได้ เนีย ไม่สะดวกแปลกๆ
แฮะ

30
"เอาล่ะ ลองใช้ คกู่ บั [สัตว์ป่า]ของฉันสร้ างอสูรใหม่ดสู ิ ถ้ าใช้
เหรี ยญออริ จินลั สองอัน จะต้ องสร้ างอสูรทีแข็งแกร่งออกมา
ได้ แน่ๆล่ะ"

มัลโก้ มองมาทีผมด้ วยสายตาทีคาดหวัง

แต่วา่ น่าเสียดายทีเหรี ยญของผมไม่สามารถสร้ างอสูรได้

"แย่หน่อย สร้ างไม่ได้ น่ะ ลองดูเหรี ยญของผมสิ"

ผมโยนเหรี ยญไปให้ เธอ

ถ้ าผมตรวจเหรี ยญแห่ง[สัตว์ป่า]ได้ บางทีเธอก็คงสามารถ
ตรวจดูเหรี ยญแห่ง[การสร้ าง]ได้ เช่นกัน
มัลโก้ ก็เปลียนสีหน้ าทันที

31
"อะไรเนีย เหรี ยญทียุ่งยากวุน่ วายนี... มันจะโกงเกินไปหรื อ
เปล่า"

สีหน้ านันเต็มไปด้ วยความตกตะลึง เป็ นไปไม่ได้ เธอพึมพํา

ออกมา

"งันเหรอ?"
"ฟั งนะ พลังทีจะให้ กําเนิดอสูรน่ะ ขึนอยู่กบั สัดส่วนพลังของ
เหรี ยญ ทังทีใช้ ได้ เพียงแค่สองเหรี ยญแต่กลับสามารถใช้ ได้
สามเหรี ยญเนียมันผิดกฎชัดๆ ยิงกว่านัน [การสร้ าง]เป็ น
เหรี ยญระดับA การทีสามารถเอาเหรี ยญระดับAเพิมเข้ าไป
ได้ เนีย... แค่นีก็โกงแล้ วแท้ ๆ แล้ วยังเลือกประเภทได้ ตามต้ อง
การ? เลือกความเป็ นได้ จากตัวเลือกทีนับไม่ถ้วนอีก!?"

32
มันโก้ ถอนหายใจออกมา

"เจ้ านีมันสุดยอดไปเลยนะ"
"ไม่เกียวกับสุดยอดหรอก เหล่าจอมมารทังหลายทีสร้ างอสูร
ต่างๆขึนมาน่ะ ต่างก็รวบรวมเหรี ยญประเภทต่างๆของจอม
มารตนอืนอย่างยากลําบาก แต่วา่ เรื องเลือกอะไรได้ ตามใจ
ชอบเนีย ขอแค่ม[ี การสร้ าง]ไม่วา่ อสูรอะไรก็สร้ างได้ ทงนั
ั น"

พอพูดมาก็ใช่ตามนัน ถ้ าเลือกประเภทได้ ตามใจชอบล่ะก็ ก็

สามารถมีอะไรสุดยอดตามต้ องการได้ เลย

"นอกจากนันนะ มันยังทําให้ ความตืนเต้ นในการลุ้นอสูรทีจะ

ปรากฏออกมาเปลียนไปถึงจะเป็ นเหรี ยญเดิมๆของจอมมาร
33
ตนเดิม ยกตัวอย่างนะ อย่างเช่น เหรี ยญแห่ง[สัตว์ป่า]ของ
ฉันเอง จะออกมาเป็ นสิงโต หมาป่ าหรื อแฮมสเตอร์ ก็ไม่อาจ
คาดเดาได้ แค่เป็ น[สัตว์ป่า]ก็มีโอกาสทังนัน แต่วา่ นะ [การส
ร้ าง]เนีย ไม่มีการลุ้นอะไรแบบนันหรอก"

ผมกลืนนําลายลงไป
ฟั งยังไง ก็ความสามารถสูงจนโกงเลยแฮะ

"นายอย่าไปบอกจอมมารตนอืนเรื องความสามารถนีจะดี
กว่านะ เดียวจะถูกฆ่าด้ วยความต้ องการเอาได้ "
"แล้ วกับมัลโก้ จะไม่เป็ นไรเหรอ?"
"ฉันเป็ นผู้ปกครองของนายนะ แล้ วอีกอย่างฉันน่ะ... แต่วา่
แย่จงั เลยนะ แค่[สัตว์ป่า]ของฉันกับ[การสร้ าง]ของนายคง
จะสร้ างอสูรออกมาไม่ได้ ถ้ าอย่างนัน ช่วยไม่ได้ จะบริ การ

34
พิเศษให้ เอานีไปด้ วยสิ เหรี ยญทีได้ จากจอมมารตนอืน ไม่ใช่
ของเลียนแบบแต่เป็ นออริ จินลั ถ้ าใช้ เหรี ยญระดับAสามอัน
รวมกัน จะให้ อสูรแบบไหนออกมา แค่คิดก็หยุดสันไม่ได้ เลย"

รวมกับ[สัตว์ป่า]และ[การสร้ าง]แล้ ว มัลโก้ ก็วางเหรี ยญแห่ง

[เพลิง]ลงทีมือของผม

[เหรี ยญแห่ง[เพลิง] ระดับA อสูรทีเกิดมาจะมีธาตุไฟด้ วย ทัง

พลังชีวิต ร่างกาย พลังโจมตีเวทจะมีระดับสูง]

นีก็เป็ นระดับA จากทีเธอบอกเหรี ยญระดับAน่าจะหาได้ ยาก

แท้ ๆ

"เอาล่ะ ลองกําเหรี ยญดูสิ แล้ วก็ร่ายว่า[ผสม]"

35
ความคาดหวังทําให้ หวั ใจของผมเต้ นรัวขึน
ผมพยักหน้ าแล้ วลองเปิ ดปากภาวนา

"[ผสม]"

บนฝ่ ามือของผมก็มีแสงออกมา
เป็ นแสงทีสว่างจ้ า
ความร้ อนก็ไหลออกมา
พอแบมือออก ก็มีแสงปล่อยออกมา สร้ างเป็ นเงาขึนกลาง
อากาศ
[สัตว์ป่า]กับ[เพลิง]ทีได้ รวมเป็ นหนึงเดียวกันก็ได้ ปรากฏออก
มา

36
มีทางเลือกต่างๆไหลออกมามากมาย ในนันก็มีทางเลือก
ต่างๆปรากฏออกมาให้

แล้ วก็ ด้ วยพลังของ[การสร้ าง] ก็ทําการรวมเข้ าไปเป็ นชิน

ส่วนสุดท้ ายของอสูรทียังไม่ได้ เห็น
ผม ต้ องการอะไรนะ?
ต้ องการอะไรให้ ชีวิตใหม่นี
ตัดสินใจแล้ วล่ะ

เริ มจากให้ กําเนิดเพือนออกมาก็ดี ยังไงก็ต้องอยู่ด้วยกัน

ตลอด ได้ คยุ ด้ วยกัน ได้ หวั เราะด้ วยกัน
[การสร้ าง]ก็ได้ แปรเปลียนไปเป็ น[คน]
ใน[สัตว์ป่า]กับ[เพลิง]ก็ได้ ม[ี คน]เข้ าไปร่วมด้ วย

37
ในทีสุดชีวิตใหม่ก็ได้ กําเนิดขึนมา

แสงหายไป
ตรงนันก็ม"ี เธอ"อยู่
ผมสีทองอันงดงามราวกับเคลือบด้ วยทองคํา หูสีดําทีตังอยู่
บนสีทองนัน แล้ วก็หางจิงจอกทีดูน่มุ นิม
ยิงกว่านันช่างงดงามเหลือเกิน
เด็กสาวอายุสิบกว่าๆ เนืองจากยังไม่บรรลุนิติภาวะ จึงเป็ น
ร่างกายทีเต็มไปด้ วยเสน่ห์ทีดูอนั ตราย

"หรื อว่าจะเป็ น จิงจอกสวรรค์ ทังทีไม่ใช่อสูร แถมบนทีๆของ

38
จอมมาร... แถมระดับSเนีย ฉันเองยังพึงเคยเห็นครังแรก
เลย"

มัลโก้ มองเธอด้ วยสายตาอันเปี ยมไปด้ วยตืนเต้ นและหวาด

กลัว
ผมเอง ก็ตวั สันเพราะพลังทีซ่อนอยู่ของเด็กสาวคนนัน

"..."

เธอลืมตาสีชาดออกมา
ดวงตานันก็มองมาทีผม ความงามนันทําให้ พดู อะไรไม่ออก
แล้ วริ มฝี ปากอันชุ่มชืนของเธอก็เปิ ดออกมา

39
"คุณพ่อ!"

แล้ วก็พงุ่ มาทีตัวผม

รูปลักษณ์นนไม่
ั มีความลึกลับแบบก่อนหน้ านันเลยแม้ แต่
น้ อย
-------------------------------------------------------------------------
-------------------------------------------------------
Ch.4 - ตอนที3 จิงจอกสวรรค์!

"คุณพ่อ คุณพ่อ!"

สาวน้ อยหูจิงจอกอายุสิบสองกําลังเรี ยกผมว่าคุณพ่อ

แล้ วก็เอาแก้ มมาถูอยู่แถวๆหน้ าอกผม

40
ตัวอุ่นนุ่มนิม น่ารัก ทําให้ แทบบ้ าไปเลย

"เอ ยินดีทีได้ ร้ ูจกั ผมเป็ นคนทีให้ กําเนิดเธอขึนมา ชือของผม

คือ..."

เอ คืออะไรหว่า?
พอพูดแบบนัน ก็ยงั นึกชือตัวเองไม่ออกเลย
สาวน้ อยหูจิงจอกก็ผละออกไป แล้ วมองผมด้ วยสีหน้ า
แปลกๆ

"ลืมบอกไปเลยสินะ จอมมารแห่งการสร้ างโพลเคล นันคือชือ

ของนายล่ะ"

41
ในขณะทีผมเป็ นแบบนัน มัลโก้ ก็บอกให้ ด้วยความอ่อนโยน
โพลเคล ผมพึมพําด้ วยเสียงเบาๆ
จอมมารแห่งการสร้ างโพลเคล... นันคือชือของผม

"ทังทีผมยังไม่ร้ ูแท้ ๆแต่กลับรู้ชือของผม มัลโก้ ร้ ูเรื องอดีตของ

ผมด้ วยเหรอ?"
"เปล่า ไม่ร้ ูหรอก ฉันแค่ได้ รับคําขอร้ องจากเบืองบนว่าให้
ช่วยดูแลจอมมารแห่งการสร้ างโพลเคลทีพึงเกิดมาใหม่ให้
หน่อยเฉยๆ เรื องอืนๆนอกจากนันก็ไม่ร้ ูแล้ วล่ะ"
"ตังแต่เมือกีแล้ ว พึงเกิด พึงเกิดเนีย ยังกับว่าอดีตก่อนหน้ าที
ผมจะเจอกับมัลโก้ มนั ไม่มีอยู่ยงั นันล่ะ"

ถ้ าตามคําพูดของมัลโก้ แล้ วผมก็เป็ นเพียงเด็กทารกอายุไม่

ถึงหนึงวันเอง
42
"ก็ตามนันล่ะ นายเป็ นเพียงเด็กทารกพึงเกิด เอาเถอะ เพราะ
ว่าจอมมารน่ะแค่เกิดมาก็มีความรู้และความเข้ าใจในเรื อง
ต่างๆแล้ วก็เลยเข้ าใจผิดได้ ง่ายๆ แต่วา่ นายน่ะไม่มีอดีตอะไร
หรอกนะ"

นันคือเรื องโกหก
ถึงจะไม่มีความทรงจําก็ร้ ูได้
ทําไมน่ะเหรอ ก็เพราะสิงทีใช้ ตอนต่อสู้ กล็อก19ปื นพกที
เรี ยกออกมาโดยอัตโนมัติโดย[สร้ าง]

แต่วา่ [สร้ าง]ของผมน่ะ...

[[สร้ าง]: ทําให้ ของทีอยู่ในความทรงจําปรากฏออกมา แต่

ว่า สิงของทีมีพลังเวทหรื อมีชีวิตจะไม่สามารถสร้ างได้ MPที
43
ใช้ จะเท่ากับหนึงในสิบของกรัม]

หมายความว่า ผมน่ะรู้จกั กล็อก19

ไม่มีทางทีจะไม่มีอดีตอยู่แล้ ว
แต่วา่ เรื องนันถึงจะถามเธอไปก็คงเปล่าประโยชน์

"มู๊~ คุณพ่อ ทังทีกําลังคุยกับหนูแท้ ๆ แต่อยู่ๆก็ไปคุยกับคน

อืนแย่ทีสุดเลย"

สาวน้ อยหูจิงจอกตรงหน้ าทําแก้ มป่ องใส่

พอลูบหัวเธอไปโดยไม่ร้ ูตวั เธอก็ทําตาหรี ลง
อะไรกัน สิงมีชีวิตน่ารักๆนี

44
"โทษที ขอแนะนําตัวใหม่นะ ผมคือจอมมารแห่งการสร้ างโพ
ลเคล จะเรี ยกว่าโพลเคลได้ "
"เข้ าใจแล้ วค่ะ! ท่านโพลเคล! แต่วา่ ... คุณพ่อก็ดีอยู่แล้ ว
เรี ยกว่าคุณพ่อมะได้ หรอ?"

สาวน้ อยหูจิงจอกมองขึนมาทีหน้ าของผม

คุณพ่อ คําหวานๆนันวนไปวนมาในหัวของผม

"แน่นอน ได้ อยู่แล้ ว เพราะผมเป็ นคุณพ่อของเธอยังไงล่ะ"

"ย้ า~♪"

สาวน้ อยคนนันก็เอามือมาโอบรอบคอผม แล้ วกอดแน่น หาง

จิงจอกนุ่มนิมก็สะบัดไปมา

45
"คุณพ่อ ชอบทีสุดเลย คือว่า หนูจะแนะนําตัวแล้ วนะคะ เผ่า
ของหนูคือจิงจอกสวรรค์! หนูแข็งแกร่งสุดๆเลย ส่วนชือก้ อ...
ชือยังไม่มีอะค่ะ"

ถ้ อยคํานันแทงเข้ ามาในหัวใจ

นีก็เกียวกับความทรงจําทีหายไปเหรอ?
ทังนีทังนัน ก่อนทีจะมาเป็ นจอมมารผมเป็ นอะไรกันนะ

"คุณพ่อ ตังชือให้ หนูสิ อยากจะให้ คณ

ุ พ่อ เรี ยกชือจัง"

หลังจากเอาหน้ าทีซุกเข้ ามาออกไป สาวน้ อยหูจิงจอกก็มอง

มาด้ วยสายตาขอร้ อง

46
แน่นอนต้ องคิดให้ ดีๆ
ถ้ าไม่คิดชือน่ารักๆให้ ละ่ ก็

"ดีละ่ คิดชือดีๆออกแล้ ว ชือของเธอก็คือ..."

ช่วงทีจะบอกชือ มัลโก้ ก็มาปิ ดปากของผม

"หยุดแค่นนล่
ั ะ จอมมารจะให้ ชือแก่ลกู น้ องง่ายๆไม่ได้ นะ
โดยเฉพาะสามตนแรก สมกับเป็ นจิงจอกสวรรค์ หัวดีและ
ฉลาดจริ งๆ"

มัลโก้ รีบบอกออกมาด้ วยท่าทีตืนตระหนกนิดหน่อย

สาวน้ อยหูจิงจอกนัน พอออกไปจากตัวผมก็ทําดวงตาสัน

47
เครื อ

"ฟั งนะ อสูรทีมีชือน่ะ จะเปลียนจากอสูรในเผ่าหนึงๆไปเป็ น

มอนสเตอร์ พิเศษ สําหรับจอมมาร จิตใจก็จะเชือมเข้ าด้ วย
กัน แบ่งพลังของตัวเองออกไปให้ แล้ วก็รับพลังของอสูรกลับ
เข้ ามาด้ วย โดยเฉพาะสามตนแรกจะเป็ น[อสูรแห่งคํามัน
สัญญา]จะเชือมด้ วยสายสัมพันธ์อนั แข็งแกร่ง และก็ไม่
สามารถปลดได้ ถ้ าไม่เตรี ยมใจไปตลอดชีวิตล่ะก็ อย่าคิดจะ
ตังชือเชียว"

หัวของผมทีละลายเพราะความน่ารักของสาวน้ อยหูจิงจอกก็
เย็นขึนมา

"สําหรับจิงจอกสวรรค์ ไม่วา่ จะเผ่าเพลิงหรื อเผ่าสัตว์ป่าก็

48
ถือว่าอยู่ระดับสูง ทังพลังทีเป็ นเลิศ ความสามารถพิเศษก็
เยียม หัวก็ดี แต่วา่ นะ ถ้ าดูแค่ความสามารถโดยไม่ดนู ิสยั ใจ
คอและความเข้ ากันได้ น่ะ ไม่สมควรจะให้ ชือหรอก นายน่ะ
จะสูญเสียโอกาสในการสร้ าง[อสูรแห่งคํามันสัญญา]ทีมี
เพียงแค่สามตนเท่านันไปนะ"

มัลโก้ จ้องมองไปทีสาวน้ อยหูจิงจอก

พอแบบนันแล้ ว สาวน้ อยหูจิงจอกก็หนั หน้ าไปทางอืนแล้ วผิว
ปากออกมาเบาๆ
ความจริ งแล้ ว เด็กคนนีอาจจะเจ้ าเล่ห์ก็ได้

"อสูรทีจอมมารให้ กําเนิดมาน่ะ ต้ องเชือฟั งโดยไม่มีข้อแม้ ไม่

สามารถทําร้ ายจอมมารได้ แต่วา่ ก็ยงั ทําอะไรโดยหวังสิง
ตอบแทน ยิงอสูรทีมีสติปัญญาก็ยิงต้ องระวังมาก ใช่ไหม

49
จิงจอกสวรรค์"

ไม่ร้ ูวา่ เพราะไม่สามารถทนคําพูดของมัลโก้ ได้ สาวน้ อยหู

จิงจอกก็เลยหันไปข้ างหลัง
จากรูปร่างแบบนัน ก็กลายเป็ นลูกจิงจอกน่ารักๆ
ทังดูน่มุ นิม ปลายแขนสีดําทําให้ ดนู ่ารักแตกต่างจากตอน
เป็ นรูปร่างสาวน้ อยจริ งๆ

"หนูเป็ นแค่จิงจอกสวรรค์ไม่เข้ าใจเรื องยากๆหรอก!"

เป็ นนําเสียงทีสดใส
ถึงจะหลอกเห็นๆก็เถุอะ แต่วา่ ถึงอย่างนัน... ก็น่ารักเกินไป
แล้ ว

50
ทําเอาผมต้ องอุ้มลูกจิงจอกอย่างเลียงไม่ได้
ทังนุ่มนิมฟูฟ่อง ช่างน่ากอดเสียนีกระไร

"เพราะเป็ นลูกจิงจอกก็เลยช่วยไม่ได้ ละ่ นะ คงจะแค่อยากได้

ชือใช่ไหมล่ะ"
"อย่างทีคุณพ่อพูด หนูอยากได้ ชือค่ะ"

หัวใจกําลังสันไหว
แต่วา่ ยังไงก็คงทําไม่ได้
ผมวางลูกจิงจอกลงอย่างอ่อนโยน

"ถึงจะอยากให้ ชือก็เถอะ... แต่ยงั ไงก็ต้องขอดูนิสยั ของเธอ

ก่อน ถ้ าสามารถอยู่ด้วยกันตลอดไปได้ ละ่ ก็ ก็จะให้ ชือกับ

51
เธอ จนกว่าจะถึงตอนนัน จะขอเรี ยกด้ วยชือของเผ่าของเธอ
ว่าจิงจอกสวรรค์ละกัน"
"เข้ าใจแล้ วค่ะ! หนูจะแสดงให้ ดแู บบสุดๆเลยว่าจะเป็ นกําลัง
ให้ คณ
ุ พ่อได้ ! ถึงตอนนันก็ขอชือด้ วยนะคะ!"

อยู่ๆจิงจอกสวรรค์ก็ทําหน้ าเบือขึนมาแวบหนึง ท่าทางจะ

หวังไว้ สงู มาก
แต่วา่ ท่าทางแบบปี ศาจน้ อยแบบนันก็น่ารักดี

"เฮ้ อ อันตราย ปกติแล้ วจอมมารเองก็ต้องพยายามเลียงอสูร

ทีมีสติปัญญาสูงหรื อพวกทีใช้ คําพูดเก่งอยู่บ้าง แต่ตงแต่
ั อสูร
ตนแรกเนีย นายเองก็ไม่ใช่ย่อยนะ"

ผมเอียงคอด้ วยความสงสัย
52
"ทําไมเหรอ? ถ้ าคุยด้ วยได้ ก็สงได้
ั ง่าย ก็ไม่น่าจะมีเรื องยุ่ง
ยากนีนา"

พอผมพูดแบบนัน มัลโก้ ก็สา่ ยหน้ ากลับมา

"ก็จะถูกหลอกแบบตอนนีน่ะสิ อสูรน่ะ จะต้ องเป็ นสิงทีคอย

เป็ นโล่ปกป้องจอมมารอย่างพวกเราจากมนุษย์ ถ้ าเกิดได้ พดู
คุยกัน พอถึงเวลาอย่างนัน จะใช้ อสูร"ไม่ลง"เอาน่ะสิ"

อะไรกัน แบบนันเองเหรอ
ไม่เห็นต้ องเป็ นห่วงเลย

53
"ไม่เป็ นไรหรอก ผมไม่ใช้ เด็กคนนีแล้ วทิงหรอก เด็กคนนีเป็ น
อสูรตนแรก แล้ วก็เกิดมาด้ วยความต้ องการทีจะอยู่ร่วมกัน
ตลอดไป ร่วมต่อสู้กนั รอดไปด้ วยกัน เพราะฉะนันไม่เป็ นไร
หรอก... ถึงจะดูเย็นชาก็เถอะ ถ้ าเกิดต้ องสร้ างอสูรสําหรับ
ต้ องใช้ แล้ วทิงล่ะก็ ก็จะสร้ างขึนมาสําหรับทําโดยเฉพาะเอง"
"...น่าเป็ นห่วงจริ งๆ เริ มจะกลัวนายแล้ วสิ ในอีกความหมาย
หนึง บางทีนายอาจจะโหดร้ ายยิงกว่าจอมมารตนอืนๆก็ได้
นะ"

มัลโก้ ยิมเจือนๆออกมา
แล้ วก็ปรบมือดังปั ป

54
"มีอีกเรื องทีจะสอน เกียวกับสิงมีชีวิตในโลกนีนะ ถ้ ามองอีก
ฝ่ ายจะสามารถเห็นเลเวลได้ สําหรับจอมมารแล้ ว จะสามา
รถดูสเตตัสของอสูรของตัวเองได้ อย่างละเอียด ...เอาเถอะ
ถ้ ามีสกิลแบบฉันก็จะสามารถมองอสูรของคนอืนได้ เช่นกัน
ทีนีก็ลองดูสเตตัสของจิงจอกสวรรค์สิ"
"เข้ าใจแล้ ว จิงจอกสวรรค์ ขอดูหน่อยนะ"
"ย้ า~♪"

พอจิงจอกสวรรค์ในรูปร่างลูกจิงจอกส่งเสียงยินยอมออกมา
ผมก็ทําการดูสเตตัส

เผ่า：จิงจอกสวรรค์ ระดับＳ

ชือ：ยังไม่ได้ ตงั
เลเวล:1
55
พลังกายS ความทนทานB+ ความคล่องแคล่วS พลังเวทS+
โชคลาภA ความสามารถพิเศษEX

สกิล：แปลงกาย ผู้ปกครองเปลวเพลิง ศาสตร์ เวทไร้ ผล

ความเร็วของพระเจ้ า การตอบสนองขันสุดยอด มองอนาคต

อย่างนีนีเอง นีคือสเตตัสเหรอ

"สามารถดูระดับในสเตตัสได้ สินะ"
"ใช่แล้ ว สิงสําคัญสุดคือระดับของเผ่า ยกตัวอย่างเช่นระดับ
ของสเตตัสต่างๆ เผ่าระดับAกับเผ่าระดับSความหมายก็จะ
ต่างกัน สเตตัสAของเผ่าระดับS ก็จะเทียบได้ กบั สเตตัสA+
ของระดับA สเตตัสระดับSของระดับB หลังจากนันก็การเพิม
เลเวล ความสามารถก็จะเพิมไปตามระดับของสเตตัสด้ วย"

56
เป็ นการอธิบายทีเข้ าใจได้ ง่าย
พอเข้ าใจแล้ ว ก็ลองดูสเตตัสของจิงจอกสวรรค์
เผ่าระดับSนันมีสเตตัสทีสูงไปทุกๆด้ าน

"นี สเตตัสของจิงจอกสวรรค์เนีย ไม่วา่ มองยังไงมันก็โกงเกิน

ไปหรื อเปล่าเนีย"
"โกงสิ ก็เพราะพลังของเหรี ยญแห่ง[การสร้ าง]ของนายไง
ปกติแล้ ว อสูรระดับSเนียจอมมารสร้ างไม่ได้ หรอก นอกเสีย
จากว่าได้ รับเป็ นของรางวัลจากทางเบืองบน"

โดยปกติแล้ ว เหรี ยญทีใช้ แค่สองแต่กลับใช้ สาม แถมยังใช้

เหรี ยญระดับAทังหมด ก็เลยให้ กําเนิดอสูรทีมีพลังระดับ
ขนาดนีขึนมาได้

57
"เอเหะ จิงจอกสวรรค์แข็งแกร่งสุดๆค่ะ!"

ไม่ร้ ูวา่ เข้ าใจความรู้สกึ ของพวกผมหรื อเปล่าแต่วา่ ลูกจิงจอก

น่ารักๆตัวนีก็เข้ ามาซุกทีหน้ าอกผม

....เรื องทีลูกจิงจอกน่ารักๆตัวนีมีพลังทีน่าเหลือเชืออยู่
เนีย ช่างไม่น่าเชือจริ งๆ

"เข้ าใจวิธีสร้ างอสูรแล้ วล่ะ ถ้ าเป็ นแบบนี ก็ต้องสร้ างอสูรมา

เยอะๆแล้ ว"

การต่อสู้ก็ต้องเน้ นจํานวน
ถึงจะแข็งแกร่ง ถ้ าโดนรุมขึนมาจะเป็ นยังไงก็ไม่อาจเดาได้
พอแบบนันแล้ ว ก็คิดขึนมาได้

58
"จอมมารเนียสร้ างเหรี ยญขึนมาได้ เดือนละครังเองเหรอ...
ยาวนานจริ งๆนะ"

ช่างเป็ นช่วงเวลาทียาวนาน

"เอาเถอะ ถ้ าใช้ เหรี ยญออริ จินลั ก็คงจะได้ แค่เดือนละครังล่ะ

นะ ยิงกว่านันสําหรับจอมมารการใช้ เหรี ยญทุกครัง การแลก
กับจอมมารตนอืนเนียก็เป็ นแผนการทีสําคัญเหมือนกัน"

ก็เป็ นจริ งตามนัน

โดยเฉพาะของผม จําเป็ นต้ องใช้ เหรี ยญของคนอืนอีกสอง
เหรี ยญ
ตอนนี ถึงมัลโก้ จะให้ เหรี ยญมาตามใจชอบก็เถอะ แต่วา่ จะ
59
ให้ เป็ นแบบนีทุกครังก็คงไม่ได้
จําเป็ นทีจะต้ องเอาเหรี ยญของจอมมารคนอืนมาด้ วยพลัง
ของตัวเองให้ ได้

"เข้ าใจแล้ วล่ะ วิธีการสร้ างอสูรมีสามวิธี สําหรับอสูรอ่อนๆ

ระดับFหรื อGก็จะสามารถซือด้ วยDPได้ สําหรับอสูรสายเผ่า
เดียวกับทีเคยสร้ างมาก็จะสามารถซืออสูรทีระดับตํากว่า
สองระดับได้ แล้ วก็แลกเปลียนเหรี ยญกับจอมมารตนอืน
แล้ วเอามารวมกับอสูรของตัวเองเพือสร้ างอสูรขึนมา"

ก็มีอยู่สามวิธีนี
บางที วิธีทีสองคงจะเป็ นวิธีหลัก FกับGน่าจะอ่อนแอเกิน
กว่าทีจะนํามาใช้ แต่วา่ วิธีทีสามก็ทําได้ เพียงเดือนละครัง
เพราะฉะนันถ้ าจะสร้ างอสูรเก่งๆจํานวนมากก็ต้องใช้ วิธีที

60
สอง
ยกตัวอย่างเช่น ผมทีสร้ างจิงจอกสวรรค์ระดับSขึนมา ก็จะ
สามารถซืออสูรเผ่าสายเดียวกับเธอระดับBได้ เท่านีก็โอเค
แล้ ว
แต่วา่ ถ้ าจะเพิมอสูรทีจะซือด้ วยวิธีทีสองให้ หลากหลายก็จํา
เป็ นทีจะต้ องใช้ วิธีทีสามโดยการเอาเหรี ยญมาผสมรวมกัน
อย่างช่วยไม่ได้

"ขอเสริ มหน่อย ทีจริ งแล้ วการผสมเหรี ยญเองก็มีทางอืนอยู่

อย่างเมือกีก็มีพดู ถึง เหรี ยญออริ จินลั เหรี ยญเลียนแบบ นี
นะ จะสอนความหมายกับวิธีการใช้ ให้ เอง ทีใช้ กนั มากๆก็
เหรี ยญเลียนแบบนีล่ะ"

แล้ วอาจารย์มลั โก้ ก็กลับมาต่อหลักสูตรอสูร

61
ของเลียนแบบ... แปลว่าเป็ นของทีปลอมขึนมา พอพูดอย่าง
นันแล้ ว เงือนไขเหรี ยญการสร้ างของผมเอง ถ้ าไม่ใช้ ออริ จินลั
ล่ะก็จะไม่สามารถใช้ การได้ นีนะ
เหรี ยญเลียนแบบนีเป็ นของแบบไหนกันนะ?

การแปล メダル ว่าเหรี ยญ ผมเองก็ร้ ูสกึ แปลกๆอยู่

เลยขอไปคิดก่อนครับ ว่าจะเปลียนเป็ นเมดัลดีไหม โดย
เฉพาะ イミテートメダル เนีย ผมยังไม่แน่ใจ
ว่าจะแปลตรงๆว่า อิมิเททเมดัลหรื อเหรี ยญเลียนแบบดี ขอ
เวลาคิดก่อนปล่อยตอนต่อไปละกันนะครับ ถ้ าเกิดนานไปยัง
ไงก็คงเป็ นเพราะเรื องนีล่ะครับ
-------------------------------------------------------------------------
---------------------------------------------------------
Ch.5 - ตอนที4 เหรี ยญเลียนแบบ

62
“คิดว่านายคงจะรู้ตวั แล้ วก็เถอะ วิธีทีสอนไปจนถึงตอนนีการ
ทีจะสร้ างอสูรทีแข็งแกร่งเยอะๆน่ะ มันยากมาก”

ผมเห็นด้ วย
เหรี ยญของจอมมารทีใช้ ได้ เพียงเดือนละครังนีไม่วา่ ยังไงก็
ช้ าไป

“แต่วา่ มันก็มีวิธีทีใช้ ได้ อยู่นะ เอาล่ะ ลองเรี ยกหนังสือของ

จอมมารออกมาสิ”
“[เราจักร้ อยเรี ยง]”

พอผมพูดออกไป บนมือผมก็มีหนังสือหนาๆทีทํา

63
จากกระดาษหนังเล่มหนึงปรากฏ

“เปิ ดหน้ ากระดาษไปขณะคิดเรื องเหรี ยญสิ”

พอลองทําตามทีพูด ก็ปรากฏหน้ าทีเขียนถึงเหรี ยญอยู่

"ทีอยู่ตรงนัน ต้ องมีเหรี ยญ[สัตว์ป่า][เพลิง][การสร้ าง]สาม

เหรี ยญเขียนอยู่แน่ๆ"

ผมลองดูในหน้ านัน
แต่วา่ ...

"มัลโก้ ผิดแล้ วล่ะ ในหน้ าของผมมันมี[สัตว์ป่า][เพลิง][คน]

64
ต่างหาก"
"เอ๋ โกหกน่า"

มัลโก้ เข้ ามาดูทีหน้ ากระดาษของผม

"อย่างนีนีเอง เป็ นแบบนีเองเหรอ จริ งๆแล้ ว จอมมารอย่าง

พวกเราเหรี ยญทีเคยใช้ ผสมแล้ วจะสามารถใช้ DPซือได้ ละ่ "
"ถ้ าอย่างนันก็ดีสิ ทีนีก็สามารถใช้ เหรี ยญได้ ง่ายๆแล้ วสิ"

การทีสามารถใช้ ได้ นอกจากทีต้ องทําเดือนละครังถือว่าช่วย

ได้ มาก
มีเขียนไว้ วา่ เรตการแลกDPอยู่ท500pt
ี
พอคิดว่าอย่างน้ อยต้ องใช้ สองเหรี ยญแล้ ว ก็ต้องใช้ 1000pt

65
ถึงจะสร้ างอสูรหนึงตัวขึนมาได้

"เอาเถอะ ก็ไม่ใช่วา่ จะเหมือนของเดิมหรอกนะ เหรี ยญที

จอมมารสร้ างขึนมาคือเหรี ยญออริ จินลั เหรี ยญทีใช้ DPแลก
มาก็คือเหรี ยญเลียนแบบ ของเลียนแบบเมือเทียบกับออริ จิ
นัลระดับจะลดมาหนึงระดับล่ะ"
"ระดับลดลงแล้ วแย่ยงั ไงเหรอ?"

พอคิดว่าบางทีอาจจะเกียวกับระดับของอสูรทีสร้ างหรื อ
เปล่าเลยลองถามดู

"ทําไมถึงไม่ใช่[การสร้ าง] แต่เป็ น[คน]ทีเป็ นของเลียนแบบ

บางทีอาจจะเกียวกับเรื องนีล่ะ"

66
อะแฮ่ม มัลโก้ กระแอมออกมาพร้ อมเริ มอธิบาย

"อย่างเช่น[สัตว์ป่า]ของฉัน ของเลียนแบบก็จะเป็ นระดับB

ระดับของอสูรทีเกิดมาจะขึนอยู่กบั ระดับของเหรี ยญ อย่าง
เช่นถ้ าใช้ เหรี ยญระดับAเหมือนกัน ก็จะมีโอกาสสองในสาม
ทีจะได้ อสูรระดับA และหนึงในสามทีจะได้ อสูรระดับB แต่ถ้า
ใช้ เหรี ยญระดับAกับBล่ะก็จะมีโอกาสหนึงในสามทีจะได้
อสูรระดับA และสองในสามทีจะได้ อสูรระดับB"

เป็ นอย่างทีคิดจริ งๆ
เป็ นความเสียงทีสูง
ถ้ าใช้ ของเลียนแบบจะไม่สามารถสร้ างจิงจอกสวรรค์ระดับS
ได้ อย่างน้ อยก็ได้ อสูรระดับA

67
"ถึงจะใช้ ได้ เรื อยๆก็เถอะ แต่ถ้าผสมด้ วยของเลียนแบบล่ะก็
จะไม่สามารถใช้ DPแลกได้ นะ เพราะฉะนัน เหล่าจอมมาร
เลยจะพยายามทุกหนทางในการเอาเหรี ยญออริ จินลั ของ
จอมมารตนอืนมาให้ ได้ ยงั ไงล่ะ กลับกันก็ไม่อยากให้ เหรี ยญ
ออริ จินอลกับใคร ก็เพราะว่าถึงระดับจะลดลงแต่ก็ถกู ใช้
เหรี ยญของตัวเองล่ะนะ ตอนทีเอามาแลกกัน การทีจะใช้
เหรี ยญออริ จินลั มาแลกกันมันก็ไม่คอ่ ยมีละ่ นะ ก็สง่ ของ
เลียนแบบให้ กนั แต่แค่ของเลียนแบบก็ดีแล้ วล่ะ ยังไงก็จะได้
ประเภททีไม่มีมาผสมได้ ด้วย"

ก็เป็ นจริ งตามนันล่ะนะ

เดิมทีของทีจอมมารใช้ ผสมก็เป็ นประเภทของตัวเองนีนะ
ถ้ ามีใครมาใช้ ง่ายๆล่ะก็ อสูรของตัวเองอาจจะถูกจับไต๋ได้

68
"จําให้ ดีๆล่ะ ปกติแล้ วจอมมารจะคอยเล็งเหรี ยญของจอม
มารตนอืน... และยิงกว่านัน เหรี ยญของนายเองก็ยงั มีจดุ โกง
อีกหนึง นันก็คือ เรื องทีของเลียนแบบทีขึนในรายการไม่ใช่
[การสร้ าง]แต่เป็ น[คน]ยังไงล่ะ"

จากนําเสียงทีตึงเครี ยด จู่ๆมัลโก้ ก็ซบุ ซิบด้ วยเสียงระอา

"เวลาทีใช้ [การสร้ าง]ของนายน่ะ สิงทีจะเลียนแบบออกมาไม่

ใช่[การสร้ าง] แต่จะเลียนแบบผลลัพธ์ทีเธอปรารถนาออกมา
ตอนผสม สิงทีจอมมารคนอืนต้ องคอยทุกข์ทน ขโมยมันมา
หรื อแลกเปลียนทุกวิถีทางในการเอาเหรี ยญออริ จินลั มา
ครอง คอยทําทุกอย่างเพือเพิมลงในรายการ แต่วา่ นายกลับ
สามารถเพิมมันได้ ง่ายๆทุกครังทีทําการผสม"
"จริ งอยู่ทีตอนทีผมสร้ างจิงจอกสวรรค์ ก็เปลียน[การสร้ าง]ให้
เป็ น[คน] เข้ าใจแล้ วล่ะ ทําไมถึงจํากัดการใช้ [การสร้ าง]ให้
69
เปลียนได้ แค่ประเภทละหนเดียว ถ้ าอย่างนันก็รับได้ แล้ ว ถึง
จะเจ็บปวดทีจะไม่สามารถใช้ ประเภทดีอย่าง[คน]แล้ วก็
เถอะ"

เหรี ยญการสร้ างของผมเป็ นแบบนีสินะ

[เหรี ยญแห่ง[การสร้ าง] ระดับ A ต้ องใช้ เหรี ยญอีกสอง

เหรี ยญนอกจาก[การสร้ าง](รวมถึงเหรี ยญออริ จินลั ) ถึงจะใช้
งานได้ สามารถเปลียนเหรี ยญไปตามทีผู้ใช้ ต้องการ และยัง
สามารถเลือกสิงทีต้ องการจากตัวเลือกนับไม่ถ้วนได้ ＊
ประเภททีใช้ ไปแล้ วครังหนึงจะไม่สามารถเปลียนได้ อีก]

"ความอิจฉามันทําให้ เกิดฆ่ากันได้ คิดว่าพวกเราเหล่าจอม

70
มารลําบากขนาดไหนในการหาเหรี ยญของจอมมารตนอืน
มากันล่ะ"

ดวงตาของมัลโก้ ไม่ได้ ยิมด้ วย

"ฟุฟฟุ ุ คุณพ่อของจิงจอกสวรรค์สดุ ยอดสุดๆเลยค่ะ!"

ด้ วยเหตุบางอย่าง จิงจอกสวรรค์ทําท่าภาคภูมิใจออกมา
แต่วา่ ขณะเดียวกันผมก็ร้ ูถึงจุดอ่อนของมัน

"ไม่ได้ มีแต่เรื องดีๆสินะ จอมมารตนอืนน่ะ สามารถผสม

เหรี ยญของตนเองกับของเลียนแบบในการสร้ างอสูรเก่งๆได้
แต่วา่ ผมน่ะทําไม่ได้ "

71
"เอาเถอะ ถึงจะอย่างนันก็เถอะ ฉันเองก็แค่เอาเหรี ยญออริ จิ
นัลแห่ง[สัตว์ป่า]ผสมกับของเลียนแบบระดับB อย่างน้ อยก็
ได้ อสูรระดับBออกมา ถ้ าดวงดีก็อาจจะสร้ างได้ ระดับA แต่
ว่า สําหรับนาย ถ้ าเกิดไม่มีออริ จินลั ของจอมมารตนอืนก็ไม่
สามารถทําอะไรได้ "

ข้ อเสียของ[การสร้ าง] ทีอย่างน้ อยก็ต้องใช้ เหรี ยญออริ จินลั

หนึงอันช่างเป็ นเรื องทีใหญ่มาก
พลังของเหรี ยญออริ จินลั ของจอมมารตนอืน
เพราะฉะนันมันเลยเป็ นความสามารถพังๆ
ต้ องรี บคิดเรื องวิธีการหาเหรี ยญออริ จินลั เร็วๆแล้ ว สิงนีก็เป็ น
สิงจําเป็ นสําหรับความมันคง
ระหว่างทีจอมมารตนอืนเพิมอสูรระดับAไปเรื อยๆ เหรี ยญ
[การสร้ าง]ทีใช้ ไม่ได้ ก็จะเสียเปล่าไปเรื อยๆ

72
การทีจะแลก[การสร้ าง]เนีย สําหรับผมแล้ วทีต้ องซ่อนเรื องนี
ไว้ ทําให้ ไม่สามารถทําได้

"มัลโก้ เข้ าใจแล้ วล่ะ ถ้ าใช้ เหรี ยญเลียนแบบ ถึงจะไม่ใช้

[การสร้ าง] แต่ถ้าใช้ เหรี ยญเลียนแบบระดับBสองอันผสมกัน
ก็สามารถสร้ างอสูรระดับBได้ สินะ แค่นีก็ช่วยได้ มากแล้ วล่ะ"

ถ้ ามีDPก็สามารถสร้ างอสูรได้
ยิงกว่านัน เพราะตอนนีสร้ างจิงจอกสวรรค์ขนมาได้
ึ อสูรเผ่า
เดียวกันทีอยู่สองระดับลงไป จิงจอกภูตก็จะสามารถซือได้
เพราะว่าเป็ นระดับB กว่าน่าจะพึงพาได้ แน่นอน
สายของจิงจอกสวรรค์นนั ระดับSคือจิงจอกสวรรค์ ระดับA
คือเก้ าหาง ระดับBคือจิงจอกภูต เรี ยงกันอยู่

73
เรตการแลกก็คือ 1200pt แพงกว่าเหรี ยญเลียนแบบนิด
หน่อย

"พอเข้ าใจแล้ วสินะว่าไม่วา่ เมือไหร่ก็สร้ างอสูรขึนมาได้ แต่ถ้า

เกิดมาก็เลเวล1ก็คงลําบากสินะ ถ้ าให้ ต้องฝึ กอสูรทุกตัวที
เกิดก็คงจะเหนือยน่าดู"

ผมมองไปที จิงจอกสวรรค์ทีอยู่ในรูปร่างลูกจิงจอกทีกําลัง
นอนหลับด้ วยความเบือตอนไหนไม่ร้ ู ขณะทีผมกําลังคุยกับ
มัลโก้
ถ้ าเธอเป็ นเลเวล1 อสูรทีจะเกิดต่อจากนีก็คงเลเวล1แน่นอน
ถึงจะเป็ นอสูรระดับสูง แต่เลเวล1ก็คงยังไม่สามารถทําอะไร
ได้

74
"อะไรกัน พูดอะไรแปลกๆนะ ตอนทีผสมอสูรก็น่าจะได้ เลือก
ไม่ใช่เหรอ? แทนทีจะให้ เกิดมาแบบจํากัดเลเวล ปล่อยให้
เกิดมามีเลเวลตามเผ่า แล้ วให้ เกิดมาเลเวล1เพือเพิมเพดาน
เลเวลของเผ่า อสูรทีเกิดมาก็จะมีสเตตัสทีดีขนด้
ึ วย แต่วา่ ถ้ า
ไม่ได้ จะผูกพันธ์หรื อให้ ทําอะไร ก็เลือกแบบจํากัดเลเวลไป"

ให้ ตายสิ ไม่ร้ ูตวั เลย คราวหลังต้ องมีสติไว้ แล้ วสิ

บางทีอาจจะเพราะตอนทีให้ กําเนิดจิงจอกสวรรค์มา
ปรารถนาว่าอยากให้ อยู่ด้วยกันตลอด เลยเลือกให้ เป็ นอสูรที
เติบโตได้ แบบไม่ร้ ูตวั

การคิดถึงการสร้ างอสูรทีจํากัดเลเวลไว้ ทีหลัง ผมน่ะก่อนอืน

อยากจะรวบรวม[อสูรแห่งคํามันสัญญา]ก่อน
ทังสามตนจะต้ องเป็ นสหายทีแข็งแกร่งทีพึงพาได้ จนท้ ายที

75
สุด
ยังไงก็ต้องผสมแบบสามารถพัฒนาเลเวลได้ ให้ มีความ
สามารถและเพดานเลเวลทีสูง
แต่ยิงกว่านันก็ยงั มีเรื องสงสัยอยู่อีก

"ถึงจะเข้ าใจว่าใช้ DPก็ได้ ก็เถอะ แล้ วDPนีมันหามายังไง

เหรอ?"

นันคือ เรื องทีสําคัญทีสุด

ไม่ร้ ูวา่ ทําไม เมือเปิ ดหนังสือจอมมารออกก็ร้ ูวา่ ตัวเองมีDP
อยู่เพียงแค่50ptเท่านัน
เหรี ยญเลียนแบบมีราคา500pt พอคิดแล้ วก็มีเพียงน้ อยนิด

76
"ถึงจะได้ จากมนุษย์ทีอยู่ในดันเจียนของตัวเองโดยอัตโนมัติก็
เถอะ แต่นายทียังไม่มีดนั เจียนก็คงไม่ได้ สินะ เดิมที ก็มีวิธี
การทีฆ่ามนุษย์หรื ออสูรแล้ วกินจิตวิญญาณโดยตรงเลยอยู่
จอมมารน่ะทําแบบนันก็ได้ นะ จริ งๆแล้ ว นายเองก็ได้ DPจาก
การกินการ์ มของฉันอยู่นี"

อย่างนีนีเอง เลยมีเพียง50ptสินะ
ถ้ าไม่คิดถึงต่อจากนีให้ จริ งจังล่ะก็
ภายในหนึงปี นี เธอบอกว่าจะสอนเกียวกับจอมมารให้ ใน
ทางกลับกัน มันก็เป็ นเวลาสําหรับเตรี ยมตัว จะไม่เตรี ยมตัว
สําหรับอยู่คนเดียวไม่ได้
อย่างน้ อยก็[อสูรแห่งคํามันสัญญา] ผมก็อยากสร้ างอสูรทัง
สามทีจะคอยปกป้องผม และเพิมเลเวลให้ สงู ไว้

77
"แล้ วก็นะ ของขวัญเล็กๆน้ อยๆ เป็ นธรรมเนียมทีจอมมารรุ่น
พีจะให้ ของแก่จอมมารรุ่นน้ องน่ะ เหรี ยญออริ จินลั สามอัน
กับ2000pt ในทางกลับกัน ก็จะไม่ให้ มากไปกว่านีแล้ ว
เพราะว่านายได้ [สัตว์ป่า]กับ[เพลิง]ไปแล้ ว ก็เหลือเหรี ยญอีก
แค่หนึงอัน เอา[ดิน]ไปสิ แล้ วก็ DP... เอ"

มัลโก้ เข้ าจับหนังสือจอมมารของผม

ทันใดนัน ยอดคงเหลือก็เพิมขึนมาเป็ น2050pt

"นอกจากการฆ่ามนุษย์หรื ออสูร ในหนึงปี นีนายจะใช้ ได้

เพียง2050p เหรี ยญเอง ก็คิดวิธีใช้ ดีๆล่ะ แล้ วก็ ฉันเองก็จะ
ให้ นายใช้ ดนั เจียนนีเป็ นทีล่าได้ แล้ วก็ถ้าเพิมเลเวลได้ ระดับ
หนึงแล้ ว ก็จะให้ ออกไปล่าในทีๆอันตรายนอกดันเจียนฉัน
ด้ วย"

78
ผมพยักหน้ า
แล้ วก็ขณะทีพยักหน้ าก็คิดเรื องการใช้ งาน2000DPนี
ถ้ าซือเหรี ยญเลียนแบบล่ะก็ จะซือได้ เพียงสีอัน สร้ างได้ เพียง
แค่อสูรระดับBลงไปแค่สองตน
ผมเลยตัดสินใจว่าค่อยเก็บไปคิดวิธีการใช้ ทีหลัง
-------------------------------------------------------------------------
------------------------------------------------------
Ch.6 - ตอนที5 พลังของ[การสร้ าง]

หลังจากสร้ างอสูรเสร็จก็แยกกับมัลโก้
มัลโก้ ก็บอกไว้ ด้วยว่าจอมมารมีพลังทีจะสามารถเก็บอสูรไว้
ในอีกมิติหนึงได้

79
ในช่วงทีถูกเก็บไว้ เวลาของอสูรจะถูกหยุดเอาไว้ แล้ วก็เวลา
ทีอยากเรี ยกก็สามารถเรี ยกตอนไหนก็ได้

แต่วา่ สามารถเก็บอสูรได้ แค่สิบตนเท่านัน ถ้ ามีเกินสิบตนก็

จําเป็ นต้ องเก็บไว้ ในดันเจียน
และก็ ไม่ใช่แค่สะดวกในการเก็บอสูรเท่านัน ถ้ าเกิดมีกําลัง
ต่อสู้ทีสามารถเรี ยกได้ ตลอดจะเป็ นจุดสําคัญสําหรับพลังนี
ก็คงต้ องตามนันล่ะนะ

ถ้ าเรี ยกไพ่ตายทีแข็งแกร่งออกมาเมือไหร่ก็ได้ ก็อ่นุ ใจ

ยิงเป็ นการทําให้ ประหลาดใจได้ ง่าย
อย่างเช่น ถ้ าเรี ยกอสูรทีเลวร้ ายสุดๆออกมากลางเมืองก็จะ
สร้ างความวุน่ วายได้

80
"แล้ วจิงจอกสวรรค์ จะเข้ าไปอยู่ไหม"
"อู~ ไม่เอาอะ ขออยู่กบั คุณพ่อดีกว่า"

จิงจอกสวรรค์สา่ ยหัวไปมา
ตอนนีไม่ได้ เป็ นลูกจิงจอก แต่กลับไปเป็ นสาวน้ อยหูจิงจอก
อายุก่อนสิบสองขวบแล้ ว

"แต่วา่ มีแค่เตียงเดียวนะ"

มัลโก้ พามาทีห้ องพักทีชัน32 แล้ วก็แนะนําซัคคิวบัสทีเป็ นผู้

ดูแลห้ องให้ ร้ ูจกั

81
ดูเหมือนชันนีจะเป็ นแอเรี ยสําหรับอาศัยของอสูรรูปแบบ
มนุษย์นะ มีอสูรของมัลโก้ เดินไปเดินมาตลอด
พอบอกว่าชันที32 แสดงว่าอย่างน้ อยก็ต้องมีอีก31ชันทีต้ อง
มีอสูรปล่อยไว้ อยู่ มัลโก้ นีมีอสูรกีร้ อยตนอยู่ครอบครองกัน
นะ

ในเขตทีอยู่อาศัย ก็มีบ้านหลายหลังเรี ยงรายอยู่ แล้ วหนึงใน

นันก็สามารถใช้ ได้ ตามใจเลย
ภายในบ้ านก็มีข้าวของเครื องใช้ วางไว้ ถ้ าทางจะสบายดี แต่
ว่า เตียงมีแค่เตียงเดียว ท่าทางจะสําหรับใช้ อยู่อาศัยคน
เดียว

"ถ้ าอย่างนันขอนอนกับคุณพ่อนะคะ! จิงจอกสวรรค์อยากจะ

นอนกับคุณพ่อ"

82
จิงจอกสวรรค์พดู เรื องทีพึงคิดออกมาด้ วยดวงตาเปล่ง
ประกาย

"ถึงจะบอกว่าเป็ นจอมมารกับอสูร แต่ก็เป็ นผู้ชายผู้หญิงนะ"

"ถึงจะเป็ นผู้ชายกับผู้หญิง แต่คณ
ุ พ่อก็คือคุณพ่อค่ะ หรื อว่า
คุณพ่อจะทําอะไรแปลกๆกับจิงจอกสวรรค์เหรอคะ?"

จิงจอกสวรรค์เอียงคอแล้ วจ้ องมาทีหน้ าของผม

คําถามของสาวน้ อยทีดูใสซือ
คําตอบทีต้ องตอบก็คงจะมีเพียงหนึงเดียวล่ะนะ

"ก็ต้องไม่ใช่อย่างนันสิ ก็ผมน่ะเป็ นพ่อของจิงจอกสวรรค์ ก็

83
ต้ องไม่ทําเรื องแปลกๆสิ"
"ถ้ าอย่างนันนอนด้ วยกันได้ ไหมคะ?"
"แน่นอน"
"ย้ า~♪"

จิงจอกสวรรค์ยิมแล้ วเข้ ามากอดผม

ผมสังเกตเห็นเรื องหนึง เวลาเด็กคนนีดีใจจะร้ องย้ า~ออกมา
เป็ นคําทีมีเสียงสดใสเป็ นเอกลักษณ์

"ก่อนนอนก็มากินข้ าวกันก่อนเถอะ"
"ข้ าว?"

จิงจอกสวรรค์เอียงคอถาม

84
เอาเถอะ ก็คงอย่างนีล่ะ ทังจอมมารแบบผมหรื ออสูรก็จะมี
ความรู้เรื องพืนฐานอยู่ด้วย
แล้ วก็อีกเรื องหนึง พวกเราไม่มีความจําเป็ นอะไรทีจะต้ อง
ทานอาหาร
ถึงจะกินได้ แต่ก็ได้ แค่รสชาติ

"ก็นะ ก็แค่การลองอะไรเล่นๆล่ะมัง?"

ผมพาจิงจอกสวรรค์ไปยังโต๊ ะกินข้ าว
จัดจานชามไว้ บนโต๊ ะ แล้ วก็เตรี ยมช้ อนส้ อมไว้
จิงจอกสวรรค์นงที
ั ลงทังทียังสงสัย

"[สร้ าง]"

85
ผมใช้ สกิลพิเศษของตัวเอง

[สกิลพิเศษ：เมือใช้ งาน[สร้ าง] ของทีอยู่ในความทรงจําจะ

ถูกสร้ างขึนมา แต่วา่ สิงของทีมีพลังเวทหรื อมีชีวิตจะไม่
สามารถสร้ างได้ MPทีใช้ จะเท่ากับหนึงในสิบของกรัม]

ถึงผมจะจําอะไรไม่ได้ แต่เมนูของกินต่างๆก็ลอยเข้ ามาในหัว

ผม
ก่อนอืนก็เอาซุปข้ าวโพดใส่ชาม อีกจานก็ใส่สเต็ก แล้ วก็เรี ยง
ขนมปั งฝรังเศสไว้

"ว้ าว สุดยอด คุณพ่อทําอะไรแบบนีได้ ด้วยเหรอ น่าอร่อยจัง

เลย!"
86
ถึงจะเป็ นอสูรจิงจอก แต่สายตาของจิงจอกสวรรค์ทีชอบเนือ
ก็จบั จ้ องไปทีสเต็ก
สเต็กหนาๆทีชุ่มไปด้ วยไขมันนีหนักหนึงปอนด์(450g) เท่านี
ก็น่าจะพอกินแล้ ว

"กินได้ เหรอ?"
"อืม ได้ สิ แต่ก่อนหน้ านันก็เอามือแตะกันแล้ วพูดว่า ทานแล้ ว
นะคะ ด้ วยนะ"
"คุณพ่อ นันคืออะไรเหรอ? พิธีกรรมแบบนันพึงเคยได้ ยินนี
ล่ะ"

พิธีกรรม?

87
เป็ นอย่างนีนีเองสินะ
ถึงทําไปแล้ วจะไม่มีความหมาย แต่วา่ ผมก็คิดว่าควรจะทํา
ให้ เป็ นปกติ

"ถึงจะนึกอะไรไม่ออก แต่ถ้าไม่ทําก็ร้ ูสกึ แย่น่ะ จะทํากับผม

ไหมล่ะ?"
"เข้ าใจแล้ วค่ะ คุณพ่อ"

ก่อนอืนผมก็เอามือประกบกัน ส่วนจิงจอกสวรรค์ก็มองผม
แล้ วเอามือประกบตาม

""ทานแล้ วนะครับ/ค่ะ""

88
แล้ วเราสองคนก็เริ มกินกัน
จิงจอกสวรรค์ใช้ ช้อนกับส้ อมในการทาน
เพราะเป็ นอสูรทีมีสติปัญญาสูงเลยทําได้ สินะ
ในเวลาไม่นานสเต็กชินโตก็ได้ หายไป
เพราะว่าจิงจอกสวรรค์มองจานทีว่างเปล่าแล้ วทําหน้ า
เสียดายเลยใช้ [สร้ าง]ทําขึนมาให้ ใหม่

แล้ วจิงจอกสวรรค์ก็สง่ รอยยิมทีราวกับดอกไม้ บานออกมา

"ขอบคุณค่ะ คุณพ่อ!"

พูดแบบนันแล้ วก็สะบัดหางจิงจอกไปมา
พอผมทานเสร็จแล้ ว จิงจอกสวรรค์ก็ทานของตัวเองหมดเช่น

89
กัน

"อร่อยมากค่ะ การทีสร้ างของอร่อยๆด้ วยเวทมนตร์ ได้ เนีย

คุณพ่อสุดยอดไปเลยค่ะ"
"ไม่คิดว่าจะสร้ างอาหารได้ นะเนีย ผมเองก็ตกใจเหมือนกัน"

สกิลพิเศษของผมนีก็สะดวกใช้ ได้
ลองคิดถึงสเตตัสของตัวเองเพือตรวจสอบMPดู

MP：1750/2000

MPหายไป250 เทียบเท่ากับหนึงในสิบของกรัม เพราะฉะนัน

อาหารคราวนีหนักประมาณ2.5กิโลกรัมสินะ
จนกว่าMPจะหมด ก็สร้ างอะไรก็ได้ ประมาณ20กิโลกรัม

90
"คุณพ่อ แล้ วจะทําอะไรต่อไปเหรอ?"
"ว่าจะลองสร้ างอาวุธดูน่ะ"

MPจะเพิมขึนเองตามเวลา
ถ้ าร่างกายยําแย่ก็ฟืนฟูช้าลง แต่ตอนปกติแล้ วห้ าสิบนาทีถึง
หนึงชัวโมงก็เพียงพอ

แต่วา่ ก็จะไม่เกินระดับเพดาน
สําหรับผมทีใช้ MPในการสร้ างของ ถ้ าใช้ MPจนหมดก็จะไม่
สามารถทําอะไรได้

"จะสร้ างอาวุธด้ วยเวททีสร้ างอาหารเหรอคะ?"

"อืม ถ้ าอยู่ในความทรงจําผมไม่วา่ อะไรก็สร้ างได้ แต่วา่ ยก
เว้ นสิงมีชีวิต กับสิงของทีมีพลังเวทไหวอยู่น่ะนะ"

91
ถ้ าเกิดสร้ างของทีมีพลังเวทได้ ละ่ ก็ ก็จะสามารถสร้ างเหรี ยญ
ได้ จํานวนมาก
แต่วา่ น่าเสียดายทีทําไม่ได้
แต่ก็มีสิงหนึงทีผมคิดได้
อสูรระดับF หรื อระดับG ถ้ าให้ ถืออาวุธทีร้ ายกาจล่ะก็ จะ
สามารถสร้ างกองทัพทีแข็งแกร่งด้ วยทุนตํา?
ระดับGนีเป็ นอสูรทีราคาถูก อย่างสเกลตันก็ราคา
เพียง20DP

"[สร้ าง]"

ผมใช้ งานเวท[สร้ าง]

92
สืงทีออกมา คืออาวุธทีเรี ยกว่าแอสซัลท์ ไรเฟิ ลชนิดหนึง

M&K MK416
ความยาว560mm นําหนัก3.09kg จํานวนกระสุน30นัด
อัตราการยิง850นัด/นาที ระยะยิง400เมตร

M&K MK416 ในหมูแ่ อสซัลท์ ไรเฟิ ลเองก็ถือว่ามีชืออย่าง

มาก เหตุผลก็คือความแรงและความทนทานทีเชือถือได้ ต่อ
ให้ แช่อยู่ในโคลนก็สามารถยิงได้ อย่างปกติ
ในดันเจียน ถ้ ามีอสูรทีสามารถใช้ ปืนได้ อย่างเชียวชาญล่ะก็
ก็ควรทีจะนํามาใช้ ป้องกันตรวจตาได้ มากกว่าดูทีความ
สามารถซะอีก

เสียMPไป
93
MP：1450/2000
ด้ วยความเร็วในการฟื นฟูMPของผมก็จะสร้ างM&K MK416
ได้ หกชัวโมงละกระบอก หนึงวันก็จะสร้ างได้ สีกระบอก

ถ้ าคิดแบบนี หนึงเดือนก็จะสร้ างได้ 120กระบอก

สเกลตันร้ อยตัวทีถือแอสซัลท์ ไรเฟิ ลจะมีพลังขนาดไหนช่าง
น่าสนใจจริ งๆ
ต้ องสร้ างเก็บไว้ เยอะๆ

"คุณพ่อ ไอ้ อาวุธแท่งเหล็กแปลกๆนัน ไม่เห็นจะดูแข็งแกร่ง

เลย"
"เป็ นอาวุธทีแข็งแกร่งสุดๆเลยล่ะ ยิงกว่าดาบเล่มโตๆซะอีก"

94
ลํากล้ องขนาดเล็กประมาณ5.56mm×45 ส่วนนีก็ดี
แถมยิงออกไปด้ วยความเร็วกระสุน890m/วินาที ทีความ
รัว850นัด/นาทีอีก ไม่มีทางทีจะอ่อนหรอก
แต่วา่ จิงจอกสวรรค์ก็ยงั มองด้ วยความสงสัย
ก็ช่วยไม่ได้ ละ่ นะ

"ถ้ าอย่างนัน ลองไปดูความแข็งแกร่งของมันกัน ไปทีวังวน

แห่งความวุน่ วายทีมัลโก้ บอกกัน"

มัลโก้ บอกว่าให้ ลา่ อสูรเพือทีจะเพิมเลเวลไว้

ในการทีจะใช้ DPซืออสูร ดูเหมือนถ้ าจ่ายไปร้ อยเท่าจะ
สามารถซือวังวนแห่งความวุน่ วายทีสามารถให้ กําเนิดอสูร
วันละครังได้

95
มัลโก้ เองก็ให้ อนุญาตให้ ใช้ อย่างอิสระ วังวนแห่งความ
วุน่ วายของอสูรระดับCหนึงแห่ง และวังวนแห่งความวุน่ วาย
ของอสูรระดับDอีกสองแห่ง อสูรทีออกมาจากวังวนแห่ง
ความวุน่ วายจะออกมาตลอดเลยดูจะไม่ได้ เสียหายอะไร

แล้ วก็ ถ้ าเก็บเลเวลถึงระดับหนึงแล้ ว เห็นบอกจะบอกแหล่ง

ดีๆข้ างนอกดันเจียนให้
ก่อนอืนก็ไปทีวังวนแห่งความวุน่ วาย เพือแสดงพลังของแอ
สซัลท์ ไรเฟิ ลให้ จิงจอกสวรรค์เห็น
พอคิดถึงท่าทีของจิงจอกสวรรค์แล้ วก็น่าสนุกจริ งๆ
-------------------------------------------------------------------------
----------------------------------------------------------
Ch.7 - ตอนที6 แอสซัลท์ ไรเฟิ ล

96
ผมออกเดินทางไปยังบ้ านของซัคคิวบัสในย่านทีอยู่อาศัยนี
ซัคคิวบัสเป็ นผู้ควบคุมย่านนี
ถ้ าให้ พดู ดูเหมือนว่าจะมีในชันนีทีๆปลอดภัยจะมีแค่ย่านที
อยู่อาศัยนีเท่านัน
ในแต่ละชันของจอมมาร จะแบ่งออกเป็ นสามห้ อง แล้ วก็ถกู
ติดตังต่างๆกัน อย่างถ้ าเดินออกไปจากย่านอาศัยนีแม้ เพียง
ก้ าวเดียวดูเหมือนว่าก็จะถูกอสูรกระหายเลือดทําร้ ายเอาได้

เพือทีจะไปยังวังวนแห่งความวุน่ วายทีมีอสูรออกมา จําเป็ น

ต้ องให้ ซคั คิวบัสแนะนําทางไป
พอถึงบ้ านของซัคคิวบัสแล้ วก็เคาะประตู

"แหมแหม ยินดีต้อนรับค่ะ ท่านจอมมารแห่ง[การสร้ าง]โพ

97
ลเคล ไม่ได้ คิดเลยว่าจะมาหาตังแต่วนั แรกเลยนะคะเนีย"

ก็มีผ้ หู ญิงทีมีพดู ด้ วยเสียงสบายๆโผล่ออกมา

แน่นอน ไม่ใช่ผ้ หู ญิงธรรมดาๆ
ร่างกายอวบอิมผมสีชมพู ยิงกว่านันยังมีปีกแบบค้ างคาวอยู่
หางลืนๆทีไม่มีขนใดๆงอกอยู่
อสูรระดับB ซัคคิวบัส
ผลจากพลังของซัคคิวบัสเหรอ เพียงแค่มองก็ทําให้ ร้ ูสกึ
หลงใหล
ความเจ็บปวดไหลเข้ ามาจากมือ จิงจอกสวรรค์กําลังหยิกผม
อยู่

"มู~่ คุณพ่อทําหน้ าลามกอะ"

98
ดูเหมือนว่าผมจะมองซัคคิวบัสด้ วยสายตาแปลกๆแล้ ว
จิงจอกสวรรค์ก็ทําหน้ าตาบึงตึงใส่
แย่แล้ ว นีมันจะเป็ นการเสียเกียรติของทังจอมมารทังคุณพ่อ
แล้ ว
ผมกระแอมออกมา แล้ วสงบใจลง

"ซัลคิวบัส ทีมาเพราะมีธรุ ะน่ะ คิดว่าจะไปเก็บเลเวลสัก

หน่อย เลยอยากขอใช้ วงั วนแห่งความวุน่ วายระดับDน่ะ"

ดูเหมือนว่าอสูรระดับDจะเป็ นพวกการ์ มหมาป่ าสีฟ้าทีผมสู้

ด้ วยตอนตืนขึนมา
ถ้ าปื นพกยังสู้ด้วยได้ ฉะนันตอนนีทีมีแอสซัลท์ ไรเฟิ ล

99
อย่างM&K MK416อยู่ก็ไม่มีทางแพ้ แน่
ประสิทธิภาพของอาวุธก็ตา่ งกันแล้ ว

"อย่างนีนีเอง รับทราบแล้ วค่ะ จะแนะนําทางให้ เอาล่ะ ช่วย

เข้ ามาใกล้ ๆด้ วยนะคะ"
"โทษทีนะ รบกวนด้ วย"

ซัคคิวบัสกวักมือเรี ยก
พอดูวา่ ผมกับจิงจอกสวรรค์เข้ ามาใกล้ พอแล้ ว ซัคคิวบัสก็
หลับตาลงและเริ มตังสมาธิ

ใต้ เท้ าก็มีวงเวทปรากฏขึนมา

เธอคนนีสามารถเคลือนย้ ายไปยังชันต่างๆในดันเจียนนีได้

100
อย่างตามใจชอบ
เพราะฉะนันเลยได้ เป็ นผู้ดแู ลย่านทีอยู่อาศัยนี ถ้ ามีเธออยู่ละ่
ก็ อสูรทีอยู่ทีนีก็สามารถไปยังทีๆต้ องการได้ ทกุ เมือ ไม่ได้ คิด
เลยนะเนียว่าจะมีข้อดีถึงขนาดนัน

แล้ ววงเวทก็เริ มเปล่งแสงออกมา

พอวาร์ ปมาก็เป็ นทีว่างเปล่า มีซากไม้ และหินขนาดใหญ่เรี ยง

ราย
ภายในนัน พอเดินไปสักพักก็เห็นวังวนทีมีสีดํากับม่วงผสม
กันไปมา
นันคือวังวนแห่งความวุน่ วาย
101
ในตอนทีซืออสูร ถ้ าจ่ายในราคาร้ อยเท่าจะได้ มา จะมีอสูร
นันเกิดวันละครัง
ตรงนันมีการ์ มระดับDโผล่ขนมาอยู
ึ ่ทกุ วัน

"แหม ดูทา่ ว่าจะดวงดีนะคะเนีย อีกสักครู่ก็จะโผล่มาแล้ วค่ะ

การทีไม่ต้องรอเนียดีจงั เลยนะคะ"
"ไม่ต้องบอกก็ร้ ู"

ถึงจะไม่บอก ก็สมั ผัสถึงพลังรุนแรงจากวังวนอยู่แล้ ว

อสูรระดับDทีเกิดขึนมาแบบจํากัดเลเวล จะเกิดมาทีเล
เวล30-40
ดูเหมือนว่าระดับนีจะสามารถให้ อสูรระดับSเลเวล1สามารถ
ล่าได้

102
สําหรับการต่อสู้ครังแรกแล้ ว ดูเหมือนจะเป็ นระดับพลังพืน
ฐานล่ะ ตอนตรวจสอบสกิลพิเศษของผมเลยใช้ การ์ มมาโจม
ตี

ผมอยู่หา่ งจากวังวนนันสองร้ อยเมตร

"แหมแหม ห่างขนาดนีจะดีเหรอคะ? ไม่ใช่วา่ จะล่าการ์ มเก็บ

เลเวลเหรอ?"

ซัคคิวบัสยังคงถามออกมาด้ วยเสียงสบายๆ

"ไม่ต้องห่วงน่า ยังไงก็ถึง"

103
ระยะยิงของM&K MK416อยู่ทีประมาณ400เมตร
ถึงจะเข้ าใจผิดได้ ง่ายๆ แต่แอสซัลท์ ไรเฟิ ลไม่ใช่ปืนทีไว้
สําหรับยิงต่อเนืองรัวๆ
จริ งอยู่ทีว่าหนึงนาทีจะยิงต่อเนืองได้ ถึง800นัด
แต่วา่ เป็ นไรเฟิ ลสําหรับเล็งยิงทีมีความแม่นยําในการยิงสูง
มาก
สําหรับปื นพกเอง ถ้ าในระยะสิบเมตรเองก็เป็ นอาวุธที
ร้ ายกาจเหมือนกัน

"อย่างนันเหรอคะ? ระยะขนาดนันนีเวทมนตร์ ยงั ไปไม่ถึงเลย

นะคะ?"
"ลองดูเดียวก็เข้ าใจเอง"

104
ถึงความทรงจําจะยังไม่กลับมา แต่เรื องพืนฐานของโลกนีก็มี
อยู่ในสมอง
เวทมนตร์ น่ะถึงจะยิงไกลได้ แค่ไหนก็แค่ประมาณ100เมตร
ถ้ าอยู่ในระยะสองเท่าขนาดนัน ซัคคิวบัสก็คงเป็ นห่วงเป็ น
ธรรมดา

พอมองไปทีจิงจอกสวรรค์เอง ก็ทําตาคาดหวังว่าจะมีเรื อง
สนุกๆเกิดขึนอยู่

เพราะว่าเชือใจผมก็เลยทําหน้ าตาแบบนีออกมา
ผมคงจะทรยศความคาดหวังไม่ได้ แล้ วล่ะนะ

"เอาล่ะ อีกประมาณสิบวินาทีเหรอ"

105
การไหลของวังวนเริ มเร็วขึนเรื อยๆ
เป็ นสัญญาณของอสูรทีจะเกิดมา
ผมกุมM&K MK416ไว้ หัวเริ มเย็นลง ความกลัวทีมีตอ่ อสูรได้
หายไป
มือรวมเป็ นหนึงเดียวกับปื น
สัมผัสตอนจับปื นพก ความโล่งใจ ถ้ าตอนนีทําอะไรก็ได้ ทงั
นัน ดูเหมือนว่าผมก่อนทีจะสูญเสียความทรงจําจะคุ้นเคย
กับปื นอย่างดี ในขณะเดียวกันก็ชอบปื นด้ วย

ในทีสุดก็ถึงเวลาทีการ์ มเกิดขึนมา
ประกายแสงสีฟ้ากระจายออกมา รวมตัวกลายเป็ นหมาป่ า
โดยสมบูรณ์
ผมเหนียวไกปื น วินาทีนนั ก็มีเสียงแห้ งๆสามเสียงดังขึนมา
106
กระสุนพุง่ ไปตามทีผมนึกไว้ แน่นอนว่าเข้ าหัวทุกนัด เพราะ
ความแม่นยําชันยอดของMK416ถึงจะระยะขนาดนีก็เข้ าเป้า
ได้ อย่างง่ายดาย

"เอ๋ง!?"

การ์ มปลิวออกไป แล้ วก็ล้มลงโดยไม่ไหวติง

ในขณะทีกระสุนนัดแรกทําให้ สง่ เสียงครางออกมา กระสุน
อีกสองนัดก็ดบั ลมหายใจ
M&K MK416น่ะสามารถยิงปื นได้ ถึง850นัด/นาที
ถ้ ากดไกปื นค้ างไปเรื อยๆ จะยิงกระสุนทีแรงยิงขึนออกมาได้
ผมหยุดไว้ ทีกระสุนนัดทีสาม เป็ นเทคนิคหนึงทีเรี ยกว่าการ

107
ยิงสามนัด(บลาสต์)

ถ้ ายิงแบบฟูลออโต้ จะทําให้ ตวั ปื นสันอัตราการยิงก็จะตกลง

เรื อยๆ เพิมกระสุนทีเปล่าประโยชน์ แถมเป็ นต้ นเหตุของ
ความร้ อนทีจะทําให้ ปืนบิดเบียวได้
แต่จะให้ พดู มันก็ไม่ได้ เป็ นแบบนันเสมอไป เทคนิคทีเกิดขึน
มาก็คือการยิงสามนัด(บลาสต์)
เป็ นผลจากการวิจยั ทีว่าจะมีสามนัดแรกเท่านันทีเข้ าเป้า
อย่างแม่นยํา ยิงออกไปครังละสามนัด ได้ ประสิทธิภาพทีสูง
ขึน ประหยัดกระสุน แถมได้ พกั ตัวปื น แล้ วก็มีเวลาเล็งเพิม
ด้ วย
ยิงกว่านันเวลาทีจําเป็ นต้ องยิงแบบต่อเนือง ก็ยงั สามารถใช้
ฟูลออโต้ ยิงรัวๆออกไปได้

108
"สุดยอดไปเลยนะคะ สมกับเป็ นท่านจอมมารแห่ง[การสร้ าง]
โพลเคล ทังการทีสามารถโจมตีได้ ไกลกว่าเวทมนตร์ ถึงสอง
เท่า ก็สามารถกําจัดศัตรูทีเข้ าใกล้ ไม่ได้ หรื อพวกจอมเวทที
โจมตีระยะไกลจากนอกระยะได้ ถ้ าเพียงมีอาวุธนีล่ะก็
สามารถต้ านการใช้ กลยุทธ์ทีเวทมนตร์ โจมตีขนาดกว้ างได้
เลยนะคะ"
"ก็นะ เวทมนตร์ แรงๆทีต้ องใช้ เวลาในการร่าย การทีจะทําให้
เป้าหมายอยู่ในระยะยิงเนียคงจะเป็ นเรื องทียากอยู่"

ดูเหมือนจะมีกลยุทธ์ทีใช้ เวทมนตร์ ทีพลังทําลายทีมหาศาล

โดยต้ องแลกกับเวลาทีต้ องร่ายยาวๆอยู่
ปกติแล้ วจะยิงโดยพยายามรักษาระยะห่างทีร้ อยเมตรเอาไว้
แต่วา่ ต่อหน้ าแอสซัลท์ ไรเฟิ ลนีต่อให้ ร้อยเมตรหรื อมากกว่าก็
เหมือนกัน แต่เวทมนตร์ น่ะยิงไม่ได้

109
แต่วา่ ตกใจกับคําพูดของซัคคิวบัสนิดหน่อย

ทีคําพูดของเธอมีคําว่ากลยุทธ์ออกมาด้ วย

"สมกับเป็ นคุณพ่อค่ะ ทังคุณพ่อ ทังอาวุธของคุณพ่อก็สดุ

ยอดทังหมดเลยค่ะ"

ดูเหมือนว่าจิงจอกสวรรค์จะไร้ เดียงสาในเรื องอย่างนี แล้ ว

เธอก็เดินมาทางนีแล้ วจ้ องแอสซัลท์ ไรเฟิ ลอย่างสนอกสนใจ

“อยากได้ เหรอ?”
“อยากได้ ! แต่วา่ การโจมตีระยะไกลนีไม่คอ่ ยเข้ ากันอะ อยาก
ได้ แบบตู้มต้ ามใกล้ ๆได้ ไหมคะ”

110
ตู้มต้ ามจากทีใกล้ ๆ
ถ้ าอย่างนันก็มีของดีๆอยู่
ยังไงก็ยงั มีพลังเวทเหลืออยู่ สําหรับจิงจอกสวรรค์นีคงไม่ใช่
แอสซัลท์ ไรเฟิ ล แต่เป็ นอาวุธอืนดีกว่า

ยังไงก็คงจะสนใจล่ะนะ

"เข้ าใจแล้ ว ถ้ าอย่างนัน มาลองหาปื นแรงๆสําหรับระยะ

ใกล้ ให้ จิงจอกสวรรค์นะ เดียวจะสร้ างให้ ดเู ดียวนีล่ะ"

แล้ วผมก็ใช้ [สร้ าง] สิงทีจิงจอกสวรรค์ต้องการ เพือทีจะเรี ยก

อาวุธระยะใกล้ ทีจะตู้มต้ ามได้ ออกมา

111
อยู่ๆคนเขียนเขาก็ลบบทชือ 【竜帝】の咆哮
(เสียงคํารามของ[จักรพรรดิมงั กร]) ออกจากตอนหนึง แล้ ว
รวมกับบท 【創造】の魔王プロケル
(จอมมารแห่ง[การสร้ าง] โพลเคล) ผมเลยขอเอาออกจาก
ชือนะครับ คิดว่าสาเหตุน่าจะมาจากชือบทใหม่ 【竜
帝】の忠誠 (ความสัตย์ของ[จักรพรรดิมงั กร]) เลย
เปลียนชือบทเพือไม่ให้ วงเล็บซํากันล่ะมังครับ
-------------------------------------------------------------------------
--------------------------------------------------------------
Ch.8 - ตอนที7 ดันเจียนทีไร้ จอมมาร

ก็ได้ ให้ ของขวัญจิงจอกสวรรค์เป็ นปื นทีเธอต้ องการแล้ ว

แล้ วก็บอกวิธีใช้ พอลองเล็งดูแล้ วก็ทําท่าสนใจสุดๆ แล้ วก็ขอ
ร้ องว่าอยากจะลองใช้ ตอนนีเลย

112
ก็ให้ ซคั คิวบัสหาวาร์ ปอีกรอบ
ไปทีชัน68 แค่อสูรระดับDดูทา่ จะไม่พอ เลยไปห้ องทีมีวงั วน
แห่งความวุน่ วายทีอสูรระดับCเกิด

“เอาจริ งๆ ทีนีมีอยู่กีชันเนีย”
“ทังหมดก็101ชันค่ะ”
“หา!?”

ยิงกว่าทีคิดไว้ ซะอีก

ไม่ได้ คิดเลยว่าจะมีอยู่เกินร้ อย

"ท่านจอมมารแห่ง[สัตว์ป่า]มัลโคเชียส เป็ นหนึงในเสาหลัก

ทีเป็ นจอมมารเก่าแก่ทีอยู่มานานเกือบสามร้ อยปี แล้ วละนะ

113
คะ ทังเป็ นคนทีมุง่ มัน แถมมีอสูรในครอบครองถึง1500ตน
เชียวนะคะ"
"เกินคาดเลยแฮะ ถ้ าเป็ นศัตรูขนมาคงจะดู
ึ ไม่ได้ เลย"

ก็ตามนันล่ะ ผมตอนนีไม่มีกําลังรบอะไรอยู่เลย
สําหรับมัลโก้ คงไม่ตา่ งอะไรกับการหักคอเด็กทารก

"ไม่เป็ นไรหรอกค่ะ คุณพ่อ! จิงจอกสวรรค์ยงั อยู่กบั คุณพ่อนะ

จิงจอกสวรรค์จะปกป้องคุณพ่อเอง"

จิงจอกสวรรค์เข้ ามากอดผม แล้ วส่งเสียงสดใสออกมา

ถึงเธอจะพูดแบบนันก็เถอะ แต่ปะทะกับ1500ตนนียังไงก็คง
ไม่ไหว

114
"หุหหุ ุ เป็ นเด็กทีแข็งแรงดีนะคะ สมกับทีเป็ นระดับSจริ งๆ แต่
ว่าท่านจอมมารแห่ง[การสร้ าง]โพลเคลได้ โปรดวางใจค่ะ ไม่
มีการเป็ นศัตรูอะไรทังนันหรอกค่ะ เพราะการเลียงดูคณ
ุ ก็คือ
งานสุดท้ ายของนายของเราแล้ วล่ะค่ะ"
“สุดท้ าย?”

ผมสะดุดใจกับคําๆนัน

。
“เอ๊ ะ ยังไม่ได้ บอกเหรอคะ?”

ซัคคิวบัสทําหน้ าแปลกใจใส่ผม

115
“อืม ไม่เลย”
"อย่างนันเองเหรอคะ... ถ้ าอย่างนัน จะให้ ฉนั พูดออกไปก็คง
จะไม่ได้ สินะคะ ยังไงก็ขออภัยด้ วยแต่คงต้ องให้ เป็ นความลับ
ต่อไปค่ะ"

ซัคคิวบัสก้ มหน้ าขอโทษ

ผมเองก็ยอมรับได้ แต่จิงจอกสวรรค์ก็ดทู า่ จะยังไม่พอใจ
ยังคงตือ ให้ บอกหน่อยสิ บอกหน่อยสิ
ถึงซัคคิวบัสจะยิมแปลกๆออกมาแต่ก็ดเู หมือนจะใจอ่อนขึน
มานิดหนึง

"แค่นิดเดียวนะคะ"

116
ในตอนทีเธอพูดแบบนัน

อยู่ๆเสียงของเธอทีไม่อยู่ตรงนันก็ดงั ออกมา

"ไม่จําเป็ นต้ องทําอย่างนันหรอก"

มิติเบืองหน้ าบิดเบียวลง
แล้ วมัลโก้ ก็โผล่ออกมา

"ให้ ตายสิ ดีทีอยู่ๆก็สงั หรณ์ใจไม่ดีเลยส่องดูสกั หน่อย ซัคคิว

บัส อย่าบอกเรื องส่วนตัวของเจ้ านายให้ คนอืนโดยไม่
อนุญาตสิ"
"ข ขอโทษจริ งๆค่ะ ท่านมัลโคเชียส"
"เอาเถอะ ไม่เป็ นไรหรอก ฉันเองก็ไม่ได้ บอกให้ ห้ามพูดเองนี

117
นะ แล้ วเห็นแก่การทํางานของซัคคิวบัสจะยกโทษให้ ก็ได้ "

ขณะทีซัคคิวบัสก้ มหน้ าขอโทษลงตํามาก มัลโก้ ก็ยิมเจือนๆ

ออกมา

"มัลโก้ ก็ใช้ เวทเคลือนย้ ายได้ เหรอ"

"ไม่หรอก เวทชันสูงแบบของซัคคิวบัสน่ะใช้ ไม่ได้ หรอก ฉัน
น่ะเป็ นจอมมารสายกล้ ามเนือทีถนัดระยะใกล้ ทีใช้ น่ะเป็ น
อํานาจของจอมมารน่ะ"

เป็ นพลังทีสะดวกดี
ตอนทีสร้ างดันเจียนแล้ วคงต้ องลองใช้ หน่อย

118
"แต่วา่ นะ ไอ้ การแอบมองเนียก็ร้ ูสกึ ไม่ดีเอาซะเลย"
"เป็ นห่วงก็เลยดูน่ะ ผ่านทางซัคคิวบัส จําเรื องนีไว้ ให้ ดีๆนะ
เราสามารถใช้ ความรู้สกึ ร่วมกับอสูรได้ ถึงร้ อยตน ฉันเองก็ตงั
ไว้ กบั ผู้ดแู ลในแต่ละชันทุกชันล่ะนะ อย่างน้ อยก็ใช้ ความรู้สกึ
ร่วมกับผู้ดแู ลชันอยู่"
"อย่างนันจะนินทามัลโก้ ตอ่ หน้ าซัคคิวบัสก็ไม่ได้ สินะ"
"ถึงจะไม่ได้ อยู่ตอ่ หน้ าซัคคิวบัส แต่ขอเตือนว่าไม่วา่ ทีไหนที
ไหนก็อาจจะมีหมู ีตาอยู่ อยู่ภายในดันเจียนก็เหมือนอยู่ภาย
ในของจอมมารล่ะนะ"

ก็เป็ นไปตามนัน
ใช้ ความรู้สกึ ร่วมกัน... ถ้ าลองใช้ กบั จิงจอกสวรรค์สกั ครังดู
ละก็ จะสามารถรู้สกึ ถึงสัมผัสทังห้ าเลยเหรอ? ถ้ าอย่างนัน...

119
"คุณพ่อ คิดอะไรแปลกๆอยู่เหรอคะ?"
"เปล่าหรอก ไม่มีอะไร"

สายตาของจิงจอกสวรรค์ช่างเฉียบคม ผมทําเป็ นไม่ร้ ูอะไร

แล้ วมองไปทีมัลโก้
มัลโก้ ก็เริ มพูดออกมา

"เพราะเป็ นเรื องสําคัญมากฉันจะบอกเธอเอง ถึงซัคคิวบัสจะ

พูดไปหน่อยๆแล้ วก็เถอะนะ จอมมารน่ะมีสิงทีเรี ยกว่า
อายุขยั อยู่"
“อายุขยั ?”
"ใช่ อายุขยั สามร้ อยปี พอดี ถ้ าจอมมารมีอายุถึงนันแล้ วจะ
หายไป ฉันเองก็อายุ299ปี แล้ วล่ะ"

120
ผมหายใจเข้ าเฮือกใหญ่
แค่นนเองเหรอ
ั ทังทีดูแข็งแรงดีแต่กลับอยู่ได้ ไม่ถึงหนึงปี เอง
เหรอ

"อย่าทําหน้ าแบบนันสิ เรื องทีอยากทําก็ทําไปแล้ วไม่มีอะไร

เสียใจหรื อค้ างคาหรอก การเลียงดูเธอก็เป็ นงานสุดท้ ายแล้ ว
การเลียงดูจอมมารรุ่นน้ องน่ะจะถูกขอร้ องกับจอมมารทีจะ
หายไปนีล่ะ ทุกๆสิบปี จะมีหนึงครังในวันเดียวกันทีจอมมาร
จะเกิดใหม่ขนมาสิ
ึ บตน นอกจากเธอเองก็ยงั มีเด็กใหม่ๆอยู่
อีก บางทีนีคือความอ่อนโยนล่ะ ถ้ ายังเป็ นตอนสาวๆ ก็อาจ
จะมองเป็ นคูแ่ ข่งแล้ วไม่สอนอย่างจริ งจังล่ะ"

121
ทีบอกว่าไม่เสียใจดูทา่ จะไม่ได้ โกหก
ใบหน้ าของมัลโก้ คือสีหน้ าทีพอใจ
แล้ วก็ ถ้ ามีจอมมารเกิดครังละสิบคนละก็ แสดงว่ามีรุ่นเดียว
กับผมอยู่อีกเก้ าคน

"เรื องอายุขยั เข้ าใจแล้ วล่ะ แต่วา่ ถ้ ามัลโก้ ตายไปแล้ วอสูรที

เหลืออยู่จะเป็ นยังไงล่ะ?"

ผมถามออกไปขณะทีจับมือของจิงจอกสวรรค์
ถึงจะรู้อยู่แล้ วว่าถ้ าคริ สตัลถูกทําลายอสูรกับดันเจียนจะหาย
ไป แต่ถ้าจอมมารหายไปจะเป็ นยังไงล่ะ

122
"ก็ไม่ยงั ไงหรอก ถึงจอมมารจะหายไป ดันเจียนกับอสูรน่ะไม่
เกียวด้ วยหรอก ถ้ ายังมีคริ สตัลอยู่ก็ยงั ไม่หายไป กลับกันคริ
สตัลเองก็จะเลียนแบบสิงทีจอมมารทําตอนมีชีวิต สร้ างอสูร
ออกมาเรื อยๆโดยไม่คิดถึงDP เพราะว่าเกิดขึนมาเอง ก็เลย
ไปมีเรื องกับพวกอสูรทีอยู่มาก่อนล่ะนะ เอาเถอะ อสูรทีอยู่
ดังเดิมเองถ้ าไม่มีคําสังแล้ วก็ทําอะไรเองตามใจชอบไปเรื อย
เหมือนกัน"

อสูรเกิดขึนเรื อยๆ รู้สกึ ไม่ดีเลยแฮะ

"ถ้ าเป็ นพวกทีไม่มีสติปัญญานีค่อนข้ างจะแย่ ถ้ ายังมีพวกมี

สติปัญญาอยู่ก็คงพอมีระเบียบอยู่ แต่ถ้าพวกไร้ สติปัญญา
ถ้ ามีมากขึนเรื อยๆจะคงจะช่วยอะไรไม่ได้ แล้ ว"

123
ดันเจียนทีไม่มีจอมมารอยู่น่ากลัวว่าจะกลายเป็ นทีๆอสูรทัง
หมดก็จะอยู่กนั ได้ ยาก

"เอาเถอะ หลังจากฉันหายไปก็คงฝากเหล่า[อสูรแห่งคํามัน
สัญญา]เอาไว้ อสูรทังหลายก็จะเป็ นอิสระ ดันเจียนก็จะมีกฎ
ระเบียบใหม่ ทังบ้ าคลังตามใจชอบ หรื อออกไปอยู่ข้างนอก
ก็คงต้ องใช้ ชีวิตแบบนันไปจนกว่าคริ สตัลจะถูกทําลายลงล่ะ"
"อสูรทีออกไปแล้ วจะเป็ นยังไงเหรอ?"
"พอออกไปแล้ วส่วนใหญ่ก็ถกู พวกมนุษย์จดั การลง แล้ วก็
เกียวโยงกับจุดจบของดันเจียนด้ วย มนุษย์จะเริ มทีจะพิชิต
ดันเจียนลงอย่างจริ งจัง มนุษย์เองก็มีผ้ กู ล้ าทีเป็ นตัวตน
ระดับเดียวกับจอมมารอยู่เหมือนกัน จํานวนก็มีคอ่ นข้ างมาก
ถ้ าเอาจริ งก็คงสู้ไม่ได้ หรอก โดยเฉพาะดันเจียนทีไม่มีจอม
มารอยู่"

124
เป็ นผลลัพธ์ทีแน่นอน
พออสูรเหล่านีออกมานอกดันเจียน โจมตีมนุษย์ตามใจชอบ
แล้ วก็ถ้ามนุษย์ร้ ูวา่ ทําลายคริ สตัลลงแล้ วก็จะจัดการอสูร
เหล่านันได้ ทงหมด
ั ก็คงพยายามทีจะมาจัดการต้ นตอของ
ความเลวร้ ายทังหมดแน่นอน
พอไม่มีจอมมารแล้ ว การป้องกันก็ลดลง สุดท้ ายพอคริ สตัล
ถูกทําลาย ดันเจียนกับอสูรก็จะหายไป

"แล้ วก็ จําได้ ไหม ทีบอกว่าจะบอกทีล่าดีๆนอกจากวังวน

แห่งความวุน่ วายให้ น่ะ"
"แน่นอน"

จริ งๆแล้ วก็น่าสนุกอยู่

125
วังวนแห่งความวุน่ วายน่ะมีอสูรเกิดแค่วนั ละครัง เพราะ
ฉะนันทีผมได้ รับอนุญาตมาก็มีแค่ระดับC1ตนกับระดับD
อีก2ตน

เพือทีจะเก็บเลเวลและDPก็อยากจะได้ ทีๆดีกว่านี

"ทีบอกเธอไป ก็คือสิงนันล่ะ ดันเจียนทีไร้ จอมมารจนเกิด

ความวุน่ วาย ถ้ าไปทีนันล่ะก็ลา่ ได้ ตามใจชอบเลย ถ้ าฉันไม่
อยู่แล้ วล่ะก็จะทํากับทีนียังไงก็ได้ เลยนะ"

ผมส่ายหัว

ถึงจะบอกว่าให้ ทําอะไรก็ได้ ผมก็ทําไม่ลงหรอก

ถ้ ามีแค่พวกการ์ มทีไม่มีสติปัญญาก็คงไม่เป็ นไร แต่ถ้ามีพวก
ซัคคิวบัสอยู่ละ่ ก็ไม่ไหวหรอก
แล้ วซัคคิสบัสทีพูดถึงก็พดู ออกมา

126
"ท่านมัลโคเชียสคะ แบบนันไม่ได้ นะคะ ถึงท่านจะตายไป
แล้ ว พวกเราบอกแล้ วไม่ใช่เหรอว่าจะสืบสานเจตจํานงของ
ท่าน และปกป้อง[วังสัตว์ป่า]แห่งนีเอาไว้ เองค่ะ! จะคอยลง
โทษพวกเด็กไม่ดี และปกป้องดันเจียนทีท่านจอมมารผู้ยิง
ใหญ่มลั โคเชียสสร้ างขึนมาค่ะ! จะไม่ทําให้ ทา่ นมัลโคเชีย
สต้ องแปดเปื อนแน่นอนค่ะ ไม่ปล่อยให้ ทําหรอกค่ะ"

คําพูดขอกซัคคิวบัสมีจิตวิญญาณทีร้ อนแรงอยู่
รู้สกึ อิจฉาจัง อยากจะมีอสูรแบบนีอยู่บ้างจริ งๆ

"อย่างนันเหรอ อย่างนันเองสินะ... ให้ ตายสิ ช่างเป็ นเด็กดี

กันซะจริ งๆ"

127
มัลโก้ ก็ยิมออกมา
ทีเหล่าซัคคิวบัสทําอย่างนีก็เพราะความเคารพในตัวเธอ บาง
ทีมนั คงเป็ นเพราะสิงทีมัลโก้ ทําให้ พวกเธอแน่ๆ

"ถึงฉันจะมีลกู น้ องทีดีก็เถอะ แต่ก็ไม่ใช่วา่ ทุกคนจะเป็ นแบบ

นี ทีๆฉันจะแนะนําให้ เธอรู้จกั ก็คือ[ถําบัวแดง] ทีนันเหล่าอสูร
ทีมีสติปัญญาได้ ตายไปแล้ ว ไม่ก็ทงดั
ิ นเจียนออกไป ก็
เลยกลายเป็ นดันเจียนทีมีอสูรไร้ สติปัญญาทีบ้ าคลังเหลืออยู่
เท่านัน ทีมันยังไม่ถกู ทําลายโดยมนุษย์ก็แค่เพราะว่ามันอยู่
ห่างจากทีๆมนุษย์อยู่เท่านันล่ะ"

[ถําบัวแดง]
แค่ได้ ยินชือก็นกึ ถึง[เพลิง]ขึนมา
หรื อว่าเหรี ยญ[เพลิง]ทีผมได้ รับมา จะเป็ นของจอมมารที

128
ครองดันเจียนนีกันนะ

"ถ้ าเป็ นอสูรทีบ้ าคลังไร้ สติปัญญาล่ะก็จะล่ายังไงก็ตามใจ

ชอบเลย"

ถ้ ากับซัคคิวบัสทีมีสติปัญญาและรู้เหตุผลแล้ วคงจะเป็ นเรื อง

ทีทําใจลําบาก แต่ถ้าไม่ละ่ ก็จะได้ จดั การได้ โดยไม่ลงั เล

"อย่าประมาทดีกว่า ถึงจะไม่มีอสูรระดับสูงทีจอมมารสร้ าง
เหลืออยู่แล้ ว แต่ในบรรดาอสูรทีคริ สตัลยังคงให้ กําเนิดออก
มาเรื อยๆนัน ก็ยงั มีอสูรระดับCอยู่ด้วยนะ"
"ถ้ าเป็ นอย่างนันก็คงต้ องระวังล่ะนะ"

129
ทีใช้ DPซือได้ ก็ถึงแค่อสูรทีตํากว่าทีผสมสองระดับ
ถ้ าไม่ใช่พลังของเหรี ยญแห่ง[การสร้ าง]ก็สร้ างได้ สงู สุดแค่
อสูรระดับA คริ สตัลก็เลยมีถึงแค่อสูรระดับCเกิดขึนเท่านัน
ถ้ าอย่างนันถ้ ามีจิงจอกสวรรค์อยู่ด้วยจะเป็ นยังไงล่ะ

แล้ วมัลโก้ ก็พดู ขู่ออกมา

"แต่วา่ บางทีจิงจอกสวรรค์อาจจะรับมือยากหน่อยนะ ถึง

จิงจอกสวรรค์จะถนัดไฟ แต่อสูรทุกตัวทีอยู่ทีนันน่ะมีความ
ต้ านทานไฟสูง แถมพวกทีมีพลังป้องกันทางกายภาพสูงก็มี
อยู่มาก ถ้ าใช้ เวทนําไม่ได้ ละ่ ก็คงต้ องใช้ พลังทําลายทีรุนแรง
โดยไม่ใช้ ไฟเท่านันล่ะนะ ระดับขนาดนันอาจจะลําบากไป
หน่อย"
"อะไรกัน เรื องนันเองเหรอ ถ้ างันก็ไม่ต้องห่วงหรอก เรื องพลัง
โจมตีน่ะมีพออยู่แล้ ว จิงจอกสวรรค์ โชว์พลังของอาวุธที

130
สร้ างให้ เมือกีให้ มลั โก้ ดสู ิ"
"ย้ า~♪"

จิงจอกสวรรค์กําอาวุธไว้ ในมือ
เป็ นอาวุธทีพึงสร้ างขึนมาด้ วย[สร้ าง]เมือสักครู่ อาวุธทีผม
เห็นว่าสามารถตู้มต้ ามได้ ในระยะประชิด
มันก็คือ ปื นลูกซอง

เรมิงตัน M870P
ความยาว1060mm นําหนัก3.6kg ลํากล้ องขนาด12เกจ
(18.1mm) ปื นสําหรับระยะใกล้ ทีบรรจุกระสุนได้ หกนัด
-------------------------------------------------------------------------
----------------------------------------------------------

131
Ch.9 - ตอนที8 ปื นลูกซอง

สิงทีผมสร้ างให้ จิงจอกสวรรค์คือ...

เรมิงตัน M870P
ความยาว1060mm นําหนัก3.6kg ลํากล้ องขนาด12เกจ
(18.1mm) บรรจุกระสุนได้ หกนัด

ปื นแบบโยนลําชินเอก
เรมิงตัน M870 ปื นลูกซองแบบดังเดิมทีมีประสิทธิภาพและ
ความทนทานสูงทีหลายๆประเทศในโลกหลงรัก โดยชินนี
เป็ นโมเดลแบบทีเพิมจํานวนกระสุนเข้ าไป
จิงจอกสวรรค์เอานิวเข้ าในในโกร่งไกแล้ วควงปื นไปมา

132
"แท่งเหล็กนันอะไรน่ะ? เท่าทีมองก็ไม่เห็นมีพลังเวทอะไร แต่
คงไม่ใช่แท่งเหล็กเฉยๆสินะ"
"ลองดูตอ่ ไปสิ"

ตังแต่เมือกีแล้ ว จิงจอกสวรรค์ก็ทําท่าสนใจทีจะได้ ลองยิงเร

มิงตัน M870P
สําหรับเธอแล้ วปื นอันร้ ายกาจนีก็แค่ของเล่นน่าสนุกชินหนึง

พวกเราทังสีคนเดินทางไปวังวนแห่งความวุน่ วาย
มีอสูรเกิดขึนมาแล้ ว แล้ วก็กําลังหลับอยู่ใกล้ ๆวังวน
ระยะห่างประมาณ50เมตร
อสูรสุนขั ทีมีแผงคอสีแดง โอลโทรอสระดับC

133
"โอลโทรอสระดับCทีเกิดมาแบบจํากัดเลเวลเกิดมาจะมีเล
เวลอยู่ทีประมาณ40-50 ถ้ าคิดถึงความต่างของระดับ และ
ความต่างของสเตตัสหนูจิงจอกสวรรค์ก็คงจะเสียเปรี ยบ แต่
ด้ วยพลังพิเศษทีทรงพลังแล้ วความเสียเปรี ยบนันคงจะเหลือ
นิดเดียวละนะ"

ให้ พดู ในทางกลับกัน ทังทีเลเวล1แท้ ๆแต่จิงจอกกลับมีพลัง

ต่อสู้ขนาดนันเป็ นเรื องทีผิดปกติ
นีเหรอคือสิงทีเรี ยกว่าระดับS
ถ้ าเกิดมาแบบจํากัดเลเวลจะออกมาขนาดไหนกันนะ?

"เอาล่ะ ถ้ าจัดการโอลโทรอสได้ แบบไม่ใช้ เวทมนตร์ ละ่ ก็ จะ

อนุญาตให้ ไปล่าที[ถําบัวแดง]ได้ "

134
พอได้ ยินแบบนันแล้ ว จิงจอกสวรรค์ก็ทําตาเปล่งประกาย
แล้ วกํามือ

"ย้ า~♪หนูจะเก็บเลเวลให้ สงู ๆเร็วๆ จะได้ ช่วยคุณพ่อได้ คะ่ "

เธอพูดด้ วยความดีใจ
จิงจอกสวรรค์สดู หายใจเข้ าลึกๆ
แล้ วก็ใส่กระสุนสําหรับปื นแบบโยนลํา แล้ วก็มีเสียงกิกดัง
ออกมา
แล้ วก็พงุ่ ไปยังศัตรูทีจ้ องไว้

โอลโทรอสทีมีแผงคอสีแดงก็รับรู้ถึงจิงจอกสวรรค์ได้ ด้วยพลัง

135
การสัมผัสอันตราย
ตามจริ งแล้ วจิงจอกสวรรค์ถนัดการใช้ เวทไฟ สามารถโจมตี
ได้ ตงแต่
ั ระยะไกลๆ แต่วา่ ตอนนีจะต้ องสู้โดยคิดว่าศัตรูมี
ความต้ านทานไฟสูง
จึงไม่สามารถทีจะใช้ ไฟได้

ฝ่ ายทีโจมตีก่อนก็คือ โอลโทรอส
มันเปิ ดปากออกกว้ าง จิงจอกสวรรค์เลียงตัวหลบไปข้ างๆ
ทันที หินทีอยู่ข้างหลังเธอระเบิดแตกละเอียด

เวทโจมตีของโอลโทรอส [กึกก้ องกัมปนาท]

ตามชือของมัน เป็ นการคํารามมวลเสียงทีมีความถีสูง เนือง
ด้ วยเป็ นการโจมตีด้วยเสียงทีมองไม่เห็นทําให้ ยากทีจะหลบ
แต่วา่ จิงจอกสวรรค์น่ะ

136
"ทําอะไรจิงจอกสวรรค์ไม่ได้ หรอก อีกห้ าก้ าวเท่านัน"

[กึกก้ องกัมปนาท]ทีถูกปล่อยออกไปเรื อยๆ ค่อยๆเบาลง

เรื อยๆ
โอลโทรอสปิ ดปากลง ใช้ เวทจบแล้ วเหรอ? พอคิดแบบนัน
จิงจอกสวรรค์ก็เดินต่อไป ตรงตําแหน่งทีเธอเคยอยู่ก็ม[ี กึก
ก้ องกัมปนาท]พุง่ ผ่านไป

บางทีการทีโอลโทรอสเปิ ดปากจะเป็ นการหลอก

การเปิ ดปาก เป็ นกับดักอันร้ ายกาจเพือทีจะจัดการเหยือที
คิดว่าจะโดนเป่ าไปทางนันแน่ๆ

แต่วา่ จิงจอกสวรรค์ก็มองออกตังแต่แรกเห็น

137
ความลับก็คือสกิลของจิงจอกสวรรค์ [มองอนาคต] จิงจอก
สวรรค์สามารถรู้สกึ ถึงโลกในอีกหลังหนึงวินาทีได้ แล้ วก็อีก
หนึงสกิล ด้ วย[การตอบสนองขันสุดยอด] ทําให้ เธอสามารถ
ตอบสนองกับภัยในอีกหนึงวินาทีได้

การทําอันตรายให้ แก่จิงจอกสวรรค์ทีมีสกิลทังสองนีได้ นนั

เป็ นทีเรื องยาก การทีจะโจมตีเธอนันมีแต่ต้องโจมตีแบบทีถึง
จะมองเห็นก็ไม่อาจจะโต้ กลับได้ เท่านัน
ดังนัน ถึงจะแค่หนึงวินาที ถ้ ามีความเร็วสุดยอดของจิงจอก
สวรรค์กบั [การตอบสนองขันสุดยอด]อยู่ละ่ ก็จะล่าได้ อย่าง
ง่ายดาย

"อีกก้ าวเดียว!"

138
เหลือระยะห่างกับโอลโทรอสอีกเพียง10เมตร จิงจอกสวรรค์
หยุดเท้ าลง แล้ วก็จบั ไปทีปื นลูกซอง... เรมิงตันM870P

จิงจอกสวรรค์ตวั เล็กดูไม่เหมาะกับตัวปื นทียาว

"จะใช้ อาวุธของคุณพ่อแล้ วนะคะ"

จิงจอกสวรรค์เหนียวไกปื น
ระยะแค่สิบเมตรนันอยู่ในระยะยิงทีดี ถึงลูกซองจะมีความ
แม่นยําทีตําก็เถอะ แต่ในระยะห้ าสิบเมตรก็มีอํานาจการฆ่า
เพียงพอทีจะส่งกระสุนไปถึง

ให้ พดู จริ งๆแล้ ว ถึงจิงจอกสวรรค์จะไม่เข้ าไปใกล้ ก็สามารถ

โจมตีตงแต่
ั แรกได้ เลย แต่วา่ การเข้ าไปใกล้ ก็เพือทีจะฆ่าได้
139
อย่างแน่นอน

กระสุนระเบิดออก ห่าสะเก็ดกระเด็นไปโดนโอลโทรอส
โอลโทรอสหลบไปข้ างๆด้ วยสัญชาตญาณ แต่วา่ การจะหลบ
นันเป็ นไปไม่ได้ จงึ โดนเข้ าไปหลายนัด แล้ วก็กลิงไปด้ วย
เลือดทีท่วมตัว

"นันมันอะไรน่ะ"

มัลโก้ ทีทําหน้ าตกใจก็มองไปทีลูกซองของจิงจอกสวรรค์

"อาวุธทีใช้ สกิลพิเศษของผมสร้ างขึนมาน่ะ"

"ทังทีไม่ร้ ูสกึ ถึงพลังเวทสักนิด แต่พลังทําลายนัน น่าตกใจ

140
เลยล่ะ"
"ไม่ใช่พลังเวทแต่เป็ นพลังวิทยาศาสตร์ น่ะนะ"

จิงจอกสวรรค์ขยับเข้ าไปใกล้ โอลโทรอสทีปลิวออกไป

แล้ วก็ คันชักส่วนล่างของปื นก็ขยับดังกึก เป็ น
การโหลดกระสุนนัดถัดไป
เข้ าไปทีระยะศูนย์

แล้ วก็ยิงซําเข้ าไป

รอบนีกระสุนไม่ได้ แตกออก กระสุนบินพุง่ ตรงเข้ าไปยังหัว
ของโอลโทรอส แล้ วหัวของมันก็ปลิวขึนไปข้ างบน
โอลโทรอสก็หายไปเป็ นประกายสีฟ้า

141
ทีใช้ ตอนนีคือ กระสุนลูกโดด
ถ้ าให้ พดู ในคําเดียว กระสุนทีมีขนาดใหญ่ ก็จะมีพลังทําลาย
ทีเหนือคําบรรยาย
รถหุ้มเกราะเอง ก็ถกู ทําลายแหลกได้ โดยแอนตีแมททีเรี ยล
ไรเฟิ ลนัดเดียว
ลูกซองทีจิงจอกสวรรค์ถืออยู่เอง ก็เป็ นแบบโหลดกระสุนโดด
กับกระสุนปรายสลับกัน

เป็ นกลยุทธ์ทีจะใช้ กระสุนลูกปรายในการหยุด แล้ วก็ใช้

กระสุนลูกโดดยิงทะลวงเข้ าไป

"คุณพ่อ จัดการได้ แล้ วค่ะ!"

142
จิงจอกสวรรค์โบกมือมาด้ วยท่าทางภาคภูมิ
พอดูสเตตัสของเธอ เลเวลก็ขนมาสามเลเวล
ึ
เพราะว่าจัดการโอลโทรอสเลเวล50ได้ ก็เลยพัฒนาอย่างพุง่
พรวด

"ทําได้ ดีมาก จิงจอกสวรรค์ มาให้ ชมใกล้ ๆสิ"

"ย้ า~♪"

จิงจอกสวรรค์เอาสายรัดลูกซองพาดบ่าเสร็จแล้ ว ก็เข้ า
มากอดผมแล้ วสะบัดหางไปมา
พอผมลูบหัวเธอ หางก็ขยับเร็วขึน
มัลโก้ ก็พดู ออกมาด้ วยสีหน้ าแปลกๆ

143
"อย่างนีนีเอง ถ้ าเป็ นอย่างนีถึงจะไม่ใช้ ไฟก็คงจัดการได้ แน่ๆ
มีพลังโจมตีทีน่าทึงดีนะ อาวุธนันน่ะ"

โลกนีก็มีวิธีการคิดพลังโจมตีอยู่ สเตตัสของเจ้ าตัว+พลังของ

อาวุธ
พูดก็คือ แม้ จะเป็ นปื นแต่ก็ไม่ใช่วา่ จะมีพลังทําลายเท่ากันทุก
คน

แต่วา่ พลังโจมตีของปื นน่ะสูงเกินไประดับทีถึงจะไม่ใช่มอน

สเตอร์ ทีมีสเตตัสสูงก็สามารถแทนทีสเตตัสของผู้ถือได้ เลย
เพราะฉะนันกองทัพสเกลตัน ถ้ าใช้ ปืนล่ะก็ระดับCหรื อ
ระดับGก็ไม่ตา่ งกัน

"ไม่ใช่แค่เหรี ยญแต่สกิลพิเศษก็ดีไม่แพ้ กนั เหรอเนีย"

144
เธอพูดออกมาด้ วยใจจริ ง

แต่พลังนีก็ขนอยู
ึ ่กบั การประยุกต์ใช้

"ถ้ าเป็ นแบบนีล่ะก็พรุ่งนีก็น่าจะไปที[ถําบัวแดง]ได้ แล้ วล่ะ

แต่วา่ เพือให้ วางใจได้ เธอกับจิงจอกสวรรค์ไปเก็บเลเวลให้
ถึงสิบซะ ถึงตอนนีจะชนะได้ ก็เถอะ แต่ถ้าสู้กบั อสูรระดับC
ขึนไป ถ้ าโดนจัดการครังเดียวก็คงจบเห่ โดยเฉพาะพวกนาย
ตอนนีทีมีแค่สองคนก็ควรจะมีหลักเกณฑ์ทีชัดเจนไว้ "

อย่างทีเธอพูด ถ้ าโดนโจมตีใส่ละก็คงดูไม่ได้ แน่。

ถึงจะชนะได้ แต่ถ้าโดนตีทีเดียวก็จบ การล่าแบบนันก็ไม่ตา่ ง
อะไรกับการฆ่าตัวตาย

145
"ก็คงต้ องทําตามนันล่ะนะ จิงจอกสวรรค์ จนกว่าจะถึงเลเวล
สิบจงมาสู้กบั อสูรทีออกมาจากวังวนแห่งความวุน่ วายทุกวัน
ซะ"
"บู๊~ จิงจอกสวรรค์อยากจะแข็งแกร่งไวๆแท้ ๆอะ"

จิงจอกสวรรค์พองแก้ มออกมาด้ วยความไม่พอใจ

ผมยิมเจือน แล้ วก็ใช้ [สร้ าง]สร้ างคาราเมลออกมา แล้ วป้อน
ไปทีปากเธอ
ตอนแรกจิงจอกสวรรค์ก็ทําท่าตกใจ แล้ วก็เปลียนเป็ นหน้ า
พอใจ แล้ วก็เอาจับแก้ มเคียวคาราเมลไปมา
ดูเหมือนว่าจะลืมความไม่พอใจเมือกีไปแล้ ว ตกอยู่ในภวังค์
คาราเมลโดยสมบูรณ์

"เหรี ยญแห่ง[การสร้ าง]เองก็น่าตกใจพอแล้ วแท้ ๆ ยังสร้ าง

146
อาวุธแบบนีออกมาอีก ไม่ใช่แค่พลังของเจ้ าตัว ยังมีพลังทีจะ
เสริ มความแข็งแกร่งให้ เหล่าอสูร เธอนีจะต้ องเป็ นจอมมารที
สุดยอดแน่นอน"
"ผมเองก็คิดแบบนัน แล้ วพลังของมัลโก้ คืออะไรเหรอ? ผม
เองก็บอกพลังตัวเองแล้ ว ช่วยบอกมาบ้ างได้ ไหม?"

มัลโก้ ทืได้ ยินคําถามของผมก็ทําท่าคิดนิดหน่อย

แล้ วก็ในทีสุดก็พดู ออกมา

"พลังของฉันคือการแปลงเป็ นหมาป่ าสีขาวล่ะ เป็ นพลังง่ายๆ

ทีช่วยเพิมพลังร่างกายกับพลังฟื นฟูแค่นนเอง"
ั
"เพราะว่าง่ายๆก็เลยเป็ นพลังทีดีจงั เลยนะ"
"ก็นะ เพราะพลังนีล่ะ ก็เลยไม่เคยแพ้ ใครเลย ไม่วา่ มนุษย์
หรื อจอมมารเอง"
147
กับจอมมารเอง พอได้ ยินคํานันผมก็ร้ ูสกึ ตัวนิดหน่อย
เป็ นไปตามทีคาด จอมมารเองก็มีการสู้กนั เองเหมือนกัน

"ที[ถําบัวแดง]เอง ถ้ าเพิมจํานวนอสูร แล้ วก็มีกําลังรบพร้ อม

แล้ ว จะบุกเข้ าไปทําลายคริ สตัลเลยก็ได้ นะ"
"ทําไมถึงจะต้ องทําลายทีล่าทีค่อนข้ างสะดวกด้ วยล่ะ"

ทําไมกัน ทังใช้ เพิมเลเวลโดยการจัดการอสูรได้ แถมเป็ นการ

เก็บDPอ้ อมๆได้ อีก

มีดนั เจียนทีใช้ ได้ ตามใจก็น่าจะดีกว่าแท้ ๆ

"การทําลายคริ สตัลน่ะนะ จะทําให้ สามารถสร้ างเหรี ยญ

148
ของจอมมารเจ้ าของคริ สตัลได้ ก็เลยมีจอมมารทีทําลายคริ
สตัลของจอมมารทียังมีชีวิตอยู่เพือการนันเองก็มีเหมือนกัน"
"...ถ้ าคําพูดนันจริ งล่ะก็ ผมเองก็คงแย่จริ งจังแล้ วละนะ รู้สกึ
จะเป็ นเป้าหมายได้ ตลอดเลย"
"เพราะฉะนัน [การสร้ าง]ของนายน่ะก็เก็บเป็ นความลับให้
ดีๆล่ะ"

ผมพยักหน้ า
ถ้ าคริ สตัลถูกทําลายถึงจะยังมีชีวิตอยู่ แต่พลังของจอมมารก็
จะหายไป
แล้ วก็...

"คุณพ่อ เจ้ านีหวานอร่อยจัง ขออีกชินได้ ไหมคะ!"

149
"อืม ได้ สิ เอ้ า"
"ขอบคุณค่ะ! ชอบคุณพ่อทีสุดเลย!"

ไม่อยากเสียเด็กคนนีไป
ถ้ าคริ สตัลถูกทําลาย อสูรทีให้ กําเนิดทังหมดก็จะหายไป

"เข้ าใจแล้ ว จะลองคิดทีจะบุก[ถําบัวแดง]อย่างจริ งจังดูสกั

ครัง แต่วา่ น่าแปลกนะทําไม[ถําบัวแดง]ยังปลอดภัยดีถึง
ตอนนีล่ะ? การทีมันไม่ถกู ทําลายโดยมนุษย์หรื อจอมมารอืน
นีมันน่าแปลกแท้ ๆ"

มัลโก้ ยิมออกมา

แล้ วมองบนฟ้ าราวกับว่ากําลังนึกถึงอะไรบางอย่าง

150
"ถึงตอนนี [ถําบัวแดง]น่ะ เหล่าสมุนของจอมมารจะทิง ถูก
ฆ่า หรื อหมดอายุไขไปแล้ วก็เถอะ เมือก่อนเองก็มีเหล่าอสูร
ทีคอยปกป้อง[ถําบัวแดง]อย่างสุดตัวอยู่ พอพวกเขาไม่อยู่
แล้ ว ฉันก็ปกป้องต่อเอง เพือปกป้องคริ สตัลแล้ วฉันเองก็ให้
อสูรระดับAหลายตนคอยเฝ้าอยู่ ทีนันเป็ นทีๆฉันไว้ ฟาร์ มเก็บ
เลเวลน่ะ ถ้ ามายุ่งล่ะก็สงครามเกิดแน่"
"เพราะว่าแหล่งทีล่าได้ ตลอดนีก็สําคัญสินะ"

การจัดการอสูรของตัวเองนีคงจะทําให้ ร้ ูสกึ แย่มากๆ

"นันก็แค่สว่ นแรก จริ งๆแล้ ว ถึงฉันจะใช้ เป็ นทีเพิมเลเวล

ของอสูรน่ารักๆของฉันก็เถอะ แต่อีกครึงหนึงแล้ วมันเจ็บปวด
น่ะ จอมมารของทีนันเป็ นเพือนทีดีของฉัน หลักฐานถึงการมี

151
ชีวิตอยู่ของเพือนคนสําคัญ ถ้ ามันต้ องหายไปฉันทนไม่ได้
หรอก... ถึงอย่างนัน ฉันก็ร้ ูสกึ แปลกๆว่าถ้ าเป็ นนายล่ะก็ถึง
จะทําลายไปก็ไม่เป็ นไรหรอก"
"มัลโก้ เป็ นคนดีจริ งๆเลยนะ"
"เอาล่ะ แล้ วจะทํายังไงล่ะ เอาเถอะ ไม่วา่ จะทําอะไรวันนีก็
นอนก่อนเถอะ ถึงจะแปลกแต่อสูรกับจอมมารก็ต้องนอน
จิงจอกสวรรค์เอง ถ้ าเลเวลถึงสิบแล้ วก็บอกมาผ่านซัคคิวบัส
ได้ เลย ถึงตอนนันแล้ วจะพาไป[ถําบัวแดง]ให้ "

จบคําพูดนันแล้ วมัลโก้ ก็หายไป

เหมือนจะวาร์ ปกลับไปทีห้ องของตัวเอง
พลังทีแท้ จริ งของปื นลูกซอง เรื องราวของจอมมาร ได้ ร้ ูอะไร
เยอะแยะเลย
-------------------------------------------------------------------------

152
-------------------------------------------------------------
Ch.10 - ตอนที9 กองทัพสเกลตัน

หลังจากทีคุยกับมัลโก้ เรื อง[ถําบัวแดง]เวลาก็ผ่านไปแล้ ว

หนึงอาทิตย์
ภายในหนึงอาทิตย์นีก็ได้ ใช้ [สร้ าง] สะสมอาวุธ เพือทีจะใช้
เก็บเลเวล
และตอนนี จิงจอกสวรรค์ก็กําลังสู้อยู่
ไม่มีอะไรทีอันตราย หลบการโจมตีของโอลโทรอสระดับC
แล้ วเข้ าไปทีด้ านข้ าง แล้ วก็ฆ่าโดยใช้ ลกู ซอง เรมิงตันM870P
เพียงนัดเดียว
ตอนทีโอลโทรอสกลายเป็ นประกายแสงสีฟ้า ร่างกายของ
จิงจอกสวรรค์ก็มีแสงออกมา

153
"คุณพ่อ เลเวลสิบแล้ วค่ะ!"
"ทําได้ ดีมากเด็กดี"
"เท่านีก็ไป[ถําบัวแดง]ได้ แล้ วนะคะ!"

พอเลเวลถึงสิบแล้ ว จิงจอกสวรรค์ก็ทําหน้ าตาเปล่งประกาย

สะบัดหางนุ่มๆไปมา
ผมเองก็เลเวลสิบไปก่อนแล้ ว ตามทีมัลโก้ บอกไว้ ก็ถือว่า
เคลียร์ เงือนไขทีว่าถ้ าผมกับจิงจอกสวรรค์เลเวลสิบแล้ วจะ
แนะนํา[ถําบัวแดง]ให้ ซะที

"คุณพ่อ ไปกันเลยเถอะค่ะ รี บๆไปหาท่านมัลโคเชียสกัน

เถอะค่ะ!"

154
จิงจอกสวรรค์ดงึ มือผมไปด้ วยท่าทีรอไม่ได้
ท่าทางจะเก็บกดจากการทีสู้ได้ แค่วนั ละสามครัง

"ไม่ได้ หรอก ไว้ คอ่ ยไปพรุ่งนีเถอะ"

"มู~่ ทําไมละคะ?"
"อยากจะเตรี ยมการครังสุดท้ ายให้ พวกสเกลตันน่ะสิ"

ทุกวัน ผมจะสร้ างแอสซัลท์ ไรเฟิ ล M&K MK416 ไปพร้ อม

กับใช้ DPซือสเกลตันมาเก้ าตน
จากการล่าอสูรในแต่ละวันก็ได้ DPมา660ptแล้ ว ก็เพียงพอที
จะซือได้ แล้ ว

ด้ วยสกิลของจอมมารทําให้ สามารถเก็บอสูรไว้ ในคลังอสูรได้

155
สิบตน
หรื อก็คือ การสํารวจ[ถําบัวแดง]นันสามารถใช้ พวกสเกลตัน
ได้

อย่างนันแล้ ว พอคิดว่าแผนการนีก็ไม่ได้ แย่อะไร ก็เลยซือ

สเกลตันมา
มอนสเตอร์ ราคาถูกทีตนละ20DP ถ้ าซือแบบจํากัดเลเวลก็
สัก1-10 เพราะฉะนันซือแบบพัฒนาได้ มาก็ไม่ตา่ งกัน
ก็เลยซือแบบพัฒนาได้ มา ถ้ าเป็ นแบบพัฒนาจะสามารถเก็บ
เลเวลได้ ถึง20ก็ถือว่าใช้ ได้ ทีเดียว
สําหรับจิงจอกสวรรค์ เลเวลเฉลียก็ประมาณ70-80 แต่ถ้า
พัฒนาได้ ก็จะเพิมได้ ถึงเลเวล90

"อสูรอ่อนๆอย่างสเกลตันไม่จําเป็ นหรอกค่ะ"
156
ดูเหมือนว่าจิงจอกสวรรค์จะไม่คอ่ ยถูกกับสเกลตัน
ก็เป็ นเด็กผู้หญิงนีนะก็ช่วยไม่ได้

"ก็นะ อ่อนแอจริ งๆนันล่ะ ปฏิเสธไม่ได้ เลย"

สเตตัสของสเกลตันค่อนข้ างแย่

เผ่า：สเกลตัน ระดับG

ชือ： ยังไม่ได้ ตงั

เลเวล: 1
พลังกายE+ ความทนทานE ความคล่องแคล่วF พลังเวทF
โชคลาภG ความสามารถพิเศษG

157
สกิล: ผู้วายชนม์

ถ้ าเทียบกับจิงจอกสวรรค์ก็คงจะเป็ นการเสียมารยาท
เดิมทีแล้ ว สําหรับสเกลตันนอกจากตอนทีหาทัพราคา
ประหยัด

"แค่จิงจอกสวรรค์ก็ส้ ไู ด้ แล้ วล่ะค่ะ"

"ถึงจะอย่างนันก็เถอะ แต่ถ้ามีใครคอยกันหลังให้ ก็น่าจะดี
แล้ วก็อยากจะได้ กําลังเสริ มด้ วย พวกเขาจะคอยสู้ร่วมกับ
จิงจอกสวรรค์ แล้ วสเกลตันเองก็มียงั เรื องทีไม่ควรมอง
ข้ ามอยู่นะ"

สําหรับโลกนีทีมีการเพิมพลังโจมตีแล้ ว ถึงผู้ถือจะมีพลังโจม
ตีตําแค่ไหน ถ้ ามีพลังของปื นอยู่ก็เพียงพอทีจะเป็ นกําลังรบ
158
แล้ ว
สเกลตันทีถือแอสซัลท์ ไรเฟิ ล M&K MK416ก็มีพลังโจมตี
พอๆกับระดับB
เพราะว่าจิงจอกสวรรค์ไม่คอ่ ยถูกกับสเกลตันก็เลยไม่เคยดู
การฝึ กเลย แต่วา่ ตอนนีกําลังดี ต้ องแสดงพลังของพวกเขา
ให้ ดแู ล้ ว

"[จงออกมา] สเกลตัน"

ผมเรี ยกสเกลตันทีเก็บไว้ ตา่ งมิติออกมาเก้ าตน

ในมือของแต่ละตนก็ถือแอสซัลท์ ไรเฟิ ลไว้

"เหล่าสเกลตันเอ๋ย พวกนายเองก็ผ่านการฝึ กของผมจนใกล้

159
จะต่อสู้ได้ แล้ ว วันนีจะเป็ นการฝึ กครังสุดท้ ายแล้ ว"
"..."

พวกสเกลตันมองมาทีผมด้ วยตาทีไร้ แสง

เพราะว่ามีแค่โครงกระดูกเลยไม่ร้ ูวา่ มีสิงทีเรี ยกว่าอารมณ์
หรื อเปล่า
แต่วา่ ก็ดเู หมือนจะมีสติปัญญาพอทีจะฟั งคําสังของผม ถึง
จะตอบไม่ได้ ก็เถอะ
การสอนวิธีการต่อสู้ทีไม่ต้องใช้ สมองเยอะนีมันยากซะจนทํา
ผมแทบท้ อไปเลย
แต่ถึงอย่างนันก็เถอะ หลังจากผ่านความยากลําบากมาก็
สอนคําสังได้ สามคําสังมา

160
"ทุกคน หยิบอาวุธ"

พวกสเกลตันหยิบปื นขึนมาตามคําสังของผม
แล้ วก็ทําท่าเล็งยิงไปยังข้ างหน้ า
ตอนนี มีเป้าหมายอยู่ทีแท่งไม้ ทีใส่ชดุ เกราะอยู่

"ทุกคน ยิง"

พอผมเริ มสังสเกลตันก็เริ มทําการยิง

ปั งปั งปั ง ปั งปั งปั ง เสียงทีทําให้ ร้ ูสกึ ดีก็ดงั ขึนมา
MK416ทีสเกลตันถืออยู่ ได้ ทําการปรับให้ เป็ นเซมิออโต้ ไว้
ก่อนแล้ ว แทนทีฟูลออโต้
ฟูลออโต้ เป็ นระบบทีถ้ ายิงค้ างไว้ กระสุนจะออกมาโดย

161
อัตโนมัติ หรื อก็คือแค่ค้างไกปื นไว้ ก็ยิงได้ เรื อยๆ
ตรงกันข้ ามเซมิออโต้ เป็ นระบบทีจะยิงออกมาเฉพาะตอนที
กดยิงเท่านัน ยิงกระสุนออกไปเท่ากับครังทีเหนียวไก
ถ้ าเปิ ดฟูลออโต้ ไว้ สเกลตันคงยิงกระสุนออกไปรวดเดียวโดย
ไม่คิดแน่
ถึงอยากจะให้ ใช้ ฟลู ออโต้ แล้ วทําการบลาสท์ก็เถอะ แต่สเกล
ตันไม่สามารถจําอะไรชันสูงแบบนันได้ เลยยอมแพ้ ไป

"ทุกคน หยุดยิง"

สเกลตันเอามือออกจากไกปื น แล้ วการยิงก็หยุดลง

สิงทีผมให้ จํา ก็มีแค่ หยิบ ยิง แล้ วก็หยุดเท่านัน
แค่นีก็น่าจะพอสู้ได้ แล้ ว

162
กว่าจะได้ ขนาดนีมันช่างยาวนาน ตอนแรกแค่ให้ ถือปื นยังไม่
ได้ เลย กว่าจะเหนียวไกได้ ก็ยากสุดๆ

ใช้ เวลาไปสีวันกว่าจะมาถึงได้ ขนาดนี

แต่ก็นะ ตอนนีก็ยงั ไม่สามารถโหลดกระสุนเองได้ เลย ใน
ตอนทีสู้ถ้าผมไม่ช่วยดูก็ช่วยไม่ได้

แต่วา่ มันก็ถือว่ามีราคาอยู่
แค่สเกลตันเก้ าตัวก็สามารถระดมยิงได้ แล้ ว ในอนาคตตอน
ทีสร้ างดันเจียนแล้ ว ถ้ าเพิมจํานวนให้ มากกว่านี แล้ วลอง
สร้ างกองทัพทีร้ ายกาจขึนมาดีกว่า

163
"เป็ นไงบ้ างละจิงจอกสวรรค์ สุดยอดไหม?"
"คุณพ่อ ถ้ าฝึ กยากขนาดนันล่ะก็ซืออสูรทีฉลาดกว่านีก็น่าจะ
ดีกว่านะคะ จิงจอกภูติทีสายพันธ์เดียวกับจิงจอกสวรรค์ก็ทงั
ฉลาดทังแข็งแกร่งนะคะ?"
"เรื องนันก็เข้ าใจอยู่หรอก แต่มนั แพงน่ะ"

อสูรระดับB จิงจอกภูติ ความสามารถสูง สติปัญญาก็สงู

การจะให้ ใช้ ปืนก็คงจะเป็ นเรื องง่ายๆ
แต่วา่ ตนละ1200pt สามารถซือสเกลตันได้ ถึง60ตน

"เข้ าใจแล้ วค่ะ... แต่วา่ จิงจอกสวรรค์ไม่เห็นว่ามันจะดีตรง

ไหนเลย สเกลตันเนีย แค่แป๊ ปเดียวก็ตายแล้ ว แล้ วทีฝึ กมา
ทังหมดก็เปล่าประโยชน์อะ ถ้ าอย่างนันก็ควรจะซืออสูรที
ตายยากๆดีกว่านะคะ"

164
ผมก็คิดแบบนัน
สเกลตันนันราคาถูก อาวุธก็มีเยอะ
แต่วา่ เวลาทีใช้ ฝึกก็ไม่สามารถเรี ยกกลับมาได้
ไม่สิ เดียวก่อน

"สักตนหนึง ถ้ าสร้ างอสูรทีไว้ สําหรับฝึ กสเกลตัน แล้ วก็สอน

วิธีใช้ ปืนกับหมอนัน หลังจากนันก็ไม่ต้องสนเรื องการดูแล
สเกลตันแล้ วก็ได้ นิ"

แค่คิดก็ดงู ่าย
ดูเหมือนว่าจะมีพวกมอนสเตอร์ ทีสามารถสังพวกอันเดดได้
แบบลิชอยู่

165
แล้ วก็พวกนันจะมีสติปัญญาทีสูง สามารถเข้ าใจภาษา
มนุษย์ได้ การทีจะฝึ กพวกสเกลตันก็คงจะง่ายกว่าผมทําเอง
แน่
ครังหน้ าทีได้ เหรี ยญออริ จินลั มา ก็ลองสร้ างอันเดดดูหน่อยดี
กว่า

"ขอบคุณมาก จิงจอกสวรรค์ คิดได้ แล้ วล่ะ คงต้ องสร้ างราชา

ของอันเดดแล้ วล่ะ อยากทีจะได้ เหรี ยญทีสร้ างพวกอันเดดได้
แฮะ"

แล้ วก็ในหมูอ่ นั เดดเองก็มีพวกทีสร้ างอันเดดจากซากศพได้

อยู่ด้วย
พวกมนุษย์หรื ออสูรทีแข็งแกร่ง ถ้ าทําให้ เป็ นอันเดด ก็
สามารถสร้ างอสูรเก่งๆได้ แบบไม่ต้องเสียอะไรเลย

166
ยังกับความฝั นแน่ะ

"อู้ จิงจอกสวรรค์ ไม่ชอบอันเดดเลยอะ แต่วา่ ถ้ าคุณพ่อ

อยากสร้ างล่ะก็จะอดทนค่ะ"
"จิงจอกสวรรค์เก่งจังเลยนะ"
"ย้ า~♪"

เท่านีการฝึ กของพวกสเกลตันก็จบลง
หลังจากนัน ก็ไปบอกกับมัลโก้ วา่ เลเวลถึงสิบแล้ ว พรุ่งนี
จิงจอกสวรรค์กบั พวกอันเดดทีติดอาวุธก็ได้ ไปที[ถําบัวแดง]
-------------------------------------------------------------------------
---------------------------------------------------
Ch.11 - ตอนที10 [ถําบัวแดง]

167
"นัน เหล่าอสูรลูกน้ องของนายเหรอ"

มัลโก้ พดู พร้ อมกับหัวเราะแข็งๆออกมา

"น่ารักใช่ไหมล่ะ?"

ผมกับจิงจอกสวรรค์ทีเก็บถึงเลเวลสิบโดยปลอดภัย ก็ได้ ให้

ซัคคิวบัสพาไปหามัลโก้
แน่นอนว่าก็เพือทีจะให้ พาไป[ถําบัวแดง]
ผมเองก็พากองทัพสเกลตันไปเหมือนกันโดยทียังคงถือแอ
สซัลท์ ไรเฟิ ล M&K MK416อยู่ด้วย
สเกลตันทีไร้ อารมณ์กบั ปื นทีดูแข็งๆช่างเป็ นการผสมกันทีทํา

168
ให้ ร้ ูสกึ ดีจริ งๆ

"พึงจะเคยเห็นจอมมารทีจะใช้ สเกลตันจริ งๆครังแรกเลยนะ

เนีย"
"ถ้ าผมเป็ นคนใช้ ละ่ ก็ ถึงจะเป็ นสเกลตันก็ต้องเป็ นกําลังรบที
ยอดเยียมได้ "
"ก็คงจะเป็ นอย่างนันล่ะมัง ถ้ ามีอาวุธนันใครจะใช้ ก็คงไม่
ต้ องสนใจ คิดได้ ดีเลยล่ะ"

มัลโก้ มองจุดประสงค์ของผมออกในพริ บตา

สมกับเป็ นจอมมารทีมีความสามารถ

"โพลเคล จิงจอกสวรรค์หนึงตนกับสเกลตันอีกเก้ าตน เป็ น

ปารตีทีมีครบสิบตนแล้ วสินะ ถือว่าเป็ นกําลังรบทีดีสําหรับ
169
จอมมารทีพึงเกิดล่ะนะ เท่านีก็คงไปส่งได้ อย่างสบายใจ แต่
ว่าอย่าประมาทไปซะล่ะ"
"แน่นอน เข้ าใจแล้ วน่า"

ครังนีไม่ได้ คิดทีจะบุกเข้ าไปลึก

ถึงจะอยากทําลายคริ สตัลแล้ วเอาเหรี ยญออริ จินลั มา แต่วา่
ก็คงต้ องไว้ มีกําลังรบมากกว่านี

ต้ องรวบรวม[อสูรแห่งคํามันสัญญา]ให้ ครบสามตน แล้ วไว้

ค่อยให้ ทกุ ตนอัพถึงเลเวลห้ าสิบแล้ วค่อยคิดทีจะบุกอย่าง
จริ งจัง
จนกว่าจะถึงตอนนัน ก็ไปกลับแค่ชนแรกเพื
ั อเก็บเลเวล
กับDPก็พอ

170
"เอาเถอะ เธอเองก็เป็ นคนรอบคอบแถมหัวก็ดี คงไม่ทําอะไร
เกินตัว แต่เพือป้องกันไว้ ก่อนฉันจะให้ ยืมซัคคิวบัสไว้ ซัคคิว
บัส ฝากดูแลเขาด้ วยล่ะ"
"จะดีเหรอคะ? ถ้ าฉันไม่อยู่ละ่ ก็อสูรในย่านทีอยู่ก็จะวาร์ ปไป
ไหนไม่ได้ เลยนะคะ"
"ไม่เป็ นไรหรอก บางครังก็ให้ รามทํางานบ้ างก็ได้ "
"ถ้ าท่านรามทําแทน ฉันก็คงวางใจได้ แล้ วค่ะ"

บางที รามจะไม่ใช่ชือเผ่าแต่เป็ นชือส่วนตัว ถ้ าเป็ นอสูรทีมัล

โก้ ตงชื
ั อให้ ก็คงจะแข็งแกร่งมาก

"ถ้ าอย่างนัน ซัคคิวบัส ฝากด้ วยล่ะ ถึงจะให้ ไปคุ้มครอง แต่

ถ้ าเกิดมีสถานการณ์ทีต้ องเลือกชีวิตของตัวเองกับโพลเคล
ถึงตอนนันก็เลือกชีวิตของตัวเองซะ ถ้ าหมอนันทําให้ เรื อง

171
ราวเป็ นถึงขนาดนัน โพลเคลก็คงเป็ นแค่ไอ้ โง่ ไม่มีคา่ ให้ ลงั เล
ใดๆทังนัน"

ถึงจะพูดขนาดนัน แต่ก็ยอมรับได้
จริ งๆแล้ ว แค่ให้ ยืมซัคคิวบัสก็น่าขอบคุณพอแล้ ว
อสูรระดับBถือเป็ นกําลังรบทีแข็งแกร่ง

"รับทราบค่ะ ท่านมัลโคเซียส ถ้ าอย่างนันก็ไปกันเถอะ"

"อืม ฝากตัวด้ วย"

การคุยของเจ้ านายลูกน้ องจบลงแล้ ว

ซัคคิวบัสก็เปิ ดวงเวทออกมา

172
"เดียวก่อนนะ พลังวาร์ ปของซัคคิวบัสเนียใช้ ออกนอกดัน
เจียนได้ ด้วยเหรอ?"

คนทีตอบไม่ใช่ซคั คิวบัสทีเปิ ดวงเวท แต่เป็ นมัลโก้ ทีเปิ ดปาก

พูดออกมา

"ก็ถ้าสร้ างวงเวทไว้ ก่อนแล้ วน่ะนะ วาร์ ประหว่างวงเวทไปยัง

อีกวงเวท เป็ นการประยุกต์ของเวทของซัคคิวบัสทีใช้ เข้ าไป
ในฝั นน่ะ ถึงจะพาไปได้ มากสุดแค่สองคนก็เถอะ"

เป็ นพลังทีสะดวกจริ งๆ
อนาคตถ้ ามีเหรี ยญทีสร้ างซัคคิวบัสได้ ก็อยากลองสร้ างดู
ลิชทีควบคุมอันเดด ซัคคิวบัสทีใช้ วงเวทวาร์ ปได้

173
อสูรทีอยากสร้ างเพิมขึนเรื อยๆแล้ ว

"ท่านจอมมารแห่ง[การสร้ าง]โพลเคล เตรี ยมการเรี ยบร้ อย

แล้ วค่ะ พร้ อมทีจะไปเสมอ"
"เข้ าใจแล้ ว ไปกันเลยเถอะ"

ผมเก็บสเกลตันทุกตน แล้ วเข้ าไปใกล้ ซคั คิวบัสกับจิงจอก

สวรรค์
วงเวทของซัคคิวบัสเปล่งแสงสีฟ้าออกมา

"อ๊ ะ โพลเคล ลืมบอกเรื องสําคัญไปเลย อีกไม่นานจอมมาร

ทุกคนก็จะมารวมตัว..."

174
ระหว่างทีมัลโก้ กําลังพูดวงเวทก็ทํางาน ถึงจะสนใจเนือหา
แต่ตวั ผมก็ถกู แสงล้ อมไว้ แล้ ว
แล้ วในทีสุดก็ได้ ออกไปนอกดันเจียนของมัลโก้ ครังแรก

"ร้ อน"

ก่อนทีจะออกเดิน นันคือคําพูดทีออกมา
ทีนีอบอ้ าวสุดๆ ถึงจะคิดอยู่แล้ วก็เถอะจากชือ[ถําบัวแดง]แต่
นีก็ร้อนยิงกว่าทีคิดอีก
แทนทีจะบอกว่าถํา แต่มีรูปลักษณ์ทีดูอยู่ภายในภูเขาไฟ
เปลวเพลิงส่องสว่างล้ อมรอบดินกับหิน

175
มีถนนกว้ างๆ ประมาณมากกว่าสามเมตรได้
แล้ วผมก็เรี ยกสเกลตันออกมา สเกลตันทีส่งเสียงแก๊ กๆก็มา
เรี ยงแถวกัน

"คุณพ่อร้ อนเหรอคะ?"
"จิงจอกสวรรค์ไม่ร้ ูสกึ เหรอ?"
"จิงจอกสวรรค์ไม่ร้ ูสกึ เลยค่ะ"

สําหรับจิงจอกสวรรค์ทีควบคุมเพลิงได้ ความร้ อนแค่นีคงไม่

เป็ นปั ญหาอะไร

"ฉันเองก็ร้อนค่ะ เพราะอย่างนันเลยไม่อยากมาทีนีเลยค่ะ"

176
ซัคคิวบัสก็ดจู ะลําบากเหมือนกับผม
ทังทีเสือก็บางอยู่แล้ ว แต่ด้วยชุดแบบนันยังดึงชายเสืออีก
เป็ นพิษกับสายตาจริ งๆ

กองทัพของสเกลตันเองก็ทําแค่สง่ เสียงแก๊ กๆ
ให้ ตายสิไม่ร้ ูวา่ คิดอะไรจริ งๆ

"ถ้ าคุณพ่อกับซัคคิวบัสร้ อนล่ะก็จิงจอกสวรรค์จะทําให้ เย็น

ให้ คะ่ "

ตามทีเธอพูด อยู่ๆอุณหภูมิก็เย็นขึนมา

"เวทมนตร์ ของจิงจอกสวรรค์เหรอ?"

177
"ใช่แล้ วค่ะ! คุณพ่อรู้สกึ ดีไหมคะ?"
"อืม เย็นแล้ วดีขนเยอะช่
ึ วยได้ มากเลย"

จิงจอกสวรรค์มีสกิลผู้ปกครองเปลวเพลิง
ผลก็คือทําให้ พลังทําลายของเวทธาตุไฟรุนแรงยิงขึน ลดพลัง
เวททีเสียไป แล้ วควบคุมไฟทังหมดในพืนทีนันได้
เวทไฟเองก็มีการควบคุมความร้ อนอยู่ การจะลดมันก็
สามารถทําได้
สบายจริ งๆ เท่านีก็ลา่ ได้ อย่างรู้สกึ ดีแล้ ว

"ต้ องให้ รางวัลจิงจอกสวรรค์แล้ วสิ"

ผมสร้ างคาราเมลด้ วยสร้ าง

178
แล้ วจิงจอกสวรรค์ก็อ้าปากกว้ าง ผมก็ป้อนคาราเมลเข้ าไป

"ย้ า~♪"

จิงจอกสวรรค์ทีช่วงนีติดคาราเมลก็เลียไปทีคาราเมลอย่างมี
ความสุข
แล้ วซัคคิวบัสก็เริ มพูดกับผม

"มีเรื องอยากจะบอกก่อนหนึงอย่างค่ะ"

ซัคคิวบัสหยุดลง
แล้ วก็ชีนิวลงไปทีเท้ า

179
"ตอนทีฉันต้ องวาร์ ปนอกดันเจียนของท่านมัลโคเซียส ทําได้
แค่วาร์ ประหว่างวงเวทเท่านันล่ะค่ะ หรื อก็คือถ้ าจะกลับไปที
ของท่านมัลโคเซียส ก็มีแต่ต้องกลับมาทีวงเวททีอยู่ทีนีทีอยู่
ตอนนีเท่านัน เพราะฉะนันกรุณาจําทางให้ ดีๆด้ วยค่ะ"
"เข้ าใจแล้ วจะจําให้ ด"ี

บางที การออกมาข้ างนอกแบบปกติจะทําได้ ก็เถอะ แต่ถ้า

ต้ องเดินกลับไปดันเจียนของมัลโก้ แบบไม่วาร์ ปนีไม่อยาก
จินตนาการเลย
ผมเลยใช้ [สร้ าง] สร้ างเครื องส่งสัญญาณออกมา

แล้ วก็[สร้ าง]สมาร์ ทโฟนกับเครื องรับสัญญาณ แล้ วก็ติดตัง

เครื องรับสัญญาณไว้ ทีสมาร์ ทโฟน
เพราะไม่มG
ี PS เลยไม่มีแผนที แต่ถ้ามีแอพอยู่ อย่างน้ อยก็ร้ ู

180
ทางได้

ผมเก็บสมาร์ ทโฟนไว้ ทีกระเป๋ าเสือ เปิ ดระบบบันทึกภาพ

บางทีมนั อาจจะมีประโยชน์ทีหลังได้

ทังมีความทรงจําเกียวกับปื น แถมยังมีของแบบนีอยู่อีก นีผม

เป็ นคนแบบไหนกันแน่
ปริ ศนาช่างมากเหลือเกิน
บางทีคงไม่ใช่คนธรรมดาแน่ๆ

"ซัคคิวบัส มีอะไรอย่างอืนอีกไหม?"
"ฉันไม่มีเรื องอะไรแล้ วค่ะ"
"ถ้ าอย่างนันก็ไปกันเถอะ"

181
"ย้ า~♪จะได้ ปราบอสูรเยอะๆแล้ ว!"

เตรี ยมการเรี ยบร้ อยแล้ ว แล้ วพวกผมก็เริ มออกเดิน

-------------------------------------------------------------------------
-------------------------------------------------------------------------
-----
Ch.12 - ตอนที11 จุดอ่อนของสเกลตัน

เป็ นการสํารวจดันเจียนครังแรก
ไม่ใช่แค่ลา่ อสูร แต่อยากลองดูการสร้ างดันเจียนของจอม
มารอืนด้ วย เพือไว้ ใช้ คิดตอนสร้ างดันเจียนของตัวเอง
เท่าทีผมคิดตอนนี ชันทีหนึงจะตังไว้ เหนือพืนดิน แล้ วสร้ าง
เมืองทีมังคังขึนมา ตังแต่ชนสองลงไปก็
ั จะไว้ ทีใต้ ดินสําหรับ
ติดตังกับดักมากมายไว้ ป้องกันการโดนทําลายคริ สตัล
182
เนืองจากว่าการเก็บDPก็มีพวกมนุษย์ทีอยู่ในชันหนึงอยู่แล้ ว
ส่วนชันใต้ ดินเนืองจากว่าไม่จําเป็ นต้ องเรี ยกแขกอะไรเข้ ามา
ก็เลยจะสร้ างของทีโหดร้ ายสําหรับใช้ ฆ่าฟั นเท่านันก็พอ

ระหว่างทีกําลังคิดเรื องการสํารวจอย่างจริ งจัง จิงจอกสวรรค์

ก็หาวออกมา

"คุณพ่อ ว่างจังเลยอะ"
"ก็นะ"

พวกผมกําลังเดินอยูในดันเจียนทีราวกับอยู่ในภูเขาไฟ
ถําทีล้ อมรอบด้ วยหินกับดิน ไกลๆก็มีแสงจากแมกมาแผ่ออก
มา
ถึงจะรู้สกึ เครี ยดและไม่สบายใจว่าการสํารวจนีน่ะเป็ นยังไง
183
แต่ก็คงเป็ นแค่การกลัวไปเองล่ะนะ เพราะว่า...

"ก๊ าาาา!!"

กิงก่ายักษ์ ทีราวกับกลืนมนุษย์ได้ เลยกําลังส่งเสียงร้ องมา

จากด้ านหน้ า
บรรยากาศทีเสียววาบจนรู้สกึ ได้ ถึงผิวหนัง นันคือความแข็ง
แกร่งของอสูรระดับC

แต่วา่ ปั งปั งปั ง เสียงทีทําให้ ร้ ูสกึ ดีก็ดงั ขึนมา

วินาทีทีกิงก่าโผล่ออกมาพร้ อมกับเปลวไฟขนาดใหญ่ในปาก
พวกสเกลตันก็ระดมยิงแอสซัลท์ ไรเฟิ ลจนพรุนเป็ นรังผึง
อสูรระดับCไม่ได้ อ่อนแอ สเตตัสของระดับCก็ไม่ได้ แย่อะไร

184
แต่วา่ พลังโจมตีของสเกลตันสูงเกินไป
สเกลตันก็ยงั ไม่แสดงสีหน้ าอะไรออกมา

"..."

สเกลตันไม่ได้ ทําท่าอะไร เพียงแค่ยกปื นลงแล้ วเดินต่อไป

เครื องจักรทีทําหน้ าทีของตัวเองอย่างเงียบเชียบ ท่าทางนัน
ราวกับพวกโปรเฟสชันแนล

พอคํานวณกระสุนทีเหลือจากจํานวนทียิงออกไป ดูเหมือน
ว่ายังไม่จําเป็ นต้ องเติมกระสุน
สเกลตันไม่สามารถโหลดกระสุนเองได้ ดังนันคนทีต้ องคิด
เรื องกระสุนก็มีแต่ผมเท่านัน เพราะว่าไม่วา่ ฝึ กแค่ไหนก็จําไม่

185
ได้ น่ะสิ
พอมองสเกลตันแบบนัน จิงจอกสวรรค์ก็พองแก้ มออกมา

"ถูกสเกลตันจัดการไปก่อนอีกแล้ วอะ!"

จิงจอกสวรรค์กระทืบเท้ าด้ วยความผิดหวัง

"เอาน่าช่วยไม่ได้ หรอก ระยะยิงมันผิดกันนีนะ"

เนืองจากว่าสเกลตันทําตามคําสังหยิบอาวุธ กับยิงอยู่ พอ
เห็นสิงทีเคลือนไหวได้ ก็จะเริ มยิงทันที
แล้ วก็มีแบ่งเป็ นกลุม่ ข้ างหน้ าและข้ างหลัง ทําให้ สามารถ
ระวังได้ ทงสองทาง
ั

186
พวกสเกลตันทํางานได้ ดียิงกว่าทีคิดเสียอีก พอพบอสูรก็ฆ่า
ตายในทันที ระยะหวังผล400เมตรไม่ใช่อะไรเล่นๆ
ลูกซองของจิงจอกสวรรค์มีระยะยิง50เมตร ดังนันก่อนที
จิงจอกสวรรค์จะเข้ าถึงอสูรได้ ก็ถกู สเกลตันจัดการจนหมด
แล้ ว

"คุณพ่อ จิงจอกสวรรค์ก็อยากสู้แล้ วอะ!!"

"อดทนจนกว่าจะถึงตอนทีมีอสูรทีสเกลตันรับมือไม่ไหวก่อน
เถอะ"

พวกทีสเกลตันไม่สามารถรับมือได้ พวกทีเคลือนไหวเร็วหรื อ
กระสุนไม่สามารถยิงเข้ าได้ แข็งเกินกว่าทีกระสุน5.56mmจะ
ยิงเข้ าน่ะนะ

187
ถึงตอนนันแล้ ว ก็เป็ นหน้ าทีของจิงจอกสวรรค์

ถ้ าเป็ นจิงจอกสวรรค์ถึงจะเป็ นคูต่ อ่ สู้ทีเร็วแค่ไหนก็ตามทัน

แล้ วก็ อาวุธของจิงจอกสวรรค์ ปื นลูกซอง ลูกโดดของเรมิ
งตันM870ก็มีพลังทําลายพอๆกับไรเฟิ ลทีมีลํากล้ องใหญ่ๆ
ศัตรูทีทนได้ คงมีแค่ไม่กีตนเท่านัน
ถึงจิงจอกสวรรค์จะไม่ยอมรับ แต่ก็ยอมทีจะรอเฉยๆ

"แต่วา่ การทีมีปาร์ ตเนี

ี ยช่วยได้ มากเลยนะ"

ผมบอกขอบคุณกับซัคคิวบัสทีบอกเรื องปาร์ ตให้

ี
เพราะว่าซัคคิวบัสเป็ นคนสอนเรื องเกียวกับปาร์ ตี

188
สามารถพาไปได้ มาสุดสิบตน ถ้ ารวมปาร์ ตกัี นจะสามารถ
แบ่งประสบการณ์ด้วยกันทุกคนได้ แล้ วDPเองก็ให้ กบั ผมที
เป็ นจอมมารเท่านัน
เรื องทีจะทําให้ ไม่ใช้ มนั ก็ไม่มี
จริ งๆแล้ ว สเกลตันทีเพิมเลเวลตังแต่เมือกี จิงจอกสวรรค์เอง
ก็ได้ คา่ ประสบการณ์เช่นกัน
คิดถูกทีสร้ างสเกลตันแบบพัฒนาเลเวลได้ ถ้ าอย่างนีท่าทาง
จะเก็บได้ เกินเลเวลสิบแน่
พอรู้สกึ ได้ ถึงสายตาทีมองมา ก็พบว่าซัคคิวบัสกําลังมองผม
กับสเกลตันสลับกันอยู่

"มีแต่จอมมาร[การสร้ าง]เท่านันล่ะค่ะ คิดไม่ถึงเลยค่ะว่า

สเกลตันจะแข็งแกร่งได้ ขนาดนีน่ะค่ะ"

189
ซัคคิวบัสมองไปทีสเกลตันทีจัดการอสูรระดับCได้ ด้วยสาย
ตาหวาดเกรง

"แค่พลังโจมตี ก็อยู่ระดับเดียวอสูรระดับBล่ะนะ ทางกลับกัน

พลังป้องกันก็ยงั เหมือนเดิม ถ้ าโดนโจมตีก็คงกลายเป็ นเศษขี
เถ้ าล่ะ"
"ถ้ าโจมตีได้ ไกลขนาดนันแล้ ว จะโดนโจมตีได้ ยงั ไงกันคะ?"
"จะเป็ นยังไงกันนะ ก็อาจจะโดนลอบจู่โจมได้ นีนา เอาเถอะ
ถึงตายไปก็คงไม่ร้ ูสกึ เสียดายอะไร เพราะนีล่ะคือจุดดีของ
สเกลตัน"

ถึงตายไปก็แค่เสีย20BPไป ไม่น่ารู้สกึ เสียดายอะไร

นันคือข้ อดีของสเกลตัน... ถ้ าไม่คิดเรื องการฝึ กล่ะก็นะ
พอคิดแบบนันพืนดินก็สนั
190
เข้ ามาใกล้ เรื อยๆแล้ ว

"กว๊ าา!"

เสียงร้ องแหลมสูงดังออกมา แล้ วก็โผล่ขนมาจากพื

ึ นดิน
กลางขบวนของผม
อสรพิษเพลิงนันเอง
ผมจ้ องมองไปทีมัน แล้ วชือกับระดับก็ลอยเข้ ามาในหัว พอ
เพิมเลเวลพลังของจอมมารก็แกร่งขึนจากทีส่องได้ แค่เลเวล
แต่จะทําให้ สามารถส่องดูชือ ระดับและความสามารถได้ อีก
ด้ วย
แต่วา่ ด้ วยเลเวลตอนนี ทําให้ ยงั ไม่สามารถดูระดับพลังโดย
ละเอียดของอสูรระดับDได้

191
เผ่า：เฟลม ไวเปอร์ ระดับD

ชือ： ยังไม่ได้ ตงั

เลเวล: 38

สกิล：เคลือนไหวใต้ ดิน เปลวเพลิง

เมือเจอกับอสรพิษเพลิงทีโผล่มาจากใต้ ดินแล้ วสเกลตันก็ไร้

ซึงการป้องกันใดๆ
โชคไม่ดีทีสเกลตันทีอยู่บริ เวณใกล้ ๆกับจัดทีอสรพิษเพลิง
ออกมา ก็ถกู ลําตัวขนาดใหญ่ของมันทําให้ แหลกไปในครัง
เดียว พลังป้องกันระดับGนันช่างบางราวกับกระดาษ
ผมเดาะลิน ตรงนันคือใจกลางของขบวนแถว จะให้ สเกลตัน
ยิงต่อไปไม่ได้

192
"พวกสเกลตัน หยุดซะ!"

พวกสเกลตันทีจะยิงกระสุนนัดต่อไปใส่ศตั รูก็ทําตามหยุดยิง
ตามคําสัง
ถ้ าไม่ทําอย่างนีก็มีแต่จะโดนจัดการต่อไป
ผมกัดฟั นกราม นอกจากไม่มีพลังป้องกันแล้ ว ยังมีจดุ อ่อน
แบบนีอีก
แต่วา่ ถ้ าไม่โจมตีศตั รูก็จะทําตามใจชอบได้ อสรพิษเพลิงพุง่
ไปยังสเกลตันตนต่อไป

"ไม่ยอมให้ ทําหรอกค่ะ!"

ระหว่างนัน จิงจอกสวรรค์ก็ออกวิงไป เนืองจากว่ามันยังอยู่

ในกลุม่ ของพวกสเกลตันเลยใช้ ลกู ซองไม่ได้ ก็เลยโยนมีด
193
สําหรับกองทัพตรงเอวออกไปแทน
แทนทีจะเรี ยกว่ามีดน่าจะเป็ นพร้ ามากกว่า คมหนาๆ
ยาว50cmทีดํามืดราวกับจะดูดกลืนแสงสว่าง
จิงจอกสวรรค์จบั หัวของอสรพิษเพลิงแล้ วสะบัดมีดอย่างไร้
ความปรานี หัวของมันก็ตกลงมา
อสรพิษเพลิงทีไร้ หวั ก็ดนไปมา
ิ
ต่อให้ เป็ นงูทีมีพลังชีวิตสูง แต่ขาดหัวไปก็เป็ นอะไรไปไม่ได้
อีก

"คุณพ่อ ทําได้ แล้ วค่ะ!"

ระหว่างทีถือหัวทีหลุดของอสรพิษเพลิง จิงจอกสวรรค์ก็หนั
ใบหน้ าไร้ เดียงสามา

194
"ช่วยได้ มากเลย จิงจอกสวรรค์"

ช่วยได้ จริ งๆ
ถ้ าจิงจอกสวรรค์ไม่รีบจัดการอสรพิษเพลิงตัวนันล่ะก็คงจะ
เสียสเกลตันไปอีกสองสามตน
อสรพิษเพลิงกลายเป็ นประกายแสงสีฟ้า
สเกลตันทีผมฝึ กใช้ ปืนอย่างยากลําบากก็กลายเป็ นประกาย
แสงสีฟ้าเช่นกัน

"นีคืออะไรน่ะ?"

ศพของอสรพิษไม่ได้ หายไปโดยสมบูรณ์ เขียวแข็งๆก็ตกอยู่

195
พอหยิบมาเคาะดู ก็มีเสียงราวกับโลหะ

"อุ๊ย ดรอปไอเทมด้ วยนีคะ"

ซัคคิวบัสพูดออกมาด้ วยนําเสียงสดใสนิดหน่อย

"ดรอปไอเทม?"
"ใช่คะ่ ถ้ าดวงดีชินส่วนทีมีพลังเวทของอสูรจะไม่หายไปด้ วย
น่ะค่ะ โดยเฉพาะอสูรทีมีอายุยาวนาน ก็ยิงมีโอกาสดรอปไอ
เทมมากค่ะ ก็เลยมีมนุษย์บางคนทีเข้ ามาดันเจียนเพือการนี
ค่ะ"

อย่างนีนีเอง ถึงได้ ไม่คอ่ ยเห็นดรอปไอเทมในดันเจียนของมัล

196
โก้ เลย
ก็เพราะว่าอสูรทีสู้ด้วยพึงออกจากวังวนแห่งความวุน่ วายนัน
เอง

"ขอบคุณทีบอก แล้ วก็เรื องการใช้ งานสเกลตัน คงต้ องคิดให้

มากกว่านีแล้ วสินะ"

ถ้ าอยู่นอกระยะยิงก็วา่ ไป แต่รอบนีถูกบุกเข้ ามาจากจุดที

คาดไม่ถึง จนทําให้ เห็นจุดอ่อนจนได้
ให้ ตายสิ อยากได้ คนสังการจริ งๆ
ผู้สงการที
ั สังสเกลตันได้ ราวกับแขนขาตัวเอง

"คุณพ่อ มีความคิดดีๆแล้ วค่ะ! เลิกใช้ สเกลตันแล้ วสร้ าง

จิงจอกภูติเถอะค่ะ! ทังแข็งแกร่ง พูดได้ หัวดี แทนทีจะมีโครง
197
กระดูกเยอะๆ แต่จิงจอกเยอะน่าจะน่ารักกว่านะคะ!"
"...อา เรื องนันก็นะ"

ไม่มDี Pพอ แล้ วก็ ผมไม่ได้ จะใช้ แค่สิบหรื อยีสิบสักหน่อย

อยากทีจะสร้ างกองทัพทีมีหลายร้ อยเร็วๆ ด้ วยราคาของ
จิงจอกสวรรค์น่ะไม่มีทาง แต่วา่ ก็ไม่ใช่วา่ จะไม่สนทัพ
จิงจอกนะ ไว้ คอ่ ยคิดตอนทีมีDPละกัน
หลังจากนัน สเกลตันก็กําจัดศัตรูได้ อย่างไร้ เทียมทาน การ
เก็บเลเวลครังแรกก็จบลง
ถึงจะเสียสเกลตันหนึงตนทีฝึ กมาตังนานไป แต่ก็เป็ นบท
เรี ยนทีดี
ผมเองก็คิดถึงวิธีการใช้ งานจากบทเรี ยนทีได้ รับนี
-------------------------------------------------------------------------
-------------------------------------------------------------------------

198
--------
Ch.13 - ตอนที12 น้ องสาวของจิงจอกสวรรค์

หลังจากทีไป[ถําบัวแดง]ครังแรกก็ผ่านไปสามสัปดาห์ วันนีก็
ยังคงไปล่าที[ถําบัวแดง]

จิงจอกสวรรค์วิงไปในถํา พร้ อมกับมองหาศัตรู

เป้าหมายทีเจอคือเหยียวแดงทีบินบนท้ องฟ้ า
แน่นอนว่าไม่ใช่เหยียวธรรมดาๆแต่เป็ นอสูรระดับC เหยียวที
กินเพลิงเป็ นอาหาร
จงอยปากกับกรงเล็บทีดูแข็งๆจู่โจมเข้ ามาจากด้ านบน

ทังๆทีอยู่ในถําแคบๆ แค่ก็กลับตัวได้ อย่างคล่องแคล่วแล้ ว

199
บินต่อไปในระดับตําๆ
การจะจับตัวเหยียวเพลิงนันเป็ นเรื องยาก
แต่วา่ จิงจอกสวรรค์ก็มีไอ้ นนอยู
ั ่

"เปล่าประโยชน์น่า!"

ปื นลูกซอง เรมิงตัน M870P

กระสุนทีจิงจอกสวรรค์ใช้ มีสองชนิด ทีใช้ ตอนนีคือกระสุนลูก
ปราย
กระสุนพุง่ ออกไปจากลําปื นแข็งๆ
ลูกปรายทีกระจายไปในทีกว้ างๆ โดนตัวเหยียวเพลิงที
บินอย่างรวดเร็วได้ อย่างง่ายดาย เหยียวเพลิงทีปี กโดน
สะเก็ดปื นก็ร่วงหล่นลงมา

200
แล้ วจิงจอกสวรรค์ก็พงุ่ ไปตรงนัน ชักคันชักปื น เพือ
โหลดกระสุนนัดต่อไปอย่างรวดเร็ว ลูกซองของจิงจอกสวรรค์
นันใส่แบบสลับกันระหว่างลูกปรายและลูกโดด
ทียิงออกไปนัดต่อไป แน่นอนว่าต้ องเป็ นลูกโดดทีมีพลัง
ทําลายสูง
กระสุนโดนไปทีลําตัว ร่างของเหยียวเพลิงแตกกระจายออก

"เป็ นไงบ้ างคะ คุณพ่อ เห็นหรื อเปล่าคะ!?"

จิงจอกสวรรค์หนั มาด้ วยสีหน้ ายิมแย้ ม

"อืม เห็นแล้ วล่ะ จิงจอกสวรรค์สดุ ยอดมากเลยล่ะ"

"ย้ า~♪"

201
จิงจอกสวรรค์สะบัดหางจิงจอกไปมา
จิงจอกสวรรค์ชอบการล่า ยิงได้ ขยับร่างกายก็ยิงรู้สกึ ดี
ช่วงนี ใช้ พวกสเกลตันแค่เพือป้องกันหลังแค่ไม่กีตนเท่านัน
ทางข้ างหน้ าก็ปล่อยให้ จิงจอกสวรรค์ทงหมด
ั

พวกสเกลตันทีเกิดมาแบบพัฒนาเลเวลก็ไปถึงขอบเขตเล
เวลยีสิบแล้ ว การจะแบ่งเลเวลก็คงเป็ นอะไรทีเสียเปล่า

แล้ วก็อยากให้ จิงจอกสวรรค์ได้ ทําอะไรตามใจชอบบ้ าง

"เอาล่ะ กลับกันเถอะ"
"เข้ าใจแล้ วค่ะ คุณพ่อ"

202
ความเหนือยจะทําให้ เสียพลังในการตัดสินใจ
การเหลือไว้ เท่านีก็น่าจะดีกว่า
จากการล่าติดต่อกันทุกวัน เลเวลของจิงจอกสวรรค์คือเล
เวล31 ส่วนผมก็เพิมถึง29แล้ ว
พอผ่านเลเวล30แล้ ว เลเวลของจิงจอกสวรรค์ก็เพิมยากขึน
เรื อยๆ จากทีซัคคิวบัสบอกเหมือนว่ายิงอสูรเลเวลสูงก็ยิงเก็บ
เลเวลลําบาก
บางทีการเก็บเลเวลต่อกับพวกระดับCคงจะเป็ นเรื องทียาก
แล้ ว

"คุณพ่อ กลับแล้ วขอข้ าวอร่อยๆด้ วยนะคะ"

"เชือมือได้ เลย"

203
พอเลเวลเพิมขึน MPก็เพิมขึนเป็ น3450 ทําให้ สามารถใช้ MP
ได้ มากขึน
อย่างน้ อยก็เพียงพอทีจะรับฟั งคําขอส่วนตัวของจิงจอก
สวรรค์
วันนีเองก็เพิมกําลังใจกันหน่อย

"จะพรุ่งนีแล้ วเหรอเนีย"
"ทําไมเหรอคะ คุณพ่อ? อยู่ๆก็หวั เราะออกมา"
"ก็จะหาน้ องชายน้ องสาวให้ จิงจอกสวรรค์ได้ แล้ วน่ะสิ"

เหรี ยญสามารถสร้ างได้ แค่เดือนละครัง

พรุ่งนีก็จะสร้ างเหรี ยญได้ อีกครังแล้ ว

204
"น้ องชายหรื อน้ องสาวของ จิงจอกสวรรค์?"
"ใช่แล้ ว เหรี ยญของ[การสร้ าง]กับเหรี ยญทีได้ มาจากมัลโก้
เหรี ยญออริ จินลั ของ[ดิน] แล้ วก็ใช้ เหรี ยญเลียนแบบสร้ าง
อสูรขึนมา อสูรระดับSแบบเดียวกับจิงจอกสวรรค์น่ะ"
"...ระดับS"

พอนึกถึงคําพูดของมัลโก้ ถ้ าใช้ เหรี ยญระดับAเหมือนกัน จะ

มีโอกาสสองในสามทีจะได้ อสูรระดับA แล้ วหนึงในสามทีจะ
เป็ นอสูรระดับB
พอเพิมการสร้ างระดับAเข้ าไป ก็น่าจะคิดได้ คร่าวๆว่าเพิมขึน
ไปได้ หนึงระดับ

หรื อก็คือ ถ้ าใช้ เหรี ยญออริ จินลั ระดับAของ[ดิน] ถ้ าใช้ กบั

205
เหรี ยญเลียนแบบระดับBของ[สัตว์ป่า]หรื อ[คน]หรื อ[เพลิง]
ล่ะก็ ก็มีโอกาสทีจะสร้ างอสูรระดับSได้

สําหรับผมแล้ วแค่มีโอกาสก็พอแล้ ว
[การสร้ าง]น่ะ "สามารถเลือกตัวเลือกทีต้ องการจากตัวเลือก
นับไม่ถ้วนได้ " หรื อก็คือยังไงก็ได้ ระดับSแน่นอน
แล้ วก็เหรี ยญออริ จินลั ระดับA ทางด้ านเหรี ยญเลียนแบบเอง
ถ้ าไม่ใช่เหรี ยญระดับA ก็คงไม่มีโอกาสทีจะได้ อสูรระดับS
ออกมา

...แต่วา่ ก็มีเรื องทีเข้ าใจได้ ด้วยความรู้สกึ อยู่

ระดับSน่ะคือระดับสูงสุด เพราะฉะนันสิงทีไม่เหมาะสมกับ
ระดับAก็จะถูกนับรวมเป็ นS หรื อก็คือในระดับSเองก็มีการ
แบ่งระดับอยู่ ถ้ าเป็ นเหรี ยญเลียนแบบสักอันหนึงก็จะไม่

206
สามารถสร้ างอสูรระดับSระดับสูงแบบจิงจอกสวรรค์ได้

"จิงจอกสวรรค์ไม่ดีใจทีจะมีน้องเหรอ?"

จิงจอกสวรรค์ทําหน้ าหม่นหมอง

"คุณพ่อ"

จิงจอกสวรรค์เข้ ามาจับชายเสือของผม

"มีอะไรเหรอ จิงจอกสวรรค์?"
"ถ้ าเกิดว่า อสูรทีเกิดมาแข็งแกร่งกว่าจิงจอกสวรรค์ จิงจอก
สวรรค์ก็ไม่เป็ นทีต้ องการแล้ วเหรอ?"

207
จิงจอกสวรรค์มองขึนมาทีผมด้ วยใบหน้ าเศร้ าหมอง
มีนําตาคลอเบ้ าอยู่
บ้ าจังเลยนะ เรื องแบบนันไม่ต้องห่วงหรอกน่า

"สัญญาเลย ไม่เป็ นแบบนันหรอก เพราะผมเองก็ชอบจิงจอก

สวรรค์มาก ดังนันถึงจะสร้ างอสูรทีแข็งแกร่งกว่าได้ ก็ไม่คิด
ว่าไม่ต้องการจิงจอกสวรรค์หรอก"

ผมกอดเธอแล้ วเคาะหัวเบาๆ
แล้ วจิงจอกสวรรค์ก็ปล่อยนําหนักมาทีผม
ถึงจะฉลาดและมีมมุ ทีเจ้ าเล่ห์บ้าง แต่จิงจอกสวรรค์ก็ยงั เป็ น
เด็กทีขีเหงา

208
เป็ นเด็กทีขีอ้ อนจริ งๆ

"ย้ า~♪คุณพ่อ สัญญาแล้ วนะคะ"

จิงจอกสวรรค์หนั หน้ าขึนมาอย่างคาดหวัง

"อืม เข้ าใจแล้ วสัญญาสิ"

พอพูดแบบนันแล้ วจิงจอกสวรรค์ก็เข้ ามาหอมทีแก้ ม

"จิงจอกสวรรค์!?"
"จูบสัญญาค่ะ คุณพ่อ สัญญาแล้ วจริ งๆนะคะ!"

209
จิงจอกสวรรค์ทีจูบเองก็ร้ ูสกึ เขิน หน้ าแดงไปหมด แล้ วก็ออก
ห่างจากผมรี บเดินไปยังหาวงเวทวาร์ ปทีซัคคิวบัสเตรี ยมไว้

พอกลับมาบ้ านของพวกผมในดันเจียนของมัลโก้ ก็กินข้ าว

กับจิงจอกสวรรค์
พวกสเกลตันก็เก็บไว้ ใน[คลัง]
ถ้ าพวกเขาอยู่บ้านก็จะแคบลงน่ะ

รู้สกึ แปลกนิดหน่อย จิงจอกสวรรค์ยงั คงเขินจากจูบ

ตอนกลางวัน
ทังๆที[สร้ าง]สเต็กของโปรดแท้ ๆ แต่ก็ยงั กินช้ า

210
ทังทีเป็ นแบบนัน จิงจอกสวรรค์ก็พดู ออกมา

"คุณพ่อ รอบนีจะสร้ างอสูรแบบไหนเหรอ?"

เสียงของเธอสันเล็กน้ อย
การทีเธอจะพยายามทําให้ บรรยากาศมันดีขนก็
ึ แน่นอนล่ะ
นะ

"นันสินะ ตอนแรกก็อยากจะสร้ างมอนสเตอร์ ประเภทอันเด

ดระดับสูงอยู่หรอก"

การใช้ งานพวกสเกลตันค่อนข้ างลําบาก

ถ้ าเรี ยกอสูรระดับสูงทีสติปัญญาสูงและควบคุมสเกลตันได้

211
ล่ะก็ คิดว่าจะสามารถฝึ กพวกสเกลตันให้ ได้ ผลดียิงกว่าที
แล้ วๆมาได้ อย่างแน่นอน

"ทีพูดแบบนัน จะไม่สร้ างอันเดดแล้ วเหรอคะ?

"อืม เดิมทีแล้ วก็มีแค่เหรี ยญออริ จินลั ของดิน ถึงจะใช้ ของ
เลียนแบบกับประเภทของ[การสร้ าง]ก็ยงั คงยากเกินไปล่ะ
นะ"

[ดิน]กับอันเดดไม่ได้ ไม่เข้ ากัน แต่ก็ไม่ใช่ตวั เลือกทีถูกเท่าไหร่

นัก
เพราะอย่างนัน ไว้ คอ่ ยคิดตอนทีได้ เหรี ยญทีเข้ ากันได้ ดีกบั
อันเดดกว่านีน่าจะดีกว่า

"งันเหรอคะ แล้ วจะสร้ างอะไรเหรอ? น้ องของจิงจอกสวรรค์

212
ทังที น่ารักๆก็ดีนะคะ"

จิงจอกสวรรค์พดู ขึนมา
ดูเหมือนจะหายเขินแล้ ว ท่าทางดีขนึ

"คิดว่าอยากจะลองสร้ างดวาร์ ฟทีจะฝากเรื องการตีเหล็กได้ ดู

[ดิน]กับดวาร์ ฟเองก็เข้ ากันมากด้ วย แล้ วก็ใช้ เหรี ยญเลียน
แบบของ[คน] สุดท้ ายก็เปลียน[สร้ าง]เป็ น[เล่นแร่แปรธาตุ]"

เรื องเกียวกับการมีอยู่ของ[เล่นแร่แปรธาตุ]นันเคยได้ ยินมา

จากมัลโก้
ผมไปขอให้ บอกข้ อมูลของเหรี ยญทีดูใช้ งานได้ เท่าทีมีดู เพือ
ทีจะใช้ คิดสําหรับสร้ างอสูรหลังจากนี
ผมจะใช้ [ดิน][คน][เล่นแร่แปรธาตุ] เพือเรี ยกดวาร์ ฟระดับสูง
213
ออกมา

"ทําไมถึงดวาร์ ฟเหรอ? ดูไม่แข็งแกร่งมากเลยอะ"

"ก็ไม่ได้ จะให้ โดดเด่นด้ านการต่อสู้ ทีหวังไว้ คือพลังในการตี
เหล็กน่ะ"
"อาวุธของคุณพ่อก็แข็งแกร่งพอแล้ วนิคะ?"
"อืม ก็แข็งแกร่งพอแล้ วล่ะ แต่วา่ ไม่คิดอยากจะเห็นระดับที
มากกว่านีเหรอ? อย่างเช่นลูกซองของจิงจอกสวรรค์ เรมิ
งตันM870เองถ้ าเปลียนเป็ นกระสุนทีมีดินปื นมากกว่านีก็จะ
เพิมพลังโจมตีไปได้ อีกระดับไง"
"ว้ าว สุดยอดเลยค่ะ! จิงจอกสวรรค์ อยากได้ ปืนแบบนันค่ะ!"

จิงจอกสวรรค์ทีวาดฝั นถึงของเล่นใหม่ก็ทําตาเปล่งประกาย
ออกมา
214
ผมยิมเจือนๆ

"จิงจอกสวรรค์ สําหรับปื นลูกซอง ขนาดของกระสุนจะเรี ยก

ว่าเกจ ยิงเลขน้ อยยิงมีเส้ นผ่านศูนย์กลางมากพลังทําลายก็
ยิงมาก สําหรับมาตรฐานของเรมิงตันM870แล้ วคือ12เกจ
แต่วา่ ก็มีกระสุนขนาดตังแต่4-28เกจ เทียบ4เกจกับ12เกจ
แล้ ว พลังทําลายต่างกันถึงสามเท่า แต่วา่ น่าเสียดายทีเรมิ
งตันM870ใช้ ได้ แค่แบบ12เกจ ในความทรงจําของผมปื นลูก
ซองทีใช้ 4เกจน่ะไม่มีอยู่หรอก"

กระสุนสีเกจเป็ นกระสุนแบบพิเศษ 12เกจนัน

ประมาณ18.1mm แต่วา่ สีเกจนันจะเป็ น25.2mmใหญ่ขนึ
ประมาณ1.5เท่า
เวลาทีสู้กบั หมีหรื อสิงโตทะเลก็ใช้ แค่สิบเกจ กับรถถังเองถ้ า

215
ไม่ได้ จะเจาะเกราะอะไรก็ไม่ใช้ สีเกจกัน

"น่าเสียดายจัง สีเกจ พลังสามเท่า อยากลองยิงจังเลย"

"ถึงจิงจอกสวรรค์จะเสียดายก็เถอะ แต่ก็ไม่มีของแบบนัน
จริ งๆล่ะนะ แรงดีดกลับแรงเกินไปเลยไม่สามารถใช้ ได้
สําหรับคนน่ะนะ"
"ถ้ าเป็ นจิงจอกสวรรค์ก็ไม่เป็ นไรหรอกค่ะ จิงจอกสวรรค์มี
กําลังพอค่ะ"

ก็จริ งอย่างทีจิงจอกสวรรค์พดู
ถ้ าเป็ นกล้ ามเนือของอสูร ก็สามารถใช้ 4เกจได้ แน่ๆ

"ถึงจิงจอกสวรรค์จะทนได้ แต่ตวั ปื นเองก็ใช่วา่ จะทนได้ นะ"

216
ยุคใช้ สีเกจกัน ไม่ใช่ยคุ นีทีใช่ดินปื นไร้ ควันแต่เป็ นสมัยทียังใช้
ดินปื นสีดํากัน

ดินปื นไร้ ควันนันมีพลังทําลายมากกว่าดินปื นสีดํา ปื นทีทน

กระสุนสีเกจทีทําจากดินปื นไร้ ควันได้ ไม่มีอยู่หรอก

"ปื นไม่มีความอดทนเลย อยากให้ พยายามมากกว่านีนะ"

จิงจอกสวรรค์พองแก้ มแล้ วพูดเรื องไม่เป็ นเรื องออกมา

ก็ไม่ใช่วา่ ไม่เข้ าใจความรู้สกึ นะ

"แล้ วก็ กระสุนสีเกจของจริ งเองก็ไม่อยู่ในความทรงจําของ

217
ผมด้ วยสิเลยใช้ [สร้ าง]ไม่ได้ หรอก"

เพราะสร้ างไม่ได้ เลยไม่มีอยู่ก็ปกติละ่ นะ

"คุณพ่อโหดร้ ายจัง ทําลายความคาดหวังหมดเลยอะ"

"ไม่หรอก ยังเร็วไปทีจะยอมแพ้ .. ถึงจะใช้ [สร้ าง]สร้ างไม่ได้ ก็
เถอะ แต่วา่ ถ้ ามีช่างตีเหล็กชันยอดอยู่ละ่ ก็ จะต้ องวิเคราะห์
ปื นทีใช้ [สร้ าง]สร้ างขึนมาได้ แล้ วก็ให้ ดดั แปลงเป็ นแบบสีเกจ
และสร้ างกระสุนสีเกจได้ แล้ วก็โลกใบนีน่ะมีโลหะทีมีพลัง
เวทอยู่ ถ้ าใช้ โลหะพวกนันสร้ างกระสุนล่ะก็ต้องมีพลัง
ทําลายมากขึนแน่ แล้ วถ้ าใช้ โลหะพวกนันสร้ างปื นขึนมา ก็
อาจจะสร้ างปื นทีทนกระสุนสีเกจได้ "

นันล่ะคือเป้าหมายของผม

218
เพิมความสามารถของอาวุธ
ถ้ าพูดตามความต้ องการก็คือเพิมจํานวนอาวุธทีใช้ [สร้ าง]
สร้ างไม่ได้
ความสามารถของพวกสเกลตันก็เพิมเลเวลได้ ทกุ วัน
เพราะอย่างนัน นันล่ะคือสิงทีต้ องหามาไว้ ก่อน

"เข้ าใจแล้ วค่ะ เพราะอย่างนันดวาร์ ฟเลยจําเป็ นสูงสุดสินะ

คะ! ลูกซองของจิงจอกสวรรค์ จะต้ องแข็งแกร่งยิงกว่านีอีก!"

จิงจอกสวรรค์ก็ยืนขึน แล้ วหางจิงจอกนุ่มๆก็ตงขึ

ั นมา
ราวกับคาดหวังกับรูปร่างใหม่ของของเล่นทีสนใจ
ผมเองก็เป็ นแบบนันเหมือนกัน
ตังแต่ตอนนี ก็ได้ แต่ปล่อยความคิดไปกับดวาร์ ฟทีจะมาเป็ น

219
เพือนคนใหม่กบั อาวุธใหม่ๆ

-------------------------------------------------------------------------
-------------------------------------------------------------------------
-------
Ch.14 - ตอนที13 เอลเดอร์ ดวาร์ ฟ

เช้ าวันถัดไป
จิงจอกสวรรค์หลับโดยกอดแขนผมอยู่ เพราะว่าสัญญาเมือ
วานเลยเข้ ามาอ้ อนขึนอย่างนี
จิงจอกสวรรค์ใส่ชดุ นอนทีดูเหมือนเด็ก เป็ นของทีใช้ [สร้ าง]
สร้ างขึนมา ใส่แล้ วเข้ ากันน่ารักสุดๆ

220
"คุณพ่อ รักทีสุดเลย"ฟู่

เธอละเมอออกมาน่ารักๆ
ผมจิมแก้ มเธอ นุ่มนิมน่ารักทําให้ ร้ ูสกึ ดี แล้ วต่อไปก็จบั หู
จิงจอก สัมผัสของขนนุ่มๆกับหูนิมๆ ทําให้ ร้ ูสกึ ทนไม่ได้

นีคือชีวิตประจําวันของผม
หลังจากสนุกกับจิงจอกสวรรค์แล้ ว ก็ลกุ ขึนมา
แล้ วจิงจอกสวรรค์ก็ตืน ทําตางัวเงีย แล้ วก็หาวไปพลาง แล้ ว
ก็ยิมออกมา...

"คุณพ่อ อรุณสวัสดิค่ะ"

221
พูดแบบนีออกมา
ท่าทางไม่ได้ คิดอะไรแบบนีน่ารักสุดๆ
จิงจอกสวรรค์ยืดตัวแล้ วก็ลบู หางนุ่มๆของเธอ

"อรุณสวัสดิ จิงจอกสวรรค์"

ผมตอบกลับไปพร้ อมกับภาวนาว่าเด็กคนต่อไปก็ขอให้ เป็ น

เด็กทีสุดยอดแบบจิงจอกสวรรค์

"แล้ ว ทําไมมัลโก้ ถึงอยู่ทีนีล่ะ?"

222
ตอนทีจะให้ กําเนิดอสูรใหม่ ถ้ าผิดพลาดก็อาจจะเกิดอสูร
ขนาดใหญ่หรื ออสูรทีอันตรายออกมาได้
เพือทีจะรับมือก็เลยออกมาทีเปิ ด ตรงนันก็มีมลั โก้ กบั ซัคคิว
บัสอยู่

โต๊ ะกับเก้ าอีทีดูหรูหราวางอยู่แล้ วก็มีปาร์ ตนํี าชาพร้ อมของ

ครบครันวางอยู่

"ได้ ยินมาว่านายจะสร้ างอสูรใหม่น่ะ"

"ถึงจะบอกว่าได้ ยินก็เถอะ แต่มนั ไม่ใช่เหตุผลทีมาดูนิ"
"เป็ นสิ อสูรระดับSน่ะน่าสนใจสุดๆเลย ท่านจอมมารผู้ยิง
ใหญ่มลั โคเชียสทีกําลังเบือแสนเบือกับชีวิตนีคงพลาดไม่ได้
หรอก"

223
ยังกับพวกจอมมารมุง
ถ้ าให้ ตอบสนองแบบจอมมารล่ะก็ ก็ไม่ควรทีจะให้ ใครมา
เห็นข้ อมูลของอสูรทีต้ องเป็ นความลับของตัวเอง
แต่วา่ ถ้ าเป็ นมัลโก้ ทีดูแลมาถึงตอนนีก็คงไม่มีเรื องทีต้ องปิ ด
บัง

"ทําตามใจเถอะ"
"อืม จะตามใจสุดๆเลย อีกหนึงเดือนก็จะมี[งานราตรี ]แล้ วล่ะ
นะ การทีจะสร้ างอสูรอีกสักตนฉันเองก็เห็นว่าดีนะ"

รู้สกึ ว่าหน้ าผมกระตุกขึนมา

"งานราตรี อะไรล่ะนัน?"

224
พอพูดแบบนี ก็จําได้ วา่ ตอนจะไป[ถําบัวแดง]ครังแรกมัลโก้ ก็
พูดอะไรออกมา

"งานรวมตัวของเหล่าจอมมารน่ะ จอมมารทังหมดจะมารวม
ตัวกัน ตัวหลักของงานรอบนีก็คือพวกนายน่ะนะ เพือทีจะดู
หน้ าจอมมารใหม่สิบตนอย่างพวกนายน่ะ"

เป็ นอย่างนีจริ งๆสินะ

งานรวมตัวของจอมมารทังหมด เรื อง"ดีงาม"แบบนี ไม่มีทาง
ทีจะเปล่าประโยชน์แน่ๆ
เป็ นงานดีทีจะได้ เหรี ยญออริ จินลั มา
ผมเองก็คิดมาตลอดเหมือนกัน วิธีการทีจะได้ เหรี ยญออริ จิ
นัลจากจอมมารอืน
225
อย่างเช่น ถ้ าแลกของทีใช้ [สร้ าง]สร้ างขึนมากับเหรี ยญออริ จิ
นัลของจอมมารอืนจะได้ ของทีต้ องการอยู่หรื อเปล่านะ?

กับจอมมารทีมีเหรี ยญระดับAก็คงแน่นอน แต่วา่ จอมมารทีมี

เหรี ยญระดับBก็คงสร้ างได้ แค่อสูรระดับBล่ะนะ ถ้ าเป็ นเจ้ า
พวกนัน ถ้ าสร้ างเหรี ยญเลียนแบบระดับBออกมาเยอะๆก็คง
จะพอแลกด้ วยได้ หรื อเปล่า?

แล้ วก็มีอีกหลายวิธี
เพราะว่าหลังจากผสมดวาร์ ฟรอบนีเหรี ยญออริ จินลั ก็จะ
หมดลง เพือทีจะรวมรวม[อสูรแห่งคํามันสัญญา]สามตนก็
อยากจะได้ เหรี ยญออริ จินลั อย่างน้ อยอีกสักเหรี ยญ

226
"เรื องแบบนีน่าจะพูดให้ เร็วกว่านีนะ"
"โทษทีๆ ฉันเองก็ลืมน่ะ ถึงเคยจะพูดอยู่รอบหนึงก็เถอะ ก็นนั
ไง ตอนทีจะไป[ถําบัวแดง]ครังแรกไง"

พูดแบบนันก็แย่สิ
ทังทีมันเป็ นเรื องทีผมควรจะรู้แท้ ๆ

"เข้ าใจแล้ ว เรื องนันช่างเถอะ"

"ถึงจะแปลกๆแต่ก็เข้ าใจอะไรง่ายดีนะ"
"เรื องทีมัลโก้ เป็ นพวกเดียวกับผมน่ะรู้อยู่แล้ วล่ะ"

พอผมพูดออกไปมัลโก้ ก็ยิมออกมา
ราวกับจะเห็นจิตใจได้ เลย

227
"เรื องคุยกันพอแค่นีล่ะ ตอนนีผมจะสร้ างอสูรแล้ ว"

พอพูดแบบนันออกไปก็รวบรวมสมาธิ
มัลโก้ กบั จิงจอกสวรรค์กําลังมองมา
มัลโก้ มองมาอย่างคาดหวัง ส่วนจิงจอกสวรรค์ก็คาดหวังไป
พร้ อมๆกับกังวลนิดหน่อย ดูเหมือนว่าความกังวลว่าผมจะ
โดนอสูรใหม่แย่งไปจะไม่หายไปแฮะ
ผมยิมเจือนแล้ วเริ มการสร้ างอสูร
การสร้ างอสูรขันทีหนึง

"[ปลดปล่อย]"

228
คําพูดทีมีพลังนัน ทําให้ ในมือร้ อนผ่าว แล้ วก็เกิดเหรี ยญแห่ง
[การสร้ าง]ขึนมา สัญลักษณ์ของพลังของผม

ต่อไปก็
ใช้ DP เอาเหรี ยญเลียนแบบของ[คน]มา จริ งๆแล้ วระดับA
ของ[คน]ก็ตกลงมาหนึงระดับ เลยออกมาเป็ นระดับB

แล้ วก็หยิบ[ดิน]ทีมัลโก้ ให้ มา

บนมือของผมมี [ดิน][คน][การสร้ าง] สามเหรี ยญวางอยู่
แล้ วผมก็กํามือแน่น
เอาล่ะ จะเริ มละนะ

229
"[ผสม]"

มือทีกําไว้ สง่ แสงออกมา

พอแบมือ แสงก็ไหลออกมา ภายในแสงก็มีเงาสีดํา
เหรี ยญออริ จินลั ของ[ดิน]กับ[คน]กําลังรวมเป็ นหนึงเดียวกัน
ตรงนันพลังของ[การสร้ าง]ก็ทํางาน
สิงทีผมต้ องการคือ[เล่นแร่แปรธาตุ]

ผู้ทีรู้แก่นของโลก และจะเดินนําออกไป
ผู้ทีจะเดินไปบนเส้ นทางแห่งดินและเปลวเพลิง
สิงทีมีถ้าใช้ เพียงแค่[ดิน]กับ[คน]เท่านันก็คงไม่ได้ มา อสูรทีมี
สติปัญญาสูงจะเกิดขึนมา

230
ผมเปิ ดเส้ นทางนันออกมา
ไม่เหมือนตอนทีใช้ เหรี ยญระดับAทังหมดแบบตอนจิงจอก
สวรรค์ เด็กคนนีมีโอกาสเป็ นทังอสูรระดับS โอกาสทีจะเป็ น
ระดับAก็มี

ผมหยิบความเป็ นไปได้ ของระดับS

แล้ วก็ไม่ใช่แบบจํากัดเลเวลเลือกแบบทีสามารถพัฒนาได้
ทังเพิมขอบเขตเลเวล แถมทีเลเวลเดียวกันแบบพัฒนาได้
ย่อมแข็งแกร่งกว่า
เยียม สมบูรณ์แบบ
ทีเหลือก็แค่รอการเกิดมา

ภายในแสงก็เกิดเงาขึนมา

231
ได้ ยินเสียงหัวใจเต้ นของอสูร
เยียม สมบูรณ์แบบจริ งๆ
พอแสงหยุดลง อสูรใหม่ก็เกิดขึนมา

"มาสเตอร์ ฝากตัวด้ วยค่ะ"

อสูรพูดออกด้ วยเสียงเรี ยบๆ

เท่าทีเห็นก็เป็ นเด็กสาวหน้ าตาดี
ผมสีเงิน ส่วนสูงไม่น่าถึง140ร่างกายงดงามไร้ ทีติ แต่วา่ ดวง
ตาสีไอซ์บลูก็ทําให้ ร้ ูสกึ ถึงสติปัญญา

"ยินดีทีได้ ร้ ูจกั ผมคือจอมมารทีให้ กําเนิดเธอ จอมมารแห่ง

[การสร้ าง]โพลเคล ถึงจะดูเร็วไปหน่อยแต่ช่วยบอกเผ่าของ

232
เธอมาที"
"เยส มาสเตอร์ ฉันคือเอลเดอร์ ดวาร์ ฟค่ะ จุดสูงสุดของดวาร์
ฟ ผู้มีภมู ิปัญญาแห่งดวงดารา ผู้ชํานาญการทุกสิง ผู้ทีจะให้
กําเนิดอาวุธชันสุดยอดค่ะ"

เอลเดอร์ ดวาร์ ฟพูดออกมาด้ วยความเยือกเย็น

พูดออกมาด้ วยนําเสียงไม่เหมาะกับภาพลักษณ์คลู ๆ
ผมดูสเตตัสของเธอ

เผ่า：เอลเดอร์ ดวาร์ ฟ ระดับＳ

ชือ：ยังไม่ได้ ตงั
เลเวล:1
พลังกายA+ ความทนทานS ความคล่องแคล่วC พลังเวทA

233
โชคลาภB ความสามารถพิเศษS

สกิล：ภูมิปัญญาแห่งดวงดาว ผู้ชํานาญการทุกสิง นักเล่น

แร่แปรธาตุระดับทองคําขาว แข็งแกร่งไร้ เทียมทาน ดวงตา
แห่งความจริ ง

ถึงเทียบกับจิงจอกสวรรค์แล้ วสเตตัสอาจจะตํา แต่ก็สงู พอ

แล้ วล่ะ
สิงทีควรพูดถึงก็คือสกิล
ทังยังรวมสิงทีจําเป็ นสําหรับการตีเหล็ก
ยิงกว่านัน สกิลภูมิปัญญาแห่งดวงดาวกับผู้ชํานาญการทุก
สิงยังค่อนข้ างโกง ยิงกว่านันยังเข้ ากับ[สร้ าง]ได้ สดุ ยอด
เป็ นอสูรทีผมได้ ตามต้ องการ ยิงกว่าทีคาดหวังไว้ เสียอีก

234
"ผมคาดหวังในตัวเธอนะ เอลเดอร์ ดวาร์ ฟ"
"มาสเตอร์ ฝากตัวด้ วยค่ะ ถ้ ามาสเตอร์ มีวตั ถุดิบทีเพียงพอ
ให้ ละ่ ก็ฉนั ก็สามารถสร้ างอุปกรณ์ชนยอดให้
ั ได้ คะ่ "

แล้ วผมก็จบั มือกับเธอ

ตังแต่นีไป ถ้ ามีเธออยู่ละ่ ก็อาวุธทีผมใช้ [สร้ าง]สร้ างขึนมา
จะแข็งแกร่งขึนได้ อย่างรวดเร็ว

"เป็ นเด็กสาวน่ารักอีกแล้ วนะ โพลเคลเนีย ไม่ใช่จอมมารแห่ง

[การสร้ าง]แต่เป็ นจอมมารแห่ง[โลลิ]มากกว่ามัง"

ดูเหมือนได้ ยินคําพูดเสียมารยาทโหดร้ ายจากด้ านหลัง แต่

ว่าคงจะคิดไปเองมัง
-------------------------------------------------------------------------
235
-------------------------------------------------------------------------
------
Ch.15 - ตอนที14 พลังทีแท้ จริ งของเอลเดอร์ ดวาร์ ฟ

อสูรตนใหม่ได้ ถือกําเนิดขึนมา
เอลเดอร์ ดวาร์ ฟ ทีเป็ นทังระดับS แล้ วดวาร์ ฟระดับสูงสุด
แน่นอนว่าเป็ นหนึงในตัวเต็งทีจะให้ เป็ น[อสูรแห่งคํามัน
สัญญา]ทีมีเพียงสามคนเท่านัน
เท่าทีดูก็เป็ นเด็กสาวน่ารักผมสีเงินตัวเล็กหน้ าอกกระดาน

"มาสเตอร์ อยากจะขอโรงงานกับโลหะจากมาสเตอร์ หน่อย

ค่ะ โรงงานอยากจะได้ เป็ นทีเงียบๆจะได้ หมกมุน่ กับการวิจยั
ได้ คะ่ "

236
ทังทีเพิงจะเกิดก็มีเรื องขอแล้ วแฮะ
นอกจากบุคลิกแข็งๆแล้ ว ยังเป็ นประเภททีถ้ าสนใจอะไร
แล้ วจะไม่สนใจรอบข้ างด้ วย

"ขอถามก่อนอย่างหนึง เพืออะไรล่ะ?"
"ในฐานะช่างตีเหล็กแล้ ว เพือทีจะสร้ างดาบชันยอดขึนมา
ค่ะ"

เอลเดอร์ ดวาร์ ฟพูดออกมาด้ วยท่าทีสงบ

สงบยิงกว่าภาพลักษณ์เยือกเย็นของสาวน้ อยทีมีดวงตาสด
ใสสีไอซ์บลูกบั ผมสีเงินอีก

237
ถึงจะบอกว่าดวาร์ ฟแต่ก็แค่ตวั เล็ก ดูแล้ วก็ไม่ตา่ งจากมนุษย์
เท่าไหร่
ถ้ าให้ พดู ตรงๆล่ะก็โดยเฉพาะตรงกระดานไม้ ทีน่าสงสารนัน

"มู~่ ไม่ได้ นะ ไม่ใช่สร้ างดาบสิ ต้ องมาทําให้ ลกู ซองของ

จิงจอกสวรรค์แรงขึนต่างหาก!!"

แล้ วจิงจอกสวรรค์ก็เข้ ามาแทรก

ทีมือก็ถือเรมิงตัน M870P ของเล่นทีเธอหวังให้ แข็งแกร่งยิง
ขึน

"ไม่มีเวลาไปเสียกับแท่งเหล็กนันหรอก........ ไม่สิ เดียวก่อน

นันมัน น่าสนุกดีนี"

238
ตาของเอลเดอร์ ดวาร์ ฟก็เปลียนสี
แล้ วก็หยิบเรมิงตัน M870Pจากมือของจิงจอกสวรรค์ไป
ดวาร์ ฟนันมีสกิลทีเรี ยกว่า[ดวงตาแห่งความจริ ง]อยู่ เป็ นดวง
ตาแห่งพระเจ้ าทีสามารถมองโครงสร้ างและความสามารถ
ของวัตถุตา่ งๆได้

ถึงจิงจอกสวรรค์จะประมาทก็เถอะ แต่การทีชิงปื นมาจาก

จิงจอกสวรรค์ได้ แสดงให้ เห็นว่าเธอเองก็มีความสามารถที
สูงอยู่

"อา เอาลูกซองของจิงจอกสวรรค์คืนมานะ!"

โดยทีไม่สนใจจิงจอกสวรรค์ทีกําลังจะร้ องไห้ เอลเดอร์ ดวาร์

239
ฟก็ชกั คันปื นโหลดกระสุน
แล้ วก็ยิงขึนไปบนฟ้ า

"อาวุธนีน่าสนใจดี มีคา่ พอจะให้ วิจยั อยู"่

แล้ วเธอก็ยิมออกมา
ผมมันใจล่ะ เฮ้ อ ยัยนีก็เป็ นคนแปลกๆแบบนีสินะ

"ช่างมันเถอะน่า เอาคืนมานะ! อย่าทําร้ ายปื นลูกซองของ

จิงจอกสวรรค์นะ!"
"ทําร้ าย? นันมันเรื องทีเธอกําลังทําอยู่ไม่ใช่เหรอ เด็กคนนี

240
ทังสกปรก เต็มไปด้ วยบาดแผล ถ้ าเป็ นแบบนีอีกไม่นานก็คง
พังแล้ วล่ะ"
"อุ๊ก"

จิงจอกสวรรค์พดู อะไรไม่ออก
เดิมทีแล้ วผมก็สอนวิธีการเก็บรักษาต่างๆนานาให้ จิงจอก
สวรรค์แล้ ว ผมก็คอยดูอยู่ตลอดๆ แต่วา่ ช่วงนีก็คิดว่าคง
ปล่อยให้ จิงจอกสวรรค์ทําเองได้ แล้ ว

"ฉันจะรักษาเด็กคนนีให้ เอง ดูให้ ดีละ่ "

เอลเดอร์ ดวาร์ ฟค่อยๆถอดชินส่วนของลูกซองออกทีละ

ส่วนๆด้ วยมือเปล่า

241
บางทีอาจจะใช้ เวทมนตร์ อยู่ก็ได้

ดวาร์ ฟมีสกิลทีเรี ยกว่า[นักเล่นแร่แปรธาตุระดับทองคําขาว]

อยู่ ทําให้ ใช้ เวทมนตร์ ตา่ งๆสําหรับการสร้ างและควบคุม
โลหะได้

ทําความสะอาดชินส่วนทีละส่วน แล้ วก็ล้วงเข้ าไปในกระเป๋ า

ของจิงจอกสวรรค์ เอานํายาสําหรับล้ างบํารุงออกมา เช็ดปื น
อย่างบรรจง แล้ วก็ประกอบกลับภายในพริ บตาเดียว
การกระทําทังหมดนันเสร็จภายในเวลาเพียงสิบวินาที
สมกับเป็ นเผ่าดวาร์ ฟชันสูงสุดผู้เชียวชาญด้ วยการตีเหล็ก

"เท่านีก็เรี ยบร้ อยแล้ ว เข้ าใจโครงสร้ างแล้ วด้ วย ไม่มีความจํา

เป็ นอะไรแล้ ว เอาคืนไปได้ "
242
เอลเดอร์ ดวาร์ ฟคืนลูกซองให้ จิงจอกสวรรค์
ถึงจะยังคงหน้ าไร้ อารมณ์อยู่ แต่ก็แอบเก็บความพึงพอใจอยู่

"ขอบคุณนะ"

จิงจอกสวรรค์ พอเห็นปื นทีรับปื นทีถูกทําความสะอาดอย่าง

ดีคืนมาก็ขอบคุณอย่างจริ งใจ

"ไม่จําเป็ นต้ องขอบคุณ ก็แค่ปรับปรุงเพือทําความเข้ าใจใน

โครงสร้ างไปในตัวน่ะ แล้ วก็เธอคือใคร?"

เอลเดอร์ ดวาร์ ฟพึงจะมาถามจิงจอกสวรรค์เอาป่ านนี

243
"จิงจอกสวรรค์ก็คือจิงจอกสวรรค์! เป็ นลูกสาวของคุณพ่อ
แล้ วก็สดุ ยอดเป็ นรองจากคุณพ่อยังไงล่ะ!"

จิงจอกสวรรค์ผายอกขึนมาอย่างภาคภูมิใจ

"เข้ าใจแล้ วล่ะ ก็สมั ผัสพลังทีแข็งแกร่งอย่างน่ากลัวจากเธอ

ได้ อยู่ เรื องทีเป็ นอสูรทีสุดยอดก็เข้ าใจอยู"่
"จิงจอกสวรรค์น่ะ เป็ นพีสาวของเอลเดอร์ ดวาร์ ฟนะ น้ อง
สาวน่ะ ไม่เชือฟั งคําพูดของพีสาวไม่ได้ นะ!"
"รับทราบ จะเชือฟั งคําสังของอสูรทีแข็งแกร่งอย่างเธอก็ได้
แต่วา่ ยกเว้ นตอนทีมารบกวนการวิจยั ของฉันนะ"
"จะระวังนะ!"

244
จิงจอกสวรรค์ทีกําลังพอใจกับความเป็ นพีสาวกับเอลเดอร์
ดวาร์ ฟทีถึงจะบอกว่าจะเชือฟั งแต่ก็พดู อะไรน่ากลัวๆออกมา
ทําเอารู้สกึ ปวดหัวนิดหน่อยเลยแฮะ

"นี โพลเคล อสูรของนายนีก็สดุ ยอดไปเลยนะ"

"ได้ โปรดอย่าพูดออกมาเลย"

มัลโก้ พดู ไปพลางกลันหัวเราะ

โดยทีไม่ร้ ูความรู้สกึ ของพวกจอมมาร อสูรของผมก็พดู ต่อไป

"เอลจังเองก็สดุ ยอดไปเลยนะ"
"เอลจัง?"

245
"ก็เอลเดอร์ ดวาร์ ฟมันยาวไปอะก็เลยเป็ นเอลจัง! จนกว่าคุณ
พ่อจะให้ ชือก็ขอเรี ยกอย่างนีก่อนนะ! ทังทียังไม่ได้ สอนแท้ ๆ
แต่แค่เห็นลูกซองก็ใช้ ได้ แล้ วสุดยอดเลยอะ"
"ด้ วยพลังของสกิล[ผู้ชํานาญการทุกสิง]ของฉัน ทําให้
สามารถใช้ อปุ กรณ์ อาวุธต่างๆได้ อย่างชํานาญ"

เป็ นพลังทีสะดวกมาก เรื องทีสามารถใช้ ทกุ อย่างที[สร้ าง]

สร้ างออกมาได้ นนสุ
ั ดยอดมาก
บางที รถยนต์หรื อมอเตอร์ ไซค์ เอลเดอร์ ดวาร์ ฟก็คงจะใช้ ได้
เหมือนกัน

"ถ้ าอย่างนัน จะสร้ างอาวุธทีแข็งแกร่งให้ จิงจอกสวรรค์ได้

สินะ!"
"อาวุธของจิงจอกสวรรค์ อย่างน้ อยก็ตามแบบทีคิดไว้ ถ้ าจะ

246
ให้ แข็งแกร่งกว่านีจําเป็ นต้ องมีโลหะทีแข็งแกร่งขึน ถ้ าเป็ นไป
ได้ ก็อยากจะขอมิธริ ล"

ดวาร์ ฟตนนี ความสามารถอยู่ระดับหนึงจริ งๆ

ขอแค่มีมีวตั ถุดิบล่ะก็ เธอก็บอกว่าสามารถทําให้ ลกู ซองที
เห็นตอนนีแข็งแกร่งยิงขึนอีกได้ เลย

"คุณพ่อ คุณพ่อช่วยเอามิธริ ลออกมาด้ วยเวทของคุณพ่อได้

ไหมคะ!"

จิงจอกสวรรค์เดินมาทางนีด้ วยดวงตาเปล่งประกาย
แต่วา่ ผมคงทําให้ ไม่ได้ หรอก

247
"โทษที แต่[สร้ าง]ของผมสร้ างของทีมีพลังเวทไม่ได้ หรอก"

มิธริ ลมีนนพลั
ั งเวทอยู่
แล้ วผมเองก็ไม่เคยเห็นมันด้ วยสิ

"น่าเสียดายจังอะ"
"อ๊ ะ ถ้ าอย่างนันก็ใช้ บริ เวณเหมืองของฉันก็ได้ นะ เหมืองใน
ดันเจียนน่ะ แร่ทีหาได้ ก็จะมีตามพลังของจอมมาร ในดัน
เจียนของจอมมารทีแข็งแกร่งทีสุดอย่างฉัน ก็มีทงมิ
ั ธริ ล
อดาแมนไทต์ ถ้ าดวงดีก็สามารถหาโอริ ฮารูกอนได้ ด้วยนะ
เพราะว่าไม่มีคนมาก็เลยปล่อยทิงร้ างไว้ ดงั นันจะทําอะไรก็
ได้ เลย"

อยู่ๆก็มีเรื อกู้ชีพโผล่ออกมา
248
"ในดันเจียนมีของแบบนันด้ วยเหรอ?"
"ก็มีเกือบหมดนันล่ะ นายเอง ถ้ ามีอสูรโกงๆอย่างเอลเดอร์
ดวาร์ ฟอยู่ ตอนทีสร้ างดันเจียนของตัวเองก็น่าจะติดตังไว้ ใช้
ด้ วยนะ"

ต้ องศึกษาอย่างจริ งจังแล้ วสิ

มันจําเป็ นสําหรับการสร้ างอาวุธของเอลเดอร์ ดวาร์ ฟ
พอลองตรวจสอบราคาในหนังสือของจอมมารดูก็พบว่ามี
ราคา5000DP เทียบเท่ากับอสูรระดับBห้ าตัว
สิบสองนาทีก็จะกลับเป็ นเหมือนเดิมด้ วยสิ

"ถ้ าอย่างนันจะไปขุดไหม อยากเห็นพลังของเอลเดอร์ ดวา

249
ร์ ฟด้ วยสิ"

พอผมพูดแล้ วก็หนั ไปมอง

"จงเชือฟั งคําสังของเรา จงตอบรับเรา ดินเอ๋ย [ก่อร่างมนุษย์

ประดิษฐ์ ]"

ระหว่างทําหน้ าทีเต็มไปด้ วยพลังใจ เอลเดอร์ ดวาร์ ฟก็เอา

มือแตะทีพืนดิน แล้ วใช้ งานวงเวท

ดินรวมตัวขึนมา เป็ นรูปร่างของคน... ไม่สิ โกเลมร่างเทอะ

ทะทีส่วนสูงประมาณสองเมตรก็เกิดขึนมา
แล้ วเธอก็ตบมือดังปั ง แล้ วในมือก็มีอญ
ั มณีสีแดงปรากฏ

250
ออกมา

แล้ วอัญมณีสีแดงนันก็เข้ าไปในตัวโกเลม

ดวงตาของโกเลมเปล่งประกายออกมา แล้ วเริ มขยับ
แล้ วก็หยิบพลัวขึนมาถืออย่างระมัดระวัง ตังใจจะไปขุดแร่ที
เหมืองเลยสินะ

"เอลเดอร์ ดวาร์ ฟขอถามหน่อย เจ้ านีคืออะไร?"

"ด้ วยเวทมนตร์ ของฉัน เป็ นโกเลมทีเกิดจาก[ก่อร่างมนุษย์
ประดิษฐ์ ]ค่ะ ด้ วยพลังจากแร่ทีใช้ เป็ นวัตถุดิบทําให้ สามารถ
สร้ างโกเลมทีแข็งแกร่งระดับB-Fได้ เด็กคนนีก็อยู่ทีระดับ
ประมาณFค่ะ"

251
ผมกลืนนําลายไปอึกหนึง

"เจ้ านี สร้ างได้ ตามพลังเวททีมีเลยเหรอ? เวลาทีใช้ งานได้

ล่ะ?"
"ร่างกายอาจจะสร้ างได้ แต่คอร์ สร้ างได้ เพียงแค่วนั ละครัง
เท่านันค่ะ ระยะเวลาการใช้ งานก็ใช้ ได้ ตลอด เท่าทีรอบข้ าง
จะมีมานาให้ ใช้ ก็ขยับได้ คะ่ "

พอได้ ยินคํานัน ระดับของเอลเดอร์ ดวาร์ ฟทีผมคิดไว้ ก็เพิม

ไปอีกสองระดับ
บางทีอาจจะสามารถเพิมกองกําลังทีดีกว่าพวกสเกลตันได้ ก็
ได้

"โกเลมนีมีความฉลาดขนาดไหนกันน่ะ"
252
"ถึงขนาดไหนนี ก็ขยับไปตามโปรแกรมทีฉันตังไว้ คะ่ "
"ถ้ าบอกปื นแบบทีจิงจอกสวรรค์มีอยู่เนีย พอจะให้ มนั ใช้ ได้
ไหม?"
"ดูจากขนาดแล้ วก็คงเป็ นไปไม่ได้ คะ่ "

เดิมทีก็เป็ นปื นสําหรับใช้ กบั มนุษย์ละ่ นะ

ยังไงนิวใหญ่ๆนันก็คงจะเหนียวไกไม่ได้

"งันเหรอ น่าเสียดาย"

ผมรู้สกึ อย่างนัน แต่วา่ ... เอลเดอร์ ดวาร์ ฟก็พดู ต่อ

"ถ้ ารวบรวมวัตถุดิบมาให้ ฉันก็สามารถสร้ างทีขนาดพอๆกัน

253
ให้ ได้ คะ่ "

เธอพูดออกมาอย่างเขินๆ แล้ วก็สนนิ

ั ดหน่อย
ด้ วยขนาดนี ถ้ ามีพลังของโกเลม ก็อาจจะสามารถใช้ ปืนกล
หนักทีให้ ความรู้แบบแอสซัลท์ ไรเฟิ ลได้
แต่วา่ นันมันก็ต้องมีนําหนักประมาณ40กิโล ถ้ าไม่เพิมเลเวล
เพือให้ MPสูงขึนล่ะก็คงสร้ างไม่ได้ คงต้ องเอาไว้ หลังจากนี
สักพักล่ะนะ

"ก่อนอืนเลย ไปทีเหมืองกันก่อน ยังไงก็ต้องรวบรวมวัตถุดิบ

ไว้ น่ะนะ เอลเดอร์ ดวาร์ ฟ โทษทีนะ มีเรื องสองเรื องจะขอ
ร้ อง ก่อนอืนเลยขอให้ ช่วยทําให้ ลกู ซองของจิงจอกสวรรค์
แรงยิงขึน เรื องทีสองก็อยากให้ สร้ างโกเลมวันละตัวทุกวัน"
"รับทราบแล้ วค่ะ มาสเตอร์ "

254
เอลเดอร์ ดวาร์ ฟพยักหน้ า
ถึงจะไม่แสดงอารมณ์ แต่ก็ดอู อกว่ากําลังดีใจ การพัฒนา
อาวุธดูเหมือนจะเป็ นเรื องชอบของเธอ

"มาสเตอร์ อยากได้ ปากกากับกระดาษด้ วยค่ะ เพราะว่าจํา

เป็ นต้ องร่างแบบแล้ วก็มีการคํานวณความแข็งแกร่งกับอะไร
อีกเยอะแยะค่ะ"

กระดาษกับปากกา
จะใช้ [สร้ าง]สร้ างออกมาก็ง่ายๆ
แต่วา่ ในความทรงจําของผมมีของทีดีกว่านัน

255
"ถ้ าเป็ น[ผู้ชํานาญการทุกสิง]ล่ะก็คงใช้ เจ้ านีได้ สินะ"

สิงทีผมใช้ [สร้ าง]สร้ างขึนมาคือ โน๊ ตบุ๊กPC

[ผู้ชํานาญการทุกสิง]ของเอลเดอร์ ดวาร์ ฟเป็ นสกิลทีทําให้
สามารถใช้ อปุ กรณ์ตา่ งๆได้ อย่างเชียวชาญ
ต่อให้ เป็ นอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์ก็คงไม่ตา่ งกัน
แล้ วก็สร้ างเครื องปั นไฟฟ้าด้ วยแก๊ สโซลีนออกมาด้ วย
เอลเดอร์ ดวาร์ ฟไปทีโน๊ ตบุ๊กPCอย่างรวดเร็ว เปิ ดโปรแกรม
ร่างภาพกับคํานวณออกมา แล้ วก็เริ มร่างแบบปรับปรุงปื น
ใช้ ได้ จริ งๆด้ วยสินะ

"อุปกรณ์นีเยียม สุดยอดสุดๆ ถ้ ามีเจ้ านีอยู่ละ่ ก็ทงการ

ั
คํานวณทังผลลัพธ์ต้องเพิมขึนได้ แน่ มาสเตอร์ คุณคือ

256
มาสเตอร์ ทีสุดยอดทีสุดเลยค่ะ"

เอลเดอร์ ดวาร์ ฟตกอยู่ในภวังค์ของโน๊ ตบุ๊กPCเรี ยบร้ อย

เรื องการไปเหมืองดูทา่ จะออกจากหัวไปเรี ยบร้ อย

"ช่วยไม่ได้ เอลเดอร์ ดวาร์ ฟ ขอยืมโกเลมหน่อยสิ เรื องการ

ขุดเหมืองเดียวพวกผมทําเอง เธอก็ตงใจออกแบบดี
ั ๆล่ะ"
"ยินดีมากค่ะ มาสเตอร์ พออยู่ตอ่ หน้ าของสุดยอดเช่นนีแล้ ว
ก็ไม่สามารถลุกไปไหนได้ แล้ วล่ะค่ะ"

ด้ วยเหตุนีเลยเหลือเอลเดอร์ ดวาร์ ฟไว้ ทีบ้ าน แล้ วพวกผมก็

เริ มไปขุดเหมือง ด้ วยการทํางานทีไม่ร้ ูจกั เหนือยของพวก
สเกลตันกับโกเลมทําให้ ได้ มิธริ ลจํานวนมากมา

257
เท่านีเรมิงตัน M870Pของจิงจอกสวรรค์ก็จะได้ เกิดใหม่สกั ที
-------------------------------------------------------------------------
-------------------------------------------------------------------------
--------
Ch.16 - ตอนที15 กําลังรบทีเพิมมากขึน!

วันเวลาก็ผ่านไป จนถึงวันก่อนหน้ า[งานราตรี ]ทีจอมมารจะ

มารวมตัวกันหนึงวัน
หลังจากได้ เอลเดอร์ ดวาร์ ฟมาก็ผ่านไปแล้ วหนึงเดือน ใน
ช่วงนัน การเพิมจํานวนโกเลม การพัฒนาอาวุธ การขุดโลหะ
ทีเหมือง เก็บเลเวล แล้ วก็เรื องยุ่งๆต่างๆนานา
ผม จิงจอกสวรรค์ เอเดอร์ ดวาร์ ฟเข้ าไปใน[ถําบัวแดง] ใน
ระหว่างนันก็แบ่งหน้ าทีให้ พวกสเกลตันกับโกเลมทําการขุด
เหมืองอย่างจริ งจัง

258
เหรี ยญ[การสร้ าง]อันใหม่ก็มีอยู่ พอผ่านไปเดือนหนึงแล้ ว ก็
สามารถสร้ างได้ อีก

แต่วา่ ด้ วยขีดจํากัดของ[การสร้ าง] ถ้ าไม่มีเหรี ยญออริ จินลั

ของจอมมารอืนอยู่ก็ทําอะไรไม่ได้

"น่าตืนตาจริ งนะ"
"แค่สร้ างขึนมาทุกวันตามคําสังของมาสเตอร์ เท่านันค่ะ"

เอลเดอร์ ดวาร์ ฟสาวน้ อยรูปงามอกกระดานผมเงินพูดออก

มาอย่างไร้ อารมณ์
ด้ านหลังของบ้ านทีเตรี ยมไว้ ให้ พวกผม ก็มีพวกโกเลมตัง

259
เรี ยงรายอยู่
จํานวนทังหมด30ตน
โกเลมหินทีเทียบได้ กบั ระดับE 5ตน
โกเลมเหล็กทีเทียบได้ กบั ระดับD 10ตน
โกเลมเงินทีเทียบได้ กบั ระดับC 10ตน
โกเลมมิธริ ลทีเทียบได้ กบั ระดับB 5ตน

เป็ นความสมดุลทีดี มิธริ ลนันจําเป็ นต้ องใช้ สร้ างอาวุธทีแข็ง

แกร่งเลยมีไม่คอ่ ยพอเท่าไหร่เลยไม่คอ่ ยได้ ใช้ สร้ างโกเลม
ส่วนมากทีสร้ างก็เป็ นพวกโกเลมเหล็กกับโกเลมเงินทีใช้
เหล็กกับเงินในการสร้ าง

"ช่วยได้ เยอะเลย เจ้ าพวกนีถ้ าติดตังอาวุธหนักจะต้ องเป็ น

260
กําลังรบทีสุดยอดได้ แน่"

พวกโกเลมมีร่างกายใหญ่โตทีสูงกว่าสามเมตร แล้ วมีพละ

กําลัง
เพราะฉะนันเลยติดตังอาวุธหนักทีเอลเดอร์ ดวาร์ ฟดัดแปลง
ไว้ สําหรับติดตังให้ โกเลมโดยเฉพาะ

Browning D2 Caliber .50(ฉบับปรับปรุง)

ความยาว1560mm นําหนัก38.0kg ลํากล้ อง
ขนาด12.7mm×99 สายรัดเก็บกระสุน สายละ110นัด
อัตราการยิง650นัด/นาที ระยะหวังผล2,000เมตร

ปื นกลหนักชินเอกในประวัติศาสตร์ ของการสร้ างปื น Caliber

หลังจากผ่านการออกแบบมาเป็ นเวลา80ปี สุดท้ ายแล้ วจึง
261
ออกมาเป็ นของทีเชือถือได้ ในพลังทําลายอันล้ นเหลือ

นําหนักเกือบ40กิโล เพราะว่าเลเวลเพิมขึนจึงมีMPเพิมขึน
เลยสามารถใช้ [สร้ าง]สร้ างออกมาได้
เพราะว่าพึงเริ มสร้ างได้ เร็วๆนี จึงมีอยู่เพียงห้ ากระบอก

ลํากล้ องขนาด12.7mmนันถือว่ามีขนาดเป็ นสองเท่าของแอ

สซัลท์ ไรเฟิ ล
พลังทําลายของมันยากทีจะอธิบาย มนุษย์ทีโดนการโจมตี
ของมัน คงไม่ใช่แค่ตวั พรุน แต่กลายเป็ นชินเล็กๆได้ เลย
กระสุนทีมีพลังทําลายขนาดนันทีตกลงมาเป็ นห่าฝน
ปกติแล้ วเป็ นของทีไว้ ติดกับรถ ไม่ใช่ของทีจะไว้ ให้ พลทหาร
เดินดินใช้ กนั แน่ๆ แต่วา่ ถ้ าให้ สตั ว์ประหลาดอย่างโกเลมถือก็
แค่ของเบาๆ
262
"มาสเตอร์ ถึงจะสามารถตังรับได้ ก็เถอะค่ะ แต่ศกึ บุกคงจะ
ใช้ ไม่ได้ "

แต่วา่ ก็ไม่ใช่วา่ ไม่มีจดุ อ่อน

เพราะไม่ใช่อสูรทีผมให้ กําเนิดมาเลยไม่สามารถใช้ [คลัง]ได้
หรื อก็คือพวกโกเลมจําเป็ นต้ องไปยังทีหมายด้ วยตัวเองเท่า
นัน
พวกโกเลมนันถือว่าไม่เร็วเท่าไหร่นกั การบุกคงทําได้ ลําบาก
ในเรื องของการเคลือนทีถือว่าด้ อยกว่าสเกลตัน
แต่วา่ ถ้ าเป็ นเรื องการป้องกันแล้ ว ไม่มีอะไรทีจะสะดวกกว่า
นีอีกแล้ ว

"เข้ าใจแล้ ว เจ้ าพวกนีคือโล่ทีแข็งแกร่งทีสุดล่ะ"

263
เดิมทีแล้ ว ผมคิดไว้ วา่ ดันเจียนของผม ฝ่ ายบุกจะเป็ นกองทัพ
อันเดด แล้ วฝ่ ายรับจะเป็ นกองทัพโกเลม

"แล้ วยิงกว่านัน... อาวุธของจิงจอกสวรรค์เรี ยบร้ อยหรื อยัง"

"สมบูรณ์แบบ ออกเป็ นของทีสุดยอดทีสุดค่ะ จากการ
วิเคราะห์โครงสร้ างลูกซอง ความรู้เกียวกับM&K MK417ที
ฉันได้ รับจากมาสเตอร์ ความฉลาดของดวาร์ ฟ ความต้ อง
การของจิงจอกสวรรค์ เป็ นงานศิลป์ชันเลิศทีสร้ างขึนมาโดย
ใช้ ทงหมดนี
ั ค่ะ"

เอลเดอร์ ดวาร์ ฟใช้ งานแอสซัลท์ ไรเฟิ ลอยู่

M&K MK417 MR762A1

264
ความยาว905mm นําหนัก4.25kg จํานวนกระสุน20นัด ลํา
กล้ องขนาด7.62mm×51 อัตราการยิง600นัด/นาที ระยะ
หวังผล400เมตร

MK416ของสเกลตันเวอร์ ชนั ทีใช้ กระสุน7.62mm

สําหรับสเกลตันแล้ วถ้ าไม้ ใช่5.56mmทีมีแรงโต้ กลับน้ อยก็
ยากทีจะใช้ ยิงด้ วยการยิงของสเกลตันแล้ วยิงมีจํานวน
กระสุนเยอะยิงดี เพราะว่า5.56mmนันมีขนาดเล็กทําให้
บรรจุได้ เยอะกว่า
แต่วา่ ถ้ ามีกําลังของเอลเดอร์ ดวาร์ ฟอยู่ละ่ ก็ถึงจะ
เป็ นMK417ทีใช้ กระสุน7.62mmก็ใช้ ได้ สบาย ถึงจํานวน
กระสุนของMK416จะลดลงก็รับมือได้

เพราะฉะนันแล้ วจึงให้ อนั ทีมีพลังทําลายมากกว่า

265
การพัฒนาเรมิงตันM870ของจิงจอกสวรรค์เอง เอลเดอร์
ดวาร์ ฟก็ใช้ เทคโนโลยีจากปื นนีเช่นกัน

"คุณพ่อ สุดยอดเลยค่ะ ลูกซองอันใหม่! แข็งแกร่งสุดๆ ยิงต่อ

เนืองก็ได้ สุดยอดไปเลยอะ! เอลจัง ขอบคุณนะ!"

หลังจากไปหาทีทดลองยิงมาจิงจอกสวรรค์ก็กลับมา
แล้ วเข้ ามากอดเอลเดอร์ ดวาร์ ฟอย่างอารมณ์ดี
เพราะว่าอาวุธตัวเองแข็งแกร่งขึนมากก็เลยดีใจ ก็เป็ นปกติ
ล่ะนะ

"เอลเดอร์ ดวาร์ ฟช่วยบอกส่วนทีปรับปรุงให้ ดีขนของเรมิ

ึ
งตันM870มาทีสิ?"
"เข้ าใจแล้ วค่ะ มาสเตอร์ ก่อนอืนก็วตั ถุดิบทีใช้ เป็ นโลหะผสม
266
มิธริ ลทําให้ มีความแข็งแกร่งยิงขึนและยังเบาลงอีกด้ วย จุดที
พัฒนาอืนๆก็มีการใช้ เอนชานต์ของดวาร์ ฟเสริ มเข้ าไปเต็ม
ด้ วยค่ะ"

ใช่แล้ วดวาร์ ฟสามารถใช้ เวทมนตร์ ในการทําให้ สิงของแข็ง

แกร่งขึนได้
มิธริ วเองก็ไม่ใช่แค่มิธริ ลธรรมดา เป็ นโลหะผสมมิธริ ลทีผสม
โลหะต่างๆมากมาย ทําให้ ความแข็งแกร่งและความยืดหยุ่น
เพิมมากขึน

"ต่อจากนันก็เปลียนกระสุนทีใช้ จาก12เกจเป็ นสีเกจทําให่มี

พลังเพิมขึน แล้ วยังใช้ กระสุนจากผงมิธริ ล ผงมิธริ ลนันจะมี
พลังในการสะสมพลังเวทเอาไว้ ด้วย ถ้ าผสมเวทของจิงจอก
สวรรค์เข้ าไปพลังทําลายจะเพิมขึนอีกมาก กระสุนปกติ12
เกจเมือเทียบกับกระสุนมิธริ ลสีเกจนันพลังทําลายต่างกันถึง
267
ห้ าเท่า... แล้ วถึงจะติดตังระดับลดแรงดีดกลับไปด้ วยก็เถอะ
แต่สตั ว์ประหลาดทีจะรับแรงขนาดนันได้ คงมีแค่จิงจอก
สวรรค์คะ่ "

การทีเพิมพลังทําลายของกระสุนได้ ก็น่ายินดี
แต่วา่ ก็ไม่ใช่วา่ มีแต่ข้อดี
เพราะมีการใช้ พลังเวท ทําให้ ใช้ [สร้ าง]ของผมสร้ างกระสุน
ให้ ไม่ได้

แต่ถึงอย่างนัน กระสุนสีเกจทีใช้ ดินปื นธรรมดาเอง เอลเดอร์

ดวาร์ ฟก็ทําไว้ ให้ แล้ ว แถมยังไม่มีพลังเวทไหลอยู่ เนืองจาก
ได้ เห็นแล้ วทําให้ สามารถใช้ [สร้ าง]สร้ างขึนมาได้

"นอกจากนี พอคิดถึงMK417แล้ ว ก็เลยติดตังกลไกของเซมิ

268
ออโต้ ไป ทําให้ สามารถโหลดกระสุนนัดต่อไปด้ วยแรงดีดได้
เลย การเปลียนซองกระสุนเองก็สามารถทําได้ คะ่ "

เรมิงตันM870นันเป็ นแบบโยนลํา ทําให้ ทกุ ครังที

โหลดกระสุนจําเป็ นต้ องชักคันชักแต่วา่ ด้ วยกลไกของเซมิออ
โต้ ทําให้ สามารถโหลดกระสุนได้ อตั โนมัติ
หรื อก็คือสามารถยิงต่อเนืองได้ แล้ ว

แล้ วก็ เรมิงตันนันจําเป็ นต้ องโหลดกระสุนเข้ าไปทีละนัด แต่

ถ้ าปรับปรุงใส่ซองกระสุนเข้ าไป แค่เพียงเปลียนกับกระสุน
ในซองกระสุน ก็สามารถเติมกระสุนนัดต่อไปได้ เลย

"สุดยอดเลยนะ แต่วา่ ใหญ่ขนนิ

ึ ดหน่อยนะเนีย"
"เรื องนันช่วยไม่ได้ คะ่ กระสุนก็ขนาดใหญ่ขนึ การใส่
269
ซองกระสุน แล้ วก็กลไกเซมิออโต ไม่วา่ อันไหนก็ต้องทําให้
ใหญ่ขนค่
ึ ะ"
"เอาเถอะ ถึงจะทําให้ คล่องแคล่วน้ อยลงนิดหน่อย ก็ถือว่า
เป็ นการปรับปรุงทีดี ทําได้ ดีมาก เอลเดอร์ ดวาร์ ฟ"

ผมลูบหัวของเอลเดอร์ ดวาร์ ฟ
ถึงเอลเดอร์ ดวาร์ ฟจะทําหน้ าเหมือนเดิม แต่วา่ ทีมุมปากก็
แอบยิมเล็กๆขึนมา
ถ้ าให้ พดู ก็คือ เด็กคนนีเองก็ชอบให้ โอ๋แบบจิงจอกสวรรค์
การลูบหัวก็เลยทําให้ ดีใจ

ผมเป็ นจอมมารประเภททีชอบชมด้ วยสิ ถ้ ามีเรื องให้ ชมล่ะก็

จะลูบหัวให้ อย่างดีเลยล่ะ
แล้ วเด็กคนนีเองก็มีมมุ สนุกๆอยู่เหมือนกัน ทังๆทีปกติจะ
270
เรี ยกว่ามาสเตอร์ แท้ ๆ แต่บางครังก็เรี ยกว่าพ่อ แล้ วก็มีบาง
ครังทีทําหน้ าแดงออกมา

ก่อนหน้ านีมัลโก้ ทีมองผมทีโอ๋จิงจอกสวรรค์กบั เอลเดอร์

ดวาร์ ฟ ก็บอกว่าผมเป็ นจอมมารแห่ง[โลลิ] เข้ าใจผิดกันไป
ใหญ่แล้ ว ผมก็แค่อยากทําให้ พวกเธอมีความสุขเอง

"พรุ่งนีก็จะถึงแล้ วสินะ [งานราตรี ]ทีเหล่าจอมมารจะมารวม

ตัวกัน ทีอาวุธของจิงจอกสวรรค์สมบูรณ์แล้ วถือว่าดีจริ งๆ"

ผมพึมพําเบาๆ
สิงทีมัลโก้ แนะนํามาก็คือจนกว่าจะถึงตอนนันจงรวบรวม
กําลังรบเท่าทีทําได้ ซะ
ดูเหมือนว่าการบอกว่าจะต้ องเจออะไรถือว่าผิดกฎ เลยไม่มี
271
ข้ อมูลอะไรมากกว่านัน

"ไม่วา่ จะเกิดอะไรขึน จิงจอกสวรรค์จะปกป้องคุณพ่อเองค่ะ"

"ฉันเองก็จะปกป้องมาสเตอร์ คะ่ ถ้ าไม่มีมาสเตอร์ อยู่ก็คงไม่
สามารถวิจยั อะไรได้ "

ลูกสาวทังสองของผมเต็มไปด้ วยความตังใจ
จิงจอกสวรรค์นนเลเวล33
ั ส่วนเอลเดอร์ ดวาร์ ฟเองก็เล
เวล28
ถ้ าดูแค่เลเวลก็คงประมาณอสูรระดับD แต่วา่ เพราะเป็ นอสูร
ระดับSเลยมีพลังเพียงพอทีจะจัดการอสูรระดับBได้ อยู่
และถ้ าคิดถึงความสามารถของพลังพิเศษกับอาวุธแล้ วก็จะ
พอๆกับอสูรระดับAเลยทีเดียว

272
"ขอฝากด้ วยล่ะ แล้ วก็นะ ดันเจียนของพวกเราเองก็ยงั ไม่ได้
คิดออกมาจริ งจังเลย ลองบอกสิงทีพวกเธอต้ องการออกมา
แล้ วมาคิดกันเถอะว่าจะสร้ างดันเจียนออกมาแบบไหนดี"
"คุณพ่อจะสร้ างดันเจียนเหรอคะ?"
"ก็เรื องหลังจากนีอีกนิดละนะ"
"น่าสนุกจังเลยค่ะ!"

จิงจอกสวรรค์ไม่มีความกังวลเลย ดวงตาเปล่งประกายด้ วย
แสงแห่งความหวังสูอ่ นาคต

"มาสเตอร์ เหมืองจําเป็ นนะคะ ต้ องซือตังแต่แรกเลยนะคะ"

273
ดวาร์ ฟเอง ก็ทําแบบดวาร์ ฟ บอกความต้ องการของตัว
เองอย่างซือตรง
แค่มองพวกเธอก็มีความสุขแล้ ว
ผมทีรู้สกึ กังวลนีราวกับคนบ้ าเลย

"จิงจอกสวรรค์ เอลเดอร์ ดวาร์ ฟ พรุ่งนีขอฝากด้ วยล่ะ ไป

แสดงพลังของพวกเราให้ เห็นกัน"
"ย้ า~♪"
"พลังของอาวุธของฉัน จะทําให้ จําฝั งใจเลยค่ะ"

วันนี ก็เตรี ยมอาวุธสําหรับใช้ ในวันพรุ่งนี แล้ วก็คยุ เรื องการ

สร้ างดันเจียนต่างๆนานา ถือเป็ นการพัฒนาทียิงใหญ่
-------------------------------------------------------------------------
-------------------------------------------------------------------------
274
-----------
Ch.17 - ตอนที16 [อสูรแห่งคํามันสัญญา]

วันรุ่งขึน ผมก็ไปทีห้ องของมัลโก้

เพือทีจะไปยัง[งานราตรี ]ทีเหล่าจอมมารมารวมตัวกัน

"มัลโก้ แล้ วจะเข้ าร่วม[งานราตรี ]ได้ ยงั ไงล่ะ?"

จนถึงตอนนีก็ถามไปไม่ร้ ูเท่าไหร่แล้ ว ตอนนีก็ยงั ถามอยู่

เอาแต่บอกว่าเมือถึงเวลานันก็จะรู้เอาเอง มัลโก้ ไม่เคยทีจะ
ตอบเลย

"ไม่ต้องทําอะไร แค่รอต่อไปก็พอ จะถึงเวลานันแล้ วล่ะ"

275
มัลโก้ หวั เราะเบาๆ
รอบๆมัลโก้ ก็มีอสูรสามตนอยู่
ถึงจะไม่ดสู เตตัสก็ร้ ูสกึ ได้ ถึงพลังอันน่ากลัวทีซ่อนอยู่
จิงจอกสวรรค์ทีรู้สกึ บรรยากาศแบบนันก็เตรี ยมตัวทีจะต่อสู้
ขนหางก็ตงชู
ั ชนั

"สามตนนันคือ[อสูรแห่งคํามันสัญญา]ของมัลโก้ เหรอ"
"ใช่แล้ ว ตามนันล่ะ จุดสูงสุดของอสูรทัง1500ตนทีจอมมาร
แห่ง[สัตว์ป่า]มัลโคเซียสปกครองอยู่ ก็คือเด็กพวกนียังไงล่ะ"

บางที เจ้ าพวกนีน่าจะเป็ นอสูรระดับAทังหมด แต่ถึงอย่าง

นันในหมูอ่ สูรระดับAก็ถือว่ามีพลังมหาศาลมาก

276
"มัลโก้ บอกไว้ วา่ ปกติแล้ วจะสร้ างอสูรแบบจํากัดเลเวลสินะ"
"รู้เหรอ? เด็กพวกนีน่ะ ทุกคนเป็ นระดับA แถมเกิดมาแบบ
พัฒนาเลเวลได้ ด้วย เป็ นอสูรทีพัฒนาจนสุดขอบเลเวลแล้ ว
ล่ะ ต่อให้ เป็ นระดับSก็จดั การได้ "

ขอบเขตของเลเวลทีเพิมขึน ทีเลเวลเดียวกันอสูรทีเกิดมา
แบบพัฒนาเลเวลได้ เมือเทียบกับอสูรทีเกิดแบบจํากัดเลเวล
นันก็มีสเตตัสทีสุดยอดกว่า นอกจากนันเมือเลเวลถึงจุดสูง
สุดแล้ วก็มีพลังพอทีจะจัดการอสูรทีระดับสูงกว่าอยู่หนึงได้
ในอนาคตแล้ ว จิงจอกสวรรค์ก็คงจะชนะได้ แต่วา่ ตอนนีก็คง
จะเกินมือของเธอ ต่อให้ ใช้ ของทีเอลเดอร์ ดวาร์ ฟสร้ างขึนมา
ปื นลูกซองฉบับปรับปรุงก็ตาม

277
ปื นลูกซองแบบปรับปรุง เรมิงตัน(ฉบับปรับปรุง) ED01S
ความยาว1160mm นําหนัก3.1kg ขนาดลํากล้ อง4เกจ
จํานวนกระสุนสีนัด

เทียบกับเรมิงตันแบบเก่าแล้ วนันยาวขึนนิดหน่อย แล้ วก็มี

ขนาดใหญ่ขนด้
ึ วย
แต่วา่ เพราะเปลียนวัตถุดิบเป็ นมิธริ ลก็เลยมีนําหนักเบาขึน
และด้ วยลํากล้ องทีใหญ่ขนทํ
ึ าให้ ใส่กระสุนได้ แค่สีนัดจาก
เดิมหกนัด แต่เพราะว่าโหลดกระสุนจากซองได้ โดยรวมแล้ ว
ก็คือว่าดีขนึ

แล้ วก็ หมายเลขEDเองก็มาจากเอลเดอร์ ดวาร์ ฟ ผลงาน

อันดับหนึง และSก็ดเู หมือนว่ามาจากคําว่า Shortgun
แล้ วถ้ าแอสซัลท์ ไรเฟิ ลฉบับเอลเดอร์ ดวาร์ ฟเสร็จสมบูรณ์

278
เมือไหร่ ก็คงจะเป็ นED01A

"สมกับเป็ นผู้ติดตามของจอมมารผู้เยียมยอด"
"แค่ตกใจให้ ก็เพียงพอแล้ ว เอาเถอะ ถ้ าเทียบกับเธอแล้ ว ก็
คงประมาณสิบเท่าของตอนทีเธอเห็นอสูรของฉันอีกนะ ทุก
คน ทักทายสิ..."เท่าทีพอควรน่ะนะ""

อสูรทังสามของมัลโก้ ตนหนึงก็เริ มพูดออกมา

เป็ นอสูรทีหัวนันเป็ นสิงโตทีมีแผงคอสีเหลือง ปี กขนาดยักษ์
ของเหยียว แล้ วก็มีหางเป็ นงูสีขาวขนาดใหญ่

"เราคือ ไลโอกริ ฟฟอน มีนามทีท่านจอมมารผู้ยิงใหญ่มลั โค

เซียสตังให้ วา่ โกลกุน่า ลูกจิงจอกเอ๋ย ถึงเจ้ าจะมีพลังทีซ่อน
เร้ นอยู่อีกก็เถอะ แต่เด็กอย่างเจ้ าก็พงพาอะไรมิ
ึ ได้ หรอก"
279
พอได้ ยินเขาพูดแบบนัน จิงจอกสวรรค์ก็เดินไปก้ าวหนึง
อย่างโกรธๆ พร้ อมกับหยิบลูกซองฉบับปรับปรุงขึนมา

"ทีว่าจิงจอกสวรรค์พงพาไม่
ึ ได้ เนียจะลองหน่อยไหมล่ะ?"
"ฮ่ะ ฮ่ะ ฮ่ะ ยิงเดือดง่ายอย่างนีล่ะยิงแสดงว่ายังอ่อนด้ อยนัก
บอกแล้ วใช่ไหมล่ะว่าพึงพาไม่ได้ น่ะ... ลองดูสิ มองดูให้ ด"ี

พอไลโอกริ ฟฟอนพูดออกมา จิงจอกสวรรค์ก็มองรอบๆดู ก็

พบว่าทีบริ เวณคอมีด้ายบางๆทีมองไม่เห็นอยู่
ถ้ าเกิดจิงจอกสวรรค์พงุ่ เข้ าไปล่ะก็หวั คงหลุดออกมา
จิงจอกสวรรค์ตกใจจนตัวเกร็ง ในชัวขณะนันร่างกายก็ถกู ใย
แมงมุมรัดไว้ เหลือไว้ เพียงส่วนทีเหนือจมูกเท่านัน

280
"อือ อือ อือออน"

จิงจอกสวรรค์ทียืนไม่ได้ ได้ แต่ครางออกมา แล้ วเธอทีมอง

จิงจอกสวรรค์ทีกําลังเดือดแบบนันราวกับหนอนแมลง อสูร
รูปร่างหญิงสาวทีอยู่ข้างๆไลโอกริ ฟฟอนก็หวั เราะออกมา
ส่วนทีโผล่ออกมาจากเสือของเธอ แขนขาแบบแมงมุมทังสี
ข้ าง เมือรวมกับแขนขาแบบมนุษย์แล้ วก็เป็ นแปดข้ าง อสูร
แมงมุมทีเป็ นคนใช้ ใยรัดจิงจอกสวรรค์นนเอง
ั
พลังเวทของจิงจอกสวรรค์เพิมขึน เพือทีจะใช้ เวทไฟทีถนัดใน
การเผาใยทีมัดตัวเองไว้ อยู่
แต่ไม่วา่ จะทําถึงไหนก็ไม่สามารถใช้ เวทได้
หญิงสาวทีมีแขนขาแบบแมงมุมก็พดู กับจิงจอกสวรรค์

281
"เปล่าประโยชน์นะคะ ใยของเราน่ะมีดดู ซึมเวทมนตร์ ได้ แล้ ว
ก็นะ จอมมารแห่ง[การสร้ าง] ท่านโพลเคล พึงได้ พบกันครัง
แรกสินะคะ เผ่าของเราก็คืออรักเน่ นามทีนายของเรามอบ
ให้ ก็คืออาโมริ เต้ "

ในตอนทีอสูรแมงมุมประกาศชือ อาโมริ เต้

เสียงปื นก็ดงั ขึน เอลเดอร์ ดวาร์ ฟยิงแอสซัลท์ ไรเฟิ ล
แต่วา่ กระสุนก็ติดใยแมงมุม
ใยแมงมุมนันมีพลังขนาดไหนกันนะถึงกันกระสุนได้ ด้วย

"การโจมตีโดยไม่ลงั เลนัน ไม่แย่เลยนะคะ"

"จะทําบ้ าอะไรกันน่ะ [ดวงตา]ของฉันน่ะสามารถมองใยพวก
นีออกทะลุหมดล่ะ ถึงจะหยุดกระสุนนัดเดียวได้ แต่ถ้ารัว
กระสุนไปก็คงจะหยุดไม่ได้ ฉันสามารถยิงรัวต่อได้ นะ ถ้ าไม่
282
อยากกลายเป็ นซากก็ปล่อยจิงจอกสวรรค์ซะ ถ้ าคิดจะไร้
มารยาทมาล่ะก็ทางนีก็ไม่ลงั เลเหมือนกันนะ"

เอลเดอร์ ดวาร์ ฟเล็งปื นไปทีอาโมริ เต้ ด้วยดวงตาทีไร้ ความ

ลังเล เธอมีสกิล[ดวงตาแห่งความจริ ง]อยู่ ทําให้ สามารถมอง
สิงต่างๆได้ อย่างทะลุปรุโปร่ง

"เป็ นการโจมตีทีรุนแรงน่าดู อย่างนีนีเอง ใยของเรารับการ

โจมตีนนรั
ั วๆไม่ได้ สินะคะ แต่วา่ คุณหนูดวาร์ ฟ ลืมเรื อง
สําคัญไปหรื อเปล่า? ...พวกเรามีอยู่สามคนนะ"

ก่อนทีจะพูดจบก็มีจิตสังหารรุนแรงโผล่มาจากด้ านหลัง
มีอสูรโผล่มาจากเงาของผมแล้ วก็เอากรงเล็บมาจ่อทีคอ
ตังแต่เมือไหร่กนั ทีอสูรตนทีสามหายไปจากข้ างหน้ า แล้ วเข้ า
283
ไปซ่อนในเงาตังแต่ตอนไหนกัน

"เผ่าของข้ าพเจ้ าคือทาร์ ทารอส นามทีนายท่านตังให้ ก็คือคุ

ระยามิขอรับ ดวาร์ ฟตรงนันถ้ าเกิดว่าขยับแม่แต่ก้าวเดียว
ข้ าพเจ้ าคงต้ องขอเชือดคอนีนะขอรับ"

อสูรตนทีสามทีโผล่ออกมา มนุษย์หมาป่ าทีมีขนสีดําบนร่าง

กาย ถึงจะสูงเพียงประมาณหนึงเมตรปลายๆ แต่ก็เป็ นร่าง
กายแบบนักรบทีฝึ กอย่างหนัก
จิงจอกสวรรค์ก็ขยับไม่ได้ เอลเดอร์ ดวาร์ ฟเองทีเห็นผมเป็ น
ตัวประกันก็ได้ แต่กดั ฟั นอย่างเจ็บปวดแล้ วพูดออกมา

"เข้ าใจแล้ ว จะไม่ทําอะไรแล้ วล่ะ แต่วา่ จําไว้ ให้ ดี ถ้ าคนๆนัน

เป็ นอะไรล่ะก็ฉนั จะฉีกนายเป็ นชินๆเลย"

284
ถ้ าเกิดว่ามัลโก้ เอาจริ งล่ะก็ผมคงทําอะไรไม่ได้ เลย
แล้ วไลโอกริ ฟฟอนก็พดู กับจิงจอกสวรรค์ด้วยความภาคภูมิ

"ลูกจิงจอกเอ๋ย ก็เลยบอกแล้ วไงว่าเด็กน่ะพึงพาอะไรไม่ได้

หรอก เจ้ าน่ะเป็ นผู้ติดตามของจอมมารไม่ใช่หรื อ? ถ้ าเจ้ า
สูญเสียความเยือกเย็นอย่างนีแล้ วปล่อยไปตามอารมณ์สดุ
ท้ ายแล้ วก็จะติดกับดักแล้ วไม่อาจจะทําอะไรได้ อีก"

จิงจอกสวรรค์กดั ฟั นแน่นแล้ วจ้ องมองไปยังอสูรของมัลโก้

"คุณหนูดวาร์ ฟเองก็สอบตกนะคะ ถ้ าเชือมันว่ายิงรัวแล้ วจะ

ฝ่ าการป้องกันของเราได้ ก็ควรจะทําก่อนทีจะโดนจู่โจมนะคะ
ไม่อย่างนันก็แค่มอบเวลาให้ ศตั รู การทีปล่อยให้ ทา่ นจอม
285
มารสุดสําคัญโดนเข้ ามาโจมตีเนีย ...การไม่ต้องคิดอะไรก็ถือ
ว่าดีหรื อเปล่าคะ?"

เอลเดอร์ ดวาร์ ฟเองก็กํามือแน่น

อสูรของมัลโก้ แข็งแกร่งจนน่าประหลาดใจ เขียวลากดินสุดๆ
แต่วา่ คงต้ องพอแค่นีแล้ วล่ะ

"แล้ ว มัลโก้ จะเล่นปาหีนีไปถึงเมือไหร่ละ่ ถ้ าเกิดว่านีคือเอา

จริ งล่ะก็ ทางนีก็คงไม่มีทางเลือกทีจะใช้ ไพ่ตายแล้ วนะ?"

มัลโก้ ยิมออกมาทังๆทีผมยังโดนกรงเล็บจ่อคออยู่
อย่างน้ อยผมก็ร้ ูวา่ เธอคิดอะไรอยู่

286
"น่าตกใจจริ งๆทีสถานการณ์แบบนียังพูดแบบนันได้ อีก ก็จริ ง
อย่างทีโพลเคลพูด พอได้ แล้ วล่ะ"

อสูรของมัลโก้ กลับไปทีข้ างๆเธอ

ใยทีรัดจิงจอกสวรรค์อยู่ก็ถกู แก้ ออก

"คุณพ่อ!"

จิงจอกสวรรค์กลับมายืนข้ างๆผม แล้ วก็จ้องมัลโก้ อย่าง

ระแวง

"ไม่เป็ นไรหรอก จิงจอกสวรรค์ มัลโก้ น่ะ..."

287
ก่อนทีผมจะพูดจบ มัลโก้ ก็พดู ต่อออกมา

"จะพูดให้ ฟังเอง การกระทําครังนีก็เพือทีจะให้ พวกนายรู้ตวั

ว่ายังอ่อนต่อโลกนัก ถ้ าเกิดว่าฉันเอาจริ งล่ะก็พวกนายทุก
คนก็คงตายไปแล้ ว ถ้ าเกิดประมาทขึนมาแล้ ว จะบอกว่าขี
ขลาดไม่ได้ แล้ วนะ? สําหรับจอมมารด้ วยกันแล้ วเรื องแค่นีถือ
ว่าเป็ นเรื องปกติ แต่วา่ นะ ถ้ าไพ่ตายทีโพเคลพูดไว้ มีจริ งล่ะก็
บางทีอาจจะลําบากก็ได้ แฮะ"
"จะเป็ นยังไงกันนะ"

ผมมีไพ่ตายอยู่
ไพ่ใบสุดท้ ายทีสร้ างขึนมาร่วมกันเอลเดอร์ ดวาร์ ฟ ทีสร้ างขึน
มาเผือไว้ เวลาทีต้ องเป็ นศัตรูกบั มัลโก้
ถ้ าทําแบบนันล่ะก็สถานการณ์เมือกีก็พลิกได้ แน่

288
"ก่อนทีจะพบจอมมารอืน อยากจะให้ ร้ ูความน่ากลัวของจอม
มารอืนไว้ โดยเฉพาะพวกจอมมารเก่าๆแล้ ว ถึงสิงทีฉันทํา
ตอนนีจะไม่มีอะไร แต่อยากจะให้ จําเรื องนีให้ ดีๆ ไม่งนนาย
ั
จะเป็ นฝ่ ายทีโดนเขมือบเอาได้ "
"ตอนนีก็เจ็บจนจําฝั งในร่างกายเลยล่ะ"

จิงจอกสวรรค์กบั เอลเดอร์ ดวาร์ ฟเองก็ยงั มีประสบการณ์ไม่

เพียงพอทีจะใช้ พลังของตัวเองอย่างเต็มที
การต่อสู้ทีมาจากข้ างหน้ าเอง การทีโดนบุกล้ อมแบบตอนนี
เองก็ดี
ผมเองทีไม่ร้ ูสกึ ถึงอสูรทีบุกมาจากเงาเองก็น่าอับอาย เรื องที
ต้ องปรับปรุงมีอีกมากมายเลย

289
"บทเรี ยนจบลงแล้ วล่ะ อ๊ ะ ถึงเวลาแล้ วสิ ในทีสุดก็มาถึงแล้ ว
[งานราตรี ]ยังไงล่ะ"

ช่วงเวลาเดียวกับคําพูดนัน
ก็มีเสียงดังขึนมาในหัว

[บุตรแห่งดวงดาราเอ๋ย ถึงเวลาแล้ ว จงมารวมตัวกัน จงเปล่ง

ประกาย และจงแสดงตัวตนของตัวเองออกมา]

เป็ นเสียงทีน่าคิดถึง
บุตรแห่งดวงดารา เป็ นเสียงทีทําให้ ร้ ูสกึ ดีแปลกๆ
สติออกห่างออกไป
จิงจอกสวรรค์กํามือผมแน่น พอกํากลับไปจิงจอกสวรรค์ก็ยิม

290
ออกมา
แล้ วสติก็หายไป

ผมลืมตาขึนมา
ฟ้าสีคราม แล้ วก็ไม่ฟ้าสีครามแบบทีคุ้นเคย เป็ นสีฟ้าแบบนํา
ทะเล

ดวงดาวส่องประกาย เป็ นสีตา่ งๆทียากจะพรรณนา

พอมองไปรอบๆ ก็เป็ นสวนทีงดงาม แต่ก็ รู้สกึ ถึงความไร้ ชีวิต
จากทีไหนสักแห่ง
ของแบบนีไม่มีทางอยู่ในโลกธรรมดาแน่ ทีนีคือโลกทีใครสัก

291
คนสร้ างขึนมา

พอมองไปข้ างหน้ าแล้ วก็ร้ ูสกึ ประหลาดใจ

สิงนันคือพระราชวังสีขาวบริ สทุ ธิทีงดงาม ยิงใหญ่ แล้ ว
ศักดิสิทธิ
แล้ วมัลโก้ ทีไม่ร้ ูวา่ มาอยู่ข้างๆตังแต่เมือไหร่ก็พดู ขึนมา

"ทีนันก็คือสถานทีทีผู้สร้ างของพวกเราเหล่าจอมมารอาศัย
อยู่ ตําหนักจอมมารยังไงล่ะ"

ตอนนี สถานทีนันทีมี[งานราตรี ]ทีจอมมารทุกตนมารวมตัว

กันก็ได้ เปิ ดขึน
-------------------------------------------------------------------------
-------------------------------------------------------------------------
292
-------------
Ch.18 - ตอนที17 [สงคราม]

ภายในตําหนักจอมมาร เป็ นของประดับดับหรูหราไม่จากที

เห็นจากภายนอก
เพดานสูง เครื องเรื อนต่างๆก็เป็ นของชันหนึง
พอเข้ าไปก็มีเมดออกมา

พวกเธอไม่ใช่มนุษย์ แต่เป็ นซัคคิวบัส

เรื องทีทีนีมีซคั คิวบัสก็ทําให้ ร้ ูสกึ แปลกๆอยู่
บางทีคงมีไว้ สําหรับเวทเคลือนย้ ายล่ะมัง

"ว้ าว คุณพ่อ กระถางนัน ดูดีสดุ ๆเลยอะ"

293
"สําหรับฉันก็มีแต่ของน่าเบือ มีแต่ของทีไม่มีคา่ สําหรับวิจยั "

สาวน้ อยหูจิงจอก จิงจอกสวรรค์มองไปรอบๆอย่างสนอก

สนใจ กลับกัน สาวน้ อยอกกระดานผมสีเงิน เอลเดอร์ ดวาร์
ฟกลับได้ แต่หาวออกมา

ถึงจะทําท่าทีแบบนัน แต่ทงคู
ั ก่ ็ไม่ลืมทีจะระวังสิงต่างๆรอบ
ตัวอยู่ตลอด
ดูเหมือนบทเรี ยนของมัลโก้ จะเห็นผลแล้ ว

พอเดินไปสักพัก ก็มีประตูขนาดยักษ์ ทีดูงดงามตังอยู่

หน้ าประตูมีคนต้ อนรับอยู่ พอได้ ฟังคําอธิบาย และถูกซัคคิว
บัสบอกมาว่าให้ พาอสูรไปด้ วยได้ สามตน ผมก็เลยเรี ยกสเกล
ตันหนึงตนออกมาจาก[คลัง]
294
สเกลตันทีหัวดีทีสุด เอสของสเกลตันทีผมเรี ยกในใจว่าคุณสุ
เกะ
ซัคคิวบัสก็ทําหน้ าตกใจ
ก็นะ เรื องปกติ แล้ วก็ผมเองก็คิดเรื องการเปิ ดตัวต่อจากนีไว้
แล้ ว

สามตนทีว่า ตามจริ งแล้ วต้ องเป็ นอสูรทีคิดจะให้ เป็ น[อสูร

แห่งคํามันสัญญา]แน่ๆ
หรื อก็คือ เป็ นสถานทีสําหรับแสดงพลังอันยิงใหญ่ทีตัวเอง
เชือใจให้ เห็น
ถ้ าพาสเกลตันราคา20DPทีใครๆก็ซือได้ ไปล่ะก็ คงโดน
หัวเราะแย่
แต่วา่ อย่างนันล่ะดี
295
"จิงจอกสวรรค์ เอลเดอร์ ดวาร์ ฟ ช่วยอดทนกับรอบข้ าง
หน่อยนะ ถึงจะถูกดูถกู ก็ช่วยทนไว้ หน่อย"

ผมขอร้ องทังสองคน
จิงจอกสวรรค์ตกลงอย่างแข็งขัน เอลเดอร์ ดวาร์ ฟเองก็พยัก
หน้ าเบาๆ
แล้ วเดินเข้ าไปในห้ อง

ภายในห้ อง มีเสียงดนตรี เบาๆสบายๆ โดยมีอสูรรูปร่าง

มนุษย์เป็ นผู้เล่น

296
อาหารกับเหล้ าชันยอดเองก็มีเป็ นภูเขา ไม่วา่ อันไหนก็ชวน
ให้ นําลายไหล

ทีๆอยู่ตรงนีมีแค่เหล่าจอมมารกับเหล่าอสูรลูกน้ องเท่านัน
เท่าทีดูรอบๆแล้ ว ก็พอแยกจอมมารกับอสูรออกอยู่
จอมมารมีตงแต่
ั พวกทีดูเหมือนมนุษย์แบบผมไปจนถึง
มนุษย์มงั กร มนุษย์สตั ว์ หลากหลายรูปแบบ

แต่วา่ สิงทีเหมือนกันก็คือจอมมารทุกตนจะเดินสองขาได้ มือ

ทังสองก็สามารถควบคุมได้ อย่างซับซ้ อน หรื อก็คือ มีแต่แบบ
ทีคล้ ายมนุษย์

เรื องนีต้ องมีความนัยอะไรแฝงอยู่

ขณะทีกําลังคิด พอผมออกเดินออกไปจอมมารทังหลายก็
297
รวมสายตามาทีผม

จอมมารหน้ าใหม่ ถ้ าดูจากอสูรทีพามาด้ วยก็จะทําให้ ร้ ู

ประเภทของจอมมารตนนันได้
จะไม่คิดถึงเรื องประเภททีพาติดตัวมาด้ วยไม่ได้ เด็ดขาด

"อะฮะฮะฮะฮะฮะ หมอนัน แม่งพกสเกลตันมาด้ วยว่ะ"

"อสูรตนอืนก็เลเวลแค่ประมาณ30 ก็คงจะเป็ นอสูรระดับตําๆ
ล่ะนะ"
"จิงจอกราตรี กบั ดวาร์ ฟ? น่าสงสารจริ งๆทังผู้ปกครองทังตัว
เองก็เหรี ยญระดับBเหรอเนีย แล้ วยังดวงไม่ดีอีก"

จอมมารครึงหนึงมองผมแล้ วระเบิดเสียงหัวเราะออกมา

298
จิงจอกราตรี กบั ดวาร์ ฟคืออสูรระดับC พวกนันคิดว่าผม
[ผสม]เหรี ยญระดับBเข้ าด้ วยกัน แล้ วก็ดวงซวยได้ อสูร
ระดับCสินะ
เจ้ าพวกนีก็เป็ นแค่ปลาซิวปลาสร้ อย

จอมมารน่ะมีพลังทีจะดูเลเวลของอสูรอยู่ ยิงถ้ าเลเวลสูง ก็

จะสามารถดูข้อมูลอย่างอืนนอกจากเลเวลได้ ด้วย
ยิงอสูรทีมีระดับสูง การจะอ่านข้ อมูลก็ยิงต้ องมีเลเวลสูง

หรื อก็คือ ถ้ าตกกับดักทีผมวางไว้ โดยใช้ สเกลตันเป็ นตัว

หลอกทําให้ ดพู ลังของจิงจอกสวรรค์กบั เอลเดอร์ ดวาร์ ฟไม่
ออก ก็แค่พวกจอมมารชันสาม
พวกทีน่ากลัวน่ะ...

299
"เห น่าสนุกดีนี"
"ทําได้ ยงั ไงกันนะ?"
"หลังจากนีท่าทางจะสนุกนะเนีย"

พวกทีรู้ตวั ตนของจิงจอกสวรรค์กบั เอลเดอร์ ดวาร์ ฟ พวก

จอมมารทีควรจะต้ องระวัง
ถ้ าไม่เข้ าหาอย่างระวังคงจะถูกจัดการได้
พอมองไปรอบๆก็พบมัลโก้ กําลังคุยกับจอมมารอืนอยู่
มัลโก้ มองมาทางนีด้ วยสายตาเย้ าหยอกแล้ วกลับไปคุยต่อ
โดยไม่คิดจะมาช่วย จะให้ ผมพยายามด้ วยพลังของตัวเอง
สินะ

300
ได้ คยุ กับจอมมารต่างๆในโรงเต้ นรํ า
พวกจอมมารปลาซิวปลาสร้ อยทีมองเหยียดผม ก็มาขอแลก
เหรี ยญออริ จินลั ของผมกับเหรี ยญเลียนแบบของตัวเอง

ดูเหมือนว่าจะคิดว่าเหรี ยญของผมจะมีระดับตําแล้ วสินะ

พวกนีเป็ นพวกทีไม่ระวังตัว และถึงจะเพียงน้ อยนิดแต่ก็พอมี
ข้ อมูลอะไรอยู่ แค่ยอมอะไรนิดหน่อย ก็เอามาข้ อมูลมาให้
แล้ ว

ตรงกันข้ ามพวกจอมมารทีมองความสามารถของจิงจอก
สวรรค์กบั เอลเดอร์ ดวาร์ ฟออก ทุกคนต่างก็แสดงท่าทีสนใจ
ผม แต่ก็อดใจไว้ แล้ วไม่เข้ ามาคุยกับผม
พอคิดแบบนัน พวกงีเง่าตัวเป้งก็มาหาผม
301
"นายน่ะ ทําไมถึงเอาอสูรอ่อนด้ อยแบบนันมากันน่ะ? น่า
สงสารจัง ฉันจอมมารผู้ยิงใหญ่ในอนาคต ท่านสโตรัสแห่ง
[สายลม] ขอทําทานให้ คะ่ "

เด็กสาวผมสีเขียว
มีเสียงพูดไปทัวว่าเธอคือ[สายลม]
ผมนึกถึงทีมัลโก้ เคยพูด ธาตุองค์ประกอบทังสี เหรี ยญของ
[แผ่นดิน][ไฟ][สายลม][นํา] มีเพียงแค่[สายลม]เท่านัน ทีไม่
เคยมีจอมมารทีมีธาตุนีปรากฏออกมา

ธาตุองค์ประกอบทังสีนันโดยทัวไปแล้ วจะมีพลังทีแข็งแกร่ง
ระดับสูงมากๆอยู่ ทังยังอยู่ในระดับAโดยไม่ต้องสงสัย ทําให้
ผู้ทีมีอยู่ตกเป็ นเป้าของความอิจฉาต่างๆ

302
เพราะฉะนันเด็กสาวทีเกิดมาพร้ อม[สายลม]ก็ไม่แปลกเลยที
จะคิดว่าตัวเองคือผู้ทีถูกเลือก

"ทําทาน?"
"ใช่แล้ ว รับ[สายลม]ของฉันไปสิคะ ถึงจะเป็ นของเลียนแบบ
แต่ก็มีพลังระดับBเชียวนะ ไปสร้ างอสูรดีๆมาซะสิ"

เธอโยนเหรี ยญเลียนแบบของ[สายลม]มา ผมก็รับเอาไว้

ถึงจะเป็ นของเลียนแบบ แต่ก็ต้องขอขอบคุณทีให้ [สายลม]ที
ผมยังไม่มีละ่ นะ แต่วา่ ถ้ าแค่รับมาความภาคภูมิใจของผมก็

303
คงจะรับไม่ได้
ถ้ าชิงมาด้ วยกลยุทธ์ก็วา่ ไปอย่าง แต่รับมาเพราะทําทานเนีย
มันไม่ใช่จริ งๆ

"ขอบคุณ ถ้ าอย่างนัน ผมจะให้ นีละกัน"

เพือเป็ นการแลกเปลียนผมโยนเหรี ยญเลียนแบบของ[เพลิง]

ไปให้
เหรี ยญ[เพลิง][คน][ดิน][เล่นแร่แปรธาตุ]ทังสีเดิมทีก็เป็ น
ระดับA เพราะฉะนันถึงเป็ นของเลียนก็คิดว่าน่าจะมีคนต้ อง
การอยู่

"นีคืออะไร?"
"การแลกเปลียนไง ผมเองก็ถือว่าจอมมารทีเกิดมาพร้ อมกัน
304
เป็ นคูแ่ ข่ง การจะรับมาเพราะทําทานก็คงจะไม่ดีแน่ ถ้ าเป็ น
เหรี ยญนันก็คงพอแทนกันได้ นะ"

ไม่ร้ ูวา่ คําพูดของผมไปกระตุกต่อมอะไร จอมมารสีเขียว

[สายลม]สโตรัสก็เส้ นเลือดปูดขึน

"คูแ่ ข่งเหรอ? ทังทีให้ กําเนิดได้ แค่อสูรระดับนันเนียนะ? คิด

จะเป็ นคูแ่ ข็งกับผู้ทีมีเหรี ยญระดับAแบบฉัน? น่าหัวเราะ
จริ งๆเลยนะคะ"
"ระดับนัน? ทางนันน่ะสิทีน่าแปลก ทําไมกันนะ คนทีใช้
อสูร"ระดับนัน"ถึงมาดูถกู อสูรของผมได้ ละ่ ? ถ้ าสู้กนั ล่ะก็ผม
ขอสักหนึงนาทีก็พอแล้ วล่ะมัง?"

อสูรทีสโตรัสพามาด้ วยทังสามตน

305
พังพอนสายลม ม้ าทีมีปีก แล้ วก็อสูรทีรูปร่างเหมือนนางฟ้า
ผมทีดูข้อมูลละเอียดของอสูรได้ ถึงแค่ระดับD ก็ร้ ูแค่เลเวล
เท่านัน

แต่วา่ มีตนเดียวทีเลเวล65 อีกสามตนทีเหลือเป็ นหกสิบ

ปลายๆ ถ้ าเป็ นแบบพัฒนาเลเวลล่ะก็การจะเก็บเลเวลใน
เวลาสันๆแบบนีมันเป็ นไปไม่ได้ เพราะฉะนันนันคือระดับA
หนึงตนกับระดับBอีกสองตน

"ของฉัน มาดูถกู [อสูรแห่งคํามันสัญญา]ของฉันสินะยะ... ยก

โทษให้ ไม่ได้ นายน่ะ ชืออะไร"
"จอมมารแห่ง[การสร้ าง] โพลเคล"
"ฉันคือจอมมารแห่ง[สายลม] สโตรัส เรื องทีมาหาเรื องฉันจะ
ต้ องเสียใจทีหลังแน่ๆย่ะ"

306
รอบข้ างเต็มไปด้ วยเสียงซุบซิบ
พวกจอมมารปลาซิว มองมาทีผม แล้ วพูดแต่วา่ ตายแหงๆ
ทําตัวเองนะแก
กลับกันจอมมารทีดูแข็งแกร่งกลับมองพวกผมด้ วยความ
สนใจ
ก็นะ ถ้ าจะสู้ละ่ ก็เพียงพอแล้ วล่ะ
ถึงจิงจอกสวรรค์กบั เอลเดอร์ ดวาร์ ฟจะเป็ นระดับS เลเวล
ตอนนีก็ยงั คงตําอยู่ แค่ส้ กู บั อสูรกับอสูรระดับAทีเกิดมาแบบ
จํากัดเลเวลโดยสเตตัสเปล่าก็คงลําบาก แต่ด้วยสกิลชันยอด
กับพลังของอาวุธสุดร้ ายกาจอยู่ละ่ ก็ แค่นีเพียงพอแล้ ว
แต่วา่ ถ้ าเพิมอีกสักสิบกว่าเลเวลก็จะตามทันแล้ ว หลังจาก
นันก็มีแต่จะจัดการได้ อย่างสบายๆ

307
◇

แล้ วเวลาก็ผ่านไป
ในช่วงนันก็ได้ แลกเหรี ยญเลียนแบบไปมากมายแล้ วก็ไม่ได้
เหรี ยญออริ จินลั เลย
ถ้ าเกิดในเวลาทีเหลือยังไม่ได้ อีกล่ะก็

ถ้ าไปแลก[การสร้ าง]กับพวกจอมมารทีแข็งแกร่งล่ะก็บางที
ผมคงจะได้ มาแน่ แต่ผมก็ต้องปิ ดปากไว้ เพราะไม่มีอะไร
รับประกันว่าจอมมารพวกนันจะไม่มาฆ่าผม ไม่งนคงจะ
ั
กลายเป็ นโศกนาฏกรรมแน่ๆ

308
พอคิดแบบนัน สติผมก็ลอยหายไป
พอรู้ตวั ก็มาอยู่บนแท่นยืนแล้ ว
นอกจากผมแล้ วมีอีกเก้ าตน หนึงในนันก็คือสโตรัสทีพึง
ทะเลาะกันมา
สายตาของจอมมารในทีแห่งนี มารวมทีทังสิบตนบนแท่นยืน
นี

[เหล่าบุตรแห่งดวงดาราเอ๋ย ณ ทีแห่งนีบุตรแห่งดวงดาราตน
ใหม่ได้ ถือกําเนิดขึนมาแล้ ว]

เสียงทีดังขึนอีกครัง คือเสียงทีได้ ยินตอนทีมาทีนี

[เอาล่ะ จะไม่มาแสดงความยินดีให้ กบั ประกายแห่งดวง

309
ดาราใหม่กนั หรื อ]

จอมมารทังหลายหยิบจอกสาเกขึนมา
ผมเองพอรู้ตวั ก็มีจอกสาเกโผล่ขนมาในมื
ึ อ

[ขอแสดงความยินดีด้วย!]

แล้ วก็ดืมสาเกไปทังๆทียงั ไม่ได้ คิดอะไร

อร่อย อร่อยเกินไปแล้ ว สาเกนี ความรุ่มร้ อนแปลกๆทีพุง่
ออกมาจากภายใน รู้สกึ พลังใหม่ๆทีพุง่ พ่านออกมา

[ถ้ าอย่างนัน มีเรื องทีคิดจะมาบอกให้ กบั ทุกๆตน ในทุกๆปี

จนกว่าจะถึงเวลาตังตัว การสร้ างดันเจียนนันถือเป็ นข้ อห้ าม]

310
ผมเองก็ได้ ยินมา
หลังจากเรี ยนรู้ครบหนึงปี แล้ ว ก็จะออกไปสร้ างดันเจียนของ
ตัวเองข้ างนอกได้

[แต่วา่ ถ้ าทําอย่างนันก็เป็ นเวลาทีน่าเสียดาย เพราะฉะนัน

ขออนุญาตให้ สร้ างดันเจียนได้ ณ ทีแห่งนี]

จอมมารทังหมดต่างส่งเสียงคุยไปมา
จากในนันมัลโก้ ก็ยกมือขึนมา

[จอมมารแห่ง[สัตว์ป่า]มัลโคเซียส อนุญาตให้ ถามได้ ]

[ค่ะ ท่านผู้สร้ าง ฉันขอค้ านค่ะ พวกเขานันยังเด็กอยู่ แถมยัง

311
อ่อนต่อโลก ถ้ าเกิดถูกทําลายคริ สตัลขึนมา ก็จะเสียพลังไปสิ
คะ]

เรื องนันไม่ผิดพลาดแน่
ก็เพราะ กําลังรบก็ยงั ไม่มี DPก็ยงั มีไม่พอ
ภายในหนึงปี นี ต้ องเป็ นช่วงเวลาสําหรับหาความรู้ สะสมDP
แล้ วก็รวบรวมกําลังรบแท้ ๆ
ในตอนนีถึงจะสร้ างสร้ างดันเจียนขึนมา ก็เป็ นได้ แค่เพียง
เหยือของพวกมนุษย์หรื อจอมมารตนอืนเท่านัน

[เป็ นเด็กดีจริ งๆเลยนะ มัลโคเซียส แต่วา่ หาได้ ต้องห่วงไป

จนกว่าจะตังตัวได้ หลังจากหนึงปี แล้ ว การบุกโจมตีดนั เจียน
ของจอมมารใหม่ ถือเป็ นข้ อห้ าม]

312
นันถือว่าช่วยได้ มาก
ถ้ าจอมมารเก่าๆคงไม่ไหว แต่ถ้ามีแค่จอมมารใหม่ละ่ ก็
ป้องกันได้ แน่
ปั ญหาก็เหลือแค่ตวั ตนของพวกผู้กล้ า ดูเหมือนเรื องนันถ้ าไม่
ไปทําร้ ายพวกมนุษย์ก่อนก็จะไม่มาทําอะไรให้

[แล้ วก็ จนกว่าจะถึงเวลาตังตัวได้ ถึงจะเสียดันเจียนไป แต่

พอครบเวลาตังตัวหนึงปี แรกแล้ วก็จะมอบคริ สตัลใหม่ให้ ]

เหล่าจอมมารใหม่ตา่ งก็ร้ ูสกึ ตืนเต้ น

เพราะนันคือตัวช่วยทีสุดยอดมาก

แต่วา่ ถ้ าถูกทําลายคริ สตัลยังไงก็ไม่ใช่วา่ จะไม่เป็ นไร

313
หรื อก็คือ ถ้ าแค่เสียเวลาในการสร้ างดันเจียนเปล่าก็คงแค่นนั
แต่DPทีเก็บมาก็หายไปด้ วย
แถมกลายเป็ นสร้ างระดับความแตกต่างกับจอมมารอืนอีก

แล้ วก็อย่างทีมัลโก้ บอก ถ้ าถูกทําลายคริ สตัลก็จะเสียพลัง

ของจอมมารทังหมด
ในระหว่างทีรอคริ สตัลใหม่ ทังการ[ปลดปล่อย]เหรี ยญหรื อ
สร้ างอสูร หรื อแลกDPก็ไม่สามารถทําได้ ทงนั
ั น
แล้ วก็อีกเรื องหนึง... บางทีอสูรทีให้ กําเนิดมาทังหมดก็จะ
หายไป เรื องนันถึงจะได้ คริ สตัลใหม่มาก็อาจจะไม่ได้ คืนมาก็
เป็ นได้

[แต่วา่ ถ้ าให้ มากเกินไปก็คงจะไม่ร้ ูสกึ เครี ยดอะไร เหล่าจอม

มารใหม่เอ๋ย จะสู้กบั จอมมารใหม่ด้วยกันก็ได้ จงกลืนกิน

314
แล้ วชิงพลังกัน บุกทําลายดันเจียนของจอมมารอืน ชิงพลัง
มา จนกว่าจะถึงเวลาตังตัวจงมีสงครามสักหนึงครัง นีคือข้ อ
บังคับ]

เป็ นแบบนีล่ะ
ดูเหมือนว่าพระเจ้ าจะต้ องการให้ พวกผมมาสู้กนั
ยิงกว่านันนอกจากเรื องทีถึงเวลาตังตัวแล้ วจะได้ คริ สตัลใหม่
มา เรื องทีจะได้ พลังของจอมมารทีทําลายคริ สตัลมีแต่จะทํา
ให้ เกิดความวุน่ วาย
อีกฝ่ ายก็คงคิดเหมือนกัน มีแต่จะกลายเป็ นการฆ่าฟั นกันอัน
แสนน่าสะพรึงกลัว

[จอมมารใหม่เอ๋ย จะหยิบยืมความรู้ความสามารถของจอม
มารเก่า แล้ วสร้ างดันเจียนของตัวเองก็ได้ จบแค่นีล่ะ... ไม่สิ

315
มาเล่นกันอีกสักอย่างเถอะ]

เหล่าจอมมารใหม่ก็สง่ เสียงตกใจออกมา
อยู่ๆในมือก็ร้อนขึน ทีอยู่ในมือก็คือเหรี ยญแห่ง[การสร้ าง]
โดยไม่สนใจข้ อจํากัดเรื องสร้ างได้ เดือนละครัง อยู่ๆก็ปรากฏ
ออกมา

[เหรี ยญนีคือบริ การพิเศษ เป็ นของขวัญเปล่าๆเลย แล้ วก็

สําหรับกลุม่ แรก มาก่อ[สงคราม]แบบง่ายๆทีนีกันเถอะ
สร้ างดันเจียนแบบเรี ยบๆ แล้ วก็ทําลาย[คริ สตัลปลอม]ของ
กันและกัน! ของแลกเปลียนก็คือเหรี ยญทีได้ ไปตอนนี! ถ้ า
ชนะก็ได้ เหรี ยญไป ถ้ าแพ้ ก็จะเสียเหรี ยญของตัวเองไป!]

จอมมารใหม่ตา่ งก็เสียขวัญ

316
การทีถ้ าชนะแล้ วจะได้ เหรี ยญฝ่ ายตรงข้ ามมาถือว่าดีมาก
แต่วา่ ถึงจะบอกว่าเป็ นการเล่น แต่พอคิดว่าต้ องแสดงสิงที
เก็บไว้ ให้ ทกุ คนในทีนีเห็น แถมถ้ าแพ้ ก็ต้องยกเหรี ยญออริ จิ
นัลให้ อีกฝ่ ายอย่างขัดขืนไม่ได้
ถ้ าปล่อยไว้ โดยไม่ทําอะไรก็ได้ เหรี ยญมาหนึงเหรี ยญฟรี ๆ
ไม่มีความจําเป็ นใดๆทีจะต้ องหาอันตรายเข้ าตัวไม่ใช่หรื อ
ไง?

ผมเข้ าใจความคิดนันดี
แต่วา่ ผมลังเลไม่ได้ ถ้ าไม่ส้ ทู ีนีก็ไม่มีทางเลือกอืนแล้ ว
ปั ญหาก็คือจะสู้กบั จอมมารตนไหน ต้ องรวบรวมข้ อมูลว่า
จอมมารใหม่ตนไหนใครมีเหรี ยญแบบไหนอยู่จากในปาร์ ตนีี
ให้ ได้
ไม่มีเวลาให้ มาคิดมาก มีแค่คนทีลงมือก่อนเท่านันทีจะได้
317
โอกาสนีไป

อยู่ๆจากในกลุม่ พวกเรา ก็มีคนๆหนึงทีเริ มขยับมาตังแต่

เมือกี
จอมมารแห่ง[สายลม] สโตรัส

เธอจ้ องมาทีผม แล้ วก็เปิ ดปากออกมา

อย่างนีนีเองจะแก้ แค้ นเรื องทีผมทําให้ อายสินะ
รู้สกึ อยากแกล้ งขึนมาแล้ วสิ

"[การสร้ าง]..."
"จอมมารแห่ง[สายลม] สโตรัส ผมขอประกาศสงครามกับ
เธอ"

318
[ถ้ าอย่างนัน การแสดงนีก็จะเป็ นสงครามระหว่างจอมมาร
แห่ง[การสร้ าง]โพลเคลกับจอมมารแห่ง[สายลม] สโตรัส]

ผมประกาศสงครามก่อนทีเธอจะพูด
ทังทีจะทําเท่ แต่กลับโดนหักหน้ าก่อนทําให้ สโตรัสตัวสัน
แล้ วผมก็ยิมใส่เป็ นการเติมนํามันใส่ความโกรธของสโตรัส
เดือดง่ายจริ งๆ เป็ นคนทียัวง่ายๆจริ งๆนะ ถ้ าชนะศึกนีล่ะก็ ก็
จะได้ เหรี ยญออริ จินลั ระดับAของ[สายลม]มาครอบครอง
เท่านีก็จะสามารถสร้ าง[อสูรแห่งคํามันสัญญา]อีกตนได้ แล้ ว
เอาล่ะ สงครามของจอมมารครังแรก จะสู้ยงั ไงดีนะ
-------------------------------------------------------------------------
-------------------------------------------------------------------------
-------
Ch.19 - ตอนที18 การสร้ างดันเจียนครังแรก
319
ในการแสดงนีเป็ นการจัด[สงคราม]แบบง่ายๆกับจอมมาร
แห่ง[สายลม]สโตรัส
ตอนนีผมกําลังเตรี ยมตัวสําหรับ[สงคราม]อยู่ในห้ องส่วนตัว
ทีได้ รับมา

ถึงจะบอกว่าห้ องส่วนตัวแต่ก็กว้ างเป็ นบ้ าเลย รัศมีน่าจะ

หลายกิโล ไม่มีเพดานไม่มีกําแพง เป็ นแค่มิติสีขาว
ทีนันมีผมกับลูกน้ องทีพึงพาได้ อย่างจิงจอกสวรรค์ เอลเดอร์
ดวาร์ ฟ คุณสุเกะ แล้ วก็ผ้ ปู กครอง หนึงในจอมมารทีแข็ง
แกร่งทีสุด จอมมารแห่ง[สัตว์ป่า]มัลโคเซียส

"เอาล่ะ จะสร้ างดันเจียนละนะ แค่ได้ ลองสร้ างดันเจียนดูก็

ไม่แย่เลยนะเนีย"

320
"โพลเคล ถึงคิดว่าจะกังวลอยู่ แต่ดทู า่ ทางแล้ วคงไม่เป็ นอะไร
สินะจะได้ วางใจหน่อย ถ้ าอย่างนันก็ลองทดลองทําอะไร
หลายๆอย่างดูสิ"

เพราะว่ายังไงก็แค่การแสดง ทังคูก่ ็เลยไม่มีอะไรต้ องเสีย

ส่วนกฎก็ง่ายๆ
ภายในหนึงชัวโมงหลังจากนี สร้ างดันเจียนแล้ วก็จดั วางอสูร
ลงไป
แล้ วก็พอเชือมทางเข้ าของดันเจียนทังสองแล้ ว[สงคราม]ก็จะ
เริ มขึน

ถ้ าทําลายคริ สตัลทีอยู่ในห้ องลึกสุดของดันเจียนได้ ก่อนก็

ชนะ
แต่วา่ ข้ อจํากัดก็คือDPทีจะต้ องใช้ คราวนีต้ องเป็ นDPทีได้
321
มา10,000DPเท่านัน ห้ ามใช้ DPของตัวเองเด็ดขาด
แต่ของอืนๆรวมถึงอสูรทีไม่ใช่DPสามารถเอามาใช้ ได้
ทุกอย่าง

ส่วนทีได้ มาก็สามารถใช้ ได้ ตามใจชอบ DPทีเหลือกับดัน

เจียนทีสร้ างขึนมาสําหรับการต่อสู้นีจะถูกเก็บคืนหลังจากที
[สงคราม]จบลง
แล้ วก็ดเู หมือนว่าในการต่อสู้ครังนีอสูรทีตายก็จะกลับมาได้
ด้ วย

"จอมมารแห่ง[กาลเวลา] ดันทาเลียนเหรอ"

ด้ วยคําสังของผู้สร้ าง จอมมารทีชือดันทาเลียน เลยให้ ความ

ช่วยเหลือใน[สงคราม]ครังนีด้ วย
322
สําหรับเขาแล้ วภายในเวลาสามชัวโมง ภายในขอบเขตของ
เขาจะสามารถทีจะนําเวลาของทุกสิงกลับคืนมาได้
แล้ วก็สงครามครังนีมีเวลาจํากัดสองชัวโมง
หรื อก็คือ สุดท้ ายแล้ วทุกสิงจะกลับมา แม้ แต่อสูรทีตายไปก็
กลับมา
แต่วา่ นอกนันทุกอย่างทังความทรงจําการต่อสู้ทงDPที
ั ได้
จากการจัดการอสูร แล้ วก็คา่ ประสบการณ์ตา่ งๆก็ยงั คงเหลือ
อยู่

บางที ทังพลังในฐานะจอมมาร ทังพลังของเหรี ยญเอง [กาล

เวลา]ต้ องเป็ นของทีแข็งแกร่งสุดๆแน่ๆ
เป็ นของทีอยากจะได้ มาจริ งๆ

"แล้ วนายอยากจะสร้ างดันเจียนแบบไหนกันล่ะ?"

323
มัลโก้ อยู่เพือคอยช่วยเหลือผมทีไม่เคยสร้ างดันเจียน

"เรื องนันน่ะ ตัดสินใจไว้ แล้ วล่ะ[เราจักร้ อยเรี ยง]"

ผมพูดคําพูดทีมีพลังนันออกมา หนังสือของจอมมารก็
โผล่ออกมา
แล้ วก็ไปทีหน้ า ก็มีรายการการสร้ างดันเจียนออกมา

"ก่อนอืนก็ดนั เจียนให้ เป็ นรูปแบบถําละกันนะ"

รูปร่างภายนอก ผมเลือกรูถําทีไม่มีอะไรแปลกเป็ นพิเศษ

เหตุผลทีซือก็มีอย่างเดียว ถูก แค่นนล่
ั ะ

324
ภายในห้ องขาวๆก็มีดินเรี ยกเป็ นภูเขา แล้ วถําก็โผล่ออกมา
ภายในรูนนมื
ั ด ราวกับว่าจะไปไหนต่อไหนได้
ดันเจียนของจอมมารเป็ นทางเข้ าไปสูต่ า่ งมิติ ไม่เกียวกับ
สภาพทีมองเห็น

"อืม ยอดเยียมยอดเยียมส่วนทีต้ องประหยัดก็ต้องประหยัด

สินะ ถ้ าจะให้ ภายนอกดูน่าสนใจล่ะก็ ก็ต้องจ่ายDPขึนอีก
นิดหน่อย เพราะอย่างนันอย่างนีล่ะดีแล้ ว"
"เรื องนันจะยังไงนะ? ถ้ าไม่คิดเรื องเรี ยกแขกล่ะก็"
"...นายนี เป็ นมือใหม่จริ งเหรอ?"

สิงทีผมพูดนันเกียวกับส่วนทีไว้ สําหรับเรี ยกมนุษย์มา

325
รูทีไม่มีอะไรแปลก กับดันเจียนรูปปราสาททีมีบรรยากาศ
อะไรสักอย่าง ข้ อหลังก็ต้องชวนคิดให้ มีของอย่างอสูรและ
สมบัติมากกว่าอยู่แล้ ว

โดยเฉพาะดันเจียนทียังไม่มีชือเสียงอะไร ถ้ าไม่ดงึ ดูดด้ วยรูป

ลักษณ์ภายนอกก็คงอยู่ไม่ได้

"เอาเถอะ แค่ใช้ สําหรับ[สงคราม]ครังนีเท่านันเองจะยังไงก็

ช่างล่ะนะ ผมเองก็ทมุ่ สุดล่ะ จะลองสร้ างดันเจียนสุดน่ากลัว
ขึนมาให้ ด"ู

เป็ นดันเจียนแบบใช้ แล้ วทิง เลยสร้ างแบบทีไว้ ใช้ สําหรับการ

ฆ่ากันเลยก็ได้
ปกติแล้ ว ต้ องสร้ างดันเจียนสําหรับให้ มนุษย์เข้ ามาล่าได้

326
อย่างสนุกสนาน แต่ตอนนีไม่ต้องไปสนใจอะไร
ขอแค่คิดเรื องการทําลายล้ างก็พอแล้ ว

"หึหึ เตรี ยมใจได้ ดีนี การแสดงนีจอมมารทังหมดกําลังจ้ อง

มองอยู่นะ จงแสดงพลังของจอมมารแห่ง[การสร้ าง] โลลิเคล
ให้ เห็นกันทัวเลยยิงดี!"

มัลโก้ หวั เราะออกมา

"...มัลโก้ เมือตะกีนี เรี ยกผมว่าอะไรกันนะ?"

"หือ อะไรเหรอโพลเคล? เฮ้ ไม่มีเวลาแล้ วนะ ต่อไปก็ด้านใน
รอบนีบังคับให้ มีแค่ชนเดี
ั ยว ถึงจะสร้ างได้ แค่ดนั เจียนง่ายๆก็
เถอะ แต่สว่ นนันล่ะทียาก ถ้ าไม่คิดดีๆล่ะก็!"

327
ยัยนี... จงใจสินะ
แล้ วจะสร้ างอสูรทีไม่ใช่โลลิให้ ดู
ดังนันแล้ วผมก็ชําเลืองไปเหล่าอสูรทีน่ารักของผม ดูทา่ จะ
สนุกกับดันเจียนทีผมสร้ างสินะ มองมาด้ วยสายตาทีคาด
หวังใหญ่เลย

น่ารัก อยากกอดจัง บางที โลลิเคลอาจจะดีก็ได้ มงั

"อะแฮ่ม ต้ องสร้ างดันเจียนแล้ วสิ"

ดันเจียนของจอมมาร พอใส่ไปหนึงชัน ก็จะมีอยู่สามห้ อง

ถ้ าจ่ายDPไป10,000ก็สามารถเพิมชันได้ แล้ วก็ยงั สามารถ
นําคริ สตัลไปวางข้ างหลังของห้ องท้ ายสุดในชันล่างได้ อกั

328
ด้ วย
พอคิดว่าเหรี ยญเลียนแบบราคา500DP ก็ถือว่าราคาสูงน่าดู

"โพลเคล ในตอนทีซือห้ องจากหนังสือของจอมมาร ยิงมีรูป

ร่างซับซ้ อนหรื อกับดักอยู่ก็ยิงแพง ของทียิงมีองค์ประกอบ
ของศาสตร์ เวทอยู่ด้วยก็ยิงมีแนวโน้ มทีจะแพงขึน"

ผมฟั งคําแนะนําของมัลโก้ ไปพลางพลิกหน้ ากระดาษไป

ก็เป็ นอย่างทีเธอบอก
ทีถูกสุดก็คือทีราบ ตามชือเป็ นรูปร่างทีเป็ นทีดินเปล่าๆไม่มี
อะไรเลย เจ้ านีซือได้ โดยใช้ 500DP

ทีราคาถูกรองลงมาก็คือ ห้ องหิน เป็ นห้ องทีประกอบจากหิน

329
ทังเพดานและกําแพงโดยไม่มีอะไรอยู่เลย 1000DP

ต่อไปก็ ทางเดินหิน ก็เหมือนข้ างบน อันนีเป็ นเขาวงกตทีซับ

ซ้ อน ไว้ ใช้ สําหรับถ่วงเวลา 2000DP

พอลองเปลียนประเภทดู เขตลาวา 3000DP ห้ องทีลง

เวทมนตร์ ＜เอนชานต์＞6000DP ยิงซับซ้ อนก็ยิงมี
ราคาแพง

"เอาล่ะ โพลเคล ในงบทีมีจํากัดนี เลือกตัวเลือกทีดีทีสุดซะสิ"

ก็ไม่เห็นต้ องกังวลเลย ผมคิดไว้ อยู่แล้ วล่ะ

ซือห้ องหินมาทังหมดสามห้ อง

330
ตอนทีซือ สามารถเลือกรูปร่างหยาบๆกับขนาดได้
อย่างห้ องหินนี จะไม่สามารถวางกําแพงในห้ องได้ ก็จริ ง แต่
สามารถปรับกว้ างยาวของห้ องหินได้ จะเป็ นสามเหลียมหรื อ
อะไรก็ได้ ทงนั
ั น

แล้ วก็ ถ้ าอยู่ในขอบเขตทีความยาวกับความกว้ าง3m-10km

ความสูงของเพดานเองก็อย่างน้ อย3m-20m ล่ะก็สามารถ
ปรับขนาดของห้ องได้ ตามใจชอบเลย

ยิงห้ องมีขนาดใหญ่ก็ยิงถ่วงเวลาได้ แต่ในส่วนนันถ้ ามีความ

กว้ างเกินกว่าทีพวกอสูรจะป้องกันได้ หมด ก็จะเป็ นการ
ปล่อยให้ ศตั รูผ่านไปได้ ง่ายขึนเท่านัน
ก็นะ สําหรับผมแล้ วก็คงไม่มีตวั เลือกอืน

331
ผมสร้ างรูปร่างสีเหลียมผืนผ้ าทียาวสุดขีดออกมาสามห้ องที
มีขนาด ความกว้ าง4m ความยาว2km และ ความสูง3m

"เอาล่ะ เท่านีก็เรี ยบร้ อยแล้ ว"

งานดีจริ งๆ
ดูทา่ จะสร้ างดันเจียนทีดีออกมาได้ แล้ ว

"ด เดียวสิ ทางยาวหนึงทางทีแค่ยาวอย่าไร้ ประโยชน์เนีย

นะ!? ไม่ได้ ช่วยให้ สบั สนเลย กับดักก็ไม่มี ถ้ าแค่ตรงไปล่ะก็
สักพักก็ถึงข้ างในสุดแล้ วสิ!? แล้ วก็ทําไมต้ องเหลือไว้ อีก
ตัง7000DPด้ วยล่ะ!?"

332
มัลโก้ พดู ออกมาอย่างร้ อนรนโดยไม่เข้ าใจความคิดของผม

"ก็ดีแล้ วนี เพดานเตียๆ ถนนตรงๆทีไม่มีอะไรกําบัง จะขุดดิน

หนีก็ทําไม่ได้ แถมตังแต่ต้นยันปลายก็เพียงแค่สองกิโล...
สนามในฝั นแบบนีไม่มีทีไหนอีกแล้ วนะ"

ไม่มีสนามรบไหนทีดีกว่านีอีกแล้ ว
ทังหมดก็สามห้ อง ไม่ร้ ูสกึ เลยว่าจะแพ้

"ความมันใจนัน... คงจะมีอะไรอยู่สินะ?"
"วางใจเถอะ เรื องการป้องกันนีมันใจแบบสุดๆเลยล่ะ"

ขณะทีผมพูดมิติก็บิดเบียวลง

333
"จอมมารแห่ง[การสร้ าง] ท่านโพลเคล ของทีขอร้ องมานํามา
ให้ แล้ วนะคะ"
"ขอบคุณ วางไว้ ตรงนันก็ได้ นะ"

พวกซัคคิวบัสในตําหนักจอมมารใช้ เวทวาร์ ปมาทีนี พวกเธอ

ไปขนเอาอาวุธจํานวนมากกับพวกโกเลมทีเอลเดอร์ ดวาร์
ฟสร้ างไว้ ทีวางอยู่ในดันเจียนของมัลโก้ มาให้

โกเลมทีเอลเดอร์ ดวาร์ ฟสร้ างขึนมาไม่ใช่อสูรของผมเลยไม่

สามารถเก็บในคลังได้ ไม่สามารถขนไปไหนได้
ในการต่อสู้นี ถ้ าไม่มีโกเลมพวกนีล่ะก็คงจะกลายเป็ นอะไรที
ยากลําบากเลยล่ะ

334
อาวุธก็คือแอสซัลท์ ไรเฟิ ล ปื นกลหนักกว่า40กิโลสําหรับโก
เลมหนึงตน Browning D2 Caliber .50(ฉบับปรับปรุง) ห้ า
กระบอก รวมทังกระสุนพิเศษอีกจํานวนมาก

แล้ วก็ "มัสตาร์ ด"กับ"นักรบผู้หลับใหล"

ในห้ องหนึงห้ องของดันเจียน เพือทีจะปิ ดมันให้ แน่นสนิท
"มัสตาร์ ด"ก็ถือว่าช่วยได้ อย่างดี

"คุณพ่อ การต่อสู้นีจะให้ จิงจอกสวรรค์ทําอะไรดีเหรอคะ"

"มาสเตอร์ ช่วยสังการฉันด้ วยค่ะ"

จิงจอกสวรรค์กบั เอลเดอร์ ดวาร์ ฟพูดออกมา

โดยไม่มีความสงสัยในดันเจียนของผมสักนิด
พวกเธอเชือใจผม บางทีพวกเธอคงเข้ าใจว่าผมสร้ างดัน

335
เจียนแบบนีขึนมาพวกพวกเธอ

"การป้องกันทังหมดจะฝากไว้ กบั โกเลม จิงจอกสวรรค์กบั เอ

ลเดอร์ ดวาร์ ฟแล้ วก็กองทัพสเกลตันจะมุง่ ไปทีการโจมตีเท่า
นัน! ในช่วงเวลาทีเริ ม[สงคราม]เราจะบุกไปยังดันเจียนอีก
ฝ่ ายทันที"

จริ งๆแล้ วการฝากการป้องกันให้ โกเลมทีไม่ใช่แม่แต่อสูรถือ

เป็ นอะไรทีแย่ซะยิงกว่าแย่
ก็เพราะว่าอีกฝ่ ายน่ะมีมอนสเตอร์ ระดับAกับBอยู่จํานวน
มากยังไงล่ะ
แต่วา่ นะ ดันเจียนทีผมสร้ างขึนมา ถ้ ามีอปุ กรณ์พวกนีอยู่ละ่
ก็จะกลายเป็ นนักรบเกราะเหล็กได้ เลย

336
"ย้ า~ เข้ าใจแล้ วค่ะ! พวกทีมาล้ อเลียนท่านพ่อ ยกโทษให้ ไม่
ได้ คะ่ !"
"เช่นเดียวกับจิงจอกสวรรค์คะ่ ... เรื องทีมาดูถกู มาสเตอร์ ต้อง
ทําให้ เสียใจแน่"
"ขอฝากทังสองคนด้ วยนะ"

ผมลูบหัวเหล่าลูกสาวทีพึงพาได้
จิงจอกสวรรค์ยิมออกมาแล้ วร้ องย้ า~♪เอลเดอร์ ดวาร์ ฟ
เองถึงแม้ จะไม่พดู อะไรแต่ก็ยิมทีมุมปาก

ตัวผมทีเป็ นแบบนัน มัลโก้ ก็มองมาด้ วยความอบอุ่น

เท่านีโอกาสทีจะปั ดชือแย่ๆอย่างโลลิเคลก็หา่ งไกลออกมาไป
อีกหนึงก้ าว

337
"แล้ วโพลเคล จะDPทีเหลือจะทํายังไงล่ะ?"
"แน่นอนก็ใช้ น่ะสิ"

ยังไงก็ได้ DPมาตังหมืนหนึง ก็ต้องใช้ ให้ ค้ มุ สักหน่อยสิ

ผู้สร้ างบอกว่าจะเก็บพ๊ อยต์ทีเหลือกับดันเจียนทีสร้ างขึนมา
ตอนนีกลับคืนไป

หมายความว่านอกจากนันก็ไม่คืนไงล่ะ
ผมเริ มสร้ างเหรี ยญเลียนแบบออกมาชุดใหญ่

"นายนี ก็ขีงกใช่ได้ นะเนีย"

"ก็บอกให้ เตรี ยมกําลังรบนี การทําให้ ดนั เจียนแข็งแกร่งการ

338
สร้ างอสูรก็เป็ นหนทางหนึงไม่ใช่เหรอ?"

ใช่แล้ ว ผมเองถึงใน[งานราตรี ]นีจะไม่ได้ เหรี ยญออริ จินลั มา

เลยสักอันก็เถอะ แต่ก็ได้ เหรี ยญเลียนแบบมามากมายเลย
ล่ะ

แล้ วก็สร้ างอสูรทีจะใช้ ออกมา ถึงเดิมจะเป็ นระดับA แต่พอ

เป็ นของเลียนแบบระดับก็ลงมาเป็ นB [สายลม]กับ[ความ
ตาย] เจ้ าพวกนีผมคาดหวังไว้ สงู มาก ถ้ าผมผสมกับเหรี ยญ
เลียนแบบระดับBทีมีอยู่ละ่ ก็มีโอกาสสูงทีจะสร้ างอสูร
ระดับBได้
เพราะว่าไม่ใช่[อสูรแห่งคํามันสัญญา] เพราะฉะนันสร้ าง
แบบจํากัดเลเวลไว้ พร้ อมสู้เลยดีกว่า

339
เอาล่ะ อะไรจะเกิดมานะ ลองผสม[สายลม]กับ[สัตว์ป่า]
แล้ วก็[ความตาย]กับ[คน]ดูละกัน
ถ้ าเกิด[ความตาย]ให้ กําเนิดอสูรระดับBทีมีสติปัญญาสูง
ออกมาก็ดีสิ
พอคิดแบบนันไป ผมก็เริ ม[ผสม]
พอ[ผสม]เสร็จเมือไหร่ ก็จดั โกเลม แล้ วก็คิดงานให้ พวกอสูร
ทีได้ จาก[ผสม]
เวลายังพอมีอยู่ ต้ องเพิมโอกาสชนะอีกสักหน่อย

(คนแปล) มัสตาร์ ดทีว่าไม่ใช่ของกินนะครับ แต่ผมจะไม่

อธิบายละกันครับ คิดว่าบางคนก็คงจะรู้สินะครับ ว่ามันคือ
อะไร
-------------------------------------------------------------------------
-------------------------------------------------------------------------

340
---------
Ch.20 - ตอนที19 ขุนนางอันเดด

เหลือเวลาอีกประมาณ40นาที
ก่อนอืนเลยผมก็ขอร้ องให้ เอลเดอร์ ดวาร์ ฟไปตังโปรแกรม
เพิมประสิทธิภาพให้ พวกโกเลมสําหรับ[สงคราม]ครังนี
พวกโกเลมนันทําได้ แต่เรื องทีสังไว้
เพราะฉะนันแล้ วจึงจําเป็ นทีจะต้ องตังกิจวัตรการเคลือนทีให้
เรี ยบร้ อย
การเคลือนไหวของตอนนีก็ง่ายๆ ไม่ต้องใช้ เวลามากขนาด
นัน

"มาสเตอร์ ไปแล้ วนะคะ"

341
"ฝากด้ วยล่ะ เอลเดอร์ ดวาร์ ฟ"

เอลเดอร์ ดวาร์ ฟทีตังโปรแกรมพวกโกเลมเสร็จเรี ยบร้ อยแล้ ว

ก็หายเข้ าไปในดันเจียน
ทังจัดวางโกเลม ทังติดตังกับดักและปื นอีกมากมาย แต่ถ้า
เป็ นเธอก็คงจะทําได้ อย่างสมบูรณ์แบบแน่ๆ

"ไม่ต้องให้ จิงจอกสวรรค์ช่วยจริ งๆเหรอคะ?"

"อืม ไม่เป็ นไรหรอก ก็นนน่
ั ะงานถนัดของเอลเดอร์ ดวาร์ ฟ
เลยล่ะ"

เอลเดอร์ ดวาร์ ฟหรื อก็คือ เธอมีความคุ้นเคยกับอาวุธทัน

สมัยยิงกว่าผมซะอีก แล้ วงานใช้ แรงก็งานถนัดของพวกโกเล
มอยู่แล้ ว ฉะนันถึงพวกเราจะไปอยู่ด้วยก็ช่วยไม่ได้ มากหรอก
342
ตอนนีถ้ าผมไม่ทํางานอะไรก็คงไม่ได้
ผมซือเหรี ยญเลียนแบบของ[คน]

แล้ วในมือผมก็มีเหรี ยญเลียนแบบของ[ความตาย]กับ

เหรี ยญเลียนแบบของ[คน]วางอยู่

[ความตาย]นันผมได้ มาจาก[งานราตรี ] เพราะว่ามีจอมมาร

ทีอยากได้ [เพลิง]อยู่ ก็เลยแลกเหรี ยญเลียนแบบกัน
ความต้ องการแลกเหรี ยญเลียนแบบทีสูงน่ะก็คือ เรื องทีต้ อง
เป็ นระดับAของเดิมน่ะแน่อยู่แล้ ว และก็ต้องเป็ นเหรี ยญทีมี
ระดับสูง... ยิงจอมมารทีครอบครองมันเสียไปแล้ วก็ยิงน่า
ยินดีมาก [เพลิง]น่ะตรงตามความต้ องการทังหมดนันก็เลยมี
คนต้ องการมาก

343
"จิงจอกสวรรค์ ตอนนีผมจะสร้ างอสูรจาก[ความตาย]กับ
[คน]ล่ะนะ"
"จิงจอกสวรรค์จะมีเพือนเพิมแล้ วสินะคะ!"
"ถึงจะบอกแบบนัน ก็คงเป็ นอสูรทีอ่อนกว่าจิงจอกสวรรค์
เยอะล่ะนะ"

[ความตาย]คือประเภทของพวกมอนสเตอร์ อนั เดด ส่วน[คน]

จะสร้ างอสูรรูปร่างมนุษย์ออกมาและยังทําให้ อสูรมีสติ
ปั ญญาด้ วย
ถ้ าสร้ างอันเดดระดับสูงได้ ละ่ ก็งานของพวกสเกลตันจะต้ อง
ง่ายขึนเยอะแน่ๆ

ผมกําเหรี ยญแน่นขณะภาวนาไปด้ วย

344
"[ผสม]"

ในมือของผมก็มีแสงแผ่ออกมารุนแรง
[ความตาย]กับ[คน]กําลังรวมเข้ าด้ วยกัน
ถ้ าเป็ นปกติ จะใช้ พลังของ[การสร้ าง]ในการเลือกตัวเลือกที
นับไม่ถ้วนเอาสิงทีต้ องการออกมา แต่รอบนีเป็ นการ[ผสม]
ธรรมดา เลยทําแบบนันไม่ได้

น่ากังวลสุดๆ ไม่ร้ ูเลยว่าจะมีอะไรโผล่มา

ผมรู้สกึ ของคุณ[การสร้ าง]จากใจจริ ง

แสงหยุดลง เกิดเป็ นอสูรรูปร่างมนุษย์ มีขนาดและความสูง

เมตรปลายๆใกล้ เคียงกับมนุษย์

345
แต่วา่ เป็ นโครงกระดูก แต่วา่ มีบรรยากาศทีดูดํามืดกว่าสเกล
ตัน แล้ วก็สวมผ้ าคลุมทีดูชนสู
ั งอยู่

"ผมคือจอมมารแห่ง[การสร้ าง] โพลเคล ช่วยบอกเผ่าของ

นายมาทีสิ"

ผมคาดหวังให้ พดู กลับมา ก็เลยถามไปยังอสูรโครงกระดูก

ตรงหน้ า
อสูรโครงกระดูก ไม่ได้ ตอบอะไรกลับมา
ให้ ตายสิ ไม่ใช่อสูรทีฉลาดขนาดนันจริ งๆเหรอเนีย?
พอคิดแบบนัน อสูรโครงกระดูกตรงหน้ าก็พดู ออกมา

"เหนือหัว กระผมคือ ไวต์ ท่านเคานต์ของดินแดนแห่งความ

346
ตายขอรับ ขอฝากเนือฝากตัวด้ วยขอรับ"

อสูรโครงกระดูกพูดด้ วยความสุภาพงดงามราวกับขุนนาง
ดูเหมือนว่าจะได้ ออกมาตรงตามทีผมต้ องการเลย

"ฝากตัวด้ วยล่ะ ไวต์ ถึงจะพูดกับผมได้ แล้ วพูดกับพวกนันได้

ไหมล่ะ?"

ทีเรี ยกออกมารอบนีไม่ใช่แค่คณ
ุ สุเกะ แต่เป็ นสเกลตันทัง
หมดเลย
ทุกตน เป็ นสเกลตันทีผ่านการฝึ กการใช้ ปืนมาเรี ยบร้ อยแล้ ว
หน่วยสเกลตันทีผมภาคภูมิใจ
ขณะทีส่งเสียงแก๊ กๆไปมา ไวต์ก็เข้ าไปใกล้ คณ
ุ สุเกะ

347
"แน่นอนขอรับ เหนือหัว โอ้ นีมันช่างเป็ นคนทีงดงามไร้ ทีติ
จริ งๆ"

ไวต์นงคุ
ั กเข่าทีหน้ าคุณสุเกะ แล้ วจูบไปทีฝ่ ามือ
การจูบของโครงกระดูก เป็ นอะไรทีรู้สกึ แปลกสุดๆ

"คุณสุเกะเป็ นผู้หญิงหรอกเหรอ..."

ผมตกใจทีรู้เรื องนันเข้ าเต็มๆ

"เหนือหัว ไม่วา่ มองจากมุมไหนก็เห็นเป็ นสาวน้ อยมิใช่หรื อ

ขอรับ"

348
ไวต์กบั คุณสุเกะส่งเสียงแก๊ กๆเข้ ากัน
แล้ วไวต์ก็ทําท่าทางคิดอะไรบางอย่าง

ไวต์ตนนีถึงไม่เห็นสีหน้ าเพราะว่าเป็ นกระดูกก็เถอะ แต่ก็ทํา

ท่าทางหลากหลาย ทําให้ เข้ าใจความคิดได้ ง่ายๆ
พอคุณสุเกะหยุดส่งเสียงแก๊ กๆ ไวต์ก็มองมาทางผม

"เหนือหัว มีเรื องอยากจะแสดงให้ ดขู อรับ"

"งันลองให้ ดสู "ิ
"ขอรับ"

พอมองไปทางไวต์ คุณสุเกะก็หยิบซองกระสุนจากกระเป๋ า

349
ขึนมา แล้ วเปลียนกับซองกระสุนของแอสซัลท์ ไรเฟิ ลทีอยู่
บนไหล่
ทังทีทําเท่าไหร่ก็ไม่สามารถสอนได้ แท้ ๆ แต่ก็ทําได้ แล้ ว ผม
ตืนเต้ นสุดๆเลย

"ไวต์ นายเป็ นคนสอนงันเหรอ"

"ใช่แล้ วล่ะขอรับ กระผมมีพลังทีจะอ่านความทรงจําของอัน
เดดระดับตํากว่า แล้ วก็ควบคุมได้ ขอรับ เพราะฉะนันแล้ วพอ
อ่านความทรงจําของเธอแล้ ว พอเห็นว่ากําลังลําบากใจทีไม่
อาจจะทําตามทีนายท่านคาดหวังได้ ก็เลยจัดท่าให้ น่ะขอรับ"

แล้ วไวต์ก็เอาแอสซัลท์ ไรเฟิ ลมาจากสเกลตันตนหนึง

แล้ วก็ใส่กระสุนได้ สร้ างราบรื น แล้ วก็ยิงขึนไปบนฟ้ า

350
"แล้ วก็ด้วยความสามารถการอ่านความทรงใจทําให้ สามารถ
นําประสบการณ์ของผู้อืนมาเป็ นของตัวเองได้ ด้วยขอรับ"

เป็ นคําพูดทีช่วยได้ มาก

เพราะว่า ต่อจากนีไม่จําเป็ นต้ องสอนเรื องปื นอีกแล้ ว
พอให้ แอสซัลท์ ไรเฟิ ลกับกระเป๋ าใส่ซองกระสุนทีมีกระสุน
สําหรับเปลียนซองกระสุนกับไวต์ ไวต์ก็แสดงความเคารพ
กลับมา

"...แล้ วก็ เหนือหัว กระผมต้ องการทีจะสาบานแสดงความจง

รักภักดีขอรับ มิใช่ในฐานะผู้สร้ าง แต่เป็ นผู้ทีกระผมยอมรับ
จากใจจริ ง"

ไวต์คกุ เข่าลง
351
ท่าทางแบบนัน มีทงความงดงามและการเตรี
ั ยมใจอยู่

"พอลองคุยกับพวกสเกลตันก็พอเข้ าใจแล้ วขอรับ ทังๆทีพวก

เขาเป็ นอสูรทีอ่อนแอทีสุดแต่นายท่านก็ให้ ความรักและมอบ
ความสําคัญให้ แล้ วก็พวกเขาทุกคนเองก็คาดหวังทีจะเป็ น
พลังให้ กบั นายท่าน ช่างเป็ นความเคารพทีสุดยอดจริ งๆขอ
รับ การทีได้ เกิดมาภายใต้ นายท่านแบบนี ต้ องขอขอบคุณ
พระผู้เป็ นเจ้ าเลยเชียวล่ะขอรับ"
"เงยหน้ าขึนเถอะ ไวต์ ผมขอยืมพลังของนายหน่อยนะ"
"ไวต์ผ้ นู ี ขออยู่เคียงข้ างนายเหนือหัวจนกว่าจะแหลกเป็ นผง
ขอรับ"

แล้ วอะไรทีคล้ ายการฝากตัวรับใช้ ก็จบลงเพียงเท่านี

ไวต์ก็ทําการสอนทุกคนให้ โหลดกระสุน

352
พอลองมองดู การขยับของสเกลตันของทุกคนก็ขยับได้ อย่าง
ราบรื นรวดเร็วขึน
สมกับทีได้ ชือว่าท่านเคานต์แห่งนรกภูมิจริ งๆ ดูทา่ จะถนัด
ด้ านการนําผู้คน
พอลองตรวจสอบสเตตัสของไวต์

เผ่า： ไวต์ ระดับB

ชือ： ยังไม่ได้ ตงั

เลเวล: 56
พลังกายD ความทนทานD ความคล่องแคล่วC พลังเวทB
โชคลาภE ความสามารถพิเศษB+

สกิล：ผู้นําของเหล่าวิญญาณ สร้ างอันเดดระดับกลาง สัน

ทนาการวิญญาณ อมตะ

353
ถึงสเตตัสจะตํา แต่พลังพิเศษนันเยียมเลย
ผู้นําของเหล่าวิญญาณ เป็ นสกิลทีทําให้ สามารถอ่านความ
ทรงจําของอันเดด แล้ วควบคุมได้ ทําให้ สามารถนําพวก
สเกลตันได้ ดียิงขึน
สร้ างอันเดดระดับกลาง นันสามารถใช้ ศพในการสร้ างอันเด
ดได้ ถึงระดับCทําให้ ประหยัดDPได้ เยอะ
สิงทีควรพูดเป็ นพิเศษก็คือ สันทนาการวิญญาณ ทําให้ เหล่า
ลูกน้ องอันเดดของตนทีระดับน้ อยกว่าCลงไปแข็งแกร่งยิงขึน
ได้
ถ้ ามีเขาอยู่ละ่ ก็ คงต้ องให้ เป็ นผู้นํากองทัพสเกลตัน แล้ วจะ
ต้ องแข็งแกร่งคล่องแคล่วขึนได้ อย่างรวดเร็วแน่ๆ

มีพลังแบบทีผมต้ องการทังหมดอยู่เลย

354
แต่ถ้าเป็ นไปได้ ก็สร้ างใช้ [การสร้ าง]สร้ างอสูรระดับSขึนมา
ถ้ าทําแบบนันล่ะก็ ต้ องสร้ างอันเดดชันสูงออกมาได้ แน่

หลังจากนันก็ผสม[สายลม]กับ[สัตว์ป่า]ออกมาเป็ นอสูร
ระดับB กริ ฟฟอน อสูรทีมีหวั เป็ นนกอินทรี ย์ กับตัวเป็ นม้ า
ความฉลาดก็ระดับทัวไป แต่ร่างกายใหญ่นนที
ั สามารถให้
คนขึนไปขีบินได้ ก็เป็ นเรื องทีสุดยอด
บางทีคงจะได้ มีบทบาทสําคัญในการต่อสู้ครังนีก็ได้
พอให้ กําเนิดกริ ฟฟอนออกมา เอลเดอร์ ดวาร์ ฟทีเตรี ยมการ
เมือต้ นทังหมดเสร็จเรี ยบร้ อยแล้ วก็กลับมา

"มาสเตอร์ กลับมาแล้ วค่ะ"

355
เหลือเวลาอีกห้ านาที
ถึงจะใช้ DPซือเหรี ยญเลียนแบบหมด ก็คงจะไม่งาม
พอพูดแบบนันก็นกึ ได้ วา่ เอลเดอร์ ดวาร์ ฟเองก็มาบอกว่า
อยากจะได้ ลกู มือ

"เอลเดอร์ ดวาร์ ฟ ขอบคุณสําหรับความเหนือยยาก"

"ทําตามคําสังของมาสเตอร์ เรี ยบร้ อยค่ะ ทังจัดวางโกเลม ทัง
การวางโปรแกรม สมบูรณ์แบบเรี ยบร้ อย"
"ทําได้ เยียมเลยนะ จะให้ รางวัลละกันนะ เห็นบอกอยากได้
ลูกมือสินะ ก็เลยคิดว่าจะซือดวาร์ ฟ สมิธระดับBให้ น่ะ"
"มาสเตอร์ ขอบคุณค่ะ! เท่านีการวิจยั ก็คืบหน้ าได้ แล้ ว! ถ้ า
เป็ นดวาร์ ฟ สมิธระดับBล่ะก็เรื องงานคงฝากฝั งไว้ ด้วย ฉัน
เองจะได้ พงุ่ สมาธิไปทีการใช้ สมองค่ะ!"

356
ผม ซืออสูรระดับBเผ่าสายเดียวกับเอลเดอร์ ดวาร์ ฟแต่ระดับ
ตํากว่าสองระดับ ดวาร์ ฟ สมิธมาสองตนด้ วยDP ตนหนึงก็
ราคา1200DP ถ้ าไม่ใช่ทีนีก็คงจะซือไม่ได้ แล้ ว

ดวาร์ ฟ สมิธนันเป็ นกลุม่ เด็กสาวตัวเตียผิวสีแทน ผมสีดํา

และมีอายุราวๆวัยรุ่นกลางๆ
ไม่ได้ เป็ นสาวทีงดงามเหมือนกับจิงจอกสวรรค์หรื อเอลเดอร์
ดวาร์ ฟแต่วา่ ออกจะดูน่ารักมากกว่า
แล้ วเอลเดอร์ ดวาร์ ฟก็สอนอะไรต่างๆให้ ดวาร์ ฟ สมิธ
พวกเด็กสาวน่ารักๆพอมารวมตัวกันเนียเป็ นอาหารตาทีสุด
ยอดจริ งๆ

พวกดวาร์ ฟ สมิธมองเอลเดอร์ ดวาร์ ฟทีเป็ นระดับสูงด้ วย

สายตาเคารพ ถ้ าเป็ นแบบนีพวกเธอก็คงจะช่วยงานทีเอ

357
ลเดอร์ ดวาร์ ฟบอกอย่างดีได้ ละ่ นะ

จากข้ างหลังมัลโก้ ก็ทําท่าเข้ าใจอะไรบางอย่าง แล้ วก็พดู

ออกมา

"ตอนทีสร้ างไวต์กบั กริ ฟฟอนก็ตกใจนะว่า โพลเคลนันอะนะ

ไม่ได้ สร้ างโลลิออกมา!? แต่นายก็เป็ นนายสินะ ค่อยหาย
ห่วงหน่อย "

มัลโก้ ทําท่าชูนิวโป้งใส่
ผมพูดอะไรไปก็คงเปล่าประโยชน์แล้ วสินะ งันคิดแค่เรื อง
สงครามก็พอแล้ วละกัน
ถึงจะดูย่งุ ๆ แต่ในเวลาทีจํากัดก็เตรี ยมการทังหมดเสร็จเรี ยบ
ร้ อยแล้ ว
358
～มุมมองของสโตรัส จอมมารแห่ง[สายลม]～

"เป็ นอย่างไรบ้ างคะ? ท่านจอมมารแห่ง[มังกร]แอสทารอธ

ดันเจียนของฉัน!"

ฉันให้ ทา่ นแอสทารอธผู้ปกครองทีฉันภูมิใจดูดนั เจียนสุด

ภาคภูมิของฉัน
ดันเจียนทีคิดออกมาอย่างถึงทีสุด

อสูรของฉันส่วนใหญ่แล้ วก็มีความสามารถในการบินทังนัน
เพราะฉะนันทียืนก็ไม่คอ่ ยจําเป็ น เลยสร้ างสนามทีสะดวกที

359
สุดสําหรับอสูรทีสามารถบินได้

เขาวงกตทีมีหลุมกับดักมากมาย

แล้ วก็ใช้ ห้องทีสามทีเป็ นเขตลาวาทีเดินได้ ลําบาก

พอคิดถึงอสูรของฉันทีสามารถเคลือนไหวได้ อย่างดีเยียม
แล้ ว ทุกห้ องก็สร้ างออกมาให้ กว้ างทีสุด

แต่ไม่วา่ ยังไงจอมมารแห่ง[การสร้ าง]โพลเคลก็คงผ่านห้ อง

แรกไปไม่ได้ อยู่แล้ วล่ะ
แล้ วก็ใช้ พ๊อยต์ไปมากมายทําให้ เหลืออยู่เพียงแค่สิบกว่าๆ
เท่านัน

360
"อืม เป็ นดันเจียนทีดี ทําได้ ดีมาก สโตรัส"

ท่านแอสทารอธ เท่าทีดูจากภายนอกก็เป็ นคุณลุงท่าทางใจดี

เป็ นผู้ปกครองทีเหมาะสมกับฉัน จอมมารหนึงในเสาหลักที
อยู่ในระดับแข็งแกร่งทีสุด

จอมมารแห่ง[สัตว์ป่า]มัลโคเซียส จอมมารแห่ง[มังกร]แอ
สทารอธ จอมมารแห่ง[กาลเวลา]ดันทาเลียน จอมมารทัง
สามตนนี ว่ากันว่าคือผู้ทีแข็งแกร่งทีสุดในช่วงเวลานี

"แน่นอนอยู่แล้ วค่ะ"
"สโตรัส เจ้ าน่ะสุดยอด มีธาตุทีน่าอิจฉา เหรี ยญระดับAทีแข็ง
แกร่งกว่าระดับทัวไป สกิลพิเศษระดับทีแข็งแกร่งทีสุด หัวก็ดี
กําลังรบก็สงู เป็ นหนึงในจอมมารทีอัจฉริ ยะยิงกว่าใครๆใน

361
ประวัติศาสตร์ ของจอมมารไม่ผิดแน่นอน"

ท่านแอสทารอธ มองฉันด้ วยสายตาทีมีความสงสารอยู่สกั

แห่งหนึง

"พูดอะไรตอนนีกันคะ เรื องทีฉันเป็ นอัจฉริ ยะล่ะก็ร้ ูอยู่แล้ วค่ะ

เพราะฉะนันคนทีมาหาเรื องฉัน แล้ วไม่ร้ ูจกั ตัวเองน่ะ จะเป่ า
ให้ หายไปในพริ บตาเลยค่ะ!"

เจ้ าคนไร้ ความสามารถทีสร้ างได้ แค่อสูรระดับC

เอาสเกลตันมาเดินด้ วยโดยไร้ ยางอายใดๆ
แล้ วก็เป็ นเจ้ าคนทีไม่ร้ ูจกั เจียมกะลาหัวตัวเอง
จะทําให้ เละเป็ นซากจนกลายเป็ นตัวตลกต่อหน้ าจอมมาร

362
อืนๆเลย

"เจ้ าน่ะยังเยาว์วยั นัก ได้ พา่ ยแพ้ อะไรบ้ างก็เป็ นประสบการณ์

ทีดี ความพ่ายแพ้ น่ะควรทีจะได้ สมั ผัสเร็วๆ จะลิมลองมันใน
การต่อสู้เล็กๆนีก็ดี [สงคราม]ครังนีเป็ นโอกาสเพียงไม่ครังที
จะได้ รับความเจ็บปวดเล็กน้ อยบ้ าง การทีต้ องรู้สกึ ขมขืนจน
ต้ องล้ มลุกคลุกคลานเองน่ะคงดูไม่ดีสกั เท่าไหร่นกั หรอก
ฉะนันก็เรี ยนรู้ให้ ได้ เยอะล่ะ"

คําพูดของท่านแอสทารอธ ราวกับเชือว่าว่าฉันจะเป็ นฝ่ าย

แพ้ เลย
ฉันรู้สกึ แย่ก็เลยหันหลังใส่ทา่ นแอสทารอส

"มองดูให้ ดีๆเถอะค่ะ"

363
แล้ วก็ใช้ งานสกิลพิเศษ
สกิลพิเศษของ[สายลม] มีเวททีสุดยอดอยู่มากมาย
แล้ วก็พลังทีแข็งแกร่งทีสุดในนัน [กระจาย] พลังนีฉัน
สามารถใช้ ใส่ได้ กบั อสูรทังหมดในเวลาเดียวกัน
เพียงเท่านีกําลังรบอันเกรี ยงไกรของฉันก็เพิมอีกเท่าหนึงแล้ ว
เป็ นพลังทีสะดวกสุดยอดของฉันเอง ทุกคนน่ะเข้ าใจผิดแล้ ว
ล่ะ สิงนีน่ะไม่ใช่การต่อสู้ แต่เป็ นการขยีฝั งเดียวของฉันต่าง
หาก
พอคิดก็ทําให้ ฉนั หัวเราะออกมาเลย หลังจากนีจอมมารผู้ยิง
ใหญ่ในอนาคต สโตรัสแห่ง[สายลม]จะแสดงพลังให้ จอมมาร
ทังหมดได้ เห็นแล้ วล่ะ!

(คนแปล)รู้สกึ ตัวเองจะได้ ชือใหม่แปลกๆตามโพลเคล แต่

364
บางทีผมอาจจะคิดไปเองก็ได้ มงครั
ั บ
-------------------------------------------------------------------------
-------------------------------------------------------------------------
-------
Ch.21 - ตอนที20 โกเลมมิธริ ล

เวลาสําหรับสร้ างดันเจียนก็จบลงแล้ ว
แล้ วสติผมก็หายไป

ผู้สร้ างเรี ยกออกไปนันเอง

เป็ นมิติสีขาวอีกแห่ง ข้ างหลังผมก็เป็ นดันเจียนทรงถําทีผม
สร้ างมา

365
แล้ วก็ทีอยู่ตรงหน้ าคือสาวน้ อยท่าทางเอาแต่ใจผมสีเขียว
จอมมารแห่ง[สายลม]สโตรัส ข้ างหลังของเธอมีอสูรอยู่นบั ไม่
ถ้ วน อสูรสําหรับป้องกันน่ะก็อยู่ภายในดันเจียน ดังนันอสูรที
อยู่ตรงนีทังหมดก็เพือสําหรับบุกดันเจียนของผม

ผมเองก็เหมือนกัน จิงจอกสวรรค์กบั เอลเดอร์ ดวาร์ ฟ ไวต์

กองทัพสเกลตัน แล้ วก็ กริ ฟฟอน กําลังรบทังหมดนอกจาก
โกเลมมารวมทังหมด

แต่วา่ อสูรของสโตรัสนีดูยงั ไงก็มากเกินไป มากกว่า100ตน

ได้ เท่าทีเกิดมาพร้ อมกันกับผมแล้ วถ้ ามีขีดจํากัดในการสร้ าง
นีก็คงจะเป็ นขีดจํากัดแล้ วล่ะ นีจะใช้ อสูรทังหมดทีมีมาบุก
เลยเหรอเนีย? ไม่สิ ไม่ใช่แบบนันหรอก มันต้ องมีอะไรอยู่แน่

366
ข้ างหลังของสโตรัสก็เป็ นดันเจียนรูปแบบถําแบบเดียวกับ
ของผม
แต่วา่ เมือเทียบกับถําโทรมๆของผม ถําของเธอดูเหมือนจะ
เลือกแบบทีดูดีทีสุดเท่าทีจะจ่ายได้ ทําให้ เห็นบุคลิกทีขีอวด
ออกมาเลย

"ทําได้ ดีนีคะ ทียังไม่หนีไป เรื องต้ องขอชมเลยล่ะค่ะ"

"ก็เป็ นโอกาสทีจะได้ เหรี ยญออริ จินลั มานีน่า คงจะปล่อย
ผ่านไปไม่ได้ หรอกนะ"

พอผมยัวเบาๆ เส้ นเลือดของสโตรัสก็ปดู ออกมา

อยากจะให้ เดือดเท่าทีจะเป็ นไปได้ เลย
ยิงอีกฝ่ ายเดือดยิงขึนเท่าไหร่ โอกาสชนะก็มากขึนเท่านัน

367
บนท้ องฟ้ าของมิติสีขาวก็มีหน้ าจอขนาดใหญ่โผล่ขนมา
ึ
ในนันมีเหล่าจอมมารทีกําลังตืนเต้ นแสดงอยู่ ฝั งนู้นก็คงจะ
มองเห็นฝั งนีด้ วยสินะ

เท่าทีเห็นสโตรัสเธอกําลังตืนเต้ นอยู่ ก็ไม่แปลก สําหรับเธอ

แล้ วชัยชนะมันก็เป็ นเรื องทีแน่นอน โดยเฉพาะจอมมาร
ปลายแถวแบบผม การทีจะโดนขยีก็เป็ นเรื องปกติละ่ นะ

"...[สงคราม]นี ดูเหมือนจะมีเวลาจํากัดสองชัวโมงสินะ แต่

ว่าไม่จําเป็ นหรอกนะยะ จะฆ่ารวดเดียวให้ ดเู ลยย่ะ"
"ถ้ าทําได้ ก็ดีนะ เอาเถอะ ผมจะค่อยๆบุกช้ าๆละกัน ก็ยงั ไง
ดันเจียนของผมน่ะ สโตรัสคงจะบุกเข้ าไปไม่ได้ หรอก"

368
ถ้ าพูดถึงขนาดนี สโตรัสจะไม่บกุ ด้ วยกําลังตังแต่แรกเลยไม่
ได้
จะไม่รีบไม่ได้ ความคิดแบบนันมีแต่จะทําให้ ตวั เลือกแคบลง
เท่านัน

[เอาล่ะ ตังแต่นีไป สิงทีน่าจับตาของ[งานราตรี ]วันนี

[สงคราม]ระหว่างจอมมารแห่ง[การสร้ าง]โพลเคล และจอม
มารแห่ง[สายลม]สโตรัส แลกด้ วยเส้ นบางๆทีผูกไว้ กบั ความ
ภาคภูมิใจและเหรี ยญของเจ้ าตัว อย่าได้ พลาดสายตาไปจา
การต่อสู้ของราชสีห์หนุ่มสาวเหล่านีเชียวล่ะ]

เสียงของผู้สร้ างดังขึนมา
แล้ วก็

369
[ก่อนจะเริ มมาดูอะไรสนุกๆกันเถอะ ถึงครังนีก็ยงั เป็ นการ
พนันเหมือนทุกรอบก็เถอะ เรตของรอบนีก็คือ [การสร้ าง]อยู่
ทีเรต1.3เท่า [สายลม]อยู่ทีเรต3เท่า ดูเหมือนจะว่ากันว่า
[การสร้ าง]จะเหนือกว่าหลายขุมเลย แล้ ว[สายลม]จะทําลาย
ข่าวลือนันได้ ไหมกันนะ?]

บนหน้ าจอมีจํานวนDPทีเหล่าจอมมารลงพนันกับเรตราคา
แสดงอยู่ด้วยกัน
ดูทา่ ผมจะอยู่เหนือกว่า

ก็นะ ไม่น่าแปลกอะไร พวกจอมมารทีเห็นพลังทีแท้ จริ งของ

ผม ก็ต้องรู้เรื องทีผมมีอสูรระดับSคอยรับใช้ อยู่ แล้ วก็พวกที
แข็งแกร่งเหล่านันก็ต้องมีDPเก็บไว้ สําหรับพนันสูงมากอยู่
แล้ ว

370
ถึงพลังรบทีเห็นจะมีเพียงเท่านี แต่ก็คงจะอ่านออกว่าผมที
สร้ างอสูรระดับSได้ ต้องมีอะไรอยู่แน่

เพราะอย่างนันแล้ วทีผมจะมีเงินพนันสูงกว่าก็ถือว่าเข้ าใจได้

แต่วา่ สําหรับสโตรัสทีไม่เข้ าใจเรื องนันก็ได้ แต่ช็อกไป

"ย อย่ามาบ้ าน่า ฉันคนนี ถูกมองว่าด้ อยกว่าผู้ชายคนนีงัน

เหรอ!? จะแสดงพลังของฉันให้ เห็นเอง! ฉันคือจอมมารผู้ยิง
ใหญ่ในอนาคตนะยะ!"

มาถึงขนาดนีแล้ วก็น่าสงสาร
สโตรัสลืมอัตตาของตัวเองโดยสมบูรณ์

371
[เอาล่ะ [สงคราม]จะเริ มแล้ ว กฎก็ง่ายๆ เวลาจํากัดทังหมด
สองชัวโมง ฝ่ ายทีทําลายคริ สตัลอีกฝ่ ายหรื อจัดการจอมมาร
ฝ่ ายตรงข้ ามได้ ก็จะชนะ ถึงจะใช้ มิติสีขาวนีในการบุกเข้ าดัน
เจียนอีกฝ่ าย แต่การต่อสู้และขัดขวางภายในห้ องสีขาวนีถือ
เป็ นข้ อห้ าม เอาล่ะ เตรี ยมตัวกันพร้ อมหรื อยังล่ะ?]

ผมกับสโตรัสผงกหน้ า
เป็ นกฎทีสมเหตุสมผล ถ้ าสามารถป่ วนได้ ตงแต่
ั ทีนีกลยุทธที
ทําให้ เข้ าดันเจียนไม่ได้ ก็คงจะให้ ผลทีดีเกินไปล่ะนะ

[เอาล่ะ [สงคราม]เริ มได้ !]

