I

Eksploatacja i testy
Maciej CWYL, Piotr DREWNIAK, Dawid CICHY

SKUTKI ODDZIAŁYWAŃ TERMICZNYCH

DLA FASAD METALOWO - SZKLANYCH

W artykule omówione zostały skutki oddziaływań termicznych dla typowych konstrukcji fasad metalowo-szklanych
zarówno w zakresie przyjętych rozwiązań projektowych (rodzaj ściany, schemat statyczny) jak i doboru odpowiednich materia-
łów. Autorzy pokazują wpływ temperatury na elementy nośne tego typu konstrukcji wraz z możliwymi konsekwencjami błędów
projektowych lub wykonawczych. Artykuł zawiera wymagania stawiane przeszkleniom oraz elementom uszczelniającym ze
względu na oddziaływania termiczne. Przywołane zostały również sposoby zabezpieczenia się przed niekorzystnym wpływem
temperatury na etapie procesu projektowego jak i eksploatacji tego rodzaju konstrukcji.

węzłach górnych w sposób nieprzesuwny. W takim rozwiązaniu ele-

WSTĘP
Struktury metalowo szklane są współcześnie najczęściej spoty-
kanym rozwiązaniem dedykowanym dla ścian osłonowych w budyn-
kach biurowych i użyteczności publicznej. Tego rodzaju rozwiązania
charakteryzują się szeregiem zalet pod względem zarówno architek-
tonicznym jak i konstrukcyjnym. Fasady metalowo-szklane pozwalają
na uzyskanie dostępu dużej ilości światła wewnątrz budynku przy jed-
noczesnym zapewnieniu ochrony przed wpływem czynników atmos-
ferycznych. Najczęstsze rozwiązania wykorzystywane w strukturach
metalowo-szklanych to ściany kurtynowe oraz ściany wypełniające.
Rys. 1. Położenie elementów ściany kurtynowej (a) oraz wypełniają-
cej (b) względem elementów konstrukcyjnych budynku
Ściany kurtynowe tworzą dla zewnętrznego obserwatora jedno-
litą elewację budynku. Składają się z trwale ze sobą połączonych pio-
nowych i poziomych elementów nośnych zakotwionych do elemen-
tów konstrukcyjnych budynku. Wypełnieniem jest szkło hartowane
lub półhartowane, a także płyty warstwowe w przypadku pól nieprze-
ziernych najczęściej przesłaniających widok stropów konstrukcji.
Struktura spełnia wszystkie funkcje zewnętrznej ściany budynku, jed-
nak nie może przejmować obciążeń z konstrukcji. Najbardziej po-
wszechnym z rozwiązań konstrukcyjnych jest projektowanie belek
wieloprzęsłowych na krawędziach płyt stropowych, mocowanych na
menty ściany kurtynowej przekazują na szkielet budynku ciężar wła-
sny elewacji i obciążenia klimatyczne. W zakresie elewacji kurtyno-
wych wyróżniamy ściany elementowe oraz ściany słupowo-ryglowe.
W przypadku ściany elementowej prefabrykowane wcześniej seg-
menty (najczęściej o wysokości jednej lub dwóch kondygnacji) łą-
czone są ze sobą na placu budowy. Pozwala to na szybsze oraz do-
kładniejsze wykonanie elewacji. Ściany słupowo-ryglowe są monto-
wane na placu budowy z prostych elementów: profili szkieletu kon-
strukcyjnego, listew dociskowych, pakietów szybowych itd.. Kon-
strukcje tego typu są bardziej narażone na wystąpienie błędów oraz
niedokładności montażowych.
Ściany wypełniające często wykorzystywane są jako elementy
zabudowy balkonów i loggi. Elementy konstrukcyjne wypełniają prze-
strzeń pomiędzy stropami budynku, jednak również tutaj nie może
wystąpić przejmowanie obciążeń ze stropów. Narzuca to uwzględnie-
nie w procesie projektowym wpływu temperatur i związanych z tym
zmian długości elementów, a także wpływu ugięć elementów kon-
strukcji szkieletu budynku.
