Professional Documents
Culture Documents
ebook download Fuhrman & Zimmerman’s Pediatric Critical Care 6th Edition Edition Jerry Zimmerman - eBook PDF all chapter
ebook download Fuhrman & Zimmerman’s Pediatric Critical Care 6th Edition Edition Jerry Zimmerman - eBook PDF all chapter
https://ebooksecure.com/download/fuhrman-zimmermans-pediatric-
critical-care-ebook-pdf-2/
https://ebooksecure.com/download/fuhrman-and-zimmermans-
pediatric-critical-care-ebook-pdf/
https://ebooksecure.com/download/pediatric-critical-care-ebook-
pdf/
https://ebooksecure.com/download/pediatric-primary-care-ebook-
pdf/
Critical care secrets 6th Edition Renee Doney Stapleton
(Editor) - eBook PDF
https://ebooksecure.com/download/critical-care-secrets-ebook-pdf/
http://ebooksecure.com/product/ebook-pdf-winninghams-critical-
thinking-cases-in-nursing-e-book-medical-surgical-pediatric-
maternity-and-psychiatric-6th-edition/
http://ebooksecure.com/product/ebook-pdf-pediatric-primary-
care-4th-edition-by-beth-richardson/
https://ebooksecure.com/download/critical-care-nursing-
certification-ebook-pdf/
https://ebooksecure.com/download/evidence-based-practice-of-
critical-care-ebook-pdf/
FUHRMAN & ZIMMERMAN’S
PEDIATRIC
CRITICAL CARE
SIXTH EDITION
PEDIATRIC
CRITICAL CARE
JERRY J. ZIMMERMAN, MD, PhD, FCCM ALEXANDRE T. ROTTA, MD, FCCM
Faculty, Pediatric Critical Care Medicine, Seattle Children’s Division Chief, Pediatric Critical Care Medicine Duke
Hospital, Harborview Medical Center, University of Children’s Hospital; Professor of Pediatrics; Duke University
Washington School of Medicine, Seattle, Washington School of Medicine, Durham, North Carolina
Joseph D. Tobias, MD
Chair, Department of Anesthesiology and Pain Medicine,
Nationwide Children’s Hospital; Professor of Anesthesiology
and Pediatrics, The Ohio State University, Columbus, Ohio
Elsevier
1600 John F. Kennedy Blvd.
Ste 1600
Philadelphia, PA 19103-2899
No part of this publication may be reproduced or transmitted in any form or by any means, electronic or
mechanical, including photocopying, recording, or any information storage and retrieval system, without
permission in writing from the publisher. Details on how to seek permission, further information about the
Publisher’s permissions policies and our arrangements with organizations such as the Copyright Clearance
Center and the Copyright Licensing Agency, can be found at our website: www.elsevier.com/permissions.
This book and the individual contributions contained in it are protected under copyright by the Publisher
(other than as may be noted herein).
Notice
Practitioners and researchers must always rely on their own experience and knowledge in evaluating and
using any information, methods, compounds or experiments described herein. Because of rapid ad-
vances in the medical sciences, in particular, independent verification of diagnoses and drug dosages
should be made. To the fullest extent of the law, no responsibility is assumed by Elsevier, authors, editors
or contributors for any injury and/or damage to persons or property as a matter of products liability,
negligence or otherwise, or from any use or operation of any methods, products, instructions, or ideas
contained in the material herein.
Previous editions copyrighted 2017, 2011, 2006, 1998, 1992 by Elsevier, Inc.