372
(คนแปล)ไม่อยากแทรกกลางเรื อง แต่ผมทนไม่ได้ จริ ง สีผมสี
นีมันผมสีเขียวตรงไหนกันนนนนนน

～มุมมองของจอมมารแห่ง[สายลม]สโตรัส～

ฉันกัดฟั นกรามแน่น อดทนกับความรู้สกึ เสียใจ

ช็อกกับเรตพนันสุดๆเลย

ฉันมีคา่ ตํากว่าผู้ชายคนนันเหรอ? ฉันคนนีผู้มีธาตุองค์

ประกอบทังสี ผู้ทีถูกเลือกเนียนะ? เป็ นไปไม่ได้ เป็ นไปไม่ได้
เป็ นไปไม่ได้

373
ฉันเข้ าไปในดันเจียนแล้ ว[วาร์ ป]ไปยังห้ องคริ สตัลทีอยู่ลกึ สุด
ในดันเจียน
ด้ วยอํานาจของจอมมาร ถ้ าอยู่ภายในดันเจียนของตัวเอง
แล้ วล่ะก็จะไปทีห้ องไหนก็ได้ ตามใจชอบ ถ้ าเกิดจอมมารถูก
จัดการก็จบ ฉะนันการอยู่ในทีๆปลอดภัยทีสุดก็ถือเป็ นกล
ยุทธหนึง

แล้ วก็ฉนั น่ะไม่มีความจําเป็ นต้ องออกไปดูด้วยตัวเองเลย

ก็เพราะว่าสกิลพิเศษของฉันน่ะแข็งแกร่งทีสุด
มันคือ[สายลม] การใช้ สายลมพัดเป่ าน่ะเรื องปกติอยู่แล้ ว
การสร้ างคมดาบสายลม ทังยังบินได้ อย่างคล่องแคล่ว และ
ยิงกว่านันคือใช้ [กระจาย]ได้

ถ้ าจะให้ พดู ก็คือการก็อปปี อสูรขึนมาชัวคราว

374
ครังหนึงใช้ ได้ กบั อสูรร้ อยตัว จะแยกออกแล้ วระดับก็ลดลงไป
หนึงระดับ แต่วา่ ใช้ ได้ เพียงวันละครังเท่านัน อสูรทีออกมาก็
จะหายไปในหนึงชัวโมง
ตอนนีก็ได้ ใช้ พลังนันเรี ยบร้ อยแล้ ว อสูรทังหมดทีสร้ างด้ วย
[กระจาย]ได้ อยู่ข้างนอกแล้ วเพือทีจะบุกดันเจียนของอีกฝ่ าย

"ไม่มีทางแพ้ หรอก"

ใช่แล้ ว ไม่มีทางแพ้
ตังแต่ทีฉันเกิดมาถึงตอนนี ทังฆ่าอสูรเพือเก็บDP สร้ างอสูร
ออกมาตลอดๆ จํานวนนันมีทงหมดประมาณ98ตน
ั เป็ นกอง
ทัพทีแม้ จะเป็ นตนทีระดับตําสุดก็เป็ นอสูรระดับD
ไม่เหมือนกับเจ้ าผู้ชายทีมีแต่กองทัพอ่อนด้ อยทีต้ องใช้ สเกล
ตันนันหรอก

375
ทังทีเพียงแค่จํานวนและคุณภาพของกองทัพอสูรก็จดั การ
ศัตรูได้ ย่อยยับแล้ ว แต่จํานวนของอสูรก็เพิมเป็ นสองเท่าด้ วย
[กระจาย]

ฉันได้ วางอสูรของตัวทังหมดไว้ ในทีของตัวเอง แล้ วอสูรทีเกิด

จาก[กระจาย]ทังหมดก็ใช้ ในการบุก
ไม่สิ อสูรทีไม่ใช่[กระจาย]ก็ออกไปบุกครึงหนึงด้ วยดีกว่า ถ้ า
ทําอย่างนีก็จะเร็วกว่าทีคิดและสามารถบุกได้ ด้วยกําลังอัน
เหนือชัน
ฉันให้ อสูรทีเหลือครึงหนึงอยู่ในทีตัวเองออกไปข้ างนอกเพือ
บุกดันเจียนอีกฝ่ ายด้ วย

เอาล่ะไปบดขยีกันเถอะ
ฉันใช้ สกิลของ[สายลม] โดยทีทิงร่างจริ งไว้ ทีนี แล้ วสร้ างร่าง

376
วิญญาณออกไปสอดส่องแทน
ฉันออกมายังห้ องสีขาวทีมีทางเข้ าดันเจียนทังสองอยู่

เจ้ าผู้ชายคนนันได้ แต่ยืนอยู่เฉยๆ ไม่ทําอะไรทังปกป้องดัน

เจียนตัวเองหรื อบุกดันเจียนของฉัน
...อะไรน่ะ น่าสมเพชจริ งๆ จะยืนตรงนันไปตลอดชีวิตเลยก็
ได้ นะ

ตัวแทนของฉันถ้ าไม่ใช่อสูรทีสัมผัสวิญญาณได้ แล้ วก็ไม่มี

ทางเห็นได้
หรื อก็คือผู้ชายคนนันจะไม่มีทางรู้สกึ ถึงฉันได้
ถึงจะรู้สกึ ว่าหูของเด็กสาวจิงจอกนันจะขยับไปมา แล้ วก็มา
ทางนีก็เถอะ แต่ก็คงคิดไปเอง

377
ถึงอย่างนัน ทังอสูรลูกน้ องทังตัวเองก็ไม่ทําอะไรเลย ได้ แต่
มองดูสภาพของพวกเรา คิดจะทําอะไรกันน่ะ?

"โรเซริ ตเต้ เริ มกันเถอะ"

ฉันเริ มออกคําสังหนึงใน[อสูรแห่งคํามันสัญญา]
เป็ นอสูรรูปร่างเทพธิดา ไพ่ใบหลักทีแข็งแกร่งทีสุดทีฉันใช้
[ศักดิสิทธิ]ทีได้ จากท่านแอสทารอธกับ[สายลม]ของฉันสร้ าง
ขึนมา ราเซกริ ฟ

ไม่ใช่แค่สเตตัสทียอดเยียม ถึงอสูรระดับAส่วนมากจะมีพลัง
พิเศษทีแข็งแกร่งอยู่แล้ วก็เถอะ แต่เด็กคนนีน่ะพิเศษยิงกว่า
นัน
378
เธอมีสกิลทีจะเสริ มความแข็งแกร่งให้ ทงกองทั
ั พได้
เพราะฉะนันอสูรของผู้ชายคนนันล่ะก็พริ บตาเดียวก็ขยีได้
แล้ ว

อสูรรูปร่างเทพธิดาราเซกริ ฟทีชือว่าโรเซริ ตเต้ ทําหน้ าทีคอย

สังอสูรให้ โจมตีอยู่ในห้ องสีขาว

ทีแห่งนีมีอสูรอยู่ราวๆ98ตน หน่วยสนับสนุนทีจะมาอีกก็
ราว50ตน ส่วนใหญ่แล้ วก็เป็ นระดับCกับD และก็มีบางตัว
บ้ างทีเป็ นระดับB

ตัวก็อปปี จาก[กระจาย]ทีระดับลดไปหนึงระดับ ก็ให้ ใช้ สกิล

379
เสริ มความแข็งแกร่งทังทัพของโรเซริ ตเต้ [สงครามครูเสด]ใน
การชดเชยพลังในส่วนทีหายไปได้

ทางเข้ าดันเจียนของผู้ชายคนนันแคบ
อสูรเข้ าไปได้ แค่ครังละสิบตนเท่านัน
พวกอสูรทีรวมกลุม่ เรี ยบร้ อยแล้ วก็ให้ เข้ าไปในดันเจียน

ภายในดันเจียนนันเป็ นอีกมิติหนึง เพราะฉะนันจากตรงนีจะ

ไม่เห็นและไม่ได้ ยินอะไรเลย
แต่วา่ โรเซริ ตเต้ นนสามารถติ
ั ดต่อกับอสูรทุกตนด้ วยเทเลพา
ธีได้ เธอเป็ นอสูรทีถนัดเรื องการจัดการกองทัพ

"แปลกจังเลยนะ"

380
"ใช่คะ่ ทังทีน่าจะติดต่อมาได้ แล้ วแท้ ๆ"

ฉันกับโรเซริ ตเต้ เอียงคอสงสัย ไม่สามารถติดต่อกับอสูรทีเข้ า

ไปในดันเจียนได้
ถ้ าเข้ าไปแล้ วไม่มีปัญหาก็จะต้ องออกมาให้ เรี ยกหน่วยต่อไป
เข้ าไปต่อได้ แม้ จะมีโอกาสน้ อยนิดแต่ถ้ามีศตั รูทีแข็งแกร่งอยู่
ล่ะก็ ให้ เรี ยกกําลังเสริ มได้ ไม่วา่ จะยังไงก็ต้องส่งการติดต่อ
กลับมา
ทังๆทีเป็ นแบบนัน แต่ก็ไม่ติดต่อกลับมา

"โรเซริ ตเต้ อสูรข้ างในเป็ นอย่างไรบ้ าง?"

"ไม่วา่ ทางนีเรี ยกเท่าไหร่ก็ไม่กลับมาเลยค่ะ"
"หรื อว่า จะโดนฆ่าเหรอ?"

381
ไม่มีทาง หน่วยทีหนึงมีระดับCอยู่เต็มไปหมดนะ
ถึงจะถูกลดระดับลงด้ วย[กระจาย]ก็เถอะ แต่ก็มีผลจาก
[สงครามครูเสด]ทีทําให้ มีพลังสูงมากกว่าระดับDขึนไป การ
ทีจะหายไปในเวลาไม่กีวินีมัน

"เพือให้ แน่ใจ ส่งหน่วยทีสองเข้ าไปเถอะ"

โรเซริ ตเต้ ตอบรับคําสัง

แล้ วหน่วยทีสองก็เข้ าไป
พอหน่วยทีสองเข้ าไปในดันเจียนไปได้ สกั สิบวินาที ก็ไม่
สามารถติดต่อกับอสูรข้ างในได้
ถึงโรเซริ ตเต้ จะเทเลพาธีไปหายังไงก็ไม่ตอบกลับมา

382
"ถ้ าอย่างนัน ฉันจะไปเองละกันค่ะ"
"ท่านสโตรัส จะออกไปด้ วยตัวเองเนียนะคะ"
"ก็เพือทําให้ ร้ ูได้ แน่ชดั ไงล่ะ"

ร่างวิญญาณทีใช้ [สายลม]สร้ างขึนมา เรื องทีจะโดนทําลาย

น่ะเป็ นไปไม่ได้ แต่ถึงจะโดนทําลายไปก็ไม่มีปัญหา
เรื องทีต้ องทําให้ แน่ใจก็คือการสํารวจข้ อมูลข้ างในนันไงล่ะ

ฉันเข้ าไปข้ างในดันเจียน

383
"ฮะ นีมันอะไร บ้ าไปแล้ วเหรอ?"

ข้ างในเป็ นห้ องหิน

ความกว้ างประมาณ4m แต่วา่ ยาวประมาณ2kmได้ แต่วา่
เป็ นถนนทางตรงยาวไปอย่างเดียว
ถ้ าเป็ นแบบนีแค่วิงผ่านก็บกุ ได้ แล้ วนีนา
ไม่เห็นเข้ าใจเลย แต่มนั น่าจะมีหกั มุมบ้ างสิ
การทีเป็ นแค่เพียงเพดานสามเมตรทําให้ ร้ ูสกึ น่ารํ าคาญ ทํา
ให้ อสูรทีสามารถบินบนท้ องฟ้ าได้ ขยับได้ ลําบาก
พอมองไปรอบๆ

"อี!?"

384
ทีอยู่ตรงนันคือซากศพของอสูรของฉัน
แถมดูรูปร่างไม่ออกเลย เป็ นซากเละตุ้มเป๊ ะ
นีมัน โดนทําอะไรน่ะ ถึงได้ กลายเป็ นซากทีโหดร้ ายขนาดนี?

แล้ วซากศพก็กลายเป็ นประกายแสงสีฟ้าหายไป

เท่าทีเห็นก็มนใจได้
ั อย่างหนึง
อสูรทีเข้ ามาทีนี ถูกฆ่าโดยทันทีด้วยวิธีอะไรสักอย่าง

ถ้ าอย่างนัน ทําได้ ยงั ไงกัน?

พอมองไปมาก็พบว่าข้ างในสุดมีมิธริ ลโกเลมสองตนยืนอยู่
แล้ วก็ถือแท่งเหล็กอะไรสักอย่างไว้

โกเลมมิธริ ลถ้ าคิดแบบอสูรทัวไปแล้ วก็มีพลังพอๆกับอสูร

385
ระดับB
แต่วา่ มันก็มีแค่พลังทําลายกับพลังป้องกัน การตอบสนองก็
ช้ า ดังนันแล้ วก็ไม่ตา่ งจากตุ๊กตาแท่งไม้ ไม่ได้ เป็ นภัยคุกคาม
อะไร
ถ้ าอย่างนันแล้ วเกิดอะไรกับอสูรของฉันกัน

"โรเซริ ตเต้ ส่งอสูรมาอีกหน่วยหนึงที"

ถึงจะยืนอยู่อย่างนีก็ไม่เข้ าใจอะไร
ได้ แต่ต้องทดลองเท่านัน
โกเลมทีมองวิญญาณไม่ได้ ก็ไม่สามารถเห็นฉันได้ แต่วา่ ถ้ ามี
ศัตรูเข้ ามาก็อาจจะขยับอะไรบ้ างก็ได้

386
โรเซริ ตเต้ ก็สง่ อสูรเข้ ามา
หน่วยผสมระหว่างเอลฟ์เทียมกับเรซเซอร์ กริ ฟฟอน เข้ ามาใน
ดันเจียนประมาณสิบตน

ทันใดนัน...
ลมแรงพัดผ่านไป
ข้ างๆใบหน้ าของฉันมีอะไรทีเร็วสุดๆพุง่ ผ่านไป

แล้ วข้ างหลังก็เกิดการระเบิด ทังเอลฟ์ เทียม ทังเรซเซอร์ กริ

ฟฟอนทังหมดแตกกระจายกลายเป็ นเศษชินเนือ
หลังจากนันก็ได้ ยินเสียงระเบิดมาจํานวนมาก
อะไร อะไรกัน นีน่ะ

387
"นีมันอะไรกันนนนนน เจ้ านีน่ะะะะะะะะะ!?"

ฉันตะโกนออกมาโดยไม่ร้ ูตวั
พอมองไปข้ างหน้ า ข้ างในสุดก็มีโกเลมมิธริ ลทีถือแท่งเหล็กที
มีควันออกมา
ใช้ นนโจมตี
ั มาสินะ
การโจมตีราวกับฝั นร้ าย ทีทิงเสียงไว้ เบืองหลัง

นอกจากนันยังเป็ นระยะทางกว่า2km
หรื อก็คือ ภายในห้ องนีนันอยู่ในระยะยิงของการโจมตีนี ไม่มี
ทางทีจะหนีไปไหน
อย่ามาล้ อเล่นน่า ในอสูรทังหมดของฉันการโจมตีทีไกลทีสุด
ก็แค่200เมตรเองนะ

388
ทังอย่างนัน ยิงได้ ในระยะสองกิโลเนียนะ? แถมยังมีพลัง
ทําลายขนาดทีทําให้ อสูรของฉันเป็ นซากได้ ในพริ บตา ด้ วย
ความเร็วขนาดไม่อาจจะตอบสนองเสียงทีมาทันเลยเหรอ?

เรื องแบบนี เรื องแบบนีเป็ นไปไม่ได้

"ไม่ได้ สิ ต้ องใจเย็นเข้ าไว้ ฉันคือจอมมารผู้ยิงใหญ่ในอนาคต

นะ"

เป็ นไปแล้ ว เพราะมันเป็ นถึงกลายเป็ นแบบนี

ยอมรับสิ ยอมรับได้ แล้ วก็ต้องบุกให้ ได้ บางทีนีอาจจะเป็ น
สกิลพิเศษของผู้ชายคนนัน ทีสามารถเพิมพลังโจมตีอนั น่า
กลัวในระยะทางขนาดนีให้ พวกโกเลมธรรมดาได้
ถ้ าอย่างนัน สิงทีต้ องทําต่อไปก็ง่ายๆ
389
พลังโจมตีมหาศาล เวทระยะไกลสุดๆ ไม่มีทางใช้ ได้ ง่ายๆแน่
ถึงจะเป็ นสกิลพิเศษของจอมมาร แต่ก็ต้องมีขีดจํากัดอยู่
พลังขนาดนีคงจะใช้ ตอ่ เนืองไม่ได้ แน่ ยังไงก็ต้องมีขีดจํากัด
อยู่แน่ พลังเวทเองก็ต้องลดฮวบๆ
ไม่วา่ จะคิดในแง่ร้ายยังไงมันก็ควรจะยิงได้ อีกแค่สองครังเท่า
นัน ถ้ าเพิมจํานวนเข้ าไปยังไงก็ต้องฝ่ าเข้ าไปได้ แน่
เอาล่ะ ถึงกําหนดการณ์จะปั นป่ วนไปหน่อย แต่เดียวก็จะบุก
เข้ าไปแล้ ว
ฉันเริ มสังแผนการรบขันต่อไปให้ กบั โรเซริ ตเต้
-------------------------------------------------------------------------
-------------------------------------------------------------------------
----

390
Ch22 ตอนที21 สิงทีอยู่หลังจากความสินหวังก็คือ...

"โรเซริ ตเต้ ส่งอสูรต่อไปอย่าได้ พกั เลยค่ะ ก่อนอืนก็ตงขบวน

ั
ด้ วยนะ!"

อสูรทีฉันเชือใจทีสุด
อสูรรูปร่างเทพธิดาราเซกริ ฟ โรเซริ ตเต้ ได้ ออกคําสังผ่านเทเล
พาธีไป
ทังหมดก็เพือทีจะบุกดันเจียนนี

"จะจัดการให้ เดียวนีค่ะ ท่านสโตรัส"

จริ งอยู่ทีน่าตกใจว่าเพียงแค่เข้ าดันเจียนก็โดนโจมตีจนตาย

1
คาที
แต่พลังโจมตีมหาศาล เวทระยะไกลสุดๆ ไม่มีทางใช้ ได้ ง่ายๆ
แน่
ถึงจะเป็ นสกิลพิเศษของจอมมาร แต่ก็ต้องมีขีดจํากัดอยู่
พลังขนาดนีคงจะใช้ ตอ่ เนืองไม่ได้ แน่ ยังไงก็ต้องมีขีดจํากัด
อยู่แน่ พลังเวทเองก็ต้องลดฮวบๆ

ไม่วา่ จะคิดในแง่ร้ายยังไงมันก็ควรจะยิงได้ อีกแค่สองครัง

แน่ๆ
ถ้ าอย่างนัน แค่เอาอสูรบุกเข้ าไปเรื อยๆ ในตอนทีการโจมตี
หยุดลง ก็ย่นระยะเข้ าไปแล้ วทําลายมันซะ!
ยังไงศัตรูทีอยู่ตรงนีก็มีแค่โกเลมมิธริ ลสองตนเท่านันเอง

2
"ท่านสโตรัสคะ ตังขบวนพร้ อมแล้ ว พร้ อมลุยเสมอค่ะ"
"โรเซริ ตเต้ เพิมพลังป้องกันให้ กบั ทุกตนเท่าทีทําได้ สําหรับ
อสูรทีมีสกิลป้องกัน ก็ขอให้ ทกุ ตนใช้ ออกมาให้ ถึงขีดสุด! บุก
เต็มกําลังได้ เลย!"
"รับทราบแล้ วค่ะ ท่านสโตรัส"

เท่านีก็สามารถทะลวงฝั นร้ ายนีไปได้ แล้ ว!

ฉันเชือแบบนัน

หลังจากนัน20นาที ฉันได้ แต่ยิมแห้ งๆออกมา

เพราะความคิดบ้ าๆของฉัน เลยเสียอสูรทีสําคัญไปกว่า100

3
ตน
คิดว่าจะหยุดแล้ ว แต่วา่ จะปล่อยให้ จบโดยทุกคนตายอย่าง
สูญเปล่าไม่ได้ อีกไม่นานศัตรูต้องถึงขีดจํากัดแล้ วแน่ แต่ยิง
เสียสละเพือไปเท่าไหร่ ก็ไม่มีอะไรกลับมา ก็เป็ นแบบนีล่ะ

มีเด็กทีระหว่างทางใช้ ร่างของพวกเพือนๆเป็ นโล่เลยสามารถ

ไปถึงครึงทางได้ อยู่บ้าง
แต่วา่ วินาทีทีเด็กพวกนันเหยียบอะไรบนพืน เจ้ านันก็ระเบิด
ออกมาทําให้ ตายคาทีทันที

บางที อาจจะมีเจ้ านันอยู่ระหว่างทางไปจนถึงโกเลมมิธริ

ลอีกมหาศาลเลยก็ได้
ทังทีเสียสละอสูรไป80กว่าตน ก็ไปได้ แค่ครึงทางเท่านัน
ระยะทางถึงโกเลม2kmนันยาวราวกับไร้ จดุ จบ
4
"อะฮะ อะฮะฮะฮะฮะฮะ"

การโจมตีของศัตรูไม่หยุดเลยแม้ แต่ครังเดียว
ไม่สิ ก็มีหยุดบ้ าง แต่สิบวินาทีให้ หลังก็โจมตีตอ่ อีกครัง
สายรัดแปลกๆเชือเข้ ากับแท่งเหล็กแล้ วทําให้ สามารถโจมตี
ต่อได้ ทนั ทีเลย
ยิงเพิมจํานวนอสูรทีบุกเข้ าไปเท่าไหร่ ก็แค่เพิมเศษเนือเท่า
นันเอง
แล้ วพอมองอย่างใจเย็นแล้ ว การโจมตีนนก็
ั ไม่มีเศษเสียว
ของพลังเวทเลย นันไม่ใช่เวทมนตร์ ถ้ าอย่างนันต้ องเรี ยกมัน
ว่าอะไรกันน่ะ?

5
ไม่เห็นเข้ าใจเลย
แต่วา่ ก็มีเรื องทีเข้ าใจจากการเห็นพวกอสูรตายเรื อยๆอยู่

เจ้ าสิงนันมีพลังทําลายทีสูงเหนือกว่าพลังโจมตีทงหมดของ
ั
ระดับA มีความเร็วกว่าเสียงสามเท่า ในหนึงวินาทียิงวนได้
สิบรอบ
แล้ วก็สามารถโจมตีตอ่ เนืองได้ มากสุด10วินาที... แต่พอ20
วินาทีให้ หลัง ก็จะสามารถโจมตีแบบเดิมได้ อีกครัง

ของแบบนัน ไม่มีทางผ่านได้ หรอก ระยะทางถึงโกเลมมัน

ไกลเกินไป
ทังห้ องอยู่ในระยะยิง แถมไม่มีทงที
ั ซ่อนทังของทีจะเป็ นโล่ให้
แล้ วควรจะทํายังไงดีละ่ เนีย?

6
ไม่สิ มีทางทีจะผ่านไปได้ ทางหนึงอยู่
แต่วา่ นันน่ะมัน...
พอคิดแบบนันก็มีเสียงดังเข้ ามาในหัว

[มาทํากันเถอะค่ะ ท่านสโตรัส คงจะไม่มีทางจบแบบนีใช่

ไหมล่ะคะ]
[ถ้ าเป็ นพวกเราล่ะก็ผ่านได้ แน่]
[มาแสดงให้ พวกนันเห็นกันเถอะ]

เหล่า[อสูรแห่งคํามันสัญญา]ทีเชือมต่อกับฉัน
[อสูรแห่งคํามันสัญญา]ทีเชือมต่อกันอย่างลึกซึงนัน ได้ สง่
ผ่านความคิดนันออกมาไป

7
"หยุดเลยนะ ความคิดของฉันน่ะ ถ้ าใช้ แค่ร่างก็อปปี จาก
[กระจาย]น่ะไม่ไหวหรอก ร่างจริ งของพวกเธอจะต้ องเป็ น
อันตรายด้ วยนะ ไม่สิ ไม่ใช่แค่อนั ตราย แต่เกียวข้ องกับชีวิต
ของพวกเธอนะ"
[ท่านสโตรัส เข้ าใจดีอยู่แล้ วน่า]
[ถ้ าอย่างนันก็มีแต่ต้องทําสินะครับ ท่านสโตรัส ...โรเซริ ตเต้
ขอยืมร่าง[กระจาย]ของเธอหน่อยนะ แต่วา่ ตัวจริ งของเธอ
กลับไปป้องกันกองทัพเถอะ ถ้ าไม่มีเธอคอยคุ้มครองล่ะก็จะ
ต้ องมีปัญหาแน่]
[เข้ าใจแล้ วค่ะ ถ้ าเช่นนัน ขอให้ โชคชะตาสถิตอยู่กบั ทุกท่าน
ค่ะ]

[อสูรแห่งคํามันสัญญา]ตัวจริ งทังสองทีเหลืออยู่ในดันเจียน
ของฉันกําลังมุง่ มาทีทางนี

8
ฉันรู้ดีวา่ มันเป็ นการพนันทียากและเสียงสําหรับเด็กๆของฉัน
แต่วา่ เพือเกียรติยศของฉันแล้ วพวกเขากลับบอกว่าจะฝ่ าดัน
เจียนทีไร้ ทางฝ่ านีให้
ฉันรักเด็กๆพวกนีของฉันจริ งๆ

แล้ วก็คาดหวังไว้ วา่ ถ้ าเป็ นเด็กพวกนีจะต้ องก้ าวข้ ามความ

เป็ นไปได้ ในการบุกทีเล็กราวกับใยแมงมุมนีได้ แน่

ยังพึงแค่ห้องแรกในสามห้ องเท่านัน
แต่วา่ ไม่ผิดพลาดแน่ นีต้ องเป็ นไพ่ตายของผู้ชายคนนัน
ถ้ าไม่ใช้ ทรัพยากรทังหมดล่ะก็คงจะสร้ างของแบบนีไม่ได้
หรอก

9
ถ้ าผ่านทีนีได้ ละ่ ก็ ต้ องชนะแล้ วแน่นอน
ถ้ าอย่างนัน เหล่า[อสูรแห่งคํามันสัญญา]ทีฉันรัก ขอเดิมพัน
กับพลังนันดูหน่อย
ผ่านห้ องแห่งความตายนีไปได้ แล้ วจะต้ องชนะอย่างแน่นอน!

ฉันขึนไปข้ างบนอีกครังหนึง
ทีอยู่ตรงนันก็คือ เหล่าอสูรแห่ง[คํามันสัญญา]ทีฉันภาคภูมิ
ใจ

ระดับA อสูรรูปร่างเทพธิดา ราเซกริ ฟ...โรเซริ ตเต้

10
ระดับB อสูรรูปร่างคาไมทาจิ ซีเซอร์ วินด์...มาซามุเนะ
ระดับB อสูรรูปร่างม้ าสวรรค์ เพกาซัส...โฟโบส

ทุกคน เป็ นเด็กดีทีแสนภาคภูมิใจทีทังแข็งแกร่ง และพึงพา

ได้
ถ้ าแค่พลังโจมตีละ่ ก็ ยังมีเด็กพิเศษอยู่อีกตนหนึง แต่ถ้าโดย
รวมแล้ วเด็กพวกนีถือว่าเยียมทีสุ

"ท่านสโตรัส อสูรแห่งคํามันสัญญาทุกตนมารวมกันแล้ วค่ะ

มีเพียงฉันทีเป็ น[กระจาย]ค่ะ"

อสูรรูปร่างเทพธิดาโรเซริ ตเต้ ยิมเจือนๆขึนมา

11
"เอาล่ะ มาฝ่ ามันไปกันเถอะ"
"อืม ถ้ ารวมกําลังรบขนาดนันไว้ ในห้ องทีหนึงแล้ วล่ะก็ขอแค่
ผ่านห้ องนันไปได้ แล้ วหลังจากนันก็คงทําได้ ตามใจชอบแล้ ว
ล่ะ"

คาไมทาจิทีชือมาซามุเนะนันมีความมันใจเต็มเปี ยม เพกา
ซัสทีชือโฟโบสเองก็แสดงคิดเห็นอย่างใจเย็น
ทังทีถึงเมือกีจะยอมแพ้ ไปแล้ ว แต่หวั ใจของฉันก็ร้ ูสกึ เบาบาง
ขึน
ฉันนีดีจงั เลยทีสร้ างเด็กพวกนีขึนมา
ทังทีเด็กพวกนีมองไปข้ างหน้ าขนาดนีแท้ ๆ ฉันจะมาทําหน้ า
มืดมนตรงนีได้ ยงั ไงล่ะ!

"เหล่า[อสูรแห่งคํามันสัญญา]ของเราเอ๋ย! ตังแต่นีไปเราจะ
12
ผ่านกับดักอันป่ าเถือนนันจากข้ างหน้ ากัน! ฉันเชือว่าเหล่า
อสูรของฉันจะต้ องทํามันได้ สําเร็จแน่!"
"""รับทราบค่ะ/ครับ ท่านสโตรัส"""

เด็กพวกนีไม่มีทางทําไม่ได้ อยู่แล้ ว
ฉันฝากความหวังไว้ กบั อสูรทีเชือใจแล้ วกลับเข้ าไปในดัน
เจียน

อสูรทีเสียสละไปหลายสิบจนถึงตอนนีไม่ได้ เสียเปล่า
ด้ วยเหตุนนถึ
ั งได้ เจอจุดอ่อนแล้ ว
การโจมตีของโกเลมพวกนัน พอเป็ นการโจมตีด้านบนแล้ ว

13
ความแม่นยําก็จะลดลงไปเยอะ

หรื อก็คือถ้ าบินไปในระดับเพดานด้ วยความเร็วสูง จะ

สามารถหลักเลียงอันตรายได้ เยอะ
แต่ถึงจะพูดแบบนัน แค่ความแม่นยําทีลดลงไม่ได้ หมายถึง
จะวางใจได้
เพราะฉะนันเลยจัดอันดับกองกําลังไว้

คาไมทาจิ[กระจาย] คาไมทาจิ เพกาซัส[กระจาย] เพกาซัส

ราเซกริ ฟ เรี ยงเป็ นแถวเดียวกัน

ราเซกริ ฟจะค่อยเพิมพลังให้ กบั ทุกตน แล้ วคาไมทาจิทีถนัด

ด้ านการสร้ างกําแพงสายลม ก็สร้ างกําแพงกันไว้ ทําให้
สามารถทีจะทนการโจมตีของศัตรูได้
14
แล้ วก็หลังจากทีการป้องกันทังหมดถูกทําลายแล้ ว ก็ให้ เพกา
ซัสทีมีความเร็วสูงพุง่ ฝ่ าออกไป ก็เป็ นกลยุทธแบบนีล่ะ
สามารถท้ าทายได้ ครังเดียวเท่านัน
ฉันทีอยู่ในร่างวิญญาณก็ขนขี
ึ เพกาซัสตัวจริ ง
แล้ วก็ได้ เวลาตัดสินแล้ ว
การโจมตีพิเศษครังแรกและครังสุดท้ ายเริ มได้

บินด้ วยความเร็วสูงในระดับเดียวกับเพดาน
แล้ วก็ให้ อสูรบุกไปทางพืนดินด้ วย เพือทีจะถ่วงเวลา
อสูรจาก[กระจาย]แทบไม่เหลือแล้ ว เพราะฉะนันก็เลยนํา
พวกอสูรทีใช้ เพือป้องกันดันเจียนออกมาด้ วย

15
ในเวลาสิบกว่าวินาที พวกอสูรก็กลายเป็ นเศษเนือ
แต่วา่ ในเวลานันก็สามารถฝ่ าไปได้ ถึงหนึงในสีแล้ ว
พวกโกเลมทีจัดการอสูรบนพืนหมดแล้ ว ก็หนั แท่งเหล็กเล็ง
มาทางนี

คาไมทาจิได้ สร้ างกําแพงสายลมออกมาอย่างสุดกําลัง

พอเข้ ามาใกล้ ลูกเหล็กก็คอ่ ยๆบางลงเรื อยๆ แต่ลกู เหล็กก็
เข้ ามาใกล้ เรื อยๆ

แล้ วในทีสุดก็โดนโจมตี
เพียงแค่หนึงนัด ลูกเหล็กกลมๆก็ทะลวงกําแพงลมมาได้
แต่วา่ พลังทําลายก็ลดลงด้ วยกําแพง และด้ วยเอนชานต์ของ

16
ราเซกริ ฟเลยไม่ได้ รับบาดเจ็บถึงตาย

คาไมทาจิ[กระจาย]ก็ทนกระสุนนัดทีสองเข้ าไป และพอโดน

นัดทีสามก็หายไปกลายเป็ นประกายแสงสีฟ้า
ระยะทางทีเหลือคือหนึงในสอง
ยิงเข้ าใกล้ เท่าไหร่ความแม่นยําก็ยิงมากขึนเท่านัน คาไมทาจิ
ตัวจริ งทีแข็งแกร่งกว่าร่าง[กระจาย] ก็พยายามทีจะทนต่อไป
แต่วา่ ก็มาถึงขีดจํากัดจนได้
เมือไม่สามารถป้องกันได้ แล้ ว ก็โดนโจมตีตายคาที
แต่วา่ เหลือระยะทางอีกเพียงหนึงในสามเท่านัน!

จะต้ องผ่านไปให้ ได้ !

ตอนทีกําลังมีความหวังนันเอง

17
เพกาซัส[กระจาย]ทีนําหน้ าคาไมทาจิทีล้ มลงไป อยู่ๆก็เกิด
อาการทรมานขึนมา
อีกแล้ วเหรอ!? พิษ ใกล้ ๆพวกโกเลมมีพิษอยู่เต็มอากาศ จะขี
โกงไปถึงไหนกัน

แต่วา่ เพกาซัสทีเกิดจาก[กระจาย]ทีกําลังทรมานกันพิษ ก็
ยิมออกมา แล้ วใช้ พลังเฮือกสุดท้ ายสร้ างสายลมออกมา

พิษถูกเป่ าออกไป
ทีเหลือตอนนีก็มีเพียงเพกาซัสตัวจริ งกับราเซกริ ฟ[กระจาย]
เท่านัน
โกเลมมิธริ ลเล็งมาทีเพกาซัส ฉันทีลุยมาถึงตอนนีเข้ าใจดี ไม่
มีทางหลบได้ ทังทีมาถึงนี...
ช่วงเวลาทีกําลังยอมแพ้ ราเซกริ ฟก็ยิมออกมา
18
เธอนําหน้ าเพกาซัสไปแล้ วกางแขนออกมา รับลูกเหล็กไป
หลายต่อหลายนัด
ประกายแสงสีฟ้าปรากฎออกมา เป็ นสัญลักษณ์แห่งการ
หายไป

"โรเซริ ตเต้ !"

"ทีเหลือฝากด้ วยนะคะ ขอให้ โชคชะตาสถิตอยู่กบั ท่านสโต
รัสค่ะ"

เธอคงรู้วา่ นีคือหน้ าทีสุดท้ ายของตัวเอง แล้ วก็มาเป็ นโล่สดุ

ท้ ายให้ ฉนั
ในสถานการณ์ทีจะถูกทําให้ หายไปได้ ตลอดนี ฉันผลักไปที
หลังของเพกาซัส ใช้ พลังสุดท้ ายในการสร้ างสายลมขึนมา
เพกาซัสพุง่ ไปด้ วยความเร็วเหนือสายลม ผ่านหัวของโกเล
19
มมิธริ ลไปได้

พอมองไปข้ างหลัง ราเซกริ ฟ พริ บตาถัดไป เธอก็พรุนเป็ นรัง

ผึงหายไป

นําตาของฉันก็ไหลออกมา
ต้ องเสียสละทุกคนถึงมาทีนีได้ จะทําให้ การเสียสละของทุก
คนสูญเปล่าไม่ได้
เพกาซัสเองก็ร้ ูสกึ แบบเดียวกัน
ก็แค่บินอย่างสุดกําลัง
แล้ วก็ ในทีสุด...

"ผ่านได้ แล้ ว!"

20
ผ่านห้ องแห่งฝั นร้ ายได้ แล้ ว!
ในทีสุดก็มาถึงห้ องทีสอง เท่านีการโจมตีของโกเลมนันก็มา
ไม่ถึงแล้ ว

"ทําได้ ทําได้ แล้ วล่ะ โฟโบส"

ฉันเรี ยกชือของเพกาซัส พร้ อมกับกอดไปทีคอของเขา

เพกาซัสเองก็ร้อง ฮีๆ ออกมาด้ วยความภาคภูมิใจ

สิงทีเสียสละนันมากมายจริ งๆ
แต่วา่ พวกฉันก็ผ่านกับดักอันโหดร้ ายนันได้ แล้ ว
ด้ วยความกล้ าหาญของ[อสูรแห่งคํามันสัญญา]ของฉัน ทํา

21
ให้ ผ่านความชัวร้ ายของผู้ชายคนนันมาได้ ! อสูรของฉันสุด
ยอดทีสุดเลย!
เอาล่ะ ไปข้ างหน้ าได้ แล้ ว

ถึงจะบอกว่าสามารถผ่านจุดทียากทีสุดมาแล้ วก็ยงั วางใจไม่

ได้
ถึงจะสามารถผ่านจุดทีมีกําลังหนาแน่นทีสุดของทีนีมาได้
แล้ ว แต่ก็ยงั คงมีเหลืออยู่อีกสองห้ อง
ถึงเพกาซัสจะเป็ นอสูรทีฉันภูมิใจ แต่การทีเขาจะสู้ตวั คน
เดียวจนถึงจุดสุดท้ ายมันก็เป็ นเรื องยาก แต่วา่ ยังไงก็ต้องทํา
ได้ แน่
แล้ วฉันกับเพกาซัสก็เห็นสิงทีอยู่ตรงหน้ า
สิงทีอยู่ตรงนันก็คือ...

22
"...เรื องแบบนี ...เรื องแบบนีมัน ...เป็ นไปไม่ได้ แบบนีมัน
แปลกไปแล้ วไม่ใช่เหรอ!"

ความสินหวัง
ถนนยาวสองกิโลทีเพียงแค่ตรงยาวไป
ข้ างในสุดมีโกเลมมิธริ ล แล้ วก็แท่งเหล็กแห่งฝั นร้ ายเหมือน
เมือกี
เป็ นแบบเดียวกับห้ องทีพึงผ่านมาได้

ทังทีข้ ามศพของพวกเพือนพ้ องเพือมาถึงทีนี

ทังทีเชือว่าสิงทีอยู่หลังจากความสินหวังก็คือความหวังแท้ ๆ
แต่ความจริ งแล้ วหลังจากความสินหวังก็มีแต่ความสินหวัง
เท่านัน

23
นําตาไหลอาบแก้ ม ได้ แต่หวั เราะแห้ งๆออกมา
ฉันไม่เหลือเพือนพ้ องอีกแล้ ว แล้ วยังจะต้ องผ่านทีนีไปให้ ได้
อีก...

"ทําไมกัน นีฉันเสียสละทุกคนไปเพืออะไรกัน!"

เสียงตะโกนของฉันไม่ได้ สง่ ไปทีไหนเลย

แท่งเหล็กทีโกเลมมิธรื ลถือก็มีเปลวไฟออกมา

พริ บตาถัดไป เพกาซัสก็กลายเป็ นซาก

ฉันนําตาไหลออกมาพร้ อมกับเสียงของจิตใจตัวเองทีแตก
เป็ นเสียงๆ
-------------------------------------------------------------------------

24
-------------------------------------------------------------------------
----------
CH.23 ตอนที22 บุกดันเจียน

～กลับมาทีมุมมองของโพลเคล～

"เอาล่ะ ได้ เวลากันได้ แล้ วล่ะ"

ผมบิดขีเกียจ แล้ วตัดสินใจทีจะบุกดันเจียนของจอมมารแห่ง

[สายลม]อย่างจริ งจัง
ทีผ่านมาได้ แต่ดทู า่ ทีอยู่ในห้ องขาวๆระหว่างดันเจียนทังสอง

25
"คุณพ่อ ว่างจังเลยอะ~"

จิงจอกสวรรค์พองแก้ มออกมา

"โทษทีๆ คิดว่าให้ กําลังรบอีกฝ่ ายลดอีกสักนิดน่าจะดีน่ะ

แล้ วก็ถ้ามีอะไรทีพวกโกเลมรับมือไม่ได้ ถ้าอยู่ตรงนีก็จะได้
เข้ าไปทัน"

จอมมารแห่ง[สายลม]สโตรัสกําลังเดือด เป็ นคนประเภทที

เกลียดความพ่ายแพ้ ขนาดนันเลยล่ะ ถ้ าปล่อยไปเรื องก็จะ
โจมตีเข้ าไปเรื อยๆ... แล้ วเพิมผู้เสียสละไปเปล่าๆ
การทีผมจะบุกเข้ าไปตอนทียังป้องกันแน่นหนาก็คงจะไม่
สนุกแน่
การจะบุกก็เริ มตอนทีอีกฝ่ ายเริ มเหนือยนีล่ะดี
26
แล้ วก็เรื องทีดันเจียนของผมจะโดนฝ่ าได้ เนียไม่เห็นจะน่า
กังวลเลยสักนิด
ในห้ องสีขาวนีผมคอยมองกองทัพของเธอ ไม่มีอสูรทีน่า
กังวลพวกร่างวิญญาณ แก๊ สหรื อสไลม์ทีไม่รับผลทาง
กายภาพอยู่เลย อสูรทีจะเป็ นโล่ให้ ก็ไม่มี

เดิมที [สายลม]ก็เป็ นประเภททีเด่นทางด้ านความคล่อง

แคล่วกับการพรางตัว
อสูรทีเกิดมาก็เป็ นพวกทีมีความเร็วแถมมีพลังป้องกันทีตํา
ถ้ าให้ พดู ในดันเจียนของผมทีไม่สามารถใช้ ความเร็วได้ ก็เป็ น
ได้ แค่เป็ ดตัวหนึง

Browning D2 Caliber .50

27
ความยาว1560mm นําหนัก38.0kg ลํากล้ อง
ขนาด12.7mm×99 อัตราการยิง650นัด/นาที ระยะหวัง
ผล2,000เมตร

โกเลมมิธริ ลทีถูกสร้ างขึนมาเพือใช้ ยิงปื นกลหนักทีใช้

กระสุน12.7mm
และยังมีระยะยิงถึง2km
หรื อก็คือ ดันเจียนทีผมสร้ างขึนยาว2kmนัน เพียงแค่เข้ ามา
ก้ าวเดียวก็อยู่ในระยะยิงของปื นกลหนักแล้ ว แถมไม่มีอะไร
กําบัง การจะหลบก็ไม่มีทางเป็ นดันเจียนแห่งฝั นร้ ายโดยแท้
จริ ง

โกเลมถือว่ามีพลังกายและพลังป้องกันทีเหนือมากกว่าระดับ
โดยทัวไปของอสูรระดับA แต่วา่ ความคล่องแคล่วทีน้ อยนิด

28
นันทําให้ ความสามารถในการรบนันตํา
แต่วา่ ถ้ าแค่ยิงปื นกลหนักพวกนันล่ะก็ความคล่องแคล่วก็ไม่
เกียวข้ องอะไรเลยสักนิด สิงทีใช้ ก็มีแค่พลังโจมตีอนั รุนแรง

แล้ วก็ทีห้ องคริ สตัลก็มีพวกดวาร์ ฟ สมิธคอยเอนชานต์เพิม

พลังโจมตีอยู่ด้วย

Caliber .50 ทีมีพลังทําลายอันน่าภาคภูมิใจในฐานะเครื อง

จักรสงครามขนาด12.7mm แรงบ้ าของโกเลม เอนชานต์ขอ
งดวาร์ ฟ สมิธ
พอรวมทังหมดนันแล้ วก็เป็ นพลังทําลายทีเหนือยิงกว่า
ระดับAเสียอีก แถมในหนึงวินาทียงั ยิงได้ สิบนัด ต่อให้ เป็ น
อสูรระดับSก็คงจะทนไม่ได้

29
"ดันเจียนของคุณพ่อ ทังทีเรี ยบง่ายแต่ก็แข็งแกร่งสุดๆเลย"
"จริ งๆก็ดดั แปลงหลายๆอย่างล่ะนะ"

ถึงจะเห็นเป็ นถําทางตรงๆ แต่ก็เสริ มอะไรไปนิดหน่อย

พืนนันจะเอียงนิดหน่อย แถมยิงใกล้ ทางเข้ าก็ยิงลาดชันมาก
ถึงจะรู้สกึ ว่าเป็ นทางตรง แต่ถ้าเอียงแม้ เพียง1°แต่ถ้าเทียบ
ระยะห่างระหว่างทางเข้ าทางออก2kmจะเพิมความสูงได้
อย่างน้ อย30m
ถึงจะเป็ นกระสุนไรเฟิ ลทีมีความตรงสูง และมีความเร็วกว่า
เสียงสามเท่า แต่ถ้าเป็ นระยะทาง2kmด้ วยนําหนักแล้ วจน
กว่าจะถึงเป้าหมายก็คงจะตกไปก่อนสัก20-30m แต่เพียง
เพิมความเอียงไม่กี°ก็จะทดแทนระยะทีจะตกลงไปได้

30
โกเลมทียิงลงมาจึงสามารถยิงได้ ตามใจชอบ กลับกันการ
โจมตีจากทางเข้ านันก็จะโดนความสูงนันจํากัดไว้ พอคิดถึง
ระยะตกแล้ วจะยิงขึนข้ างบนล่ะก็จะถูกเพดานสูง3mปิ ดกัน
เอาไว้ นนเอง
ั
การโจมตีทางกายภาพทียังยึดติดอยู่กบั กฎแรงโน้ มถ่วงไม่มี
ทางทีจะโจมตีโดนโกเลมมิธริ ลได้
เรื องนันต่อให้ จะโดนขโมยปื นกลหนักทีโกเลมติดตังอยู่ก็ตาม
ที

แล้ วการทีติดตังโกเลมไว้ สองตนก็เพือจะลบช่องว่างของการ

ยิง และยังมีเวลาพอทีจะให้ ปืนเย็นลงด้ วย แถมยิงเข้ าใกล้ โก
เลมมากขึนเท่าไหร่ก็มีกบั ระเบิดอยู่เป็ นภูเขาตามทาง
บริ เวณใกล้ ๆโกเลมก็มีแก๊ สทําลายประสาทอยู่เต็มไปหมด
ด้ วย

31
"มาสเตอร์ โดนฝ่ าห้ องทีหนึงแล้ วค่ะ"

แล้ วเอลเดอร์ ดวาร์ ฟทีรับรู้ความรู้สกึ ของโกเลมได้ ก็กระซิบ

ออกมาเบาๆ
ตกใจนิดหน่อย ไม่ได้ คิดเลยว่าจะฝ่ าไปถึงห้ องทีสองได้

"เห แล้ วหลังจากผ่านห้ องแรกล่ะ?"

"ตายทันทีทีเข้ าห้ องค่ะ เพราะผ่านห้ องแรกได้ เลยวางใจ เปิ ด
ช่องโหว่ออกมา"
"เท่านันก็พอแล้ ว"

ถึงจะฝ่ าห้ องแรกไปได้ ห้ องทีสองก็เจอแบบเดียวกัน

32
ห้ องทีสามก็คล้ ายๆกัน แต่เพิมระดับความยากเข้ าไปอีก
เนืองจากเป็ นห้ องสุดท้ าย เลยติดตังโกเลมทังหมดไปแล้ วก็
ติดตังอาวุธแบบพิเศษ ถ้ าเป็ นโกเลมก็ใช้ งานได้ แน่

จากทีเอลเดอร์ ดวาร์ ฟบอกดูเหมือนว่าพวกสโตรัสจะใช้ อสูร

ทีแข็งแกร่งบางส่วนเป็ นโล่แล้ วฝ่ าห้ องทีหนึงเข้ าไป คงจะทํา
แบบเดิมไม่ได้ แล้ วล่ะ ถ้ าอย่างนันการจะฝ่ าห้ องทีเหลือก็คง
เป็ นไปไม่ได้

"มาสเตอร์ เพียงแต่วา่ น่าแปลกทีอสูรของ[มังกร]ทีน่ากังวลที

สุดกลับไม่อยู่คะ่ บางทีคงจะเก็บไว้ สําหรับป้องกันอยู่"

มัลโก้ บอกมาอย่างหนึง
ผู้ปกครองของสโตรัสก็คือจอมมารแห่ง[มังกร]แอสทารอ
33
ธ
หนึงในเสาหลักทีเป็ นตัวเต็งจอมมารผู้แข็งแกร่งทีสุด แล้ วก็
[มังกร]นันก็มีเหรี ยญทีพิเศษเหมือนกับ[การสร้ าง]ของผม
ทําให้ สามารถ[ผสม]แบบพิเศษได้

มัลโก้ บอกไว้ วา่ "สิงทีรับมือยากทีสุดคือพลังรบเพียวๆทีแข็ง

แกร่งทีสุด ถ้ ามากกว่านีจะไม่ยตุ ิธรรมแล้ วฉะนันจะไม่พดู
เยอะกว่านี"

การทีสโตรัสจะไม่ใช่เหรี ยญนันค่อนข้ างเป็ นไปได้ ยาก

เก็บไว้ เหรอ หรื อมีเหตุผลทีไม่นําออกมา หรื อว่ารูปร่างกันที
ทําให้ ไม่สามารถเข้ าไปในดันเจียนแคบๆของผมได้
ไม่วา่ จะทางไหน ก็จําเป็ นทีจะต้ องระวังไว้

34
"งันพวกเราก็ไปกันเถอะ"
"ย้ า~♪"
"มาสเตอร์ รับทราบค่ะ"
"เหนือหัว พลังของหน่วยสเกลตัน โปรดชมให้ เต็มตาเถอะขอ
รับ"

แล้ วพวกผมเองก็เริ มทีจะบุกดันเจียนของจอมมารแห่ง[สาย

ลม]บ้ าง
จอมมารแห่ง[สายลม]เองก็เสียกําลังรบไปมากจากการบุก
ดันเจียนของผม
การป้องกันเองก็เบาบางลงแล้ ว
เวลาทีเหลือทังหมด หนึงชัวโมง30นาที
ถ้ ามีขนาดนีล่ะก็ บุกได้ สบายๆ

35
 ◇

"หึฮะฮะฮะ เป็ นอย่างไรขอรับ เหนือหัว ความแข็งแกร่งของ

กองทัพสเกลตัน!"

ไวต์ อสูรโครงกระดูกทีสวมผ้ าคลุมงดงามราวกับพวกขุนนาง

ได้ หวั เราะออกมา
เขาสังการสเกลตันทัง20ตนให้ คอยกําจัดศัตรู
...พอรู้ด้วยสกิลของไวต์ทําให้ สเกลตันเติบโตได้ อย่างรวดเร็ว
ก็เลยซือสเกลตันมาอีกหลายตัวให้ ใส่แอสซัลท์ ไรเฟิ ลที
เตรี ยมไว้
ห้ องแรกนันเป็ นหุบเขา
ถ้ าเดินพลาดแม้ แต่ก้าวเดียวก็คงจะตกเหวได้ เลย

36
ในนันก็มีพวกอสูรมีปีกลูกน้ องของสโตรัสบินวนอยู่บนท้ อง
ฟ้า
ถ้ าเป็ นเจ้ าพวกนีก็ไม่ต้องสนว่าพืนทีจะเดินยากแค่ไหน
ปั ญหาก็คือการโจมตีมาจากจุดบอดอย่างไม่ทนั ตังตัว แต่ถ้า
ไม่เข้ ามาใกล้ ในตอนทียังไม่ได้ เตรี ยมตัวโจมตี อสูรปกติก็
สามารถจัดการได้ อย่างง่ายดาย

"เหนือหัว กองทัพของกระผมหาได้ มีจดุ บอดไม่ ทัง21ตน

รวมเป็ น42ตาได้ สามารถสอดส่องได้ ทกุ อย่างขอรับ"

แต่วา่ แย่กบั อีกฝ่ ายหน่อย

ไวต์สามารถแชร์ ความรู้สกึ และรวบรวมข้ อมูลการมองเห็น
ของสเกลตันทังหมด20ตนได้

37
ถ้ าให้ สเกลตันแบ่งกันไปคอยสอดส่องจากทุกมุมก็จะไร้ ซงจุ
ึ ด
บอด
แล้ วไวต์ทีเป็ นผู้นําเหล่าสเกลตันก็แสดงให้ เห็นถึงความร่วม
มือกันแบบสุดยอด
ด้ วยคําสังของไวต์ พริ บตาเดียวก็ตงขบวนปื
ั นแอสซัลท์
ไรเฟิ ลแล้ วสอยพวกอสูรนกลงมาได้
เป็ นการโจมตีโดยวิธีการทําลายทางหนีทกุ ๆทางแล้ วบดขยี
ทิง

"ไวต์ ทําได้ ดีนี"

"เป็ นเกียรติทีได้ รับคําชมขอรับ เหนือหัว"

การเคลือนไหวทีสุดยอดนีต้ องขอบคุณไวต์จริ งๆ
ถึงหมอนีจะมีสเตตัสตําแต่ก็สดุ ยอดมาก เท่านีพวกสเกลตัน
38
ก็สามารถระวังรอบข้ างได้ แล้ ว

"ท่านจิงจอกสวรรค์ อยากขอยืมแรงสักหน่อย จะได้ ไหมขอ

รับ?"

แล้ วไวต์ก็เงยหน้ าขึนั หันหน้ าไปหาจิงจอกสวรรค์

"ย้ า~!"

จิงจอกสวรรค์พยักหน้ าตกลง

"ท่านจิงจอกสวรรค์ อีกสามวิ จากทิศตะวันออกเฉียงใต้ 60°

3...2...1... ตอนนีขอรับ!"

39
"ไปแล้ วนะ!"

ด้ วยคําแนะนําของไวต์ จิงจอกสวรรค์ก็เหนียวไก
ลูกซองของจิงจอกสวรรค์ทีเพิมขนาดลํากล้ องมีประกายไฟ
ออกมา กระสุนลูกปลายนับไม่ถ้วนถูกยิงออกไป ไปโดนพวก
อสูรรูปร่างเหยียวสีเขียวขนาดยักษ์ ทีบินด้ วยความเร็วสูงอยู่

ศัตรูทีแข็งแกร่งระดับB สามารถทนกระสุนขนาด5.56mm
ของพวกสเกลตันได้ แล้ วก็เป็ นอสูรสามารถมองและหลบลูก
กระสุนได้

การตัดสินใจในสถานการณ์ตา่ งๆของไวต์ยงั ดีเลิศ ถ้ าเกิดคิด

ว่าการยิงของพวกสเกลตันตามความเร็วไม่ทนั หรื อมีกําลังไม่
พอ เขาจะขอให้ จิงจอกสวรรค์ทีมีกระสุนลูกปลายทีทรงพลัง

40
ยิงแทน
เรื องแบบนีก็น่าเชือถือ

"สมกับเป็ นท่านจิงจอกสวรรค์ขอรับ ศัตรูทีจัดการยากแบบ

นันยังสามารถจัดการได้ ทีเดียว"
"ฝากจิงจอกสวรรค์ได้ เลย!"

พอจัดการศัตรูได้ ง่ายๆ จิงจอกสวรรค์ก็อารมณ์ดีขนมา

ึ
ไวต์นีสุดยอดจริ งๆ อยากจะให้ เกิดมาแบบระดับSเลย
ผมอยากจะชมจิงจอกสวรรค์ ก็เลยเอามือขวาเข้ าไปใกล้ แล้ ว
ลูปหัวของเธอ
ผมและหูจิงจอกทีนุ่มเรี ยบให้ ความรู้สกึ ทีดี

41
"ย้ า~♪มือของคุณพ่อ ใหญ่จงั ค่ะ"

เอลเดอร์ ดวาร์ ฟมองมาด้ วยความอิจฉา แล้ วก็หนั มองทาง

อืนไปมา
ผมเองก็อยากจะชมเธอแต่ก็ต้องมีความสําเร็จอะไรสักก่อน
การทีไม่สามารถเข้ ามาขอให้ ชมตรงๆได้ ก็สมเป็ นเธอดี
เอาล่ะ บุกไปทังอย่างนีกันเถอะ
ถึงจะผ่านห้ องแรกไปได้ แล้ ว แต่จะคิดว่าเป็ นแบบนีไปตลอด
ไม่ได้
ผมเตรี ยมใจแล้ วก็ไปต่อ
-------------------------------------------------------------------------
-------------------------------------------------------------------------
-----------
CH24 ตอนที23 จอมมารแห่ง[การสร้ าง] โลลิเคล
42
หลังจากผ่านเขตหุบเขาไป ก็เข้ าเขตเขาวงกต
แต่วา่ ไม่ใช่เขาวงกตธรรมดาแต่มีหลุมดักไว้ มากมาย
เพดานเองก็สงู มาก

พอลองคิดดูดีๆ กําแพงเองก็ไม่ได้ สงู ถึงเพดาน นันน่ะตังใจ

สินะ พวกอสูรทีบินได้ ก็สามารถเคลือนทีในเขาวงกตได้ โดย
ไม่ต้องมอง แต่พวกเราทีเคลือนทีได้ แค่บนพืนแล้ วก็ถกู
กําแพงเขาวงกตกันไว้ และยังมีหลุมกับดักทีทําให้ จะสู้ก็ส้ ไู ด้
ลําบากอยู่ด้วย

"มาสเตอร์ สามก้ าวข้ างหน้ ามีหลุมค่ะ มุมข้ างหน้ าก็มีศตั รูรอ

ดักอยู่ ศัตรูบนฟ้ าเองก็รอประกบโจมตีอยู่คะ่ "

43
แต่วา่ เขาวงกตแบบนีสําหรับเอลเดอร์ ดวาร์ ฟแล้ ว ก็แค่ของ
ล่อน่าเบือๆเท่านัน
สําหรับเอลเดอร์ ดวาร์ ฟผู้เป็ นทีรักของพืนดินแล้ ว การมอง
หาหลุมพวกนีก็เป็ นเรื องง่าย
ก็เลยสามารถเปลียนให้ พนดิ
ื นแข็งแรงขึนจนสามารถเดิน
ข้ ามได้ สบายๆทันที

เธอสามารถเชือมต่อกับพืนดินได้ รัศมีหลายกิโลเมตร และยัง

สามารถใช้ เสียงสะท้ อนสร้ างแผนทีทีสมบูรณ์แบบได้ เขา
วงกตทีซับซ้ อนเมืออยู่ตอ่ หน้ าเธอก็ไม่มีผลอะไรทังนัน

ความจริ งแล้ วอสูรบนฟ้าเองก็จดั การได้ ง่าย

เพราะว่าตอนทีลงมาทางนีก็จะติดกําแพงของเขาวงกตจน
ขยับไม่ได้ มาก

44
ทําให้ สามารถสู้ได้ ยากกว่าพืนทีเมือกีซะอีก
และด้ วยข้ อมูลของเอลเดอร์ ดวาร์ ฟ ทําให้ สามารถรับมือกับ
ศัตรูทีพยายามใช้ กบั ดักได้ เกินพอ
ดังนันจึงสามารถผ่านเขตเขาวงกตได้ โดยไม่ลําบากอะไรนัก

"ขอบคุณมาก เอลเดอร์ ดวาร์ ฟ เพราะเธอแท้ ๆเลยผ่านได้

สบายๆ"
"อือ"

เอลเดอร์ ดวาร์ ฟก็พยักหน้ าแล้ วมาพิงแขนซ้ ายของผม

รู้สกึ นุ่มลืนจากสักทีหนึง
ท่าทางแบบนีเหมาะกับสาวน้ อยผู้งดงามอกกระดานผมเงิน
เอลเดอร์ ดวาร์ ฟมาก

45
"มีอะไรเหรอ เอลเดอร์ ดวาร์ ฟ"
"...ไม่มีอะไรค่ะ"

พอพูดแบบนันออกไป เธอก็มองบนขึนมาหาผมด้ วยท่าทาง

ต้ องการอะไรสักอย่าง พอสบตา ก็หนั หน้ าหนี แล้ วก็แอบหัน
มามองหน้ าของผม

แล้ วก็มาจับทีชายผ้ าของผม

อา อยากให้ ลบู หัวจริ งๆสินะ
การมองท่าทีของเธออย่างนีก็สนุกดีแต่เลิกแหย่ดีกว่า

46
"ทําได้ ดีมากเลยนะ สุดยอดจริ งๆ เอลเดอร์ ดวาร์ ฟ"

ผมลูบหัวเอลเดอร์ ดวาร์ ฟ
ความรู้สกึ ต่างจากจิงจอกสวรรค์ ผมสีเงินลืนสลวยสัมผัสที
ทําให้ ร้ ูสกึ ดี

"...หยุดเถอะค่ะ พ่อ แบบนีมันน่าอายจะตาย"

ถึงจะพูดแบบนัน เอลเดอร์ ดวาร์ ฟก็ทําสีหน้ ายิมออกมา

เพียงแค่ลบู หัวก็ทําท่าดีใจแล้ ว ทําให้ ผมเองก็ร้ ูสกึ ยินดีด้วย
แล้ วจิงจอกสวรรค์ทีทําหน้ าหัวเราะคิกคักก็มาทางพวกผม

"อ๊ ะ เอลจัง ทังทีปกติเรี ยกว่ามาสเตอร์ แท้ ๆ แต่ตอนนีเรี ยก

47
คุณพ่อว่าพ่อด่วยล่ะ!"

จิงจอกสวรรค์หวั เราะหุหอุ อกมา

"พูดอะไรไม่เห็นเข้ าใจ"

เอลเดอร์ ดวาร์ ฟก้ มหน้ าลงแล้ วพูดกระซิบพึมพําออกมา

หูของเธอกลายเป็ นสีแดง

"มีอะไรน่าอายเหรอ! ถ้ าอยากเรี ยกล่ะก็เอลจังก็เรี ยกว่าพ่อ

แทนทีมาสเตอร์ ก็ได้ นีนา"
"ไม่ได้ พดู "
"พูดสิ! พูดว่าพ่อแน่ๆ"

48
"ก็บอกว่าไม่ได้ พดู !"

เอลเดอร์ ดวาร์ ฟทีหน้ าแดงก็วิงไล่ตามจิงจอกสวรรค์

เพราะว่ากําลังเขินคําพูดก็เลยแปลกๆไป

"กรี ด~♪"

จิงจอกสวรรค์ร้องครางด้ วยท่าทางสนุกพร้ อมวิงหนีไปด้ วย

แล้ วจิงจอกสวรรค์ก็โดนจับได้ บางที คงแค่แกล้ งละนะ ด้ วย
ความคล่องแคล่วของจิงจอกสวรรค์แล้ วถ้ าคิดจะหนีจริ งๆล่ะ
ก็เอลเดอร์ ดวาร์ ฟคงไม่มีทางตามได้ แน่ๆ

ผมทีดูลกู สาวทังสองเล่นกันอย่างสนุกสนานก็ผมก็เผลอยิม

49
ออกมา
น่ารักเกินไปแล้ ว

"นี ทังคูห่ ยุดก่อน ห้ ามทะเลาะกันแล้ วมาทางนี"

จิงจอกสวรรค์กบั เอลเดอร์ ดวาร์ ฟมาทางนี พร้ อมกับทําหน้ า

ซึมๆ

"คุณพ่อ ขอโทษค่ะ"
"มาสเตอร์ ทีเผลอปล่อยตัวไป ...ต้ องขออภัยจริ งๆค่ะ"
"อืม ถ้ าเข้ าใจก็ดีแล้ ว นีแน่ะ"

ผมกอดทังคูอ่ ีกครัง

50
หอมจัง นุ่มนิมรู้สกึ ดี รู้สกึ อุ่นด้ วย

"ย้ า~♪"
"อือ"

อยากจะอยู่แบบนีตลอดไปจริ งๆ
ทังคูเ่ องก็กอดผมกลับมา

ในตอนทีทําอย่างนี ไวต์ผ้ เู ยียมยอดก็กําลังใช้ กองทัพสเกล

ตันระวังรอบๆอยู่ แล้ วก็โจมตีพวกอสูรทีบุกเข้ ามาบ้ าง สกิล
ในการอ่านบรรยากาศของหมอนันสูงมากเลย
เพราะว่ามีไวต์อยู่เลยสามารถทําแบบนีในทีของศัตรูได้

51
หลังจากนันก็สามารถผ่านห้ องทีสองไปได้
แต่วา่ ผมในตอนนันก็ไม่ร้ ูตวั เลย
ว่าภาพนันกําลังแสดงให้ จอมมารทุกตนเห็นอย่างเรี ยลไท
ม์อยู่

～ในโรงเต้ นรํ า ณ ตําหนักจอมมาร～

"ดันเจียนทีจอมมารแห่ง[การสร้ าง]สร้ างมาเนีย น่าสนใจ

จริ งๆนะ"

ขุนนางทีเป็ นมนุษย์งู พึมพําพร้ อมกับไวน์ในมือ

"การจะบุกไอ้ นนท่
ั าทางจะหินสุดๆ ไอ้ แท่งเหล็กนันก็น่าสนใจ

52
ดี เป็ นของแบบไหนกันนะ... จุดทีน่าสนใจทีสุดก็คือการที
สามารถใช้ เจ้ านันเท่าไหร่ก็ได้ นีสิ ก็แท่งเหล็กในดันเจียนกับ
ของทีอสูรของเจ้ านันถืออยู่เดิมทีก็เป็ นของแบบเดียวกันใช่
ไหมล่ะ ให้ ตายสิ น่ากลัวจริ งๆเลย"

รอบนี สุภาพบุรุษมนุษย์เสือก็เคียวเนือไปพลางยิมออกมา

"ผมเองก็สนใจในสกิลของ[สายลม] ยิงกว่าทีคิดเสียอีก ถึง

ครังนีจะไม่คอ่ ยได้ ใช้ ประโยชน์ก็เถอะ แต่ก็แข็งแกร่งระดับ
โกงแหกกฎเลย แถมยังเป็ นทีรักกับเหล่าลูกน้ องขนาดนัน
ต้ องเป็ นจอมมารทีดีได้ แน่ๆ"
"ก็นะ แต่วา่ เรื องนันก็ยงั ไม่แน่หรอก [สายลม]น่ะเป็ นเด็กของ
[มังกร]นะ ยังไงก็ต้องมี"ไอ้ นน"อยู
ั ่แน่"

53
บทสนทนาของเหล่าจอมมารเริ มขยายออกไป
ในโรงเต้ นรํ าของตําหนักจอมมาร จอมมารทีเข้ าร่วม
[งานราตรี ]ต่างก็สนุกกับ[สงคราม]พร้ อมกับสาเกชันเลิศใน
มือกันอยู่

บนฟ้ ามีโฮโลแกรมสองอันฉายอยู่ อันหนึงแสดงภาพดัน

เจียนของโพลเคล ส่วนอีกอันแสดงภาพดันเจียนของสโตรัส
แล้ วก็ตงแต่
ั เมือกีจอมมารทังหลายต่างก็มองไปทีดันเจียน
ของโพลเคลราวกับจะกลืนกิน
แต่วา่ พอสโตรัสย้ อมแพ้ แล้ วเริ มถอยอสูรทียังเหลือรอดกลับ
สายตาก็ไปรวมกันทีการบุกดันเจียนของโพลเคลแทน

"เป็ นการบุกดันเจียนทีคุ้มค่าทีจะดูจริ งๆ ถึงอสูรของ[การส

ร้ าง]จะเลเวลตํา แต่ก็เป็ นอสูรทีแข็งแกร่งอย่างน่ากลัว แถม

54
อุปกรณ์สวมใส่ก็ดี อุปกรณ์นนเป็
ั นของทีหาซือไม่ได้ สินะ"
"คงจะยากหน่อยนะ นันน่ะเป็ นกลยุทธหลักของ[การสร้ าง]
เชียวนะ คงจะไม่ยอมให้ มาง่ายๆหรอก"

เหล่าจอมมารต่างวิเคราะห์กําลังรบของคูแ่ ข่งคนใหม่แล้ วก็

คิดว่าจะใช้ มนั หาประโยชน์ให้ ตวั เองยังไงในเวลาเดียวกัน

"ถึงอย่างนัน อสูรของ[การสร้ าง]นีสุดยอดไปเลยนะ แข็ง

แกร่งทังทีเลเวลแค่นนั นันคงจะเกิดมาแบบพัฒนาเลเวลได้
ความแข็งแกร่งเดิม"อย่างน้ อย"ก็ระดับA มองไม่เห็นก้ นบึง
เลย... แถมยังน่ารักด้ วย"
"ก็จริ งทีว่าน่ารัก ผสมเหรี ยญแบบไหนกันถึงได้ ออกมา อยาก
ให้ บอกจริ งๆเลยนะ... ไม่ได้ หมายความว่าอยากได้ ของน่า
รักๆแบบเด็กๆสมัยนีหรอกนะ ก็แค่ในฐานะกําลังรบเท่านัน

55
เอง"

พวกจอมมารต่างก็ชืนชมความน่ารักของจิงจอกสวรรค์กบั เอ
ลเดอร์ ดวาร์ ฟ
ก็จริ งอยู่ทีสําหรับพวกจอมมารแล้ วก็เป็ นสาวน้ อยผู้งดงามที
ไม่คอ่ ยได้ พบเห็นนัก
แต่วา่ ท่าทางทีอ้ อนโพลเคลมันก็น่ารักเกินไป
ตอนนันเองก็ฉายโฮโลแกรมตอนทีโพลเคลกําลังกอดกับ
จิงจอกสวรรค์กบั เอลเดอร์ ดวาร์ ฟ
ถ้ าเป็ นชีวิตปกติคงไม่เท่าไหร่ แต่การทีทําแบบนันกลาง
สนามรบไม่วา่ คิดยังไงก็แปลก ทําให้ จอมมารต่างๆก็เก็บ
ความตกใจไม่อยู่

"ผู้ชายคนนันเป็ นอะไรน่ะ"
56
"จะว่าไปเมือกีลูกน้ องก็เรี ยกว่าคุณพ่อบ้ าง พ่อบ้ าง แล้ วก็ลบู
หัวไปมาอยู่น่ะ ไม่ให้ เรี ยกเกินไปหน่อยเหรอ?"
"เป็ นจอมมารทีอันตรายจริ งๆ เจ้ าคนอันตรายนัน ไม่เคยเห็น
เลย จะว่าไป จอมมารแห่ง[การสร้ าง] นีชืออะไรนะ โพ โพ"

ดูเหมือนว่าบางทีจอมมารในทีนันจะลืมชือของโพลเคลไปซะ
แล้ ว
แล้ วสาวงามทีมีหกู บั หางจิงจอกผมขาวผิวแทนก็ปรากฏตัว
ออกมา

"อา ชือของเด็กคนนันคือโลลิเคลไง จอมมารแห่ง[การสร้ าง]

โลลิเคล"

สาวงามคนนันดูเหมือนจะมีอิทธิพลกับพวกจอมมารรอบข้ าง
57
เธอถูกมองด้ วยสายตาทีหวาดกลัวและเคารพผสมปนเปกัน
จอมมารหลายตนก็ก้มหัวให้ กบั เธอ

"อ๊ ะ พีสาว ไม่ได้ เจอกันนานเลย ใช่แล้ วๆ โลลิเคล! ถ้ าจําไม่

ผิดก็ชือนีล่ะ ทีว่ากันว่าชือจะบอกตัวตนคือนีสินะ..."
"เอาน่า จําง่ายก็ดีแล้ วไม่ใช่เหรอ จอมมารแห่ง[การสร้ าง] โล
ลิเคล จําเป็ นต้ องจับตาดูให้ ดีแล้ วล่ะ ในหลายๆความหมาย"
"เป็ นคนทีเหมือนกับชือเลยนะ จําได้ แล้ วล่ะ โลลิเคล... คงจะ
ปล่อยให้ ลกู ๆของเราไปหาไม่ได้ เด็ดขาด"

แล้ วในเวลาไม่นานในหมูจ่ อมมารชือของจอมมารแห่ง[การส

ร้ าง]โลลิเคลก็แผ่ขยายออกไป
ในตอนนัน จอมมารแห่ง[การสร้ าง]โพลเคลในหน้ าจอก็เข้ า
ไปในห้ องทีสามแล้ ว
58
ในทีสุด[สงคราม]นีก็มาถึงจุดสุดท้ าย
ถึงโพลเคลจะเหนือกว่าอย่างล้ นหลาม แต่ผลลัพธ์ก็ไม่อาจ
จะรู้ได้
ถ้ าโพลเคลถูกจัดการได้ ในสนามสุดท้ าย ผลแพ้ ชนะก็จะรู้ผล
ในพริ บตาเดียว... แล้ ว[สายลม]ก็ยงั มีไพ่ตายอยู่ ยังคงเหลือ
[มังกร]อยู่ยงั ไงล่ะ...
-------------------------------------------------------------------------
-------------------------------------------------------------------------
--------
CH25 ตอนที24 มังกรแห่งสายลมผู้เต็มไปด้ วยความบ้ า
คลัง

จิงจอกสวรรค์ เอลเดอร์ ดวาร์ ฟ แล้ วก็ไวต์ผ้ นู ํากองทัพสเกล

ตัน ก็ได้ มาถึงห้ องสุดท้ ายแล้ ว

59
กริ ฟฟอนเอง เพราะว่าระหว่างทางก็มีจดุ ทีทํายังไงก็ข้ามไป
ไม่ได้ ก็เลยมีประโยชน์มาก

ผมก็เก็บอสูรเข้ าไปใน[คลัง]พร้ อมกับขีกริ ฟฟอนบินข้ ามไป

แล้ วเอาอสูรออกมาอีกรอบก็ทําให้ สามารถไปได้ ง่ายๆ

จิงจอกสวรรค์กบั เอลเดอร์ ดวาร์ ฟไม่ชอบ[คลัง]เท่าไหร่ แต่

กริ ฟฟอนเองก็พอจะให้ ผมกับพวกเธอสองคนขีได้ สบายๆ
อีกความหมายหนึงก็คือการทีสโตรัสเอาของเลียนแบบของ
สายลมมาให้ ก็กลายเป็ นหลุมฝั งศพของตัวเอง

"ถึงอย่างนันก็เถอะ กลายเป็ นเรื องทีสุดยอดไปแล้ วนะ"

"เหนือหัว พลังของกระผมก็คือการสร้ างอันเดดขอรับ"

60
ไวต์สามารถใช้ ศพเป็ นวัตถุดิบในการสร้ างอันเดดได้
ระดับจะลดลงจากตอนมีชีวิตมาหนึง ถึงจะสร้ างได้ แค่แบบ
จํากัดเลเวลแต่ก็สามารถเพิมอสูรได้ แบบฟรี ๆ เป็ นสกิลทีทํา
ให้ ประหยัดแบบสุดๆ

อสูรนกยักษ์ ทีกลายเป็ นโครงกระดูกกับกริ ฟฟอนทีมีเนือเน่า

คอยตามพวกผมอยู่ข้างหลังจํานวนสิบตน

จากทีไวต์บอกดูเหมือนว่าวันหนึงจะสร้ างได้ มาสุด10ครัง

"ดูเหมือนจะเป็ นกําแพงทีดีได้ นะ"

ถึงจะใช้ ปืนไม่ได้ แต่ก็เป็ นอสูรระดับDทีเดิมเป็ นระดับC

61
พลังรบเปล่าๆก็ถือว่าเยียม

"คุณพ่อ เลเวลขึนมาเยอะเลยค่ะ"
"ฉันก็ด้วยค่ะ มาสเตอร์ "

จนถึงทีนี จิงจอกสวรรค์ทีกําจัดอสูรมาตลอดทาง ทังเอ

ลเดอร์ ดวาร์ ฟก็เลเวลขึนกัน
จิงจอกสวรรค์นนเลเวล43
ั ส่วนเอลเดอร์ ดวาร์ ฟนันเลเวล40
พวกเธอทีแต่เดิมก็เป็ นระดับSเมือถึงเลเวลนี ก็มีพลังทีจะ
สามารถจัดการอสูรระดับAทีเกิดมาแบบจํากัดเลเวลได้
ยิงคิดถึงอาวุธกับสกิลพิเศษก็ยิงเหนือไปอีก

เพราะว่าล่าอสูรใน[ถําบัวแดง]มากเกินไป ของทีได้ รับจาก

62
การล่าเองก็ตกลงไป ถือว่านีช่วยได้ มาก
แล้ วในดันเจียนเองก็มีพวกดวาร์ ฟ สมิธทีคอยใช้ สกิลเพิม
ความแข็งแกร่งให้ โกเลมเหลืออยู่
พวกเธอเองก็เกิดมาแบบจํากัดเลเวล แถมเพราะว่าพวกเธอ
คอยคุมพวกโกเลมแทนเอลเดอร์ ดวาร์ ฟ ทําให้ คา่
ประสบการณ์ทงหมดของอสู
ั รทีโกเลมจัดการก็เข้ าพวกเธอ
หมด

ถ้ ากลับไปเลเวลคงเพิมขึนจนน่ากลัวเลยล่ะ

ห้ องสุดท้ ายเป็ นเขตลาวา

63
อสูรทีออกมาหลักๆถึงตอนนีเป็ นระดับCกับD
แต่วา่ ระดับBก็เยอะขึน
เพราะว่าเป็ นพืนทีสุดท้ ายแล้ ว การป้องกันเลยแน่นหนาขึน

แต่วา่ ...

"ช้ ามาก!"

จิงจอกสวรรค์กระโดดไปปั ดป้องการโจมตีจากข้ างบน

กะทันหันของอสูรเหยียวขนาดยักษ์ แล้ วก็ขนไปอยู
ึ ่เหนืออสูร
เหยียวกลางอากาศ แล้ วก็เล็งลูกซองยิงลงข้ างล่าง
อสูรเหยียวตายคาที
พอลงถึงพืนก็ถกู อสูรบุกเข้ ามาจากจุดบอด สิงทีมีขนสีเขียว
ตามร่างกาย เอป มีความรวดเร็วสูงมาก

64
จิงจอกสวรรค์ยงั คงไม่ขยับ ถ้ าโดนแขนหนาๆนันฟาดเข้ าล่ะ
ก็คงจะไม่จบดีๆแน่

...แต่วา่
เสียงยิงดังขึนสามครัง
เป็ นการยิงบลาสต์ M&K MK417ทีมีลํากล้ องใหญ่กว่าของ
สเกลตัน เป็ นการปล่อยนิวพลางยิงสามนัด ทังหมดนันยิง
โดนไปทีบริ เวณหัวของเอป

"จิงจอกสวรรค์ ประมาทไปแล้ ว"

"ไม่ได้ ประมาทสักหน่อย รู้ตวั อยู่แล้ วต่างหาก แต่วา่ เพราะ
เชือในตัวเอลจังว่าจะต้ องจัดการศัตรูให้ ได้ แน่ๆล่ะ"
"ถ้ าอย่างนันก็พอรับได้ "

65
จิงจอกสวรรค์แปะมือกับเอลเดอร์ ดวาร์ ฟ

ดูทา่ จะไม่มีอนั ตรายอะไรเลย

การต่อสู้ครังนีไม่ใช่แค่เพิมเลเวลเท่านัน ยังได้ ประสบการณ์
ต่างๆ ทําให้ แข็งแกร่งขึนได้ อย่างรวดเร็ว
อยู่ๆไวต์ก็อ่านความคิดของผมได้ เลยปล่อยให้ จิงจอกสวรรค์
กับเอลเดอร์ ดวาร์ ฟเก็บประสบการณ์ไปเรื อยๆ และ
พยายามไม่ย่งุ กับการต่อสู้เท่าทีเป็ นไปได้ ต้ องขอบคุณจริ งๆ

"เอลเดอร์ ดวาร์ ฟทางนีมีถนนอยู่สินะ"

"ไม่ผิดแน่คะ่ "

ผู้เชียวชาญประเภทพืนดิน เอลเดอร์ ดวาร์ ฟนันเพียงแค่อยู่

66
บนพืนดินพริ บตาเดียวก็สามารถสร้ างแผนทีขึนมาได้
เพราะฉะนันเลยสามารถบุกดันเจียนได้ ด้วยระยะทางทีสันที
สุด จุดทีศัตรูซอ่ นอยู่ก็ร้ ูหมด
แต่วา่ ก็ร้ ูเพียงแค่สิงทีอยู่บนพืนดินเท่านัน กับศัตรูทีอยู่บน
ท้ องฟ้ าก็คงพึงไม่ได้

"จิงจอกสวรรค์เหลือกระสุนพอไหม?"
"พอเหลือเฟื อค่ะ! ยังเหลือซองกระสุนอีกตังสามค่ะ!"

กระสุนของจิงจอกสวรรค์ เป็ นขนาด4เกจสําหรับลํากล้ อง

ใหญ่ สร้ างด้ วยวัตถุดิบพิเศษ ผงมิธริ ว
ผมเองก็ไม่สามารถใช้ [สร้ าง]สร้ างออกมาระหว่างต่อสู้ได้ จึง
ต้ องคอยสนใจกระสุนทีเหลือไว้
ถึงจะเป็ นเอลเดอร์ ดวาร์ ฟ แต่การจะสร้ างมันออกมาก็ยาก
67
เลยมีจํานวนจํากัด

"มาสเตอร์ ฉันก็เหลือกระสุนพอค่ะ"
"เข้ าใจแล้ ว ถ้ าอย่างนันก็ไปทังอย่างนีเลย"

ไม่คิดเลยว่าจะบุกได้ ง่ายๆแบบนีไปตลอด
ต้ องมีอะไรสักอย่างแน่
เหมือนทีผมมีพลัง[การสร้ าง]อยู่ [จอมมาร]ของอีกฝ่ ายเองก็
ต้ องมีพลังพิเศษอะไรอยู่ไม่ผิดแน่

ใกล้ ทีจะจบห้ องทีสามแล้ ว

68
ออกมายังทีโล่ง เดินหน้ าอีกเพียงนิดเดียวก็จะถึงห้ องคริ สตัล
แล้ ว
แต่ตรงนันก็มีเด็กสาวผมสีเขียวท่าทางแข็งกร้ าวอยู่ ข้ างๆก็มี
อสูรรูปร่างเทพธิดาติดตามอยู่

จอมมารแห่ง[สายลม]สโตรัส กับสมุนของเธอ
อสูรระดับA ไพ่ตายของเธอ

"ในทีสุดก็มาถึงทีนีสินะคะ"
"ก็อสูรของผมน่ะสุดยอดน่ะสิ"

พอผมพูดแบบนันสโตรัสก็ยิมเจือนๆออกมา

69
"นันสินะ สุดยอดสุดๆไปเลยนะ ทังอสูรของนาย ทังนายที
ควบคุมพวกนัน"

ตกใจนิดหน่อยเลย ทียัยนีพูดเรื องแบบนีออกมา

พอดูดีๆก็พบว่าสีหน้ าเธอกําลังเกร็งอยู่ ขาเองก็สนเล็
ั กน้ อย
ราวกับว่ากําลังกลัวอยู่

"ดูเหมือนว่าจะจริ งใจขึนแล้ วนี"

"สุดยอดไปเลยนะ ทังทีฉันฝ่ าดันเจียนของนายได้ แค่ห้อง
เดียว แต่นายกลับมาทีนีได้ อย่างง่ายดาย คงไม่ยอมรับไม่ได้
แล้ ว นายน่ะแข็งแกร่ง ยิงกว่าฉันซะอีก"

สโตรัสยิมออกมาอย่างเหนือยอ่อน

70
"ถ้ าอย่างนันจะยอมจํานนแล้ วเหรอ? เห็นนํา[อสูรแห่งคํามัน
สัญญา]มาแค่ตนเดียวเองนีนา ทีเหลือถูกจัดการในดันเจียน
ของผมแล้ วสินะ? อสูรระดับธรรมดาๆน่ะหยุดพวกผมไม่ได้
หรอกนะ"

เรื องนันสโตรัสเองก็เข้ าใจดีแน่ๆ

เพราะเธอเองก็ดกู ารต่อสู้ของพวกผมจากอสูรทีส่งมา

"นันสินะ เพราะสู้มาถึงนีถึงได้ ร้ ูดี ถ้ าเป็ นอสูรธรรมดาคงไม่มี

ทางสู้ได้ แน่ๆ"

สโตรัสหัวเราะเบาๆออกมา

71
ดวงตานันไม่ได้ ตาย แต่ก็ไม่ได้ แข็งกร้ าว มีอะไรสักอย่างอยู่

"ฉันขอแสดงความเคารพนาย ฉันเองก็จะขอใช้ [ไพ่ตาย]ค่ะ...

ไม่สิ ไม่ใช่สินะ ฉันจะเลิกใช้ สายตาจากทีเหนือกว่าแล้ วค่ะ
ขอยอมรับว่าฉันไม่สามารถชนะด้ วยวิธีปกติได้ เลยค่ะ เพราะ
ฉะนันด้ วยความหยิงยโสและความวางใจทีกล้ าบุกเข้ ามาใน
ถินศัตรู ฉันจะขอชนะโดยอาศัยจุดนันให้ ดคู ะ่ !"

ผิวหนังสันกึกๆ

มีอะไรกําลังโผล่มาจากอีกมิติ
พลังของจอมมาร [คลัง]ทีสามารถเก็บอสูรไว้ ในอีกมิติได้
เธอใช้ นนแล้
ั วทําท่าจะนําอสูรทีเก็บไว้ ออกมา

"นี รู้ไหม? มีเหรี ยญอยู่จํานวนหนึงทีจะมีพลังทีพิเศษเกิดขึน

72
ในตอนทีทําการ[ผสม]น่ะ"
"แน่นอน"

[การสร้ าง]ของผมก็เป็ นแบบนันนีนะ

"ผู้ปกครองของฉัน จอมมารทีแข็งแกร่งทีสุด ท่านจอมมาร

แห่ง[มังกร]แอสทารอธก็เป็ นหนึงในนัน สามารถทีจะทําให้
อสูรทีเกิดมาแบบ[บ้ าคลัง]ได้ โดยทิงทังเหตุผลและสติ
ปั ญญา จะไม่ฟังอะไรทังนันนอกจากจอมมารผู้ให้ กําเนิด ...
ผลตอบแทนของมันก็คือความสามารถทังหมดทีเพิมระดับ
ได้ แบบเหลือเชือ แล้ วก็นะ ถ้ าอสูรทีอยู่สงู สุดในระดับAเกิด
[บ้ าคลัง]ขึนมา คิดว่าจะมีพลังขนาดไหนกันล่ะ?"

แล้ วเจ้ าสิงนันก็ปรากฏออกมา

73
มังกรขนาดยักษ์ ทีร่างกายหุ้มด้ วยเกล็ดสีหยก ความยาว
ประมาณ10เมตร

ขาทังสองข้ างเหยียดออกมา เป็ นมังกรแบบตะวันตกทีมีปีก

ขนาดใหญ่อยู่ทีหลัง

เขียวและกรงเล็บทีดูแหลมคม ร่างกายทีหุ้มด้ วยพายุ

แล้ วก็ ดวงตาหุ้มเลือดอันบ้ าคลัง ไร้ ซงเศษเสี
ึ ยวแห่งเหตุผล
ใดๆ
เสียงคําราม
จิงจอกสวรรค์ขนหางตังชูชนั ส่วนเอลเดอร์ ดวาร์ ฟก็ตวั แข็ง
ทือ
อสูรทีทําให้ ทงคู
ั ร่ ้ ูสกึ หวาดกลัว ไม่ผิดแน่นอน ต้ องเป็ นศัตรูที
แข็งแกร่งมาก

74
"มังกรคลังแห่ง[สายลม] เอเมรัลด์ ดราก้ อน สัตว์ประหลาด
ผู้ก้าวข้ ามระดับA เอาล่ะ เด็กคนนีคือไพ่ตายใบสุดท้ ายของ
แท้ แล้ ว มาแข่งกันเถอะค่ะ จอมมารแห่ง[การสร้ าง]โพลเคล!"

ในทีสุด การต่อสู้ทียิงใหญ่ทีสุดครังสุดของ[สงคราม]นีก็ได้
เริ มต้ นขึน
-------------------------------------------------------------------------
-------------------------------------------------------------------------
--------
CH26 ตอนที25 พลังทําลายทีสูงทีสุดของทหารราบ

การต่อสู้ครังสุดท้ ายก็ได้ เริ มต้ นขึน

อสูรรูปร่างเทพธิดาลูกน้ องสโตรัสก็เริ มท่องคาถา บางทีคง
จะเป็ นเวทเสริ มความแข็งแกร่ง

75
ถ้ าท่องได้ สําเร็จล่ะก็ เอเมรัลด์ ดราก้ อนทีปกติก็น่ากลัวอยู่
แล้ วเกิดแข็งแกร่งเพิมขึนมา คงจะทําอะไรไม่ได้ แน่
แต่วา่ ...

"อือ ของแบบนันคงยอมให้ ไม่ได้ หรอกนะ"

เอลเดอร์ ดวาร์ ฟยิงแอสซัลท์ ไรเฟิ ลM&K MK417แบบฟูลออ

โต้ กระสุนทังหมด20นัดในกองกระสุนทังหมดถูกยิงออกไป
ในคราวเดียว ด้ วยความเร็วทีมากกว่าเสียงสองเท่า

MK417นันใช้ กระสุนสําหรับลํากล้ องขนาด7.62mm

เรื องนัน ถ้ าเป็ นการยิงแบบฟูลออโต้ ปกติก็คงมีแต่จะแย่ลง
เพราะการสันของปื น ปกติแล้ วคงเป็ นการเสียกระสุนไป
76
เปล่าๆ
แต่วา่ ไม่ใช่กบั เอลเดอร์ ดวาร์ ฟ ตัวปื นทีสันก็ใช้ เวทมนตร์ หิน
แร่กดระดับกับความยืดหยุ่นเอาไว้ ทําให้ อตั ราการยิงสูงขึน

ในตอนทีกําลังท่องมนตร์ ไร้ การป้องกันก็โดนกระสุนหนึง

ซองกลาดยิง ถึงจะเป็ นอสูรระดับA ถ้ าโดนไปขนาดนันก็คง
ทนไม่ไหว

"ขอโทษ นะคะ ท่าน สโตรัส"

อสูรรูปร่างเทพธิดาไม่ได้ อ่อนแอเลย
แต่วา่ คูม่ นั ผิดกัน สําหรับพวกผู้ทีใช้ เวทมนตร์ แล้ วปื นคือศัตรู
คูอ่ าฆาต

77
เทพธิดาก็หายไป โดยทิงคําพูดนันไว้

สโตรัสกัดฟั นกรามแน่น
แต่วา่ ก็ไม่มีเวลาให้ ทําแบบนัน เอสของผมกําลังไปทางนัน
จิงจอกสวรรค์ ตังแต่ตอนทีเริ มต่อสู้ ก็ใช้ การเคลือนไหวอัน
รวดเร็วทีไร้ เสียงทีเป็ นลักษณะเฉพาะของจิงจอก
ถึงจะต้ องเลียว เอเมรัลด์ ดราก้ อนก็คอยหลบการโจมตีจาก
จุดบอดข้ างหลังไปเรื อยๆ สโตรัสก็ยงั ไม่ร้ ูสกึ ถึงตัวตนของ
จิงจอกสวรรค์

ใช่แล้ ว ผมออกคําสังออกไปสามอย่าง
เอลเดอร์ ดวาร์ ฟนันให้ ขดั ขวางการร่ายมนตร์ ของอสูร
เทพธิดา

78
จิงจอกสวรรค์ก็ให้ ลอบโจมตีสโตรัส
ไวต์นนให้
ั คอยล่อความสนใจของเอเมรัลด์ ดราก้ อน

เอเมรัลด์ ดราก้ อนนันเป็ นสัตว์ประหลาดอย่างไม่ต้องโต้ แย้ ง

การทีไม่ให้ เอลเดอร์ ดวาร์ ฟโจมตีไปนันก็เพราะว่าการโจมตี
ทีมีพลังทําลายไม่เพียงพอนันอาจจะไม่สามารถจัดการมันได้
ถึงมันได้ รับบาดแผลครึงๆกลางๆไปก็ไม่ได้ หมายความว่ามัน
จะหนีไปด้ วย

"ทุกท่านขอรับ นีคือเวลาแห่งการต่อสู้แล้ วขอรับ"

"ฉันก็จะช่วยด้ วย"

กองทัพสเกลตันภายใต้ คําสังของไวต์กบั เอเดอร์ ดวาร์ ฟที

เปลียนซองกระสุนเสร็จก็ยิงไปทีจุดเดียวกัน
79
ผมส่งเสียงออกมาด้ วยความตกตะลึง
ไม่ใช่แค่กระสุน5.56mmของพวกสเกลตัน แต่
กระสุน7.62mmของเอลเดอร์ ดวาร์ ฟเองก็เจาะเกล็ดของมัน
ไม่เข้ า

แต่วา่ ถึงจะยิงไม่เข้ าก็ดจู ะยังสร้ างความรํ าคาญให้ มนั ได้ มัน

เข้ ามาใกล้ กองทัพสเกลตัน แล้ วเอเมรัลด์ ดราก้ อนก็กลับตัว
ตรงนัน
ด้ วยแรงเหวียงของหางทําให้ ศตั รูรอบๆมันถูกกวาดทิง
ไวต์กบั เอลเดอร์ ดวาร์ ฟนันรี บกระโดดหลบไปข้ างหลัง แต่วา่
พวกสเกลตันทีเคลือนไหวช้ าจํานวนครึงหนึงก็ไม่สามารถ
หลบทัน แล้ วก็แตกหักเป็ นเสียงๆ

80
ไวต์กําลังท่าทีเศร้ าโศกเสียใจในการตายของพวกเขา
แต่วา่ การตายนันไม่ได้ สญ
ู เปล่า
เอเมรัลด์ ดราก้ อนนันถูกพวกไวต์ดงึ ความสนใจโดยสมบูรณ์
ในตอนนันก็เพียงพอให้ จิงจอกสวรรค์เข้ าไปใกล้ สโตรัสจาก
จุดบอดแล้ ว

"เท่านีก็จบลง...แล้ วค่ะ!"

ปื นลูกซองสีทองคําขาวของจิงจอกสวรรค์...เรมิงตัน(ฉบับ
ปรับปรุง) ED-O1S
ทังการติดตังระบบเซมิออโต้ ทังเปลียนขนาดลํากล้ องให้
ใหญ่ขนจาก12เกจเป็
ึ น4เกจ ทังระเบิดพลังเวทของผงมิธริ ล
ปื นเวททีเพิมระดับพลังทําลายเข้ าไปถึงสีเท่าก็พน่ ไฟออกมา

81
กระสุนลูกโดดถูกยิงไปโดยทีสโตรัสไม่ทนั ได้ ตอบสนองอะไร
ต่อให้ เป็ นจอมมารก็ไม่สามารถทนได้ แน่
ร่างของสโตรัสก็ถกู จัดการ
เพียงเท่านี [สงคราม]นีก็จบลง
ไม่สิ ไม่ใช่

[เสียใจด้ วย ฉันทีอยู่ตรงนันคือตัวปลอมทีใช้ [สายลม]สร้ าง

ขึนมาค่ะ]

เสียงดังขึนมาจากสักที
ผมกัดฟั นแน่น
ถ้ าคิดอย่างใจเย็น ก็คงแน่อยู่แล้ ว การทีเรี ยกสัตว์ประหลาด
ทีตัวเองยังคุมไม่ได้ ออกมาในระยะเผาขนแบบนัน ไม่มีทางที

82
จะปลอดภัยกับตัวแน่
บางทีในตอนทีเรี ยกเอเมรัลด์ ดราก้ อนออกมาจาก[คลัง]ก็
สร้ างตัวปลอมขึนมา ส่วนตัวจริ งก็[วาร์ ป]ไป

"เหนือหัว รับไม่ไหวแล้ วขอรับ"

ไวต์ทีคอยรับมือเอเมรัลด์ ดราก้ อนก็สง่ เสียงร้ องดังออกมา

ตังแต่เมือกีกองทัพสเกลตันก็ยิงต่อเนืองอย่างสุดกําลัง แต่ก็
ไม่สามารถทําอะไรเอเมรัลด์ ดราก้ อนได้
เอเมรัลด์ ดราก้ อนคํารามออกมา แล้ วก็พงุ่ มาจากบนหัว
ตนแรกถูกขยีจากบนหัว แล้ วมันก็หนั หัวไปขยําอีกตนหนึง
แล้ วก็ต้องเสียสเกลตันไปอีกสองตน

83
"จิงจอกสวรรค์ ฝากด้ วยล่ะ"
"เข้ าใจแล้ วค่ะ คุณพ่อ"

เนืองจากว่าเป็ นการพุง่ ลงมาจากด้ านบน ทําให้ การเคลือน

ไหวของเอเมรัลด์ ดราก้ อนหยุดไปชัวขณะ
ในตอนนันจิงจอกสวรรค์ก็เข้ าไปใกล้ อย่างสุดกําลัง
เอเมรัลด์ ดราก้ อนหันมาทางจิงจอกสวรรค์
บางทีคงจะรู้สกึ ถึงภัยคุกคามจากจิงจอกสวรรค์ทีเอาจริ งขึน
มา
เกิดลมหมุนขึน เอเมรัลด์ ดราก้ อนหุ้มตัวเองด้ วยสายลม
ขนาดยักษ์ ราวกับว่าเป็ น เกราะสายลม

แล้ วจิงจอกสวรรค์ก็เข้ าไปในระยะศูนย์ได้ สําเร็จ

84
เพราะว่าเกล็ดแข็งๆกับสายลมจึงจําเป็ นต้ องทําแบบนี

"เอานีไปกิน!"

แล้ วก็ยิง
เสียงดังราวกับฟ้ าผ่าดังขึนมา ลูกซองสีทองคําขาวก็มีไฟ
ออกมา
แน่นอนว่าต้ องเป็ นลูกโดดเน้ นไปทีพลังทําลาย
รวมกับพลังโจมตีของจิงจอกสวรรค์เองแล้ วเหนือยิงกว่าปื น
กลหนักของโกเลมมิธริ ลซะอีก
แต่วา่ ...

"นีมัน โกหกน่า!?"

85
สายลมลดพลังทําลายส่วนใหญ่ไป แล้ วกลับกัน เกล็ดแข็งๆ
ก็พงุ่ ออกมา
เกล็ดจํานวนนับไม่ถ้วนพุง่ ออกมา เอเมรัลด์ ดราก้ อนเองก็ไร้
ซึงบาดแผล
จิงจอกสวรรค์เอาแขนทังสองข้ างขึนบัง แล้ วเอเมรัลด์ ดรา
ก้ อนก็ใช้ กรงเล็บของมันเหวียงลงมา

"กรี ดด"

เลือกไหลออกมาจากแขนทังสองข้ างของจิงจอกสวรรค์ ไม่ใช่

แค่นนั เธอกระแทกพืน แล้ วกลิงกระแทกไปราวกับลูกบอล
ลูกใหญ่

86
"จิงจอกสวรรค์!"

ผมเรี ยกชือของเธอ
เธอกลิงปลิวไปประมาณ20เมตรแล้ วก็หยุดลง

"ผิดพลาดนิดหน่อยค่ะ"

จิงจอกสวรรค์พดู ออกมาพร้ อมกับเลือดทีไหลออกมาจาก

แขนทังสองข้ าง พอคิดจะยืนก็ทําไม่ไหว
เอเมรัลด์ ดราก้ อนจ้ องมองไปทีจิงจอกสวรรค์ทีมีสภาพแบบ
นัน
มันยืดคอไปข้ างหน้ าแล้ วอ้ าปากออกมา

87
ภายในปากก็มีเวทสายลมทีน่ากลัวมารวมกันอยู่

ไม่ผิดแน่ นันคือลมหายใจสายลม。
แย่แล้ ว จิงจอกสวรรค์บาดเจ็บหนักจนเคลือนไหวไม่คอ่ ยได้

"ไม่ยอมให้ โจมตีทา่ นจิงจอกสวรรค์หรอกขอรับ จัดการเลย

เหล่าลูกน้ องของข้ า!"

เหล่านกทีมีแค่โครงกระดูกลูกน้ องของไวต์ก็ทําการบินเข้ าไป

ปิ ดในปากของเอเมรัลด์ ดราก้ อน ทําให้ พลังเวทสายลมปั น
ป่ วนสูงถึงจุดวิกฤติแล้ วระเบิดออกมา
เอเมรัลด์ ดราก้ อนก็กระเด็นไปข้ างหลัง

"ทําได้ ดีมาก ไวต์"

88
"ก็แค่อาศัยช่องว่างนิดเดียวน่ะขอรับ แต่วา่ ต่อจากนีก็ของ
จริ งแล้ วนะขอรับ"

เอเมรัลด์ ดราก้ อนหันหน้ ามาทางนี

ดูทา่ จะโกรธจากการกันการโจมตีเมือกี

เอลเดอร์ ดวาร์ ฟตังปื นขึน

พอดูไปทีปื นก็ไม่ใช่ฟลู ออโต้ แต่เป็ นซิงเกิลโหมด

"ถ้ าเป็ นตอนนีทีสายลมทีกันไว้ หายไป.... ต้ องยิงได้ แน่"

พอพูดสันๆก็ยิงไปหนึงนัด เป็ นหนึงนัดทีถูกยิงออกไปอย่างดี

เพราะว่ามันจะพ่นลมหายใจทีรุนแรงออกมา ก็เลยไม่มี

89
เกราะสายลมกัน
ส่วนเรื องเกล็ด ถ้ าเป็ นจุดสําคัญแทนก็คงจะเจาะเข้ าแน่
แล้ วกระสุนนันก็ยิงเข้ าไปในตาขวาของเอเมรัลด์ ดรา
ก้ อนอย่างแม่นยํา
มีเลือดไหลออกมาจากตาขวา แต่ก็ยงั คงไม่หยุด

"ลูกกระสุน เจาะเข้ าได้ แค่ตนเองเหรอ!?

ื สัตว์ประหลาด"
"GYUAAAAAAAAAAA!"

เอลเดอร์ ดวาร์ ฟเอามือแตะไปทีพืน สร้ างกําแพงหินขึนมา

เอเมรัลด์ ดราก้ อนก็เอาแขนข้ างขวากระแทกโดยไม่สนอะไร
แล้ วกําแพงหินก็ถกู ขยีราวกับกระดาษ
แต่วา่ ฝั งตรงนันก็ไม่มีเอลเดอร์ ดวาร์ ฟอยู่

90
แล้ วใต้ เท้ าของผมก็สงู ขึนมา

"มาสเตอร์ ตอนนีอันตรายค่ะ"
"ช่วยได้ มากเลยขอรับ ท่านเอลเดอร์ ดวาร์ ฟ"

ใช่แล้ วเอลเดอร์ ดวาร์ ฟใช้ กําแพงหินสร้ างจุดบอด แล้ วก็พา

ไวต์มดุ ดินหนีออกมา

"มาสเตอร์ ของตอนนีคงจะไม่เพียงพอค่ะ ต้ องการอํานาจ

การทําลายทีมากกว่านีอีก"
"เข้ าใจแล้ ว"

ผมใช้ งาน[สร้ าง]

91
สิงทีผมสร้ างออกมาก็คือ อาวุธทีสําหรับไว้ ใช้ ได้ ครังเดียว

"ก่อนหน้ านีก็เคยให้ สําหรับวิจยั ไปแล้ ว คงรู้วิธีใช้ สินะ"

"เข้ าใจค่ะ ไว้ ใจได้ เลย"

เอลเดอร์ ดวาร์ ฟหยิบอาวุธทีผมพึงสร้ างไป

สิงทีผมสร้ างขึนมาก็คือกระสุนจรวดต่อต้ านรถถังทีติดอันดับ
ขายดี

USSL RRG-7

ความยาว950mm นําหนัก6.3kg ลํากล้ องขนาด85mm

จํานวนกระสุน1นัด ความเร็วต้ น115m/s

92
นันคืออาวุธของทหารราบทีเป็ นอุปกรณ์ทีมีพลังทําลายแข็ง
แกร่งทีสุด
มองจากภายนอกอาจจะเห็นเป็ นแค่แท่งเหล็กธรรมดา ดูเป็ น
ของง่ายๆทีแค่มีสว่ นปลายเป็ นรูปร่างเพรี ยว
หัวระเบิดShaped Charged(HEAT)นันจะใช้ วิธีการพุง่ ออก
ไปด้ วยการใช้ เครื องยิงจรวด ในเวลาเดียวกันมันก็ถือว่าเป็ น
การปฏิวตั ิรูปแบบเดิมๆ
ถ้ าเป็ นหัวระเบิดShaped Chargedล่ะก็สามารถเจาะเกราะ
ของรถหุ้มเกราะได้ สบายๆ
เพราะว่าเป็ นแบบใช้ แล้ วทิง ก็เลย[สร้ าง]ทังหมดสาม
กระบอก

เอเมรัลด์ ดราก้ อนหันมาทางนี

93
แล้ วก็กลับมาหุ้มด้ วยเกราะสายลมอีกครัง
เอลเดอร์ ดวาร์ ฟเอาปื นขึนไหล่แล้ วยิงUSSL RRG-7ออกไป
ไม่ร้ ูวา่ ประมาทหรื อยังไง แต่เอเมรัลด์ ดราก้ อนไม่หลบอะไร
ทังนัน
หัวกระสุนฮีททีเพิมความเร็วด้ วยจรวดก็พงุ่ ไปในอากาศ

การการยิงทีสมบูรณ์แบบ ท่าทางจะโดนไปทีกลางท้ องของ

เจ้ านันได้
แต่วา่ ผมก็ได้ แต่กดั ฟั นกรามแน่น
หัวกระสุนฮีทโดนทีตัวของมัน ตัวควบคุมชนวนระเบิดก็ทํา
งาน
พลังงานทีสามารถเจาะเกราะรถหุ้มเกราะได้ จ่โู จมเข้ าไปทีตัว
ของเจ้ านัน
ผลลัพธ์ของมันโร/นอยมันน์ หัวระเบิดShaped Charged
94
(HEAT)นันจะรวมพลังงานการระเบิดไว้ ทีจุดเดียว และใช้
โลหะพุง่ ออกมาไปโดยมีความร้ อนสูงกับความเร็วสูงทําให้
เกิดเป็ นการเจาะทีลึกได้

"ＧＹＵＡＡＡＡＡＡＡＡＡＡＡＡ
Ａ"

เอเมรัลด์ ดราก้ อนส่งเสียงครางออกมา

แขนข้ างขวาของมันหายไปหนึงในสาม
แต่วา่ ให้ พดู ในทางกลับกัน มันก็เป็ นแค่นนล่
ั ะ

"ทําไมกัน? พลังทําลายขนาดนันน่าจะเจาะเข้ านีนา!?"

95
เอลเดอร์ ดวาร์ ฟส่งเสียงตกใจออกมา

"มีเหตุผลอยู่สองข้ อ ข้ อแรก หินกระสุนโดนสายลมเบียง ทํา

ให้ ไม่เข้ าถึงใจกลางตัวทีเล็งไว้ แต่ไปโดนแขนขวา ข้ อสอง
สายลมของเจ้ านันมันหนาเกินไป ก่อนทีจะถูกตัวมัน ชนวนก็
ทํางานแล้ วพลังการระเบิดก็กระจายออกไปเสียก่อน..."

ใช่แล้ ว ทีผมกัดฟั นก็เพราะเข้ าใจเรื องนีดี

ถ้ าเป็ นอย่างนีไม่วา่ จะโจมตีไปเท่าไหร่ ก็ทําอันตรายถึงชีวิต
ไม่ได้ แน่นอน
เอลเดอร์ ดวาร์ ฟรี บใช้ RRG-7อันทีสองยิงไปอย่างรวดเร็ว
แต่วา่ รอบนีไม่โดนเลย เจ้ านันใช้ ร่างกายอันใหญ่หลบพ้ น
จุดอ่อนทีสองของหัวจรวดก็คือความเร็วปลายค่อนข้ างช้ า
ความเร็วต้ นอยู่ทีประมาณหนึงในสามของความเร็วเสียง ช้ า
96
ยิงกว่าหนึงในหกของแอสซัลท์ ไรเฟิ ลซะอีก ถ้ ามีความแตก
ต่างถึงขนาดนันล่ะก็แค่มองดูก็สามารถหลบได้ แล้ ว
เจ้ านันทีรู้พลังของกระสุนจรวดแล้ ว ก็จะไม่มีทางยิงโดนได้
อีกครัง

"ＧＹＵＡＡＡＡＡＡＡＡＡＡＡＡ
ＡＡＡ"

เอเมรัลด์ ดราก้ อนคํารามออกมา

เดิมก็แย่อยู่แล้ ว แต่สายลมรุนแรงก็พดั ขึนมาอย่างหนาแน่น
ขึน
ถ้ าเป็ นแบบนีล่ะก็ ไม่มีทางยิงโดนแน่
สายลมของเอเมรัลด์ ดราก้ อนค่อยๆแรงขึน แล้ วก็ขยายไป
รอบๆตัวของมัน

97
บางทีเจ้ านันอาจจะคิดยืนอยู่ตรงนัน ค่อยๆเพิมพลังของลม
แล้ วล้ อมให้ พวกเรามาอยู่จดุ เดียวกันงันเหรอ
แล้ วสายลมนีก็เป็ นราวกับคมดาบ คอยตัดโขดหินรอบๆราว
กับเส้ นพาสต้ า

"มาสเตอร์ จะทํายังไงดี"
"จะต้ องใช้ "ไพ่ตาย"แล้ วเหรอเนีย"

ตอนนีไม่มีเวลาจะตัดสินใจแล้ ว
ผมเลือกของทีจะแสดงให้ ดใู น[สงคราม]ครังนีไว้ แล้ ว
โกเลมมิธริ ลกับปื นกลหนัก
จิงจอกสวรรค์ ลูกซองของเอลเดอร์ ดวาร์ ฟ แอสซัลท์ ไรเฟิ ล
แล้ วก็RRG7

98
ทังหมดนีเอง ถ้ าเป็ นของแค่นีจะให้ ดเู ท่าไหร่ก็ได้
แต่วา่ ถ้ าให้ ดมู ากกว่านีล่ะก็แย่แน่

"ดูเหมือนจะไม่มีเวลาให้ สบั สนแล้ วสินะ"

ใบมีดสายลมของพายุไต้ ฝนค่
ุ่ อยๆทําลายทีหนีไป
พอคิดเรื องแบบนัน จิงจอกสวรรค์ก็เข้ ามาหา
ทังทียังบาดเจ็บไม่หาย ขาแต่ละก้ าวก็ดหู นัก

"จิงจอกสวรรค์จดั การเอง... เอลจัง ปื นทีเอลจังสร้ างให้ ถ้ า

เป็ นอะไรก็ขอโทษด้ วยนะ"
"จิงจอกสวรรค์ จะใช้ เจ้ านันเหรอ?"
"อืม ลูกซอง ของเอลจัง ถ้ ามีพลังทีแท้ จริ งของED-01S ต้ อง

99
เจาะได้ แน่"

จิงจอกสวรรค์ยิมออกมา
แต่วา่ ก็เป็ นรอยยิมทีรู้สกึ กดดันนิดหน่อย
...บางที นีอาจจะเป็ นการเดิมพันทีแย่มากเลยก็ได้

"จิงจอกสวรรค์ จะทําจริ งเหรอ"

"ฝากได้ เลยค่ะ จิงจอกสวรรค์น่ะเป็ นอสูรตนแรกของคุณพ่อ
แถมยังมีปืนของเอลจังสุดทีรัก ยังไงก็ไม่มีทางแพ้ หรอกค่ะ"

คําพูดจิงจอกสวรรค์ไม่สนเครื
ั อ เต็มไปด้ วยความเชือมันและ
มันใจ
ผมกลืนลมหายใจเข้ าไป

100
แล้ วก็ตดั สินใจได้ แล้ ว

"เข้ าใจแล้ ว ฝากด้ วยล่ะ จิงจอกสวรรค์"

"อืม คุณพ่อ ไปแล้ วนะคะ"

จิงจอกสวรรค์หยิบซองกระสุนทีไม่ใช่แบบปกติออกมา
จากกระเป๋ า มันมีขนาดใหญ่กว่าเล็กน้ อย แล้ วก็คนั ชักของ
ลูกซองก็เปลียนจากSเป็ นF
แล้ วการโจมตีด้วยความเตรี ยมใจถึงชีวิตก็เริ มขึน

(คนแปล)ทุกคนดูถกู มังกรกับสายลมเกินไปแล้ วครับ ยังไงก็

เป็ นหนึงในจอมมารทีแข็งแกร่งทีสุดนะครับ!!!
...แล้ วก็ขอโทษทีลงช้ ากว่าทีบอกไปนิดครับ

101
เสริ ม
Munroe effect ใช้ กบั การรวบรวมพลังงานระเบิด
Neumann effect ใช้ กบั โลหะข้ างในระเบิดให้ พงุ่ ออกไปเจาะ
เกราะ
-------------------------------------------------------------------------
-------------------------------------------------------------------------
---------
CH27 ตอนที26 ชือของเธอก็คือ...

จิงจอกสวรรค์ทีหยุดการใช้ ไพ่ตายของผม ก็ยิมออกมาแล้ ว

พูด

"งัน ไปแล้ วนะคะ คุณพ่อ ถ้ ากลับมาช่วยชมเยอะๆด้ วยนะ

102
เอลจัง ฝากเรื องการซ่อมหลังจากนีด้ วยนะ!"

จิงจอกสวรรค์จบั ลูกซองไว้ ข้างเอว แล้ วสร้ างเปลวเพลิงขึน

มารอบๆ
เขตแดนเพลิง ถูกสร้ างขึนมาเพือใช้ กนั คมมีดสายลม
จิงจอกสวรรค์พยายามมุง่ หน้ าไปยังเอเมรัลด์ ดราก้ อนทีอยู่
ในใจกลางพายุหมุนเต็มกําลัง หางจิงจอกก็ลากไปกับพืน
ทางทีเธอเดินผ่านเต็มไปด้ วยรอยเลือด เลือดยังไม่หยุดไหล
ออกมา

"ถึงจะช่วยอะไรไม่ได้ มากแต่ก็ขอช่วยหน่อยล่ะ"

เอลเดอร์ ดวาร์ ฟเอามือแตะทีพืน

103
แล้ วข้ างๆทางวิงของจิงจอกสวรรค์ก็มีกําแพงดินหนาๆขึนมา

แต่วา่ กําแพงก็ถกู พังภายในหนึงวินาที กําแพงทีแตกก็เข้ าไป

ในพายุหมุนแล้ วพุง่ เข้ าใส่จิงจอกสวรรค์

แต่วา่ พอมันแตะเขตแดนของจิงจอกสวรรค์ก็ถกู เผาหายไป

ทันที
เพราะว่าวัตถุดิบทีใช้ ทํากําแพงเป็ นแบบเผาไหม้ ง่าย

เอลเดอร์ ดวาร์ ฟเป็ นคนทีรอบคอบสุดๆ

"เอลเดอร์ ดวาร์ ฟ ทําอะไรกับจิงจอกสวรรค์น่ะ"

"ลูกซองทีฉันปรับปรุง ED-01Sใส่การยิงแบบฟูลออโต้ เข้ าไป
ด้ วยค่ะ เธอจะใช้ เจ้ านัน การทีใช้ คนั ชักเปลียนS(เซมิออโต้ )

104
เป็ นF(ฟูลออโต้ )เมือกีไม่ผิดแน่นอนค่ะ"
"ใช้ ฟลู ออโต้ ได้ ด้วยเหรอ พึงได้ ยินเนียล่ะ"
"ยังอยู่ในขันการทดลองอยู่เลยไม่ได้ บอกมาสเตอร์ คะ่ เพียง
แค่ยิงออกไป ปื นก็คงพังแล้ ว การจะบอกของทีไม่สมบูรณ์
แบบนันมันน่าอายค่ะ"

ถ้ าพลังทําลายขนาดนันยิงแบบฟูลออโต้ ละ่ ก็ อาจจะเจาะ

การป้องกันหนาๆของเจ้ านันได้ ก็เป็ นได้

"จะเป็ นอะไรไหมน่ะ? คงไม่ระเบิดหรอกนะ?"

"ได้ แต่กระสุนหนึงซอง สามารถทนการใช้ ฟลู ออโต้ ได้ ถึงแค่
ตอนทีจบการยิง ซองกระสุนทีจิงจอกสวรรค์ใช้ อยู่นนั เมือ
คํานวณความแข็งแรงของED-01S ถ้ าเกิดต้ องพังแล้ วล่ะก็ ก็
เลยเตรี ยมการเพิมดินปื นระดับทีการยิงฟูลออโต้ หนึงครังจะ

105
ทนได้ สงู สุด เป็ นไพ่ตายชนิดใช้ ครังแรกก็เป็ นครังสุดท้ ายเลย
ค่ะ"
"ขอบคุณทีบอกนะ แต่วา่ การจะฝ่ าสายลมนัน แล้ วไปยิงฟู
ลออโต้ จากระยะเผาขนเนียไม่ใช่เรื องง่ายๆเลยนะ"

จุดน่ากลัวของเอเมรัลด์ ดราก้ อนก็คือพายุทีหุ้มร่างกายมัน

จะคอยลดพลังทําลายของกระสุนลงแถมยังเปลียนทิศทาง
ของกระสุนไปโดนเกล็ดของมันอีกต่างหาก
แต่วา่ ถ้ ามีพลังทําลายของฟูลออโต้ ละ่ ก็สามารถแก้ ปัญหา
นันได้

กระสุนนัดแรกใช้ สําหรับแยกสายลมสร้ างทางขึนมา นัดที

สอง ทีสามก็ยิงต่อเข้ าไป
ถ้ ายิงเข้ าไปเรี ยงกันแบบปกติ ก่อนทีจะได้ ผ่านทางทีกระสุน

106
นัดแรกแหวกไว้ ก็คงโดนสายลมใหม่สร้ างมาปิ ดทางเหมือน
เดิม

แต่ถ้าเป็ นอัตราการยิงของฟูลออโต้ ละ่ ก็มีโอกาสทําได้

แต่เพือทีจะทํามันก็จําเป็ นจะต้ องเข้ าไปในระยะเผาขนที
เดียว

"ฉันทําไม่ได้ หรอกค่ะ ทีทําได้ ก็มีแค่จิงจอกสวรรค์เท่านัน"

"ก็คงเป็ นแบบนันล่ะนะ"
"ได้ แต่เจ็บใจตัวเองทีทําอะไรไม่ได้ คะ่ "

เอลเดอร์ ดวาร์ ฟกํามือแน่น

จิงจอกสวรรค์พงุ่ ไปข้ างหน้ า

พุง่ แบบตําจนแทบจะติดกันพืนดิน

107
ร่างกายเล็กๆทีดูจะปลิวได้ อย่างง่ายดาย พยายามอดทนสุด
ชีวิต ถึงจะมีเขตแดนเพลิงอยู่แต่ก็ไม่สามารถหยุดคมมีดสาย
ลมทีมากรี ดร่างกายได้ แต่ถึงอย่างนันก็ยงั ก้ าวต่อไป

สู้ๆนะ ผมคอยเอาใจช่วย
อีกนิดเดียว อีกนิดเดียวก็จะถึงแล้ ว
ตอนนันเอง

เอเมรัลด์ ดราก้ อนก็ฟาดหางไปทีพืน

เกล็ดจํานวนมากก็พงุ่ ออกมาจากหางสีหยกนัน

แล้ วเกล็ดพวกนันก็หมุนวนอยู่ภายในพายุ

"กรี ดดดดดดดด"

108
จิงจอกสวรรค์ร้องออกมา
เกล็ดนันรวมกับคมมีดสายลมกลายเป็ นของมีคมแข็งๆทีมี
ความเร็วสูงจนตามองไม่ได้ และกําลังหมุนวนอยู่ภายในพายุ

เขตแดนเพลิงของจิงจอกสวรรค์ถกู เจาะเข้ าอย่างง่ายดาย

แล้ วก็ถกู โจมตีเข้ าไป
เดินต่อไปไม่ได้ อีกแล้ ว จิงจอกสวรรค์ถกู เป่ าปลิวออกมา
ระยะทางทีเข้ าไปจนร่างแทบจะฉีกก็ถกู แยกออกอีกครัง

"จิงจอกสวรรค์!"

ผมตะโกนออกไป

109
แล้ วจิงจอกสวรรค์ทีโชกไปด้ วยเลือดก็ลกุ ขึนมา

"ไม่เป็ นไร ยัง ไหวค่ะ หนูจะชนะ เพราะว่าเป็ นอสูรอันดับ

หนึงของคุณพ่อ ไม่มีทางแพ้ อสูรของจอมมารอืนหรอก"

ไม่วา่ ดูยงั ไงก็เละตุ้มเปะ

ทังทีเป็ นอย่างนัน จิงจอกสวรรค์ก็ยงั คิดจะไปต่อ

"พอได้ แล้ ว จิงจอกสวรรค์ แค่นีล่ะ"

"ไม่เอา! จิงจอกสวรรค์จะไม่ทรยศความคาดหวังของคุณพ่อ"

จิงจอกสวรรค์ทีบางแผลเต็มตัวยังคิดทีจะบุกไปต่อ
ถ้ าเป็ น[คําสัง]ของจอมมารก็คงหยุดได้

110
แต่ก็คงเป็ นการเหยียบยําการเตรี ยมใจจิงจอกสวรรค์
ตอนทีกําลังสับสนนันเอง เอลเดอร์ ดวาร์ ฟก็ตะโกนออกมา

"มาสเตอร์ ให้ ชือกับจิงจอกสวรรค์สิคะ ถ้ าได้ ชือล่ะก็ พวกเรา

ก็จะแข็งแกร่งขึน ถ้ าเป็ นแบบตอนนี จิงจอกสวรรค์ต้องตาย
แน่ๆ"
"เอลจัง หยุดเถอะ!"
"ทําไมล่ะ!?"
"ไม่เป็ นไรหรอก ยังไม่ต้อง ชือน่ะ"

จิงจอกสวรรค์พดู โดยไม่หนั มา แล้ วก็จ้องไปทีเอเมรัลด์ ดรา

ก้ อน

111
"จิงจอกสวรรค์ต้องการชือมาตลอดแท้ ๆไม่ใช่เหรอ"
"ต้ องการชือล่ะ ต้ องการมาตลอดเลย แต่วา่ การทีจะมาได้
ตอนนีไม่เอาอะ อยากจะได้ ตอนสภาพดีกว่านี ตอนทีคุณพ่อ
รักจิงจอกสวรรค์จากหัวใจจริ ง อยากจะได้ ชือทีเต็มไปด้ วย
ความรักนัน...ถึงตอนนีจะเป็ นยังไงก็ไม่เอา"

นันคือคําตะโกนจากหัวใจของจิงจอกสวรรค์

ผมนึกถึงวันทีได้ พบกับเธอครังแรก
ตอนนัน จิงจอกสวรรค์จะหลอกเอาชือจากผมเพือให้ แข็ง
แกร่งขึน

เธอคนนันกลับพูดแบบนีออกมา
การทีพวกเราใช้ ชีวิตด้ วยกันมาทําให้ เธอเติบโต

112
เรื องนันทําให้ ผมดีใจแบบสุดๆ
ปกติก็ชอบจิงจอกสวรรค์อยู่แล้ ว ยิงชอบขึนไปอีก
ความรู้สกึ ล้ นออกมาจนยากทีจะเก็บ

จิงจอกสวรรค์กําลังจะมุง่ ไปแดนแห่งความตาย
เพราะฉะนันผมจึง...

"อย่าแพ้ นะ คุอินะ"

พอเรี ยกชือเธอพร้ อมกับส่งกําลังใจ

ตอนทีเรี ยกชือ ก็มีอะไรส่งเสียงในหัวใจ เชือมต่อถึงกัน

จิงจอกสวรรค์ไม่สิ พลังของคุอินะกําลังไหลมา พลังของผม
เองก็ไหลไปทีคุอินะ
รู้สกึ ดี ช่างอบอุ่น
113
"คุณพ่อ"

จิงจอกสวรรค์หนั กลับมาด้ วยสีหน้ าตกใจ

"คุอินะ นันคือชือของเธอ เธอคือ[อสูรแห่งคํามันสัญญา]ตน

แรกยังไงล่ะ"
"ชือ ทังทีไม่อยากได้ ในสถานการณ์แบบนีแท้ ๆ"

ในเวลาแบบนีจิงจอกสวรรค์ก็พองแก้ มออกมาอย่างขุ่นเคือง
ใจ

"ไม่ได้ เป็ นความรู้สกึ ทีว่ามันต้ องทําหรอกนะ ผมคิดมาเสมอ

114
ว่าอยากจะให้ ชือกับจิงจอกสวรรค์ นีเป็ นชือทีคิดขึนมาอย่าง
ดี เพือทีจะให้ เด็กสาวทีผมรักทีสุดดีใจ เป็ นชือทีคิดขึนมาโดย
รวมจิตวิญญาณทังหมดลงไป"
"...เรื องแบบนัน โกหก"
"ไม่ได้ โกหก ผมรู้จกั ความแข็งแกร่งของคุอินะดี ความอ่อน
โยนของคุอินะก็ร้ ู ทังเรื องทีคุอินะชอบผมขนาดไหน เพราะ
ฉะนัน เลยตัดสินทีจะให้ มาเดินเคียงข้ างกันตลอดชีวิต ไม่ใช่
ให้ เดินตาม คุอินะ เพราะเป็ นคุอินะถึงได้ เลือก ผมรักคุอินะ
นะ! คุอินะ ช่วยรับชือนีไปที แล้ วก็แสดงให้ เขาเห็นว่า[อสูร
แห่งคํามันสัญญา]ของผมคืออันดับหนึงของโลกใบนี"

จิงจอกสวรรค์... ไม่สิ คุอินะนําตาไหลออกมา แล้ วก็ยิมออก

มาทังอย่างนัน

115
"เข้ าใจแล้ วค่ะ คุณพ่อ "คุอินะ"ไปแล้ วนะคะ หนูจะเป็ นพลัง
ให้ กบั คุณพ่อค่ะ ความรู้สกึ ทีอบอุ่นนี ไม่สิ เผาไหม้ นี ไม่วา่
อะไรก็ทําได้ ทงนั
ั นค่ะ!"

การบุกอีกรอบ
แต่วา่ คราวนีไม่ใช่การไปเจ็บตัวเปล่าแล้ ว การบุกอันหาญ
กล้ าทีเต็มไปด้ วยความหวัง

[อสูรแห่งคํามันสัญญา]
นันคือไพ่ตายของเหล่าจอมมาร

การทีจอมมารให้ ชือกับอสูรก็เป็ นการให้ พลัง

116
โดยเฉพาะสามตนแรกจะถูกเรี ยกว่า[อสูรแห่งคํามันสัญญา]
จะเชือมถึงกันอย่างลึกซึง

ข้ อมูลของคุอินะไหลมา ถึงจะไม่ร้ ูวา่ มีสเตตัสทีสูงเหลือเชือ

ขนาดไหน แต่คอุ ินะน่ะ คืออสูรรูปแบบทีใช้ เวลาในการ
พัฒนาระดับสุดยอด ทังสเตตัสและพลังพิเศษก็ไม่ใช่ของที
จะเห็นได้ ด้วยตาเปล่า

ถ้ าเกิดมาแบบจํากัดเลเวลก็คงจะไม่ลําบากแบบนี
แต่วา่ การทีเกิดมาแบบพัฒนาได้ ในตอนทีเติบโตไปจนกว่า
จะถึงขีดสุด ก็สนุกกับการทีแข็งแกร่งขึนได้

ไม่ใช่แค่ข้อมูล แต่จิตใจก็เชือมถึงกัน
ผมเข้ าใจเรื องทีคุอินะคิดอยู่
117
เรื องทีผมคิดก็ถกู ส่งให้ คอุ ินะ
พลังทีก่อเกิดขึนมาใหม่ พวกเราตัดสินใจทีจะทําให้ มนั มี
รูปร่างออกมา

"[แปลงกาย]!!"

คุอินะตะโกนออกมา
ถ้ าเป็ นตามปกติแล้ ว นันก็คงเป็ นแค่พลังทีใช้ เปลียนรูปร่าง

ก็แค่การปลอมธรรมดาๆ
แต่วา่ ด้ วยพลัง[สร้ าง]ของผมทีผสมเข้ าไปทําให้ มนั ไปได้
มากกว่านัน

118
"คุณพ่อ คุอินะทีเป็ นเด็กน้ อย คงจะฝ่ าพายุนนไปไม่
ั ได้
เพราะฉะนันเพือทีจะฝ่ าพายุคอุ ินะจะต้ องแข็งแกร่งยิงขึน"

ร่างกายของคุอินะห่อหุ้มด้ วยแสงสว่าง
แผลทังหมดก็หายไป ไม่ใช่แค่นนั คุอินะก็โตขึนด้ วย

จากเด็กสาวตัวน้ อยอายุประมาณ12ปี เป็ นเด็กสาววัยรุ่น

ตอนปลาย
ส่วนสูงเพิมขึน ร่างกายก็สมเป็ นผู้หญิงมากขึน ใบหน้ าก็งด
งามมากกว่าเดิม หางเองก็น่มุ นิมยิงขึนไปอีก

"ถ้ าเป็ นคุอินะ ตอนนีล่ะก็ ทําได้ แน่!"

119
ไม่ใช่แค่ภายนอก
ทุกก้ าวทีเดินก็มีพลังเท้ าขนาดทีทําให้ พนดิ
ื นระเบิด
ทังหมดก็เพือเพิมความเร็วขึน

เกล็ดทีพุง่ เข้ าในเขตแดนเพลิงก็ถกู เผาจนหมด

"ＧＹＵＡＡＡＡＡＡＡＡＡ!"

เอเมรัลด์ ดราก้ อนกําลังหวาดกลัวคุอินะทีอยู่ๆก็แข็งแกร่งขึน

มา

สายลมหนาขึนไปอีก
คุอินะแหวกพายุออก เปลวเพลิงทีทองแดงก็ลกุ โชนยิงขึน
ความงดงามของเธอทําให้ หลงใหลได้ เลย
แล้ วในทีสุดก็ถึงระยะยิง

120
"เอลจัง ขอบคุณนะ แล้ วก็ขอโทษด้ วย"

เธอจับลูกซองไปข้ างหน้ า

"เอานีไปกิน!"

ไฟพุง่ ออกมา ด้ วยการกดไกค้ างไว้ ลกู ซองทีมีลํากล้ องขนาด

ใหญ่ก็ยิงแบบฟูลออโต้ กระสุนสีเกจสีนัดทังหมดใน
ซองกระสุนก็ถกู ยิงออกมาในทีเดียว

ถึงจะเป็ นคุอินะทีมีพลังเพิมขึน ก็ยงั ถอยไปนิดหน่อยให้ กบั

แรงดีด

121
เป็ นการยิงต่อเนืองจนเสียงทังสีหลอมรวมกัน
นัดแรกฝ่ าสายลมออก นัดทีสองทําลายเกล็ด นัดทีสามฝ่ า
เนือเข้ าไป และนัดทีสีก็เจาะเข้ าไปในตัว
ลูกซองEDS-01ทีทําหน้ าทีสําเร็จแล้ วก็รับภาระไม่ไหวจนหัก
ลง

"ＧＵＧＹＡＡＡＡＡ、ＧＡＡ"

เอเมรัลด์ ดราก้ อนเจ็บปางตาย พลังสายลมก็หยุดลง

ไม่สิ กําลังรวบรวมพลังสุดท้ ายไว้ จดุ เดียว เพือทีจะปล่อยลม
หายใจสําหรับฟื นพลังชีวิต

จิงจอกสวรรค์ จ้ องไปทีมัน แล้ วก็วิงเข้ าไป

122
ในจุดทีถูกกระสุนลูกซองก็เอามือแตะลงไป แล้ วปล่อยเปลว
เพลิงออกมาสุดกําลัง

"เท่านีก็จบได้ แล้ ว! [ระบําทองแดงคลัง]!"

"ＧＡ、ＧＡ，ＧＡ"

ถึงจะเป็ นเอเมรัลด์ ดราก้ อนถ้ าถูกเผาจากข้ างในก็คงทํา

อะไรไม่ได้

มันดินแล้ วก็ล้มลงไป กลายเป็ นประกายแสงสีฟ้า

ร่างของคุอินะก็กลับไปเป็ นร่างวัยก่อนสิบสองปี เหมือนเดิม

แล้ วก็เดินเซมาทางนี แล้ วก็ทําท่าจะล้ มลง

ผมรี บเข้ าไปรับตัวเธอ

123
"เป็ นอะไรไหม คุอินะ"
"ไม่เป็ นไรค่ะ แต่วา่ เหนือยนิดหน่อย [แปลงกาย]นีมัน
เหนือยสุดๆเลย จะ ลืมตาไม่ไหวแล้ วค่ะ"
"พยายามได้ ดีมาก คุอินะ หลังจากนีพวกผมจะจัดการเอง
หลับไปเถอะ"
"อืม เข้ าใจแล้ วค่ะ แล้ วก็ คุณพ่อ ขออะไรสักอย่างค่ะ ก่อนที
จะหลับช่วยลูบหัวที"
"ได้ สิ"

ผมลูบหัวคุอินะอย่างอ่อนโยน
คุอินะก็ยิมออกมาอย่างมีความสุข

"จิงจอกสวรรค์.... ไม่สิ คุอินะ รักคุณพ่อทีสุดเลย"

124
พอมือไปถึงทีด้ านหลังหัว เธอก็หลับอยู่บนหน้ าอกของผม

คุอินะทํางานมาพอแล้ ว ทีเหลือก็คืองานของพวกผม
ทีนีคือข้ างในสุดของห้ องทีสาม
ทีเหลือก็แค่ทําลายคริ สตัล
พอคิดแบบนันแล้ ว...

[[สงคราม]จบแล้ ว ด้ วยการยอมจํานนของจอมมารแห่ง[สาย
ลม]สโตรัส ชัยชนะจึงเป็ นของจอมมารแห่ง[การสร้ าง]โพ
ลเคล! ทัง[สายลม]และ[การสร้ าง]ก็แสดงพลังของตัว
เองออกมากันอย่างดี เป็ นการต่อสู้ทีดีจริ งๆ! ]

บนท้ องฟ้ าก็มีหน้ าจอแสดงขึนมา

125
จากหน้ าจอก็มีเสียงปรบมือดังขึนมา
จอมมารอืนๆกําลังแสดงความยินดีกบั ชัยชนะของผม
ผมเองก็โบกมือให้
รอบๆก็มีประกายแสงสีฟ้าโผล่มา ด้ วยพลังของจอมมารแห่ง
[การเวลา]ทําให้ อสูรทีตายไปฟื นขึนมา
พวกสเกลตันทีแตกหักไปเองก็กลับมา
ดีจริ งๆ

ผมรู้สกึ ยินดีกบั พวกพ้ องทีกลับมา ผมเริ มคิดว่าจะตอบแทน

ทุกคนทีพยายามกันมายังไงดี
-------------------------------------------------------------------------
-------------------------------------------------------------------------
----------
CH28 ตอนที27 - ปั จฉิมบท การสร้ างเมืองของท่าน
126
จอมมาร!

ด้ วยฝี มือของจิงจอกสวรรค์ทีได้ ชือว่าคุอินะ ก็สามารถกุมชัย

ชนะมาได้ ด้วยการจัดการเอเมรัลด์ ดราก้ อน
ความแข็งแกร่งของเอเมรัลด์ ดราก้ อนนันเหนือยิงกว่าคิดไว้
อีก
อสูรที[บ้ าคลัง]ระดับAขึนไปสามารถจัดการได้ แม้ แต่S

พอมองเหล่าเพือนพ้ องทีก้ าวข้ ามมันไปได้ ก็ร้ ูสกึ ภูมิใจ

พร้ อมกับที[สงคราม]จบลง ก็ถกู ย้ ายมาในห้ องสีขาวทีเป็ นที
ตังของดันเจียนของผมกับสโตรัส
ผมขอให้ พวกซัคคิวบัสช่วยวาร์ ปโกเลม อาวุธปื น และอสูรทัง
หมดยกเว้ นคุอินะ เอลเดอร์ ดวาร์ ฟ และไวต์ใปทีดัน
เจียนของมัลโคเซียส
127
หลังจากทีจัดการทังหมดเสร็จแล้ ว พวกผมก็ถกู ย้ ายเข้ ามา
ในห้ องข้ างๆโรงเต้ นรํ า

แล้ วทีตรงนันก็มีสโตรัสกับพวก[อสูรแห่งคํามันสัญญา]ของ
เธอทีจัดการทังหมดเสร็จก่อนอยู่
สโตรัสกําลังคุยกับจอมมารทังสองคน
คนหนึงก็คือผู้เฒ่า ส่วนอีกคนคือสาวสวยผิวแทนทีมีหกู บั
หางของหมาป่ า...หรื อก็คือมัลโก้ นนเอง
ั
พอพูดกับจบ ทังคูก่ ็มาหาผม
ทังคูจ่ บั มือกับผม แล้ วแสดงความยินดี
แล้ วพอได้ มองดูพวกเธอแบบนันแล้ ว สติก็กลับมาพร้ อมกับ
ความรู้สกึ อบอุ่น

128
ตังแต่เมือสักครู่แล้ ว จิงจอกสวรรค์ทีบาดแผลหายเป็ นปกติ
ด้ วยพลังของจอมมารแห่ง[กาลเวลา]ก็เข้ ามาถูมือซ้ ายของ
ผม

"เอเหะเหะ คุณพ่อ! คุอินะคือคุอินะเองค่ะ!"

"อา ใช่แล้ ว เธอคือคุอินะล่ะ"

ในทีสุดก็ได้ ให้ ชือกับเธอสักที

ถ้ าดีใจขนาดนีก็น่าจะให้ ชือเร็วกว่านีแฮะ

"คุอินะ... ชือน่ารักจัง น่าอิจฉา"

129
เอลเดอร์ ดวาร์ ฟมองคุอินะแบบต้ องการของอะไรสักอย่าง
หางจิงจอกนุ่มๆของคุอินะก็สะบัดไปมา

"เอลเดอร์ ดวาร์ ฟเองก็ไว้ คราวหลังละกันนะ"

"จะพยายามค่ะ! จนกว่ามาสเตอร์ จะยอมรับจะทํางานให้ ดี
ไม่แพ้ คอุ ินะเลยค่ะ"

ดวงตาของเอลเดอร์ ดวาร์ ฟเต็มไปด้ วยความมุง่ มัน

ถึงจะยอมรับเธอแล้ วก็เถอะ แต่คิดชือดีๆออกมาไม่ได้ ก็เลย
ยังไม่ให้ เฉยๆ แต่วา่ ถ้ าพูดออกไปความตังใจนันก็คงจะกลาย
เป็ นไม่มีคา่ อะไรเลย

ไวต์มองพวกผมแล้ วก็ยิมออกมา

130
หมอนีเป็ นผู้ใหญ่ บางทีอาจจะมีอายุจิตใจมากกว่าผมเสีย
อีก
หลังจากนีก็ฝากด้ วยล่ะ
แล้ วสโตรัสก็เดินเข้ ามาหาพวกผม
แล้ วก็ก้มหัวลง

"ขอโทษนะ เรื องทีดูถกู นายฉันขอโทษจากก้ นบึงของหัวใจ

เลย"

ผมรู้สกึ อึงรับประทาน
จริ งๆแล้ ว ผมไม่คิดเลยว่าเธอจะขอโทษอย่างจริ งใจมาขนาด
นี

131
"ไม่หรอก ไม่เป็ นไรหรอก ยังไงซะผมเองก็เอาสเกลตันไปด้ วย
เพือหลอกอยู่แล้ วนีนะ"
"ถึงจะอย่างนันก็เถอะ ยังไงก็ขอโทษด้ วย แล้ วก็ นีคือเหรี ยญ
ของฉัน ช่วยใช้ ให้ ดีด้วยนะคะ"

หลังจากก้ มหัวลงไปอีกรอบ สโตรัสก็สง่ เหรี ยญมาให้

[เหรี ยญแห่ง[สายลม] ระดับA อสูรทีเกิดมาจะมีพลังในการ

ควบคุมสายลม มีความรวดเร็วสูง พลังอืนๆก็สงู ด้ วย]

เป็ นเหรี ยญทีดีเลย ทังควบคุมสายลมก็แข็งแกร่งแล้ วแท้ ๆ ไม่

ใช่แค่มีความคล่องแคล่วว่องไวสูง แต่คา่ ความสามารถอืนๆ
นอกจากความทนทานก็สงู หมด。

132
"ขอบคุณมากนะ เท่านีผมก็สามารถรวบรวม[อสูรแห่งคํา
มันสัญญา]ได้ แล้ ว"

พูดตามจริ งแล้ ว ผมก็ตดั สินใจจะใช้ [สายลม]ในการสร้ าง

อสูรอยู่แล้ วล่ะ

"...ถ้ าเป็ นไปได้ เราจะมาเป็ นเพือนกันไหม? ในรุ่นเดียวกัน

คนทีฉันยอมรับมีนายคนเดียวเท่านัน เพราะฉะนัน หลังจาก
นีก็อยากให้ มาร่วมมือกันเถอะค่ะ"

สโตรัสพูดออกมาด้ วยหน้ าแดงๆท่าทางเขินอายเล็กน้ อย

สโตรัสต้ องเป็ นจอมมารทียอดเยียมได้ แน่ ถึงจะมีความมัน
ใจตัวเองมากเกินไป แต่การทีขอโทษด้ วยใจออกมาได้ แสดง
ว่าไม่ใช่คนทีแย่อะไร

133
"ทางนีก็ขอฝากตัวด้ วย มาพยายามเป็ นจอมมารทีดีไปด้ วย
กันเถอะ"
"อืม ฝากตัวด้ วยนะคะ"

ผมจับมือกับสโตรัส
การทีได้ เป็ นเพือนกับจอมมารครังแรกนีรู้สกึ ดีจงั

"แล้ วก็ นีของจากท่านจอมมารแห่ง[มังกร]แอสทารอธ"

แล้ วสโตรัสก็ให้ ผมกําอะไรสักอย่างไว้

นีมัน...

134
"เหรี ยญของ[มังกร]เหรอ"

[เหรี ยญแห่ง[มังกร] ระดับA อสูรทีเกิดมาจะมีสว่ นประกอบที

เป็ นมังกรอยู่ พลังกาย ความทนทาน พลังเวทจะอยู่ในระดับ
ทีสูง เฉพาะตอนทีใช้ เหรี ยญออริ จินลั เท่านันทีจะทําให้ เกิด
มาแบบ[บ้ าคลัง]ได้ ถ้ าเกิดมาแบบ[บ้ าคลัง]แล้ วสติปัญญา
และเหตุผลจะถูกลงลงแทนทีด้ วยการทีระดับความสามารถ
ทังหมดยกเว้ นดวงจะสูงแบบมหาศาล]

[มังกร]ทีไล่ต้อนพวกผมได้ ถึงขนาดนันเหรอ
อย่างนีนีเอง ไม่จําเป็ นต้ อง[บ้ าคลัง]สินะ

[มังกร]นันถึงจะเกิดมาเป็ นอสูรปกติก็สามารถทําให้ เกิดเป็ น

อสูรทีแข็งแกร่งได้ ง่าย

135
แต่วา่ มันช่างล่อใจของผมเหลือเกิน
ถ้ าเกิดว่า อสูรทีใช้ [การสร้ าง]กับเหรี ยญระดับAสองเหรี ยญ
สร้ างขึนมา แล้ วเกิดมาแบบ[บ้ าคลัง]ล่ะก็ จะเกิดอสูรขนาด
ไหนขึนมากันนะ...
สโตรัสกระแอมออกมา ผมก็ตงสติ
ั กลับมาอีกครัง

"ขอบคุณนะ แต่วา่ จะดีเหรอ? ทีให้ เหรี ยญออริ จินลั ทีแข็ง

แกร่งขนาดนีมา"
"ดีสิ ก็ทา่ นแอสทารอธบอกมาอย่างนีนีนา แล้ วก็ ฉันเองก็ได้
เหรี ยญแห่ง[สัตว์ป่า]มาด้ วยค่ะ เดิมทีแล้ วท่านจอมมารแห่ง
[สัตว์ป่า]มัลโคเซียสกับท่านจอมมารแห่ง[มังกร]แอสทารอ
ธเองก็เป็ นเพือนทีดีตอ่ กัน เลยดูเหมือนอยากจะให้ กบั เด็ก
ของแต่คนไว้ แล้ วก็นะ ท่านแอสทารอธก็ฝากบอกมาว่า...
[ขอบคุณทีสอนความพ่ายแพ้ ให้ กบั ลูกสาวนะ เท่านีเด็กคน
นันก็แข็งแกร่งขึนได้ แล้ ว เหรี ยญนันก็คือซะว่าเป็ นคําขอบ
136
คุณ]"

จอมมารแห่ง[มังกร]แอสทารอธเหรอ เท่าทีดูก็เป็ นคุณลุงท่า

ทางใจดี แต่ทา่ ทางจะเป็ นสุภาพบุรุษตัวจริ งเสียงจริ ง
คราวหน้ าก็ลองขอให้ สโตรัสพาไปพบดูดีกว่า

"แล้ วก็ จะให้ เด็กคนนีไว้ นะ"

"เด็กคนนี?"

นกตัวเล็กๆสีฟ้า
ถึงจะเห็นเป็ นนกพิราบ แต่วา่ ก็ระดับD

"เด็กคนนีใช้ สง่ จดหมายได้ ละ่ เจ้ านีจําพลังเวทของฉันได้ แล้ ว

137
เอาจดหมายติดไว้ ทีขาแล้ วส่งมาได้ เลยนะ ส่วนฉันเองก็"

อสูรนกพิราบโผล่ออกมาอีกตัว
นกพิราบตัวนันขึนมาเกาะทีไหล่ของผม
แล้ วก็ทําท่าขยับหัวไปมาหลายรอบ ก่อนจะกลับไปหาสโตรัส

"เด็กคนนีก็จําพลังเวทของนายได้ แล้ วนะแล้ วจะส่งจดหมาย

ไปหาค่ะ มาเขียนจดหมายหากันเยอะๆนะ"

สโตรัสพูดด้ วยท่าทางสนุกสนาน
ผมก็หวั เราะกลับไป
แล้ วอยู่ๆแขนทังสองข้ างของผมก็หนักขึนมา

138
"อู๊~"
"อือ"

ทีแขนซ้ ายมีคอุ ินะ ทีแขนขวาก็มีเอลเดอร์ ดวาร์ ฟกอดแขน

ผมอยู่

บางทีอาจจะคิดว่าพ่อจะโดนแย่งไปก็ได้
ไม่มีทางอยู่แล้ วไม่ใช่เหรอ ให้ ตายสิ ทําไมเป็ นเด็กทีน่ารัก
อย่างนี

"อา ยังมีเรื องหนึง ท่านมัลโคเซียสมีคําพูดทีฝากบอกด้ วยค่ะ"

"จากมัลโก้ ?"

139
"เอ [ไม่สิ เรื องนัน คือว่านะ นายน่ะโดนเพ็งเล็งเป็ นพิเศษ
อย่างมากมากเลยล่ะ ทังวิเคราะห์ความสามารถ ทังคิดวิธี
ตอบโต้ มีแต่เรื องทีดูจะเป็ นปั ญหามาเต็มเลยล่ะนะ เลย
พยายามเบียงเบนความสนใจให้ น่ะ แต่วา่ นะ ดูทา่ จะร้ อน
แรงยิงกว่าทีคิดซะอีก อืม แต่ฉนั ก็ไม่ได้ คิดร้ ายอะไรหรอกนะ
แล้ วก็ขอแสดงความยินดีด้วย!]"

พูดเรื องอะไรก็ไม่เข้ าใจหรอก แต่ดเู หมือนว่าจะชมล่ะมัง

หลังจากพูดกับสโตรัสจบเราก็แยกย้ ายกัน
แล้ วซัคคิวบัสทีเป็ นคนของเคหาสน์นีก็เข้ ามา บอกเรื องทีต้ อง
ทําหลังจากนี

หลังจากนีอีกสิบนาที พวกเราต้ องไปแสดงตัวทีโรงเต้ นรํ า

ด้ วยเหตุทีพวกเราแสดงระดับทีเหนือกว่าการแสดงทัวไปใน

140
การต่อสู้ครังนีให้ ได้ ดู ผู้สร้ างก็เลยมีของรางวัลเพิมเติมจะให้
ผมกับสโตรัส
แล้ วคุอินะก็พดู ออกมา

"คุณพ่อ ได้ [สายลม]กับ[มังกร]มาแล้ วสินะคะ แล้ ว จะสร้ าง

น้ องสาว หรื อน้ องชายของพวกคุอินะไหมอะ?"
"อืม สร้ างสิ ถึงจะพูดแบบนันทีจะใช้ ก็มีแค่[สายลม]น่ะนะ
สําหรับ[มังกร]อยากจะคิดวิธีใช้ ให้ ดีซะก่อน"

[มังกร]นันเป็ นดาบสองคม ถ้ าไม่คิดวิธีใช้ ดีๆไม่ได้ แน่

"อย่างนันเหรอ แล้ วจะใช้ [สายลม]สร้ างเด็กแบบไหนเหรอ?"

"นันสินะ ไม่ใช่แค่แข็งแกร่ง แต่คิดว่าจะสร้ างเด็กทีจะช่วย

141
ความฝั นของผมน่ะ?"
"ความฝั น?"
"อืม ผมน่ะนะ อาจจะไม่น่าเชือก็ได้ แต่วา่ ผมน่ะไม่ได้ ชอบ
การต่อสู้หรอก"

นันคือใจจริ งของผมอย่างไม่ต้องสงสัย
ถ้ าไม่แข็งแกร่งก็จะถูกพวกผู้กล้ าและจอมมารตนอืนกลืนกิน
เพราะฉะนัน ผมจึงคิดว่าการทีจะต้ องแข็งแกร่งขึนจริ งๆก็
เพือทีจะได้ สามารถหลีกเลียงการต่อสู้ทีหลีกเลียงได้

"แต่วา่ ถ้ าอย่างนันก็อยู่รอดไม่ได้ สิ ข้ าวก็ไม่ได้ กิน"

ข้ าวทีว่าคือความรู้สกึ ของมนุษย์ จอมมารมีชีวิตอยู่ด้วยการ

142
กินความรู้สกึ ของมนุษย์
นอกจากการได้ DPแล้ ว เพือการใช้ ชีวิตจอมมารจําเป็ นต้ อง
เชือเชิญมนุษย์เข้ ามาในดันเจียนด้ วย

"เข้ าใจอยู่แล้ วล่ะ เพราะฉะนัน ผมก็เลยจะสร้ างเมืองขึนมา

เมืองทีทุกคนใช้ ชีวิตอย่างสนุกสนาน แน่นอนว่าต้ องสร้ างดัน
เจียนทียากพอจะให้ คริ สตัลไม่ถกู ทําลายด้ วย นอกจากนันก็
อยากจะสร้ างเมืองทียิงใหญ่"

ผมคิดวิธีการเพือการนันมาตลอด
เพราะฉะนันก่อนอืนก็ต้องสร้ างสภาพแวดล้ อมทีมนุษย์จะ
อยู่ได้
ดินทีอุดมสมบูรณ์ แหล่งนําทีมันคงปลอดภัย การติดต่อกับ
เมืองอืน มีปัญหาอยู่อีกมากมาย

143
เพือแก้ ปัญหาพวกนันจึงต้ องสร้ างอสูรขึนมา

"น่าสนุกจัง"
"อา ต้ องสนุกแน่นอน แล้ วก็ถึงจะแค่คิดนะ แต่อสูรใหม่ทีจะ
สร้ างขึนมา จะใช้ [สายลม]กับ[คน] ...แล้ วก็[ดวงดาว]สร้ าง
ล่ะ"
"จะเป็ นน้ องสาวแบบไหนกันน่าสนใจจังค่ะ!"
"ยังไม่ร้ ูวา่ จะเป็ นน้ องสาวสักหน่อย"
"ไม่หรอก ถ้ าเป็ นอสูรทีคุณพ่อคิดจะสร้ างจริ งๆล่ะก็ ต้ องเป็ น
เด็กสาวน่ารักแน่นอนอยู่แล้ วนีนา"

นันถือเป็ นคําพูดทีโหดร้ ายมาก

เอาเถอะ ด้ วยผลลัพธ์จนถึงตอนนีแล้ วผมก็ไม่สามารถตอบ

144
โต้ อะไรกลับไปได้

แล้ วพวกเราก็ถกู เรี ยกไปงานฉลองชัยชนะทังอย่างนัน

พอเข้ าไปในโรงเต้ นรํ า เสียงปรบมืออันกึกก้ องก็ดงั ขึน
เสียงชมทังผม จิงจอกสวรรค์ เอลเดอร์ ดวาร์ ฟก็ดงั ขึนมา
จากข้ างในนัน ก็ได้ ยินคําพูดว่าโลลิเคลอยู่เต็มไปหมดด้ วย
...ยัยนันสินะ คนร้ ายมันก็ต้องเป็ นมัลโก้ แหงอยู่แล้ ว เลย
ฝากบอกมาแบบนันสินะ
หลังจากนีต้ องไปคุยสักหน่อย

แล้ วผมก็ขนไปบนเวที
ึ รับรางวัล แล้ วก็ดืมกับกินราวกับจะ
ตาย [งานราตรี ]ครังแรกก็จบลง
ตังแต่พรุ่งนี จะต้ องสร้ างดันเจียนกับเมือง [ผสม]ตัวเต็ง

145
สําหรับ[อสูรแห่งคํามันสัญญา]ตนใหม่ แล้ วก็หาวิธีใช้ ของ
ขวัญสุดวิเศษจากผู้สร้ างด้ วย
มีเรื องต้ องทําอยู่อีกมากมาย
แต่ถึงอย่างนัน...

"คุณพ่อ"
"มาสเตอร์ "
"เหนือหัว"

ผมมีลกู น้ องทีดีจริ งๆ ชีวิตจอมมารของผมชักน่าสนุกแล้ วสิ

-------------------------------------------------------------------------
-------------------------------------------------------------------------
---------------

146
CH29 - ปฐมบท สิงทีเปลียนแปลงไป (บท เมืองของ
การสร้ าง[อวาลอน])

หนึงวันหลังจากจบ[งานราตรี ]แล้ วกลับมาทีดันเจียนของมัล

โก้
ผมเข้ ามาทีห้ องของมัลโก้ เพือถามอะไรบางอย่าง

"แล้ ว มัลโก้ นีมันหมายความว่ายังไงกัน? ใครคือจอมมาร

แห่ง[การสร้ าง]โลลิเคลกัน"

มัลโก้ สาวงามผิวแทนผมเงินทีมีหกู บั หางของหมาป่ า

เธอคนนีคือจอมมารแห่ง[สัตว์ป่า]มัลโคเซียส

147
เธอทําท่าตกใจออกมานิดหน่อย
ก็เพราะว่า ใน[งานราตรี ]ทีเหล่าจอมมารมารวมตัวกันมัลโก้
เป็ นคนทีทําให้ ชือแปลกๆกระจายออกไป

"ช่วยไม่ได้ นีนา"

มัลโก้ พดู ออกมาด้ วยท่าทางอึดอัดนิดหน่อย

ใน[สงคราม]ง่ายๆทีจัดแสดงขึนกับจอมมารแห่ง[สายลม]
สโตรัส ผมเป็ นฝ่ ายชนะ
หลังจากนันก็มีงานฉลองชัยชนะ

ได้ รับการแสดงความยินดีจากจอมมารอืนๆ ถูกนําไปไว้ แถว

หน้ า

148
ถึงตรงนันก็ดีอยู่หรอก
แต่วา่ ไม่ร้ ูวา่ ทําไมพวกจอมมารถึงเรี ยกผมอย่างเสีย
มารยาทว่า โลลิเคล โลลิเคล
ชือของผมคือจอมมารแห่ง[การสร้ าง]โพลเคล ไม่ได้ มีชือทีน่า
รังเกียจแบบนัน
ไม่วา่ จะแก้ ยงั ไงก็มีแต่ยิงจะทําให้ เหนือยเท่านัน...

"มัลโก้ เรื องช่วยไม่ได้ อะไรกันบอกมาสิ?"

"ก็นะ นายน่ะแสดงพลังออกมาเยอะแยะเลยใช่ไหมล่ะ แน่
นอนว่าพวกจอมมารก็ต้องเริ มวิเคราะห์กนั ถ้ ามีแค่ไม่กีตนก็
ดีหรอก แต่ทกุ ตนก็เริ มทีจะคุยเรื องนันอย่างจริ งจังกัน ถ้ า
เป็ นอย่างนันล่ะก็จอมมารทุกตนในทีนันได้ ร้ ูจดุ อ่อนของนาย
หมดแน่ แล้ วในทีแห่งนันอาจจะเริ มมีพนั ธมิตรจอมมารใหม่
สําหรับต่อต้ านนายเกิดขึนมาได้ "

149
อืม มันก็เป็ นอย่างนันสินะ
นันเป็ นข้ อแย่ของการแสดงให้ ดเู ลย
เพราะฉะนันผมเลยเลือกของทีจะให้ ดไู ว้ แล้ วล่ะนะ

เพือทีจะจัดการเอเมรัลด์ ดราก้ อนทีสโตรัสปล่อยออกมา

ตอนสุดท้ าย เลยจะใช้ ไพ่ตายทีไม่ควรให้ ดอู อกมา แต่วา่ สาว
น้ อยทีมีหกู บั หางจิงจอก... คุอินะเผ่าจิงจอกสวรรค์ก็จดั การ
ลงไปได้ ก่อน เลยหลีกเลียงการใช้ ไปได้
แต่ถึงจะพูดอย่างนัน ถึงจะเป็ นของทีแสดงให้ ดไู ด้ แต่การทีมี
พวกจอมมารมากมายมาวิเคราะห์มนั ก็เป็ นเรื องทีแย่อยู่แล้ ว

"แล้ วมันเกียวยังไงกับชือโลลิเคลล่ะ?"
"แค่คิดว่าจะเบียงประเด็นพูดคุยน่ะ แล้ วฉากนายโอ๋จิงจอก
150
สวรรค์กบั เอลเดอร์ ดวาร์ ฟก็โผล่มาพอดี ก็เลยคิดว่าถ้ าโยง
ไปเรื องนีล่ะ...ไม่ร้ ูวา่ เพราะทังคูน่ ่ารักเกินไปหรื อเปล่าก็
เลยกลายเป็ นยิงกว่าทีคิดไว้ ซะอีก รู้ตวั ก็พร้ อมใจกันเรี ยกโลลิ
เคลไปซะแล้ ว โทษทีนะ ฉันจะรับผิดชอบเอง"

มัลโก้ ก้มหัวลงด้ วยหน้ าอึดอัด

คงจะไม่ได้ โกหก
ไม่ได้ คิดไม่ดีอะไรก็แค่ผลลัพธ์ออกมาแย่เท่านัน

"เข้ าใจแล้ ว ถ้ าอย่างนันก็คงช่วยไม่ได้ "

ถึงจะแก้ ความเข้ าใจผิดไปได้ หลายตน แต่ก็มีอีกหลายตนที

คอยล้ อเลียน ทําเอาหนักใจนิดหน่อยเลย

151
แล้ วก็ทีถุกเรี ยกว่าโลลิเคล ก็เกิดจากผมเองซะส่วนหนึง

ไม่ร้ ูทําไมอสูรทีผมสร้ างถึงมีแต่สาวน้ อยน่ารักๆ

ไม่ได้ ต้องการแต่มนั ดันเป็ นไปเอง
ถ้ าอสูร[สายลม]ทีจะสร้ างต่อไปจะช่วยแก้ ปัญหานีได้ จะดี
มาก

"ยอมยกโทษให้ สินะ ขอบคุณมาก นีสิถึงจะสมเป็ นเด็กทีแสน

ภาคภูมิของฉัน"
"อารมณ์กําลังดีน่ะ แล้ วก็จะไปสร้ างดันเจียนของตัวเองแล้ ว
ด้ วย ถ้ าจะต้ องจากกันโดยทีทะเลาะกับมัลโก้ ก็ร้ ูสกึ แย่ด้วยสิ"

มัลโก้ ทําอะไรให้ ผมมากมาย

152
ทังคอยเป็ นกังวลเรื องของผม แถมยังมีทงบุ
ั ญคุณทีเป็ นมอง
เห็นและไม่เห็นอีกมากมาย
ในมือของผมมีคริ สตัลทีได้ มาจาก[งานราตรี ]อยู่ เพียงแค่กํา
มัน แล้ วก็พมึ พําคําพูดทีมีพลังสักนิดหน่อยผมก็สร้ างดัน
เจียนของผมได้ แล้ ว
อีกไม่นาน ผมก็จะต้ องออกจากดันเจียนของมัลโก้ ไปสร้ าง
ดันเจียนของตัวเอง

"ใจเต้ นนิดหนึงเลย ไม่เจอกันพักเดียวสีหน้ าเป็ นลูกผู้ชายขึน

นี โพลเคล"
"ครับครับ ผมไปแล้ วนะ"
"อ๊ ะ จริ งสิ ไม่รับคําขอโทษสักหน่อยเหรอ?"
"ขอโทษ?"
"จะลองกอดฉันไหม? ก็นีไง ไม่ลองลิมรสสเน่ห์ของผู้ใหญ่
153
หน่อยเหรอ"

มัลโก้ ยืดออกขึนมา ทําให้ เห็นภูเขาอันแสนอุดมสมบูรณ์

มัลโก้ เป็ นสาวทีงามมาก สไตล์เองก็โดดเด่น ก็คิดอะไรแบบ
นันอยู่บ้าง
ผมกลืนนําลายอึกใหญ่
ถ้ ากอดเธอล่ะก็จะรู้สกึ ดีขนาดไหนกันนะ

"พอเถอะ กับมัลโก้ แล้ ว ไม่อยากจะมีความสัมพันธ์แบบนัน

สักหน่อย"

แต่วา่ ผมรู้สกึ เศร้ าก็เลยปฏิเสธไป

154
"งันเหรอ น่าเสียดาย ฉันอยากจะเก็บเรื องนายไว้ กบั ร่างกาย
ของฉัน ก่อนทีจะหายไปอยากทีจะให้ เก็บฉันไว้ ในความทรง
จําของนาย ฉันเองก็ไม่เหลือเวลาแล้ วล่ะนะ"

มัลโก้ ยิมออกมาด้ วยหน้ าเศร้ าๆ

จากคําพูดของมัลโก้ ก่อนทีจะหายไปเธอมีเวลาเหลืออีก9
เดือนเท่านัน
จอมมารนันเมือมีอายุถึง300ปี ก็จะหายไป

"...นีทําแบบนีกับทุกคนเลยเหรอไง"

ผมไม่อยากจะฟั งเรื องนัน

นีไม่ใช่เรื องทีผมอยากรู้เลย แต่เจ็บปวดหัวใจ ถ้ าไม่พดู อย่าง

155
นีคงทนไม่ได้

"ไม่ใช่แบบนันหรอกน่า ฉันน่ะนะ ถ้ าไม่ใช่ผ้ ชู ายทียอมรับแล้ ว

ก็ไม่มอบร่างกายให้ หรอก เอาเถอะ ถ้ าเปลียนใจก็บอกมา
เถอะ พีสาวคนนีจะสอนอะไรให้ หลายๆอย่างเลย"
"ก็ถ้าเปลียนใจนะ"
"จะรออย่างไม่คาดหวังนะ แล้ วก็ ของขวัญทีได้ รับมาจากผู้
สร้ าง จะใช้ ก็คิดให้ ดีๆล่ะ ถ้ าใช้ ไปง่ายๆก็จะโดนทําลายได้ สิง
นันอาจจะน่าใช้ มากแค่ไหน แต่มนั อันตรายกว่าทีนายจะคิด
ได้ แน่นอน คนๆนันน่ะ ไม่ใช่คนทีดีอะไร มักจะคอยเล่นปั น
หัวพวกจอมมารอยู่เสมอ"
"ขอบคุณสําหรับคําเตือน แล้ วก็ถ้าเหงาล่ะก็มาหาได้ เสมอ
นะ"

156
ของทีมัลโก้ พดู ถึงคือรางวัลสําหรับการแสดง[สงคราม]อัน
เหนือลํายิงกว่าทีคาดไว้ ออกมา ผมกับจอมมารแห่ง[สายลม]
สโตรัสเลยได้ รับของรางวัลมาจากผู้สร้ าง เท่าทีผมดูก็ไม่เห็น
ข้ อเสียอะไร แต่ถ้ามัลโก้ บอกมาล่ะก็คงจะมีอะไรสักอย่าง
แน่ๆ คงต้ องคอยใช้ แบบระมัดระวังมากๆ
แล้ วการพูดคุยก็จบลง
ผมก็ให้ ซคั คิวบัสพากลับไปยังย่านทีอยู่ทีมัลโก้ ให้ ยืมมา

"เริ มจะแคบเรื อยๆแล้ วสิ"

พอผมกลับมาในทีว่างทีผมได้ รับมา ก็พดู พึมพําออกมา

157
"ก็ตามทีมาสเตอร์ สงมา
ั ก็สร้ างโกเลมออกมาวันละตัวทุกวัน
ต่อเนืองมาค่ะ"
"เหนือหัว เนืองจากการต่อสู้ก่อนหน้ านีทําให้ มีสมุนเพิมขึน
มาล่ะนะขอรับ"

แล้ วก็ได้ เสียงตอบกลับมา สาวน้ อยอกกระดานผมสีเงินเอ

ลเดอร์ ดวาร์ ฟกับสเกลตันทีสวมผ้ าคลุมแบบขุนนางไวต์

ในทีว่างทีผมได้ มานัน มีพวกอันเดดกับโกเลมนับไม่ถ้วนอยู่

โกเลมนันมีหลายแบบจากวัตถุดิบต่างๆทัง มิธริ ล เงิน เหล็ก

สําหรับพวกอันเดด มีสเกลตันรูปร่างมนุษย์อยู่20ตน แล้ วก็

รวมกับอันเดดทีบินได้ สิบกว่าตนจาก[สงคราม]ก่อนหน้ านี
158
อีกสิบตน
ในดันเจียนทีสร้ างมาใหม่จําเป็ นต้ องมีทีว่างมากพอทีจะเก็บ
พวกเขา

"อ๊ ะ คุณพ่อ ยินดีต้องรับกลับค่ะ!"

"กลับมาแล้ ว คุอินะ"

ตรงนันก็มีสาวน้ อยหูจิงจอกคุอินะปรากฏตัวออกมา
แล้ วก็เข้ ามากอดแขนขวาผมเหมือนกับทุกที

"ปื นใหม่เป็ นยังไงบ้ างล่ะ?"

"รู้สกึ ดีสดุ ๆเลย สมกับเป็ นเอลจัง"

159
คุอินะทําปื นพังจากการต่อสู้ก่อนหน้ านี ถึงจะกลับคืนมา
ด้ วยพลังของจอมมารแห่ง[การเวลา]แล้ ว แต่เอลเดอร์ ดวาร์
ฟทีช็อกกับเรื องทีมันพังก็รีบทําการปรับปรุงให้ ดีขนทั
ึ นที

ด้ วยเหตุนนก็
ั เลยได้ ชือใหม่มา
เพราะว่าจากระดับการออกแบบแล้ วมันเลยออกมาเป็ นปื นที
แตกต่างจากเรมิงตัน M870Pดังเดิมไปแล้ ว เรมิงตันฉบับ
ปรับปรุงเองก็เป็ นชือทีไม่คอ่ ยสะดวกสักเท่าไหร่ด้วย

คาร์ เทน่า EDS-02

ความยาว1040mm นําหนัก3.3kg ลํากล้ อง4เกจ บรรจุ
กระสุนได้ สีนัด

นีคือชือของลูกซองอันใหม่
160
เพราะว่าเป็ นลูกซองเลยมีSหลังอยู่ED ทําอย่างนีแล้ วก็เข้ า
ใจได้ ง่ายดี เอลเดอร์ ดวาร์ ฟก็เลยเปลียนชือมัน
หรื อก็คือถ้ าเป็ นแอสซัลท์ ไรเฟิ ล ก็จะเป็ น EDAR-0X

"เอลจัง แล้ วแบบนันจะยิงแบบฟูลออโต้ ตามต้ องการได้ ยงั

อะ?"
"เรื องนันยังไม่ไหวหรอก การจะทําแบบนันได้ จําเป็ นต้ อง
เทคโนโลยีทีใหม่กว่านี แล้ วเวทเสริ มความแข็งแกร่งของฉัน
เองก็ต้องแข็งแกร่งกว่านีด้ วย ต้ องพยายามเพิมทังสองด้ านนี
ก่อน"

เอลเดอร์ ดวาร์ ฟกัดฟั นด้ วยความผิดหวัง

บางทีถ้าได้ เป็ น[อสูรแห่งคํามันสัญญา]แล้ วก็อาจจะทําได้ ก็
ได้

161
แต่วา่ เอลเดอร์ ดวาร์ ฟนันหลงใหลภาพตอนวินาทีทีจิงจอก
สวรรค์กลายเป็ นคุอินะ เธอเองก็คงคิดอยากจะได้ ชือในฉาก
ทีมันดูโรแมนติกอยู่
ไว้ คอ่ ยหาเวลาแบบนันอีกสักหน่อย

"งันก็ คุอินะ เอลเดอร์ ดวาร์ ฟ ตอนนีก็มาสร้ างเด็กคนใหม่กนั

เถอะ"
"ย้ า~♪น่าสนุกจัง"
"ฉันเองก็อยากได้ น้องสาวค่ะ อยากให้ ออกมาแบบน่ารักๆ"

ทังคูก่ ําลังมีความสุข
เอาล่ะเริ มกันเถอะ

162
การ[ผสม]ของ[อสูรแห่งคํามันสัญญา]ตนทีสามของผม ผู้ที
จะเดินไปกับสายลม รูปลักษณ์แห่งดวงดาวผู้บงการ
ธรรมชาติ
-------------------------------------------------------------------------
-------------------------------------------------------------------------
-----

Ch.30 - ตอนที1 แอนเชียน เอลฟ์

เผือทีจะ[ผสม]อสูรผมจึงออกไปทีกว้ างๆ
แล้ วก็แน่นอน มัลโก้ อยู่ทีนัน กําลังลิมรสชากับซัคคิวบัส
พร้ อมกับเซตนําชาสุดหรูเหมือนก่อนหน้ านี

"โย่ โพลเคล มาหาแล้ วนะ"

163
แล้ วก็สง่ เสียงน่ารักๆออกมา
ทําราวกับว่าเรื องเมือกีไม่มีอะไรเกิดขึนเลย

"ป่ านนีแล้ ว อยากจะทําอะไรก็ทําไปเถอะ"

ผมหัวเราะบางๆออกมาแล้ วก็รวบรวมสมาธิ

ทีอยู่ตรงนันยังมีอสูรของผมอยู่ด้วย โดยเฉพาะสาวน้ อยหู

จิงจอกคุอินะ กับเอลเดอร์ ดวาร์ ฟทีกําลังเต็มไปด้ วยความ
คาดหวังในการเกิดของเพือนคนใหม่
ในมือของผมมีของทีได้ รับมาจากจอมมารแห่ง[สายลม]สโต
รัส เหรี ยญแห่ง[สายลม]

164
[เหรี ยญแห่ง[สายลม] ระดับA อสูรทีเกิดมาจะมีพลังในการ
ควบคุมสายลม มีความรวดเร็วสูง พลังอืนๆก็สงู ด้ วย]

เป็ นเหรี ยญทีทรงพลัง แล้ วก็[คน]ทีสร้ างแบบเลียนแบบขึน

มา
แล้ วก็รวมกับเหรี ยญแห่ง[การสร้ าง]ของตัวเองเข้ าไป

[เหรี ยญแห่ง[การสร้ าง] ระดับ A ต้ องใช้ เหรี ยญอีกสอง

เหรี ยญนอกจาก[การสร้ าง](รวมถึงเหรี ยญออริ จินลั ) ถึงจะใช้
งานได้ สามารถเปลียนเหรี ยญไปตามทีผู้ใช้ ต้องการ และยัง
สามารถเลือกสิงทีต้ องการจากตัวเลือกนับไม่ถ้วนได้ ＊
ประเภททีใช้ ไปแล้ วครังหนึงจะไม่สามารถเปลียนได้ อีก]

165
ทีเลือก[คน]ก็เพราะว่า[อสูรแห่งคํามันสัญญา]นันจําเป็ นต้ อง
มีสายสัมพันธ์มากกว่าปกติ ก็เลยอยากได้ ตวั ตนทีคล้ ายๆกับ
ตัวเอง
เพราะฉะนันทังจิงจอกสวรรค์และเอลเดอร์ ดวาร์ ฟ รวมถึง
อสูรคราวนี ทังหมดนันถึงได้ เลือกทีจะใส่[คน]ทีมีสติปัญญา
สูงและสือสารเข้ าใจกันได้ เข้ าไป
นอกจาก[อสูรแห่งคํามันสัญญา]แล้ วก็ไม่ต้องไปสนใจเรื อง
นัน

ในรอบนีตัดสินใจไว้ แล้ วว่าจะเปลียน[การสร้ าง]เป็ น[ดวง

ดาว]
[ดวงดาว]นันมีพลังในการควบคุมธรรมชาติ ด้ วยพลังนัน
ของดวงดาวเป็ นพลังทีแข็งแกร่งมาก
เท่าทีได้ ฟังทีมัลโก้ บอกมา ถ้ าใช้ เจ้ านีจะสามารถสร้ างอสูรที

166
ผมต้ องการออกมาได้

ในมือมี[สายลม] [คน] [การสร้ าง] ทังสามเหรี ยญอยู่

ผมกํามันไว้ แน่น
เอาล่ะ มาเริ มกันเถอะ

"[ผสม]"

มือทีกําไว้ ก็มีแสงเปล่งออกมา
พอแบมือออก แสงก็ไหลออกมา ภายในแสงก็มีเงาอยู่
เหรี ยญออริ จินลั ของ[สายลม]กับเหรี ยญเลียนแบบของ[คน]
กําลังรวมเป็ นหนึงเดียวกัน

167
ในตอนนันพลังของ[การสร้ าง]ก็ทํางานขึน
สิงทีผมต้ องการก็คือ[ดวงดาว]ผู้ครอบครองพลังแห่ง
ธรรมชาติ

ผู้ทีอยู่มาตังแต่บรรพกาล ผู้เดินเคียงคูส่ ายลม

เหล่าผู้ทีสามารถพูดคุยกับพืนดิน ป่ าไม้ สายนํา ชัน
บรรยากาศนันทังหมดได้

อสูรทีผมต้ องการนัน แค่[สายลม]กับ[คน]นันไม่เพียงพอ

ต้ องรวมพลังของ[ดวงดาว] รวมพลังกับความเฉลียวฉลาด
เข้ าด้ วยกัน

สําหรับพลังทําลายนันไม่ใช่เรื องใหญ่สําหรับชีวิตใหม่นี ผม
จะนําไปในทางทีถูกต้ อง สูต่ วั เลือกทีผมต้ องการ แล้ วก็เลือก
168
ตัวเลือกทีจะเป็ นระดับS

แล้ วก็สําหรับเลเวลแน่นอนว่าไม่ใช่แบบจํากัดแต่เป็ นแบบ

พัฒนาได้ ขอบเขตของเลเวลเพิมขึน แถมในเลเวลเดียวกัน
แล้ วแบบพัฒนานันจะแข็งแกร่งกว่า
เยียม สมบูรณ์แบบ
ทีเหลือก็แค่รอเวลาเกิดขึนมา

แล้ วเงาในแสงก็เริ มเข้ มขึน

ได้ ยินเสียงหัวใจของอสูร
แสงก็หยุดลง อสูรตนใหม่ก็เกิดขึนมา

"นายท่าน ยินดีทีได้ ร้ ูจกั ค่ะ"

169
เด็กทีเกิดมาคือสาวน้ อยทีดูมีอายุมากกว่าจิงจอกสวรรค์
อายุประมาณ14ปี ได้
ผมสีทองดูน่มุ นวล รอยยิมทีดูอ่อนโยน และสิงทีโดดเด่นทีสุด
คือ[ดวงตาสีหยก]ทีมีความงดงามราวกับไม่ใช่ของบนโลกนี

แล้ วก็มีสิงทีน่ากลัวทีอสูรของผมจนถึงตอนนีไม่มีมาก่อน
เรี ยกได้ วา่ โลลินมโต
เจ้ านันทีถูกชุดวันพีซคลุมไว้ ทําให้ ตวั ตนของเธอเด่นชัดขึน
แล้ วหูก็ยาวด้ วย

170
"ยินดีทีได้ ร้ ูจกั ผมคือจอมมารทีให้ กําเนิดเธอ จอมมารแห่ง
[การสร้ าง]โพลเคล อาจจะรี บถามไปหน่อยแต่ช่วยบอกเผ่า
ของเธอมาที"

ถามไปแบบเดิมๆ
เธอคนนันก็ตอบคําถามเดิมๆนันกลับมา

"ฉันคือ ผู้ทีอยู่มาตังแต่บรรพกาล รูปลักษณ์แห่งดวงดาวผู้

เดินเคียงคูส่ ายลม...จุดสูงสุดของเผ่าเอลฟ์ แอนเชียน เอลฟ์
ค่ะ หลังจากนีก็ขอฝากตัวด้ วยนะคะ"

แอนเชียน เอลฟ์ กล่าวออกมาอย่างสุภาพเรี ยบร้ อย

ใช่แล้ วทีผมต้ องการคืออสูรทีเชียวชาญด้ านการควบคุม
ธรรมชาติ
171
เป็ นสิงจําเป็ นสําหรับการสร้ างเมืองใหม่
เพือให้ ผ้ คู นมาอาศัยอยู่ จําเป็ นต้ องมีทีดินทีอุดมสมบูรณ์ จํา
เป็ นต้ องมีการหาอาหารเตรี ยมไว้ สําหรับอนาคต แต่ถ้ามีเด็ก
คนนีอยู่ละ่ ก็จะสามารถเตรี ยมตัวเรื องนันได้ ง่ายๆเลย

"ฝากตัวด้ วย ผมคาดหวังในตัวเธอนะ"
"ค่ะ นายท่าน จะทําให้ สมกับทีคาดหวังค่ะ"

แล้ วก็จบั มือกัน

เป็ นเด็กทีมารยาทดีจริ งๆ
แล้ วคุอินะก็เดินต๊ อกแต๊ กมา
หางจิงจอกสะบัดไปมา กําลังดีใจกับการเกิดของน้ องสาว

172
ใหม่

"เอนเชียน เอลฟ์ มันยาวอะ เพราะฉะนันจะเรี ยกว่าลุฟจังนะ

ยินดีทีได้ ร้ ูจกั ! คุอินะเป็ น[อสูรแห่งคํามันสัญญา]ของคุณพ่อ
เป็ นพีสาวทีใหญ่รองจากคุณพ่อ ลุฟจังทีเป็ นน้ องสาวต้ องฟั ง
คําพูดของคุอินะนะ!"

คุอินะยิมออกมาพร้ อมกับพูดแบบเดียวกับทีเคยพูดกับเอ
ลเดอร์ ดวาร์ ฟ
คุอินะดูเอาใจใส่เกิดคาด ตอนดูแลเอลเดอร์ ดวาร์ ฟเองก็เป็ น
ด้ วยดีนีนะ ยังกับแอนเชียน เอลฟ์ เองก็คงจะดูแลอย่างดีแน่
นอน
แอนเชียน เอลฟ์ ตกใจ แล้ วก็มองไปทีคุอินะ

173
"จะ จะทําอะไรน่ะ?"

คุอินะมองอย่างแปลกๆไปทีแอนเชียน เอลฟ์

"กรี ดด"

แอนเชียน เอลฟ์ มองไปทีคุอินะด้ วยสายตาราวกับสาวน้ อยที

เห็นความฝั น

"น่ารักจังเลยค่ะ อะไรกันเด็กคนนี ทังทีตัวเล็กแท้ ๆ แต่

มาบอกว่าเป็ นพีสาวด้ วยล่ะ กรี ดๆๆ"
"พอ พอได้ แล้ ว ทรมานอะ"

174
แอนเชียน เอลฟ์ กอดจิงจอกสวรรค์แน่น
หน้ าของจิงจอกสวรรค์จมเข้ าไปในหน้ าอกอันอุดมสมบูรณ์
อู๊~ อู๊~ จิงจอกสวรรค์กําลังทรมาน

"อ๊ าย ตัวเล็ก อุ่น แถมหอมจัง หางนุ่มๆนี ทนไม่ไหวแล้ วค่า

ขอกอดหน่อยค่ะ เอ๊ ะ สะดุ้งเหรอ ตรงนีรู้สกึ ดีเหรอคะ? อ๊ า
น่ารักจังเลย ตรงนีรู้สกึ ดีสินะคะ คุอินะจัง"
"หยุดนะ ทีหางมันความรู้สกึ ไวนะ ถ้ าจับมันล่ะก็ อย่า อย่า
น่า อือ รู้สกึ แปลกๆอ่า"
"งัน ตรงนีล่ะคะ? หูจิงจอกน่ารักๆ ตรงนีเองก็น่มุ นิม สุดยอด
ไปเลยค่ะ"
"ย๊ า~ ย๊ า~ หลังหูเองก็อ่อนไหวนะ"

175
คุอินะถูกเล่นโดยสมบูรณ์
ถูกกอด ลูบหางไปมา ถูกทําให้ ร้ ูสกึ ดีตา่ งๆ
หลายนาทีตอ่ มา ในทีสุดจิงจอกสวรรค์ทีถูกปล่อยออกมาก็
ทรุดลง แล้ วดวงตาก็วา่ งเปล่า ผิวของแอนเชียน เอลฟ์ เองก็
เงางามผุดผ่องขึน

"คุอินะจัง แล้ วหลังจากนีมาเล่นกันอีกนะคะ"

"ไม่เอาแล้ ว! ลุฟจังห้ ามเข้ ามาใกล้ คอุ ินะเด็ดขาดนะ!"

ผมรู้สกึ อะไรจากข้ างหลัง

พอหันกลับไปมอง ก็เจอกับเอลเดอร์ ดวาร์ ฟ พอเห็นสภาพ
ของคุอินะก็เกิดความหวาดกลัวแอนเชียน เอลฟ์
ก็เข้ าใจความรู้สกึ อยู่นะ

176
"เด็กสีเงินทางนีก็น่ารักค่า มาทางนีสิ มาทําเรื องดีๆด้ วยกัน
เถอะค่ะ"
"มาสเตอร์ ช่วยด้ วยค่ะ เด็กคนนี น่ากลัว"

เอลเดอร์ ดวาร์ ฟทําท่าทางไม่ชอบจากใจจริ ง

อยู่ๆสัมผัสข้ างหลังผมก็เพิมเป็ นสอง คุอินะทีฟื นแล้ วก็เข้ ามา
ซ่อนทีข้ างหลังของผม
ผมหัวเราะเจือนๆออกมา

"แอนเชียน เอลฟ์ ความรู้สกึ ทีอยากจะเอ็นดูเด็กพวกนีก็เข้ า

ใจอยู่แต่วา่ เพลาๆหน่อยเถอะ ไม่งนจะถู
ั กเกลียดได้ นะ"
"รับทราบค่ะ มาสเตอร์ น่าเสียดายจังค่ะ"

177
แอนเชียน เอลฟ์ พูดแบบนันออกมา แล้ วก็ยืนมือไปทีคุอินะ
กับเอลเดอร์ ดวาร์ ฟพร้ อมบอกว่า อย่ากลัวเลย อย่ากลัวเลย
ท่าทางดีๆของเธอหายไปแล้ วล่ะ

"สมเป็ นนายเลยนะ โพลเคล ทําเอาคิดเลยว่านีตังใจทําจริ งๆ

แล้ วไม่ใช่เหรอเลยล่ะ... ได้ อสูรทีเหลือเชือออกมาอีกแล้ วนะ"

ขณะทีกําลังดืมชาอย่างงดงามอยู่ มัลโก้ ก็ทําสีหน้ าตกใจที

เต็มไปด้ วยความหมายต่างๆออกมา
ทรมานตัวเองทีไม่สามารถแย้ งไปได้ แต่วา่ มันแค่เรื อง
บังเอิญน่า ไม่ได้ หวังให้ ออกมาเป็ นสาวน้ อยสักหน่อย
ถึงจะเป็ นเด็กทีมีปัญหานิดหน่อยแต่แค่มีพลังก็เกินพอแล้ ว

178
เผ่า：แอนเชียน เอลฟ์ ระดับS

ชือ：ยังไม่ได้ ตงั
เลเวล:1
พลังกายB ความทนทานC+ ความคล่องแคล่วA+ พลังเวทS
โชคลาภA+ ความสามารถพิเศษS++

สกิล：ดวงตาสีหยก ผู้ปกครองสายลม รูปร่างแห่งดวงดาว

พรแห่งพระเจ้ า นักยิงกระสุนมายา

สเตตัสนันด้ อยกว่าคุอินะหรื อเอลเดอร์ ดวาร์ ฟ แต่วา่

สกิลทุกสกิลนันช่างสุดยอด

ดวงตาสีหยก:มองทะลุความสามารถของทุกศาสตร์ เวท・

179
ศาสตร์ ลบั มีพลังของสกิลทีระดับตํากว่า ดวงตาพันลี ตาจิต
ตาทิพย์ รวมอยู่ด้วยกัน

รูปร่างแห่งดวงดาว:สามารถใช้ ศาสตร์ เวทได้ ทกุ ประเภทยก

เว้ นไฟ สําหรับเมืออยู่ในสภาพแวดล้ อมทีเหมาะสมจะมี
ระดับ(สูง) สามารถใช้ ร่วมกับพวกภูติได้

พรแห่งพระเจ้ า:ความสามารถทังหมดอยู่ในระดับ(กลาง) ถ้ า
ตายจะสามารถคืนชีพกลับมาใหม่ได้ ในตอนนันสกิลนีจะ
หายไป

ผู้ปกครองสายลม:สกิลเกียวกับสายลมขันสูงสุด ศาสตร์ เวท

สายลมระดับ(สูงสุด)

180
นักยิงกระสุนมายา:ทุกการโจมตีประเภทยิงพลังทําลาย・
ความแม่นยําระดับ(สูง)

เป็ นอะไรทีพูดออกมาได้ วา่ สมบูรณ์แบบเลย

ใครจะไปเชือล่ะว่าสาวน้ อยโลลินมโตคนนีจะมีพลังขนาดนี
ซ่อนไว้ อยู่
แต่วา่ ก็มีเรื องทีสงสัยอยู่เรื องหนึง
ทังทีมีสกิลทีแข็งแกร่งขนาดนี แต่แอนเชียน เอลฟ์ กลับมี
ความสามารถพิเศษอยู่ทีระดับS++
คุอินะทีเป็ นจิงจอกสวรรค์เหนือกว่านันคือระดับEX
เท่าทีดูคอุ ินะตอนนี ดูยงั ไงแอนเชียน เอลฟ์ ก็มีสกิลระดับทีดี
กว่าเห็นๆ
บางทีอาจจะมีอะไรบางอย่างทีแม้ แต่ผม หรื อเจ้ าตัวเองก็ไม่ร้ ู
อยู่ก็ได้
181
"นายท่านค่ะ แล้ วฉันควรจะทําอะไรดีเหรอคะ?"
"นันสินะ อยากลองดูพลังของแอนเชียน เอลฟ์ สักหน่อย ก่อน
อืนลองตัดสินใจเลือกอาวุธประจําตัวก่อนสิ คุอินะ เอลเดอร์
ดวาร์ ฟ ไปกันเถอะ"
"รับทราบค่ะ นายท่าน"
"...เข้ าใจแล้ ว"
"มาสเตอร์ เข้ าใจแล้ วค่ะ"

หลังจากนันก็ไปยังทีซ้ อมยิงทีมัลโก้ ให้ มาเร็วๆนี

จากสกิลแล้ ว ไรเฟิ ลก็น่าจะดี

ทังสองทีอยู่ข้างหลังผมกําลังรู้สกึ กลัวแอนเชียน เอลฟ์ อยู่

182
นิดๆเหรอ ถ้ าไม่ทําอะไรคงไม่ได้ แล้ วสินะ
------------------------------------------------
------------------------------------------------
------------------------------------------------
-

Ch.31 - ตอนที2 แอนตีแมททีเรี ยล ไรเฟิ ล

แอนเชียน เอลฟ์ นันพึงเกิดขึนมา

ตอนนีผมอยู่กบั จิงจอกสวรรค์คอุ ินะ เอลเดอร์ ดวาร์ ฟ แอ
นเชียน เอลฟ์ กําลังไปทุง่ หญ้ ากว้ างๆในดันเจียนของมัลโก้
เพือไปทดสอบ
ในการหาอาวุธทีเหมาะกับเธอ

สําหรับจิงจอกสวรรค์เลือกลูกซองเพราะว่าชอบการโจม
183
ตีระยะประชิด ส่วนเอลเดอร์ ดวาร์ ฟนันต้ องการเน้ นไปที
สามารถโจมตีจากระยะไหนก็ได้ เลยเลือกแอสซัลท์ ไรเฟิ ล

แอนเชียน เอลฟ์ นันยังไม่มีสไตล์การต่อสู้เลยเพราะฉะนัน

เลยต้ องต้ องมาทดสอบกับอาวุธหลายๆอย่าง
คุอินะกับเอลเดอร์ ดวาร์ ฟทําท่าทางระแวงน้ องสาวคนใหม่
นิดหน่อย แต่ตอนนีก็เริ มทีจะคุยด้ วยกันได้ แล้ ว

"ทีคุอินะจะแนะนําก็คือลูกซองล่ะ เจาะเข้ าไปในศัตรูอย่างนี

นะ แล้ วก็ยิงหนึงนัดแล้ วตู้มเลยรู้สกึ ดีสดุ ๆล่ะ"

ถึงจะยังกลัวนิดหน่อย แต่คอุ ินะก็แสดงความเป็ นพีสาวออก

มา
สมกับเป็ น[อสูรแห่งคํามันสัญญา]ของผม
184
"ขอบคุณนะ คุอินะจัง แต่วา่ คงไม่เหมาะกับฉันล่ะค่ะ พลัง
ป้องกันของฉันเองก็ไม่คอ่ ยมากเท่าไหร่ อยากได้ แบบทีไม่
ต้ องเข้ าใกล้ ก็ยิงได้ มากกว่าค่ะ"

อย่างทีเธอพูด แอนเชียนเอลฟ์ มีดวงตาทีสุดยอดอย่างดวง

ตาสีหยกอยู่ แถมยังมีสกิลนักยิงกระสุนมายา

ไม่จําเป็ นทีจะต้ องเข้ าไปสูเ่ สียงอันตรายในระยะประชิด

"ถ้ าอย่างนัน ขอแนะนําแอสซัลท์ ไรเฟิ ล กระสุนก็ใส่ได้ เยอะ

ความแม่นยําก็สงู จะเล็งยิงจากทีไกลๆก็ได้ ทงนั
ั น พลังโจมตี
เองถ้ าใช้ กระสุน7.62mmก็พอใช้ ได้ นอกจากนันยังเด่นที
ความเสถียร"

185
แล้ วเอดเดอร์ ดวาร์ ฟก็มาแนะนําแอสซัลท์ ไรเฟิ ลต่อ
ตามทีเธอพูดแอสซัลท์ ไรเฟิ ลนันเด่นทีความเสถียร
ถ้ าเลือกง่ายๆ เจ้ านีก็ดี

"ก็คิดว่าเป็ นอาวุธทีดีนะคะ แต่วา่ คงไม่พอน่ะค่ะ อยากได้

แบบยิงแล้ วตู้มต้ ามตรงท้ องเลยน่ะค่ะ ไม่มีอาวุธทีแบบแรง
พอๆกับลูกซอง แต่ก็สามารถเล็งยิงจากทีไกลๆได้ ตลอดเหรอ
คะ"

มีพลังโจมตีระดับเดียวกับลูกซอง แต่ก็สามารถยิงระยะไกล
ได้ ... ผมคิดออกอยู่อนั หนึง
แต่วา่ มันก็ไม่ใช่ของทีจะถือไปมาได้
เอาเถอะ ก็ถือเป็ นการดี ถึงจะแค่ลองก็เถอะ ก็มาลองกัน
หน่อยละกัน
186
"แอนเชียน เอลฟ์ ตอนนีผมจะเอาอาวุธใหม่ออกมานะ ช่วย
ลองมันที [สร้ าง]"

ผมสร้ างอาวุธมาด้ วยพลังของตัวเอง

จอมมารนันจะมีสกิลพิเศษอยู่

[สร้ าง]ของผมนัน

[สกิลพิเศษ：เมือใช้ งาน[สร้ าง] ของทีอยู่ในความทรงจํา

จะถูกสร้ างขึนมา แต่วา่ สิงของทีมีพลังเวทหรื อมีชีวิตจะไม่
สามารถสร้ างได้ MPทีใช้ จะเท่ากับหนึงในสิบของกรัม]

จะให้ พดู ก็คือสามารถทําให้ ของต่างๆมีจริ งขึนมาได้

187
ถึงผมจะไม่มีความทรงจําอยู่แต่ก็มีความจําของอาวุธต่างๆ

"ก็อย่างทีเห็น เป็ นอาวุธทีใหญ่สกั หน่อย แต่ลองใช้ ดสู กั ครัง

สิ"

ทีผมเอาออกมาก็คือ แอนตีแมททีเรี ยล ไรเฟิ ล

แอนตีแมททีเรี ยล ไรเฟิ ลนันเป็ นไรเฟิ ลขนาดใหญ่ทีสร้ างมา
เพือให้ สามารถโจมตีได้ ในระยะทีไกลมาก และมีพลังในการ
ทะลุทะลวงทีสูงมาก
ทังยาว ใหญ่ หนัก และมีแรงดีดมากกว่าไรเฟิ ลธรรมดามาก
แล้ วทีมีชือเสียงในนันก็คือ Barrett ML82A1

Barrett ML82A1
188
ความยาว1450mm นําหนัก14.0kg จํานวนกระสุน11นัด
ลํากล้ อง12.7mm×99 ความเร็วต้ น853m/s ระยะ
หวังผล2,000เมตร

ลํากล้ องกับพลังทําลายระดับเดียวกับปื นกลหนักทีโกเลมมิ

ธริ ลใช้ อยู่

แต่วา่ หนักเพียงแค่หนึงในสามเท่านัน ทําให้ พกพาได้

ทังความยาว ทังนําหนักมากกว่าMK417สุดโปรดของเอ
ลเดอร์ ดวาร์ ฟถึงสองเท่า ถึงจะไม่มีระบบฟูลออโต้ แต่ก็มี
ระบบเซมิออโต้ ทําให้ สามารถยิงต่อเนืองได้

"สุดยอดเลยค่ะ! งดงามสุดยอดไปเลย ใช้ เจ้ านียิงได้ จริ งๆใช่

189
ไหมคะ?"
"รู้วิธีใช้ ใช่ไหม?"
"ไม่วา่ อะไรถ้ าเป็ นอาวุธยิงไกลก็ร้ ูวิธีใช้ หมดค่ะ"

บางทีนีจะเป็ นผลของสกิลนักยิงกระสุนมายา
ถ้ าเกียวกับอาวุธยิงระยะไกลแล้ วคงไม่มีใครเทียบเธอได้ เลย

"รู้สกึ ดีจงั เลยค่ะ เหมาะสุดๆเลย ถ้ าเป็ นเจ้ านีใช้ ได้ แน่คะ่ "

แอนเชียน เอลฟ์ เลียริ มมีปาก

"สามกิโลข้ างหน้ ามีหินเล็กๆอยู่ด้วยค่ะ ขอลองยิงไปดู

หน่อยนะคะ"
"ปื นนันปกติแล้ วเขาหมอบยิงนะ? จะยิงทังๆทียืนอยู่เลย

190
เหรอ"
"เหลือเฟื อค่ะ"

ความจริ งแล้ ว แอนตีแมททีเรี ยล ไรเฟิ ลความยาว1450mmนี

ต้ องมีขาตังสองขาแล้ วหมอบยิงไปกันพืน

ถ้ าไม่ทําอย่างนันจะไม่สามารถเล็งอะไรได้ เพราะนําหนักและ
ความยาวของตัวปื น
แต่วา่ ทังทียืนยิงแถมยังไม่ได้ ใช่ขาตัง แต่ตวั ปื นกลับนิงได้

ไม่ใช่แค่พลังกล้ ามเนือ แต่ยงั ใช้ สายลม เป็ นวิธีทีสุดยอดไป

เลยนะ
ผมเองก็[สร้ าง]กล้ องส่องทางไกลมา ตรวจสอบสภาพเป้า

191
หมายทีเธอเล็งไป

"ไปแล้ วนะคะ!"

เหนียวไกปื น เสียงดังขึนสนัน
ถึงจะเป็ นกระสุน12.7mmแต่พลังต่างกันออกไป
ตอนทียิงปื นออกไปรู้สกึ ถึงเวทสายลม
กระสุนนันทําให้ เป้าหมายในระยะสามกิโลแตกเป็ นเสียงๆได้

บางทีอาจจะเป็ นเพราะนักยิงกระสุนมายา

"แอนเชียน เอลฟ์ กระสุนเมือกีไม่แปลกไปหน่อยเหรอ?

แทนทีจะช้ าลงเพราะแรงต้ านอากาศ แต่นีกลับเร็วขึน"

192
"อ๊ ะ รู้คะ่ ฉันยืมพลังของสายลมมาค่ะ ทังขอร้ องให้ ช่วยเด็กๆ
ทีขวางทางให้ แหวกออกไป แล้ วก็ให้ ช่วยดันไปนิดหน่อยค่ะ"

เป็ นพลังทีโกงอะไรอย่างนี
ยิงเร็วเท่าไหร่ก็จะยิงมีแรงต้ านอากาศมากเท่านัน ถ้ ายิงยิง
จากทีไกลมากผลจากสายลมก็ยิงเห็นผลมากเท่านัน

แต่วา่ แอนเชียน เอลฟ์ กับทําให้ ผลลัพธ์นนกลายเป็

ั นศูนย์
กลับกันกลับทําให้ สง่ เสริ มขึนไปอีก
ไม่มีอสูรไหนจะเหมาะเรื องการยิงระยะไกลระดับเธออีกแล้ ว
บางทีแรงดีดเองก็ใช้ สายลมช่วยเป็ นหมอนรับไว้ ด้วยก็ได้ ไม่
อย่างนันการเอาของแบบนันตังบนไหล่คงโดนแรงดีดกลับจน
กระดูกหักเป็ นชินๆแน่

193
"ยิงกว่าทีคาดไว้ ซะอีก แอนเชียน เอลฟ์ ใช้ อาวุธนันไปได้ เลย"

ถ้ าสามารถถือได้ เบาๆขนาดๆนี ถึงจะเป็ นBarrett ML82A1ที

ใช้ คอ่ นข้ างยากก็ไม่มีปัญหาแน่
แต่วา่ ก็คงต้ องคิดอาวุธรองให้ ไว้ ใช้ เวลาโดนเข้ าประชิดด้ วย

พอคิดแบบนันเอลเดอร์ ดวาร์ ฟก็เข้ ามาใกล้ ๆ

แล้ วก็พดู ออกมาโดยทียังกลัวๆอยู่

"ลุฟ ถ้ าสนใจปื นนันล่ะก็ฉนั จะเพิมพลังทําลายของมันให้ จะ

ทําให้ ใช้ กระสุนแบบเดียวกับทีใช้ กบั ปื นกลหนักของโกเลมมิ
ธริ ล จะเปลียนวัตถุดิบเพิมความแข็งแกร่ง ขอเวลาให้ ฉนั ไม่
นานหรอก"
"เอลจัง สุดยอดเลยค่ะ! น่ารักแล้ วยังฉลาดด้ วย ถ้ างันก็ ฝาก
ด้ วยนะคะ! ถ้ าความเร็วต้ นเพิมขึนวิถีการยิงจะดีขนแถมยิ
ึ ง
194
ออกไปได้ ไกลขึนอีกด้ วยค่ะ"

ยัยนีในอีกความหมายหนึงก็เป็ นพวกคลังการยิงระยะไกล
สินะ
เอาเถอะยังไงก็เลือกอาวุธให้ แอนเชียน เอลฟ์ ได้ แล้ ว

"จะว่าไป แล้ วเอลเดอร์ ดวาร์ ฟจะไม่ปรับปรุงปื นตัวเองหน่อย

เหรอ?"

รู้สกึ แปลกนิดๆ ถึงก่อนหน้ านีจะค่อนข้ างยุ่งกับการปรับปรุง

ลูกซองของคุอินะก็เถอะ แต่ตอนนีก็น่าจะว่างพอแล้ ว
ทังๆทีน่าจะพัฒนาอาวุธของตัวเองก่อนจะทําของแอนเชียน
เอลฟ์ แท้ ๆ

195
"เรื องนันยังอยู่ในการคํานวณค่ะ กําลังเพิมพลังทําลายกับ
ความแม่นยําโดยไม่เสียความเสถียรลง แต่คงไม่ได้ จะทําให้
ให้ มีพลังทําลายสูงจนปื นจะพัง แบบพวกบ้ าพลังสูงทังสอง
คนค่ะ"

อย่างนีนีเอง ทางนันเองก็พยายามของทางนันอยู่สินะ
น่าสนุกจริ งๆ

ถ้ ายังไงอาจจะได้ เห็นการปฎิวตั ิปืนไปในทางใหม่ก็ได้

หลังจากนันก็ฝึกการยิงกัน

196
โดยเฉพาะการยิงจากบนฟ้ าของแอนเชียน เอลฟ์ นันน่าตกใจ
มาก
ทังยังบินอย่างรวดเร็วด้ วยเวทสายลม แถมยังยังได้ อย่าแม่น
ยํา ต้ องเป็ นจุดได้ เปรี ยบในการต่อสู้ได้ ไม่ผิดแน่
แล้ วผมก็บอกอะไรบางอย่างตอนจะกลับ

"จะว่าไป ถึงจะลืมพูดไปก็เถอะ แต่วา่ พรุ่งนีพวกเราไปทีเมือง

ของมนุษย์กนั เถอะ"

พอผมพูดไปแบบนัน ทังสามก็ตกใจกับสามแบบ

ทีจริ งก็คิดไว้ ตงแต่

ั ก่อนหน้ านีแล้ ว

การจะเรี ยกมนุษย์มา ก่อนอืนก็ต้องรู้จกั พวกมนุษย์

ไปลองดูของต่างๆทีเมืองของมนุษย์กนั เถอะ

197
-------------------------------
-------------------------------
-------------------------------
-------------------------------
------------
Ch.32 - ตอนที3 การเดินทางบนท้ องฟ้ ากับเมืองของจอม
มาร

ผมทักทายกับมัลโก้ หนึงคําแล้ วก็ออกจากดันเจียนไป

ทีไปด้ วยมีคอุ ินะทีเป็ น[อสูรแห่งคํามันสัญญา] กับตัวเต็ง
อย่างเอลเดอร์ ดวาร์ ฟและแอนเชียน เอลฟ์ กับกริ ฟฟอน

ไวต์นนอยู
ั ่เฝ้าบ้ าน ผมฝากเขาไว้ การเรื องการดูแลสเกลตัน
กับดวาร์ ฟ สมิธ

198
ทีๆผมจะไปคือเมืองใหญ่ ทีจากทีมัลโก้ บอกมาใกล้ ๆจะมีดนั
เจียนทีเป็ นทีนิยมอยู่

พวกผมสีคนเองก็ใส่เสือทีมัลโก้ ไปซือจากเมืองของมนุษย์ ก็
ไม่คอ่ ยรู้เรื องเสือของโลกนี แต่ร้ ูสกึ ว่าจะคุณภาพดีเลยล่ะ
เหล่าจอมมารเองเวลาทีว่างๆ ก็จะออกมาเล่นในเมืองของ
มนุษย์แล้ วก็มกั จะซือพวกของอย่างเสือผ้ ากลับไป

ไซส์ทีใส่กําลังพอดีเลย ผมกับแอนเชียน เอลฟ์ นันเป็ นขนาด

ของคนอายุสิบกลางๆ ส่วนทีเหลืออีกสองคนเป็ นของคนอายุ
สิบต้ นๆ
ทังทีคนละไซส์กบั มัลโก้ แท้ ๆ แถมผมเองก็คนละเพศเลยด้ วย
น่าสงสัยจริ งๆ

199
"คุณพ่อ สายลมรู้สกึ ดีจงั ค่ะ"
"หลังของมาสเตอร์ ใหญ่จงั รู้สกึ ปลอดภัย"
"อา ใช่แล้ วรู้สกึ ดี รู้สกึ ดีจริ งๆ"

ตอนนีกําลังบินขีอยู่บนหลังของกริ ฟฟอน
จนกว่าจะถึงทีหมายยังต้ องไปอีกระยะหนึง
ผมจับบังเหียนของกริ ฟฟอน คุอินะนันนังอยู่ระหว่างผมกับ
คอของกริ ฟฟอน ส่วนเอลเดอร์ ดวาร์ ฟนันนังกอดหลังผมอยู่
หอมจริ งๆ นุ่มแถมยังอบอุ่น
แซนด์วิชของเหล่าลูกสาวสุดรัก นีมันค่อนข้ างยอดเยียมไป
เลย สุดยอด

"ฉันเองก็อยากอยู่ตรงนันนะคะ"

200
"ก็อยากให้ ทําอย่างนันอยู่หรอก แต่กริ ฟฟอนน่ะขีได้ มากสุด
แค่สามคนเท่านันเอง"

ข้ างๆมีแอนเชียน เอลฟ์ บินอยู่

เธอสามารถบินไปตามสายลมได้ ความเร็วก็คอ่ นข้ างกําลังดี

แอนเชียน เอลฟ์ ฮัมเพลงไล่ตามกริ ฟฟอนทีบินอย่างสุดกําลัง

การทีบินบนท้ องฟ้ าด้ วยความเร็วสูงไปด้ วยแล้ วยิงแอนตี
แมททีเรี ยล ไรเฟิ ลด้ วยระยะห่างขนาดนีอย่างแม่นยําได้ นนั
บางทีในบรรดาอสูรทังหมดของผมเธออาจจะเป็ นกําลังรบ
อันดับหนึงแล้ วก็ได้

"เข้ าใจแล้ วค่ะ แต่วา่ นะ นีแน่ะ♪"

201
แอนเชียน เอลฟ์ บินขึนไปข้ างบน แล้ วก็ลงมาขีคอผม
หน้ าอกอันอุดมสมบูรณ์นนกดลงมา
ั

"ถ้ าอย่างนีก็ได้ แล้ วสินะคะ เพราะว่าคุอินะจังเอาข้ างหน้ า

ส่วนเอลจังก็เอาข้ างหลังไปแล้ ว ตรงนีก็เป็ นทีของฉันค่ะ ฟุฟุ
ฟุ ทีพิเศษสําหรับฉันทีบินได้ คนเดียวค่ะ"

ขณะทีกําลังลอยอยู่โดยไม่เพิมนําหนักให้ กบั กริ ฟฟอน แอ

นเชียน เอลฟ์ ก็กดตัวลงมาบนหัวผม
ผมอยากจะบ่นว่ามันอันตราย อยากจะบ่นจริ งๆนะ
แต่วา่ ความรู้สกึ นุ่มนิมนีมันก็ร้ ูสกึ ดีจริ งๆ

202
"คุณพ่อทําหน้ าแปลกๆอะ"
"มาสเตอร์ ลามก"

ลูกสาวทังสองพูดอยางเย็นชาทําให้ ผมได้ สติ

อันตราย เกือบจะกลับมาไม่ได้ แล้ ว

"แอนเชียน เอลฟ์ มันอันตรายออกไปเถอะ ถ้ าเกิดต้ องการ

ขนาดนันเดียวตอนลงไปบนพืนดืนค่อยทําอีกเท่าไหร่ก็ได้ "
"น่าเสียดายจัง งันเรื องสนุกไว้ ทีหลังละกันนะคะ นายท่าน"
"อู๊~ คุณพ่อบ้ าทีสุด"

คุอินะจ้ องเขม็งมาทีผม น่าจะคิดว่าผมจะถูกขโมยไป แอ

นเชียน เอลฟ์ ทีมองคุอินะก็หวั เราะออกมาและก็พดู ออกไป

203
"ถ้ าคุอินะจังยอมให้ กอด จะไม่ไปเกาะนายท่านก็ได้ คะ่ ว่ายัง
ไงคะ?"
"อู๊~ อู๊~... จะทํายังไงกับคุอินะก็ได้ เพราะฉะนัน อย่าไปเกาะ
คุณพ่อนะ"

ดูเหมือนว่าความอยากให้ แยกจากผมนันจะชนะความกลัว
แอนเชียน เอลฟ์
แอนเชียน เอลฟ์ หัวเราะออกมา ดูทา่ เธอจะสนุกกับท่าทาง
ของคุอินะ
ดูเหมือนจะชอบคุอินะ
พอหยอกล้ อกันแบบนันก็ใกล้ ถึงเข้ าไปเรื อยๆ

204
"อีกนิดก็จะถึงแล้ วนะ"
"คุณพ่อ ทําไมถึงคิดจะไปดูเมืองของมนุษย์เหรอคะ?"
"เพราะว่าสําหรับดันเจียนของจอมมารแล้ วการเรี ยกมนุษย์
มานันสําคัญล่ะนะ ถ้ าไม่ร้ ูจกั สิงมีชีวิตทีเรี ยกว่ามนุษย์ให้ ดี
คงจะเรี ยกมายาก การทีจะเริ มวงจรนีคือสิงทียากทีสุด แล้ วก็
ผมน่ะต้ องการทีจะสร้ างเมืองทีมนุษย์จะมาอาศัยอยู่ ก็ยิง
ต้ องทํา"
"คุณพ่อ น่าตืนเต้ นจัง!"

คุอินะกระดิกหูจิงจอกไปมา แล้ วทําตาเปล่งประกาย

ท่าทางจะสนใจเกินคาดแฮะ ลองพูดต่ออีกหน่อยดีกว่า

"เจ้ านีคืออะไร รู้ไหมเอ่ย?"

205
ผมเอาของกลมๆใสๆออกมา

"อืมม ไม่ร้ ูอะ เอลจังรู้ไหม"

"บางที อาจจะเป็ นหัวใจของดันเจียน ถ้ าใช้ มนั เป็ นแกนก็จะ
สามารถสร้ างดันเจียนได้ "
"ถูกต้ อง"

ผมหัวเราะออกมา
นีคือของทีได้ จาก[งานราตรี ] คริ สตัล

"แค่กํานีไว้ แล้ วพึมพําคําพูดทีมีพลังออกมาก็สร้ างดันเจียน

ได้ แล้ ว"

206
พอพูดแบบนัน นอกจากคุอินะแล้ วเอลเดอร์ ดวาร์ ฟกับแอ
นเชียน เอลฟ์ ก็ทําตาเปล่างประกายด้ วย

"จะสร้ างบ้ านใหม่ของพวกคุอินะได้ ด้วยเหรอ!"

"มาสเตอร์ ต้ องมีเหมืองด้ วยนะคะ"
"ฉันเองก็อยากได้ ธรรมชาติกบั ทุง่ ทีอุดมสมบูรณ์นะคะ"

เหล่าอสูรของผมพูดความต้ องการต่างๆออกมา
ตอนนีความต้ องการทังหมดนันก็ดจู ะสามารถทําให้ ได้ ทงนั
ั น

"ถึงการจะสร้ างดันเจียนจะสําคัญก็เถอะ แต่วา่ ดันเจียนเมือ

สร้ างไปแล้ วจะไม่สามารถขยับได้ เพราะฉะนันก็อยากให้

207
ตัดสินจากตรงนันน่ะนะ ก็เลยต้ องมองดูจากบนนีด้ วย ถ้ าใช้
ได้ ก็สร้ างตรงนันล่ะ"

ภายนอกนันจะเป็ นยังไงก็ได้ ภายในเองก็เชือมไปยังอีกมิติ

ทําให้ กว้ างจนคาดไม่ถึง แต่วา่ สิงทีสําคัญทีสุดก็คือจะตังอยู่
ทีตรงไหน

จําเป็ นทีจะต้ องมีมนุษย์จํานวนมากอยู่ใกล้ ๆ

เพราะฉะนัน ผมจึงคิดทีจะใช้ ดนั เจียนทีเป็ นทีนิยมนันให้ เป็ น
ประโยชน์
ดันเจียนทีเป็ นทีนิยมนันสําหรับมนุษย์แล้ ว ถือเป็ นทรัพยากร
ทีสําคัญ พืนทีระหว่างดันเจียนนันกับเมืองใหญ่ก็ย่อมมีคน
ผ่านมากมาย
ถ้ าเกิดว่าจะสร้ างเมืองระหว่างนัน ก็มีอาหารพร้ อม แล้ วก็มีที

208
พักให้
ส่วนชันแรกทีมองเห็นได้ ก็ทําให้ ทงหมดนั
ั นเป็ นเมือง
ผมคิดไปขณะทีพูดกับพวกคุอินะ

"ก่อนอืนก็สร้ างพืนทีธรรมชาติทีอุดมสมบูรณ์เพือการเกษตร
ถ้ าเป็ นพลังของแอนเชียน เอลฟ์ คงจะทําให้ การเกษตรนัน
ง่ายขึนเยอะ สามารถเก็บเกียวได้ ทกุ ปี อย่างแน่นอน"
"ดีใจจังเลยค่ะ นายท่าน สําหรับเอลฟ์ แล้ วการได้ อยู่ทา่ ม
กลางทุง่ หญ้ าและต้ นไม้ ถือว่าสุดยอดทีสุดแล้ วค่ะ"

สําหรับชาวไร่ชาวนาทีไม่มีทีดินของตัวเองก็จะให้ ยืมทีดินที
อุดมสมบูรณ์ด้วยพลังของเอลฟ์ ด้ วยราคางามๆ
ถ้ าทําอย่างนันแล้ วก็จะมาอยู่ในเมืองนีในระยะยาวแน่ทําให้
สามารถเก็บDPได้ อย่างมันคง
209
และสร้ างเมืองใหม่ในระยะทางทีสามารถไปกลับเมืองเก่าได้
จะต้ องเดินทางมาแน่ๆ

นอกจากนันแล้ วก็มี การเชิญชวนของผู้ทีมาพักโรงแรม และ

สามารถเรี ยกเหล่าพ่อค้ าทีจะมาขายของให้ กบั เหล่าผู้ทีเดิน
ทางไปดันเจียนทีเป็ นทีนิยมนันได้

"แล้ วก็ เอลเดอร์ ดวาร์ ฟ เหมืองเองก็ต้องสร้ างด้ วยสินะ ทัง

เพือเรี ยกผู้คน ทังเพือการวิจยั ของเธอ ทังเพือเพิมกําลังรบ
เองก็จําเป็ นนีนะ"
"มาสเตอร์ ดีใจจัง จะตังใจศึกษาแล้ วก็สร้ างอาวุธเยอะๆเลย
เชือมือได้ เลยค่ะ"
"ถึงจะดีใจกับการสร้ างอาวุธก็เถอะ แต่วา่ ก็คิดเรื องสร้ าง
อาวุธดีๆไว้ ขายมนุษย์ด้วยนะ"

210
"เรื องนันฝากดวาร์ ฟ สมิธได้ เลยค่ะ ถึงจะเป็ นสองคนนันก็ทํา
ได้ สบายอยู่แล้ ว"

เหมืองนันสามารถเรี ยกคนได้ ดี ถ้ าขายอุปกรณ์ทีสร้ างจาก

สกิลของดวาร์ ฟเข้ าไปด้ วยล่ะก็ จะต้ องผลิตของชันเลิศที
มนุษย์ไม่อาจสร้ างได้ ออกมาได้ เยอะแน่ จะต้ องเป็ นทีนิยม
อย่างแน่นอน
ยิงใกล้ ดนั เจียนทีเป็ นทีนิยมก็ยิงเห็นผล
เอลฟ์ ทีควบคุมธรรมชาติ ดวาร์ ฟทีถนัดเรื องตีเหล็ก ถ้ ามีพลัง
ของสองเผ่าพันธุ์นี จะต้ องสร้ างเมืองใหม่สําเร็จอย่างแน่นอน

นีเป็ นเพียงก้ าวแรกเท่านัน จําเป็ นทีจะต้ องทําอีกหลายอย่าง

เพือรวบรวมคน

211
ดันเจียนทีจอมมารใช้ DPอันน้ อยนิดสร้ างขึนมา ก็คงเรี ยกคน
มาไม่คอ่ ยได้ กําไรเองก็คงได้ เพียงน้ อยนิด สําหรับมนุษย์เอง
ก็ไม่มีความจําเป็ นต้ องย้ ายจากดันเจียนทีมีชือเสียงมาล่าที
อืนด้ วย
ถ้ าหากว่าผมจะทําตามวิธีทีคิดนีคงต้ องรวบรวมDPให้
มากกว่านี

"อู๊~ เอลจังลุฟจังขีโกงอ่า คุอินะเองก็อยากได้ งานนะ"

"ก็คอุ ินะคือปราการด่านสุดท้ ายล่ะนะ คิดแค่เรื องนันก็พอ
แล้ วล่ะ ถึงจะสร้ างเมืองทีสุดยอดจนรวมผู้คนได้ มากมายแค่
ไหนก็ตาม แต่ถ้าคริ สตัลถูกทําลายก็จบ จําเป็ นต้ องพึงพลัง
ของคุอินะนะ"
"เข้ าใจแล้ วค่ะ คุณพ่อ! ทังคุณพ่อ ทังเมือง ทังทุกคน คุอินะ
จะปกป้องเอง!"

212
สําหรับคริ สตัลทีต้ องเก็บรักษาไว้ ใต้ ดินนัน ผมจะสร้ างการ
ป้องกันทีแค่เหยียบย่างเข้ ามาก้ าวเดียวก็จะตายได้ ทนั ที เป็ น
ดันเจียนแห่งฝั นร้ ายทีสุด
แล้ วก็จําเป็ นต้ องซ่อนทางลงไปใต้ ดินให้ แนบเนียนทีสุดด้ วย
แต่วา่ การจะรับมือมนุษย์กบั การเตรี ยมการสงครามกับจอม
มารอืนนัน รูปแบบของดันเจียนก็จะต่างกันออกไป
ไม่สามารถทําควบไปได้ เพราะฉะนันแล้ วตอนแรกคงต้ องทิง
เรื องการให้ มนุษย์เข้ าดันเจียนไปก่อน

ถึงจะพูดแบบนัน ถ้ ารวบรวมกําลังรบกับDPได้ แล้ ว ก็จะ

ประกาศว่าค้ นพบดันเจียนอยู่ภายใต้ เมืองนี ก็จะเป็ นจุด
เปลียนสูเ่ มืองทีมีดนั เจียน สุดท้ ายก็จะสามารถแย่งคนจาก
ดันเจียนทีเป็ นทีนิยมนันได้ ด้วย

213
"คุณพ่อ คิดเรื องยากๆอีกแล้ วเหรอ"
"ก็เพือไม่ให้ ลกู สาวลําบากไง ถ้ าคริ สตัลถูกทําลายล่ะก็ทกุ คน
ก็จะหายไปนะ เพือไม่ให้ เป็ นแบบนันก็จําเป็ นต้ องคิดให้
เยอะๆเข้ าไว้ "

ตอนทีได้ รับคริ สตัลนีมาผู้สร้ างนันได้ เตือนเอาไว้

ถึงตอนทีตังตัวได้ จะมอบให้ ใหม่ก็เถอะ แต่วา่ ถ้ าคริ สตัลถูก
ทําลายอสูรทังหมดก็จะหายไปด้ วยเหมือนเดิม จะไม่กลับมา
อีกครัง
ผมจําเป็ นต้ องปกป้องอสูรทีผมสร้ างขึนมา
ทังจากมนุษย์ ทังจาก[สงคราม]จากจอมมารต่างๆ ไม่วา่ ยัง
ไงก็ไม่ยอมเสียเด็กพวกนีไป
เพือการนัน ไม่วา่ จะยังไงก็ต้องทําให้ ได้
214
"อืม หนูเชือคุณพ่อค่ะ อ๊ ะ เห็นเมืองใหญ่แล้ ว"
"น่าตกใจจริ งๆ สามารถสร้ างของใหญ่ๆแบบนีได้ เนีย"

คุอินะกับเอลเดอร์ ดวาร์ ฟทําท่าตกใจ

ก็ไม่น่าแปลกเท่าไหร่
เป้าหมายของพวกผมคือเมืองเอคลาบา เมืองขนาดใหญ่อนั
อุดมสมบูรณ์
พอเห็นพวกเธอทังสองแบบนัน ผมก็คมุ กริ ฟฟอนให้ ร่อนลง

ในทีสุดก็ถึงเมืองแล้ ว ถึงรอบนีจะแค่มาดูแต่ก็ทา่ ทางจะน่า

สนุกเหมือนกัน
------------------------------------------------
------------------------------------------------
215
-----------------------------
Ch.33 - ตอนที4 ความโกรธทีแท้ จริ ง

ในทีสุดก็มาถึงเมืองแล้ ว
ผมลงก่อนถึงเมืองเล็กน้ อยก็แล้ วเดินไป
เมืองเอคลาบานีตามทีมัลโก้ บอกมา เป็ นเมืองใหญ่ทีมี
กําแพงขนาดใหญ่ล้อมรอบและมีผ้ คู นมากกว่า15,000คน
อาศัยอยู่ มีการแบ่งเป็ นสามเขตปกครอง เขตค้ าขาย เขตที
อยู่ และเขตเกษตรกรรม

คุอินะใช้ สกิลแปลงกายซ่อนหูและหางจิงจอก ส่วนแอนเชียน

เอลฟ์ ก็สวมฮู้ดไว้
ส่วนเอลเดอร์ ดวาร์ ฟนันเท่าทีจากทีผมมองดูจากภายนอก
ส่วนใหญ่ก็ไม่ตา่ งจากมนุษย์ เลยไม่จําเป็ นต้ องเปลียนอะไร

216
เท่านีก็ไม่น่าจะผิดแปลกอะไรแล้ ว

แต่วา่ ถึงจะดูแปลกแต่เผ่าทีเรี ยกว่าเอลฟ์ กับดวาร์ ฟนัน ดู

เหมือนจะมีเป็ นชนเผ่าทีไม่ได้ ถือเป็ นอสูรอยู่ในโลกใบนีเลย
ไม่น่าจะมีเหตุผลจําเป็ นทีต้ องซ่อนเท่าไหร่นกั

ดูเหมือนว่าเหล่าอสูรทีจอมมารสร้ างนันมีลกู แล้ วก็ตงรกราก

ั
ต่อไป จนในทีสุดก็สร้ างระบบของตัวเองขึนมาได้
อสูรทีหายไปเมือคริ สตัลหายนัน มีแค่อสูรทีเกิดขึนโดยตรง
เท่านัน ลูกหลานไม่ได้ หายไปด้ วย พวกโกเลมทีดวาร์ ฟสร้ าง
ขึนมาก็เป็ นแบบนันเหมือนกัน

"คุณพ่อ แถวยาวจัง"
"นันเป็ นการเก็บภาษีเข้ าเมืองน่ะ เพือป้องกันคนอันตรายเข้ า
217
เมืองและเก็บเงินเข้ าเมืองไปพร้ อมๆกัน"
"การต่อน่ารํ าคาญอะ"

น่ารํ าคาญจริ งๆล่ะเวลาก็ไม่มี

เวลาแบบนีต้ องยืมพลังของคุอินะกับแอนเชียน เอลฟ์

"แอนเชียน เอลฟ์ พาพวกเราไปได้ ไหม?"

"เหลือเฟื อค่ะ แต่วา่ แถวนีอาจจะมีคนอยู่ก็ได้ ขอตรวจสอบ
ก่อนค่ะ"
"เข้ าใจแล้ ว ต่อไปก็คอุ ินะ สามารถใช้ เวทลวงตาทําให้ พวก
เรามองไม่เห็นได้ ไหม?"
"อืม ทําได้ สิ แต่วา่ หลอกได้ แค่การมองนะ เสียงกับกลินก็ยงั
รู้สกึ ได้ พลังเวทก็ซอ่ นไม่ได้ นะ"

218
"ถ้ าฝ่ ายนันเป็ นแค่คนธรรมดาก็ไม่มีปัญหาอะไรหรอก ฝาก
ด้ วยนะ"
"เข้ าใจแล้ วค่ะ!"

แล้ วพวกผมก็ใช้ คอุ ินะทําให้ ลอ่ งหนแล้ วให้ แอนเชียน เอลฟ์

ใช้ สายลมพาเข้ าไปในเมือง

"ว้ าว มีคนเยอะเลยอะ"
"มาสเตอร์ เยอะเกินไปแล้ วอะรู้สกึ ไม่ดีเลย"

พวกผมคลายการล่องหนออกในทีๆไม่มีคนเดินผ่านแล้ วก็

219
เดินออกไปในเขตการค้ า
ไม่ร้ ูวา่ เพราะมีสาวสวยอยู่สามคนหรื อไง คนรอบๆเลยมอง
มาใหญ่ แต่ไม่ร้ ูวา่ เพราะเด็กไป หรื อเพราะผมจ้ องกลับไป
หรื อไง เลยไม่มีคนทักมาเลย

ถึงอย่างนันคนก็ถือว่าเยอะจริ งๆ
เมืองนีมีทงคนจากในและในเข้
ั ามารวมกัน

ทังหินเวททังสมบัติทีได้ จากดันเจียนขนาดใหญ่ ทําให้ มีผ้ คู น

ทีเล็งของพวกนันมารวมตัวกันมากมาย แล้ วคนทีมารวมนัน
ก็เอาสินค้ ามาขายด้ วย
ทําให้ เกิดการไหลเวียนของผู้คนทีเข้ ามาหาสินค้ าเหล่านันทํา
ให้ การค้ ามีขนาดใหญ่มากขึน
ดูเหมือนว่าเมืองทีเกิดขึนเพราะมีดนั เจียนชันหนึงอยู่ใกล้
220
แบบนีอยู่มาก
แล้ วถัดจากเมืองนีไป80กิโลก็มีดนั เจียนของจอมมารแห่ง
[กาลเวลา]ด้ วย

ถ้ ามีพลังของ[กาลเวลา] การจะทําให้ ดนั เจียนนิยมได้ ก็เป็ น

เรื องง่าย
แถมจากทีเขาบอกมาในตอนทีย้ อนสิงต่างกลับมาได้ ระดับ
พิเศษใน[สงคราม]นันก็เพราะได้ รับการสนับสนุนจากผู้สร้ าง
ด้ วย

"นายท่านคะ ถ้ าฆ่ามนุษย์ทงหมดในที
ั นีต้ องได้ DPมา
มหาศาลแน่นอนค่ะ ไม่เป็ นไรหรอกค่ะ ถึงจะอาละวาดทีนีไป
แล้ วก็โทษทังหมดให้ เป็ นความผิดของจอมมารแห่ง[กาล
เวลา]ก็ได้ นีคะ♪"

221
แอนเชียน เอลฟ์ ยิมแล้ วพูดเรื องน่ากลัวออกมา
ถ้ าคิดแค่ผลลัพธ์ก็ถือว่าใช้ ได้ อยู่
แต่วา่ เรื องนันน่ะ

"หยุดเถอะ มันผิดกับหลักการของผม แถมถ้ าความแตกล่ะก็

โดนจอมมารแห่ง[กาลเวลา]ฆ่าตายแน่ แถมผู้คนในเมืองนี
ในอนาคตอาจจะเป็ นคนของเมืองผมก็ได้ "
"น่าเสียดายจังค่ะ"
"เดิมทีแล้ ว สําหรับพวกเธอมนุษย์คืออะไรกันแน่?"
"มนุษย์เหรอคะ? ก็ปศุสตั ว์ไม่ใช่เหรอคะ"

แอนเชียน เอลฟ์ เอียงคอสงสัย

222
พอมองไปทีทังสองคน ก็ไม่ได้ ทําท่าทางแปลกใจกับแอ
นเชียน เอลฟ์
ถ้ ามองจากอสูรทีทรงพลัง ก็คงตามนันล่ะนะ
บางทีคนทีมีความรู้สกึ พิเศษกับมนุษย์แบบผมอาจจะแปลก
เองก็ได้

"ถ้ าเป็ นปศุสตั ว์ ก็ยงั มีวิธีใช้ อย่างอืนนอกจากฆ่าเอาเนือไม่ใช่

เหรอไง"
"สมกับเป็ นนายท่านค่ะ เป็ นการใช้ ปศุสตั ว์ให้ ค้ มุ สินะคะ"

ไม่จําเป็ นต้ องไปเปลียนความคิด

ถ้ าได้ ลองสัมผัสมนุษย์ ความคิดก็คงจะเปลียนไปเอง

223
"แล้ วถึงผมจะไม่ทํา แต่วา่ จอมมารทีใช้ กลยุทธบุกเมือง
มนุษย์แบบทีแอนเชียน เอลฟ์ บอกไว้ มีอยู่บ้างเหมือนกันนะ"

คราวนีเป็ นเอลเดอร์ ดวาร์ ฟทีแปลกใจกับคําพูดของผม

"น่าแปลก ทําไมถึงทําแบบนันเหรอ?"
"เป็ นวิธีเรี ยกแขกน่ะ การบุกเมืองเมืองหนึงน่ะนะ มนุษย์ก็จะ
ตังทัพกลับมาจํานวนมาก ในนันก็จะมีมนุษย์ทีแข็งแกร่งอยู่
ถ้ าพวกนันบุกเข้ าไปในดันเจียนล่ะก็จะได้ DPมามหาศาลเลย
ล่ะ"

เป็ นเรื องทีได้ ยินมาจากมัลโก้

ถ้ าเกิดการโจมตีเมืองครังใหญ่ละ่ ก็ ทัพของมนุษย์จะเคลือน
ไหว
224
ยิงมนุษย์แข็งแกร่งก็ยิงได้ DPมาก ความรู้สกึ แก้ แค้ นกับยึด
ติดในยุติธรรมอันรุนแรงของมนุษย์ทีกําลังลุกไหม้ ก็อร่อยไม่
น้ อย
ในหมูจ่ อมมารเอง ก็เรี ยกว่าการแทงรัง เป็ นวิธีการดังเดิม
แบบหนึง

แต่วา่ เมือเทียบกับการอยู่ร่วมกับมนุษย์ในระยะยาวแล้ วก็

เป็ นการไล่มนุษย์ออกไป และสูญเสียโดยใช่เหตุ นอกจากนี
ยังจะเป็ นการเชิญมนุษย์ระดับผู้กล้ าจํานวนมากออกมาและ
จะโดนฆ่าเอาซะได้
โดยพืนฐานแล้ วมันถือเป็ นวิธีการสุดท้ ายในการเก็บDP
อย่างมหาศาลในระยะเวลาสันๆ

"คุณพ่อ น่าสนุกจังอะ ลองทํากันเถอะ!"

225
"ไม่ ไม่ทําหรอก"

คุอินะเองก็มีจดุ ทีบ้ าเลือดอยู่เยอะ

ผมคงต้ องระวังไว้ บ้าง

ผมเดินตรวจสอบราคาของค่างๆในย่านการค้ า แล้ วก็คิด

เรื องสินค้ ากับราคาไปพลางๆ
แล้ วก็มีกลุม่ จิกกีสามคนมายืนขวางทางเดินของพวกผม
ทีเกราะเบาก็มีดาบโทรมๆห้ อยอยู่

"คุณหนูทงหลาย
ั น่ารักจังเลยนะ ไปกินขนมอร่อยๆกับพวกพี

226
ชายเถอะ เงินนีมีเหลือเฟื อจากกล่องสมบัติในดันเจียนเลย
กินได้ เต็มทีเลยนะหนูๆ"
"เฮ้ ยๆ เหลือคนหนึงไว้ เนียเอ็งนีดูเลวจริ งๆนะเว้ ย ถึงจะเป็ น
ผู้ชายก็เถอะ"
"ถ้ ามีของดีขนาดนีอยู่ก็ช่างแม่งเถอะ ผู้ชายน่ะปล่อยแม่งทิง
ไว้ ก็ได้ นีหว่า"

พวกนันยิมชันตําออกมา
ผมตกใจในอีกความหมายหนึง มีคนทีคิดแบบนีด้ วยเหรอ
เนีย

"ช่วยเลิกยุ่งจะได้ ไหม"
"หา ไอ้ หน้ าสาวนี แล้ วมายุ่งไรวะ? แล้ วนายน่ะเป็ นใคร?
เพือนของเด็กๆพวกนีเหรอ? พวกเราเป็ นพีชายใจดีทีจะสอน
227
เรื องสนุกๆมากกว่าการเล่นกับเพือนให้ น่ะ อย่ามากวนจะได้
ไหม?"

หน้ าเหมือนผู้หญิง
เป็ นคําพูดทีเจ็บจีดถึงทรวงใน แทงใจดําสุดๆ
คุอินะก็เข้ าสะกิดหลังของผมแล้ วพูดออกมา

"คุณพ่อ ขยะสดทีบังอาจมาว่าคุณพ่อ เผาทิงไปเถอะค่ะ"

"วันนีห้ ามฆ่าคน แล้ วก็ไม่ต้องทําอะไรด้ วย"
"เข้ าใจแล้ วค่า"

คุอินะก้ มหน้ าลงอย่างเสียดาย

ก็เข้ าใจอยู่ ผมเองก็อย่างฆ่า

228
"คือว่าผมไม่ใช่เพือนแต่เป็ นผู้ค้ มุ กันน่ะ เพราะว่ามีหน้ าทีที
ต้ องปกป้องคุณหนูเหล่านี คงจะปล่อยไปไม่ได้ หรอก"
"งันก็นอนไปซะ"

ผู้ชายคนหนึงปล่อยหมัดมา
ผมไม่ได้ หลบอะไรเลย
หมัดเข้ ามาทีหน้ าของผม

"เจ็บ ไรวะเนีย ไอ้ นี ยังกับต่อยเหล็กเลย"

ผู้ชายคนนันบิดแขนตัวเองไปมา ก็นะ ถ้ าต่อยผมก็เป็ นแบบ

นีล่ะ

229
พอผู้ชายเงยหน้ าขึนมา ก็ตวั สันเทิม สองคนทีเหลือก็สนตาม
ั
ด้ วย

"อา อา อ๊ าาา"
"อี"
"ว ว้ ากกกกกกก"

ผู้ชายทังสามคนวิงหนีไปพร้ อมส่งเสียงออกมา
ผมไม่ได้ ทําอะไรทังนัน

"พวกเธอ อดทนได้ ดีมาก"

พวกคุอินะต่างหาก

230
เพราะว่าผมได้ รับอันตรายก็เลยปล่อยจิตสังหารออกมา
เพราะว่าผมสังห้ ามฆ่าก็เลยเป็ นแค่ความคิดทีว่าจะฆ่าเท่า
นัน
แต่วา่ เพียงแค่นนก็
ั ทําให้ ผ้ ชู ายพวกนันรู้สกึ ถึงความตาย
มันยังส่งผลไปถึงคนรอบข้ างอีกด้ วย
นีคือพลังทีแท้ จริ งของอสูรระดับS

"คุณพ่อ หลังจากนีช่วยอย่าสังห้ ามยุ่งเถอะค่ะ ถึงจะรู้วา่ ต่อย

แล้ วไม่เป็ นไรก็เถอะ แต่วา่ ไม่เอาอะ กว่าหมัดช้ าๆนันจะถึง
คงจะฆ่าได้ เป็ นสิบรอบเลยค่ะ"
"ฉันด้ วยค่ะ มาสเตอร์ "
"นันสินะคะ การเสียมารยาทกับนายท่านยกโทษให้ ไม่ได้
จริ งๆค่ะ"

231
ความรักของเหล่าลูกสาวทําให้ ร้ ูสกึ ดีจริ งๆ
ช่วยไม่ได้ ครังต่อไปคงต้ องหยุดอยู่นิงๆให้ ตอ่ ยแล้ วล่ะ

"ขอโทษทีทําให้ เป็ นห่วงนะ งันเดียวทําอะไรให้ เป็ นการชด

เชยละกัน"

หลังจากเสร็จงานวันนีแล้ วผมก็ตดั สินใจว่าจะสนุกกับทุกคน

ให้ เต็มทีเลย

หลังจากชมตลาดเสร็จแล้ ว ต่อไปก็คือของจริ งของวันนีล่ะ

232
"ตังแต่ตอนนีเราจะไปดูชดุ เกราะกัน เอลเดอร์ ดวาร์ ฟเองก็
ช่วยดูให้ ดีๆล่ะ ถ้ ามีของทีดีกว่าสินค้ าทีนีเราก็ทําจะขายมัน
เราจะใช้ ทีนีเป็ นเกณฑ์"
"เข้ าใจแล้ วค่ะ แต่วา่ ไม่เห็นจําเป็ นเลย ฉันไม่คิดว่ามนุษย์จะ
สร้ างของดีๆออกมาได้ หรอกค่ะ"
"ก็คงจะเป็ นแบบนันล่ะนะ เธอทีเป็ นดวาร์ ฟชันสูงก็คงจะคิด
แบบนัน แต่วา่ ผมเองบอกว่าเกณฑ์ใช้ ไหมล่ะ จริ งอยู่ทีว่า
อาวุธทีแข็งแกร่งเกินไปก็คงจะให้ มนุษย์ใช้ ไม่ได้ แทนทีจะ
เป็ นสินค้ าชันเลิศแต่การสร้ างสินค้ าออกมาให้ ดีกว่านิด
หน่อยก็คือว่าเป็ นเรื องสําคัญ"

หรื อพูดให้ เกินไปก็คือการทีเมืองผมจะผลิตแอสซัลท์ ไรเฟิ ล

ออกมาขายในปริ มาณมาก
เท่านีก็จะกลายเป็ นสินค้ าทีมีแต่คนสนใจได้ แต่วา่ เรื องนีก็จะ
กลายเป็ นบ่วงรัดคอผม เป็ นการสร้ างความแค้ นให้ กบั จอม
233
มารอืนๆได้
เพราะว่าการทีมีศาสตร์ ทีก้ าวหน้ าเกินไปจะเป็ นการกระตุ้น
ความต้ องการของมนุษย์
เพือผูกขาดศาสตร์ เหล่านันมนุษย์ก็จะเริ มก่อสงครามขึนมา
การไม่ทําอะไรก็น่าจะเป็ นสิงทีดีทีสุด

"เข้ าใจแล้ วค่ะ จะลองสํารวจแล้ วสร้ างแบบแปลนขึนมาดู

หลังจากนันก็ให้ เด็กพวกนันเป็ นคนจัดการสร้ างละกันค่ะ
งานเรี ยบพวกนีถือว่าน่าเบือทีสุดเลยค่ะ"

เป็ นงานทีไม่น่าสนใจสําหรับเอลเดอร์ ดวาร์ ฟผู้คลังการวิจยั

แต่วา่ ก็ดเู หมือนจะตังใจทําอยู่

234
"โทษทีทีให้ งานน่าเบือนะ แต่วา่ เพือตอบแทน เดียวจะ[สร้ าง]
อาวุธทีน่าวิจยั ออกมาให้ แล้ วก็จะสร้ างทีเธอสามารถวิจยั ได้
อย่างไม่มีอะไรกวนให้ ด้วย"

ผมลูบหัวเธอไปมา แล้ วเธอก็ยิมน้ อยๆออกมา

นันคือท่าทางดีใจทีสุดเท่าทีเอลเดอร์ ดวาร์ ฟจะทําได้ แล้ ว

"มาสเตอร์ ชอบทีสุดเลย"

เธอพูดคํานันออกมาด้ วยหน้ าแดงๆ

สาวน้ อยอกกระดานผมเงินผู้เยือกเย็น เอลเดอร์ ดวาร์ ฟนัน
ท่าทางแบบนีของเธอทําให้ ผมสนใจจริ งๆ
------------------------------------------------
------------------------------------------------
235
--------------------------------
Ch.34 - ตอนที5 อาวุธกับพืนทีการเกษตร

ระหว่างทางทีจะไปร้ านอาวุธ ก็ไปแลกเงินทีโรงรับจํานําด้ วย

อัญมณีทีใช้ [สร้ าง]
เงินมันหนักเกินทําให้ สร้ างแล้ วพลาญพลังเวทเกินไป เรื อง
นันก็เลยสร้ างอัญมณีมาทําเงินแทน
ตอนนีนันนอกจากพวกดินปื นและโลหะหนักทีถ้ าไม่ใช้
[สร้ าง]แล้ วไม่คอ่ ยปลอดภัยก็พยายามใช้ [สร้ าง]สร้ างเท่าที
จะทําได้ ก็เลยมีMPเหลืออยู่คอ่ นข้ างมาก

หลังจากตรวจดูเงินแล้ วก็ลองพูดคุยกับคนในเมืองดู และใน

ทีสุดก็พบกับร้ านขายอาวุธทีมีชือเสียง

236
ไม่ได้ แค่เป็ นร้ านชือดัง แต่เป็ นร้ านทีใหญ่พอควร
พอเข้ าไปข้ างใน ก็มีนกั เดินทางห้ าสิบกว่าคนหาซือชุดกันอยู่

ดาบ หอกแล้ วก็ธนู เสือ ชุดเกราะแล้ วก็รองเท้ า

ดูเหมือนจะเป็ นสินค้ าหลักของทีนี ของทีผลิตได้ จํานวนมาก
จะมีราคาถูก ส่วนสินค้ าชันสูงทีถูกสร้ างโดยยอดฝี มือจะ
ถูกวางเรี ยงในชันแยกออกไป

"คุณพ่อ คุณพ่อ อาวุธเยอะเลยอะ"

"มาสเตอร์ สิงทีสําคัญกว่าจํานวนก็คือคุณภาพค่อนข้ างน่า
เสียดายนะคะ"
"ฉันเองก็ไม่คอ่ ยเข้ าใจนะคะ ถึงจะชอบธนูก็เถอะ... แต่พอ
รู้จกั เด็กคนนีแล้ ว ร่างกายของฉันก็ไม่พอกับธนูซะแล้ วล่ะค่ะ"

237
ลูกสาวแต่ละคนก็มีทา่ ทางต่างๆกันไป
ผมกับเอลเดอร์ ดวาร์ ฟมุง่ หน้ าไปทีชันทีวางของระดับสูงเรี ยง
อยู่
คุอินะกับแอนเชียน เอลฟ์ นันไปชันวางทีมีผ้าคลุมกับรองเท้ า
วางอยู่
เอลเดอร์ ดวาร์ ฟหยิบดาบทีดีทีสุดขึนมาดู
วัตถุดิบเป็ นมิธริ ลทีผสมกับเหล็กเล็กน้ อย เป็ นการสร้ างที
ประหยัดต้ นทุน

"น่าสงสาร"

เอลเดอร์ ดวาร์ ฟทําหน้ าเศร้ าแล้ วพึมพําออกมา

238
"วัตถุดิบทีถูกเอามาทําแบบนีช่างน่าสงสาร คนทีใช้ ของพรรค์
นีก็ช่างน่าสงสาร นีมันไม่ใช่ดาบแต่ก็แค่เศษเหล็กเท่านันเอง
ค่ะ"

เป็ นดวงตาทีเหยือกเย็น
รอบข้ างเย็นเชียบ
ทุกคนมองมาทีสาวน้ อยผมเงินเอลเดอร์ ดวาร์ ฟทีดูไม่เหมาะ
กับทีแห่งนี การทีพูดประโยคนันทีนี ก็ไม่แปลกทีจะวุน่ วาย
กัน
แล้ วก็มีผ้ ชู ายตัวใหญ่ออกมาจากในร้ าน
ผู้ชายตัวใหญ่ทีผิวดําไหม้ เต็มไปด้ วยกล้ ามเนือทีฝึ กมาอย่าง
ดี

239
"แกเองเหรอทีมาดูถกู ดาบของข้ าน่ะ!"

เสียงเท้ าดังตึงตึงออกมา ผู้ชายคนหนึงกําลังเดินมาทางนี

อย่างรวดเร็ว

"เห็นว่าเป็ นคนทีมาดูถกู อาวุธข้ า ก็คิดว่าเป็ นนักเดินทางชัน

นําทีไหน แต่นีอะไรกัน เด็กสาวตัวกระเปี ยกเองไม่ใช่เหรอ!
ถึงจะเป็ นเด็กแต่เรื องทีมาดูถกู ของทีข้ าสร้ างขึนมามันยอม
ให้ ไม่ได้ เว้ ย!"

เป็ นเสียงตะโกนทีเต็มไปด้ วยความโกรธ

พวกผู้ชายทีอยากจะท่าเท่มาช่วยสาวน้ อยเอลเดอร์ ดวาร์
ฟนันเห็นแบบนันก็ลงั เลกันหมด

240
แต่วา่ เอลเดอร์ ดวาร์ ฟก็ไม่สะทกสะท้ านอะไร
ถึงจะเห็นเป็ นเด็กสาวผมเงินอายุสิบต้ นๆแต่ก็เป็ นอสูร
ระดับSทีแข็งแกร่ง
มนุษย์ธรรมดาไม่ใช่ภยั คุกคามแม้ แต่นิดเดียว

"ดูถกู ? ฉันก็แค่พดู ความจริ งเอง ไฟก็อ่อนไป การใช้ วตั ถุดิบก็

ไม่เสถียร แล้ วก็ใช้ แรงตีมากเกินไปจนมันเปราะ การกระจาย
นําหนักก็หว่ ยแตก ทังรูปร่างทังการตัดทังการตีก็ครึงๆกลางๆ
ไม่สมบูรณ์สกั อย่าง การขายดาบพรรค์นีเนียมีแต่จะดูถกู คน
ซือเปล่าๆ"

เธอวิจารณ์ไม่หยุดปาก
ผู้ชายก็อําๆ อึงๆ

241
"จะแกล้ งทําเป็ นรู้ถึงไหนกันก็รับผิดชอบมาซะ"
"นีคือดาบทีแท้ จริ ง"

เอลเดอร์ ดวาร์ ฟหยิบของทีสะพายตรงเอวออกมา แล้ วโยน

ดาบบางๆให้ ผ้ ชู ายไป
นันคือของทีใช้ ป้องกันตัวเผือไว้ ในตอนทีเธอโดนโจมตี

"อะไรกันดาบนี...สร้ างจากมิธริ ล วัตถุดิบก็ดี ถึงจะผสมโลหะ

อย่างอืนนอกจากมิธริ ลอยู่มาก แต่ก็เป็ นการผสมทีไม่ใช่เพือ
ประหยัดแต่เพือเสริ มความแข็งแกร่ง นอกจากนันความเชียว
ชาญของคนทีตียงั ...ด้ ามจับทีถนัดมือ ใบดาบเรี ยบลืน ดาบ
แบบนี ถ้ าไม่ใช่ระดับนักตีเหล็กในตํานานของเมืองหลวงยัป
ปะรูนา"
"นีคือดาบทีฉันสร้ างขึนมาค่ะ"

242
"ของพรรค์นี เด็กทีไหนจะสร้ ..."
"ฉันสร้ างค่ะ"

คําพูดสันๆ แต่วา่ ผู้ชายก็โดนแรงถาโถมจนพูดอะไรไม่ออก

เอลเดอร์ ดวาร์ ฟหยิบดาบกลับมาใส่ฝัก
แล้ วก็หนั กลับมาทางนี

"มาสเตอร์ ไปเถอะค่ะ ของทีจะดูก็ได้ ดแู ล้ ว"

แล้ วก็มาดึงแขนของผม
ผู้ชายตัวใหญ่ไม่พดู อะไรมากกว่านัน เพราะความเคารพใน
ช่างตีเหล็กทีมีฝีมือเหนือกว่าเหรอนัน?

243
ผู้ถกู รุมมองขณะเดินออกจากร้ าน
จริ งสิคิดอะไรดีๆได้ แล้ ว
ตอนนีก็ถกู จ้ องอยู่แล้ ว ประกาศทีนีเลยดีกว่า

"ทุกคนครับ หลังจากนีหนึงอาทิตย์ ระหว่างเมืองนีกับดัน

เจียนทางตะวันออกจะมีเมืองเล็กๆเกิดขึนครับ ทีนันจะมี
อาวุธทีเด็กคนนีสร้ างขึนมาขายอยู่ แวะมาได้ นะครับ"

พวกมนุษย์รอบๆส่งเสียงออกมายกใหญ่ สําหรับนักเดินทาง
เพือทีจะมีชีวิตรอดก็ย่อมกระหายอาวุธทีแข็งแกร่ง
การประกาศทีนีสามารถสร้ างผลลัพธ์ได้ ผลอย่างมาก
คําพูดนีจะกระจายออกไปทัว
...ถึงจริ งๆแล้ วอยากจะเปิ ดตัวเรื องการสร้ างดันเจียนหลัง

244
จากนีก็เถอะ

ธุระหมดแล้ ว
แล้ วผมก็ทงสถานที
ิ นันไว้ เบืองหลัง
หลังจากนันคุอินะกับแอนเชียน เอลฟ์ ทีถูกทิงไว้ ก็โกรธใหญ่
เลย

หลังจากออกจากเขตการค้ า ก็ไปยังเขตเกษตร
เป็ นทุง่ การเกษตรทีใหญ่มาก
แต่วา่ เกษตรกรเท่าทีดูคอ่ นข้ างยากจน

245
ในเมืองนันมีคนทีมาจามหาฝั นจํานวนมากมาย แต่วา่ ก็มี
ทีดินจํากัด
งานในเมืองก็ต้องแย่งชิงกัน สําหรับคนทีเคยทําแค่งาน
เกษตรการทีจะหางานได้ นนต้
ั องดวง เส้ นสาย ไม่ก็ความ
อัจฉริ ยะเท่านัน
คนทีไร้ สิงพวกนัน ก็ได้ แต่ต้องมาทําไร่ไถนาในทีดินในเขต
เกษตรทีมาจากยืมมาจากเจ้ าของทีดิน
ชีวิตแบบนันช่างโหดร้ าย

แต่วา่ จะออกจากเมืองกลับหมูบ่ ้ านก็ไม่ได้ เพราะว่าเมือรู้จกั

ความศิวิไลซ์ของเมืองแล้ ว ก็ไม่อยากทีจะกลับไปยังทีทีไม่มี
อะไรอีก

แอนเชียน เอลฟ์ มองไปยังทุง่ หญ้ ากว้ าง

246
เธอกําลังใช้ พลังสํารวจสถานการณ์ของทีดินนี

"เป็ นยังไงบ้ าง ทีดินนี ถึงจะเป็ นพืนดินทีดีแต่ก็มีปัญหาอยู่

สินะ"
"ทังทีตังทังคุณภาพก็ใช้ ได้ เลยค่ะ แต่วา่ น่าเสียดายทีใช้ งาน
หนักเกินไปค่ะ ระดับทีจําเป็ นต้ องรับการรักษาบ้ างค่ะ"

จากทีแอนเชียน เอลฟ์ ดู ตัวทีดินเองถือว่าเป็ นทีดินทีดี แต่วา่

มีการเก็บเกียวทีมากเกินไปทังปลูกติดต่อกันเกินไป ทัง
ปั ญหาจากนําท่วม มีปัญหาต่างๆเกิดขึนมากมาย

"คิดว่าทีนีเขาปลูกกันยังไงล่ะ"
"ถ้ าใช้ ป๋ ยเป็
ุ นภูเขาก็คงจะเก็บเกียวผลผลิตได้ ขนาดนีค่ะ แต่
ว่าแย่จงั เลยนะคะ ถ้ าทําแบบนันปี ต่อไปก็คงจะปลูกได้ ยาก
247
ขึน คิดว่าสองปี อยากจะให้ พกั สักครังหนึงค่ะ"
"แล้ วสําหรับเธอล่ะในไร่ทีจะสร้ างในดันเจียนถ้ าจะปลูกพืช
ผลแบบเดียวกับทีนีจะได้ ไหม?"
"แน่นอนค่ะ เก็บเกียวได้ ไม่ตา่ งกันแน่นอนค่ะ"

ถ้ าเป็ นอย่างนี ถ้ าเพิมอะไรไปอีกนิดหนึงก็สามารถพาไป

เมืองใหม่ได้
แล้ วก็ใส่ความรู้สกึ ลงไปด้ วย
ต้ องเก็บเกียวของทีเหมือนกับทีนีได้ แน่นอน
ผมเองก็จะต้ องซือผลผลิตจากเกษตรกรในทุง่ ด้ วยเงินที
มากกว่าทีนี

"แอนเชียน เอลฟ์ หลังจากทีสร้ างทุง่ แล้ ว ช่วยใช้ พลังของเธอ

248
ช่วยในการเติมโตก่อนทีจะเก็บเกียวผลผลิตได้ ท"ี
"ได้ อยู่แล้ วค่ะ แต่วา่ เพืออะไรเหรอคะ?"
"ก็แทนทีจะบอกผู้คนทีจะย้ ายมาว่ามีทีดินทีอุดมสมบูรณ์อยู่
สู้ให้ เห็นถึงการเพาะปลูกทีดีก็น่าจะดีกว่าใช่ไหมล่ะ?"

มนุษย์จะเชือสิงทีตัวเองเห็นมากทีสุด
แล้ วผมก็จะให้ ยืมบ้ านกับทีดิน แล้ วก็คิดค่าตอบแทนเป็ นผล
ผลิตจํานวน10% จนกว่าจะเก็บเกียวก็จะไม่คิดเงิน ถ้ าผลิต
อะไรไม่ได้ ก็จะลดภาษีให้ ด้วย

ออกจะเกินไปหน่อย ความจริ งแล้ วแบบธรรมดาก็ดีอยู่แล้ ว

แต่ในทางกลับกันแล้ วแบบนันก็จะทําให้ ลงั เลได้
ในช่วงทียังอาลัยกับเมืองเดิมอยู่แต่พอได้ เริ มใช้ ชีวิตแบบ
ปกติในเมืองของผม แล้ วถ้ าบอกไปว่าสามารถนําเงินส่วนที
249
เก็บเกียวมาได้ ไปเทียวเล่นในเมืองเดิมบ้ างเป็ นบางครังบ้ างก็
ได้ จะต้ องเรี ยกคนให้ ย้ายเข้ ามาได้ ง่ายๆแน่
การทีสามารถไปกลับได้ ภายในหนึงวันทีเป็ นเรื องทีดีมาก

หลังจากทีดูทงหมดแล้
ั ว พวกเราสีคนก็ไปดูละครกัน เดินเล่น
หาอะไรกินไปด้ วย
สนุกสุดๆ พวกลูกสาวต่างก็บอกให้ พามาอีก
คงต้ องหาโอกาสมาให้ บอ่ ยๆแล้ วสิ
แต่วา่ วันนียังเหลืองานสุดท้ ายอยู่ ตอนทีผมจะออกจากเมือง
นันเอง

"คุณพ่อ นกนัน"
"อสูรของสโตรัสสินะ"

250
นกสีฟ้าบินมาเกาะทีไหล่ของผม
อสูรทีใช้ สง่ จดหมายของจอมมารแห่ง[สายลม]สโตรัส เด็ก
คนนีจําพลังเวทของผมได้ เพราะฉะนันถึงจะออกมาข้ างนอก
ก็มาส่งจดหมายให้ ได้
ผมเปิ ดจดหมายทีติดอยู่ทีขาของมัน
....น่าสนุกดีนี มาลองกันหน่อย

"คุณพ่อ มีอะไรเหรอคะ?"
"ก็นิดหน่อยน่ะ"

ในจดหมายของสโตรัสบอกมาดูเหมือนว่ามีหนึงในจอมมาร
ใหม่ทีมาขอเป็ นพันธมิตรกับสโตรัส

251
เป้าหมายคือ การโค่นจอมมารแห่ง[การสร้ าง]โพลเคล
เพราะว่าไม่คิดว่าจะชนะได้ ด้วยตัวคนเดียว ก็เลยตังกลุม่ ลับ
กันเพือจัดการผม เพราะว่ากลัวทีผมจะไปก่อ[สงคราม]ก่อน
ก็เลยจะมาโค่นล้ มซะก่อน เอาเถอะ ก็เรื องปกติละ่ นะ
เท่าทีเขียนดู ดูเหมือนว่าสโตรัสจะปฎิเสธไป
แต่วา่ พอมองส่วนสุดท้ ายแล้ วผมก็หวั เราะออกมา

[คนทีจะโค่นนายได้ คือฉันเท่านัน ถ้ าไม่จดั การด้ วยพลังของ

ฉันคนเดียวก็ไม่มีความหมายค่ะ เพราะฉะนันห้ ามแพ้ คนอืน
นอกจากฉันเด็ดขาดนะ... แล้ วก็ นะ ถ้ าคิดว่าไม่ไหวก็ติดต่อ
มาซะละ ไม่มีทางทีจะไม่ช่วยหรอกค่ะ ในฐานะเพือน ใช่แล้ ว
ในฐานะเพือนค่ะ]

การทีจอมมารอืนรวมกลุม่ กันเพือทีจะบุกผมนันคือเป็ น

252
ข้ อมูลทีสําคัญมาก คงต้ องขอบคุณสโตรัสแล้ วสิ

"คงต้ องรี บสร้ างเมืองแล้ วสิ"

เหลือเวลาแค่นิดเดียวเท่านัน
จําเป็ นทีจะต้ องรี บเตรี ยมการแล้ ว
จากการเดินสํารวจเมือง ถ้ าสร้ างดันเจียนใกล้ ๆเมืองนีจะ
เป็ นเรื องทีดีมาก ถ้ าไปทักทายจอมมารแห่ง[กาลเวลา]เสร็จ
แล้ ว ก็จะเริ มสร้ างดันเจียนสักที
เอาล่ะต่อจากนีก็ต้องไปทักทายจอมมารแห่ง[กาลเวลา]
หนึงในจอมมารทีแข็งแกร่งทีสุด ถึงการจะคุยกับเขาจะค่อน
ข้ างน่ากลัวนิดหน่อยแต่ก็น่าสนุกเหมือนกัน
------------------------------------------------
------------------------------------------------
253
------------------------------------
Ch.35 - ตอนที6 จอมมารแห่ง[กาลเวลา]ดันทาเลียน

พวกผมออกจากเมืองแล้ วมุง่ หน้ าไปยังดันเจียนของจอมมาร

แห่ง[กาลเวลา]ดันทาเลียน
การทีจะสร้ างดันเจียนอยู่ระหว่างเมืองกันดันเจียนของเขาจะ
ทําโดยไม่บอกไม่ได้ ไม่งนก็
ั มีโอกาสทีจะโดนคิดว่าเป็ นศัตรู

จริ งๆแล้ วก่อนหน้ านีก็ให้ มลั โก้ ติดต่อไปหาแล้ ว เรื องทีจะ

สร้ างดันเจียนทีเป็ นเมืองขึนมาไม่ได้ มีความตังใจจะขโมย
แขกแต่อย่างใด
ผมนีเทียบกับมัลโก้ ไม่ติดจริ งๆ
พอผ่านเส้ นทางอันยาวไกลก็ถึงทีหมาย
เวลาผ่านไป ระหว่างทางก็เจออสูรบุกเข้ ามาตลอด พอเดิน
254
เองก็ร้ ูสกึ ได้ จริ งๆเลยว่าควรจะมีเมืองอยู่ระหว่างทางจะดี
กว่าจริ งๆ
ดันเจียนของจอมมารแห่ง[กาลเวลา]ดันทาเลียน เป็ น
หอคอยสูง
เป็ นดันเจียนทีรู้สกึ ได้ ถึงความน่าสะพรึงกลัวจากทีไหนสัก
แห่ง

"ถึงจะบอกว่าเป็ นดันเจียนทีมีชือเสียงก็เถอะ แต่คนเยอะ

จริ งเลยนะ"

ผมทําหน้ าเจือนแล้ วพูดออกมา

ทีทางเข้ าของหอคอยมีคนเข้ าออกอยู่เต็มไปหมด
ถึงจะเล็กๆแต่ก็ยงั พอมีแผงลอยอยู่ ทังขายพวกของกินกับยา
หรื อร้ านซ่อมอาวุธอย่างง่ายๆก็มีอยู่เยอะมาก
255
"คุอินะก็ตกใจค่ะ แต่วา่ คนบาดเจ็บก็เยอะนะคะ"

อย่างทีสาวน้ อยหูจิงจอกคุอินะพูด คนบาดเจ็บเองก็เยอะ ถ้ า

ต้ องสู้กบั อสูรก็คงเลียงเรื องนีไม่ได้ สินะ
ถึงอย่างนันการท้ าทายดันเจียนสําหรับมนุษย์แล้ วก็เป็ น
สเน่ห์ทีคอยดึงดูดเหมือนกัน

"มาสเตอร์ ถึงจะบอกว่ามาทักทายก็เถอะค่ะ แต่วา่ จะทํายัง

ไงเหรอ? ต้ องบุกดันเจียนนีไปถึงชันบนสุดเลยเหรอคะ?"

สาวน้ อยอกกระดานผมเงินเอลเดอร์ ดวาร์ ฟพูดเรื องทีผมก็

สงสัยออกมา

256
จอมมารนันปกติแล้ วจะอยู่ในห้ องข้ างในสุดทีมีคริ สตัลอยู่

"บางที คิดว่าไม่ต้องทําแบบนันหรอก บอกไปก่อนแล้ วว่าจะ

มาเย็นวันนีแล้ วด้ วยสิ เขาเองก็เป็ นจอมมารทีแข็งแกร่งทีสุด
คนหนึง ยังไงก็ต้องมีความคิดอะไรอยู่แน่"

ถ้ าเกิดว่าต้ องขึนไปชันบนสุดด้ วยตัวเองล่ะก็นรกชัดๆ

ดันเจียนของจอมมารเก่านันมักจะมีชนมากกว่
ั า100ชัน

"ทุกคน เตรี ยมอาวุธให้ พร้ อมนะ"

ทุกคนพยักหน้ าให้ กบั คําพูดของผม

พวกผมเตรี ยมใจแล้ วเข้ าไปในดันเจียน

257
 ◇

พอเข้ าดันเจียนผมก็ตกใจกับบรรยากาศอันดุเดือด
มีคนกับกําลังสู้กบั อสูรอยู่เต็มไปหมด
อสูรขนาดนี หามาได้ ยงั ไงกัน? บางทีอาจจะมีวิธีหาอสูรทีผม
ไม่ร้ ูจกั อยู่ก็เป็ นได้

ผมเดินเลียง แล้ วก็ไปข้ างหน้ าต่อ

ต้ องพยายามหลบการสู้กบั อสูรเท่าทีเป็ นไปได้
ผมมาเพือทีจะเข้ าพบจอมมารแห่ง[กาลเวลา]ดันทาเลียน
เท่านัน เลยอยากทีจะหลีกเลียงการฆ่าอสูรของเขาให้ เกิด
ความไม่พอใจกัน

258
พอผ่านห้ องแรกขอชันแรกได้ ก็ร้ ูสกึ ถึงพลังแปลกๆ

พอมองดูพวกคุอินะ
การเคลือนไหวช้ าลง ไม่สิ ไม่ใช่การเคลือนไหล โลกนีกําลัง
ช้ าลงเรื อยๆ
นีมันหรื อว่า?
สติของผมก็มาถึงแค่นนั

แล้ วก็ร้ ูสกึ ตัวอีกครัง

รู้สกึ ปวดหัวนิดหน่อย
แล้ วก็มีคนๆหนึงเข้ ามาพูดกับผม

259
"มาพบกันครังทีสองแล้ วสินะ ผมคือจอมมารแห่ง[กาลเวลา]
ดันทาเลียน เดียวจะไม่ยตุ ิธรรมเลยจะบอกไว้ ก่อน ผมรู้จกั
เรื องของนายดีอยู่แล้ ว ผมได้ คยุ กับมัลโก้ เรื องของนายมา
แล้ วล่ะ"

ชายหนุ่มสวมชุดสูทใส่แว่นโมโนเคิล(แว่นข้ างเดียว)นังไขว่
ห้ างอยู่บนบัลลังก์หรูหราส่งเสียงทักออกมา
ทีมือก็มีแก้ วไวน์อยู่

พอผมมองไปรอบๆ
เป็ นห้ องพักสไตล์ตะวันตกทีมีเครื องเรื อนชันหนึงวางเรี ยงอยู่
ข้ างๆดันทาเลียนก็มีคริ สตัลอยู่
บางทีทีนีอาจจะเป็ นห้ องในสุดของดันเจียนของดันทาเลียนก็
ได้

260
พวกอสูรของผมเองก็อยู่ข้างๆด้ วย

"ยินดีทีได้ รับเชิญครับ ทีร่างกายอยู่ๆก็ขยับไม่ได้ นีเป็ นพลัง

ของท่านดันทาเลียนหรื อครับ?"
"ตามนันล่ะ พอดีไม่อยากให้ พวกมนุษย์เห็นการวาร์ ปน่ะ ก็
เลยหยุดเวลาในห้ องทีพวกนายอยู่ แล้ วก็ให้ อสูรของผมที[วา
ร์ ป]ได้ พามาทีนี"

ผมรู้สกึ ได้ ถึงความน่ากลัวจากคําพูดนัน

ถึงจะแค่นิดหน่อยแต่ดนั ทาเลียนสามารถหยุดเวลาของ
ห้ องๆหนึงในดันเจียนของตัวเองได้ แถมยังสามารถเลือกคน
ทีจะขยับในนันได้ ด้วย

ถ้ าเกิดว่านีเป็ น[สงคราม]ล่ะก็ผมกับพวกคุอินะคงจะโดนฆ่า
261
ทังหมดแล้ วแพ้ ไปแล้ ว

ถึงจะเข้ าใจว่า[กาลเวลา]เป็ นพลังทีแข็งแกร่งก็เถอะ แต่

ขนาดนีมัน
ไม่สิจะรี บตัดสินแบบนันก็เกินไป

บางทีการหยุดเวลาถึงเกิดขึนหลังจากทีผ่านห้ องทีหนึง หรื อ

ว่ามันจะมีเงือนไขอะไรบางอย่างอยู่กนั ?
แล้ วถึงจะบอกว่าห้ อง แต่ก็ไม่ใช่ห้องทังสามทีอยู่ในชัน อาจ
จะเลือกเป้าหมายได้ แค่ภายในส่วนๆหนึงของห้ องๆเดียวเท่า
นัน

"อย่างนีนีเอง เป็ นเด็กแบบทีมัลโก้ บอกเลย หัวไวแล้ วก็ยงั

ระวังตัวสุดๆ"
262
"นันคือคําชมใช่ไหมครับ?"
"แน่นอน ไม่งนก็
ั คงไม่ปล่อยให้ มีชีวิตอยู่หรอก ผมเองก็สนใจ
นายอยู่"

การทีจะถูกมองจากด้ านบนก็ช่วยไม่ได้
จริ งๆแล้ วเขาก็อยู่เหนือกว่าอยู่แล้ ว

"ถ้ าอย่างนัน ขอเข้ าเนือหาเลยได้ ไหมครับ"

"อืม แต่วา่ ก่อนหน้ านันมีเรื องอยากจะถามก่อน... เคยได้
หลับนอนกับมัลโก้ หรื อยัง?"

ผมทําหน้ าเจือนออกมาแวบหนึง
หมอนีพูดเรื องอะไรออกมากันเนีย?

263
"ไม่เคยเลยครับ เพราะว่ากับมัลโก้ แล้ วก็เป็ นเหมือนแม่กบั ลูก
กัน ถ้ าจะให้ พดู ก็เหมือนเพือนสนิทครับ"
"อย่างนีนีเอง ค่อยวางใจ"
"วางใจ?"
"ผมจีบเธอมาตลอดเลย แต่ก็ถกู ปฏิเสธมาตลอด แค่มือก็ไม่
เคยได้ จบั เลย"

ดันทาเลียนยิมเจือนๆออกมา
พอได้ ยินเรื องมัลโก้ ผมก็หวันไหวเล็กน้ อย แต่ก็สบายใจแล้ ว

"ตกใจนิดหน่อยเลยนะครับ"
"หืม ตอบสนองแค่นีเหรอ เอาเถอะ แล้ วนายจะสร้ างดันเจียน

264
ระหว่างดันเจียนของผมกับเอคาบาใช่ไหมล่ะ? ไม่ใช่ดนั เจียน
ธรรมดาทีใช้ สมบัติกบั อสูรล่อคน แต่ดทู า่ จะสร้ างเมืองทีรวม
ผู้คนมาทําเกษตรกับการค้ าสินะ"
"ใช่แล้ วครับ เพราะฉะนันก็เลยเข้ ามาทักทาย"
"อืม ได้ สิ"
"ง่ายขนาดนีเลยเหรอครับ"
"ก็ดนั เจียนของจอมมารใหม่ไม่ทําให้ ดนั เจียนของผมสัน
คลอนได้ หรอก แล้ วนายก็ยงั เป็ นลูกของมัลโก้ ด้วย แต่ถึงจะ
พูดแบบนันก็คงต้ องมีของแลกเปลียน...อสูรข้ างหลังนายน่ะ
การทีทุกตนเป็ นระดับSน่ะน่าสนใจดี ผมเอง เมือร้ อยปี ก่อนก็
เคยได้ เหรี ยญระดับSมาจากผู้สร้ างก็เลยเคยสร้ างมาตนหนึง
อยู่ แต่นายทังทียังเด็กขนาดนีแท้ ๆแต่มีถึงสามตน ผมล่ะรู้สกึ
สนใจจริ งๆ"

265
ดันทาเลียนมองเรี ยงไปทีคุอินะ, เอลเดอร์ ดวาร์ ฟ, แอนเชียน
เอลฟ์ ตามลําดับ
ถ้ าเป็ นสายตาของเขาก็คงมองทะลุความสามารถของพวก
เธอแน่

"ของแลกเปลียนทีว่าหรื อว่าจะเป็ น"

"ขออสูรของนายหนึงตน จะเป็ นตนไหนนายจะเป็ นคนเลือก
เองก็ได้ ไม่ต้องเป็ นห่วงไป ในส่วนนันเดียวจะให้ เหรี ยญแห่ง
[กาลเวลา]เป็ นการแทนเอง [กาลเวลา]น่ะเป็ นหนึงในเหรี ยญ
ทีแข็งแกร่งทีสุดนะ"

พวกคุอินะมองมาทีผมด้ วยท่าทางไม่สบายใจ
ต้ องให้ ลกู สาวสุดทีรักไปคนหนึงงันเหรอ?
เรื องแบบนัน...
266
"คงจะเป็ นไปไม่ได้ ครับ ถ้ าเงือนไขนันล่ะก็ผมคงต้ องยอมแพ้
กับการสร้ างดันเจียนทีนีครับ"

พอผมพูดแน่วแน่แบบนัน พวกคุอินะก็ทําหน้ าโล่งใจออกมา

โดยเฉพาะคุอินะทีรู้สกึ กลัวและกังวล ก็จบั มือของผมแน่น

จริ งอยู่ทีบริ เวณนีเป็ นทีๆดีทีสุด ถ้ าสร้ างดันเจียนตรงนันได้

ล่ะก็ราวกับรับประกันความสําเร็จได้ แน่นอน
แต่ถ้าให้ พดู จอมมารแห่ง[กาลเวลา]ดันทาเลียนเองก็เป็ น
จอมมารทีเกิดมาพร้ อมกับมัลโก้ เรื องทีจะหายไปอีกไม่นาน
แล้ วก็น่าสนใจ ถ้ าเขาหายไปล่ะก็คงสามารถเปิ ดตัวดันเจียน
ในเมืองได้
ทีๆเหมาะสมขนาดนีไม่มีทีอืนอีกแล้ ว
267
ด้ านพลังรบเอง ถ้ ามีเหรี ยญแห่ง[กาลเวลา]อาจจะสามารถ
สร้ างอสูรทีแข็งแกร่งกว่าพวกเธอได้ ก็ได้
แต่วา่ ก็ไม่พอทีจะเป็ นเหตุผลให้ ผมยกลูกสาวสุดทีรักให้
ผมไม่ได้ รักพวกเธอทีแค่ความสามารถสักหน่อย

"ตอบทันทีเลยนะ ไม่ลงั เลแม้ เพียงสักนิด ความรักทีมีตอ่ อสูร

ก็เป็ นสิงทีแสดงถึงค่าของจอมมาร จงรักษาไว้ ให้ ดีละ่ "

เขาดืมแก้ วไวน์อย่างอารมณ์ดี

"ทดสอบผมเหรอครับ?"
"ก็นะ แต่วา่ ยังไงก็คงต้ องมีของแลกเปลียน นายเองก็ได้

268
ประโยชน์จากผม สําหรับนายทีไม่ใช่เด็กของผมก็ต้องมีขอบ
เขตในการช่วยอยู่ เพราะฉะนันถ้ าไม่ใช่อสูรก็ขอเหรี ยญแห่ง
[การสร้ าง]ของนายละกัน แน่นอนว่าทางนีก็จะให้ เหรี ยญ
แห่ง[กาลเวลา]ด้ วย"

ผมนันมีเหลือเหรี ยญแห่ง[การสร้ าง]อยู่เพียงเหรี ยญเดียวเท่า

นัน
การจะแลกเปลียนก็ทําได้ แต่วา่ ถ้ าเป็ นเงือนไขนีล่ะก็คงจะ
ตอบรับไม่ได้

"นันเป็ นเงือนไขทียุติธรรมดีนะครับ แต่วา่ ขอเปลียนได้ ไหม

ครับ เรื องนีไม่ใช่เรื องทีผมได้ ประโยชน์แต่เพียงผู้เดียว สิงที
ผมจะสร้ างไม่ใช่เรื องของดันเจียนแต่จะเน้ นไปทีส่วนของ
เมือง ถ้ าเกิดมีเมืองอันแสนสบายอยู่ใกล้ ดนั เจียนนีล่ะก็ต้อง
มีคนมามากกว่าตอนนีแน่ครับ เรื องทีระยะทางจากทีนีไปเอ
269
คลาบาไกลเกินไปจนไม่คอ่ ยสะดวกก็จะหายไปด้ วย"

สุดท้ ายแล้ วถึงคิดทีจะขโมยคนมาแต่ก็ไม่ได้ พดู เรื องโกหก

ออกไป นอกจากนีแล้ วดันเจียนของดันทาเลียนเองก็จะได้ มี
ชือเสียงก็เดิมขึนอีกด้ วย

"ก็อาจจะเป็ นอย่างนัน แต่ผมไม่คิดจะยกเลิกข้ อเสนอนีหรอก

นะ ถึงจะห้ ามโจมตีดนั เจียนองจอมมารใหม่ แต่นนคื
ั อสิงที
ทําให้ นายปลอดภัยจนถึงแค่ตอนนันล่ะ จะมาต่อปากต่อคํา
ก็ได้ นายจะคิดแบบนันก็เป็ นอะไรทีช่วยไม่ได้ จะตอบกลับ
โดยทีเมินมันทิงไปก็ได้ "

สิงทีดันทาเลียนจะพูดก็คือถ้ าเกิดสร้ างดันเจียนโดยทีเมินข้ อ

แลกเปลียนล่ะก็คงจะถูกขยีแน่

270
ถ้ าเป็ นเขาล่ะก็ทําได้ แน่ๆ

"เข้ าใจแล้ วครับ ถ้ าอย่างนันขอเพิมเงือนไขหน่อยครับ

เหรี ยญแห่ง[การสร้ าง]เป็ นเหรี ยญทีมีพลังพิเศษทีแข็งแกร่ง
มากครับ ขนาดที[กาลเวลา]ก็เทียบไม่ได้ ฉะนันผมขอ
เหรี ยญออริ จินลั เพิมอีกเหรี ยญครับ แล้ วก็อยากจะให้ เก็บ
เรื องเหรี ยญแห่ง[การสร้ าง]เป็ นความลับด้ วย ถ้ าเป็ นเงือนไข
ตามนีจะขอยอมรับครับ"
"มันจะไม่มากไปหน่อยหรื อไง เรื องทีถูกว่าเทียบไม่ได้ นีครัง
แรกเลยนะเนีย ได้ เลย นีคิดจะมาปากดีใส่ผมงันเหรอ!"
"เหรี ยญของผมเป็ นเหรี ยญทีสามารถสร้ างอสูรระดับSทีคุณ
เคยสร้ างแค่ตวั เดียวได้ นะครับ คิดว่าเท่านีมีคา่ เพียงพอที
แลกกับคําอนุญาตตังดันเจียน, [กาลเวลา], แล้ วก็เหรี ยญออ
ริ จินลั อีกสักเหรี ยญนะครับ"

271
นันไม่ใช่การประเมินทีเกินไปเลยสักนิด

[การสร้ าง]มีคา่ ถึงขนาดนันเลยล่ะ

"อืม ก็จริ งนะ ผมเองก็ทนความอยากจะได้ มนั มาไม่ได้

เหมือนกัน แต่วา่ ถึงจะบอกว่าห้ ามบอกใครก็เถอะ คิดว่าเชือ
ผมได้ หรื อไง?"
"ครับ ผมไม่คิดว่าคุณจะทําอะไรทีทําให้ มลั โก้ เกลียดหรอก
ถ้ าทําอะไรไปล่ะก็คงไม่ให้ อภัยแน่ๆครับ"
"ฮะฮะฮะ อะฮะฮะฮะฮะ ก็คงอย่างนันล่ะนะ อืม น่าสนใจ
เข้ าใจแล้ วว่าทําไมมัลโก้ ถึงสนใจในตัวนาย ได้ สิ จะยอมให้
ตังดันเจียนก็ได้ ... แล้ วก็ เหรี ยญแห่ง[กาลเวลา]กับ[นํา] เท่า
นีนายเองก็ได้ เหรี ยญแห่งธาตุองค์ประกอบทังสีครบแล้ ว
สินะ"

272
พอพูดแบบนันก็โยนเหรี ยญทังสองมา
ผมเองก็โยน[การสร้ าง]ให้ เป็ นการแลกเปลียนกลับไป
[กาลเวลา]กับ[นํา] เหรี ยญของจอมมารทีแข็งแกร่งทีสุด แค่
เหรี ยญของธาตุองค์ประกอบทังสีก็มีพลังทีแข็งแกร่งพอแล้ ว

[การสร้ าง]หนึงเหรี ยญทีมีอยู่ก็ได้ หายไป การผสมก็คงต้ อง

ปล่อยไว้ หลังจากนีหนึงเดือนก็จะสร้ างอสูรทีแข็งแกร่งได้ แล้ ว

"เท่านีก็ทําสัญญากันแล้ วนะครับ ท่านดันทาเลียน ถ้ ากระผม

สร้ างดันเจียนก็มาเทียวเล่นได้ นะครับ จะต้ อนรับอย่างดีเลย"
"เข้ าใจแล้ ว จะไปเทียวให้ สนุกเลย แล้ วก็ ถึงจะไม่น่าได้ แต่จะ
ลองชวนมัลโก้ มาเดทดู...ถึงจะไม่เคยได้ สกั ครังก็เถอะ แล้ วก็
มาเจอกันอีกล่ะ ผมเองก็สนใจนายอยู่ แล้ วจะเตรี ยมเกมทีมี
273
รางวัลไว้ ให้ ละกันนะ"

แล้ วเราทังคูก่ ็หวั เราะให้ กนั

ผมคิดว่าจะลองชวนมัลโก้ มาในเวลาเดียวกันจะได้ ให้ มาเจอ
กันได้ ดู แต่วา่ ไม่เอาดีกว่า
ผมรู้สกึ ไม่สบายใจเลย

เหตุผลก็ไม่เข้ าใจเหมือนกัน
แต่วา่ เพียงเท่านีผมก็สามารถทีจะสร้ างดันเจียนได้ แล้ ว
เอาล่ะถึงเวลาสร้ างดันเจียนแล้ ว
------------------------------------------------
------------------------------------------------
--------------------------
Ch.36 - ตอนที7 การสร้ างเมือง

274
การเจรจากับจอมมารแห่ง[กาลเวลา]เป็ นไปอย่างปลอดภัย
ตอนนีจะสร้ างดันเจียนตรงทีระหว่างเมืองของมนุษย์กบั ดัน
เจียนของจอมมารแห่ง[กาลเวลา]...ไม่สิ สร้ างเมือง

เหตุผลทีให้ เหรี ยญ[การสร้ าง]ไปง่ายๆในตอนเจรจามีอยู่สอง

เหตุผล จอมมารแห่ง[กาลเวลา]ทีมีความทะนงตนสูงและ
สนิทกับมัลโก้ สามารถคาดหวังได้ วา่ จะไม่เผยความลับของ
[การสร้ าง]

อีกเหตุผลหนึงคือเพราะว่าเป็ นจอมมารทีเกิดพร้ อมกับมัลโก้

เพราะฉะนันอีกไม่นานก็คงจะหายไปจึงมีความเป็ นไปได้ ตํา
ทีจะมาเป็ นศัตรูด้วย แถมจอมมารเก่าก็ไม่สามารถโจมตี
พวกผมได้ ด้วยภายในหนึงปี นี แล้ วพอผ่านไปครบหนึงปี จอม
มารแห่ง[กาลเวลา]ก็จะหายไป

275
เพราะฉะนันการซือบุญคุณด้ วยการให้ เหรี ยญทีทรงพลังจะดี
กว่า

ผมบินไปบนหลังกริ ฟฟอน แล้ วก็ถึงบริ เวณทีจะสร้ างเมืองขึน

มา ถ้ าเป็ นสถานทีทีค่อนข้ างเปิ ดจะดีกว่า

ถึงจะไปขออนุญาตจากจอมมารแห่ง[กาลเวลา] แต่คํา
อนุญาตจากฝั งมนุษย์นนไม่
ั จําเป็ น
สถานทีทีผมจะสร้ างเมืองเป็ นพืนทีมีอสูรปกครองอยู่ไม่ได้ มี
ใครเป็ นเจ้ าของ

แล้ วก็เพราะว่าเป็ นแบบนันก็จะมีพวกทีเล็งเมืองผมไว้ และถ้ า

คิดว่าทําเงินได้ ละ่ ก็ต้องติดต่อเข้ ามาอย่างแน่นอน
สิงทีพวกนันต้ องการก็คือผลผลิตกับเงิน ถ้ าเกิดว่าให้ จ่าย
276
ภาษีแล้ วล่ะก็ถ้าจะทําอะไรทีไม่ละเมิดกฏก็ทําได้ ตามสบาย
เลย
ถ้ าเกิดมีการลําเส้ นก็คงต้ องมีการจัดการกันล่ะ

"คุณพ่อ ดันเจียนของพวกคุอินะน่าตืนเต้ นจังเลย"

"ฉันเองก็ตืนเต้ นค่ะ ในทีสุดก็จะได้ มีบ้านของพวกเราทีทํา
อะไรได้ ตามใจชอบ"
"ตืนเต้ นจังเลยค่ะ"

เหล่าลูกสาวต่างก็พดู ออกมาแบบนัน

"ก็จะอยู่ในดันเจียนของมัลโก้ ไปตลอดก็ไม่ได้ ละ่ นะ"

277
ผมกําคริ สตัลทีเป็ นแกนกลางของดันเจียนไว้ ในมือมีเหงือ
ออกนิดหน่อย ถ้ าสร้ างดันเจียนขึนมาสักครังแล้ วจะไม่
สามารถย้ ายไปทีไหนได้ อีกต่อไป รู้สกึ กดดันจริ งๆ

แล้ วกาทีมีขนาดใหญ่พอๆกับสุนขั ก็มองมาทีผม

ทีอยู่ตรงนันคืออสูรทีได้ รับเป็ นของขวัญมาจากจอมมารแห่ง
[กาลเวลา]

หลังแลกเปลียนเหรี ยญเสร็จ จอมมารแห่ง[กาลเวลา]ดันดา

เลียนทีตรวจสอบความสามารถของเหรี ยญแห่ง[การสร้ าง]ก็
พูดออกมาว่า

[นีมันสมกับทีพูดออกมาขนาดนันเลย ไม่สิ ยิงกว่าทีคิดซะ

อีก อืม แบบนีผมรู้สกึ ว่าจะได้ เกินไปด้ วยซํา การเจรจาทีผม

278
ได้ ประโยชน์ฝ่ายเดียวเนียรู้สกึ ผิดจริ งๆเพราะฉะนันผมจะให้
ของเพิมละกัน รับอสูรทีมีประโยชน์นีเป็ นของขวัญซะสิ เป็ น
อสูรระดับBทีสามารถใช้ วาร์ ปได้ น่ะ การวาร์ ปก็จําเป็ นสํา
หรับดันเจียนใช่ไหมล่ะ คิดว่าคงเพียงพอกับเด็กใหม่อย่าง
นายนะ]

ก็ปฏิเสธไม่ได้ วา่ สะดวกจริ งๆ

ด้ วยอํานาจของจอมมารทําให้ สามารถย้ ายไปห้ องต่างๆใน
ดันเจียนได้ ตามใจชอบแต่ก็ไม่สามารถวาร์ ปพวกลูกน้ องได้
ถ้ าจะวาร์ ปลูกน้ องไปด้ วยล่ะก็จําเป็ นทีจะต้ องใช้ [คลัง]

ด้ วยเหตุนนแล้
ั วทําให้ ไม่สามารถย้ ายพวกโกเลมทีเอลเดอร์
ดวาร์ ฟสร้ างและพวกอันเดดทีไวต์สร้ างไปด้ วยได้
การทีมีหรื อไม่มีอสูรทีใช้ วาร์ ปได้ นนค่
ั อนข้ างแตกต่างกันมาก

279
ทีเดียว
ถ้ าจะให้ พดู ก็คือด้ วยเหรี ยญทีผมมีอยู่ตอนนีนันไม่สามารถ
สร้ างอสูรทีใช้ วาร์ ปได้
ถือว่าช่วยได้ มากทีเดียวโดยเฉพาะทีทําให้ สามารถย้ ายพวก
โกเลมมาจากดันเจียนของมัลโก้ ได้ แต่วา่ ...
กาสีดําเข้ มมองมาทีผมตาไม่ระวิง

"ไม่ผิดแน่ กําลังสอดแนมอยู่สินะ"

ผมพึมพําเบาๆ
ถึงจะเป็ นอสูรทีจอมมารแห่ง[กาลเวลา]สร้ างขึนมา แต่ผมก็
เป็ นคนควบคุมและก็ต้องทําตามคําสังของผมแถมยังไม่
สามารถทําร้ ายผมได้ อีกด้ วย
แต่ให้ พดู กลับกันก็ทําได้ แค่นนล่
ั ะ มันมีทางเลียงอืนอีกตัง
280
มากมาย คงไม่เตรี ยมใจทีจะปล่อยให้ ข้อมูลเล็ดลอดออกไป
โดยกาตัวนีไม่ได้ แล้ วล่ะ

สมกับเป็ นจอมมารเก่าแก่คนหนึงจริ งๆขีระแวงสุดๆ

ผมเองก็ต้องเลือกแสดงสิงทีเปิ ดเผยได้ ให้ เห็นได้
ต้ องใช้ การสอดแนมนีแสดงให้ เห็นว่าไม่ได้ คิดจะทําอะไรกับ
จอมมารแห่ง[กาลเวลา]
ตรงกันข้ ามถ้ าคอยกีดกันความระแวงนีจะมีความเสียงสูง
กว่าอีก
แน่นอนว่าเรื องทีให้ ร้ ูไม่ได้ ก็ต้องซ่อนเอาไว้

"เอาล่ะ มาเริ มกันเถอะ"

281
ผมคิดแบบนันเสร็จผมก็เริ มสร้ างเมือง
DPทีผมมีอยู่ม3ี 0,000DP
ถ้ าไม่วางแผนการใช้ ละ่ ก็แต้ มทีมีคงจะหายหมดแน่
สิงทีจําเป็ นทีสุด [เพิมชัน] 10,000DP
ในหนึงชัน แบ่งได้ มากสุดแค่สามห้ อง ถ้ าจะสร้ างมากกว่า
สามห้ องต้ องเพิมชันเท่านัน
แล้ วก็บนดินก็เป็ นเมือง ส่วนใต้ ดินก็เป็ นดันเจียน จุดนันจะ
พลาดไม่ได้ เด็ดขาด
แล้ วก็เพือตอนทีเริ ม[สงคราม]ผมต้ องเหลือ1,000DPไว้
สําหรับทําการ[สลับชัน]ด้ วย

กฎทีผู้สร้ างอธิบายให้ เหล่าจอมมารใหม่ฟังเกียวกับ

[สงคราม]มีดงั นี

282
1.การทีจะเริ ม[สงคราม]จําเป็ นต้ องประกาศสงครามกับจอม
มารทีเป็ นศัตรูและผู้สร้ างให้ ร้ ู การจะปฎิเสธคําประกาศ
สงครามนันทําไม่ได้

2.[สงคราม]จะเริ มหลังจากประกาศสงครามแล้ ว48ชัวโมง

3.นอกจากตอนทีเริ ม[สงคราม]แล้ ว ห้ ามจอมมารใหม่ทําการ

ติดอาวุธโดยเด็ดขาด แต่กฎข้ อนีให้ ยกเว้ นได้ ในดันเจียนของ
ตัวเอง

4.ในตอนที[สงคราม]เริ มขึนทางเข้ าดันเจียนจะเชือมกับมิติสี

ขาว จนกว่าจะจบ[สงคราม] มนุษย์และสิงมีชีวิตนอกเหนือ
จากอสูรจะถูกวาร์ ปไปในห้ องทีหยุดเวลาไว้

283
5.เงือนไขในการชนะ[สงคราม]นันต้ องทําให้ จอมมารฝ่ าย
ศัตรูยอมจํานน ทําลายคริ สตัลทีเป็ นแกนกลาง หรื อจัดการ
จอมมารทิง จนกว่าจะถึงตอนนัน[สงคราม]จะดําเนินไป
เรื อยๆ ถ้ ายอมจํานนแล้ วคริ สตัลก็จะถูกทําลาย

นีคือกฎทีพวกผมได้ ยินมา
เป็ นแบบเดียวกับทีตอนแสดงในทีนัน

ได้ ยินครังแรกก็เป็ นกฎทีดูรัดกุมดีแต่มนั ก็มีทางเลียงอยู่มาก

มาย
ก่อนอืนก็การทีไม่ได้ เขียนว่า[สงคราม]จะก่อพร้ อมกันไม่ได้
เขียนไว้ ตรงไหนเลย การทีจอมมารหลายคนจะปะทะกับจอม
มารคนเดียวนัน ก็สามารถก่อสงครามในเวลาเดียวกันได้

284
ด้ วย

แล้ วถึงจะคิดว่านอกจากเวลา[สงคราม]แล้ วจะไม่สามารถสู้

ได้ แต่ก็ห้ามแค่การทําลายเท่านัน ก่อนที[สงคราม]จะเริ ม
สามารถทีจะส่งอสูรจํานวนมากไปสํารวจดันเจียนของศัตรู
ได้ แล้ วก็ไม่ได้ ถกู จํากัดในดันเจียนของตัวเองด้ วย

ถึงจะไม่ม[ี สงคราม]แต่ถ้าเชิญจอมมารศัตรูเข้ ามาในดัน

เจียนของตัวเองได้ ก็จะจัดการจอมมารได้
ถึงจะเป็ นการเตรี ยมการทีนานแต่วา่ ตอนทีเริ มสงครามผม
คิดกลยุทธไว้ วา่ ทําการ[สลับชัน]ให้ เมืองลงไปอยู่ทีใต้ ดิน
ถึงมนุษย์จะถูกย้ ายไปไว้ ในทีปลอดภัยแล้ วก็ตาม แต่ยงั ไงก็
คงปล่อยให้ เมืองทีสร้ างถูกทําลายไม่ได้
แล้ วก็จําเป็ นทีต้ องเหลือ1,000DPเก็บไว้ สําหรับทําการ[สลับ

285
ชัน]

"[ก่อสร้ าง]"

ด้ วยคําพูดทีมีพลังนันคริ สตัลก็เปล่งแสงออกมา
แล้ วก็มีแท่นวางคริ สตัลก็ปรากฏขึนมาพร้ อมกับคริ สตัลที
วางอยู่ แล้ วก็มีกําแพงหินล้ อมรอบไว้
ทีนีคือส่วนลึกสุดของดันเจียนของผม
พอใช้ งานคริ สตัล ก็แปลงสภาพรอบห้ อง

"ก่อนอืนทางเข้ าก็เลือกแบบ[โปร่งใส] ห้ องแรกก็เลือกเป็ นที

ราบ เอลเดอร์ ดวาร์ ฟ แอนเชียน เอลฟ์ การจัดแต่งหลังจาก
นันขอฝากด้ วยนะ นอกจากเอาขนาดใหญ่สดุ แล้ วจะเป็ น

286
สภาพไหนก็ได้ "

ทางเข้ าทีเป็ นหน้ าตาของดันเจียนนันเป็ นที[โปร่งใส]

ราคา100DP ทําให้ เห็นห้ องทีหนึงเป็ นในสภาพของมัน
แล้ วส่วนห้ องแรกทีสําคัญก็ตงให้
ั เป็ นทีราบ
ปกคลุมด้ วยแมกไม้ เขียวชะอุ่ม ธรรมชาติอนั อุดมสมบูรณ์
เต็มไปด้ วยพืชนานาพันธุ์ ใต้ ดินก็มีนําใต้ ดินไหลผ่าน เป็ น
สภาพแวดล้ อมทีมนุษย์สามารถอยู่ได้
แพงยิงกว่าทางเดินหินซะอีก จําเป็ นต้ องใช้ ถึง3,000DP

"ฝากได้ เลยค่ะ มาสเตอร์ จะทําให้ เป็ นทีดินทีอยู่ง่ายๆให้ ด"ู

"คาดหวังได้ เลยค่ะ นายท่าน ทังคุณภาพดิน ทังการชลประ
ทาน ฮวงจุ้ย แล้ วก็การไหลของพลังเวท จะทําให้ สมบูรณ์
แบบให้ ดคู ะ่ จะทําให้ เมืองของนายท่านเป็ นทีดินทีสุดยอดที
287
สุดเลย!"

ผู้เชียวชาญด้ านเทคโนโลยีกบั ผู้เชียวชาญด้ านธรรมชาติทงั

สองคน ผมก็ให้ จดั การตังค่าสิงต่างๆหน้ าคริ สตัล

ดันเจียนของจอมมารนันในตอนทีสร้ างสามารถตังค่าได้
ละเอียดเท่าทีจะทําได้ เลย
สุดยอดดวาร์ ฟกับสุดยอดเอลฟ์ ทีดินทีออกแบบโดยรวม
ความรู้ของทังสองเอาไว้ ยังไงก็ต้องออกมาเยียมทีสุด

พอผ่านไป30นาที การตังค่าก็เสร็จและก็ซือมาเรี ยบร้ อย

ภาพทีเห็นจากคริ สตัลคือ ธรรมชาติทีอุดมสมบูรณ์
นีคือสิงทีเกิดขึนครังแรกด้ วยพลังของจอมมารทีโลกต้ อง

288
จารึกไว้

ตังแต่ห้องสองจะเป็ นพืนทีต่างมิติทีเข้ าได้ จากห้ องทีหนึงเท่า

นัน เพราะว่าห้ องแรกนันเป็ นทางเข้ าแบบ[โปร่งใส]เลย
สามารถเข้ าถึงได้ จากโลกปกติเลย ด้ วยพลังของจอมมารใน
ห้ องทีหนึงนันได้ แทรกแซงเข้ าไปในโลก และแก้ ไขโลกให้ ไม่มี
ใครสามารถแย้ งอะไรได้ ดังนันไม่มีใครทีจะตรวจสอบได้ เลย

สําหรับจอมมารปกติแล้ ว[โปร่งใส]เนียไม่จํากัดทางเดินทําให้
ป้องกันการบุกได้ ยาก ก็เลยเป็ นทางเข้ าแบบทีไม่มีทางทีจะ
เลือกแต่สําหรับเมืองของผมแล้ ว มันคือของดีทีสุด

"ทังสองคนทําได้ ดีมาก เท่านีก็เรี ยกคนได้ แล้ ว"

289
ผมลูบหัวทังสองทีทํางานออกมาอย่างสมบูรณ์โดยไม่มีอะไร
พลาด
ทังสองคนก็หลับตาลงด้ วยความยินดี

"มาสเตอร์ ถึงตอนนีจะเป็ นแค่ทีดินเปล่าๆ แต่ถ้าพวกโกเล

มกับดวาร์ ฟ สมิธมาแล้ ว ก็จะทําฟาร์ ม แล้ วก็อยากจะสร้ าง
บ้ าน กําแพงสําหรับป้องกันเมืองเองก็ต้องสร้ างไว้ ด้วย แล้ วก็
ต้ องติดตังระบบชลประธาน ถ้ าได้ พลังของแอนเชียน เอลฟ์
มาด้ วยล่ะก็ ต้ องเสร็จได้ ภายในหนึงสัปดาห์แน่คะ่ "

พวกเอลเดอร์ ดวาร์ ฟนันมีศาสตร์ แห่งพืนดินและการ

วิศวกรรมโยธา แล้ วก็มีพวกโกเลมทีมีพลังระดับเดียวกับ
เครื องจักร แล้ วยังมีผ้ เู ชียวชาญด้ านเวทธรรมชาติอย่างแอ
นเชียน เอลฟ์ คอยช่วยล่ะก็ภายในหนึงสัปดาห์นีเมืองจะต้ อง

290
เป็ นรูปร่างออกมาแน่
เรื องทีจะสร้ างพวกนันก็แสดงให้ เห็นในการตังค่าทีดินนีแล้ ว
แล้ วแอนเชียน เอลฟ์ ก็ทําหน้ าปั นยากออกมา แล้ วเธอก็พดู
ออกมาอย่างอ้ อมแอ้ ม

"นายท่าน มีเรื องอยากจะขอร้ องสักข้ อค่ะ คําสังนีของนาย

ท่านสําหรับพืนทีทีมีความใหญ่ขนาด10km×10km ฉัน
คนเดียวคงจะลําบากเกินไปทีจะให้ พรของเอลฟ์ กับเมืองนีทัง
เมืองไปตลอดและควบคุมสภาพอากาศไปด้ วยค่ะ"
"ถ้ ามีคนช่วยจะทําได้ เหรอ?"
"ค่ะ ไฮ เอลฟ์ ทีระดับกว่าฉันสองระดับ ถ้ ามีพวกเขาสักสอง
คนล่ะก็จะต้ องทําให้ ธรรมชาติเป็ นมิตรกับเราได้ แน่นอนค่ะ"

ผมคิดนิดหน่อย
291
ไฮ เอลฟ์ คืออสูรระดับB เป็ นผู้ใช้ เวทธรรมชาติทีค่อนข้ างแข็ง
แกร่ง
สําหรับกิจกรรมในเมืองแล้ วไม่มีเหตุผลอะไรทีจะไม่สร้ าง

"เข้ าใจแล้ ว เดียวจะสร้ างให้ แอนเชียน เอลฟ์ ขอฝากเรื อง

การสอนให้ เธอจะได้ ไหม?"
"ค่ะ แน่นอนค่ะ! จะสอนให้ ดเู ลยค่ะ! ทังนอกจากเรื อง
ธรรมชาติแล้ วจะทําให้ เป็ นนักซุม่ ยิงทีสุดยอดให้ ดคู ะ่ !"
"อย่างนันก็ขอฝากด้ วยนะ"

พอปล่อยลมหายใจออกมา แอนเชียน เอลฟ์ ก็พยักหน้ าอย่าง

ยินดี
พอมองเธอแบบนันแล้ วคุอินะก็ทําหน้ าอิจฉาออกมา

292
"เอลจัง ลุฟจัง ขีโกงอะ ทังๆทีคุอินะเองก็อยากได้ เพือนแท้ ๆ
อะ"

ผมยิมเจือนออกมา
ไม่ใช่วา่ ผมไม่เข้ าใจความรู้สกึ ของคุอินะ
เอลเดอร์ ดวาร์ ฟก็มีดวาร์ ฟ สมิธ
แอนเชียน เอลฟ์ ก็มีไฮ เอลฟ์ เป็ นลูกน้ องโดยตรงอยู่
จะคิดว่าตัวเองก็อยากได้ ก็ไม่แปลกอะไร

"เรื องนันก็คิดเอาไว้ อยู่แล้ วน่ะ จิงจอกภูติทีใช้ [แปลงกาย]ได้

เองก็สะดวกในการพูดคุยกับมนุษย์ละ่ นะ"

293
ถึงจะเป็ นโลกทีให้ การยอมรับอมนุษย์แต่ยงั ไงก็ต้องมีพวก
คนทีอคติอยู่มาก
ถ้ าเป็ นจิงจอกภูติทีหัวดีและกลายเป็ นมนุษย์ได้ สมบูรณ์ต้อง
มีประโยชน์ได้ แน่

"ย๊ า~♪คุอินะเองก็จะได้ เพือนแล้ ว! คุณพ่อ ขอบคุณค่ะ!

ชอบทีสุดเลยค่ะ"

คุอินะเข้ ามากอดผมแน่น ผมเองก็กอดกลับไป

การทีเธอโบกหางไปมาแสดงว่ากําลังดีใจจากจิตใต้ สํานึก

"แล้ วก็ต้องซือ[เหมือง]ด้ วย"

294
เอลเดอร์ ดวาร์ ฟพยักหน้ าตกลงอย่างรุนแรง
สําหรับเธอแล้ วเป็ นทรัพยากรทีจําเป็ นอันดับหนึง
ในชันหนึงก็ใส่บริ เวณ[เหมือง]เข้ าไป เนืองจากเลือกแค่ความ
ใหญ่ก็พอเลยเสร็จอย่างรวดเร็ว
แร่นนจะปรากฏขึ
ั นตามเลเวลของจอมมาร เมือเทียบกับ
เหมืองของมัลโก้ แล้ วแร่ทีได้ ก็ระดับน้ อยกว่าแต่เรื องทีเป็ น
ทรัพยากรทีสําคัญก็ไม่เปลียนแปลง เลเวลของผมในตอนนีก็
พอทําให้ มีมิธริ ลเกิดขึนได้ บ้าง

หลังจากนันก็ใช้ [เพิมชัน]ในการสร้ างห้ องใต้ ดิน ห้ องแบบที

ใช้ ในตอนทีสู้กบั จอมมารแห่ง[สายลม]สโตรัส ผมสร้ างห้ องที
เป็ นเพียงทางตรงยาวขึนมา
คร่าวๆก็สร้ างห้ องนีเพียงแค่ห้องเดียวก่อนแล้ วห้ องคริ สตัลก็
เปลียนไปอยู่ด้านหลังของห้ องหินยาวโดยอัตโนมัติ

295
บางทีจอมมารทีคิดจะเป็ นศัตรูอาจจะมีวิธีรับมือปื นกลหนัก
จากทีเห็นใน[สงคราม]แล้ วแน่ๆ
ก็คงจะทําให้ ทงสามห้
ั องเป็ นทางเดียวทีให้ โกเลมมิธริ ลคอย
ป้องกันไม่ได้

วันนีก็พอแค่นี
DPทีเคยมี30,000DPก็ลดไปเยอะ
ทางเข้ าที[โปร่งใส] 100DP
ห้ องแรกทีเป็ น[ทีราบ] 3,000DP
ไฮ เอลฟ์ สองตน 2,400DP
จิงจอกภูติสองตน 2,400DP
[เพิมชัน] 10,000DP
ห้ องหินสําหรับให้ โกเลมมิธริ ลคุ้มกัน 1,000DP

296
เหมือง 5,000DP
รวมทังหมดทีใช้ ไปคือ23,900DP

พอคิดถึงการต้ องใช้ [สลับชัน] 1,000DP

เหลืออยู่เพียง5,100DP ห้ องสําหรับปกป้องคริ สตัลในอีกสอง
ห้ องทีเหลือในชันสอง แล้ วก็พอคิดถึงห้ องสําหรับดําเนินการ
ในฐานะเมืองในชันหนึงทีเหลืออีกห้ องก็ร้ ูสกึ ยังไม่พอเอาเสีย
เลย
ไม่รีบเก็บDPให้ เร็วๆไม่ได้ แล้ วสิ

"ถ้ าอย่างนันทุกคน วันนีก็พอแค่นีก่อน ต้ องกลับไปทีดัน

เจียนของมัลโก้ อีกสักครังแล้ วก็พาพวกไวต์มาทีนี"
"เข้ าใจแล้ วค่ะ คุณพ่อ! เตรี ยมย้ ายบ้ าน!"

297
ยังเหลือเรื องต้ องทําอีกเป็ นภูเขา แต่ในทีสุดเมืองผมก็เสร็จ
แล้ ว
ตังแต่วนั พรุ่งนีคงต้ องเตรี ยมอะไรอีกเยอะ
แล้ วก็ต้องเรี ยกพวกมนุษย์มา
------------------------------------------------
------------------------------------------------
---------------------------------
Ch.37 - ตอนที8 คําสาบานกับแอปเปิ ลลูกแรก

พวกผมทีเตรี ยมการขันพืนฐานในฐานะดันเจียนเรี ยบร้ อย

แล้ วก็จบงานไว้ ทีตรงนัน

ถึงชันใต้ ดินห้ องแรกจะวางแผนให้ พวกโกเลมมิธริ ลป้องกันก็

298
เถอะ แต่พวกโกเลมมิธริ ลทีสําคัญพวกนันอยู่ทีดันเจียนของ
มัลโก้

เผือว่ามนุษย์อาจจะเข้ ามาเจอก็ได้ วนั นีก็เลยนอนกันในห้ อง

คริ สตัล ในวันพรุ่งนีก็วางแผนไว้ วา่ จะกลับไปพาเพือนๆมา
จากดันเจียนของมัลโก้

"คุณพ่อ ข้ าววันนี ขอผลไม้ แดงๆนันด้ วยค่ะ! มันชุ่มชําอร่อย

สุดๆเลยค่ะ!"[สร้ าง]
"มาสเตอร์ ฉันชอบอันทีสีนําตาลแห้ งๆค่ะ"
"ถ้ าอย่างนันฉันอยากทานซุปสีเหลืองค่ะ"

ของกินมีแค่ขนมปั งแห้ งกับเนือแห้ งทีเตรี ยมไว้ เท่านัน ก็เลย

บอกไปว่าจะใช้ [สร้ าง]สร้ างของกินขึนมา พวกลูกสาวก็เลย
299
ร้ องขออาหารต่างๆออกมา

ดูเหมือนว่าจากสิงทีพวกเธอต้ องการ คุอินะคือแอปเปิ ล เอ

ลเดอร์ ดวาร์ ฟคือมันฝรัง และของแอนเชียน เอลฟ์ ก็เป็ นซุป
ข้ าวโพด
ทีจริ งจอมมารกับอสูรนันไม่จําเป็ นต้ องทานอาหารก็ได้ แต่
เพือสีสนั ของชีวิตก็เลยกินกันทุกวัน

เพราะว่ามันน่าเสียดายไปก็เลยไม่คอ่ ยได้ ใช้ [สร้ าง]กับ

อาหารเท่าไหร่แต่สําหรับวันนีก็คงไม่เป็ นไร

"เข้ าใจแล้ ว ถึงของทีคุอินะกับแอนเชียน เอลฟ์ สังจะเป็ นของ

ทีทานได้ เลย แต่วา่ เอลเดอร์ ดวาร์ ฟเอาไปทําเป็ นอาหาร
อย่างอืนก่อนหน้ าจะดีกว่านะ?"

300
"ได้ คะ่ กินแบบต้ มแล้ วใส่เกลืออร่อยทีสุดเลยค่ะ"

ก็เป็ นเรื องปกติละ่ นะ เด็กคนนีก็ขออะไรแบบตัวเองออกมา

ผมก็เอาของทีต้ องการออกมาให้ ตามทีขอ

"ว้ าว ขอบคุณค่ะ!"

คุอินะกันแอปเปิ ลเข้ าไปอย่างเอร็ดอร่อย แล้ วก็คายเมล็ด

ออกมา
พอมองไปทีเมล็ดนันก็คิดเรื องๆหนึงออก

"เมืองเมือกีไม่เห็นแอปเปิ ลเลยนะ"
"คิดว่าเป็ นเรื องปกติคะ่ ฉันคนนีทีที[รูปร่างแห่งดวงดาว]ทีรู้

301
เรื องต่างๆของธรรมชาติแล้ วก็ไม่ร้ ูจกั ผลไม้ นนค่
ั ะ เป็ นสิงของ
ทีไม่มีในโลกนี หรื อไม่ก็เป็ นอาหาร"ทีสูญหายไปในอดีต"ค่ะ"

แอนเชียน เอลฟ์ พูดออกมาแบบนัน

ถ้ าเธอพูดออกมาก็ไม่มีทางพลาด แต่วา่ รู้สกึ ติดใจกับส่วนที
ว่าสูญหายไปในอดีต รู้สกึ ราวกับว่ามันจะเป็ นส่วนทีสําคัญ
อะไรสักอย่าง
แต่วา่ เรื องนันปล่อยไปก่อน เจ้ านีต้ องเป็ นอาวุธทีดีได้ แน่
ผมหยิบเมล็ดแอปเปิ ลทีคุอินะคายขึนมา

"อ๊ ะ"

คุอินะทําหน้ าตกใจออกมาแล้ วก็ทําหน้ าแดง

302
"ผลไม้ นี จะโตในทุง่ วันนีได้ ไหมนะ?"

แอปเปิ ลเป็ นผลไม้ ทีว่ากันว่ามีโภชนาการขนาดทีไม่จําเป็ น

ต้ องไปพบแพทย์เลยทีเดียว
ถ้ าไม่ให้ ขาดวิตามินซีในตอนทีสํารวจดันเจียนก็ให้ พกผลไม้ นี
ไปด้ วย แถมยังชุ่มชืนทําให้ คอหายแห้ งได้ ด้วย

แถมยังเก็บได้ คอ่ นข้ างนาน หลังจากเก็บจากต้ นแล้ วก็ยงั

ทานได้ อยู่นานถึงหนึงเดือน
สําหรับนักเดินทางทีมุง่ หน้ าไปดันเจียนของจอมมารแห่ง
[กาลเวลา]คงเป็ นอาหารทีสุดยอดแน่ ต้ องเป็ นทีนิยมไม่ผิด
อย่างแน่นอน

303
"ขอดูเมล็ดหน่อยนะคะ ...ดินทีนีกับความเข้ ากันได้ ไม่มี
ปั ญหาค่ะ ถ้ าใช้ เวทของฉันใส่เข้ าไปในเมล็ด ส่งเสริ มการ
เจริ ญเติบโต แล้ วก็ควบคุมสภาพอากาศ ก็สามารถทําให้ เกิด
ผลได้ ทงปี
ั แล้ วนะคะ"

เป็ นคําตอบทีพึงพาได้
ถึงเริ มแรกก็กงั วลเรื องการเรี ยกคนมาก็เถอะแต่วา่ ความ
กังวลนันหายไปแล้ วล่ะ
วิธีการทีจะเรี ยกชาวเมืองเข้ ามามีดงั นี
1.ขายอาวุธ อาหารและนําให้ กบั พวกนักเดินทางทีมุง่ หน้ าไป
ดันเจียน
2.อาศัยปากต่อปากของนักผจญภัยถึงเรื องตัวตนของเมืองนี
แล้ วก็ประกาศรับสมัครผู้อพยพด้ วยเงือนไขทีดีกว่ามาตรฐาน
ออกไป

304
ถ้ าไปได้ สวยล่ะก็จะต้ องมีชาวเมืองกับพ่อค้ าทีหากําไรมาแน่
แล้ วถ้ ามีคนมารวมกันเรื องทีทําได้ ก็จะเพิมขึน
เพือทีจะทํา1.ให้ สําเร็จอยากได้ ของขายเฉพาะทีมีสเน่ห์ดงึ
ดูดมาก หน้ าทีนีก็ปล่อยให้ เป็ นของแอปเปิ ล

"เพราะว่าคุอินะขอแอปเปิ ลมาเลยนะเนีย ขอบคุณมาก"

ผมลูบหัวคุอินะ
ผมปุยๆกับหูจิงจอกนุ่มนิมทําให้ ร้ ูสกึ ดี

"ย๊ า~♪ได้ เป็ นกําลังของคุณพ่อก็ดีใจแล้ วค่ะ"

"อา คุอินะจังขีโกงจังเลยค่ะ ทังทีคนทีจะทําให้ แอปเปิ ลโตคือ

305
ฉันแท้ ๆ"
"นันสินะ แอนเชียน เอลฟ์ ก็สดุ ยอดเลย"

เพราะแอนเชียน เอลฟ์ มองเข้ ามาใกล้ อย่างต้ องการผมก็เลย

ลูบหัวด้ วย ผมเรี ยบลืนผิดกับของคุอินะ อย่างนีก็ดีเหมือน
กัน

เอลเดอร์ ดวาร์ ฟมองมาทีพวกผมทีเป็ นแบบนันอย่างเหงาๆ

แล้ วก็ทําตาลุกวาวราวกับนึกอะไรขึนมาได้ พร้ อมกับหยิบมัน
ฝรังทียังต้ มไม่สกุ ขึนมา

"มาสเตอร์ มันฝรังก็อร่อยมากค่ะ เจ้ านีก็ไม่เห็นในเมือง ต้ อง

ใช้ ได้ แน่นอนค่ะ"

306
พอบอกแบบนันก็ตามนันล่ะนะ
พอมองไปทางแอนเชียน เอลฟ์

"ค่ะ นีก็ไม่มีเช่นกันค่ะ เป็ นสิงทีสูญหายไปในอดีตค่ะ"

"หืม มันฝรังนันเก็บเกียวได้ เร็วแถมได้ ในปริ มาณมากด้ วยสิ
เจ้ านีปล่อยให้ มนุษย์ทีจะเข้ ามาอาศัยเป็ นคนปลูกก็น่าจะดี
นะ"

มันฝรังนันเมือเทียบกับข้ าวสาลีให้ ผลผลิตได้ มากยิงกว่าสาม

เท่า
ถึงจะเป็ นพืชผลทีจะก่อปั ญหาถ้ าปลูกอย่างต่อเนืองก็เถอะ
แต่ถ้ามีแอนเชียน เอลฟ์ ก็คงไม่มีปัญหาอะไร

307
แถมความหลากหลายในการทําอาหารเองก็มากจนน่ากลัว
แน่นอนว่าสามารถทานแบบต้ มได้ แต่ทําเป็ นซุปได้ ด้วย ทํา
เป็ นขนมปั งก็ได้ แล้ วทําก๋วยเตียวก็ยงั ได้ ด้วย
เป็ นของกินทีถึงขันสามารถเปลียนการทําอาหารของโลกนี
จากหน้ ามือเป็ นหลังมือได้ เลยทีเดียว
ต้ องทําโรงแรมในเมืองนีแล้ วล่ะ แล้ วทีนันก็เสนอของอร่อย
พวกนีให้ ร้ ูกนั ทัว แล้ วก็ถ้าประกาศกับผู้อพยพว่าสามารถเก็บ
ผลผลิตได้ มากแถมปลูกได้ ง่ายล่ะก็จะต้ องรี บมาแย่งกันปลูก
อย่างแน่นอน

"มาสเตอร์ "

เอเดอร์ ดวาร์ ฟทําตาพริ มอย่างเขินอายพร้ อมเรี ยกชือผม

ออกมา

308
เด็กคนนีไม่สามารถอ้ อนได้ แบบตรงๆเหมือนกับคุอินะกับแอ
นเชียน เอลฟ์ พอลูบหัวก็จะทําหน้ ายิมออกมา
"เอลเดอร์ ดวาร์ ฟเองก็สดุ ยอด เอาล่ะ มาทําให้ แอปเปิ ลกับ
มันฝรังออกมาเป็ นของขายเฉพาะกันเถอะ!"

ทังสามคนพยักหน้ า
เท่านีก็ตดั สินใจเรื องทีจะทําอย่างแรกได้ แล้ ว

รุ่งขึนวันถัดไป พวกผมเตรี ยมการทีจะออกไปจากดันเจียนนี

ด้ วยเหตุนนแล้
ั วก็เลยมายังไร่ทีดัดแปลงจาก[ทุง่ ราบ]ในห้ อง
แรก

309
ไร่ในตอนนีก็ยงั เป็ นเพียงทีดินเปล่าๆ การจะทําให้ เป็ นไร่นนก็
ั
ต้ องไถก่อน แล้ วก็เอาพวกหินออกไป ต้ องเตรี ยมนําไว้ อีก
เรื องทีต้ องทํามีอีกมากมาย

แต่เรื องนันไว้ ทีหลัง ตอนนีพวกผมอยู่ทีเนินเขาเล็ก

ก่อนทีจะออกไปอยากทีจะปลูกต้ นแอปเปิ ลก่อน
ตังแต่เมือกีเอลเดอร์ ดวาร์ ฟกับแอนเชียน เอลฟ์ ก็เอามือแตะ
ไปทีพืนดินเพือทีจะตรวจสอบสภาพดินแล้ วก็หยิบมันขึนมา
ไปพร้ อมๆกัน
เพือทีจะปลูกแอปเปิ ลทีแข็งแรงขึนมา

แล้ วแอนเชียน เอลฟ์ ก็ขดุ หลุมเล็กๆขึนมา ใส่เมล็ดแอปเปิ ล

ลงไป แล้ วก็กลบดิน
310
พอประกบมือก็มีสายนําไหลออกมา
แล้ วมันก็ไหลซึมลงไปในดิน

"เด็กดีคะ ช่วยแสดงรูปร่างทีแข็งแรงออกมาให้ เห็นทีคะ่ "

ใช่แล้ วตอนทีเธอพูดแบบนันออกมา
ก็มีหน่อขึนมาจากดินอย่างรวดเร็ว แล้ วยืดยาวขึนบนฟ้า
แล้ วก็เลือยพัน ขยายใหญ่ กลายเป็ นต้ นไม้ ทีแตกกิงก้ าน
สาขาออกไป
ถึงจะรู้วา่ ว่าสามารถทําได้ ก็เถอะ แต่ความสามารถขนาดนีนี
แล้ วผลไม้ สีแดงก็แดงเปล่งปลังออกมา

"สําเร็จแล้ วค่ะ เด็กคนนีคือต้ นไม้ ต้นแรกทีโตขึนในเมืองนีค่ะ"

311
แอนเชียน เอลฟ์ หันมายิมให้ อย่างภาคภูมิใจ
ผมมองขึนไปยังต้ นแอปเปิ ล
เป็ นต้ นไม้ ทีเต็มไปด้ วยพลังชีวิตอันเปี ยมล้ น ต้ องเป็ น
สัญลักษณ์ให้ กบั เมืองนีได้ แน่
พอเอามือแตะ ก็ร้ ูสกึ ถึงชีพจรของต้ นไม้ นี
ในตอนนันเอง ผมก็รีบเก็บผลไม้ สีแดงทีหล่นลงมา
นีคือเรื องบังเอิญเหรอ?
ไม่สิ จะยังไงก็ช่าง
ผมกัดมันลงไป
หวานอมเปรี ยว ไม่ใช่เพียงแค่อร่อยเท่านันแต่ร้ ูสกึ ว่าร่างกาย
แข็งแรงขึนด้ วย

312
ผมยืนแอปเปิ ลทีกัดให้ คอุ ินะ
คุอินะก็สบตากลับมา
เราทังคูเ่ ข้ าใจกัน ดูเหมือนเรื องทีจะบอกจะส่งไปถึง
คุอินะกัดไปคําหนึงแล้ วยิมออกมา ต่อไปผมก็สง่ ให้ กบั เอ
ลเดอร์ ดวาร์ ฟ
แล้ วเอลเดอร์ ดวาร์ ฟกัดไปคําต่อจากนันก็สง่ ให้ แอนเชียน
เอลฟ์ แอนเชียน เอลฟ์ เองก็กดั อีกคํา
ต้ นไม้ ทีโตขึนมาต้ นแรกของเมืองนี แล้ วก็ผลผลิตชินแรก
แอปเปิ ลทีแสนพิเศษนีทุกคนได้ ทานด้ วยกัน

ในหัวใจก็มีความรู้สกึ แปลกๆผุดขึนมา

313
อา ในทีสุดผมก็สร้ างเมืองแล้ ว ผมทําให้ มนั เป็ นจริ งได้ แล้ ว

"คุณพ่อ รสชาติของแอ๊ ปเปิ ลทีได้ กินวันนี จะไม่ลืมเด็ดขาด

เลยค่ะ"
"ผมเองก็เหมือนกัน คุอินะ"

ความรู้สกึ นีไม่ใช่แค่ผมเท่านัน แค่ทกุ คนเองก็มีมนั อยู่

ทังเอลเดอร์ ดวาร์ ฟ ทังแอนเชียน เอลฟ์ เองก็เข้ าใจมันดี

เท่านีเรื องทีเหลือให้ ทําก่อนออกไปก็เสร็จลง เอาล่ะ ต้ องไป

แล้ วสิ
อสูรกาทีเคยเป็ นลูกน้ องของจอมมารแห่ง[กาลเวลา] เพือที
[วาร์ ป]เลยสลักวงเวทไว้

314
เมืออยู่นอกดันเจียนจะ[วาร์ ป]ได้ แค่จากวงเวทเท่านัน
ถ้ าไม่สลักไว้ ทีนีก็คงจะกลับมาลําบาก

"คุอินะ แย่หน่อยนะ ฝากเฝ้าบ้ านด้ วยล่ะ"

"ได้ เลยค่ะ! เพราะว่าเมืองนีเอลจังกับลุฟจังตังใจทําขึนมา
เพราะฉะนันคุอินะทีแข็งแกร่งทีสุดก็ต้องทําหน้ าทีปกป้องดัน
เจียนให้ ได้ คะ่ !"

จําเป็ นทีจะต้ องมีใครสักคนอยู่เฝ้าคริ สตัลไว้

หน้ าทีนีเป็ นสิงทีคุอินะบอกออกมาเอง
มันคือความรู้สกึ ทีอยากทําอะไรให้ ผมแล้ วเป็ นสิงทีสําคัญ
สําหรับอสูร
ควรจะต้ องกลับมาเร็วๆแล้ ว

315
พอตัดสินใจแบบนันผมก็ขีหลังกริ ฟฟอนแล้ วมุง่ หน้ าไปยังดัน
เจียนของมัลโก้

(คนแปล)ผมควรจะรู้ตวั เร็วกว่านีว่าควรใช้ ลุฟจัง มากกว่า รุ

ฟจัง ครับ
ปล.เจอพูดถึงดินแล้ วนึกถึงงานตัวเองทีต้ องไปทําก็ร้ ูสกึ หนัก
ตัวจังเลยครับ
------------------------------------------------
------------------------------------------------
----------------------------------
Ch.38 - ตอนที9 ลาก่อนมัลโก้

หลังจบการเดินทางบนท้ องฟ้ าด้ วยกริ ฟฟอน ก็มาถึงทีดัน

เจียนของมัลโก้

316
ถึงจะคิดว่าจะเตรี ยมวงเวทไว้ สําหรับ[วาร์ ป]แต่ไม่ทําดีกว่า
การทําวงเวทนันหมายถึงการทีจะสามารถเข้ าไปสํารวจใน
ดันเจียนของฝ่ ายตรงข้ ามได้ ตลอด ถ้ าไม่ได้ รับคําอนุญาตก็
คงเป็ นการเสียมารยาท
พอเข้ าไปในดันเจียนของมัลโก้ ก็ได้ พบกันซัคคิวบัสคนคุ้น
หน้ าออกมา
แล้ วก็[วาร์ ป]ไปยังทีๆมัลโก้ อยู่

หลังวาร์ ปเสร็จเราก็อยู่ในห้ องคริ สตัลของมัลโก้

บนบัลลังค์ของห้ องนีมีมลั โก้ นงอยู
ั ่ สาวงามผิวแทนมีสเน่ห์ที
มีหกู บั หางของสุนขั จิงจอกสีขาว

317
เป็ นชุดทีโชว์มากกว่าปกติอีก แต่วา่ ก็ไม่ได้ ร้ ูสกึ แปลกๆหรื อ
เป็ นของชันตําอะไร เป็ นเพราะความงดงามของมัลโก้ แท้ ๆ

"ยินดีต้อนรับกลับ โพลเคล สีหน้ าแบบนันดูเหมือนว่าจะเป็ น

ไปได้ สวยสินะ"

มัลโก้ พมึ พําออกมาด้ วยท่าทางเศร้ านิดหน่อย

บางทีอาจจะเสียใจเรื องทีผมจะออกไปก็ได้

"อา ไปได้ สวยเลย เงือนไขทีผมต้ องการก็ได้ มาครบทุกอย่าง

ถ้ าเป็ นทีนันล่ะก็ต้องสร้ างเมืองได้ แน่"

318
มัลโก้ หวั เราะเบาๆออกมา

"ครังแรกทีได้ ความฝั นของนาย... [ไม่ใช่ดนั เจียนทีจะกลืนกิน

ความต้ องการหรื อความสินหวังของมนุษย์ แต่จะสร้ างเมือง
ทีรวมผู้คนไว้ ด้วยกัน แล้ วก็จะใช้ เสียงหัวเราะเป็ นอาหาร]พอ
ได้ ยินฝั นแบบนันก็คิดว่าเป็ นเรื องไร้ สาระอยู่หรอก แต่วา่ นาย
ก็ทําให้ มนั เป็ นจริ งแล้ วสินะ นายนีทําให้ ตกใจได้ ตลอดเลย
จริ งๆ"
"ไม่ใช่เรื องไร้ สาระนะ ผมน่ะจะสร้ างเมืองทีสุดยอดให้ ด"ู
"ฉันไม่สงสัยคําพูดนันหรอก นายเป็ นผู้ชายทีจะทําเรื องทีพูด
ให้ เป็ นจริ งได้ ฉันเข้ าใจดีแล้ วล่ะ นายน่ะเป็ นผู้ชายทีดีแล้ ว
จริ งๆนะ"

เป็ นบรรยากาศทีเศร้ าสร้ อย

319
บรรยากาศแบบนีไม่เหมาะกับพวกเราเลย
พอคิดแบบนันมัลโก้ ก็กระแอมออกมา
เพือจะเปลียนหัวข้ อในการสนทนาสินะ

"เด็กทีอยู่ข้างหลังของเธอ ก็คิดว่าเคยเห็นทีไหน เด็กของดัน

ดาเลียนสินะ"
"ได้ รับมาน่ะ เป็ นอสูรทีใช้ วาร์ ปได้ ถือว่าช่วยให้ ทําอะไรได้ ดี
เลยล่ะ"
"ถึงจะคิดว่านายรู้ตวั แล้ วก็เถอะ นันน่ะใช้ สอดแนมนายนะ
แต่การทีหมอนันระแวงจอมมารทีพึงเกิดนีน่าตกใจจริ งๆ จะ
ภูมิใจก็ได้ นะ"

คํานันไม่ใช่แค่การเยินยอ เพราะว่าจอมมารแห่ง[กาลเวลา]
นันเป็ นจอมมารทีแข็งแกร่งถึงขนาดนัน การทีเขาให้ ความ
320
สนใจก็ถือได้ วา่ เป็ นเกียรติ

"มัลโก้ ผมรู้อยู่แล้ วล่ะว่าอสูรตนนีน่ะใช้ สอดแนม แต่ก็ไม่มี

เรื องทีถ้ าเห็นแล้ วจะเสียหายซะหน่อยก็เลยขอใช้ สกั หน่อย
น่ะ"
"อืม เตรี ยมการได้ ดี ถ้ าจะใช้ เด็กคนนีล่ะก็สร้ างวงเวทวาร์ ปไว้
ในดันเจียนฉันสิ จะได้ มาเล่นได้ สะดวกๆหน่อยไง? นายจะ
ออกไปจากทีนีวันนีแล้ วใช่ไหมล่ะ?"
"ก็ตามนันล่ะ เมืองก็สร้ างขึนมาแล้ ว ก็คงจะปล่อยทิงไว้ ไม่
ได้ "

การทีจอมมารจะไม่เฝ้าดันเจียนของตัวเองถือว่าไม่คอ่ ยดีนกั
แล้ วคุอินะเองก็กําลังคอยอยู่ด้วย

321
"งันเหรอ คงจะต้ องเหงาแล้ วสินะ...ถึงอยากจะให้ ของขวัญก็
เถอะ แต่วา่ น่าเสียดายทีผู้ปกครองจะให้ ได้ ของขวัญนอก
จากDPกับเหรี ยญสามเหรี ยญตอนแรกไม่ได้ ยกโทษให้ ด้วย
นะ"
"ไม่ต้องยกโทษหรื ออะไรหรอก จนถึงตอนนีผมเองก็ได้
หลายๆอย่างมาจากมัลโก้ แล้ ว ผมรู้สกึ ดีใจจริ งๆ เพราะ
ฉะนันคนทีจะต้ องให้ ของขวัญน่ะมันผมต่างหาก"

ผมใช้ [สร้ าง]สร้ างสร้ อยคอเพชรออกมา

เป็ นสร้ อยคอทีประดับอย่างประณีตทีสง่างามกําลังพอดี
สําหรับเพชรนันด้ วยวิชาของโลกนีแล้ วไม่สามารถใช้ การตัด
เพชรให้ สร้ างออกมาเป็ นเหลียมอย่างแม่นยําได้ จึงไม่สามา
รถดึงสเน่ห์ของเพชรออกมาได้

322
ของขวัญทีบนโลกนีมีแค่ผมคนเดียวเท่านันทีจะให้ ได้
ผมเดินไปหามัลโก้ แล้ วก็สวมสร้ อยให้ ทีคอ

"อัญมณีนีไม่วา่ จะผ่านเป็ นร้ อยเป็ นพันปี ก็จะไม่เปลียนแปลง

จะปล่อยแสงสว่างออกมาตลอด ไม่วา่ ผมจะออกจากทีนีไป
อยู่คนเดียวแล้ ว มิตรภาพของมัลโก้ ก็ยงั ไม่เปลียนแปลง ผม
จะไม่ลืมบุญคุณและความใจดีของมัลโก้ เลย มีเป็ นของขวัญ
ทีรวมความรู้สกึ ทังหมดนันของผมล่ะ"

เพราะเธอก็เลยมีผมในตอนนี
เธอทําให้ ผมมากมายยิงกว่าในฐานะผู้ปกครองซะอีก

"...โพลเคล ให้ ตายสิ พูดเรื องน่าดีใจแบบนันออกมาแบบนีก็

ร้ องไห้ ออกมาจนได้ สิ ฉันไม่ได้ ร้องไก้ แบบนีมาร้ อยกว่าปี แล้ ว
323
มังเนีย"

มัลโก้ ยิมออกมาทังๆนําตา

"โพลเคล ถึงฉันจะให้ ของทีเป็ นรูปร่างกับนายไม่ได้ ก็เถอะ แต่

ก็ให้ ของขวัญจากใจกับนายนะ"

มัลโก้ ยืนขึน แล้ วก็เข้ ามาทางข้ างซ้ ายของผม

หน้ าอกอันอุดมนันดันเข้ ามาในแขนของผม
กลินหวานๆ เป็ นกลินทีทําให้ ผ้ ชู ายบ้ าคลัง ทําให้ ร้ ูสกึ ร้ อนรุ่ม
ไปทัว
ผมถูกจูบเข้ าทีแก้ ม
เป็ นสัมผัสของริ มฝี ปากทีนุ่มนวล

324
"เป็ นยังไงล่ะ โพลเคล ดีใจกับของขวัญของฉันไหมล่ะ?"

ผมทําหน้ าไม่ถกู ออกมาชัวขณะ หน้ าของผมร้ อนออกมาจน

แทบจะละลาย

"มัลโก้ ขอบคุณมาก เป็ นของขวัญทีสุดยอดไปเลยล่ะ ดีใจ

สุดๆเลย"
"งันเหรอ ถ้ าอย่างนันก็ดี เสียใจหรื อยังไงล่ะทีไม่ยอดกอดฉัน
น่ะ?"

ยังติดใจเรื องทีปฏิเสธมัลโก้ ไปงันเหรอ

ถ้ าให้ พดู จากใจจริ ง ตอนนีเองก็ยงั อยากจะกอดเต็มทีเลยล่ะ

325
แต่วา่ ผมจะไม่เลือกแบบนัน

"ถึงจะรู้สกึ เสียใจนิดหน่อย แต่ผมต้ องไปแล้ วล่ะ จนถึงตอนนี

ขอบคุณนะ"
"ทางนีเองก็สนุกเหมือนกัน ตอนทีนายอยู่ก็ช่วยคลายความ
เหงาได้ เยอะ โพลเคลถ้ ายังไงก็มาเล่นได้ เสมอนะ"

ผมหัวเราะบางๆออกมา
แล้ วก็พดู ออกมา

"อา ได้ สิ ถ้ ามัลโก้ ยินดีละ่ ก็ตอนทีเมืองของผมเติมโตขึน

แล้ วจะชวนมานะ ผมจะต้ อนรับให้ อย่างดีทีสุดเลยล่ะ"
"นันมันน่าสนุกจังเลยนะ ยังไงนายก็คงจะทําให้ ฉนั มีความ

326
สุขอย่างเต็มทีได้ อยู่แล้ วสินะ"

แล้ วผมก็ทงมั
ิ ลโก้ ไว้ เบืองหลัง
รู้สกึ ได้ ถึงสายตาทีมองมา

"แต่วา่ ขอบ่นครังสุดท้ ายหน่อยละกัน การทีให้ อญ

ั มณีทีจะ
เปล่งประกายไปชัวนิรันดร์ กบั ฉันทีกําลังจะหายไปเนีย ไม่
โหดร้ ายไปหน่อยหรื อไง?"