W obu typach struktur metalowo-szklanych zabezpieczenie
przed skutkami oddziaływań termicznych jest jednym z najpoważniej-
szych wyzwań na etapie projektowania oraz wykonawstwa. Ele-
menty fasad pracują w zakresie temperatur -30˚C - 80˚C co wiąże się
z obciążeniem dla elementów konstrukcyjnych w zakresie zmian ich
długości, a także przyspieszonym starzeniem się elementów uszczel-
niających i izolujących. Również przeszklenia wykonane z szkła har-
towanego lub półhartowanego podlegają oddziaływaniu wahań tem-
peratury, która może mieć wpływ na występowanie awarii. Kolejną
ważną kwestią są różnice w charakterystykach materiałowych po-
szczególnych elementów fasady (elementy stopowe konstrukcji,
przeszklenia, przekładki EPDM, gumowe uszczelki) które mają
wpływ na rozkład temperatury na powierzchni fasady, a zatem i na
współpracę komponentów ściany.
1. WPŁYW TEMPERATURY NA ELEMENTY FASADY
1.1. Wpływ na elementy konstrukcyjne
W przypadku elewacji kurtynowych, słupy konstrukcji mają dłu-
gość najczęściej dwóch kondygnacji i są łączone ze sobą w węzłach
przesuwnych lub uciąglających. Możliwość kompensacji odkształceń
wywołanych zmianami temperatury jest bardzo ważna gdyż ewentu-

584 AUTOBUSY 6/2017

 I Eksploatacja i testy
alne zblokowanie elementów w węzłach podporowych (przesuw- αt - współczynnik rozszerzalności termicznej [1/K]
nych) prowadzi do powstania dużych sił osiowych będących zagro- Δt - przyrost temperatury [K]
żeniem dla stateczności ogólnej słupów. Również w przypadku ele- Δl - wydłużenie pręta [m]
wacji wypełniających wpływ wydłużenia elementów słupków musi być c - swobodny przesuw łącznika w węźle [m]
brany pod uwagę, aby uniknąć wprowadzenia do układu ściany sił
„rozporowych” pomiędzy stropami konstrukcji budynku. Taki stan Pierwszy wykres (rys. 2) przedstawia zależność bezwzględnego
może doprowadzić do zmian wartości naprężeń w pakietach szybo- wydłużenia dla ściany wypełniającej i kurtynowej w rozróżnieniu na
wych, będących wypełnieniem takiej elewacji, co często skutkuje ich materiał wykonania słupa nośnego na aluminium i stal. Wykresy dla
zniszczeniem. szkła umieszczono wyłącznie w celu ukazania około dwu i pół krotnej
Obciążenia termiczne obok obciążeń przemieszczeniem i obro- różnicy w stosunku do wyników przy wykorzystaniu aluminium. Nie
tem podpór układu prętowego stanowią grupę obciążeń poza-sta- można pomijać takiej rozbieżności projektując kilkumetrowe układy
tycznych, o charakterze wyjątkowym, które w układach statycznie wy- oparte na bezpośredniej współpracy tych materiałów. Wpływ długo-
znaczalnych powodują deformację i zmianę schematów obliczenio- ści początkowej rozpatrywanych słupków na wydłużenie jest wi-
wych analizowanej fasady. W przypadku braku możliwości kompen- doczny dla każdego materiału. Wydłużenie rzędu jednego centyme-
sacji odkształceń mamy wtedy do czynienia z układem statycznie nie- tra dla rozpatrywanej ściany kurtynowej o konstrukcji nośnej ze sto-
wyznaczalnym. pów aluminiowych wymaga odpowiedniego zaprojektowania węzłów
Na potrzeby obliczeń przyjmijmy metalowe elementy nośne ele- wraz z elementami zapewniającymi przesuw i swobodę wydłużeń
wacji słupowo-ryglowej. Zarówno słupek jak i rygiel zostały za-projek- elementów w ramach prawidłowej pracy konstrukcji. W przypadku
towane na podstawie schematu statycznego belki swobodnie pod- ścian kurtynowych niezalecane jest tworzenie sztywnych węzłów
partej. Przy prawidłowym zaprojektowaniu i wykonaniu połączenia uciąglających o znacznej długości, z powodu problemów z kompen-
elementów konstrukcyjnych przez zastosowanie otworów podłuż- sacją wydłużeń tych elementów.
