Overview of Industrial Process

Automation, Second Edition K.L.S.

Sharma - eBook PDF
Go to download the full and correct content document:
https://ebooksecure.com/download/overview-of-industrial-process-automation-second
-edition-ebook-pdf/
More products digital (pdf, epub, mobi) instant
download maybe you interests ...

Fundamentals of Industrial Instrumentation and Process

Control, Second Edition William C Dunn - eBook PDF

https://ebooksecure.com/download/fundamentals-of-industrial-
instrumentation-and-process-control-second-edition-ebook-pdf/

Industrial and Process Furnaces 3rd Edition - eBook PDF

https://ebooksecure.com/download/industrial-and-process-furnaces-
ebook-pdf/

(eBook PDF) Wastewater Treatment Process Modeling

Second Edition 2nd Edition

http://ebooksecure.com/product/ebook-pdf-wastewater-treatment-
process-modeling-second-edition-2nd-edition/

How to Prepare for Logical Reasoning for CAT 5th

Edition Arun Sharma [Sharma - eBook PDF

https://ebooksecure.com/download/how-to-prepare-for-logical-
reasoning-for-cat-ebook-pdf/
How to Prepare for DATA INTERPRETATION for CAT 6th
Edition Arun Sharma [Sharma - eBook PDF

https://ebooksecure.com/download/how-to-prepare-for-data-
interpretation-for-cat-ebook-pdf/

(eBook PDF) Family Therapy: An Overview 8th Edition

http://ebooksecure.com/product/ebook-pdf-family-therapy-an-
overview-8th-edition/

(eBook PDF) Automation, Production Systems, and

Computer-Integrated Manufacturing 5th Edition

http://ebooksecure.com/product/ebook-pdf-automation-production-
systems-and-computer-integrated-manufacturing-5th-edition/

Industrial Applications of Nanocrystals 1st Edition -

eBook PDF

https://ebooksecure.com/download/industrial-applications-of-
nanocrystals-ebook-pdf/

Handbook of Industrial Organization Volume 5 - eBook

PDF

https://ebooksecure.com/download/handbook-of-industrial-
organization-ebook-pdf/
Overview of Industrial Process Automation
This page intentionally left blank

     
Overview of Industrial
Process Automation
Second edition

KLS Sharma
Automation Education and Training,
Bengaluru, India

AMSTERDAM • BOSTON • HEIDELBERG • LONDON • NEW YORK

OXFORD • PARIS • SAN DIEGO • SAN FRANCISCO • SINGAPORE
SYDNEY • TOKYO
Elsevier
Radarweg 29, PO Box 211, 1000 AE Amsterdam, Netherlands
The Boulevard, Langford Lane, Kidlington, Oxford OX5 1GB, United Kingdom
50 Hampshire Street, 5th Floor, Cambridge, MA 02139, United States

Copyright © 2017, 2011 Elsevier Inc. All rights reserved.

No part of this publication may be reproduced or transmitted in any form or by any means, electronic or
mechanical, including photocopying, recording, or any information storage
and retrieval system, without permission in writing from the publisher. Details on how to
seek permission, further information about the Publisher’s permissions policies and our arrangements with
organizations such as the Copyright Clearance Center and the Copyright Licensing Agency, can be found
at our website: www.elsevier.com/permissions.

This book and the individual contributions contained in it are protected under copyright by the Publisher
(other than as may be noted herein).

Cover page background image courtesy: Yokogawa, India (www.yokogawa.com/in) and Bosch
Rexroth, India (www.boshrexroth.co.in)

Notices
Knowledge and best practice in this field are constantly changing. As new research and
experience broaden our understanding, changes in research methods, professional practices,
or medical treatment may become necessary.

Practitioners and researchers must always rely on their own experience and knowledge in
evaluating and using any information, methods, compounds, or experiments described herein. In using
such information or methods they should be mindful of their own safety and the
safety of others, including parties for whom they have a professional responsibility.

To the fullest extent of the law, neither the Publisher nor the authors, contributors, or
editors, assume any liability for any injury and/or damage to persons or property as a matter of products
liability, negligence or otherwise, or from any use or operation of any methods, products, instructions, or
ideas contained in the material herein.

Library of Congress Cataloging-in-Publication Data

A catalog record for this book is available from the Library of Congress

British Library Cataloguing-in-Publication Data

A catalogue record for this book is available from the British Library

ISBN: 978-0-12-805354-6

For information on all Elsevier publications visit

our website at https://www.elsevier.com/

Publisher: Joe Hayton

Acquisition Editor: Sonnini R Yura
Editorial Project Manager: Ana Claudia Abad Garcia
Production Project Manager: Mohanambal Natarajan
Cover Designer: Greg Harris

Typeset by TNQ Books and Journals

Dedication

This book is dedicated to ABB India, where the author learned

and practiced automation for over 24 years.
This page intentionally left blank

     
Contents

About the Author xiii

Forewordxv
Preface to the First Edition xix
Preface to the Second Edition xxiii
Acknowledgmentsxxix

1 Why Automation? 1
1.1 Introduction 1
1.2 Physical Processes 2
1.3 Localized and Distributed Processes 4
1.4 Process Behavior 6
1.5 Process Management 7
1.6 Process Signals 9
1.7 Automation Steps 12
1.8 Needs met by Automation 12
1.9 Benefits of Automation 13
1.10 Summary 14

2 Automation System Structure 15

2.1 Introduction 15
2.2 Subsystems 15
2.3 Input Instrumentation Subsystem 18
2.4 Output Instrumentation Subsystem 19
2.5 Human Interface Subsystem 20
2.6 Control Subsystem 21
2.7 Summary 23

3 Instrumentation Subsystems 25
3.1 Introduction 25
3.2 Structure 26
3.3 Signal Interfacing Standards 34
3.4 Input Data Reliability Enhancement 35
3.5 Isolation and Protection 35
3.6 Summary 38
viii Contents

4 Human Interface Subsystem 39

4.1 Introduction 39
4.2 Operator Panel 39
4.3 Construction 42
4.4 Summary 44

5 Control Subsystem 45
5.1 Introduction 45
5.2 Structure 45
5.3 Interfacing 46
5.4 Summary 51

6 Automation Strategies 53
6.1 Introduction 53
6.2 Basic Strategies 55
6.3 Advanced Strategies 63
6.4 Summary 74

7 Programmable Control Subsystems 75

7.1 Introduction 75
7.2 Soft-wired or Microprocessor Technology 76
7.3 Automation Strategy Implementation 82
7.4 Upward Compatibility 98
7.5 Summary 98

8 Data Acquisition and Control Unit: Hardware 99

8.1 Introduction 99
8.2 Basic Modules 101
8.3 Functional Modules 103
8.4 DACU Capacity Expansion 115
8.5 System Cables 118
8.6 Integrated Assemblies 120
8.7 DACU Construction 120
8.8 Data Exchange on Bus 121
8.9 Summary 122

9 Data Acquisition and Control Unit: Software 125

9.1 Introduction 125
9.2 Software Structure 126
9.3 Application Programming 128
9.4 Summary 149

10 Advanced Human Interface 151

10.1 Introduction 151
10.2 Operator Station 152
Contents ix

10.3 Features of Operator Station 156

10.4 Comparison with Operator Panel 164
10.5 Enhanced Operator Stations 164
10.6 Engineering and Maintenance Stations 167
10.7 Logging Stations 168
10.8 Control Desk 169
10.9 Modern Control Center 169
10.10 Summary 170

11 Types of Automation Systems 171

11.1 Introduction 171
11.2 Localized Process 171
11.3 Distributed Process 174
11.4 Supervisory Control and Data Acquisition 180
11.5 Summary 183

12 Special-Purpose Data Acquisition and Control Units 185

12.1 Introduction 185
12.2 Localized/Centralized Processes 185
12.3 Remote/Distributed Processes 191
12.4 Other Variants 196
12.5 Summary 200

13 System Availability Enhancements 203

13.1 Introduction 203
13.2 Standby Schemes 204
13.3 Distributed Control System 206
13.4 Network Control System 211
13.5 Input–Output Redundancy 214
13.6 Summary 215

14 Common Configurations 217

14.1 Introduction 217
14.2 Distributed Control System Configurations 217
14.3 Network Control System Configurations 220
14.4 Real-Time Data Availability 220
14.5 Summary 221

15 Customization 223
15.1 Introduction 224
15.2 Hardware Selection 225
15.3 Hardware Engineering 228
15.4 System Engineering 228
15.5 Application Programming 230
15.6 Power Supply Systems 230
15.7 Summary 235
x Contents

16 Data Communication and Networking 237

16.1 Introduction 238
16.2 Communication Networks 238
16.3 Signal Transmission 240
16.4 Data Transmission 243
16.5 Data Communication Protocol 246
16.6 Interprocess Communication 254
16.7 Cyber Security 258
16.8 Safe and Redundant Networks 260
16.9 Summary 261