ผมไม่หนั กลับไป
มัลโก้ เองก็ไม่ได้ หวังให้ หนั กลับไป
นีคือคําพูดแบบนันล่ะ

327
ผมเดินออกไปพร้ อมกับมองไปทีมือของตัวเอง
รางวัลทีได้ รับมาจากการแสดงกับจอมมารแห่ง[สายลม]สโต
รัส
เดิมทีมนั คือพลังทีใช้ สําหรับช่วยชีวิตอสูรของตัวเองได้ สอง
ครัง แถมยังเสริ มความแข็งแกร่งให้ ได้ ด้วย แต่วา่ ถ้ าเกิดใช้ ละ่
ก็ถึงรูปร่างจะเปลียนไปแต่ก็อาจจะสามารถยืดชีวิตของมัล
โก้ ได้ ก็ได้

...ไม่สิ นันมันฝื นความจริ งเกินไป เพราะเหตุนีมัลโก้ เลยอาจ

จะเตือนผมว่าให้ ระวังพลังทีน่าอันตรายนีก็ได้

หลังจากจบการคุยกับมัลโก้ แล้ ว ผมก็ไปยังย่านอาศัยทียืม

328
มัลโก้ มา
ทีนันมีไวต์กบั พวกดวาร์ ฟ สมิธกําลังวุน่ ทํางานกันอยู่

"เหนือหัวนีนา กลับมาแล้ วหรื อขอรับ"

"อา มารับพวกนายน่ะ เมืองของผม...ไม่สิ เมืองของผมเสร็จ
โดยปลอดภัยแล้ วล่ะ"
"ถือเป็ นเรื องดีเลยนะขอรับ ในเมืองใหม่ไวต์คนนีจะขอทํา
งานอย่างสุดกําลังเลยขอรับ"

ไวต์พดู ออกมาด้ วยนําเสียงตังใจเต็มเปี ยมอย่างมีมารยาท

เช่นเคย

"แล้ วงานทีฝากไว้ เดินหน้ าไปได้ อย่างไร้ ปัญหาไหม?"

329
"ทุกอย่างเป็ นไปได้ อย่างราบรื นในช่วงทีเหนือหัวไม่อยู่นนั
พวกโกเลมกับพวกดวาร์ ฟ สมิธก็ไปขุดเหมืองอย่างสุดกําลัง
ขอรับ"

ใช่แล้ วทีไม่พาไวต์ไปด้ วยก็เพราะว่าต้ องให้ เขาคอยคุมเหล่า

อสูรทีเหลือทังหมดให้ ทํางาน
ใน[เหมือง]ของจอมมารระดับหนึงอย่างมัลโก้ นนสิ
ั งทีขุดได้
แน่นอนก็ต้องมีมิธริ ลและสามารถพบโอริ ฮารูกอนกับ
อะดาแมนไทต์ได้ ด้วย

คุณภาพของ[เหมือง]นันเลเวลของจอมมารนัน [เหมือง]ของ
ผมในตอนนีนันสามารถขุดได้ มากสุดก็มิธริ ลเท่านัน ถ้ าเป็ น
ไปได้ ก็อยากจะเก็บวัตถุดิบให้ มากทีสุดเท่าทีจะเป็ นไปได้

330
โกเลมนันนอกจากว่าจะขุดเหมืองได้ แบบไม่หยุดไม่พกั แล้ ว
ยังมีพละกําลังมหาศาล แถมพวกดวาร์ ฟ สมิธเองก็ยงั
สามารถหาจุดทีดีในการขุดได้ ด้วย
เพราะฉะนันแล้ วจึงสามารถขุดเหมืองได้ อย่างมี
ประสิทธิภาพสูงสุด

"แล้ วอีกอย่างหนึงละ"
"ทางนันก็ไร้ ซงปั
ึ ญหาดําเนินได้ ราบรื นขอรับ แล้ วก็ช่วยมา
ทางนีทีขอรับ"

ไวต์พดู ออกมาผมก็เลยตามเขาไป
ทีๆเขาพาไปคือสิงก่อสร้ างทีใช้ เป็ นคลังเก็บของ
ทีนันก็มีพวกสเกลตันทีทํางานกันอยู่
เพราะว่าเป็ นไวต์ก็เลยสามารถสังให้ พวกสเกลตันทํางานที
331
ละเอียดได้

สิงทีพวกเขาสร้ างขึนมาก็คือระเบิด
สารเคมีทีผมใช้ [สร้ าง]สร้ างขึนมากับแร่ทีขุดขึนมาพวกดวาร์
ฟ สมิธก็ทําการผสมออกมา

สําหรับแบบแปลนนันเอลเดอร์ ดวาร์ ฟสร้ างให้ สามารถเข้ า

ใจได้ ง่ายถึงทีสุด พวกสเกลตันจึงสามารถสร้ างได้
เท่านีพวกระเบิดก็สามารถทําไห้ เบาแล้ วได้ จํานวนมากกว่าที
ผมใช้ [สร้ าง]สร้ างขึนมาอีก
ระเบิดจํานวนมากสามารถใช้ ได้ ทงในการรั
ั บและการรุก
ถึงผมจะสร้ างเมืองทีมนุษย์จะอยู่กบั อย่างสันติสขุ แต่ก็ไม่ได้
มีอดุ มการณ์ทีจะไม่ส้ แู ต่อย่างใด ผมเข้ าใจดีวา่ ในการทีจะ
ซือความสงบสุขนันจําเป็ นทีจะต้ องแลกด้ วยเงินด้ วยพลัง
332
ด้ วยเลือดจํานวนมหาศาล

"ทําได้ ดีมากไวต์ เพราะมีนายคอยสนับสนุนอยู่ผมจึง

สามารถพยายามต่อไปได้ "

ถึงไวต์จะไม่คอ่ ยเด่นแต่เขาก็คอยทําหน้ าทีหลายๆอย่าง เขา

ก็เปรี ยบเสมือนหัวหน้ าเบือหลังของพวกอสูรล่ะ
พวกอสูรนอกจากอันเดดเองก็รับฟั งคําสังของเขา
ความจริ งแล้ วในตอนทีผมไม่อยู่เองผมก็ฝากให้ เขาจัดการ
ทุกสิงทุกอย่าง

"กระผมรู้สกึ เป็ นเกียรติมากขอรับ ไวต์ผ้ นู ีตราบใดทีเหนือหัว

ยังอยู่ก็จะขอทําให้ ทกุ คําสังเป็ นจริ งให้ ดขู อรับ"

333
"พูดแบบนันจะดีเหรอ? ผมอาจจะให้ ทําอะไรเกินตัวก็ได้ นะ"
"เรื องแบบนันไม่มีทางหรอกขอรับ ถ้ าเป็ นคําสังของเหนือหัว
ผู้ชาญฉลาดยังไงก็ต้องเป็ นจริ งได้ แน่นอนขอรับ ถ้ าไม่
สามารถทําได้ ละ่ ก็ผมก็คงไม่ได้ รับมัน แล้ วกระผมเองก็ไม่
อาจทรยศความคาดหวังของเหนือหัวได้ หรอกขอรับ"

ให้ ตายสิถ้าพูดแบบนันผมก็ร้ ูสกึ กดดันไม่ใช่หรื อไงกัน

แต่วา่ ความกดดันนันก็ทําให้ ผมรู้สกึ มันใจ
อสูรกาวาดวงเวทวาร์ ปขึนมา
แล้ ววงเวทนันก็สง่ แสงออกมา
เท่านีก็สามารถไปยังเมืองของผมทีมีวงเวทวาร์ ปอยู่แล้ วได้
ทันที

"ไวต์ อสูรกานีเป็ นเพือนใหม่ของผมล่ะ ถึงจะพูดแบบนันก็มี

334
อะไรอีกล่ะนะ"
"ขอรับ เข้ าใจขอรับ เจ้ านีไม่ได้ ยอมรับเหนือหัวจากหัวใจขอ
รับ"
"รู้เหรอ?"
"ขอรับ เพราะว่าต้ องคอยคุมอันเดดหลายสิบตนทําให้ กระผม
นันเชียวชาญในการอ่านอารมณ์อนั ละเอียดอ่อนขอรับ"
"อย่างนีนีเอง ถึงแม้ วา่ กาตัวนีจะไม่ได้ ยอมรับผมจากหัวใจก็
เถอะ แต่วา่ ก็มีพลังทีสะดวกอยู่ เพราะฉะนันก็ขอใช้ หน่อยละ
กัน"

ไวต์นนถื
ั อว่ายอดเยียมจริ งๆ
เพราะฉะนันแล้ วผมจึงรู้สกึ เจ็บปวด
ไวต์นนถื
ั อเป็ นผู้นํากองทัพแต่วา่ ตัวเขากลับไม่คอ่ ยมีพลังใน
การต่อสู้ทีสูงนัก
335
เพราะว่าเป็ นอสูรระดับBทีเกิดมาแบบจํากัดเลเวล เลยไม่
สามารถแข็งแกร่งขึนได้
ถ้ าเกิดว่าให้ เกิดแบบเดียวกับพวกคุอินะล่ะก็ ผมคิดเรื องนีไม่
ใช่แค่ครังสองครังซะด้ วย
...แล้ วก็ พลังทีสามารถทําแบบนันได้ ตอนนีผมมีมนั อยู่ใน
มือ

"เหนือหัว ถึงจะเสียมารยาทแต่ก็มีสิงหนึงทีอยากจะบอกขอ
รับ กระผมชอบตัวเองในตอนนีอยู่แล้ วขอรับ อาจจะดูทะนง
ไปหน่อยแต่กระผมก็สามารถทําสิงทีเหนือหัวคาดหวังได้ ขอ
รับ แล้ วก็รวมถึงเรื องทีเหล่าลูกสาวของเหนือหัวไม่สามารถ
ทําได้ ถึงร่างกายนีของผมจะไร้ ซงพลั
ึ งกระผมก็ไม่เสียใจกับ
เรื องนันหรอกขอรับ"
"...ไม่ใช่แค่กบั อสูร แต่ร้ ูความคิดของผมด้ วยเหรอ"

336
"กระผมนันก็พยายามทําความเข้ าใจเรื องของเหนือหัวที
เคารพอยู่ตลอดอยู่แล้ วขอรับ"

ผมรู้สกึ เบาใจลง
เพราะฉะนันก็เลยอยากจะถามไวต์

"แล้ วถ้ าทําได้ ละ่ ? ถึงจะได้ แค่สองครัง แต่ผมก็สามารถ

[ผสม]ใหม่โดยทีคงความทรงจําของอสูรนันได้ พลังทีได้ รับ
มาจากผู้สร้ าง ถ้ านายต้ องการผมก็สามารถทําให้ เกิดใหม่
เป็ นอสูรทีแข็งแกร่งได้ เหมือนกับพวกคุอินะ"

พลังทีได้ รับจากผู้สร้ างในฐานะรางวัลสุดพิเศษ

มันเป็ นพลังทีจะเปลียนรูปร่างทีผสมกับให้ เป็ นเหรี ยญได้
แล้ วถ้ าใช้ เหรี ยญนันก็จะยังคงมีความทรงจําของก่อนทีจะ
337
เป็ นเหรี ยญอยู่ด้วย
ถ้ าเกิดมีอสูรทีกําลังบาดเจ็บถึงตายอยู่ละ่ ก็ถ้าทําให้ กลับเป็ น
เหรี ยญอีกครังหนึงก็จะสามารถรักษาให้ หายดีได้
แน่นอนว่าไม่ใช่แค่ช่วยอสูรทีบาดเจ็บถึงตายเท่านัน ยัง
สามารถกลับมาสร้ างอสูรใหม่ให้ แข็งแกร่งขึนได้ ด้วย

แต่วา่ ก็สามารถใช้ มนั ได้ เพียงแค่สองครังเท่านัน

ผมเองก็คิดว่าถ้ าเพือไวต์จะใช้ พลังนีก็ไม่เป็ นไร

"เรื องนันไม่จําเป็ นหรอกขอรับ อาจจะดูเยินเย้ อไปแต่กระผม

เองก็ชอบตัวของกระผมในตอนนีอยู่แล้ วขอรับ ตัวผมในตอน
นีทีเหนือหัวให้ กําเนิดขึนมา เพราะฉะนัน เหนือหัว หยุดทีจะ
ใช้ พลังนันกับกระผมเถอะขอรับ"
"แต่วา่ ..."
338
"ดีแล้ วขอรับ แต่วา่ ... ถ้ าเกิดกระผมไร้ ซงพลั
ึ งแล้ วจนจะตาย
ก่อนเหนือหัวแล้ วก็ช่วยใช้ พลังนันด้ วยเถอะขอรับ การทีจะ
ต้ องตายโดยไม่สามารถทําตามความคาดหวังของเหนือหัว
ได้ กระผมไม่สามารถทนได้ จริ งๆ ถ้ าเป็ นพลังนันคําสังที
กระผมในตอนนีไม่สามารถทําได้ ต้องสามารถทําได้ แน่นอน
ขอรับ"

เป็ นคําพูดทีหนักแน่น ความจงรักภักดีตอ่ ผมถูกส่งมาอย่าง

รุนแรง

"เฮ้ อ อย่างนีก็ไม่ร้ ูแล้ วสิวา่ ใครเป็ นจอมมารกันแน่ ฝากด้ วย

ล่ะ"เสนาธิการ""

เป็ นคําพูดถึงบทบาทหน้ าทีทีชัดเจนไม่ใช่หวั หน้ าเบืองหลัง

339
แต่อย่างใด
ถึงจะไม่ใช่[อสูรแห่งคํามันสัญญา]แต่ผมอยากทีจะฝากฝั ง
หน้ าทีอันยิงใหญ่ไว้ กบั ไวต์
ไม่ร้ ูวา่ ความรู้สกึ นีส่งไปถึงหรื อไงแต่ดวงตาของไวต์ทีน่าจะ
ว่างเปล่าก็มีไฟลุกโชกช่วงอยู่
แล้ วผมก็ชืนชมเขา

"เป็ นเกียรติอย่างยิงขอรับ ทีได้ รับหน้ าทีอันยิงใหญ่ขนาดนี"

"ผมคาดหวังอยู่นะ ไวต์ ก่อนอืนผมขอสัง ตอนนีขอให้ เตรี ยม
การเคลือนย้ าย ช่วยทําให้ ทกุ คนไปได้ อย่างสะดวกที"
"ขอรับ!"

หลังจากนันอสูรทีเก็บในคลังได้ ผมก็พยายามเก็บในคลัง

340
ส่วนทีทําไม่ได้ ก็ใช้ [วาร์ ป]ย้ ายออกไปตามลําดับ
อสูรกานันในหนึงวันสามารถใช้ เดินทางได้ สีรอบ พวกโกเล
มนันสามารถ[วาร์ ป]ได้ สงู สุดครังละห้ าตน เพราะฉะนันจึง
เดินไปด้ วยวิธีปกติก็ได้
แล้ วพวกผมก็เริ มย้ ายถินฐานออกมาจากดันเจียนของมัลโก้
อย่างจริ งจังด้ วยประการฉะนีเอง
------------------------------------------------
------------------------------------------------
--------------
Ch.39 - ตอนที10 เมืองทีสร้ างขึนมา

หลังจากจบการทักทายมัลโก้ การย้ ายกลับไปเมืองของผมก็

จบลง
สุดท้ ายแล้ วกว่าจะย้ ายพวกโกเลม อาวุธกับระเบิดมาได้ หมด

341
ก็ใช้ เวลาไปสีวัน

ในระหว่างทีเคลือนย้ าย มัลโก้ ก็ฝากซัคคิวบัสมาบอกมาว่า

จะสร้ างวงเวทวาร์ ปไป[ถําบัวแดง]สําหรับใช้ เก็บเลเวลได้
แล้ วก็ได้ รับอนุญาตให้ ทําลายคริ สตัลได้ ด้วย

ในตอนนีดันเจียนนันจะมีอสูรเกิดใหม่ออกมาประมาณ40
ตนทุกวัน
สําหรับผมทีใช้ อสูรทีพัฒนาได้ ไม่ใช่แบบจํากัดเลเวลถือว่า
เป็ นแหล่งล่าชันยอด สําหรับตอนนีใช้ เป็ นแหล่งล่าทีใช้ ได้
ตลอดน่าดีกว่าทีจะไปทําลายคริ สตัล

นอกจากนีเพราะว่าไม่มีเหรี ยญแห่ง[การสร้ าง] เลยทําให้ มี

เหรี ยญออริ จินลั ทียังใช้ ไม่ได้ อีกตังหลายอัน

342
[มังกร],[กาลเวลา],[นํา] ถ้ าใช้ มนั ทังหมดแล้ วค่อยเริ ม
บุกอย่างจริ งจัง ถ้ าเป็ นผมในตอนนีก็ดจู ะทําอย่างนันได้ แล้ ว
ด้ วย

ตอนนียังไงก็สร้ างพืนฐานของเมืองขึนมาก่อน
สําหรับบ้ านคนนันในสีวันนีพวกเอลเดอร์ ดวาร์ ฟได้ สร้ างขึน
มาประมาณ20หลังแล้ ว
แต่ถึงอย่างนันบ่อนํา กําแพงสําหรับป้องกันเมือง ฟาร์ ม ทาง
นํา ยังมีของอีกมากมายทีจําเป็ นจะต้ องมีเพือทําให้ เป็ นเมือง
ขึนมา

"มาสเตอร์ ความคืบหน้ าของทางนํานันเป็ นไปได้ ด้วยดีคะ่

น่าจะเสร็จภายในวันนี"

343
พอคิดแล้ วเอลเดอร์ ดวาร์ ฟก็พดู ออกมา
เธอเปิ ดโน๊ ตPCในมือขึนมาเปิ ดแบบแปลนทีร่างไว้ ก็มีตาราง
แสดงความคืบหน้ าเขียนไว้ อยู่

ผมจ้ องไปทีหน้ าจอนัน

"รู้สกึ ดีจริ งๆเลยนะ อยากจะทําให้ เมืองเสร็จภายในสามวัน

ถึงจะลําบากแต่ก็ช่วยพยายามหน่อยนะ"
"อืม เข้ าใจแล้ วค่ะ จะพยายามค่ะ"

เอลเดอร์ ดวาร์ ฟพยักหน้ า

"กําแพงด้ านนอกก็ฝากไว้ กบั พวกลูกศิษย์สินะ"

"ทางนันจะทําแบบหยาบๆก็ไม่เป็ นไร แค่เด็กพวกนันก็เหลือ

344
เฟื อค่ะ"

กําแพงทีล้ อมรอบเมืองนีกับทางนํานันถูกสร้ างไปคูก่ นั ใน

เวลาเดียวกัน
โดยให้ เอลเดอร์ ดวาร์ ฟกับดวาร์ ฟ สมิธทําแบบหยาบๆก่อน
แล้ วก็ให้ แอนเชียน เอลฟ์ กับไฮ เอลฟ์ ใช้ ศาสตร์ เวทดินเต็ม
กําลังในการรวบรวมดินกับหินขึนมากองบางๆไว้

แล้ วพวกดวาร์ ฟ สมิธก็ทําให้ เป็ นรูปร่างพร้ อมกับการเพิม

ความแข็งแกร่ง
ถ้ าเกิดว่าไม่ใช้ เวทในการสร้ างของแบบนีล่ะก็ ต้ องใช้ เวลา
หลักปี แน่ๆ

"พวกดวาร์ ฟ สมิธเอง ถ้ าให้ พดู แล้ วพลังเวทเองก็แข็งแกร่ง

345
ใช้ ได้ นะ"
"ถ้ าพูดถึงเลเวลก็มากกว่าฉันแล้ วค่ะ ขีโกงค่ะ"

พวกดวาร์ ฟ สมิธเกิดมาแบบพัฒนาได้ แล้ วเลเวลเองก็ขนจน

ึ
เกือบตันแล้ วด้ วย
ก็เพราะว่าสงครามกับจอมมารแห่ง[สายลม]สโตรัสเมือวัน
ก่อน

ความจริ งแล้ วคนทีคอยคุมพวกโกเลมมิธริ ลทีจัดการอสูรของ

เธอนันก็ถกู เปลียนให้ กบั พวกดวาร์ ฟ สมิธ
ค่าประสบการณ์ทีพวกโกเลมมิธริ ลจัดการศัตรูทงหมดนั
ั นก็
เลยกลายเป็ นของพวกเธอ
การได้ รับประสบการณ์ของผู้ใช้ นนก็
ั มีขีดจํากัดเรื องระยะ
ทางอยู่ เอลเดอร์ ดวาร์ ฟก็เลยไม่ได้ รับไปด้ วย
346
"เอลเดอร์ ดวาร์ ฟถ้ าเลเวลเพิมอีกสักนิดก็น่าจะดีนะ ถ้ าเมือง
พร้ อมแล้ วก็ไปเก็บเลเวลจริ งจังกันเถอะ"
"อืม"

เอลเดอร์ ดวาร์ ฟกําลังโหมไฟแห่งมุง่ มันอย่างเงียบๆ

ผมมองไปรอบๆ
ในทุกทีก็มีพวกโกเลมกับสเกลตันทํางานกันอยู่
คนสังการก็คือไวต์ ถ้ าฝากเขาก็คงไม่มีปัญหาอะไร

โกเลมนันเพือทีจะทําไร่แล้ วก็ทําการไถดินอย่างหยาบๆ พวก

สเกลตันเองก็ขนหินเล็กๆออกไป
สําหรับพวกเขาทีไม่ร้ ูจกั เหนือยแล้ วคือเป็ นกําลังรบชันยอดที

347
ทํางานได้ ตลอด24ชัวโมง

"เอลเดอร์ ดวาร์ ฟ ลืมบอกไปอีกเรื องหนึง พวกโกเลมเองก็

จะทําให้ เป็ นจุดขายของเมืองนีล่ะ เรื องการเพิมจํานวน ขอ
ฝากด้ วยนะ"

พวกโกเลมนันมีแต่สกิลของเอลเดอร์ ดวาร์ ฟเท่านันทีจะ

สร้ างขึนมาได้
ถึงจะสร้ างได้ วนั ละครังแต่ก็ได้ ให้ สร้ างไว้ ทกุ วัน

"มาสเตอร์ สร้ างทุกวันอยู่แล้ วค่ะ พวกดวาร์ ฟ สมิธเองก็ถึงจะ

สามารถสร้ างได้ แค่ถึงระดับC แต่เพราะว่าสร้ างได้ ก็เลยให้
สร้ างโกเลมด้ วยค่ะ"
"เพราะอย่างนีเลยมีจํานวนมากสินะ แต่แค่ระดับCก็พอแล้ ว
348
สําหรับตอนนีอยากได้ จํานวนเยอะๆมากกว่า สมกับเป็ นเอ
ลเดอร์ ดวาร์ ฟจริ งๆความคิดเฉียบคมมาก"

เมืองของผมนันจะใช้ งานพวกโกเลมในฐานะหน่วยยาม
รักษาการอาวุธหนัก

มันคือจุดขายอีกจุดของเมืองนี

ถ้ ายืมพลังของโกเลมล่ะก็งานทําสวนก็จะง่ายขึน
ในยุคนีนันเรื องทีใช้ งานจะยืมพลังของม้ ากันแต่ถ้าเป็ นโกเล
มล่ะก็จะใช้ งานได้ ง่ายกว่าแถมยังแข็งแรงกว่าด้ วย แล้ วม้ า
นันถือเป็ นของทีจําเป็ นต้ องมีการดูแลและมีการใช้ เงินด้ วย
ถ้ าเกิดรู้วา่ มีโกเลมทีไม่ต้องใช้ เงินแล้ วจะต้ องดึงดูดพวก
ชาวนาได้ อย่างมากแน่นอน

349
แล้ วก็ในฐานะผู้ค้ มุ กันแล้ วก็น่าสนใจอย่างมาก
ในโลกทีเต็มไปด้ วยอสูร ความปลอดภัยก็ถือเป็ นจุดดึงดูด
อย่างหนึง ทุกเมืองเลยต้ องมีกําแพงล้ อมรอบไว้ และมีสิงที
เรี ยกว่าหน่วยคุ้มกันอยู่
เมืองทีมีโกเลมทีมีความแข็งแกร่งระดับBคุ้มกันอยู่ถือเป็ นจุด
ดึงดูดทีมหาศาล ตอนทีจะออกไปเมืองอืนจะยืมไปคุ้มกันก็
อาจจะดี

จากคําพูดของมัลโก้ นักเดินทางชันแนวหน้ าจะสามารถ

จัดการอสูรระดับDด้ วยตัวคนเดียวได้ ถ้ าเป็ นระดับCก็ต้อง
เป็ นทหารผ่านศึก แต่ถ้าเป็ นระดับBขึนไปก็ถือว่าเหนือมนุษย์
แล้ ว สําหรับระดับAนันก็มีตวั ตนทีเรี ยกว่าวีรบุรุษกับผู้กล้ า
อยู่
ถ้ าเป็ นพวกโกเลมทีมีกําลังขนาดทหารผ่านศึกแถมยังคอย

350
ปกป้องเมืองอย่างไม่หลับไม่นอนไม่พกั ไม่ผ่อน
ทําให้ สามารถวางใจได้ วา่ ไม่มีทีใดทีปลอดภัยเท่าทีนีอีกแล้ ว
ได้
แถมยังฟรี โกเลมนันไม่ต้องมีคา่ ใช้ จ่ายใดๆ ถือเป็ นเรื องทีดี
มาก

ยิงกว่านัน...ยังทําให้ โดดเด่นในด้ านการรักษาความ

ปลอดภัยอีกด้ วย
ถ้ าไม่มีอาวุธก็ไม่สามารถปกป้องดูแลความปลอดภัยของคน
ในเมืองได้ ถ้ าเกิดว่ามีคนคิดจะใช้ ความรุนแรงในเมืองทีพวก
โกเลมดูแลอยู่ละ่ ก็มนั ก็คงเป็ นพวกไม่รักชีวิต

"แต่วา่ มาสเตอร์ การจะให้ เห็นพวกโกเลมทีอสูรสร้ างขึนมา

จะดีเหรอคะ? เดียวก็ความแตกหรอกค่ะว่าเมืองนีเป็ นดัน

351
เจียน"

เรื องทีเธอเป็ นห่วงก็พดู ได้ วา่ แน่นอนล่ะนะ แต่สําหรับตอนนี

มันก็แค่การคิดมากไปล่ะนะ

"ไม่เป็ นไรหรอก ดวาร์ ฟนันนอกจากอสูรแล้ วก็มีตวั ตนอยู่ใน

ฐานะอมนุษย์เหมือนกัน ไม่จําเป็ นต้ องซ่อนหรอก"

นอกจากเป็ นอสูรทีเหมือนมนุษย์แล้ ว ยังมีตวั ตนในฐานะ

พวกอมนุษย์
ถึงจะเป็ นอสูรทีจอมมารสร้ างขึนมา แต่พอออกไปแล้ วก็ทํา
การผสมพันธุ์กนั จนขยายจํานวนจนเกิดเป็ นเผ่าพันธุ์ขนึ
เพราะฉะนันแล้ วถ้ าบอกว่ามีดวาร์ ฟทียอดเยียมสุดๆอยู่แล้ ว
เป็ นคนทีสร้ างโกเลมขึนมาก็จะเป็ นทียอมรับกันได้
352
"ถ้ าอย่างนันก็โล่งใจค่ะ จะสร้ างโกเลมขึนมาเยอะๆเลย"
"ฝากทําแบบนันด้ วยล่ะ แต่วา่ ตอนนีถึงเวลาทีพวกนันจะ
กลับมาแล้ วล่ะ"

พอผมพูดแบบนัน สาวน้ อยหูจิงจอกคุอินะ, แอนเชียน เอลฟ์ ,

ไฮ เอลฟ์ , จิงจอกภูต,ิ และอสูรกาก็เดินออกมาจากบ้ าน
ขนาดใหญ่ทีสร้ างขึนมาเพือทีจะเป็ นบ้ านของผู้นําเมือง

ทีจริ งแล้ วทีบ้ านหลังนันมีวงเวทวาร์ ปอยู่ทําให้ สามารถวาร์ ป

ไปได้ หลายๆทีทังไปสําหรับล่าที[ถําบัวแดง] สําหรับไปดัน
เจียนของมัลโก้ บริ เวณทีต้ องไปบ่อยๆรอบๆเมืองใหญ่เอคลา
บา
คุอินะนันวิงมาทางนี

353
"คุณพ่อ วันนีก็พยายามเต็มทีค่า~"

แล้ วก็พงุ่ เข้ ามาทีหน้ าอกผม

กลินเขม่าดินปื น กลินจากการต่อสู้ของพวกคุอินะ

"เหนือยหน่อยนะ คุอินะ แล้ วพวกแอนเชียน เอลฟ์ , ไฮ เอลฟ์ ,

จิงจอกภูติเองก็เติบโตขึนเยอะแล้ วนะ"
"ถึงจะไม่เท่าคุอินะ แต่ดศู ตั รูแล้ วก็ไม่มีทางทีจะช้ าหรอกค่ะ"

สําหรับพวกเธอทีเพิงจะเกิด พวกเธอทียังเลเวลตําอยู่ก็ยงั มี
ส่วนทีใช้ เป็ นกําลังรบไม่ได้ อยู่
เพราะฉะนันแล้ วก็เลยให้ คอุ ินะพาไปเก็บเลเวล

354
ให้ ลา่ อสูรทีเกิดที[ถําบัวแดง]ในหนึงวันให้ เร็วเท่าทีเป็ นไปได้
เสร็จแล้ วก็กลับมาเป็ นกิจวัตรประจําวันแบบนี
การสร้ างเมืองนันสําคัญก็จริ ง แต่การเพิมกําลังรบเองก็
สําคัญไม่แพ้ กนั
วันนียุ่งก็เลยไม่ได้ ไปแต่ปกติผมนันจะไปด้ วยตลอด เพราะว่า
ถ้ ามีจอมมารร่วมในปาร์ ตของอสู
ี รด้ วยนันก็จะได้ รับDPจาก
การกําจัดอสูรกับมนุษย์ด้วย แต่มนั ก็มีขีดจํากัดเรื องระยะ
ทางอยู่ถ้าไม่ได้ ไปดันเจียนด้ วยก็ไม่ได้ รับDPด้ วย ในการล่า
เดียวนีนันหนึงวันมักจะได้ รับมาประมาณ1,000DP

"ทุกคนก็เริ มจะชินกับเครื องสวมใส่แล้ วสินะ"

"อู๊ พวกจิงจอกภูติโหดร้ ายอะ ทังทีคุอินะแนะนําลูกซองให้
แท้ ๆแต่กบั บอกว่าแอสซัลท์ ไรเฟิ ลใช้ ง่ายกว่า"
"ก็เข้ าใจความรู้สกึ หรอก ก็ทงแม่
ั นแถมยังบรรจุกระสุนได้

355
เยอะล่ะนะ"
"แต่วา่ ไม่ต้ มู ต้ ามเลยอะไม่น่าพอใจเลย"

จิงจอกภูตินนพกแอสซั
ั ลท์ ไรเฟิ ล ส่วนไฮ เอลฟ์ นันพกแอนตี
แมททีเรี ยลไรเฟิ ล
ในตอนแรกนันคุอินะจะให้ พวกจิงจอกภูติใช้ ลกู ซอง แต่วา่
การจะใช้ มนั นันยากเกินไป สุดท้ ายก็เลยใช้ M&K MK417
MR762A1แบบเดียวกับเอลเดอร์ ดวาร์ ฟ ทังคล่องแคล่ว
แถมด้ วยลํากล้ องขนาด7.62mmนันก็มีพลังโจมตีทีสูงถือว่า
มีความอเนกประสงค์มาก

แต่ถึงอย่างนันแล้ ว...

"ทําไม ถึงออกมาเป็ นแบบนีกัน"

356
ทังจิงจอกภูติทงไฮ
ั เอลฟ์ ต่างก็เป็ นสาวน้ อย ถึงจะไม่ถึงระดับ
พวกคุอินะ แต่ก็ถือว่าค่อนข้ างน่ารักมาก

อายุก็ประมาณสิบกลางๆถึงปลายๆ

พอมาถึงขนาดนีแล้ วบางทีผมอาจจะถูกสาปอยู่ก็เป็ นได้

"นายท่าน กลับมาแล้ วค่ะ การได้ ยิงสิงมีชีวิตนีสนุกจริ งๆนะ

คะ ติดเป็ นนิสยั ไปแล้ วค่ะ พอใช้ เด็กคนนียิงออกไปก็แตก
เป็ นชินๆเลยค่ะ"

แอนเชียน เอลฟ์ อยู่ๆก็เข้ ามาอยู่ใกล้ ๆแล้ ว

เธอกอดแอนตีแมททีเรี ยลไรเฟิ ลไว้ แน่น แล้ วก็พดู คําทีค่อน
ข้ างน่ากลัวออกมา

357
"เอาเถอะ สนุกก็พอแล้ วล่ะ"
"ค่ะ! ยิงได้ ยิงก็ยิงรู้สกึ อยากจะยิงยิงๆขึนไปเรื อยๆเลยค่ะ!
อยากจะยิง อยากจะยิงให้ มากกว่านีอีกค่ะ"
"วันหนึงก็มีอสูรเกิดออกมาจํากัดก็คงทําได้ แค่นีล่ะนะ แล้ ว
เธอก็ยงั มีงานอีกไม่ใช่เหรอไง?"
"นันสินะคะ ถึงจะชอบปื นแต่ก็ชอบธรรมชาติด้วยค่ะ อ๊ ะ ทาง
นําเสร็จแล้ วสินะคะ ถ้ าอย่างนันล่ะก็"

แอนเชียน เอลฟ์ นันไปหาเอลเดอร์ ดวาร์ ฟแล้ วก็เริ มคุยกัน

แล้ วทังสองคนก็เดินไปตามทางนํา แล้ วก็ใช้ เวทในจุดที

สําคัญๆ

358
ในส่วนทีใช้ แค่เวทดินของเอลเดอร์ ดวาร์ ฟไม่เพียงพอนันก็ให้
แอนเชียน เอลฟ์ ช่วยด้ วย

แล้ วก็....
ทังสองคนมองไปรอบๆแล้ วชูนิวโป้งขึนมา

ทําได้ สินะ

"แอนเชียน เอลฟ์ ช่วยทําให้ นําไหลออกมาทีได้ ไหม"

"ค่ะ ได้ เลยค่ะ"
"การคํานวณก็สมบูรณ์แบบค่ะ"

ทังสองให้ คําตอบทีพึงพาได้ ออกมา

แล้ วแอนเชียน เอลฟ์ ก็เริ มใช้ ศาสตร์ เวท

ทางนําทีนีนันเดิมทีมีแหล่งทีมาจากนําใต้ ดินและนําฝน
359
ถ้ าเกิดว่าเกิดการขาดนําล่ะก็เพียงให้ แอนเชียน เอลฟ์ กับไฮ
เอลฟ์ เรี ยกฝนมาให้ ก็พอแล้ ว

เพราะฉะนันแล้ วเรื องทีเมืองของผมจะขาดนํานันจะไม่มีทาง

เกิดขึน
ถ้ าเปิ ดรางนําทีกันนําไว้ อยู่ออกก็จะสามารถทําให้ นําไหลได้
แล้ วก็ให้ นําไหลไปรอบๆทีดินทีพวกโกเลมไถและพวกสเกล
ตันเตรี ยมไว้ เพือเพิมความชุ่มชืน เพียงเท่านีแล้ วก็สามารถ
ทําให้ พืชผลเติบโตได้ อย่างดีแล้ ว

เพียงเท่านีก็เตรี ยมการพร้ อมรับชาวนาได้ ทกุ เมือแล้ ว

ทีดินทีอุดมสมบูรณ์กบั แหล่งนําทีมังคัง
เพียงเท่านีพรุ่งนีก็สามารถทีจะเพิมสเน่ห์ด้วยการสร้ างทีดินที
จะให้ สญ
ั ญาได้ วา่ จะสามารถทําการหว่านเมล็ด แล้ วได้ รับ
360
การสนับสนุนการเติบโตจากแอนเชียน เอลฟ์ แล้ วทําการ
เกษตรได้ แน่นอน

พอมองไปทีเมือง ทีนันก็มีสญ
ั ลักษณ์ของเมืองตังอยู่

ต้ นแอ๊ ปเปิ ลอันงดงามกําลังมีผลสีแดงงอกอยู่มากมาก

ทางนันเองก็ต้องเก็บเกียวด้ วย
มีเรื องทีต้ องทําอีกเยอะเลย

"ทุกคน เหลืองานอีกนิดเดียวแล้ ว ถ้ าเสร็จแล้ วล่ะก็ไปเข้ าออ

นเซ็นแล้ วก็กินข้ าวกันได้ นะ"
"ย๊ า~♪ออนเซ็นน่าสนุกจังเลยค่ะ"
"เป็ นของทีดีจริ งๆ ดีจงั ทีสร้ างมันขึนมา"
"ตอนทีออนเซ็นออกมานีทําให้ ตกใจเลยนะคะ คิดว่าอาจจะ

361
เป็ นผลข้ างเคียงจากพืนทีเหมืองข้ างๆก็ได้ คะ่ งันตอนนีมา
พยายามกันอีกสักนิดจะได้ ไปสนุกกับออนเซ็นกันดีกว่าค่ะ"

เท่านีการสร้ างเมืองของพวกผมก็ก้าวหน้ าต่อไป

ความรู้สกึ สําเร็จทีได้ เห็นเป็ นรูปร่างก็ทําให้ ใจชืนขึน
หลังจากนันเพือชะล้ างความเหน็ดเหนือยในวันนีหลังจากนีก็
จะไปสนุกกับออนเซ็นล่ะ
-------------------------------
-------------------------------
-------------------------------
-------------------------------
-----------
Ch.40 - ตอนที11 ออนเซ็น

งานวันนีจบลงแล้ ว

362
โครงฐานนันเตรี ยมไว้ หมดแล้ ว ตังแต่วนั พรุ่งนีจึงจะเป็ นการ
เตรี ยมสินค้ าสําหรับขาย
เรื องสินค้ าก็มีแอ๊ ปเปิ ลกับขนมปั งอบ แล้ วก็อาวุธทีพวกเอ
ลเดอร์ ดวาร์ ฟทําไว้ แล้ วก็จะไม่คิดของน่าสนใจอย่างอืนเพิม
อีกก็ไม่ได้ ด้วย
แต่เรื องนันก็คือเรื องนัน...

"ออนเซ็นล่ะ♪"

ใช่แล้ ว ออนเซ็น
ประมาณสองวันก่อนแอนเชียน เอลฟ์ นันบอกออกมาว่าการ
ไหลของนําใต้ ดินมันแปลกๆพอลองสํารวจดูก็พบว่าเป็ น
แหล่งนําพุร้อนธรรมชาติ
แล้ วก็เริ มขุดมันขึนมา ผมคุยกับเอลเดอร์ ดวาร์ ฟเรื องการ
363
ออกแบบคร่าวๆออกมาแล้ วก็เริ มสร้ างมันขึนเป็ นโรงอาบนํา
ของเมืองนี

ทีมุมหนึงของเมืองก็มีการสร้ างโรงอาบนําไว้
พอคิดว่าเมืองนันจําเป็ นทีจะต้ องมีสขุ อนามัยและความ
บันเทิงอยู่ ก็ถือว่าเป็ นเรื อทีถูกส่งมาช่วยเลย
โรงอาบนํานันสามารถตอบโจทย์ทงสองอย่
ั างได้ แถมยังเป็ น
ทีพักได้ ด้วย
ดังนันเลยใช้ พลังสร้ างโรงอาบนําขึนมา เพือลดความเสือม
สภาพแล้ วก็หายได้ ง่ายด้ วยจึงได้ ใช้ หินสร้ างบ่ออาบนําขึนมา
แล้ วก็ทีแหล่งนําธรรมชาตินนก็
ั ได้ ให้ ดวาร์ ฟสร้ างปั มขึนมา
ช่วยดึงนําขึนมาด้ วย
เพราะว่าแหล่งนําในเมืองได้ รับพรจากพวกเอลฟ์ ดังนันนีจึง
เป็ นออนเซ็นทีทําให้ คิดได้ วา่ คงให้ ผลทีไม่เหมือนออนเซ็นทัว

364
ไปแนนอน

"คุณพ่อ ช้ าจังอะ"

คุอินะดึงมือผมแล้ วก็เร่งเร้ าให้ ไป

ผมยิมเจือนๆออกมาแล้ วก็เข้ าไปโรงอาบนํา แล้ วก็เข้ าไปใน
ห้ องเปลียนเสือ
คุอินะนันไม่ได้ มีความอายเลยเธอถอดเสือทิงอยู่ในสภาพ
เปลือยทันที
เอลเดอร์ ดวาร์ ฟหน้ าแดงนิดหน่อยแล้ วค่อยๆถอดเสือออก
แอนเชียน เอลฟ์ มองดูคอุ ินะกับเอลเดอร์ ดวาร์ ฟแล้ วยิมออก
มา พอพวกเธอเปลียนชุดเสร็จก็ถอดเสือผ้ าออกทันที ดู
เหมือนจะไม่ได้ สนใจเรื องทีผมมองอยู่เลย

365
"คุณพ่อ ไปกันเถอะค่ะ!"
"มาสเตอร์ เร็วๆค่ะ"
"ทังคุอินะจัง ทังเอลจัง น่ารักจังเลยค่ะ จุ๊บ"

ผมพยักหน้ าแล้ วก็ไปทีบ่อนํา

แล้ วก็เสือของผมนันถักขึนมาจากพลังเวทเพราะฉะนันจึงไม่
จําเป็ นต้ องเปลียนอะไร พอปลดเวทออกก็ถกู ดูดเขาไปในร่าง
ของผม

นีก็เป็ นพลังของจอมมาร เครื องสวมใส่ของจอมมารนันจะ

แข็งแกร่งขึนไปตามการเติบโตของจอมมารด้ วย

366
ทีบ่ออาบนํามีไอนําลอยออกมา
ตรงกลางคือบ่ออาบนําทีสร้ างจากหิน
คุอินะสะบัดหางด้ วยร่างเปลือยแล้ ววิงเข้ าไปใกล้ บอ่ อาบนํา
เธอนันมีการเติบโตอยู่ทีประมาณ12-13ปี แต่วา่ สําหรับคน
เป็ นพ่อแล้ วก็อยากให้ ร้ ูสกึ อายบ้ าง
พอมองไปทางเอลเดอร์ ดวาร์ ฟ
สาวน้ อยผมเงินเอลเดอร์ ดวาร์ ฟทีดูอายุพอๆกับอายุพอๆกับ
คุอินะนันอกกระดาน
ไม่ใช่แค่ร่างกายทีดูเป็ นสาวน้ อยเฉยๆ แต่มีความน่ารักราวๆ
กับภูติตวั น้ อยๆ

"มาสเตอร์ อย่าจ้ องขนาดนันสิคะ น่าอายค่ะ"

367
เป็ นท่าอายทีงดงาม
ในจุดนีอยากจะให้ คอุ ินะมาเรี ยนรู้จริ งๆ

"นายท่าน เหม่ออะไรอยู่เหรอคะ"

ทีหลังก็มีการโจมตีน่มุ ๆเข้ ามา

แอนเชียน เอลฟ์ เข้ ามากอดผม

"แอนเชียน เอลฟ์ เหรอ อย่างน้ อยตอนทีแก้ ผ้าอยู่ก็อย่าทํา

อย่างนีเถอะ"
"ถ้ าเป็ นนายท่านก็ไม่เป็ นไรหรอกค่ะ หลังของนายท่านใหญ่
จังเลยค่ะ รู้สกึ สบายใจค่ะ"

368
แอนเชียน เอลฟ์ นันนมโตมาก
เธอดูโตกว่าพวกคุอินะนิดหน่อย สักประมาณ12-15ปี ได้
ทังๆทียังเป็ นแค่สาวน้ อยอยู่แท้ ๆแต่กลับใหญ่โตเสียเหลือเกิน
เอวเองก็คอดเต็มไปด้ วยสเน่ห์ในฐานะผู้หญิง

"ถ้ าเข้ าใจก็ช่วยออกไปที"

เพราะว่าเป็ นลูกสาวทีตัวเองให้ กําเนิดมา ก็เลยไม่ได้ สนใจจะ

ทําอะไร
ถ้ าทําไปมากกว่านีล่ะก็คงจะเสียตัวตนของตัวเองไป

"เข้ าใจแล้ วค่ะ ฟุฟฟุ ุ ถ้ านายท่านปฏิเสธล่ะก็ฉนั ก็คงได้ แต่

369
ต้ องเข้ าไปอ้ อนพวกคุอินะจังกับเอลจังเท่านันสินะคะ"

ดวงตาเปล่งประกายของสัตว์ทีจ้ องไปทีเหยือ แอนเชียน

เอลฟ์ นันมองไปทีคุอินะกับเอลเดอร์ ดวาร์ ฟ
คุอินะนันขนหางตังชูชนั ขึนมา เอลเดอร์ ดวาร์ ฟเองก็ตวั สัน
ไปทังตัว

ไม่ได้ เป็ นการล้ อเล่นแต่อย่างใด

ยังไงก็ตาม คุอินะทีมุง่ ไปบ่ออาบนําก่อนแล้ วก็เอานําร้ อนมา
ราดใส่หวั แล้ วก็แสดงสีหน้ าทีอิมเอมใจอยู่ในบ่ออาบนํา
น่ารักจริ งๆ

"พวกเราก็ไปกันเถอะ ถ้ ามัวแต่อยู่อย่างนี ก่อนทีพวกเราจะ

370
เข้ าไปคุอินะจะหน้ ามืดซะก่อน"
"ก็คงตามนันล่ะนะคะ"
"นันสินะคะ อยากจะแช่ในบ่อนํากับทุกคนจังเลยค่ะ"

จากนันพวกผมก็แช่ลงในนําร้ อนๆของบ่ออาบนํา

"อ๊ า~ หยุดนะเอลจัง ตรงนันเป็ นทีพิเศษของคุอินะนะ!"

"คนทีเร็วกว่าคือผู้ชนะ คุอินะได้ สนุกตลอดเลย วันนีเป็ นที
ของฉันค่ะ"

371
ตอนทีแช่ลงในบ่อ เอลเดอร์ ดวาร์ ฟเข้ ามาในระหว่างขาของ
ผมทีเปิ ดอยู่แล้ วเอาร่างๆเล็กมุดเข้ ามาข้ างในนันพร้ อมพิง
หลังมาทีผม
ปกติจะเป็ นคุอินะทีทําอย่างนี
พอผมคิดว่าแปลกดีทีเอลเดอร์ ดวาร์ ฟเข้ ามาซุกผม แต่กําลัง
เล็งทําแบบนีก่อนคุอินะอยู่เหรอเนีย

"อู๊~ ทีพิเศษของคุอินะ..."

คุอินะมองจ้ องมาทีผม

"เอาเถอะค่ะ ถ้ าคนทีเร็วกว่าคือผู้ชนะก็ช่วยไม่ได้ นะคะ คุอิ

372
นะจัง ความเหงาของคุอินะจังฉันจะบรรเทาให้ เองค่ะ"

พูดปลอบใจแล้ วแอนเชียน เอลฟ์ ก็เข้ าสวมกอดคุอินะจาก

ด้ านหลัง แต่วา่ ก็ขยับแขนลูบไปมาตามจุดต่างๆ คุอินะก็
ปล่อยลมภายใจอุ่นๆออกมา
แต่วา่ คุอินะก็ทําสีหน้ าไม่พอใจออกมา

"ถ้ าไม่ใช่คณ
ุ พ่อก็ไม่เอาอะ แล้ วก็ลฟุ จัง ชอบมาจับทีแปลกๆ
อะไม่ชอบเลย"

ร่างกายของเธอก็สนพร้
ั อมกับหนีออกมาจากมือนัน
แล้ วก็เข้ ามาทางนีพอคิดว่าเธอจะทําอะไรเธอก็สร้ างช่องว่าง
เล็กๆทีด้ านขวาของเอลเดอร์ ดวาร์ ฟแล้ วก็เข้ ามาพิงผมด้ วย

373
สัมผัสของผิวกับหางทีเปี ยกนํา
ลูกสาวทังสองทีพิงเข้ ามา
นีมัน...ดีจริ งๆ

"พวกคุอินะตัวเล็กเพราะงันเลยขอนังทีพิเศษด้ วยกันสองคน
นะ"
"วันนีเป็ นทีของฉันแท้ ๆ"
"เอลจัง อย่าพูดเอาแต่ใจสิ"
"...จะจําคํานันไว้ รอบหน้ าทีคุอินะอ้ อนจะเข้ าไปแทรกบ้ าง"
"อุ๊ ด ได้ สิ"

เอลเดอร์ ดวาร์ ฟหัวเราะออกมา ถึงคุอินะจะเจ้ าเหล่ห์

หน่อยๆแต่ก็มีด้านทีหลงกลง่ายอยู่ก็เลยโดนเอลเดอร์ ดวาร์

374
ฟทําแบบนีเป็ นบางครัง

"นายท่าน น่าอิจฉาค่ะ คุอินะจังกับเอลจังเข้ าไปอ้ อนพร้ อม

กันเนีย"
"อา รู้สกึ ดีเลยล่ะ"

ขณะทีกําลังผ่อนคลายไปกับออนเซ็น ก็สนุกไปกับความ
อบอุ่นทีส่งมาจากผิวของลูกสาว
อย่างนีนีเอง ทีนีคือสวรรค์สินะ

"คุณพ่อ ช่วยกอดด้ วยค่ะ"

"ความคิดดี มาสเตอร์ ขอร้ องล่ะค่ะ"

375
ถ้ าลูกสาวขอร้ องมาก็คงช่วยไม่ได้
ผมโอบมือกอดลูกสาวทังสอง ทีแขนมีความรู้สกึ นุ่มๆ
ระดับความชิดเพิมขึน
ออนเซ็นนันสุดยอด ในตอนนีผมกําลังลิมรสช่วงเวลาแห่ง
ความสุข แต่วา่ ในเวลาเดียวกันก็เป็ นปั ญหาด้ วย
ถึงจะมีลกู สาวทีน่ารักสักแค่ไหน ผมเองก็เป็ นผู้ชาย...ถ้ าไม่
ทนไว้ ละ่ ก็

"ได้ เวลาออกแล้ วล่ะ ขึนจากนําเถอะ"

"ไม่อาวอะ กําลังแช่นํารู้สกึ ดีเลย อยากแช่ตอ่ อีกหน่อยอะ"
"มาสเตอร์ อยากอยู่ตอ่ อีกนิด ไม่ได้ เหรอคะ?"

ลูกสาวขอร้ องมาอย่างไร้ เยือใย พูดอย่างนีมาผมก็ปฏิเสธไม่

376
ได้ สิ
ถือเป็ นวิกฤติชีวิตเลย
ในตอนนันเอง ก็มีการช่วยเหลือจากเทพธิดามา

"นายท่าน คุอินะจัง เอลจัง เพือทีจะสนุกกับการแช่นําก็เลย

สร้ างของสนุกๆขึนมาให้ คะ่ "

แอนเชียน เอลฟ์ นันเอง

เธอถือกระบอกไม้ ไผ่มาสามอัน

"ก่อนอืนก็ของคุอินะจังกับเอลจังอยู่ทางนี"

เธอริ นของเหลวทีมีสีนําผึงลงแก้ วแล้ วให้ กบั ทังสองคน

377
พอได้ กลินหอมๆ ทังสองคนก็ผละออกจากตัวผม

"หวานอมเปรี ยวอร่อยจัง ลุฟจัง ขอบคุณนะ!!"

"เย็นจัง การได้ ดืมตอนทีแช่บอ่ อยู่นีสุดยอดไปเลย"

บางทีข้างในกระบอกไม้ ไผ่นนคงจะเป็
ั นนําแอ๊ ปเปิ ลเย็นๆ
การทีคุอินะไม่ร้ ูนนคงจะยื
ั มพลังของจิงจอกภูติมาสินะ
แอนเชียน เอลฟ์ นันชอบสาวน้ อยเลยแน่นอนว่าไม่ได้ ย่งุ แค่ไฮ
เอลฟ์ ทีเป็ นลูกน้ องของตัวแต่ไปยุ่งกับพวกดวาร์ ฟ สมิธกับ
จิงจอกภูติด้วย

ไม่ร้ ูวา่ ทําไมถึงได้ กลายเป็ นทีชืนชอบ คงเพราะไม่เหมือนคุอิ

นะกับเอลเดอร์ ดวาร์ ฟทีอยู่ระดับเดียวกัน สําหรับจิงจอกภูติ
แล้ วแอนเชียน เอลฟ์ นันเป็ นตัวตนอันสูงส่งทีต้ องให้ ความ
378
เคารพ

"แล้ วของพวกเราก็ทางนีค่ะ"

จากกระบอกไม้ ไผ่อีกอันทางนันเองก็มีของเหลวใส่อยู่แต่วา่
มีฟองอยู่นิดๆ

"เจ้ านีมันหรื อว่า"

"ลองลิมรสให้ สนุกได้ เลยค่ะ"

ผมรู้สกึ คาดหวังพร้ อมกับรับแก้ วมา

"นีมันดีจงั เลยนะ เป็ นเหล้ าทีดีเลย"

379
ใช่แล้ วทีเธอสร้ างขึนมาก็คือเหล้ า เป็ นเหล้ าดีกรี สงู ทีมีความ
สดของแอ๊ ปเปิ ลกับความซ่าสดชืนเป็ นจุดดึงดูด
ทังรสชาติตอนสัมผัส ทังทีค้ างอยู่ในคอต่างก็สดุ ยอด ระดับที
จะมีเท่าไหร่ก็สามารถดืมได้ หมดเลย
ร่างกายทีร้ อนจากออนเซ็นนันได้ เหล้ าเย็นๆซาบซ่านเข้ าไป

"ตามนันค่ะ การจะกินแต่แอ๊ ปเปิ ลเปล่ามันก็ดจู ะไร้ ศิลปะไป

ค่ะ แล้ วก็มียีสต์ดีๆอยู่ก็เลยเอามาหมักแอลกอฮอล์น่ะค่ะ"
"ก็ดีกบั พวกเราจริ งๆล่ะนะ แต่สําหรับพวกคุอินะคงเร็วไป
หน่อย"

พอผมพูดแบบนัน แอนเชียน เอลฟ์ ก็ยิมแล้ วเข้ ามากระซิบที

หูผม
380
"ค่ะ สําหรับพวกคุอินะจังคงจะเร็วไปหน่อยนะคะ เพราะว่า
ยังเล็กอยู่ดงั นันไม่ใช่แค่เหล้ า เรื องอืนเองก็ด้วย ถ้ าจะทําล่ะก็
ช่วยอดทนมาทํากับฉันด้ วยนะคะ"

เป็ นการกระซิบแค่เพียงชัวเวลาเดียวเท่านัน
แล้ วเธอก็ออกไปจิบแก้ วบ้ าง แล้ วก็ยิมออกมาอย่างพึงพอใจ

"ไม่หรอก ไม่วา่ จะเด็กพวกนัน แอนเชียน เอลฟ์ เองก็ไม่ทํา

เรื องแปลกๆใส่หรอก เพราะว่าเป็ นลูกสาวคนสําคัญ อะแฮ่ม
ช่างเรื องนันเถอะ เหล้ านีก็สามารถทําได้ สินะ"
"ค่ะ ของถนัดเลยค่ะ"

เหล้ านันเป็ นของทียืมพลังของธรรมชาติสร้ างมา แอนเชียน

381
เอลฟ์ ไม่มีทางทีจะสร้ างไม่ได้ อยู่แล้ ว
เหล้ าระดับนีคงหาทีไหนไม่ได้ แล้ วแน่ๆ

"เจ้ านีก็น่าจะขายได้ นะ เพิมจํานวนได้ ไหม"

"ค่ะ ถ้ าเป็ นพลังของฉันก็เป็ นเรื องง่ายๆค่ะ"

นีพึงได้ มากเลย
แล้ วร่างกายก็ร้ ูสกึ ผิดปกติ ร่างกายค่อยๆเบาลงความเหนือย
ล้ าก็หายไปถึงจะมีผลลัพธ์ของออนเซ็นอยู่บ้างแต่นีมันไม่ใช่
ของแบบนัน
นีมันอะไรกัน

"แอนเชียน เอลฟ์ เหล้ านีมันคืออะไรกันน่ะ รู้สกึ ร่างกายแข็ง

382
แรงขึนยังไงไม่ร้ ู"
"ไม่มีอะไรหรอกค่ะ ก็เป็ นผลไม้ ทีงอกจากต้ นแอ๊ ปเปิ ลทีได้ รับ
พรของฉันทีเป็ นแอนเชียน เอลฟ์ เข้ าไปเต็มๆตังแต่ตอนหย่อน
เมล็ดนีคะ ไม่มีทางทีจะเป็ นออกเป็ นแอ๊ ปเปิ ลธรรมดาอยู่แล้ ว
ใช่ไหมล่ะคะ"

ผมนึกถึงภาพตอนทีแอนเชียน เอลฟ์ ใช้ นํามนตร์ สีร้ ุงลงไป

"แล้ วไม่ธรรมดาอย่างไรล่ะ?"
"ถ้ าทานเข้ าไปแล้ ว ขันแรกจะเพิมพลังในการรักษาตัว
เองอย่างสูงค่ะ ถ้ าป่ วยเล็กน้ อยก็สามารถรักษาได้ ทนั ทีและ
เพิมความทนทานต่อการป่ วยด้ วยค่ะ สําหรับการรักษา
อาการเหนือยนันก็มีผลในการบรรเทาอาการเหนือยล้ าค่ะ
ถ้ าเกิดได้ ทานแอ๊ ปเปิ ลเข้ าไปสักลูกล่ะก็ในวันนันไม่ต้องกิน

383
อะไรอีกก็ไม่เป็ นอะไรค่ะ"

ทําเอารู้สกึ สับสนนิดหน่อย
เจ้ านีไม่ใช่แอ๊ ปเปิ ลแล้ วแต่เป็ นเมจิกโพชันชนิดหนึงแล้ วล่ะ
ก็เป็ นผลลัพธ์ทีดีจริ งๆล่ะ แต่วา่ รู้สกึ แย่ๆหน่อยแฮะ

"รู้สกึ กังวลนิดหน่อยแฮะว่าจะขายแอ๊ ปเปิ ลนีให้ มนุษย์ดีไหม"

มันจะกลายเป็ นข่าวลือในหมูนกั เดินทางเอาน่ะสิ

ตัดเรื องพูดเล่นออกไปมันมีโอกาสทีจะทําให้ เกิดสงครามชิง
แอ๊ ปเปิ ลนีได้ เลยนะเนีย

"ถ้ าอย่างนันก็ไม่เป็ นไรหรอกค่ะ ทีได้ รับผลรุนแรงมีแค่ต้น

384
แรกต้ นเดียวเท่านันค่ะ หลังจากต้ นนีถึงจะผลแบบเดียวกัน
แต่ก็แค่ร้ ูสกึ สบายใจเท่านันค่ะ ถ้ าจะให้ ให้ พรแบบนีต้ นทุก
ต้ นล่ะก็พลังเวทมีเท่าไหร่ก็คงไม่พอหรอกค่ะ มีแค่ต้นแรกต้ น
เดียวทีใช้ พลังทีแท้ จริ งจริ งๆค่ะ เพราะว่าเป็ นต้ นไม้ แห่งความ
ทรงจําของพวกเรายังไงล่ะคะ"

ถ้ าอย่างนันก็โล่งอก
ช่วยบรรเทาความเหนือยได้ นิดหน่อย แผลเองก็รักษาตัวได้
เร็วขึน แถมยังดีตอ่ ท้ องอีก ถ้ าแค่นีล่ะก็จะคงจบลงทีเป็ นผล
ไม้ ทีดีแน่

"ได้ ฟังก็สบายใจ แอนเชียน เอลฟ์ สมกับเป็ นชนเผ่าทีใช้ ชีวิต

ร่วมกับธรรมชาติจริ งๆ"

385
แข็งแกร่งยิงกว่าทีผมคิดไว้ ซะอีก
ตอนนีผมคงต้ องเปลียนความคิดใหม่ละ่ นะ

"ฟุฟฟุ ุ ฉันเป็ นสุดยอดอสูรนะคะ นายท่าน"

เธอยืดอกอันอุดมสมบูรณ์ขนมา
ึ
แล้ วคุอินะก็เข้ ามา

"ลุฟจังอันสุดท้ ายนีใส่อะไรอยู่เหรอ? คุอินะรู้สกึ สนุกจัง!"

พอพูดแบบนันก็ยงั เหลือกระบอกไม้ ไผ่อนั ทีสามอยู่

นอกจากนําผลไม้ กบั เหล้ าสุดอร่อยแล้ วของทีเหลืออีกอย่าง
ต้ องเป็ นอะไรทีสุดยอดไม่ผิดแน่

386
"จ๊ า~ง เชอร์ เบ็ตแอ๊ ปเปิ ลค่ะ ก่อนหน้ าเคยคุยกับนายท่านว่า
ทําแบบนีได้ ก็เลยทําขึนมาค่ะ ผสมแอ๊ ปเปิ ลคันกับนําผึงเอา
มาคนเข้ ากันแล้ วก็แช่แข็งค่ะ"

เธอยิมออกมาแล้ วก็แบ่งให้ ทกุ คน

พอใส่เข้ าปากเคียวไปก็มีความซ่ากับหวานของแอ๊ ปเปิ ลออ
กมา
นําผลไม้ ก็ดีเชอร์ เบ็ตก็สดุ ยอด พอกินไปพร้ อมกับแช่ออนเซ็น
ก็เป็ นอะไรทีน่าดึงดูดมาก
โดยเฉพาะคุอินะกับเอลเดอร์ ดวาร์ ฟนันดูทา่ จะสนใจมาก
ทําตาลุกวาวพลางทานเชอร์ เบ็ตแอ๊ ปเปิ ลเข้ าไป
แล้ วเวลาแห่งความสนุกในออนเซ็นก็ผ่านไป

387
ออนเซ็นนีกับของเย็นๆอย่างนําแอ๊ ปเปิ ลเหล้ าแอ๊ ปเปิ ลแล้ วก็
เชอร์ เบ็ต ถ้ ารวมทังหมดนีแล้ วจะต้ องเป็ นทีพักทีเป็ นจุดดึง
ดูดให้ คนเข้ ามาพักของเมืองนีอย่างแน่นอน
วันนีต้ องยกให้ แอนเชียน เอลฟ์ เลย เพราะว่าขนมกับเชอร์
เบ็ตจากนําแอ๊ ปเปิ ลเลยสามารถรักษาเกียรติของพ่อเอาไว้ ได้
หลังจากนีคงต้ องระวังอะไรอีกหลายๆอย่าง
------------------------------------------------
------------------------------------------------
--------------------------------------

388
Ch.41 - ตอนที12 การพัฒนาสินค้ าของเอลเดอร์ ดวา
ร์ ฟ

ตังแต่เริ มสร้ างเมืองก็ผ่านมาแล้ วหกวัน

ตังแต่วนั พรุ่งนีจะเริ มเรี ยกคนเข้ าเมืองของจริ งแล้ ว

ผมเดินดูไปรอบๆเมืองนีด้ วยตัวคนเดียว
เหล่าอสูรลูกน้ องต่างก็เตรี ยมการสุดท้ ายกันจนยุ่งวุน่ วายไป
หมด
ตอนนีมีทางนําไหลไปทัวเมือง บ่อนําเองก็สร้ างไว้ แล้ ว

ในขันตอนสุดท้ ายได้ เตรี ยมบ้ านคนไว้ 50หลัง ทีดินสําหรับ

เพาะปลูกก็เหลือเฟื อ สําหรับต้ นไม้ ทีนํามาใช้ สร้ างบ้ านคน
นันเป็ นต้ นไม้ ทีปลูกขึนด้ วยเวทมนตร์ ของแอนเชียน เอลฟ์
1
หินกับโลหะเองก็นํามาจากเหมืองทีอยู่ทีชันสอง

"อืม เป็ นภาพทีดีเลย"

เนินเขาเล็กๆทีใช้ ปลูกแอ๊ ปเปิ ลอันเป็ นทีภาคภูมิใจของเมืองก็

กลายเป็ นไร่แล้ ว
ส่วนหนึงของไร่ก็สามารถเก็บเกียวข้ าวสาลีได้ ตลอด เป็ นสิง
ทีเติมโตขึนด้ วยพลังของแอนเชียน เอลฟ์
ถ้ ามีพวกนีอยู่จะต้ องดึงดูดมนุษย์ทีจะมาเป็ นพลเมืองใน
ฐานะทีดินอันอุดมสมบูรณ์ได้ แน่นอน

แล้ วก็รอบเมืองเองก็มีพวกโกเลมอยู่
พวกเขาเป็ นเทพผู้พิทกั ษ์ ของเมืองนีมีทงหมดประมาณ10ตน
ั
มีพละกําลังมหาศาล เจ้ าพวกนีเป็ นโกเลมทีใช้ สําหรับ
2
รับประกันความปลอดภัยของเมือง
แต่วา่ ทีอยู่ทีนีก็เป็ นแค่สว่ นหนึงจากทังหมดเท่านัน ตอนนีที
เหลือก็ยงั คงไปขุดเหมืองอยู่

เป็ นไปตามทีคาดไว้ ถึงจะขุดเหล็กกับเงินจากเหมืองได้ เยอะ

แต่ทองก็มีมาแค่บางครังเท่านัน มิธริ ลเองก็มีน้อยสุดๆ โลหะ
ทีมากกว่านันไม่สามารถทีจะขุดขึนมาได้
จุดทีเหมาะสมจะให้ เอลเดอร์ ดวาร์ ฟตัดสินก็คือเรื องนี
แร่ทีดีนนจะปรากฏขึ
ั นมาตามพลังของจอมมาร ด้ วยเหตุทีว่า
พลังของผมนันยังไม่เพียงพอ ถ้ าไม่ปล่อยวางบ้ างก็คงไม่ได้

"ถึงแบบนัน แค่การทีมีเหมืองเงินของตัวเองนีก็ถือว่าพอจน
โกงแล้ วล่ะนะ"

3
เงินนันจะไหลเวียนอยู่ภายในเมือง เพียงแค่ขดุ ภูเขาทีอยู่
ใกล้ ๆเมืองผมก็จะสามารถสามารถทํารายได้ จากภายนอก
ได้
เพราะว่าเป็ น[เหมือง]ของดันเจียนทรัพยากรจึงไม่มีวนั หมด
ลง
ถึงจะจําเป็ นทีจะต้ องระวังไม่ให้ ราคาของเงินในตลาดตกลง
แต่นีจําต้ องเป็ นสินค้ าทีสําคัญของเมืองผมอีกอย่างไม่ผิดแน่
นอน

แล้ วก็เมืองนีนันมีสิงก่อสร้ างทีพิเศษอยู่ประมาณห้ าแห่ง

อย่างแรกคือบ้ านของผู้นําเมืองหลังใหญ่ทีอยู่ทา่ มกลางบ้ าน
ต่างๆ เป็ นทีทีมีวงเวทวาร์ ปเตรี ยมไว้ แล้ วก็เป็ นห้ องประชุม
ขนาดใหญ่ด้วย
แล้ วก็เป็ นบ้ านของผม

4
ในบ้ านหลังนันนอกจากผมแล้ วก็ยงั มีคอุ ินะ เอลเดอร์ ดวาร์
ฟ แอนเชียน เอลฟ์ อยู่ด้วย เพือให้ ใช้ ชีวิตอย่างสุขสบายจึงใช้
[สร้ าง]รวบรวมเครื องเรื อนชันยอดไว้

อสูรตนอืนเองก็เตรี ยมบ้ านสําหรับเผ่าเดียวกันเอาไว้ ให้

แต่ทีนอกเหนือจากนันคือกองทัพสเกลตันทีไวต์สร้ างขึน
สําหรับพวกเขานันอยู่ห้องทีสองของชันสองทีเตรี ยมไว้ ใน
ฐานะดันเจียน ทีนันผมก็ได้ เตรี ยมทีอยู่ไว้ ให้
เป็ นห้ องสําหรับกระตุ้นพลังของพวกอันเดด วางกับดักไว้
มากมาย เป็ นห้ องทีรวบรวมสิงทีเป็ นประโยชน์กบั กองทัพ
สเกลตันทีไวต์เป็ นคนนํา
ในห้ องแรกนันสร้ างโดยคิดว่าจะให้ พวกโกเลมมิธริ ล+ปื นกล
หนักจัดการเป็ นห้ องทีเต็มไปด้ วยความเลวร้ าย

5
"เอาล่ะ ไปเถอะ"

ผมพึมพําคนเดียวแล้ วก็มงุ่ ไปยังสิงก่อสร้ างทีพิเศษลําดับที

สอง ไปสูโ่ รงงานของเอลเดอร์ ดวาร์ ฟ

"เอลเดอร์ ดวาร์ ฟ ทําได้ ดีเลยนีนา"

"อยากจะมาทําการปรับปรุงอาวุธทีช่วงนีไม่ได้ ทําเลยน่ะค่ะ"

เอลเดอร์ ดวาร์ ฟเปิ ดโน๊ ตPCขึนมา แล้ วก็ขยับมือไปตาม

คีย์บอร์ ดด้ วยความเร็วสูง
เท่าทีดูแบบแปลน คิดว่าน่าจะเป็ นแปลนการพัฒนาแอนตี

6
แมททีเรี ยลไรเฟิ ลของแอนเชียน เอลฟ์

"Barrett ML82A1 ทีแอนเชียน เอลฟ์ ใช้ อยู่มีชือว่าเป็ นสิงทีไม่

จําเป็ นต้ องพัฒนาขึนอีกเลยนะแล้ วจะพัฒนาให้ ดีขนอย่
ึ างไร
ล่ะ?"
"ก็จริ งทีเป็ นปื นทีดีและมีศิลปะค่ะ แต่วา่ ตอนทีลุฟใช้ มนั จะ
ต่างออกไป"
"ขอฟั งแบบละเอียดหน่อยได้ ไหม?"
"อืม Barrettนันเพือเพิมความแม่นยําจึงจําเป็ นต้ องมีตวั ปื นที
ยาว แต่ลฟุ นันใช้ ลําปื นเทียมจากสายลมในการเพิมความ
แม่นอยู่แล้ วดังนันถึงตัดออกไปก็ไม่เป็ นไรค่ะ"

เป็ นแบบแปลนการพัฒนาทีตรงไปตรงมา
แอนตีแมททีเรี ยลนันเพือทีจะเพิมอัตราความแม่นยํานันจึง
7
ได้ มีตวั ปื นทียาว ด้ วยเหตุนนจึ
ั งได้ คอ่ นข้ างหนัก ด้ วยแรง
เหวียงทีเกิดขึนทําให้ หนั ซ้ ายขวาลําบาก ตัวปื นยาวๆเองก็
เกะกะ เพราะว่าเดิมทีแล้ วก็เป็ นปื นทีไม่ได้ ใช้ สําหรับเคลือนที
อยู่แล้ ว ปกติแล้ วจึงไม่ใช่จดุ ทีต้ องนํามาใส่ใจ

"แล้ วก็ระบบสําหรับลดแรงกระแทกเองก็ยอดเยียมอยู่แล้ ว
แต่เพราะระบบทีซับซ้ อนนันทําให้ ความแรงลดลงไป เพิม
โอกาสล้ มเหลว แถมยังหนักขึนด้ วย เพือลดข้ อบกพร่องพวก
นันออกแบบง่ายๆเลยเอาออกค่ะ แรงกระแทกนันถ้ าลุฟใช้
หมอนรองสายลมนันคงจะหักล้ างทิงไปอย่างไม่มีปัญหา
อะไร...แถมตัวเลือกนอกเหนือจากนันก็ไม่มีแล้ วด้ วย การที
จะเพิมความแรงโดยยังมีของซับซ้ อนนันอยู่นนเป็
ั นไปไม่ได้
เป็ นตัวเลือกอันขมขืนเพือทีจะใช้ กระสุนมิธริ ลทีทรงพลังได้
ค่ะ"
"ก็จริ งว่าสําหรับคนอืนนอกจากลุฟแล้ วนันคือการลด

8
ประสิทธิภาพล่ะนะ ยิงตรงออกไปก็ไม่ได้ แถมยังโดน
แรงกระแทกอัดใส่อีก"
"ตามนันล่ะค่ะ แต่วา่ สําหรับลุฟแล้ วการทีลดความยาวกับ
ความหนักของตัวปื นลง ทังทําให้ ขยับได้ ง่ายขึน จุดศูนย์ถ่วง
เองก็ดีขนเล็
ึ งเป้าหมายได้ ง่ายขึนแถมยังคล่องแคล่วขึนด้ วย
ค่ะ ในส่วนทีเพิมแรงกระแทกขึน ก็ช่วยลดความผิดพลาดกับ
ทําให้ เชือถือได้ มากขึน...มีแต่สว่ นดีๆค่ะ ส่วนผสมก็ใช้ มิธริ
ลเพิมความแข็งแกร่งเข้ าไป ทําให้ เบาขึนในทุกๆส่วน จํานวน
กระสุนเองก็เพิมขึนค่ะ"

ด้ วยหลักการทีครบถ้ านพวกนีทําให้ สามารถสร้ างแปลน

พัฒนาแอนตีแมททีเรี ยลไรเฟิ ลขึนมาได้

"กระสุนเองก็เพิมความแรงขึน เป็ นกระสุนแบบพิเศษทีสร้ าง

จากผงมิธริ ล พลังการทําลายก็เพิมขึนมาเกือบสองเท่า และ
9
ถ้ าความเร็วต้ นเพิมขึนวิสยั การยิงเองก็เพิมขึน ด้ วยการที
ถอดระบบลดแรงกระแทกออก คนทีจะใช้ สตั ว์ประหลาด
แบบนีได้ มีแค่ลฟุ เท่านันค่ะ"
"เด็กคนนันต้ องดีใจแน่ๆ"

Happy Trigger หรื อก็คือ ผู้บ้าคลังการยิง

ความคล่องแคล่วมากขึน กระสุนเองก็ใส่ได้ มากขึน วิสยั การ
ยิงก็เพิมขึน ไม่มีทางทีจะไม่ดีใจหรอก

"แปลนการพัฒนานี สุดท้ ายนีก็จะลองเอนชานต์ด้วยค่ะ

ตอนทีสร้ างปื นของคุอินะนันถึงจะเลเวลไม่ถึงแต่ถ้าเป็ นฉัน
ในตอนนีต้ องใส่อนั ทีสุดยอดได้ แน่คะ่ "
"ฟั งดูน่าสนุกดีนะ แล้ วเรื องทีขอร้ องไปเป็ นยังไงบ้ างล่ะ?"
"อืม ทางนันทําแปลนแล้ วฝากลูกศิษย์ไว้ แล้ วค่ะ กําลังเป็ นไป
10
ได้ ด้วยดี"

เอลเดอร์ ดวาร์ ฟลุกขึนแล้ วเดินนําเข้ าในด้ านในโรงงาน

ทีนันมีเตาหลอมทีกําลังเดือดปุดปุดอยู่
นีคือโรงงานทีเอลเดอร์ ดวาร์ ฟออกแบบขึนมาเอง
ในโรงงานมีดวาร์ ฟ สมิธสองตนทีอยู่ในระหว่างตีดาบ
ทีด้ านหลังพวกเธอนันมีดาบวางอยู่หลายสิบเล่ม

"เป็ นของชันเลิศจริ งๆนะ"

"อืม เป็ นดาบทีสร้ างจากวัตถุดิบแบบเดียวกับร้ านนันแต่
ระดับสูงกว่าหนึงระดับค่ะ ใช้ เหล็กเป็ นหลักแล้ วใส่มิธริ ลเข้ า
ไปนิดหน่อยค่ะ"

11
ในตอนนีนันผมอยากทีจะประหยัดมิธริ ลเก็บไว้ ก่อน
แต่ถ้าให้ พดู ถ้ าเป็ นดาบเหล็กพวกนักเดินทางก็คงไม่อยากที
จะใช้
ผลลัพธ์จากการประนีประนอมเรื องนันก็คือนี

ถึงแม้ จะไม่ตา่ งจากของทีอยู่ในเมืองแต่วา่ พอสร้ างด้ วยตํารับ

ของเอลเดอร์ ดวาร์ ฟแล้ วคุณภาพก็เทียบกันไม่ได้ เลย ไม่ใช่
ว่าการประหยัดมิธริ ลนันจะเป็ นการลดระดับลง การโลหะ
ผสมทีถูกสร้ างขึนมาอย่างคูค่ วร
ความหนักนันคงช่วยไม่ได้ แต่ทงการฟั
ั นทังความทนทานนัน
แทบจะไม่ตา่ งจากของมิธริ ลเลย
ดาบแบบนันยังถูกผลิตได้ อีกตังสิบกว่าเล่ม

"ถ้ ามีขนาดนีล่ะก็การขายคงไม่มีปัญหา ช่วยได้ เยอะเลยล่ะ"

12
"จนกว่าจะถึงวันพรุ่งนีคงเตรี ยมได้ อีก30เล่มค่ะ เด็กพวกนี
สุดยอดจริ งๆค่ะ"

เป็ นคําพูดทีดูพงพาได้
ึ
ในส่วนของอาวุธดูจะไม่มีปัญหาอะไร
ในจํานวนทีวางอยู่บนกําแพงมีอยู่ชินหนึงทีโดดเด่นออกมา

"นันคือ"
"ต้ นแบบทีฉันสร้ างน่ะค่ะ โดยใช้ พลังทังหมดอย่างแท้ จริ ง
รวมทังโลหะผสมจากมิธริ ลและโอริ ฮารูกอนทีได้ จากเหมือง
ของจอมมารแห่ง[สัตว์ป่า] แต่วา่ ไม่ได้ ผสมเพราะจะประหยัด
โอริ ฮารูกอนแต่อย่างใด เป็ นโลหะผสมทีสุดยอดทีสุดจาก
วัตถุดิบทีมีอยู่ ทังการฟั นทังความทนทานต่างก็เสริ มเข้ าไป
ด้ วยเอนชานต์คะ่ "

13
พอหยิบขึนมา
ผมสัมผัสได้ ถึงสัมผัสแปลกๆจากตัวดาบ
เป็ นมีดเงินงดงาม ดาบเวททีสร้ างมาเพือการฟั น แถมยังเบา
ขนาดทีไม่น่าเชือ เป็ นของจากพลังทังหมดของอสูรระดับS มี
ระดับสูงขนาดทีด้ วยฝี มือของมนุษย์แล้ วทังชีวิตนีคงไม่อาจ
หาได้
ดาบเล่มนีเพียงเล่มเดียวต้ องมีราคาขนาดทีสามารถเทียว
เล่นได้ ตลอดทังชีวิตไม่ผิดแน่

"ใช้ เจ้ านีเป็ นของขายจะได้ ไหม"

"ได้ คะ่ ก็แค่สร้ างต้ นแบบของเด็กพวกนีขึนมาอีกก็ได้ อยู่
หรอกค่ะ แต่วา่ ถ้ าขายให้ มนุษย์จะดีจริ งๆเหรอคะ? ถ้ าให้ ยืม
คําพูดของมาสเตอร์ ละ่ ก็คงต้ องบอกว่าเป็ นดาบทีแข็งแกร่ง

14
เกินไป"

ก็จริ งทีว่าถ้ าผมบอกว่าถ้ าให้ อาวุธทีแข็งแกร่งเกินไปกับ

มนุษย์ก็มีแต่จะส่งผลเสียกับตัวเองเท่านัน
แต่วา่ ...

"ก็แค่ใช้ เรี ยกลูกค้ าน่ะ ตังไว้ ในราคาทียังไงก็ไม่มีทางซือได้ ไว้

ขอแค่เพียงมีดาบแบบนีตังไว้ อยู่ละ่ ก็ดาบอืนๆจะต้ องขายดี
ขึนอย่างแน่นอน"

พอคิดว่าเป็ นร้ านของช่างตีเหล็กทีตีดาบทีทรงพลังขนาดนีได้

ล่ะก็คณ
ุ ค่าของสินค้ าทุกชินในร้ านก็ต้องพุง่ สูงขึนไปอีก

15
"เข้ าใจแล้ วค่ะ ถ้ าอย่างนันก็ได้ คะ่ แต่วา่ มีคําขอเรื องหนึงค่ะ"
"อะไรล่ะ?"
"ดาบนัน ย่อมปรารถนาทีจะได้ กวัดแกว่งโดยนักดาบ ถ้ าเกิด
ว่ามีนกั ดาบทีฉันยอมรับปรากฏตัวขึนมาในเวลานันฉันอยาก
จะให้ ขายดาบนีให้ คะ่ ต่อให้ อีกฝ่ ายจะเป็ นมนุษย์ แต่ใน
ฐานะช่างตีเหล็กแล้ วนันคือสิงทีหวังไว้ คะ่ "
"เข้ าใจแล้ ว ถ้ าถึงตอนนันก็ขายซะ"

คําพูดก็จบลงเท่านี
เท่านีสินค้ าหลักของเมืองผมอีกชินหนึงอาวุธทีสร้ างโดย
ดวาร์ ฟก็เตรี ยมพร้ อมแล้ ว

"แล้ วก็ของทีมาสเตอร์ ขอมาเสร็จแล้ วค่ะ ถ้ ามีหน้ ากากนีก็น่า

จะไม่เป็ นไรนะคะ"
16
"ช่วยได้ มากเลย เอลเดอร์ ดวาร์ ฟ"

ผมทีรับหน้ ากากทีทําแบบพิเศษทีเอลเดอร์ ดวาร์ ฟสร้ างขึน

มาแล้ วก็หนั หลังให้ กบั ทีนัน
นีเป็ นไอเทมสําคัญทีจะทําให้ เสนาธิการคนสําคัญของผม
สามารถทํางานอย่างรู้สกึ ดีได้ ตอนทีมนุษย์เข้ ามา
ต่อไปก็ไปหาพวกคุอินะ ทีนันต้ องมีไวต์อยู่แน่ๆ

"ถ้ าอย่างนันผมจะไปทีต่อไปแล้ ว ในตอนนีก็ฝากเตรี ยมเรื อง

ดาบด้ วยล่ะ"
"อืม คือว่า มาสเตอร์ แบบว่า ถ้ าเตรี ยมดาบเสร็จแล้ วล่ะก็"

เอลเดอร์ ดวาร์ ฟทําท่าอึกอักพูดอะไรสักอย่างไม่ออก

17
ผมพอจะเข้ าใจเรื องทีเธอคิดอยู่

"จะชมให้ เยอะๆเลย เพราะฉะนันก็พยายามเข้ าล่ะ เอลเดอร์

ดวาร์ ฟ"
"อืม จะพยายามค่ะ

แล้ วผมก็ทงโรงงานของเอลเดอร์
ิ ดวาร์ ฟไว้ เบืองหลัง
-------------------------------------------------------------------------
-------------------------------------------------------------------------
-------
Ch.42 - ตอนที13 อวาลอน

ทีทีผมมุง่ หน้ าไปต่อไปนันก็คือสถานทีพิเศษลําดับทีสีร้ านค้ า

18
แห่งทีสาม ตังอยู่ในทีทีเข้ าเมืองมาก็สามารถมองเห็นได้ เลย
ในร้ านขนาดใหญ่ทีมีการจัดการเรื องอาหารกับอาวุธของดวา
ร์ ฟ
ในส่วนของอาหารมีแอ๊ ปเปิ ลสดๆ, เหล้ าทีแอนเชียน เอลฟ์
ทํา, ขนมปั งปิ งแข็งๆโรยเกลือทีเก็บรักษาไว้ ได้ นาน, นํา, แล้ ว
ก็เนือแห้ งทีซือมาจากในเมืองเรี ยงรายอยู่
นอกจากแอ๊ ปเปิ ล ก็ต้องมีของสําหรับการค้ นดันเจียนอยู่มาก
มาย
เพราะว่าเป็ นทีทีตังอยู่ระหว่างจอมมารแห่ง[กาลเวลา]กับ
เมืองการค้ าขนาดใหญ่ดงั นันไม่มีทางขายไม่ได้ แน่นอน

ถ้ ามีชาวเมืองกับพ่อค้ าเพิมขึน ก็คงจะมีของขายทีหลาก

หลายมากยิงขึน ตอนนีเพือไม่ให้ มีภาระกับการขายของก็
ขายของแค่จํากัดทีไม่กีประเภทก็พอ

19
บริ การทีให้ ใช้ ก็คือการรับซ่อมแซมอาวุธ ซึงเป็ นงานของพวก
ดวาร์ ฟ สมิธ

"นายท่าน มาหาสินะคะ"

แอนเชียน เอลฟ์ ทีกําลังขนถังทีใส่แอ๊ ปเปิ ลจนเต็มส่งเสียงทัก

มา

"อา เพราะพรุ่งนีต้ องเปิ ดร้ านแล้ วล่ะนะ เลยอยากจะดูความ

คืบหน้ าของร้ านขายของน่ะ"
"เตรี ยมการสมบูรณ์แบบค่ะ"

พอวางถังลงบนพืน ก็ได้ ยินเสียงนําออกมา

20
"ถังนันคืออะไรน่ะ"
"ฉันดองแอ๊ ปเปิ ลไว้ ในนําแห่งชีวิตทีฉันสร้ างน่ะค่ะ ในตอนที
ดองอยู่ในนํานีจะไม่เน่าเสีย ถ้ าเกิดได้ ดองในนํานีสักครัง
แอ๊ ปเปิ ลนันจะเน่ายากขึนและสามารถเก็บความอร่อยได้
นานขึนค่ะ ผลเองก็เพิมขึนด้ วยนะคะ"
"...ทําเพิมขึนเยอะๆเลยนะ"
"ค่ะ ได้ แน่นอนค่ะ!"

ถึงจะเป็ นแค่แอ๊ ปเปิ ลแต่ถ้าผ่านแอนเชียน เอลฟ์ ของผมก็

กลายเป็ นของโกงได้
ถึงจะพูดคุยถึงนําแห่งชีวิตออกมาอย่างง่ายๆก็เถอะ แต่ถ้า
จากมนุษย์ละ่ ก็ต้องเป็ นของทีมีคา่ มากไม่ผิดแน่นอน

21
"พวกคุอินะเป็ นยังไงบ้ าง?"
"กําลังฝึ กฝนอยู่ภายในร้ านค่ะ กําลังทําตัวเป็ นคุณพีสาวคอย
สอนคุณพนักงานขายสุดน่ารักอยู่คะ่ "

แอนเชียน เอลฟ์ ทีชอบของน่ารักๆทําหน้ าอิมเอมใจ

"งันเหรอ น่าสนใจดีนะ ไปดูกนั เถอะ"

ผมกับแอนเชียน เอลฟ์ เข้ าไปด้ านในของร้ าน

22
พอเข้ าไปในร้ าน ทีนันก็มีคอุ ินะกับพวกจิงจอกภูติอยู่

"เอาล่ะ พวกจิงจอกภูติ ใช้ [แปลงกาย]เลย!"

คุอินะกําลังออกคําสังกับพวกจิงจอกภูติทีเป็ นลูกน้ อง
พวกเธอประกบมือแล้ วก็รวบรวมพลังเวท
แล้ วร่างก็อาบด้ วยแสง หูจิงจอกกับหางจิงจอกของพวกเธอก็
หายไป

เป็ นการเลียนแบบมนุษย์อย่างสมบูรณ์แบบ

ถึงแม้ วา่ มนุษย์ของโลกนีจะเคยชินกับพวกอมนุษย์ก็เถอะ

แต่ยงั ไงถ้ าคนขายเป็ นเผ่าเดียวกันคงจะถูกใจกว่า
โดยเฉพาะถ้ าจะเรี ยกคนล่ะก็ควรทีจะให้ เห็นเป็ นมนุษย์

23
เป็ นหน้ าทีทีเหมาะกับพวกจิงจอกภูติทีสามารถทําให้ หางกับ
หูหายไปด้ วย[แปลงกาย]ได้

"อ๊ ะ คุณพ่อ ดูสิคะ น่ารักค่ะ!"

คุอินะยืดอกขึนมา ก็จริ งทีพวกจิงจอกภูตินนน่

ั ารัก
ด้ วยชุดพนักงานร้ านทีเอลเดอร์ ดวาร์ ฟสร้ างขึนมา เป็ นดีไซน์
น่ารักๆทีมีลกู ไม้ ฟฟู ่ องติดอยู่
ไม่ผิดแน่ ต้ องใส่ความชอบของแอนเชียน เอลฟ์ ทีทํา
ตาลุกวาวอยู่ข้างผมลงไปด้ วยแน่ๆ

...ไม่ใช่แค่จิงจอกภูติตอนนีคุอินะเองก็สวมมันอยู่
คุอินะนันไม่ได้ แปลงกายจึงยังมีหจู ิงจอกกับหางจิงจอกอยู่
เพราะว่าสร้ างรูสําหรับหางไว้ ด้วย นีมันอาชญากรรมทีถูก
ต้ องชัดๆ
24
"คุอินะไม่แปลงกายด้ วยเหรอ?"
"งานของคุอินะคือการป้องกันเมืองนีขันสุดยอด มาเป็ น
พนักงานร้ านไม่ได้ หรอกค่ะ"

เอาเถอะ ก็อย่างนันล่ะนะ
เธอคือกําลังรบทีแข็งแกร่งทีสุดของเมืองนี จะมาให้ การเป็ น
พนักงานขายมาเสียเวลาไม่ได้

"ทีพึงสุดท้ ายคือเธอล่ะ ขอพึงด้ วยนะ"

"ย๊ า~♪"

25
คุอินะเดินเข้ ามาใกล้ ผมก็เลยลูบหัวเธอ
พอทําแบบนันก็ได้ เสียงฝี เท้ ามา

"ขนมปั งทีนํามาให้ ย่างเพิมมาส่งแล้ วขอรับ... โอ้ เหนือหัวนี

นา"

ทีโผล่ออกมาก็คือไวต์

ด้ านหลังมีพวกโกเลมทีขนกล่องไม้ ทีใส่ขนมปั งมาด้ วย

คนทีย่างขนมปั งทีจะเป็ นสินค้ านันก็คือพวกสเกลตันทีไว
ต์เป็ นคนนํา
เพราะว่าไม่เหมือนพวกโกเลมจะให้ มาเดินเตร่ข้างบนไม่ได้
จึงให้ ย่างขนมปั งอยู่ใต้ ดิน แล้ วก็ให้ พวกโกเลมคอยนําขึนมา

26
ในเมืองให้

ในตอนทีไม่มีสงครามก็มีหน้ าทีอย่างนีในเมืองของผม
ฉากทีกองทัพสเกลตันกําลังทําขนมปั งอย่างไม่ร้ ูจบนัน ถึงจะ
ไม่มีอะไรแต่คงจะให้ มนุษย์เห็นไม่ได้

"ขอบคุณทีเหนือยนะ ขอลองกินชินหนึงได้ ไหม"

"เชิญเลยขอรับ ขนมปั งย่างทีใส่ความพยายามของกองทัพ
สเกลตันขอรับ"

ขนมปั งทีสเกลตันทํา ถ้ าคิดว่าเป็ นของธรรมดาก็คงจะดูโหด

ร้ ายเกินไป...

ขนมปั งย่างแข็งๆทีโรยเกลือเพือทีจะเพิมการเก็บรักษา
นันรสชาติไม่ได้ แย่เลย เท่าทีลองดูถึงจะไม่ได้ รสชาติดีแต่ก็ไม่

27
ได้ แย่ ขนมปั งธรรมดา ถ้ าเป็ นเจ้ านีก็เป็ นสินค้ าได้ แน่

"อืม ระดับทีขายได้ เลย"

"พวกเรานันมิอาจจะลิมรสได้ ก็เลยทําขึนมาจากสูตรอย่าง
เถรตรงน่ะขอรับ"

ถ้ าให้ ทําแบบง่ายๆล่ะก็คงไม่ออกมาเป็ นของทีอยู่ด้านขวา

ของไวต์ผ้ คู มุ กองทัพสเกลตันหรอก
เป็ นการขยับแบบเครื องจักรทําซําไปซํามาอย่างแม่นยํา
เหมือนเดิม

"ไวต์ ถ้ ามนุษย์เริ มมาทีเมืองนีแล้ วล่ะก็"

"เข้ าใจอยู่แล้ วขอรับ กระผมเองให้ เลียงทีจะขึนมาจะดีกว่า
สินะขอรับ ด้ วยร่างกายแปลกๆนีอาจจะก่อเรื องทีไม่พงึ
28
ประสงค์กบั เมืองของเหนือหัวได้ สินะขอรับ"

ไวต์ทีพยายามอ่านความคิดของผมพูดออกมา
ความกังวลนันถือว่าถูกต้ อง ยังไงพวกอันเดดก็ไม่เหมือน
พวกอมนุษย์อย่างคุอินะหรื อโกเลมเป็ นศัตรูของมนุษย์อย่าง
ชัดเจน
ถ้ าเป็ นปกติคงจะให้ เห็นไม่ได้ อยู่หรอก

แต่วา่ เรื องทีจะพูดตอนนีมันผิดออกไป

ผมหัวเราะออกมา

"พูดอะไรน่ะ นายเป็ นเสนาธิการของผมนะ ถ้ าไม่สามารถ

อยู่ช่วยข้ างๆได้ ก็แย่สิ"
"...ได้ ยินแบบนันก็ดีใจขอรับ แต่วา่ ด้ วยร่างกายนี"

29
"เพราะฉะนันก็เลยเตรี ยมเจ้ านีไว้ ให้ ไง"

ผมเอาหน้ ากากใส่ไว้ ทีหน้ าของเขา

"หน้ ากากลวงตาทีเอลเดอร์ ดวาร์ ฟสร้ างขึนมา ผ่านการเอน

ชานต์[ลวงตา]เข้ าไปน่ะ ถ้ าสวมมันเข้ าไปล่ะก็จะเห็นว่านาย
เป็ นมนุษย์ แต่[ลวงตา]เองก็มีขีดจํากัดอยู่ยงั ไงก็สวมผ้ าคลุม
ไว้ ละ กางเกงขายาวคลุมขา ถุงมือเองก็จําเป็ นต้ องใส่นะ"

ไวต์ทีได้ ยินคําพูดของผมก็เกิดความรู้สกึ ทีสันเครื อขึนมา

แล้ วก็พดู ออกมาทังทียังสันอยู่

"เหนือหัว เพือกระผมแล้ วถึงกับสร้ างของแบบนีขึนมาถึงจะ

30
เป็ นท่านเอลเดอร์ ดวาร์ ฟทีอยู่จดุ สูงสุดของดวาร์ ฟก็เถอะ
ของชันเลิศขนาดนีไม่น่าสร้ างได้ ง่ายๆแน่ขอรับ"
"จะปล่อยลูกน้ องทียอดเยียมอย่างนายได้ ยงั ไงกัน ผมเองก็
ให้ เอลเดอร์ ดวาร์ ฟทํามันออกมาแล้ ว การทํางานของนาย
ผมคาดหวังอยู่นะ ไวต์"

ความสามารถในการรับรู้ความรู้สกึ อันละเอียดอ่อนของ
มนุษย์ ไวต์ผ้ ทู ีมีทงมั
ั นสมองและสติปัญญา
พลังของเขาจําเป็ นกับเมืองนี

"ขอรับ ไวต์ผ้ นู ี ขอเคารพเหนือหัวจากหัวใจ"

ไวต์คกุ เข่าลงตรงนัน

31
พลังของเขา ขอพึงพาหน่อยละกัน

แล้ วผมก็ไปจากตรงนัน

ต่อจากนันก็ไปยังโรงแรมสถานทีพิเศษลําดับทีสี
ทีนีวางแผนให้ สามารถรับคนมาพักได้ สงู สุดถึงร้ อยคน ห้ องก็
มีอยู่จํานวนหนึง ห้ องใหญ่สําหรับนอนรวมเองก็มีเหมือนกัน

แล้ วก็เตรี ยมผ้ าห่มไว้ จํานวนมาก

จริ งๆแล้ วนอกจากการให้ นอนพักแล้ วตอนนีผมไม่ได้ คิดอะไร
ทังนัน

ตอนนีก็ได้ แค่นีล่ะ
เพราะฉะนันก็ใช้ ผ้าห่มในแต่ละห้ องแล้ วนอนไป ห้ องเดียวจะ

32
แพงหน่อย ถ้ าห้ องรวมก็จะถูก บ่อนําก็ใช้ ได้ ตามสบาย จะไป
ใช้ โรงอาบนําก็ดี ถ้ าอยากกินข้ าวล่ะก็ไปซือของทีอยากกิน
เอาทีร้ านค้ า ก็ประมาณว่าบริ การทังหมดช่างมันทิงไปให้
หมด

ยิงกว่านันคือ ทํามากกว่านีไม่ได้ แล้ ว

"คนงานไม่พอจริ งๆสินะ...คงจะต้ องจ้ างมนุษย์ทีขยันขัน

แข็งสักหน่อยแล้ วเหรอเนีย"

คนขายทีร้ าน, ประชาสัมพันธ์ทีพัก, คนเรี ยกแขก, คนทํา

ความสะอาดทีพักกับโรงอาบนํา
งานพวกนี เรื องทีไม่ได้ สนคุณภาพจะจ้ างมนุษย์ก็ได้ ถ้ ามีนกั
เดินทางทีดูจะไม่มีเงินอยู่ละ่ ก็ให้ มารับงานชัวคราวเองก็ดี
ด้ วยเงินทีขุดมาก็ได้ ให้ เอลเดอร์ ดวาร์ ฟสร้ างขึนมาเหมือนกับ

33
เงินตราทีอยู่ในเมืองการค้ าใกล้ ๆนี เรื องเงินก็เลยมีอยู่พอควร

แต่วา่ จะปล่อยให้ อสูรของผมทําไปตลอดก็คงจะไม่ได้

"ถ้ าให้ พดู จากความคิดล่ะก็อยากได้ มืออาชีพจริ งๆ ในเวลา

อย่างนีการไม่มีเส้ นสายนีลําบากจริ งๆนะ"

ถ้ ามีพอ่ ค้ าทีเก่งกาจจนสามารถทีจะปล่อยให้ จดั การเรื องที

พักกับร้ านค้ าล่ะก็จะมาเปิ ดร้ านสาขาทีเมืองนีล่ะก็ผมก็ไม่วา่
อะไร
สําหรับผมแล้ วยิงกว่าเรื องกําไรการทีจะสร้ างคอนเท็นต์ทีน่า
ดึงดูดให้ กบั เมืองนีนันจําเป็ นกว่า
ถึงจะมีปัญหาว่าจะพัฒนาต่อไปยังไงอยู่ แต่ก่อนอืนตอนนี
แค่มีสถานทีพักให้ กบั มนุษย์ก็ถือว่าทําได้ ดีพอแล้ ว

34
แล้ วก็เป้าหมายทีห้ าสถานทีพิเศษสุดท้ าย โรงอาบนําใหญ่ที
มีนําพุร้อนธรรมชาติ
ทีนีเองก็แบ่งบ่อชายบ่อหญิง ทังหมดเสร็จอย่างไร้ ปัญหาใดๆ

แล้ วก็บอ่ พิเศษสําหรับพวกผมด้ วย

สุขอนามัยของเมือง แถมยังช่วยเติมเต็มความพึงพอใจของ
ลูกค้ าทีมาพักด้ วย

เท่านีสิงจําเป็ นสําหรับการจัดการเมืองก็ครบแล้ ว

ถ้ าเป็ นแบบนีล่ะก็พรุ่งนีก็สามารถเรี ยกมนุษย์ได้ แล้ ว

35
เช้ าวันต่อมา อสูรทังหมดมารวมกันทีลานกว้ างของเมือง
พวกสเกลตันเองก็อยู่ทีนัน

"เหล่าลูกน้ องทีเป็ นทีรักของผมทังหลาย ผมขอชืนชมกับการ

ทํางานของพวกเธอ ดันเจียนของผม...ไม่สิ เมืองก็ได้ ออกมา
เป็ นรูปร่างแล้ ว ถึงจะยังมีงานอีกเยอะแต่เท่านีก็สามารถทีจะ
เรี ยกมนุษย์มาได้ แล้ ว"

การเตรี ยมการขันพืนฐาน ทังอาวุธและของกินทีเป็ นสินค้ าก็

พร้ อมแล้ ว

ทังทีพักและสถานบันเทิงก็จดั เตรี ยมไว้ ครบแล้ ว

"ตังแต่วนั นีจะเริ มทําการชวนมนุษย์เข้ ามา แล้ วก็เริ มทีจะ

กลืนกินความรู้สกึ ของมนุษย์ ให้ พดู ตรงๆก็คือการจัดการ
36
เมืองของพวกเราจะเริ มขึนแล้ ว"

ไม่วา่ อะไรก็ไม่สามารถไปได้ สวยตังแต่เริ มได้

แต่วา่ เพียงเท่านีก็จะสามารถเริ มก้ าวแรกไปได้

"ในหมูพ่ วกเธออาจจะคิดว่าไม่จําเป็ นต้ องทําเรื องยุ่งยาก

แล้ วไปฆ่าหรื อกลืนกินมนุษย์เลยน่าจะดีกว่าอยู่บ้าง ผมเองก็
ยอมรับว่าด้ วยวิธีนนคงจะได้
ั กินความรู้สกึ ทีแข็งแกร่งกว่า
ด้ วย แต่วา่ นันมันก็แค่ของชัวคราวเท่านัน หลายร้ อน หลาย
พัน... ไม่สิ หลายหมืน ถ้ ามีมนุษย์จํานวนขนาดนันมา
หัวเราะให้ กนั เรามีเป้าหมายทีจะไปถึงไม่ได้ ถ้าไม่สร้ างเมือง
แบบนันขึนมา ผมขอสัญญาว่าเราจะไปให้ ถึงจุดนันให้ ได้ "

สิงนันก็คือดันเจียนทีแข็งแกร่งทีสุด จะสามารถกลืนกินความ

37
รู้สกึ ของมนุษย์และDPได้ มากยิงกว่าของจอมมารตนไหนๆ

"ในเรื องนันหนทางแบบนันอาจจะสนุกกว่า ถ้ าจัดการดัน

เจียนแบบปกติละ่ ก็จะเชิญมนุษย์เข้ ามา, หลอกลวง, ฆ่า,
และก็ถกู ฆ่า การจะทําอย่างนันจะไม่ใช้ อสูรอย่างพวกเธอ
เป็ นเหยือล่อไม่ได้ อาจจะฟั งดูอ่อนแอ แต่ผมไม่อยากทีจะ
เสียพวกเธอไป ผมชอบพวกเธอมาก... เพราะฉะนันเพือ
ความฝั นของผมแล้ วขอยืมพลังด้ วย ไม่สิเอามาให้ ยืมซะ นี
คือคําสังอันสูงส่งในฐานะจอมมารต่อเหล่าลูกน้ องของผม"

พวกอสูรทีได้ ยินคําพูดของผมก็ทําหน้ าเตรี ยมใจต่างๆออก

มา แล้ วทุกคนในทีแห่งนันก็คกุ เข่าลง

38
"เอาล่ะ ทุกคน มาเริ มเมืองของพวกเรากันเถอะ เมืองแห่ง
ความหวังและรอยยิม..."อวาลอน"นีคือเมืองของพวกเรายัง
ไงล่ะ! ทังหมด ประจําการได้ !"

ตอนทีเสียงตะโกนนันจบลงทุกคนก็มงุ่ ไปยังทีทีของตน
ก่อนอืนก็เรี ยกผู้คนมา มีโอกาสสําเร็จอยู่ ขอแค่ทําให้ มนั ออก
เป็ นของจริ งเท่านัน
-------------------------------------------------------------------------
-------------------------------------------------------------------------
----
Ch.43 - ตอนที14 คุณลูกค้ าคนแรก

"ถ้ าอย่างนัน ท่านโพลเคล ท่านพีคุอินะ ไปแล้ วนะคะ"

"จิงจอกภูติ พยายามเข้ านะ!"
39
จิงจอกภูติทีมีสองคนนันคนหนึงกําลังใช้ [แปลงกาย]เป็ น
มนุษย์พร้ อมถือป้ายขนาดใหญ่ออกไปข้ างนอก แล้ วก็มีโกเล
มมิธริ ลทีแข็งแกร่งระดับBคุ้มกันไปด้ วย

คุอินะโบกมือส่งพวกจิงจอกภูติ
เป้าหมายคือถนนนอกเมืองอวาลอน

ตอนนีเป็ นตอนเช้ าๆจะมีนกั เดินทางผ่านมามากมาย ถึงจะ

เป็ นถนนก็สามารถมองเห็นได้
สาวน้ อยทีถือป้ายขนาดใหญ่ก็เพือทําหน้ าทีนัน

ทีป้ายนันเขียนไว้ วา่ ใกล้ ๆนีมีขนมปั ง เนือแห้ ง และนําขายใน

ราคาหกสิบเปอร์ เซ็นต์ของราคาตลาดในเมืองใหญ่เอคลาบา
40
รวมถึงมีทีพักและทีผ่อนคลายราคาถูกให้ ด้วย

ตอนนีมีอาหารเพียงพอสําหรับนักผจญภัยทีมุง่ หน้ าไปยังดัน

เจียน ถ้ าขายทีราคานีจะต้ องเกิดความคิดทีจะเอาของกินไป
เพิมขึนแล้ วก็เกียวกับเรื องการทีจะเติมอาหารสําหรับขากลับ
อีกด้ วย

แล้ วถ้ าขากลับเกิดเข้ ามาในเมืองนีล่ะก็ต้องมีเกิดความคิดที

จะพักในทีพักบ้ างแน่ๆ ถ้ าเกิดว่าถูกใจทีพักขึนมาครังต่อไปก็
อาจจะมาพักทีเมืองนีก่อนไปดันเจียนก็ได้
เป็ นการค่อยๆคืบหน้ าๆไปทีละนิดอย่างมันคง
แล้ วคุอินะก็หน้ าเป็ นห่วงออกมา

"เป็ นห่วงจิงจอกภูติจงั ค่ะ การต้ องให้ เด็กอ่อนแอพวกนันออก

41
ไปเนีย"
"ถ้ ามองจากจิงจอกสวรรค์อย่างคุอินะก็คงจะอ่อนแอ แต่
จิงจอกภูติน่ะแข็งแกร่งมากนะ?"

จิงจอกภูติเป็ นอสูรระดับB เป็ นอสูรทีทรงพลังทีมีพลังในการ

ใช้ เปลวเพลิง
สําหรับระดับBแล้ ว ถ้ าไม่ใช่นกั ผจญภัยแนวหน้ าก็ไม่มีทาง
จัดการด้ วยตัวคนเดียวได้
เลเวลเองก็เพิมมาระดับหนึงแล้ ว ภายในชุดน่ารักๆนันเองก็มี
มีดทีเอลเดอร์ ดวาร์ ฟสร้ างมาอยู่
การทีจะได้ พบนักผจญภัยทีเด็กพวกนันจัดการไม่ได้ คงจะมี
อยู่น้อยนิด

"อู๊~ แต่เป็ นห่วงอะ"

42
"โกเลมมิธริ ลก็อยู่นะไม่จําเป็ นต้ องเป็ นห่วงหรอก พวกเราก็
ไปทํางานของเราเถอะ"

ผมเคาะหัวของคุอินะเบาๆ
แล้ วโกเลมมิธริ ลก็ไม่ได้ ไปเพียงแค่เพือคุ้มกันเท่านัน
มันเป็ นส่วนหนึงของการเรี ยกแขก โกเลมยักษ์ นนน่
ั าสนใจ
กว่าสาวน้ อยเสียอีก

จิงจอกภูตินนั ผมได้ ให้ ไปอธิบายทังเรื องโกเลมมิธริ ล ทังเรื อง

สินค้ าทีขายในเมืองนี ทังเรื องทีเป็ นเมืองทีสร้ างขึนโดยลูก
หลานของดวาร์ ฟผู้ซงเป็
ึ นมหาปราชญ์และทรงพลัง และ
กิตติศพั ท์อีกมากมาย
แล้ วจะเรี ยกแขกมาได้ ขนาดไหนกันนะ น่าสนุกจริ งๆ

43
 ◇

ตังแต่จิงจอกภูติออกไปก็ผ่านไปได้ ราวๆสามสิบนาทีแล้ ว ใน
ทีสุดก็มีนกั ผจญภัยเข้ ามาสีคน
ชายหนุ่มทีดูจะเป็ นนักรบสวมชุดเกราะเบา ชายร่างใหญ่ทีมี
เคราอันน่าเกรงขามทีดูภมู ิใจในพละกําลัง สาวน้ อยนักขโมย
ตัวเล็กทีสวมชุดทีดูคล่องแคล่ว และหญิงสาวผู้ใช้ เวท เป็ น
ปาร์ ตทีี มีความสมดุล
แต่วา่ ทังหมดนันก็อยู่ในสภาพโทรม โดยเฉพาะแนวหน้ าสอง
คนนันสภาพเลวร้ ายมาก ดาบก็หกั เกราะก็พรุนเป็ นรังผึง
การเดินก็แปลกๆ กําลังอยู่ในสภาพทีบาดเจ็บหนักแน่นอน

การทีมีแขกมาในเวลานีเป็ นเรื องแปลกคงจะกําลังกลับจาก

ดันเจียน ในหมูน่ กั ผจญภัยนันก็มีคนทีค้ างคืนในดันเจียนอยู่
44
ถึงแม้ วา่ การค้ างคืนโดยพร้ อมกับคอยระวังการบุกรุกของ
เหล่าอสูรไปด้ วยนันจะอันตรายแต่ไม่ทําอย่างนันก็ไม่
สามารถพักให้ หายเหนือยได้ เพือทีจะเพิมเวลาสําหรับการ
ล่าแล้ วถือเป็ นสิงทีจําเป็ น

แต่วา่ ดูเหมือนสภาพของพวกเขากําลังมีปัญหาอะไร
บางอย่างอยู่ คงจะกําลังอยู่ในสถานการณ์ทีจําเป็ นต้ องพัก
ค้ างคืนมาสินะ

ชายหนุ่มนักรบทีดูเป็ นหัวหน้ ารี บตรงเข้ ามาทีร้ านค้ า

"ขอข้ าวกับนํา แล้ วก็ทีพักสงบจิตใจหน่อย"

เขาเรี ยกร้ องมาด้ วยสีหน้ าทีเร่งรี บและจริ งจังอย่างน่ากลัว

จิงจอกภูติทีรับหน้ าทีเป็ นพนักงานร้ านก็ตอบรับกลับ จิงจอก
45
ภูตินนเป็
ั นสาวน้ อยอายุสิบปลายๆถ้ าเป็ นผู้ชายปกติคงทํา
ท่าแปลกๆออกมาแต่วา่ ตอนนีดูจะเป็ นสถานการณ์ทีไม่มี
เวลาสนใจเรื องพรรค์นนซะแล้
ั ว แล้ วเด็กคนนีนันถูกอบรมมา
ให้ เชียวชาญในการต้ อนรับแขกเป็ นพิเศษด้ วย

"ต้ องการอาหารสินะคะ ทีแนะนํามีผลไม้ ทีเรี ยกว่าแอ๊ ปเปิ ล

ค่ะ ทังหวานทังชุ่มนํา แถมยังเก็บได้ สองเดือนโดยไม่เน่าค่ะ
บรรเทาความเหนือยและฟื นฟูร่างกายได้ คะ่ แล้ วก็มีขนมปั ง
ย่างกับเนือแห้ งด้ วยนะคะ"

เป็ นการรับมือแบบฉบับคูม่ ือสมบูรณ์แบบ

เพราะว่าไม่ได้ สอนนอกเหนือจากนัน การตอบโดยไม่สนใจ
สภาพเละเทะของฝ่ ายตรงข้ ามเนียบอกได้ เลยว่าสุดยอด
จริ งๆ

46
"อะไรก็ได้ เร็วๆก็พอ"
"ถ้ าอย่างนันก็จะซือทังหมดเลยสินะคะ? แอ๊ ปเปิ ล, ขนมปั ง
ย่าง, เนือแห้ ง,นํา หนึงเซ็ตก็ราคาหนึงเหรี ยญเงินค่ะ"
"อะไรก็ได้ อย่างนันก็ได้ เร็วๆเถอะ! ขอสีทีนะ"
"รับทราบค่ะ แล้ วสนใจของฝากพิเศษของอวาลอนเหล้ าแอ๊ ป
เปิ ลไหมคะ? เป็ นเหล้ าชันเลิศทีหวานอร่อยมากถ้ าให้ ผ้ หู ญิง
ล่ะก็ต้องดีใจแน่ๆค่ะ"

ดวงตาของหนุ่มนักรบเริ มกระตุกๆ
ผมชักจะรู้สกึ เสียใจแล้ วสิ การรับมือแบบฉบับคูม่ ือเกินไป
แบบนีเนียพอดีกว่านะ

"ไม่ต้องการ! หล่อนจะกวนกันเหรอไง! เอาของกินกับนํามา

47
ได้ แล้ ว!!"
"รับทราบค่ะ ถ้ าอย่างนันขอเหรี ยญเงินสีเหรี ยญด้ วยค่ะ"

พอจิงจอกภูติแบบนัน เขาก็หยิบกระเป๋ าสตางค์ออกมาจาก

หน้ าอกแล้ วกระแทกเหรี ยญเงินลงบนโต๊ ะ

"ขอบคุณทีใช้ บริ การนะคะ ทีด้ านหลังร้ านมีทีว่างให้ นงรั

ั บ
ประทานทีทางร้ านได้ เตรี ยมไว้ ให้ อยู่คะ่ ถ้ ายังไงก็ไปใช้ ได้ นะ
คะ"

พอจิงจอกภูตินําสินค้ าทังหมดมาให้ แล้ ว เขาก็หยิบอย่างรี บ

ร้ อนแล้ วเดินจากไป
พอนักผจญภัยหายไปแล้ ว รอยยิมก็หายไปจากใบหน้ าของ
จิงจอกภูติ
48
"เฮ้ อ เครี ยดจังเลยค่า ท่านโพลเคล ท่านพีคุอินะ เป็ นยังไง
บ้ างคะ? ใช้ ได้ หรื อเปล่าคะ?"

จิงจอกภูติถามออกมาด้ วยท่าทางเขินอาย

จริ งๆแล้ วนีคือสภาพจริ งๆของเธอล่ะ

คุอินะชูนิวโป้งขึนให้ กบั เธอ

"สมบูรณ์แบบไปเลย ทําแบบนีต่อไปเลยนะ!"

เอาเถอะรอบนีก็แค่ดวงไม่ดีเองสําหรับการรับมือแล้ วก็ไม่ได้
พลาดอะไร

49
"ดีจงั เลยค่า"

จนกว่าจะชินปล่อยไว้ แบบนีก็ได้
ยังไงก็ขายของได้ แล้ วด้ วยทําหรับลูกค้ าคนแรกแล้ วก็ถือว่า
ทําได้ ดีเลย
แล้ วก็เรื องนันลองตามไปดูหน่อยดีกว่า พอตัดสินใจได้ แบบนี
ผมก็มงุ่ หน้ าไปยังทีว่างสําหรับทานอาหารทีนักผจญภัยอยู่

～มุมมองของนักผจญภัย～

"ให้ ตายสิ อะไรกันคนขายคนนัน ไม่ร้ ูหรื อไงว่าพวกเรา

เหนือยขนาดไหนน่ะ"

50
หนุ่มนักรบถอนหายใจอย่างขุ่นเคือง

พวกเขาถืออาหารทีซือมา แล้ วก็ไปทีด้ านหลังร้ าน

ทีตรงนันมีเก้ าอีเตรี ยมไว้ อย่างทีคนขายบอก ท่าทางจะนังพัก
ได้

"ใจเย็นๆเถิด โซลต์ แค่ได้ อาหารมาก็โชคดีแค่ไหนแล้ ว แถม

ยังราคาถูกขนาดนีอีก คุณภาพเองก็ทา่ ทางดีด้วย ขนมปั งนีก็
ส่งกลินหอมๆของข้ าวสาลีออกมาด้ วย ถ้ าเป็ นข้ าวสาลีขนั
สองคงไม่สง่ กลินแบบนีออกมาแน่ๆ"

ชายร่างใหญ่ผ้ มู ีเคราอันน่าเกรงขาม หัวเราะออกมาอย่าง

ร่าเริ ง

51
พอได้ เห็นแบบนันหนุ่มนักรบก็ใจเย็นลงบ้ าง
จะอะไรก็ช่างตอนนีคือเวลากินข้ าวแล้ ว
การสํารวจรอบนีจบลงด้ วยความผิดพลาดครังใหญ่ เพราะ
ว่าเป็ นดันเจียนทีคุ้นเคยก็เลยเผลอประมาทไปบ้ าง แถมชัน
ลึกๆก็ดนั มีอสูรทีแข็งแกร่งปรากฏออกมาอีก ถึงจะรอดชีวิต
มาได้ แต่ก็ไม่สามารถหยิบสมบัติกบั อาหารกลับมาด้ วยได้

อย่างน้ อยทีสุดก็ได้ อาหารมาแล้ วก็เถอะ แต่มนั ก็จบแล้ วร่าง

กายโทรมแบบนีไม่มีพลังพอทีจะไปล่าอะไร ทําได้ แต่เรี ยก
นําตากับพวกนักผจญภัยทีผ่านไปเท่านันเอง

"ขอโทษนะ ทุกคน ถ้ าฉันยังมีพลังเวทเหลือล่ะก็"

สาวนักเวทพูดออกด้ วยเสียงรู้สกึ ผิด

52
เธอคือผู้ใช้ เวทรักษาทีหาได้ ยาก

แต่วา่ ตอนนีพลังเวทหมดก็เลยไม่สามารถใช้ พลังได้

ทังหนุ่มนักรบ ทังชายร่างใหญ่ผ้ มู ีเคราอันน่าเกรงขามต่างก็

ได้ รับบาดแผลกันปางตาย ทังร่างกายชําแถมกระดูกทัวร่าง
ยังแทบจะหัก ข้ อเข่าก็เคล็ด อยู่ในสภาพทีไม่สามารถต่อสู้ได้
แล้ ว

"ไม่ต้องขอโทษหรอก มิระ ถ้ าเธอไม่อยู่ฉนั ก็คงตายไปแล้ ว ก็

ตัวฉันเป็ นรูใหญ่เลยนีนะ เพราะได้ เธอมาปิ ดแผลให้ เลยยังมี
ชีวิตอยู่ได้ เพราะแบบนันพลังเวทเลยหมดไม่ใช่เหรอ"

หนุ่มนักรบคิดถึงการต่อสู้เมือวันก่อน
อสูรทีอยู่ๆก็โผล่มาแข็งแกร่งราวกับฝั นร้ ายเลย เป็ นอสูร
53
ระดับBไม่ผิดแน่นอน ทีรอดชีวิตมาได้ นีก็เป็ นเรื องแปลกแล้ ว
หลังจากหนีมาสุดชีวิต ซ่อนตัวไปเรื อยๆ คอยรักษาร่างกายที
เต็มไปด้ วยแผลจนขยับไม่คอ่ ยจะได้ แล้ ว ในทีสุดก็หนีออก
มาจากดันเจียนได้

"แล้ วคนทีแย่มนั ฉันต่างหากล่ะ ทังทีตัวเองสบายดีอยู่คน

เดียวแท้ ๆแต่กลับทําอะไรไม่ได้ เลย"

สาวน้ อยนักขโมยทําหน้ าสลดแล้ วก้ มหัวลง

"พูดอะไรออกมาน่ะ เพราะมีเธอคอยดูทางก็เลยผ่านคําคืน
มาได้ ถ้ าเกิดไม่มีเธอล่ะก็พวกเราทุกคนคงติดกับดักตายไป
แล้ ว"
"อืม เจ้ าน่ะทังทียังสาวอยู่แต่ก็มีความสามารถในฐานะนัก
54
ขโมยทีสุดยอดอยู่นะ"
"โซลต์ ฟาม"

เรื องทีพวกเขาพูดไม่ผิดแน่นอน สกิลของนักขโมยนันทําให้

สามารถตรวจจับกับดักหรื อศัตรูได้ ทังคอยไขล็อกกุญแจ มี
หน้ าทีทีต้ องทําหลายๆอย่าง เป็ นตัวตนทีจําเป็ นสําหรับปาร์ ตี

สาวน้ อยเงยหน้ าขึนพร้ อมเสียงทีเต็มไปด้ วยอารมณ์ตา่ งๆ

"ยังไงก่อนอืนกินข้ าวเถอะ"
"อืม นันน่ะสินะ"

แล้ วพวกเขาก็เริ มทานอาหาร

55
ก่อนอืนก็ดืมนําก่อน
หนุ่มนักรบพอดืมนําเข้ าไปก็ตกใจ พอเข้ าไปในร่างกายก็
ค่อยๆสดชืนขึนมา ความอร่อยอะไรกันเนีย
จริ งอยู่ทีว่าตอนนีกําลังคอแห้ ง จะรู้สกึ ว่าอร่อยก็ไม่แปลก แต่
ว่านํานีไม่ใช่ระดับแค่นนั
อร่อยแบบง่ายๆ ระดับทีไม่น่าเชือเลย แถมพลังยังผุดออกมา
ด้ วย

ต่อไปก็ผลไม้ สีแดงทีคนขายเรี ยกว่าแอ๊ ปเปิ ล

พอกัดเข้ าไปเต็มแรง ภายในปากก็มีรสหวานอมเปรี ยว
กระจายออกไป ความอูมามิทีทําให้ นําตาจะไหลออกมา พอ
ได้ ดืมลงไปเซลล์ทกุ ส่วนในร่างกายก็เกิดความยินดีขนึ

อะไรกัน นีมัน? ผลไม้ จากสรวงสวรรค์?

56
ร่างกายสดชืนขึน ความเจ็บปวดก็หายไป ร่างกายทีเหนือย
ล้ าจนแข็งเป็ นเหล็กก็เบาลง
พอรู้ตวั ผลไม้ ทีอยู่ในมือก็หายไปแล้ ว

แปลก ถึงตัวเองจะเป็ นคนกินจุ ทังๆอย่างนันแล้ วเพียงแค่ผล

ไม้ นีผลเดียวก็ทําให้ ร้ ูสกึ พึงพอใจได้ เลย พอลองกินขนมปั ง
ต่อ ทางนีทังๆทีไม่ตา่ งจากขนมปั งธรรมดาแท้ ๆ แต่นีมัน
เยียมจริ งๆ สัมผัสได้ ถึงรสหวานของข้ าวสาลี ถึงตัวเองจะเกิด
ในครอบครัวชาวนาแต่ขนมปั งทีอร่อยขนาดนีพึงเคยได้ ลอง
ครังแรกเลย คุณภาพของข้ าวสาลีทีเอามาทําถือว่าสุดยอด
มาก

พอลองกินเนือแห้ งอย่างขนาดหวัง ทางนีเป็ นของธรรมดา

แฮะ

57
ชายหนุ่มนักรบมองดูเหล่าพวกพ้ อง
ทุกคนกําลังดืนนํากินผลไม้ อยู่ภายในภวังค์ พอได้ ทานขนม
ปั งเข้ าไปก็ทําสีหน้ าพอใจขึนมา
หลังความรู้สกึ ซาบซ่านในใจเบาบางลง ชายหนุ่มนักรบก็
เปิ ดปากพูดขึน

"นี ทุกคน ผลไม้ สีแดงนีมันอร่อยสุดยอดไปเลยไม่ใช่เหรอ?"

"อืม สุดยอดจริ งๆนะ ของแบบนีไม่คิดเลยว่าจะมีอยู่บนโลก
ทังนําทังขนมปั งก็สดุ ยอด เมืองนีอยู่ในจุดทีดีจริ งๆ ต้ องไป
แนะนําคนอืนบ้ างแล้ วสิ"
"นันสินะ ราวกับว่าจะบรรเทาความเหนือยได้ ด้วย ทังๆทีเป็ น
ตอนนีก็ร้ ูสกึ ยินดีได้ เฉยเลยล่ะ"
"พรแห่งพืนดินนีคือรสชาติแบบนันเลยค่ะ ถ้ ามีนีล่ะก็พลังเวท
ก็ทา่ ทางฟื นฟูได้ เลยค่ะ"

58
ทุกคนกําลังอร่อยไปกับอาหาร โดยเฉพาะพลังของผลไม้ สี
แดงทีน่าตกใจ ไม่ใช่แค่รสชาติดีเท่านัน ยังทําให้ ร่างกายรู้สกึ
ดีขนอี
ึ กด้ วย

"นี พวกเราคงต้ องกลับไปทีเอคลาบา ถอนเงินจากธนาคาร

แล้ วก็ไปพักรักษาร่างกายทีทีพักประจําแล้ วค่อยกลับไปทีดัน
เจียนละกันนะ"
"นันสินะ ถ้ าคิดถึงร่างกายของเรากับเจ้ าในตอนนีรวมกับ
พลังเวททีเหือดแห้ งของเรมก็คงต้ องทําอย่างนันอย่างเดียว
ละนะ"

ปาร์ ตของสี
ี คนนีคือเป็ นปาร์ ตระดั
ี บแนวหน้ า ถ้ ารวมกันสีคน
แล้ วล่ะก็สามารถจัดการอสูรได้ ถึงระดับC

59
เงินก็มีได้ รับมาเยอะอยู่ ทีเก็บไว้ ก็มี
ถึงตอนนีจะเสียครังใหญ่ก็เถอะแต่ก็มีโอกาสจะลุกกลับมา
แต่วา่ ค่าใช้ จ่ายสําหรับการกลับไปก็คอ่ นข้ างเจ็บปวดนิด
หน่อย

"จะเปลียนกําหนดการณ์ไหม? มาพักในเมืองนีกันสักพัก
ก่อนเถอะ ถ้ าได้ กินผลไม้ สีแดงนีต้ องช่วยการฟื นฟูร่างกาย
กับพลังเวทได้ แน่ แถมการจะกลับไปดันเจียนก็จะได้ เร็วขึน
ด้ วย ถ้ าจําไม่ผิดป้ายของสาวน้ อยคนเรี ยกแขกเองก็เขียนไว้
ว่าเมืองนีมีทีพักอยู่นีนา แถมยังค่อนข้ างถูกด้ วยนะ"
"แต่วา่ แล้ วอาวุธกับเกราะทีพลังจะทํายังไงล่ะ? ยังไงก็ไปฝาก
ช่างตีเหล็กเจ้ าประจําให้ ช่วยซ่อมด้ วย ไม่วา่ ยังไงก็คง
ต้ องกลับไปเอคลาบาสักครังอยู่ดี แล้ วก็ยงั สงสัยว่าทีพักของ
เมืองนีจะดีหรื อเปล่าด้ วย"

60
หนุ่มนักรบกุมหัวตัวเอง
ทีชายร่างใหญ่พดู มาก็ถกู ต้ อง แถมราคาของทีพักเมืองนีเมือ
เทียบกับเอคลาบาก็ยอดเยียม ของกับกับนําถ้ าอยู่ในเมืองนี
ก็จะได้ ถกู กว่า
อีกทังเพือทีจะกลับไปดันเจียนแล้ วการฟื นฟูร่างกายกับพลัง
เวทเองก็เร็วกว่า ช่วยลดเวลาพักสําหรับการสํารวจดันเจียน
ถึงจะมีเก็บไว้ อีกเยอะก็เถอะแต่ก็อยากจะลดตัวแดงเท่าที
เป็ นไปได้ ไม่วา่ คิดยังไงการทีจะอยู่เมืองนีก็คงจะดีกว่า

เรื องนันก็เข้ าใจดีอยู่หรอก แต่ถ้าไม่กลับไปเอคลาบาล่ะก็...

ในตอนนันเอง
ก็มีเด็กหนุ่มคนหนึงเข้ ามา เด็กหนุ่มรูปงานทีอายุประมาณ
สิบกลางๆถึงสิบปลายๆ
61
สวมเสือสีดําทีตัดเย็บอย่างดี ถึงแม้ จะกําลังยิมอยู่แท้ ๆแต่
พริ บตาแรกก็ร้ ูสกึ กลัวจนแข็งไปทังหลัง
ด้ วยสัญชาตญาณอันเฉียบคนทีเก็บเกียวมาจาก
ประสบการณ์หลายปี สัมผัสได้ เลยว่ามีออร่าของผู้ทีแข็ง
แกร่งเท่านันแผ่ออกมาจากเด็กหนุ่มคนนี

"ขอขอบคุณทีมาเยียมชมเมืองนีในวันนีนะครับ ถ้ าไม่เสีย
มารยาทยังไงขอคุยกับคุณลูกค้ าได้ ไหมครับ"
"นายเป็ นใคร?"
"ผู้ปกครองเมืองนีและก็เป็ นบิดาของเหล่าอมนุษย์ของเมือง
แห่งนี มีนามว่ามหานักปราชญ์โพลเคลครับ เมืองนีนันเพือ
ต้ อนรับเหล่านักเดินทางแล้ วจึงได้ เตรี ยมทังร้ านตีเหล็ก ทีพัก
และของชันเลิศไว้ ให้ ครับ ถ้ าไม่วา่ อะไรจะให้ ช่วยแนะนําทาง
ให้ ไหมครับ?"

62
แล้ วผู้ชายคนนันก็พดู ออกมาอย่างสุภาพงดงาม
ราวกับเป็ นเรื อช่วยเหลือทีส่งออกมา การทีมีร้านตีเหล็กอยู่
ถือเป็ นข้ อมูลทีน่ายินดี
ถึงจะไม่คาดหวังอะไรกับร้ านตีเหล็กในเมืองแบบนีก็เถอะ
แต่อาจจะซ่อมแซมแบบง่ายๆให้ ได้ ก็ได้

หนุ่มนักรบมองไปยังสีหน้ าของพวกพ้ อง...

-------------------------------------------------------------------------
-------------------------------------------------------------------------
-----------------
Ch.44 - ตอนที15 งานพิเศษ

เพือตามดูผลของการเรี ยกแขกของจิงจอกภูติผมเลยตามไป
ดูพวกนักผจญภัย ถึงจะดูไม่พอใจนิดหน่อยแต่ทา่ ทางจะ
63
ยอมรับได้ คอ่ ยวางใจหน่อย
แต่วา่ คําพูดหลังจากนันทังอาวุธทังทีพักดูทา่ จะใช้ ประโยชน์
ได้ ก็เลยเข้ าไปเสนอขายตรงมันซะเลย

"ถ้ าไม่วา่ อะไรให้ ช่วยนําทางไหมครับ เมืองของผมมีเตรี ยมไว้

ทังขายและซ่อมอาวุธครับ ทีพักเองก็เตรี ยมไว้ ให้ ด้วยครับ"

ถึงจะสับสนกับผมทีอยู่ก็โผล่ออกมา แต่ก็สงบได้ อย่างทันที

แล้ วพูดออกมา

"บิดาของเหล่าอมนุษย์? มหานักปราชญ์? นายเป็ นใครกัน"

"เมืองแห่งนีนันผมสร้ างขึนมาเพือเหล่าอมนุษย์ทีโดนกดขี
ครับ ตัวผมนันเป็ นผู้พิทกั ษ์ ให้ กบั เด็กสาวเหล่านี แล้ วก็ตวั ตน
ทีสร้ างเมืองแบบนีขึนมาได้ ไม่คิดว่านอกจากมหานักปราชญ์
64
แล้ วก็ไม่น่าจะสร้ างขึนมาได้ ไม่ใช่เหรอครับ?"

ถึงจะลองพูดด้ วยหน้ ามันใจก็เถอะ

เพราะว่าอินไปนิด ก็เลยถูกมองด้ วยสายตาแปลกๆซะได้ ท่า
ทางจะพลาดนิดหน่อยแล้ ว

รู้สกึ อายจริ งๆ เอาล่ะ เปลียนเรื องดีกว่า

"...แล้ วระหว่างร้ านตีเหล็กกับทีพักจะให้ แนะนําทีไหน

ก่อนดีครับ?"
"งะ งันเหรอ ถ้ าอย่างนันช่วยพาไปดูทีพักก่อนได้ ไหม?"
"ครับ ด้ วยความยินดี"

ผมพยักหน้ า แล้ วก็พากลุม่ นักผจญภัยทังสีคนไปยังทีพัก

65
 ◇

สําหรับทีพักนันตอนนีให้ เป็ นหน้ าทีของไวต์

ถ้ าฝากเขาไว้ ก็มนใจได้
ั วา่ จะไม่มีปัญหาอะไร

"ยินดีต้อนรับขอรับ คุณลูกค้ า"

พอประตูทีพักเปิ ดออก ไวต์ก็ออกมา

ตัวเขานันสวมผ้ าคลุมระดับสูงแล้ วก็สวมหน้ ากากไว้

เพราะมีผลของ[ลวงตา]อยู่ทําให้ เห็นเป็ นสุภาพบุรุษมีสกุล

"ทีนีคือทีพักของเมืองนีเหรอ"

66
"ใช่แล้ วครับ ถึงจะพูดอย่างนันก็มีแต่ของทีมีไว้ เพือนอนเท่า
นันครับ งันขออธิบายระบบนะครับ"

ผมกระแอมอะแฮ่มออกมาหนึงที

"มีอยู่สองแผนนะครับ อย่างแรกคือห้ องส่วนตัว สําหรับทาง

นีนันจะกีคนก็ได้ แต่ถ้าเช่าหนึงห้ องก็เหรี ยญเงินสองเหรี ยญ
ครับ ถ้ าสองคนก็สบายแต่ถ้าสีคนก็คงนอนได้ เบียดหน่อย
ครับ สามารถล็อคกุญแจได้ เพราะฉะนันถ้ าสนใจความเป็ น
ส่วนตัวก็เลือกอย่างนีดีกว่าครับ ไม่วา่ จะเลือกแผนแบบไหน
ก็มีผ้าห่มอุ่นให้ ใช้ ครับ"

เหรี ยญเงินหนึงเหรี ยญนันถือว่าถูกมาก

ในเมืองเอคลาบานันแรงงานอย่างนักผจญภัยหาเงินได้ วนั

67
ละประมาณ6เหรี ยญ

"ถูกจริ งเลยนะ"
"ก็เพือนอนอย่างเดียวน่ะครับ การทําความสะอาดทีพักก็
ต้ องจัดการด้ วยตัวเองครับ อาหารเองก็กรุณาไปซือทีร้ าน
ก่อนหน้ านีครับ จะใช้ สวนกลางกับบ่อนําในทีพักก็ไม่วา่ อะไร
เพราะฉะนันจะใช้ ซกั ผ้ าหรื ออะไรก็ได้ เลยนะครับ แล้ วก็เมือง
นียังมีออนเซ็นอีกด้ วย จะไปใช้ บริ การทางนันเองก็ได้ นะครับ"
"มีออนเซ็นด้ วยเหรอ!?"

ในกลุม่ นักผจญภัย สาวน้ อยนักขโมยทีดูสบายดีทีสุดทําตา

เปล่งประกายออกมา

"เรคกะ รู้เหรอว่ามันคืออะไร?"
68
หนุ่มนักรบถามสาวน้ อย

"อืม รู้สิ เป็ นการแช่นําอุ่นๆน่ะ ทังรู้สกึ ดีแถมบรรเทาความ

เหนือยได้ ด้วย"

สาวน้ อยพูดถึงออนเซ็นด้ วยท่าทางดีใจ

"รอบรู้จงั เลยนะครับ ตามทีพูดคือมีผลสามารถบรรเทา

ความเหนือยล้ าได้ ครับ โดยเฉพาะออนเซ็นในเมืองของเรา
นันจะยอดเยียมเป็ นพิเศษ นอกจากจะช่วยรักษาความ
เหนือยแล้ ว ทังผิวทีดี ทังการฟื นฟูร่างกายและอาการป่ วย
ทังการฟื นฟูพลังเวท มีผลอีกหลายๆอย่างเลยล่ะครับ"
"มันก็แค่แช่ในนําร้ อนไม่ใช่หรื อไงนันน่ะ"
69
"เมืองนีนันมีพรของเอลฟ์ ระดับสูงอยู่ครับทําให้ ออนเซ็นทีนี
เองก็มีพลังแปลกๆสถิตอยู่ด้วย"

เป็ นความจริ งแท้ แน่นอน

ถึงทังหมดจะเป็ นแค่การทําให้ ผ่อนคลายแต่ก็มีผลอย่างเข้ ม
ข้ น
ยิงแอนเชียน เอลฟ์ เข้ าอาบนําบ่อย ผลก็ยิงแข็งแกร่งขึน บาง
ทีอาจจะเป็ นเพราะเหงือทีไหลออกจากเด็กคนนันก็ได้

"นี โซลต์ พักทีนีกันเถอะ! แค่เข้ าออนเซ็นได้ ตามสบายก็สดุ

ยอดแล้ ว! บาดแผลเองก็รักษาเร็วขึนด้ วย! พลังเวทของมิระก็
จะได้ ฟืนฟูเร็วๆล่ะ!"
"...ไม่อยากเชือเลย เอาเถอะ ไม่วา่ ยังไงก็ต้องพักทีนีวันนีอยู่
แล้ วล่ะนะ จะลองทดสอบกันออนเซ็นดูก็ได้ "

70
"อืมอืม ว้ าว น่าสนุกจังเลย"

ดูทา่ ออนเซ็นจะเป็ นอาวุธหลักสินะ การทีนักผจญภัยชอบถือ

ว่าช่วยได้ เยอะเลย

"ตอนแรกบอกว่ามีสองแผนสินะ แล้ วอีกหนึงล่ะ?"

"ครับ ห้ องใหญ่สําหรับนอนรวมน่ะครับ แน่นอนว่าไม่มี
กุญแจถ้ าเกิดว่ามีการขโมยของเกิดขึนก็ไม่รับผิดชอบนะครับ
ในส่วนนันราคาก็เลยถูกลงมาอยู่ทีคนละเหรี ยญเงินหนึง
เหรี ยญครับ สําหรับคุณลูกค้ าถ้ าร่วมกันแบ่งห้ องสีคนห้ อง
ส่วนตัวน่าจะถูกกว่านะครับ ผมขอแนะนําทางนันมากกว่า
ครับ"

ส่วนห้ องใหญ่นนเป็
ั นบริ การสําหรับพวกนักผจญภัยทีเดิน

71
ทางคนเดียว
ถ้ ามาเป็ นปาร์ ตล่ี ะก็แบบห้ องเดียวๆจะถูกกว่า

"ถ้ าอย่างนัน ขอเช่าสองห้ อง เหรี ยญเงินสีเหรี ยญ เท่านีก็พอ

สินะ"
"ครับ ไม่มีปัญหาอะไรครับ"

พอผมพูดแบบนัน ไวต์ก็นํากุญแจออกมาสองอันพร้ อม
อธิบายรายละเอียด

"คุณลูกค้ า นีคือกุญแจของห้ องขอรับ แผนทีบอกหมายเลข

ห้ องแขวนอยู่ทีกําแพงขอรับ เชิญตรวจสอบทีตรงนันได้ เลย"

72
หนุ่มนักรบรับกุญแจมา แล้ วก็สง่ หนึงอันให้ กบั สาวน้ อยนัก
ขโมย
ดูทา่ จะแบ่งห้ องเป็ นชายหญิง
นักผจญภัยก็มีการระวังตัวแปลกๆ

"โพลเคล ขอไปวางสัมภาระก่อนนะ หลังจากนีช่วยแนะนํา

ร้ านอาวุธได้ ไหม?"
"ครับ ด้ วยความยินดี"

ผมยิมออกมา
นักผจญภัยกลุม่ นีค่อนข้ างทีจะแข็งแกร่ง แถมยังมี
ประสบการณ์
ถ้ าเป็ นพวกเขาก็มีโอกาสสูงทีจะไปบอกต่อเรื องราวของทีนี

73
ก็คคู่ วรทีจะยอมเสียเวลาให้ สกั เล็กน้ อยไม่ใช่เหรอไงกัน

พอผ่านไปสักพักพวกนักผจญภัยก็เดินออกมา
ดูเหมือนว่าจะเปลียนเป็ นเสือผ้ าสบายๆแล้ ว
แต่วา่ ทีหลังก็มีถงุ ใบใหญ่อยู่ บางทีน่าจะเป็ นดาบกับเกราะที
พังล่ะมัง

ผมพาพวกเขากลับไปยังร้ านค้ า

74
พอกลับมาทีร้ าน จิงจอกภูติทงสองคนกั
ั บคุอินะก็กําลังทํา
งานกันมือเป็ นระวิง
จิงจอกภูติทีออกไปเรี ยกแขกเองก็กลับมา
บางทีอาจจะเพราะลูกค้ าเยอะเกินไปเลยต้ องเรี ยกกลับมา
อย่างช่วยไม่ได้

พอคิดว่าป้ายกับโกเลมมิธริ ลทีให้ ไปคุ้มกันไม่ได้ กลับมาด้ วย

ก็แสดงว่าให้ โกเลมถือป้ายแล้ วมาแน่นอน ลูกค้ าเองก็เรี ยก
มาได้ เยอะคงไม่มีอะไรต้ องต่อว่าล่ะนะ

ลูกค้ าตอนนีมีประมาณ30คน
ธุรกิจของกินเองก็ดจู ะขายดีน่าดู
ถึงจะไม่คอ่ ยเยอะแต่สําหรับสามคนแล้ วคงจะลําบากนิด
หน่อย
75
คุอินะส่งสายตาขอความช่วยเหลือมาทางนีแต่ผมก็แกล้ งทํา
เป็ นไม่ร้ ูเรื องอะไร
ไม่เป็ นไรหรอก ถ้ าเป็ นพวกเธอต้ องทําได้ แน่ แล้ วก็ถ้าจัดการ
เรื องนีไม่ได้ ละ่ ก็ตอ่ จากนีคงทําอะไรไม่ได้ แล้ ว คงต้ องทําใจ
ยักษ์ สกั หน่อยแล้ วพวกเธอจะได้ เติบโตต่อไปได้

ผมกระแอมออกมา แล้ วไปหาพวกนักผจญภัย

"เอาล่ะครับ ทีเมืองนีมีการขายอาวุธและรับซ่อมแซมอยู่
ด้ วยครับ ในส่วนของอาวุธนันตอนนีก็มีขายแค่ดาบเท่านัน
ครับ"

ผมพูดแบบนัน ก็เข้ าไปในร้ านแล้ วไปร้ านอาวุธบริ เวณตรง

ข้ ามกับจุดทีวางอาหาร
76
ทีนันมีดาบทีสร้ างมาง่ายๆวางอยู่
มีแค่ดาบทีเอลเดอร์ ดวาร์ ฟสร้ างขึนมาเพือเรี ยกแขกเท่านัน
ทีใส่กรอบแล้ วแขวนไว้ ทีกําแพง

พอมาคิดดูดีๆแบบนีมันไม่ดงึ ดูดเลย พอเข้ าร้ านมาแล้ วถ้ า

ลูกค้ าไม่ตงใจมองดี
ั ๆล่ะก็ต้องไม่ร้ ูตวั แน่ๆว่ามีดาบวางอยู่
จริ งๆแล้ วนักผจญภัยทีเข้ าร้ านตอนนีก็ไม่ได้ ร้ ูสกึ ถึงดาบเลย
สักนิด

หลังจากนีคงต้ องปรับปรุงสักหน่อย

พอคิดเรื องแบบนันแล้ ว...

"ไม่มีดาบเหรอ? ได้ ยินว่าทีนีมีดาบทีสุดยอดขายอยู่แท้ ๆ?"

77
พวกคุอินะทีกําลังคิดเงินกันอยู่ก็มีลกู ค้ ากลุม่ ใหญ่ปรากฏตัว
ออกมา มีเกือบถึง20คน
มามองหาดาบแต่เริ มเลย บางทีคงได้ ยินจากข่าวลือเรื องที
เกิดขึนในร้ านตีเหล็กในเมืองสินะ
พวกคุอินะกําลังวุน่ วายอยู่

ผมจึงเรี ยกลูกค้ าตรงนันมา

"ดาบวางอยู่ทางนันครับ ลูกค้ าทางนีกําลังทดสอบอยู่พอดี

เลย จะลองดูด้วยไหมครับ"
"โอ้ ทางนันเหรอ ไม่ร้ ูตวั เลยนะเนีย"

ลูกค้ าทีกําลังมองหาดาบมารวมตัวกันทีทางนี
ภายในร้ านนันกว้ างลูกค้ าจํานวนนีไม่ถือว่าเป็ นปั ญหา

78
ผมหยิบดาบรุ่นผลิตจํานวนมากส่งให้ หนุ่มนักรบ

"นีคือดาบทีเราขายครับ เป็ นสินค้ าทีค่อนข้ างมีคณ

ุ ภาพเลย
นะครับ"

ผมส่งดาบให้ ชายหนุ่มนักรบ
พอได้ รับดาบไปก็เปลียนจากโหมดสบายๆไปเป็ นนักรบ แวว
ตาก็เปลียนไป

จ้ องมองดาบราวกับจะกลืนกิน แล้ วก็สําหรับผิวของมัน

จากนันก็ก็กําแล้ วฟาดดาบลงไป เกิดเป็ นเสียงสายลมทีถูก
ตัด
ฝี มือดีใช้ ได้ เลย

79
"เป็ นดาบทีสุดยอดเลย ดาบระดับนีต่อให้ เป็ นเอคลาบาก็ไม่
สามารถเห็นได้ ง่ายๆเลยนะ"
"จะลองฟั นดูไหมล่ะครับ?"
"ได้ เหรอ!?"

กินเหยือง่ายกว่าทีคิดอีก
เพือทีจะได้ ทดสอบฟั นจึงวางท่อนไม้ เอาไว้ ไม่ใช่ทอ่ นไม้
ธรรมดาข้ างในมีเหล็กสอดอยู่ก็เลยไม่ล้ม
หนุ่มนักราบฟาดดาบไปในแนวนอน แล้ วท่อนไม้ ก็ถกู ตัด

"สัมผัสการฟั นทีสุดยอด ทังเบา ทังแข็งแกร่ง รู้สกึ ได้ ถึงพลัง

เวททีไหลอยู่ นีมันสุดยอดยิงกว่าดาบทีฉันใช้ อีก ดาบนีราคา
เท่าไหร่น่ะ?"

80
"เหรี ยญทองสองเหรี ยญครับ"

พอผมพูดแบบนันหนุ่มนักรบก็อ้าปากกว้ าง

คงจะตกใจน่าดู

"เดียวนะ ดาบนีแค่เหรี ยญทองสองเหรี ยญ!? ดาบทีฉันใช้

ตอนนีมันก็เหรี ยญทองสีเหรี ยญแล้ วนะ!? ดาบระดับนีจะให้
ถูกแค่ไหนก็น่าจะเหรี ยญทองหกเหรี ยญ...ไม่สิสกั แปด
เหรี ยญเลยล่ะ!"

ชายหนุ่มเข้ ามาใกล้ ผม
จริ งแล้ วทีตังราคานีขึนมาก็เป็ นราคาของแท่งมิธริ ลแบบผลิต
ขึนมาจํานวนมากทีเห็นในเมืองเอคลาบา

81
เมือเทียบสิงนันกับดาบนี ทังสัดส่วนการผสม ทังการล้ าง
โลหะผสมทีใช้ ก็ดีคนละระดับ ฝี มือของช่างเองก็เทียบกันไม่
ได้ เลย สําหรับดวาร์ ฟ สมิธอาจจะดาบทีผลิตจํานวนมาก
เฉยๆแต่สําหรับมนุษย์แล้ วถือว่ามีระดับสูงกว่าดาบทีมือ
อาชีพชันหนึงตังใจทําขึนมาเสียอีก

แล้ วก็ถึงดาบทีดวาร์ ฟ สมิธสร้ างขึนมานันจะเอนชานต์ไม่ได้

แบบของเอลเดอร์ ดวาร์ ฟ แต่ก็สามารถยกระดับความ
สามารถด้ วยการใส่พลังเวทลงไปได้ นีก็ถือเป็ นดาบเวทชนิด
หนึง

ไม่ใช่ระดับแค่ค้ มุ ค่าแล้ ว

"ช่างตีเหล็กของเรามีฝีมือมากน่ะครับ ของระดับนันก็เลย

82
สามารถสร้ างได้ ง่ายๆเลยน่ะครับ"
"มีช่างตีเหล็กระดับแกรนด์มาสเตอร์ พีซอยู่งนเหรอ!?"
ั
"พวกเด็กสาวดวาร์ ฟผู้น่ารักน่ะครับ ทีนีคือเมืองของอมนุษย์
ถึงจะเป็ นเรื องทีมนุษย์จะทําไม้ ได้ แต่คนของเราก็สามารถทํา
ได้ ง่ายๆเลยครับ"
"พรของเอลฟ์ กับดวาร์ ฟช่างตีเหล็ก เป็ นเมืองทีสุดยอดเลย
นะ ขอซือดาบนีหน่อย ตอนนีเลย! ดาบนีราคานีถ้ าไม่ซือ
ตอนนีล่ะก็ต้องถูกคนอืนซือไปทันทีแน่นอน"

ชายหนุ่มทีกําลังตาร้ อน ก็สง่ เหรี ยญทองหนึงเหรี ยญกับ

เหรี ยญเงิน30เหรี ยญมาให้ ผม
เหรี ยญเงิน30เหรี ยญมีคา่ เท่ากับเหรี ยญทองหนึงเหรี ยญทีได้
รับมาจึงมีคา่ เท่ากับเหรี ยญทองสองเหรี ยญ

พอคิดว่าแรงงานนันทํางานเหนือยยากมาก็ได้ แค่เหรี ยญ

83
เงินหกเหรี ยญต่อวันแล้ ว ก็ถือว่ามีราคาเดียวกับเงินเดือน
ของแรงงานทีทํางานโดยไม่พกั ครึงเดือนเลยทีเดียว

ถึงว่าจะไม่ถกู แต่ดจู ากคุณภาพแล้ วยังไงก็ค้ มุ

"ทีใช้ เป็ นสินค้ าถึงจะมีแค่ดาบนันแต่ช่างตีเหล็กทีเป็ นคน

สร้ างดาบเล่มนันก็รับซ่อมอาวุธนะครับ นีคือแผนทีโรงงาน
ครับ ราคาสําหรับจะใช้ วตั ถุดิบแบบเดิมนีก็คงอยู่ทีเหรี ยญ
เงินหกเหรี ยญครับ หลังจากนีก็ช่วยไปทีนันด้ วยนะครับ
แล้ วนอกจากดาบแล้ วจะสังสร้ างอาวุธอย่างอืนทีใช้ วตั ถุดิบ
กับตํารับเดียวกับดาบนันก็ทําได้ นะครับ ส่วนนีราคาจะค่อน
ข้ างสูงหน่อยอยู่ทีเหรี ยญทองสามเหรี ยญครับ"
"ถ้ าสามารถสร้ างของระดับนีได้ ฝี มือก็คงไม่ต้องสงสัย ขอ
ฝากซ่อมเกราะด้ วย"

84
ชายหนุ่มทีได้ ซือดาบไปก็ทําหน้ าดีใจออกมา
แต่วา่ ก็มีความรู้สกึ แปลกๆ

รู้สกึ ได้ วา่ ด้ านหลังชายหนุ่มมีสายตามากมายมองมา

ไม่ใช่เพียงแค่มาเพือหาดาบของช่างตีเหล็กทีว่าไว้ นักผจญ
ภัยทีสนใจอาหารอยู่จนถึงเมือกีก็หนั มาจ้ องทีทางนีเช่นกัน

พริ บตาต่อมาทังหมดก็กรูกนั เข้ ามา

"ดาบนัน ขอฉันดูหน่อยสิ"
"นีมันทําจากมิธริ วไม่ใช่เหรอ"
"สัมผัสการฟั นอะไรกันนี"
"เจ้ านีสองเหรี ยญทองเหรอ? เอาจริ งดิ"

85
ดาบทีวางอยู่ไกลจากทางเข้ าจนทําให้ พวกลูกค้ าหาไม่เจอ
แต่ด้วยความวุน่ วายตอนนีดูเหมือนจะทําให้ ร้ ูสกึ ตัวกันแล้ ว
แล้ วก็คอ่ ยๆมาเริ มทีจะหยิบพิจารณาดาบกัน
แล้ วก็หลังจากทีตรวจสอบกันเสร็จ...

"เยียม ขอซือหน่อย!"
"คุณหนูตรงนัน อยากจะขอเจรจาให้ ช่วยสร้ างหอกจากวัตถุ
ดิบเหล่านีหน่อย!"
"เดียว ของหมดแล้ วนีจะมาเติมเมือไหร่กนั น่ะ"

เริ มมีคนไหลไปหาพวกจิงจอกภูติทีทําหน้ าทีคิดเงิน

ถึงทีขายจะเป็ นสินค้ า แต่ก็มีคําถามกับคําขอโผล่ออกมาเต็ม

แล้ วก็ในมุมขายของทีวุน่ วายนันก็กลายเป็ นสภาพทีทุกข์

86
ทรมาน

"คุณพ่อบ้ าทีสุดด! แบบนีไม่ไหวหรอก!"

ผมได้ ยินเสียงร้ องไม่พอใจของคุอินะ

ก็จริ งทีเป็ นอย่างนีเป็ นความผิดผมเอง

แต่ถึงอย่างนันทังทีกําลังสะอืนอยู่แท้ ๆแต่ก็ยงั ทํางานได้ รวด
เร็วสมกับเป็ นคุอินะจริ งๆ

"นันมัน คือว่า แย่จงั เลยนะ"

หนุ่มนักรบทําท่าอึดอัดออกมา

87
"เรื องแบบนีมันต่างกับทีมาก่อนมาหลังล่ะนะ"

เพียงแค่พวกลูกค้ าไม่ร้ ูสกึ ถึงตัวตนของดาบก็เลยกลายเป็ น

สภาพแบบนี

เอาเถอะ ถ้ าเป็ นพวกคุอินะคงทําอะไรสักอย่างล่ะ

"หือ อะไรกัน ดาบนันน่ะ!?"

หนุ่มนักรบอยู่ๆก็สง่ เสียงดังออกมา
สายตาจ้ องไปทีดาบทีตังอยู่ในกรอบ
จ้ องมองไปราวกับโดนดูดวิญญาณด้ วยสีหน้ าทีดีใจสุดๆ
แล้ วก็ยงั เอามือทังสองข้ างกอดอกแล้ วก็ตวั สัน

88
"โพลเคล ดาบนันมันสุดยอดด นันก็เป็ นของขายเหรอ!? ขอ
ซือ ขอซือหน่อยเถอะะ"

ผมโดนเข้ ามาจับไหล่ทงสองข้
ั างแล้ วเขย่าไปมา
คําพูดคําจาก็แปลกๆไป

"แพงนะครับ เพราะว่าเจ้ านันมันเป็ นของทีพิเศษ เหรี ยญ

ทอง10,000เหรี ยญครับ"

ถึงจะเป็ นราคาระดับซือปราสาทได้ แต่ก็มีคา่ ถึงขนาดนันล่ะ

"นีมันเอือมไม่ถึงเลยนะ แต่วา่ "

89
ดวงตาเต็มไปด้ วยความต้ องการ อาจจะขโมยไปก็ได้
เอาเถอะ ร้ านนีนันมีโกเลมมิธริ ลคอยดูแลอยู่ ของราคาแพงก็
ติดตังเศษหินเวทไว้ แล้ ว ถ้ าไม่เอาออกตรงทีจ่ายเงินล่ะก็ ก็
จะถูกจัดการในฐานะขโมยของ ยังไงก็ไม่มีปัญหาอยู่แล้ ว
พอคิดเรื องแบบนัน สาวน้ อยนักขโมยกับหญิงสาวนักเวทก็
ทําหน้ าน่ากลัวมาหาหนุ่มนักรบ

"นี ถึงจะจ่ายค่าดาบนันไปสองเหรี ยญทองไปแล้ วก็เถอะ

แต่วา่ เงินทีมีตอนนีมันเหลือไม่เยอะแล้ วนะ"
"จากทีฉันจําได้ รู้สกึ ว่าถ้ าจ่ายไปอย่างนีเงินเก็บของพวกเรา
ก็จะหมดแล้ วไม่ใช่เหรอคะ"

90
พอทังคูถ่ าม หนุ่มนักรบก็มีเหงือเย็นๆไหลออกมา

"เรคกะ มิระ โทษทีนะ! แต่วา่ อาจจะไม่มีโอกาสได้ ซือดาบ

แบบนีในราคานีอีกแล้ วก็ได้ ถ้ ายังไงก็ต้องจ่ายเงินซ่อมดาบ
แล้ วสู้ซือดาบใหม่ทีแข็งแกร่งกว่าก็ต้องดีกว่าอยู่แล้ ว นี ดูสิ
ขายหมดแล้ วนะนันน่ะ ถ้ าไม่ใช่ตอนนันคงไม่ได้ ซือแล้ ว เป็ น
ดาบทีสุดยอดจริ งๆนะ"

ตามทีเขาพูด ดาบทีวางอยู่บนชันทังหมดอยู่ในมือของนัก
ผจญภัยทีต่อแถวเตรี ยมซือแล้ ว

"ก็เข้ าใจความรู้สกึ อยู่ เรื องทีเป็ นดาบทีสุดยอดก็เข้ าใจ...แต่

ว่าเงินสําหรับเดินทางหมดแล้ วนะอย่างนีคงไม่กลับไปเอคลา
บาไม่ได้ แล้ ว"

91
พอเป็ นแบบนี ถึงจะจ่ายค่าทีพักของวันนีแล้ วแต่ตงแต่
ั วนั
พรุ่งนีก็คงจะไม่มีจ่ายแล้ ว แล้ วต้ องมีคา่ อาหารประจําวันอีก
ไม่สิ คิดเรื องดีๆออกมา

"ถ้ าไม่วา่ ยังไงคุณผู้หญิงทังสองคนจะมาทํางานพิเศษไหม

ครับ? ทางฝั งคุณผู้ชายท่าทางจะยังบาดเจ็บอยู่แต่ทงสองคน
ั
ร่างกายดูจะยังขยับได้ ไม่มีปัญหาสินะครับ คุณผู้หญิงทาง
นันถึงจะดูหมดพลังเวทก็เถอะแต่พอได้ ทานแอ๊ ปเปิ ลก็คงจะ
ดีขนนิ
ึ ดหน่อยแล้ วสินะครับ จะให้ เหรี ยญเงินวันละ12เหรี ยญ
นะครับ"

เป็ นเงินสองเท่าของแรงงานซะอีก แล้ วดันเจียนนีไม่วา่ ดูยงั ไง

จนกว่าผู้ชายจะหายดีก็คงยังไม่ไปดันเจียนด้ วย

92
ระหว่างทีพักรักษาแผลในเมืองนีก็ทํางานหาเงินไปด้ วยก็ถือ
ว่าคุ้มค่า
ต้ องเป็ นอย่างนีแน่นอนอยู่แล้ ว

""ขอทําทีเถอะค่ะ""

ก็ตามนี
ค่าใช้ จ่ายของผู้ชายไร้ ประโยชน์ผ้ หู ญิงก็ต้องเป็ นคนหา เอา
เถอะสําเร็จอย่างงดงาม

"ขอบคุณมากครับ ถึงจะเร็วไปหน่อยแต่อยากให้ ไปช่วย

พวกเธอหน่อยนะครับ เวลาทํางานก็จนกว่าอาทิตย์จะลับ
ขอบฟ้ าพอหมดเวลางานเมือไหร่จะจ่ายเงินรายวันให้ ทนั ที

93
ครับ"

พอผมพูดแบบนัน ทังสองคนก็มงุ่ หน้ าไปยังมุมจ่ายเงินที

กลายเป็ นสงครามทันที

สมกับเป็ นนักผจญภัย ใจกล้ าจริ งๆ

ทังทีเป็ นงานครังแรกแท้ ๆแต่แขนก็ขยับอย่างว่องไว หัวเองก็
คิดเร็ว
ไม่วา่ อะไรก็ตามดูเหมือนเรื องแรงงานน้ อยจะจัดการได้ แล้ ว
เท่านีภาระของพวกคุอินะก็ลดลง

พอได้ กําลังรบใหม่อะไรๆก็เริ มทําได้ ดีขนึ ถ้ าไม่อย่างนันก็คง

เป็ นปั ญหาล่ะนะ เพราะว่าวันนีพวกลูกค้ าจะเป็ นคนเรี ยก
ลูกค้ าชุดต่อไป แล้ วลูกค้ าทีมาเพิมขึนก็จะกลายเป็ นคนเรี ยก
ลูกค้ าชุดต่อๆไปอีกเป็ นทอดๆ
94
หลังจากนีคงจะยุ่งยิงกว่านีอีก
เอาล่ะ หลังจากนีจะเป็ นยังไงนะ น่าสนุกจริ งๆ
-------------------------------------------------------------------------
-------------------------------------------------------------------------
----------------
Ch.45 - ตอนที16 พ่อค้ า

ตังแต่ก่อตังเมืองก็ผ่านมาหนึงสัปดาห์
คนเองก็เพิมมากขึนเรื อยๆ ในตอนนีนันในหนึงวันก็เรี ยกคน
ได้ ราวๆ200คน ทีพักเองก็มีคนพักประมาณ50คนทุกวันด้ วย

DPเองก็มีเก็บมากขึนเรื อยๆ
เพียงแค่นงอยู
ั ่เฉยๆหนึงวันก็จะได้ มาประมาณ5DP

95
ถ้ ามี50คนก็ได้ มา250DP แล้ วก็ถ้าพูดถึงพวกแขกทีเข้ า
มาเฉยๆก็ได้ น้อยลงมาเป็ นประมาณ2DP เพราะฉะนันวัน
หนึงก็จะได้ มาราวๆ500DP
ดูเหมือนเมืองนีจะสร้ างความประทับใจให้ กบั อยากของ
มนุษย์ได้ หลายๆอย่าง อารมณ์จงึ เกิดการสันไหวยิงกว่าทีจิต
นาการไว้ ก็เลยได้ มาถึงขนาดนี

ถึงตอนนีเอง การไปล่ากับพวกคุอินะที[ถําบัวแดง]นัน
สามารถเก็บDPได้ เยอะกว่าก็เถอะ แต่คนเองก็มีแนวโน้ มที
จะมาเพิมขึนเรื อยๆ รายได้ เองก็ต้องเพิมขึนแน่นอน

เพราะมีแหล่งทีหารายได้ อย่างมันคงแล้ ว จึงเตรี ยมตัว

สําหรับ[สงคราม]ได้ อย่างสบายใจ สามารถทีจะเตรี ยมดัน
เจียนอันเลวร้ ายสุดๆได้

96
ถ้ าไม่เตรี ยมตัวสําหรับ[สงคราม]ทีกําลังจะเกิดขึนก็คงจะแย่
สําหรับจอมมารตนอืนนันสร้ างดันเจียนโดยต้ องคํานึงถึงการ
ต้ อนรับมนุษย์เอาไว้ ด้วย แต่การสร้ างดันเจียนโดยคิดแต่การ
ทําลายล้ างเท่านันถือว่าเป็ นจุดเด่นของผม

"ในทีสุด ก็มาถึงระดับนีได้ สินะ ถึงเรื องชวนปวดหัวจะยังไม่

หมดไปก็เถอะ"

...แต่วา่ ก็ใช่วา่ จะไม่มีปัญหาอะไรเลย

นักผจญภัยทีเลือดร้ อนก็มีอยู่มากมาย ก็เลยมีปัญหาในหมู
นักผจญภัยเกิดขึนมากมายเลย
แล่วก็ขโมย โดยเฉพาะดาบมีเรื องการขโมยเกิดขึนมาก

97
แต่วา่ ไม่วา่ อันไหนก็ปล่อยใช้ แรงโกเลมแก้ ปัญหาได้
ถ้ าเกิดความรุนแรงขึนก็ปล่อยให้ พวกโกเลมจัดการ ถ้ าเกิด
หยิบสินค้ าออกไปโดยไม่ได้ รับอนุญาตก็มีพวกโกเลมคอยจับ
ตามองอยู่

นอกจากนันทังขโมยแอ๊ ปเปิ ล พวกทีจะไม่จ่ายค่าทีพักเลย

เข้ าไปในบ้ านสําหรับผู้อพยพตามใจชอบ พวกทีล่วงเกินทาง
เพศพวกจิงจอกภูต,ิ ไฮ เอลฟ์ , ดวาร์ ฟ สมิธทีน่ารักก็มีมาไม่ร้ ู
จบ
....ทังหมดนันก็แก้ ไขได้ ด้วยโกเลมเลยไม่มีปัญหาอะไร โกเล
มนีสะดวกจริ งๆ

"คุณพ่อ ในทีสุดก็สงบลงแล้ วนะคะ"

"ก็เพราะในทีสุดก็จ้างคนได้ ละนะ"

98
ตอนนีผมกําลังทํางานเอกสารอยู่ในบ้ านใหญ่ของเมือง
ทีร้ านค้ ากับทีพักตอนนีจ้ างพวกนักผจญภัยไว้ ราวๆสิบคน
ตอนนีเลยปล่อยให้ แค่จิงจอกภูติ ไวต์แล้ วก็พวกนักผจญภัย
ทํางานไป

เหรี ยญเงิน12เหรี ยญนันถือว่ามากกว่าค่าแรงของแรงงานถึง

สองเท่า ดังนันในหมูพ่ วกนักผจญภัยชันตําทีกระหายเงินก็มี
พวกทีคิดว่าอยากจะทํางานทีนีตลอดไปอยู่

ถ้ ามีโอกาสสําหรับพวกนักผจญขาประจํานันแทนทีจะให้ ไป
ใช้ ชีวิตนอนในห้ องใหญ่ของทีพักแล้ วก็ให้ ใช้ ชีวิตอยู่บ้านที
เตรี ยมไว้ สําหรับผู้อพยพก็อาจจะดีก็ได้
ไม่ใช่ทํางานพิเศษ ถ้ าทีร้ านค้ ากับทีพักมีพนักงานประจําก็คง

99
จะดี
พอคิดแบบนัน ประตูก็ถกู เปิ ดออกมาอย่างสุภาพ
เป็ นเอลเดอร์ ดวาร์ ฟกับแอนเชียน เอลฟ์

"มาสเตอร์ "
"นายท่าน"

ทังคูเ่ ดินมาด้ วยหน้ าตาทีจริ งจัง

"มีอะไรเหรอ ทังคูถ่ ึงได้ ทําหน้ าแบบนันมา"

"มาสเตอร์ คนไม่พอค่ะ ตอนนีขอคนเพิมด่วนค่ะ"
"ทางนีเองก็ทํางานไม่ทนั ค่ะ"

100
ทังสองคนอยู่ในสภาพสินแรงนิดหน่อย
เอาเถอะก็ไม่แปลกล่ะนะ
ในส่วนของร้ านค้ ากับทีพักนันเราไม่มีความรู้เฉพาะด้ านนัน
ก็เลยฝากส่วนใหญ่ไว้ กบั นักผจญภัยทีทํางานพิเศษ หลังจาก
นันก็แค่คอยจับตาดูก็พอ

แต่วา่ ในด้ านการตีเหล็กกับการเกษตรนันเรามีความรู้เฉพาะ

ด้ านทังสองอยู่
แล้ วก็ทงสองอย่
ั างท่าทางจะมีการสังซือเข้ ามามากจนน่า
กลัว
ดูเหมือนว่าพวกนักผจญภัยในเมืองเอคลาบาจะภูมิใจใน
ดาบทีซือจากเมืองนีมาก ข่าวลือก็แพร่สะพัดออกไปในแต่ละ
วันก็มีนกั ผจญภัยทีเข้ ามามองหาดาบเพิมขึน เพราะว่ามีการ
ขายเกิดขึนเยอะเกินไปก็เลยเพิมราคาเป็ นสองเท่าแต่ก็ไม่มี

101
อะไรเปลียน

ทังแอ๊ ปเปิ ลกับขนมปั ง ด้ วยข้ อมูลเรื องความอร่อยเป็ นพิเศษ

กับขจัดความเหนือยล้ าได้ ก็ดงึ ดูดทีแพร่หลายออกไปพวกนัก
ผจญภัยก็ถกู ดึงดูดเข้ ามา

เป็ นเรื องทีแน่นอนอยู่แล้ วดาบทีสร้ างได้ ในแต่ละวันก็มีจํากัด

แอ๊ ปเปิ ลกับข้ าวสาลีทีเป็ นวัตถุดิบขนมปั งเองก็ต้องใช้ พลัง
ของพวกแอนเชียน เอลฟ์ ทําให้ เติบโตแล้ วก็เป็ นสินค้ าทีต้ อง
เก็บเกียว
เป็ นภาระทีค่อนข้ างมาก

"เข้ าใจแล้ วจะทําอะไรสักอย่างให้ ก่อนอืน เอลเดอร์ ดวาร์ ฟ

ถึงจะสังให้ สร้ างดาบไว้ ทีวันละ20เล่มก็เถอะ เรื องนันทําไหว

102
ไหม? ถึงตอนนีจะมีเก็บสํารองไว้ ในส่วนของหนึงเดือนก็
เถอะแต่คงไม่ใช่การทําอะไรทีเกินตัวสินะ?"

เป็ นวิธีการขายสินค้ าทีละน้ อยๆ ด้ วยของทีมีจํากัดแต่มีผ้ ทู ี

ต้ องการเพิมขึนเรื อยๆ การทีไม่ขายในทีเดียวก็ทําให้ มีผลใน
การเรี ยกแขกต่อไปได้ ตลอด
แล้ วก็ถ้าเกิดขายเยอะล่ะก็พวกร้ านตีเหล็กในเมืองใกล้ ๆกับ
พ่อค้ าทีจะขายต่อต้ องมาหลอกซือจริ งๆจังแน่ๆ เพราะฉะนัน
แบบนีล่ะกําลังดีแล้ ว

แต่วา่ ถ้ าใช้ ทีสํารองไว้ ทงหมดออกมาคงจะใช้

ั เรี ยกแขกไม่ได้
ก็เลยใช้ ห้าเล่มใน20เล่มตังเรี ยงไว้ ในร้ านแล้ วสุม่ เลือกผู้ซือ
ทุกวัน

103
วัตถุดิบทีหาเองก็มีปัญหา ถึงจะให้ พวกโกเลมขุดหาวัตถุดิบ
ที[เหมือง]ทังวันทังคืนก็เถอะ แต่เมือคิดถึงปริ มาณการผลิตมิ
ธริ ลและการเตรี ยมกําลังรบของดันเจียนแล้ ว ทางนันเองก็มี
ขีดจํากัดอยู่

"พวกลูกค้ าทีซือไม่ได้ ก็มีคําขอให้ ซอ่ มกับรักษาอาวุธกับ

เกราะเข้ ามาเป็ นภูเขาเลยค่ะ แล้ วคนทีสังแบบพิเศษก็เยอะ
ค่ะ พวกคําขอทีรายละเอียดเยอะก็น่ารํ าคาญ แค่พวกดวาร์
ฟ สมิธไม่ไหวแน่คะ่ ฉันก็เลยไปช่วยด้ วย เพราะว่าคนเข้ ามา
เพิมขึนก็จําเป็ นต้ องขยายฐานขึน ถึงตอนนีจะยังทําได้ อยู่ก็
เถอะค่ะ แต่อย่างนีงานหลักของฉันทีเป็ นการพัฒนาอาวุธ
ของพวกเราไม่สามารถทําได้ แน่คะ่ "

เป็ นอย่างนีสินะ
การขายก็ตามนัน แต่เรื องการซ่อมบํารุงนันพวกนักผจญภัย
104
ในเมืองก็เอาไปพุดแล้ วเรี ยกแขกเพิมขึน คงจะปล่อยให้ รอ
นานเกินไปไม่ได้ ละ่ นะ

"เข้ าใจแล้ ว ถ้ าอย่างนันจะเพิมดวาร์ ฟ สมิธมาให้ อีกสองตน"

"ช่วยได้ มากเลยค่ะ ถ้ ามีดวาร์ ฟ สมิธเพิมมาสองตนก็ไม่มี
ปั ญหาแล้ วค่ะ"

ในหนึงสัปดาห์ของเมืองเองก็ได้ DPมาเยอะแยะ ใช้ ไปเท่านีก็

ถือว่าไม่มีปัญหาอะไร
ทังการได้ เพิมกําลังรบเป็ นอสูรระดับB ก็คือเป็ นการยิงนกตัว
เดียวได้ นกสองตัว

"แล้ วทางแอนเชียน เอลฟ์ มีอะไรล่ะ?"

"ค่ะ ทางฉันไม่สามารถเก็บเกียวได้ ทนั ทังหมดเลยค่ะ ถึงจะ
105
ปลูกไปเท่าไหร่ปลูกอีกไปเท่าไหร่ก็ถกู กินไปค่ะ พวกไฮ เอลฟ์
เองก็เริ มจะไม่ไหวแล้ วล่ะค่ะ"
"แอ๊ ปเปิ ลก็คงช่วยไม่ได้ ละ่ นะ แต่วา่ พวกข้ าวสาลีถ้าไม่ใช้ ของ
ทีพวกเธอปลูกแล้ วไปซือมาจากเมืองแทนล่ะ?"
"เรื องนันไม่ทําจะดีกว่านะคะ ลูกค้ าทีมาเพราะความอร่อย
ของขนมปั งก็มีเยอะค่ะ ถ้ าใช้ ข้าวสาลีจากเมืองต้ องโดนโกรธ
แน่ๆค่ะ"

ก็จริ งล่ะนะ ถ้ าขนมปั งแย่ลงก็คงโดนโกรธแน่ๆ

ทีข้ าวสาลีรสชาติดีนนก็
ั เกียวกับแหล่งนําและทุง่ ทีได้ รับพร
ของเอลฟ์
จริ งๆถึงพวกเอลฟ์ จะไม่ได้ ปลูกขอแค่เป็ นข้ าวสาลีทีเก็บจาก
ทีนีก็พอ ถึงในอนาคตจะให้ พวกชาวเมืองทีอพยพมาปลูก
ข้ าวสาลีก็เถอะ แต่ก็คงต้ องใช้ เวลาอีกสักหน่อย

106
"เข้ าใจแล้ ว มาเพิมไฮ เอลฟ์ อีกสองตนกันเถอะ ถ้ าเป็ นแบบ
นันก็คงจะเติบโตได้ ทนั เวลาสินะ เรื องการเก็บเกียวแอ๊ ปเปิ ล
กับข้ าวสาลีปล่อยให้ มนุษย์จงั การก็สบายขึนใช่ไหม? เรื อง
การปลูกก็คงตามนีแต่ยงั ไงเรื องการเก็บเกียวก็คงต้ องปล่อย
ให้ มนุษย์จดั การล่ะนะ แล้ วก็ยงั ไงก็ต้องหาคนทํางาน
พิเศษ...ไม่สิ คนอพยพให้ เร็วเท่านันทีทําได้ ละ่ นะ"

ในตอนนียังไม่ได้ รวบรวมผู้อพยพมา
คงต้ องเริ มหาคนจริ งจังแล้ ว

"ค่ะ แน่นอนค่ะ! เรื องการเก็บเกียวคิดว่าคงปล่อยให้ ทําได้ คะ่

ช่วยได้ มากเลยค่ะ"

107
เท่านีก็คงฝ่ าฟั นอะไรไปได้
ท่าทางทีโล่งใจของเอลเดอร์ ดวาร์ ฟกับแอนเชียนเอลฟ์ ทํา
ให้ คอุ ินะมองมาด้ วยความอิจฉา

"คุณพ่อ เหมือนกับเอลจังกับลุฟจัง คุอินะเองก็จิงจอกภูต.ิ .."

"เรื องนันคงไม่ได้ ละ่ นะ อย่างน้ อยทีสุดก็ในตอนนี ถ้ าจะต้ อง
ใช้ DPไปอีกเล็กน้ อยล่ะก็ต้องคิดถึงเรื องการเพิมกําลังรบ
ง่ายๆไว้ นะ"

ตังแต่สร้ างเมืองก็ได้ พ๊อยต์มามากมาย ก็เลยใช้ ไปกับดวาร์ ฟ

สมิธสองตนกับไฮ เอลฟ์ สองตนแล้ ว
ยังไงก็คงเพิมจิงจอกภูติทีตอนนีมีพอแล้ วให้ ไม่ได้

108
"เข้ าใจแล้ วค่ะ... เสียดายจังเลยค่ะ"

พอคิดว่าการพูดคุยจบลงแล้ ว ก็มีเสียงกระดิงดังขึนมา
เป็ นระฆังเรี ยกทีติดไว้ ทีประตู
คนทีจะเคาะมันอย่างซือตรงก็คงมีแต่หมอนันล่ะนะ คงจะมา
เพราะมีอะไรแน่ๆ

"เข้ ามาได้ "

"ขอรับ เหนือหัว"

ทีเข้ ามาก็คือไวต์ ทีอยู่ข้างหลังเขาก็คือผู้ชายทีร่างกายทีดี

109
และเครื องสวมใส่ทีดูดีกบั ผู้ชายทีมีร่างกายทีฝึ กฝนมาอย่าง
ดีทีคอยมองระวังภัยไปรอบๆ

"สุภาพบุรุษคนนีบอกว่าไม่วา่ อย่างไรก็อยากจะคุยกับเหนือ
หัวให้ ได้ ก็เลยพามามาขอรับ"

พอไวต์พดู แบบนันสุภาพบุษคนนันก็มาทีข้ างๆไวต์

"ยินดีทีได้ พบกันนะครับ ผมคือเจ้ าของบริ ษัทเล็กๆในเอคลา

บานามว่าโคนันนา เคิร์ทรู๊ทครับ พอดีอยากทีจะมาพูดคุยกับ
ท่านนักปราชญ์ผ้ ยู ิงใหญ่โพลเคลผู้ปกครองเมืองอวาลอนอัน
วิเศษแห่งนีก็เลยมาหาน่ะครับ"

พอคิดว่ามีกลินของเงินก็มีพอ่ ค้ ามางันเหรอ
110
ผู้ชายทีมองไปรอบทีอยู่ด้วยกันเป็ นผู้ค้ นุ กันของเขาสินะ

"ถ่อมตัวไปแล้ วครับ ถ้ าพูดถึงเคิร์ทรู๊ทก็คือบริ ษัทการค้ าใหญ่

ทีดีทีสุดในเมืองการค้ าเอคลาบาไม่ใช่เหรอครับ มาคุยกัน
เถอะครับ จะยืนคุยคงไม่ดีแน่ถ้ายังไงก็มานังคุยกับในห้ อง
ทางนีเถอะครับ"

ผมพาพวกเขาไปยังห้ องต้ อนรับทีเตรี ยมเอาไว้ ในบ้ านหลังนี

พอผมเชิญให้ นงั ผู้ชายทีแต่งตัวดูด.ี ..โคนันนาก็กล่าวคําขอบ

คุณออกมาแล้ วก็นงลง
ั

111
"เป็ นของทีดีเลยนะเนียครับ เก้ าอีทีนังได้ สบายขนาดนีครัง
แรกเลยนะครับ"
"แค่ให้ ความสนใจก็ร้ ูสกึ ยินดีครับ"

สร้ างขึนมาจาก[สร้ าง] เก้ าอีชันเลิศทีอยู่ในความทรงจําของ

ผม
ตามทีเอลเดอร์ ดวาร์ ฟบอกมาดูเหมือนมันจะเป็ นเครื อง
เรื อนสุดวิเศษทีไมสามารถสร้ างขึนด้ วยวิทยาการของมนุษย์

"เครื องประดับทีไม่เคยเห็นก็มีมากมายเลยนะครับ ขอเสีย

มารยาทสักหน่อยขอทราบทีมาได้ ไหมครับ?"
"เกาะทางสุดขอบตะวันออก หมูบ่ ้ านทีตังอยู่ในทีๆจําเป็ น
ต้ องข้ ามผ่านทะเลไปน่ะครับ"
112
"ชือว่าอะไรเหรอครับ?"
"เรื องนันคงต้ องเป็ นความลับ สินค้ าพิเศษของอวาลอนทังผล
ไม้ และดาบเองก็เป็ นของทีมาจากหมูบ่ ้ านนัน ไม่คอ่ ยอยาก
จะให้ ร้ ูน่ะครับ"

เป็ นการโกหกสีขาวทีคิดเตรี ยมไว้ แล้ ว

ถ้ าเกิดเป็ นศาสตร์ จากอีกฟากของทะเลทีพัฒนาขึนมาล่ะก็
จะเป็ นอะไรทีสามารถทําให้ ยอมรับได้ ละ่ นะ

"อย่างนีนีเองนันคือเหตุผลสินะครับ ต้ นไม้ ทีจะงอกเงินได้ ก็

คงไม่อยากปล่อยให้ คนอืนได้ แตะต้ องสินะครับ"
"แค่เข้ าใจก็ดีแล้ วล่ะครับ"
"ขอถามสักอย่างได้ ไหมครับ? อยากฟั งสาเหตุทีในพืนทีไร้
ความเจริ ญเต็มไปด้ วยสัตว์ประหลาดอย่างนีทําไมถึงพาสาว
113
น้ อยอมนุษย์มาสร้ างเมืองแบบนีขึนมาน่ะครับ"

ทังทีเป็ นพ่อค้ าถามเรื องทีไม่เกียวกับเงินนีรู้สกึ ตกใจเลยแฮะ

บางทีอาจจะพยายามหาพวกจุดอ่อนของผมอยู่ละ่ มังนะ

"ครับ ได้ เลยครับ ผมเองถึงจะเห็นแบบนีก็เถอะแต่ก็มีเลือด

ของอมนุษย์ไหลอยู่ครับ ใช้ ชีวิตอย่างเสียงอันตรายพอโตเป็ น
ผู้ใหญ่ก็ออกเดินทางทันทีครับ ในช่วงการเดินทางก็ได้ พบกับ
ผู้คนทีกําลังมีปัญหาแบบเดียวกับผมมากมายครับ ก็เลยคิด
ว่าอยากจะทําอะไรขึนมาบ้ าง"

ผมยิมเจือนๆขึนมาแล้ วก็พดู เรื องทีแต่งไว้ ขนมา

ึ

"ถ้ าไม่วา่ ไปทีไหนก็มีแต่ทีทีอันตรายสําหรับอมนุษย์ละ่ ก็ก็จะ

114
สร้ างเมืองสําหรับให้ อมนุษย์ใช้ ชีวิตอย่างมีความสุขอยู่ภาย
นอกประเทศขึนมาแล้ วก็รวบรวมผู้ทีมีความหวังทีนันครับ
โชคดีวา่ สามารถรวบรวมของทีจําเป็ นมาได้ ด้วยละนะครับ"

ถึงจะเป็ นเรื องโกหก แต่ก็เป็ นเรื องทีเตรี ยมเอาไว้ แล้ ว

ตัดสินไม่ได้ หรอกว่าเป็ นเรื องโกหกจริ งๆ
สายตาของพ่อค้ านันมองเห็นถึงความตังใจของทางนีชัดเจน

"อย่างนีนีเอง วิเศษไปเลยครับ การทีคุณสามารถสร้ างเมือง

แบบนีขึนมาได้ ในทันที ไม่ใช่แค่ผ้ ทู ีมีความสามารถในการ
ปกครองธรรมดาๆแต่ต้องเป็ นผู้ทีมีความสามารถจริ งๆแน่
นอนสิครับ"

ไม่ได้ เชือจากใจจริ งสินะ

115
แต่วา่ ก็ไม่เซ้ าซีไปมากกว่านี

"คงจะเรี ยกว่าผู้มีความสามารถไม่ได้ หรอกครับ มันก็แค่อีโก้

ของผมเท่านันเองล่ะครับ"
"อย่างนีนีอย่างนีนีเอง เรื องนันช่างมันละกันครับ เมือวานได้
ลองใช้ ทีพักดูแล้ ว ไม่วา่ ยังไงออนเซ็นนีวิเศษจริ งๆเลยนะครับ
ปั ดเป่ าความเหนือยล้ า แช่นําอุ่น ความเข้ ากันแปลกๆของเห
ล้ าแอ๊ ปเปิ ลเย็นๆทีชวนให้ คิดถึง สุดยอดไปเลยนะครับ"
"ถ้ าดีใจก็ดีแล้ วครับ งันเข้ าเรื องจริ งๆกันไหมครับ? มาเพือ
เจรจาการค้ าขายใช่ไหมล่ะครับ?"
"ครับ ตามนันล่ะครับ"

เพราะว่าได้ กลินเงินจากเมืองแห่งนี แล้ วเมืองนีเองก็มีคน

เพิมขึนมาเรื อยๆ พอเป็ นแบบนีแล้ วก็ต้องมีคนแบบนี

116
โผล่ออกมาเป็ นปกติ
ผมเองก็ยินดีต้องรับคนแบบนีเหมือนกัน
อวาลอนนันมีเรื องทีทําไม่ได้ อยู่มากมาก ถึงจะเพือเงินแต่ถ้า
มีคนจากภายนอกจะนําของตัวเองทีน่าจะขายได้ มาด้ วยก็คง
ต้ องขอบคุณ

"ขอบอกไว้ ตงแต่
ั เริ มเลยนะครับ การจะเอาสินค้ าของเมืองส่ง
ออกไปขายข้ างนอก ขอแบ่งปั นเทคโนโลยี อะไรพวกนีทัง
หมดขอไม่อนุญาตนะครับ"
"ห๊ า"

พ่อค้ าข้ างหน้ าผมกําลังสันไหว บางทีเรื องทีผมพูดคงเป็ นเป้า

หมายของพ่อค้ าล่ะนะ
สิงทีผมต้ องการคือการเรี ยกคนจํานวนมากมาทีเมืองนี
117
ไม่ใช่เงิน ถึงเมืองนีจะขายของได้ ดีขนาดนันไหนก็ไม่มีความ
หมายอะไรทังนัน
เพราะฉะนันดาบเองก็เลยขายแบบหนึงคนต่อหนึงเล่ม

"แต่วา่ ถ้ าจะขายของในเมืองนีจะสนับสนุนให้ เต็มทีเลยครับ

เกริ นนํากันพอแล้ ว เราก็มาเริ มเจรจาการค้ าขายกันจริ งๆ
เถอะครับ"

ด้ วยเหตุนีการต่อสู้ทีต่างจากการใช้ ดาบฟั นกันก็ได้ เริ มต้ นขึน

-------------------------------------------------------------------------
-------------------------------------------------------------------------
------
Ch.46 - ตอนที17 โฉมหน้ าเบืองหลังของอวาลอน

118
ด้ วยการชิงโจมตีของผม พ่อค้ า...โคนันนาก็สะดุ้งไปแวบหนึง

"อะไรกันอะไรกัน ก่อนทีจะเจรจาก็ปฏิเสธแล้ วเหรอครับ ยัง

ไงก็ช่วยฟั งทีจะพูดก่อนได้ ไหมครับ ดาบทีขายอยู่ทีเมืองนีถ้ า
เป็ นทีเอคลาบาล่ะก็ต้องขายได้ ในราคาสีเท่าแน่นอนครับ ผม
กําลังคิดว่าอยากจะขอซือเป็ นจํานวนมากด้ วยราคาสามเท่า
ของตอนนีครับ ไม่คิดว่าเป็ นการแลกเปลียนทีไม่มีอะไรเสีย
ทังสองฝั งหรอกหรื อครับ"
"ผมคงรับข้ อเสนอนันไม่ได้ หรอกครับ เหตุผลคงบอกไม่ได้
แต่สิงทีผมต้ องการนันคือการเรี ยกคนมาเพิมขึนสักคนมาที
เมืองนีครับ คงจะปล่อยอาวุธทีใช้ เรี ยกแขกพวกนันให้ ได้ ได้
หรอกนะครับ"

เงินเนียอยากได้ เมือไหร่ก็หาได้ อยู่แล้ ว

119
ทีสําคัญก็คือคน

"หือ น่าประหลาดใจจริ งๆครับ ถ้ าร่วมมือกันค้ าขายกับผมน่า

จะสุดยอดยิงกว่าแท้ ๆ... แล้ วก็สาสตร์ การตีดาบทีเมืองแห่งนี
ขาย ถ้ าเพียงแค่ขายมันล่ะก็พอขายได้ เล่มหนึงแล้ วก็จะจ่าย
ให้ หนึงเหรี ยญทอง ถ้ าทําแบบนีล่ะก็รายรับจะเพิมขึนเป็ น
ร้ อยเท่า ไม่สิเป็ นพันเท่าเชียวนะครับ"

เป็ นวิธีคิดทีสมกับเป็ นพ่อค้ า

ถ้ าเกิดทําได้ จริ งๆล่ะก็ถึงอวาลอนจะหลับใหลไปแต่ก็
สามารถได้ เงินมามากมายแน่นอน

"น่าเบือจริ งๆเลยครับ ผมไม่ต้องการทีจะขายสินค้ าของเมือง

นีทีข้ างนอกนัน ผมไม่ได้ มีปัญหาเรื องเงินสักนิดครับ"

120
"มีเป้าหมายทียิงกว่าเงินงันเหรอ"
"เป้าหมายก็คือการรวบรวมคนจํานวนมากมาทีเมืองแห่งนี
และก็พฒ
ั นาต่อไปครับ ถ้ าไม่ใช่เพือการนีแล้ วก็ไม่มีความ
หมายใดๆ"

พ่อค้ าจ้ องมองมาทีหน้ าของผม

แล้ วก็ถอนหายใจออกมา

"อย่างนีนีเอง ไม่เห็นเศษเสียวของช่องว่างเลยสักนิด เป็ นคํา

พูดทีออกมาจากใจจริ งเลยสินะครับ"

ผมพยักหน้ าอย่างไร้ คําพูดใดๆ

121
"ดูเหมือนจะไม่มีเรื องจะพูดแล้ วสินะครับ ถ้ าอย่างนันผมจะ
ขอเดินหน้ าไปเจรจาเรื องอืนทีเตรี ยมไว้ นะครับ คือว่าทีเมือง
นีผมอยากจะขอตังร้ านค้ าของบริ ษัทเคิร์ทรู๊ทของเราหน่อย
น่ะครับ"

สําหรับเมืองนีนันไม่อนุญาตไปมากกว่านี
ของทีไม่พอสําหรับอวาลอนนันมีอยู่มากมาย

ตอนนีของกินทีขายในเมืองนีมีแค่ขนมปั ง แอ๊ ปเปิ ลแล้ วก็เนือ

แห้ งเท่านัน ถึงจะบอกว่าพวกนีมีราคาถูก แต่แค่นีคงพอ
สําหรับมนุษย์ ยังไงก็ต้องอยากทานอะไรอีกหลายๆอย่าง

ถ้ าจะใช้ ชีวิตในระยะยาวก็ต้องมีพวกเสือและรองเท้ า อาหาร

อร่อยๆสําหรับพวกนักชิมเองก็ต้องการ ร้ านกลางคืนเองก็

122
ด้ วย
จริ งๆแล้ วตอนนีผมก็ยอมรับให้ นกั เดินทางกับพ่อค้ าตัวจ้ อย
เอาสินค้ ามาทําการแลกเปลียนต่างๆนานาอยู่เบืองหลังอยู่

เงือนไขนีก็มีข้อดีกบั พวกผมอยู่ อย่างหนึงคือการนําสินค้ า

จํานวนมากเข้ ามาในเมืองมันยุ่งยากเราไม่ได้ มีกําลังคน
ขนาดนัน แต่วา่ ถ้ ามีร้านค้ าของบริ ษัทยักษ์ ใหญ่ของทีนํามา
ขายในเมืองนี...หรื อก็คือของทีจําเป็ นก็จะหามาได้ จํานวน
มาก
แล้ วยิงกว่าอะไรมันจะเป็ นการเพิมคอนเทนท์ทีจะเรี ยกแขก
เพิมโดยทีพวกผมไม่ต้องรับผิดชอบ ถ้ าเป็ นแบบนันทังคนทัง
รายได้ ของเมืองก็จะเพิมขึน

"ท่านโพลเคล ด้ วยเงือนไขนีต้ องสร้ างแรงดึงดูดให้ อวาลอน

123
ได้ มากแน่นอนครับ แล้ วผมก็อยากจะขอสักสองจุดด้ วยครับ
ก่อนอืนก็ ภาษี"
"ไม่ต้องจ่ายภาษีก็ไม่เป็ นไรหรอกครับ เอาของมาขายได้ ตาม
ใจชอบได้ เลย"
"ห๊ า"

โคนันนาร้ องออกมาด้ วยความตกใจ

ปกติแล้ วภาษีนนเป็
ั นทรัพยากรทีสําคัญมาก การไม่เก็บเลย
นันเป็ นไปไม่ได้

"เอาจริ งเหรอครับ?"
"ครับ อวาลอนนันสําหรับบริ ษัทของคุณแล้ วจะไม่เก็บภาษี
รวมผู้คน แล้ วก็เป็ นสถานทีทีจะค้ าขายได้ อย่างปลอดภัย
ครับ ในส่วนนันก็นําสินค้ ามาเพิมและช่วยดูแลเรื องราคา
124
สินค้ าด้ วยจะช่วยได้ มากเลยล่ะครับ แล้ วก็อีกเรื องหนึง ของ
ทีขายอยู่ในร้ านค้ าของเมืองนีนัน ใช้ วตั ถุดิบทีหาได้ จากเมือง
นีครับ หรื อว่าสามารถซือได้ จากเมืองนี...ถ้ าเกิดว่าร้ านค้ า
ของคุณเริ มมาเปิ ดร้ านก็จะทําเป็ นสินค้ าทีซือจากกร้ านค้ า
ของคุณเท่านันครับ ถ้ าเกิดคุณตังร้ านได้ แล้ วทางเราก็คงเลิก
ขายของอย่างเนือแห้ งได้ เลยครับ... แต่ถ้าเกิดว่ามีของจํา
เป็ นกับเมืองมากทีร้ านของคุณจัดการหาไม่ได้ ขนมาก็
ึ คงต้ อง
ยกเว้ นไว้ ละ่ นะครับ"

พ่อค้ ากลืนนําลายเข้ าไปอึกใหญ่

ในยุคนีไม่วา่ เมืองไหนถ้ าจะนําสินค้ ามาขายในเมืองก็จะมี
การเก็บภาษี แล้ วก็ให้ พดู ก็ถือการจะขายนอกเมืองนันก็จะ
โดนอสูรจู่โจมได้ ถือว่าเป็ นเรื องไม่ปลอดภัยสําหรับยุคสมัยนี
ถ้ าเกิดตังร้ านค้ าได้ ในในเมืองทีไม่เก็บภาษีแถมยังรับประกัน
ความปลอดภัยได้ อีดล่ะก็ถือเป็ นผลดีทางด้ านธุรกิจอย่าง
125
มาก

นอกจากนี คําพูดทีผมบอกไปว่าจะขายเฉพาะของทีหาได้ ใน
เมืองนีเท่านันก็มีความหมายว่าไม่มีความจําเป็ นทีจะต้ องมา
แข่งกับอวาลอนทีขายของราคาถูกโดยไม่สนผลกําไรนันเอง
พอมีคนเยอะ ทังทีมีสินค้ าทีวิเศษทีสามารถสร้ างความคาด
หวังใช้ เรี ยกแขกได้ ก็เถอะแต่เมืองนีก็ไม่มีของพอ โอกาสทีจะ
ค้ าขายก็จะขยายไปได้ อย่างไม่สินสุด

"เงือนไขสองข้ อทีอยากจะขอร้ องผมทีพูดไว้ ก่อนหน้ านีสินะ

ครับ"

โคนันนาหัวเราะออกมาอย่างประหลาดใจ

126
"คงต้ องขอเก็บภาษีสว่ นนันหน่อยนะครับ หนึงในสิบของ
ยอดขายในแต่ละเดือน ส่วนทีเหลือทังหมดจะเก็บไปก็ไม่
เป็ นไรครับ"
"ไม่ใช่กําไรแต่เป็ นยอดขายอย่างนันเหรอครับ ถึงจะอย่างนัน
ก็ถกู มากเลยนะครับ ได้ สิครับ แต่ก่อนออืนอยากจะตังร้ าน
น่ะครับ ถ้ าอย่างไรจะขอซือทีดินจะเป็ นไปได้ ไหมครับ?"
"ขอมอบบ้ านหลังทีสร้ างเสร็จแล้ วให้ เลยหนึงหลังก็ได้ ครับ
เอาไปดัดแปลงใช้ ได้ ตามใจชอบเลยครับ บ่อนํา ออนเซ็น นํา
ใต้ ดินก็เตรี ยมไว้ แต่แรกแล้ วครับ แล้ วก็ขอมอบโกเลมเงิน
สองตัวให้ เป็ นของขวัญสําหรับบริ ษัทของคุณด้ วยครับ สิงนี
ถือว่าเป็ นของสําหรับเรื องทีไม่สามารถนําสินค้ าในเมืองผม
ไปขายทีอืนได้ ละ่ นะครับ... ถึงจะพูดแบบนัน คนทีไม่ขายให้
จะมีแค่ผมล่ะนะครับ"
"ขอแสดงความขอบคุณครับ เรื องครึงหลังทีบอกว่าไม่ขายให้
มีแค่ทา่ นโพลเคลนีอยากจะขอฟั งอย่างละเอียดจะได้ ไหม

127
ครับ?"

เป็ นธรรมดาทีจะสงสัย การค้ าขายปกตินนก็

ั จะขนของมา
ขายทีอวาลอนแล้ วก็ขากลับก็เอาสินค้ าทีน่าสนใจของอวา
ลอนกลับไปขายทีเมืองอืน ถ้ าทําแบบนันไม่ได้ กําไรก็หายไป
ครึงหนึง

"ก่อนสิงใดคือการรวบรวมผู้อพยพมาเมืองนี ถ้ าชาวเมืองนี
เริ มทีจะปลูกพืชผักแล้ วทังแอ๊ ปเปิ ลทีคุณชม ทังข้ าวสาลี
คุณภาพสูงทีหาไม่ได้ ในเมืองอืน ก็จะปล่อยให้ ชาวเมืองขาย
กันครับ แล้ วก็เมืองนีนันมีนกั ผจญภัยเข้ ามาจํานวนมาก
สมบัติทีหาได้ จากดันเจียนจะซือขายก็ทําได้ แน่นอนครับ
สําหรับการค้ าขายของชาวเมืองนันเมืองนีไม่มีการจํากัดแม้
แต่นิดเดียวครับ"
"ครับ ดูเหมือนจะเกียวกับการปล่อยขายได้ แล้ วสินะครับ ถึง
128
จะเสียดายทีไม่ได้ ดาบทีหมายตาทีสุดก็เถอะแต่เท่านีก็น่าดึง
ดูดพอแล้ วครับ แล้ วก็โกเลมสินะครับ"

พอได้ ยินว่าโกเลม ดวงตาของโคนันนาก็เปลียนสี

ถ้ าเป็ นพ่อค้ าต้ องเข้ าใจความหมายของมันทันทีแน่ๆ

"จะใช้ ลากแทนรถม้ าก็ได้ นะครับ ถึงความเร็วจะตํากว่าม้ าแต่

ในทางยาวแล้ วโกเลมเงินน่าจะเร็วกว่านะครับ แรงก็เยอะทํา
ให้ สามารถขนของได้ หนักกว่า อาหารกับนําก็ไม่ต้องใช้ ความ
เหนือยก็ไม่มี แถมยังมีความแข็งแกร่งระดับCจึงสามารถใช้
คุ้นกันได้ ด้วยครับ"

มันคือจุดเด่นของโกเลม ถ้ าพูดถึงม้ าทังการเลียงดูและการ

ดูแลก็ต้องใช้ เงินและเวลา แถมตอนทีโดนอสูรบุกก็ป้องกันได้

129
ลําบาก โกเลมนันถึงจะช้ าแต่ด้วยระดับนันก็สามารถนําไป
ใช้ ได้
แถมสําหรับตอนนีในการป้องกันอสูรนันปกติแล้ วจําเป็ นทีจะ
ต้ องจ้ างนักผจญภัยมาคุ้มกัน
แต่โกเลมเงินนันแก้ ปัญหาทังหมดนันได้ ราคาการขนส่ง
สินค้ าก็ลดลงได้ คอ่ นข้ างเยอะ

"นอกจากนันแล้ วยังเตรี ยมบ้ านไว้ ให้ สําหรับลูกจ้ างของร้ าน

ด้ วยครับ ถึงจะพูดไปอย่างหนึงแล้ วก็เถอะแต่วา่ ทีพูดก่อน
หน้ านีคือภาษีสําหรับร้ านครับ สําหรับผู้ทีจะตังถินฐานใน
เมืองนีแล้ วจะมอบเงินร้ อยละสิบของเงินทีมีให้ ด้วยนะครับ"

เงือนไขของผมมันแปลก
แถมยังพูดได้ วา่ มันได้ เปรี ยบกับพวกร้ านค้ าเกินไป

130
"เดียว เดียวก่อนสิครับ ท่านโพลเคลเงือนไขนันมันอะไรกัน
นันมันแทบจะไม่ได้ อะไรเลยนะครับ เอาจริ งอย่างนันเหรอ
ครับ?"
"ครับ ก็บอกมาเองไม่ใช่เหรอครับ ร้ านค้ าของคุณจะเป็ นบวก
กับเมืองของผม เพราะฉะนันเลยออกมาเป็ นเงือนไขนีครับ
เป็ นการลงทุนสําหรับการพัฒนาเมืองนียังไงล่ะครับ จะ
ปฏิเสธก็ได้ นะครับ ถ้ าเป็ ฯอย่างนันผมก็แค่ยืนยืนเงือนไข
แบบเดียวกันนีให้ กบั บริ ษัทอืนก็เท่านันเองครับ"

พ่อค้ าทําท่าอําๆอึงๆ
คงกําลังสงสัยว่าเงือนไขทีดีเกินไปแบบนีจะเป็ นกับดักหรื อ
เปล่า ถึงจะยังสงสัยแต่พอได้ ยินว่าจะของทีน่าอร่อยแบบนี
ถูกยืนให้ บริ ษัทอืนก็กลัวขึนมา

131
ถ้ าอย่างนันคงต้ องยืนสิงทีทําให้ วางใจได้ อีกสักอย่าง

"คุณโคนันนา สําหรับสัมปทานพวกนีทางผมเองก็มีเงือนไข
อยากจะขออีกสักอย่างน่ะครับ"
"...เงือนไขเหรอ"
"อยากให้ ใช้ เครื อข่ายของบริ ษัทคุณประกาศเรื องของเมืองนี
น่ะครับ ทังการประกาศความน่าสนใจของเมืองนี ทังการเผย
แพร่การรับสมัครผู้อพยพครับ"

ผมส่งกระดาษให้ แผ่นหนึง
กระดาษทีเขียนเกียวกับเรื องการรับสมัครผู้อพยพ

"นีคือ"

132
"เมืองนีนันไม่ได้ ต้องการเรี ยกนักผจญภัยเท่านันยังรับสมัคร
ผู้อพยพมาด้ วยครับ อย่างน้ อยก็ต้องการเกษตรกรทีไม่ใช่มา
วิงเล่นในฟาร์ มทีมีอยู่น่ะครับ อยากจะรวบรวมชาวนาน่ะ
ครับ"
"ภาษีน้อยมากเลยครับ สําหรับพวกชาวนาแล้ วด้ วยจํานวน
เพียงเท่านีคงดึงดูดได้ มากครับ ในเอคลาบานันจะเก็บผล
ผลิตไปจํานวนร้ อยละ70นะครับ? แต่นีเก็บแค่ร้อยละ30
ภาษีระดับนีผมไม่คิดว่าจะจัดการเมืองได้ หรอกนะครับ"
"ทําได้ สิครับพวกโกเลมทีคอยคุ้มกันเมืองทังหมดนันฟรี การ
ชลประทานนันก็ด้วยศาสตร์ ของพวกอมนุษย์แล้ วก็ไม่มีราคา
อะไร ไม่เหมือนกับการบริ หารจัดการของมนุษย์ทีต้ องใช้ เงิน
หรอกนะครับ"

ตามจริ งแล้ วเรื องทีพูดมาถ้ าปล่อยให้ มนุษย์จดั การก็คงต้ อง

ใช้ เงินอย่างมาก
133
แล้ วถึงพวกผมจะสร้ างเมืองขึนมาภายในหนึงสัปดาห์ก็เถอะ
แต่ถ้าเป็ นมนุษย์คงจะใช้ เวลามากกว่าสิบปี

"...เข้ าใจแล้ วครับ ผมจะใช้ เครื อข่ายของผมประกาศรับผู้

อพยพมาให้ ครับ ฟู๊ คุณนีไม่มีความต้ องการเกินไปแล้ วนะ
ครับ ทังๆทีถ้ าสนใจสักหน่อยก็หาเงินได้ อีกมากมายแท้ ๆ
เชียวครับ"
"บอกว่าไม่มีความต้ องการนีออกจะเสียมารยาทนะครับ ผม
เองเป็ นคนทีโลภมากครับ เพียงแค่สิงทีต้ องไม่ใช่เงินเพียง
เท่านันเอง"

ผมกับโคนันนาจับมือกัน
เท่านีพันธสัญญาของเราก็เรี ยบร้ อย
การกระจายสินค้ าของเมืองนีก็จะทําได้ เร็วขึน แถมคํา

134
ประกาศก็จะหนักแน่นขึน
พอคุยปรึกษากับโคนันนาผมก็เลยมอบทีพักสําหรับพวก
พนักงานให้
...แล้ วก็บริ ษัทใหญ่ๆอย่างนีย่อมมีเส้ นสายอยู่ด้วย ด้ วย
ระดับขนาดนีแล้ ว ก็ทําให้ ผมหวังถึงเรื องนันเช่นกัน

"คุณโคนันนาผมขอแนะนําสักหนึงอย่าง ทังผมทังอวาลอน
ขอต้ อนรับด้ วยความจริ งใจเป็ นอย่างยิงดังนันแล้ วผมจะไม่
ยกโทษให้ กบั ผู้ทรยศเด็ดขาดครับ จะทําเรื องอะไรเบืองหลัง
ผมก็ไม่วา่ หรอกครับ แต่อย่าคิดล่ะว่าจะมีเรื องทีซ่อนผมได้
ในเมืองแห่งนีครับ"
"เข้ าใจแล้ วครับ ผมไม่ฆ่าไก่ทีให้ ไข่ทองคําอย่างนีหรอกครับ"

พวกผมหัวเราะให้ กนั

135
หลังจากนันก็ให้ ดบู ้ านไปหลายหลัง ส่งของทีตกลงไว้ ให้ แล้ ว
ก็บอกรายละเอียด
ถึงจะแค่การพูดคุย แต่นอกจากร้ านค้ าของโคนันนาแล้ ว ทัง
ซ่องทังร้ านเหล้ า ได้ รับข้ อเสนอว่าจะสร้ างของพวกนีขึนมา
ทําให้ เกิดความคิดในแง่ทีดีตอ่ กัน

สําหรับการค้ าขายนัน การทําให้ ได้ ผลทีดีนนไม่

ั ใช่การขาย
สินค้ าทีพัฒนาอย่างเหนือยยาก
แต่เป็ นการเตรี ยมสถานทีสําหรับไว้ ขายของ เรี ยกผู้คนกับพ่อ
ค้ าให้ มาค้ าขายกัน แล้ วก็ให้ เป็ นค่านายหน้ า
แต่วา่ ทังทีไว้ เล่นทังภัยตาคารสักแห่งเองถ้ าเป็ นไปได้ ก็อยาก
จะลองเปิ ดดู

ไม่วา่ ยังไง ด้ วยสิงนีจะทําให้ เมืองนีเติบโตได้ อย่างรวดเร็ว

136
ผมมองส่งโคนันนา ทีรถม้ าของเขาเชือมกับโกเลมเงินแล้ ว
เพือเป็ นเครื องหมายของพันธมิตรผมจึงให้ ของขวัญไปก่อน
ถึงจะเอาของอย่างนันหนีไปผมก็ไม่ได้ เสียหายอะไรก็เลยให้
โดยไม่ลงั เล
ในตอนทีจะกลับไปทีบ้ าน ก็มีความรู้สกึ ว่ามีอะไรลงมาทีไหล่

"ยังมีมาอีกเหรอ"

ทีไหล่ของผมมีนกสีฟ้าตัวเล็กๆมาเกาะ
มีจดหมายส่งมาจากจอมมารแห่ง[สายลม]สโตรัส
ภายในจดหมายนันมีเรื องการสร้ างดันเจียนของตัวเองแล้ วก็
ได้ รับDPมาจากพวกมนุษย์ทีเชิญเข้ ามา แล้ วก็ในฐานะคูแ่ ข่ง
แล้ วอยากทีจะรู้สถานการณ์ตอนนีของผมเป็ นการเขียนไว้
อย่างเปี ยมไปด้ วยอารมณ์
137
"โห สมกันเป็ นสโตรัสเลย ในเวลาสันๆแบบนีแต่สามารถ
สร้ างดันเจียนทีมีคนไหลเวียนเข้ ามาได้ ถึงอย่างนันก็เถอะก็
สมเป็ นยัยนันล่ะนะ"

แต่วา่ ในจดหมายทีเปี ยมอารมณ์อย่างนีก็มีเขียนเรื องคําแนะ

นําอย่างละเอียดจากจอมมารแห่ง[มังกร]ทีเป็ นผู้ปกครอง
ของเธอ แล้ วก็เปลียนเป็ ฯการเขียนแบบเป็ นห่วงแล้ วก็ถ้า
[สงคราม]ทีกําลังเกิดขึนเร็วๆนีเริ มล่ะก็จะมาให้ ความช่วย
เหลือด้ วย
...ผมมีเพือนทีดีจริ งๆ

"ไม่ต้องห่วงก็ได้ สโตรัส ทางนันเองก็ทําเรื องทีต้ องทําเถอะ"

138
ผมเขียนจดหมายตอบกลับไปพลาง แล้ วก็เข้ าไปในทางเข้ าสู่
ชันใต้ ดินทีซ่อนไว้ โดยเอลเดอร์ ดวาร์ ฟกับดวาร์ ฟ สมิธทัง
สองทีอยู่ภายในพืนที[เหมือง] สูใ่ บหน้ าเบืองหลังของอวา
ลอน เข้ าไปสูด่ นั เจียนทีสร้ างขึนมาเพือทําลายล้ างผู้บกุ รุกให้
ไม่เหลือแม้ แต่ผ้ เู ดียว

ผมผ่านห้ องแรกทีเป็ นชันของพวกโกเลมมิธริ ลกับอาวุธหนัก

เข้ าไปในห้ องทีสองทีเป็ นพืนทีสุสานทีดัดแปลงสําหรับอันเด
ด
ทีนันมีโรงงานขนมปั งกับคลังแสงอยู่

โรงงานขนมปั งนันมีพวกสเกลตันคอยผลิตขนมปั งอยู่ คลัง

แสงก็มีการใช้ วตั ถุดิบจาก[สร้ าง]ของผมมาใช้ สร้ างลูกระเบิด
เรื อยๆอยู่ สเกลตันราคาตนละ20DPนันถือเป็ นแรงงานชันดี

139
ทีสามารถเพิมได้ อย่างอิสระ

ทีห้ องนีมีท้องฟ้ าอยู่ พอมองไปบนฟ้ าก็มีกริ ฟฟอนบินอยู่ ที

ด้ านหลังมีอสูรทีระดับตํากว่ากริ ฟฟอนสองขัน ฝูงฮิปโปกริ
ฟทีหิวหินยักษ์ อยู่ เพราะว่าผสมกริ ฟฟอนมาก็เลยสามารถ
ซือได้ อสูรทีบินได้ และสามารถแบกของนําหนักขนาดนีได้
พวกเขาถือได้ วา่ สะดวกมาก เพราะถูกเลยสามารถสร้ างได้
จํานวนมากก็ดี
พวกเขาจะคอยปล่อยหินทีเก็บลงมาจากบนฟ้ า แล้ วก็เก็บ
ปล่อยซําไปซํามา

"อืม การฝึ กเองก็เห็นผลแล้ วสินะ ความแม่นเพิมขึนมาเยอะ

เลยนะ หน่วยโจมตีทางอากาศเองก็ประสบความสําเร็จ
อย่างงดงามสินะ"

140
พวกเขาเป็ นทังหน่วยป้องกันแล้ วก็คมหอกก็ได้ เอาล่ะการ
เตรี ยมการขันต้ นเสร็จเรี ยบร้ อยแล้ ว มาเริ มเดินหน้ าส่วน
สําคัญในด้ านหลังกันเถอะ... เงาของ[สงคราม]ก็ใกล้ เข้ ามา
ถึงขนาดนีแล้ ว
-------------------------------------------------------------------------
-------------------------------------------------------------------------
---------------------------
Ch.47 - ตอนที18 พลังใหม่

พอโคนันนาแห่งบริ ษัทเคิร์ทรู๊ทเข้ ามา เมืองก็เจริ ญยิงขึน..

เพราะว่าประกาศทีฝากเครื อข่ายของบริ ษัทไปทําให้ รวบรวม

คนได้ อย่างรวดเร็ว แล้ วร้ านของบริ ษัททีมาตังทีอวาลอนนัน

141
สินค้ าทีนํามาเป็ นคนละระดับกับร้ านทีจิงจอกภูติดแู ล ทําให้
สามารถเติมเต็มความต้ องการของนักผจญภัยได้ ทนั ท่วงที

พอการสรุปของทีเป็ นทีต้ องการของบริ ษัทเรี ยบร้ อยแล้ ว

ความเร็วในการจัดการงานนันก็ทําเอาตกใจนิดหน่อย
ถึงอย่างนันร้ านของจิงจอกภูติก็ไม่ได้ ยอดขายตกอะไร ทัง
แอ๊ ปเปิ ลทีได้ รับพรของแอนเชียน เอลฟ์ ทังดาบทีสร้ างโดย
พวกดวาร์ ฟ สมิธ เป็ นของทีไม่สามารถหาซือได้ นอกจาก
เมืองนี

เพราะฉะนัน พืนฐานแล้ วของพิเศษของเมืองผมพวกผมก็

ขายเอง นอกเหนือจากนันก็ปล่อยให้ บริ ษัทเคิร์ทรู๊ทจัดการไป
เป็ นการแบ่งๆกันอยู่ ส่วนในด้ านความคืบหน้ าของบริ ษัทก็
เริ มมีการจ้ างเกิดขึน ผู้อาศัยอยู่ถาวรก็เพิมขึน

142
ระหว่างร้ านของบริ ษัทกับร้ านนันทําสัญญาไว้ วา่ ห้ ามขาย
นอกจากของทีเก็บเกียวได้ ในเมืองนีกับสินค้ าทีใช้ วตั ถุดิบ
จากของทีขายอยู่ในร้ านของเมืองนี แต่ก็ไม่ได้ จํากัดขอบเขต
ใหญ่ๆเอาไว้
ถ้ าอยากจะเพิมของขายก็แค่ไปเริ มจากการปลูกเลยก็ได้ จะ
ไข่จะเนือเองก็เช่นกัน เมือรวมแอ๊ ปเปิ ลกับดาบแล้ ว ถ้ ามีของ
พิเศษเฉพาะเพิมอีกสักอย่างถือว่าดี จะสร้ างสถานบันเทิง
พวกคาสิโนเองก็ไม่เป็ นไร

แล้ วพวกเกษตรกรเองก็คอ่ ยๆเพิมขึนตามลําดับ

ทีเมืองเอคลาบานันต้ องแบ่งผลผลิตทีปลูกให้ ร้อยละ70แต่ที
เมืองนีนันแค่ร้อยละ30 และนอกเหนือจากสัญญาเรื องการ
ทําการเกษตรแล้ ว ยังได้ รับพรของเอลฟ์ อาหารการกินกับรส
ชาติก็สดุ ยอด เพียงแค่ประกาศออกไปก็ไม่มีทางทีจะรวบ
143
รวมคนไม่ได้ แน่นอน

เวลานันเองก็ถกู ช่วงพอดี ทีเอคลาบานันภาษีกบั การเก็บผล

ผลิตนันจะต้ องจ่ายภาษีจํานวนหนึง
เพราะว่าเป็ นช่วงเวลาจบการเก็บเกียวของปี นีพอดี เพือที
ปลูกผลผลิตปี หน้ าแล้ วจึงเลิกปลูกทีเมืองเดิมแล้ วตัดสัญญา
กับเจ้ าของทีดินแล้ วก็อพยพมาทีนีเพือเป็ นเกษตรกรเองก็มี
อยู่เยอะ

ตอนนีผมกําลังเดินในเมืองกับพวกคุอินะ, เอลเดอร์ ดวาร์ ฟ,

แอนเชียน เอลฟ์

"ดีเกินซะจนน่ากลัวเลยนะ"
"มนุษย์สดุ ยอดไปเลยอะ ทําเอาคุอินะตกใจนิดหน่อยเลยอะ"
144
ประชากรเพิมขึนอย่างรวดเร็ว พอมองไปทีเมืองทีมีชีวิตชีวา
แล้ วคุอินะก็สง่ เสียงออกมา

"คิดเหมือนกัน ถึงพวกฉันจะสร้ างของทีสุดยอดได้ แต่ก็ไม่ได้

มากกว่านันหรอกค่ะ"
"นันสินะคะ อุปกรณ์สําหรับมีชีวิตรอด เพราะเป็ นผู้อ่อนแอ
ถึงต้ องมีภมู ิปัญญา นันเป็ นจุดทีพวกเราด้ อยกว่ามนุษย์สินะ
คะ"

ความรู้สกึ นันทังเอลเดอร์ ดวาร์ ฟและแอนเชียน เอลฟ์ ก็ร้ ูสกึ

เหมือนกัน

เพราะคนของบริ ษัทเคิร์ทรู๊ทเข้ ามาจัดการเรื องต่างๆหลายๆ

145
อย่าง เรื องต้ องรับผิดชอบก็ลดลง และด้ วยการเพิมดวาร์ ฟ
สมิธกับไฮ เอลฟ์ ก็ทําให้ พวกอสูรของผมทํางานทีต้ องทําได้
ค่อนข้ างพอดี

พวกมนุษย์นนก็
ั คอ่ ยๆสร้ างกฎทียอมให้ มีอิสระในระดับหนึง
และทําให้ พวกตัวอยู่ได้ อย่างง่ายๆ
ผมรับข้ อเสนอของพวกมนุษย์ ผมจะทําแค่การตัดสินใจขัน
สุดท้ ายเท่านัน เรื องพืนบานก็ให้ จดั การกันเอง

ถึงอย่างนันก็ไม่ใช่วา่ จะไม่มีปัญหา เพราะว่าการจัดการเมือง

นันเริ มมีคนของบริ ษัทเคิร์ทรู๊ทเข้ ามาจัดการนันเอง จึงเริ ม
เกิดการสะสมอํานาจ
ถึงอย่างนันการตัดสินใจสุดท้ ายนันก็อยู่ในกํามือผม ระบบ
รักษาความปลอดภัยของเมืองนีนอยู่ทีมือของผมคนเดียว

146
เท่านัน เพียงทีจะไม่ให้ เกิดเรื องแปลกๆขึนมา
...แต่วา่ เพือปรับสมดุลของพลังแล้ ว ถ้ าได้ ทําสัญญากับอีก
สักบริ ษัทก็อาจจะดีกว่า

พอคิดแบบนัน เอลเดอร์ ดวาร์ ฟ ก็เปิ ดปากพูดออกมาอย่าง

ภาคภูมิใจ

"มาสเตอร์ คุอินะ ลุฟ มีเรื องทีต้ องบอกทุกคนอยู่คะ่ ในทีสุด

อาวุธใหม่ก็เสร็จแล้ ว เพราะว่าได้ เวลามาพัฒนาอาวุธซะทีก็
เลยพยายามค่ะ"
"ว๊ าว ลูกซองของคุอินะยังแข็งแกร่งขึนได้ อีกเหรอ?"
"อืม เพราะว่าเลเวลเพิมขึนเรื องทีสามารถเอนชานต์ให้ แข็ง
แกร่งขึนได้ ก็เพิมขึน"
"ขอบคุณนะเอลจัง"
147
คุอินะเข้ ากอดเอลเดอร์ ดวาร์ ฟ
ในการต่อสู้กบั เอเมรัลด์ ดราก้ อนเมือวันก่อนนัน พอใช้ ฟอู อ
โต้ ลกู ซองของคุอินะก็พงั

ถึงจะฟื นกลับมาได้ แต่เอลเดอร์ ดวาร์ ฟก็สญ

ั ญากับคุอินะว่า
จะสร้ างของทีพัฒนาจนทนการยิงฟูลออโต่ได้

"แอนตีแมททีเรี ยลไรเฟิ ลของลุฟเองก็ทํารุ่นปรับปรุงไว้ แล้ ว

ของสัญญาเลยว่าความแม่นยํากับพลังทําลายจะมากยิง
กว่าทีผ่านๆมาซะอีก"
"ฉันเองก็รักเอลจังทีสุดค่ะ"

แอนเชียน เอลฟ์ เข้ าไปกอดเอลเดอร์ ดวาร์ ฟทีกําลังโดนคุอิ

148
นะกอดอยู่
...คุอินะนันกอดเพราะอารมณ์ดีใจ แต่แอนเชียน เอลฟ์ นัน
กอดอย่างตังใจ เธอทีชอบเด็กน่ารักแล้ วกําลังสนุกกับการ
สัมผัสคุอินะกับเอลเดอร์ ดวาร์ ฟด้ วยในบหน้ าปลืมปิ ติยินดี
เอาเถอะก็ดีแล้ ว สาวน้ อยสามคนตัวติดกันก็เป็ นบุญตาใช้ ได้

"อู๊ ร้ อนทรมาน ปล่อยที"

เอลเดอร์ ดวาร์ ฟตัวน้ อยส่งเสียงร้ องออกมาอย่างทรมาน

แล้ วรี บออกจากคุอินะกับแอนเชียน เอลฟ์

"เอลเดอร์ ดวาร์ ฟถึงจะรี บไปหน่อยแต่ขอดูอาวุธใหม่เลยได้

ไหม?"

149
"อืม เดิมทีก็จะทําแบบนันอยู่แล้ วค่ะ การเตรี ยมการก็เสร็จ
แล้ วด้ วย"

แล้ วพวกผมก็ไปทีโรงงานของเธอ

ตอนทีถึงโรงงาน เอลเดอร์ ดวาร์ ฟก็หยิบกล่องออกมา

สองกล่อง
พอเปิ ดอันแรก ก็มีลกู ซองทีส่องเงามันสีเงินอยู่

"ก่อนอืนก็นีคือลูกซองของคุอินะ คาร์ เทน่าฉบับปรับปรุง

EDS-03 วัตถุดิบเปลียนจากมิธริ ลเป็ นโลหะผสมของโอริ ฮารู
กอน มิธริ ลกับอาดาแมนไทต์ ถึงนําหนักจะเพิมขึน ความ
150
แข็งแกร่งก็เพิมขึนอย่างมาก ถ้ าเป็ นแบบนีก็สามารถทนการ
ยิงแบบฟูลออโต้ ได้ สามารถเชือถือได้ ยิงขึน แต่วา่ ด้ วย
ปั ญหากลไกภายในทําให้ ถ้ายิงแบบฟูลออโต้ ตอ่ เนืองก็มี
โอกาสเกิดเหตุอนั ตรายได้ ถ้ าเกิดใช้ ฟลู ออโต้ ไปครังหนึงแล้ ว
ก็อยากให้ พกั สักช่วงด้ วย"
"ขอบคุณนะ! เอลจัง ของรู้สกึ ดีแบบนันจะได้ ยิงอีกเหรอ!"
"เอนชานต์ใส่เข้ าไป[ระเบิด]เข้ าไป เพียงแค่ใส่พลังเวทลงใน
ปื นตอนทียิงกระสุนเวทก็ทํางานแล้ ว ในตอนทียิงกระสุนลูก
ปรายนันพอเวท[ระเบิด]ทํางานกระสุนก็จะเพิมความเร็วขึน
ทําให้ พลังทําลายสูงขึน"

โห เป็ นการจัดวางทีน่าสนุกดี ถ้ าอย่างนันหลังยิงกระสุนจึง

ค่อยเพิมความเร็ว เลยไม่สร้ างภาระให้ ตวั ปื น และไม่เพิมแรง
ดีดกลับด้ วย

151
ด้ วยเหตุนนแล้
ั วก็ทําให้ พลังทําลายเพิมขึนอย่างมากอีก

"สุดยอดไปเลยอะ! เท่านีคุอินะก็แข็งแกร่งขึนได้ แล้ ว"

"แต่วา่ ถ้ าคุอินะใส่พลังเวทเข้ าไปเต็มกําลังก็พงั ได้ เพราะ
ฉะนันก็จําเป็ นต้ องเบามือหน่อย หลังจากนีก็ต้องฝึ กด้ วย"
"เอลจัง สุดยอดทีสุดเลย!"

แล้ วคุอินะก็เข้ าไปจะกอดแต่วา่ รอบนีเอลเดอร์ ดวาร์ ฟก็ได้

เรี ยนรู้แล้ ว เลยเอามือขวาดันป้องกันไว้
คุอินะเองก็สะบัดมือไปมาต่อต้ านกลับแต่วา่ สุดท้ ายก็ยอม
แพ้ แล้ วก็ถอยออกไปอย่างเสียดาย

"ไม่จําเป็ นต้ องมากอด นีคืองานของฉันค่ะ แล้ วก็ลฟุ แอนตี

152
แมททีเรี ยลไรเฟิ ลของลุฟเองเสร็จแล้ ว ดูรันดัล EDAM-01"

ต่อมาก็เปิ ดกล่องอีกหนึงกล่อง
ในนันมีไรเฟิ ลขนาดใหญ่ทีมีพลังทําลายระดับทีมีเพือยิงเจาะ
เกราะของรถหุ้มเกราะ แอนตีแมททีเรี ยลไรเฟิ ลเก็บไว้ อยู่

แต่วา่ ทีต่างจากเดิมคือลักษณะของแอนตีแมททีเรี ยลไรเฟิ ล

นันมีความยาวของลํากล้ องปื นเป็ นประมาณครึงหนึงจาก
เดิม

"จุดทีดัดแปลงทางนีนันมีสามจุด ก่อนอืนก็ทําให้ ลํากล้ อง

เหลือครึงหนึงจะได้ เคลือนไหลได้ คล่องขึนและเบาขึน ใน
ส่วนนันความแม่นยําก็ลดลง ช่วงทีกระสุนอยู่ในกระบอกลด
ลงเวลาจุดชนวนก็ลดลงทําให้ พลังทําลายลดลงไปด้ วย ใน

153
ส่วนนันก็ใช้ ลําปื นเทียมของลุฟจัดการเอา"
"เหลือเฟื อเลยค่ะ เดิมทีแล้ วก็ใช้ ลําปื นเทียมลมอยู่แล้ วถึงปื น
จะสันลงก็ไม่มีปัญหาอะไรค่ะ"

เป็ นเรื องทีทําได้ เฉพาะแอนเชียน เอลฟ์ เท่านัน

ด้ วยพลังของไฮ เอลฟ์ นันไม่แรงพอทีจะทําหน้ าทีลําปื นได้

"ก็คิดไว้ แล้ วถ้ าเป็ นลุฟต้ องพูดแบบนี อย่างทีสอง เพือเพิม

ความแข็งแกร่งกับความน่าไว้ ใจก็เลยลดส่วนระบบลดแรง
ดีดกลับ ในส่วนนันก็ขอให้ เตรี ยมใจไว้ ด้วย นอกจากนันวัตถุ
ดิบยังใช้ โลหะผมหายากแบบเดียวกับของคุอินะ ทําให้ การ
เพิมความแข็งแกร่งให้ สงู ขึนกับการทําให้ เบาขึนสําเร็จ
กระสุนก็เปลียนไปเป็ นกระสุนมิธริ ลแบบเดียวกับคุอินะ พลัง
ทําลายจะเพิมขึนมามากกว่าสองเท่า และด้ วยการทีเอา

154
ระบบแรงดีดออกทําให้ แรงดีดอยู่ในระดับทีล้ อเล่นไม่ได้ แล้ ว
ขอให้ เตรี ยมใจด้ วย"

ถ้ าเกิดมนุษย์ยิงของแบบนีล่ะก็ไม่ไรเฟิ ลปลิวออกไป ก็ร่าง

กายก็คงกระดุกแตกออกเป็ นเสียงๆเพือทนรับมันไว้
สองอย่างนีเท่านัน

"ทางนันก็ไม่มีปัญหาค่ะ เดียวใช้ หมอนรองลดเองค่ะ...ถึง

ตอนนีเป็ นเรื องของปื นสินะคะ"
"อือ เป็ นเรื องกลไกชันยอด สําหรับเอนชานต์นนเป็
ั น[การ
หมุน]กับ[เร่งความเร็ว]สองอย่าง แค่ลฟุ ใส่พลังเวทลงใน
กระสุน หัวกระสุนก็จะหมุนด้ วยความเร็วสูงและเร่งความเร็ว
เข้ าไปอีก ทังความแม่นยําและพลังการเจาะก็เพิมสูงขึน"

155
ถึงจะง่ายๆแต่ก็เป็ นการเอนชานต์ทีดี
เพราะว่าง่ายๆ จึงสามารถใส่ลงไปได้ สองอันเป็ นพิเศษ
สําหรับแอนเชียน เอลฟ์ ทีถนัดการลอบยิงแล้ วไม่มีปืนอะไรที
จะดีไปกว่านี
เอลเดอร์ ดวาร์ ฟนันไม่ได้ แค่มีฝีมือด้ านการตีเหล็กเท่านัน ยัง
สังเกตความสามารถและลักษณะนิสยั ของพวกพ้ องอย่างดี
และยังคิดถึงการสร้ างอาวุธทีเหมาะกับผู้ใช้ ได้ อีกด้ วย
เธอไม่ได้ คํานึงถึงแค่ตวั เองเลย ไม่ผิดแน่วา่ นีก็เป็ นความแข็ง
แกร่งของเธอ

"ลุฟจัง ตอนนีคุอินะอยากยิงลูกซองจังเลยอะ!"
"ฉันก็เหมือนกันค่ะ! อยากทดสอบเด็กคนนีทีแข็งแกร่งขึนดู
ค่ะ!"

156
ทังคูห่ ายใจแรงขึน

"มาสเตอร์ ทังสองคนพูดแบบนีค่ะ เกียวกับของใหม่ทีเพิม

จากเลเวลทีขึนเลยอยากให้ ทงคู
ั ไ่ ปทดสอบยิงที[ถําบัวแดง]ดู
ค่ะ ไม่ได้ เหรอ?"
"แน่นอนตัดสินใจได้ ดีเลย งันทุกคน ไปกันเถอะ"
"ไปกันเลย!"
"รับทราบค่ะ มาสเตอร์ "
"น่าสนุกจังเลยค่ะ!"

ด้ วยเหตุนีด้ วยสมาชิกตอนนีกับไฮ เอลฟ์ กับดวาร์ ฟ สมิธที

เกิดมาใหม่ก็มงุ่ หน้ าไปยัง[ถําบัวแดง]

157
แล้ วผมก็ตดั สินใจอีกเรื องหนึง ทังการสร้ างเมือง ทังการเพิม
กําลังรบ ไม่วา่ เรื องไหนก็ถือว่ามีทํางานหนักทีสุด ผมอยากที
จะให้ รางวัลกับความพยายามของเอลเดอร์ ดวาร์ ฟ

การล่าครังนี ตอนทีเห็นผลพลังทําลายของอาวุธใหม่นนั จะ
มอบของทีเอลเดอร์ ดวาร์ ฟต้ องการทีสุดให้

"มาสเตอร์ จ้ องหน้ าฉันมีอะไรเหรอคะ?"

"ไม่มีอะไร...ไม่สิ แล้ วการพัฒนาอาวุธของเอลเดอร์ ดวาร์ ฟ
เองยังไม่คืบหน้ าอีกเหรอ?"
"ทางนันของของทดสอบเสร็จแล้ วค่ะ แต่ยงั ให้ ดไู ม่ได้ แต่วา่
ถ้ าได้ เห็นมาสเตอร์ ต้องตกใจแน่คะ่ ถ้ าเป็ นแบบตอนนี ฉัน
อ่อนยิงกว่าคุอินะกับลุฟอีก...แต่วา่ ถ้ าสําเร็จล่ะก็จะแข็งแกร่ง
ระดับเดียวกันแน่คะ่ "

158
เอลเดอร์ ดวาร์ ฟพูดออกมาพร้ อมกับยิมหน้ าแป้น
หน้ าตาไร้ เดียงสานันน่ารักมากจนทําให้ ผมลูบหัวเธอไปโดย
ไม่ร้ ูตวั
-------------------------------------------------------------------------
-------------------------------------------------------------------------
----------------
Ch.48 - ตอนที19 โรโรโนะ

[ถําบัวแดง] ทีนันคือดันเจียนทีไร้ จอมมาร

ในตอนนีทีจอมมารตายไปแล้ วนัน คอร์ ของมันก็ทําการสร้ าง
อสูรออกมาเรื อยๆอัตโนมัติ แถม[วังวน]ทีจอมมารตังไว้ ตงแต่
ั
ตอนยังมีชีวิตก็มีอสูรออกมาเรื อยๆ
เดิมทีแล้ วนันเป็ นดันเจียนทีปกครองโดยจอมมารแห่ง[เพลิง]
159
พืนทีเลยเป็ นภูเขาไฟ อสูรเองก็เลยเป็ นพวก[เพลิง]ซะส่วน
ใหญ่

ทุกวันจะมีอสูรเกิดขึนมาจํานวนหนึงนันเองเลยใช้ งานใน
ฐานะแหล่งล่าทีสะดวก

"อยากลองสร้ าง[วังวน]ดูบ้างนะ"
"คุณพ่อ อะไรเหรอคะ?"
"เปล่าหรอก ไม่มีอะไร"

ได้ มาโดยการใช้ DPจ่ายไปร้ อยเท่าของอสูรทีสามารถซือได้ ก็

จะสามารถซือ[วังวน]ทีสามารถสร้ างอสูรออกมาได้ เรื อยๆวัน
ละตน

160
จอมมารตนอืนนอกจากผมสามารถสร้ างได้ ถึงแค่อสูร
ระดับA ทีสามารถซือได้ ก็คือระดับCทีตํากว่าระดับAสอง
ระดับ
แต่วา่ ผมสามารถสร้ างอสูรระดับSได้ จงึ สามารถใช้ DPซือ
อสูรระดับBได้

การทีในหนึงวันสามารถเพิมอสูรระดับBได้ หนึงตนถือว่ายอด
เยียมมาก
ระดับBนันเป็ นพวกอสูรทีแข็งแกร่งทีเป็ นกําลังหลักของจอม
มารทีได้ มาโดยการผสมเท่านัน
แต่วา่ ในสถานการณ์ตอนนีทีกําลังรบยังไม่พร้ อมดี นอกจาก
การทีได้ ออกมาเรื อยๆแบบนีแล้ ว สู้สร้ างออกมาร้ อยตนตอน
นีเลยคงจะดีกว่า ในตอนนียังไม่ไปยุ่งดีกว่า

161
"ระวังตัวด้ วยนะคะ ศัตรูเข้ ามาใกล้ แล้ วค่ะ"

แอนเชียน เอลฟ์ ส่งเสียงบอก

เธอทําการปรับคลืนให้ เข้ ากับพวกภูติแห่งสายลมใน
บรรยากาศ ทําให้ สามารถรับรู้สถานการณ์ทงหมดในบริ
ั เวณ
ทีมีอากาศอยู่ได้
น่ากลัวว่าบนพืนดินนีอาจจะเป็ นเรเดอร์ ทีแข็งแกร่งทีสุดแล้ ว

"ลุฟจัง อยากให้ บอกข้ อมูลโดยละเอียดของศัตรูหน่อย"

"ค่ะ อสูรรูปร่างอาร์ มาดิลโล่ทีหุ้มด้ วยเกราะแข็งค่ะ"
"อา เด็กคนนันเองเหรอ เข้ าใจแล้ ว ทีนีปล่อยให้ คอุ ินะจัดการ
เอง"

162
 เพราะค่อนข้ างชินกับดันเจียนนีแล้ วก็เลยรู้จกั อสูรทีออก
มา

"คุอินะจัง อีกเดียวก็จะเข้ ามาแล้ วค่ะ เตรี ยมตัวด้ วยนะคะ"

หลังจากแอนเชียน เอลฟ์ พูดผ่านไปประมาณ30วินาที

เจ้ านันก็โผล่มา

ภายนอกก็เป็ นอาร์ มาดิลโล่นอกจากทีหลังทีส่องประกาย

เป็ นเงาของเหล็กแล้ ว ยังมีหนามติดอยู่อีกด้ วย

เจ้ านันคือ อสูรระดับC ไอรอน อาร์ มาดิลโล่

163
ตามชือ ทีหลังมีเหล็กหุ้มอยู่มีพลังป้องกันทีสูง

"สําหรับลองยิงแล้ วถือว่าพอดีเลย"

คุอินะยิมหัวเราะออกมา

ไอรอน อาร์ มาดิลโล่ม้วนตัวเป็ นลูกบอลแล้ วกลิงเข้ ามา

ถ้ าตามจริ งแล้ วถือเป็ นศัตรูคอู่ าฆาตของผู้ใช้ ปืน

นอกจากความแข็งแล้ ว หนามจํานวนนับไม่ถ้วนก็สง่ ผลให้

ปั ดป้องกระสุนได้
คุอินะพุง่ ตรงไปยังศัตรูคอู่ าฆาตของปื นตัวนัน
ลูกซองสีเงิน คาร์ เทน่าฉบับปรับปรุงส่องแสงสีแดง เป็ นหลัก
ฐานว่าคุอินะใส่พลังเวทลงไป

164
เธอเหนียวไกปื น เสียงหนักๆทีสันอากาศ เสียงระเบิดจาก
การใช้ กระสุนสีเกจทีเป็ นกระสุนทีมีความร้ อนสูง แล้ วก็มีอีก
เสียงหนึง เอนชาต์ทีเอลเดอร์ ดวาร์ ฟลงไว้ ตอนทียิงกระสุน
ลูกปรายพลังของ[ระเบิด]ก็จะทํางาน กระสุนก็จะเร่งความ
เร็วไปอีกขัน พลังทําลายเองก็เพิมมากขึน

กระสุนจํานวนนับไม่ถ้วนตัดผ่านเกราะเหล็กทีแข็ง เข้ าไปใน

เนือนุ่มๆ แล้ วก็เจาะทะลวงผ่านออกไป
เป็ นกระสุนลูกปรายทีมีพลังทําลายสูง แค่คิดว่าถ้ ามันเป็ น
กระสุนลูกโดดแล้ วก็ทําเอาตัวสันเลย

"สุดยอดไปเลยอะ ยิงกว่าทีคิดอีก! ปื นนีสุดยอดอะ! ใช้

กระสุนลูกปรายยิงเจาะเกราะได้ ด้วย!"

165
คุอินะส่งเสียงออกมาอย่างมีความสุข
พลังระดับนันมีอยู่ในปื นนี

"แค่ถกุ ใจก็ยินดีแล้ ว แล้ วก็ไปทดสอบฟูลออโต้ สกั ทีกันเถอะ"

"เข้ าใจแล้ ว! เพียงแค่นีถ้ ายิงกระสุนลูกโดดแบบฟูลออโต้ ละ่ ก็
ต่อให้ เป็ นมังกรลมทีสู้อย่างยากลําบากก่อนหน้ านีก็จดั การ
ได้ สบายๆเลย"

ดูทา่ ทางจะทําเรื องอย่างนันได้ จริ งๆ

หลังจากนันก็จดั การอสูรไปประมาณ3ตัวการทดสอบของคุอิ
นะก็จบลง สุดท้ ายถึงจะลองยิงแบบฟูลออโต้ ดกู ็สามารถทํา
งานได้ อย่างไม่มีปัญหาผิดพลาดอะไร คุอินะกําลังตืนเต้ น
และก็สะบัดหางไปมา พอได้ มองก็ทําให้ ผมยิมออกมา
166
 ◇

"ถ้ าอย่างนันต่อไปเป็ นตาของฉันนะคะ”

การทดสอบของคุอินะจบลงแล้ ว ต่อไปก็เป็ นการทดสอบของ

แอนเชียน เอลฟ์

ผมออกจากพืนทีถํา ไปยังพืนทีลาวาทีเปิ ดกว้ าง

ลาวาทีเดือดปุดๆทําให้ ร้ ูสกึ ร้ อน
ทางเดินก็แคบถ้ าเกิดหลุดออกไปก็จะตกลงไปในลาวาถือ
เป็ นห้ องทีอันตรายมาก

167
"ถ้ าอย่างนันไปละนะคะ พวกนายท่านได้ โปรดรออยู่ตรงนัน
ด้ วยค่ะ"

พูดอย่างนันแล้ วแอนเชียน เอลฟ์ ก็ขีสายลมบินขึนไปบนฟ้ า

สําหรับเธอแล้ วทียืนทีแย่นนไม่
ั เกียวข้ องกันเลย
แต่วา่ ก็มีเรื องน่ากังวลอยู่
จุดทีน่ากลัวของห้ องนีคือเป็ นสถานทีทีอสูรสามารถซ่อนตัว
ได้

งูยกั ษ์ ผิวเป็ นหินทีว่ายนําอยู่ในลาวา

เพราะว่าปกติแล้ วมันไม่คอ่ ยโผล่มาบนพืนดิน อสูรของห้ องนี
ปกติแล้ วผมจึงหลบพวกมัน

168
แต่วา่ แอนเชียน เอลฟ์ บอกไว้ วา่ ให้ เธอจัดการเอง

คงจะมีแผนอะไรอยู่สินะ
แอนเชียน เอลฟ์ หยุดลอยกลางอากาศ แล้ วก็ถือแอนตีแมทที
เรี ยลไรเฟิ ลทีเอลเดอร์ ดวาร์ ฟสร้ างขึน ดูรันดัล EDAM-01
เล็งไปทีพืนดิน

ดวงตาของเธอต้ องเห็นเงาของพวกปลาได้ แน่

"ไม่มีทางน่า หรื อว่าจะเล็งยิงเหยือทีอยู่ในทะเลลาวาเหรอ?"

เธอเหนียวไกปื นเป็ นคําตอบให้ คําพูดของผม

ถึงจะเป็ นผมทีมีสายตายอดเยียมเมือเทียบกับมนุษย์แล้ ว
กระสุนทีเร็วเกินไปนันผมก็ไม่สามารถตามทันได้

169
ถ้ าเป็ นแอนตีแมททีเรี ยลทีใช้ จนถึงตอนนีผมก็พอมองทันอยู่
แท้ ๆความเร็วนันถือว่าเพิมขึนอย่างชัดเจน เป็ นผลร่วมจาก
หนึงในเวททีเอนชานต์ พลังของ[เร่งความเร็ว] กับกระสุนมิ
ธริ ล

ลาวาทีโดนกระสุนยิงเข้ าไปก็เกิดเป็ นวังวน เป็ นของทีเกิด

จากเวทเอนชานต์[การหมุน]
พอเป่ าลาวาเข้ าไปก็เกิดเสียงระเบิดตามมา

แล้ วทีผิวลาวาก็มีศพของงูยกั ษ์ ลอยขึนมา เพราะว่าหัวถูก

เป่ าหายไป ก็เลยรู้วา่ เป็ นการตายคาที

ใช้ พลังทําลายแหวกลาวาออกไปจํานวนมาก แล้ วก็ยงั เจาะ

170
เข้ าไปทีหัวของงูยกั ษ์
บางทีความลับของมันก็คือ[เร่งความเร็ว]กับ[การหมุน]
กระสุนทีพุง่ ไปด้ วยความเร็วสูงด้ วยพลังการหมุนของมัน
สามารถแหวกลาวาได้ แล้ วยังรักษาความแม่นยํายิงเข้ าไปที
เป้าหมาย แถมไม่ใช่แค่การเจาะทะลวงเท่านัน การหมุนนันก็
เปลียนไปเป็ ฯพลังทําลายทีเจาะเข้ าไปในเนือด้ วย

มีทงพลั
ั งทําลายและความแม่นยํา สําหรับแอนเชียน เอลฟ์ ที
มี[นักยิงกระสุนมายา]ทีเพิมระดับความแม่นยําและพลัง
ทําลายของอาวุธยิงไกลแล้ ว ก็เหมือนกระบองของยักษา

ดูเหมือนตัวเดียวจะไม่พอ ก็เปลียนท่าบินผาดโผนเล็งยิงบน
อากาศไปพลาง แอนเชียน เอลฟ์ ก็ยิงต่อไป
มีตวั ตนอยู่เหนือเวหา ป้องปราการเคลือนทีพลังทําลายและ

171
ความเร็วสูง นันล่ะคือแอนเชียน เอลฟ์ ในตอนนี ก้ าวข้ าม
ระดับของกําลังรบเดียวแล้ ว สามารถเรี ยกได้ วา่ เป็ นอาวุธ
สงครามได้ เลย

ต่อจากนันก็มีศพของงูยกั ษ์ ลอยขึนมาเรื อยๆ

ทีนีนันถูกปล่อยผ่านโดยไม่ได้ สนใจก็เลยมีอสูรงูยกั ษ์ อยู่
จํานวนมาก
ผมทําหน้ าเจือนๆออกมา แล้ วก็มองดูโชว์การเล็งยิงของแอ
นเชียน เอลฟ์
สักพัก แอนเชียน เอลฟ์ ทีจบการไล่ลา่ ศัตรูก็กลับมาอย่าง
ปลืมปิ ติยินดี

"ลุฟจัง เป็ นปื นทีสุดยอดเลยค่ะ พลังทําลายก็เพิมมากขึน

แถมการเคลือนไหวทีดีขนยั
ึ งทําให้ เล็งเป้าต่อไปได้ ทนั ทีเลย

172
ค่ะ แล้ วก็เพราะเป็ นเด็กทีแข็งแรงก็เลยสามารถยิงได้ ตามใจ
เลยค่ะ!"(คนแปล:เพือความผิดต้ องตามต้ นฉบับ แม้ นางจะ
เรี ยกเอลจังว่าลุฟจัง ผมก็ขอแปลตามต้ นฉบับครับ คนเขียน
มันไม่แก้ ผมก็ไม่แก้ ให้ ครับ ใจต่อใจ)

แอนเชียน เอลฟ์ ทีเป็ นพวกบ้ าการเหนียวไกปื นก็ถไู ถปื นสุด

รักไปกับแก้ ม
ก็เข้ าใจความรู้สกึ อยู่ ถ้ าได้ ปืนแบบนันไม่วา่ ใครก็ต้องตืนเต้ น
เอลเดอร์ ดวาณ์ฟนันได้ เตรี ยมปื นทีสุดยอดให้ กบั คุอินะกับ
แอนเชียน เอลฟ์ ได้ อย่างงดงาม

"ถ้ าชอบก็ดีแล้ ว เพราะหัวมันกุดๆก็เลยกังวลอยู"่

"สําหรับฉันเลยเป็ นปื นทีเหมาะมือทีสุดเลยค่ะ! ขอบคุณมาก
นะคะ"

173
ผมมองดูสภาพของทังสามคนแล้ วยิมออกมา

พวกคุอินะ เอลเดอร์ ดวาร์ ฟกับแอนเชียน เอลฟ์ คุยเรื อง

ความสามารถของปื น แล้ วก็ชืนชมมันไปอย่างภาคภูมิใจ
เอลเดอร์ ดวาร์ ฟดูทา่ จะกําลังภาคภูมิใจ
ปื นของเอลเดอร์ ดวาร์ ฟเป็ นของทีสุดยอด หลังจากทดสอบ
เสร็จแล้ วก็อยากจะให้ รางวัล

"เอลเดอร์ ดวาร์ ฟ ผมมีเรื องทีอยากจะบอกเธออยู"่

"อะไรเหรอคะ มาสเตอร์ ?"

เอลเดอร์ ดวาร์ ฟเอียงคอมาด้ วยท่าทางน่ารัก

174
"เอลเดอร์ ดวาร์ ฟทําได้ ดีจริ งๆ คอยสนับสนุนเพิมกําลังรบ
ด้ วยการสร้ างอาวุธให้ พวกเรา กองทัพโกเลมทีเธอสร้ างเองก็
เป็ นกําลังรบทีสําคัยและเป็ นแรงงานให้ กบั เมืองอีกด้ วย การ
สร้ างโครงสร้ างพืฐานของเมืองเองการสนับสนุนของเธอก็ถือ
ว่าใหญ่ทีสุด ก็ไม่ได้ หมายความว่าคนอืนจะไม่ได้ ทําอะไร
หรอกนะ แต่ผมก็ร้ ูดีวา่ มันเป็ นความจริ ง"

เอลเดอร์ ดวาร์ ฟก้ มหน้ าแดงๆลงด้ วยความเขินอาย

พอเธอเป็ นแบบนี คุอินะกับแอนเชียน เอลฟ์ ก็พดู ออกมา

"คุอินะเองก็เห็นด้ วย! เอลจังเป็ นคนทีพยายามมากทีสุด

แล้ วล่ะ!"
"จริ งตามทีว่าเลยนะคะ ฉันเองก็คิดแบบนันค่ะ"

175
"...ไม่ใช่ แบบนัน หรอก ฉันแค่ทําเรื องทีทําได้ เอง"

เอลเดอร์ ดวาร์ ฟเขินมากขึนเรื อยๆผิวขาวๆของเธอเปลียน

เป็ นสีแดง

"แล้ วก็วนั นีก็ให้ ปืนทีแข็งแกร่งสุดยอดให้ กบั คุอินะกับแอ

นเชียน เอลฟ์ แน่นอนว่าหลังจากนีเธอ็อาจจะสร้ างอาวุธที
สุดยอดยิงกว่านีอีกแต่ในตอนนีก็เตรี ยมอาวุธทีแข็งแกร่งเท่า
ทีคิดได้ มาให้ แล้ ว ผมยอมรับในความสําเร็จของเธอแล้ วก็
อยากจะทําให้ มนั เป็ นรูปธรรม"
"มาสเตอร์ นันมัน"
"อยากจะให้ ชือกับเธอ คนทีขยันยิงกว่าใคร คนทีสําคัญใน
การสร้ างเมืองและกําลังรบยิงกว่าใคร ผมอยากจะให้ รางวัล
เธอทีพยายามสนับสนุนเรื องพวกนันมาตลอด แล้ วก็ตอ่ จาก

176
นีก็อยากจะขอใช้ พลังของเธอต่อไปด้ วย"

ผมยิมออกมา
ใบหน้ าของเอลเดอร์ ดวาร์ ฟก็เริ มมีนําตาไหลลงมา

"มาสเตอร์ เป็ นฉันจะดีเหรอคะ?"

"ไม่ใช่เธอไม่ได้ หรอก แล้ วก็อยากจะถามเอลเดอร์ ดวาร์ ฟ
เธอมีความเตรี ยมใจทีจะแบกรับโชคชะตาของ[อสูรแห่งคํา
มันสัญญา]หรื อเปล่า? จะมาเป็ นมือขวาให้ ผมได้ ไหม?"
"เรื องนันก็แน่อยู่แล้ วสิคะ ยินดีคะ่ ! ฉันอยากจะอยู่กบั
มาสเตอร์ ไปตลอดชีวิตเลย"
"เข้ าใจแล้ ว มารับชือไปได้ เลย ชือของเธอนับแต่นีคือ"โรโร
โนะ""

177
ผมมอบชือของช่างตีเหล็กทีสุดยอดทีสุดในโลกในความทรง
จําของผมให้ กบั เธอ

"มาสเตอร์ นันคือชือของฉัน...โรโรโนะ ฟั งแล้ วรู้สกึ ดีจงั ฉัน

คือโรโรโนะ...โรโรโนะ"

เอลเดอร์ ดวาร์ ฟ ไม่สิ โรโรโนะพูดชือนันวนไปวนมาหลายต่อ

หลายรอบ
ร่างของเธอถูกห่อหุ้มด้ วยแสงสว่าง เป็ นการรับพลังของจอม
มารและเป็ นการเชือมเข้ ากับตัวผม
และก็ได้ ร้ ูถึงเผ่าพันธุ์เอลเดอร์ ดวาร์ ฟอย่างลึกซึง
...อย่างนีนีเอง เหมือนกับคุอินะเธอเองก็ยงั มีความสามารถที
ซ่อนไว้ อยู่
178
"เพียงเท่านีเธอก็เป็ น[อสูรแห่งคํามันสัญญา]ของผมแล้ ว"
"อืม ฉันเป็ นของๆมาสเตอร์ คะ่ "

เอลเดอร์ ดวาร์ ฟยิมออกมาด้ วยท่าทางภูมิใจ

แล้ วก็พดู ออกมาด้ วยท่าทางลังเล

"คือว่า มาสเตอร์ มีคําขอทีอยากจะขอมาตลอดถ้ าเกิดได้ เป็ น

[อสูรแห่งคํามันสัญญา]อยู่คะ่ พูดได้ หรื อเปล่าคะ"
"ได้ แน่นอน"
"...บางครังขอเรี ยกว่าพ่อบ้ าง หนูอิจฉาทีคุอินะสามารถเรี ยก

179
ว่าคุณพ่อได้ มาตลอดเลยค่ะ"

ทําเอาเผลอหลุดหัวเราะโดยไม่ได้ คิดเลย
อะไรกัน เรื องแบบนันเองเหรอ

"ตัดสินใจได้ ดีนี โรโรโนะ ตังแต่นีเรี ยกว่าพ่อได้ ตามใจเลยนะ"

"เข้ าใจแล้ วค่ะ พ่อ! ตังแต่นีจะพยายามให้ มากขึนค่ะ"

โรโรโนะมองมาทีผมด้ วยดวงตาส่องประกาย
น่ารักมากจนเผลอเข้ าไปกอดโดยไม่ร้ ูตวั เลย
-------------------------------------------------------------------------
-------------------------------------------------------------------------
---------------

180
Ch.49 - ตอนที20 คําประกาศสงคราม

การล่าที[ถําบัวแดง]วันนีจบลง พวกผมก็กลับมาทีเมืองอวา
ลอน
คุอินะกับแอนเชียน เอลฟ์ ทีได้ ลองอาวุธใหม่ก็ดเู หมือนจะพอ
ใจกับความสําเร็จ

แล้ วก็ถึงพวกเธอจะต่อสู้เต็มกําลังก็ไม่มีอะไรผิดพลาด
สามารถพูดว่าความน่าเชือถือของปื นนันสุดยอดจริ งๆ
สําหรับปื นแล้ วความน่าเชือถือเป็ นสิงทีสําคัญมาก ไม่วา่ จะ
แข็งแกร่งแค่ไหนแต่วา่ ถ้ าใช้ ไม่ได้ ในตอนทีต้ องการก็ไม่มี
ความหมาย
เท่านีกําลังรบก็เพิมขึนไปอีกขันหนึง

181
"มาสเตอร์ ฉันจะพยายามให้ มากกว่านีค่ะ"

ขอกลับ เอลเดอร์ ดวาร์ ฟ ไม่สิ โรโรโนะเข้ ามาเดินตัวติดกับ

ผมแน่น
วิธีเรี ยกเปลียนจากกลับไปเป็ นมาสเตอร์ แล้ ว เธออกว่าบาง
ครังจะเรี ยกว่าพ่อนันหมายถึงในเวลาทีพิเศษเท่านันทีจะ
เรี ยกว่าพ่อล่ะนะ

ถ้ าเป็ นปกติคอุ ินะคงจะมาแย่งจุดนี แต่วนั นีเธอใจเย็นแล้ ว

มองมาทีพวกผมพร้ อมหัวเราะไปพลาง
เธอรู้ตวั ว่าตัวเองเป็ นพีสาวก็เลยยอมมอบเป็ นรางวัลให้ น้อง
สาวบ้ างล่ะนะ

"ผมหวังในตัวเธอนะ โรโรโนะ"
182
"อืม"

พอเรี ยกว่าโรโรโนะ โรโรโนะก็ยิมหน้ าแป้นขึนมา

พอผมมองไปทีแอนเชียน เอลฟ์ ทีอยู่ข้างหลังของผม

ประมาณสองก้ าว
เธอยิมหัวเราะออกมา

เธอเองก็พยายามไว้ เยอะผมก็อยากให้ ชือเหมือนกัน

แต่วา่ ยังไม่ใช่เวลาทีจะพูดออกไป
พอเริ มคิดเรื องแบบนัน เธอก็พดู ออกมา"

"นายท่าน ยังไม่ต้องสนใจก็ได้ คะ่ ฉันไม่ได้ ทํางานแค่เพือให้

183
ได้ ชืออย่างเดียวสักหน่อยค่ะ"

ให้ ตายสิพวกอสูรของผมมีแต่พวกหัวรันจริ งๆ
โดยส่วนตัวแล้ ว ถึงผมคิดว่าเธอทํางานมาพอเกินไปแล้ วล่ะก็
เถอะ...

"เข้ าใจแล้ ว แอนเชียน เอลฟ์ ไว้ "เดียวค่อย"ให้ นะ"

เพราะฉะนันบอกไปแค่เรื องทีจะให้ ชือกับเธอก็พอ

เพียงเท่านีคงจะยอมรับได้ อย่างง่ายดายนะ

"ค่ะ จะรอคอยอย่างมีความสุขค่ะ ฉันเองเพือทีจะให้ นาย

ท่านมอบชือให้ แล้ วจะทําให้ งานให้ เหมาะสมกับมันให้ ดคู ะ่ "

184
ถ้ าเป็ ฯแบบนีวันทีจะให้ ชือก็คงอีกไม่หา่ งไกล
แล้ วผมก็เริ มคิดชือทีเหมาะกับเธอ

พวกผมกลับมาทีบ้ านด้ วยวงเวทวาร์ ป

"มาสเตอร์ ฉันยังมีงานเหลืออยู่ไว้ เจอกันทีหลังนะคะ"

"ฉันเองก็ต้องไปปลูกต้ นแอ๊ ปเปิ ลเพิมค่ะ สําหรับของทีต้ องไป
ขายตอนนีแล้ วต้ นแอ๊ ปเปิ ลยังมีไม่พอค่ะ"

เอลเดอร์ ดวาร์ ฟ... โรโรโนะกับแอนเชียน เอลฟ์ ต่างก็กลับไป

185
ยังทีของตนเอง
พอคิดดูแล้ วการสร้ างเหรี ยญคราวก่อนก็ผ่านไปจะถึงเดือน
แล้ ว อีกไม่นานก็สร้ างเหรี ยญแห่ง[การสร้ าง]ได้ แล้ ว

ยังไม่ได้ ตดั สินว่าจะสร้ างอสูรแบบไหนออกมาดีด้วยสิ

บุคลากรสําหรับเมืองเองก็พอแล้ ว ตอนนีผมอยากได้ อสูรทีมี
พลังแข็งแกร่งแบบเพียวๆดู

ผมกับคุอินะอ่านข้ อเสนอทีส่งมาจากบริ ษัทเคิร์ทรู๊ทเกียวกับ

นโยบายการจัดการของเมือง

"คุณพ่อ ทําหน้ าตาน่ากลัวจังค่ะ"

"เปล่าหรอก ก็แค่คิดว่ามนุษย์นีเผยความต้ องการไวจังเลย

186
นะ"

นีผมใจดีเกินไปเหรอ ผมค่อยๆอ่านเนือหาข้ อเสนอไปเรื อยๆ

เข้ าใจผิดคิดว่าพวกตัวเองเป็ นผู้ปกครองเมืองอย่างนันเหรอ?

จากทีผมคิดไว้ พวกบริ ษัทจะต้ องพูดคุยรายละเอียดของ

เมืองนีกับประเทศแล้ วก็แนะนําให้ ยดึ มันซะ แล้ วนํากองทัพ
ทหารขนาดใหญ่ร่วมกับพวกนักผจญภัยมาขับไล่ผมกับอสูร
ทังหมดของผมออกไปแล้ วทําให้ เมืองนีกลายเป็ นของตัวเอง
ผมคาดไว้ แล้ วว่าสักวันก็คงมีอะไรแบบนันเกิดขึน
เอาเถอะ ถ้ าเป็ นแบบนันก็คงต้ องแสดงให้ รับรู้ถึงความไร้ คา่
ของพวกตัวเองจนพูดว่าไม่เอาแล้ วออกมาเลย

ประเทศของมนุษย์ตดั สินใจทีจะบุกเมืองของผม รวมรวมเงิน

187
รวบรวมคน วางแผนการรบ ฝึ กฝน แล้ วก็เริ มเคลือนไหว จน
กว่าจะถึงตอนนันผมคาดว่าอย่างน้ อยก็ต้องใช้ เวลาครึงปี ถ้ า
มีเวลาขนาดนันผมก็รวมกําลังรบได้ พอเหลือเฟื อ แผนผมก็มี
แล้ ว

"คงต้ องสังสอนไปตามความเหมาะสมหน่อยแล้ ว ถ้ ายอมอยู่

อย่างสงบเรี ยบร้ อยดีๆทุกคนก็คงจะมีความสุขแท้ ๆนะ"

เอาเถอะ ไม่เป็ นไร กว่าจะเป็ นแบบนันก็คงหลังจากนีอีกสัก

หน่อย
ผมขีดXลงไปในเอกสาร

"อ๊ ะ คุณพ่อ รู้สกึ พลังเวทจากจดหมายนีได้ คะ่ "

188
ในกองเอกสารเองก็มีก็รวมถึงจดหมายถึงผมอยู่ด้วย
ช่วงนีก็มีจดหมายคําขอการส่งออกต้ นอ่อนแอ๊ ปเปิ ล อาวุธที
ทําโดยดวาร์ ฟจากเมืองข้ างทีเพิงเกิดใหม่จากเอคลาบาส่ง
มาเยอะ นอกจากนันลูกค้ าทีต้ องการซือโกเลมก็มีอยู่เยอะ
ด้ วย

ทังหมดนันผมก็ปฏิเสธไปอย่างสุภาพ
เพราะมีพวกทีมาซือไปจํานวนมากอยู่ตอนนีเลยจํากัดการ
ขายดาบอยู่ทีคนละเล่ม
จิงจอกภูตินนมี
ั ความจําดีดีเลยสามารถจําหน้ าตาคนได้
ลูกค้ าทีมาซือครังหนึงแล้ วจะไม่ขายให้ อีกทําให้ การขายต่อ
เป็ นไปอย่างลําบาก ลูกค้ าทีมาขายต่อนันถ้ าจํากัดไว้ วา่ คน
ละเล่มล่ะก็ผลสุดท้ ายก็เลยกลายเป็ นต้ องมาอยู่ค้างทีเมืองนี
ก็ถือว่าใช้ ได้ อยู่

189
"ดูทา่ ว่าจะเป็ นจดหมายจากพวกเดียวกันนะ ท่าทางจะอยาก
คุยกับผม"

จอมมารทีใช้ เครื อข่ายของมนุษย์สง่ จดหมายมาเนียก็คอ่ น

ข้ างน่าสนใจ
ผมดูเนือหาภายใน

เนือหาคืออยากจะพูดคุยแบบเจอหน้ ากันสักครัง บอก

ประมาณว่าถ้ าสนใจล่ะก็จะไม่มาทีคาเฟ่ ในเมืองเอคลาบา
ในวันทีกําหนดด้ วยหน่อยเหรอ
มันจะดูแปลกๆก็ช่วยไม่ได้ ละ่ นะ

ก็เพราะว่ากฎของพวกจอมมารใหม่อย่างพวกผมนันนอก
190
จาก[สงคราม]แล้ วก็ไม่สามารถทําร้ ายลูกน้ องของกันและกัน
ได้

แต่ก็มีข้อยกเว้ น ผู้ทีเข้ ามาในดันเจียนของตัวเองนันจะโจมตี

เพือเป็ นการป้องกันตัวได้
เพราะแบบนีถ้ าเกิดเข้ าไปในดันเจียนของศัตรูโดยไม่สนอะไร
ล่ะก็ต้องโดนโจมตีเข้ ามาฝ่ ายเดียวแน่
ถ้ าอยากคุยอย่างสงบล่ะก็นอกดันเจียนของทังคูจ่ ะเป็ นการดี
ทีสุด

"คุณพ่อ จะทําอะไรต่อเหรอ?"
"จะลองไปดูน่ะ"
"อันตรายนะคะ อาจจะโดนประกาศสงครามทีนันก็ได้ "

191
ถ้ าเกิดโดนประกาศสงครามใส่ครังหนึงแล้ ว การจะยกเลิก
[สงคราม]นันทําไม่ได้
เพราะว่าการประกาศสงครามนันมีกฎทีจอมมารต้ องมาเจอ
หน้ ากันและกันอยู่ ถ้ าเกิดเก็บตัวอยู่ในดันเจียนตัวเองล่ะก็
พูดให้ ชดั เจนก็คือถึงจอมมารตนอืนจะมาเพือประกาศ
สงครามก็ตามแต่จนกว่าจอมมารศัตรูจะบุกเข้ ามาหาได้ ก็
สามารถฆ่าทิงก่อนได้
นอกจากนีถึงจะถูกประกาศสงครามแล้ วแต่ถ้าจัดการให้ จบ
ก่อนทีอีกฝ่ ายจะออกมาจากดันเจียนตัวเอง ก็สามารถทีจะ
ชนะก่อนที[สงคราม]จะเริ มได้

"ถ้ าเป็ นอย่างนันก็ดีนี ถึงจะถูกประกาศสงครามก็ไม่ใช่เรื องที

ไม่ดีนี ยังไงเราก็จําเป็ นต้ องมีสงครามสักครังภายในปี นีอยู่
แล้ ว จะปล่อยโอกาสทีจะได้ จดั การอย่างปลอดภัยแบบนีไป
192
ไม่ได้ "

แน่นอนทีเรี ยกออกไปก็ต้องทําเรื องอย่างนีอยู่แล้ ว

ฝั งนันเองก็ก็ต้องเตรี ยมการเพือการนันไว้ แล้ ว
แต่วา่ ผมก็ไม่คิดว่าจะแพ้ ผมน่ะเชือมันในตัวลูกน้ องของตัว
เอง

แล้ วก็ในหมูจ่ อมมารใหม่ผมเป็ นคนทีเก็บDPได้ มากทีสุดไม่

ผิดแน่นอน
ถ้ าคิดจะบุกมาซึงๆหน้ า ผมก็ไม่คิดว่าดันเจียนทีพึงสร้ าง
เสร็จในเวลาสันๆจะสามารถทําได้

"เข้ าใจแล้ วค่ะ จะเตรี ยมตัวสําหรับการต่อสู้คะ่ ท่าไม้ ตายก็

193
คิดเอาไว้ แล้ วด้ วย!"

พอได้ ยินว่าท่าไม้ ตายก็ร้ ูสกึ กังวลขึนมานิดหน่อย แต่คอุ ินะ

ไม่ทําอะไรเล่นๆในการต่อสู้อยู่แล้ วดังนันก็ไม่เป็ รไร

"เอาล่ะ จะเป็ นการพูดคุยแบบไหนกันนะ"

ในระหว่างทีจัดการเอกสารเพือบริ หารเมือง ก็คิดถึงเรื องการ

คุยกับจอมมารทีไม่เคยเห็นหน้ าไปด้ วย

(คนแปล) จะว่าไปจอมมารใหม่มนั นีเคยยืนอยู่บนเวทีด้วย

กันแท้ ๆ มันจะไม่เคยเห็นหน้ าได้ ไงกันครับ หรื อในสายตามัน
มีแต่สโตรัสหว่า
แต่จริ งๆมันก็หมายถึงไม่ร้ ูจกั นันล่ะครับ มันไม่ได้ สนใจทํา
194
ความรู้สกึ คนอืนเลย
-------------------------------------------------------------------------
-------------------------------------------------------------------------
---------
Ch.50 - ตอนที21 การเจรจาลับ

ในทีสุดยามเช้ าก็มาเยือน วันนีเป็ นวันนัดพบกับจอมมารรุ่น

เดียวกัน
ผมลืมตาตืนมาบนเตียงในห้ องตัวเอง
ทีแขนทังสองข้ างรู้สกึ ถึงความอุ่นกับหนักได้

"คุณพ่อ ขอเพิม"
"มาสเตอร์ ลูบหน่อยค่ะ"

195
แขนขวามีสาวน้ อยหูจิงจอกคุอินะกอดอยู่ แขนซ้ ายมีสาว
น้ อยดวาร์ ฟผมเงินโรโรโนะกอดอยู่แล้ วปล่อยลมหายใจตอน
หลับออกมา

ทังคูใ่ ส่ชดุ นอนบางๆอยู่

คุอินะไม่ได้ แค่กอดอย่างเดียว แต่เอาหางมาพันทีขาด้ วย
ความรู้สกึ นุ่มๆทําให้ ร้ ูสกึ ดีอย่างมาก
ห้ องนอนของผมมีเตียงแบบคิงไซส์อยู่ ทําให้ สามารถนอน
ด้ วยกันทุกคนได้
พวกเธอนันเปรี ยบดังหมอนข้ างอันดับหนึงของโลกทีทังนุ่ม
และหอม ช่วยบรรเทาจิตใจของผมทีเหนือยล้ าได้

แอนเชียน เอลฟ์ นอกนอยู่ข้างคุอินะแล้ วหายใจออกมาอย่าง

196
สบายใจ
ตําแหน่งการนอนจะหมุนเปลียนไปเรื อยๆ ทุกรอบสองข้ าง
ของผมจะเปลียนไปตลอด
ผมจ้ องไปยังใบหน้ าตอนนอนของพวกลูกสาวสุดน่ารักและ
ลูบเบาๆไม่ให้ ตืน แล้ วพวกเธอก็ทําหน้ าสบายใจอย่างมี
ความสุขออกมา
ทําให้ ผมคิดขึนอีกครังว่าไม่วา่ ยังไงก็ต้องปกป้องชีวิตอันแสน
สุขทีมีเด็กพวกนีอยู่ให้ ได้

พอกินข้ าวเช้ าเสร็จ ก็ใช้ วงเวทวาร์ ปย้ ายมาทีบ้ างร่านในเขต

สลัมของเอคลาบา
เพราะไม่คอ่ ยมีคนเข้ ามาก็เลยตังวงเวทวาร์ ปไว้ ทีนี
197
การทีสามารถเข้ ามาในเมืองได้ เลยโดยตรงทําให้ สะดวกใน
หลายๆอย่าง

"คุอินะไม่ต้องกระตือรื อร้ นขนาดนันก็ได้ "

"ไม่ได้ หรอก วันนีต้ องคุ้มกันคุณพ่อไว้ ประมาทไม่ได้ หรอก
ถึงจะบอกว่าจอมมารกับลูกน้ องจอมมารทําร้ ายกันไม่ได้ ก็
เถอะ แต่ก็มีทางอืนอีกตังเยอะแยะ"

คุอินะพูดเรื องน่าสนุกออกมา
คําพูดนันไม่ได้ ผิดอะไร
อย่างเช่น เรี ยกอสูรทีบ้ าคลังออกมาแล้ วปลดออกจากการ
เป็ นลูกน้ อง เท่านีก็ไม่เป็ นลูกน้ องอีกแล้ วถึงจอมมารศัตรูจะ
ติดในความบ้ าคลังของมันก็ไม่เกียวกันแล้ ว
นอกจากนีก็มีการจ้ ามนุษย์ทีแข็งแกร่งให้ มาโจมตี
198
ถึงจะแค่คิดเล่นๆแต่วิธีพวกนีก็มีอยู่จริ ง

ถ้ าพูดตามจริ ง โรโรโนะกับแอนเชียน เอลฟ์ เองก็บอกว่า

อยากจะมาด้ วย แต่ผมก็ขอให้ อยู่เฝ้าบ้ านไป
พวกจอมมารอาจจะวางแผนอะไรไว้ อยู่ก็เป็ นได้ ใน
สถานการณ์อย่างนีผมอยากจะให้ มีกําลังรบเหลืออยู่ในเมือง
บ้ างแล้ วพวกเธอเองก็มีงานในเมืองอยู่ด้วย
ทีเลือกคุอินะก็เพราะนีคือหน้ าทีของเธอ
ทังคล่องแคล่วว่องไว พลังรบอันแข็งแกร่งยอดเยียมทีมีพลัง
ในการทําการลับอย่าง[แปลงกาย] เวลาทีอยู่นอกเมืองแล้ ว
สําหรับการคุ้มกันนันคุอินะถือว่ายอดเยียมทีสุด

"เข้ าใจแล้ ว ขอฝากไว้ กบั พลังของเธอด้ วยนะ"

"อืม จะไม่ให้ แตะต้ องคุณพ่อได้ แม้ แต่ปลายนิวค่ะ!"
199
คุอินะเพิมความมุง่ มันยิงเข้ าไปอีก
ผมยิมเจือนๆแล้ วมุง่ หน้ าไปยังคาเฟ่ เป้าหมายทีเป็ นทีนัดพบ

คาเฟ่ ทีนัดพบนัน ค่อนข้ างเป็ นร้ านทีมีระดับ

กลินกาแฟชันเลิศลอยเข้ ามา

ทีเมืองนีนันกาแฟเป็ นของระดับสูง
พอผมเข้ าไปใกล้ ชายหนุ่มผมนําตาลทีนังอยู่ตรงระเบียงก็
โบกมือให้ ผม
ผู้ชายท่าทางมีมารยาททีสวมใส่เสือแจ็คเก็ตทีดูทนั สมัย

200
ด้ วยพลังเวททีหุ้นร่างอยู่ทําให้ ผมรู้ได้ วา่ อีกฝ่ ายเป็ นจอมมาร
เหมือนกัน
ต้ องเป็ นจอมมารทีเรี ยกผมมาไม่ผิดแน่นอน

ถึงอย่างนันก็เถอะก็ดจู ะเคยชินกับเมืองนีดี ถึงจะเคยได้ ยิน

จากมัลโก้ วา่ จอมมารทีมาหาเรื องบันเทิงของมนุษย์เวลาว่าง
แก้ เบืออยู่เยอะก็เถอะ แต่ทีเป็ นส่วนหนึงกับเมืองขนาดเขาก็
ถือเป็ นกรณีพิเศษ

"โย่ มาแล้ วสินะ ผมคือจอมมารแห่ง[เหล็ก]ซากัน"

"ผมคือจอมมารแห่ง[การสร้ าง]โพลเคล บอกธุระทีเรี ยกผม
หน่อยสิ"

[เหล็ก]นัน ผมไม่ได้ พดู คุยด้ วยใน[งานราตรี ] เพราะไม่ร้ ูจกั ก็

201
เลยเริ มจากแนะนําตัวกัน
ถึงอย่างนันผมก็ร้ ูวา่ [เหล็ก]นันเป็ นระดับB
ถ้ าสู้กนั ตามปกติละ่ ก็ยงั ไงผมก็ไม่มีทางแพ้
จากข้ อมูลทีรวบรวมมา ผมก็ร้ ูวา่ เหรี ยญของพวกจอมมารรุ่น
เดียวกันเป็ นระดับใดบ้ าง

"เหตุผลการมาพบของพวกผมนันมีเพียงสิงเดียวเท่านัน
[สงคราม]ยังไงล่ะ ขอบอกไว้ ก่อนเลยนะผมน่ะจับมือกับ
พันธมิตรจอมมารอยู่อีกสองคน หรื อก็คือเตรี ยมการท้ า
[สงคราม]แบบรุมสามยังไงล่ะ"

อย่างนีนีเอง นันเป็ นสาเหตุให้ ผ้ ชู ายคนนีมันใจสินะ

ถ้ าคิดจะมาก่อ[สงคราม]กับผมทีแสดงความแข็งแกร่งในการ
แสดงของ[งานราตรี ]แล้ ว ก็คงต้ องเตรี ยมการไว้ ราวๆนัน
202
"งันเหรอ"
"ไม่ตกใจเลยเหรอ?"
"เรื องแบบนันก็คิดไว้ แล้ วน่ะ แล้ ว วันนีจะเอาเรื องทีตัวเองได้
เปรี ยบมาขู่เหรอไง? แล้ วก็ไม่ใช่วา่ พวกนายสามคนจะมาก่อ
[สงคราม]กับผมทีนีเหรอ?"

โดยพืนฐานแล้ วก็คงมีทางเลือกแค่นนล่
ั ะ
ถ้ าเกิดก่อ[สงคราม]กับผมจริ งๆล่ะก็ด้วยพันธมิตรสามคนถึง
จะชนะได้ ก็ตามแต่พวกตัวเองก็ต้องได้ รับความเสีย
หายอย่างหนักแน่นอนจอมมารแห่ง[เหล็ก]ซากันก็คงเข้ าใจ
เรื องนันดี
เพือทีจะเลียงเหตุอย่างนัน การเอาเรื องทีตัวเองได้ เปรี ยบมา
ขู่ก็ถือเป็ นเรื องทีพอคิดได้ อยู่

203
"หุ อะฮะฮะฮะฮะ เป็ นคนอะไรกันเนีย ในสถานการณ์แบบนี
ยังจะเป็ นแบบนีได้ อยู่อีก นีเหรอผู้ทีแข็งแกร่งน่ะ ถ้ าสันคลอน
สักนิดก็คงจะคุยกันได้ ง่ายๆแล้ วแท้ ๆ"

ใบหน้ าทีสุภาพของจอมมารแห่ง[เหล็ก]ซากันหัวเราะออกมา
อย่างเหยเก

"จอมมารแห่ง[การสร้ าง]โพลเคล นายน่ะแข็งแกร่ง ต่อให้ รับ

มือกับจอมมารสามคนก็ยงั อยู่ในสภาพทีสามารถชนะได้ แต่
ว่า ความจริ งมันไม่เป็ นแบบนันหรอกนะ... ไม่คิดเหรอว่าส่วน
นันของนายมันเป็ นจุดทีแย่น่ะ? เรื องนัน ผมเองถ้ าต้ องรับมือ
กับนายก็จําเป็ นต้ องเตรี ยมใจรับความเสียหายแบบพอๆกัน
ถ้ าเป็ นไปได้ ก็ไม่อยากจะทําหรอกนะ"

204
"เหรอ แล้ วยังไงล่ะ? เอาเถอะ แต่ผมก็ขอบอกว่าถึงต้ องรับ
มือคนเดียวผมก็ไม่คิดว่าเป็ นอะไรทีชนะแน่นอนหรอกนะ"

จะทําตัวทะนงตนไม่ได้
เราไม่ร้ ูวา่ จะมีกบั ดักอะไรซ่อนอยู่บ้าง

"มันใจดีนีนา แต่วา่ ถ้ าเกิดผมมีวิธีทีจะชนะได้ แน่นอนล่ะ?"

"อะไรนะ?"

รู้สกึ แปลกๆ นีมันไม่ใช่สายตาทีมองผมในฐานะศัตรูเลย เป็ น

การมองผมด้ วยบรรยากาศราวกับผู้ทีให้ ความร่วมมือด้ วย
กัน

205
"พันธมิตรของผมอีกสองคนพวกเขาน่ะก่อนอืนก็ให้ ผมถาม
ว่าจะยอมจํานนไหมก่อนถ้ านายไม่ยอมล่ะก็จะเริ มการ
ประกาศสงครามทันที พวกเขาได้ เตรี ยมการทีจะวาร์ ปมาทีนี
ได้ ทกุ เมือไว้ แล้ ว ขอถามสักครังนะไม่คิดจะยอมจํานนหน่อย
เหรอ?"

เอาเถอะ ก็คงแบบนี ถ้ าเป็ นพันธมิตรกันสามคนก็มีแต่ต้อง

ทําแบบนีสินะ

"ไม่มีทางอยู่แล้ วไม่ใช่เหรอไงกัน"
"นันสินะ ถ้ าอย่างนันก็คงต้ องเรี ยกสองคนทีเหลือมาประกาศ
สงครามตอนนีอย่างเดียวแล้ ว แต่วา่ ... ตอนทีทังสองคนนัน
ท้ านายแล้ ว แต่ผมคิดว่าจะไม่ท้านายแต่จะไปประกาศ
สงครามกับทังสองคนแทนน่ะ"

206
ตกใจนิดหน่อย
แล้ วก็เข้ าใจเรื องทีหมอนีกําลังคิดอยู่
อย่างนีนีเอง เป็ นอย่างนันสินะ

"ไม่ใช่สามรุมหนึง แต่เปลียนเป็ นสองต่อสองแทน ถ้ าเป็ น

อย่างนีก็ไม่มีทางแพ้ ใช่ไหมล่ะ สองคนทีเหลือนันอ่อนแอยิง
กว่านาย..แถมยังอ่อนแอยิงกว่าผมอีก ยังไงก็ชนะแน่นอน
เพียงเท่านีพวกเราก็สามารถเคลียร์ เงือนไขการทําลายคริ
สตัลของจอมมารอืนได้ นอกจากจะไม่จําเป็ นต้ องก่อ
สงครามเพิมแล้ วยังสามารถได้ เหรี ยญใหม่มาครอบครองอีก"
"ทําไมถึงทําเรื องแบบนันล่ะ?"
"ทางนันดีกว่ายังไงล่ะ พวกผมกลัวการทีจะต้ องก่อ[สงคราม]
กับนายทีแข็งแกร่งทีสุดในรุ่นเดียวกัน ก็เลยเตรี ยมการรับมือ

207
ไว้ แต่ถึงจะโค่นนายด้ วยสามคนได้ แล้ วคนทีจะทําลายคริ
สตัลของนายได้ ก็มีแค่คนเดียวเท่านัน ยังไงก็จําเป็ นทีจะต้ อง
ก่อสงครามกับสองคนทีเหลืออยู่ด"ี

ไม่ร้ ูกฎข้ อนันเลยแฮะ

การทํา[สงคราม]นัน เงือนไขการชนะคือจนกว่าจะทําลายคริ
สตัลได้ งนเหรอ
ั
ถ้ าอย่างนันทีเขาพูดก็เป็ นเรื องทีถูกต้ อง

"การจะต้ องสู้กบั ศัตรูทีแข็งแกร่งอย่างนาย การต้ องสูญเสีย

อสูรจํานวนมากแถมยังต้ องทําลายคริ สตัลจนเหลือตัวคน
เดียวสู้ร่วมมือกับนายไปกําจัดพวกปลาซิวปลาสร้ อยดีกว่า
นายเองก็ถ้าเทียบกับการสู้สามรุมหนึงก็น่าจะดีกว่าใช่ไหม
ล่ะ แล้ วผมก็ขอเสนอเงือนไขหนึงคืออยากขอให้ สญ
ั ญาว่าจะ

208
ไม่ก่อ[สงคราม]กับผมในภายหลัง ต่อให้ ผ่านไปครบหนึงปี
จนเป็ นอิสระกันแล้ วก็ตาม"

ข้ อเสนอของจอมมารแห่ง[เหล็ก]
น่าตกใจจริ งๆ นอกจากตัวเลือกทีผมคิดเอาไว้ ยังมีตวั เลือกที
สามมาให้ อีก
ก็จริ งทีมันก็สมเหตุสมผลอยู่ เป็ นเรื องเป็ นประโยชน์ทงกั
ั บ
ผมทังกับผู้ชายคนนีไม่ผิดแน่
จอมมารแห่ง[เหล็ก]ซากันคงจะมันใจสินะว่าผมจะรับข้ อ
เสนอนีถึงได้ ทําหน้ ายิมออกมา

"งันเหรอ เข้ าใจแล้ ว จอมมารแห่ง[เหล็ก]ซากัน ข้ อเสนอของ

นายน่ะ"

209
ถ้ าคิดแค่สิงทีจะได้ รับแล้ วก็ไม่มีเหตุผลอะไรให้ ปฏิเสธ แต่
ว่า...

"ผมขอปฏิเสธ"

ผมทําการปฏิเสธอย่างหนักแน่น
จอมมารแห่ง[เหล็ก]ซากันรู้สกึ ผิดกับทีคาดไว้ ก็เลยเบิกตา
ออกมากว้ าง
ให้ ตายสิ ของแบบนีไม่มีทางรับอยู่แล้ วไม่ใช่เหรอไงกัน
เรื องทีผู้ชายคนนีพูดมามันมองข้ ามเรื องสําคัญไป
เอาล่ะมาเริ มการพูดคุยจริ งๆกันซะที
-------------------------------------------------------------------------
-------------------------------------------------------------------------

210
---------

211
Ch.51 - ตอนที22 กฎทีแหกกฎ

จอมมารแห่ง[เหล็ก]เป็ นพันธมิตรกับจอมมารอีกสองคนแล้ ว
ก็มาพูดคุยกับผม
จากการเจรจาของเขาคือจะหักหลังเพือนทังสองคน แล้ วให้
ผมร่วมมือกับซากันมาขยีจอมมารปลาซิวปลาสร้ อยสองคน
ทีเป็ นพันธมิตรกับเขาแทน
ผมปฏิเสธข้ อเสนอนัน จอมมารแห่ง[เหล็ก]ซากันก็เริ ม
กระสับกระส่าย ท่าทางเพลิดเพลินไปกับกาแฟชันเลิศแบบ
ขุนนางหายไปหมดแล้ ว

"บ้ าน่า ไม่เข้ าใจเรื องทีผมพูดเหรอ? นีคือแผนทีดีทีสุดสําหรับ

นายเลยนะ"
"ก็จริ งทีมันไม่ใช่เรื องแย่อะไร"

1
จอมมารแห่ง[เหล็ก]ซากันคิดว่าจะพาผมมาเป็ นพวกได้ แล้ ว
ก็สามารถชนะอย่างแน่นอนได้
ถ้ าเทียบกับสู้แบบสามรุมหนึงแบบนันก็คงจะดีกว่า

"แล้ วทําไมล่ะ?"

หมอนีถามออกมาด้ วยท่าทางแปลกใจ ก็กลับกันถ้ าคิดจะรับ

ข้ อเสนอแบบนันสิถึงจะแปลกไม่ใช่เหรอไงกัน

"คิดว่าจะให้ ร่วมมืออย่างเชือใจกับคนทีหักหลังพวกพ้ อง
ง่ายๆเหรอ? ถ้ านายสามารถหักหลังเพือได้ ผมก็ไม่คิดหรอก
นะว่าจะไม่แทงข้ างหลังผม ไม่สิ นายต้ องทําแบบนันแน่ๆ
บางทีอาจจะเป็ นส่วนหนึงของแผนทีจะใช้ การสู้แบบสามรุม
2
หนึงมาสร้ างเรื องให้ ผมติดกับก็ได้ "
"เรื องแบบนันมัน"
"ก็ไม่ใช่วา่ จะเป็ นไปไม่ได้ นิ จริ งๆนายก็จะทําแบบนันนีนา"

แผนทีจะนําชัยชนะแน่นอนมาครอง
จอมมารแห่ง[เหล็ก]ทีกําลังวางใจกับแผนการนันกําลังสัน
คลอน การทีจะเชือใจคนทีหักหลังพวกพ้ องได้ ง่ายๆเนีย ผม
ไม่ใช่คนง่ายๆแบบนันหรอกนะ
แล้ วก็ไม่ใช่แค่นนหรอกนะ
ั

"แล้ วก็นะ เรื องกําไรน่ะสู้แบบสามรุมหนึงมันน่าจะดีกว่าไม่

ใช่เหรอไงกันนะ"
"อยากจะพูดอะไรออกมากัน"

3
"ก็เป็ นโอกาสทีจะได้ เหรี ยญออริ จินลั มาเป็ นสามเหรี ยญใช่
ไหมล่ะ? จะพลาดโอกาสแบบนีได้ ไงกัน"

ผมจงใจปั นยิมแบบมันใจออกมา
ผมก็แค่พดุ ออกไปว่าพวกนายน่ะก็เป็ นได้ แค่เหยือ
เท่าทีเห็นจอมมารแห่ง[เหล็ก]ซากันกําลังกระสับกระส่าย
มากขึนเรื อยๆ ตามความคิดของหมอนีต้ องคิดว่าผมจะกลัว
การสู้แบบสามรุมหนึงแล้ วคิดพึงพาเขาแน่ๆ

"จอมมารแห่ง[การสร้ าง] อะไรจะอวดดีขนาดนี การตัดสินใจ

นันจะต้ องเสียใจภายหลังแน่"
"เรื องนันจะเป็ นยังไงกันนะ? คิดว่าจะให้ ตดั สินใจว่าจะเชือใจ
นายแล้ วปล่อยเรื องทุกอย่างไว้ จะดีกว่างันเหรอไง"

4
พอผมพูดแบบนัน จอมมารแห่ง[เหล็ก]ซากันก็ไหล่สนเทิ
ั ม
แล้ วก็ชมู ือขวาขึนแล้ วส่งเสียงออกมา

"มาได้ แล้ ว โรโนเว โมลาคุส"

พอเขาพูดแบบนันทีพืนก็มีวงเวทวาร์ ปลอยขึนมา
คงจะใช้ พลังอะไรสักอย่างซ่อนวงเวทวาร์ ปเอาไว้

ทีวาร์ ปมาคือจอมมารสองคน
โรโนเวคือกบทีเดินสองขา ส่วนสูงใกล้ เคียงสองเมตรแต่
รูปร่างอวบอ้ วนแถมมี ตะปุ่ มตะป่ าอยู่ทวร่
ั างการ เป็ นผู้ชายที
มีรูปลักษณ์น่าขยะแขยง
โมลาคุสนันมีรูปร่างเป็ นมนุษย์ ผู้ชายวัยกลางคนท่าทาง

5
อันตรายทีมีปีกและเขาของปี ศาจ

อยู่ในสภาพทีเตรี ยมพร้ อมรบเรี ยบร้ อยแล้ ว เป็ นสภาพทีดูจะ

ประกาศสงครามตอนนีได้ เลย ทังสองคนนี ดูทา่ จะจริ งทีจอม
มารแห่ง[เหล็ก]ซากันบอกว่าถ้ าไม่ยอมรับการขอให้ ยอม
จํานนแล้ วสามารถประกาศสงครามได้ ทนั ที
ตอนนีซากันกําลังอ้ าปากพูดแล้ ว ดีละ่ ผมแทรกเข้ าไปดีกว่า

"พวกนายสองคน จอมมารแห่ง[เหล็ก]ซากันน่ะเมือคิดจะ
ขายพวกนายสองคนนะ บอกว่าต้ องการจะร่วมมือกับผม
แล้ วก่อ[สงคราม]แบบสองต่อสองด้ วย บอกว่าแทนทีจะสู้รุม
สามกับผมสู้ร่วมมือกับผมแล้ วกําจัดปลาซิวปลาสร้ อยแบบ
พวกนายสองคนมันง่ายกว่าแหน่ะ แถมยังบอกด้ วยทําให้
สามารถจบเรื องการทํา[สงคราม]ได้ แน่ๆด้ วย"

6
ด้ วยคําพูดของผม จอมมารทังสองคนก็จ้องมองไปทีจอม
มารแห่ง[เหล็ก] แล้ วก็หนั มามองหน้ าผมต่อ
มันเป็ นเรื องใหญ่เกียวกับความเชือใจเลย มันจึงสันคลอนได้
อย่างง่ายดาย
ซากันกระเดาะลินแล้ วก็เปิ ดปากออกมา

"อย่าโดนหลอกสิ กับดักทีทําให้ พวกเราสับสนน่ะ! ผมไม่มี

ทางพูดเรื องแบบนันอยู่แล้ ว! ถ้ าเกิดแตกคอกันทีนีล่ะก็
พันธมิตรเราต้ องสูญเปล่าแน่ นันล่ะความคิดของจอมมาร
แห่ง[การสร้ าง]ล่ะ"

เอาเถอะ ถึงจะพูดแบบนัน ทังสองคนทีถูกซากันพูดด้ วย

ความโกรธใส่ ก็ย่อมรู้สกึ สงสัยมากขึน

7
เป้าหมายของผมคือให้ ร้ ูสกึ ละแวงกันเอง ดังนันแล้ วจะไม่
เชือก็ไม่เป็ นไร
ในตอนสําคัญแล้ วเพียงแค่ตอกลิมลงไปอีกสักเล็กน้ อยความ
เชือใจก็พร้ อมทีจะขาดสะบันได้

"ตะ แต่วา่ เรา"

"พึมพําอะไรอยู่ได้ โรโนเว การอย่างแก ถ้ าไม่มีผมช่วยล่ะก็ก็
คงตัวสันจนทําอะไรไม่ได้ หรอก เป็ นไอ้ โง่ก็หบุ ปากแล้ วฟั ง
เรื องทีบอกก็พอ"
"ฮี เข้ าใจแล้ ว เข้ าใจแล้ วน่า"

คุณชายกบสองขา ทําตัวลีบ เห็นความสัมพันธ์ของทังสอง

ชัดเจนเลย

8
"โมลาคุสเองก็อย่าไปหลงกลมันแบบนันล่ะ พวกเราเป็ น
เพือนกันไม่ใช่เหรอ"
"...นันสินะ เรื องทีซากันบอกไม่มีทางผิดพลาดแน่นอน"

หืม ปี ศาจทีดูทา่ ทางอันรายทางนีเองก็มีสายตาการมองคนที

แย่เหรอเนีย
ซากันมันเป็ นไอ้ กากแท้ ๆแต่เป็ นประเภททีมีความฉลาดแกม
โกงอย่างแปลกประหลาด เลือกแต่จอมมารทีตัวเองสามารถ
ใช้ งานได้ ง่าย

"โรโนเว โมลาคุส! มาประกาศสงครามกันเร็วๆเถอะ เริ มจาก

ผมนะ!"

ซากันพูดต่อเนืองแกมบังคับทําให้ ไม่สามารถถอยได้
9
ทําได้ ไม่เลวเลย

"ผม จอมมารแห่ง[เหล็ก]ซากันขอประกาศสงครามกับจอม
มารแห่ง[การสร้ าง]โพลเคล!"
"ระ เรา จอมมารแห่ง[ความหนืด]โรโนเวขอประกาศสงคราม
กับจอมมารแห่ง[การสร้ าง]โพลเคลด้ วยนะ"
"ข้ าพเจ้ า จอมมารแห่ง[ความชัวร้ าย]โมลาคุสขอประกาศ
สงครามกับจอมมารแห่ง[การสร้ าง]โพลเคลด้ วยครับ เชิญ
ครับ"

พอซากันให้ สญ
ั ญาณ ก็เริ มประกาศสงครามต่อๆกัน
พริ บตานัน ก็ได้ ยินเสียงดังขึนมาในหัว
มันคือเสียงของผู้สร้ าง รู้สกึ คิดถึงอย่างแปลกๆ

10
[การประกาศสงครามเสร็จสินแล้ ว [สงคราม]ของ[เหล็ก]
[ความหนืด][ความชัวร้ าย]ทังสามคนกับ[การสร้ าง]ได้ ตดั สิน
แล้ ว ด้ วยการเริ มของ[เหล็ก][สงคราม]จะเริ มในอีกสีวัน ขอ
ให้ แต่ละคนทําการเตรี ยมตัว หนึงชัวโมงก่อนสงครามจะเริ ม
จะทําการเชือมต่อดันเจียน หนึงชัวโมงหลังจากนันสงครามก็
จะเริ มขึน]

อย่างนีนีเอง พอได้ ประกาศสงครามก็เป็ นอย่างนีสินะ

อย่างสันทีสุดคือสามารถเริ ม[สงคราม]ได้ 24ชัวโมงหลังจาก
นี ฝ่ ายทีถูกท้ าทายจะไม่สามารถปฏิเสธได้
ในหัวรู้สกึ ว่ากําลังเชือมกับผู้สร้ างอยู่ นิดเดียวคงไม่เป็ นไรขอ
ถามสักหนึงคําถามดูละกัน

11
"ถ้ าสู้แบบสามต่อหนึง เงือนไขการชนะจะเป็ นยังไง? เรื องถา
ผมถูกฆ่าหรื อคริ สตัลถูกทําลายจะแพ้ น่ะรู้อยู่แล้ วแต่การที
ผมจะชนะจําเป็ นต้ องทําลายคริ สตัลของทุกคนไหม?"

ถามเผือเอาไว้
ถ้ าเกิดว่าแค่ทําลายของคนเดียวก็ชนะได้ แล้ วหนทางชนะ
ของผมก็ง่ายนิดเดียว
ในหัวของผมได้ ยินเสียงหัวเราะของผู้สร้ างออกมา รู้สกึ ไม่ดี
เลย

[เงือนไขการชนะของทีม[เหล็ก][ความหนืด][ความชัวร้ าย]
คือการฆ่า[การสร้ าง] ทําลายคริ สตัล ทําให้ ยอมจํานน
เงือนไขการชนะของ[การสร้ าง]คือการฆ่า[เหล็ก][ความหนืด]
[ความชัวร้ าย]ทุกคน หรื อทําลายคริ สตัลของทุกคน ทําให้

12
ยอมจํานน นอกจากนันยังมีเวลาจํากัด24ชัวโมง ถ้ าเกินเวลา
ทีจํากัดแล้ วทีมทีเหลือคริ สตัลเยอะทีสุดในเวลานันจะเป็ นผู้
ชนะ]

เดียวนะ ไม่ใช่วา่ เมือกีพูดเรื องใหญ่ออกมาเหรอ?

"จํากัดเวลาเหรอ!? แถมยังตัดสินแพ้ ชนะจากจํานวนคริ สตัล

ทีน้ องทีสุด? อะไรกันกฎนันพึง พึงจะเคยได้ ยิน"
[เพราะเป็ นพวกจอมมารใหม่ก็เลยพึงเคยมี[สงคราม]แบบ
เข้ าร่วมหลายคนครังแรกสินะ มาเริ มอธิบายละกัน การทีจะ
วาร์ ปดันเจียนมาในเวลาเดียวกันแล้ วต้ องรักษามันไว้ นานๆ
เนียทําไม่ได้ หรอกนะ ถึงจะแย่หน่อยแต่ก็ต้องมีการจํากัด
เวลา เอาล่ะการพูดคุยกับผู้สร้ างจบลงแล้ ว ขอภาวนาให้
พวกเจ้ าโชคดีกบั การต่อสู้]

13
แน่นอนว่าความคิดผมกําลังสับสน กฎแบบนันไม่ได้ คาด
การณ์เอาไว้ เลยจริ งๆ
แผนตอบโต้ ก็สําคัญ แต่สิงทีสําคัญกว่าแผนตอบโต้ คือข้ อมูล
อีกสักนิดหนึง
ผมจับสัมผัสของผู้สร้ างทีกําลังจะหายไปไกลได้ แล้ วถามคํา
ถามอีกหนึงอย่าง

"มีเรื องอยากจะถามอีกเรื อง ถึงจะบอกว่าให้ ทํา[สงคราม]

ภายในหนึงปี แต่ความตังใจจริ งคือจะให้ ก่อ[สงคราม]เหรอ
หรื อว่าต้ องการทําลายคริ สตัลของจอมมารใหม่กนั ?"

[คงอย่างหลังล่ะนะ ถึงจะไม่ใช่[สงคราม]แต่ถ้าทําลายคริ
สตัลได้ ก็พอ]

14
คําพูดนันเป็ นคําพูดสุดท้ าย ไม่สามารถได้ ยินเสียงของผู้
สร้ างได้ อีกแล้ ว
เรื องทีต้ องตรวจสอบก็ตรวจสอบแล้ ว ข้ อมูลนีต้ องเป็ นอาวุธ
ให้ ได้ แน่

แต่วา่ ถึงจะยังไงก็เถอะกฎนีมันก็แย่เกินไปอยู่ดี

"ฟุฮะฮะฮะ จอมมารแห่ง[การสร้ าง] ไม่น่าเชือเลยนะว่าจะ

จุดบอดแบบนันอยู่ด้วย ผมเองก็ไม่คาดการณ์ไว้ เลย"

จอมมารแห่ง[เหล็ก]มองมาทีผมแล้ วหัวเราะเยาะเย้ ย
แน่นอน ด้ วยกฎนีแล้ วถือว่าได้ เปรี ยบกับจอมมารแห่ง[เหล็ก]

15
อย่างมาก
เวลาจํากัด24ชัวโมง พอเวลาจํากัดหมดลงผู้ทีมีคริ สตัลเหลือ
มากกว่าคือผู้ชนะ ขอแค่พวกเขาไม่ต้องบุกแล้ วป้องกันเพียง
อย่างเดียวพอผ่านครบ24ชัวโมงก็จะชนะได้

เดิมทีนนมี
ั คริ สตัลทังหมดสามชิน ถึงจะถูกทําลายไปอันก็ยงั
ชนะ
แทนทีจะบุกดันเจียนการป้องกันนันทําได้ ง่ายกว่า แถมผมที
แพ้ เรื องจํานวนการทีจะเชิญชวนศัตรูเข้ ามาสู้ในดันเจียนของ
ตัวเองแล้ วเริ มการต่อสู้ทีได้ เปรี ยบนันเรื องนันก็ถกู ปิ ดผนึกไป
แล้ ว

ถึงจะรู้วา่ มันจะเสียง แต่จะไม่ท้าทายดันเจียนของจอม

มารอย่างน้ อยสองคนก็ไม่ได้

16
แต่วา่ ถ้ าจะนํากําลังรบออกไปเพือบุกดันเจียน การป้องกันก็
จะบางลง ในตอนนันก็อาจจะโดนบุกเข้ ามาได้

"เอาเถอะ พยายามเข้ าล่ะ พร้ อมกับเสียใจให้ ความหยิงยโส

นันของนายซะ"

จอมมารทังสามใช้ งานวงเวทวาร์ ปแล้ วหายไป

คุอินะทีอยู่ข้างๆผมจับมือผมแน่น

"คุณพ่อ กฎนีมันแย่มากเลยอะ"
"นันสินะ กฎนีมันคือว่านอกเหนือกับทีคิดไว้ มากเลยล่ะนะ"

ภายใน24ชัวโมง ต้ องทนรับการโจมตีอนั รุนแรงจากจอมมาร

17
สามคน แถมจะไม่ทําลายคริ สตัลในห้ องในสุดของดันเจียนอ
ย่างน้ อยสองอันไม่ได้ ด้วยสิ
พอได้ เห็นผมทีกําลังคิดอยู่ คุอินะก็ทําหน้ าเป็ นห่วงออกมา
แล้ วก็พยายามทําใบหน้ ายิมแย้ มสดใสขึนมา คิดจะปลอบ
ผมสินะ

"สบายใจได้ คะ่ พวกคุอินะจะต้ องชนะแน่นอนค่ะ จะปกป้อง

คุณพ่อกับอวาลอนให้ ดคู ะ่ !"

คําพูของคุอินะทีดูมนใจ
ั ผมรู้สกึ ดีใจก็เลยลูบหัวของเธอ
ผมนิมๆกับหูจิงจอกให้ ความรู้สกึ ทีดี

"ฝากด้ วยนะคุอินะ ถึงจะเข้ าใจผิดไปหน่อยก็เถอะ แต่เรื อง

จะแพ้ เนียไม่ได้ คิดสักนิดเลยล่ะ ก็แค่กฎนีมันเปลียนจากการ
18
ต่อสู้สบายๆไปเป็ นการต่อสู้ทีคงลําบากนิดหน่อยเท่านันเอง"
"คุณพ่อ สุดยอดไปเลย!"

ถึงจะคิดว่าชนะใสๆก็เถอะ แต่ตอนนีก็คงจําเป็ นทีจะต้ องรับ

ความเสียงสักนิดแล้ ว
แต่วา่ ถ้ าคิดให้ ตรงกันข้ ามก็ถือว่าเป็ นโอกาสดีทีจะให้ พวก
อสูรของผมเก็บประสบการณ์ การมีสถานการณ์ตงึ เครี ยด
อย่างนีคงจะดีกว่าละนะ

คุอินะทําตาเปล่งประกายแล้ วเข้ ามากอด

เอาล่ะ ต้ องเริ มคิดกลยุทธใหม่เปลียนจากทีเคยคิดไว้ สกั
หน่อยแล้ ว

19
◇

ผมทีกลับมาทีดันเจียน ก็เริ มเตรี ยมการสําหรับ[สงคราม]

อย่างจริ งจัง
DPมีพอเหลือเฟื อ

ประชากรของเมืองนีเองก็เพิมขึน DPทีได้ ในแต่ละวันจนตอน

นีเข้ าใกล้ 1,000DPแล้ ว
การล่าที[ถําบัวแดง]เอง เพราะสามารถฝากฝั งเรื องงานส่วน
หนึงไว้ กบั พวกมนุษย์ได้ แล้ วงานของผมกับพวกอสูรก็ลดลงก็
เลยไปทีนันทุกวันทางนันเองก็ได้ มาราวๆ1,000DP

ด้ วยเหตุนนั DPทีมีในตอนนีคือ21,500

20
ถ้ ามีเท่านีก็ทําได้ เหลือเฟื อแล้ ว
ก่อนอืนสิงทีต้ องทําก็คือ...

"ต้ องสร้ างชันใต้ ดินห้ องทีสามแล้ วสินะ"

ชันบนนันเป็ นเมือง ส่วนชันใต้ ดินทังหมดนันเป็ นเป็ นดัน

เจียนทีมีไว้ เพือปกป้องคริ สตัล

ห้ องแรก มีโกเลมมิธริ ลติดปื นกลหนักทีเคยจัดการจอมมาร

แห่ง[สายลม]สโตรัสอยู่ เป็ นถํายาวทังหมดสองกิโล

ห้ องสอง โซนสุสานสําหรับให้ พวกอันเดดอยู่ ทีนันมีกบั ดัก

จํานวนนับไม่ถ้วนติดตังอยู่ เขาวงกตแห่งฝั นร้ ายทีมีหน่วย

21
อากาศทิงระเบิดทีนําโดยกริ ฟฟอน

แล้ วก็ห้องสามปราการด่านสุดท้ ายทีเลวร้ ายยิงกว่าทีผ่านมา

ก็เสร็จเรี ยบร้ อย

กฎคราวนีถ้ าไม่ใช้ คอุ ินะ, โรโรโนะ, แอนเชียน เอลฟ์ สามคน

นีบุกล่ะก็ไม่มีทางชนะได้ แน่

จําเป็ นทีกําลังรบทีเหลือในการป้องกันเท่านัน
ผมจึงเริ มสร้ างห้ องทีจะทําให้ สามารถทําแบบนันได้
รายละเอียดนันจําเป็ นต้ องให้ เอลเดอร์ ดวาร์ ฟอย่างโรโรโนะ
มาช่วย

22
แล้ วก็ผมตรวจสอบเรื องการรับมือในกรณีฉกุ เฉินเอาไว้ แล้ ว
พวกนันน่ะพลาดตังแต่เรื องพืนฐานแล้ ว [สงคราม]นันนอก
จากจอมมารทีประกาศสงครามกับอสูรแล้ วก็มีช่องโหว่ทีจะ
เพิมกําลังรบอยู่อีก
ช่องโหว่ทีได้ จากกฎมีอยู่สามอย่าง

1.ตอนทีเริ มสงครามสิงมีชีวิตทุกอย่าง"นอกจากจอมมารและ
อสูร"ในดันเจียนจะถูกวาร์ ปไปยังมิติอืนถ้ าให้ พดู กลับกันก็คือ
ในตอนทีเหลือแค่จอมมารกับอสูรในดันเจียนสงครามจะเริ ม
ขึน

2.ในตอน[สงคราม]นันจะสามารถทําร้ ายจอมมารอืนและ
อสูรได้ และไม่ได้ จํากัดแค่ผ้ ทู ีเกียวข้ องกับ[สงคราม]เท่านัน

23
3.ถึงจะไม่ใช่[สงคราม]ของตนเอง ถ้ าสามารถทําลายคริ สตัล
ได้ ก็สามารถเคลียร์ เรื องทีจะต้ องก่อ[สงคราม]ภายในหนึงปี
ได้

ถ้ าคิดถึงเงือนไขสามข้ อนีแล้ ว ก็สามารถคิดได้ วา่ เป็ นช่อง

โหว่ทีผู้สร้ างจงใจสร้ างไว้ ยังไงก็ต้องใช้ ช่องโหว่นีแล้ วล่ะ

ถึงจะแค่ผมกับอสูรของผมก็ชนะได้ แล้ วก็เถอะ แต่ก็ต้องเตรี

ยมรับมือกับเรื องทีคาดไม้ ถึงไว้ ก่อน
ถึงจะต้ องขมขืนทีจะต้ องยืมมือเธอก็เถอะ แต่เพือปก
ป้องอสูรทีรับกับเมืองแล้ วคงจะพูดแบบนันไม่ได้

"บ้ าหรื อไง ถ้ าพวกตัวเองตังพันธมิตรกันได้ แล้ วทําไมถึงคิดว่า

ผมจะไม่ทําแบบเดียวกันล่ะ"

24
เอาล่ะ มาเริ มเขียนจดหมายได้
ผมนึกถึงหน้ าของเพือนขึนมาคนหนึง
-------------------------------------------------------------------------
-------------------------------------------------------------------------
-------------------
Ch.52 - ตอนที23 ผู้ช่วย

ห้ องคริ สตัลทีอยู่ลกึ สุดในชันใต้ ดินของอวาลอน

ระหว่างมองโฮโลแกรมทีฉายอยู่ทีนัน สามน้ อยผมเงินเอ
ลเดอร์ ดวาร์ ฟนามว่าโรโรโนะนันก็ตงค่
ั าสภาพแวดล้ อมโดย
ไม่หยุดมือ
การจะพัฒนาดันเจียนนันจําเป็ นต้ องใช้ ทงหนั
ั งสือของจอม
มารกับคริ สตัลทังสองอย่าง แล้ วก็เปลียนเป็ นรูปร่างอินเตอร์
25
เฟสสําหรับให้ ผ้ ใู ช้ ใส่ข้อมูลเข้ าไป
ในกรณีของเธอก็คือคีย์บอร์ ดของคอม

"มาสเตอร์ การออกแบบพืนฐานเสร็จแล้ วค่ะ ห้ องทีสาม

สามารถสร้ างขึนมาได้ โดยไม่มีปัญหาอะไร แต่วา่ ระเบิดทีทํา
ให้ ความคิดของมาสเตอร์ เป็ นจริ งนันมีไม่คอ่ ยพอค่ะ"
"วัตถุดิบผมจะใช้ [สร้ าง]เพิมเอา ปั ญหาก็คือจะสร้ างได้ ทนั
กําหนดวันหรื อเปล่า"
"เมือคํานวณกําลังการผลิตตอนนี...อืม ฉิวเฉียดอยู่คะ่ แต่วา่
จะอย่างนีจะดีจริ งๆเหรอคะ? มันค่อนข้ างจะเป็ นของชัว
คราว"

เอลเดอร์ ดวาร์ ฟนันเป็ นกําลังออกแบบห้ องทีสาม

ห้ องนีนันจําเป็ นต้ องใช้ ความรู้ความสามารถของเธอ
26
ด้ วย[สร้ าง]ก็สร้ างวัตถุดิบขึนมา ดินปื นจํานวนมากสําหรับ
ให้ พวกสเกลตันทําการสร้ างไปเรื อยๆ สิงนันจะเป็ นอาวุธให้
กับหน่วยทิงระเบิดกริ ฟฟอน ทีจะใช้ ชีวิตอยู่ทีนี

"คิดไว้ แค่พลังทําลายทีรุนแรงพอไว้ เท่านันเองแบบนีล่ะดี

แล้ ว"
"อืม เข้ าใจแล้ ว แต่ด้วยเวลาการระเบิดและพลังทําลายที
รุนแรงขนาดนีแล้ วการจะใช้ คงยากสักหน่อยค่ะ"
"จุดนันเป็ นเรื องของพวกมีแรงล่ะนะ เรื องการจุดระเบิกก็
ปล่อยให้ พวกโกเลมทําไปแทน เพราะว่าใช้ แล้ วทิงได้ ละ่ นะ
ใช้ พวกนันก็น่าจะดีกว่า ไม่ได้ เหมือนกับพวกเธอสักหน่อย"

สงครามคราวนีนันพวกอสูรทีตายจะไม่กลับมา
ถ้ าพลาดสักก้ าวเดียวเพือนทีใช้ ชีวิตด้ วยกันในเมืองนีก็จะ

27
ต้ องตาย

คุอินะ โรโรโนะแล้ วก็แอนเชียน เอลฟ์ นันก็แน่นอน พวกไวต์

กริ ฟฟอน จิงจอกภูติ ดวาร์ ฟ สมิธ และไฮเอลฟ์เองก็เป็ น
เพือนคนสําคัญ ตอนทีใช้ ชีวิตในเมืองนีก็หวั เราะด้ วยกันตัง
หลายครัง ผมไม่อยากทีจะเสียใครไปสักคน

"เข้ าใจแล้ วค่ะ รู้สกึ ดีใจกับความรู้สกึ ของมาสเตอร์ ในฐานะ

[อสูรแห่งคํามันสัญญา]แล้ วจะไม่ทําให้ ความรู้สกึ
ของ"พ่อ"เสียเปล่าค่ะ"

หลังจากตัดสินใจได้ แล้ ว เอลเดอร์ ดวาร์ ฟทีออกแบบห้ องที

สามเสร็จแล้ วก็เริ มค้ นหาจุดทีจะปรับปรุงให้ ดีขนต่
ึ อ
ไม่วา่ ตอนไหนก็เป็ นเด็กทีพึงพาได้ จริ งๆ

28
ถึงจะอย่างนันสิงทีแย่ก็คือเวลาสงครามทีจํากัด ตอนทีผมจะ
สร้ างเหรี ยญแห่ง[การสร้ าง]ได้ นนั คือในช่วงระหว่างสงคราม
สิบชัวโมงหลังจากทีสงครามเริ มขึน
ถ้ าให้ เกิดขึนมาแบบพัฒนาได้ ถึงจะเป็ นระดับSก็ไม่มีเวลา
เก็บเลเวลคงจะใช้ เป็ นกําลังรบทีดีไม่ได้
แต่วา่ จะให้ เกิดแบบจํากัดเลเวลก็แย่เกินไป จะทํายังไงดีถ้า
ไม่รีบตัดสินใจเลือกเร็วๆล่ะก็คงจะแย่แน่

ตอนทีกําลังทํางานอยู่ ก็มีนกสีฟ้าตัวหนึงมาเกาะทีไหลผม
นกตัวนีเป็ นอสูรของจอมมารแห่ง[สายลม]สโตรัส ทีไว้ ใช้
29
เวลาส่งจดหมายมาหาผม

ทีเท้ ามีจดหมายพันเอาไว้
พอเปิ ดมันดู

[ตอนนีจะไปหาทีนัน เตรี ยมชาเอาไว้ ด้วยล่ะ]

เขียนไว้ วา่ งัน

เห็นจดหมายทีผมส่งไปแล้ วสินะ
การทีรี บมาขนาดนีเนีย เป็ นคนดีจริ งๆเลยนะ

30
หลังจากงานออกแบบของโรโรโนะเสร็จแล้ ว ก็นงคุ
ั ยกันขนม
กันสองคน แล้ วข้ างนอกก็มีเสียงโวกเวกโวยวายดังขึน พอ
คิดว่าเกิดอะไรขึนผมก็ออกไปดู
พวกนักผจญภัยส่งเสียงจอแจแล้ วมองขึนไปบนฟ้ า
พอผมมองตามขึนไปก็มีกริ ฟฟอนขนาดใหญ่บินมาลงทีหน้ า
บ้ านของผม
ทังสีขน ความใหญ่โต และพลังเวททีห่อหุ้มร่าง ก็ร้ ูวา่ ไม่ใช่กริ
ฟฟอนธรรมดาแต่เป็ นพวกระดับสูง

พอกริ ฟฟอนยักษ์ ลงจอดแล้ ว ก็มีสาวน้ อยหน้ าตางดงามผม

สีเขียวท่าทางไม่ยอมใครลงมาจากบนหลังแล้ วเดินเข้ ามาหา
พวกนักผจญภัยก็ทําท่าตะลึงกัน

เดิมทีแล้ วการเลียงอสูรสําหรับไปไหนมาไหนนันสําหรับ
31
มนุษย์มนั อาจจะแปลกแต่ก็มีคนใช้ อยู่ แต่วา่ ถ้ าพูดถึงการ
เลียงอสูรชันสูงทีมีระดับAอย่างกริ ฟฟอนนันถ้ าเป็ นมนุษย์ก็
เป็ นระดับวีรบุรุษ จะตกใจก็ไม่ใช่เรื องแปลกอะไร

"มาหาแล้ วค่ะ โพลเคล ดูทา่ จะเป็ นเรื องใหญ่แล้ วสินะคะ"

"ขอบคุณทีมาเร็วขนาดนีนะ จะต้ องคุยเรื องทีซับซ้ อนสัก
หน่อย เข้ ามาคุยในห้ องของผมเถอะ"

นักผจญภัยรอบๆจ้ องมองมา
ไม่คอ่ ยอยากให้ ได้ ยินคําพูดเกียวกับจอมมารและสงครามสัก
เท่าไหร่

"นันสินะ ทีนีคือบ้ านของนายเหรอ ดูดีใช้ ได้ เลยนะ"

32
"เมืองกับบ้ านทีผมภาคภูมิใจน่ะ มาทางนีได้ เลย"

แล้ วผมก็ชวนสโตรัสเข้ ามา ไปยังห้ องวีไอพี

พอเขามาในห้ องห้ องวีไอพี พอนังบนเก้ าอีทีผมเตรี ยมแล้ วก็

จิบชาแดงแล้ ว สโตรัสก็เปิ ดปากพูดออกมาอย่างขมขืน

"โพลเคล เห็นจดหมายแล้ วล่ะค่ะ เรื องทีมี[สงคราม]เนีย

แถมยังกับสามคนอีก"
"นันสินะ ถึงจะได้ ยินข้ อมูลจากสโตรัสแล้ วก็เถอะแต่พอมา
สามคนเนียก็ร้ ูสกึ ตกใจเลยล่ะ"

33
ถึงจะคิดไว้ วา่ สองคนแล้ วก็เถอะแต่วา่ มาสามคนนีเกินคาด
เลยล่ะ แล้ วก็อีกเรื องทีต้ องกลายเป็ นสงครามโดยกฎทีเสีย
เปรี ยบขนาดนันเนียก็ไม่ได้ คิดไว้ เลย
ผมเองก็ยงั อ่อนหัดอยู่

"ทีนายมาบอกฉันเนียรู้สกึ ยินดีจริ งๆค่ะ เป็ นห่วงอยู่เลยค่ะ

จอมมารทังหมดกําลังกําลังแลกเปลียนข้ อมูลเรื องทีพวกคุณ
ก่อสงครามกัน ก็เลยรู้สกึ ไม่สบายใจเลยค่ะ"

ผมมองไปบนฟ้ าแล้ วปิ ดตาลง

น่ารํ าคาญจริ ง

34
"อย่าบอกนะเรื องคราวนีก็ถกู ถ่ายทอดออกไปน่ะ"
"ท่าทางจะไม่ใช่อย่างนันนะ ทีจะรู้กนั กันก็แค่เรื องผลลัพธ์
แน่ๆค่ะ"
"อย่างนันก็ด"ี

ก็เพราะว่าตอนนีนันไม่ใช่เวลาทีจะต้ องมาเก็บไพ่ตายอะไร
แล้ ว
ถ้ าต้ องให้ จอมมารทังหมดเห็นไพ่ตายล่ะก็คิดได้ เลยว่าต้ อง
แย่แบบสุดๆ

"นาย คิดเหรอว่าจะชนะ[สงคราม]ครังนี"
"อา ชนะสิ"

35
เรื องจะแพ้ น่ะไม่มีอยู่สกั นิด

"ฟุ พูดได้ โดยไม่ลงั เลสักนิดเลยนะ ผมกับเป็ นคุณจริ งๆนะคะ

อะแฮ่ม... คือว่า ไม่สนใจจะเพิมโอกาสชนะหน่อยเหรอ?"

ให้ พดู ตามจริ ง ในจดหมายทีส่งให้ จอมมารแห่ง[สายลม]สโต

รัสผมเขียนไปแค่วา่ อยากจะพบปะพูดคุยเรื องราวตอนนีเท่า
นันเอง
ถึงจะคิดว่าจะขอความช่วยเหลือ แต่ก็ไม่คิดเลยว่าจะเอ่ย
ปากช่วยเหลือด้ วยตัวเองแบบนี

"หรื อว่า จะมาช่วยผมเหรอ?"

"ก็อย่างทีบอกล่ะค่ะ ตอนทีเริ ม[สงคราม]สิงมีชีวิตทุกอย่าง
นอกจากจอมมารและอสูรภายในดันเจียนจะถูกวาร์ ปไปยัง
36
ห้ องทีหยุดเวลาไว้ ถ้ าให้ พดู กลับกันก็คือจอมมารตนอืนกับ
อสูรทีจอมมารนันปกครองก็สามารถอยู่ตอ่ ได้ "

จุดบอดทีผมเองก็ร้ ูสกึ ตัว

ถึงจะไม่ได้ เข้ าร่วม[สงคราม]โดยตรง ก็สามารถช่วยเหลือได้
ถ้ าให้ พดู ตรงๆในช่วง[สงคราม]สามารถโจมตีจอมมารใหม่
รวมถึงอสูรได้ โดยไม่ต้องลังเล
แต่วา่ จอมมารทีไม่ใช่จอมมารใหม่อย่างพวกเราแล้ วในตอน
[สงคราม]จะไม่สามารถทําร้ ายจอมมารใหม่ได้ เพราะตาม
กฎว่าไว้ วา่ "จอมมารใหม่"นันในช่วงสงครามจะสามารถทํา
ร้ ายกันและกันได้

"ขอบคุณทีบอกว่าจะช่วยนะ ผมเองก็คิดว่าจะขอร้ องด้ วยตัว

เองอยู่แล้ วล่ะ อยากได้ อะไรตอบแทนล่ะ"

37
ผมถามอย่างตรงไปตรงมา ผมจะได้ เตรี ยมของทีต้ องการไว้
ให้

"ของแบบนันไม่ต้องการหรอกค่ะ"

จอมมารแห่ง[สายลม]ตอบกลับมาทันทีราวกับว่าเป็ นเรื องที

แน่นอน

"ถึงผมจะรู้สกึ ขอบคุณก็เถอะ แต่การเอาอันตรายมาให้ ลกู

น้ องตัวเองโดยทีไม่ได้ อะไรมันจะแย่เอาไม่ใช่เหรอ?"

นีก็เป็ น ความรับผิดชอบในฐานะจอมมาร

38
ถ้ าต้ องให้ ลกู น้ องหลังเลือดกับเหงือแล้ ว จะไม่มีอะไรตอบ
แทนไม่ได้

"ทีจะมาช่วยสงครามนีก็เป็ นแค่อีโก้ ของฉันค่ะ ไม่ใช่วิถีทาง

แห่งจอมมารแต่อย่างใด ก็เพียงแค่มาเพือช่วยเพือนทีกําลัง
ลําบากเท่านัน จะให้ พวกอสูรมายุ่งกับฉันทีเอาแต่ใจแบบนัน
ไม่ได้ หรอกค่ะ รอบนีคนทีจะช่วยคุณมีแค่ฉนั คนเดียวเท่านัน
ค่ะ"
"ผมก็ร้ ูสกึ ดีใจนะ ถึงคนทีช่วยจะมีแค่สโตรัสคนเดียวก็เถอะ"
"พูดอะไรออกมายะ? ลืมพลังของฉันแล้ วเหรอ? แล้ วก็ดนั
เจียนของฉันเองก็มีหน่วยป้องกันอยู่แล้ วค่ะ แล้ วก็ยงั มีความ
สามารถทีทําให้ กําลังรบก็ไม่ได้ ลดลงด้ วยนะคะ"

ผมนึกถึงสงครามเมือตอนนัน

39
สกิลเฉพาะตัวของสโตรัส มันคือ[สายลม] แล้ วก็มีความ
สามารถต่างๆมากมายทีแตกแขนงออกมา
ทีโดดเด่นแม่แต่ในนันเองก็คือ...

"[กระจาย]เหรอ"
"ใช่แล้ วค่ะ แค่ฉนั คนเดียวก็เทียบได้ กบั ทังกองทัพได้ แล้ วค่ะ"

ไม่ได้ เป็ นการพูดเกินจริ งแต่อย่างใด เป็ นความจริ งแท้ แน่

นอน

"ก็ดีใจอยู่หรอกทีสโตรัสมาช่วย แต่วา่ ทําไมถึงช่วยกันถึง

ขนาดนีเหรอ?"