Printed in Canada
P. David Adelson, MD, FAAP, FACS, FAANS Matthew N. Alder, MD, PhD
Diane and Bruce Halle Chair of Children’s Neurosciences Assistant Professor
Director, Barrow Neurological Institute at Phoenix Children’s Critical Care Medicine
Hospital Cincinnati Children’s Hospital Medical Center
Professor, Department of Child Health Cincinnati, Ohio
University of Arizona College of Medicine;
Professor, Department of Neurosurgery Omar Alibrahim, MD, FAAP
Mayo Clinic Chief, Pediatric Critical Care Division
Phoenix, Arizona John R. Oishei Children’s Hospital
Associate Professor of Pediatrics
Rachel S. Agbeko, FRCPCH, PhD Jacob’s School of Medicine
Consultant University of Buffalo
Paediatric Intensive Care Unit Buffalo, New York
Great North Children’s Hospital
Newcastle upon Tyne Hospitals NHS Trust Veerajalandhar Allareddy, MBBS, MBA
Newcastle upon Tyne, United Kingdom Section Chief, Pediatric Cardiac Intensive Care
Duke University Medical Center
Michael S.D. Agus, MD Professor of Pediatrics
Chief of Medical Critical Care Duke University School of Medicine
Department of Pediatrics Durham, North Carolina
Division of Medical Critical Care
Boston Children’s Hospital Melvin C. Almodovar, MD
Boston, Massachusetts The George E. Batchelor Chair in Pediatric Cardiology
Chief, Pediatric Cardiology
Mubbasheer Ahmed, MD University of Miami Miller School of Medicine;
Cardiac Intensive Care Unit Director, Children’s Heart Center
Texas Medical Center Director, Cardiac Intensive Care
Texas Children’s Hospital Hotz Children’s Hospital, Jackson Health System
Houston, Texas Miami, Florida
v
vi Contributors
From our home working spaces, in the midst of the COVID-19 For pediatric critical care medicine fellows who may read the
pandemic, welcome to the sixth edition of Pediatric Critical Care. textbook cover to cover, and for others who need an updated
The world has finally been provided a realistic glimpse of intensive reference for anything related to pediatric critical care, the new
care units, the work that occurs there, and the dedicated providers edition will not disappoint. Each color-coded section provides
who provide critical care, sometimes at their own peril. This sixth best-evidence clinical approaches to pediatric critical care issues
edition, which now reflects a lifetime work product for many based on contemporary genetic, biochemical, and physiologic
contributors, is dedicated to the multidisciplinary team that infrastructure. Because authors typically want to include all rele-
makes critical care a reality. vant details in their discussion and a hard copy textbook has
What the pandemic has taught all of us is the importance of physical limitations, readers are encouraged to make use of the
being able to adapt to change. As readers page through this new expanded electronic content included with the sixth edition.
edition, many changes will become apparent. Brad Fuhrman, who Board review questions, composed for most chapters, will be
ultimately deserves the credit for creating this publishing adven- valuable for new and repeat readers and are also available in the
ture, decided to move from Co-editor to Section Editor. More electronic content.
than once, likely while sipping single malt scotch together, Brad Finally, all of us must honor the children and families who
noted that Pediatric Critical Care might be our most important provide the meaning for our life work. With the publishing of the
professional contribution. Quality and sustainability over six sixth edition of Pediatric Critical Care, we collectively acknowledge
editions prove his prediction correct. the clinical challenges that critical illness presents. However, these
Meanwhile, Alex Rotta, appropriately one of Brad’s early challenges facilitate curiosity and imagination, growth and experi-
apprentices, has provided outstanding organizational leadership ence, and ultimately personal enrichment. Hopefully the sixth
as Co-editor for the sixth edition. Thanks also to Section Editors edition of Pediatric Critical Care can serve as a valuable tool for
Bob Clark, Sapna Kudchadkar, Monica Relvas, and Joe Tobias. addressing longstanding as well as novel critical care challenges.