nych (fasolowych) nie występują siły podłużne spowodowane obcią-
żeniem termicznym. Ograniczenie lub uniemożliwienie przesuwu
przy termicznym wydłużeniu pręta powoduje powstanie wewnętrz-
nych sił podłużnych. Wydłużenie pręta spowodowane jego rozsze-
rzalnością termiczną jest wprost proporcjonalne do jego długości po-
czątkowej, współczynnika rozszerzalności cieplnej oraz przyrostu
temperatury, co opisuje poniższy wzór (1). Do obliczeń przyjęto słupki
o długości odpowiednio 330 cm dla ściany wypełniającej oraz 720 cm
dla ściany kurtynowej przyjmując zmianę temperatury o 60°C. Dla
potrzeb artykułu przeprowadzono sprawdzenie dla trzech przekro-
jów: 180x60x3mm, 150x60x3mm oraz 70x50x4mm.
l   t  l0  t (1)
αt - współczynnik rozszerzalności termicznej [1/K]
l0 - długość początkowa pręta [m]
Rys. 2. Wydłużenie dla poszczególnych materiałów
Δt - przyrost temperatury [K]
Druga część obliczeń pozwala porównać wartość siły ściskającej
Rozważmy wpływ poszczególnych etapów powstawania elewa-
w stalowych i stopowych słupach w zależności od pola powierzchni
cji na składowe wzoru (1). Zadaniem projektanta jest dobranie typu
trzech przekrojów sprowadzonych. Analogicznie do części pierwszej,
elewacji metalowo-szklanej oraz systemu spełniających warunki sta-
szkło przedstawiono wyłącznie do określania skali zagadnienia. Ana-
wiane przez inwestora. Parametrami dobranych elementów konstruk-
lizując wyniki dla stali można założyć sobie ich niezamierzone, punk-
cyjnych wpływających na wydłużenie pręta jest ich długość oraz ma-
towe oddziaływanie na szklany element fasady. Lokalne zakłócenie
teriał z którego są wykonane. Parametry materiałowe najpowszech-
stanu naprężeń w szkle wywołane siłą skupioną od elementu no-
niejszych materiałów stosowanych w konstrukcjach metalowo –
śnego może skutkować zniszczeniem tafli szklanej. Należy unikać
szklanych zestawiono w tabeli 1.
styku prostopadłych do konstrukcji nośnej fasady elementów pełno-
ściennych lub kształtowników o znacznym polu powierzchni narażo-
Tab. 1. Zestawienie stałych materiałowych
Współczynnik rozszerzalności termicznej
nych na nagrzewanie, które wywołuje powstanie niszczących warto-
Materiał Moduł Younga E [GPa] ści sił skupionych.
α [10-6/K]
Aluminium 23 70
Stal 15 210
Szkło 8,8 70

Można zauważyć, że wybór typu konstrukcji elewacji kurtynowej

zamiast wypełniającej powoduje zwiększenie wydłużenia słupków.
Przekrój profilu pręta wpływa na siłę wewnętrzną spowodowaną
ograniczonym lub uniemożliwionym przesuwem podłużnym w węźle,
co opisuje wzór 2.
(l  c)
F  E  A   t  t  (2)
l
E - moduł sprężystości podłużnej [GPa]
A - pole przekroju poprzecznego [m2]

6/2017 AUTOBUSY 585

I
Eksploatacja i testy
Rys. 3. Siły podłużne wyznaczone w elementach w zależności od
materiału
W przypadku braku możliwości kompensacji wydłużeń, w ele-
mentach wprowadzane zostają duże siły podłużne (osiowe), mające
wpływ na stateczność ogólną pręta ściskanego. Może prowadzić to
do wyboczenia słupków i rygli, a także uszkodzenia pozostałych kom-
ponentów struktury. Spaczenie elementów mocujących liniowo
szyby, zmienia ich schemat statyczny i grozi obluzowaniem lub utratą
szczelności na przenikanie wody.