17 Fieldbus Technology 263

17.1 Introduction 263
17.2 Centralized Input–Output 264
17.3 Remote Input–Output 266
17.4 Fieldbus Input–Output 269
17.5 Fieldbus Communication 274
17.6 Fieldbus Device Integration 282
17.7 Other Networks 286
17.8 Asset Management 289
17.9 Summary 290

18 Safety Systems 293

18.1 Introduction 293
18.2 Process Safety Management 294
18.3 Machine Safety Management 310
18.4 Summary 318

19 Management of Industrial Processes 321

19.1 Introduction 322
19.2 Classification of Industrial Processes 322
19.3 Manufacturing Processes 325
19.4 Utility Processes 341
19.5 Industrial Robotics 351
19.6 Summary 357

20 Information Technology–Operation Technology Convergence 359

20.1 Introduction 359
20.2 Operation Technology and Information Technology 361
20.3 Before Convergence 362
20.4 After Convergence 363
20.5 ISA 95 Standard 366
20.6 New Developments 368
20.7 Summary 375
Contents xi

21 Concluding Remarks 377

21.1 Introduction 377
21.2 Basic Functionalities 379
21.3 Extended Functionalities 380
21.4 Emerging Trends 382
21.5 Summary 385

Appendix A: Hardwired Control Subsystem 387

Appendix B: Processor 411
Appendix C: Hardware–Software Interfacing 421
Appendix D: Basics of Programming 431
Index447
This page intentionally left blank

     
About the Author

KLS Sharma graduated from University of Mysuru, India, and received his masters
and doctoral degrees from the Indian Institute of Technology, Delhi, India.

He has worked for the following organizations:

• Technical manager, Electronics Corporation of India, Hyderabad, India
• Assistant vice president, ABB, Bengaluru, India
• Consultant, Honeywell Technology Solutions Lab, Bengaluru, India
• Professor, International Institute of Information Technology, Bengaluru, India
• Professor emeritus, MS Ramaiah Institute of Technology, Bengaluru, India
• Member, Campus Connect Program, Automation Industry Association of India, Delhi, India
• Distinguished visiting professor, National Institute of Technology Karnataka, Surathkal, India

His current positions are:

• Advisor, Automation Education and Training, Bengaluru, India
• Principal
consultant, Advanced Engineering Group, Infosys, Bengaluru, India
• Member, Editorial Advisory Board, A&D Magazine on Industrial Automation, Pune, India

Association
• Senior member, International Society of Automation (ISA)

Awards and Recognitions

• ISA Celebrating Excellence Member’s Choice Award for Student Mentor of the Year 2015.
This page intentionally left blank

     
Foreword

The industrial revolution replaced the need for human muscles; the computer revolution
substituted the routine functions of our brains. Today we operate robots on Mars that can
vaporize rocks by laser to determine their composition, and soon we will be ordering
pizza while sitting in our hydrogen-fueled driverless cars and the drone-delivered pizza
will be waiting for us in the driveway by the time our smart car parks itself.
Similar advances took place in the field of industrial automation. 50 years ago we
were tuning single loop pneumatic controllers and were perfectly satisfied with using
filled bulbs for temperature and orifices for flow measurement. At that time the main
job of the instrument department in the plant was to clean plugged pressure taps and
open stuck control valves, and our control panels were full of push buttons, blinking
lights, and manual loading stations. Over the past decades our tools changed into
self-checking digital components, wireless transmission, and redundant safety backup
systems that provide ease of configuring complex algorithms and generating dynamic
displays. Today automation is minimizing operating and energy costs while maximiz-
ing both safety and profitability of our industries.
Yet the totality of the automation field is poorly understood because that knowledge
is fragmented, since our colleagues are working only in particular segments of the
field. Few have an overall view of the totality of the automation profession. This book
of Dr. Sharma serves to fill that gap by describing the totality of this field.
We live at a time when cultural attitudes concerning automation are changing as we
debate the proper role of machines in our lives. Whereas in everyday life we accept the
spread of automation, that our mobile phones can do just about anything except sharpen
our pencils (but who needs pencils or handwriting anymore, for that matter?), industrial
attitudes change much more slowly. Our industries are still mostly run by human oper-
ators, and although they are assisted by machines, it is the operator who usually has the
“last word.” In other words, automation is seldom used to prevent human errors.
xvi Foreword

Safety statistics tell us that the number one cause of all industrial accidents is human
error. One could refer to Three-Mile Island, where operators poured water into the instru-
ment air supply; the BP accident, where there was no automation to keep the drill pipe
straight; the ferry accident in Korea, where safety overrides were not provided to prevent
the captain from turning sharply into a fast ocean current; or airplane accidents, where
pilots are allowed to fly into mountains or attempt to land at wrong speeds. Yet we know
that in addition to its other contributions, automation can overrule the actions of pan-
icked or badly trained operators who often make the wrong decisions in emergencies.
To achieve this higher level of industrial safety, an override safety control (OSC)
layer of safety automation is being added to our control systems, one that cannot be
turned off or overruled by anything or anybody. With this design, if the plant condi-
tions enter a highly accident-prone life- or safety-threatening region of operation, the
uninterruptible safe shutdown of the plant is automatically triggered. The functioning
of this layer of automation is free from possible cyber attacks because it is not con-
nected to the Internet at all. In short, once the OSC layer of protection is activated, the
plant is shutting down and nothing and nobody can prevent that.
In addition to safety improvements, advances in standardization are also taking place.
Just as it occurred in the “analog age,” a global standard is now evolving for digital
communication that could link all digital “black boxes” and could also act as a “transla-
tor” for those automation devices that were not designed to “speak the same language.”
Naturally, this standardization should apply to both wired and wireless systems, thereby
eliminating “captive markets” and allowing the easy mixing of different manufacturers’
products in the same control loop. This trend is most welcome because once completed,
it will allow the automation and process control engineers to once again concentrate
on designing safe and optimized control systems and not worry about the possibility
that the “black boxes” of the different suppliers might not be able to talk to each other.
Therefore it is hoped that the “Babel of communication protocols” will shortly be over.
The automation profession can simultaneously increase gross domestic product
and industrial profitability without building a single new plant, just by optimizing
existing ones. We can achieve that goal while also reducing both pollution and energy
consumption, solely through applying the state-of-the art of automation. We can
increase productivity without using a single pound of additional raw material and
without spending a single additional BTU of energy. We can also protect our indus-
tries not only from human errors but also from sabotage or cyber terrorism by replac-
ing manual control with OSC-type automatic safety controls.
Our profession can do all this and much more, but to do so it is necessary for the
people entering or working in this field to have an overall view of this profession, and
this book of Dr. Sharma serves that goal.
May 1, 2016 Béla Lipták
Stamford CT, USA Liptakbela@aol.com

Béla Lipták is president of the consulting firm Lipták Associates, PC.

Foreword xvii

Future of Industrial Automation

Extract from the article by Jim Pinto
“As the second decade of the 21st century moves forward, technology continues to
accelerate and is generating rapid changes in industrial automation & control systems.
Industrial automation can and will generate explosive growth in the next decade,
with several new inflection points:
• Nanotechnology will bring tiny, low-power, low-cost sensors and nano-scale electromechan-
ical systems. The Internet-of-Things (IoT)—Europeans call it Industry 4.0—will be perva-
sive and change the face of industrial automation, generating vast productivity gains.
• Wireless sensors and distributed peer-to-peer networks will give rise to major new software
applications—tiny operating systems in wireless nodes will allow nodes to communicate
with each other in a larger complex adaptive systems.
• Today’s pervasive smart-phone has more power than a super-computer of just a couple of
decades ago. The use of WiFi-connected tablets, smartphones and mobile devices with new
real-time monitoring software (Apps) will be used widely in industrial plants and process con-
trol environments.
• Conventional Real-time control systems will give way to multi-processors and complex
adaptive systems

These are the waves of the future. The leaders will not be the traditional automation
majors, but new start-ups with innovative ideas that will generate industrial productiv-
ity gains to drive significant growth.”