40
สโตรัสนันเป็ นเป็ นคูแ่ ข่ง ในหมูจ่ อมมารใหม่ด้วยกันแล้ วแล้ ว
การจัดการผมทีแข็งแกร่งทีสุดก็น่าจะดีกว่าแน่นอน

"นายน่ะเป็ นคูแ่ ข่งของฉันนะ ถ้ าแพ้ คนอืนนอกจากฉันก็แย่

สิ...แล้ วก็ คือว่า นายน่ะเป็ นเพือนคนแรกทีหาได้ ด้วย"

ซึนเดเระเหรอไง!? ผมกลืนคําพูดทีเกือบจะหลุดออกไป

"เข้ าใจแล้ ว ขอบคุณมาก ขอบรับความช่วยเหลือของสโตรัส

ล่ะนะ แต่วา่ ยังไงก็คงต้ องตอบแทนบุญคุณล่ะนะ จะให้ รับ
มาฝ่ ายเดียวโดยบอกว่าเป็ นเพือนคงจะไม่ดีนกั นันสินะ ไม่
ใช่การแลกเปลียนในฐานะจอมมาร แต่ขอขอบคุณในฐานะ
เพือนละกัน ผมขอเชิญมาทีเมืองของผมจะเตรี ยมการต้ อน
รับทีสุดยอดทีสุดไว้ ให้ เลย แล้ วก็เวลาทีสโตรัสมีปัญหา ไม่วา่

41
จะเกิดอะไรขึนก็ขอสาบานว่าจะช่วยสุดกําลัง"

ผมได้ ยินคําพูดของผมสโตรัสก็ยิมบางๆขึนมา เป็ นรอยยิมที

งดงาม ใบหน้ าทีดูเป็ นผู้ใหญ่ดเู หมาะกับเธอดี

"ดือจังเลยนะ แต่วา่ ยินดีคะ่ จะขอเพลิดเพลินไปกับของตอบ

แทนของคุณนะคะ ถ้ าฉันมีปัญหาตอนนันก็ขอความกรุณา
ด้ วยค่ะ แล้ วก็นะ เพราะว่า พวกเราเป็ นเพือนกันล่ะนะคะ...
สุดท้ าย เพราะว่าฉันมาช่วยแล้ วถ้ าเกิดแพ้ ละ่ ก็ไม่ให้ อภัย
จริ งๆด้ วยค่ะ"

จอมมารแห่ง[สายลม]สโตรัสทีทําท่าทางดีใจ แล้ วก็เขินไป

พลางพร้ อมกับเน้ นตรงคําว่าเพือน
ผมรู้สกึ กับการพูดของเธอก็เลยหัวเราะออกมา

42
"แต่วา่ อยากจะขออย่างหนึง ตอนนีอยากจะให้ ดพู ลังเต็มที
ของอสูรของผม อาจจะได้ เห็นการเลือกทางทีอันตรายไป
บ้ าง แต่ถ้าไม่ใช่ตอนนีก็คงไม่ได้ ทดสอบพลังอํานาจ เพราะ
ฉะนันก็อยากขอให้ ช่วยเฉพาะตอนทีเกิดเงือนไขทีผมกําลัง
จะบอก จนกว่าจะถึงตอนนันก็ขอให้ พกั ในห้ องคริ สตัลของ
ผมได้ เลย ทีอยากจะขอสโตรัสก็คืออยากให้ ช่วยปกป้องคริ
สตัลของผมในช่วงเวลาสุดท้ ายทีล่อแหลมก็พอ"

ผมพูดเงือนไขออกมา
นันคือตอนทีจนมุมสุดท้ ายของสุดท้ าย
ถ้ าเป็ นไปได้ ก็อยากทีจะชนะโดยทีไม่ต้องยืมพลังของเธอ
ถึงจะบอกว่าผู้ช่วย แต่การให้ เข้ าไปในห้ องคริ สตัลก็อนั ตราย
แต่ผมก็เชือใจว่าจอมมารแห่ง[สายลม]สโตรัสจะไม่หกั หลัง

43
ผมแน่นอน

"เข้ าใจแล้ วค่ะ จะลองสู้กบั สามคนด้ วยตัวคนเดียวจนถึงทีสุด

สินะคะ สมเป็ นคูแ่ ข่งของฉันค่ะ ถ้ าพูดถึงขนาดนันแล้ วให้
เห็นสภาพน่าสมเพชล่ะก็ไม่ยกโทษให้ แน่ๆนะคะ"
"ถ้ าเป็ นห้ องคริ สตัลก็ต้องมองสภาพในดันเจียนของผมได้ แน่
ยังไงก็ช่วยดูการต่อสู้ของผมด้ วยนะ"

มีความช่วยเหลือทีคาดไม่ถึงมาแล้ ว
เท่านีโอกาสชนะก็เพิมขึนไปอีก
หลังจากนีก็เตรี ยมการไปตามแผนเท่านันก็พอ

-------------------------------------------------------------------------
-------------------------------------------------------------------------
44
-----------------
Ch.53 - ปั จฉิมบท คืนก่อนสงคราม

ผมออกจากบ้ านใหญ่ของเมืองไปดูท้องฟ้ าคนเดียว

เป็ นคําคืนทีดวงจันทร์ สวยงาม

บรรยากาศต่างไปจากเมืองตอนปกติ
พวกโกเลมทีทําหน้ าทีคุ้มกันเมืองอยู่ทกุ หนแห่งในตอนกลาง
วันหายไปแล้ ว

ไม่ใช่โกเลมทีอยู่ในเมืองเท่านัน พวกโกเลมทีทําการขุด
เหมืองตลอด24ชัวโมงเองก็ออกจากเหมืองเช่นกัน
โกเลมทังหมดนันถูกนํามาเป็ นกําลังรบสําหรับป้องกันในชัน

45
ใต้ ดิน

ในเมืองนัน ทังๆทีดึกแล้ วพวกนักผจญภัยก็ยงั ออกมาเดิน

เตร็ดเตร่
ในตอนนีทีมีสถานบันเทิงทังพวกร้ านเหล่าหรื อซ่องอยู่ครบ
ครัน พวกคนทียังมีพลังเหลือจะออกมาเดินเล่นในยามคําคืน
ก็ไม่ใช่เรื องแปลกอะไร
ทีน่าตลกคือพอสร้ างสถานบันเทิงเหล่านีปุ๊ ปความรู้สกึ ของ
คนก็พงุ่ ขึนจนได้ DPมามหาศาล สักวันก็อยากจะลองสร้ าง
สถานบันเทิงของตัวเองจะสันคลอนความรู้สกึ ดูบ้าง

"พรุ่งนีแล้ วเหรอ"

จนกว่าจะถึงสงครามเวลาก็ได้ ผ่านไปเรื อยๆ

46
ในช่วงนันห้ องทีสามของชันใต้ ดินชันแรกก็เสร็จเรี ยบร้ อย

วิธีใช้ เหรี ยญแห่ง[การสร้ าง]ทีจะสร้ างได้ ระหว่างสงครามก็

ตัดสินใจได้ แล้ ว

อสูรทีอยากผสมก็ตดั สินใจแล้ ว แต่วา่ ถ้ าจะให้ เกิดแบบ

พัฒนาได้ ก็ไม่มีเวลาเก็บเลเวลดังนันก็เป็ นกําลังรบให้ ไม่ได้
แล้ วถ้ าให้ พดู การให้ เกิดแบบจํากัดเลเวลไม่ใช่แค่เพดานเล
เวลตําลง สเตตัสทีเลเวลเดียวก็ตําลงด้ วย
ไม่วา่ ยังไงการให้ อสูรระดับSเกิดมาแบบจํากัดเลเวลถือว่า
เสียของ

เพือจะแก้ สถานการณ์อย่างนัน ก็เลยเตรี ยมการให้ สามารถ

ผสมได้ ตลอดเวลาไว้ เท่านัน
47
ในตอนทีดับขันก็จะเรี ยกอสูรระดับSออกมาแบบจํากัดเลเวล
ทันที แต่ถ้าไม่จําเป็ นต้ องทําแบบนันพอจบสงครามก็ไว้ คอ่ ย
สร้ างแบบพัฒนาได้

"ถ้ าเกิดว่าไม่ชนะล่ะก็"

ผมพึมพําคนเดียว
โอกาสชนะน่ะมีอยู่ แต่วา่ มันก็เป็ นเพียงการคาดเดาจาก
ข้ อมูลทีมีอยู่เท่านัน
บางที อาจจะมีจดุ บอดทีคาดไม่ถึงอยู่ก็ได้

"โพลเคล นายเองก็ทําหน้ าแบบนันได้ ด้วยเหรอเนีย"

48
สาวน้ อยท่าทางไม่ยอมใครปรากฏตัวออกมาพร้ อมผมสีเขียว
ทีปลิวไสว
เพือนและคูแ่ ข่งของผม จอมมารแห่ง[สายลม]สโตรัส
ใน[สงคราม]ครังนีผมได้ ขอยืมพลังของเธอ
เพือจะเข้ าร่วมสงครามในวันพรุ่งนี เลยให้ เธอเข้ ามาพักในที
พักของเมืองนี
เธอเองก็คงรู้สกึ ทนไม่ได้ จนต้ องออกมาข้ างนอก

"ก็นะ ผมเองก็เครี ยดได้ เหมือนคนทัวไปล่ะ ความไม่สบายใจ

ก็มีอยู่ ทีนีน่ะมีของทีสําคัญอยู่มากเหลือเกิน"

จะเก็บซ่อนไปก็ไม่ได้ อะไรผมเลยบอกไปตรงๆ
พอคิดว่าอาจจจะต้ องเสียเมืองนีหรื อพวกคุอินะไปแล้ ว ก็

49
รู้สกึ กลัวขึนมา
ผมทีเป็ นจอมมารจะแสดงความอ่อนแอให้ พวกลูกน้ องเห็น
ไม่ได้ แต่ถ้าเป็ นสโตรัสจะให้ เห็นสักนิดก็ไม่เป็ นไร

"ฉันรู้สกึ สบายใจนิดหน่อยน่ะค่ะ"
"สบายใจ?"
"ค่ะ พอคิดว่าคุณเองก็มีด้านนีอยู่ด้วย คุณเองก็เหมือนกับ
ฉัน เป็ นจอมมารธรรมดาล่ะนะคะ"

สโตรัสทีพูดเรื องตลกๆออกมาทําให้ ผมยิมเจือนๆ

"โพลเคล ไม่ต้องเป็ นห่วงไปหรอกค่ะ ฉันคนนีจะเป็ นหลัก

ประกันให้ คณ
ุ เองไม่ปล่อยให้ คริ สตัลถูกทําลายแน่ๆค่ะ คุณ

50
เองก็จงบุกโจมตีดนั เจียนของศัตรูอย่าได้ ลงั เลซะละ"
"ผมน่ะมันใจ แต่วา่ นะ ก็อยากทีจะชนะได้ โดยไม่ต้องยืมพลัง
ของสโตรัสดู"

สโตรัสจะเฝ้ ารอในห้ องคริ สตัลของผม เธอสัญญาไว้ วา่ จะให้

ยืมพลังในตอนทีการป้องกันสุดท้ ายในห้ องทีสามถูกจัดการ
ไปแล้ ว
ทีเป็ นแบบนีเพราะความดือรันของผมและความรู้สกึ ทีอยาก
จะเชือในพวกอสูรของผมให้ ถึงทีสุด

"ฉันชอบจุดนันของคุณนะคะ สมกับเป็ นคูแ่ ข่งของฉันคนนี

ค่ะ"
"จะทําตัวท้ อแท้ ไม่ได้ แล้ วล่ะนะ"
"แล้ วจะไม่มาคุ้มกันฉันให้ หน่อยเหรอคะ?"
51
"อา จะพาไปให้ นะ"

ผมจะไม่พาเธอวาร์ ปไปทีห้ องคริ สตัลไม่ได้

ผมใช้ อํานาจของจอมมารพาเธอไปส่งทีห้ องคริ สตัล แล้ วก็ทงิ
ห้ องนันไว้ เบืองหลัง
ถึงเวลาแล้ ว ผมเองก็มีเรื องสําคัญต้ องไปทําอยู่

ชันใต้ ดินชันแรกห้ องทีสอง

บริ เวณสุสานทีอยู่ของพวกอันเดดทีตอนกลางวันใช้ เป็ นโรง
งานขมปั งและโรงงานอาวุธ
ทีนันมีพวกอสูรของผมตังแถวรออยู่

52
เริ มจาก กองทัพอันเดดทีไวต์เป็ นผู้นํา
พวกสเกลตัน, มอนสเตอร์ ทีกลายเป็ นอันเดดจากการต่อสู้
กับจอมมารแห่ง[สายลม]สโตรัส, แล้ วก็พวกมอนสเตอร์ ที
กลายเป็ นอันเดดตอนพาไวต์ไปล่าที[ถําบัวแดง]
เป็ นกําลังรบขนาดใหญ่ทีมีกําลังเกิน100ตน
ในฐานะอสูรนันพวกสเกลตันค่อนข้ างทีจะอ่อนแอมาก แต่วา่
ด้ วยแอสซัลท์ ไรเฟิ ลทีใช้ [สร้ าง]สร้ างขึนมา ด้ วยการติด
ตังMK416ก็ทําให้ กลายเป็ นกําลังรบทีไว้ ใจได้

ต่อมาคือกองทัพโกเลมจํานวนมากทีโรโรโนะและพวกดวาร์
ฟ สมิธสร้ างขึนมา
กําลังรบขนาดใหญ่รองจากกองทัพอันเดดทีมีกําลัง80ตน
ในนันเองก็ยงั มีกําลังพิเศษ พวกโกเลมมิธริ ลทัง12ตน
53
พวกเขา นอกจากมีพลังทีเทียบเคียงกับอสูรระดับBแล้ วยัง
ติดตังอุปกกรณ์ทีดีด้วย
Browning D2 Caliber .50 สัตว์ประหลาดทีสามารถยิง
กระสุนทีเทียบเคียงกับไรเฟิ ลต่อต้ านรถถังทียิงได้ หกนัดใน
หนึงวินาที สามารถกลัวแกว่งสิงนันทีมนุษย์ไม่สามารถติดตัง
ได้ ราวกับถือแอสซัลท์ ไรเฟิ ล
พวกโกเลมทีไม่ใช่มิธริ ลเองก็ให้ ติดตังสิงของทีมีพลังทําลาย
มหาศาลนันเช่นกัน เป็ นกองทัพพลังมหาศาลติดปื นกลหนัก

แล่วก็หน่วยทิงระเบิด20ตนทีฝึ กมาเรื อยๆตังแต่ก่อตังเมืองที

นําโดยกริ ฟฟอน
หน่วยกําลังผสมทีมีกริ ฟฟอนระดับBและฮิปโปกริ ฟระดับD
หน้ าทีของพวกเขาคือปล่อยระเบิดจากฟากฟ้า ด้ วยระเบิด
พลังทําลายสูงจํานวนมากจากสารเคมีทีผมใช้ [สร้ าง]สร้ าง

54
ขึนมา แล้ วปล่อยมันลงมาจากบนฟ้ าถือเป็ นกลยุทธทีให้
ผลดีอีกอย่างหนึ
ถ้ าเป็ นคูต่ อ่ สู้ทีไม่มีกําลังต่อต้ านอากาศล่ะก็จะกลายเป็ น
การทําลายเพียงฝ่ ายเดียวเลย
เดิมที เป็ นหน่วยทีสร้ างขึนเพือไว้ ตอ่ สู้กบั เมืองของมนุษย์ แต่
ว่าในสงครามครังนีเองก็ยงั พอเอามาใช้ ได้ เหลือเฟื อ

สุดท้ ายคือกองกําลังผสม ทีใช้ พอ็ ยต์ทีได้ มาตอนแสดงการ

ต่อสู้กบั สโตรัสสร้ างเป็ นเหรี ยญเหรี ยญเลียนแบบระดับB
จํานวนมากแล้ วใช้ สร้ างสร้ างขึนมาเป็ นพวกอสูรระดับB
และCชนิดต่างๆทีเกิดมาแบบจํากัดเลเวล ระดับBนันเป็ น
กําลังรบระดับทีจอมมารทัวไปผสมขึนมาได้ ไม่มีทางทีจะ
อ่อนแอ ทางนีมีรวมทังหมด12ตน

55
ทังหมดนีจะกลายเป็ นกําลังรบหลัก

หลังจากนันก็กําลังหลักจํานวนน้ อยนิด จิงจอกภูติสองตนที

คุอินะฝึ กมามีพลัง[แปลงกาย]และควบคุมเปลวเพลิง ทังยัง
มีความสามารถในการพรางตัว ความคล่องแคล่วและพลัง
ทําลายอันยอดเยียม

ดวาร์ ฟ สมิธสีตนทีนับถือเอลเดอร์ ดวาร์ ฟเป็ นอาจารย์ทีมี

ฝี มือในการสนับสนุนด้ วยเวทธาตุดินและความสามารถใน
งานฝี มือ

ไฮ เอลฟ์ ทีสีตนมีพีสาวอย่างแอนเชียน เอลฟ์ คอยดูแล มีพลัง

ในการค้ นหาศัตรูทีสุดยอดจากการควบคุมสายลม และมี
พลังมหาศาลในการยิงระยะไกลด้ วยการใช้ แอนตีแมททีเรี

56
ยล ไรเฟิ ล

แล้ วทีจะลืมไปไม้ ได้ ผู้ทีผมเชือใจยิงกว่าใคร ลูกสาวทังสาม

คุอินะ, โรโรโนะ, แอนเชียน เอลฟ์

กําลังรบอันทรงพลัง เหล่าอสูรทีเชือถือได้ ของผม

ผมขึนไปยังเวทีทีเตรี ยมไว้ พวกอสูรของผมทุกตน มองมาที
ผม

"เหล่าอสูรทีรักทุกท่ายเอ๋ย เวลาแห่งการต่อสู้ได้ มาถึงแล้ ว"

บริ เวณรอบๆเต็มไปด้ วยความตึงเครี ยด

57
"ไม่เหมือนสงครามครังทีแล้ ว นีคือ[สงคราม]ของจริ ง คนที
ตายไปจะไม่กลับมา ถ้ าแพ้ ทกุ อย่างก็หายไป"

ใช่แล้ ว ในการต่อสู้กบั จอมมารแห่ง[สายลม]สโตรัสอสูรที

ตายไปจะกลับมาด้ วยพลังของจอมมารแห่ง[กาลเวลา]
แต่วา่ ครังนีนันไม่มีเรื องปลอดภัยแบบนัน ถ้ าคริ สตัลถูก
ทําลาย ทุกคนก็จะหายไป
ถึงจะชนะแต่ชีวิตทีเสียสละไปก็ไม่กลับมา

"ผมไม่อยากจะสูญเสียพวกเธอไป เพราะฉะนันได้ โปรดอย่า

ตายกัน ผมเตรี ยมกลยุทธนีไว้ ก็เพือการนัน แสดงพลังของ
เราออกไปให้ เต็มกําลังแล้ วมีชีวิตรอดกลับมา ชิงชัยชนะมา
ไว้ ในกํามือ นีคือคําสังของผม"

58
ดวงตาของทุกคนมีประกายแห่งความแน่วแน่อยู่
ผมมองไปทีหน้ าของแต่ละคน
ไม่มีความเสียใจใดๆอยู่ เห็นเพียงแค่ความมันใจในชัยชนะ
เท่านัน

การบอกว่าอย่าตายนะอาจจะทําให้ ดเู สียภาพลักษณ์จอม

มารก็ได้
ถ้ าเป็ นปกติ การใช้ อสูรเป็ นเหยือล่อมนุษย์เข้ ามาแบบใช้ แล้ ว
ทิงคือหน้ าทีของจอมมาร ไม่จําเป็ นต้ องเอาใจใส่พวกอสูร

แต่วา่ ผมไม่สามารถทําแบบนันได้
พวกคุอินะทีเป็ นลูกสาวแน่นอนว่าต้ องสําคัญ แต่ไม่ใช่แค่
พวกเธอ ไวต์เองก็สามารถพึงพาไว้ ได้ จิงจอกภูติ ไฮ เอลฟ์
ดวาร์ ฟเองก็ได้ พดู คุยหัวเราะกันตังหลายครัง
59
พวกสเกลตันทีทําขนมปั งเองผมก็ร้ ูสกึ ยินดี หลังของกริ
ฟฟอนก็ได้ ขีมาแล้ วหลายต่อหลายครัง ความรู้สกึ ปลอดภัย
ในตอนนันผมรู้ดี
คนอืนๆเองก็เช่นกัน
ทีอยู่ทีนีทุกคนเป็ นพวกพ้ องคนสําคัญของผม

"ผมจะบอกกลยุทธสําหรับให้ ทกุ คนชนะและรอดปลอดภัย

หลักๆจะแบ่งออกเป็ นสามกลุม่ หน่วยทีหนึงจะนําโดยคุอินะ
และโรโรโนะ ตามโดยไฮ เอลฟ์ สองตนและกําลังผสมทีเป็ น
อสูรทีมีความเร็วสูงอีก20ตน เรื องสังการขอฝากไว้ ทีคุอินะ
เป้าหมายคือการทําลายคริ สตัลของจอมมารแห่ง[ความ
หนืด] จะเริ มบุกทันทีในตอนทีเริ มสงคราม พอทําลายคริ สตัล
ได้ ก็ให้ รีบกลับมาทันทีเพือทําการคุ้มกันดันเจียน"

60
คุอินะและโรโรโนะระดับSทังสองตน รวมกับพวกไฮ เอลฟ์ ที
เชียวชาญด้ านการค้ นหาศัตรู แถมยังเป็ นกําลังรบระดับB
กับCทีเป็ นระดับเดียวกับพวกอสูรไพ่ตายของของศัตรู
น่าจะชนะได้ เหลือเฟื อ

"เข้ าใจแล้ วค่ะ คุณพ่อ จะจัดการพวกปลาตัวจ้ อยแล้ ว

รี บกลับมาเลยค่ะ!"
"อา ฝากด้ วยนะ ถ้ าเธอทําลายคริ สตัลได้ แล้ วกําลังรบของ
ศัตรูก็จะเหลือสองในสาม ยิงทําลายได้ เร็วเท่าไหร่ก็ยิงส่ง
ผลดีกบั สงครามในครังนี"

สงครามในครังนีเมือเวลาหมดลงแล้ วการตัดสินแพ้ ชนะจะ

ขึนอยู่กบั คริ สตัลทีเหลืออยู่
แค่ฝ่ายนันเน้ นทีการป้องกันก็ชนะได้ ดังนันแล้ วทางนีก็ได้ แต่

61
ต้ องบุกเท่านัน
เพราะฉะนันก็ต้องใช้ กําลังรบทีแข็งแกร่งและเร็วทีสุดบุกเข้ า
ไป
และก็นีถือเป็ นส่วนหนึงของการป้องกัน [ความหนืด]นันจิต
ใจอ่อนแอ ถ้ าเกิดดว่าดันเจียนของตัวเองถูกบุกล่ะก็จะต้ อง
เรี ยกอสูร ในกองกําลังจู่โจมกลับมาป้องกันแน่ และถ้ าคุอินะ
ทําลายคริ สตัลแล้ วอสูรของ[ความหนืด]ก็จะหายไป

"แล้ วต่อไปก็หน่วยทีสอง หน่วยทีสองผมจะเป็ นคนนําเอง

เป้าหมายคือการทําลายคริ สตัลของจอมมารแห่ง[ความชัว
ร้ าย] ทีจะไปด้ วยกันคือผมกับแอนเชียน เอลฟ์ แล้ วก็จิงจอก
ภูติกบั ดวาร์ ฟ สมิธครึงหนึง หน่วยกริ ฟฟอนอีกครึงหนึง แล้ ว
ก็หน่วยกําลังผสมทีมีฝีเท้ าช้ าจะใส่[คลัง]พาไปด้ วย"

62
แอนเชียน เอลฟ์ ทีมีทงพลั
ั งทําลายและพลังในการตรวจจับ
ศัตรูก็ให้ จิงจอกภูติทําการคุ้มกัน แล้ วก็ในฐานะไพ่ตายก็จะ
พาหน่วยกริ ฟฟอนทีสามารถทิงระเบิดจากบนฟ้าได้ ไปด้ วย
พวกเดินช้ าทีแข็งแกร่งเองก็ใช้ [คลัง]พาไปในฐานะกําลังรบที
ทรงพลัง
สําหรับคูต่ อ่ สู้เป็ นจอมมารทีสร้ างเหรี ยญระดับAไม่ได้ แล้ วก็
สามารถชนะได้ อย่างเหลือเฟื อ

"แอนเชียน เอลฟ์ การทีเธอต้ องชนะเอสของฝั งนันคือกุญแจ

สําคัญ ขอฝากด้ วยนะ"
"นายท่าน เชือใจได้ เลยค่ะ จะไม่แพ้ ให้ ใครทังนันค่ะ"

แอนเชียน เอลฟ์ ตอบมาอย่างไม่ลงั เล

ราวกับว่าการชนะก็เป็ นเรื องธรรมดาอยู่แล้ ว ก็ไม่แปลกอะไร

63
สําหรับป้อมปราการทําลายล้ างลอยฟ้าความเร็วสูง แต่คอุ ิ
นะเองก็ไม่ใช่วา่ จะรับมือเธอได้ ง่ายๆ

"ผมเชือในตัวเธอนะ แอนเชียน เอลฟ์ ช่วยแสดงพลังของเธอ

ออกมาในการต่อสู้นีด้ วยล่ะ"

ผมยิมให้ เธอ
แล้ วก็ถ้าเกิดว่าเธอสามารถจัดการเอสของจอมมารศัตรูและ
ทําลายคริ สตัลได้ ตอนนันผมตัดสินใจว่าจะให้ ชือกับเธอ

"สุดท้ ายคือหน่วยทีสาม ถึงจะคิดว่าจะคิดกันไว้ แล้ วแต่หน้ าที

ก็คือการคุ้มกันเมือง ไวต์ ขอฝากทังหมดไว้ กบั นายด้ วย จงใช้
พลังของอสูรทีเหลืออยู่ทงหมดแล้
ั วก็ปกป้องลอนเอาไว้ ให้ ได้
จะต้ องคอยรับการโจมตีอนั รุนแรงของพวกจอมมารทังสาม

64
โดยทีไม่มีพวกระดับเอสของเราอยู่ คนทีจะฝากฝั งใน
สถานการณ์นีได้ มีเพียงแค่นายคนเดียวเท่านัน ทําได้ ไหม?"

ไวต์ตอบรับคําถามของผมด้ วยความสุภาพเรี ยบร้ อย

"กองทัพสเกลตันอันแสนภาคภูมิของกระผม กองทัพโกเล
มอันทรงพลัง ดวาร์ ฟ สมิธผู้ควบคุมโกเลมได้ ดงแขนขาตั
ั ว
เองทังสองคน ไฮเอลฟ์ ผู้คอยเป็ นดวงตาและรับหน้ าทีต่อ
ต้ านทางอากาศอีกสองคน แล้ วก็หน่วยทิงระเบิดกริ ฟฟอน
อีกครึงหนึง ถ้ ามีถึงขนาดนีแล้ วการรับมือจอมมารสามเหล่า
ก็เป็ นเรื องง่ายขอรับ ต่อให้ ไม่ต้องใช้ ไพ่ตายในห้ องทีสามที
เหนือหัวเตรี ยมไว้ ก็จะจัดการให้ ดขู อรับ

ให้ ตายสิเป็ นผู้ชายทีพึงได้ จริ งๆ

65
เรื องกําลังรบก็อย่างทีเขาพูดทุกอย่างเตรี ยมไว้ เกินพอแล้ ว
แต่วา่ การจะใช้ มนั ในกลยุทธได้ ก็ต้องมีผ้ นู ํา และไวต์ก็มีมนั
อยู่

ผมไม่ได้ บอกพวกอสูรถึงตัวตนของจอมมารแห่ง[สายลม]
สโตรัส เพราะมันเกียวกับความอ่อนไหวเรื องความรู้สกึ
ปลอดภัย
ยกเว้ นเพียงไวต์เท่านัน เพราะว่าไม่สามารถเอาชนะได้ ด้วย
พลังของตัวเองอย่างเดียว ในช่วยทีกําลังจะแพ้ นนก็
ั ให้ อสูร
ทังหมดทําการถอยแล้ วเริ มใช้ งานห้ องทีสาม ไปขอความช่วย
เหลือจากสโตรัส
การตัดสินใจทีลําบากนันผมฝากไว้ กบั ไวต์ คนทีจะฝากฝั ง
เรื องนีได้ มีเพียงไวต์เท่านัน

66
"ขอบอกให้ ทกุ คนทีอยู่ทีนีให้ ทราบ ตอนทีผมไม่อยู่นนไวต์
ั จะ
เป็ นผู้ถืออํานาจทังหมด คิดซะว่าคําสังของไวต์ก็คือคําสัง
ของผม"

เหล่าอสูรของผมพยักหน้ า
ไวต์เปิ ดปากพูดออกมาในขณะทียังสันด้ วยความยินดี

"เหนือหัว ต่อให้ ต้องแลกด้ วยชีวิตก็จะปกป้องอวาลอนให้ ได้

ขอรับ ด้ วยพลังของกระผมขอรับ!"

ผมรู้สกึ ยินดีกบั คําพูดนัน

แต่วา่ มันก็ผิดอยู่นิดหน่อย

67
"ไวต์ การเตรี ยมใจแบบนันน่ะดี แต่วา่ นะอย่าเข้ าใจผิดล่ะ
ผมน่ะไม่อยากเสียพวกนายไปหรอกนะ อย่าพูดเชียวล่ะว่า
จะยอมสละชีวิต จงมีชีวิตอยู่แล้ วชนะ นีคือคําสังของผม"

ผมไม่ต้องการโศกนาฏกรรมอะไรทังนัน
จะชนะโดยไม่ต้องเสียสละใครทังนัน

"ขอรับ ตามทีเหนือหัวต้ องการขอรับ"

เท่านีการประชุมกลยุทธก็จบลงแล้ ว เพราะฉะนันก็ต้องพูด
คําพูดสุดท้ ายออกมา

"นีคือ[สงคราม]ครังแรกของเรา เราจะชนะอย่างขาดลอย

68
แล้ วกลับมาหัวเราะด้ วยกันทุกคน ทุกคนประจําตําแหน่งได้ !"

พวกอสูรของผมเริ มขยับตัวอย่างกระตือรื อร้ น

อีกไม่นานก็จะถูกวาร์ ปโดยผู้สร้ างแล้ ว
เอาล่ะ มาชนะกันเถอะ

-------------------------------------------------------------------------
-------------------------------------------------------------------------
------------------
Ch.54 - ปฐมบท เริ มสงคราม (บท เหล่าผู้ท[จุ
ี ต]ิ )

สงครามกําลังจะเริ มขึน

69
ถ้ าชนะก็จะสามารถสร้ างเหรี ยญออริ จินลั ของจอมมารทีแพ้
ได้ ตลอดกาล แล้ วก็จะผ่านเงือนไขของจอมมารใหม่ด้วย จะ
ได้ สร้ างดันเจียนอย่างสบายใจ

แต่วา่ ถ้ าเกิดแพ้ ละ่ ก็ ดันเจียนของผม…เมืองอวาลอนก็จะ

หายไป อสูรทีสําคัญทังหลายก็จะ
ด้ วยความเมตตาของผู้สร้ าง หนึงปี หลังจากนีจะสร้ างดัน
เจียนได้ อีกครัง แต่วา่ อสูรจะไม่กลับมาอีกแล้ ว
ถึงจะสร้ างใหม่ได้ แต่นนก็
ั ไม่ใช่คอุ ินะอีกแล้ ว เป็ นคนอืนโดย
สินเชิง
จนถึงตอนนีผมเตรี ยมการเพือสงครามมา
อสูรของผมทังหมด เตรี ยมการสวมใส่อปุ กรณ์ทีเตรี ยมไว้
พร้ อมแล้ ว
แล้ วพระอาทิตย์ก็ขนมา
ึ

70
ในตอนนันเองร่างกายก็มีพลังเวทปกคลุม
ลางก่อนการวาร์ ป คนทีทําแบบนีได้ มีแค่ผ้ สู ร้ างคนเดียว
แล้ วสติผมก็หายไป
◇

พอลืมตาขึนมาก็อยู่ในห้ องสีขาว
พอมองไปรอบๆ ข้ างหลังของผมก็มีอวาลอนอยู่ ข้ างหน้ าก็มี
ดันเจียนอยู่สามดัน
ไล่จากขวา ดันเจียนรูปร่างป้อมปราการทีทันสมัย หอคอยที
มีบรรยากาศแปลกๆและถําทีมีกลินของนําทะเล

ไม่ผิดแน่นอน เป็ นของจอมมารทังสามทีจะก่อสงครามครังนี

กฎเดียวกับครังก่อน การต่อสู้และขัดขวางในห้ องขาวถือเป็ น

71
ข้ อห้ าม
ต้ องบุกดันเจียนจากทีนี เข้ าไปทําลายคริ สตัลเท่านัน

"มาแล้ วเหรอ"

หลายสิบวินาทีตอ่ มา จอมมารอีกสามคนก็ถกู วาร์ ปเหมือน

ผม

หนุ่มหน้ าอ่อนสวมแจ็คเก็ตทีดูยงั ไงก็มนุษย์ จอมมารแห่ง

[เหล็ก]ซากัน
ผู้ชายตัวใหญ่หน้ าตาหน้ าเกลียดราวกับกบทีเดินสองขา
จอมมารแห่ง[ความหนืด]โรโนเว
ผู้ชายท่าทางอันตรายทีมีปีกและเขาของปี ศาจ จอมมารแห่ง

72
[ความชัวร้ าย]โมลาคุส
ในฐานะตัวแทนของพวกนัน จอมมารแห่ง[เหล็ก]ซากันก็เดิน
ออกมาหาผมแล้ วพูดออกมา

"ผมกําลังรอวันนีมาถึงอย่างใจจดใจจ่อเลย จงเสียใจที
ปฏิเสธข้ อเสนอของผม และตกอยู่ในความสินหวังทีสูญเสีย
ทุกสิงไปเถอะ"

จอมมารแห่ง[เหล็ก]ซากันนันดูเหมือนจะคิดว่าตัวเองชนะแน่
นอน
ก็ไม่แปลกอะไร
ยังไงซะก็ได้ เปรี ยบทีเป็ นสามรุมหนึง
แถมนอกจากจะมีเวลาจํากัด24ชัวโมงแล้ วถ้ าหมดเวลาฝ่ าย
ทีเหลือคริ สตัลมากกว่าจะเป็ นฝ่ ายชนะ
73
แค่พวกซากันปกป้องดันเจียนไว้ ก็ชนะได้ แล้ ว
แต่สําหรับผมแล้ ว จําเป็ นต้ องแบ่งกําลังไว้ จ่โู จมและป้องกัน
แถมศัตรูยงั เน้ นไปทีการป้องกันอีกด้ วย

แล้ วถ้ าให้ พดู ก็คือ ตอนทีฝั งนีโจมตีการป้องกันก็จะเบาบาง

ลง แล้ วจอมมารทีไม่โดนบุกดันเจียนก็จะสามารถบุกผมได้

เพราะฉะนันแล้ วผมเลยจะบุกสองดันเจียนด้ วยกําลังอันแข็ง

แกร่งอย่างรวดเร็ว ถึงจะดูแย่ทีต้ องแบ่งกําลังบุกออกไป แต่
ถ้ าบุกไปก็ใช้ หวั กระทิเพียงไม่กีตนก็มีโอกาสแล้ ว แล้ วยัง
สามารถลดทอนกําลังบุกของสองจอมมารได้ ด้วย
เป็ นกลยุทธทีผมทีมี จิงจอกสวรรค์ คุอินะ, เอลเดอร์ ดวาร์ ฟ
โรโรโนะ, แอนเชียนเอลฟ์ อสูรระดับSสามตนอยู่ถึงได้ ทําได้

74
"ทําไมถึงต้ องเสียใจล่ะ? ถ้ าจบการต่อสู้ครังนีนอกจากจะ
เคลียร์ เงือนไขทีต้ อง[สงคราม]แล้ ว ยังได้ เหรี ยญมาครองตัง
สามอัน ตอนนีผมหยุดหัวเราะไม่ได้ เลยล่ะ"

ผมทําเป็ นพูดด้ วยความหยิงยโส

"คุ หนักแน่นจริ งนะ แต่พวกผมไม่มีทางแพ้ หรอก ทังกลยุทธ

ของนายทังจุดอ่อนของนายก็ร้ ูหมดแล้ ว ทําอวดดีไปได้
สําหรับเจ้ าโง่ทีแสดงของตัวเองในการแสดงหมดแล้ วน่ะ!"

พูดได้ อย่างมันใจเชียว ถึงจะทําเป็ นว่าหัวดี แต่หมอนีมันไอ้

บ้ าชัดๆ

75
"เห สุดยอดไปเลยนะ แต่วา่ เรื องทีมีวิธีจดั การจุดอ่อนของอีก
ฝ่ ายเนีย คิดว่าพูดพล่ามออกมาแล้ วมันจะได้ อะไรกันนะ"

พอผมพูดออกไป ซากันก็โกรธจนหน้ าแดงแป๊ ด

ถึงจะคิดว่าจะทําลายความใจเย็นลงสักหน่อยแต่ได้ ผลขนาด
นีนี
แต่วา่ ถึงอีกฝ่ ายจะเป็ นไอ้ บ้าแต่ก็มีกําลังรบทีน่ากลัว ยังไงก็
ต้ องระวังไว้

ถึงจะพูดอย่างมันใจว่ามีวิธีตอ่ ต้ าน แต่วา่ เรื องนันผมเองก็คิด

วิธีจดั การไว้ เรี ยบร้ อยแล้ วล่ะ
แน่นอนว่าก็ต้องเตรี ยมการรับมือวิธีการรับมือนันไว้ แล้ ว

76
◇

[บุตรแห่งดวงดาราเอ๋ย นีคือ[สงคราม]แรกอันน่าจดจํา การ

ต่อสู้ระหว่าง[การสร้ าง]กับ[เหล็ก][ความหนืด][ความชัวร้ าย]
เราเคยดูสงครามมาก็เยอะแล้ ว แต่การสู้กนั แบบสามรุมหนึง
ตังแต่ศกึ แรกนีพึงเคยเห็นเลยล่ะ ฟุฟฟุ ุ น่าสนใจ น่าสนุก
จริ งๆ สงครามจะเริ มในอีกหนึงชัวโมง เตรี ยมการครังสุดท้ าย
ให้ ดีละ่ ]

เสียงของผู้สร้ างดังขึนในหัว บอกว่าอีกหนึงชัวโมงสงคราม

จะเริ ม
ตามทีคิดกฎส่วนใหญ่ก็เหมือนกับรอบทีแล้

จอมมารทังสามฝั งนันต่างก็เผ้ าอยู่ในดันเจียนตัวเอง

77
ถ้ าจอมมารเสียชีวิต ก็จะแพ้ และไม่สามารถเข้ าร่วมสงคราม
ได้

การทีจอมมารจะเก็บตัวในทีปลอดภัยถือเป็ นเรื องทีแน่นอน

ผมเองถ้ ามีกําลังรบมากกว่านีก็อยากจะทําแบบนัน แต่วา่ ถ้ า
ผมไม่เข้ าร่วมกําลังรบก็คงจะไม่พอ

จอมมารนันจะแข็งแกร่งขึนด้ วยการรับพลังความสามารถ
ของ[อสูรแห่งคํามันสัญญา] จิงจอกสวรรค์คอุ ินะ เอลเดอร์
ดวาร์ ฟโรโรโนะ ผมทีให้ ชือกับอสูรระดับSทังสองไปนัน ก็มี
พลังระดับเดียวกับอสูรระดับS และก็สามารถใช้ พลังความ
สามารถส่วนหนึงของพวกเธอได้

แล้ วจอมมารยังมีพลังทีเรี ยกว่า[คลัง]อยู่ สามารถพาอสูรสิบ

78
ตนเก็บไว้ ในต่างมิติแล้ วพาไปได้
ถ้ าพาอสูรทีแข็งแกร่งแต่ช้าไปปล่อยกลางดงศัตรูจะต้ อง
สร้ างความวุน่ วายได้ แน่

เพราะฉะนันผมเองก็จะบุกไปดันเจียนของศัตรูด้วย
แล้ วก็ต้องกลับไปทีห้ องคริ สตัลอีกครังหนึง
ยังเหลืองานทีสําคัญอีกหนึง

พอวาร์ ปกลับมาห้ องคริ สตัลด้ วยอํานาจจอมมาร จอมมาร

แห่ง[สายลม]สโตรัสก็กําลังนังดูสภาพในดันเจียนจากคริ
สตัลอยู่

79
"อีกเดียวก็จะเริ มแล้ วสินะ มาเตรี ยมการสุดท้ ายทีนีหรื อไง
ยะ?"

เธอเผ้ ารออยู่ในห้ องคริ สตัลในฐานะปราการด่านสุดท้ าย

ก็แค่เผือไว้ เวลาทีโดนบุกถึงห้ องนีล่ะก็ เธอก็จะต่อสู้เพือ
ป้องกันเป็ นด่านสุดท้ ายให้
ถึงจะมีแค่คนเดียว แต่ด้วยพลังของเธอก็จะกลายเป็ นกําลัง
ระดับหนึงกองทัพได้

"อา ก็นะ มาเตรี ยมการสุดท้ ายน่ะ ยังไงก็ต้องปกป้องเมืองที

สร้ างเอาไว้ "

ดันเจียนของผมชันบนดินเป็ นเมือง แล้ วใต้ ดินก็จะเป็ นระบบ

80
ทีไว้ เพือไล่ผ้ บู กุ รุก
ถ้ าเริ มสงครามทังๆแบบนีเมืองทีสร้ างขึนมาต้ องเละย่อยยับ
แน่

"[เราจักร้ อยเรี ยง]"

พอพึมพําคําพูดมีพลัง ก็มีหนังสือออกมา
แล้ วก็ใช้ งาน[สลับชัน] สลับชันบนกับชันล่างสุด
แล้ วก็เปลียนรูปร่างภายนอกเป็ นถําแบบง่ายๆ
ดันเจียนของผมในห้ องสีขาว เปลียนจากเมืองอันอุดม
สมบูรณ์สีเขียวเป็ นถําทีดูไม่มีอะไร

นีก็เพือปกป้องเมือง

81
อย่างน้ อย...กว่าถูกถล่มก็ต้องผ่านชันทีเคยอยู่ใต้ ดินแล้ ว

"มนุษย์หายไปจริ งๆสินะ"
"นันสินะ ถึงจะได้ ยินมาแล้ วก็เถอะ แต่น่าตกใจจริ งๆค่ะ"

เป็ นไปตามทีอธิบายไว้ เลย มนุษย์ ปศุสตั ย์ทีเลียงไว้ และ

สัตว์ป่าทังหลายก็หายไปจากเมือง
สิงมีชีวิตนอกเหนือจากจอมมารและอสูรแล้ วจะถูกวาร์ ปออก
ไปในตอนทีเริ มสงคราม ในสภาพทีถูกหยุดเวลาไว้

แล้ วถ้ าให้ พดู อีก การไหลของเวลาในห้ องสีขาวนีไหลเร็วกว่า

โลกปกติ ถึงทีนีจะผ่านไปหนึงวัน แต่โลกเดิมก็ไหลไปเพียง
สิบวินาทีเท่านัน สําหรับมนุษย์แล้ วก็จะไม่ร้ ูเรื องสงคราม

82
สําหรับผมแล้ วถือเป็ นตัวช่วยในการจัดการเมืองได้ ดีมากเลย

พอสลับชันเสร็จแล้ ว ก็เหลือแค่กลับไปยังหน่วยบุกดันเจียน
ถ้ าเกิดไม่เอาหน่วยบุกออกไปตังแต่ตอนทีเริ มสงคราม ตอนที
อีกฝ่ ายบุกเข้ ามา จะไม่สามารถเอาอสูรออกไปได้

หรื อก็คือแค่ศตั รูเอาอสูรมาล้ อมทางเข้ าไว้ อสูรของผมก็ไม่

สามารถออกไปข้ างนอกได้ แล้ ว
จะให้ พดู ก็คือถ้ าเอาอสูรออกไปเร็ว ก็จะถูกศัตรูร้ ูขนาดของ
หน่วยบุกได้
เพือแก้ ปัญหานัน พวกอสูรเลยอยู่ทีทางเข้ าดันเจียน วางไว้
ในตําแหน่งทีสามารถออกจากดันเจียนได้ เลย

83
ต้ องออกไปในตอนเดียวกับทีเริ ม[สงคราม]
เท่านีก็จะสามารถซ่อนข้ อมูลไว้ ได้ มากทีสุด

"การทีสร้ างวงเวทวาร์ ปในห้ องขาวไม่ได้ นีแย่จริ งๆเลยนะ"

"งันเหรอ? งันก็จะบอกเรื องดีๆให้ ฟังนะคะ"

การจะวาร์ ปนอกดันเจียน ต่อให้ เป็ นอสูรทีมีพลัง[วาร์ ป] ก็

ต้ องวาร์ ปโดยใช้ วงวาร์ ปเท่านัน

ถ้ ามี[วงเวท]อยู่ในห้ องสีขาว ต่อให้ โดนบุกก็เอาอสูรออกได้

ไปอิสระ แล้ วก็ล้อมกลับอสูรของศัตรูทีบุกเข้ ามาได้ ด้วย แต่
ไม่ได้ ง่ายดายขนาดนันสินะ

84
"ถ้ าเข้ าไปในดันเจียนของศัตรูแล้ วก็จะใช้ วงเวทวาร์ ปได้ เท่า
นีสามารถใช้ [วาร์ ป]ได้ แล้ วนะ"

กาทีได้ มาจากจอมมารแห่ง[กาลเวลา] มีพลังในการ[วาร์ ป]

อยู่
ผมให้ เจ้ านีไปกับผมด้ วย

เพราะฉะนันถ้ าวางวงเวทไว้ ทีดันเจียนของผม พอทําลายคริ

สตัลศัตรูได้ ก็สามารถ[วาร์ ป]กลับมาได้ อย่างรวดเร็ว

"เท่านีก็เตรี ยมการสุดท้ ายเสร็จแล้ ว สโตรัส ผมไปแล้ วนะ"

"ขอให้ โชคดี ฉันจะคอยเฝ้ามองการป้องกันดันเจียนของนาย
แล้ วก็ขอรู้กลยุทธของนายอย่างหมดจนด้ วยละกันนะคะ"

85
จอมมารแห่ง[สายลม]สโตรัสยิมแบบแกล้ งๆออกมา

ถึงเรื องทีมองแผนของผมจะเป็ นเรื องจริ ง แต่ก็ทําเพือไม่ให้

ผมรู้สกึ ว่ามีบญ
ุ คุณเกินจําเป็ นสินะ

"ทําไปได้ เลย แต่วา่ ดันเจียนของผมน่ะมีความสามารถในการ

พัฒนาน่ะสุดยอดนะ รู้ดนั เจียนตอนนีไปก็ไม่มีความหมาย
หรอก"

เธอทําตาโตครู่หนึงแล้ วหัวเราะออกมา
ตอนนันผมก็วาร์ ปออกไป
-------------------------------------------------------------------------
-------------------------------------------------------------------------
86
------------------
Ch.55 - ตอนที1 ความรู้สกึ ต่างๆในสงคราม

สถานทีข้ างหน้ าคือบริ เวณป่ าช้ า

ไวต์กําลังตรวจสอบกางวางทัพของหน่วยป้องกันครังสุด
ท้ ายอยู่

กลุม่ ทีอยู่ข้างๆคือดวาร์ ฟ สมิธกับไฮ เอลฟ์

เขากําลังคุยกับดวาร์ ฟ สมิธอยู่ การคุยกับดวาร์ ฟ สมิธทีควบ
คุมโกเลมได้ โดยตรงให้ เข้ าใจนันจําเป็ นมาก

ไวต์ทีเห็นผมก็หยุดคุยกับดวาร์ ฟ สมิธแล้ วมาทางนี

87
"เหนือหัวนีนา ขอบคุณทีมาหาขอรับ"
"การเตรี ยมการเป็ นด้ วยดีไหม?"
"ขอรับ แผนการทีเหนือหัวคิดขึนมา ดูจะเป็ นจริ งขึนมาได้
แล้ วขอรับ"
"ถ้ าอย่างนันก็ด.ี .. ไวต์ โทษทีทีให้ ทําหน้ าทีทีลําบากนะ"

คนทีแบกรับภาระหนักสุดในสงครามนีก็คือไวต์
ต้ องคอยรับการโจมตีจากจอมมารทังสามคน ถึงจะเตรี ยม
การรับมือความเสียเปรี ยบไว้ มากมายแล้ วก็เถอะ แต่การจะ
ใช้ พวกมันก็ยงั ยากอยู่ดี

"การทีเหนือหัวมอบหน้ าทีอันสําคัญมาให้ กระผมดีใจอย่าง

ยิงขอรับ กระผมไม่ได้ มีพลังเหมือนกับพวกท่านคุอินะ แต่วา่
เหนือหัวก็ยงั ให้ การยอมรับในความสามารถของกระผม
88
สําหรับอสูรแล้ วก็ไม่มีเรื องน่ายินดีกว่านีแล้ วขอรับ"

ไวต์พดู เรื องทีน่ายินดีสดุ ๆออกมาเช่นเคย

"ผมนีมีลกู น้ องทีดีจริ งๆเลยนะ ผมได้ ดนู ายแล้ วก็ทําให้ ให้ คิด

ได้ อย่างนีเลย"
"ทางนีเองก็ภาคภูมิใจทีได้ ทํางานกับเหนือหัวขอรับ"

พอพูดเสร็จก็ทําท่าเหมืนจะพูดอะไร
ดูยงั ไงก็ร้ ูวา่ มีเรื องทีอยากจะพูดแต่ไม่ยอมพูดอยู่

"ถ้ ามีเรื องอยากจะพูดล่ะก็พดู มาสิ"

"...ถ้ าจะขอร้ องด้ วยความเห็นแก่ตวั สักอย่างจะว่าไหมขอ

89
รับ?"
"ไม่เป็ นไรหรอก"
"ถ้ าสามารถผ่านพ้ นวิกฤตินีได้ อยากจะขอรางวัลน่ะขอรับ"

การทีไวต์พดู เรื องแบบนีออกมาถือว่าแปลกเลย

แต่วา่ น่าดีใจจริ งๆ ทีหมอนีเองก็มีอีกด้ านอย่างนีอยู่

"เรื องแบบนันเองเหรอ ถ้ าเป็ นเรื องทีนายทีทํางานหนักมาจน

ถึงตอนนีขอมายังไงถ้ าเป็ นเรื องทีทําให้ ก็ต้องทําให้ อยู่แล้ ว"
"ช่วยมาเป็ นเถ้ าแก่ให่ทีสิขอรับ กระผมนันคิดไว้ วา่ จะแต่ง
งานกับคุณสุเกะหลังจากจบสงครามนีอยากให้ เหนือหัวมา
แสดงความยินดียิงกว่าใครอีกขอรับ"

90
คําพูดนันทําเอาผมตกใจนิดหน่อยเลย อันเดดเองก็แต่งงาน
เหรอเนีย
แต่วา่ เป็ นเรื องทีดีจริ งๆ ผมไม่มีทางปฏิเสธอยู่แล้ ว

"เข้ าใจแล้ ว สัญญาเลย เพราะฉะนัน อย่าตายเด็ดขาดนะ"

"ขอรับ ตามเท่าทีเหนือหัวยังอยู"่

หลังจากตรวจสอบหน่วยป้องกันแล้ ว ผมก็วาร์ ปไปยังทีอืน

ต่อ

"อ๊ ะ คุณพ่อ หน่วยทีหนึงเตรี ยมการเสร็จแล้ วค่ะ"

91
"มาสเตอร์ หน่วยทีหนึงและหน่วยทีสอง การเตรี ยมอาวุธของ
ทังสองหน่วยเรี ยบร้ อยแล้ ว พร้ อมลุยเสมอค่ะ"

จุดทีผมวาร์ ปไปก็คือปากทางเข้ าดันเจียนของผม

ตรงนันก็มีคอุ ินะกับโรโรโนะกับหน่วยสําหรับบุกดันเจียน
จอมมารครังแรกอยู่
ทุกคนอยู่ในสภาพพร้ อมรบเต็มที

"คุอินะ ช่วยนําหน่วยทีหนึงด้ วยล่ะ ผมเชือใจเธอนะ"

"ย๊ า~ เข้ าใจแล้ วค่ะ ฝากคุอินะได้ เลย!"

หน่วยทีหนึงมีคอุ ินะกับโรโรโนะเป็ นกําลังหลัก ไฮ เอลฟ์ อีก

สองตนแล้ วก็อสูรทีมีความเร็วสูงจากกองกําลังผสมรวมแล้ ว

92
เป็ นอสูร12ตน

การทีมีคอุ ินะกับโรโรโนะทีมีพลังการรบระดับพิเศษนันถือ
เป็ นกําลังหลักอันน้ อยนิด
แต่วา่ พลังในการค้ นหาศัตรูก็สดุ ยอด แถมยังมีไฮ เอลฟ์ คอย
สนับสนุนด้ านการโจมตีทางอากาศอยู่ด้วย แค่นีก็เพียงพอ
สําหรับการต่อสู้แล้ ว
ผู้บงั คับบัญชาก็คือ คุอินะ
ถึงเธอจะมีทา่ ทางและรูปร่างเหมือนกับเด็ก แต่วา่ ในบรรดา
อสูรของผมแล้ วคือว่าหัวไวทีสุด แถมยังมีพลังในการรับรู้
อันตรายระดับสุดยอด
เพราะไม่ใช่มองภาพรวมของกองทัพทีใหญ่อะไรและเธอก็ไม่
ได้ สงกองทั
ั พทังกองทัพด้ วย สําหรับการบังคับบัญชากองทัพ
เล็กๆอย่างนีแล้ วเธอก็เหมาะสมยิงกว่าใครซะอีก

93
"แล้ วหน่วยทีสองก็มากับผม"

หน่วยทีสองนันผมเป็ นคนนํา
แล้ วก็มีแอนเชียน เอลฟ์ อสูรระดับS ในฐานะกําลังรบพิเศษ
ขณะทีบินไปด้ วยความเร็วสูงเธอยังสามารถใช้ แอนตีแมทที
เรี ยล ไรเฟิ ลทีมีพลังทําลายในการยิงทีสูงด้ วยความแม่นยําที
สูง สําหรับความสามารถการโจมตีเป้าเดียวแล้ วไม่มีอะไรอืน
เทียบได้
แต่วา่ สําหรับศัตรูหลายตนแล้ วถือว่ามีพลังการทําลายทีด้ อย
กว่าคุอินะ พลังป้องกันก็ถือว่าตํา แถมยังมีจดุ อ่อนทีถ้ า
เพดานตําความคล่องแคล่วก็จะลดลงอีกด้ วย

เพือทีจะกลบจุดอ่อนของเธอ เลยให้ จิงจอกภูติสองตน

94
ระดับBทีมีมีพลังโจมตีและความคล่องแคล่วคอยประกบไว้
และให้ ดวาร์ ฟ สมิธสองตนคอยทําการสนับสนุน

แล้ วเพือการยืนยันในพลังทําลายแล้ วผมก็พาหน่วยกริ ฟฟอน

ทิงระเบิดไปครึงหนึงด้ วย
แล้ วก็ในฐานะไพ่ตายผมก็พกอสูรระดับBกับCทีแข็งแกร่งแต่
มีความคล่องแคล่วตํารวมหกตนไปใน[คลัง]ด้ วย
เทียบจํานวนแล้ วคือว่ามากกว่าหน่วยทีหนึง แต่เมือเทียบ
พลังในการรบกันแล้ วก็ถือว่าพอๆกัน

"ค่ะ ไม่วา่ นายท่านจะไปไหนก็จะตามไปถึงทีสุดค่ะ!"

แอนเชียน เอลฟ์ ยิมตอบกลับมา

95
ถ้ าการต่อสู้ครังนีสําเร็จ ผมจะมอบชือให้ กบั เธอ
เพียงเท่านีเหล่า[อสูรแห่งคํามันสัญญา]ก็ครบแล้ ว
ผมคาดหวังเรื องนีไว้ นิดหน่อย

"แล้ วก็ขอตรวจสอบแผนการรบครังสุดท้ าย"

อีกไม่ถึงห้ านาทีสงครามจะเริ มแล้ ว เพือไม่ให้ ผิดพลาดอะไร

ผมเลยทวนแผนการไว้ ก่อน

"คุอินะ หน่วยทีหนึงจะต้ องบุกไปถําหินปูน นันคือดันเจียน

ของจอมมารแห่ง[ความหนืด]ทันทีเข้ าไปแล้ วก็อาละวาดได้
เท่าทีควรเลย"
"อืม จะทําให้ ต้ มู ต้ ามเลย จะจัดการศัตรูให้ มากเท่าทีจะทําได้
เลยพวกไวต์จะได้ ลดภาระลงด้ วย คุณพ่อ บางทีก็ลองสู้แบบ
96
คุอินะบ้ างสิคะ"

ดูเหมือนว่าจะเข้ าใจความต้ องการของผมได้ ถกู ต้ อง

ถ้ าจอมมารฝั งนันเน้ นไปทีการศัตรูเท่าไหร่การโจมตีก็ยิงหละ
หลวมเท่านัน ในเรื องนันถึงจํานวนทีคุอินะต้ องรับมือจะเพิม
จํานวนขึน แต่วา่ ด้ วยความเร็วของพวกเธออย่างน้ อยก็ต้อง
เลียงการต่อสู้เล็กๆได้ แน่ สามารถทิงศัตรูไว้ ข้างหลังได้ อย่าง
ง่ายดาย

"แอนเชียน เอลฟ์ พวกเราเองก็จะเริ มสงครามด้ วยการบุกดัน

เจียนหอคอยอย่างรวดเร็วด้ วย เพราะว่าดูยงั กับของปี สาจดัง
นันก็น่าจะต้ องเป็ นดันเจียนของ[ความชัวร้ าย] แต่จะไม่ใช่ก็
ช่างมัน ดวาร์ ฟ สมิธ พวกเธอก็ขีหลังกริ ฟฟอนไว้ ด้วย"

97
แอนเชียน เอลฟ์ พยักหน้ า พวกดวาร์ ฟ สมิธเองก็ขนหลั
ึ งกริ
ฟฟอนแล้ ว
ทีมนีสําหรับดวาร์ ฟ สมิธนันค่อนข้ างทีจะช้ า แต่วา่ ถ้ าอย่างนี
ก็ไม่มีปัญหา

"เอาล่ะ ทุกคนสงครามจะเริ มแล้ ว"

พอผมพูดจบ ก็มีเสียงดังขึนมา

[เอาล่ะ บุตรแห่งดวงดาราทังหลายเอ๋ย ผู้ทีคอยนําทางโลก

ใบนี ช่วยแสดงความเปล่งประจายของพวกเจ้ าให้ เห็นที
[สงคราม]เริ มได้ ]

98
แล้ วพวกผมก็รีบออกไปจากดันเจียนตัวเองทันที
ต่อจากนีคือการแข่งกับเวลาแล้ ว
ช่วงทีไวต์กําลังรออยู่ถ้าจัดการดันเจียนทังสองไม่ได้ ละ่ ก็ไม่มี
ทางชนะได้ แน่

～มุมมองของจอมมารแห่ง[เหล็ก]ซากัน～

"บ้ าเอ๊ ย ไอ้ บ้านัน บังอาจมาล้ อเลียนกันได้ !"

จอมมารแห่ง[เหล็ก]ซากัน พอกลับมาทีห้ องคริ สตัลแล้ วก็

ตะโกนออกมาด้ วยความโกรธ

99
แต่วา่ แค่นนก็
ั คงไม่สามารถระบายความโกรธได้ เลยต่อไปที
กําแพงด้ วย
ตามทีเขาคิดไว้ [การสร้ าง]จะต้ องตัวสันไปด้ วยความกลัว
แท้ ๆ แต่นีกลับยัวกลับมาอย่างสบายๆได้ อีก
นันทําให้ เขารู้สกึ เคืองอย่างมาก

"บ้ าเอ๊ ย บ้ าเอ๊ ย บ้ าเอ๊ ย ทังทีเจอกับสามคนแล้ วยังทําท่า

สบายๆเหรอ? ทีมีพดู เรื องบ้ าๆแบบนันกับผมคนนีออกมา
เนีย เพราะว่าผมสร้ างได้ แค่เหรี ยญระดับBก็เลยดูถกู กันงัน
เหรอ!?"

สําหรับจอมมารแห่ง[เหล็ก]แล้ ว สิงนันเป็ นเรื องทีซับซ้ อน

มาก
เพราะว่าเขาเกิดมาพร้ อมกับความภาคภูมิใจอันสูงส่งเลยไม่

100
ยอมให้ กบั การทีต้ องด้ อยกว่า
ในตอนแรกนันเขาได้ ไปขอเป็ นพันธมิตรกับจอมมารแห่ง
[สายลม]แต่วา่ ไม่ใช่ในฐานะกําลังรบอันแสนมีประโยชน์
เพือทีจะหลอกเธอและทําลายคริ สตัลของเธอเพือทีจะชิงเอา
เหรี ยญแห่ง[สายลม]มา
หลังจากได้ ยินจากผู้ปกครองว่าถ้ าทําลายคริ สตัลของจอม
มารได้ ก็จะสามารถสร้ างเหรี ยญออริ จินลั ของจอมมารนันได้
เขาก็เก็บความทะเยอทะยานนันไว้ ตลอด
แต่วา่ จอมมารแห่ง[สายลม]สโตรัสกลับตอบกลับโดยไม่ร้ ู
เรื องทีจะหักหลังนัน แต่เป็ นเพราะเธอหลงในตัวโพลเคล

พอคิดว่าเพราะสเน่ห์ของตัวเองด้ อยกว่าโพลเคลแล้ วก็ทําให้

เกิดแผลลึกยิงกว่าความภาคภูมิใจอันสูงส่งของเขาซะอีก

101
"เพราะว่ามีเหรี ยญดีๆอยู่ก็เลยทําอะไรตามใจชอบเหรอ ด้ วย
ความอัจฉริ ยะของผมคนนีรวมทังความสามารถในการเป็ นผู้
นํากับอัธยาศัยของผม กับอีแค่เด็กทารกทีพึงพาแต่เหรี ยญ
จะสังสอนความแข็งแกร่งทีแท้ จริ งให้ ดู แผนการสุดสมบูรณ์
แบบของผมจะขยีไอ้ หมอนันในพริ บตาให้ ด"ู

จอมมารแห่ง[เหล็ก]มองไปยังอสูรข้ างๆคริ สตัลด้ วยสายตาที

ขุ่นมัว
มันคือหนึงในปี ศาจแฝดสีทียืมมาจากจอมมารแห่ง[ความชัว
ร้ าย]
เป็ นอสูรทีมีรูปร่างผสมกันระหว่างมนุษย์กบั แกะ เพราะว่า
เป็ นอสูรแฝดสีฉะนันถึงแยกจากกันก็สามารถเทเลพาธีหากัน
ได้
ถ้ าใช้ อสูรนี เหล่าพันธมิตรของจอมมารแห่ง[เหล็ก]ก็สามารถ

102
ติดต่อหากันได้ ในทันที

"หึหหึ ึ บุกเข้ ามาได้ เลย ตอนนันล่ะจะเป็ นจุดจบของแก"

กลยุทธของจอมมารแห่ง[เหล็ก]นันก็เป็ นแบบง่ายๆ
ขอแค่ตวั เองไม่บกุ ถ้ าป้องกันอย่างเดียวยังไงก็ต้องชนะ

ก่อนอืนก็นํากําลังรบของจอมมารทังสามมากกว่าครึงหนึง
มารวมตัวกันทีห้ องแรกของขันแรกไว้
สําหรับโพลเคลทีถ้ าไม่บกุ ก็ไม่ชนะแล้ ว ก็ต้องแบ่งกําลังทีจะ
บุกและรับ แล้ วก็สง่ หน่วยรบทีน่าสงสารมาบุกดันเจียนแน่
นอน

103
แล้ วก็ถล่มให้ เละด้ วยกําลังรบอันเหนือชันทีรวมอยู่ทีห้ องที
หนึง ในเวลาเดียวกันก็ใช้ ปีศาจแกะนีติดต่อไปหาจอมมาร
ตนอืนให้ ทําการบุกโพลเคล

ถ้ าเป็ นแบบนีจอมมารอีกสองตนทีเหลือก็จะใช้ อสูรทีรวมอยู่

ในห้ องทีหนึงบุกไปถล่มดันเจียนของโพลเคลทีกําลังอ่อนแอ
ให้ พินาศลง ดันเจียนของโพลเคลทีแบ่งกําลังรบเป็ นส่วนๆไม่
มีทางทีจะกันอยู่แน่

ก็ไม่ใช่วา่ ไม่มีเรื องน่ากังวล เจ้ าสิงทีทําลายจอมมารแห่ง

[สายลม]สโตรัส ภัยคุกคามจากโกเลมกับอาวุธบินแปลกๆ
นัน แต่วา่ ก็มีกลยุทธทีจะจัดการมันอยู่ ด้ วยอสูรทียืมมาจาก
[ความหนืด]นันมีอสูรทีสามารถป้องกันการโจมตีทาง
กายภาพได้ อยู่
แล้ วนอกจากนันก็มีลกู น้ องของ[ความชัวร้ าย]ทีน่าจะใช้ ได้
104
อยู่ด้วย

"ทางนีเองก็มีไพ่ตายอยู"่

นอกจากนีแล้ วยังมีสิงทีได้ รับมาจากวิธีการทีเรี ยกได้ วา่ แหก

กฎอยู่ ในห้ องสุดท้ ายของจอมมารทังสามตน ยังมีอสูร
ระดับAทีเกิดมาแบบพัฒนาได้ ทีเก็บเลเวลจนถึงขีดสุดแล้ ว
เฝ้าอยู่อีกด้ วย
สิงนันก็คือพวกอสูรของผู้ปกครองของพวกเขาทีเห็นว่าโพ
ลเคลนันอันตราย

สิงทีผู้ปกครองจะให้ กบั เด็กของตัวเองได้ จํากัดแค่เหรี ยญ

สามเหรี ยญกับDPอีกเล็กน้ อยเท่านัน แต่นนก็
ั แค่สําหรับผู้
ปกครองให้ เด็กของตัวเองเท่านัน

105
ผู้ปกครองของ[เหล็ก]ให้ กบั [ความชัวร้ าย] ผู้ปกครองของ
[ความชัวร้ าย]ให้ กบั [ความหนืด] ผู้ปกครองของ[ความหนืด]
ให้ กบั [เหล็ก] พวกเราได้ รับการถ่ายทอดการควบคุมอสูรที
เป็ นดังไพ่ตายมา

แน่นอนว่าถ้ าการต่อสู้จบลงแล้ วไม่คืนก็คงไม่ได้ แต่สําหรับ

กรณีฉกุ เฉินแล้ วก็ทําให้ มนใจได้
ั มากขึน
ถึงแม้ วา่ อสูรของหมอนันจะบุกเข้ ามาถึงข้ างในสุดก็ตามแต่ก็
ไม่มีทางชนะอสูรระดับAทีพัฒนาจนแข็งแกร่งทีสุดได้ หรอก
เป็ นการขุดหลุมฝั งตัวมันเองเท่านัน ยังไงก็ไม่มีทางทีจะทํา
ลายคริ สตัลของฝั งนีได้ หรอก

"โพลเคลแกไม่ร้ ูตวั หรอกว่ากําลังเต้ นอยู่บนฝ่ ามือของสุด

106
อัจฉริ ยะอย่างผม พอคิดแบบนีแล้ วแกก็เป็ นแค่ไอ้ ตวั ตลกที
น่าสงสาร หึฮะฮะฮะ ถ้ าคริ สตัลโดนทําลายจะรู้สกึ ยังไงกัน
นะ พอร้ องชีวิตออกมาก็จะฆ่าให้ เอง ไม่สิ ก่อนทีจะทําลาย
คริ สตัลก็ขอให้ มนั ถ่ายโอนอสูรมาให้ ก่อนดีกว่า ถ้ าบอกไปว่า
ถ้ าเปลียนคนคุมมาเป็ นผมอสูรก็จะไม่หายไป เจ้ าบ้ านันน่า
จะยกให้ ผมอย่างยินดีแน่ อสูรของหมอนันเองก็ดดู ีใช้ ได้ ถ้ า
ได้ ครองแล้ วล่ะก็จะ"เลียงดูอย่างดี"ต่อหน้ าหมอนันเลย"

จอมมารแห่ง[เหล็ก]หัวเราะเสียงดังออกมา ช่วยไม่ได้ ทีจะ

สนุกไปกับ[สงคราม]ทีกําลังจะเริ มขึนนี
ในตอนทีเจ้ าจอมมารแห่ง[การสร้ าง]โพลเคลทีน่ารังเกียจนัน
ถูกความอัจฉริ ยะของผมคนนีขยีจะร้ องไห้ ออกมาด้ วยหน้ า
แบบไหนกันนะ
หลังจากฝั นหวานไปได้ สกั พักหนึง [สงคราม]ก็ได้ เริ มขึนแล้ ว
-------------------------------------------------------------------------
107
-------------------------------------------------------------------------
----------------
Ch.56 - ตอนที2 พลังทีแท้ จริ งของจิงจอกสวรรค์

[สงคราม]เริ มขึนแล้ ว
ในตอนทีสงครามเริ มขึนก็มีเงาจํานวนมากออกมาจากดัน
เจียนของจอมมารแห่ง[การสร้ าง]โพลเคล
ผู้ทีนําออกมาก็คือสาวน้ อยหูจิงจอกผมทองกับสาวน้ อยผม
เงิน

"คุอินะ เร็วไปแล้ ว"

"คุณพ่อบอกว่าให้ เร็วๆนีนา"

108
ตัวจริ งของสาวน้ อยผมสีทองกับสีเงินนันก็คืออสูรระดับSที
ทรงพลังของจอมมารแห่ง[การสร้ าง]โพลเคล
จิงจอกสวรรค์ คุอินะนันวิงออกไปอย่างรวดเร็ว แล้ วข้ างหลัง
ก็มีเอลเดอร์ ดวาร์ ฟ โรโรโนะวิงตามอยู่

เป้าหมายของพวกเธอคือถําหินปูนทีจอมมารแห่ง[ความ
หนืด]สร้ างขึนมา

"ฉันก็ไหวอยู่หรอกแต่เด็กคนอืนตามไม่ทนั แล้ วนะ หัวเย็นลง

หน่อยสิ"
"อา ขอโทษด้ วยนะ"

คุอินะลดฝี เท้ าลง ทําให้ พวกไฮ เอลฟ์ หน่วยทีหนึงทีถูกทิงไว้

ข้ างหลังสามารถวิงตามมาทันได้
109
พวกเธอตรวจสอบสถานการณ์รอบตัว

รอบตัวนันมีเพียงแค่อสูรทีเป็ นพวกเดียวกับตัวเองเท่านัน ดู
เหมือนว่าพวกจอมมารศัตรูนนยั
ั งไม่บกุ มา

"โรโรโนะจังคิดว่ายังไงเหรอ?"
"เท่าทีมองดูไม่ผิดแน่ ถ้ าคิดตามปกติแล้ วต้ องเล็งตอนที
มาสเตอร์ จะบุกมาจนมีการป้องกันทีบางลงแน่ๆ"
"อืม คุอินะก็คิดอย่างนันล่ะ"

คุอินะยิมออกมา

"จะทําอะไรน่ะ?"

110
"คุณพ่อบอกว่าทําเต็มทีได้ เลยน่ะ"

คุอินะรวมพลังเวท เป็ นเวทใหญ่ขนาดทีสามารถบิดมิติรอบ

ข้ างได้
หางฟูฟ่องสีทองตังชูชนั ขึนมา

ขนหางสีทองของเธอหนึงเส้ นนันสามารถทําหน้ าทีเป็ น

แบตเตอรี สํารองพลังเวทได้
เพียงแค่หนึงเส้ นก็สามารถสะสมพลังเวทระดับเดียวกับอสูร
ระดับBทีถนัดด้ านเวทมนตร์ หนึงตนเลยทีเดียว

ขนหางนันถือเป็ นวัตถุดิบเวทมนตร์ ชนเลิ

ั ศ ขนหางของ
จิงจอกสวรรค์หนึงเส้ นทีมีพลังเวทอยู่นนมี
ั ราคาสูงยิงกว่าราย
ได้ หนึงปี ขอนักเดินทางเสียอีก
111
จนถึงตอนนีคุอินะเองก็สะสมพลังเวทไว้ ในขนหางอันฟูฟ่อง
อยู่ตลอด สําหรับในตอนฉุกเฉินจะได้ สามารถทําประโยชน์
ให้ กบั คุณพ่อจอมมารแห่ง[การสร้ าง]โพลเคลได้
หนึงในสาเหตุทีสะสมพลังเวทนันก็คือปื น เพราะว่าใช้ แต่
อาวุธทีมีพลังโจมตีมหาศาลโดยไม่ใช้ พลังเวทมาตลอดก็เลย
เหลือไว้ สะสม

ขนหางทีเธอชาร์ จพลังเวทไว้ นนมี

ั จํานวน120เส้ น
ด้ วยเวทจํานวนเท่านีสามารถถล่มกองทัพหนึงได้ เลย
แค่นีก็ทําให้ พอรู้ได้ วา่ ตัวตนของจิงจอกสวรรค์นนโกงขนาด
ั
ไหน

"โรโรโนะจัง ศัตรูนนต้
ั องการทีจะโต้ กลับดังนันก็มีโอกาสสูงที
112
จะเตรี ยมกําลังรบไว้ ในจุดทีจะออกได้ ทนั ที เพราะฉะนันแล้ ว
ก็อาศัยจุดนันแล้ วก็ขยีพวกนันทังหมดในรวดเดียวกัน
เถอะ♪"

คุอินะนันจะใช้ งานเวททีจะใช้ พลังเวทของตัวเองจนถึงขีดสุด

ดังนันแล้ วจึงหยิบพลังเวทขากขนหางทีเป็ นแบตเตอรี สํารอง
ออกมา
ทีจะใช้ ก็คือ30เส้ น ถ้ าใช้ ก็จะเป็ นการใช้ เวทโจมตีระดับอสูร
ระดับBถึง30ตนในครังเดียว

ถึงจะเป็ นเธอถ้ าเกิดว่าไม่ใช้ ขนหางทีเป็ นแบตเตอรี สํารอง

แล้ วก็จะไม่สามารถปล่อยพลังเวทออกมาขนาดนีไม่ได้ เลย
แม่แต่ครังเดียง พลังทําลายของมันนันมหาศาลมาก

113
"พอได้ เห็นคุอินะแล้ วก็ร้ ูสกึ ว่าก็ร้ ูสกึ ว่าสามัญสํานึกในหัวตัว
เองนีจะแตกสลายเป็ นเสียงๆเลย"
"โรโรโนะจังเองก็สดุ ยอดนะ คุอินะน่ะสร้ างปื นไม่ได้ หรอก คุอิ
นะถนัดแค่เวททําลายรอบตัวเท่านันเอง ถ้ าเป็ นการปล่อย
พลังทําลายทังหมดออกไปรอบๆแบบง่ายๆล่ะก็เทียบกับลูก
ซองทีเอลจังสร้ างไม่ได้ หรอก"

สิงทีเธอพูดไม่ใช่การปลอบใจแต่เป็ นความจริ ง
เพราะฉะนันแล้ วคุอินะถึงได้ รักปื น
เพราะว่ามันเป็ ฯความจริ งก็เลยไม่ต้องรู้สกึ แปลกอะไร เพราะ
ว่าปื นนันมีประโยชน์มากเธอถึงได้ รักมัน

"อืม เข้ าใจแล้ ว นานๆทีก็แสดงพลังในฐานะจิงจอกสวรรค์ให้

ได้ เห็นที"

114
"ย๊ า~♪โรโรโนะจัง ดูให้ ดีๆนะ แล้ วก็พวกน้ องสาวของลุฟจัง
ขอยืมพลังด้ วยค่ะ"

คุอินะคุยกับไฮ เอลฟ์ ทีวิงตามมา

"ค่ะ ท่านคุอินะ เพลิงของท่านคุอินะจะใช้ ลมของพวกฉัน

สนับสนุนเองค่ะ"
"สมกับทีได้ ฝึกมากับลุฟจังเลยนะ"

คุอินะยิมออกมา
ลมนันสามารถเพิมความแรงให้ กบั เพลิงได้ ถ้ าเป็ นไฮ เอลฟ์ ที
มีความแข็งแกร่งระดับBนันก็จะยิงแรงมากขึนอีก
เดิมทีก็เป็ นศาสตร์ ผสมทีคุอินะคิดขึนมาร่วมกับแอนเชียน

115
เอลฟ์
แล้ วศาสตร์ นนแอนเชี
ั ยน เอลฟ์ ก็ถ่ายทอดให้ กบั พวกไฮ
เอลฟ์ ต่อ

"หลังจากนีจะเข้ าดันเจียนของศัตรูแล้ วนะ! ขอให้ ทกุ คนระวัง

ตัวให้ ดีด้วย!"

อสูรทีอยู่หลังคุอินะต่างพยักหน้ า
หลังจากนันก็เข้ าไปในดันเจียน

ดันเจียนทีพวกคุอินะบุกเข้ าไป ห้ องแรกนันเป็ นห้ องว่างที

116
กว้ างขวาง
ตรงกลางมีทะเลสาบใต้ ดินทีมีอสูรนําว่ายอยู่ บนพืนดินทุก
ฝั งนันก็มีสไลม์กบั กบ และก็มนุษย์เงือกอยู่อย่างแออัด
รวมๆแล้ วก็ประมาณ50ตนได้
ทีมีมารวมกันขนาดนี สาเหตุก็คือกลยุทธของ[เหล็ก] ถ้ าเกิด
มีใครสักคนโดนบุกล่ะก็ในตอนนันจอมมารทีเหลือจะบุกเข้ า
ไปในดันเจียนของ[การสร้ าง] ก็เลยสังให้ จอมมารทุกตนรวม
กําลังรบเอาไว้ ทีใกล้ ๆทางเข้ า
คุอินะยิมออกมาอย่างไร้ ความหวาดกลัวใดๆ

"มีเหยือเยอะแยะเลย ไร้ อปุ สรรคใดๆพืนทีกว้ างตามทีคาดไว้

เลยค่ะ เป็ นไปตามทีคุณพ่อคิดท่าทางจะยิงดอกไม้ ไฟลูก
ใหญ่ได้ นะ"

117
พวกอสูรทีรู้สกึ ถึงพวกคุอินะก็สง่ เสียงร้ องออกมา แล้ วก็จ้อง
มาอย่างไม่เป็ นมิตร
แต่วา่ คุอินะไม่ได้ ร้ ูสกึ กลัวของพรรค์นนเลย
ั
ทีนีไม่มีผ้ ทู ีแข็งแกร่งอยู่ ก็แค่มีระดับBอยู่หลายตัว ทีดูแล้ วใน
ฐานะศัตรูก็แค่การกระทําทีพึงพาอะไรไม่คอ่ ยได้ เลย

วิชาทีตัวเองร่ายไว้ ถึงจุดทีปล่อยได้ แล้ ว ในตอนนี ตอนนีนัน

แค่รอเวลาทีจะปล่อยเท่านัน
กระแสความเกรี ยวกราดกระจายไปในหมูอ่ สูรของศัตรู
อสูรมนุษย์ครึงปลานัน หยิบหากทีผิดรูปขึนมา สไลม์นนก็
ั
ขยับตัวเองจนเกิดคลืนสันในร่างกาย อสูรกบก็ขยับขาทีตํา
ช้ าออกมา

พวกเขามีสติปัญญาทีตํา ไม่อาจทีจะรู้สกึ พลังของอสูรสุด

118
โกงอย่างคุอินะ...จิงจอกสวรรค์ทีอยู่ตรงหน้ าได้
ถ้ าเกิดว่ามีอสูรทีรอบรู้เรื องศาสตร์ เวทอย่างลึกซึงอยู่ละ่ ก็ ก็
คงจะรู้วา่ กําลังเตรี ยมเวททีมีพลังทําลายทีจะทําให้ อสูรทีอยู่
ตรงหน้ านีปางตายขนาดไหนอยู่

"นีคือระเบิดเปิ ดงานค่ะ พลังของอสูรของคุณพ่อ รับรู้ไว้ ซะ

เถอะ! [นรกเพลิงสุวรรณ]"

คุอินะแบมือออกไปข้ างหน้ า แล้ วปล่อยไฟออกมา

แล้ วก็ผสมเข้ ากับสายลมสีเขียวทีปล่อยออกมาจากไฮ เอลฟ์
สองตนด้ านหลัง
รอบๆนันได้ ตกกลายเป็ นทะเลไฟ
เพลิงสีทองทีไม่มีอยู่จริ งในธรรมชาติ

119
มันลุกลามไปทัวราวกับมีนํามันเป็ นเชือเพลิง
ทังชันได้ ถกู ปกคลุมด้ วยเพลิงสีทอง

คุอินะนันไม่ได้ ปล่อยเวทออกไปโดยเล็งไปทีฝูงศัตรูฝงู ใหญ่

แต่อย่างใด
ชันนีทังหมดลุกไหม้ อย่างรุนแรง
นีมันเป็ นเวทใหญ่ทีเรี ยกได้ วา่ เวทสนาม

เสียงระเบิดดังกึกก้ อง ชัวพริ บตาทะเลสาบใต้ ดินก็ระเหยไป

จนหมด เกิดเป็ นระเบิดไอนําอันรุนแรง อสูรทีน่าสงสารหลาย
ตนถูกระเบิดนันกลืนเข้ าไป ลมระเบิดนันพัดผ่านหน้ าของคุอิ

120
นะ

"ทุกคน ถ้ าออกห่างจากคุอินะสักก้ าวหนึงจะตายได้ นะระวัง

ด้ วยล่ะ"

เพลิงของคุอินะนันถูกควบคุมอยู่โดยสมบูรณ์ มันจะไม่สง่ ผล
ใดๆกับสิงทีอยู่ข้างหลังเธอ
แต่วา่ ถ้ าเดินไปแม่แต่ก้าวเดียวล่ะก็จะออกจากเขตแดน
ป้องกันของเธอไม่วา่ จะเป็ นฝ่ ายเดียวกันก็จะโดนไปด้ วย
เพลิงทีแท้ จริ งของจิงจอกสวรรค์นนเผาไหม้
ั ทกุ อย่างจนเป็ น
จุล

พอผ่านไปประมาณห้ านาทีเพลิงก็หายไป
ในรัศมี500เมตรของเขตถําหินปูนกว้ าง ทังหมดนันถูกเผา
121
ไหม้ จนกลายเป็ นจุล
อสูรทุกตนกลายเป็ นเถ้ าถ่าน ทะเลสาบทีระเหยไปนันไม่มีตวั
ตนอยู่อีกต่อไป
นีคือการเอาจริ งของอสูรระดับS
เพือทีจะรวบรวมพลังเวทไว้ ในขนหาง30เส้ นต้ องใช้ เวลา
มากกว่าครึงเดือน ถ้ าปล่อยพลังเวทขนาดนีไป แถมยังยืม
พลังของไฮ เอลฟ์ เข้ าไปอีกด้ วย เป็ นพลังทีค่อนข้ างผิด
ธรรมชาติ

คุอินะหายใจออกมาอย่างภาคภูมิใจครู่หนึง แล้ วก็สง่ เสียงไป

ยังหน่วยทีหนึงทีตนเป็ นผู้นํา

"เอาล่ะ ทุกคนไปกันเถอะ เท่านีกําลังบุกของจอมมารแห่ง

[ความหนืด]ก็ลดลงแล้ วจะต้ องเน้ นไปทีการป้องกันแน่นอน!

122
ตอนนีเป็ นเวลาทีต้ องบุกแล้ ว!"

เวลาไม่มี คุณพ่อของเธอนันบอกว่าให้ ทําลายคริ สตัลให้ เร็วที

สุดเท่าทีจะเป็ นไปได้ จะไม่ทําตามคําสังนันไม่ได้

ตามทีคุณพ่อคาดไว้ ไม่สิจะทําลายคริ สตัลให้ เร็วกว่าทีคุณ

พ่อคาดไว้ อีก เพือเมืองอันแสนสําคัญ เพือปกป้องอวาลอน
ต้ องรี บกลับไป แล้ วก็จะรับคําชมมาเยอะๆ คุอินะนันคิด
เพียงแค่นนเท่
ั านัน

ความคิดของเธอไม่ผิดพลาดแต่อย่างใด
แต่วา่ สิงผิดปกติทีเป็ นตัวตนอันแข็งแกร่งทีไม่ได้ คาดคิดไว้ นนั
กําลังซ่อนอยู่ข้างในสุด
-------------------------------------------------------------------------
123
-------------------------------------------------------------------------
----------------
Ch.57 - ตอนที3 ผลตอบแทนของความเขลา

จอมมารแห่ง[ความหนืด]ทีกําลังดูสถานการณ์ในห้ องคริ
สตัลด้ านในสุดกําลังตกใจกับพลังสุดโกงของจิงจอกสวรรค์

เพียงแค่การโจมตีเดียว เพียงแค่นนก็
ั ทําให้ จิตใจของจอม
มารแห่ง[ความหนืด]หักเป็ นเสียงๆ

"ฮี ฮี~ อ อสูรของเรา ทีรวมอยู่ทีห้ องแรกของชันแรก โดนการ

โจมตีครังเดียวภายใน ค ครึงนาทีก็หายไปหมดแล้ ว แปลก
ไปแล้ ว เป็ นไปไม่ได้ แล้ ว"

124
จอมมารแห่ง[ความหนืด]โรโนเวทีอยู่ในห้ องคริ สตัลด้ านใน
สุดกําลังสันสะท้ าน
ข้ างๆเขามีปีศาจทีผสมกันระหว่างแกะกับมนุษย์อยู่ อสูรที
จอมมารแห่งความ[ชัวร้ าย]สร้ างขึนมาโดยมีพลังทีจะเทเล
พาธีกบั แฝดทังสีได้

ถ้ าใช้ อสูรนีก็สามารถแลกเปลียนข่าวสารให้ จอมมารแห่ง

[เหล็ก]ซากันได้ อย่างรวดเร็ว

แผนการแรกก็คือในตอนทีจอมมารแห่ง[การสร้ าง]โพลเคล
บุกไปทีดันเจียนของใครสักคน ก็ให้ จอมมารทีถูกบุกป้องกัน
เต็มกําลัง ในช่วงนันจอมมารทีเหลืออีกสองก็จะใช้ อสูรที
เตรี ยมไว้ ในชันแรกบุกออกไป

125
ถ้ าเป็ นแบบนันล่ะก็ดนั เจียนของจอมมารแห่ง[การสร้ าง]โพ
ลเคลทีบางลงต้ องจบลงอย่างรวดเร็ว แล้ วก็ร้ ูวา่ จอมมารแห่ง
[การสร้ าง]โพลเคลจําเป็ นทีจะต้ องปล่อยหน่วยบุกออกมา
โดยไม่สามารถคิดเรื องป้องกันได้
สามารถฆ่าได้ โดยใช้ จํานวนเข้ าสู้
อยากจะคิดแบบนันอยู่

"ครังเดียว ทําลายหมดเนีย ส สัตว์ประหลาดชัดๆ ของ ของ

แบบนีไม่เห็นเคยได้ ยินเลย สัตว์ประหลาดนัน กําลังมา
กําลังมาแล้ ว กลัว กลัวเหลือเกิน"

จอมมารแห่ง[ความหนืด]โรโนเวกําลังมองดูสถานการณ์ภาย
ในดันเจียนของตัวเองอยู่
สัตว์ประหลาดนัน สาวน้ องหูจิงจอกสีทองเป็ นคนนําเหล่า

126
อสูรของจอมมารแห่ง[การสร้ าง]โพลเคล หลังจากชันทีสอง
เอง ทังอสูรทีคอยป้องกันทังกับดักเองก็ผ่านไปได้ ง่ายๆโดย
ไม่ได้ สนใจอะไรเลย
ทังผ่านกับดักต่างๆมากมายไปได้ สบาย พลังของไฮ เอลฟ์ ที
คุมสายลมกับเอลเดอร์ ดวาร์ ฟทีคุมผืนดินนันจอมมารแห่ง
[ความหนืด]โรโนเวไม่อาจจะจินตนาการได้ เลย

ด้ วยความรู้สกึ ร้ อนรนทนไม่ได้ เขาก็พดู กับปี ศาจแกะ

"ซากัน ร เราเองนะ อสูรจอมมารแห่ง[การสร้ าง]โพลเคลบุก

เข้ ามาแล้ วล่ะ"

ปี ศาจแกะรูปร่างคนเปิ ดปากพูดออกมา
เสียงทีออกมาคือเสียงของจอมมารแห่ง[เหล็ก]ซากัน
127
"งันเหรอ ไปทางนันเองเหรอ ถ้ าอย่างนันล่ะก็ ผมกับโมลาคุ
สจะโจมตีดนั เจียนของ[การสร้ าง]สินะ จะรี บทําลายอย่างเร็ว
เลยฉะนันก็ช่วยรอสักหน่อย"
"เปล่า เปล่าประโยชน์น่า เก่งเกินไปแล้ ว อสูรของเรา พอโดน
บุกเข้ ามา อสูรทีเตรี ยมไว้ ทีทางเข้ าก็โดนฆ่าหมดในการโจมตี
เดียวเลยล่ะ ไม่เห็นเคยได้ ยินเลย ไม่เห็นเคยได้ ยินเลยว่าแข็ง
แกร่งขนาดนันน่ะ! อุตส่าห์ช่วยเพราะซากันบอกว่าสบาย
หายห่วงแท้ ๆ มันปลอดภัยตรงไหนกันหาาา"
"งันเหรอ ปล่อยอสูรทีแข็งแกร่งขนาดนันออกไปเหรอเนีย เท่า
นีก็ทําการบุกได้ คืบหน้ าได้ หน่อย"

คําพูดนันทําให้ จอมมารแห่ง[ความหนืด]โรโนเวตกอยู่ใน
ความสินหวัง

128
"ซากัน อยากให้ เอา[อสูรแห่งคํามันสัญญา]ทียืนคืนมาหน่อย
ถ้ าเป็ นแบบนีล่ะก็ ก่อนทีพวกซากันจะทําลายคริ สตัลได้ เรา
ต้ องถูกฆ่าแน่ ขอร้ องล่ะนะ ซากันช่วยด้ วย ขอการสนับสนุน
หน่อย ขอร้ องล่ะ ซากัน"

จอมมารแห่ง[ความหนืด]โรโนเวกําลังร้ องไห้
แต่วา่ เสียงของจอมมารแห่ง[เหล็ก]ซากันก็ไม่ได้ แยแสอะไร

"ทําแบบนันไม่ได้ หรอก การจัดการโกเลมทีปั นหัวจอมมาร

แห่ง[สายลม]สโตรัสจําเป็ นต้ องใช้ [อสูรแห่งคํามันสัญญา]
ของนาย ถึงจะแย่หน่อยแต่จนกว่าจะผ่านมันไปได้ ก็ช่วยอย่า
ตายละกันนะ"
"โหด โหดร้ ายเกินไปแล้ ว นีจะทิงเพือนงันเหรอ!?"

129
"แผนการต่างหาก เพือทีจะชนะแล้ ว ก็ต้องมีเวลาทีโหดร้ าย
กันบ้ าง เอาเถอะ ถ้ าคิดแบบปกติแล้ วก็ไม่มีทางแพ้ ให้ กบั
กําลังรบขีประติวทีโพลเคลมันปล่อยออกมาหรอก เพิมกําลัง
ให้ แน่นเข้ าไปอีกสิ ...แล้ วพวกเราก็มีไพ่ตายทีได้ มาจากวิธี
แหกกฎอยู่อีกนีนา"

คําพูดสุดท้ ายนันปี ศาจรูปแกะก็เงียบไป ไม่วา่ จะเรี ยกสักเท่า

ไหร่เสียงของซากันก็ไม่ตอบกลับมา

"ซากัน ยังพูดไม่จบเลย! เรา ไม่อยากตาย ก็ซากันบอกว่า

ชนะแน่นอนไร้ บาดแผล ก็เลยช่วย ถ้ าเป็ น ถ้ าเป็ นอย่างนี เรา
เราต้ องโดนฆ่าแน่ๆ! นีมันผิดกับทีพูดแล้ ว ตอบมา ตอบมาสิ
ซากัน!"

130
ปี ศาจแกะไม่ได้ พดู อะไรและก็ฟังคําถามของโรโนเวไปเรื อยๆ
แต่วา่ ไม่มีการตอบกลับ
แล้ วโรโนเวก็บรรลุถึงความเป็ นไปได้ หนึงอย่าง

"...เรา หรื อว่า แค่ถกู ใช้ งนเหรอ

ั เพราะว่าโง่ ก็เลยโดนหลอก
เรื องแบบนัน โหดร้ ายจริ งๆ ถ้ ารู้วา่ มีสตั ว์ประหลาดแบบนัน
ล่ะก็ ไม่มาช่วยมันหรอก"

จอมมารแห่ง[ความหนืด]โรโนเวกุมหัวตัวเอง
ในเวลานีอสูรของศัตรูก็คืบมาเรื อยๆ
ด้ วยสภาพนีล่ะก็ การจะถึงห้ องคริ สตัลใช้ เวลาไม่ถึงหนึง
ชัวโมงแน่

131
"ไม่เอา ไม่เอา เรา ยังไม่อยากตาย ไม่อยากตาย ถ้ าไม่ใช้ มนั
ล่ะก็ละก็"

โรโรเลออกจากห้ องคริ สตัลทังทียังสัน

ถึงจะผิดกฎ สิงทีถ้ าเป็ นไปได้ ก็ไม่อยากจะใช้ สิงนันอยู่ทีนัน

ถ้ าเกิดใช้ มนั ล่ะก็อาจจะไล่สตั ว์ประหลาดนันไปได้ ก็ได้

แต่วา่ ถึงอย่างนัน ถึงจะต้ องไล่ออกไป ของทีไม่ควรไปยุ่งมัน
ก็มีอยู่

"ทุกคน ไม่กลับมา อีกแล้ ว ทุกคน ตายแล้ ว ทําไม เรา ต้ องรับ

สงคราม แบบนีด้ วย ไม่เอาแล้ ว ทุกคน เอาทุกคนคืนมา ซา
กัน"

132
อสูรทีถูกกวาดล้ างด้ วยการโจมตีครังเดียวในห้ องทีหนึงของ
ชันหนึงจะไม่กลับมาแล้ ว ความจริ งนีไม่มีทางหายไป
จอมมารแห่ง[ความหนืด]โรโนเวสาปแช่งความหัวทือของตัว
เองเป็ นครังแรกตังแต่เกิดมา
ซากันจะชนะอย่างแน่นอน เพราะว่าเชือคํานัน ก็เลยหยุด
ความคิดของตัวเอง แล้ วก็พงพาเขา
ึ
ผลลัพธ์ของมัน ทําให้ พวกอสูรทีสําคัญหายไป

ถ้ าเกิดว่า มีครังต่อไปล่ะก็ ครังหน้ าต่อให้ จะยากเท่าเท่าไหร่

จะทรมานสักเท่าไหร่ก็จะคิดด้ วยตัวเองแล้ ว ตัดสินใจแล้ ว สิง
นีคือการเติบโตของเขาไม่ผิดแน่

เขาจะดึงไพ่ตายออกมาใช้
133
สิงทีจอมมารผู้มีประสบการณ์ภมู ิใจ อสูรทีแข็งแกร่งระดับA
ทีเกิดมาแบบพัฒนาได้
รูปร่างทีแข็งต่างจากอสูณของเขาโดยสินเชิง ดวงตาทีแข็ง
กร้ าว

ถ้ าคิดแบบปกติ มันก็แข็งแกร่งขนาดทีไม่มีทางทีจะแพ้ ให้ กบั

อสูรของจอมมารทีพึงเกิดใหม่
แต่ถึงแบบนัน เขาก็ไม่ได้ โล่งใจเลย

ทังทียังคงกังวลอยู่ อสูรของจอมมารแห่ง[การสร้ าง]โพลเคล

ก็มาถึงข้ างในสุดแล้ ว
จอมมารแห่ง[ความหนืด]โรโนเวยังคงภาวนาแล้ วก็ปล่อยไพ่
ตายออกมา

134
"ขอร้ องล่ะ ขอร้ องล่ะช่วยเราด้ วย ขอร้ อง"

ถึงเวลาแบบนีแล้ วก็ทําได้ แค่ภาวนาเท่านันอีกความหมาย

หนึงนีล่ะคือสุดๆของเขาแล้ ว
-------------------------------------------------------------------------
-------------------------------------------------------------------------
-----------------
Ch.58 - ตอนที4 ศัตรูผ้ แู ข็งแกร่งทีไม่ควรมีอยู่

"คุอินะ กระสุนปื นมีจํากัดนะ ช่วยประหยัดเท่าทีทําได้ ด้วย"

"เข้ าใจแล้ ว โรโรโนะจัง"

หลังจากผ่านห้ องแรก หน่วยทีหนึงทีคุมโดยคุอินะก็พงุ่ ฝ่ าต่อ

135
ไปข้ างหน้ า
ห้ องสองเป็ นเขาวงกตซับซ้ อน แต่ถ้ามีไฮ เอลฟ์ อยู่ก็ไม่มีทาง
หลง

ไฮ เอลฟ์ นันถ้ าประสานจิตใจเข้ ากับสายลมก็สามารถรับรู้

สถานการณ์รอบข้ างได้
ถึงจะหาศัตรูเป็ นหลายกิโลแบบแอนเชียน เอลฟ์ ไม่ได้ ก็เถอะ
แต่ถ้าแค่ไม่กีร้ อยเมตรก็สบายๆ
ของเพียงมีสิงนีถ้ าไม่มีอะไรพลาดล่ะก็รับมือได้ แน่

"ท่านคุอินะ ทางเลียวข้ างหน้ ามีศตั รูรออยู่คะ่ "

"เข้ าใจแล้ ว"

136
คุอินะเร่งฝี เท้ า แล้ วก็สร้ างลูกบอลเพลิงขึนมาบนมือ
พอเลียวมุมก็ทําการปล่อยไฟทันที สไลม์ทีกําลังรออยู่ก็ลกุ
ไหม้ ขนึ
ถึงแม้ สไลม์จะทนกายภาพแต่ก็อ่อนแอต่อไฟ

"รี บไปข้ างหน้ าต่อเถอะ"

คุอินะส่งเสียงเรี ยกหน่วยทีหนึง
เพราะเชือในความแข็งแกร่งของเธอหน่วยทีหนึงจึงมีกําลังใจ
เพิมขึน

"ท่านคุอินะ มีอสูรประเภทบินกําลังมาสํารวจทางนีค่ะ"
"ไฮ เอลฟ์ สอยลงมาได้ ไหม?"

137
"อยู่ในระยะยิงพอดีคะ่ "
"งันก็ฝากด้ วย"
"ค่ะ!"

ไฮ เอลฟ์ หยิบแอนตีแมททีเรี ยลไรเฟิ ลทีสะพายไว้ ข้างหลังขึน

มา
สิงนีไม่ได้ เหมือนของทีดัดแปลงของแอนเชียน เอลฟ์
สําหรับพวกเธอการทีจะสร้ างลําปื นเทียมจากสายลมหรื อ
การหักล้ างแรงสะท้ อนถือว่าเกินมือไป การทีจะใช้ ของพิเศษ
แบบแอนเชียน เอลฟ์ จึงเป็ นการลดความสามารถในการรบ
ไปเปล่าๆ

แต่วา่ ถึงจะไม่ดดั แปลงอะไร ด้ วยพลังทําลายของแอนตี

แมททีเรี ยลไรเฟิ ลทีเจาะเกราะรถหุ้มเกราะได้ แล้ ว แถมยัง
138
เป็ นการยิงทีมีความแม่นยําสูงทีไม่มีแรงต้ านของลมด้ วย
เวทมนตร์ แค่นีก็ได้ ผลเกินพอแล้ ว

ไฮ เอลฟ์ เล็งยิงไป อสูรทีคอยสอดส่องพวกคุอินะจากบนฟ้ าก็

ร่วงลงมา
ถึงจะเป็ นการยิงระยะ500เมตร ก็ไม่ได้ ยากอะไรสําหรับพวก
ไฮ เอลฟ์

"คุอินะ จะกินนีก็ได้ นะ"

เอลเดอร์ ดวาร์ ฟ โรโรโนะนันส่งแอ๊ ปเปิ ลมาให้

"นีมัน แอ๊ ปเปิ ลของลุฟจัง?"

139
"อืม ผลวิเศษจากต้ นไม้ แห่งการเริ มต้ น"
"ช่วยได้ เยอะเลย!"

คุอินะเคียวแอ๊ ปเปิ ลอย่างเอร็ดอร่อย

แล้ วภายในร่างกายก็มีพลังผุดขึนมา ความเหนือยหายไป
พลังเวทก็ร้ ูสกึ ว่าฟื นฟูได้ เร็วยิงขึน

เป็ นพลังของแอ๊ ปเปิ ลทีแอนเชียน เอลฟ์ เป็ นคนปลูกขึนมา

ปริ มาณการฟื นฟูพลังชีวิตกับพลังเวทเพิมสูงขึน สถานะผิด
ปกติบางอย่างก็ถกู รักษา แถมยังได้ รับภูมิค้ มุ กันหลายๆ
อย่างในช่วงเวลาหนึงด้ วย

"โรโรโนะจังก็ทานด้ วยสิ"

140
"ขอบคุณ"

คุอินะส่งแอ๊ ปเปิ ลทีกัดไปครึงหนึงให้ โรโรโนะ

โรโรโนะทีรับไปก็เคียวมัน แล้ วก็เอามือแตะไปทีกําแพง
แล้ วหลายเมตรข้ างหน้ าก็มีเสียงร้ องดังขึนมา
ด้ วยพลังเวทของโรโรโนะทําให้ มีหอกงอกออกมาจากกําแพง
ดินเข้ าแทงอสูรของศัตรู
ไฮ เอลฟ์ นันถ้ าประสานจิตใจเข้ ากับสายลมได้ โรโรโนะเองก็
ประสานจิตใจเข้ ากับพืนดินได้

ด้ วยเหตุนนแล้
ั วจึงรู้ตําแหน่งของศัตรู กับดักทีวางไว้ ข้างหน้ า
ก็สามารถตรวจสอบได้

141
"ทําได้ ดีมากเลย โรโรโนะจัง"
"คุอินะเองก็ด้วย"

ทังคูต่ า่ งก็ชมกันเอง
เพราะว่าศัตรูอ่อนแอก็เลยไม่ได้ ต้องใช้ ปืน แต่วา่ ระดับSนันก็
มีการฟื นฟูพลังเวททียอดเยียมอยู่แล้ ว ยิงพอได้ เสริ มจาก
แอ๊ ปเปิ ลของแอนเชียน เอลฟ์ การฟื นฟูพลังจึงไล่ตามส่วนที
ใช้ ได้ ทนั

เป็ นการฆ่าล้ างเผ่าพันธุ์ครังแรกทีไร้ ซงความหวาดกลั

ึ วใดๆ
ถึง[ความหนืด]โรโนเวจะทําการโจมตีมาเป็ นระยะๆ แต่วา่ ภัย
คุกคามระดับนีไม่ได้ ทําให้ พวกเธอเหนือยได้ เลย กลับกันยัง
เป็ นค่าประสบการณ์ให้ ด้วยอีก

142
"ถึงอย่างนันก็เถอะ ทังทีเป็ นผลไม้ ธรรมดาแท้ ๆแต่มีผลสุด
ยอดเลยนะ"
"คิดเช่นกัน ระดับเดียวกับโพชันในตํานานเลย ในฐานะ[นัก
เล่นแร่แปรธาตุ]แล้ วรู้สกึ อิจฉาเลย"
"ถ้ ามีผลลัพธ์ขนาดนีล่ะก็ ทําให้ ต้นอืนเป็ นต้ นทีพิเศษก็น่าจะ
ดีนะ"
"คิดว่าเปล่าประโยชน์ ทีลุฟเห็นเป็ นแบบนันก็เพือทีจะให้
มาสเตอร์ ชม ต้ นไม้ ต้นแรกทีมาสเตอร์ บอกว่าเป็ นต้ นไม้ ที
พิเศษ เพราะว่าเป็ นความทรงจําทีสําคัญของพวกเราทุกคน
เลยต้ องดูแลโดยใส่แบบพิเศษเข้ าไป ทังคอยสร้ าง[นําแห่ง
ชีวิต]ทีใส่พลังเวทอย่างเข้ มข้ นพิเศษทุกวันราวกับคนบ้ า
เพราะว่าต้ องทนกับอะไรแบบนันทุกวันตัวตนของเด็กคนนัน
ก็เลยเปลียนไปแล้ วล่ะ นันมันแทนทีจะเรี ยกว่าต้ นแอ๊ ปเปิ ลก็
น่าจะเป็ นต้ นไม้ โลกมากกว่าแล้ ว"
"จุดสูงสุดของเอลฟ์ อย่างลุฟจังยังต้ องคอยให้ นําทุกวัน ถ้ า
143
ต้ องคอยดูแลขนาดนันก็พอเข้ าใจแล้ ว ถ้ าเกิดโค่นมันไปล่ะก็
คิดว่าจะเกิดอะไรขึนเหรอ?"
"บางที คงโดนฆ่าแน่ๆ ถ้ าเกิดโกรธขึนมาจริ งๆล่ะก็เด็กคนนัน
เป็ นคนทีน่ากลัวทีสุดในหมูพ่ วกเราเลยนะ"

ระหว่างทีทังคูพ่ ดู คุยกันก็ไม่ได้ ละเลยการบุกดันเจียนแต่

อย่างใด
ทังกระสุนปื นทังพลังเวทต่างก็มีเหลือเฟื อ ภัยคุกคามทีมีมา
หาพวกพ้ องก็เป็ นศูนย์
แล้ วในทีสุดก็มาถึงห้ องสุดท้ ายของชันล่างสุด
นีคือความเร็วทีแม่แต่จอมมารแห่ง[การสร้ าง]โพลเคลก็คาด
ไว้ ไม่ถึง

144
◇

ห้ องสุดท้ ายของจอมมารแห่ง[ความหนืด]
ทีนันเป็ นเหมือนกับห้ องแรก มีทะเลสาบอยู่ตรงกลาง แล้ ว
รอบๆก็เป็ นถํากว้ างๆ

แถมไม่มีกบั ดักอะไรทังนัน
ถ้ าจะให้ พดู ล่ะก็มีอสูรระดับBเยอะกว่าชันแรกซะอีก

"ท่าทางไม่ต้องประหยัดปื นแล้ วก็ได้ นะ"

"ทีนีคือปลายทางแล้ ว อาละวาดตามใจต้ องการเลย"

145
คุอินะหยิบคาร์ เทน่าฉบับปรับปรุง EDS-03ทีโรโรโนะพัฒนา
สร้ างขึนมาใหม่ออกมา โรโรโนะเองก็หยิบMK417ออกมา ใส่
กระสุนในแอสซัลท์ ไรเฟิ ลชือว่าMK417ปื นทีมีพลังลําลาย
ล้ างสูงเป็ นผลจากจาก7.62mmทีมีพลังทําลายสูงแล้ วก็ถือไว้

"โรโรโนะจัง สุดท้ ายแล้ วก็ไม่มีเวลาพัฒนาอาวุธของตัวเอง

เหรอ?"
"ทําไปแล้ วน่ะ เอามาด้ วย แต้ วา่ อาวุธของฉันไม่ใช่ปืน"
"กระเป๋ าทีสะพายอยู่ทีหลัง ข้ างในนันคือไอ้ นนเหรอ?"
ั
"อืม เตรี ยมไว้ ใช้ ตอนเจอศัตรูทีแข็งแกร่งน่ะ"

โรโรโนะทําหน้ ามันใจในตัวเองออกมา
เธอพบว่าตัวเองนันมีพลังในการต่อสู้ทีด้ อยกว่าคุอินะหรื อแอ
นเชียน เอลฟ์
146
แล้ วก็เพือกลบความต่างนันเอาไว้ จงึ สร้ างอาวุธใหม่ขนมา
ึ
ถึงจะสร้ างต้ นแบบไว้ มากมายก็ไม่มีอนั ไหนทีเป็ นทีพึงพอใจ
เลย
แต่วา่ พลังทีตืนขึนตอนได้ เป็ น[อสูรแห่งคํามันสัญญา] ด้ วย
พลังนันทําให้ สามารถการพัฒนาอาวุธสามารถคืบหน้ าไปได้
ทันที ในทีสุดอาวุธเฉพาะสําหรับเอลเดอร์ ดวาร์ ฟก็เสร็จ
สมบูรณ์
จากทีเธอมองดูแล้ วถ้ าเกิดใช้ พลังทังหมดเต็มทีล่ะก็อยู่ใน
ระดับทีแซงคุอินะกับแอนเชียน เอลฟ์ ได้ แน่นอน

แล้ วอาวุธนันของโรโรโนะก็เลยกลายเป็ นตัวตนทีพิเศษไป

อาวุธทีสร้ างขึนได้ จากพลังพิเศษทีส่งผลมาจากความ
สามารถของจอมมารแห่ง[การสร้ าง]โพลเคล อีกความหมาย
ถึงก็คือ นีคือลูกของตัวเองกับโพลเคลนันเอง

147
"แต่วา่ โรโรโนะจัง ดูทา่ วันนีจะไม่ได้ ทําอะไรเลยนะ"
"เหมือนกัน จอมมารทีนีอ่อนแอ"

จนถึงทีนีไม่มีอะไรทีทําให้ ต้องกัดฟั นเลย

ตังแต่จดุ นีคุอินะไม่คิดว่าจะมีอสูรอะไรออกมาทีทําให้ อสูร
ระดับSอย่างตัวเองต้ องลงมืออะไร
ชันสุดท้ ายเองก็แค่จดั การไล่อสูรศัตรูออกไปด้ วยการต่อสู้
สบายๆ
อีกนิดเดียวก็เห็นทางเข้ าห้ องคริ สตัลอยู่รําไรแล้ ว
ใช่ ตอนทีคุอินะกําลังคิดอย่างนันอยู่
ไฮ เอลฟ์ ส่งเสียงร้ องออกมา

148
"ท่านคุอินะ อะไรสักอย่างจากข้ างบน ทีใหญ่ แข็งแกร่ง
กําลังเข้ ามาค่ะ!"

คุอินะทําตามคําเตือนของไฮ เอลฟ์ กับลางสังหรณ์ทนั ทีด้วย

การถอยไปข้ างหลัง
พริ บตาต่อมา พืนดินก็โดนกระแทกอย่างรุนแรงพร้ อมเสียง
คําราม
มีอะไรบางอย่างลงมาด้ วยความเร็วเสียง

โดยทียังไม่ได้ ตรวจสอบดูวา่ มันคืออะไรคุอินะก็ลนไกปื

ั นลูก
ซองออกไป คาร์ เทน่าฉบับปรับปรุง EDS-03นันด้ วยการใส่
พลังเวทเข้ าไปทําให้ มีพลังทําลายทีสุดยอดด้ วยความเร็วที
เพิมเป็ นสองเท่า
กระสุนลูกโดดยิงไปโดนอะไรสักอย่างนันแล้ วกระเด็นออก

149
คุอินะกัดริ มฝี ปาก

"เด็กคนนีเจาะไม่ทะลุอะ?"

นันเป็ นเรื องแปลก

ถ้ าเกิดโดนเองก็คงโดนกระสุนเจาะทะลวงเข้ าได้ แน่ นีมัน
หมายความว่าพลังป้องกันของศัตรูเหนือยิงกว่าตัวเองอีก

ก็จริ งทีพลังป้องกันของตัวเองตําแต่ก็อยู่สงู ยิงกว่าพวก

ระดับA
ถ้ าเกิดว่ามันกันนีได้ ละ่ ก็...

"จุดสูงสุดของระดับA ศัตรูทีมีพลังแข็งแกร่งเทียบเท่ากับ

150
ระดับSเหรอ"

โดยทีคําถามของเธอยังไม่ได้ รับคําตอบก็มีควันโพยพุง่ ออก

มา
ทีอยู่ตรงนันคือรูปปั นหินทีมีปีกขนาดยักษ์ งอกออกมา ปกติ
แล้ วก็เป็ นอสูรทีเรี ยกกันว่าการ์ กอยล์ ร่างกายทีส่องแสง
โลหะ โอริ ฮารูกอนทีถูกนํามาใช้ กบั ปื นสุดรักเหมือนกัน
พลังเวททีไหลอยู่ก็มีระดับพอๆกับตัวเอง

เป็ นอสูรทีแข็งแกร่งทีจอมมารแห่ง[ความหนืด]โรโนเวไม่
สามารถสังการได้ อย่างชัดเจน
พอคิดแบบนันการ์ กอยล์โอริ ฮารูกอนก็สง่ เสียงเรี ยกออกมา
หนึง สอง สาม บินตามลงมาเรื อยๆ ทังหมดนันเป็ น
การ์ กอยล์หน่วยสนับสนุนประมาณ10ตน
151
เนือของมันนันไม่ใช่โอริ ฮารูกอนแต่เป็ นอดาแมนไทต์
เทียบกับตัวแรกแล้ วก็ไม่ใช่อสูรทีแข็งแกร่งมากอะไร ถึงอย่าง
นันก็ยงั สัมผัสได้ ถึงพลังทีเป็ นรองจากระดับA

"โรโรโนะจัง ท่าทางจะแย่นิดหน่อยแล้ วนะ"

เข้ าใจได้ ด้วยลางสังหรณ์เลย สิงนันกับพวกของมันเป็ นอะไร

ทีแย่มาก
ความต้ านทานไฟอยู่ในระดับสุดยอด ทังยังบินได้ แถมยังเร็ว
กว่าตัวเองอีก ปื นทีพึงพาได้ ก็ยงั ไม่สามารถทําอะไรได้ อีก
แล้ วก็เพือนพ้ องคนอืนๆนอกจากโรโรโนะเองในสภาพโดน
ล้ อมอย่างนีชนะไม่ได้ แน่ จําเป็ นทีจะต้ องต่อสู้แบบป้องกันไป
ด้ วย
....ในเวลาแบบนีในหัวใจของคุอินะก็ยงั รู้สกึ ถึงความยินดี
152
ปรี ดาตืนเต้ นจนหยุดไม่อยู่
ศัตรูทีได้ ส้ แู บบเต็มกําลังนานๆที ทําเอาอยากทดสอบพลังทัง
หมดของตัวเองดู

"คุอินะ กําลังทําหน้ าสนุกอยู่นะ"

"โรโรโนะจังรู้จริ งๆด้ วยสินะ?"
"อืม ใบหน้ าทีได้ เห็นของเล่นใหม่"
"นานๆได้ เจอทีอะ คูต่ อ่ สู้แบบนี การได้ ตอ่ สู้นีมันสนุกสุดๆไป
เลย"
"...แย่หน่อยนะ แต่เสียใจด้ วย รอบนีเป็ นตาของฉัน"

โรโรโนะแกว่งกระเป๋ าทีอยู่บนหลัง
ทีอยู่ตรงนันคืออาวุธลับของเธอ เธอเองก็อยากทีจะทดสอบ

153
พลังใหม่ของตัวเองอย่างช่วยไม่ได้
ถ้ าไม่ใช่ศตั รูทีแข็งแกร่งก็ไม่มีคา่ ให้ ออกแรง

"อืม~ งันมาแข่งกันเถอะโรโรโนะจัง"

แล้ วก็มีสิงทีไม่น่าจะเกิดขึนใน[สงคราม]ของจอมมารใหม่
ด้ วยกันได้ เกิดขึนมา
การต่อสู้อสูรระดับSกับอสูรระดับAทีผ่านการฝึ กมาแล้ วก็ได้
เริ มขึน
-------------------------------------------------------------------------
-------------------------------------------------------------------------
----------------
Ch.59 - ตอนที5 ไพ่ตายของโรโรโนะ

154
อสูรสุดแกร่งทีจอมมารแห่ง[ความหนืด]ไม่มีทางสร้ างได้ แน่
นอนได้ มายืนอยู่ตรงหน้ าพวกคุอินะ

กากอยล์ทีทําขึนจากโอริ ฮารูกอน
กากอยล์นนมี
ั ร่างกายแข็งทีทําขึนจากแร่ เป็ นอสูรเวททีมีปีก
ขนาดใหญ่
และไม่ได้ ตวั แข็งทือเหมือนกับโกเลม สามารถบินไปรอบทุก
ทิศด้ วยความเร็วสูงได้
พลังก็แข็งแกร่ง พลังโจมตี พลังป้องกัน ความคล่องแคล่ว
เป็ นอสูรทีมียอดเยียมไร้ จดุ บอดพวกนันเลย

แล้ วด้ วยร่างกายโอริ ฮารูกอนนันยังมีทงร่

ั างกายทีแข็งแกร่ง
และต้ านทานเวททีมากกว่าธรรมดาด้ วย
155
อสูรทีแข็งแกร่งแบบนัน ตอนนีกําลังหันเขียวเข้ าหาพวกคุอิ
นะ
มันบินสูงขึนไปบนฟ้ า แล้ วก็ทงตั
ิ วลงมาอย่างรวดเร็ว
คุอินะยิงลูกกซองเข้ าไป แต่วา่ กระสุนนันก็ถกู สะท้ อนออกมา
แล้ วมันก็พงุ่ ลงมาโดยไม่สนใจอะไร แต่ด้วยความเร็วของเธอ
ทําให้ สามารถหลบได้ อย่างฉิวเฉียด

"โรโรโนะจัง เจ้ านีก็เป็ นพวกทีเหมือนกับโกเลมทีโรโรโนะจัง

สร้ างเหรอ?"
"ผิดแล้ ว เจ้ านีเป็ นอสูรบริ สทุ ธิ มันมีชีวิต"
"[ความหนืด]ไม่มีทางสร้ างอสูรพรรค์นีได้ หรอก... ใช้ วิธีการ
แบบไหนกัน"

156
ตอนทีคุอินะพูดแบบนัน
กากอยล์อดาแมนไทต์รอบๆก็จ่โู จมเข้ ามาจากบนท้ องฟ้ า
ถ้ าเป็ นแค่ตวั เดียวก็คงจะจัดการได้ ง่ายๆ แต่ตอนทียังต้ องรับ
มือกับกากอยล์โอริ ฮารูกอนนันจํานวนขนาดนีถือเป็ นภาระที
หนักหนา

ถึงโรโรโนะจะทําการยิงคุมไว้ อยู่ แต่กบั คูต่ อ่ สู้ทีมีความแข็ง

ขนาดนีความรุนแรงของแอสซัลท์ ไรเฟิ ลยังไม่เพียงพอ
แล้ วพวกลูกน้ องของจอมมารแห่ง[ความหนืด]พวกมนุษย์
เงือกกับสไลม์ก็เห็นโอกาสดีจงึ ทําการบุกจู่โจมเข้ ามาด้ วย

เจ้ านันทําการโจมตีเข้ าใส่กองกําลังผสมและพวกไฮ เอลฟ์

คุอินะทีเป็ นผู้บงั คับบัญชาทําการวิเคราะห์สถานการณ์

157
ค่อนข้ างแย่ ถึงจะแค่นิดหน่อยแต่ถ้าไม่รีบทําอะไรกับกาก
อยล์โอริ ฮารูกอนนันล่ะก็ ก็อาจจะถูกจัดการจนหมดได้

"ยังบินขึนไปอีกเหรอ... นันมันอะไรกัน?"

กากอยล์โอริ ฮารูกอนทีบินขึนไปบนฟ้ ากางแขนทังสอง

ข้ างออกมา
รู้สกึ ได้ ถึงพลังเวททีแข็งแกร่งปริ มาณมาก

เป็ นระดับพลังเวททีทําให้ แม่แต่คอุ ินะยังรู้สกึ ถึงความกลัว

มันสูงถึงระดับนัน คุอินะเข้ าใจถึงความแข็งแกร่งทีแท้ จริ ง
ของฝ่ ายนันแล้ ว

158
มันคืออสูรระดับAทีเกิดขมาแบบพัฒนาได้ อสูรทีฝึ กจนถึง
ขีดสุด

เป็ นคูต่ อ่ สู้ทีต้ องใช้ พลังทังหมดของตัวเองตอนนีถึงจะรับมือ

ได้
จะปล่อยให้ ปล่อยพลังเวทนันออกมาไม่ได้ ใช่แล้ ว พอเธอ
รู้สกึ แบบนันก็สร้ างระเบิดเล็กๆขึนทีพึนแล้ วบินขึนไปจากแรง
ของมัน
กากอยล์โอริ ฮารูกอนแสดงท่าทีตกใจ
คงไม่ได้ คิดว่าจะบินขึนมาบนฟ้ าทีเป็ นเขตแดนของตัวเอง
ด้ วยความเร็วขนาดนีได้
แล้ วก็ยิงลูกซองแบบฟูลออโต้
กระสุนทีมีพลังทําลายมหาศาลถูกยิงออกไปอย่างต่อเนือง

159
"GYA!!"

เมือถูกกระสุนทีมีพลังทําลายสูงยิงเข้ าต่อเนืองในเวลาสันๆก็
ไม่อาจจะทนได้ กากอยล์โอริ ฮารูกอนก็ปลิวออกไป และเสีย
การควบคุมคาถา

แต่วา่ ก็ยงั ใช้ การดินรนสุดท้ ายปล่อยเวทออกมาได้

มันคือเวทอัญเชิญอุกกาบาต เวททีต้ องเป่ าพวกคุอินะทัง
หมดนันพุง่ เข้ าไป จุดหมายทีมันพุง่ ไปนัน เกิดเป็ นหลุมลึก
ตรงพืนดินบริ เวณทีไม่มีใครอยู่

พลังทําลายนันมหาศาลถ้ าเกิดโดนล่ะก็ถึงจะเป็ นคุอินะก็ทน

ไม่ได้ แน่นอน

160
ช่วงทีคุอินะกําลังวางใจก็โดนจู่โจมจากฝูงกากอยล์
อดาแมนไทต์ เพราะอยู่กลางอากาศจึงไม่สามารถขยับได้
สะดวก แถมเพราะยิงแบบฟูลออโต้ จนกระสุนหมดแล้ วจึงใช้
ลูกซองไม่ได้ อีก ถึงจะยิงลูกเพลิงไป พวกกากอยล์
อดาแมนไทต์ทีโดนเพลิงนันเข้ าก็เข้ ามาใช้ กรงเล็บกับเขียว
เข้ าจู่โจมเธอได้

ทัวร่างเต็มไปด้ วยบาดแผล คุอินะร่างกระแทกตกลงบนพืน

เลือดไหลออกจากปาก
คุอินะหัวเราะออกมา

"โรโรโนะจัง เจ้ านีเล่นด้ วยไม่ได้ เลย ต้ องเอาจริ งแล้ วจัดการ

แล้ ว จะขอตังสมาธิทีเจ้ านีแล้ วดังนันพวกอดาแมนไทต์รอบๆ
ฝากด้ วยนะ"

161
คุอินะใช้ [แปลงกาย]ทีเป็ นไพ่ตายของตัวเอง
มันคือการนําร่างตัวเองทีจะเติบโตขึนในอนาคตมาใช้ เป็ น
การดึงศักยภาพของตัวเองออกมาอีก100%

ความแข็งแกร่ง ค่าใช้ จ่ายก็ยิงสูง ถ้ าใช้ [แปลงกาย]หนึงครัง

จะทําให้ ไม่สามารถต่อสู้ได้ อีกหลายชัวโมง
แต่วา่ ถ้ าประมาทล่ะก็จะโดนฆ่าเอาได้
เป็ นคูม่ ือระดับนัน

"[แปลงกาย]"

162
ร่างของคุอินะหุ้มด้ วยเพลิงสีทอง
เพลิงสว่างขึน ผมสีทองก็เงาและยาวขึน
หางอันสวยงานก็ดนู ่มุ นิมขึน

ส่วนสูงเพิมขึน ร่างกายก็มีสเน่ห์ของผู้หญิงเพิมขึน
รูปร่างในอนาคตของคุอินะทีเติบโตจนแข็งแกร่งและงดงาม

"เอาล่ะ มาเริ มยกทีสองกัน"

คุอินะเดินหน้ าไปหาศัตรูทีแข็งแกร่งตรงหน้ า

163
แต่วา่ โรโรโนะก็หยุดคุอินะเอาไว้

"คุอินะ เปลียนตําแหน่งกันเถอะ ฉันจะทําอะไรสักอย่างกับ

โอริ ฮารูกอนดู เพราะฉะนัน ฝากพวกอดาแมนไทต์ด้วย"
"โรโรโนะจังไม่ไหวหรอก"
"จะใช้ ไพ่ตายดู อยากจะลองทดสอบ แล้ วกคุอินะเล่นกับมัน
พอแล้ วล่ะ ต่อไปเป็ นตาของฉันแล้ ว"

คุอินะมองไปทีใบหน้ าของโรโรโนะ ใบหน้ านันมีความมันใจ

แล้ วก็ไม่ร้ ูทําไมถึงกําลังสนุกอยู่

"...เข้ าใจแล้ ว แต่วา่ การทําลายคริ สตัลคือเป้าหมายอันดับ

หนึง ตอนนีคุอินะจะจัดการขยีพวกรอบๆก่อน ถ้ าเกิดเสร็จ
แล้ วโรโรโนะจังยังจัดการไม่ได้ ก็ขอแย่งไปโดยไม่สนอะไรนะ"
164
"เข้ าใจแล้ ว ไม่เป็ นไรหรอก จะจบภายในพริ บตาให้ ด"ู

โรโรโนะเอาของทีอยู่ในกระเป๋ าทีสะพายอยู่ออกมา
ในนันมีชินส่วนโลหะสีเงินจํานวนนับไม่ถ้วน

"พลังทีได้ จากการได้ รับชือจาก"พ่อ" จะแสดงให้ เห็นทีนีให้ ดู

...[สวมใส่]"

เธอใช้ สิงทีโพลเคลตังฉายาให้ ด้วยความรัก ของทีจะใช้ ใน

เวลาทีพิเศษเท่านัน
นันคือการเตรี ยมใจของเธอ
โรโรโนะตะโกนออกมาสุดกําลัง
ชินส่วนโลหะลอยขึนมาแล้ วลอยเข้ าไปหาโรโรโนะ

165
เชือมติดกันอย่างรวดเร็ว ชินส่วนหลายสิบชินกลายเป็ นชุด
เกราะเบาให้ กบั โรโรโนะ เกราะเบาทีส่งแสงเงามันแปลกๆ
ของโลหะ ดูเหมาะกับสาวน้ อยผมเงินโรโรโนะเป็ นอย่างมาก

"[เทพธิดาจักรกล] แค่สตั ว์ประหลาดหินธรรมดาคริ สตัลจาก

วิทยาการของฉันไม่มีทางแพ้ หรอก"

พอจบคําพูดนัน เธอก็เดินขึนไปบนอากาศแล้ วบินออกไป

ราวกับกระสุนปื น

ในตอนทีโรโรโนะได้ รับชือและเป็ น[อสูรแห่งคํามันสัญญา]

166
พลังใหม่ก็ตืนขึนมา

มันคือสสารทีสร้ างจากพลังเวท [สร้ างรูปร่าง]ของสสารที

สามารถใช้ ศาสตร์ เวทของตนเองได้ หนึงอย่าง

ไม่ผิดแน่นอนเป็ นความสามารถทีเกิดจากการผสมกันของ
ความเชียวชาญของเอลเดอร์ ดวาร์ ฟกับสกิลพิเศษจอมมาร
แห่ง[การสร้ าง]โพลเคล ความสามารถพิเศษทีถูกสร้ างมาใน
รูปสกิล
แต่วา่ ถึงจะใช้ มนั ไปแบบธรรมดา ก็ทําได้ แค่ทําให้ ศาสตร์ เวท
ทีใช้ ได้ อยู่แล้ วใช้ ได้ สะดวกขึนเท่านัน
แน่นอนว่าถ้ าคนอืนใช้ อาจจะแตกต่างออกไปเลย แต่สําหรับ
โรโรโนะแล้ วมันไม่เกียวกับการแข็งแกร่งขึนเลย

167
สุดท้ ายแล้ วโรโรโนะก็คิดได้ วา่ ตนเองเป็ นนักประดิษฐ์ ไม่ใช่
นักสู้แต่อย่างใด แต่วา่ เธอก็ไม่ได้ ยอมแพ้

เพือเป้าหมายทีจะแข็งแกร่งกว่าใครด้ วย[สร้ างรูปร่าง]ทีได้

จากการผสานพลังของตัวเองกับพ่อ
สิงทีได้ มาจากความดือรันนันก็คือ [ยูนิทผสานการรบหลาย
รูปแบบ]นามว่า[เทพธิดาจักรกล]

ถ้ าของทีใช้ [สร้ างรูปร่าง]จะมีกลไกเพียงอย่างเดียวล่ะก็ ก็

สร้ างมันขึนมาเป็ นชินส่วนต่างๆ แล้ วใช้ ยนู ิทควบคุมมา
ผสานเข้ าด้ วยกัน สร้ างให้ เป็ นยูนิททีมีความซับซ้ อนอันเดียว
ก็พอแล้ ว

อย่างเช่น คุอินะเองก็ไม่มีความสามารถในการคํานวณแบบ

168
ตัวเอง แต่ถ้าด้ วยการใช้ ศาสตร์ เวทของแต่ละเผ่าให้ ทํางาน
ในเวลาเดียวกันก็จะได้ พลังการสนับสนุนและพลังการต่อสู้ที
เหนือชัน ดังนันแล้ ว...

"จงร่ายรํ า! [เทพธิดาจักรกล]!"

ก่อนอืนโรโรโนะก็ใช้ ยนู ิทสร้ างสนามแม่เหล็กตรงข้ อเท้ าสร้ าง

สนามแม่เหล็กขึนกลางอากาศ ถ้ าเหยียบมันก็จะสามารถพุง่
ไปได้ อย่างรวดเร็ว
แล้ วก็สร้ างสร้ างสนามแม่เหล็กขึนต่อเนืองบนอากาศ แล้ วก็
เหยียมมันขึนไป
นอกจากนันด้ วยยูนิทต่อต้ านแรงโน้ มถ่วงยังสามารถสลับ
เปลียนทิศทางของแรงโน้ มถ่วงได้

169
ด้ วยสิงนีโรโรโนะก็สามารถทีจะเคลือนไหวอย่างรวดเร็วทุก
ทิศทางบนท้ องฟ้ าได้
กากอยล์โอริ ฮารูกอนทําสีหน้ าตกใจออกมา
มันรับรู้ถึงอันตรายจึงใส่พลังเข้ าไปในปี กเพือสร้ างระยะห่าง
ด้ วยความเร็วสูงสุดของตัวเองและบินแบบโลดโผนคดโค้ งไป
มา
ออกห่างได้ แน่นอน มันมันใจแบบนันแล้ วหันกลับไปก็พบ
สาวน้ อยผมเงินไล่ตามมาอย่างมันคง ไม่สิเข้ าใกล้ มาเรื อยๆ
แล้ ว

"ช้ ามาก ระดับนีหนีฉนั ไม่ได้ หรอก"

ความตกใจของกากอยล์โอริ ฮารูกอนเพิมมากขึน ศัตรูที

คลานอยู่บนดินและไม่มีปีกกลับสามารถร่ายรํ าบนท้ องฟ้ าได้

170
เร็วกว่าตนเอง
นันเป็ นการทําลายความภาคภูมิใจของเขาอย่างสินเชิง
เขาหันแขนไปหาทางโรโรโนะ แล้ วปล่อยกระสุนโอริ ฮารูกอ
นทีเป็ นเหมือนกับกระสุนลูกปราย

แต่วา่ ก็ทําอะไรโรโรโนะไม่ได้ ด้ วยยูนิทตรงหน้ าอกทําให้

ความคิดและการตอบสนองเร็วขึน และยูนิทตรงท้ องก็เพิม
พละกําลังทางกาย
ทําให้ สามารถปั ดกระสุนลูกปรายได้ หมด ระหว่างทีฝ่ าออก
ไป สิงไหนทีไม่น่าหลบได้ ก็ใช้ ถงุ มือทีมีระบบเพิมความแข็ง
ปั ดออก

พอเข้ าไปถึงแล้ ว โรโรโนะก็ปล่อยหมัดออกไป โดนเข้ าไปที

โคนปี กของกากอยล์

171
ร่างกายทีสามารถกันลูกซองของคุอินะได้ ก็แตกอย่างง่าย
ดายแล้ วกากอยล์ก็ร่วงหล่นลงไป
ระบบของสนับมือนันคือการทําลายสสารด้ วยการสันระดับ
สูง

"เอานีไปกิน"

โรโรโนะหยิบปื นขนาดยักษ์ ทีติดไว้ ตรงสะโพกเล็งไปยังกาก

อยล์ทีกําลังร่วงลงไป
มันคือปื นทีสร้ างขึนมาโดยการรวมเทคโนโลยีลา่ สุดของตัว
เอง
มีพลังทําลายกับปากกระบอกทีใหญ่ทีสุดในโลก ปื นใหญ่ที
ใช้ กระสุนไรเฟิ ลลํากล้ องใหญ่ .950 JDJ
172
ขนาดใหญ่กว่ากระสุนของแอนตีแมททีเรี ยล ไรเฟิ ลทีมีเป้า
หมายในการทําลายรถหุ้มเกราะสองเท่า กระสุนทีราวกับ
เรื องล้ อเล่น
สัตว์ประหลาดนันถูกเปลียนเป็ นผงมิธริ ลทีมีพลังทําลาย
เหนือกว่าปกติด้วยการผสมพลังเวทเข้ าไปในดินปื น หัว
กระสุนก็เปลียนเป็ นโอริ ฮารูกอนถือเป็ นการพัฒนาทีบรรลุไป
อีกระดับ

ปื นทีปล่อยกระสุนนันไม่ใช่แค่ปืนธรรมดาๆแน่นอน เป็ นการ

ใช้ ความรู้จากตอนทีพัฒนาอาวุธของคุอินะกับแอนเชียน
เอลฟ์ พลังทําลายทีหลุดกรอบอยู่แล้ วนันก็ถกู เพิมเข้ าไปด้ วย
[เร่งความเร็ว]กับ[การหมุน]
ในส่วนพลังทําลายทีเพิมขึนแรงดีดกลับก็มหาศาลด้ วยร่าง
เนือไม่สามารถใช้ ของแบบนีได้ แน่ ตัวปื นก็ใหญ่ขนจนไม่
ึ
สามารถใช้ เล็งได้ เพราะว่าสวมใส่[เทพธิดาจักรกล]อยู่จงึ
173
สามารถใช้ มนั ได้
แล้ วจุดทีแปลกออกไปคือทีตัวปื นมีอยู่สองลํากล้ องขนานกัน
อยู่
มาจากความคิดง่ายๆ ถ้ ามีกระสุนสองลูกพลังทําลายก็เพิม
ขึนเป็ นสองเท่า

"ลาก่อน"

พอโรโรโนะเหนียวไก ก็มีเสียงดังประดุจสายฟ้ าฟาดดังขึน

กระสุนทีพุง่ ออกไปโจมตีเข้ าไปยังกากอยล์ทีตกลงไปด้ วย
ความเร็วสูงในช่วงก่อนทีจะตกถึงพืน แล้ วก็แตกเป็ นเสียงๆ
ถึงจะเป็ นกากอยล์โอริ ฮารูกอนก็ไม่อาจจะทนการโจมตีที
หลุดกรอบแบบนีได้ แน่นอน
โรโรโนะถอนหายใจออกมาอย่างสบายใจ

174
"ฟู่ ถึงจะเป็ นศึกแรกแต่ก็เป็ นไปได้ สวยเลย เท่านีฉันเองก็
สามารถภูมิใจในฐานะ[อสูรแห่งคํามันสัญญา]ของมาสเตอร์
ได้ แล้ ว"

แล้ วโรโรโนะก็ปลด[เทพธิดาจักรกล]ทีสวมอยู่ออก
ถึงชินส่วนเพียงชินเดียวจะไม่แข็งแกร่ง แต่ก็สามารถทํา
สําเร็จออกมาในคอนเซ็ปต์การใช้ พลังหลายๆอย่างในเวลา
เดียวกันโดยไม่ใช้ ทรัพยากรคอมพิวเตอร์ ได้ จุดทียังพัฒนาได้
ก็ยงั มีอีกมาก คงต้ องฝึ กอีกหน่อย
ได้ ตรวจสอบปั ญหาหลายๆอย่างด้ วย
อันดับแรกคือการใช้ พลังเวททีมหาศาล ถึงจะบอกว่าไม่ใด้ ใช้
ทรัพยากรคอมพิวเตอร์ อะไรแต่ก็ทําอะไรกับพลังเวททีต้ อง
เสียไปไม่ได้

175
ในตอนทีสวม[เทพธิดาจักรกล]นันจําเป็ นต้ องปลดปล่อย
พลังเวททังหมดออกไปทําให้ ไม่สามารถใช้ ได้ นาน จริ งๆแล้ ว
ในเวลาสันๆนีก็เสียพลังเวทไปแล้ ว70% สถานการณ์ทีต้ อง
กินแอ๊ ปเปิ ลของลุฟคือตอนนีล่ะ ถ้ าไม่ทําอะไรสักอย่างล่ะก็
แย่แน่ๆ
โรโรโนะก็นกึ ถึงคุอินะทีเก็บพลังเวทไว้ ทีขนหางขึนมาได้ เธอ
ตัดสินใจว่ารอบหน้ าจะลองทดสอบว่าจะใช้ แบตเตอรี ได้ หรื อ
เปล่าดู ในขนจํานวนหลายแสนนันยังไงก็เก็บพลังเวทแค่ร้อย
กว่าเส้ นอยู่แล้ ว ส่วนทีเหลือก็ควรจะนํามาใช้ ให้ เป็ น
ประโยชน์หน่อย

"โรโรโนะจัง สุดยอด"

คุอินะทีจัดการกากอยล์อดาแมนไทต์เสร็จแล้ วก็เข้ ามากอด

176
โรโรโนะ เธอกลับไปเป็ นรูปร่างเหมือนปกติแล้ ว
รูปร่างนันเป็ ฯภาระทีหนักเกินไป ตอนทีมันใจว่าโรโรโนะชนะ
เธอก็ทําการปลด[แปลงกาย]

"อืม ในฐานะ[อสูรแห่งคํามันสัญญา]ของมาสเตอร์ แล้ วการ

ทําเรื องแบบนีได้ ก็เป็ นเรื องแน่นอนอยู่แล้ ว"

โรโรโนะทําท่าอายแล้ วพึมพําออกมา

"แล้ วคุอินะไหวไหม?"
"หนักนิดหน่อยอะ ผลกระทบจาก[แปลงกาย]ทําให้ มนึ ๆ ถึง
จะยังพอทนได้ อยู่แต่อีกเดียวก็คงจะหลับแล้ วล่ะ"
"ก่อนทีจะเป็ นแบบนันรี บๆทําลายคริ สตัลเถอะ"

177
"อืม ถ้ าไม่รีบทําแบบนันเดียวจะแย่"

ทังสองคนมุง่ ไปข้ างหน้ า เหล่าอสูรหน่วยทีหนึงได้ ผ่านชันลึก

สุดไป มาถึงห้ องคริ สตัล
ทีอยู่ตรงนันคือกบทีเดินสองขาหน้ าตาอัปลักษณ์ จอมมาร
แห่ง[ความหนืด]โรโนเว

"ยะ อย่ามานะ อย่าทําลายของเรานะ"

มายืนขวางอยู่หน้ าคริ สตัลกับพวกอสูรอันน้ อยนิด ปกป้องคริ

สตัลสุดกําลัง

"เกะกะ"

178
แต่วา่ หยิบแอสซัลท์ ไรเฟิ ลออกมา แล้ วก็ยิงเลียงโรโนเวเข้ า
ไปทีคริ สตัลอย่างชํานาญ
คริ สตัลแตกเป็ นเสียงๆ

"คะ คะ คะ คะ คริ สตัลของเรา"

อสูรทีเหลืออยู่น้อยนิดทีจอมมารแห่ง[ความหนืด]ปกครอง
อยู่ก็หายไป
ถึงจะมีอสูรปี ศาจอยู่อีกจํานวนหนึงแต่พวกนันก็หนีไปแล้ ว
เพราะว่าไม่ใช่อสูรของโรโนเวก็เลยยังมีชีวิตรอดอยู่
ตัวดันเจียนเองก็มีเสียงดังขึนมา
อีกสักครู่การพังทลายจะเริ มขึนแล้ ว

179
"เอาคืนมา อสูรของ เรา เอาดันเจียนของเราคืนมานะ!"

โรโรเวทีนําตานองหน้ าต่อยเข้ าใส่โรโรโนะ

แต่วา่ โรโรโนะก็หลบพร้ อมจับอีกฝ่ ายลงกับพืน แล้ วเอา
ปากกระบอกปื นจ่อ

"ตอบมาซะ ทําไมห้ องสุดท้ ายถึงมีอสูรแข็งแกร่งขนาดนันอยู"่

โรโรโนะไม่ได้ สนใจโรโนเวเลย มีแค่เหตุทีทําไมมีสตั ว์

ประหลาดนันอยู่เท่านัน

"บะ บอกไม่ได้ หรอก ขะ ขขขขขข แขนของเราาาาา"

180
โรโรโนะยิงปื นไปทีไหล่ซ้ายโดยไม่พดู อะไร เลือดก็ไหลพุง่
ออกมา

"ตอบมาซะ ไม่อย่างนันนัดต่อไปจะอยู่ทีขาซ้ าย ถ้ าถึงขนาด

นันแล้ วยังไม่คิดตอบก็จะฆ่าซะ"

ความลับนันยังไงก็ต้องรู้ให้ ได้ เพราะว่ามันเกียวพันกับชีวิต

ของคุณพ่อสุดทีรัก ไม่วา่ เมือไหร่เธอก็ยงั คงเยือกเย็นเสมอ

"เอ็บ เอ็บ เอ็บ"

181
โรโนเวทําแค่ตะโกนร้ องไห้ ออกมา โรโรโนะก็เอาปื นจ่อไปที
ขมับแล้ วก็กดเข้ าไป

"จะรออีกสามวิ ตอบมาแค่ทีถามเท่านัน"

โรโนเวมองไปทีดวงตาของโรโรโนะ พอได้ เห็นก็แน่ใจอะไร

บางอย่าง
มันคือดวงตาทีคิดจะฆ่าตนอย่างแน่นอน
ไม่ได้ สนใจในตัวตนของตนเลย

ซากันบอกไว้ วา่ ไม่วา่ ยังไงก็ห้ามบอก แต่ถ้าถูกมองด้ วยสาย

ตาแบบนันก็ไม่อาจจะต้ านทานได้

182
"ถะ ถ้ าสัญญาว่าจะไม่ฆ่าเราจะบอกทังหมดให้ เลย"
"สัญญา"

โรโนเวทีได้ ยินโรโรโนะพูดดังนันก็เริ มพูดความจริ งออกมา

โรโรโนะพอได้ ยินแบบนันก็เดาะลินออกมา

"คุอินะ แย่แล้ วละ ..หลับไปแล้ วเหรอ"

คุอินะสติหลุดลอยไปเพราะผลกระทบจาก[แปลงกาย]
โรโรโนะเริ มปรับวงจรความคิดตัวเอง
ตัวเองควรจะทําแบบไหนกัน

183
ความเสียงทีโพลเคลกับพวกลุฟจะเจอกับศัตรูทีแข็งแกร่ง
ระดับเดียวกับกากอยล์โอริ ฮารูกอนในดันเจียนชันในสุด
ความเสียงทีอวาลอนจะถูกโจมตีโดยอสูรระดับนัน
ไม่วา่ ทางไหนก็แย่

"ได้ แต่ต้องเชือลุฟ แล้ วไปเสริ มการป้องกันของไวต์เท่านันล่ะ

นะ"

พอสรุปได้ แบบนัน เธอก็เริ มขยับตัว

แบกคุอินะไว้ ทีหลัง แล้ วรี บกลับอวาลอนให้ เร็วทีสุด
เหตุผลทีสรุปได้ แบบนัน เพราะว่าโรโรโนะไม่สามารถ
จินตนาการได้ วา่ แอนเชียน เอลฟ์ จะแพ้ ได้ เลย
-------------------------------------------------------------------------
-------------------------------------------------------------------------
184
------------------------
Ch.60 - ตอนที6 อาวุธของปี ศาจ

ต่อจากพวกคุอินะ พวกผมทีออกช้ าออกมาหน่อย ก็มงุ่ หน้ า

ไปยังดันเจียนหอคอยน่าขนลุก
หน่วยทีสองทีผมนํานัน มีแอนเชียน เอลฟ์ เป็ นตัวหลัก แล้ วก็
มีอสูรระดับB จิงจอกสวรรค์กบั ดวาร์ ฟ สมิธและหน่วยทิง
ระเบิดกริ ฟฟอนสําหรับใช้ งานพิเศษ แล้ วก็ไพ่ตายพวกอสูรที
ช้ าแต่แข็งแกร่งทีสร้ างจากเหรี ยญเลียนแบบก็ใส่ใน[คลัง]มา
ด้ วย

นอกจากกริ ฟฟอนทุกคนก็ถือปื นให้ สามารถพร้ อมยิงได้

ตลอดเวลา
ทีหลังของหน่วยทิงระเบิดกริ ฟฟอนนันพกกระสุนปื นเตรี ยม

185
เอาไว้ ด้วย ตัวผมเองก็สามารถใช้ [สร้ าง]เพิมกระสุนขึนมาได้
ก็เลยไม่ต้องห่วงว่ากระสุนจะหมด
เป็ นการโจมตีเต็มกําลังโดยไม่กกอะไรทั
ั งนัน

พ่อผ่านช่องว่างในห้ องสีขาวไป ก็เข้ าไปในดันเจียนรูป

หอคอย
พอเข้ าไปก็ต้องตกใจ
ในพืนทีกว้ างทีสร้ างจากหินนันมีปีศาจและสัตว์อสูรอยู่หลาย
สิบตน
พอมองไปทีอสูร เป็ น[ความชัวร้ าย]ไม่ผิดแน่ ผมคาดการณ์
ไว้ ถกู
แต่ถึงจะเดาผิด ถึงจะต้ องขยี[เหล็ก]ไปก่อนก็ไม่ได้ เป็ น
ปั ญหาอะไร

186
"GYUAAAAAA!"
"BYAAAAAAA!"

ปี ศาจและสัตว์อสูรรุมกันเข้ ามาทางนี
ในพืนทีกว้ างนีถูกสร้ างมาเพือให้ พวกอสูรจํานวนมากเคลือน
ไหวได้ สะดวก
ไม่ใช้ กบั ดักเพือตัดกําลังรบ ไม่ใช่เขาวงกตสําหรับถ่วงเวลา
เป็ นการใช้ จํานวนมาบดขยี
ให้ ตายสิ...อะไรจะสบายขนาดนี จะใช้ เจ้ านันทีอยากจะ
ทดลองก็คงได้ สินะ
แล้ วเรื องทีทีนีมีอสูรอยู่ขนาดนีเนียก็คงเป็ นตามแผนในกล
ยุทธของ[เหล็ก]สินะ

187
ผมชูมือขวาขึน เป็ นสัญญาณการโจมตี
จิงจอกภูติกบั ดวาร์ ฟ สมิธโยนโลหะทีเหมือนน้ อยหน่าลูก
เล็กๆออกไป
ตามทีเห็น เจ้ านีถูกเรี ยกกันทัวไปว่าน้ อยหน่า มีชือเป็ นทาง
การว่าระเบิดมือ

แน่นอนว่าไม่ใช่ระเบิดมืธรรมดาๆ มันแรงกว่ามาตรฐานไป
อีกระดับหนึง ดินปื นภายในเป็ นผงมิธริ ลแบบพิเศษ
ด้ วยการใช้ ของอสูรระดับB พลังโจมตีของจิงจอกภูติกบั ดวาร์
ฟ สมิธก็เลยกลายเป็ นพลังทําลายอันโหดร้ ายขึนมา

ระเบิดมือทีมีพลังทําลายเพิมขึนอย่างมากนัน ก็มีนําหนัก
เพิมขึน ระยะทีจะขว้ างไปได้ ก็ลดลง แต่วา่ ด้ วยกําลังของ
จิงจอกภูติกบั ดวาร์ ฟ สมิธแล้ วก็สามารถพุง่ ไปได้ 300เมตร

188
ด้ วยความเรวราวกับลูกธนู

แรงระเบิดจากระเบิดมือทีระเบิดท่ามกลางศัตรูนนทํ
ั าให้ อสูร
รอบๆปลิวไปรัศมีหลายสิบเมตร สะเก็ดระเบิดทีมีพลังในการ
ฆ่าจํานวนนับไม่ถ้วนก็แตกออกไป
จิงจอกภูติกบั ดวาร์ ฟ สมิธก็ปาระเบิดมืออกไปเรื อยๆ พอโยน
เสร็จก็ทําการหยิบ แอสซัลท์ ไรเฟิ ล K-417ขึนมาแล้ วเริ มการ
ยิงต่อต้ าน

ทีใช้ แอสซัลท์ ไรเฟิ ลนัน เพราะว่าพลังทําลายของแอสซัลท์

ไรเฟิ ลทีใช้ ลํากล้ องขนาดใหญ่กระสุน7.62mmนันได้ รับการ
พิสจู น์ไว้ แล้ ว
ระยะยิงประมาณ500เมตร
พวกจอมมารแห่ง[ความชัวร้ าย]ทีชนะในเรื องจํานวนขาด

189
ลอยนันโดยภัยคุกคามจากกรุสนุ ปื นทีถูกยิงอย่างต่อเนืองจน
ไม่สามารถเข้ ามาใกล้ ได้
ถึงจะพูดแบบนัน แต่จํานวนมันก็ตา่ งกันเกินไป ถึงจะเพียง
แค่เล็กน้ อยแต่กองทัพของศัตรูก็เข้ ามาใกล้ เรื อยๆ

"แอนเชียน เอลฟ์ ควบคุมอากาศได้ หรื อยัง"

"รับทราบค่ะ จํานวนเท่านีจัดการแป๊ ปเดียวก็เรี ยบร้ อยแล้ ว
ค่ะ"

พวกอสูรเดินดินก็ให้ พวกจิงจอกภูติกบั ดวาร์ ฟ สมิธคอยต้ าน

ไว้ แล้ วแอนเชียน เอลฟ์ ก็คอ่ ยๆทําให้ พวกอสูรทีบินบนท้ อง
ฟ้าตกลงมา

อาวุธหลักของเธอก็คือ แอนตีแมททีเรี ยล ไรเฟิ ล

190
ด้ วยการพัฒนาจนถึงขีดสุดจากเอลเดอร์ ดวาร์ ฟ โรโรโนะ
พลังทําลายของปื นแค่ทีราวกับสัตว์ประหลาดทําลายรถหุ้ม
เกราะก็ยกขึนไปอีกระดับ กลายเป็ นของทีเลวร้ ายมาก

กระสุนปื นทีมีพลังทําลายทีเลวร้ ายนัน แอนเชียน เอลฟ์ ก็ยิง

ระยะไกลออกมาด้ วยความเร็วสูง
แล้ วก็เข้ าเป้าโดนอสูรทีอยู่หา่ งหลายกิโลโดยไม่พลาดแม้ แต่
นิดเดียว

ทีทําแบบนีได้ เพราะสกิล[นักยิงกระสุนมายา]ทีเพิมความ
แม่นยําและพลังทําลายอันแข็งแกร่งให้ กบั การโจมตีระยะ
ไกลได้ นอกจากนันยังมีดวงตาสีหยกอันงดงามของแอ
นเชียน เอลฟ์ อีกด้ วย
[ดวงตาพันลี]ทีสามารถมองเห็นได้ ไกล และเห็นการเคลือน

191
ไหวได้ อย่างดีเยียม [มองอนาคต]ทีสามารถมองโลกในอีกชัว
พริ บตาได้ [ตาจิต]ทีสามารถมองการไหลของวิญญาณและ
พลังเวทได้ และตาเวทสุดแข็งแกร่งหลุดกรอบทีมีความ
สามารถทังหมดนัน [ดวงตาสีหยก]

นอกจากนีเธอทีเป็ นผู้ควบคุมสายลม แรงต้ านจากลมเลยไม่

มีผลอะไรกับกระสุนทังนัน
ตังแต่ยิงออกไปจนถึงเป้าหมาย ความเร็วไม่ได้ ตกลงสักนิด
ทุกครังทีเธอยิงนัดหนึง อสูรของ[ความชัวร้ าย]ทีตกเป็ นเหยือ
ของกระสุนก็ตวั แตกออก ไม่ใช่การเจาะทะลวง เป็ นพลัง
ทําลายตามตัวอักษรตัวแตกออกเป็ นเสียงๆ
บางทีอสูรทีสามารถรับมือกับแอนเชียน เอลฟ์ ในศีกระยะ
ไกลคงไม่มีอยู่ในโลกนีแล้ ว

192
"นายท่าน ตอนนีควบคุมท้ องฟ้ าได้ แล้ วค่ะ พร้ อมทุกเมือค่ะ"
"งันเหรอ ถ้ าอย่างนันก็มาเข้ าสูข่ องจริ งกันเถอะ"

ผมดีดนิว
แล้ วหน่วยกริ ฟฟอนทิงระเบิดทังหลายก็เริ มกระพือปี ก แล้ ว
บินขึนไป
การต่อสู้ของแอนเชียน เอลฟ์ จนถึงตอนนีก็เป็ นแค่การเปิ ด
งาน ของจริ งคือหลังจากนี

พวกกริ ฟฟอนบินขึนไปบนเพดาน แล้ วก็คอ่ ยๆปล่อยแท่ง

โลหะทีกอดเอาไว้ ลงสูพ่ นื
เพราะแอนเชียน เอลฟ์ ทําการจัดการอสูรทีบินอยู่บนท้ องฟ้ า
ไปหมดแล้ ว ก็เลยไม่มีใครมาขวางกริ ฟฟอนได้
แท่งทีกริ ฟฟอนปล่อยลงไปพอกระแทกพืนดินก็ระเบิดออก
193
มา

ไม่ใช่แค่นนั ระเบิดเพลิงก็ลกุ โหมออกไปเป็ นบริ เวณกว้ าง

แล้ วก็เผาไหม้ ตอ่ ไปเรื อยๆ
ใช่ ตลอดและตลอดไป

พวกกริ ฟฟอนทีปล่อยแท่งโลหะแล้ วก็รับกลับมาตามคําสัง

ของผม

"นายท่าน นีมันอะไรกัน? ไม่ใช่ไฟธรรมดานีคะ รู้สกึ แย่จงั เลย

ค่ะ"

แอนเชียน เอลฟ์ ทีควบคุมธรรมชาติได้ ทําท่าทางหวาดกลัว

194
ออกมา

"ใช่แล้ ว ไม่ใช่ไฟธรรมดาหรอก มันคือวิทยาศาสตร์ ... ไม่สิ ไฟ

ของปี ศาจน่ะ"

และทีกําลังอาบไฟปี ศาจนันคืออสูรรูปร่างปี ศาจ ช่างเป็ น

เรื องตลกทีไม่ขําเอาซะเลย
พอได้ อาบระเบิดอสูรเป็ นๆทีเหลืออยู่ก็พยายามกลิงไปกับ
พืนดินให้ ไฟทีลุกท่วมตัวดับลง แต่ไฟก็ไม่มีทา่ ทีจะดับสักนิด
ไม่วา่ จะตะโกนสักเท่าไหร่ ไม่วา่ จะบ้ าคลังจนหมดลมหายใจ
ไฟก็ยงั คงไม่ดบั ลง
ในบริ เวณอืนเอง อสูรทีกําลังบ้ าคลังจากเปลวเพลิงทีอาบตัว
ก็ฉีกคอของอสูรตนอืนแล้ วอาบเลือดทีไหลออกมาจํานวน
มากนัน ถึงอย่างนันไฟก็ยงั คงไม่ดบั ลง

195
ไม่มีทางเป็ นไฟธรรมดาแน่ๆ
ตัวจริ งของระเบิดทีทําให้ เกิดไฟนีก็คือระเบิดนาปาล์ม
พวกสเกลตันทีในตอนกลางวันทํางานผลิตขนมปั งสุดอร่อย
ในโรงงานนันในตอนกลางคืนก็ทําของพวกนี

"ไฟนันถ้ าเริ มเผาไหม้ แล้ วจนกว่าออกซิเจนรอบๆจะหมดลง

หรื อใช้ สารเคมีชนิดพิเศษก็จะไม่ดบั ลง"

ระเบิดนาปาล์มนัน คือระเบิดเพลิงทีเชือเพลิงหลักคือส่วน
ผสมของแนฟทาทีผสมเข้ ากับกรดปาลมิติกจนกลายเป็ นสาว
เหลวข้ น จะลุกไหม้ ด้วยอุณหภูมิสงู กว่า1,300องศา เผาไหม้
และทําลายล้ างบริ เวณโดยรอบ

196
ยิงกว่าอะไรคือมันไม่ดีตอ่ ธรรมชาติ ตามทีเห็นข้ างต้ นจุด
พิเศษของมันคือการทีไม่ดบั
ถ้ าติดไฟสักครังก็จะถูกเผาไปจนกว่าจะตาย

"เลวร้ าย อะไรขนาดนีคะ ไม่ใช่ทงพลั

ั งเวท ไม่ใช่ทงพลั
ั งโจมตี
ความแข็งแกร่งแบบนีก็มีสินะคะ"
"อืม เป็ นผลลัพธ์ยิงกว่าทีคิดไว้ ซะอีก เจ้ านีใช้ ได้ ดีจริ งๆทีได้
ทดสอบ"

พอนึกถึงนาปาล์ม ก็เลยลองสร้ างขึนมาดู แต่วา่ ก็ไม่ได้ หวัง

ว่าจะมีโอกาสได้ ใช้ จริ งเลย
การทีได้ ใช้ จริ งใน[สงคราม]ครังนีถือเป็ นเรื องทีดีมาก

ทีสร้ างมันขึนมาก็เพราะคิดว่าระเบิดธรรมดามันมีพลัง
197
ทําลายไม่พอ
ในโลกนีทังอสูรและมนุษย์นนแข็
ั งแกร่งอย่างเหลือเชือ ถึงจะ
โดนระเบิดหรื อลมระเบิดไปก็ทําได้ แค่ปลิวไปเท่านัน ไม้ ถึง
กับตาย
แต่วา่ ไม่ใช่กบั ระเบิดนาปาล์มนี จะเผาเป้าหมายด้ วย
อุณหภูมิทีเกิด1,200องศาจนกว่าจะตาย ไม่สิตอ่ ให้ ตายก็ยงั
คงเผาต่อไป
แต่ให้ ทนทานแค่ไหนก็ไม่อาจทนได้ หรอก

"นึกออกแล้ วค่ะ ระเบิดนันทีเตรี ยมไว้ จํานวนมากไว้ ใต้ ดิน

สินะคะ"
"ก็เผือไว้ ในโอกาสอันน้ อยนิดตอนทีต้ องเป็ ฯศัตรูกบั มนุษย์ก็
เลยเตรี ยมไว้ เยอะๆน่ะ ถ้ าจะทําลายเมืองสักเมืองก็คงต้ อง
ปริ มาณนันล่ะนะ"

198
เดิมที ทีตัดสินใจสร้ างระเบิดนาปาล์มก็เพือเตรี ยมไว้ ตอนที
มนุษย์จะมาบุกอวาลอน
ถึงคิดว่าควรจะเจรจาอย่างสันติสขุ เท่าทีจะทําได้ ก่อน ถ้ าเกิด
คิดจะบุกมาจริ งๆล่ะก็กะจะแสดงพลังในการเผากองทัพศัตรู
ทังกองทัพให้ ดู และถึงตอนนันก็กะจะใช้ ข่วู า่ สามารถเผา
เมืองๆหนึงเป็ นเถ้ าถ่านได้ ง่ายดายแค่ไหน
ระเบิดนาปาล์มเป็ นอะไรทีค่อนข้ างไร้ ซงมนุ
ึ ษยธรรม เป็ น
อาวุธของปี ศาจทีถูกห้ ามใช้ แม้ แต่ในสงคราม แต่เพือกลบ
ความต่างของกําลังรบแล้ วก็จําเป็ นต้ องใช้ ของระดับนี

"...ถ้ าเป็ นไปได้ ก็ไม่อยากใช้ เลยนะคะ"

"ผมก็คิดอย่างนัน ไปกันเถอะ ถ้ าบินบนฟ้าก็ไม่โดนไฟเผา
หรอก"

199
ไฟยังคงลุกไหม้ ตอ่ ไปแต่วา่ อสูรทังหมดของ[ความชัวร้ าย]ก็
ตายไปแล้ ว ไม่มีสิงใดทีเคลือนไหวได้ แล้ ว
ระเบิดนาปาล์มเผาพลาญทุกสิงจนไม่เหลือซาก

"ไฟนีต้ องทํายังไงถึงจะดับได้ นะคะ"

"ถ้ าปล่อยไปคิดว่าก็น่าจะดับลงตอนทีเผาไหม้ ออกซิเจนใน
อากาศหมดแล้ วนะ แต่วา่ ดันเจียนเองก็เป็ นของแปลกๆที
สร้ างของทีจําเป็ นสําหรับการใช้ ชีวิตออกมาโดยไม่สนกฎ
ธรรมชาติอยู่แล้ วบางทีอาจจะอยู่ไปจนเชือเพลิงจะหมดไป
เลยก็ได้ มงั แถมยังหยุดศัตรูทีจะบุกโจมตีอวาลอนได้ ด้วยสิ
ปล่อยไว้ อย่างนีล่ะ"

อากาศรอบๆแอนเชียน เอลฟ์ นันถูกทําให้ บริ สทุ ธิอยู่ทําให้

200
พวกผมไม่เป็ นอะไร แต่ถ้าใช้ ของแบบนีในทีปิ ดสนิทล่ะก็คง
กลายเป็ นห้ องรมควันแก๊ สพิษคาร์ บอนมอนอกไซต์แน่ๆ
ทีบอกให้ พวกกริ ฟฟอนรี บกลับมาทันทีทีปล่อยระเบิด ก็
เพราะเหตุนี
หรื อพูดกลับกันการให้ อากาศทีเป็ นพิษทีมองไม่เห็นนีหยุด
สัตรูได้ ก็เป็ นเรื องดี

พอคิดแบบนันผมก็ขนขี
ึ บนหลังของกริ ฟฟอน
จิงจอกภูติกบั ดวาร์ ฟ สมิธเองก็ขนขี
ึ หลังของฮิปโปกริ ฟ
เอานีก็สามารถข้ ามทะเลเพลิงมาได้ อย่างปลอดภัย

เอาล่ะ พวกผมเองก็ต้องพยายามให้ ไม่แพ้ พวกคุอินะ

201
แล้ วพวกผมก็ผ่านห้ องแรกมาได้
-------------------------------------------------------------------------
-------------------------------------------------------------------------
-----------

202
Ch.61 - ตอนที7 จอมมารแห่ง[ความชัวร้ าย]โมลาคุส

ในห้ องคริ สตัลชันลึกสุดของดันเจียนรูปหอคอย จอมมารแห่ง

[ความชัวร้ าย]โมลาคุสปี ศาจทีมีรูปร่างมนุษย์กําลังเพลิด
เพลินกับไวน์ในแก้ ว
สิงทีกําลังชมอยู่คือภาพทีภายอยู่ทีคริ สตัล
ทีเขาเห็นก็คือห้ องแรกในชันทีหนึงของตัวเองทีกําลังเป็ น
ทะเลเพลิง

"หืม โดนขนาดนีเลยเหรอ"

ก็คิดไว้ อยู่แล้ วว่าจอมมารแห่ง[การสร้ าง]โพลเคลนันแข็ง

แกร่ง
เพือป้องกันการนันก็เลยทําการรวมสามคนมาท้ าสู้อย่างนี
1
แต่วา่ แข็งแกร่งนีกับไกลจากทีคาดไว้ เสียอีก

ั ยนของจอมมารแห่ง[ความหนืด]โรโนเวเองก็
ในตอนนีดันเจี
โดนโจมตีอยู่ อสูรกําลังหลักในห้ องแรกก็ถกู ขยีหมดแล้ ว
ต้ องยอมรับเลยว่าโดนบุกเข้ ามาได้ ง่ายเลยทีเดียว
ไม่น่าเชือว่าจะบุกสองดันเจียนพร้ อมกัน
แถมยังทําลายล้ างกําลังหลักในพริ บตา แบบนี แผนการ
สมบูรณ์แบบของ[เหล็ก]...แผนทีว่าถ้ าดันเจียนสักแห่งถูกบุก
ก็ให้ ดนั เจียนทีเหลืออีกสองปล่อยกําลังรบจํานวนมหาศาล
ไปขยีก็ต้องเป็ นหมันไป

"แบบนีใครจะไปคาดการณ์ไว้ ได้ กนั นะ หึ จอมมารแห่ง[กาล

เวลา]ในอดีตก็คงจะเห็นเป็ นประมาณนีล่ะมังนะ"

2
จอมมารแห่ง[ความชัวร้ าย]นัน มองภาพทีฉายจากคริ สตัล
ของจอมมารแห่ง[ความหนืด]โรโนเวโดยปี ศาจแฝดสี แล้ วก็
พึมพําออกมา
ปี ศาจแฝดสีทีให้ จอมมารแต่ละคนยืมใช้
พวกจอมมารแห่ง[ความหนืด]กับ[เหล็ก]อาจจะคิดว่าเป็ น
เครื องสือสารทีสะดวกแต่ความจริ งแล้ วไม่ใช่
ปี ศาจแฝดสีนนจะแบ่
ั งปั นจิตสํานึกกันตลอด

หมายความก็คือทังหมดทุกสิงอย่างจะถูกถ่ายทอดมายังตัว
เองทีเป็ นจอมมารแห่ง[ความชัวร้ าย]
แล้ วก็ปีศาจตัวนันเป็ นแฝดสีจึงมีอยู่สีตน
ตนสุดท้ ายนันให้ ไว้ กบั พันธมิตรทีแท้ จริ งไว้
ไม่วา่ จะเกิดอะไรขึนกับตน ก็สามารถทีจะส่งข้ อมูลของการ
ต่อสู้ครังนีได้
3
"พลังของ[การสร้ าง]น่าสนใจจริ งๆเลยนะ"

ทีดันเจียนของ[ความหนืด]อสูรจิงจอกของโพลเคลได้ จดั การ

กองทัพหลักทังหมดด้ วยเวทใหญ่เพียงนัดเดียว และยังมีอสูร
ระดับเดียวกันอีกตนอยู่ในดันเจียนของ[ความหนืด]ด้ วย
บางทีอสูรทียิมมาจากจอมมารทีมากประสบการณ์มาก็ไม่
สามารถหยุดอสูรทีอยู่ในดันเจียนของจอมมารแห่ง[ความ
หนืด]ได้

เรื องนันก็ไม่ได้ จะตําหนิวา่ จอมมารแห่ง[ความหนืด]ไร้ ความ

สามารถอะไรหรอกนะ
ง่ายๆคือฝ่ ายนันแข็งแกร่งเกินไป
ต้ องได้ ความสามารถแบบไหนกันถึงสร้ างอสูรทีระดับนันได้
4
ในเวลาสันๆแบบนีนะ

แล้ วก็ทีน่ากลัวยิงกว่านันคืออาวุธแปลกๆทีปล่อยจากกริ
ฟฟอนลงในดันเจียนของตน
การให้ กําเนิดอสูรทีมีความแข็งแกร่งและระดับทีสูง เรื องนัน
ก็ดี ถึงจะใช้ ข่ไู ด้ แต่ยงั ไงก็ยงั มีขีดจํากัดเรื องจํานวนอยู่ จริ งๆ
แล้ ว อสูรทีแข็งแกร่งทีโพลเคลมีก็มีแค่แค่สามตนเท่านัน
แต่การกระทําของโพลเคลอันเรี ยบง่ายทีให้ อสูรระดับตําถือ
พลังโจมตีอนั โหดร้ ายไว้ นนมั
ั นผิดกัน

หลังจากนีถ้ าโพลเคลมีDPมากยิงขึน ก็คงจะเตรี ยมกองทัพ

กริ ฟฟอนนันได้ หลายพันหลายหมืนแน่ โกเลมทีขยีอสูรของ
จอมมารแห่ง[สายลม]ก็เช่นกัน ในมือหมอนันบางทีอาจจะมี
การ์ ดทีแข็งแกร่งนอกจากนันหมอบอยู่อีกด้ วย

5
ถ้ าปล่อยโพลเคลไว้ จะต้ องได้ กลายเป็ นจอมมารทีแข็งแกร่งที
สุดในประวัติศาสตร์ ไม่ผิดแน่นอน
มันจะกลายเป็ นอุปสรรคต่อความทะเยอทะยานของตัวเอง
ในอนาคตอันไกล

"อยากจะขยีทิงซะตรงนีเลยนะครับ"

เพือการนัน จอมมารแห่ง[เหล็ก]ซากัน...ไอ้ โง่ทีคิดว่าตัวเอง

สุดยอดนักหนา ทําการเป่ าหูมนั เพือให้ เริ มสงครามสามรุม
หนึง แอบๆบอกให้ ใช้ วิธีการแหกกฎ แล้ วรับหน้ าทีเป็ นหัว
หอกไป

ทําถึงขนาดนี ถ้ า[สงคราม]จบลงจะได้ รับการลงโทษอะไรก็

6
ไม่ร้ ู แต่[เหล็ก]ทีเป็ นต้ นตอจะได้ รับบทลงโทษทีหนักสุดแน่
ตัวเองก็คงจะจบทีโทษเบาๆ

คิดว้ าไปได้ สวยแท้ ๆ แต่กลับไม่ได้ คิดเลยว่าโพลเคลจะโกงถึง

ขนาดนี
ตัวเองก็ยงั อ่อนหัดอยู่ ถือเป็ นการเรี ยนรู้ทีดี

ถ้ าเป็ นแบบนีการทีคริ สตัลจะถูกทําลายก็ขนอยู

ึ ่กบั เวลา
ความเป็ นจริ งนันไม่เปลียนแปลง ไม่สามารถคิดได้ เลยว่าจะ
แพ้ โดยเสียหายเพียงเล็กน้ อย
ขณะทีคิดเรื องนันอยู่ ปี ศาจแฝดสีก็เปิ ดปากขึนมา
ดูเหมือนจอมมารแห่ง[เหล็ก]ซากันจะติดต่อมา

7
"โมลาคุส มัวทําอะไรอยู่ ได้ ยินว่าโรโนเวกําลังถูกโพลเคล
บุกอยู่ ทางผมได้ สงให้
ั พวกอสูรเดินทัพแล้ ว นายเองก็รีบให้
พวกอสูรโจมตีได้ แล้ ว"

จอมมารแห่ง[เหล็ก]ทําหน้ างีเง่า แล้ วออกคําสัง

เป็ นคนทีไม่มีอะไรในสมองจริ งๆ
เอาเถอะ ก็ไอ้ โง่นีนะ ก็เลยหลอกได้ ง่ายๆ ถ้ ามัวแต่ไปบ่น
เรื องนันก็คงไม่ได้ อะไรขึนมา
แล้ วก็ เรื องทีตัวเองทีคิดเรื องแบบนันเองก็เป็ นไอ้ โง่ทีอ่าน
กําลังรบของฝ่ ายนันผิดก็ไม่เปลียนไปเช่นกัน

"ถึงอยากจะทํามากแค่ไหนก็เถอะแต่วา่ กําลังหลักทีรวมไว้ ที
ชันแรกถูกทําลายหมดแล้ วน่ะนะ โดนบุกเข้ ามาพร้ อมกับ
ของ[ความหนืด] ท่าทางจะมีกําลังรบเหลือเฟื อเลย จอมมาร

8
แห่ง[การสร้ าง]นีค่อนข้ างจะตัดสินด้ วยตาเปล่าไม่ได้ เลยนะ
ครับเนีย"

จอมมารแห่ง[เหล็ก]ซากันก็หน้ าถอดสีทนั ที
ดูเหมือนคนขีขลาดอย่างเขาจะช็อกอย่างมาก
ดวงตากลอกไปมา เหงือก็ไหลออกมา
แต่วา่ ก็ไม่มีเวลามารอเขาหายช็อกหรอกนะ

"แบบนีมันเกินคาดเลยนะครับ จอมมารแห่ง[เหล็ก]ซากัน
แผนการณ์ตอ่ ไปล่ะ? [เหล็ก]คนเดียวจะโจมตีได้ ไหมนะ
ครับ?"

ไม่มีคําตอบกลับมา

9
ปากของเบาสันไปมา ส่งเสียงพึมพํา พอรับความจริ งได้ แล้ ว
ก็เริ มพูดอีกครัง

"กะ โกหกน่า เจ้ าโพลเคลมันไม่น่ามีทางเหลือกําลังรบมา

ป้องกันแท้ ๆ แต่กลับโจมตีสองจุดพร้ อมกัน!? แถม[ความ
หนืด]ยังบอกว่ากําลังหลักทังหมดถูกฆ่าไปแล้ วด้ วย จะ
บอกว่ามีกําลังรบทีสามารถทําลายล้ างกําลังหลักสองจุดได้
ต่อหน้ าเลยเหรอ!?"
"ก็น่าเสียดายแต่เหมือนจะเป็ นเช่นนันนะ บางทีแผนการณ์
ของทางนีคงถูกอ่านได้ หมดแล้ วบางทีเพือการป้องกันก็เลย
โจมตีเข้ ามาแทนก็ได้ นะ ถ้ าทําลายกําลังรบทีเรารวมไว้ ชนั
แรกๆของทางนีการบุกของเราก็จะเบาบางลง ท่านโพลเคลนี
ช่วงเจ้ าอุบายซะจริ งนะ แล้ วแผนต่อไปล่ะ?"
"น่ะ นันมัน เจ้ า เจ้ าโพลเคลนัน มะ มันดันมีกําลังรบยิงกว่าที
คาดไว้ จะให้ ทําแบบตอนแรก ไม่ไหวล่ะนะ ไม่ไหว ไม่วา่ ยัง
10
ไง อืม ตอนนีคงต้ องเสริ มการป้องกันอีกสักครัง แล้ วหยุด
แผนการณ์ละ่ นะ"

เสริ มการป้องกัน? หยุดแผนการณ์? พูดอะไรออกมากันเจ้ า

หมอนี
จอมมารแห่ง[ความชัวร้ าย] พยายามห้ ามตัวเองทีคิดจะ
ปล่อยคําพูดตําช้ าออกไปสุดชีวิต
โง่เง่า ถึงจะคิดว่าโง่เง่าอยู่แล้ วก็ไม่คิดว่าขนาดนี

ป้องกัน ถ้ าปล่อยเวลาต่อไปอีกไม่นานกําลังรบทีโพลเคลป
ล่อนออกไปโจมตีทงสองจุ
ั ดจะต้ องกลับไปรวมทีเดิมแน่ เรื อง
แค่นีลิงมันยังรู้เลย หมอนีมันโง่กว่าลิงอีกเหรอไง?

"อืม ผมจะถ่วงเวลาเท่าทีจะทําได้ ให้ ก็รีบบุกเข้ าไปเลยนะ

11
[ความหนืด]ก็คงจะทนได้ ไม่นานนัก ถ้ าพวกผมทังสองถูก
จัดการ ยังจะมันใจว่าจะชนะ[การสร้ าง]ทีสามารถใช้ กําลัง
รบทังหมดได้ อย่างอิสระคนเดียวได้ น่ะเหรอ?"

การต่อสู้นีไม่วา่ ยังไงก็แพ้
เรื องนันไม่มีทางเปลียน แต่วา่ จะให้ จบน่าเบือแบบไม่ทํา
อะไรเลยไม่ได้

ผู้สร้ างนันขีเบือ ถ้ าเกิดทํา[สงคราม]ชันตําให้ เห็นล่ะก็บทลง

โทษทีเขาจะพิจารณาก็คงจะหนักหนาขึนอย่างแน่นอน

จากทีได้ ยินมาจากผู้ปกครอง วงจรความคิดของผู้สร้ างนัน

ชัดเจนนิดเดียว ขอแค่สนุกจะอะไรก็ช่าง
แค่สกั นิด ยังไงก็ต้องทําให้ จอมมารแห่ง[การสร้ าง]โพลเคล
12
ต่อสู้อย่างยากลําบาก
ถ้ าไม่พฒ
ั นา[สงคราม]นีขึนล่ะก็ถึงจะไม่ใช่ตวั การหลักก็ตาม
แต่สิงทีจะรอตัวเองอยู่ก็คงจะเป็ นการล่มสลายเป็ นแน่แท้

"ให้ ผมบุกคนเดียวงันเหรอ? น่ะ นันมัน ลําบากนิดหน่อย"

"โห ลําบากนิดหน่อย ชนะได้ สินะ สมกับเป็ นจอมมารแห่ง
[เหล็ก]ซากันเลยนะครับ"
"ก็ ก็นะ [เหล็ก]ของผมมีเพือการต่อสู้ สกิลพิเศษของผมก็
แข็งแกร่งด้ วย"

แก้ วของ[ความชัวร้ าย]ร้ าวออกมา ความอดทนใกล้ จะถึงขีด

สุดแล้ ว สกิลพิเศษของ[เหล็ก]ก็คือสร้ างโลหะกับควบคุม
โลหะ
สามารถสร้ างโลหะได้ ตามพลังเวททีเสียไป ถ้ าเขาใช้ พลังเวท
13
ทังหมดล่ะก็สามารถสร้ างได้ แม้ แต่ก้อนโอริ ฮารูกอนขนาด
ใหญ่ซงเขาภู
ึ มิใจกับมันมาก แล้ วก็ดเู หมือนจะเอาโอริ ฮารูกอ
นทําเป็ นอาวุธให้ อสูรได้ สวมใส่
นันมันอะไรกันวะ

ถ้ าอยากได้ โอริ ฮารูกอนก็ใช้ DPซือ[เหมือง]ก็พอแล้ ว

อสูรของโพลเคลก็มีอาวุธทีโหดยิงกว่าเตรี ยมอยู่อีกตัง"นับไม่
ถ้ วน"

"จากความคิดเห็นของผมนะครับ ถ้ าจะบุกก็มีแค่ตอนนีเท่า
นัน ถึงจะแค่คนเดียวก็ควรจะบุกไปยังดันเจียนของโพลเคลที
กําลังรบเบาบางอยู่นะครับ"

ไม่มีทางอืนอีกแล้ ว ต่อให้ รออีกแค่ไหนก็ไม่มีโอกาสทีจะบุก

14
ได้ อย่างสะดวกสบายหรอก
สักนิดก็ยงั ดี ต้ องเป็ นตอนทีอสูรแห่งคํามันสัญญาทังสามตน
ของโพลเคลไม่อยู่นีล่ะ

"ตะ แต่วา่ หมอนันต้ องมีอะไรซ่อนอยู่แน่ ต้ องค้ นหา วิเคารห์

แล้ วก็วางแผนให้ ได้ "

[เหล็ก]มันต้ องการจะเสียเวลาอีกเท่าไหร่กนั ?
อยากจะถามออกไปแบบนัน แต่[ความชัวร้ าย]ก็คิดว่าต้ อง
พูดต่อด้ วยทางอืน

"ถึงอย่างนันนะครับ ถ้ าเกิดแค่[เหล็ก]แล้ วไม่มนใจล่

ั ะก็ ควร
จะใช้ อสูรระดับAทีให้ ยืมมาบุกไปเลยนะครับ"

15
"เรื องแบบนันมัน ถ้ าเกิด โดนบุกขึนมาล่ะ"
"ถ้ าถึงจุดทีโพลเคลทําการบุกดันเจียนแห่ง[เหล็ก]แล้ วตอน
นันก็ได้ แต่แพ้ ละ่ นะครับ [การสร้ าง]น่ะ พอจัดการดันเจียน
ของผมกับ[ความหนืด]ได้ ก็คงจะเสริ มการป้องกันทันที ถ้ า
กําลังรบยังไม่สมบูรณ์ก็คงไม่มาบุกไม่ใช่เหรอ"

เจ้ านีเรื องแบบนียังไม่เข้ าใจอีกงันเหรอ!?

แต่ไม่วา่ อยากจะพูดแค่ไหนก็ตามก็ต้องอดทนไว้
อดทน ต้ อง อดทนอีก

"ขะ เข้ าใจแล้ ว แต่วา่ มีเงือนไขอสูรทังหมดทีนายยืมไปส่งมา

ให้ ผมซะ ! ต่อให้ เป็ นหมอนันในตอนทีเอาไพ่ตายออกไปทัง
หมดตอนนีคงรับมือการโจมตีของอสูรระดับAแบบพัฒนาได้
สองตนไม่ได้ หรอก"

16
ฟู่ ในทีสุดก็ร้ ูสกึ ตัวแล้ วเหรอ
ถ้ าพูดไปตังแต่แรกก็คงดี แต่วา่ [เหล็ก]ทีมีความหยิงทรนงสูง
คงไม่ยอมรับแผนการณ์ทีคนอืนพูดแน่
ถ้ าเกิดไม่คิดว่าตัวเองเป็ นคนคิดได้ ก็คงจะแย่ละ่ นะ

"เป็ นความคิดทีดีนะครับ จะส่งอสูรทียืมวาร์ ปไปทางนันให้

ครับ เพือให้ ตอ่ ให้ คริ สตัลของผมถุกทําลายก็ไม่หายไปขอ
เปลียนผู้ปกครองเป็ น[เหล็ก]ด้ วย"

ด้ วยฝี มือของ[เหล็ก]จึงได้ ติดตังวงวาร์ ปไว้ ทีดันเจียนของ

พวกเรา
ถ้ าใช้ มนั ล่ะก็สามารถส่งอสูรให้ ยืมได้ โดยไม่มีปัญหา
ถึงจะบอกอย่างนันอสูรทีใช้ [วาร์ ป]ได้ ก็มีอยู่แค่ตนเดียว ครัง
17
หนึงก็สามารถใช้ [วาร์ ป]ได้ ประมาณอสูรขนาดใหญ่เท่าคน
ห้ าตน ใช้ สามครังพลังเวทก็หมดแล้ วจึงจะเอามาใช้ ง่ายๆไม่
ได้

"ดีใจได้ เลย ส่วนของพวกไร้ ความสามารถของพวกนายผม

จะพยายามให้ เอง ผมจะทําลายคริ สตัลของหมอนันแล้ วชนะ
เอง หุหุ หึหหึ หึ ึ ใช่แล้ ว ผมเองก็จะเอาตัวเองบุกไปดันเจียน
ของหมอนันเหมือนกัน ความกล้ าหาญและพลังของผม จะ
แสดงให้ ด"ู
"สุดยอดไปเลยนะครับ ผมจะทําการถ่วงเวลาเท่าทีทําได้ เพือ
ไม่ให้ กําลังรบของหมอนันกลับไปได้ เองช่วยตัดสินเร็วๆด้ วย
นะครับ"

[ความชัวร้ าย]หัวเราะอยู่ในใจ

18
นันไม่ใช่ความกล้ า มันก็แค่พวกอ่อนทีจะไม่สบายใจถ้ าไม่มี
อสูรแข็งแกร่งอยู่ข้างๆ
น่ารํ าคาญจริ งๆเลย

เท่านีโอกาสแพ้ ก็เปลียนจาก100%เป็ นประมาณ80%แล้ ว

ในตอนทีจนมุม ถึงจะใช้ วิธีทีอยู่ๆก็คิดได้ ก็ไม่ได้ แย่อะไร
พอส่งอสูรไปให้ [เหล็ก]เสร็จการติดต่อก็ถกู ตัดไป
การถูก[เหล็ก]บอกให้ คืนอสูรมานีน่ารํ าคาญเป็ นบ้ า
แล้ วก็ถึงจะคิดเรื องของ[เหล็ก]ไว้ ได้ แล้ ว แต่ตอนนีก็ยงั ให้
ปี ศาจแฝดสีคอยส่งข้ อมูลมาไว้ ให้ อยู่

"เอาล่ะ สุดท้ ายนีก็เหลือแค่วา่ จะเล่นอะไรส่งท้ ายสินะครับ"

19
หยิบหนังสือจอมมารออกมา ใช้ พอ็ ยต์ทีเหลือสร้ างชันเปล่าๆ
ออกมาเท่าทีเป็ นไปได้ แล้ วก็สร้ างห้ องให้ ออกมากว้ างทีสุด
แล้ วก็ใส่อะไรมัวๆออกมาให้ เป็ นเขาวงกต
ค่อยข้ าจะกว้ างเกินไป จะให้ อสูรสุม่ โจมตีก็ลําบาก
แถมการทีมันยังไม่เป็ นทีชือชอบของนักผจญภัยยังทําให้ เป็ น
ปั ญหา
แต่วา่ ไม่ใช่เวลามาพูดเรื องแบบนันแล้ ว
ต้ องยือเวลาอย่างน้ อยสักวินาที ยิงถ่วงเวลาไว้ เท่าไหร่
โอกาสทีจอมมารแห่ง[เหล็ก]ซากันจะทะลวงดันเจียนของโพ
ลเคลได้ ก็ยิงสูง

"เอาล่ะ ถ้ าโพลเคลมาถึงแล้ วจะทํายังไงดีนะ"

จะรี บยอมแพ้ แล้ วขอให้ ไว้ ชีวิต

20
ถึงคริ สตัลจะถูกทําลายก็เป็ นความสูญเสียทียอมรับได้
ถึงอสูรทีสร้ างมาถึงตอนนีจะหายไปหมด ถึงดันเจียนจะหาย
ไป

ก็แล้ วมันยังไงล่ะ
โชคก็ยงั ดีทียังไม่ได้ เลือก[อสูรแห่งคํามันสัญญา]
ด้ วยชีวิตทียาวนานสามร้ อยปี ถ้ าแค่เสียเปล่ากับเวลาสาม
เดือนทีผ่านมาแล้ วก็จนกว่าจะได้ คริ สตัลใหม่อีกเก้ าเดือน
หลังถึงช่วงตังตัวแล้ วก็คอ่ ยไปสร้ างก็ได้ ไม่เห็นจะเป็ นอะไร
จะใช้ บทเรี ยนคราวนีเป็ นฐานแล้ วจะแข็งแกร่งยิงขึนไปอีก ถึง
จะต้ องใช้ เวลาเป็ นสิบปี ก็จะลุกขึนมากลับมาให้ ดู
เพือการนัน...

"จอมมารแห่ง[การสร้ าง]โพลเคล ขอเรี ยนรู้ทกุ สิงของนาย

21
หน่อยเถอะ"

จากนันก็เริ มทําการรวบรวมข้ อมูลจากปี ศาจแฝดสี

หลังจากนันครูหนึงกากอยล์โอริ ฮารูกอนทีจอมมารแห่ง
[ความหนืด]ยืมไปก็ถกู จัดการลง
พอมองแบบนัน [ความชัวร้ าย]ก็มนใจอย่
ั างหนึง
การทีเอาอสูรระดับAแบบพัฒนาได้ สําหรับป้องกันให้ จอม
มารแห่ง[เหล็ก]ถือเป็ นเรื องทีถูกต้ องแล้ ว
สุดท้ ายแล้ วก็ทําได้ แค่ถ่วงเวลาเท่านัน ถ้ าอย่างนันเอามาใช้
โจมตียงั จะดีกว่า

พอมองไปทีหน้ าจอโดยไม่คิดอะไร ก็ร้ ูสกึ สนใจเอลฟ์ ผมทอง

ขึนมา

22
งดงาม แถมเจ้ าสิงนันยังดูสภาพดีอีก

วิธีการเพิมอสูรไม่ได้ มีแค่DPและเหรี ยญ
จับคูส่ ายพันธุ์เดียวกันแล้ วสร้ างเด็กขึนมา สร้ างศพให้ เป็ น
อันเดด แบ่งตัวตามธรรมชาติแบบสไลม์ของ[ความหนืด]
แล้ วก็แบบพวกปี ศาจและสัตว์อสูรของตัวเองทีสามารถเอา
ส่วนหนึงของตัวเองไปปั กบนตัวเมียของเผ่าอืนแล้ วเกิดเป็ น
อสูรสายพันธุ์ใหม่ได้
แล้ วก็ตวั เองทีเป็ น[ความชัวร้ าย]ก็ยงั มีพลังนันอยู่

อสูรลูกน้ องของตัวเองหลายตนเองก็เกิดมาจากการใช้ นกั

ผจญภัยชาวมนุษย์ ยิงมีพลังเวททีแข็งแกร่งเท่าไหร่ และยิงมี
พลัง[ศักดิสิทธิ]มากเท่าไหร่ก็ยิงสร้ างอสูรทีแข็งแกร่งได้ เท่า
นัน

23
อึก กลืนนําลายลงไป
เอลฟ์ นันเป็ นตัวแม่ในฝั น ถ้ าใช้ มนั สร้ างอสูรต้ องได้ อสูรทีสุด
ยอดแน่ สัญชาติญาณกับการยืนยันจากไอ้ นนตรงหว่
ั างขา
เป็ นตัวพิสจู น์ได้

อยากทดสอบ อยากลองทดสอบ
ถ้ าโจมตีไปตรงๆล่ะก็ ต้ องโดนขยีในพริ บตาแน่ แต่ถ้าโจมตี
จุดอ่านได้ ละ่ ก็ อสูรทีพอจะทําได้ ก็ยงั มีเหลืออยู่ด้วยสิ
ไม่สิ เดียวก่อน ใจเย็นๆเข้ าไว้ จะทําให้ จอมมารแห่ง[การส
ร้ าง]โพลเคลโกรธทีนีไม่ได้ เด็ดขาด นุ่มนวล นุ่มนวลเข้ าไว้
ตัดสินใจว่าพอถ่วงเวลาได้ เสร็จ จนหมอนันเข้ ามาถึงทีนี ก็
บอกว่าโดนจอมมารแห่ง[เหล็ก]หลอกมา ร้ องไห้ แล้ วก็อ้อน
วอนขอชีวิต ขอให้ ปล่อยไปไม่ใช่เหรอ โพลเคลทีดูจะอ่อน

24
โยนต้ องไว้ ชีวิตให้ แน่ๆ
แต่วา่ แต่วา่ ...

"ผม ผม อดทนต่อไปไม่ไหวแล้ วล่ะนะครับ"

พอคิดแบบนัน การทีมาคบกับไอ้ งีเง่านันแม่งเครี ยดเป็ นบ้ า

เลย
จะขอสนุกสักหน่อยก็คงได้ มงั
-------------------------------------------------------------------------
-------------------------------------------------------------------------
-----
Ch.62 - ตอนที8 ใครกันแน่ทีติดกับดัก?

25
"นายท่าน ต้ องผ่านดันเจียนยาวๆน่าเบือเนียเกินทนไหวจริ งๆ
เลยนะคะ"
"นันสินะ ทําเอาเหนือยนิดหน่อยเลย"

ผมกับแอนเชียน เอลฟ์ กําลังบุกดันเจียนของ[ความชัวร้ าย]

อยู่
หลังจากจัดการอสูรจํานวนมากทิงในห้ องแรกของชันทีหนึง
ก็ผ่านห้ องสอง ห้ องสามออกไป จนถึงชันสองถึงอย่างก็ปกติ
ดี
ถึงตรงนันก็คอ่ นข้ างยุ่งยากหน่อย มีกบั ดักอยู่ทวทุ
ั กแห่งอสูร
ก็เข้ ามาจู่โจมเป็ นระยะๆ แต่ก็ผ่านมาได้ ด้วยดี

แต่วา่ ห้ องหลังจากนันผิดปกติ
เป็ นเขาวงกตให้ ผ่านไปทีมีแค่ยาวแบบแปลกๆ ทังกับดักทัง
26
อสูรของศัตรูก็ไม่มีสกั อย่าง เพดานก็เตียจนบินลัดไปไม่ได้

"จริ งๆด้ วยค่ะ ห้ องนีถึงจะใช้ ทางทีสันทีสุด แต่ถ้าไม่อ้อมไป

ไกลก็ไปไม่ถึงห้ องถัดไปค่ะ"

ด้ วยโซน่าร์ สายลม แอนเชียน เอลฟ์ ทีจบการสํารวจห้ องทัง

ห้ องก็ทําหน้ าท่าทางไม่พอใจออกมา
ตังแต่เมือกีแล้ วก็ผ่านมาแต่ห้องแบบนี
เป็ นแค่เขาวงกตยาวๆเท่านัน
พอเข้ ามาทีนีก็มนใจเลยว่
ั าจอมมารแห่ง[ความชัวร้ าย]ต้ อง
การจะถ่วงเวลา

ไม่ได้ มีจิตใจคิดจะโค่นทางนีมาตังแต่ต้นเลย

27
ถึงจะพูดแบบนันก็ไม่อาจละเลยการระวังตัวได้
ขณะทีกําลังเหนือยกับดันเจียนทีไว้ ถ่วงเวลานี ก็เป็ นไปได้ วา่
อาจจะโดนกับดักสกปรกๆเล่นงานเอาได้ ถ้าประมาท
ขณะทีกําลังคิดให้ รอบคอบก็ได้ แต่ต้องผ่านดันเจียนยาวๆนี
ไปให้ ได้

พวกเราลุยดันเจียนต่อไปเงียบๆ
ถ้ าจัดการดันเจียนแบบปกติละ่ ก็จอมมารแห่ง[ความชัวร้ าย]
ไม่มีทางเก็บDPได้ มากขนาดนันแน่นอน คงทําได้ แค่เพิมชัน
เข้ ามา

ถึงจะเป็ นเขาวงกตหินทีไม่มีกบั ดักอะไร แต่ทีซือได้ อย่างมาก

ก็สามชันเท่านัน พอได้ ร้ ูวา่ จบลงแล้ วก็ร้ ูสกึ ดีใจขึนมานิด
หน่อย

28
"ดูเหมือนในทีสุดก็ออกจากห้ องนีได้ แล้ วนะคะ"

แอนเชียน เอลฟ์ พูดออกมาด้ วยเสียงทีเหนือยล้ า

อสูรทีแข็งแกร่งอย่างแอนเชียน เอลฟ์ นันเรื องพละกําลังยังมี
อยู่เหลือเฟื อ แต่วา่ จิตใจนันดูทา่ จะกําลังหนัก
ก็ไม่แปลก เธอทีต้ องใช้ สายลมตรวจดูรอบๆอยู่ตลอดเวลา
นันแบกรับภาระไว้ หนักหนาทีสุด
ถ้ าปล่อยไว้ แบบนีจะต้ องเสียสมาธิแน่

"อีกนิดเดียวเท่านัน พยายามเข้ าล่ะ"

"ค่ะ ยังไหวอยู่คะ่ แต่มีเรื องทีติดใจอยู่คะ่ ถึงทีห้ องเมือกีจะ
พูดไปแล้ วแต่ร้ ูสกึ ถึงสายตาแปลกๆมาตลอดเลยค่ะ ความ
รู้สกึ แปลกๆราวกับจะกลืนกิน ทังทีไม่มีศตั รูอยู่รอบๆแท้ ๆน่า
29
แปลกจังเลยค่ะ"
"อาจจะเป็ นจอมมารศัตรูทีกําลังจ้ องมองจากคริ สตัลอยู่ก็ได้
มัง"
"อู๊ รู้สกึ แย่จงั ค่ะ"

บางทีสายตาแปลกๆนันอาจจะเป็ นสาเหตุทีทําให้ เธอเหนือย

ก็ได้
ไม่ใช้ แค่ความสามารถในการหาศัตรูด้วยสายลม สัมผัสทีหก
ของเธอก็ยอดเยียม แม้ แต่เรื องไม่จําเป็ นเธอก็ร้ ูสกึ ได้
แล้ วก็ด้วยข้ อมูลนีกับข้ อมูลของจอมมารแห่ง[ความชัวร้ าย]ที
รวบรวมมาล่วงหน้ าก็ทําให้ คิดได้ แผนการหนึง
ถ้ าเกิดว่าไปได้ สวยล่ะก็จะสามารถผ่านดันเจียนนีได้ ในทันที
แต่วา่ นันก็แค่ความหวังอันน้ อยนิด

30
การลุยไปอย่างมันคงนีล่ะคือสิงสําคัญ
ถึงจะพูดแบบนันก็อยากจะให้ เธอรู้สกึ สบายขึน

เพราะอย่างนัน...

"แอนเชียน เอลฟ์ มาคุยกันสักหน่อยเถอะ"

ก็เลยจะให้ กําลังใจของเธอด้ วยการพูดคุยกันสักหน่อย

"ผมรู้สกึ ขอบคุณเธอมาก แต่คนทีเหนือยทีสุดตอนสร้ างอวา

ลอนจะเป็ นโรโรโนะ เรื องนันไม่ผิดแน่"

พวกการปรับแต่งโครงสร้ างพืนฐานทังทังทางนํา ทังกําแพง

ป้องกันเมือง สร้ างบ้ าน สร้ างอาวุธทีเมืองไหนๆก็สร้ างไม่ได้

31
เพราะแบบนันแล้ วจึงเรี ยกผู้คนมาได้ มากมาย
ถ้ าไม่มีโรโรโนะอยู่ละ่ ก็คงทําให้ เมืองเป็ นรูปร่างไม่ได้ แน่

"ค่ะ ฉันก็คิดเช่นนันค่ะ ไม่ใช่แค่นนแต่

ั ยงั คอยสนับสนุนกําลัง
รบด้ วยการสร้ างอาวุธให้ ฉนั กับคุอินะจังด้ วย โรโรโนะจังสุด
ยอดจริ งๆค่ะ"

เธอพูดออกมาโดยมีความอิจฉาอยู่นิดหน่อย

"ฉันรู้ตวั ดีคะ่ ว่าเป็ นคนครึงๆกลางๆ พลังในการต่อสู้ก็ไม่ชนะ

คุอินะจัง เด็กคนนันน่ะพิเศษค่ะ แล้ วความสามารถในการ
ผลิตฉันก็ไม่ชนะโรโรโนะจัง พลังของฉันสะดวกก็จริ งแต่ก็ทํา
ไม่ได้ เท่าโรโรโนะจังหรอกค่ะ แล้ วด้ านกลยุทธ หรื อความดึง
ดูดคนก็เทียบกับคุณไวต์ไม่ได้ ไม่สามารถเป็ นทีหนึงได้ สกั

32
อย่างค่ะ"

เธอทําการวิเคราะห์ตวั เอง ซึงมันก็ถกู ตามนัน

แต่วา่ ถ้ าจะให้ พดู ถึงความแข็งแกร่งแล้ วล่ะก็...

"เธอน่ะแข็งแกร่งยิงกว่าโรโรโนะหรื อไวต์ ความสามารถใน

การผลิตก็ยอดเยียมยิงกว่าคุอินะหรื อว่าไวต์ด้วย แถมยังมี
ความดึงดูดคนยิงกว่าคุอินะกับโรโรโนะอีก เธอน่ะมีความ
สามารถในฐานะผู้บงั คับบัญชาทียอดเยียม โดยรวมทังหมด
แล้ วเธอน่ะเหนือยิงกว่าใครอีก"

ถึงจะไม่ใช่อนั ดับหนึง แต่วา่ เธอทําได้ ทกุ อย่าง

แอนเชียน เอลฟ์ ทําประโยชน์ให้ ผมได้ มาก

33
"เพราะแบบนันแล้ วผมถึงได้ ยืมพลังของเธอถึงจะไม่มีคอุ ินะ
หรื อว่าโรโรโนะก็สามารถบุกโจมตีดนั เจียนได้ ถึงเธอจะถ่อม
ตัวไป แต่แอ๊ ปเปิ ลทีเธอสร้ างขึนมาก็เป็ นวัตถุดิบทีใช้ เรี ยกผู้
คนมาได้ มากมาย ทีดินทีทําการเกษตรได้ แน่นอนก็เรี ยก
เกษตรกรมา ไม่ใช่แค่เรี ยกมาเฉยๆแต่มาตังถินฐานด้ วย เธอ
สามารถยืดอกได้ เลย เธอน่ะสุดยอดแล้ ว"

พอพูดแบบนัน แอนเชียน เอลฟ์ ก็ยิมออกมาพร้ อมกับท่าทาง

เขินนิดหน่อย เพือเธอทีเป็ นแบบนันแล้ วผมก็หยิบแหวนออก
มาจากกระเป๋ า

"นีคือสิงทีคิดว่าจะให้ ตอนเป็ นอสูรแห่งคํามันสัญญาจริ งๆ

แล้ ว คุอินะกับโรโรโนะกับแอนเชียน เอลฟ์ ตัดสินใจไว้ วา่ จะ
เป็ นเครื องประดับสําหรับเป็ นทีระลึกที[อสูรแห่งคํามัน
34
สัญญา]ครบสามคนแล้ ว"

แหวนทีตกแต่งด้ วยอัญมณีสีเขียวมรกตบนแหวนพลาติน่าที
สลักสัญลักษณ์แอ๊ ปเปิ ลทีเป็ นสัญลักษณ์ของอวาลอน
แสงอบอุ่นและอ่อนโยนเหมาะสมกับเธอ
แล้ วก็แหวนพลาติน่าแบบเดียวกัน ของคุอินะเป็ นทับทิมสี
แดงราวกับลุกไหม้ และของโรโรโนะเป็ นไพลินสีมว่ งอันเฉียบ
คมและเยือกเย็น
แหวนพวกนีใช้ อญ
ั มณีทีเป็ นอิมเมจของพวกเธอตกแต่งอยู่

"นายท่าน ดีใจมากเลยค่ะ แต่วา่ คงรับไว้ ไม่ได้ หรอกค่ะ ฉันไม่

ได้ เป็ น[อสูรแห่งคํามันสัญญา]สักหน่อยค่ะ"

ขณะทีกําลังยิมออกมาพร้ อมนําตาทีไหลออกมา แอนเชียน

35
เอลฟ์ ก็พดู ปฏิเสธอย่างชัดเจนโดยแฝงความเสียดายไว้ อยู่

"ก็แค่ให้ ลว่ งหน้ าน่ะ จนถึงตอนนีก็เห็นผลงานมาแล้ ว ถ้ าการ

ต่อสู้นีสามารถทําลายคริ สตัลได้ จะเลือกให้ เป็ น[อสูรแห่งคํา
มันสัญญา]ผู้นําผลสงครามมาให้ ละ่ คุอินะกับโรโรโนะเอส
ทังสองคนถึงจะบุกโจมตีดนั เจียนครังแรกสําเร็จ ถ้ าเธอทีเป็ น
เอสจัดการได้ ด้วยตัวคนเดียวล่ะก็แค่นนก็
ั เป็ นเหตุผลเพียง
พอแล้ ว แค่นีก็เพียงพอจะให้ เลือกแล้ วใช่ไหมล่ะ? จะให้ มนั
ไว้ ก่อนฉะนันไม่วา่ ยังไงก็ต้องทําให้ สําเร็จให้ ได้ นะ"

เธอลืมตากว้ าง
แล้ วก็ยิมออกมา ไม่ใช่รอยยิมเหงาๆแบบเมือกี เธอดีใจจาก
ใจจริ ง

36
"ค่ะ! รับทราบค่ะ ความปรารถนาของนายท่านจะทําให้
สําเร็จแน่นอนค่ะ ตอนนีรู้สกึ ดีแล้ วล่ะค่ะ ฉะนันไม่วา่ ยังไงก็
จะฝ่ าดันเจียนนีให้ ดแู น่นอนค่ะ"

พอเห็นรอยยิมของเธอ ผมก็มนใจว่
ั าการตัดสินใจของผมไม่
ผิดแน่นอน

"แอนเชียน เอลฟ์ ขอมือซ้ ายหน่อยสิ"

"ค่ะ"

เธอยืนมือซ้ ายออกมาทังทียังเขินอยู่
แล้ วผมเองก็ยืนมือจะไปสวมแหวนมรกตให้

อีกนิดเดียวก็จะถึงมือของเธอแล้ ว ในตอนนันเอง

37
"กรี ด"

แอนเชียน เอลฟ์ ร้ องออกมาสันๆ

ทีขาของเธอมีอะไรพันอยู่
หนวดสีมว่ ง

หนวดนันยืดออกมาจากกําแพง

"แอนเชียน เอลฟ์ !"

ผมจะดึงเธอเข้ ามากอด
แต่วา่ ช้ าไปแล้ ว
ทีปลายหนวดนัน ก็มีอสูรหมึกสีมว่ งอยู่
38
แล้ ว เจ้ านันก็ใช้ งานเวท

พริ บตาต่อมา แอนเชียน เอลฟ์ กับอสูรหมึกก็หายไป

เวท[วาร์ ป] ถ้ าเป็ นดันเจียนของตัวเองก็จะสามารถไปไหนก็
ได้ ตามใจชอบโดยไม่ต้องมีวงเวท

มือของผมคว้ าอากาศ
เธอเองก็ทําท่าจะยืนมือมา แหวนตกลงพืน ส่งเสียงกิงๆ

ผมทรุดลงแล้ วเอามือทุบพืน

"ทําไม ทําไมกัน ทําไม ถึงได้ ไม่ร้ ูสกึ ตัวกัน!? ทังๆทีไม่ได้ คลาย

การป้องกันตัวแท้ ๆ การทีแอนเชียน เอลฟ์ จะมองอสูรพลาด
มันไม่น่าเป็ นไปไม่ได้ !!"

39
ผมตะโกนออกไปให้ เป็ นธรรมชาติเท่าทีทําได้
ให้ เหมือนกับไม่ได้ ร้ ูอะไรเลยจริ งๆ สับสน เสียใจ
ทําไปโดยนึกแบบนันไว้ ในใจ

เพือให้ จอมมารแห่ง[ความชัวร้ าย]ทีกําลังมองทางนีอยู่ได้

เห็น
เอาล่ะ แผนทีคิดว่าถ้ าติดก็คงโชคดีก็ดเู หมือนจะสําเร็จแล้ ว
สายตาทีแอนเชียน เอลฟ์ สัมผัสได้ รวมกับข้ อมูลข้ อมูลของ
จอมมารแห่ง[ความชัวร้ าย]ทีรวบรวมมาล่วงหน้ า ถึงอย่าง
นันโอกาสทีจะสําเร็จ ก็ไม่คิดว่าจะไปได้ สวยหรอกนะ
ก็ตามทีได้ เตรี ยมแผนไว้ กบั แอนเชียน เอลฟ์ ไว้ แล้ ว กับดัก
ของศัตรูก็ลองทําเป็ นติดมันแล้ ว ฝ่ ายนันจะเคลือนไหวยังไง
ต่อกันนะ?
แต่วา่ ก็อยากจะให้ รอสักหน่อยจังเลยนะ อยากจะเห็นสีหน้ า
40
ตอนแอนเชียน เอลฟ์ สวมแหวนจัง
คงเพราะแสดงแบบนันให้ ดไู ป จอมมารแห่ง[ความชัวร้ าย]ก็
เลยทําโดยไม่ลงั เลล่ะมัง
ผมหยิบแหวนขึนมาแล้ วถอนหายใจ

"สําเร็จสินะครับ ไม่คิดเลยว่าจะไปได้ สวยขนาดนีเลยนะ

ครับ"

ในห้ องคริ สตัลของดันเจียนแห่ง[ความชัวร้ าย]เขามองไปยัง

41
โพเคลทีตกอยู่ในความสินหวัง แล้ วหัวเราะออกมา
แล้ วก็วาร์ ปด้ วยอํานาจของจอมมาร ทีทําให้ จอมมารสามา
รถวาร์ ปในดันเจียนตัวเองได้ ตามใจชอบ
เป้าหมายก็คือห้ องส่วนตัวของเขาทีซ่อนอยู่ในห้ องสองชันที
หนึง

เป็ นห้ องมืดสลัวทีมีบรรยากาศชัวร้ ายแพร่ไปทัว นอกจาก

เตียงแล้ วก็เป็ นห้ องทีมีเครื องมือทรมานและของรสนิยมแย่ๆ
เรี ยงรายอยู่เต็มไปหมด เป็ นทังความชอบส่วนตัวของเขา
และสําหรับทีจะใช้ เจ้ านัน วิธีการทีจะเพิมกําลังรบทีแข็ง
แกร่งในเวลาเดียวกัน
ในห้ องนีหลายต่อหลายครังมีการมอบความสุขให้ พวกตัว
เมียจนเกิดเสียงร้ องดังออกมา
ทีนันเองทีจอมมารแห่ง[ความชัวร้ าย]โมลาคุสก็สง่ ส่งเสียง

42
หัวเราะชวนรู้สกึ แย่ออกมา

ความสามารุในการค้ นหาของแอนเชียน เอลฟ์ น่ะเป็ นปั ญหา

ใหญ่ บางทีคงสามารถเห็นได้ จนรู้การเคลือนไหวได้ ทวทั
ั ง
ห้ องเลย

ถ้ าเป็ นปกติคงไม่สามารถจู่โจมได้ แน่

แต่วา่ ก็มีช่องโหว่โผล่มา
พอสังเกตดูดีๆ ข้ อมูลทีเธอได้ รับนันมีเพียงแค่ข้อมูลการมอง
และข้ อมูลการได้ ยินสองอย่างเท่านัน สามารถมองไปรอบๆ
ได้ แค่ตากับหูเท่านัน
เพราะฉะนันก็เลยไมรู้สกึ ถึงอสูรทีเลียนตัวเองเป็ นส่วนหนึง
ของกําแพง
ในระหว่างนัน ก็มองผ่านอสูรทีถูกมองข้ ามตัวนันหลายต่อ
หลายครัง จนมันใจในจุดอ่อนนัน และดําเนินแผนการนีทันที
43
"กุฟฟุ ฟุ ุ เริ มจากการเตรี ยมการล่ะนะครับ"

เขามองไปยังถังนําขนาดใหญ่ทีอยู่ตรงมุมห้ อง
ในนันมีของเหลวสีชมพูใส่ไว้ อยู่

ทีนันก็คือเป้าหมายทีอสูรหมึกวาร์ ปมา
ในถังนํามีสาวน้ อยเอลฟ์ ผมทองกับหมึกลอยอยู่

"จะทําลายได้ ขนาดไหนกันนะครับ"

ตัวจริ งของของเหลวสีชมพูก็คือยาเสน่ห์สดุ รุนแรง ผ่อน

คลายกล้ ามเนือ กระตุ้นกระสัน เห็นภาพหลอน ฯลฯ
ถ้ าจะให้ พดู ล่ะก็ ต่อให้ เป็ นนักรบทีใจแข็งแค่ไหนก็ต้องจบลง

44
ทีการพังทลาย
การทีถูกวาร์ ปลงไปแช่ในนันโดยตรงนันก็ทําให้ ไร้ พลังต่อ
ต้ าน ต่อให้ เป็ นอสูรทีแข็งแกร่งแค่ไหนก็ไม่จําเป็ ฯต้ องกลัว

"สุดยอด สุดยอดไปเลยนะครับ"

เสือเปี ยกๆทีติดอยู่กบั ร่างกายนันแสดงสัดส่วนของแอนเชียน

เอลฟ์ ออกมาชัดเจน
ใบหน้ าทีงดงามจนหน้ ากลัว หน้ าอกใหญ่ได้ รูป ความงดงาม
ของร่างกายไปจนถึงส่วนก้ น ต้ นขาสีขาวเปล่งประกาย
จอมมารแห่ง[ความชัวร้ าย]กําลังร้ อนรุ่มไปทังตัว

45
ในถังนําแอนเชียน เอลฟ์ กําลังคลังอยู่
แต่วา่ ในของเหลวทีมีความหนืดสูงนีเป็ นการกระทําทีไม่มี
ความหมายใดๆ สมองทีได้ รับผลจากยานันทําให้ ไม่สามารถ
ใช้ เวทใดๆได้
และถึงจะทําอะไรได้ ถงั นํานีก็สร้ างมาจากโลหะเวทมนต์แบบ
พิเศษ ต่อให้ เป็ นมังกรก็ไม่สามารถทําลายได้

หังจากดินรนโดยไร้ ความหมายจบลง รวมกับทียาเข้ าไปใน

ปากเธอจํานวนมาก ถึงไม่อย่างนันยาก็ซมึ ข้ าไปในผิวของ
เธออยู่ดี เธอค่อยๆพังทลายลงเรื อยๆ
ขณะทีกําลังดินอยู่ๆการเคลือนไหวก็หยุดลง ขาดอากาศ
หรื อว่าเสร็จยาไปแล้ วกัน

46
จอมมารแห่ง[ความชัวร้ าย]อดทนความรู้สกึ ทีอยากจะเอา
ออกมาถังนําเพือมาสนุกในตอนนีทันที ต้ องรออีกสักหนึง
นาที ก็เพือความอุ่นใจ ต้ องรอจนกว่ายาจะส่งผลจนมันใจว่า
จะไม่สามารถโต้ กลับมาได้ แน่นอน

เสือเปี ยกชุ่มจนสามารถเห็นจุดอันตรายได้ สิงนันยิงเพิม

ความต้ องการทางเพศของจอมมารแห่ง[ความชัวร้ าย]ขึนไป
อีก
เพียงเท่านีก็หายห่วง
อสูรข้ ารับใช้ ก็เอาแอนเชียน เอลฟ์ ออกมาจากถังนํา

"เอาล่ะ จะมอบความสนุกให้ ละ่ นะครับ อา จริ งๆก็ร้ ูดีวา่ ไม่

ควรล่ะนะครับ การทําให้ [การสร้ าง]โกรธทีนียังไงก็ไม่ควร แต่
ว่า ต่อหน้ าวัตถุดิบทีสุดยอดขนาดนี ใครจะไปทนได้ !"

47
ร่างกายทีชุ่มไปด้ วยของเหลว หน้ าอกกระเพือมไปตามลม
หายใจ หว่างขาของตนก็ตอบสนองขึนมา
ราวกับจะแทงทะลุกางเกงขายาวออกมา
เป็ นตัวเมียทีสุดยอดอะไรขนาดนี ไม่เคยพบเห็น และคงไม่ได้
พบอีกแน่
ช่างทรมานจริ งๆ ก่อนอืนก็คงต้ องฉีกเสือนอกออกมาสนุกกัน
หน่อยแล้ ว
ต่อจากนีจะมีแต่ความสนุก เธอทีถูกแช่ในยาเสน่ห์สดุ รุนแรง
และก็เห็นภาพหลอนจนหมดสติ พริ บตาเดียวก็จะกลายเป็ น
เพียงทาสของตน แล้ วก็จะร้ องขอออกมาด้ วยตัวเอง เหมือน
กับทุกที

แล้ วก็ พอลองคิดอย่างใจเย็นแล้ ว ไม่จําเป็ นต้ องไปกลัว

48
[การสร้ าง]เลยไม่ใช่เหรอ?
เพียงเท่านีกําลังรบอันแข็งแกร่งสุดยอดของศัตรูก็ตกอยู่ใน
กํามือของข้ า

ถ้ าฝึ กอีกสักนิดก็จะเชือฟั งสิงทีพูดทุกอย่าง

จอมมารแห่ง[ความชัวร้ าย]ขยับมือไปมาด้ วยใบหน้ าทีเต็ม
ไปด้ วยความต้ องการ แล้ วก็เข้ าไปใกล้ แอนเชียน เอลฟ์
อีกนิดเดียว อีกนิดเดียวก็จะได้ สมั ผัสแล้ ว เวลานีทีรอคอยมา
ตลอด
และมือก็เข้ าไปถึง ในตอนทีเขาคิดแบบนีนันเอง
แอนเชียน เอลฟ์ ก็ลืมตาขึน
ดวงตาสีหยกอันงดงามมองไปยังจอมมารแห่ง[ความชัวร้ าย]
ดวงตานันไม่ใช่ดวงตาทีมองไปยังมนุษย์ เป็ นดวงตาเยือก
เย็นราวกับกําลังมองแมลงโสโครก
49
ยิงกว่านัน นันเป็ นดวงตาทีไม่ได้ รับผลของยา

ส่วนข้ อมือของเขาก็ถกู สับละเอียด เลือดไหลพุง่ ออกมา

"เอ๊ ะ"

หน้ าตาโง่เง่ามองไปยังมือทีไม่มีอีกต่อไปแล้ ว
หลังจากนันก็ร้ ูสกึ ถึงความเจ็บปวดแล้ วก็กรี ดร้ องออกมา
แอนเชียน เอลฟ์ ก็ยืนขึนแล้ วก็เปิ ดปากพูด

"เอาล่ะ เห็นฝั นดีหรื อยังคะ? ถ้ าอย่างนันก็มาดูความจริ งกัน

เถอะค่ะ ฉัน การทีถูกกวนจังหวะกําลังดีๆเนีย ทําเอาโกรธขึน
มาเลยล่ะค่ะ คงจะไม่มีการปราณีหรอกนะคะ"

50
พอได้ ยินคํานันงจอมมารแห่ง[ความชัวร้ าย]ก็โกรธจนแทบ
กับจะบ้ าคลัง
สําหรับเขาแล้ วการทีถูกตัวเมียมาเหยียบยํา ตัวตนทีมีไว้ ให้
ปกครอง เจ้ าสิงนันกําลังมองลงมาทีเขา
ไม่มีทางทีจะยกโทษให้ ได้ แน่ จนกว่าจะพังทลายจะข่มขืน
ข่มขืน ข่มขืนต่อไป จะทําให้ คลอดออกมาไม่วา่ จะกีรอบ ถ้ า
เกิดใช้ การไม่ได้ ขนมา
ึ ไม่วา่ จะอยู่ทีไหนก็จะฆ่าให้ โหดร้ ายที
สุดเลย
พอตัดสินใจแบบนันแล้ ว ก็เอาอสูรจาก[คลัง]ออกมาแล้ วสัง
ให้ โจมตีทนั ที
-------------------------------------------------------------------------
-------------------------------------------------------------------------
---------------

51
Ch.63 - ตอนที9 สาวน้ อยทีน่ากลัวทีสุดในอวาลอน

แอนเชียน เอลฟ์ ยืนขึนมา แล้ วก็เพิมพลังเวทให้ สงู ขึน

อยู่ในสภาพพร้ อมรบเต็มพิกดั
เธอ ตรวจสอบสถานการณ์รอบข้ าง
ก่อนอืนแอนตีแมททีเรี ยลไรเฟิ ลทีเป็ นอาวุธหลักของตนตอน
นีกําลังจมอยู่ในถังนํา
ไรเฟิ ลอัตโนมัติทีเป็ นอาวุธสํารองทีซ่อนอยู่ในเสือเองก็โดน
ของเหลวเข้ าไปจนใช้ งานไม่ได้
ในตอนนีได้ แต่ต้องสู้ด้วยมือเปล่าเท่านัน

"อาาาาาาาาาาาาาา แขนของผมหายไปแล้ วสินะครับ ยก

โทษให้ ไม่ได้ ยกโทษให้ ไม่ได้ แล้ วสินะครับ!! เด็กไม่ดีก็ต้องลง

52
โทษนะครับ จะจัดการให้ อย่างดีเลยนะครับ!!"

จอมมารแห่ง[ความชัวร้ าย]ตะโกนออกมา เขาโกรธจัด

รยางค์ก็แทงทะลุกางเกงตรงหว่างขาโผล่หน้ าออกมา
ก็ไม่ร้ ูเหตุผลแต่ผลของยาทีแอนเชียน เอลฟ์ ได้ รับนันอ่อน แต่
ให้ พดู ก็ไม่ใช่วา่ จะไม่ได้ รับผลเลยสักนิด ยังไงพลังการต่อสู้ก็
ตกลงแน่นอน
ถ้ าอย่างนันแม้ แต่อสูรทีมีอยู่ก็สามารถชนะได้ แน่ แล้ วจะ
จัดการขมขืนไปพร้ อมกับทําร้ ายร่างกายจนต้ องร้ องขอชีวิต
เขาเอาอสูรทีอยู่ใน[คลัง]ออกมา
ทังหมดเป็ นพวกอสูรทีคลอดจากนักรบหญิงนักผจญภัย
มนุษย์สตั ว์ เอลฟ์ ป่ า นักเวททีจับตัวมา
ความแข็งแกร่งนันทุกตนอยู่ประมาณระดับB เป็ นองครักษ์
ส่วนตัวของเขา

53
"ฝั งนันเป็ นเอลฟ์ อ่อนแอทีได้ รับบาดเจ็บอยู่ ถ้ าย่นระยะห่าง
เข้ าไปได้ ก็ทําอะไรไม่ได้ หรอกนะครับ!"

ถึงจะเป็ นเอลฟ์ ระดับสูงสุดทีแข็งแกร่ง แต่ก็โดนทําให้ อ่อนแอ

ด้ วยยา แถมอาวุธก็ถกู ขโมยจนไม่สามารถต่อสู้ระยะไกล
อย่างทีถนัดได้
ถ้ าใช้ สีตนรุมเข้ าไปในในการต่อสู้ระยะประชิดทีเป็ นจุดอ่อน
ล่ะก็ ยังไงก็ไม่มีทางทีจะแพ้
แอนเชียน เอลฟ์ เพียงแค่ไม่กลัวทางนีเพราะความอวดดี
แค่ระมัดระวัง แล้ วก็วิเคราะห์กําลังรบทางนีอย่างเยือกเย็น
เท่านัน

"ไปได้ พวกแก!!"
54
ทีออกไปแนวหน้ าคืออสูรทีคลอดจากนักรบหญิง กับอสูรที
คลอดจากมนุษย์สตั ว์เผ่าเสือ
ความสามารถของจอมมารแห่ง[ความชัวร้ าย]คือพลังอันแข็ง
แกร่งทีแสนโหดร้ าย สามารถทําให้ พวกตัวเมียให้ กําเนิดลูก
อสูรทีมีลกั ษณะของปี ศาจ
แล้ วก็อสูรนันจะมีลกั ษณะของร่างแม่ผสมรวมกันจึงมีพลังที
เหนือยิงกว่าร่างแม่ขนไป
ึ ร่างแม่ยิงมีพลังทีแข็งแกร่งเท่าไหร่
เด็กทีเกิดมาก็จะยิงมีความสามารถสูง
แต่วา่ ก็ไม่ใช่วา่ จะไม่มีขีดจํากัด
หนึงคือ จอมมารแห่ง[ความชัวร้ าย]จะไม่หืนกระหายจาก
เบืองลึกของจิตใจไม่ได้
อีกหนึงก็คือ ตอนคลอดนันถือเป็ นภาระหนักมาก ร่างแม่ที
คลอดมาครังหนึงแล้ วถ้ าเกิดไม่ได้ มีร่างกายทีแข็งแกร่งล่ะก็

55
เพียงครังเดียวก็จะพังจนไม่สามารถใช้ งานได้

พวกอสูรทีเอาออกมาจาก[คลัง]ในครังนีนันด้ วยการทีใช้
มนุษย์และอมนุษย์ทีมีความรู้สงู เป็ นร่างแม่ก็เลยเป็ นพวกที
ค่อนข้ างเขียวลากดิน
ทําการล้ อมโจมตีจากทังหน้ าและหลัง

"ดูเหมือนว่าคุณจะพลาดไปสามอย่างได้ นะคะ"

แอนเชียน เอลฟ์ ทําการหัวเราะอย่างดูถกู

อสูรรูปร่างนักรบตนแรกทําการฟั นเข้ ามาตรงๆ ก่อนทีดาบจะ
ฟาดลงมาตนก็เข้ าประชิดแล้ วปล่อยฝ่ ามือออกไป ในฝ่ ามือ
นันมีก้อนลมอยู่ เป็ นพลังทําลายทีราวกับโดนอัดด้ วยพายุ
ไต้ ฝนุ่
56
พอฝ่ ามือกระแทกสายลมก็ถกู ปล่อยไปในเวลาเดียวกัน ร่าง
กายก็ปลิวออกเป็ นสองส่วน
อสูรรูปร่างมนุษย์สตั ว์เผ่าเสือตนทีสองก็บกุ เข้ ามาด้ วยกรง
เล็บแสนภาคภูมิใจของร่างแม่จากด้ านหลัง

"เห็นอยู่แล้ วค่ะ"

โดยไม่ตอบโต้ การโจมตีทีมาจากด้ านหลังก็ทําการหลบด้ วย

ระยะราวกับกระดาษ แล้ วก็กระแทกหมัดทีคลุมด้ วยสายลม
ใส่อสูรรูปร่างมนุษย์สตั ว์เผ่าเสือ แล้ วหัวของมนุษย์สตั ว์ก็
ปลิวไปราวกับลูกทับทิม

จอมมารแห่ง[ความชัวร้ าย]ให้ อสูรทีคลอดจากเอลฟ์ ยิงธนูใส่

แต่สดุ ท้ ายมันก็ไม่ได้ ถกู ยิงออก มันตายทันทีเนืองจากดาบ

57
ของอสูรตนแรกทีถูกขว้ างมาใส่หว่างคิว
อสูรรูปร่างนักเวทอยู่ๆก็เกิดอาการทรมานระหว่างกําลังสวด
คาถา หน้ าก็เป็ นสีมว่ งแล้ วทรุดลงไป แอนเชียน เอลฟ์ นันทํา
การเอาออกซิเจนออกไปจากบริ เวณรอบๆนีแล้ ว

ราบคาบ
ในไม่ถึงหนึงนาทีองครักษ์ สว่ นตัวของจอมมารแห่ง[ความชัว
ร้ าย]ก็ถกู จัดการ

"ฮี"

โมลาคุสก้ นจําเบ้ า แล้ วก็พยายามออกไปให้ หา่ งไม่วา่ จะน้ อย

นิดเท่าไหร่ พอได้ เห็นแบบนันก็มนใจว่
ั าตัวเองนันมองพลัง
ของอสูรตนนีผิดไปสินเชิง
58
ถ้ าไม่หนีละ่ ก็
ต้ องใช้ วาร์ ปไปทีห้ องคริ สตัล

"ถ้ าจะวาร์ ปล่ะก็อย่าดีกว่าค่ะ ตอนทีคุณทําหน้ าโง่ๆออกมา

ก็ปล่อยก้ อนลมอัดแรงดันเข้ าไปในปากแล้ วค่ะ ตอนทีหลุด
จากการควบคุมของฉันสายลมก็จะระเบิดออกมาจากท้ อง
ค่ะ คงจะทําให้ ตายอย่างรู้สกึ ดีไม่ได้ หรอกนะคะ?"

แอนเชียน เอลฟ์ ยิมให้ จอมมารแห่ง[ความชัวร้ าย]

คําพูดนันทําให้ ต้องหยุดการวาร์ ป

"กะ โกหกสินะครับ"
"จะลองทดสอบดูก็ดีนะคะ ลองวาร์ ปได้ เลยค่ะ ตอนนันก็จะ

59
ตายทันทีเลยค่ะ"

ด้ วยคําพูดนันจอมมารแห่ง[ความชัวร้ าย]ก็ร้ ูตวั ว่าตัวเองไม่

สามารถหนีได้ โดยสมบูรณ์
แถมเรื องจะโจมตีแอนเชียน เอลฟ์ ก็ไม่สามารถทําได้
โดนควบคุมโดยสมบูรณ์
ไม่สิ เดียวก่อน ยังหรอก เป้าหมายของแผนการคือการรอด
ชีวิตกลับไป
ถึงจะเป็ นอสูรทีแข็งแกร่งแค่ไหนก็เป็ นสาวน้ อย ไม่วา่ ยังไงก็
ต้ องมีช่องว่าง
พอเขาเงียบ แอนเชียน เอลฟ์ ก็เปิ ดปากพูด

"ดูเหมือนจะเข้ าใจแล้ วสินะคะว่าหนีไม่ได้ มาคุยกันสักหน่อย

เถอะค่ะ ก่อนทีจะเริ มสู้ ฉันบอกไปว่าคุณมีเรื องทีพลาดสาม
60
อย่างสินะคะ"

แอนเชียน เอลฟ์ ชูนิวขึนมาสามนิว

"เรื องแรก กับดักของคุณสําเร็จเหรอคะ ตรงกันข้ ามค่ะ คุณ

ติดกับดักของนายท่านแล้ วต่างหากค่ะ ความจริ งก็คือเรื องที
คุณซ่อนพลังเวทไว้ ร้ ูสกึ ตัวอยู่แล้ วค่ะ เมือคิดจากความรู้สกึ
และความสามารถของคุณแล้ ว เรื องทีจะพาฉันมาด้ วยสาย
ตาหืนกามมันเป็ นเรื องแน่นอนอยู่แล้ วค่ะ ดังนันแทนทีจะ
ผ่านเขาวงกตยาวๆแล้ วทางนีจะเร็วกว่าค่ะ"

คําพูดนัน เพียงพอทีจะทําลายความภาคภูมิใจของจอมมาร
แห่ง[ความชัวร้ าย]จนไม่เหลือชินดี สิงทีแพ้ จอมมารแห่ง
[การสร้ าง]นันมีแค่อสูรทีรับใช้ กบั สกิลพิเศษเท่านัน แผนการ

61
ของเขาไม่แพ้ ทังทีคิดแบบนัน แต่ความคิดนันของเขาก็พงั
ทลายลง

ฝั งโพลเคลเองทําการก็รวบรวมข้ อมูล
จอมมารแห่ง[ความชัวร้ าย]นันนอกจากจะเหลือร่องรอยจาก
ความสามารถพิเศษง่ายแล้ ว ยังอาละวาดไปมากอีกต่าง
หาก การจะรวบรวมข้ อมูลของเขานันง่ายนิดเดียว แอนเชียน
เอลฟ์ นันสามารถสัมผัสได้ ถึงสายตาชัวร้ ายของตนจาก
สัมผัสทีหก โพลเคลทีรู้เรื องนันก็วางแผนขึนมา

แอนเชียน เอลฟ์ นันถ้ าเกิดว่าอสูรทีซ่อนอยู่ไม่ได้ เล็งมาทีตัว

เองแต่เป็ นโพลเคลขึนมาก็คงจะจัดการอสูรนันในทันทีเลย
จอมมารแห่ง[ความชัวร้ าย]เพียงแค่ถกู ทําให้ คิดว่าแอนเชียน
เอลฟ์ นันสามารถตรวจสอบรอบๆได้ เพียงแค่การมองและ

62
การฟั งเท่านัน

"เรื องทีสอง จริ งอยู่ทีฉันถนัดการต่อสู้ระยะไกลมากค่ะ แต่วา่

ฉันก็ไม่ได้ ไม่ถนัดการต่อสู้ระยะใกล้ นะคะ การต่อสู้ระยะใกล้
ก็เชียวชาญค่ะ"

ด้ วยสายลมทําให้ เห็นได้ รอบตัว การโจมตีทีมาจากมุมต่างๆ

ก็สามารถรับรู้ได้ อย่างรวดเร็ว และด้ วยการตอบสนองทันที
นันก็ทําให้ สามารถโต้ กลับในการต่อสู้ระยะประชุดได้ แถม
ด้ วยการหุ้มเกราะสายลมก็ทําให้ สามารถเพิมความเร็วใน
การเคลือนไหวและพลังโจมตีได้
แอนเชียน เอลฟ์ ได้ แสดงให้ เห็นว่าต่อให้ เป็ นการต่อสู้ระยะ
ประชิดก็มีความสามารถทีสุดยอด
แล้ วก็ถ้าเป็ นคูต่ อ่ สู้ทีเป็ นสิงมีชีวิตทีใช้ ออกซิเจน ก็แค่เอา

63
ออกซิเจนรอบๆออกไปก็พอ หรื อจะเพิมความเข้ มข้ น
ออกซิเจนเข้ าไปจนเป็ นพิษเองก็สามารถทําได้ คูต่ อ่ สู้ไม่
สามารถทีจะทําอะไรได้ เลย
ผลลัพธ์ก็คือการแสดงการบดขยีเมือสักครู่

"สุดท้ ายคือ พิษของคุณไม่สง่ ผลอะไรหรอกค่ะ การทีจะใช้

พิษทําให้ ฉนั อ่อนแอลงก็อยู่ในการคาดการณ์หมดแล้ วก็เลย
กินแอ๊ ปเปิ ลเตรี ยมไว้ แล้ วค่ะ ถึงจะไม่ทําอย่างนันฉันก็ทนต่อ
พิษสูงอยู่แล้ วค่ะ"

แอ๊ ปเปิ ลจากต้ นไม้ แห่งการเริ มต้ นทีอวาลอน ทุกๆวันได้ รับ

[นําแห่งชีวิต]ทีมีพลังเวททีแข็งแกร่งจากแอนเชียน เอลฟ์
ด้ วยการกินผลไม้ จากต้ นไม้ ทีเติบโตจนมีระดับเดียวกับต้ นไม้
โลกทําให้ ความต้ านทานต่างๆเพิมขึนในระยะเวลาหนึงได้

64
หรื อก็คือ ตังแต่ต้นจนจบ จอมมารแห่ง[ความชัวร้ าย]นันเต้ น
อยู่บนมือของจอมมารแห่ง[การสร้ าง]และแอนเชียน เอลฟ์
พอได้ ร้ ูแบบนัน จอมมารแห่ง[ความชัวร้ าย]ก็เกิดความกลัว
พลาดแล้ ว ดันปล่อยให้ ความต้ องการทําให้ ไปลงมือกับสิงที
ไม่ควรลงมือด้ วยซะแล้ ว นีไม่ใช่คมู่ ือทีตนจะชนะได้ เลย

"เอาล่ะ พูดกันยืดยาวแล้ วเข้ าสูข่ องจริ งสักทีคะ่ มีคําถามค่ะ

ทําไมถึงคิดว่าฉันถึงไว้ ชีวิตคุณเหรอคะ? ทังๆทีจะฆ่าตอน
ไหนก็ได้ "
"ระ เรื องนัน เพราะ"ท่าน"จอมมารแห่ง[การสร้ าง]โพลเคล
ยอมรับว่าผมมีคา่ คูค่ วรสําหรับการเจรจาสินะครับ? เดิมที
จริ งๆแล้ วผมก็คิดว่าอยากลองท่านจอมมารแห่ง[การสร้ าง]ดู
ครับ [สงคราม]ผมโดนขู่จงึ ต้ องยอมช่วยเหลืออย่างช่วยไม่ได้

65
ครับ ใจจริ งผมคิดมาตลอดว่าอยากจะเป็ นพันธมิตรกับท่าน
โพลเคลครับ ถ้ าผมกับท่านโพลเคลร่วมมือกันล่ะก็ต้องไร้
เทียมทานแน่ ยังไง ก็ได้ โปรดให้ ได้ ร่วมมือด้ วยเถอะนะ
ครี บ!!"

จอมมารแห่ง[ความชัวร้ าย]มันใจว่าตนหาสิงทีจะทําให้ รอด

ชีวิตได้ แล้ ว
เพือการนัน ต้ องทิง[เหล็ก]กับ[ความหนืด] เดิมทีพวกมันก็
เป็ นแค่หมาก ไม่ได้ ทําให้ ร้ ูสกึ อะไรเลย แล้ วก็ถ้าได้ [การสร้ าง]
มาล่ะก็ ภายใต้ เขาทีมีเหล่าอสูรทีมีความแข็งแกร่งมหาศาลนี
แล้ วก็มีสกิลทีถึงจะไม่ร้ ูความสามารถแต่ต้องแข็งแกร่งแน่
นอนอยู่ ทังทําให้ สามารถอยู่ได้ อย่างสบายแล้ ว ถ้ าเกิด
สามารถเอาหัวตอนหลับของเขามาได้ ก็จะได้ ช่วงชิงงทุกสิง
ของจอมมารแห่ง[การสร้ าง]มา
แต่วา่ ...
66
"ดูทา่ จะตีคา่ ตัวเองไว้ สงู เลยนะคะ นายท่านไม่เห็นมีความจํา
เป็ นอะไรทีจะต้ องยุ่งกับพวกอย่างคุณเลยไม่ใช่เหรอคะ"

ความคิดนันถูกทําลายโดยดวงตาทีบอกออกมาว่า เจ้ านีพูด

อะไรออกมากัน? กับนําเสียงทีออกมาของแอนเชียน เอลฟ์
จอมมารแห่ง[ความชัวร้ าย]กํามือแน่น แล้ วกับฟั นกราม
ไม่ใช่ความตังใจของเขาทีถูกทําลาย คําพูดนันยังสร้ างบาด
แผลลึกกับความภาคภูมิใจของเขา "อย่าง"งันเหรอ? ขณะที
ต้ องอดทนไม่แสดงความโกรธทีแทบจะคลังในใจเอาไว้ จอม
มารแห่ง[ความชัวร้ าย]ก็ปันหน้ ายิมเต็มทีออกมา

"นะ นันสินะครับ เดิมที ท่านจอมมารแห่ง[การสร้ าง]โพลเคล

ก็เป็ นคนทีสุดยอดจริ งๆครับ พลังของจอมมารตําต้ องแบบ

67
ผมคงไม่จําเป็ นสินะครับ ถ้ าอย่างนันแล้ วมีเป้าหมายอะไร
เหรอครับ? ไม่วา่ อะไรก็ยินดีจะร่วมมือทังนันล่ะนะครับ"
"เป็ นเรื องง่ายๆกว่านันอีกค่ะ ทางวงกตมันทําให้ การไปทํา
ลายคริ สตัลมันน่ารํ าคาญละนะค่ะ เพราะฉะนันก็เลยคิดว่า
จะให้ คณ
ุ ลบมันออกให้ หน่อยค่ะ"

ถ้ าจอมมารตายไป ก็ถือว่าออกจากสงครามนี
แต่วา่ ถ้ าคริ สตัลไม่ถกู ทําลายทังอสูรทังดันเจียนก็ไม่หายไป
ตราบใดทีอาจจะมีอสูรของจอมมารแห่ง[ความชัวร้ าย]ที
กําลังบุกไปยังอวาลอนอยู่ พวกโพลเคลนันก็จําเป็ นต้ องทํา
ลายคริ สตัลไว้
เพือการนัน ช่วยไม่ได้ เลยทีจอมมารแห่ง[ความชัวร้ าย]เลย
ต้ องสร้ างเขาวงกตไว้ เพือถ่วงเวลา

68
จอมมารแห่ง[ความชัวร้ าย]กําลังหัวหมุนอย่างบ้ าคลัง
เรื องทีจะปฏิเสธเงือนไขนันไม่ได้ คิดไว้ ตงแต่
ั แรก ถึงจะรู้วา่ ถ้ า
ถ่วงเวลาไม่ได้ แล้ ว[เหล็ก]จะลําบากก็เถอะ แต่การมีชีวิต
สําคัญทีสุด
สิงทีเขาคิดก็คือการเพิมโอกาสรอดชีวิตแม้ เพียงน้ อยนิดก็
ตาม

"เข้ าใจแล้ วครับ แต่วา่ มีเงือนไขล่ะนะครับ แลกกับการลบ

ทางวงกตทังหมดอยากจะให้ ไว้ ชีวิตน่ะครับ"

ต้ องเริ มลงมือก่อน ถ้ าทําอย่างนีก็จะได้ ไม่ถกู ฆ่า

นันคือวิธีการเดียวกับทีจอมมารแห่ง[ความหนืด]ทีตํากว่าตน
ทํา

69
"นันสินะคะ งัน เอาอย่างนีละกันค่ะ ถ้ าทําให้ ทกุ ชันกลาย
เป็ นทีว่างฉันจะเอาก้ อนลมในท้ องของคุณออกให้ ละกันนะ
คะ"
"รับคําต่อรองได้ สินะครับ"

จอมมารแห่ง[ความชัวร้ าย]ยอมรับความพ่ายแพ้ อย่าง

สมบูรณ์ ระหว่างอดทนกับความอัปยศอดสูทีได้ จากเด็กน้ อย
พรรค์นี เขาก็ควบคุมหนังสือจอมมารแล้ วทําให้ แต่ละชัน
กลายเป็ นทีว่าง ตอนนีจะมาเล่นกลแปลกๆไม่ได้ ถ้ าทําแบบ
นันถึงจะรอดจากทีนีได้ แต่ยงั ไงก็คงโดนฆ่าแน่นอน

ในหัวนันมีความเกรี ยวกราดอยู่มากมาย
สําหรับเขาตัวคนทีมีไว้ ให้ เหยียบยําและปกครองอย่างพวก
ตัวเมียนันไม่เกียวกับว่าจะมองลงมาแล้ วสังคําสังกับตน สุด

70
ท้ ายแล้ วก็จะไม่สามารถทําอะไรได้ อยู่ดี
จะข่มขืน ทําให้ ท้อง ทําลาย ฆ่าทิง การตัดสินนันตอนนีก็ยงั
ไม่เปลียนแปลง
แต่วา่ ตอนนีต้ องอดทนไว้ ก่อน
ถ้ าสามารถรอดไปได้ อย่างปลอดภัยไม่วา่ จะต้ องใช้ เวลาสัก
เท่าไหร่ไม่วา่ จะต้ องทรมานเท่าไหร่ไม่วา่ จะต้ องทําอะไร ก็จะ
ทําจนกว่าเธอจะอ้ อนวอนขอให้ ฆ่าให้ ได้

"เท่านีก็จบแล้ วสินะครับ"

ใช่แล้ ว พอจอมมารแห่ง[ความชัวร้ าย]พูด วิวรอบๆก็กลาย

เป็ นทีราบโล่งกว้ างเท่านัน

"ขอบคุณมากค่ะ เท่านีก็ทําลายคริ สตัลได้ ง่ายๆแล้ วนะคะ

71
ฉันจะเชือใจคุณไม่ตรวจสอบชันอืนๆค่ะ ต่อไปก็ตาฉันทํา
สัญญาให้ สมบูรณ์แล้ วสินะคะ"

เธอพูดเช่นนัน แล้ วลมก็เริ มไหลออกจากปากของเขาอย่าง

น่ากลัว
ใช้ เวลาไปประมาณหนึงนาที
ถ้ าเกิด มันถูกปล่อยออกภายในท้ องล่ะก็เขาจะต้ องพองเป็ น
ลุกบอลลูนแล้ วตายแน่ๆ

"ผมก็ต้องขอกลับไปทีห้ องคริ สตัลล่ะนะครับ"

ต้ องบอกเรื องราวกับผู้ร่วมมือตัวจริ งผ่านปี ศาจแฝดสี ก่อนที

คริ สตัลจะถูกทําลายจนปี ศาจแฝดสีหายไป
ถึงจะอยากจู่โจมเข้ าไปทีหลังของแอนเชียน เอลฟ์ ทีเต็มไป
72
ด้ วยช่องว่างแต่ก็ไม่อาจทําได้ เรื องว่ารู้เรื องทีมันคอยป้องกัน
จากรอบทิศทางตลอดเวลา
เขาเริ มใช้ งานเวทวาร์ ป
ไม่สิ เรื องนันไม่สามารถทําได้
หัวของเขาหลุดออกมาจากร่างกาย ถูกคมมีดสายลมตัด คน
ร้ ายมีอยู่คนเดียวเท่านัน

โดนหลอกแล้ วสินะครับ พึมพําไปแบบนัน แต่วา่ เสียงก็ไม่

ออกมา
แต่ดเู หมือนว่าความตังใจของเขาจะส่งไปถึงอีกฝ่ ายได้

"ฉันรักษาสัญญาแล้ วนะคะ ก้ อนลมในท้ องก็เอาออกมาให้

แล้ วด้ วยค่ะ"

73
นันคือคําพูดสุดท้ ายทีจอมมารแห่ง[ความชัวร้ าย]ได้ ยินใน
ชีวิต
แอนเชียน เอลฟ์ ทําตามสัญญาทีทําไว้ จริ งๆ ตังแต่แรกเธอก็
พูดแค่วา่ จะเอาก้ อนลมออกให้
แต่แอนเชียน เอลฟ์ ไม่ได้ อ่อนโยนแบบคุอินะกับโรโรโนะ
หรื อในอีกความหมาย การทีเธอเข้ ามาในดันเจียนนีก็คือว่า
เป็ นโชคร้ ายของจอมมารแห่ง[ความชัวร้ าย]แล้ ว

"ยังไงก็ไม่ได้ คิดจะให้ กลับไปโดยมีชีวิตอยู่แล้ วค่ะ จอมมารที

มีความแค้ นกับนายท่านเนีย แล้ วก็ รู้สกึ แย่คะ่ คนทีจะสัมผัส
ฉันได้ มีแค่สาวน้ อยน่ารักกับนายท่านเท่านันล่ะค่ะ"

พอพูดแบบนันเธอก็เอามือล้ างเขาไปในหน้ าอกของตัวเอง

74
สิงทีเอาออกมาจากหุนเขาหน้ าอกก็ถือ อสูรกา
ด้ วยคําแนะนําจากโพลเคลก็เลยนําอสูรกาทีวาร์ ปได้ มาเพือ
ใช้ ประกันภัย
เนืองจากวงเวทวาร์ ปเตรี ยมไว้ ตอนทีผ่านชันมาแล้ วก็เลยจะ
ใช้ อสูรกาเพือหนีในตอนทีคับขันขึนมา
แต่วา่ ...

"อ๊ ะ ลืมให้ เด็กคนนีทานแอ๊ ปเปิ ลเลยค่ะ"

น่าสงสารทีกาถูกยาสเน่ห์เข้ าไปเลยกําลังชักดินชักงอ
เธอยอมแพ้ ทีจะใช้ การวาร์ ป แล้ วเอากาเก็บเขาไปในหน้ าอก
แล้ วก็มองไปยังถังนําทีตนถูกวาร์ ปเข้ าไป
ยาอันรุนแรงทีสามารถส่งผลอันน้ อยนิดทังๆทีมีความต้ าน

75
ทานของตนกับผลของแอ๊ ปเปิ ลอยู่ ถึงจะไม่ถึงขันทนไม่ได้
แต่ตอนนีส่วนล่างเองก็ร้อนๆอยู่ รู้สกึ สนใจมันนิดหน่อย
เลยดืมนําในกระบอกนําเข้ าไป แล้ วใส่ของเหลวสีชมพูเข้ าไป
แทนที

"เอาล่ะ ไปกันเถอะค่ะ"

ต้ องรี บไปพบ รับความชมจากนายท่านสุดทีรักให้ พอใจ แล้ ว

ก็รับชือมา พอคิดแบบนันแล้ ว ก็ยิมออกมาเอง
เธอทีอดทนกับความรู้สกึ ทีรุนแรงนันก็ออกวิงไปหาโพลเคล
-------------------------------------------------------------------------
-------------------------------------------------------------------------
------------
Ch.64 - ตอนที10 [อสูรแห่งคํามันสัญญา]ตนทีสาม
76
ผมวิงในดันเจียนไปกับพวกจิงจอกภูติและดวาร์ ฟ สมิธ

เพราะเชือว่าแอนเชียน เอลฟ์ จะไม่เป็ นอะไรและจัดการจอม

มารแห่ง[ความชัวร้ าย]ได้

โอกาสทีจอมมารศัตรูจะมีอสูรทีเหนือกว่าแอนเชียน เอลฟ์
อยู่นนไม่
ั ใช่ศนู ย์
แต่วา่ ถ้ าเป็ นแอนเชียน เอลฟ์ ทีรวดเร็วทีสุดในบรรดาอสูรของ
ผม ต่อให้ เป็ นคูต่ อ่ สู้แบบไหนผมก็เชือว่าต้ องหนีออกมาได้
แน่จงึ เดินหน้ า

77
“แอนเชียน เอลฟ์ ผมเชือใจนะ”

ผมพึมพําอย่างนันแล้ วก็เร่งฝี เท้ า

ตังแต่ทีแอนเชียน เอลฟ์ ถูกวาร์ ปหายไป พอผ่านไป15นาที
อยู่ๆบรรยากาศโดยรอบก็บิดเบียว

กําแพงทีขวางทางข้ างหน้ าค่อยๆหายไป เขาวงกตทีสลับซับ

ซ้ อนกลายเป็ นเพียงทางราบว่าง

ผมลูบไปทีหน้ าอก
อย่างนีนีเอง แอนเชียน เอลฟ์ เป็ นคนทํา

78
“ทุกคน จอมมารแห่ง[ความชัวร้ าย]ถูกแอนเชียน เอลฟ์
จัดการแล้ ว อีกเดียวแอนเชียน เอลฟ์ ก็จะตามมา ช่วย
พยายามกันอีกสักนิดหนึงด้ วย”

พอได้ ยินคําพูดผม พวกจิงจอกภูติและดวาร์ ฟ สมิธทีเคารพ

แอนเชียน เอลฟ์ ก็มองหน้ ากันแล้ วยิมออกมา
กําลังยินดีกบั เรื องทีแอนเชียน เอลฟ์ ปลอดภัยและเรื องชัย
ชนะของพวกเรา

ไม่จําเป็ นต้ องคิดเรื องหยุดเท้ ารอแอนเชียน เอลฟ์

79
ถ้ าเป็ นเธอ อีกเดียวก็ตามมาถึง
ตอนนีเพือพวกไวต์ทีทนการบุกอย่างหนักของศัตรูอยู่ ต้ องรี บ
ทําลายคริ สตัลให้ เร็วทีสุดสักวินาทีก็ยงั ดี

ผมผ่านห้ องต่างๆของดันเจียนแห่ง[ความชัวร้ าย]ทีกลายเป็ น

ทีราบ
เนืองจากยังไม่ได้ ทําลายคริ สตัลจึงยังมีพวกอสูรเหลืออยู่ แต่
กลับไม่คอ่ ยได้ รับการป้องกันแบบทีควรเป็ นเลย

80
ผมแปลกใจนิดหน่อย
บางทีพวกอสูรของดันเจียนแห่ง[ความชัวร้ าย]อาจจะไม่มีสิง
ทีเรี ยกว่าความคิดเป็ นของตัวเอง
เพราะอย่างนันทังๆทีถ้ าคริ สตัลถูกทําลายจะหายไปแท้ ๆแต่
กลับไม่มาหยุดพวกผมเลย

จอมมารนันตอนทีอสูรเกิดมาสามารถควบคุมความเข้ มข้ น
ของตัวตนได้ ในระดับหนึง
จอมมารแห่ง[ความชัวร้ าย]คงจะเอาตัวตนไปในตอนทีเกิด
ขึนมา
เพราะฉะนันเมือจอมมารทีเป็ นคนออกคําสังไม่อยู่พวกอสูร
เลยไม่สามารถทําอะไรได้
พอได้ เห็นพวกเขา ผมก็คิดว่าไม่อยากให้ พวกอสูรของผมเป็ น

81
แบบนัน

อยากจะให้ มีความคิดของตัวเองแล้ วก็เคลือนไหวเพือความ

สุขต่างๆ

ผมนันบางทีคงจะตายก่อนพวกคุอินะ
จิงจอกสวรรค์, เอลเดอร์ ดวาร์ ฟ, แอนเชียน เอลฟ์ เผ่าพันธุ์
ของพวกเธอนันมีอายุขยั ทียาวนานมาก ร่างกายเองก็จะเติบ
โตถึงระดับหนึงแล้ วก็หยุดการแก่เฒ่า

เมือเทียบกันแล้ ว อายุขยั ของผมคือ300ปี

ชีวิตของพวกเธอนัน ยาวนานยิงกว่าเวลาตายของผม
แน่นอนถ้ าคริ สตัลของอวาลอนไม่ถกู ทําลาย

ตัวผมทีคิดเรื องแบบนันแปลกจนน่าหัวเราะออกมาเลย

มันยังเป็ นเรื องหลังจากนี

82
ตอนนีต้ องชนะสงครามทีอยู่ตรงหน้ านีก่อน

“นายท่าน!”

เสียงสดใสดังมา

ไม่มีเวลาจะหันกลับไป ก็ถกู เข้ ามากอดจากข้ างหลัง

ทีหลังรู้สกึ ได้ ถึงสัมผัสนุ่มๆ

“ยินดีต้อนรับกลับ แอนเชียน เอลฟ์ ”

“ค่ะ กลับมาอย่างปลอดภัยแล้ วค่ะ! ทําตามทีนายท่านต้ อง
การ ทําลายไพ่ตายของศัตรูแล้ วก็จดั การจอมมารแห่ง[ความ
ชัวร้ าย]แล้ วค่ะ”

83
แอนเชียน เอลฟ์ ถอนกอด แล้ วมาวิงอยู่ข้างๆ
เธอยิมออกมา พร้ อมกับสีหน้ าทีราวกับเขียนว่า [ชมหน่อย]

ขณะทีผมกําลังวิง ก็ลบู หัวของเธอไปพลางๆ

สัมผัสของผมนุ่มลืนสีทองนันให้ ความรู้สกึ ทีดี

“ทําได้ ดีมาก แอนเชียน เอลฟ์ สมกับเป็ น[อสูรแห่งคํามัน

สัญญา]ของผม”

พอแอนเชียน เอลฟ์ ได้ ยินคําว่า[อสูรแห่งคํามันสัญญา] ดวง

ตาก็เป็ นประกาย
ด้ วยการจัดการจอมมารแห่ง[ความชัวร้ าย]ลง การเลือกเธอ

84
เป็ น[อสูรแห่งคํามันสัญญา]ก็เป็ นเรื องทีแน่นอนแล้ ว

แต่วา่ ...

“ยังไงก็ทงการชมทั
ั งการตังชือก็เอาไว้ หลังทําลายคริ สตัล
เถอะ ตอนนีรี บไปข้ างในสุดกัน”
“ค่ะ! จะพยายามอย่างมีความสุขค่ะ”

แอนเชียน เอลฟ์ พูดออกมาอย่างแข็งแรงดี แล้ วก็ใช้ งานเวท

สายลม
มันเป็ นเวททีทําให้ แรงต้ านจากสายลมด้ านหน้ าหายไป แถม
ยังใช้ สายลมดันหลังเข้ ามา ถึงจะแค่เบาๆแต่ก็ต้องขอบคุณ
มาก

การก้ าวเท้ าก็เบาลง แถมความเหนือยก็น้อยลงด้ วย

85
แล้ วพวกผมก็เพิมความเร็ววิงฝ่ าดันเจียนในรวดเดียว

แล้ วในทีสุดก็มาถึงยังห้ องคริ สตัล

บนแท่นวางหินใจกลางห้ องธรรมดาๆ คริ สตัลกําลังส่องแสง
สีฟ้าอยู่

นีคือแกนกลางของดันเจียนนี

“แอนเชียน เอลฟ์ เธอทําลายซะ”

เพียงเท่านี เธอก็จะทําคําสังของผมสําเร็จครบทุกอย่าง

86
“ค่ะ นายท่าน”

แอนเชียน เอลฟ์ พยักหน้ า แล้ วก็ใช้ ก้อนลมกระแทกใส่คริ

สตัลจนแตก

อสูรที[ความชัวร้ าย]ปกครองทังหมดหายไป
ดันเจียนกําลังสัน อีกไม่กีชัวโมงหลังจากนีดันเจียนนีก็จะ
หายไป

87
“ตามกําหนดการณ์คือหลังจากทําลายคริ สตัล จะรี บใช้ วง
เวทวาร์ ปทีนีแล้ ววาร์ ปไปทีดันเจียนของผมทันที... แต่ดทู า่ จะ
ไม่ได้ สินะ”

ผมมองไปยังอสูรกาทีหมดแรงอยู่บนมือของแอนเชียน เอลฟ์

ใช่แล้ ว กาตัวนีทีเป็ นอสูรตนเดียวทีใช้ วาร์ ปได้ โดนกับดักของ

จอมมารแห่ง[ความชัวร้ าย] แล้ วก็เสียสติไปครึงจากยา

“ไม่เป็ นไรค่ะ อีกสักสิบนาทีก็กลับมาเป็ นปกติแล้ วค่ะ

แอ็ปเปิ ลของอวาลอนก็ให้ กินแล้ วด้ วยค่ะ คิดง่าภายในร่าง
กายกําลังค่อยๆซึมซับเวทรักษาเข้ าไปค่ะ”

88
พอได้ ยินแบบนันก็สบายใจ

ถ้ าวิงกลับไปทังๆอย่างนีจะเสียเวลาเกินไป
การฟื นฟูของกา10นาที การสร้ างวงเวทวาร์ ปอีก5นาที

ได้ แต่ต้องรออย่างสงบในช่วง15นาทีนี

...ถ้ าอย่างนัน ก็ใช้ เวลานันมอบรางวัลให้ แอนเชียน เอลฟ์

“แอนเชียน เอลฟ์ ครังนีเป็ นเพราะเธอถึงบุกดันเจียนแห่ง

[ความชัวร้ าย]สําเร็จ ขอบคุณมาก แล้ วก็ผลงานจนถึงตอนนี
กับความตังใจในครังนี ตังแต่นีไปจะมอบชือให้ กบั เธอ เพือ
ให้ เป็ น[อสูรแห่งคํามันสัญญา]”

89
แอนเชียน เอลฟ์ หายใจเข้ าเฮือกใหญ่
แล้ วก็สง่ อสูรกาทีกอดอยู่ให้ กบั จิงจอกภูติ แล้ วก็มองตรงมาที
ตาของผม

“ก่อนทีจะมอบชือ ขอตรวจสอบให้ แน่ใจก่อน แอนเชียน

เอลฟ์ เธอจะเป็ น[อสูรแห่งคํามันสัญญา] จะอยู่กบั ผมต่อไป
ต่อสู้ร่วมกัน หัวเราะด้ วยกัน ร้ องไห้ ด้วยกันไปตลอดชีวิต เธอ
เตรี ยมใจไว้ แล้ วใช่ไหม?”

แอนเชียน เอลฟ์ พยักหน้ า

90
“แน่นอนค่ะ ฉันเป็ นของนายท่านค่ะ จะอยู่ด้วยกันตลอด
ไปค่ะ ถึงจะบอกว่าไม่แต่ก็จะอยู่ข้างๆไปเรื อยๆค่ะ”

เธอพูดเรื องทีน่ายินดีออกมา

ถ้ าอย่างนันผมเองก็ต้องเตรี ยมใจให้ พร้ อมด้ วย

“เข้ าใจแล้ ว ถ้ าอย่างนันก็จะขอมอบชือให้ กบั เธอ แอ

นเชียน เอลฟ์ ชือทีเธอได้ รับก็คือ ออร่า”

91
ออร่า
มันคือชือของเทพธิดาแห่งสายลม และในขณะเดียวกันก็เป็ น
คําทีหมายถึงความเปล่งประกาย

ผมอยากให้ เธอเป็ นแสงทีเจิดจ้ าปกคลุมทุกคน

ผมสวดภาวนามันเข้ าไป แล้ วตังเป็ นชือนี

“ออร่า... นีคือ ชือของฉัน ขอบคุณมากค่ะ นายท่าน

ตังแต่นีไป ฉันคือออร่าค่ะ”

แอนเชียน เอลฟ์ พึมพําหลายต่อหลายครังว่า ออร่า แล้ วก็รับ

ชือไป

92
ในตอนนันวิญญาณของผมกับแอนเชียน เอลฟ์ ก็เชือมถึงกัน

พลังของเธอไหลเข้ ามา
ไม่ใช่เพียงแค่นนั ความรู้สกึ จิตใจของแอนเชียน เอลฟ์ และ
ความสามารถทีซ่อนอยู่ทีตัวเธอเองยังไม่ร้ ู ข้ อมูลแบบนันเอง
ก็เข้ ามาด้ วย

เหมือนกับคุอินะกับโรโรโนะ ออร่าเองพอเป็ น[อสูรแห่งคํามัน

สัญญา]ก็มีพลังทีออกมาครังแรกเหมือนกัน
อย่างนีนีเอง เพราะฉะนันเด็กคนนีเลยมีสกิลรูปร่างแห่งดวง
ดาวอยู่งนเหรอ
ั

แล้ วก็ตวั ผมเองก็มีการเปลียนแปลง

93
จากก้ นบึงของร่างกายก็มีพลังเอ่อล้ นออกมา
แล้ วก็สกิลของพวกคุอินะกับศาสตร์ เวทมากมายก็สามารถ
ใช้ ได้ ไม่ร้ ูวา่ ทําไมถึงเข้ าใจเหมือนกัน

ด้ วยการทีรวบรวม[อสูรแห่งคํามันสัญญา]ได้ สามตนแล้ ว ใน
ทีสุดพลังในฐานะจอมมารก็สามารถใช้ ได้ ทงหมดแล้
ั ว
บางทีตวั ผมในตอนนีอสูรระดับAแบบพัฒนาเองก็ไม่
สามารถเทียบได้ แล้ ว

พอควบคุมตัวเองทีแทบจะเมาพลังได้ ก็มองไปทางแอ
นเชียน เอลฟ์

เธอเองก็อยู่ในสถานการณ์เดียวกับผมเช่นกัน

“สุดยอด พลังของนายท่าน จิตใจ จิตวิญญาณกําลังไหล

94
เข้ ามา อบอุ่น ทังคุอินะจัง ทังโรโรโนะจัง ลิมรสความรู้สกึ นี
มาตลอดเลยสินะคะ อิจฉานิดหน่อยเลยค่ะ”

ด้ วยใบหน้ าเหม่อลอยแอนเชียน เอลฟ์ …ออร่าพึมพําออกมา

แก้ มแดง ดูลามก

เพือให้ เธอกับมาปกติผมเลยส่งเสียงเรี ยก

“ออร่า ขอมือซ้ ายหน่อยได้ ไหม?”

นันก็เพือมอบแหวนทีสุดท้ ายก็ไม่ได้ มอบไป

แหวนทีตกแต่งด้ วยหยกสีเขียวมรกตบนแหวนพลาติน่าที
สลักสัญลักษณ์แอ๊ ปเปิ ล

95
ออร่าเองก็ดเู หมือนจะรู้ตวั ก็เลยแก้ มแดงแล้ วยืนมือซ้ ายออก
มา

สวมเข้ าไปยังนิวกลางข้ างซ้ ายของเธอ

แหวนทีนิวกลางข้ างซ้ ายมีความหมายว่าการคุ้มกันจาก
ความชัวร้ ายกับผู้เป็ นทีพึง
ไม่ใช่เพียงแค่อสูรตนหนึง แต่เธอทีเป็ นผู้นําทีคอยนําทางทุก
คน นีคือสิงทีจําเป็ น

“ต่อจากนีไปก็พงพาหน่
ึ อยนะ ออร่า”
“ค่ะ! ฉันเองก็จะพยายามเพือนายท่านให้ ยิงกว่าตอนนีอีก
ค่ะ”

96
เพียงเท่านีก็สามารถมอบชือว่าออร่าให้ กบั แอนเชียน เอลฟ์
ได้
พอมองไปทีอสูรกา ไม่ร้ ูวา่ ตืนขึนมาตังแต่เมือไหร่ แต่กําลัง
เดินโซเซไปมาพร้ อมกับเริ มวาดวงเวทวาร์ ป

ถ้ าเป็ นแบบนีอีกเดียวก็คงกลับอวาลอนได้ ทนั ที

การทีพวกออร่ายังไม่เป็ นอะไร แสดงว่าคริ สตัลยังไม่ถกู
ทําลายแน่นอน

พวกไวต์ทนเอาไว้ ได้ อย่างนันสินะ

มีแค่เรื องนันเท่านันทีเป็ นห่วง

หลังจากนันผมก็พยายามหยุดความรู้สกึ วุน่ วายไปพลางๆ

97
ขณะอยู่เฉยๆรอให้ วงเวทวาร์ ปเสร็จสมบูรณ์
-------------------------------------------------------------------------
-------------------------------------------------------------------------
----------
Ch.65 - ตอนที11 พลังทีแท้ จริ งของจอมมารแห่ง[เหล็ก]

ไวต์ทีรับหน้ าทีป้องกันอวาลอนหลังจากทีพวกโพลเคลออ
กไปเพือบุกดันเจียนแห่ง[ความหนืด]กับ[ความชัวร้ าย]นัน
กําลังรวบรวมสมาธิเงียบๆอยู่
ไม่มีความสงสัยแม้ แต่เศษเสียวว่าโพลเคลนายสุดทีรักกับลูก
สาวของเขาจะแพ้

หน้ าทีของตนก็คือ การปกป้องอวาลอนเมืองทีโพลเคลสร้ าง

ขึนมา
98
เป็ นหน้ าทีทีสําคัญมา เพราะว่าเชือใจตนโพลเคลถึงได้
ฝากฝั งหน้ าทีนีให้

จะทรยศความคาดหวังไม่ได้ เด็ดขาด

ต่อให้ ต้องตายก็จะปกป้องทีอยู่ของพวกเขาให้ ได้

“ท่านไวต์ ศัตรูมาแล้ วค่ะ”

สาวน้ อยผิวสีแทนทีอยู่ข้างๆไวต์ ดวาร์ ฟ สมิธพูดออกมาด้ วย

เสียงทีตึงเครี ยดเล็กน้ อย เธอนันในการต่อสู้ครังก่อนมี
บทบาทสําคัญในการควบคุมพวกโกเลม
เพราะได้ รับการยอมรับจากผลงานนันจึงฝากหน้ าทีรองผู้
บังคับบัญชาไว้

99
ไวต์ทีอยู่ห้องทีสองนัน ไม่สามารถใช้ คริ สตัลดูสถานการณ์
ของศัตรูได้
หน้ าทีสอดส่องนัน จึงฝากไว้ ทีดวาร์ ฟ สมิธทีเป็ นรองผู้บงั คับ
บัญชา

ดวาร์ ฟ สมิธนันสามารถใช้ ประสาทสัมผัสร่วมกับพวกโกเล

มทีตนเองควบคุมได้ เธอจะคอยบอกสถานการณ์อย่าง
ละเอียด ทําให้ สามารถออกคําสังทีเหมาะสมได้

ห้ องแรกนันเป็ นถําทางตรงยาว2kmทีใช้ ในตอนสงครามกับ

จอมมารแห่ง[สายลม] เป็ นห้ องทีด้ านในสุดมีโกเลมมิธริ ลติด
ตังปื นกลหนักอยู่…แล้ วก็มีการปรับปรุงเพิมมากมายเป็ นรูป
แบบทีพัฒนาแล้ ว

100
“อืม เลดี ศัตรูมีจํานวนประมาณเท่าไหร่หรื อขอรับ?”
“ประมาณสิบตนค่ะ”
“ศัตรูเองก็คงไม่คิดว่าจํานวนเท่านีจะจัดการได้ หรอก หน่วย
สํารวจสินะขอรับ การทีคิดได้ วา่ ต้ องมาสํารวจกําลังในมือก็
ถือว่าเป็ นสิงทีถูกต้ อง แสดงไพ่ในมือให้ ดตู ามทีต้ องการกัน
เถอะขอรับ ขอสังให้ เริ มโจมตีได้ ”

ต่อให้ มีลกู เล่นอะไรอยู่ ก็ไม่มีปัญหาอะไรจึงได้ สงให้

ั โจมตี

โกเลมมิธริ ลนันสนันไกปื นกลหนักตามคําสังของดวาร์ ฟ สมิธ

ปล่อยมวลแห่งความตายจํานวนนับไม่ถ้วนออกไป

เท่านีม่านแห่งการต่อสู้ก็ได้ เบิกขึน

ในหัวของไวต์มีคําพูดของโพลเคลลอยขึนมา คําพูดแต่ละคํา
101
ของนายนันเปล่งประกายราวกับอัญมณี

แผนการทีนายฝากไว้ มีอยู่นบั ไม่ถ้วน

ในตอนนีเองจิตใจก็ยงั คงอยู่กบั นาย หน้ าทีของตัวเองนันจะ
ทุม่ กําลังทังหมด ไม่สิ ยิงกว่าทังหมดทําให้ สําเร็จให้ ดู

～มุมมองของจอมมารแห่ง[เหล็ก]～

ให้ ตายสิเป็ นพวกทีพึงไม่ได้ จริ งๆ จอมมารแห่ง[เหล็ก]ซากัน

เดาะลินออกมา
ถึงจะเป็ นเพือนกับจอมมารแห่ง[ความหนืด]กับ[ความชัว
ร้ าย]ทังสองคน แต่กลับไร้ ประโยชน์ระดับทีไม่น่าเชือเลย

102
แค่โดนจอมมารแห่ง[การสร้ าง]จัดการนิดหน่อย ก็ป่วยเป็ น
โรคขีขลาดแล้ วมุดหัวอยู่แต่ในดันเจียนตัวเองแล้ ว
สุดท้ ายแล้ วก็ต้องมาถล่มดันเจียนของจอมมารแห่ง[การส
ร้ าง]ด้ วยตัวเองคนเดียว
เดิมที การทีจอมมารแห่ง[การสร้ าง]ใช้ อสูรระดับไพ่ตายไปก็
ต้ องขอขอบคุณ

เพราะพวกทีไร้ ความสามารถพวกนัน เลยต้ องออกมาบุกดัน

เจียนด้ วยตัวเอง

แต่วา่ ก็ไม่ได้ ร้ ูสกึ แย่หรื อแปลกอะไร

ถ้ าลองคิดดู ก็จะได้ ทําลายคริ สตัลของเจ้ านันด้ วยมือนีเอง

เรื องนันค่อยข้ างน่าสนุกทีเดียว

จอมมารแห่ง[เหล็ก]นันเข้ าไปข้ างในอสูรแห่งคํามันสัญญา
103
ของตัวเอง ลิฟวิงอาร์ เมอร์ ระดับสูง คิลลิงอาเมอร์ แล้ วยิมมุม
ปากออกมา

อสูรสายลิฟวิงอาร์ เมอร์ นนเป็

ั นเกราะทีข้ างในว่างเปล่าทีมี
พลังโจมตีกบั พลังป้องกันทียอดเยียม ด้ วยการสวมใส่อสูร
นัน แถมข้ างๆก็มีอสูรระดับAแบบพัฒนาทียืมมาอยู่อีกสอง
ตน

ไม่วา่ คิดยังไงก็อยู่ในสถานการณ์ปลอดภัยสุดๆ
เขาทีขีขลาดนัน ถ้ าไม่ทําถึงขนาดนีก็คงไม่ยอมออกมาใน
สนามรบหรอก

“เจ้ าโมลาคุส การทียกอสูรระดับAให้ ผมเนียก็ใช้ ได้ เหมือน

กันนีนา ถึงจะเป็ นคนทีใช้ ไม่ได้ แต่ก็มีดีกว่า[ความหนืด]ล่ะ

104
นะ หุหหุ ุ กันดันเจียนทีว่างเปล่าเนียถ้ าโจมตีด้วยอสูรระดับA
แบบพัฒนาสองตน ยังไงก็ชนะไม่ใช่เหรอไงกัน!”

จอมมารแห่ง[เหล็ก]หัวเราะออกมา

ไม่วา่ จะคิดยังไงก็ไม่มีทางแพ้
แต่วา่ จําเป็ นต้ องระวังอาวุธรูปร่างท่อขนาดใหญ่ทีโกเลมมิธริ
ลใช้ บดขยีจอมมารแห่ง[สายลม]
เพือทีจะผ่านมันก็เลยคิดแผนมาแล้ ว หวาดกลัวสมองของตัว
เองเลยล่ะ โพลเคลแม่แต่ในฝั นก็คงไม่เคยนึกแน่ๆว่าจะถูก
ฝ่ าไปได้

ก่อนอืนก็สง่ หน่วยสํารวจออกไป
จะบุกเข้ าไปรับการโต้ ของโกเลมมิธริ ลแบบไอ้ โง่แบบไม่คิดไม่
ได้
105
การโดนโต้ กลับมาเป็ นเรื องทีคาดไว้ แล้ ว แต่ก็อาจจะมีกบั ดัก
ติดตังไว้ อยู่ก็ได้
เพราะฉะนันจึงส่งหน่วยสํารวจเพือตรวจสอบว่าจอมมารแห่ง
[การสร้ าง]ใช้ กลยุทธแบบเดียวกับครังก่อน

เสือนันแม้ แต่การล่าแกะก็ต้องทุม่ เต็มที ไม่มีช่องว่างให้ เห็น

พวกลิฟวิงอาร์ เมอร์ ระดับDส่งเสียงกะฉึกกะฉักแล้ วก็เข้ าไป

ในดันเจียนของโพลเคลจากห้ องสีขาว พวกนีคืออสูรที
สามารถซือได้ จากการทีสร้ างคิลลิงอาร์ เมอร์ ระดับBขึนมา

ถึงจะเสียไปก็ไม่ได้ บาดเจ็บอะไรมาก

จอมมารแห่ง[เหล็ก]หลับตาลง

106
เบืองหน้ านันบอกไปว่าความสามารถของตัวเองคือการสร้ าง
แร่ กับการแปรรูปมัน แต่จริ งๆแล้ วยังมีอยู่อีกสองความ
สามารถ เขาทีคิดว่าคนทีบอกไพ่ในมือตัวเองทังหมดออกไป
คือคนโง่จงึ ทําการปิ ดบังแม้ แต่กบั พวกพ้ อง

อย่างแรกคือสามารถใช้ ประสาทสัมผัสร่วมกับอสูรประเภทไร้
ชีวิตทีตนเองปกครองอยู่ได้
ถึงจะมีอสูรส่วนหนึงทีใช้ ประสาทสัมผัสร่วมกับโกเลมได้ แต่
ว่าความสามารถพิเศษของ[เหล็ก]นันมีขอบเขตเป้า
หมายกว้ างกว่ามหาศาล

อย่างทีสองคือ เสริ มพลังป้องกันกับพลังป้องกันเวทของอสูร

ประเภทไร้ ชีวิตในห้ องเดียวกันให้ แข็งแกร่งขึน
เดิมทีก็เป็ นอสูรทียอดเยียมเรื องการป้องกันอยู่แล้ วยังแข็ง

107
เพิมขึนอีก การป้องกันนันเปรี ยบเหมือนกําแพงเหล็ก การ
โจมตีของอสูรครึงๆกลางๆไม่มีทางทําอะไรได้ เลย

ความสามารถของ[เหล็ก]นันช่างเป็ นความสามารถเหมาะ
สมกับตัวเองทีจะเป็ นจอมมารทีแข็งแกร่งทีสุดจริ งๆ จอมมาร
แห่ง[เหล็ก]ซากันคิดเช่นนัน

ลิฟวิงอาร์ เมอร์ เข้ าไปในดันเจียนของโพลเคล

“ให้ ตายสิ จะจําไว้ วา่ เจ้ านันก็เป็ นไอ้ โง่ตวั หนึงเหมือนกัน

หัดรู้จกั ประมาณตนบ้ างนะ”

แล้ วก็หวั เราะเยาะออกมา

108
ถนนเดียว สุดทางมีโกเลมมิธริ ลกับอาวุธรูปร่างท่อ
เป็ นแบบเดียวกับตอนทีต่อสู้กบั จอมมารแห่ง[สายลม]เลย

พอได้ เห็นแบบนี จอมมารแห่ง[เหล็ก]ก็มนใจ

ั

แผนการของตนนันอยู่เหนือกว่าจอมมารแห่ง[การสร้ าง]แน่
นอน

ตังแต่แผนขันแรกก็เหนือกว่าโพลเคลแล้ ว เจ้ านันตัดสินว่า

ฝ่ าย[เหล็ก]ทีได้ เปรี ยบอย่างท่วมท้ นจะเน้ นไปทีการป้องกัน
ก็เลยใช้ กําลังรบทังหมดบุกเข้ าไปทิงข้ างหลังเอาไว้
แต่จริ งๆแผนการของผมคือการโจมตีตา่ งหาก ถ้ าโดนโจมตีก็
สามารถส่งข้ อมูลได้ ทนั ที จอมมารทีไม่โดนอะไรก็จะบุกเข้ า
ไป เป็ นกลยุทธสุดแสนยอดเยียม

109
แน่นอนว่าเจ้ าโพลเคลคงจินตนาการไม่ออกแน่ๆ

จอมมารแห่ง[ความชัวร้ าย]โมลาคุสนันบอกว่ากลยุทธของ
[เหล็ก]ถูกอ่านออก แต่อย่างเจ้ านันคงโดนโพลเคลจัดการใน
ทีเดียวจนแค่ประเมินฝั งนันสูงไปแน่ๆ ให้ ตายสิ ทําไม[ความ
ชัวร้ าย]ถึงเป็ นไอ้ ขีขลาดได้ ขนาดนี

ยิงกว่านันแผนการโต้ กลับโกเลมมิธริ ลทีเจ้ านันฝากฝั งก็

สมบูรณ์แบบ

แม้ แต่ทีนีก็เหนือกว่า[การสร้ าง]

นอกจากระดับของเหรี ยญแล้ ว ไม่มีอะไรสักอย่างทีแพ้ ไม่มี

ทางทีจะแพ้ [สงคราม]นีเลย

110
ถ้ าจัดการโพลเคลเสร็จ ต่อไปก็จะจัดการ[สายลม]ต่อ
เหรี ยญแห่ง[สายลม]สีธาตุพนฐาน
ื ระดับA ช่างเหมาะกับตัว
เองเหลือเกิน
ยัยผู้หญิงบ้ านันอวดดีแล้ วยังปฏิเสธการเป็ นพันธมิตรอีก
หลังจากทําลายคริ สตัลแล้ ว จะดูแลให้ อย่างดีเลย
ถึงคริ สตัลทีถูกทําลายจะกลับมาหลังจากหนึงปี แต่วา่ ถ้ าตาย
ก็ไม่มีผลอะไร ถ้ าขู่วา่ จะฆ่าไม่วา่ เรื องแบบไหนก็คงยอมทํา
จะต้ องเป็ นเรื องทีทําให้ สนุกได้ แน่นอน

“เอาล่ะ ไปกันเถอะ มาแสดงกลยุทธของผมให้ เห็นกัน

เถอะ!”

เขาตะโกนออกมา พวกสไลม์ทีอยู่แนวหน้ าก็เริ มเคลือนไหว

111
ต้ วมเตียม
มีสไลม์ขนาดยักษ์ สีเขียวอ่อนทีสามารถกลืนผู้ใหญ่ได้ ทงตั
ั ว
หนึงตนกับสไลม์ขนาดประมาณสุนขั มากกว่าร้ อยตน
สไลม์ตวั ใหญ่นนคื
ั อ อสูรแห่งคํามันสัญญาของจอมมารแห่ง
[ความหนืด] สไลม์พิษระดับB
แล้ วก็สไลม์ตวั เล็กคือสไลม์เรื องแสงระดับDทีจอมมารแห่ง
[ความหนืด]ซือได้

ลักษณะพิเศษของสไลม์พิษก็คือ [ดูดกลืนการโจมตีแบบก
ระแทก]
แลกกับการทีไม่คอ่ ยมีพลังโจมตีเลยสามารถทนได้ สบายๆ
แม้ แต่การโจมตีของอสูรระดับA

แถมยังมีความสามารถในการฟื นฟูตนเองทีแข็งแกร่ง
สไลม์เรื องแสงทีเป็ นตัวแทนระดับตํากว่าเองถึงผมจะตกมา
112
หลายระดับแต่ก็มีความสามารถแบบเดียวกัน

กลยุทธนันง่ายๆแสนจะง่าย
ก่อนอืนก็ใช้ สไลม์พิษกันการโจมตีพร้ อมกับเดินหน้ าไป แล้ ว
ก็ถ้าอ่อนแอลงก็ใช้ สไลม์เรื องแสงเป็ นโล่ถ่วงเวลา แล้ วรักษา
ด้ วยความสามารถฟื นฟูร่างกายตัวเอง
สไลม์พิษนันมีความสามารถในการดูดกลืนของเหลวจากร่าง
กายของพวกสไลม์
แล้ วก็ให้ กินร่างกายของสไลม์เรื องแสงทีเป็ นโล่แล้ วพัง ก็จะ
ฟื นฟูด้วยความเร็วอันเหลือเชือ

แล้ วก็พอเข้ าไปใกล้ ได้ ก็ใช้ ร่างกายกรดหุ้มโกเลมมิธริ ลกับ

113
อาวุธของมัน

ถึงจะละลายมิทธิลไม่ได้ แต่อาวุธไม่มีทางไม่เป็ นไรแน่

ถ้ าพังอาวุธได้ หลังจากนันก็ง่ายดาย โลเลมิธริ ลโง่ๆเชืองช้ า
ไม่มีอะไรจําเป็ นต้ องกลัว

แล้ วก็จากการคํานวณแล้ วคิดว่าไม่จําเป็ นต้ องไปให้ ถึงก็ได้

จากภาพฉายของการต่อสู้ครังก่อน อาวุธรูปท่อนันจะมีการ
ใช้ แล้ วพัก บางทีการยิงต่อเนืองก็คงจะมีขีดจํากัดอยู่

แถมด้ วยการทีเป็ นอาวุธระยะไกล ยังไงกระสุนก็ต้องมีหมด

ก่อนทีพวกสไลม์จะกินเข้ าไปหมดอาวุธจะต้ องการเป็ นแท่ง
ไม้ ทีใช้ ไม่ได้ ก่อนแน่ๆ

114
เพือกลยุทธนี จึงให้ DPกับ[ความหนืด]เพือสร้ างสไลม์เรื อง
แสงจํานวนมากขึนมา

จะไม่เอาคืนไม่ได้

“ก่อนที[ความหนืด]จะถูกจัดการต้ องรี บจัดการให้ เสร็จละ

นะ เอาเถอะ ถึงจะไม่คิดว่าอสูรของโพลเคลจะจัดการอสูร
ระดับAแบบพัฒนาได้ ก็เถอะ แต่ถ้าเป็ น[ความหนืด]ก็อาจจะ
ทําเรื องโง่ๆทําลายตัวเองไปก็ได้ ”

จากนันก็ใช้ พวกสไลม์ทียืมมาจาก[ความหนืด]ส่งเข้ าไปยัง

ดันเจียนของโพลเคลเรื อยๆ

115
หน้ าสุดนันสไลม์พิษขนาดยักษ์ กําลังคืบคลานอยู่
เนืองจากยังมีสติปัญญาขันตําอยู่ จึงทําให้ ร่างกายๆเหลวๆ
อ่อนลงเท่าทีเป็ นไปได้ และลดตัวลงตํา ถึงจะมีความหนา
แน่นสูงอย่างไรก็ยงั มีขีดจํากัด นีจึงเป็ นวิธีป้องกันทีได้
ประสิทธิภาพมากทีสุด

ทีด้ านหลังมีสไลม์เรื องแสงจํานวนนับไม่ถ้วน ก็กําลังลดตัว

ลงตําแบบเดียวกัน
เหนือหัวของพวกเขามรกระสุนจํานวนนับไม่ถ้วนผ่านไป

พวกโกเลมมิธริ ลก็หยุดการยิงลงครังหนึง
มุมของปากกระบอกปื นทีตังไว้ คงถูกทีแก้ ไข ตามคําสังของด
วาร์ ฟ สมิธ
ไม่นานก็เริ มการยิงอีกครัง ขณะถูกปรับให้ หยุดยิงแบบรัว
116
และก็เริ มยิงทีละนัดแทน

กระสุนทีผ่านเหนือหัวไปก็คอ่ ยๆเฉียดเข้ ามาเรื อยๆ ในทีสุดก็

เข้ าเป้า
ในร่างกายของสไลม์ยกั ษ์ เกิดคลืนระลอกใหญ่ ดังบุม๋ บุม๋

แต่วา่ ก็มีแค่นนั กระสุนหยุดอยู่ภายในร่างกาย แล้ วมันก็

เคลือนทีไปข้ างหน้ าโดยการคืบคลานต่อไป ก็อง
กระสุน12.7mmถูกคลายออกมา
แม้ แต่ในบรรดาอสูรทังหมดก็ยงั มีความทนทานต่อการโจมตี
แบบกระแทกในระดับท็อปคลาส
จอมมารแห่ง[เหล็ก]ซากันทีมองสถานการณ์การรบทีพวก
อสูรไร้ ชีวิตผ่านไปโดยใช้ กองทัพสไลม์เป็ นโล่ ก็ทําท่าชูกําปั น

117
ขึนมาทีอกแสดงถึงชัยชนะ

ตามทีคาด ถ้ าเป็ นเจ้ าพวกนีต้ องสามารถทนได้ แน่

การปรับมุมของปื นจบลงโดยสมบูรณ์แล้ ว ก็เปลียนกลับมา
ยิงกราดอีกครัง
พออสูรผ่านไป ก็มีพายุบ้าคลังระดับทีทําให้ จอมมารแห่ง
[เหล็ก]ซากันตัวสันทังๆทียังไม่ต้องได้ เห็นเลย
แต่วา่ สไลม์พิษนันร่างขนาดใหญ่สนั ขณะทีถูกกระสุน
จํานวนมากยิงเข้ ามาในร่างกาย ก็ยงั มุง่ หน้ าต่อไปแบบช้ าๆ

ปื นกลหนักของโกเลมมิธริ ลนันในหนึงวินาทีจะปล่อยกระสุน
ไปสิบนัด ในแต่ละนัดนันเหนือกว่าการโจมตีสดุ กําลัง
ของอสูรระดับAเสียอีก
ถ้ าเป็ นปกติ [ดูดกลืนการโจมตีแบบกระแทก]ของสไลม์พิษ
118
คงจะถูกเจาะไปแล้ วแน่นอน แต่เพราะสไลม์พิษทีก้ มตัวลง
ตําทําให้ กระสุนโจมตีโดนแค่หนึงนัดจากสามนัดเท่านัน
อัตราความแม่นทีตําอย่างนันไม่สามารถล้ มสไลม์พิษได้ ทํา
ให้ มีเวลาว่าพอทีจะฟื นฟูตวั เอง

ถึงอย่างนันก็ยงั คงเหลือดาเมจสะสมอยู่นิดหน่อย ในช่วงนัน

ก็ใช้ พวกสไลม์เรื องแสงเป็ นโล่ เพือมอบเวลาสําหรับฟื นฟูให้
สไลม์พิษและใช้ ร่างกายทีแตกเป็ นอาหารให้
ทุกสิงดําเนินไปตามทีจอมมารแห่ง[เหล็ก]ซากันคาดการณ์
เอาไว้

“เป็ นไอ้ โง่จริ งๆ หุหหุ ุ เอาไพ่ทีแสดงไปแล้ วครังหนึงมาใช้ อีก

ครังเนีย เพราะอยากจะเด่นถึงได้ ทํามันใจแล้ วเสนอตัวเอง
เข้ าไปในการแสดงถึงได้ เป็ นแบบนียังไงล่ะ!”

119
จากนัน ในทีสุดปื นกลหนักของโกเลมมิธริ ลก็มีเสียงดังขึนมา

ตัวปื นร้ อนมากไปจนใช้ งานไม่ได้ แล้ ว

การยิงก็หยุดลง

ในระหว่างนันพวกสไลม์พิษก็ทําการฟื นฟูตวั เองต่อไป จน

ฟื นฟูเรี ยบร้ อยก็เริ มเร่งฝี เท้ าต่อ

การโจมตีระยะไกลทีน่ารํ าคาญนันมามาอีกแล้ ว

“[ความหนืด]ทีไร้ ความสามารถนันถ้ าผมเป็ นคนใช้ ก็

สามารถเอามาทําประโยชน์ได้ เอาล่ะ เหล่าอสูรของผมเอ๋ย
บุกกันรวดเดียวเลยเถอะ!”

120
พวกอสูรทีรออยู่ทีห้ องขาวไหลเข้ าไปในทีเดียว

จะไปให้ ถึงหิงคริ สตัลด้ วยสภาพนีเลย

ตัว[เหล็ก]เองนันอยู่ปลายทัพกับพวกอสูรระดับAแบบพัฒนา
ได้ จึงยังไม่ขยับออกจากห้ องขาวจนกว่าอสูรทังหมดจะเข้ า
ไปในดันเจียน
ถึงพวกอสูรที[เหล็ก]ปกครองทังหมดจะเข้ าไปในดันเจียน
แล้ วแต่การยังอีกครังก็ยงั ไม่เปิ ดฉาก

อาวุธนันนิงเฉยเป็ นพระพุทธรูปโดยสมบูรณ์
แต่วา่ ยังไงก็มีโอกาสจะเป็ นการบลัฟจึงไม่ปล่อยให้ สไลม์ที
เดินได้ ช้ามาเดินตามเด็ดขาด พวกมันเป็ นโล่ทีสําคัญ

121
อสูรของ[ความหนืด]ทีโง่เง่าก็ทําหน้ าทีได้ ดีอยู่

ใช้ สไลม์เป็ นโล่แล้ วเดินหน้ าไป

ตอนทีผ่านไปได้ ครึงทาง อยู่ๆมันก็เกิดขึน

อยู่ๆพวกสไลม์ก็ถกู ปกคลุมด้ วยเปลวเพลิง

มันมาจากทางด้ านข้ าง
ถึงจะแข็งแกร่งต่อพลังโจมตีแบบกระแทก แต่พวกสไลม์ที
อ่อนแอต่อความร้ อนอย่างร้ ายกาจก็ได้ แต่ดนทุ
ิ รนทุราย
สไลม์พิษนันพยายามดูดพวกสไลม์เรื องแสงเข้ าไปในตัวเพือ
ดับไฟ แต่วา่ ไฟก็ไม่หายไปเลย
ด้ วยสมองน้ อยๆ ก็ยงั รู้สกึ ได้ ถึงความผิดธรรมชาติ แล้ วสไลม์
พิษก็ไหม้ เกรี ยมหายไป

122
“นีมัน เรื องอะไรกันเนีย!?”

จอมมารแห่ง[เหล็ก]ซากันตะโกนออกมา
เรื องก็ง่ายๆในห้ องทีไม่วา่ มองยังไงก็เป็ นทางตรงยาวนี แต่วา่
จริ งๆแล้ วทีกําแพงมีการขุดรูข้างๆไว้ พอให้ โกเลมซ่อนได้ พอ
ดิบพอดี พวกโกเลมจํานวนนับไม่ถ้วนนันซ่อนอยู่ในรูข้างๆ
นัน แล้ วก็ปิดอําพรางรูนนเอาไว้
ั ไม่ให้ สามารถมองออกได้
เพราะว่าเอลเดอร์ ดวาร์ ฟ กับ ดวาร์ ฟ สมิธนันสร้ างโกเลมต่อ
เนืองมาวันละตัวอวาลอนจึงมีจํานวนโกเลมเก็บรวบรวมอยู่
มากจนเกินพอดีเลยทีเดียว
ในมือนัน เริ มจากอาวุธระยะประชิด แล้ วก็มีอาวุธสําหรับรับ
มือสถานการณ์ตา่ งๆมากมายเตรี ยมเอาไว้ อยู่

พวกโกเลมทีเคลือนไหวอยู่ตอนนีกําลังใช้ ปืนไฟทีทําโดยดัด

123
แปลงจากระเบิดนาปาล์มทีระเบิดของหน่วยกริ ฟฟอนใช้
เพราะฉะนันแล้ วถึงจะกลืนกินสไลม์เรื องแสงเข้ าไป เพลิง
ปี ศาจทีเกิดมาจากดินปื นแบบพิเศษก็ไม่ดบั มอดลง

ทีโกเลมมิธริ ลกับปื นกลหนักไม่โจมตีตอ่ นันก็เพราะพวกอสูร

ทีมีความสามารถในการดูดกลืนการโจมตีแบบกระแทกได้
ส่วนมากกับทีมีความสามารถทีทําให้ การโจมตีทางกายภาพ
ไร้ ผล
ถ้ าอย่างนันก็ฝังโกเลมทีถือวิธีตอ่ ต้ านอสูรพวกนันไว้ ในหลุม
ข้ างๆ แล้ วเชือดจากจุดตายโดยไม่ร้ ูตวั ก็พอ

จากนันก็…

“เดียวสิ นีมัน นีมันอะไรกัน”

124
กระสุนปื นของโกเลมมิธริ ลยังไม่จบสินการแสดงลง
ก็จริ งทีปื นกลหนักถูกใช้ งานอย่างหนักจนอยู่ในสภาพทีไม่
สามารถยิงได้ แล้ ว

แต่วา่ …

“โกเลมตัวใหม่โผล่ออกมาพร้ อมกับอาวุธเนียนะ!?”

ถ้ าอย่างนัน ทําไมตอนนียังทําแบบเดิมโดยไม่สบั เปลียนกัน

อยู่ละ?

เรื องนันง่ายนิดเดียว
เพราะไวต์กําลังรออย่างอดทนเพือให้ ไอ้ บ้าตัวหนึงทีมันใจใน
ตัวเองมากเอากําลังรบบุกเข้ ามา

125
ถ้ าให้ พดู ตามจริ ง การจะจัดการสไลม์จะทําเร็วกว่านีก็ได้
แต่วา่ ถ้ าจัดการสไลม์ง่ายๆ จอมมารแห่ง[เหล็ก]คงจะหนีหาง
จุกตูดแล้ วไม่ยอมปล่อยกําลังรบออกมาแน่

เพราะฉะนันก็เลยต้ องเก็บเอาไว้ จนกว่าจะมันใจว่าจะได้ โจม

ตีใหญ่ๆใส่ได้

สไลม์ทีเป็ นโล่ไม่มีอีกแล้ ว

ในดันเจียนทางยาวเดียวนีมีเหยือเรี ยงรายอยู่นบั ไม่ถ้วน

ปื นกลหนักของโกเลมมิธริ ลทีโผล่ออกมาใหม่พน่ ไฟออกมา

สิบนัดในหนึงวินาที กระสุนจากลํากล้ องขนาดใหญ่

มาก12.7mm ทีถูกปล่อยออกมาด้ วยความเร็วใกล้ เคียงกับ
สามเท่าของความเร็วเสียง ถ้ ายิงใส่มนุษย์ละ่ ก็ไม่เพียงแค่
126
เกิดรูแน่ เป็ นการโจมตีทีเรี ยกได้ วา่ ไม่เหลือเค้ าเดิมให้ เห็นเลย
รวมกับกําลังกล้ ามเนือแรงบ้ าของโกเลมมิธริ ลแล้ วพลัง
ทําลายก็ยิงเพิมขึน พลังทําลายทีไร้ ผลจนถึงตอนนีนันในที
สุดก็ได้ เริ มแสดงพลังทีแท้ จริ งออกมาได้ เต็มที

อสูรของจอมมารแห่ง[เหล็ก]คืออสูรประเภทไร้ ชีวิตจุดเด่นก็
คือความแข็ง แต่วา่ พลังโจมตีของปื นกลหนักนันสูงกว่าอย่าง
ท่วมท้ น
เสียงแข็งๆดังขึนมา อสูรของจอมมารแห่ง[เหล็ก]ค่อยๆแตก
ต่อไปเรื อยๆ

“ถอยทัพ ถอยทัพเลย”

เพือลดความเสียหายสักนิดหนึงก็ยงั ดี จอมมารแห่ง[เหล็ก]

127
ซากันก็ตะโกนออกมา

แต่วา่ ...

“มาเพิมอีกงันเหรอ?”

โกเลมมิธริ ลโผล่มาเพิมอีกหนึงตัว แน่นอนว่าทีมือมีปืนกล

หนักอยู่ ทีข้ างในของปลายสุดไปอีก โผล่ออกมาจากห้ อง
ข้ างๆนันเอง
เริ มแรกนันก็มาอยู่ข้างๆอีกหนึงตัว การโจมตีก็รุนแรงขึนอีก
คิดอย่างง่ายถ้ ามีปืนอยู่สองกระบอกพลังโจมตีก็เพิมเป็ น
สองเท่า
พวกอสูรของ[เหล็ก]ลดลงไปอย่างรวดเร็วมาก ทีเขารับรู้ได้ มี
ถึงแค่ตรงนัน อสูรทีจะเป็ นดวงตาให้ ไม่เหลืออยู่อีกแล้ ว
ในทีสุดอสูรทีบุกเข้ าไปในดันเจียนก็ไม่เหลือกลับมาสักตน
128
“แผนการ ของ ผม ถูกอ่านออก”

จอมมารแห่ง[เหล็ก]ปล่อยคําพูดทีสินหวังออกมาออกมา
อย่างบีบคัน
ด้ วยแผนโต้ กลับกลยุทธของโพลเคล กลับถูกโต้ แผนนันกลับ
จนทําให้ ติดอยู่ในกับดัก
ด้ วยความตัดสินใจทีผิดพลาดในครังนีทําให้ เสียอสูรไปกว่า
ครึง

ไพ่ทีจะใช้ บกุ ทีนีก็ไม่มีแล้ ว

ทํายังไง ทํายังไงดี

129
สถานการณ์เหนือกว่าถึงเมือครู่พลิกกลับตาลปั ตร ความสิน
หวังราวกับต้ องกลืนตะกัวเข้ าครอบงํา

ตอนทีจะยอมแพ้ อสูรทีอยู่ข้างๆก็พดู ออกมา

มันคืออสูรรูปแบบพยัคฆ์ขาว
ร่างกายทีบึกบึนไปด้ วยกล้ ามเนือ เขียวทีแหลมคมสองอัน
ขนงดงามสีทองคําขาวสลับดํา
อสูรสัตว์ป่าระดับสูงนันมีความเป็ นไปได้ ทีจะมีสติปัญญาใน
ระดับทีสามารถพูดคุยได้

“เจ้ าหนุ่ม ข้ าต้ องดูจิตใจของเจ้ ามาตังแต่เมือกีแล้ ว สิงที

เจ้ าเห็นก็เข้ าใจดี แล้ ว เจ้ าอยากจะฝ่ าทีนีงันหรื อ?”
“แน่นอน แต่วา่ การโจมตีทีแข็งแกร่งแบบนัน”

130
“อืม ถ้ าอย่างนันปล่อยให้ ข้าจัดการเอง เป็ นการละเล่นทีสนุก
ใช้ ได้ ทีเดียว ถ้ ามีการต้ อนรับแบบนีล่ะก็ ข้ างในอาจจะมีของ
ทีสนุกยิงกว่านีอีกก็เป็ นได้ น่าสนุกน่าสนุกจริ งๆ ก็ได้ ยินจาก
เจ้ าว่าจะมีการต่อสู้สนุกๆก็เลยเข้ าร่วมมา แต่กลับทําเอาเบือ
จนแทบจะตาย แต่ตอ่ จากนีท่าทางจะน่าสนุกแล้ วสินะ”

นีคืออสูรทีเกิดมาแบบพัฒนาได้ ระดับA
ตัวตนทีมีพลังระดับสุดยอดในบรรดาอสูรของผู้ปกครองของ
[ความชัวร้ าย]

“ช่วยด้ วย ขอร้ องล่ะ ทําอะไรสักอย่างกับมันที”

“รับทราบ เดิมที เจ้ าก็เป็ นนายของข้ าในตอนนีอยู่แล้ ว”

131
[เหล็ก]ทิงความทะนงตนไปไม่มีเหลือ ได้ แต่ภาวนาให้ ช่วย
จัดการโกเลมมิธริ ลให้ ที
ในทีสุดทังการคิดทีจะชนะด้ วยกลยุทธของตัวเอง ทังความ
อายทีจะต่อสู้โดยใช้ พลังของอสูรทียืมมา เขาก็ไม่มีอีกแล้ ว

-------------------------------------------------------------------------
-------------------------------------------------------------------------
---------
Ch.66 - ตอนที12 ความภักดีของไวต์

อสูรระดับAแบบพัฒนาได้ สองตนทีรับใช้ จอมมารแห่ง[เหล็ก]

ซากัน
หนึงตนในนันคืออสูรรูปแบบเสืองดงามทีมีสีทองคําขาวสลับ

132
ดํา
ชือของเผ่าพันธุ์คือ พยัคฆ์ขาว
แม้ แต่ในระดับAทีอยู่เหนือพวกสัตว์ประหลาดเองก็เป็ นอสูรที
แข็งแกร่งหลุดออกมาเป็ นพิเศษ

เขานันไม่ใช่[อสูรแห่งคํามันสัญญา]แต่วา่ ก็ได้ รับชือมา

[อสูรแห่งคํามันสัญญา]นันเป็ นการเชือมความสัมพันธ์อย่าง
ลึกซึงแบ่งปั นพลังเวทกับจิตใจด้ วยกัน เพราะอย่างนันภาระ
ต่อจอมมารจึงมีนิดเดียว
แต่วา่ ถ้ าเป็ นการให้ ชือจะเป็ นการรับพลังจากฝั งจอมมาร
เพียงอย่างเดียว ไม่ได้ มีการเชือมถึงกัน เป็ นการรับพลังเวท
ทังหมดของจอมมารเข้ าไปทําให้ พลังแฝงของอสูรเบ่ง
บานออกมาเพียงเท่านัน

133
เหล่าจอมมารนันไม่คอ่ ยมีการมอบชือให้ บอ่ ยนัก
ถึงจะบอกว่าพลังเวททังหมด แต่มนั เป็ นการบีบคันพลังเวท
ออกมาจนเกินขีดจํากัด ผลข้ างเคียงมันค่อนข้ างน่ากลัว พลัง
เวทจะไม่มีการฟื นฟูเกิดขึนไปเกือบครึงเดือน
ในช่วงจนกว่าพลังเวทจะฟื นนัน นอกจากจอมมารจะไร้ การ
ป้องกันแล้ วก็ไม่สามารถใช้ สกิลทีต้ องใช้ พลังเวทได้ ด้วย
ให้ พดู กลับกัน พยัคฆ์ขาวตนนีมีความสามารถระดับทีจอม
มารยอมทําขนาดนันเพือมอบชือให้ แถมยังเป็ นการบอกถึง
ความเชือใจอีกด้ วย

"นายชัวคราวเอ๋ย ข้ าจะทะลวงการป้องกันของห้ องนีให้ เอง

ท่าทางจะน่าสนุกดี"

ขณะแสดงสีหน้ าแห่งความยินดีออกมา พยัคฆ์ขาวก็คอ่ ยๆ

134
เดินช้ าๆ

"เดียว เอาอสูรสนับสนุนไปด้ วยสิ"

"ไม่จําเป็ น เอามาถ่วงมือเท้ าซะเปล่าๆ"
"แต่วา่ เพือเพิมโอกาสชนะสักนิดหนึง"
"ก็บอกว่าไม่จําเป็ น ถ้ าจะมาขวางข้ าล่ะก็...เดียวก็ฆ่าซะ
หรอก?"

ด้ วยการจ้ องของอสูรทีตนปกครองอยู่จอมมารแห่ง[เหล็ก]ซา
กันก็ใจฝ่ อขึนมา
พยัคฆ์ขาวไม่มีความเคารพต่อจอมมารแห่ง[เหล็ก]สักนิด
ยังไงก็แค่ได้ ยินจากนายว่าทีจอมมารทีท่าทางน่าสนุกปรากฏ
ออกมาก็เลยสนใจจนมาด้ วยเท่านัน

135
จอมมารเก่าทังสามทีมาแทรกแซง[สงคราม]นี จอมมารนอก
จากนายแล้ วมาเพือเด็ดหน่ออ่อนเพือรักษาจุดยืนของตัวเอง
เท่านัน แต่นายของพยัคฆ์ขาวนันไม่ใช่
เขาได้ ตดั สินใจจะมอบอุปสรรคเพือทีจะทดสอบจอมมารแห่ง
[การสร้ าง]โพลเคล

ถ้ าเกิดว่าสุดท้ ายแล้ วจอมมารแห่ง[การสร้ าง]โพลเคลจะแพ้

ก็ตามแต่ถ้าพยัคฆ์ขาวดูแล้ วรู้สกึ ว่ามีอนาคตล่ะก็ถกู สังไว้ วา่
ให้ ช่วยไม่ให้ ถกู ฆ่า
ความสามารถของพยัคฆ์ขาวความสามารถของร่างกายอัน
ล้ นเหลือแล้ วก็เวทมนตร์ เสริ มความแข็งแกร่งร่างกายระดับ
สูงทีจะเพิมมันขึนไปอีก ขนทีถ้ าใส่พลังเวทลงก็จะเสริ มความ
แข็งแกร่งจนมีความทนทานทียอดเยียมทังกับทางกายภาพ
และกับพลังเวท แถมยังมีความสามารถในการแทรกแซง
วิญญาณ
136
ถ้ าใช้ การแทรกแซงวิญญาณสุดท้ ายก็สามารถทีจะทําให้ โพ
ลเคลไม่ถกู ฆ่าได้

พวกอสูรนันมีเพียงแค่ข้อจํากัดต่อจอมมารผู้ปกครองตน
สองอย่างเท่านัน
1.ไม่สามารถขัดคําสังจอมมารได้
2.ไม่สามารถโจมตีจอมมารได้
ถ้ าให้ พดู กลับกันนอกเหนือจากนันก็สามารถทําได้ ตามใจ
ชอบ

การชักนําความคิดของจอมมารแห่ง[เหล็ก]นันสามารถทําได้
บางครังพวกอสูรก็ใช้ จอมมารแล้ วทําให้ เป็ นเหยือ เพราะ
อย่างนันพวกจอมมารบางส่วนจึงไม่เชือใจพวกอสูรแล้ วก็
พยายามหลีกเลียงอสูรทีมีสติปัญญา
137
"อะ อะไรกัน ท่าทางแบบนัน ผมเป็ น นายของเจ้ านะ"
"ถ้ าอย่างนัน ก็อยากให้ ทําตัวให้ ข้าอยากทําตามกับมีกึน
หน่อยนะ"

พยัคฆ์ขาวพูดจบแล้ วก็มงุ่ หน้ าเข้ าไปในดันเจียน

ในระกว่างนันพวกอสูรทีเหลือเป็ นกําลังสํารองส่วนหนึง ตัว
ตนของพวกสไลม์ทีจอมมารแห่ง[เหล็ก]ยืมมาจากจอมมาร
แห่ง[ความหนืด]ก็คอ่ ยๆจางลงแล้ วหายไป

มันเป็ นหลักฐานแสดงว่าคริ สตัลของ[ความหนืด]ถูกทําลาย

ในเวลาสันๆแบบนีก็บกุ ดันเจียนของ[ความหนืด]ได้ แล้ ว
เหรอ...น่าสนุก ทีนันจะต้ องมีกากอยล์โอริ ฮารูกอนอยู่แน่ๆ
เจ้ านันแม่แต่ตนก็รับมือลําบาก ความคาดหวังต่อโพลเคลใน
138
ตัวพยัคฆ์ขาวเพิมมากขึน
พออ่านใจของจอมมารแห่ง[เหล็ก]ทีอยู่ในนันก็คือ ความกลัว
กับความกระวนกระวาย
จากนันก็คิดจะพึงพยัคฆ์ขาว
ราวกับได้ ยินเสียงว่าช่วยบุกดันเจียนนีให้ หน่อยครับ

พยัคฆ์ขาวถอนหายใจเฮือกใหญ่ออกมาจากหัวใจ
ถึงจะเป็ นนายชัวคราวแต่ทําไมต้ องมาเชือฟั งคนชันตําพรรค์
นีด้ วย
เอาเถอะ ต่อจากนีถ้ ามีของทีจะไล่ความเบือถึงตอนนีออกได้
ก็พอแล้ ว
ขอภาวนาให้ จอมมารแห่ง[การสร้ าง]โพลเคลไม่ใช่คนชันตํา
แบบนีละกัน

139
ขณะทีคิดเรื องแบบนันพยัคฆ์ขาวก็เข้ าไปในดันเจียน
ตอนทีเข้ าไปในดันเจียน ก็นกึ ถึงคําพูดของนายทีแท้ จริ งของ
ตนขึนมา

"โคฮาคุเอ๋ย ถ้ าเกิดว่า[การสร้ าง]เป็ นไปตามทีข้ าคิดไว้ ละ่ ก็

ถึงจะแพ้ ก็ต้องแสดงพลังกับกึนในระดับทีเจ้ ายอมรับให้ เห็น
แน่ แต่วา่ ถ้ ามีกึนยิงกว่าทีข้ าจินตนาการไว้ ละ่ ก็เจ้ าก็คงตาย
ในสนามรบแน่ ข้ าคาดหวังให้ มนั เป็ นเช่นนัน จอมมาร...บุตร
แห่งดวงดารานันเป็ นได้ แค่เครื องมือสําหรับชีนํามนุษย์เท่า
นัน...ผู้ทีจะสลัดชะตากรรมนัน ถ้ าได้ พบกับชายทีมีคา่ ให้ ทาง
นีสนใจล่ะก็ก็คิดว่าถึงเสียเจ้ าไปก็ไม่เป็ นอะไร เอาล่ะ โคฮาคุ
เอ๋ย จะยอมรับหน้ าทีนีไหม"

140
เป็ นผู้ชายทีนายพูดออกมาถึงขนาดนัน
เลือดกําลังเดือดพล่าน
จะปฏิเสธคําสังในครังนีก็ได้ แต่วา่ ก็ไม่ได้ ปฏิเสธไป
ตนนันแข็งแกร่งเกินไป ความสุดท้ ายทีใช้ สดุ กําลังคือเมือไหร่
ก็นกึ ไม่ออกแล้ ว
ถ้ าจะต้ องอยู่จนเน่าแบบนีต่อไป ก็อยากจะเลือกทีจะไปสู้สดุ
กําลังจนตายซะดีกว่า
ถ้ าพูดถึงขนาดว่าถ้ าไม่ใช่ตนจะไม่สามารถพิสจู น์กึนของ
[การสร้ าง]ได้ ละ่ ก็ถ้าอย่างนันก็ขอไปสูค่ วามตายด้ วยความ
ยินดี

141
พยัคฆ์ขาวเข้ าไปในถําทียาวแสนยาว
แล้ วก็สลับสติเข้ าสูโ่ หมดต่อสู้
ปลายสุดของสายตานันจับจ้ องไปทีโกเลมมิธริ ลแล้ ววิงออก
ไป
แล้ วก็เริ มอ่านความคิดของโกเลมมิธริ ลด้ วยความสามารถ
ของตนเอง

พยัคฆ์ขาวสามารถมองเห็นได้ ถึงสิงต่างๆทีอยู่ในรัศมี100
เมตรได้ ไม่วา่ มาจากมุมไหนก็สามารถอ่านใจของผู้ทีพบได้
ถ้ ามีเวลาหรื อพลังเวทพอการแทรกแซงวิญญาณเองก็
สามารถทําได้ ปกติก็ใช้ ความสามารถนันในการอ่านความ
เคลือนไหวของฝ่ ายตรงข้ าม แล้ วก็ใช้ ประสบการณ์การสู้รบ
อันล้ นเหลือกับความสามารถร่างกายใช้ วิธีการรับมือที

142
เหมาะสม
นันคือเคล็ดลับความแข็งแกร่งของพยัคฆ์ขาว
สิงไร้ ชีวิตอย่างโกเลมเองก็มีความคิดอยู่ ดังนันจึงสามารถ
อ่านได้ อย่างง่ายดาย
พยัคฆ์ขาวใช้ เวลาสามวินาทีในการเข้ าสูท่ อ็ ปสปี ด

"มาแล้ วเหรอ"

พยัคฆ์ขาวทีอ่านความคิดของโกเลมมิธริ ล ในตอนทีกระสุน
นรกของท่อเหล็กปล่อยออกมา ไม่สิ ก่อนหน้ านัน ก็ถีบพืน
เตะกําแพง แล้ วก็วิงติดไปกับเพดาน
การกระทําทีผิดกฎธรรมชาติเอง ถ้ าเป็ นพยัคฆ์ขาวก็สามารถ
ทําได้
เบืองล่างของพยัคฆ์ขาวทีวิงอยู่บนเพดานมีกระสุนแล่นผ่าน
143
ไป

ภัยคุกคามนันรู้สกึ มาถึงผิวหนัง พยัคฆ์ขาวคํานวณว่าจะ

สามารถทนได้ ถึงกีนัด
บางทีคงประมาณสิบนัด
ถ้ าใช้ พลังเวทลงไปในขนทียอดเยียมเรื องความทนทานทาง
กายภาพสามารถทนได้ ถึงเท่านัน
ความลับของพลังโจมตีอนั ท่วมท้ นของการโจมตีระยะไกลนี
ตัวอาวุธเองก็ยอดเยียมจนน่ากลัวแล้ ว แต่ด้วยพลังโจมตีของ
โกเลมมิธริ ลทีเสริ มเข้ าไปก็มีผลมากด้ วย พลังเฉลียของโกเล
มมิธริ ลคือประมาณระดับB แต่สิงทีมาแทนทีความเชืองช้ าก็
คือพลังอันแข็งแกร่งจนน่ากลัว ถ้ าแค่พลังกล้ ามเนืออย่าง
เดียวก็ระดับAได้ ถ้ าเป็ นอาวุธนันคงแทนทีความเชืองช้ าและ
ใช้ ได้ ในทางยาวเท่านัน จอมมารแห่ง[การสร้ าง]ช่างสรรหา

144
วิธีใช้ ได้ ยอดเยียมจริ งๆ

โกเลมปรับมุมของปื นกลหนัก
กระสุนบินเข้ าไปทีเพดาน พยัคฆ์ขาวก็เข้ าใจอะไรแล้ ว
พยัคฆ์ขาวทีอ่านเวลานันออกแล้ ว ก็รีบทําตัวให้ ตําติดพืนดิน
ทีสุดแล้ ววิงต่อไป
ก่อนทีจะลงถึงพืนดินก็โดนยิงไปสองนัด ถ้ าเกิดว่าไม่ใช่
พยัคฆ์ขาวทีทนการโจมตีทางกายภาพถึงจะไม่ตายทันทีก็คง
รับดาเมจเข้ าไปหนักจนเสียสมดุล แล้ วก็คงตกเป็ นเหยือ
ของกระสุนนัดต่อไปทีเข้ ามา

"พลังโจมตีนี เป็ นพลังทีแข็งแกร่งจริ งๆ แต่วา่ ถ้ าขยับขึนลง

อย่างรวดเร็วก็ไม่สามารถตอบสนองได้ ทนั แล้ ว"

145
ในถําทางตรงทีเกือบจะไร้ ทางหนี
ในนันก็มีทางหนีหนึงเดียวอยู่
มันก็คือการขยับขึนลงอย่างรวดเร็ว
เคลือนไหวให้ เกือบติดเพดานแล้ วก็คลานตามพืน ไม่วา่ จะ
ทางไหนก็สามารถเล็งได้ ยาก พวกโกเลมนันต้ องใช้ เวลาใน
การจัดตําแหน่ง
ตอนทีไปกลับพืนกับเพดานผ่านไปได้ เกินครึงทีพืนก็เกิดการ
ระเบิด กับระเบิดทีโพลเคลติดตังไว้ ทํางานขึนมา

แต่วา่ ความเร็วของพยัคฆ์ขาวนันเร็วมากตอนทีกับระเบิดเกิด
การระเบิดนันก็ไปอยู่ข้างหน้ าแล้ ว
พวกโกเลมทีซ่อนอยู่ตามรูกําแพงก็ไม่มีพลังอะไร
ถึงแม่จะซ่อนอย่างดีในรูกําแพงจนมองไม่เห็นแล้ ว พยัคฆ์
ขาวนันถึงจะมองไม่เห็นแต่ถ้าเข้ ามาในขอบเขตของตัวเอง
146
แล้ วก็สามารถได้ ยินเสียงของจิตใจ
แถมทีนีเองความเร็วของพยัคฆ์ขาวก็ยงั คงอยู่
ในระหว่างนันก็ผ่านออกไป พวกโกเลมทีรออยู่ในรูกําแพงก็
ค่อยๆโจมตีเข้ าไปทีความว่างเปล่า
การโจมตีฉบั พลันใช้ กบั เขาไม่ได้ ผล

"พอประมาทก็เล่นนีงันเหรอ"

ระหว่างทางพยัคฆ์ขาวก็กลันหายใจ
ในอากาศมีพิษรุนแรงผสมอยู่ ถ้ าสูดเข้ าไปเล็กน้ อยก็ยงั อยู่
ในพิสยั ทีฟื นฟูตวั เองทัน แต่วา่ ถ้ าสูดเข้ าไปเรื อยๆร่างกาจะ
ถูกขโมยความอิสระไป มันเป็ นพิษแบบนัน
พยัคฆ์ขาวยิมออกมา ทําไว้ หลายอย่างจริ งๆ

147
เวลาทีกลันหายใจนันมีจํากัด ถ้ าไม่รีบผ่านให้ เร็วทีรออยู่ก็มี
แต่ความตายเท่านัน
พอเข้ าไปใกล้ ข้างในสุด ระบบการจัดท่าของโกเลม การปรับ
มุมก็เร็วขึนมา

พออ่านความคิดดู ก็คาดว่าจะหลบไม่ทนั
ใช้ พลังเวททังหมดเข้ าไปในขนจนถึงขีดสุดเพิมพลังป้องกัน
และในเวลาเดียวกันก็รวบรวมสมาธิสงู สุดหลบเฉพาะการ
โจมตีทีเฉียดเท่านัน
ถึงตรงนีโดนตรงๆไปสามนัด กระสุดทีเฉียดๆไปอีกเจ็ดนัด
ทัวร่างเต็มไปด้ วยความเจ็บปวด ร่างกายทีถูกใช้ เกินกําลัง
ราวกับจะกรี ดร้ องออกมา
แต่วา่ ก็ใช้ พลังของความตังใจหยุดพวกมันไว้ แล้ วมุง่ ไปข้ าง
หน้ า

148
ในทีสุดก็มาถึงข้ างในสุด

ขณะทียังบาดเจ็บและยังโดนกระสุนยิงอยู่ ก็ใช้ กรงเล็บ

แหลมคมทําลายอาวุธของโกเลมมิธริ ลจนแตก หลังจาก
ทําลายการโจมตีแล้ วก็หลบการโจมตีด้วยมือเปล่าของโกเล
มมิธริ ลแล้ วกัดเข้ าไปทีคอ โกเลมทีมีร่างกายเป็ นมิธริ ลก็แตก
ออก

"ค่อนข้ างเป็ นการแสดงทีสนุกจริ งๆ"

ระหว่างเคียวมิธริ ลทีกัดออก พยัคฆ์ขาวก็ยิมออกมา

พอเริ มสูดลมหายใจ ร่างกายก็เริ มถูกพิษในอากาศทําลาย
พยัคฆ์ขาวคํารามออกมา

149
มันคือการคํารามแห่งชัยชนะและเป็ นการเป่ าพิษทีล่องลอย
อยู่ในอากาศออกไปในเวลาเดียวกัน
หลังจากล้ มโกเลมมิธริ ลลงก็ก้มหน้ าลง เตรี ยมพร้ อมสําหรับ
การจู่โจมของศัตรู

อาจจะมีโกเลมมิธริ ลโผล่ออกมาพร้ อมกับอาวุธนันจากอีก

ห้ องก็เป็ นได้
จึงต้ องทําการตรวจตราแบบทีสามารถรับมือได้ ทนั ที

ผ่านไปสักครู่หนึง ในทีสุดจอมมารแห่ง[เหล็ก]ซากันก็มา
พร้ อมๆกับอสูรลูกน้ อง
ในระหว่างนันก็จ้องมองไปยังพวกทีถูกพวกโกเลมทีออกมา
จากรูกําแพงบุกโจมตีหรื อเหยียบระเบิดทีติดตังอยู่ทีพืนทีตัว
150
เองยังไม่โดนจนจํานวนลดลงไป
จะออกไปจากทีนีไม่ได้

เผือไว้ ก่อน ตอนทีโกเลมมิธริ ลใหม่โผล่ออกมาถ้ าไม่สามารถ

รับมือได้ ทนั ทีก็คงได้ รับอันตรายระดับมหึมาแน่นอน
แถมยังมีอสูรระดับAแบบพัฒนาได้ อยู่อีกตนด้ วย เรื องทีจะ
ถูกพวกโกเลมจัดการทังหมดคงไม่เกิดขึนแน่
จะรี บไม่ได้ ต้ องรอจอมมารแห่ง[เหล็ก]มาถึงข้ างในสุดอย่าง
ช้ าๆ
เพราะจอมมารแห่ง[เหล็ก]เอาอสูรระดับAแบบพัฒนาได้ ไว้
แต่ใกล้ ตวั ตลอด เพราะได้ รับการจัดการทัพทีไม่ดีอย่างนีจึง
เป็ นต้ นเหตุทําให้ การเดินทัพเป็ นไปอย่างเชืองช้ า
หากเริ มการโจมตีละ่ ก็คงสามารถจัดการพวกโกเลมทีมุดอยู่
ในรูกําแพงได้ เร็วกว่านีแท้ ๆ

151
"ในทีสุดก็มาถึงแล้ วเหรอ นายชัวคราว ชักช้ าจริ งๆ"
"ทําไมถึงไม่จดั การกับดักกับพวกโกเลมล่ะ!"

คําแรกทีออกมาจากปากจอมมารแห่ง[เหล็ก]นันไม่ใช่คําชืน
ชม แต่บน่ คําไม่พอใจใส่
พยัคฆ์ขาวนันลดค่าของจอมมารแห่ง[เหล็ก]ลงอีกระดับหนึง
เป็ นจอมมารประเภททีไม่ได้ รับความชอบจากอสูรเลย

"ในตอนทีบุกไม่มีเวลาไปทําอย่างนัน แล้ วก็ออกห่างจากทีนี

ไปไม่ได้ ด้วย แค่นนล่
ั ะ แค่ความหมายทีข้ าอยู่ทีนีคงเข้ าใจใช่
ไหม?"
"แนะ แน่นอนสิ"

152
ถึงจอมมารแห่ง[เหล็ก]จะพูดแบบนัน แต่ก็ไม่ได้ เข้ าใจสักนิด
พยัคฆ์ขาวตัดสินใจว่าจะไม่คาดหวังอะไรกับ[เหล็ก]แล้ วรอ
ทัพทังหมดมารวมกัน ค่อยๆรอคอยให้ สามารถเคลือนทัพไป
ยังห้ องต่อไปได้
เอาล่ะ ต่อไปจะมีของแบบไหนมาให้ สนุกอีกกันนะ

"ท่านไวต์ ขออภัยด้ วยค่ะ ถูกทะลวงโดยสมบูรณ์คะ่ ตอนนี

พึงจะให้ พวกโกเลมทีซ่อนอยู่ในรูกําแพงหยุดฝี เท้ าของทัพ
เสริ มอยู่คะ่ ถึงอย่างนันก็ทนได้ อีกไม่นานค่ะ จํานวนผิดกัน
เกินไปค่ะ"
"เลดี ไม่จําเป็ นต้ องท้ อแท้ ไป เจ้ านันเป็ นคูต่ อ่ สู้ทีเลวร้ ายเกิน
153
ไปขอรับ"

ทีคฤหาสน์ปลายสุดของห้ องสอง ไวต์กบั ดวาร์ ฟสมิธกําลัง

วางแผนต่อไปกันอยู่
ห้ องแรกนันถูกบุกเข้ ามาด้ วยอสูรเพียงตนเดียวเท่านัน
ความจริ งนันช่างเจ็บปวด ยิงกว่านันการทีตัวโกงแบบนันมุง่
หน้ ามาทางนียิงทําให้ น่ากลัวเข้ าไปใหญ่

"เลดี มีเรื องทีติดใจไหม?"

"ค่ะ ไม่ร้ ูวา่ ใช้ วิธีการไหนแต่ดเู หมือนจะอ่านการโจมตีของ
ทางนีออกค่ะ ถ้ าไม่อย่างนันก็คงไม่มีอะไรมาอธิบายการ
ตอบสนองทีรวดเร็วนันแล้ วค่ะ แล้ วยังมีรูปแบบมีดจู ะมีเวท
ค้ นหาระดับสูงอยู่คะ่ เลยสามารถทําการหลบการซุม่ โจมตี
ของพวกโกเลมในรูกําแพงได้ คะ่ "

154
"หืม เห็นอนาคต หรื ออ่านความคิด หรื อเพียงแค่มีการตอบ
สนองและความเร็วในการตอบสนองในระดับสุดยอดกัน...
ไม่วา่ กรณีไหนก็ตาม ความสามารถนันกับความสามารถร่าง
กายนัน แล้ วก็รวมกับพลังป้องกันอันเหลือล้ นนันอีกช่างเป็ น
ปั ญหาจริ งๆขอรับ"

คาดเดาความสามารถของพยัคฆ์ขาว แล้ วคิดแผนต่อต้ าน

ขึนมา
ตอนนีไม่มีอสูรทีสามารถจัดการเจ้ านันโดยการโจมตีจากข้ าง
หน้ าอยู่ได้ เลยสักตน ถ้ าไม่เล่นแง่สกั หน่อยการจะหยุดก็ไม่มี
ทางเป็ นจริ งได้ แน่
คิดถึงข้ อมูลจนถึงตอนนี พอทําการวิเคราะห์ก็มีเรื องทีสงสัย
อยู่อย่างหนึง
ทังทีสามารถอ่านการโจมตีตา่ งๆของพวกโกเลมได้ แต่กลับ
ไม่ร้ ูสกึ ตัวถึงแก๊ สทําลายประสาททีฟุ้งอยู่ในอากาศกับกับ
155
ระเบิด
ความจริ งนันก็เลยลองถามคําถามกับดวาร์ ฟ สมิธอีกมาก
มายอีกครัง พอได้ ฟังรายงานอย่างละเอียดกับผลลัพธ์ ก็ร้ ูถึง
ตัวจริ งของความสามารถของพยัคฆ์ขาวออก แล้ วเริ มคิด
แผนการโจมตี

"โกเลมในห้ องแรกโดนจัดการหมดแล้ วค่ะ พยัคฆ์ขาวรวมกับ

ทัพเสริ มแล้ วทําท่าจะโจมตีตอ่ แล้ วค่ะ"
"ไม่ใช่แค่แข็งแกร่ง แต่ยงั เป็ นอสูรทีฉลาด แล้ วก็รอบคอบ
มากสินะขอรับ ถ้ าเกิดว่าบุกเข้ ามาโดยไม่คิดอะไรล่ะก็คง
แยกกับพวกอสูรทัพเสริ มมากกว่านีแท้ ๆนะขอรับ"

ไวต์พดู แบบนันแล้ วออกคําสังต่อไปเรื อยๆให้ กบั พวกลูกน้ อง

ชัวคราว

156
ห้ องทีสองนันคือพืนทีของตน เขาวงกตทีเป็ นพืนทีป่ าช้ า
ขนาดใหญ่
ไวต์นนไม่
ั คิดว่าตัวเองเป็ นอสูรทีแข็งแกร่ง ต่อให้ ไม่แข็งแกร่ง
ก็ยงั มีเรื องทีทําได้ อีกนับไม่ถ้วน
โดยเฉพาะในสถานทีแห่งนีทีนายเอาความคิดเห็นของตน
มากมายสร้ างขึนมา

"กลัวจังค่ะ ท่านไวต์ แบบนัน จะจัดการได้ ยงั ไงคะ ขนาด

โดนD2 caliberเข้ าไปตรงๆยังสบายดีอยู่เลยค่ะ แล้ วก็ความ
เร็วนัน พลังโจมตี ทีบดเคียวมิธริ ลจนแตก ไม่วา่ ยังไงก็ชนะ
ไม่ได้ หรอกค่ะ"

ดวาร์ ฟ สมิธทีเห็นการต่อสู้ของพยัคฆ์ขาวผ่านโกเลมมิธริ ลก็

ดูเหมือนจะใจฝ่ ออย่างสมบูรณ์

157
พอเห็นแบบนันไวต์ก็เอามือทีมีแต่กระดูกลูบไปทีหัวของดวา
ร์ ฟ สมิธ
ถ้ าเป็ นนายล่ะก็ต้องทําแบบนีแน่นอน

"เลดี ไม่จําเป็ นต้ องกังวลไปขอรับ มีโอกาสชนะอยู่ขอรับ

อย่างแรก เป้าหมายของพวกเราก็คือการถ่วงเวลา ไม่มีความ
จําเป็ นต้ องชนะ เตรี ยมกับดักจํานวนนับไม่ถ้วน แผนจํานวน
นับไม่ได้ ยังไงก็อย่าได้ กงั วลไปขอรับ"
"ฟุฟุ นันสินะคะ จะพยายามค่ะ"

ดวาร์ ฟ สมิธดึงสติกลับมา
ตอนนีพวกโพลเคลทีไม่อยู่ พอคิดว่าแค่สามารถรอจนพวก
เขากลับมาได้ ก็พอก็ร้ ูสกึ สบายใจขึนมา

158
"แล้ วยังมีอีกหนึงเหตุผลทีไม่มีทางแพ้ การต่อสู้นีอยู่ขอรับ"
"ขอฟั งหน่อยได้ ไหมคะ?"
"เหนือหัว ท่านโพลเคลเป็ นคนสังแผนการนีมาเองขอรับ
เหนือหัวผู้มากความสามารถคิดว่าพวกเราสามารถทําได้ จงึ
ออกคําสังมาฉะนันเรื องทีทําไม่ได้ ไม่มีทางหรอกขอรับ
เพราะว่านายท่านไม่มีทางพลาดแน่นอนขอรับ"

ไวต์เชือแบบนันจากเบืองลึกของหัวใจ
แล้ วก็ถึงต่อให้ แผนการนันจะพลาด ต่อให้ เกิดเรื องทีนายไม่
คาดฝั นขึนมาก็จะใช้ พลังของตนเองทําให้ ไม่พลาดเอง จะทํา
ให้ สําเร็จให้ ดู เพราะนันคือความหมายทีอยู่ทีนี ความภักดี
ของตน

เอาล่ะ ต่อจากนีคือของจริ งแล้ ว

159
ทุม่ สุดกําลัง เพือแสดงเแสนยานุภาพของเหนือหัวอันเป็ นที
รัก จอมมารทีแข็งแกร่งทีสุด จอมมารแห่ง[การสร้ าง]โพลเคล
ไห้ ได้ ประจักษ์ กนั
-------------------------------------------------------------------------
-------------------------------------------------------------------------
---------------
Ch.67 - ตอนที13 กึนของผู้บงั คับบัญชา

พยัคฆ์ขาวพักร่างกายอย่างเงียบๆ
การจัดการโกเลมมิธริ ลนันดาเมจทีได้ รับไม่ใช่น้อยๆ พลัง
ทําลายแต่ละนัดของโกเลมมิธริ ลนันยอดเยียมมากถึงขนาด
นัน

พลังในการรักษาอังยอดเยียมก็เป็ นข้ อดีอีกหนึงอย่างของ

160
พยัคฆ์ขาว แต่ก็คงจะไม่สามารถฟื นฟูแบบสมบูรณ์ได้ ใน
ระยะเวลาสันๆแน่

"นายชัวคราวเอ๋ย ใจวอกแวกแล้ ว ใจเย็นซะ"

จอมมารแห่ง[เหล็ก]ซากันทีอยู่ภายในคิลลิงอาร์ เมอร์ เกราะ

ขยับได้ ทีข้ างในไม่มีอะไรทีเป็ นอสูรทีทําคํามันสัญญากําลัง
ตัวสันไม่หยุดมาตังแต่เมือกีแล้ ว

"จําเป็ นต้ องใจเย็นด้ วยเหรอไง! ไอ้ โง่[ความหนืด]โดน

จัดการไปแล้ วนะ"

เพราะพวกสไลม์ทียืมมาจาก[ความหนืด]หายไปก็เลยชัดเจน
ว่าคริ สตัลของจอมมารแห่ง[ความหนืด]โรโนเวถูกทําลาย
161
แล้ ว
หรื อก็คือหมายความว่าอสูรทีแข็งแกร่งขนาดทําลายกาก
อยล์โอริ ฮารูก้อนทีรับใช้ จอมมารแห่ง[ความหนืด]โรโนเว
กําลังกลับมาแล้ ว
ในสถานการณ์อย่างนีถ้ าดันเจียนของจอมมารแห่ง[เหล็ก]ที
ไร้ การป้องกันโดนบุกไปทันทีก็อาจจะถูกทําลายคริ สตัลได้
ง่ายๆ

ก่อนหน้ านันมีแต่ต้องทําลายคริ สตัลของ[การสร้ าง]เท่านัน

"ดังนันถึงต้ องใจเย็นไงล่ะ ร้ อนรนแล้ วจะได้ อะไรขึนมา จอม

มารนันจะไม่เยือกเย็นให้ เป็ นปกติไม่ได้ เด็ดขาด ถ้ าร้ อนรน
การตัดสินใจก็ผิดพลาด การร้ อนรนจะทําให้ ขวัญกําลังใจ

162
ของลูกน้ องลดลง เรื องแค่นียังไม่ร้ ูอีกงันเหรอไง?"

พยัคฆ์ขาวบอกด้ วยนําเสียงระอา
แต่วา่ คําพูดนันก็จบลงแค่ทําให้ จอมมารแห่ง[เหล็ก]ซากัน
รํ าคาญเท่านัน
พยัคฆ์ขาวเมินซากันทีโวกเวกโวยวายแล้ วเริ มทุม่ เทไปกับ
การพักฟื นร่างกาย
ในตอนทีพวกอสูรทีเดินช้ าตามมาถึงและเตรี ยมการสําหรับ
เคลือนทัพต่อ อยู่ๆมันก็โผล่ออกมา

ด้ านหลัง...500เมตรก่อนหน้ ามีโกเลมมิธริ ลสองตนโผล่ออก

มาจากรูกําแพงทีซ่อนอย่างเนียนอยู่ในกําแพง
ในมือคือปื นกลหนัก

163
แย่แล้ ว ขนทัวร่างพยัคฆ์ขาวลุกชูชนั

พริ บตาต่อมา

ปื นกลหนักของโกเลมมิธริ ลสองตนพ่นไฟออกมา
พวกอสูรลูกน้ องของจอมมารแห่ง[เหล็ก]ซากันทีอยู่ด้านหลัง
พยัคฆ์ขาวค่อยๆถูกกระสุนนรกจัดการไป

"อุว๊ากกกกกกกกกก อะไร อะไรกันนน จากข้ างหลังนีขีขลาด

ทีสุดดดดด ทังกองทัพ รี บไปยังห้ องต่อไปเร็ววววว"

จอมมารแห่ง[เหล็ก]ซากันออกคําสังให้ กองทัพหนีจากพายุ
กระสุนด้ านหลังอย่างกึงบ้ าคลัง

164
"เดียวก่อน นายชัวคราว นันมันค่อนข้ าง"

พยัคฆ์ขาวทีจะทําการกวาดล้ างศัตรูด้านหลังอย่างรวดเร็ว
แต่วา่ ด้ วยกองกําลังแออัดทีมาทางนีราวกับหิมะถล่มเลยไม่
สามารถเคลือนไหวได้

"ช่างแม่ง รี บไปยังห้ องต่อไปเร็วววววว ถ้ าข้ ามห้ องนีไปได้

การโจมตีนนก็
ั มาไม่ถึงแล้ ว!"

แล้ วก็ถกู [คําสัง]เข้ าแล้ ว

ถึงจะเป็ นนายชัวคราว แต่อสูรก็ไม่มีทางขัดคําสังจอมมาร
ร่างกายก็ขยับขัดกับความต้ องการ

"ฟั งให้ ดี พวกเรากําลังถูกไล่ออกไปโดยตังใจอยู่ เป็ นการชัก

165
นําให้ เราไหลเข้ าไปยังห้ องต่อไป เพราะฉะนันก่อนหน้ านัน"
"หุบปาก! หุบปาก! หุบปาก!"

พอแนะนําไปก็ถกู คําสังผนึกไว้
วิงคูก่ บั จอมมารแห่ง[เหล็ก]ซากันทีมุง่ ไปยังห้ องต่อไปก่อน
ใครเพือน เขาใช้ หน่วยหัวกระทิทีตัวเองสร้ างขึนมาเป็ นทัพ
หน้ า ส่วนข้ างหลังก็มีตวั เองกับอสูรระดับAทีฝึ กฝนจนถึงขีด
สุดสองตนเรี ยงแถวจัดเป็ นกระบวนทัพ

พยัคฆ์ขาวกัดฟั นกรามแน่น
โดนเล่นซะแล้ ว

แม่ทพั ของกองทัพศัตรูกําลังรอคอยช่วงเวลาทีทางนีผ่อน
คลายมาตลอด
พวกโกเลมส่วนใหญ่ถกู ทําลาย ทังๆทีกําลังรบถูกลดลง
166
เรื อยๆก็ยงั ไม่ใช้ ไพ่ตาย และเลือกช่วงเวลาทีจะส่งผลมากที
สุดอย่างอดทน
รวมกําลังทังหมด รี บ ไปยังห้ องต่อไป! ด้ วยการจู่โจมจาก
ช่วงเวลานันทําให้ กลุม่ ของ[เหล็ก]เละตุ้มเป๊ ะ
นอกจากนีกระสุนปื นของโกเลมมิธริ ลก็ไปได้ สวย การเคลือน
ไหวของพยัคฆ์ขาวนันก็ถกู คํานวณไว้ แล้ วว่าจะถูกกองกําลัง
เสริ มมาบังไว้

จากนันกองกําลังของ[เหล็ก] โดยทีไม่ได้ สง่ หน่วยสํารวจ ไม่

ได้ เตรี ยมการสักนิด ก็พงุ่ เข้ าไปในห้ องต่อไปสุดกําลังด้ วย
ความวุน่ วาย
พยัคฆ์ขาวคิด ถ้ าเกิดตนเป็ นผู้บงั คับบัญชาของกองทัพศัตรู
ก็คงใช้ กบั ดักพรรค์นนจั
ั บได้ หมดแล้ ว แล้ วก็ต้องกัดฟั นเพราะ
ไม่สามารถบอกเรื องนันกับจอมมารแห่ง[เหล็ก]ได้

167
"เยียม ผ่านมาได้ แล้ ว!"

จอมมารแห่ง[เหล็ก]ซากันพูดออกอย่างมีความสุข

ภาพทีอยู่ตรงหน้ าคือพืนทีป่ าช้ าขนาดใหญ่ทีมีหลุมศพเรี ยง

ราย ทีเพียงใกล้ ๆทางเข้ าเท่านันทีเป็ นทีราบ

ไม่พบศัตรู
ถึงจะนิดหน่อยแต่กองกําลังของเขาก็เร่งฝี เท้ าไปข้ างหน้ าเร็ว
ขึน

แล้ วอสูรระดับBองครักษ์ ของเขาทีเป็ นแนวหน้ าก็หายไป...

ตกลงไปในหุบเขาลึก

168
ไม่กีวินาทีตอ่ มา ก็ได้ ยินเสียงอะไรแตกหัก
หลุมลึกทีไม่มีอะไรเลย แต่วา่ กว้ างมากเลยทีเดียว ประมาณ
สามเมตร ถึงบริ เวณใกล้ ๆทางเข้ าไปจะไม่ร้ ูสกึ ตัวแต่พอเข้ า
มาใกล้ ไม่วา่ ใครก็ร้ ูสกึ ตัวทังนัน ถ้ าเกิดมีเศษเสียวของความ
เยือกเย็นสักนิดก็คงไม่ตกลงไปแน่ แต่วา่ ความเยือกเย็นนัน
ถูกชิงไปแล้ ว
ทีเสียหายนันมีแค่พวกหัวกระทิทีอยู่กองหน้ าของจอมมาร
แห่ง[เหล็ก]เท่านัน ส่วนทีเหลือก็คอ่ ยๆทีจะหยุดเดิน

แต่วา่ ...

"อย่ามาน้ าา พวกแกหยุดดดดด"

ด้ วยคําสังของจอมมารแห่ง[เหล็ก]ซากันกําลังเสริ มก็ทะลัก
เข้ ามาด้ วยความเร็วสูงสุด
169
ด้ วยความรี บร้ อนจอมมารแห่ง[เหล็ก]ซากันทีสังให้ หยุด แต่ก็
ไม่สามารถหยุดแรงได้
พวกอสูรกองกําลังเสริ ม ตกลงไปยังนรกอย่างสุดแรง กลาย
เป็ นสภาพทีจอมมารแห่ง[เหล็ก]ซากันจะถูกกระแทกตกลง
ไป

"พังพวกมันซะ! พยัคฆ์ขาว อาร์ คเดมอน"

ด้ วยคําสังของจอมมารแห่ง[เหล็ก]ซากันกองกําลังเสริ มก็ถกู
พยัคฆ์ขาวกับอาร์ คเดมอน อสูรระดับAทังสองตนโจมตีใส่
ด้ วยพลังอันแข็งแกร่งในการโจมตีของระดับAทังสองตน
พวกอสูรลูกน้ องของ[เหล็ก]ก็แตกเป็ นเสียงๆ

ด้ วยเหตุนีจึงรอดจากการตกไปในหลุมนรกอะไรสักอย่าง
170
พยัคฆ์ขาวมองไปยังจอมมารแห่ง[เหล็ก]ซากันด้ วยสายตาที
เต็มไปด้ วยจิตสังหาร

ไม่วา่ ยังไง ไม่วา่ ยังไง ก็อย่าฆ่าพวกเดียวกันนะเว้ ย

ในฐานะนักรบอย่างเขา ถือเป็ นความอัปยศอย่างใหญ่หลวง

อยากจะฆ่า ไอ้ ขยะทีดีแต่สร้ างปั ญหานี

แต่วา่ ก็ไม่มีเวลาทําอย่างนัน

ก็เพราะว่าในปลายสุดของหลุมนรกก็คือ...

มีโกเลมมิธริ ลกับพวกสเกลตัน พวกเขาทีซ่อนตัวอยู่ทีหลุม

ศพทีอยู่ระหว่างทีราบกับพืนทีป่ าช้ าก็ออกมาให้ เห็น
โกเลมมิธริ ลถือปื นกลหนัก สเกลตันถือแอซซัลท์ ไรเฟิ ล แล้ ว

171
ก็แยกเป็ นรูปพัดออกไป
พยัคฆ์ขาวยิมเจือนๆออกมา เรื องแน่นอน หลังจากไล่ออก
มาแล้ วก็ต้องติดกับดักเป็ นปกติ

ถูกระดมยิงในทันที

สภาพทางนีแย่สดุ ๆ
สถานการณ์ทีจะถูกทําลายทังหมดก็ไม่แปลก แต่วา่ ถ้ ารับมือ
อย่างใจเย็นก็ไม่มีปัญหา

พอคิดแบบนันแล้ วกําลังจะขยับตัวตอนนันเอง

"ฮิ ฮี~~ พยัคฆ์ขาว อาร์ คเดมอน ทําอะไรสักอย่างที สุด

กําลังเลย เร็วๆ เดียวนีเลย"

172
จอมมารแห่ง[เหล็ก]ปล่อยคําสังทีค่อนข้ างโง่เง่าออกมา
พวกอสูรทีแข็งแกร่งทีสุดทีผ่านการฝึ กจนถึงขีดสุกสองตน
ออกเคลือนไหวตามคําสังนัน... ใช้ แล้ ว ด้ วยสุดกําลัง

อาร์ คเดมอนใช้ งานกําแพงความมืดสุดกําลัง

ในกําแพงนันกําลังคอยปกป้องกองกําลังของ[เหล็ก]

กําแพงทีเขาสร้ างขึนมาจากพลังเวทอันล้ นหลาม กําแพง

ความมือนันปั ดกระสุนปื นทังหมดอย่างง่ายดาย แลกกับการ
เสียพลังเวทมหาศาล
ตามจริ งแล้ ว เป็ นไพ่ตายสุดกําลังสําหรับใช้ งานปกป้องทัง
กองทัพ ถ้ าเป็ นอาร์ คเดมอนต่อให้ ไม่ใช้ ของพรรค์นี ก็
สามารถปกป้องจอมมารแห่ง[เหล็ก]ด้ วยการสูญเสียทีน้ อย
กว่าได้ แต่วา่ ด้ วยคําสังว่าสุดกําลังก็เลยใช้ ไปอย่างเปล่า

173
ประโยชน์

แล้ วทางพยัคฆ์ขาวก็เกิดความผิดปกติขนึ พลังเวทสูงขึนทํา

ให้ บรรยากาศสันไหว
คําสังของจอมมารแห่ง[เหล็ก]ซากัน สุดกําลัง เร็วๆ ด้ วยการ
บังคับนันทําให้ ไพตายสุดยอดของตนทํางานขึนมา

ชือของมันคือ...