Perusing the list of contributors similarly ascertains established
and burgeoning pediatric critical care contributors. Accordingly, Jerry J. Zimmerman, MD, PhD, FCCM
the sixth edition is truly a multigenerational effort. Alexandre T. Rotta, MD, FCCM
xxv
Contents
5 Leading and Managing Change in the Pediatric 15 Ultrasonography in the Pediatric Intensive Care
Intensive Care Unit 29 Unit 114
John C. Lin Erik Su, Akira Nishisaki, and Thomas Conlon
8 Challenges of Pediatric Critical Care in Resource- 17 Pediatric Critical Care Ethics 144
Poor Settings 51 Mithya Lewis-Newby, Emily Berkman, and Douglas S. Diekema
Amélie von Saint André–von Arnim, Jhuma Sankar, Andrew
Argent, and Ericka Fink 18 Ethical Issues Around Death and Dying 154
Meredith G. van der Velden and Jeffrey P. Burns
9 Public Health Emergencies and Emergency Mass
Critical Care 59 19 Palliative Care in the Pediatric Intensive Care
Katherine L. Kenningham and Megan M. Gray Unit 158
Alisa Van Cleave, Eileen Rhee, and Wynne Morrison
10 Lifelong Learning in Pediatric Critical Care 66
Stephanie P. Schwartz, Laura Marie Ibsen, and David A. Turner 20 Organ Donation Process and Management of the
Organ Donor 163
Thomas A. Nakagawa, Mudit Mathur, and Anthony A. Sochet
xxvii
xxviii Contents
33 Disorders of Cardiac Rhythm 329 47 Diseases of the Upper Respiratory Tract 524
Frank A. Fish and Prince J. Kannankeril Todd Otteson, Clare Richardson, and Jay Shah
Gulhartig Medelijden
Moog’ niet van smart bevrijden,
Het lenigt echter smart,
Verstrekt ten balsem voor ’t verdrukt of zuchtend hart:
Werd amstelveen van ’t vuur als woedende aangegrepen;
Zat menig dorpeling in diepe smart benepen;
Het schetsjen dat men hier beschouwt,
Toont hoe door Medelij ’t verbrandene is herbouwd.
AMSTELVEEN
HERBOUWD.
Daar wij alles wat mogelijk is toebrengen, ter volmaakinge van onzen
Nederlandschen Stad- en Dorp-beschrijver, met welken wij zulk een
onvoorbeeldig genoegen geeven, hebben wij niet kunnen afzijn
nogmaals onze aandacht te vestigen op het Dorp Amstelveen, om het
te beschouwen, zodanig als het zig thans bevindt—eer het zo
vermaaklijk Dorpjen door den noodlottigen brand, tusschen den 25 en
26 Junij des jaars 1792, geteisterd was, hebben wij in ons
bovengemeld werk, eene uitvoerige beschrijving, en naauwkeurige
afbeelding van hetzelve geplaatst; daarna, bij gelegenheid van
gezegden brand, ook eene beschrijving en afbeelding van dat
jammerlijk voorval gegeven, bij wijze van aanhangzel aan gemelde
eerste beschrijving, immers dit aanhangzel behoorde tot de historie
des Dorps, gelijk hetzelve dan ook met een ongemeene graagte
ontvangen is——thans, nu de verbrande erven tot zo verre weder
herbouwd zijn, dat men verwachten kan dat er verder niet van belang
meer aan gedaan zal worden, zouden wij het gedeelte van ons werk,
Amstelveen betreffende, niet volkomen kunnen noemen, indien wij
onze geëerde Intekenaaren en verdere tijdgenooten 1, ook niet eene
beschrijving van de wijze der gezegde herbouwinge mededeelden
——’t was dan met dat oogmerk dat wij Amstelveen onlangs een
bezoek gaven, en de ons aldaar medegedeelde informatiën, maaken,
met de aantekening van ’t geen wij in oogenschouw genomen hebben,
den hoofd-inhoud van de tegenwoordige weinige bladzijden uit. [2]
Alvoorens echter de hand daaraan te slaan, moeten wij nog een enkel
woord zeggen van het loflijk gedrag onzer tijdgenooten omtrent de
ongelukkige dorpelingen, wier haven en goed een prooi der vlamme
geworden waren; onze beschrijving van den brand volgde te kort op
het voorval zelf, dan dat wij toen reeds zouden hebben kunnen
boeken, dat geen waarvan de tijd de juiste waarheid eerst moest
openbaaren; wel wisten wij toen reeds, dat vooral onze stadgenoten
hunne nijvere handen niet slooten voor de ongelukkigen; de faam
verbreidde welhaast hun loflijk gedrag in deezen; dit tekenden wij ook
aan; maar thans kunnen wij er meer bepaaldlijk, meer met zekerheid
van spreeken; thans zijn wij overtuigd, dat het nakroost van Civilis
getoond heeft, hoe het in hun charakter één der hoofdtrekken van ’t
charakter eens rechtaarten Bataviers, nog bewaard heeft; dat vooral
de Patriotten, in beantwoording van onze oprechte aanmaaning 2, in
deezen getoond hebben den naam van Vaderlanders zig tot eenen
eernaam te rekenen; dat zij den ongelukkigen overtuigd hebben,
waarlijk Patriotten te zijn; en zeker, Amstelveen lag te onuitwischbaar
in hun hart en hoofd geprent, dan dat zij ongevoelig omtrent hetzelve
zouden hebben kunnen weezen.