June 28, 2016 Jim Pinto

Carlsbad, CA, USA jim@jimpinto.com

Jim Pinto is an international speaker, technology futurist, automation consultant, and writer
(http://JimPinto.com).
This page intentionally left blank

     
Preface to the First Edition

During my 33-year career in the computer and automation industry and subsequently
my 7 years in academic institutions, I have observed a gap between academia and indus-
try regarding the automation domain. These observations are based on my time spent
training new recruits in Indian industry and later, on my teaching experience in Indian
academic institutions. One of the ways this gap can be bridged is by introducing the basics
of modern automation technology to those who are beginning careers in automation. This
includes students and persons in industry who are switching to the automation domain.
Prior knowledge of automation provides these beginners with a better and quicker start.
In many academic institutions, curriculum is being upgraded in instrumentation/
control engineering courses to prepare students for careers in the automation industry.
Currently the automation industry spends considerable time and money training and
preparing new recruits for the job. The situation is more or less the same for persons
switching to the automation domain in industry. This motivated me to write this book
introducing the principles of automation in a simple and structured manner.
This book teaches beginners the basics of automation, and it is also intended as a
guide to teachers and trainers who are introducing the subject. It addresses the current
philosophy, technology, terminology, and practices within the automation industry
using simple examples and illustrations.
The modern automation system is built out of a combination of technologies, which
include the following:
• sensor and control
• electronics
• electrical drives
• information (computer science and engineering)
• communication and networking
• embedded
• digital signal processing
• control engineering, and many more

Current automation technology is one of the few engineering domains that use
many modern technologies. Among these, information, communication, and network-
ing technologies have become integral parts of today’s automation. Basic subsystems
of a modern automation system are instrumentation, control, and the human inter-
face. In all of the subsystems, the influence of various technologies is visible. By and
large, the major providers of automation use similar philosophies in forming their
products, systems, and solutions.
xx Preface to the First Edition

As of now, most of the information on modern automation exists in the form of

technical documents prepared by automation companies. These documents are usually
specific to their products, systems, solutions, and training. This knowledge has not yet
been widely disseminated to the general public, and the books that are available deal
with specific products and systems. Most of this industry material is difficult for begin-
ners to understand. It is good for next-level reading after some exposure to the basics.
Automation of the industrial process calls for industrial process automation sys-
tems. These involve designing, developing, manufacturing, installing, commission-
ing, and maintaining automation systems, which calls for the services of qualified and
trained automation engineers. In addressing the basic concepts of automation, this
book provides a starting point for the necessary education and training process.
Over the years, considerable advances have taken place in hardware technologies
(mainly in electronics and communication). However, in computer-based automation
systems, hardware interfaces have remained virtually the same, except that control
has become more powerful owing to the availability of large memory and increased
processor speeds. In other words, the memory and speed constraints present in earlier
systems are not an issue today. In view of this, many aspects of hardware interface
and function have been taken over by software, which does not need special inter-
face electronics. Today, complete operation and control of industrial processes are by
software-driven automation systems. Furthermore, this software provides maximum
support to the user. The user is now only required to configure and customize the auto-
mation system for a particular process. Therefore the emphasis in this book is placed
on hardware, engineering, and application programming.
This book is intended for:
• students beginning automation careers
• teachers of automation and related subjects
• engineers switching to automation careers
• trainers of automation

How to read the book:

• Follow the book from beginning to end, because its sequence is structured as a guided tour
of the subject.
• Skip appendixes if you already have the background knowledge. They are provided for the
sake of completeness and to create a base for easy understanding of the book.

Benefits the book provides for readers:

• does not call for any prior knowledge of automation
• presents a guided tour of automation
• explains the concepts through simple illustrations and examples
• makes further study easy
• prepares the reader to understand technical documents in the automation industry
Preface to the First Edition xxi

Based on my experience in training, teaching, and interacting with trainees and

students, I have specially formulated and simplified the illustrations and discussions
in this book to facilitate easy understanding.
The book is organized as follows:
Chapter 1: Why Automation?—Industrial process, Undesired behavior of process, Types
and classifications of process, Unattended, manually attended, and fully automated pro-
cesses, Needs and benefits of automation, Process signals
Chapter 2: Automation System Structure—Functions of automation subsystems, Instru-
mentation, control, and human interface, Individual roles
Chapter 3: Instrumentation Subsystem—Structure and functions, Types of instrumenta-
tion devices, Interface to control subsystem, Interfacing standards, Isolation and protection
Chapter 4: Control Subsystem—Functions and structure, Interfaces to instrumentation
and human interface subsystems
Chapter 5: Human Interface Subsystem—Construction, Active display and control ele-
ments, Types of panels, Interface to control subsystem
Chapter 6: Automation Strategies—Basic strategies, Open and closed loop, Discrete, con-
tinuous, and hybrid
Chapter 7: Programmable Control Subsystem—Processor-based subsystem, Controller,
Input–output structure, Special features—communicability and self-supervisability
Chapter 8: Hardware Structure of Controller—Construction of controller, Major func-
tional modules, Data transfer on the bus, Structure and working of functional modules,
Integration
Chapter 9: Software Structure of Controller—Difference between general-purpose com-
puting and real-time computing, Real-time operating system, Scheduling and execution of
tasks, Program interrupt
Chapter 10: Programming of Controller—Programming of automation strategies, high-
er-level languages, IEC 61,131-3 standard, Ladder logic diagram, Function block diagram
Chapter 11: Advanced Human Interface—Migration of hardwired operator panel to soft-
ware-based operator station, Layout and features, Enhanced configurations, Logging station,
Control desk
Chapter 12: Types of Automation Systems—Structure for localized and distributed pro-
cess, Centralized system, Decentralized/distributed system, Remote/networked system,
Multiple operator stations, Supervisory control and data acquisition
Chapter 13: Special-Purpose Controllers—Customization of controller, Programmable
logic controller, Loop controller, Controller, Remote terminal unit, PC-based controller, Pro-
grammable automation controller
Chapter 14: System Availability–Availability issues, Improvement of system availability,
Cold and hot standby, Standby/redundancy for critical components
Chapter 15: Common Configurations–Configurations with operator stations, Supervisor
stations, Application stations
Chapter 16: Advanced Input–Output System—Centralized input–output, Remote input–
output, and Fieldbus input–output, Data communication and networking, Communication
protocol
Chapter 17: Concluding Remarks—Summary, Application-wise classification of automa-
tion systems, Data handling, Future trends
xxii Preface to the First Edition

Appendixes: Hardwired Control Subsystems, Processor, Hardware–Software

Interfacing, Basics of Programming, Advanced Control Strategies, Power Supply Sys-
tem, Further Reading.
I wish to emphasize that the content in this book is mainly a result of my learning,
practicing, teaching, and training experience in automation areas in ABB India, where
I worked for over 24 years. I would also like to mention the following organizations,
where I gained valuable automation teaching and training experience:
International Institute of Information Technology, Bangalore, India (http://www.iiitb.ac.in)
National Institute of Technology Karnataka, Surathkal, India (http://www.nitk.ac.in)
Axcend Automation and Software Solutions, Bangalore, India (http://www.axcend.com)
Honeywell Technology Solutions Lab, Bangalore, India (http://www.honeywell.com)
Emerson Process Management, Mumbai, India (http://www.emerson.com)
M S Ramaiah Institute of Technology, Bangalore, India (http://www.msrit.edu)

For their help with this book, I respectfully and gratefully acknowledge the kind
guidance and support of my senior colleagues:
Prof. S.S. Prabhu, senior professor at IIIT/Bangalore, former professor at IIT/
Kanpur, and a veteran on control systems and power systems.
Prof. H.N. Mahabala, former professor at IIT/Kanpur, IIT/Chennai, and IIIT/
Bangalore, a veteran on information technology, and a founder of computer education
in India.
I also acknowledge the help of my student, Mrs. Celina Madhavan, who developed
the automation program examples for the book and reviewed the manuscript.
In addition, the following professionals supported me at every stage of preparation
of the manuscript with their valuable suggestions and input:
Prof. R. Chandrashekar, IIIT/Bangalore, India.
Mr. Hemal Desai, Emerson Process Management, Mumbai, India.
Mr. Shreesha Chandra, Yokogawa, Bangalore, India.
I also gratefully acknowledge the support and encouragement of Prof. S. ­Sadagopan,
director of IIIT/Bangalore, and Mr. Anup Wadhwa, director of Automation Industry
Association of India (AIA).
Finally, I would like to thank my wife, Mrs. Sumitra Sharma, for her kind encour-
agement and support through it all.

March 1, 2011 KLS Sharma

Bangalore, India
Preface to the Second Edition

Greetings,
This is a continuation of the preface given in the first edition, also reproduced in
this edition. Most of my observations enumerated in the preface of the first edition
continue to be applicable for this edition as well, although a lot of progress has taken
place in this area over the past 5 years, and hence not repeated here. Since the publica-
tion of the first edition of this book in August 2011, more advances have taken place
in industrial automation technology. The purpose of this edition is to cover these new
developments to the extent possible. As stated earlier in the first edition, industrial
automation technology is one of the few engineering domains that employ many mod-
ern technologies such as:
Engineering technologies:
• sensor and control elements
• control engineering
• electronics, embedded, and digital signal processing
• micro-electromechanical and nano-electromechanical systems
• electrical, mechanical, etc.

Information technologies:
• computer science and engineering
• data communication and networking, etc.