Rys. 4. Spaczony element maskownicy, widoczne dodatkowe, nieu-
jęte w projekcie mocowanie za pomocą śrub, które ograniczało moż-
liwość odkształceń termicznych
Duże siły podłużne występujące przy ogrzaniu struktury meta-
lowo-szklanej mogą doprowadzić wręcz do "wciśnięcia" na siebie ele-
mentów fasady jak na rys. 4. Prowadzi to do deformacji i w konse-
kwencji zniszczenia elementów, może skutkować odpadaniem kom-
ponentów ściany, co jest szczególnie niebezpieczne w przypadku bu-
dynków wysokościowych i wysokich, gdyż stanowi niebezpieczeń-
stwo dla ludzi i mienia.
586 AUTOBUSY 6/2017
Rys. 5. Elementy "wciśnięte" na siebie, co świadczy o działaniu du-
żych sił podłużnych
1.2. Wpływ na przeszklenia
Na panele fasady składają się szyby zespolone, elementy meta-
lowe lub płyty z poliwęglanu. Najczęściej stosowane są tafle szklane
wykonane z szkła hartowanego i laminowanego. W momencie znisz-
czenia ulega ono całkowitej fragmentacji na nieostro zakończone ka-
wałeczki, zmniejszając zagrożenie dla użytkowników. Szkło jest ma-
teriałem kruchym, charakteryzującym się wytrzymałością na ściska-
nie rzędu 1000 MPa przy 10-krotnie mniejszej wytrzymałości na roz-
ciąganie. W celu uzyskania wysokich parametrów wytrzymałościo-
wych elementy szklane poddaje się procesowi hartowania. Kruchość
oraz hartowanie zwiększają wrażliwość szkła na lokalne zaburzenie
naprężeń wewnątrz tafli pochodzące od przyległych elementów.
Przyczyną powstawania niszczących naprężeń lokalnych w tafli
szklanej może być siła skupiona, obciążenie powierzchniowe o du-
żym natężeniu rozłożone na małej powierzchni oraz wpływ tempera-
tury na zanieczyszczenia materiału charakteryzujące się innym
współczynnikiem rozszerzalności cieplnej niż szkło. Przykładem ta-
kiego zagrożenia są wtrącenia kryształów siarczku niklu. Jest to poli-
morficzny związek chemiczny występujący w dwóch odmianach alo-
tropowych. Poniżej temperatury 390°C kryształ występuje w odmia-
nie alfa, a powyżej tej temperatury w odmianie β.
Tab. 2. Zestawienie właściwości siarczku niklu i szkła
Współczynnik rozszerzalności ter-
Materiał Moduł Younga E [GPa]
micznej α [10-6/K]
Siarczek niklu od-
16,3 80
miana α
Siarczek niklu od-
14,5 80
miana β
Szkło 8,8 70
Podczas procesu hartowania pod wpływem wysokiej tempera-
tury kryształ zmienia się w wysokotemperaturową odmianę beta o
mniejszej objętości. Już przy studzeniu kryształ dąży do pierwotnej
odmiany alfa, którą utrudniają naprężenia powstałe przy hartowaniu
elementu. Zwiększenie temperatury podczas użytkowania elementu
ułatwia przekształcenie się kryształu, któremu towarzyszy około 3%
wzrost objętości. Skutkiem zmian jest powstanie naprężeń rzędu
50 MPa, które powodują zniszczenie elementu poprzez lokalne za-
burzenie stanu naprężeń panujących w tafli. Problemy z pękającymi
szybami mogą ujawnić się nawet kilka lat po zamontowaniu ich w
konstrukcji, w przypadku konstrukcji ze szkła hartowanego dochodzi
 I Eksploatacja i testy
do zniszczenia całego przeszklenia, w przypadku szkła typu float
możliwe są punktowe odpryski jak na rys. 6.
