Professional Documents
Culture Documents
ტუროპერეიტინგი
ტუროპერეიტინგი
ტუროპერეიტინგი
ტუროპერატორის საქმიანობა
ტუროპერატორი – ეს არის ტურისტული ფირმა (ორგანიზაცია), რომელიც ტურისტების
მოთხოვნილებების შესაბამისად აკომპლექტებს ტურებს მომსახურების მიმწოდებლებთან
გაფორმებული ხელშეკრულების საფუძველზე. ტუროპერატორი არის ტურისტული პაკეტის
მწარმოებელი. ის ამუშავებს ტურისტულ მარშრუტებს და აკომპლექტებს ტურებს,
უზრუნველყოფს მის ფუნქციონირებას, ორგანიზებას უკეთებს რეკლამას, აკეთებს ტურების
ფასების გაანგარიშებას მარშრუტებზე, ჰყიდის ტურებს პირდაპირ ტურისტებზე ან
ტურისტული სააგენტოების მეშვეობით.
ტუროპერატორი ტურისტებისთვის უზრუნველყოფს ტურისტული მომსახურების
მრავალფეროვნების შერჩევას და იმავდროულად აადვილებს მომსახურების დაკვეთას სხვა
ქალაქებში და ადგილებში.
ტუროპერატორები ასრულებენ სპეციალურ როლს ტურისტულ ინდუსტრიაში, ისინი იძენენ
ტურისტულ პროდუქტს აკეთებენ ტურისტული მომსახურების პაკეტის ფორმირებას და
ჰყიდიან მას მომხმარებელზე პირდაპირ ან ტურაგენტის მეშვეობით მოგების მიღების
მიზნით.
პირველ შემთხვევაში, როცა ტუროპერატორი აკეთებს პაკეტის ფორმირებას, ის გამოდის
ტურისტული პროდუქტის მწარმოებლის როლში. მეორე შემთხვევაში, როცა
ტუროპერატორი ყიდის მომსახურებას ცალკე, ის გამოდის, როგორც ტურისტული
მომსახურების საბითუმო დილერი. ეს ხდება მაშინ, როცა ტუროპერატორი მწარმოებელთან
ყიდულობს მეტ ტურისტულ მომსახურებას ვიდრე საჭიროა ტურისტული პაკეტის
ფორმირებისათვის, ამის გარდა, დღეს უკვე არის სპეციალიზირებული საბითუმო
ტუროპერატორები, რომლებიც აწარმოებენ მომსახურების მასიურ შესყიდვას შეღავათიან
ფასებში სასტუმროებიდან და სხვა მომსახურების მომწოდებლებისაგან. ტუროპერატორის
განსაკუთრებულობაც ამაში მდგომარეობს, რომ ის ახერხებს მომსახურების ფასების
ცვალებადობისაგან დაზღვევას და ტურისტებისათვის ეკონომიკურად ხელმისაწვდომი
ტურისტული პაკეტის ფორმირებას. საბითუმო ტუროპერატორის ფასები ყოველთვის
დაბალია, ვიდრე საცალო ფასები სასტუმროსა და სხვა მომსახურებებზე.
ტუროპერატორები უნდა განვიხილოთ, როგორც ახალი პროდუქტის მწარმოებლები და არა
როგორც ფართო ასორტიმენტის ტურისტული პროდუქტის ბითუმად გამყიდველი. ეს
სრულიად მართლზომიერია, რადგანაც ტუროპერატორის საქმიანობის ძირითად სახედ
ითვლება ტურებისა და მომსახურების პაკეტების ფორმირება.
V. სავიზო მომსახურება
ტურისტული ვიზა – ეს არის აღნიშვნა პასპორტში, შესრულებული უცხოეთის
სახელმწიფოების დიპლომატიური წარმომადგენლობის მიერ, რომლის მფლობელს აქვს
დროებითი შესვლის უფლება ვიზის გამცემი ქვეყნის ტერიტორიაზე, ტურიზმისა და
დასვენების მიზნით. ვიზა ქვეყნის ნახვისათვის იცემა მოსაწვევის საფუძველზე.
მოსაწვევები შეიძლება იყოს:
- სამსახურეობრივი ან საქმიანი (უცხოეთის ორგანიზაციისაგან – საქართველოს
ორგანიზაციას);
- კერძო (უცხოეთის მოქალაქისაგან საქართველოს მოქალაქეს);
- სასტუმრო (ხანგრძლივი დროით საზღვარგარეთ მყოფი მივლინებულისაგან – თავის
თანამემამულეს);
- ტურისტული (ტურიზმის, მკურნალობის, მოკლევადიანი სწავლების, სპორტულ
შეჯიბრებაში მონაწილეობის და ბიზნეს სემინარებში მონაწილეობის მიზნით).