Among these, information technology has been the enabling and driving force.
In line with the first edition, this edition is also primarily intended for:
• students about to embark on industrial automation careers
• teachers of industrial automation and related subjects
• engineers switching to industrial automation careers
• trainers of industrial automation

I suggest readers complete all chapters in the book from beginning to end. The
sequence of chapters is structured as a guided tour of the subject. Readers may skip
the appendixes if they are already familiar with the legacy technologies and basics.
The appendixes are included for the sake of completeness and to create a base for easy
understanding of the book.
xxiv Preface to the Second Edition

Benefits of this edition for readers are that they:

• provide working knowledge for engineers without prior knowledge of industrial automation
and present a guided tour of industrial automation
• explains the concepts of industrial automation through simple illustrations and examples
• make further study of industrial automation easy
• prepare understanding of technical documents in the industrial automation industry

I believe in imparting the basic knowledge and concepts of any subject to give
readers a feel for the subject to prepare them for further learning on their own. The first
edition followed this philosophy and this edition continues it.
Based on my experience in training, teaching, and interacting with trainees, stu-
dents, and professionals, I have continued the same style followed in the first edition
in this edition with specially formulated and simplified illustrations and discussions to
facilitate easy understanding. This edition is organized in three parts.

Part 1: Basic Functionalities

Chapters 1–12 are repeated from the first edition with updated and reformatted con-
tent. These chapters introduce the reader to the basic concepts of automation:
1. W hy automation? explains industrial processes and its management to deliver products
and services of required quality, consistency, and cost-effectiveness. Also, the needs met by
industrial automation and the resulting benefits are discussed.
2. Automation system structure: explains the basic subsystems in industrial automation
systems. Their individual functions and interfacing among themselves and with the process
for the management of industrial processes are also discussed.
3. Instrumentation subsystem: explains the interface between the process and control sub-
system for the conversion of physical process signals into electronic signals and vice versa.
4. Human interface subsystem: explains the facility for manual interaction with the process
to observe the status of process parameters and effect their control, if required.
5. Control subsystem: explains the heart of the industrial automation system, which not only
coordinates the functions of all the subsystems but also manages the industrial process.
6. Automation strategies: explains the control philosophy specific to the individual pro-
cesses that is required for its management to achieve the desired results.
7. Programmable control subsystem: explains the realization of the control subsystem with
soft-wired or microprocessor technology.
8. Data Acquisition and Control Unit (DACU) - Hardware: explains the hardware ­modules
(basic and functional) for realizing the DACU.
9. Data Acquisition and Control Unit (DACU) - Software: explains the software structure
and application programming for implementing the automation strategy.
10. Advanced human interface: explains the application of computer-based platforms for
realizing the software-based human interface that provides many more functionalities than
are available in hardware-based operator panels.
11. Types of automation systems: explains different types of industrial processes based on
their physical arrangements and specific automation systems for their management.
12. Special-purpose Data Acquisition and Control Units (DACUs): explains different types
of DACUs that are optimized for different application requirements.
Preface to the Second Edition xxv

13. S ystem availability enhancements: explains typical standby/redundancy schemes for all
types of automation systems to increase their availability.
14. Common configurations: explains configurations that are commonly employed in distrib-
uted control systems and network control systems that are need based.
15. Customization: explains the realization of a tailor-made industrial automation system
from a common platform.

Part 2: Extended Functionalities

Chapters 16–21 are added to this edition to take the traditional industrial automation
system into the connected world integrated with enterprise and business processes.
16. D ata communication and networking: explains the deployment of this technology to ­manage
inter and intra system data exchange in industrial automation systems in a secure way.
17. Fieldbus technology: explains moving from conventional centralized input–output (I/O)
to fieldbus I/O to eliminate control and signal cabling and field asset management.
18. Safety systems: explains the management of safety in process plants and machines to
avoid or reduce damage to the people, property, and their environment in case of a hazard.
19. Management of industrial processes: explains the different kinds of industrial processes
such as manufacturing (process plants and factories) and utility (civic and backbone) and
their management.
20. Information technology–operation technology (IT-OT) convergence: explains the inte-
gration of OT (plant and automation system) and IT (business systems) to derive opera-
tional and business excellence.
21. Concluding remarks: Summarizes basic, extended, and some additional functionalities,
and a peek into some emerging trends in industrial automation technology

Part 3: Appendixes
As mentioned, these are provided for the sake of completeness and to create a base for
easy understanding of the relation between hardware and software in DACU.
1. 
Hardwired control subsystem: explains legacy technologies in the realization of control
subsystems to implement all types of automation strategies.
2. 
Processor: explains the architecture of a hypothetical processor-based DACU with all of its
basic and functional modules
3. 
Hardware-software interfacing: explains how software in a DACU is interfaced to hard-
ware in a DACU to execute the automation strategy.
4. 
Basics of programming: explains the programming of DACU, starting from machine level
to higher level and its conversion into executable code.

Acknowledgment
I wish to acknowledge that the content in this book is mainly the result of my learning,
practicing, teaching, and training experience in industrial automation in ABB India,
where I worked for over 24 years followed by teaching and training experience in
xxvi Preface to the Second Edition

industry and academic institutions. I would also like to mention the following orga-
nizations, where I gained valuable teaching and training experience in the industrial
automation area:
Training and teaching programs in:
• ABB, Bengaluru, India (www.abb.com)
• Automation Industry Association of India, Campus Connect, Delhi, India (www.aia-india.org)
• Axcend Automation and Software Solutions, Bengaluru, India (www.axcend.com)
• Emerson Process Management, Mumbai, India (www.emerson.com)
• Honeywell Technology Solutions Lab, Bengaluru, India (www.honeywell.com)
• Infosys, Bengaluru, India (www.infosys.com)
• International Society of Automation, Bengaluru, India (www.isabangalore.org)
• International Institute of Information Technology, Bengaluru, India (www.iiitb.ac.in)
• M S Ramaiah Institute of Technology, Bengaluru, India (www.msrit.edu)
• National Institute of Technology Karnataka, Surathkal, India (www.nitk.ac.in)
• Power Engineering and Technology Consultants, Bengaluru, India (www.poetconsultants.in)

Faculty development and short student programs in:

• Adi Shankara Institute of Engineering Technology, Kochi, India (www.adishankar.ac.in)
• BMS College of Engineering, Bengaluru, India (www.bmsce.acin)
• BVB College of Engineering and Technology, Hubballi, India (www.bvb.edu)
• Dayanand College of Engineering, Bengaluru, India (www.dyanandasagar.edu)
• Dr. Ambedkar Institute of Technology, Bengaluru, India (www.dr-ait.org)
• Malnad College of Engineering, Hassan, India (www.mcehassan.ac.in)
• Manipal Institute of Technology, Manipal, India (www.manipal.edu/mit)
• MS Ramaiah Institute of Technology, Bengaluru, India (www.msrit.edu)
• PSG College of Technology, Coimbatore, India (www.psgtech.edu)
• RNS Institute of Technology, Bengaluru, India (www.rnsit.ac.in)
• RV College of Engineering, Bengaluru, India (www.rvce.edu.in)
• SDM College of Engineering and Technology, Dharwad, India (www.sdmcet.ac.in)
• Shri Siddhartha Institute of Technology, Tumukuru, India (www.ssit.edu.in)
• Siddaganga Institute of Technology, Tumukuru, India (www.sit.acin)
• Vellore Institute of Technology, Vellore, India (www.vit.ac.in)
• Vidya Vikas Institute of Technology, Mysuru, India (www.vidyavikas.edu.in)

This edition is also primarily a collection of information from various sources

(books, websites, scholarly articles, white papers, technical documents, technical
­discussion with experts, technical presentations, industry literature, etc. in the public
domain) and a presentation as a structured and guided tour on industrial automation
for easy and quick understanding by readers. The sequence of presentation is based
on the way I have understood the subject and interpreted it. I express my indebtedness
and gratitude to all professionals who have made their rich knowledge and experience
on industrial automation technology available in the public domain.
Notwithstanding this, I would like to specifically and gratefully acknowledge:
Béla Lipták, well-known as the father of modern industrial process automation, for his
wonderful forward to this book.
Preface to the Second Edition xxvii

Jim Pinto, well-known critic, commentator, and futurist in industrial automation, for his
thoughts on the future of industrial automation for this book.
Ana Claudia Garcia, editorial project manager, Elsevier, for her excellent and comforting
support all through the preparation of the manuscript.

Furthermore, I would like to acknowledge kind support and encouragement from:

Fellow professionals from the International Society of Automation, Bengaluru, India.
Colleagues from Infosys, Bengaluru, India.
Friends and colleagues (past and present) from industrial automation companies and aca-
demic institutions.