Rys. 6. Odprysk szkła charakterystyczny dla wtrąceń niklu
Innym przykład oddziaływania temperatury na przeszklenia ma
związek z ograniczeniem swobody odkształceń wynikających z
ogrzania szkła. Zamocowanie w okuciach szkła, bez zastosowania
elastycznych przekładek lub pustki powietrznej pozwalającej skom-
pensować wydłużenie tafli, prowadzić będzie do ściskania tafli szkla-
nej oraz docisku elementów okucia szyby. Stan taki może być powo-
dem kruchego pęknięcia.
Rys. 7. Brak elastycznych przekładek kompensujących wpływ tem-
peratury na długość tafli oraz zabezpieczających przed lokalnym do-
ciskiem elementów okucia
1.3. Wpływ na elementy uszczelek i izolatorów
Fasada metalowo szklana obok własnej konstrukcji nośnej, ele-
mentów wypełniających i osłonowych składa się również z uszczelek
i izolatorów, które zapewniają odpowiednią odporność na przenikanie
wody oraz redukują wpływ mostków termicznych. Uszczelki przez
swoją ciągłość i trwałość zapewniają równomierne podparcie tafli
szklanych. Dokładne uszczelnienie uniemożliwia penetrację wody i
powietrza zewnętrznego, zapewniając komfort użytkowania oraz lep-
sze parametry z zakresu fizyki budowli. Uszczelki i izolatory są nara-
żone na działanie skrajnych temperatur oraz przegrzewanie. Skut-
kiem jest utrata plastyczności, deformacja i spękanie elementu. Po
deformacji elementu liniowego uszczelki zostaje zmieniony schemat
podparcia tafli, który zaburza naprężenia wewnętrzne i może powo-
dować zniszczenie elementu szklanego.
Rys. 8. Sparciała wykruszająca się uszczelka, zacieki świadczą
o przenikaniu do środka wody
Z drugiej strony w przypadku nieciągłości uszczelek nie będzie
zapewniona szczelność fasady. Możliwa będzie penetracja wody, a
chłodne i wilgotne powietrze zewnętrzne może schłodzić elementy
poniżej temperatury „punktu rosy”. Podobnie w przypadku degradacji
izolatorów, następuje obniżenie temperatury powierzchni elementów
fasady. Efektem może być wykraplanie pary wodnej w miejscach
trudnodostępnych, pogorszenie warunków użytkowania oraz przy-
spieszenie korozji konstrukcji. Dlatego dla większości fasad meta-
lowo-szklanych niezbędna jest wymiana uszczelek i izolatorów co ok.
15-20 lat.
2. ZABEZPIECZENIE PRZED NIEKORZYSTNYM
WPŁYWEM TEMPERATURY
2.1. Ściany kurtynowe
Powyższe przykłady pokazują jak duży jest wpływ temperatury
na prawidłowe funkcjonowanie struktury metalowo-szklanej. Niepo-
prawne zaprojektowanie lub niewłaściwy montaż konstrukcji może
doprowadzić do awarii lub obniżenie komfortu korzystających z bu-
dynku użytkowników. Szczególnej uwadze powinny podlegać ele-
menty detali połączeń słupów i rygli konstrukcji fasady kurtynowej, a
także połączenie całości struktury z konstrukcją szkieletu budynku.
Wszystkie te rozwiązania muszą zapewniać możliwość kompenso-
wania odkształceń spowodowanych zmianami temperatury.