მოსაწვევებთან დაკავშირებით იცემა სხვადასხვა ვიზები: საქმიანი, კერძო, ტურისტული,
სატრანზიტო და სამუშაო.
საქმიანი ვიზა (ბიზნეს ვიზა) იცემა უცხოეთის ორგანიზაციის (უცხოეთის იურიდიული
პირი) მიერ მიწვევის გაფორმების შემდეგ, მეორე სახელმწიფოს ორგანიზაციის (ვიზის
მიმღები) მიერ ამ ორგანიზაციის კონკრეტულ მუშაკზე მიზნისა და ყოფნის ვადის
მითითებით.
კერძო ვიზა იცემა კერძო პირის (უცხოეთის სახელმწიფოს მოქალაქის) მიწვევის გაფორმების
შემდეგ, მეორე სახელმწიფოს (ვიზის მიმღები) კერძო პირზე. მიწვევა ფორმდება მთავრობის
ადგილობრივ ორგანოებში.
ტურისტული ვიზა ფორმდება იმ დონეზე, რომელიც მითითებულია ტურისტულ საგზურში,
სემინარებში მონაწილეობის მიწვევებში, სპორტულ ღონისძიებებში და სხვა. ტურისტული
გასვლები (როგორიცაა დასვენება, მკურნალობა, შეჯიბრებებში მონაწილეობა), როგორც წესი
განსაზღვრული ხნით ყოფნით, ამიტომ აქ მრავალჯერადი ვიზები არ გაიცემა.
სატრანზიტო ვიზა ვიზის მიმღებისათვის წარმოადგენს უფლებას მესამე ქვეყნის
გავლისათვის ძირითადი დანიშნულების ქვეყანაში ჩასასვლელად. სატრანზიტო ვიზა იცემა
მესამე ქვეყნის საელჩოს მიერ განსაზღვრული საათებით ძირითადი ვიზის მიღების შემდეგ.
სამუშაო ვიზა წარმოადგენს დაქირავებით მუშაობის უფლებას საზღვარგარეთ. ასეთი ვიზის
მისაღებად მიმწვევი ქვეყანა (სამუშაოს მიმცემი) დებს კონტრაქტს მომავალ მუშაკთან,
ათანხმებს ყველა ნიუანსს (სამუშაოს პირობები, ღამისთევა, დაზღვევა) ადგილობრივ
საიმიგრაციო სამსახურთან, მიიღებს რა მთავრობის ნებართვას, დოკუმენტების პაკეტს
უგზავნის მომავალ მუშაკს, მოქალაქე ამ დოკუმენტებით მიმართავს საელჩოს სამუშაო ვიზის
მიღებისათვის.
ვიზის გაცემის შესაძლებლობა ყოველ კონკრეტულ ქვეყანაში, ყოველ კონკრეტულ
შემთხვევაში, განიხილება ინდივიდუალურად, ყოველ საელჩოში თავისი მოთხოვნებია.
ვადა, რომელზეც იცემა ვიზა დამოკიდებულია მიწვევაზე, რის საფუძველზეც იცემა ვიზა.
მიწვევის ბლანკის შევსების დროს მიმღები მხარე უთითებს ნახვის მიზანს, ყოფნის
შეთავაზებულ ვადას და ქვეყნის ნახვის ჯერადობას. ამ მონაცემების შესაბამისად საელჩო
იღებს გადაწყვეტილებას გასაცემი ვიზის ვადის შესახებ. ტურისტულმა სააგენტოებმა
შეიძლება თვით დაამყარონ საქმიანი კავშირები უცხოეთის საკონსულოებთან. ამის გარდა
შეიძლება გამოიყენონ საშუამავლო ორგანიზაციები, რომლებიც სპეციალიზირებული არიან
ვიზების გაფორმებაზე, მაგრამ მეორე ხერხი იწვევს ტურების ფასის გაძვირებას, რადგან
საშუამავლო მომსახურებისათვის გადასახდელია მნიშვნელოვანი თანხები.
ტურისტული ვიზის გაცემა წარმოებს მიმღები მხარის ტურისტული ფირმის
შუამდგომლობით, რომელიც უზრუნველყოფს მიღებას შეთანხმებული მარშრუტით
დამტკიცებულ ვადებში.
ტურისტული ფირმები ვიზებს ყოფენ ორ პირობით ჯგუფად: ნაყიდი და ნების დამრთველი.