Finally, I would like to thank my wife, Sumitra Sharma, for her kind patience,
encouragement, and support through it all.
July 1, 2016 KLS Sharma
Bengaluru, India kls.sharma@hotmail.com
This page intentionally left blank

     
Acknowledgments
Institutional Support
The following organizations have extended their full support for this book with technical information and images of their products,
systems, and solutions.

Companies Location Country Address Products

3S-Smart Software Solutions Kempten Germany www.codesys.com IEC 61131-1 Programming software
Adept Fluidyne Pune India www.adeptfluidyne.com Strip-chart recorder
Adept Technologies San Ramon, CA United States www.adept.com Industrial robots
Adobe Metal Products Bengaluru India www.adobemetals.com Mimic panels
Aplab Mumbai India www.aplab.com Float-boost chargers, uninterruptible power
supply system
Avcon Controls Mumbai India www.avconindia.com Solenoid valve
B&R Automation Pune India www.br-automation.com Safety programmable logic controller (PLC)
Behr GmbH & Co. KG Charleston, SC United States www.mahle.com Coolant module assembly
Control Dynamics Vadodara India www.mimicpanels.net Annunciator windows, Mosaic panels
DiFacto Bengaluru India www.difacto.com Robotic end-effectors
ELCOM Mumbai India www.elcom-international.com Push button switch
Emerson Process Mumbai India www.emerson.com Control valve, flow transmitters, visual display
Management units, control desk, control center, controller,
remote input–output, fieldbus devices, wire-
less field devices, safety PLC
Exide Industries Kolkata India www.exide.co.in Battery banks
Fabionics Bengaluru India www.fabionics.co.in Distribution panel
Fuji Electric Tokyo Japan www.fujielectric.com Variable-speed drive, PLC, single loop controller
General Industrial Controls Pune India www.gicindia.com Electronic counter, PLC

Continued
Another random document with
no related content on Scribd:
ongelukkigen grijsaard en door de herinnering aan zijn eigen vader,
achtergebleven in het verre vaderland, zacht en vriendelijk geworden; zijn
ziel was gelouterd en had zich weer geopend voor zachtere
aandoeningen. Hij waardeerde nu den heldenmoed van zijn vijand en
leverde hem uit ter eervolle begrafenis.

Pas daagde het in het Oosten, toen Prìamos met het lijk van zijn zoon
naar de stad terugkeerde. Reeds vóór de poort kwamen de Trojanen hem
tegemoet; Andròmache en Hécabe snelden op den wagen toe, en legden
weeklagend haar handen op het hoofd van den doode. En spoedig
verdrong van alle zijden het volk zich om de treurige groep, zoodat het
voertuig slechts langzaam en met moeite zich voortbewoog naar het
koninklijk paleis. Daar werd het lijk op een prachtig rustbed neergelegd;
terzijde stonden zangers en hieven den treurzang aan, waarin zich de
jammerkreten der klaagvrouwen mengden.

Negen dagen lang voerden de Trojanen een onmetelijke hoeveelheid

hout aan uit de bosschen en bouwden in de vlakte voor de stad een
torenhoogen brandstapel. Den tienden dag was alles gereed, en onder
luide weeklachten [85]werd Hector’s lijk op de houtmijt gelegd en
verbrand. Daarop verzamelden broeders en strijdmakkers het
onverteerde gebeente en borgen het in een gesloten, gouden kist, die
met purperen lijnwaad omwikkeld in het gedolven graf werd neergelaten.
Reusachtige steenblokken dekten de groeve, terwijl bovendien een
grafheuvel werd opgeworpen. Hierna keerde de volksmenigte naar de
stad terug en een feestelijk lijkmaal in het paleis van Prìamos was het
laatste eerbewijs aan den edelen Hector bewezen.

[Inhoud]

XIV. TROJE’S VERWOESTING.

Spoedig daarna sneuvelde ook Achilles. Onstuimig stormde hij,
overmoedig door zege op zege, aan de spits van het Grieksche leger op
Troje los; de Trojanen boden weinig weerstand en Achilles zou de stad
hebben ingenomen, ware het door de goden niet anders besloten
geweest. Reeds was men bezig de poortdeuren uit de hengsels te
lichten, toen Apollo van den hoogen Olympus af den bedreigden te hulp
kwam en den held toeriep af te laten van den strijd. Achilles echter sloeg
de vermaning van de godheid in de wind; toen nam deze de gestalte van
Paris aan, legde een pijl op zijn boog en schoot den held in de hiel, de
eenige wondbare plek aan zijn lichaam; met een zwaren slag stortte hij
ter aarde. Maar zoodra hij den pijl uit de wond had getrokken, waaruit een
donkerroode bloedstroom gutste, verhief hij zich met een sprong van den
grond en stortte zich weer op de vijandelijke drommen. Vele Trojanen
doorboorde nog zijn speer; toen echter verstijfden hem langzamerhand
de ledematen en stervend zonk hij ineen, zoodat de aarde dreunde onder
de metalen rusting. Zijn lijk werd na een heet gevecht door de Grieken
naar hun legerplaats gered en plechtig verbrand. Zooals hij [86]het
gewenscht had, verzamelden zijn vrienden het overschot en plaatsten dit,
in een gouden urn, in het graf, waarin zij ook het gebeente van Patroclos
bijzetten.

Eindelijk, nadat de krijg tien jaren lang had gewoed, viel

Virgilius: Aeneis II.
Troje door list in de handen der Grieken. Op raad van den sluwen
Odysseus velden zij op het woudrijke Idagebergte hoogstammige
dennen, waaruit een reusachtig paard werd vervaardigd. De dapperste
helden verborgen zich in de ruime holte; de overige Grieken echter
staken hun tenten en hun legertros in brand en zeilden over naar het
naburige eiland Tènedos, waar zij landden.

Toen de Trojanen den rook uit de legerplaats zagen opstijgen en de

schepen in zee steken, stormden zij vol vreugde de stad uit naar de
legerplaats der Grieken en aanschouwden hier het reusachtige houten
paard. Terwijl zij het er onder elkaar over oneens waren of ze het
wonderwerk in de stad zouden sleepen of aan de vlammen zouden prijs
geven, trad Laòcoön, een priester van Apollo, in hun midden op, en riep:
„Ongelukkigen, wat dwaasheid bezielt u? Meent gij dat de Grieken
werkelijk zijn heengegaan, of dat een geschenk uit hun hand geen bedrog
in zich sluit? Kent gij dan Odysseus zoo weinig? Eén van beide: òf in dit
paard schuilt gevaar, òf het is een oorlogswerktuig, dat door den in den
omtrek spiedenden vijand tegen onze stad zal worden aangewend. Hoe
het ook zij, ik voor mij vertrouw het volk van Danaos niet, zelfs al komt het
met geschenken!” Daarop stiet hij een machtige, ijzeren speer in den buik
van het paard; die boorde trillend in het hout en uit de holte klonk een
doffe dreun als uit een diepen kelder. Maar de Trojanen bleven blind voor
het naderend onheil.

Ondertusschen brachten eenige herders een geboeiden Griek aan, die uit
eigen beweging hun tegemoet was gekomen, om door een verdicht
verhaal de stedelingen [87]gerust te stellen omtrent de bedoeling van het
paard en hen des te zekerder in het verderf te doen loopen. Voor koning
Prìamos gebracht, vertelde Sinon, zoo heette de Griek, dat het kolossale
beeld tot een wijgeschenk voor Athene was bestemd om deze godin te
verzoenen. Het was zoo groot gemaakt om de Trojanen te verhinderen
het door hun stadspoorten te brengen, daar in dat geval de godin zich
van de Grieken zou afwenden om Troje bij te staan. Mochten evenwel de
Trojanen zich aan het goddelijk geschenk vergrijpen, dan zou de stad
onvermijdelijk in het verderf worden gestort.

Prìamos en alle omstanders schonken den bedrieger geloof; zij werden

nog meer doordrongen van de waarheid van zijn woorden, toen op
hetzelfde oogenblik een voorval plaats greep, waarin zij een bestraffing
meenden te zien van den priester Laòcoön wegens zijn twijfel aan de
bestemming van het paard. Van het eiland Tènedos namelijk naderden
twee slangen; in reusachtige kronkelingen schoven zij voort over de zee.
Laòcoön stond juist met zijn zonen aan het strand en offerde. Toen
schoten de monsters op de knapen toe en omstrengelden hun lichamen,
het teere vleesch met hun giftige tanden verwondend. Met opgeheven
lans snelde de vader zijn kinderen te hulp; ook om hem kronkelden de
slangen zich heen. Vergeefsch waren alle pogingen zich los te winden;
alle drie werden zij te pletter gedrukt en met het gif doortrokken. Daarop
gleden de monsters in snelle vaart naar den tempel van Athene en
verborgen zich onder het schild der godin.
 18. Laocoön.

Uit: Brunn, Denkmäler griech. und röm. Skulptur.

