Professional Documents
Culture Documents
Amerykańska szkoła strukturalistyczna
Amerykańska szkoła strukturalistyczna
Gramatyka deskryptywna.
Szczytowy okres rozwoju przypada na koniec lat 30. i 40. XX wieku, a prekursorami byli
Franz Boas i Edward Sapir. Na rozwój tego kierunku złożyły się dwa czynniki: praktyczna
potrzeba opisania wielkiej liczby języków Indian amerykańskich oraz wpływ behawioryzmu
(kierunku psychologicznego, który głosił, że przedmiotem badań psychologicznych może być
tylko dostrzegalne zachowanie się człowieka nie zaś niedostępne dla obserwacji zjawiska
świadomości). W badaniach, zatem odrzucano metodę introspekcji, a przywiązywano wielkie
znaczenie do tzw. korpusu tekstowego (tj. zbioru tekstów, które ustalano dla danego języka
jako podstawę do jego opisu). Rezygnując z introspekcji ograniczono badania nad
znaczeniem do minimum, którego bez odwołania się do intuicji użytkownika prowadzić się
nie da. Bloomfield twierdził, że język należy opisywać jako część zachowania się człowieka
w kategoriach bodźców i reakcji. Znaczenie wyrażenia językowego to, jego zdaniem,
sytuacja, w której użytkownik danego języka je wypowiada oraz reakcja wywołana u
odbiorcy. Definicja znaczenia musi, zatem uwzględnić wiedzę o użytkowniku (mówiącym i
odbiorcy), w szczególności o procesach neurologicznych, doświadczeniu życiowym etc. Na
obecnym etapie nauki wg niego te badania są niemożliwe.