1. ნაყიდი ვიზების გაფორმებისათვის საკმარისია შეკრიბო საჭირო დოკუმენტები და
გადაიხადო შესატანი. ასეთი ვიზა ფორმდება ავტომატურად. ასეთი ვიზებით მიმღებს
მიეკუთვნებიან სამხრეთ-აღმოსავლეთ აზიის ქვეყნები. ვიზების მიღების პროცედურა ამ
ქვეყნებში უბრალოა და ტურფირმებიდან არ მოითხოვენ დამატებით ძალისხმევას.
2. ნების დამრთველი ვიზები ფორმდება შენგენის თანამეგობრობის ბევრი ქვეყნის, დიდი
ბრიტანეთის და ა.შ.შ-ის მიერ. ყველა აუცილებელი და სწორად გაფორმებული
დოკუმენტების წარდგენა აღნიშნული ქვეყნების საელჩოებში ჯერ კიდევ არ არის წარმატების
გარანტია. ამ ქვეყნების საელჩოების გავრცელებული მოთხოვნებია სასტუმროების დაჯავშნა
და უკან დასაბრუნებელი ბილეთები. ამის გარდა საელჩოები ხშირად იძახებენ
გასაუბრებაზე.
ვიზების გაფორმება წარმოებს რამდენიმე დღიდან დაწყებული რამდენიმე თვემდე. ვიზის
გაფორმების ვადა დამოკიდებულია სამთავრობათშორისო შეთანხმებებსა და
დამკვიდრებულ პრაქტიკაზე.
საკონსულო შესატანი ვიზების გაფორმებისათვის სხვადასხვა ქვეყანაში სხვადასხვაა, მისი
სიდიდე მუდმივად იცვლება.
ვიზის მისაღებად აუცილებელია შეავსო ერთი ან რამდენიმე ანკეტა და თან დაურთო
სურათები. სავიზო ანკეტების ბლანკები სხვადასხვა ქვეყანაში სხვადასხვაგვარია.
ტურისტული ჯგუფებისათვის და საქმიანი გასვლებისათვის რიგ შემთხვევებში ფორმდება
ჯგუფური ვიზა, რომელიც ისმება ტურისტების ან საქმიანი ადამიანების სიაზე.
ტურისტებისათვის პასპორტებისა და ვიზების მიცემის დროს ტურისტული სააგენტო
ვალდებულია შეამოწმოს ვიზის მოქმედების ვადების შესაბამისობა და ტურის დაწყებისა და
დამთავრების ვადები, თუ ვადები არ ემთხვევა, ტურისტების გასვლამდე ეს პრობლემა უნდა
დარეგულირდეს.
ტურისტული სააგენტო ასევე ვალდებულია გააფრთხილოს ტურისტები ვიზის მოქმედების
დამთავრების შესახებ, ტურისტული გასვლის დამთავრების დროს, რადგანაც თუ ვინმე
აპირებს დარჩენას ნათესავთან ან რაიმე მიზნით, რომ გააგრძელოს მოქმედების ვადა თავის
ანგარიშზე.
თუ ტურისტი გადაწყვეტს იგნორირება გაუკეთოს აღნიშნულ მოთხოვნებს, დაარღვევს
სავიზო რეჟიმს და ამასთან ერთად დაარღვევს ქვეყნის კანონმდებლობას, ტურისტული
სააგენტო არ ატარებს არავითარ პასუხისმგებლობას ტურისტის წინაშე.
1996 წლის 26 მარტს ევროპაში ძალაში შევიდა შენგენის შეთანხმება, რომელსაც ხელი
მოაწერეს 1985 წლის 14 ივნისს ლუქსემბურგის ქ. შენგენში და რომელიც ითვალისწინებს
ხელშეკრულების მონაწილე ქვეყნების საერთო საზღვრებზე სასაზღვრო კონტროლის
თანდათანობით მოშლას. შენგენის შეთანხმებას ხელი მოაწერეს: ბელგიამ, გერმანიამ,
საფრანგეთმა, ნიდერლანდებმა და ლუქსემბურგმა. შემდეგში მათ შეუერთდნენ: საბერძნეთი,
იტალია, ესპანეთი, ავსტრია, პორტუგალია, შვედეთი, დანია, ისლანდია. დიდმა ბრიტანეთმა
და ირლანდიამ დაიკავეს განსაკუთრებული პოზიცია და უვიზო სივრცეში არ შევიდნენ.
თუ ტურისტი ვარაუდობს რამდენიმე ქვეყანაში გასვლას, შენგენის შეთანხმების თანახმად,
მიიღებს რა შეთანხმების მონაწილე ერთ-ერთი ქვეყნის ვიზას, თავისუფლად
გადაადგილდება სხვა ქვეყნებში, ვიზაში მითითებული ვადისა და ქვეყნებში შესვლის
რიცხვის მიხედვით.