F. Bruckmann, München. P. Noordhoff, Groningen.

Nu was bij de Trojanen alle twijfel gebannen; zij haalden een deel van
den stadsmuur neer en trokken het noodlottige geschenk jubelend de
stad binnen. De taal van Cassandra, de eenige, die het dreigende verderf
voorzag, werd in den wind geslagen en bespot. Allen gaven zich over aan
opgewonden feestvreugde; muziek en zang weergalmden door de straten
der stad, [88]en door wijn en vermoeidheid bevangen, verzonken de
Trojanen in diepen slaap. Een vuursignaal, op het admiraalschip
gegeven, was nu voor de Grieksche vloot het teeken om terug te keeren
naar het bekende strand, en voor Sinon om zijn landgenooten te
bevrijden uit hun houten kerker. Zij verspreidden zich door de straten en
huizen der stad en richtten een afgrijselijk bloedbad aan. Allerwege werd
brand gesticht en niet lang duurde het, of uit de daken der woningen
stegen rosse vlammen omhoog. Ook de troepen van Tènedos waren
geland en drongen door de geopende poorten der stad binnen, die thans
het schouwspel werd van een ontzettende ellende. Grieken zoo goed als
Trojanen stierven in de worsteling of werden geveld, door brandende
balken en steenen getroffen. Hun gewonden, stervenden en dooden
vermeerderden den stapel der slachtoffers; ouderdom, geslacht noch
stand bleef bespaard; de grijze Prìamos werd aan den voet van een
altaar doorstoken, Hectors zoon Astỳanax uit de armen van zijn moeder
gescheurd en van den torenmuur naar beneden geworpen. Alleen
Aenèas ontkwam; hij nam zijn ouden vader Anchìses op den rug, zijn
zoontje Ascanius aan de hand en vluchtte door de straten van de
brandende stad naar het strand der zee. Het gelukte hem na lang en
moeitevol zwerven een nieuw vaderland te vinden; hij, de dappere
Trojaansche held, werd de stamvader van het Romeinsche volk.

Menelaos stormde het paleis binnen van zijn gemalin Hèlena en zou haar
in zijn eerste woede misschien hebben gedood, als niet zijn broeder
Agamemnon tusschenbeide was gekomen. Lang nog brandden de
puinhoopen van het eens zoo machtige Troje, nu voor goed van den
aardbodem verdelgd. Wie van de inwoners nog in het leven was
gespaard, werd door de Grieken als slaaf medegevoerd. [89]
[Inhoud]
 DE ZWERFTOCHTEN VAN ODYSSEUS.

[Inhoud]

I. PENELOPE.

(HOMEROS: ODYSSEE).

Tot de helden, die eerst na lange rondzwervingen en ontzettenden

Boek I.
tegenspoed hun vaderland terugzagen, behoorde Odysseus (Ulysses), de
koning van Ithaca. Een god had hem zooveel rampen beschoren. Poseidon, de
beheerscher der zeeën, was op den held vertoornd, want zwaar was hij door
hem beleedigd. Daarom joeg hij hem voort over het wijde watervlak, van noord
naar zuid, van oost naar west, verbrijzelde zijn schepen, doodde zijn makkers
en dreef hem door maalstroom en branding naar volken, wier taal en zeden hem
vreemd waren.

Terwijl Odysseus door Poseidon’s toorn werd rondgeslingerd op de zee en

tegenspoed moest dulden van allerlei aard, werd ook zijn trouwe vrouw
Penèlope met haar zoon Telèmachos, dien hij eens als knaapje op moeders
schoot had achtergelaten, op Ithaca door zware rampen bezocht. Bijna twintig
jaren waren verstreken sedert Odysseus het vaderland had verlaten; alle andere
vorsten en helden waren lang teruggekeerd; hij alleen zwierf nog rond. Men
hield hem voor dood en had alle hoop op zijn behoud verloren. Penèlope was de
eenige, die nog altijd vertrouwde op zijn terugkeer. Elke reiziger, die het eiland
aandeed, werd ondervraagd; maar alle navraag was vergeefsch. Toch bleef zij
den vriend van haar jeugd met onwankelbare trouw liefhebben. Meer dan
honderd vrijers hadden zich in haar paleis verzameld en hielden daar op de
onbeschaamdste wijze [90]huis. Zij slachtten de runderen van Odysseus, zijn
bokken en zijn zwijnen en dwongen zijn slaven en slavinnen hen te bedienen.
Dag aan dag leefden zij in een roes van feestvreugde en wilden Penèlope
dwingen een van hen tot man te kiezen. Laërtes, Odysseus’ vader, was den
overmoed der vrijers ontvlucht en woonde eenzaam in het binnenland; zijn
vrouw was van verdriet gestorven en Penèlope treurde dag en nacht om haar
echtgenoot. Toen begaf zich Pallas Athene, de godin, die Odysseus steeds als
helpster ter zijde stond, in menschelijke gedaante naar Ithaca, gaf den jongen
Telèmachos nieuwen moed en wekte bij hem het voornemen de helden te gaan
bezoeken, die met zijn vader Troje hadden belegerd. De vrijers waren verbaasd
over de fiere taal, waarmeê Odysseus’ zoon hen nu tegemoet trad; maar zelf
verzonk hij, toen dien avond de deur van zijn slaapkamer zich achter hem
gesloten had, in droef gepeins, en dien ganschen nacht door overwoog hij de
woorden, die Athene tot hem gesproken had.
 19. Penelope.

P. Noordhoff, Groningen.

II.Den volgenden morgen riep hij een volksvergadering bijeen. Heftig beklaagde
hij zich daar over het gedrag van de vrijers; zij zwegen op het krasse verwijt van
zijn woorden. Alleen Antìnoös nam het woord en wierp alle schuld op Penèlope,
die list op list verzon om aan het opgedrongen huwelijk te ontkomen. Nu weer
was ze bezig met het weven van een kleed en had beloofd, zoodra dit af was,
zich een uit de velen tot gemaal te kiezen. Maar ’s nachts, bij het schijnsel der
toortsen, rafelde zij weer uit wat zij over dag had gewerkt. Zoo kwam zij nooit
klaar, maar zoo zou ook nooit het geweld der minnaars ophouden. Neen, het
zou toenemen, verzekerde een ander, ondanks voorteekenen en verzekeringen
van zieners, totdat door Penèlope een keuze zou zijn gedaan! En de
vergadering ging uiteen, zonder dat ook aan Telèmachos het schip en de
makkers, waarom hij voor zijn voorgenomen reis had gevraagd, [91]waren
toegestaan. Toch kreeg hij, door Athene’s bemoeiingen, een vaartuig en roeiers.
Diep in den avond kwamen allen aan het strand bijeen; de witte zeilen werden
geheschen, de riemen ter hand genomen en vlug doorkliefde het schip de
golven.

[Inhoud]

II. TELEMACHOS IN PYLUS EN SPARTA.

Den volgenden morgen reeds bereikten zij, onder Athene’s geleide, de haven
III.
van Pylus, in het landschap Messenië, op de westkust van den Peloponnesus.
Hier woonde Nestor, die onder de helden voor Troje voornamelijk om zijn jaren
en zijn wijsheid in hoog aanzien had gestaan. De vriendelijke grijsaard ontving
den zoon van Odysseus met groote hartelijkheid, vertelde hem van de helden
voor Troje al wat hij had ervaren, maar van Odysseus wist hij niets, daar hij
vroeger dan deze was weggereisd. Hij ried hem echter naar Sparta te gaan,
waar Menelaos en Hèlena woonden, die hem misschien meer inlichtingen
omtrent zijn vader zouden kunnen geven. Paarden en een wagen zou hij hem
verschaffen, als hij de reis over land wilde maken, en een van zijn zonen zou
hem tot geleider strekken. En zoo geschiedde. Nadat in den vroegen morgen
van den volgenden dag een plechtig offer was gebracht, werd de wagen
ingespannen. Telèmachos en Peisìstratos, een zoon van Nestor, namen er op
plaats. De laatste hanteerde de teugels en spoorde de paarden aan tot spoed;
zoo kwamen zij weldra bij Menelaos.

