Professional Documents
Culture Documents
mikro wykład 8
mikro wykład 8
Łukową: miara elastyczności na danym odcinku krzywej (miara arytmetyczna) – metoda ta nie
wymaga znajomości funkcji, mierzy przeciętną elastyczność między dwoma punktami na danym
odcinku krzywej. Wymaga znajomości współrzędnych dwóch badanych punktów np. początkowej i
końcowej wartości ceny oraz odpowiadających im wielkości popytu.
Punktową: miara elastyczności w danym punkcie krzywej (miara geometryczna). Metoda ta wymaga
znajomości funkcji popytu, opisuje zmiany zachodzące w pobliżu punktu o współrzędnych (x, y).
Zachowanie się kosztów produkcji wraz ze zmianą jej skali. Podaż jest elastyczna gdy zwiększeniu
wolumenu produkcji nie towarzyszy wzrost kosztów produkcji tzn. gdy:
firma posiada duże rezerwy niewykorzystanych mocy produkcyjnych (koniunktura gospodarcza);
może łatwo zdobyć dodatkowe ilości czynników produkcji (rozmiar przedsiębiorstwa/branży i
jednostkowe koszt produkcji); duże firmy i branże są mniej elastyczne cenowo; im więcej
przedsiębiorstw działających na rynku tym łatwiej zwiększyć podaż
nie ma problemów z przestawieniem linii produkcyjnych (mobilność czynników produkcji) – producent
rzepaku łatwo przestawi się na pszenicę (czynniki produkcji ziemia); międzynarodowe koncerny –
uniwersalność fabryk, części i operacji (producenci samochodów). Inaczej zachowuje się podaż lekarzy
specjalistów.
W przeciwnym razie podaż jest nieelastyczna.
Technologia produkcji i możliwość substytucji. Dobra występujące w jednym egzemplarzu,
niepowtarzalne – podaż sztywna (doskonale nieelastyczna); dobra łatwo dostępne, występujące w
ilościach prawie nieograniczonych (np. piasek do produkcji granulatu krzemowego) – podaż doskonale
elastyczna.
Determinanty elastyczności cenowej podaży:
Dobra, które są produkowane z użyciem unikalnych lub bardzo rzadkich zasobów mają niską lub zerową
elastyczność cenową podaży. Są to na przykład dzieła sztuki.
Inne dobra są produkowane z użyciem popularnych zasobów mających wiele alternatywnych
zastosowań. Takie dobra mają wysoką elastyczność cenową podaży . Jeśli dobro produkowane jest w
wielu krajach jak cukier czy wołowina, także elastyczność cenowa podaży jest wysoka.
Łatwość przechowywania zapasów – branże w których przechowywanie zapasów jest stosunkowo tanie
i proste odznaczają się większą elastycznością cenową podaży.
Determinanty elastyczności cenowej podaży:
Czas dla producentów na przystosowanie się do zmienionego poziomu cen. Okres infrakrótki
(rynkowy) podaż sztywna – okres długi doskonale elastyczna.
Podatność danego dobra na magazynowanie. Tym większa elastyczność cenowa podaży im większa
możliwość przechowywania dóbr i mniejsze koszty.
Rynki poszczególnych dóbr konsumpcyjnych i produkcyjnych są ze sobą powiązane.
System rynków to układ rynków połączonych w całość ze względu na związki między dobrami będącymi
przedmiotem transakcji, popytem na nie oraz ich podażą.
Popyt na dobra może być łączny lub konkurencyjny.
Jeśli dobra są substytucyjne popyt jest konkurencyjny.
W przypadku dóbr homogenicznych jak masło i margaryna, spadek popytu na jedno z dóbr, wywołany
czynnikami poza cenowymi (preferencje, gusta) skutkuje wzorstem popytu na drugie dobro.
Masło i margaryna produkowane są z różnych surowców (mleko i oleje). Zmiany w popycie na dobro
powodują zmiany w popycie na surowce. Popyt na surowce i inne czynniki produkcji zależy od popytu
pierwotnego na dobra konsumpcyjne i nazywamy go popytem pochodnym lub wtórnym.
Popyt nazywamy łącznym jeśli dobra są komplementarne.
Podczas okresu grypy i przeziębień popyt na antybiotyki oraz preparaty z witaminą C jest łączny. Popyt na
antybiotyki jest nieelastyczny cenowo (zalecenia lekarskie), zaś popyt na preparaty z witaminą C ma
zróżnicowaną elastyczność cenową (występują substytuty).
Nabywcy sami określają właściwy stopień substytucyjności i komplementarności między tymi dobrami
– suwerenność konsumenta poprzez np. uwzględnienie ograniczeń dochodowych. Konsumenci nie mają
jednak całkowitej swobody wyboru gdyż podaż również może być substytucyjna lub komplementarna.
Podaż jest substytucyjna gdy producent za pomocą tych samych urządzeń może wytwarzać różne
substytuty (różne gatunki pieczywa). Producent ma wówczas możliwość zróżnicowania swojego
produktu i dostosowania swej podaży do zmieniającego się popytu. Nie może tego zrobić właściciel
winnicy. Konsumenci wina TINTO mają w danym roku określoną podaż wina i jego właściwości (pogoda,
położenie winnicy i gleba).
Podaż jest komplementarna gdy producent może w jednym procesie technologicznym produkować kilka
różnych produktów (ropa naftowa – benzyna, olej, smar, nafta). Właściwości technologiczne (rafinowanie)
ograniczają ilość produktów pochodnych przetwórstwa ropy naftowej. Podaż jest komplementarna ze
względu na właściwości surowca. Znajomość popytu = odpowiednia struktura swoich produktów.
Zmiany w podaży mogą wynikać z liczby producentów oferujących dane dobro.
Mierzy to elastyczność mieszana podaży dla produktów jednorodnych lub bardzo bliskich substytutów.
Elastyczność mieszana podaży dla rynku doskonale konkurencyjnego jest zerowa. Decyzje
producentów co do wielkości produkcji są niezależne. Gdyby jeden z oferentów próbował zmienić cenę
swego produktu, nie wywoła to reakcji w podaży pozostałych oferentów (bo jest dużo oferentów).
Mało oferentów – elastyczność mieszana podaży ma wartość dodatnią. Wtedy decyzje producenta ile
produkować są uzależnione od cen innych producentów.