"[คมดาบสายฟ้ าพยัคฆ์ขาว]"

มันคือไพ่ตายของพยัคฆ์ขาว

เปลียนร่างกายของตัวเองเป็ นสายฟ้าสีขาว
เปล่งประกายสีขาว พริ บตาต่อมาพวกสเกลตันก็แตกเป็ น

174
เสียงๆ

สายฟ้าสีขาวพุง่ วาดเป็ นเส้ นโค้ ง

แสงฟ้ าฟาดทีมีความคิด
สเกลตันทีเปิ ดตัวเป็ นรูปพัด ทังหมดนันหายไปในชัวครู่เดียว

พยัคฆ์ขาวทีกลายเป็ นสายฟ้าก็กลับมาเป็ นร่างเดิม

"แฮ่ก แฮ่ก แฮ่ก"

พยัคฆ์ขาวหอบจนไหล่สนั
ไม่แปลกเลย นันคือไพ่ตายสุดท้ ายทีแข็งแกร่งทีสุดของเขาที
มีความเร็วของฟ้ าร้ องกับพลังทําลายอันเด็ดขาด ศัตรูทีเขา

175
ใช้ ทา่ นีแล้ วฆ่าได้ ถึงตอนนีไม่มีอยู่เลย มันใจถึงขนาดว่า
สามารถล่าระดับSได้ ท่าไม้ ตายของแท้ และแน่นอน

ท่าปิ ดทีใช้ ได้ เพียงแค่วนั ละครัง

พลังทีข้ ามขีดจํากัดทีได้ มาตอนได้ รับชือ

ค่าตอบแทนของมันหนักหนา สูญเสียพลังเวทไป80% ร่าง
กายทีบาดเจ็บก็อ่อนแอลง พลังกายก็ถกู ดูดไปเกือบหมด
ความอดทนของพยัคฆ์ขาวมาถึงขีดสุดแล้ ว
ไพ่ตาย ท่าทีตัดสินใจว่าจะใช้ กบั ผู้แข็งแกร่งทีตนยอมรับเท่า
นัน ถูกใช้ อย่างเปล่าประโยชน์ไปซะแล้ ว

สถานการณ์ตอนนี ทังทีมีวิธีปะทะทีได้ ผลกว่านีแท้ ๆ

ทังทีเป็ นแบบนันแท้ ๆ...

176
"นาย! นายน่ะคิดจะทําอะไรกันแน่"

ตอนทีตะโกนออกไปด้ วยความโกรธ
จอมมารแห่ง[เหล็ก]ปลิวออกไป ถูกกระแทกอย่างแรงทีหน้ า
ผาก จากทางด้ านหลัง
หมวกเกราะของคิลลิงอาเมอร์ แตกออก มีเลือดไหลออกมา
จากหน้ าผากของเขา

ยังไม่ตาย แต่วา่ แต่ดเู หมือนจะมีผลจากการกระแทกอยู่

จอมมารแห่ง[เหล็ก]ซากันจึงหันสันไปมาแล้ วก็ตาเหลือก

รอบๆไม่มีเงาศัตรูอยู่ ไม่ร้ ูเลยว่าทําไม

แต่วา่ ร่างกายขยับไปก่อนทีจะคิด พยัคฆ์ขาวก็กระโดดข้ าม
หลุมนรก ขวางจอมมารแห่ง[เหล็ก]ซากันเอาไว้ เพิมพลังเวท
177
เข้ าไปทีขน ทําให้ มนั แข็ง พริ บตาต่อมา การโจมตีกระแทก
ความเจ็บปวดแล่นมาจากทีหัวไหล่

ความเจ็บปวดนี ระดับเดียวกับการโจมตีของโกเลมมิธริ ล
เลยทําให้ หมวกเกราะของคิลลิงอาเมอร์ ทีมีพลังป้องกันสูง
แตกออกได้ ถ้ าเกิดว่าตนไม่กนั อยู่ตรงนีล่ะก็จอมมารแห่ง
[เหล็ก]ซากันคงจะตายทันทีในนัดทีสองแน่

พอจ้ องไปยังมุมทีรับการโจมตี ทีทีราบสูง1กิโลข้ างหน้ า

เอลฟ์ ผมทองน่ารักกําลังถือท่อยาวๆอยู่

ตรงนันเองถึงได้ แน่ใจ

หลุมกับดักคือเหยือล่อ สเกลตันกับโกเลมทีรออยู่ก่อนหน้ านี

ก็เหยือล่อเช่นกัน เป้าหมายจริ งๆคือการสุม่ ยิงนี ตังแต่เริ ม
178
แล้ วก็เล็งมาทีการฆ่าจอมมารฝ่ ายนันตังใจจะจบสงครามนีที
นี

พอได้ เห็นแล้ ว พยัคฆ์ขาวทีอ่านความคิดได้ ก็ไม่มีทางจะ

ถูกกระสุน แล้ วก็คาบคอของจอมมารแห่ง[เหล็ก]ซากันขึนมา
ไว้ ทีบนหลัง แล้ วก็พนั ไว้ กบั ขนไม่ให้ หล่นลงมา

หลบ นัดทีสาม นัดทีสี แถมยังถูกปล่อยมาจากจุดบอดในทิศ

ตรงกันข้ าม หลบการสุม่ ยิงของเอลฟ์ อีกตน

เพราะพยัคฆ์ขาวเห็นเอลฟ์ แล้ ว เลยรู้สกึ ถึงตัวตนของพลสุม่

ยิงจากการอ่านความคิด จึงสามารถหลบได้

ถ้ าเกิดว่าไม่มีความสามารถนีก็คงรับการโจมตีเข้ าไปแล้ ว
179
พลซุม่ ยิง ซ่อนตัวอยู่ในกิงไหมข้ างหน้ า500เมตรแล้ วซุม่ โจม
ตีมา การอ่านความคิดของเขานันสามารถทําได้ ในรัศมี100
เมตรกับคูท่ ีเขามองเห็นเท่านัน

ตอนนีค่อนข้ างอันตราย
นีมีกบั ดักอยู่ขนาดไหนกัน

ตอนทีคิดว่าอยากจะให้ จบลงแค่นี...
บนท้ องฟ้ าก็มีกริ ฟฟอนกําลังบินร่ายรํ า แล้ วก็ปล่อยก้ อนสีดํา
ลงมา

มันคือกระสุนนาปาล์ม
ตัวตนของมันพยัคฆ์ขาวไม่ร้ ูจกั แต่วา่ ยังไงก็ต้องอันตราย

180
แน่ๆ

ส่งสายตาไปให้ อาร์ คเดมอน แล้ ววิงออกไปสุดกําลัง

ทังสองตนกระโดดข้ ามหลุมนรก ไปข้ างหน้ าแม้ จะแค่นิด

เดียว อสูรของหลาย[เหล็ก]ตนก็ตามมาข้ างหลัง ประมาณ
ครึงหนึงไม่สามารถกระโดดข้ ามหลุมนรกได้ และตกลงไป

แล้ ว...กระสุนนาปาล์มก็ตกลงถึงพืน ภาพวาดนรกก็ถกู วาด

ขึนมา
กระสุนนาปาล์มทีปะทะแล้ วนันก็ปล่อยระเบิดเพลิงกลืนกิน
ทีราบ แล้ วก็ลกุ ไหม้ ตอ่ ไปเรื อยๆ
พวกอสูรทีไม่สามารถข้ ามหลุมนรกมาได้ ก็ถกู ย่างสดด้ วย
ความร้ อนทีสูงกว่า300องศา แล้ วก็กลายเป็ นเถ้ าถ่าน

181
แล้ วพวกกําลังเสริ มทีทําตามคําสังของจอมมารแห่ง[เหล็ก]
ซากันทียังคงเข้ ามาในห้ องนีอยู่ก็ถกู กลืนกินอยู่ในเพลิงนรก
ด้ วยตัวเอง

บอกได้ วา่ ตัวเลือกทีจะกลับไปห้ องก่อนหน้ าก็ไม่มีอีกแล้ ว ที

นันมีการกวาดล้ างของโกเลมมิธริ ลรออยู่
มาถึงตรงนีพยัคฆ์ก็เข้ าใจ ติดกับโดยสมบูรณ์ อสูรของจอม
มารแห่ง[เหล็ก]ซากันถูกทําลายจนแทบไม่เหลือ
กําลังรบของจอมมารแห่ง[เหล็ก]ทีเหลือยู่มีแค่พยัคฆ์ขาว
อาร์ คเดมอน และอสูรทีโชคดีรอดจากการระเบิดมาได้
ประมาณสิบตนเท่านัน
พยัคฆ์ขาวพาพวกทีรอดเข้ าไปยังพืนทีป่ าช้ า ทีราบนัน
อันตรายเกินไป

182
หลังจาดนัน จอมมารแห่ง[เหล็ก]ซากันก็ตืนขึนมา

"นายชัวคราวเอ๋ย ต่อจากนีจะเอายังไง"
"ยังไงก็ เดินหน้ าต่อไป เดินหน้ าต่อ ทีนีมันอันตราย"
"เป็ นครังแรกเลยทีมีความเห็นนะเนีย"

พวก[เหล็ก]เข้ ามาในพืนทีป่ าช้ า มองหาสถานทีทีล้ อมด้ วย

กําแพง ในทีสุดก็สามารถพักฟื นร่างกายได้

พยัคฆ์ขาวสํารวจรอบๆด้ วยพลังของตนเอง พอยืนยันได้

ว่าไม่มีศตั รูอยู่ใกล้ ๆ แล้ วระวังการซุม่ โจมตีจากระยะไกล
แล้ วย้ ายไปยังจุดทีตนกับจอมมารแห่ง[เหล็ก]ไม่สามารถอยู่
ในรัศมีการยิง

183
"พยัคฆ์ขาว อะไรกัน นีมันอะไรกัน ผมโดนทําอะไรกัน พริ บ
ตานัน มันเกิดอะไรขึนกัน ผมถูกทําให้ บาดเจ็บ อสูรจํานวน
มากถูกฆ่าทิง บอกมาที บอกมาสิ"

[เหล็ก]นันรู้สกึ ถึงความกลัวจากการโจมตีเดียวเมือกี แล้ วก็

กอดเข่าตัวสัน
แถมด้ วยเรื องทีคิลลิงอาเมอร์ ทีเขาสวมอยู่หายไป จนเห็นเนือ
หนังออกมาก็คอยตามหลอกหลอนเขาด้ วย

"นีคงบอกได้ วา่ เป็ นพลังของ[การสร้ าง]น่ะ ทังทีไม่มีหมากที

ดีแท้ ๆแต่ก็ทําได้ ดีมาก"

พยัคฆ์ขาวมอบคําชืนชมให้
184
อสูรทีออกมาถึงตอนนีอสูรทีแข็งแกร่งทีสุดก็ระดับB แถมยัง
มีจํานวนน้ อยนิด ทังๆแบบนันก็ยงั แสดงกําลังรบให้ เห็นได้ ถึง
ขนาดนี
แล้ วก็ทีควรกล่าวถึงเป็ นพิเศษยิงกว่าอะไรก็คือ ผู้บงั คับ
บัญชาของฝ่ ายนัน

แผนสูง รอบคอบ รวมกับความกล้ าหาญ ทังยังเข้ าใจจุดทีจะ

บุก
เป็ นลูกผู้ชายแบบไหนกันนะ

เป็ นคนทีอยากจะเจอจริ งๆ

ตอนทีคิดแบบนัน

ภายในเขตแดนสัมผัสจิตของเขามีสเกลตันจํานวนมากเข้ า

185
มาทําการซุม่ โจมตี
ทังทีมาซุม่ โจมตีแท้ ๆ แต่สเกลตันสองตนก็คอ่ ยๆยิงแอซซัลท์
ไรเฟิ ลเข้ ามาก่อนอย่างไม่รีบร้ อนอะไร
พยัคฆ์ขาวเมินเรื องนันแล้ วบุกเข้ าไป การโจมตีระดับนีขน
ของตนสามารถทนได้ พวกสเกลตันทําการยิงไปเรื อยๆพร้ อม
กับการถอย

ให้ หนีไปไม่ได้ พยัคฆ์ขาวรวมพลังไปทีขา

อีกนิดเดียวกรงเล็กก็จะไปถึง ตอนนันเอง ก็มีสองตนทีถือหัว
ฉีดแปลกๆโผล่ออกมาจากข้ างใน พวกสเกลตันไม่ได้ น่ากลัว
เลย แต่ถึงเหตุผลจะบอกแบบนัน แต่สญ
ั ชาติญาณของเขา
บอกให้ เลือกทีจะถอด จึงกระโดไปข้ างหลัง

ทีปล่อยออกมาคือไฟ สีของมัน เป็ นสีเดียวกับเพลิงนรกที

186
พวกกริ ฟฟอนเมือกีสร้ างขึนมา
พยัคฆ์ขาวมีเหงือเย็นๆไหลออกมาต่อให้ เป็ นขนของตนแต่
ถ้ าถูกเพลิงอุณหภูมิสงู ทีดับไม่ได้ นนไปก็
ั อนั ตรายแน่ๆ

พวกสเกลตันหว่างกระสุนแอซซัลท์ ไรเฟิ ลไปพร้ อมกับหนีไป

ยังทางแคบๆ แล้ วก็มีโกเลมขนาดยักษ์ เข้ ามาอุดทางไว้ โดย
สมบูรณ์ ทําจัดการโกเลมได้ พวกสเกลตันก็หายไป
"จะไม่ปล่อยให้ ทางนีพักเลยเหรอไง"

พยัคฆ์ขาวพึมพําออกมา

แล้ วก็ถกู ต้ องตามนันเลย

กองทัพของ[เหล็ก]ทีมีเป้าหมายจะพิชิตเขาวงกตและเดินทัพ
ด้ วยพวกหัวกระทิเกิดการโจมตีหลายครัง

187
ราวกับกําลังกวน พวกสเกลตันเข้ ามาโจมตี แล้ วก็ใช้ กําแพง
โกเลมถอยไป
เป็ นแบบนันไปเรื อยๆหลายครัง บางครังก็ใช้ กบั ดักอืนใน
ป่ าช้ า บางครังก็มีการซุม่ ยิงของไฮ เอลฟ์ บางครัง ก็ใช้
ศาสตร์ เวทดินของดวาร์ ฟเปลียนแปลงรูปร่างพืนดิน

ต้ องคอยดินรนกับการรับมือในแต่ละครัง

เพราะมีแต่การโจมตีธรรมดาความเสียหายทางนีเลยมีน้อย
แต่วา่ ความเหนือยล้ าทางใจของคนอืนนอกจากตนกําลังแย่
โดยเฉพาะจอมมารแห่ง[เหล็ก]ทีจะตัดมันขาดสะบันตอน
ไหนก็ไม่แปลก
ตอนทีโดนโจมตีมาครังทีสิบ พยัคฆ์ขาวก็ตดั สินใจได้ อย่าง
หนึง

188
"นายชัวคราวเอ๋ย"
"อะ อะไร พยัคฆ์ขาว"
"ถ้ านายยังถ่วงมือถ่วงเท้ าอยู่อย่างนี การจะฝ่ าห้ องนีทําไม่ได้
แน่ๆ"

ถูกพวกสเกลตันทําอะไรตามใจชอบมาตังแต่เมือกีแล้ ว

ตังแต่เข้ ามาในพืนทีป่ าช้ าก็จดั การไปได้ แค่สิบตนเท่านัน

ข้ อจํากัดทีต้ องปกป้องจอมมารแห่ง[เหล็ก]ซากันมันหนัก
หนาเกินไป

"งัน จะบอกให้ ทํายังไงล่ะ"

"ทีนีมีกําแพงล้ อมไว้ สามด้ านการลอบจู่โจมทําได้ ลําบาก ถ้ า

189
มีอาร์ คเดมอนอยู่ต้องสามารถปกป้องเจ้ าได้ แน่ ส่วนเจ้ าก็ไป
พักอยู่ตรงนันซะ"
"นายจะทําอะไรน่ะ?"
"อ่านความคิดของอสูรก่อนหน้ านีไว้ แล้ วน่ะ เรื องทีมีอสูรผู้
บังคับบัญชาอยู่ แล้ วทีอยู่ของเจ้ านันก็ร้ ูแล้ ว จะล่วงหน้ าไป
จัดการคนเดียว ถ้ าไม่มีผ้ บู งั คับบัญชาล่ะก็หลังจากนันก็จะ
กลายเป็ นนกแตกรัง ถ้ าเป็ นข้ าตนเดียวก็มีโอกาสสําเร็จ"

นันไม่ใช่การพูดเล่น
ก็จริ งทีตนบาดเจ็บ พลังเวทหมด ความเหนือยปกคลุมไปทัว
ร่าง ไพ่ตายก็ใช้ ไปแล้ ว
แต่วา่ ก็ยงั สามารถทําได้ พยัคฆ์ขาวเองก็มีความทระนงตน
ว่าเป็ นอสูรทีแข็งแกร่งทีสุดอยู่

190
"เข้ าใจแล้ ว ฝากด้ วย ผมจะรออยู่ทีนี รี บๆ ทําอะไรสักอย่าง
ให้ ท"ี
"เข้ าใจแล้ ว อย่ามาเกะกะละกันนะ"

แล้ วพยัคฆ์ขาวก็มงุ่ หน้ าต่อไปตนเดียว

ถ้ าใช้ วิธีธรรมดาก็คงทําอะไรไม่ได้ ละ่ นะ

บางทีอาจจะไม่สามารถไปถึงแล้ วก็ตายก่อนก็ได้
แต่วา่ ยิงกว่าเรื องนันยังมีเรื องทีใหญ่กว่ามาคอยกระตุ้นเขา
อยู่
มันก็คือความคาดหวังทีจะได้ ตดั สินกับลูกผู้ชายทีตนกําลัง
รอคอยอยู่

เขาเก็บความคาดหวังนันไว้ ในใจแล้ ววิงออกไปเต็มกําลัง

191
-------------------------------------------------------------------------
-------------------------------------------------------------------------
----------
Ch.68 - ตอนที14 สัญญาทีสําเร็จลุลว่ ง

"ไม่น่าเชือ ไม่คิดเลยว่าขนาดนันแล้ วก็ยงั ฆ่าไม่ได้ เลยนะขอ

รับ"

ไวต์กางแผนทีขนาดใหญ่ลงบนโต๊ ะแล้ วก็เขียนตัวอักษรกับ

สัญลักษณ์ลงไป
มันคือแผนทีสถานการณ์การรบของสนามรบนี
ไวต์ทีมีหวั อันเป็ นเลิศต่อมูลพวกนีต่อให้ ไม่ตงใจเขี
ั ยนออกมา
ก็จําได้ อย่างสมบูรณ์แบบ
ทีตังใจเขียนออกมาอย่างนีก็เพือดวาร์ ฟ สมิธทีเป็ นรองผู้
192
บังคับบัญชา

"ท่านไวต์ เรื องทีการซุม่ ยิงของไฮ เอลฟ์ ไม่สามารถฆ่าได้ ช่าง

เจ็บปวดจริ งค่ะ นอกจากนันยังรู้สกึ ตัวถึงภัยคุกคามของ
หน่วยทิงระเบิดกริ ฟฟอนออกในแรกเห็นบอกได้ วา่ แค่วา่ เป็ น
พลังหยังรู้ทีสุดยอดจริ งๆค่ะ"
"ขอรับ อสูรเสือตนนัน ถูกเขาตนเดียวจัดการซะย่อยยับเลย
นะขอรับ"

การคํานวณพลาดครังใหญ่คือ ตัวตนของอสูรทีเรี ยกว่า

พยัคฆ์ขาว
ถ้ าไม่มีเขาล่ะก็คงจะฆ่าจอมมารแห่ง[เหล็ก]ซากันแล้ วชนะ
ไปนานแล้ ว

193
"ได้ รับการติดต่อมาจากโกเลมตรวจการณ์คะ่ อสูรเสือกําลัง
มุง่ หน้ ามาทางนีตนเดียวค่ะ ด่านป้องกันกําลังถูกฝ่ ามา
เรื อยๆแล้ วค่ะ หยุดไม่อยู่คะ่ "
"นันสินะขอรับ อสูรทีจะหยุดเขาทีไม่มีตวั ถ่วงไม้ ถ่วงมือแล้ วที
ห้ องนีไม่มีละ่ นะขอรับ"

ไวต์ยิมเจือนๆออกมา

"ถ้ าเป็ นแบบนีต่อไปแย่แน่คะ่ ท่านไวต์ ฉันจะทําการหยุดให้

ทีนีเองค่ะ มุง่ ไปทีห้ องคริ สตัลได้ เลยค่ะ ป้อมปราการเด็ดขาด
ถ้ าเป็ นทีห้ องสาม การจะจัดการอสูรนันเป็ นไปได้ แน่คะ่ "
"ทําแบบนันไม่ได้ ขอรับ ถ้ าเกิดใช้ สิงนันท่านสโตรัสจะออกมา
ขอรับ ถ้ าเป็ นแบบนันก็จะไม่ใช่ชยั ชนะสมบูรณ์แบบของ
เหนือหัวขอรับ"

194
"แต่วา่ ..."
"ไม่ใช่เรื องทีต้ องกลัวขอรับ ให้ หยุดการโจมตีของหน่วยอสูรที
รับมือกับเขาอยู่ แต่ให้ ใช้ โกเลมกับกับดักโจมตีตอ่ ไปขอรับ
เนืองจากมันจะกลายเป็ นการเพิมผู้สงั เวยโดยเปล่าประโยชน์
ล่ะนะขอรับ แล้ วก็ถ้ามาถึงทีนีแล้ วผมจะต่อสู้ด้วยตัวเองขอ
รับ ถ้ าจะหยุดเขาล่ะก็มีแค่กระผมเท่านันขอรับ"

ไวต์บอกราวกับว่าไม่มีอะไร

ดวาร์ ฟ สมิธทีเห็นเขาแบบนันก็ก็ร้ ูสกึ ใจไม่สขุ ขึนมา

"การจะเป็ นคูม่ ือของอสูรพรรค์นนมั

ั นเป็ นการฆ่าตัวตาย
ชัดๆเลยนะคะ!"
"ไม่ได้ จะไปโจมตีจากข้ างหน้ าอะไรหรอกขอรับ กระผมจะ
เป็ นเหยือล่อให้ ไปติดกับดักขอรับ ความสามารถของท่านนัน

195
แสดงออกมาให้ เห็นมากแล้ วขอรับ อ่านออกหมดแล้ ว การ
รับมือสามารถทําได้ ขอรับ"
"ฉันก็จะไปด้ วยค่ะ!"
"แบบนันไม่ได้ ขอรับ เธอเป็ นรองผู้บงั คับบัญชาไม่ใช่เหรอขอ
รับ ตอนทีกระผมเป็ นอะไรขอฝากทุกคนด้ วยนะขอรับ ขอยืม
โกเลมของเธอมาด้ วยหนึงตนนะขอรับ ในตอนทีกระผมแพ้
ขอให้ ถอนทัพหนีไปทีห้ องสามแล้ วใช้ "สิงนัน"เถอะขอรับ แล้ ว
ก็ขอร้ องให้ ทา่ นสโตรัสมาช่วยด้ วยขอรับ"
"แต่วา่ ..."
"ได้ โปรดอย่าเข้ าใจผิดขอรับเลดี การเตรี ยมใจไปสูก่ ารต่อสู้
อันน่าสลดหรอกนะขอรับ กระผมเองก็มีตวั ช่วยชันดีอยู่ขอ
รับ"
"ตัวช่วยของท่านไวต์เหรอคะ?"
"สิบตน สหายกองทัพอันเดดของเราทีถูกเขาฆ่าแล้ วทําให้ ฟืน

196
กลับมาขอรับ แล้ วจํานวนเท่านีก็ใกล้ เคียงกับขีดจํากัดของ
พลังของกระผมด้ วย"

ไวต์คือผู้ทีปกครองผู้วายชนม์
ทําให้ คนตายกลายเป็ นอันเดด เรื องทีทําให้ อนั เดดฟื นกลับ
มาก็สามารถทําได้
แต่วา่ มันต้ องเป็ นช่วงเวลาทีดวงวิญญาณยังสถิตอยู่ จํากัด
แค่หลังตาย3ชัวโมงเท่านัน
แล้ วก็ด้วยความสามารถของไวต์ขีดจํากัดในการคืนชีพใน
หนึงวันก็คือ22ตนเท่านัน
ถ้ าให้ พดู ตามจริ งก็ยงั อยู่ในระดับทีไหวอยู่วา่ อยากเก็บเผือไว้
ในกรณีทีไม่คาดคิด

"จะปล่อยให้ ใครตายมากกว่านีอีกสักคนไม่ได้ ขอรับ กระผม

197
รักพวกพ้ องทุกคนขอรับ แล้ วก็เหนือหัวก็กล่าวเอาไว้ ด้วยขอ
รับ ถ้ า[สงคราม]จบลง เราทุกคนจะมาร่วมหัวเราะด้ วยกัน
กระผมเองก็อยากจะเห็นความฝั นนันด้ วยขอรับ"

การคิดทีฝั นหวาน มันอาจจะเป็ นเพียงภาพฝั นทีน่าหัวเราะก็

เป็ นได้
แต่วา่ ก็ชอบฝั นหวานของนายอันนัน
ก็จริ งทีไม่ได้ คิดถึงขนาดต้ องปกป้องโกเลมทีไม่ใช่อสูรด้ วย
แต่ก็จะชนะโดยไม่เสียอสูรสักตน ไวต์ตดั สินใจว่าจะทําภาพ
ฝั นนันของนายให้ เป็ นจริ งให้ ได้

"เข้ าใจแล้ วค่ะ จะไม่หยุดค่ะ แต่วา่ ฉันก็จะช่วยด้ วยนะคะ

โปรดใช้ ในฐานะหมากในแผนของท่านไวต์ด้วยค่ะ อุดมคติ
ของท่านโพรเคล ฉันเองก็อยากทําให้ มนั เป็ นจริ งค่ะ"

198
ดวาร์ ฟ สมิธทีเป็ นรองผู้บงั คับบัญชากุมมือของไวต์ทีมีแต่
กระดูก

"เป็ นเด็กทีวุน่ วายจริ งๆนะขอรับ ช่วยไม่ได้ นะขอรับ ถ้ า

อย่างนันถ้ ากระผมบอกให้ หนีไปล่ะก็ต้องหนีไปด้ วยนะขอรับ
ถ้ าสาบานว่าจะทําตามทีบอกนีล่ะก็จะอนุญาตให้ มาด้ วยขอ
รับ ขอยําหน่อยนะขอรับ เลดี หน้ าทีอันดับหนึงของเธอก็คือ
ตอนทีเกิดอะไรขึนกับกระผมจะต้ องมาเป็ นผู้บงั คับบัญชา
แทนแล้ วสังการทุกหน่อยนะขอรับ"รู้ตวั ถึงการโจมตีจากจุด
ตาย ถ้ า
"เข้ าใจแล้ วค่ะ ถ้ าอย่างนัน แผนการล่ะคะ"
"ขอรับ ก่อนอืนก็ เกียวกับความสามารถของอสูรรูปร่างเสือ
นะขอรับ กับระเบิด โดนพิษในอากาศเล่นงาน ไม่ร้ ูสกึ ตัวถึง
การสุม่ ยิงระยะไกลของไฮ เอลฟ์ แต่รวมมันเข้ าไว้ ด้วยกัน
199
แล้ ว..."

จากนันไวต์ก็เริ มพูดแผนการทีตนคิดขึนมา

แน่นอนว่ามันคือสิงทีใช้ จดั การจุดบอดของพยัคฆ์ขาว

หลังจากข้ ามผ่านกับดักจํานวนนับไม่ถ้วนทีไวต์วางไว้ ที
เบืองหน้ าอาคารทีพวกไวต์ใช้ ดําเนินแผนการรบก็มีพยัคฆ์
ขาวโผล่ออกมา
เขาไม่อาจผ่านกับดักจํานวนนับไม่ถ้วนทีเตรี ยมไว้ อย่างดี
โดยไร้ บาดแผลได้ ร่างกายของเขานันเต็มไปด้ วยบาดแผล
มากมาย

200
แต่วา่ ดวงตานันยังคงส่องประกายเต็มไปด้ วยพลังงาน

เบืองหน้ าเขา มีชายคนหนึงปรากฏออกมา

"เจ้ าคือผู้บงั คับบัญชาหรื อ"

ตัวจริ งของชายคนนันก็คือสัตว์ประหลาดโครงกระดูกทีสวม
ผ้ าคลุมแบบชันสูง...ไวต์

"ตามจริ งแล้ วก็คือกระผมเป็ นอสูรผู้ได้ รับหน้ าทีปกป้องอวา

ลอนทีเป็ นดันเจียนของจอมมารแห่ง[การสร้ าง]โพลเคล
เรี ยกว่าไวต์ขอรับ"
"ลูกผู้ชายเช่นเจ้ าไม่ได้ รับนามอย่างนันเหรอ"
"ขอรับ เป็ นเรื องทีน่าเสียดายจริ งๆ แต่เพราะว่ามีผ้ ทู ีแข็ง

201
แกร่งกว่าทีต้ องได้ รับอยู่ขอรับ"
"โห น่าสนุกจริ งๆ เป็ นอสูรทีเจ้ าพูดถึงขนาดนันเลยเหรอ
อยากจะลองปะมือดูจริ งๆ ขอแสดงความเคารพต่อเจ้ าข้ าจะ
ขอแนะนําตัว เผ่าพันธุ์คือพยัคฆ์ขาว นามคือโคฮาคุ นาม
หนึงเดียวไม่มีสองทีนายของข้ ามอบให้ "
"โคฮาคุ...อําพัน เป็ นชือทีเหมาะหับคุณดีนะขอรับ ต้ องขอ
อภัยทีให้ แนะนําตัวฝ่ ายเดียว ถ้ าเกิดว่าได้ รับชือขึนมา ตอน
นันก็อยากจะลองแนะนําตัวดูขอรับ"

การพูดคุยจบลง บรรยากาศมาคุปกคลุมไปทัว
ไวต์นนทั
ั งละทิงการชิงโจมตีก่อนอันลําค่า ทังใช้ เวลาทีแสน
สําคัญมาพูดคุยกับพยัคฆ์ขาว แล้ วก็เก็บซ่อนมันทังหลายไว้
ในอก

202
"ถ้ าอย่างนัน มาเริ มกันเถอะขอรับ"
"เจ้ าไม่ใช่นกั รบ ไม่ใช่ประเภททีจะมาปะทะกันซึงๆหน้ า ถ้ า
เทียบกําลังรบแบบง่ายๆแล้ วเจ้ าไม่อาจหยุดข้ าได้ หรอก การ
ทีไม่พรรคพวกแล้ วมาปรากฏตัวเนีย อยากจะทําสิงใดกัน
แน่?"
"ลองอ่านดูเป็ นยังไงล่ะขอรับ? ความสามารถของคุณคืออ่าน
ใจใช่ไหมขอรับ บางทีนนอาจจะกลายเป็
ั นหายนะกลับไป
เล่นงานได้ นะขอรับ"
"หืม ทังทีรู้ถึงความสามารถของข้ าแล้ วยังยัวมาอีกหรื อ น่า
สนุก ถ้ าอย่างนันก็ไปล่ะนะ มาเริ มการต่อสู้ขอลูกผู้ชายจน
กว่าจะตายกันไปข้ างเถอะ"

พยัคฆ์ขาวเพิมแรงแล้ วพุง่ ออกไป

ด้ วยเหตุนี ทีดันเจียนของ[การสร้ าง] การต่อสู้ตดั สินครังสุด

203
ท้ ายทีเหนือจินตนาการก็ได้ เปิ ดฉากขึนแล้ ว

ไวต์หยิบอาวุธสองอย่างออกมาจากเสือคลุม

หนึงคือปื นไฟ อีกหนึงคือลูกซอง

ปื นไฟนันในบรรดาอาวุธทีตนมีถือเป็ นอาวุธเพียงชินเดียวที
สามารถทําให้ พยัคฆ์ขาวถึงตายได้ ถึงจะเป็ นฝี มือของเขาที
ใช้ ได้ แค่ลกู ซองก็เป็ นอาวุธทีสามารถใช้ โจมตีใส่พยัคฆ์ขาวได้

ปื นไฟนันแน่นอนว่าเป็ นแบบพิเศษทีใช้ ระเบิดนาปาล์ม ทาง

ลูกซองเองก็ใช้ แบบปรับเป็ นปากลํากล้ องสีเกจมีพลังทําลาย
204
ระดับทีกล่าวถึงได้ เป็ นพิเศษ

ลูกซองของคุอินะนันนอกจากจะเป็ นแบบสีเกจ ยังถูกพัฒนา

ให้ มีพลังทําลายมากขึนไปด้ วย ลูกซองของไวต์นนั
แรงกระแทกกลับถูกดัดแปลงให้ มีน้อยลงไม่เช่นนันแล้ วแขน
บางๆของไวต์ไม่อาจจะทนได้ แน่

ไวต์ยิงลูกซอง กระสุนลูกปรายเข้ าจู่โจมพยัคฆ์ขาว

พยัคฆ์ขาวกระโดดไปข้ างหลังหนึงครัง เนืองจากไม่สามารถ

หลบกระสุนได้ อย่างสมบูรณ์แบบจึงโดดเข้ าไปหลายนัด แต่
ว่าก็ไม่คอ่ ยมีดาเมจเท่าไหร่
ทีพยัคฆ์ขาวไม่เข้ าจู่โจมไปตรงๆเลยก็เพราะต้ องระวังปื นไฟ

ถึงพลังทําลายของกระสุนลูกปรายจะไม่อาจทําให้ พยัคฆ์

205
ขาวถึงตายได้ แต่ด้วยร่างกายทีเต็มไปด้ วยบาดแผลและ
เหนือยล้ าถ้ าโดนเข้ าไปตรงๆจะทําให้ การเคลือนไหวทือลง
จะปล่อยให้ เล็งตรงจุดนันไม่ได้

ค่อยๆหลบการยิงของไวต์ทีมาเป็ นเป็ นระยะๆไปเรื อยๆ

การยิงของไวต์จบลง กระสุนหมดแล้ ว ในตอนทีห่ากระสุน
จบลง พยัคฆ์ก็เข้ าจู่โจมไวต์

ไวต์ใช้ งานปื นไฟ

ถ้ าเป็ นจากด้ านหน้ า การโจมตีของปื นไฟนันพยัคฆ์
ขาวสามารถหลบได้ อย่างสบายๆ
ตอนทีกรงเล็บของเขาจะเข้ าสัมผัสไวต์ ร่างของพยัคฆ์ขาวก็
ปลิวด้ วยแรงกระแทกจากด้ านข้ าง

206
มันคือการสุม่ ยิงด้ วยแอนตีแมททีเรี ยล ไรเฟิ ลของไฮ เอลฟ์
ไฮ เอลฟ์ ทังสองคนซ่อนอยู่ในจุดยิงไว้ ลว่ งหน้ าเพือสนับสนุน
ไวต์

เรื องแบบนันพยัคฆ์ขาวเองก็พอคาดการณ์ไว้ แล้ ว

รับการโจมตีแรกเข้ าไป ดังนันจึงสามารถมองเห็นได้ ชดั เจน
แล้ วทําการอ่านใจ พยัคฆ์ขาวทีรู้ถึงตัวตนของไฮ เอลฟ์ แล้ ว
การโจมตีนอกจากนัดแรกก็ไม่สามารถทําอะไรได้

ไวต์เอามือเข้ าไปในผ้ าคลุมแล้ วกดสวิตซ์อะไรสักอย่าง

ทันใดนันทีเท้ าของพยัคฆ์ขาวทีพึงตังท่าได้ ก็เกิดการระเบิด
ขึน

207
มันคือกับระเบิด

ไม่ใช่แบบรับสัมผัส แต่เป็ นแบบควบคุมระยะไกล พยัคฆ์นนั

รวดเร็วมากถ้ าเป็ นแบบรับสัมผัสก่อนทีจะระเบิดต้ องหนีไป
ได้ แน่ เพราะฉะนันแล้ วจึงให้ มนั ระเบิดยังจุดทีหลบไปด้ วย
การควบคุมเองแบบนี

ร่างกายของพยัคฆ์ขาวปลิวไปด้ วยแรงระเบิด

แถมจุดทีปลิวไปก็โดนระเบิดเข้ าไปอีกหนึงครัง
ไวต์สร้ างควันขึนมาแล้ วก็ไปสลับซองกระสุนทีหมดแล้ วตรง
ด้ านข้ างของพยัคฆ์ขาวทีกําลังกลิงอยู่
ถ้ าไม่สามารถเติมกระสุนของลูกซองทีหมดได้ ไวต์คงถูกย่น
ระยะเข้ ามาจัดการโดยไม่สามารถทําอะไรได้ แน่
การต่อสู้ทีดําเนินไปดูแล้ วราวกับเป็ นการโจมตีของไวต์เพียง
208
ฝ่ ายเดียว
นอกจากนีแล้ วบรรยากาศนียังมีคําสาปทีทําให้ ผ้ มู ีชีวิตเท่า
นันอ่อนแอลง เต็มไปด้ วยแก๊ สทําลายประสาท พอลองคิดดูก็
มีกบั ดักถูกจัดเตรี ยมไว้ มากมาย
การทําร่างกายของพยัคฆ์ขาวอ่อนแอลงแบบนันก็ทําให้ ชีวิต
ของไวต์ปลอดภัยอย่างฉิวเฉียด

"เป็ นอะไรขอรับ? ท่านโคฮาคุ ท่าทางดูไม่คอ่ ยปกติเลยนะ

ขอรับ"
"ทางนันเองก็คิดว่าจะฆ่าข้ าด้ วยการโจมตีแบบนันได้ เหรอ
ถ้ ามีไพ่ตายก็รีบใช้ ออกมา ไม่งนเดี
ั ยวก็ได้ ตายก่อนซะหรอก"

พยัคฆ์ขาวยิมดุร้ายออกมา...แล้ วก็คําราม

209
บรรยากาศกําลังสันไหว

มันไม่ใช่แค่การขู่

มันคือสกิลผนึกทีใส่พลังเวทลงไป

พลังทีสามารถตรึงไวต์ทีเป็ นผู้วายชนม์ ร่างกายของไวต์ก็

แข็งทือ

ถ้ าเทียบเป็ นเวลาแล้ วก็แค่ไม่กีวินาที

แต่วา่ แค่มีสดั หลายวินาทีก็เหลือเฟื อสําหรับพยัคฆ์ขาวแล้ ว

เขาพุง่ เข้ าไป

หลบการซุม่ ยิงของไฮ เอลฟ์ ทีช่วยเหลือไวต์

เพราะว่าจับสัมผัสของไฮ เอลฟ์ ได้ แล้ ว การจะหลบก็ง่ายๆ

210
ไม่กีเมตรสุดท้ าย กระโดดพุง่ เข้ าไป ฟาดกรงเล็บอันภาคภูมิ
ใจลงไป
จากนันก็ใช้ สกิลของตนอ่านความคิดของไวต์ ต่อให้ เตรี ยม
กับดักแบบไหนก็สามารถล่วงรู้ได้ หมด

จนถึงตอนนีทีไม่สามารถใช้ งานกับไวต์ได้ ก็เพราะไวต์ระวัง

ตัวเอาไว้
ไวต์ทีรู้วา่ สกิลของพยัคฆ์ขาวคือการอ่านความสามารถแต่ก็
ยังยัวออกมา มีโอกาสทีมันจะเป็ นกับดัก
แต่วา่ ในสถานการณ์นีไม่อาจจะทํางานกับดักอะไรได้ อีกแล้ ว
พอตัดใจได้ แบบนันก็ใช้ งานความสามารถ

แต่วา่ มัน...

211
"อ๊ ากกกกกกก"
"แย่หน่อยนะขอรับ ท่านโคฮาคุ"

อาการปวดหัวถึงขีดสุดเข้ าทะลักใส่หวั ของพยัคฆ์ขาว

สมองกรี ดร้ องออกมา การโหลดระดับทีแทบจะเผาไหม้ แขน
ถูกเบียงออก กรงเล็บจบลงทีการแตะทีชายผ้ าคุลมของไวต์
การลงพืนยังผิดพลาดจนหมอบลงไปกับพืน

มีกบั ดักอยู่ การคาดการณ์นนถู

ั กต้ อง
แต่วา่ มันไม่ใช่ของทีใช้ งานแบบพริ บตามันถูกเตรี ยมไว้ อยู่
แล้ วอย่างธรรมดา

"ไวต์ เจ้ า เตรี ยมไว้ ขนาดไหนกัน"

212
ร่างไวต์ทีแข็งทือก็กลับมาเป็ นปกติก่อน

ไวต์กําปื นไฟไว้
ถ้ าเป็ นช่วงเวลานีล่ะก็ตอ่ ให้ เป็ นความเร็วของไวต์ก็สามารถ
โจมตีใส่พยัคฆ์ขาวได้

จากนันก็เหนียวไก
เพลิงอุณหภูมิสงู ถูกพ่นอออกมา

"กระผมเป็ นผู้บงั คับบัญชาขอรับ ถึงจะไม่มีความแข็งแกร่ง

ของนักรบ แต่กระผมก็มีอาวุธของกระผมอยู่ขอรับ"

เปลวเพลิงปกคลุมพยัคฆ์ขาว
เพลิงนีคือเพลิงอุณหภูมิสงู แต่ถึงอย่างนันก็ไม่สามารถปลิด

213
ชีพพยัคฆ์ขาวได้ ในทันที แต่วา่ เพลิงนีใช้ เชือเพลิงแบบเดียว
กับระเบิดนาปาล์มจนกว่าจะหายไปหมดจะเผาไหม้ ไป
เรื อยๆ

ไม่วา่ ยังไงต่อให้ เป็ นพยัคฆ์ขาวก็ไม่ใช่สิงทีสามารถทนได้

พยัคฆ์ขาวทีการปวดหัวคลายลงก็กระโดดถอยมาข้ างหลัง
สร้ างระยะห่าง

กับดักสําหรับความสามารถอ่านใจของพยัคฆ์ขาว มันไม่ใช่
ของทีแปลกอะไร
ความคิดของอสูรมากกว่าร้ อยตน เพราะมันไหลเข้ าไปใน
รวดเดียวทําให้ เกิดการโอเวอร์ โหลด

ไวต์นนเป็
ั นผู้บงั คับบัญชาของเหล่าอันเดด สามารถเชือม
ความคิดของอันเดดลูกน้ องได้ จุดทีเป็ นการเชือมความคิด
214
นัน จอมมารแห่ง[เหล็ก] ดวาร์ ฟ สมิธ หรื อพวกพยัคฆ์ขาวก็
อาจจะสามารถรู้สกึ ได้ แต่สว่ นพืนฐานนันมันต่างกัน

ตนอืนนอกจากไวต์นนเชื
ั อความคิดโดดการสลับไปทีละตน

แต่วา่ ไม่ใช่กบั ไวต์ ไวต์นนสามารถเชื

ั อมความคิดกับลูกน้ อง
ทังหมดได้ ในเวลาเดียวกันไปตลอด
ผู้ทีเป็ นขุนนางอันเดด ผู้บงั คับบัญชาโดยกําเนิดอย่างเขามี
พลังแบบนัน พยัคฆ์ขาวทีเป็ นนักรบพอรับความคิดของไวต์
ไปมันค่อนข้ างทีจะเกินไป

"คุฮะฮะฮะฮะ เพราะว่าแอบคิดว่า เจ้ าไม่ใช่นกั รบก็เลยอาจ

จะดูถกู ไปก็ได้ งันเหรอ เป็ นความพ่ายแพ้ ของข้ าเหรอเนีย...
เกลียดความพ่ายแพ้ จริ งๆเลย"

215
ขณะทียังลุกไปด้ วยไฟพยัคฆ์ขาวก็ก้าวไปหนึงก้ าว
เพลิงทีค่อยๆกัดกร่อนตน ถ้ าก่อนทีจะถูกเผาตายแล้ วไปฆ่า
หรื อทําให้ ฝ่ายนันจนมุมก่อนจะเป็ นไปได้ ไหมนะ?
ยาก ในสถานการณ์นีถ้ าโดนห่าฝนลูกปรายนันอีกล่ะก็คงจบ
ไม่สวยแน่
จากนันร่างกายก็คอ่ ยๆหนักขึนอย่างแปลกๆ คําสาปเหรอ
พิษเหรอ อะไรบางอย่างถูกใช้ งานในทีแห่งนี
ไม่ร้ ูด้วยซําว่าสามารถหลบการซุม่ ยิงของไฮ เอลฟ์ ได้ หรื อ
เปล่า
ไวต์หยิบปื นลูกซองขึนมาอย่างไม่ประมาท จากนันไวต์ก็ยก
มือขึน ทีซ่อนอยู่ก็คือสาวน้ อยดวาร์ ฟ สมิธกับพวกสเกลตันที
ถืออาวุธก็คอ่ ยๆออกมา

216
สถานทีซ่อนนันอยู่นอกระยะการตรวจจับของพยัคฆ์ขาว
พอเห็นแบบนันก็ร้ ูสกึ ตัวว่าความสามารถถูกวิเคราะห์โดย
สมบูรณ์

ดูเหมือนจะพร้ อมเหนียวไกได้ ทนั ที

เสมอยังไม่สามารถทําได้ เป็ นความพ่ายแพ้ โดยสมบูรณ์

ถ้ าเกิดว่าจอมมารแห่ง[เหล็ก]ไม่ทําให้ ใช้ ไพ่ตายไปโดยเปล่า

ประโยชน์ละ่ ก็ จะเปลียนร่างกายของตนเป็ นสายฟ้า ปั ดไฟ
แล้ วก็ใช้ ความเร็วของฟ้ าร้ องเข้ าไปทําลายไวต์ได้ แท้ ๆ

พอคิดเรื องแบบนันพยัคฆ์ขาวก็ยิมออกมา
นีเป็ นการแข่งท้ าทายโดยทีรู้เรื องนันอยู่แล้ ว พูดแก้ ตวั นีดูไม่
เหมือนกับตัวเองเลย

ไม่สิ เรื องทีควรคิดมันมีเรื องอืนอยู่อีก

217
ไพ่ตายสามารถใช้ ได้ ครังเดียว ร่างกายทีบาดเจ็บไม่สามารถ
ใช้ ได้ เป็ นแบบนันจริ งเหรอ?

ไม่ใช่วา่ นันเป็ นแค่เรื องทีตนตัดสินเอาเองเหรอ?

ต่อหน้ าความตาย หัวก็แหลมขึนมาแบบแปลกๆ ถ้ าภาระกับ
ทีต้ องเสียมันมากล่ะก็ลดมันลงมาให้ ถึงขีดสุดสิ

ช่วงเวลาพริ บตา รวบรวมสมาธิถึงขีดสุด มันคือช่วงเวลาพริ บ

ตาทีเห็นความตาย
ในช่วงเวลานัน ความทรงจําในการต่อสู้ทงหมดก็
ั ไหลเข้ ามา
ในหัวของเขาจนถึงตอนนี ก็เริ มคิดถึงท่าใหม่

[คมดาบสายฟ้ าพยัคฆ์ขาว]ย่อเวลาใช้ งานให้ เหลือพริ บตา

เดียว พลังทีกระจายรวมรวมมาไว้ ข้างในให้ ถึงขีดสุด ไม่ใช่
คมดาบแต่จดั การลงให้ เหลือเพียงเข็ม
218
บาดเจ็บ พลังเวทเหือดแห้ ง พลังใจแห้ งเหือด ภายใน
พรมแดนแห่งอนัตตา เพือไม่ให้ เสียเปล่าถึงขีดสุดท้ าย ก็
ปล่อยท่าออกให้ ร่างกายไหลตามไป

แล้ วเขาก็กระซิบท่าใหม่ออกมาในใจ

...[เข็มสายฟ้าพยัคฆ์เทพ]

ไม่วา่ ใครทีอยู่ในทีแห่งนันก็ไม่สามารถมองทัน
เปรี ยะ พอคิดว่ากลายเป็ นเสียงเบาๆแบบนัน พริ บตานันก็มี
แสงสีขาวกระจายไปรอบๆ ท่อนล่างของไวต์ก็หายไป ท่อน
บนปลิวออกไป สถานทีไวต์เคยอยู่ก็พริ บตามีพยัคฆ์ขาว
โผล่ออกมา ไฟทีหุ้มเขาก็ดบั ไปแล้ ว

219
แล้ วก็พริ บตาหลังจากนัน ดวาร์ ฟ สมิธก็สง่ เสียงกรี ดร้ องออก
มา

ร่างท่านบนของไวต์ลอยละล่องในอากาศ แล้ วก็ถกู แรงโน้ ม

ถ่วงดึงตกลงมา

เขาพึมพําออกมาในสถานการณ์แบบนัน

"กระผมแพ้ เหรอเนีย"

ไวต์รอดจากการตายทันทีเพราะเป็ นอันเดด

220
แกนวิญญาณอยู่ทีหน้ าอกจึงโชคดีไป ถ้ าแกนวิญญาณอยู่ที
ท่อนล่างก็คงจะหายไปแล้ ว
แต่วา่ ก็โชคดีอยู่แค่นนั แกนวิญญาณกําลังแตกร้ าว ภายใน
ไม่ถึงสามนาทีนีเขาก็ร้ ูตวั ว่าตัวเองจะหายไปแน่

ขณะทีกําลังตกไวต์ก็คิดออกมา
ดวาร์ ฟ สมิธจะหนีไปทําหน้ าทีของรองผู้บงั คับบัญชาได้
สําเร็จหรื อเปล่า ก็น่ากังวล
แล้ วก็ทงที
ั ชีวิตของนายอันเป็ นทีรักยังไม่จบแท้ ๆแต่ตวั เองชิง
ตายไปก่อน ช่างน่าเศร้ าจริ งๆ

ทรยศความคาดหวังเข้ าซะแล้ ว

ถ้ าเกิดว่าตนเป็ นมนุษย์คงมีนําตาไหลออกมาแล้ ว

221
"ขออภัยด้ วยขอรับ เหนือหัว ไม่สิ..."

ในสติทีกําลังจะหายไป ก็ร้ ูสกึ ได้ ถึงพลังเวทแข็งแกร่งทีอบอุ่น

ไม่ผิดพลาดแน่นอน

นีมัน...

งันเหรอ ตนเองก็... เขาก็ยิมออกมา

แล้ วก็กระแทกไปทีพืน

พวกดวาร์ ฟ สมิธหันไปหาพยัคฆ์ขาวแล้ วเริ มยิงต่อเนือง

อย่างบ้ าคลัง แต่เรื องนันก็เหมือนเดิมก่อนทังติดอยู่ทีขน ทัง
สามารถหลบได้

222
สเกลตันถูกทําลายไปหนึงตน และก็อีกหนึงตน
ดวาร์ ฟ สมิธตกเป็ นเหยือของกรงเล็บแล้ วกระเด็นไปกระแทก
ป้ายหลุมศพ แอซซัลท์ ไรเฟิ ลก็กระเด็นหายไปไหนไม่ร้ ู

เพราะว่าเป็ นอสูรระดับB เธอเลยไม่ถึงตาย แต่วา่ ก็มีบาด

แผลลึก
ดวาร์ ฟ สมิธหยิบปื นพกทีเป็ นอาวุธสํารองออกมาแล้ วยิง แน่
นอนว่าของพรรค์นนไม่
ั สามารถทําดาเมจได้
ท่อนบนของไวต์ตกลงทีข้ างๆเธอ

แล้ วพยัคฆ์ขาวก็เดินไปยังตรงนัน

ดวาร์ ฟเอาตัวมาบังปกป้องเขาแล้ วหยิบปื นขึนมาอย่างไร้

223
ประโยชน์

"อย่ามานะ! ไม่ปล่อยให้ ฆ่าท่านไวต์หรอก"

พยัคฆ์ขาวปั ดเธอออกไปอย่างรํ าคาญ

ดวาร์ ฟ สมิธกลิงออกไป เธอทีไม่สามารถยืนขึนได้ ก็ตงคอ
ั
ขึนมา แล้ วจ้ องไปทีพยัคฆ์ขาว

"ไวต์เอ๋ย ดูเหมือนจะเป็ นชัยชนะของข้ านะ เจ้ าแข็งแกร่ง

จริ งๆ ทีสบประมาทไปว่าไม่ไหวหรอก ระดับB และไม่ใช่นกั
รบต้ องขอโทษจริ งๆ"

คําพูดนันแสดงถึงความเคารพในตัวไวต์

224
"ท่านโคฮาคุ เข้ าใจอะไรผิดแล้ วสินะขอรับ"
"อะไรนะ?"

พยัคฆ์ขาวเอียงคออย่างประหลาดใจ

"การต่อสู้นี เป็ นชัยชนะของกระผมขอรับ กระผมทําหน้ าที

ได้ ลลุ ว่ งแล้ วขอรับ"

ไวต์สงบนิง จากนันก็พดู ออกมาอย่างหนักแน่น

นันไม่ใช่คําแถดือดึงอะไร หน้ าทีของไวต์นนไม่
ั ใช่การจัดการ
จอมมารแห่ง[เหล็ก] หรื อว่าเอาชนะพยัคฆ์ขาวแต่อย่างใด

ใช่แล้ ว หน้ าทีของเขาคือ...

225
แล้ ว สิงนันก็มาถึง
สาวน้ อยผมสีทองลงมาจากฟากฟ้าพร้ อมห่อหุ้มด้ วยพายุที
เห็นได้ ชดั เจน
เธอคือ [อสูรแห่งคํามันสัญญา]ตนหนึงทีจอมมารแห่ง[การส
ร้ าง]โพลเคลภาคภูมิใจ

อสูรระดับS แอนเชียน เอลฟ์ นามว่า ออร่า

แอนตีแมททีเรี ยล ไรเฟิ ลทีเป็ นอาวุธหลักยังคงอยู่ทีหลัง เนือง
จากถูกของเหลวสีชมพูเข้ าไป เลยทําให้ ใช้ งานไม่ได้

พลังการรบของเธอในตอนนีตกลงอย่างเห็นได้ ชดั

"ระวังตัวด้ วยนะคะ ท่านแอนเชียน เอลฟ์ อสูรตนนัน อ่าน

จิตใจได้ คะ่ !"

226
ดวาร์ ฟ สมิธทีล้ มลงกับพืนเตือนออร่า

ออร่ายิมหัวเราะออกมา แล้ วก็เปิ ดปากพูด

"แบบนันเองเหรอคะ ถ้ าอย่างนัน คุณเสือ ขอประกาศสัก

อย่างหนึงนะคะ ตอนนีฉันจะซัดคุณให้ ปลิวตรงๆเลยค่ะ ฉัน
เรื องทีทําร้ ายๆน้ องสาวผู้น่ารักเนีย โกรธสุดๆเลยค่ะ ไม่มีการ
ออมมือให้ หรอกนะคะ"

ดวาร์ ฟ สมิธกับพยัคฆ์ขาวถูกทําให้ ตกใจจนค้ างไปชัวขณะ

สายลมพัดออกมา
ออร่าหายไป สายลมพัดไปทีพยัคฆ์ขาว พยัคฆ์ขาวทําการ
อ่านใจของแอนเชียน เอลฟ์ เข้ าใจว่าการโจมตีจะเข้ ามา แต่

227
ว่าถึงอย่างนันมันก็เร็วเกินไปจนไม่สามารถหลบได้
พยัคฆ์ขาวทีถูกซัดปลิวปรับท่าทางแล้ วเพิมความระมัดระวัง
แล้ วจ้ องไปทีออร่า สาวน้ อยทีอยู่ตรงหน้ านันเร็วยิงกว่าตน

จากนันในทีสุดเขาก็มาถึง
ท่าทางแสนสุภาพ เก็บความคุกรุ่นอาไว้ ในใจ อ่อนโยนยิง
กว่าใครๆ และก็เดือดดาลยิงกว่าใครๆ
ผู้ทีไวต์เชือว่าแข็งแกร่งทีสุดในโลก จอมมารทีสุดยอดทีสุดใน
โลก

นายสุดทีรักของเขา จอมมารแห่ง[การสร้ าง]โพลเคล

"ออร่า ฝากถ่วงเวลาด้ วย ผมจะคุยกับไวต์หน่อย"

228
"ค่ะ นายท่าน ฝากได้ เลยค่ะ "ถ่วงเวลา"นะคะ เข้ าใจแล้ วค่ะ"

เขากอดไวต์ทีเหลือแค่ทอ่ นบนอย่างอ่อนโยน

"ไวต์ ทําได้ ดีมากเลยนะ ทนรอจนผมกลับมาได้ ดีมากเลย"

"เป็ นคําพูดทีอ่อนโยนจริ งๆขอรับ...ฮะฮะฮะ ได้ ตายภายใน
แขนของเหนือหัวเนีย พระเจ้ าเองก็คอ่ นข้ างเข้ าใจคิดนะขอ
รับ"
"อย่าพูดอะไรตามใจสิ ผมไม่ยอมให้ นายตายหรอกน่า นาย
คือมือขวาของผมนะ ถ้ าไม่มาทํางานต่อก็แย่สิ"
"เหนือหัวใช้ งานคนหนักจริ งๆนะขอรับ แล้ วก็เป็ นคนทีอ่อน
หัดแบบไม่น่าเชือเลยนะขอรับ ถ้ าพูดคําแบบนันออกมา
แล้ วจะตายได้ ยงั ไงกันขอรับ"

229
ตัวตนของไวต์คอ่ ยๆเบาบางลง

เหลือเวลาอีกเพียงนิดเดียวเท่านัน
เขาเปิ ดปากออกมา เงือนไขทีเคยปฏิเสธนายไปครังหนึง สิง
นันทีตัวเองเป็ นคนบอกปั ดไปเอง

เพือทีจะอยู่เคียงข้ างโพลเคลต่อไป

"ขอร้ องขอรับ เหนือหัว ได้ โปรดใช้ พลังทีได้ รับมาจากผู้สร้ าง

เถอะขอรับ กระผมยังอยากอยู่กบั เหนือหัวต่อไป ถ้ ายังไงก็
ต้ องขออภัยกับความเอาแต่ใจนีด้ วยขอรับ"
"แน่นอนสิ ไวต์ นายต้ องการอะไรกับร่างกายใหม่บ้างล่ะ"

ไวต์ทีได้ รับคําถามนันมองไปทีดวาร์ ฟ สมิธ ใบหน้ าของเธอมี

คราบนําตาอยู่

230
"อยากได้ ร่างกายทีแข็งแกร่ง ความแข็งแกร่งทีสามารถทํา
ให้ ลกู น้ องน่ารักๆไม่ร้องไห้ ออกมา แล้ วก็ ความแข็งแกร่งทีจะ
ปกป้องเหนือหัว"
"เข้ าใจแล้ ว มีอย่างอืนอีกไหม?"

ได้ รับความถามต่อไป ไวต์ก็ยิมออกมา

แล้ วก็พดู ออกมาด้ วยนําเสียงทีดูน่าอาย

"ช่วยใช้ เหรี ยญแห่ง[การสร้ าง]ได้ ไหมขอรับ? กระผมอยากที

จะเป็ นอสูรของเหนือหัวในความหมายจริ งๆขอรับ ถึงจะปิ ด
บังมาตลอด แต่ร้ ูสกึ อิจฉาพวกท่านคุอินะทีเกิดมาด้ วยมา
เหรี ยญแห่ง[การสร้ าง]มาตลอด บางครังก็ร้ ูสกึ ต้ องการขึนมา
ขอรับ"

231
"ไวต์พดู เรื องแบบนันออกมาเนียทําเอาตกใจเลยนะ ความ
ต้ องการของนายจะทําให้ สําเร็จเอง"

โพลเคลพยักหน้ า แล้ วก็เริ มใช้ พลัง

มันคือพลังทีทําให้ อสูรกลับไปเป็ นเหรี ยญอีกครังหนึง แล้ ว
[ผสม]ใหม่อีกครัง
รางวัลทีได้ รับมาจากผู้สร้ างในการแสดง ปาฏิหาริ ย์ทีมีเพียง
สองครัง

โพลเคลใช้ พลังนีกับไวต์โดยไม่ลงั เลสักนิดเดียว

จะยอมสูญเสียคนทีภัยดีขนาดนีได้ อย่างไรกัน

พลังทีโพลเคลปลดปล่อยออกมา ชือของมันก็คือ...

"[จุต]ิ "

232
ร่างกายของไวต์กลายเป็ นประกาย แล้ วก็...
-------------------------------------------------------------------------
-------------------------------------------------------------------------
-----------
Ch.69 - ตอนที15 มังกรดําแห่งความตาย

"[จุต]ิ "

ผมใช้ งานพลังทีได้ รับมาจากผู้สร้ างโดยทียังกอดไวต์ไว้ อยู่

มันก็คือ[จุต]ิ
รางวัลทีได้ รับจากการแสดงกับจอมมารแห่ง[สายลม]สโตรัส
ผลของมันก็คือทําให้ อสูรทีเกิดมาแล้ วกลับไปเป็ นเหรี ยญอีก

233
ครัง แล้ วสามารถทําการ[ผสม]ใหม่ได้
แล้ วก็เหรี ยญทีได้ ออกมาจะมีจิตวิญญาณของอสูรอยู่ ดังนัน
จึงสามารถทําให้ ไวต์กลายเป็ นอสูรใหม่ทียังคงเป็ นไวต์ได้ เล
เวลเองก็ยงั คงต่อจากเดิมด้ วย
ไวต์นนเกิ
ั ดมาเป็ นระดับBแบบจํากัด จึงเกิดใหม่แล้ วก็เป็ นเล
เวล56
พวกคุอินะนันยังเลเวลไม่ถึง56 อีกความหมายคือโชคดีทีเกิด
มาแบบจํากัดจริ งๆ

พร้ อมกับคําพูดของผมไว้ ทีอยู่ในขอบเหวแห่งความตายก็

กลายเป็ นประกายแสง แล้ วประกายแสงนันก็มารวมกันทีฝ่ า
มือ ความร้ อนทีราวกับจะลวกให้ เกิดแผลได้ รู้สกึ ได้ ถึงชีพจร
ของไวต์ เหรี ยญทีเปล่งแสงสีทองก็ปรากฏออกมา

234
มันคือเหรี ยญแห่ง[ผู้วายชนม์]
ตอนทีทําให้ เป็ นเหรี ยญด้ วย[จุต]ิ ไม่ใช่เป็ นการทําให้ กลับไป
เป็ นเหรี ยญเดิมแต่อย่างใด สําหรับไวต์นนเดิ
ั มทีเกิดจากการ
ผสม[ความตาย]กับ[คน]ทีได้ ออกมาจึงเป็ น[ผู้วายชนม์]
จะปรากฏออกมาเป็ นเหรี ยญออริ จินลั ใหม่ของอสูรนันๆ

ผมกําเหรี ยญ[ผู้วายชนม์]ทีเป็ นของไวต์ไว้ แน่น

สัมผัสความรู้สกึ อันแข็งแกร่งจากเหรี ยญ[ผู้วายชนม์]ได้
ไวต์ยงั มีชีวิตอยู่ ผมรู้สกึ แบบนัน

"ไวต์ ขอมอบร่างกายใหม่ให้ จะทําให้ ความปรารถนาของ

นาย เป็ นจริ งให้ ด"ู

235
ไม่ใช่เพือตัวเองแต่เพือลูกน้ องและผมจึงต้ องการร่างกายที
แข็งแกร่ง เพือหมอนันทีคิดเช่นนันแล้ วก็หยิบ[มังกร]ออกมา
ในบรรดาเหรี ยญทีผมมีนีคือเหรี ยญทีสามารถสร้ างอสูรทีมี
ร่างเนือทีแข็งแกร่งได้ ทีสุด

แล้ วก็[การสร้ าง]อีกหนึง

เพือทําให้ ความเอาแต่ใจของไวต์ทีอยากเป็ นอสูรของผมใน
ความหมายจริ งๆเป็ นจริ งผมจะใช้ เหรี ยญของตัวเอง

ในฝ่ ามือมีเหรี ยญ[ผู้วายชนม์][มังกร][การสร้ าง]ทังสามอยู่

มันเริ มทีจะอุ่นขึน
เอาล่ะ เริ มกันเลย

"[ผสม]"
236
แสงเปล่งประกายออกมา
ความเป็ นไปได้ นบั ไม่ถ้วนลอยเข้ าในหัวของผม
เลือกเลเวลแบบพัฒนาได้ ถึงจะเลือกแบบพัฒนาแต่เลเวล
เริ มต้ นก็เป็ น56ด้ วยผลของ[จุต]ิ
แล้ วเหรี ยญแห่ง[มังกร]นันยังมีความสามารถพิเศษทีเรี ยกว่า
[บ้ าคลัง]อยู่
แทนทีกับเหตุผลและสติปัญญาของอสูร จะได้ รับพลังทีเหนือ
กว่าระดับหนึงชัน
อสูรระดับSถ้ า[บ้ าคลัง]ขึนมา ก็สามารถสร้ างอสูรทีแข็งแกร่ง
ทีสุดขึนมาได้
แต่วา่ จะไม่ทําอย่างนัน ผมชอบบุคลิกของไวต์ ไม่อยากทีจะ
แย่งสิงนันไปจากเขา
ลางของ[บ้ าคลัง]ค่อยๆหายไป
237
อย่างนีล่ะดี แคตอนทีคิดแบบนัน
ก็ได้ ยินเสียงของไวต์

เหรี ยญของ[ผู้วายชนม์]ส่องแสงออกมา [มังกร]ก็ถกู มันดึง

เข้ าไป ลางของ[บ้ าคลัง]ทีเริ มหายไปก็คอ่ ยๆทีจะเข้ มขึนอีก
แล้ ว[การสร้ าง]ก็เริ มเปลียนไป
ท่ามกลางอนาคตอันนับไม่ถ้วน อนาคตหนึงก็เข้ มขึนมา
สิงทีลอยเข้ ามาในหัวก็คือ ผู้ทีหยุดพลังทีแข็งแกร่งทีสุดด้ วย
พลังแห่งความกล้ าและความตังใจ มังกรสีดําเข้ ม

"ไวต์ นายกําลังนําทางอยู่เหรอ"

รู้สกึ จะเป็ นแบบนัน

238
[การสร้ าง]เปลียนไป กลายเป็ น[ผู้กล้ า]
[ผู้กล้ า] ผู้ทีปราบจอมมาร ผู้ทีเต็มไปด้ วยความกล้ าและ
ความอดทน วีรบุรุษผู้ยอมเยียมทังศาสตราและปั ญญา
[ผู้วายชนม์][มังกร][ผู้กล้ า]หลอมรวมเข้ าด้ วยกัน กลายเป็ น
รูปร่างของอสูรหนึงตน

เหรี ยญเองนันก็มีความเข้ ากันได้ อยู่ [ผู้กล้ า]กับ[ผู้วายชนม์]

นันเป็ นอะไรทีเลวร้ ายทีสุด [ผู้กล้ า]กับ[มังกร]เองก็เข้ ากันไม่
ดีเท่าไหร่ ในบางสถานการณ์ พลังก็ตดั กันจนไม่เกิดอสูรที
แข็งแกร่งขึนมา

แต่วา่ ความเป็ นไปได้ ทีสามารถเข้ ากันได้ อย่างปาฏิหาริ ย์นนั

ก็มีอยู่ มันเป็ นหนึงในพัน หนึงในหมืน ไม่สิ ความเป็ นไปได้
เพียงหนึงในร้ อยล้ าน

239
แต่ถ้าเป็ นพลังของผม [การสร้ าง]ล่ะก็สามารถทีจะหยิบเอา
ความเป็ นไปได้ ทีต้ องการจากตัวเลือกนับไม่ถ้วนได้ ผมยืน
มือไปยังความเป็ นไปได้ ทีไวต์นําไป
จับได้ แล้ ว!

เห็นได้ ชดั ว่ามันเป็ นรูปร่างทีไม่ชดั เจน

สีดํา หมอกแห่งลางร้ ายปกคลุมอสูร มันคือพลังของ[บ้ าคลัง]
ทีไขว้ เข้ ามา ทัวร่างของอสูรมีสญ
ั ลักษณ์สีดําลอยขึนมา แล้ ว
มันก็หายไป

แล้ วมันก็โผล่ออกมา
ยืนด้ วยสองขา ทีหลังมีปีกอันองอาจ
มีเขียวกับกรงเล็บอันแหลมคม ซากศพขนาดยักษ์ สีดําสนิท

240
ดวงตาสีแดงเข้ มสลัวดูเป็ นลางร้ าย
สุดยอดแม้ แต่ในระดับS อสูรผู้อยู่จดุ สูงสุด
ชือทีลอยอยู่ในหัวคือ...

"มังกรดําแห่งความตาย ซีกวูร์ม"

มันก็คือร่างใหม่ของไวต์
รูปลักษณ์แห่งความน่ากลัว สัมผัสเข้ มข้ นแห่งความตาย
มังกรดําแห่งภัยพิบตั ิผ้ เู ฝ้านรกทีทังผู้มีชิตและผู้วายชนม์ทงั
หมดต้ องยอมสยบ
ผมมองไปยังสิงทีเป็ นไวต์
โดยเชือว่าสามารถหยุด[บ้ าคลัง]ได้

241
ซีกวูร์มมองลงมาทีผม
แล้ วก็คํารามออกมา
รู้สกึ ถึงความกลัวทีราวกับบีบรัดจิตวิญญาณ
ซีกวูร์มฟาดแขนลงมา ดวงตานันไร้ ซงความรู
ึ ้ สกึ เป็ นดวงตา
ทีเพียงจะกวาดล้ างศัตรูทีอยู่ตรงหน้ าเท่านัน รู้สกึ ได้ ราวกับ
ว่าคิดเพียงแค่สิงนันเท่านัน
ผมไม่หลับตาลง ไม่ทําแม้ แต่ป้องกัน
เพราะอะไรน่ะหรื อ ผมน่ะ...

"เชือใจนะ ไวต์"

สติของไวต์ไม่โดนกลืนกินแน่นอน หมอนันน่ะสุดยอดไม่ใช่
คนทีจะมาโดนความบ้ าคลังกลืนกิน

242
แล้ วก่อนทีแขนของซีกวูร์มจะถึงผมมันก็หยุดลง
ดวงตาสีแดงเข้ มมีความอบอุ่นกับความเป็ นเหตุผลสถิตอยู่
เขาก็เปิ ดปากออกมา

"เหนือหัว ขออภัยขอรับ ทีเผลอปล่อยให้ เคลิมจนทําอะไรไม่

เข้ าท่าไปขอรับ"

ด้ วยนําเสียงทีเบลอ ซีกวูร์ม...ไม่สิ ไวต์ พึมพําออกมา

"ตืนแล้ วเหรอ"
"ขอรับ ลืมตาตืนขึนมาแล้ วขอรับ การมีร่างทีมีชีวิตนีช่างเป็ น
สิงทีดีจริ งๆเลยนะขอรับ สายลมช่างรู้สกึ ดี กลินช่างสดใหม่
ภาพเองก็มีสีขนมาขอรั
ึ บ"

243
เขาหัวเราะออกมา
แล้ วก็เปลียนจากร่างมังกรดําขนาดใหญ่ไปเป็ นชายผมขาว
สูงวัยทีดูเป็ นสุภาพบุรุษ แต่ถึงอย่างนันก็ไม่ใช่ร่างทีเป็ น
มนุษย์โดยสมบูรณ์มีเขาของมังกรกับหางงอกอยู่แล้ วก็สวม
ใส่ชดุ สูทสีดําเข้ ม
เป็ นรูปร่างทีเหมาะกับไวต์จนอยากจะหัวเราะออกมา

"รูปร่างนีเป็ นรูปร่างจริ งๆเหรอ หรื อว่าเพือหยุด[บ้ าคลัง]"

"ผิดนิดหน่อยขอรับ ดูเหมือนว่าจะสามารถเปิ ด ปิ ด[บ้ าคลัง]
ได้ ขอรับ ถ้ าปลดปล่อยความบ้ าคลังแล้ วยิงบ้ าคลังเท่าไหร่
รูปร่างของกระผมก็จะเข้ าใกล้ มงั กรขนาดนันขอรับ ตอนที
กระผมสู้อย่างเอาจริ งก็ไม่ควรจะเอาพรรคพวกไว้ ใกล้ ละ่ นะ
ขอรับ การควบคุมตัวเองไม่สามารถทําได้ ขอรับ แล้ วถ้ าเกิด

244
ใช้ [บ้ าคลัง]นานไปร่างกายก็จะเข้ าทีแล้ วไม่สามารถกลับเป็ น
แบบเดิมได้ ขอรับ การต่อสู้เต็มกําลังนันสามารถทําได้ ราวๆ
สามนาทีละ่ นะขอรับ"

ก็ตามทีคาด ดูเหมือนจะได้ สามารถได้ พลังการรบทีมีแต่ด้าน

ดีอย่างเดียวได้
แต่วา่ ใจชืนขึนเยอะ ไวต์นนมี
ั พลังทีเหนือระดับSแล้ ว
เดิมทีร่างมนุษย์มงั กรตอนปกติก็มีพลังระดับSแล้ ว กรณีทีจํา
เป็ นต้ อง[บ้ าคลัง]ก็คงมีไม่เยอะล่ะนะ

"พอคลังก็จะกลายเป็ นมังกรเหรอ"

ร่างเดิมคือมนุษย์ แล้ วก็กลายเป็ นมังกรต้ องสาปด้ วยความ

บ้ าคลัง
245
พอได้ ฟังคําอธิบายของไวต์แบบนันก็นกึ ถึงตํานานผู้กล้ าคน
หนึงขึนมา
ปราบมังกร แล้ วพอได้ อาบเลือดของมันก็กลายเป็ นมังกร
เรื องราวของผู้กล้ าคนหนึง
ไวต์ทีเกิดใหม่เป็ นมังกรดําแห่งความตาย ต้ องเป็ นอสูรตาม
ตํานานนันแน่ๆ

"ขอสังไวต์ จงจัดการอสูรทีต้ อนนายด้ วยมือของตนเองซะ

นันคือคําสังแรกและเป็ นคําสังสุดท้ ายสําหรับ[สงคราม]ใน
ครังนี มาปิ ดหน้ าทีนีเถอะ"
"รับทราบขอรับ เหนือหัว พลังใหม่นี จะแสดงให้ เห็นอย่าง
เต็มทีเลยขอรับ"

◇
246
ไปดูทางแอนเชียน เอลฟ์
การต่อสู้ดําเนินไปโดยเธอเป็ นฝ่ ายได้ เปรี ยบ
ความเร็วนันเหนือชันกว่า การถูกอ่านใจจึงไม่ใช่เรื องยาก
ลําบากอะไร มันไม่ใช่แค่ความเร็วในการเคลือนทีธรรมดาๆ
เท่านัน

พยัคฆ์ขาวอ่านใจ แอนเชียน เอลฟ์ ทีเคลือนไหวแรกด้ วย

ความรวดเร็วก็ใช้ เขตแดนสายลมอ่านสัมผัสการเคลือนไหว
แล้ วก็เร่งความเร็วเข้ าไปอีก รับมือก่อนหน้ าพยัคฆ์ขาวทีอ่าน
ใจล่วงหน้ าทีหลัง
แต่วา่ ด้ วยพลังโจมตีของแอนเชียน เอลฟ์ ทีสูญเสียอาวุธไป
นัน ก็ไม่สามารถทําการตัดสินได้
ตรงนันเอง ไวต์ก็ปรากฏตัวออกมา

247
"ท่านแอนเชียน เอลฟ์ ปล่อยให้ เป็ นหน้ าทีผมเถอะขอรับ
ด้ วยคําสังของเหนือหัวต่อจากนีจะขอจัดการเองขอรับ"

พอมองไปทีไวต์ทีกลายเป็ นมนุษย์มงั กร แอนเชียน เอลฟ์ ก็

เบิกตากว้ าง
แล้ วก็ยิมออกมา

"คุณไวต์ เท่ขนเยอะเลยนะคะ
ึ แต่วา่ ไม่ร้ ูสกึ แปลกหรื อไม่เข้ า
กันเลยค่ะ ดูเหมาะมากเลยค่ะ เข้ าใจแล้ วค่ะ ทีเหลือฝาก
ด้ วยนะคะ ตอนนี ทีนีคุณคือตัวหลักค่ะ เชิญทําการเปิ ดม่าน
ได้ เลยค่ะ"
"ยินดีขอรับ ท่านแอนเชียน เอลฟ์ "
"ไม่ต้องสนใจหรอกค่ะ แล้ วก็ ต่อไปช่วยเรี ยกฉันว่าออร่าด้ วย
248
นะคะ เป็ นชือทีนายท่านมอบให้ น่ะค่ะ"
"เข้ าใจแล้ วขอรับ ท่านออร่า ถ้ าอย่างนัน จะขอใช้ ให้ พลังเต็ม
ทีในฐานะตัวหลักของตอนนีล่ะนะขอรับ"

ด้ วยคําพูดนันแอนเชียน เอลฟ์ ก็หนั หลังให้ พยัคฆ์ขาว แล้ ว

มาอยู่ข้างๆผม
พวกผมสองคนทําการมองดูการต่อสู้ของพยัคฆ์ขาวกับไวต์
แล้ วผู้มาเยือนรายใหม่ก็ปรากฏออกมา

"คุณพ่อ กลับมาแล้ วค่ะ"

"คุอินะ รอก่อนสิ ของหนักจนตามไม่ทนั เลย"

คุอินะกับโรโรโนะ คูห่ สู าวน้ อยหูจิงจอกกับสาวน้ อยผมสีเงิน

249
กลับมาจากการทําลายคริ สตัลของ[ความหนืด]

"คุอินะ โรโรโนะ นันมันอะไรกันน่ะ"

"คือว่านะ ตอนทีกลับมาทีนี เอาแต่สง่ เสียงดัง ก็เลยจัดการ
ทุกคนหมดเลย แล้ วลักพาตัวมาอะค่ะ แล้ วดูเหมือนจะส่ง
อสูรทีสุดยอดมาก่อนแล้ ว ก็เลยคิดว่าน่าจะใช้ ได้ ในฐานะตัว
ประกันเลยไว้ ชีวิตค่ะ"

คุอินะยืดอกตอบกลับมา
โรโรโนะมองจ้ องไปทีคุอินะแล้ วก็พดู ออกมา

"คุอินะน่ะจนเกือบจะเริ มการต่อสู้แล้ วก็เอาแต่นอนสบายล่ะ"

"อ๊ ะ โรโรโนะจัง อย่าเอ็ดไปสิ"

250
ทีอยู่ทีหลังของโรโรโนะคือจอมมารแห่ง[เหล็ก]ซากัน ถูกผ้ า
มัดไว้ ทีปากทําให้ ไม่สามารถใช้ เวทมนต์ได้ แล้ วก็เพือไม่ให้
หนีไปได้ ร่างกายเลยถูกทําการบิดทังร่าง

กําเขาทีถูกจัดการอย่างนีก็ทําได้ แค่สงสารเท่านัน
คูต่ อ่ สู้มนั ผิดกัน เจอกันคุอินะและโรโรโนะทังสองคนก็ไม่มี
ทางจบโดยปลอดภัยอยู่แล้ ว

"ขอบคุณทีเหนือยนะ สภาพแบบนีแสดงว่าทําลายคริ สตัลได้

โดยไม่เป็ นอะไรสินะ ขอบคุณสําหรับของฝากด้ วย ทังคูท่ ําได้
ดีมากเลย"

ผมลูบหัวทังสองคน คุอินะสะบัดหางนุ่มนิมไปมาอย่างดีใจ
251
โรโรโนะก็หลับตาลง
แล้ วผมก็มองไปยังไวต์กบั [อสูรแห่งคํามันสัญญา]ทังสามคน

ไวต์มองหน้ าพยัคฆ์ขาว พูดกันคําสองคํา แล้ วก็เข้ าหําหันกัน

ร่างของไวต์คลุมไปด้ วยหมอกสีดํา ดูเหมือนจะเปิ ด[บ้ าคลัง]
จากร่างชุดสูทก็เปลียนเป็ นร่างมังกรดําขนาดใหญ่ทีมีดวงตา
สีแดงเปล่งประกาย

ส่งเสียงคํารามสูท่ ้ องฟ้ า
แล้ วก็มีอนั เดดจํานวนนับไม่ถ้วนออกมาจากใต้ ดิน เท่าทีเห็น
ก็ถกู เสริ มความแข็งแกร่งไปหลายขัน
พยัคฆ์ขาวกระโดดสูงขึนไปเพือหลบมือของพวกอันเดดเหล่า
นัน แล้ วก็เข้ าไปกัดทีคอของไวต์ ...แต่วา่ เขียวนันไม่สามารถ
เจาะเกร็ดเข้ าไปได้ ตรงกันข้ ามเขียวของพยัคฆ์ขาวก็หกั ออก
252
เขียวทีหักและตกไปกลิงบนพืนก็ถกู ย้ อมไปด้ วยสีดํา
ไวต์ทีกลายเป็ นมังกรดําแห่งความตาถูกห่อหุ้มด้ วยพิษ เพียง
แค่สมั ผัสก็สามารถชิงเอาชีวิตของฝ่ ายตรงข้ ามได้

"อ๊ ากกกกกกกกกก!!"

เล็งไปทีพยัคฆ์ขาวทีลอยอยู่ในอากาศไร้ การป้องกัน ไวต์ฟาด

แขนลงมา พืนดินสันสะเทือน เกิดเป็ นหลุมขึนมา พืนดิน
ค่อยๆเน่า ต้ นไม้ รอบๆก็เหียวเฉาทันที

พยัคฆ์ขาวทีอยู่กลางหลุมดูเหมือนยังพอมีลมหายใจอยู่ แต่
ว่าเดิมทีก็ได้ รับดาเมจหนักอยู่แล้ ว ดูเหมือนกระดูกจะหักไป
ทัวร่างอีก จึงไม่สามารถขยับได้ แล้ ว

253
ไวต์คํารามเสียงดังออกมาให้ กบั ชัยชนะ ปลด[บ้ าคลัง]ออก
หมอกสีดําก็คอ่ ยๆหายไป กลับมาเป็ นร่างมนุษย์มงั กร
ความแข็งแกร่งทีล้ นเหลือ

"เหนือหัว เท่านีก็สําเร็จทุกคําสังแล้ วขอรับ"

ไวต์ทีจัดการถึงตรงนีก็คํานับอย่างสุภาพ
การทีไวต์ทีมีความเป็ นผู้นําและความฉลาดได้ รับความ
สามารถในการต่อสู้ไปเนียพึงพาได้ สดุ ๆ

ดูเหมือนจะไม่ได้ เสียพลังในการควบคุมอันเดดไป
ผมติดสินใจว่าจะให้ เขาเป็ นผู้บงั คับบัญชาเหล่าอันเด
ดเหมือนทีผ่านมาด้ วยร่างมนุษย์มงั กร และเป็ นไพ่ตายทีจะ

254
ใช้ ตอ่ สู้ในฐานะมังกรดํา

"ขอบคุณทีเหนือยนะ ไวต์"

ไวต์ยิมออกมา
ไม่เหมือนกับทีผ่านมา การทีสามารถเข้ าใจความรู้สกึ ได้ ทํา
ให้ ร้ ูสกึ ดีใจนิดหน่อย

"ไม่หรอกขอรับ เป็ นเพราะพลังใหม่ทีเหนือหัวอุตส่าห์มอบให้

ขอรับ ...แล้ ว ถึงจะพูดลําบากหน่อย แถมเดิมยังขอให้ มา
เป็ นเถ้ าแก่ในพิธีแต่งงานแล้ วด้ วย จะขอเพิมรางวัลอีกหนึง
อย่างได้ ไหมขอรับ?"
"ขอดูเนือหาก่อนนะ"
"จะไม่สเก๊ าต์อสูรหน่อยเหรอขอรับ พยัคฆ์ขาวน่ะขอรับ
255
กระผมจะเป็ นคนเจรจาเองขอคําอนุญาตด้ วยขอรับ"

ดูเหมือนไวต์จะแสดงเคารพศัตรูคอู่ าฆาตผู้นี แล้ วก็ยอมรับ

ในความสามารถ
ตัดสินใจว่าสามารถเป็ นพลังให้ ผมได้ สินะ
ถึงอย่างนัน สเก๊ าต์งนเหรอ
ั คนทีคิดได้ แบบนีอสูรตนอืนนอก
จากไวต์แล้ วคงไม่มีละ่ นะ

"เข้ าใจแล้ ว ทําตามใจชอบเลย แล้ วก็ไพ่ในการเจรจาจะใช้

ชีวิตของจอมมารแห่ง[เหล็ก]ก็ได้ นะ"
"ด้ วยความยินดีขอรับ ช่วยทําให้ การเจรจาง่ายขึนเยอะเลย
ขอรับ"

256
พูดแบบนัน ไวต์ก็เดินไปหาพยัคฆ์ขาว แล้ วคุยกันนิดหน่อย
แล้ วก็การตกลงกันอย่างพอใจ
บางทีเพราะเป็ นคูต่ อ่ สู้ทีสู้กนั อย่างสุดกําลังก็เลยสือถึงกันได้

แล้ วก็ไปอยู่หน้ าของจอมมารแห่ง[เหล็ก]ทีโรโรโนะแบกมา

แล้ วก็ใส่พลังลงไปทีมือ กลายเป็ นมังกรแค่สว่ นกรงเล็บ
จอมมารแห่ง[เหล็ก]ซากันทีถูกถอดผ้ าทีมัดปากไว้ ดเู หมือน
จะพูดได้ แล้ ว

"จอมมารแห่ง[เหล็ก] จะยอมโอนการปกครองพยัคฆ์ขาว
ท่านโคฮาคุให้ เหนือหัวจะได้ ไหมขอรับ? ท่านโคฮาคุยอมรับ
แล้ วนะขอรับ"

257
การโอนการปกครองอสูรนันต้ องได้ รับการยอมรับจากจอม
มาร
ถ้ าจอมมารแห่ง[เหล็ก]ซากันไม่ยอมรับก็ไม่สามารถทีจะทํา
อะไรได้

"คะ ใครจะทําเรื องแบบนันกัน"

"น่าเสียดายนะขอรับ ถ้ าอย่างนัน มาเริ มการเจรจาเถอะขอ
รับ"

ไวต์ใช้ กรงเล็บนันตัดแขนขวาของจอมมารแห่ง[เหล็ก]ซากัน
จอมมารแห่ง[เหล็ก]ซากันกอดแขนทีเลือดไหลออกมาอย่าง
บ้ าคลังแล้ วก็กลิงไปมา
แต่วา่ เขาก็ยกคอขึนมานิดหน่อยแล้ วมองตรงมาทีไวต์ด้วย
สายตาคุกคาม
258
"ต่อไปคือแขนซ้ ายขอรับ ถ้ าโอนการปกครองล่ะก็ อย่างน้ อย
จะไว้ ชีวิตให้ ขอรับ จะเอาอย่างไรดีขอรับ"

ไวต์นนคิ
ั ดว่าถ้ าต้ องทําลายคริ สตัลทังอย่างนีแล้ วทําให้
พยัคฆ์ขาวหายไปมันช่างน่าเศร้ า เลยจะทําให้ มีชีวิตต่อไป
ด้ วยการย้ ายการปกครองมาทีผม
ถึงจะเหนือยหน่อย การเจรจาทีน่ากลัวก็ดําเนินไปอย่าง
รุนแรง

"ใคร จะไปทําตามคําพูดของอสูรกัน"
"หืม ถ้ าอย่างนันก็ขอแขนซ้ ายนะขอรับ"

ไวต์ตดั แขนซ้ ายของจอมมารแห่ง[เหล็ก]ทีเริ มทําการสาป

259
แช่งอย่างรํ าคาญ

"อ๊ ากกกกกกกก แก แก แกก"

"ทําเกินไปหน่อยสินะขอรับ ปล่อยไว้ อย่างนีเดียวตายได้ สินะ
ขอรับ งันจะรักษาให้ ขอรับ"

แถม ดูเหมือนจะด้ วยความสามารถของไวต์ ทําให้ แขน

อัปลักษณ์ทีมีรูปร่างไม่ใช่ของมนุษย์งอกออกมา
สิงนันสําหรับจอมมารแห่ง[เหล็ก]ซากันแล้ วเป็ นสิงทีน่ากลัว
กว่าการถูกตัดแขน

"เข้ าใจไหมขอรับ คุณน่ะตอนนีจะถูกกลายเป็ นอันเดดแล้ ว

ขอรับ ถ้ าไม่รีบตัดสินใจเร็วๆ จะกลายเป็ นอันเดดไปถึงสมอง
กระหายเลือดและเนือ กลายเป็ นแค่สตั ว์ประหลาดนะขอรับ"
260
จอมมารแห่ง[เหล็ก]ทีได้ ยินแบบนันก็นํามูกนําตาไหลออก
มาด้ วยความหวาดกลัว

"หยุด หยุดเถอะ แขน แบบนี ไม่ใช่แขนของผม ฟั งแล้ ว ยอม

ฟั งแล้ ว อย่า ทํามากกว่านีเถอะ"
"เข้ าใจแล้ วขอรับ ถ้ าอย่างนันก็ช่วยเริ มการโอนการปกครอง
เถอะขอรับ"

ในทีสุดจิตใจของจอมมารแห่ง[เหล็ก]ก็แตกลง
ไวต์ปล่อยเขาลงพืน แขนอันเดดก็ร่วงลง ปากแผลก็ถกู ปิ ดดู
เหมือนจะไม่ตายเพราะเลือดออกหมดตัว
ไวต์ผลักหลังของจอมมารแห่ง[เหล็ก]ซากันมาทีด้ านหน้ า
ของผม
261
"ผมคนนี จอมมารแห่ง[เหล็ก]ซากันขอย้ ายการปกครองของ
พยัคฆ์ขาวให้ กบั จอมมารแห่ง[การสร้ าง]โพลเคล"

ด้ วยคําพูดนันการโอนก็เริ มขึน
หลังจากนีแค่ผมตอบรับก็เสร็จเรี ยบร้ อย

"จอมมารแห่ง[การสร้ าง]โพลเคล ขอตอบรับคําร้ องของจอม

มารแห่ง[เหล็ก]ซากัน"

พยัคฆ์ขาวเป็ นของผมแล้ ว

"เยอะ ไปแล้ ว ผม ยอมจํานน"

262
แล้ วจอมมารแห่ง[เหล็ก]ทีตัวซีดก็ยอมจํานน
พริ บตานัน คริ สตัลของเขาก็ปรากฏออกมาต่อหน้ า
แล้ วผมก็ทําลายมัน

[เหล่าบุตรแห่งดวงดาราเอ๋ย สงครามในครังนีได้ จบลงแล้ ว

สงครามของ[การสร้ าง]กับ[เหล็ก][ความชัวร้ าย][ความหนืด]
นันเป็ นชัยชนะของ[การสร้ าง] การต่อสู้ในครังนีช่างงดงาม
จริ งๆ สงครามทีทําให้ ข้าสนุกได้ ขนาดนีมันนานแล้ วเหลือ
เกิน มามอบเหรี ยญพิเศษเป็ นรางวัลให้ กบั ความเปล่ง
ประกายของดวงดาวของ[การสร้ าง]กันเถอะ แล้ วก็พบความ
ไม่เท่าเทียมมากมายในการต่อสู้นีด้ วย จึงขอใช้ โอกาสนีใน
การปรับกฎใหม่หลายอย่างให้ ถกู ต้ องยุติธรรม แล้ วจะขอ
ประกาศให้ จอมมารใหม่รับรู้หลังจากนี]

263
ถึงจะบอกความไม่เท่าเทียมแต่ถ้าทางนันเห็นว่าน่าสนุกก็คง
มองข้ ามสินะ ก็เริ มพอจะเข้ าใจความคิดของผู้สร้ างขึนมา
แล้ วสิ

จะอะไรก็ช่าง สงครามนีก็จบลงด้ วยชัยชนะอันล้ นเหลือของ

พวกผม
[อสูรแห่งคํามันสัญญา]ทังสามคนเข้ ามากอดแล้ วแสดง
ความยินดี ไวต์ก็ยิมออกมาอย่างพอใจ
ถ้ ากลับไปทีเมืองต้ องแสดงความยินดีกบั พวกอสูรทุกคน
แล้ วก็มอบชือให้ กบั ไวต์ทีกลายเป็ นมังกรดําแห่งความตาย
ผมตัดสินใจแบบนัน แล้ วก็รอคอยการวาร์ ป
-------------------------------------------------------------------------
-------------------------------------------------------------------------

264
-------------
Ch.70 - ตอนที16 การเล่นสนุกของผู้สร้ าง

[สงคราม]จบลงด้ วยชัยชนะอันล้ นเหลือ ด้ วยเงือนไขการทํา

ลายคริ สตัลของจอมมารศัตรูทงหมด
ั
ลูกสาวสุดน่ารักทีอยู่ตรงหน้ าก็เข้ ามาสวมกอดแล้ วส่งเสียง
ยินดีออกมา
ไวต์ทีกลายเป็ นมนุษย์มงั กรก็กอดอกแล้ วพยักหน้ าอย่างพอ
ใจ

แล้ วก็ จอมมารแห่ง[เหล็ก]ซากันลากร่างกายทีบาดเจ็บถอย

ออกไป พิงหินสุสานแล้ วสร้ างแขนเทียมมิธริ ลสวมทีไหล่ทงั
สองข้ าง คาดไม่ถึงว่าจะเป็ นคนทีมีฝีมืออยู่เหมือนกัน สมกับ
เป็ นจอมมารแห่ง[เหล็ก]

265
[สงคราม]จบลงแล้ วผู้สร้ างก็น่าจะพาย้ ายกลับไปทีเดิมให้
แน่ๆ แต่วา่ ก็ยงั ไม่ร้ ูสกึ ถึงการวาร์ ป
คิดเหตุผลไปก็เปล่าประโยชน์ คนทีอ่านความคิดของผู้สร้ าง
ทีอารมณ์ปันป่ วนได้ น่ะไม่มีอยู่หรอก

ในระหว่างนันก็ตรวจสอบสถานการณ์ดลู ะกัน

"คุอินะ ไวต์ มาทางนีทีส"ิ

ผมเรี ยกหัวหน้ าหน่วยทีหนึง คุอินะ กับหัวหน้ าหน่วยป้องกัน

ไวต์
ตอนนีไวต์นนไม่
ั ใช่ไวต์ แต่เป็ นมังกรดําแห่งความตายซีกวูร์ม
ตามจริ งแล้ วก็ควรจะเรี ยกว่าซีกวูร์ม แต่เรี ยกไวต์มนั เหมาะ
กว่า

266
จนกว่าจะได้ ชือก็เรี ยกไวต์ไปก่อน

"คุณพ่อ มาแล้ วค่ะ!"

"เหนือหัวมีธรุ ะอันใดหรื อขอรับ"

ทังสองคนเข้ ามาหา
คุอินะนันเข้ ามาใกล้ แล้ วก็กอดทีแขนขวาของผม

เพราะต้ องห่างจากผมก็เลยเหงาสินะ
น่ารักจริ งๆ

"ทังสองคนทีรับหน้ าทีเป็ นหัวหน้ าหน่วยรายงานเกียวกับ

หน่วยของตนมาด้ วย ก่อนอืน คุอินะทีรับหน้ าทีหน่วยทีหนึง
ถึงจะทําลายคริ สตัลแล้ วก็เถอะ สมาชิหน่วยได้ รับความเสีย

267
หายบ้ างไหม?"

คุอินะนันได้ รับฝากฝั งไฮ เอลฟ์ กับพวกอสูรทีสร้ างจาก

เหรี ยญเลียนแบบจํานวนหนึง
เพราะมีคอุ ินะกับโรโรโนะอยู่เลยคิดว่าไม่น่าจะมีใครตาย แต่
ก็ต้องยืนยันไว้ เพือความแน่ใจ

"มีคนบาดเจ็บหลายคนค่ะ แต่วา่ มีแค่แผลเล็กน้ อย แถมกิน

แอ๊ ปเปิ ลของเอลจังแล้ วด้ วย ปล่อยสักพักก็หายดีแล้ วค่ะ
ส่วนคนตายไม่มีสกั คนค่ะ" (คนแปล:คําถามแทรกครับ ใคร
คือเอลจังในบริ บทนีครับ ไม่มีเฉลยนะครับ เพราะผมก็ไม่ร้ ู)

ผมรู้สกึ โล่งใจ

งันเหรอ จบโดยไม่เสียใครไปสักคนสินะ
268
"ถึงจะทําลายคริ สตัลได้ แล้ วก็เถอะ แล้ วจอมมารแห่ง[ความ
หนืด]เป็ นยังไงบ้ าง"
"ไม่ได้ ฆ่าค่ะ เพราะว่ามีอสูรทีแข็งแกร่งพอๆกับคุอินะอยู่ข้าง
ในสุดของดันเจียนของจอมมารแห่ง[ความหนืด] ก็เลย
สัญญาไปว่าถ้ าบอกว่าทําไมถึงมีอสูรพรรค์นนอยู
ั ่จะไม่ฆ่าไป
ค่ะ คุณพ่อ ศัตรูของคุณพ่อขีโกงอ่า ทุกคนได้ รับอสูรจากจอม
มารผู้ปกครองค่ะ! ร่วมมือกันสามคนแล้ วใช่ช่องโหว่ให้ ผ้ ู
ปกครองของแต่ละคนส่งให้ เด็กของคนอืนค่ะ!"

พอได้ ยินคําพูดแบบนันก็ยอมรับได้
พยัคฆ์ขาวแข็งแกร่งมาก บางทีถ้าเกิดต้ องสู้พวกคุอินะเอง
จะชนะในการหนึงต่อหนึงได้ หรื อเปล่าก็ยงั คาใจ

ไม่คิดว่า[เหล็ก]จะสามารถสร้ างอสูรแบบนันได้

269
ก็คิดว่าวิธีการของพวก[เหล็ก]มันขีขลาด แต่ผมเองก็ใช้ อสูร
กาของจอมมารแห่ง[กาลเวลา]เหมือนกันก็เลยพูดได้ ไม่เต็ม
ปาก
ถึงอสูรนันจะได้ มาจากการต่อรองและแลกเปลียนก็เถอะแต่
เรื องทีใช้ อสูรของจอมมารสมัยเดียวกับผู้ปกครองก็ไม่ได้
เปลียนไป

"พวก[เหล็ก]ใช้ วิธีแบบนันเอาอสูรทีแข็งแกร่งมาเองเหรอ
เนีย พวกคุอินะก็เอาชนะศัตรูทีแข็งแกร่งแบบนันได้ เนีย สุด
ยอดไปเลยนะ"

ผมลูบหัวคุอินะ หูจิงจอกกับผมนุ่มๆทําให้ ร้ ูสกึ ดี

คุอินะหลับตาเคลิมแล้ วพูดออกมา

270
"คุณพ่อ คนทีจัดการอสูรทีแข็งแกร่งมากทีสุดไม่ใช่คอุ ินะแต่
เป็ นโรโรโนะจังค่ะ โรโรโนะจังพอได้ เป็ น[อสูรแห่งคํามัน
สัญญา]ของคุณพ่อแล้ วก็ได้ พลังทีสุดยอดมาค่ะ! หลังจากนี
ช่วยไปชมเยอะๆด้ วยนะคะ"
"ไว้ จะไปชมโรโรโนะทีหลังนะ แต่วา่ ตอนนีคงต้ องชมคุอินะที
ทําหน้ าทีหัวหน้ าหน่วยจบลงโดยไม่มีอะไรเกิดขึนก่อน"ฃ

"ย๊ า～♪"

คุอินะอารมณ์ดีแล้ วเข้ ามากอดแน่นขึน

คืนนีคงต้ องแปรงขนหางให้ แล้ ว

คุอินะนันชอบให้ แปรงขนมาก

271
"ต่อไปก็ไวต์ ช่วยบอกความเสียหายด้ วย"
"ขอรับ มีสเกลตัน24ตนต้ องเป็ นผู้เสียสละไปขอรับ แต่วา่ 20
ตนนันใช้ ความสามารถของกระผมตอนเป็ นไวต์คืนชีพให้
แล้ วขอรับ แล้ วอีก4ตนก็ใช้ ความสามารถของผมทีกลายเป็ น
ซีกวูร์มคืนชีพเสริ มความแข็งแกร่งแล้ วขอรับ"

ไวต์นนสามารถคื
ั นชีพให้ พวกอสูรได้ ซีกวูร์มเองก็มีความ
สามารถคืนชีพเช่นกัน
แถมยังเป็ นการคืนชีพทีเสริ มความแข็งแกร่งยิงกว่าตอนที
ตายอีก
แต่วา่ ก็ไม่ใช่วา่ ไม่มีข้อเสีย คืนชีพของไวต์นนสามารถใช้
ั กี
ครังก็ได้ แต่คืนชีพเสริ มความแข็งแกร่งของซีกวูร์มนันอสูร
หนึงตนสามารถใช้ ได้ ครังเดียวเท่านัน จําเป็ นต้ องบริ หารอสูร
ให้ รอบคอบยิงกว่าเดิม

272
"งันเหรอ เป็ นการรอโดยไม่มีผ้ เู สียสละทีเยียมยอดจริ งๆ"

จํานวนการคืนชีพทีไวต์ใช้ ได้ มีแค่ประมาณ20ครังเท่านัน ถ้ า

ถูกฆ่ามากกว่านันก็ไม่สามารถคืนชีพได้
เพราะว่าเป็ นไวต์ เลยสามารถจบได้ ด้วยความสูญเสียเท่านี

"ขอบคุณทีชมขอรับ แต่วา่ โกเลมกับอาวุธต่างๆมีความเสีย

หายมหาศาลขอรับ โกเลมนันถูกทําลายไป30ตน ปื นกลหนัก
เสียไปสีกระบอก ปื นไฟพังไป10กระบอก แอซซัลท์ ไรเฟิ ล
เสียหายไป15กระบอก เรื องทีทําให้ เหนือหัวต้ องเสียกําลังรบ
อันลําค่าไปต้ องขออภัยด้ วยขอรับ"
"โกเลมกับปื นน่ะสร้ างอีกเท่าไหร่ก็ได้ นายทีให้ ความสําคัญ

273
กับชีวิตของอสูรก่อนผมรู้สกึ ภูมิใจจริ งๆ สมกับเป็ นมือขวา
ของผมจริ งๆ"

ถึงจะเสียดายโกเลมกับอาวุธ แต่ก็ดีกว่าเสียอสูรไป
ไวต์นนออกคํ
ั าสังไปโดยเข้ าใจเรื องนันดี เพราะฉะนันถึงได้
เชือใจ

"ยังไงก็ต้องขอขอบคุณทีชมมากขอรับ ต่อจากนีก็จะขอ
อุทิศตนให้ เต็มทีกว่าเดิมขอรับ"

คํานับอย่างสุภาพ เป็ นท่าทางทีคุ้นชินตังแต่ตอนเป็ นไวต์

แต่วา่ ไวต์ทีกลายเป็ นพ่อบ้ านมนุษย์มงั กรวัยสูงคนทีตัวสูง

แล้ วพอทําแบบนีแล้ วมันดูดีจริ งๆ
274
ถ้ าเกิดผมเป็ นผู้หญิงก็คงหลงไปแล้ ว

ผมถามรายละเอียดกับไวต์
พวกราละเอียดของเรื องความเสียหายของดันเจียน การใช้
งานกับดักจํานวนนับไม่ถ้วน ฝ่ ายนันแสดงท่าทางยังไง

สงครามจริ งคือเครื องทดลองทีดีทีสุด โอกาสทีจะได้ เรี ยนรู้

มากกว่านีไม่มีอีกแล้ ว เพือดันเจียนทีแข็งแกร่งยิงขึนจําเป็ น
ต้ องมีข้อมูลมากเท่าทีจะเป็ นไปได้
แล้ ว สาวน้ อยอีกคนก็โผล่ออกมา

สาวน้ อยผมสีเขียวท่าทางมันใจทีอายุพอๆกับผม จอมมาร

แห่ง[สายลม]สโตรัสทีเฝ้ารออยู่ในห้ องคริ สตัลในฐานะหลัก
ประกัน

275
"เป็ นการต่อสู้ทียิงใหญ่จริ งๆค่ะ โพลเคล ฉันคิดไว้ วา่ นายจะ
เหนือกว่าทีฉันคิดไว้ สองขันแท้ ๆ แต่การทีอยู่เหมือนันขึนไป
อีกเนียไม่เคยแม่แต่ฝันถึงเลยค่ะ"
"ได้ เรี ยนรู้อะไรไหม?"
"ค่ะ ถึงจะเลียนแบบกลยุทธของคุณไปทังแบบนีไม่ได้ ก็เถอะ
ค่ะ แต่วา่ วิธีคิดกับทัศนคติ ได้ เรี ยนรู้มาหลายอย่างเลยค่ะ
คิดอะไรได้ ขนมามากมายเลยค่
ึ ะ"

สมกับเป็ นสโตรัส เธอเป็ นคนประเภททีทุม่ เทกับสิงตรงหน้ า

"ถ้ าอย่างนันก็ดี แต่ถึงอย่างนัน ก็ให้ เห็นไพ่ในมือไปเกือบ

หมดเลย ถ้ าให้ ส้ กู บั สโตรัสตอนนีล่ะก็ร้ ูสกึ กลัวนิดหน่อยเลย

276
นะเนีย"
"ไม่มีเรื องแบบนันหรอกนะคะ...พอได้ เห็นของแบบนัน ถึง
แบบนันการคิดจะมาสู้กบั คุณเนียถ้ าน๊ อตในหัวไม่หลุดไปสัก
สองหรื อสามตัวก็คงไม่มีทางหรอกค่ะ อันดับแรก ฉันคิดว่า
คุณเป็ นเพือนค่ะ ถ้ าไม่อย่างนันก็คงไม่ยอมทิงดันเจียนของ
ตัวเองไว้ แล้ วมาหรอกค่ะ แต่วา่ ถ้ าคุณเล็ง[สายลม]ของฉัน
แล้ วบุกเข้ ามาก็เป็ นอีกเรื องนะคะ"
"ผมก็ไม่ใช่คนทีไม่ร้ ูจกั บุญคุณขนาดนันหรอก ผมเองก็คิดว่า
สโตรัสเป็ นเพือนนะ"

ถ้ าจัดการเพือทีรี บมาหาเพือความต้ องการล่ะก็ ก็คงหลุด

จากวิถีของคน(จอมมาร)อย่างสมบูรณ์แน่นอน

"เพือน ฟั งดูดีจงั ...ท้ ายทีสุดแล้ วทีฉันมาก็ไม่มีความหมาย

277
อะไรสินะคะ กลับกันสุดท้ ายถูกนายดึงความสนใจแถมได้
เรี ยนรู้อยู่ฝ่ายเดียว ต้ องขออภัยนิดหน่อยค่ะ"
"ไม่ใช่แบบนันหรอก เพราะว่าสโตรัสรับหน้ าทีป้องกันสุดท้ าย
ไว้ ผมเลยกล้ าบุกออกไป ถ้ าเกิดผมไม่มีอะไรประกันก็คงไม่
ใช้ คอุ ินะ โรโรโนะ ออร่าทังสามคนเป็ นหมากบุกหรอก"

พืนฐานของแผนกลยุทธในคราวนีคือความเชือใจไวต์ ห้ องที
สามปราการป้องกันเด็ดขาดทีคราวนีไม่ได้ ใช้ ต่อให้ ผ่านพวก
นันไปได้ สดุ ท้ ายของสุดท้ ายก็ยงั มีสโตรัสอยู่เพราะอย่างนัน
ถึงได้ สบายใจ

ตัวตนของสโตรัสนันก็คือสิงทีสนับสนุนกลยุทธครังนี

"คําพูดนันขอรับอย่างขอบคุณค่ะ แต่วา่ รู้สกึ ผิดพลาดใน

ฐานะจอมมารค่ะ ควรทําเป็ นไม่มีอะไรเกิดขึนทีนีแล้ วพูดคุย

278
ให้ เหมือนไม่มีบญ
ุ คุณอะไรทีติดไว้ ดีกว่าค่ะ"
"ถ้ าพูดแบบนันสโตรัสก็เหมือนกันไม่ใช่เหรอ ไม่จําเป็ นต้ อง
พูดออกมาหรอกว่าตัวเองไม่ได้ ทําอะไร เน้ นไปทีความจริ งที
เกิดขึนก็พอแล้ ว"

ผมมองหน้ ากันแล้ วหัวเราะออกมา เพราะพวกเราเป็ นเพือน

เลยพูดออกมาด้ วยความจริ งใจ แค่นนก็
ั พอแล้ ว

"โพลเคล ขอคุยกับไวต์ของคุณ... ไม่สิ ซีกวูร์มสักหน่อยจะ

ได้ ไหมคะ?"
"ก็ไม่เป็ นอะไรหรอก มีอะไรล่ะ?"
"มีเรื องติดใจนิดหน่อยน่ะค่ะ"

279
สโตรัสมองไปทีไวต์ด้วยสีหน้ าจริ งจัง

ไวต์เดินมาหาทีหน้ าสโตรัส

"มีอะไรหรื อขอรับ ท่านสโตรัส"

"ฉันไม่ใช่เจ้ านายของคุณนะคะ ไม่จําเป็ นต้ องสุภาพก็ได้ คะ่ "
"ไม่ขอรับ คุณเป็ นเพือนของเหนือหัวขอรับ ถ้ าเกิดทําเรื อง
เสียมารยาทกับคุณล่ะก็คงทําให้ คณ
ุ ค่าของเหนือหัวเป็ นที
สงสัยแน่ขอรับ"

พอได้ ยินคําพูดของไวต์ สโตรัสก็หวั เราะออกมาเบาๆ

"ฟุฟุ คุณนีน่าสนใจจริ งๆนะคะ ทําเอาอยากสเก๊ าต์มาอยู่กบั

ฉันเลยค่ะ"

280
นันคือคําพูดจากใจจริ ง
ไวต์เป็ นคนทียอดเยียม เดิมทีก็เฉลียวฉลาดอยู่แล้ ว ตอนนียัง
ทําหน้ าทีพลังรบพิเศษได้ ด้วย

"อะแฮ่ม นี นายน่ะ ร่างกายมีอะไรแปลกๆไหม? จะเรื องเล็ก

น้ อยแค่ไหนก็ได้ คะ่ มีอะไรเปลียนไปจากตอนเป็ นไวต์หรื อ
เปล่าคะ?"
"...เป็ นคําถามทียากนะขอรับ เพราะว่าเผ่าพันธุ์เปลียนไป
หลายๆอยางก็เลยรู้สกึ แปลกใหม่ขอรับ ปกติก็กด[บ้ าคลัง]
เอาไว้ อยู่แล้ วบอกตรงๆว่ามีแต่ความรู้สกึ แปลกๆขอรับ"
"เหรอ...ถ้ ามีแค่การเปลียนแปลงทีบอกก็คงจะดีนะ"
"สโตรัส ทําไมถึงสนใจไวต์ขนาดนันล่ะ"
"เพราะว่าใช้ [จุต]ิ ไงละคะ ท่านจอมมารแห่ง[มังกร]แอสทารอ
281
ธทีเป็ นผู้ปกครองของฉันบอกมาน่ะค่ะ [จุต]ิ แข็งแกร่งเกินไป
สะดวกเกินไป คนทีชอบเล่นลินแบบนัน ชืนชอบการทําให้
พวกจอมมารสับสนและทรมาน ผู้สร้ างทีชอบแกล้ งอะไร
แปลกๆไม่มีทางมอบพลังทีทําให้ จอมมารมีร้ ูสกึ ยินดีได้ หรอก
ไม่วา่ ยังไงก็ต้องมีกบั ดักอยู่น่ะค่ะ"

เรื องแบบเดียวกันนันจอมมารแห่ง[สัตว์ป่า]มัลโก้ ทีเป็ นผู้

ปกครองผมก็พดู เช่นกัน
สามเสาทีแข็งแกร่งทีสุดในปั จจุบนั [มังกร][สัตว์ป่า][กาล
เวลา]ในนันสองคนพูดเตือนมาแบบนีคงปล่อยเฉยไว้ ไม่ได้

ยังไงก็คงจะปล่อยสายตาไปจากไวต์ไม่ได้ สกั พัก

"ไวต์ ถ้ ารู้สกึ แปลกๆสักนิดรี บบอกผมทันทีเลยนะ"

282
"รับทราบขอรับ เหนือหัว"

ไวต์ตอบรับอย่างถ่อมตัว
การทีใช้ พลังนีกับไวต์อาจจะประมาทไปหน่อย แต่ถ้าไม่ทําก็
จะเสียไวต์ไป เพราะมีพลังนีก็เลยจบลงทีการไม่ได้ เสียไวต์
เรื องนีจะไม่ขอบคุณผู้สร้ างไม่ได้
...ต่อให้ ต่อจากนีจะเกิดอะไรก็ตาม

"สโตรัส ถ้ าเกิดว่ามีอะไรล่ะก็จะส่งจดหมายแลกเปลียน
ข้ อมูลให้ เธอนะ"
"ช่วยได้ มากเลยค่ะ นันสินะ ถ้ าเกิดไม่มีอะไรเกิดขึนกับไวต์
ล่ะก็ฉนั ก็จะลองใช้ จตุ ิดบู ้ างค่ะ ...ตามจริ ง ฉันคาดหวังกับ
พลัง"
"ก็นะ พลังนีมันแข็งแกร่งเกินไปจริ งๆ"
283
[อสูรแห่งคํามันสัญญา]ของสโตรัสยกเว้ นตนหนึงแล้ วก็เป็ น
ระดับBทังหมด ความรู้สกึ ทีอยากจะใช้ [จุต]ิ ก็มากยิงกว่าผม
แน่นอน

ถึงอย่างนันการวาร์ ปก็ยงั ไม่เริ มสักที

ในตอนทีคิดแบบนันนันเอง...

[บุตรแห่งดวงดาราเอ๋ย ปกติแล้ วก็คงจบตังแต่ตรงนีแล้ ว แต่

ท่าทางน่าสนุ... อะแฮ่ม เพือเป็ นรางวัลให้ กบั พวกเจ้ าทีทําให้
ข้ าสนุกถึงขนาดนีเลยจัดเตรี ยมสถานทีสําหรับพูดคุยไว้ แล้ ว
ขอเชิญสูโ่ ต๊ ะกลมของข้ า ไม่มีการปฏิเสธหรอกนะ นีคือคําสัง
ของข้ า]

ก่อนทีจะได้ ถามหรื อบ่นอะไร หัวก็โดนทิมแทง

284
สติลอยไปไกล

ความรู้สกึ ของวาร์ ปเริ มทีคุ้นเคยแล้ ว

ร่างกายของผมลอยออกไป

พอลืมตาขึนมา

ผมก็นงอยู
ั ่ในเก้ าอีรอบโต๊ ะกลมขนาดใหญ่
พอมองไปรอบๆก็มี จอมมารแห่ง[เหล็ก]ซากัน จอมมารแห่ง
[ความหนืด]โรโนเว และจอมมารแห่ง[สายลม]สโตรัสอยู่
บรรยากาศแย่ๆดูอนั ตรายและน่ากลัวไหลออกมา จอมมาร
แห่ง[ความหนืด]มองไปยังจอมมารแห่ง[เหล็ก]ด้ วยดวงตาที
เต็มไปด้ วยจิตสังหาร ถูกหลอกแล้ วซะแล้ ว จะฆ่าแกซะ
ตะโกนออกมาแบบนัน

[เหล็ก]มองจ้ องไปยังสโตรัสด้ วย[เหล็ก]

ในสภาพนัน ทีปลายของโต๊ ะกลมก็มีสปอร์ ตไลท์สาดส่องลง

285
มา
เพลงช้ าๆบรรเลงออกมา แสงก็กระพริ บ แสดงภาพราวกับจะ
หลอกล้ อคนอย่างง่ายๆออกมา
แล้ ว สิงนันก็ปรากฏออกมา
สวมผ้ าคลุมสีดําผสมกับทองทัวร่าง ผมและเครายาวสีขาว

คนชรา ผิวย่นๆ แขนหยาบกร้ าน

แต่วา่ รู้สกึ ได้ ถึงความแปลกประหลาด ความน่าสะพรึงกลัว
และความหวาดกลัว

"เอาล่ะ แสดงรูปร่างแบบนีให้ เห็นคงเป็ นครังแรกสินะ ข้ าคือ

ผู้สร้ าง ผู้ให้ กําเนิดพวกเจ้ า เอาล่ะ ในทีๆข้ าเตรี ยมให้ นีก็สาน
สัมพันธ์มิตรภาพเอาไว้ นะ"

286
แล้ วการพูดคุยทีจอมมารทุกคนในทีนีไม่ได้ ต้องการก็เริ มขึน
-------------------------------------------------------------------------
-------------------------------------------------------------------------
----

287
Ch.71 - ตอนที17 ความจริ งทีเปิ ดเผย

ด้ วยพลังของผู้สร้ าง จอมมารทังสีได้ ถกู พามารวบรวมยัง

สถานทีแห่งหนึง นังล้ อมรอบโต๊ ะกลมทีเตรี ยมไว้
แล้ วผู้สร้ างก็ปรากฏร่างออกมา พึงเคยได้ เห็นร่างของผู้สร้ าง
เป็ นครังแรก

"เอาล่ะ คุยกันได้ ตามสบายเลย เริ มจากช่วงอิสระ ข้ าจะขอ

เฝ้ามองเหล่าบุตรแห่งดวงดาราสักพัก"

ผู้สร้ างบอกมาแบบนัน
แต่วา่ ในตอนทีผู้สร้ างมองอยู่คงจะพูดด้ วยความไม่รอบคอบ
ไม่ได้

1
ความเงียบคงปกคลุมไปทัวแน่นอน

ถึงจะคิดแบบนัน

"ซากัน โหดร้ ายจริ งๆเลยนะ! ชนะอย่างสวยงามอะไรกัน

เพราะว่าบอกว่านีจะสามารถเคลียร์ เงือนไข[สงคราม]ได้
อย่างแน่นอนถึงได้ ร่วมมือด้ วยแท้ ๆ! เจ้ าโกหก เรื องแบบนีไม่
เห็นเคยได้ ยินเลยนะ! เอาคืนมา! เอาอสูรของเราคืนมา!"

จอมมารแห่ง[ความหนืด]เริ มการสนทนา
แขนข้ างหนึงของเขาขาดรุ่งริ ง พลังฟื นฟูของจอมมาร
สามารถสมานแผลได้ แต่วา่ ส่วนทีขาดไปก็ไม่สามารถรักษา
ได้
ถ้ ามีอสูรทีมีพลังฟื นฟูระดับสูงอยู่ก็สามารถรักษาได้ แต่วา่
[ความหนืด]นันคริ สตัลถูกทําลายเลยเสียอสูรทังหมดไป
2
"หุบปาก! ถ้ าแกใช้ งานได้ มากกว่านีก็ชนะไปแล้ ว! เพราะแก
โดนจัดการเร็วเกินไป ผมเลยโดนอสูรจิงจอกกับดวาร์ ฟสวม
เกราะแปลกๆเล่นงานน่ะ! ไม่อย่างนันผมก็คงจะตามพยัคฆ์
ขาวไปสนับสนุนได้ ถ้ าได้ อย่างนันก็ชนะไปแล้ ว! ทีแพ้ น่ะเป็ น
ความผิดของแก ไอ้ เจ้ าตัวไร้ ความสามารถ!"

[เหล็ก]ตอบกลับด้ วย[เหล็ก]
แต่วา่ ทีบอกว่าถ้ าพยัคฆ์ขาวได้ รับการสนับสนุนจากจอมมาร
แห่ง[เหล็ก]แล้ วจะพลิกกลับได้ นีน่าสงสัย

มันไม่ใช่สถานการณ์ทีจะพลิกกลับได้ ด้วยของระดับนัน
เดิมทีฝ่ายผมก็ยงั มีห้องสามทีเป็ นป้อมปราการเด็ดขาวเก็บ
ไว้ อยู่ นอกจากนันข้ างในสุดก็มีสโตรัสรออยู่

3
"ไร้ ความสามารถ ไร้ ความสามารถอะไรน่ารํ าคาญจริ งๆเลย
นะ ทีไร้ ความสามารถทีสุดมันซากันนันล่ะนะ การทีพาเรา
กับโมลาคุสมายุ่งกับการต่อสู้บ้าๆนีน่ะก็เพราะไร้ ความ
สามารถล่ะนะ ไร้ ความสามารถ! ไร้ ความสามารถ! ทังทีอสูร
ของจอมมารแห่ง[การสร้ าง]ออกไปทุกตนแท้ ๆซากันทีจัดการ
ดันเจียนว่างๆนันไม่ได้ น่ะใช้ ไม่ได้ ทีสุดแล้ วล่ะนะ! ควรจะไป
ใช้ ชือจอมมารแห่ง[ความไร้ ความสามารถ]มุซนั แทนได้ แล้ ว
ล่ะนะ"
"แกก เอาแต่พดู อยู่ได้ ไอ้ กากเอ๋ย! ถ้ าผมไม่พามาด้ วยอย่าง
แกน่ะ"
"แม้ จะนิดเดียวแต่ถ้าไม่ได้ เจอกับจอมมารแห่ง[ความไร้ ความ
สามารถ]มุซนั ก็คงจะปกป้องคริ สตัลได้ มากกว่านีล่ะนะ!"

เป็ นการต่อสู้ทีดูทเุ รศ จอมมารแห่ง[เหล็ก]ซากันตอนนีก็ยงั

ทําท่าจะต่อยจอมมารแห่ง[ความหนืด]โรโนเว แต่โดนแรงดึง
4
ไว้ ทําให้ ไม่สามารถยืนขึนมาได้

ผมเองก็กลัว[เหล็ก]กับ[ความหนืด]จะจู่โจมเข้ ามาเพือแก้
แค้ นก็เลยเตรี ยมโจมตีเผือไว้ แล้ วลองทดสอบอะไรหลายๆ
อย่าง
ไม่วา่ ยังไงก็ไม่สามารถขยับจากเก้ าอีนีได้ สกิลกับศาสตร์ เวท
ทังหลายก็ถกู ผนึก

บางทีมนั น่าจะเป็ นของทีมีไว้ เพือปกป้องผู้สร้ าง

พอมองไปทางผู้สร้ าง เขาก็กําลังมอง[เหล็ก]กับ[ความหนืด]
แล้ วหัวเราะออกมา
การต่อสู้น่าทุเรศของพวกเขาเองก็เป็ นมหรสพทีสร้ างความ
สนุกให้ กบั เขา

"สโตรัส ก็คิดว่าทําไมปฏิเสธคําเชิญของผม ทีแท้ ก็ไปเป็ น

5
สุนขั ของ[การสร้ าง]แล้ วสินะ ยัยร่านเอ๋ย! ทังๆทีผมคนนี
อุตส่าห์ชายตาให้ แท้ ๆ!!"

ในทีสุด จอมมารแห่ง[เหล็ก]ซากันทีจบการเถียงทุเรศๆลงก็
จ้ องไปทีสโตรัส
เดิมทีแล้ วเพือล้ มผมซากันนันไปขอให้ สโตรัสเป็ นพันธมิตร
แล้ วโดนปฏิเสธมา พอได้ ร้ ูวา่ สโตรัสนันมาร่วมกับผมก็เลย
โกรธขึนมา
สโตรัสก็ทําหน้ าเย็นชาออกมา

"ไม่ใช่สนุ ขั สักหน่อยค่ะ แค่มาช่วยตอนลําบากในฐานะเพือน

เท่านันเองค่ะ...ถึงสุดท้ ายแล้ วจะไม่จําเป็ นเพราะคุณอ่อน
เกินไปก็เถอะนะคะ"

6
คําพูดเดียวนันสร้ างบาดแผลให้ กบั ความภาคภูมิใจของ
[เหล็ก]

"ผมไม่ได้ อ่อนสักหน่อย ถ้ า[ความชัวร้ าย]กับ[ความหนืด]ไม่

ถ่วงแข้ งถ่วงขาก็ชนะไปแล้ ว"
"เหรอคะ? อยากคิดแบบนันก็ตามใจค่ะ แล้ วช่วยหยุดมาพูด
คุยด้ วยจะได้ ไหมคะ ฉัน ไม่สนใจคุณค่ะ"
"จริ งนะ ชนะแน่นอนจริ งๆนะ! ทีแพ้ ไม่ใช่เพราะผมสักหน่อย"
"อย่าให้ พดู ซําสิคะ การคุยกับเศษขยะอย่างคุณมันทําให้
เวลาเสียเปล่าค่ะ"
"ผม ผมเหรอ เศษขยะเนีย!?"

สโตรัสไม่แม้ แต่จะชายตาแลไปยัง[เหล็ก]ทีส่งเสียงกรี ดร้ อง

เมินโดยสินเชิง
7
เธอนันรู้สกึ ว่าไม่วา่ [เหล็ก]จะพูดอะไรออกมามันก็ไม่ได้ อะไร

[เหล็ก]นันทําได้ แค่เพียงตะโกนออกมาจนหน้ าซีด ตะโกน

ทําหน้ าราวกับจะร้ องไห้ แล้ วก็สาปแช่งหยาบคายพร้ อมกับ
ใช้ สองมือทุบไปทีโต๊ ะ

ความว่างเปล่าปกคลุมไปทัว
สักพัก[ความหนืด]ก็พมึ พําออกมา

"โมลาคุส โมลาคุสล่ะ อยู่ทีไหน?"

จอมมารอีกคนทีต้ องอยู่ทีนี จอมมารแห่ง[ความหนืด]โรโนเว

ทีตามหาเขาก็หนั ไปมองซ้ ายขวา

แต่วา่ ไม่วา่ ทีไหนก็ไม่มีเขาอยู่

8
ไม่มีใครสักคนตอบคําถามของเขา

ถ้ าเป็ นผมก็คงตอบได้ แต่วา่ มันรู้สกึ แย่หน่อยๆ

ในตอนนันผู้สร้ างก็พดู ออกมา

"[ความชัวร้ าย]ตายไปแล้ ว ถึงจะมีมาตรการบรรเทาสําหรับ

สงครามของจอมมารใหม่วา่ คริ สตัลทีถูกทําลายตอนตังตัว
จะมอบอันใหม่ให้ แต่ถ้าตายไปแล้ วก็ไม่สามารถทําอะไรได้
เขากลับมาอยู่ในตัวของข้ าแล้ ว"

[ความหนืด]กลืนลมหายใจ
จอมมารตนอืนนันคาดการณ์เรื องนันเอาไว้ แล้ วเลยไม่ได้
ตกใจ
ถึงจะมีมาตรการบรรเทา แต่ก็ไม่อาจจะช่วยได้ ทกุ อย่างได้

9
"โมลาคุสตายไปแล้ ว? หมอนัน มีแค่หมอนันแท้ ๆ ทีอ่อนโยน
กับเรา"

ตากลมๆของกบมีนําตาไหลออกมา
ถึงจะแค่เสียวเดียวแต่ก็ร้ ูสกึ ผิดขึนมา แต่วา่ ถ้ าไม่ฆ่าก็ต้อง
ถูกฆ่าเลยไม่มีความเสียใจอะไรทังนัน
จอมมารแห่ง[ความหนืด]มองมาทีผมด้ วยความเคียดแค้ น
แต่วา่ ก็แค่นนั คงจะเข้ าใจว่าพูดด้ วยความเคียดแค้ นไปมันก็
ไร้ เหตุผลไปเปล่าๆ

รอบข้ างก็เริ มตกสูค่ วามเงียบอีกครัง

พอเป็ นแบบนันผู้สร้ างก็พยักหน้ าด้ วยความพอใจ

10
"ดูเหมือนมิตรภาพของเหล่าบุตรแห่งดวงดาราจะแน่นแฟ้ น
แล้ วสินะ ถ้ าอย่างนันก็เข้ าสู้ธรุ ะของข้ ากันเถอะ"

เหล่าจอมมารมองไปยังร่างของผู้สร้ าง
พอเห็นผู้สร้ างความสงสัยก็ผดุ ขึนมา ไม่คิดเลยว่าจะเป็ นตา
แก่ทีพึงไม่ได้ แบบนี เดิมทีการทีผู้สร้ างจะแก่มนั ก็แปลกอยู่
แล้ ว ผู้ทีสุดยอดขนาดสร้ างจอมมารขึนมาได้ คงจะไม่ถกู
ของอย่างความแก่ผกู มัดอยู่แล้ ว

"[การสร้ าง]เอ๋ย รูปลักษณ์ของข้ าแปลกขนาดนันเลยเหรอ?"

"เปล่าครับ เรื องแบบนัน"

ทังๆทีไม่ได้ แสดงออกทางสีหน้ าแท้ ๆ แต่ดอู อกในพริ บตาเลย

จะเฉียบคมไปถึงไหนกัน
11
"ไม่ต้องปิ ดบังก็ได้ อืม แปลกจริ งๆ รูปลักษณ์ของข้ านันใกล้
เคียงกับรูปลักษณ์ทีทุกคนทีนีปรารถนาแท้ ๆ...ถ้ าอย่างนัน
รูปร่างนีเข้ ากันหรื อยังล่ะ? แบบนีเป็ นไง?"

ร่างของผู้สร้ างกลายเป็ นชายหนุ่ม ทารก เด็กหนุ่ม สุดท้ าก็

กลายเป็ นคุณยายให้ เห็น สัตว์ป่า วิญญาณ มังกรเองก็แปลง
ให้ ดู

แล้ วสุดท้ ายก็กลับมาเป็ นรูปร่างเดิม

"เดิมทีแล้ ว ข้ าก็ใช้ กายเนือแต่ตอนทีจําเป็ นล่ะนะ รูปลักษณ์

ทีตัดสินใจก็ไม่มี ไม่ได้ เป็ นตัวตนทีไม่สมบูรณ์แบบไร้
อิสระแบบบุตรแห่งดวงดาราสักหน่อย"

12
สัตว์ประหลาด
คํานันลอยเข้ ามาในหัว บางทีตวั ตนนันอาจจะเป็ นตัวตนที
อยู่เหนือไปหนึงหรื อสองระดับ
ไม่สามารถไปคิดต่อกรได้

เรื องนันต้ องตรวจสอบอีกครัง

"หืมหืม [การสร้ าง]นีฉลาดจริ งๆนะ ในฐานะบุตรแห่งดวง

ดาวขอให้ สอ่ งประกายแสงนันบนพืนพิภพให้ เต็มที แล้ วทํา
หน้ าทีนันให้ สําเร็จด้ วยล่ะ"
"ขอบคุณทีชมครับ"

ผมหมดความตังใจทีจะต่อกรกับเรื องทีถูกอ่านใจในทีสุด
นีคือตัวตนแบบนัน

13
"[การสร้ าง]เอ๋ย เจ้ าทําให้ ข้าตกใจได้ เสมอจริ งๆ รางวัลของ
[สงคราม]ครังนีเตรี ยมอย่างอืนไว้ ให้ แล้ ว แล้ วก็ขอมอบโบนัส
อีกอย่างหนึงให้ ด้วย บอกเรื องทีอยากรู้มาสิ ไม่วา่ อะไรก็จะ
ตอบให้ หนึงอย่าง เอาล่ะ นีเป็ นโอกาสทีจะได้ เข้ าใกล้ ความ
จริ งของโลกแล้ วนะ"

เรื องอยากรู้?

นันน่ะมีอยู่นบั ไม่ถ้วนเลย

อย่างเช่น [จุต]ิ ทีใช้ กบั ไวต์มีกบั ดักอะไรเตรี ยมเอาไว้ ไหม?

หน้ าทีของบุตรแห่งดวงดาราทีตอนนียังไม่เปิ ดเผย แล้ วทําไม
เดิมทีถึงเรี ยกจอมมารว่าบุตรแห่งดวงดารา?

ไม่มีวิธีทีจะหนีจากอายุขยั 300ปี เลยเหรอ?

14
แล้ วก็...ทียิงกว่านัน

"ผม เป็ นอะไรกันแน่?"

ทีสงสัยทีสุดคือเรื องนีล่ะ

ผมรู้จกั ของอย่างปื น

ไม่ใช่แค่ปืน ทังเครื องมือมากมายทีมีนวัตกรรมมากกว่าตอน

นีหลายขัน ทังของทีไม่มีตวั ตนอยู่
ผมคิดว่าผมคือใครสักคนกลับมาเกิด [การสร้ าง]ทีสร้ างของ
ทีอยู่ในความทรงจํา เพราะฉะนันก็เลยเชือว่าเป็ นของทีเคย
สัมผัสเมือชาติก่อน

15
"เป็ นคําถามปรัชญาสินะ[การสร้ าง]เอ๋ย คําตอบก็คือ จอม
มารแห่ง[การสร้ าง]โพลเคลก็คือจอมมารแห่ง[การสร้ าง]โพ
ลเคลหนึงเดียวเท่านัน"
"นันไม่ใช่เรื องทีอยากได้ ยินครับ ผมก่อนทีจะเป็ นจอมมาร
แห่ง[การสร้ าง]โพลเคลเป็ นอะไรกันแน่ อยากจะรู้ความทรง
จําทีหายไป ผมน่ะเป็ นใครกันแน่!?"

สุดท้ ายก็ปล่อยอารมณ์ออกมา กลัวมาตลอดว่าจะมีตวั เองที

ไม่ร้ ูจกั อยู่
ด้ วยอะไรไม่ร้ ูนนั ตัวผมในตอนนีถูกหลอกหลอนด้ วยเรื องว่า
อาจจะกลายเป็ นอะไรไม่ร้ ูได้

เพือขจัดความกังวลนัน ผมเลยถามเรื องนีออกไป

"ไม่มีความทรงจําทีหายไป ชาติก่อนนันไม่มีอยู่ นันล่ะคือ

16
คําตอบ จะขอบอกความเข้ าใจผิดทังหลายให้ ฟัง บุคลิกและ
ความรู้ของจอมมารนันถูกเลือกสิงทีจําเป็ นมาจากความทรง
จําของดาวดวงนี(อาคาซิค เรคอร์ ด) จอมมารแห่ง[การสร้ าง]
โพลเคลเพือความสามารถนันแล้ วจึงได้ ความรู้ในขอบเขตที
จําเป็ นนันมาเท่านัน ไม่ได้ ใช้ ความทรงจําหรื อดวงวิญญาณ
เป็ นพิเศษในการให้ กําเนิดจอมมาร ดังนันแล้ วจึงเรี ยกจอม
มารว่าบุตรแห่งดวงดารายังไงล่ะ"

พอได้ ฟังคําอธิบายก็เริ มยอมรับได้

แต่วา่ ปริ ศนาก็ยงั เหลืออยู่

"ถ้ าอย่างนันแล้ วปื นทีผมใช้ ละ่ คอมพิวเตอร์ โน๊ ตบุ๊ค แอ๊ ป

เปิ ล ทังหมดนีก็มีตวั ตนบนดาวดวงนีใช่ไหมครับ? ถึงจะไม่
คิดแบบนันก็เถอะ"

17
"มีอยู่ เป็ นความทรงจําของอารยธรรมทีล่มสลายเมือนานมา
แล้ วทีไม่มีใครสักคนจําได้ นนล่
ั ะนะ อีกความหมายหนึง
[การสร้ าง]นันสามารถพูดได้ วา่ บุตรแห่งดวงดาราตามความ
หมายจริ งๆ จอมมารตนอืนเอง ก็ทํา"หน้ าที"นันให้ สําเร็จใน
ทางอ้ อม [การสร้ าง]ก็จะทําให้ สําเร็จในทางตรง"

ไม่เข้ าใจความหมายของคําพูดของผู้สร้ าง
แต่วา่ เป้าหมายของผมจบแล้ ว คําถามทีคาใจมาแสนนาน
ละลายหายไปแล้ ว
ดีจงั เลย เท่านีผมก็ไม่ต้องกลัวเงาของใครมารู้มาหลอก
หลอนอีกแล้ ว

"ขอบคุณมากครับ ปริ ศนาคลีคลายแล้ วครับ พอได้ ร้ ูวา่ ผม

นันไม่ได้ เป็ นใครอืนแต่เป็ นตัวผมก็สบายใจขึนมาแล้ วครับ"

18
"หืม ท่าทางนันไม่น่าสนุกเอาซะเลย...ช่างเถอะ ถ้ าอย่างนัน
ตอนนีก็มาเข้ าหัวข้ อหลักกันเถอะ"

ผู้สร้ างมองไปยัง[เหล็ก]กับ[ความหนืด]ตามลําดับ

"[เหล็ก]กับ[ความหนืด]เอ๋ย การต่อสู้นีนันไม่ใช่เพียงแค่แพ้
ชนะ แต่เป็ นการแสดงพลังและประกายแสงของบุตรแห่งดวง
ดาราด้ วย การกระทําทียืนมือของรุ่นผู้ปกครองไม่ใช่เรื องที
น่าชมแต่อย่างใด ถึงจะแสดงพลังของสิงทียืมมาก็ไม่มีความ
หมายอะไร ข้ าไม่สนุกสักนิด แล้ วแม้ จะสักนิดมันยังทําให้ ได้
เปรี ยบจอมมารตนอืนเกินไปด้ วย"

จอมมารแห่ง[เหล็ก]ซากันกับจอมมารแห่ง[ความหนืด]โรโน
เวก็สะดุ้ง

19
กําลังกลัวบทลงโทษอันรุนแรงอยู่สินะ

"ถึงอย่างนันก็ไม่ได้ หมายความว่าจะต่อว่าพวกเจ้ าด้ วยเรื อง

นัน คนหนุ่มสาวจะคึกคะนองก็เป็ นเรื องปกติ ถ้ าจะต้ องต่อ
ว่าก็ต้องเป็ นจอมมารรุ่นเก่าทีมอบอสูรให้ พวกเขาทีรู้สํานึกดี
อยู่แล้ วแน่ๆเข้ าใจเรื องนันดีแล้ วยังยืนมือมาช่วย เรื องนันไม่
สามารถทีจะยกโทษให้ ได้ แน่ จะจับพวกเขามาลนไฟให้ ทวั
ตัวเลย จะทําหน้ าแบบไหนออกมากันนะน่าสนุกจริ งๆ โดย
เฉพาะ[ความมืด]ทีมีความทะเยอทะยานมากทีสุดล่ะนะ"

ผู้สร้ างยิมอย่างชัวร้ ายออกมา

ทางนีทีไม่รับความเสียหายก็ยงั มีเหงือแปลกๆไหลออกมา
เลย
เดิมทีแล้ วจอมมารทีใกล้ จะหายไปจะถูกเลือกเป็ นผู้ปกครอง

20
ถ้ าแค่จอมมารทีจะหายไปในปี นีก็คงไม่สามารถดูแลจอม
มารใหม่ได้ ทกุ คน จอมมารทีมีชีวิตจนใกล้ สามร้ อยปี ทังหมด
มีเหลืออยู่ไม่ถึงสามในสิบ เพราะอย่างนันเริ มจากพวกมัลโก้
ทีเก่าแก่ทีสุดมาสามรุ่นหลัง หรื อก็คือพวกจอมมารทีอายุขยั
เหลืออยู่ประมาณ30ปี ก็กลายเป็ นผู้ปกครองด้ วย พวกจอม
มารพวกนันการทีพวกจอมมารทีแข็งแกร่งตรงหน้ ากําลังหาย
ไป ในทีสุดยุคสมัยของตนจะมาถึง ช่วงเวลาทีความทะเยอ
ทะยานลุกโชนถึงขีดสุด การลงโทษนันช่างเจ็บปวด

แต่วา่ มันก็ไม่ใช่เรื องทีไม่เกียวกับผม ผมต้ องบอกเรื องหนึง

ออกมาทีนี

"ผู้สร้ างครับ มีเรื องอยากขอร้ องหนึงอย่างครับ"

"อะไรหรื อ [การสร้ าง]เอ๋ย"

21
"รู้แล้ วใช่ไหมครับ กระผมใช้ อสูรของจอมมารแห่ง[กาลเวลา]
ด้ วยน่ะครับ แต่วา่ นันเป็ นสิงทีได้ มาจากการแลกเปลียนที
เป็ นธรรมน่ะครับ ช่วยอย่าทําเรื องอย่างลงโทษเพราะ
โอนอสูรด้ วยเถอะครับ"

จะให้ จอมมารแห่ง[กาลเวลา]ถูกตัดสินแบบนีไม่ได้
นันคือการแลกเปลียนทีเป็ นธรรม ทังคูม่ ีของมาแลกกันจึง
แลกกัน จะสร้ างความวุน่ วายให้ เขาทียอมให้ ผมเข้ ามาอยู่ใน
เขตของเขาไม่ได้

"ไม่ต้องเป็ นห่วงไป เรื องนันข้ าเองก็ตรวจสอบเอาไว้ แล้ ว

แล้ ว[กาลเวลา]ก็ไม่มีทางทําเรื องโง่ๆด้ วย เรื องนันข้ ารับได้ อยู่
แล้ ว"

22
ผมโล่งใจ
เท่านีก็ไม่ได้ สร้ างปั ญหาให้ เขาแล้ ว

"[เหล็ก]กับ[ความหนืด]เอ๋ย พวกเจ้ ามีตวั เลือกอยู่สามอย่าง

พวกเจ้ าทีเสียพลัง แถมไม่มีดนั เจียน แค่ใช้ ชีวิตอยู่ก็คงยาก
แล้ ว พวกเจ้ าจะมาอยู่ในตําหนักจอมมารก็ได้ จะให้ ผ้ ู
ปกครองดูแลก็ดี หรื อจะออกเดินทางคนเดียวในฐานะลูก
ผู้ชายก็ดี เอาล่ะ เลือกสิ"

พอได้ ยินคําถามแบบนันจอมมารแห่ง[เหล็ก]ซากันก็ตอบ
ทันที

"ขอฝากตําหนักจอมมารดูแลด้ วยครับ!

23
ก็นะ แน่นอนอยู่แล้ ว
ผู้ปกครองโดนผู้สร้ างลงโทษ เขาทีเป็ นต้ นเหตุจะให้ ไปอยู่ก็
คงลําบาก แล้ วจะให้ ออกไปตัวคนเดียวก็น่ากลัว

ถ้ าอย่างนันก็ไปลีภัยอยู่กบั ผู้สร้ างก็ดีทีสุดแล้ ว

พอมองไปทางจอมมารแห่ง[ความหนืด] เขาก็กําลังคิดอย่าง
เอาเป็ นเอาตาย

แล้ วก็โยนความกังวลทิงไป ตัดสินใจทําอย่างหนึง

"เราน่ะขอเลือกทีจะอยู่ด้วยพลังของตัวเองล่ะนะ เราจะเลิก
พึงคนอืนอีกแล้ ว จะคิดเอง ทําด้ วยตัวเอง เพราะฉะนันจะ
ท่านผู้สร้ าง จะผู้ปกครองก็จะไม่ต้องมาดูแลหรอกนะ"

คําพูดนันใส่ความเชือมันอันแข็งแกร่งเอาไว้

24
ถึงจะเล็กน้ อย ผมก็ถกู ใจเขาเข้ าซะแล้ ว

"[เหล็ก] [ความหนืด] จะขอเคารพความตังใจของพวกเจ้ า

แล้ วก็[การสร้ าง]เอ๋ย เป็ นชัยชนะทีสุดยอดมาก ยิงกว่านันยัง
ทําให้ ข้ารู้สกึ สนุกได้ จะขอมอบรางวัลให้ "

ผู้สร้ างจบลงด้ วยคําพูดทีดูเกินจริ ง

ถึงจะเป็ นของรางวัลก็ประมาทไม่ได้ เส้ นประสาทรู้สกึ ตึง
เครี ยดไปหมด

"ทีข้ าจะมอบให้ ก็คือ..."

แล้ วผมก็ได้ รับรางวัลมาหนึงอย่าง

25
รางวัลนันเป็ นพลังทีสุดยอดจริ งๆแต่วา่ ด้ วยผลแลกเปลียนที
โหดร้ ายก็ทําให้ เป็ นของทีสร้ างปั ญหา
ถึงอย่างนันก็ไม่เหมือนกับ[จุต]ิ สามารถเห็นข้ อเสียได้ ชดั เจน
ทําให้ ร้ ูสกึ วางใจได้

"คุณพ่อ ยินดีต้อนรับกลับค่ะ!!"
"มาสเตอร์ ช้ าจัง เป็ นห่วงค่ะ"
"นายท่าน เตรี ยมการเสร็จแล้ วค่ะ"

หลังจากได้ รับรางวัล ผมก็ถกู วาร์ ปกลับมาทีดันเจียนตัว

เอง...กลับมาทีเมืองของผมอวาลอน ทีห้ องคริ สตัล

26
คุอินะ โรโรโนะ ออร่าทังลูกสาวสามคนออกมาต้ อนรับผม

พอมองสภาพเมืองผ่านคริ สตัล เมืองนันก็ยงั ดําเนินไปตาม

ปกติ ทังเกษตรกรทังนักผจญภัยก็เคลือนไหวอย่างเร่งรี บ ถึง
ก่อนทีผู้สร้ างจะวาร์ ปไปจะรี บสลับชันก็เถอะ แต่ดเู หมือนทุก
คนจะไม่ร้ ูสกึ ตัว
พอได้ เห็นภาพแบบนัน ความรู้สกึ ทีว่าทุกสิงจบลงชีวิต
ประจําวันก็เริ มขึนก็ผดุ ขึนมา

"ทุกคน ขอโทษทีให้ รอนะ"

"คุณพ่อ รี บไปทีโรงงานขนมปั งของไวต์เถอะค่ะ ทุกคนรออยู่
นะ!"
"ทําอาหารกับออร่าเยอะแยะเลยค่ะ แกงมะเขือเทศที
มาสเตอร์ ชอบก็มีเตรี ยมไว้ ให้ เรี ยบร้ อยค่ะ"

27
""ฟุฟฟุ ุ พายแอ๊ ปเปิ ลจากแอ๊ ปเปิ ลของต้ นไม้ ต้นแรกก็มีนะ
คะ! ปั ดเป่ าความเหนือยได้ เป็ นปลิดทิงค่ะ"

คุอินะเข้ ามาดึงแขน

หลังจากนีทีโรงงานขนมปั งจะจัดปาร์ ตี งานฉลองชัยชนะ

การจัดเตรี ยมนันเสร็จตังแต่ก่อน[สงคราม]แล้ ว แต่ดเู หมือน
ว่าในระหว่างทีผมไปพบกับผู้สร้ าง ก็ดเู หมือนจะเตรี ยมการ
กันเสร็จแล้ ว

"แล้ ว สโตรัส เธอเองก็ไม่มาเข้ าร่วมปาร์ ตหน่

ี อยเหรอ?"

ใช่แล้ ว ทีถูกวาร์ ปมาทีนีไม่ได้ มีผมคนเดียว จอมมารแห่ง

[สายลม]สโตรัสเองก็ถกู พามาเช่นกัน

28
"นันสินะ ขอรบกวนด้ วยนะคะ ผลไม้ ทีเรี ยกว่าแอ๊ ปเปิ ลที
เขียนในจดหมาย กําลังหวังอยู่เลยค่ะ แล้ วก็อยากจะมาสนุก
กับเมืองของคุณด้ วยค่ะ"
"ทําตามสบายเลย เดียวจะให้ ของขอบคุณทีมาช่วยทีหลัง
ด้ วย"
"จะรอคอยเรื องนันอย่างคาดหวังนะคะ แล้ วก็ ถึงจะติดใจอยู่
ก็เถอะ เอลฟ์ รูปงามทีอยู่ตรงนัน หรื อว่าจะใช้ [สายลม]เหรอ
คะ?"
"อาา เป็ นอสูรทีสร้ างขึนมาได้ เพราะสโตรัสเลยนะ แข็งแกร่ง
มาก ยอมเยียม และเป็ นเด็กดีละ่ ต้ องขอขอบคุณสโตรัส
จริ งๆ"
"หรื อว่า ใช้ [การสร้ าง]ด้ วยเหรอคะ?"
"ก็นะ"

29
"เหรอ...เด็กของฉันกับโพลเคลสินะคะ"

สโตรัสหน้ าแดงเล็กน้ อยแล้ วพึมพําออกมาเบาๆ

"อุ๊บ อะไรล่ะนัน ถึงจะไม่ใช่วา่ พูดแบบนันไม่ได้ ก็เถอะ แต่

เป็ นวิธีพดู ทีแปลกนะ"

ผมหลุดหัวเราะออกมา
พอทําแบบนัน คุอินะกับโรโรโนะก็เข้ ามาดึงแขนของผม
ออกอย่างแรง

"คุณพ่อ จะคุยไปถึงไหนกันคะ!"
"มาสเตอร์ เร็วๆหน่อยค่ะ ทุกคนหิวแล้ ว อาหารจะเย็นด้ วย"

30
ทังสองคนนีก็อิจฉาแรงกันเช่นเคย คงจะคิดว่าพ่อจะถูกขโมย
ไปสินะ ผมยิมเจือนๆแล้ วออกเดิน

"สโตรัส ไปกันเถอะ"
"ค่ะ ไปกันเถอะค่ะ"

พวกผมมุง่ ไปยังโรงงานขนมปั งของไวต์

"ตอนนัน ถึงจะไม่ยินก็เถอะค่ะ โพลเคล รางวัลทีผู้สร้ างให้ มา

คืออะไรเหรอคะ?"
"อา นันน่ะ...ไม่สิ เรื องนันไว้ ทีหลังเถอะ ตอนนีก็มาปาร์ ตกัี น
ก่อนเถอะ"

31
รางวัลทีได้ จากผู้สร้ าง ถึงจะมีประโยชน์แต่วา่ เป็ นของทีเลือก
เข้ าสู้สถานการณ์ทีเลวร้ าย จะใช้ ยงั ไงก็จําเป็ นคิดให้ ดี
แต่วา่ เรื องนันไว้ ทีหลัง ตอนนีอยากจะไปชมทุกคนทีพยายาม
กันมาให้ เต็มที
แล้ วผมเองก็สนุกกับปาร์ ตให้
ี เต็มที กับพวกอสูรทีสําคัญ
เพลิดเพลินไปกับความสุขทีสามารถปกป้องเมืองอวาลอน
แห่งนีได้
-------------------------------------------------------------------------
-------------------------------------------------------------------------
---------
Ch.72 - ปั จฉิมบท เหล่าอสูรทีสุดยอดทีสุด

ผมโดนคุอินะกับโรโรโนะลากแขนมาถึงโรงงานขนมปั งในชัน

32
ใต้ ดินที1ห้ องที2ของอวาลอน
ทีนันมีอสูรทีผมปกครองทังหมดมารวมตัวกัน แล้ วจัดงาน
ฉลองชัยชนะแสดงความยินดีกบั การชนะ[สงคราม]

โต๊ ะและเก้ าอีจํานวนมากถูกเตรี ยมไว้ มีอาหารกับเหล้ าเรี ยง

รายเป็ นภูเขา
อาหารสําหรับมนุษย์ก็มี อาหารสําหรับกริ ฟฟอน ฮิปโปกริ ฟ
แล้ วก็พวกอสูรทีสร้ างจากเหรี ยญเลียนแบบก็มีด้วย

อาหารเหล่านีมีของทีเอลเดอร์ ดวาร์ ฟ โรโรโนะกับแอนเชียน

เอลฟ์ ทําขึนมา แต่สว่ นใหญ่แล้ วก็เป็ นของทีซือมาจากมนุษย์
ทีอาศัยในอวาลอนซะมาก
อวาลอนนันมีคนอพยพกับนักผจญภัยเพิมขึน ร้ านเหล้ ากับ
ร้ านอาหารก็เพิมขึนมาก

33
มนุษย์ก็เริ มการซือขายกันของอํานวยความสะดวกก็เพิมขึน
มากมายเมืองก็มงคั
ั งขึนมา
แล้ วเรื องเงินก็ใช้ เหรี ยญทีพวกดวาร์ ฟ สมิธสร้ างจากเงินและ
ทองทีใช้ พวกโกเลมขุดในเหมืองอย่างไม่ร้ ูจกั เหนือยแลกมา
เนืองจกาตอนทีขุดหามิธริ ลก็ได้ พวกเงินกับทองมาด้ วย เงิน
เก็บของอวาลอนเลยมีอยู่เหลือเฟื อเลย การมีเงินเป็ นอะไรที
สุดยอดจริ งๆ ของทีจําเป็ นก็ซือจากเมืองข้ างๆได้ ก็เป็ นข้ อได้
เปรี ยบใหญ่ ช่วยกับการดําเนินเมืองได้ คอ่ นข้ างพอตัวทีเดียว

ตัวตนของ[เหมือง]นันเป็ นความลับกับชาวเมือง เขตแดน

ของห้ องก็ซอ่ นได้ อย่างแนบเนียน ปกติแล้ วก็เอาโกเลมมา
เฝ้าไม้ ใครใครบุกเข้ าไปได้ ถ้ าเกิดว่ามีมนุษย์ร้ ูวา่ ทังทีอวา
ลอนมีสเน่ห์ขนาดนีแต่กลับมีเหมืองทีมีทรรพยากรไม่จํากัด

34
อยู่ละ่ ก็ไม่ใช่สิงทีเกิดจะเรื องตลกธรรมดาแน่ๆ

"ถ้ าเกิดว่าเหมืองขุดโอริ ฮารูกอนได้ แล้ วก็ดีนะ"

"มาสเตอร์ ถ้ าเป็ นเช่นนันฉันก็ยินดีคะ่ ขอบเขตอาวุธทีสร้ าง
ได้ ก็กว้ างขึน แถมคลังโอริ ฮารูกอนทีพวกเราใช้ กบั อาวุธก็
เหลือน้ อยแล้ วด้ วย ถ้ าเป็ นแบบนีก็ไม่สามารถซ่อมอาวุธได้
ค่ะ"

โรโรโนะเห็นด้ วยกับคําบ่นคนเดียวของผม
คลังโอริ ฮารูกอนนันมีอยู่แค่สว่ นทีขุดจากเหมืองในดัน
เจียนของมัลโก้ เท่านัน จํานวนนันเองก็เหลืออยู่นิดเดียว

ระดับของโลหะทีขุดได้ ใน[เหมือง]นัน ขึนอยู่กบั พลังของจอม

มาร ดันเจียนของจอมมารแห่ง[สัตว์ป่า]ทีเป็ นผู้ปกครองของ
35
ผมมัลโก้ นนสามารถขุ
ั ดได้ ถึงโอริ ฮารูกอนและอาดาแมนไทต์
แต่วา่ [เหมือง]ของผมตอนนีมีขีดจํากัดแค่มิธริ ล มิธริ ลเองที
ขุดได้ ก็มีจํานวนน้ อยนิด

"พรุ่งนี จะไปสํารวจขุมสมบัติทีไม่ได้ ทํากันนานเถอะ"

"อืม ทํากันเถอะ สําหรับช่างตีเหล็กแล้ วมันเป็ นเรื องถึงชีวิต
เลยค่ะ"

เรื องทีสามารถรวบรวม[อสูรแห่งคํามันสัญญา]ครบทังสาม
คน นอกจากนีพอคิดว่า[สงคราม]ครังนีเลเวลก็เพิมขึนพอ
สมควร ถ้ าจะขุดโอริ ฮารูกอนได้ แล้ วก็ไม่แปลกอะไร

แถมถึงขุดไม่ได้ อีกสักพักค่อยไปขอมัลโก้ ขอร้ องว่าขอใช้

[เหมือง]ของมัลโก้ หน่อย

36
ขณะคิดเรื องแบบนัน [อสูรแห่งคํามันสัญญา]ทังสามคน
แล้ วก็แขนขวาของผม เสนาธิการ หรื อมังกรดําแห่งความ
ตาย ซีกวูร์มทีเคยเป็ นไวต์ก็ขนมาบนเวที
ึ กบั ผม

สายตาของพวกอสูรทังหมดมองมาทีผม

"เหล่าอสูรทีรักของผมทังหลายเอ๋ย!"

ขณะสะบัดผ้ าคลุมออกอย่างไม่เป็ นธรรมชาติผมก็เปิ ด

ปากออกมา

แล้ วผมก็มองอสูรแต่ละตนจากบนเวที
ใบหน้ าของพวกเธอเต็มไปด้ วยความภาคภูมิใจ

จาก[สงคราม]ครังนีจากการทําลายคริ สสตัลทําให้ ได้ พลัง

37
ของ[ความหนิด][ความชัวร้ าย][เหล็ก]มา
แถมด้ วยการทีสามารถเคลียร์ [สงคราม]เงือนไขสําเร็จ
รางวัลของผู้สร้ างก็ได้ มา
ไม่ใช่แค่นนั กําลังรบพิเศษพยัคฆ์ขาว แล้ วก็พวกลูกน้ องของ
[เหล็ก]เดิมทีใช้ พลังคืนชีพเสริ มความแข็งแกร่งจนกลายเป็ น
อันเดดทีมาเป็ นลูกน้ องของผม กําไรทีได้ นนมี
ั มหาศาล
แต่วา่ สิงทีได้ มากทีสุดนัน ผมคิดว่าคือความภาคภูมิใจที
เหล่าอสูรลูกน้ องได้ มาจากความจริ งทีว่าชนะ[สงคราม]

"พวกเราชนะแล้ ว ท่านกลางสถานการณ์สินหวังทีต้ อรับมือ

กับกองทัพของจอมมารทังสามตนแต่เราก็สามารถทําลาย
ศัตรูอย่างตรงไปตรงมาแล้ วชิงเอาชัยชนะมาได้ !! แถมยังเป็ น
ไปตามทีผมสังทุกคนมีชีวิตรอดโดยไม่เสียใครไปได้ ! พวกเธอ
ทีทําให้ เรื องราวเพ้ อฝั นของผมทีพูดไว้ ก่อนเริ ม[สงคราม]ว่า

38
จะพวกเราจะมาพบกันทีนีโดยไม่เสียใครสักคนเป็ นรูปร่าง
จริ งขึนมาได้ เป็ นชัยชนะทีสมบูรณ์แบบจริ งๆ!"

เสียงแสดงความยินดีของพวกอสูรดังขึนมา ทุกคนส่ง
เสียงออกมาด้ วยความดีใจ
มองหน้ าเพืองพ้ องทีอยู่ข้าง แล้ วหัวเราะออกมาอย่างภาคภูมิ
ใจ

"ชัยชนะนีเป็ นผลจากความพยายามของพวกเธอทุกคน! ถ้ า
ไม่มีพวกเธอชัยชนะก็ไม่มีวนั เกิด ผมภูมิใจในพวกเธอมาก
ขอบคุณจริ งๆ! ดีจริ งๆทีพวกเธอเกิดมาเป็ นลูกน้ องของผม!
คนทีมีแก้ วก็หยิบแก้ วขึนมาได้ เลย!"

ด้ วยคําสังของผมพวกอสูรทีมีรูปร่างมนุษย์ก็ยกแก้ วขึนมา ผู้

39
ทีทําแบบนันไม่ได้ ก็เปลียนไปใช้ อ่างยักษ์ ทีใส่เหล้ าลงไป

"ทุกคน ชนแก้ วได้ ! ...คัมปาย!!"

เสียงว่าคัมปายกับเสียงคํารามมากมายดังขึนไปรอบๆ ต่อ
มาก็มีเสียงแก้ วชนกันดังขึนมา

ผมดืมเหล้ าเข้ าไปรวดเดียว ทุกคนก็ทําตามกัน

"ถ้ าอย่างนันต่อไปก็เวลาอิสระ อาหารกับเหล้ านันเตรี ยมมี

ไว้ ให้ แล้ ว สนุกให้ ดงั ใจยาก ปั ดเป่ าความเหนือยทิงไปได้ เลย
ตังแต่พรุ่งนีก็ขอฝากด้ วยนะ"

แล้ วผมก็ลงจากเวที

40
พวกอสูรของผมกรูเข้ าไปหาอาหาร และเริ มพูดคุยกับเพือน

คุอินะทีเกาะแขนขวา โรโรโนะก็เกาะทีแขนซ้ ายของผม ออร่า

มองมาทีพวกผมแล้ วหัวเราะออกมาเบาๆแล้ วถอยหลังไป
หนึงก้ าว
สโตรัสก็พมึ พําเรื องเสียมารยาทอย่างร้ ายแรงว่า"โดนเด็กตัว
เล็กๆกอดแล้ วลมหายใจออกจมูกเนีย เป็ นโลลิคอ่ นจริ งๆ
สินะคะ"
ไวต์มาทักทายผม เสร็จแล้ วก็ไปหาคุณสุเกะทีเป็ นคูห่ มัน
จากทีเห็นการก้ าวเท้ าของเขาเบาก็ปกติ เขานันบอกไว้ วา่ จะ
แต่งงานหลังจบ[สงคราม]นี การทีทังคูร่ อดมาได้ เป็ นเรื องทีดี
มาก ผมคิดถึงเรื องทีถูกขอร้ องให้ เป็ นเถ้ าแก่ ต้ องคิดคํา
ทักทายหลายๆอย่างเอาไว้ แล้ วสินะ

41
เอาล่ะ ผมเองก็ต้องสนุกกับงานฉลองชัยชนะบ้ างแล้ ว

◇
หลังงานฉลองชัยชนะเริ มเวลาก็ผ่านมาได้ สกั พัก
เพลิดเพลินไปกับอาหารกับเหล้ าอร่อยๆ ท้ องก็เริ มป่ องออก
มา

ข้ างๆของผมคือลูกสาวทังสามทีมาทําตัวติดแน่น
บางเวลา พวกอสูรก็เข้ ามาทักทายพวกผม
สโตรัสอยู่ด้วยกันจนถึงเมือกี แต่วา่ เหมือนจะดืมมากไปก็
เลยลุกออกจากเก้ าอีไปเพือทําให้ หวั เย็น

"คุณพ่อ อ้ าม"
"มาสเตอร์ แก้ วว่างแล้ วค่ะ เติมให้ นะคะ"

42
"นายท่าน นําอาหารมาให้ แล้ วค่ะ"

พวกลูกสาวทังสามคนเอาใจผมอย่างใจกล้ า
ตอนนีทีสโตรัสกับพวกอสูรไม่อยู่แล้ ว ผมก็เลยจะมอบสิงนัน
ให้

"ขอบคุณมากนะ ทุกคน ตอนนีจังหวะกําลังดีเลย มีของที

อยากจะมอบให้ อยู่น่ะ"

ผมหยิบแหวนสองวงออกมาจากกระเป๋ า แหวนพลาติน่าที
สลักสัญลักษณ์แอ๊ ปเปิ ลทีเป็ นสัญลักษณ์ของอวาลอน
อัญมณีทีติดบนแหวนอันหนึงคือทับทิมสีแดงทีเหมือนจะลุก
ไหม้ ส่วนอีกอันคือไพลินสีมว่ งแหลมคมดูเยือกเย็น

43
"นีคือแหวนทีเป็ นหลักฐานถึงความเป็ น[อสูรแห่งคํามัน
สัญญา]ล่ะ อยากจะให้ รับเอาไว้ ออร่าให้ ไว้ ก่อนแล้ ว แต่ก็
เตรี ยมทับทิมสีแดงให้ คอุ ินะกับไพลินสีมว่ งให้ โรโรโนะไว้ แล้ ว
ผมเลือกอัญมณีทีเหมาะกับทังคูท่ ีสุดให้ ไงล่ะ"

ใช่แล้ ว สิงนีก็เพือทีจะบอกขอบคุณสําหรับทุกๆวัน ของทีมี

เพือให้ รับรู้ได้ วา่ เป็ นอสูรแห่งคํามันสัญญา สําหรับออร่านัน
ได้ ให้ แหวนมรกตสีหยกไปแล้ ว
พอสวมแหวนไปทีนิวกลางมือซ้ ายของทังคูแ่ ล้ ว พวกเธอก็ลบู
แหวนอย่างรักใคร่

"ว๊ าว สวยจังเลยคะ คุณพ่อ ขอบคุณค่ะ!!"

"พ่อ ดีใจจังเลยค่ะ จะเก็บแหวนวงนีไว้ อย่างดีตลอดชีวิตค่ะ

44
ต่อจากนีไปก็จะพยายามเพือคุณพ่อให้ ยิงๆขึนค่ะ"

คุอินะสะบัดหางนุ่มๆระดับทีทําได้ มากสุด
ทางโรโรโนะ ก็ไม่ได้ เรี ยกผมว่ามาสเตอร์ แต่เรี ยกว่าพ่อแทน
แล้ ว

เป็ นท่าทางทีทังสองคนทําตอนทีดีใจสุดๆ

"ทังสามคนขอดูแหวนหน่อยได้ ไหม"
"ย๊ า~♪"
"อืม"
"รับทราบค่ะ"

ทังสามคนต่างก็เอาแหวนทีสวมอยู่บนมือซ้ ายมาให้ ดู

45
คุอินะนัน เป็ นทับทิมสีแดงมีสเน่ห์ทีลุกโชนอย่างเจิดจรัส

โรโรโนะนัน เป็ นไพลินสีมว่ งดูสงบเยือกเย็น

ออร่านัน เป็ นมรกตสีหยกดูอ่อนโยนห่อหุ้มด้ วยความอบอุ่น
ไม่วา่ อันไหนก็เหมาะกับพวกเธอ มีบคุ ลิกทีแตกต่างกันสิน
เชิง เหล่า[อสูรแห่งคํามันสัญญา]ของผมทีมีสเน่ห์ทีสุดยอด
ต่างๆกัน

"จะขอบอกอีกรอบ คุอินะ โรโรโนะ ออร่า ขอแต่งตังให้ พวก

เธอเป็ น[อสูรแห่งคํามันสัญญา]ของผม เพียงเท่านีเหล่า[อสูร
แห่งคํามันสัญญา]ของผมก็รวบรวมครบแล้ ว ขอสาบานไป
ว่าจะอยู่กบั พวกเธอไปตลอดชีวิต หัวเราะด้ วยกัน ร้ องไห้ ด้วย
กัน ไปข้ างหน้ าด้ วยกัน เหล่าลูกสาวสุดทีรักเอ๋ย"

ทังสามคนทีได้ ยินคําพูดของผมก็ทําท่าทางน่ารักแตกต่างกัน

46
ออกมา
คุอินะตอบกลับอย่างแข็งแรงว่าย๊ า~♪ด้ วยใบหน้ ายิมแย้ ม

โรโรโนะพยักหน้ าด้ วยใบหน้ าจริ งจัง

ออร่าหัวเราะออกมาเบาๆด้ วยใบหน้ าพอใจ

แล้ วพวกลูกสาวทังสามคนก็มองหน้ ากันแล้ วทําสีหน้ าขี

แกล้ งออกมา...แล้ วทังสามคนก็เข้ ามากอดผม

ผมหยุดท่าทางทีเกือบจะล้ ม แล้ วก็กอดทุกคนเอาไว้

"รักคุณพ่อทีสุดเลยค่ะ!"
"อืม จะอยู่ด้วยกันไปจนวันตายเลยค่ะ"
"นันสินะคะ ต่อให้ วา่ บอกว่าไม่ต้องการก็ไม่ยอมไปไหนหรอก

47
ค่ะ"

สัมผัสได้ ถึงความอบอุ่นของทังสามคน ความยินดีทีรวบรวม

[อสูรแห่งคํามันสัญญา]ได้ ด้ วยความยินดีในเรื องทีมี[อสูร
แห่งคํามันสัญญา]เป็ นพวกเธอก็ทําให้ กดั ฟั นแน่นออกมา

ต่อจากนีก็ต้องพยายามต่อไป เพือไม่ให้ ใครมาเอาเมืองและ

เหล่าอสูรของผมไป จะต้ องปกป้องพวกเธอ ไม่สิ ไม่ใช่แค่ปก
ป้อง จะทําให้ เมืองมังคังขึน ทําให้ ทกุ คนมีความสุข

ผมตัดสินแบบนันไว้ ในใจแล้ วยิมบางๆออกมา

-------------------------------------------------------------------------
----------------------------------------------------------
Ch.73 - ปฐมบท เงาทีคืบคลานเข้ ามาในอวาลอน (บท
[ธาตุองค์ประกอบทังสี<เอเลเม้ นท์>]สุดท้ าย)

48
"จอมมารแห่ง[การสร้ าง]นีน่าสนุกจริ งๆ ยิงกว่าทีคิดซะอีก"

ผู้ร่วมมือทีแท้ จริ งของจอมมารแห่ง[ความชัวร้ าย] ผ่านทาง

ปี ศาจแฝดสีทําให้ ได้ เห็น[สงคราม]ตังแต่ต้นจนจบ
ปี ศาจแฝดสีนันถูกใช้ เพือติดต่อสือสารต่างๆกันในกลุม่ จอม
มารแห่ง[เหล็ก] แล้ วก็ใช้ ในการส่งข้ อมูลของจอมมารแห่ง
[ความชัวร้ าย]กับเขา
ถึงภาพจะตัดไปตอนคริ สตัลของ[ความชัวร้ าย]ถูกทําลาย
แต่ข้อมูลก็สง่ มาให้ ผ้ รู ่วมมือทีแท้ จริ งอย่างทีเหลือเฟื อมาก

เดิมทีเขาเป็ นจอมมารทีคาดหวังในจอมมารแห่ง[การสร้ าง]

ยิงกว่าใครๆ แต่จอมมารแห่ง[การสร้ าง]โพลเคลก็ก้าวข้ าม
กว่าทีเขาคาดหวังเสียอีก

49
จิงจอกสวรรค์ เอลเดอร์ ดวาร์ ฟ แอนเชียน เอลฟ์ อสูรระดับS
ทังสาม แล้ วก็อาวุธทรงพลังทีไม่มีใครเคยพบ

แถมจากข่าวลือได้ ยินว่ามีไพ่ตายทีสามารถไล่ต้อนแม้ แต่

นักรบกล้ าผู้ชาญศึกทีสร้ างความหวาดกลัวให้ เหล่าจอมมาร
ในสนามรบมากมาย พยัคฆ์ขาวได้ ด้วย

ชัดเจนว่าในฐานะจอมมารทีเพิงเกิดมาถือเป็ นพลังทีผิดปกติ
มาก ถ้ าเป็ นอย่างนีต่อไปเขามันใจได้ เลยว่าจะต้ องขึนเป็ น
จอมมารทีแข็งแกร่งทีสุดไม่ผิดแน่นอน ต้ องคอยระวังเอาไว้

แล้ วก็ผ้ ทู ีระวังจอมมารแห่ง[การสร้ าง]ไม่ได้ มีแค่เขาเท่านัน

เหมือนกับเขา ถึงจะไม่ได้ เห็น[สงคราม]ตังแต่ต้นจนจบ แต่

50
เรื องทีเขาชนะในการต่อสู้แบบสามรุมหนึงก็แพร่กระจายไป
ให้ จอมมารทุกคนล่วงรู้ ทังความจริ งทีเหล่าจอมมารระดับ
เดียวกันทีให้ ยืมระดับAทีแข็งแกร่งในการต่อสู้ครังนีคือกาก
อยล์โอริ ฮารูกอน อาร์ คเดมอน พยัคฆ์ขาวกับกลุม่ [เหล็ก]แต่
ถึงจะแบบนันก็ไม่อาจจะชนะโพลเคลได้ ก็แพร่ไปทัว

ความสัมพันธ์ของจอมมารระดับเดียวกันด้ วยกันนันมีความ
สําคัญมาก ยิงเป็ นผู้ทีแข็งแกร่งก็ยิงมีเครื อข่ายข้ อมูลทีกว้ าง
ขวาง

ในหมูจ่ อมมารใหม่เก่าเองจอมมารแห่ง[การสร้ าง]โพลเคล

ตอนนีนันก็กลายเป็ นจอมมารทีถูกจับตาให้ ความสนใจ

"จะทําลายหรื อจะใช้ ประโยชน์ ก็ปล่อยช้ าไว้ ไม่ได้ ละ่ นะ

51
ทําไมล่ะก็ หมอนันเองก็ดจู ะเอาจริ งด้ วยสิ"

เขานึกถึงจอมมารทีเป็ นเจ้ าของพยัคฆ์ขาว

รอบคอบ กล้ าหาญ ในหมูจ่ อมมารเองก็มีชือเสียงว่าเป็ นผู้ที
ชาญฉลาด เขาถึงขันใช้ ผ้ กู ล้ าหาญระดับพยัคฆ์ขาวมาเป็ น
เหยือทดสอบให้ จอมมารแห่ง[การสร้ าง]โพลเคลเหยียบยํา
ขึนไป จะปล่อยรอช้ าไว้ ไม่ได้ แล้ ว

เขาวาดแผนมากมายขึนมาในหัว
เป้าหมายไม่ใช่แค่จอมมารแห่ง[การสร้ าง]โพลเคล ต้ องรี บชิง
ดักหน้ าพวกจอมมารอืนทีเล็งเขาอยู่ด้วย

"อย่างไรก็ตาม มาลองขู่ดดู ีกว่า เพือเป็ นของขวัญอําลา

สําหรับจอมมารแด่[ความชัวร้ าย]ทีให้ ความร่วมมือด้ วยล่ะ
52
นะ"

สําหรับเขาเรื อง[ความชัวร้ าย]นัน เขาก็แค่เห็นความฉลาด

น้ อยๆนัน แถมคิดแค่วา่ เป็ นแค่หมากใช้ แล้ วทิงทีสะดวกดี
แท้ ๆ แต่ก็พมึ พําเรื องสวยงามออกมา แล้ วก็เริ มการรังแก
จอมมารหนุ่มอัจฉริ ยะทีกําลังสนใจ

～มุมมองของโพลเคล～

"การทีมีเหรี ยญทีสร้ างได้ เพิม แต่ก็ยงั ใช้ ยากจริ งๆเลยนะ"

53
ผมบ่นอยู่คนเดียวในห้ องส่วนตัวในอวาลอน
จอมมารนันด้ วยการทําลายคริ สตัลของจอมมารอืน ก็จะ
สามารถสร้ างเหรี ยญออริ จินลั ของจอมมารตนนันได้
เรื องนันมันก็สดุ ยอดอยู่หรอก ถึงจะอย่างนัน...

"เหรี ยญทีสร้ างได้ ในหนึงเดือนก็ไม่ได้ เพิมขึนด้ วยก็เลยเป็ น

แค่การเพิมตัวเลือกว่าจะสร้ างเหรี ยยอะไรเท่านันล่ะนะ"

ใช่ มันก็แค่สร้ างได้

ไม่หรอก จริ งๆก็ดีใจล่ะ [การสร้ าง]ของผมจะผสมได้ เฉพาะ
ตอนทีรวมเหรี ยญออริ จินลั ด้ วยเท่านัน แถมจนถึงตอนนีนอก
จากเหรี ยญออริ จินลั ของ[การสร้ าง]แล้ วก็ไม่สามารถหามา
ได้ ด้วย ใช่ การทีสามารถใช้ [การสร้ าง]ผสมได้ หนึงครังใน
สองเดือนแน่ๆเนียถือเป็ นก้ าวพัฒนาทียิงใหญ่

54
ถึงอย่างนัน...

"ตอนนีมี[กาลเวลา]กับ[นํา]อยู่ อยากจะใช้ พวกนีสร้ างอสูร

ด้ วยสิ คงจะต้ องสร้ างแต่[การสร้ าง]ไปสักพักล่ะนะ เหรี ยญ
ใหม่ก็เป็ นเหรี ยญระดับBทังหมดความน่าสนใจก็ไม่มีอีกล่ะ
นะ"

ใช่แล้ ว มีเหรี ยญระดับAอยู่สองเหรี ยญ[การสร้ าง]ก็หมดแล้ ว

แล้ วก็พงจะสร้
ึ างเหรี ยญไประหว่าง[สงคราม]แล้ วก็[ผสม]ไป
แล้ ว จะสร้ างเหรี ยญได้ อีกครังก็หนึงเดือนหลังจากนี พวกนัน
ก็ดจู ะเป็ นการใช้ โดยเสียเปล่าไป

ผมยืดตัวเล็กน้ อย
วันนีไม่มีคอุ ินะทีปกติจะอยู่ข้างๆตลอดอยู่

55
ผมอยากจะค่อยๆปิ ดงานเอกสารเพือบริ หารเมืองภายใน
บ้ าน แล้ วก็อยากจะร่างนโยบายของต่อจากนีด้ วยเลยมาอยู่
ตัวคนเดียว

เดิมทีในช่วงจนกว่าจะได้ รับการยอมรับให้ อยู่ตวั คนเดียวใน

อีกเก้ าเดือนจะไม่ได้ รับการโจมตีจากจอมมารเก่า แล้ วพวก
จอมมารใหม่เองก็ไม่คิดทีจะมาหาเรื องผมทีจัดการ[เหล็ก]ที
บุกเข้ ามาสามคนได้

ตอนนีสิงทีต้ องคิดก็คือหลังจากต้ องอยู่ตวั คนเดียวแล้ วต้ อง

เพิมกําลังรบเพือไม่ให้ ถกู จอมมารเก่าทําลาย รวมถึงความ
เจริ ญของเมือง แล้ วก็ถ้าเป็ นไปได้ อย่างทีก็เป็ นพันธมิตรกับ
จอมมารทีแข็งแกร่ง

56
ด้ วยเรื องคราวนีก็เลยได้ รับรู้ถึงความสําคัญของพันธมิตร

ถ้ าได้ พนั ธมิตรขึนมา ก็ไม่ได้ หมายความว่าจะได้ กําไรอยู่ฝ่าย

เดียว จะต้ องหากําไรอะไรสักอย่างให้ ทางนันด้ วย

"...ปวดหัวแล้ วสิ ยังไงก็พกั ก่อนดีกว่า"

พอรู้ตวั เวลาก็ป่านไปพักใหญ่
ถึงเวลามือเย็นทีอาทิตย์ตกลงมา
จอมมารทีกินอารมณ์ของมนุษย์นนไม่
ั กินอาหารก็ไม่มี
ปั ญหาก็จริ ง แต่ผมสนุกกับการกินอาหารในฐานะความ
บันเทิง เลยออกจากห้ องมุง่ หน้ าไปยังร้ านเหล้ าทีอยู่ในเมือง

57
◇

ตอนนีทีอวาลอนทีร้ านเหล้ าอยู่สองแบบ หนึงคือร้ านทีเน้ นที

ความถูก ทีร้ านทีมีชือเสียงจะคับคลังไปด้ วยนักผจญภัยกับ
ชาวเมืองตลอด อีกแบบหนึงจะแพงกว่า ทังเหล้ าทังอาหารก็
มีรสชาติคงทีได้ บรรยากาศด้ วย

ผมไปทีร้ านอย่างหลัง
ทังฝี มือคนทําอาหารทังเครื องปรุงก็ดี นอกจากนันยังใช้ มนั
ฝรังกับข้ าวสาลีทีได้ จากอวาลอนเป็ นวัตถุดิบก็ทําให้ มีแต้ ม
ต่อไปอีก แถมด้ วยเครื อข่ายของผู้จดั การก็ทําให้ มีเหล้ าดีๆ
จากทีต่างๆมาเก็บไว้ ทําให้ ร้ ูสกึ เพลิดเพลินมาก
ผมจึงมักมาทีร้ านนีบ่อยครัง

58
เข้ าไปในร้ าน ทีนังมีคนเต็มไปหมด
ไม่คอ่ ยมีพวกนักผจญภัย ลูกค้ าหลักก็คือผู้ทีเกียวข้ องกับ
การค้ าขายทีเข้ ามาในเมือง

"ท่านโพลเคล ยินดีต้อนรับครับ"

คนวัยกลางคนเจ้ าสําอางทีเป็ นเจ้ าของร้ านต้ อนรับผมอย่าง

สุภาพ

"เพราะร้ านนีอร่อยล่ะนะ ขอเหล้ าแรงๆด้ วยล่ะ อาหารก็ขอ

ฝากด้ วยนะ"
"รับทราบครับ"

59
ปกติผมจะให้ เจ้ าของร้ านแนะนําอาหาร บอกไปแค่วา่ อยาก
ได้ เหล้ าแบบไหน ถ้ าทําอย่างนีวันนันก็จะสามารถได้ ทาน
อาหารทีอร่อยทีสุดทีทําให้ วนั นันได้

อาหารทีเอามาจากเมืองและหมูบ่ ้ านอืนนัน คุณภาพของมัน

จะถูกเปลียนแปลงไปมาก ยิงผ่านไปหลายวันก็ยิงไม่ใช่
อาหารทีอร่อยแล้ ว

พอเจ้ าของร้ านเอาของทีสังออกมาจากห้ องครัวก็ได้ กลิน

หอมๆ
ทีเอามาด้ วยคืออาหารสามอย่างกับเหล้ า อย่างแรกคือมัน
ฝรังอบชีส มันฝรังจากอวาลอนทีหันบางๆ เต็มไปด้ วยชีสกับ
มะเขือเทศ ใส่เนือบดเข้ าไปแล้ วย่างในเตาอบ

60
อย่างทีสองคือไวท์สตูเนือเป็ ด สินค้ าสุดงดงามทีใช้ เป็ ดทีล่า
ในป่ าโดยนายพรานของเมืองนีมาเคียวอย่างพิถีพิถนั โรงรี ด
นมเองก็มีในเมืองนีแล้ ว นมแกะภูเขาทีเก็บมาวางขายทุกเช้ า
เลยเป็ นผลิตภัณฑ์นมทีอร่อยมากทีเดียว

สุดท้ ายก็คือสลัด ใช้ ผกั ป่ าทีสดใหม่ชวนให้ ความอยาก

อาหารหลังออกมา
มาพร้ อมกับเหล้ าแรงๆสีอําพันเหมือนกับวิสกี กลินควันที
เป็ นเอกลักษณ์ของเหล้ าก็ทําให้ อดใจไม่ไหว

"วันนีก็น่าอร่อยเหมือนเดิมนะ"
"ครับ พอดีวนั นีได้ วตั ถุดิบดีๆเข้ ามาน่ะครับ เชฟเองก็ใส่ใจ
เข้ าไปครับ"

61
ผมเริ มแตะอาหาร
มันฝรังอบชีสความเหนียวของชีสเข้ ากันกับความเปรี ยวของ
มะเขือเทศ เนือบดชุ่มฉําก็จบั กับมันฝรังแห้ ง นีคือของชันเลิศ

ไวท์สตูเนือเป็ ดก็ไม่อาจจะทนทาน ด้ วยการทีใส่กระดูกลงไป

ในซุปด้ วยทําให้ รสชาติของกระดูกเข้ มข้ นออกมา เนือเป็ ดก็
แน่นทําให้ ยิงเคียวความอร่อยก็ยิงออกมา
แล้ วก็รสชาติพวกนันเมือได้ ถกู ผสมเข้ ากับเหล้ าแรงๆรสจัด
แล้ วก็สดุ ยอดมาก

ผมพอได้ ทานของอร่อยแบบนีแล้ วก็ร้ ูสกึ ว่าดีจริ งๆทีสร้ าง

เมืองนีขึนมา ถ้ าให้ เก็บตัวอยู่ในดันเจียนมืดๆสลัวๆคงไม่ได้
มาเพลิดเพลินกับอาหารแบบนี
มนุษย์นนเป็
ั นตัวตนกระจ้ อยร่อยทีไร้ ซงพลั
ึ งและจิตใจ แต่วา่

62
ก็มีประโยชน์อยู่มากมาย
ห่ออาหารวันนีกลับไปเป็ นของฝากดีกว่า เพือให้ พวกคุอินะ
ได้ กินบ้ าง

ตอนทีคิดเรื องแบบนัน
จากโต๊ ะข้ างในร้ าน ก็ได้ ยินเสียงของคนรู้จกั ดังมา

"ท่านไวต์ ทําใจให้ ดีเข้ าไว้ นะคะ"

เสียงของดวาร์ ฟ สมิธ สาวน้ อยทีรับหน้ าทีรองผู้บงั คับบัญชา

ของหน่วยป้องกันใน[สงคราม]เมือวันก่อน และเป็ นลูกศิษย์
ตนแรกของโรโรโนะ
สาวงามทีมีผิวแทนและผมสีเงิน

63
"เลดี ให้ เห็นสภาพดูไม่ได้ ต้องขออภัยด้ วยนะขอรับ แต่วา่ จะ
ไม่ดืมก็ไม่ไหวหรอกขอรับ"

แล้ วก็คนรู้จกั อีกหนึงคน เดิมทีเป็ นอสูรกระดูก แต่ตอนนีเป็ น

มนุษย์มงั กรไวต์ที[จุต]ิ เป็ นมังกรดําแห่งความตาย ซีกวูร์มนัน
เอง

เขาเอียงแก้ วอย่างดูดี ทีอยู่ในแก้ วนันเหมือนกับทีผมดืม

เหล้ าทีค่อนข้ างแรงๆ
เจ้ าของร้ านนันถึงจะมีมนุษย์มงั กรอยู่ก็ไม่ได้ โวยวายอะไร
เดิมทีเมืองนีก็เป็ นเมืองสําหรับอมนุษย์ทีถูกกดขีขมเหงอยู่
แล้ ว เลยมีเผ่าพันธุ์ตา่ งๆอยู่ร่วมกันมากมาย ตอนนีจะมี
มนุษย์มงั กรก็ไม่มีใครตกใจแล้ ว

64
"นีค่ะ เติมอีกหนึงแก้ วให้ นะคะ"
"ขอบคุณขอรับ เลดี"

ไวต์ดืมเหล้ าด้ วยความเร็วทีน่ากลัว ถ้ าเป็ นมนุษย์ก็คงจะล้ ม

ไปนานแล้ ว
ไวต์นนขนาดที
ั ไม่ร้ ูสกึ ตัวว่าผมมาทีร้ านนี เกิดอะไรขึนกับเขา
ทีน่าจะกําลังเตรี ยมการงานแต่งและอยู่ในความสุขทีสุดใน
ชีวิตอยู่กนั

"มาดืมจนลุกไม่ขนให้
ึ ลืมเรื องแย่ๆกันเถอะค่ะ ฉันจะดูแลให้
เองเพราะฉะนันสบายใจได้ คะ่ "
"...วันนีขอรับคําปลอบใจนันไว้ นะขอรับ เลดี กระผมคงทําให้
ผิดหวังสินะขอรับ ปกติทําตัวยิงใหญ่ในฐานะหัวหน้ าแท้ ๆ
65
แต่กลับให้ เห็นสภาพดูไม่ได้ แบบนี"
"ไม่ใช่แบบนันหรอกค่ะ! กลับกันพอได้ ร้ ูวา่ คุณไวต์มีดา่ น
อ่อนแอด้ วยก็ชอบมากขึน...อะแฮ่ม นู้สกึ ใกล้ ชิดมากขึนค่ะ"
"ฟุฟุ เลดีช่างอ่อนโยนจริ งๆนะขอรับ แค่วนั นีช่วยรับฟั งคําบ่น
ของกระผมไปพร้ อมกับเหล้ านีด้ วยนะขอรับ"
"ค่ะ ไม่เป็ นไรค่ะ! ต่อให้ ไม่บอกว่าวันนีแต่เป็ ฯทุกวันก็ตาม
ค่ะ!"

ดูทา่ ไวต์จะมีเรื องแย่ๆดวาร์ ฟ สมิธเลยทําการปลอบใจให้

อยากจะเข้ าไปถามตรงๆดู แต่วา่ มันก็คอ่ นข้ าง...
พอเป็ นแบบนัน ไวต์ก็กระแทกแก้ วลงกับโต๊ ะ

"ร่างกายสัตว์เลือยคลานนีไม่ไหวหรอก นีมันหมายความว่า
ยังไงกันขอรับ! ทังๆทีกระผมรักคุณสุเกะขนาดนีแท้ ๆ!"
66
พรวด
ผมหลุดสําลักออกมา แล้ วก็เข้ าใจเหตุผลทีเขาว้ าวุน่ จนได้ ดู
เหมือนไวต์ทีกลายเป็ นมนุษย์มงั กรด้ วย[จุต]ิ จะถูกคุณสุเกะ
ปฏิเสธ ผมอาจจะทําเรื องทีเลวร้ ายกับเขาไปก็ได้ คราวหน้ า
คงต้ องมอบเหล้ าดีๆให้

"โหดร้ ายจังเลยนะคะ"
"ขอรับ ค่อนข้ างเลวร้ ายขอรับ ถึงอย่างนันกระผมก็เข้ าใจ
เรื องทีคุณสุเกะพูดขอรับ กําแพงแห่งเผ่าพันธุ์มนั สูงขอรับ จะ
ไปโทษเธอก็โหดร้ ายไปขอรับ ไม่วา่ อย่างไรจะมีความ
สัมพันธ์เผ่าพันธุ์เดียวกันมันก็ดีทีสุดละนะขอรับ"
"ไม่ใช่แบบนันค่ะ!!"

67
ดวาร์ ฟ สมิธยืนขึนมาแล้ วตะโกนเสียงดัง
รอบข้ างหันมองไปทีเธอ เธอหน้ าแดงแล้ วขอโทษไปรอบๆ
แล้ วก็นงลง
ั

"ทีสําคัญทีสุดไม่ใช่เผ่าพันธุ์หรอก แต่เป็ นสเน่ห์ของคนๆนัน

ค่ะ คือว่า ฉัน ถึงจะคนละเผ่าพันธุ์ แต่วา่ ถ้ าภายในเป็ นคนที
สุดยอดก็ดีทีสุดแล้ วค่ะ จะเป็ นกระดูก จะเป็ นมนุษย์มงั กร
ถ้ าเป็ นคนทีสุดยอด ก็อยากจะอยู่ด้วยค่ะ!"

ไวต์ทีได้ ยินคําพูดของดวาร์ ฟ สมิธ ก็ยิมออกมาอย่างอ่อน

โยน

"เธอเป็ นผู้หญิงทีสุดยอดจริ งๆนะขอรับ ถ้ าเป็ นคนทีสุดยอด

แบบเธออีกไม่นานต้ องมีคนดีๆโผล่มาแน่ขอรับ"

68
"...รู้สกึ สับซ้ อนจังเลยค่ะ แต่วา่ การทีท่านไวต์บอกว่าสุดยอด
ดีใจจังเลยค่ะ"

ดวาร์ ฟ สมิธพิงไปทีไวต์ แล้ วก็เติมเหล้ าใส่แก้ วอย่างขยันขัน

แข็ง
ถึงอย่างนันไวต์นีสุดยอดจริ งๆนะ

"ขนาดนันแล้ วยังไม่ร้ ูสกึ ถึงความชอบของดวาร์ ฟ สมิธอีกเนีย

นีหัวช้ าขนาดไหนกันเนีย?"

เอาเถอะ คงเพราะตอนนีพึงอกหักสายตาก็แคบลงล่ะมัง
ถ้ าพวกเขามีความสุขกัน ก็เอาเถอะ
ผมไม่ใช่หวั หน้ าชันตําทีจะเอาเรื องความรักของพวกลูกน้ อง

69
ไปโพนทะนา จะเก็บไว้ เป็ นความลับอย่างดี
ผมเหลือบมองทังคูค่ รังสุดท้ ายแล้ วก็คิดเงินออกจากร้ านไป

พอกลับบ้ านก็เริ มทํางานต่อ

สักพักก็มีจดหมายส่งมา
ช่วงนีการติดต่อซือขายจากเมืองและหมูบ่ ้ านอืนก็เพิมขึนมา
ด้ วยเหตุนนก็
ั เลยมีจดหมายจํานวนมากส่งมาทุกวัน
ในจํานวนนัน ก็มีจดหมายทีใส่ซองอย่างดีอยู่หนึงใบ
ผมมองดูข้างใน
ผมก็ยิมออกมา

70
"เอาเถอะ มาแล้ วสินะ"

จดหมายจากขุนนางเมืองข้ างๆ
เนือหาเป็ นไปตามทีคิด
เดิมทีเมืองนีเป็ นพืนทีทีถูกพวกอสูรนอกชายแดนประเทศ
ปกครอง ไม่ได้ อยู่ใต้ การปกครองของใครไม่ได้ ไปรบกวนใคร
ทังนัน

แต่วา่ เหตุผลแบบนัน ผู้ปกครองประเทศหรื อหมูบ่ ้ านนันรับ

ไม่ได้
ถ้ ามีผลไม้ น่าอร่อยอยู่ตรงหน้ าก็เกิดโลภขึนมา เพียงเท่านัน
ล่ะ เหตุผลนันไม่เกียวข้ องอะไรเลย

71
"เอาล่ะ จะรับมือยังไงดี"

ผมเดิมทีก็เริ มศึกษาดูแล้ วว่าในแผนตอบโต้ ทีคิดไว้ อนั ไหนจะ

ดีทีสุด เป็ นไปได้ ก็อยากจะทําอย่างอ่อนโยน แต่ก็ขนอยู
ึ ่กบั
ท่าทีของฝ่ ายตรงข้ ามว่าอยากให้ ฝนเลือดตกลงมาหรื อเปล่า

...ถ้ าจะจ่ายภาษีก็จะรับด้ วยความยินดี แต่วา่ ถ้ าคิดจะเอา

เมืองนีเป็ นของตัวเองล่ะก็ ตอนนัน...

ผมน่ะรักความสงบ แต่ก็ไม่ได้ เป็ นพวกอหิงสาแต่อย่างใด

ความสงบสุขน่ะเป็ นสินค้ าแสนเลิศหรูเป็ นสิงทีจะได้ รับจาก
การแลกเปลียนด้ วยเลือด เรื องนันผมเข้ าใจดีอยู่แล้ ว
-------------------------------------------------------------------------
---------------------------------------------------------
72
Ch.74 - ตอนที1 [เหมือง]กับโรโรโนะ

ผมตรวจสอบเนือหาของจดหมายทีได้ มาจากขุนนางของ
เมืองข้ างๆ
สํานวนนันจะหนักอึงหน่อย แต่วา่ เนือหานันไม่ได้ เขียนเรื อง
ยากมากอะไร

ให้ ย่อๆก็...
การใช้ ชีวิตอยู่ในแผ่นดินทีอํานาจของจักรวรรดิไปไม่ถึงนันไม่
มีอะไรให้ พงึ แต่ฝ่าบาทนันเต็มไปด้ วยความเมตตา ถ้ าแสดง
ความซือสัตย์ให้ เห็นจะอนุญาตให้ เข้ ามาอยู่ภายใต้ การคุ้ม
ครอง ในระหว่างนีจะส่งทหารไปประการเพือถามไถ่ความ
เป็ นจริ งหลังจากนี3วัน จงเตรี ยมการต้ อนรับไว้ ให้ ดีละ่

73
"เป็ นวิธีการเขียนทําตัวใหญ่โตจริ งๆ"

เรื องทีพูดมามันก็ไม่ผิด
อวาลอนนันเป็ นเมืองทีสร้ างขึนบนทีดินทีอสูรปกครองอยู่ มี
อสูรคอยคุกคามตลอดเวลา ไม่ได้ เป็ นของประเทศอะไรเลย
ถ้ าให้ พดู กลับกันก็คือไม่มีโล่คอยคุ้มกันด้ วย ไม่วา่ ตอนไหน
การทีเมืองจะถูกประเทศสักแห่งโจมตีก็ไม่ใช่เรื องแปลก

สิงนันเขียนเอาไว้ วา่ "คุ้มกันให้ "

ถึงจะเป็ นเรื องทีฟั งดูไม่เลว แต่ถ้าให้ พดู ง่ายๆอีกนิดก็เป็ น
แบบนี

"จะส่งทหารไปประจําการเพือควบคุม จงเชือฟั งนโยบายของ

จักรวรรดิซะ แลกเปลียนกับการ"คุ้มกันให้ "ก็สง่ เงินกับ
74
ทรัพยากรมาซะ จะพูดแบบนีสินะ"

ถ้ าเป็ นปกติ จะต้ องจ่ายภาษีทีกําหนดให้ จกั รวรรดิฝ่ายเดียว

นอกเหนือจากนันยังต้ องถวายผลิตผลส่วนใหญ่ให้ ด้วย
สําหรับร้ านค้ าก็มีแต่ผลกระทบเชิงลบแบบใหญ่หลวง ทัง
ต้ องจ่ายภาษีรายบุคคลแถมสิทธิในการค้ าขายยังไม่สามารถ
ทําได้ อิสระ
บางทีอาวุธของพวกดวาร์ ฟกับแอ๊ ปเปิ ลพิเศษจะถูกแยกมา
ขอเก็บไว้ เป็ นพิเศษอีก
ยิงกว่านันยังต้ องจ่ายเงินให้ ทหารทีมาประจําการอีก การ
กระทําของทหารพวกนันน่ากลัวว่าจะทําให้ ชาวเมืองคนอืนๆ
เครี ยดได้

"ก็นะ ถ้ าแค่นีก็คงจะได้ อยู่หรอกนะ"

75
ถึงจะเป็ นระดับนัน แต่ถ้าจบได้ โดยความสงบแค่นีล่ะก็จะ
ยอมทําตามเงียบๆก็ได้ ผมคิดแบบนัน
ตัวตนของผู้กล้ าก็ไม่ร้ ูมีอยู่เท่าไหร่ แถมยังได้ ความช่วยเหลือ
จากประเทศด้ วย ยิงกว่าทีจะต้ องกลัวตัวตนแบบนันมา
ประจําการแล้ ว ก็อยากจะหลีกเลียงความเสียงทีจอมมารอืน
จะโจมตีมาตอนทียังเหนือยจากสงครามมากกว่า
ถึงจะถูกควบคุมชัวคราว แต่เมืองก็ยงั ดําเนินการอย่างมันคง
ไว้ หลังรวบรวมพลังไว้ ได้ มากพอแล้ วตอนทีได้ โอกาสค่อยก็
จลาจลก็ดีอยู่ การแกล้ งจงรักภักดีสกั เวลาหนึงก็น่าสนุกดี
เหมือนกัน

จัดการเจรจา เงือนไขก็ขอให้ เป็ นสิงทีดีทีสุด เส้ นทีห้ ามข้ ามก็

ต้ องตัดสินใจไว้ ก่อน ถ้ าเกิดว่ามาข้ ามเส้ นนันล่ะก็แม่แต่การ

76
จงรักภักดีชวคราวก็
ั ไม่ยอมหรอก จะใช้ กําลังก็เชิญ

ยิงกว่านันถ้ าปกครองเมืองข้ างๆด้ วยก็ดีเหมือนกัน

ยังไงก็ลองปรึกษาไวต์ดลู ะกัน

เขาเป็ นผู้ชายทีรอบรู้ทกุ อย่างรวมถึงเรื องการเมืองด้ วย

...ไม่สิ เรื องนันไว้ พรุ่งนีก็ได้ บอกวันนีไปก็ไม่ได้ อะไร

ระหว่างคิดเรื องแบบนันผมก็ทงจดหมาย
ิ

การตอบโต้ เก็บไว้ คิดทีหลังสําหรับวันนีก็พอแค่นีก่อน ใกล้ จะ

ถึงเวลาทีพวกคุอินะเก็บเลเวลจบแล้ วกลับมาจาก[ถําบัว
แดง]แล้ ว
ก่อนอืนก็เอาอาหารทีซือเป็ นของฝากจากร้ านเหล้ าเมือกีมา

77
อุ่นก่อนละกัน

วันต่อมา พอลืมตาขึนมาในห้ องนอนตัวเอง

แขนซ้ ายก็ร้ ูสกึ ถึงความนุ่มนิมและอบอุ่น คุอินะกําลัง
นอนกอดอยู่ พอได้ มองดูหน้ าตอนนอนอย่างไร้ ไร้ การป้องกัน
ของคุอินะทีกําลังใส่ชดุ นอนน่ารักทีชอบอยู่แล้ วก็ร้ ูสกึ ราวกับ
เป็ นนางฟ้าเลย

ผมลูบหัวของเธอไปโดยไม่ร้ ูตวั

คุอินะยังคงนอนอยู่แล้ วทําสีหน้ ายิมแย้ มออกมา

เพียงแค่ได้ มองใบหน้ านัน วันนีทังวันก็มีกําลังใจเอ่อล้ นเกิน

78
จะฝ่ าฟั นแล้ ว

"มาสเตอร์ คุอินะ ถึงเวลาตืนแล้ วค่ะ วันนีมีกําหนดการณ์

จะไปเหมืองนะคะ"

โรโรโนะเข้ ามาในห้ องผม

"โรโรโนะขอบคุณทีมาปลุกนะ"
"อืม ข้ าวเช้ าเสร็จแล้ วค่ะ"

โรโรโนะมองมาทีคุอินะทีกําลังนอนกอดผมอย่างอิจฉานิด
หน่อย เพราะว่าโรโรโนะเองก็ชอบทีจะนอนกับผมก็เลยอิจฉา
อยู่นิดหน่อย

79
จริ งอยู่ทีวันของโรโรโนะคือวันมะรื นนี ตอนนันคงต้ องเอาใจ
ให้ เต็มทีหน่อยแล้ ว
จนถึงเร็วๆนีก็นอนด้ วยกันสีคนแต่วา่ ท่านอนของคุอินะมันแย่
มากเรื องทีกระแทกคนอืนตกเตียงก็เกิดขึนมาหลายครัง ตอน
นีเลยกลายเป็ นพลัดกันมานอนด้ วยกันกับผม เมือคืนเป็ นวัน
ของคุอินะ วันนีเป็ นวันของออร่า ทุกวันก็ก็นอนกับลูกสาวแต่
ละคนราวๆนี

การนอนด้ วยกันกับทุกคนก็ดีอยู่หรอก แต่นอนกับพวกลูก

สาวแบบแบ่งวันอย่างนีก็ดีเหมือนกัน

ทําให้ ได้ ลองตรวจสอบเสน่ห์แบบต่างๆสลับกันไป

"ขอบคุณสําหรับเสมอมานะโรโรโนะ"
"อืม ฉันเป็ นดวาร์ ฟ ไม่วา่ จะอาหาร ไม่วา่ จะอาวุธ ไม่วา่ จะ

80
การเย็บปั กถักร้ อย ถาเป็ นเรื องสร้ างอะไรล่ะก็ชอบทีสุดเลย
ค่ะ"

ตามทีโรโรโนะพูด ด้ วยหนังสือทําอาหารทีผม[สร้ าง]ทําให้

คลังความรู้ของเธอเพิมขึนมานิดหน่อย
รสชาติอาหารนันยังไม่ถึงขันโปรแต่วา่ อาหารจากมือของลูก
สาวก็คือสิงทีน่ายินดีมาก

"ถ้ าอย่างนันก็ไปกันเถอะ แต่ก่อนหน้ านันก็ต้องปลุกคุอินะล่ะ

นะ"

ผมจิมแก้ มของคุอินะลงไปนิมๆ เรี ยบเนียนและมีความ

ยืดหยุ่นปานกลาง รู้สกึ หยุดไม่ได้ เลย
พอทําแบบนันไปสักพักคุอินะก็ลืมตาขึนมา
81
"คุณพ่อ อรุณสวัสดิค่ะ กลินของคุณพ่อ"

คุอินะค่อยๆปล่อยมือซ้ ายแล้ วกระโดดเข้ ามาทีหน้ าอกแล้ ว

เอาแก้ มซุกไซ้

"คุอินะเป็ นเด็กขีอ้ อนจริ งๆนะ ช่วยไม่ได้ ละ่ นะ"

ผมทนปล่อยคุอินะไว้ แบบนันไม่ได้ ก็เลยลุกขึนยืนทังๆทียัง

ถูกคุอินะกอดอยู่ แล้ วก็ไปยังครัวทีออร่ารออยู่

82
พอทานมือเช้ าเสร็จก็มงุ่ หน้ าไป[เหมือง]กับโรโรโนะ
คุอินะออกไปพบหน้ าพวกจิงจอกภูติทีร้ าน ทางออร่าก็พดู ว่า
จะไปดูแลผลไม้ ใหม่

เพราะพืนที[เหมือง]นันซ่อนไว้ อยู่จงึ ต้ องไปแบบระวังคนเห็น

ไปด้ วย
ทักทายโกเลมทีตรวจตราอยู่ตรงขอบแดนแล้ วก็เข้ าไปข้ างใน

มีเหมืองแผ่ขยายไปทัว ด้ านหน้ ามีเหมืองแข็งๆเย็นๆตังอยู่

ข้ างในก็มีภเู ขาไฟอยู่เรี ยงราย

"เป็ นยังไงบ้ าง โรโรโนะ ต่างกันทีมาครังก่อนบ้ างไหม"

"อืม มีการเปลียนแปลงของเปลือกโลกขนาดค่อนข้ างใหญ่
มากค่ะ ถ้ าไม่ใช้ โซน่าร์ สํารวจถึงจุดทีค่อนข้ างลึกหน่อยคงไม่
83
ทราบปริ มาณแต่วา่ ค่อนข้ างคาดหวังได้ คะ่ เหล่ามานาในดิน
เองก็กําลังพึงพอใจ [เหมือง]นีเติบโตขึนไม่ผิดแน่คะ่ "
"เพราะว่าจัดการอสูรไปเยอะเลเวลก็เลยเพิมทําให้ แข็งแกร่ง
ขึนล่ะนะ แถมยังรวบรวม[อสูรแห่งคํามันสัญญา]ได้ แล้ วด้ วย
ตอนนีเองก็ยงั รู้สกึ ถึงพลังของพวกโรโรโนะทีไหลเข้ ามาอยู่
เลยล่ะ"

ปกติแล้ วถ้ ามีเวลาก็จะไปเพิมเลเวลที[ถําบัวแดง] แต่วา่ ที[ถํา

บัวแดง]นันล่าได้ แค่พวกอสูรทีเฝ้าอยู่แต่เดิมแล้ วกับอสูรที
ออกมาจาก[วังวน]ได้ เท่านัน

เพราอย่างนันค่าประสบการณ์ทีเก็บได้ ในหนึงวันจึงมีจํากัด

แต่วา่ ใน[สงคราม]นันได้ ตอ่ สู้กบั อสูรทีเลเวลกับระดับสูงไป

84
จํานวนมาก เพราะอย่างนันเลยรู้สกึ ว่าพลังเพิมขึนระดับที
รู้สกึ ตัวได้ เลย

รวมถึงการทีรวบรวมพวก[อสูรแห่งคํามันสัญญา]ได้ ก็เป็ นจุด

ทีใหญ่มาก พลังของจอมมารนันขึนกับพลังของพวก[อสูร
แห่งคํามันสัญญา]
ในเท่าสุดเพียงเท่านีผมก็สามารถใช้ ชือจอมมารได้ อย่างเต็ม
รูปแบบ

"ดีใจทีมาสเตอร์ แข็งแกร่งขึนค่ะ [เหมือง]ก็ดเู หมือนจะ

พาวเวอร์ อพั เพือให้ มาสเตอร์ สบายใจ...เริ มการค้ นหา [เสียง
แร่สนพ้
ั อง]"

โรโรโนะเอามือแตะไปทีดิน แล้ วใช้ งานเวทดิน

85
นีคือการใช้ พลังเวทความยาวคลืนพิเศษในการแทรกไปใน
โลก เป็ นศาสตร์ เวทในการสํารวจว่ามีอะไรฝั งอยู่

ด้ วยพลังนีทําให้ โรโรโนะสามารถพบจุดทีเหมาะกับการขุด
และรู้วา่ สามารถขุดได้ อะไรบ้ าง

ผลของมันรวมใต้ ดินแล้ วก็รัศมีประมาณ500เมตร

เพราะสร้ าง[เหมือง]ด้ วยขนาด2km×2kmทีใหญ่ทีสุด ถ้ า
มีจดุ เปลียนก็จําเป็ นทีจะต้ องตรวจดูหลายครัง
โรโรโนะก็พยักหน้ าอย่างพอใจ

"เป็ นยังไงบ้ าง โรโรโนะ"

"จุดนีสามารถขุดมิธริ ลกับทองได้ คะ่ ถึงจะไม่มีโอริ ฮารูกอ
นแต่จํานวนมิธริ ลเพิมขึนมากเลยค่ะ น่าสนุกจังเลยค่ะ"
"เอาล่ะ ไปจุดต่อไปกันเถอะ ถ้ าระดับของ[เหมือง]เพิมขึน
86
ระดับเดียวกับจํานวนของมิธริ ลทีเพิมล่ะก็อาจจะมีโอริ ฮารู
กอนอยู่สกั ทีก็ได้ "

โรโรโนะพยักหน้ าอย่างไร้ อารมณ์เหมือนเช่นเคย

แต่วา่ มุมปากก็ยิมขึนนิดหน่อย เธอเองก็ดีใจ วัตถุดิบดีๆนัน
สําหรับช่างตีเหล็กแล้ วถือเป็ นของทีจําเป็ นมาก
ต่อจากนันโรโรโนะก็ตรวจสอบไปประมาณสิบกว่าจุด

จากนันทีพบก็...

"พ่อ ทําได้ แล้ วค่ะ ขุดโอริ ฮารูกอนได้ แล้ วค่ะ! เท่านีของที

สร้ างได้ ก็เพิมแล้ วนะคะ!"

โรโรโนะพูดด้ วยท่าทางตืนเต้ น

87
ใช่แล้ ว ในจุดสุดท้ ายทียอมแพ้ เรื องโอริ ฮารูกอนไปครึงหนึง
แล้ วในทีสุดก็ได้ พบกับโอริ ฮารูกอน
ถึงจะยังขุดอดาแมนไทต์ไม่ได้ แต่อดาแมนไทต์ก็เป็ นแร่ทีจุด
ขายคือความแข็งบริ สทุ ธิ โอริ ฮารูกอนทีเข้ าได้ กบั ศาสตร์ เวท
จึงเป็ นสิงทีสําคัญกับพวกเรามากกว่า

"ดีจงั เลยนะโรโรโนะ"
"อืม [เทพธิดาจักรกล]ของฉันก็จําเป็ นต้ องใช้ โอริ ฮารูกอน มิ
ธริ ลนันไปไม่ถึงในระดับทีต้ องการ เพียงเท่านี ก็สามารถ
พัฒนาได้ แล้ วถึงพังก็สามารถซ่อมได้ แล้ ว จะให้ พวกโกเล
มมาเน้ นทีจุดนี!"

พอพูดแบบนันแล้ วโรโรโนะก็เรี ยกพวกโกเลมลูกน้ องของตัว

เองมา

88
แล้ วพวกโกเลมก็เริ มขุดกันทันที
พอมองรูปร่างแขนของพวกเขาดีๆมันก็เป็ นรูปร่างทีเหมาะ
สําหรับการขุด ตังแต่ทีโรโรโนะเป็ น[อสูรแห่งคํามันสัญญา]ก็
ดูเหมือนจะลองเปลียนพวกโกเลม นอกจากโกเลมทีเหมาะ
สําหรับขุดแบบนีแล้ ว ยังมีทีทําเป็ นขนาดเล็กสําหรับเสริ ม
ความคล่องแคล่วทีช้ าจนเป็ นจุดอ่อน หรื อโกเลมเดินสีขา
เฉพาะสําหรับการขนส่ง หรื อโกเลมคามิกาเซ่ทีมีพลังโจมตี
แบบระเบิดตัวเองเพือใช้ คมุ ฐานก็สามารถสร้ างขึนมาได้

เพราะว่ามีโกเลมหลากหลายเพิมขึนมา ทําให้ กลยุทธก็เพิม

ขึนมามากมายทีเดียว
ตอนนีก็กําลังวิจยั และทดลองกับโรโรโนะหลายๆอย่างอยู่
เพือพัฒนาโกเลมทีมีความสามารถสูงและโกเลมทีเชียวชาญ
ด้ านใดด้ านหนึงตามทีต้ องการ
89
"ดูเหมือนโกเลมขุดเจอแร่โอริ ฮารูกอนได้ ทนั ทีเลยนะ"

โกเลมขุดเอาโอริ ฮารูกอนสีเงินเงาออกมา ดูเหมือนจะอยู่

ค่อนข้ างตืน
โรโรโนะก็หยิบโอริ ฮารูกอนอันนันขึนมา แล้ วเริ มใส่พลังเวท
เข้ าไปเปลียนรูปร่าง
ความสามารถพิเศษของโรโรโนะ การควบคุมแร่จาก[นักเล่น
แร่แปรธาตุระดับทองคําขาว]

โอริ ฮารูกอนทีกลายเป็ นของเหลวกลายเป็ นรูปร่างตามทีเธอ

ต้ องการ ขับส่วนแปลกปลอมออกไป แล้ วก็ใช้ เวทดินเพิม
ความดันเข้ าไปพร้ อมกับใช้ เอนชานต์ด้วยสัญลักษณ์เวทไป
พร้ อมๆกัน

90
ในระหว่างกระบวนการแร่พวกมิธริ ลกับเงินก็ออกมา
จากกระเป๋ าโรโรโนะ แล้ วกลายเป็ นของเหลวแล้ วผสมกัน
เธอทําให้ โอริ ฮารูกอนกลายเป็ นโลหะผสมโอริ ฮารูกอนเพือ
เพิมประสิทธิภาพ

ถ้ าเป็ นช่างตีเหล็กธรรมดาคงเป็ นกระบวนการทีต้ องใช้ หลาย

เดือนก็ถกู ใช้ เวทมนตร์ มากมายทําให้ เสร็จภายในเวลาหลาย
นาที
แล้ วก็มีมีดสองเล่มเกิดขึมาจากโลหะผสมโอริ ฮารูกอน พอ
เสร็จแล้ วส่วนด้ ามจับโรโรโนะก็ห้ มุ ด้ วยหนังของอสูร

มีดขนาดเล็กทีดูจะใช้ ได้ อย่างถนัดมือเสร็จสมบูรณ์ ใบมีด

บางระดับทีน่ากลัว

91
แล้ วก็เก็บมีดเข้ าไปในฝั กทีสร้ างเตรี ยมไว้ แล้ วจากในกระเป๋ า

"มาสเตอร์ สร้ างไว้ เป็ นทีระลึกการขุดโอริ ฮารูกอนได้ ครังแรก

ค่ะ ถึงจะบางและเบาแต่การตัดนันดีเลิศค่ะ เพราะว่าเป็ น
โลหะผสมโอริ ฮารูกอนดังนันจึงรับประกันเรื องความแข็งค่ะ
อยากให้ พกเผือไว้ คะ่ ถ้ าเป็ นเจ้ านีก็สามารถพกพาไปได้ "

ผมรับมีดมาจากโรโรโนะ
พอได้ จบั มีดนันก็ทําให้ ตกใจ เบาราวกับขนนก เพราะว่าบาง
จนถึงขีดสุดทําให้ จงึ ทําให้ เบาขนาดนัน ตัวมีดทีออกมาจาก
ฝั กก็เปล่งแสงออกมา คมมีดเวทมนตร์ เพียงแค่มองก็ร้ ูสกึ
ราวกับโดนดูดวิญญาณ

"จะขอรับเอาไว้ ละกัน ถ้ าเป็ นเจ้ านีก็สามารถพกพาได้ ง่ายๆ

92
เป็ นมีดทีดีเลยล่ะ"
"อืม รับไปด้ วยความดีใจก็ร้ ูสกึ ยินดีแล้ วค่ะ"

ผมเก็บมีดไว้ ในกระเป๋ าข้ างใน โรโรโนะเองก็เก็บมีดไว้ ใน

กระเป๋ าตัวเองเช่นกัน

ท่าทางของโรโรโนะทีจัดเรี ยงอย่างตังใจนันน่ารักมาก

"แล้ ว โรโรโนะ เคยได้ ยินเรื องของโลหะทีระดับสูงกว่าโอริ ฮา

รูกอนบ้ างไหม?"
"ไม่เลย มีของแบบนันด้ วยเหรอคะ?"
"ช่วงนีคิดอยู่น่ะว่ามันอาจจะมีอยู่ก็ได้ โลหะทีขุดได้ จาก
[เหมือง]ระดับจะเพิมขึนตามพลังของจอมมาร ตอนนีแร่ที
ตรวจสอบได้ ะดับสูงสุดก็คือโอริ ฮารูกอน แต่วา่ ผมน่ะเป็ น
จอมมารหนึงเดียวทีสร้ างอสูรระดับSได้ แน่นอนว่าด้ วยพลัง
93
ทีได้ มาจาก[อสูรแห่งคํามันสัญญา] ทําให้ มีมหาศาลกว่า
จอมมารอืนๆ ถ้ าพวกโรโรโนะทุกคนเติบโตจนถึงขีดสุดแล้ ว
ก็จะแข็งแกร่งยิงกว่าจอมมารอืนๆทีเคยมีมาถึงตอนนี ถ้ า
อย่างนันแล้ วจะสามารถขุดแร่ระดับทีไม่เคยมีใครเห็นมา
ก่อนได้ ก็ไม่แปลกไม่ใช่เหรอ?"

คิดถึงขนาดนัน
แต่ก็คิดว่ามันไม่น่าจะผิดไม่ใช่เหรอ ถ้ าเป็ นพวกลูกสาวของ
ผมล่ะก็ต้องสามารถขึนไปยังเขตแดนทีไม่มีใครเคยเห็นมา
ก่อนได้ ไม่ใช่เหรอ? คาดหวังไว้ แบบนัน

"ก็จริ งทีเป็ นไปได้ ถ้ าเป็ นแบบนันก็ สุดยอดเลยค่ะ อาวุธที

สร้ างจากโลหะทีสูงกว่าโอริ ฮารูกอน...สักวัน อยากจะลอง
สร้ าง อาวุธระดับสุดยอดด้ วยมือนี"

94
โรโรโนะทําหน้ ายินดีจินตนาการถึงแร่ทียังไม่ได้ เห็น

ผมลูบหัวของโรโรโนะเบาๆ
พอรู้สกึ ตัวว่าตัวเองล่องลอยไป โรโรโนะก็หน้ าแดงออกมา

"ป้าหมายก็เสร็จแล้ ว กับกันไหม"
"อืม มาสเตอร์ ฉันจะพยายามเพือให้ ได้ โลหะทีดีทีสุดค่ะ
นอกจากนัน เพือให้ คอุ ินะกับออร่าแข็งแกร่งขึน จะสร้ าง
อาวุธทีแข็งแกร่งและใช้ ง่ายกว่านีให้ พวกคุอินะค่ะ"

ถ้ าโรโรโนะพูดแบบนันแล้ วยังไงก็ต้องเป็ นจริ งแน่นอน

95
"อา ผมคาดหวังอยู่นะโรโรโนะ ถ้ าเป็ นเธอต้ องทําได้ แน่"
"อืม"

โรโรโนะก้ มหน้ าลง หน้ าแดงเล็กน้ อยแล้ วก็เข้ ามาจับมือ ผม

กุมมือเธอไว้ แน่นแล้ วก็เดินออกไป

จากนันก็กลับกันสองคน
เพราะโอริ ฮารูกอนสามารถหาได้ อย่างมันคงแล้ ว พวกอสูร
ของผมก็จะแข็งแกร่งยิงขึนอีก
แล้ วก็ถาโรโรโนะมีเวลาผมก็ตดั สินใจว่าจะขออาวุธส่วนตัวที
สร้ างจากโอริ ฮารูกอน
การทีพวกลูกสาวปกป้องตลอดเนียมันทําให้ เสียศักดิศรี ของ
จอมมาร(พ่อ) เพือการนันจึงจําเป็ นต้ องมีอาวุธทีแข็งแกร่ง

-------------------------------------------------------------------------
96
---------------------------------------------------------------
Ch.75 - ตอนที2 พยัคฆ์ขาวกับผลไม้ ใหม่

ผลลัพธ์จากการสํารวจ[เหมือง]กับโรโรโนะสองคน ค้ นพบว่า
จํานวนของมิธริ ลเพิมขึนเป็ นเท่าตัว แถมสามารถขุดโอริ ฮารู
กอนได้ แล้ วถึงแม้ จะมีจํานวนน้ อย

ถึงจํานวนของเงินจะลดลงแทน แต่ก็แค่เรื องจิบจ๊ อย

พอโรโรโนะกลับมา ก็ปิดตัวอยู่ในโรงงานแล้ วเริ มออกแบบ

อาวุธใหม่
จากคําพูดของเธอ เพราะว่าโอริ ฮารูกอนมีจํานวนน้ อย จึงทํา
งานโดยประหยัดโอริ ฮารูกอนเลยดูเหมือนว่าจะสร้ างอาวุธ
ให้ พวกคุอินะโดยออกแบบอย่างครึงๆกลางๆ

97
ดูเหมือนว่าจะคิดถึงส่วนสํารองตอนล้ มเหลวด้ วยแล้ วเลยทํา
แบบนันไม่ได้ แต่วา่ มาถึงตอนนีสามารถดึงความสามารถ
ออกเป็ นอันดับหนึงได้ แล้ ว โรโรโนะจึงเริ มออกแบบอาวุธของ
พวกคุอินะใหม่

แล้ ววันนีก็มีงานอืนอยู่ เลยออกจากคฤหาสน์กบั แอนเชียน

เอลฟ์ ออร่าตังแต่เช้ า

"ถ้ าอย่างนัน นายท่าน ไปกันเถอะค่ะ"

"นันสินะ ออร่า"

มะรื นนีจะมีทหารจากเมืองข้ างๆมา ถึงจะบอกแบบนันก็ไม่

ได้ หมายความว่ากิจกรรมของเมืองจะต้ องหยุดลง

98
ขณะทีเตรี ยมการเบืองหลังมากมาย ก็ต้องขยันทํางานข้ าง
หน้ าด้ วย

วันนีก็จะไปดูผลไม้ ทีออร่าปลูกใหม่

ผลไม้ นนเป็
ั นของทีสูญหายไปจากโลกนีเช่นเดียวกับแอ๊ ป
เปิ ล
ยังไงถ้ าจะเพิมผลไม้ ละ่ ก็คิดว่าพวกทีไม่มีใครในโลกนีรู้จกั น่า
จะขายดีกว่า เลย[สร้ าง]ออกมาหลายอย่างแล้ วเลือกด้ วย
พลังของออร่า

"หุหุ น่าตอนนอนของนายท่านน่ารักมากค่ะ"
"ไม่เห็นด้ วยตัวเองเพราะฉะนันก็ไม่ร้ ูด้วยหรอกนะ"

99
เมือวานเป็ นวันทีนอนกับออร่า
สําหรับเธอจะไม่เข้ ามาคลุกเหมือนคุอินะกับโรโรโนะ แต่ใน
บรรดาลูกสาวของผมเป็ นคนเดียวทีหลับทีหลัง แล้ วก็ยิม
พลางจ้ องหน้ าไป

ถึงนอนด้ วยกันจะสนุกก็เถอะ แต่ระยะห่างเทียบกับพวกลูก

สาวคนอืนแล้ วมันต่างกันนิดหน่อย

"ก็สงสัยมาตลอดนะ แต่ทําไมถึงมีแต่ออร่าทีไม่เรี ยกผมว่าพ่อ

เหรอ มีเหตุผลอะไรไหม?"

คุอินะนันเป็ นปกติ โรโรโนะตอนทีมีอารมณ์ตืนเต้ นก็จะเรี ยก

ผมว่าพ่อ
แต่ออร่าเรี ยกแค่นายท่านเท่านัน
100
"อยากให้ เรี ยกเหรอคะ?"
"ไม่ใช่อย่างนันหรอก"

ออร่าเอานิวแตะริ มฝี ปากแล้ วยิมออกมา ดูน่ารักแปลกๆ

"ฉันชอบนายท่านระดับเดียวกับพวกคุอินะจังค่ะ แต่วา่ มัน

เป็ นประเภทความชอบทีต่างกันนิดหน่อยนะคะ นอกเหนือ
จากนีเป็ นความลับค่ะ"

พอพูดแบบนันการพูดคุยก็จบลงเพือไปยังจุดหมายให้ เร็วขึน

101
เราจับมือกันเหมือนกับโรโรโนะ แต่วา่ วิธีการจับนันไม่เหมือน
กัน เป็ นวิธีทีเอาฝ่ ามือหัวเข้ ามาด้ านนอก

"เข้ าใจแล้ ว จะไม่ถามมากกว่านี งันก็ ไปกันเถอะ"

แล้ วทังสองคนก็เข้ าไปในสวนผลไม้

พอมาถึงสวนผลไม้ แล้ ว

ไฮ เอลฟ์ กําลังวุน่ กับการดูแลต้ นแอ๊ ปเปิ ลไปทัว

102
เกษตรกรชาวมนุษย์ก็มีมาก

พวกมนุษย์นนไม่
ั ได้ ดแู ลแต่ไปเพือเก็บเกียวแอ๊ ปเปิ ล

แอ๊ ปเปิ ลนันเป็ นสินค้ าพิเศษทีสําคัญของอวาลอน เพราะ

ว่างอกออกมาด้ วย[นําแห่งชีวิต]ทีออร่า แอนเชียน เอลฟ์
สร้ างขึน และโตมาโดยได้ รับพรจากพวกไฮ เอลฟ์ จึงสามารถ
เก็บได้ หลายเดือนโดยไม่เน่าได้ แถมยังอุดมด้ วยโภชนาการ
อิมท้ องทําให้ สะดวกสําหรับพวกนักผจญภัยทีจะไปดันเจียน

แถมยังมีผลในการรักษาความเหมือยล้ า รักษาโรค เพิมพลัง

การฟื นฟู และยังมีผลขนาดล้ างคําสาป

ถึงจะไม่มีผลสุดยอดขนาดผลไม้ จากต้ นไม้ แห่งการเริ มต้ น

แต่ก็ยงั มีผลระดับเดียวกับมาจิคโพชันระดับตํา ข่าวลือนัน

103
แพร่หลายไปทัว เป็ นสินค้ าทีนิยมระดับทีวางขายปุ๊ ปก็หมด
ทันที

ลูกค้ าทีมาทีเมืองแค่เพือซือแอ๊ ปเปิ ลแล้ วมาพักในทีพักก็มี

มาก สําหรับอวาลอนแล้ วถือเป็ นเส้ นชีวิตเลย

"เป็ นของทีสุดยอดจริ งๆเลยนะ พลังชีวิตเปี ยมล้ นออกมา

เลย"
"แน่นอนค่ะ เพราะเป็ นต้ นไม้ ทีโตมาด้ วยความรักจากแอ
นเชียน เอลฟ์ กับไฮ เอลฟ์ ค่ะ"

แอเชียน เอลฟ์ นันแน่นอนอยู่แล้ ว ไฮเอลฟ์ เองก็เป็ นตัวตน

ระดับสูง สวนดอกไม้ ทีจะได้ รับพรขนาดนีคงไม่มีทีไหนอีก
แล้ ว

104
"พอได้ เห็นพวกต้ นแอ๊ ปเปิ ลทีดีแบบนีแล้ ว นานๆทีก็อยากจะ
ไปดูต้นไม้ แห่งการเริ มต้ นบ้ างนะ"
"ดีเลยค่ะ ก่อนจะไปดูผลไม้ ใหม่ไปดูทีนันกันเถอะค่ะ เด็กคน
นันเอง ถ้ าได้ พบกับนายท่านก็ต้องดีใจแน่ๆค่ะ"
"อย่างนันเหรอ"
"อย่างนันค่ะ"

ออร่านําทางไปยังข้ างในของสวนผลไม้
แล้ วก็มีต้นไม้ ทีใหญ่กว่าต้ นไม้ รอบๆสองเท่าตังตระหง่านอยู่

ผิดกับบรรยากาศรอบข้ าง รู้สกึ ถึงออร่าเข้ มข้ นทีบริ สทุ ธิและ

เยือกเย็น

105
ผลไม้ มากมายกําลังเปล่งแสงให้ เห็นออกมา ...ไม่ ไม่ใช่คํา
อุปมา มันกําลังเป็ นแสงสีทองออกมา

"ออร่า นันมันอะไรน่ะ? จนถึงตอนนีมันไม่ได้ สองแสงแบบนัน

แน่ๆ"
"คิดว่าเป็ นผลจากการเป็ น[อสูรแห่งคํามันสัญญา]ค่ะ เพราะ
ต้ นไม้ แห่งการเริ มต้ นได้ รับ[นําแห่งชีวิต]แบบพิเศษทีซึมซับ
พลังเวทครึงหนึงเกือบทุกวัน เพือให้ สามารถทนพลังนันได้
กิงก้ านจึงเพิมขึน แล้ วกลายเป็ นต้ นไม้ ทีสุดยอดค่ะ แต่วา่ พอ
เป็ น[อสูรแห่งคํามันสัญญา] พลังของ[รูปร่างแห่งดวงดาว]ก็
แข็งแกร่งขึน จนในทีสุด ก็ออกผลระดับเดียวกับผลไม้ บน
สรวงสรรค์แล้ วค่ะ"

106
ออร่าแลบลินออกมา

ผมพูดไม่ออก

แค่มอง ก็บอกว่าพลังทีอยู่ข้างในมันนันสมหาศาลแล้ ว
แถม จุดทีได้ รับพลังเวทครึงหนึงของแอนเชียน เอลฟ์ ระดับ
เป็ นปกติก็ยิงแปลกเข้ าไปใหญ่ ถ้ าคิดว่านันทําให้ แข็งแกร่ง
ขึนความแปลกประหลาดนีก็เป็ นเร่องทียอมรับได้

"ลองกินดูได้ ไหม"
"ค่ะ เชิญเลยค่ะ"

เข้ าไปใกล้ ต้นไม้ แห่งการเริ มต้ น

แล้ วก็มีสตั ว์ร่างยักษ์ สีขาวค่อยๆโผล่ออกมาจากเงาของ
ต้ นไม้ ช้าๆ แสดงเขียวให้ เห็น

107
มีทา่ ทีอนั ตรายราวกับจะกระโจนใส่ได้ ทกุ เมือ

"อ๊ ะ คุณโคฮาคุ รอเดียวค่ะ"

พยัคฆ์ขาวหยุดการเคลือนไหวเพราะเสียงของออร่า

"พอดูดีๆแล้ ว จอมมารแห่ง[การสร้ าง]เองเหรอ คิดว่าเป็ น

ขโมยแอ๊ ปเปิ ลน่ะ โทษทีนะ"

พอพูดแบบนัน พยัคฆ์ขาวก็หมอบลงตรงนันแล้ วหาวออกมา

มีแอ๊ ปเปิ ลสีทองกลิงออกมาจากขนอันงดงามของเขา มันถูก

บดแล้ วก็กินเข้ าไป

108
ถูกินด้ วยท่านทางทีอร่อยมาก เป็ นภาพทีราวกับความฝั นจน
น่ากลัว

"นันมัน อะไรกันน่ะ?"

ผมถามออร่า

"เสือเฝ้ายาม ทีไม่ใช่สนุ ขั เฝ้ายามของต้ นแอ๊ ปเปิ ลค่ะ เนือง

จากว่านายท่านฝากเรื องการรักษาคุณโคฮาคุมาให้ หลังจาก
คลายคําสาปกับรักษาก็เลยพามาทีนีค่ะ แผลภายนอกกับ
พิษก็หายแล้ วค่ะ แต่ การโจมตีเดียวของคุณไวต์ ทําให้ พิษ
เข้ าไปถึงส่วนลึกของร่างกาย วิญญาณเองก็ปนเปื อนไปมาก
จําเป็ นต้ องได้ รับการรักษาระยะยาวทังด้ านในและด้ านนอก
จากพลังศักดิสิทธิทีปกคลุมต้ นไม้ แห่งการเริ มต้ นกับผลไม้

109
ค่ะ"
"แค่การโจมตีเดียว ทําลายอสูรระดับพยัคฆ์ขาวได้ ขนาดนัน
เลยเหรอ"

ถึงจะสายไปแต่ก็ได้ รับรู้พลังของมังกรดําแห่งความตายซีก
วูร์มทีก้ าวข้ ามระดับSไป

"ค่ะ จริ งๆแล้ ว ถ้ าไม่มีต้นไม้ แห่งการเริ มต้ นก็ไม่ร้ ูจะเป็ นยัง

ไงค่ะ ฉันเองก็ไม่มีความสามารถทีจะรักษาได้ คะ่ เพราะ
ฉะนันจึงทําได้ แต่คอ่ ยๆรักษาอย่างนีค่ะ"

ผมกลืนนําลาย

ค่อนข้ างจะพึงพาได้

110
แต่วา่ ถึงจะอย่างนันก็เถอะ...

"เสือเฝ้ายามเนียอะไรน่ะ"
"ตามชือนันค่ะ ก็ ป้ายตรงนันก็เขียนอยู่ไม่ใช่เหรอคะ ถ้ าหยิบ
แอ๊ ปเปิ ลไปโดยไม่ได้ รับอนุญาตจะโดนเสือกัดตายน่ะค่ะ
เดิมที ก็มีคนมาขโมยเยอะเลยค่ะ เรื องนันตังแต่ทีแอ๊ ปเปิ ล
ส่องแสงสีทองก็เพิมขึนมาค่ะ แถมยังโผล่มาเดิมพันชีวิตร่วม
มือกับคุณนักผจญภัยชันหนึงอีกหลายคนด้ วยค่ะ ถ้ ามีฉนั
กับไฮ เอลฟ์ อยู่ก็ยงั พอทําอะไรได้ แต่ตอนทีมีแค่คณ
ุ โกเล
มเพราะว่าคล่องแคล่วไม่พอก็เลยถูกขโมยไปค่ะ แต่วา่ ตังแต่
ทีคุณพยัคฆ์ขาวมาก็วางใจได้ เลยค่ะ!"
"ห๊ ะ"

ผมมึนไปครู่หนึง

111
ก็จริ ง เดิมทีแอ๊ ปเป้ลของต้ นไม้ แห่งการเริ มต้ นทีสุดยอดอยู่
แล้ วแถมยังเพิมพลังจนกลายเป็ นแอ๊ ปเปิ ลทองอีก จะมีคนที
กล้ ามาเสียงชีวิตเพือเอามันโผล่ออกมาก็ไม่ใช่เรื องแปลก

ทําไมล่ะก็ พูดกันจริ งจังมันก็เป็ นของทีน่าจะรักษาโรคที

รักษาไม่หายได้ มันมีคา่ ถึงทีจะทําขนาดนัน

ถึงจะรู้อย่างนันแต่วา่ ...

"ไม่วา่ ยังไง ก็ไม่เห็นต้ องให้ พยัคฆ์ขาวมาเฝ้าก็ได้ นี ยังไงก็

เป็ นอสูรระดับทีแข็งแกร่งทีสุด แถมยังเป็ นรุ่นพีใหญ่ของพวก
เราอีกด้ วย"

ใช่แล้ ว เขาคือนักรบผู้กล้ าหาญทีผ่านศึกมามากมาย

สมควรต้ องมีความเคารพถึงขนาดนัน
112
ออร่าก็ตวั ลีบลง

แล้ วพยัคฆ์ขาวก็พดู ขัดขึนมา

"ไม่ต้องสนใจหรอก เดิมทีข้าก็เป็ นคนออกปากเองด้ วย ยัง

ไงข้ าก็ออกจากสถานทีนีทีเต็มไปด้ วยพลังศักดิสิทธิไม่ได้ ถ้ า
ไม่กินผลไม้ นีก็รักษาไม่หาย อุตส่าห์ได้ รับไอเทมฟื นฟูทีลําค้ า
ขนาดนีมาใช้ ข้ าก็ร้ ูสกึ ขอบคุณกับสาวน้ อยทางนันทีปลูกมัน
เหมือนกัน ถึงจะแค่นิดหน่อยก็อยากจะตอบแทนบุญคุณ ผู้ที
ไม่ทํางานก็ไม่สมควรได้ กินล่ะนะ"

พยัคฆ์ขาวหัวเราะว่าก๊ ะก๊ ะก๊ ะอย่างร่าเริ ง

"ดีจริ งๆเหรอ?"
"อา ทีนีข้ าเองก็สบายใจด้ วย ยิงกว่านันผลไม้ ทีชือแอ๊ ปเปิ ลนี
113
ก็อร่อยด้ วย ไม่มีอะไรไม่สบายใจทังนัน"
"เข้ าใจแล้ ว จนกว่าจะรักษาแผลหายก็ช่วยอยู่ทีนีด้ วยล่ะ
พยัคฆ์ขาว"
"ไม่จําเป็ นต้ องขอร้ องแบบนันก็ได้ จงทะนงตนให้ มากกว่านี
เถอะ เพราะเจ้ าเป็ นนายของข้ าของจริ งยังไงล่ะ"

ตังแต่ทีพยัคฆ์ขาวกลายเป็ นลูกน้ องของผม ก็ได้ คยุ กัน

หลายๆอย่าง

เขายืนเงือนไขหนึงอย่างแลกกับการสาบานว่าจะซือสัตย์

ห้ ามถามถึงเรื องของนายคนก่อน[เหล็ก]
ถึงจะบอกว่าเดิม แต่การให้ พดู ความลับของนายก็ถือเป็ น
การขัดความเชือของตน ถ้ าคิดจะมาเหยียมยําความภูมิใจ
ของข้ าก็จงเตรี ยมใจเอาไว้ ซะ
114
แล้ วผมก็รับเงือนไขนัน ได้ รับความชือชอบจากผู้ชายระดับนี
แล้ ว คงจะหักหลังไม่ได้ ถ้ าได้ ความภักดีของพยัคฆ์ขาวมา
ล่ะก็เงือนไขนันก็อยู่ในขอบเขตทีรับได้

"ออร่า เรื องแบบนีขอให้ บอกก่อนด้ วย ถึงพยัคฆ์ขาวจะยอม

รับก็เถอะ แต่มนั ก็มีสถานการณ์ทีทําให้ เสียความรู้สกึ อยู่"
"ขออภัยค่ะ นายท่าน"
"อย่าได้ โกรธไปเลย ข้ าเป็ นคนพูดออกไปเอง สาวน้ อยคนนี
เองก็มีความเกรงใจแล้ ว ถ้ าทําให้ ผ้ มู ีพระคุณถูกว่าเพราะ
ความใจร้ อนของข้ า ข้ าเองก็ไม่สบายใจ ทําดีแล้ วล่ะ เป็ นอสูร
ทีดี"

ผมยิมเจือนๆออกมา

115
"เข้ าใจแล้ ว ออร่า ขอโทษทีกล่าวหาแปลกๆนะ เธอทํา
หน้ าทีได้ ดีพอแล้ วล่ะ"
"ไม่คะ่ ฉันก็ก็ไม่คิดให้ รอบคอบเองค่ะ"

ผมสบตาตากับออร่าแล้ วหัวเราะออกมา
ดีทีไม่ทําให้ เกิดความรู้สกึ ไม่ดีแปลกๆขึนมา

พอมองพวกเราแบบนันพยัคฆ์ขาวก็ยิมแล้ วพูดออกมา

"เพือเด็กสาวทีติดบุญคุณแล้ วจะขอมอบคําแนะนําอย่าง
หนึงให้ นายของข้ า ไวต์ทีเกิดใหม่ นันน่ะไม่ได้ แข็งแกร่งทีสุด
หรื ออะไรหรอกนะ อย่าได้ วางใจไป ถ้ าเกิดใช้ ผิดล่ะก็จะตาย
เปล่าได้ ถ้ าเกิดว่าข้ ามีพลังเต็มทีล่ะก็ ปะทะหนึงต่อหนึงแล้ ว
ชนะแน่นอน"
116
"เรื องนัน จริ งเหรอ? ความเร็วความแข็งแกร่งอันล้ นหลาม
ความสามารถพิเศษอันทรงพลัง ไม่เห็นว่าจะมีช่องโหว่เลย"

พยัคฆ์ขาวหัวเราะก๊ ะก๊ ะก๊ ะแล้ วก็พดู ต่อ

"ผู้ชายคนนันก็มาเยียมข้ าอยู่บอ่ ยๆ ตอนนันก็เลยรู้สกึ ตัว

ตอนเวลาปกติ เพือกด[บ้ าคลัง]ไว้ จงึ ใช้ พลังไปมหาศาล บาง
ที ตอนทีไม่ปลดปล่อย[บ้ าคลัง]ความสามารถทังหมดจะ
ตกลง1ระดับ ความสามารถพิเศษเองก็ไม่สามารถใช้ ได้
อย่างเต็มที ถ้ าเป็ นตอนนันล่ะก็ ข้ า หรื อแม่แต่สาวน้ อยตรง
นันก็ชนะได้ "
"แล้ วถ้ าปลดปล่อย[บ้ าคลัง]ล่ะ?"
"ถ้ าอย่างนัน ก็ยิงดี ถ้ า[บ้ าคลัง]ไปเรื อยๆก็จะไม่สามารถ
กลับได้ เวลาทีจํากัดก็ไม่นานมาก การโจมตีของอสูรทีบ้ า

117
คลังสูญเสียความรู้และเหตุผลไปแล้ วเนีย เรื องจะหลบถ้ าตัง
สมาธิก็ทําได้ ง่ายๆ หลังจากนันพอถึงขอบเขตของ[บ้ าคลัง]
ก็แค่จดั การเจ้ านันทีหมดพลังเท่านัน เรื องนัน ไม่วา่ ข้ าหรื อ
สาวน้ อยตรงนันก็ทําได้ บางที ถ้ าเป็ นอสูรระดับAขันสุด ก็ทํา
ได้ แบบเดียวกัน เจ้ านันเอาชนะผู้ทีแข็งแกร่งจริ งๆไม่ได้ หรอก
นิสยั อย่างนัน ถ้ าอยู่ในสถานการณ์คบั ขัน คงจะ[บ้ าคลัง]ต่อ
ไปจนเกินขีดจํากัด แล้ วก็กลับร่างไม่ได้ เปล่าๆ"

เรื องทีพยัคฆ์พดู นันสําคัญมาก

มองเห็นข้ อบกพร่องของไวต์แล้ ว ในเวลาปกติเพือจะกด[บ้ า
คลัง]ไว้ ทําให้ อ่อนแอลง ถ้ าเกิดปลดปล่อยออกมาโดนทุม่ เท
กับการหนีไปตลอดคงรับมือไม่ได้ แน่

ถึงอย่างนัน ถึงความสามารถจะลดลงมาหนึงระดับก็ยงั เป็ น

อสูรระดับS เรื องทีจะช้ ากว่านันแทบจะไม่มี แล้ วอสูรทีจะหนี
118
ไวต์ท[บ้
ี าคลัง]ได้ ยิงน้ อยลงไปอีก

"ใช้ อ้างอิงได้ ดีเลย คงต้ องเลิกทีจะพึงพาเขาเกินไป ปกติ

แล้ วจะให้ เป็ นกุนซือ นอกนันในตอนทีจะเก็บกวาดศัตรูทีเน้ น
จํานวนก็ให้ [บ้ าคลัง]ออกมาเปล่งประกาย หรื อ ใน
สถานการณ์ทีฝ่ ายนันไม่สามารถหนีได้ ก็จะขอให้ ช่วยจัดการ"
"ข้ าก็เห็นเช่นนัน การต้ องสูญเสียลูกผู้ชายระดับนันไปมันช่าง
น่าเศร้ า รักษาไว้ ให้ ดีเถิด"

พยัคฆ์ขาวพอพูดแบบนันจบ ก็เริ มขดตัวนอนลงตรงนัน

ถึงอย่างนันก็สมกับเป็ นนักรบผู้กล้ าหาญทีผ่านศึกมามาก
มายจริ งๆ เป็ นตัวตนทีพึงพาได้ มากทีเดียว ไม่ใช่แค่ยอด
เยียมในฐานะกําลังรบเท่านัน ยังมีประสบการณ์ทีพวกผมมี
ไม่พออีกด้ วย

119
ถ้ าแผลหายดีแล้ ว ก็ให้ หยุดเป็ นเสือเฝ้ายาม แล้ วมอบหน้ าที
ทีสําคัญให้ ดีกว่า
ในตอนนันการคุ้มกันทีนีก็ให้ เป็ นหน้ าทีของโกเลมรูปแบบ
ใหม่ทีโรโรโนะกําลังพัฒนา ถ้ าเป็ นโกเลมรูปแบบความเร็วสูง
ทีมีนําหนักเบาล่ะก็ ต่อให้ เป็ นคูม่ ือกับนักผจญภัยชันหนึงก็
ไม่ช้ากว่าแน่นอน

"จะว่าไป แล้ วพวกทีมาขโมยแอ๊ ปเปิ ลเป็ นยังไงต่อล่ะ?"

"ก็ฆ่าแล้ วฝั งไว้ ทุกครังทีมาเยียมไวต์ก็จะใช้ คืนชีพเสริ มความ
แข็งแกร่งทําให้ เป็ นอันเดดแล้ วพากลับไป? พวกนักผจญภัย
เลเวลสูงก็กลายเป็ นอันเดดระดับสูงแถมมีสติปัญญาทําเอา
ไวต์ดีใจใหญ่เลยล่ะ"

120
...เหมือนว่าพยัคฆ์ขาวกับไวต์จะสนิทกันจริ งๆนะ แถมใน
ตอนทีผมไม่ร้ ูตวั ดูเหมือนกําลังรบจะเพิมขึนนิดหน่อย

แล้ วก็ในทีสุดก็ถึงเป้าหมายหลักของวันนี
ทีทีออร่านําทางมาถึงนันคือกลุม่ ต้ นไม้ ทีมีผลไม้ ชวนดึงดูดใจ
คนละแบบกับแอ๊ ปเปิ ล
ตัวจริ งของมันก็คือลูกท้ อ

ลูกท้ อเอง ก็หายไปจากโลกนีแล้ ว

ถึงจะพูดแบบนัน ก็ยงั มีผลไม้ ทีชือพินลั ทีคล้ ายๆแต่ก็ไม่ใช่อยู่

121
ดูเหมือนเดิมทีจะถูกปลูกไว้ ทีหมูบ่ ้ านลับแลของพวกเอลฟ์ ที
กลายพันธ์จากอสูรของจอมมารเป็ นพวกเร่ร่อน

"นีคือ ผลไม้ ใหม่เหรอ"

"ค่ะ! กําลังสุกได้ ทีเลยค่ะ"
"...นันจะไม่เป็ นเหมือนกับต้ นไม้ แห่งการเริ มต้ นสินะ?"
"ต้ นไม้ ต้นนันเป็ นต้ นพิเศษค่ะ เพราะว่าเป็ นต้ นทีโตตังแต่
เมืองนีเริ มต้ นเลยทําถึงขนาดนันค่ะ ยังไงจะให้ ทําแบบนันแค่
ต้ นเดียวก็สดุ แล้ วค่ะ แต่วา่ ก็มอบความรักให้ เต็มเปี ยมนะ
คะ"

ผมเด็ดผลลูกท้ อมาหนึงผล
กําลังสุกได้ ที ส่งกลินหวานๆออกมา
กลินสดๆของแอ๊ ปเปิ ลก็ดี แต่กลินเข้ มข้ นของลูกท้ อก็สดุ ยอด
122
หยิบมีดทีได้ จากโรโรโนะออกมาจากกระเป๋ าเสือ ปอกเปลือก
แล้ วหันครึงแบ่งให้ ออร่า

เธอก็ยิมตอบกลับมา

"ลองชิมเถอะ ถึงจะแย่กบั คุอินะและโรโรโนะก็เถอะ แต่ลอง

ก่อนกันเถอะ"
"ค่ะ! นายท่าน"

พวกเรากัดลูกท้ อ
ภายในปากก็มีนําผลไม้ ไหลออกมา พอกัดเนือเข้ าไปก็มี
ความหวานฉําไหลเข้ ามาในสมอง

123
ได้ กินลูกท้ อชันยอดเด็ดสดทีพวกเอลฟ์ ปลูก ช่างเป็ นรสที
หรูหราจริ งๆ

"อร่อย"
"ค่ะ หวานอร่อยมากค่ะ"

พอได้ กินก็มนใจ
ั

นีคือสินค้ าพิเศษใหม่ๆระดับเดียวกับแอ๊ ปเปิ ล

เดิมที ก็มีตํานานมากมายมีวา่ กันว่าลูกท้ อทําให้ อายุยืน บาง
ที อาจจะแสดงผลแบบนันให้ เห็นก็ได้

"ทําได้ ดีมากออร่า ถ้ ามีแค่แอ๊ ปเปิ ลคงจะน่าเบือจริ งๆ เพียง

เท่านีอวาลอนก็สามารถรวบรวมคนได้ มากขึนแล้ ว"

124
"เป็ นแบบนันก็น่ายินดีนะคะ"
"นันสินะ DPก็มีเยอะแล้ วไม่มีปัญหาอะไร ถ้ าเก็บได้ ระดับ
หนึงแล้ วก็อยากจะเพิมชันแล้ วเริ มเรื องสนุกอีกหลายๆอย่าง
แล้ วก็อยากจะเพิมอสูรระดับBด้ วยนะ"

เก็บลูกท้ อจํานวนมากไปเป็ นของฝากพวกคุอินะ แล้ วพวก

เราก็เดินกลับบ้ าน
สินค้ าพิเศษใหม่ต้องประสบความสําเร็จแน่นอน
พรุ่งนีตัดสินใจแล้ วว่าจะไปพบกับไวต์
อยากจะรู้กําลังรบของพวกอันเดดทีเป็ นอดีตขโมยแอ๊ ปเปิ ล
แล้ วก็อยากจะไปปลอบใจลูกน้ องทีอกหักในฐานะหัวหน้ า
ด้ วย
ไม่วา่ ยังไง เพือรับมือกับมนุษย์ก็จําเป็ นต้ องมีคําแนะนําจาก
ไวต์

125
(คนแปล)พินลั เป็ นผลไม้ จากเรื อง お菓子職人の
成り上がり～天才パティシエの領
地経営～ ครับ คนเขียนเดียวกัน

ลองเอาบทอธิบายจากเรื องนันมาให้ แปลให้ อ่านครับ

ผมกัดผลพินลั ทีดูยงั ไงก็เป็ นลูกท้ อ กลินหอมหวานนีมันเกิน

ทีจะทนทาน

ภายในปากมีรสหวานอมเปรี ยวแพร่ออกไป
ตอนกัดก็ร้ ูสกึ ดี พอกัดเนืออวบๆก็มีเด้ งๆกลับมา...พอถึงจุด
หนึงก็ฉีกออก แล้ วมีนําผลไม้ ไหลออกมา

126
ร่างกายทีเหนือยล้ าได้ รสชาติของผลพินลั มาย้ อมไปทัวร่าง
เป็ นรสชาติทีชวนคิดถึง จากลูกท้ อแต่ละชนิดทีปลูกทีบ้ าน
ตอนชาติก่อน รสชาติมนั เหมือนกับชนิดฮาคุโฮทีถูกเรี ยกว่า
เป็ นของชันยอดในหมูล่ กู ท้ อจํานวนมาก

ในเนือก็เต็มไปด้ วยนําผลไม้ ชนเลิ

ั ศ ความหวานเข้ มข้ นปน
ความเปรี ยว ตอนทีทานก็มีนําผลไม้ หยดออกมา
-------------------------------------------------------------------------
------------------------------------------------------------
Ch.76 - ตอนที3 ความสามารถของมังกรดําแห่งความ
ตาย

วันนีมุง่ หน้ าไปทีโรงงานขนมปั งใต้ ดิน

127
ตัดสินใจแล้ วว่าจะมาพบกับไวต์วา่ จะรับมือการสังเกตการณ์
ของมนุษย์ในวันพรุ่งนีอย่างไร
ถึงจะคิดแนวทางส่วนใหญ่ไวแล้ ว แต่ก็อยากจะได้ ความคิด
เห็นของเขา

พอลองถามสภาพไวต์ผ่านทางดวาร์ ฟ สมิธลูกน้ องของโรโร

โนะแบบอ้ อมๆดู ก็ดเู หมือนจะคืนสภาพจากการอกหักได้
โดยไม่เป็ นอะไร

จากทีพูดคุยกับโรโรโนะ ดูเหมือนช่วงนีดวาร์ ฟ สมิธอารมณ์ดี

แบบแปลกๆ พอถามเหตุผลก็บอกปั ดด้ วยท่าทางความเขิน
อาย

"หรื อว่า ไวต์ จะหลงเข้ าให้ แล้ ว?"

128
บางที เรื องนันคงจะไม่ผิดแน่
เพราะว่า นันก็เป็ นลูกน้ องผู้อทุ ิศตนและมากความสามารถ
สาวน้ องรูปงามผิวแทนผมขาว โตกว่าพวกคุอินะ จากรูปร่าง
ทีอายุประมาณสิบปลายๆทําให้ เห็นเป็ นคูท่ ีมีความรักด้ วยได้
กับดวาร์ ฟ สมิธแบบนันแล้ วถึงจะอกหักมาขนาดไหนแต่ถ้า
ถูกทําดีด้วยถ้ าเป็ นผู้ชายก็ต้องโอนอ่อนไปอยู่แล้ ว

แถม การทีไวต์พงจะมี
ึ กายเนือก็ถือเป็ นจุดใหญ่ เพราะว่าพึง
ได้ ประสาทสัมผัสทังห้ าทีไม่เคยมีถึงตอนนี ก็เลยรู้สกึ อะไร
อะไรได้ ง่าย

การทีใช้ สถานการณ์เหล่านันมาเป็ นประโยชน์ จนสามารถ

เอาไวต์มาเป็ นของตัวเองได้ ก็ทําชืนชมดวาร์ ฟ สมิธเลย การ

129
ทีให้ เธอช่วยไวต์ทีเป็ นเสนาธิการถึงจะเป็ นแค่การทดลองก็
เถอะ แต่เรื องนันจะแต่งตังให้ เป็ นทางการเลยอาจจะดีก็ได้

พอคิดเรื องแบบนัน ในทีสุดก็มาถึงจุดหมาย

ทีโรงงานขนมปั งมีพวกสเกลตันทํางานกันอย่างยุ่งเหยิง มี
พวกทีมองยังไงก็เป็ นมนุษย์ธรรมดาปนอยู่ด้วย...บางทีคง
เป็ นพวกนักผจญภัยหัวขโมยแอ๊ ปเปิ ลทีพัฒนาการแห่งการ
คืนชีพมาสินะ
คนนวดแป้งสาลี คนปั นขนมปั ง คงปิ ง คนเช็คสินค้ า มีการ
ทํางานทีแบ่งหน้ าทีโดยสมบูรณ์แบบ

ด้ วยการนําของไวต์ ทําให้ สามารถควบคุมการผลิตให้ มากถึง

ขีดสุดได้

130
ครึงหนึงของขนมปั งของอวาลอนทีมีคนมาหาหลายร้ อยคน
ในแต่ละวันถูกผลิตขึนทีนี ทําให้ จําเป็ นต้ องขยายจํานวนการ
ผลิตขนมปั งขึน

แต่วา่ ของทีสร้ างทีนีเป็ นแค่ขนมปั งอบธรรมดาเท่านัน ก็คิด

ว่าน่าจะเพิมความหลากหลายสักหน่อยแต่วา่ เรื องนันปล่อย
ให้ พวกมนุษย์เป็ นคนทํา ก่อนอืนลูกค้ าทียากกินให้ อิมก็จะ
ซือขนมปั งทีพวกสเกลตันทํา ส่วนคนทีอยากกินขนมปั ง
อร่อยๆหรื อขนมปั งมีหน้ าก็สามารถซือทีร้ านขนมปั งในเมือง
ทีแยกออกไปได้

"นีมัน เหนือหัว ยินดีต้อนรับขอรับ"

ไวต์เดินมาหาอย่างรวดเร็ว

131
ผมทีมีสีขาวตัดกับเขาแข็ง เป็ นพ่อบ้ านสูงอายุทีมีปีกมังกรที
คล้ ายกับค้ างคาวและหางทีดูแข็งแรง

"ไวต์ ดูอารมณ์ดีแปลกๆนะ"
"เหนือหัว ไม่ได้ เป็ นแบบนันหรอกขอรับ"

ถึงจะพูดแบบนัน แต่แค่เห็นก็ร้ ูแล้ วว่าอารมณ์ดี

เรื องทีเมาเหล้ า หดหูใ่ นร้ านเหล้ านีราวกับเป็ นเรื องโกหก

"...เหนือหัว มีอยู่หนึงเรื องทีไม่วา่ ยังไงก็ต้องขอโทษให้ ได้ ขอ

รับ"
"เรื องทีนายผิดพลาดเนียถือเป็ นเรื องแปลกนะ"
"ไม่ได้ จะบอกว่าผิดพลาดหรอกขอรับ แต่เรื องทีขอร้ องก่อน

132
หน้ านีให้ มาเป็ นเสียในพิธีแต่งงาน เรื องนันไม่จําเป็ นแล้ วล่ะ
ขอรับ"

ไวต์เอียงคอด้ วยสีหน้ าขอโทษ

จนถึงตอนนีมีแค่กระดูกก็เลยอ่านอารมณ์จากสีหน้ าไม่ออก
พอเป็ นมนุษย์มงั กรเลยสามารถเข้ าใจได้ ง่ายๆ

"ทําไมล่ะ!"

ยังไงก็ต้องถามเหตุผล เพราะว่าไวต์ไม่ร้ ูเรื องทีผมแอบฟั งไป

เพราะฉะนันการทีไม่ร้ ูเรื อง"ร่างกายสัตว์เลือยคลานนีไม่ไหว
หรอก"ของคุณสุเกะน่าจะเป็ นธรรมชาติกว่า

"โดนคุณสุเกะบอกปั ดมาน่ะขอรับ แหมแหม น่าอายจริ งๆขอ

133
รับ"

การทีไม่พดู เรื องทีไม่พอใจตรงนีก็สมกับเป็ นไวต์

เรื องในคราวนี ก็ถือเป็ นความรับผิดชอบของผมที[จุต]ิ เขา
เป็ นมนุษย์มงั กร

"เหรอ เป็ นเรื องใหญ่เลยนะ จะให้ เปลียนตําแหน่งคุณสุเกะ

ไหมล่ะ? รู้สกึ ไม่ดีใช่ไหมล่ะ"
"เรื องนันไม่จําเป็ นหรอกขอรับ การหมันก็ยกเลิกไปแล้ ว ตอน
นีก็คบเป็ นเพือนกันอยู่ขอรับ ระหว่างพวกเราไม่มีความรู้สกึ
ไม่ดีอะไรเป็ นพิเศษหรอกขอรับ"
"เข้ าใจแล้ ว ถ้ านายว่ามาอย่างนันก็คงไม่มีปัญหาอะไร"

134
ผมกับไวต์หวั เราะให้ กนั
แล้ วผมก็จ้องมองไปทีไวต์ใหม่
แน่นอน ผมไม่ได้ คิดสงสัยอะไรกับคําพูดของเขา แต่เพือทีจะ
ตรวจสอบความสามารถของเขาใหม่ตา่ งหาก

การส่องสเตตัสของอสูรระดับสูงจําเป็ นต้ องมีเลเวลในระดับ

ทีเหมาะสม แต่ถ้าเป็ นอสูรของตัวเองก็เป็ นอีกเรื องหนึง
สามารถตรวจสอบความสามารถได้ แบบละเอียด
ความสามารถของไวต์ก็ลอยเข้ ามาในหัว
ไวต์ก่อนทีจะ[จุต]ิ นันความสามารถไม่คอ่ ยจะสูงนัก

เผ่า： ไวต์ ระดับB

135
ชือ： ยังไม่ได้ ตงั
เลเวล: 56
พลังกายD ความทนทานD ความคล่องแคล่วC พลังเวทB
โชคลาภE ความสามารถพิเศษB+

สกิล：ผู้นําของเหล่าวิญญาณ สร้ างอันเดดระดับกลาง สัน

ทนาการวิญญาณ อมตะ

เป็ นแบบทีมีสเตตัสตํากว่าค่าเฉลียแต่กลบด้ วยความ

สามารถพิเศษทีดีเลิศ
พอเทียบกันแล้ วตอนนี...

136
เผ่า： มังกรดําแห่งความตาย ซีกวูร์ม ระดับS

ชือ： ยังไม่ได้ ตงั

เลเวล: 56
พลังกายS ความทนทานS ความคล่องแคล่วA พลังเวทS
โชคลาภD ความสามารถพิเศษA++

สกิล：ผู้ปกครองความตาย พัฒนาการแห่งการคืนชีพ กลิน

อายแห่งยมโลก ความกล้ าหาญ บ้ าคลัง จักรพรรดิสงู สุดแห่ง
มังกร ???

ไวต์ในตอนนีมีสเตตัสทีล้ นเหลือ และมีความสามารถพิเศษที

แข็งแกร่ง

ผู้ปกครองความตาย：เสริ มกลยุทธ ยุทธวิธี สติปัญญาให้

ตัวเอง พลังในการปกครองอสูรประเภทอันเดดระดับ(ใหญ่
137
มาก) เสริ มความแข็งแกร่งให้ กองทัพอันเดดของตนเองระดับ
(ใหญ่) ขอบเขตแสดงผล...ครอบคลุมหนึงห้ อง

พัฒนาการแห่งการคืนชีพ：คืนชีพให้ ผ้ วู ายชนม์ ตอนทีคืน

ชีพจะกลายเป็ นอันเดดพร้ อมกับเสริ มความสามารถระดับ
(ใหญ่) จะถูกบังคับให้ เชือฟั ง การให้ ผลแบบเดียวกันนี
สามารถใช้ ได้ ครังเดียวเท่านัน

กลินอายแห่งยมโลก：ห่อหุ้มด้ วยพิษจากยมโลก เสริ มพลัง

กายภาพ ความทนทาน ความทนทานเวทระดับ(ใหญ่) เพิม
ดาเมจด้ วยพิษ กับระดับBลงไปส่งผลทําให้ ตายทันที กับ
ระดับAขึนไปส่งผลให้ ติดคําสาป พิษ ร่างกายอ่อนแอ
สามารถใช้ ได้ เฉพาะตอนอยู่ในรูปร่างมังกร

138
บ้ าคลัง：ตอนทียับยังการบ้ าคลัง ความสามารถทังหมดลด
หนึงระดับ ความสามารถพิเศษไม่สามารถใช้ ได้ บางส่วนรวม
ถึงผลลดลงหนึงระดับ ตอนทีปลดปล่อยบ้ าคลังความ
สามารถทังหมดเพิมขึนหนึงระดับ

ความกล้ าหาญ：ความทนทานทางจิตระดับ(ใหญ่มาก)
เสริ มพลังโจมตีทงหมดระดั
ั บ(กลาง) ส่งผลเพิมกําลังใจของ
กองทัพตัวเองระดับ(เล็ก)

จักรพรรดิสงู สุดแห่งมังกร：ยังไม่ได้ รับ ปลดด้ วยเงือนไข

พิเศษ

???：???

139
"ไวต์ แข็งแกร่งเหลือเชือเลยนะ พึงพาได้ เยอะเลย"

เป็ นสเตตัสกับความสามารถพิเศษทีเพิมยิงกว่าทีคิดอีก
ถ้ านับแค่คา่ เปล่าๆเหนือยิงกว่าคุอินะเสียอีก

"พลังนีคือพลังทีเหนือหัวมอบให้ เป็ นพลังของเหนือหัวผู้เป็ น

จอมมารทีแข็งแกร่งทีสุดขอรับ"

ไวต์กล่าวอย่างสุภาพเรี ยบร้ อย เป็ นท่าทางทีสง่างามมาก

ผมยิมออกมา
การทีไวต์ได้ พลังทีล้ นเหลือมาก็ดีใจอยู่ แต่ ก็ยงั มีเรื องทีน่า
กังวล

140
นอกเหนือจากระเบิดทีชือบ้ าคลังแล้ วก็ยงั สงสัยกับ??? ของ
แบบนีพึงจะเคยเห็นเป็ นครังแรก
ผลกระทบจากการใช้ [จุต]ิ เหรอ?
เพราะว่าไม่มีวิธีตรวจสอบสภาพตอนนี จึงทําได้ แค่จบั ตาดู
ไวต์อย่างระมัดระวัง
ไม่ร้ ูวา่ เป็ นกับดักแบบไหนไม่ร้ ูวา่ ผู้สร้ างทําอะไรมันไม่ใช่ของ
ทีจะเข้ าใจได้ เลย

"ถึงจะเปลียนจากไวต์เป็ นมังกรดําแห่งความตายบุคลิกของ
นายก็ไม่เปลียนไปเลยนะ รู้สกึ สบายใจจริ งๆ จากนีไปก็ขอ
ฝากตําแหน่งเสนาธิการด้ วยนะ แล้ วก็อยากจะปรึกษานาย
อีกหนึงเรื อง"

แล้ วผมก็เริ มพูดทีตรงนัน บอกเรื องขุนนางเมืองข้ างๆจะส่ง

141
ทหารมาสังเกตการณ์ทีอวาลอนและแผนการรับมือทีผมคิด

"ขอรับ คิดว่าใจความสําคัญคือการทําให้ ทางนันพอใจขอรับ

เพียงแค่ ก่อนอืนก็ซือเวลาน่าจะดีกว่านะขอรับ ต้ อนรับ
ทูตอย่างเต็มที ให้ เห็นความอ่อนน้ อมถ่อมตน แล้ วให้ กลับไป
อย่างดูถกู เหยียดหยาม บอกไปว่าขอเวลาสําหรับคิดดู และ
ตอนนียังตัดสินใจอะไรไม่ได้ ยังไงก็คงจะอารมณ์ดี แล้ วคิด
ว่าตอนทีมาครังต่อไปจะยอมเชือฟั งง่ายๆแน่ๆขอรับ จากนัน
ก็ซือเวลาจนกว่าจะถึงการเจรจาครังต่อไป เวลานันเป็ นพวก
เดียวกับเราขอรับ"

อย่างนีนีเอง ถ้ าเป็ นแบบนันก็จะมีเวลาจนกว่าจะได้ เจรจา

อีกรอบ
เพราะว่าเมืองอวาลอนของผมนันในหนึงวันกําลังรบก็คอ่ ยๆ
เพิมขึนเรื อยๆ การจะสู้รบให้ เป็ นเรื องหลังจากนีแม้ จะแค่หนึง
142
วันก็ถือว่าดีกว่า

"เข้ าใจแล้ ว จะทําแบบนันละกัน"

"ขอรับ แต่ถ้าไม่ยอมให้ ชะลอเวลาแล้ วคิดจะใช้ ไม้ แข็ง ก็ฆ่า
แล้ วทําเป็ นอันเดดใช้ เป็ นหุน่ เชิด ให้ ไปรายงานเรื องเท็จกว่า
จะน่าจะดีนะขอรับ"

ไวต์ยิมออกมาอย่างชัวร้ าย
พวกอันเดดทีสร้ างโดยพัฒนาการแห่งการคืนชีพของไวต์ดู
ภายนอกก็ไม่ตา่ งจากตอนมีชีวิต และไม่เน่าสลาย

แต่วา่ เรื องทีตายมันก็จะเป็ นสถานการณ์ทีน่าสงสัย

เรื องทีจะพูดตอนนีมันก็มีโอกาสอยู่

143
"ไม่หรอก เรื องนันอย่าเลย การทีทางนันจะมีคนทีสามารถรู้
ว่าเป็ นอันเดดได้ ก็ไม่แปลกไม่ใช่เหรอ หลังจากรู้แล้ ว ถ้ าเกิด
เรื องอือฉาวว่ามนุษย์ทกุ คนในเมืองนีกลายเป็ นอันเดดแล้ ว
ถูกควบคุมแพร่ไปยังมนุษย์ทีเมืองอืนมันจะกลายเป็ น
ปั ญหา"

จะให้ จากสถานการณ์เป็ นศัตรูกบั เมืองๆหนึง เปลียนเป็ น

ศัตรูกบั มนุษยชาติทงหมดไม่
ั ได้
ในสงครามการกระจายข่าวลือถือเป็ นวิธีปกติ ถ้ ามีเมืองที
ปกครองโดยอันเดดอยู่ละ่ ก็มีแต่จะทําให้ ถกู ล้ างบางเปล่าๆ

"สมกับเป็ นเหนือหัวขอรับ เป็ นความคิดทีลึกซึงมาก กระผม

นีประมาทไปจริ งๆ แล้ วในวันนันกระผมขอเข้ าร่วมด้ วยจะได้

144
ไหมขอรับ?"
"อืม ได้ สิ กลับกันทางนีก็วา่ จะขอร้ องอยู่แล้ วด้ วย"

ผมกับไวต์หวั เราะให้ กนั

เท่านีก็ตดั สินใจแนวทางของพรุ่งนีได้ แล้ ว
เอาล่ะ ยักษ์ จะมาหรื ออสรพิษจะมา จนกว่าจะไปถึงตอนนัน
ก็คงจะไม่มีทางรู้ได้
ก่อนอืนก็คงต้ องเตรี ยมการต้ อนรับ อย่างน้ อย ก็อยากจะ
ต้ อนรับอย่างอารมณ์ดีให้ ได้ มาสนุกกับเมืองของผมหน่อย
-------------------------------------------------------------------------
------------------------------------------------------
Ch.77 - ตอนที4 จิตสังหารเบืองหลังรอยยิม

145
"คุณพ่อ แย่แล้ วค่ะ! มนุษย์แปลกๆมาเต็มเลยค่ะ กําลัง
ตะโกนอยู่ในเมืองว่าให้ คนทีใหญ่ทีสุดออกมา ตอนนีพวก
จิงจอกภูติเลยกําลังรับมืออยู่คะ่ "

ตอนทีกําลังทํางานเอกสารอยู่ตามปกติ คุอินะก็เข้ ามา

วันนีเธอต้ องเป็ นคนช่วยงานอยู่ทีร้ านของพวกจิงจอกภูติ

"งันเหรอ มาถึงตามกําหนดการณ์สินะ"

ก่อนหน้ านีได้ รับจดหมายจากเจ้ าเมืองของเมืองทีใหญ่กว่าที

นีมากทีเป็ นเมืองข้ างๆ
จะคุ้มครองอวาลอนเมืองของผมให้ ...ก็มีเป้าหมายจะ
ปกครองโดยระบุไว้ อย่างนัน ก่อนอืนก็ดเู หมือนจะมีทีมตรวจ

146
สอบมาประจําการเพือสํารวจก่อน

"ขอบคุณมาก คุอินะ ออกไปต้ อนรับกันเถอะ"

"มาแล้ วเหรอคะ ศัตรูของคุณพ่อ?"
"ใช่แล้ วล่ะ ศัตรู"

คุอินะทําสีหน้ าจริ งจัง แล้ วจับชายเสือของผม

"วันนีจะอยู่กบั คุณพ่อตลอดค่ะ"
"ฝากด้ วยล่ะ มีอสูรทีแข็งแกร่งทีสุดอย่างคุอินะอยู่ด้วยก็ร้ ูสกึ
อุ่นใจขึนเยอะ"
"ย๊ า~♪"

147
คุอินะยิมอย่างภาคภูมิใจ
ไม่เหมือนกับเอลเดอร์ ดวาร์ ฟ โรโรโนะ กับ แอนเชียน เอลฟ์
ออร่าทีมีงานเบืองหลังเป็ นหลัก จิงจอกสวรรค์ คุอินะนัน
เพียงแค่พลังนันก็อยู่จดุ สูงสุดของอสูรแล้ ว

โรโรโนะกับออร่าเองถ้ าสู้ตวั ต่อตัวยังไงก็ไม่มีทางชนะคุอินะ

อสูรทีเหนือกว่าคุอินะ คงไม่คอ่ ยมีโผล่ออกมานัก

เพราะฉะนันผมจึงเชือใจคุอินะยิงกว่าใคร

"แต่ขอให้ สญ
ั ญาอย่างหนึง จนกว่าผมจะอนุญาตห้ ามทํา
การโจมตีเด็ดขาด...ยกเว้ นตอนทีคิดว่าผมได้ รับบาดเจ็บถึง
ชีวิตเท่านัน"

148
"เข้ าใจแล้ วค่ะ!"

แล้ วพวกผมก็ออกจากบ้ าน
ระหว่างทางก็ไปรวมตัวกับไวต์ทีอยู่ทีโรงแรม
ในการเจรจาจําเป็ นต้ องมีพลังของเขา

"ไวต์ ฝากเรื องสนับสนุนการเจรจาด้ วยล่ะ"

"เหนือหัว ถึงจะช่วยได้ นิดหน่อย แต่ก็จะช่วยให้ สดุ กําลังขอ
รับ"

การทีมีไวต์อยู่ถือว่าช่วยได้ มาก

แถมถ้ ามีแค่ผมกับคุอินะแค่เห็นก็คงจะโดนดูถกู แล้ ว

แล้ วก็ ผมมีเรื องทีอยากจะบอกกับไวต์

149
"ถ้ าให้ พดู จริ งๆ ก็อยากทีจะให้ ชือกับนายนะ...แต่
สถานการณ์ตอนนีถ้ าผมใช้ [สร้ าง]ไม่ได้ คงแย่แน่ ขอโทษด้ วย
แต่คงต้ องให้ รอสักพัก"

เดิมทีแค่สงครามจบลงผมก็จะให้ ชือกับไวต์อยู่แล้ ว
แต่วา่ มันไม่เหมือนกับการเชือมจิตวิญญาณเข้ าด้ วยกันแบบ
[อสูรแห่งคํามันสัญญา] การให้ ชือแบบปกตินนจะเป็
ั นการที
จอมมารมอบพลังเวทให้ กบั อสูรจนเกินขีดจํากัด บังคับให้
ความสามารถเบ่งบานออกมา

มันมีผลข้ างเคียง ในเวลาครึงเดือนพลังเวทจะไม่ฟืนฟูกลับ

มา ถึงจะแค่เวลาหนึงแต่จะอ่อนแอลงอย่างมาก

150
ถึงจะแค่นิดหน่อย แต่ในสถานการณ์ทีเจอศัตรูนนไม่
ั
สามารถทีจะมอบชือให้ ได้

โอกาสทีผมจะถูกฆ่าจะยิงเพิมขึนสูงมาก และถ้ าใช้ [สร้ าง]ไม่

ได้ การพัฒนาของอวาลอนกับกําลังรบก็จะช้ าลงอย่างมาก

"แค่คําพูดนันก็ถือว่ายิงกว่าสิงใดๆแล้ วขอรับ หลังจาก

ทุกอย่างจบแล้ วก็ขอฝากด้ วยขอรับ ถ้ าเป็ นไปได้ ก็อยากจะ
ได้ ทีดูดีนะขอรับ"

ไวต์ยิมหัวเราะออกมา

ผมก็ยิมกลับไป

"อา สัญญาเลย สําหรับนายทีกลายเป็ นมนุษย์มงั กรจะ

151
มอบชือทีเหมาะสมและสุดยอดให้ เพือการนันคงต้ องรี บ
จัดการงานน่ารํ าคาญนีล่ะนะ"
"ขอรับ เจ้ าพวกสิงมีชีวิตชันตําทีไม่ร้ ูวา่ ตัวเองเป็ นได้ แค่ขยะนี
ช่างมีปัญหาจริ งๆนะขอรับ"

คุอินะก็พยักหน้ าให้ กบั คําของไวต์

ผมยิมเจือนๆแล้ วเราทังสามคนก็มงุ่ หน้ าไปยังลานกว้ าง
กลางเมือง

พอไปถึงลานกว้ าง ก็มีทหารราวๆ20คนอยู่

พวกเขาเข้ าไปใกล้ พวกจิงจอกภูติแล้ วพูดจาโผงผาง

152
จิงจอกภูตินนคอยบอกว่
ั าจะไปเรี ยกเจ้ าเมืองมาให้ ช่วยรอสัก
พักได้ ไหมคะ แต่วา่ ก็โดนโกรธกลับมาจะให้ รอไปถึงไหน

ภาพทีพวกสาวน้ อยหูจิงจอกจิงจิกภูติถกู พวกผู้ชายท่าทาง

แข็งแรงล้ อมนัน ค่อนข้ างแปลกตา

ถ้ าเป็ นปกติสาวน้ อยคงจะร้ องไห้ แล้ วสันกลัว

แต่พวกจิงจอกภูติทําท่าเบือ ตอนนีก็พยายามกลันหาวอยู่

ผมมองดูทา่ ทางของพวกทูต ก็เปลียนนโยบายต้ อนรับ

ถ้ ามีพวกทีมีเหตุผล ก็คงจะเจรจากันได้ ด้วยสติปัญญา แต่
ถ้ าเป็ นพวกทหารทีจะมาข่มขู่แบบนีคงมีแต่ต้องทําท่าทาง
153
อ่อนน้ อมถ่อมตนแล้ วไปเกลียกล่อม

"คุณพ่อ แปลกจัง ทําไม เจ้ าขยะพวกนัน ทํากับจิงจอกภูติที

เหนือกว่าตัวเองแบบนัน? อยากจะตายเหรอ?"
"ง่ายๆ ก็แค่พวกอ่อนแอทีไม่ร้ ูจกั ความห่างระหว่างพลังกับ
ฝ่ ายตรงข้ ามน่ะ"

ปกติแล้ วถ้ าเป็ นนักผจญภัยถ้ าเป็ นระดับชันหนึงก็สามารถสู้

กับอสูรระดับBได้ สกั ห้ านาที ถ้ าเป็ นระดับวีรบุรุษหรื อผู้กล้ าก็
สามารถเริ มสู้กบั อสูรระดับAได้

ขอบเขตของระดับชันหนึงอยู่ทีระดับC นักผจญภัยเกือบทัง
หมดขอบเขตก็อยู่ทีถึงระดับD

154
พวกทหารพวกนันมีพลังแค่ระดับประมาณนักผจญภัยชัน
หนึง

ทีจิงจอกภูติไม่กดดันเลยก็เรื องปกติ ถ้ าอยากล่ะก็พริ บตา

เดียวก็กลายเป็ นศพแล้ ว

ทีนีนันนอกจากพวกจิงจอกภูติแล้ วก็ยงั มีโกเลมมิธริ วทีแข็ง

แกร่งเทียบกับระดับBทีคอยกันขโมยทีร้ านอยู่ แล้ วก็ทีได้ ยิน
เสียงโวกเวกโวยวายจนออกมาดูอย่างโรโรโนะและลูกศิษย์
ของเธอพวกดวาร์ ฟ สมิธด้ วย
ให้ พดู จริ งๆทหารระดับนีต่อให้ มีร้อยคนก็ไม่มีปัญหาสักนิด

ทหารพวกนันคงไม่เคยคิดว่าพวกตัวเอง"ถูกปล่อยให้ มี

155
ชีวิต"แม้ แต่ในฝั นสินะ

"เอาล่ะไปกันเถอะ น่าสงสารพวกจิงจอกภูติน่ะ"

พวกจิงจอกภูตินนยิ
ั มอย่างเป็ นมิตร แต่คอ่ นข้ างทีจะมืดมน
อีกนิดเดียวก็จะระเบิดได้ แล้ ว

พอคิดแบบนัน ก็มีพวกนักผจญภัยเด็กหนุ่มเข้ ามาป้องกัน

พวกจิงจอกภูติ แล้ วแผดเสียงใส่พวกทหาร

ผมเผลอยิมออกมาโดยไม่คิด

พวกเขาคือ พวกทีมาตังหลักทีอวาลอนนี พวกนักผจญภัยที

มาท้ าทายดันเจียนของจอมมารแห่ง[กาลเวลา]

156
เพือให้ พวกจิงจอกภูติทีเป็ นสาวน้ อยรูปงามสนใจล่ะสิ
ถึงจะมีเหตุจงู ใจก็เถอะ แต่การทีกล้ าท้ าทายพวกทหารสวม
เกราะเต็มตัวเนียก็ถือว่ากล้ าหาญใช้ ได้

"ตังแต่เมือไหร่กนั นะ ทีผู้คนในเมืองนีคุ้นชินกันแล้ ว"

ในตอนแรกพวกมนุษย์นนมี
ั ความระแวงพวกอสูรของผมอยู่
ส่วนหนึง

แต่วา่ ถึงตอนนีก็เคยชินกันแล้ ว ทางอสูรของผมเองถึงจะยังดู

ถูกพวกมนุษย์อยู่ไม่เปลียนแปลง แต่วา่ กับคนทีคุ้นหน้ า ก็
เริ มเป็ นมิตรกันระดับหนึงแล้ ว เป็ นทิศทางทีดี

157
การทีสถานการณ์ปกติอย่างนีเรื องแบบนันได้ รับการยอมรับ
ก็ร้ ูสกึ ดีใจ

ผมยิมในใจแล้ วก็ก้าวเดินออกไป

"ขอโทษทีให้ รอนะครับ พวกคุณคือกลุม่ ทูตทีมาจากเอคลา

บาเมืองข้ างเคียงใช่ไหมครับ?"

ทําสีหน้ าให้ น่มุ นวลเท่าทีทําได้ แล้ วเดินไปทางพวกจิงจอกภูติ

ลบความเป็ นปรปั กษ์

ให้ เหลือแต่ความอ่อนน้ อมถ่อมตน

เป้าหมายในครังนีคือการให้ พวกทูตเห็นว่าไม่มีความคิดจะ
ต่อต้ าน ให้ อยู่ในสถานการณ์คลุมเครื อทีไม่สามารถตอบรับ

158
อย่างชัดเจนได้ แล้ วกลับไปอย่างสุภาพเพือทีจะซือเวลา

"อะไรของแก"

กลุม่ ทูตหันหน้ ามาทางนีทันที

มีหลายคนทีแตะไปทีดาบตรงเอว

"กระผมคือเจ้ าเมืองของอวาลอนแห่งนีชือว่าโพลเคลครับ"

ผู้ชายวัยกลางคนทีดูจะเป็ นตัวแทนเข้ ามาหาทางนี

แล้ วก็จ้องมาทีผมอย่างสงสัยแล้ วพูดออกมา

159
"แก ตัวแทนของชุมชนนีเหรอ? ไอ้ หนุ่มอย่างแกเนียนะ?"

ไม่ใช่เมืองแต่ถกู ตีเป็ นแค่ชมุ ชนเท่านัน

นีคือสิงทีเจ้ าพวกนียอมรับงันเหรอ
เพราะจําเป็ นต้ องให้ พวกตัวเองได้ ปกครอง เลยกลายเป็ น
ชุมชนของชาวป่ า

"ครับ ใช่แล้ วครับ จะยืนคุยกันก็กระไรอยู่ ทางนีเตรี ยมการ

ต้ อนรับไว้ แล้ วครับ ยังไงก็ขอเชิญทางนีครับ"
"หืม บอกว่าโพลเคลสินะ? แก ไม่มีนามสกุลเหรอ"
"ไม่มีครับ ชือของกระผมมีเพียงแค่โพลเคลครับ"

พวกกลุม่ ทูตระเบิดเสียงหัวเราะออกมา

160
ในประเทศของพวกเขาการมีนามสกุลหมายถึงสัญลักษณ์
ของขุนนาง นอกจากขุนนางแล้ วก็ยงั มีพวกพ่อค้ าทีจ่ายเงิน
ก้ อนโตเพือสร้ างนามสกุล

เหตุผลทีพวกเขาจะดูถกู ผมเพิมขึนมาอีก

"ช่างเถอะ รี บนําทางได้ แล้ ว เพราะต้ องเดินมาถึงบ้ านนอก

แบบนีเลยหิวฉิบหาย เอาข้ าวกับเหล้ ามาซะ! ถึงจะไม่หวัง
อะไรก็เถอะ ถ้ าเอาของห่วยๆมาล่ะก็คงรู้นะว่าจะเป็ นยังไง"
"แน่นอนครับ เพราะได้ ยินว่าทุกท่านจะมาก็เลยเตรี ยมงาน
ฉลองไว้ ครับ"

ผมเดินนําพวกเขาแล้ วนําทางไปยังคฤหาสน์

ทางนันมีทงห้
ั องรับแขก เตรี ยมงานไว้ หลายๆอย่าง ทังยังแข็ง
161
แรง ด้ วยการป้องกันด้ วยศาสตร์ เวททําให้ ไม่สามารถแอบ
มองได้ แถมยังเก็บเสียงได้ หมดจด ถ้ ามีอะไรเกิดขึนก็ไม่มี
ทางรัวไหลไปยังภายนอก
ในสถานการณ์ทีเลวร้ ายทีสุดก็ให้ ทกุ คนมารวมกันทีคฤหาสน์
แล้ วให้ พวกอสูรเข้ ามามาจัดการขยําซะ

"นี ยัยนัน ทาสมนุษย์สตั ว์สินะ ไปขอยืมนายมันมาสักคืนดิ

อยากจะขอเลียงดูปเู สือสักหน่อย"

เพราะคําพูดของผู้ชายทีชีไปทีจิงจอกภูติทําให้ แก้ มผม

กระตุกเล็กน้ อย

เจ้ าพวกนีมันคิดจะทําอะไรกับลูกสาวของผมกัน?

"เมืองนีไม่มีทาสหรอกครับ เธอเป็ นแค่พลเมืองดีธรรมดา

162
ครับ คงให้ ทําแบบนันไม่ได้ หรอกครับ"
"เหรอ น่าเบือชิบ"
"เตรี ยมซ่องไว้ ให้ แล้ วครับ ตอนกลางคืนก็ขอให้ ไปสนุกทีนัน
ได้ เต็มทีเลย รวบรวมมืออาชีพทีทังหน้ าตาดีและฝี มือดีไว้
แล้ วครับ คิดว่าทางนันน่าจะสนุกกว่านะครับ"

ในเมืองนีนันเพรามีการร้ องขอจากนักผจญภัยมามากมาย
พวกพ่อค้ าจึงเปิ ดพวกซ่องขึนมา

ในอวาลอนนัน มีทงนั
ั กผจญภัยจ่ายหนัก ทังพ่อค้ าใจป๋ ามาก
มาย ทําให้ สามารถหาลูกค้ าชันดีได้ อย่างง่ายดาย

นอกจากนันภาษียงั ตํา อาหารก็อร่อย มีกระทังออนเซ็น

ด้ วยเหตุนนจึ
ั งมีหญิงขายบริ การทีออกมาทํามากมาย มี
ผู้หญิงทีค่อนข้ างดูดีมารวมกัน พวกทีเปลียนจากนักผจญภัย
163
ไปทําทางนันเองก็ยงั มี

บางทีพวกหญิงขายบริ การคงจะทําให้ พวกทูตพอใจได้

แต่วา่ ถ้ าเกิดยืมยันว่าถ้ าไม่ใช่จิงจอกภูติแล้ วไม่เอาก็ตดั สินใจ
แล้ วว่าจะฆ่าทิง

ไม่วา่ ยังไงก็มีเส้ นทีให้ ข้ามไม่ได้ อยู่ หนึงในนันคือการมาทํา

ให้ อสูรของผมบาดเจ็บ

ถ้ าข้ ามเส้ นไปล่ะก็ไม่มีการให้ อภัยแน่นอน

ผมไม่มีทางทีจะขายอสูรของผมแน่นอน

"เหรอ แต่อย่ามาแบบธรรมดานะเว้ ย"

"ครับ ทุกคนเตรี ยมต้ อนรับไว้ อย่างดี มีตวั แทนรอรับไว้ แล้ ว

164
ครับ"

เขายิมออกมาอย่างน่ารังเกียจ

"ดี อย่างนันก็ดี ทําได้ คอ่ นข้ างน่าชืนชมเลยนะ แกเองก็เข้ า

ใจอะไรดีนะเนีย ฮะฮะฮะ"

ขณะหัวเราะไปพลางผู้ชายคนนันก็ตบหลังของผม

ขนหางของคุอินะก็ตงชู
ั ชนั
เธอกําลังแอบโกรธอยู่

"หืม เดียวนะ"

165
ไม่ร้ ูวา่ เขาคิดอะไร แต่ก็เดิมไปทางร้ านของพวกจิงจอกภูติ

พอเข้ าไปในร้ านก็หยิบดาบทีพวกโรโรโนะสร้ างขีนมา

"เฮ้ ย พวกแก ไอ้ นีแม่งโคตรสุดยอดเลยว่ะ"

"นายกอง ดาบนีมัน!?"
"ถ้ าเป็ นดาบนี ไม่วา่ จะเป็ นศัตรูแบบไหนก็ชนะได้ แน่!"
"ไม่น่าเชือ ดาบชันดีในเขตชายแดนแบบนี"

พวกทหารทําท่าสนใจดาบของพวกโรโรโนะมาก
แล้ วก็ดาบทีแขวนไว้ เรี ยกลูกค้ าทีโรโรโนะสร้ างสุดกําลังก็เอา
ไปซ่อนไว้

ถ้ าได้ เห็นของแบบนันคงไปจุดประกายไฟโดนไม่จําเป็ น

166
แต่วา่ แค่ของผลิตจํานวนมากกระจอกๆก็ดเู หมือนจะมีผลทํา
ให้ ตาของพวกเขาเปลียนสีได้ แล้ ว

พวกผู้ชายในกลุม่ ทูตหยิบดาบแล้ วเดินมาทางนี

"เฮ้ ย โพลเคล ขอดาบนีให้ พวกกูนะ! แล้ วจะไปบอกเบืองบน

ให้ อย่างดีเลย"

ดวงตาทีเต็มไปด้ วยความโลภ

เห็นได้ ชดั จนดูตลก

"ครับ เชิญเลยครับ ยังไงก็ช่วยรับไว้ ด้วยนะครับ เป็ นของขึน

167
ชือของเมืองเราเลยครับ"

ด้ วยคําพูดนันก็ทําให้ พวกเขารู้สกึ ดีขนึ

แล้ วก็เริ มแกว่งดาบไปมาตรงนัน

ให้ อยู่ในสภาพนีล่ะดีทีสุดแล้ ว

หลังจากนันผมก็นําทางไปยังคฤหาสน์ของผม
หลังจากถามคําถามด้ วยชือว่าการตรวจสอบเสร็จก็ร้องขอ
อาหารกับเหล้ ามาดืมกินปริ มาณเป็ นภูเขา

หลังท้ องอิม กลุม่ ทูตก็มงุ่ ไปซ่องอย่างอารมณ์ดี

พอจ่ายเงินสามเท่าของปกติให้ กบั โรงแรมต้ นแบบอันดับหนึง

168
ของเมืองนีทีให้ พอ่ ค้ าจัดการซึงเตรี ยมไว้ ลว่ งหน้ าแล้ วปล่อย
การดูแลพวกทูตให้ ไปแล้ ว หลังจากนันก็กลับมาทีคฤหาสน์
แล้ วมาตรวจสอบความต้ องการของพวกนัน

"เงือนไขนียอมรับไม่ได้ นีมันโหดร้ ายยิงกว่าทีคิดไว้ เยอะเลย

นะ"

ถึงจะคิดประนีประนอมก็เถอะ แต่ความต้ องการมันก็อยู่เกิน

ช่วงทียอมรับได้ ไป
เพราะได้ ไวต์ช่วยเลียงคําตอบตรงนันสวยๆให้ จงึ รอดมาได้

เงือนไขแบบนีไม่มีทางรับได้ แต่ก็ไม่ใช่วา่ จะเจรจาไม่ได้ ถ้ า

เงือนไขอ่อนลงสักหน่อย...นีคือความคิดเห็นของผมกับไวต์

169
แต่วา่ ในใจก็มนใจว่
ั าไม่วา่ จะไปทางไหนก็ต้องมีสงครามกับ
พวกมนุษย์แน่ๆ

แล้ วก็มีความเป็ นไปได้ หนึงลอยขึนมาในหัว

มันมีข้อสงสัยอยู่ เงือนไขทีฝ่ ายนันยืนมามันเข้ มงวดเกินไป
ราวกับคิดไว้ แล้ วว่าจะต้ องปฏิเสธตังแต่เริ มแน่ๆ
คิดได้ วา่ เป็ นการยืนเงือนไขทีรับไม่ได้ แน่นอนมาเป็ นข้ ออ้ าง
ในการใช้ อาวุธมาปกครอง

เงือนไขนีเกิดขึนเพียงเพราะความโลภของมนุษย์จริ งๆเหรอ?

ในหมูจ่ อมมารเองก็มีพวกทีเข้ าไปอยู่ในสมาคมของมนุษย์

แล้ วใช้ ประโยชน์อยู่ไม่ใช่เหรอ?
170
ถ้ าใช้ มนุษย์มาก่อสงคราม จอมมารเก่าก็สามารถมาขยีผม
ได้
หยุดคิดแบบนันไม่ได้ เลย

"จะอะไร ตอนทีเป็ นแขกอยู่ก็ต้องมอบความสนุกให้ เต็มที ให้

กลับไปอย่างอารมณ์ดีก่อน อย่างน้ อยก็จะได้ ซือเวลาไว้ "

แล้ วผมก็เริ มเตรี ยมแผนต่างๆไว้ ในหัว

เช้ าของสามวันให้ หลัง ผมมายืนส่งกลุม่ ทูตทีหน้ าประตูเมือง

171
"สามวันนีดูแลได้ ดีมากเลยนะ สําหรับชุมชนชายแดนแล้ ว
ถือว่าใช้ ได้ อยู่"
"ถ้ าพอใจก็ยินดีครับ ทางนีพยายามอย่างเต็มทีเพือให้ ทกุ คน
ทีอุตส่าห์ยอมมายังพืนทีห่างไกลอย่างนีมีความสุขสักนิดก็
ยังดีครับ"
"แกไม่มีศกั ดิศรี เลยหรื อไงวะ ทําขนาดนีแล้ วยังไม่คิดอะไรอีก
เหรอ"

หัวหน้ าของกลุม่ ทูตทําหน้ าแปลกๆออกมา

มาจากการทีทําเกินไปนิดหน่อย

พวกเขาระหว่างเป็ นแขกก็ทําเรื องต่างๆตามใจตัวเอง

ปกติแล้ วพวกเขาทีเป็ นผู้บกุ รุกถ้ าทําถึงขนาดนีเจ้ าเมืองนัน
172
คงต้ องโกรธจนหัวเหวียงแน่ๆ

จริ งๆแล้ วผมเองก็คิดจะฆ่าไปกีครังแล้ วไม่ร้ ู

ถึงอย่างนันก็อดทนแล้ วปล่อยให้ ทําไป

"สําหรับพวกกระผม พอได้ คิดว่าจะได้ อยู่ภายใต้ จกั รวรรดิ ก็

อยากทีจะได้ วนั คืนทีสงบสุขมาให้ เร็วทีสุดครับ สําหรับทุกคน
ทีอนาคตจะมาคุ้มครองพวกเราแล้ วก็อยากจะต้ อนรับด้ วย
ความจริ งใจทีสุดครับ"

ผมพูดเรื องทีไม่ได้ คิดไปอย่างเรี ยบเฉย

"คุฮะฮะฮะ พยายามได้ ดีนี เป็ นลูกหมาเชืองๆเลย คนทีเชือ

ฟั งขนาดนีนีพึงเคยเห็นแกเป็ นคนแรกเลย ถ้ าอย่างนันถ้ า
อยากได้ การคุ้มครองจากจักรวรรดิก็เชือฟั งท่านเจ้ าเมืองดีๆ
173
นะ"
"ครับคิดว่าอยากจะทําเช่นนันอยู่เลยครับ แต่วา่ ก็ยงั มี
เรื องอยู่ครับ การเตรี ยมการในเมืองเองก็ต้องใช้ เวลาสัก
หน่อย ถ้ าทางนันเสร็จแล้ วจะติดต่อไปทันที ช่วยรอคําตอบ
สักพักจะได้ ไหมครับ?"
"หืม นันสินะ...เอาเถอะ โพลเคล เจ้ าหมาผู้น่าสงสาร...ไม่สิ
ถ้ าเป็ นแกทีเคารพและเกรงกลัวจักรวรรดิ คงจะไม่ทําอะไร
แปลกๆหรอก แต่วา่ จะไม่รอนานนะ รี บๆล่ะ"
"แน่นอนครับ"

ผมยิมกลับไปให้ เห็น
สัมภาระของพวกทูตนันมากว่าตอนทีมาถึง เพราะว่าผมให้
ของฝากกลับไปเยอะแยะ
พวกกลุม่ ทูตกลับไปด้ วยสีหน้ าพอใจ

174
คงจะบอกนายของพวกเขาว่าเจ้ าของชุมชนชายแดนนีเป็ น
พวกขีขลาดตาขาวขู่อะไรนิดหน่อยก็ยอมฟั งแล้ วแน่ๆ

ช่วยรายงานไปแบบนันด้ วยนะ

ทางนีนันจะไม่ตอบกลับไปจนกว่าจะหมดความอดทน

ถ้ าทางนันมาเร่งคําตอบก็เสนอเงือนไขการเจรจาไป
แน่นอนว่าคงจะทําให้ ทางนันโกรธจัด แต่พอถึงตอนนันก็
ค่อยเริ มแสดงกําลังรบให้ ดกู ็ได้

"เอาล่ะ ถึงจะเผือเอาไว้ ก่อน แต่คงต้ องเตรี ยมกําลังรบ

สําหรับสงครามกับมนุษย์แล้ วสินะ"

175
สงครามกับมนุษย์นนจํ
ั าเป็ นต้ องใช้ กําลังรบกับกลยุทธอืนที
ไม่เหมือนกับตอนต่อสู้กบั กองกําลังของจอมมารในดันเจียน

อย่างน้ อยถึงรอบนีจะไม่ถึงขันต้ องต่อสู้แต่ก็ไม่สญ

ู เปล่าแน่

เวลาทีเก็บเกียวได้ ตอนนีต้ องเอามาใช้ สําหรับเตรี ยมการ จะ

ให้ ได้ คิดว่าฝ่ ายไหนกันแน่ทีโง่หลอกง่ายจริ งๆ

ผมเป็ นพวกจําฝั งราก การลบหลูค่ รังนีไม่มีทางลืมแน่

-------------------------------------------------------------------------
-----------------------------------------------------------
Ch.78 - ตอนที5 โกเลมขันสุดยอด

176
หลังจากฑูตทีมาจากเมืองข้ างๆกลับไปผมก็เตรี ยมตัวสําหรับ
สงครามอย่างจริ งจัง
ถึงวันนี ตังแต่ทีพวกนันกลับไปก็ผ่านไปสามวันแล้ ว ยังไม่มี
ท่าทีอะไรจากทางนัน
ในสงครามสิงสําคัญคือข้ อมูลข่าวสารกับจํานวน ต้ องตังเป้า
ไปทีการหาสองสิงนัน

ข้ อมูลข่าวสารก็คือการวิเคราะห์กําลังรบของอีกฝ่ าย เรื องทีผู้

กล้ าหรื อวีรบุรุษเป็ นตัวตนระดับเดียวกับอสูรระดับAหรื อบาง
ครังก็สามารถล้ มได้ นนเป็
ั น[สามัญสํานึก]ทีรู้กนั โดยทัวไป

แต่วา่ เมืองของพวกมนุษย์นนสามารถสร้
ั างคนระดับนันได้

177
เท่าไหร่นนไม่
ั ร้ ูเลย สิบคนเหรอ? ร้ อยคนเหรอ? หรื อว่าพัน
คน? จํานวนของมันก็ทําให้ แผนการรบของทางนีต้ องปรับไป
ด้ วย
ผมทีมีประสบการณ์เพียงน้ อยนิดไม่สามารถประเมินมันได้
ผมจึงส่งจดหมายไปหามัลโก้ ทีเป็ นผู้ปกครองของผมถึง
สถานการณ์ปัจจุบนั และบอกว่าต้ องการจะคุยด้ วย ถ้ ามีคํา
ตอบจากเธอกลับมาผมก็จะไปทีดันเจียนของมัลโก้

ต่อไปก็จํานวน

ก็จริ งทีพวกอสูรของผมกําลังเทียบกับทหารนับพัน
แต่วา่ ก็มีจํานวนน้ อย ถ้ าถูกบุกเข้ ามาพร้ อมกันหลายๆทาง
ล่ะก็ยงั ไงก็ต้องมีช่องโหว่

เพราะฉะนันแล้ วก็อยากจะเพิมอสูรให้ ได้ สกั หนึงตนก็ดี

178
เหตุผลทีผมต้ องถ่วงเวลาไว้ นนมี
ั มากมายเลยล่ะ
อวาลอนในตอนนีนันมีจํานวนคนเพิมขึนเรื อยๆ การใช้ ชีวิตก็
สะดวกสบายขึน สถานทีทีทําให้ อารมณ์ความรู้สกึ สัน
ไหวอย่างซ่องหรื อสนามพนันเองก็เพิมขึน ทําให้ วนั หนึงก็ได้
ราวๆ 2,000 DP

เดิมที ในหนึงวันนันผมสามารถซืออสูณระดับBได้ สองตน

อสูณระดับBทีผมซือนันมี จิงจอกภูติทีซือได้ จากตอน[ผสม]
จิงจอกสวรรค์ คุอินะ ดวาร์ ฟ สมิธทีได้ จากตอน[ผสม]โรโร
โนะ ไฮเอลฟ์ จากตอนผสมออร่า
รวมกับการทีไวต์[จุต]ิ เป็ นมังกรดําแห่งความตาย ซีกวูร์ม
มังกรแห่งความมืด กราฟอร์ ซ รวมเป็ นสีชนิด แต่ละตัวก็เป็ น
อสูรทรงพลังทีมีจดุ เด่นต่างๆกันไป

179
การทีสามารถซือหนึงในนีได้ วนั ละสองตนถือว่ายอดเยียม
มาก

นอกจากนันแล้ วยังมีโกเลมมิธริ ลระดับBทีโรโรโนะสร้ างอีก

หนึงตน โกเลมเงินและโกเลมทองระดับCทีดวาร์ ฟ สมิธทังสี
ตนสร้ างรวมแล้ วทังหมดห้ าตน สามารถสร้ างได้ อีกวันละ
หนึงครัง

สรุปก็คือในหนึงวัน เทียบกับนักผจญภัยแล้ วสามารถเพิม

กําลังรบได้ ระดับนักผจญภัยชันเลิศสามคนและนักผจญภัย
ชันนําอีกสีคน

คร่าวๆก็คือ ถ้ าถ่วงเวลาได้ หนึงเดือนก็จะได้ กําลังรบเพิมมา

เป็ นระดับนักผจญภัยชันเลิศ90คนและนักผจญภัยชัน

180
นํา120คน ไม่ใช่เพียงแค่นนั ในหนึงเดือนนันด้ วยการสร้ าง
เหรี ยญแห่ง[การสร้ าง]อีกครังก็จะสามารถสร้ างอสูรระดับS
ได้ อีก
ในสถานการณ์นียิงมีเวลาผมก็ยิงได้ เปรี ยบ เพราะฉะนันถึง
ยอมอัปยศอดสูก้มหัวให้ กบั เจ้ าพวกนัน

เดิมทีแล้ ว ถ้ ามีจํานวนเพิมขึนล่ะก็โอกาสทีสถานการณ์ทีเลว
ร้ ายสุดเลวร้ ายอย่างคอร์ ถกู ทําลายเกิดขึนก็ลดลงด้ วย
การใช้ ปืนกลหนักกวาดในทางตรงยาวก็สามารถกลบจุดเสีย
เปรี ยบเรื องจํานวนได้

"แค่ชนะมันไม่พอหรอก ถ้ าไม่สมบูรณ์แบบล่ะก็"

จุดทีน่ากลัวคือ การล่มสลายของเมืองของพวกผมทีตังอยู่
181
บนแผ่นดิน

ถ้ าเมืองถูกทําลายก็ถือว่าเป็ นความพ่ายแพ้
ถึงตอนนันต่อให้ สิงปลูกสร้ างกับโครงสร้ างพืนฐานกลับมา
เป็ นเหมือนเดิมแล้ วคนก็ไม่กลับมา
ถ้ าเป็ นแบบนันก็จบ ทังเก็บDPตามทีต้ องการไม่ได้ และกิน
ความรู้สกึ ของมนุษย์ไม่ได้
พอคิดแบบนันแล้ วก็ควรทีจะสู้ทีนอกเมือง แต่วา่ ...

"ไม่พอจริ งๆด้ วยสินะ"

ใช่แล้ วผมยังกังวลอยู่
เพือทีจะปกป้องเมือง ก็ควรทีจะเอาแนวป้องกันไว้ ทีนอก
เมือง

182
แต่วา่ ถึงจะฆ่าคนทีนอกเมืองไปก็ไม่ได้ DP ความรู้สกึ ก็กินไม่
ได้
การทีจะเอาDPและความรู้สกึ นอกดันเจียนนัน ทําได้ เฉพาะ
ตอนทีออกไปเองกับปาร์ ตจํี านวนอย่างมากสิบคนเท่านัน

DPกับความรู้สกึ ส่วนใหญ่ก็ต้องเสียเปล่าไป
มีสงครามทังที ถ้ าไม่สามารถเก็บDPกับความรู้สกึ ได้ มนั ก็น่า
เสียดายแย่
ก็คิดว่าจะลองสลับชันอยู่บ้าง แต่วา่ รอบนีมันไม่เหมือนกับ
[สงคราม]ระหว่างจอมมารทีเวลาหยุดลง ทําอย่างนันพวก
มนุษย์ได้ ร้ ูกนั แน่วา่ เมืองนีเป็ นตัวตนทีผิดปกติ

...ถ้ าไม่คิดแผนการไว้ หลายๆแบบล่ะก็

183
ระหว่างทีคิดแบบนันก็มงุ่ หน้ าไปทีโรงงานของโรโรโนะ

ช่วงนี การเพิมจํานวนโกเลมมิธริ ลหยุดไป

ถึงโกเลมเงินและโกเลมทองระดับCทีดวาร์ ฟ สมิธสร้ างจะ
เพิมทุกวันก็เถอะ แต่โกเลมมิธริ ลทีมีแค่โรโรโนะทีสร้ างได้ เท่า
นันไม่เพิมขึนเลย เพราะอย่างนันโกเลมทีโรโรโนะสร้ างเองถึง
ค่อยๆหายไปจากเมือง แล้ วถูกแทนทีด้ วยโกเลมของพวก
ดวาร์ ฟ สมิธแทน

โกเลมมิธริ ลทีมีระดับBนันเป็ นกําลังทีสําคัญ

[สงคราม]ก่อนหน้ านีทําให้ จํานวนลดลงไปมาก ตอนนีจึงอยู่
ในสถานการณ์ทีต้ องเพิมได้ สกั หนึงตนก็ยงั ดี

184
"เด็กคนนัน ถึงไม่คิดว่าจะขีเกียจก็เถอะ..."

โรโรโนะนันเป็ นคนทีจริ งจังมาก

ถ้ าเด็กคนนันไม่ทําตามทีผมบอกล่ะก็ คงจะมีเหตุผลที
สําคัญมากแน่ๆ

แถมช่วงนีก็ไม่ได้ กลับมาบ้ านด้ วยสิ

ในฐานะพ่อแล้ วจําเป็ นต้ องไปดูสภาพของลูกสาว

"โพลเคลเอง ขอเข้ าไปนะ"

ผมเข้ าไปในโรงงานของโรโรโนะ
พวกดวาร์ ฟ สมิธกําลังฝึ กตีดาบจํานวนมาก รวมทังซ่อมแซม
ดาบกับเครื องป้องกันทีพวกนักผจญภัยจ้ างวานด้ วย

185
ดวาร์ ฟ สมิธนันมีจํานวนเพิมขึนจากสองคนเป็ นสีคนจากคํา
ขอร้ องของโรโรโนะ แต่ถึงอย่างนันงานก็ยงั คงหนัก
...เพิมคนเหรอ
ในฐานะกําลังรบพวกเธแไม่มีทีติ แถมยังเป็ นอสูรทีมี
ประโยชน์ทีสามารถสามารถอสูรระดับCได้ วนั ละตนขอแค่มี
แร่ให้

ไม่มีเหตุผลอะไรให้ ต้องปฏิเสธ

"โรโรโนะอยู่ไหม?"

ดวาร์ ฟ สมิธออกมาต้ อนรับเสียงของผม เธอเป็ นสาวน้ อย

ผิวสีแทนผมสีขาว

186
เด็กทีเป็ นเสนาธิการของไวต์นนเอง
ั

"ท่านโพลเคล เชิญเข้ ามาได้ เลยค่ะ ท่านอาจารย์ตอนนีอยู่

ในห้ องวิจยั อยู่คะ่ อ๊ ะ จริ งด้ วยค่ะ คือ ท่านโพลเคล ถ้ าไม่วา่
อะไรช่วยเอาเจ้ านีไปให้ ทา่ นอาจารย์จะได้ ไหมคะ"

ดวาร์ ฟ สมิธเอาขนมปั งกับแอ๊ ปเปิ ลมาให้ ผม

พวกดวาร์ ฟ สมิธเรี ยกโรโรโนะว่าอาจารย์ โรโรโนะเองสอน
เทคนิคให้ พวกเธออย่างสุภาพและมีนําใจ

เหมาะสมกับการทีถูกเรี ยกว่าอาจารย์

"นีคือ?"
"ข้ าวค่ะ ท่านอาจารย์ ตังแต่ห้าวันก่อนก็เก็บตัวอยู่ในห้ อง

187
วิจยั ไม่ยอมออกมาเลยค่ะ แถมสังให้ พวกฉันห้ ามเข้ าไปเด็ด
ขาดด้ วย เป็ นห่วงมากเลยค่ะ แต่วา่ ถ้ าเป็ นท่านโพลเคล ต้ อง
เอาข้ าวให้ ทา่ นอาจารย์ได้ แน่เลยอยากจะขอร้ องหน่อยค่ะ"

ผมยิมเจือนๆ
โรโรโนะไม่ได้ ขีเกียจจริ งๆด้ วย ดูเหมือนกําลังจะทําอะไรอยู่

อะไรกันนะทีโรโรโนะคนนันใช้ เวลาถึงห้ าวันก็ทําไม่สําเร็จสัก

ที
รู้สกึ ว่าน่าสนุกแปลกๆแล้ วสิ

188
ผมเข้ าไปในห้ องวิจยั ทีอยู่ด้านในโรงงาน
ตรงนันมีเครื องผลิตไฟฟ้าจากนํามันกําลังขยับอยู่ กับPCหก
ตัวทีกําลังทํางานอย่างเต็มที

โรโรโนะควบคุมPCหกตัวอยู่

[สร้ าง]ของผมนัน[สร้ าง]ได้ แค่ของทีมีอยู่ในความทรงจํา

เกียวกับซูเปอร์ คอมพิวเตอร์ นนรู
ั ้ แค่วา่ มันมีอยู่ก็เลย[สร้ าง]ไม่
ได้ เพราะฉะนันเพือเพิมพลังคํานวนโรโณโนะเลยใช้ การเพิม
จํานวนเอาแทน

"ทังทฤษฎีพืนฐานและผลการจําลองต่างก็สมบูรณ์แบบ
หมดแล้ ว เหลือแค่ความเข้ ากันเท่านัน ทังทีเหลืออีกแค่นิด
เดียว"

189
โรโรโนะกัดเล็บ แล้ วบ่นพึมพําคนเดียว
คงกําลังตังสมาธิอยู่ ถึงขนาดไม่สงั เกตเห็นผมเลย

พอมองไปทีตรงเท้ า ก็มีเครื องมือเวททีดูเหมือนจะวางลูก

กลมๆสองลูกได้ ทีไม่ร้ ูวา่ ใช้ ทําอะไร กับคอร์ ของโลกเลมสิบก
ว่าลูกอยู่

"ค่าทีได้ จากการปรับ ค่าความเข้ ากันของความยาวคลืนA-

17กับA-18สามารถเข้ ากันได้ ดีทีสุด แต่วา่ กระแสทีออกมาไม่
สมําเสมอ ถ้ าเน้ นความเสถียร ก็ต้องC-34กับA-8? ไม่ได้ ถ้ า
อย่างนันก็ไม่มีความหมาย ไปไม่ถึงระดับทีต้ องการ"

190
โรโรโนะขยับตากับมือเป็ นระวิง
โรโรโนะก็ลกุ ขึนมา แต่วา่ ก็ทรุดลงทันที ผมจึงรี บเข้ าโอบกอด
โรโรโนะทันที

"เป็ นอะไรไหม โรโรโนะ"

"พะ พ่อ"

ตกใจเหรอ ทังๆทีไม่ใช่โอกาสพิเศษแท้ ๆแต่โรโรโนะก็เรี ยกผม

ว่าพ่อ

"เป็ นห่วงโรโรโนะเลยมาดูน่ะ"
"อืม มาสเตอร์ ขอบคุณทีมาหานะ พอดีจดจ่อไปหน่อย"

191
โรโรโนะยิมอ่อนๆออกมา

แล้ วก็ลกุ ขึนยืน

แล้ วเธอก็สดู ลมหายใจแรง

"โรโรโนะ ขอโทษทีมารบกวนตอนวิจยั นะ แต่ขอเวลาสักครู่

ได้ ไหม"
"มาสเตอร์ อยากให้ รอสักครู่คะ่ ขอตังค่าการวัดและการ
คํานวณ ตอนทีคุยอยากให้ เป็ นช่วงทีกําลังรอประมวลผลน่ะ
ค่ะ"

ทังๆทีเหนือยจนจะเป็ นลมอยู่แล้ วแท้ ไม่ไหวเลยนะเด็กคน

นี... ทําเอาผมหัวเราะออกมาเบาๆเลย

"ไม่ ไม่เป็ นไรหรอก ถ้ าเสร็จแล้ วช่วยบอกด้ วยได้ ไหมว่ากําลัง

192
ทําอะไรอยู่?"
"อืม จะอธิบาย"

พอพูดแบบนัน โรโรโนะก็เอาเครื องวัดทีสร้ างเองยืดออกมา

จากPCไปติดไว้ ทีคอร์ ของโกเลม ควบคุมPCแล้ วให้ โปรแกรม
อัตโนมัติเริ มทํางาน

สุดท้ ายก็ใช้ ศาสตร์ เวทสร้ างมันขึนมาตอนนี การสร้ างคอร์

ของโกเลมทีสร้ างได้ เพียงวันละครัง ถ้ าเป็ นแบบนีดูเหมือนว่า
จะสร้ างคอร์ ของโกเลมอยู่ทกุ วันล่ะนะ
โรโรโนะนันสามารถใช้ PCได้ อย่างสมบูรณ์แบบ ภาพแบบนี
ชินซะแล้ วล่ะ

"เสร็จแล้ ว จะอธิบายให้ เดียวนีค่ะ มาสเตอร์ "

193
"ก่อนหน้ านันก็พกั ก่อนเถอะ"

ผมขยับแบบแปรนทีกองเป็ นภูเขาบนโตีะไปไว้ ทีมุมโต๊ ะ แล้ ว

ใช้ [สร้ าง]เอาคุ๊กกีนําผึงหวานๆกับโกโก้ ออกมา

"แต่วา่ เวลาตอนนี"
"ถ้ าเหนือยจนจะเป็ นลมล่ะก็หวั จะไม่แล่นเอานะ นีเป็ นคําสัง
หาขนมหวานๆกับเครื องดืมอุ่นๆมาทําให้ หวั โล่งก่อนซะ"

พอผมพูดแบบนันโรโรโนะก็ทําหน้ าตกใจแวบหนึง แล้ วก็

พยักหน้ า

แล้ วก็ใช้ ปากเล็กๆเริ มกินคุ๊กกีนําผึง

แก้ มผ่อนลงมาเล็กน้ อย นันคือท่าทางตอนทีได้ กิน
ของอร่อยๆ เธอในตอนนีน่ารักราวกับสัตว์ตวั น้ อยๆเลยล่ะ
194
พอผมได้ มองโรโรโนะแบบนัน ก็ร้ ูสกึ ว่าพอใจขึนมา

"มาสเตอร์ ถ้ าจ้ องขนาดนันก็กินไม่ลงเอา"

หน้ าของโรโรโนะแดงเล็กน้ อย

"โทษที พอดีโรโรโนะน่ารักไปหน่อยน่ะ จะระวังนะ"

"อู เขินไปหมดแล้ วค่ะ"

ผมยิมเจือนๆ มองโรโรโนะแต่พอดีแล้ วก็กดั คุ๊กกี

แล้ วก็คอ่ ยๆปล่อยให้ เวลาผ่านไป

195
 ◇

"แล้ ว โรโรโระกําลังจะสร้ างอะไรอยู่เหรอ?"

หลังจากโรโรโนะกินคุกกีแล้ วดืมโกโก้ จนหมดสักพักผมก็

ถามออกไป

"ทีกําลังจะสร้ างคือ โกเลมทีมีพลังเหนือกว่าโกเลมมิธริ ลค่ะ"

คําพูดนันมีอิมแพ๊ คส์มากกว่าทีคิดเสียอีก
เพราะว่าอสูรระดับAนันแม่แต่ผมเองก็ไม่ใช่วา่ จะหามาใช้ ได้
ก็สามารถรวบรวมเหรี ยญออริ จินลั ระดับAของจอมมารอืน
มาได้ อยู่หรอก แต่วา่ ก็จําเป็ นต้ องใช้ กบั [การสร้ าง]ของตัวเอง

196
ถ้ าเกิดว่าสามารถได้ พลังของโกเลมระดับAมาวันละครังแบบ
สมําเสมอล่ะก็ การทีผมจะกลายเป็ นจอมมารทีแข็งแกร่งที
สุด ก็เป็ นซะยิงกว่าเรื องจริ งซะอีก

"เรื องแบบนันเป็ นไปได้ ด้วยเหรอ?"

"ยาก แต่ไม่ใช่วา่ เป็ นไปไม่ได้ ถ้ าแค่ความสามารถของฉันก็
เป็ นไปไม่ได้ คะ่ ในการออกแบบต้ องใช้ การคํานวนทีมากเกิน
ไป แต่วา่ ถ้ ามีอปุ กรณ์ทีมาสเตอร์ ให้ มา รวมกับสิงของใน
ห้ องวิจยั นียังไงก็ทําได้ แน่คะ่ "

ดวงตานันเต็มไปด้ วยความมันใจในทักษะของตัวเอง

"ทางรูปธรรมเป็ นยังไงแล้ วบ้ างล่ะ?"

197
"เดิมทีแล้ วการทีสามารถสร้ างได้ ถึงระดับBนันก็เพราะคอร์
ของโกเลมปล่อยพลังออกมาได้ ไม่มากพอ ดูดมานาจากรอบ
ข้ างแล้ วเปลียนเป็ นพลังเป็ นการแลกเปลียน แล้ วก็ทําให้ สนั
พ้ องกับแร่ทีเอามาเป็ นวัตถุดิบเกิดเป็ นโกเลมทีมีชีวิตหนึงตน
แต่วา่ ยิงเป็ นแร่ทีมีพลังเวทเท่าไหร่ พลังทีปล่อยออกมาก็
มากขึน ถึงจะสันพ้ องแต่พลังทีปล่อยออกมาก็จําเป็ นทีจะ
ต้ องมากขึน คอร์ ทีฉันสร้ างสามารถทําได้ ถึงแค่โกเลมมิธริ
ลเท่านัน ส่วนคอร์ ของพวกดวาร์ ฟ สมิธนันไม่สามารถทําให้
สันพ้ องกับโลหะทีมีพลังเวทได้ "
"ถ้ าอย่างนัน ถ้ าเพิมพลังทีโกเลม คอร์ ปล่อยออกมาได้ ก็ดี
สินะ"
"อืม แต่วา่ คอร์ ทีได้ จากสกิลสร้ างโกเลมนัน จะไปยุ่งกับตอน
สร้ างไม่ได้ แล้ วหลังจากได้ มาแล้ วก็ไม่สามารถทําให้ เพิม
พลังได้ "
"แบบนันมัน ราวกับจะบอกว่าเป็ นไปไม่ได้ เลยนะ"

198
"คอร์ ถ้ าเพิมพลังของมันไม่ได้ ละ่ ก็ ถ้ าใช้ สองอันแทนก็พอ
แล้ ว"

ผมยิมออกมาโดยไม่ร้ ูตวั

พอลองพูดดูก็เป็ นเรื องง่ายกว่าทีคิด

"เข้ าท่าดีเลยนี ถ้ าอย่างนัน ก็ดนู ่าจะทําขึนมาได้ แล้ วนี"

"...จริ งๆแล้ วมันก็คอ่ นข้ างยากค่ะ ทังความยาวคลืนทังพลังที
ออกมาของคอร์ ทงสองเมื
ั อทําให้ สนพ้
ั องกับแร่ในเวลาเดียว
กันแล้ วมันก็หกั ล้ างกันเองค่ะ พอลองเพิมพลังทีออกมา ก็
กลับเป็ นว่าตกลงมาแทน สุดท้ ายเลยออกมาเป็ นว่าเสียแร่
วัตถุดิบกับคอร์ ไปฟรี ๆแทน"
"งันเหรอ ไปได้ ไม่สวยสินะ แล้ ว โรโรโนะคิดวิธีแบบไหนขึน
มาล่ะ"

199
"Twin Drive System"

โรโรโนะบอกออกมาอย่างจริ งจัง

คําพูดนันมีสเน่ห์ช่วยดึงดูดแปลกๆ

"หลังจากดูอนิเมในDVDทีมาสเตอร์ [สร้ าง]ขึนมาเพือฆ่า

เวลา ก็เลยอยาก...อะแฮ่ม ก็เลยนึกขึนมาได้ "

เพราะคําพูดของโรโรโนะทําให้ นกึ ออก

จะว่าไปแล้ วก่อนหน้ านีได้ ทดลองดู หลังจากทีได้ ยินจากผู้
สร้ างว่าความทรงจําของผมเป็ นส่วนหนึงของความทรงจํา
ของดวงดาว ก็เลย[สร้ าง]ของอย่างหนึงทีท่าทางน่าสนุกขึน
มา ทําให้ พวกคุอินะรู้สกึ สนุกกันกับทุกคน

200
"ไม่ทําให้ คอร์ ทงสองสั
ั นพ้ องกันแร่โดยตรง ทําให้ คอร์ ทงสอง
ั
สันพ้ องกันก่อน หลังจากรวมเป็ นหนึงเดียวแล้ วจึงค่อยทําให้
สันพ้ องกับแร่ ทฤษฎีพืนฐานนันสมบูรณ์แบบแล้ ว ถ้ า
สามารถทําให้ ระบบนีสําเร็จได้ ละ่ ก็พลังทีออกมาจะไม่ใช่แค่
สองเท่าแต่เป็ นทวีคณ
ู ต่อให้ เป็ นโอริ ฮารูกอนก็ทําให้ สนพ้
ั อง
ได้ ง่ายๆ ต่อให้ เป็ นโลหะทีสูงกว่านันก็ทําได้ แน่นอน จากนัน
โกเลมทีสร้ างขึนมาก็จะเหนือยิงกว่าอสูรระดับAอีก"

ผมกลืนนําลาย
แค่โกเลมมิธริ ลทีแกร่งระดับอสูรระดับBก็เป็ นกําลังรบทีทรง
พลังแล้ ว
พลังทีปล่อยออกมาเพิมเป็ นทวีคณ
ู ? แถมถ้ าใช้ โอริ ฮารูกอ
นล่ะก็ ความแข็ง ความยืดหยุ่น พลังเวท การลดนําหนักทีใช้

201
ก็เพิมขึนได้ อีกมาก

ถ้ าสามารถสร้ างของแบบนันได้ ละ่ ก็ต้องไร้ เทียบทานแบบไม่

น่าเชือแน่

"เป็ นไปได้ ไหม?"

"ถึงจะพูดไปแล้ วก็เถอะแต่ทฤษฎีพืนฐานสมบูรณ์แล้ วค่ะ ต้ น
แบบก็ทําได้ แล้ ว แต่วา่ คอร์ เองก็มีความเข้ ากันได้ อยู่เลย
ทดลองความเข้ ากันอยู่คะ่ กําลังเลือกคูค่ อร์ ของโกเลมที
สร้ างมาถึงตอนนีทังหมดทีสามารถเข้ ากันได้ ดีทีสุดอยู่"

อย่างนีนีเอง เพราะอย่างนีพวกโกเลมทีโรโรโนะสร้ างถึงได้

หายไปจากเมือง

เข้ าใจแล้ ว
202
"เข้ าใจแล้ ว เป็ นการทดลองทีน่าสนใจ ขอให้ ทําต่อไปด้ วย
ล่ะ"
"อืม ไม่วา่ ยังไงก็จะทําให้ สําเร็จ ถ้ าสร้ างได้ สกั ตัวล่ะก็จะ
สามารถรวบรวมข้ อมูลได้ มากมายแล้ วการทดลองก็จะไปได้
อย่างรวดเร็ว ถึงจะเข้ ากันไม่ได้ นิดหน่อยก็สามารถปรับให้
สันพ้ องกันได้ แน่นอน ถ้ าเป็ นแบบนัน ขอแค่มีอาริ ฮารูกอนอ
ยู่ สองวันก็จะสามารถสร้ างโกเลมโอริ ฮารูกอนทีติดตังทวิ
นไดรฟ์ได้ หนึงตน"
"ได้ แบบนันก็อ่นุ ใจเลยนะ ถ้ าเป็ นแบบนัน ไพ่ตายของโรโร
โนะ[เทพธิดาจักรกล] ได้ ยินมาว่ากําลังกังวลเรื องการเผา
พลาญพลังงานอยู่นี ถ้ าสามารถเอานีไปใช้ ได้ ละ่ ก็จะ
สามารถแก้ ปัญหานันได้ หรื อเปล่านะ?"
"เรื องนัน ก็คิดอยู่เหมือนกันค่ะ เรื องใช้ โกเลมคอร์ ของทวิ
นไดรฟ์น่ะแน่นอนอยู่แล้ วค่ะ ขนหางของคุอินะทีถอนมาก็
203
สร้ างเป็ นแบตเตอรี พลังเวทไว้ จํานวนมากแล้ ว ด้ วยพลังงาน
ส่วนทีเพิมมาของทวินไดรฟ์คอร์ คอ่ นข้ างมีเหลือมากจึงทําให้
การส่งพลังและความสามารถในการสู้รบเพิมขึนมหาศาล
เลยค่ะ ด้ วยการเปลียนวัตถุดิบเป็ นโอริ ฮารูกอนก็ทําให้ เบา
ขึนมาก อาวุธทีติดปั ญหาเรื องการส่งพลังงานเองก็ใช้ ได้ แล้ ว
ค่ะ"

นําเสียงของโรโรโนะเร่าร้ อนขึน ดวงตาก็กําลังเปล่งประกาย

กําลังสนุกจากก้ นบึงหัวใจ
ถึงจะดูสติเฟื องไปหน่อยแต่วา่ ถ้ าลูกสาวมีความสุขล่ะก็มนั ก็
เพียงปั ญหาเล็กน้ อย

"ผมกําลังคาดหวังอยู่นะโรโรโนะ ถ้ าโกเลมโอริ ฮารูกอนเสร็จ

204
ล่ะก็ขอดูด้วยล่ะ"
"จะให้ มาสเตอร์ ดกู ่อนใครเลยค่ะ ไม่ต้องรอนานขนาดนัน จะ
ไม่ให้ รอนานขนาดนันค่ะ"

เสียงของโรโรโนะมีความร้ อนรนและเศร้ าเจือปนอยู่เล็กน้ อย

"แล้ วทําไมถึงสร้ างของแบบนีเหรอ? เรื องนันเองก็ร้ ูสกึ ว่าทํา

อะไรเกินตัวไปหน่อยอยู่นะ"

โรโรโนะทําท่าทางพูดลําบากนิดหน่อย จากนันก็เตรี ยมใจ

แล้ วพูดออกมา

"มาสเตอร์ ต้ องก้ มหัวให้ กบั พวกมนุษย์ ต้ องเยินยอ อดทน

205
อย่างไร้ เหตุผล เพราะว่าเห็นมาสเตอร์ เป็ นแบบนัน"

งันเหรอ เพราะอย่างนันเหรอ
เพราะเห็นจอมมารทีพึงไม่ได้ อย่างผม เลยคิดว่าถ้ าตัวเองไม่
ทําอะไรคงไม่ได้ ซะแล้ วสินะ

"ขอโทษด้ วย โรโรโนะ ให้ เห็นมุมแย่ๆซะได้ นะ ผมคงสอบตก

การเป็ นจอมมารแล้ วล่ะ"
"ไม่ใช่แบบนันหรอก!"

โรโรโนะตะโกนแล้ วลุกขึนมา

206
"เข้ าใจดีอยู่แล้ วว่าเพือถ่วงเวลาแล้ วพ่อถึงได้ ยอมทําเรื อง
แบบนัน รู้ดีวา่ ยอมทนเรื องแบบนันเพือพวกฉันและเมือง พ่อ
น่ะเท่ทีสุดเลย แถมยังน่าเคารพสุดๆ!"

ในใจผมถึงกลับร้ อนรุ่ม
เข้ าใจถึงขนาดนันเลยเหรอ

"แต่วา่ ! แต่วา่ ! ทังทีพ่อต้ องโดนไอ้ เศษขยะพวกนันดูถกู แท้ ๆ

แต่ก็ยงั ต้ องยิมรับ ต้ องยอมทนรับความอัปยศอดสู มันเป็ น
เพราะพวกฉันอ่อนแอ เพราะพวกฉันอ่อนแอถึงได้ จําเป็ นต้ อง
ถ่วงเวลา คุณพ่อต้ องทําถึงขนาดนัน เรื องแบบนียอมไม่ได้
ค่ะ!"

207
สิงทีอยู่ในดวงตาของโรโรโนะคือความเศร้ าและความโกรธ

เพือผมแล้ ว เธอโกรธยิงกว่าตัวผมเองซะอีก

"จะไม่ให้ พอ่ ทําแบบนันอีกแล้ ว เพราะแบบนันกําลังรบถึง

จําเป็ น ถ้ ามีกําลังรบอันทรงพลัง ไม่วา่ ศัตรูแบบไหนจะมา ก็
ตอบกลับไปได้ อย่างแข็งแกร่ง กําลังรบแบบนันล่ะ! เพราะ
ฉะนัน ฉันจะสร้ างโกเลมทีแข็งแกร่งทีสุดค่ะ ไม่ใช่แค่ตวั เดียว
ไม่วา่ จะหลายสิบตัว หลายร้ อยตัว ไม่วา่ ยังไง ไม่วา่ ยังไง!"

โรโรโนะนันฉลาด แถมยังคิดถึงพ่อเสมอ เพราะเข้ าใจเรื องที

ผมต้ องการตอนนีมากทีสุด ถึงได้ พยายามอย่างสุดแรงเพือ
ทําสิงนัน
ผมขอบคุณเธอจากใจจริ ง ความรู้สกึ นีบอกเป็ นแค่คําพูดไม่

208
ได้
เพราะฉะนัน ผมถึงลุกขึนยืนแล้ วกอดโรโรโนะแน่นจากด้ าน
หลัง
โรโรโนะตกใจจนตัวแข็งชัวครู่ จากนันก็ผ่อนแรงแล้ วเข้ ามา
ซุกผม

"โรโรโนะ ผมดีใจจริ งๆนะ ทีคิดถึงผมถึงขนาดนัน ถึงขนาดไม่

ยอมนอนหลายวันเพือวิจยั อย่างบ้ าคลัง"
"พ่อ"
"จะไม่บอกว่าอย่าฝื นเลย แต่วา่ อย่าได้ ลืมว่าถ้ าเธอเป็ นอะไร
ล่ะก็มนั จะเป็ นเรื องทีน่าเศร้ ามาก เธอเป็ นลูกสาวทีผมภูมิใจ
นะโรโรโนะ รักทีสุดเลย"
"อืม จะพยายามให้ ไม่เป็ นไรนะ จะรี บสร้ างโกเลมโอริ ฮารูกอ
นทีสุดยอดให้ พอ่ ให้ ดเู ลย"

209
ผมยิมออกมาแล้ วปล่อยโรโรโนะ

โรโรโนะก็ทําท่าเสียดายเล็กน้ อย

"ถึงเวลาทีผมต้ องกลับแล้ วล่ะ คงไม่อยู่รบกวนอะไรต่อแล้ ว

ล่ะนะ"
"เข้ าใจแล้ ว แล้ วเจอกันนะคะ พ่อ"
"อา แล้ วเจอกัน"

พอผมพูดออกไป PCก็สง่ เสียงออกมา

"การคํานวนเสร็จสิน ดูเหมือนจะกําลังเริ มการทดสอบความ

เข้ ากัน ขอไปดูก่อนนะคะ"

210
โรโรโระจ้ องไปทีหน้ าจอPC

แล้ วก็ยิมแฉ่งออกมา

"พ่อคะ ในทีสุดก็หาสุดยอดความเข้ ากันได้ แล้ วค่ะ ถ้ าเป็ น

แบบนีเริ มได้ แน่นอนค่ะ ถ้ ามาถึงขันนีแล้ วก็อีกแค่นิดเดียว
เท่านัน พรุ่งนีจะเอามาให้ พอ่ ดูนะคะ!"
"ดีจงั เลยนะ โรโรโนะ ขันสุดท้ ายแล้ วพยายามเข้ านะ"
"แน่นอนค่ะ...จากนัน พ่อคะ คือว่า ถ้ าทําได้ ละ่ ก็ อยากให้ ชม
เยอะๆหน่อยค่ะ แล้ วก็ทําไอ้ ทีเคยทําก่อนหน้ า"
"แน่นอนว่าได้ อยู่ จะชมให้ เยอะๆเลย"
"อืม!"

211
แล้ วผมก็ออกจากโรงงานของโรโรโนะ

ลมตอนกลางคืนพัดผ่านมา ผมก็เดินต้ านออกไป

"ไม่ได้ คิดถึงความรู้สกึ ของพวกโรโรโนะเลยสินะเนีย"

ตอนทีผมทําท่าทางแบบนันรอบข้ างเขาคิดยังไงกันนะ
ลืมดูเรื องนันไปเลย
รอบหน้ าคงต้ องคิดเรื องนันด้ วยแล้ ว ในการเป็ นพ่อทีดีก็จํา
เป็ นต้ องคิดถึงเรื องนันด้ วย
แล้ วก็โกเลมใหม่ทีโรโรโนะพัฒนาขึน
ถ้ ามันทันสงครามล่ะก็ชยั ชนะของพวกผมก็เป็ นทียืนยันได้
แน่นอน
ถึงจะเจ็บใจทีต้ องให้ โรโรโนะทําเกินตัวก็เถอะ แต่เพราะ

212
กําลังสนุกกับกําลังรบใหม่อย่างบริ สทุ ธิก็ช่วยไม่ได้ ละ่ นะ
-------------------------------------------------------------------------
--------------------------------------------------------------
Ch.79 - ตอนที6 เสร็จสมบูรณ์ อัศวินแห่งอวาลอน

วันต่อมาจากวันทีไปดูสภาพของโรโรโนะ ขณะทีกําลงจะกิน
อาหารเช้ ากับคุอินะและออร่าโรโรโนะทีมีรอยคลําใต้ ตาก็
กระโดดเข้ ามาอย่างอารมณ์ดี

"สําเร็จ ในทีสุดก็สําเร็จ โกเลมทีแข็งแกร่งทีสุด!!"