Juist was daar bruiloft; Menelaos huwde tegelijk een zoon en een dochter uit.
IV.
Vroolijk feestgewoel, zang en dans, vervulden de zaal. Toen meldde een dienaar
het voorrijden van den wagen. Menelaos liet dadelijk de paarden uitspannen en
aan de krib binden, terwijl hij de beide vreemdelingen gastvrij in zijn prachtige
woning [92]opnam. Toen nu de gastheer in den kring van zijn gasten van zijn
tochten begon te verhalen, en den naam van Odysseus daarbij vermeldde,
bedekte Telèmachos weenend zijn gelaat met den purperen mantel en
Menelaos, die hem nog niet naar zijn afkomst had gevraagd, vermoedde wie hij
was. Op dat oogenblik trad Hèlena, de vrouw, die alle rampen over Troje had
gebracht, binnen, en herkende onmiddellijk Odysseus’ zoon. Veel werd nog
gepraat over de voortreffelijke eigenschappen, over de dappere daden van den
zoon van Laërtes; toen maande de vallende avond tot rust. Den volgenden
morgen vroeg Menelaos zijn gast naar de oorzaak van zijn komst. En toen nu
Telèmachos hem vertelde, hoe de vrijers huis hielden in zijn paleis, riep hij
toornig uit: „waarlijk, als een leeuwin, die bij haar terugkeer de jonge reeën
vaneen rijt, die zij in haar leger vindt, zoo zal Odysseus de nietelingen
verscheuren, als hij terugkeert!” Van dezen zelf wist hij echter niets anders te
verhalen, dan wat hem eens een Aegyptische zeegod had voorspeld: Odysseus
zou, na tien jaar rondzwerven, zonder een enkelen makker, zijn vaderland
terugzien. Met deze mededeeling moest de jonge Telèmachos zich tevreden
stellen; maar zij was gewichtig genoeg om hem dadelijk aan zijn moeder te doen
denken en te doen verlangen naar de terugreis, hoezeer ook Menelaos en
Hèlena er op aandrongen dat hij nog wat bij hen zou blijven.

Het vertrek van Telèmachos was intusschen voor de vrijers niet verborgen
gebleven. Bang voor de gevolgen van zijn reis, beraamden zij een aanslag op
zijn leven; een galei werd uitgerust en in zee gebracht om op den terugweg
Odysseus’ zoon te overvallen. Toen maakte groote angst zich van Penèlope
meester; maar in den droom werd de veel beproefde vrouw gerustgesteld. [93]

[Inhoud]

III. CALYPSO.

V.Ook Athene was niet geheel gerust over het lot van Telèmachos, en de
rampspoeden van Odysseus troffen haar smartelijk. Na allerlei avonturen was
deze ten slotte beland op het eiland Ogygia, bij de nimf Calypso. Zij had den
zwerver gastvrij ontvangen en wilde hem niet weer laten gaan, daar zij hem tot
echtgenoot begeerde. Hij echter bleef zijn op Ithaca achtergelaten Penèlope
getrouw en zou gaarne zijn gevlucht; maar hij had geen schip. Door een
ontzaggelijk heimwee werd hij gekweld; dagelijks ging hij de zeven jaren lang,
die hij bij Calypso doorbracht, naar het strand der zee en tuurde in de richting,
waarin zijn vaderland lag. Op de bede van Athene werd nu Hermes naar Ogygia
gezonden; hij moest Calypso boodschappen, dat het de wil van Zeus was dat
Odysseus naar zijn vaderland terug zou keeren. In snelle vaart daalde de bode
der goden van den Olympus neer tot op het zeevlak, vloog als een meeuw over
de golven en kwam weldra op het eiland aan. Hij vond de schoone nimf in de
grot, die haar tot woning diende. Vroolijk vlamde het vuur op den haard en ver in
den omtrek was de lucht doortrokken van den zoeten geur van het brandende
cederhout. Zelve, zingend met zilveren stem, weefde zij met gouden weefspoel
het sierlijke kleed. Populieren en cypressen omschaduwden de grot met hun
welig loover; bontkleurige vogels nestelden in de takken. In dichte ranken
slingerde zich de wingerd om de gewelfde spelonk; door de bladeren heen
schemerden in dikke trossen de sappige druiven. Vier beekjes kronkelden met
vroolijk geklater door de groenende weiden, met viooltjes en welriekende
kruiden begroeid. In bewondering bleef Hermes een oogenblik staan; toen
betrad hij de grot, door de schoone Calypso onmiddellijk herkend. Odysseus
was afwezig; hij zat, als gewoonlijk, aan den oever der [94]zee en staarde vol
heimwee over het onafzienbare water. Toen Calypso nu de boodschap van Zeus
vernam, werd zij pijnlijk getroffen en beklaagde zich heftig over de wreedheid
der goden, die niet duldden, dat een onsterfelijke zich een sterfelijk man tot
echtgenoot koos. Maar tegen den uitdrukkelijken wil van den opperste der
goden durfde ook zij zich niet verzetten; zij zou hem dan laten gaan; zij zou hem
helpen zóó, dat hij veilig zijn tocht zou kunnen vervolgen. En toen Hermes was
heengegaan, begaf zij zich naar het zeestrand, waar Odysseus treurig nederzat,
vlijde zich naast hem neer en sprak: „Arme man, niet langer mag uw leven hier
in droefheid vergaan. Op! Vel stevige stammen, voeg ze samen tot een vlot en
omgeef dat met hooge planken! Verkwikkend voedsel en water en wijn zal ik
zelve u brengen, ik zal u van kleeding voorzien en een gunstigen wind zal ik
voor u doen waaien. Veilig zult ge, zoo de goden het willen, in uw vaderland
terugkeeren.”

Maar kwalijk vertrouwde Odysseus de woorden der godin; pas toen zij onder
een duren eed hem de verzekering van haar oprechtheid had gegeven, schonk
hij haar geloof. Reeds den volgenden morgen begon hij met den bouw van het
vlot; op den vijfden dag was het gereed en kon de reis een aanvang nemen.
Moedig greep Odysseus het roer; zacht blies een gunstige wind in het zeil;
nauwlettend bespiedde de schipper de gesternten en zorgvuldig koerste hij in de
richting, die hem door Calypso was aangewezen.

[Inhoud]

IV. DE SCHIPBREUK.

Snel gleed hij voort over de rustige golven en op den achttienden dag kreeg hij
de somber getinte bergen van het Phaiakenland in het gezicht; als een schild
lag het eiland op de donkerblauwe zee. [95]

Thans echter werd hij opgemerkt door Poseidon, die juist van een reis naar
Aethiopië terugkeerde. Hij had de laatste raadsvergadering der goden niet
bijgewoond en zag, dat dezen zijn afwezigheid hadden benut om Odysseus uit
zijn gevangenschap te bevrijden. Maar zoo gemakkelijk zou dat niet gaan! Hij
verzamelde de wolken en riep van alle kanten de stormen op. Zee en aarde
werden in duisternis gehuld; gierend floot de wind om het vlot; huiverende angst
maakte zich van Odysseus meester; beter voor Troje roemrijk gevallen, dan hier
in eenzaamheid om te komen! En toch scheen het daarop uit te zullen loopen.
Een geweldige golf rolde dreigend aan; het vlot raakte in een maalstroom; hij
zelf werd over boord geslagen. De stevige mast brak midden door; het zeil werd
met de ra ver weg geslingerd en Odysseus, door de bruisende branding
overstelpt en door de natte kleederen in zijn bewegingen belemmerd, zonk
dieper en dieper. Maar eindelijk kwam hij, al worstelend, weer boven en zwom
met de uiterste krachtsinspanning naar de overblijfselen van het vlot. Toen hij nu
op de weinig betrouwbare balken rondzwalkte, werd hem de zeegodin
Leucothea gewaar en ontfermde zich over den armen zwerver. Als een
waterhoen vloog zij op uit de zee, zette zich neer op het vlot en sprak: „Laat u
raden, Odysseus! Trek uw kleed uit en laat dat hout in den steek; neem dezen
sluier, bind hem om uw borst en trotseer zoo alle verschrikkingen der zee.”
Odysseus nam den sluier: de godin verdween en ofschoon hij de verschijning
wantrouwde, volgde hij den raad. Terwijl Poseidon golf op golf op hem loszond,
zoodat het overschot van het vlot geheel uiteen werd geslagen, zette hij zich,
ruiter te paard, op een enkelen balk, trok het lange, zware kleed, dat Calypso
hem geschonken had, uit en sprong, met den sluier omgord, in den vloed. Twee
dagen en twee nachten nog dreef hij rond; toen eindelijk bedaarde de wind,
[96]de zee werd kalmer en dicht bij zag hij de reddende kust. Maar rotsig en steil
verhief zij zich uit zee en donderend beukte de branding de klippen. Terwijl hij
nog zocht naar een vlakke plaats, waar hij zou kunnen landen, nam een hooge
golf hem op en droeg hem, zijns ondanks, het eiland tegemoet. Met beide
handen omklemde hij een vooruitstekende rotspunt. Maar het terugvloeiende
water sleurde hem weer meê en slingerde hem in het ruime sop terug. Opnieuw
zocht hij in het zwemmen zijn heil en vond ten laatste een genaakbaren oever,
juist daar waar een kleine rivier zich in zee stortte. Vurig bad hij tot den god van
den stroom, die hem verhoorde, het water tot rust bracht, en hem in staat stelde
zwemmende het land te bereiken. Ademloos zonk hij neer op den grond, uit
mond en neus stroomde hem het zeewater, en uitgeput door de vreeselijke
inspanning, viel hij in een diepe onmacht. Toen hij weer bijkwam en zijn
bewustzijn langzamerhand terugkeerde, maakte hij den sluier der godin
Leucothea los en slingerde hem dankbaar weer in de golven, opdat de goede
geefster hem terug zou kunnen nemen. De koude beving hem, want uit het
Oosten woei de frissche morgenlucht over de vlakte. Daarom besloot hij den
naasten heuvel te beklimmen en daar, in het kreupelhout, een beschut plekje te
zoeken. Hij vond werkelijk een schuilplaats onder twee samengegroeide
olijfstruiken, waarvan het dichte gebladerte wind, regen noch zonnestraal
doorliet. Van de gevallen bladeren maakte Odysseus zich een leger, legde zich
neer, en dekte zich weder met bladeren toe. Een verkwikkelijke slaap sloot
weldra zijn oogen en deed hem alle doorgestane leed vergeten.