Wat hier intusschen ook over gedacht worde, dit is zeker, dat het dorp
Amstelveen door den brand veel van zijnen ouden luister verloren
heeft; want de herbouwde huizen zijn ongelijk veel minder, dan zij
waren die door het vuur verteerd zijn—men telt niet meer herbouwden
dan zeven, een zeer kleine smeederij, een niet minder kleinen stal, en
een werkplaats voor een’ schilder: allen zijn zij laage daken, daar
onder anderen, vóór den brand, één, waarin herberg gehouden wordt,
een capitaal gebouw van verscheide verdiepingen was: nog zijn onder
gezegde laage daken twee, welke ieder over twee woningjens
strekken.
’T geen waarbij het nog meer in aanzien verliest, is, dat men besloten
heeft het verbrande Armehuis niet weder optebouwen; des mist
Amstelveen thans boven den gemelden luister van particuliere
gebouwen, ook een der Godsdienstige gestichten.
Zie daar, waarde leezers! ’t geen ik oordeelde bij mijne bladen over
Amstelveen te moeten voegen, om ze een volkomen geheel, dat Dorp
betreffende, te doen uitmaaken—nog kan ik daar bijvoegen, dat men
thans ten einde des Dorps aan het sluisjen, een batterij vindt, ter
wederzijde van de brug aangelegd, tegen de Franschen, om dezelven,
indien ze tot zo ver waren gekomen, te keeren, en Amsteldam voor
hun legergeweld te dekken—deeze batterij schiet vijf stukken.
1 Ofschoon onze Stad- en Dorp-Beschrijver, volstrekt niet afgeleverd wordt dan aan
de Heeren Intekenaaren op denzelven, hebben wij echter de beschrijving van den
brand ook buiten intekening gedebiteerd; en vermids niemand van gezegde
Intekenaaren zich daaraan heeft gestoten, oordeelen wij, ook omtrent dit blaadjen,
als tot de beschrijving van den brand behoorende, die vrijheid te mogen gebruiken. ↑
2 Zie onze beschrijving van meergemelden brand, bladz. 4. ↑
3 Zie onze beschrijving van den brand, bladz. 2. ↑
[Inhoud]
’t Dorp Diemen
LIGGING.
In dit Ambacht liggen nog twee zandpaden; een naar Muiden en een
naar Weesp, op welken tolhuizen staan.
NAAMSOORSPRONG.
Veelen oordeelen dat het Ambacht zijn’ naam ontleent aan een
riviertjen, de Diem genaamd, welk oudtijds, vóór het droog maaken der
Diemer- of Watergraafsche-meir, gedeeltelijk [3]uit dezelve, door de
Rijkersloot, nu de Weespervaart, de Bijlemermeir en Gaasp, zijn
oorsprong nam, en door de Diemerdammersluis in het Y loosde;
anderen echter, die het Ambacht niet Diemen, maar, volgends de
oudste papieren, Deemen willen genoemd hebben, leiden dien naam
af van de woorden De Mens, die dan den staat waarin dat land lag, als
zijnde door overstroomingen en doorbraaken van één gerukt, en door
de Diem in twee deelen gescheiden, te kennen geeven: „Wat van
beide de waarheid zij”, voegt onze geëerde begunstiger er bij, „zal,
vertrouwt men, niemand met zekerheid kunnen gissen”.