ดูเหนือย ผมกระเซอะกระเซิง แถมร่างกายไม่ได้ รับการดูแล

213
แต่วา่ ก็มีเพียงดวงตาเท่านันทีเปล่งประกาย
บางทีตงแต่
ั เมือวานคงยังไม่ได้ กินอะไร แสดงว่าโกเลมทีแข็ง
แกร่งทีสุดทีใช้ ร่างเป็ นโอริ ฮารูกอน แล้ วก็ใช่พลังงานเป็ นคอร์
โกเลมของอันทีสันพ้ องกันนันสร้ างเสร็จสมบูรณ์แล้ วสินะ...
ไม่จําเป็ นต้ องถามว่าสําเร็จไหม แค่ดคู วามตืนเต้ นของโรโร
โนะก็ร้ ูแล้ ว

"ทําได้ ดีมากเลยนะ โรโรโนะ"

ผมเดินเข้ าไปหาโรโรโนะแล้ วก็สวมกอด

แล้ วโรโรโนะเองก็สวมกอดกลับมา

"อา โรโรโนะจังขีโกง"

214
"เอาน่า คุอินะจังใจเย็นก่อนเถอะค่ะ ถ้ าเป็ นโกเลมทีแข็ง
แกร่งทีสุดตามทีโรโรโนะจังบอกมาก็เท่ากับว่าสร้ างของทีสุด
ยอดขึนมาแล้ วนะคะ ก็ต้องได้ รับคําชมอยู่แล้ วค่ะ"

สาวน้ อยหูจิงจอกคุอินะ และแอนเชียนเอลฟ์ ออร่า มองมาที

พวกผมแล้ วพูดออกมา

"อู๊ เข้ าใจแล้ ว คุอินะเองก็ทําเรื องสุดยอดให้ คณ

ุ พ่อชมบ้ าง
แล้ ว"

คุอินะพึมพําออกมาลอยๆ

เรื องนันก็น่าสนใจ
คุอินะนันมีจดุ เด่นอันดับหนึงทีพลังโจมตีทีมหาศาล ไม่มี
สกิลเกียวกับการปกครอง ถ้ าไม่ทําอะไรแปลกๆก็ดีอยู่
215
หรอก...

"ถ้ าอย่างนัน ก็อยากจะบอกว่าให้ พาไปดูหรอก...แต่ก่อน

หน้ านันมากินข้ าวกันก่อนดีกว่า หลังจากคุ๊กกีนันก็ไม่ได้ กิน
อะไรเลยใช่ไหมล่ะ?"

ถึงพืนฐานแล้ วพวกผมนันไม่จําเป็ นต้ องกิน แต่การเพลิด

เพลินไปกับการกินก็สนุกดี แถมยังรู้สกึ สบายใจด้ วย

"อืม เข้ าใจแล้ ว มาสเตอร์ หลังกินข้ าวเสร็จจะสรุปให้ ฟัง"

"ออร่า ฝากด้ วยนะ"
"เตรี ยมเอาไว้ เรี ยบร้ อยแล้ วค่ะ"

216
ได้ ยินเสียงของโรโรโนะจากครัวข้ างๆ ดูเหมือนว่าพร้ อมจะ
เอาเข้ ามาทุกเมือ
กลินเนยโชยเข้ ามา กําลังทําไข่คนทีได้ จากไข่และเนยสดทีได้
จากเมืองนี

ขณะเดียวกันก็ย่างเบคอนไปพร้ อมๆกัน
นําทังสองสิงนีสอดเข้ าไปตรงกลางของขนมปั งของพวกสเกล
ตัน แล้ วก็ปรุงรสแบบบ้ านๆ

อาหารของออร่าคือของชันเลิศ

สามารถบรรเทาความเหนือยของโรโรโนะได้ ด้วย

ของหวานคือแอ๊ ปเปิ ลสีทองของต้ นไม้ แห่งจุดเริ มต้ นทีเพิม

217
พลังขึนจากการทีออร่าได้ เป็ น[อสูรแห่งพันธสัญญา]
พอได้ ทานเข้ าไป สมองทีพึงตืนนอนก็ปลอดโปร่ง สภาพร่าง
กายก็ดีขนึ พลังกายก็มากขึนอีก การฟื นฟูพลังเวทก็เป็ นไป
ได้ เยียมขึน แถมรู้สกึ ว่าอายุจะยืนขึนด้ วย

เหมาะกับการเป็ นอาหารเช้ า

พวกผมกินแอ๊ ปเปิ ลสีทองนีกันทุกเช้ า ทําให้ ร่างกายแข็งแรง

ดี

ออร่าฮัมเพลงไป แล้ วก็นําอาหารมาวางหน้ าโรโรโนะ หลัง

จากโรโรโนะส่งเสียงท้ องร้ องออกมาก็เริ มกินทันที

แอ๊ ปเปิ ลของหวานเองก็หมดลงอย่างรวดเร็ว

218
"ออร่า แอ๊ ปเปิ ลนีสุดยอดว่าทีผ่านมาอีกนะเนีย"
"อ๊ ะ รู้ด้วยเหรอคะ? ใช่แล้ วค่ะ เพราะผลจากการทีฉันได้ เป็ น
[อสูรแห่งพันธสัญญา]ทําให้ มีประสิทธิภาพเพิมขึนค่ะ"
"แอ๊ ปเปิ ลนี อยากทานอีกเยอะๆ ถ้ ามีเจ้ านีก็สามารถวิจยั ไป
หนึงปี โดยไม่ต้องกินอะไรได้ แน่"

พรวด

ผมสําลักชาทีดืมหลังอาหาร

ก็จริ งทีถ้ ามีแอ๊ ปเปิ ลนีก็คงจะไม่มีวนั เหนือย

"โรโรโนะ อย่าทําแบบนันเลย ถึงร่างกายจะไม่เป็ นไรก็เถอะ

แต่จิตใจจะพังเอา"
"น่าเสียดาย"

219
โรโรโนะพูดแบบนันแล้ วก็เลียนําแอ๊ ปเปิ ลทีเปื อนมืออยู่

"เอาล่ะ อาหารก็ทานกันเสร็จแล้ ว รี บไปดูพลังของโกเลมที

โรโรโนะสร้ างกันเถอะ"
"อืม ไว้ ใจได้ เลย"

แล้ วพวกผมก็ออกไปข้ างนอกเพือดูโกเลมใหม่ทีโรโรโนะ

สร้ างขึนมา
ไม่ใช่แค่ผม แต่คอุ ินะกับออร่าเองก็ทําท่าทางสนใจเช่นกัน

220
พวกผมเข้ าไปยังสนามฝึ กทีอยู่ด้านในพืนทีเหมือง
ถ้ าเป็ นทีนีก็ไม่มีใครเห็น ถึงจะทําลายไปก็ไม่มีปัญหา
สามารถอาละวาดได้ เต็มที
โรโรโนะก็ได้ เปิ ดใช้ งานโกเลมโอริ ฮารูกอนพระเอกของงานนี

"เป็ นโกเลมทีดูดีใช้ ได้ เลยนะ"

"ถึงจะหุน่ เรี ยวแต่ก็มีพลังเหลือเฟื อ เพราะฉะนันเลยทําให้
เบาเพือทีจะได้ เน้ นไปทีความเร็ว"

พวกโกเลมทีโรโรโนะสร้ างมาถึงตอนนีมีขนาดใหญ่มากกว่า
สามเมตรแถมมีรูปร่างใหญ่เทอะทะ

221
แต่วา่ โกเลมตัวนีนันไม่เหมือนกัน
สูงประมาณสองเมตรห้ าสิบเซน หุน่ ก็บาง เพรี ยวเหมือนกับ
มนุษย์

สีแบบพิเศษทีอยู่ระหว่างสีทองและสีเงินก็งดงาม
ยิงกว่านัน...

"พลังเวทมหาศาลเลยนะ"
"อืม คอร์ ของโกเลมแบบทวินไดรฟ์ ไม่ใช่การเพิมคอร์ แต่เป็ น
การคูณ แล้ วทําให้ สนพ้
ั องกันโอริ ฮารูกอน ซึงไม่ใช่โอริ ฮารูกอ
นธรรมดาๆ แต่เป็ นโอริ ฮารูกอนทีทําการปรับให้ เข้ ากับคอร์
ของโกเลมจนถึงขีดสุด มีปริ มาณพลังเวทสูงพอๆกับระดับA"

222
ถึงจะด้ อยกว่าพวกคุอินะ แต่ก็เห็นได้ ชดั ว่าแข็งแกร่งสุดๆ

"พอจะผลิตจํานวนมากได้ ไหม?"
"คิดว่าทําได้ แต่วา่ คงพูดไม่ได้ จนกว่าได้ เห็นผลลัพธ์จริ งๆ
ตอนใช้ งานของเด็กคนนี จะนําไปทดสอบที[ถําบัวแดง]แล้ ว
วิจยั เพิมเติมดู"

อย่างนีนีเอง เอาอย่างนันก็ได้
ถึงจะยังไม่ได้ เห็นการเคลือนไหว แต่ก็ร้ ูสกึ ถึงความเป็ นไปได้
ทีไม่สินสุดของโกเลมนีได้ ทนั ที

"โรโรโนะจัง เด็กคนนีเป็ นเด็กแบบไหนเหรอ?"

223
คุอินะถามโรโรโนะเรื องโกเลม

"เน้ นไปทีความอเนกประสงค์ แค่ด้วยพลังของทวินไดรฟ์ก็

ทําให้ ทนทานแล้ ว แถมยังแข็ง เร็ว และแข็งแกร่ง การเคลือน
ไหวเองก็ใกล้ เคียงกับมนุษย์ อาวุธทีมนุษย์สามารถใช้ ได้ ก็ใช้
ได้ ทกุ อย่าง เด็กคนนีมีพืนฐานของทุกอย่าง ถ้ าวิจยั เพิมโดย
ใช้ เด็กคนนีเป็ นฐานล่ะก็แบบโจมตีระยะไกล แบบโจมตีระยะ
ประชิด แบบเคลือนทีความเร็วสูงก็สามารถสร้ างขึนมาได้ "

พลังในการปรับโกเลมทีโรโรโนะได้ จากการเป็ น[อสูรแห่ง

พันธสัญญา]
ถึงจะลองสร้ างโกเลมแบบพิเศษมามากมาย แต่โกเลมรอบนี
เป็ นแบบทีมากความสามารถ สําหรับแบบทีทีใช้ ทวินไดรฟ์

224
รุ่นแรกแล้ วแบบนีก็คงจะดีทีสุด

"รี บขยับมันดูเถอะ โรโรโนะ"

"เข้ าใจแล้ ว ก่อนก็เริ มจากการขยับพืนฐาน"

โรโรโนะสังโกเลม
สามารถกลับตัวได้ จากการวิงสุดกําลังแถมยังกระโดดได้ ด้วย

ออร่าปรบมือให้
ความเร็วอะไรกัน ทําลายสามัญสํานึกทีว่าโกเลมนันเชืองช้ า
ทิงไปหมดเลย

"พลังก็มีเหลือเฟื อ เพือทีจะทําให้ เคลือนไหวได้ อย่างราบรื น

225
จึงได้ ทําการคิดค้ นส่วนข้ อต่อ รวมทังความเบาของโอริ ฮารู
กอน ทําให้ สามารถขยับแบบนันได้ "

โรโรโนะพูดพึมพําออกมาอย่างภาคภูมิใจ

"ต่อไปก็เป็ นการแนะนําอาวุธพืนฐาน"

สิงทีโกเลมใช้ ก็คือ อาวุธสุดรักของเหล่าโกเลมมิธริ ล ปื นกล

หนักคาลิเบอร์
แล้ วก็ยงั ยิงโดยปื นกลหนักทีทังยาวและหนักได้ โดยวิงไป
พร้ อมกันราวกับเรื องโกหก

"ล้ อกันเล่นหรื อเปล่า?"

226
พลังทําลายนันแน่นอนอยู่แล้ ว แต่วา่ ความหนักแรงดีดกลับ
ไม่มีทา่ ทีแบบนันเลยสักนิด ปื นกลหนักทีปกติใช้ อยู่กบั ทีถูก
แกว่งไปมาราวกับแอสซัลท์ ไรเฟิ ล
ถึงจะเป็ นพลังของโกเลมมิธริ ลก็ยงั ถือโดยแกว่งขึนลงไปมา
แท้ ๆ แต่นีกลับใช้ ได้ อย่างอิสระ
ฮะฮะ นอกจากแกว่งไปมาตอนนียังกระโดดขึนไปยิงกลาง
อากาศได้ อีก

"ถ้ าเป็ นโกเลมแบบใหม่ละ่ ก็แค่นีสามารถทําได้ อยู่แล้ ว พลัง

ก็แน่นอนอยู่แล้ ว แล้ วก็...พลังป้องกัน คุอินะ ลองเอาลูกซอง
ยิงดูสิ"
"เข้ าใจแล้ ว"

227
คุอินะยิงลูกซองสุดรัก

เสียงดังกระหึม
ปื นลูกซองรุ่นพัฒนาทีสร้ างโดยโรโรโนะ ปากกระบอกกว้ าง
ดินปื นทีใช้ ก็ยงั เป็ นผงมิธริ ลทีผสมพลังเวทลงไปเพือเพิมพลัง
ทําลาย

หลังจากยิงกระสุนออกไป ด้ วยเวท《เอนชานต์》เวท
เสริ มพลัง[เร่งความเร็ว] รวมทังสัตว์ประหลาดทีเพิมพลัง
ทําลาย พลังทําลายนันแม้ แต่ปืนกลหนักก็ยงั เทียบไม่ติด

การโจมตีหนึงครังทีสามารถเจาะอสูรระดับAได้ อย่างง่าย
ดาย

ถ้ าเป็ นโกเลมธรรมดาคงแหลกเหมือนเศษกระดาษ

ผลทีออกมาคือโกเลมรูปแบบใหม่นน...
ั

228
"แทบจะไร้ บาดแผลเลยเหรอ?"

ผมส่งเสียงออกมาอย่างตกใจ

มีเพียงร่องรอยบนผิวเท่านัน

"โรโรโนะจัง ความแข็งนีมันอะไรกัน ทําเอานึกถึงกากอยล์

โอริ ฮารูกอนก่อนหน้ านีเลย"
"แข็งกว่านันอีก เพือเพิมพลังป้องกันเกราะจึงถูกทําให้ กลม
มนเพือให้ พลังโจมตีไหลออก ยิงกว่านันทีผิวของมันยังมีการ
ไหลของพลังเวททําให้ แข็งขึนไปอีก ต่อไปก็ลองทดสอบพลัง

229
ป้องกันเวท คุอินะ ลองยิงลูกไฟใส่ด"ู
"ให้ เอาจริ งเหรอ?"
"เอาจริ ง"
"เข้ าใจแล้ ว!"

คุอินะเร่งไฟสุดกําลัง

เกิดเป็ นมวลไฟอุณหภูมิสงู บนฝ่ ามือ

แล้ วก็ปล่อยมันออกไปเหมือนกับธนู
การโจมตีทีลุกไหม้ ราวกับพระอาทิตย์ ถ้ าโดนมันไปล่ะก็ออ
ร่าหรื อโรโรโนะเองก็คงเจ็บหนักถึงชีวิต ลูกไฟพุง่ ไปยังส่วน
หน้ าแกของโกเลม แล้ วไฟก็ปกคุลมโกเลมโอริ ฮารูกอน

ไฟเบาลง

โกเลมยังแข็งแรงดี

230
"เพือทําให้ เคลือนไหวได้ จงึ ได้ ทําการหมุนเวียนพลังเวทไป
ตามแขนขาแต่ด้วยพลังทีมากเกินไปทําให้ เกิดการรัวไหวของ
พลังเวทขึนมา เพราะฉะนันพลังเวทส่วนทีรัวไหวจึงกลาย
เป็ นเกราะป้องกันพลังเวทโดยอัตโนมัติ ทีสามารถเป็ นแบบนี
ได้ เพราะเทคนิคการสลักพิธีเวทบนเกราะให้ ดเู หมือนลาย
ตกแต่ง ทําให้ เกิดการใช้ พลังเวททีกระจัดกระจายโดย
อัตโนมัติสร้ างเป็ นขอบเขตป้องกัน รวมเข้ ากับทีมันถูกสร้ าง
ด้ วยโอริ ฮารูกอนซึงมีพลังป้องกันเวททีมหาศาลอยู่แล้ วด้ วย
สําหรับเวทมนตร์ แล้ วจึงค่อนข้ างจะไร้ เทียบทาน"

ความเร็ว พลังโจมตี พลังป้องกัน และพลังป้องกันเวททีสูง

เป็ นการรวมทังหมดนีเข้ าไว้ ด้วยกัน

231
"สุดยอดไปเลยไม่ใช่เหรอ โรโรโนะ"
"เป็ นโกเลมทีภาคภูมิใจ แต่วา่ ก็ยงั มีจดุ อ่อนอยู่ เด็กคนนีทัง
ไวและแข็ง แต่วา่ ก็มีเพียงแค่นนั สามารถโจมตีได้ แต่ทาง
กายภาพเท่านัน ถ้ าเป็ นศัตรูทีโจมตีกายภาพไม่เข้ าก็ไร้ ซงึ
พลัง แถมศัตรูทีสามารถทลายพลังป้องกันของเด็กนีก็ยงั มี
อยู่ และถึงจะกันกระสุนลูกปรายของลูกซองของคุอินะได้ แต่
ถ้ าโจมตีด้วยกระสุนลูกโดดเข้ าไปในจุดอ่อนเดิมซําๆก็
สามารถเจาะได้ ถ้ าเป็ นคุอินะล่ะก็สามารถฝ่ าปื นกลหนัก
ของเด็กคนนีได้ อยู่แล้ ว เดิมทีแล้ วถ้ าคุอินะอยู่ในร่างทีเอาจริ ง
ถึงจะบอกว่าไร้ เทียบทานกันเวทมนตร์ ได้ แค่ไหนก็คงถูกเผา
จนเกรี ยมได้ อยู่ด"ี
"แน่นอนอยู่แล้ ว!"

คุอินะยืดอกแล้ วพึมพําออกมา ด้ วยไฟของคุอินะร่างอนาคต

ไม่วา่ จะโอริ ฮารูกอนหรื อเขตแดนป้องกันอะไรก็สามารถเผา
232
กลับไปเป็ นเถ้ าได้ อยู่แล้ ว

"แล้ วก็กบั แอนตีแมททีเรี ยล ไรเฟิ ลของออร่าเองก็เช่นกัน ถ้ า

เป็ นออร่าถึงจะเป็ นการยิงจากระยะไกลกับเด็กคนนีทีกําลัง
เคลือนทีด้ วยความไวสูงก็คงสามารถยิงไปทีจุดอ่อนเดิมซําๆ
ได้ อย่างง่ายดาย เดิมทีแล้ วถ้ าต้ องเป็ นคูม่ ือกับออร่าไม่วา่ ยัง
ไงก็คงจะเป็ นการโจมตีจากบนฟากฟ้าเพียงฝ่ ายเดียวจนไม่
สามารถโจมตีกลับไปได้ แม้ เพียงสักนิด"
"ก็จริ งนะคะ ถ้ าเกิดว่าเป็ นฉัน ถ้ าต้ องสู้กบั โกเลมนีล่ะก็คงจะ
ยิงโดยจากทีสูงและใช้ แรงโน้ มถ่วงเป็ นตัวช่วยยิงลงมาด้ วย
ความเร็วสูงค่ะ การโจมตีจากพืนดินก็ถกู แรงโน้ มถ่วงดึงไว้
ทังพลังและวิสยั ก็ลดลง แต่การโจมตีของฉันกลับเป็ นตรงกัน
ข้ าม เป็ นไม่ได้ แม้ แต่การสู้กนั ค่ะ"
"กับพิษของไวต์ก็คอ่ นข้ างไร้ ประโยชน์คะ่ มันคือความตาย
แน่นอน ไม่วา่ พลังป้องกันเวทจะสูงแค่ไหนก็ไม่สามารถ
233
ป้องกันได้ ไวต์ที[บ้ าคลัง]ถือว่าหลุดกรอบไปไกลค่ะ ก่อนที
กระสุนจะเข้ าถึง ก็คงจะผุพงั ด้ วยพิษจนไม่เหลือพลังอะไร ...
แถมแน่นอนว่าฉันเองก็ชนะเด็กคนนีได้ "

อย่างนีนีเอง ไม่ใช่วา่ จะไร้ เทียบทาน

แต่ถ้าให้ พดู กลับกัน ถ้ าไม่ใช่ระดับเดียวกับเด็กพวกนีก็
ทําลายไม่ลง

"คุณค่าจริ งๆของเด็กคนนีไม่ใช่ความแข็งแกร่ง แต่เป็ นการที

สามารถผลิตได้ จํานวนมาก เด็กพวกนีทีแพ้ แค่ระดับเดียวกับ
พวกฉันในอนาคตจะมีเป็ นร้ อยตัว ต่อมาคือความคล่องตัว
เพราะว่าสามารถใช้ อาวุธได้ หลากหลายจึงสามารถเลือก
อาวุธได้ ตามสถานการณ์ ต่อมาคือความยืดหยุ่น ไม่วา่ จะใน
นํา ภูเขาไฟ ภูเขานําแข็ง ทีราบ ดินแดนว่างเปล่า

234
สุญญากาศ ไม่วา่ ทีไหนก็สามารถสู้ได้ สุดท้ ายคือความ
สามารถในการสู้รบ เด็กพวกนีไม่มีวนั เหนือยไม่จําเป็ นต้ อง
หลับ เด็กคนนีคือทุกสิงทีนักรบต้ องการ[นักรบทีสมบูรณ์
แบบ]"

ยิงฟั งก็ยิงน่าตกใจ ผมเผลอกลืนนําลายลงไป

ถ้ าเกิดเป็ นไปตามทีโรโรโนะพูดล่ะก็แสดงว่าสามารถใช้ แล้ ว
ทิงได้ ไม่จําเป็ นต้ องคํานึงเรื องความเสียหาย สามารถสังให้
โจมตีแบบฆ่าตัวตายได้ ง่ายๆ สามารถวางแผนการรบโดยใช้
การตายแบบทีพวกโรโรโนะไม่สามารถทําได้ ได้

"โรโรโนะ เตรี ยมการผลิตจํานวนมากให้ เร็วทีสุด เราต้ องใช้

เจ้ านี"
"ตามทีต้ องการ จะทําการการพัฒนาเพือเสริ มความสามารถ

235
แล้ วก็อยากจะสร้ างอาวุธพืนฐานสําหรับการใช้ งานเด็กพวก
นีด้ วย"

เป็ นเด็กทีพึงพาได้ ไม่วา่ จะตอนไหนจริ งๆ

ดีทีมีโรโรโนะเป็ นพวก แค่คิดว่าถ้ าจอมมารคนอืนมีโรโรโนะ
อยู่ก็กลัวแล้ ว

"โรโรโนะจัง แล้ วเด็กคนนีชืออะไรเหรอ? เพราะว่าใช้ คอร์

แบบพิเศษ ถ้ าเรี ยกว่าโกเลมโอริ ฮารูกอนแบบธรรมดาคงน่า
สงสารแย่เลย!"
"ก็จริ งนะ แข็งแกร่งขนาดนี คิดเรื องชืออะไรไว้ หน่อยหรื อ
เปล่า"

236
พอผมพูดโรโรโนะก็จบั คางแล้ วคิด

"ทวินไดรฟ์นันฉันสามารถสร้ างได้ แค่คนเดียวเท่านัน ดังนัน

จึงเป็ นโกเลมทีมีเฉพาะในอวาลอน...เด็กคนนีคือเทพคุ้ม
ครองของอวาลอน แล้ วเจ้ านีก็หลุดออกจากกรอบของคําว่า
โกเลมแล้ ว สิงทีอยู่เหนือโกเลม ดังนันจึงเรี ยกว่าโกเลมไม่ได้
โกเลมชนิดติดตังทวินไดรฟ์ อวาลอนริ ตเตอร์ อยากจะเรี ยก
แบบนี"

ผมยิมออกมา อวาลอนริ ตเตอร์

ก็ใช้ ได้ ไม่ใช่หรื อไงกัน

"เข้ าใจแล้ ว ต่อจากนีไปก็ให้ เรี ยกวาอวาลอนริ ตเตอร์ ฝาก

เรื องอวาลอนริ ตเตอร์ ด้วยล่ะ โรโรโนะ"
237
"เข้ าใจแล้ ว! ฝากได้ เลย"

เท่านีการทดสอบวันนีก็จบลง
กลับบ้ านกันเถอะ

แล้ วก็มีนกสีฟ้ามาเกาะทีไหล่

พนักงานขนส่งทีทํางานอย่างขยันขันแข็งทีได้ รับมาจากจอม
มารแห่ง[สายลม]สโตรัส
ในตอนนีนันไม่ใช่เพียงแค่สโตรัส มันยังได้ จําพลังเวทของมัล
โก้ ผ้ ปู กครองของผม หรื อจอมมารแห่ง[กาลเวลา]ดันดาเลียน
เพือใช้ งานอีกด้ วย
สิงทีเด็กคนนีรับส่งนันก็คือจดหมายจากจอมมารเหล่านัน

238
"มัลโก้ เหรอ ถ้ าพรุ่งนีก็มีเวลาอยู่ เยียมมากเลย"

ไม่คิดเลยว่าจะตอบกลับมาเร็วขนาดนี
อยากจะได้ คําแนะนําในตอนทีต้ องสู้กบั มนุษย์จากมัลโก้
เลยส่งจดหมายไปว่าอยากจะไปคุยด้ วย จดหมายนีคือคํา
ตอบนัน

คงต้ องรี บไปรบกวน

แน่นอนว่าไม่ใช่มือเปล่า ผมก็เป็ นจอมมารคนหนึงแล้ วก็มี
ของฝากกลับไปให้ มลั โก้ ด้วย

ผมให้ จดหมายกับนกสีฟ้า แล้ วส่งไปให้ มลั โก้

-------------------------------------------------------------------------
-----------------------------------------------------------
Ch.80 - ตอนที7 คําแนะนําและความพิโรธของมัลโก้

239
ไม่ได้ มาทีดันเจียนของมัลโก้ ตงนาน
ั
พอได้ รับคําอนุญาตจากมัลโก้ ผมก็ใช้ จดุ วาร์ ปมาทีดันเจียน
ของเธอทันที

ทีพามาด้ วยก็มีแค่พวกคุอินะ อสูรแห่งพันธสัญญาทังสาม

คน และกาทีใช้ [วาร์ ป]เท่านัน
ถึงจะพักอยู่ในดันเจียนของมัลโก้ ไม่ถึงหนึงปี เลยก็เถอะ แต่
รู้สกึ คิดถึงจัง

เมือก่อนเคยใช้ ชีวิตอยู่ทีนี ถึงจะอยากพาไวต์มาด้ วย แต่ใน

ฐานะเสนาธิการของผมแล้ ว การบริ หารและป้องกันอวาลอน
ตอนทีผมไม่อยู่นนจํ
ั าเป็ นต้ องมีเขา สุดท้ ายก็เลยพามาด้ วย
ไม่ได้
240
ก่อนอืนก็ไปทักทายซัคคิวบัสทีอยู่ในเขตทีพักอาศัยเพือขอคํา
อนุญาตเข้ าพบมัลโก้

เพราะว่าถูกบอกให้ รอสักพักเดียวจะติดต่อไป เลยกลับไป

เยียมบ้ านทีเคยใช้ ชีวิตอยู่

"ไม่เปลียนไปเลยนะ"
"เหมือนกับตอนทีจากมาเลยค่ะ!"

คุอินะพูดออกมาอย่างสบายอารมณ์

บ้ านนันยังเหมือนกับตอนนีทีพวกผมยังอาศัยอยู่
พอถามมัลโก้ ไปว่าควรจะทิงพวกเครื องเรื อนหรื อเปล่าก็

241
ตอบกลับมาว่าปล่อยทิงไว้ อย่างนันล่ะ สุดท้ ายก็เลยปล่อย
มันไว้ สภาพเดิม

ทีน่าตกใจก็คือไม่ใช่แค่บ้านทีถูกปล่อยทิงไว้ แต่บนข้ าวของ

ต่างๆกลับไม่มีฝนอยู
ุ่ ่เลย

คงจะมีใครทําความสะอาดอยู่ตลอด

สามารถเห็นถึงความเอาใจใส่ได้ นิดหน่อยเลย
คุอินะและโรโรโนะมองไปทีห้ องเดิมของตัวเองแล้ วก็คิดถึง
อดีต

"รู้สกึ อิจฉานิดหน่อยจังเลยค่ะ ตอนทีฉันเกิดก็ออกมาทีอวา

ลอนอยู่แล้ วก็เลยไม่คอ่ ยเข้ าใจค่ะ"

242
ออร่ามองทังสองคนทีกําลังยิมแล้ วก็พดู ออกมา
ก็จริ งทีตอนทีสร้ างเธอขึนมาก็เป็ นตอนทีกําลังสร้ างอวาลอน

"ไม่ต้องอิจฉาอะไรหรอก มาสร้ างความทรงจําดีๆทีอวาลอน

กันก็พอแล้ วนี หลังจากนี เราจะสร้ างประสบการณ์ด้วยกัน
มากมายจนเอียนเลยล่ะ"
"ค่ะ! นายท่าน"

ออร่ายิมออกมา

พอผ่อนคลายไปได้ สกั พักซัคคิวบัสก็มาในทีสุด

เพราะว่าเธอเป็ นผู้ปกครองเขตทีพักอาศัยนีและสามารถใช้
[วาร์ ป]ได้ ก็เลยเป็ นอสูรทีมัลโก้ ใช้ งานอย่างหนัก

243
"ท่านมัลโคเซียสเตรี ยมตัวเสร็จเรี บร้ อยแล้ วค่ะ เพราะว่าคุย
กับคนก่อนหน้ านีนานไปหน่อย ต้ องขอโทษทีทําให้ เสียเวลา
ค่ะ"
"ไม่เป็ นไรหรอก พวกผมก็ใช้ เวลาทีรออย่างมีคา่ อยู่ แล้ วทีว่า
คนก่อนหน้ า?"

ผมรู้สกึ สงสัยว่าใครนอกจากผมทีมาพบมัลโก้

"...อ๊ ะ ช่วยลืมไปเถอะค่ะ จะ[วาร์ ป]แล้ วนะคะ ช่วยมารวมตัว

กันทีทางนีด้ วยค่ะ"

ซัคคิวบัสเปลียนหัวข้ อเอาดือๆ

244
คงจะถูกสังห้ ามบอก จะซักไซ้ เธอต่อไปก็น่าสงสาร

"อา ขอฝากด้ วย"

ผมเลิกคิดทีจะถามซัคคิวบัสต่อแล้ วก็เข้ าไปรวมตัวใกล้ ๆกับ

ซัคคิวบัส

พวกเราจะวาร์ ปไปทีห้ องของมัลโก้ ด้วยพลังของเธอ

"ถ้ าอย่างนันจะไปล่ะนะคะ [วาร์ ป]"

แล้ วสติของพวกผมก็เบาบางลง

◇
245
พวกผมทีวาร์ ปเสร็จก็หนั ดูรอบข้ าง

ทีนีคือห้ องของมัลโก้

ถึงจะไม่ได้ เป็ นประกาย แต่ก็มีของตกแต่งชันเลิศเรี ยงรายอยู่

มากมาย ทีบัลลังก์ทีเต็มไปด้ วยบารมีจนสะดุดตาก็มีสาว
งามผมสีเงินผิวสีแทนทีมีหแู ละหางของหมาป่ าอยู่
ถึงจะทําสีหน้ าครุ่นคิดอย่างอารมณ์ไม่ดีอยู่ แต่พอเห็นห้ น
าผมใบหน้ าก็ผ่อนคลายลง
ดูเหมือนว่าแขกคนก่อนหน้ าผมจะเป็ นคนทีมัลโก้ ไม่ชอบขี
หน้ าเท่าไหร่

"ยินดีต้อนรับนะ โพลเคล ไม่ได้ เจอกันตังนาน"

246
"ไม่ได้ เจอกันนานเลยนะ มัลโก้ "
"โยชิโยชิ ไม่ได้ เจอกันพักเดียวตัวโตขึนเยอะนะโพลเคลจัง พี
สาว รู้สกึ ตืนเต้ นจังเลย เด็กน้ อยอย่างโพลเคลโตไวจังเลยนะ"
"นีผมเป็ นเด็กเหรอ!"

มาถึงถูกหยอกซะแล้ ว มัลโก้ มองผมแล้ วก็หวั เราะออกมา

"นันสินะ สําหรับฉันแล้ วนายก็ยงั เด็กอยู่นนล่

ั ะ เพราะว่าเป็ น
[ผู้ปกครอง]ถึงได้ พดู ได้ ไง ในฐานะจอมมารนายน่ะยังอ่อน
หัดนัก ถึงจะดูเหมือนโตขึนนิดหน่อยแล้ วก็เถอะ แต่ยงั ไม่พอ
หรอกนะ"

พอถูกบอกแบบนีผมก็ตอบกลับไปไม่ได้

247
ในฐานะจอมมารของผมนันยังอ่อนประสบการณ์นกั

"ให้ ตายสิ รับมือมัลโก้ ไม่ได้ เลย ก่อนอืนก็ต้องขอขอบคุณ

นะ ขอบคุณทีอุตส่าห์เสียเวลาเพือผมในวันนี"
"เรื องนันช่างมันเถอะ ก็อยากเจอโพลเคลนีนา ได้ ยินข่าวลือ
เกียวกับนายมาเต็มเลยล่ะ ทําเอาหัวใจแทบวายได้ ตลอด
เลยนะ ถึงจะคิดว่าทําบ้ าๆไปแล้ วก็เถอะ ...สงครามครังนันก็
เป็ นสามรุมหนึง แถมยังเป็ นพวกทีโกงกฎด้ วยการยืมอสูร
ระดับAแบบพัฒนาได้ มาถึงสามตน ทําเอาใจแทบจะหลุด
จากอกแหน่ะ"
"นันก็ทําเอาผมคิดว่าจะแพ้ เหมือนกัน ทําเอาเครี ยดนิด
หน่อยเลยล่ะ"

เพราะว่าคิดว่าชนะได้ เลยยอมทําตามความคิดของจอมมาร

248
แห่ง[เหล็ก]

แต่วา่ ถ้ าคิดจะเลียงมันก็เลียงได้ จริ งนันล่ะ

ตัวตนของอสูรของรุ่นผู้ปกครองทีเป็ นไพ่ตายของพวก[เหล็ก]
ไม่ได้ อยู่ในความคิดเลยสักนิด ถ้ าเกิดรู้วา่ มีตวั ตนนันตังแต่
เริ มล่ะก็คงจะใช้ สกั วิธีหลบเลียงสงครามสามรุมหนึงไปแล้ ว

ทีชนะในคราวนีนันเป็ นเพราะเหล่าอสูรของผมทุกคนทีพลัง
มากกว่าทีคิดเอาไว้ เท่านันเอง
จําเป็ นต้ องต้ องระวังตัวเพือไม่ให้ ผิดพลาดแบบนีซําสองอีก
ครัง

"นายนีดือรันผิดกับหน้ าตาเลยนะ ในฐานะผู้ปกครองแล้ วก็

ทําเอาสงบใจไม่อยู่เลย"

249
"ขอโทษทีนะ ทีเป็ นเด็กทีไม่เอาไหน"
"จริ งๆเลยนะ"

ผมกับมัลโก้ มองหน้ ากันแล้ วหัวเราะออกมา

"มัลโก้ เข้ าเรื องจริ งๆกันเถอะ"

"อืม ก่อนหน้ านันขอพูดอะไรนิดหนอยเถอะนะ ฉันน่ะรู้สกึ ข้ อ
ด้ อยใหญ่สดุ ของโพลเคลน่ะ"
"ข้ อด้ อยของผม?"
"ในฐานะจอมมารแล้ ว มันถึงชีวิตเลยล่ะ"

แค่คํานันคําเดียวก็ทําเอาผมรู้สกึ ราวกับถูกทิมแทงอย่างแรง
แน่นอนว่าผมเองก็ยอมรับว่ายังด้ อยประสบการณ์

250
แต่วา่ ไม่ร้ ูตวั เลยว่ามีจดุ อ่อนทีถึงชีวิตขนาดนันอยู่

"ช่วยบอกทีเถอะ มัลโก้ "

"อืม ได้ สิ จะพูดตรงๆล่ะนะ ศักดิศรี ในฐานะจอมมารของนาย
น่ะมันมีไม่พอ!"

มัลโก้ ชีมาทีผม แล้ วพูดออกมา

ทําเอาผมเผลอหลุดคําว่า ฮะ!? อย่างเสียมารยาทออกมา

"อา อย่าทําหน้ าแปลกๆสิ นีมันเรื องสําคัญนะ จอมมารน่ะ

นะ ศักดิศรี ความน่าเกรงขาม ออร่าทีสุดยอดแบบนันเป็ นสิง
จําเป็ นนะ ถ้ าไม่มีละ่ ก็ ได้ ถกู มนุษย์ไม่ก็อสูรลูกน้ องดูถกู
เหยียดหยามเอาได้ เพราะฉะนันไปฝึ กปล่อยออร่าแบบจอม
251
มารซะ ต่อให้ เป็ นนาย ถ้ าได้ นงเก้
ั าอีนีล่ะก็ต้องมีออร่าอะไร
ออกมาแน่ เอ้ านังสินงสิ
ั มาเริ มจากภาพลักษณ์กนั ก่อนเลย"

มัลโก้ ลกุ ขึนมาจากบัลลังก์แล้ วให้ ผมไปนัง

บัลลังก์ของมัลโก้ นนทํ
ั าให้ ภาพลักษณ์ดแู ข็งแกร่งขึนนิด
หน่อย

"ลองแสยะยิมหน่อยสิ"
"บะ แบบนีเหรอ?"
"ให้ มนั ดูมนใจมากนี
ั หน่อย! ...อืมอืม แบบนีล่ะนะ เริ มได้
บรรยากาศละ งันก็ไปขันต่อไปละนะ เอาล่ะ ลองให้ เด็ก
ผู้หญิงมาล้ อมรอบดู จิงจอกสวรรค์ เอลเดอร์ ดวาร์ ฟ ลองเข้ า
มาพิงเจ้ านายของพวกเธอหน่อยสิ"

252
คุอินะกับโรโรโนะทําหน้ าแปลกๆออกมา

แล้ วคุอินะก็พดู ออกมา

"คุอินะเป็ นอสูรของคุณพ่อ ไม่จําคําสังใครนอกจากคุณพ่อ

หรอก"

โรโรโนะเองก็พยักหน้ า

เป็ นเด็กทีพึงพาได้ จริ งๆ

"ก็นะ งันเหรอ งันก็ให้ โพลเคลสังละกัน นีเป็ นวิชาทีจําเป็ น

ต้ องมีสําหรับการเป็ นจอมมารนะ"
"เข้ าใจแล้ ว ลองดูสกั รอบละกัน"

253
ผมคิดว่ามันมีอะไรแปลกๆ แต่ก็สงให้
ั พวกคุอินะเข้ ามาใกล้ ๆ

"อืมม ลองให้ ดอู ้ อนมากกว่านีสิ? ตรงนันก็แสดงความเชือ

ใจออกมาหน่อย ใช้ อ๊ ะ จิงจอกสวรรค์ทําให้ ดลู ามกมากกว่า
นีสิ"

ทังสองคนโพสตามทีมัลโก้ บอก

แล้ วมัลโก้ ก็พยักหน้ าอย่างพอใจ

"เป็ นไงบ้ าง มัลโก้ ดูมีอํานาจไหม?"

ผมถามออกไป แต้ ก็ไม่ได้ คําตอบกลับมา

254
มัลโก้ มองมาทีพวกผม แล้ วก็เริ มตัวสัน จากนันก็หวั เราะออก
มา

"อะฮะฮะ น่ากลัวสุดๆ ก็มีบารมีอยู่หรอก แต่นอกนัน... ฟุ

เป็ นโลลิเคลของแท้ เลยนะ ถ้ าอย่างนันก็ อะฮะฮะฮะ"

มัลโก้ พดู เรื องทีเสียมารยาทสุดๆออกมา

รู้สกึ เจ็บนิดหน่อย

"วันนีพอแค่นีเถอะ เดียวจะเพิมบารมี"
"อะฮะฮะ อืม แล้ วก็... เอาเถอะ พอเรื องล้ อเล่นไว้ แค่นี
แล้ วจะบอกจุดอ่อนจริ งๆของนายให้ ฟังละกัน"

255
มัลโก้ ทีมานังบัลลังก์แทนผม แล้ วพูดออกมาอย่างผึงผาย

ผมรู้สกึ เกรงนิดหน่อย คงจะไม่ถกู แกล้ งอีกแล้ วนะ

"อสูรของนายน่ะแข็งแกร่ง แข็งแกร่งมาก ระดับทีไม่ควรจะ

เป็ นด้ วยซํา ถ้ าเป็ นจอมมารทัวไปมาเจอสถานการณ์สามรุม
หนึงแบบทีนายเจอคงได้ แพ้ แบบทําอะไรไม่ได้ แน่ๆ ความ
แข็งแกร่งของนายเติบโตเร็วจนน่าหวาดกลัวเลยล่ะ...แต่ก็นะ
ถ้ าแค่ความแข็งแกร่ง"

คําพูดคําเดียวนันแทงเข้ าไปในใจผมเต็มๆ

"ยังขาดความสามารถด้ านการสืบข้ อมูลอย่างมากล่ะนะ

อสูรของนายน่ะมีแต่สายพลังและสายผลิตเท่านัน ตัวนาย

256
เองก็ขาดความสามารถในการปกครองสุดขีดด้ วยนะ ถ้ าเป็ น
จอมมารชันหนึงล่ะก็นะ จะต้ องปล่อยอสูรทีจะเป็ นหูเป็ นตา
ไปยังทีต่างๆและมีการร่วมมือกันกับจอมมารด้ วยกัน ซึงไม่
ได้ เพียงเพือแลกเปลียนข้ อมูลกันเท่านัน ...ไม่ใช่แค่นนั
สําหรับจอมมารแล้ วก็มีการแทรกซึมเข้ าไปยังประเทศของ
มนุษย์แล้ วทําการชักจูงจากภายใน เจ้ าคนทีฉันเกลียดทีสุด
เองยังกลายเป็ นเทพเจ้ าทีมีผ้ นู บั ถือมากทีสุดในประเทศหนึง
ด้ วยนะ"

จุดอ่อนทีถูกชีออกมา
ปฏิเสธไม่ได้ เลย เป็ นไปตามทีพูด ในตอนนีเพราะว่านกสีฟ้า
ทีได้ จากจอมมารแห่ง[สายลม]สโตรัสกับกาทีได้ จากจอม
มารแห่ง[กาลเวลา] ถึงได้ สามารถใช้ การวาร์ ปหรื อติดต่อสือ
สารขันพืนฐานได้ ในอสูรทีผมสร้ างขึนมานันไม่มีอสูรทีมี
ความสามารถด้ านข่าวกรองสักตนเดียว

257
ในการต่อสู้ มันก็มีกรณีทีข้ อมูลมีความสําคัญมากกว่ากําลัง
รบอยู่มากมาย ถ้ าไม่ร้ ูอะไรก็ไม่สามารถต่อกรได้
ถ้ ามองข้ ามเรื องนันไปล่ะก็ถือเป็ นข้ อบกพร้ องทีร้ ายแรงมาก

"จะบอกให้ ฟังว่ามันร้ ายแรงขนาดไหน ฉันเองก็สง่ อสูรเข้ า

ไปสอดแนมในเมืองของนายอยู่ ก็เลยรู้วา่ เมืองของนาย
สามารถเก็บเกียวแอ๊ ปเปิ ลสีทองได้ แล้ วยังรู้วา่ เอลเดอร์
ดวาร์ ฟของนายเองกําลังสร้ างอาวุธทีทรงพลังแถมยังกําลัง
พัฒนาโกเลมทีโกงสุดๆออกมาจํานวนมากอีกด้ วย ถ้ าให้ พดู
ก็คือ นายไม่ร้ ูด้วยซําว่าข้ อมูลกําลังรัวไหลอยู่ ถ้ าฉันเป็ นศัตรู
กับนายล่ะก็ คงจะจินตนาการออกสินะว่าจะเป็ นยังไง"

258
รู้สกึ ราวกับถูกทิมแทงเข้ าไปทัวทังร่างกาย

ไม่น่าเชือว่าเลยจะรู้ได้ ถึงขนาดนัน
ถ้ าใช้ พลังของอสูรแล้ วจะสามารถมองทะลุได้ ขนาดนีเลย
เหรอ

...ถ้ าเป็ นเรื องทีมัลโก้ ทําได้ บางที จอมมารแห่ง[กาล

เวลา]เองก็คงจะทําได้ ถ้ าเป็ นเขาทีสนใจในตัวผมคงจะ
ทําแน่ๆ
ถึงจะรู้เป้าหมายของอสูรกาก็เถอะ แต่บางทีก็คงจะไร้
ประโยชน์แล้ ว

ยิงกว่านัน อาจจะมีจอมมารคนอืนส่งหูสง่ ตาเข้ ามาด้ วยก็ได้

259
"น่ากลัวจริ งๆเลยนะ ถูกมองออกอย่างง่ายดายเลย คงจะ
เพราะมันใจความสามารถตรวจจับของคุอินะกับออรามาก
เกินไปก็ได้ "
"ถ้ าเป็ นนายล่ะก็ ได้ ร้ ูจดุ อ่อนอย่างนีแล้ วคงสร้ างอสูรทีจะมี
ปิ ดจุดอ่อนนันได้ ใช่ไหมล่ะ? จงใช้ [การสร้ าง]เลือกเอาจากตัว
เลือกอันนับไม่ถ้วนได้ เลย แล้ วก็นายน่ะหัวดีนะ คงเลือกทาง
ทีดีทีสุดได้ อยู่แล้ ว"

มัลโก้ พดู ออกมาด้ วยท่าทางบึงตึงนิดหน่อย

บางทีคงเพราะมันสะดวกเกินไป คงจะอิจฉาเหรี ยญแห่ง
[การสร้ าง]ของผมสินะ

"อืม จะทําอย่างนันล่ะ ตัดสินใจวิธีใช้ เหรี ยญแห่ง[การสร้ าง]

260
อันต่อไปได้ แล้ ว ขอบคุณมากนะ"

ถึงจะลังเลเรื องเพิมกําลังรบก็เถอะ แต่ความสามารถด้ าน

ข่าวกรองสําคัญสุด เหรี ยญแห่ง[การสร้ าง]อันต่อไปก็จะใช้
เพือการนัน
เรื องกําลังรบคงต้ องฝากฝั งไว้ ทีอวาลอนริ ตเตอร์

"ถ้ าอย่างนัน หลักสูตรจอมมารของอาจารย์มลั โก้ ก็จบลงแล้ ว

เวลาก็ไม่คอ่ ยมีด้วยสิ จบเรื องปรึกษาไว้ แค่นีล่ะ แล้ ว โพ
ลเคล ได้ อ่านจดหมายทีส่งมาแล้ ว ดูเหมือนถูกมนุษย์จบั ตา
มองสินะ"
"อา ได้ รับแจ้ งมาจากพวกลูกน้ องทีได้ รับคําสังจากเมืองแอ
คเซล่าน่ะ ดูเหมือนว่าจะกลายเป็ นสงครามซะแล้ ว"

261
ผมบอกทุกอย่างโดยไม่ปิดบัง
ต้ องพึงความรู้ของมัลโก้ ไม่จําเป็ นต้ องเล่นแง่อะไร

"ทีโพลเคลอยากรู้คือกําลังรบทีจะมีตอนทําสงครามสินะ"
"ใช่แล้ ว อยากรู้วา่ ด้ วยขนาดของเมืองแอคเซล่าแล้ วจะ
สามารถหาทหารได้ ขนาดไหน"
"ประชากรของเมืองนันก็ราวๆสองแสนคนล่ะนะ ถ้ าเป็ นตาม
ปกติก็คงมีมนุษย์ระดับวีรบุรุษราวๆสิบคน พวกทีถูกเรี ยกว่า
ชันนําราวๆร้ อยคน รวมทีเหลือก็คงราวๆสามพันคนล่ะมังนะ
นันก็แค่นบั แบบง่ายๆ ถ้ าร่วมมือขอกําลังเสริ มจากเมือง
พันธมิตรก็คงเพิมอีกนะ"
"อย่างนีนีเอง เท่านีก็วางใจล่ะ ระดับนันไม่มีทางแพ้ แน่"

ถ้ าเปรี ยบระดับวีรบุรุษก็จะประมาณระดับA
262
ถ้ ากําลังรบสําคัญของศัตรูคือระดับAสิบตนล่ะก็ไม่เป็ น
ปั ญหาสักนิด คุอินะคนเดียวก็ฆ่าได้ หมดแล้ ว

ทีเหลือก็สวะประมาณสามพันคน น่าจะขยีทิงได้ ง่ายๆ

"ทีบอกตอนนีเป็ นจํานวนคร่าวๆถ้ ารบกับเมืองๆหนึงนะ เผือ

ไว้ นะ ถ้ าต้ องก่อสงครามกับประเทศล่ะก็มีมากกว่านีเป็ นสิบ
เท่าแน่"
"จะพยายามไม่ให้ เป็ นแบบนันนะ"

เตรี ยมมาตรการรับมือได้ อีกเยอะ

สุดท้ ายแล้ วยังไงก็ต้องจบสงความกับเมืองให้ ได้ คงต้ องร่วม
มือกับพวกพ่อค้ าทําอะไรเบืองหลังอีกหลายๆอย่าง

263
"ขอแนะนําอีกจุดหนึง ทีบอกว่าระดับวีรบุรุษพอๆกับ
ระดับAเป็ นค่าเฉลียแบบรวมพวกปลายแถวแล้ วนะ บางครัง
ก็มีพวกทีสัตว์ประหลาดทีมันหลุดโลกออกมาก็ระวังเอาไว้
ด้ วย ...แล้ วก็มีจดุ น่าสงสัยอีกเรื อง สงครามรอบนีมันแปลกๆ
สําหรับมนุษย์แล้ วมันเคลือนไหวเร็วเกินไป มนุษย์น่ะนะ พอ
ตัดสินใจอะไร ก็จะเคลือนทัพ แต่จะถึงจุดนันได้ ก็ต้องใช้ เวลา
สักพัก ถึงจะคิดว่าเจ้ าเมืองเป็ นพวกเผด็จการมันจะไม่แปลก
ก็เถอะ แต่เมืองแบบนันไม่คิดว่าจะทําแบบนันได้ นะ"

เรื องนันผมก็พอคิดไว้
ให้ คิดว่ากําลังรบมีมากกว่าปกติสองเท่าน่าจะปลอดภัยกว่า

แล้ วก็ต้องรี บสร้ างอสูรสําหรับข่าวกรองโดยด่วน

"เพราะมัลโก้ เลยรู้วา่ จะทําอะไรต่อไปแล้ วล่ะ"

264
"อย่างนันก็ดี เอาล่ะ โพลเคล ข้ อมูลทีฉันมีให้ ก็เท่านีล่ะ นาย
จะให้ อะไรกับฉันล่ะ? ฟุฟุ ถึงจะอยากใจดีให้ เพราะนายเป็ น
เด็กของฉันก็เถอะแต่นายก็ออกไปจากฉันแล้ วนีนะ? แล้ ว
นายก็ปฏิเสธฉันด้ วย นายคงไม่ได้ จะอ้ อนฉันหรอกใช่ไหม?
อย่าบอกนะ ว่าจะพูดว่าการทีผู้ปกครองต้ องช่วยมันเป็ นเรื อง
ทีแน่นอนอยู่แล้ วน่ะ?"

มัลโก้ ทําหน้ าตาน่ากลัวมองมาทีผม

โดนเล่นเข้ าแล้ ว

ไม่สิ บางทีนีเองก็อาจจะเป็ นการพูดเพือฝึ กผมก็ได้

แต่วา่ ผมทีถูกขอค่าตอบแทนก็ไม่ได้ ตกใจอะไร

ผมก็มาด้ วยความตังใจแบบนันอยู่แล้ ว

265
"คําแนะนําของมัลโก้ รอบนีช่วยได้ มากเลยล่ะ ไม่ใช่แค่รอบ
นีเท่านัน เพือขอบคุณทีช่วยจนถึงตอนนีเลยมีข้อเสนอหนึง
มาให้ "
"...โห น่าสนุกดีนี ลองพูดมาสิ"
"ถึงมัลโก้ จะหมดอายุขยั ปี นีแล้ ว แต่จะไม่ลองมีชีวิตหลังจาก
ทีหมดอายุขยั แล้ วหน่อยเหรอ?"

อายุขยั ของจอมมารคือ300ปี แล้ วก็มลั โก้ นนตอนนี

ั กําลังอยู่
ในปี สุดท้ ายแล้ ว

ค่าตอบแทนทีผมเสนอไปนันคือชีวิตหลังจากสามร้ อยปี

มัลโก้ ทําสีหน้ าจริ งจังขึน

"ทีพูดออกมานันหมายความว่ายังไงน่ะ"

266
"ตามทีพูดล่ะ ผมได้ พลังทีเรี ยกว่า[จุต]ิ มาจากผู้สร้ าง ด้ วย
พลังนีไวต์ถึงได้ [จุต]ิ เป็ นอสูรทีแข็งแกร่งได้ ตอนทีใช้ ถึงได้ เข้ า
ใจ พลังนีไม่ได้ จํากัดแค่กบั อสูรเท่านัน ไม่วา่ จะเป็ นตัวตน
แบบไหน ขอแค่ฝ่ายนันยอมรับก็สามารถเปลียนเป็ นเหรี ยญ
ได้ ต่อให้ เป็ นจอมมารก็ตาม ถ้ าใช้ [จุต]ิ เปลียนมัลโก้ เป็ น
เหรี ยญสักครังแล้ ว[ผสม]ล่ะก็อายุขยั ของมัลโก้ ก็จะเพิมขึน"

ผมอยากอยู่กบั มัลโก้ นานกว่านี ทังในฐานะผู้ปกครอง และ

ในฐานะเพือน

ผมไม่อยากเสียมัลโก้ ไป
ถ้ าเป็ น[จุต]ิ ล่ะก็ช่วยมัลโก้ ได้ แน่ๆ
แล้ วมันก็มีประโยชน์กบั ผมมากด้ วย ถ้ าเธอมาอยู่กบั ผมแล้ ว
ในฐานะกําลังรบหรื อสมองเองก็เพิมขึนมาก

เพราะฉะนันก็เลยเสนอออกไป

267
"กลับไปซะ"

มัลโก้ ก้มหน้ าแล้ วพูดออกมา

"มัลโก้ ?"
"นายพูดเรื องทีไม่ควรพูดออกมาแล้ วนะ"

มัลโก้ นนพู
ั ดอย่างสงบ แต่นําเสียงเต็มไปด้ วยความโกรธ

"ทําไมถึงได้ โกรธขนาดนันล่ะ"
"ข้ อเสนอของนายน่ะ สําหรับฉันแล้ ว ไม่สิ สําหรับจอมมารทัง
หมด'ยกเว้ นหมอนัน'มันถือเปนการดูถกู กันนะ ฉันมองนาย

268
ผิดไปจริ งๆโพลเคล ถึงจะมีชีวิตได้ จํากัดแต่ก็จะเดิมพันทุกสิง
ไขว้ คว้ าทุกอย่างแล้ วจารึกตัวตนของเราลงบนโลก ถึงจะตาย
จากไปแล้ วตัวตนของเราก็ยงั คงอยู่ นันล่ะถึงจะเป็ นเส้ นทาง
ของจอมมาร ฉันจะไม่ยอมเสียความภาคภูมิใจนีไป ไม่คิด
เลยว่านายจะมาพูดแบบเดียวกับหมอนัน ฉันไม่ได้ ต้องการ
อะไรอย่างมีอายุยืนยาว ฉันไม่มีอะไรในชีวิตนีทีเสียใจ ฉันมี
ชีวิตโดยทีคิดแบบนีมาตลอด นายจะมาทําให้ มนั แปดเปื อน
นะ"

ผมสับสนอย่างแรง

ผมไม่เข้ าใจเรื องทีมัลโก้ พดู

พอพูดจบ มัลโก้ ก็มองมาทีผมแล้ วใจเย็นลงหน่อยหนึง ปรับ
ลมหายใจ แล้ วก็เอามือปิ ดตา

269
"โพลเคล ขอโทษด้ วย ถ้ าไม่ทําให้ หวั เย็นกว่านีคงพูดด้ วยต่อ
ไม่ไหวหรอก... บางที ฉันคงโกรธใส่ผิดคนล่ะนะ ตอนนี นาย
น่ะมาผิดเวลาแล้ วล่ะ ถึงจะเข้ าใจก็เถอะ แต่ตอนนีไม่ไหว
แล้ ว ทําหัวให้ โล่งไม่ได้ เลย"

การเปลียนท่าทีกะทันหันทําให้ ผมสับสน

ดูเหมือนผมจะเหยียบกับระเบิดเข้ าซะแล้ ว

ผมรู้เลยว่าพูดมากไปกว่านีก็เปล่าประโยชน์

มัลโก้ ยืนขึนแล้ วถอนหายใจ

"มัลโก้ ขอโทษทีทําให้ โกรธนะ แต่วา่ อย่างน้ อยก็ขอพูดเรื อง

นีหน่อย ผมน่ะอยากอยู่กบั มัลโก้ มากกว่านี แค่ปีเดียวก็ต้อง
ตายจากกันแล้ วมันน่าเศร้ า เพราะอยากให้ มลั โก้ มีชีวิตต่อไป
เลยเสนอแบบนีไป ไม่ได้ คิดจะดูถกู มัลโก้ สกั นิด ...แล้ วก็ขอบ
270
คุณสําหรับคําแนะนําและข้ อมูลนะ จะรับนีหน่อยไหม แอ๊ ป
เปิ ลทีน่าภาคภูมิใจจากเมืองของผม"

ผมโยนแอ๊ ปเปิ ลสีทองให้ มลั โก้

แอ๊ ปเปิ ลชันยอดทีเก็บจากต้ นไม้ แห่งการเริ มต้ น

เอามาเพราะอยากจะให้ มลั โก้ ได้ ลองกิน

มัลโก้ ไม่ตอบอะไร แต่ก็รับไว้

"ถ้ าอย่างนัน ผมไปแล้ วนะ เมืองของผมน่ะสุดยอดนะ

อาหารก็อร่อย มีออนเซ็นด้ วย โรงพนันก็คกึ คัก ร้ านเหล้ าก็มี
เหล้ าอร่อยๆให้ ดืม แถมช่วงนียังมีนกั กวีเข้ ามาด้ วย มีเรื อง
เล่าดีๆมากมายเลยล่ะ ถ้ าสงครามรอบนีจบลงแล้ ว ถ้ าเกิดให้
อภัยผมเมือไหร่ก็มาเทียวเล่นได้ นะ ...จะต้ อนรับมัลโก้ อย่าง
271
สุดความสามารถเลยล่ะ "

พอพูดจบซัคคิวบัสก็[วาร์ ป]ทันที ด้ วยคําสังของมัลโก้

ในตอนทีวาร์ ป ผมได้ ยินนิดหน่อย แค่นิดหน่อยเท่านัน แต่
ราวกับว่าได้ ยินว่าขอโทษนะ
ผมคิดหลังจากที[วาร์ ป]ออกมา บางทีอาจจะเป็ นตามทีมัล
โก้ พดู ผมกําลังทําร้ ายความภาคภูมิใจในฐานะจอมมารอยู่

แต่วา่ ท่าทีตอนนีมันไม่เกินไปหน่อยเหรอ?

รู้สกึ ติดใจเรื องของมัลโก้

แต่เป้าหมายก็เสร็จสมบูรณ์แล้ ว
แล้ วก็ไม่มีเวลาแล้ ว จําเป็ นจะต้ องตังสมาธิไปทีท่าทีของศัตรู

272
ตรงหน้ าให้ เต็มที เรื องนีสําคัญทีสุด

ถ้ ามีเวลาค่อยไปหามัลโก้ ใหม่

ผมตัดสินใจแล้ วก็สงใส่
ั อสูรกา[วาร์ ป]กลับไปทีอวาลอน
-------------------------------------------------------------------------
------------------------------------------------------------------

273
Ch.81 - ตอนที8 มังกรแห่งความมืดมิด กลาฟรอซ

หลังจากวาร์ ปกลับมาทีบ้ านตัวเองผมก็พมึ พําออกมาคน

เดียว

"พลาดซะแล้ วสินะ ทําให้ มลั โก้ โกรธจนได้ "

หลังจากทีพูดเรื อง[จุต]ิ ก็ถกู มัลโก้ โกรธใส่

ถึงผมจะมีการวางแผนไว้ แต่ก็ไม่ได้ คิดร้ ายอะไร
อยากจะให้ มลั โก้ มีชีวิตอยู่ตอ่ ไป
แต่วา่ การทีมัลโก้ โกรธบางทีมนั ก็ช่วยไม่ได้

การทีต้ อง[จุต]ิ เป็ นอสูรของผม สําหรับจอมมารทีแข็งแกร่งที

1
สุดอย่างมัลโก้ แล้ วคงเป็ นการลบหลูล่ ะ่ มัง
ผมก็คิดเรื องเอาไว้ แล้ วล่ะ จึงได้ เตรี ยมคําพูดทีจะโน้ มน้ าวใจ
แต่วา่ เรื องทีเธอโกรธกลับเป็ นเรื องทียืดอายุขยั ทําให้ พดู
อะไรไม่ออก

"คุณพ่อ กําลังทําหน้ าเศร้ า"

"คุอินะ เศร้ าเพราะโกรธมัลโก้ เกลียดเอาน่ะ"

จากนิสยั ของมัลโก้ คงจะไม่เปลียนมาเป็ นศัตรูเพราะความ

เกลียดอะไรแบบนีหรอก
แต่ถึงอย่างนัน มัลโก้ ก็เป็ นเพือนคนสําคัญ การทีต้ อง
ทะเลาะเพือนไปมันเป็ นเรื องทีทําให้ ลําบากใจ

2
"คุณพ่อ ชอบมัลโก้ เหรอ?"
"ชอบสิ ผมเคารพเธอ แถมเธอก็คอยดูแลเราด้ วย"
"ถ้ าอย่างนันต้ องดีกนั ได้ แน่คะ่ ! ถ้ าไปบอกขอโทษต้ องดีได้
แน่ๆค่ะ!"

ผมยิมให้ กบั คําพูดของคุอินะ

แต่วา่ นันก็เป็ นเรื องจริ ง ถ้ ามัลโก้ ใจเย็นลงแล้ วก็จะไปหาแล้ ว
ขอโทษอย่างใจจริ งอีกครัง

"ก็ตามนันล่ะนะ สักวันก็เอาของฝากไปแล้ วก็ขอโทษกันเถอะ

...คุอินะ แค่สมมตินะ ถ้ าผมหมดอายุขยั ตายแล้ วคุอินะจะ
เศร้ าหรื อเปล่า?"

พอผมถามออกไปคุอินะก็ทําหน้ าเศร้ าออกมา แล้ วก็กอด

3
แขนขวาผมแน่น

"เศร้ าค่ะ ไม่เอาด้ วยค่ะ คุณพ่อ ถ้ าไม่อยู่กบั คุอินะไปตลอดไม่

เอาด้ วยหรอกค่ะ!"

พอได้ เห็นคุอินะก็ทําเอาผมอยากจะยิมออกมา

"ผมเองก็ไม่อยากตาย เพราะอย่างนัน ถึงไม่เข้ าใจความรู้สกึ

ของมัลโก้ ให้ ทงเหล่
ิ าอสูรทีน่ารักแล้ วไปก่อนยังไงก็ไม่เอา
เพราะอย่างนันไม่วา่ จะต้ องทํายังไง ต่อให้ ต้องตกเป็ นอสูร
ของจอมมารตนอืนก็ยอม ก็คิดว่าจอมมารอืนๆทุกคนก็คิด
แบบนี แต่ดเู หมือนว่าผมจะคิดไปคนเดียวสินะ"

บางทีถ้ามีชีวิตอยู่อย่างยืนยาวความคิดอาจจะเปลียนไปก็ได้
4
แต่ถึงอย่างนัน ก็เป็ นอารมณ์ทีผมในตอนนีนันไม่เข้ าใจ

ผมคิดถึงคําพูดของมัลโก้
ผมพูดเหมือนกับหมอนัน มัลโก้ พดู ออกมาอย่างนัน
บางทีคงมีจอมมารคนอืนมาพูดเรื องเดียวกันกับมัลโก้ ละ่ มัง

คนทีเป็ นไปได้ มากทีสุดก็คือ จอมมารแห่ง[กาลเวลา]ดันดา

เลียน
ถ้ าเป็ นความสามารถของเขา ก็มีความเป็ นไปได้ ทีจะบิดพริ ว
เรื องทีอายุขยั ของจอมมารคือ300ปี ได้

"คุอินะจะไม่ปล่อยให้ คณ
ุ พ่อตายค่ะ เพือให้ คณ
ุ พ่อมีชีวิตอยู่
ต่อไม่วา่ อะไรก็จะทํา เขาว่ากันว่าจิงจอกเป็ นสัญลักษณ์ของ

5
อายุยืน บางทีถ้ากินคุอินะแล้ วคุณพ่อต้ องอายุยืนได้ แน่คะ่ !"
"เป็ นไปไม่ได้ หรอกทีมาสเตอร์ จะกินคุอินะ แต่วา่ เห็นด้ วย
เรื องทีจะไม่ให้ ตาย เรื องอายุขยั ถ้ าใช้ พลังแห่งวิทยาศาสตร์
น่าจะทําอะไรสักอย่างได้ แน่นอน กว่ามาสเตอร์ จะตายเหลือ
อีกสามร้ อยปี ถ้ ามีเวลาขนาดนัน การวิจยั เรื องการเอาชนะ
อายุขยั คงเรี ยบร้ อย...จะทําให้ เรี ยบร้ อยให้ ได้ "
"ไม่ใช่แค่วิทยาศาสตร์ คะ่ พลังแห่งธรรมชาติก็ดถู กู ไม่ได้ คะ่
จะพยายามจัดเตรี ยมสิงแวดล้ อมและของกินทีทําให้ มีชีวิต
ยืนยาวขึนค่ะ! ถ้ าพลังของฉันเพิมขึนจะต้ องสร้ างสิงทีเหนือ
กว่าต้ นไม้ แห่งชีวิตหรื อต้ นไม้ โลกของจริ งได้ แน่นอนค่ะ!"

ไม่ใช่แค่คอุ ินะ โรโรโนะกับออร่าเองก็พดู เพือผมอย่างสุด

กําลัง
น่าดีใจ รู้สกึ แปลกๆ จนเผลอยิมออกมา

6
"ให้ ตายสิ พวกเธอนี ขอบคุณนะ ดีใจสุดๆเลยล่ะ ไม่เป็ นไร
ผมไม่ทงพวกเธอไปไหนหรอก
ิ เพราะฉะนันวางใจเถอะ"

ผมลูบหัวเหล่าลูกสาวทีน่ารักทังหลาย
พวกเธอนันเป็ นอสูรทีมีอายุยืนยาว พอถึงวัยทีเหมาะกับการ
ต่อสู้ก็จะหยุดการเจริ ญเติบโต
พวกเธอนันมีอายุยืนยาวจึงสามารถมีชีวิตอยู่หลังจากทีผม
ตายไปแล้ ว ถ้ ายังเป็ นแบบตอนนีไม่วา่ ยังไงผมก็คงตายไป
ก่อนพวกเธอ แต่พวกเธอก็บอกว่าจะต่อต้ านโชคชะตานันให้

เอาล่ะเรื องอารมณ์ความรู้สกึ พอไว้ เพียงเท่านี ต่อจากนีคือ

เรื องทีจะต้ องทํา

7
"คุอินะ ช่วยพาเหล่าอสูรทีเลเวลตําไปที[ถําบัวแดง]ที รอบนีก็
เอาอวาลอนริ ตเตอร์ ไปด้ วยนะ ถึงอวาลอนริ ตเตอร์ จะเพิมเล
เวลไม่ได้ แต่ก็อยากได้ ข้อมูลการต่อสู้ แล้ วก็เพือเป็ นหน่วย
โจมตีไวเลยเพิมจิงจอกภูติด้วยDPอีกสองตน ทังว่องไวและ
คล่องแคล่วสูง จิงจอกภูติทีไวต่อสัญญาณก็ถือว่าใช้ สะดวก
ช่วยเลียงดูให้ ดีด้วยนะ"
"ย๊ า! คุอินะ จะเลียงดูเหล่าน้ องสาวคนใหม่เองค่ะ!"

คุอินะยกมือขึนแล้ วตอบกลับมา
หูจิงจอกตังขึน ตังท่าเตรี ยมพร้ อมทําเต็มที

"โรโรโนะ การต่อสู้ของอวาลอนริ ตเตอร์ จําเป็ นต้ องมีการดู

อย่างใกล้ ชิดหรื อเปล่า?"
"ไม่ ข้ อมูลการต่อสู้นนจะถู
ั กบันทึกเอาไว้ ในสมองของอวา

8
ลอนริ ตเตอร์ ทกุ ตัวอยู่แล้ ว ฉันไม่มีความจําเป็ นต้ องดู"
"เข้ าใจแล้ ว ถ้ าอย่างนันการเก็บข้ อมูลก็ฝากไว้ กบั คุอินะ โรโร
โนะก็วิจยั ทีโรงงานต่อไป สงครามครังนี การเพิมจํานวนอวา
ลอนริ ตเตอร์ ถือเป็ นกุญแจสําคัญ ผมคาดหวังอยู่นะ"
"รับทราบ จะตอบสนองความคาดหวังของมาสเตอร์ แน่นอน"

โรโรโนะพยักหน้ าอย่างจริ งจังแล้ วไปทีโรงงาน

"ออร่า ออร่าช่วยหาวิธีรักษาพยัคฆ์ขาวโคฮาคุอย่างเร็วให้ ที
เขาไม่ควรจะถูกปล่อยเอาไว้ เฉยๆ ถ้ าได้ เป็ นกําลังรบล่ะก็
พวกเธอคงจะเหนือกว่าเขาแน่ๆ แต่วา่ เขาก็มีประสบการณ์
ทีพวกเราไม่มีอยู่ ยังไงเขาก็มีประโยชน์แน่ๆ"
"เข้ าใจแล้ วค่ะ ฟุฟุ เชือใจได้ เลยค่ะ การรักษาบาดแผล จะทํา
ให้ ดียิงกว่าเดิมให้ ดคู ะ่ !"

9
"ฝากด้ วยนะ แล้ วก็ฝากบอกโคฮาคุด้วย หลังจากนีอยากจะ
ขอยืมความรู้หน่อย เกียวกับอสูรประเภทข่าวสารน่าจะพึง
ประสบการณ์ของเขาได้ การทีออร่าไม่ร้ ูสกึ ตัวถึงผู้บกุ รุกนัน
ไม่มีทางเป็ นไปได้ ดังนันก็เลยคิดว่าอสูรประเภทข่าวสารที
แท้ จริ งนันต่อให้ ถกู รับรู้ตวั ตน[ก็ยงั สามารถส่งข่าวได้ อย่างไม่
มีปัญหา] อยากจะรู้เคล็บลับนัน"
"ค่ะ จะบอกคุณโคฮาคุให้ คะ่ "

ออร่าพยักหน้ าแล้ วจากไป

เหล่าอสูรแห่งพันธสัญญาของผมต่างก็เริ มทํางานของตัวเอง
ผมเองก็จะแพ้ ไม่ได้
เอาล่ะ ผมเองก็ต้องไปทํางานของตัวเองด้ วย

◇
10
ผมมอบจิงจอกภูติสองตนทีสร้ างขึนมาให้ คอุ ินะ
ไม่ใช่แค่นนั ผมยังมอบดวาร์ ฟ สมิธกับไฮเอลฟ์ อย่างละสอง
ให้ กบั คุอินะอีกด้ วย

เพราะว่ามีDPค่อนข้ างเหลือเลยทําการเพิมกําลังรบ
ช่วงนีประชากรเองก็เพิมขึนมาก ทังโรงงานตีเหล็กของโรโร
โนะและสวนผลไม้ ของออร่าก็กําลังงานยุ่งขึน ถือเป็ นค่าใช้
จ่ายทีจําเป็ น

ถึงอย่างนันก็ยงั เหลืออีกตัง 12,000DP

ในจุดนันผมตัดสินใจว่าจะซือมังกรแห่งความมืดมิด กลา
ฟรอซทีซือได้ จากตอนที[จุต]ิ ไวต์
ไม่วา่ ยังไงตอนนีก็ยงั ไม่มีเหรี ยญแห่ง[การสร้ าง]ทีจะใช้ สร้ าง
11
อสูรประเภทข่าวสาร ในระหว่างนันก็ต้องสร้ างกําลังรบเท่าที
เป็ นไปได้

จะเรี ยกมังกรแห่งความมืดมิดออกมาจากกลางเมืองอวา
ลอนก็มีแต่จะทําให้ วนุ่ วาย ผมจึงไปยังเขตเหมือง

"ประสิทธิภาพของหน่วยบินทิงระเบิดก็ได้ แสดงให้ เห็นในการ

ต่อสู้ก่อนหน้ านีแล้ ว แต่วา่ แค่ฮิปโปกริ ฟ คงจะวางใจให้ ไม่ได้
ล่ะนะ"

ฮิปโปกริ ฟนันเป็ นอสูรระดับBทีซือได้ จากตอนที[ผสม]กริ

ฟฟอนระดับB

ถึงการทิงระเบิดจะอุดเรื องพลังโจมตีทีน้ อยได้ แต่ปัญหาก็ยงั

12
มีอีกมาก
อย่างแรกคือความเร็ว ในหมูอ่ สูรทีบินได้ ความเร็วของฮิปโป
กริ ฟนันถือว่าตํา
แล้ วก็ อ่อนแอ ในตอนทีโจมตีฝ่ายเดียวก็ไม่เป็ นไรหรอก แต่
ถ้ ามีคตู่ อ่ สู้เป็ นอสูรบินได้ ทีแข็งแกร่ง ก็ไม่สามารถต่อกรได้
เลย
กับอสูรทีต่อต้ านอากาศเองก็รับมือได้ ยาก
ถึงพูดแบบนีจะยังไงอยู่ แต่มนั ก็เป็ นแค่อสูรระดับD

แต่วา่ ...มังกรแห่งความมืดมิด กลาฟรอซนันไม่เหมือนกัน

เป็ นอสูรประเภทมังกรทีทังเป็ นระดับB ทรงพลังแถมยังบินได้
เผ่ามังกรนันถ้ าเทียบกับระดับเดียวกันแล้ วก็ถือว่ามีความ
สามารถอันดับต้ นๆ
พลังในการสู้รบก็ถือว่าเชือถือได้ ต่อให้ ยิงธนูขนมาจากพื
ึ น
13
ดินก็ทําอะไรไม่ได้ ถ้ าไม่ใช่พวกทีบินได้ ระดับA บนฟ้ าก็ไม่มี
ใครต่อกรได้
ต่อให้ ทงระเบิ
ิ ดลงไปแล้ วก็ยงั ใช้ แค่พลังของตัวเองสู้ได้ ตอ่

ถ้ าสามารถสร้ างกองทัพอากาศทีมีตวั หลักเป็ นมังกรแห่ง

ความมืดมิด กลาฟรอซได้ กําลังรบของอวาลอนก็จะเพิมขึน
อีกมาก

แล้ วก็เพือทีจะทําให้ อวาลอนริ ตเตอร์ มีประสิทธิภาพมากขึน

เลยคิดว่าจะนํากองทัพอากาศมาเสริ ม แต่ฮิปโปกริ ฟนันมี
พลังไม่พอ และของทีขนได้ ก็มีจํากัด ไม่อาจจะทําตามแผน
การรบของผมได้
แต่วา่ ถ้ าเป็ นมังกรแห่งความมืดมิดล่ะก็สามารถทําได้ ถ้ าเกิด
ทีผมคิดไวถูกต้ องล่ะก็สามารถเปลียนทิศทางของ[สงคราม]

14
ได้ เลย

กริ ฟฟอนกับพวกฮิปโปกริ ฟทีเป็ นหน่วยบินทิงระเบิดก็เปลียน

ให้ ไปทํางานทีสําคัญอย่างอืนแทน งานทีมีมงั กรแห่งความ
มืดมิด กลาฟรอซทําไม่ได่แต่มีแค่พวกเขาทําได้

"ก่อนอืนก็ลองสร้ างขึนมาสักสองตน"

ถ้ าจะสร้ างกองทัพอากาศอย่างน้ อยก็อยากจะมีสกั สิบตน

แต่วา่ จําเป็ นต้ องตรวจสอบดูวา่ สามารถคุมได้ หรื อเปล่า

"[เราจักร้ อยเรี ยง]"

15
ด้ วยคําพูดทีทรงพลัง หนังสือจอมมารก็ปรากฎมาทีมือของ
ผม
พอคิดถึงมังกรแห่งความมืดมิด กลาฟรอซหน้ ากระดาษก็
เปิ ดออกแล้ วแสดงให้ เห็นหน้ าทีต้ องการ
DPทีจําเป็ นนันโดยมาตรฐานของอสูรระดับBแล้ วคือ
1,200DP
ถึงจะไม่ได้ ถกู เท่าไหร่ แต่ผมตอนนีก็ซือได้ สบายๆ
สักวันก็อยากจะซือ[วังวน]ทีต้ องจ่ายด้ วยราคาอสูรร้ อยเท่าดู
ด้ วยสิงนันก็ทําให้ อสูรเกิดขึนมาวันละหนึงตน ถ้ าผ่านไปสัก
สามเดือนก็สามารถคืนทุนได้ ถือเป็ นการใช้ จ่ายทีคุ้มค่า

พืนฐานแล้ วการรวบรวม[วังวน]จํานวนมากๆเพือการสร้ าง
อสูรทีมีเสถียรภาพก็เป็ นปกติของจอมมาร มัลโก้ เองก็มี
[วังวน]สําหรับสร้ างอสูรระดับCอยู่หลายสิบอัน

16
เพือกําลังรบแล้ ว เลยคิดไว้ วา่ จะเก็บเงินเพือซือ[วังวน]ดู ถึง
จะได้ แค่อสูรทีซือได้ แต่ทางเราก็จะได้ พวกเด็กทียอดเยียม
มา ถ้ าเป็ นผมทีสามารถซืออสูรระดับBได้ ก็ถือว่าเป็ นความ
แข็งแกร่งทีเกินพอแล้ ว

"จงออกมา มังกรแห่งความมืดมิด กลาฟรอซ"

จ่ายDPเพือซือมังกรแห่งความมืดมิด กลาฟรอซเรี ยบร้ อย

แล้ ว
อนุภาคสีดําก่อรวมกันตรงหน้ าผม กลายเป็ นรูปร่างมังกร
มีขาทังหมดสีข้ าง เป็ นมังกรมีปีกสีดํามืดทีมีขนาดยาวสีเมตร
กรมเล็บทีแหลมคม เขียว หางยาว

17
มังกรแห่งความมืดทีมีประเภทอันเด็ด

มังกรแห่งความมืดมิด กลาฟรอซมองจ้ องลงมาทีผม

สิงทีอยู่ในดวงตาคือความเป็ นศัตรู

"กว๊ าาาาาาาาาาาาา"

แล้ วก็คํารามออกมาจนบรรยากาศสันไหวไปทัว
อสูรนันไม่อาจสร้ างบาดแผลให้ แก่ผ้ เู ป็ นนาย ไม่อาจขัดคํา
สังได้
แต่วา่ ก็ไม่ได้ มีพนั ธนาการอะไรนอกเหนือไปกว่านัน
บางครังอสูรทีดุร้ายก็ยากทีจะจัดการ
บางทีเจ้ านีอาจจะเป็ นพวกนัน กําลังดูถกู ผมอยู่

18
จะทําให้ เชืองยังไงดี

พอคิดแบบนันก็มีผ้ ชู ายคนหนึงโผล่ออกมา อมนุษย์วยั กลาง

คนทีมีเขาและหางมังกร
มือขวาของผมทีพึงพาได้ ไวต์

"เหนือหัว ขณะทีกําลังไปทีโรงงานขนมปั งก็บงั เอิญได้ กลิน

กายทีใกล้ เคียงกับกระผมขอรับ แต่ถึงอย่างนันก็เป็ นเจ้ าหนู
ทีดูเอาแต่ใจจังเลยนะขอรับ ถ้ าได้ รับการอบรมสักหน่อยคง
ไม่กล้ าทําท่าทางเช่นนีใส่เหนือหัวแน่ขอรับ"
"อา ฝากด้ วยนะไวต์"

จากนันเขาก็มองไปยังมังกรแห่งความมืดมิด กลาฟรอซด้ วย
สายตาทีสงบแต่เต็มไปด้ วยความโกรธเกรี ยว
19
ไวต์ในตอนนีเป็ นราชาแห่งอันเด็ดพร้ อมทังเป็ นจักรพรรดิ
มังกร
ถ้ าเป็ นเขาในเวลาไม่นานคงสามารถอบรม"เจ้ าหนู"ทีเอาแต่
ใจนีได้ แน่
ผมยิมแล้ วมองดูอย่างเงียบๆ
-------------------------------------------------------------------------
-------------------------------------------------------------------------
--------
Ch.82 - ตอนที9 จัดตังกองทัพอากาศกับการอบรมของ
ไวต์

เพือทีจะสร้ างกองทัพอากาศผมเลยซือมังกรแห่งความมืดมิด
กลาฟรอซมา
แต่วา่ มังกรแห่งความมืดมิดนันดุร้าย มันแสดงความเป็ นศัตรู

20
ใส่ผม

"เหนือหัว เรื องการอบรมเจ้ าหนูนีปล่อยให้ เป็ นหน้ าทีกระผม

ได้ ไหมขอรับ?"

ต่อหน้ าผมทีกําลังกังวลว่าควรจะรับมือมังกรแห่งความมืด
มิดยังไงดี ไวต์ก็เดินผ่านทางมาแล้ วช่วยดัดนิสยั ของมังกร
แห่งความมืดมิดให้
ขอบคุณมาก ยังไงก็ขอฝากด้ วยนะ

"เป็ นเผ่ามังกรเหมือนกันก็น่าจะเข้ าใจอะไรกันง่ายสินะ ขอ

โทษทีนะ ขอฝากด้ วยล่ะ"
"เข้ าใจแล้ วขอรับ จะสอนเจ้ านีให้ ร้ ูจกั ประเมินตนเองขอรับ"

21
ไวต์เดินไปทางมังกรแห่งความมืดมิด กลาฟรอซ
แล้ วมังกรแห่งความมืดมิด กลาฟรอซก็ทําท่าเหมือนรู้สกึ
อะไรบางอย่าง จึงหันไปทีไวต์แทนผม

"เอาล่ะเอาล่ะ มาทําเสียมารยาทต่อเหนือหัวผู้เป็ นตัวตนอัน

สูงส่งคิดจะทําอะไรกันนะขอรับ?"

ไวต์กําลังโกรธ
ใบหน้ าเขาบิดเบียว นําเสียงไม่มีความโกรธแต่อย่างใด มี
เพียงบรรยากาศทีปกคลุมเท่านันทีเปลียนไป
มันยิงดูน่ากลัวเข้ าไปใหญ่

22
"คว๊ าา!"

มังกรแห่งความมืดมิด กลาฟรอซคํารามอย่างเต็มทีเพือ
บอกว่าตัวเองอยู่เหนือกว่า
มันคือการขู่ การกระทําทีเป็ นการแสดงให้ เห็นความแข็ง
แกร่งของตนเอง

แต่วา่ มันไม่มีพลังอะไรเลย มันยืดตัวขึนเพือเพิมบรรยากาศ

แต่เพราะว่ารับรู้ถึงพลังทีแท้ จริ งของไวต์ทีเป็ นมังกรดําแห่ง
ความตาย ซีกวูร์มระดับSแล้ ว ในจิตใต้ สํานึกจึงรู้แล้ วว่าแพ้
แน่นอน
มันไม่อาจจะปกปิ ดไว้ ได้ จึงเป็ นเพียงการทําเพือข่มขู่เท่านัน

"หยุดร้ องนะ เจ้ าหนู"

23
ไวต์บอกไปสันๆ
เพียงแค่นนกลาฟรอซก็
ั ถึงกลับถอยหลัง
ไวต์คอ่ ยๆเดินไปทีละก้ าว สองก้ าวเพือย่นระยะห่างทีกลา
ฟรอซหนีออกไป
พอไวต์ไปใกล้ เกือบชิดติดตาติดจมูกก็ทําให้ กลาฟรอซเริ มตัว
สัน

"เอาล่ะ จะเริ มสอนให้ ร้ ูแล้ วนะว่าเจ้ ากําลังหันเขียวใส่ใคร"

พริ บตาต่อมา
ไวต์ขยายร่างกายให้ ใหญ่ขนึ พลังก็เพิมขึนอย่างท้ วมท้ น

24
พลังอันท้ วมท้ นจนแม้ แต่ผมทีมองพวกคุอินะมาจนชินแล้ วยัง
ตกใจ ไม่ใช่เพียงแค่นนั พิษทีเป็ นตัวตนของความตายยังรัว
ไหลออกมา ไวต์ปลดปล่อยตัวทีทําให้ วิญญาณของผู้ทีมอง
หยุดนิงได้ ออกมา

ปลดปล่อย[บ้ าคลัง] ปรากฎเป็ นร่างจริ งของไวต์ มังกรดํา

แห่งความตาย ซีกวูร์ม
มังกรทีมีสีดําสนิทยิงกว่าความมืดใดๆ
ขนาดของไวต์มีขนาดเล็กกว่ามังกรแห่งความมืดมิดนิด
หน่อย แต่พลังนันต่างกันมากกว่าสองเท่า ตัวแทนแห่งความ
ตายอันล้ นเหลือ
บรรยากาศรอบข้ างเองก็ให้ ความรู้สกึ เหมือนกําลังจะตาย

ดวงตาชัวร้ ายของไวต์ทีมีสีแดงเข้ มราวกับเลือดจ้ องไปที

25
มังกรแห่งความมืดมิด
แล้ วก็วางขาหน้ าลงบนหัวของมังกรแห่งความมืดมิดเบาๆ
ไม่มีทงพลั
ั งและพลังเวท เพียงแค่ลบู เฉยๆเท่านัน
ถ้ าเป็ นปกติทําแบบนีไปก็คงไม่มีความหมายอะไร
แต่วา่ ...

"คิว คิววว คิววว"

มังกรแห่งความมืดมิดหงายท้ องลงตรงนัน แล้ วส่งเสียงร้ อง

เชืองๆออกมา แล้ วโชว์พงุ แสดงความเชือฟั ง
มันไม่ใช่มงั กรทีหยิงในศักดิศรี อีกแล้ ว เป็ นแค่หมาน้ อย
ธรรมดา

26
ไวต์กลับเป็ นร่างอมนุษย์มงั กรเหมือนเดิม

"เหนือหัว การอบรมจบลงแล้ วขอรับ เท่านีก็คงไม่ทําอะไรเสีย

มารยาทต่อเหนือหัวเป็ นครังทีสองแล้ วขอขรับ"

ไวต์ยิมให้ ผม

"ต้ องขอขอบคุณจริ งๆนะ มังกรแห่งความมืดมิด กลาฟรอ

ซน่ะเป็ นกําลังหลักของกองทัพอากาศหลังจากนี เพราะจะให้
ทํางานละเอียดอ่อนด้ วยยังไงก็จําเป็ นจะต้ องให้ เชือฟั งไว้ "

มังกรแห่งความมืดมิดไม่ได้ เชือฟั งแค่ไวต์เท่านันแต่มนั เชือ

ฟั งผมโดยสมบูรณ์ เท่านีมังกรแห่งความมืดมิดก็สามารถใช้
เป็ นกําลังรบได้ แล้ ว
27
"เหนือหัว อสูรนีใช้ ได้ เลยนะขอรับ ใช้ งานง่ายด้ วย"
"ถ้ านายทีเป็ นเสนาธิการพูดแบบนีผมก็เบาใจ"
"ขอรับ ถึงเมือซักครู่จะทํากริ ยาก้ าวร้ าวแต่สติปัญญานันสูง
มาก ยิงกว่ามนุษย์เสียอีกขอรับ แถมมังกรแห่งความมืดมิด
นอกจากเป็ นมังกรแล้ วในเวลาเดียวกันก็ยงั เป็ นฝั งนัน...อัน
เดดขอรับ สามารถรับผลจากความสามารถพิเศษ
ของกระผมได้ ขอรับ"

ความสามารถอย่างหนึงของไวต์ทีกลายเป็ นมังกรดําแห่ง
ความตายคือ[ผู้ปกครองความตาย] ผลก็คือเสริ มความแข็ง
แกร่งให้ ตวั เองและเสริ มความแข็งแกร่งระดับ(ใหญ่)ให้ กบั อัน
เดดในกองทัพตัวเอง

28
ตราบใดทีอยู่ใต้ บงั คับบัญชาของไวต์ มังกรแห่งความมืดมิด
ก็จะมีพลังเพิมขึนมาก

"ได้ ยินแบบนันก็อ่นุ ใจ พืนฐานมันก็สงู อยู่แล้ วถ้ าได้ ไวต์ดแู ล

ล่ะก็ถ้าสถานการณ์ดีน่าจะต่อกรกับพวกระดับAล่างๆได้
อย่างสูสีเลยนะ"

แค่เป็ นเผ่ามังกรก็ทําให้ มงั กรแห่งความมืดมิด กลาฟรอซมี

สเตตัสสูงอยู่แล้ ว ถ้ าแค่ในระดับBก็ถือเป็ นหนึงในเผ่าพันธุ์ที
แข็งแกร่งทีสุด

เผ่า： มังกรแห่งความมืดมิด กลาฟรอซ ระดับB

ชือ： ยังไม่ได้ ตงั

เลเวล: 58
29
พลังกายA ความทนทานA ความคล่องแคล่วA พลังเวทB
โชคลาภB ความสามารถพิเศษB

สกิล：มังกรแห่งความมืดมิด เป็ นพิษ(อ่อน) พิษถึงตาย

ความน่าสะพรึงกลัว

มังกรแห่งความมืดมิด：สามารถใช้ เวทประเภทความมืด
และลมหายใจได้ พลังกาย ความทนทานระดับ(เล็ก) ความ
สามารถในการบินระดับ(กลาง)

เป็ นพิษ(อ่อน)：ปกคลุมด้ วยบรรยากาศเป็ นพิษ(อ่อน) เพิม

ความเสียหายให้ ตอนทีโจมตี ความทนทาน ความต้ านทาน
เวทระดับ(กลาง)

พิษถึงตาย：สกิลพิษร้ ายแรงระดับสูง คลุมเขียวและกรง

30
เล็บด้ วยพิษทีถึงตาย

ความน่าสะพรึงกลัว：ทําให้ ศตั รูทีระดับตํากว่าAอ่อนแอลง

(กลาง)

สเตตัสไม่ได้ แย่ ความสามารถพิเศษก็สามารถใช้ ได้ ง่าย

เป็ นอสูรทีเยียมมาก
แล้ วก็นกึ อะไรดีๆออกอีกอย่างหนึง หลังจากนีลองเก็บพิษ
จากพวกนีดูดีกว่า น่าจะเป็ นอาวุธและสินค้ าได้ พิษก็เยียม
สามารถเอาไปใช้ ได้ หลายๆอย่าง

"ไวต์ หลังจากนีผมจะใช้ งานมังกรแห่งความมืดมิดแปดตัวนี

เรื องสังการขอฝากนายด้ วยนะ ไม่เป็ นไรใช่ไหม?"
"แน่นอนขอรับ ถ้ าเกิดมีอสูรนีสักสิบตนก็สามารถจัดการศัตรู
31
เกือบทังหมดได้ อย่างง่ายดายแล้ ว แล้ วนายเหนือหัวคิดจะใช้
งานอะไรหรื อขอรับ?"
"ก่อนอืนก็การทิงระเบิดทีกริ ฟฟอนกับฮิปโปกริ ฟทํามาถึง
ตอนนีล่ะนะ บินขนระเบิดทีทรงพลังแล้ วโจมตีจากบน
อากาศ ในการต่อกรกับกองทัพจํานวนมากการเปิ ดก่อนก็ได้
เปรี ยบอย่างมาก จนถึงตอนนีจนเป็ นต้ องยืมพลังของพวกออ
ร่าถึงจะยึดน่านฟ้าได้ สําเร็จก็จริ งแต่ถ้าเป็ นมังกรแห่งความ
มืดมิดต้ องสามารถยึดได้ ด้วยตัวเองแน่"

นันถือเป็ นจุดแข็งทีสําคัญทีสุด เพราะว่าสามารถยึดน่านฟ้า

จากศัตรูด้วยตัวเองได้ ทําให้ สามารถทําการทิงระเบิดได้ รวด
เร็ว แถมเนืองจากสามารถขนของขนาดหนักได้ ถ้ าพบว่า
กองกําลังบนฟ้ าของศัตรูหนาแน่นก็สามารถให้ พวกออร่า
ไฮเอลฟ์ ทีเป็ นสไนเปอร์ ขนขี
ึ แล้ วโจมตีได้ เป็ นการเพิมความ
สามารถในการรบแบบต่อต้ านอากาศ

32
"ก็ถกู ตามหลักการล่ะนะขอรับ ด้ วยระเบิดนาปาร์ มทีเหนือ
หัวพัฒนาขึนมาถ้ าปล่อยมันลงบนทัพข้ าศึกตอนเปิ ดศึกย่อม
ทําให้ สถานการณ์ในการรบได้ เปรี ยบอย่างมากขอรับ เป็ น
การกระทําทีปลอดภัยและเชือถือได้ อย่างมากขอรับ"
"แล้ วก็ไม่ใช่แค่นนั เจ้ าพวกนีจะใช้ ในการขนส่งอวาลอนริ
ตเตอร์ ทีมีพลังการรบเทียบเท่าระดับAทีโรโรโนะพัฒนาขึน
มาด้ วย"

กลับกันใช้ งานด้ านนันน่าจะมีประโยชน์มากกว่าอีก

"ใช้ มงั กรแห่งความมืดมิด กลาฟรอซขนส่งตู้คอนเทนเนอร์ ที

บรรจุอวาลอนริ ตเตอร์ สิบตนลงทีกองกําลังหรื อกอง
บัญชาการศัตรู อยากจะลองกลยุทธ์พนฐานใหม่
ื ๆแบบนันดู"

33
พอได้ ยินคําพูดของผมไวต์ก็กลืนลมหายใจ
เขาคงเข้ าใจความหมายของมันได้ เป็ นอย่างดี

"สมกับเป็ นเหนือหัว คิดเรื องทีน่าสะพรึงกลัวแบบนันได้ หรื อ

ก็คือ ไม่วา่ เมือไหร่ ไม่วา่ ทีไหน ก็สามารถขนส่งกําลังรบ
ระดับAจํานวนมากได้ อย่างรวดเร็วสินะขอรับ ...นีมันคือการ
ปฏิวตั ิเลยนะขอรับ บินข้ ามแนวป้องกันของศัตรู การโจมตี
จากใจกลางย่อมส่งผลทีมากกว่ามหาศาล แทบจะมองข้ าม
เรื องการป้องกันไปได้ เลยขอรับ"

อวาลอนริ ตเตอร์ นนถู

ั กสร้ างขึนจากโอริ ฮารูกอนทีเป็ นโลหะที
มีนําหนักเบา แต่วา่ ด้ วยขนาดก็ทําให้ มนั หนัก ถ้ าเป็ นฮิปโป
กริ ฟทีไร้ พลังไม่มีทางขนย้ ายได้ แน่นอน

34
แต่วา่ ถ้ าเป็ นมังกรแห่งความมืดมิดล่ะก็สามารถทําได้ ง่ายๆ
ถ้ ามันสามารถเป็ นไปได้ ละ่ ก็สามัญสํานึกในสนามรบจะไป
เปลียนไปอีกทิศทาง พลังในการเคลือนพลก็ถือว่าเป็ นสิง
หนึงทีสําคัญในสงคราม

"ปล่อยระเบิดกับขนย้ ายกําลังรบ หน้ าทีเหล่านีจะเป็ นงาน

ของมังกรแห่งความมืดมิด กลาฟรอซ เรื องสังการและฝึ กเจ้ า
พวกนีขอให้ ไวต์เป็ นคนสังการ ตอนฝึ กจะใช้ ดินปื นจริ งเท่า
ไหร่ก็ได้ การฝึ กขนย้ ายจะทํานอกอวาลอนก็ไม่เป็ นไร ทัง
เรื องฝึ กการขนย้ ายจริ งด้ วยโกเลมทีไม่ใช่มิธริ ล หรื อสังดวาร์
ฟ สมิธให้ พฒ
ั นาคอนเทนเนอร์ ทังหมดผมอนุญาต ถ้ ามีอะไร
ต้ องการอย่างอืนอีกก็ให้ มาขอทีผมได้ เลย"
"ขอรับ เหนือหัว จะสร้ างกองทัพอากาศทีสุดยอดขึนมาให้ ดู
แน่นอนขอรับ"

35
ไวต์แสดงความคํานับอย่างสุภาพ
เดิมทีการฝึ กผมว่าจะเป็ นคนทําเองแต่วา่ ฝากไวต์น่าจะดีกว่า
เขาเป็ นเสนาธิการ ก็อยากจะตอบแทนด้ วยการให้ กองทัพ
อากาศทีแข็งแกร่งทีสุดในอวาลอนเป็ นแขนขาของเขา
ยิงกว่านันนอกจากมังกรแห่งความมืดมิดจะได้ เสริ มความ
แข็งแกร่งแล้ ว ให้ ไวต์ร่วมงานกับพวกมังกรแห่งความมืดมิด
น่าจะดีกว่าแน่นอน

ผมพยักหน้ าอย่างพอใจ แล้ วก็ใช้ DPทีเหลือทังหมดเพือเอา

มังกรแห่งความมืดมิด กลาฟรอซสิบตนมาใช้ งาน
ถ้ าเป็ นไวต์คงสามารถฝึ กมันได้ อย่างสมบูรณ์แบบ

ผมมอบมังกรแห่งความมืดมิด กลาฟรอซสิบตนให้ ไวต์

36
แล้ วมังกรแห่งความมืดมิด กลาฟรอซหนึงตนทีเกิดขึนมา
ใหม่ก็ทําการต่อต้ านไวต์
เจ้ ามังกรตัวแรกมองไปทีมันด้ วยสายตาเวทนา
อีกไม่นานเจ้ ามังกรแห่งความมืดมิดตัวใหม่คงจะรู้สกึ เสียใจ
กับการกระทําของตัวเอง

"ทีเหลือฝากด้ วยนะ ไวต์"

"เข้ าใจแล้ วขอรับ เหนือหัว"

ผมจากทีนันแล้ วไปหาพยัคฆ์ขาว โคฮาคุ

เพือป้องกันหน่วยข่าวกรองของจอมมารศัตรูในตอนนี เพือ
คิดอสูรทีจะสร้ างออกมาเป็ นหน่วยข่าวกรองก่อนอืนก็จําเป็ น
ต้ องรู้ข้อมูลของพวกอสูร

37
ถ้ าได้ คยุ กับพยัคฆ์ขาวคงจะสามารถรู้ทางไปต่อได้ แน่ๆ
-------------------------------------------------------------------------
-------------------------------------------------------------------------
-----
Ch.83 - ตอนที10 หลักสูตรข่าวกรองอสูรของอาจารย์
โคฮาคุ

หลังจากฝากมังกรแห่งความมืดมิดไว้ กบั ไวต์ ก็ไปยังสวนผล

ไม้ ทีออร่าเลียงดู
เพือทีจะไปถามพยัคฆ์ขาว โคฮาคุเกียวกับข่าวกรอง

พยัคฆ์ขาว โคฮาคุนนเป็
ั นนักรบทีผ่านศึกมามากมาย คงจะรู้
เกียวกับข่าวละเอียด
โคฮาคุอยู่ด้านในสุดของสวนผลไม้
38
ใกล้ กบั "ต้ นไม้ แห่งจุดเริ มต้ น"ทีแอนเชียน เอลฟ์ อย่างออร่า
เลียงดูอย่างทะนุถนอม สถานทีเต็มไปด้ วยอากาศบริ สทุ ธิ โค
ฮาคุอยู่ทีนัน
ผมไปถึงทีนัน

ออร่าใช้ มือแตะไปทีโคฮาคุขณะทีมีเหงือไหลทีหน้ าผาก

โคฮาคุนอนหลับอย่างสบายใจ ถึงจะขนาดใหญ่แต่ก็ยงั มี
ความน่ารักในแบบของแมวอยู่และได้ กําลังรับการรักษา
อย่างประณีต
พอผมเข้ าไปใกล้ โคฮาคุก็คอ่ ยๆลืมตาตืนขึนมา

"นายเอ๋ย มาแล้ วสินะ ได้ ยินเรื องสิงทีต้ องการเรี ยบร้ อยแล้ ว"

39
โคฮาคุพดู ออกมาด้ วยนําเสียงพึงตืน
ดูเหมือนคุอินะบอกได้ เรี ยบร้ อยดี

"ถ้ าเข้ าเรื องได้ เลยก็ช่วยได้ เยอะ วันนีมาเพราะอยากจะถาม

เกียวกับข่าวกรองน่ะ"
"อืม ก็ไม่วา่ อะไรหรอกแต่ช่วยรอสักครู่ การรักษาของออร่านี
มันช่างรู้สกึ ดีจริ งๆนะ จะนอนก็ได้ ถ้ าถูกขัดจนต้ องทําครังที
สองคงไม่ดีแน่ ถึงสาวน้ อยคนนีจะพยักหน้ าโดยไม่ได้ ทําสี
หน้ ารังเกียจอะไรแต่วา่ ก็มียงั มีพลังเวททีอบอุ่นส่งมาถึงข้ า
อยู่เสมอ เพราะรู้วา่ สิงนีมันต้ องใช้ สมาธิขนาดไหนข้ าก็เลย
ลําบากใจน่ะ"
"ไม่คะ่ ไม่มีเรื องแบบนันสักนิดเลยค่ะ ถ้ าต้ องทําให้ นายท่าน
รอล่ะก็"

40
ออร่าทําท่าจะหยุดงานในตอนนี

"ไม่เป็ นไร ออร่า รักษาต่อไปเถอะ งานสําคัญทีสุดของออร่า

คือการรักษาโคฮาคุ จะให้ เลือนออกไปก็ไม่ใช่เรื องทีดี"
"ค่ะ เข้ าใจแล้ วค่ะนายท่าน!"

ออร่าพยักหน้ าอยางแข็งขันแล้ วกลับไปทํางานต่อ

พอมองไปทีมือของออร่า ก็เห็นเธอกําลังส่งพลังเวทของตัว
เองใส่โคฮาคุเรื อยๆ
เพือทีจะทําให้ พิษทีอยู่ข้างในนันเป็ นกลางสินะ
พอผ่านไปได้ สกั ห้ านาที ก็คอ่ ยๆเอามือออก

41
"คุณโคฮาคุ ส่วนของวันนีหมดแค่นีค่ะ พรุ่งนีค่อยมาต่อนะ
คะ แล้ วก็ช่วยอย่าลืมกินแอ๊ ปเปิ ลสีทองด้ วยนะคะ"
"ถึงจะไม่บอกก็ไม่มีทางไม่กินแอ๊ ปเปิ ลทีอร่อยขนาดนีหรอก
น่า แต่ถึงอย่างนันก็อยากจะกินเนือบ้ างนานๆที โดนไวต์มนั
เตือนมาว่าถ้ ากินพวกโจรมากเกินไป ตอนคืนชีพขึนมา
ประสิทธิภาพมันจะลดลง ก็เลยไม่คอ่ ยได้ กินเลย"

พยัคฆ์ขาวหัวเราะดังค๊ ะค๊ ะค๊ ะ

ดูเหมือนโจรขโมยแอ๊ ปเปิ ลก็ยงั มีโผล่มาเรื อยๆ

"อยากทานเนือเหรอ ได้ สิ งันถ้ าบอกข้ อมูลสําคัญเกียวกับ

ข่าวกรองจะให้ เนือเป็ นรางวัล เอาแบบดิบหรื อปรุงสุกดีละ่ ?"
"อืม ถ้ าอย่างนันขอก้ อนเนือหนาๆย่างแบบแรร์ ละกัน อย่าลืม
เหยาะเกลือสักเล็กน้ อยด้ วยนะ แบบนันล่ะอร่อยทีสุด"

42
เพราะว่าสังเหมือนกับมนุษย์ก็เลยหัวเราะออกมา ผมแปลก
ใจทีแม้ แต่เสือเองก็ร้ ูสกึ ว่าของทีมันผ่านไฟอร่อยกว่า

"เข้ าใจแล้ ว จะเอาเนือมาให้ ตามคําขอเอง"

"อืม แล้ วจะรออย่างยินดี งันมาคุยกันเรื องเกียวกับข่าวกรอง
กันเถอะ จะให้ เริ มพูดจากอะไรดีละ่ "

โคฺฮาคุเริ มคิด
เพือจะเริ มบทสนทนา ผมต้ องเริ มพูดด้ วยตัวเอง

"ก่อนอืนก็อยากรู้วา่ เรื องผิดปกติอย่างการทีมีบผู้บกุ รุกทีคุอิ

นะหรื อออร่าเหล่าอสูรของผมทีมีประสาทสัทผัสอันละเอียด
อ่อนไม่สามารถสัมผัสได้ วา่ มันเป็ นไปได้ ด้วยเหรอ ผมคิดว่า
43
มันน่าจะเป็ นเคล็ดลับอะไรสักอย่างทีต่อให้ ออร่าหรื อคุอินะ
จะรู้สกึ ตัวแต่ก็ยงั ส่งข่าวได้ อย่างไร้ ปัญหา"

ออร่านันสามารถรับรู้ข้อมูลทีอยู่ในอากาศผ่านสายลมใน
รัศมีหลายร้ อยเมตร
ปกติแล้ วเธอนันจะคอยตรวจสอบว่ามีการบุกรุกของตัวตนที
อันตรายในเมืองหรื อเปล่า ยกตัวอย่างเช่นถ้ าตรวจ
เจอมนุษย์ทีมีพลังเวทแข็งแกร่งก็จะทําการแจ้ งทันที

แถม คุอินะทีอยู่กบั ผมบ่อยทีสุดก็ฝากให้ ช่วยแจ้ งกรณีทีรู้สกึ

สัญญาณแปลกๆ

ถ้ าถูกหาข่าวกรองล่ะก็ไม่มีทางเข้ ามาใกล้ ผมทีมีข้อมูล

ทุกอย่างได้ แน่ ถ้ าเกิดว่าจ้ องมาทีผมล่ะก็เธอก็จะรู้สกึ ตัวได้

44
ทันที

"อืม ได้ สิ ก่อนอืนก็เรื องแรก แต่วา่ เหล่าอสูรชันแนวหน้ านัน

ถ้ าต้ องการก็สามารถปิ ดการรัวไหลของพลังเวทได้ อย่าง
สมบูรณ์ ถ้ าพลังเวทไม่รัวไหลก็ไม่อาจจะตัดสินจากภายนอก
ได้ วา่ เป็ นอสูรหรื อเป็ นคน"
"เรื องนันก็ร้ ูอยู่ แต่วา่ ถ้ าเข้ ามาใกล้ ผมล่ะก็ไม่คอุ ินะหรื อออร่า
ก็คงแจ้ งเตือนมาว่ามีมนุษย์ทีเคลือนไหวแปลกๆอยู่แน่นอน
ด้ วยการตรวจจับของทังสองคนบอกได้ เลยว่าไม่มีคนแปลกๆ
แบบนันแน่นอน"

เพราะฉะนันถึงได้ ระวังเข้ ม

"ถ้ าอย่างนันคําตอบก็ง่าย ก็คือมีอสูรทีมีความสามารถใน

45
การรวบรวมข้ อมูลโดยไม่ต้องเข้ าใกล้ และสามารถปกปิ ด
พลังเวทได้ ทงหมดยั
ั งไงล่ะ"

โคฮาคุพดู ราวกับมันไม่มีอะไร

"ดูทา่ จะไม่เข้ าใจจะยกตัวอย่างให้ ฟังละกัน อย่างเช่นพวก

อสูรประเภททีสามารถปรับตัวเองเข้ ากับสติของนกหรื อ
แมลง คนทีข้ ารู้จกั คนหนึงก็สามารถปรับตัวเองเข้ ากับสติ
ของหมัดได้ นายเอง ทังคุอินะทังออร่า ได้ ระวังถึงขนาดหมัด
หนึงตัวหรื อเปล่า? ตอนทีปรับเชือมสายใยอาจจะมีพลังเวท
ไหลออกนิดหน่อย แต่ถ้าเชือมได้ สกั ครังแล้ ว หลังจากนันก็
จะไม่มีพลังเวทไหลออกมาอีก"
"...นันก็เป็ นจุดบอดเลยสินะ"

46
สุดท้ ายแลวก็ระวังแค่พวกทีเป็ นมนุษย์กบั อสูรทีเข้ ามาใกล้
เท่านัน
แมลงตัวเดียวทีไม่มีพลังเวทไม่ได้ ใส่ใจเลยสักนิด

"นอกจากนันก็ยงั มีพวกทีหูดีผิดปกติมาก ถ้ าโดนเจ้ าพวกนัน

มายุ่งเกียวด้ วยก็มีโอกาสทีจะได้ ฟังทุกเสียงในระยะ1
กิโลเมตร ทุกเสียงในชันเดียวกันไม่วา่ จะอยู่ตรงไหนก็
สามารถได้ ยิน โดยไม่อาจจะรู้สกึ ตัวได้ เพราะว่ามันแค่ใช้ หู
ฟั งไประหว่างทีทําตัวไปตามปกติเท่านัน"
"มีอสูรแบบนันด้ วยเหรอ"

รูปแบบนีก็ไม่ร้ ูตวั เลย เพราะว่าไม่มีทา่ ทางแปลกๆเลยสักนิด

ขณะใช้ ชีวิตปกติไม่ได้ สีหน้ าอะไรก็รวบรวมข้ อมูลด้ วยเสียง

47
"ยังมีอีกนะ อีกความหมายหนึงเจ้ าพวกนีน่ะแข็งแกร่งทีสุด
ซ่อนตัวอยู่ในมิติทีต่างออกไป เป็ นอสูรทีสร้ างหน้ าต่างจาก
ต่างมิติแล้ วส่องเข้ ามา ด้ วยความสามารถของเจ้ าพวกนันถ้ า
ไม่มีความสามารถทีมองทะลุ ฟั งทะลุ ควบคุมต่างมิติก็ไม่มี
ทางทีจะเจอพวกมันได้ เด็ดขาด ถ้ ามีอสูรแบบนันก็เลิกหวังได้
เลย แต่ถึงอย่างนัน ถ้ าเกิดสร้ างเขตแดนพลังเวทเอาไว้ การ
สร้ างหน้ าต่างสําหรับส่องมองก็สามารถทําได้ ยากลําบากยิง
ขึน"
"...อีกความหมายหนึงคือแข็งแกร่งทีสุดสินะ ยิงกว่านัน
ความสามารถในการลอบโจมตีของพวกมันเมืออยู่ตอ่ หน้ า
แล้ วก็เหมือนการเล่นนอกกฎเลยสินะ"

ตราบใดทีไม่มีเขตแดนเวทมนตร์ ก็สามารถส่องมองได้ ทกุ ที

แถมถ้ าพร้ อมก็สามารถปรากฏตัวออกมาจากต่างมิติทีไม่
อาจรับรู้ได้ ด้วย

48
แล้ วก็อสูรแบบนันผมก็นกึ ออกอยู่หนึงตน
[อสูรแห่งพันธสัญญา]ของมัลโก้
ก่อนทีจะไปทีตําหนักจอมมาร เพือทีจะให้ ผมรู้ถึงความอ่อน
หัดของตัวเองมัลโก้ ก็ได้ ให้ อสูรแห่งพันธสัญญาเข้ ามาจู่โจม
ผม
หนึงในนันคืออสูรทีอยู่ๆก็ออกมาจากเงาของผม ถ้ าจัด
จําแนกจากความสามารถแล้ วก็คืออสูรประเภทควบคุมต่าง
มิติ

จากรูปร่างและบรรยากาศดูเหมือนกับนินจา แต่วา่ จุดที

สําคัญคือจุดทีสามารถแฝงตัวในมิติทีต่างออกไปได้

"ก็ได้ เห็นคําตอบอยู่แล้ วตังแต่แรกแล้ วอย่างนันเหรอเนีย"

49
ผมกระเดาะลินในใจ นอกจากมัลโก้ จะทดสอบผมแล้ ว ยัง
เป็ นการแสดงความสามารถนันให้ ผมเห็น แต่ทงอย่
ั างนัน จน
ถึงตอนนีผมก็ไม่ร้ ูสกึ ตัวถึงภัยคุกคามนันเลย ทําไมถึงโง่เง่า
ได้ ขนาดนี ทําเอาเกลียดตัวเองเลย

มีโอกาสสูงทีอสูรของมัลโก้ ใช้ ในงานข่าวกรองจะเป็ นเจ้ านัน

หรื อไม่ก็เป็ นอสูรทีระดับน้ อยกว่าสองระดับทีซือได้ ในตอนที
สร้ างเจ้ านัน

"ขอบคุณมาก ใช้ อ้างอิงได้ เยอะเลย สิงทีผมต้ องทํา ไม่ใช่แค่

ในคฤหาสน์ แต่โรงงานของโรโรโนะเองก็ต้องกางเขตแดนเอา
ไว้ ทีนันมีความลับมากเป็ นภูเขาเลากา แล้ วก็ ในจุดทีสําคัญ
ขอฝากออร่าช่วยสร้ างสถานะสูญญากาศไว้ ตลอดให้ หน่อย
เพือฆ่าสิงมีชีวิตทุกอย่างไม่ให้ เหลือ นอกจากนันการคุย
50
ข้ อมูลทีสําคัญนอกจากห้ องทีปิ ดเสียงได้ อย่างสนิทแล้ วห้ าม
พูดคุย ก็ราวๆนีล่ะนะ"
"อืม เป็ นการตอบสนองทีสมจริ งทีสุดแล้ วล่ะนะ แต่วา่ นอก
จากจะกันได้ แค่อสูรทีข้ าพูดถึงเท่านัน ถ้ าเป็ นเขตแดนครึงๆ
กลางๆอสูรระดับสูงก็ใช้ พลังฝ่ าเข้ าไปได้ ทนั ทีเลยนะ"
"ต้ องจัดการพวกแรกก่อน พวกทีเหลือก็ปล่อยไว้ ก่อน ถ้ ามี
อะไรผิดปกติกบั เขตแดนล่ะก็นนก็
ั แสดงให้ เห็นว่ามีอสูร
ประเภทควบคุมต่างมิติอยู่"

โคฮาคุพยักหน้ าอย่างพอใจ
นันคือท่าทางของอาจารย์ทีพอใจกับคําตอบของลูกศิษย์
พอได้ สินะ แบบนันไม่ผิดแน่

"เจ้ านายนีหัวดีจริ งๆเลยนะ แบบนีถึงมีคา่ ให้ ข้ารับใช้ หน่อย"

51
"พูดแบบนันก็ดีใจ หลังจากนีก็ขอฝากตัวด้ วยนะโคฮาคุ"
"อืม ร่างกายก็ใกล้ จะพร้ อมได้ ทีแล้ ว หลังจากนีจะเป็ นพลังให้
เอง"
"แบบนันก็วางใจได้ ละ่ นะ ขอถามอย่างหนึงได้ ไหม มีความ
คิดทีจะกลับไปหาเจ้ านายคนก่อน[เหล็ก]หรื อเปล่า?"
"ก็ต้องมีสิ ข้ าน่ะชอบนายคนก่อนเดิม เพือนทีสําคัญ และลูก
น้ องทีต้ องการข้ าก็ยงั คงอยู่"

โคฮาคุพดู ออกมาเหมือนกับไม่มีอะไร

"นายคนก่อนของข้ าเพือทีจะทดสอบเจ้ านันจําเป็ นต้ องใช้ ข้า

จึงได้ สง่ มา ในจุดนันเรื องการตายของข้ าก็เป็ นอะไรทีเตรี ยม
ไว้ แล้ ว ไม่สิ อาจจะคิดไว้ แล้ วล่ะว่าข้ าจะรับใช้ เจ้ าอยู่อย่างนี
...ถ้ าเป็ นนายคนก่อนของข้ าคงจะทําเรื องเช่นนันได้ เพราะ

52
ฉะนันแล้ วการทีข้ ารับใช้ เพือนายทีนีก็ถือเป็ นบัญชาจาก
สวรรค์เช่นกัน"

คําพูดของโคฮาคุเต็มไปด้ วยความเชือใจต่อนายคนเก่า
เพราะฉะนันผมจึงได้ ตดั สินใจขึนมาอย่างหนึง

"ผมจะทําตามทีสัญญากับนายไว้ จะไม่ถามเรื องเจ้ านาย

ของนาย แต่วา่ ถ้ าเกิดได้ มีโอกาสทีจะเจรจากับเจ้ านายของ
นาย จะใช้ นายเป็ นเงือนไขในการแลกเปลียน เพือให้ ได้
เงือนไขทีจะได้ กําไรออกมา"
"หมายความว่าข้ าไม่มีประโยชน์อย่างนันหรื อ"
"ไม่ใช่ ใจของโคฮาคุน่ะอยู่ทีนายคนก่อน ถ้ าเป็ นแบบนัน ผม
คิดว่าทางนันน่าจะทําให้ นายมีความสุขมากกว่า แน่นอนว่า
ส่วนทีต้ องเสียนายไป ก็ต้องขอแลกเปลียนให้ เท่าเทียมล่ะ

53
นะ"
"ค๊ ะค๊ ะค๊ ะ นายนีน่าสนุกจริ งๆนะ สักวันอาจจะได้ เป็ นพวก
นายนายจากใจจริ งจริ งๆก็ได้ ถ้ าเป็ นอย่างนัน ข้ าก็จะขอให้
เจ้ ายกเลิกการเจรจานันเอง"
"ทําตามใจเถอะ ถ้ าใจของนายมาอยู่ทีผมล่ะก็จะไม่ปล่อยให้
ไปไหนเลย ส่วนตัวจริ งๆแล้ วผมกําลังซือใจนายอยู่ ไม่ใช่แค่
ความสามารถและความรู้เท่านัน แต่สนใจในบุคลิกนันเช่น
กัน"

ผมกับโคฮาคุหวั เราะให้ กนั

เท่านีธุระก็จบแล้ ว

"โคฮาคุ ออร่า ผมตัดสินใจแล้ ว [การสร้ าง]อันต่อไปจะเป็ น

อสูรประเภทข่าวกรอง แล้ วจะสร้ างอสูรประเภททีควบคุม

54
ต่างมิติด้วย"
"แบบนันเยียมไปเลยนะคะ! ต่อให้ เป็ นฉันเองก็ไม่ได้ ร้ ูสกึ ถึง
ต่างมิติได้ หรอกค่ะ"

อสูรประเภทควบคุมต่างมิติรับมือได้ ด้วยแค่อสูรประเภทควบ
คุมต่างมิติเท่านัน
ถ้ าอย่างนันการทีตอนนีไม่มีอสูรประเภทควบคุมต่างมิติถือ
เป็ นสถานการณ์ทีถึงชีวิต
ในตอนนี พริ บตานีก็เหมือนกับถูกดาบจ่ออยู่ทีคอตลอดเวลา

พอตัดสินใจแบบนันได้ แล้ ว ต่อมาก็เหลือแค่จะสร้ างอสูร

ประเภทควบคุมต่างมิติได้ อย่างไร
ต้ องใช้ เหรี ยญแบบไหนกับถึงจะไปถึงขันนัน

55
...มีไม่ใช่เหรอ สิงทีใกล้ เคียงกับต่างมิติ แถมยังเป็ นเหรี ยญที
อยู่ในระดับทีแข็งแกร่งทีสุด
มันก็คือ...

"ผมไปแล้ วนะ ขอบคุณมาก โคฮาคุ ออร่า"

เพือทีให้ ผมจะไม่ลืมไอเดียทีลอยเข้ ามาในหัวจึงกลับไปที

คฤหาสน์เพือตรวจสอบดูจดุ บอด
เอาล่ะ ต่อจากนีก็ได้ เวลามาสนุกกับอสูรทีจะเกิดใหม่แล้ ว
...จะว่าไปก็มีใช้ เหรี ยญแห่ง[การสร้ าง]ในการแลกเปลียนครัง
สําคัญนีนา

56
อันนันจะถูกใช้ งานยังไงกันนะ
คนทีมอบเหรี ยญแห่ง[การสร้ าง]ให้ ก็คือหนึงในเสาทีแข็ง
แกร่งทีสุดในหมูจ่ อมมารในปั จจุบนั จอมมารแห่ง[กาลเวลา]
ดันดาเลียน
ในตอนทีเขาใช้ [การสร้ าง]อย่างเต็มประสิทธิภาพ จะได้ สตั ว์
ประหลาดทีแข็งแกร่งขนาดไหนออกมากันนะ
แต่จะว่าไปอีกแค่ใบเดียวเท่านัน เริ มจากคุอินะผมก็จะมีอสูร
ระดับSสีตนแล้ ว ก็ไม่มีเรื องอะไรให้ กลัวแล้ ว
-------------------------------------------------------------------------
-------------------------------------------------------------------------
----------
Ch.84 - ตอนที11 ปฏิวตั ิการค้ า

จากตอนทีคุยกับพยัคฆ์ขาว โคฮาคุก็ผ่านไปแล้ วประมาณ

57
สิบวัน
ในระหว่างนันก็ทําการกางเขตแดนทีแข็งแกร่งขึนทีคฤหาสน์
ของผมกับโรงงานของเอลเดอร์ ดวาร์ ฟ

การสร้ างวงเวทเป็ นความถนัดของออร่าทีเป็ นแอนเชียน

เอลฟ์ แต่วา่ เขตแดนนันก็ไม่เหมือนกับบาเรี ยร์ เพราะจําเป็ น
จะต้ องทําให้ เปิ ดใช้ งานได้ นานความสามารถหลายๆอย่างจึง
ตกลง
ถ้ าเป็ นพลังของอสูรระดับAก็สามารถทําลายเขตแดนได้
แต่วา่ ถ้ าตรวจสอบได้ วา่ ถูกทําลายแค่นนก็
ั พอแล้ ว

รวมถึงวัตถุดิบของสิงปลูกสร้ างก็ใช้ วตั ถุดิบกันเสียงขันสุด

ยอดทีพัฒนาโดยโรโรโนะทีเป็ นเอลเดอร์ ดวาร์ ฟ
นีคือมาตรการตอบโต้ ในตอนนี
58
ในตอนนีเรื องทีเป็ นความลับนอกจากคฤหาสน์ของผมและ
โรงงานของเอลเดอร์ ดวาร์ ฟแล้ วห้ ามพูดเด็ดขาด

นอกจากนีทีไม่ซอ่ นเรื องกองทัพอากาศของมังกรแห่งความ

มืดมิดเพราะไม่สามารถซ่อนได้
ถ้ าไม่ฝึกก็เอามาใช้ งานไม่ได้ ถ้ าเห็นตอนฝึ กแล้ วก็การใช้ งาน
ก็คงถูกรู้อย่างง่ายดาย

"ทังเรื องเขตแดนและการบูรณะก็จะเสร็จสมบูรณ์แล้ วสินะ"

"ค่ะ จะพยายามค่ะ"
"พวกดวาร์ ฟ สมิธเองก็เติบโตขึนเยอะ"

ออร่ากับโรโรโนะมองมาทีคฤหาสน์ของผมทีถูกต่อเติมแล้ ว

59
พยักหน้ าอย่างพอใจ
ออร่านันสร้ างเขตแดนโดยตรง ส่วนโรโรโนะนันเพียงแค่
พัฒนาวัสดุกนั เสียง การต่อเติมนันเป็ นหน้ าทีของดวาร์ ฟ สมิ
ธ ตัวเองก็เพียงแค่มาเพือตรวจและสังการเท่านัน

โรโรโนะนันมีงานสําคัญในการเพิมจํานวนอวาลอนริ ตเตอร์
เลยต้ องให้ ความสําคัญกับทางนันมากกว่า
ในตอนนีเป้าหมายยังไม่เข้ าถึงความจริ ง ดูเหมือนการปรับ
ทวินไดรฟ์ให้ เสถียรนันต้ องใช้ เวลา แต่วา่ ดูเหมือนส่วนทีจํา
เป็ นในการปรับค่าจะเสร็จไปส่วนใหญ่แล้ ว ในทีสุดก็สร้ าง
เสร็จแล้ วสามเครื อง อสูรระดับAสามคน เพียงแค่ใช้ เวลา
เพียงน้ อยนิด ความสําเร็จของโรโรโนะนันสุดยอดจริ งๆ

"ทังสองคนขอขอบคุณสําหรับความเหนือยยาก เท่านีก็ทําให้

60
การสืบข่าวทําได้ ยากขึนแล้ ว"

ถึงจะป้องกันการสืบข่าวขันพืนฐานเสร็จแล้ ว แต่ก็ไม่ได้
หมายความว่าเสร็จสมบูรณ์เท่านี
เพือแก้ ปัญหาอย่างแท้ จริ ง จําเป็ นต้ องมีอสูรสําหรับ
ข่าวกรองโดยเฉพาะ
แล้ วก็เพือทีจะทํามันได้ ก็มีเหรี ยญแห่ง[การสร้ าง]อยู่

กว่าจะได้ เหรี ยญแห่ง[การสร้ าง]ต้ องใช้ เวลาอีกหลายวัน

ตอนทีได้ เหรี ยญแห่ง[การสร้ าง]ผมก็จะสร้ างอสูรใหม่ขนมา
ึ

"ดีใจทีได้ เป็ นกําลังให้ มาสเตอร์ คะ่ "

"ฉันก็ด้วยค่ะ ถ้ ามีอะไรอีกก็สงได้
ั ตามสบายเลยนะคะ"

61
โรโรโนะกับออร่ายืดอกอย่างภาคภูมิใจ

"นีของรางวัลนะ"

ผมส่งขนมทีเคย[สร้ าง]ในโลกนีมาก่อนให้ ทงสองคน

ั ทางโร
โรโนะนันก็ฝากไปให้ ดวาร์ ฟ สมิธด้ วย

"อุหวาาาาาา โรลเค๊ กทีเต็มไปด้ วยครี มสดนุ่มๆ เต็มไปด้ วย

ผลไม้ ทีไม่เคยเห็นมากมาย"
"พวกดวาร์ ฟ สมิธต้ องดีใจแน่ๆค่ะ ขอบคุณมากมาสเตอร์ "

เพราะว่าไม่คอ่ ยให้ รางวัลพิเศษเป็ นของทีต้ อง[สร้ าง]เท่านัน

62
ทังสองคนก็เลยดีใจอย่างมาก

เพราะรู้สกึ ถึงสายตาจ้ องมาก็เลยหันไปดู ไม่มีใคร...ก็คิด

แบบนันอยู่หรอกแต่ก็มีหางออกมาจากกําแพงให้ เห็น หาง
จิงจอกนุ่มนิมน่ารัก คุอินะไม่ผิดแน่

คงจะกําลังสนใจพวกเรา
จะว่าไปก่อนหน้ านีคุอินะกําลังกังวลทีไม่สามารถทําอะไรได้
นอกจากต่อสู้

บางทีนีอาจจะทําให้ ร้ ูสกึ อะไรซับซ้ อนไม่จําเป็ นขึนมาอีกก็ได้

หลังจากนีคงต้ องตามใจสักหน่อย

63
""ออร่า โรโรโนะ กลับไปทีทํางานเถอะ ผมเองก็จะกลับไปทํา
งานแล้ ว
"เข้ าใจแล้ วค่ะ นายท่าน จะพยายามต่อไปค่ะ"
"อืม จะรี บให้ ดอู วาลอนริ ตเตอร์ จํานวนมาก"

ทังสองพยักหน้ าแล้ วจากไป

นอกจากการป้องกันข่าวในช่วงสิบวันนีแล้ ว ก็ทํางานอย่าง
อืนอีกมากมาย
ออร่านันรักษาพยัคฆ์ขาวโคฮาคุเสร็จแล้ ว
การฝึ กพวกมังกรแห่งความมืดมิดของไวต์ก็เป็ นไปได้ ด้วยดี
คุอินะเองก็พาพวกจิงจอกภูติ ดวาร์ ฟ สมิธและไฮเอลฟ์คน
ใหม่ๆไปเพิมเลเวล
การวิจยั ของโรโรโนะถึงจะยังไม่สมบูรณ์แต่ก็ใกล้ เป้าหมาย
เข้ าไปอีกก้ าว
64
จะยอมแพ้ ลกู น้ องไม่ได้ ผมเองก็ต้องเริ มงานในฐานะหัวหน้ า
แล้ ว

วันนีมีกําหนดการพบปะทีสําคัญกับพ่อค้ า
การถูกขอพบปะพูดคุยนันเป็ นสิงทีสําคัญอย่างมาก

จะชะล่าใจไม่ได้
ขณะทีกําลังคิดแบบนันอยู่ทีโต๊ ะในทีทํางาน แขกก็ปรากฎตัว
จิงจอกภูติหนึงตนทีดูแลคฤหาสน์ของผมพาสุภาพบุรุษทีแต่ง
กายดูดีมา

65
เขานันในหมูส่ มาคมการค้ าทีอยู่ในอวาลอนเองก็ถือว่าเป็ น
คนทีถือไพ่ใบใหญ่ ตัวแทนของสมาคมการค้ าเรริ คนามว่าเรริ
ค
จะทําการชะล่าใจไม่ได้ เด็ดขาด

"คุณโพลเคล ต้ องขอโทษทีต้ องทําให้ สละเวลามาในวันนีนะ

ครับ"
"ไม่ต้องคิดมากหรอกครับ เรื องของคุณเรริ ค ถ้ าไม่รีบรับมือ
จะกลายเป็ นปั ญหาทีใหญ่เอาไม่ใช่เหรอครับ ผมเองก็อยาก
จะรับรู้ข้อมูลเร็วๆเหมือนกันครับ"

สําหรับพ่อค้ ารู้ถึงความสําคัญของเวลามากกว่าใครๆ เพราะ

ว่ารู้เรื องนัน จึงได้ คิดไว้ แล้ ว
ถ้ าพวกเขาต้ องการทีจะมาพบหน้ าล่ะก็ ไม่มีทางทีจะปล่อย

66
ไปได้ แน่

"พูดอย่างนันก็ช่วยได้ มากเลยครับ ทีต้ องให้ สละเวลามาวันนี

ก็เรื องของเมืองข้ างๆครับ ความจริ งแล้ วพวกพ่อค้ าทีมายัง
อวาลอนกําลังถูกกีดกันครับ"

ใบหน้ าผมบิดเบียว
งันเหรอ มีวิธีแบบนันด้ วยเหรอเนีย
อวาลอนนันไม่สามารถยืนหยัดได้ ด้วยตัวเอง สินค้ าจํานวน
มากได้ มาจากการซือมาจากพวกพ่อค้ าทีมาจากเมืองข้ างๆ

ถ้ าภาษีเพิมขึนราคาก็เพิมขึนเช่นกัน ถ้ าไม่สามารถหากําไร
ได้ พวกพ่อค้ าก็จะถอยออกไป

67
ถ้ าเป็ นแบบนันเส้ นนําเลียงของอวาลอนก็จะหายไปรวดเดียว

"คุณโพลเคล ปกติแล้ วในการนําสินค้ าเข้ าเมืองก็ต้องจ่าย

ภาษีและภาษีนําเข้ าครับ ไม่วา่ เมืองไหนก็ไม่ตา่ งกันครับ แต่
ว่าในตอนทีออกจากเมืองจะมีแค่การตรวจสอบว่ามีสินค้ า
บางส่วนทีถูกห้ ามนําออกไปหรื อเปล่าเท่านันไม่มีการเก็บ
ภาษีครับ ปกติแล้ วจะเป็ นแบบนีครับ"

การเก็บภาษีก็แต่งต่างกันไปตามพืนที แต่วา่ ทีเมืองข้ างๆนัน

มีแค่ภาษีสินค้ ากับภาษีนําเข้ าตอนทีนําเข้ าเมืองสองอย่าง
เท่านัน

แน่นอนว่าถ้ าใช้ ชีวิตทีนันก็จะมีการเก็บภาษีอีกมากมาย แต่

ว่าภาษีทีพวกพ่อค้ าทีไม่มีร้านค้ าต้ องสนใจมีแค่สองอย่างนี

68
"ตอนนี ตอนทีออกก็ถกู เก็บภาษีสินะครับ"
"ใช่แล้ วครับ รถม้ าทีมาทีอวาลอน ตอนทีถูกตรวจสอบสินค้ า
ห้ ามนําออกก็ถกู เรี ยกเก็บเงินทีจํานวนเดียวกับภาษีครับ ถ้ า
คิดแบบง่ายๆคือต้ องจ่ายเงินเป็ นสองเท่าเลยครับ"
"แบบนันแย่เลยนะครับ"
"ใช่แล้ วครับ ถึงจะชดเชยด้ วยการทีอวาลอนไม่จําเป็ นต้ อง
จ่ายภาษีก็เถอะ แต่สําหรับพวกเราพ่อค้ าแล้ วความน่าสนใจ
ก็ลดลงไปเยอะครับ ถึงตอนนีจะยังรักษาจุดทีเกือบจะเท่า
ทุนได้ อยู่ก็เถอะ แต่นนก็
ั หมายความว่าถ้ ามันจะไม่แย่ไปกว่า
นีครับ อยากจะให้ หาวิธีรับมือโดยเร่งด่วนครับ"

มันคือการกีดกันจากเมืองข้ างๆ
ผมกําลังยือเวลาทีจะแจ้ งว่ายอมเข้ าไปอยู่ใต้ การควบคุม

69
จดหมายทีแจ้ งเตือนให้ สง่ คําตอบก็มีมาหลายรอบแล้ ว แต่ก็
ส่งจดหมายตอบกลับไปว่าจําเป็ นต้ องใช้ เวลาทุกครัง ในทีสุด
ดูเหมือนจะเริ มถึงจุดแตกหักแล้ ว

"ถ้ าใช้ ทางออกทีไม่ได้ มงุ่ หน้ ามาทีอวาลอนแล้ วอ้ อมมาทางนี

แทนจะเป็ นไปได้ ไหมครับ? ถ้ าเป็ นพลังของโกเลมทีผมให้ ยืม
ใช้ ลากรถม้ าแทนน่าจะสามารถผ่านทางทีแย่ๆได้ ไม่ยากนะ
ครับ"
"จะว่าได้ ก็ได้ ไม่ได้ ก็ไม่ได้ ครับ ศูนย์หลักของสมาคมการค้ า
ของพวกเราอยู่ทีเมืองนันครับ ถ้ าเกิดถูกรู้วา่ หลีกเลียงภาษี
ล่ะก็จบกันครับ คงจะให้ เป็ นแบบนันไม่ได้ ครับ"
"ปั ญหาใหญ่เลยนะครับ"

คําตอบตามทีคิดไว้

70
เอาล่ะ จะทํายังไงต่อ ถ้ าไม่ทําอะไรล่ะก็คงหมดความเชือมัน
จากพวกพ่อค้ า
เพราะว่ารู้วา่ มีความสัมพันธ์ทีไม่ดีกบั เมืองข้ างๆ ตอนนีพ่อ
ค้ าทีคิดจะถอยออกจากอวาลอนกําลังมีจํานวนมาก
ทางทีดีทีสุดคือฟื นฟูความสันพันธ์กบั เมืองข้ างๆเดียวนีเพือ
หยุดการกีดกัน แต่วา่ เป็ นไปไม่ได้
ถ้ าให้ พดู พวกพ่อค้ าเองก็ไม่คิดว่าจะสามารถแก้ ไขปั ญหาได้
ในเร็ววันแน่

พอเป็ นแบบนีสิงทีพ่อค้ าต้ องการคือการชดเชยส่วนทีขาด

หายไป

"เข้ าใจแล้ วครับ เรื องความบาดหมางกับเมืองข้ างๆก็เป็ น

ความรับผิดชอบของผมเองครับ จะช่วยสนับสนุนให้ เองครับ"

71
"แบบนันก็ช่วยได้ มากครับ แล้ วจะทํายังไง?"

พวกเขาละเอียดอ่อนกับเรื องการไหลของเงิน สามารถรู้วา่ มี

การเคลือนไหวของเงินทีมากกว่าภาษีหลายเท่าอยู่ในอวา
ลอน
เพราะรู้วา่ ผมมีเงิน การพูดคุยครังนีถึงได้ เกิด

แล้ วก็มีเหตุผลทีไม่ถอยออกไปโดยไม่บอกอยู่ด้วย
สําหรับพวกเขาแล้ วอวาลอนยังเป็ นตลาดทีน่าดึงดูดไม่
เปลียน
ลูกค้ าใจถึงก็มีมาก ภาษีก็ถกู แถมยังสงบ
ถึงตอนนีจะเสียกําไร แต่การถอยออกไปก็ลําบากใจ
ถึงกําไรจะลดลง ถ้ าผมควักเงินจากกระเป๋ าให้ ไปพวกเขาก็

72
สามารถค้ าขายได้ เหมือนเดิมต่อไป

"การทีอวาลอนไม่จําเป็ นต้ องเสียภาษีนน...เป็

ั นแค่การราด
นําใส่หินร้ อนครับ การนําสินค้ าเข้ ามาจากเมืองอืน หรื อก็คือ
จะขอแนะนําวิธีเดินทางทีไม่ผ่านเมืองนันให้ ครับ"
"เรื องนันเป็ นได้ แค่จินตนาการล่ะครับ เมืองนันเป็ นเมืองทีอยู่
ใต้ สดุ ของจักรวรรดิครับ ถ้ าไม่ผ่านทางนันก็ไม่สามารถไปที
เมืองอืนๆของจักรวรรดิได้ ครับ ทางบนภูเขาก็มีอปุ สรรคมาก
มายครับ"
"นันมันเรื องทางบกไม่ใช่เหรอครับ?"
"ไม่น่าเชือ ทางนําเหรอครับ? ของแบบนันไม่วา่ ทีไหนๆ"
"มองแคบไปหน่อยนะครับ เหนือยิงกว่านันครับ ทีผมเสนอก็
คือท้ องฟ้ า ท้ องฟ้ านันไม่ใช่ของใคร การขนส่งโดยใช้ ท้องฟ้ า
ถ้ าเกิดทําได้ ละ่ ?"

73
ใช่ในเรื องทีทีนีไม่เก็บภาษีก็แค่เพิมภาษีให้ มากขึนก็พอ
ในส่วนนันมีความเป็ นไปได้ ทีจะทําต่อพ่อค้ าด้ วยวิธีตรงๆ

เริ มทีจะเห็นแล้ วว่าสุดท้ ายก็คงต้ องมีสงครามกับเมืองข้ างๆ

คงพึงเมืองข้ างๆมากไปกว่านีไม่ได้ แล้ ว
ไม่วา่ ยังไงถ้ าไม่มีวิธีค้าขายโดยไม่พงการค้
ึ าจากเมืองข้ างๆ
โดยสินเชิงก็คงจะไม่สามารถทําอะไรได้

เพือการนันเส้ นทางบนท้ องฟ้ า การรวบรวมสินค้ าโดยจากที

ต่างๆโดยไม่ต้องผ่านเมืองนัน

พ่อค้ าทีได้ ยินคําพูดของผมก็เบิกตาออก

74
พวกเขาจับคางแล้ วคิดอย่างสุดชีวิต

"ท้ องฟ้ า เรื องแบบนันเป็ นไปได้ ด้วยเหรอ แต่วา่ ถ้ าเกิด ถ้ า

เกิดทําได้ ละ่ ก็"

การกระจายสินค้ าทางอากาศ หรื อถ้ าให้ พดู ก็คือจุดสุดยอด

ของการกระจายสินค้ า
ในยุคนีทุกครังทีต้ องผ่านเมืองหรื อด่านตรวจจําเป็ นต้ องจ่าย
ภาษี กว่าจะไปถึงตลาดของเมืองก็ต้องจ่ายภาษีไปหลายต่อ
หลายครัง ราคาของสินค้ าก็เพิมมากขึน

แต่วา่ ถ้ าใช้ ท้องฟ้ า ก็สามารถนําสินค้ าจากถินได้ โดยตรงการ

ซือสินค้ าก็ถกู ขึน
ทีเมืองท่ามีความเจริ ญเหตุผลสําคัญหนึงก็เพราะสามารถ
75
เดินทางผ่านทะเล โอกาสทีจะจ่ายภาษีมีน้อยกว่าเมือเทียบ
กับบนนก

แต่วา่ ท้ องฟ้ านันเหนือยิงกว่านัน เพราะว่าสามารถนําเข้ า

สินค้ าจากเมืองและหมูบ่ ้ านทีไม่ติดนําได้ แถมยังไวกว่า
อย่างมาก สามารถไปได้ เร็วมากเนืองจากใช้ ทางทีสันทีสุด
โดยไม่ต้องมีอปุ สรรคใดๆ

ในส่วนทีไม่มีการพยุงของนําก็ทําให้ จํานวนสินค้ าทีขนส่งได้

ลดลงไปมาก แต่วา่ ข้ อดีทีกลบสิงนันมีอยู่บนท้ องฟ้ า

"คุณโพลเคล ถ้ าเรื องนันทําได้ จริ งๆล่ะก็ มันคือการปฏิวตั ิเลย

นะครับ ...ของทีอยู่ไกลหลายร้ อยกิโลมีคา่ มากกว่าทองคํา
แท่งอีก ของทีตอนนีไม่คิดจะไปเอามาแล้ ว ของทีไม่ค้ มุ กับ

76
ราคา ของสดทีเก็บไว้ นานไม่ได้ ของทีห้ ามเอาออกนอก
ประเทศ สามารถทําให้ การค้ าแบบนันหลายสิบ หลายร้ อย
เป็ นจริ งได้ "
"เป็ นไปได้ ครับ ตราบใดทีอยู่ในอวาลอนขอสัญญาว่า
สามารถใช้ เส้ นทางการบินได้ ผมทราบแล้ วว่าในหมูพ่ อ่ ค้ า
กําลังมีความสัมพันธ์ทีแย่ลงกับเมืองข้ างๆจนมีความคิดทีจะ
ถอนตัวออกไปแล้ วครับ ผมไม่คิดทีจะฝื นรังตัวไว้ หรอกนะ
ครับ"

พ่อค้ ากลืนลมหายใจ
ทางแก้ ของผมไม่ใช่ของชัวคราว
เป็ นทางออกหลังจากตัดสัมพันธ์กบั เมืองข้ างๆโดยสมบูรณ์
แล้ ว

77
"เพราะฉะนัน ผมจึงได้ จกั เตรี ยมสิงทีจะดึงดูดพ่อค้ าเอาไว้
แล้ วครับ ใช่แล้ ว สิงทีมีคา่ ระดับทีต้ องยอมถอยจากเมือง
ข้ างๆ...แต่วา่ แค่พดู ก็คงจะทําให้ เชือไม่ได้ เดียวจะสาธิตของ
จริ งให้ ดคู รับ เพือการนันจึงได้ เตรี ยมการไว้ แล้ วครับ ในตอน
บ่ายของอีกสามวันข้ างหน้ า ถ้ ามีโอกาส ก็ช่วยบอกพ่อค้ าคน
อืนด้ วยนะครับ พวกคุณน่ะโชคดีนะครับ ทีจะได้ เป็ นพ่อค้ า
กลุม่ แรกทีได้ ปกครองน่านฟ้าของโลกใบนีครับ"

พ่อค้ ากลืนลมหายใจ

"พ่อค้ ากลุม่ แรกของโลกทีปกครองท้ องฟ้ า...ฟั งดูดีสดุ ๆ"

"ใช่แล้ วล่ะครับ แล้ วก็เรื องแบบนีไม่วา่ ยังไงคนทีริ เริ มก็ต้องได้
กําไรมากทีสุดอยู่แล้ ว"
"ก็จริ งตามนันนะครับ การสาธิตอีกสองวันให้ หลังท่าทางจะ

78
น่าสนุกนะครับ คุณโพลเคล"

ดูเหมือนว่าพวกฮิปโปกริ ฟทีไม่ถกู ใช้ งานในฐานะกองทัพ

อากาศจะได้ เวลาออกโรงเร็วกว่าทีคิด

ถ้ ารวมกับอุปกรณ์ทีสร้ างโดยเอลเดอร์ ดวาร์ ฟของทีนําหนัก

น้ อยกว่าทีรถม้ าปกติขนได้ ครึงหนึงพวกเขาน่าจะขนส่งทาง
ท้ องฟ้ าได้

ถึงจะไม่สามารถทําหน้ าทีขนย้ ายโกเลมโอริ ฮารูกอนหนัก

สองตันในฐานะกองทัพอากาศได้ แต่ถ้าเพือพวกพ่อค้ าถือว่า
มีพละกําลังเหลือเฟื อให้ ใช้

ได้ เวลาให้ งานกับพวกเขาแล้ ว

79
งานของพวกเขาเท่านันทีมังกรแห่งความมืดมิดไม่สามารถ
ทําได้
-------------------------------------------------------------------------
-------------------------------------------------------------------------
--------
Ch.85 - ตอนที12 ฮิปโปกริ ฟแห่งฟ้ าคราม

หลังจากคุยกับพ่อค้ าคนหนึงก็ผ่านไปได้ สองวัน ทีห้ อง

ประชุมในคฤหาสน์ของผมก็มีตวั แทนสมาคมการค้ าทีลงทุน
กับเมืองนีมารวมตัวกัน
พวกหัวหน้ าสมาคมการค้ าทีปกติแล้ วไม่อยู่ทีอวาลอนแล้ วให้
ลูกน้ องมาแทนก็ยงั มา

ถ้ าคิดตามปกติหลังจากได้ ยินคําพูดนันถ้ าไม่รีบไปโดยม้ าเร็ว

80
กลับเมืองข้ างๆทันทีแล้ วมาทีนีทันทีก็ไม่มีทางมาทันแน่

รู้สกึ เลยว่าเสน่ห์ของการเดินทางในอากาศมันมีถึงขนาดนัน
ก็ไม่ใช่วา่ ไม่เข้ าใจความรู้สกึ นัน นอกจากจะไม่เสียภาษีแล้ ว
การขนส่งทีรวดเร็วทีสุด จะสามารถสร้ างเงินได้ มากมาย
ขนาดไหนก็ไม่ร้ ู
ปั ญหาทีว่าสามารถขนส่งได้ น้อยก็นําเข้ าแค่สินค้ าทีราคา
แพงแต่เบาก็พอ ยกตัวอย่างเช่นเครื องเทศทีราคาแพงในโลก
นี หรื อพวกเพชรพลอย

เหล่าคนทีต้ องการก็มารวมกันแล้ ว ก็ถึงเวลา

เอาล่ะ เริ มกันเถอะ ผมลุกขึนยืน

"เอาล่ะครับ ทุกท่าน ถึงก่อนหน้ านีจะอธิบายให้ หวั หน้ าของ

สมาคมการค้ าเรริ คฟั งแล้ วก็เถอะ แต่เมืองอวาลอนแห่งนี
81
สามารถกระจายสินค้ าโดยผ่านท้ องฟ้ าได้ ครับ ผมอยากจะ
เสนอของดีนนให้
ั ทกุ ท่านทีสนุบสนุนอวาลอนครับ ถึงจะเคย
บอกล่วงหน้ าไว้ แล้ วแต่นีจะเป็ นของดีเฉพาะทุกท่านทีออก
ร้ านทีอวาลอนครับ ผมเองก็ไม่คิดจะยกมันให้ กบั ผู้ทีไม่สร้ าง
ประโยชน์ให้ กบั อวาลอนครับ"

สายตาของพวกพ่อค้ ามารวมกันทีผม
สมกับเป็ นผู้มีความสามารถทีได้ รับการคัดเลือกจากสมาคม
การค้ าด้ วยพลังของตัวเอง ดวงตาเปี ยมไปด้ วยพลัง
ชะล่าใจสักนิดเหมือนกับการรับมือพวกขุนนางชันตําไม่ได้
เลย

"เพือไม่ให้ เสียเวลาอันมีคา่ ของทุกท่านมากไปกว่านีรี บไปกัน

เถอะครับ จะสาธิตวิธีนนให้
ั ดคู รับ ตามมาได้ เลยครับ"

82
พวกพ่อค้ าพยักหน้ าให้ กบั คําพูดนัน
แล้ วผมก็นําทางพวกพ่อค้ าออกไปนอกอวาลอน

ทีผมพาพวกพ่อค้ าไปก็คือลานกว้ าง

ทีนีไม่ใช่ดนั เจียนของผม
ทีนันมีพวกดวาร์ ฟ สมิธคอยดูแลพวกฮิปโปกริ ฟอยู่

ฮิปโปกริ ฟตัวใหญ่กว่าม้ านิดหน่อย เป็ นอสูรทีลําตัวเป็ นม้ า

หัวเป็ นนกอินทรี ย์
พวกพ่อค้ าเห็นฮิปโปกริ ฟทีเป็ นอสูรแล้ วก็ตวั แข็งทือ

83
...ถ้ าเกิดว่าเป็ นมังกรแห่งความมืดมิดคงไม่จบลงแค่นี ด้ วย
การทีมันปล่อยความน่าสะพรึงกลัวความสามารถพิเศษออก
มาอยู่ตลอดเวลา คงจะหมดสติหรื ออย่างแย่ก็คงจะสมอง
เพียนไปเลย

"ทุกๆท่านได้ โปรดวางใจครับ ทุกคนเป็ นเด็กดีทีได้ รับการฝึ ก

เรี ยบร้ อยแล้ วครับ อวาลอนเป็ นเมืองทีเต็มไปด้ วยอมนุษย์ที
ถูกกดขีครับ ก็เลยพอมีเด็กทีถนัดเรื องการฝึ กอสูรอยู่สกั คน
น่ะครับ ทีบ้ านเกิดของเธอนันมีการฝึ กฮิปโปกริ ฟครับ เด็ก
พวกนีทีเธอฝึ กจึงเชือฟั ง เข้ าใจภาษามนุษย์ และตัดสินใจได้
ครับ สะดวกยิงกว่าม้ าแล้ วก็ควบคุมง่ายครับ"

พอได้ ยินคําพูดของผมพวกพ่อค้ าทีกําลังตืนกลัวก็เข้ าไปใกล้

84
ฮิปโปกริ ฟ
แล้ วก็มีพอ่ ค้ าหนึงคนลูบหัวมัน แล้ วฮิปโปกริ ฟก็หลีตาส่ง
เสียงรู้สกึ ดีออกมา
พอเห็นแบบนันพวกพ่อค้ าก็คอ่ ยๆเข้ าไปจับฮิปโปกริ ฟเรื อย
แล้ วยิมออกมา
ดูทา่ จะคุ้นชินได้ เร็วกว่าทีคิดไว้

นอกจากฮิปโปกริ ฟแล้ วยังมีของทีเหมือนกับทีบรรจุสมั ภาระ

แบบติดเพดานของรถม้ าทีไร้ ล้อเตรี ยมเอาไว้
มีขนาดเล็กกว่าคอนเทนเนอร์ ทีใช้ ขนย้ ายอวาลอนริ ตเตอร์
นิดหน่อย

"เอาล่ะ ทุกท่าน อาจจะทราบกันแล้ วก็ได้ นะครับ วิธีการใช้

ทางอากาศนันง่ายมากครับ เพียงแค่นําทีบรรจุตรงนันให้
85
ฮิปโปกริ ฟถือแล้ วบินเท่านันเองครับ"

พ่อค้ าคนหนึงยกมือขึนแล้ วขออนุญาตถาม

ผมจึงบอกว่าเชิญเลยเพือให้ ถามได้

"ขนส่งได้ มากทีสุดเท่าไหร่เหรอ?"
"ทีบรรจุนนสามารถได้
ั มากสุด500กิโลครับ"

ถ้ าเป็ นรถม้ าการขนได้ หนึงตันอาจจะยังน้ อยไป แต่วา่ ในการ

รับนําหนักแล้ วฮิปโปกริ ฟถือว่าเหนือกว่า

"มีอสูรทีมีแรงมากขนาดนันด้ วยเหรอ"
"ใช่แล้ วครับ เพราะว่าเป็ นอสูรถึงได้ มีกําลังมากกว่าทีตาเห็น

86
เยอะครับ มีพลังชนิดทีม้ าเทียบไม่ติดเลยครับ"

แต่ถ้าให้ พดู สําหรับผมแล้ วมันยังน้ อยไปนิด

กองทัพอากาศนันจําเป็ นต้ องขนอวาลอนริ ตเตอร์ อย่างน้ อย
สิบตนด้ วยความเร็วสูง
ถ้ าขนได้ แค่500กิโล ก็ขนอวาลอนริ ตเตอร์ ได้ อย่างมากครัง
ละสองตน
ถ้ าเป็ นมังกรแห่งความมืดมิดล่ะก็ครังละสิบตนก็ขนไวแล้ ว
ความเร็วยังไม่ตกลงสักนิด

"ความเร็วได้ เท่าไหร่ละ่ ? เวลาใช้ ในการเคลือนที"

"ถ้ าขนสัมภาระไปบนฟ้าก็จะบินได้ ชวโมงละ300กิ
ั โลครับ ถ้ า
ขนสัมภาระจนเต็มล่ะก็ได้ มากทีสุดก็200กิโลน่ะครับ ถ้ าไม่
พักก็บินติดต่อกันได้ มากสุด2ชัวโมง ถ้ าได้ พกั 30นาทีวนั หนึง
87
ก็สามารถบินได้ สามรอบครับ ขีดจํากัดของวันหนึงก็คือให้
บินครังละ2ชัวโมงได้ ทงหมด3รอบแล้
ั วก็ให้ พกั 6ชัวโมงครับ"

พวกพ่อค้ าต่างก็ตกใจกันจนอ้ าปากค้ าง

ไม่ใช่เรื องแปลกอะไร
รถม้ านันช้ า ต่อให้ เป็ นถนนทีปูแล้ วก็หนึงชัวโมงก็ยงั ไปได้
มากสุด15กิโล ถ้ าเป็ นทางทีแย่ก็เร็วสุด10กิโล แถมถ้ าวิงไป
ได้ หนึงชัวโมงก็ต้องพัก

ในหนึงวันได้ อย่างมากก็50กิโล

...แต่ถึงอย่างนันถ้ าเทียบกับมังกรแห่งความมืดมิดฮิปโป
กริ ฟก็ช้ามาก แต่วา่ ด้ วยการฝึ กเจ้ าพวกนีก็สามารถบินขณะ
ทีขนเกวียนสําหรับขนอวาลอนริ ตเตอร์ สิบตนได้ ด้วยความ
เร็วเสียง

88
"เอาล่ะครับ ด้ วยปริ มาณการขนส่งของฮิปโปกริ ฟตัวนี แม้ จะ
ได้ เพียงแค่ครึงหนึงของรถม้ า แต่ถึงจะใส่สินค้ าจนเต็มก็
สามารถใช้ เวลาหนึงชัวโมงในการเดินทางทีใช้ รถม้ าสีวันได้
ครับ ถ้ าบินเต็มวันล่ะก็สามารถทีจะบินในระยะเวลาของหนึง
เดือนเลยทีเดียวครับ และเพราะเป็ นท้ องฟ้ าจึงสามารถไป
ด้ วยระยะทางทีสันทีสุดได้ นความเป็ นจริ งจึงส่งผลได้ ดีกว่าที
บอก บนท้ องฟ้ าไม่จําเป็ นต้ องสนใจอุปสรรคใดๆหรื อทางแย่
ครับ เรื องการถูกโจรโจมตีก็ไม่มีด้วยครับ"

พอผมพูดออกไปพวกพ่อค้ าก็พยายามดีดลูกคิดในหัวเต็ม
กําลัง
เรื องทีมีข้อดีขนาดไหน ไม่จําเป็ นต้ องให้ ผมพูดก็สามารถเข้ า
ใจได้ เอง

89
"อะไรกัน"
"นีมัน...ซู๊ดยอดดด"
"รถม้ า ต้ องให้ นกั ผจญภัยคุ้มกัน ใช้ เวลาหลายวัน...ราวกับ
เรื องพวกนันเป็ นเรื องบ้ าบอไปเลยนะ"
"ไม่วา่ ยังไงก็อยากจะได้ ! ไม่วา่ เท่าไหร่ก็จะเอา"

ทุกคนตาเปลียนสีให้ กบั เสน่ห์ของฮิปโปกริ ฟ

พ่อค้ าคนหนึงก็เอ่ยปากออกมา

"เกียวกับสเปคก็ไม่มีปัญหาหรอก แต่วา่ จะปลอดภัยเหรอ?

ติดใจแค่นนล่
ั ะ แล้ วทํายังไงถึงจะยอมทําตามทีพูด"
"ก็ไม่แปลกทีจะสงสัยนะครับ ถ้ าอย่างนัน ลองไปนําสินค้ า

90
จริ งๆดูกนั เถอะครับ มีใครทีมีกําหนดการจะนําเข้ าสินค้ าใน
สถานทีต้ องใช้ รถม้ าเดินทางภายในสีวันไหมครับ? ถ้ าเป็ น
ฮิปโปกริ ฟก็ใช้ เวลาไม่ถึงหนึงชัวโมง ผมเองก็จะไปด้ วยครับ
มานังฮิปโปกริ ฟไปด้ วยกันเถอะครับ"

เพราะว่ายังกลัวกันอยู่จงึ ไม่มีใครเสนอตัวออกมา
ไม่ร้ ูวา่ เพราะถูกเร่งเร้ าหรื อว่ากลัวจะเสียใจทีหลัง พ่อค้ าคน
หนึงก็ยกมือขึน ตัวแทนสมาคมการค้ าเรริ คทีขอพบหน้ าผม
เรริ คนันเอง
เป็ นเขาจริ งๆสินะ
ในหมูพ่ อ่ ค้ าเองเขาก็คอ่ นข้ างพิเศษ มีทงแรงใจและความ
ั
กล้ า ทีอวาลอนสามารถพัฒนาได้ เร็วและเก็บเงินได้ มากก็
เป็ นเพราะเขา

91
"ถ้ าอย่างนันผมขอเอง เดิมทีแล้ วก็คิดว่าอยากจะลอง
ประสบการณ์เป็ นคนแรกด้ วยครับ แล้ วก็อยากจะไปเอาเนือ
สักหน่อย เป็ นหมูบ่ ้ านทีเลียงเนือวัวชันยอด อยู่ในภูเขาลึก
เพราะว่าไม่ได้ ปถู นนการเข้ าไปเอาจึงลําบาก ถ้ าไปทางท้ อง
ฟ้าได้ ละ่ ก็การไปเอาก็ง่ายนิดเดียว"
"เข้ าใจแล้ วครับ งันก็เชิญทางนี"

ผมนําฮิปโปกริ ฟมาให้ พอ่ ค้ าเรริ ค

บังเหียนนันเป็ นของทีดวาร์ ฟ สมิธเป็ นคนสร้ าง ถ้ าเทียบกับ
เอลเดอร์ ดวาร์ ฟคุณภาพก็ตกลงมาอยู่บ้างแต่ก็เยียมชนิดที
มนุษย์ไม่อาจจะสร้ างได้
มีทีรัดโลหะติดไว้ เพือว่าต่อให้ ปล่อยมือก็ไม่ร่วงลงไปได้

"ทุกท่านทีเหลือก็ลองฟั งทีเด็กพวกนีบอกวิธีควบคุมฮิปโปกริ

92
ฟดูนะครับ ถ้ ามีจดุ สงสัยอะไรจะถามก็เชิญเลยครับ ถ้ าหมด
คําถามก็ขอให้ แยกย้ ายนะครับ ส่วนความรู้สกึ ทีได้ ใช้ ฮิปโป
กริ ฟขอให้ ลองถามกับคุณสมาคมการค้ าเรริ คเอาตอนทีกลับ
มาทีอวาลอนได้ ตามสบายเลยครับ"

พวกพ่อค้ าคนอืนพยักหน้ า

แล้ วพวกเขาก็เริ มถามหลายๆอย่างกับพวกดวาร์ ฟ สมิธ

ผมหันกลับไปหาเรริ คทีนังอยู่บนฮิปโปกริ ฟ

"โห เจ้ านีนังได้ สบายมากเลย"

"ผมก็ผกู ทีบรรจุกบั ฮิปโปกริ ฟเรี ยบร้ อยแล้ ว"

ผมเชือมรถม้ ากับสายรัดทีติดอยู่กบั บังเหียนของฮิปโปกริ

93
ฟตามทีพูด
เสียงกริ กดังขึนแสดงให้ เห็นว่าแน่นดีแล้ ว

"ถ้ าอย่างนันก็ไปกันเถอะ"

ผมนังอยู่ด้านหลังพ่อค้ า

"จะควบคุมฮิปโปกริ ฟยังไงเหรอ"
"สังด้ วยปากก็พอแล้ วครับ ถ้ าเป็ นคําพูดง่ายๆเด็กคนนีก็เข้ า
ใจครับ ก่อนอืนก็ลองสังให้ บินไปตรงๆสิครับ"
"ขะ เข้ าใจแล้ ว บินไปตรงๆ"

ฮิปโปกริ ฟร้ องเสียงตําๆว่าฮีฮีแล้ วก็ออกวิง จากนันก็กระโดด

94
สายรัดโลหะถูกดึงขึน ทีบรรจุกําลังลอยอยู่บนอากาศ

ด้ วยปี กของฮิปโปกริ ฟนันไม่สามารถสร้ างแรงยกทีทําให้ บิน

ได้ เป็ นการบินด้ วยพลังเวท ดังนันจึงไม่เกิดลมขึน
ด้ วยลวดนําทางพลังเวทแบบพิเศษทีบรรทุกเองจึงมีแรงลอย
ตัวจากพลังเวทของฮิปโปกริ ฟด้ วย ทีบรรทุกจึงลอยขึน
แล้ วการเดินทางบนฟ้าก็เริ มขึน

"นีมัน สุดยอด ฮะฮะ ลมรู้สกึ ดีสดุ ๆ วิวก็สวย นีคือท้ องฟ้ า

เหรอ"

พ่อค้ ากําลังเคลิม เพลิดเพลินไปกับการเดินทางบนท้ องฟ้ า

95
ด้ วยความสามารถของฮิปโปกริ ฟสายลมจึงถูกผลักออกไป
ไม่ร้ ูสกึ หนาวหรื อแรงกดดัน สามารถเพลิดเพลินไปกับการ
เดินทางสบายๆบนท้ องฟ้ าได้ อย่างเต็มที
ถึงอย่างนันก็เป็ นภาพจากมุมสูงครังแรก นึกว่าจะรู้สกึ กลัว
เล็กน้ อย เป็ นคนทีใจกล้ าจริ งๆ
ผมโบกมือไปทางข้ างหลัง
บรรยากาศบิดเบียว แอนเชียน เอลฟ์ ออร่ากําลังใช้ เวทลม
บินตามมาอยู่ ถือแอนตีแมททีเรี ยล ไรเฟิ ลสภาพพร้ อมรบ

เธอทําให้ บรรยากาศบิดเบียวอีกครังเพือให้ รูปร่างหายไป

ใช้ บรรยากาศในการหักเหแสงออกทําให้ มองไม่เห็นเป็ น
ศาสตร์ เวททีเธอถนัด
เหล่าจอมมารนันไม่คอ่ ยจะให้ อสูรทีเป็ นกําลังรบสําคัญออก
มานอกดันเจียนนัก โดยเฉพาะท้ องฟ้ า เพราะว่าไม่คอ่ ยมี
การถูกจู่โจมบนฟ้ าเลยไม่มีแต่วา่ ในตอนนีอวาลอนกับผม

96
กําลังถูกเพ่งเล็ง เพือป้องกันจึงให้ ออร้ าทําการคุ้มกันไว้

"คุณเรริ ค เนืองจากผมไม่ร้ ูจกั สถานทีเป้าหมายขอฝากสัง

ฮิปโปกริ ฟด้ วยครับ จะเพิมความสูง ลดความสูง ลงจอด
เลียวขวา เลียวซ้ าย เร่งความเร็ว ลดความเร็ว พวกนีเป็ นคํา
สังพืนฐานครับ ไม่วา่ บอกอะไรเด็กคนนีก็เข้ าใจสังได้ โดยไม่
ต้ องลังเลเลยครับ"
"อะไรกัน!? ใช่งานง่ายจริ งๆด้ วย นังก็สบายสุดๆ แบบนีคงนัง
บนม้ าไม่ได้ อีกแล้ วล่ะครับ"

เรริ คสังฮิปโปกริ ฟด้ วยท่าทางตลกๆ

ฮิปโปกริ ฟก็ทําตามเสียงของเขาแล้ วเปลียนทิศทาง
เรริ คสังหลายอย่างด้ วยความสนุก ฮิปโปกริ ฟก็ทําตามทีสัง
นันอย่างซือตรง

97
จากนันในเวลาไม่ถึงหนึงชัวโมง ก็ไปถึงยังหมูบ่ ้ านในภูเขา
ลึกทีรถม้ าต้ องใช้ เวลาถึงสีวัน

เรริ ครี บไปติดต่อซือวัวตัวอวบอ้ วนมาหนึงตัว จ่ายเงินเพิม

เติมแล้ วขอรับเลยทันที แล้ วก็ขอให้ พวกคนในหมูบ่ ้ านขนขึน
เกวียนพร้ อมกับพวกผลิตภัณฑ์นม

"ฮะฮะฮะ ปกติแล้ ววัวพวกนีต้ องใช้ คา่ ขนส่งมากกว่านีหลาย

เท่าเลยครับ! ค่าใช้ จ่ายของคนขับม้ า ค่าใช้ จ่ายในการคุ้ม
ครอง ค่าความเสียง ทังหมดนันต้ องจ่ายเป็ นรอบการเดินทาง
ส่วนสิบวัน! แต่นีไม่ต้องเสียอะไรเลยครับ! การทีสามารถนํา
เข้ าวัวขันสุดยอดของทีนีในราคานีราวกับปาฏิหาริ ย์เลย! ถ้ า
กลับไปราคาของเนือวัวชันยอดในร้ านของผมคงถูกลงมาก
ครับ หลังจากนีจะได้ ใช้ วิธีการขนส่งปาฏิหาริ ย์แบบนี อา จะ
98
ทําอะไรดี จะนําเข้ าอะไรดี อัญมณีในเกาะโพ้ นทะเล เครื อง
เทศทางใต้ ไม่สิพวกผลิตภัณฑ์จากดินแดนทียังไม่เคยไป
เพราะยอมแพ้ จากภาษีทีต้ องจ่ายมากเกินไป ราวกับกําลัง
ฝั นอยู่เลยครับ"

พ่อค้ ากําลังมองดูสมั ภาระทีบรรจุอยู่อย่างอารมณ์ดี

บางทีคงกําลังตืนเต้ น ท่าทางแบบนีคงจะสามารถอธิบาย
เสน่ห์ให้ พอ่ ค้ าคนอืนฟั งอย่างเร้ าร้ อนแน่

พอขนสัมภาระเสร็จพวกเราก็กลับ
กลับถึงโดยใช้ เวลาไม่ถึงสามชัวโมง ในทีสุดเนือวัวชันยอด
เต็มทีบรรทุกก็กลับมาถึงอวาลอน

99
พอกลับมาถึงอวาลอนพวกพ่อค้ าก็มารวมตัวกัน
เพราะว่ากลับมาเร็วไปหน่อยก็เลยตกใจกันสุดๆ
ดูเหมือนว่าพืนทีการผลิตเนือนันจะมีชือเสียงอยู่ในหมูพ่ วก
พ่อค้ า เลยสามารถบอกความสุดยอดของฮิปโปกริ ฟได้ พอตัว

เรริ คเล่าเรื องเกียวกับฮิปโปกริ ฟให้ พอ่ ค้ าคนอืนฟั งอย่าง

ตืนเต้ น แล้ วความคึกคักก็แพร่กระจายไปทัว
พอรู้สกึ ตัวพวกพ่อค้ าทีรวมตัวกันถึงเมือสักครู่ทกุ คนก็มารวม
ตัวกัน
คําพูดทีหนึงจบลง ความตืนเต้ นของเรริ คก็แพร่กระจายไป
รอบๆ

กําลังดีเลย งันตามนําต่อไปเลย

"ตามนันครับ ฮิปโปกริ ฟได้ แสดงพลังอันยอดเยียมในการ

100
กระจายสินค้ าแล้ วสินะครับ อวาลอนนันมีฮิปโปกริ ฟอยู่ทงั
หมด20ตัวครับ หลังจากนีเองก็มีแผนทีจะเพิมอีกหลายตัว
เงือนไขการใช้ งานก็คือต้ องมีรายได้ ของร้ านทีตังอยู่ในอวา
ลอนมากกว่าจํานวนหนึงครับ หนึงร้ านสามารถเช้ าได้ หนึง
ตัวคนทีเร็วก็ได้ ยืมก่อนครับ"

ผมบอกจํานวนเงินไป
เป็ นค่ามัธยฐานของร้ านค้ าทีออกร้ านทีเมืองนี
ถ้ าทําแบบปกติก็สามารถถึงยอดได้ แต่ก็เป็ นยอดขายทีทํา
แบบครึงๆกลางๆไม่ได้
เพือเป็ นการป้องกันการเปิ ดร้ านผีเพือทีจะใช้ งานฮิปโปกริ
ฟอย่างเดียว

"แล้ วก็เวลาทีสามารถเช่าฮิปโปกริ ฟได้ มากสุดคือสีวันครับ

101
ถ้ าผ่านไปสีวันแล้ วฮิปโปกริ ฟก็จะกลับมาทีอวาลอนเองคิด
จะขโมยไปก็เปล่าประโยชน์ครับ อยากขอให้ เข้ าใจเรื องนัน
ด้ วย ถ้ าใช้ เกินกําหนดสีวันแล้ วจะไม่ยอมให้ ใช้ ตอ่ ครับ เนือง
จากต้ องให้ คนทีจองคนต่อไปก่อนเพราะฉะนันช่วยรบกวน
จองการใช้ ใหม่ด้วยครับ"

ผมอนุญาตให้ พวกพ่อค้ าใช้ ฮิปโปกริ ฟในการค้ าขายนอกอวา

ลอน

แต่วา่ จะไม่ยอมให้ ผ้ ทู ีใช้ เกินขีดจํากัด

แค่ใช้ แบบนีก็ได้ กําไรมากเกินพอแล้ ว

แล้ วก็ยงั มีอีกเป้าหมายหนึง

การบังคับให้ ทําทีอวาลอนเป็ นประจําเป็ นเรื องสําคัญ ไม่มี
พ่อค้ าบ้ าบอทีไหนทีใช้ เกวียนเปล่าๆเคลือนทีไปตามท้ องฟ้ า

102
ยังไงก็ต้องนําสินค้ าเพือกลับมาขายทีอวาลอน
การทีไม่วา่ ยังไงก็ต้องกลับมาทีอวาลอน สินค้ าทีพวกพ่อค้ า
นําเข้ ามาจากทีต่างๆในโลกทุกอย่างก็จะมารวมทีอวาลอน
แล้ วพวกพ่อค้ าก็จะนําพวกสินค้ าทีน่าดึงดูดจากทัวโลกมาไว้
ทีอวาลอน
แถมยังไม่คอ่ ยมีคา่ ใช้ จ่ายเรื องภาษี ทังจํานวนการขนส่งและ
ราคาขนส่งนําเข้ าทีแทบจะไม่มีถ้าเทียบกับทีอืนแล้ วโดดเด่น
สุดๆ
หรื อก็คืออวาลอนจะกลายเป็ นตลาดชันยอดทีมีสินค้ าน่าดึง
ดูดมากมายมายราคาถูกๆมารวมตัวกันยิงขึน
ถ้ าไปได้ สวยคงมีคนมารวมกันมากกว่าตอนนีหลายเท่าแน่ๆ

นันล่ะคือเป้าหมายจริ งๆของการขนส่งทางอากาศของฮิปโป
กริ ฟ

103
...แต่เพือให้ เป็ นไปตามทีต้ องการก็ยงั มีงานทีต้ องทําอีกเป็ น
ภูเขา

"ในกรณีทีสูญเสียเกวียนไปจะถูกห้ ามใช้ ฮิปโปกริ ฟหนึงปี

ครับ ถ้ าจ่ายค่าปรับในส่วนทีทําหายไปก็จะยกโทษให้ ครับ"

ถึงจะแค่นิดหน่อยแต่เพือให้ ฮิปโปกริ ฟสามารถขนได้ มากขึน

จึงสร้ างเกวียนด้ วยคาร์ บอนนําหนักเบามากทีเอลเดอร์
ดวาร์ ฟเป็ นคนสร้ าง
ราคานันแพงกว่าเกวียนปกติมาก ถ้ าไม่ป้องกันไว้ ก่อนก็มี
โอกาสจะโดนเอาไปขาย
พวกพ่อค้ าเข้ าใจคําพูดของผม แล้ วก็เริ มหยุดเพือนๆพ่อค้ า

"ถ้ าอย่างนันการสาธิตฮิปโปกริ ฟวันนีก็ขอจบลงเพียงเท่านี

104
ครับ เนืองจากตังแต่วนั พรุ่งนีจะเปิ ดให้ ยืม ท่านทียอดขาย
ของเดือนทีแล้ วเกินกว่าค่ามาตรฐานก็มาทดสอบได้ ครับ
สําหรับท่านทียอดขายยังไม่เกินเองเนืองจากจะมีการตรวจ
สอบทุกเดือนก็ขอให้ พยายามเพิมยอดขายเพือให้ เดือนหน้ า
สามารถใช้ ได้ นะครับ แค่นีครับ"

ผมออกไปจากทีแห่งนัน

ต่อจากนีจะเป็ นการคิดของพวกพ่อค้ า

แต่ในตอนนีคงไม่คิดจะถอยจากอวาลอนแล้ วล่ะ

จะว่าไปการทีเมืองข้ างๆเริ มทีจะทําการกีดกันอย่างนี

วันทีพวกเขาหมดความอดทนแล้ วเข้ ามาหาคงจะอีกไม่นาน
แล้ ว

105
ไพ่บนมือใกล้ จะครบแล้ ว

ถ้ าได้ ชินส่วนสุดท้ ายมาก็เสร็จสมบูรณ์

"เหลืออีกสามวันเหรอ"

เหลืออีกสามวันผมก็จะได้ เหรี ยญแห่ง[การสร้ าง]

เพือ[สร้ าง]อสูรรูปแบบข่าวกรอง
ต่อจากไฟของคุอินะ ดินของโรโรโนะ ลมของออรา จะเป็ น
อสูรทีใช้ นํา ธาตุองค์ประกอบทังสี<เอเลเม้ นท์>

เท่านีก็มีครบทังสีธาตุองค์ประกอบแล้ ว

"น่าสนุกจริ งๆ ถ้ าเด็กคนนีเป็ นเด็กดีเหมือนกับพวกคุอินะได้

ก็ดีนะ"

106
ผมหัวเราะเบาๆขณะเดินกลับ
-------------------------------------------------------------------------
-------------------------------------------------------------------------
----
Ch.86 - ตอนที13 [ธาตุองค์ประกอบทังสี<เอเลเม้ นท์>]
สุดท้ าย

"แจ้ งเตือนครังสุดท้ ายเหรอ"

ขณะทีกําลังกินมือเช้ า
งานแรกในตอนเช้ าคือการดูจดหมายทีส่งมาจากเจ้ าเมือง
ของเมืองข้ างๆ แล้ วผมก็ยิมเจือนๆ

107
"คุณพ่อ มีอะไรเหรอคะ?"

คุอินะ จิงจอกสวรรค์ สาวน้ อยทีมีหจู ิงจอกเอียงคอถามมา

การทีตรงปากมีมายองเนสติดอยู่ทําให้ ดนู ่ารัก
ก่อนหน้ านีออร่าเกิดสนใจมายองเนสทีผมทําขึนมาฆ่าเวลา
ก็เลยกลายเป็ นของประจํามืออาหารของบ้ านเราไป
ทําไมถึงคิดสร้ างมายองเนสนันผมเองก็ไม่เข่าใจตัวเอง
เหมือนกัน เพียงแค่ร้ ูสกึ เหมือนกับโดนแรงกดดันของโลก
บอกว่าไม่ทําไม่ได้ นะ

"เดียวค่อยนะ ก่อนอืนเลย คุอินะ มายองเนสนิดอยู่ทีปาก

แน่ะ"
"คุณพ่อ เอาออกให้ หน่อย"
108
ลุกขึนมาจากเก้ าอีแล้ วคุอินะก็มาทางนีพร้ อมกับสันหาง
จิงจอกไปด้ วย
ทังทีเอาออกเองเร็วกว่าแท้ ๆ ผมหัวเราะออกมาเล็กน้ อย

"เอ้ านี คุอินะ"

"ขอบคุณค่ะ คุณพ่อ"

ผมเอามือแตะไปทีมายองเนสตรงแก้ มแล้ วเลีย คุอินะก็ยิม

ออกมา

"บู๊"

109
พอหันไปมองก็เห็นโรโนะ เอลเดอร์ ดวาร์ ฟ สาวน้ อยผมสีเงิน
อยู่ กําลังเอามายองเนสมาติดทีปาก
แล้ วก็จ้องมาทีผม
ผมเข้ าใจเรื องทีเธอคิดอยู่
...ถ้ าให้ พดู จริ งๆแล้ วเด็กทีขีอ้ อนทีสุดไม่ใช่คอุ ินะแต่เป็ นโรโร
โนะ

ตรงความซับซ้ อนขีอายไม่ยอมพูดออกมาจากปากเองก็น่า
รัก
หรื อก็คือเป็ นเด็กทีใช้ ไม่ได้ เลยนะ

เอาล่ะ ต้ องเช็ดปากของโรโรโนะสินะ

ใช่แล้ ว ตอนทีคิดแบบนันนันเอง

110
"โรโรโนะจัง ไม่ได้ นะคะ อย่าทําเสียมารยาท"

ออร่า แอนเชียน เอลฟ์ ผมสีทองหุน่ ดี เข้ ากอดจากข้ างหลัง

แล้ วเอาผ่าเช็ดปาก
โรโรโนะทําหน้ าแปลกๆ
พอเห็นหน้ าออร่าก็ร้ ูเลยว่ากําลังหยอกเล่นอยู่ ออร่านันเล่น
สนุกกับสีหน้ าต่างๆของโรโรโนะบางครังจึงหยอกล้ อเธอบ้ าง

"โรโรโนะ ยังติดอยู่นิดหน่อยนะ"
"อืม ขอบคุณมาสเตอร์ "

111
ผมเช็ดส่วนทีออร่าเอาออกไม่หมด
ทียังมีเหลืออยู่ก็เป็ นการแกล้ ง โรโรโนะผิดหวังกับโรโรโนะที
ดีใจ ออร่าได้ สนุกถึงสองรอบ
โรโรโนะหน้ าแดงเล็กน้ อยแล้ วพยักหน้ าอย่างดีใจ

บรรยากาศมือเช้ าสบายๆก็ยงั คงดําเนินต่อไป จอมมารกับ

อสูรนันอยู่ด้วยการกินอารมณ์ของมนุษย์และมานาใน
บรรยากาศ การกินอาหารนันไม่จําเป็ น แต่วา่ เพือเติมเต็มจิต
ใจ
หรื ออีกความหมาย นีคือความแข็งแกร่งของพวกอสูรยังไงล่ะ
อสูรนันไม่มีปัญหาเรื องความต้ องการ

"กลับมาทีหัวข้ อแรกกัน ก่อนหน้ านีมีพวกทหารมาใช่ไหมล่ะ

หัวหน้ าของมันสังมาว่าให้ เชือฟั งซะ จะส่งทหารมาอีกรอบ

112
ในตอนนันถ้ ายังคิดจะถ่วงเวลาอีกล่ะก็จะใช้ กําลังจริ งๆแล้ ว
นะ ส่งจดหมายมาแบบนีล่ะ"

ขนมปั งปิ งวันนีอร่อยมาก ชีสทีราดข้ างบนก็มีคณ

ุ ภาพดี มี
กระทังมะเขือเทศสดๆทีอวาลอนก่อนหน้ านีไม่สามารถหาได้
เข้ ากันกับชีสได้ อย่างยอดเยียม
อวาลอนทีเริ มการขนส่งทางอากาศเริ มทีจะมีของอร่อยถูกๆ
เข้ ามามากมาย

ในหมูน่ กั ผจญภัยเองก็ได้ รับความนิยม แขกนอกเหนือจาก

นักผจญภัยจากทีต่างๆเองก็มากันเยอะแยะ
ลือกันไปทัวว่าทีอวาลอนมีของแปลกๆถูกๆอร่อยๆให้ เลือก
กินเลือกซือ
คนเพิมขึนDPก็เพิมขึน การใช้ ชีวิตก็ดีขนึ ได้ ความรู้สกึ ของ

113
คนเพิมมาสักคนก็ถือว่าเยียม
จอมมารทีกินความรู้สกึ ของมนุษย์อย่างผมรู้สกึ เต็มเปี ยมไป
ด้ วยพลังเลยล่ะ

"เป็ นแค่มนุษย์คิดจะหาเรื องกับคุณพ่อ มันอยากจะตายเหรอ

คะ? กลับกันคุอินะจะฆ่ามันเองค่ะ"
"อดทนไม่ไหวแล้ วค่ะ อยากจะสังสอนให้ ร้ ูจกั ประเมินตนสัก
นิด"
"เอาเถอะค่ะ คุอินะจัง โรโรโนะจัง ความประมาทเป็ นศัตรูที
แข็งแกร่งทีสุดนะคะ ขยะเองก็ยงั มีวิธีของขยะ เพราะว่าใน
หัวทีไม่มีอะไรก็ยงั คิดแผนการเยอะแยะอาจจะหลงกลเข้ าก็
ได้ นะคะ"

ออร่าพูดปรามคุอินะกับโรโรโนะ

114
ผมยิมเจือนๆเล็กน้ อย ยังไงพวกอสูรของผมก็มองมนุษย์เป็ น
สิงมีชีวิตชันตําสินะ จะพูดดูถกู ก็คงปกติ
อสูร แถมยังเป็ นทังสามคนทีมีพลังระดับSอันท้ วมท้ นก็คง
เป็ นเรื องช่วยไม่ได้

ความจริ งแล้ วเมืองนีเองก็มีพวกนักผจญภัยชันแนวหน้ าเข้ า

มาบ่อยๆ ก็เลยรู้ระดับมาตรฐานความแข็งแกร่งของมนุษย์
มนุษย์ทีแข็งแกร่งทีสุดก็ประมาณระดับB ถ้ าเป็ นเด็กพวกนี
สามวินาทีก็คงฆ่าได้
จะวางใจแบบนีก็คงไม่แปลก

"ตามทีออร่าพูดล่ะนะ ถึงมนุษย์นนจะอ่
ั อนแอ แต่ก็มีจํานวน
อุปกรณ์ แล้ วก็ความรู้มาชดเชยนอกจากพลังอยู่ แถมดู
เหมือนว่าระดับวีรบุรุษจะมีพวกทีหลุดโลกอยู่ด้วย ห้ าม

115
ประมาทเชียวนะ"

ถึงจะบอกว่าวีรบุรุษ อย่างมากทีสุดก็ระดับA ถ้ ารวมกันสัก

ร้ อยคนถึงจะพอข่มขู่อวาลอนได้
แต่ถึงอย่างนันจะมีพวกทีโกงในพวกทีหลุดโลกก็ไม่ใช่เรื อง
แปลก
จะละเลยการระมัดระวังไม่ได้

"เข้ าใจแล้ วค่ะ!"

"ถ้ ามาสเตอร์ พดู อย่างนัน"

ทังสองคนพยักหน้ า เป็ นเด็กทีเข้ าใจง่ายจริ งๆ

116
"มนุษย์นนถึ
ั งจะชันตําและอ่อนแอ แต่วา่ ก็ไม่ใช่ขยะหรอกนะ
ทังชีสและมะเขือเทศอร่อยๆทีกินตอนนี เหล้ ากับเพลง การ
เต้ น เรื องเล่า ทุกอย่างเป็ นสิงทีมนุษย์สร้ างขึนทังนัน พวกเรา
จอมมารกับอสูรคงไม่สามารถสร้ างได้ มนุษย์นนเป็
ั นตัวตนที
น่ารักน่าเอ็นดูทีทําให้ พวกเราเพลิดเพลิน จะมองให้ ตําเกินไป
คงไม่ดีแน่ อวาลอนนันไม่ใช่ปศุสตั ว์ทีมีไว้ เพือกินความรู้สกึ
เท่านัน มนุษย์นนเพื
ั อตอบแทนความสะดวกสบายทีมอบให้
พวกมันจะสร้ างอารยธรรมแล้ วทําให้ เราเราสนุกสนาน หรื อ
อีกความหมายหนึงก็คือเท่าเทียมกับพวกเรายังไงล่ะ"

คุอินะกับโรโรโนะมองไปทีมือเช้ าสุดอร่อยทีได้ มาเพราะพวก

มนุษย์แล้ วครุ่นคิด แล้ วก็พยักหน้ า
การทียอมรับว่ามนุษย์เป็ นตัวตนทีสะดวกสบายก็ทําให้ ผม
ดีใจ

117
"นายท่าน จดหมายจากเมืองข้ างๆจะทํายังไงต่อเหรอคะ?"
"แน่นอนว่าปฏิเสธ ถึงจะมีการเจรจาครังสุดท้ ายอีกก็เถอะนะ
จนกว่าจะถึงจุดทีผมยอมรับได้ ต้องลดระดับเงือนไขลงจน
เกินเส้ นของพวกเขา บางที คงจะได้ กลายเป็ นสงคราม"
"คุณพ่อ คุอินะ จะพยายามให้ เต็มทีค่ะ!"
"ความผิดทีทําให้ มาสเตอร์ อบั อายก่อนหน้ านี ต้ องมอบความ
ตายให้ "

ตอนทีพวกทหารมาตรวจตราครังนันเพือถ่วงเวลาจึงทําตัว
นอบน้ อมไว้
เพราะมีเหตุการณ์ในครังนันจึงสามารถถ่วงเวลาเพือทีจะ
รวบรวมกําลังรบได้
กองทัพอากาศของพวกมังกรแห่งความมืดมิดยิงได้ ฝึกมาก
เท่าไหร่ก็ยิงมีประสิทธิภาพ และก็การรวบรวมระเบิดนาปาร์

118
มทีวัตถุดิบสามารถได้ มาจากการ[สร้ าง]เท่านันก็ได้ มาเป็ น
ภูเขา
แล้ วก็...

"การพัฒนาอวาลอนริ ตเตอร์ เป็ นยังไงบ้ าง"

"ไม่ใช่วา่ เอาคอร์ แบบไหนมาเชือมกันถึงจะทําให้ ทวินไดรฟ์
ทํางานได้ แต่วา่ ก็พอผ่อนข้ อจํากัดได้ แล้ ว ในหมูโ่ กเลมทีฉัน
สร้ างมาจนถึงตอนนีสิบคอร์ ทีสามารถเชือมกันได้ 12ชุด ทัง
หมดจัดทําเป็ นอวาลอนริ ตเตอร์ หมดแล้ ว ตอนแรกหนึงตน ที
สร้ างก่อนหน้ าทีอีกสามตน ถ้ ารวมกับทีจะสร้ างรอบนี12ตน
รวมแล้ วก็จะมีอวาลอนริ ตเตอร์ 16ตน หลังจากนีก็สามารถ
สร้ างอวาลอนริ ตเตอร์ ได้ เดือนละ9ตน"

ใช่ การผลิตอวาลอนริ ตเตอร์ จํานวนมากนันประสบความ

119
สําเร็จ
ถึงทีคิดไว้ ตอนแรกว่าอวาลอนริ ตเตอร์ เดือนละ15ตนจะไม่มี
ทางเป็ นไปได้ แต่วา่ ได้ ระดับสูงกว่าAเดือนละ9ตนก็วิเศษ
สุดๆแล้ ว

เพราะว่าจริ งๆแล้ วระดับA เป็ นตัวตนทีต้ องใช้ เหรี ยญระดับA

สองเหรี ยญผสมกันแล้ วมีโอกาสน้ อยกว่า70%ถึงจะได้ มา

สําหรับจอมมารอืนแล้ วก็เปรี ยบเสมือนไพ่ตาย

จอมมารทีมีเหรี ยญของตัวเองเป็ นระดับAนันจากทังหมดมี
อยู่ประมาณ10% แถมยังต้ องใช้ เหรี ยญระดับAสองเหรี ยญ
ปกติแล้ วก็สามารถสร้ างอสูรระดับAได้ แค่สองเดือนครังเท่า
นัน
ขนาดจอมมารทีเก่าทีสุดทีมีอสูรระดับAถึงเลขสามหลักยังมี

120
อยู่น้อยนิด
แต่กลับได้ เดือนละ7ตน ถ้ าให้ พดู ก็เป็ นการแหกกฎเลยล่ะ

"โรโรโนะ ขอบคุณมาก เป็ นเพราะเธอจึงสามารถเจรจาด้ วย

วิธีทีรุนแรงได้ แล้ วล่ะ พยายามได้ ดีมากเลยนะ"
"อืม เพือไม่ให้ มาสเตอร์ ต้องก้ มหัวให้ พวกน่ารังเกียจแล้ วขอ
สัญญาว่าจะพยายามให้ มากกว่านีค่ะ ฉันจะรักษาสัญญา
นันแน่นอน"

ในตอนนีนันมีอวาลอนริ ตเตอร์ 17ตน เป็ นกําลังรบทีมาก

เหลือเฟื อ
อวาลอนริ ตเตอร์ จะเป็ นกําลังรบหลักในการต่อสู้ครังนี

ผมกอดโรโรโนะแน่น โรโรโนะก็ยิมอย่างภูมิใจแล้ วกอดผม

121
กลับ

"อู๊ โรโรโนะจังขีโกงอะ อิจฉาทีโดนคุณพ่อกอดอะ แต่วา่ โรโร

โนะจัง ทําเรื องทีสุดยอดก็สมควรแล้ วล่ะนะ"
"เอาเถอะค่ะ คุอินะจัง พวกเราเองก็ทําเรื องทีพวกเราทําได้
กันเถอะค่ะ ถ้ าทําเรื องดีๆเดียวมาสเตอร์ ก็จะชมเองล่ะค่ะ"
"เข้ าใจแล้ วค่ะ ตอนนีกําลังเตรี ยมตัวอยู่ คุณพ่อ ต้ องดีใจแน่ๆ
ค่ะ"

คุอินะทําหน้ าทีแฝงความเจ้ าเล่ห์

รู้สกึ ไม่ดี แต่วา่ คุอินะไม่ทําเรื องทีไม่ใช่เพือผมแน่นอน จะไป
หยุดคงไม่ดีแน่

122
ผมผละจากโรโรโนะ
เพราะว่าโรโรโนะทําหน้ าไม่เต็มใจจึงค่อยๆผละออกไป

"มาสเตอร์ การวิจยั ทีจะเพิมจํานวนขอพักไว้ เท่านีก่อน ถึงแม้

ว่าอาจจะทําให้ สนพ้
ั องกันได้ ง่ายขึนก็ได้ แต่วา่ ก็ใช้ เวลานาน
มาก เพราะฉะนันจะหยุดไว้ เท่านีแล้ วไปพัฒนาอาวุธของ
พวกคุอินะและชินส่วนเสริ มของอวาลอนริ ตเตอร์ แทน น่าจะ
ส่งผลดีกว่า"

เรื องทีโรโรโนะพูดสําคัญมาก
เมือพัฒนาเทคโนโลยีมาถึงจุดหนึงแล้ วการทีจะพัฒนาต่อไป
อีกจําเป็ นต้ องใช้ เวลาและค่าใช้ จ่ายทีมากขึน ในการสอบเอง
การเพิมคะแนนจาก50เป็ น80ย่อมง่ายกว่าการเพิม80
เป็ น100อยู่แล้ ว แถมยังใช้ เวลามากกว่า นีเองก็เหมือนกัน

123
เพราะฉะนันก็ควรจะเลือกของทีส่งผลได้ ดีกว่าด้ วยค่าใช้ จ่าย
ทีน้ อยกว่า

"ฝากด้ วยนะ โรโรโนะ คาดหวังกับการทํางานของเธออยู่นะ

รอบนีทําได้ ยอดมาก จะขอมอบรางวัลให้ ถ้ าต้ องการอะไรก็
พูดออกมาได้ เลย ถ้ าผมทําได้ ละ่ ก็จะเป็ นอะไรก็ได้ "
"พ่อ เมือกี บอกว่าอะไรก็ได้ "

โรโรโนะกําลังสับสนเหรอ ถึงได้ เรี ยกผมว่าพ่อ

"อา อะไรก็ได้ "

"อะไรก็ได้ อะไรก็ได้ "

124
ใบหน้ าแดงกํา มีควันพุง่ ออกมา
กําลังคิดอะไรอยู่น่ะนัน?

"โรโรโนะ ไม่จําเป็ นต้ องพูดตอนนีก็ได้ นะ"

"อืม อย่างนันละกัน ขอคิดให้ ดีก่อน"

โรโรโนะพยักหน้ าขึนลงหลายรอบ นังลงบนเก้ าอีแล้ วก็ดืมชา

อึกอึก
แล้ วออร่าก็เข้ าไปหา

"โรโรโนะจัง นีเป็ นโอกาสแล้ วนะคะ! พยายามเข้ าค่ะ จะให้ นี

125
เป็ นของขวัญนะคะ"

ออร่าส่งขวดเล็กๆทีบรรจุของเหลวเหนียวๆสีชมพูในโรโรโนะ

โรโรโนะหน้ าแดงถึงหู

"ไม่ต้องการ!"

พูดเสร็จก็เอาขวดเล็กๆดันกลับไปให้ ออร่า
ออร่าก็บน่ ว่าน่าเสียดายค่ะออกมาเบาๆ

"ออร่า นันมันอะไรน่ะ"
"ยาเสน่ห์คะ่ "

126
พอได้ ยินคําพูดทีบอกมานัน ผมก็ไม่ร้ ูจะพูดอะไรต่อ

"...ทําไมถึงมีของแบบนัน"
"เป็ นสินสงครามทีได้ จากตอนทีสู้กบั จอมมารแห่ง[ความชัว
ร้ าย]ค่ะ วิเคราะห์สว่ นประกอบแล้ วพบว่าเป็ นการทําเพาะ
พันธุ์พิษทีถอดออกมาจากเห็ดและหญ้ าแล้ วถูกตัดแต่งด้ วย
กระบวนการผลิตวัสดุจงึ ลองผลิตออกมาจํานวนมากค่ะ ลอง
เอาไปขายในอวาลอนด้ วยค่ะ ค่อนข้ างขายดีใช้ ได้ เลยค่ะ"
"ไม่สิ ก็แล้ วทําไมถึงได้ ทําของแบบนัน"
"ไว้ หารายได้ นิดหน่อยกับช่วยสนับสนุนให้ เด็กสาวทีไม่มี
ความกล้ าค่ะ! จริ งๆแล้ ว ดวาร์ ฟ ส...อุ๊บ"

ออร่าทีพูดถึงกลางคันถูกโรโรโนะปิ ดปาก

127
"อย่าพูดเรื องนันนะ"

ถึงโรโรโนะจะหยุดไว้ แต่ก็ร้ ูวา่ จะพูดเรื องอะไร

ดวาร์ ฟ สมิธทีอยู่กบั ไวต์เหรอ
การทีมันใช้ ได้ ผลกับไวต์ถือว่าน่ากลัว สําหรับเขาแล้ วพิษนัน
คือว่าไร้ ผลโดยสินเชิงแน่ๆ บางทีผลของมันอาจจะไม่ใช่พิษ
แต่เป็ นยาก็ได้ ถ้ าเป็ นพิษล่ะก็ ในพริ บตาทีใช้ คงจะถูกความ
ต้ านทานพิษชําละล้ างในทันทีแน่ๆ

การทีมันส่งผลกับไวต์แสดงว่ามันก็ต้องส่งผลกับอสูรทุกตน
แม้ แต่จอมมารเองคงเหมือนกัน สร้ างของอะไรได้ น่ากลัว
จริ งๆ

"เอาเถอะ ไม่ใช่ยาเสพติดสินะ แต่ถ้าทําให้ อวาลอนเต็มไป

128
ด้ วยยาเสพติดล่ะก็ออร่าจะต้ องถูกทําโทษนะ"
"ระวังเรื องนันไว้ อยู่แล้ วฉะนันไม่จําเป็ นต้ องห่วงค่ะ! ทีนําไป
ขายต่อเป็ นแบบเจือจางค่ะ ไม่ถึงขันเสพติดค่ะ!"
"เข้ าใจแล้ ว แต่วา่ นะ ออร่า โรโรโนะยังเด็กอยู่ ของแบบนียัง
เร็วเกินไป"

ออร่าก้ มหน้ าขอโทษ ส่วนโรโรโนะก็พองแก้ มเล็กน้ อย

"แล้ วก็สง่ มันมาให้ ผมบางส่วนด้ วยสิ เป็ นของทีไม่เจือจาง

ฤทธิแรงยิงดี เผือยังไงมันอาจจะใช้ ในสงครามคราวนีได้ ก็ได้ "
"เข้ าใจแล้ วค่ะ! จะให้ อนั ทีแทบไม่เจือจางเลยนะคะ! ถ้ า
มนุษย์ใช้ สกั ครังก็คงถึงขันวิกลจริ ตไปเลยค่ะ"
"อา ต้ องการระดับนันล่ะ"

129
ได้ อาวุธมาในรูปแบบทีไม่คาดคิด บางทีอาจจะไม่มีโอกาสได้
ใช้ เลยก็ได้ แต่ก็เก็บไว้ เผือก่อน

"ถึงจะเป็ นเรื องทีจะพูดหลังจากกินข้ าวมือเช้ าเสร็จก็เถอะ แต่

ได้ เหรี ยญแห่ง[การสร้ าง]อันใหม่มาแล้ ว จะทําการ[ผสม]เด็ก
คนใหม่ละ่ ถ้ าสนใจล่ะก็ จะมาดูด้วยก็ได้ "
"ย้ า~♪รอลุ้นน้ องสาวคนใหม่คะ่ "
"อืม จะสังสอนเรื องความเตรี ยมความพร้ อมในการเป็ นอสูร
ของมาสเตอร์ เอง ในฐานะพีสาว"
"ดีใจจังเลยค่ะ เพราะว่าฉันเป็ นคนสุดท้ ายเลยอยากจะได้
น้ องสาวค่ะ"

ผมจุกเล็กน้ อย ถึงจะรู้วา่ ไม่มีประโยชน์แต่ก็ต้องพูดออกมา

130
"ยังไม่ร้ ูเลยนะว่าจะเป็ นน้ องสาวหรื อเปล่า อาจจะเป็ นผู้ชาย
ก็ได้ "

พวกคุอินะมองหน้ ากันแล้ วกระซิบกระซาบ

แล้ วคุอินะก็เป็ นตัวแทนพูดออกมา

"ไม่มีทางหรอกค่ะ! อสูรทีคุณพ่อใช้ [การสร้ าง]สร้ างต้ องเป็ น

เด็กสาวน่ารักอยู่แล้ วค่ะ!"
"ไม่หรอก ก็ตอนที[จุต]ิ ไวต์เป็ นมังกรดําแห่งความตายก็เป็ น
ผู้ชายไม่ใช่เหรอ!?"

หลังจากนันถึงจะรู้สกึ ว่าไม่พอใจกับคําอธิบายนิดหน่อยแต่ก็
กินมือเช้ าจนเสร็จ แล้ วก็มงุ่ หน้ าไปยังเขตเหมืองทีไม่มีคนมา
131
เห็น

ผมมาถึงเหมือง
พวกโกเลมก็ยงั คงขุดเหมืองกันอย่างขยันขันแข็ง
พวกโกเลมเพิมขึนมาก เป็ นเพราะพวกดวาร์ ฟ สมิธทีเพิมขึน
ทําการเพิมจํานวนวันละครังตามคําสัง
ถึงจะไม่เหมือนกับโรโรโนะสามารถสร้ างได้ มากสุดแค่โกเล
มระดับCแต่ก็เป็ นกําลังรบและแรงงานทีพอเพียงแล้ ว

"เอาล่ะ ทุกคน จะอธิบายอสูรใหม่ทีผมจะสร้ างให้ ฟัง"

132
พวกคุอินะมองมาทีผมด้ วยสายตาคาดหวัง

"กําลังรบของอวาลอนนันเพราะได้ ทกุ ถึงได้ เพิมขึนมาก แต่

ว่าอวาลอนนันไม่มีหน่วยข่าวกรองและสกัดกันการสืบ
ข่าวกรอง หรื อก็คือเรื องการรวบรวมข้ อมูลนันเป็ นจุดบอด จึง
จะทําการสร้ างเหล่าอสูรทีจะมาอุดช่องนัน"

เพือการนันจึงได้ ประหยัดDP หลังจากซือกองทัพอากาศของ

มังกรแห่งความมืดมิดก็แทบไม่ได้ ใช้ ทําอะไรเลย

ถ้ าสร้ างอสูรประเภทข่าวกรองระดับSได้ หลังจากนันก็จะซือ

อสูรประเภทข่าวสารระดับBทีสามารถซือได้ ทนั ที

"ก็จริ งว่าคุอินะไม่ถนัดเรื องนันเลยค่ะ"

133
"ถึงจะรู้วา่ มีศตั รูอยู่แล้ วก็เถอะนะคะ แต่การถูกแอบฟั งรับมือ
ไม่ได้ เลยค่ะ"

คุอินะและออร่า ทังสองคนทีมีความสามารถตรวจจับชัน
ยอดพยักหน้ า

สุดท้ ายแล้ วอย่างมากพวกเธอก็ทําได้ แค่เตรี ยมการโจมตี

"อสูรประเภทข่าวกรองนันสิงทีจําเป็ นก็คือการติดต่อสือสาร
ความรู้และความสามารถในการการใช้ ภาษาทียอดเยียม
เพราะฉะนันก็เหมือนกับทุกคน จะใช้ [คน]"

ใช่ ต้ องใช้ ภาษาได้ และหัวไว ถ้ าไม่มีพวกนีก็ไม่ต้องมาคุยกัน

"แล้ วก็ อย่างทีสองคือ[นํา] นํานันมีตวั ตนอยู่ทกุ ที สิงทีผม

134
ต้ องการคืออสูรทีสามารถหลบซ่อนในโลกทีต่างออกไปโดย
ใช้ นําเป็ นประตู"

หลังจากนันก็ได้ ถามโคฮาคุเกียวกับอสูรประเภทควบคุมต่าง
มิติอย่างละเอียด
จากคําพูดของเขาดูเหมือนอสูรประเภทควบคุมต่างมิตินนจะ
ั
ต้ องมีตวั ตนทีถูกกําหนดไว้ สําหรับการไปทีโลกทีต่างออกไป

ยกตัวอย่างเช่น [อสูรแห่งพันธสัญญา]ของมัลโก้ ก็คือเงา มัน

สามารถบุกเข้ าต่างมิติได้ แค่จากเงาเท่านัน การออกก็เช่นกัน

สิงทีกําหนดไม่ใช่วา่ จะเป็ นอะไรก็ได้ ต้ องเชือมโยงไปยังต่าง

โลก

135
ของผมนันจะใช้ เป็ นนํา ในนํานันมีภาพลักษณ์เหมือนกับต่าง
โลก แถมมีอยู่ทกุ ที

แถมทางเข้ ายังสามารถสร้ างด้ วยตัวเองได้ ตลอดก็ทําให้

สะดวกด้ วย

แล้ วก็โลกทีพวกอสูรทีควบคุมต่างมิติใช้ ก็เป็ นหนึงเดียวกัน ดู

เหมือนว่าไม่วา่ จะเป็ นโลกทีเข้ าผ่านเงาหรื อโลกทีเข้ าผ่านนํา
ก็เป็ นทีเดียวกัน เป็ นตัวตนทีเหมือนกับอีกด้ านของกระดาษ
ของโลกใบนี
ถ้ าจะหยุดอสูรประเภทควบคุมต่างมิติ การต่อสู้ในต่างมิติก็
ย่อมเร็วกว่า
ถ้ าอย่างนันถึงจะแค่เล็กน้ อยแต่เพือให้ แข็งแกร่งขึนนําทีเป็ น

136
ธาตุองค์ประกอบทังสี<เอเลเม้ นท์>จึงเหมาะทีสุด

"[คน]กับ[นํา] จากนันก็เพิม[การสร้ าง]ของผมเข้ าไป ที[การส

ร้ าง]จะเปลียนเป็ นก็คือ...[เสียงเพลง] เสียงเพลงก็คือ
สัญลักษณ์แห่งความลึกลับ แถมสิงทีใช้ บอกเล่าข้ อมูลทีรวบ
รวมมาก็คือเสียง"

เสียงเพลงก็คือสัญลักษณ์แห่งความลึกลับ ถ้ าต้ องการหลบ

ซ่อนในต่างโลกแค่[นํา]นันไม่เพียงพอ จําเป็ นต้ องเพิมความ
ลึกลับให้ สงู ขึน แถม[เสียงเพลง]ยังเป็ นผู้เชียวชาญเรื องเสียง
อีกด้ วย

อาจจะผิดคาดแค่นํากับเสียงนันเข้ ากันได้ อย่างดี

การส่งเสียงนันจําเป็ นต้ องมีตวั กลางในการสันสะเทือนไม่
อย่างนันจะไม่สามารถส่งได้

137
นําจึงทําหน้ าทีนัน
นํากับเสียง ถ้ าถนัดทังสองด้ านล่ะก็ขอแค่มีนําต่อให้ หา่ งแค่
ไหนก็สามารถส่งข้ อมูลได้
ทีผมคิดไว้ ก็คือการสร้ างเครื อข่ายข้ อมูลของอสูรระดับBทีมี
อสูรระดับSเป็ นศูนย์กลาง

แลกเปลียนข้ อมูลระหว่างพวกอสูรประเภทข่าวกรองทีส่งไป
ยังทีต่างๆ ถ้ าสร้ างเครื อข่ายข้ อมูลทีแม้ จะอยู่ภายนอกแต่
สามารถส่งข้ อมูลทังหมดมาทีอวาลอนได้ อย่างแน่นอนขึนมา
ได้ ละ่ ก็จะสร้ างขวัญกําลังใจได้ ขนมาก
ึ

"เอาล่ะ จะเริ มล่ะนะ [ปลดปล่อย]"

138
ด้ วยคําพูดทีมีพลังของผม บนฝ่ ามือก็มีความร้ อนเกิดขึน
ปรากฎเป็ นเหรี ยญแห่ง[การสร้ าง]
แล้ วก็[นํา]จากกระเป๋ าเสือ

แล้ วก็...

"[เราจักร้ อยเรี ยง]"

ผมเรี ยกหนังสือจอมมารออกมา แล้ วซือเหรี ยญเลียนแบบ

ของ[คน]
ในมีของผมมี[การสร้ าง][นํา][คน]สามเหรี ยญอยู่

"[ผสม]"

139
มันกําลังแตกสลายเป็ นประกายแสงจากบนฝ่ ามือของผม

[การสร้ าง]กําลังเปลียนสู[่ เสียงเพลง]ทีผมต้ องการ

[การสร้ าง]ถูกแทนทีด้ วย[เสียงเพลง] เหรี ยญทังสามทีแตก
ออกเป็ นประกายรวมตัวกัน เกิดเป็ นรูปร่างของอสูร

ถ้ าเป็ นปกติ ต่อจากนีจะเป็ นการสุม่ โดยสมบูรณ์

แต่วา่ ด้ วยพลังแห่ง[การสร้ าง]ทีเป็ นของผมเท่านัน จึง
สามารถคว้ าอนาคตทีต้ องการจากตัวเลือกทีนับไม่ถ้วนได้

ปรากฏแล้ วก็หายไป ความเป็ นไปได้ ของอสูรใหม่

ผมยืดมือออกไป เอาล่ะ จงมาซะ อสูรใหม่ของผม

140
สิงทีผมต้ องการก็คือ...

"เธอยังไงล่ะ! จงออกมา"

ผมคว้ าเอาความเป็ นไปได้ ทีต้ องการ

แล้ วแสงหยุดลง

อสูรใหม่ได้ เกิดขึนมาแล้ ว
อสูรรูปร่างมนุษย์ สาวน้ อยรูปงาม ดูอายุมากกว่าคุอินะเล็ก
น้ อย

สาวน้ อยรูปงามหาทีเปรี ยบทีดูเหมือนเด็กผู้ชายบ้ าง แต่ก็มี

เสน่ห์ในแบบของสาวน้ อย

141
ผมยาวปานกลางสีนําทะเล ดวงตาทีเต็มไปด้ วยความมุง่ มัน
สีเดียวกัน

หูยาวนิดหน่อย กําลังสวมเดรสโปร่งแสงสีฟ้าอ่อน

ชือของอสูรตนนันก็คือ...

"ผมคือรุลเู ยห์ ดิวา่ ผู้ขบั ขานบทเพลงแห่งห้ วงทะเลลึกสี

คราม นักบวชแห่งเทพมาร"

เป็ นนําเสียงทีชัดเจนและรู้สกึ ดี

เพียงแค่เสียงนันก็แทบจะทําให้ ร้ ูสกึ ลุม่ หลง

142
"ยินดีทีได้ ร้ ูจกั ผมคือผู้ทีสร้ างเธอขึนมา จอมมารแห่ง[การส
ร้ าง]โพลเคล"
"เหรอ นายคือพาทรอนของผมสินะ ฝากตัวด้ วยล่ะ"

เธอยิมอย่างร่าเริ งแล้ วยืนมือออกมา

ผมจับมือนันแล้ วยิมตอบกลับไป
-------------------------------------------------------------------------
-------------------------------------------------------------------------
-----------
Ch.87 - ตอนที14 พลังของผู้ขบั ขานบทเพลงแห่งทะเล
ลึก

143
ในทีสุดก็ได้ อสูรที[สร้ าง]มาเพืองานข่าวกรอง
สิงทีได้ จากการใช้ [นํา][คน][เสียงเพลง]สร้ างขึนมา คือ อสูรที
สามารถหลบซ่อนในต่างโลกโดยใช้ นําเป็ นประตู

ผู้ขบั ขานบทเพลงแห่งห้ วงทะเลลึก รุลเู ยห์ ดีวา่

"รุลเู ยห์ ดีวา่ ทีสร้ างเธอขึนมาก็เพราะว่าในบรรดาอสูรของ

ผมนันไม่มีหน่วยข่าวกรองเลย หน้ าทีของเธอคือ การรวม
รวบข่าวสารรวมถึงการปกป้องข้ อมูลจากกลุม่ ของศัตรูนะ"
"อืม ได้ สิ ผมถนัดเรื องแบบนันอยู่แล้ วล่ะ"

ดูกระฉับกระเฉงแปลกๆ
จนถึงตอนนีก็ไม่เคยสร้ างเด็กแบบนีเลย เลยไม่ร้ ูวา่ จะรับมือ

144
ยังไงดี

"มีเรื องหนึง ทีสงสัยน่ะ ขอถามได้ ไหม?"

"ว่ามาสิ คุณคือพาทรอนของผม คําพูดของผู้สนับสนุนก็ต้อง
เชือฟั งอยู่แล้ วล่ะ"
"เธอคือ อสูรทีชือว่ารุลเู ยห์ ดีวา่ ...นครรุลเู ยห์นีมีจริ งเหรอ?"

ชือของยัยนีพูดถึงรุลเู ยห์ออกมาแบบไม่ได้ ปิดซ่อนอะไร

มันคือชือนครโบราณใต้ ห้วงสมุทรทีผนึกเทพมารไว้ อยู่
ถ้ าตามชือเผ่าพันธุ์ละ่ ก็ เธอก็คือ ผู้ขบั ขานบทเพลงของเทพ
มารนันเอง

"หืม? มีสิ นครรุลเู ยห์ ถ้ าอยากจะไปก็ไปได้ ตลอดเลยนะ"

145
"หรื อว่า จะมีเทพมารอยู่ด้วย?"
"อืม ถูกผนึกอยุ่น่ะ ถ้ าเป็ นผมก็ปลดผนึกได้ อยู่นะฮะ จะลง
ไหม? แต่วา่ ตอนนีการหมุนของดวงดาวก็ยงั ไม่คอ่ ยดีด้วยสิ
ถ้ าปลดปล่อยออกมาตอนนีก็คงจะอ่อนแอลงไปบ้ าง ถ้ ายังไง
ก็อยากจะให้ ปลดในตอนทีมันแย่กว่านีนะฮะ"

ผมกลืนนําลายเฮือกใหญ่
สิงทีถูกผนึกอยู่ในนครรุลเู ยห์บางทีอาจจะเป็ น คธูลู ถ้ าของ
พรรค์นนมี
ั อยู่จริ ง ไปปลดปล่อยออกมาโลกโกลาหลแน่ๆ
มันเป็ นตัวตนระดับนันล่ะ ไม่ใช่แค่เมืองหรื อประเทศ แต่เป็ น
ปั ญหาระดับโลก

"เรื องปลดผนึกน่ะช่างมันเถอะ ขอฟั งเรื องเทพมารได้ ไหม"

"อะฮะฮะ เรื องนันคงไม่ได้ หรอกนะ จริ งๆผมก็เป็ นคนของฝั ง
146
นันนะ"

ยัยนีหัวเราะเบาๆว่า อะฮะฮะ

"ช่วงมันละกัน ยังไงก็อย่าไปยุ่งกับเทพมารนะ"

ผมรักโลกใบนี คงปล่อยให้ ถกู ทําลายไม่ได้ หรอก

"อืม เข้ าใจแล้ ว ยังไงก็ขอฝากตัวด้ วยนะ พาทรอน"

เธอยิมออกมา

"ขอดูพลังของเธอหน่อยนะ"
147
 ั วผมเลยนะ♪"
"เชิญเลย เชิญเลย มองให้ ทวตั

ผมใช้ อํานาจจอมมาร ตรวจสอบความสามารถของเธอ

ถ้ าเป็ นอสูรระดับตํา ๆ ถ้ าเป็ นจอมมารไม่วา่ ใครก็ดขู ้ อมูล
อย่างละเอียดได้ แต่ถ้าเป็ นอสูรทีระดับสูง ถ้ าไม่ใช่จอมมารที
มีพลังสักหน่อยก็จะเห็นได้ แค่พวกเลเวล

ยกเว้ นอสูรทีตัวเองเป็ นผู้ปกครอง

ในหัวก็มีสเตตัสของรุลเู ยห์ ดิวา่ แสดงขึนมา

เผ่า：รุลเู ยห์ ดิวา่ ระดับ S

ชือ：ยังไม่ได้ ตงั

เลเวล：1

148
พลังกายC ความทนทานC ความคล่องแคล่วB
พลังเวทS โชคลาภS ความสามารถพิเศษS++

สกิล：นักบวชแห่งเทพมาร ผู้ขบั ขานบทเพลงแห่งการ

ทําลายล้ าง ควบคุมมิต[ิ นํา] ผู้ปกครองสายนํา สาว
งามแห่งก้ นทะเล

นักบวชแห่งเทพมาร：ใช้ งานในเวลาปกติเพิมพลังเวท
ระดับ(ใหญ่) การฟื นฟูพลังเวทระดับ(ใหญ่) นอกเหนือจาก
นันเพิมระดับ(เล็ก) นอกจากนีถ้ าต้ องการพลังสามารถรับพร
(คําสาป)ของเทพมารได้ ตอนทีใช้ งานความสามารถ สเตตัส
ทังหมดเพิมขึนสองเท่า สะสมเป็ นพิษทางจิตใจ ถ้ าค่าพิษ
ทางจิตใจเกินค่าหนึงแล้ วจะกลายเป็ นอสูรเผ่าอืน

ผู้ขบั ขานบทเพลงแห่งการทําลายล้ าง：เสน่ห์ตอ่ เสียงเพลง

149
ระดับ(ใหญ่มาก) สามารถใช้ เสียงเพลงควบคุมพลังเวทและ
อารมณ์ได้ ระดับตํากว่าBไม่สามารถต้ านทานได้ ระดับAขึน
ไปจะตัดสินจากความทนทานเวทและความทนทานของจิต
ใจ ในกรณีทีต้ านทานได้ ระดับความทนทานจะลดลง
สามารถปลดผนึกทีเฉพาะเจาะจงได้

ควบคุมมิติ[นํา]：สามารถเคลือนย้ ายสูต่ า่ งมิติผ่านนําได้

ความสามารถในการควบคุมมิติระดับS

ผู้ปกครองสายนํา：เวทมนตร์ ทีใช้ นําทังหมดระดับ(ใหญ่

มาก)

สาวงามแห่งก้ นทะเล：เสน่ห์กบั ความงามทีทําให้ ผ้ ทู ีพบ

เห็นตกเป็ นทาส สติปัญญาระดับ(ใหญ่) ความสามารถเสริ ม

150
อสูรประเภทนําของกองทัพพันธมิตรระดับ(กลาง) การ
ปกครอง(ใหญ่)

"รุลเู ยห์ ดิวา่ มีความสามารถในการควบคุมต่างมิติจริ งๆ

สินะ"
"ใช่ไหมล่ะ? ก็พาทรอนต้ องการเด็กแบบนันถึงได้ เกิดมาเป็ น
ผมนีนา"

ผมยิมเจือนๆ
ก็จริ งทีเด็กคนนีมีความสามารถทีผมต้ องการ
ความสามารถในการควบคุมต่างมิติแน่นอนอยู่แล้ ว สามารถ
ใช้ ศาสตร์ เวทนําได้ ถึงขีดสุด การปกครองอสูรประเภทนําก็
เหมาะสมกับหัวหน้ าของหน่วยข่าวกรอง
151
ถึงจะอย่างนันก็เถอะ...
สเตตัสโดยภาพรวมตํานันไม่เป็ นไร ยังไงก็เป็ นประเภททีใช้
ความสามารถพิเศษ สุดท้ ายแล้ วถ้ าเทียบกับแค่พวกคุอินะ
อย่างเดียวในฐานะของอสูรประเภทใช้ พลังเวทแล้ วก็ถือว่า
อยู่ในชันสูง

ปั ญหาก็คือความสามารถของลัทธิเทพมาร
นักบวชแห่งเทพมารจากชือแล้ วก็ฟังดูแย่สดุ ๆ
รับพร(คําสาป)ของเทพมาร ถ้ ารับพร(คําสาป)ต่อไปเรื อยๆก็
จะเปลียนไปมีแต่ความรู้สกึ ทีไม่ดีทงนั
ั น

เอาเถอะ ก็เป็ นเรื องของตอนทีใช้

สุดท้ ายก็จะเป็ นแบบนันถ้ าใช้ พลังนัน ถ้ าใช้ อย่างระมัดระวัง
ก็ไม่มีปัญหาใช่ไหมล่ะ
152
แล้ วก็ถึงชือจะฟั งดูวนุ่ วายแต่ผ้ ขู บั ขานบทเพลงแห่งการ
ทําลายล้ างก็เป็ นความสามารถประเภทยึดครองจิตใจ ใช้ ใน
การรี ดเค้ นข้ อมูลก็สะดวก ในฐานะหน่วยข่าวกรองแล้ วไม่มี
ความสามารถทีสะดวกยิงไปกว่านี

"...ก็นะ การทีมีเด็กทีสุดยอดขนาดนีเกิดมาก็ดีใจสุดๆเลย"
"ใช่ไหมล่ะ คาดหวังกับผมได้ เลย จะทําให้ ร้ ูสกึ ดีสดุ ๆเลย"

ไม่ร้ ูวา่ รู้ทีผมยิมเจือนๆหรื อเปล่า รุลเู ยห์ ดิวา่ จึงหัวเราะอย่าง

ร่าเริ ง
แล้ วคุอินะก็เข้ ามา

153
"เป็ นน้ องสาวน่ารักจริ งๆสินะคะ!"

คุอินะกอด รุลเู ยห์ ดิวา่ ขณะทีขยับหางไปมา

"คุอินะ ก็คือคุอินะ เป็ นพีสาวของลูลจู่ งั แล้ วก็ใหญ่รองจาก

คุณพ่อค่ะ! ถ้ ามีอะไรก็บอกคุอินะได้ เลยนะ"

แล้ วก็ทําตัวเป็ นพีสาว

เพราะว่าคุอินะเป็ นเด็กดี รู้จกั การดูแล จึงยินดีให้ กบั การเกิด
ของอสูรใหม่

"ฮืม เธอคืออันดับหนึงของพาทรอนสินะ มีพลังเวทกับพลังที

สุดยอดไปเลยนะ ฟุมฟุ มุ ุ ถ้ าเป็ นเธอจะยอมให้ ก็ได้ นะ พีสาว

154
ฝากตัวด้ วยนะ มารับใช้ พาทรอนไปด้ วยกันเถอะ"

"ย๊ า~♪มาพยายามเพือคุณพ่อด้ วยกันเถอะค่ะ!"

รุลเู ยห์ ดิวา่ พูดเรื องน่ากลัวออกมาอย่างสบายๆ

เป็ นประเภททีทะนงตนสูง
แต่วา่ จุดทียอมรับในพลังของคุอินะแล้ วลึกๆก็คงเป็ นคนทีว่า
นอนสอนง่าย

"นายท่าน สร้ างเด็กทีสุดยอดออกมาอีกแล้ วนะคะ"

"รู้อะไรงันเหรอออร่า"
"ค่ะ ก็นะคะ เดิมทีฉนั เป็ นอสูรฝั งทีปกป้องโลกน่ะค่ะ เด็กคน
นีเป็ นอสูรฝั งทําลาย เอาเถอะค่ะ ก็แค่ร้ ูสกึ คันยุบยับทีหลังคอ

155
เองค่ะ"

ออร่ามองด้ วยสายตาระแวง
เธอคือผู้ค้ มุ ครองต้ นไม้ โลกผู้ปกครองชีวิต จะมองข้ ารับใช้
ของเทพมารผู้ทําลายโลกแบบนันก็ไม่ใช่เรื องแปลก

"เอาเถอะ เธอก็เป็ นลูกสาวคนสําคัญของผมคนหนึงนะ แทน

ทีจะสนใจว่าเป็ นตัวตนแบบไหนอยากให้ มองแบบนัน
มากกว่านะ ไม่วา่ อาวุธแบบไหนมันก็สําคัญทีวิธีใช้ ใช่ไหม
ล่ะ?"
"เข้ าใจแล้ วค่ะ แต่วา่ ระวังตัวไว้ ด้วยนะคะ พวกเด็กแบบนัน
จะทําลายรอบข้ างโดยทีไม่ร้ ูตวั เองด้ วยซําค่ะ ในทางกลับกัน
แล้ วเด็กทีทําแบบนันน่ากลัวยิงกว่าอีกค่ะ เพราะไม่ร้ ูวา่ ผิดจึง
ไม่หยุดยังไงละคะ"

156
คําเตือนของออร่านันสําคัญมาก
ตรงจุดนันผมก็คงจะต้ องระวังไว้

"รุลเู ยห์ ดิวา่ ถึงจะเร็วไปสําหรับเธอทีพึงเกิดก็เถอะ แต่ขอสัง

คําสังแรกนะ"
"ได้ สิ เป็ นพาทรอนทีใจร้ อนจริ งนะ"

ดูเหมือนว่ารุลเู ยห์ ดิวา่ จะฟั งเรื องของพวกเราหลายๆเรื อง

จากคุอินะมาแล้ ว หลังเสร็จเรื องทางนันก็หนั มาทางนี

"เตรี ยมงานฉลองต้ อนรับเธอเอาไว้ แล้ ว ก่อนอืนก็สนุกให้ เต็ม

ทีเถอะ ทีนันผมจะเรี ยกผู้บริ หารอสูรทุกคนของผมมา ก็
อยากให้ ทําความรู้จกั กันไว้ ด้วย ต่อจากนีเธอจะเป็ นผู้บริ หาร
157
อสูรของผม เรื องนันก็ถือเป็ นเรื องสําคัญนะ"
"ฟุฟุ อยู่ๆก็ได้ เป็ นผู้บริ หารผมเองก็สดุ ยอดเหมือนกันนะ
ห่วงใยกันขนาดนีทําเอาตืนตันสุดๆเลยนะ เข้ าใจแล้ ว! จัดมา
เลย! จะบรรเลงบทเพลงทีผมภาคภูมิใจให้ ฟัง"
"ห้ ามล้ างสมองเด็ดขาดนะ"
"อะฮะฮะ ไม่มีทางทําอยู่แล้ วน่า"

แล้ วพวกผมก็กลับไปทีคฤหาสน์ของผม
ยังไงผมก็ได้ อสูรประเภทข่าวกรองมาแล้ ว จะทดสอบความ
สามารถตอนไหนนันก็ไว้ ซืออสูรทีระดับตํากว่าสองระดับของ
รุลเู ยห์ ดิวา่ หลายๆตนเข้ ามาก่อน เท่านีอวาลอนก็แข็งแกร่ง
ขึนอีกก้ าวหนึงแล้ ว
-------------------------------------------------------------------------
-------------------------------------------------------------------------

158
-----------
Ch.88 - ตอนที15 เพือตอบแทนนําตาในวันนัน

ดินนําลมไฟ ธาตุองค์ประกอบทังสี
พวกมันทรงพลังและหายากสําหรับพวกจอมมารแล้ วมันคือ
เป็ นสเตตัสประเภทหนึง

ผมมีสามอย่างในนีอยู่ในครอบครองอยู่แล้ ว
ดินของเอลเดอร์ ดวาร์ ฟ ไฟของจิงจอกสวรรค์ ลมของแอ
นเชียน เอลฟ์
แล้ วก็ทําการ[ผสม]สร้ างอสูรทีมีพลังของนําทีเป็ นอย่างสุด
ท้ าย

นันก็คือรุลเู ยห์ ดิวา่ ถึงจะเป็ นอย่างนันก็เถอะ...

159
"นีมันหมายความยังไง คิดจะทําอะไรน่ะ"
"อ๊ ะ โกรธเหรอ? คิดว่าผมแกล้ งเหรอ ไม่ใช่นะ นีเป็ นการทํา
เพือพาทรอนต่างหากล่ะ"

ผมกุมหัว
ตอนเช้ า พอออกไปข้ างนอกเพือเดินดูในเมือง อวาลอนก็
กําลังจมลงอยู่ในนํา
ฝนห่าใหญ่สดุ ยอด
จากการทีอวาลอนนันมีแอนเชียน เอลฟ์ กับไฮเอลฟ์ ควบคุม
สภาพอากาศอยู่การทีฝนจะตกนอกเหนือการทํานายนันเป็ น
ไปไม่ได้ ยิงเป็ นฝนทีหนักขนาดนี
คนร้ ายก็แน่นอนว่าเป็ นรุลเู ยห์ ดิวา่ เธอกําลังร้ องเพลงอยู่
หน้ าคฤหาสน์ของผม
160
"ก็ถ้ามีนําผมก็สามารถไปช่วยได้ ตลอดนีนา ถ้ าเป็ นฐานหลัก
ของพาทรอนล่ะก็ ทําให้ ปกคลุมด้ วยนําทังหมดก็ต้องดีกว่า
อยู่แล้ วไม่ใช่เหรอ"
"ไม่ใช่ เดิมทีแล้ วอวาลอนถูกสร้ างขึนเพือเป็ นเมืองทีน่าดึงดูด
สําหรับมนุษย์ แล้ วให้ ผ้ คู นมาอาศัยอยู่เพือเก็บDP ถ้ านํา
ท่วมขนาดนีมันก็ไม่สบายน่ะสิ ถ้ ามนุษย์ไม่ชอบจะทํายังไง
เมืองนีก็มีทางนําไหลทัวอยู่แล้ วไม่ได้ มีปัญหาเรื องนําสัก
หน่อย"
"อุตส่าห์พยายามแท้ ๆ เข้ าใจแล้ ว จะทําให้ นําเปลียนเป็ น
อากาศละกัน"

รุลเู ยห์ ดิวา่ พูดเบาๆว่าชิ แล้ วก็เริ มหลับตาร้ องเพลง

ฝนหยุดตก แสงแดดส่องลงมา

161
เป็ นการตอบสนองอวาลอนทีนําท่วมก็กลับไปเป็ นแบบเดิม
รุลเู ยห์ ดิวา่ ทีมีความสามารถพิเศษทีชือว่าผู้ปกครองสายนํา
นันพลังของศาสตร์ เวทนําถือว่าอยู่ในชันสูงในหมูอ่ สูรทังปวง
เรื องแค่นีสามารถทําได้ อยู่แล้ ว

นําในเมืองก็หายไปในเวลาไม่นาน

"เท่านีก็พอแล้ วใช่ไหม?"

รุลเู ยห์ ดิวา่ พองแก้ มเล็กน้ อย

"ขอบคุณทีเหนือยยากถึงเรื องคราวนีจะโกรธก็เถอะแค่ถ้า
ทําเพือผมก็ร้ ูสกึ ยินดีละ่ นะ ขอบคุณมาก แต่วา่ ถ้ าคิดอะไรได้
อีกควาวหน้ ามาปรึกษาผมก่อนได้ ไหม? ผมจะได้ ช่วยออก
162
ความเห็นไง"

รูลเู ยห์ ดิวา่ ทําหน้ าตกใจเล็กน้ อยแล้ วพูดออกมา

"หวา พาทรอน เป็ นเจ้ านายแบบใช้ ได้ เหรอ เป็ นประเภททีไม่

ลืมตามใจลูกน้ องสินะ"

ยัยนี... ผมเหนือยใจจนไหล่ตก เอาเถอะ ไม่เป็ นไร ถึงจะ

แสดงออกมาอย่างนีแต่จริ งๆแล้ วก็เป็ นเด็กดี
เพราะว่ายังฟั งทีพูดอยู่ ค่อยๆสอนไปทีละนิดละกัน

"พวกโอเชียน ซิงเกอร์ ทีส่งไปข้ างนอกทําได้ ราบรื นดีไหม"

"อืม ยอดเยียมเลยล่ะ เริ มการรวบรวมข้ อมูลได้ แล้ ว"

163
ตอนนีได้ สง่ โอเชียน ซิงเกอร์ อสูรระดับBประเภทเดียวกับรุ
ลูเยห์ ดิวา่ ออกไปนอกเมืองสิบตน
เพราะว่าต้ องการให้ พวกเธอเป็ นกําลังรบในทันทีจงึ ได้ สร้ าง
แบบจํากัดเลเวล

ดํานําเข้ าไปในต่างมิติแล้ วรวบรวมข้ อมูลจากสถานทีต่างๆที

มีนําคืองานของพวกเธอ
เพราะว่าเป็ นอสูรประเภทมิติจงึ สามารถส่องจากต่างโลกฝั ง
เดียวได้
แถมสิงทีเป็ นทางเข้ าไปต่างโลกของรูลเู ยห์ ดิวา่ คือนํา เพราะ
สามารถใช้ นําส่องเป็ นหน้ าต่างได้ จงึ มีประสิทธิภาพมาก

"พาทรอน รี บจัดการน่าจะดีกว่านะ ราคาสินค้ ากําลังเพิมขึน

164
แล้ ว โดยเฉพาะเหล็ก ราคาอาหารก็ขนอย่
ึ างรวดเร็ว คงคิด
จะมีสงครามจริ งๆ อืม"

รูลเู ยห์ ดิวา่ มีเครื อข่ายการสือสารโดยใช้ นําเป็ นตัวกลางกับ

พวกโอเชียน ซิงเกอร์ ลกู น้ อง
ส่งแคปซูลเสียงทีใส่รหัสลับไหลไปตามนํา ด้ วยการรับมันทํา
ให้ สามารถส่งข้ อมูลได้
ขึนอยู่กบั สถานทีและสถานการณ์พวกเธอสามารถใช้ แม่นํา
หรื อทางนําใต้ ดินเป็ นสายส่งข้ อมูลมากมาย สามารถสร้ าง
ของแบบนีโดยใช้ เวลาไม่นาน เรื องทีเธอยอดเยียมนันไม่ผิด
แน่นอน

"เป็ นข้ อมูลทีดี คิดจะก่อสงครามจริ งๆสินะ ลูกน้ องของเธอนี

สุดยอดจริ งๆนะ"

165
"เด็กพวกนัน เทียบกันแล้ วความสามารถในการควบคุมมิติ
ยังมีขีดจํากัดเลยมีเรื องเอะอะมากมาย แต่ก็เป็ นพวกเด็กที
น่ารักนะ"
"ความสามารถในการควบคุมมิติเองก็มีหลายๆแบบนะ"
"ก็นะ แต่ผมแทบไม่มีขีดจํากัดนะ"

ความสามารถในการควบคุมมิติ ความเป็ นอิสระก็ตา่ งกันไป

ขึนอยู่กบั ความแข็งแกร่งของความสามารถ
อย่างแรกจําเป็ นต้ องมีบอ่ นําทีรัศมีมากกว่า30เซนเป็ นทาง
เข้ าสูต่ า่ งมิติ ทังรูลเู ยห์ ดิวา่ กับโอเชียน ซิงเกอร์ ก็เหมือนกัน

แต่วา่ รูลเู ยห์ ดิวา่ สามารถออกจากทีไหนก็ได้ ...หรื อก็คือใน

โลกนีไม่วา่ เป็ นทีไหนถ้ ามีบอ่ นําทีรัศมีมากกว่า30เซนก็
สามารถออกได้ แต่พวกโอเชียน ซิงเกอร์ จะออกได้ เฉพาะ

166
จากทางออกทีอยู่ภายในระยะ200เมตรจากทางเข้ าทีตัวเอง
เข้ ามา

สิงนีถือเป็ นขีดจํากัดทีใหญ่มากในกรณีทีจะใช้ ในการจู่โจม

แต่ถึงอย่างนันถ้ าเป็ นการรวบรวมข้ อมูลก็ไม่มีปัญหา

ถึงจะไม่สามารถออกได้ ไม่วา่ จะเป็ นหน้ าต่างนําจากทีไหนก็
สามารถทําการสปายใช้ สอ่ งดูและดักฟั งได้ จากฝั งเดียว
แล้ วก็ถ้าแค่สอ่ งมองล่ะก็ไม่วา่ จะมีนําน้ อยแค่ไหนก็ไม่มี
ปั ญหา
ยกตัวอย่างเช่นนําทีอยู่ในแก้ วก็ไม่เป็ นไร

จํานวนความปนเปื อนทีสามารถยอมรับได้ ก็ดเู หมือนจะแตก

ต่างกันไปตามขีดจํากัดของความสามารถ
167
ระดับรูลเู ยห์ ดิวา่ สามารถเข้ าไปได้ แม้ แต่ของเหลวในร่าง
กายมนุษย์ หรื อก็คือสามารถทีจะสืบข้ อมูลจากข้ างในของ
มนุษย์ทีต้ องการข้ อมูลได้ เลยถือเป็ นความสามารถทีทรงพลัง

แต่ดเู หมือนว่าถ้ าเป็ นเป้าหมายทีมีพลังเวทแข็งแกร่งก็จะถูก

พลังเวทต่อต้ านไม่สามารถสร้ างหน้ าต่างได้

แถมถ้ าให้ พดู ว่าถ้ ามีการกางเขตแดนพลังเวทก็สามารถสร้ าง

หน้ าต่างได้ ยากขึน แต่วา่ ระดับในการผ่านมัน รูลเู ยห์ ดิวา่ กับ
โอเชียน ซิงเกอร์ นนต่
ั างกันโดยสินเชิง

"สําหรับเมืองทีมีประชากรประมาณหลายร้ อยคนดูเหมือน
จะเป็ นการเตรี ยมตัวทีใหญ่มากเลยนะ"
"ก็นะ ทางนู้นเองก็คงรู้วา่ เมืองนีมีโกเลมมิรธิลอยู่ เจ้ านันมี

168
พลังระดับคลาสB ก็คงจะระแวงล่ะ"
"ก็นะ จะว่าไปแล้ ว ทีแสดงออกมาให้ เห็นก็แค่ไม่กีตน ถ้ าแค่
นันไม่คิดว่าจะทําให้ รวบรวมของจนราคาของขึนเลยนะ
เคลือนทัพอย่างจริ งจังแถมยังเตรี ยมของไว้ จํานวนสําหรับศึก
ระยะยาว อาจจะมีอะไรอยู่เบืองหลังก็ได้ สิงทีแอบแฝงเข้ า
มาในอวาลอนอาจจะกําลังเล่นกับนิสยั ของมนุษย์อยู่ก็ได้ "

ถึงจะไม่พดู ออกมาแต่ก็กําลังสงสัยว่าจะมีสิงทีไม่ใช่มนุษย์
แอบแฝงอยู่เบืองหลังของศัตรู
แล้ วก็ยงั มีเรื องทีสงสัยอยู่อีก ผมจึงพูดต่อ

"แต่วา่ มันดูครึงๆกลางๆ ก็ร้ ูอยู่วา่ มีกําลังรบมากกว่าทีเห็น

แต่วา่ ถ้ าเกิดเห็นกําลังรบจริ งๆของอวาลอน ถ้ าเกิดรู้แบบนัน
แล้ วยังเคลือนทัพอย่างจริ งจังก็คงเป็ นได้ แค่การฆ่าตัวตาย

169
ไม่คิดว่ารู้แล้ วจะยังทําการก่อสงคราม ถึงแม้ วา่ จะชนะก็ยงั มี
ความเสียหายมากเกินไปไม่ค้ มุ ค่าเลยสักนิด"

อวาลอนนันปกติแล้ วมีโกเลมอยูหลายสิบตน

พวกมันไม่ตา่ งกับยอดของภูเขานําแข็ง
ด้ วยการรวบรวมโลหะจํานวนมากจาก[เหมือง] เอลเดอร์
ดวาร์ ฟกับดวาร์ ฟ สมิธจึงได้ ทําการเพิมจํานวนโกเลมอยู่ทกุ
วัน

โดยการนําของโกเลมโอริ ฮารูกอน...อวาลอนริ ตเตอร์ 16ตน

รวมทังหมดแล้ วก็เกิน300ตน

อวาลอนริ ตเตอร์ 16ตนมีพลังสูสีกบั นักผจญภัยระดับวีรบุรุษ

พวกโกเลมอืนก็ประมาณระดับC หรื อก็คือระดับนักผจญภัย
170
ชันนํา

ยิงกว่านันยังสวมใส่อาวุธหนักทีโรโรโนะสร้ างขึนจึงมีพลังใน
การรบทีมากมายมหาศาลยิงกว่าความสามารถดังเดิมอีก

แค่โกเลม ถึงกับใช้ กําลังรบทีเมืองใหญ่มาตรฐานสามารถส่ง

ได้ ทีมัลโก้ บอกมา หรื อก็คือมนุษย์ระดับวีรบุรุษ10คน ชันนํา
ประมาณ100คน รวมทังหมดเป็ น3,000คน

กําลังรบเท่านีสามารถบดขยีได้ สบาย

เพราะฉะนันถึงได้ แปลก

"เอาเถอะ ส่วนนันจะพยายามสํารวจให้ แล้ วกัน"

"ในสถานทีกางเขตแดนไม่สามารถสืบข้ อมูลได้ ขอให้ ให้
ความสําคัญกับมันด้ วย เขตแดนทีอสูรทีมีพลังระดับBไม่
171
สามารถบุกรุกได้ สิงทีทําให้ มนุษย์ทําขนาดนันต้ องเป็ นอะไร
ทีใหญ่แน่ เพราะฉะนันให้ ลองทําดู ในนันมีโอกาสทีจะซ่อน
อะไรสําคัญไว้ สงู "

"ขอร้ องไปเรี ยบร้ อยแล้ วล่ะ ตอนทีพวกลูกน้ องของผมรวบ

รวมข้ อมูลได้ อีกไม่นานจะรายงานข้ อมูลโดยรวมให้ ฟัง"
"ฝากด้ วยนะ"

ถึงจะมีความสามารถในการควบคุมต่างมิติแต่ถ้าถูกกางเขต
แดนก็ไม่สามารถสร้ างหน้ าต่างได้
แต่ถึงอย่างนันเขตแดนทีกันได้ แม้ แต่การบุกรุกของอสูร
ระดับBเป็ นอะไรทีค่อนข้ างใหญ่
ถ้ ามีอะไรทีซ่อนขนาดนันผมเองก็อยากรู้ ต่อให้ คิดว่าต้ องใช้
กําลังก็เถอะ

172
"งัน ผมดําแล้ วนะ รอข่าวดีได้ เลยนะ"

พอพูดแบบนันรูลเู ยห์ ดิวา่ ก็ใช้ เวทนําทําให้ นําไหลทีบริ เวณ

เท้ าสร้ างเป็ นทางเข้ า
แต่วา่ ก็มีคนมาจับทีหัวจากข้ างหลังซะก่อน

"อย่าหนีนะ วันนีต้ องไปเพิมเลเวลกับคุอินะ"

"กรี ดด ถูกจับแล้ ว ไม่เอาอะ น่าเบืออะ เสียเวลาเปล่าอะ"
"อย่าบ่นนะ ถ้ าไม่เพิมเลเวลต่อให้ เป็ นระดับSอย่างพวกคุอิ
นะก็อ่อนแอ มาทางนีได้ แล้ วค่ะ ถ้ าไม่ฟังทีพูดจะให้ คณ
ุ พ่อ
สังแล้ วนะ"
"อู๊ เข้ าใจแล้ ว งันก็ไปแล้ วนะ พาทรอน ขอไปฝึ กกับพีสาวนิด

173
หน่อย"

รอบนีรูลเู ยห์ ดิวา่ หายไปจริ งๆแล้ ว

ถึงปากจะพูดแบบนัน แต่ถ้าทังคุอินะกับรูลเู ยห์ ดิวา่ สนุกดีก็
ดีแล้ ว
เอาล่ะได้ เวลาไปทํางานของผมแล้ ว
อีกเดียวคงจะมาถึงแล้ ว

ผมไปทีทางเข้ าของเมือง
ผมซืออาหารเช้ าทีเหมาะสมจากร้ านค้ า ช่วงนีนันมีสินค้ า
เพิมขึนมามากมาย
ซุปสีแดงทีเคียวเนือแกะกับเครื องเทศ

174
มันคือสิงทีหาทานได้ แค่ในอวาลอนเท่านันในแผ่นดินนี
เพราะว่าเครื องเทศนีปกติแล้ วต้ องนําเข้ าจากทะเลอันไกล
โพ้ นจึงมีราคาแพงมาก แต่วา่ สามารถใช้ ฮิปโปกริ ฟนําเข้ ามา
อยางถูกจึงสามารถทําได้

เนือแกะละลายในปาก ความเผ็ดในซุปทําให้ ตาสว่าง ส่งผล

ได้ ดีเลยนะ
เทียบกับเมนูอืนแล้ วอาจจะแพงแต่ก็ยงั ได้ รับความนิยมจาก
พวกนักผจญภัย

ความมีชีวิตชีวาของอวาลอนในตอนนีนันสุดยอด ทังพวกนัก
ผจญภัย ทังพ่อค้ า ทังแขกธรรมดา ทุกคนต่างก็ยิมแย้ มกัน
อย่างร่าเริ ง เพราะว่ามีความสุขมากกว่าทีเคยเป็ นจึงเต็มไป
ด้ วยรอยยิม

175
เป็ นทังการเก็บDP รวมถึงพลังของผมเองก็เพิมขึนด้ วย
ไม่ใช่ความสินหวังหรื อความหวาดกลัว แต่กินรอยยิมทีมี
ความสุขของทุกคน
ทําให้ มนใจว่
ั าความคิดของผมไม่ได้ ผิดเลยสักนิด

แล้ วเจ้ าพวกทีมาทําลายอารมณ์ดีๆของเช้ านีก็มา

"หัวหน้ าของเมืองนี โพลเคลออกมาซะ! แกนะแก! บังอาจ

ทําให้ ข้าขายหน้ า! จะฆ่าให้ ตายซะ!"

พวกทหารทีมาจากเมืองข้ างๆ
รอบนีมาพร้ อมกับรถม้ าท่าทางหรูหรา บางทีเพือให้ ลงนาม
แบบเต็มรูปแบบจึงได้ พาขุนนางมาด้ วย

176
ได้ ยินจากในการแจ้ งเตือนครังสุดท้ ายว่าจะส่งคณะตัวแทน
มาอีกครังแต่ก็ไม่ได้ แจ้ งวันเวลาให้ ทราบ แต่วา่ การเคลือน
ไหวของพวกเขาถูกหน่วยข่าวกรองของพวกรูลเู ยห์ ดิวา่ จับไว้
แล้ ว ผมจึงรู้อยู่แล้ ว
จะรับมือให้ เอง

"มาแล้ วสินะ เอาล่ะ มาเริ มการเจรจากันเถอะ"

เพราะผมมีทา่ ทีตา่ งจากคราวทีแล้ วทหารเลยกระวนกระวาย

ไม่จําเป็ นต้ องใช้ คําสุภาพอีกแล้ ว
ซือเวลามาพอแล้ ว

เพราะความอ่อนหัดของเจ้ าพวกนีถึงได้ ซือเวลาสําหรับรวบ

177
รวมกําลังรบ
โดยมีโรโรโนะเป็ นจุดศูนย์กลางทุกคนถึงได้ สร้ างรากฐาน
สําหรับการเจรจาทีเท่าเทียมขึนมาได้

ผมไม่อาจจะลืมนําตาของโรโรโนะ เพราะความอ่อนแอของ
พวกตนถึงได้ ทําให้ พอ่ ต้ องอับอาย จะไม่ทําให้ พอ่ ต้ องก้ มหัว
ให้ ใครอีกแล้ ว ใช่ เธอพูดกับผมแบบนันตอนทีกําลังร้ องไห้
บนแขนของผม
โรโรโนะทําคําสัญญานันให้ เป็ นจริ งแล้ ว ด้ วยการสร้ างอวา
ลอนริ ตเตอร์ ทีแข็งแกร่งทีสุดขึนมา
เพราะรู้วา่ เพือรักษาสัญญาโรโรโนะพยายามมากขนาดไหน
ผมจะทําให้ ความคิดนันสูญเปล่าไม่ได้

เพราะฉะนันจะไม่ประจบประแจงอีกแล้ ว จะทําการเจรจา
178
ด้ วยท่าทีสง่าผ่าเผยอย่างทีลูกสาวต้ องการ
เพือเหล่าลูกสาวทีพยายามมาจนถึงตอนนี ต่อจากนีก็คือ
งานของผมแล้ ว
-------------------------------------------------------------------------
-------------------------------------------------------------------------
--------------------
Ch.89 - ตอนที16 การเจรจาทีรุนแรง

ทหารตรงหน้ ากําลังโกรธ
ผมจําเขาได้ ผู้นําของคณะตัวแทนทีส่งมาจากเมืองข้ างๆ

เดิมทีอวาลอนนันโดนคนจากเมืองข้ างๆเข้ ามาขู่ ในตอนแรก

ทีคณะตัวแทนมานันก็ทําเป็ นเชือฟั งให้ เห็น เพือให้ กลับไป
โดยบอกว่าขอเวลาสักหน่อย
179
หลังจากนันก็ตอบอย่างคลุมเครื อกลับไปเพือซือเวลาไป
เรื อยๆ

แต่วา่ การซือเวลาก็มาถึงจุดจบแล้ ว ในวันก่อนได้ รับแจ้ ง

เตือนครังสุดท้ าย จะมีคณะตัวแทนส่งมาอีกครัง โดนขู่วา่ ถ้ า
เกิดไม่ยอมให้ คําตอบจะมีการใช้ กําลัง

เพราะอย่างนันพวกเขาถึงได้ มาทีนี

"แก คําพูดคําจาแบบนันมันอะไรกัน!"

ทหารกําลังโกรธแล้ วจับไปทีดาบ
เพราะว่ารอบทีแล้ วอ่อนน้ อมไปก็เลยเข้ าใจอะไรผิดๆ

คิดว่าตัวเองอยู่เหนือกว่า

180
ถ้ าไม่ทําให้ ร้ ูตวั ก็คงจะไม่ได้

"ขอคืนคําพูดละกัน เป็ นแค่ทหารธรรมดาแท้ ๆ ระวังปากไว้

ด้ วย"
"แกกกกก!"

ในทีสุดก็ชกั ดาบออกมา
แล้ วก็ทําท่าตวัดดาบมาทางนี

ผมยิมอ่อนๆ

ทหารนันระดับประมาณนักผจญภัยชันนํา ถ้ าเป็ นอสูรก็ไม่

เกินระดับC
ผมทีมี[อสูรแห่งคํามันสัญญา]เป็ นอสูรระดับSสามตนมีพลัง

181
ทีล้ นหลาม

ถึงจะรับมาตรงๆก็คงไม่มีสกั แผล

แต่วา่ เพือการแสดงจึงได้ เตรี ยมวิธีอืนเอาไว้

ระหว่างผมกับทหารมีอะไรสักอย่างทีเข้ ามาคันด้ วยความเร็ว
ราวกับสายลม

ทหารไม่สามารถทีจะหยุดดาบได้ ทนั

ดาบเข้ าไปทีเงานันแล้ วเกิดเสียงแข็งๆดังขึนมา

ทหารทําดาบหล่นลงแล้ วจับไปทีข้ อมือทหารทีโจมตีเข้ ามา
นันรับความเสียหายเพียงฝ่ ายเดียว

แรงกระแทกทังหมดถูกส่งไปทีข้ อมือ

182
ถ้ าเกิดไม่ใช่ดาบทีโรโรโนะสร้ างก็คงจะหักไปแล้ ว แต่สําหรับ
เขาคงเป็ นโชคร้ ายล่ะนะ ถ้ าดาบหักแรงกระแทกก็คงถูกส่ง
ผ่านไปแล้ ว

"อะ อะไรกัน แก"

ทหารหันหน้ าขึนมอง ทีอยู่ตรงนันคือคนยักษ์ ทีมีร่างกายเป็ น

โอริ ฮารูกอนสูง2เมตร
เทียบกับโกเลมอืนแล้ วมันมีรูปร่างทีเพรี ยวบาง
ชือของมันคือ อวาลอนริ ตเตอร์

ตอนนีนันไม่ได้ ห้ามให้ พวกโกเลมไม่โจมตีพวกทหาร ถ้ าเกิด

ก่อความวุน่ วายให้ คนของอวาลอนก็จะทําการป้องกันอย่าง
อัตโนมัติ
183
อวาลอนริ ตเตอร์ นนจะใช้
ั หมัดต่อยไปทีทหาร
ถึงจะเป็ นหมัดธรรมดา แต่ก็เป็ นก้ อนโอริ ฮารูกอนแถมอวา
ลอนริ ตเตอร์ ยงั มีพลังสูงระดับA ถ้ าโดนล่ะก็มนุษย์ทีมีพลังไม่
ถึงระดับCคงแหลกเป็ นเสียงๆ
การมุง่ ร้ ายต่อผมทีเป็ นเป้าหมายในการปกป้องทีสําคัญทีสุด
การชําระล้ างถือเป็ นเรื องแน่นอน

แต่วา่ ...

"หยุด"

ผมคํานวนเวลาแล้ วสังออกไป
หมัดของอวาลอนริ ตเตอร์ หยุดลง อยู่ตรงหน้ าของทหาร

184
ราวๆ10cm

ใบหน้ าของทหารมีความหวาดกลัวปรากฎ แต่พริ บตาต่อมา

ก็ปลิวออกไป
ถึงหมัดจะหยุดลง แต่แค่แรงหมัดก็ทําให้ เขาปลิวออกไป
เหมือนกับใบไม้

ทหารคนอืนทีอยู่ข้างหลังเขาเริ มตัวสัน
พวกเขานันถึงจะแค่ชวคราวแต่
ั ก็เป็ นทหารทีถูกเลือกเป็ น
คณะตัวแทน
มีพลังพอทีจะทําให้ เข้ าใจได้ วา่ อวาลอนริ ตเตอร์ เป็ นสัตว์
ประหลาดขนาดไหน

ความเร็วอันล้ นหลาม พลังโจมตี พลังป้องกันของโอริ ฮารูกอ

185
น
แต่วา่ ... ความกลัวของพวกเขาไม่จบลงแค่นนั อวาลอนริ
ตเตอร์ ทีทรงพลังค่อยๆโผล่ออกมาอีกเรื อยๆ
รวมกับตนแรกก็เป็ นทังหมด10ตน
เพียงแค่ตวั เดียวก็สามารถฆ่าพวกตนได้ อย่างง่ายดาย แต่มี
ถึงสิบตน พวกเขากัดฟั นสันดังกึกๆๆ

"อวาลอนริ ตเตอร์ จงแสดงพลังซะ"

คําพูดเพียงคําเดียวของผมทําให้ พวกอวาลอนริ ตเตอร์ ปลด

ปล่อนพลังเวทในทวินไดรฟ์เต็มกําลัง ส่งเสียงเพือเป็ นการข่ม
ขู่

186
ทหารหลายคนฉีแตก
พวกเขาได้ รับรู้วา่ ชีวิตของพวกตนก็ไม่ตา่ งอะไรกับแสงเทียน

เอาล่ะ เท่านีก็เตรี ยมการเจรจาได้ เรี ยบร้ อย ถ้ าไม่ทําแบบนี

คงไม่ยอมหยุดดูถกู ทางนีแน่

"ก็อยากจะเจรจาอยู่หรอก แต่ดนั เป็ นผู้ชายคนก่อนหน้ านีซะ

อีก ก็อย่างทีเห็นเขาทําอะไรไม่ได้ แล้ วล่ะ จะมีใครมาแทนที
ไหมครับ?"

ผมหันไปบอกพวกคณะตัวแทน
รอไปสักพักก็ไม่มีใครตอบกลับมา
ตอนทีเริ มจะหายมึนงงกัน ก็มีผ้ ชู ายคนหนึงจากรถม้ าข้ าง
หลังออกมา เป็ นชายร่างสูงผอมสวมแว่น

187
"วันนีผู้ทีรับหน้ าทีในการเจรจาคือผมครับ ผมชือเทลโรมา
ร๊ อคทีน ผู้นําของอวาลอน ท่านโพลเคล ยังไงก็ขอฝากเนือ
ฝากตัวด้ วยนะครับ"

เสียงสัน ดูพงพาไม่
ึ ได้
ถึงอย่างนันก็ยงั มีความกล้ าทีจะเจรจาต่อในสถานการณ์
อย่างนีแล้ วก็พดู ชืออวาลอนออกมา เป็ นผู้ชายทีน่าสนใจ
จริ งๆ

"ท่านเทลโรมา คุณคือคนเจรจาวันนีเหรอครับ อย่างนีนีเอง

ท่าทางรอบนีจะได้ เจรจากันอย่างมีชนเชิ
ั งนะครับ"
"...ขอฝากเนือฝากตัวด้ วยนะครับ"

188
พวกผมจับมือกัน หลังจากนันก็ไปยังคฤหาสน์ของผม
ไม่จําเป็ นต้ องเกรงใจอะไรอีกแล้ ว
ได้ เวลาบอกความต้ องการของพวกผมแล้ ว

"นําชาค่ะ"
"ขอบคุณมาก ช่วยได้ เยอะเลย"

เพือทําการเจรจาจึงได้ มายังห้ องรับแขกของคฤหาสน์ แล้ วก็

มีจิงจอกภูตินําชามาให้
เทลโรมาถูกความงามของจิงจอกภูติดงึ ดูดสายตาไป พอ
พริ บตาต่อมาได้ เห็นหูกบั หางจิงจอกก็เบิกตาโต

189
"ก็ได้ ยินข่าวลือมาบ้ างแล้ ว อวาลอนมีอมนุษย์เยอะจริ งๆ
สินะ"
"ครับ เพราะว่าทีนีเป็ นเมืองทีสร้ างขึนมาเพืออมนุษย์ที
ถูกรังแกยังไงล่ะครับ"
"...ไม่คิดจะไล่พวกเธอออกไปเลยสักนิดสินะครับ"
"ครับ แน่นอน"

ในเงือนไขทีคณะตัวแทนให้ มานันมีอยู่หลายเรื องทีผมไม่

สามารถยอมรับมันได้ หนึงในนันก็คือการเป็ นเมืองของ
จักรวรรดิห้ามให้ อมนุษย์อยู่ในระดับเดียวกับมนุษย์เด็ดขาด
เป็ นการบังคับให้ เลือกว่าจะให้ ถกู ปฏิบตั ิเยียงทาสของมนุษย์
หรื อถูกขับไล่ออกไป
จะให้ อสูรทีน่ารักของผมถูกปฏิบตั ิเยียงทาสนันไม่มีทางยอม
190
รับได้

"ท่านโพลเคล ถ้ าเกิดว่ายอมรับอมนุษย์ในระดับหนึงแล้ วจะ

ยอมรับเงือนไขได้ ไหมครับ?"

ตกใจนิดหน่อย
คิดว่าจะบังคับให้ ยอมรับเงือนไขทังหมดเด็ดขาดซะอีก
ถึงจะคิดว่าถูกขู่โดยอวาลอนริ ตเตอร์ แต่ความอ่อนให้ ขนาดนี
ก็น่าตกใจ

"พวกผมเมืองอวาลอนไม่ยอมรับการแบ่งแยกอมนุษย์เด็ด
ขาดครับ เมืองนีมีเพือพวกเขาครับ ความจริ งแล้ วผลไม้ ทีชือ
แอ๊ ปเปิ ลทีเป็ นหน้ าเป็ นตาของเมืองนี ดาบกับชุดเกราะที
คุณภาพดี แล้ วก็พวกโกเลมทีปกป้องเมือง แล้ วก็ทีเป็ นข่าว
191
ลือไปบางส่วนแล้ วนัน การฝึ กอสูรทีใช้ ขนส่งทางท้ องฟ้ า ทัง
หมดเป็ นเทคโนโลยีของอมนุษย์ครับ ถ้ าไม่มีพวกเธอเมืองนีก็
ไม่สามารถก่อตังขึนมาได้ ครับ"

แล้ วก็พดู คําพูดหน้ าฉากออกไป

เป็ นความจริ งทีรู้กนั อย่างดีวา่ อวาลอนมีเอลฟ์ กับดวาร์ ฟอยู่
เพียงแต่วา่ บอกไปว่าพวกเขาเป็ นอมนุษย์ไม่ใช่อสูร

"อย่างนันเหรอครับ ในจุดนันอาจจะสามารถทําอะไรสัก
อย่างได้ อยู่ครับ"
"อย่างนีนีเอง ยอมเจรจาด้ วยเหรอครับเนีย ตกใจนิดหน่อย
เลยนะครับ ถ้ าอย่างนัน นีครับ"

192
ผมส่งเอกสารทีเตรี ยมเผือเอาไว้ ให้
มันเป็ นคําตอบของเงือนไขทีเมืองข้ างๆเสนอมาครังก่อน

ในนันเขียนให้ อยู่ในระดับทียอมรับได้
ถ้ าเมืองข้ างๆยอมรับมันได้ ละ่ ก็จะยอมเป็ นเมืองของ
จักรวรรดิก็ได้

"หลายๆเงือนไขทีได้ รับมาจากท่านคณะตัวแทนครังก่อน ผม
ได้ ทําการตรวจสอบอย่างละเอียดและปรับให้ สามารถทําได้
จริ งแล้ วครับ นีเป็ นขีดสุดแล้ วของสัมปทานทีอวาลอนจะทํา
ให้ ได้ ครับ"
"ถ้ าอย่างนันขอดูหน่อยนะครับ... แบบ แบบนีมันเป็ นไปไม่ได้
ครับ! ไม่มีทางประนีประนอมได้ ถึงขันนันหรอกครับ!"

193
เสียงของเทลโรมาสัน
บางทีสําหรับผู้มีอํานาจอย่างเขาจะเป็ นเส้ นทีเกินไป

"เรื องนันพวกผมเองก็เช่นกันครับ ผมยอมประนีประนอมได้

เท่านีครับ มากกว่านีไม่สามารถยอมรับได้ ครับ"

เทลโรมาทีเป็ นข้ าราชการตัวสัน

"ก่อนอืนภาษีทีต้ องจ่ายเท่านีก็พอแล้ วไม่ใช่เหรอครับ นียังอยู่

ในจุดทียอมรับได้ ครับ"

ทีผมเขียนในนัน นอกจากเรื องภาษีตอ่ หัวประชากรเท่ากับ

เมืองใกล้ เคียงแล้ วก็เป็ นจะจ่ายค่าข้ าวสาลีทีเก็บเกียวจาก

194
เมืองนีทังหมดเป็ น30%ของราคาตลาดด้ วยเหรี ยญตรา
เดิมทีนนเป็
ั นครึงหนึง แต่ผมลดเป็ น30%แถมยังเป็ นเงินสด
อีกด้ วย

ข้ าวสาลีในเมืองนีมีมลู ค่ามากกว่าเงิน แถมการหาเงินจาก

ใน[เหมือง]ก็สะดวกสบายกว่า

วัตถุดิบของโกเลมกับอาวุธนันใช้ โอริ ฮารูกอน มิธริ ล เงินเป็ น

หลัก เพราะว่าทองไม่คอยได้ ใช้ เลยทําเป็ นเหรี ยญตรา
ตอนนีเลยมีเงินอยู่เป็ นภูเขาหลับใหลอยู่ในคลัง

"ถ้ าอย่างนัน ท่านเทลโรมา มีอะไรทียอมรับไม่ได้ เหรอครับ"

"เริ มจาก การทีจะไม่สง่ คนมาเลยสักคนเพือถ่ายทอด

195
เทคโนโลยีน่ะยอมรับไม่ได้ หรอกครับ"

เมืองข้ างๆนันบอกว่าให้ ถ่ายทอดเทคโนโลยีในการสร้ าง

อาวุธและชุดเกราะ ทางนํา การพัฒนาดินขันสูงซะ ส่งวิศวกร
คนทีพัฒนามาและสอนวิธีทําให้ หมด
เป็ นแบบกึงถาวร สําหรับผมแล้ วบอกได้ เลยว่างีเง่าสินดี

"ทําไมเหรอครับ? ถ้ าอยากได้ เทคโนโลยีของอวาลอน ก็สง่

พวกวิศวกรมาเรี ยนรู้ทีเมืองนีสิครับ ก็ไม่ได้ คิดจะปฏิเสธอะไร
สักนิดอยู่แล้ ว ถ้ าเป็ นอาวุธหรื อชุดเกราะจะซือไปตรวจสอบก็
ทําได้ ตามสบายไม่ใช่เหรอครับ ไม่ใช่เด็กๆกันแล้ วนะ"
"แต่วา่ นันมัน"
"ก็ดีไม่ใช่เหรอครับ เทคโนโลเป็ นสิงทีต้ องชิงมาด้ วยตัวเอง
ครับ ผมก็บอกว่าจะเชิญชิงได้ ตามสบายแล้ ว จะให้ มี

196
สัมปทานมากกว่านีคงเป็ นไปไม่ได้ ครับ"

ผมพูดอย่างหนักแน่น
เทลโรมาแสดงท่าทีขดั ข้ องอย่างมาก บางทีสําหรับพวกเขา
แล้ วนีถือเป็ นเรื องทีสําคัญมาก
การทําให้ สินค้ าทีเป็ นเสน่ห์ของอวาลอนเป็ นของพวกตัวเอง

แน่นอนว่าคงทําอย่างทีผมบอกหมดแล้ ว แต่วา่ ไม่อาจจะ

ขโมยเทคโนโลยีโดยสมบูรณ์ได้ จงึ บอกให้ สง่ คนไป

"...ท่านโพลเคล ต่อไปนะครับ กฎทีจะใช้ ในอวาลอนนัน

อยากจะให้ ทําตามกฎทีจักรวรรดืและเมืองของพวกเราคิดไว้
ครับ ทําไมอย่างน้ อยไม่ยอมรับแค่เรื องนีล่ะครับ? จักรวรรดิ
นันก็ใช้ กฎนีจนเจริ ญรุ่งเรื องมาอย่างยาวนานครับ เทียบกับ

197
กฎใหม่ๆของพวกคุณแล้ วพึงพาได้ มากกว่าอีก"
"ขอปฏิเสธครับ เมืองของเราก็จะทําตามกฎของเมืองเราครับ
แต่จะว่าไปตามทีเขียนในเอกสารนันจะยอมให้ ตงสถาน
ั
กงสุลครับ ถ้ าเป็ นในเขตนันจะใช้ กฎของทางนันก็ไม่เป็ นไร
ครับ ถ้ าออกจากทีนันสักก้ าวก็ต้องทําตามกฎของอวาลอน
ครับ"

เรื องนีจําเป็ นต้ องมี

ถ้ าเกิดว่ายอมให้ ทําเรื องแบบนีล่ะก็พวกทีจากเมืองข้ างๆคง
ทําอะไรตามใจชอบ

ถ้ าให้ พดู อย่างดูรุนแรงแล้ ว เจ้ าพวกนีจะทําการโจรกรรมหรื อ

ข่มขืนก็เป็ นไปได้ วา่ จะต้ องตัดสินด้ วยกฎของเมืองข้ างๆเท่า
นัน

198
"ท่านโพลเคล ไม่คิดจะประนีประนอมเลยเหรอครับ!"
"ประนีประนอมแล้ วครับ เพราะฉะนันถึงได้ บอกว่าในสถาน
กงสุลจะยอมให้ ใช้ กฎของพวกคุณไงครับ"

ทังๆทียอมประนีประนอมขนาดนีแล้ วแท้ ๆ พูดจาได้ โหดร้ าย

จริ งๆ

"สุดท้ ายนะครับ การเก็บภาษีศลุ กากรและภาษีมลู ค่าเพิม

จากเมืองนีในอัตรา30% คงยอมรับไม่ได้ หรอกนะครับ"
"ครับ ความเป็ นเมืองอิสระคือเอกลักษณ์ของอวาลอนแห่งนี
นะครับ ถ้ าจะเปลียนตรงจุดนันก็เท่ากับความตายของเมือง
นีครับ"

199
นีเองก็เป็ นแรงกดดันต่อเมืองของผม
เสน่ห์ของเมืองนีคือภาษีถกู ถ้ าโดนกดดันจากเมืองข้ างๆ
ภาระก็ต้องเพิมขึน อวาลอนก็จะไม่สามารถอยู่ได้ ถ้าไม่ขนึ
ภาษี

ถ้ าเป็ นแบบนันก็คิดได้ เลยว่าภาระก็จะตกไปอยู่ทีผู้อยู่อาศัย

แน่นอนเสน่ห์ของอวาลอนก็จะห่ายไปกว่าครึง

"พูดไม่ร้ ูเรื องเลยนะครับ ท่านโพลเคล คุณเข้ าใจสถานการณ์

ของตัวเองดีหรื อเปล่าครับเนีย!? นอกจากเมืองของพวกเรา
ควําบาตรทางธุรกิจกับพวกคุณแล้ วก่อนจะมีสงครามพวก
คุณได้ อดอยากกันแน่ครับ พวกคุณจําเป็ นอาศัยเมืองของเรา
แน่ๆ"
"เชิญตามสบายครับ คูค่ ้ าของเราไม้ ได้ มีแค่พวกคุณสัก

200
หน่อย"

ก็จริ งทีถึงเมือไม่กีวันก่อนมันเป็ นแบบนัน

ของจําเป็ นในการใช้ ชีวิตถ้ าไม่นําเข้ ามาจากเมืองข้ างๆก็ไม่
สามารถใช้ ชีวิตกันได้ แต่วา่ มันก็เป็ นเพียงเรื องในอดีตไปแล้ ว
ตอนนีด้ วยฮิปโปกริ ฟจึงได้ มีการขนส่งทางอากาศ สามารถ
นําสินค้ ามาจากทีไหนในโลกก็ได้

การทีจะสังเมืองพันธมิตรให้ ไม่ขายสินค้ าให้ กบั พวกผมก็ได้

แต่วา่ ฮิปโปกริ ฟสามารถบินขนส่งสินค้ าได้ ไกลถึง600กิโลใน
หนึงวัน ด้ วยความกว้ างขนาดนันเป็ นไปไม่ได้ ทีจะร่วมมือกัน
หมด

ถ้ าเป็ นแบบนันพวกพ่อค้ าจากเมืองข้ างๆทีสนใจในสินค้ าที

201
มารวมในอวาลอนตอนนีก็ต้องจ่ายภาษีเป็ นการลงโทษ
ถ้ าไม่มีการซือขายกับอวาลอนคนทีเดือนร้ อนก็คือทางนัน

"อุ๊ ถะ ถ้ าอย่างนัน เมืองของเราก็จะออกคําสังห้ ามไปยัง

อวาลอน"
"ทําตามทีทางนันต้ องการเลยครับ กลับกันด้ วยสถานการณ์
ในตอนนีถ้ าทําอย่างนันคนทีจะทิงเมืองทางนันแล้ วมาปั ก
หลักทีอวาลอนคงจะมีไม่น้อยนะครับ"

ในตอนนีนันอวาลอนเต็มไปด้ วยของและสิงบันเทิงมากมาย
ภาษีถกู อยู่ปลอดภัย แถมยังอยู่ง่ายกว่าเมืองข้ างๆ

ทุกวันคืนมีคนเพิมขึนจนสร้ างบ้ านแทบไม่ทนั

202
ถ้ าทําแบบนันก็จะเป็ นการเร่งขึนไปอีก สําหรับพวกผมคง
ต้ องขอขอบคุณ

"จะ จะมีสงครามนะครับ เมืองเล็กแบบนีพริ บตาเดียวก็หาย

ไปแล้ ว แล้ วคนในเมืองถ้ ามีสงครามเกิดขึนก็หนีออกกันหมด
แน่"
"ก็จริ งทีกังวลเรื องนันอยู่นะครับ"

ประชากรของเมืองนีโดยส่วนใหญ่เป็ นพวกคนทีเคยอาศัยอยู่
ในเมืองข้ างๆ
ถ้ าเกิดว่ามีอนั ตรายอาจจะกลับไปเมืองข้ างๆก็ได้

"ใช่ไหมล่ะครับ"
203
"เอาเถอะครับ ถึงอย่างนันก็คิดว่าจะยังเหลืออยู่อีกเยอะครับ
ถึงจะมีสงครามเกิดขึนฝ่ ายทีจะชนะคือพวกเราครับ"
"แบบนันมัน เป็ นไปไม่ได้ "
"เห็นแล้ วใช่ไหมครับ โกเลมนัน"

เทลโรมาจนคําพูด
คําพูดของผมไม่ได้ เป็ นแค่ลมปาก เขาเองก็ร้ ูดี

"พวกเราอวาลอนนันไม่กลัวการทีจะต้ องต่อสู้ ...แต่ถ้าให้ พดู

ก็อยากหลีกเลียงการทีทําให้ ประชากรต้ องลดลงเหมือนกัน
นะครับ"

เพราะคําพูดทีเยอะแยะของผมทําให้ สีหน้ าของข้ าราชการ

204
เบาบางลง

"ใช่ไหมล่ะครับ! เพราะฉะนัน ช่วยประนีประนอม"

"หุบปาก!"

ผมทําเป็ นโกรธให้ เห็นแล้ วทุบไปทีโต๊ ะ

เสียงดังและโต๊ ะก็หกั

"ฮี"
"อุตส่าห์จะยอมเป็ นสัมปทานให้ ขนาดนีแล้ ว จะจ่ายเงินที
เดิมทีไม่ต้องจ่ายก็ได้ ให้ จะได้ ไม่ต้องมาเสียดายเวลากัน
อุตส่าห์พดู ขนาดนีแล้ วแท้ ๆ มากกว่านีจะไม่ยอมรับเด็ดขาด
...จะให้ ดอู ะไรดีๆเอาไหมล่ะครับ"

205
หลังจากโกรธ ก็กลับไปยิมอย่างกะทันหัน

"กะ กับ"

ข้ าราชการยืนขึนแล้ วก็ตามผมต้ อยๆ

เป้าหมายคือ[ทีราบ]
เพราะว่าอวาลอนเริ มจะคับแคบขึนแล้ วก็เลยเพิมพืนทีใหม่
เข้ ามา

ในอนาคตทีนีก็จะสร้ างเป็ นเมือง แต่ในตอนนีทีจะเกิด

สงครามก็สลับพืนทีของอวาลอนกับทีนีแล้ วทําเป็ นสนามรบ
นอกจากในดันเจียนตัวเอง หรื อกรณีทีจัดการศัตรูขณะอยู่ใน

206
ปาร์ ตเดี
ี ยวกันก็จะไม่สามารถได้ DP ในการต่อสู้ครังใหญ่
อย่างสงครามจะปล่อยให้ DPสูญเปล่าก็ใช่ที
ถ้ าสู้กนั ในพืนทีนีก็จะเป็ นดันเจียนของผมซึงสามารถดูด
กลืนDPได้

ผมเตรี ยมเซอร์ ไพรซ์ไว้ ทีนัน

ไปถึงยัง[ทีราบ]ทีอยู่ลกึ ทีสุดของเมืองอวาลอน
พอได้ เห็นภาพนัน เริ มจากข้ าราชการพวกทหารก็ตวั แข็งทือ

"นะ นีมัน นีมัน"

207
ทีนันรวบรวมโกเลมทังหมดทีไม่ได้ ค้ มุ ครองเมืองอวาลอนเอา
ไว้

จํานวนรวมทังหมด332ตน
เป็ นภาพทีแปลกตา

พวกมันส่งพลังเวทออกมาในทันทีทีผมสัง
ในตอนนันคณะตัวแทนจากเมืองข้ างๆก็ร้ ูทนั ที
ถ้ ามีสงครามอาจจะแพ้ ก็ได้

"พวกโกเลมทีพวกดวาร์ ฟของเมืองนีสร้ างขึนมาครับ พวกมัน

เพียงแค่ตวั เดียวก็มีพลังระดับเดียวกับพวกนักผจญภัยชันนํา
ครับ จะทําสงครามก็ตามใจครับ ถ้ าเกิดทําได้ นะครับ ใน

208
ตอนทีชนะทางนันเองก็ต้องมีความเสียหายหนักเช่นกันครับ"
"ปะ เป็ นไปไม่ได้ โกเลมทีแข็งแกร่งขนาดนี ขนาดนักปราชญ์
ของประเทศ ถ้ าจะสร้ างยังต้ องใช้ เวลามหาศาล"

เรื องนันแน่นอน ถึงแม้ จะเป็ นดวาร์ ฟสมิธทีมีความสามารถ

อันล้ นเหลือในด้ านการตีเหล็กก็สามารถสร้ างโกเลมได้ มาก
สุดแค่ระดับC

ถ้ าเกิดว่ามนุษย์คิดจะทําแบบเดียวกันล่ะก็อย่างตําก็คงมี
พลังระดับAขึนไป

"เข้ าใจหรื อเปล่าครับ? ถ้ าคิดจะก่อสงครามกับอวาลอนก็ขอ

ให้ เตรี ยมใจเอาไว้ ด้วยครับ ถ้ าอย่างนันก็ขอจบการเจรจาแค่
นีครับ จะพาไปส่งถึงรถม้ าให้ ครับ"

209
ผมส่งตัวแทนทีตัวแข็งทือไปถึงทางเข้ าของเมือง
การให้ ดพู วกนีคือคําขู่ แล้ วก็สําหรับมองดูความระมัดระวัง
ต่อพวกโกเลม

สําหรับอวาลอนถ้ าหมดหวังกับพวกโกเลมทีเป็ นเพียงแค่ฉาก

หน้ า ทีเหลือก็ง่ายๆ

รอบนีมีหน่วยสไนเปอร์ ทีนําโดยออร่า โกเลมกับมังกรแห่ง

ความมืดมิด แล้ วก็พวกรุลเู ยห์ ดีวา่ เป็ นกําลังหลักในการวาง
กลยุทธ์

ทีเหลือคือกองกําลังสํารอง

210
แบบนันล่ะถึงจะพูดได้ วา่ เมืองของอมนุษย์ไม่ใช่เหรอ
พวกคณะตัวแทนทีหน้ าซีดก็กลับไป

เอาล่ะ ขู่ขนาดนีแล้ ว มาสนุกกับท่าทีของฝั งมนุษย์กนั หน่อย

ดีกว่า

หลายวันหลังจากนันก็มีจดหมายมา
คําประกาศสงครามจากเมืองข้ างๆ สงครามจะเริ มในอีกสาม
สัปดาห์ให้ หลัง
ก็ได้ รับคําขอให้ ยอมจํานนมาอยู่ ดูเหมือนถ้ าเกิดยอมลด
เงือนไขลงสักเล็กน้ อยแล้ วจํานนจะยกโทษให้

211
คําขอให้ ยอมจํานนนันผมฉีกมันทิงไป

"บ้ ากันหรื อเปล่า"

ถึงจะมีคําประกาศสงครามมาแต่ก็ยงั ได้ เวลามาสามสัปดาห์

เอาเถอะ ถ้ าเป็ นแบบนีก็ช่วยไม่ได้
ต้ องทําการสอนให้ ร้ ูจกั ประเมินตนสักหน่อย

แล้ วก็มีเรื องทีจําเป็ นต้ องปรับในอวาลอนอย่างอืนอยู่

ถึงจะสักเล็กน้ อยแต่ก็ต้องลดคนทีจะหนีออกจากเมืองสัก
หน่อย
-------------------------------------------------------------------------
-------------------------------------------------------------------------

212
-------
Ch.90 - ตอนที17 เหล่าผู้ทีอาศัยในอวาลอน

หลังจากได้ รับคําประกาศสงครามก็ผ่านมาสิบวัน
เพือเตรี ยมพร้ อมกับสงคราม จึงได้ เตรี ยมตัวสําหรับการต่อสู้
แต่วา่ ก็มีเรื องทีต้ องทําไปพร้ อมๆกันอยู่อีกสองอย่าง

อย่างแรกการอธิบายให้ กบั ชาวเมืองและพวกนักผจญภัย

เรื องแบบนีถ้ าไม่ทําให้ เรี ยบร้ อยภายหลังมันจะวุน่ วายเอา
คนทีได้ รับผลกระทบจากสงครามก็คือชาวเมือง พวกชาว
เมืองนันเชือใจผมและอวาลอนถึงได้ อาศัยอยู่ แล้ วบอกต่อ
ให้ คนรู้จกั ทําให้ มีประชากรเพิมขึน
ถ้ าพวกเขาบอกไม่เอาล่ะก็อวาลอนก็คงพัฒนาไปกว่านีไม่ได้

213
ได้ มีการคุยเรื องสถานการณ์กบั พวกหัวหน้ าของพ่อค้ าและ
สมาคมนักผจญภัยเรี ยบร้ อยแล้ ว
แต่มนั ก็ถือเป็ นข้ อผูกมัดในฐานะตัวแทนของเมืองทีจะต้ อง
อธิบายให้ กบั ชาวเมืองฟั งด้ วยตัวผมเองด้ วย

อย่างทีสอง การกําหนดกฎของสงคราม
คําตอบนันได้ รับจากเมืองข้ างๆเรี ยบร้ อยแล้ ว

"ผิดคาดเลยนะ ไม่คิดว่าเมืองข้ างๆจะรับฟั งความเห็นของผม

ด้ วย"

หลังจากได้ รับคําประกาศสงครามผมก็ได้ สง่ จดหมายหนึง

214
ฉบับไปให้ เมืองข้ างๆ
เนือหาก็คือห้ ามทังสองฝ่ ายโจมตีใส่ประชาชนธรรมดาตาม
อําเภอใจ

เกียวกับสงครามในครังนี ผมเสนอให้ ทงสองฝ่

ั ายนําทัพมา
จัดเรี ยงทีทีราบใกล้ ๆกับอวาลอนเลือกวันเวลาแล้ วตัดสิน
อย่างใสสะอาด
อย่างนีจะเป็ นประโยชน์กบั ทังสองฝ่ ายมากกว่า

ถ้ าเกิดว่าทําอะไรก็ได้ ก็มีแต่เกิดการทําลายล้ างกับทังสอง

ฝ่ าย ความเสียหายนอกจากกองทัพก็มีมาก

"ไม่คอ่ ยอยากจะฆ่าคนตามอําเภอใจด้ วยสิก็ถือว่าช่วยได้

มากเลย"
215
บางทีการให้ เห็นอวาลอนริ ตเตอร์ อาจจะเป็ นเรื องทีดีมาก
ศัตรูเองก็คงกลัวเจ้ านีเข้ าไปอาละวาดในเมือง ถ้ ามัน
อาละวาดเต็มกําลังล่ะก็ถึงจะจัดการได้ ก็คงได้ รับความเสีย
หายอย่างหนัก
แล้ วก็ถ้ามีอะไรเกิดขึนล่ะก็ผมก็คงจะทําการทิงระเบิดใส่
ทันที

พวกมังกรแห่งความมืดมิด กลาฟรอซสําหรับมันแล้ วกําแพง

ของเมืองข้ างๆไม่มีความหมายเลยสักนิด กราฟรอซทีบินสูง
หลายร้ อยเมตรด้ วยความเร็วสูงกับกําแพงเมืองความสูง
หลายสิบเมตร
แค่บินอยู่ข้ามไปสบายๆ ปล่อยระเบิดนาปาล์มจํานวนนับไม่
ถ้ วน เมืองก็ตกอยู่ในทะเลเพลิงได้ ในพริ บตา

216
เหตุผลทีไม่ทําอย่างนันมีอยู่สองข้ อ
ข้ อแรก มันจะไม่ได้ DP อยากจะให้ ทหารของศัตรูมาตายใน
ดันเจียนของผม ไม่อยากจะเสียDPไปเปล่าๆ
ข้ อทีสอง เพือลดความเสียหายต่อผู้ทีอาศัยในอวาลอนสัก
เล็กน้ อยก็ยงั ดี ถึงภายในอวาลอนนันจะมีพวกโกเลมอยูแต่
การทีจะไม่มีความเสียหายเกิดขึนเลยนันเป็ นไปไม่ได้
เพราะฉะนันถึงได้ กําหนดให้ [ทีราบ]ทีสร้ างขึนมาใหม่เป็ น
สนามรบแล้ วเสนอไปให้ ส้ กู บั อย่างตรงไปตรงมา
เรื องทีศัตรูยอมทําตามข้ อเสนอของผมไม่ใช่กลอุบายอะไร
นันก็ได้ การสืบข่าวของโอเชียน ซิงเกอร์ ตรวจสอบเบืองหลัง

ด้ วยวิธีการหนึง ทําให้ แม้ แต่ในเขตทีศัตรูกางเขตแดนป้องกัน

เอาไว้ ก็สามารถทําการสํารวจได้

217
คนของโลกใบนีนันแม้ จะระมัดระวังเกียวกับศาสตร์ เวทแต่ก็
ไม่ได้ ระวังวิทยาศาสตร์ เลยสักนิด สําหรับผมทีใช้ [สร้ าง]ได้
นันการฝ่ าความชะล่าใจนันก็ง่ายนิดเดียว

แล้ วก็ด้วยการสืบข้ อมูลนันทําให้ สามารถเข้ าถึงอะไร

บางอย่างทีอยู่เบืองหลังของเมืองข้ างๆ ด้ วยเส้ นสายกับอะไร
สักอย่างทําให้ สามารถเตรี ยมนักผจญภัยระดับวีรบุรุษได้ ซงึ
เป็ นแหล่งกําเนิดความเชือมันของเมืองข้ างๆ

เพียงแต่วา่ การทีคิดว่าคน30คนระดับอสูรระดับAจะล้ มอวา

ลอนได้ ถึงว่าอ่อนหัด ของแบบนันสําหรับพวกผมแล้ วก็เป็ น
ได้ แค่เหยือ ฆ่าแล้ วใช้ พลังของไวต์ทําให้ กลายเป็ นอันเดดก็
น่าสนุกดี จะแข็งแกร่งยิงกว่าตอนมีชีวิต ถ้ าได้ อยู่ใต้ บงั คับ
บัญชาของไวต์ก็จะได้ รับผลของเสริ มความแข็งแกร่งอันเดด
218
โอกาสทีจะได้ อนั เดดระดับAถึง30ตนไม่คอ่ ยจะมีด้วย

หลังจากนีก็จะให้ โอเชียน ซิงเกอร์ ติดตามสถานทีทีกางเขต

แดนป้องกันของศัตรูไว้ ตอ่ ก่อถึงสงครามถ้ ารู้วา่ อะไรทีแอบ
ซ่อนอยู่เบืองหลังได้ ก็ดีอยู่หรอก...

"เรื องกังวลหมดไปหนึงเรื องแล้ วนะ ต่อจากนีก็เป็ นการ

อธิบายให้ พวกชาวเมืองล่ะ"

วันนีได้ มีการประกาศไปว่ามีเรื องสําคัญจะพูดด้ วย จึงได้ ทํา

การรวมคนทีมาทีลานกว้ างทีใหญ่ทีสุดของเมืองนี
ทีนันจะทําการพูดเรื องสงครามโดยไม่ปิดบัง

◇
219
เพราะถึงเวลาทีนัดไว้ แล้ วจึงไปยังลานกว้ าง
มีคนมารวมกันเยอะแล้ ว
ผมขึนไปบนเวที

เพือคอยคุ้มครองจึงได้ ให้ คอุ ินะอยู่ข้างๆแล้ วใช้ เวทของออร่า

คอยทําให้ ลอ่ งหนมองเฝ้าดูจากบนฟ้ า
แล้ วยังให้ รุลเู ยห์ ดิวา่ ดําลงไปในต่างมิติ คอยระวังอสูร
ประเภทต่างมิติเป็ นสถานการณ์ทีสมบูรณ์แบบ

"ทุกคนในอวาลอน ผมคือเจ้ าของของเมืองนีโพลเคล วันนี

ผมมีเรื องสําคัญทีจําเป็ นต้ องมาบอกพวกคุณ"

220
สายตาของทุกคนมารวมกัน
พร้ อมกันนันก็มีเสียงเพลงดังแว่วมาจากทีไหนสักที เสียง
เพลงของรุลเู ยห์ ดิวา่ นันเอง

เธอใช้ นําเป็ นสือเปิ ดหน้ าต่างจากต่างมิติแล้ วปล่อยแค่เสียง

เพลงออกมา
รุลเู ยห์ ดิวา่ คอยสังเกตการณ์วา่ ไม่มีศตั รูอยู่ในต่างมิติแล้ วก็
ร้ องเพลงควบคุมจิตใจออกมาเรื อยๆ

แน่นอนว่าไม่ได้ จะล้ างสมอง ผลของมันทําให้ เคลิมและปลุก

ระดมแบบอ่อนๆ

"คนทีหูไวอาจจะรู้กนั แล้ วแต่วา่ เมือไม่กีวันก่อนอวาลอนได้

รับข้ อเสนอมาจากลูกน้ องทีส่งมาจากเมืองข้ างๆ! ตอนแรก
221
ผมเองก็คิดว่าไม่เป็ นไร แต่วา่ เงือนไขทีเสนอออกมาค่อนข้ าง
โหดร้ ายมาก ราวกับบอกว่าให้ เมืองนี แล้ วก็ ผู้ทีอาศัยอยู่ใน
เมืองต้ องไปเป็ นทาสเลยครับ!"

เพราะความเคลิมทําให้ ชาวเมืองได้ ยินเสียงของผมชัดเจน

ไม่มีใครทีพูดกันเองเลยสักคน

"ไม่ใช่ความเท่าเทียม มันคือการขอให้ เชือฟั ง แล้ วก็พอได้

เห็นความไร้ มารยาทของคณะตัวแทนทีพวกเขาส่งมาก็มนใจ
ั
แล้ วครับ ขนาดคณะตัวแทนทีส่งมาผูกสัมพันธไมตรี ยงั มีทา่
ทีเช่นนัน ถ้ าเกิดยอมตกอยู่ใต้ เมืองนันล่ะก็ไม่วา่ ใครในเมือง
นีก็คงจะไม่มีความสุขครับ!"

พวกชาวเมืองพยักหน้ าให้ กบั คําพูดนัน

222
การทีผมยอมอ่อนข้ อให้ กบั คณะตัวแทนนันก็เพืออุบายนี

พวกคณะตัวแทนทีทําตามใจตัวเอง
มันจําเป็ นสําหรับการทําให้ ชาวเมืองนีรู้สกึ แย่ๆกับเมืองข้ างๆ
ชาวเมืองนีจึงมีความรู้สกึ แย่ๆโดยแทบไม่ได้ ร้ ูสกึ ขัดแย้ งอะไร

"เพราะฉะนัน ผมจึงเลือกทีจะสู้ เพือความสุขของทุกๆคนใน

เมือง!!"

ผมพูดอย่างหนักแน่น
แต่ถึงอย่างนันพวกชาวเมืองก็ไม่ได้ ปรบมือแต่อย่างใด

"พวกเราจะสู้ได้ เหรอ? กับกองทัพของเมืองข้ างๆ"

223
ผู้ชายคนหนึงพูดออกมาแล้ วก็มีเสียงเห็นด้ วยว่า ใช่แล้ วใช่
แล้ ว ดังขึนมาเรื อยๆ
สิงทีชาวเมืองห่วงทีสุดก็คือเรื องนี พวกเขานันไม่ถนัดกับเรื อง
การฆ่าฟั นกัน

"ไม่ใช่อย่างนันครับ นอกจากชาวเมืองรุ่นแรกทีสร้ างเมืองนี

ขึนมาไม่จําเป็ นต้ องช่วยเหลือในสงครามครับ แล้ วสนามรบ
นันถูกกําหนดไว้ ทีทีราบนอกเมือง เพราะฉะนันก็อยากให้ ทกุ
คนอยู่ในเมืองทีถูกปกป้องด้ วยกําแพงเมืองนีครับ"

พร้ อมกับคําพูดของผม พวกจิงจอกภูติ ดวาร์ ฟ สมิธ และไฮ

เอลฟ์ ทีเป็ นชาวเมืองรุ่นแรกก็ขนมาบนเวที
ึ
พวกเธอนันสําหรับชาวเมืองนีเข้ าใจกันว่าเป็ นอมนุษย์ ไม่ใช่

224
อสูร
พวกชาวเมืองทําสีหน้ ากลืนไม่เข้ าคายไม่ออก

เด็กพวกนีนันทุกคนเป็ นกลุม่ เด็กสาวทีรูปร่างดี

ทักษะของพวกเธอก็สดุ ยอด พวกเธอคอยช่วยเหลือเหล่าชาว
เมืองอยู่ตลอด

แล้ วก็ในช่วงทีใช้ ชีวิตด้ วยกันมาก็ได้ คยุ กันหลายต่อหลาย

ครัง เกิดเป็ นความผูกพันธ์ขนมา
ึ

จะมีแค่พวกเธอเท่านันทีต่อสู้
สําหรับพวกชาวเมืองแล้ วมันรู้สกึ ลําบากใจ
เสียงของผู้ชายคนอืนก็ดงั ขึนมา

225
"ไม่อยากให้ มีแค่พวกเธอต้ องสู้เลย ยอมจํานนไม่ได้ เหรอ"
"ถ้ ายอมถูกทําตามก็คงถูกพวกเหมือนกับทหารวันก่อนนีมา
ทําหน้ าเบ่งว่าทุกสิงเป็ นของตัวเองสร้ างปั ญหาให้ ทกุ วันแน่
ครับ แล้ วก็ภาษีจะเพิมขึนอีกมากกว่าห้ าเท่า เทคโนโลยีที
เป็ นเอกลักษณ์ของเมืองนีก็จะถูกชิงไป ชาวเมืองนีส่วนใหญ่
นันเพราะว่าใช้ ชีวิตในทีเดิมลําบากจึงได้ ย้ายมาใช่ไหมล่ะ
ครับ ถ้ าเกิดยอมถูกปกครองการใช้ ชีวิตก็จะกลับไปเหมือน
กับก่อนทีจากมา ...ทีสําคัญทีสุดคือพวกเขาเป็ นพวกทีแบ่ง
แยกอมนุษย์ พวกเขาบอกว่าจะทําให้ เด็กพวกนีเป็ นทาส ผม
ในฐานะหัวหน้ าของเมืองนีแล้ วไม่มีทางยอมรับได้ ครับ"

คําพูดทีเต็มไปด้ วยอารมณ์ ผสมไปกับความเคลิมทีรุลเู ย่ห์ ดิ

ว่าสร้ างขึนมา
ต้ องเสริ มเข้ าไปอีกหน่อย

226
"แต่ก็เข้ าใจคนทีคิดว่าไม่อยากยุ่งเกียวกับสงครามดีครับ ถ้ า
เกิดว่าอยากจะออกจากเมืองนีก่อนเริ มสงครามล่ะก็หลังจาก
นีจะมีการรับสมัครขอให้ มาติดต่อด้ วยครับ จะเตรี ยมเงินช่วย
เหลือ แล้ วก็รถม้ าโกเลมให้ พร้ อมส่งไปถึงเมืองข้ างๆ แต่วา่
คาดว่าจะมีคนจํานวนมากดังนันขอจํากัดสัมภาระไว้ ครับ"

ได้ ยินเสียงตกใจมากจากพวกชาวเมือง คงไม่คิดสินะว่าผู้นํา

ของเมืองจะช่วยเหลือการหนีให้ กบั ชาวเมือง
การบริ การแบบนีเป็ นเรื องสําคัญ

ถ้ าอยากจะหนีก็เชิญตามสบาย ถ้ าไม่เตรี ยมทางหนีไว้ แบบนี

หลังจากนีอาจจะมีการร้ องเรี ยนว่าถูกบังคับให้ อยู่ในเมืองนี
ต่อ

227
แล้ วก็สดุ ท้ ายก็เป็ นการแสดงให้ เห็นว่าผมคิดถึงชาวเมืองเป็ น
อันดับหนึง

ผู้ชายคนหนึงส่งเสียงออกมา คนทีคุ้นหน้ าคุ้นตา

ผู้ชายทีเป็ นหัวหน้ าของสมาคมนักผจญภัยของเมืองนี

"เมืองนีสําหรับพวกเรานักผจญภัยแล้ วถือเป็ นฐานทีมันที

สําคัญ ทังทีพักและภาษีก็ถกู วัตถุดิบทีหาได้ จากดันเจียนก็
ขายได้ ราคาแพง การเสียทีนีไปถือว่าเสียหายหนัก ใน
สงครามนีพวกเราตัดสินใจแล้ วว่าจะช่วยด้ วย พวกเราจะ
ช่วยเสริ มกําลังรบเท่าทีจะช่วยได้ ...รางวัลของพวกเขา ก็ขอ
ให้ คณ
ุ โพลเคลเป็ นคนจ่ายให้ ได้ ไหมครับ?"

ผมยิม

228
งันเหรอ พูดถึงขนาดนีเลยเหรอ แล้ วก็การทีมีใครสักคนบอก
จะช่วยทําให้ ดีใจมากเลยล่ะ

"ขอบคุณมาก แต่วา่ ไม่ต้องเข้ าร่วมสงครามก็ได้ เพียงแค่จน

กว่าสงครามจะจบลงช่วยคุ้มครองในเมืองได้ ไหมครับ? ตาม
ข้ อตกลงสงครามจะเกิดขึนทีทีราบข้ างนอกแต่วา่ ก็ไม่ใช่วา่
จะไม่มีพวกทีมาปล้ นชิงทรัพย์ ในตอนนันก็อยากจะฝาก
จัดการด้ วย จะจ่ายรางวัลให้ ตามทีขอด้ วยครับ"
"แค่นนจะดี
ั จริ งๆเหรอครับ? จะให้ ส้ กู บั กองทัพศัตรูตอน
สงครามก็ได้ พวกเรานักผจญภัยแข็งแกร่งกว่าพวกทหารนะ
ครับ"

ตัวแทนของสมาคมนักผจญภัย ทําสีหน้ าไม่น่าเชือเล็กน้ อย

บางทีอาจจะเป็ นการบอกว่าไม่เชือในพลังของพวกเขาก็เป็ น

229
ได้

"พวกนักผจญภัยงานหลักคือการต่อสู้กบั อสูรครับ การฆ่าคน

ก็คงจะไม่เหมาะสมใช่ไหมล่ะครับ แต่พวกทีมาปล้ นชิงทรัพย์
ไม่ใช่คนแต่เป็ นได้ แค่สตั ว์ป่า ล่าโดยไม่ต้องรู้สกึ ผิดเลยครับ"

ผู้ชายสมาคมนักผจญภัยพยักหน้ า
ต่อจากนันพ่อค้ าคนหนึงก็พดู ออกมา ตัวแทนสมาคมการค้ า
เรริ ค เรริ ค พ่อค้ าอันดับหนึงของเมืองนี

"พวกเราสมาคมพ่อค้ าคิดว่าอยากจะช่วยเหลือทางการเงิน
ในสงครามนีครับ ไม่ได้ มีอะไรแอบแฝงทังนันครับ พวกเรา
นันไม่ยอมเสียเมืองนีทีเป็ นดังต้ นไม้ ทีงอกเงยไปด้ วยเงิน
หรอกครับ อีกทังภาษีทีนีก็ถกู มาก ช่วยคิดว่าเงินช่วยเหลือ

230
เป็ นภาษีสว่ นทีไม่ได้ จ่ายเถอะครับ"

"พ่อค้ าพูดถึงขนาดนันจะดีเหรอครับ ไม่ใช่วา่ พูดว่าเป็ นเงิน

ช่วยเหลือแล้ วหลังจากนีจะขอสัมปทานหรอกนะครับ"
"ฟุฟุ เรื องนันสําหรับกรณีทีพยายามกดขีพวกผมครับ สําหรับ
คุณไม่เหมือนกันครับ ก็แค่ให้ เพือความสุขของพวกเรา เพือที
แบ่งปั นความมังคังด้ วยกัน พวกเรานันอยากจะช่วยให้ เต็มที
ครับ"

พูดเรื องน่ายินดีออกมาแล้ ว
ถ้ าอย่างนันผมเองก็ต้องตอบสนองกลับไป

"ขอบคุณมากครับ โอกาสทีสงครามจะยืดเยือจนทําการขน
ส่งทางอากาศได้ ลําบากมีน้อยครับ ตอนนีก็ได้ ทําการสํารอง
231
อาหารไว้ แล้ ว ถ้ าเกิดสงครามเริ มขึนแล้ วก็อยากให้ ชาวเมือง
ทียังอยู่ในเมืองนีใช้ ชีวิตแบบไม่ต้องเสียอะไรครับ แล้ วก็เช้ า
ของวันทีสงครามจบลงก็อยากจะจัดงานฉลองชัยชนะครับ ก็
ขอฝากกองทุนนันละกันครับ"
"แค่นนจะดี
ั เหรอครับ!?"
"อา แค่นนก็
ั พอครับ ก็จริ งทีอัตราภาษีของเมืองนีถูกแต่วา่ ทุก
คนก็จ่ายให้ มามากมายเลยล่ะครับ ถึงจะเป็ นภาษีน้อยนิด
แต่ก็ได้ เงินมามหาศาลครับ"

เป็ นเรื องทีแน่นอน ก็เพราะว่ารายได้ นนไม่

ั เหมือนกับเมืองอืน

จึงปกติทีถึงภาษีจะน้ อยแต่ก็มีเงินเก็บ

แต่ถึงอย่างนันทังสหภาพนักผจญภัยและสหภาพพ่อค้ าก็ยงั
ทําหน้ ายอมรับไม่ได้

232
ใช่แล้ ว นักผจญภัยก็ไม่ใช้ ไม่เกณฑ์ทหารจากพวกชาวเมือง
ได้ เงินสนับสนุนมาแต่ก็ไม่ใช้ กบั ทหารรับจ้ าง

ถ้ าอย่างนันจะรวบรวมกําลังรบกันอย่างไร
จะสงสัยก็เป็ นเรื องปกติ

"เอาล่ะ เนืองจากยังไม่ได้ อธิบายว่าจะสู้ยงั ไงโดยไม่ยืมพลัง

ของทุกคนดังนันจะแนะนําให้ ร้ ูจกั ครับ กับกําลังรบของอวา
ลอน"

ถึงจะเป็ นพวกโกเลมทีพวกชาวเมืองเห็นจนชินแล้ ว แต่วา่ ก็

โผล่ออกมาเรื อยๆ
จํานวนของมันมากกว่า300ตน แรงกดดันทําให้ พวกชาว
เมืองพูดอะไรไม่ออก

233
"ถึงจะเป็ นโกเลมทีทุกคนคุ้นเคย แต่ทีจริ งแล้ วทีอยู่ในเมือง
เป็ นเพียงแค่สว่ นหนึงเท่านัน แล้ วก็ช่วยมองไปทีท้ องฟ้ าครับ"

ผมชีไปทีท้ องฟ้ า
บนท้ องฟ้ ามีมงั กรบินสีดําเข้ มทีขนาดตัวยาวกว่า4เมตร พวก
มังกรแห่งความมืดมิด กลาฟรอซกําลังบินวนไปมาอยู่
ได้ ให้ บินอยู่เหนือท้ องฟ้ าสูงหน่อย

ก็เพราะว่าถ้ าเข้ าใกล้ อาจจะถูกความสามารถพิเศษ[ความ

น่าสะพรึงกลัว]ของมังกรแห่งความมืดมิดจนสติแตกเป็ น
เสียงๆเอาได้

พวกชาวเมืองมองไปยังมังกรดําขนาดยักษ์ ทีเคยเห็นแค่ใน
เทพนิยาย แล้ วก็ตะลึง
234
"คิดว่าคงรู้จกั การขนส่งทางฟ้าของฮิปโปกริ ฟดีนะครับ แต่วา่
สิงทีอวาลอนฝึ กสําเร็จไม่ได้ มีแค่ฮิปโปกริ ฟครับ การฝึ กมังกร
ก็สามารถทําได้ สําเร็จ โกเลมกับมังกรแล้ วก็เด็กพวกนี เท่านี
ก็ชนะสงครามได้ ครับ แล้ วก็เมืองนียังมีกําลังรบอยู่อีก ...แต่
ว่าเพือไม่ให้ รัวไหลไปยังเมืองข้ างๆคงต้ องขอเก็บเป็ นความ
ลับนะครับ"

ผมพูดอย่างหนักแน่น
โกเลมมากกว่า300ตน มังกรแห่งความมืดมิดทีน่ากลัว
พอได้ เห็นพวกนัน พวกชาวเมืองก็โล่งใจ

...ในเวลาเดียวกันคนทีหวาดกลัวเรื องทีเมืองมีสิงทีน่ากลัว
แบบนีก็มีอยู่ พวกเขาก็คงจะออกไปจากเมืองนี

235
ช่วยไม่ได้

ไม่วา่ อย่างไหนในตอนสงครามก็ไม่มีทางปิ ดไว้ ได้ อยู่แล้ ว

"อย่างทีเห็นครับ สงครามนีเราจะชนะ แต่ถึงแพ้ ก็จะไม่มี

ชาวเมืองทีจะได้ รับบาดเจ็บเสียชีวิตครับ ...ถ้ าแพ้ ก็จะถูก
ปกครองใช้ ชีวิตอย่างยากลําบาก เพือไม่ให้ เป็ นเช่นนันทังผม
และเด็กพวกนีจะพยายามเต็มทีครับฉะนันขอให้ วางใจ ขอ
จบการพูดแค่นีครับ อาจจะเป็ นการพูดซํา แต่ถ้ามีผ้ ทู ีอยาก
จะออกก็ขอให้ บอกครับ จะเตรี ยมเงินกับรถม้ าให้ ครับ"

เท่านีก็พดู จบแล้ ว แล้ วก็ลงเวทีพร้ อมกับพวกคุอินะ

เอาล่ะจะมีชาวเมืองเท่าไหร่ออกจากเมืองกันนะ
ถ้ ายังเหลือมากกว่า70%ก็ยงั โอเค ผมคิดเช่นนัน

236
 ◇

การรับสมัครผู้ทีต้ องการอพยพผ่านไปได้ สามวันแล้ ว

สามวันผ่านไปแล้ วมาดูกนั ว่ามีชาวเมืองออกไปเท่าไหร่กนั

ผลทีออกมาคือไม่ถึง10%ของทังหมด
เพราะผลลัพธ์ออกมาดีกว่าทีคิดไว้ หน้ าของผมจึงผ่อนคลาย
ลง

ดูเหมือนเมืองนีจะมีเสน่ห์มากกว่าทีคิดอีกนะ
ในฐานะตัวแทนของเมืองแล้ วรู้สกึ ดีใจจริ งๆ

"ยังไงก็ต้องชนะสินะ"

237
เพือปกป้องทุกคนทียังอยู่
แล้ วก็เพือปกป้องสถานทีสําหรับกลับมาของพวกคนทีออก
ไป
ยิงกว่านันก็เพือตอบสนองความเชือมันของทุกคน
เอาล่ะ พวกทีมายุ่งวุน่ วายกับพวกผม ถึงเวลาแสดงมันให้ ดู
แล้ ว
-------------------------------------------------------------------------
-------------------------------------------------------------------------
----------

238
Ch.91 - ตอนที18 เปิ ดศึก

ในทีสุดก็ถึงวันสงครามแล้ ว
น่าเสียดาย แต่จนถึงวันสงครามก็ไม่ได้ ร้ ูวา่ อะไรทีอยู่เบือง
หลังของเมืองข้ างๆ

แต่วา่ กําลังรบและแผนการรบของฝั งนันหลุดมาหมดแล้ ว

การทีสามารถสืบข้ อมูลจากสถานทีมีการใช้ เขตแดนป้องกัน
จนไม่อาจสืบข้ อมูลได้ นนก็
ั ใช่อปุ กรณ์ดกั ฟั งจํานวนมากที
[สร้ าง]ขึนมา
ถึงจะเข้ าไปในตัวอาคารไม่ได้ แต่ก็เข้ าไปใกล้ คนทีเข้ าไปใน
ตัวอาคารได้ แล้ วก็ให้ พวกโอเชียน ซิงเกอร์ แอบติดกล้ อง
ขนาดจิวและเครื องดักฟั งทีมีขนาดเท่าเม็ดข้ าวติดไปทีหมอ
นันก็สามารถเอาข้ อมูลออกมาได้ ถึงจะเจอเครื องดักฟั งก็ไม่

1
มีปัญหา เพราะว่าแค่เห็นศัตรูไม่มีทางรู้วา่ มันเป็ นของทีทํา
งานยังไงหรอก
ตอนนีความลับสุดยอดของเมืองข้ างๆก็รัวไหลมาทีอวาลอน
ทังหมดแล้ ว

ผมกับโกเลมและพวกอสูรย้ ายไปที[ทีราบ]ทีผมสร้ างขึนมา

ตามข้ อตกลงทีตกลงกันไว้ ให้ มารวมตัวกันทีทุง่ ราบทีผม
บอกไว้ พอได้ ยินสัญญาณการรบการต่อสู้ก็จะเริ มขึน
เพราะว่าทีราบนีซือมาด้ วยDPจึงสามารถเก็บDPได้ ทีราบ
แห่งนีถูกตังค่าให้ กว้ างทีสุดเท่าทีจะกว้ างได้
พอจัดทัพเสร็จ ทัพของเมืองข้ างๆเองก็เริ มการเตรี ยมตัว
พอทังคูเ่ ตรี ยมตัวเสร็จ กองทัพโกเลมกับกองทัพของเมือง
2
ข้ างๆก็ตงแถวประจั
ั นหน้ ากัน จํานวนของศัตรูนนั
มากกว่า3,000คน โกเลมของทางนีแม้ จะเป็ นส่วนทีเพิมใน
ช่วง3สัปดาห์ก็ยงั มีจํานวนน้ อยกว่า400ตน ในเรื องจํานวน
นันถือว่าเสียเปรี ยบแต่วา่ ถ้ าคิดเรื องความสามารถของแต่ละ
ตนก็สสู ี

สงครามครังนีมีเวลาจํากัด ต่อให้ ไม่หมดเวลาถ้ ามีฝ่ายไหน

ยอมจํานนสงครามก็จบลง
ถึงจะฟั งดูเหมือนเกม แต่สําหรับสงครามในยุคนีถือเป็ นเรื อง
ปกติ

ทังสองฝ่ ายเองก็ไม่อยากให้ เกิดความเสียหายทีมากเกินไป

ในการต่อสู้ทีไร้ กฎนันจะสร้ างความเสียหายให้ กบั ชาวเมือง
ธรรมดาและเส้ นนําเลียงของเมือง

3
ไม่วา่ ชนะหรื อแพ้ ก็มีแต่ความเสียหายทียากจะลบเลือน
เพราะฉะนันจึงได้ ตดั สินสนามรบไว้ ลว่ งหน้ าแล้ วปะทะกัน
ตรงๆ
พอเป็ นแบบนีในสนามรบทีมีความเสียหายก็แค่กองทัพ ต่อ
ให้ สงครามจบลงเมืองก็สามารถดําเนินต่อไปได้ ไร้ ปัญหา
การตัดสินนันขึนอยู่กบั จํานวนผู้เสียชีวิตและจํานวนของ
เชลยศึก
สําหรับสงครามแล้ วจึงจําเป็ นต้ องมีกฎ

"พาทรอน ท่าทางค่อนข้ างระแวงโกเลมกันจริ งๆนะ ดูเหมือน

จะเป็ นกลยุทธทีให้ กองหน้ าเต็มไปด้ วยทหารราบชุดเกราะ
หนักปิ ดด้ านหน้ าเอาไว้ แล้ วให้ พวกจอมเวทด้ านหลังคอยใช้
เวทขนาดใหญ่จดั การ แล้ วก็มีพวกหัวกะทิรวมตัวกันเป็ น
หน่วยบุกโจมตี นันคงเป็ นทีมาของความมันใจของศัตรูสินะ

4
หวา คนพวกนันทําหน้ ามันใจด้ วยอะน่าขยะแขยงสุดๆ อย่าง
กับกําลังคิดว่าตัวเองแข็งแกร่งทีสุดในโลกอยู่เลย อา อยาก
จัดการให้ หมดจัง"

จากแก้ วทีอยู่ในมือก็มีเสียงของรุลเู ยห์ ดิวา่ ดังขึนมา

ทีราบนีมีฝนตกเมือวันก่อนจึงมีบอ่ นําจํานวนนับไม่ถ้วน รุ
ลูเยห์ ดิวา่ จึงใช้ การดําลงไปต่างโลกแล้ วเก็บข้ อมูลจาก
หน้ าต่างนําทุกแห่งได้ เรื อยๆ
ข้ อมูลของศัตรูทงหมดหลุ
ั ดมาหมดแล้ ว

"ลูลู่ ขอบคุณมาก รู้ตําแหน่งผู้บงั คับบัญชาของศัตรูไหม"

ถึงจะพึงรู้ แต่วา่ ตอนทีมอบชือนันถ้ าไม่ภาวนาโดยใส่ความ

มุง่ มันและพลังเวททีแข็งแกร่งเข้ าไปก็จะตังชือให้ ไม่ได้
5
ถ้ าแค่ชือเล่นก็ไม่มีปัญหาอะไร
เพราะรุลเู ยห์ ดิวา่ มันเรี ยกยากผมก็เลยเรี ยกเธอว่าลูลู่

"อืม รู้สิ เอ รอเดียวนะ"

รุลเู ยห์ ดิวา่ โผล่ออกมาจากข้ างหลังผม

ผมหยิบกล้ องส่องทางไกลที[สร้ าง]ขึนมาออกมาจากกระเป๋ า
เสือ
แล้ วก็สอ่ งกล้ องส่องทางไกลด้ วยกัน แล้ วรุลเู ยห์ ดิวา่ ก็ชีไปที
ผู้ชายคนหนึง
อย่างนีนีเอง หมอนันเป็ นผู้บงั คับบัญชาสินะ
ผมพูดถึงลักษณะของเขา แล้ วปล่อยไปตามสายลม
ถ้ าเป็ น"เธอ"ต้ องสามารถรับเสียงนันด้ วยสายลมได้ แน่

6
"งันก็ดําลงไปตามแผนเลย"
"เข้ าใจแล้ ว งัน พยายามเข้ านะพาทรอน"

รุลเู ยห์ ดิวา่ ดําลงไปในบ่อนํา

จนถึงตรงนียังเป็ นไปตามข้ อมูลทีรวมรวมมาก่อนหน้ านี

ทังๆทีได้ เห็นกําลังรบสุดโกงอย่างอวาลอนริ ตเตอร์ กบั โกเล
ม300กว่าตนแล้ ว เหตุผลทีศัตรูยงั มันใจอยู่ได้

นันเป็ นเพราะตัวตนของคน30คนระดับวีรบุรุษทีสามารถ
จัดการอสูรระดับAได้ ทีใครสักคนทีอยู่เบืองหลังของเมือง
ข้ างๆได้ เตรี ยมเอาไว้

7
นอกจากทีสามารถล้ มอสูรระดับAด้ วยตัวต่อตัวได้ แล้ วมนุษย์
นันยังยอดเยียมในเรื องการร่วมมือกัน ความแข็งแกร่งระดับ
ทีต่อสู้ด้วยตัวคนเดียวเทียบไม่ได้ ถกู แสดงออกมาในรูปของ
การรวมกลุม่ จะคิดว่าเอาชนะอวาลอนริ ตเตอร์ ได้ ก็ไม่ใช่เรื อง
แปลก

ปกติแล้ วการทีเมืองๆหนึงจะรวมคนได้ ขนาดนีถือว่าเป็ นไป

ไม่ได้ แต่ถ้าเป็ นประเทศก็คงทําได้ อยู่ ดังนันตัวตนของม่าน
ดําของศัตรูทีสามารถทําแบบนีได้ ก็ทําให้ ร้ ูสกึ ขนลุกขึนมา

แต่วา่ ก็ยงั อ่อนหัด เพราะว่าคิดว่าไพ่ตายของผมมีแค่อวา

ลอนริ ตเตอร์ คิดเหรอว่าผมคนนีจะเอาไพ่ตายจริ งๆออกมา
ให้ ดกู ่อนการต่อสู้น่ะ
บางทีอาจจะกําลังดูถกู กันอยู่ก็ได้

8
ค่าตอบแทนนันจะให้ ใช้ จ่ายใน[สงคราม]นีเอง

แล้ วในทีสุดก็ถึงเวลาเริ มสงครามแล้ ว

จากศูนย์กลางกองทัพศัตรูมีอศั วินขีม้ าท่าทางสง่างามคน
หนึงออกมา เท่าทีดูออกเป็ นอัศวินทีรูปร่างค่อนข้ างสูง

เขาไม่ได้ จะทําการนําทัพแต่อย่างใด เพียงแค่ทําการตรวจ

สอบครังสุดท้ ายก่อนการต่อสู้จะเริ มเท่านัน
ผมเองก็ต้องออกไปข้ างหน้ า
แต่วา่ ถ้ าเดินเท้ าไปก็จะดูไม่ดี

9
พอคิดแบบนัน พยัคฆ์ขาว โคฮาคุทีมีสว่ นสูงมากกว่าม้ าก็สง่
เสียงคํารามออกมา แล้ วก็เอาหลังให้ ผมดู บอกให้ ผมขึนไปขี
สินะ

"จะดีเหรอ?"
"สําหรับการออกทัพของนายของข้ าน่ะ จะปล่อยให้ เดินก็คง
จะไม่ได้ แล้ วถ้ าเป็ นข้ าก็สามารถคุ้มกันให้ ได้ ด้วย"
"ฝากด้ วยนะ โคฮาคุ"

รูปร่างของโคฮาคุทีรักษาจนหายดีแล้ วเต็มไปด้ วยความน่า

ประทับใจ ด้ วยประสบการณ์ทีเขาสังสมมารวมกับความตึง
เครี ยดทีไม่เหมือนใคร สมกับเป็ นนักรบทีผ่านศึกมามากมาย
แค่มีเขาอยู่ในทัพตัวเองกําลังใจของพรรคพวกก็เพิมขึนได้
มาก

10
ผมขีโคฮาคุเข้ าไปในใจกลางของสนามรบ
พอโคฮาคุเข้ าไปใกล้ ม้าศึกของอัศวินก็ร้องฮีฮีแล้ ววิงหนีไป
อย่างบ้ าคลัง อัศวินจึงถูกทิงลงทีพืน

รอบๆเต็มไปด้ วยความเงียบชวนอึดอัด
ต่อให้ เป็ นม้ าศึกใจกล้ าผ่านสนามรบและฝึ กมาเข้ มแค่ไหนก็
ไม่อาจจะชนะความกดดันของโคฮาคุได้

ม้ าศึกนันวิงสุดกําลังหายไปจากสนามรบ

อัศวินฝ่ ายตรงข้ ามคุกเข่าลงด้ วยสีหน้ าเหม่อลอย

น่าสงสาร...แต่ยงั ไงก็ต้องมุง่ ไปข้ างหน้ า

แล้ วอัศวินทีเดินพืนแล้ วก็มองมาทีผมทีขีโคฮาคุอยู่

11
ทางด้ านอัศวินก็กลับมาสูค่ วามสงบ แล้ วก็ทํามารยาทของ
การเริ มต้ นสงครามไปทีละอย่าง

อ่านกฎของสงคราม
ตามทีกําหนดไว้ ตอนแรก ก็เป็ นพวกเรื องทีจะทําการรบกัน
แค่ภายในทีราบนีเท่านัน หรื อเรื องสัญญาสําหรับเชลยศึก

พอการทําความเข้ าใจให้ ตรงกันจบลงโดยไม่มีอะไรเกิดขึน

ทังคูก่ ็กลับไปยังฐาน

แล้ วจากทัพของฝ่ ายตรงข้ ามก็มีเสียงทรัมเป็ ตดังขึนมา

สัญญาณสําหรับการเริ มต้ นสงคราม ทหารเกราะหนักของ
ฝ่ ายนันส่งเสียงร้ องแล้ วจู่โจมเข้ ามา

ถ้ าเป็ นปกติคงเริ มจากการจู่โจมด้ วยการยิงธนูมา แต่วา่ กับ

โกเลมแล้ วการโจมตีทางกายภายไม่คอ่ ยจะได้ ผลจึงได้ ตดั สิน
12
ใจแบบนี
ไม่แย่เลยนี
แต่วา่ สุดท้ ายแล้ วก็เป็ นได้ แค่การตอบโต้ โกเลม
อย่างอืนมันก็ถกู ละเลย เอาล่ะ ได้ เวลาทีจะต้ องชดใช้ แล้ ว

พริ บตาต่อมาท่อนบนของผู้บงั คับบัญชาฝ่ ายตรงข้ างก็ปลิว

ออกไป พร้ อมทังอัศวินรูปร่างสูงทีอ่านกฎพร้ อมกันกับผม
ด้ วย
หลังจากหัวปลิวไปก็มีเสียงยิงดังตามมา เป็ นปรากฏการณ์ที
เกิดจากการทีกระสุนไปเร็วกว่าความเร็วเสียง

"นายท่าน เสร็จงานเรี ยบร้ อยแล้ วค่ะ"

13
ภาพบนท้ องฟ้ าบิดเบียว
ทีปรากฎออกมาคือแอนเชียน เอลฟ์ ออร่าทีถือแอนตีแมทที
เรี ยล ไรเฟิ ลทีมีควันออกมาอยู่
แอนตีแมททีเรี ยลของเธอนันถูกแทนทีด้ วยรูปแบบใหม่ทีเป็ น
แบบฟูล โอริ ฮารูกอน ED-03AM ดูรันดัล อวาลอน
ดูเทอะทะใหญ่ขนกว่
ึ าแบบก่อนแต่วา่ เป็ นแอนตีแมททีเรี ยล
ไรเฟิ ลสีเงินทีแอบแฝงไว้ ด้วยความสง่างาม
เธอยิงไปทีหัวแต่วา่ ด้ วยพลังทีมากไปทําให้ ทอ่ นบนระเบิด
เพียงแค่แรงคลืนของกระสุนทีเร็วกว่าความเร็วเสียงหลาย
เท่าก็ทําให้ เกิดปรากฏการณ์แบบนีได้ เป็ นพลังทําลายที
มหาศาล
พอมองดูให้ ดีๆ พวกทหารทีอยู่รอบๆทังสองคนก็ถกู แค่แรง
คลืนพัดปลิวไป คนทีอยู่ข้างหลังก็ถกู กระสุนทีทะลุเข้ าไปจน
ตาย

14
"เหนือยหน่อยนะ"
"ถึงจะไม่ได้ พยายามถึงขนาดให้ เหนือยก็เถอะนะคะ"

ออร่ายิม แล้ วควงแอนตีแมททีเรี ยล ไรเฟิ ลไปมา

ทัพของศัตรูกบั ทัพของผมระยะห่างมีแค่ประมาณ2กิโลเท่า
นัน
สําหรับออร่านันถ้ าเป้าหมายอยู่กบั ทีก็สามารถยิงได้ อย่าง
แม่นยําถึงระยะ5กิโล

ทีราบนีทังหมดอยู่เขตการฆ่า แล้ วก็ได้ รุลเู ยห์ ดิวา่ คอยชีเป้า

ผู้บงั คับบัญชาไว้ ลว่ งหน้ า
ถ้ าเป็ นแบบนันการซุม่ ยิงทันทีหลังเปิ ดศึกจึงง่ายอย่างกับ

15
ปอกกล้ วยเข้ าปาก
แถมยังสามารถบินบนท้ องฟ้ าได้ จงึ สามารถยิงจากทีไหนก็ได้

"เอาล่ะ ถ้ าจบลงแค่นีก็คงไม่ต้องฆ่าฟั นกันโดยเปล่า

ประโยชน์แล้ วนะ"

ได้ หวั ของแม่ทพั ก็จบลงแล้ ว

นันเป็ นแค่เรื องในจินตนาการ ถ้ าเกิดว่าสายการบังคับบัญชา
ถูกจัดการอย่างแน่นหนาอีกไม่นานก็สามารถฟื นกลับมาได้
ทันที มีแต่ต้องทําลายล้ างกําลังรบศัตรูตามความหมายของ
มันเท่านัน
มีเสียงดังออกมาจากในนํา

"น่าเสียดาย พาทรอน คําสังถูกส่งไปได้ อย่างสวยงามเลยล่ะ

16
ถึงในสนามรบจะวุน่ วายอยู่บ้างแต่สงครามก็ยงั ดําเนินต่อ
พยายามเข้ านะ"
"ช่วยไม่ได้ นะ เป็ นแมลงทีอึดผิดคาด ออร่า เธอช่วยทํา
การสไนป์กับพวกไฮ เอลฟ์ อยู่ทีด้ านหลังกองทัพที ให้ ความ
สําคัญทีหน่วยบุกโจมตีทีรวมพวกหัวกระทิ รุลเู ยห์ ดิวา่ ช่วย
แลกเปลียนข้ อมูลกับออราเรื องพวกทีดูอนั ตรายด้ วย"
"วีวี พาทรอน งันก็ พีออร่า มาพยายามด้ วยกันเถอะ"
"ค่ะ ลูลจู่ งั มาฆ่าล้ างบางกันเถอะนะคะ"

รุลเู ยห์ ดิวา่ ดําลงไปในต่างมิติอีกครัง ออร่าก็หายไป ออร่า

นันหักเหแสงในบรรยากาศทําให้ ไม่สามารถมองเห็นได้
17
แอนตีแมททีเรี ยล ไรเฟิ ลของออร่าเดิมทีเป็ นสัตว์ประหลาดที
มีไว้ เจาะเกราะของรถถัง แล้ วมันก็ถกู ดัดแปลงด้ วยเวทของ
โรโรโนะเพือให้ ใช้ โอริ ฮารูกอนได้ อย่างอิสระ พลังทําลายจึง
มากกว่าเดิมถึง4เท่า เป็ นพลังทําลายทีเหลือคณานับ

แอนตีแมททีเรี ยล ไรเฟิ ลรูปแบบใหม่ ED-03AM ดูรันดัล

อวาลอนติดตังคอร์ โกเลมแบบทวินไดรฟ์
เป็ นการออกแบบทีเมือใช้ งานเวท[แข็งขึน]ทีรวมกับ[ตรา
ประทับพิธีเวท]ของโรโรโนะ จะตามมาด้ วยใช้ พลังเวทส่วน
เกินทังหมดแบ่งไปที[เร่งความเร็ว]เสริ มพลังทําลาย
ความแข็งของโอริ ฮารูกอนกับ[แข็งขึน]ถ้ าไม่มีความแข็งทัง
สองอย่างนีก็จะมีพลังทําลายขนาดทําให้ ปืนระเบิดเป็ น
เสียงๆ

18
แน่นอนว่าแรงดีดกลับก็มากมายเกินคําว่ามหาศาล เป็ น
เพียงอาวุธทีบ้ าคลัง โรโรโนะบอกไว้ วา่ มันเป็ นปื นทีผิดเพียน
ถ้ าไม่ลบแรงดีดกลับออกไปอย่างทีออร่าใช้ ศาสตร์ เวทลมใน
พริ บตาทียิงออกมาจะตายทันทีก็ดเู หมือนว่าจะไม่ใช่เรื อง
แปลกอะไร

แถมด้ วยสกิลส่วนตัวของออร่า [นักยิงกระสุนมายา]ทีในการ

โจมตีระยะไกลนัน จะเสริ มพลังโจมตีและความแม่นยํา [ดวง
ตาสีหยก]ดวงตาเวททีแข็งแกร่งทีสุด รวมทังการใช้ ศาสตร์
เวทลมหักล้ างแรงต้ านอากาศทังหมดรวมทังหมดนีต่อให้ เป็ น
อสูรระดับAถ้ าไม่มีสกิลป้องกันหรื อศาสตร์ เวทป้องกันก็มี
พลังทีทําให้ ตายในทันทีได้ เลย

ต่อให้ เป็ นนักผจญภัยระดับวีรบุรุษก็ไม่อาจจะป้องกันการ

19
เล็งยิงของออร่าได้

ดูรันดัล อวาลอนยิงออกไป กระสุนทีเสริ มพลังด้ วยสกิลของ

ออร่ามีความเร็วมากกว่าเสียงห้ าเท่า ต่อให้ อยู่หา่ งแค่ไหนแต่
ว่าด้ วยการทีไม่มีแรงต้ านอากาศพลังทําลายและความเร็วจึง
ไม่ลดลงไปสักนิด

มือยิงทีล่องหนและลบสัมผัสจากบนฟากฟ้ า การยิงระยะ
ไกลมากด้ วยความเร็วทีสูงมากๆ การทีจะสัมผัสถึงตัวตน
ของออร่าได้ เป็ นเรื องแปลก แต่ถึงจะรู้สกึ ตัวออร่าก็แค่เปลียน
แผนการรบเป็ นการยิงด้ วยความแม่นยําในขณะบินด้ วย
ความเร็วสูงแทน

ยมทูตแห่งสนามรบอันไร้ เหตุผลผู้ไร้ เทียมทาน สิงนันก็คือออ

20
ร่า ยมทูตคนนันได้ รับดวงตาทีชือว่ารุลเู ยห์ ดิวา่
การทีมาสู้กบั เธอในทีราบไร้ โล่กําบังก็พดู ได้ เลยว่าไม่ตา่ ง
อะไรกับการฆ่าตัวตาย

ตังแต่เมือกีก็ได้ ยินเสียงยิงดังมาเป็ นพักๆ

พร้ อมกับเสียงยิงร่างท่อนบนของนักผจญภัยระดับวีรบุรุษที
เป็ นไพ่ตายของฝ่ ายนันก็ระเบิดเป็ นชินๆ คนทีโชคร้ ายอยู่ใกล้
ก็โดนกระแสคลืนเป่ าปลิวไป พวกทหารทีอยู่ข้างหลังก็กลาย
เป็ นเหยือของกระสุนทีทะลุออกไป
โดยไม่มีเวลาให้ คิดอะไร นัดต่อไปก็ถกู ยิง
การยิงเฮดช็อตอันสมบูรณ์แบบถูกยิงต่อไปเรื อยๆ
ทังๆทีถูกฆ่าไปหลายคนแล้ วแต่ศตั รูก็ยงั ไม่ร้ ูด้วยซําว่าถูกทํา
อะไรจากทีไหน
พวกผู้ทีแข็งแกร่งมากจนถูกเรี ยกว่าวีรบุรุษส่งเสียงกรี ดร้ อง
21
สับสนวุน่ วาย ตายโดยไม่ได้ เข้ าใจอะไร
สภาพทีดูน่าอนาถนันบันทอนขวัญกําลังใจของศัตรูลงอย่าง
มาก
แน่นอน เดิมทีแล้ วพวกวีรบุรุษเหล่านีก็เป็ นแหล่งขวัญกําลัง
ใจของพวกเขานีนา
อีกคนหนึงก็ถกู ยิงท่อนบนหายไป ถ้ าเป็ นแบบนีจนกว่าจะถูก
ทําลายจนหมดก็อีกไม่นาน

"แต่วา่ ด้ วยการยิงนัดต่อนัดไม่มีพลังทําลายกับคนหมูม่ าก
เลยนะ"

นันคือจุดอ่อนเดียวของเธอ ตรงจุดนันมีแต่ต้องใช้ วิธีอืนเท่า

นัน
ทัพแนวหน้ าทหารเกราะหนักของศัตรูเข้ ามาใกล้ เรื อยๆแล้ ว
22
จํานวนของศัตรูทงหมดมี
ั มากกว่า3,000คน
ถ้ ามีแค่ออร่าถึงจะพยายามแค่ไหนจนกว่าจะมาถึงก็คง
จัดการได้ แค่ประมาณร้ อยคน
ถ้ าเป็ นแบบนีอีกไม่นานทัพของผมคงถูกพวกทหารกลืนกิน
ศัตรูคงอ่านออกว่าผมจะให้ โกเลมโจมตีเข้ าไป
จึงให้ ทหารเกราะหนักหยุดโกเลมไว้ แล้ วให้ พวกนักเวทแนว
หลังใช้ เวทมนตร์ ทางยุทธวิธีกวาดล้ าง
เป็ นกลยุทธทีดี แต่วา่ ไม่จําเป็ นต้ องไปเล่นตามของพรรค์นนั
ผมไม่ต้องให้ พวกโกเลมออกไปก็ใช้ วิธีอืนหยุดพวกทหาร
เกราะหนักแถมยังทําลายล้ างพวกนักเวทแนวหลังของศัตรู
ได้ ด้วย

"ไวต์ กองทัพอากาศทีนายฝึ กมา ให้ แสดงพลังออกมาได้

ตามใจเลย"

23
"ขอรับ ตามทีเหนือหัวต้ องการ"

ไวต์เป่ านกหวีด
แล้ วก็มีมงั กรแห่งความมืดมิดมาจากทางอวาลอนสูส่ นามรบ
สิบตน

ทหารศัตรูมองขึนไปบนฟ้ าแล้ วก็อ้าปากกว้ างตัวสัน

หวาดกลัวให้ กบั ตัวตนของมังกรแห่งความมิดมิดทีเต็มไป
ด้ วยลางร้ าย

มังกรแห่งความมืดมิดทังหมดขนคอนเทนเนอร์ มา
ในคอนเทนเนอร์ มีของอยู่สองชนิด
อย่างแรกคือระเบิดนาปาล์มจํานวนมาก แล้ วอีกอย่างหนึงก็

24
คือ...
เอาล่ะยึดน่านฟ้าได้ แล้ ว จะสอนความหมายของมันให้ ดู
-------------------------------------------------------------------------
-----------------------------------------------------------------------
Ch.92 - ตอนที19 เหยียบยํา

จากในแก้ วมีเสียงทีรุลเู ยห์ ดิวา่ เลือกขึนดังออกมา เป็ นพลัง

ทีสะดวกมาก
การทีสามารถได้ ยินเสียงสดๆของพวกทหารและผู้บงั คับ
บัญชาของศัตรูจากทีนีถือว่าได้ เปรี ยบสุดๆ

ในรอบนีไม่ใช่เพียงแค่รุลเู ยห์ ดิวา่ แต่ยงั มีพวกโอเชียน ซิ

งเกอร์ ทีทําการแอบซ่อนอยู่ในต่างมิติ

25
ถ้ ามีมือทีสามทีมีเป้าหมายในการดูพลังของผมอยู่ละ่ ก็ถ้า
โรยเหยือลงไปหน่อยต้ องทําการเคลือนไหวแน่
บนพืนดินนอกจากพวกไฮ เอลฟ์ ทุม่ เทให้ กบั การสไนป์แล้ ว ก็
ยังมีพวกไฮ เอลฟ์ ทีลบจิตสัมผัสตรวจสอบสิงแปลกๆอยู่

เอาล่ะ มาโรยเหยือชินใหญ่กนั เถอะ

"ถ้ าอย่างนันเหนือหัว จะให้ ชมเดียวนี ชมพลังของกองทัพ

อากาศใหม่นีขอรับ"

พวกมังกรแห่งความมืดมิดบินสูงขึนไปตามนกหวีดของไวต์
พวกเขาขนคอนเทนเนอร์ ทีพวกดวาร์ ฟ สมิธสร้ างมาด้ วย

26
มังกรแห่งความมืดมิด กลาฟรอซบินเรี ยงแถวกันอย่างสวย
งาม
พวกเขาบินอยู่เหนือพืนดิน400เมตร

ทีนันไม่วา่ ธนูหรื อเวทก็ไปไม่ถึง ทหารเมืองข้ างๆมองขึนฟ้า

หวาดกลัวมังกรแห่งความมืดมิดจนตัวสัน
พวกทหารไม่ร้ ูวา่ จะทําอะไรดี ทําได้ เพียงมองขึนไป
ทหารเกราะหนักรวมตัวกันเพือรับมือโกเลม
หยุดการโจมตีของโกเลมทีมีพลังป้องกันทีแข็งแล้ วใช้ เวทที
รุนแรงจัดการในทีเดียว ถ้ าตามจินตนาการก็ดีอยู่

แต่วา่ กับพวกมังกรทีบินบนฟ้ านันแสนจะไร้ พลัง

แผนการรบของทัพศัตรูมองข้ ามท้ องฟ้ าไปโดยสินเชิง

27
"ก็นะ ก็ชกั นําให้ ทําอย่างนันเองนีนา"

เพือการนันจึงใช้ โกเลมเป็ นไพ่ทีแสดงให้ ดู

เดิมทีแล้ วก็เหมือนกับทหารทีโจมตีจากบนพืนไม่ได้ พวก
มังกรแห่งความมืดมิดกลาฟรอซเองก็ไม่มีวิธีโจมตีจากบนฟ้า
เช่นกัน

ระยะยิงของเบรซนันก็แค่ประมาณ100เมตร
แต่วา่ ผมก็เตรี ยมวิธีเพือการนันให้ กบั มังกรแห่งความมืดมิด

"เอาล่ะ แสดงให้ เห็นสิ นรกน่ะ"

แนวหน้ าของศัตรูเรี ยงแถวแล้ วบุกเข้ ามา บนหัวนัน

28
คอนเทนเนอร์ ถกู เปิ ดออก ในคอนเทนเนอร์ ของมังกรแห่ง
ความมิดมิดเก้ าตนนันมีระเบิดนาปาล์มจํานวนมากเก็บไว้
อยู่

ถ้ าเป็ นพลังของมังกรแห่งความมืดมิดก็สามารถขนระเบิดนา
ปาล์มทีหนักกว่าสองตันได้ แต่วา่ ก็ไม่ต้องทําถึงขนาดนันใน
คอนเทนเนอร์ ของมังกรแห่งความมืดมิดแต่ละตัวขนแค่ตวั
ละ200กิโล

ระเบิดนาปาล์มจํานวนใกล้ เคียงสองตันถูกปล่อยลงมาตาม
คําสังของไวต์อย่างมีประสิทธิภาพ
เป้าหมายทีเน้ นคือทหารเกราะหนักของศัตรูทีออกมาข้ าง
หน้ า
สิงทีเกิดขึนก็คือ...