Połączenia słupów fasady z budynkiem realizowane są zazwy-
czaj poprzez podwieszenie do elementów konstrukcji. Struktura me-
talowo-szklana ma za zadanie przenieść swój ciężar własny oraz
przekazać obciążenie od wiatru na szkielet budynku. Słupy zazwy-
czaj są punktowo zamocowane na szczycie budynku, a potem prze-
gubowo podpierane wzdłuż ich wysokości. Realizowane jest to przez
wykonanie połączeń z użyciem otworów fasolowych pozwalających
6/2017 AUTOBUSY 587
I
Eksploatacja i testy
na przemieszczenia pionowe słupów ściany. Przykład połączenia
słupa fasady aluminiowej z słupem stalowym konstrukcji obiektu jest
widoczny na rys. 9.
Połączenia rygiel-słup które realizowane są za pomocą łączni-
ków umieszczanych w otworach fasolowych zapobiegają zblokowa-
niu rygla pomiędzy słupami co prowadziłoby do jego wyboczenia. In-
nym rozwiązaniem są przekładki z miękkich materiałów zapewnia-
jące możliwość odkształcenia. Przykład poprawnego rozwiązania ta-
kiego detalu znajduje się na rys. 10.
Równie ważne są połączenia słup-słup gdyż wpływ temperatury
determinuje konieczność wykonania dylatacji. Najczęściej tego ro-
dzaju połączenia wykonywane są co dwa piętra. Pozwala to uniknąć
sytuacji widocznej na rys. 5 gdzie elementy konstrukcji wraz z ele-
mentami osłaniającymi oddziałują na siebie z dużą siłą co prowadzi
do ich zniszczenia. Słupy łączone są ze sobą za pomocą systemo-
wych łączników z pozostawieniem szczeliny dylatacyjnej zabezpie-
czonej taśmą uszczelniającą.
Rys. 10. Przykład połączenia rygiel-słup
Dobra praktyka projektowania struktur metalowo – szklanych fa-
sad polega na likwidowaniu w modelach obliczeniowych zwolnień wy-
branych połączeń przesuwnych, traktując taki schemat statyczny
Rys. 9. Połączenie słupa ściany słupowo-ryglowej do stalowego słupa konstrukcji obiektu
588 AUTOBUSY 6/2017
jako wyjątkowy. Projektant zyskuje wtedy wiedzę o możliwych kon-
sekwencjach wystąpienia awaryjnie „zatarcia się” lub „zblokowania”
połączenia dla projektowanego schematu statycznego. Wywołane,
dodatkowe wartości sił w układzie statycznym powalają na oszaco-
wanie stopnia wytężenia elementów fasady i określenia możliwego
zakresu uszkodzeń elewacji.
2.2. Ściany wypełniające
W przypadku ścian wypełniających kluczowym jest dobranie
właściwej wysokości ściany ze względu na odpowiednio dobraną dy-
latację konstrukcyjną. Najlepszym rozwiązaniem jest, gdy całość
konstrukcji jest podwieszona na prowadnicach/ryglach do stropu
wyższej kondygnacji. Dolne prowadnice służą tylko do utrzymania
przeszkleń w pionie i przekazania sił od wiatru na konstrukcje bu-
dynku. W takiej sytuacji elementy ściany przenoszą jedynie obciąże-
nie od ciężaru własnego i mają możliwość kompensacji wydłużeń
spowodowanych zmianami temperatury, a także nie są wrażliwe na
ściskanie spowodowane ugięciami stropów. Podwieszenie konstruk-
cji ściany pozwala również na swobodę korzystania z elementów
przesuwnych - do ich otwierania nie jest konieczne używanie dużej
siły. Poprawia też warunki w jakich pracują uszczelki, które nie są
zgniatane przez oddziaływanie od okuć szyb.
2.3. Przeszklenia, elementy uszczelek oraz izolatorów
Elementy przeszkleń muszą być zabezpieczone przed doci-
skiem do elementów okucia wywołanych rozszerzeniem się elemen-
tów aluminiowych lub samego szkła. Zabezpieczenie to realizowane
jest poprzez zastosowanie przekładek z elastycznych materiałów lub
pustek powietrznych, co zapobiega lokalnemu dociskowi okuć lub
łączników i w konsekwencji chroni szybę przed kruchym zniszcze-
niem. Przykład odpowiednio zabezpieczonej szyby widać na rys. 11.