GROOTTE,
Diemerdam was oudtijds een dorp dat zig zeer verre in zee uitstrekte,
en ’t is beweezen, (hoe zeer Wagenaar in zijne beschrijving van
Amsteldam daaraan twijfele,) dat Diemerdam zo nabij aan Waterland
was gelegen, dat men met een plank of pols van het eene naar het
andere dorp konde komen; de Pastoor, die in Overdiemen de Capel
bediende, was tevens Pastoor te Durkerdam; indien nu het water zo
groot hadde geweest als thans, zou het voor dien man ondoenlijk
geweest zijn om op beide plaatzen, bij alle gelegenheden, den dienst
te kunnen waarneemen: tot den jaare 1787 was er in Overdiemen nog
een vers voorhanden, gedrukt op wit satijn, en, ofschoon zeer oud, wèl
geconserveerd, waarin de [5]nagedachtenis van een’ Pastoor, die 40
jaaren Diemen en Durkerdam bediend had, eenige eer werd
aangedaan.
Diemerdam had niet alleen zijn Capel, waarvan het land, waarop
dezelve stond nog Capelleland genoemd wordt, maar was met
verscheide huizen en boerderijen voorzien, welke alle door de
watervloeden zijn verzwolgen: men vindt nog, dat in 1463, diverse
morgens land bij de Diemerdammersluis lagen.
Van geheel Diemerdam is nog slechts één huis overig, dat op den dijk
staat, en het huis Diemerdam genaamd wordt.
[6]
In oude tijden was het Dorp veel grooter, doch in 1632 telde men
slechts voor Diemen en Diemermeir 91 huizen; honderd jaren laater,
(1732.) werden 113 huizen voor Diemen en Diemerdam op de
verpondingslijsten gebragt, en in 1782 werd Diemen op 147
huisgezinnen en 477 ingezetenen gesteld, zonder de kinderen
medeterekenen.
Het
WAPEN
Van Diemen is een groen veld, waarin een water verbeeld wordt, met
drie bruine zwemmende eenden.
Rondsom de Kerk is een zeer groot Kerkhof, op ’t welk, dewijl men ’t,
gelijk gezegd is, voor zeer heilig houdt, veel begraaven wordt, zo van
bewooners dier banne als van elders.
Achter dit Kerkhof stond weleer een huis voor den Predikant; dan,
dewijl het zelve zeer vervallen was, en geene huizen daarbij stonden,
is het afgebroken; in den jaare 1770 is op den kerkweg naar Diemen,
een nieuwe Pastorie gezet, voorzien van een zeer groote tuin: dit huis
heeft beneden vier, en boven zes kamers, allen zeer net beschilderd,
gestucadoord en behangen, behalven een zeer groote zolder en
vliering; naast hetzelve is een huisjen getimmerd, dienende zo tot een
tweede keuken, als tot berging van goederen.
Het Schoolhuis van deeze ban, staat te Diemen, en is, even als de
Kerk, een zeer oud gebouw.
Bij vacature van een’ Schoolmeester, worden door het Gerecht en den
Predikant eenige Schoolmeesters gehoord en geëxamineerd; het
Gerecht maakt als dan alleen een drietal, en geeft hetzelve den
Ambachtsheer over, om daaruit een’ Schoolmeester te nomineeren.
WERELDLIJKE GEBOUWEN.
Bij dit huis behoort een spatieuse tuin, die in 1789 merkelijk vergroot is,
door het aankoopen van de plaats Ruimzicht, daar nevens gelegen.
Men vindt in Diemen nog een herberg, die aan particulieren behoort,
en het Rechthuis genoemd wordt: deeze herberg, die weleer het
Ambacht toebehoorde, was oudtijds het Rechthuis: men ziet er nog
verscheide oude wapens van het Gerecht: het plagt voorzien te zijn
van een boejen, die thans weggeraakt is.
Voor dit huis staat een justitiepaal: des zomers wordt dikwijls rechtdag
gehouden, doch des winters aan de Diemerbrug. [9]