29
"อ๊ ากกกกกกกกก"
"ร้ อนร้ อนร้ อนนนนนนนนน"
"ช่วยด้ วยยยยย"

กองหน้ าทังหมดของศัตรูถกู ย่างอยู่ในเพลิงนรก

ทหารจํานวนมากตายในทันที คนทีมีพลังนันน่าสงสารทีต้ อง
ทนสักหนึงวินาทีก่อน เพราะว่าต้ องทนถึงได้ ร้องออกมา
อย่างทรมาน

พลังทําลายนันเอาเทียบกับระเบิดนาปาล์มทีปล่อยโดย
ฮิปโปกริ ฟในอดีตไม่ได้ เลย

30
ก็เพราะว่าอาวุธทีถูกปล่อยในโลกนีพลังทําลายจะขึนอยู่กบั
สเตตัสของผู้ใช้ ด้วย
ระดับBและสเตตัสพลังกายA แถมยังด้ วยสกิลเพิมพลังโจมตี
ของตัวเอง[เป็ นพิษ]
การโจมตีของมังกรแห่งความมืดมิดห่อหุ้มด้ วย[เป็ นพิษ] ไฟ
ของระเบิดนาปาล์มเปลียนเป็ นสีดําเต็มไปด้ วยลางร้ าย

ไม่ใช่แค่นนั ยังมีความสามารถพิเศษของไวต์ทีกลายเป็ น
มังกรดําแห่งความตาย ซีกวูร์มทีเป็ นราชาแห่งความตาย
ความสามารถพิเศษทีจะเสริ มความแข็งแกร่งอย่างมากให้
กับกองทัพอันเดด[ผู้ปกครองความตาย]

ของระดับนันต่อให้ เป็ นมนุษย์ระดับหัวกะทิก็ไม่อาจจะทนได้

ชีวิตหลายพันถูกพรากโดยไม่สามารถทําอะไรได้

31
"นีมันสุดยอดไปเลยนะ พลัง พลังกําลังไหลเข้ ามา อะฮะฮะ
ฮะฮะฮะฮะฮะ"

โดยทีผมไม่ร้ ูตวั ก็หวั เราะลันออกมา

พลังกําลังไหลเข้ ามา

ทีราบนีคือดันเจียนของผม

หรื อก็คือชีวิตทีถูกพรากทังหมดเป็ นอาหารของผม

กองทัพของมนุษย์ทีฝึ กมาอย่างดี วิญญาณทังหมดนันกลาย
เป็ นพลังของผม

อวาลอนนันเต็มไปด้ วยพลังทีอ่อนโยนไหลเวียน แต่นีมันเป็ น

32
ความสุขทีต่างออกไปโดยสินเชิง
ความกลัว ความสินหวังของพวกทหารต่อความตาย แล้ วก็
ชีวิตทีไหลเป็ นกระแสคลืน แถมยังมีเป็ นหลายร้ อยหลายพัน
คนทีไหลมาอย่างต่อเนือง ความหวาดกลัวเกิดขึนในหนึง
วินาทีแล้ วถูกย้ อมด้ วยความสินหวัง แล้ วชีวิตก็กระจาย
ออกอย่างงดงาม

อา ทําเอาแทบบ้ าไปเลย ความรู้สกึ ดีนีมันอะไรกัน ฮิฮี ฮิฮี ถ้ า

มีความรู้สกึ ดีแบบอยู่ น่าจะรู้จกั ให้ เร็วกว่านี

"ฆ่า ฆ่าให้ มากกว่านีอีก"

อยากได้ ไอ้ นีมากกว่านีอีก! ใช่แล้ ว จะเผาเมืองของพวกมัน

เดียวนีล่ะ

33
แล้ วก็ไอ้ พวกทีถูกแหย่รัง จะต้ องเอาเหยืออีกมากมายออก
มาอีกแน่ๆ ไม่สิ แค่นนยั
ั งไม่พอ เมืองเดียวมันไม่พอสักนิด
มากกว่านี มากกว่านีอีก ต้ องเผาเมืองให้ มากกว่านีอีก เอา
เหยือออกมาเยอะๆ จะเผาให้ หมดรวดเดียวเลย
อยากจะรู้สกึ ดีให้ มากไปกว่านีอีก

"เอามาอีก เอามาให้ มากอีก มันยังไม่พอ เท่านี ยังไม่พอสัก

นิด"

ถ้ ารอบนีจบลงแล้ ว ก็ต้องต่อ! ไปจัดการประเทศอืน! ให้

มากกว่านีอีก! ฆ่าให้ มากๆ ให้ ร้ ูสกึ ดีขนอี
ึ ก ฆ่า รู้สกึ ดี ผมน่ะ
ผมน่ะ

34
"คุณพ่อ"

ทีมือของผมมีสมั ผัสนุ่มๆเล็กๆ
ความรู้สกึ นันหยุดจิตใจของผมทีดูเหมือนว่าจะหลุดออกมา
จาก"ทีไหนสักแห่ง"

"คุ อิ นะ"
"คุณพ่อ ทําหน้ าตาน่ากลัวมากเลยอะ"

คุอินะมองขึนมาทีผมด้ วยสีหน้ าหวาดกลัว

พอได้ เห็นแบบนันหัวผมก็เย็นลงทันที

ผมกําลังทําหน้ าแบบไหนพูดด้ วยเสียงแบบไหนกัน

35
แบบนีมันไม่ใช่ผมแล้ ว

"โทษที เมานิดหน่อยน่ะ"
"ดีจงั เลย คุณพ่อแบบปกติละ่ "

คุอินะกอดเข้ ามาแน่น

ให้ ตายสิ เป็ นคุณพ่อทีน่าสมเพชจริ งๆ

ถอนลมหายใจเฮือกใหญ่ แล้ วก็กลับไปเป็ นผมคนเดิม

ตอน[ความหนืด]ก็ฆ่าล้ างบางไปจํานวนมากแต่ตอนนันก็ไม่
ได้ เป็ นแบบนี เพราะว่าจับปาร์ ตกัี บพวกฮิปโปกริ ฟจึงไม่ได้
กินวิญญาณทังหมด
ในตอนนันเพราะว่าเป็ นปาร์ ตก็ี เลยเบาบางลง แล้ วก็กิน

36
ความรู้สกึ ไม่ได้ ด้วย แต่วา่ ถ้ าคิดดูแล้ วไม่วา่ ยังไงดูเหมือน
ของมนุษย์ก็อร่อยกว่าอสูร

ตังแต่ก่อนเริ มสงคราม ก็ได้ รับพลังจํานวนมากมาจากพวก

มนุษย์ทีกําลังรู้สกึ ตึงเครี ยดอย่างมาก

จอมมารทีรู้จกั ความอร่อยนีมีแต่จะเป็ นพวกบ้ าสงคราม

แต่วา่ ผมจะไม่เป็ นแบบนัน
ต้ องยึดมันเข้ าไว้

"คุณพ่อ ทีหลัง"

คุอินะชีไปทีหลังของผม

37
ทีหลังรู้สกึ อุ่นแปลกๆมาตังแต่เมือสักครู่แล้ ว

"อย่างกับมีอะไรงอกออกมาเลยนะ"

ทีอยู่ตรงนันคือปี กสีดําเข้ ม
บางทีในตอนนีอาจจะมีเขางอกออกมาด้ วย พอได้ กินมนุษย์
ไปหลายพันคนความรู้สกึ ในฐานะจอมมารก็เพิมมากขึน
แต่วา่ ในการปลอมเป็ นมนุษย์แล้ วมันไม่สะดวก
พอคิดแบบนันมันก็หายไป ดูเหมือนว่าจะเรี ยกออกมาได้
อย่างอิสระ

"เท่จงั ! ขอจับหน่อยค่ะ"
"ไว้ ทีหลังเถอะนะ สงครามยังไม่จบสักหน่อย"

38
"สัญญาแล้ วนะ!"
"อา ถ้ าหลังจากจบแล้ วก็ตกลงค่ะ"

ดึงสติกลับมาทีสนามรบ
พวกมังกรแห่งความมืดมิดเก้ าตนปล่อยระเบิดนาปาล์มลง
มาจากคอนเทนเนอร์

ถ้ าอย่างนันอีกตัวสุดท้ ายทําอะไรล่ะ
ตอนนีจะแสดงคําตอบนันให้ ดู
มังกรแห่งความมืดมิดอีกตนทีบินผ่านกองหน้ าไปนันไม่ได้
เปิ ดคอนเทนเนอร์ แต่ปล่อยคอนเทนเนอร์ ลงมา

คอนเทนเนอร์ มีเสียงดังคํารามจากนันก็ถกู ปล่อยลงบนกลาง

39
กองหลังของศัตรู
มีคนผู้โชคร้ ายหลายคนถูกคอนเทนเนอร์ บด
แน่นอนว่าไม่ได้ คิดจะทําการโจมตีทางกายภาพอย่างนีหรอก

เป้าหมายจริ งๆก็คือ...

"อะไรกัน มีคนออกมาจากข้ างในกล่อง"

"ไม่ใช่คน นีมันโกเลม"
"อ๊ ากกกกก เจ้ าพวกนี เร็ว แรง"
"เวทใช้ ไม่ได้ ผล!? ช่วยด้ วย ช่วยด้ วย"

ใช้ แล้ วทีเก็บอยู่ในคอนเทนเนอร์ คือพวกอวาลอนริ ตเตอร์ สิบ

ตน

40
ทีมีจํานวนน้ อยเพราะว่าอวาลอนริ ตเตอร์ ทีเหลือ"ถูกทําให้
แข็งแกร่งขึนด้ วยการพัฒนาแบบพิเศษ"เป็ นหน่วยเสริ มทีถูก
เก็บซ่อนในฐานะไพ่ตายของกองทัพผม

หน้ าทีกองหลังของทัพศัตรูนนถื
ั อการปล่อยเวทขนาดใหญ่ใน
ตอนทีกองหน้ าหยุดทัพไว้
เพราะฉะนันนักเวททีมีความสามารถในระยะประชิดจึงไม่
ค่อยมี แน่นอนว่าก็มีอศั วินคุ้มกันแค่วา่ ก็แค่นิดเดียว

ในตอนนันถ้ ามีอวาลอนริ ตเตอร์ เข้ ามาจะเป็ นยังไง คําตอบมี

เพียงหนึงเดียวเท่านัน
อวาลอนริ ตเตอร์ เปิ ดใช้ งานทวินไดรฟ์เต็มกําลัง เรื องแสง
พลังเวทขนาดมหึมาออกมา

41
เพียงแค่ปริ มาณพลังเวทอันมหาศาลก็ทําให้ ทพั ศัตรูเต็มไป
ด้ วยความหวาดกลัว

ทีมือของอวาลอนริ ตเตอร์ คือดาบขนาดยักษ์ ด้ วยพละกําลัง

ของโอริ ฮารูกอนกับดาบทีหนักมากยาวสองเมตรครึง ไม่ใช่
สิงทีมนุษย์จะใช้ ได้ เลย
มันคืออาวุธทีโรโรโนะสร้ างขึนเป็ นอาวุธพืนฐานของอวาลอน
ริ ตเตอร์

ด้ วยโลหะผสมโอริ ฮารูกอนมีขนาดใหญ่และโดดเด่นในเรื อง
นําหนักเบาแข็งแรงและความคม รวมทังมีการเอนชานต์อีก
สองอย่างด้ วย

อย่างแรกคือการเสริ มแนวการฟั น การเสริ มการโจมตีแบบ

42
ฟั นของโรโรโนะนันถือว่าชันยอดมากเพียงแค่เสริ มมันก็ทําให้
เป็ นดาบเวทชันแนวหน้ า เพียงแค่ใส่พลังเวทเข้ าไปก็สามารถ
ปล่อยแรงขับไปในทิศทางทีต้ องการได้

พลังเวทส่วนเกินของทวินไดรฟ์นันทังหมดเปลียนเป็ น
พลังงานการเคลือนไหว
สิงทีเกิดจากมันก็คือโศกนาฏกรรม

ดาบยักษ์ โอริ ฮารูกอนถูกฟาดด้ วยความเร็วมากกว่าเสียง

ด้ วยสมองทีมนุษย์ไม่อาจเลียนแบบได้ ควบคุมท่าทางระดับ
สูงเคลือนไหวไปตามแรงหนีศนู ย์กลาง โกเลมนันไม่ร้ ูจกั
ความเหน็ดเหนือย จนกว่าศัตรูตรงหน้ าจะหมดลงมันก็จะไม่
หยุด
ราวกับพายุทอร์ นาโด

43
ผลลัพธ์ทีได้ จากการปล่อยสิงนันกับกองหลังทีไม่คอ่ ยมีคนที
สามารถสู้ระยะประชิดได้ มีแต่โศกนาฏกรรมเท่านัน

ตัดคนราวกับตัดกระดาษ ได้ แต่ปลิวไปโดยไม่อาจต้ านทาน

แล้ วถูกบดเป็ นชินๆ

การใช้ ศาสตร์ เวทนันจําเป็ นต้ องใช้ เวลา แต่วา่ อวาลอนริ

ตเตอร์ ก็ไม่มอบเวลานันให้
ยิงกว่านันเวททีมีรัศมีกว้ างก็มีโอกาสสูงทีจะโดนพวกเดียว
กันเอง
สุดท้ ายเพือต้ านทานพวกนักเวทจึงใช้ เพือนพ้ องเป็ นโล่ใช้
งานเวทโดยไม่สนว่าเป็ นเวททีมีรัศมีกว้ างหรื อเปล่า แต่วา่
อวาลอนริ ตเตอร์ นนสร้
ั างจากโอริ ฮารูกอน มีความต้ านทาน
ต่อศาสตร์ เวททีสูงมาก จึงไม่มีความหมายอะไร เกิดเป็ น

44
ความเสียหายเพียงฝ่ ายเดียวเท่านัน

พวกทหารจํานวนน้ อยนันเองถ้ าเข้ าใกล้ ก็มีแต่จะถูกดาบ

ยักษ์ สบั ละเอียดเท่านัน
การทีจะหยุดมันด้ วยคนจํานวนน้ อยนิดนันเป็ นไปไม่ได้ จํา
เป็ นต้ องใช้ สกั หลายพันคน...ไม่สิหลายร้ อยคนในการบังคับ
ให้ หยุดการหมุน

"โรโรโนะนันมันสุดยอดไปเลยนะ"
"ยิงกว่าการสร้ างดาบการพัฒนาสมองให้ สามารถใช้ มนั ได้
ถือว่ายากลําบากมากค่ะ แต่วา่ พอทําได้ ดีแล้ วก็ถือว่าพอใจ
สามารถเก็บข้ อมูลดีๆได้ เยอะเลย เพียงเท่านีก็ทําการพัฒนา
ต่อได้ "

45
โรโรโนะผู้พฒ
ั นาเองก็ปลาบปลืม
การทีสามารถใช้ ดาบทีอันตรายขนาดนันได้ ตัวมันเองก็สดุ
ยอด ถ้ าเป็ นปกติก็คงถูกดาบเหวียงไปแล้ ว

"รุ่นทีพัฒนาเองก็ดเู หมือนจะเก็บไว้ ตามทีต้ องการได้ นะ"

"อืม ดีทีจบลงโดยไม่ใช้ พวกนัน เพราะพวกนันไพ่ตายของ
จริ ง"

ตังแต่สงครามเริ มก็ผ่านไปสิบนาที

เพียงเท่านีก็ตดั สินผลได้ แล้ ว

80%ของอีกฝ่ ายเสียหาย แถมยังไม่มีการบังคับบัญชา

ความเสียหายของฝั งนีมีเพียงทีปล่อยเป็ นแนวหน้ า โกเล
มเงินหลายตัว เป็ นสิงทีสามารถมองข้ ามได้

46
"ออร่า เบามือหรื อเปล่า"
"นายท่าน เบามือให้ แล้ วค่ะ"

ถึงจะไม่เห็น แต่เสียงของออร่าก็สง่ มาตามสายลม

หน่วยหัวกระทิทีพึงสุดท้ ายของศัตรูเองด้ วยการประสานของ
ออร่ากับรุลเู ยห์ ดิวา่ กูถกู เล็งยิงรายคนจนตายไปเกือบหมด
แล้ ว

หลังจากทําได้ พอประมาณแล้ วผมก็สงให้

ั ออร่าฆ่าแบบทีไม่
เกิดความเสียหายกับศพมากเท่าทีทําได้
ออร่าจึงเปลียนจากยิงตรงๆเป็ นยิงเฉียดๆแทน ถ้ าทําลาย
มากเกินไปจะไม่สามารถใช้ [พัฒนาการแห่งการคืนชีพ]ของ
ไวต์คืนชีพได้
47
"ถึงเวลาแล้ วสินะ"

ผมกระซิบเบาๆ

บางทีพวกศัตรูอยากจะยอมจํานนแต่คนทีสามารถยอม
จํานนได้ อาจจะตายหมดแล้ วก็ได้

ยิงกว่านัน...

"ในสถานการณ์ตอนนีจะส่งคํายอมจํานนได้ เหรอ"

เพราะว่าพอมองไปข้ างหน้ าก็เป็ นทะเลเพลิงนาปาล์มทีเป็ นสี

ดําจากผลของ[เป็ นพิษ]

48
ข้ างหลังนันพวกอวาลอนริ ตเตอร์ ก็กําลังบ้ าคลังราวกับพายุ

เอาเถอะ ไว้ คอ่ ยดูหลังจากนาปาล์มนันหมดเชือไฟจนไฟดับ

หมดก่อนก็ได้
แต่ถ้ารอถึงตอนนันพวกอวาลอนริ ตเตอร์ อาจจะฆ่าจนไม่
เหลือสักคนก่อนก็ได้

แก้ วนําสัน ได้ ยินเสียงของรุลเู ยห์ ดิวา่

มันคือการเตือน

ผมส่งสัญญาณให้ กบั คุอินะ

คุอินะพยักหน้ า
แล้ วหนึงนาทีให้ หลังก็มีผ้ ชู ายโผล่ออกมาจากข้ างหลังอย่าง

49
ไร้ เสียง

นักผจญภัยระดับวีรบุรุษทีลบจิตสัมผัสเข้ ามาเพือเอาหัวผม
ผู้รอดชีวิตจากหน่วยบุกโจมตีทีออร่ากวาดล้ าง
เอาเถอะ ในสถานการณ์แบบนีการทีจะชนะมีแต่ฆ่าผมทีเป็ น
แม่ทพั เท่านัน

แต่ถึงฆ่าผมได้ เขาก็ไม่มีทางหนีออกไปจากทีนีได้
เป็ นการลอบจู่โจมโดยเตรี ยมใจตาย การกระทําทีแสนกล้ า
หาญ
แต่วา่ ช่างน่าเศร้ านัก

"คิดว่าแค่นีจะปิ ดเสียงเท้ าได้ เหรอคะ?"

50
คุอินะหันกลับไป แล้ วก็จบั ปื นลูกซองแบบพิเศษทีสร้ างโดย
โรโรโนะ
แล้ วก็เหนียวไก

เพราะว่าโกรธทีเล็งมาทีผมจึงกดไปอย่างฟูลออโต้ กระสุน
คลังทีแค่นดั เดียวก็ถึงชีวิตแล้ วถูกยิงออกไปสีนัดในเวลาไม่
ถึงหนึงวินาที
ชายหนุ่มไม่เหลือเค้ าเดิมสักนิด

"คุอินะจะปกป้องคุณพ่อเอง"

คุอินะภาคภูมิใจในชัยชนะ

51
ชายหนุ่มตายโดยยังไม่ได้ ทําอะไร

รุลเู ยห์ ดิวา่ จับความเคลือนไหว ออร่าเสริ มด้ วยลม คุอินะ

รู้สกึ ตัวได้ จากเสียงเท้ า

เดิมทีก็ไม่มีทางลอบจู่โจมผมได้ อยู่แล้ ว
หลังจากนันไม่นานนาปาล์มก็ดบั มอดลง

พวกมังกรแห่งความมืดมิดลงมาบนพืนดิน
เพียงแค่เข้ าใกล้ มงั กรแห่งความมืดมิด ผู้รอดชีวิตจํานวนเล็ก
น้ อยก็บ้าตายจากผลของ[ความน่าสะพรึงกลัว]

ฝั งตรงข้ ามของเปลวเพลิงเริ มสามารถมองเห็นได้ แล้ ว

52
กองทัพศัตรูหลายคนเริ มมองเห็นพวกผมแล้ วก็เริ มโบกธง
ขาวสุดชีวิต มีเหลือไม่ถึง10%เท่านัน

ผมรี บบอกให้ โรโรโนะหยุดอวาลอนริ ตเตอร์

อวาลอนริ ตเตอร์ หยุดการโจมตีแล้ วกลับมาทางนีสุดกําลัง

พวกผู้รอดชีวิตทีเห็นแบบนันทุกคนก็ทรุดลงไปตรงนัน คนที
สลบไปก็มี

"รุลเู ยห์ ดิวา่ "

"พาทรอนผู้รอดชีวิตของฝ่ ายนันมีน้อยกว่า200คนแล้ วล่ะนะ
อุหวาา ทังๆทีมีมากกว่า3,000คนแท้ ๆโหดร้ ายจังเลยน๊ าา น่า
สงสารจังเลยน๊ าา"

53
"ก็เป็ นสงครามนีนาช่วยไม่ได้ เอาล่ะ ไวต์ ช่วยขีโคฮาคุไป
ตรวจสอบทีวา่ มีสญ
ั ญาณยอมจํานนหรื อเปล่า"
"ขอรับ เหนือหัว ท่านโคฮาคุ ไปกันเถอะขอรับ"
"อืม ถึงตาของข้ าแล้ วเหรอ ว่างจริ งๆเลยนะ"

พวกเขามุง่ หน้ าไปยังพวกผู้รอดชีวิตทียกธงขาว

เอาเถอะ ไม่วา่ อะไรสงครามก็จบลงแล้ ว

เท่านีก็จะได้ ร้ ูกนั แล้ วว่าถ้ ามายุ่งกับอวาลอนจะโดนทําอะไร

รุนแรงกลับไปแน่นอน

คงจะทําให้ สงบได้ นะ

ผมดืมนําจนหมดแล้ ว

54
ไม่จําเป็ นต้ องใช้ ข้อมูลจากรุลเู ยห์ ดิวา่ อีกแล้ ว
ถ้ าไวต์ตรวจสอบการยอมจํานนเสร็จ ก็พาพวกเขามาทําการ
เจรจาหลังสงคราม
พอจบแล้ วก็งานเฉลิมฉลองชัยชนะ
วันนีจะฉลองให้ เต็มคราบเลย

ยังดีทีสงครามครังนีจบลงโดยไม่ต้องแสดงไพ่ตายทีตัดสินใจ
ว่าจะไม่แสดงออกมา
อาวุธใหม่ของคุอินะ [เทพธิดาจักรกล]ทีพัฒนาของโรโรโนะ
อวาลอนริ ตเตอร์ รุ่นเสริ มความแข็งแกร่ง อาวุธใหม่ของพวก
มังกรแห่งความมืดมิด ความสามารถในการรบของรุลเู ยห์ ดิ
ว่า
แต่ถึงอย่างนันก็ยงั เปลียนความจริ งทีกําลังรบส่วนมากของ
ผมถูกเห็นไม่ได้

55
ต้ องมีการเคลือนไหวอยู่เบืองหลังแน่ๆ ต้ องไปสอบถามรุ
ลูเยห์ ดิวากับไฮ เอลฟ์ ทีเฝ้าตรวจตราดู
ผมสังให้ พวกอสูรเก็บซากศพทีน่าจะเอาไปใช้ ประโยชน์อีกได้
แล้ วสังให้ แช่แข็งสําหรับเก็บไว้ นานๆได้ แล้ วไปจากทีนัน

มีศพของนักผจญภัยระดับวีรบุรุษมากกว่าสิบศพและนอก
จากนันอีกราวๆหลายร้ อยศพทีสามารถเอามาใช้ งานใหม่ได้
ไว้ เอามาทําเป็ นอันเดดสําหรับเพิมกําลังรบ

ไม่วา่ จะยังไง...

"ขอขอบคุณทีเหนือยยากนะทุกคน พยายามได้ ดีมากเลย

ล่ะ"

56
ต้ องขอบคุณเหล่าอสูรของผมก่อน
เพราะพวกเขาพยายามรบถึงสามารถชนะได้
-------------------------------------------------------------------------
-------------------------------------------------------------------------
----
Ch.93 - ปั จฉิมบท งานเฉลิมฉลองชัยชนะ

"ท่านโพลเคล เงือนไขนีจะดีจริ งๆเหรอครับ?"

"ครับ พวกเราอวาลอนไม่ต้องการให้ เหลือรากเง้ าแห่งความ
ชัวร้ ายอะไรอีก ไม่ได้ ต้องการค่าชดเชยอะไรหรอกครับ"

ผมกําลังทําการปรับความเข้ าใจหลังจบสงครามทีห้ องรับ

แขกของคฤหาสน์ผม
คนทีหวาดกลัวอวาลอนริ ตเตอร์ จนยกธงขาวในสนามรบก็คือ
57
เจ้ าเมืองของเมืองข้ างๆ

ทีเขาออกมาในสนามรบนันดูเหมือนว่าจะเป็ นเพราะอยาก
จะเห็นอวาลอนถูกจํานวนบดขยีด้ วยตาของตัวเอง

ถึงจะได้ ยินเรื องราวอย่างละเอียดมาแล้ วแต่เขาก็คิดว่าชนะ

ได้ อย่างแน่นอน อย่าว่าแต่เรื องแพ้ เลยแต่คิดว่าเป็ นศึกหนักก็
ไม่อยู่ในหัวสักนิด

แต่ถึงอย่างนันก็เก่งนะทีรอดมาจากในนันได้
ดูเหมือนจะใช้ พวกทหารเป็ นโล่ยืดชีวิตมาเรื อยๆ ช่างเป็ น
ความสามารถในการเอาตัวรอดทีสุดยอดจริ งๆ

"ต้ องขอขอบคุณจริ งๆครับ พะ พวกเราจะไม่มาก่อความวุน่

วายกับอวาลอนอีกแล้ วครับ! สัญญาเลยครับ จริ งๆนะครับ!
58
เพราะฉะนัน ช่วยอย่าบุกเมืองของพวกเราเลยนะครับ พวก
เราทําเรื องบ้ าๆไปแล้ ว"

เจ้ าเมืองเมืองข้ างๆก้ มหัวจนติดกับโต๊ ะ

เขาคงกลัวการทีอวาลอนจะบุกเมืองข้ างๆสินะ

"ไม่ทําเรื องแบบนันหรอกครับ

รอบนีเราชนะในการวิวาททีถูกหาเรื องมา
แต่วา่ ถ้ าทางนีจะบุกเมืองของจักรวรรดิละ่ ก็ถ้าพลาดก็จะ
กลายเป็ นศัตรูของจักรวรรดิเองเลย

อาจจะชนะได้

59
แต่วา่ ไม่อยากทําเรื องน่ารํ าคาญแบบนัน
จริ งๆแล้ วผมก็เป็ นพวกรักสงบ

"แต่วา่ นะครับ ถ้ าเกิดคิดจะจับมือกับเมืองอืนแล้ วบุกอวา

ลอนตอนนันคงต้ องขอทําลายอย่างไม่ปรานีครับ แค่มีทา่ ที
อย่างเดียวก็จะทําให้ ดทู นั ทีครับ ขอให้ จําเรื องนีไว้ ให้ ดี ต่อให้
รวบรวมกําลังรบทีสามารถชนะพวกเราได้ พวกเราก็สามารถ
ทําการเผาเมืองของพวกคุณกลับไปเป็ นเถ้ าถ่านก่อนจะเริ ม
สงครามได้ ครับ ประมาณหนึงชัวโมงได้ นะครับ"

ถ้ าไม่เลือกวิธีการทําแบบนันจะเร็วกว่า
ถ้ าเกิดว่ารวบรวมกําลังรบทีอวาลอนไม่มีทางชนะได้ ขนมา
ึ
ล่ะก็จะปล่อยระเบิดจากบนฟ้าทําลายเมืองซะก่อนเลย แล้ ว
ก็ทําการล้ อมโจมตีแบบไม่ให้ หลุดรอด

60
ถ้ าทําแบบนันศัตรูก็คงหมดไปอย่างรวดเร็ว

"ขะ เข้ าใจแล้ วครับ จะไม่ขดั อะไรแล้ วครับ เมืองนี ต่อให้ ได้
รับการสนับสนุนจากประเทศก็เถอะ..."

ผมหัวเราะเบาๆออกมา

"ถ้ าอย่างนันมาตรวจสอบเงือนไขการหยุดสงครามกัน
เถอะนะครับ ก่อนอืนอย่างแรก ใบรับรองทีอวาลอนแห่งนี
ออก คนทีมีมนั จะไม่ต้องจ่ายภาษีและค่าเข้ า แล้ วก็หยุดภาษี
ทีไม่ยตุ ิธรรมกับพวกทีมายังอวาลอนในตอนนีด้ วย"
"เข้ าใจแล้ วครับ จะจัดการให้ อย่างไวเลยครับ"
"ต่อไปก็อยากให้ ลกู น้ องของผมไปเป็ นเลขาของคุณเพือจับ
ตาดูครับ"
61
"เรื องนันก็เข้ าใจครับ"
"มานี โอเชียน ซิงเกอร์ "

สาวงามสวมเดรสผมสีฟ้าก็โผล่ออกมา
คนหนึงในหน่วยข่าวกรอง

"ช่วยทําตามทีเธอต้ องการทุกเรื องด้ วยครับ แล้ วก็ขอบอกเผือ

ไว้ ก่อนถ้ าเกิดการติดต่อกับเธอถูกตัดขาดก็จะถือว่าคิดเป็ น
ศัตรูกบั พวกเรานะครับ"
"ขะ เข้ าใจแล้ วครับ จะต้ อนรับอย่างแขกผู้มีเกียรติ"

ถ้ ามีเธอคอยจับตาดูก็วางใจ
ถ้ ามีการเคลือนไหวทีผิดแปลกก็สามารถรับรู้ได้ ทนั ที

62
"...แค่สองเงือนไขนีจะดีจริ งๆเหรอครับ"

ยังสงสัยในตัวผมอยู่

ก็ไม่แปลก ท่าทีของผมมันอ่อนโยนไป

"ครับ ถึงจะเคยพูดไปตอนแรกแล้ วก็เถอะนะครับ แต่ผม

อยากจะให้ มามังคังไปด้ วยกันครับ ถ้ าทางนันถดถอยแขก
จากเมืองทางนันก็จะลดลงครับ ไม่อยากจะให้ ทางนันต้ อง
มามีภาระอะไรมากกว่าทีจําเป็ นครับ"

เป็ นคุณลูกค้ าทีสุดแสนสําคัญ

แขกจํานวนมากอยู่ทีเมืองข้ างๆ

63
ถ้ าเมืองข้ างๆไม่เจริ ญก็จะเป็ นปั ญหาเอาได้ มนุษย์เป็ น
ทรัพยากรทีสําคัญ จะให้ ลดหายไปง่ายๆไม่ได้ กลับกัน ให้
เพิมสภาพแวดล้ อมได้ ยิงดี

"แล้ วก็การทีอวาลอนจะยอมอ่อนข้ อให้ ขนาดนีมีแค่ครังนีครัง

เดียวครับ สัญญาในตอนนีค่อนข้ างหละหลวมมาก ถ้ าทาง
พวกเบืองหลังคิดแบบนีคงจะมาไม่ยอมหยุดสินะครับ บางที
ยังอาจจะอยากแยกเขียวให้ พวกเราอีกก็ได้ แต่วา่ ถ้ าทําแบบ
นัน รอบนีจะทําลายแบบจริ งๆแล้ วนะครับ ไม่ใช่การเล่นแบบ
ในรอบนี ด้ วยพลังทีแท้ จริ งของอวาลอน"

เจ้ าเมืองเมืองข้ างๆหน้ าซีดตัวสัน

พอลงนามในเอกสารรวมคําสัญญาขอคราวนีก็ถือว่าจบลง

64
"จริ งสิครับ ตอนนีกําลังจัดงานเฉลิมฉลองชัยชนะ ถ้ าไม่คิด
อะไรจะลองเข้ าร่วมดูไหมล่ะครับ?"
"ขะ ขอบคุณสําหรับความเป็ นห่วงครับ ตะ แต่วา่ ผะ ผม มี
ธุระต้ องทําน่ะครับ ตะ ต้ องขอลาไปก่อน"
"น่าเสียดายจังเลยนะครับ ดูเหมือนในการต่อสู้คราวนีม้ าจะ
วิงหนีออกไปหมดแล้ วนะครับ จะให้ รถม้ าโกเลมไว้ ละกันครับ
ขอให้ กลับอย่างระวังด้ วยนะครับ"

ผมหัวเราะเบาๆออกมา

แล้ วเจ้ าเมืองเมืองข้ างๆก็พยักหน้ าอีกหลายต่อหลายรอบ

เอาล่ะ ถึงเจ้ าเมืองเมืองข้ างๆจะลืมไปแล้ วแต่จนถึงเมือกีถูก

ยาเค้ นความจริ งทีแอนเชียน เอลฟ์ ออร่าผสมขึนมายัดเข้ าไป
จนคายเรื องทีรู้มาหมดแล้ ว ในร่างกายก็ฝังอุปกรณ์ดกั ฟั ง

65
และเครื องส่งสัญญาณไว้
ความทรงจําในช่วงนันไม่มีเหลือ เป็ นยาแบบนันล่ะ

ตัวตนของม่านดํารู้แล้ ว เรื องทีเขาถูกหมอนันยัวยุมาก็ร้ ู

พอเขาจากไปผมก็บน่ พึมพําคนเดียว

"ไม่น่าเชือ เงินจากศาสนาริ กดอร์ กเหรอ แถมยังเป็ นนักบวช

ระดับสูง"

ศาสนาริ กดอร์ กเป็ นศาสนาทีมีอิทธิพลใหญ่โตแผร่ขยายไป

หลายๆประเทศทัวโลก
ถ้ ามีอํานาจของศาสนาริ กดอร์ กอยู่ละ่ ก็สามารถรวบรวมนัก
ผจญภัยระดับวีรบุรุษจากหลายๆประเทศได้ ง่ายๆ

66
แล้ วก็มีเรื องทีสงสัยอีกหนึงเรื อง

ข้ อมูลหนึงทีขุนนางเมืองข้ างๆบอกออกมา

"ระดับวีรบุรุษ30คนคราวนีเป็ น"ของเพาะเลียง"ดังนันไม่ต้อง
สนใจหรอก"

คําทีนักบวชของศาสนาริ กดอร์ กกล่าวออกมา

พอได้ ยินแบบนันก็ยอมรับได้ นักผจญภัยระดับวีรบุรุษคือผู้ที
ได้ รับประสบการณ์มามากมาย ไม่ใช่แค่ความสามารถใน
การต่อสู้ แต่วา่ พลังในการตอบกลับมาจากประสบการณ์นนั
ล่ะคือภัยคุกคามทีแท้ จริ ง แต่วา่ ศัตรูในรอบนีไม่มีพวกแบบ
นันเลย
ถึงจุดนีก็มีสมมติฐานมาอย่างหนึง ถ้ าเกิดว่ามีจอมมารอยู่
เบืองหลังศาสนาริ กดอร์ ก ด้ วยการให้ กลืนกินอสูรทีมี

67
ประสิทธิภาพก็สามารถสร้ างนักผจญภัยระดับวีรบุรุษออก
มาได้ จํานวนมากในเวลาสันๆเลยไม่ใช่เหรอไง? ถ้ าอย่างนัน
ก็ยอมรับได้ วา่ ทําไมพลังในการตอบกลับถึงได้ ตํา

แต่ทีอยู่ตอ่ จากนีเป็ นโลกในจินตนาการแล้ ว ยังไงก็ต้องแฝง

ตัวเข้ าไปกับหมอนีรวบรวมข้ อมูล

เลขาของหมอนี โอเชียน ซิงเกอร์ ทีแต่งตังไปถูกสังให้ สร้ าง

ช่องโหว่เข้ าไว้ ถ้ าเกิดว่ามีอะไรกับช่องโหว่ของโอเชียน ซิ
งเกอร์ ก็ให้ ทําการติดต่อโดยตรงทันที
ตอนนันเองจะได้ จบั ศัตรูจริ งๆซะ

นอกจากนันพวกไฮ เอลฟ์ และโอเชียน ซิงเกอร์ ทีทําการตรวจ

ตราก็จบั อสูรทีมีทา่ ทีแปลกๆได้ หลายตัว พวกมันถูกจับอยู่ที

68
ใต้ ดิน ไว้ วนั หลังค่อยไปรี ดเค้ นเอาข้ อมูล

พอส่งเจ้ าเมืองทีนังรถม้ าโกเลมไป ผมก็กลับไปทีอวาลอน

แล้ วก็มีผ้ ชู ายคนหนึงทักมาอย่างอารมณ์ดี

"คุณโพลเคล ได้ ยินมาว่าชนะอย่างท่วมท้ นเลยสินะครับ"

พ่อค้ าเรริ ค ตอนนีกําลังหน้ าแดงได้ ที

งานเฉลิมฉลองชัยชนะเริ มไปแล้ ว คงจะดืมเหล้ ามาสินะ
เมืองอวาลอนนันถูกล้ อมด้ วยกําแพงขนาดใหญ่ เพราะว่า
ตอนก่อนและหลังสงครามห้ ามเข้ าออกเด็ดขาดคนในเมือง

69
จึงไม่ร้ ูสภาพของการต่อสู้สกั นิด
แต่วา่ ก็ร้ ูข้อมูลแค่ทีว่าชนะอย่างท่วมท้ น

"ครับ ก็เพราะความช่วยเหลือจากทุกๆคนนีล่ะครับ"
"พูดอะไรกันน่ะครับ สุดท้ ายแล้ วก็แทบจะไม่ได้ ช่วยอะไรเลย
ถล่ม3,000คนในเวลาไม่ถึงหนึงชัวโมง เป็ นเมืองทีแข็งแกร่ง
ทีสุดจริ งๆนะครับ อวาลอนแห่งนี ฮะฮะฮะ เมืองนีเป็ นเมืองที
ปลอดภัยแถมได้ กําไรมากทีสุดในโลกเลยล่ะครับ"

ถึงจะปล่อยคําชมออกมาแต่ดวงตาก็ไม่ได้ ยิมไปด้ วย

กําลังรู้สกึ ได้ ถึงกลินของเงินแน่ๆ

ให้ ตายสิ เป็ นคนทีประมาทไม่ได้ จริ งๆ

70
ผมพูดคุยกันพอประมาณแล้ วก็แยกกับเขา
เดิมเล่นในเมืองต่อ
หลังจากโล่งจากสงครามแล้ ว ทุกคนก็ดืมกินร้ องรํ ากันคึกคัก
เพืองานเฉลิมฉลองชัยชนะพวกพ่อค้ าก็ได้ ไปหาอาหารมา
จากแต่ละที มีอาหารทีหรูหราเยอะแยะ เหล้ าก็มีมากมาย ไม่
ว่าใครต่างก็ยิมแย้ ม

แทบไม่น่าเชือเลยว่าจนถึงเมือสักครู่จะมีการสังหารหมู่

"อ๊ ะ คุณพ่อ ของเสียบไม้ นีอร่อยมากเลยค่ะ!"

"มาสเตอร์ ซุปทางนีอร่อยกว่า"
"ปลาแห้ งเองก็ของชันยอดค่ะ"

71
คุอินะ โรโรโนะ ออร่า ทังสามคนถือของกินมาทางนี
พวกเธอมาเดินเล่นอยู่ก่อนแล้ ว ดูเหมือนจะสนุกไปกับงาน
เทศกาล

"คุณพ่อ อ้ าม"
"คุอินะ ขีโกง"
"เอาเถอะค่ะ โรโรโนะจัง พวกเราเองก็ทําด้ วยก็ไม่เป็ นไรแล้ ว
นีคะ"

ผมกินของกินจากทีพวกเธอมอบให้

ไม่วา่ อันไหนก็อร่อย
อาหารจํานวนมากจากหมูบ่ ้ านหรื อเมืองทีห่างไกล
อวาลอนในตอนนีมีวฒ
ั นธรรมมากมายหลายแบบผสมกัน

72
อยู่ เป็ นเมืองๆเดียวแต่สามารถสนุกไปกับวัฒนธรรมของ
หลายๆประเทศได้
การทีสามารถสนุกได้ ขนาดนีก็เพราะอวาลอนเป็ นทีทีดี

"แล้ วจะว่าไป รุลเู ยห์ ดิวา่ ล่ะ?"

"ลูลจู่ งั ไปทําอย่างอืนอยู่ ดูเหมือนว่าจะมีเรื องทีอยากทําสัก
อย่างอะค่ะ"
"โห นันก็น่าสนใจนะ"

พอพูดแบบนันไปก็ได้ ยินเสียงเชียร์ ทีสุดยอดดังมาจากทาง

เหนือ

พอลองมองไปทางนันก็เห็นรุลเู ยห์ ดิวา่ กําลังร้ องเพลง

73
ชาวเมืองเคลิมโบกมือแล้ วก็กระทืบเท้ าดังลัน
เร้ าร้ อนกันสุดๆ

"นายท่าน เป็ นเพลงทีดีจริ งๆนะคะ"

"อา จนน่ากลัวเลยล่ะนะ"

ไม่ได้ ใช้ สกิล แค่เสน่ห์ของเพลงแบบบริ สทุ ธิก็ทําให้ ทกุ คน

หลงใหลได้
เพลงนันท่าทางจะเป็ นอาวุธทีดี มันสามารถทําให้ จิตใจของ
ชาวเมืองอวาลอนเป็ นหนึงเดียวกัน

"ทุกคน ทางนันมีอาหารทีไม่เคยเห็นด้ วยล่ะ ไปเอากันเถอะ

"ย๊ า~♪"

74
"อืม"
"ค่ะ!

ผมสนุกกับทังสามคนอย่างสุดกําลัง
พอจะไปหยิบอาหารก็เดินผ่านไวต์ทีกําลังควงแขนกับดวาร์ ฟ
สมิธ ข้ างๆก็มีพยัคฆ์ขาว โคฮาคุกําลังกัดเนือติดกระดูก
ขนาดใหญ่พิเศษอยู่
...ชาวเมืองนีก็สดุ ยอดไปเลยนะ ทังๆทีมีพยัคฆ์ขาวเดินอยู่
แท้ ๆแต่กลับไม่สนใจอะไร
ความสามารถในการปรับตัวของมนุษย์นีสุดยอดจริ งๆ

"คุณพ่อ ช้ าจังเลยค่ะ!"
"โทษทีนะ คุอินะ"

75
ผมเร่งฝี เท้ า
ตอนนีผมรู้สกึ อยากทีจะลืมทุกสิงแล้ วกลมกลืนไปกับ
บรรยากาศของเทศกาลให้ เต็มทีไปเลย

งานเลียงดําเนินไปถึงดึกดืน
ระหว่างทาง ผมโดนพวกชาวเมืองจับแล้ วทําการแสดงความ
ยินดี
เพราะบรรยากาศในตอนนันเองทําให้ ผมพูดเรื องน่าอายออก

76
ไป
อวาลอนไร้ เทียมทานบ้ างล่ะ จะทําให้ เจริ ญยิงกว่านีบ้ างล่ะ
รู้สกึ ว่าจะพูดอะไรทํานองนีออกไป

เพราะคําพูดทีมุง่ มัน ทําให้ พวกคุอินะมีความตังใจแบบ

แปลกๆ
ผมเองก็เริ มทีจะเมาแล้ วด้ วย

"กลับไปทีคฤหาสน์กนั เลยไหม"

ผมถามออกไปแล้ วทุกคนก็พยักหน้ า
ดูเหมือนว่าพวกชาวเมืองจะยังคงสนุกกันต่อ แต่วา่ ก็คงอยู่
ต่อถึงขนาดนันไม่ได้

77
"คุณพ่อ อวาลอนเป็ นเมืองทีดีนะคะ!"
"นันสินะ เป็ นเมืองทีดีจริ งๆ"

ถ้ าเงียหูหงั ก็จะได้ ยินเสียงหัวเราะดังเข้ ามา

ตอนนี พริ บตานีความรู้สกึ ทีอบอุ่นกําลังไหลเข้ าทีผม
ความสุข ทําให้ ผ้ คู นมีความสุขผมก็มีความสุข
อยากจะทําให้ อวาลอนแห่งนีเป็ นเมืองทีสุดยอดกว่านี

"คุอินะ โรโรโนะ ออร่า ต่อจากนีก็ขอฝากด้ วยนะ อวาลอนยัง

พึงอยู่ในจุดเริ มต้ นเท่านัน ต่อจากนีจะต้ องทําให้ เป็ นเมืองทีมี
ความสุขทีสุดในโลก"
"ย๊ า~♪"

78
"อืม ถ้ ามาสเตอร์ ต้องการล่ะก็"
"ค่ะ ฉันเองก็จะพยายามค่ะ ช่วงนีไม่ใช่แค่ผลไม้ แต่ทํา
สมุนไพรมากมายไว้ ด้วยนะคะ"

เป็ นพวกเด็กทีพึงพาได้ จริ งๆ

วันนีก็ให้ เสียงทีมีความสุขนีเป็ นเพลงกล่อนนอนละกัน แล้ ว
ก็...

"วันนีนานๆทีเรามานอนด้ วยกันทุกคนไหม?"

ทุกคนยิมตอบกลับคําถามของผม
ดีจงั วันนีคงเป็ นคืนทีมีความสุข
อยากจะแบ่งปั นความรู้สกึ มีความสุขนีกับเด็กพวกนี เป็ น

79
ความรู้สกึ แบบนันล่ะ
-------------------------------------------------------------------------
------------------------------------------------------------------
Ch.94 - ปฐมบท สิงทีได้ รับจากสงคราม (บท เจ้ าสาว
ของ[การสร้ าง])

อวาลอนเมืองของผมได้ มีสงครามกับเมืองข้ างๆ

ศัตรูนนมี
ั กําลังรบทีมากมายมหาศาลมีทหารมากกว่า3,000
คนแถมยังมีนกั ผจญภัยระดับวีรบุรุษอีกถึง30คน
อสูรของอวาลอนนันมีไม่ถึง100ตน เป็ นกําลังรบทีต่างกัน
มาก
แต่วา่ ในสถานการณ์สินหวังนัน พวกอสูรของผมก็พยายาม
อย่างสุดกําลังจนสามารถผ่านมาได้
อวาลอนได้ จดั งานเลียงสําหรับฉลองชัยชนะ ดําเนินไปจนถึง
80
เช้ า
ผมกับพวกคุอินะได้ ออกมาจากงานเลียงก่อนเวลา ใช้ เสียง
เพลงทีมีความสุขคึกคักของเทศกาลเป็ นเพียงกล่อมแล้ ว
หลับอย่างสบายใจ

ผมลืมตาตืน
การบุกรุกจากเมืองใกล้ เคียงทีทําให้ คิดมากได้ ผ่านไปแล้ ว
ในทีสุดก็ได้ ตืนนอนอย่างสดชืนอย่างทีไม่เคยเป็ นมานาน

"มุเนียะ คุณพ่อ"
"มาสเตอร์ โอริ ฮารูกอน ไม่พอ"
"มุฟฟุ ุ ใบหน้ าตอนนอนของคุอินะจังกับโรโรโนะจังสุดยอดไป
81
เลยนะคะ ถ้ าไม่ตืนก็จะแกล้ งแล้ วนะคะ"

ทีกําลังนอนกอดแขนของผมพร้ อมกับพูดละเมอออกมา
อย่างรู้สกึ ดีคือจิงจอกสวรรค์ คุอินะกับเอลเดอร์ ดวาร์ ฟ โรโร
โนะ

แล้ วก็ทีตืนขึนมาเพลิดเพลินกับหน้ าตอนนอนของทังสอง

แล้ วคือ แอนเชียน เอลฟ์ ออร่า
[อสูรแห่งพันธสัญญา]อันแสนสําคัญของผม เหล่าลูกสาวที
น่ารัก

"อ๊ ะ นายท่าน อรุณสวัสดิค่ะ"

"ออร่าตืนเร็วจริ งนะ"

82
"อีกเดียวก็จะถึงเวลาทีต้ องออกไปดูแลสวนผลไม้ แล้ วน่ะค่ะ"

ผมลุกขึนแล้ วทักทายออร่า
ในอสูรของผมเธอคือคนทีรูปร่างดูอายุเยอะทีสุด
อายุประมาณสิบปลายๆ การเจริ ญเติบโตก็ดีมาก
เธอสนใจเสือคลุมหลวมๆสีดําทีนําเข้ ามาจากเมืองอืนจึงนํา
มาใช้ เป็ นชุดนอน ซึงดูลามกมาก
ถึงจะไม่สนใจจะมีอะไรกับลูกสาวแต่จะมองก็ลําบาก

ถ้ าไม่สนใจเรื องแบบนันแล้ ว ออร่าทีมีผมสีทอง ตาสีหยก

เหมาะกับเสือคลุมหลวมๆสีดํามาก

"อรุณสวัสดิค่ะ คุณพ่อ!"

83
จิงจอกสวรรค์ คุอินะตืนขึนมาขัดการพูดของพวกผม
หูจิงจอกกับหางจิงจอกตังชัน ดูแข็งแรงดีตงแต่
ั เช้ า
คุอินะเองก็ใช้ ชดุ นอนตัวใหม่ ตัวทีเธอสนใจก็คือชุดนอนที
ราวกับชุดตุ๊กตาเพนกวิน

เหมาะกับคุอินะทีไร้ เดียงสาเต็มไปด้ วยเสน่ห์แบบน่ารักๆของ

วันสิบต้ นๆมาก แต่วา่ จิงจอกมาใส่ชดุ เพนกวินเนียมันก็ดยู งั
ไงๆใช่ไหมล่ะ?

"คุณพ่อ ทําไมเหรอคะ?"
"วันนีคุอินะเองก็น่ารักนะ"
"ย๊ า~♪คุณพ่อ รักทีสุดเลยค่ะ"

84
คุอินะเข้ ามากอดแล้ วถูกแก้ มเข้ ากับหน้ าอกของผม
แล้ วสะบัดหางจิงจอกไปมา
อืม ถ้ าน่ารักอะไรก็ดีหมดล่ะนะ

"คุอินะ น่ารํ าคาญแต่เช้ าเลย"

โรโรโนะตืนมาเพราะเสียงโหวกเหวก
กรณีของเธอนันเน้ นไปทีการใช้ งาน ชุดนอนบางๆทีระบาย
อากาศได้ ดี
เป็ นตัวเลือกทีสมเป็ นเธออย่างมาก จะว่าไปก็ดงึ เอาส่วนที
เป็ นเสน่ห์ของแขนขาทีบอบบางเหมือนภูติออกมาได้
กระดานก็ดีในแบบกระดาน

85
"มาสเตอร์ ถ้ าจ้ องมาขนาดนันจะเขินนะคะ"

หน้ าของโรโรโนะแดงเล็กน้ อย
เธอเป็ นคนขีอาย

"โทษที เพราะว่าชุดนอนตัวใหม่ของโรโรโนะเหมาะมากน่า
รักมากเลยนะ"
"...ขอบคุณค่ะ"

โรโรโนะอายจนถึงขีดสุดจึงก้ มหน้ าลง พอได้ เห็นท่าทีแบบนีก็

ทําเอาอยากจะแกล้ งเลย

86
"คุณพ่อ จะว่าไป ยังไม่ได้ ทําตามสัญญาเลย"
"สัญญา?"
"มู๊ สัญญากับคุอินะอะ! ทีว่าจะให้ จบั ปี กของคุณพ่อ"
"จะว่าไป ก็นนสิ
ั นะ"

ระหว่างสงครามด้ วยการกลืนกินวิญญาณของคนหลายพันที
เต็มไปด้ วยความสินหวังจนถึงขีดสุดในคราวเดียวพลังของ
ผมจึงระเบิดออกมา
แล้ วก็มีปีกงอกขึนมา
ปี กสีดําเข้ ม เป็ นปี กทีดูน่ากลัวเป็ นพังผืดหนังเหมือนกับ
ปี ศาจ

แต่วา่ ตอนนีก็หายไปแล้ ว

87
พอคิดว่าน่ารํ าคาญก็หายไป ไม่ใช่วา่ พลังจะหายไป ยังรู้สกึ
ว่ามีพลังทีสุดยอดหมุนเวียนอยู่ในร่างกาย

"คุณพ่อ อยากแตะตอนนีจังค่ะ!"
"มาสเตอร์ ฉันก็สนใจค่ะ"
"ฉันด้ วยค่ะ!"

ลูกสาวทังสามคนมองมาทีผมด้ วยสายตาเปล่งประกาย

ช่วยไม่ได้

"เข้ าใจแล้ ว จับได้ ตามสบายเลย"

ยังไงก็เถอะ ผมรู้วิธีเอาปี กออกมา

88
รวมพลังไปทีหลัง
พลังทีปิ ดกันอยู่ในตัวก็ไหลออกมา สูท่ ีหลัง
ร้ อน ราวกับถูกไฟเผา อารมณ์ก็พงุ่ ขึน ราวกับความตืนเต้ นที
อยู่ในสนามรบ
แล้ วก็...

"อุหวาาาา เท่จงั "

"ของมาสเตอร์ ทงใหญ่
ั ทงเท่
ั "
"เหมาะมากเลยค่ะ นายท่าน"

ปี กขนาดใหญ่ก็งอกออกมา

89
ตอนนัน หัวใจก็เต้ นเร็วขึน
พลังเพิมมากขึน

อารมณ์ถกู ย้ อมเป็ นสีดํา

ผมหันไปมองเหล่าลูกสาวทีรักราวกับมีอะไรผลักดัน

อยากกิน
อยากจะแกล้ ง
เด็กพวกนีจะร้ องออกมาแบบไหนกัน

ความต้ องการเพิมสูงขึน

"คุณพ่อ หน้ าตาน่ากลัว"

"...ก็นะ"

แปลก เด็กพวกนีคือลูกสาว ความรู้สกึ ต้ องการทางเพศไม่

90
เคยมีมาก่อนจนถึงตอนนี

มันคือผลกระทบจากปี กนี

ผมต้ องสงบอารมณ์ไว้ สดุ ชีวิต

"พลัง พลังเวทของนายท่าน เพิมขึนสูงมากเลยนะคะ ต่อให้

หนึงต่อหนึงกับพวกเราเองก็ไม่ร้ ูวา่ จะชนะเลยหรื อเปล่าค่ะ"
"อืม ถ้ าไม่มีอาวุธก็ไม่ไหวหรอก พลังทีสุดยอด สบายใจขึน
ถ้ ามาสเตอร์ แข็งแกร่งขึนก็ถกู ฆ่าได้ ยากขึน"

ออร่ากับโรโรโนะมองร่างแปลงของผมแล้ ววิเคราะห์อย่างใจ
เย็น

"ถ้ าจะจับก็รีบทําซะ ร่างนีมันน่ารํ าคาญนิดหน่อย"

91
ตัวเองจะทําอะไรก็ไม่ร้ ู
เรื องนันอันตราย

"อย่างนีนีเอง รูปร่างนีของนายท่านเพือแลกกับการมีพลัง
เลยต้ องรับความเจ็บปวดสินะคะ"

ผมตอบกลับคําถามของออร่าด้ วยรอยยิม
สิงทีเธอพูดมันผิดโดยสินเชิง ส่วนทีบอกว่าความเจ็บปวด
กลับกันมันคือความรู้สกึ ดี เป็ นตัณหา บ้ าสงครามและชอบ
การทําลาย
เพียงแค่เพิมความรู้สกึ ในแง่ลบเท่านัน
ส่วนสีดําทีเน่าเสียข้ างในผมกรี ดร้ องว่าอยากจะออกมา

92
"อุหวา แข็งอะ"
"แข็งแกร่งสุดๆ เท่มากเลย"
"ค่ะ แข็งแรงน่าหลงใหลมากเลยนะคะ"

พวกคุอินะลูบปี กปี ศาจของผม

"ครับๆ พอได้ แล้ ว ถึงขีดจํากัดแล้ ว มากกว่านีมันทรมาน"

ไม่มีความมันใจว่าจะกดตัวเองเอาไว้ ได้ มากกว่านี

สิงทีกลัวทีสุดก็คือความรู้สกึ ดีตอนทีอยู่ในร่างนี บางทีถ้าเกิด
แพ้ ให้ กบั ความรู้สกึ ด้ านลบนี ตอนทีผมยอมรับว่ามันเป็ นผม
คงไม่อาจจะกลับเป็ นเหมือนเดิมได้ อีก

93
แบบนันไม่เอา ผมแบบนันน่ะ มันไม่ใช่ผม

กลัวทีจะไม่ใช่ตวั ของตัวเองอีก

"พอแล้ วล่ะ! ขอบคุณมากค่ะ คุณพ่อ"

"ปรุโปร่งแล้ ว"
"ฉันก็ด้วยค่ะ ถึงจะอยากสัมผัสแต่ถ้านายท่านเจ็บปวดก็พอ
แล้ วค่ะ"

ผมพยายามสุดชีวิตทีจะต้ านความต้ องการทางเพศของตัว

เองแล้ วทําให้ ปีกหายไป
พริ บตานันเอง ความรู้สกึ น่าเกลียดทีขึนจนถึงขีดสุดก็หายไป

ไม่เป็ นไร ผมยังคงรักเด็กพวกนีในฐานะลูกสาวอยู่

ให้ ตายสิ เป็ นพลังทีอันตรายจริ งๆ

94
"ทุกคน จากการทีงอกปี กออกมาผมมีเรื องทีได้ ร้ ูอยู่ อย่าง
แรกตอนงอกปี กพลังการต่อสู้และพลังเวทของผมจะเพิมขึน
อย่างมาก"

เรื องนันไม่ผิดแน่
ตัวผมในตอนปกติด้วยการเชือมต่อกับพวกคุอินะทีเป็ น[อสูร
แห่งพันธสัญญา]ระดับSจึงมีพลังทัดเทียมกับพวกเธอ พลัง
ของจอมมารนันขึนอยู่กบั พลังของ[อสูรแห่งพันธสัญญา]
เดิมทีพลังของผมก็โดดเด่นอยู่แล้ ว แต่วา่ ตอนทีงอกปี กนัน
เหนือยิงกว่าคุอินะซะอีก
มันคือพลังขันต่อไปทีอยู่เหนือกว่าระดับS

"คุณพ่อ สุดยอดไปเลย"
95
"ยังมีอีก ได้ พลังขันต่อไปของ[สร้ าง] ถ้ าอยู่ในตอนทีงอกปี กก็
จะใช้ มนั ได้ "

สร้ างสิงของทีอยู่ในความทรงจําขึนมา นันก็คือ[สร้ าง]

สามารถทีจะได้ พลังทีเหนือกว่านันมา

"มาสเตอร์ สุดยอด พลังแบบไหนเหรอ?"

"เรื องนันไม่ร้ ูหรอก ก็เพียงแค่ร้ ูวา่ มันเกิดขึนอยู่ข้างในตัวผม
ถ้ าลองใช้ ดสู กั ครังก็คงเข้ าใจ...แต่วา่ ผมกลัว ตอนทีใช้ จะ
กลับเป็ นเหมือนเดิมไม่ได้ อีกแล้ ว ผมมันใจ"

สัญชาตญาณของผมทังหมดมันกําลังกรี ดร้ องเตือน

สิง[ต้ องห้ าม]ทีไม่ควรจะสัมผัส มันคือสิงทีอยู่ขนต่
ั อไปของ

96
[สร้ าง]
การใช้ พลังนันก็คือการยอมรับในตัวผมคนใหม่ ถ้ าเป็ นแบบ
นันผมในตอนนีก็จะหายไป

"ถ้ าอย่างนันไม่ใช้ จะดีกว่านะคะ นายท่าน ไม่สิ อวาลอนของ

นายท่านถึงจะไม่มีของแบบนันก็แข็งแกร่งทีสุดค่ะ! ของ
อันตรายหลีกเลียงไว้ ดีกว่าค่ะ"

ผมเห็นด้ วยกับคําพูดของออร่า

[สร้ าง]ทีใช้ มาจนถึงตอนนี พลังของเหล่าอสูรทีพึงพาได้

พลังทีเหมือนกับระเบิดเวลาแบบนีไม่ควรจะไปพึงพามัน

"ขอโทษทีทําให้ คาดหวังนะ ถ้ าสถานการณ์ไม่ถึงขีดสุดจริ งๆ

97
ผมตัดสินใจแล้ วว่าจะไม่ใช้ ปีกอีก"

ลูกสาวทังสามคนพยักหน้ า

เรื องทีผมกลัวทีสุดคือการทําร้ ายพวกเธอ

พลังนีเก็บไว้ เป็ นไพ่ตายสุดท้ ายละกัน

"คุณพ่อ ไม่ต้องทําหน้ าขอโทษแบบนันก็ได้ คะ่ ! พวกคุอินะ

แข็งแกร่งเพราะฉะนันไม่เป็ นไรหรอกค่ะ"
"สงครามคราวนีได้ เลเวลมาเยอะเลย"
"ค่ะ ไร้ เทียมทานแล้ วค่ะ"

เหล่าลูกสาวคอยพูดคําทีพึงพาได้ ออกมา
ความจริ งแล้ วสงครามในคราวนีก็แบ่งเป็ นปาร์ ตหลายกลุ
ี ม่

98
ถ้ าจับกลุม่ เป็ นปาร์ ตมากสุ
ี ดสิบคนก็จะสามารถแบ่งค่า
ประสบการณ์อย่างเท่าเทียมได้

ปาร์ ตกลุ
ี ม่ แรกคือมังกรแห่งความมืดมิดกลาฟรอซห้ าตนกับ
คุอินะ
ปาร์ ตกลุ
ี ม่ ทีสองคือมังกรแห่งความมืดมิดกลาฟรอซห้ าตน
กับไวต์
ปาร์ ตกลุ
ี ม่ ทีสามคือออร่ากับรุลเู ยห์ ดิวา่
กลุม่ ทีสีนันไม่ใช่ปาร์ ตี โรโรโนะควบคุมอวาลอนริ ตเตอร์ ค่า
ประสบการณ์ของอวาลอนริ ตเตอร์ ทงหมดจึ
ั งเป็ นของโรโร
โนะ

หรื อก็คือค่าประสบการณ์จากการทิงระเบิดของพวกมังกร
แห่งความมืดมิดทังหมดจึงเป็ นของคุอินะกับไวต์

99
ค่าประสบการณ์ของนักผจญภัยระดับวีรบุรุษเป็ นของออร่า
กับรุลเู ยห์ ดิวา่
แล้ วก็คา่ ประสบการณ์ทีอวาลอน ริ ตเตอร์ สงั หารหมูห่ น่วย
จอมเวทกองหลังทังหมดเป็ นของโรโรโนะ

การเก็บเลเวลที[ถําบัวแดง]สําหรับพวกคุอินะทีเลเวลสูงนัน
อัพเลเวลไม่คอ่ ยจะขึนแล้ ว แต่สงครามรอบนีสามารถเพิมเล
เวลของพวกเธอได้ ในอึดใจเดียว

พวกคุอินะในตอนนีแม้ แต่พวกอสูรระดับAทีเกิดมาแบบ
พัฒนาเลเวลได้ ถ้ าเป็ นหนึงต่อหนึงก็ไม่คณามือสักนิด

"ขอพึงพาด้ วยนะ พวกเธอ"

100
ทังสามพยักหน้ า แล้ วพูดตอบกลับมาว่า เชือใจได้ เลย
เป็ นเด็กทีพึงพาได้ จริ งๆ

"ก่อนอืนก็ลกุ ออกจากเตียงกันเถอะ กินข้ าวเช้ าเสร็จก็ไปทํา

งานกัน"
"คุณพ่อ ท่าทางน่าสนุกจังเลยค่ะ"
"สงครามคราวนีได้ ของมามากมายเลย สัญญาทีไม่เสมอ
ภาคอย่างไม่ต้องจ่ายภาษีให้ เมืองข้ างๆ พลังของพวกคุอินะ
ทีเพิมขึนอย่างมากจากค่าประสบการณ์จํานวนมาก แล้ วก็
ศพของมนุษย์ทีแข็งแกร่ง"

หลังมือเช้ า เพือไปดูสินสงครามอีกอย่างหนึงผมจึงไปพบกับ
ไวต์
ไวต์ทีกลายเป็ นมังกรสีดําสนิทผู้ปกครองความตายระดับS
101
มังกรดําแห่งความตาย ซีกวูร์มมีความสามารถทีแข็งแกร่งว่า
[พัฒนาการแห่งการคืนชีพ]อยู่
เป็ นสกิลคืนชีพทีแข็งแกร่งทีทําให้ คืนชีพโดยมีพลังเพิมขึน
กว่าตอนมีชีวิต แถมยังทําให้ อยู่ใต้ บงั คับบัญชา

ด้ วยพลังของเขา อสูรระดับAทีปกติแล้ วอวาลอนไม่สามารถ

หามาได้ ก็ได้ มาเป็ นจํานวนมาก
เพราะว่าระดับAนันปกติถ้าไม่ใช้ เหรี ยญระดับAสองเหรี ยญก็
ไม่สามารถได้ มา เป็ นตัวตนทีแม้ แต่จอมมารระดับสูงสุดเองก็
หามาได้ อย่างยากลําบาก

อันเดดทีมีความยืดหยุ่นและความหลากหลายของมนุษย์
ระดับวีรบุรุษ การได้ เห็นพลังต่อจากนีถือว่าเป็ นความเพลิด
เพลินจริ งๆ

102
-------------------------------------------------------------------------
----------------------------------------------------------------------
Ch.95 - ตอนที1 การตัดสินใจของโพลเคล

～มุมมองของ???～

"ตกใจเลยนะ ตกใจจริ งๆ"

เขาทีเป็ นหนึงในเสาของจอมมารเก่า ฟั งคํารายงานจากอสูร

ลูกน้ องก็พดู ออกมาอย่างดีใจ

เขาคือจอมมารประเภททีใช้ ประโยชน์จากมนุษย์
ด้ วยการใช้ ประโยชน์จากศาสนาในการรวบรวมความรู้สกึ

103
ของมนุษย์
ดันเจียนของเขาเป็ นประเทศทีเล็กทีสุดในโลก ศาสนาทียิง
ใหญ่ทีสุดในโลกนี ศูนย์ใหญ่ของศาสนาเคลียรัล

รวบรวมผู้ศรัทธาทีกระตือรื อร้ นจํานวนมาก แถมยังมีคนมาที

แดนศักดิสิทธิไม่มีขาดทุกวัน ความรู้สกึ นันเป็ นของคุณภาพ
ดีทีแข็งแกร่งอย่างรุนแรง
แถมโดยการใช้ ชือสงครามศักดิสิทธิจึงสามารถทําสงคราม
ใหญ่เป็ นรายได้ เสริ มอีกจํานวนมาก

"ดีใจอะไรกันครับ สงครามกับ[การสร้ าง]แพ้ ยบั เยินเลยนะ

ครับ ทังๆทีจะใช้ ประโยชน์มนุษย์ในการกําจัดเขียวเล็บใหม่
แท้ ๆแบบนียิงเป็ นการทําให้ [การสร้ าง]แข็งแกร่งขึนไม่ใช่
เหรอครับ"

104
ทหารมนุษย์ทีเข้ าร่วมในสงครามของจอมมารแห่ง[การสร้ าง]
พูดกับจอมมารทีเป็ นนายอย่างเจ็บใจ

"หืม เราไม่ได้ พดู เลยสักคํานะว่าให้ ไปตัดเขียวเล็บใหม่น่ะ

บอกไปว่าจะทดสอบพลังของ[การสร้ าง]ต่างหาก"

จอมมารเอียงแก้ วทีถืออยู่
เหล้ าชันเลิศ ในนามของของถวายแด่พระเจ้ า ของทีเขามีทงั
หมดเต็มไปด้ วยของชันสูง

"นายเอ๋ย คิดอะไรกันแน่ครับ?"
"จะตอบให้ ก็ได้ แต่ก่อนหน้ านันจะไม่ถอดเปลือกก่อนเหรอ ดู

105
แล้ วมันทรมานนี"

พอได้ ยินคําพูดของเขา ทหารก็อ้าปากกว้ าง

แล้ วก็มีเงาสีดําออกมา เงาสีดํานันราวกับเป็ นผีไม่มีหน้ า
ไม่มีรูปลักษณ์อะไรสักอย่าง
หลังจากทีเขาออกมาร่างกายของทหารก็เป็ นเพียงหนังบางๆ

ตัวจริ งของอสูรนันก็คือ ดอพเพลอีตเตอร์

มีความสามารถทีจะเข้ าไปแทนทีในตัวมนุษย์
สวมหนังของมนุษย์ สวมใส่กระทังจิตวิญญาณ ไม่วา่ จะมี
ความสามารถในการตรวจจับขนาดไหน ก็ไม่มีทางแยกได้ วา่
เป็ นอสูร

106
จอมมารเก่าคนนีได้ ให้ ดอพเพลอีตเตอร์ หลายตนเข้ าร่วมใน
สงครามในฐานะผู้ตรวจตรา
เดิมทีนนทํ
ั าหน้ าทีแฝงตัวในอวาลอน แต่วา่ เพราะหวาดกลัวรุ
ลูเยห์ ดิวา่ ทีจอมมารแห่ง[การสร้ าง]โพลเคลสร้ างขึนก็เลย
ถอยออกมา

สิงนันมีพลังในการอ่านอารมณ์ แถมความรู้สกึ ยังเฉียบคม

มาก ถึงจะเป็ นดอพเพลอีตเตอร์ ทีฝึ กมาอย่างยาวนานก็ยงั
น่ากลัวว่าความจะแตก

"แบบนีก็พอแล้ วสินะครับ"
"อา ถ้ าอย่างนันก็มาพูดกันต่อ เดิมทีก็แค่จะทดสอบเขาดูน่ะ
ถ้ าถูกทําลายด้ วยเรื องแค่นีจะฆ่าไปก็ไม่เป็ นไร แต่ถ้าไม่ก็
อยากจะให้ แข็งแกร่งขึนเพือดึงตัวมาทางนี เพราะฉะนันเลย

107
บังคับให้ ตืนในฐานะจอมมาร ...หรื อให้ พดู ก็คือไม่วา่ จะยังไง
ก็สําเร็จอย่างงดงาม ไพ่ตายของ[การสร้ าง]เองก็ได้ เห็นหมด
แล้ ว"

จอมมารนันไม่ได้ เติบโตโดยใช้ เพียงประสบการณ์

อย่างบริ สทุ ธิ ด้ วยการเติมเต็มเงือนไขอย่างหนึงถึงจะ
สามารถตืนได้
ถ้ าแค่กินจิตวิญญาณกับอารมณ์นิดหน่อยก็ไม่สามารถตืน
ได้
จอมมารทีรู้เงือนไขนันมีอยู่แบบนับนิวด้ วยมือเดียวได้ เป็ น
ความลับทีบอกไม่ได้ แม้ แต่ลกู

"นาย คุณน่ะคิดจะทําอะไรครับ"
"เจ้ านันน่ะเหมือนกับเราเลยน่ะ ความคิดทีจะสร้ างเมือง แล้ ว

108
ก็ทงที
ั ยังไม่เติบโตเต็มทีแท้ ๆแต่ตืนได้ โดยไม่โดนความมืด
กลืนกิน จอมมารแบบนันทีรู้จกั ก็มีแค่เราคนเดียวเท่านันล่ะ"

ดอพเพลอีตเตอร์ มองนายตัวเองแล้ วก็ตกใจ

นายทีหัวเราะอย่างสนุกขนาดนีไม่ได้ เห็นมามากกว่าร้ อยปี
แล้ ว

"เอาล่ะ มาทดสอบอย่างสุดท้ ายกันเถอะ ไม่ใช่ทดสอบพลัง

จอมมารของเขาแต่เป็ นกึน ถ้ าถูกบีบบังคับจะทําอยางไรนะ
ถ้ าเกิดทะนงในพลังของตน แล้ วกระทําการโดยไม่ร้ ูระดับ
ของตัวเองก็ไม่ต้องการหรอก"
"ไม่น่าเชือ หรื อว่าจะทํามันเหรอครับ"

ดอพเพลอีตเตอร์ กลืนลมหายใจ
109
ทังรู้สกึ คาดหวังและหวาดกลัวในการเคลือนไหวของนายที
หยิงยโสและอันตราย

"ก็เตรี ยมการมาตังแต่หลายสิบปี แล้ วนีนา ได้ โอกาสดีเลย

อยู่ในการคํานวณอยู่แล้ ว ทังๆทีมองข้ ามเราแล้ วเรี ยกพวก
มันว่าสามเสาทีแข็งแกร่งทีสุดแท้ ๆน่าผิดหวังจริ งๆ [สัตว์ป่า]
[กาลเวลา][มังกร] จะลบทิงไปตอนนียังแก่นีล่ะ เริ มจากคนที
อ่อนแอทีสุดละกันนะ เอาล่ะ จะเป็ นจอมมารทีถูกต้ องทีมอง
ข้ ามผู้ปกครองได้ หรื อเปล่า หรื อจะเป็ นไอ้ โง่ไม่ร้ ูจกั เวลาทีมา
ถูกบดขยีในการต่อสู้กบั จอมมารเก่า เขาจะเป็ นแบบไหนกัน
นะ"

เงาข้ างหลังจอมมารเก่าค่อยๆจางหายไป
พวกเขาคือเหล่าอสูรทีแข็งแกร่งทีสุด แล้ วก็พวกวีรบุรุษที

110
สําเร็จแล้ วจํานวนมาก
จุดสูงสุดของจอมมารทังหมด ทีเรี ยกว่า [สัตว์ป่า][กาลเวลา]
[มังกร]
แต่วา่ ดอพเพลอีตเตอร์ ไม่ได้ คิดเลยว่านายของพวกตนจะ
ด้ อยกว่าพวกเขา

◇กลับมาทีมุมมองของโพลเคล

ผมมาถึงโรงงานขนมปั งใต้ ดินทีเป็ นเป้าหมาย

เพือทีจะมาพบกับไวต์ ผมฝากงานทีสําคัญไว้ กบั เขาอยู่
วันนีพวกสเกลตันก็ผลิตขนมปั งอย่างขันแข็ง ในส่วนคนที
เพิมขึนมาก็ยงั คงยุ่งวุน่ วาย

111
"นีมันเหนือหัว อุตส่าห์มาหาสินะขอรับ"

พอเห็นผมไวต์ก็รีบมาหาอย่างดีใจ แล้ วก็คํานับอย่างดูดี

"ไวต์มีเรื องจะมาถามน่ะ"
"เรื องศพของมนุษย์เหรอขอรับ?"
"ตามนันล่ะ อยากจะมาตรวจสอบว่ามันจะมาเป็ นกําลังรบ
ได้ หรื อเปล่า"

สงครามในคราวนีเมืองข้ างๆมีระดับวีรบุรุษ ถ้ าเทียบกับอสูร

ก็อยู่เป็ นตัวตนทีมีทรงพลังอย่างมากระดับA
ฆ่าพวกนันหมดแล้ วเอาศพมา แล้ วสังให้ ไวต์เอามาใช้

112
ประโยชน์ใหม่

"ถ้ าอย่างนันขอแจ้ งนะขอรับ ศพของระดับวีรบุรุษ16ศพ ได้

ใช้ [พัฒนาการแห่งการคืนชีพ]เรี ยบร้ อยแล้ วขอรับ นอกจาก
จะมีพลังทัดเทียมอสูรระดับAแล้ วยังมีความสามารถพิเศษ
มากมาย เต็มไปด้ วยความหลากหลาย ค่อนข้ างใช้ ได้ เลยล่ะ
ขอรับ ด้ วยผลของการเสริ มความแข็งแกร่งของกระผมต่อให้
เป็ นคนทีอ่อนแอก็อยู่ระดับAกลางๆ ส่วนศพทียอดเยียมก็มี
พลังระดับAต้ นๆเลยล่ะขอรับ"
"โห นันน่ะข่าวดีเลยนะ"

ผมดีใจกับคํารายงานของไวต์
ความสามารถอย่างหนึงของไวต์ก็คือ[พัฒนาการแห่งการคืน
ชีพ]

113
สามารถใช้ กบั เป้าหมายเดียวกันได้ ครังเดียว ตอนทีกลาย
เป็ นอันเดดจะแข็งแกร่งยิงกว่าตอนมีชีวิตและตกอยู่ใต้
ปกครอง
นักผจญภัยระดับวีรบุรุษทีแข็งแกร่งขึนและตกอยู่ใต้ การ
ปกครองถือว่าเป็ นการเพิมกําลังรบครังใหญ่

"แต่วา่ น่าเสียดายที14ศพมีความเสียหายหนักเกินไปเลยใช้
[พัฒนาการแห่งการคืนชีพ]ไม่ได้ ขอรับ"
"เรื องนันก็ช่วยไม่ได้ ก็ให้ ออร่าให้ ความสําคัญกับการทําลาย
ล้ างไปนีนา"

แถมศัตรูยงั เป็ นระดับวีรบุรุษ จนกว่าจะวางใจได้ ก็เลยสังให้

ว่าให้ คิดแต่เรื องทีจะฆ่าศัตรู

114
"ไวต์ แล้ วศพนอกจากระดับวีรบุรุษเป็ นยังไงบ้ าง?"

ในสงครามคราวนีจากจํานวนสามพันคน ถูกฆ่าไปมากกว่า
ครึง
ศพนันมีอยู่จนนับไม่ได้ แน่ๆ ในจํานวนนันทีเสียหายน้ อยก็มี
อยู่

"พึงได้ ทําให้ เป็ นอันเดดแค่4ศพขอรับ [พัฒนาการแห่งการคืน

ชีพ]ของกระผมสามารถใช้ ได้ มากสุดวันละ20ครังขอรับ พวก
ปลาซิวอ่อนแอได้ ให้ ทา่ นรุลเู ยห์ ดิวา่ แช่แข็งเก็บไว้ ในคลัง
แล้ วขอรับ มีแผนว่าจะค่อยทําให้ เป็ นอันเดดทุกวันขอรับ"
"น่าพึงได้ จริ งๆเลยนะ ในจํานวนนันมีทหารทีทําให้ เป็ นอสูร
ระดับB ระดับCได้ จํานวนมาก พอคิดถึง[เสริ มความแข็ง

115
แกร่ง]ของนายทีเป็ นสกิลเสริ มความแข็งแกร่งของกองทัพให้
กับพวกอันเดดแล้ วยังเพิมความสามารถของมันขึนกําลังรบ
ของเราก็เหลือเฟื อแล้ วล่ะ อย่าทําอะไรเกินตัวล่ะ"
"ขอบพระคุณขอรับ"

ไวต์แสดงความเคารพ

"แล้ วเรื องทีขออีกเรื องเป็ นยังไงบ้ าง"

"เรื องนันนะขอรับ คุยไม่ร้ ูเรื องเลยขอรับ เจ้ าพวกนีมันแปลก
ขอรับ คนทีถูก[พัฒนาการแห่งการคืนชีพ]ของกระผมเหลือ
ประสบการณ์ ความรู้ แล้ วก็ความทรงจําทังหมดเอาไว้ แต่วา่
ส่วนของอารมณ์กบั บุคลิกมีแต่คนทีเชือมโยงกับความมืด
อย่างสูงขอรับ แต่ถึงอย่างนันกลินทีเหลืออืนๆก็ปกติขอรับ
คิดได้ แค่วา่ ระดับวีรบุรุษทุกคนว่างเปล่ามาตังแต่ต้นขอรับ"

116
"ว่างเปล่า? มนุษย์ทีพัฒนาถึงวีรบุรุษเนียนะ"

"ขอรับ ข้ อมูลทีดึงมาตามคําสังของเหนือหัวมีแค่การใช้ ชีวิต

ในห้ องสีขาวขอรับ ถูกอะไรบางอย่างทีถูกเรี ยกว่าป๊ ะป๋ าร่าย
เวททีไม่ร้ ูจกั อย่างสมําเสมอ ใช้ ยา ทุกครังทีถูกสังก็มีอะไร
บางอย่างพังทลาย ความทรงจํานอกเหนือจากนันไม่มีเลย
สักอย่างเดียวขอรับ ไม่สามารถดึงข้ อมูลทีมีประโยชน์มาได้
เลยขอรับ"

คําพูดของไวต์ ระดับวีรบุรุษทีเจ้ าเมืองได้ ในคราวนีเป็ นของ

เพาะเลียง คําพูดสองสิงนีเชือมกันอยู่

"ไม่หรอก แค่นีก็พอแล้ ว แค่มีข้อมูลนันก็มีคา่ มากพอแล้ ว

117
นอกจากพวกทหารระดับวีรบุรุษเองถ้ าใช้ [พัฒนาการแห่ง
การคืนชีพ]แล้ วก็ฝากดึงข้ อมูลด้ วยล่ะ"
"ขอบพระคุณขอรับ"

ไวต์ก้มหน้ าแสดงความเคารพ
หลังจากนันก็ได้ ตรวจสอบความสามารถของพวกอันเด
ดระดับวีรบุรุษเดิมด้ วยตาคูน่ ี

สุดยอดไปเลย พลังนันเป็ นผลงานชันยอด

ผู้ทีมีเพลงดาบชันยอด ผู้เชียวชาญธนู ผู้ทีมีเวทโจมตีหลาก
หลายแบบ ผู้ทีมีเวทมนตร์ รักษาระดับสุดยอด
ถึงพลังของพวกเขาจะห่างไกลจากพวกคุอินะ แต่ก็สามารถ
ขยายกลยุทธได้ อีกเยอะ

118
ถ้ าใช้ ให้ ดีก็จะเป็ นกําลังรบทีสุดยอด

หลังจากตรวจสอบกําลังรบใหม่ในทีของไวต์ ก็กลับมาที
คฤหาสน์
งานทีเกียวกับการบริ หารเมืองยังมีอยู่อีกมาก

ตัดสินใจว่าจะจ้ างมนุษย์ทีเก่งมาสักคนหนึง การบริ หารดัน

เจียนก็วา่ ไปอย่าง แต่อยากทีจะรี บปล่อยการบริ หารทาง
เมืองไปสักที

พวกคุอินะดูแปลกๆ กลับมาช่วงบ่ายแล้ วเฝ้ารออยู่ในห้ องตัว

เอง
119
ดูเหมือนว่าผลจากงานเฉลิมฉลองชัยชนะเมือวานทําให้ เมือง
เป็ นอัมพาตทําให้ ไม่สามารถทํางานได้
พอจิบชาแดงไปได้ จิบหนึง พลังเวทภายในคฤหาสน์ก็เพิมสูง
ขึน

นีมันเวท[วาร์ ป]?

ดูเหมือนจะมีใครใช้ วงเวทวาร์ ปทีอยู่ในคฤหาสน์ของผม

ทีมีโอกาสเป็ นไปได้ ก็คือคนทีอยู่เมืองข้ างๆกับดันเจียนของ
มัลโก้

พอไปทีวงเวทวาร์ ปก็เห็นคนรู้จกั เดินเข้ ามาทีทางนี

ทีเท้ ามีเลือดหยดลงมา การทีด้ านหน้ าไม่มีบาดแผลแสดงว่า
บาดแผลอยู่ทีหลัง

120
พวกคุอินะเองก็ต้องรู้สกึ ถึงพลังเวทเลยมาแน่ๆ

"ซัคคิวบัส ทําไมถึงมาทีนี แล้ วแผลนันมันอะไร"

ใช่แล้ ว ซัคคิวบัสทีน่าจะอยู่ทีดันเจียนของมัลโก้
บางทีคงใช้ วงเวทวาร์ ปทีผมตังไว้ ทีดันเจียนของมัลโก้ การที
ตังวงเวทวาร์ ปเองก็มีข้อเสีย พวกอสูรอืนทีสามารถใช้ วาร์ ป
ได้ ก็สามารถใช้ มนั ได้ เช่นกัน

แต่วา่ ถ้ าเป็ นอสูรของมัลโก้ ก็ไม่ต้องระแวงอะไร

ผมรี บไปรับเธอทีทําท่าจะล้ ม

"ท่านโพลเคล ดันเจียนของมัลโคเซียสถูกจอมมารจํานวน

121
มากบุกค่ะ ทังเกินคาดโดยสินเชิง แถมยังมีจอมมารทีแข็ง
แกร่งหลายคน เป็ นสถานการณ์ทีแย่มากค่ะ ด้ วยคําสังของ
ท่านมัลโคเซียสฉันถึงได้ มาทีนีค่ะ"
"เข้ าใจสถานการณ์แล้ ว จะรี บไปช่วยเดียวนีล่ะ เพราะฉะนัน
หลับอย่างสบายใจเถอะ เดียวจะรักษาให้ "

มัลโก้ กําลังลําบาก

ถ้ าเป็ นผมจนถึงตอนนีต่อให้ ไปก็ไม่มีพลังทําอะไร

แต่วา่ ถ้ าเป็ นผมในตอนนีก็มีพลังในการช่วยเหลือเฟื อ

"ผิดแล้ วค่ะ!"

ซัคคิวบัสทําหน้ าจริ งจังแล้ วจับเนคไทของผม เอาหน้ าเข้ ามา

122
ใกล้ แล้ วพูดเสียงหนักแน่น

"ท่านมัลโคเซียสส่งฉันมาเพือให้ บอกคุณว่าห้ ามมาช่วยเด็ด

ขาดค่ะ! เข้ าใจไหมคะ คุณน่ะเป็ นจอมมารทีมีพรสวรรค์มาก
นะคะ! ในอนาคตต้ องเป็ นได้ แม้ แต่จอมมารทีแข็งแกร่งทีสุด!
เพียงแต่วา่ ตอนนียังเป็ นแค่ลกู เจียบอยู่คะ่ "
"เรื องนันน่ะเข้ าใจอยู่แล้ ว แต่ถึงอย่างนัน ผมก็จะเป็ นพลังให้ "

ซัคคิวบัสทีได้ ยินคําพูดของผมแสดงสีหน้ าโกรธ

"ไม่เห็นเข้ าใจสักนิดเลย! ช่วยคิดถึงความหมายของการไป

ช่วยท่านมัลโคเซียสด้ วยค่ะ! สัญญาทีว่าจอมมารเก่าไม่
สามารถโจมตีจอมมารใหม่ได้ นนอยู
ั ่ในเงือนไขทีจอมมาร
ใหม่ไม่โจมตีก่อนค่ะ ถ้ าคุณไปช่วย พวกจอมมารทีโจมตีทา่ น

123
มัลโคเซียสก็จะมาบดขยีคุณค่ะ คุณทีจะกลายมาเป็ นคูแ่ ข่ง
ทีแข็งแกร่งถ้ าเป็ นตอนนีสามารถบดขยีได้ อย่างมีความสุข
เลยล่ะค่ะ"

ด้ วยคําพูดนันในทีสุดผมก็เข้ าใจความตังใจของมัลโก้
มัลโก้ ไม่ได้ ต้องการให้ ผมไปช่วย
ถ้ าผมรู้วา่ เธอถูกจู่โจมแล้ วอยู่ในสถานะด้ อยกว่าต้ องไปช่วย
แน่แล้ วจะกลายเป็ นการสร้ างช่องทางให้ จอมมารเก่ามาโจม
ตีผม
เพราะฉะนันถึงได้ มาเตือน
แถมยังถึงขนาดใช้ ซคั คัวบัสทีมีประโยชน์ในระหว่างสงคราม
กับจอมมาร

เพือช่วยผมทีทําให้ เธอโกรธเมือวันก่อน

124
ผมกํามือแน่น

แสงจากวงเวทวาร์ ปหายไป บางทีวงเวททีฝั งมัลโก้ คงถูก

ทําลายด้ วยอะไรสักอย่างสินะ เพือไม่ให้ ศตั รูใช้ ประโยชน์

"คุอินะ โรโรโนะ ออร่า ผมมันงีเง่า เป็ นจอมมารทีงีเง่า ต่อ

จากนีก็จะทําเรื องทีมันงีเง่าสุดๆ อยากให้ ยกโทษให้ ผมทีเป็ น
แบบนันด้ วย ไม่ยอมฟั งความคิดเห็นของพวกเธอ แต่ผม
ตัดสินใจเรี ยบร้ อยแล้ ว"

ผมพูดอย่างแน่วแน่
นีคือการตัดสินใจในฐานะจอมมารของผม
ผมขอความช่วยเหลือ ความรับผิดชอบในการตัดสินใจทีต้ อง
แบกรับมีแค่ผมคนเดียว ไม่คิดว่าจะต้ องมีใครมาช่วยแบกรับ
125
มัน
มันคือการตัดสินใจของผม

"ย๊ า~♪อย่างนีล่ะค่ะ คือคุณพ่อ"

"อืม จอมมารแห่ง[สัตว์ป่า]มัลโคเซียสคือแม่ของมาสเตอร์
จะปล่อยให้ ตายไม่ได้ "
"จอมมารรุ่นเก่าอะไรกัน พวกฉันจะจัดการให้ เองค่ะ"

สมกับเป็ น[อสูรแห่งคํามันสัญญา]ของผม
รู้สกึ ใจชืน

"หยุดเดียวนีเลยค่ะ คิดจะเหยียบยําความรู้สกึ ของท่านมัลโค

เซียสเหรอคะ!"

126
"จิตใจของพ่อแม่เหรอ ไม่ร้ ูจกั ลูกของตัวเองเอาซะเลยน้ า ผม
น่ะออกมาแล้ วนะ จะทําตามใจตัวเองเท่านันล่ะ แล้ วก็นะ..."

ผมคิดหาวิธีการทีดีทีสุดในหัว
ผมรู้ตวั ดีแม้ วา่ ผมจะไปคนเดียวก็ทําอะไรไม่ได้
ยิงกว่านัน ถ้ าผมไม่ไปคุยกับคนทีรู้จกั ทังผมกับมัลโก้ ละ่ ก็

ก่อนอืนก็ต้องใช้ สโตรัสเป็ นตัวแทนสําหรับเจรจากับจอมมาร

แห่ง[มังกร] เขาเป็ นเพือนรักกับมัลโก้ ยังไงก็ต้องช่วยแน่
ต่อไปก็พดู คุยกับจอมมารแห่ง[กาลเวลา] ถ้ าเป็ นเขาทีหลง
มัลโก้ ละ่ ก็ต้องให้ ยืมพลังแน่

"ซัคคิวบัส ผมน่ะไม่เอาหรอกถ้ าต้ องลาจากมัลโก้ ทงๆที

ั ยัง
ทะเลาะกันอยู่ ผมน่ะถึงจะต้ องตายจากไปก็อยากจะเห็น
127
รอยยิมครังสุดท้ าย"

เอาล่ะ ได้ เวลาเคลือนไหวเพือช่วยมัลโก้ แล้ ว

เรื องในคราวนีไม่ได้ เล็งแค่มลั โก้ แน่ๆ ต้ องเป็ นกับดักอะไรสัก
อย่าง
ถึงอย่างนันเพือให้ ผมยังคงเป็ นผม ผมจะเคลือนไหวด้ วย
ศักดิศรี ของผม
ต่อให้ มีกบั ดักแบบไหนกําลังรออยู่ก็จะใช้ พลังของพวกผมฝ่ า
ไปให้ ดู
-------------------------------------------------------------------------
-------------------------------------------------------------------------
------------
Ch.96 - ตอนที2 วิเคราะห์สถานการณ์

128
จอมมารหลายคนได้ ทําการบุกจู่โจมดันเจียนของมัลโก้ มัล
โก้ จงึ ตกอยู่ในปั ญหา
ในสถานการณ์แบบนันมัลโก้ ได้ สง่ ซัคคิวบัสมาเพือบอกผม
ว่าห้ ามมาช่วย
เพราะเพือทีจะช่วยมัลโก้ นนั ถ้ าสู้กบั จอมมารทีจู่โจมมัลโก้ ก็
จะมอบช่องให้ จอมมารเก่ามาโจมตีผม
แต่ถึงจะเข้ าใจอย่างนัน ผมก็ตดั สินใจทีจะช่วยมัลโก้

"ซัคคิวบัส ช่วยบอกข้ อมูลที จอมมารทีโจมตีมลั โก้ คือใคร?"

"คิดว่าฉันจะบอกคุณเหรอคะ? ท่านมัลโคเซียสต้ องการไม่ให้
คุณเคลือนไหวค่ะ ไม่ช่วยเหลือในการไปช่วยท่านมัลโคเซีย
สหรอกค่ะ"
"จะไม่พดู ก็ได้ ก็แค่อยากจะเพิมโอกาสชนะสักเล็กน้ อยเลย
จําเป็ นต้ องมีข้อมูล แต่วา่ ถ้ าไม่มีก็ปล่อยให้ มนั ไม่มี จะไป

129
ทังๆอย่างนันล่ะ"

ซัลคิวบัสขมวดคิวแล้ วค่อยๆพูดออกมา
ถ้ าไม่วา่ จะพูดยังไงก็จะไปช่วยมัลโก้ ละ่ ก็คงคิดว่าอยากจะ
เพิมความเป็ นไปได้ ทีผมจะมีชีวิตรอดสักเล็กน้ อย

"พวกทีบุกท่านมัลโคเซียสมีแต่คนในพันธมิตรของท่านมัลโค
เซียสเต็มไปหมดเลยค่ะ ...มีใครสักคนชักใยอยู่เบืองหลังไม่
ผิดแน่แต่วา่ ก็ไม่ร้ ูวา่ เป็ นใครค่ะ ปกติถ้าถูกจู่โจมหรื อติดกับก็
จะขอร้ องพวกพันธมิตร แต่เนืองจากโดนพวกพันธมิตรนัน
บุกเลยไม่มีวิธีรับมือค่ะ"

แบบนันมันวิกฤติเลยนะ
แบบนีมัลโก้ ก็ได้ แต่ต้องสู้ด้วยตัวคนเดียว
130
ถึงจะเป็ นมัลโก้ ทีเป็ นหนึงในสามเสาทีแข็งแกร่งทีสุด
สถานการณ์อย่างนีก็ถือว่ายาก
เพือทีจะทําลายแผนของศัตรู จําเป็ นต้ องมีกําลังรบทีเดิมที
มัลโก้ ไม่มี
...เหมือนกับผม

"พันธมิตรของมัลโก้ ไม่ได้ รวม[กาลเวลา]กับ[มังกร]ด้ วยสินะ

ความเข้ าใจนีถูกไหม?"
"ก็ถกู อยู่คะ่ แต่ในส่วนนันสามเสาทีแข็งแกร่งทีสุดมีพนั ธ
สัญญาทีจะไม่รุกรานซึงกันและกันอยู่คะ่ ไม่วา่ จะเกิดอะไร
ขึน[กาลเวลา]กับ[มังกร]ก็ไม่เคลือนไหวหรอกค่ะ"
"เข้ าใจสถานการณ์แล้ ว แต่วา่ เรื องทีจะไปพบ[กาลเวลา]กับ
[มังกร]ก็ไม่เปลียนไปหรอก"

131
ผมรู้วา่ มีความรู้สกึ แย่ๆอยู่ระหว่างทังสามคน

แต่ถึงอย่างนันถ้ าไม่เคลือนไหวก็ไม่มีอะไรเปลียน

ผมไม่ได้ อวดดีขนาดคิดว่าจะสามารถพลิกกลับสถานการณ์
นีได้ ด้วยตัวคนเดียว
ถ้ าจะช่วยเหลือมัลโก้ จําเป็ นต้ องใช้ กําลังทังหมดของอวา
ลอนโดยไม่มีอะไรเหลือ ทังหมดเลย

"ไพ่ตาย"ทีผมเก็บมาตลอดก็จะใช้
รอบนีนันไม่คิดทีจะกักไว้ แล้ ว
จะทําการใช้ ตงแต่
ั เริ มต้ น แต่วา่ ถ้ าทําแบบนันการป้องกันขอ
งอวาลอนก็จะเข้ าขันวิกฤติ
ถ้ าไม่ทําอะไรในจุดนันก็เคลือนไหวไม่ได้

132
เพือการนันต้ องการพลังของ[กาลเวลา]กับ[มังกร]
ถ้ าไม่สามารถช่วยเหลือมัลโก้ โดยตรงได้ ก็ให้ ทําสัญญาให้
ช่วยเหลือเพือผมจะได้ ไปช่วยมัลโก้ ได้ อย่างเต็มกําลัง
นันคือเป้าหมายขันตํา

"ก่อนอืนก็จดหมายละนะ"

จะไปหาเลยก็ได้ แต่สง่ จดหมายไปก่อนจะดีกว่า

ผมเรี ยกนกสีฟ้าทีได้ รับมาจากจอมมารแห่ง[สายลม]สโตรัส
แล้ วก็กาทีได้ รับมาจากจอมมารแห่ง[กาลเวลา]ดันดาเลียน

ผมให้ มนั ถือจดหมาย แล้ วปล่อยไปบนท้ องฟ้ า

133
[มังกร]นันฝากสโตรัสติดต่อแทน สโตรัสนันเป็ นลูกของ
[มังกร] ดังนันต้ องติดต่อได้ แน่

"ซัคคิวบัส อยากให้ บอกตรงๆที มัลโก้ สามารถทนได้ นาน

ขนาดไหน"
"...ตอนนีพวกหัวกะทิทีนําด้ วย[อสูรแห่งคํามันสัญญา]กําลัง
ต่อสู้อย่างห้ าวหาญค่ะ อีกทังท่านมัลโคเซียสก็เป็ นจอมมาร
ทีแข็งแกร่งทีสุดกองกําลังหลักทีมีมนั ผิดกันค่ะ อย่างตําก็คง
สักเจ็ดวัน"
"ถ้ าอย่างนันก็ให้ คิดว่าห้ าวัน แรกเริ มก็เป็ นการทรยศของ
พันธมิตรของมัลโก้ ทีเกินคาดแล้ ว จะมีเรื องเกินคาดอะไรอีก
ก็เป็ นเรื องปกติ"

ถ้ าให้ คิดกลับกันดู ภายในวันพรุ่งนีต้ องเจรจาทังหมดจบแล้ ว

134
ทําการเตรี ยมการช่วยเหลืออีกหนึงวัน
อีกสามวันให้ หลังก็ทําการมุง่ หน้ าไปยังทีของมัลโก้ สดุ กําลัง

"ให้ ตายสิ กําหนดการไม่เอืออํานวยเอาซะเลย"

อย่างแย่ทีสุดคือไม่มีจดหมายตอบกลับมาก็คงต้ องไปดัน
เจียนของ[มังกร]กับ[กาลเวลา]โดยไม่มีคําอนุญาต

ในหัวมีหน้ าของสโตรัสลอยเข้ ามา

อยากจะพึงพลัง[กระจาย]ของเธอ
แม้ จะใช้ ได้ เพียงวันละครังแต่มนั คือความความสามารถใน
การเพิมจํานวนอสูรทีอยู่ในห้ องเดียวกับเธอในเวลาหนึงโดย

135
มีระดับลดลงหนึงระดับ เป็ นพลังทีโกงอย่างแท้ จริ ง

กองกําลังของผมทีมีอสูรระดับSถ้ าใช้ [กระจาย]เพิมล่ะก็จะ

เป็ นการเพิมกําลังรบแบบมหาศาล
...แต่วา่ ทําแบบนันไม่ได้

จะให้ เธออยู่ในสถานการณ์ทีถูกจอมมารเก่าเล็งไม่ได้
เรื องนีมันเป็ นการกระทําทีผิดหลักเส้ นทางของจอมมารโดย
สินเชิง

"ออร่า ฝากเรื องการรักษาซัคคิวบัสด้ วย"

"นายท่านจะทําอะไรเหรอคะ?"
"ผมมีเรื องทีต้ องเตรี ยมการอยู"่

136
เพราะไม่มีวงเวทวาร์ ป ก็จําเป็ นต้ องมีการเดินเท้ า
เริ มเตรี ยมการจากจุดนันละกัน
แล้ วก็...

"โรโรโนะ ช่วยทําให้ "เจ้ านัน"อยู่ในสภาพทีพร้ อมใช้ ได้ ตลอดที

เอา"เจ้ านัน"ออกมา แล้ วก็ฝากด้ วยนะ"
"อืม เข้ าใจแล้ ว กลัวการทีจะใช้ "เจ้ านัน" ความโกงนัน อาวุธ
สังหารพรรค์นนั ไม่ควรจะมีตวั ตนอยู่ แต่วา่ ...น่าสนุก ใน
ฐานะนักเล่นแร่แปรธาตุแล้ วก็ไม่อาจจะปิ ดกันความต้ องการ
นันได้ อยากจะเห็นตอนทีใช้ "เจ้ านัน""

ผมยิมเจือน
ระเบิดนาปาล์ม อวาลอนริ ตเตอร์ ปื นส่วนตัวของพวกคุอินะ
137
สร้ างอาวุธทีทรงพลังขึนมามากมาย โรโรโนะทีไม่ร้ ูสกึ หวาด
กลัวกับการได้ เห็นผลงานของพวกมันเลยสักนิดทําเอาผม
รู้สกึ กลัวจากก้ นบึงหัวใจ

ผมเองก็ไม่อยากจะใช้ ของพรรค์นนั แต่วา่ นีเป็ นการต่อสู้กบั

จอมมารเก่าถ้ าลังเลแม้ เพียงพริ บตาก็จะถูกทําลายจนหมด
สิน เพราะฉะนันจะไม่มีการลังเลอะไรทังนัน
เป็ นศัตรูทีถ้ าไม่บกุ ด้ วยเต็มกําลังล่ะก็...ไม่สิ ต่อให้ บกุ เต็ม
กําลังก็ยงั ไปไม่ถึงล่ะนะ

แล้ วก็ไปหาไวต์อีกครัง
ผมให้ ไวต์ดแู ลพวกมังกรแห่งความมืดมิด เรื องการเดินเท้ าก็

138
ต้ องปล่อยให้ เป็ นหน้ าทีของพวกเขา

มันคือการเดินทางทีรวดเร็วทีสุดทีอวาลอน ไม่มีเหตุผลทีจะ
ไม่ใช้ มนั

ผมกลับไปทีโรงงานขนมปั งอีกครัง
ไวต์ทีเห็นผมทีพึงออกไปเมือกีก็ตกใจ

"เหนือหัว มีอะไรหรื อขอรับ? ลืมของหรื อขอรับ"

"เปล่า ไม่ใช่ เรื องโดยละเอียดไว้ คยุ ทีหลัง พรุ่งนี ถ้ ารี บได้ ก็
เป็ นวันนี ผมกับคุอินะจะไปคุยกับจอมมารแห่ง[มังกร] อยาก
จะให้ นายมาด้ วย เหรี ยญแห่ง[มังกร]ทีใช้ กบั นายเป็ นของที
ได้ มาจากจอมมารแห่ง[มังกร] อยากจะให้ เขาได้ เห็นนาย"

ถ้ าจะให้ ผมไปคุยคนแรกก็ตดั สินใจว่าจะเป็ นจอมมารแห่ง

139
[มังกร]
ถึง[กาลเวลา]จะหลงมัลโก้ แต่มีโอกาสทีจะมองผมเป็ นศัตรู
จากเหตุนนั

ก่อนอืนก็อยากจะไปขอความช่วยเหลือจากจอมมารแห่ง
[มังกร]ทีสุภาพและยังมีมิตรภาพอันดีกบั มัลโก้

คนทีจะไปด้ วยมีสองคน คนแรกคือคุอินะทีจะไปทําหน้ าทีคุ้ม

ครองผมอย่างปกติ
แล้ วก็ไวต์
เรื องนีนันมีเหตุผลอยู่สองอย่าง
อยากให้ เขารู้สกึ คุ้นเคยด้ วยการให้ เห็นไวต์ทีใช้ [มังกร] ถ้ า
เห็นว่ามีอสูรประเภทเดียวกับตัวเองติดตามมาก็คงรู้สกึ คุ้น
ชินขึนไม่มากก็น้อย
140
แล้ วก็อีกหนึงเหตุผล

ง่ายๆก็คือเพราะไวต์นนเป็
ั นหนึงในผู้ทีแข็งแกร่งทีสุด
ในกรณีทีถูกศัตรูทีโจมตีมลั โก้ อยู่เข้ ามายุ่งก็จําเป็ นต้ องฝ่ า
ทัพของศัตรู
อสูรทีจะหยุดไวต์ทีมีพลังของ[บ้ าคลัง]ในด้ านพลังในระยะ
เวลาสันๆในโลกนีไม่มีอยู่หรอก

"รับทราบขอรับ"
"ขอบคุณมาก ปั ญหาก็คือตอนทีผมกับไวต์ไม่อยู่ใครจะคอย
ปกป้องทีนี..."

ถึงอย่างนันก็มีความเสียงอยู่

141
ไวต์นนเดิ
ั มทีเป็ นเสนาธิการของอวาลอน คอยสังการในตอน
ทีผมไม่อยู่ ถ้ าผมกับเขาจากไปพร้ อมกันก็หมายถึงการหาย
ไปของกําลังป้องกัน

"เรื องนันไม่ต้องเป็ นห่วงไปขอรับ กระผมมีตวั แทนทียอด

เยียมอยู่ขอรับ เธอเองชินกับทังโปจิ โคโลแล้ วก็ทาโร่พอตัว
สังอะไรไปก็ฟังแล้ วขอรับ โปรดสบายใจได้ ขอรับ"
"โปจิ โคโล ทาโร่? ใครล่ะนัน เจ้ าพวกนัน?"

โปจิ โคโล ทาโร่? ไม่เคยได้ ยินอสูรชือนันเลย

"ขออภัยด้ วยขอรับ พวกมังกรแห่งความมืดมิด กลาฟรอซน่ะ

ขอรับ ทังๆทีสังการพวกเขาแต่ไม่มีชือแล้ วมันไม่สะดวกก็เลย
ตังชือเล่นให้ น่ะขอรับ"

142
ผมสําลักออกมาพริ บตาหนึง
ถึงยังไงก็เป็ นตัวแทนของความหวาดกลัว มังกรแห่งความมืด
มิด กลาฟรอซกลับมีชืออย่างหมานีมัน

เอาเถอะ สําหรับไวต์ทีเป็ นมังกรดําแห่งความตาย ซีกวูร์

มหนึงในมังกรทีแข็งแกร่งทีสุดก็คงเหมือนกับหมาล่ะนะ

"ถ้ าอย่างนันก็สบายใจ ถ้ ากําหนดเวลาเดินทางได้ แล้ วจะ

ติดต่อกลับไป ไวต์ จนกว่าจะถึงตอนนันก็ให้ ทําการถ่ายทอด
สายการบังคับบัญชาของการป้องกันไป"
"ขอรับ เหนือหัว จะจัดการอย่างรวดเร็วขอรับ"
"ไวต์ ขอโทษทีมีแต่ปัญหานะ แต่วา่ ผมยังเสียพลังเวทไปไม่
ได้ การให้ ชือก็คงช้ าลงไปอีก"
143
การให้ ชือนอกจาก[อสูรแห่งคํามันสัญญา]นอกจากจะใช้
พลังเวททังหมดของจอมมารผลพวงของมันยังทําให้ พลังเวท
ไม่ฟืนฟูไม่ถึงครึงเดือน
ทังๆทีคิดชือทียอดเยียมเพือไวต์แล้ วแท้ ๆ...

"ไม่หรอกขอรับ เหนือหัว ตราบเท่าทีร่างนียังไม่จากไป ไม่วา่

เมือไหร่ก็สามารถรอได้ ขอรับ"
"ถ้ าพูดแบบนันก็สบายใจ"

เอาล่ะ เท่านีก็เตรี ยมการเสร็จแล้ ว

ทีเหลือก็แค่รอจดหมายกลับมา
ถ้ าจดหมายไม่กลับมาในวันนีล่ะก็คงต้ องไปหาอย่างเสีย

144
มารยาทแล้ วล่ะ
จอมมารแห่ง[สายลม]สโตรัสนันบอกมาว่าให้ ไปเทียวเล่น
บ้ างแต่ผมก็เลือนมาตลอด
ถ้ าขีมังกรแห่งความมืดมิดไปหาเธอจะตกใจหรื อเปล่านะ?
พอคิดแบบนันก็ยิมออกมาทังทีอยู่ในสถานการณ์แบบนี
-------------------------------------------------------------------------
------------------------------------------------------------------
Ch.97 - ตอนที3 ยารักษาจากแอปเปิ ลสีทอง<โพชัน>

ผมรี บทําการเตรี ยมตัวเพือมุง่ หน้ าไปช่วยเหลือมัลโก้

ระหว่างออกไปพบ[กาลเวลา]กับ[มังกร]ผมต้ องทิงอวาลอน
ไว้ จนกว่าจะถึงตอนนันมีเรื องทีจะต้ องทําอยู่

145
สิงทีสําคัญทีสุดคือการสังการพวกอสูร ไม่มีเวลาให้ เตรี ยมตัว
จําเป็ นต้ องให้ มีการเตรี ยมการในตอนทีผมไม่อยู่

ด้ วยเหตุหนึงในนัน ผมจึงมาทีห้ องออกแบบในโรงงานของเอ

ลเดอร์ ดวาร์ ฟ โรโรโนะ
มีของทีอยากให้ โรโรโนะสร้ างอยู่

"โรโรโนะ ระหว่างทีทําการปรับปรุง"เจ้ านัน"มีงานอยากจะขอ

ให้ ทําอีกอย่าง อยากให้ สร้ างของทีผมขอหน่อย กําหนดเวลา
คือจนกว่าจะออกเดินทางในอีกสามวัน ขอให้ ให้ ความสําคัญ
กับทุกอย่าง จะปล่อยงานอืนไปก่อนก็ไม่เป็ นไร"

ในดันเจียนของมัลโก้ มีการต่อสู้อยู่
ไม่ใช่การต่อสู้ช่ยุ ๆในแบบทีผ่านมา จําเป็ นต้ องเตรี ยมการถึง
146
ขนาดนัน
หนึงในงานนันรวมถึงการพัฒนาอวาลอนริ ตเตอร์ รอบนีจะ
ให้ อวาลอนริ ตเตอร์ แบบพิเศษทีเก็บไว้ ในการต่อสู้คราวก่อน
ร่วมด้ วย

ผมส่งหมายคําสังให้ โรโรโนะ

โรโรโนะมองหมายคําสังของผม แล้ วทําหน้ าขมขืน

ความรู้สกึ นันก็เข้ าใจอยู่ งานมันออกจะเยอะไปหน่อย
ต่อให้ มีความรู้และทักษะระดับโรโรโนะมันก็เป็ นงานทียาก
แต่ถึงอย่างนันผมก็ยงั ไหว้ วาน

"เจ้ านีภายในสามวันเหรอ?"
"อยากจะให้ ทําอะไรสักอย่างที"

147
"...เข้ าใจแล้ ว จะลองดู ไม่สิ จะทําให้ ได้ ดู ถ้ าเพือมาสเตอร์
ต่อให้ เป็ นไปไม่ได้ ขนาดไหนก็จะทํา"
"ขอโทษทีพูดเรื องทีเป็ นไปไม่ได้ นะ โรโรโนะ"

ผมกอดโรโรโนะแน่น
ให้ เด็กคนนีทําอะไรบ้ าบินแบบนีอยู่ตลอด แล้ วก็ได้ ความ
บ้ าบินนันช่วยไว้

ผมพึงโรโรโนะมากเกินไป แต่วา่ ไม่วา่ ยังไงมันก็จําเป็ น

"มาสเตอร์ จะพยายาม จะพยายามให้ มากๆ เพราะฉะนันถ้ า

ทุกอย่างจบลงแล้ วชมเยอะๆด้ วย"

148
โรโรโนะซุกเข้ ามาในหน้ าอกของผม แล้ วร้ องอ้ อนเสียง
หวานออกมา
ส่วนทีขีอ้ อนของโรโรโนะออกมาทางหน้ าตาแล้ ว

"แน่นอน จะชมให้ เยอะๆเลย"

ผมลูบหัวของโรโรโนะ แล้ วเธอก็หลับตาพริ ม

ถ้ าอยากให้ ชมก็จะชมให้ เท่าไหร่ก็ได้ จะให้ ทําใจยักษ์ กบั โรโร
โนะทีพยายามเพือผมขนาดนีได้ ยงั ไง

"แล้ วก็อย่าลืมรางวัลทียังไม่ได้ ด้วยนะ จะขอเรื องทีสุดยอด

เลยล่ะ"
"ไม่วา่ อะไรก็จะยอม เพราะฉะนันไม่ต้องเกรงใจเลยนะ"

149
โรโรโนะเพิมแรงทีกอดเข้ ามา หน้ าของเธอกดลงไปทีหน้ าอก
ของผม
ถ้ าเพือเธอล่ะก็ ผมคิดว่าอยากจะทําอะไรให้ ได้ ทกุ อย่าง

"อืม ถ้ าอย่างนัน จะรี บทํางานเดียวนีล่ะ จะทําให้ ยิงกว่าที

หวังซะอีก ขอเดิมพันด้ วยศักดิศรี ของเอลเดอร์ ดวาร์ ฟ ช่างตี
เหล็กทีเก่งทีสุดในโลก...ไม่สิ ด้ วยความดันทุรังในฐานะลูก
สาวของพ่อ!"

โรโรโนะพูดแบบนันแล้ วออกจากอ้ อมกอดผมอย่างไม่เต็มใจ

แล้ วก็หายไปในห้ องทํางานของโรงงาน

ทีมือของเธอมีแอปเปิ ลสีทองทีเก็บจาก[ต้ นไม้ แห่งการเริ ม

150
ต้ น]ทีออร่า แอนเชียน เอลฟ์ จํานวนมาก
แอปเปิ ลสีทองนอกจากจะมีพลังในการฟื นฟูบาดแผลและ
พลังเวทแล้ วยังมีผลฟื นฟูความเหนือยล้ า

ถ้ ามีมนั ก็สามารถรวบรวมสมาธิได้ หลายวันโดยไม่ต้องหลับ

นอนอะไรเลย
โรโรโนะเตรี ยมใจถึงขนาดใช้ วิธีนีไม่หลับไม่นอน

"ฝากด้ วยนะ โรโรโนะ"

ถ้ าคิดแบบปกติมนั เป็ นงานทีเป็ นไปไม่ได้

แต่วา่ ผมเชือว่าโรโรโนะจะทําสิงทีเป็ นไปไม่ได้ นนให้
ั เป็ นไปได้

151
ผมเสร็จธุระแล้ วเลยออกจากโรงงานของโรโรโนะมา
นอกจากโรโรโนะแล้ วยังมีอสูรทีอยากให้ ทํางานโดยเร็วอยู่อีก

การต่อสู้ในคราวนี ด้ วยกําลังรบของผมเพียงอย่างเดียวไม่
สามารถพลิกสถานการณ์ได้
จําเป็ นต้ องมีวิธีทีจะเพิมกําลังรบได้ อย่างง่ายดายและแน่
นอน

หลังจากออกมาจากโรงงานของโรโรโนะ ก็มงุ่ ไปยังสวนผล

ไม้ ของออร่า แอนเชียน เอลฟ์
ตอนทีผมไม่อยู่ คนทีจะให้ เตรี ยมการต่อสู้ไม่ได้ มีเพียงแค่โร
โรโนะแต่ออร่าก็ด้วย
152
พอมาถึงสวนผลไม้ ก็สง่ เสียงทักออร่า
ผมสีทองของออร่าสัน ตาสีหยกเจิดจ้ ายิงกว่าปกติแล้ วเข้ า
มาหาผม

"นายท่าน ยินดีต้อนรับค่ะ"
"ออร่า ถึงจะด่วนไปหน่อยแต่ผมจะมาบอกสิงทีต้ องการ โพ
ชันทีผลิตมาก่อนหน้ านี อยากจะให้ ใช้ ในสงครามคราวนี ทํา
ได้ ไหม?"
"ค่ะ ฝากได้ เลย ตอนนีการเก็บเกียววัตถุดิบทีจําเป็ นสําหรับ
ยาเรี ยบร้ อยแล้ วค่ะ ของทดลองเองก็เสร็จเมือเช้ าค่ะ ทีเหลือ
ก็เพียงเพิมจํานวนค่ะ"

สวนผลไม้ ของออร่าในช่วงนีมีการทําไร่สมุนไพรต่างๆด้ วย
153
มันไม่ได้ เป็ นเพียงแค่งานอดิเรกของออร่า

ก่อนหน้ านีผมสังให้ ออร่าสร้ างโพชันขึนมา มันเป็ นของทีใช้

เพือการนัน

"การต่อสู้ในคราวนีเห็นว่าจะเป็ นการสู้ทียาวนาน ผู้ทีบาด

เจ็บหนักก็มีมาก แถมพลังเวทก็ยงั แห้ งเหือด ถ้ าไม่รับมือกับ
การเสียพลังงานก็ไม่สามารถทําอะไรได้ เพือการนันจําเป็ น
ต้ องมีโพชันจํานวนมาก คุณภาพก็สําคัญแต่ตอนนีจําเป็ น
ต้ องใช้ จํานวนมาก"
"ฉันเองก็เห็นด้ วยค่ะ ด้ วยเวลาทีเหลือจะเตรี ยมโพชันเท่าที
สามารถทําได้ คะ่ "[ต้ นไม้ แห่งการเริ มต้ น]

จนถึงตอนนีการรักษาของอวาลอนพึงพาแอปเปิ ลสีทองของ

154
[ต้ นไม้ แห่งการเริ มต้ น]

แอปเปิ ลสีทองทีเก็บจาก[ต้ นไม้ แห่งการเริ มต้ น]ทีออร่าปลูก

เพียงแค่กินเฉยๆก็มีความสามารถในการรักษามากกว่าโพ
ชันทัวไป นอกจากนันผลในการเยียวยาความเหนือยล้ ากับ
การฟื นฟูพลังเวทก็ยอดเยียม

จึงคิดขึนมาว่าถ้ าอย่างนันก็ทําการสกัดส่วนทีดีออกมาแล้ ว
ผสมกับสมุนไพรอืนเพือผลข้ างเคียงอืนๆ ถ้ าสร้ างโพชันขึน
มาได้ ละ่ ก็ผลนันจะต้ องเพิมขึนมาไม่ใช่หรื อไงกัน

ยิงกว่านันมันจะกลายเป็ นสิงทีช่วยเพิมพลังในการฟื นฟูกบั

เพิมการฟื นฟูพลังเวทจนโดดเด่นได้ ไม่ผิดแน่

155
ออร่ามีสกิลรูปร่างของดวงดาว จึงมีความรู้เรื องเภสัชศาสตร์
มหาศาล ถ้ าเป็ นเธอจะต้ องสร้ างโพชันทีใช้ แอปเปิ ลสีทองได้
แน่

"เพือให้ สามารถนับอสูรของมัลโก้ เป็ นกําลังรบได้ ต้องมีการ

พึงโพชัน ออร่า ขอฝากด้ วยล่ะ"
"ฝากได้ เลยค่ะ! ถ้ ามีโพชันจากแอปเปิ ลชันยอดทีชันปลูกขึน
มาต่อให้ คนตายก็ฟืนขึนมาได้ คะ่ !"

โพชันนันจําเป็ นกับพวกอสูรของผม แต่วา่ เป้าหมายหลักคือ

อย่างอืน
การทําให้ อสูรของมัลโก้ กลับมาแนวหน้ าได้
พวกอสูรของมัลโก้ จนกว่าผมจะไปช่วยได้ คงมีบาดแผลจาก
การต่อสู้หลายวัน พลังเวทก็จะหมด พลังกายก็แทบจะถึงขีด

156
สุดแล้ ว
ปกติแล้ วพวกอสูรของมัลโก้ ในสภาพนันไม่สามารถนํามานับ
รวมได้ แล้ ว

เรื องทีผมจะทําอย่างแรกก็คือรักษาอสูรของมัลโก้ ทีบาดเจ็บ

ให้ กลับมาแนวรบได้
เพือการนันจึงต้ องมีโพชันจํานวนมาก เจ้ านีเองก็เป็ นของทีมี
ความสามารถทีโกง

แค่สามารถทํามันได้ สถานการณ์การรบก็จะดีขนทั
ึ นตา
เพราะว่าอสูรทีบาดเจ็บของมัลโก้ ทีตอนนีไม่มีพลังต่อสู้แล้ ว
ทังหมดจะสามารถคิดเป็ นกําลังรบได้

เรื องนีถือเป็ นเรื องทีใหญ่มาก

157
บางทีอาจจะมีประโยชน์มากกว่าทัพเสริ มของผมซะอีก

"เก็บสมุนไพรได้ ทนั เวลาฉิวเฉียดเลยนะ"

สมุนไพรทีมีความเข้ ากันได้ กบั แอปเปิ ลสีทองได้ ให้ ออร่าวิจยั

ไว้ ก่อนหน้ านี แล้ วทําการการคัดเลือกพันธุ์ทีจะปลูก
แต่วา่ สมุนไพรทีเข้ ากันได้ กบั แอปเปิ ลสีทองนันหาได้ คอ่ นข้ าง
ยาก ได้ ขอความช่วยเหลือจากพวกพ่อค้ าให้ นําสมุนไพรมา
จากทีต่างๆในโลกจนในทีสุดก็สามารถหาสมุนไพรทีเข้ ากัน
ได้ ดีมาได้ นันเป็ นเรื องทีพึงเกิดขึนไม่นาน
ถ้ ามัลโก้ ถกู โจมตีก่อนหน้ านีหนึงสัปดาห์ละ่ ก็เตรี ยมโพชันไม่
ทันแน่

"นายท่าน เป็ นคนทีมีวาสนายังไงล่ะคะ เรื องนีไม่ใช่เรื อง

158
ของดวงดีแต่เป็ นเรื องทีลิขิตมาแล้ วแน่นอนค่ะ"
"นันคือการหยังรู้เหรอ?"
"ไม่ใช่การหยังรู้ธรรมดาหรอกนะคะ รู้วา่ มันต้ องเป็ นเช่นนัน
ค่ะ ก็เพราะว่าฉันเป็ นรูปร่างของดวงดาวเป็ นร่างกายทีได้ รับ
การคุ้มครองจากพระเจ้ าค่ะ"

ออร่าหัวเราะออกมา
เธอเป็ นผู้ใหญ่ในหลายๆความหมาย ผมได้ ตระหนักถึงเรื อง
นัน

"เพราะเป็ นเรื องทีรูปร่างของดวงดาวพูด ผมจะเชือ หลังจาก

นีฝากด้ วยนะ จนกว่าจะออกเดินทางในอีกสามวันให้ หลังก็
ขอฝากเท่าทีเป็ นไปได้ นะ"
"ค่ะ จะทํางานร่วมกับพวกไฮ เอลฟ์ อย่างเต็มทีค่ะ! ...อ๊ ะ ช่วย
159
รอเดียวนะคะ ลืมบอกเรื องสําคัญค่ะ นายท่านยังไม่เคยเห็น
ตัวทดลองใช่ไหมคะ?"
"นันสินะ ก็ได้ รับแค่รายงานทีบอกว่าอยู่ระหว่างวิจยั "
"ถ้ าอย่างนันจะมอบนีให้ คะ่ "

ออร่าเอาขวดนําเล็กสามขวดออกมาจากกระเป๋ าเสือ
ยาสามแบบ? พอเดาได้ อยู่วา่ อันแรกคือของสําหรับรักษา
บาดแผล อันทีสองเพือฟื นฟูพลังเวท แล้ วอันทีสามมันคือ
อะไร
พอคิดแบบนันออร่าก็เริ มอธิบาย

"อย่างแรกคือโพชันรักษาบาดแผลกับพลังกายค่ะ ความ
เหนือยล้ าของร่างกายจะถูกปั ดเป่ าออกไปภายในทีเดียวหลัง
จากนันเองก็จะรู้สกึ เหนือยยากขึนค่ะ ในด้ านบาดแผลตราบ
160
ใดทีไม่ใช่แผลทีรุนแรงมากก็สามารถหายได้ ในไม่กีนาทีคะ่
แต่วา่ สุดท้ ายก็เป็ นการเพิมภูมิค้ มุ กันกับความสามารถใน
การฟื นตัวเองถ้ าเป็ นแผลทีปล่อยไว้ แล้ วเฉยๆไม่มีทางหายก็
รักษาไม่ได้ คะ่ ถ้ าร่างกายขาดก็ทําอะไรไม่ได้ กระดูกหักหรื อ
หักแบบซับซ้ อนก็รักษาไม่ได้ คะ่ "
"หืม เข้ าใจแล้ ว อันทีสองล่ะ?"
"อย่างทีสองคือโพชันรักษาทีจะฟื นฟูพลังเวทค่ะ จากเดิมทีที
ตามธรรมชาติการจะฟื นฟูปริ มาณพลังเวทจะใช้ เวลาหลาย
ชัวโมงแต่จะเป็ นการเร่งขึนสีเท่าน่ะค่ะ สุดท้ ายแล้ วก็เป็ นยาที
ทําให้ การให้ ร่างกายเพิมการผลิตพลังเวทตอนทีดืมจึงไม่
สามารถฟื นฟูพลังเวทได้ คะ่ "

ผมพยักหน้ าให้ คําพูดของออร่า

สุดท้ ายแล้ วทีเรี ยกวาโพชันก็คือการใช้ ยาช่วยฟื นฟูมนุษย์กบั

161
อสูร
การรักษาบาดแผลหรื อเติมเต็มพลังเวทในพริ บตาเดียวไม่
สามารถทําได้ ต่อให้ ดืมเพิมเข้ าไปผลก็ไม่ได้ เพิมขึน

แต่วา่ ก็มีประโยชน์อย่างมากไม่ผิดแน่

"อันทีสามอันสุดท้ ายล่ะ?"
"เจ้ านีแทนทีจะเรี ยกว่าโพชันน่าจะเรี ยกว่ายาเสพติดเพือให้
ฝื นสู้ได้ เรื อยๆมากกว่าค่ะ ทําลายลิมิตเตอร์ ของสมองรี ดเค้ น
เอาพลังและพลังเวทออกมาเกินขีดจํากัดใช้ จนกระทังถึง
หยดสุดท้ ายค่ะ"

ผมกลืนลมหายใจ เป็ นของทีค่อนข้ างอันตราย

พอเห็นผมเป็ นแบบนันออร่าก็ยิมเจือนๆแล้ วพูดต่อ

162
"ถ้ าใช้ เจ้ านีก็จะไม่ร้ ูสกึ ถึงความเหนือยล้ ากับความเจ็บปวด
ค่ะ มีผลทีรุนแรงมากค่ะ ต่อให้ เป็ นอสูรทีใกล้ จะตายก็
สามารถต่อสู้ได้ ด้วยพลังทียิงกว่าตอนสบายดีอีกค่ะ แต่วา่ ถ้ า
ฝื นไปแบบนันหลังจากนันก็จะต้ องทรมานกับผลตอบกลับ
กับผลทีตามมาค่ะ ถ้ าใช้ ตอนเฮือกสุดท้ ายเองก็เป็ นอันตราย
ถึงชีวิต ...นีคือไพ่ตายสุดท้ ายของสุดท้ ายค่ะ ถ้ าเป็ นฉันจะ
ยอมใช้ คะ่ ถ้ าต้ องตายโดยทีไม่สามารถทําอะไรก็อยากจะใช้
พลังปิ ดท้ ายได้ ก็อยากจะใช้ พลังเฮือกสุดท้ ายเพือช่วยเพือน
พ้ องทีเหลือรอดค่ะ"

ในใจคิดตังชือโพชันสุดท้ ายนีว่า โพชันเบอร์ เซิร์ก

ถึงจะอันตรายแต่ก็จําเป็ น ถ้ าจะต้ องตายโดยทีไม่สามารถทํา
อะไรได้ ละ่ ก็ใช้ เจ้ านีแล้ วแลกไปเลยดีกว่า ในการต่อสู้คราวนี
ก็คงจะมีอสูรทีคิดเช่นนีอยู่
163
ผมนําโพชันทังสามทีได้ จากออร่าใส่กระเป๋ าเสือ

ถ้ ายังไงอาจจะมีโอกาสได้ ใช้ ก็ได้

"มีแต่ยาดีๆ ทีจะสร้ างในสามวันนีให้ เน้ นไปทีอันแรกกับอัน

ทีสอง อันทีสามสักยีสิบอันก็พอแล้ ว"
"รับทราบค่ะ ถ้ าอย่างนันออร่าคนนีจะร่วมมือกับพวกไฮ
เอลฟ์ ผลิดโพชันจํานวนมากค่ะ ขอใช้ แอปเปิ ลสีทองในคลัง
จนหมดเลยนะคะ!"

เท่านีตอนทีผมไม่อยู่ทงออร่
ั าและโรโรโนะก็ทําการเตรี ยมตัว
สําหรับสงคราม

มาคาดหวังกับการทํางานของเธอกันเถอะ

164
"ออร่าขอพูดเผือไว้ หน่อย โพชันทีสร้ างจากแอปเปิ ลของ
ต้ นไม้ แห่งการเริ มต้ นอย่าเอาไปปล่อยทัวไปเด็ดขาดนะ"
"ขอให้ สบายใจค่ะ พอจะจินตนาการได้ วา่ ถ้ ามนุษย์ร้ ูเรื องมัน
แล้ วจะเป็ นยังไงต่อค่ะ"

ออร่าพยักหน้ าให้ กบั คําแนะนําของผม แล้ วก็ทําการขน

แอปเปิ ลสีทองทีเก็บไว้ รีดนําแห่งชีวิตทีเก็บในคลังออกมา
แล้ วเธอสังให้ พวกไฮ เอลฟ์ เก็บเกียวสมุนไพร

เท่านีก็เริ มการผสมยา

ทีนีปล่อยให้ เป็ นหน้ าทีของออร่า

โรโรโนะจัดการเรื องกําลังรบ ออร่าจัดการเรื องพลาธิการ

แล้ วก็ฝากให้ ลลู ู่ รุลเู ยห์ ดิวา่ รวบรวมข้ อมูล คุอินะกับไวต์จะ
165
ไปในการเจรจากับ[มังกร]และ[กาลเวลา]เพือทําการคุ้มกัน
ผม
เท่านีอวาลอนก็อยู่ในสภาพพร้ อมสงคราม ถ้ าไม่ให้ ทกุ คน
ออกไปรบเต็มกําลังก็ไม่มีทางชนะ

"เอาล่ะ ผมเองก็ต้องกลับไปทีคฤหาสน์อีกครัง"

ตอนทีอยู่ระหว่างทางกลับ ก็มีนกสีฟ้าถือจดหมายมาเกาะที
ไหล่ผม

"เร็วจริ งๆเลยนะ"

ทีของจอมมารแห่ง[กาลเวลา]นันได้ ให้ กาทีได้ รับมาจากเขา

ส่งจดหมายไป ส่วนจอมมารแห่ง[มังกร]ไม่สามารถติดต่อ
166
โดยตรงได้ จงึ ส่งนกสีฟ้าไปให้ จอมมารแห่ง[สายลม]สโตรัส

ทีตกใจก็คือพึงผ่านไปไม่กีชัวโมงก็ได้ รับจดหมายจากจอม
มารแห่ง[สายลม]กลับมา
ผมรี บอ่านจดหมาย
จอมมารแห่ง[มังกร]นันสามารถไปพบได้ ตลอดเวลา

"ถ้ าอย่างนันก็มีแต่ต้องไปตอนนีสินะ"

ไม่มีเวลาแล้ ว
ถ้ าไม่ทําอะไรให้ เร็วไม่ได้ ถ้ าจอมมารแห่ง[มังกร]บอกว่าตอน
ไหนก็ได้ ก็จะไปตอนนีล่ะ หลังจากนีก็มีการเจรจากับจอม
มารแห่ง[กาลเวลา]รออยู่

167
เอาล่ะ ไปหาสโตรัสกันเถอะ
เอาตามตรงแล้ วยังไม่ร้ ูเลยว่าจะชักชวนจอมมารแห่ง[มังกร]
ยังไง
ถ้ าจะออกเดินทางตอนทีมีคําตอบเรื องนันแล้ วมันจะยาวไป
ไว้ คอ่ ยคิดตอนบินบนฟ้ าละกัน
ท้ องฟ้ านันกว้ าง ต้ องสามารถเปลียนอารมณ์จนมีความคิด
ดีๆลอยมาแน่
ผมคิดเช่นนันแล้ วรี บเรี ยกคุอินะกับไวต์ ขีมังกรแห่งความมืด
มิด บินสูด่ นั เจียนของสโตรัส
-------------------------------------------------------------------------
-------------------------------------------------------------------------
-----
Ch.98 - ตอนที4 พบกับสโตรัสอีกครัง

168
การเดินทางบนฟ้าทีรู้สกึ ดีจบลงแล้ ว
ดันเจียนของสโตรัสเป็ นดันเจียนแบบปกติ มีนกั ผจญภัยเข้ า
ออก ในทีแบบนันจะขีมังกรแห่งความมืดมิด กลาฟรอซเข้ า
ไปไม่ได้ จงึ ลงจอดบริ เวณทีห่างออกไปเล็กน้ อย จึงใช้ พลัง
ของจอมมารเก็บมังกรแห่งความมืดมิด กลาฟรอซไว้ ใน
[คลัง]
นอกจากนันก็ยงั มีอสูรทีสร้ างโดยใช้ เหรี ยญเลียนแบบทีเข้ า
กันในตอน[สงคราม]เก็บไว้ ใน[คลัง]
เพือรับมือกรณีทีแย่ทีสุด

คุอินะใช้ [แปลงกาย]ซ่อนหูกบั หาง ไวต์ก็คลุมผ้ าคลุมเพือปก

ปิ ดเรื องทีเป็ นมนุษย์มงั กร
จากนันก็เดินไปจนถึงดันเจียนของสโตรัส

169
"สมกับเป็ นสโตรัส เซนส์ดีจริ งๆ"

ทางเข้ าเป็ น[หอคอย] หอคอยขนาดยักษ์ สีขาวบริ สทุ ธิสวย

งาม ถึงจะไม่ได้ งดงามแต่ก็เต็มไปด้ วยความสง่างาม

"เมืองของคุณพ่อดูดีกว่าอีกค่ะ"
"กระผมก็เห็นด้ วยนะขอรับ ถึงจะเป็ นดันเจียนทีดีแต่วา่ ก็ด้อย
กว่าอวาลอนของเหนือหัวขอรับ"
"ไม่หรอก คุอินะ ไวต์ อย่าเอาเมืองกับดันเจียนของแท้ มา
เทียบกันสิ"

ดูเหมือนว่าอสูรของผมจะมีความรู้สกึ ต่อต้ านสโตรัสมากกว่า

170
ผมซะอีก
เอาเถอะ ถ้ าเป็ นการกระตุ้นแรงจูงใจก็ไม่มีปัญหาอะไร

"เอาล่ะ จะไปพบสโตรัสยังไงดีนะ"

พอคิดว่าจะบอกสโตรัสยังไงว่าผมมาถึงแล้ วก็มีผ้ หู ญิงคน

หนึงทักมา

รูปลักษณ์ภายนอกดูเป็ นมนุษย์ทีสวมผ้ าคลุมเหมือนนักเวท

แต่ผมก็เข้ าใจได้
เธอเป็ นอสูร ปลอมเป็ นมนุษย์เพือไม่ให้ สะดุดตาภายนอกดัน
เจียน

171
"ขออภัยทีให้ รอค่ะ ท่านจอมมารแห่ง[การสร้ าง]โพลเคล
ท่านสโตรัสกําลังรออยู่คะ่ จะนําทางไปยังวงเวทวาร์ ปช่วย
ตามมาทางนีด้ วยค่ะ"

ต้ องขอบคุณทีสโตรัสจัดการไว้ ให้

"ขอบคุณช่วยได้ มากเลยล่ะ เธอเองก็ใช้ [วาร์ ป]ได้ สินะ"

"ค่ะ แต่ถึงอย่างนันเนืองจากระดับไม่สงู เลยขนได้ มากทีสุด
แค่สามคนก็เถอะค่ะ"

หญิงสาวยิมออกมา
ผมเองก็อยากสร้ างอสูรทีใช้ [วาร์ ป]ได้ รอบนีคงต้ องถามดูวา่
ใช้ เหรี ยญแบบไหนถึงสร้ างได้
ถ้ าเป็ นไปได้ ก็อยากจะขอแลกเหรี ยญทีใช้ จะเป็ นแบบเลียน
172
แบบก็ได้ กบั อะไรสักอย่าง

ถึงจะใช้ เหรี ยญเดียวกันก็ไม่ได้ จํากัดว่าจะสร้ างอสูรทีมีความ

สามารถ[วาร์ ป]ได้ ออกมา ถ้ าใช้ เหรี ยญออริ จินลั ทีมีอยู่กบั
[การสร้ าง]ด้ วยโอกาสทีจะได้ อสูรทีมี[วาร์ ป]ก็เพิมขึนสูงมาก

อวาลอนนันใช้ งานกาทีได้ รับมาจากจอมมารแห่ง[กาลเวลา]

ในการ[วาร์ ป]อย่างหนัก ทังไม่ร้ ูวา่ จะทรยศเมือไหร่ แถมแค่
หนึงตนก็ทําให้ ใช้ ได้ ไม่สะดวก
ประโยชน์ของ[วาร์ ป]นันสูงมาก ถ้ าเป็ นไปได้ ก็อยากจะสร้ าง
สักตนทีมี[วาร์ ป]ระดับS

"ทีหน้ าของฉันมีอะไรติดอยู่เหรอคะ?"
"โทษที การจ้ องมองหน้ าผู้หญิงมันเสียมารยาทสินะ ผม
173
สนใจเธอน่ะ"
"ฟุฟุ ปากหวานจริ งนะคะ ถ้ าอย่างนันก็ทางนีค่ะ เตรี ยมวง
เวทวาร์ ปในห้ องทีซ่อนไว้ ในดันเจียนแล้ วค่ะ"

การพูดคุยจบแค่นนั พอเดินตามหลังเธอไปก็ไปถึงยังห้ องที

ซ่อนไว้ แล้ วอสูรทีปลอมเป็ นมนุษย์ก็ถอดเสือคลุมออก

ผมสีดําเปลียนกลับเป็ นสีเขียว หูยาว

รู้สกึ เหมือนกับพวกออร่าทีเป็ นเอลฟ์ เป็ นเผ่าหนึงของเอลฟ์
สินะ

จากนันเธอยืนมือออกไปแล้ ว[วาร์ ป]
พอลืมตาก็อยู่ในห้ องทีเต็มไปด้ วยสีขาว ถึงจะไม่ดดู ีเท่าทาง

174
เข้ าดันเจียนแต่ก็สง่างาม
ไม่ผิดแน่ ทีนีคือ...

"ยินดีต้อนรับค่ะ โพลเคล ไม่ได้ เจอกันนานเลยนะคะ"

ห้ องของสโตรัส
สโตรัสทีสวมเดรส ยิมอย่างสง่างาม
ข้ างหลังก็มีหญิงสาวอสูรรูปแบบเทพธิดาเฝ้าอยู่

ผมจําเธอได้ ราเซกริ ฟอสูรทีมีสกิลโกงทีจะเพิมความสามารถ

ของกองทัพตัวเองทังหมด
นอกจากนันแล้ วเธอยังสามารถเทเลพาธีกบั กองทัพตัวเองทัง
หมดได้ เป็ นอสูรทีเชียวชาญในการปฏิบตั ิการด้ านกองทัพ

175
อยากจะได้ มาจริ งๆ

"ไม่ได้ เจอกันนานนะสโตรัส ขอบคุณทีตอบรับการมาหา

กะทันหันนะ"
"ไม่ต้องสนใจก็ได้ คะ่ ก็ พวกเราเป็ นเพือนกันนีคะ"

สโตรัสหน้ าแดงแล้ วหลบสายตาเล็กน้ อย

ดูเหมือนกําลังเขินกับคําว่าเพือน
ทําเอาผมเผลอยิมเจือนๆออกมา

"ดันเจียนของสโตรัสสุดยอดไปเลยนะ ทังๆทีจากทางเข้ าถึง

ห้ องลับมีแค่ไม่กีชันแต่ทีทางเข้ ามีคนเยอะมากเลย แถมยังดู
สง่างาม"

176
"สมกับเป็ นโพลเคลเลยนะคะ มีแววตาทีดีเลยค่ะ สุดยอดใช่
ไหมล่ะ ท่านจอมมารแห่ง[มังกร]แอสทารอธสอนอะไรต่างๆ
ให้ มากมายแล้ วจึงสร้ างขึนมาค่ะ จํานวนเปอร์ เซ็นต์นกั ผจญ
ภัยมนุษย์ทีกลับมาก็สงู มาก นอกจากนียังช่วยประหยัดDPที
ใช้ ช่วงนีได้ วนั ละ1,000DPก็มีกําไรแล้ วค่ะ ถึงตอนแรกจะติด
ตัวแดงแต่ก็ดงึ กระแสมาได้ วังวนก็สร้ างไว้ หลายจุด ต่อจาก
นีก็จะเพิมขึนอีกค่ะ กําไรเพิมขึนมาเรื อยๆเลยค่ะ!"
"นันมันสุดยอดไปเลยนะ"

สโตรัสเล่าอย่างมีความสุข
สิงทีเธอทําคือเส้ นทางทีถูกต้ อง
ถ้ าจะทําการลงทุนเริ มต้ นก็ต้องสร้ างวังวนทีจะเพิมอสูรออก
มาแบบไม่เสียเงินเท่าทีจะเป็ นไปได้ แล้ วใช้ อสูรนันกับสมบัติ
เป็ นเหยือล่อนักผจญภัยมารวมกัน

177
รู้สกึ เคารพจากใจจริ ง การทีจอมมารใหม่จะใช้ ดนั เจียนตาม
ปกติเก็บวันละ1,000DPค่อนข้ างจะยากมาก

ก่อนอืนจําเป็ นต้ องมีการโฆษณาเพือดึงดูดลูกค้ าใหม่ๆ ถ้ าไม่

ทําให้ ร้ ูวา่ มีดนั เจียนล่ะก็จะไม่มีลกู ค้ าทีไหนเข้ ามา
แล้ วก็ไม่ได้ จบแค่การเชิญชวนนักผจญภัย การเตรี ยมเหยือที
ทําให้ นกั ผจญภัยคิดว่าอยากจะมาใหม่ ยิงกว่านันถ้ านัก
ผจญภัยฆ่าอสูรมากเกินไปหรื อวางสมบัติมากเกินไปก็จะติด
ตัวแดง จําเป็ นต้ องมีสมั ผัสทีจะฝ่ าทะลุวิกฤติเหล่านัน

สโตรัสเป็ นอัจฉริ ยะอย่างไม่ต้องสงสัย

ผมเองก็ไม่คิดว่าตัวเองจะหาได้ ถึง1,000DPในหนึงวันได้ ด้วย
วิธีนี

"ขีโกงอะ ถ้ าใช้ [กระจาย]อสูรก็ไม่หายไปสิ"

178
"ไม่หรอก ความสามารถนันก็เป็ นวิธีการบริ หารดันเจียนของ
จอมมาร สโตรัสเองก็กําลังพยายามอยู่"
"คือว่า ขอบคุณนะ"

สโตรัสยิมอย่างดีใจ

"โพลเคล เมืองของคุณตอนนีมีรายได้ ประมาณเท่าไหร่เหรอ

คะ?"
"ช่วงนีก็ประมาณสองพันปลายๆล่ะนะ? ถึงบางครังจะไปถึง
สามพันครึงก็เถอะ"

ตอนนีด้ วยการพัฒนาในปั จจุบนั ประชากรของอวาลอนจึง

เพิมขึน

179
สิงทีเกียวข้ องตามมาคือDPทีเก็บได้ ในแต่ละวันก็เพิมขึน
ความแข็งแกร่งอันดับหนึงของอวาลอนคือการทีมีคนอาศัย
อยู่ เทียบกับดันเจียนปกติแล้ วพลังความรู้สกึ ของคนหนึงคน
จะตํากว่าแต่วา่ จะสามารถกินความรู้สกึ ได้ ตลอด24ชัวโมง
มนุษย์นนกลายเป็
ั นตัวกระตุ้นทีทําให้ การใช้ ชีวิตดีขนึ
ความจริ งนันพวกมนุษย์สร้ างคาสิโนและซ่องขึนมาตาม
อําเภอใจทําให้ เกิดความรู้สกึ ทีรุนแรงขึน ถ้ าปล่อยไปก็คงจะ
สร้ างสิงอํานวยความสะดวกทีจะสร้ างอารมณ์ทีมีคณ
ุ ภาพดี
ขึนมาเรื อยๆ
แค่ทีผมรู้ก็มีโรงมหรสพกับโคลอสเซียม มีแผนจะสร้ างสิง
อํานวยความสะดวกดังกล่าว
สิงทีผมทําก็แค่คอยผลักดันจากข้ างหลังเท่านัน
พอทําแบบนันพวกมนุษย์ก็คอ่ ยๆอร่อยขึนมาเอง

180
"ขนาดนันเลยเหรอ!? บ้ าสุดๆจริ งๆเลยนะคะ"

พริ บตาทีสโตรัสได้ ยินว่ามากกว่าสามพันยิมเจือนออกมา

"สโตรัสเองก็เลิกดันเจียนแล้ วสร้ างเมืองดูไหมล่ะ?"

"เรื องนันช่างมันเถอะค่ะ การสร้ างเมืองนีคงมีแต่คณ
ุ เท่านันที
ทําได้ ละ่ ค่ะ ฉันเองก็มีวิธีการของฉัน จะใช้ มนั ตามให้ ทนั ให้ ดู
ค่ะ"

นําเสียงของสโตรัสไม่มีอคติหรื อจิตใจทีคับแคบอยู่เลย
รู้สกึ เพียงแค่จิตวิญญาณทีมุง่ หมายจะไปให้ เหนือกว่า
อย่างบริ สทุ ธิ
สมกับเป็ นเพือนของผม

181
"สโตรัส วันนีไม่ใช่ชดุ จอมมารเหมือนอย่างเคยสินะ เหมาะ
มากเลยล่ะ"

ชุดจอมมารของเธอก็คือเดรสโกธิกโลลิต้าน่ารักๆ แต่วา่ วันนี

เป็ นเดรสทีเน้ นเรื อนร่างทีดึงเสน่ห์ออกมา สามารถเห็นขา
ขาวๆเซ็กซีของเธอได้ จากร่อง

"คะ คือว่าขอบคุณนะ คือว่า ไม่ได้ แต่งตัวเพราะว่าคุณจะมา

หรอกนะคะ"
"รู้อยู่แล้ วล่ะ เพราะว่าต้ องไปทีของจอมมารแห่ง[มังกร]จึง
แต่งชุดทีเสียมารยาทไม่ได้ สินะ"

สโตรัสทําสีหน้ าปั นยากเล็กน้ อย

182
ก็นะ ผมเองก็เข้ าใจความรู้สกึ นันอยู่

บางทีคงจะรู้สกึ ชอบผมสินะ

โจ๋งครึมขนาดนีไม่มีทางทีจะไม่ร้ ูตวั อยู่แล้ ว

แต่วา่ ผมอยากหลีกเลียงเรื องอย่างนัน อยากจะคบกับเธอ

อย่างคูแ่ ข่ง แล้ วก็เพือน

"ค่ะ ใช่แล้ วค่ะ จะไม่แต่งชุดให้ เหมาะสมไม่ได้ นะคะ"

สโตรัสอารมณ์เสียเล็กน้ อย หลังจากนีคงต้ องตามใจสัก

หน่อย

"พักดืมชาสักเล็กน้ อยเ...ไม่ใช่สถานกาณ์ทีจะพูดแบบนัน

183
สินะคะ งันรี บไปกันเถอะค่ะ"
"มี[วงเวทวาร์ ป]ทีเชือมกับจอมมารแห่ง[มังกร]เหรอ"
"แน่นอนค่ะ คนคนนันเป็ นผู้ปกครองของฉันนีนา"

สบายใจขึนเยอะ ถ้ ามีวงเวทวาร์ ปก็สามารถไปได้ ในทันที

"โพลเคล ถึงจะคิดว่ารู้อยู่แล้ วแต่ระวังคําพูดด้ วยนะคะ ท่าน

แอสทารอธเป็ นคนทีหัวรุนแรงมากเลยล่ะค่ะ"
"แน่นอน ไม่วา่ ยังไงเขาก็เป็ นหนึงในสามเสาทีแข็งแกร่งทีสุด
นีนา ไม่คิดทีจะทําอะไรเสียมารยาทเลยสักนิดเดียว"

อย่างผมไม่ใช่คนทีเทียบกับเขาได้ เลย
จะได้ เจรจากับจอมมารแห่ง[มังกร]คนนัน

184
ถึงจะกลัวแต่ก็ร้ ูสกึ สนุก มีเรื องทีจะคุยกับเขามากมายเลยล่ะ
ไม่ร้ ูวา่ ด้ วยอะไร แต่เท่านีผมก็ได้ คยุ กับสามเสาทีแข็งแกร่งที
สุดครบทุกคนแล้ ว

"ถ้ าเข้ าใจก็ดีแล้ วค่ะ ...คุณ เปลียนไปนิดหน่อยนะคะ"

"งันเหรอ?"
"เห็นส่วนทีดูพงพาได้
ึ คะ่ ถ้ ามีเวลาช่วยมาเล่าให้ ฟังว่าเกิด
อะไรขึนด้ วยนะคะ"
"นันสินะ ผมเองก็อยากจะนังดืมชาแล้ วคุยกับสโตรัสสักครัง
เหมือนกัน"

ผมพยักหน้ า
แล้ วอสูรทีใช้ [วาร์ ป]พาผมมาถึงห้ องของสโตรัสก็เข้ ามาใกล้

185
เธอสามารถพบไปได้ มากสุดสามคน

สโตรัสนันอาจจะเห็นว่ามีคนเดียว แต่ก็มีอสูรติดไปด้ วยอยู่

ใน[คลัง]สินะ
ผมเองก็เก็บไวต์เข้ า[คลัง] คุอินะนันเกลียด[คลัง]เหมือนเช่น
เคย จนถึงเมือกีก็เอาแต่บน่ ว่าอย่าเอาเข้ า[คลัง]นะด้ วยสาย
ตา

เพราะต้ องมีกรอบกันบ้ าง แม้ รอบนีจะไม่บงั คับอะไรแต่เพือ

หลังจากนีคงต้ องมีการฝึ กเข้ า[คลัง]ทีไหนสักทีคงจะดีกว่า
[คลัง]น่ะสะดวก
แล้ วก็ออกเดินทาง พอลืมตาอีกครังก็คงจะอยู่ทีดันเจียนของ
จอมมารแห่ง[มังกร]สินะ
จอมมารแห่ง[มังกร]จะยอมช่วยมัลโก้ ง่ายๆไหม ผมเป็ นห่วง
186
เรื องนันจริ งๆ
-------------------------------------------------------------------------
-------------------------------------------------------------------------
-
Ch.99 - ตอนที5 จอมมารแห่ง[มังกร]แอสทารอธ

ผมให้ อสูรของสโตรัสใช้ [วาร์ ป]มาให้ มายังดันเจียนของจอม

มารแห่ง[มังกร]

วงเวทวาร์ ปไม่ได้ อยู่ในดันเจียน มันตังอยู่ข้างในซากปรักหัก

พังของวัดหินทีอยู่หา่ งจากดันเจียนของ[มังกร]เล็กน้ อย

"สโตรัส ไม่ได้ ติดตังวงเวทวาร์ ปไว้ ในดันเจียนของ[มังกร]โดย

ตรงสินะ"
187
"แบบนันมันเป็ นทีนิยมกว่านะ? ถ้ าเกิดว่ามีศตั รูมาใช้ วงเวท
วาร์ ปถ้ าเกิดเชือมต่อในดันเจียนโดยตรงก็อาจจะอันตรายถึง
ชีวิตเลยนะคะ ในกรณีทีไม่วา่ ยังไงก็ต้องตังในดันเจียนก็ต้อง
ไว้ ในห้ องลับแล้ วมีการเฝ้าเวรยามค่ะ"

พอถูกพูดมาแบบนันมันก็ถกู ล่ะนะ
วงเวทวาร์ ปนันต่อให้ ไม่ใช่อสูรทีติดตังก็สามารถใช้ ได้

เอาเถอะ กรณีของผมปกติปล่อยไว้ ในเมืองส่วนบนพืนดิน

เพราะฉะนันถึงถูกใช้ ไปก็ไม่มีปัญหา แต่วา่ หลีกเลียงความ
เสียงไว้ จะดีกว่า
ถึงจะไม่คอ่ ยสะดวก แต่คงต้ องย้ ายวงเวทวาร์ ปไปไว้ ทีนอก
กําแพงเมืองของอวาลอน

188
"อสูรทีวาร์ ปได้ นีสะดวกจริ งๆนะ สร้ างมาโดยใช้ เหรี ยญแบบ
ไหนเหรอ?"

ระหว่างเดินมุง่ หน้ าไปยังดันเจียนของจอมมารแห่ง[มังกร]

ผมก็ถามเรื องสงสัยออกไป

"คิดว่าจะยอมบอกเฉยๆเหรอ?"
"ถ้ าส่งของเลียนแบบของเหรี ยญทีใช้ มา ถือเป็ นค่าเหรี ยญ
กับค่าข้ อมูลผมจะให้ ของเหรี ยญแบบของ [เพลิง][นํา][คน]
[ดวงดาว][เสียงเพลง][เล่นแร่แปรธาตุ][ผู้กล้ า][ดิน] เลือก
จากในนีตามใจชอบได้ สองอันเลย เงือนไขนีเป็ นยังไงบ้ าง?"

ทีไม่พดู ถึง[สัตว์ป่า][สายลม][มังกร]ก็เพราะว่าสโตรัส
สามารถใช้ DPตัวเองซือได้ เนืองจากได้ เหรี ยญออริ จินลั มา

189
แล้ วครังหนึง

"เป็ นข้ อเสนอทีน่าสนใจนะคะ แต่วา่ น่าเสียดายค่ะ ฉันใช้

เหรี ยญออริ จินลั ทีได้ มาจากการแลกกับ[สายลม]ถึงจะสร้ าง
อสูรทีใช้ วาร์ ปได้ แต่เหรี ยญออริ จินลั เป็ นระดับB เหรี ยญ
เลียนแบบทีลดลงเป็ นระดับCมีโอกาสน้ อยทีอสูรทีสร้ างจะมี
ความสามารถการวาร์ ปนะคะ"
"ก็ดนู ่าลําบากใจจริ งๆนะ"

วาร์ ปเป็ นความสามารถระดับสูง ถ้ าไม่เป็ นอย่างน้ อยอสูร

ระดับBก็จะไม่สามารถวาร์ ปได้ ในตอนทีใช้ เหรี ยญระดับC
ถึงจะรวมกับระดับA ก็มีโอกาสเกิดเป็ นอสูรระดับBได้ ยาก
ส่วนใหญ่จะเกิดเป็ นอสูรระดับC

190
ยิงกว่านันเพือให้ ได้ พลังในการวาร์ ปแน่นอน เลยจะใช้ [การส
ร้ าง]เพือเลือกตัวตนทีต้ องการจากความเป็ นไปได้ นบั ไม่ถ้วน
แต่ถึงจะใช้ [การสร้ าง]ก็สร้ างได้ อย่างมากอสูรระดับA

การทีต้ องใช้ [การสร้ าง]เพือสร้ างอสูรระดับAรู้สกึ ว่ามันไม่ค้ มุ

ค่าอย่างมาก
ถ้ าต้ องใช้ [การสร้ าง]ก็อยากจะสร้ างอสูรระดับS

"โพลเคลจะเอายังไงเหรอ? ถ้ าพอใจล่ะก็จะให้ เหรี ยญเลียน

แบบก็ได้ นะคะ"
"แบบนันก็ไม่เป็ นไร อยากได้ ของเลียนแบบอันไหนล่ะ?"

พอผมถามไปแบบนันสโตรัสก็ทําท่าครุ่นคิด
ผมมีความคิดดีๆอยู่อย่าง ของเลียนแบบทีได้ คราวนีจะไม่ใช้
191
มันทังอย่างนัน
ด้ วยการให้ [การสร้ าง]เปลียนเป็ นเหรี ยญนันก็จะเป็ นระดับA
แล้ วสร้ างอสูร ทีจะเป็ นระดับS
ในฐานะข้ อมูลแล้ วของเลียนแบบแค่สองเหรี ยญก็ไม่ได้ หนัก
หนาอะไร

"นันสินะ ถ้ าอย่างนันขอ[ดวงดาว]กับ[เสียงเพลง]ละกันค่ะ
ท่าทางจะเข้ ากันได้ ดีกบั [สายลม]ของฉันนะคะ"
"เข้ าใจแล้ ว จะเตรี ยมให้ เดียวนีล่ะ [เราจักร้ อยเรี ยง]"

ผมเรี ยกหนังสือจอมมารออกมา ใช้ DPซือเหรี ยญเลียนแบบ

ออกมาสองเหรี ยญ แล้ วส่งให้ สโตรัส

192
"ขอบคุณค่ะ ทีฉันจะให้ ก็คือเจ้ านีค่ะ"

รอบนีสโตรัสก็ซือของเลียนแบบมาแล้ วส่งให้ ผม

"นีคิอเหรี ยญทีใช้ ตอนทีสร้ างอสูรทีสามารถใช้ วาร์ ปได้ เหรอ"

[เหรี ยญแห่ง[รูปลักษณ์] ระดับB มอบพลังในการควบคุมมิติ

ให้ กบั อสูร พลังเวทระดับเล็ก ความคล่องแคล่วระดับเล็ก]

สิงทีสโตรัสให้ มาก็คือเหรี ยญแห่ง[รูปลักษณ์]

ระดับตํา การเสริ มความสามารถก็เล็ก แต่วา่ ก็ต้องขอบคุณ
ความสามารถในการควบคุมมิติ

193
เดิมทีก็ไม่ได้ คิดทีจะใช้ ของเลียนแบบของระดับBทังอย่างนัน
แล้ วให้ [การสร้ าง]เปลียนเป็ นเจ้ านีแล้ วสร้ างอสูร

ตอนนีเหรี ยญออริ จินลั ทีมีอยู่ก็คือ เหรี ยญแห่ง[การสร้ าง]ที

สร้ างได้ แล้ วหลังจากผ่านเวลาคูลดาวน์มาหนึงเดือน แล้ วก็
[กาลเวลา]เท่านัน

อสูรทีควบคุมเวลาโดย[กาลเวลา]ควบคุมมิติโดย[รูปลักษณ์]
นันแม้ จะแข็งแกร่งมากแต่ด้วยการใช้ เหรี ยญออริ จินลั ทีมีอยู่
ความเสียงค่อนข้ างทีจะสูง
จะสร้ างตอนนีก็ไม่มีเวลาจะเพิมเลเวล สําหรับตอนทีช่วยมัล
โก้ ก็คงจะเป็ นกําลังรบทีดีไม่ได้
ไว้ ดทู า่ ทีอีกสักเล็กน้ อย เผือไว้ ในตอนทีพวกคุอินะตกอยู่ใน
ขันอันตรายถึงตายก็อยากจะเตรี ยมเหรี ยญออริ จินลั เก็บไว้

194
สําหรับตอน[จุต]ิ

"โพลเคล ขอบคุณค่ะ ถึงจะเป็ นของเลียนแบบแต่ต้องขอบ

คุณทีให้ เหรี ยญแปลกๆแบบนีมานะคะ"
"ทางนีเองก็อยากได้ เหรี ยญแบบ[รูปลักษณ์]เหมือนกัน"

การทีสามารถแลกเปลียนได้ พอใจทังคูก่ ็ดีทีสุดแล้ ว

ผมยังอยากรักษาความสัมพันธ์ทีดีกบั สโตรัสต่อไป

"สโตรัสผ่านเงือนไข[สงคราม]หรื อยัง"
"ยังค่ะ อีกหนึงเดือนหลังจากนีจะมี[สงคราม]ค่ะ ความจริ ง
แล้ วก็ได้ รับคําประกาศสงครามมาแล้ วค่ะ"
"ถ้ าเป็ นสโตรัสต้ องชนะได้ ไม่ผิดแน่"

195
จอมมารรุ่นเดียวกันนอกจากผมทีสามารถชนะสโตรัสได้ ผม
คิดจากก้ นบึงของจิตใจว่าคงไม่มีอยู่แล้ ว

"ไม่วา่ ยังไงก็จะชนะค่ะ จะแพ้ ให้ โพลเคลไม่ได้ จะพังคริ สตัล

แล้ วชิงเหรี ยญมาให้ ดู ...แต่วา่ ขีงกจังเลยนะคะ ตอนทีสร้ าง
เหรี ยญหนึงเหรี ยญในทุกๆเดือนมีแต่จะเพิมตัวเลือกขึนมา
เท่านันเอง ทังๆทีถ้ าให้ สร้ างเหรี ยญออริ จินลั ได้ เดือนละสอง
ครังก็ได้ แท้ ๆนะคะ"

สโตรัสบ่นเบาๆ

"เห็นด้ วยเลย"

196
ผมยิมเจือน เพราะว่าผมเองก็คิดแบบเดียวกัน
ถ้ าเกิดว่าสามารถสร้ างได้ เพิมหนึงเหรี ยญตามจํานวนคริ
สตัลทีทําลายไปในหนึงเดือนผมก็จะสามารถหาเหรี ยญออริ
จินลั ได้ สีเหรี ยญ
ถ้ าเป็ นแบบนันปั ญหากวนใจอย่างการทีจํานวนของเหรี ยญ
ออริ จินลั มีไม่พอในตอนนีก็จะหมดไป

"แล้ วก็นะโพลเคล ขาดความรับผิดชอบนะคะ อยากจะได้

ของตอบแทนจากก่อนหน้ านีค่ะเมือไหร่จะจ่ายให้ สกั ทีเหรอ
คะ?"

ผมจนคําพูดไปพริ บตาหนึง

จะว่าไปก็ยงั ไม่ได้ จ่ายเลยนีนะ

197
ครังก่อนในตอนทีผมมี[สงคราม]กับจอมมารสามตนก็ได้ สโต
รัสมาช่วยเหลือ

ตอนนันได้ ให้ สญ
ั ญาไว้ สองอย่าง

อย่างแรกคือถ้ าเกิดว่าสโตรัสมีปัญหาก็จะไปช่วย
อย่างทีสองคือเมืองของผมจะคอยต้ อนรับให้ อย่างดีทีสุด
ความจริ งแล้ วก็คิดของตอบแทนอย่างอืนทีดีกว่าให้ แต่สโต
รัสต้ องการแบบนี

"ถ้ าช่วยมัลโก้ ได้ แล้ วจะรี บเรี ยกมาทันทีเลยล่ะ ถึงจะน่าเบือ

หน่อยแต่ก็กลายเป็ นเมืองทีดีจริ งๆแล้ วนะ สโตรัสเองก็ต้อง
พอใจแน่"
"ฉันจะตังตารอนะคะ เพือการนันไม่วา่ ยังไงก็ต้องช่วยท่าน
มัลโคเซียสให้ ได้ นะคะ"

198
สโตรัสกํามือแน่น
ถึงสโตรัสจะเคยพบกับมัลโก้ แค่ครังเดียว แต่ก็เคารพมัลโก้
มาก
บางทีอาจจะเพราะเป็ นจอมมารผู้หญิงเหมือนกันก็ได้
ผมกับสโตรัสก็ได้ เร่งเท้ าไปยังดันเจียนของจอมมารแห่ง
[มังกร]

ดันเจียนของจอมมารแห่ง[มังกร]เป็ นปราสาทหยาบกร้ านดู

เขลอะขนาดใหญ่
เพราะมันดูรุนแรง มันจึงมอบความน่าสะพรึงกลัวให้ กบั ผู้ที
มอง

199
ก่อนทีจะเข้ าก็เข้ าใจว่ามีสิงทียิงใหญ่ทีหลบซ่อนอยู่ข้างใน
บรรยากาศหนักๆทีปกคลุมทําให้ ร้ ูสกึ เช่นนัน

มีนกั ผจญภัยเข้ าออกมาก ทีต้ องตกใจก็คือนักผจญภัยไม่วา่

จะคนไหนก็มีเลเวลสูง

ทีนีจะต้ องเป็ นดันเจียนทีมีจดุ ขายทีระดับความยากสูงแล้ ว

รวบรวมผู้ทีแข็งแกร่งมาจากทีต่างๆในโลกแน่ เป็ นดันเจียนที
เน้ นคุณภาพมากกว่าปริ มาณ

พอถึงดันเจียนผมก็เดินตามหลังสโตรัส ก็มีห้องลับทีนันก็มี
อสูรรูปร่างผู้หญิงทีดูเหมือนกับอสูรทีมีความสามารถวาร์
ปของสโตรัสอยู่

200
ผมกับสโตรัสก็ถกู วาร์ ปไปตามทีคาด
ไม่ได้ วาร์ ปไปทีห้ องของจอมมารแห่ง[มังกร]แอสทารอธโดย
ตรง แต่เป็ นห้ องรับแขก

ดูเหมือนถ้ าแอสทารอธเตรี ยมตัวเสร็จแล้ วจะมาเรี ยกทันที

ในระหว่างนันก็เรี ยกไวต์ทีอยู่ใน[คลัง]ออกมา

"เหนือหัว ถึงเวลาออกโรงของกระผมแล้ วสินะขอรับ"

"นันสินะ ไวต์ หลังจากนีนายจะได้ พบกับหัวหน้ าของเหล่า
มังกร เตรี ยมใจให้ ดีละ่ "

จอมมารแห่ง[มังกร]แอสทารอธเป็ นจุดเริ มต้ นและจุดสูงสุด

201
ของมังกรทังมวล

"ในฐานะทีมีร่างเป็ นมังกรแล้ ว รู้สกึ ค่อนข้ างตึงเครี ยดเลยนะ

ขอรับ"

เขาทีพูดแบบนันดูกําลังจะสนุกอยู่

"คุณพ่อ มีอสูรทีแข็งแกร่งมากอยู่รอบๆเต็มไปหมดเลย ทีนี

ค่อนข้ างอันตรายค่ะ"

ตังแต่เมือกีคุอินะก็เงียบขนหางตังชันแล้ วระวังตัวอยู่ตลอด
เวลา

202
ทีจริ งผมเองก็ร้ ูสกึ
มีผ้ ทู ีมีพลังเวทแข็งแกร่งอยู่หลายตน
รู้สกึ กลัวเลยนะ ถึงจะคาดการณ์เอาไว้ แล้ วจึงเตรี ยมไพ่
ตายอย่าง[บ้ าคลัง]ของไวต์ [แปลงกาย]ของคุอินะสําหรับ
ทุม่ เทให้ กบั การหนี แต่ก็ยงั อยู่ระดับทีน่าสงสัยว่าจะหนีได้ อยู่
รึเปล่า

ในการเจรจาจําเป็ นต้ องระมัดระวังเป็ นพิเศษ

พอคิดแบบนัน อสูรทีวาร์ ปพวกผมก็มา

"ท่านจอมมารแห่ง[การสร้ าง]โพลเคล ท่านจอมมารแห่ง[สาย

ลม]สโตรัส นายของข้ าเตรี ยมตัวเสร็จแล้ วค่ะ ขอเชิญทางนี"

203
ผมตามเธอไปสูห่ ้ องทีอยู่ข้างๆ
เอาล่ะ จอมมารแห่ง[มังกร]แอสทารอธ
เขาจะตอบกลับมาแบบไหนกันนะ

ห้ องเข้ าไปเป็ นทีรกร้ างกว้ างแบบไร้ ทีสินสุด

บัลลังค์ตงอยู
ั ่ในแผ่นดินทีรกร้ าง ตรงนันมีจอมมารแห่ง
[มังกร]แอสทารอธนังอยู่

รอบๆนันมีมงั กรขนาดยักษ์ สีตนคุกเข่าอยู่ซ้ายขวา

รูปร่างทีเห็นคือผู้ชายมีอายุทีมีหางและเขาของมังกร

204
บรรยากาศทีปกคลุมร่างแน่น บ่งบอกถึงความรุนแรงกับกึน
ขนาดใหญ่ทีแอสทารอธมีออกมา

"ขอบคุณทีมานะ จอมมารแห่ง[การสร้ าง]โพลเคล อยากจะ

ลองคุยเล่นกับเจ้ าดูสกั ครังอยู่เลย"

เขาทักทายด้ วยรอยยิมอ่อนๆ

"ทางนีเองก็ยินดีทีได้ พบมากครับ ต้ องขอขอบคุณทีอุตส่าห์

แบ่งเวลามาให้ ผ้ นู ้ อยอย่างผมครับ"

โดยทีไม่ร้ ูสกึ ตัวก็คกุ เข่าลงแสดงความเคารพอยู่ตรงนันแล้ ว

จะไม่ทําแบบนันไม่ได้ สัญชาติญาณกําลังกรี ดร้ องออกมา

205
"ทําตัวตามสบายเถอะนะ เจ้ าไม่ใช่ลกู ของข้ า ลูกน้ องก็ไม่ใช่
อยู่ในสถานะทีเท่าเทียมกัน"

คําพูดนันดูอ่อนโยนแต่มนั กลับกัน
เขาบอกว่าจะไม่มีการอภัยให้ อะไรทังนัน ต่อให้ เป็ นจอมมาร
ใหม่ก็จะไม่อ่อนข้ อให้
แต่ในอีกความหมายหนึงจากการทีโดนความจริ งทีแน่นอนนี
โถมเข้ ามา ก็ทําให้ ร้ ูสกึ ตึงเครี ยดแต่ก็สนุกไปพร้ อมๆกัน

"ก่อนทีจะเข้ าประเด็นอยากจะขอพูดขอบคุณก่อนครับ ด้ วย
เหรี ยญแห่ง[มังกร]ทําให้ สามารถสร้ างอสูรทีสุดยอดขึนมาได้
ครับ"

206
พร้ อมกับคําพูดของผม ไวต์ก็แสดงความเคารพอย่างงดงาม

"โฮ่ เป็ นอสูรทีมีพลังทีสุดยอดไปเลย ถ้ าสร้ างอสูรตามปกติไม่

มีทางเป็ นแบบนีแน่ น่าตกใจจริ งๆ เพือเป็ นการตอบแทนข้ า
เองก็จะให้ ดอู สูรทีข้ าภูมิใจ"

แอสทารอธถือไม้ เท้ าติดอัญมณีทีติดตังอยู่บนบัลลังก์

แล้ วก็มีเงาขนาดยักษ์ ลงมาจากท้ องฟ้ าสีครึม

ความยาว20เมตร มังกรบินทีปี กแขนขาขนาดยักษ์ และผิว

หนังสีนําตาลแดงกําลังบินลงมา มังกรสีตัวทีเฝ้าแอสทารอ
ธอยู่ซ้ายขวานันก็เป็ นอสูรทีแข็งแกร่งจนน่าหวาดกลัวแล้ ว
แต่วา่ อสูรทีปรากฎมาใหม่น่ากลัวยิงกว่านันขึนไปอีก
ไวต์ลืมตากว้ างแล้ วตัวสัน
207
เห็นได้ วา่ กําลังยอมจํานนให้ กบั อะไรสักอย่างของตัวตนนัน

"ไพ่ตายของข้ า นามว่าซีซา่ เผ่าคงต้ องขอเป็ นความลับ"

จอมมารนันสามารถส่องอสูรได้ ตามเลเวลของตัวเอง
แต่นีเป็ นอสูรทีมีพลังระดับทีผมทีค่อนข้ างมีพลังแล้ วก็ยงั ไม่
อาจจะรู้ได้ แม้ แต่ชือเผ่า

ไวต์มีอํานาจในปกครองเผ่ามังกร ด้ วยการเลเวลอัพกับ
สงครามของมนุษย์ก่อนหน้ านีทําให้ ได้ สกิล[จักรพรรดิมงั กร]
มา ถ้ าไวต์คนนันยังหวาดกลัวล่ะก็...

"อย่างนีนีเอง มี[จักรพรรดิมงั กร]สินะครับ แถมยังเป็ นระดับ

208
สูงสุด"

ใช่เป็ นหลักฐานทีแสดงถึง[จักรพรรดิมงั กร]ระดับทีสูงกว่าไม่

ผิดแน่

"คัก คัก คัก น่ายินดีจริ งๆ ไม่น่าเชือเลยว่าจะดูออกตังแต่แรก

ซีซา่ ตนนีคือไพ่ตายของข้ า เป็ นสิงจําเป็ นสําหรับทัพทีแข็ง
แกร่งทีสุดของข้ ายังไงล่ะ ตราบใดทีมีซีซา่ อยู่ ทัพมังกรของ
ข้ าก็ไม่มีวนั แพ้ ใคร"

ผมคิดถึงความหมายของคําพูดนัน
ถ้ ามีพลังของ[จักรพรรดิมงั กร]จะทําแบบไหนได้ กนั นะ
คําตอบนันก็ออกมาในพริ บตาเดียว อย่างนีนีเอง ถ้ าอย่างนัน
ก็จริ งทีไร้ เทียมทาน เป็ นของนอกกฎโดยสินเชิง
209
ถ้ าเกิดว่าได้ เป็ นพวกล่ะก็คงพึงได้ มาก

"สามารถดึงพลังทีแท้ จริ งของเหรี ยญแห่ง[มังกร]ได้ เหรอครับ"

"ถูกต้ อง เจ้ านีหัวไวจริ งๆนะ อยากจะให้ มาเป็ นลูกน้ องของ
ข้ าเลยล่ะ"

ผมกับแอสทารอธหัวเราะให้ กนั

เรื องสัพเพเหระเอาไว้ เท่านี เข้ าประเด็นเลยดีกว่า

ตอนทีคิดแบบนันแอสทารอธก็ถอนหายใจแล้ วมองไปทีสโต
รัส
เป็ นสายตาคนละแบบกับทีมองมาทีผมเลย

"แล้ วก็สโตรัสเองก็มาด้ วยสินะ ผอมไปนิดหนึงหรื อเปล่า?

210
บางครังจะกลับมาบ้ างก็ได้ นะ? มีใครแกล้ งเจ้ าหรื อเปล่า?
ไม่ต้องเกรงใจข้ าหรอกนะ?"

แอสทารอธทีมองไปทีสโตรัสแล้ วพูดอย่างเป็ นห่วง

หลายๆอย่างพังทลายลง จากจอมมารทีทรงพลังสง่างาม
กลายเป็ นคุณลุงทีต้ อนรับหลานทีมาหาอย่างรวดเร็ว

"ฉันไม่เป็ นไรค่ะ ทําได้ ดีเลยล่ะค่ะ ยิงกว่านันวันนีช่วยฟั งคํา

พูดของโพลเคลด้ วยค่ะ"
"หืม เรื องนันก็ใช่นะ เอาล่ะ จอมมารแห่ง[การสร้ าง]โพลเคล
จงบอกความต้ องการทีทําให้ เจ้ ามาทีนีสิ"

จากคุณลุงเล่นๆก็กลับมาเป็ นจอมมารทีทรงพลังสง่างามอีก
ครัง ถึงจะสับสนกับการสลับไปมาอย่างรวดเร็ว แต่ดเู หมือน
211
ว่าความตึงเครี ยดจะกลับมาแล้ ว

"ครับ ตอนนี ท่านมัลโคเซียสทีเป็ นผู้ปกครองของผม แล้ วก็

เป็ นเพือนของท่านแอสทารอธกําลังถูกจอมมารหลายคนโจม
ตีครับ ทีจะมาถามในวันนีคืออยากจะมาขอให้ ช่วยท่านมัล
โคเซียสกับผมครับ"

นีถือเหตุผลทีมาในวันนี
พอได้ เห็นไพ่ตายของแอสทารอธ ซีซา่ ทีมี[จักรพรรดิมงั กร] ก็
ยิงคิดว่าอยากจะได้ พลังของเขามากขึนไปอีก

"เรื องนันเองเหรอ ข้ าน่ะรู้สถานการณ์ของมัลโก้ ตงแต่

ั ก่อนที
จะได้ ยินจากเจ้ าแล้ วล่ะ ไม่น่าเชือ หรื อว่าเจ้ าจะคิดว่าข้ าไม่ร้ ู
เรื องนันจริ งๆเหรอ"

212
"ครับ ก็คาดการณ์ไว้ อยู่แล้ วว่าจะต้ องรู้อยู่แล้ วครับ"

จอมมารชันนําทุกคนมีเครื อข่ายข้ อมูลเป็ นของตัวเอง

แถมเรื องใหญ่แบบนัน ไม่ร้ ูจะแปลกกว่า

"หืม ถ้ าอย่างนันก็คงจะรู้แล้ วสินะ ต่อให้ ข้ารู้ก็ไม่เคลือนไหว

หรื อก็คือข้ าจะไม่ช่วยมัลโก้ เลยแม้ แต่นิดเดียว จอมมารแห่ง
[การสร้ าง]โพลเคล การทีเจ้ ามาทีนีคงจะเสียเปล่าแล้ วนะ"

เรื องนันรู้อยู่แล้ ว
แต่วา่ ทีมาทีนีไม่ได้ มาเพือตรวจสอบให้ แน่ใจว่าจอมมารแห่ง
[มังกร]ไม่มีความตังใจทีจะช่วยมัลโก้
เพือชักชวนให้ มาช่วยมัลโก้ ตา่ งหาก

213
ถ้ าพลาดไปสักก้ าวก็จะเป็ นการทําให้ เขาโกรธ
ต้ องเปลียนความตังใจของจอมมารทีแข็งแกร่งทีสุด ความ
ยากของมันนันเกินจินตนาการ
แต่ถึงอย่างนันก็จําเป็ นต้ องบรรลุเป้าหมาย เพือทีจะช่วยมัล
โก้
เอาล่ะมาเริ มเจรจากันเถอะ ของแลกเปลียนก็คิดไว้ เรี ยบร้ อย
แล้ ว ทีเหลือก็เพียงทําอย่างหาญกล้ าเท่านัน
-------------------------------------------------------------------------
---------------------------------------------------------
Ch.100 - ตอนที6 ความหมายทีจอมมารถือกําเนิด

เพือช่วยมัลโก้ จงึ ได้ มาขอความช่วยเหลือทีดันเจียนของจอม

มารแห่ง[มังกร]แอสทารอธแล้ วก็ถกู ปฏิเสธ
214
แต่วา่ เรื องนันก็คาดการณ์ไว้ แล้ ว

"ท่านแอสทารอธ ผมคาดไว้ แล้ วว่าคุณในตอนนีไม่คิดจะไป

ช่วยมัลโก้ อยู่แล้ วครับ"

จอมมารชันนําจอมมารแห่ง[มังกร]แอสทารอธไม่มีทางทีจะ
ไม่ทราบข้ อมูลอยู่แล้ ว

"หืม ถ้ าอย่างนันทําไมถึงมาล่ะ"
"เพือขอความช่วยเหลือจากคุณ"

ใบหน้ าของแอสทารอธจริ งจังขึน

215
"พูดจาใหญ่โตดีนี จะชักชวนข้ าเหรอ ก็ลองทําดูส"ิ

ถึงเสียงจะหัวเราะแต่ดวงตาไม่ได้ หวั เราะไปด้ วย

ต่อให้ ถกู ทําโอหังใส่มนั ก็เป็ นเรื องทีช่วยไม่ได้ ลูกเจียบทีเพิง
เกิดจะสามารถเปลียนความตังใจของจอมมารทีแข็งแกร่งที
สุดได้ อย่างนันเหรอ

"เดิมทีแล้ วทําไมท่านแอสทารอธถึงไม่ช่วยท่านมัลโคเซียส
เหรอครับ? พวกคุณเป็ นเพือนสนิทกัน ผมก็เห็นพวกคุณคุย
กันอย่างสนิทสนมในตอน[งานราตรี ]ด้ วยครับ"

ถึงจะเห็นอยู่ด้วยกันแค่ในช่วงเวลาสันๆแต่ถึงอย่างนันก็ร้ ูสกึ
ได้ ถึงความเชือใจและความคุ้นเคยระหว่างมัลโก้ กบั แอสทา
รอธ

216
ถึงจะแค่นิดหน่อยแต่เขาต้ องรู้สกึ อยากจะช่วยแน่

"ก็จริ งว่าพวกเรานันสนิทกัน คบกันมาก็นานแล้ ว ข้ าน่ะคิดว่า

มัลโคเซียสเป็ นคนทีสําคัญ แต่วา่ นะ จอมมารน่ะไม่เคลือน
ไหวด้ วยความรู้สกึ อย่างเดียวหรอกนะ คิดว่าเราแบกรับภาระ
ไว้ หนักหนาแค่ไหนกัน? อสูรนับพัน จอมมารพันธมิตรอีก
หลายคน ถ้ าให้ ข้าถามกลับ ทําไม เจ้ าถึงจะช่วยมัลโคเซียส
ล่ะ? มันจะนําพาตัวเจ้ าเองกับอสูรลูกสมุนมีอนั ตรายตามไป
ด้ วยนะ แถมยังไม่ได้ อะไรกลับมาด้ วย"

เรื องทีเขาพูดนันถูกต้ อง
ผมเองก็กงั วลว่าจะทําให้ ตวั ผมเอง อวาลอน กับพวกอสูร
เป็ นอันตรายหรื อเปล่า
แต่ถึงจะกังวล ผมก็ตดั สินใจทีจะไปช่วยมัลโก้ ด้วยความ

217
ตังใจของตัวเอง

คําตอบของคําถามนันผมมีตงนานแล้
ั ว

"ท่านมัลโคเซียสมีบญ
ุ คุณกับผมครับ ถ้ าตายไปก่อนทีจะได้
คืนจะเป็ นปั ญหาครับ แล้ วก็ ถ้ าต้ องฆ่าความรู้สกึ ของตัวเอง
จะเป็ นจอมมารได้ ยงั ไงกัน! ผมชอบท่านมัลโคเซียส ถึงจะน่า
อายแต่ตอนนีพวกเรากําลังทะเลาะกันอยู่ จะให้ จบลงทังทียัง
ทะเลาะกันยอมรับไม่ได้ หรอกครับ เพราะฉะนันจะไปช่วย"
"เตรี ยมใจได้ ดีนี"
"ครับ ผมตัดสินใจด้ วยความตังใจของผมแล้ วครับ เพือช่วย
ท่านมัลโคเซียสจะทําการเคลือนไหวเต็มกําลังครับ"

แอสทารอธหรี ตา

218
แล้ วก็พดู ออกมาด้ วยหน้ าตาทีอ่อนโยน

"มัลโคเซียสมีลกู ทีดีนี แต่วา่ นะ นันมันก็เป็ นเหตุผลของเจ้ า

ไม่ใช่เหตุผลให้ ข้าไปช่วยมัลโคเซียส"
"ครับ เรื องนันเข้ าใจดีครับ นันคือเหตุผลของผม เพราะฉะนัน
ผมจะให้ ของตอบแทนกับคุณครับ จอมมารแห่ง[มังกร]แอ
สทารอธ ผมมีของตอบแทนสําหรับการตัดสินครับ จะมอบ
สิงนันให้ ครับ"

สโตรัสทีอยู่ข้างๆกลืนลมหายใจ

แล้ วก็ทําหน้ าเศร้ ามองมาทีผม

"จะทําขนาดนันเลยรึ แล้ วจะเสนออะไรให้ ละ่ "

"เหรี ยญของผม...แต่ถึงอย่างนัน ในสงครามคราวนีมีโอกาส
219
ทีจะต้ องใช้ เหรี ยญสุดท้ ายครับ เพราะฉะนัน จะจ่ายให้ หนึง
เดือนให้ หลังครับ"
"เพียงแค่เหรี ยญเดียวจะทําให้ ข้าขยับได้ เหรอ"
"ถ้ าเป็ นคุณ พอได้ มองคุอินะกับไวต์ทีรับใช้ ผมทังสองตนก็คง
จะเข้ าใจใช่ไหมล่ะครับ? เหรี ยญของผมมีคา่ ถึงขนาดนัน"

จอมมารระดับทีแข็งแกร่งทีสุดอย่างแอสทารอธนันสามารถ
เห็นความสามารถของคุอินะกับไวต์
แน่นอนว่าเป็ นเรื องทีมีระดับS เพราะฉะนัน[การสร้ าง]ของ
ผมมีคา่ ทีจะใช้ เจรจา
ปกติแล้ วอสูรระดับSนันเป็ นสิงทีถ้ าไม่ได้ รับจากผู้สร้ างหรื อ
ใช้ วิธีพิเศษก็ไม่สามารถสร้ างได้
จอมมารทีสามารถสร้ างอสูรระดับSได้ ด้วยตัวคนเดียวนันไม่
มีอยู่

220
คุณค่าของมันได้ ตรวจสอบแล้ วจากการพูดคุยกับจอมมาร
แห่ง[กาลเวลา]

"หืม ก็น่าสนุกแต่วา่ มันยังน้ อยไปหน่อย ข้ าขอเสนออีก

เงือนไขหนึง"

พูดแบบนันแล้ วแอสทารอธก็มองผมกับสโตรัส

"จอมมารแห่ง[การสร้ าง]โพลเคล หลังจากทีข้ าหมดอายุขยั

แล้ วอยากให้ ช่วยปกป้องสโตรัสลูกสาวของข้ า ถ้ าสาบานล่ะ
ก็จะให้ ยืมพลังสักครังหนึง"

ผมมองสโตรัส เธอทําสีหน้ าสับสนเล็กน้ อย

221
คําตอบนันแน่อยู่แล้ ว

"เข้ าใจแล้ วครับ ขอสาบานครับ หลังจากคุณจากไปแล้ วผมก็

จะปกป้องสโตรัสครับ"

พอเห็นผมทีตอบแบบนัน แอสทารอธก็หวั เราะอย่างพึงพอใจ

"ท่านแอสทารอธ ทําไมถึงทําอะไรตามใจชอบแบบนีล่ะคะ"

สโตรัสตืนตระหนกแล้ วพูดกับแอสทารอธ

"สโตรัสเอ๋ย จอมมารไม่สามารถสู้ด้วยตัวคนเดียวได้ จงจํา

เรื องนีเอาไว้ ซะ แล้ วก็เจ้ าน่ะหัวแข็ง คงไม่ยอมพึงคนทีตํากว่า

222
เจ้ าทีไม่ใช่เขาใช่ไหมล่ะ นีคือสิงทีข้ าทําได้ อย่างสุดท้ าย ต่อ
ให้ ไม่ต้องการก็รับไปเถอะ"
"แบบนันขีโกงนีคะ"
"เป็ นความเอาแต่ใจของคนเฒ่าคนแก่น่ะถ้ าเป็ นเขาทีทําเพือ
ช่วยมัลโคเซียสถึงขนาดนีต้ องฝากเจ้ าได้ แน่ เอาล่ะ โพลเคล
เอ๋ย ถึงจะให้ ความช่วยเหลือเพือช่วยมัลโคเซียสแต่วา่ ข้ าจะ
ไม่ร่วมสู้ด้วย ข้ าเห็นพวกม่านดํา จอมมารทีสามารถควบคุม
พันธมิตรของมัลโคเซียสมีแค่เจ้ านันเท่านัน ข้ าจะทะลวงฐาน
หลักของม่านดําเอง เรื องนันต้ องเป็ นการช่วยมัลโคเซียสกับ
เจ้ าไม่ผิดแน่"
"ขอบคุณมากครับ"

ผมแสดงความเคารพ
เขาไม่ได้ พดู โกหก เพราะว่าดีทีสุดถึงได้ ทําเช่นนัน

223
ถ้ าอย่างนันผมเองก็ต้องทําในเรื องทีผมควรทําเท่านัน

"แล้ วก็ขอบขอบคุณด้ วย พวกเราสามเสาทีแข็งแกร่งทีสุดมี

พันธสัญญาทีจะไม่รุกลําซึงกันและกัน มันอยู่ภายใต้ ชือของ
ผู้สร้ างล่ะนะ ข้ าไม่อาจจะเคลือนไหวเพือช่วยมัลโคเซียสได้
แต่วา่ ตามพันธสัญญาแล้ วการเคลือนไหวเพือจอมมารแห่ง
[การสร้ าง]โพลเคลสามารถทําได้ "

เขาพูดแบบนันแล้ วหัวเราะออกมา

งันเหรอ เดิมทีเขาก็อยากจะไปช่วยมัลโคเซียสสินะ
พอได้ ยินแบบนันก็โล่งใจ
ในตอนทีโล่งใจ ผมก็มีอีกเรื องหนึงทีไม่วา่ ยังไงก็อยาก
ถามอยู่

224
"ทําไม ม่านดําถึงโจมตีทา่ นมัลโคเซียสในเวลานีเหรอครับ?
ถ้ าปล่อยไว้ อีกครึงปี ก็จะหายไปแล้ วแท้ ๆ"

เรื องนันผมสงสัยมาตลอด
ไม่มีเหตุผลอะไรทีจะต้ องมาเสียงสู้กบั มัลโก้

"ก็เรื องง่ายๆ ศักดิศรี ของจอมมารน่ะ ถ้ าจัดการไม่ได้ ตอนทีมี

ชีวิตอยู่ก็จะไม่มีใครยอมรับว่าแข็งแกร่งทีสุด ไม่ยอมให้ ชนะ
แล้ วหนีไป ยิงกว่านัน[สัตว์ป่า]ของมัลโคเซียสเป็ นเหรี ยญที
สามารถใช้ งานง่าย คงอยากจะใช้ โอกาสนีทําลายคริ สตัล
แล้ วชิงมา ง่ายยิงกว่าต้ องทําสงครามกับจอมมารทังหมดอีก"

แค่เพือเรื องพรรค์นนถึ
ั งกับทําขนาดนีเลยเหรอ
ไม่สิการมุง่ เป็ นจอมมารทีจะได้ ทกุ สิงมาครองก็เป็ นทําเพือ
225
ตอบสนองความภาคภูมิใจในตนเอง

ถ้ าเพือการนันแล้ วต่อให้ ทําถึงขนาดนันก็ไม่ใช่เรื องแปลก

"ขอบคุณมากครับ เพราะว่าไม่มีเวลาแล้ วผมขอตัวล่ะครับ"

"ข้ าจะเริ มในอีกสามวัน เจ้ าเองก็คิดเช่นนันใช่ไหม?"
"ครับ ตามนันเลยครับ"

ผมก็คิดแบบเดียวกัน นันคือไทม์ลิมิตทีจะไปช่วยมัลโก้ ได้

"สุดท้ ายนีก็ช่วยฟั งคําพูดไร้ สาระของคนแก่ด้วย จอมมารน่ะ

ถูกผู้สร้ างเรี ยกว่า[บุตรแห่งดวงดารา] แล้ วก็ถกู ผูกมัดว่าจํา
เป็ นต้ องใช้ ประโยชน์จากมนุษย์ ไม่สิตราบใดทีไม่ทํา
ประโยชน์ให้ กบั มนุษย์ก็จะไม่แข็งแกร่งขึนไม่สามารถมีชีวิต

226
ต่อไปได้ เจ้ าคิดว่ามันมีความหมายอะไรหรื อเปล่าล่ะ?"
"...ครับ จอมมารคืออะไรกันแน่ จะคิดหาคําตอบนันให้ ได้
ด้ วยตัวเองครับ"
"การคาดเดาของเจ้ าบางทีอาจจะถูกก็ได้ ผู้ทียอมรับไม่ได้ ก็มี
อยู่ จงจําเรื องนันไว้ ให้ ดี เอาล่ะ มาชมพลังของจอมมารทีแข็ง
แกร่งทีสุดกันเถอะ ไม่ได้ ส้ มู านานแล้ วสินะ ฟุฮะฮะ คนทีหา
เรื องข้ าคนนี ไม่ได้ เจอมาร้ อยปี แล้ วนะ! เดือด เลือดกําลัง
เดือดพล่าน!! "

แอสทารอธยิมชัวร้ ายแบบทีไม่เหมาะกับคนแก่

เท่านีการพูดคุยก็จบลง
ผมมองส่งแอสทารอธกับสโตรัสแล้ วก็จากดันเจียนของจอม
มารแห่ง[มังกร]

227
สุดท้ ายนันดูเหมือนสโตรัสจะอยากพูดอะไร แต่วา่ ไม่มีเวลา
แล้ วก็เลยไม่ได้ ฟัง

ต่อไปคือการชักชวนจอมมารแห่ง[กาลเวลา]
สําหรับเขานันเหรี ยญแห่ง[การสร้ าง]ไม่พอจะใช้ ในการเจรจา

แต่วา่ ไม่มีความกังวลอะไรทังนัน

วิธีทีจะชักชวนเขาผมน่ะเห็นแล้ ว
-------------------------------------------------------------------------
-------------------------------------------------------

228
Ch.101 - ตอนที7 ของขวัญของสโตรัส

หลังจบการชักชวนจอมมารแห่ง[มังกร]แอสทารอธ ผมก็
ตัดสินใจว่าจะกลับไปทีอวาลอนอีกครัง

สิงทีรู้สกึ ได้ จากการพูดกับเขาก็คือเขาคิดอยากทีจะไปช่วย

มัลโก้ อย่างใจจริ ง เพียงแค่กําลังต้ องการข้ ออ้ างในการช่วย
เท่านัน

เพราะฉะนันจึงตัดสินใจไปช่วยมัลโก้ ได้ ง่ายขนาดนัน แล้ วก็

การทีมีสโตรัสอยู่ด้วยก็ถือว่าช่วยได้ มาก ได้ ใช้ ประโยชน์จาก
ความเป็ นห่วงในฐานะผู้ปกครองทีอยากจะเหลืออะไรให้ เธอ
เป็ นอย่างสุดท้ าย ไม่สิ ถูกใช้ ประโยชน์สินะ

1
หลังจากกลับมาทีอวาลอนก็จะรอจดหมายตอบกลับมาจาก
จอมมารแห่ง[กาลเวลา]ได้ เพียงแค่หนึงวัน
ถ้ าเกิดจดหมายไม่มาก็ตดั สินใจว่าจะไปหาโดยตรง
ตอนนีไม่มีเวลาแล้ ว

"โพลเคล ไม่วา่ ยังไงฉันก็จะช่วยด้ วยค่ะ"

ผมกับสโตรัสสองคนออกมาจากดันเจียนของจอมมารแห่ง
[มังกร] ตอนทีไปถึงยังวงเวทวาร์ ปทีเชือมไปยังดันเจียนของ
สโตรัส อยู่ๆสโตรัสก็พดู เรื องแบบนีออกมา

"สโตรัส เข้ าใจหรื อเปล่าว่าตัวเองพูดอะไรออกมาน่ะ?"

2
ผมถามกลับไปโดยไม่คิด
ความสามารถของสโตรัสแข็งแกร่งอย่างมาก การทีจะช่วย
ผมก็ดีใจมาก
แต่วา่ เธอไม่มีเหตุผลให้ ทําเช่นนัน
แล้ วถ้ าทําแบบนันมันก็จะกลายเป็ นข้ ออ้ างให้ พวกจอมมาร
เก่าโจมตีกระทังเธอด้ วย

"ท่านมัลโคเซียสเป็ นจอมมารทีฉันหลงใหลค่ะ แล้ วก็..."

สโตรัสมองมาทางผม

คงจะเป็ นห่วงผมสินะ

ผมอยากจะช่วยมัลโก้ สโตรัสเองก็อยากจะช่วยผม

ผมวางมือลงบนหัวของสโตรัส

3
"ขอบคุณ ผมขอรับไว้ แค่ความรู้สกึ นันนะ สโตรัสเธอน่ะคิด
แค่เรื อง[สงคราม]ของตัวเองก็พอแล้ ว"
"โพลเคล ฉันเองก็ส้ ไู ด้ นะคะ"
"เรื องนันรู้อยู่แล้ วล่ะ แต่ถึงอยางนันแค่ช่วยมัลโก้ ผมก็สดุ
ความสามารถแล้ ว ไม่สามารถคอยระวังสโตรัสไปด้ วยได้
หรอกนะ"
"ฉันเป็ นตัวถ่วงอย่างนันเหรอคะ?"

สโตรัสทําหน้ าบึงตึงเล็กน้ อยถามออกมา

"ใช่ คูต่ อ่ สู้คือพวกจอมมารทีผ่านสงครามมามากมาย สโตรัส

ทีแค่โดดเด่นในฐานะจอมมารใหม่รับมือไม่ได้ หรอก ...แล้ วก็
ผมไม่อยากเห็นสโตรัสต้ องบาดเจ็บ"
4
พริ บตาทีได้ ยินคําพูดของผมสโตรัสก็สนด้
ั วยความโกรธ
แต่วา่ พอรู้ตวั ว่าคําพูดของผมมันถูกก็ทําท่าทางเศร้ าสร้ อย
ออกมา

"...เข้ าใจแล้ วค่ะ เป็ นอย่างทีโพลเคลพูดสินะคะ ฉันในตอนนี

ไม่มีพลังทีจะผ่านมันไปได้ เหมือนกับโพลเคลค่ะ แต่วา่ อย่า
ได้ ลืมนะคะ ฉันเองก็เป็ นห่วงโพลเคลค่ะ"

ต้ องขอบคุณทีสโตรัสยอมแพ้
ถ้ าเกิดเธอต้ องจบสินเพราะยืนมือมาช่วยผม ผมคงให้ อภัย
ตัวเองไม่ได้ แน่ๆ

"เรื องจะตามไปด้ วยยอมแพ้ แล้ วค่ะ แต่วา่ อย่างน้ อยก็ขอให้

5
กําลังใจ"

สโตรัสเรี ยกอสูรใน[คลัง]ออกมา
มันคืออสูรแห่งคํามันสัญญาของเธอ อสูรทีเรี ยกได้ วา่ เป็ นไพ่
ตาย

ความสามารถเพิมพลังสุดโกงทีเพิมความแข็งแกร่งให้ กบั ทัง

กองทัพ
ความสามารถเชือมโยงเน็ตเวิร์คกับอสูรทังหมดในพริ บตา
ด้ วยเทเลพาธี
ด้ วยความสามารถสองอย่างนีเรี ยกได้ วา่ เป็ นอสูรทีสามารถ
เป็ นผู้บงั คับบัญชาทีแข็งแกร่งทีสุดได้ ...เทพธิดาแห่งสายลม
ราเซกริ ฟ อสูรรูปร่างหญิงสาวผู้งดงามทีมีปีกสีขาวบริ สทุ ธิ
งอกออกมา

6
"โรเซริ ตเต้ ขอสังให้ คณ
ุ แกล้ งเป็ นลูกน้ องของจอมมารแห่ง
[การสร้ าง]โพลเคลในฐานะสปายแล้ วรวบรวมข้ อมูลมาให้
ค่ะ ไม่วา่ ยังไงก็ต้องกลับมาโดยมีข้อมูลทีเกียวกับการทําให้
ทัพของฉันแข็งแกร่งขึนด้ วยนะคะ แล้ วก็เพือไม่ให้ จอมมาร
แห่ง[การสร้ าง]โพลเคลสงสัย ขอให้ ทําตามทีเขาพูดอย่างซือ
ตรงด้ วยค่ะ"
"รับทราบแล้ วค่ะ ท่านสโตรัส โรเซริ ตเต้ ผ้ นู ีจะขอแกล้ งทําเป็ น
ลูกน้ องของจอมมารแห่ง[การสร้ าง]โพลเคลชัวคราวนะคะ"

สโตรัสสังโรเซริ ตเต้ ทีเป็ นไพ่ตายของตัวเองเสียงดังต่อหน้ า

ผม

"ขอบคุณมาก สโตรัส"

7
"พูดเรื องอะไรกันคะ ฉันก็แค่สง่ สปายไปเพือฉันเท่านันเอง
ค่ะ"

พอพูดแบบนัน สโตรัสก็ยืนมือมาทีผมเพือจบการโอนอสูร

ผมจับมือนัน พอยืนยันเรี ยบร้ อยโรเซริ ตเต้ ของเธอก็เป็ นอสูร

ของผม

ถ้ าโอนอสูรมาแล้ วโรเซริ ตเต้ ก็เป็ นอสูรของผม สโตรัสก็จะไม่

ได้ เข้ าร่วมในสงครามกับจอมมารเก่า
ในสถานการณ์นีถ้ าสโตรัสจะช่วยผมมีแต่ต้องทําอย่างนี
แต่วา่ เพราะโอนมาแล้ วถ้ าผมต้ องการต่อให้ การต่อสู้จบลง
การจะไม่คืนก็สามารถทําได้

8
การกระทําของสโตรัสนันในฐานะจอมมารถือว่าอ่อนหัด

แต่วา่ ในฐานะเพือนถือเป็ นกําลังใจทียอดทีสุด

"ถ้ าอย่างนันผมทีถูกสโตรัสหลอกเข้ าให้ ก็รับเอาพยาธิใน

ราชสีห์เข้ ามาในตัวแล้ วสินะ"

ผมยิมแล้ วรับโรเซริ ตเต้ ของสโตรัสมา

ความสามารถในการส่งข่าวสารกับความสามารถเพิมความ
แข็งแกร่งให้ กองทัพของเธอไม่วา่ ยังไงก็มีประโยชน์กบั การ
ต่อสู้ครังนี

สโตรัสหันหลัง แล้ วก็ไม่พดู อะไรมากไปกว่านี

เพราะฉะนันผมเลยส่งเสียงไปให้ กบั หลังนัน

9
"สโตรัส ไม่วา่ ยังไง เธอก็เป็ นผู้หญิงทีดีได้ แน่ๆ"

ไม่ร้ ูทําไมถึงได้ พดู ออกมาอย่างเป็ นธรรมชาติ

สโตรัสไหล่สนแวบหนึ
ั ง
แล้ วก็เงียบมาจนถึงวงเวทวาร์ ป ในตอนทีผมกําลังวาร์ ปหาย
ไปนันเองก็พดู ออกมาเสียงดัง

"โพลเคลคนติดแม่!"

พูดอะไรไม่เห็นเข้ าใจเลย

แต่วา่ ก็น่าแปลกทีผมยิมออกมา

10
 ◇

หลังจากแยกกับสโตรัส ผมทีกลับมาทีอวาลอนก็กลับไปที
ห้ องทีให้ คํามันสัญญากับโรโรโนะ

หลังจากนันก็ดืมชาแดงในห้ องพร้ อมกับคุยกับโรเซริ ตเต้

เพือใช้ งานพลังของเธออย่างเต็มทีจําเป็ นต้ องรู้เกียวกับเธอ
อย่างละเอียด
ไม่ใช่เพียงแค่ดสู เตตัส แต่จําเป็ นต้ องมีคําพูดของตัวเธอเอง
ด้ วยทังหมดนัน ผมจึงลองดูสเตตัสของเธอดู

เผ่าพันธุ์：ราเซกริ ฟ ระดับA

ชือ：โรเซริ ตเต้

11
เลเวล：69

พลังกายC ความทนทานC+ ความคล่องแคล่วA

พลังเวทA โชคลาภB ความสามารถพิเศษS

สกิล：การเชือมโยงบริ เวณกว้ าง รัศมีของเทวดาแห่งแสง ผู้

นําแห่งสายลม ศาสตร์ เวทสนับสนุนระดับสูง ผู้นําแห่งแสง

ถึงพลังกายกับความทนทานจะตําแต่ก็เป็ นสเตตัสระดับสูง

ถึงจะไม่มีสกิลผู้ปกครองทีอสูรระดับSอย่างพวกคุอินะมีแต่ก็
มีผ้ นู ําทีระดับตํากว่าผู้ปกครองหนึงระดับของสายลมและ
แสง ความสามารถรอบตัวก็สงู

แถมการเชือมโยงบริ เวณกว้ างความสามารถเทเลพาธี

สําหรับกองทัพตนเองโดยไม่สนใจระยะทางทีจอมมารทัง
12
หมดอยากจะได้ มาไม่วา่ จะต้ องทําอะไรก็ตาม
เพราะว่าโดยการใช้ โรเซริ ตเต้ เป็ นสือกลางก็จะสามารถส่ง
ข้ อมูลของอสูรทีอยู่ในบริ เวณกว้ างได้ แบบเรี ยลไทม์ พูดได้ วา่
เป็ นหนึงในความสามารถทีแข็งแกร่งทีสุด

แล้ วก็รัศมีของเทวดาแห่งแสงอีกอย่าง เจ้ านีเองก็สดุ ยอด

เพิมสเตตัสทังหมดให้ กบั กองทัพของตัวเองในดันเจียนระดับ
(เล็ก)

โดยไม่ต้องคิดก็เป็ นอสูรทีอยากจะได้ อยู่ในกองทัพตัวเองสัก

ตน

อสูรตนนีเป็ นอสูรทีจําเป็ นต่อสโตรัสไม่ผิดแน่

ถ้ าขาดเธอไปในตอน[สงคราม]สโตรัสต้ องตกอยู่ในอันตราย
13
แน่

ทังทีรู้แบบนันแต่ก็ให้ ยืมมา
ไม่วา่ ยังไงก็ต้องตอบแทนความห่วงใยของเธอ ผมคิดเช่นนัน
จากเบืองลึกของหัวใจ

ไม่นานการคุยกับเธอก็จบลง
ด้ วยความสามารถทีไม่เสียเปล่าเลย ก็ได้ ข้อสรุปว่าใช้ งานได้
ง่าย

"ท่านโพลเคล"

โรเซริ ตเต้ พดู ออกมาทําลายความเงียบ

14
"มีอะไรเหรอ โรเซริ ตเต้ "

ถึงฝ่ ายตรงข้ ามจะเป็ นอสูร แต่พอเป็ นประเภทเทพธิดาก็

เครี ยดเล็กน้ อย แต่เพราะเป็ นแบบนีถึงได้ ทําให้ ประเภท
เทพธิดาได้ เปรี ยบก็เป็ นได้

"มีเรื องทีอยากจะถามหนึงเรื องค่ะ เพราะว่าไม่เกียวกับการ

ต่อสู้ในครังนีจึงขอคําอนุญาตถามก่อนค่ะ"
"ถ้ าเรื องแค่นนถามมาโดยไม่
ั ต้องใส่ใจหรอก"

พอผมพูดแบบนันโรเซริ ตเต้ ก็หวั เราะออกมา

"ทังๆทีรู้วา่ ท่านสโตรัสชอบแท้ ๆแต่แกล้ งทําเป็ นไม่ร้ ูเนียช่วย

15
บอกเหตุผลด้ วยค่ะ ศัตรูของผู้หญิง"

ผมสําลักชาแดงทีดืมเข้ าไปออกมา
พูดตรงจนตอบไม่ถกู แม้ แต่อสูรก็ร้ ูตวั เหรอ

"ว่ายังไงล่ะคะ ท่านโพลเคล อย่าบอกนะคะว่าไม่ร้ ูสกึ ถึง

ความรักของท่านสโตรัสน่ะค่ะ? ท่านสโตรัสน่ะแสดงความ
ชอบทีดูง่ายขนาดนันออกมาแท้ ๆ ดูยงั ไงคุณก็กําลังแกล้ งทํา
เป็ นเมินความชอบนันค่ะ"

ถ้ าถูกพูดขนาดนันผมก็ไม่คิดจะปิ ดบังอะไร
ผมเตรี ยมใจแล้ วพูดใจจริ งออกมา

16
"ผมน่ะอยากจะคงความเป็ นเพือนน่ะ ผมตอบรับความรู้สกึ
สโตรัสไม่ได้ หรอก ถ้ าพูดเรื องนันออกไปผมกลัวว่าจะไม่ได้
เป็ นเพือนกันอีกแล้ ว พอใจหรื อยังล่ะ? แล้ วก็ห้ามบอกเรื องนี
กับสโตรัสนะ ต่อให้ ต้องใช้ อํานาจจอมมารทําให้ ยอมเชือฟั ง
ผมก็จะทํา"

พอผมพูดแบบนัน โรเซริ ตต้ าก็ทําหน้ าผ่อนคลายลงเล็กน้ อย

"รับทราบแล้ วค่ะ ท่านโพลเคล ถึงจะแค่นิดหน่อย แต่ร้ ูวา่

ชอบท่านสโตรัสก็สบายใจแล้ วค่ะ จะได้ กลับไปบอกท่านสโต
รัสให้ รุกหนักกว่านีค่ะ"
"ได้ ยินทีผมพูดไหมเนีย?"
"แน่นอนสิคะ ไม่วา่ จะชอบแบบไหน แค่ถ้าชอบหลังจากนัน

17
อะไรก็เกิดขึนได้ คะ่ แต่วา่ ถ้ าสามารถทําให้ เป็ นจริ งได้ โรเซริ
ตเต้ ผ้ นู ีก็สามารถคอยผลักดันได้ อย่างสบายใจค่ะ"

พอรู้สกึ ถึงสายตาเย็นชาของผมทีถูกพูดขนาดนัน โรเซริ ตเต้ ก็

ถอนหายใจออกมา
ไม่วา่ ยังไง เด็กคนนีดูเหมือนจะเป็ นเพือนของสโตรัสมากกว่า
ทีจะเป็ นลูกน้ อง
ผมคิดว่าสายสัมพันธ์ของจอมมารกับอสูรแบบนีเองก็ร้ ูสกึ ดี
แล้ วยิมเจือนออกมา

ทําให้ เป็ นจริ งได้ เหรอ จินตนาการไม่ออกเลยว่าสโตรัสจะทํา

เรื องแบบนัน
แต่วา่ ทีพูดว่าจะทําเช่นนัน บางทีอาจจะแค่อยากเห็นสโตรัส
ทีสับสนก็ได้

18
ถึงจะแค่นิดเดียวแต่ความรู้สกึ เครี ยดก็ผ่อนคลายลง
บางทีแล้ วเพือการนีโรเซริ ตเต้ ถึงได้ พดู เรื องแบบนีออกมาก็ได้

พอลองเหม่อมองไปทีหน้ าต่าง ก็ดเู หมือนว่าจะมีของทีกําลัง

รอคอยมาแล้ ว

อสูรกาทีส่งไปหาจอมมารแห่ง[กาลเวลา]

ผมหยิบจดหมายของจอมมารแห่ง[กาลเวลา]ขึนมาดู
ในนันเขียนไว้ แค่วา่ รี บมาตอนนีซะ

ผมนันเพือให้ หลังจากนีเจรจาได้ ง่ายขึนจึงเขียนจดหมาย

แบบทําให้ จอมมารแห่ง[กาลเวลา]โกรธ
ดูเหมือนติดกับอย่างสวยงามเลยนะ

19
ไม่สิ ผิดสินะ จอมมารแห่ง[กาลเวลา]น่ะรู้ความตังใจของผม
อยู่แล้ วแต่ก็ทําตาม ทังผมทังเขาต่างก็มีความคิดทีอยากจะ
ช่วยมัลโก้

การเจรจาคราวนีท่าทางจะน่าสนุกกว่าของจอมมารแห่ง
[มังกร]ซะอีก
นันก็เพราะว่าผมมีไพ่ใบแข็งแกร่งทีสุดทีจอมมารแห่ง[กาล
เวลา]ไม่อาจจะเมินเฉยได้ อยู่ในมือ
-------------------------------------------------------------------------
-------------------------------------------------------------------------
-----------
Ch.102 - ตอนที8 คําสัญญากับจอมมารแห่ง[กาล
เวลา]

20
การพัฒนาอาวุธของเอลเดอร์ ดวาร์ ฟ โรโรโนะ
การสร้ างโพชันของแอนเชียน เอลฟ์ ออร่า

ตรวจสอบความคืบหน้ าของทังสองอย่างจบลง

หลังจากนันผมก็กลับอวาลอนไปพร้ อมกับจิงจอกสวรรค์ คุอิ

นะ กับไวต์ทีกลายเป็ นมังกรดําแห่งความตาย ซีกวูร์ม
แน่นอนว่าเผือตอนทีจะเกิดอะไรขึนก็ต้องเอากําลังทีแข็ง
แกร่งทีสุดไป

เป้าหมายคือดันเจียนของจอมมารแห่ง[กาลเวลา]
เพือช่วยมัลโก้ จําเป็ นต้ องพึงพลังของเขา
เพือการนันผมจึงลงเดิมพัน

21
ถึงขนาดส่งจดหมายทีทําให้ จอมมารแห่ง[กาลเวลา]โกรธ
เพราะอย่างนันถึงได้ สง่ จดหมายสันๆกลับมาแค่วา่ [รี บมา
ตอนนีซะ] เห็นได้ ถึงความโกรธของเขา

ก่อนหน้ านีผมได้ เตรี ยมวงเวทวาร์ ปไว้ ทีดันเจียนของจอมมาร

แห่ง[กาลเวลา]

ด้ วยเหตุนนการวาร์
ั ปจึงไม่ใช้ เวลา
ผมได้ ให้ อสูรกาทีกลับมาพร้ อมจดหมายวาร์ ปไป

"กําลังรออยู่เลยครับ จอมมารแห่ง[การสร้ าง]โพลเคล ท่าน

22
ดันทาเลียนกําลังรออยู่ครับ"

พริ บตาทีวาร์ ปไปยังห้ องหนึงทีอยู่ในดันเจียนของจอมมาร

แห่ง[กาลเวลา] ก็มีอสูรรูปร่างผู้ชายทีมีปีกกางอกออกมาก้ ม
หัวอยู่

ให้ เดาคงเป็ นเผ่าระดับสูงของอสูรทีผมได้ รับมา

คุอินะตังท่า

ถ้ าคุอินะระวังตัวแสดงว่าแข็งแกร่งไม่ผิดแน่

ทีมีอสูรอยู่ทีวงเวทวาร์ ป ดูเหมือนจะไม่อยากรอผมมานาน
ดูเหมือนถูกแทงใจดําก็เลยไม่พอใจ

23
ถ้ าเป็ นแบบนีคงเจรจาได้ อย่างราบรื นสินะ
แต่วา่ จะประมาทไม่ได้
การทําให้ สามเสาทีแข็งแกร่งทีสุดโกรธ จะตัดสินใจว่า"ขอ
เตรี ยมใจรับโทษร้ ายแรงแต่จะโจมตีจอมมารใหม่"ก็มาบ่น
อะไรไม่ได้

เป็ นสถานการณ์ทีร้ ายแรงกับชีวิต จะทําตัวสบายใจไม่ได้

สถานทีอสูรทีมีปีกของกานํามาก็คือบัลลังก์ของจอมมารแห่ง
[กาลเวลา]ทีเตรี ยมไว้ สําหรับการพบปะ

24
มาทีนีเป็ นครังทีสองแล้ ว
มัลโก้ เอง จอมมารแห่ง[มังกร]เอง จอมมารแห่ง[กาลเวลา]
เองก็เตรี ยมห้ องทีดูเป็ นจอมมารไว้

นีคือธรรมเนียมปฏิบตั ิร่วมกันของจอมมารเหรอ?

อวาลอนไม่มีของแบบนี
เพราะว่าไม่คอ่ ยได้ ไปห้ องคริ สตัล ใช้ ชีวิตอยู่ในชันตืนๆ เลย
ไม่จําเป็ น

แต่วา่ ถ้ าเป็ นธรรมเนียมปฏิบตั ิร่วมกันของจอมมาร ก็ควรจะ

เตรี ยมไว้ ดีกว่าสินะ ถ้ าทุกอย่างจบลงแล้ ว คงต้ องลองสร้ าง
ห้ องทีเป็ นจอมมารดูซะแล้ ว

25
...ความคิดเช่นนันพอเข้ าใกล้ บลั ลังก์ก็หายไปในพริ บตา

จอมมารแห่ง[กาลเวลา]ดันทาเลียนทีเป็ นเจ้ าของห้ องนังอยู่

บนบัลลังก์
ใบหน้ าขมวดเล็กน้ อย กําลังโกรธอย่างเงียบๆ

ข้ างๆเขามีสาวน้ อยอายุสิบกลางๆหนึงคนเฝ้าอยู่
ลักษณะเหมือนกับคุอินะมาก รูปร่าง ใบหน้ าเองก็เหมือ
นเปี ยบ
แต่วา่ ผมสีขาว ไม่ใช่หจู ิงจอกแต่เป็ นหูหมาป่ า หางนุ่มนิมก็
เล็กกว่าของคุอินะนิดหน่อย

ทังๆทีรูปร่างเหมือนกัน แต่สีหน้ ากับบรรยากาศเย็นจนยะ

26
เยือก ถ้ าคุอินะเป็ นเพลิงล่ะก็ เธอก็คือนําแข็ง

พลังของผมในตอนนีไม่สามารถเห็นสเตตัสของอสูรระดับสูง
ได้ แต่วา่ ปริ มาณพลังเวทนัน รู้สกึ ได้ เลย
ไม่ผิดแน่ นันต้ องเป็ นตัวตนทีเหนือกว่าระดับA อสูรระดับSที
เกิดจากการใช้ [การสร้ าง]ของผม

"จอมมารแห่ง[การสร้ าง]โพลเคล กล้ าดีนี ทีส่งจดหมายกวน

ประสาทนันมาทีผมผู้เป็ นจอมมารแห่ง[กาลเวลา] เตรี ยมใจ
ทีจะตายไว้ แล้ วสินะ?"

จอมมารแห่ง[กาลเวลา]ดันทาเลียนเงียบปิ ดบังความโกรธ
เอาไว้ แล้ วถามออกมา
แรงกดดันมหาศาล จิตวิญญาณถึงกับสันไหว
27
แต่วา่ จะถอยไม่ได้ ผมทําใบหน้ าเข้ มแข็งสุดชีวิตแล้ วพูดออก
ไป

"จดหมายกวนประสาท? ผมก็แค่พดู ความจริ งเท่านันเองค

รับ จะขอพูดให้ ฟังอีกครังแล้ วกันครับ คิดว่าจะเป็ นแค่ผ้ ชู ม
นังดูผ้ หู ญิงทีชอบมีอนั ตรายโดยไม่ได้ ทําอะไรเลยเหรอ?
เพราะขีปอดแบบนีถึงได้ ถกู มัลโก้ ปฏิเสธไง ดังนันจะมอบ
โอกาสแก้ ตวั ให้ มาช่วยผมสิจอมมารแห่ง[กาลเวลา]ดันทา
เลียน"

ผมพูดเรื องทีเขียนในจดหมายออกมาทีนี

เพราะเป็ นเขาทีชอบมัลโก้ ถึงได้ เลือกหาเรื องแบบนี

อยากให้ เขามีความคิดต่อต้ านอยู่
จอมมารแห่ง[กาลเวลา]คิดว่าผมเป็ นศัตรูหวั ใจ จะปล่อยให้
28
ศัตรูหวั ใจมาทําบ้ าๆจะดีงนเหรอ?
ั

นึกว่าจะทําให้ จอมมารแห่ง[กาลเวลา]ดันทาเลียนโกรธได้
แต่ตรงกันข้ าม

สูดลมหายใจลึก แล้ วถอนหายใจยาว

ถึงเขาจะโกรธ แต่ก็เอามือขวาแตะหน้ าแล้ วยิมบางๆ

"มาพูดแบบนันกับนายท่านหมายความว่ายังไงกันคะ!"

เด็กสาวหูหมาป่ าทีเหมือนกับคุอินะตวาดออกมา ขนหางนุ่ม

นิมสีขาวก็ตงชั
ั น
เธอมองลงมาทีผมด้ วยสีหน้ าเย็นชาแฝงไปด้ วยความโกรธ
ลมเย็นๆพัดมา ดูเหมือนเธอกําลังปกคลุมไปด้ วยความหนาว

29
เหน็บ

คุอินะทีรู้สกึ อะไร ได้ เข้ าไปข้ างหน้ าเธอแล้ วก็ดมกลิมดังฟุ

ดฟิ ด

"คุณพ่อ เด็กคนนี มีกลินแบบเดียวกับของคุอินะค่ะ!"

เสียงไร้ เดียงสาของคุอินะทําลายบรรยากาศทีกําลังมาคุ
คุอินะสนใจเด็กสาวนันจนเข้ าไปใกล้ แบบแปลกๆ
คุอินะดมกลินและจ้ องมองเด็กสาวอย่างไม่เกรงใจ

"ยัยนี หยุดนะคะ!"

30
เด็กสาวหมาป่ าสวรรค์ยกมือขึน
แต่วา่ ...

"ใจเย็นๆ หมาป่ าสวรรค์ อย่าทําให้ ผมต้ องอับอาย แล้ วก็

จอมมารแห่ง[การสร้ าง]โพลเคล พฤติกรรมของลูกน้ องน่ะ
ดูแลให้ มนั ดีๆหน่อย"
"อู๊ เข้ าใจแล้ วค่ะ ท่านพ่อ"

จอมมารแห่ง[กาลเวลา]ตําหนิสาวน้ อยทีเหมือนคุอินะ...หมา
ป่ าสวรรค์
แล้ วก็ตกใจทีหมาป่ าสวรรค์เรี ยกว่าท่านพ่อ งานอดิเรกดีใช้
ได้ นี

"คุอินะ กลับมา มันเสียมารยาทกับจอมมารแห่ง[กาลเวลา]

31
นะ"
"เข้ าใจแล้ วค่ะ คุณพ่อ แต่วา่ เด็กคนนัน ต้ องเป็ นน้ องสาว
ของคุอินะแน่ๆค่ะ!"

ผมยิมเจือนแล้ วปรามคุอินะ
คุอินะคงรู้สกึ สังหรณ์ใจสินะ ตัวจริ งของหมาป่ าสวรรค์

เด็กคนนีใช้ [การสร้ าง]ของผม แล้ วก็ใช้ เหรี ยญแห่ง[สัตว์ป่า]

ของมัลโก้ ไม่ผิดแน่ ถึงจุดนีก็เหมือนกับคุอินะ
อีกเหรี ยญแน่นอนว่าคงเป็ น[กาลเวลา]

ทีสร้ างเด็กคนนีขึนมาจอมมารแห่ง[กาลเวลา]ไม่ได้ ตงเป

ั ้า
เป็ นอสูรทีแข็งแกร่งทีสุด

32
หมาป่ าสวรรค์นนต้
ั องถูกสร้ างขึนมาจากความรู้สกึ ของจอม
มารแห่ง[กาลเวลา]แน่ๆ
ลูกสาวทีสร้ างจากเหรี ยญของมัลโก้ กบั ตัวเอง

คุอินะจะบอกว่าน้ องสาวก็ถกู ต้ องแล้ วล่ะ

เด็กคนนันเป็ นตัวตนทีคล้ ายกับคุอินะอย่างมาก

"เอาล่ะ จอมมารแห่ง[การสร้ าง]โพลเคล มาพูดกันต่อเถอะ

พูดเหมือนว่านายจะอยากให้ ผมโกรธสินะ ผมเข้ าใจความ
ตังใจของนายอยู่แล้ ว ทําให้ โกรธแล้ วมีความคิดต่อต้ านไป
แล้ วจะให้ ยอมรับอะไรสักอย่างสินะ เลิกเล่นได้ แล้ ว รี บๆพูด
เรื องทีตังใจของนายออกมาซะ"

อย่างนีนีเองทีหลังจากฟั งคําพูดของผมแล้ วก็ยงั คงใจเย็นอยู่

33
นิดหน่อยก็เพราะมองออกทุกอย่างอยู่แล้ วสินะ
สมกับเป็ นจอมมารทีผ่านศึกมาโชกโชน การแสดงของผมคง
ดูออกอย่างง่ายดาย

ถ้ าอย่างนันก็ช่างเรื องนัน แล้ วเริ มทําตามแผนต่อ

"ถ้ าเป็ นแบบนีต่อไปท่านมัลโคเซียสต้ องถูกจัดการแน่ครับ

อยากจะขอให้ ช่วย"
"หึ นายอาจจะไม่ร้ ู แต่พวกเราสามเสาทีแข็งแกร่งทีสุดมี..."
"พันธสัญญาห้ ามรุกรานซึงกันและกันสินะครับ แล้ วยังเป็ น
คําสัญญากับผู้สร้ างทีบิดพริ วไม่ได้ "

จอมมารแห่ง[กาลเวลา]ทําหน้ าตกใจขึนมาแวบหนึง

34
"จอมมารแห่ง[มังกร]แอสทารอธพูดแล้ วงันเหรอ ตาเฒ่าหัว
แข็งนันช่างจ้ อจริ งนะ เอาเถอะ ก็ดี ถ้ ารู้อยู่แล้ วก็ไม่ต้องเสีย
เวลา ผมทําอะไรไม่ได้ หรอก"
"เรื องนันรู้อยู่แล้ วครับ ดังนันสิงทีผมอยากจะขอไม่ใช่การ
จัดการศัตรูทีมุง่ หน้ าไปยังดันเจียนของท่านมัลโคเซียสหรอก
ครับ"

ตอนทีได้ ยินคําพูดของจอมมารแห่ง[มังกร] ผมก็ตดั สินเลิกที

จะให้ ส้ รู ่วมกัน
เพราะฉะนันคําขอของผมคืออย่างอืน

"โห๊ ถ้ าอย่างนันต้ องการอะไรล่ะ"

"สิงทีผมต้ องการก็คืออยากจะให้ ช่วยปกป้องดันเจียนของผม
อวาลอนจนกว่าจะจบสงครามครังนี แค่นนครั
ั บ ถ้ าได้ คณ
ุ

35
ช่วยปกป้องอวาลอนเอาไว้ ก็จะสามารถไปช่วยท่านมัลโค
เซียสได้ อย่างเต็มกําลัง"

เพือไม่ต้องระแวงสถานการณ์เลวร้ ายทีสุด ต้ องการเพียงแค่

นัน
เพียงเท่านีเงีอนไขห้ ามรุกรานซึงกันและกันก็ทําอะไรไม่ได้

ใช่แล้ ว กลยุทธ์ทีผมวางไว้ คืออย่างนี

จอมมารแห่ง[มังกร]จัดการฐานหลักของม่านดํา ทําให้ การ
โจมตีเบาบางลง
แล้ วก็ใช้ พลังของจอมมารแห่ง[กาลเวลา]คุ้มกันความ
ปลอดภัย
ถ้ าทําถึงขนาดนันหลังจากนีก็เพียงแค่โจมตีศตั รูอย่างสุด
36
กําลังเท่านัน

"ไม่มีทางน่า ทีนายคิดจะใช้ แค่พลังของตัวเองช่วยมัลโคเซียส

ทีกําลังถูกจอมมารหลายตนจู่โจมงันเหรอ"
"ถ้ าเป็ นพลังของผมล่ะก็ทําได้ แน่"
"ทะนงตนจนมาถึงขนาดนีนีทําเอากลัวเลยนะ"

จอมมารแห่ง[กาลเวลา]ยิมเล็กน้ อย

แต่วา่ รู้สกึ สนุกนิดหน่อย

"แต่วา่ ก็วา่ เถอะ ทําอย่างนันไปแล้ วผมจะได้ อะไรล่ะ"

"ได้ ช่วยชีวิตของผู้หญิงทีชอบครับ"
"ถึงจะช่วยไปก็มีอายุขยั เหลือแค่ครึงปี จะให้ ผมเคลือนไหว

37
เพือแค่ครึงปี นีมันก็ อย่างแรก การมาบอกว่าให้ ช่วยเหลือ
ศัตรูหวั ใจนีมันก็ยงั ไงอยู่นะ"

เป็ นคําตอบทีคาดเอาไว้ แล้ ว

เพราะฉะนันผมจึงเตรี ยมคําตอบเอาไว้ แล้ ว

"ถ้ าชอบจริ งๆล่ะก็ คิดว่าต่อให้ เป็ นครึงปี ก็อยากจะให้ มีชีวิต

อยู่ เพราะฉะนันผมถึงเสียงชีวิตอยู่อย่างนี ยอมก้ มหัวให้ กบั
นาย เรื องนีนายเองก็เหมือนกันไม่ใช่เหรอไง? คนทีคิดว่าครึง
ปี ทีเหลือของมัลโก้ มนั ไร้ คา่ ล่ะก็ไม่มีคา่ พอทีจะบอกว่ารักเธอ
หรอก ผมไม่ยอมรับเด็ดขาด"

ถ้ าสังเกตดูจะเห็นว่าไม่มีคําสุภาพอยู่แล้ ว
ถ้ าไม่ใส่อารมณ์ ก็บอกความในใจไม่ได้
38
สําหรับอายุขยั ยาวนาน300ปี ครึงปี นันแสนสัน
แต่ผมก็ไม่คิดว่าครึงปี นันจะไร้ คา่
ผมติดหนีกับมัลโก้ มากมาย ยังไม่ได้ คืนอะไรสักอย่าง

สุดท้ ายก็ต้องเสียใจทีทําให้ เธอโกรธ

อยากจะให้ มลั โก้ หวั เราะแล้ วบอกว่าโพลเคลยังเป็ นเด็กทีใช้
ไม่ได้ อยู่นะอีกสักครัง
เพราะอย่างนันถึงจะสู้

แม้ แต่ผมทีพบกับมัลโก้ มาไม่ถึงปี ก็คิดเช่นนี

ถ้ าเป็ นจอมมารแห่ง[กาลเวลา]ทีคิดถึงเธอมาหลายร้ อยปี ไม่
มีทางทีจะไม่คิดอย่างนีแน่

39
"นายเองก็เป็ นจอมมารทีโรแมนติกเหมือนกันนะ"
"กับจอมมารทีใช้ เหรี ยญของมัลโก้ กบั ตัวเองสร้ างลูกสาวขึน
มาไม่อยากถูกเรี ยกว่าโรแมนติกเลย"

เด็กสาวหมาป่ าสวรรค์ทีเหมือนกับคุอินะกําลังขู่ผมดังฟ่ ออยู่

ดูเหมือนว่าจะคิดว่าท่านพ่อถูกแกล้ งอยู่

"ให้ ตายสิ มองนายทีไร ก็นกึ ถึงแต่หมอนันทีไม่อยู่แล้ ว ทังมัน

ใจอย่างไม่ร้ ูเหตุผล ปกติแล้ วทําเป็ นเยือกเย็นแต่ใจจริ งเป็ น
ผู้ชายทีเลือดร้ อน อา ให้ ตายสิ มัลโก้ ยิงแพ้ ผ้ ชู ายแบบนีอยู่
ด้ วย ...อา งันเหรอ เพราะอย่างนี ตาเฒ่าปากแข็งนันถึงได้
คาดหวังในตัวนายสินะ"

จอมมารแห่ง[กาลเวลา]พูดออกมาด้ วยนําเสียงคิดถึง
40
หน่อยๆแล้ วก็มีความโศกเศร้ าแฝงอยู่

"จอมมารแห่ง[การสร้ าง]โพลเคล ถึงจะเป็ นเงือนไขทีดีแต่คํา

ตอบก็คงต้ องเซย์โน จะให้ ผมเคลือนไหว มันยังอ่อนไปนิด
จะโกรธจนมือไม้ สนไปก็
ั ได้ ความตังใจของนายน่ะก็เข้ าใจอยู่
หรอก แต่วา่ ผมน่ะคงช่วยไม่ได้ หรอก"

เจ้ าคนหัวดือนี

กลืนคําพูดทีอยากจะพูดลงคอ
งันสุดท้ ายผมคงต้ องใช้ ไพ่ใบทีแข็งแกร่งทีสุดของผมซะแล้ ว

"งันเหรอ ถ้ าอย่างนันขอเสนอเงือนไขหนึง ถ้ าช่วยผมล่ะก็จะ

ไม่ใช่เพียงแค่ครึงปี ผมจะมอบเวลาของมัลโก้ หลังจากนันให้
จอมมารแห่ง[กาลเวลา]ดันทาเลียน คุณน่ะใช้ พลังของตัวยืด
41
อายุขยั สินะ แล้ วก็ไปบังคับให้ มลั โก้ ใช้ พลังนัน"

วันสุดท้ ายทีพบกับมัลโก้ ผมเสนอ[จุต]ิ ออกไป

แล้ วมัลโก้ ก็พดู กับผมแบบนี

[แม้ แต่นายก็มาพูดแบบเดียวกับหมอนัน ฉันไม่ได้ ต้องการ

ชีวิตนิรันดร์ หรอกนะ]

ตอนนันผมก็มนใจ
ั
หมอนันคือ จอมมารแห่ง[กาลเวลา] ซึงมีวิธีทีจะยืดอายุขยั

"นันสินะ แต่วา่ ก็ถกู ปฏิเสธมาตลอด นายจะชักชวนให้ มลั โก้

ยอมรับพลังของผมได้ เหรอ?"

42
นันก็เป็ นตัวเลือกหนึง
แต่วา่ ผมไม่เลือกมัน ให้ พดู ก็คือเลือกไม่ได้ มัลโก้ นนไม่
ั มีทาง
ยอมรับพลังของจอมมารแห่ง[กาลเวลา]แน่นอน

"ไม่ใช่ ผมน่ะ จะใช้ พลังของผมยืดชีวิตของมัลโก้ ถ้ ามัลโก้ มี

ชีวิตอยู่ละ่ ก็ความเป็ นไปได้ ทีนายจะได้ มลั โก้ มาครองก็มีอยู่
การ์ ดทีผมจะให้ นายก็คือเวลาของมัลโก้ หลังจากผ่านไปครึง
ปี แล้ ว เอาล่ะ เลือกได้ เลย จอมมารแห่ง[กาลเวลา] จะช่วย
ผมหรื อเปล่า!"

ถึงตรงนีจอมมารแห่ง[กาลเวลา]ก็สบั สนครังแรก

เขารู้เรื อง[จุต]ิ ของผม

มันเป็ นสิงทีใช้ ตอน[สงคราม]กับสามจอมมาร เขาต้ องมี
43
ข้ อมูลไม่ผิดแน่นอน

"ผมน่ะ ชักชวนมาตลอดแต่ไม่เคยจะการพยักหน้ าสักครังเลย

นะ"
"ถ้ าเป็ นผมล่ะก็ทําได้ จะทําให้ ด"ู

ผมจ้ องตาของเขาตรงๆแล้ วประกาศออกมา

นีคือคําสาบานของลูกผู้ชาย
มัลโก้ อาจจะไม่ต้องการ แต่ถึงอย่างนันผมก็อยากจะให้ มลั โก้
มีชีวิตอยู่
เพราะฉะนันต่อให้ เปล่าประโยชน์ก็จะทําให้ ดู

"ฟู๊ ให้ ตายสิ จะถูกเกลียดเอาได้ นะ ถ้ าผมมีแรงตือขนาดนี

44
อาจจะเปลียนไปก็ได้ นะ ไม่สิ งันเหรอถ้ าเปลียนก็ได้ งนเหรอ
ั
ถ้ านายทํามันได้ ละ่ ก็ เวลาของผมกับมัลโก้ ก็จะเพิมขึน ได้ สิ
ผมเองก็จะช่วยด้ วย"
"ขอบคุณนะ ดันดาเลียน"
"แต่วา่ จะดีหรื อ? ฝากดันเจียนไว้ กบั ผมทีเป็ นศัตรูหวั ใจเนีย
ถ้ าคิดจะทํา ก็ทําได้ ทกุ อย่างเลยนะ"

ผมหัวเราะเบาๆ

เป็ นเรื องทีไม่ได้ อยู่ในหัวเลย

"การขัดขาผมทีไปช่วยมัลโก้ อยู่นายไม่มีทางทําหรอก แล้ วก็

ผมไม่ใช่ศตั รูหวั ใจหรอก ผมก็แค่ชอบมัลโก้ ไม่ใช่ความรักสัก
หน่อย"

45
ถึงจะเหมือน แต่ไม่ใช่
ความรู้สกึ ของผมไม่ใช่ความรัก
แต่ถึงอย่างนันก็ไม่ใช่วา่ ผมจะมอบมัลโคเซียสให้ จอมมาร
แห่ง[กาลเวลา]แต่อย่างใด ก็แค่เกลียกล่อมเพือมอบเวลาให้
เท่านัน ถ้ ามัลโคเซียสต้ องมาผูกมัดกับเขา ผมก็ร้ ูสกึ ไม่ชอบ
ยังไงก็ไม่ร้ ู

"งันเหรอ เอาเถอะ ก็ดี ผมก็มีของขวัญอําลาให้ สองอย่าง"

พูดแบบนันแล้ วเขาก็โยนเหรี ยญมา

ผมรับแล้ วตรวจสอบเหรี ยญ

[เหรี ยญแห่ง[ราชา]：ระดับA ความสามารถทังหมดนอก

46
จากความสามารถพิเศษเพิมขึนระดับ(กลาง) อสูรจะได้ รับ
คุณสมบัติของผู้นําและเสน่ห์ดงึ ดูด]

"นีคือ?"
"มัลโก้ เหมาะกับเหรี ยญนี จะให้ ไว้ เพือไม่ให้ นายใช้ เหรี ยญ
แปลกๆ แล้ วก็อีกอย่างหนึง"

เขาพูดอย่างนันแล้ วผลักหลังของหมาป่ าสวรรค์ทียืนอยู่ข้างๆ

"ขอฝากหมาป่ าสวรรค์ไว้ กบั นาย เด็กคนนีจะเป็ นพลังให้ นาย

ได้ "
"รอเดียวก่อนสิ จากการเปลียนกฎก่อนหน้ านี"
"ผมจะได้ รับบทลงโทษใช่ไหมล่ะ แต่วา่ ไม่เป็ นไรหรอก เด็ก

47
คนนีต้ องเป็ นเด็กทีเกิดมาเพือการนีไม่ผิดแน่"

สงครามครังก่อนเพราะมีพวกจอมมารทีใช้ ประโยชน์จากการ
โอนอสูรใน[สงคราม]จึงมีการปรับกฎใหม่เข้ ามา
เพราะอย่างนันต่อให้ เป็ นจอมมารทีไม่ใช่ผ้ ปู กครองก็ห้าม
การโอนอสูรจากจอมมารเก่าให้ จอมมารใหม่

ถ้ าแหกกฎก็จะมีบทลงโทษทีเหมาะสม
แต่ถึงอย่างนันจอมมารแห่ง[กาลเวลา]ก็ยงั โอนหมาป่ า
สวรรค์ให้

"ท่านพ่อ มะ หมาป่ าสวรรค์น่ะ"

"ไปซะเถอะ หมาป่ าสวรรค์ ไปช่วยแม่ของเธอที"
"เข้ าใจแล้ วค่ะ! หมาป่ าสวรรค์จะไปช่วยท่านแม่เองแล้ วจะ

48
รี บกลับมาหาท่านพ่อค่ะ"

มหาป่ าสวรรค์ทําท่าไม่พอใจแล้ วก็มองจ้ องไปทางจอมมาร

แห่ง[กาลเวลา]ไปมาขณะเดินมาทางนี

"ฝากตัวด้ วยนะคะ จอมมารแห่ง[การสร้ าง]"

พอพูดแบบนัน ก็พองแก้ มแล้ วหันไปข้ างๆ

การแสดงท่าทีของเธอค่อนข้ างทําให้ ลําบากใจ

แต่วา่ ...

"ย๊ า~♪น้ องสาวของคุอินะล่ะ"

"อู๊ ปล่อย ปล่อยนะคะ"

49
ดูเหมือนว่าคุอินะจะสนใจหมาป่ าสวรรค์
พอเป็ นอสูรของผมก็เข้ าไปกอดหมาป่ าสวรรค์ทนั ที

"จอมมารแห่ง[การสร้ าง]โพลเคล ผมทําถึงขนาดนีแล้ ว ถ้ า

ช่วยมัลโก้ ไม่ได้ แล้ วก็ถ้าผิดสัญญาล่ะก็ ผมไม่มีทางยกโทษ
ให้ นายแน่ ไม่วา่ จะต้ องใช้ วิธีแบบไหนก็จะทํา บทลงโทษ
อะไรก็ไม่กลัวหรอก"
"แน่นอน ผมจะช่วยมัลโก้ ออกมาให้ ด"ู

ผมกับจอมมารแห่ง[กาลเวลา]หัวเราะให้ กนั
เอาล่ะ เท่านีก็เตรี ยมการเสร็จแล้ ว

50
เท่านีก็สามารถไปช่วยมัลโก้ ได้ อย่างวางใจ
สามวันหลังจากนี ผมจะนํากองกําลังทังหมดมุง่ ไปยังดัน
เจียนของมัลโคเซียส
จะช่วยเธอให้ ได้ ให้ ดู
-------------------------------------------------------------------------
-------------------------------------------------------------------------
Ch.103 - ตอนที9 จอมมารแห่ง[การสร้ าง] ออกโจมตี

สามารถชักชวนจอมมารแห่ง[กาลเวลา]ดันทาเลียนจบลงได้
อย่างไร้ บาดแผล
หลังจากออกมาจากดันเจียนของจอมมารแห่ง[กาลเวลา] ก็
ใช้ อสูรกาวาร์ ปกลับมาทีอวาลอน

51
เขาจะปกป้องอวาลอนตอนทีผมไม่อยู่ให้
แล้ วก็ได้ รับของฝากมาสองอย่าง
อยางแรกคือเหรี ยญแห่ง[ราชา] เหรี ยญระดับAทีทรงพลัง
อย่างทีสองคืออสูรทีจอมมารแห่ง[กาลเวลา]ดันทาเลียนใช้
[การสร้ าง]สร้ างขึนมา หมาป่ าสวรรค์ระดับS

"ทําไมหมาป่ าสวรรค์ต้องออกห่างจากท่านพ่อแล้ วต้ องไปกับ

จอมมารทีดูพงพาไม่
ึ ได้ ด้วยกันคะ แย่ทีสุดเลยค่ะ อยากกลับ
บ้ านค่ะ"

ตังแต่เมือกีหมาป่ าสวรรค์ก็ตงหู
ั หมาป่ าสีขาวแล้ วก็บน่ ไป
เรื อยๆ
แม้ รูปร่างจะเหมือนคุอินะ แต่สีหน้ าบรรยากาศเย็นชาความ
ประทับใจก็เลยต่างกัน
52
"เอาน่า ทนจนกว่าจะจบการต่อสู้เถอะ ถ้ าช่วยมัลโก้ ได้ ก็กลับ
ไปได้ เลย แต่วา่ ตอนนีคืออสูรของผม ต้ องฟั งคําสังนะ"
"ช่วยไม่ได้ คะ่ ถ้ าสังคําสังลามกกับหมาป่ าสวรรค์ละ่ ก็จะฟ้ อง
ท่านพ่อภายหลังแน่คะ่ "
"ไม่ทําหรอก!"

ระแวงสุดๆเลย
รูปร่างของมหาป่ าสวรรค์ประมาณสิบสามขวบ ผมไม่ใช่โลลิ
คอนนะ
ไม่มีความต้ องการกับเด็กสาวแบบนีหรอก

แต่ถึงอย่างนันแปลกใจทีคิดถึงจอมมารแห่ง[กาลเวลา]ขนาด
นีนึกว่าจะเป็ นพวกเป็ นจริ งจังเป็ นการเป็ นงานกับลูกน้ อยซะ
53
อีก แต่พอดูจากท่าทางหมาป่ าสวรรค์แล้ วดูเหมือนจะมีสาย
สัมพันธ์ทีดีมาก

หมาป่ าสวรรค์ทีเป็ นลูกน้ องแล้ วก็สามารถตรวจสอบได้ ผมจึง

ทําการดูสเตตัส

เผ่า：หมาป่ าสวรรค์ ระดับ S

ชือ：เฟลเซียส

เลเวล：72

พลังกายA+ ความทนทานA ความคล่องแคล่วS

พลังเวทA โชคลาภA ความสามารถพิเศษS+

สกิล：ราชาหมาป่ า ควบคุมเวลา ควบคุมการเคลือนไหว

54
ของอะตอม ตอบสนองอย่างรวดเร็ว กลายร่างสัตว์ป่า

ถ้ าให้ พดู คําเดียวก็คือสุดยอด

ระดับSทีเกิดมาแบบพัฒนาได้ แถมเลเวลยังสูงถึง70เท่า
เทียมกับระดับSทีเกิดมาแบบจํากัดเลเวลS
สูงกว่าคุอินะทีผ่านศึกมาโชกโชนขนาดนันซะอีก
สเตตัสไม่มีทีตํากว่าAแม้ แต่อนั เดียวสมดุลทุกด้ านถึงขีดสุด

แถมสกิลแต่ละอันก็โกง

ราชาหมาป่ า...พลังกาย ความทนทาน ความคล่องแคล่วเพิม

ขึน1ระดับ

ควบคุมเวลา...ความสามารถในควบคุมกาลเวลาของตัวเอง
55
และรอบข้ างในรัศมี1เมตร

ควบคุมการเคลือนไหวของอะตอม...ความสามารถในการ
ควบคุมระดับอุณหภูมิด้วยการควบคุมการเคลือนไหวของ
อะตอม

ตอบสนองอย่างรวดเร็ว...ปฏิกิริยาตอบสนองขันสูงสุด ไม่มี
ความคิดและการเคลือนไหวทีสูญเปล่า

กลายร่างสัตว์ป่า...เปลียนรูปร่างเป็ นหมาป่ าประเภทนําแข็ง

สเตตัสนอกจากโชคลาภและความสามารถพิเศษเพิมขึน1
ระดับ

การใช้ งานควบคุมเวลากับควบคุมการเคลือนไหวของ
56
อะตอมอยู่ในขันสุดยอด
แถมถ้ าให้ พดู ตอนทีใช้ ราชาหมาป่ ากับกลายร่างสัตว์ป่าร่วม
กันสเตตัสก็จะพุง่ ขึนไปอีก ด้ วยสเตตัสทีบ้ าคลังขนาดนันถ้ า
ใช้ ตอบสนองอย่างรวดเร็วก็เข้ าขันผิดกฎ

อสูรทีสามารถรับมือได้ มีแค่หยิบมือเดียวเท่านัน
บางทีในอสูรของผมคนทีสามารถต่อต้ านหมาป่ าสวรรค์ได้ มี
แค่คอุ ินะ ไวต์ ออร่าสามตนนีเท่านัน
อีกเรื องทีตกใจก็คือ...

"เธอ มีชือแล้ วเหรอ"

หมาป่ าสวรรค์ได้ รับชือว่าเฟลเซียส

57
จอมมารแห่ง[กาลเวลา]เอง ตัวเธอเองก็เอาแต่เรี ยกว่าเฟล ก็
เลยไม่ร้ ูจนกระทังดูสเตตัส

มีพลังขนาดนี อสูรทีได้ รับชือมาจากจอมมารแห่ง[กาลเวลา]

หมาป่ าสวรรค์สามารถเป็ นไพ่ตายในการต่อสู้นีได้ แน่

"การทีส่องดูความลับของท่านพ่อ แย่ทีสุดเลยค่ะ คุณพ่อน่ะ

ตอนทีอยู่ด้วยกันสองคนจะคอยเรี ยกหมาป่ าสวรรค์วา่ เฟล
ค่ะ"

หมาป่ าสวรรค์...ไม่สิ เฟลพูดออกมาอย่างภูมิใจแล้ วก็ดีใจ

ทีไม่ยอมเรี ยกต่อหน้ าคนอืนก็เพราะอายไม่ใช่เหรอไงกัน

[กาลเวลา]นันในส่วนทีเกียวกับมัลโก้ กลับเหมือนมนุษย์ผิด
คาด
58
"หวาาา ชือน่ารักสุดๆเลยอะ คุอินะเองก็จะเรี ยกว่าเฟลจัง
นะ"
"แก ได้ ยินทีพูดหรื อเปล่าคะ? คนทีเรี ยกว่าเฟลได้ มีแค่ทา่ น
พ่อเท่านันค่ะ"
"เฟลจัง อย่าพูดจาเย็นชานะคะ! คุอินะน่ะเป็ นพีสาวของเฟล
จังดังนันจึงพิเศษค่ะ ดังนัน ไม่มีปัญหาค่ะ!"
"ยะ หยุดนะคะ"

คุอินะกับหมาป่ าสวรรค์สนหางนุ
ั ่มนิมแล้ วเอามาพันกัน
ไม่วา่ จะดูยงั ไงก็เห็นเป็ นกลุม่ เด็กสาวพีน้ องกันจนทําให้ ผม
ยิมออกมา

59
หมาป่ าสวรรค์เองถึงจะบ่นแต่ก็ไม่ได้ เกลียดอะไร
บางทีคงจะต้ องการเพือนทีอยู่วยั เดียวกัน
ถ้ าเป็ นคุอินะทีสนิทสนมกับคนง่ายแถมดูแลคนเก่งต้ องสนิท
กับหมาป่ าสวรรค์ได้ แน่

"ส่วนของหมาป่ าสวรรค์เองก็อยากจะให้ โรโรโนะสร้ างอาวุธ

มาให้ เหมือนกัน แต่วา่ โรโรโนะในตอนนีไม่มีเวลามาทําแบบ
นันสินะ"

เพือใช้ งานพลังของมหาป่ าสวรรค์อยากจะได้ อาวุธ

ถ้ าเป็ นรูปร่างมนุษย์ มีอาวุธไว้ ก็ต้องแข็งแกร่งกว่า
เพราะว่าพลังโจมตีของอาวุธคิดตามพลังโจมตีของผู้ใช้
อาวุธทีสามารถรับมือคนจํานวนมากจากการโจมตีระยะไกล

60
มีประโยชน์อย่างมากในสถานการณ์การรบ

"อ๊ ะ คุณพ่อ มีของทีเหมาะๆอยู่คะ่ ถึงจะไม่ใช่ปืนก็เถอะ

อาวุธต้ นแบบทีโรโรโนะจังสร้ างขึนเพืออวาลอนริ ตเตอร์ น่ะ
ค่ะ"
"อา เจ้ านันเหรอ เจ้ านัน มีคนทีใช้ มนั ได้ ด้วยเหรอ?"

ผมนึกถึงอาวุธทีด้ วยสเปกทีเกินปกติทําให้ แม้ แต่อวาลอนริ

ตเตอร์ ก็ใช้ ไม่ได้ สุดท้ ายก็เป็ นอาวุธทีน่าเศร้ าทีต้ องเก็บไว้ ใน
คลัง

"อืม คุอินะเองถ้ าเอาจริ งก็ใช้ ได้ เพราะฉะนันถ้ าเป็ นเฟลจังก็

ไม่เป็ นไรหรอกค่ะ!"

61
คุอินะยืนยันด้ วยทฤษฎีอะไรก็ไม่ร้ ู
ผมรวบรวมความคิด
พลังเวท พลังกาย แล้ วก็ตอบสนองอย่างรวดเร็วทีทําให้
ปฏิกิริยาตอบสนองอยู่ถึงขีดสุดของหมาป่ าสวรรค์
ถ้ าคิดจากทังหมดนันแล้ ว...

"บางที น่าจะไม่เป็ นไรนะ คุอินะ เอามันมาให้ เฟลด้ วย แล้ วก็

สอนวิธีใช้ แล้ วก็ฝึกกันสองคนซะ ฝากเฟลไว้ กบั เธอด้ วยนะ"
"อ๊ าา แม้ แต่จอมมารแห่ง[การสร้ าง]ก็เรี ยกว่าเฟลเหรอ!?"
"เข้ าใจแล้ วค่ะ! คุณพ่อ"

คุอินะดึงคอหมาป่ าสวรรค์ ไม่สิ เฟลแล้ วหายไป

คงจะสามารถเข้ าใจวิธีใช้ มนั ได้ อย่างถ่องแท้ สินะ

62
สิงทีผมทําได้ ตอนนีคือคิดการใช้ งานพวกอสูรทีไม่ได้ อยู่ใน
แผนตอนแรก
อสูรรูปร่างเทพธิดา ราเซกริ ฟ โรเซริ ตเต้ ทีได้ รับมาจากจอม
มารแห่ง[สายลม]สโตรัส แล้ วก็มหาป่ าสวรรค์ เฟลทีได้ รับมา
จากจอมมารแห่ง[กาลเวลา]ดันทาเลียน

จะเอาอสูรทีแข็งแกร่งมาใช้ เล่นๆไม่ได้ ต้ องคิดแผนการรบที

โอกาสชนะสูงกว่านีออกมา เอาล่ะ ต่อจากนีคงจะยุ่งแล้ วสิ

แล้ วก็ถึงวันออกโจมตี
พวกอสูรของผมเตรี ยมตัวออกทัพอย่างรี บเร่ง
63
ในระหว่างนัน ผมกับหัวหน้ าหน่วยข่าวกรองของอวาลอน
สาวน้ อยผมสีฟ้าหันหน้ าเข้ าหากันในห้ องของผม

"ฟู๊ เป็ นมาสเตอร์ ทีใช้ งานคนหนักจริ งๆ คิดว่าจะตายซะแล้ ว

แต่วา่ ไม่วา่ ยังไงก็กลับมาได้ แล้ ว"

เธอคือรุลเู ยห์ ดิวา่ นักร้ องผู้ชวร้

ั ายทีอาศัยอยู่ตา่ งโลก
เธออยู่ในสภาพโทรมกําลังรักษาด้ วยโพชันทีสร้ างโดยแอ
นเชียน เอลฟ์ ออร่า แล้ วก็พดู ออกมาด้ วยนําเสียงเหนือยล้ า

"ทําได้ ดีมากทีกลับมาได้ แบบมีชีวิต"

"ก็นะ ทีต่างมิติมีศตั รูเต็มไปหมดเลย ทีแย่ทีสุดคือเจ้ าตัวที
เหมือนกับนินจา ถึงจะรู้ทีหลังว่าเป็ นอสูรของจอมมารแห่ง
64
[สัตว์ป่า]ก็เลยเอายาให้ ไปก็เถอะ ให้ ตายสิ เจ้ านินจานัน
อยู่ๆก็จะเข้ ามาฆ่ากันเลย ถ้ าไม่ใช่ผมคนนีคงตายไปแล้ วนะ"

ใช่แล้ วผมได้ ให้ รุลเู ยห์ ดิวา่ ทีมีพลังในการดําลงไปในต่างมิติ

นําพวกลูกน้ องโอเชียน ซิงเกอร์ ไปหาข่าวสารก่อน

เพือทีจะคิดกลยุทธ จึงรวบรวมข้ อมูลของศัตรูสกั เล็กน้ อยก็ดี

แล้ วก็ได้ ฝากหน้ าทีอีกอย่างหนึงไว้ ผมบอกไปว่าให้ สง่ โพชัน
ทีเตรี ยมไว้ จํานวนหนึงกับจดหมายถึงมัลโก้ ให้ กบั อสูรของมัล
โก้

รุลเู ยห์ ดิวา่ สามารถเสร็จหน้ าทีนันได้ โดยไร้ อบุ ตั ิเหตุ แล้ วก็
กลับมาเกือบจะสายกว่าทีคาดไว้
ไม่ใช่เพียงแค่นนั ยังได้ รับจดหมายทีเขียนข้ อมูลของศัตรู
65
จากอสูรแห่งคํามันสัญญาของมัลโก้

"นินจานันเป็ นอสูรแห่งคํามันสัญญาของมัลโก้ น่ะ ทําได้ ดี

มาก มอบความดีความชอบให้ เลย"

ผมก็เคยสู้กบั พวกอสูรแห่งคํามันสัญญาของมัลโก้ ตอนก่อน

ไป[งานราตรี ]

ในตอนทีสังสอนเพือให้ เรี ยนรู้ความน่ากลัวของจอมมารเก่า

ในตอนนันมีอสูรทีซ่อนตัวอยู่ในเงาแล้ วเข้ ามาข้ างหลังผม ที

ผมกับรุลเู ยห์ ดิวา่ ก็คงเป็ นเจ้ านัน

66
สมกับเป็ นรุลเู ยห์ ดิวา่
สามารถรอดจากการโจมตีถึงตายของอสูรแห่งคํามันสัญญา
ของมัลโก้ ได้
แค่นนก็
ั น่ายกย่องแล้ ว

"ก็ดีใจกับคําชมอยู่หรอก แต่วา่ นะพาทรอน ต้ องการรางวัล

เป็ นการกระทําอะ"

ให้ ตายสิ ยัยนี...

"จะคิดละกัน ถ้ ารอดชีวิตมาได้ จะมอบรางวัลทีทําให้ เธอ

ตกใจให้ เลย"
"จะตังตารอนะ เอาล่ะ แผลหายแล้ วสิต้องออกไปอีกแล้ ว

67
สินะ โลกเบืองหลังเนีย พึงได้ แค่ผมคนเดียวนีนา!"

ผมยิมเจือน
แต่วา่ เรื องทีรุลเู ยห์ ดิวา่ พูดนันถูกต้ อง
อสูรประเภทควบคุมมิติมีแค่รุลเู ยห์ ดิวา่ กับโอเชียน ซิงเกอร์
เท่านัน
การทํางานของพวกเธอนันสําคัญมาก

เอาล่ะ ถึงเวลาแล้ ว
ผมออกไปนอกคฤหาสน์กบั รุลเู ยห์ ดิวา่

68
บนทีราบมีมงั กรแห่งความมืดมิดกลาฟรอซทังหมดเรี ยงอยู่
ทุกตัวเชือมอยู่กบั ตู้คอนเทนเนอร์
ในคอนเทนเนอร์ เต็มไปด้ วยโกเลม อสูร อาวุธยุทโธปกรณ์ ไอ
เทมฟื นฟูอดั อยู่เต็ม

วงเวทวาร์ ปทีติดตังทีดันเจียนของมัลโคเซียสนันถูกทําลาย
ไปแล้ วเพือไม่ให้ ถกู ศัตรูใช้ ประโยชน์ การเดินทางทางฟ้ าจึง
ใกล้ ทีสุด
แน่นอนว่าตอนทีไปถึงทีหมายก็จะสร้ างวงเวทวาร์ ปแล้ วให้
พวกอสูรเฝ้าไว้

พวกอสูรธรรมดาทุกคนประจําทีแล้ ว มีเพียงแค่พวกผู้นําเท่า
นันทีอยู่รอบๆผม

69
"โรโรโนะ ทําได้ ดีมาก"
"มาสเตอร์ "ไพ่ตาย"เตรี ยมเสร็จแล้ ว กําลังเก็บอยู่ใน
คอนเทนเนอร์ คะ่ การตังค่าอวาลอนริ ตเตอร์ อาวุธใหม่ที
มาสเตอร์ คิดก็เตรี ยมไว้ เท่าทีต้ องการแล้ วค่ะ"
"ขอบคุณมาก เพราะเธอถึงได้ เห็นโอกาสทีจะชนะ ในการ
ต่อสู้ขอฝากให้ บญ
ั ชาการทัพโกเลมทีนําโดยอวาลอนริ ตเตอร์
นะ"

หนึงในอสูรแห่งคํามันสัญญาของผม สาวน้ อยอกกระดาน

ผมเงางามสีเงิน เอลเดอร์ ดวาร์ ฟ โรโรโนะ
เธอทํางานไม่ได้ พกั ไม่ได้ หลับตลอดสามวันนี เพือตอบสนอง
ความต้ องการของผม ไม่สิ ทํางานให้ ยิงกว่าทีคาดซะอีก

"นายท่าน ได้ จดั เตรี ยมโพชันทังหมดในปริ มาณทีจําเป็ นแล้ ว

70
ค่ะ เท่านีไม่วา่ จะมีบาดแผลขนาดไหนก็ไม่เป็ นไรค่ะ! แต่
แอปเปิ ลสีทองทีเก็บไว้ ในคลังใช้ ไปหมดแล้ วค่ะ!"

หนึงในอสูรแห่งคํามันสัญญาของผมเช่นกัน สาวน้ อยรูปร่าง

ดีผมสีทอง แอนเชียน เอลฟ์ ออร่า ยกหน้ าอกขึนมา

"ออร่าเองก็ต้องขอขอบคุณด้ วย เท่านีก็สามารถนับอสูรของ
มัลโก้ เป็ นกําลังรบได้ การต่อสู้นนขอให้
ั นําพวกไฮ เอลฟ์
ทุม่ เทกับการซุม่ ยิง เพือไม่ต้องสู้กบั อสูรทีมีปัญญาตรงๆ ผม
คาดหวังการซุม่ ยิงของพวกเธอนะ"

ส่วนทีพวกรุลเู ยห์ ดิวา่ ขนไปก่อนหน้ ามีจํานวนน้ อยนิด

แต่ถ้าทัพหลักไปถึงก็สามารถส่งโพชันได้ ในรวดเดียว
แล้ วก็ออร่าทีโจมตีระยะไกลมากจากนอกการตรวจสอบของ
71
ศัตรูถือว่าเป็ นอาวุธทีจําเป็ นมากสําหรับพวกเราทีมีกําลังรบ
ด้ อยกว่า

"คุณพ่อ เฟลจังสามารถใช้ ของต้ นแบบอย่างสมบูรณ์เลยค่ะ!"

"ก็บอกแล้ วไง คุอินะ! อย่ามาเรี ยกว่าเฟลจังนะคะ"

สาวน้ อยหูจิงจอกคุอินะ กับสาวน้ อยหูหมาป่ าเฟล

วันนีทังคูก่ ็ดสู บายดี

"ขอฝากทังสองคนทําหน้ าทีหัวหน้ าทัพด้ วยกําลังรบที

มหาศาล จงสู้ให้ มากกว่าใคร ให้ รุนแรงยิงกว่าใคร เพือบดขยี
เอสของศัตรู จงทําเช่นนันซะ"

72
ทังคูห่ ยุดเล่นแล้ วพยักหน้ าด้ วยสีหน้ าจริ งจัง
ใช่แล้ ว ทังคุอินะและเฟลต่างก็ใช้ สามเหรี ยญเป็ นระดับAทัง
หมด ในหมูอ่ สูรระดับSแล้ วยังเป็ นตัวตนทีแข็งแกร่งชัดเจน
พวกเธอจะกําจัดไพ่ตายของศัตรูได้ ขนาดไหนนันสําคัญมาก
ในการต่อสู้คราวนี

"ไวต์ นายบัญชาการกองทัพทังหมด แล้ วก็คอยอยู่ข้างผมใน

ฐานะไพ่ตายสุดท้ าย ถึงจะมีภาระทีหนักมาก แต่ก็ขอฝาก
ด้ วยนะ"
"ขอรับ เหนือหัว ขอแค่เหนือหัวสังมาไม่วา่ จะยากลําบากแค่
ไหนก็จะฝ่ าไปให้ ดขู อรับ"

ถึงจะรูปร่างเป็ นคนสูงวัยแต่ตวั จริ งของเขาก็คือมังกรดําแห่ง

ความตาย ซีกวูร์ม ถ้ าปลดปล่อย[บ้ าคลัง]ก็เป็ นสัตว์

73
ประหลาดโดยแท้ จริ งทีเหนือกว่าคุอินะเสียอีก เสนาธิการ
ของผมทีพึงได้ กว่าใคร

"รุลเู ยห์ ดิวา่ ทําการรวบรวมและส่งข้ อมูลจากต่างมิติ ถ้ าถูก

ยึดต่างมิติได้ สถานการณ์รบจะเสียเปรี ยบ หรื ออีกความ
หมายก็คือ เธอเปรี ยบดังชีพจรของพวกเราเลยล่ะ"
"จะพยายามเพือรางวัลนะ เอาเถอะ จะชืนชมฝี มือของผมก็
ได้ นะ"

นักร้ องแห่งต่างโลก รุลเู ยห์ ดิวา่ เด็กสาวผมสีฟ้าเต็มไปด้ วย

ความมันใจ

"เอาล่ะ ทุกคนประจําตําแหน่ง ออกทัพได้ !"

"""ค่ะ!"""
74
พวกอสูรของผมพยักหน้ าแล้ วแยกย้ าย
แล้ วก็สิบนาทีหลังจากนันพวกมังกรแห่งความมืดมิดก็บินขึน
พร้ อมกับคอนเทนเนอร์

เอาล่ะ ไปกันเถอะ สูด่ นั เจียนของมัลโก้

-------------------------------------------------------------------------
------------------------------------------------------------------
Ch.104 - ตอนที10 พลังทีแท้ จริ ง ตืนขึนแล้ ว

มังกรแห่งความมืดมิด กลาฟรอซได้ ติดตังคอนเทนเนอร์ ทีมี

อสูรกับอาวุธยุทโธปกรณ์ แล้ วพวกเราก็เคลือนพลออกมาจา
กอวาลอน

75
แผนโจมตีสายฟ้ าแลบโดยใช้ มงั กรแห่งความมืดมิด กลาฟรอ
ซกับคอนเทนเนอร์

นีคือสิงทีคิดไว้ เป็ นหนึงในแผนการรบตังแต่แรก

ถ้ าเป็ นเกม[สงคราม]ทางเข้ าดันเจียนจะถูกเชือมโดยผู้สร้ าง

ทําให้ ไม่ต้องใส่ใจขันตอนการขนย้ ายพวกอสูร แต่วา่ ถ้ าเป็ น
การต่อสู้ทีไม่มีกฎจําเป็ นต้ องมีวิธีการขนอสูรและอาวุธทีได้
ประสิทธิภาพ

วิธีการขนส่งกําลังรบจํานวนมากนันมีข้อจํากัดมากกว่าทีคิด

อย่างแรกคือ [วาร์ ป]

76
ในการลอบจู่โจมกับความเร็วแล้ วแข็งแกร่งทีสุดไม่ผิดแน่
แต่วา่ มีปัญหาอยู่สองอย่าง

ถึงจะสามารถวาร์ ปในดันเจียนของตัวเองได้ ไม่จํากัด แต่

ตอนทีวาร์ ปนอกดันเจียนจะสามารถวาร์ ปได้ แค่ในวงเวทวาร์
ปทีเตรี ยมไว้ ก่อนเท่านัน

ถึงจะเป็ นอสูรระดับBก็สามารถเคลือนย้ ายอสูรได้ มากสุด

ครังละสามตน จํานวนการใช้ งานเองก็ได้ ประมาณสิบครังทํา
ให้ คอ่ นข้ างลําบาก
ถ้ าเป็ นอสูรระดับSอาจจะใช้ ประโยชน์ได้ มากกว่านี แต่วา่
ตอนนีไม่มีเวลามาเตรี ยมการเช่นนัน

อย่างทีสองคือ [คลัง]ของจอมมาร
77
จอมมารนันสามารถขนอสูรได้ ถึงสิบตนโดยเก็บไว้ ในคลังที
อยู่ในต่างมิติ
วิธีนีมีความเสียงทีถ้ าจอมมารไม่ออกไปแนวหน้ าก็ไม่
สามารถทําได้ แต่ด้วยการใช้ ร่วมกับ[วาร์ ป]ผลลัพธ์ก็จะดีขนึ
อย่างมาก

แต่ถึงอย่างนันสุดท้ ายทีเก็บใน[คลัง]ได้ ก็มีแค่อสูร โกเลมไม่

สามารถเก็บใน[คลัง]ได้ การขนอาวุธก็ไม่สามารถทําได้

สุดท้ ายคือ การเคลือนย้ ายด้ วยพลังของเหล่าอสูร

วิธีนีมีเต็มไปด้ วยปั ญหา ความเร็วแต่ละตนนันแตกต่างกัน
แถมยังเป็ นจุดเด่น พวกอสูรทีเดินช้ าก็ไม่สามารถตามได้ ทนั
ถ้ าเคลือนทัพใหญ่ของอสูรบนพืนดินก็จะกลายเป็ นทําให้
พวกมนุษย์วนุ่ วายเพิมศัตรูให้ มากขึนโดยไม่จําเป็ น

78
พอคิดจากเงือนไขต่างๆแล้ วการขนส่งทางฟ้าแบบผมถือว่าดี
ทีสุด ความเร็วกับจํานวนการขน การพรางตัว ถือว่าทําได้ ดี
ทังหมด
ดินแดนเหนือเมฆทีพวกมนุษย์ไม่อาจเข้ าถึง

"คุณพ่อ ศัตรูรอบนีแข็งแกร่งเหรอคะ?"

คุอินะทีอยู่ในคอนเทนเนอร์ เดียวกันสันหางไปมาแล้ ว
ถามออกมา

คอนเทนเนอร์ ของผมมีจิงจอกสวรรค์ คุอินะกับหมาป่ า

สวรรค์ เฟล แล้ วก็ราเซกริ ฟ โรเซริ ตต้ าทียืมมาจากจอมมาร
แห่ง[สายลม]สโตรัส
79
"อา แข็งแกร่ง เป็ นศึกทีหนักทีสุดตังแต่ทีทํามาเลยล่ะ"

ยังไงก็เป็ นพวกจอมมารทีฝึ กฝนกันมานานปี

ถ้ าสู้กนั ตรงๆก็คงจะแพ้ แน่นอน

สิงทีสังสมมันต่างกันเกินไป

ด้ วยการใช้ ประโยชน์จากข้ อได้ เปรี ยบทีผมมีจงึ เห็นโอกาสที

จะชนะได้
ข้ อได้ เปรี ยบของผมคืออาวุธทีได้ จาก[สร้ าง]ทีได้ รับการ
พัฒนาเป็ นอาวุธสุดยอดโดยเอลเดอร์ ดวาร์ ฟ ช่างตีเหล็กที
สุดยอดทีสุดในโลก

80
เหล่าอสูรระดับSทีในบรรดาจอมมารทังหมดมีแต่ผมเท่านัน
ทีสร้ างได้

แล้ วก็ด้วยเทพธิดาแห่งสายลมราเซกริ ฟ โรเซริ ตต้ าทีสามารถ

เสริ มกําลังทังกองทัพและส่งข่าวสารได้ อย่างน่าทึงทีได้ รับมา
จากจอมมารแห่งสายลมสโตรัส

อวาลอนริ ตเตอร์ โกเลมทีแข็งแกร่งทีสุดทีทัดเทียมกับอสูร

ระดับAชันสูงได้ ตวั ต่อตัว

จะใช้ สิงเหล่านียังไงดี
นีมันเกียวพันกับทุกๆอย่าง
โชคดี ทีฝ่ ายโจมตีคือเรา จึงอยู่ในจุดทีสามารถเลือกอาวุธที
จะใช้ ได้
81
"เข้ าใจแล้ วค่ะ ถ้ าอย่างนันคุอินะจะพยายามให้ ยิงๆกว่าที
ผ่านมา คุอินะคืออสูรตนแรกของคุณพ่อ เพราะว่าคุณพ่อ
เป็ นจอมมารทีแข็งแกร่งทีสุด คุอินะเองก็เป็ นอสูรทีแข็งแกร่ง
ทีสุดค่ะ ไม่แพ้ ให้ ใครหรอก"

ผมกวักมือเรี ยกคุอินะ
คุอินะนังตักผม รู้สกึ ถึงนําหนักตัวทีลงมา
ผมลูบหัวเธอ

การต่อสู้นีเริ มจากความเอาแต่ใจของผม
เพราะฉะนันจึงไม่อยากให้ มีใครตาย จะเสียเด็กพวกนีไปไม่
ได้

ผมเชือมันในพลังของพวกอสูรของผม จึงได้ วางแผนทีจะไม่

82
มีใครตาย
เครี ยดแบบไม่สมเป็ นตัวเองเลย
ผมกอดคุอินะขนนุ่มนิมทําให้ ร้ ูสกึ ใจเย็นลง แล้ วก็ใช้ หวั คิด
เต็มกําลัง

หลายชัวโมงผ่านไป ก็เข้ ามาใกล้ จอมมารแห่ง[สัตว์ป่า]มัลโค

เซียส แล้ วก็ตรวจสอบสถานการณ์จากบนฟ้ าด้ วยกล้ องส่อง
ทางไกลกําลังสูง

ดันเจียนของเธอเป็ นดันเจียนรูปแบบปราสาทแบบดังเดิม
สําหรับจอมมาร

83
"ถูกล้ อมจริ งๆด้ วยสินะ"

รอบๆดับเจียนของมัลโก้ มีอสูรมากมายล้ อมอยู่ มีมากกว่า

หลายร้ อยตน

ก็เป็ นวิธีเพือป้องกันกําลังเสริ มของศัตรู แล้ วก็เป็ นการกระทํา

ทีจําเป็ นสําหรับการให้ พวกจอมมารอืนนํากําลังเสริ มเข้ าไป
ได้ อย่างปลอดภัย

น่ารํ าคาญจริ งๆ แค่เข้ ามาในดันเจียนของมัลโก้ ก็ลําบากแล้ ว

แล้ วก็ทีล้ อมไม่ได้ มีแค่บนพืนดิน แต่บนฟ้ าด้ วย

พอเข้ าไปใกล้ ดนั เจียนของมัลโก้ ก็มีพวกมังกรบินกับนกยักษ์
อสูรทีบินได้ เข้ ามาใกล้ อย่างรวดเร็ว

84
ถึงพวกมนุษย์จะโจมตีท้องฟ้ าไม่ได้ แต่จอมมารกับอสูรนัน
ไม่ใช่
เพราะฉะนันถึงบินอยู่อย่างนีก็วางใจไม่ได้

"ออร่า เป็ นไปตามทีคาดไว้ เตรี ยมตัวเสร็จหรื อยัง"

แอนเชียน เอลฟ์ ออร่าไม่ได้ อยู่ในคอนเทนเนอร์ เดียวกัน

ตามปกติแล้ วเสียงไม่มีทางไปถึง แต่นนเป็
ั นกรณีอสูรปกติออ
ร่านันสามารถรับเสียงรอบๆตัวผมได้ จากสายลม
เพราะฉะนันแค่พดู แบบนีก็พอแล้ ว

[ค่ะ นายท่าน ตอนนีหน่วยซุม่ ยิงทุกนายประจําตําแหน่งที

85
กําหนดแล้ วค่ะ ขอคําสังด้ วย]

เสียงของออร่ามาตามสายลม
เสียงฟั งดูตืนเต้ นนิดหน่อย ดีใจทีมีเป้าหมายมากมายสินะ

"อนุญาตให้ ทําการยิงได้ จงใช้ หน่วยซุม่ ยิงทีเธอภาคภูมิใจกับ

มังกรแห่งความมืดมิด กลาฟรอซยึดน่านฟ้าให้ ดหู น่อย พวก
ไฮ เอลฟ์ ให้ จดั การพวกลูกกระจ๊ อก ออร่าให้ จดั การโดยเน้ น
ไปทีพวกทีมีพลังเวทสูง"

[ฝากได้ เลยค่ะ จะสอนให้ ร้ ูเองว่าใครกันแน่ทีเป็ นผู้ปกครอง

ท้ องฟ้ า♪]

86
แล้ วเสียงยิงก็เริ มดังขึน

หน่วยซุม่ ยิงทีนําโดยออร่าทุกคนไม่ได้ อยู่ในคอนเทนเนอร์ แต่

นังอยู่บนหลังมังกรแห่งความมืดมิด แล้ วถือแอนตีแมททีเรี
ยล ไรเฟิ ล

พวกมังกรแห่งความมืดมิด กลาฟรอซทีเป็ นตัวตนระดับสูงใน

หมูร่ ะดับBเอง ถ้ าแบกสัมภาระหนักๆความสามารถในการ
รบก็ตกลง

เพือชดเชยส่วนนันจึงมีหน่วยซุม่ ยิงของพวกออร่า
ซุม่ ยิงด้ วยการใช้ แอนตีแมททีเรี ยล ไรเฟิ ลทีมีพลังทําลายสูง
และระยะทางทีไกลมากทีสามารถเจาะได้ แม้ กระทังรถถัง

87
ดวงตาพิเศษของเอลฟ์ กับเวททีทําให้ สายลมเป็ นเพือนเพือ
รับมือความต้ านทานของลม ทําให้ แม้ แต่อสูรทีสามารถบิน
ได้ อย่างรวดเร็วก็ถกู จัดการ เพียงแค่การโจมตีทีเดียวก็ร่วงลง
ไป

ไม่ใช่แค่นนั
พวกออร่าทีเพิมเลเวลมาได้ พอควรแล้ วสามารถใช้ ศาสตร์
เวทลมได้ อย่างเชียวชาญ
การควบคุมสภาพอากาศของหน่วยเอลฟ์
สําหรับพวกอสูรทีบินบนฟ้าแล้ วถือเป็ นวินาศกรรมทีร้ ายแรง
ทีสุด
เท่าทีเห็น พวกมังกรบินกับนกยักษ์ ของศัตรูก็เคลือนไหวได้
แย่ลง ทําได้ เพียงทรงตัวให้ อยู่เท่านัน

88
สมกับเป็ นออร่า สามารถใช้ พลังได้ อย่างเชียวชาญ

"โรเซริ ตเต้ ติดต่อกับไวต์ที ให้ เริ มการเสริ มความแข็งแกร่ง

พวกมังกรแห่งความมืดมิดทันที แล้ วก็หลังจากยึดน่านฟ้าได้
แล้ วก็ให้ เปิ ดฉากทําการกําจัดอสูรบนพืนดินให้ ได้ โดยเร็ว"
"รับทราบค่ะ ท่านโพลเคล"

ทีโรเซริ ตเต้ อยู่ในคอนเทนเนอร์ นีก็เพือส่งต่อคําสังของผม

การเชือมโยงบริ เวณกว้ างของเธอทรงพลังมาก สามารถทีจะ
ติดต่อกับลูกน้ องของผมทังหมดได้ ด้วยเทเลพาธี
ตราบทีมีเธอเสียงของผมก็สง่ ไปได้ ทกุ ที

ร่างของพวกมังกรแห่งความมืดมิด กลาฟรอซปกคลุมด้ วอ

89
อร่าสีดํา
มันคือความสามารถพิเศษของไวต์ทีกลายเป็ นมังกรดําแห่ง
ความตาย ซีกวูร์ม [ผู้ปกครองความตาย] ทีจะเพิมพลังให้ กบั
ทังกองทัพอันเดด
เพราะตอนทีใช้ จะเปลืองพลังเวทจึงประหยัดมาจนถึงตอนนี

พวกมังกรแห่งความมืดมิด กลาฟรอซเร่งความเร็วขึน หน่วย

ซุม่ ยิงของเอลฟ์ ก็อยู่ในจุดทีจะซุม่ ยิงได้ ง่ายขึน
เดินทีหน่วยทีคุ้มครองท้ องฟ้ าของศัตรูก็เคลือนไหวลําบาก
จากการควบคุมสภาพอากาศทําให้ อยู่ในสถานการณ์เสีย
เปรี ยบ ไม่กีนาทีหลังจากนันอสูรของศัตรูทงหมดก็
ั ถกู ฆ่าแล้ ว
ยึดครองท้ องฟ้ าได้ สําเร็จ

หน่วยซุม่ ยิงของเอลฟ์ ทีสามารถใช้ พลังของแอนตีแมททีเรี ยล

90
ได้ อย่างอย่างสูงสุด อสูรธรรมดาไม่มีทางชนะได้
อย่างแรก ข้ างหน้ าก็คือเบรซ ข้ างหลังก็คือการซุม่ ยิงด้ วย
ไรเฟิ ล เมือเทียบกับคูห่ มู งั กรแห่งความมืดมิดกลาฟรอซกับ
พวกเอลฟ์ ทีสามารถโจมตีได้ โดยไม่สนใจตําแหน่งแล้ วพวก
อสูรของศัตรูทีสามารถโจมตีได้ แต่ข้างหน้ าก็เสียเปรี ยบใน
การต่อสู้บนฟากฟ้ าอย่างมาก

พวกมังกรแห่งความมืดมิด กลาฟรอซบินวนไปมาบนท้ องฟ้ า

ทีไม่มีศตั รูแล้ ว เพือหาตําแหน่งทีเหมาะสม
แล้ วก็เริ มปล่อยระเบิดนาปาล์มจํานวนมากจาก
คอนเทนเนอร์

"ไวต์ เป็ นผลงานทียอดเยียมมาก ทิงระเบิดได้ แน่นอนตามที

ต้ องการเลย"

91
กลาฟรอซทีมีพลังโจมตีเป็ นระดับBชันสูงนันยังหุ้มพิษการ
โจมตีนนด้
ั วยสกิล[เป็ นพิษ(อ่อน)]ทําให้ มีพลังโจมตีเพิมขึน

แถมยังมี[ผู้ปกครองความตาย]ของไวต์ทีกลายเป็ นมังกรดํา
แห่งความตาย ซีกวูร์มกับ[รัศมีของเทวดาแห่งแสง]ของ
เทพธิดาแห่งสายลมราเซกริ ฟ

ระเบิดนาปาล์มทีเสริ มความแข็งแกร่งถึงสามอย่างเผาไหม้
ทุกอย่างบนพืนดินด้ วยไฟสีดําทีหุ้มด้ วยพิษ
ถ้ าไม่มีการป้องกันบนท้ องฟ้ าการจะฆ่าอสูรบนพืนดินก็ง่าย
นิดเดียว

ภาพปรากฏเป็ นนรกสีดําบนพืนดิน
92
มีโอกาสทีจะมีอสูรทีมีความต้ านทานไฟสูงมากเหลือรอดอยู่
แต่ตงแต่
ั เมือครู่หน่วยซุม่ ยิงทีนําโดยออร่าก็กําลังทําการซุม่
ยิงมาจากบนท้ องฟ้ า

บนพืนดินมีเสียงกรี ดร้ องของพวกอสูรนับไม่ถ้วนดังขึนมา

แต่วา่ จากพืนดินมาบนนีมันห่างกันเกินไปจึงไม่สามารถโจม
ตีกลับมาได้ สกั นิด แถมเสียงนันก็ยงั แทบจะไม่ได้ ยิน

"ถึงจะป้องกันอย่างหนาแน่น แต่กลุม่ ของอสูรอ่อนแอก็เป็ น

ได้ แค่อาหารเท่านันล่ะ สําหรับผมน่ะนะ"

เท่านีก็ทําลายวงล้ อมของศัตรูได้

93
แต่วา่ จะมาดีใจไม่ได้

ในการต่อสู้ครังก่อนเสียระเบิดนาปาล์มไปจํานวนมาก
โรงงานสเกลตันทีบัญชาโดยไวต์ได้ ทํางานอย่างเต็มทีถึงจะ
เสริ มมาอย่างเต็มทีแต่ก็มีจํานวนน้ อยด้ วยการโจมตีในตอนนี
ก็แทบจะหมดคลังแล้ ว

วิธีเดียวกันนีสามารถใช้ ได้ อีกแค่ครังเดียว

ทีใช้ ระเบิดนาปาล์มแบบไม่กกนั
ั นมีอยู่สองเหตุผล

อย่างแรก ถ้ าไม่กําจัดอสูรตรงทางเข้ าให้ หมดก็ไม่สามารถ

เข้ าไปในดันเจียนของมัลโก้ ได้ ถ้ าฝื นฝ่ าเข้ าไปโดยไม่ทําลาย
ก็มีแต่จะถูกอสูรข้ างในล้ อมโจมตีเข้ ามาเป็ นสถานการณ์ที
แย่ทีสุด
94
ทีไม่ฝ่าทีนีนันเพราะจําเป็ นต้ องทําลายเพือจะได้ ไม่ต้อง
ระแวงสถานการณ์เลวร้ ายทีสุด ถ้ าให้ พดู กลับกันถ้ าค่อยๆ
ดันเข้ าไปจากทีนีล่ะก็อสูรของมัลโก้ ทีปกป้องภายในกับพวก
อสูรของผมสุดท้ ายแล้ วก็จะล้ อมโจมตีอสูรทีอยู่ข้างในได้

อีกอย่างหนึงคือเพือเพิมเลเวลอสูรระดับSอย่างพวกคุอินะ
เรื องทีดันเจียนของมัลโก้ ถกู ล้ อมจากข้ างนอกนันคาดเอาไว้
แล้ ว การทิงระเบิดนันก็เป็ นตามกําหนดการณ์

เพราะฉะนันจึงได้ ให้ พวกมังกรแห่งความมืดมิด กลาฟรอ

ซกับพวกคุอินะจับปาร์ ตกัี น

หรื อก็คือพวกอสูรหลายร้ อยตัวทีถูกจัดการไปตอนนีจะเป็ น

95
อาหารให้ กบั พวกอสูรระดับSของผมทีจะมุง่ หน้ าไปยังสนาม
รบต่อไป

พอมองไปทางคุอินะ

ใบหน้ าแดง กําลังกอดร่างตัวเองอยู่

ท่าทางแปลกๆ ความสุขจากการเพิมเลเวล เรื องนันเป็ น

ของอร่อยสําหรับอสูรไม่ผิดแน่
อาการเมาความสุขจากการเพิมเลเวลของคุอินะนันเป็ นเรื อง
ปกติ แต่คราวนีมันมากเกินไป

ตาลอย ขนหางสัน ลมหายใจอุ่น

96
"คุณพ่อ ร่างกายของ คุอินะ ร้ อน"

ดวงตาสีแดงเข้ มส่องแสงดูลามก
คุอินะโตขึนนิดหน่อย ร่างกายประมาณ12-13ปี เปลียนเป็ น
อายุ14-15ปี หางก็น่มุ นิมยิงขึน การเรี ยงของขนก็ราบเรี ยบ
ยิงขึน

"คุณพ่อ คุอินะ ไปถึงแล้ ว ในทีสุดก็เป็ นจิงจอกสวรรค์จริ งๆ

แล้ ว"

คุอินะอิงข้ างๆผมแล้ วหายใจแรงมองขึนมา

97
"งันเหรอ แบบนันสินะ"

เป็ นจิงจอกป่ าสวรรค์จริ งๆแล้ ว ผมติดใจความหมายของคํา

พูดนัน
เลเวลของคุอินะเกิน70แล้ ว
เลเวลนันคือเลเวลมาตรฐานตอนทีเกิดมาแบบจํากัดเลเวล

อสูรทีชือว่าจิงจอกสวรรค์จริ งๆแล้ วเป็ นอสูรประเภททีพลังที

แท้ จริ งจะตืนช้ า
เพราะว่าให้ เกิดมาแบบพัฒนาคุอินะก็เลยไม่สามารถใช้ พลัง
ทีแท้ จริ งได้ ความสามารถถูกจํากัดความสามารถพิเศษส่วน
หนึงก็ไม่ถกู ปลดปล่อยออกมา

98
คุอินะจนถึงตอนนีนันแข็งแกร่งแต่ก็ได้ แค่เลเวลมาตรฐาน
ของระดับS

คุอินะนันมีไพ่ตายคือ[แปลงกาย]ทียืมพลังของตัวเองใน
อนาคตมาทําให้ สามารถใช้ พลังระดับSชันสูงได้ ในเวลาหนึง
แต่วา่ ถ้ าให้ พดู กลับกันพลังของตัวเองในอนาคตคือพลังทีคุอิ
นะในปั จจุบนั ไม่มีทางมีได้ มันไม่ใช่การเพิมพลังขึนแต่เป็ น
แค่การเอาข้ อจํากัดออกเท่านัน

ตอนนีพลังทีแท้ จริ งนัน ได้ ตืนขึนแล้ ว

หรื อก็พลังของจิงจอกสวรรค์จริ งๆ พลังทียืนอยู่จดุ สูงสุดของ
ระดับS

99
พอเห็นสเตตัส หน้ าผมก็ตงึ ขึน
นีคือพลังทีแท้ จริ งของจิงจอกสวรรค์ พลังของคุอินะจนถึง
ตอนนีเป็ นเพียงแค่เศษเสียวเท่านัน

"คุอินะ ขอพึงพลังทีเพิมขึนนันได้ ไหม"

"อืม คุณพ่อ คุอินะ แข็งแกร่งขึนกว่าทีผ่านมามากมากเลย
สบายใจได้ เลยค่ะ จะไม่แพ้ ให้ ใครทังนันค่ะ แล้ วก็เพราะว่า
เติบโตแล้ ว จึงสามารถทําสิงต่างๆได้ เพิมขึนค่ะ!"

นีเป็ นเรื องผิดคาดทีน่าดีใจ

จะใช้ พลังนีให้ เต็มทีเลย

พอระเบิดนาปาล์มดับลง พวกมังกรแห่งความมืดมิด กลา

100
ฟรอซก็ลงจอด
เหยียบพวกอยู่ทีเหลืออยู่น้อยนิด รักษาดินแดนเอาไว้

คอนเทนเนอร์ เปิ ดออก พวกอสูรของผมกับโกเลมก็ออกมา

แล้ วก็ไม่ลืมทีจะขนเสบียงอาวุธตามทีสังไว้ ก่อนหน้ า
อสูรกาทําวงเวทวาร์ ป เพือเป็ นหลักประกันในตอนทีเกิดอะไร
ขึน

ผมเองก็ลงคอนเทนเนอร์ บ้างยืนนําพวกอสูรสุดทีรักแล้ วหัน

กลับไป จ้ องหน้ าแต่ละคนแล้ วพูดออกมา

"ผู้บงั คับบัญชาของหน่วยป้องกันขอมอบให้ ดวาร์ ฟ สมิธ โดย

ให้ มีพยัคฆ์ขาว โคฮาคุคอยสนับสนุน เพือไม่ให้ มีการโจมตี
หน่วยโจมตีจากข้ างหลังขอให้ ทําการปกป้องทางเข้ านีไว้ จะ
101
ให้ หน่วยโจมตีโดนจัดการจากข้ างหลังไม่ได้ พวกเธอคือสาย
ชีวิตของศึกครังนี"

หน่วยป้องกันนัน ให้ มงั กรแห่งความมืดมิด กลาฟรอซกับไฮ

เอลฟ์ ครึงหนึงเฝ้าท้ องฟ้ าไว้ บนพืนดินมีอวาลอน ริ ตเตอร์ "รุ่น
ปกติ"ห้ าเครื อง โกเลมมิธริ ลทีติดตังอาวุธหนักรุ่นพัฒนาอีก
จํานวนมากโดยการควบคุมพวกเขาเป็ นหน้ าทีของพวกดวา
ร์ ฟ สมิธ

จะทิงไวต์ทีเป็ นไพ่ตายไว้ ไม่ได้

เพราะฉะนันอสูรทีเหมาะจะเป็ นผู้บงั คับบัญชาต่อจากไวต์ก็
คือดวาร์ ฟ สมิธทีเป็ นคนสนิทของเขากับพยัคฆ์ขาวทีมาก
ประสบการณ์และอาจจะเป็ นไพ่ตายในกรณีฉกุ เฉินได้ คอย
ช่วยอยู่ข้างๆ

102
"หน่วยโจมตีจะบุกไปยังทัพของศัตรูข้างหน้ าจากนี คําสังมี
เพียงหนึงเดียว บดขยี พวกเธอคืออสูรของผม หรื อก็คือ กอง
ทัพทีแข็งแกร่งทีสุด ไม่มีทางแพ้ ให้ พวกตาแก่สมองขึนราแน่
ไปกันเถอะ ตามผมมา!!"
"ย๊ า~♪เข้ าใจแล้ วค่ะ"
"มาสเตอร์ ดูพลังทําลายของอาวุธใหม่ได้ เลยค่ะ"
"กระสุนยังเหลืออีกเยอะค่ะ การเตรี ยมโพชันเองก็โอเคค่ะ"

พวกอสูรตอบกลับอย่างมันใจแล้ วตามผมมา
แผนการขันแรกเสร็จสมบูรณ์
เอาล่ะ ด้ วยกระบวนทัพนีมาจัดการให้ มนั จบๆไปกันเถอะ

103
แล้ วพวกเราก็เหยียบเท้ าเข้ าไปในดันเจียนของมัลโก้

ต่อจากนีคือการต่อสู้ทีแท้ จริ ง
-------------------------------------------------------------------------
--------------------------------------------------------------
Ch.105 - ตอนที11 [Burst drive]

พวกอสูรทีล้ อมดันเจียนของจอมมารแห่ง[สัตว์ป่า]ถูกเผาจน
เกรี ยม พวกผมทียึดทางเข้ าไว้ ได้ ก็เข้ าไปในดันเจียนของมัล
โก้

ในขณะเดียวกันก็ให้ พวกไฮ เอลฟ์ ทีมีความสามารถในการ

ตรวจจับพลังเวทยอดเยียมหาว่ามีวงเวทวาร์ ปของศัตรู
เตรี ยมอยู่หรื อเปล่าแล้ วทําลายมันซะ
อยากจะหลีกเลียงโอกาสทีจะมีกําลังเสริ มมาจากข้ างนอก
104
ทีอยู่แนวหน้ าคือผม เอลเดอร์ ดวาร์ ฟ โรโรโนะ อวาลอนริ
ตเตอร์ แล้ วก็โรเซริ ตเต้
สมาชิกทีเหลือตามติดมาข้ างหลัง

เพือป้องกันการจู่โจมจากข้ างหลังจึงตังหน่วยป้องกันไว้ ที
ทางเข้ าดันเจียนของมัลโก้

"โรเซริ ตเต้ ห้ ามลืมติดต่อกับหน่วยป้องกันทุกๆห้ านาทีเด็ด

ขาดนะ"
"ฝากได้ เลยค่ะ ท่านโพลเคลโปรดวางใจแล้ วเดินต่อไปได้ เลย
ค่ะ"

ถ้ าจอมมารเก่าเอาจริ งมีโอกาสทีจะมาทําลายล้ างหน่วย

105
ป้องกัน

ให้ ใช้ การเชือมโยงบริ เวณกว้ างของโรเซริ ตเต้ ติดต่อเป็ น

ระยะๆ เพือในตอนทีไม่มีการตอบกลับจะได้ คิดว่าโดน
ทะลวงหลังจะได้ คอยระวังหลังไปด้ วยเดินหน้ าไปด้ วย

แต่ถ้าให้ พดู จริ งๆ ในความหมายจริ งๆแล้ วคนทีอยู่แนวหน้ า

ไม่ใช่พวกผม
หน่วยข่าวกรองทีนําโดยรุลเู ยห์ ดิวา่ ได้ นําไปก่อนแล้ วในต่าง
มิติ
ตอนนีเธอเองก็ตอ่ สู้ในต่างมิติไปพลางส่งข้ อมูลให้ ผมไป
พลาง บางครังก็ได้ ยินเสียงบ่นว่าใช้ งานกันหนักเกินไปแล้ ว
มาด้ วย

106
พืนทีแรกคือเขาวงกตหิน พอเดินไปสักพักก็ออกไปยังทีกว้ าง
ตอนนันก็เห็นกองทัพของศัตรู จัดทัพเป็ นครึงวงกลมเหมือน
กับกําลังรอทางนีอยู่

จํานวนเกินร้ อยตน มีอสูรรูปร่างอมนุษย์ แล้ วก็อสูรประเภทผู้

ใช้ เวทมากมาย
ทีแย่ก็คือดูเหมือนจะสวดบทเวทเสร็จแล้ ว อยู่ในสถานการณ์
เตรี ยมพร้ อมปล่อยเวททําลายล้ างวงกว้ างจํานวนมาก

จากพลังเวทปริ มาณมหาศาลนีทําให้ ร้ ูวา่ มีอสูรระดับAอยู่

หลายสิบตน
ถ้ ารับมันเข้ าไปเต็มๆล่ะก็พวกผมคงหายไปในพริ บตา

แต่นีก็ตามทีคาดไว้ ตามข้ อมูลทีรุลเู ยห์ ดิวา่ หามาล่วงหน้ า

107
"ก็นะ ก็ต้องมาแบบนีสินะ"

ถ้ าคิดว่าเป็ นฝ่ ายป้องกันก็เข้ าใจอยู่

ในการกวาดล้ างผู้บกุ รุก วิธีทีได้ ผลดีทีสุดก็คือให้ มารวมตัว
กันในทีๆเดียวแล้ วใช้ เวทมนตร์ ระยะกว้ างกวาดรวดเดียวดัง
นันก็ต้องเล็งสถานทีเป็ นทางตรงยาวแรกทีต้ องผ่านไว้ อยู่แล้ ว

เพราะว่าคาดไว้ อยู่แล้ ว พอได้ ข้อมูลมาจากรุลเู ยห์ ดิวา่ ก็ไม่

ได้ วา่ ไม่ได้ คิดอะไรไว้

รูลเู ยห์ ดิวา่ ทีนําไปข้ างหน้ าส่งข้ อมูลโดยใช้ นําเป็ นตัวกลาง

จากต่างมิติ
วันนีผมใส่ตา่ งหูทีมีอญ
ั มณีติดอยู่ อัญมณีนนคื
ั อคริ สตัลทีมี
108
นําอยู่ข้างใน ทําให้ สามารถได้ ยินเสียงของรุลเู ยห์ ดิวา่

ระหว่างทีลูลตู่ อ่ สู้อยู่ในต่างมิติจะให้ ข้อมูลทีได้ รับมาเสีย

เปล่าไม่ได้

"โรโรโนะ ให้ อวาลอนริ ตเตอร์ ใช้ ไอ้ นนซะ"

ั
"อืม มาสเตอร์ เข้ าใจแล้ ว"

โรโรโนะสังใช้ งานอาวุธใหม่ของพวกอวาลอนริ ตเตอร์ ทีตัวเอง

ปกครอง

มันคือทฤษฎีทีเสร็จสมบูรณ์ทีโรโรโนะพัฒนาสําหรับติดตังโก
เลมมิธริ ล เป็ นอาวุธใหม่ทีใช้ งานปริ มาณพลังเวท

109
อย่างมหาศาล

มันเป็ นทฤษฎีทีพัฒนาขึนก่อนอาวุธต้ นแบบทีให้ หมาป่ า

สวรรค์ เฟลซะอีก

ถึงจะเป็ นอุปกรณ์ทีคิดว่าใช้ งานไม่ได้ แต่มนั ทรงพลังอย่าง

มาก
ต้ องสามารถมีประโยชน์ในการต่อสู้นีไม่ผิดแน่ ก็เลยคิดว่าถ้ า
เป็ นอวาลอนริ ตเตอร์ ทีติดตังทวินไดรฟ์อาจจะสามารถติดตัง
ได้ ก็ได้ เลยสังให้ โรโรโนะทําให้ มนั เป็ นจริ งเมือสามวันก่อน
แล้ วโรโรโนะก็ทําได้ ทนั เวลาพอดี

"มาสเตอร์ ดสู ิ เครื องทีหนึงถึงเครื องทีห้ า เปิ ดใช้ งาน Anti

magic shell"
110
ในอวาลอนริ ตเตอร์ ทงสิ
ั บห้ าเครื องทีนี อวาลอนริ ตเตอร์ ห้า
เครื องได้ เปิ ดใช้ งานทวินไดรฟ์เต็มกําลัง

เกิดพลังเวททีมหาศาลขึน พลังเวทส่วนทีเกินทังหมดถูกใส่
เข้ าไปในยูนิตเสริ มทีอยู่ทีหลัง

ในเวลาเกือบจะเดียวกันเวทมนตร์ โจมตีของศัตรูก็เสร็จเรี ยบ
ร้ อยแล้ ว
พวกอสูรทีแข็งแกร่งรวมทังอสูรระดับAจํานวนมากปลด
ปล่อยเวทมนตร์ ทําลายล้ างวงกว้ างหลายๆอย่าง ทังเพลิง
สายฟ้า นําแข็ง ความมืด แสง

ผมตัวสัน
111
พลังทําลายกับจํานวนอะไรขนาดนี นีคือพลังทีแท้ จริ ง
ของอสูรของจอมมารเก่า
ยอมรับเลย ผมในตอนนีไม่มีพลังทีจะใช้ งานเวททรงพลัง
จํานวนมากขนาดนี

แต่วา่ ไม่น่ากลัวสักนิด
ถึงจะชนะในการแข่งพลังไม่ได้ แต่อสูรของผมคือทีหนึงใน
โลก ผมเชือในพลังของอาวุธทีโรโรโนะสร้ างขึนมา

โดยมีอวาลอนริ ตเตอร์ เป็ นแกนกลางก็มีสนามพลังล่องหนไร้

สีเกิดขึน
สนามพลังนันขยายเป็ นโดมรัศมีหลายร้ อยเมตร เวททีศัตรู
ปล่อยออกมาก็หายไป

112
"สมกับเป็ นโรโรโนะจริ งๆ"
"เรื องแค่นีปกติคะ่ เวทมนตร์ จะถูกปรับกลไกด้ วยพลังเวท ถ้ า
อย่างนันถ้ าให้ ปริ มาณเวทมหาศาลพลังเวทปลดปล่อยไปใน
บรรยากาศโดยไม่ทําอะไรตามทฤษฎีแล้ วก็จะสร้ าง
บรรยากาศทีไม่สามารถใช้ เวทมนตร์ ได้ ขนมา
ึ นันล่ะคือ Anti
magic shell"

โรโรโนะอธิบายหลักการของ Anti magic shell

พออาวุธใหม่แสดงพลังอํานาจมหาศาลออกมา โรโรโนะก็ทํา
ท่าภูมิใจ
ผมลูบผมสีเงินของเธออย่างนุ่มนวล เธอหลับตาพริ มอย่าง
ดีใจ

ทฤษฎีพืนฐานก็เป็ นแบบนัน แต่วา่ โรโรโนะนันเพือให้ Anti

113
magic shell ทรงพลังยิงขึนจนมันใจได้ จงึ ได้ ออกแบบ
หลายๆอย่างอย่างประณีต อย่างเช่นใช้ อาวุธคลืนเสียง
ทําลายสมาธิของศัตรู แทรกแซงเวทของศัตรูหลายๆอย่าง
เป็ นต้ น

พลังทีใช้ ธรรมชาติเป็ นหลักตามกฎของโลกแทนการบิดเบียว

กฎของโลกอย่างทรงพลังนันมีน้อย

ในการชักเย่อนีฝ่ ายอวาลอนริ ตเตอร์ เป็ นฝ่ ายได้ เปรี ยบ ถ้ ามี

พลังเวททีเอ้ อล้ นจากทวินไดรฟ์ เวทมนตร์ ทงหมดก็
ั จะถูก
ผนึก

แล้ วอวาลอนริ ตเตอร์ ก็ยงั มีไพ่ตายอีกหนึงอย่าง มันคือ...

114
"เครื องทีหนึงถึงเครื องทีห้ าคงสภาพ Anti magic shell
เครื องทีหกถึงเครื องทีสิบห้ า [Burst drive]"

อวาลอนริ ตเตอร์ ทีเหลืออีกสิบตน พลังเวทของทวินไดรฟ์

เปล่งแสงออกมามาแล้ วก็เผาไหม้ อย่างรุนแรง

ทวินไดรฟ์แสดงพลังเวททีมหาศาลออกมา
มันไม่ได้ จบลงแค่นนั ทวินไดรฟ์เปล่งแสงรุนแรงขึน เปล่ง
ประกายเจิดจรัส

สิงทีก้ าวข้ ามไปอีกขันของทวินไดรฟ์ ไพ่ตายของอวาลอนริ

ตเตอร์ [Burst drive]

115
"อวาลอนริ ตเตอร์ จงเผาผลาญตัวเอง แล้ วทําลายล้ างศัตรู"

ด้ วยคําสังของโรโรโนะอวาลอนริ ตเตอร์ สิบตนยกเว้ นอวา

ลอนริ ตเตอร์ ทงห้
ั าตนทียังใช้ งาน Anti magic shell อยู่ก็พงุ่
ออกมา

แหล่งพลังงานของอวาลอนริ ตเตอร์ เป็ นเครื องกําเนิดไฟฟ้า

ไม่ใช่แบตเตอรี
ปกติแล้ วก็จะสร้ างพลังเวทขึนมาเรื อยๆโดยไม่สามารถเก็บ
ได้ ใช้ ได้ เพียงพลังเวททีสร้ างขึนมาได้ ถือเป็ นหนึงในข้ อ
บกพร่อง

เพือแก้ ปัญหานันโรโรโนะจึงได้ เพิมแบตเตอรี เข้ าไป

วัสดุคือขนหางทีคุอินะภาคภูมิในเรื องการกักเก็บพลังเวทได้
116
แบบไร้ เหตุผล

ด้ วยสิงนัน นอกจากใช้ พลังเวททีสร้ างมาปกติแล้ ว ยัง

สามารถใช้ พลังเวททีชาร์ จไว้ พร้ อมกันได้ ด้วย
[Burst drive]ของอวาลอนริ ตเตอร์ นนด้
ั วยการใช้ พลังเวทที
รวมจากทวินไดรฟ์และแบตเตอรี เกิดเป็ นทริ ปเปิ ลไดรฟ์แบบ
เทียมขึนมา

ปริ มาณพลังเวทนันถ้ าแค่ในช่วงสันๆก็ทดั เทียมกับระดับS

"มาสเตอร์ ดูให้ ดี นีคือพลังของโกเลมทีแข็งแกร่งทีสุดทีโรโร

โนะสร้ างขึนมา"

117
พวกอวาลอนริ ตเตอร์ หายไป
พริ บตาทีคิดว่าตัวขับดันพลังเวททีอยู่ข้างหลังส่องแสงออก
มาก็พงุ่ ออกไปอย่างรวดเร็ว ด้ วยการเปลียนพลังเวทเป็ นพลัง
การเคลือนทีจึงเกิดเป็ นความเร็วทีผิดธรรมชาติ

ในมือของพวกเขาก็คือหอกโอริ ฮารูกอนทีแข็งอย่างมาก
แน่นอนว่าไม่ใช่หอกแข็งๆธรรมดา เป็ นอาวุธทีใช้ พลังเวท
มหาศาลทําลายโมเลกุล เพียงแค่สมั ผัสทุกอย่างก็แตกสลาย
เหตุผลทีไม่ใช่ดาบแต่เปลียนอาวุธเป็ นหอกก็มีอยู่

"อ๊ ากกกกกกก"
"ก๊ าาาาาา"
"เร็ว เอือก โกหก"

118
พวกอสูรของศัตรูสง่ เสียงกรี ดร้ องออกมา
พวกอวาลอนริ ตเตอร์ ใช้ ตวั เองเป็ นกระสุนพุง่ เข้ าไปในทัพ
ศัตรูอย่างบ้ าคลังโดยไม่สนทิศทาง

ความเร็วของอวาลอนริ ตเตอร์ มากกว่าความเร็วเสียงสาม

เท่า ตอนทีสัมผัสกับอวาลอนริ ตเตอร์ ทีกลายเป็ นอาวุธไร้
เหตุผลพวกอสูรก็ตวั ระเบิด

ทีไม่ใช้ ดาบก็เพราะการเคลือนไหวเร็วเกินไปจนไม่สามารถ
ควบคุมได้ ด้ วยความเร็วระดับนันถ้ ากวัดแกว่งดาบแขนคง
ไม่สามารถทนได้ จนแตกไปในทีสุด
ดังนันจึงทําได้ แค่จบั หอกพุง่ เข้ าไปกระแทกตรงๆเท่านัน

119
เวททีอวาลอนริ ตเตอร์ ใช้ มีอยู่สามอย่าง
เปลียนพลังเวทเป็ นพลังงานในการเคลือนที
หอกทําลายโมเลกุล
ใช้ พลังเวทเพิมความแข็ง
เพียงแค่สามอย่างนีก็ไม่จําเป็ นต้ องมีอย่างอีน ความเร็ว
ความแข็งแกร่ง ความแข็ง พลังในการกดดันทีได้
ประสิทธิภาพอย่างมหาศาล

หมายเลขหนึงถึงหมายเลขห้ ายังคงใช้ งาน Anti magic shell

Anti magic shell คือพลังทีจะแทรกแซงพลังทีรุกลําเข้ ามา
จากภายนอก ภายในเวทมนตร์ จะไม่มีผลโดยสมบูรณ์
เหมือนกับอวาลอนริ ตเตอร์

หรื อก็คือนีคือการต่อสู้ของศัตรูทีเล็งการโจมตีระยะกว้ างแต่

120
กลับใช้ เวทมนตร์ ไม่ได้ แล้ วกับโกเลมทีโคตรแรงโคตรเร็วโคตร
ทนทาน

เรื องแบบนันผลลัพธ์มนั ก็แน่นอนอยู่แล้ ว

ทุกครังทีแสงของบูสเตอร์ ทีอยู่ทีหลังของอวาลอนริ ตเตอร์
ส่อง อสูรของศัตรูก็เปลียนสภาพเป็ นเนือบด

"นีคือ[Burst drive]เหรอ"
"อืม แต่วา่ มีจดุ อ่อนมากมาย ถึงจะเร็วแต่ก็เคลือนทีได้ แค่
เส้ นตรง ถ้ าเป็ นอสูรชันนํา หรื อคุอินะก็สามารถต่อกรได้ แค่
ความเร็วทีมองไม่เห็นไม่สามารถทะลวงมองอนาคตกับการ
ตอบสนองขันสุดยอดของคุอินะได้ แถมรับมือพวกทีบินบน
ฟ้าก็ไม่ได้ "

121
โรโรโนะเยือกเย็น วิเคราะห์กําลังรบได้ อย่างเยือกเย็น
ในระหว่างนีการสังหารหมูฝ่ ่ ายเดียวก็ยงั คงดําเนินต่อไป
ตอนทีอวาลอนริ ตเตอร์ หยุดลง ก็ไม่มีอสูรของศัตรูตนไหน
ขยับอยู่แม้ แต่ตนเดียว
ถึงจะมีหนีไปหลายส่วน แต่ก็ไม่จําเป็ นทีจะต้ องตามไป

"เอาล่ะ ไปต่อกันเถอะ ต้ องขอบคุณพวกอวาลอนริ ตเตอร์

ด้ วยนะ"
"พวกเขาเสร็จหน้ าทีแล้ ว แต่วา่ ..."
"เข้ าใจแล้ ว แต่วา่ อย่าพูดออกมานะ แค่เงาของพวกเขาก็ถือ
เป็ นอาวุธชันยอดแล้ วล่ะ จะมอบข้ อมูลให้ ไม่ได้ "
"จําเป็ นต้ องพัฒนาอีกมาก"

122
อุปกรณ์สร้ าง Anti magic shell บนตัวอวาลอนริ ตเตอร์ ไหม้
เครื องหมายเลขหก~เครื องหมายเลขสิบห้ าทีใช้ พลังเวทส่วน
เกินนันระบบขับเคลือนเสียหาย แบตเตอรี เองก็ใช้ ไม่ได้ แล้ ว
เพียงแค่ทํางานไม่กีนาทีก็ถึงขีดจํากัด

ถึงร่างกายของห้ าเครื องทีใช้ งานอุปกรณ์ Anti magic shell

จะไม่เป็ นไร แต่เครื องหมายเลขหกถึงเครื องหมายเลขสิบห้ า
ทีใช้ งาน[Burst drive]ไม่สามารถซ่อมแซมได้ ทําได้ แค่นําทวิ
นไดรฟ์ออกแล้ วทิงตัวเครื องไป

ทีเป็ นแบบนีก็เข้ าใจอยู่ พลังนีมันทรงพลังเกินไป

พลังเวทส่วนทีเกินนันแม่แต่อวาลอนริ ตเตอร์ ทีสร้ างจากโอริ
ฮารูกอนก็ไม่อาจจะทนได้
อาวุธสุดฟุ่ มเฟื อยทีต้ องทิงกําลังรบระดับAชันสูงไปเพือให้ ได้

123
พลังทีสูสีกบั ระดับS นันล่ะคือ[Burst drive]

ผมไม่เสียใจทีใช้ งานมันจนพัง
ทีอยู่ตรงนีคืออสูรระดับAหลายสิบตน
จะให้ กําลังหลักเสียพลังจากการรับมือกับพวกมันตรงๆไม่ได้
ถ้ าเกิดว่าไม่ใช้ [Burst drive]พวกอสูรของผมคงได้ รับความ
เสียหายหนักแน่

แล้ วก็มีเหตุผลอีกอย่าง ด้ วยการแสดงพลังทําลายของอวา

ลอนริ ตเตอร์ ให้ เห็น ศัตรูก็จะหวาดกลัวอวาลอนริ ตเตอร์
ศัตรูทีหวาดกลัวของอวาลอนริ ตเตอร์ ทีไม่สามารถใช้ [Burst
drive]ได้ เป็ นครังทีสอง การเคลือนไหวก็จะเสียไปเรื อยๆ

124
"เอาล่ะ ไปกันเถอะ สูข่ ้ างใน"

เส้ นทางข้ างหน้ ายังอีกยาวไกล

ถึงจะเหนือยล้ าแต่ก็มีแต่จะต้ องมุง่ ไปข้ างหน้ า
การไปรวมกลุม่ กับมัลโก้ ให้ เร็วทีสุดถือเป็ นเป้าหมายอันดับ
หนึง
-------------------------------------------------------------------------
---------------------------------------------------------------------
Ch.106 - ตอนที12 คนทีกําลังเต้ นอยู่บนฝ่ ามือน่ะคือ...

～～～มุมมอง???～～～

"โห จอมมารแห่ง[การสร้ าง]ปรากฎตัวเหรอ"

125
อสูรทีอยู่ข้างๆ ปี ศาจหญิงสาวระดับสูง ลิลิธกําลังรายงานให้
กับจอมมารคนหนึงอยู่
เขาคือตัวการทีเล็งการร่วงหล่นของจอมมารแห่ง[สัตว์ป่า]
และวางกับดักไว้ มากมาย ถือไวน์ไว้ ด้วยมือเดียวแล้ วพึมพํา
ด้ วยเสียงประหลาดใจ
สุดท้ ายแล้ ว[การสร้ าง]เองก็เป็ นจอมมารน่าเบือทีทําลายตัว
เองด้ วยความรู้สกึ เพียงชัววูบ
เหมือนกับจอมมารแห่ง[เพลิง]ทีโง่เง่า

"แล้ วสถานการณ์เป็ นยังไงล่ะ"

"ค่ะ จอมมารแห่ง[การสร้ าง]ใช้ มงั กรสีดําโจมตีจากบนฟ้า
ทําลายหน่วยทีเฝ้าทางเข้ าหมดสินเลยค่ะ หน่วยสกัดกันที
ห้ องแรกก็ถกู ฝ่ าไปโดยต้ านทานไม่ได้ สกั นิด ดูเหมือนกําลัง

126
มุง่ ไปข้ างในค่ะ"

เขาหัวเราะออกมา
ทําได้ ดีนี
จอมมารทีเกิดมายังไม่ถึงปี ทําได้ ถึงขนาดนีนีน่าตกใจจริ งๆ
ทัวไปแล้ ว ไม่สิ จอมมารทีเรี ยกว่าอัจฉริ ยะเองก็คงจะจบลง
โดยทีเข้ าไปในดันเจียนของจอมมารแห่ง[สัตว์ป่า]ไม่ได้ ตรง
จุดนันก็ต้องขอชม
เจ้ านันเป็ นอัจฉริ ยะทีหลายร้ อยปี จะมีสกั หน

แต่วา่ จอมมารแห่ง[การสร้ าง]จะได้ ใจได้ ก็แค่ตอนนีเท่านันล่ะ

พลังทีแท้ จริ งของพวกจอมมารทีโจมตีจอมมารแห่ง[สัตว์ป่า]
มัลโคเซียสไม่ได้ มีแค่นนั

127
กําลังรบส่วนใหญ่ถกู เทไปกับการโจมตีจอมมารแห่ง[สัตว์
ป่ า]มัลโคเซียส

ทีเขาสู้ด้วยนันเป็ นแค่กําลังรบสํารองของสํารองเท่านัน

ความโง่เง่าของเขาทําให้ พวกจอมมารเก่าเอาจริ งซะแล้ ว

ถึงจะเป็ นทัพสํารอง แต่ก็จดั การพวกอสูรทีทรงพลังไปแล้ ว
ด้ วยเกียรติของจอมมารคงต้ องจัดการเจ้ าหนูอวดดีซะแล้ ว

แล้ วก็...

"แล้ วพวกทีเฝ้าดูจอมมารแห่ง[การสร้ าง]บอกว่ายังไงบ้ างล่ะ"

"ค่ะ จอมมารแห่ง[การสร้ าง]ได้ ใช้ กําลังรบเกือบทังหมดมา

128
เพือช่วยเหลือจอมมารแห่ง[สัตว์ป่า]ค่ะ ตอนนีได้ รวบรวม
หน่วยโจมตีสง่ ไปดันเจียนของจอมมารแห่ง[การสร้ าง]แล้ ว
ค่ะ"
"หา เป็ นไอ้ งีเง่าจริ งๆ หมอนันกําลังหาเรื องกับจอมมารเก่า
ด้ วยตัวเองแท้ ๆ แต่กลับทิงการป้องกัน ราวกับวาอยากจะ
ตายเลย"

จอมมารเก่าไม่สามารถโจมตีจอมมารใหม่ได้
แต่วา่ นันก็แค่ในกรณีทีจอมมารใหม่ไม่ได้ โจมตีมา
จอมมารแห่ง[การสร้ าง]ได้ เข้ าไปยุ่งกับกองกําลังผสมของ
จอมมารหกคน
ทังหกคนนันสามารถโจมตีจอมมารแห่ง[การสร้ าง]ได้

หรื อก็คือ...
129
"จนกว่าดันเจียนของจอมมารแห่ง[การสร้ าง]จะถูกพังก็เป็ น
แค่ปัญหาของเวลาสินะ"
"อีกไม่นานกองทัพทีหนึงทีใช้ อยู่ทีเร็วก็จะถึงดันเจียนของ
จอมมารแห่ง[การสร้ าง]แล้ วค่ะ ดันเจียนของจอมมารเด็กที
ว่างเปล่าคงจะใช้ เวลาไม่ถึงครึงชัวโมงค่ะ"

เจ้ าโง่เอ๊ ย
เรื องแค่นนยั
ั งไม่ร้ ูตวั บางทีทางนีก็คงจะตีคา่ มากเกินไป

การเคลือนไหวของเขาถูกจับตาไว้ ทงหมด
ั
จอมมารแห่ง[การสร้ าง]นันได้ ไปขอความช่วยเหลือจาก
[มังกร]กับ[กาลเวลา]

130
แต่สดุ ท้ ายก็บกุ เข้ ามาตัวคนเดียว ทังๆที[มังกร]กับ[กาล
เวลา]ไม่มาช่วยเหลือ[สัตว์ป่า]แท้ ๆ รอยแยกของสามเสานัน
ไม่สามารถอุดได้ ตลอดชีวิต เพราะว่ารวมเป็ นสีคนกับ[เพลิง]
จึงสามารถรักษาสมดุลไว้ ได้ ตอนทีมันถูกทําลายลงก็พงั จน
ไม่อาจจะทําอะไรได้ แล้ ว

สินหวังจากการทีขอความช่วยเหลือไม่ได้ ถ้ ายอมแพ้ เรื อง

การช่วยเหลือจอมมารแห่ง[สัตว์ป่า]ได้ ก็รอดไปได้ แล้ วแท้ ๆ
แต่มงุ่ หน้ ามาหาทีตายโดยไม่มีอะไร ถือว่าเกินเยียวยาจริ งๆ

"ฟุฟุ ถึงเวลาทีความเหนือยของพวกอสูรของจอมมารแห่ง
[สัตว์ป่า]จะถึงขีดสุดแล้ วสินะ ทังแรงกายแรงเวทหรื อแรงใจ
เองก็หมดสิน ไอเทมทีฟื นฟูเองก็ใกล้ จะหมดแล้ วใช่ไหมล่ะ

131
เท่านี กําลังหลักของจอมมารทังหกก็เป็ นอิสระ เอาล่ะ จะ
ทะลวงจอมมารแห่ง[สัตว์ป่า]ดี หรื อขยี[การสร้ าง]ทีอวดเก่งดี
กังวลใจจังเลยนะ"

จอมมารแห่ง[สัตว์ป่า]นันสมกับทีถูกเรี ยกว่าหนึงในสามเสา
ทีแข็งแกร่งทีสุด
สามารถทนการโจมตีอนั รุนแรงของจอมมารทังหกได้ ด้วยตัว
คนเดียว
แต่ถึงจะบอกว่าเป็ นอสูรทีแข็งแกร่งขนาดไหนพลังกายและ
พลังเวทก็มีจํากัด บาดแผลเองก็สะสมไปเรื อยๆ
ไม่เหมือนกับจอมมารทังหกทียึดทางเข้ าสามารถจัดหา
เสบียงได้ ตลอด จอมมารแห่ง[สัตว์ป่า]ไม่สามารถหาเสบียง
มาเติมได้ ไม่มีแม้ แต่เวลาให้ พกั

132
กองกําลังทีแข็งแกร่งและภาคภูมิของจอมมารแห่ง[สัตว์ป่า]
ก็จะจบลงทีบาดเจ็บและเหนือยล้ า
อสูรมีชือทีเต็มไปด้ วยบาดแผล กลับเข้ าไปข้ างในแล้ วไม่ออก
มาก็ตรวจสอบพบอยู่หลายตน

พอเป็ นแบบนี อสูรทีเหลือก็จะรับภาระหนักเพิมขึนไปอีก

ไม่วา่ จะคิดยังไงก็มีแต่จะล่มสลาย
จริ งๆแล้ วอสูรของ[สัตว์ป่า]ก็เริ มทีจะประหยัดพลังกายกับ
พลังเวทอย่างเห็นได้ ชดั

"เกียวกับเรื องนันมีรายงานทีน่าสงสัยอยู่คะ่ "

อสูรรูปร่างปี ศาจ ลิลิธรายงานให้ กบั นายด้ วยท่าทางขอโทษ

133
พอได้ ยินเช่นนันเขาก็ขมวดคิว

"อะไรนะ พวกอสูรของจอมมารแห่ง[สัตว์ป่า]ฮึกเหิมราวกับ
ว่าความเหนือยหายไป แล้ วก็ใช้ เวททีใช้ พลังเวทจํานวน
มาก? แถมอสูรมีชือทีหมดสภาพไปแล้ วครังหนึงก็กลับมาใน
สนามรบด้ วยงันเหรอ!?"

พอได้ รับคํารายงานทีเป็ นไปไม่ได้ ใบหน้ าของเขาก็บดู เบียว

ถ้ ามันเป็ นจริ งล่ะก็แย่แน่ กําลังรบของจอมมารทังหกทีโจมตี

จอมมารแห่ง[สัตว์ป่า]ก็หายไปมากแล้ ว
ถ้ าปล่อยไว้ แล้ วแบบนีล่ะก็ กลับกันทางนีจะ...

134
"ไม่ผิดแน่คะ่ ตังแต่เมือวานก็มีแนวโน้ มแบบนันแล้ ว แค่วนั นี
ยิงเห็นได้ ชดั เจนค่ะ ไม่วา่ จะคิดยังไงกองกําลังของจอมมาร
แห่ง[สัตว์ป่า]ต้ องหามาได้ ด้วยวิธีไหนสักวิธีคะ่ แถมยังเป็ น
ไอเทมระดับตํานานแบบเดียวกับของต้ นไม้ โลกจํานวนมาก
ด้ วย"
"ไม่มีทาง จอมมารทีสร้ างไอเทมฟื นฟูระดับตํานานได้ มีอยู่
แบบนับนิวได้ เจ้ าพวกนันมาช่วย[สัตว์ป่า]งันเหรอ!? ในตอน
ทีพวกเราไม่ร้ ูสกึ ตัวเลยเนียนะ!?"

เขาไม่ร้ ูเลย
ลูกน้ องของจอมมารแห่ง[การสร้ าง] แอนเชียน เอลฟ์ รูปร่าง
แห่งดวงดาวนัน ได้ ปลูกต้ นไม้ เทพทีทัดเทียมกับต้ นไม้ โลกต้ น
ฉบับ [ต้ นไม้ แห่งการเริ มต้ น] และสร้ างโพชันระดับตํานาน
จากแอปเปิ ลสีทองทีได้ จากต้ นนัน

135
เขาไม่ร้ ูเลย
โพลเคลนันตอนทีส่งพวกรุลเู ยห์ ดิวา่ นักร้ องแห่งต่างโลกก่อน
ทีจะบุกเข้ าไป ก็ได้ ทําการส่งโพชันทีสร้ างจากแอปเปิ ลสีทอง
เท่าทีรุลเู ยห์ ดิวา่ ขนไปได้ ให้ แล้ ว โดยได้ ให้ อสูรทีใช้ ชือของ
มัลโก้ ใช้ มนั แล้ วฟื นฟูกําลังรบกลับมาอีกครัง

เขาไม่ร้ ูเลย
โพลเคลทีบุกเข้ าไปในดันเจียนของจอมมารแห่ง[สัตว์ป่า]
หลังจากกวาดล้ างอสูรในชันแรกก็ได้ ให้ โพชันจํานวนมากกับ
ซาคิวบัสทีเป็ นอสูรของมัลโก้ [วาร์ ป]ขนไป

ซาคิวบัสนันเป็ นอสูรของมัลโคเซียส
ดังนันถ้ าอยู่ในดันเจียนของมัลโก้ ก็สามารถไปได้ ทกุ ทีโดยไม่
136
ต้ องใช้ วงเวทวาร์ ป

ถ้ าต้ องการโพลเคลก็สามารถไปรวมตัวกับมัลโก้ ได้ ทนั ที

แต่วา่ เพือไม่ให้ ร้ ูเรื องทีกองกําลังของมัลโก้ ฟืนฟูจงึ ปิ ดเรื องตัว

ตนของซัคคิวบัสเอาไว้ แล้ วส่งโพชันจํานวนมากกับจดหมาย
แสดงความตังใจของตัวเองให้ มลั โก้ อย่างลับๆแทน

ทังหมดก็เพือให้ ศตั รูทีกําลังได้ ใจติดกับดัก

"...นีแกทําอะไรกัน จอมมารแห่ง[สัตว์ป่า] แต่วา่ ของพรรค์นนั

คงถูกจัดหาได้ แค่ช่วงเวลาหนึงเท่านันล่ะ ตอนนีทําแค่โจมตี
ต่อไป บ้ าเอ๊ ย กําลังหลักทีใช้ เพือปราบปรามอสูรของจอม
มารแห่ง[สัตว์ป่า]ก็ไปยุ่งกับจอมมารแห่ง[การสร้ าง]ไม่ได้ เลย
เอาเถอะ ไม่เป็ นไร ยังไงซะ ถ้ าไปโจมตีดนั เจียนของจอมมาร

137
แห่ง[การสร้ าง]แล้ วทําลายคริ สตัลซะอสูรทังหมดของเจ้ านัน
ก็หายไปแล้ ว"

การทีไม่สามารถบดขยีอสูรของมันต่อหน้ าจอมมารแห่ง
[การสร้ าง]ถือว่าเป็ นเรื องน่าเสียดาย

จะมัวเล่นไม่ได้ แล้ ว ถ้ าต้ องสู้กบั จอมมารแห่ง[สัตว์ป่า]ทีฟื นฟู

แล้ วการทีโดนโจมตีจากข้ างหลังล่ะก็ไม่สนุกแน่
ถ้ าไม่รีบทําลายคริ สตัลของดันเจียนของจอมมารแห่ง[การส
ร้ าง]ล่ะก็
ถ้ ารออีกสักเดียวก็คงมีข่าวดีมาถึงแน่ๆ

"มีเรื องแจ้ งค่ะ กองทัพทีหนึงทีมุง่ หน้ าไปยังดันเจียนของจอม

มารแห่ง[การสร้ าง]..."
138
นีไง มาแล้ ว เท่านีเจ้ าหนูโง่เง่านันก็จบแล้ ว

"ถูกทําลายหมดแล้ วค่ะ ตอนนีกองทัพทีสองกับกองทัพที

สามกําลังมุง่ หน้ าไปอยู่คะ่ "

ปี ศาจลิลิธสันเทาแล้ วอ่านความคิดทีได้ รับมาจากลูกน้ อง

"อะไรนะ ดันเจียนของจอมมารแห่ง[การสร้ าง]กําลังว่างอยู่

ไม่ใช่เหรอ!?"
"ก็จริ งทีกําลังรบทังหมดของจอมมารแห่ง[การสร้ าง]อยู่ข้าง
นอกค่ะ แต่วา่ พวกมันไม่ใช่อสูรของจอมมารแห่ง[การสร้ าง]
กองกําลังของจอมมารแห่ง[กาลเวลา]ปรากฎขึนมา..."

139
พอได้ ยินคําพูดนัน เขาก็ร้ ูสกึ ตัวถึงความตังใจของจอมมาร
แห่ง[การสร้ าง]

จอมมารแห่ง[การสร้ าง]ตังแต่แรกแล้ วก็ไม่ได้ ไปหา[มังกร]

กับ[กาลเวลา]เพือให้ มาช่วยเหลือด้ วยกัน
อย่างแรกคือ สิงทีขอจอมมารแห่ง[กาลเวลา]ก็คือการปก
ป้องดันเจียนของตน
ถ้ าอย่างนันสิงทีขอจอมมารแห่ง[มังกร]คืออะไรกัน มันคือ
อะไรกันแน่!?

"ขอรายงานต่อค่ะ พันธมิตรจอมมารของจอมมารแห่ง[มังกร]
กําลังบุกดันเจียนของพวกจอมมารทีโจมตีจอมมารแห่ง[สัตว์
ป่ า]ค่ะ เพราะว่ากําลังหลักออกไปจึงต่อต้ านไม่ได้ เลยค่ะ

140
เสียเปรี ยบมหาศาลค่ะ แล้ วก็ขอรายงานเพิม พวกจอมมาร
ส่วนหนึงกําลังรี บทําการเรี ยกทหารทีบุกกลับไปแล้ วค่ะ"
"กะ แก เจ้ านัน มันเล็งสิงนีไว้ เหรอ"

เขาไม่พอใจ
ทังๆทีเล็งตอนทีจอมมารแห่ง[การสร้ าง]ไม่อยู่บกุ โจมตีดนั
เจียนทีว่างเปล่า แต่กลับกันทางนีกลับโดนเล่นงานแทน

พันธมิตรจอมมารของจอมมารแห่ง[มังกร]นันเมือมีเหยือน่า
อร่อยแขวนอยู่ตรงหน้ าก็เลยทําการออกไปคว้ า
ก็เพราะว่าจะสามารถเอาเหรี ยญออริ จินลั มาได้ อย่างง่าย
ดาย แถมยังบดขยีพวกคูแ่ ข่งได้ อย่างเป็ นของแถม

เมือโดนแบบนีพวกจอมมารทีบุกจอมมารแห่ง[สัตว์ป่า]ก็ต้อง
141
ถอนกําลังเพือเอามาป้องกันตัวเอง

"แล้ วเจ้ าตัวจอมมารแห่ง[มังกร]ทําอะไรอยู่!?"

จอมมารแห่ง[มังกร]ปกติแล้ วจะอยู่ทีแนวหน้ า
ถ้ าพันธมิตรเคลือนไหว ไม่มีทางทีเจ้ าตัวจะไม่เคลือนไหวแน่
แถมเจ้ านันถึงจะแก่แล้ ว แต่ก็บ้าบิน ต้ องเล็งมาทีจุดสําคัญ
แน่นอน

หรื อก็คือตอนนีต้ องเล็งมายังสถานทีๆไม่อยากให้ มาอันดับ

หนึงแน่ ถ้ าอย่างนันทีจะมาก็คือ...

"รายงานค่ะ! จอมมารแห่ง[มังกร]ปรากฎตัวค่ะ มาพร้ อมกับ

ขนมังกรทรงพลังขนาดยักษ์ 20ตน สถานทีคือทีเพาะเลียง
142
ของเมืองศักดิสิทธิค่ะ ทีนันยังมีพวกวีรบุรุษเทียมก่อน
จําหน่ายอยู่คะ่ "
"บัดซบ!! เจ้ าจิงเหลนนัน! เอาจริ งเหรอ!? โจมตีเมือง
ศักดิสิทธิมันก็เท่ากับเป็ นศัตรูกบั โลกเลยนะว้ อย!"

โดนเล่นซะแล้ ว
เผลอลดการระวังตัวไปโดยสินเชิง เพราะคิดว่าตัวเองทีใช้
ศาสนาเป็ นพวก ตังดันเจียนของตัวเองเป็ นเมืองศักดิสิทธิจะ
ปลอดภัยแน่นอน ก็เพราะว่าการโจมตีตนถือว่าเป็ นการ
ประกาศตัวเป็ นศัตรูกบั มนุษยชาติเลยทีเดียว จอมมารแห่ง
[มังกร] รู้แบบนันแล้ วยังจะทําแบบนันอีก

ตัวเองกําลังถูกล้ อเลียนเป็ นตัวตลกอยู่งนเหรอ?

