აის ადამიანისავის ყველაზე ძვირფასი და მნიშვნელოვანი ღირებულება?

ბევრისთვის ეს ოჯახის სიყვარურასლია ,მეგობრებისა და საყვარელი

ადამიანების პატივისცემა და ა.შ, მაგრამ ნუთუ ესაა ჭეშმარიტი პასუხი ამ
კითხვაზე? ცხადია ყოველ ადამიას აქვს საკუთარი ზნეობრივი კოდექსი სადაც
ოჯახისა და მეგობრების სიყვარულს უდიდესი ადგილი უკავია,მაგრამ ამ
კოდექსის განუყრელი ნაწილი პატრიოტიზმი უნდა იყოს.სამშობლო ჩვენი
მშობელია,რომელშიც ჩვენ აღვიზარდეთ,განვითარდით და ჩამოვყალიბდით
პიროვნებებად,ამიტომ მის წინაშე უდიდესი პასუხისმგებლობა
გვაკისრია ,სიცოცხლის ბოლომდე სამშობლოს სიყვარული და პატივისცემა
ადამიანთა მოდგმის ცხოვრებისეული ვალია.მოგეხსენებათ პოეტებს,
მხავრებსა თუ მწერლებს გარემოსთან ღრმა სულიერი კავშირი აქვთ მათთვის
ბუნება დარდის თანაზიარი და საიდუმლოებების მატარებელია,ასეთი
შემოქმედები გარემოს მუდმმივად ესაუბრებიან წუთისოფლის
სისატიკეზე,სიყვარულზე,დარდზე,ბრაზზე და კიდევ ბევრ ცხოვრებისეულ
თემებზე,ამიტომ ისინი ამ პასუხისმგებლობას ბევრად უფრო დიდ
მნიშვნელობას ანიჭებენ და საოცარი პატრიოტიზმის გრძნობით
გამოირჩევიან.

ბუნების სიდიადესა და მასთნ განშორების უმძაფრეს წუხილზე გვესაუბრება

საოცარი ილიაჭავჭავაძე მის დიდებულ ლექსში “ყვარლის მთებს”. ავტორი
საოცარი აღტაცებით მოიხსენიებს საკუთარ სამშობლოს ,სადაც ქარის სასტიკი
ღმუილი,მთების სიდიადე და გრიგალთ ქროლა მას დღესაც ჰგვრის კანკალს
და ჟრჟოლას,ჟრჟოლას,რომელიც არ იყო შიშის ეს იყო რაღაც სხვა
გრძნობა,რომელსაც მან აღტაცება და პატრიოტიზმი უწოდა

1.