1. მოკლევადიანი ვიზა შენგენის სივრცეში შესვლისათვის იცემა 1 დღიდან 90 დღემდე (3
თვემდე) ვადით. ის იძლევა მოცემული ქვეყნების ტერიტორიებზე ნახევარი წლის
განმავლობაში წინააღმდეგობის გარეშე შესვლის და გადაადგილების საშუალებას, მაგრამ
ჯამური დრო არ უნდა აღემატებოდეს 3 თვეს.
2. ვიზა ერთი წლის ვადით, რომლის მოქმედების დრო არის ერთი წელი, მაგრამ შენგენის
შეთანხმების ქვეყნებში ყოფნის ვადა 180 დღეა და ითვალისწინებს მრავალჯერად გასვლებს
საელჩოში მიმართვის გარეშე.
126 ქვეყნის ტურისტები სარგებლობენ შენგენის ვიზით. შეღავათიანი შესვლის უვიზო წესი
აქვთ შემდეგ ქვეყნებს: უნგრეთს, პოლონეთს, სლოვაკეთს, ჩეხეთს, ლატვიას, ლიტვას,
ესტონეთს. ამ ქვეყნების მოქალაქეებს შეუძლიათ შევიდნენ შენგენის ქვეყნებში ვიზის გარეშე
ეროვნული პასპორტით.
შენგენის ვიზა იცემა პარტნიორის, ნაცნობის ან ნათესავის მიწვევის საფუძველზე.
რაც მეტი იქნება ტურების გამყიდველი წვრილი ადგილობრივი სააგენტოები, მით მეტია
პოტენციურ ტურისტამდე ტურის შესახებ ინფორმაციის მიტანისა და ტურისტული
პროდუქტის ეფექტურად გაყიდვის ორგანიზების შესაძლებლობა.
ოპერაციის ხასიათის მიხედვით ტურისტული ფირმები იყოფა საცალო და საბითუმო
ფირმებად.
საცალო ტურისტული სააგენტოები – ეს არის, როგორც წესი პატარა საშუამავლო საწარმოები
უმნიშვნელო კაპიტალით და შეზღუდული ბაზრით. ისინი თამაშობენ საჭირო როლს
ბაზარზე, რამეთუ მათი მეშვეობით იყიდება უმეტესი ტურისტული გასვლები. საცალო
ტურისტული ფირმები მუშაობენ პირდაპირი კონტაქტის საფუძველზე კლიენტებთან,
რომლებზეც ისინი ყიდიან ტურისტული მომსახურების საწარმოების და ტრანსპორტის
მომსახურებას.
საბითუმო ტურისტულ ფირმებად, როგორც წესი გამოდიან დიდი ტუროპერატორები (ან
ტურორგანიზატორები), რომლებიც ატარებენ დიდმაშტაბიან
ოპერაციებს სტანდარტული (ან სერიული) ინკლიუზივ – ტურებისა და სხვა ტურების
გასაყიდად
ბოლო წლებში ტურისტული პროდუქტის გასაღების სისტემამ შეიძინა ორი მასიური ფორმა:
ტრადიციული და არატრადიციული.
ტურისტული მომსახურების გაყიდვის ტრადიციულ ფორმებს მიეკუთვნებიან ყველა ის
მრავალრიცხოვანი ტურისტული ფირმები, რომლებისთვისაც ეს საქმიანობა ითვლება
ძირითადად, რომელიც უზრუნველყოფს მათ სიცოცხლისუნარიანობას. სტატისტიკა
აჩვენებს, საზღვარგარეთ ეს ფორმა უფრო გავრცელებული სტრუქტურაა ტურიზმის დარგში.
ტურისტული მომსახურების გაყიდვის არატრადიციული ფორმები აღმოცენდებიან და
აქტიურად მოქმედებენ დარგებში, რომლებიც პირდაპირ არ არიან დაკავშირებული
ტურიზმთან. საერთაშორისო ტურიზმის დინამიური განვითარების გამო დიდი
არატურისტული კომპანიები დებენ თავიანთ სახსრებს ტურისტულ ინდუსტრიაში. დღეს
წესად იქცა, როდესაც დიდი ავიაკომპანიები, ბანკები, სადაზღვევო საზოგადოებები, სავაჭრო
სახლები და უნივერსალური მაღაზიები ხსნიან ტურისტულ მომსახურების გაყიდვის
ფილიალებს.