ั
เจ้ าจอมมารแห่ง[การสร้ าง]เด็กโง่นนวางแผนนี
ั แล้ วให้ [กาล

143
เวลา]กับ[มังกร]เคลือนไหวงันเหรอ!? เจ้ าพวกหัวแข็งศักดิศรี
สูง ไม่ยอมอ่อนข้ อให้ ใครเนียนะ
แบบนีมันเหมือนกับเจ้ าจอมมารแห่ง[เพลิง]นันเลย

"ต้ องออกไป จะเสียมันไปไม่ได้ เด็ดขาด ทีนันไม่ได้ สร้ างขึน

มาเพียงเพราะจะเพิมกําลังรบเท่านัน"

เขาลุกขึนยืนแล้ วสังให้ อสูรลูกน้ องออกทัพ

แล้ วลิลิธก็สง่ เสียงออกมา

"คือว่ามีจดหมายจากจอมมารแห่ง[มังกร]ส่งมาค่ะ ดูเหมือน
จะถูกส่งมาจากอสูรมังกรรูปแบบความเร็วสูงค่ะ"
"อ่านมาซิ"

144
ลิลิธหน้ าซีดแล้ วอ่านข้ อความทีส่งมาจากลูกน้ อง

"เจ้ าคนตําต้ อยเจ้ าเล่ห์เพทุบายวางกับดักฉลาดๆกับจอมมาร

ทีแท้ จริ งเนียคงจะรู้สกึ ดีอยู่สินะ ความทะเยอทะยานใหญ่โต
นันมันจะทําลายตัวแก เดียวจะสอนเรื องนันให้ เอง"

เขาต่อยหมัดตรงใส่หน้ าของลิลิธจนปลิว

มือนันสันด้ วยความโกรธ
หาเรื องกันเหรอ เจ้ าของเหลือจากโลกเก่า
ตอนนีไม่ใช่ยคุ สมัยของพวกแกแล้ ว จะสังสอนให้ ร้ ูเอง
แล้ วเขาทีแอบเฝ้ามองอยู่ในเงามาตลอด ก็ได้ ออกมาสูเ่ วที
ครังแรก

145
-------------------------------------------------------------------------
---------------------------------------------------------
Ch.107 - ตอนที13 พลังของจอมมารแห่ง[กาลเวลา]

～มุมมองของจอมมารแห่ง[กาลเวลา]～

“หึ ไม่อยากจะเชือเลยว่าผมคนนีจะถูกเจ้ าเปี ยกพึงเกิดใช้

งานได้ เนีย ชีวิตนีมันช่างไม่แน่ไม่นอนเอาจริ งๆ”

จอมมารแห่ง[กาลเวลา]ได้ ใช้ วงเวทย์วาร์ ป[วาร์ ป]มายังดัน

เจียนของจอมมารแห่ง[การสร้ าง]
จุดทีเขา[วาร์ ป]มาก็คือทุง่ ราบทีจอมมารแห่ง[การสร้ าง]โพ

146
ลเคลใช้ ในการต่อสู้กบั เมืองของมนุษย์

ทุง่ ราบนีถูกตังค่าให้ เป็ นทางเข้ าดันเจียนของจอมมารแห่ง

[การสร้ าง]โพลเคล
การจะบุกเมืองโดยไม่ผ่านทางนีนัน ถ้ าไม่ติดตังวงเวทวาร์ ป
ไว้ ก่อนก็ไม่มีทางทําได้

จอมมารแห่ง[กาลเวลา]ใช้ อสูรกาทีให้ ไว้ กบั จอมมารแห่ง

[การสร้ าง] ถึงจะยกให้ ไปแล้ วก็จริ งแต่ก็ยงั เป็ นลูกน้ องของ
จอมมารแห่ง[กาลเวลา]อยู่

หรื อเรี ยกอีกอย่างว่าสายลับ

อสูรกานันได้ ติดตังวงเวทวาร์ ปทีเชือมอวาลอนกับดันเจียน
ของจอมมารแห่ง[กาลเวลา]ไว้ สําหรับเวลาฉุกเฉิน
147
นันเองก็เป็ นหนึงในวิธีทีจอมมารใหม่ไม่มีทางทีจะรู้สกึ ตัวได้
แน่

“[คลัง]”

เขาใช้ [คลัง]เรี ยกเหล่าอสูรทีรออยู่ในต่างมิติออกมา

จํานวนทังหมดคือ50ตน

ปกติแล้ ว จํานวนทีจอมมารสามารถเก็บใน[คลัง]ได้ มีแค่สิบ

ตน
แต่วา่ มีแค่จอมมารแห่ง[กาลเวลา]เท่านันทีสามารถเข้ าใจ
ศาสตร์ ของ[คลัง]และพัฒนามันได้ สําเร็จ
ครึงหนึงของ[คลัง]นันเป็ นขอบเขตของเวทควบคุมเวลา

148
พัฒนาขนาดนันก็ไม่ตา่ งกับสร้ างใหม่

ดังนัน จอมมารแห่ง[กาลเวลา]นันจึงสามารถเปิ ดกําลังรบ

จํานวนมากได้ เร็วกว่าจอมมารตนไหน ๆ สําหรับศึกจอมมาร
ด้ วยกันแล้ วคือว่าได้ เปรี ยบอย่างมหาศาล

[ดันทาเลียนเอ๋ย มันไม่แปลกไปหน่อยเหรอ เจ้ าทีเกลียดเด็ก

กับพวกไร้ ความสามารถถึงนันกลับยอมช่วยถึงขนาดนี
ขนาดลูกของตัวเองยังทิงไปเลยแท้ ๆ]

ในบรรดาอสูรทีเรี ยกออกมา มังกรทีร่างขนาดยักษ์ ก็สง่ ความ

คิดมาทีจอมมารแห่ง[กาลเวลา]
อสูรตนนันคือมังกรโบราณรูปร่างผอมยาวราวกับมังกรตะวัน
ออก

149
ร่างกายทีมีสายฟ้ าสีมว่ งห่อหุ้มรู้สกึ ถึงพลังทีโดนเด่นจากอสูร
ตนอืน

“ผมจะใช้ คนทีสามารถใช้ ได้ ผมอยากจะได้ เวลาทีอยู่กบั มัล

โคเซียสมากกว่านี”

นันคือพันธสัญญาของจอมมารแห่ง[การสร้ าง] เพือแลกกับ

การยืมมือตนจอมมารแห่ง[การสร้ าง]สัญญาว่าจะยืดอายุขยั
ของจอมมารแห่ง[สัตว์ป่า]มัลโคเซียสให้
เหล่าจอมมารทีถูกยึดอยู่กบั อายุขยั สามร้ อย
เรื องนันแม้ แต่ผ้ ทู ีจอมมารแห่ง[กาลเวลา]หลงรักจอมมาร
แห่ง[สัตว์ป่า]มัลโคเซียส… มัลโก้ ก็ไม่มีข้อยกเว้ น

ตัวจอมมารแห่ง[กาลเวลา]นันปกติแล้ วจะต้ านการไหลของ

150
เวลาของตัวเองเอาไว้ เวลาของเขาจึงไหลไปแค่ครึงหนึงของ
คนอืนๆเท่านัน
แน่นอนว่ามันยังมีช่วงเวลาทีไม่สามารถใช้ พลังได้ อยู่บ้างจึง
ไม่ได้ หมายความว่าอายุขยั ยาวนานขึนเป็ นสองเท่า
แต่วา่ อย่างน้ อยก็สามารถทีจะยืดอายุขยั ต่อได้ เป็ นร้ อยปี
เขานันชวนมัลโก้ ไปหลายครังแล้ วแต่มลั โก้ ก็ไม่เคยทีจะตอบ
รับสักครัง

“เวลาทีจะได้ อยู่กบั จอมมารแห่ง[สัตว์ป่า]เหรอ ทําไมถึงได้

พอใจกับอะไรทีไม่แน่นอนแบบนันล่ะ ต่อให้ มีเวลาแค่ไหน ก็
ไม่สามารถเอาเธอมาครองได้ หรอก”
“แค่นนก็
ั พอแล้ ว ต่อให้ คว้ าใจของมัลโก้ ได้ หรื อไม่ได้ มันก็อยู่
ทีตัวเราเอง ถึงจอมมารแห่ง[การสร้ าง]ปากจะบอกว่าไม่ใช่
ความรักก็เถอะ แต่ก็โหยหา ทังหมดนีก็ทําให้ ผมเพลิดเพลิน

151
ได้ แล้ วล่ะ”

สัญญาของจอมมารแห่ง[การสร้ าง]นันมีแค่การยืดชีวิตของ
จอมมารแห่ง[สัตว์ป่า] เรื องต่อจากนันก็เป็ นเรื องของตัวเอง
คิดว่าแค่นนก็
ั พอแล้ ว

ตัวเองคนเดียวนันไม่สามารถทีจะทําอะไรกับจุดจบของมัล
โก้ ได้ เวลาทีจะเกลียกล่อม เวลาทีจะกลับไปแก้ ไขความผิด
พลาด ได้ แต่ภาวนาว่าต้ องการเวลาอีก
แต่จอมมารแห่ง[การสร้ าง]บอกว่าสามารถทีจะเพิมอายุขยั
ของมัลโก้ ได้ เพราะฉะนันก็เลยขอเดิมพันทีหมอนัน

“หืม หนักหนาจังเลยนะ ถ้ าเป็ นเจ้ าตอนปกติแล้ วคงจะกด

ดันมากกว่านี แล้ วบังคับให้ รับเงือนไขอีกมากมายแน่ แต่การ
152
เจรจาทีจบด้ วยความเท่าเทียม ไม่สิ ถูกเขาใช้ แบบนีพึงเคย
เห็นครังแรกนีล่ะ ดังนันข้ าก็เลยบอกว่าแปลก ไม่เหมือนกับ
ตัวเจ้ าเลย”
“…แรกน่า บางทีนายก็ดเู หมือนจะลืมว่าเป็ นอสูรของผมนะ
แต่นายก็พดู ถูก ผมขอยอมรับ รอบนีผมน่ะอ่อนหัด อ่อนหัด
เหลือเกิน แต่วา่ …พอเห็นเจ้ าหมอนันก็เผลอคิดว่าได้ กลับไป
ตอนทีจอมมารแห่ง[เพลิง]มีชีวิตแล้ วไม่ใช่เหรอไงกัน ได้ เห็น
ความฝั นแบบนัน เรื องนันน่ะนะ ผมรู้สกึ เสียใจสุด ๆ เลยล่ะ”

ในช่วงยุคทอง แม้ แต่ในยุคสมัยของจอมมารอันยาวนานการ

ทีมีผ้ มู ีเหรี ยญระดับAโผล่มาถึงสีคนในยุคสมัยเดียวกันนันก็
ถือว่าเป็ นครังแรกเลยก็วา่ ได้
จอมมารแห่ง[สัตว์ป่า]มัลโคเซียส
จอมมารแห่ง[กาลเวลา]ดันทาเลียน

153
จอมมารแห่ง[มังกร]แอสทารอธ
…และจอมมารแห่ง[เพลิง]อามอน
ขณะทีสู้กนั มิตรภาพก็ผลิบาน ทังสีคนทีสาบานว่าจะยิม
ด้ วยกันไปตลอดชีวิต

จอมมารแห่ง[กาลเวลา]หวนคิดถึง ช่วงวันเวลาทีแสนมี
ความสุขนัน
มัลโก้ พดู อะไรเรื อยเปื อย อามอนก็เอาเรื องเรื อยเปื อยนันมา
ต่อยอด ผมเองก็ชีจุดทีเป็ นปั ญหา แอสทารอธก็คิดแนวทาง
แก้ ปัญหา
และสุดท้ ายอามอนก็รวมกําลังทุกคนเป็ นหนึงเดียวเพือทํา
การเคลือนไหว

ถ้ าอยู่กนั สีคนไม่วา่ อะไรก็ทําได้ ถ้ าอยู่กนั สีคนเราก็ไร้ เทียม

154
ทาน
แต่วา่ พวกเราทีทําตัวเด่นเกินไปทําให้ ถกู พวกจอมมารเก่าจับ
ตามอง

ถ้ าพวกเราสีคนเป็ นหนึงเดียวกันไม่วา่ อะไรก็ไม่มีวนั แพ้

แต่วา่ หัวใจของเราสีคน เกิดการปะทะกันของตัวเองกับอา
มอนต่อหน้ ามัลโก้ ในตอนต่อสู้ก็พยายามทําเท่ตอ่ หน้ ามัลโก้
พยายามทีจะแย่งจุดเด่นมาจากอามอน
ทําให้ เกิดช่องว่างขึนมา
ตอนนีเองก็ยงั คงรู้สกึ เสียใจ ถึงจะเพราะความโง่เขลาของตัว
เองในวัยเด็กแต่ก็เผลอปล่อยให้ เพือนอย่างอามอนตายไป
ทําให้ มิตรภาพของเราสีคนแตกออกเป็ นเสียง ๆ

“ถ้ าเกิดมีครังต่อไป ถ้ าเพือนมีอนั ตรายอีกครังล่ะก็ ผมจะไม่

155
ลังเลอีกแล้ ว แค่ไม่อยากทีจะสูญเสียคนสําคัญไป ผม
สาบานแล้ วตังแต่วนั นัน ว่าจะให้ เรื องนีมาเป็ นอันดับหนึง”

ถ้ าเกิดต้ องการล่ะก็ตอนเจรจาจะชิงเอาของผูกขาดของอวา
ลอนไปเท่าไหร่ก็ได้ ในฐานะของจอมมารทีแข็งแกร่งทีสุด
แล้ วมันคือกองขุมทรัพย์ขนาดมหึมา
หรื อดีกว่านันก็ให้ ตดั ใจจากมัลโก้ ห้ ามไม่ให้ มาเป็ นคูแ่ ข่ง
ความรัก ถึงจะเสนอเงือนไขแบบนันไปเขาก็ต้องยอมรับแน่ๆ

จอมมารแห่ง[การสร้ าง]นันไม่วา่ จะขออะไรไปก็พร้ อมมอบ

ทุกสิงให้ โดยไม่ลงั เลแน่ เพือทีจะช่วยมัลโก้
เรื องนันแค่ดกู ็ร้ ูแล้ ว เพราะอย่างนันก็เลยให้ ความช่วยเหลือ
แล้ วให้ ยืมหมาป่ าสวรรค์ เฟลทีเป็ นเหมือนลูกสาวไป

156
จอมมารแห่ง[การสร้ าง]โพลเคลไม่เคยทําเรื องทีโหดร้ ายแบบ
ตัวเอง จะไปเทียบกับหมอนันก็คงจะดูแย่เกินไป ผู้ชายทีดูแย่
แบบนันจะไปเกลียกล่อมผู้หญิงทีสุดยอดทีสุดได้ อย่างไร

[คักคักคัก หน้ าตาดูดีขนเยอะเลยนี

ึ นา ในทีสุดก็เป็ นลูก
ผู้ชายทีใช้ ได้ สกั ทีนะ ต้ องให้ รอตังนานแหน่ะ]

ทังทีเป็ นลูกน้ องแท้ ๆ คําพูดของแรกน่าทีพูดออกมาตามใจ

ปากก็ทําให้ จอมมารแห่ง[กาลเวลา]ยิมออกมา

มังกรแห่งกาลอวกาศ แรกนารี ท ชือว่า แรกน่า

อสูรระดับAทีเกิดจากการใช้ [กาลเวลา]กับ[มังกร]
ถ้ าไม่นบั เฟลก็ถือเป็ นอสูรแห่งคํามันสัญญาทีแข็งแกร่งทีสุด
แถมพึงพาได้ มาก
157
ในวันนันทีสาบานว่าจะเดินไปด้ วยกันสีคน ก็ได้ ทําการแลก
เหรี ยญของกันและกัน นีคืออสูรทีสร้ างจากเหรี ยญในตอน
นัน

แรกน่านันเหมือนกับจอมมารแห่ง[มังกร]แอสทารอธมาก
ถ้ าเมาแล้ วจอมมารแห่ง[มังกร]แอสทารอธก็มีสภาพแบบนี
ล่ะ

“ศัตรูจะมาแล้ วนะ เตรี ยมใจแล้ วเลิกคุยเรื องอดีตได้ แล้ วน่า

ท่านแม่ทพั ”
“โทษทีนะ เทเฟรล”

ไม่ร้ ูวา่ เมือไหร่กิเลนสีเพลิงทีแผงคอผลิวไสวก็มาอยู่ข้าง ๆ

เขา
158
อสูรทีเกิดจาก[เพลิง]กับ[กาลเวลา]
ถึงจะไม่ใช่อสูรแห่งคํามันสัญญา แต่เขาก็เป็ นอสูรมีชืออีก
ตนทีเชือใจรองจากแรกน่า ตัวแทนของเพือนทีจากไป

เหล่าลูกน้ อยทีเชือใจได้ ทีผ่านการฝึ กมาอย่างดี ทุกตนก็ทํา

การตังทัพ อยู่ในสภาพพร้ อมรบเรี ยบร้ อยแล้ ว

เหล่าอสูรทีเชียวชาญในพลังตรวจจับรับรู้การปรากฎตัว
ของอสูรของศัตรู และทําการแจ้ งเตือนไปทังกองทัพ
บนท้ องฟ้ ามีการจับตาไปยังโลกต่างมิติ

ไม่วา่ เมือไหร่ก็พร้ อมทีจะต่อสู้

159
“ทีจะรับมือกับแนวหน้ ามีเพียงแค่[หน่วยอัศวินกาลเวลา
(Chrono knight)]เท่านัน พวกทีเหลือก็คอยดูการต่อสู้แล้ ว
เรี ยนรู้ซะ แล้ วก็ขอสังให้ รักษาแนวป้องกันสุดท้ ายให้ สดุ ชีวิต
ด้ วย”

เหล่าอสูรของจอมมารแห่ง[กาลเวลา]พยักหน้ า
[โครโนไนท์]นันคือหน่วยรบทีสุดยอดทีสุดทีประกอบไปด้ วย
อสูรทังสิบสองตนของจอมมารแห่ง[กาลเวลา]

ด้ วยการนําของมังกรแห่งกาลเวลาแรกนารี ท ทุกตนนันต่างก็
มีความสามารถในการควบคุมกาลเวลา นอกจากนันยังมี
ความสามารถอืนผสมอยู่ด้วย เหล่าผู้ทีมีพลังทีน่าหวาดหวัน
เป็ นทีสุด

160
ความแข็งแกร่งนัน แค่เพียงตนเดียวก็แข็งแกร่งกว่าอสูร
ระดับAหลายสิบตัวแล้ ว
ทีสุดยอดยิงกว่านันคือการประสานความสามารถและร่วม
มือกัน ถ้ า[โครโนไนท์]อยู่ครบทุกตนแล้ วพลังนันก็เพิมขึนไป
อีกหลายสิบเท่า

ถ้ าให้ จอมมารทีรู้พลังของจอมมารแห่ง[กาลเวลา]ถ้ าพูดล่ะก็

ตอนที[โครโนไนท์]ออกมาก็ให้ รีบยอมแพ้ ซะ สู้ตอ่ ไปก็เป็ นแค่
การฆ่าตัวตายเปล่า ๆ

“การจู่โจมของศัตรูคาดว่าจะมีตงแต่
ั หลายร้ อยจนถึงพัน
กําลังรบของพวกเราคือห้ าสิบ หรื อก็คือ เพียงพอแล้ ว อย่า
ปล่อยให้ พวกมันแตะต้ องดันเจียนของจอมมารแห่ง[การส
ร้ าง]ได้ แม้ แต่ปลายนิว ถ้ าเป็ นอสูรของผมเรื องแค่นีทําได้ อยู่

161
แล้ วใช่ไหม?”

เหล่าอสูรทีผ่านการฝึ กมาอย่างดีแล้ วนัน บอกได้ เลยว่าเหลือ

เฟื อพอแล้ ว
อสูรของจอมมารระดับสองจะพันหรื อสองพันก็ไม่ถือว่าคณา
มือ

“ท่านแม่ทพั เร่าร้ อนจังเลยนะครับ มีเรื องอะไรเกิดขึนเหรอ”

“จะให้ มาขัดขวางจอมมารแห่ง[การสร้ าง]ทีจะไปช่วยมัลโก้
ไม่ได้ …ยิงกว่านัน ตอนนี ถ้ าปล่อยให้ คริ สตัลถูกทําลายเฟล
ก็จะหายไป เพราะว่าอํานาจการปกครองของเฟลอยู่ทีจอม
มารแห่ง[การสร้ าง]น่ะนะ”

เหล่าอสูรลูกน้ องของจอมมารแห่ง[กาลเวลา]จนถึงตรงนีก็
162
เริ มรู้สกึ ปั นป่ วนเป็ นครังแรก

ดูเหมือนว่าตอนทีไม่ร้ ูตวั หมาป่ าสวรรค์เฟลก็กลายเป็ นไอ

ดอลของ[โครโนไนท์]ไปซะแล้ ว

ตอนทีคอยฝึ กสอนการต่อสู้กบั เก็บเลเวลให้ ตามคําสังของ

จอมมารแห่ง[กาลเวลา] ความน่ารักกับไร้ เดียงสานันก็ทําให้
ทุกคนหลงใหลไปซะแล้ ว

[ศัตรูจะมาฆ่าหลานของข้ า เฟลผู้แสนน่ารักอย่างนันเหรอ ดี
จะจัดการให้ ไม่เหลือแม้ แต่ละอองธุลีเลย คุณปู่ จะเอาจริ ง
แล้ วนะ]

มังกรแห่งกาลเวลาแรกนารี ท แรกน่านัน คือหัวหอกเหล่า

163
อสูรผู้หลงรักเฟล ตอนทีอยู่ในร่างมนุษย์มงั กร ก็คอยเอาขนม
ให้ เฟลจนถูกโกรธอยู่บอ่ ยๆ
ถึงอย่างนันเฟลก็ไม่คอ่ ยชอบให้ เรี ยกชือเฟลทีแสนสําคัญ
สําหรับท่านพ่อง่าย ๆ เท่าไหร่นกั แต่ถึงอย่างนันคุณปู่ ก็ไม่
ยอมท้ อแท้ แล้ วคอยให้ ขนมต่อไปเรื อย ๆ

“เฟลไปเป็ นหลานของแรกน่าตังแต่เมือไหร่น่ะ”

จอมมารแห่ง[กาลเวลา]ถึงกับกุมขมับ

“เจ้ าพวกทีคิดจะมาแตะต้ องเจ้ าหญิงของเรา ไอ้ พวกชันตํา

จะเผาให้ เป็ นจุลเลย”

กิเลนเพลิงเทเฟรลก็เหมือนกัน เขาเองก็ดแู ลเฟลดีเหมือนกับ

164
น้ องสาว สีหน้ าของพวกเขา[โครโนไนท์]ผู้แข็งแกร่งทีสุดทีน่า
หวาดหวันของจอมมารทังหลายก็ดําเนินไปเรื อย ๆ

สําหรับ[โครโนไนท์]นันเฟลเป็ นทังหลาน ลูกสาว เจ้ าหญิง…

ครอบครัวทีแสนสําคัญ
[โครโนไนท์]ทีเร่าร้ อนกับการต่อสู้ขนาดนีจอมมารแห่ง[กาล
เวลา]เองก็พงเคยเห็
ึ นครังแรก

“พวกแกนีมัน…ให้ ตายซิ พอไม่ร้ ูตวั ก็เป็ นอะไรกันไปหมดเนีย

ไม่สิ ผมเองก็ด้วยสินะ”

จอมมารแห่ง[กาลเวลา]ยิมเจือน ๆ พลางคิดไปว่า สภาพนี

คงปล่อยให้ จอมมารอืนเห็นไม่ได้ แน่ ๆ อิมเมจคูล ๆ คงปลิว
หายไปหมด

165
 ◇

ในทีสุดกองทัพทีหนึงทีมารุกรานเมืองของจอมมารแห่ง
[การสร้ าง]ก็มาถึงยังสนามรบ
จํานวนนัน ประมาณ300ได้
นกยักษ์ กบั ผู้ใช้ ลม และปี ศาจ
เป็ นหน่วยเท้ าไวทีเน้ นการจู่โจมทางฟากฟ้า

และก็มีจอมมารหนึงตนอยู่บนนกยักษ์ ทีมีสีโดดเด่นสะดุดตา
จอมมารแห่ง[นก]แอนดราส
จอมมารหนุ่มร่างกายดูไม่ได้ ทีมีหวั เป็ นนก

166
“จอมมารแห่ง[กาลเวลา]เอ๋ย การทีแกให้ ความร่วมมือกัน
จอมมารแห่ง[การสร้ าง]นันน่าตกใจจริ งๆ! แต่วา่ จงดูซะ กอง
ทัพนับร้ อยทีได้ จากการรวมกําลังของหกจอมมารผู้ยิงใหญ่!
ถึงจะเป็ นอสูรของจอมมารทีแข็งแกร่งขนาดนัน แต่ด้วย
จํานวนแค่นน”
ั

คําพูดของจอมมารแห่ง[นก]จบลงแค่นนั
หัวของเขาก็ร่วงลงมา
ทัง ๆ ทีอยู่จดุ ทีเสียงก็แทบไม่ได้ ยินแท้ ๆ เหล่าอสูรของจอม
มารแห่ง[กาลเวลา]ก็ไปอยู่กลางวงของศัตรูแล้ ว

ไม่ใช่ระดับการจู่โจมโดยไม่ทนั ตังตัว หรื อเคลือนไหวอย่าง

รวดเร็ว
ราวกับว่าเป็ นปรากฏการณ์ลกึ ลับทีช่วงเวลาขาดหายไป

167
“นายน่ะ คงไม่ร้ ูสินะ ก็เป็ นจอมมารทีเกิดมาได้ ร้อยกว่าปี เอง
นีนา ตอนทีนายเกิดมา เจ้ าพวกโง่ทีมาท้ าทายผมก็จากไป
หมดแล้ ว จะบอกให้ ก็ได้ กองทัพของจอมมารแห่ง[กาลเวลา]
ดันทาเลียนผู้นีน่ะคือผู้ปกครองแห่งกาลเวลา”

จอมมารล้ มไปข้ างหลัง คําพูดนันถูกเมินโดยสินเชิง บนตัว

นกทีจอมมารแห่ง[นก]ขีนันมีจอมมารแห่ง[กาลเวลา]อยู่
พร้ อมกับถือหัวของจอมมารแห่ง[นก]ไว้

คําพูดนันไปไม่ถึงจอมมารแห่ง[นก]อีกแล้ ว
เวลาของเขาจบลงไปแล้ ว
ตอนทีโผล่มาเจอกับกองทัพของ[กาลเวลา] วินาทีนนเวลา
ั
ของเขาก็ได้ หมดลงทันที

168
มีเพียงแค่เลือดของเหล่าผู้บกุ รุกเท่านันทีหลังออกมา
ไม่มีแม้ แต่เสียงกรี ดร้ อง
กองทัพผสมของหกจอมมารกําลังสับสนวุน่ วายยกใหญ่

ทันทีทีคิดว่ามังกรแห่งกาลอวกาศขนาดยักษ์ โผล่ออกมา ก็
หายไปทันที
พวกอสูรของผู้จ่โู จมชนเข้ ากับกําแพงทีมองไม่เห็น ร่างกาย
ครึงหนึงขยับไม่ได้ แล้ วฉีกออก
บางส่วนอยู่ๆ ร่างกายก็ลกุ ไหม้ ถูกสายฟ้ าฟาด
พอรู้ตวั ก็เริ มโจมตีกนั เองโดยไม่สนทิศทางอะไรแล้ ว
เวลาของอสูรสามร้ อยตนจบลงโดยไม่ทนั ได้ เข้ าใจอะไร

169
นีคือการต่อสู้ของผู้ทีปกครอง[กาลเวลา]

“เอาล่ะ จอมมารแห่ง[การสร้ าง]โพลเคล ผมเคลือนไหวให้

ตามทีนายต้ องการแล้ วนะ ถ้ าแกทําไม่สําเร็จล่ะก็ ผมจะฆ่า
แกให้ เอง”

จอมมารแห่ง[กาลเวลา]ยิมออกมา
การเหยียบยําเพียงฝ่ ายเดียวก็ยงั คงดําเนินไป

กองทัพทีหนึงแน่นอนอยู่แล้ ว แต่กองทัพทีสอง กองทัพทีสาม

ไม่วา่ จะมีกองกําลังบุกแค่ไหน โดยทีจัดการอสูรของจอมมาร
แห่ง[กาลเวลา]ไม่ได้ แม้ แต่ตนเดียว ก็ถอนทัพกลับไป
เขาคือสามเสาทีแข็งแกร่งทีสุด เป็ นหลักฐานชันดีวา่ ฉายานัน
ไม่ได้ ยกยอเกินจริ งแต่อย่างใด
170
“แอสทารอธก็เคลือนไหวเหรอ”

พอได้ รับการติดต่อจากลูกน้ องมา จอมมารแห่ง[กาลเวลา]ก็

เลิกคิวขึน
ไม่ใช่แค่ตวั เอง แต่จอมมารแห่ง[มังกร]นันก็เคลือนไหว… ไม่
สิ ไม่ได้ น่าตกใจ
ถ้ าเป็ นหมอนันก็คงทําแบบนันล่ะนะ

จอมมารแห่ง[กาลเวลา]มองขึนไปยังท้ องฟ้ า
ไม่ได้ เห็นท้ องฟ้ าครามแบบนีมานานขนาดไหนแล้ วนะ
ถ้ าเกิดเจ้ านันรักษาสัญญาได้ ละ่ ก็ ตอนนันจะเลิกเรี ยกว่าเจ้ า
หนูแล้ วยอมรับว่าเป็ นลูกผู้ชายคนหนึงให้

171
-------------------------------------------------------------------------
-------------------------------------------------------------------------
Ch.108 - ตอนที14 มหรสพการบดขยีของจอมมารแห่ง
[มังกร]

～มุมมองของจอมมารแห่ง[มังกร]～

จอมมารแห่ง[มังกร]แอสทารอธขีมังกรบินไปบนฟ้า
ฝากเรื องการโจมตีดนั เจียนของพวกทีเล็งจอมมารแห่ง[สัตว์
ป่ า]แล้ วเขาก็ไปจัดการตัวหัวโจก

ทีนําอยู่ก็คือพวกมังกร20ตนทีถูกเลือกมา ตัวหนึงนันพิเศษที
เหลืออีก19ตนเกิดมาแบบพัฒนาเลเวลได้ อสูรระดับAทีได้
รับการฝึ กฝนมาจนถึงขีดสุด
172
มังกรตัวหนึงปกคลุมด้ วยความมืด มังกรตัวหนึงปกคลุมด้ วย
สายฟ้าสีมว่ ง
ถึงประเภทจะต่างกัน แต่ก็เป็ นเหล่ามังกรทีแอบซ่อนพลังที
น่ากลัวเอาไว้

เหรี ยญแห่งมังกรนันในระดับAเองก็เป็ นเหรี ยญทีทรงพลัง

อย่างมาก
ลักษณะพิเศษก็คือพลังทีมหาศาล
พวกมังกรบดขยีทุกสิง
จอมมารทีไม่รักชีวิตสู้กบั [มังกร]แบบตรงๆนันไม่มีอยู่

เป้าหมายของจอมมารแห่ง[มังกร]ก็คือเมืองศักดิสิทธิฐาน
หลักของศัตรู

173
ม่านดําในคราวนีคิดออกได้ แค่คนๆเดียวเท่านัน
จอมมาร[ดํา]บาลัม
ใครทีแข็งแกร่งรองจากสามเสาทีแข็งแกร่งทีสุด? ถ้ ามีคําถาม
นีขึนมาก็จะมีชือของจอมมารทีทรงพลังคนนีแน่นอน

จอมมารทีมีชือเป็ นสี มีเพียงจอมมาร[ดํา]บาลัม

ความสามารถของเขามีความรอบด้ านเป็ นอย่างมาก
สามารถใช้ ความสามารถได้ มากมายทีเกียวข้ องกับสี[ดํา]
ค่าตอบแทนก็คือความสามารถแต่ละอย่างในฐานะจอมมาร
แล้ วถือว่าอ่อนแออย่างมาก การเสียพลังเวทก็มหาศาล

ความสามารถของเหรี ยญก็แปลก ตอนทีผสมจะสุม่ เป็ น

เหรี ยญอืนทีเกียวข้ องกับสี[ดํา] เป็ นเหรี ยญทีมีความเป็ นการ
174
พนันสูงมาก

จอมมาร[ดํา]ใช้ ประโยชน์จากศาสนา ในการนํามนุษย์เข้ ามา

แถมด้ วยการตังดันเจียนตัวเองเป็ นแดนศักดิสิทธิทําให้
สามารถรวบรวมความรู้สกึ ได้ อย่างมีประสิทธิภาพมาก

จอมมารทีเลียนแบบเขาก็มีอยู่ แต่จอมมารทีทําสําเร็จนันไม่
มีอยู่เลย
การควบคุมโดยให้ มนุษย์ยงั มีความตังใจอยู่เป็ นเรื องยาก ต่อ
ให้ ทําได้ ก่อนทีจะเข้ าร่องเข้ ารอยก็โดนจอมมาร[ดํา]บดขยี
ก่อน
ความเลือดเย็นทีจะไม่ยอมให้ มีศตั รูการค้ าเด็ดขาด แล้ วก็
จอมมารทีมีพลังในการทํามันให้ เป็ นจริ งได้ นันล่ะคือจอม
มาร[ดํา]บาลัม

175
 ◇

กองทัพของมังกรมาถึงเมืองศักดิสิทธิ
ตอนทีถึงเมือง พวกผู้คนแตกตืน พวกทหารกับนักผจญภัย
ทําการโต้ กลับ

จอมมารทีโจมตีเมืองศักดิสิทธินันไม่เคยมีมาก่อนแม้ แต่คน
เดียว
ในฐานะมุขนายกของหลายๆประเทศจอมมาร[ดํา]นันใช้
ประโยชน์จากศาสนาทีนับถือในพระเจ้ า เกิดเป็ นเมือง
ศักดิสิทธิขึนมา

หรื อก็คือตอนทีโจมตีเมืองศักดิสิทธิแห่งนีจอมมารนันก็จะ
176
กลายเป็ นศัตรูกบั มนุษยชาติแล้ วถูกทําลายล้ างไป

ถ้ าเป็ นจอมมารธรรมดาคงลังเล แล้ วไม่ทําการเคลือนไหว

แต่วา่ จอมมารแห่ง[มังกร]นันไม่ใช่
สิงทีอยู่ในใจคือความเชือมันในพลังของตนจนถึงขันหยิงยโส

ก็แค่พวกมนุษย์มนั จะมีมากเท่าไหร่เชียวคิดเหรอว่าจะ
ทะลวงดันเจียนของตนได้
กลับกันมันจะเป็ น"การประกาศ"ทีดี
จะมีแขกเข้ ามาเป็ นภูเขา โดยไม่จําเป็ นต้ องต้ อนรับ จะคลัง
แล้ วบดขยีไปให้ สมดังใจ

177
รอยยิมชัวร้ ายปรากฎบนหน้ าของผู้เฒ่า
จอมมารแห่ง[มังกร]แอสทารอธ
ถึงปกติจะเยือกเย็นแต่เอาใจจริ งออกมาก็จะเป็ นคนทีป่ า
เถือน รุนแรงและไม่ปรานีใดๆกับใครทังสิน

มีแค่เขาเท่านันทีห้ ามทําให้ โกรธเด็ดขาด ทุกคนทีรู้จกั เขาต่าง

ก็พดู กันแบบนี

"เอาล่ะ เข้ าในเมืองศักดิสิทธิกันเถอะ"

กําแพงเมืองทีมนุษย์สร้ างขึนมาสําหรับเวลาโดนโจมตี
สําหรับพวกมังกรทีบินบนฟ้ าแล้ วไม่สามารถป้องกันอะไรได้
ทังนัน
แต่ตอนทีค่อยๆบินข้ ามไปกลับชนเข้ ากลับกําแพงทีมองไม่
178
เห็น

ไม่ใช่ความสามารถพิเศษของอสูร
พวกมนุษย์ทีอยู่ในเมืองศักดิสิทธิกางเขตแดนป้องกันสุดชีวิต

เขตแดนทีขัดขวางพวกหัวกะทิของ[มังกร]
ของแบบนีมนุษย์ไม่มีทางใช้ ได้ แน่
แต่ถ้าผลาญชีวิตของนักบวชสักหลายสิบคนก็เป็ นอีกเรื อง

พวกเขานันไม่ได้ ถกู บังคับหรื อควบคุมแต่อย่างใด

เพียงแค่เผาผลาญชีวิตด้ วยตัวเองเพือพระเจ้ าทีตนเชือ

จอมมารแห่ง[มังกร]แอสทารอธมองพวกเขาแล้ วก็เห็นใจ

179
จอมมาร[ดํา]นันไม่มีความเห็นอกเห็นใจพวกเขาแม้ แต่น้อย
เห็นเป็ นเพียงแค่ปศุสตั ว์
อย่างน้ อยก็คงต้ องทําให้ มนั ทรมานน้ อยลงสักนิด

"จงคลุ้มคลัง เหล่าข้ ารับใช้ ของข้ า"

ด้ วยคําพูดนัน พวก[มังกร]ยีสิบตน ก็ปกคลุมด้ วยหมอกดํา

ของ[บ้ าคลัง]

[บ้ าคลัง]
มันคือความสามารถอันบ้ าคลังทีจะมีในอสูรทีสร้ างจาก
เหรี ยญแห่ง[มังกร]
สเตตัสทังหมดยกเว้ นโชคลาภเพิมระดับขึนโดยแลกกับสติ

180
ปั ญญาและเหตุผล
พวกอสูรทีสร้ างขึนแบบพัฒนาได้ ระดับAถ้ าทําการ[บ้ าคลัง]
ก็จะมีพลังทัดเทียมกับอสูรระดับS

จริ งๆแล้ วพลังนีนอกจากอสูรพิเศษจํานวนหนึงแล้ วก็ไม่ใช่

พลังทีสะดวกอย่างสามารถทําการเปิ ดปิ ดได้ อสูรทีเต็มไป
ด้ วยความบ้ าคลังไม่สามารถทําการบังคับได้

แต่วา่ อสูร[ทัพมังกรคลัง]ระดับหัวกะทิทง20ตนของจอมมาร
ั
แห่ง[มังกร]นันในเวลาปกติกด[บ้ าคลัง]เอาไว้ ถ้ายังอยู่ใน15
นาทีจะสามารถใช้ [บ้ าคลัง]โดยทียังควบคุมได้

ทีสามารถทําได้ ก็เพราะว่า...

181
"ซีซา่ เป็ นยังไงบ้ างล่ะ นีคือสนามรบทีทังข้ าทังเจ้ าก็จากกัน
มานาน ไม่เคยเบือเลยนะ"
[...]

มังกรสีทองคําขาว...มังกรจักรพรรดิไทฟอนส่งสายตาเงียบๆ
ไปหานาย
สูงส่ง งดงาม แข็งแกร่งยิงกว่ามังกรไหนๆ
อสูรแห่งคํามันสัญญาตนทีสามของจอมมารแห่ง[มังกร] อสูร
ระดับSทีเขามีเพียงหนึงเดียว

นอกจากจอมมารแห่ง[การสร้ าง]แล้ วก็ไม่สามารถสร้ างอสูร

ระดับSได้
แต่วา่ ถ้ าใช้ รางวัลทีได้ มาจากผู้สร้ างก็สามารถทําการโกงได้

182
มังกรจักรพรรดิไทฟอนคือหนึงในนัน

มังกรจักรพรรดิคือราชาแห่งมังกร
ความสามารถนันก็คือ[จักรพรรดิมงั กร]ทีมังกรทุกตัวรับใช้

ถึงจะตกอยู่ในความบ้ าคลังก็ให้ เชือฟั งทังทีบ้ าคลัง ไม่ใช่

เพียงแค่ปกครองเท่านัน กองทัพทีนําโดยจักรพรรดิมงั กรจะ
ถูกดึงพลังออกมาจนถึงขีดสุด

มังกรดําแห่งความตาย ซีกวูร์มทีจอมมารแห่ง[การสร้ าง]

สร้ างเองก็ม[ี จักรพรรดิมงั กร] แต่วา่ ของมังกรจักรพรรดิแข็ง
แกร่งกว่าแบบเทียบไม่ได้

ก็เพราะว่า[จักรพรรดิมงั กร]เป็ นสกิลทีเติบโตขึนจากการกิน

183
มังกรตัวอืน แล้ วจึงจะเริ มเบ่งบานเป็ นราชามังกรในความ
หมายทีแท้ จริ ง
มังกรจักรพรรดิไทฟอนเป็ นราชาทีแท้ จริ งบนจุดสูงสุดของ
มังกรจากการผ่านการต่อสู้มานับพันนับหมืน

"จงรับฟั งคําสัง [ทัพมังกรคลัง]ของข้ าเอ๋ย จงบดขยีทุกสิงที

ยังยืนได้ อยู่ซะ"

ตอนนีนันกองทัพของจอมมารแห่ง[มังกร]ทังหมดเป็ นกอง
ทัพแห่งฝั นร้ ายทีจะบอกว่าโกงระดับมีพลังของอสูรระดับS...
ไม่สิ เหนือยิงกว่านันอีกก็ไม่เกินจริ งนัก

เขตแดนทีต้ องเผาชีวิตสร้ างมาแตกเหมือนกับแก้ ว พอเข้ าไป

ในเมืองศักดิสิทธิก็อาละวาดอย่างอิสระ

184
พวกมนุษย์ทีปกป้องเมืองศักดิสิทธิทําการต่อต้ านแต่ก็เปล่า
ประโยชน์ ธนูกบั เวทนับไม่ถ้วนจู่โจมมาทีพวกมังกรแต่ก็ไม่
โดน แต่ถึงโดนก็ไม่มีความหมายอะไร

กลับกันเพียงแค่พวกมังกรโจมตีครังเดียวชีวิตของมนุษย์ก็ถกู
พรากไป

[ทัพมังกรคลัง]นันทุกตนคืออสูรทีเลวร้ ายทีสุดทีมีเรื องเล่า

เป็ นของตัวเอง

อสูรทีต้ องใช้ กองอัศวินหลายร้ อยคนกับเหล่าวีรบุรุษอีก

หลายสิบแลกชีวิตถึงจะโค่นได้ มาพร้ อมกับถึง20ตน ไม่มีทาง
ทีจะเอาชนะได้ แน่นอน

185
[ทัพมังกรคลัง]ทีมีมงั กรจักรพรรดิไทฟอนเป็ นผู้นําก็มาถึงเป้า
หมายในทีสุด

เบืองหน้ าเป็ นโรงเรี ยนมีเพียงผู้ทีถูกเลือกเท่านันทีจะเข้ าเรี ยน

ได้ ภายในนันเป็ นความลับ
ตัวตนจริ งๆของมันก็คือโรงเพาะเลียงสําหรับสร้ างวีรบุรุษ
เทียม

หน้ าประตูนนมี
ั จอมมารคนหนึงอยู่
จอมมาร[ดํา]บาลัม
ชายหนุ่มผู้งดงามทีสวมชุดขุนนางดูสง่างามสีดํา

186
ไม่ร้ ูวา่ เพือรักษาหน้ าหรื อยังไง ทีติดตามมาด้ วยมีแค่มนุษย์
กับอสูรรูปร่างเทวดาเท่านัน
มนุษย์รอบๆนังคุกเข่าแล้ วสวดภาวนาว่า "ท่านศาสดา โปรด
ช่วยเหลือพวกเราด้ วย"

"จอมมารแห่ง[มังกร]แอสทารอธ ทําอะไรตามใจชอบในสวน
ของฉันมากไปแล้ วนะ แต่วา่ มากกว่านีจะไม่ยกโทษให้ แล้ ว"
"หืม ไม่ยกโทษให้ เหรอ ถ้ าอย่างนันช่วยบอกข้ าทีหน่อยเถอะ
ว่าจะไม่ยกโทษให้ ยงั ไงน่ะ?"

พร้ อมกันกับทีถามออกไป
พวกมังกรก็เปิ ดฉากจู่โจม
ท่าไม้ ตายของมังกร เบรซ
การจู่โจมเป็ น ไฟบ้ าง นําแข็งบ้ าง ความมืดบ้ าง แสงบ้ าง ลม
187
บ้ าง หลากหลายประเภท เบรซทีเหนือความรู้ของมนุษย์ได้
ถูกปล่อยออกมาทังหมดในครังเดียว

เดิมทีเขตแดนทีใช้ เป็ นเวทป้องกันของพวกเทวดา

พวกมันถูกทะลวงเหมือนกับกระดาษ โรงเพาะเลียงทีจอม
มาร[ดํา]ปกป้องหายไปจากพืนดิน
ด้ วยพลังทําลายมันไม่เหลือแม้ แต่ร่องรอยอะไรสักอย่าง

"เอาล่ะ ข้ าทําลายไปหมดแล้ วแบบนี เจ้ าจะทํายังไงล่ะ? จะ

ช่วยบอกหน่อยได้ ไหมว่าไม่ยกโทษให้ ยงั ไง!!"

จอมมารแห่ง[มังกร]แอสทารอธหัวเราะลัน
ส่งเสียงลัน ใบหน้ าบิดเบียว ท่าทางสนุกสุดๆ

188
ความบ้ าคลังข้ างในของเขาปรากฎออกมาข้ างหน้ า
พวกมังกรข้ างหลังเขาก็คํารามออกมาราวกับเรี ยกร้ องความ
สนใจ
ใบหน้ าของจอมมาร[ดํา]กระตุก เต็มไปด้ วยความโกรธ

"ไอ้ พวกของเล่นของผู้สร้ างคิดจะทําอะไรกับความฝั นของฉัน

กัน จงหายไปอย่างโง่เง่าทังทียังคิดอะไรไม่ได้ ซะเถอะ ไอ้
พวกเศษฟั นเฟื อง!"

คําพูดทีออกมาคือการดูถกู
แต่วา่ จอมมารแห่ง[มังกร]ก็ยงั หัวเราะต่อไป

"พูดได้ ดีนี ไอ้ หนูปีนเกลียว คิดจะทําอะไรละเมอเพ้ อพกอย่าง

การออกจากฟั นเฟื องนีงันเหรอ เจ้ าคนตําต้ อยแยกแยะความ
189
จริ งไม่ได้ "

พวกเขาจ้ องตากันและกัน
ในระหว่างนันมังกรก็ยงั บ้ าคลัง ฆ่ามนุษย์กบั เทวดาไปเรื อยๆ

"...นีแกไม่คิดอะไรเลยเหรอ พวกเราจอมมารเป็ นตัวตนทีมี

อยู่เพือมนุษย์ พวกเราถูกบังคับเพือนําทางให้ มนุษย์แข็ง
แกร่งขึน ตัวตนทีติดอยู่ในกฎเช่นนัน ทังทีมีความสามารถ
หรื อแข็งแกร่งขนาดนีแต่กลับต้ องมาทนเป็ นทาสให้ พวก
มนุษย์งนเหรอ!"
ั

เรื องทีจอมมาร[ดํา]พูดเป็ นความจริ ง

การกินความรู้สกึ ของมนุษย์ก็คือจําเป็ นต้ องใช้ ประโยชน์จาก
มนุษย์
190
ถึงจะเคลือนไหวเพือทําลายล้ างมนุษยชาติก็เป็ นการทํางาน
เพือฝึ กให้ มนุษย์แข็งแกร่งยิงขึน
ตัวตนของจอมมารมีไว้ เพือทําให้ มนุษย์แข็งแกร่ง และสร้ าง
อารยธรรมขึน
ดังนันบุตรแห่งดวงดารา ก็คือกลไกทีมีเพือนําทางดาวดวงนี
ไปสูเ่ วทีตอ่ ไป

จอมมาร[ดํา]เองถึงจะเห็นว่าเป็ นการใช้ ประโยชน์จากมนุษย์

ในรูปแบบของศาสนา แต่ก็เป็ นการมอบแนวคิดเรื องศาสนา
ให้ กบั มนุษย์เป็ นได้ เพียงการสนับสนุนการพัฒนาของมนุษย์
เท่านัน
ตราบใดทีเป็ นจอมมารก็หนีกฎนีไปไม่ได้

"ก็แล้ วมันทําไมเล่า เป็ นแบบนันแล้ วมันมีปัญหาอะไร ก็แค่

191
เลือกเส้ นทางของเราภายใต้ กฎนันก็พอแล้ ว"
"ฉันไม่เอาด้ วยหรอก จะให้ ตายเพือมนุษย์อะไรนันน่ะ แกเอง
ก็ร้ ูไม่ใช่เหรอ!? จอมมารทีเจ็บปวดกับการต้ องใช้ อสูรเป็ น
เหยือล่อมนุษย์ทําให้ อดอาหารจนตาย จอมมารทีฝั นอยาก
จะใช้ ชีวิตร่วมกับมนุษย์จนถูกกลืนกินซะเอง ฉันน่ะ เคลือน
ไหวด้ วยเหตุผลเพือปลดปล่อยจอมมารทังหมด เพือการนัน
สถานทีนีจึงเป็ นสิงจําเป็ น!"

จอมมาร[ดํา]ตะโกนออกมาเพือจอมมารทังหมด คําพูดนัน
คือใจจริ งของเขา
แต่วา่ มันก็ไปไม่ถึงจอมมารแห่ง[มังกร]
ก็ไม่ใช่วา่ จะไม่เข้ าใจ

จอมมารแห่ง[มังกร]เองก็มีความสงสัยในตัวตนของจอมมาร

192
เป็ นหนึงในจอมมารทีเข้ าใกล้ คําตอบทีถูกต้ องมากทีสุด
ความจริ งข้ างในทีจอมมาร[ดํา]ไม่ร้ ูก็ร้ ูแล้ ว
เพียงแต่ไม่ได้ สนใจสักนิด

"พูดเรื องอะไรแปลกๆ การให้ อาหารอสูรต้ องรู้สกึ ผิดงันเหรอ?

ถ้ าไม่อยากทําล่ะก็ เจ้ าน่ะก็ทําแบบ[การสร้ าง]ไปซะก็ได้ นี
เป็ นอาหารของมนุษย์งนเหรอ?
ั เจ้ านันมันก็แค่งีเง่าเท่านัน
เอง ทังเจ้ าทังข้ า ก็กินมนุษย์มาแล้ วนับไม่ถ้วนไม่ใช่หรื อไงกัน
พวกโง่ก็ต้องถูกกิน จะมนุษย์หรื อจอมมารมันก็เหมือนกันนัน
ล่ะ แล้ วจริ งๆก็ไม่ได้ ต้องการอะไรอย่างการปลดปล่อยจอม
มารอืนไม่ใช่หรื อไงกัน?"

ไม่วา่ จะด้ วยตรรกะแบบไหน แต่ไอ้ การเป็ นตัวตนทีมีเพือ

มนุษย์มนั มีอะไรแย่ตรงไหนกัน จอมมารแห่ง[มังกร]นันไม่

193
เข้ าใจ
เพราะฉะนันทังสองคนนีจึงคุยกันไม่ได้

"จอมมารแห่ง[มังกร]แอสทารอธ แกทีแข็งแกร่งและอยู่ในหน
ทางทีถูกต้ องของจอมมารไม่มีทางเข้ าใจหรอก"

จอมมาร[ดํา]ยอมแพ้ ทีจะเชิญชวนจอมมารแห่ง[มังกร]
ชายคนนีมันก็แค่ตาแก่ ไม่ใช่แค่ภายนอกแต่ทงหั
ั วทังค่านิยม
ก็เก่ากึก
จอมมาร[ดํา]ไม่ได้ มาทีนีเพราะคิดจะหยุดจอมมารแห่ง
[มังกร] แต่เพือถ่วงเวลา

ถึงจะถ่วงเวลาไม่ได้ มาก แต่ก็ยงั เหลือเมล็ดพันธุ์อยู่หน่อย

194
"อา ไม่เข้ าใจ สิงทีข้ าเข้ าใจน่ะ ก็คือเรื องทีเจ้ าอวดดีแล้ วมา
หาเรื องเท่านันล่ะ จะมีเหตุผลอะไรก็ไม่เกียวทังนัน เพราะ
ฉะนันก็ตายซะ"

พวกมังกรปล่อยเบรซอีกครัง
ในพริ บตานันจอมมาร[ดํา]ก็หายไป

ความสามารถของสี[ดํา]เขา เมือใช้ งานจะสามารถมุดเข้ าไป

ในต่างโลกผ่านเงาได้

"อย่าได้ ทําอวดดีนกั นะ พวกฉันยังไม่ได้ แพ้ หลังจากฆ่าจอม

มารแห่ง[สัตว์ป่า] ต่อไปก็คือแก มีแต่แกเท่านันทียกโทษให้
ไม่ได้ !"
195
ไม่ตามจอมมาร[ดํา]ไป
ความสามารถสี[ดํา]แม้ จะมีมากมายแต่ก็อ่อนแอ ไม่
สามารถหนีไปได้ ไกลหรอก

ทีไม่ไล่ตามก็เพราะยอมถอยออกมาเอง
ต่อจากนีก็คือส่วนของ[การสร้ าง]
ไม่งนจะกลายเป็
ั นการช่วยมากเกินไป

แล้ วเขาก็ขีมังกรกลับดันเจียนของตัวเองพร้ อมกับคิดไป

พลาง
เหตุผลทีจอมมาร[ดํา]เล็งจอมมารแห่ง[สัตว์ป่า]
ถึงนีจะเป็ นการทําเพืออวดพลังของตัวเอง แต่คิดจะใช้ การ

196
โค่นสามเสาทีแข็งแกร่งทีสุดทีเป็ นสัญลักษณ์ของจอมมาร
อันดับหนึงในตอนนีเพือสร้ างค่านิยมใหม่ๆกับยุคใหม่งนั
เหรอ?

แล้ วก็มีมงั กรทีเทเลพาธีได้ รายงานเรื องจอมมารแห่ง[กาล

เวลา]ปรากฎตัวทีดันเจียนของจอมมารแห่ง[การสร้ าง]มายัง
ทีเขา
แล้ วเขาก็ยิมน้ อยๆออกมา

"หืม ดันเองก็เคลือนไหวเหรอ จอมมารแห่ง[การสร้ าง]นีน่า

สนุกจริ งๆ การต่อสู้นีโดยมีหมอนันเป็ นแกนกลางทังมัลโก้ ทงั
ดันทังข้ าต่างก็เคลือนไหว น่าคิดถึงจริ งๆเลย ให้ ตายสิ ไม่ได้
อยากจะเป็ นตาแก่ทีมารํ าลึกอดีตซักหน่อย ถ้ าเกิดว่า[การส
ร้ าง]รอดชีวิตกลับมาได้ คงต้ องเตรี ยมชุดเจ้ าสาวให้ สโตรัส

197
แล้ วสิ จะยอมรับในฐานะลูกเขยให้ เลย"

ใบหน้ าตอนพึมพําแบบนันไม่มีเศษเสียวของความโหดร้ าย
สักนิด ก็แค่ตาแก่คกึ คักธรรมดาๆ
-------------------------------------------------------------------------
------------------------------------------------------------------
Ch.109 - ตอนที15 วิถีของหมาป่ าสวรรค์

～มุมมองของจอมมารแห่ง[การสร้ าง]โพลเคล～

"ทุกคน พักกันก่อนเถอะ ออร่ากับพวกไฮ เอลฟ์ ให้ ทําการ

กางเขตแดน พวกจิงจอกภูติก็ขอฝากช่วยกันพลัดกันตรวจ
ตรา"

198
พอออกมาถึงทีกว้ างทีน่าจะพักได้ จงึ ออกคําสัง เพราะเป็ น
การเดินแบบมาราธอน ถ้ าไม่พกั บ้ างก็คงไม่ได้

หลังจากเข้ าดันเจียนของมัลโก้ ก็ผ่านมาครึงวันแล้ ว

ระหว่างนันก็เดินทัพเข้ ามาข้ างในเรื อยๆ

อวาลอนริ ตเตอร์ ทีใช้ [Burst drive]กับ[Anti magic shell]จน

มีประสิทธิภาพลดลงได้ ถกู ทําลายไปเกินครึง
พวกโกเลมมิทธิลทีตัวเครื องยังไม่เป็ นไรมีเพียงสามเครื อง
เท่านัน

เพราะว่าได้ พวกโกเลมเป็ นกําแพงให้ จึงไม่มีพวกอสูรทีเสีย

199
ชีวิตเลย
แต่ผ้ บู าดเจ็บหนักก็ยงั มีเยอะ

ถึงจะมีอสูรระดับSอยู่หลายตน แต่ศตั รูเองก็เป็ นจอมมารที

โชกโชนสงคราม การโจมตีก็ถือว่าสาหัสอยู่
พวกคนทีบาดเจ็บคนทีบาดแผลหายเพราะโพชันทันทีก็กลับ
มาสูแ่ นวรบ คนทีต้ องใช้ เวลาก็ให้ ใช้ อสูรกาวาร์ ปออกไป

"นายท่าน เตรี ยมเขตแดนเสร็จแล้ วค่ะ!"

"ขอบคุณมาก พวกออร่าเองก็พกั เถอะ"

เขตแดนของพวกออร่ากางอยู่รอบๆ
เท่านีก็พกั ได้ อย่างสบายใจ

200
ส่งโพชันฟื นฟูความเหนือยกับฟื นฟูพลังเวทให้ พวกอสูรของ
ผม เท่านีก็สามารถสู้ตอ่ ไปได้

ผมหลับตาแล้ ววิเคราะห์สถานการณ์การรบในตอนนี
มีอยู่ตอนหนึงทีการป้องกันของศัตรูทีเห็นอ่อนแอลง บางที
อาจจะเป็ นผลจากการทีกําลังรบของมัลโก้ ฟืนฟูด้วยโพชันที
ให้ มลั โก้ ไป

ด้ วยการทีเหล่าอสูรของมัลโก้ ส้ ไู ด้ แล้ วก็เลยไม่มีเวลามา

สนใจจะโจมตีกลับพวกผม
แต่วา่ แค่นนมั
ั นไม่สามารถอธิบายการเปลียนแปลงแบบ
กะทันหันได้ มีโอกาสสูงทีจอมมารแห่ง[มังกร]แอสทารอธจะ
เคลือนไหวมากกว่าทีผมต้ องการ
แล้ วก็...

201
"จอมมารแห่ง[การสร้ าง]ดันทาเลียนปกป้องอวาลอนให้
อย่างดีเลยสินะ"

ผมเชือในตัวเขาแล้ วปล่อยให้ ดนั เจียนว่าง

ตอนนีก็ผ่านมาครึงวันแล้ ว

ถ้ าจอมมารแห่ง[กาลเวลา]ผิดสัญญา อวาลอนก็คงจะถูก
ทําลาย เหล่าอสูรทีน่ารักของผมก็คงหายไปแล้ ว

พอคิดแบบนัน หมาป่ าสวรรค์เฟลเซียส...เฟลก็คอ่ ยๆเดินมา

ทางนี

เด็กสาวทีมีหกู บั หางหมาป่ าทีเหมือนกับคุอินะ

202
เธอเป็ นอสูรทียืมมาจากจอมมารแห่ง[กาลเวลา]

"จอมมารแห่ง[การสร้ าง] ทําไมถึงเชือท่านพ่อเหรอคะ การ

เชือใจคนอืนแล้ วปล่อยให้ ดนั เจียนว่างมันไม่ถกู ต้ องนะคะ"

เป็ นคําถามทีดี เธอมีความตังใจอะไรถึงได้ มาถามกันนะ

"ทําไมถึงเชืองันเหรอ... เพราะตอนทีพูดคุยกับจอมมารแห่ง
[กาลเวลา]รู้สกึ ได้ เลยว่าเขาชอบมัลโก้ จริ งๆล่ะนะ คงไม่คิด
จะขัดแข้ งขัดขาผมทีเคลือนไหวเพือช่วยมัลโก้ หรอก"
"จอมมารแห่ง[การสร้ าง]อ่อนหัดจังเลยนะคะ ปกป้องจาก
ศัตรูกบั ไม่ทําอะไรเลยมันคนละเรื องนะคะ ไม่คิดบ้ างเลย
เหรอว่าท่านพ่อจะทําอะไรกับดันเจียนทีว่างเปล่าของแกน่ะ
ค่ะ?"

203
ให้ บอกว่าไม่คิดก็คงโกหก
อย่างเช่นขโมย[ต้ นไม้ แห่งการเริ มต้ น]ทีออร่าปลูก?
เข้ าไปในโรงงานของโรโรโนะ แล้ วขโมยแบบแปลนหรื ออาวุธ
ทีเก็บไว้ ?

ยิงกว่านันก็ขโมยสิงเด่นๆของอวาลอนทีผมเป็ นผู้ผกู ขาด

แต่วา่ ...

"เขาไม่ใช่จอมมารตําต้ อยแบบนันหรอก หลักฐานแห่งความ

เชือใจก็ได้ รับมาแล้ ว แค่นีก็เป็ นเหตุผลเพียงพอทีจะฝากหลัง
ไว้ ให้ แล้ วล่ะ"
"หลักฐานแห่งความเชือใจเหรอคะ?"

204
"อา เธอไง เขามอบเฟลทีรักให้ ผม พอได้ เห็นเฟลก็ร้ ูวา่ จอม
มารแห่ง[กาลเวลา]มอบความรักให้ เธอขนาดไหน ถ้ าเฟลอยู่
กับเขาก็ไม่มีทางทําเรื องอะไรแปลกๆหรอก"

เฟลเป็ นอสูรทีเกิดจาก[สัตว์ป่า]ของมัลโก้ [กาลเวลา]ของ

จอมมารแห่ง[กาลเวลา] [การสร้ าง]ของผม
ตัวระดับสูงแม้ แต่ในระดับSทีใช้ เหรี ยญระดับAสามอัน
กําลังรบเพียวๆก็สดุ ยอดแล้ ว แต่วา่ ตรงทีเขารักเธอเป็ นลูก
สาวคือประเด็นใหญ่
การทีให้ ยืมมาถึงจะแค่นิดเดียวแต่เป็ นการแสดงว่าตอนนี
พวกเราเป็ นสหายทีมีเป้าหมายเดียวกัน

"หึ เข้ าใจความรู้สกึ ของท่านพ่อได้ ดีนีคะ ขอชมเลยค่ะ"

205
เฟลหันหน้ าหลบ แต่เพราะชมท่านพ่อกับบอกว่าจอมมาร
แห่ง[กาลเวลา]รักเฟล ก็เลยดีใจงันเหรอ หางหมาป่ าก็เลย
สะบัดไปมา
น่ารัก
ผมเผลอจับหางทีสะบัดอยู่ โอ้ สัมผัสของขนทีเรี ยบเนียนผิด
จับกับขนนุ่มนิมของคุอินะ เจ้ านีเองก็สดุ ยอดในแบบของมัน
รู้สกึ ดีจงั เลยนะ

"ฮิกิวว"

หมาป่ าสวรรค์เฟลสะดุ้งแล้ วตัวสันทังร่างตังแต่ปลายหางจน

ปลายหู
แล้ วก็จ้องมาทีผมด้ วยสายตาระแวง แล้ วก็ข่ดู งั ฟ่ อฟ่ อ

206
"คะ คิดจะทําอะไรคะ!? อยู่ๆมาจับหางของเด็กผู้หญิง ลามก
ทีสุดค่ะ! แกเป็ นจอมมารโลลิคอนจริ งๆด้ วยสินะคะ! เฟลที
อุตส่าห์มองใหม่แล้ วบ้ าทีสุดเลยค่ะ"

แล้ วอยู่ๆก็หายตัวไป
พูดอะไรไม่เห็นเข้ าใจ แค่จบั หางก็เป็ นโลลิคอนโรคจิตแล้ ว
เหรอ
แล้ วทีพวกอสูรลูกน้ องมองผมด้ วยสายตาเย็นชานีคิดไปเอง
สินะ?

แล้ วผมก็เห็นจิงจอกสวรรค์ คุอินะกําลังกินแอปเปิ ลพร้ อมกับ

ฮัมเพลงไปด้ วย เพราะว่าแอปเปิ ลสีทองทําโพชันไปหมดแล้ ว
เลยเป็ นแอปเปิ ลธรรมดา ก็แค่ของกินเล่น
ดีเลย ลองทดสอบดูหน่อยดีกว่า

207
"คุอินะ มานีหน่อยสิ"
"ย๊ า~♪จะไปเดียวนีล่ะค่ะ"

คุอินะมาทางนีด้ วยรอยยิม

แล้ วก็กอดแน่น
พอลูบหัวก็หลับตาพริ ม คุอินะเป็ นเด็กขีอ้ อนจริ งๆสินะ
แล้ วผมก็จบั หางนุ่มนิมของคุอินะ

ผมลูบขนนุ่มๆอย่างอ่อนโยน พอเพิมแรงเข้ าไปอีกก็ร้ ูสกึ ถึง

ส่วนของเนือหางเข้ ามาในมือ ให้ ความรู้สกึ ทีดี ความอุ่นของ
ร่างกายของคุอินะก็สง่ ผ่านมาทางหาง
อา รู้สกึ ดี โมฟุโมฟุ กิว โมฟุโมฟุ กิว

208
การได้ จบั หางของคุอินะนีมีความสุขจริ งๆ

"คุอินะ ไม่ชอบให้ จบั หางหรื อเปล่า?"

แล้ วก็ตรวจสอบ
คุอินะตาลอย หน้ าแดง เข้ ามาพิงร่างกายของผม แล้ วก็
หายใจแรง

"คุณพ่อ ถูกจับหางแล้ วรู้สกึ ดีมากค่ะ แน่นกว่านีอีก คุอินะ

ชอบทีสุดเลยค่ะ"

ผมเพิมแรงไปตามทีขอคุอินะก็ดีใจยิงกว่าเดิม เพราะว่าถึง
ขนาดลุกขึนยืนไม่ไหวแล้ วก็เลยพอ

209
"คุณพ่อ นีมัน สุดยอด คุอินะ หาง ร้ อน แปลกๆ"

อืม การจับหางมันไม่มีปัญหาอะไรจริ งๆด้ วย

บางทีทีว่าการจับหางมันลามกอาจจะเป็ นแค่มมุ มองแบบ

พิเศษของเผ่าหมาป่ าสวรรค์ละ่ มัง
หลังจากนีคงต้ องไปขอโทษว่าไม่ได้ ตงใจอย่
ั างนันแล้ วล่ะสิ

ทันใดนันก็ร้ ูสกึ ถึงสายตาก็เลยหันไปทางนัน ก็เห็นหมาป่ า

สวรรค์เฟลมองทางนีมาจากในเงา
หน้ าแดงฉ่า ตาเบิกโพรง แล้ วก็กอดหางทีสอดเข้ ามาในหว่าง
ขา

210
ปากขยับ แล้ วผมก็รับเสียงนันมาด้ วยเวทสายลม เนืองจาก
ออร่าเป็ นอสูรแห่งคํามันสัญญาผมจึงสามารถใช้ เวทลมได้

"ฮะวะหวา พ่อลูกคูน่ ีลามกทีสุดเลยค่ะ แต่วา่ คุอินะดูร้ ูสกึ ดี

จัง เฟลเอง ถ้ าเป็ นท่านพ่อ...อู๊ คันหางไปหมดแล้ วค่ะ"

อืม ยังไงหลังจากนีก็คงต้ องขอโทษล่ะนะ

เป็ นคนทีใช้ ไม่ได้ จริ งๆ
แต่จะว่าไปหางของเฟลเองก็ร้ ูสกึ ดีใช้ ได้ ถ้ าได้ รับอนุญาตสัก
วันก็อยากจะลองจับหางของคุอินะด้ วยมือขวาแล้ วจับหาง
ของเฟลด้ วยมือซ้ ายดู มันต้ องรู้สกึ ดีสดุ ๆแน่ๆ

◇
211
แล้ วก็จบการพัก
ตังขบวนทัพ สลายเขตแดนแล้ วก็เดินทัพต่อ
เพราะว่าได้ พกั กับโพชันสภาพของเหล่าอสูรของผมจึง
สมบูรณ์แบบ

ถ้ าเป็ นแบบก็ไปถึงมัลโก้ ได้ แน่

แต่ถึงอย่างนันก็ประมาทไม่ได้
[มังกร][กาลเวลา][สัตว์ป่า]ทังสามคนเป็ นจอมมารระดับ
เดียวกัน

เพราะได้ เจอ[มังกร]กับ[กาลเวลา]ถึงได้ เข้ าใจ นันไม่ใช่คมู่ ือ

ทีผมในตอนนีจะรับมือได้ ต่อให้ เตรี ยมแผนไว้ แบบไหน วาง

212
กับดักไว้ ขนาดไหน ก็ถกู จัดการได้ อย่างง่ายดาย

พวกเขาโกงระดับนัน
แล้ วมัลโก้ ก็ต้องมีพลังระดับเดียวกับพวกเขาไม่ผิดแน่
แม้ วา่ มัลโก้ คนนันถูกจู่โจมจากจอมมารหลายตน แต่ก็ถกู ทํา
ให้ ติดกับ
มันต้ องมีอะไรแน่ๆ

ผมเหลือบไปมอง"เจ้ านัน"ทีห่อไว้ ด้วยผ้ าสีขาวทีถูกขนโดยโก

เลมมิทธิลสองตนทีเหลือรอด
ต้ องได้ ใช้ "เจ้ านัน"ตามทีคาดไว้ แน่ๆ

จะว่าไปพวกรุลเู ยห ดิวา่ ปลอดภัยดีหรื อเปล่า?

ใกล้ ถึงเวลาทีต้ องรายงานตามเวลาแล้ วสิ

213
ได้ ยินเสียงของเธอจากต่างหูทีใส่นําไว้

[พาทรอน ขอรายงานตามเวลา ตอนนีอยู่ในการต่อสู้ ค่อน

ข้ างแย่เลยล่ะ ครึงหนึงของหน่วยบาดเจ็บหนักจนไม่สามารถ
ทําอะไรได้ แล้ ว ตอนนีผมคอยบังให้ อยู่แต่ก็แย่แล้ วล่ะ
จํานวนของศัตรูมากกว่าร้ อยตน แถมยังเห็นระดับAอีก20ตน
อาจจะตายก็ได้ นะ]

รุลเู ยห์ ดิวา่ หัวเราะแล้ วรายงานว่าคับขันแล้ ว

"จะหนีก็ได้ ให้ ความสําคัญกับชีวิตของเธอกับลูกน้ องก่อนซะ

หลังจากนันจะได้ เคลือนทัพโดยคาดการณ์ไว้ แล้ วว่าข้ อมูล
ทังหมดรัวไหลไปต่างมิติแล้ ว"

214
อสูรประเภทควบคุมมิติสามารถจ้ องมองทางนีจากต่างมิติได้
แล้ วถ้ าตรงตามเงือนไขอสูรระดับสูงก็สามารถลอบจู่โจมมา
ได้ อย่างสมบูรณ์แบบ
ถ้ าถูกควบคุมต่างมิติโดยสมบูรณ์ละ่ ก็แย่แน่

แต่วา่ พวกรุลเู ยห์ ดิวา่ ไม่เหมือนกับหน่วยบนบก ไม่มีไพ่ตาย

อะไรทังนัน จะให้ ฝืนไปก็คงไม่ดีแน่

[อ่อนหัดจริ งๆเลยนะพาทรอน ...การหนีน่ะสามารถทําเมือ

ทําได้ เท่านันล่ะ จะให้ พาพวกลูกน้ องทีบาดเจ็บหนีไปด้ วยน่ะ
ไม่ไหวหรอกนะ ไม่อยากจะปล่อยให้ ตายด้ วยสิ เฮ้ อ ถึงจะไม่
ชอบเสียสละก็เถอะน้ า แต่คงต้ องยืมนีแล้ วล่ะพาทรอน]

หรื อว่ายัยนันจะ...

215
"อย่าพยายามมากเกินไปนะ กลับมาให้ ได้ ละ่ "

ผมบอกไปว่ากลับมาให้ ได้ ละ่ โดยแฝงไปสองความหมาย

[อา โธ่เอ๊ ย พูดแบบนันแล้ วก็มีแต่ต้องพยายามไม่ใช่หรื อไง

กัน อืม ได้ สิ ผมจะลองทําเท่าทียังเป็ นผมอยู่ละกัน เอาล่ะ
แล้ วจะติดต่อไปอีกห้ านาที น่าเสียดายนะทีไม่ได้ มาเห็นเวที
ของผมน่ะ]

แล้ วสายก็ตดั ไป
ผมก้ าวไปข้ างหน้ าโดยเชือในตัวเธอและลูกน้ องของเธอ
ผมทําได้ แค่ภาวนาเพือเธอเท่านัน ดังนันผมก็ต้องทํางานของ

216
ผม

แล้ วผมก็เชือว่าถ้ าเป็ นรุลเู ยห์ ดิวา่ จะต้ องฝ่ าสถานการณ์นีไป

ได้ แน่
-------------------------------------------------------------------------
-------------------------------------------------------------------------
-------
Ch.110 - ตอนที16 การต่อสู้ของรุลเู ยห์ ดิวา่

～มุมมองรุลเู ยห์ ดิวา่ ～

ในต่างมิติกําลังเกิดศึกทีหนักมากผิดกับบนพืนดิน

217
"ให้ ตายสิ พาทรอนใช้ งานคนหนักเกินไปแล้ วนะ ทุกคน ผลัด
กันเปลียนซองกระสุน ระวังเรื องกระสุนหมดด้ วยนะ ถ้ า
กระสุนหมดล่ะก็...ได้ ซีแหงแก๋"
"""ค่ะ หัวหน้ า"""

รุลเู ยห์ ดิวา่ เปลียนซองกระสุนของแอสซัลท์ ไรเฟิ ลพร้ อมกับ

ตรวจสอบสภาพของลูกน้ อง

ถึงจะเห็นว่าเหนือยนิดหน่อยแต่ก็ยงั ทนได้
รวมคนใหม่ทีซือมาเพิมแบบจํากัดเลเวลก่อนเริ มสงคราม
พวกโอเชียน ซิงเกอร์ ทง30ตนตอนนี
ั ยังไม่มีใครทีตาย
แต่วา่ ซองกระสุนกับโพชันทีเหลือเข้ าขันล่อแหลม มันเกียว
ข้ องกับการทีต้ องรี บ

218
แค่ทีเห็นตรงหน้ าอสูรของศัตรูก็เกือบร้ อยตน ด้ วยการรวม
กําลังรบของจอมมารทังหกคนจึงมีความหลากหลายมาก
เห็นพวกปลา หรื อสัตว์เลือยคลานเต็มไปหมด

"นีกําลังรบมันต่างกันกีเท่ากันเนีย"

เธอบ่นเบาๆไม่ให้ ลกู น้ องได้ ยิน

แค่ทีตาเห็นก็มากกว่าร้ อยตนแถมยังเพิมเรื อยๆอีก

ต่างมิตินนก็
ั เหมือนกับอวกาศสีดําไม่มีทีกําบังจะหลบซ่อนก็
ไม่สามารถทําได้
แล้ วการใช้ ปืนก็เป็ นเงือนไขทีได้ เปรี ยบ
พวกรุลเู ยห์ ดิวา่ โจมตีโดยใช้ แอสซัลท์ ไรเฟิ ลยิงเป็ นม่าน
กระสุนจากระยะไกลไปเรื อยๆเลยยังพอสู้ได้ แต่วา่ ตอนทีถูก
219
บีบระยะเข้ ามาได้ ตอนนันก็มนใจได้
ั เลยว่าจบสินแล้ ว

ด้ วยพลังทําลายธรรมดาไม่สามารถหยุดกองกําลังของจอม
มารเก่าได้
ทีสามารถทําได้ ก็เพราะแอสซัลท์ ไรเฟิ ลทีมีพลังทําลายไม่
ธรรมดา

EDAR-04 เลวาทีน

แอสซัลท์ ไรเฟิ ลซีรีส์EDทีสร้ างโดยเอลเดอร์ ดวาร์ ฟ โรโรโนะ

ซีรีส์EDอันอืนมีความสามารถต่างๆจนถึงขีดสุด สังทําโดย
คํานึงถึงการใช้ งานของคุอินะกับออร่า
ให้ พดู กลับกันมันก็คือของบกพร่องทีนอกจากพวกเธอแล้ วก็

220
ไม่มีใครใช้ ได้
แต่วา่ EDAR-04 เลวาทีนถูกสร้ างขึนมาด้ วยคอนเซปต์ใช้
ง่ายอย่างทีสุด

เพราะสร้ างโดยความคิดทีว่าจะผลิตจํานวนมากจึงใช้ มิธริ

ลเป็ นวัตถุดิบไม่ใช่โอริ ฮารูกอน เวททีใช้ ก็มีเพียง[เร่งความ
เร็ว][การหมุน]สองอย่างเท่านัน

พลังคงทีใช้ งานได้ ง่าย เพราะติดตังคอร์ โกเลมเป็ นแหล่ง

กําเนิดพลังงานทําให้ ใช้ ผลของ[เร่งความเร็ว]กับ[การหมุน]
ได้ โดยไม่เสียพลังเวทของผู้ใช้ สกั นิด

แถมเอนชานต์[เร่งความเร็ว]ทําให้ หลังจากทีกระสุนถูกยิง
ออกไปเร่งความเร็วขึน ทําให้ เพิมพลังทําลายแถมยังลดแรง

221
ต้ านให้ น้อยลงทีสุด
[การหมุน]ก็เพิมความเป็ นเส้ นตรงทําให้ ความแม่นยําเพิมขึน
ใช้ งานได้ ง่ายสุดยอดสุดๆ

ผลงานชินเอกทีไม่วา่ ใครใช้ ก็แสดงผลได้ อย่างน่าพอใจ

รุลเู ยห์ ดิวา่ นันเชือโดยไม่สงสัยเลยว่าเจ้ านีล่ะคือผลงานทีดี
ทีสุดของซีรีส์ED ถ้ าให้ เธอพูด เคอทานาสุดรักของคุอินะ
หรื อดูรันดัลของออร่าก็แค่ของเล่นทีสอบตกการเป็ นอาวุธ

ความจริ งแล้ วก็เพราะเจ้ านีพวกโอเชียน ซิงเกอร์ ลกู น้ องที

เป็ นระดับBถึงสามารถต่อสู้กบั กําลังรบของศัตรูทีมีระดับA
ด้ วยได้

"ให้ ตายสิ ถ้ ามีเวลามาสร้ างโกเลมต่างๆแบบนัน มาเพิมของ

222
ทางนีก่อนซี"

แต่วา่ น่าเสียดายทีปริ มาณไม่พอ

หลังจากออกแบบเสร็จสมบูรณ์ในตอนทีจะเข้ าขันตอนการ
ผลิตจํานวนมากนันเองก็เริ มการพัฒนาอวาลอน ริ ตเตอร์
เพราะแบบนันก็เลยมีแค่50กระบอก
ทังหมดนันผูกขาดกับหน่วยข่าวกรองทีนําโดยรุลเู ยห์ ดิวา่
แต่วา่ จํานวนก็ยงั ไม่พอ

ทีผูกขาดก็เพราะว่าบนพืนดินมีกําลังรบระดับพิเศษอยู่
จิงจอกสวรรค์ คุอินะ, เอลเดอร์ ดวาร์ ฟ โรโรโนะ, แอนเชียน
เอลฟ์ ออร่า, มังกรดําแห่งความตาย ซีกวูร์ม, หมาป่ าสวรรค์
เฟลเซียส และอวาลอน ริ ตเตอร์ จํานวนมาก

223
แต่วา่ กําลังรบพิเศษฝั งต่างมิติมีแค่รุลเู ยห์ ดิวา่ คนเดียวเท่า
นัน
เพราะฉะนันจะให้ อาวุธมาก่อนก็เป็ นเรื องปกติ

อสูรประเภทมิติสว่ นใหญ่มีความสามารถในการต่อสู้ทีตํา
การทีศัตรูเองก็เป็ นแบบนันเลยพอจะรอดได้

"อา โธ่โอ๊ ย เหรี ยญแห่ง[การสร้ าง]อันต่อไปไม่วา่ ยังไงก็ต้อง

สร้ างอสูรของทางนีแล้ วนะ ผม คนเดียวน่ะไม่ไหวหรอก"

บ่นไปเธอก็ทํางานของเธอไป ดูแลพวกลูกน้ องไป

รุลเู ยห์ ดิวา่ เป็ นอสูรทีมีประสิทธิภาพมาก

224
แต่ถ้าตัวคนเดียวถึงยอดเยียมแค่ไหนก็มีขีดจํากัด
ลูกน้ องสามคนปลิวไปกับเวทระยะกว้ าง
ถึงจะไม่ตายแต่อาวุธก็พงั และบาดเจ็บหนัก
เลยสังให้ ไปดืมโพชันอยู่ข้างหลัง

จนถึงตอนนีเป็ นการยิงจากนอกระยะเพียงฝ่ ายเดียว

แต่วา่ ไม่วา่ จะป้องกันได้ แน่นหนาขนาดไหนก็ถกู ดันเข้ ามา
เรื อยๆ จนดูเหมือนจะเข้ ามาอยู่ในระยะยิงของเวทศัตรูแล้ ว

เพราะว่ามีผ้ บู าดเจ็บกําแพงกระสุนก็เลยบางลง
ถึงจะถอยไปข้ างหลังพร้ อมกับรักษาม่านกระสุนไปด้ วย แต่
ว่าฝ่ ายศัตรูกลับเร็วกว่า
เวทมนตร์ ทียิงก็เริ มทีจะเข้ ามาใกล้ ๆแล้ ว

225
[แย่แล้ วนะแบบนี]

รุลเู ยห์ ดิวา่ พึมพําในใจ

จนถึงตอนนีก็จดั การไปหลายรอบแล้ ว และทุกครังก็จบลงได้
โดยไม่มีปัญหาอะไรมาก

แต่วา่ ครังนีมันมากเกินไปแล้ ว
แล้ วถ้ าดูให้ ดีศตั รูก็มีอสูรระดับAอยู่จํานวนมาก แค่ทีเห็นก็20
ตน แล้ วทีอยู่แนวหน้ าก็คือพวกมัน

ถึงตัวเองจะเป็ นระดับSก็รับมือพวกมันไม่ได้ หรอก

แถมลูกน้ องก็ยงั บาดเจ็บ

226
[จะหนีดีไหมนะ สู้ยงั ไงก็แพ้ นีนา]

รุลเู ยห์ ดิวา่ คิด

ยังไงก็ไม่ชนะอยู่แล้ ว ถ้ าอย่างนันจะต่อต้ านทีนีต่อไปก็เปล่า
ประโยชน์ใช้ ลกู น้ องเป็ นโล่แล้ วตัวเองก็หนีไปซะ

ถ้ าถูกครองต่างมิติ ทัพหลักบนพืนก็จะถูกโจมตีจากต่างมิติ
เพียงฝ่ ายเดียว แถมข้ อมูลจะเริ มรัวไหลก็ช่วยไม่ได้

ตัวเองก็พยายามอย่างดีด้วยกําลังรบทีมีแล้ ว
สําหรับจอมมารแห่ง[การสร้ าง]โพลเคลการเสียระดับSอย่าง
ตนต้ องเป็ นการสูญเสียทีใหญ่มากแน่นอน การหลีกเลียง

227
เรื องนันควรจะคิดเป็ นอันดับหนึง

พวกโอเชียน ซิงเกอร์ ก็ใช้ DPซือมาเพิมได้ ปื นเองก็สร้ างใหม่

ได้

"แต่วา่ เพราะยอมเสียไปไม่ได้ ก็เลยได้ แต่ต้องสู้ตอ่ ไปนีนะ!"

กัดฟั นแล้ วยิงต่อไป

เพือชดเชยส่วนของลูกน้ องทีหายไป

ยิงแอสซัลท์ ไรเฟิ ลแล้ วก็ร้องเพลงไปด้ วย การทีเข้ าใกล้ ถึง

ระยะทีเวทส่งถึง ให้ พดู กลับกันเพลงของรุลเู ยห์ ดิวา่ ก็ไปถึง
เช่นกัน

228
เพลงของนักร้ องแห่งต่างโลกจะกัดกร่อนจิตใจ
พวกอสูรของศัตรูบ้าคลัง คลังโดยไม่อาจจะแยกแยะศัตรูกบั
มิตรได้

เพราะความวุน่ วายนันทัพหน้ าของศัตรูถึงได้ ลดลง แต่วา่ ค่า

ตอบแทนมันก็มหาศาล
รุลเู ยห์ ดิวา่ กําลังร้ องเพลงอยู่ในบริ เวณทีเวทของศัตรูยิงถึง
เธอรับเวทจํานวนนับไม่ถ้วนจนเต็มไปด้ วยบาดแผลเลือด
ไหลไม่หยุด

ถึงจะสะบักสะบอมแต่ก็ยงั จับปื นต่อไป

เพือถ่วงเวลาให้ เพือนพ้ องทีบาดเจ็บฟื นฟูกลับมาได้
บทเพลงปี ศาจใช้ งานลําคอของเธอหนักมาก ลําคอทีภาคภูมิ
229
ใจเจ็บหนัก แล้ วก็เหมือนกับจะเหือดแห้ ง

เพือพวกพ้ องเธอก็ยงั คงต่อสู้ตอ่ ไปทังทีเลือดไหลไม่หยุด

[ให้ ตายสิ แบบนีมันไม่ใช่คาแรกเตอร์ ของผมแล้ วนะ อา โธ่

เอ๋ย ความผิดของไวต์ทงหมดเลย
ั ทีมาพูดเรื องแบบนันให้
ฟั ง]

ทนความเจ็บปวด ร้ องเพลงต่อไปด้ วยลําคอทีแหบแห้ ง

เหนียวไกของแอสซัลท์ ไรเฟิ ล แล้ วเธอก็นกึ ถึงเรื องก่อนหน้ า
นีไม่นาน
เคยขอร้ องไวต์วา่ อยากให้ บอกจอมมารแห่ง[การสร้ าง]โพ
ลเคลว่าให้ แก้ ไขส่วนทีอ่อนหัดนันซะ ตอนนันเธอก็ได้ เข้ าใจ
จอมมารแห่ง[การสร้ าง]โพลเคลในความหมายจริ งๆครังแรก

230
-------------------------------------------------------------------------
---------------------------------------------------

231
Ch.111 - ตอนที17 จอมมารทีสมบูรณ์แบบกับจอมมาร
ทีอ่อนหัด

ท่ามกลางกําลังต่อสู้ทีต่างกันแบบคนละเรื อง รุลเู ยห์ ดิวา่

กําลังต่อสู้อยู่ตวั คนเดียว
จนในทีสุดพลังเวทก็หมดลง ลําคอทีเล่นบทเพลงแห่งมาร
แหบแห้ ง เลือดออกจนสติเบาบาง
แค่เหนียวไกของแอสซัลท์ ไรเฟิ ลก็ร้ ูสกึ ยากแล้ ว
ในสถานการณ์เช่นนีรุลเู ยห์ ดิวา่ ก็นกึ ถึงเรื องไม่นานก่อนหน้ า
นี
แล้ วก็เพราะว่ามันเหมือนกับภาพก่อนตายเธอก็เลยหัวเราะ
ออกมา

---------------------------------------------------
1
ตอนทีออกทัพมุง่ หน้ าไปยังดันเจียนของจอมมารแห่ง[สัตว์
ป่ า]โพลเคลได้ พดู ว่าจะกลับไปโดยไม่ให้ เสียอสูรไปเลยสัก
คนเดียว
นันไม่ใช่การพูดเพือดึงกําลังใจในการรบแต่วา่ พูดออกมา
จากใจจริ ง
รุลเู ยห์ ดิวา่ เป็ นคนใหม่ไม่เคยมีประสบการณ์ในการรบมา
ก่อน แต่วา่ คําพูดทีได้ ยินนันดูเหมือนว่าโพลเคลจะทําแบบ
นันมาตลอด

เธอตัดสินว่าท่าทีอย่างนันถึงจะสง่างามแต่ก็สอบตกในฐานะ
จอมมาร
บางครังก็ต้องเหียมโหด ต่อให้ ต้องใช้ ลกู น้ องเป็ นหมากแล้ ว
ทิงถือเป็ นหลักทีสําคัญในฐานะจอมมาร
ในจุดนันโพลเคลอ่อนหัดเกินไป แถมในการจะจัดการกับจุด

2
นันก็ยงั มีจดุ ทีอ่อนหัดอยู่

รุลเู ยห์ ดิวา่ บ่นเรื องนีกับไวต์

จอมมารควรจะทําตัวให้ เหมาะสมกว่านี ในกรณีฉกุ เฉินเพือ
อสูรส่วนน้ อยแล้ วมันจะทําให้ เกิดอันตรายกับทังกองทัพของ
ตัวเองได้

หลังจากทีบ่นก็เสียใจทันที

ไวต์นนคื
ั อผู้นําศรัทธาโพลเคล แล้ วก็สําคัญเป็ นอันดับ2ขอ
งอวาลอน ถ้ าอยากจะใช้ ชีวิตอย่างสนุกสนานในดันเจียน
ของจอมมารแห่ง[การสร้ าง]ก็ควรเลียงการทําให้ ไวต์ไม่พอใจ
แต่วา่ ไวต์ทีถึงจะได้ ยินคําบ่นของรุลเู ยห์ ดิวา่ ก็ไม่ได้ โกรธ
อะไร

3
"ก็จริ งทีเหนือหัวน่ะอ่อนหัดขอรับ รุลเู ยห์ ดิวา่ ตามทีเธอพูด
ในฐานะจอมมารแล้ วไม่สมบูรณ์แบบเลยสักนิด ถ้ ายอมให้ มี
การเสียสละก็คงสามารถสู้ได้ ด้วยวิธีทีดีกว่านีเพราะความ
อ่อนหัดของเหนือหัวจึงมีสถานการณ์ทีตกอยู่ในอันตรายอยู่
บ้ างขอรับ"
"สมกับเป็ นไวต์เลยนะ เข้ าใจเลยนีนา! เพราะฉะนันนายก็ไป
พูดเลย ให้ ทําตัวสมกับเป็ นจอมมารมากกว่านีหน่อย ผมเป็ น
คนใหม่เลยไม่คอ่ ยมีอํานาจเท่าไหร่ แต่ถ้าเป็ นนายพาทรอน
ต้ องยอมฟั งแน่"

แล้ วไวต์ก็ยิมออกมา

"ไม่หรอก เหนือหัวเป็ นแบบนันก็ดีแล้ วขอรับ อ่อนหัด ไม่

สมบูรณ์แบบ เพราะฉะนันจึงสามารถก้ าวข้ ามความสมบูรณ์

4
แบบไปได้ ขอรับ"
"ไม่เห็นจะเข้ าใจเลยอะ"
"รุลเู ยห์ ดิวา่ จอมมารสมบูรณ์แบบทีเธอพูดถึงมันมีเสน่ห์ตรง
ไหนกันล่ะขอรับ? กระผมชอบความอ่อนหัดของเหนือหัว
เพราะว่ามีความอ่อนหัดนันถึงสามารถนับถือนายได้ จาก
เบืองลึกของหัวใจ สามารถดึงพลังออกมาได้ ยิงกว่าสุดกําลัง
อีกขอรับ"
"ทฤษฎีจิตใจน่าเบือๆสินะ"
"ใช่ไหมล่ะขอรับ? ตอนทีกระผมยังเป็ นแค่ระดับBก็สามารถ
หยุดอสูรทีถูกเรี ยกว่าจุดสูงสุดของระดับAไว้ ได้ ท่านคุอินะ
ตอนทียังเลเวลน้ อยก็สามารถปลดปล่อยพลังออกมาเกินขีด
จํากัดจนจัดการมังกรคลังสายลมได้ อาวุธกับโกเลมทีท่านโร
โรโนะสร้ างเพราะว่าใส่ความรักอันแข็งแกร่งทีมีตอ่ เหนือหัว
จึงสามารถไปได้ ถึงขนาดนี [ต้ นไม้ แห่งการเริ มต้ น]ของท่าน
ออร่าเองก็เติบโตจากความรักทีมอบให้ ทา่ นโพลเคลขอรับ"
5
นันไม่ใช่คําแก้ ตวั ไวต์บอกเล่าความจริ งในใจเขาออกมา

"เธอทียังรู้จกั กับเหนือหัวไม่นานคงจะไม่เข้ าใจใช่ไหมล่ะพวก

เรารักเหนือหัวมากขอรับ เพราะฉะนันถึงก้ าวข้ ามขีดจํากัด
ถ้ าเกิดคนคนนันเป็ นจอมมารสมบูรณ์แบบอย่างทีเธอบอก
ล่ะก็ คงจะทําตามเรื องทีบอกมาอย่างตรงไปตรงมาใช่ไหม
ล่ะขอรับ เพราะว่าเป็ นคนคนนันทีเหล่าอสูรหลงใหลพวกเรา
จึงเคลือนไหวโดยคิดว่าจะทําทุกอย่างเพือเหนือหัวด้ วย
ความตังใจของเราเองจึงสามารถก้ าวข้ ามขีดจํากัดได้ ขอรับ"

รุลเู ยห์ ดิวา่ นึกขึนได้

อสูรของเขาทุกคนต่างก็รักโพลเคล แล้ วก็ทําการเคลือนไหว
เพือโพลเคล

6
"เพราะฉะนันผมถึงได้ ขอบอกแบบนีขอรับ ถ้ าเหนือหัวไม่
สมบูรณ์แบบเพราะความอ่อนหัดนันล่ะก็พวกเราก็จะใช้ พลัง
ทีได้ รับจากความอ่อนหัดของเหนือหัวก้ าวข้ ามความสมบูรณ์
แบบให้ ดขู อรับ ไม่วา่ จะเกิดอะไรขึนกับเหนือหัวก็จะไม่ให้
เสียใจในความอ่อนหัดของตัวเอง ดังนันแล้ วเหนือหัวนีล่ะคือ
จอมมารทีสุดยอดทีสุดขอรับ"

รอยยิมของไวต์ทีไม่มีมลทินใดๆ
พอเห็นสีหน้ าแบบนันก็คิดไปว่า"ดีจงั เลยนะ"
น่าอิจฉา อยากจะเป็ นแบบนีจัง...แล้ วก็หวั ใจก็บีบแน่น

---------------------------------------------------

7
ถึงอย่างนัน ตอนนันก็ไม่อาจจะยอมรับได้
ตอนนีเองก็ยงั ยอมรับไม่ได้
ตัวเองเป็ นพวกมองความจริ ง อะไรทีคํานวณไม่ได้ น่ะเกลียด
ทีสุด

แต่วา่ ถึงอย่างนัน

"ไม่อยากถูกทิงสินะ ไม่วา่ จะใครๆ"

ใช้ ลกู น้ องเป็ นกําแพงแล้ วหนี ตัวเองก็จะรอดชีวิต

อะไรล่ะนัน สวะสินดี

อา ตัวเองก็อ่อนหัด หัวเราะให้ กบั ความอ่อนหัดแล้ วก็ทํา

8
แบบเดียวกับโพลเคล เพือให้ ทกุ คนมีชีวิตรอดก็เลยทําอะไรที
มันบ้ าแบบสุดๆแล้ วเอาตัวเองไปเสียงกับความตาย
แต่คิดว่าแบบนันก็ดีเหมือนกัน ถึงจะแค่นิดเดียวแต่ในตอนนี
วินาทีนี ก็ไม่เสียใจอะไรทังนัน

ถึงเวลารายงานตามเวลาแล้ ว

"พาทรอน ขอรายงานตามเวลา ตอนนีอยู่ในการต่อสู้ ค่อน

ข้ างแย่เลยล่ะ ครึงหนึงของหน่วยบาดเจ็บหนักจนไม่สามารถ
ทําอะไรได้ แล้ ว ตอนนีผมคอยบังให้ อยู่แต่ก็แย่แล้ วล่ะ
จํานวนของศัตรูมากกว่าร้ อยตน แถมยังเห็นระดับAอีก20ตน
อาจจะตายก็ได้ นะ"

รายงานสถานการณ์ปัจจุบนั ให้ กบั โพลเคล

9
พอรายงานไปเขาก็บอกมาว่าให้ หนีมาซะ
ยอมให้ หน่วยหลักบนพืนดินเสียเปรี ยบแล้ วบอกให้ ให้ ความ
สําคัญชีวิตตัวเองเป็ นอันดับหนึง
อ่อนหัดจริ งๆ สมกับเป็ นเขาเลย
แต่วา่ ถ้ าได้ เจอความอ่อนหัดของเขาเข้ าแล้ ว ก็ไม่ได้ ดไู ม่ดี
อะไรหรอกนะ

อา งันเหรอ เข้ าใจความหมายทีไวต์พดู วันนันแล้ ว

เพราะความอ่อนหัดของคนๆนันทําให้ สามารถดึงพลังทีจอม
มารสมบูรณ์แบบดึงไม่ได้ ออกมา ถ้ าเกิดเป็ นจอมมารตามที
ควร ตนคงจะทําตามคําสังยอมแพ้ ทกุ อย่างแล้ วหนีไปแล้ ว
ทําแบบนันไม่ได้ ไม่อยากจะทํา
จะพูดยังไง ตัวเองเองก็สนใจโพลเคลซะแล้ ว

10
เมืองทีเขาสร้ างก็ชอบ พวกลูกน้ องของตน ทุกๆคนเองก็ชอบ

เพราะฉะนัน...

"ผม ต่อให้ ต้องไม่ใช่ตวั ผมอีก ก็อยากจะปกป้อง"

ใช้ งานสกิลทีตัวเองผนึกไว้
ทังทีถูกไล่ต้อนขนาดนี ก็ยงั เป็ นสกิลทีไม่คิดจะใช้
เวทไฟชันสูงของศัตรูตรงเข้ ามาถูกซัดจนกลิงปลิวสภาพดูไม่
ได้ แต่วา่ ก็เริ มทําการรวบรวมสมาธิ

・นักบวชแห่งเทพมาร：ใช้ งานในเวลาปกติเพิมพลังเวท
ระดับ(ใหญ่) การฟื นฟูพลังเวทระดับ(ใหญ่) นอกเหนือจาก

11
นันเพิมระดับ(เล็ก) นอกจากนีถ้ าต้ องการพลังสามารถรับพร
(คําสาป)ของเทพมารได้ ตอนทีใช้ งานความสามารถ สเตตัส
ทังหมดเพิมขึนสองเท่า สะสมเป็ นพิษทางจิตใจ ถ้ าค่าพิษ
ทางจิตใจเกินค่าหนึงแล้ วจะกลายเป็ นอสูรเผ่าอืน

พลังกําลังถูกเติมเต็ม
พลังของเทพมาร สิงทีมืดมิดยิงกว่าสีดําทีไม่ใช่ตนเองกําลัง
ไหลเข้ ามาในจิตวิญญาณ ตัวเองกําลังแปดเปื อน ค่าตอบ
แทนก็คือพลังทีเหนือกว่าความรู้ของมนุษย์กําลังแล่นพล่าน
ในร่างกาย

ปกติแล้ วแม้ แต่สกิลทีแข็งแกร่งอย่างมากก็ทําได้ แค่เพิม1

ระดับ ขนาด[บ้ าคลัง]ของไวต์ทีมีความเสียงสูงก็เป็ นแบบนัน

แต่วา่ นักบวชแห่งเทพมารนันเพิมเป็ นสองเท่า

12
ตัวตนทีเป็ นระดับSถูกทําให้ สเตตัสเพิมเป็ นสองเท่า ไม่มีคน
ทีจะหยุดได้ อีกแล้ ว

พลังนันไม่ใช่ของทีไม่มีคา่ ใช้ จ่ายแน่นอน

จิตใจจะถูกทําให้ แปดเปื อนไปเรื อยๆ เกินค่าหนึงแล้ วจะ
กลายเป็ นอสูรเผ่าอืน สูอ่ ะไรบางอย่างทีน่ารังเกียจเต็มไป
ด้ วยลางร้ าย

ในตอนนันตัวเองในตอนนีก็จะหายไป

กลัว
การปนเปื อนทางจิตใจไม่วา่ จะผ่านไปนานแค่ไหนก็ไม่
สามารถฟื นฟูได้ ไม่หายไปตลอดชีวิต ถ้ าแค่ใช้ ๆไปก็จะสูญ
เสียตัวเองไป

13
แต่วา่ ถึงอย่างนัน ก็คิดว่าอยากจะใช้ ทีนี
อยากจะช่วยลูกน้ อง ไม่อยากเป็ นตัวถ่วงให้ ทกุ คนทีพยายาม
อยู่บนพืนดิน...อยากเป็ นพลังให้ คนๆนัน
ดังนันจึงยอมร้ องเพลงด้ วยความแปดเปื อน

สําหรับพวกพ้ องมันคือบทเพลงอวยพร
สําหรับศัตรูมนั คือบทเพลงแห่งการทําลายล้ าง

รุลเู ยห์ ดิวา่ ปลิวออกมาแล้ วเธอก็เข้ าไปหาลูกน้ องทีบาดเจ็บ

จนถอยออกไปแล้ วกําลังรักษาบาดแผลอยู่

"เอาเจ้ านีมา"
"หัวหน้ า แผลนัน ร่างนัน แล้ วยัง เสียงนัน"

14
"ไม่ต้องห่วง ผม ยังคงเป็ นผม"

ยิมให้ ลกู น้ องแล้ วชิงแอสซัลท์ ไรเฟิ ลมาจากลูกน้ องทีถือปื น

ไม่ได้ แล้ ว
แอสซัลท์ ไรเฟิ ลทีถือด้ วยมือสองข้ างมีเส้ นสีดําวิงออกมา
แล้ วเต้ นเหมือนกับเส้ นเลือด
แล้ วก็มีพลังจากฝั งนันก็ผ่านเข้ ามาก็เกิดเป็ นเงาสีดําทีน่า
กลัว
ปื นทีเป็ นสารอนินทรี ย์แน่ๆก็กลายเป็ นรูปร่างอินทรี ย์สารทีไม่
เหมาะเลยสักนิด แน่นอนว่าถ้ าโรโรโนะได้ เห็นคงเป็ นลม
แหงๆ
แต่ถึงอย่างนันตอนนีไม่อยากจะเห็นกระจกเลยนะ ร่างกาย
ของตัวเองก็คงจะเปลียนไปเหมือนกับปื นนีแน่ๆ

15
"เอาล่ะ ไปกันเถอะ ตอนทีผมยังคงเป็ นผมอยู"่

รุลเู ยห์ ดิวา่ พุง่ ออกไป แล้ วก็เข้ าไปใจกลางวงศัตรูด้วยความ

เร็วระดับทีเคยสัมผัสมาก่อน
หลังพึงม่านกระสุนของพวกพ้ องไม่ได้ แล้ ว
พุง่ ตรงเข้ าไปท่ามกลางกระสุนเวท
อะไรสักอย่างสีดําๆทีคลุมตัวไว้ ทําลายเวทมนตร์ ของศัตรู
ด้ วยพลังป้องกันทีหนาแน่นปั ดเป่ าเบรซและธนูออกไป

สภาพของคอทีเลือดไหลแหบแห้ งจนถึงเมือครู่ดีขนึ

ถ้ าเป็ นตอนนีต้ องร้ องเพลงทีสุดยอดทีสุดได้ แน่

เข้ าไปท่ามกลางวงศัตรูจดั การอสูรทีขวางทางให้ หมด ถ้ าเป็ น
สเตตัสในตอนนีสามารถทําแบบนันได้

16
พอถึงใจกลางวงของศัตรูรุลเู ยห์ ดิวา่ ก็เริ มต้ นร้ องเพลง ถ้ า
เป็ นทีนีบทเพลงก็ไปไม่ถึงเหล่าลูกน้ องทีน่ารัก

ทีเล่นอยู่คือบทเพลงแห่งการทําลายล้ างและป่ าเถือน

ถ้ าไม่เป็ นแบบนีก็ไม่สามารถร้ องได้ บทเพลงปี ศาจแห่งต่าง
โลกทีไม่สามารถหาได้ ในโลกนี

เหล่าอสูรทีได้ ฟังก็บ้าคลังได้ แต่อาละวาดไปรอบๆ แบบที

เทียบกับบทเพลงทีเล่นจนถึงเมือครู่ไม่ได้ เลย
แม้ แต่ความตังใจทีคิดจะต่อต้ านก็ถกู ชิงไปในชัวพริ บตา
ปล่อยหูให้ ฟังแล้ วก็ปล่อยให้ ร่างกายบ้ าคลัง ปล่อยให้ ร่าง
กายไปกับเสียงเพลงได้ แค่กวัดแกว่งพลังเพือความสุขโดยไม่
แบ่งแยกอะไร
พวกเขาไม่ใช่ศตั รูอีกต่อไปแล้ ว ปล่อยร่างกายไปกับบทเพลง

17
ปี ศาจผู้ฟังทีบ้ าคลังไปกับการเต้ นเพียงอย่างเดียว
อสูรสูญเสียตัวตนกลายเป็ นอสูรอืน
พอเห็นแบบนันรุลเู ยห์ ดิวา่ ก็ร้ ูวา่ นันคือโชคชะตาของตัวเอง
แล้ วก็หวั เราะออกมาเบาๆ

ในหมูศ่ ตั รูก็มีพวกอสูรทีไม่มีโสตประสาทอยู่บ้าง
เสียงเพลงจะส่งพลังเวทไปถึงจิตวิญญาณ ถ้ าเกิดไม่ได้ ยินก็
สามารถต้ านทานผลของบทเพลงปี ศาจได้

แต่วา่ ...

"คอนเสิร์ต ของผม เด็กทีมาหลับน่ะตายไปซะเถอะ"

18
แอสซัลท์ ไรเฟิ ลทีถูกย้ อมไปด้ วยชีพจรสีดํายิงใส่อสูรของศัตรู
แอสซัลท์ ไรเฟิ ลทีได้ รับพลังมาจากฝั งนันเพียงแค่กระสุนที
ทรงพลังก็ยิงออกไปทะลุถึงต่างมิติ
ทีออกมาคือแสงสีดํา กระสุนทีออกมากลายเป็ นอะไรสีดํา
ของฝั งนัน ตอนทีสัมผัสกับอะไรดําๆอสูรศัตรูก็พองตัวเป็ น
บอลลูนแล้ วเข้ าไปโจมตีพวกเดียวกัน

เสียงเพลงดังลัน เสียงปื นดังสนัน

สนามรบนันกลายเป็ นเวทีของรุลเู ยห์ ดิวา่
นักร้ องร้ องเพลงอย่างเร้ าร้ อน คนฟั งก็กรี ดร้ องอย่างบ้ าคลัง
ตอบ
เลือดถูกกวัดแกว่งแทนแท่งแสงนีออน

คอนเสิร์ตเลือดสดๆทีแฝงไปด้ วยความงดงาม แต่บ้าคลัง

19
และเต็มไปด้ วยการทําลายล้ าง
ความสุขทีไม่มีวนั จบ ความบ้ าคลังทีไม่มีวนั สิน
ไม่วา่ ใครต่างก็ลืมเวลา แต่วา่ ก็ถึงเวลาทีทุกอย่างจบลง
เสียงเพลง เสียงกรี ดร้ อง เสียงปื นหายไป
คนทีเหลือก็คือรุลเู ยห์ ดิวา่ เพียงคนเดียว

อะไรสีดํากําลังหายไปจากร่างกายของเธอ

แต่วา่ ก็ไม่ได้ หายไปโดยสมบูรณ์ ร่างซีกขวาของเธอมีปาน

สลักอยู่
สัญลักษณ์สีดําจํานวนมาก
ตอนทีมันเต็มร่างเธอก็จะจบ เรื องนันไม่ใช่ทฤษฎี รุลเู ยห์ ดิ
ว่ารู้อยู่เต็มอก

20
"ให้ ตายสิ แค่ส้ คู รังเดียวก็ขนาดนีแล้ ว รอบต่อไปรู้สกึ แปลกๆ
คงจะใช้ ครังทีสามไม่ได้ สินะ"

เธอกอดร่างตัวเอง
แค่ความรู้สกึ ก็เข้ าใจ มีอะไรบางอย่างในตัวถูกชิงออกไป
จะไม่ใช้ พลังนีอีกแล้ ว

ในเวทีทีเหลือตัวคนเดียวก็มีคนมาหา
พวกลูกน้ องของเธอนันเอง
เธอบอกว่าเป็ นห่วงแล้ วก็ดีใจทีกลับเป็ นเหมือนเดิมได้ แล้ ว
เข้ ามากอดพร้ อมนําตา แล้ วก็บอกว่ารี บดืมโพชันเถอะค่ะ
แล้ วดันโพชันในมือมาให้

21
"ทุกคน ไม่กลัวเหรอ? ทังทีให้ เห็นสภาพแบบนันไปแล้ วแท้ ๆ"

ถึงจะมองจากสายตาของอสูรการต่อสู้เมือครู่ก็ไม่ใช่อะไรที
ปกติแน่ๆ
แถมยังถูกสัญลักษณ์สีดําแปลกๆสลักอยู่บนร่าง
เธอเองก็เตรี ยมใจทีจะถูกพวกเธอเกลียดแล้ วก็ถกู แยกห่าง
เอาไว้ แล้ ว

"ไม่กลัวสักนิดค่ะ ก็ยอมเสียงชีวิตสู้เพือพวกเรานีคะ ร่างกาย

เป็ นอะไรไหมคะ? ต้ องขอโทษทีต้ องให้ ฝืนเพือพวกเราค่ะ ถึง
พลังจะยังไม่พร้ อมแต่ก็จะช่วยสุดชีวิตค่ะ"

22
พวกลูกน้ องค่อยๆเข้ ามากอด
รุลเู ยห์ ดิวา่ ยิมจากใจจริ ง

"ขอบคุณนะ เพราะทุกคนก็เลยไม่เสียใจในสิงทีทําลงไป มา
พยายามกันอีกสักนิดเถอะ ถ้ าจบการต่อสู้นีแล้ วก็มาสนุกกัน
ให้ เต็มทีเถอะ ต้ องทําให้ พาทรอนทีทําให้ พวกเราเหนือยจน
แทบตายสํานึกให้ ได้ เลย"
"""ค่ะ!!!"""

เอาล่ะไปต่อกันเถอะ
ยังมีงานเหลืออยู่อีก

แต่ไม่วา่ ยังไงพาทรอนก็ฝืนเกินไปแล้ ว ถ้ ากลับไปหาเจ้ าจอม

มารอ่อนหัดนัน จะขอเรี ยกโบนัสจากเจ้ าจอมมารทีเอาใจใส่
23
ผู้คนนันเยอะๆเลย แล้ วจะฉลองกับทุกคนให้ มนั สุดๆไปเลย
...เอาเถอะ ถ้ าพาทรอนบอกว่าอยากเข้ าร่วมก็จะยอมให้ เข้ า
ร่วม ถ้ าพูดว่าไม่วา่ ยังไงจะให้ ฟังเพลงของผมก็ได้
พอคิดแบบนันนักร้ องก็ยิมออกมาแล้ วมุง่ ไปข้ างหน้ า อีกไม่
นานก็สามารถไปรวมกับพวกอสูรทีต่อสู้ในต่างมิติของจอม
มารแห่ง[สัตว์ป่า]มัลโคเซียสได้ แล้ ว
-------------------------------------------------------------------------
----------------------------------------------------------------------
Ch.112 - ตอนที18 พีน้ องทีแข็งแกร่งทีสุดในโลก

～มุมมองโพลเคล～

ได้ รับรายงานจากรุลเู ยห์ ดิวา่

ดูเหมือนว่าการต่อสู้ในต่างมิติจะชนะ พอได้ ได้ ยินว่ามีผ้ เู สีย
24
ชีวิตเป็ นศูนย์ผมก็ลบู หน้ าอกอย่างโล่งใจ
รู้สกึ ว่าเธอจะพักดืมโพชันกับพวกพ้ องทีบาดเจ็บเสร็จแล้ ว
กําลังมุง่ ไปข้ างหน้ า
ในการรับมือกับกองกําลังสัมพันธมิตรของจอมมารเก่าด้ วย
จํานวนคนแค่นนแล้
ั วชนะมาได้ ถือว่าโชคดีจริ งๆ

แต่วา่ ก็ไม่ใช่ไร้ บาดแผล จากทีเธอบอกสกิลทีถูกผนึก [นัก

บวชแห่งเทพมาร]ได้ ถกู ใช้ ไปแล้ ว
พลังทีเป็ นการรับพร(คําสาป)ของเทพมารทําให้ สเตตัสเพิม
ขึนเป็ นสองเท่า
แต่วา่ ค่าตอบแทนก็สงู ยิงใช้ ก็ยิงติดอยู่ในพลังของเทพมาร
สุดท้ ายก็เปลียนไปเป็ นอสูรอืน
จากคําพูดของรุลเู ยห์ ดิวา่ ดูเหมือนว่าครังทีสองจะยังไม่
เป็ นไร แต่ถ้าเป็ นครังทีสามมันใจได้ เลยว่าตัวเองจะไม่ใช่ตวั

25
เองอีก
คงต้ องบอกให้ เธออย่าใช้ มนั อีกเป็ นครังทีสอง

"...หลังจากนีคงต้ องขอโทษสินะ ทีส่งไปยังสนามรบทีจะไม่

ใช้ เจ้ านันไม่ได้ ถ้ ากลับมาคงต้ องให้ ออร่าดูวา่ จะรักษาได้
ไหม"

จําเป็ นต้ องเสริ มกําลังให้ กบั หน่วยต่อสู้ในต่างมืติ

กําลังรบฝ่ ายต่างมิติทีสามารถชนะได้ โดยไม่มีไพ่ตายให้ ใช้
ถ้ าไม่เสริ มกําลังให้ ก็น่าสงสารแย่
แล้ วก็ถ้าเป็ นพลังของออร่าอาจจะแก้ คําสาปการปนเปื อนได้
สักเล็กน้ อยก็ได้ ก็ถึงขนาดรักษาพยัคฆ์ขาว โคฮาคุจากพิษ
ของมังกรดําแห่งความตายได้ นีนา จะไม่ให้ คาดหวังเลยก็ไม่
ใช่

26
"คุณพ่อ ดูการต่อสู้ของคุอินะอยู่หรื อปล่าคะ?"
"อา นี คุอินะ อย่ามองไปทีอืนสิคะ!"
"เฟลจังถ้ าได้ เป็ นพีสาวเหมือนกับคุอินะแล้ วจะมองไปทีอืนก็
ไม่เป็ นไรหรอกค่ะ!"

ตอนนีหน่วยบนพืนกําลังอยู่ในการรบ
จนถึงตอนนีได้ กดดันโดยใช้ โกเลมเป็ นโล่แล้ วคอยยิงเวทกับ
ปื นมาจากข้ างหลังเพือหลีกเลียงความเสียงและลดการต่อสู้
แต่วา่ พวกโกเลมนันนอกจากทีใช้ ขน"ไพ่ตาย"แล้ วก็พงั ไป
หมดแล้ ว

เพราะฉะนันจิงจอกสวรรค์ คุอินะกับหมาป่ าสวรรค์

27
เฟลเซียสทีมีพลังในการทะลวงจึงออกไปแนวหน้ า
คุอินะทีสามารถอาละวาดได้ เต็มทีก็อารมณ์ดีสดุ ๆ
ทุกครังทีเธอเหนียวไกปื นก็มีอสูรศัตรูถกู เป่ าไปหลายตน
ปื นลูกซองของคุอินะใหญ่กว่าเดิมนิดหน่อย
ปื นลูกซองแบบใหม่ทีสร้ างจากโลหะผสมโอริ ฮารูกอนทีโรโร
โนะสร้ างขึนมา ความสามารถเพิมขึนจากของทีสร้ างจากมิ
ธริ ลมาก

EDS-05 เคอทาน่า อวาลอน

แอนตีแมททีเรี ยล ไรเฟิ ลรูปแบบใหม่ของออร่านันติดตังคอร์

โกเลมทวินไดรฟ์ แต่วา่ ปื นลูกซองของคุอินะทีสู้ระยะใกล้ จํา
เป็ นต้ องคํานึงถึงนําหนักจะทําให้ หนักเกินไปไม่ได้

28
เพือการนันจึงติดตังแบตเตอรี ขนาดเบาทีใช้ ขนหางของคุอิ
นะ ดัดแปลงให้ พลังเวททีใช้ ในการโจมตีครังเดียวเพิมสูงขึน
อย่างมาก
ด้ วยการใส่พลังเวทอันมหาศาลของคุอินะเข้ าไปแบบเต็ม
พลังทําให้ พลังทําลายเพิมขึนแบบก้ าวกระโดด
นอกจากนันกระสุนปื นขนาดใหญ่พิเศษทีใช้ ผงมิธริ ลเองก็
ผ่านกระบวนการแบบใหม่ทําให้ ความสามารถพืนฐานเพิม
ขึน

ถ้ าพลังทําลายเพิมขึน แรงดีดกลับก็ต้องเพิมขึน ด้ วยความ

สุดยอดของวัตถุดิบโลหะผสมโอริ ฮารูกอนและระบบใหม่
สําหรับดูดซับแรงดีดกลับทําให้ ตวั ปื นสามารถทนได้

29
แถมการเอนชานต์เวทก็คือ[ระเบิด]ทีใช้ กบั แบบก่อนด้ วย
ตอนทีกระสุนแตกออกด้ วยการระเบิดของกระสุนทําให้ ไม่
เพิมแรงต้ านแล้ วยังทําให้ พลังทําลายเพิมขึนถือเป็ นวิธีทียอด
เยียม
นอกจากนันยังใช้ [อ่อนตัวลง]ทีเป็ นเอนชานต์ใหม่ทีโรโรโนะที
เติบโตขึนสามารถทําได้ ด้วย

ปกติแล้ วกระสุนปื นตอนทีกระแทกศัตรูมนั จะบิดเบียว

แล้ วทะลวงออกมาทําให้ พลังงานจลน์ลดลงไป แต่วา่ [อ่อน
ตัวลง]นันไม่ใช่แบบนัน กระสุนจะไม่เกิดการบิดเบียวทําให้
ทะลวงศัตรูได้ ด้วยพลังงานจลน์ทงหมด
ั
ยิงกว่านันด้ วยการทีการสูญเสียพลังงานจลน์ทีเกิดขึนจนถึง
ตอนนีไม่มีแล้ วทําให้ พลังทําลายเพิมขึนเป็ นเท่าตัว แถมเวท
เสริ มนียังไม่เพิมแรงต้ านทําให้ ความคล่องแคล่วไม่แย่ลง

30
EDS-05 เคอทาน่า อวาลอนนันด้ วยการใช้ ของคุอินะเพียง
แค่กระสุนหนึงนัดก็เป็ นอาวุธทีสามารถฆ่าอสูรระดับAได้ เลย
ทีเดียว

"มาสเตอร์ คุอินะในตอนนีสุดยอด ทังพลังเวท ทังการเคลือน

ไหว ทังหมดคนละมิติกบั ก่อนหน้ านีเลย"

โรโรโนะพึมพําอยู่ข้างๆ
ตอนนีเธอสวม[เทพธิดาจักรกล]ทีเป็ นไพ่ตายอยู่
อาวุธทีเกิดจาก[นิรมิต]ของโรโรโนะทีตืนขึนจากการเป็ นอสูร
แห่งคํามันสัญญา

[นิรมิต]นันใช้ พลังเวทครึงหนึงของโรโรโนะแล้ วก็สร้ างสสารที

31
มีระบบเวททีตนเองสามารถใช้ ได้ เป็ นความสามารถทีมีผล
มาจาก[สร้ าง]ของผม

[เทพธิดาจักรกล]นันเพือทีจะทําให้ ข้อด้ อยทีสามารถ[นิรมิต]

ได้ เพียงแค่ของทีมีกลไกเพียงอย่างเดียวหายไปโรโรโนะจึงได้
ออกแบบโดยทีจะเป็ นการรวมชินส่วนหลายสิบชินเข้ าด้ วย
กันโดยมีเป้าหมายเพือทีจะแข็งแกร่งทีสุด ชินส่วนทีจําเป็ น
สําหรับการออกแบบทุกชินนันเป็ นอาวุธทรงอํานาจทีได้
[นิรมิต]

การใช้ ชินส่วนหลายสิบชินทีเกิดจากการใช้ พลังเวทครึงหนึง

ของอสูรทีมีพลังเวทระดับแข็งแกร่งทีสุดอย่างโรโรโนะไม่มี
ทางทีจะไม่โกงอยู่แล้ ว
โรโรโนะทีสวมใส่[เทพธิดาจักรกล]ก็เพือเสริ มพลังในการต่อสู้
สําหรับตัวเองทีมีสเตตัสทีไม่ได้ ใช้ เพือการต่อสู้ ถ้ าอยู่ใน
32
สภาพนีก็ไม่ด้อยไปกว่าคุอินะหรื อออร่าเลย

ปื นแม่เหล็กไฟฟ้ากําลังสูงมากทีเป็ นอาวุธหลักของ[เทพธิดา
จักรกล]กําลังพ่นไฟออก
กระสุนความเร็วสูงทะลวงศัตรูทีขวางทางแล้ วก็ทําให้ หายไป
พลังทําลายทีราวกับโกหก เป็ นพลังทําลายทีไม่น่าจะใช้ แบบ
พกพาแต่เป็ นแบบใช้ กบั รถถัง

ถ้ าไม่จําเป็ นจริ งๆโรโรโนะจะไม่ใช้ [เทพธิดาจักรกล]ทีเป็ นไพ่

ตาย ทีโรโรโนะเอาไพ่ตายแบบนันออกมาก็เพราะ
สถานการณ์ตรงหน้ านันเอง
ก็เพราะว่าแค่ทีเห็นก็เป็ นกองกําลังทีมากกว่าสองร้ อย แถม
ยังมีอสูรระดับAอยู่เป็ นสิบตน ระดับAทีเกิดมาแบบพัฒนาได้
ก็มีไม่น้อย

33
สรุปก็คือไม่ใช่สถานการณ์ทีจะประมาทได้

ในสถานการณ์เช่นนันโรโรโนะยืนอยู่เฉยๆคอยสนับสนุนการ
ยิงในแนวหลังแล้ วอยู่ค้ มุ กันผม
ทําไมน่ะหรื อ? เพราะจากสถานการณ์การปกป้องผมทีมี
อํานาจสูงสุดถือเป็ นสิงทีสําคัญทีสุด

"ดูเหมือนจะเป็ นแบบนันจริ งๆนะคะ ...ไม่คิดว่าจะชนะคุอินะ

จังในตอนนีได้ เลยค่ะ"

แอนเชียน เอลฟ์ ออร่าก็ไม่ได้ พกั เธออยู่บนฟ้ าเล็งยิงแอนตี

แมททีเรี ยล ไรเฟิ ล ดูรันดัล อวาลอน...อาวุธใหม่ทีจากการ
ติดตังคอร์ โกเลมทวินไดรฟ์ทําให้ ยิงกระสุนออกมาได้ โดยไม่
เปลืองพลังเวทของเจ้ าตัวพร้ อมกับบ่นไปด้ วย

34
ดูรันดัล อวาลอนทีเป็ นแอนตีแมททีเรี ยล ไรเฟิ ลทีเป็ นไรเฟิ ล
ขนาดใหญ่สําหรับยิงเจาะรถหุ้มเกราะทีดัดแปลงด้ วย
เวทมนตร์ รวมกับสเตตัสของแอนเชียน เอลฟ์ ทีมีสกิลเสริ ม
การโจมตีระยะไกลระดับแข็งแกร่งทีสุด[นักยิงกระสุนมายา]
เพียงแค่การโจมตีเดียวของมันนันไม่วา่ อสูรแบบไหนก็ฆ่าได้
ในครังเดียว

แล้ วยิงเป็ นออร่าทีมี[ดวงตาสีหยก]ทีเป็ นตาเวททีแข็งแกร่งที

สุดใช้ สายลมควบคุมการเคลือนไหวของศัตรู ยิงกระสุนออก
มาโดยเมินเฉยแรงต้ านอากาศ ไม่มีทางทีจะยิงพลาดได้

ไม่อยากทีจะเป็ นศัตรูกบั ออร่าเลย สําหรับในสนามรบแล้ ว

สไนเปอร์ ทีมีพลังทําลายมหาศาลถือว่าเป็ นตัวตนทีน่ากลัว

35
ยิงกว่าอะไร
คุอินะถึงกลับบอกว่าถ้ าต้ องสู้กบั ออร่าก็ไม่ร้ ูสกึ ว่าจะชนะได้
เลย
พลังนัน...แค่บอกว่าสุดยอดก็แสดงความรู้สกึ ออกมาได้ ไม่
หมด

"คุณพ่อ สุดยอดไปเลย คุอินะ กลายเป็ นผู้ใหญ่ แข็งแกร่งยิง

ขึนไปอีก"

คุอินะเคลือนไหวราวกับเต้ นรํ า ค่อยๆอาละวาดในใจกลาง

ของวงศัตรู
เธอหลบทุกการโจมตีด้วยระยะไม่กีมิล แล้ วยิงปื นอย่างไร้
ความเมตตา

36
เดิมทีด้วยสกิลของจิงจอกสวรรค์[มองอนาคต]ก็ทําให้ อ่าน
เวลาล่วงหน้ าได้ หลายพริ บตา ปฏิกิริยาตอบสนองขันสุดยอด
ทีเกิดขึนจากสิงทีเห็น[การตอบสนองขันสุดยอด] แถมกับเวท
ทีหลบได้ ยากก็ม[ี ศาสตร์ เวทไร้ ผล] เธอมีพลังในการต่อสู้ที
เหนือลํา

ถ้ าจะให้ พดู สุดท้ ายแล้ วก็เห็นแค่หลายพริ บตาเท่นนั ต่อให้

อ่านทางได้ หรื อตอบสนองเร็วแค่ไหนแต่การโจมตีทีหลบไม่
ได้ มนั ก็มีอยู่
แถม[มองอนาคต]ยังต้ องใช้ พลังสมาธิมหาศาลสามารถใช้ ได้
แค่ไม่กีนาทีเท่านัน

แต่วา่ ตอนนีก็อย่างทีเห็น ทังๆทีสู้มาเกินชัวโมงแล้ วแท้ ๆแต่ก็

ยังใช้ [มองอนาคต]ได้ อยู่

37
ยิงกว่านันด้ วยความเร็วมหาศาลแม้ จะต้ องรับมืออสูรระดับA
ทีล้ อมรอบอยู่หลายตนก็ไม่ใช่สถานการณ์ทีจนมุม

"อู๊ พอโตขึนแล้ วน่ารํ าคาญเป็ นพิเศษเลยนะคะ เรื องการสนับ

สนุนทางนีเองก็ชินแล้ วนะคะ"
"คุอินะขอเฟลจังเฉพาะเรื องทีสามารถทําได้ เท่านันล่ะค่ะ ถ้ า
คุอินะบาดเจ็บก็เป็ นความผิดพลาดของเฟลจังนันล่ะ"

แล้ วก็ไม่ใช่แค่ตวั เองเท่านัน แต่ยงั มองไปรอบๆโดยคํานึงถึง

ความสามารถของหมาป่ าสวรรค์ เฟลเซียสทีฝากหลังเอาไว้

เป็ นวิธีการต่อสู้แบบทีไม่สามารถคิดได้ กบั คุอินะจนถึงตอนนี

ความลับของการเติบโตนันเป็ นเพราะในทีสุดก็ถืงเลเวล70ที
ถือเป็ นค่ามาตรฐานตอนทีอสูรระดับSเกิดมาแบบจํากัดเล
38
เวล

ในตอนนันคุอินะก็เติบโตขึน จนถึงตอนนีเป็ นรูปร่างเด็ก

ประมาณ12-13ปี แต่ตอนนีเป็ นสาวน้ อยรูปงามอายุ
ประมาณ16-17ปี
ทีเปลียนไม่ได้ มีแค่รูปลักษณ์เท่านัน ความสามารถทังหมดก็
เพิมแบบก้ าวกระโดด ได้ รับความสามรถพิเศษใหม่
พลังนันอยู่ในระดับเดียวกับตอนทีใช้ [แปลงกาย]เป็ นร่าง
ผู้ใหญ่ตอนทีจัดการอสูรระดับAเอเมรัลด์ ดราก้ อนที[บ้ าคลัง]
ทีเป็ นไพ่ตายของจอมมารแห่ง[สายลม]ก่อนหน้ านี

สามารถใช้ มนั ได้ ในแบบปกติ

จิงจอกสวรรค์เดิมทีเป็ นอสูรประเภทแสดงพลังทีแท้ จริ งออก
มาช้ า ถ้ าพูดให้ ถกู ต้ องเธอนันไม่ได้ เพิมพลังขึน ก็เพียงแค่
ปล่อยพลังทีแท้ จริ งออกมาได้ แล้ วนันเอง

39
อสูรระดับAธรรมดาเทียบไม่ติดแล้ ว
เป็ นระดับSโดยความหมายจริ งๆ คุอินะได้ แสดงพลังนันให้
เห็นแล้ ว

"โรโรโนะ ถึงคุอินะจะสุดยอด แต่เฟลทีตามทันก็สดุ ยอดไม่

แพ้ กนั นะ"
"อืม ถึงคุอินะจะมี[ศาสตร์ เวทไร้ ผล] แต่เธอทีไม่มีเจ้ านียัง
สามารถปกป้องหลังของคุอินะในความชุลมุนนันได้ เด็กคน
นันเองก็สดุ ยอด"

ใช่แล้ วตอนนีคุอินะกับเฟลกําลังสู้อยู่แนวหน้ าสองคน

ถ้ าเกิดว่าไม่มีเฟลคุอินะก็คงไม่สามารถอาละวาดได้ ถึงขนาด
นัน เพราะฝากหลังไว้ ถึงสามารถสู้ได้ อย่างอิสระ
40
เวทตกลงมาทีคุอินะกับเฟลเป็ นห่าฝน คุอินะทีมีศาสตร์ เวท
ไร้ ผลเมินมันไปส่วนเฟลก็ยืนมือออก แล้ วฝนเวทก็ติดกําแพง
ทีมองไม่เห็น

เขตแดนทีป้องกันการโจมตีแบบระเบิดปูพรมทีมีอสูรระดับA
อยู่ด้วย ของแบบนันโรโรโนะหรื อออร่าเองก็สร้ างไม่ได้
ความลับของมันคือความสามารถในการควบคุมเวลา เป็ น
การหยุดเวลาของมิติรอบๆเพียงแค่ไม่กีวินาที

มิติทีถูกหยุดเวลากลายเป็ นกําแพงทีไร้ เทียมทาน ก็เพราะว่า

พอหยุดเวลาแล้ วก็จะไม่มีการเปลียนแปลงอะไร
และเพราะว่าเป็ นเพียงไม่กีวิจงึ ทําได้ โดยประหยัดพลังเวทที
สุด

41
เขตแดนสุดโกงทีทรงพลังแถมยังให้ ผลทีดี

"อา โธ่ น่ารํ าคาญค่ะ! อย่าเข้ ามาใกล้ เฟลนะ!!"

เฟลฟาดดาบทีถือในมือ
ดาบนันไม่มีตวั ดาบ มีเพียงแค่ตอนทีฟาดดาบเท่านันทีจะ
เกิดเป็ นดาบแสงยาวหลายสิบเมตร
การตัดทีเกิดขึนนันยอมเยียมมาก ทังเป็ นการโจมตีระยะ
ประชิดและโจมตีรอบข้ างไปพร้ อมกัน

"โรโรโนะ เจ้ านัน ให้ อวาลอน ริ ตเตอร์ ใช้ ไม่ได้ จริ งๆเหรอ? ดู
มันจะสะดวกสุดยอดเลยนะ"

42
ใช่แล้ วดาบทีไม่มีตวั ดาบนันเดิมทีแล้ วเป็ นอาวุธทีถูกสร้ างขึน
มาเพืออวาลอน ริ ตเตอร์ แต่วา่ ใช้ ส้ ไู ม่ได้ เลยถูกเก็บเข้ าคลัง
เลยจบทีการสร้ างตัวต้ นแบบหนึงมาเล่มเดียว

"เปล่าประโยชน์ การขึนรูปตัวดาบนันถืงจะเป็ นความ

สามารถของตัวอาวุธเอง แต่การสร้ างตัวดาบเป็ นรูปร่างที
ต้ องการหรื อพลังทีต้ องการปล่อยออกนันขึนอยู่กบั ความ
สามารถในการควบคุมพลังเวทของตัวผู้ใช้ เอง ทังยากมาก
และใช้ เวลา เพราะเป็ นเด็กคนนันถึงสามารถใช้ เจ้ านันได้ ใน
พริ บตา แถมในตอนทีสร้ างตัวดาบยังมีจดุ อ่อนตรงทีต้ อง
ปล่อยพลังเวทให้ ไหลตลอดเวลา การทีจะสร้ างตัวดาบที
เหมาะสมขึนมาเพือแค่ในพริ บตาทีฟั นแล้ วฟาดลงไปนันอวา
ลอน ริ ตเตอร์ ทําไม่ได้ หรอก ถือเป็ นสัมผัสทีสุดยอด ระดับที
น่าอิจฉาเชียวล่ะ"

43
การต่อสู้ของเฟลเองก็ไม่ด้อยไปกว่าคุอินะ
เพราะเป็ นอสูรทีใช้ เหรี ยญระดับAระดับสูงสามอัน และยัง
โดดเด่นในเรื องความสามารถในการสู้รบและความแม่นยํา
ของเวทย์
บางทีคงถูกฝึ กมาจากจอมมารแห่ง[กาลเวลา]มาอย่างหนัก
หน่วง
สิงนันไม่ใช่แค่วา่ มีพรสวรรค์อย่างเดียวแล้ วจะทําได้
ความสามารถของ[กาลเวลา]เองก็ไม่ได้ มีแค่ป้องกัน บาง
ครังก็เร่งเวลาแล้ วเร่งความเร็วจนสูงยิงกว่าคุอินะเสียอีก
บางทีคงจะเป็ นการเร่งเวลาของตัวเอง เขตแดนทีอยู่เหนือ
ความเร็วของพระเจ้ าทีไม่มีใครเข้ าถึง มันไม่ใช่คําอุปมาแต่
เป็ นเพราะเวลาทีอยู่มนั ต่างกัน

จิงจอกสวรรค์ คุอินะ กับหมาป่ าสวรรค์ เฟล

44
เพราะพีน้ องทังสองทีแข็งแกร่งทีสุดสถานการณ์การรบจึง
เป็ นการมุง่ หน้ าเพียงฝ่ ายเดียว

แต่วา่ จะประมาทไม่ได้
ทังพลังเวททังกระสุนปื นต่างก็มีจํากัด โพชันเองก็ใกล้ จะ
หมดคลังแล้ ว
จะว่าไปแล้ ว...ถ้ าแค่ผ่านทีนีไปได้ ละ่ ก็

"คุณพ่อ ศัตรูหนีไปอะ"
"ฟุ๊ น ถ้ าคิดจะหนีละ่ ก็ อย่าเข้ ามาท้ าแต่แรกสิคะ"

จิงจอกสวรรค์กบั หมาป่ าสวรรค์ไล่ลา่ แล้ วส่งเสียงออกมา

...เรื องทีการต้ านทานมันรุนแรงและในตอนทีด้ อยกว่าแล้ ว

45
ศัตรูถอยทันทีมนั ก็มีเหตุผลอยู่

ทีนีคือชันก่อนชันสุดท้ ายของดันเจียนของมัลโก้ หนึงชัน

ทัพหลักของศัตรูอยู่ข้างหน้ า
คงตัดสินใจว่าจะไม่ส้ อู ย่างเปล่าประโยชน์ทีนีแล้ วไปรวมกับ
ทัพหลักดีกว่า

ต่อจากนีคือความตายของศัตรูแล้ ว
เพราะจากทีเห็นว่ากําลังจะถูกกองกําลังของผมกับกองกําลัง
ของมัลโก้ ล้อมโจมตีแล้ ว คาดการณ์ได้ เลยว่าต้ องมี[อสูรแห่ง
คํามันสัญญา]เข้ ามาโจมตีสดุ กําลังด้ วยแน่ๆ

ในกรณีทีถูกล้ อมโจมตี การโจมตีฝ่ายทีอ่อนแอกว่าเต็มกําลัง

เพือแก้ ไขสถานการณ์โดยโจมตีสองด้ านถือเป็ นทฤษฎีพนื
46
ฐาน
ไม่ผิดแน่วา่ ศัตรูต้องเล็งมาทีผมทีอ่อนแอกว่า

"ทุกคน นีคือการพักครังสุดท้ าย จะใช้ โพชันให้ หมดเลยก็ได้

จงเตรี ยมร่างกายให้ พร้ อมทีสุดซะ"

เอาล่ะ ปลุกกําลังใจกันก่อนดีกว่า
ด้ วยสภาพนีก็จะช่วยมัลโก้ ได้ โดยไม่เสียใคร
แล้ วก็ทนั ทีทีรู้ตําแหน่งทัพหลักของศัตรูจากข้ อมูลของรุลเู ยห์
ดิวา่ ก็ได้ เวลาใช้ "ไพ่ตาย"แล้ ว

ถึงจนถึงตอนนีจะชนะมาตลอดแต่ทพั หลักของศัตรูจํานวน
กําลังรบมันผิดกัน

47
ในสถานการณ์นนถ้
ั าบุกเข้ าไปตรงๆต่อให้ กําลังรบของผมจะ
นําด้ วยคุอินะกับเฟลก็เห็นได้ ชดั ว่าโดนถล่มเละแน่

[พาทรอน รวมกลุม่ กับอสูรของจอมมารแห่ง[สัตว์ป่า]ได้ แล้ ว

ล่ะ แล้ วก็เข้ าใจเหตุผลทีเมือกีโดนศัตรูจํานวนมากจู่โจมแล้ ว
ด้ วย เพราะว่าไม่อยากทีจะถูกล้ อมโจมตีก็เลยเหลือไว้ รับมือ
กับกองกําลังของจอมมารแห่ง[สัตว์ป่า]เท่าทีเป็ นไปได้ แล้ วก็
รี บฆ่าพวกเรา ดูจะเป็ นสถานการณ์เลวร้ ายทีสุดเลยนะ ดู
เหมือนจะโดนดูถกู เข้ าให้ ซะแล้ ว แต่วา่ เพราะอย่างนันจึง
สามารถล้ อมโจมตีเศษทีเหลือของศัตรูจนย่อยยับได้ แล้ ว]

เป็ นข่าวทีดีทีสุด
หลังจากนีก็จากการทีสามารถครองต่างมิติได้ ก็สามารถได้
เปรี ยบในเรื องข้ อมูล แถมยังสามารถสือสารกับมัลโก้ ได้ ด้วย

48
"ทําได้ ดีมาก รุลเู ยห์ ดิวา่ อยากจะขออะไรสองอย่าง อย่าง
แรก ตําแหน่งของทัพหลักของศัตรู แล้ วก็สง่ ข้ อความถึงมัลโก้
ให้ อสูรของมัลโก้ วา่ ..."

เท่านีก็ไม่จําเป็ นต้ องสู้จริ งจังอะไรแล้ ว ตําแหน่งของทัพหลัก

ของศัตรูก็หลุดมาแล้ ว สามารถใช้ งาน"ไพ่ตาย"ได้ อย่างมี
ประสิทธิภาพแน่ๆ
มันจะกลายเป็ นอะไรทีเรี ยกว่าการต่อสู้ไม่ได้ ด้วยซํา แต่วา่ ก็
ไม่ลงั เลหรอก
ผมไม่ได้ มาทีนีเพือจะสู้ เพียงแค่จะมาช่วยมัลโก้ เท่านันเอง
-------------------------------------------------------------------------
-------------------------------------------------------------------------
--------------

49
Ch.113 - ตอนที19 จอมมารแห่ง[การสร้ าง]ที[ตืน]ขึน

ในทีสุดชันต่อไปก็จะเป็ นชันสุดท่ายทีมัลโก้ อยู่

การพักนีก็จะเป็ นครังสุดท้ าย
กางเขตแดน ให้ พวกอสูรดืมโพชัน ฟื นฟูพลังเวท เตรี ยมปื น
ให้ พร้ อม แล้ วก็เตรี ยมการแจกจ่ายกระสุนให้ ครบ
ถ้ าพักเสร็จแล้ วก็จะเข้ าไปยังชันสุดท้ าย

กว่าจะถึงทีนีมันช่างยาวนาน
ไม่มีอสูรทีต้ องตายผู้ทีบาดเจ็บหนักจนรักษาไม่ได้ ในระยะสัน
ก็ให้ วาร์ ปกลับไป กระสุนปื นกับโพชันเองก็ใช้ จนหมด ใน
ระหว่างทางก็ใช้ ระเบิดนาปาล์มทีเหลืออันสุดท้ ายไปหมด
แล้ ว

50
คนทีเหลืออยู่เองก็หลีกเลียงความเหนือยทางใจไม่ได้
มัลโก้ น่ะสุดยอดสุดๆ ในสถานการณ์อย่างนียังสู้มาได้ เกือบ
อาทิตย์ ถ้ าเป็ นอสูรของผมหรื อตัวผมเองคงทนสู้แบบนีไม่ได้
แน่ๆ
ต่อให้ ใช้ กําลังทังหมดของพวกผมทีเชียวชาญในการทะลวง
มากก็ยงั เทียบกับพวกจอมมารเก่าไม่ติด

แต่วา่ โกลอยู่ตรงหน้ าแล้ ว

ถ้ ารวมตัวกับมัลโก้ ได้ แล้ วหลังจากนันจะทําอะไรก็ได้ เพราะ
ฉะนันก็ให้ อสูรของผมพักแล้ วรักษาบาดแผลให้ หายดี แล้ ว
จากนันก็บดขยีศัตรูพร้ อมกับมัลโก้ ได้ แล้ ว

[พาทรอน จะขอรายงานเดียวกับชันต่อไปอย่างละเอียดนะ
51
พืนทีแรกมีทพั หลักของศัตรู ทีห้ องทีสองก็มีสงครามกับจอม
มารแห่ง[สัตว์ป่า]อยู่น่ะ ห้ องสุดท้ ายมีทพั หลักของจอมมาร
แห่ง[สัตว์ป่า] ดูเหมือนจะมีหน่วยเล็กๆบุกรุกเข้ ามาบ้ าง แต่
ส่วนใหญ่ก็หยุดอยู่ทีห้ องสองกัน ...แล้ วก็ข้อความจากจอม
มารแห่ง[สัตว์ป่า] อสูรของจอมมารแห่ง[สัตว์ป่า]ทีอยู่ใน
พืนทีทีหนึงได้ ถอยออกมาหมดแล้ วจะทําอะไรก็ตามสบาย
เลย]

ดันเจียนของจอมมารในหนึงชันจะสร้ างได้ สามพืนที ยก

ตัวอย่างเช่นชันหนึงของพืนทีของผมก็มีทีราบ เมืองกับ
เหมืองอยู่
การรู้วา่ ทัพหลักของงศัตรูอยู่พนที
ื ไหนถือเป็ นข้ อมูลทีสําคัญ
เลยให้ รุลเู ยห์ ดิวา่ ทําการค้ นหา

แล้ วก็ต้องให้ เธอทีรวมตัวกับกองกําลังของมัลโก้ บอกมัลโก้

52
เรื องทีผมอยากจะทํา

"รุลเุ ยห์ ดิวา่ ดูเหมือนจะติดต่อกับมัลโก้ ได้ แล้ วสินะ มีเรื องที

อยากจะให้ บอกเพิมเติม ตอนนีกําลังจะขึนไปพืนทีแรก ช่วย
ทําให้ แคบเท่าทีเป็ นไปได้ พวกกําแพงหรื ออะไรก็เอาออกไป
ให้ หมดที เพดานก็อยากจะให้ ตงค่
ั าด้ วย"
[พาทรอน ฝากได้ เลย จะบอกให้ เอง กําลังเปิ ดหน้ าต่างกับ
[อสูรแห่งคํามันสัญญา]ของจอมมารแห่ง[สัตว์ป่า]อยู่ ถ้ า
เตรี ยมการเสร็จแล้ วจะบอกนะ]

ถ้ าตรงเข้ าไปยังพืนทีทีเป็ นทีบัญชาการหลักของอสูรของจอม

มารศัตรู ก็คงถูกทําลายหมดสินโดยไม่ได้ ทําอะไรเลย
ขนาดกําลังรบของศัตรูพอได้ ยินมาจากรุลเู ยห์ ดิวา่ แล้ วก็
หมดคําพูด กําลังรบมันต่างกันเกินไป ทังจํานวนทังคุณภาพ

53
ยิงกว่าทีจินตนาการไว้ อีก ทีเอามาสู้กบั ผมมันก็ไม่ตา่ งอะไร
กับยอดของภูเขานําแข็งเท่านันเอง
เพราะว่าระวังมัลโก้ จงึ ไม่มีการเคลือนไหวอะไรจากทัพหลัก
แต่วา่ ทางทีจะไปต่อจากนีมีแต่จะต้ องท้ าทายกับทัพหลักของ
ศัตรู

เพราะอย่างนันถ้ าจะใช้ ไพ่ตายก็ต้องทีนี

รุลเู ยห์ ดิวา่ รวมตัวกับกองกําลังของจอมมารแห่ง[สัตว์ป่า]
แล้ ว เพราะว่าได้ ข้อมูลมาแล้ วถึงได้ ตดั สินใจอย่างนีได้ ต้ อง
ขอบคุณเธอจริ งๆ

"ถ้ ามัลโก้ เปลียนโครงสร้ างของดันเจียนให้ ได้ ก็ดีนะแต่วา่ ..."

ให้ พดู ก็คือถึงจอมมารจะสามารถเปลียนโครงสร้ างของดัน

54
เจียนได้ แต่ก็มีขีดจํากัด
ในมิติทีมีคนกับอสูรทีตนไม่ได้ ปกครองอยู่ก็ทําอะไรไม่ได้
เพราะอย่างนันถ้ าให้ พดู สิงทีทําได้ ก็คือบีบกําแพงในพืนทีไม่
มีอสูรของศัตรูให้ แคบลงเท่านัน
ถึงศัตรูจะตังทัพไว้ แต่ก็คงไม่ได้ ใช้ ทีกว้ างขนาดนันใช่ไหมล่ะ
ทําให้ พนที
ื แคบลงไปได้ มากแล้ ว ทีกําบังก็เอาออกไปหมด
แล้ ว
ไพ่ตายของผมถ้ ายิงอยู่ในห้ องปิ ดทีแคบจะยิงเพิมพลัง
ทําลายออกมา

จะสู้ตรงๆไปก็คงดูโง่ เพราะฉะนันจะเปลียนทุกสิงทีอยู่ใน
พืนทีเดียวให้ กลายเป็ นขีเถ้ าไปเลย
ถ้ าเป็ นไพ่ตายทีเก็บไว้ มาตลอดล่ะก็สามารถทําแบบนันได้
แน่
55
เท่าทีผมรู้ ในบรรดา"อาวุธธรรมดา"ทีมนุษย์พฒ
ั นาขึนมามัน
คืออาวุธสังหารหมูท่ ีแข็งแกร่งทีสุด

ชือของมันคือ MOAB
ชือเต็มๆว่า Massive Ordnance Air Blast ตามตัวอักษรมัน
คืออาวุธระเบิดอากาศขนาดใหญ่

รูปร่างก็คือมิสไซล์ขนาดยักษ์
อาวุธธรรมดาทีกองทัพอากาศสหรัฐอเมริ กาเก็บไว้ ซงมี
ึ พลัง
ทําลายมหาศาล นําหนัก9,752kg ความยาว9.14m เส้ นผ่าน
ศูนย์กลาง1.03m เป็ นระเบิดทีมีความใหญ่มาก
แน่นอนว่า[สร้ าง]ทีต้ องเสียMPเท่ากับนําหนักไม่สามารถสิง
ทีใหญ่ขนาดนีได้ ในครังเดียว จึงทําการ[สร้ าง]เป็ นส่วนๆแล้ ว
ให้ เอลเดอร์ ดวาร์ ฟโรโรโนะสร้ างขึนมา

56
ตอนทีสร้ างมันขึนมาก็คือตอนทีอยู่ดนั เจียนของมัลโก้
เพียงแต่ในตอนนันพลังเวทของผมยังมีน้อยจึงสร้ างแบบ
ง่ายๆ ปริ มาณระเบิดก็ลดลงเป็ นได้ แค่แบบมินิ

แต่วา่ หลังจากผ่านเวลาอันยาวนานตอนนีก็สร้ างของแบบ

สมบูรณ์ได้ สําเร็จ
ไม่สิ จากการพัฒนาด้ วยพลังของเอลเดอร์ ดวาร์ ฟ โรโรโนะ
แถมด้ วยการเอนชานต์เวททําให้ เหนือกว่าเดิมมาก
การผสานระหว่างวิทยาศาสตร์ กบั เวทมนตร์
เพราะอย่างนันในโลกของสิงใช้ ครังเดียวเองมันก็เป็ นอาวุธ
ใช้ แล้ วทิงทีมีคา่ มากมหาศาล
เพียงแค่จะเตรี ยมการสักอันยังต้ องใช้ เวลามากกว่าหนึง
เดือน จะเอามาใช้ แบบง่ายๆไม่ได้ เด็ดขาด
57
ของเดิมก็สามารถแสดงพลังทําลายล้ างรุนแรงจนเข้ าใจผิด
กับอาวุธนิวเคลียร์ เพียงแค่ขว้ างเจ้ านีไปก็จะเกิดเป็ นเมฆรูป
เห็ดขนาดใหญ่ขนมา
ึ
พูดกันว่าเพียงแค่การโจมตีเดียวก็ทําลายเมืองๆหนึงได้ ทุก
สิงในหนึงกิโลจะกลายเป็ นซากปรักหักพัง
อาวุธนันถูกเทคโนโลยีของเอลเดอร์ ดวาร์ ฟกับเวทมนตร์ ทีไม่
มีในโลกนันทําให้ แข็งแกร่งขึน แถมยังเพิมขึนตามสเตตัสผู้ใช้
อีก
พลังทําลายนัน จะกลายเป็ นขนาดไหนกันนะ

ความแข็งแกร่งไร้ ข้อกังขาทีต้ องใช้ เวลา วิทยาการและพลัง

เวท
แต่วา่ ถึงอย่างนัน...ก็ยงั ไม่สบายใจ

58
ทีผมท้ าทายด้ วยคือจอมมารทีโชกโชนศึก จะเก็บไพ่ตายแล้ ว
ชนะโดยไม่เสียงอะไรได้ เหรอ?
ถ้ าผมเตรี ยมใจรับความเสียง ก็จะดึงพลังขึนไปอีกขันได้

"อย่าอ่อนหัดนะตัวผม ตัวผมทีอ่อนแอไม่มีทางชนะพวกจอม
มารทีแข็งแกร่งได้ อย่างปลอดภัยหายห่วงหรอก"

ตัดสินใจแล้ ว พลังทีถ้ าเป็ นไปได้ ก็ไม่อยากจะใช้

เพิมพลังขึน
พวกอสูรของผมทําให้ ถึงขนาดนีแล้ ว
รุลเู ยห์ ดิวา่ เองก็ถึงขนาดต่อสู้โดยใช้ พลังต้ องห้ ามโดยเตรี ยม
ใจทีจะเสียความเป็ นตัวเองไป
ถ้ าอย่างนันถ้ าผมไม่พยายามบ้ างก็คงไม่มีหน้ าไปมองหรอก

59
เพือชัยชนะก็ต้องรับความเสียง

"...[ตืน]"

คําพูดนันลอยออกมาอย่างเป็ นธรรมชาติ
ปี กงอกออกมา ปี กสีดําเข้ ม
ไม่ใช่เพียงแค่นนั ดวงตาก็มีวงเวทต้ องสาปปรากฎ ย้ อมไป
ด้ วยสีแดง

พลังใหม่ทีตืนขึนมาตอนต่อสู้กบั เมืองของมนุษย์
พลังผุดขึนมา จิตใจถูกความมืดกลืนกิน

ด้ านทีโหดร้ ายของตัวเองถูกเอาออกมาด้ านหน้ า

อยากปกครองทุกสิง

60
อยากทําทุกอย่างด้ วยกิเลส
ความต้ องการสีดํามืดกําลังคลังอยู่ภายในร่าง

"อะ อะไรกันคะ แก รูปร่างแบบนัน"

เฟลทีกําลังอยู่ในช่วงพัก มองมาทีผมใกล้ ๆอย่างตกใจ

"ไม่มีอะไร พอมีพลังเข้ ามานิดหน่อยเลยเป็ นแบบนี"

"เป็ นคนทีใช้ ไม่ได้ อะไรขนาดนีคะ รี บกลับเป็ นเหมือนเดิมเลย
นะคะ! ก็ แกมันน่ากลัวค่ะ"

น่ารํ าคาญจริ งๆนะ

ทังๆทีผมกําลังรู้สกึ ดีอยู่แท้ ๆ

61
ทังๆทีต่อจากนีจะกินความสินหวังให้ เต็มอิมซะอีกแต่คิดจะ
ขัดขวางเหรอ จะว่าไปยัยนีมันอวดดีจริ งนะ

"อะ อะไรกัน ทําหน้ าแบบนันก็ไม่กลัวหรอกนะคะ"

ผมไปตรงหน้ าเธอโดยไม่พดู อะไร

แล้ วก็จบั หางอย่างรุนแรง

"ฮิกิว หะ หางของเฟลอีกแล้ ว"

จริ งๆด้ วย พอจับหางก็มีกลินของพวกตัวเมียโชยออกมา

ทังๆทีรูปร่างเด็กแบบนีแท้ ๆยังจะรู้สกึ อีก

พอเป็ นร่างนีก็ร้ ูวา่ จะสัมผัสหางยังไงเจ้ าตัวเมียนีถึงจะดีใจ
62
เปลียนความอ่อนความแรง แล้ วจัดการตรงจุดทีรู้สกึ ดีทีสุด
อา เข้ าใจแล้ ว ถ้ ากลายเป็ นร่างนีก็สามารถใช้ พลังของ[ความ
ชัวร้ าย]ทีผมเคยกินเข้ าไปได้ เหรอ

พอเฟลถูกจัดการส่วนทีไวทีสุดของหางสีหน้ าก็คลายลง
ถึงจะแตะไปทีคางของเธอก็ไม่ตอ่ ต้ านอะไร
ขโมยริ มฝี ปาก ยํายี
แล้ วก็เล่นหางเข้ าไปอีก เฟลตัวสันไปทังร่าง
แล้ วเฟลก็ทรุดลงไปตรงนันเพราะไม่สามารถยืนได้

"อวดดีจริ งนะ นีรู้จดุ ยืนของตัวเองหรื อเปล่า"

"โหดร้ าย โหดร้ ายค่ะ อู๊ กะ แก ของสําคัญของเฟล"
"แกเหรอ? นายท่านต่างหาก"

63
บีบทีหน้ าอก กระซิบทีหู แล้ วก็กดั หูหมาป่ าเบาๆ
เพียงแค่นนเฟลก็
ั ถึง
เท่าทีผมเห็นคือไม่ได้ มีความต่อต้ านอะไรแล้ ว ก็แค่ตวั เมียที
กําลังยอมจํานนเท่านันเอง

"ฮ๊ าฮ๊ า อู๊ สําหรับแก แค่แกก็พอแล้ วค่ะ...ไม่นะ อีกแล้ ว"

เล่นทีหน้ าอกกับหางให้ หนักขึน เฟลทีพึงจะถึงไปเมือกีสันไป

ทังร่างอีกครัง จากนันก็แกล้ งต่อไปอีก รอบนีจะหยุดอยู่ใน
จุดทีรู้สกึ ดีทีสุด
สติทีจะรักษาความเป็ นตัวเองจางลง ประกบปาก ส่งพลัง
ของจอมมารเข้ าไป หลังของเฟลกระตุกจนดูน่าสงสาร

64
"แล้ วก็ถ้าพูดจาอวดดีอีกจะไม่รักแล้ วนะ"
"นายท่าน เฟล ผิดไปแล้ วค่ะ"
เฟลมองมาทีผมด้ วยสายตาเคลิบเคลิม ซือสัตย์กบั ตัวเองมัน
ก็ดีอยู่หรอก แต่วา่ การทบทวนก็จําเป็ น

"ตอนนีต้ องฝากไว้ ก่อน ถ้ าแสดงท่าทีให้ ดแู ล้ วว่ากลับใจ

แล้ วจะมอบความรักให้ "
"บะ แบบนัน แบบนันมันโหดร้ ายเกินไปค่ะ ช่วยให้ ความรัก
เฟลด้ วยเถอะนะคะ"

ยัยนีไม่ใช่ลกู สาวของผม จะให้ ความรักในฐานะผู้หญิงก็ไม่

เป็ นปั ญหา

65
ผมสลัดเฟลทีเกาะตัวแน่น แล้ วเธอก็ล้มลงตรงนัน

เอาล่ะ ถึงอ้ อมค้ อมไปบ้ าง แต่มาทํางานของผมกันเถอะ

ผมจับMOAB อาวุธทําลายล้ างมหึมาทีขนโดยโกเลมมิธริ ล
แล้ วก็ยกมิสไซล์เกือบสิบตันขึนมาด้ วยมือข้ างเดียว
มีสนามพลังจากพลังเวทถูกสร้ างขึนมาทําให้ ลอยขึน

ไปยังพืนทีต่อไปด้ วยตัวคนเดียว
นอกจากผมแล้ วก็ให้ พกั ฟื นร่างกายไป

[พาทรอน เตรี ยมการเสร็จแล้ ว พวกอสูรของศัตรูเองก็กําลัง

สับสนทีอยู่ๆกับดักก็หายไป ถ้ าจะทําอะไรก็ตอนนีล่ะ]

66
เป็ นเวลาทีดี
เท่านีก็ได้ สภาพแวดล้ อมทีจะทําให้ MOABแสดงพลังได้ สงู ที
สุด

ผมทีมีปีกงอกออกมา สามารถใช้ พลังทีอยู่ขนต่

ั อไปของ
[สร้ าง]ได้ มันก็คือ[รังสรรค์]
ไม่เหมือนกับ[สร้ าง]ทีสร้ างรูปร่างจากภาพมายาในอตีด เป็ น
พลังทีทําการพัฒนาสิงทีอยู่ในตอนนีไปสูอ่ นาคต
พลังแห่งการวิวฒ
ั นาการทีทําให้ สิงทีสร้ างขึนมาไปสูข่ นต่
ั อไป

MOABทีถูกย้ อมด้ วยพลังเวทของผมกําลังพัฒนา ถูกสลัก

ด้ วยแสงแห่งการ[รังสรรค์]สีเงิน ก้ าวไปสูอ่ ีกขันของการ
ทําลายล้ างครังใหญ่ ก่อกําเนิดใหม่เป็ นสิงทีเลวร้ ายยิงกว่า
เดิมออกมา

67
อา รู้สกึ ดีจริ งๆ
ถ้ าปลดปล่อยมันออกไป จะได้ เพลิดเพลินกับความสินหวัง
และความกลัวขนาดไหนกันนะ
สนุกจริ งๆ
ผมจะหิวก็ช่วยไม่ได้ ผมน่ะอดอยาก อยากจะกินเร็วๆ

"คุณพ่อ คุอินะเองก็จะไปคุ้มครองค่ะ"

คุอินะเข้ ามาหา แล้ วก็มองผมอย่างกลัวๆ

อะไรกัน เด็กคนนีทังๆทีคิดว่าเชือฟั งผมแท้ ๆแต้ กลับทําตัว
เป็ นปฏิปักษ์ งนเหรอ
ั
คุอินะเองก็จําเป็ นต้ องสังสอนเหรอ?

68
พอคิดแบบนัน ก็มีความรู้สกึ ไม่สบายใจอย่างมากไหลเข้ าใน
ตัวผม ...อะไรกัน ความรู้สกึ นี อสูรทีอวดดีมนั ไม่จําเป็ น
แท้ ๆ...ไม่ใช่ เด็กคนนีสําคัญ...ผมไม่มีทางทําให้ คอุ ินะต้ อง
เจ็บหรอก

"คุอินะ ไม่จําเป็ น แค่จะไปพืนทีต่อไปแล้ วก็ฆ่าทุกคนให้ หมด

แล้ วกลับมาเท่านันเอง"

ความรู้สกึ ดํามืดจางลง พอรู้ตวั ผมก็พดู เรื องแบบนันออกไป

ได้ ด้วยรอยยิม

"มาสเตอร์ ในฐานะผู้พฒ
ั นาแล้ วอยากจะรวบรวมข้ อมูล มัน
มีความหมายทีฉันต้ องไปอยู่คะ่ ไม่ได้ เหรอ?"

69
ต่อมาก็ดวาร์ ฟผมเงิน โรโรโนะเข้ ามาใกล้
การรวบรวมข้ อมูลจะมีประโยชน์ในภายหลังสินะ งันก็ต้อง
พาไปด้ วยกัน
แต่วา่ ก็ร้ ูสกึ ถึงปั ญหาใหญ่ ตอนทีคิดว่าสามารถรวบรวม
ข้ อมูลได้ ก็นกึ ออกว่าตอนทีผมปาMOABไปก็จะต้ องกลับไป
ยังพืนทีเดิมทันที ถ้ าแบบนันก็รวบรวมข้ อมูลไม่ได้ สิ แล้ วก็ถ้า
ไม่อยู่ในพืนทีเดียวกันก็กินอาหารไม่ได้ ด้วย

กินความสินหวังกับความกลัวไม่ได้ อาาา เสียเปล่าเหรอ

ทังๆทีจะได้ กินแล้ วแท้ ๆ มันต้ อง มันต้ องไม่เป็ นแบบนีสิ

แต่วา่ ถ้ าอยู่ในพืนทีเดียวกันผมก็จะตายด้ วย

อะไรสักอย่าง ไม่มีอะไรสักอย่างเหรอ
ใช่แล้ ว มีคนหนึงทีสามารถใช้ ได้ อยู่

70
ผมเข้ าไปใกล้ เฟลทีนอนตัวกลมจนหูกบั หางอยู่ติดกัน แล้ ว
อุ้มขึนมาทีด้ านซ้ าย

"เฟล นีคืองาน ถ้ าผมให้ คําสังก็กางเขตแดนของ[กาลเวลา]

ซะ"

เขตแดนของ[กาลเวลา]ทีตรึงมิติหยุดเวลาไว้ ทีเฟลคนเดียว
เท่านันทีสามารถใช้ ได้
ถ้ าเป็ นสิงนันต่อให้ เป็ นการโจมตีทีรุนแรงขนาดไหนก็ไม่
สามารถผ่านได้ เขตแดนทีไร้ เทียมทาน
ยิงไปกว่านันยังเป็ นกําแพงล่องหน
สามารถชมเหยือทีกําลังสูญสินขณะรู้สกึ สินหวังและหวาด
กลัวได้
สะดวกไปเลยไม่ใช่หรื อไง หมาป่ าสวรรค์เฟลเซียส
71
"ฟุ โฮเอ๊ "
"ไม่ได้ ยินคําสังของผมเหรอ"

ยังต่อต้ านอยู่อีกเหรอ ให้ ความรักยังไม่พอสินะ

"ดะ ได้ ยินแล้ วค่ะ เข้ าใจแล้ วค่ะ เพราะฉะนันช่วยอย่าเล่น

หางตอนอยู่ตอ่ หน้ าทุกคนด้ วยนะคะ! ช่วยทําแค่ตอนทีอยู่
สองคนด้ วยค่ะ"

พูดเรื องน่ารักๆออกมาแล้ ว
ถ้ าอยู่สองคนจะเล่นหางให้ มากกว่านีอีก

72
"เด็กดี ถ้ าทําได้ ดีละ่ ก็จะมอบเรื องทีรู้สกึ ดีกว่านีให้ อีก"
"ยะ ยิงกว่าเมือกีอีกเหรอคะ ฟะ เฟล ถ้ าถูกทํายิงกว่านันอีก
ล่ะก็"

เฟลกําลังทุกข์ทรมานอยู่ในอ้ อมแขน

"ถ้ ามีเขตแดนของเฟลจังล่ะก็คอุ ินะก็ควรจะไปด้ วย มีโอกาส

ทีจะมีอสูรทีมีความสามารถแบบเดียวกับเฟลจังค่ะ"
"ถ้ าอย่างนันฉันก็จะไปด้ วยค่ะ ออร่าคนนีก็สามารถใช้
เวทมนตร์ ป้องกันได้ นะคะ"
"ถ้ ายังไงก็ให้ ไวต์ผ้ นู ีร่วมด้ วยเถอะขอรับ ยังไงก็เป็ นโอกาสที
จะเก็บค่าประสบการณ์ คงจะปล่อยให้ เสียไปไม่ได้ ใช่ไหมล่ะ
ขอรับ"

73
พวกอสูรของผมค่อยๆเข้ ามาหา
ลืมเรื องค่าประสบการณ์ทีไวต์พดู ไปเลยแฮะ พอพูดขึนมามัน
ก็ใช่
งันมาจับปาร์ ตกัี นเถอะ ลูลเู องก็ด้วย
ผมเกลียดการปล่อยให้ ไร้ ประโยชน์ ศัตรูนนจะต้
ั องมาเป็ น
เหยือให้ เหล่าอสูรของผมเติบโต

แล้ วผมก็อ้ มุ เฟลไว้ ทีด้ านซ้ าย มือขวาก็ถือMOABแล้ วก้ าว

เข้ าไปยังพืนทีต่อไป

พืนทีแรกของชันสุดท้ าย
พวกจอมมารเก่าเพียงแค่อยู่ในพืนทีบัญชาการหลัก อสูรเกิน
74
พัน มีอสูรมากจนการทีจะนับก็ร้ ูสกึ ว่าบ้ าไปแล้ ว
แล้ วก็ตรวจพบจอมมารด้ วย
แค่จอมมารเก่า ก็น่าอร่อยแล้ ว ไขมันกําลังดี พวกอสูรทีน่า
จะเป็ นอสูรแห่ง[คํามันสัญญา]ทีดูทดั เทียมกับคุอินะก็มีอยู่
แค่เห็นก็แทบสูญเสียจิตใจแล้ ว พลังเวทกับความกดดัน
ระดับมหาศาล

อา นําลายไหลแล้ ว มากขนาดนี เตรี ยมอาหารมาให้ เพือผม

ขนาดนี เป็ นคนทีดีอะไรขนาดนี

"ออร่า สร้ างบรรยากาศทีเผาไหม้ ได้ สดุ กําลังต่อไปเรื อยๆ"

"ฝากออร่าคนนีได้ เลยค่ะ"

75
ใช้ สายลมเพือดึงพลังทําลายของMOABขึนมา
เตรี ยมการคร่าวๆเสร็จแล้ ว เอาล่ะ มากินกันเถอะ
ฝ่ ายตรวจตราของศัตรูพบผม ได้ ยินเสียงตะโกนออกมา แล้ ว
ก็คอ่ ยๆใช้ งานเวท อสูรทีอ้ าปากจะปล่อยเบรซก็มีมาก

อา น่ารํ าคาญ
อย่าส่งเสียงดังสิ
ยังไง เดียวก็ตายกันหมดอยู่แล้ ว

ผมขว้ างMOABทีอยู่ในมือขวาออกไป มิสไซล์หนักสิบตันบิน

ขึนไปเหนือสิบเมตรด้ วยความเร็วเสียง
เหมือนกับการขว้ างหอก มันบินไปหลายร้ อยเมตรแล้ วปั กลง
บนพืนดิน

76
"เฟล เขตแดน"
"ขะ เข้ าใจแล้ วค่ะ นายท่าน"

เขตแดนของ[กาลเวลา]ถูกกางรอบๆ
แล้ วมันก็มา MOABระเบิดออก
สีแดงสีแดง พืนทีนีทังหมดกลายเป็ นสีแดง
ไม่มีบริ เวณทีไม่เป็ นสีแดงแม้ แต่มิลเดียว ทุกอย่างจมอยู่ในสี
แดง
พลังทําลายทีมหาศาลกลืนกินทุกสิงเข้ าไป

อาวุธธรรมดาทีแข็งแกร่งทีสุดของมนุษยชาติถกู พัฒนาโดย
โรโรโนะทําให้ แข็งแกร่งด้ วยศาสตร์ เวทแถมยังถูกพัฒนาด้ วย

77
[รังสรรค์]ของผมเพือให้ เกิดการทําลายล้ างขนาดมหึมา นอก
จากนันยังเป็ นนรกทีได้ รับพลังจากจอมมารที[ตืน]แล้ ว

"ฮะฮะฮะฮะฮะฮะฮะฮะฮะฮะ"

ได้ แต่หวั เราะ

งดงามอะไรขนาดนี
พลังทีรุนแรงจนถึงขนาดนีมันคือศิลปะ
พวกอสูรจํานวนนับพันสูญเสียชีวิตไป วิญญาณทังหมดนัน
กลายเป็ นอาหารของผม ความสินหวังกับความกลัวนันทําให้
พุงกางเลย อร่อย อร่อย อิมสุดๆ กินไปเยอะจนแทบอ๊ วกเลย
ปี กสัน ใหญ่ขนึ พัฒนาเพิมเป็ นสีอัน เขาทีหัวก็งอกยาวขึน
เขาสีดํา ผมแข็งแกร่งยิงขึนไปอีก

78
ทุกอย่างหายไป ภาพแห่งการสูญสลาย
ในทีสุดก็กลับมามองเห็นอีกครัง
ตรงนันไม่มีอะไรอยู่เลย
,
เหลือเพียงแค่ร่องรอยบนผนังกับพืนเท่านัน
ทังอสูรนับพัน ทังจอมมาร ไม่เหลืออะไรแม้ แต่อย่างเดียว

นีล่ะ สิงนีล่ะ พลังของผม

จอมมารเก่าอะไรกัน
ไร้ คา่ ก็แค่พวกกากทีหายไปในพริ บตาเดียวไม่ใช่เหรอไง

"อะฮะฮะฮะฮะฮะฮะฮะฮะฮะ"

79
กลัวอะไรจนถึงตอนนีกัน? ผมน่ะแข็งแกร่งทีสุด
จอมมารทีแข็งแกร่งทีสุดก็คือผมคนนี จอมมารแห่ง[การส
ร้ าง]โพลเคล
อาาาา อร่อยอะไรอย่างนี พวกอสูรทีฝึ กมาอย่างดีก็รสเยียม
อยู่หรอก แต่พวกจอมมารนีมันพิเศษออกไปเลย ทําเอา
ความสินหวังทีกินมาก่อนหน้ านีเป็ นแค่การกินให้ อิมเลย

ถ้ ารู้รสชาตินีก็อยากจะกินให้ มนั มากกว่านีอีกอยู่แล้ วสิ แถม

ผมยังได้ ความสามารถแบบเดียวกับ[ความชัวร้ าย]ด้ วย มีแต่
ได้ กําไรทังนัน
ฮิฮิฮิ ต่อไปจะกินใครดี จะว่าไปแล้ วก็มีเหมาะอยู่คนหนึงนีนา
ดูจะแสดงพลังให้ เห็นง่ายด้ วย อยากได้ พลังนันจัง

[นี พาทรอน นายน่ะ ทังๆทีผมกลับมาเป็ นเหมือนเดิมแล้ ว

80
ถ้ าเกิดนายย้ ายไปอยู่ด้านนันจะทํายังไง? ไม่อายบ้ างเหรอ
ไง?]

มีเสียงดังมาจากต่างหูนํา

"คุณพ่อ ทําหน้ าตาน่ากลัวอีกแล้ ว คนโกหก ทังๆทีคุณพ่อ

บอกไว้ วา่ ถึงจะเป็ นแบบนีก็จะกลับเหมือนเดิมได้ ทนั ทีแท้ ๆ"
"อืม เห็นด้ วยกับคุอินะ ถึงจะมีพลังทีสุดยอดจริ งๆก็เถอะ แต่
พ่อคนเดิมสุดยอดกว่าเยอะเลย หนูไม่คอ่ ยชอบพ่อในตอนนี
เลย"
"ไม่วา่ จะเป็ นนายท่านแบบไหนก็ชอบก็เถอะค่ะ แต่ถ้าเป็ นไป
ได้ ก็อยากได้ นายท่านทีเท่ๆค่ะ"
"นันสินะขอรับ ขาดความสง่างามขอรับ คุณทีไวต์คนนี
หลงใหลเท่มากกว่านีเยอะขอรับ"

81
เสียงของเหล่าอสูรของผมหลอมรวมกัน

อบอุ่น
ส่วนสีดําของผมค่อยๆจางหายไป
"ผม"ทีจิตวิญญาณถูกย้ อมอยู่ด้วยความต้ องการกําลังกรี ด
ร้ องออกมา แกมันไม่ใช่ผม

ผมค่อยๆนึกตัวผมออก
ผมจะไม่กินความสินหวัง จะไม่ยอมเสียพวกอสูรของผมอัน
เป็ นทีรักไป เพือให้ ทกุ คนมีความสุขจึงตัดสินใจว่าจะสร้ าง
เมือง
เพือการนัน จึงได้ ทําทุกอย่างมา

82
ถึงจะแค่ทีละหน่อยแต่ก็สร้ างฝั นขึนมากับทุกคน ถึงเส้ นทาง
จะอีกยาวไกลแต่ในทีสุดก็สร้ างสิงทีเรี ยกว่าเมืองขึนมาได้
แล้ ว เมืองทีสุดยอดทีทุกคนหัวเราะด้ วยกัน
ทิงสิงนันทีนีจะดีเหรอ?
ไม่ใช่อยู่แล้ ว
จะทิงไปไม่ได้ เด็ดขาด ทุกคน ทุกคนทีผมรักกําลังรออยู่

ผมคืออะไร
ผมคือจอมมารแห่ง[การสร้ าง]โพลเคล โพลเคลแห่งอวาลอน
ไม่ใช่จอมมารโหดร้ ายป่ าเถือนทีกลืนกินแต่ความสินหวัง

เอาล่ะ หัวเราะสิ หัวเราะ

ปี กกับเขาสีดําก็หายไป

หัวเริ มเย็นลงแล้ ว

83
...นึก ออกแล้ ว

"ฟู่ ขอโทษที หลงระเริ งเกินไปหน่อย ทังๆทีคิดว่ารอบนีทํา

ได้ แท้ ๆ จําเป็ นต้ องฝึ กเพือใช้ งาน[ตืน]อีกสักหน่อยแล้ วสิ"
"ช่วยไม่ได้ นีคะคุณพ่อ แต่วา่ ไม่วา่ จะเกิดอะไรขึน พวกคุอินะ
ก็จะพากลับมาเสมอขอให้ วางใจได้ คะ่ "

คุอินะทําหน้ ามันใจแล้ วทุบหน้ าอก หางจิงจอกทีสะบัดไปมา

ช่างดูน่ารัก
พวกอสูรตนอืนๆเองก็ยิมให้
ใช่แล้ ว นีล่ะคือความสุขของผม จะมองข้ ามไปไม่ได้ จะให้
เสียไปได้ ยงั ไง

84
จะว่าไปแล้ วทีด้ านซ้ ายมีอะไรนิมๆอุ่นๆอยู่
พอหันไปดูทางนัน
เฟลหน้ าแดงหลบตาผมแล้ วก็พดู คนเดียวออกมาเสียงดัง
แถมยังส่ายหางหมาป่ าไปมาสุดแรงยิงกว่าคุอินะซะอีก

"กุฟฟุ ุ เฟล ตืนเต้ นสุดๆเลยค่ะ นายท่าน ช่วยให้ ความรักด้ วย

นะคะ อยากสนุกให้ มากกว่านีอีกค่ะ จอมมารทีมีความชัว
ร้ ายหน่อยๆเท่ทีสุดไปเลยค่ะ ติดใจการถูกบังคับเข้ าซะแล้ ว
ค่ะ"

ไม่ร้ ูทําไมเฟลถึงกลายเป็ นอะไรทีสุดยอดไปแล้ ว ความทรง

จําตอนที[ตืน]คลุมเครื อ เกิดอะไรขึน? เหงือเย็นๆไหวออกมา
รู้สกึ เหมือนกับทําอะไรทีย้ อนกลับไปไม่ได้ เข้ าซะแล้ ว
...ต้ องรู้สกึ ไปเองแน่ๆ
85
ไม่วา่ จะยังไงก็ขยีทัพหลักของศัตรูไปแล้ ว
ถึงจะประมาณ80% แต่พดู ว่าชนะแล้ วก็คงได้ สินะ
หลังจากนีก็มีแค่ทําลายทหารทีเหลือทีกําลังต่อสู้กบั พวกมัล
โก้ ในห้ องทีสองจากข้ างหลังเท่านันเอง
แต่ถึงอย่างนันก็วางใจไม่ได้ จนกว่าจะถึงสุดท้ าย
ตังสมาธิแล้ วคว้ าเอาชัยชนะมากันเถอะ ไม่ร้ ูวา่ ยังมีอะไรอยู่
ไหมเลยให้ ไวต์ทีอยู่ไกลๆทําการตรวจสอบรอบๆ อย่างน้ อยก็
เผือเอาไว้ ก่อน
-------------------------------------------------------------------------
-------------------------------------------------------------
Ch.114 - ตอนที20 พบกับมัลโก้ อีกครัง

ถึงจะมีปัญหาอะไรนิดหน่อย แต่ทพั หลักของศัตรูก็ถกู

ทําลายหมดแล้ ว
86
ถึงจะเห็นว่าเป็ นการต่อสู้สบายๆแต่ถ้าไม่ได้ ใช้ MOABล่ะก็สิง
ทีจะเกิดขึนในตอนนันก็คือสถานการณ์เสียงอันตราย

"ถ้ าไม่สร้ างMOABขึนมาใหม่ละ่ ก็...นันน่ะคือแนวป้องกันสุด

ท้ ายของอวาลอน เข้ าใจเรื องทีว่าความสามารถไม่มีข้อกังขา
แล้ วแต่ก็คงพูดไม่ได้ วา่ สามารถสร้ างให้ มีจํานวนมากได้ "

เดิมที MOABทีเป็ นอาวุธระเบิดทําลายอากาศขนาดใหญ่ถกู

เตรี ยมไว้ เป็ นอาวุธแนวป้องกันสุดท้ ายของอวาลอน
ผมคิดไว้ วา่ จะเรี ยกศัตรูเข้ ามาอยู่ในห้ องสุดท้ ายจนถึงขีดสุด
แล้ วใช้ MOABระเบิดเปลียนทุกสิงในพืนทีให้ กลายเป็ นขีเถ้ า
ถ้ าเป็ นแบบนันไม่วา่ จะมีศตั รูทีแข็งแกร่งขนาดไหนปราก
ฎขึนมาก็ไม่อาจจะทะลวงเข้ าไปได้ อุปกรณ์ทีไว้ สําหรับให้
อสูรของผมหนีก่อนทีจะเกิดการระเบิดก็มี

87
แค่จะสร้ างหนึงอันยังต้ องใช้ เวลามากกว่าหนึงเดือนจึงไม่
สามารถทําการทดสอบได้ การทีสามารถใช้ มนั ได้ จริ งแบบนี
ถือว่าโชคดีจริ งๆ
เรื องนันไม่เป็ นไร ถึงเรื องนันจะไม่เป็ นไร แต่ก็มีปัญหาอย่าง
หนึง

"นายท่าน เฟล พยายามแล้ วค่ะ"

ตังแต่เมือกีหมาป่ าสวรรค์เฟลก็เข้ ามาเกาะผมแน่น

เพราะว่าเอาหัวมาราวกับจะให้ ลบู พอลูบให้ ตามทีต้ องการปุ๊
ปก็หลับตาพริ ม
รู้สกึ สนิทจนน่ากลัว

88
ผมถามไวต์วา่ เกิดอะไรขึนในระหว่างทีผม[ตืน]อยู่ ดูเหมือน
ผมทีสูญเสียความเป็ นตัวเองจะลูบหางของเฟลเต็มทีแถมยัง
ทําถึงขนาดขโมยจูบ แล้ วก็พดู ไปว่าจะทําเรื องทีสุดยอดกว่า
นีให้ อีก

ต้ องขอโทษเฟล ถ้ าไม่รีบแก้ ตวั ล่ะก็

ถ้ าจอมมารแห่ง[กาลเวลา]รู้ละ่ ก็เกิดปั ญหาแน่ ไม่สิ ถึงจะไม่
เกิดปั ญหาอะไร แต่สําหรับคนทีอุตส่าห์เชือใจให้ เฟลมาเนีย
ถือว่าแย่ทีสุดเลย ไม่มีหน้ าจะไปพบแน่ๆ

"เฟล คือว่า เรื องเมือกีมัน"

"จะรอรางวัลอย่างใจจดใจจ่อนะคะ มาสนุกกันให้ เต็มที
ตอนอยู่สองคนเถอะค่ะ ...แต่ถ้านายท่านต้ องการ ต่อให้ อยู่

89
ต่อหน้ าทุกคนก็อดทนได้ คะ่ เพราะอย่างนันแล้ ว..."

ไม่ได้ เกลียด
กลับกัน กําลังคาดหวัง
แย่ในอีกความหมายหนึง

"เฟล เรื องสนุกเอาไว้ ทีหลังเถอะ"

"เข้ าใจแล้ วค่ะ เอะเฮะเฮะ"

เข้ ามาเกาะแขนแล้ วสะบัดหาง

ก่อนอืนเนืองจากมีเวลาจึงคิดเรื องการจัดการต่อจากนี

"มู๊ คุณพ่อ คุอินะเองก็พยายามนะคะ"

90
"เห็นด้ วย ให้ รางวัลเฟลคนเดียวขีโกง"
"นันสินะคะ พวกฉันเอง ถ้ าจะทําเรื องทีสุดยอดแบบนันบ้ างก็
ไม่วา่ อะไรหรอกนะคะ"

จิงจอกสวรรค์ คุอินะ, เอลเดอร์ ดวาร์ ฟ โรโรโนะ, แอนเชียน

เอลฟ์ ออร่าเข้ ามาใกล้ แล้ วพูดอย่างไม่พอใจ
...พวกลูกสาวทีรักเข้ าใจความหมายของเรื องสุดยอดหรื อ
เปล่านะ

"แน่นอนว่ามีรางวัลให้ สําหรับทุกคนด้ วยนะ"

พอพูดแบบนันทุกคนก็ดีใจวีดว๊ าย
แต่วา่ โรโรโนะก็ยงั ทําหน้ าไม่พอใจเล็กน้ อย

91
"สําหรับโรโรโนะทีพยายามสร้ างอาวุธใหม่ขนมาจะเตรี
ึ ยม
ของรางวัลพิเศษไว้ ให้ อยู่แล้ วไม่ต้องงอนหรอกนะ"
"...ไม่ได้ งอนค่ะ แต่วา่ ขอบคุณค่ะ พ่อ"

โรโรโนะเข้ ามาจับมือซ้ ายทีเฟลไม่ได้ เกาะ

เด็กคนนีถึงจะทําตัวเหมือนเยือกเย็นแต่เข้ าใจได้ ง่ายผิดคาด
ตอนนีกําลังรอหน่วยข้ างหลังมารวมตัวอยู่
ไม่ได้ เสียเวลาโดยเปล่าประโชน์เพือพูดจาอะไรไร้ สาระ

ระหว่างทีพูดคุยเรื อยเปื อยกันกองกําลังของผมทีอยู่ชนก่

ั อน
หน้ าก็ตามมาถึง
เอาล่ะ ไปกันเถอะ

92
น่าจะเป็ นการต่อสู้สดุ ท้ ายแล้ ว
ทีพืนทีสองต้ องมีการต่อสู้ระหว่างกองกําลังของมัลโก้ กบั กอง
กําลังของจอมมารศัตรูอยู่แน่ๆ

ก่อนทีจะเข้ าไปพืนทีสอง ก็ใช้ เวทกับสกิลเพิมความสามารถ

สําหรับรับมือศึกระยะสัน
ความสามารถเพิมความแข็งแกร่งทังกองทัพของราเซกริ ฟที
ได้ รับมาจากจอมมารแห่ง[สายลม]สโตรัส กับเสริ มความแข็ง
แกร่งอันเดดของไวต์

พลังทีแต่ละคนมี
ใช้ ทรัพยากรให้ หมดไปเลย
93
ไม่มีความหมายทีจะเก็บอะไรไว้ แล้ ว ใช้ ทกุ อย่างให้ หมดทีนี
ไปเลย

แล้ วก็ก้าวเข้ าไป

ในนันมีการต่อสู้ทีรุนแรงอยู่ กองกําลังของพวกจอมมารเก่า
สินหวังจนทะลวงเข้ าไปแบบบ้ าบินไม่หยุด
คงจะรู้ตวั แล้ วว่ามีแต่โศกนาฏกรรมทีรออยู่

ไม่ใช่การกระทําทีเปล่าประโยชน์อะไร ไม่มีทพั ทีควรจะกลับ

ไปอีกแล้ ว ไม่ได้ รับเสบียงอะไรแล้ ว ไม่มีกําลังเสริ มมา ไม่มีที
ให้ กลับ
ถ้ าฝ่ ากองกําลังของมัลโก้ ตรงนีเข้ าไปทําลายคริ สตัลได้ ก็จบ
แต่วา่ กองกําลังของมัลโก้ ก็ไม่ได้ ใจดีขนาดให้ ฝ่าไปได้ เฉยๆ
แบบนัน
94
เหรี ยญของมัลโก้ คือ[สัตว์ป่า]
ลักษณะพิเศษคือจะสร้ างอสูรทีมีความสามารถทางร่างกาย
ทีสูงและมีความหลากหลายอย่างมาก ยิงอยู่เป็ นฝูงยิงมี
ความแข็งแกร่ง

พวกอสูรหลายร้ อยทําตามทีถูกนําอย่างสมบูรณ์แบบ แม้ แต่

การเปลียนแปลงเล็กๆน้ อยๆก็ตอบสนองได้ อย่างคล่องตัว
ความสามารถของอสูรโดดๆนันด้ อยกว่า[กาลเวลา]กับ
[มังกร]แต่ถ้าเป็ นฝูงก็ชนะได้ นันล่ะคือ[สัตว์ป่า]ของมัลโก้

ตัวเหรี ยญแห่ง[สัตว์ป่า]เองมีพลังในการสร้ างอสูรทีใช้ งาน

ง่ายในแบบฝูง แต่วา่ มัลโก้ ทีมีกึนในฐานะจอมมารเองก็เป็ น
ปั จจัยสําคัญ

95
ได้ รับความรักจากอสูรลูกน้ อง
เพราะฉะนันทัพของมัลโก้ จงึ แข็งแกร่ง

"เอาล่ะ ทุกคน อาละวาดให้ เต็มทีเลย แทงไปทีข้ างหลังของ

ศัตรูเลย!"

อสูรของผมกู่ร้องออกมา
ข้ างหลังของศัตรูเต็มไปด้ วยช่องโหว่
แล้ วก็โดนการโจมตีของอสูรของผมถล่มเข้ าไป

คนทีถือปื นก็เริ มยิงเข้ าไป คนทีไม่มีก็ใช้ เวทกับเบรซ

ล่าได้ อย่างสบายๆ
ถ้ าสู้ระยะประชิดการแยกอสูรของมัลโก้ กบั อสูรของศัตรูจะ

96
ทําได้ ลําบากมาก แต่ถึงจะแยกได้ แต่การทีจะโจมตีโดยไม่ได้
โดนลูกหลงไปด้ วยก็ยากเหมือนกัน
แต่วา่ ต่อจากนีการจัดการแนวหลังของศัตรูก็เป็ นเรื องง่ายๆ

และเพือรับมือกับกองกําลังของมัลโก้ จงึ ไม่อาจจะโต้ กลับได้

ง่ายๆ
กองกําลังทีด้ อยกว่าทังจํานวนและคุณภาพ พอถูกล้ อมก็ไม่
มีทางทีจะเอาชีวิตรอดต่อไปได้

ในไม่ช้าก็เริ มแตกรัง พอเริ มสะดุดสักครังสถานการณ์ก็แย่ลง

อย่างรวดเร็ว
แล้ วไม่ถึงเวลาสองชัวโมงศัตรูก็ถกู ทําลายจนหมด
เหลืออสูรทีไว้ ล้วงข้ อมูลนอกนันก็ฆ่าให้ หมด พวกทีเหลือรอด
เพือไม่ให้ ฆ่าตัวตายก็ได้ ปล่อยพิษอัมพาตออกไป
97
"จบแล้ วเหรอ"

เท่านีดันเจียนของมัลโก้ ก็ไม่ลม่ สลายแล้ ว

ชนะแล้ ว
ความจริ งนันพรังพรูออกมา
กองกําลังของมัลโก้ แยกออก ตรงใจกลางมีหมาป่ าขนาด
ใหญ่ ตําแหน่งของหัวสูงกว่าผมซะอีก

ขนทีงดงามจนหลุดถอนหายใจออกมา ดวงตาสีเทา เต็มไป

ด้ วยจิตสังหารทีแช่แข็งจิตวิญญาณและก็ร้ ูสกึ สูงส่งไป
พร้ อมๆกัน
อสูรทีต่อสู้ได้ อย่างอุกอาจในการต่อสู้เมือครู่

98
หมาป่ านันค่อยๆเดินเข้ ามา
แล้ วร่างกายนันก็สอ่ งแสงพร้ อมกับเปลียนรูปร่าง เป็ นรูปทรง
ของคน
ทีปรากฎออกมาก็คือสาวงามผิวสีแทนทีมีหางและหูของหมา
ป่ าและผมสีเงิน
คนทีผมมาเพือช่วย
ผู้ปกครองของผม มัลโก้

"โพลเคล ทังๆทีอุตส่าห์บอกแล้ วว่าอย่ามาแท้ ๆนะ"

มัลโก้ ยิมเจือน แต่วา่ เสียงนันก็ซอ่ นความดีใจเอาไว้ ไม่ได้

ราวกับว่ามีอะไรมาทิมแทงผมวิงเข้ าไปกอดมัลโก้

99
"มัลโก้ เป็ นห่วง มากเลยล่ะ"

พอรู้สกึ ความอบอุ่นกับความอ่อนโยนของมัลโก้ ก็ร้ ูสกึ ได้

จริ งๆว่าทําได้ สําเร็จแล้ ว
ผมจบได้ โดยไม่เสียเธอไป

"เรื องนันต้ องขอโทษด้ วย ...รอบนีคิดว่าไม่ไหวแล้ วแท้ ๆ ถ้ า

โพลเคลไม่มาฉันก็คงแพ้ และถูกฆ่า คริ สตัลถูกทําลายจน
เหล่าอสูรทีสําคัญต้ องหายไป ต้ องขอบคุณนายจริ งๆ"

มัลโก้ พดู แบบนัน แล้ วดันผมออกมาเอามือแตะไหล่ของผม

แล้ วจ้ องมาทีหน้ าของผม

100
"ดีใจทีนายมานะ แต่วา่ ในฐานะผู้ปกครองแล้ วเรื องทีไม่วา่
ยังไงก็ต้องพูด เรื องทีนายทํามันเป็ นการฆ่าตัวตาย นายที
เป็ นเด็กอ่อนมาหาเรื องจอมมารเก่าไม่มีทางทีจะจบได้ แบบ
ไร้ บาดแผลหรอก ถึงรอบนีจะไม่เป็ นไร แต่หลังจากนีต้ องเป็ น
เรื องใหญ่แน่"

ใช่แล้ ว หลังจากนีผมคงถูกพวกจอมมารทีสู้ด้วยคราวนีเล็ง
ไปตลอดแน่ๆ
แต่วา่ ...

"เข้ าใจแต่ก็เตรี ยมใจไว้ แล้ ว เป็ นแบบนีดีกว่าต้ องมองมัลโก้

ถูกฆ่าเยอะ เข้ าใจทังหมดแล้ วแต่ผมก็มาทีนีด้ วยความตังใจ
ของผมเอง"

101
มัลโก้ หน้ าแดงแล้ วทําสีหน้ าทีดูเด็กกว่าปกติออกมา
พึงเคยเห็นสีหน้ าของมัลโก้ แบบนีเป็ นครังแรก

"นายเป็ นลูกผู้ชายไม่ใช่เด็กๆแล้ วสินะ ใจเต้ นตึกตักเลยล่ะ ...

อาา ทังๆทีจะโกรธแท้ ๆ แต่พดู แบบนันมาก็โกรธไม่ลงสิ"

ผมกับมัลโก้ หวั เราะให้ กนั

ดีจริ งๆ ทีได้ หวั เราะให้ กนั แบบนีได้ อีก

"ถ้ าเป็ นนายคงฝากฝั งได้ อยางสบายใจ ...โพลเคล ฉันจะ

มอบทุกสิงของฉันให้ นาย ทังดันเจียนนี ทังอสูร สมบัติทงั
หมด เป็ นคําขอทีดูเห็นแก่ตวั หน่อยนะ แต่วา่ ต่อจากนีช่วย
ปกป้องดันเจียนนีกับอสูรแทนฉันได้ ไหม? ถ้ าเป็ นนายล่ะก็คง
102
ฝากไว้ ได้ แน่ รางวัลก็คือ ทุกอย่างของฉัน"

มัลโก้ หวั เราะอย่างสบายใจ

ในคําพูดนัน ผมรู้สกึ ถึงสัมผัสทีน่ากลัวอะไรสักอย่าง
-------------------------------------------------------------------------
---------------------------------------------------------
Ch.115 - ปั จฉิมบท เจ้ าสาวของ[การสร้ าง]

มัลโก้ พดู ว่าจะให้ ทกุ สิงของตัวเองเป็ นการแลกเปลียนแต่ช่วย

ปกป้องดันเจียนของตัวเองกับเหล่าอสูรให้ ที
พูดราวกับว่าอีกไม่นานมัลโก้ จะไม่อยู่แล้ วยังไงยังงัน

"มัลโก้ เดียวก่อนนะ นันมันหมายความว่าไง"

103
"การต่อสู้คราวนี ฝื นเกินไปเยอะเลยล่ะ ก่อนทีโพชันของนาย
จะมา อสูรของฉันก็ถึงขีดจํากัดไปนานแล้ ว เพือให้ ยงั รบอยู่
ได้ จงึ ใช้ พลังทีไม่ควรใช้ ไปแล้ ว การ[ตืน]"

[ตืน]? พลังนันมัลโก้ เองก็ใช้ ได้ เหรอ? ไม่สิ ไม่จําเป็ นต้ อง

ตกใจ
ถ้ าผมตืนได้ ไม่มีทางทีมัลโก้ จะไม่ตืนแน่

"ใช้ [ตืน]ไปแล้ วมันยังไงกันเหรอ"

"นาย [ตืน]แล้ วสินะ ได้ ยินเรื องนันมาจากอสูรทีใช้ สอดแนม
อย่าใช้ มนั แบบไม่คิดเชียวนะ ถ้ าแค่แปปเดียวก็ไม่เป็ นไร แต่
ถ้ าใช้ นานๆ หรื อใช้ [ตืน]ซําบ่อยๆ ตัวตนจะหายไปอายุขยั จะ
สันลง...เหมือนกับฉัน ฉันไม่มีเวลาเหลืออีกแล้ ว ตัวตนกําลัง
จะหายไป ถ้ าสักหนึงวันก็ไม่เป็ นไร แต่อาจจะเป็ นชัวโมง

104
เดียว หรื อน้ อยกว่านัน เรื องไม่มีทางรู้ได้ เลย ทีพูดได้ ก็คือ
จอมมารแห่ง[สัตว์ป่า]มัลโคเซียสกําลังจะจบลงในอีกไม่นาน
เท่านัน"

ผมหมดคําพูด
ถ้ าเกิดว่าเป็ นแบบนันล่ะก็
แสดงว่าผมมาไม่ทนั เหรอ?

"โพลเคล อย่าทําหน้ าแบบนันสิ นายมาทันแล้ ว ตอนนีเพราะ

มีนายอยู่ตรงนีฉันถึงส่งพวกอสูรทีรักให้ นายได้ ยงั ไงล่ะ ยิง
กว่านันก็คือการได้ พบกับนายด้ วยรอยยิมอีกครัง เรื องที
ทะเลาะกับนายมาตลอดมันกวนใจฉันมากเลยล่ะ เพราะ
ฉะนัน ก็เลยดีใจมาก จะได้ จากไปอย่างสบายใจสักที"

105
หนวกหูน่า
ผมอยากอยู่กบั มัลโก้ ตลอดไปถึงได้ มาทีนี

อย่ามาพอใจคนเดียวแบบนีนะ
จุดจบแบบนีน่ะยอมรับไม่ได้ หรอก

"ผมมีพลังทีจะช่วยมัลโก้ พลังทีได้ รับมาจากผู้สร้ างอยู่"

มันคือ[จุต]ิ รางวัลทีได้ รับใน[สงคราม]กับสโตรัส

เปลียนเป้าหมายเป็ นเหรี ยญ ด้ วยการ[ผสม]อีกครังจะเกิด
เป็ นตัวตนใหม่ทีแข็งแกร่งกว่าโดยโดยคงความทรงจําไว้
ถ้ าใช้ สิงนีแม้ แต่เป้าหมายทีจะหมดอายุขยั ก็สามารถยืดอายุ
ได้

106
"ก็ต้องปฏิเสธอยู่แล้ ว ฉันอยากจะเป็ นจอมมารในแบบทีถูก
ต้ อง ขอยอมรับความตายดีกว่า"
"โกหก! ถ้ าอย่างนันจะฝากทุกอย่างไว้ กบั ผมทําไมกัน ยังคา
ใจอยู่ไม่ใช่เหรอไง ยังคงห่วงพวกทีเหลืออยู่ ถ้ ามัลโก้ ไม่ยอม
ยืดอายุละ่ ก็ผมก็ไม่ขอรับอสูรของมัลโก้ เอาไว้ หรอก รางวัล
เป็ นทังหมดของฉันอะไรกัน ไม่มีมลั โก้ อยู่ไม่ใช่เหรอไง แบบ
นันก็ไม่มีความหมายสิ"

คิดว่ามันขีขลาด
ตอนนีผมกําลังใช้ พวกอสูรของมัลโก้ เป็ นตัวประกัน
แต่ถึงอย่างนันผมก็อยากจะให้ มลั โก้ มีชีวิตต่อไป

"พูดแบบนันก็ขีโกงสิ ดูเหมือนว่านายคงไม่ยอมรับคําอธิบาย
นี...สุดท้ ายแล้ วก็อยากจะพูดความจริ งล่ะนะ ตลอดมาน่ะ

107
ฉันอยากจะจบมัน อยากจะไปหาคนทีชอบสักที"
"เอ๊ ะ"

หลุดเสียงดูไม่ได้ ออกไป
เป็ นคําตอบทีผิดคาดโดยสินเชิง

"ฉันมีคนทีเป็ นรักแรกอยู่ ถึงจะแค่รักข้ างเดียวก็เถอะนะ

เหรี ยญทีให้ นายไปตอนแรกนอกจาก[สัตว์ป่า] [เพลิง] เจ้ า
ของของมันก็คือจอมมารแห่ง[เพลิง]อามอน ฉันอยู่ในตอนที
อามอนตายด้ วยล่ะ นึกออกเลยล่ะ ฉันในตอนนันร้ องไห้ ไม่
หยุด เหมือนกับนายในตอนนี"

พอพูดถึง ถึงได้ ร้ ูตวั ว่ากําลังร้ องไห้ อยู่

108
นําตาแรกตังแต่เกิดมาของจอมมารแห่ง[การสร้ าง]โพลเคล

"ในตอนนันฉันตังใจทีจะตายตามไป แต่วา่ นะ ไปสัญญากับ

คนคนนันเข้ าน่ะสิ ว่าจะใช้ ชีวิตในฐานะจอมมารไปจนถึงสุด
ท้ าย เพราะว่ามีสญ
ั ญานันอยู่ ฉันจอมมารแห่ง[สัตว์ป่า]ถึง
ได้ พยายามมีชีวิตอย่างสุดชีวิตมาถึงตอนนี พยายามจนกว่า
จะจบลงอย่างถูกต้ อง ในทีสุดเวลานันก็มาถึงสักที"
"...มัลโก้ อยากตายมาตลอดเลยงันเหรอ"
"พูดแบบนันมันผิดไปเยอะอยู่นะ ก็แค่อยากจะไปพบกับคน
คนนัน โพลเคลก็เติบโตมาอย่างสง่างาม ในทีสุดฉันก็มีความ
มันใจในชีวิตของตัวเอง เพราะฉะนัน จะส่งกันด้ วยรอยยิมไม่
ได้ เหรอ นันคือความกตัญ คู รังสุดท้ ายทีต้ องการจากนาย"

คําพูดปฎิเสธ

109
ระยะห่างจิตใจมันห่างไกลออกไป
เกิดความรู้สกึ ทีใหญ่พอๆกับความเศร้ าขึนในใจของผม มัน
คือความโกรธ
เรื องราวทีสวยงาม ความรักของมัลโก้ คิดว่ามันงดงาม คิด
ว่ามันลําค่า แค่วา่ ถึงจะอย่างนัน

"หนวกหูน่า"

ผมพูดราวกับจะสํารอกทุกสิงออกมา

"ถ้ ายอมรับกับคําพูดนันได้ ละ่ ก็ คงไม่มาถึงทีนีหรอก ไม่

ยอมหาเรื องแลกชีวิตกับจอมมารเก่า ผมอยากจะให้ มลั โก้ มี
ชีวิตอยู่ เพราะอย่างนันถึงได้ มาอยู่ทีนี"

110
นันคือความในใจ
ก็แค่ความเอาแต่ใจของเด็กๆ ถึงจะเข้ าใจแต่จะไม่พดู ไม่ได้
มัลโก้ ทําสีหน้ าดีใจและเหงาพูดออกมา

"ฉันตัดสินใจแล้ วล่ะ แต่วา่ ทีนายคิดถึงขนาดนันฉันก็ดีใจนะ"

ผมเข้ าไปกอดมัลโก้

"มัลโก้ จําคําพูดทีบอกผมตอนทีออกจากดันเจียนของเธอได้
หรื อเปล่า"
"อยู่ๆก็พดู อะไรน่ะ"
"มัลโก้ พดู ออกมาไม่ใช่เหรอ ว่าไม่มากอดหน่อยน่ะ ผมอยาก

111
จะสลักตัวเองลงไป ...เพราะฉะนัน ตอนนีขอกอดหน่อยนะ"
"เออออออออออ๋ โพลเคล อยู่ๆพูดอะไรออกมาไม่เห็นเข้ าใจ
เลย!?"

เสียงทีขาดทีหายไป
มัลโก้ สบั สนอยู่ในหน้ าอกของผม

"ผมจะ ทําให้ ลืมผู้ชายคนเก่าเอง เพราะฉะนัน มีชีวิตอยู่ตอ่

เถอะนะ อย่าคิดว่าจะตายเพือไปพบเลยนะ ช่วยคิดทีเถอะ
ว่า อยากจะมีชีวิตอยู่เพือผม ผมจะเป็ นผู้ชายทีดีกว่าให้ ได้
เลย"

สับสนวุน่ วาย

112
กําลังพูดอะไรอยู่ตวั เองก็ไม่เข้ าใจเหมือนกัน
แต่ถึงอย่างนันจะสับสนหรื ออะไรก็ช่าง ถ้ าปล่อยเอาไว้ อย่าง
นีมัลโก้ ต้องไปทีไหนสักแห่งแน่ แบบนันไม่เอา เพราะอย่าง
นันถึงได้ กอดแน่น
มัลโก้ ทําหน้ าสีหน้ าทุกข์ใจ จากนันก็กอดกลับมา

"เฮ้ อ โธ่เอ๊ ย โพลเคลเอาแต่ใจจริ งๆเลย ยังออกห่างจากแม่ไม่

ได้ เลยสินะ"

เสียงประหลาดใจ เสียงหัวเราะทีกลันไม่อยู่ไหลออกมา

"ผมออกห่างจากแม่ได้ แล้ ว มัลโก้ เองก็พดู ใช่ไหมล่ะ เป็ นลูก

ผู้ชายแล้ ว ก็แค่จีบผู้หญิงทีชอบในฐานะลูกผู้ชายคนหนึง ...
มัลโก้ มาเป็ นของผมเถอะ จะไม่ปล่อยให้ ไปหาผู้ชายคนไหน
113
ทังนัน จะทําให้ มีความสุข จะขอมอบชีวิตเพือเธอ"

คําขอแต่งงานทีไหลออกมาเอง
ไม่ได้ วางแผนอะไรทังนัน
ก็แค่ปล่อยให้ คําพูดกับท่าทางไปตามอารมณ์ นอกจากนัน
ผมก็ไม่ร้ ูอะไรแล้ ว

"อา โธ่เอ๊ ย สับสนไปหมดแล้ วไม่ใช่เหรอ มาจีบคุณป้าแบบนี

สนุกหรื อไง?"

ผมไม่ตอบกลับเป็ นคําพูด
ตอบไปด้ วยการจูบ มัลโก้ ไม่ได้ ตอ่ ต้ าน

114
"นีคือคําตอบของผม มัลโก้ ขอพูดอีกรอบเลยนะ มาเป็ นของ
ผมเถอะ อย่าไปหาผู้ชายคนอืนเลยนะ"

มัลโก้ เบิกตากว้ าง แล้ วใบหน้ าก็ย้อมไปด้ วยสีแดง

พอเอาหน้ าออก มัลโก้ ก็ยิมจากใจจริ งแทนการยิมเจือ

"จริ งๆ แล้ วน่ะ คิดว่าเธอเหมือนกับเขาคนนันทีเป็ นรักแรกมา

ตลอดเลยล่ะ เพราะฉะนัน ก็เลยสนใจมาก"

เหมือนกับจอมมารแห่ง[เพลิง] ทังจอมมารแห่ง[กาลเวลา]
หรื อจอมมารแห่ง[มังกร]ก็พดู แบบนันมาตลอด
แต่วา่ ทุกครังทีได้ ยินผมก็ร้ ูสกึ หม่นหมองในใจ ตัวเองไม่ใช่
ของทดแทนสําหรับคนคนนันนะ

115
เพียงแต่วา่ ถ้ ามันจะหยุดมัลโก้ ได้ จะเป็ นแบบนันก็ไม่เป็ นไร

"แต่วา่ ตอนนีเข้ าใจแล้ ว นายไม่เหมือนกับคนๆนันสักนิด

เดียว ทังโหดเหียม ทังเอาแต่ใจ ทังดือรัน ...แต่วา่ ก็เป็ นลูก
ผู้ชายทีมีเสน่ห์ เพราะฉะนันน่ะนะ ก็เลยคิดว่าอยากจะลอง
มองดูอยู่ข้างไปอีกสักพัก"
"แล้ ว"
"ช่วยไม่ได้ จะยอมรับข้ อเสนอของเธอละกัน จะลองใช้ ชีวิต
ต่อไปอีกนิด ฉันคิดว่าอยากจะลองเกิดใหม่ดู อาา แบบนีก็
กลายเป็ นนอกใจแล้ วไม่ใช่เหรอ ทังๆทีถึงตอนนีก็ใจเดียวมา
ตลอดแท้ ๆ ความผิดของนายเลยนะ"

มัลโก้ ยืนมือออกมา
ผมก็กมุ มือนันไว้

116
"แบบนีให้ ผมคิดว่ายอมรับได้ แล้ วสินะ"
"อืม ขอฝากนายด้ วย โพลเคล"

แล้ วมือทีจับก็ร้อนพร่าว
มัลโก้ ยอมรับผมแล้ ว
เพราะฉะนันก็มาเริ มกันเถอะ

"[จุต]ิ "

เอ่ยถ้ อยคําทีมีพลัง ร่างของมัลโก้ หอ่ หุ้มด้ วยแสง ถ้ าเกิดว่า

มัลโก้ ไม่ยอมรับผมจากใจจริ งล่ะก็[จุต]ิ ก็จะล้ มเหลวลงตรงนี
แต่[จุต]ิ ไม่หยุดลง เธอกลายเป็ นประกายแสง แล้ วรวมกันที

117
มือทีจับอยู่
ทีเหลืออยู่ในมือคือเหรี ยญหนึงอัน เหรี ยญนันคือ[เทพสัตว์
ป่ า]
เหรี ยญทีอยู่เหนือเหรี ยญแห่งสัตว์ป่าขึนไป

ในมือมีเหรี ยญทีมีวางอยู่ มันคือ[ราชา]

เหรี ยญพิเศษ มันไม่ใช่เหรี ยญของจอมมาร มันคือประเภท
ของเหรี ยญทีได้ รับเป็ นรางวัลจากผู้สร้ าง
จอมมารแห่ง[กาลเวลา]บอกว่าให้ ใช้ กบั มัลโก้ ซะ แล้ วก็ให้
ของทีเหลือเชือมาโดยไม่คิดอะไร
นันคือความรักของจอมมารคนนันสินะ
แล้ วก็รวมกับเหรี ยญแห่ง[การสร้ าง]

118
ในมือมี[เทพสัตว์ป่า]ของมัลโก้ [ราชา]ทีได้ รับมาจากจอม
มารแห่ง[กาลเวลา] รวมกับ[การสร้ าง]ของผม กํามันไว้ แล้ ว
เอ่ยคําพูดต่อไป

"[ผสม]"

ทีฝ่ ามือร้ อนขึน

[การสร้ าง]เกิดการเปลียนแปลง การสร้ างเปลียนไปเป็ นรูป
ร่างและประเภททีต้ องการ สิงทีผมต้ องการให้ มลั โก้ ทีเกิด
ใหม่ก็คือ[แสง]
ผมอยากให้ เธอเป็ น[แสง]ของผม

ความเป็ นไปได้ นบั ไม่ถ้วนปรากฎขึนแล้ วก็หายไป

ปกติแล้ วตอนนีก็ต้องปล่อยให้ มนั ไหลไป แต่วา่ [การสร้ าง]
119
ของผมนันไม่ใช่
คว้ าเอาอนาคตทีต้ องการมาจากอนาคตทีนับไม่ถ้วน

ถ้ าเป็ นปกติตรงนีก็ทําแค่เลือกอนาคต แต่วา่ ผมต้ องการยิง

กว่านัน ผมจะสร้ างอนาคต มุง่ สูค่ วามเป็ นไปได้ ทีมากกว่านี
ตัวเลือกเพิมขึนมา เพิมขึนมามากจนเกินไป ขนาดไม่
สามารถจะประมวลผลได้ ราวกับถูกข้ อมูลไหลมากดทับ
ได้ ยินเสียงของมัลโก้ เสียงหัวเราะอย่างเป็ นธรรมชาติ ตัว
เลือกหนึงถูกดึงเข้ ามาในมือเอง ไม่ใช่แค่คนเดียว มัลโก้ เองก็
ยืนมือด้ วย รู้สกึ ถึงภาพแบบนัน คว้ าอนาคตทีต้ องด้ วยมือ
ของสองเราแล้ วยิมเข้ าหากัน

แสงเข้ มขึน
หลังจากนันก็เริ มมีแสงจ้ าขึนมา
120
แบมือออก
แสงกลายเป็ นประกาย รวมกันเป็ นรูปร่างของคนในทีตรง
หนึง แล้ วแสงก็หยุดลง
ทีอยู่ตรงนันก็คือ...

ผิวสีแทน หูกบั หางหมาป่ าสีเงิน เหลือลักษณะพิเศษของมัล

โก้ ไว้ สาวน้ อยวัยสิบปลายๆ ทีหัวมีมงกุฎเล็กๆสวมชุดเดรสสี
ขาวบริ สทุ ธิ
อ่อนเยาว์กว่ามัลโก้ ทีเดิมทีดอู ายุยีสิบปลายๆเล็กน้ อย แต่วา่
ไม่ต้องสงสัยเลยว่าเธอก็คือ...

"แบบนีฉันก็เป็ นของนายแล้ วสินะ ต่อจากนีก็ฝากด้ วยนะโพ

ลเคล"

121
มัลโก้ นนเอง
ั
ผมเมินมือทีเธอยืนมาแล้ วเข้ าไปกอดแน่น
พอเห็นแบบนันอสูรของผมกับอสูรของมัลโก้ ก็สง่ เสียงเชียร์
ขึนมา

ท่ามกลางความยินดีของเหล่าอสูรก็ทําการจูบกัน
เสียงยินดีก่รู ้ องขึน

...อายนิดหน่อย ปฎิกิริยาของพวกอสูรมันเยอะไปนิด
แต่ถึงอย่างนันก็ไม่ใช่วา่ ทุกคนจะดีใจ
คุอินะกับโรโรโนะกับเฟลสามคนงอนพองแก้ มตุ๊บป่ อง ออร่า

122
ก็ยิมแบบดวงตาไม่ยิมด้ วย ราเซกริ ฟทียืมมาจากจอมมาร
แห่ง[สายลม]สโตรัสก็ยิมแบบทุกข์ใจ
หลังจากนีคงต้ องทําให้ ทางนีคล้ อยตามให้ ได้

ก่อนอืนก็กลับไปทีเมืองของผม ทุกอย่างอยู่ตอ่ จากนัน เรี ยก

[มังกร][กาลเวลา][สายลม]แล้ วจัดงานเลียงอาหารสุดหรูสกั
ครังก็ไม่เลวเหมือนกัน คงจะเป็ นงานเลียงงอาหารทีคึกคัก
สนุกสนานในหลายๆความหมาย

"อวาลอน"

ทังๆทีผ่านไปแค่ไม่นาน แต่กลับคิดถึงอวาลอนเมืองของพวก
ผมเหลือเกิน ทีนันเป็ นบ้ านเกิดของผมแล้ วล่ะ
-------------------------------------------------------------------------
123
-------------------------------------------------------------
Ch.116 - ปฐมบท กลับสูอ่ วาลอน (บท ความสัตย์ของ
[จักรพรรดิมงั กร])

ผมได้ มงุ่ หน้ าไปยังดันเจียนของมัลโก้ ทีตกอยู่ในอันตรายจาก

แผนการของจอมมาร[ดํา] แล้ วในทีสุดก็สามารถช่วยเธอได้
สําเร็จ

ไม่ใช่เพียงแค่ขบั ไล่จอมมารกับพวกลูกน้ องของมันทีจู่โจม

มัลโก้ เท่านัน แต่จากการที[จุต]ิ ให้ กบั มัลโก้ ทีกําลังจะหายไป
เพือยืดอายุขยั ก็สําเร็จได้ อย่างงดงาม

ในตอนที[จุต]ิ ก็ได้ ใช้ เหรี ยญพิเศษทีจอมมารแห่ง[กาลเวลา]

ได้ รับมาจากผู้สร้ าง[ราชา]

124
นอกจากนันด้ วยพลังของ[การสร้ าง]ของผมทีสามารถเลือก
อนาคตทีสําคัญได้ ทําให้ มลั โก้ เกิดใหม่โดยทียังคงมีความ
สามารถของจอมมาร
ด้ วยเหตุนนดั
ั นเจียนของเธอและพวกอสูรลูกน้ องก็เลยตก
เป็ นของผมด้ วย

ตอนนีเธอกําลังฟื นฟูกําลังรบของดันเจียนแห่ง[สัตว์ป่า]อยู่

การจู่โจมในคราวนีสร้ างความเสียหายให้ กบั ดันเจียนของมัล

โก้ ไม่ใช่น้อย หลังจากถ่ายทอดคําสังให้ กบั พวกอสูรเพือการ
ฟื นฟูทีต้ องใช้ เวลาถึงสามวันแล้ วก็กลับมาทีอวาลอน

ถึงจะน่าเสียดายทีต้ องแยกกับมัลโก้ แต่จะปล่อยอวาลอนให้

ว่างไปตลอดไม่ได้ ผมจึงพาพวกอสูรกลับไปยังอวาลอน

125
มังกรแห่งความมืดมิด กลาฟรอซได้ บินขนคอนเทนเนอร์
ขนาดใหญ่มาถึงยังพืนที[ทีราบ]ในดันเจียนของผม
พวกอสูรของผมทีออกมาจากคอนเทนเนอร์ ก็มองดูอวาลอน
ด้ วยตาทีเป็ นประกาย

"ในทีสุดก็ได้ กลับมาแล้ วนะ"

"ยังไงอวาลอนก็สดุ ยอดทีสุดค่ะ!"
"อืม สงบใจ"
"ฉันอยากจะไปทีสวนผลไม้ เร็วๆค่ะ รู้สกึ เป็ นห่วงเด็กพวกนัน
จังเลยค่ะ ถ้ าไม่รีบไปดูแลให้ ดีละ่ ก็"

พวก[อสูรแห่งคํามันสัญญา]รี บเข้ ามาหาผมก่อนใคร แล้ ว

จิงจอกสวรรค์ คุอินะ, เอลเดอร์ ดวาร์ ฟ โรโรโนะ, แอนเชียน
126
เอลฟ์ ออร่าก็สง่ เสียงแสดงความยินดีออกมา

ถึงจะจากมาแค่วนั เดียว แต่ก็ร้ ูสกึ คิดถึง

พวกอสูรทังหมดของผมก็เช่นกัน
มีชีวิตและมีงานการอยู่มากมายในเมืองนี

"มาสเตอร์ ถ้ าไม่รีบซ่อมแซมเด็กพวกนีทีพยายามอย่างเต็มที
ล่ะก็"

เอลเดอร์ ดวาร์ ฟ โรโรโนะแบกกระเป๋ าเป้สะพายหลังใบใหญ่

อย่างทะนุถนอม

ข้ างในนันใส่คอร์ โกเลมไว้ จํานวนมาก

127
ในการต่อสู้ครังนี นอกจากโกเลมทีใช้ ขนMOABทีเป็ นไพ่ตาย
แล้ วทุกเครื องก็ถกู ทําลายหมด

เพราะมีพวกเขาเป็ นกําแพงอสูรของพวกผมจึงไม่มีใครตาย

ถึงจะไม่มีร่างกายแต่ถ้าคอร์ โกเลมทีเป็ นส่วนหัวใจยังอยู่ก็

สามารถซ่อมแซมขึนมาใหม่ได้ ดังนันก็เลยเก็บมาแค่คอร์ โก
เลม

"โรโรโนะ ถึงจะสภาพแย่แล้ วแต่ก็จะพยายามดูงนเหรอ"

ั
"แน่นอนค่ะ เด็กพวกนีสําหรับฉันแล้ วเป็ นเด็กทีแสนสําคัญ
...แต่วา่ จํานวนโอริ ฮารูกอนมีไม่เพียงพอ ตอนทีสร้ างอวา
ลอนริ ตเตอร์ ได้ ใช้ ไปหมดคลังแล้ ว แค่จะรวบรวมโอริ ฮารูกอ
นสําหรับใช้ ฟืนฟูทกุ คนก็ดทู า่ จะต้ องใช้ เวลาอีกมาก"

128
จํานวนกับคุณภาพของโลหะทีขุดได้ ใน[เหมือง]ขึนอยู่กบั
พลังของจอมมารทีเป็ นผู้ปกครอง
ด้ วยตัวผมนันสามารถขุดโอริ ฮารูกอนได้ เพียงเล็กน้ อย ของที
ขุดไว้ ตอนอยู่ทีดันเจียนของมัลโก้ กบั โอริ ฮารูกอนทีขุดได้
เพียงนิดเดียวทีเก็บไว้ อย่างดีก็ได้ ถกู ใช้ สําหรับสร้ างอวาลอน
ริ ตเตอร์

แต่วา่ โอริ ฮารูกอนนันก็เสียไปหมดแล้ ว

ถ้ าเป็ นโกเลมมิธริ ลก็วา่ ไปอย่าง แต่การทีจะเตรี ยมร่างกาย
ใหม่ให้ กบั พวกอวาลอนริ ตเตอร์ คงจะต้ องใช้ เวลาอีกสักพัก
ถ้ าเป็ นตัวผมจนถึงตอนนีล่ะนะ...

"ในการต่อสู้นีผมเองก็แข็งแกร่งขึน คิดว่าจํานวนโอริ ฮารูกอ

129
นน่าจะเพิมขึน แถมยังขุดทีเหมืองของมัลโก้ ได้ อีกด้ วย คงได้
โอริ ฮารูกอนมามากกว่าทีผ่านมาเยอะเลยล่ะ ดังนันโรโรโนะ
อย่าทําหน้ าเศร้ าแบบนันเลย"

โรโรโนะทีได้ ยินคําพูดของผมก็ตาเป็ นประกาย

เธอรักพวกโกเลม การทีจะได้ ซอ่ มแซมไวๆคงจะดีใจสินะ
พวกโกเลมทีนําโดยอวาลอนริ ตเตอร์ ถือเป็ นกําลังรบทีสําคัญ
การทีซ่อมแซมได้ เร็วก็เป็ นประโยชน์กบั อวาลอน

เอาล่ะ ก็อยากจะให้ รางวัลทุกคนตอนนีอยู่หรอก แต่ตอนนี

ทุกคนเหนือยกันมากแล้ ว
อยากจะให้ ทกุ คนไปพักผ่อนตามอัธยาศัยให้ เร็วเท่าทีจะทํา
ได้

130
ผมหันไปทางพวกอสูร

พวกเขาตังแถวเรี ยงกัน

"เหล่าอสูรทีรักของข้ าเอ๋ย ในครังนีเป็ นเพราะทุกคนถึงได้

ชนะมาได้ เพราะเป็ นพวกเธอ ถึงได้ คว้ าชัยชนะมาในศึกที
ห่างชันนี ผมภูมิใจในตัวพวกเธอจริ งๆ ยิงกว่านัน ยังยินดีที
สามารถกลับมาได้ โดยไม่ต้องสูญเสียใครไป ทุกคน ขอบคุณ
มาก"

พวกอสูรส่งเสียงยินดี
ตอนนี ทีอยู่ตรงนีคือสมาชิกเดียวกันกับตอนทีอออกไปจากอ
วาลอน
การทีในการต่อสู้ระดับนีไม่มีใครเสียชีวิตสักคนนันเกิดจาก
ความพยายามของทุกคน
131
"ไม่ใช่เพียงแค่ความรู้สกึ ขอบคุณเท่านัน คิดว่าจะมอบ
รางวัลทีเหมาะสมให้ ด้วย ในวันนีกับพรุ่งนีนอกจากคนทีมี
งานทีจําเป็ นต้ องทําแล้ วก็ให้ หยุดพักได้ แล้ วจะขอมอบเงิน
รางวัลทีเหมาะสมให้ ด้วย"

พอพูดแบบนัน เสียงยินดีของพวกอสูรก็ดงั ขึนไปอีก

พวกอสูรทีสนิทกับก็เริ มทีจะนัดกันไปเทียวเล่น
พวกอสูรของผมส่วนใหญ่มีรูปร่างแบบมนุษย์ สามารถใช้ เงิน
ได้ อวาลอนในตอนนีเต็มไปด้ วยเหล้ าและอาหารจากทัวโลก
ถ้ ามีเงินต่อให้ เป็ นอสูรก็สามารถสนุกได้ เต็มที
วันนีกับพรุ่งนี ก็อยากจะให้ พกั ผ่อนใช้ เงินเทียวเล่นให้ เต็มที
ไปเลย

132
"แล้ วก็ จะขอมอบรางวัลพิเศษให้ กบั สองคนทีสร้ างผลงาน
อันใหญ่หลวงเป็ นพิเศษให้ คนแรกก็คือคนทีทุม่ สุดชีวิตปก
ป้องต่างมิติเอาไว้ และไปรวมตัวกับอสูรของมัลโก้ ก่อนทําให้
พวกเราได้ รับชัยชนะ รุลเู ยห์ ดิวา่ คนทีสองคือคนทีสร้ างไพ่
ตายของศึกในครังนีMOABกับอวาลลอนริ ตเตอร์ ทีคอยสู้อยู่
แนวหน้ า โรโรโนะ"

พอผมพูดแบบนัน พวกอสูรก็ดนั หลังของนักร้ องแห่งต่างโลก

รุลเู ยห์ ดิวา่ กับเอลเดอร์ ดวาร์ ฟ โรโรโนะมาอยู่ตรงหน้ าผม
ทังสองคนทําท่าเขินอาย แต่ก็ยืดอกอย่างภูมิใจ

"ก่อนอืนก็ รุลเู ยห์ ดิวา่ ผมอยากจะให้ ชือเธอ ในฐานะผู้นํา

แล้ ว ต่อจากนีก็อยากให้ อยู่ข้างๆผมไปตลอด"

133
ตอนทีรุลเู ยห์ ดิวา่ ได้ ยินคําว่าชือ ก็ยิมกว้ างราวกับดอกไม้ ที
กําลังเบ่งบาน
แต่วา่ ก็รีบหุบยิมแล้ วทําเป็ นเหมือนกับว่าไม่คิดอะไร

"อะ เอาเถอะ ถ้ าพาทรอนบอกว่าจะให้ ละ่ ก็จะรับไว้ ละกัน ถ้ า

ไม่มีผมแล้ วก็คงจะแย่ละ่ สินะ"

ถึงจะหลบหน้ าแต่ก็เห็นได้ ชดั ว่ากําลังอาย

ถึงรุลเู ยห์ ดิวา่ จะพูดแบบนันแต่จริ งๆแล้ วก็เป็ นคนทีจริ งจังที
คิดถึงพวกพ้ อง
เพราะฉะนันก็เลยตัดสินใจว่าจะมอบชือให้

"อา ช่วยสนับสนุนจอมมารทีไม่เอาไหนคนนีที จะให้ ชือหนึง

เดือนหลังจากนีนะ ต่อจากไวต์ทีเป็ นหัวหอกสําคัญในศึกครัง
134
ทีแล้ ว ไวต์ ให้ รอซะนานเลยนะ จะให้ ชือในอีกสามวันหลัง
จากนี ในฐานะมือขวาของผมแล้ วต่อจากนีก็ขอคาดหวังใน
ผลงานต่อไปนะ"

ไวต์ทีเป็ นมนุษย์มงั กรก็ยิมแล้ วแสดงความเคารพ

เรื องนันพวกอสูรตนอืนก็แสดงความยินดีด้วย เขาเป็ นคนที
ยอดเยียมจึงเป็ นทีชืนชอบด้ วย
เรื องทีมอบชือให้ ไวต์ไม่มีอสูรตนใดทีคัดค้ าน

ความจริ งแล้ วอยากจะให้ เร็วกว่านี แต่ถ้ามอบชือผมก็จะใช้

พลังเวทไปไม่ได้ ถึงครึงเดือน

ผมไม่เคยเจอกับสถานการณ์ทีเสียพลังเวทมาก่อน

การได้ รวมตัวกับมัลโก้ แล้ วสถานการณ์ก็เลยสงบ พอเป็ น

135
แบบนีเลยจะมอบชือให้ ให้ พดู จากใจจริ งก็อยากทีจะ
สร้ างMOABทีเป็ นไพ่ตายสุดท้ ายให้ เสร็จก่อน แต่วา่ อยากจะ
ให้ ความสําคัญกับไวต์มากกว่า
แล้ วก็หลังจากมอบชือให้ ไวต์แล้ วฟื นฟูพลังเวทแล้ วหลังจาก
นันก็คือรุลเู ยห์ ดิวา่

"ขอรับด้ วยความยินดีขอรับ เหนือหัว ขอมอบทุกสิง

ของกระผมให้ เลยขอรับ"

ผมพยักหน้ า
เอาล่ะ ต่อไปก็อีกคนหนึง
คนทีเหนือยทีสุดทีพยายามมาตลอด
ถ้ าอวาลอนไม่มีเธออยู่ก็คงไม่อาจจะตังตัวได้ ต้ องให้ รางวัล
กับเธอทีเป็ นตัวตนทีสําคัญขนาดนัน
136
"โรโรโนะ"
"อืม"

โรโรโนะยืดอกอย่างภาคภูมิใจ

ท่าทางแบบนันชวนให้ ยิมออกมา

"สําหรับโรโรโนะผมเคยพูดไปก่อนแล้ วถ้ าเป็ นเรื องทีเธอต้ อง

การล่ะก็ถ้าผมทําได้ จะมอบให้ ทกุ อย่างเลย แต่ก็ไม่ได้
ตอบกลับมา ก็ไม่ร้ ูหรอกนะว่าเพราะอายหรื อว่าเกรงใจ แต่
การทีคนมีผลงานไม่ได้ รางวัลอะไรสักอย่างมันทําให้ ชือของ
จอมมารต้ องมัวหมอง เพราะฉะนัน เอาแบบนีละกัน วันนีกับ
พรุ่งนีเป็ นวันหยุดพักผ่อน ให้ คําตอบมาในระหว่างนันซะ ถ้ า
เกิดว่ายังไม่ได้ คําตอบล่ะก็...จะให้ รางวัลทีทําให้ โรโรโนะอาย

137
ม้ วนเลยนะ"
"อะ อะ พ่อ พูดอะไรออกมาน่ะ"

ตกใจพอตัวเลยเหรอเนีย โรโรโนะนันมีเพียงแค่ตอนทีเข้ ามา

อ้ อนเท่านันทีเรี ยกผมว่าพ่อ

"พูดแบบนีแล้ วก็ไม่อยากใช่ไหมล่ะ? ถ้ าไม่ชอบล่ะก็รีบๆ

ตัดสินใจรางวัลได้ แล้ ว"

โรโรโนะหน้ าแดงแล้ วก็ปากสัน

พวกอสูรตนอืนๆก็เข้ ามาหยอกเธอ

เป็ นภาพทีชวนให้ ยิมออกมา

138
ถ้ าพูดถึงขนาดนีแล้ วเธอคงบอกสิงทีต้ องการอย่างไม่เกรงใจ
สักที ผมอยากจะมอบรางวัลทีเธอต้ องการให้

เอาล่ะ จะรังทุกคนไว้ มากกว่านีก็น่าสงสารแย่

ได้ เวลาปล่อยแล้ ว

"เงินรางวัลจะส่งไปให้ ในภายหลัง ดังนันแล้ ว ทุกคนแยกย้ าย

ได้ สนุกกับวันนีและวันพรุ่งนีให้ เต็มทีไปเลย!"

พวกอสูรเริ มส่งเสียงดัง
ในทีนีมีทงอสู
ั รทีกําลังพูดคุยว่าวันหยุดจะทําอะไรดีกบั พวกที
รี บกลับไปทีอวาลอน
ในพวกนันก็มีเด็กสาวคนหนึงทีเข้ ามาใกล้ แล้ วก็จบั มือผมไว้
แน่น

139
"...ตืนเต้ นกับเรื องทีดีสดุ ยอดยิงกว่าอยู่คะ่ "

สาวน้ อยทีมีผมกับหูของหมาป่ าสีขาวเข้ ม ลูกสาวอีกคนทีได้

รับมาจากจอมมารแห่ง[กาลเวลา]
เหงือเย็นยะเยือกไหลท่วมตัว
ใช่แล้ ว ตอนทีผม[ตืน]ขึนจนเสียความเป็ นตัวเองได้ สญ
ั ญา
ไปมัวซัวแบบนัน

"เฟล วันนีก็พร้ อมค่ะ คืนนี จะไปทีบ้ านของนายท่านนะคะ

อยากจะให้ ช่วยมอบความรักให้ เฟลด้ วยค่ะ"
"อะ อา ทําตามใจชอบได้ เลย"

140
เผลอพยักหน้ ารับอันตรายเข้ าตัวซะแล้ ว

"แน่นอนค่ะ!"

แล้ วเฟลก็พยักหน้ าอย่างพอใจจากไป

เอาล่ะ จะโกหกไปยังไงดี จนกว่าจะถึงคืนนีก็ไม่เหลือเวลา
แล้ วด้ วย

จนกว่าจะถึงตอนนันถ้ าทางนีไม่คิดหาคําตอบให้ ได้ ละ่ ก็

ไม่วา่ ยังไงจําเป็ นต้ องทําให้ ร้ ูสกึ ดีจนพอใจเสียด้ วย

ในอีกความหมายหนึง หัวของผมในตอนนีกําลังแล่นดียิง
กว่าศึกในครังนีซะอีก แล้ วก็เริ มวางแผนรับมือสําหรับคําคืน
นี

141
-------------------------------------------------------------------------
----------------------------------------------------------------
Ch.117 - ตอนที1 หลังจากจบการต่อสู้

ผมทีกลับมาทีบ้ านก็จดั การงานเอกสาร

ทังๆทีไม่อยู่แค่วนั เดียวแท้ ๆแต่กลับมีคําร้ องเรี ยนกับหนังสือ
สัญญาส่งมาขนาดนี ก็เลยต้ องนังจัดการไปตามความ
เหมาะสม

แล้ วก็ระหว่างทีจัดการเอกสารก็คิดถึงเรื องของเฟล

ผมทียํายีหางของเฟลแล้ วก็ขโมยจูบ ดูเหมือนจะไปสัญญา
ไว้ วา่ จะทําให้ สนุกมากยิงกว่านี
เรื องทียิงกว่านันพอคิดแบบตอนปกติแล้ วนึกไม่ออกสักเรื อง

142
จะให้ พดู ในฐานะจอมมารแล้ วกําลังรู้สกึ มึนหัวกับปั ญหาที
ว่าจะทํายังไงกับเรื องนีดี
วิธีทีง่ายทีสุดคือ[ตืน]แล้ วปล่อยให้ มนั เป็ นไป
ให้ พดู ตรงๆแล้ วผมไม่มีประสบการณ์อะไรแบบนันเลย ถึงจะ
ดูเหมือนว่าผมตอนที[ตืน]จะทําให้ เฟลรู้สกึ ดีได้ ง่ายๆก็เถอะ
แต่ตวั ผมในตอนนีทําเรื องแบบนันไม่ได้ หรอก

"ไม่มีสินะ ไม่วา่ ยังไง"

ผมปั ดความคิดนันทีลอยเข้ ามาในหัวไป

งันเอาเป็ นทําไอ้ นนที
ั ทําให้ คอุ ินะดีใจได้ ละกัน เด็กคนนันคือ
น้ องสาวของคุอินะ ถ้ าเป็ นไอ้ นนที
ั คุอินะชอบยังไงก็คงจะ
รู้สกึ ดีใจแน่
143
 ◇

หลังจากจัดการเอกสารทีสะสมในตอนทีไม่อยู่แล้ ว ผมก็
เขียนจดหมายจ่าหน้ าถึงจอมมารแห่ง[กาลเวลา]ดันทาเลียน
จอมมารแห่ง[มังกร]แอสทารอธ แล้ วก็จอมมารแห่ง[สายลม]
สโตรัส

เนือหาก็คือสถานการณ์ในครังนี เรื องที[จุต]ิ มัลโก้ ก็เขียนไป

อยู่ แต่ก็ปิดเรื องคําขอแต่งงานของผมไว้
ความจริ งแล้ วทังจอมมารแห่ง[กาลเวลา]และจอมมารแห่ง
[มังกร]ถึงผมจะไม่เขียนจดหมายไปก็คงจะรู้สถานการณ์ของ
ทางนีอยู่แล้ ว

144
แต่ถึงอย่างนันเพราะได้ รับความช่วยเหลือมาก็ควรจะแจ้ ง
ข้ อมูลโดยละเอียดให้ เป็ นการสมควร
ผมทีเขียนทังหมดเสร็จ ในตอนสุดท้ ายก็เขียนไปว่าเชิญเข้ า
ร่วมงานเลียงอาหารทีจะจัดขึนอีกสามวันให้ หลัง และเขียน
เสริ มไปว่าถ้ าเกิดว่าไม่สะดวกล่ะก็ให้ บอกวันทีสะดวกมา
ด้ วยเพือทีจะได้ อธิบายกับพูดขอบคุณ
ทีเสนองานเลียงอาหารไปก็เพราะรู้สกึ ว่าทุกคนควรจะมาเจอ
กันสักครัง

จดหมายทีจ่าหน้ าถึงจอมมารแห่ง[กาลเวลา]ก็เขียนไปว่า
เฟลสบายดี จดหมายทีจ่าหน้ าถึงจอมมารแห่ง[สายลม]ก็
เขียนไปว่าพลังของโรเซริ ตเต้ มีประโยชน์มาก

ผมส่งจดหมายทีเขียนเสร็จแล้ วให้ กบั นกสีฟ้าทีได้ รับมาจาก

145
สโตรัส
โรเซริ เต้ กบั เฟลอีกไม่นานก็คงต้ องจากกันแล้ ว

รู้สกึ เหงานิดหน่อย

โดยเฉพาะเฟลทีสนิทกับพวกคุอินะแล้ วด้ วย พวกคุอินะเองก็

คงเศร้ า
แต่ถ้าให้ พดู ถึงคนทีจะเศร้ าถ้ าไม่มีเฟลจอมมารแห่ง[กาล
เวลา]เองก็คงไม่ตา่ งกัน ไว้ จะส่งด้ วยรอยยิมละกัน
ผมปล่อยนกสีฟ้าไปกับท้ องฟ้ า จําเป็ นทีจะต้ องคิดถึงเรื อง
หลังจากทีได้ รับจดหมายตอบกลับมาแล้ วด้ วย

146
จดหมายของจอมมารแห่ง[มังกร]บินสวนมากับนกสีฟ้า
ในนันเขียนเรื องของพวกจอมมารทีโจมตีจอมมารแห่ง[สัตว์
ป่ า]
จอมมาร[ดํา]ทีเป็ นม่านดําหลังจากถูกจอมมารแห่ง[มังกร]จู่
โจมนันก็ดเู หมือนจะเข้ าไปเก็บตัวอยู่ในดันเจียนแล้ วเพิมการ
ป้องกัน และในระหว่างนันก็ได้ ประโยชน์จากศาสนากระตุ้น
มนุษย์ให้ เตรี ยมการจู่โจมดันเจียนของจอมมารแห่ง[มังกร]

จอมมารแห่ง[มังกร]เขียนเอาไว้ วา่ ไม่มีทางแพ้ กบั อีแค่พวก

มนุษย์อยู่แล้ วไม่ต้องเป็ นห่วง แต่ถ้าเกิดว่าเขาขอความช่วย
เหลือล่ะก็คงต้ องรี บจัดให้ ทนั ที

แล้ วก็หนึงในจอมมารหกคนทีเหลือได้ บงั คับบัญชากองทัพ

ให้ จ่โู จมอวาลอนแต่ก็ถกู จอมมารแห่ง[กาลเวลา]จัดการไป

147
อีกสองคนก็โดนระเบิดของMOABตายไป
ดันเจียนของจอมมารทังสามทีตายไปดูเหมือนว่าหลังจาก
สูญเสียหัวหน้ าก็ไม่สามารถทําการป้องกันจนถูกพันธมิตร
ของจอมมารแห่ง[มังกร]ทําลายดันเจียนไป

ทีเหลืออีกสามคนนันกลับมาทีดันเจียนของตัวเองแล้ วก็
สามารถป้องกันดันเจียนได้ สําเร็จ สามคนนันหลังจาก
สถานการณ์แย่ลงก็ถอนกําลังรบทังหมดออกจากดัน
เจียนของมัลโก้ มาเน้ นทีการป้องกันทันทีทําให้ ทําได้ รอดมา
ได้

ม่านดําตอนนีก็ยงั สบายดีอยู่ การทีตัวก่อเรื องยังอยู่เกินครึง

ไม่ใช่เรื องทีดี

พวกนันสามารถจู่โจมอวาลอนได้

148
ทางนีเองก็ต้องเตรี ยมการทีจะบดขยีจากทางใดสักทางหนึง
ไว้
พวกอสูรของมัลโก้ ในตอนนีก็กลายเป็ นลูกน้ องของผม ดังนัน
จึงไม่ใช่เรื องทียากจนเกินไป

แล้ วผมก็คิดถึงจอมมารสองคนทีจัดการไป
ในตอนที[ตืน]สามารถใช้ พลังของจอมมารทีกินเข้ าไปได้
อย่างเช่นถ้ าผมใช้ พลังของ[ความชัวร้ าย]แบบในความก่อนก็
จะใช้ ความสามารถทีจะทําให้ อสูรตัวเมียท้ องแล้ วเกิดเป็ น
อสูรใหม่ได้ ถึงไม่คิดจะใช้ ความสามารถนันในชีวิตนีก็เถอะ
แต่จอมมารสองตนทีจัดการได้ ในคราวนี ก็อยากจะลอง
ทดสอบดูวา่ ความสามารถนันจะใช้ เป็ นกําลังรบได้ หรื อเปล่า
แต่ก็กลัวว่าตอนที[ตืน]จะสูญเสียความเป็ นตัวเอง ในตอนที
ทดสอบจําเป็ นทีจะต้ องมีพวกคุอินะคอยดูด้วย

149
"เอาล่ะ วันนีก็พอแค่นีละกัน"

ผมยืดไหล่

เริ มทีจะเหนือยแล้ วสิ

พวกอสูรน่ะแน่นอนอยู่แล้ ว แต่ตวั ผมเองจากการต่อสู้คราวนี
ก็เหนือยไปทังตัว
ไปเดินผ่อนคลายนิดหน่อยในเมืองดีกว่า

ในร้ านค้ าของอวาลอนนัน พวกอสูรของผมกําลังเพลิดเพลิน

กับการใช้ จ่ายซือของมากกว่าปกติ

150
ได้ เงินรางวัลมากระเป๋ าเงินมันก็รัวล่ะนะ
ทีจริ งแล้ วพวกอสูรของผมก็ได้ รับเงินเดือนเป็ นรางวัลสําหรับ
ใช้ ชีวิตเป็ นปกติอยู่แล้ ว
สินทรัพย์พวกนันก็เป็ นเหรี ยญเงินทีสร้ างมาจากเงินทีไม่ได้
ใช้ อะไรจาก[เหมือง] เงินรางวัลในคราวนีก็ได้ มาจากในนัน

"อ๊ ะ คุณพ่อล่ะ!"
"นายท่าน ทางนีค่ะ"

คุอินะกับเฟลโบกมือเรี ยกผม หางจิงจอกกับหางหมาป่ าก็

โบกสะบัดไปมา พอเห็นแบบนีก็ไม่ตา่ งไปจากคูพ่ ีน้ องเลย

พวกเธอกําลังกินเนือย่างเสียบไม้ อยู่ มันคือของโปรดของคุอิ

151
นะ
เนือแกะทีบ่มกับโยเกิร์ตทังนุ่มและถูกดึงกลินออกมาจากนัน
ก็โรยด้ วยเครื องเทศแล้ วนํามาย่างไฟ เป็ นของอร่อยปริ มาณ
พอดีทีราคารับได้ ซงผมเองก็
ึ ชอบ

"คุณพ่อ อ๊ าม~"

คุอินะยืนเนือเสียบไม้ มาทีปากของผม
ผมยิมเจือนแล้ วอ้ าปาก แล้ วเนือเสียบไม้ ทีแทงเข้ ามา--ก็มี
สองไม้

"ทานของเฟลด้ วยสิคะ"

152
เดิมทีก็เป็ นเนือทีตัดมาเป็ นขนาดใหญ่อยู่แล้ วพออยู่เต็มปาก
ก็ทําให้ กดั ได้ ลําบาก

แต่จะคายก็ไม่ได้ ผมจนพยายามทีจะเคียวเข้ าไป

"อ๊ ะ ขอบคุณมากนะ อร่อยมากเลย"

ผมลูบหัวของคุอินะกับเฟล ความรู้สกึ ของหูจิงจอกกับหูหมา

ป่ านีรู้สกึ ดีสดุ ๆ

"ย๊ า~♪"
"รู้สกึ ยินดีมากค่ะ"

ทังสองคนแม้ จะพูดต่างกันแต่ก็แสดงความยินดีเหมือนกัน

153
"ทังสองคนกําลังเดินหาของกินกันสินะ"
"ใช่แล้ วค่ะ! ความจริ งแล้ วถ้ าโรโรโนะจังกับออร่าจังมาด้ วย
จะดีกว่าแท้ ๆ แต่ทงสองคนบอกว่
ั ามีเรื องทีต้ องทําก่อนก็เลย
ไปทีโรงตีเหล็กกับสวนผลไม้ แล้ วค่ะ"

คุอินะพึมพําอย่างเหงาหงอย
โรโรโนะกับออร่าเองก็กงั วลเรื องในตอนทีตัวเองไม่อยู่สินะ

"งันเหรอ งันให้ ผมเดินด้ วยไหม ดูสกึ หิวขึนมาแล้ วสิ"

"ย๊ า~♪ได้ เดินกับคุณพ่อด้ วยล่ะ"

154
คุอิระเข้ ามากอดแขนซ้ าย แล้ วเฟลทีเห็นแบบนันก็เข้ า
มากอดแขนขวา

มือทังสองข้ างของผมเต็มไปด้ วยสาวน้ อย

พอเห็นพวกผม พวกคนในอวาลอนด็เริ มซุบซิบอะไรกัน

ท่านจอมมารโลลิคอน

ทีได้ ยินคําพูดแบบนันต้ องคิดไปเองแน่ๆ

เรื องทีตัวจริ งผมเป็ นจอมมารมนุษย์ไม่มีทางรู้สกึ ตัวแน่ แล้ ว
ผมก็ไม่ใช่โลลิคอ่ นด้ วย

หลังจากเดินเล่นกันสามคนแล้ ว ก็ไปยังร้ านเหล้ าทีมีโต๊ ะกับ

เก้ าอีนังกลางแจ้ ง

155
ตรงนันก็มีรุลเู ยห์ ดิวา่ กับพวกโอเชียน ซิงเกอร์ กําลังซดเหล้ า
กันอยู่

สังเหล้ ามาหลายถัง แล้ วยังสังอาหารมาทุกอย่างจนวุน่ วาย

กันไปหมด
สมกับเป็ นพวกเธอทีชอบแสงสี

เต็มไปด้ วยเสียงหัวเราะ

"อ๊ ะ พาทรอน มาทางนีสิ! คุอินะกับเฟลก็มาด้ วยนะ สังของ

กินอร่อยๆไว้ เพียบเลยล่ะ!"

รุลเู ยห์ ดิวา่ ทีเห็นทางนีก็สง่ เสียงทักทายมาอย่างร่าเริ ง

พอมองไปทีหน้ าของคุอินะกับเฟล หลังจากทีได้ เห็นของกิน

156
ท่าทางน่าอร่อยก็นําลายไหลออกมา

ถ้ าเป็ นแบบนีทําขอทําตามทีเชิญเลยละกัน

"ถ้ าอย่างนัน ขอทําตามทีบอกมาเลยละกันนะ"

"น่าอร่อยจังเลยค่ะ"
"ช่วยไม่ได้ นะคะ จะทําตามทีพูดค่ะ"

คุอินะกับเฟลสะบัดหางไปมาแล้ วก็วิงไปทีโต๊ ะ
พวกโอเชียน ซิงเกอร์ มีความเป็ นพีสาว เลยดูแลทังสองทัง
สองคนทีน่ารักอย่างดีแล้ วก็เอาอาหารมาให้ กิน พวกคุอินะก็
กินอย่างพอใจ พวกโอเชียน ซิงเกอร์ ทีได้ ดแู ลทังสองคนเองก็
พอใจกับการดูแลเด็กสาวน่ารักทังสองคน
มันแปลกๆเพราะตามทีเห็นพวกคุอินะดูโตกว่า แต่สําหรับ

157
พวกเธอแล้ วคุอินะก็ยงั เป็ นคุอินะตัวน้ อยๆสินะ

"พาทรอน เอาเลยดืมเลยดืมเลย"

แล้ วผมก็นงตรงเก้
ั าอีทีห่างออกไปหน่อยตรงกันข้ ามกับรุลเู ย
ห์ ดิวา่

"ขอรับไปด้ วยความยินดีละ่ นะ"

ร้ านนีใช้ ไวน์ทีบ่มจากองุ่น
ก่อนหน้ านีมันมีราคาแพงมากจนไม่สามารถเอามาได้ แต่
หลังจากเริ มการขนส่งด้ วยฮิปโปกริ ฟทําให้ เป็ นของทีสามารถ
นําเข้ ามาได้ ด้วยราคาถูก

158
สายตาของเจ้ าของร้ านก็ดี ถึงจะเป็ นไวน์อายุน้อยแต่รสชาติ
ก็น่มุ ลึกมาก เป็ นเหล้ าทีดี

"ว่าแต่รอบนีคิดว่าจะตายจริ งๆซะแล้ ว พาทรอน ใช้ งานกัน

หนักเกินไปแล้ วนะ"
"โทษทีนะ ทีให้ รุลเู ยห์ ดิวา่ ทําเกินไป ต้ องขอโทษจริ งๆ หลัง
จากนีจะคิดเรื องการเพิมกําลังรบภายในต่างมิติแล้ ว จะไม่
ให้ ฝืนทําอะไรแบบนีอีก"
"อา พูดเรื องทีผมจะขอก่อนแบบนี ทางนีก็บน่ อะไรไม่ได้ แล้ ว
สิ"

ผมยิมเจือน
รุลเู ยห์ ดิวา่ ซดเหล้ าเข้ าไปภายในอึกเดียว แล้ วก็รินเหล้ าแก้ ว
ใหม่

159
"นี พาทรอน"
"มีอะไรเหรอ รุลเู ยห์ ดิวา่ "
"ขอชือแบบน่ารักๆนะ ไม่เอาแบบเห่ยๆเด็ดขาด"
"สบายใจได้ เลย เซนส์การตังชือของผมก็ดีใช้ ได้ นะ ทังสาม
คนก็รับไปอย่างดีใจนีนา"

ทังคุอินะ โรโรโนะและออร่าต่างก็ชอบชือในตอนนีทังนัน ดัง

นันผมเองก็มนใจเซนส์
ั การตังชือพอตัวอยู่

"เด็กพวกนันถ้ าเป็ นชือทีได้ รับจากพาทรอนแบบไหนก็ดีใจ

หมดล่ะ เอาเถอะ ผมเองก็พดู เรื องของคนอืนไม่ได้ ด้วยสิ อา
ตอนนีไม่มีอะไร ไม่ได้ พดู อะไรทังนัน แบบนีมันผิดคา
แร็กเตอร์ ผมหมดแล้ ว"
160
พอพูดแบบนันรุลเู ยห์ ดิวา่ ก็สะบัดผมสีฟ้าไปมาปฏิเสธ
การทีได้ เห็นท่าทางแบบนีของเธอถือเป็ นเรื องแปลก
พวกผมก็พดู คุยเรื อยเปื อยกันไป
พอรู้สกึ ตัว คูส่ ามีภรรยาไวต์กบั ดวาร์ ฟ สมิธแล้ วก็พยัคฆ์ขาว
โคฮาคุก็มาร่วมดืมด้ วย เฮ้ ย เดียวนะ เมือกี ไวต์บอกว่ามีลกู
แล้ วงันเหรอ!? ทําได้ ด้วยเหรอ เด็กน่ะ ถึงเผ่าพันธ์จะต่างกัน
แล้ วขึนอยู่กบั ความเข้ ากันได้ ก็เถอะ แต่สดุ ยอดไปเลยนะเผ่า
มังกรเนีย

"มุ๊ หันไปมองทางอืนเนียการพูดกับผมมันน่าเบือขนาดนัน
เลยเหรอ"
"ไม่ใช่แบบนันหรอกน่า นี ดืมอีกสิ"

161
ฟู้ เผลอทํารุลเู ยห์ ดิวา่ อารมณ์เสียไปแวบหนึงแต่ก็แก้ ได้ ด้วย
พลังของเหล้ า
ก็ถ้าถูกบอกว่าไวต์มีลกู ได้ เนียมันก็ต้องสนใจทางนันอยู่แล้ ว
นีนา? แต่เพราะได้ เรี ยนรู้แล้ วว่าแก้ ตวั ไปก็มีแต่ทําให้ โกรธก็
เลยขอโทษไปตรงๆ
แล้ วก็ขณะทีกําลังตืนเต้ นขึนเรื อยๆ อยู่ๆรุลเู ยห์ ดิวา่ ก็ทําสี
หน้ าจริ งจังขึนมา

"นี พาทรอน ถึงเมือก่อนจะคิดว่าแปลกอยู่หลายอย่างก็

เถอะ แต่ตอนนีก็เริ มคิดว่าพาทรอนทีเป็ นพาทรอนก็ดีแล้ วนะ
บางที ถ้ าเกิดในทีของจอมมารอืนล่ะก็ คิดว่าคงไม่ได้ มานัง
ดืมเหล้ ายิมสนุกไปกับทุกคนแบบนีหรอก"

รุลเู ยห์ ดิวา่ มองไปยังโอเชียน ซิงเกอร์ กบั คุอินะและเฟลที

162
พวกเธอกําลังดูแลอยู่ด้วยสายตาอ่อนโยน

"งันเหรอ"
"แบบนันสิ เพราะฉะนัน เลยคิดว่าอยากจะขอบคุณพาทรอน
หน่อย ตอนนีจะร้ องให้ ฟังนะ เพลงสําหรับพาทรอน การทีผม
ร้ องให้ ใครสักคนเนียเป็ นกรณีพิเศษเลยนะ"

พอพูดแบบนัน เธอก็ยืนขึน

แล้ วก็เริ มร้ องเพลง

เป็ นเพลงทีอ่อนโยน เยียวยาจิตใจได้ อย่างดี

ความเหนือยและความเครี ยดในศึกครังนีกําลังหายไป เพลง

นีเปรี ยบได้ ราวกับท้ องทะเล รู้สกึ ราวกับกําลังจมไปในเสียง

163
เพลง
ถึงจะเคยได้ ยินเสียงเพลงของเธอมาหลายรอบแล้ ว แต่ปกติ
จะเป็ นเพลงทีจังหวะสูงกระตุ้นความรู้สกึ ตืนเต้ น

เพลงวันนีเป็ นเพลงทีอ่อนโยนและรู้สกึ บรรเทา

พอได้ ฟังเพลงนีก็แน่ใจขึนมา
นีล่ะคือเพลงทีแท้ จริ งของรุลเู ยห์ ดิวา่
ไม่วา่ ใครต่างก็เงียบแล้ วฟั งอย่างสงบ เพลงนีไม่ต้องการเสียง
ส่วนเกิน ไม่อยากทีจะขัด
มันมีพลังถึงระดับนัน
แล้ วเพลงก็จบลง ในเวลาเดียวกันก็มีเสียงปรบมือดังมา
จากรอบๆ

164
"เป็ นยังไงบ้ าง เพลงของผม"
"สุดยอดไปเลยล่ะ อยากจะลองฟั งอีกสักครัง"
"ช่วยไม่ได้ นะ ถ้ าพูดถึงขนาดนันจะให้ ฟังอีกก็ได้ บนเตียงน่ะ
นะ"
"เฮ้ ย!"

คําล้ อเล่นของรุลเู ยห์ ดิวา่ ทําให้ รอบข้ างสงเสียงวุน่ วายไป

หมด คุอินะกับเฟลก็ทําแก้ มป่ องจ้ องมาทางนี จนต้ องปลอบ
ทังสองคน แล้ วคุอินะก็บอกว่าตัวเองเป็ นผู้ใหญ่แล้ วก็หยิบ
เหล้ าขึนมา...แล้ วก็เกิดเรื องแย่ๆอีกมากมาย

หลังจากสนุกกับงานเลียงนันสักพักผมก็กลับไปทีบ้ าน

165
พอจัดการงานทีเหลือนิดหน่อยทีบ้ านก็มีเสียงเคาะประตูดงั
ขึนมา

ในทีสุดเวลานีก็มาถึง

"เข้ าไปนะคะ นายท่าน มาขอรับรางวัลไปนะคะ"

ทีอยู่ตรงนันก็คือเฟลทีเปลียนเป็ นชุดนอนบางๆ หน้ าแดง พึง

ออกมาจากออนเซ็น

หนีไม่ได้ อีกแล้ ว เอาล่ะ ผมเองก็เตรี ยมใจไว้ แล้ ว

"มาแล้ วสินะเฟล จะมอบรางวัลให้ พอใจเลยล่ะ"

เฟลสะบัดหางไปมาแล้ วก็พงุ่ เข้ ามาทีอกผม

166
มาให้ รางวัลให้ เฟลพอใจกันเถอะ
ผมยิมแล้ วยืดมือไปหาเธอ
-------------------------------------------------------------------------
------------------------------------------------------
Ch.118 - ตอนที2 รางวัลของจอมมารแห่ง[การสร้ าง]

หมาป่ าสวรรค์ เฟลมาทีห้ องนอนของผม

ท่าทางบิดไปมาอย่างเขินอาย

สิงทีจะทํากับเธอก็ตดั สินใจไว้ แล้ ว

"เฟล มานังนีสิ"
"ระ รับทราบค่ะ"

167
เธอนังลงบนเตียงข้ างผมอย่างรวดเร็ว

เฟลหน้ าแดงแล้ วเอามือวางไว้ บนเข่า

คงจะเครี ยดนิดหน่อยสินะ

ไหล่กระตุกร่างสันไปทังตัว

"นายท่าน วันนีช่วยมอบความรักให้ มากๆเลยนะคะ จะ

รุนแรงแบบรอบก่อนก็ได้ คะ่ "

เฟลมองขึนมาทีด้ วยสายตาเคลิบเคลิม
นีผมตอนขาดสติทําอะไรลงไปกันแน่เนีย เหงือเย็นๆไหลออก
มา จากคนอืนๆก็ได้ ยินมาว่าไปเล่นหางก็เถอะ แต่จาก
ปฏิกิริยานีจะบอกว่าผมทําอะไรไม่มากกว่านันก็ไม่แปลก
แล้ ว

168
เอาเถอะ จะใช้ วิธีของผมในตอนนีทําให้ เธอดีใจละกัน

"อา จะให้ ความรักอย่างดีเลยล่ะ"

ผมกดร่างกายเล็กของเฟลลง
ร่างกายของเธอจมลงบนเตียง ให้ เธอหันหน้ าลงแล้ วยกหาง
หมาป่ าสีขาวข้ นมา
เพราะเป็ นชุดนอนบางๆเลยเป็ นรูปร่างชัดเจน ทังทีอายุ
ประมาณสิบสามแท้ ๆแต่ดเู ซ็กซีแปลกๆ

"ฮ๊ า"

พอจับหางทีรู้สกึ ได้ ไวเฟลก็สง่ เสียงแปลกๆออกมา

169
แล้ วก็จะลูบให้ ร้ ูสกึ ดีสดุ ๆไปเลย

"งันก็ เริ มละนะ"

ทาของเหลวเหนียวหนืดไว้ ในมือแล้ วแตะไปทีหางของเฟล

ของพิเศษทีเตรี ยมมาเพือเฟลโดยเฉพาะ

"ฮ๊ า เย็นค่ะ แล้ วก็เปี ยก"

"จะใส่ให้ เต็มทีไปเลยนะ"

ผมทาของเหลวหนืดๆไปถึงต้ นหางของเฟล

170
"แปลกค่ะ แบบนีมันแปลกค่ะ หาง รู้สกึ อุ่นขึนมาค่ะ"
"ไม่ใช่เรื องแปลกหรอก นีมันจะทําให้ เฟลรู้สกึ ดีขนยั
ึ งไงล่ะ"

แล้ วก็ทีผมทาลงไปตอนนีก็คือแชมพูระดับดีทีสุด
กลินหอมมีผลในการรักษาแล้ วก็ทําให้ ร่างกายอุ่นขึนเล็ก
น้ อย
ไม่ใช่เพียงแค่รักษาความสะอาดเท่านัน แต่ดเู หมือนว่าจะดี
ต่อสุขภาพด้ วย
ดูเหมือนว่าจะเป็ นสินค้ าทีฮิตติดตลาดในหมูบ่ ้ านหนึงทีมี
มนุษย์สตั ว์จิงจอกจํานวนมากอาศัยอยู่ เป็ นผลิตภัณฑ์
เฉพาะของหมูบ่ ้ านนันจึงกลายเป็ นของทีระลึกชันยอด
สําหรับมนุษย์สตั ว์ซงได้
ึ พวกพ่อค้ านําเข้ ามา เพราะว่าคุอินะ
สนใจก็เลยมีเก็บไว้ จํานวนมาก

หลังจากทาแชมพูทวแล้
ั วก็ตีฟอง

171
เคล็ดลับในการสระขนนันคือต้ องล้ างไปให้ ถึงรากของขน

"อ๊ ะ ตรงนัน จุดอ่อนค่ะ อย่านะ ฮ๊ า"

ตังแต่เมือครู่เฟลก็สง่ เสียงหายใจอุ่นออกมา ปลายนิวของผม

ก็กระตุ้นไปทีจุดทีเฟลรู้สกึ ดีทีจําได้ เอง
ในตอนที[ตืน]นันแม้ ในหัวจะลืมแต่ร่างกายก็ยงั จําได้
เฟลทีโดนโจมตีจดุ อ่อนไปเรื อยๆก็ยิงดูเซ็กซีมากขึน รู้สกึ ได้
จากมือเลยว่าหางอุ่นขึน
ไม่ได้ นะ ทําให้ ทางนีรู้สกึ แปลกๆไปด้ วยแล้ วนะ
แปลก ผมไม่ใช่โลลิคอ่ นสักหน่อย นีมันก็แค่การสระขนนะ

ใจเย็นเข้ าไว้

172
"ล้ างแค่นีก็พอแล้ วนะ จะราดนําแล้ ว"
"ค่ะ ได้ คะ่ "

ผมใช้ เวทนําบนเตียงแล้ วล้ างขน เวทนํานันสะดวกมาก

สามารถสร้ างลูกบอลนําให้ ลอยได้ ถ้ าใช้ เวทล่ะก็จะสามารถ
ทีจะล้ างหางได้ โดยทีเตียงไม่เปี ยกสักนิด

พอล้ างเสร็จก็ใช้ เวทไฟทําให้ แห้ ง

แอนเชียน เอลฟ์ นันมีเวทสายลมอันทรงพลัง แต่วา่ ก็มีความ
แข็งแกร่งระดับทีสามารถใช้ เวทองค์ประกอบทังสีได้
การทีเธอเป็ น[อสูรแห่งคํามันสัญญา]ทําให้ ผมเองก็ใช้ เวทได้
ทุกประเภท

"หางของเฟล สวยขึนมาแล้ วนะ"

173
"กะ ก่ะ"
"แต่วา่ ยังต่อจากนีต่างหาก"

ผมยิมแล้ วหยิบแปรงขึนมา
แค่สระขนแล้ วทําให้ แห้ งก็ดสู วยแล้ ว แต่วา่ ถ้ าไม่แปรงขนก็
คงบอกว่าเสร็จไม่ได้

"นันคืออะไรเหรอคะ"
"อุปกรณ์ทีจะทําให้ เฟลรู้สกึ ดียิงกว่านียังไงล่ะ"
"จะรู้สกึ ดียิงกว่านีอีกเหรอคะ?"
"แน่นอน"

ผมพยักหน้ าให้ กบั คําถามของเฟลทีถามมาด้ วยความคาด

174
หวังครึงหนึง ความกลัวครึงหนึง
แล้ วก็ลองใช้ นิวหวีไปตามขนหาง รู้สกึ ติดขัดนิดหน่อย

เป็ นหางทีสมควรกับการแปรง ต้ องใส่ใจเข้ าไป

แล้ วก็กดแปรงลงไป

ร่างกายของเฟลสันไปทัว
ผมมันใจในการแปรงขนอยู่ ทุกครังทีคุอินะขอให้ ทําผมก็
เชียวชาญขึน
การแปรงขนนันทําให้ ขนเงางาม ส่งเสริ มสุขภาพทีดีของขน
ทําความสะอาดฝุ่ นทีติดขน แล้ วยังเป็ นการนวดและส่งเสริ ม
การหมุนเวียนเลือดด้ วย
การแปรงขนจากผู้เชียวชาญอันดับหนึงคือความสุข สุนขั ตัว
โตทีรู้จกั ความสุขนันเพียงแค่หยิบแปรงก็สะบัดหางแล้ ววิงมา

175
หาสุดกําลังแล้ ว

ฝี มือของผมไปถึงระดับนันแล้ ว

การแปรงขนให้ หมดจดเริ มต้ นขึนแล้ ว

"นายท่าน อบอุ่นจังเลยค่ะ"

ไม่เหมือนกับการทีกระตุ้นจุดอ่อนแบบเมือกี

ผมลูบหางของเธออย่างอ่อนโยนทีสุด
เฟลผ่อนคลายแล้ วผ่อนแรงทังร่างออก
ปล่อยทังหมดมาไว้ ทีผม

"เป็ นไง รู้สกึ ดีไหม"

176
"รู้สกึ ดีมาก จนแทบจะละลายเลยค่ะ"
"แบบนันก็ดี อีกนิดจะเสร็จแล้ วนะ"

ถูจนถึงซอกหาง
สุดท้ ายก็ใช้ นิวถูไป แล้ วนิวก็ออกไปมาได้ แบบไม่มีอะไรมา
ขวาง

"เสร็จแล้ วล่ะ เฟล ส่องกระจกสิ"

ผมชีให้ รูปร่างทีมุมของห้ อง

"อุหวาา ขนมันเงาสวยสุดเลยค่ะ สุดยอด! เหมือนขนของ

เจ้ าหญิงเลยค่ะ"

177
พอเห็นหางทีขนหางเงางามจากการสระและแปรงขน เฟลก็
อุทานออกมาอย่างดีใจ
บอกว่าอยากให้ มองดูแล้ วก็ชหู างขึนมา

"นีคือรางวัลล่ะ ชอบใจไหม?"
"ขอบคุณมากค่ะ! หางกําลังรู้สกึ ดีใจทีสุดเลยค่ะ!"

เฟลสะบัดหางขาวๆไปมาหลายรอบด้ วยความดีใจ
ฟู๊ ถ้ าพอใจกับแค่นีได้ ก็ดี

"แต่วา่ นายท่าน ผิดกับทีคิดไว้ เลยนะคะ ถ้ าเกิดว่า มีรางวัล

คราวหน้ าอีกล่ะก็ ตอนนันอยากได้ นายท่านร่างมืดมาเล่น

178
ด้ วยค่ะ"
"...เรื องนัน ก็ไว้ วา่ กันตอนนันละกัน"

ผมหน้ ากระตุกแล้ วตอบกลับเฟลอย่างคลุมเครื อพร้ อมกับลูบ

หัวของเฟล

เอาเถอะ ไม่ต้องไปห่วงเรื องนันหรอก

ไม่วา่ จอมมารแห่ง[กาลเวลา]จะมาทีงานเลียง หรื อปฎิเส
ธงานเลียงแล้ วขอมาพบกับผมในโอกาสอืน ตอนนันก็ต้อง
คืนเฟลไป

โอกาสทีจะให้ รางวัลเฟลไม่มีอีกแล้ ว

"สัญญาแล้ วนะคะ!"
"อา ขอสัญญาเลย"

179
เฟลพยักหน้ า หลังจากนันก็เอานิวมาถูกนั ทีหน้ าอก
กําลังลังเลทีจะพูดอะไรบางอย่าง

"เฟล มีเรื องอะไรทีอยากจะพูดอยู่หรื อเปล่า"

"คือว่า ขอพูดเอาแต่ใจสักอยางหนึงนะคะ ...ถ้ าเป็ นไปได้
วันนีอยากจะให้ เป็ นนายท่านร่างมืดสุดเท่หน่อยค่ะ ไม่ต้อง
ทําอะไรก็ได้ คะ่ อยากทีจะได้ พบนายท่านร่างมืดค่ะ"

[ตืน]เหรอ
ไม่วา่ ยังไงก็จําเป็ นต้ องตรวจสอบพลังของจอมมารใหม่ทีได้
รับมานีอยู่แล้ ว
ถ้ าเฟลอยากจะพบกับผมร่างมืดล่ะก็จะให้ ใช้ [ตืน]ในทีนีแบบ

180
เปล่าประโยชน์ไม่ได้
ปั ญหา คือผมจะต้ องไม่ทําเรื องแปลกๆ ตอนตืนครังแรก็คง
เหตุผลเอาไว้ ได้ อยู่ ถ้ าเป็ นตอนนีทีกําลังสงบจิตใจอยู่ละ่ ก็ไม่
มีปัญหาอะไรแน่

เฟลมองมาทีผมด้ วยสายตาคาดหวัง
ช่วยไม่ได้ จะยอมฟั งคําเห็นแก่ตวั ของเธอเป็ นของขวัญอําลา
ละกัน
ผมแพ้ คําขอของสาวน้ อยด้ วยสิ

"เข้ าใจแล้ ว แค่นิดเดียวนะ แค่เป็ นร่างมืดเท่านันนะ ไม่ทํา

อะไรหรอกนะ"
"เข้ าใจแล้ วค่ะ!"

181
เฟลมองขึนมาทีผมด้ วยสายตาเป็ นประกาย
อีกไม่นานก็จากกันแล้ ว ก็เลยเลือกทีจะทําตามคําขอของเธอ
ผมทําการ[ตืน]
มีก้อนความร้ อนไหลออกมาจากข้ างหลังสร้ างเป็ นปี กขึนมา
สีคู่ เขาทีงอกออกมาจากหัวก็ยืดยาวออกไปความรู้สกึ ทัง
หมดถูกเติมเต็ม ทังจิตใจและโลกถูกย้ อมไปด้ วยความมืดมิด

สติหา่ งออกไปผมหลับลง...ตัวผมร่างมืดก็ตืนขึน

เฟลร้ องกรี ดแล้ วพุง่ เข้ ามาหา

"นายท่านร่างมืดล่ะค่ะ! สายตาเย็นชานัน ทําเอายะเยือกไป

ทังตัวเลยค่ะ!"

ผมทีเฟลเข้ ามากอดรู้สกึ เคือง ทําตัวคุ้นเคยเกินไปแล้ ว ทังๆที

สังสอนไปขนาดนันแล้ วแท้ ๆแต่ดทู า่ จะยังไม่เข้ าใจจุดยืนของ
182
ตัวเอง ถ้ าสังสอนไม่ได้ ก็คงจําเป็ นต้ องลงโทษ
จะสอนวิธีเลียงสุนขั ทีถูกต้ องให้ เอง แล้ วผมก็ยืนมือไปที
เธอ...

ผมตืนขึน
ข้ างๆมีเฟลนอนตัวกลมอยู่ กอดแขนผมแล้ วหลับอย่างมี
ความสุข

ความทรงจําเมือวานมันคลุมเครื อ
แต่ผมกับเฟลก็ยงั ใส่เสืออยู่ทงคู
ั ่ ได้ เห็นแบบนีก็สบายใจไป
เปราะหนึง

ก่อนอืนก็คอ่ ยๆทวนความทรงจํา

183
ก่อนอืน ก็ทําเป้าหมายตรวจสอบความสามารถของจอมมาร
ทังสองทีดูดมาว่าทําอะไรได้ บ้างเสร็จแล้ ว ไม่เป็ นไร ยังจําได้
อยู่ มันเป็ นอาวุธทีทรงพลังมาก ถ้ าผมใช้ มนั ล่ะก็กําลังรบขอ
งอวาลอนก็จะเพิมขึนประมาณสองเท่าได้ เลยล่ะ ถึงเดียวจะ
ไม่ใช่พลังทีทรงพลังอะไรขนาดนันแต่ถ้าเอามารวมกันก็
จะ"เปลียนไป"เลยล่ะ
จะมองข้ ามไปไม่ได้ แม้ จะมีความเสียงแต่ก็จําเป็ นต้ องควบ
คุม[ตืน]ให้ ได้ อย่างสมบูรณ์
แล้ วก็จําเป็ นต้ องตรวจสอบว่าไม่ได้ ทําอะไรกับเฟลไปใช่ไหม

ไม่เป็ นไร ยังมีความทรงจําอยู่ ผมยังคงรักษาเหตุผลได้ อยู่

พูดกับเฟลนิดหน่อยแล้ วก็หลับไป "นอกจากนันก็นกึ ไม่ออก
แล้ ว"ดังนันจึงไม่ได้ ทําอะไรแปลกๆไปแน่

184
"เฟล ดูทา่ จะรู้สกึ ดีสินะ"

พอได้ เห็นใบหน้ าตอนนอนแสนน่ารักของเฟลแล้ วก็ไม่อยาก

ทีจะปล่อยไปเลย

"ท่านพ่อ เฟล พยายามแล้ วค่ะ"

พอคิดแบบนันก็ได้ ยินเสียงละเมอของเฟล
คําพูดนันทําให้ สติกลับมา แทนทีจะอยู่กบั ผมเธอควรทีจะ
กลับไปหาจอมมารแห่ง[กาลเวลา]
แล้ วเฟลเริ มลืมตาขึน

185
"มุนิว อรุณสวัสดิค่ะ นายท่าน"

ไม่ชอบการตืนงันเหรอ เลยทําหน้ าเบลอๆอยู่ เฟลแบบนีก็น่า

รักดี
ผ่านไปสามนาที เฟลทีสะลึมสะลือก็กลับมาเป็ นเฟลตาม
ปกติ...ไม่สิ ไม่ใช่เฟลตามปกติ มีอะไรแปลกๆไป หน้ าแดง
แล้ วเอามือแตะแก้ มส่ายหน้ าไปมา

"นายท่าน ทีเมือวานมอบความรักให้ เฟลขนาดนันต้ องขอ

ขอบคุณมากเลยนะคะ!!"
"ถ้ าชอบก็ยินดีด้วยนะ"
"นายท่านทีร้ ายนิดๆนีเท่สดุ จริ งๆเลยค่ะ!"

186
เฟลสะบัดหางไปมา
คงชอบทีสระกับแปลงขนให้ เมือวานสินะ เอาเป็ นแบบนันไป
ละกัน

มีนกสีฟ้าบินเข้ ามาทางหน้ าต่าง

ทีขามีจดหมายติดอยู่
แน่นอนเป็ นจดหมายตอบกลับทีส่งมาหาผม

"เฟล คําเชิญมางานเลียงอาหารจากจอมมารแห่ง[กาลเวลา]
ได้ รับการตอบกลับมาแล้ วล่ะ"
"ท่านพ่อจะมาเหรอคะ!"

เฟลส่งเสียงมาอย่างดีใจ
ชอบจอมมารแห่ง[กาลเวลา]จริ งสินะ

187
ผมยิมแล้ วลูบหัวเธอ
จดหมายมีของมัลโก้ ด้วย มัลโก้ เองก็ตอบมาว่าจะเข้ าร่วม
งานเลียง นอกจากนันก็มีเรื องทีดีมากๆ โรโรโนะเองก็คงดีใจ
ล่ะนะ
เอาล่ะ ให้ รางวัลเฟลเสร็จแล้ ว ต่อไปก็คือรางวัลของอีกคน
หนึง โรโรโนะตัดสินใจรางวัลได้ หรื อยังนะ? เอาล่ะ ยังไงก็
ต้ องไปแจ้ งข่าวดีจากมัลโก้ อยู่แล้ วก็ไปดูหน่อยละกัน

ผมแยกกับเฟลแล้ วก็ไปทีโรงงานของโรโรโนะ
ในระหว่างทีไม่อยู่โรงงานของโรโรโนะก็มีงานมามากมาย ทัง
การซ่อมแซมโกเลมกับอาวุธทีพังในศึกคราวนี แถมยังมีงาน
ผลิตกระสุนอีก

188
ดินปื นนันปกติแล้ วจะให้ [สร้ าง]ของผมทําขึน แต่วา่ กระสุนมิ
ธริ ลกับกระสุนโอริ ฮารูกอนทีเป็ นกระสุนพิเศษจําเป็ นทีจะ
ต้ องให้ โรโรโนะสร้ าง
เธอเป็ นพวกทีขยันมาก ขนาดบอกให้ ทําทีหลังก็ไม่ยอมพัก
จนกว่าจะทําเสร็จขันตํา

แต่วา่ เพราะเรื องแล้ วไม่ได้ พกั อยู่เดียวก็น่าสงสาร วันหลังคง

ต้ องให้ พกั แบบพิเศษไป ถ้ าบอกให้ พกั แล้ วไม่พกั ล่ะก็คงต้ อง
สังให้ ออกไปเทียวด้ วยกันกับผมแล้ ว
ถ้ าเกิดว่าโรโรโนะตัดสินใจรางวัลด้ วยตัวเองไม่ได้ ละ่ ก็จะพา
ไปทัวร์ ชิมให้ ละกัน เด็กคนนันเป็ นพวกกินเก่งด้ วยคงจะดีใจ
เป็ นแน่
ระหว่างคิดเรื องแบบนันก็เข้ าไปทีโรงงาน

189
"ท่านโรโรโนะ ทีบอกว่าอยากให้ ลบู หัวนันมันสงวนตัวมากไป
แล้ วค่ะ! ยิงกว่านันอีกสิคะ! ผู้หญิงต้ องกล้ าสิคะ!"
"ใช่แล้ วใช่แล้ ว เรี ยนรู้จากเด็กคนนันสิคะ ตอนนีมีเด็กอยู่ใน
ท้ องแล้ วนะคะ"
"ตกท่านไวต์คนนันได้ เลยนะคะ"
"ใช่แล้ ว รางวัลของท่านโพลเคล มีข้อเสนอมาให้ คะ่ บอกไป
ว่าอยากได้ ลกู ของท่านโพลเคล นัดเดียวจอดไปเลยค่ะ"
"""ใช่แล้ ว"""

โรโรโนะถูกพวกดวาร์ ฟ สมิธทีเป็ นลูกน้ องล้ อมวงหยอกอยู่

ผิวสีขาวถูกย้ อมไปด้ วยสีแดง โรโรโนะก้ มหน้ าลง

คงเป็ นบทสรุปจากการคุยกันเรื องรางวัลทีจะได้ จากผมสินะ

...แต่วา่ เด็กคงจะไม่ได้ ละ่ นะ จะให้ ทําอะไรกับลูกสาวกัน

190
"โรโรโนะ อยู่ไหม"

ผมพูดเสียงดัง โรโรโนะกับพวกดวาร์ ฟ สมิธทังหมดก็มองมา

ทางนี
แล้ วพวกดวาร์ ฟ สมิธก็รีบกลับไปทีของตัวเองเหลือไว้ เพียง
แค่โรโรโนะ ทําเป็ นไม่ได้ ยินเรื องเมือกีละกัน

"มาสเตอร์ วันนีมีธรุ ะอะไรเหรอ?"

"คิดว่าน่าจะตัดสินใจรางวัลได้ แล้ วเลยมาฟั งน่ะ"

ดวาร์ ฟ สมิธเงียหูฟังเต็มที

โรโรโนะหน้ าแดง แล้ วก็ตอบกลับมาด้ วยเสียงสันๆ

191
"อยากได้ ลูกของพ่อ"

พูดเรื องนันเลยเหรอ!?
รู้สกึ ได้ เลยว่าหน้ าผมกําลังแข็ง พวกดวาร์ ฟ สมิธก็สง่ เสียง
กรี ดกร๊ าดเชียร์ กนั
โรโรโนะเองก็สง่ สายตาขึนมาแล้ วพึมพําว่า[ไม่ได้ เหรอ?]

"ไม่ได้ หรอก"
"เกลียดหนูเหรอคะ?"

โรโรโนะมองมาทีผมอย่างไม่สบายใจ

192
"จอมมารสร้ างเด็กไม่ได้ หรอกนะ ถึงผมจะพูดไปว่าถ้ าเป็ น
เรื องทีทําได้ จะทําทุกอย่าง แต่เรื องนันยังไงก็คงทําไม่ได้ "
"อืม เข้ าใจแล้ ว น่าเสียดาย"
"แล้ วก็นะ ผมทําเรื องแบบนันกับลูกสาวไม่ได้ หรอก เรื องนัน
ไม่ใช่ชอบหรื อเกลียดแต่เพราะโรโรโนะเป็ นลูกสาวยังไงล่ะ"

แต่เรื องทีจอมมารมีลกู ไม่ได้ เป็ นความจริ ง อสูณด้ วยกันนัน

สามารถมีลกู ได้ ตามความเข้ ากัน แต่วา่ จอมมารนันต่อให้ กบั
จอมมารหรื อกับอสูรก็ไม่มีทางมีลกู ได้ ทังๆทีมีอวัยวะสืบ
พันธุ์แต่ไม่ร้ ูทําไมถึงทําไม่ได้
...ถึงจะเป็ นไปได้ เพราะได้ ดดู ความสามารถทีเรี ยกว่า[ผสม
พันธุ์]ของ[ความชัวร้ าย]ก็เถอะแต่ผมก็เงียบเอาไว้ มันไม่จํา
เป็ นต้ องพูดไปตามตรง

193
"เข้ าใจแล้ ว จะคิดถึงอย่างอืน จะให้ คําตอบภายในวันนีค่ะ"

โรโรโนะพูดออกมาอย่างเหงาๆนิดหน่อย

"ทําตามนันเถอะ แล้ วก็ มีอีกเรื องหนึง มีข่าวดีมาให้ น่ะ ดู

เหมือนว่าร่างกายของโกเลมทีถูกทําลายในดันเจียนของมัล
โก้ ทงหมดจะเก็
ั บมาได้ เรี ยบร้ อยแล้ วน่ะ เมือสักครู่ก็ได้ ให้
พวกมังกรแห่งความมืดมิดกลาฟรอซกับจิงจอกภูติไปเก็บ
กลับมาแล้ ว"

ร่างกายของอสูรในตอนทีจะตายนันจะกลายเป็ นประกายสี
ฟ้าแล้ วหายไป แต่ร่างกายของโกเลมทีเป็ นสิงมีชีวิต
เวทมนตร์ จะไม่หายไป ถ้ าแค่เสียหายแบบเหลือรูปร่างอยู่ก็
สามารถทีจะเก็บกลับมาทีหลังได้

194
"หมายความว่า"
"อืม ถึงจะบอกไม่ได้ วา่ ทังหมดแต่ก็ได้ วตั ถุดิบทีจะซ่อมแซม
พวกโกเลมมาแล้ ว"
"ไชโย จะรี บรักษาเด็กพวกนันเร็วๆเลยค่ะ!"

โรโรโนะเข้ ามากอดผมแล้ วพูดอย่างอารมณ์ดี

พอได้ เห็นแบบนันผมก็ยิมเจือน

เด็กคนนีนีชอบพวกโกเลมจริ งๆสินะ

ถ้ ามังกรแห่งความมืดมิดกลาฟรอซกลับมาแล้ วก็จะรี บเอาไป

ส่งให้ ทนั ที
แต่วา่ ในฐานะพ่อแล้ วอยากจะให้ คิดถึงตัวเองให้ มากกว่านี ที

195
รอบนีให้ คิดรางวัลด้ วยตัวเองก็เป็ นการทําให้ โรโรโนะรู้สกึ ตัว
ว่าตัวเองต้ องการอะไรด้ วย

ผมพูดกับทุกคนสักพักแล้ วออกจากห้ องไป

ผมเองก็มีงานต่อจากนี
ในทีสุดก็เรี ยกพวกจอมมารมีชือมาแล้ ว อวาลอนแห่งนีก็ต้อง
ต้ อนรับให้ ยิงใหญ่เท่าทีเป็ นไปได้ เพือการนันก็จําเป็ นต้ องมี
การเตรี ยมการ
-------------------------------------------------------------------------
---------------------------------------------------------------------
Ch.119 - ตอนที3 ราชาปราชญ์หมาป่ ามานาการ์ ม

ผมออกจากโรงงานของโรโรโนะมา แล้ วก็เตรี ยมการเรื องงาน

เลียงอาหาร
ตัวงานเลียงทังหมดนันผมฝากไว้ กนั โคนันนาทีเป็ นหัวหน้ า
196
ของบริ ษัทเคิร์ทรู๊ททีเป็ นสมาคมทีใหญ่ทีสุดในเมืองนี

บอกไปว่าขอของระดับสูงแบบต้ อนรับขุนนาง ทุม่ เงินสุดตัว

เพือให้ ได้ ของทีดีทีสุดมา รวมถึงร้ องขอให้ เน้ นไปทีจุดแข็งขอ
งอวาลอนทีสามารถหาของทีสุดยอดมาจากทัวโลกได้

โคนันนาเป็ นพ่อค้ าทีมีความสามารถ ขอเพียงอกบเงือนไขไป

หลังจากนันจะมอบผลลัพธ์ทีสุดยอดทีสุดออกมา
รวบรวมของอร่อยจากทัวโลก พ่อครัวเองก็ให้ พวกมือหนึง
จัดการ ร้ านก็เลือกทีไม่มีทีติ

ผมเองก็ถนัดเรื องอาหาร ก็คิดทีจะทําอาหารเองอยู่หรอก แต่

คิดว่าปล่อยให้ เป็ นหน้ าทีของผู้เชียวชาญน่าจะได้ ผลลัพธ์ทีดี
กว่า

197
นอกจากนันยังฝากให้ แอนเชียน เอลฟ์ ออร่าจัดการเรื องไวต์
กับเชอร์ เบ็ททีทําจากแอปเปิ ลสีทอง ถ้ าทําพวกมันได้ ก็เอามา
รวมกับของโคนันนา

แอปเปิ ลสีทองนันหากินได้ เพียงแค่ในอวาลอนเท่านันแถมยัง

อร่อยสุดยอดด้ วย
ก็มีความรู้สกึ อยากจะฟื นฟูคลังของแอปเปิ ลสีทองทีใช้ หมด
ในการต่อสู้คราวนีอยู่หรอกแต่ก็อยากจะใช้ ต้อนรับพวกคนที
ให้ ความช่วยเหลือในครังนีให้ เต็มทีมากกว่า

นอกจากนันยังมีการจองสถานบันเทิงของเมืองนีอีกหลาย
แห่ง
มาอวาลอนแล้ วทังที จะให้ จบแค่ของกินก็ไม่ใช่เรื อง

198
เอาล่ะ มาจัดการให้ เรี ยบร้ อยดีกว่า

งานเลียงคืออีกสองวันให้ หลัง

การเตรี ยมการเสร็จไปส่วนหนึงแล้ ว
พอมองขึนไปบนฟ้ าโดยไม่คิดอะไร ก็เห็นมังกรแห่งความมืด
มิดกําลังขนคอนเทนเนอร์ มาทางนี

"มาถึงแล้ วเหรอ"

ผมให้ พวกมังกรแห่งความมืดมิดกลาฟรอซกับจิงจอกภูติไป
เอาซากของโกเลมทีพงั ในดันเจียนของมัลโก้

199
ดีเลย ผมจะออกไปต้ อนรับพวกเขาแล้ วบอกให้ ไปส่งทีโรง
งานของโรโรโนะโดยตรง

โรโรโนะคงกําลังรออย่างคาดหวังแน่ๆ

ผมรออยู่แถวๆประตูเมืองอวาลอนแล้ วพวกจิงจอกภูติก็มา
ถึงด้ วยรถม้ าโกเลม
ถึงในการต่อสู้ก่อนหน้ านีจะเสียโกเลมไปหมดแต่ในเมืองก็ยงั
เหลือพวกโกเลมสําหรับขนส่งอยู่ พวกเขาไม่ได้ เป็ นอะไรจึง
เอามาใช้ เป็ นรถม้ าโกเลมแบบนี

200
รู้สกึ ผิดปกติ พวกจิงจอกภูติดตู งึ เครี ยดมาก ใบหน้ าก็แข็งทือ

"จิงจอกภูติ เหนือยหน่อยนะ"

พอทักทายพวกเธอจิงจอกภูติสองคนทีเป็ นคนคุมบังเหียนก็
พยักหน้ ากลับมา
หลังจากรอให้ พวกจิงจอกภูติใจเย็นลง ก็บอกให้ พวกเธอไปที
โรงงานของโรโรโนะ

ทังสองคนพยักหน้ าแล้ วก็พดู ออกมา

"รับทราบค่ะ จะไปส่งให้ ทีโรงงานของท่านโรโรโนะนะคะ

แล้ วก็มีเรื องทีจําเป็ นต้ องบอกค่ะ"

201
นันคือเรื องทีทําให้ พวกจิงจอกภูติเครี ยดสินะ

"ลองพูดมาสิ"
"มีแขกมาท่านหนึงค่ะ"
"แขก?"

สังหรณ์ใจแปลกๆเล็กน้ อย
แต่ก็นกึ ออกมาแค่คนเดียว คนทีทําให้ พวกจิงจอกภูติทีกลับ
มาจากดันเจียนของมัลโก้ ตงึ เครี ยดได้ เนีย

มีสาวน้ อยคนหนึงโผล่หน้ าออกมาจากข้ างหลังของพวก

จิงจอกภูติทีเป็ นคนคุมบังเหียน

202
หางและหูหมาป่ าสีขาว ผมยาวสีขาว ผิวสีแทนงดงาม บน
หัวสวมมงกุฎเล็กๆ สาวน้ อยอายุสิบปลายๆทีสวมเดรสระดับ
สูงสีขาว
...จอมมารแห่ง[สัตว์ป่า]มัลโคเซียสทีเกิดใหม่

ในตอนนีเธอ[จุต]ิ แล้ วกลายมาเป็ นอสูรลูกน้ องของผม

ชือในฐานะอสูรคือ ราชาปราชญ์หมาป่ ามานาการ์ ม
ผมลองตรวจสอบสเตตัสนันอีกครัง

เผ่า：ราชาปราชญ์หมาป่ ามานาการ์ ม ระดับ S

ชือ：ยังไม่ได้ ตงั

เลเวล：90

พลังกายS+ ความทนทานS+ ความคล่องแคล่วS+

203
 พลังเวทS+ โชคลาภS+ ความสามารถพิเศษEX

สกิล：อํานาจจอมมาร เทพธิดาแห่งจันทรา กลายร่างเทพ

หมาป่ า ราชาแห่งสัตว์ป่า เวทมนตร์ ทงหมดไร้
ั ผล
มองอนาคต คําเย้ ยหยันจากผู้สร้ าง

มัลโก้ ทีกลายเป็ นเหรี ยญ[เทพสัตว์ป่า] เหรี ยญทียอดเยียม

กว่าธรรมดาทีได้ รับจากรางวัลของผู้สร้ างเท่านัน[ราชา] แล้ ว
ก็เหรี ยญทีทําให้ สามารถใช้ สามเหรี ยญ แล้ วสามารถเลือด
ตัวเลือกทีดีทีสุดจากตัวเลือดนับไม่ถ้วนได้ [การสร้ าง]

แค่การผสมสามเหรี ยญทีมีแค่[การสร้ าง]ทําได้ เท่านันก็ให้

กําเนิดอสูรทีทรงพลังมาได้ แล้ วแท้ ๆ เหรี ยญทีใช้ ทงหมดยั
ั ง
เป็ นเหรี ยญทีมีพลังเหนือกว่าเหรี ยญออริ จินลั ระดับAซะอีก

204
นีมันแข็งแกร่งทีสุดไม่ผิดแน่
สเตตัสทังหมดเป็ นS+ เลเวลก็อยู่ในระดับสูงสุดทีระดับSที
เกิดแบบพัฒนาได้ จะเป็ นได้ คือ90

สกิลแต่ละอันก็ล้วนทรงพลัง

อํานาจจอมมาร...ขณะทีเป็ นอสูรก็ยงั คงมีคณ

ุ สมบัติของ
จอมมารอยู่

เทพธิดาแห่งจันทรา...พลังของเทพธิดาผู้ปกครองดวงจันทร์
ด้ วยการรับแสงจันทร์ สเตตัสทังหมดเพิมขึนระดับ(ใหญ่มาก)
สามารถรับพลังเวทจากวิหารแห่งดวงจันทร์ ได้ รวมถึง
สามารถเปิ ดเขตแดนแสงจันทร์ ทีทําให้ สามารถใช้ เวทดวง
จันทร์ ทีเป็ นแบบพิเศษได้

205
กลายร่างเทพหมาป่ า...ความสามารถในการกลายร่างเป็ น
เทพหมาป่ า พลังกาย ความทนทาน ความคล่องแคล่วเพิม
ขึน2ระดับและได้ รับโบนัสต่างๆ

ราชาแห่งสัตว์ป่า...พลังในการปกครองเด็ดขาดต่ออสูร
ประเภทสัตว์ป่า พลังพลังให้ อสูรประเภทสัตว์ป่าในพืนที
เดียวกันระดับ(ใหญ่)

เวทมนตร์ ทงหมดไร้
ั ผล...ความต้ านทานต่อศาสตร์ เวททุก
ประเภท

มองอนาคต...สามารถมองเห็นอนาคตหลายพริ บตาข้ างหน้ า

ได้ ตอนทีใช้ งานจําเป็ นต้ องเพ่งสมาธิอย่างถึงทีสุด

206
คําเย้ ยหยันจากผู้สร้ าง...ค่าตอบแทนของพลังทีหลุดกรอบ
จะก่อให้ เกิดภัยภิบตั ิทีจะทําลายตัวผู้ถือครองความสามารถ
รวมถึงผู้ปกครองภายใต้ เงือนไขพิเศษ รวมถึงมีโอกาศเล็ก
น้ อยทีจะต่อต้ านและหลุดจากการควบคุม ยิงสายสัมพันธ์
กับอสูรแน่นแฟ้ นการเกิดภัยพิบตั ิหรื อการต่อต้ านก็ยิงเกิดขึน
ตํา

ราชาปราชญ์หมาป่ ามานาการ์ มถ้ าใช้ เทพธิดาแห่งจันทรา,

กลายร่างเทพหมาป่ าสองอย่างนีร่วมกันกับสเตตัสทีแต่เดิมก็
ผิดปกติอยู่แล้ วก็จะแสดงพลังการต่อสู้ทีใกล้ เคียงกับไร้ เทียม
ทานออกมาได้

ในมุมมองของผมต้ องใช้ จิงจอกสวรรค์ คุอินะ, เอลเดอร์

ดวาร์ ฟ โรโรโนะ, แอนเชียน เอลฟ์ ออร่า, มังกรดําแห่งความ
ตาย ซีกวูร์ม ไวต์ทีติดอาวุธพร้ อมรบเข้ าท้ าทายถึงจะพอเห็น
207
โอกาสเอาชนะได้

ถ้ ารวมหมาป่ าสวรค์ เฟลกับรุลเู ยห์ ดิวา่ ทีคอยสนับสนุนจาก

ต่างมิติช่วยด้ วยก็เริ มทีจะทนต่อสู้ได้ ห้านาที

"โพลเคล อย่าจ้ องขนาดนันสิ มันน่าอายไม่ใช่เหรอไงกัน"

มัลโก้ กอดร่างตัวเอง แล้ วพูดออกมาอย่างเขินอาย

แกล้ งหยอกผมสินะ

"มัลโก้ เธอในตอนนีแข็งแกร่งเกินไปแล้ ว เข้ าขันโกงเลยล่ะ

ถ้ าต้ องการล่ะก็สามารถทะลวงดันเจียนของจอมมารบาง
ส่วนแล้ วทําลายคริ สตัลได้ เลยนะ"

208
แข็งแกร่งระดับนันเลยล่ะ
ความสามารถด้ านการต่อสู้เดียวทีเด็ดขาดขันสูงสุด
แค่คิดว่าโดนมัลโก้ ในตอนนีโจมตีก็ตวั สันแล้ ว

"ฉันเองก็ตกใจ ร่างกายในตอนนีแข็งแกร่งยิงกว่าตอนเป็ น
จอมมารซะอีก แต่วา่ นะโพลเคล ห้ ามเหลิงจนเกินไปเชียว
เทพธิดาแห่งจันทราทีแข็งแกร่งทีสุดของฉันใช้ ได้ เฉพาะแค่ใน
ดันเจียนเท่านันล่ะ"

จุดอ่อนของเทพธิดาแห่งจันทราทีความสามารถจะไม่ทํางาน
ในสถานทีๆแสงจันทร์ ไปไม่ถึง

ผมทีเห็นสเตตัสเองก็เข้ าใจดี

209
แต่วา่ มีเขตแดนแสงจันทร์ อยู่ เขตแดนนีด้ วยการสร้ างโลกที
เชือมต่อกับดวงจันทร์ โดยมองข้ ามสถานทีและเวลาทําให้
สามารถได้ รับพลังของแสงจันทร์ มาได้

ถึงจะเสียพลังเวทไปพอตัว แต่ก็สามารถใช้ พลังของเทพธิดา

แห่งจันทราได้ สองนาที
แล้ วอสูรทีสามารถทนมัลโก้ ในตอนนีได้ ถึงสองนาทีไม่มีอยู่
แน่

"แข็งแกร่งถึงขนาดนีก็ได้ แต่หวั เราะน่ะนะ ควรจะสร้ าง

ระดับทีสูงกว่าระดับSขึนมาเพือมัลโก้ โดยเฉพาะเลย"

ระดับSนันเป็ นระดับทีสูงทีสุด
210
ในระดับSเองก็มีระดับความแข็งแกร่งของอสูรอยู่ แค่เกิน
ระดับหนึงทังหมดก็จะเป็ นระดับS สําหรับราชาปราชญ์หมา
ป่ ามานาการ์ มนันในระดับSแล้ วต้ องเป็ นอสูรทีอยู่ระดับสูง
สุดไม่ผิดแน่
แต่ถึงอย่างนันก็มีเรื องหนึงทีจะมองข้ ามไม่ได้

"ถึงจะดูพดู ซําซากก็เถอะแต่อย่าพึงฉันมากเกินไปเด็ดขาด
มันมีกบั ระเบิดทีเห็นได้ ชดั เจนอยู่เลยนะ"
"...คําเย้ ยหยันจากผู้สร้ างนีก็น่าสงสัยนะ"

ค่าตอบแทนของพลังทีหลุดกรอบ
บางทีสกิลทียังไม่เปิ ดเผลของมังกรดําแห่งความตาย ซีกวูร์
มก็คงจะเป็ นมัน

พลังทีจะนําอสูรกับจอมมารทีปกครองไปสูห่ ายนะ
211
"อืม แต่วา่ นะ มันดูจะง่ายเกินไป ไม่สมกับเป็ นผู้สร้ างเลย"
"ถึงจะคิดว่าเป็ นความสามารถทีสมกับเป็ นผู้สร้ างก็เถอะ"

อาชญากรตัวร้ ายทีชือชอบการทําให้ จอมมารมีปัญหา ก็เป็ น

กับดักทีสมกับเป็ นหมอนันดี

"ถ้ าดูแค่ผลลัพธ์ทีเกิดก็สมกับเป็ นหมอนันจริ งๆล่ะ แต่ไม่

อยากจะเชือเลยว่าจะเข้ าใจได้ ง่ายขนาดนี คิดว่านีน่าจะเป็ น
นกต่อเพือปิ ดบังเป้าหมายทีแท้ จริ งไว้ "

พอได้ ยินแบบนีแล้ วการทีกับดักถูกเปิ ดเผลจากการทีปลด

สกิลด้ วยการเพิมเลเวลเนียมันดูใจดีเกินไป

212
"เรื องนันก็เห็นด้ วยนะ ทีน่ากลัวก็คือมันเขียนไว้ แค่วา่ ภายใต้
เงือนไขพิเศษเท่านัน บางทีเงือนไวมันอาจจะพวกทีหลีก
เลียงไม่ได้ อย่างการกินข้ าวก็ได้ นิสยั แย่สมกับเป็ นหมอนัน
เลยล่ะ"

ต่อจากนีจะทําอะไรก็ต้องระวังเข้ าไว้
เรื องน่ากังวลมีนบั ไม่ถ้วนเลย แต่วา่ ถ้ าคิดว่าเรื องน่ากังวลนัน
เป็ นค่าตอบแทนทีช่วยมัลโก้ ได้ ผมก็ทนได้

"ทางนันเองก็จะวางใจได้ หรื อเปล่า คนคนนัน นิสยั แย่จริ งๆ

นะ เรื องทีโพลเคลคิดว่าไร้ สาระมันไม่ทํางานหรอก แต่มนั จะ
ทํางานแน่นอนตอนทีโพลเคลจะต้ องเสียใจจากก้ มบึงของ
หัวใจในตอนทีทําอย่างนัน แต่ในตอนทีนายยังคงเป็ นนายอยู่

213
ก็น่าจะไม่เป็ นไรนะ"
"ผมน่ะ ตอนทีเป็ นผมยังอยู่ก็ไม่เป็ นไรหรอก จะระวังตัวเอาไว้
จนกวาจะรู้เงือนไขการพึงมัลโก้ จะเก็บไว้ เป็ นเรื องสุดท้ าย
ของสุดท้ ายเลยนะ"

ผมจะไม่มีวนั สูญเสียตัวเองเด็ดขาด
ผมสัญญากับตัวเองไว้ แบบนัน
จะไม่เสียความเป็ นตัวเองแล้ วตกตําเป็ นพวกขยะทีทําเรื อง
โหดร้ ายแน่ๆ

"อืม เป็ นการเตรี ยมใจทีดี ถ้ าเอาแต่พงฉั

ึ นพวกอสูรของนายก็
ไม่มีทางเติบโตได้ ...เพราะฉะนันก่อนอืนก็มาฝึ กกันเถอะ"

214
มัลโก้ จบั คอผมแล้ วลากไปทิศทางตรงข้ ามกับอวาลอน
ผมโบกมือให้ พวกจิงจอกภูติ ส่งให้ พวกเธอกลับไปทํางาน

"ถึงอยู่ๆจะมาบอกให้ ฝึกก็เถอะแต่ผมยังไม่เข้ าใจอะไรเลย

นะ"

แย่แล้ ว พลังมากเกินไปจนต่อต้ านไม่ได้ เลย

ก็สามารถใช้ อํานาจจอมมารให้ ทําตามได้ อยู่หรอก แต่ถ้าใช้
มันจะผิดกับหลักการของผม

"นาย ใช้ งานการ[ตืน]สินะ นันน่ะ มันเป็ นพลังทีน่ากลัวยิง

กว่าทีนายคิดอีกนะ ในฐานะรุ่นพีแล้ วคิดว่าต้ องสอนวิธีการ
ใช้ ให้ หน่อย"
"ก็เป็ นเรื องทีน่ายินดีอยู่หรอกแต่วนั อืนไม่ได้ เหรอ? ต้ องเตรี
215
ยมงานเลียงสําหรับวันมะรี นนีน่ะ"

ถึงจําเป็ นทีจะต้ องใช้ [ตืน]ให้ ได้ แต่ไม่ต้องเป็ นวันนีก็ได้

"อืม ยิงกว่าเรื องนัน เรื องนีสําคัญกว่านะ พูดได้ เลยว่าทําให้

ฉันยอมทิงเรื องการซ่อมดันเจียนแล้ วมาทีนี เพราะว่าพอมอง
มาทีอวาลอนแล้ วก็ร้ ูสกึ ได้ เลยว่านายน่ะทําการ[ตืน]"
"อสูรลูกน้ องขอมาน่ะจะเลยใช้ ไปอย่างช่วยไม่ได้ "

ด้ วยเหตุนนเฟลก็
ั เลยดีใจมาก ถ้ าดีใจขนาดนันเพือเฟล
แล้ วจะใช้ [ตืน]อีกก็ไม่แย่อะไร

"ตกใจเลยนะ อยากจะตายหรื อไง? พึงเคยเห็นจอมมารทีใช้

[ตืน]แบบไร้ ความหมายครังแรกนีล่ะ หลังจากยืดอายุฉนั แล้ ว
216
อยากจะเป็ นคนตายเองเหรอ"

นําเสียงของมัลโก้ นนอ่
ั อนโยน แต่วา่ มีแรงกดดันทีพูดไม่
ถูกอยู่ด้วย
แล้ วไม่ร้ ูทําไมถึงทําแก้ มป่ องแบบนัน

"ทําไมถึงโกรธขนาดนันเหรอ"
"ขอพูดไว้ ก่อนละกัน ไม่ได้ อิจฉาอะไรหรอกนะ ไม่ได้ ร้อนใจ
สักนิดทีโดนเด็กตัวเล็กอยางนันข้ ามหน้ าข้ ามตา ฉันแค่เป็ น
ห่วงนายจากใจจริ งนะ"
"ช่วยพูดให้ เข้ าใจทีสิ"
"อืม ถ้ าจะพูดให้ เข้ าใจง่ายๆ ถ้ าเป็ นแบบนีตัวตนของนายก็
จะหายไป"

217
คําพูดคําเดียวนันทําลายบรรยากาศสบายๆไป

"ถึงจะมันใจจากตอนทีได้ ฟังมาจากพวกคุอินะแล้ วก็เถอะ

แต่โพลเคลกําลังเข้ าใจส่วนสําคัญผิดหรื อเปล่า? การ[ตืน]คิอ
การทีตัวเองอีกคนตืนขึนมา คิดแบบนันสินะ"
"ไม้ ใช้ แบบนันเหรอ?"

ทุกครังที[ตืน]ตัวผมร่างมืดก็จะออกมาอาละวาดจากภายใน
กลืนกินสติของผม
นันคือตัวผมอีกบุคลิกไม่ผิดแน่

"ผิดแล้ ว การ[ตืน]น่ะ คือการทิงเหตุผลแล้ วดึงเอาตัวตนทีแท้

จริ งทีปรารถนาอยู่ในก้ นบึงของจิตใจออกมา เอาเถอะ ถึงจะ
218
มีสว่ นเกินไปบ้ าง แต่เป็ นตัวเองไม่ผิดแน่ ส่วนนันล่ะคือใจ
จริ ง"
"...โกหกน่า"

เรื องแบบนันเป็ นไปไม่ได้

ผมไม่มีทางบ้ าเลือด หรื อมีความต้ องการกับคุอินะและเฟล
แบบตัวผมร่างมืดหรอก

"ไม่ได้ โกหก มันคือสิงทีนายปรารถนาจากเบืองลึกของจิตใจ

เอาเถอะ ไม่วา่ ใครก็มีสว่ นทีโหดร้ ายล่ะ ถ้ ามันถูกดึงออกมาก็
เข้ าใจอยู่วา่ ไม่อยากจะยอมรับ"
"ไม่อยากจะเชือเลยนะ"

ถึงจะไม่ได้ คิดว่าตัวเองเป็ นนักบุญอะไร แต่ถึงจะพูดแบบนัน

219
นันมันก็ไม่ใช่ผม

"เชือซะเถอะ ทีเป็ นปั ญหาน่ะก็คือ การทีไม่ยอมรับตัวเอง นัน

ไม่ใช่ตวั เอง มันคือคนอืน ถึงจะเป็ นวิธีทีดีใจการดึงสติกลับ
มา แต่สดุ ท้ ายถ้ าปฏิเสธตัวเองต่อไปเรื อยๆจะแบ่งออกเป็ น
สองตัวตนจริ งๆ ถ้ าเป็ นแบบนันไม่วา่ จะ[ตืน]หรื อไม่ก็จะถูก
ตัวเองอีกคนฆ่าเอาได้ นะ?"

ถูกตัวเองร่างมืดฆ่า

รู้สกึ ได้ เลยว่าอนาคตแบบนันจะเป็ นจริ ง

ถ้ าเป็ นแบบนันผมก็จะเป็ นแบบนันเหรอ

"ทีสําคัญเลยก็คือ การทียอมรับตัวเองร่างมืดให้ ได้ มันมีตวั

เราแบบนีอยู่ ถ้ ายอมรับได้ แล้ ว ก็จะสามารถควบคุมได้ แม้ แต่
220
อารมณ์ด้านมืด การกลืนทุกสิงทุกอย่างก็เป็ นกึนของจอม
มาร เอาเถอะ ลองทําดูสิ สบายใจได้ ถ้ าคลังก็เดียวซัดให้
ปลิวเอง"

ไม่อยากจะเชือ
แต่วา่ เพือทีจะแข็งแกร่งขึนก็ควรจะรับฟั งคําพูดของคนทีอยู่
มาก่อน

"เข้ าใจแล้ ว จะเชือดู ผมจะเผชิญกับความรู้สกึ ของตัวเอง

แล้ วจะควบคุมมันให้ ด"ู

เอาล่ะ ลองทําดู

เตรี ยมใจแล้ ว

221
ถ้ าต้ องการความปลอดภัยสูงสุดล่ะก็มีตวั เลือกทีว่าจะไม่ใช้
[ตืน]อีก แต่วา่ นันมันคือการหนี ทังๆทีมีทางทีจะแข็งแกร่ง
ขึนแท้ ๆจะให้ กลัวความเสียงแล้ วหนีมนั เหรอ
ด้ วยมันจะทําให้ กลายเป็ นจอมมารทีแข็งแกร่งทีสุดได้

เอาล่ะมา[ตืน]กันเถอะ

มัลโก้ คอยเผ้ าดูอยู่

รอบนีไม่ใช่เพียงแค่[ตืน]เท่านัน แต่จะทดสอบ[เนือร้ าย]ที

เป็ นความสามารถของจอมมารทีได้ รับมาใหม่ไปพร้ อมกัน
ด้ วย
ความสามารถของจอมมารแห่ง[ธนู]เลราเจ

222
จอมมารแห่ง[ธนู]เลราเจนันมีความสามารถในการเสริ ม[เนือ
ร้ าย]เพือทําให้ บาดแผลทีเกิดจากการยิงธนูของทัพตนนัน
เน่าเปื อยแถมยังขัดขวางการรักษาอีกด้ วย
พลังนันในตอนทีผม[ตืน]จะสามารถใช้ ได้

ถ้ าเกิดกระสุนทังหมดทีพวกอสูรของผมปล่อยทําให้ บาดแผล
กลายเป็ นเนือร้ ายได้ ละ่ ก็พลังโจมตีก็จะเพิมมากขึน
กระสุนแต่ละนัดก็จะกลายเป็ นการโจมตีทีทําให้ ตายได้ ใน
ครังเดียว

"[ตืน]"

ผมปลดปล่อยคําพูดทีเต็มไปด้ วยพลัง

223
แล้ วก็ปลุกผมร่างมืดขึนมาต่อหน้ ามัลโก้
เอาล่ะ มาสิ ผมจะเป็ นจอมมารทีแข็งแกร่งทีผมร่างมืดต้ อง
ยอมทําตามให้ ดู
-------------------------------------------------------------------------
---------------------------------------------------------
Ch.120 - ตอนที4 ใจจริ งของโพลเคล

เพือทีจะใช้ [ตืน]ให้ ได้ ในระหว่างทีมัลโก้ ดอู ยู่ผมก็ใช้ [ตืน]

ปี กสีดําสีคูก่ บั เขาสีดําเข้ มงอกออกมา

"กุ๊ฮะ"

หลุดเสียงแปลกๆออกมา

224
ยัง ยังมีบางสิงทีเลวร้ ายอาละวาดอยู่ในตัวผม
นีคือการทีตัวผมร่างมืดจะแสดงตัวออกมา

อยากจะทําลายทุกสิง กลืนกินทุกอย่าง ยํายีให้ หมดทุกคน

เป็ นสัตว์ทีเคลือนไหวโดยสัญชาตญาณ

อย่าโดนกลืนกินนะ
ผมต่อต้ านคลืนทีทะลักออกมา
สติลอยออก ผมกําลังค่อยๆหายไป ถูกย้ อมด้ วยสีดําทําท่า
จะอาละวาดตามอําเภอใจ
ถึงมัลโก้ จะบอกว่านีคืออีกหน้ าของผม แต่ไม่อยากจะยอม
รับ นีมันไม่ใช่ผม!

"โพลเคล ไม่ใช่แบบนัน ถ้ าเป็ นแบบนันมันก็เหมือนกับทีผ่าน

มาสิ นาย ตอนนีกําลังฝื นกดมันโดยเปล่าประโยชน์อยู่สินะ
225
ทําแบบนันมีแต่จะถูกกลินเอาได้ นะ"

เสียงของมัลโก้ ไกลออกไป
สติโล่ง อา รู้สกึ ดี สดชืน ในทีสุดก็ถกู ย้ อมด้ วยความมืด เท่านี
ก็อาละวาดได้ ตามใจแล้ ว
ผู้หญิงตรงหน้ ากําลังตะโกนออกมาอยู่
หนวกหู ยัยตัวเมียนี
คิดจะมองแบบเหนือกว่าไปถึงเมือไหร่? ตอนนีเธอเป็ นของ
ผมแล้ วนะ
แค่สงคํ
ั าเดียวก็ต้องเชือฟั งแล้ ว จะสังสอนเรื องนันให้ ร้ ูเอง
ผู้หญิงโง่ๆถ้ าไม่สงสอนด้
ั วยร่างกายก็ไม่มีวนั เข้ าใจหรอก
เรื องนัน ได้ เรี ยนรู้จากเจ้ าเด็กหมาป่ านันมาแล้ ว

226
"ขอสังในฐานะจอมมาร"

พูดได้ แค่นนั

ก็ถกู อะไรไม่ร้ ูซดั ปลิวจนกลิงไม่เป็ นท่า

นีทําอะไรกับผมกัน!?
ผมทีล้ มลงถูกนังตัวเมียมองลงมา กล้ ามองลงมาทีผมงัน
เหรอ?
ยกโทษไม่ได้ ไม่มีทางยกโทษให้ เด็ดขาด

"สิงทีนายเข้ าใจผิดไม่ใช่แค่เรื อง[ตืน]เท่านัน ความอันตราย

ของอสูรนายก็คอ่ นข้ างดูถกู มันไปหน่อยนะ"

ผู้หญิงคนนี บังอาจมาดูถกู ผมคนนี

227
ยกโทษให้ ไม่ได้ ดูเหมือนจะยังไม่ร้ ูระดับของตัวเองนะ

จะสังสอนให้ ร้ ูในตอนนีทีนีเอง
อา พอจินตนาการถึงตอนทีร้ องไห้ ขอให้ ยกโทษให้ แล้ วมันก็
ตืนเต้ น
ก่อนอืนก็ให้ คกุ เข่า
ก่อนทีจะสังก็ระวังรอบๆ ไม่มีแววว่าจะถูกซัดอีกรอบ ทําได้
แน่นอน ทําล่ะ ทําดีกว่า

"ข้ าขอสัง"

แต่วา่ ก่อนทีจะได้ สงก็

ั ถกู ซัดปลิว

พูดไม่ออกมาได้ ไม่จบ

228
"ให้ ตายสิ นายหัวดีแท้ ๆแต่กลับประมาท สูญเสียตัวเองได้
ง่ายๆแบบนีเนีย โธ่ ปล่อยไปตามสัญชาตญาณโดยสมบูรณ์
เลยไม่ใช่หรื อไงกัน ต้ องให้ ช่วยจริ งๆสินะ"

มัลโก้ ยิมเจือนแล้ วถอนหายใจแบบช่วยไม่ได้

ผมยืนขึน แล้ วจ้ องไปทีมัลโก้

ทําไม ? ผมในตอนนีเป็ นจอมมารทีแข็งแกร่งทีสุดแน่ๆ แล้ ว
อีกอย่างหนึง อสูรของผมไม่มีทางโจมตีผมได้ แน่ แล้ วทําไม
ถึงใช้ ความรุนแรงกับผมแบบนีได้ กนั !

"โพลเคล ทําหน้ าแบบนีไม่เข้ าใจสินะ คงต้ องสอนหน่อยแล้ ว

จอมมารน่ะถูกป้องกันจากอสูรด้ วยกฎสองข้ อ ข้ อแรก อสูร
จะไม่สามารถขัดคําสังจอมมารได้ แต่วา่ ถ้ าอสูรไม่ต้องการ
ถูกสังล่ะก็ ก็เมินคําสังด้ วยการทําให้ จอมมารพูดคําสังออก

229
มาไม่ได้ ซะก็พอ"

เรื องนันรู้อยู่แล้ ว
แต่วา่ ทีไม่เข้ าใจคือเรื องทีมัลโก้ ซดั ผมปลิว ด้ วยกฎสองข้ อที
มัลโก้ พดู ตอนนีไม่มีทางทําแบบนันได้ แน่

"กฎทีปกป้องจอมมารข้ อทีสอง อสูรไม่สามารถทําอันตราย

จอมมารได้ "
"ใช่แล้ ว ทําไมกัน ทําไมเธอถึงซัดผมคนนีปลิวได้ ละ่ "

ใช่ ผมโดนมัลโก้ ซดั มาสองรอบแล้ ว

ถึงจะเป็ นอสูรพิเศษทีมีอํานาจจอมมาร แต่ตราบทีเป็ นอสูรก็
ไม่มีทางโจมตีผมได้ แน่

230
"ฉันไม่ได้ โจมตีนายสักนิด จะอธิบายให้ ฟังนะ ในเงาของฉันมี
อสูรตนหนึงซ่อนอยู่ เพราะฉะนันไม่ใช่ฉนั แต่เป็ นเด็กนันต่าง
หากทีหยุดนาย"
"หนวกหูน่า อสูรของมัลโก้ ก็เป็ นลูกน้ องของผมนีนา มันก็โจม
ตีผมไม่ได้ เหมือนกันนันล่ะ!"

ทังดันเจียนของมัลโก้ ทงอสู
ั ร ทุกอย่างเป็ นของผม
ถึงจะบอกว่าเป็ นอสูรของมัลโก้ ก็ไม่มีทางโจมตีผมได้ แน่

"คําตอบก็ง่ายๆ ฉันฉีกสัญญากับเด็กคนนี เด็กคนนีก็แค่เป็ น

ห่วงฉันจากในจริ งเท่านันเอง จําไว้ ให้ ดี อสูรทีไม่ต้องการจอม
มารนัน แค่เรี ยกมนุษย์ หรื ออสูรทีจอมมารไม่ได้ ปกครองมา
เพือปิ ดชีพจอมมารได้ ถ้ าโหดร้ ายกับพวกอสูรเรื องพวกนันก็

231
ไม่ใช่เรื องแปลกอะไร...กลับกันอสูรทีชืนชมจอมมาร ต่อให้
ปลดจากการปกครองแบบนีก็ยงั คอยปกป้อง สําหรับการ
เป็ นจอมมารแล้ วถือเป็ นเรื องสําคัญนะ"

คําพูดนัน น่าตกใจอย่างมาก
ถ้ าเกิดว่าพาศัตรูเข้ าในห้ องนอน?
ตอนทีออกไปข้ างนอก ถ้ าพวกอสูรเผยข้ อมูลนันออกไปก่อน
ละ?
การปกครองของจอมมารนันพอลองคิดดูมนั ก็ไม่ได้ สมบูรณ์
แบบ

"เพราะว่านายออกมาจากดันเจียนของฉันเร็วเกินไปก็เลย
ไม่ได้ สอนเรื องแบบนี นีคือเรื องทีฉันพลาดเอง หลังจากนี จะ
สอนอะไรให้ อีกหลายๆอย่างนะ"

232
ยังมองแบบเหนือกว่าอีก

หงุดหงิด
ยิงกว่านัน ไอ้ การทีทําเหมือนผมเป็ นเด็กนีล่ะทียอมรับไม่ได้

ผมได้ ผ้ หู ญิงคนนีมาแล้ ว ผมน่ะเหนือกว่า

ถ้ าอย่างนันจะทํายังไงดี? เรี ยกพวกคุอินะให้ มาสร้ างช่องว่าง
เพือสังงันเหรอ

ทีต้ องทําก็คือ...สังสอนให้ ร้ ูถึงพลังของผม

อสูรทีปกป้องมัลโก้ บางทีคงเป็ น หนึงใน[อสูรแห่งคํามัน
สัญญา] แอสซาซินทีหลบซ่อนในเงา

233
ถ้ าอย่างนันลบเงาออกไปก็พอ โยนระเบิดแฟลชไปบนฟ้ า
แล้ วสังออกไปคงพุง่ มาไม่ได้ แล้ ว จะต้ องสังสอนให้ ร้ ูวา่ ผมน่ะ
อยู่เหนือกว่า

"ฟู้ ถึงจะเป็ นลูกผู้ชายแล้ วแต่ก็ยงั เป็ นเด็กอยู่สินะ นายน่ะก็

แค่พยายามทีจะทําตัวให้ ถกู ยอมรับว่าเป็ นผู้ใหญ่เท่านันเอง
นายในตอนนีน่ะ ไม่ใช่เด็กแล้ วนะ ความรู้สกึ ทีอยากให้ ฉนั
ยอมรับถูกการ[ตืน]ทําให้ กลายเป็ นเรื องแปลกๆแล้ ว รู้สกึ ตัว
เรื องนันได้ แล้ ว"

อะไรนะ?

ไม่ใช่ ไม่ใช่แบบนัน ผมน่ะแข็งแกร่ง กว่าใครๆ

ผมจะไปถึงสามเสาทีแข็งแกร่งทีสุดแล้ ว เรื องแบบนัน ผมไม่
จําเป็ นต้ องให้ นงั ตัวเมียนีมายอมรับหรอก

234
"โกหก! อย่ามาทําเหมือนผมเป็ นเด็กนะ"
"นายพูดออกมาเองไม่ใช่เหรอไงกัน อย่าทําเหมือนเป็ นเด็ก
น่ะ แล้ วก็ ฉันไม่ได้ พดู กับนายตัวปลอม แต่พดู กับนายทีปิ ดหู
อยู่ในจิตใจต่างหาก ได้ ยินอยู่สินะ ก่อนอืนก็ยอมรับซะ ใจ
จริ งนายอยากจะให้ ฉนั ยอมรับ อยากจะให้ พดู ว่าเป็ นจอม
มารทีดี นายกําลังต้ องการแบบนัน"
"ไม่ชะ"
"ไม่ผิดหรอก ความอ่อนแอนันก็คือตัวนายเอง"

อะไรกัน ความรู้สกึ แปลกประหลาดนี

"แล้ วก็นายน่ะ เฟล ทีแกล้ งเด็กตัวเล็กคนนันก็เพราะว่า

เครี ยดทีต้ องทําตัวเป็ นคุณพ่อใจดีสินะ ขณะทีนายทําตัวเป็ น
235
คุณพ่อแสนดีก็คิดว่าอยากจะยืนมือไปยังพวกเด็กสาวทีเต็ม
ไปด้ วยสเน่ห์ทีเข้ ามาอ้ อนอย่างไร้ การป้องกัน แต่วา่ เพราะ
เป็ นพ่อเลยต้ องอดทน ความรู้สกึ ในฐานะคุณพ่อกับ
สัญชาตญาณในฐานะผู้ชายมันกําลังตีกนั อยู่ ...ถึงจะ
ป้องกันเส้ นสุดท้ ายได้ แบบเกือบๆก็เถอะ แต่เพราะเก็บกด
มากเกินไปก็เลยระเบิดออกมา กับเด็กตัวเล็กๆคนนันน่ะทํา
เกินไปแล้ วนะ"

พูดถึงเรื องของเฟล
ผมเล่นกับเฟล ให้ เธอเป็ นไปตามทีต้ องการ

"เอาเถอะ นายเองก็เป็ นผู้ชาย จะเก็บกดก็ช่วยไม่ได้ เด็กพวก

นันน่ารักนีนะ เอาเถอะ กันฉันก็ได้ นะ หรื อถ้ าอดทนไม่ไหว
จริ งๆก็ไปซ่องซะ เก็บกดไว้ มนั ไม่ดีหรอก? เดียวจะระเบิดเอา

236
ได้ แบบคราวนีอีกนะ"

มัลโก้ บอกมาอย่างอ่อนโยน
อยู่ๆก็ร้ ูสกึ อายขึนมา กับฉันก็ได้ นะ? ไปซ่อง?

"พูดเกินจําเป็ นไปนะ!"

หลุดพูดออกไป
พร้ อมกับทีพูดออกไป ในจิตใจทีเยือกเย็นก็ราวกับมีสีสนั
กลับมา

"อ๊ ะ เมือกีมันความรู้สกึ ทีสมกับเป็ นนายสินะ ไปด้ วยความ

รู้สกึ แบบนีล่ะ"

237
จิตใจเริ มสับสน
ความรู้สกึ ต่างๆเริ มผสมปนเป

มัลโก้ ชมู ือขวาออกมาแล้ วชูนิวขึน

"อีกอย่างนะ โพลเคล นายกําลังรู้สกึ ว่ากับพวกอสูรทีปก

ตืคิดว่าเป็ นลูกสาวในทางเพศตรงข้ าม แต่วา่ นายเก็บกด
มากเกินไปแล้ ว"

ปฏิเสธไม่ได้ เลยว่าคําพูดนันเป็ นไปไม่ได้

ผมมองพวกคุอินะแบบนัน...
ก็จริ งทีมีเรื องทีเคยรู้สกึ แบบนัน บางครังก็ใจเต้ นกับสเน่ห์ที
เด็กพวกนันปล่อยออกมา

238
คอยเก็บความรู้สกึ นันเอาไว้ เพราะว่าเป็ นพ่อมาตลอด

"แต่ฉนั ก็ไม่ได้ จะตําหนิอะไรหรอกนะ พวกอสูรแม้ จะเหมือน

เด็กแต่ก็ไม่ใช่เด็ก ยิงเป็ นเพศตรงข้ าม ถ้ ายังเป็ นผู้ชายก็ช่วย
ไม่ได้ หรอก ความรักของนายในฐานะพ่อน่ะคือของจริ ง แต่
สัญชาตญาณกับความรู้สกึ มันคงละเรื องกันนะ ไม่ต้องอายก็
ได้ "

พอได้ ยินก็สบายใจ

งันเหรอ งันเองเหรอ

ผมมองเด็กพวกนันด้ วยสายตาแบบนัน
ก็ ถึงจะเป็ นเป็ นสายตาแบบนันแต่ก็มอง ผมเป็ นคุณพ่อ แต่ก็
เป็ นผู้ชาย

239
"แล้ วก็นะ ความรู้สกึ ทีอยู่ในส่วนลึกทีสุดของนาย[อยากถูก
ยอมรับ] อยากให้ ใครสักคนชม ต้ องการแบบนันล่ะ ถึงจะปิ ด
ไว้ แต่มนั ก็หลุดออกมาจากการกระทํา นายน่ะต้ องการให้
ยอมรับตัวเอง ถ้ าจะพูดให้ ง่ายกว่านัน นายน่ะขีเหงา โหยหา
ความรัก ทังๆแบบนัน ดันกลับรู้สกึ อายกับความรู้สกึ นัน"

ไม่ใช่ ผมไม่ใช่เด็กแบบนัน
ไม่ เลิกดิอักที ความรู้สกึ นันมีอยู่ในตัวผม ตลอดมา ผมอยาก
จะให้ มองมาทีผม อยากจะให้ ยอมรับ

"โพลเคล นายน่ะสุดยอด เรื องนันฉันขอยอมรับ คนอืนนอก

จากฉันก็คิดแบบนัน แล้ วก็นะ ทุกคนน่ะชอบนายมากกว่าที
นายคิดเอาไว้ อีกนะ"

240
ด้ วยคําพูดของมัลโก้ ทําให้ อะไรบางอย่างทีอบอุ่นผุดขึนใน
จิตใจของผม
อา งันเหรอ นีคือความต้ องการของผมเหรอ
พอยอมรับก็ร้ ูสกึ สบาย

ตัวผมร่างมืดนันเกิดขึนมาจากความใคร่สว่ นเกินทีไม่ได้ รับ

การกําจัดสะสมจนทนไม่ไหวแล้ วระเบิดออกมา ในขณะ
เดียวกันก็เกิดความรู้สกึ ทีอยากจะให้ ใครสักคนยอมรับ

อา ผมหัวเราะออกมา
คนแปลกๆทีควบคุมความบ้ าคลังทีถูกขังอยู่ในจิตใจไม่ได้
เนียไม่เท่เลยสักนิด

ผมยังเด็กอยู่ แถมยังน่าสมเพช

241
แต่ก็นีล่ะคือตัวผมจริ งๆ

"ขอบคุณนะ มัลโก้ ในทีสุดผมก็เข้ าใจแล้ วว่าตัวเองเป็ นยัง

ไง"

ในทีสุดผมก็เป็ นผม
ด้ วยการยอมรับส่วนทีอึดอัดใจ ไม่อยากจะยอมรับทําให้ ผม
กลายเป็ นตัวผมจริ งๆ
หัวยังเบลอๆอยู่

แต่วา่ แต่ถึงอย่างนันความมีเหตุผลก็กลับมาแล้ ว

"ทําสีหน้ าออกมาได้ ดีนี อืม แบบนีล่ะถึงจะสมกับเป็ นนาย"

242
มัลโก้ ยิมกลับมา

"ตัวผมร่างมืดน่ะไม่มีอยู่มาตังแต่แรกแล้ ว ในทีสุดก็เข้ าใจ

เรื องนันสักที"

เผชิญหน้ ารับความรู้สกึ นีตรงๆแล้ วก้ าวไปข้ างหน้ า

นันล่ะคือความหมายทีแท้ จริ งของ[ตืน]
ถ้ าเข้ าใจก็สามารถไปต่อได้ ไม่ใช่การปฏิเสธ แค่ยอมโอน
อ่อนไปกับมันก็พอแล้ ว ต่อให้ เป็ นผมทีน่าสมเพชแค่ไหนก็ทํา
เรื องนันได้

"[สร้ าง]"

243
[สร้ าง]M&K MK416 แอสซัลท์ ไรเฟิ ลทีใช้ กนั หลากหลายใน
อวาลอนขึนมา
แล้ วก็ใช้ พลังของจอมมารทีได้ มาใหม่ดู

ชือของมันคือ[เนือร้ าย]
จอมมารแห่ง[ธนู] เป็ นผู้ทีมีเหรี ยญแห่ง[ธนู]ทีจะให้ กําเนิด
อสูรทีเน้ นการโจมตีระยะไกลตามชือ แถมยังมีความสามารถ
เฉพาะทีเรี ยกว่า[เนือร้ าย]

เสริ มพลังของ[เนือร้ าย]ไปในธนูทีทัพของตัวเองปล่อย

ถ้ าโดนธนูทีเคลือบผลของ[เนือร้ าย]เซลล์ทีปากแผลจะถูก
ทําลาย ไม่อาจจะรักษาได้ เป็ นราวกับเป็ นการโจมตีทีเดียว
ตาย

244
ปั ญหาคือกระสุนจะถูกยอมรับในฐานะธนูหรื อเปล่า
ทีราบทีมัลโก้ กบั ผมอยู่มีสตั ว์ป่าอาศัยอยู่
300เมตรข้ างหน้ ามีหมาจรจัดอยู่ มันกําลังติดโรค ถ้ ามันกัด
คนในเมืองเข้ าจะเป็ นเรื องใหญ่ เป็ นสิงทีจําเป็ นต้ องกําจัด
ถึงจะทําแบบนันไปก็ไม่ร้ ูสกึ แย่อะไร

เล็งเป้าแล้ วกดไกปื น
ความรู้สกึ ทีสูญเสียพลังเวท หลักฐานทีแสดงว่าพลังกําลังทํา
งาน กระสุนหุ้นไปด้ วยพลังของ[เนือร้ าย]

ถ้ ายิงไปตรงๆหมานันคงเละเป็ นชินๆ ก็เลยเล็งเฉียดๆ

ยิงด้ วยความแม่นยําสูง พอมันใจว่าทําแบบนันได้ ก็ยิง
กระสุนออกไป
กระสุนถากออกไป

245
ปากแผลของหมาจรจัดค่อยๆเน่าจนปากแผลเปิ ดกว้ างออก
นีคือ[เนือร้ าย] ใช้ ได้ สินะ

"มัลโก้ ทีทําให้ ผมยังเป็ นผมตอน[ตืน]ได้ ขอบคุณนะ"

"คิดขอบคุณซะเถอะ ถ้ าเป็ นปกติต้องเจ็บตัวมากกว่านีอีกนะ
ไม่วา่ ใครก็ไม่อยากจะยอมรับด้ านแย่ๆของตัวเองนีน่า เพราะ
ฉะนัน ก็เลยคลัง บอกว่าเป็ นตัวเองร่างมืด แล้ วอาละวาด
พร้ อมกับหนีความจริ งไปพลาง"

พอถูกพูดแบบนันก็ทําเอาอายสุดๆเลย
แต่วา่ ความอายนันผมก็จะรับเอาไว้ ไม่อย่างนันก็จะใช้ [ตืน]
ไม่ได้

"แต่วา่ ค่อนข้ างไม่อยากให้ ใช้ นะ ในการใช้ [ตืน]หนึงครังให้

246
ใช้ สามนาที หลังจากใช้ ไปครังหนึงแล้ วก็ให้ พกั อย่างน้ อยสิบ
ชัวโมง ไม่อย่างนันจะเป็ นภาระกับร่างกายและวิญญาณ
มากไป ...ถ้ าใช้ มากไปจะลดอายุขยั เอาได้ เหมือนกันฉันน่ะ
นะ"

มัลโก้ หวั เราะให้ ตวั เอง

เธอใช้ พลังของ[กลายร่างสัตว์ป่า]ทีเป็ นพลังของ[สัตว์ป่า]
มากเกินไปเวลาของตัวเองเลยหมด
จะเก็บคําเตือนเอาไว้ ผมอยากจะใช้ ชีวิตให้ นานเท่าทีเป็ นไป
ได้ มีสิงทีทิงไม่ได้ อยู่มากเหลือเกิน
แต่วา่ ก็ยงั ไม่สบายใจ ถึงจะยอมรับตัวเองจนคืนสติกลับมา
ได้ แล้ ว แต่ก็เป็ นแค่การคุมสมดุลเท่านัน

มันไม่ใช่ของทีจะรู้วา่ เมือไหร่จะเสียสมดุล
ตอนนีเอง สัญชาตญาณก็กําลังแข็งแกร่งขึนเรื อยๆ

247
"จะระวังไว้ "

การทดสอบจบลงแล้ ว ถึงพลังใหม่ทีได้ รับมาจะมีอีกอย่าง

แต่การใช้ มนั ค่อนข้ างยาก

"จริ งสิ โพลเคล"

"อะไรเหรอ"
"แล้ วก็นะ ลองทดสอบพลังอืนดูไหม? นันไง หมอนันทีทํา
อสูรท้ องได้ น่ะ ถ้ าเป็ นฉันก็ได้ นะ นายเองก็ไม่ได้ คิดว่าฉันเป็ น
ลูกสาวหรอกใช่ไหม ฉันเป็ นผู้หญิงนะ"

มัลโก้ ดนั ส่วนหน้ าอกบนชุดเดรสสีขาวขึนมาเผลให้ เห็นเนิน

248
เขา
ผมกลืนนําลาย

"...พอเถอะ มันไม่น่าจะจบได้ ในสามนาทีนะ"

ผมไม่ได้ หลังไวขนาดนัน
เพราะตืนเต้ นแบบนีเรื องทีทํากับเฟลก็เลยย้ อนกลับมาในหัว

เรื องทีทําในคืนเมือวานก็นกึ ออกมาแล้ ว

...ยังเฉียดๆOKอยู่ หยุดอยู่ตรงจุดทีอันตรายในฐานะ
จอมมารจริ งๆ

เด็กคนนันยังต้ องการมากกว่านันอีก อยากให้ ทําอะไรอีก

นิดๆหน่อยๆ หรื อก็คือ ต้ องการแบบนันเลยให้ ผมทําการ[ตืน]

249
"น่าเสียดายนะ ถ้ างัน กลับกันเถอะ โพลเคลนีใจแข็งจริ งๆ
เลยนะ"
"เรื องแบบนี มันก็มีขนตอนหลายๆอย่
ั างสิ"

ปลดการ[ตืน]

ปี กกับเขาหายไป
มัลโก้ เข้ ามากอดแขน ความรู้สกึ นุ่มนิมกับกลินหอม ทําเอา
รู้สกึ เสียใจนิดหน่อยถ้ ายอมรับข้ อเสนอไปก็น่าจะดีแล้ วแท้ ๆ

กลับอวาลอนกันเถอะ เตรี ยมงานเลียงให้ เสร็จ ต้ องรับแขก

ด้ วยสภาพทีพร้ อมทีสุด

"จะว่าไปแล้ วตอนทีมัลโก้ [ตืน]ได้ เผชิญหน้ ากับตัวเองแบบ

250
ไหนเหรอ"

อยากจะรู้ใจจริ งของมัลโก้ มีแค่ผมทีเผยตัวตนมันไม่ยตุ ิธรรม

เลย

"กะ ก็ธรรมดาน่ะ อืม ธรรมดา ไม่ได้ เก็บกดแบบนายสัก

หน่อย เรื องนีห้ ามพูดอีกนะ!"

มัลโก้ ตดั จบบทพูดแล้ วรี บเดินออกไป

ผมมองหลังของมัลโก้ พลางคิดว่าสักวันต้ องฟั งให้ ได้ ผม
ตัดสินใจแบบนัน
-------------------------------------------------------------------------
----------------------------------------------------

251