 I Eksploatacja i testy
Rys. 11. Zamocowanie szyb w profilu aluminiowym. Zastosowano
przekładki EPDM oraz pustkę powietrzną.
W przypadku wtrąceń niklu rozwiązaniem jest test HST stoso-
wany na etapie kontroli jakościowej w hutach szkła. Polega na pod-
grzaniu tafli szklanej do temperatury ok. 290-300˚C, w takiej tempe-
raturze z bardzo wysokim prawdopodobieństwem dojdzie do ujaw-
nienia zanieczyszczeń i samoistnego pęknięcia tafli szklanej. Wyma-
ganie testu HST jest dobrym rozwiązaniem ze względu na trudności,
jakie powoduje konieczność wymiany przeszkleń w budynkach będą-
cych w eksploatacji.
Dla uszczelek i izolatorów ważne są okresowe przeglądy, jakim
podlega ściana metalowo-szklana. Podczas trwania okresu na który
fasada została zaprojektowana najczęściej wymagane jest dwu lub
trzy-krotne wymienienie elementów wykonanych z miękkich gum
i EPDM. Zapewnia to szczelność ściany na przenikanie wody, odpo-
wiednią izolacyjność termiczną zapobiegającą wykraplaniu się pary
wodnej na wewnętrznych powierzchniach oraz realizacje prawidło-
wego, liniowego podparcia szyb.
PODSUMOWANIE
Rynek struktur metalowo-szklanych jest rynkiem dynamicznie
rozwijającym się, co sugeruje dalszy wzrost ilości wykonywanych
tego typu realizacji. Ze względu na wykorzystywanie ścian kurtyno-
wych i wypełniających zarówno w budynkach użyteczności publicznej
i biurowych, jak i mieszkalnych, wszelkie awarie na etapie eksploat-
acji wiążą się z poważnymi problemami i kosztami dla inwestora. Dla-
tego proces projektowania i wykonania elewacji metalowo-szklanych
jest procesem bardzo ważnym, w którym uwzględnienie wpływu tem-
peratur jest sprawą kluczową. Nieodpowiednie przyjęcie schematów
statycznych i błędne wykonanie detali połączeń może skutkować ko-
niecznością wymiany całości fasady. Równie ważną kwestią są okre-
sowe przeglądy i rektyfikacja tego typu konstrukcji, gdyż pominięcie
wymiany elementów uszczelniających i izolujących może doprowa-
dzić do degradacji zarówno komponentów fasady jak i konstrukcji sa-
mego szkieletu budynku.
BIBLIOGRAFIA
1. Cwyl M., Nieprawidłowości w realizacji przegród metalowo-szkla-
nych, Świat Szkła 11/2016.
2. Reben M., Wasylak J., Szumiński M., Bielecki S., Inkluzje
siarczku niklu w szkle, Świat Szkła 1/2010.
3. Kullerud G., Yund R.A., The Ni-S system and related minerals,
Journal of Petrology, 126-175, 1962.
4. Wienskowski K., Materiały uszczelkowe do okien, drzwi, żaluzji
i ścian osłonowych, Świat Szkła 4/2006.
5. PN-EN 13830:2005 Ściany osłonowe. Norma wyrobu.
6. PN-EN 12154:2004 Ściany osłonowe. Wodoszczelność. Wyma-
gania eksploatacyjne i klasyfikacja.
Temperature effects in metal-glass facades
Paper discussed impact of temperature effects in typical
metal-glass facades on design solutions (type of facade, static
scheme) and selection of proper materials. Authors explained
impact of temperature on supporting elements with possible
consequences of invalid design or assembly. Paper discussed
also requirements for glass and gaskets and gave some solu-
tions about protection against the unfavourable impact of tem-
perature.
Autorzy:
dr inż. Maciej Cwyl – Politechnika Warszawska,
inż. Piotr Drewniak – Politechnika Warszawska,
Dawid Cichy - Politechnika Warszawska
6/2017 AUTOBUSY 589