[Inhoud]

V. ODYSSEUS BIJ DE PHAIAKEN.

VI. Toen Odysseus ontwaakte, werd zijn aandacht getrokken door vroolijke,
jeugdige stemmen, niet ver van hem [97]af. Opeens vloog een bal, blijkbaar
verdwaald, tot dicht in zijn nabijheid, terstond gevolgd door eenige jonge
meisjes, die lachend en stoeiend den vluchteling trachtten te achterhalen.
Verbaasd rees Odysseus op; maar de angstige kreten van de verschrikte
meisjes, die op het zien van die woest uitziende en vervallen gedaante zich snel
uit de voeten maakten, bewezen hem maar al te zeer hoe lijden en ontbering
zijn krachtig lichaam hadden gesloopt. Hij trad vooruit, buiten het geboomte, en
zag toen voor zich een jonkvrouw, die alleen van de velen moedig had stand
gehouden. Zij scheen hem een godin, zoo stralend van jeugd en schoonheid
stond zij daar voor hem.

Het was Nausìcaä, de koningsdochter. Vroeg in den morgen was zij met haar
slavinnen naar het strand gegaan om het linnen te wasschen. Terwijl de
schitterende, rijk geborduurde kleeren lagen te drogen, hadden de meisjes zich
vermaakt met het balspel en een der ballen was in de nabijheid van Odysseus
neergevallen. Vol medelijden schonk Nausìcaä den moeden zwerver een
passend gewaad. Terwijl hij dit omsloeg, nadat hij eerst op een eenzame plek
zich van het vuile zeewater had gereinigd, gaf Athene haar beschermeling zijn
vroegere kracht en zijn mannelijke houding terug. Vol verbazing zag Nausìcaä
voor de tweede maal den vreemdeling naderen, zooeven nog in zoo vervallen
staat en nu schitterend van hooge waardigheid, een vorst gelijk.

Toen het tijd was geworden voor de meisjes om naar haar woning terug te
keeren, laadden zij de kleederen en het linnen op den wagen en reden
stadwaarts. Tot de poort vergezelde Odysseus haar, toen echter zonderde hij
zich af en sloeg alleen den weg in naar het paleis van Nausìcaä’s vader; zoo
had de jonkvrouw zelve het van hem begeerd, want zij vreesde den spot van
haar stadgenooten als zij met den schoonen, krachtigen vreemdeling door de
straten ging. [98]

Weldra bereikte Odysseus het paleis van Alkìnoös, den koning der
VII.
Phaiaken, in wier land hij zich thans bevond. In de rijke koningszaal vond hij
gastvrije opname. Spijs en drank werd hem voorgezet, en daar intusschen de
nacht was gevallen, werd hem een zacht leger gespreid, opdat zoete slaap hem
zou verkwikken. Nog was hem niet gevraagd naar zijn naam; slechts zijn
wedervaren sedert hij het eiland van Calypso had verlaten, had hij aan zijn
gastvrouw verhaald.

Met het krieken van den dag gingen Alkìnoös en zijn gast naar de markt en
VIII.
zetten zich neer op twee der steenen zetels, welke in een kring voor de
Phaiakische grooten waren aangebracht, die hier ter beraadslaging plachten
samen te komen. Weldra verschenen ook de vorsten en namen hun plaatsen in,
terwijl het volk nieuwsgierig zich verdrong om den vreemdeling te zien, over
wiens uitgeleide heden zou worden beraadslaagd. Als een god troonde daar de
zoon van Laërtes, forsch van gestalte en bloeiend van jeugd door de zorg van
Athene; met bewondering sloegen de Phaiaken hem gade.

Toen allen verzameld waren, nam de koning het woord. „Hoort naar mij,” zoo
sprak hij, „gij roemrijke vorsten van het Phaiakenland! Deze vreemdeling—ik ken
hem niet, en weet niet of hij van oost of van west tot ons is gekomen—kwam als
smeekeling in mijn huis en verlangt van ons een verder geleide. Op dus,
jongelingen, vereenigt u, trekt een goed uitgerust schip in zee en maakt al het
vereischte gereed! Gij echter, vorsten, staat mij een andere bede toe! Volgt mij
in mijn ruime zaal, opdat wij den vreemdeling passend onthalen; en roept, opdat
aan onze vreugde ook het lied niet ontbreke, den goddelijken zanger
Demodokos hierheen.”

Toen het maal bereid was, verscheen de uitgezonden dienaar met den ouden
zanger, wiens taak het zou zijn, het feest te vervroolijken. Demodokos was blind;
maar [99]in zijn geheugen zetelden wonderschoone verhalen, die hij welsprekend
wist voor te dragen, terwijl zijn hand ter begeleiding de lier bespeelde. De heraut
voerde den zanger voorzichtig tot midden in de zaal, naar een zetel, die in den
kring der feestvierende vorsten voor hem was neergezet. Boven zijn hoofd, aan
een knop, hing de dienaar daarop de lier en bracht zachtjes de hand van den
blinde daarheen, opdat hij later het speeltuig zou kunnen vinden. Toen zette hij
een tafel voor hem neer, overvloedig voorzien van vleesch, plaatste den
broodkorf naast hem, mengde zijn wijn en bediende op dezelfde wijze de
overige gasten.

Toen de aanwezigen zich allen hadden verzadigd aan spijs en drank, greep
Demodokos naar de lier. En nu klonk ook zijn lied. Hij verheerlijkte den strijd der
roemruchtige helden Odysseus en Achilles en zong hoe der mannen vorst
Agamemnon in zijn hart zich verheugde over de tweespalt onder de besten der
Achaëers. Immers, reeds vóór het begin van den oorlog had de godspraak hem
voorspeld, dat de val van Troje nabij zou zijn, als er twist zou zijn uitgebroken
onder de krachtigste helden.
 20. Venus van Milo.

Uit: Brunn, Denkmäler griech. und röm. Skulptur.

F. Bruckmann, München. P. Noordhoff, Groningen.

Met ingehouden adem luisterde elk naar de machtige woorden van den zanger;
maar als een dolksteek trof de herinnering aan dat alles het hart van Odysseus,
de oude wonden werden weer opengereten, weenend trok hij zich den mantel
over het hoofd en verborg zijn gelaat, opdat de Phaiaken zijn tranen niet zouden
zien. Aan Alkìnoös echter was de smart van zijn gast niet ontgaan. Met groote
kieschheid verheelde hij zijn ontdekking, vatte het woord op toen de zanger een
oogenblik ophield, en sprak:

„Hoort vrienden, we hebben nu, geloof ik, genoeg van het maal en van den
zang. Laat ons naar buiten gaan en ons wijden aan het kampspel, opdat onze
gast de vaardigheid der Phaiaken aanschouwe en roemend [100]daarvan zijn
vrienden thuis verhale.” Allen stonden op en volgden den koning naar de markt.
Ook de blinde zanger ging mede, nadat de trouwe dienaar hem de lier had
afgenomen en aan den knop had gehangen, hem zelven leidend bij de hand. De
marktplaats vulde zich met woelige scharen; de vorsten namen hun zetels weer
in, rondom stond het volk, en naar het midden van den ruimen kring traden de
jongelingen, die hun vaardigheid wilden toonen in worsteling, vuistkamp,
wedloop en worp. De strijd werd geopend door drie zonen van den koning, die
elkaar de overwinning in den wedloop betwistten. Daarop volgde de
worstelstrijd, waarin de dappere Eurỳales overwinnaar bleef. En toen nu ook de
overige wedstrijden waren gehouden, werd Odysseus tot het kampspel
uitgenoodigd. Hij aarzelde; hij was niet in een stemming om deel te nemen aan
den strijd. Maar toen een der jonge mannen met smalende woorden hem weer
tartte tot den kamp, stond hij op van zijn zetel, nam de zwaarste der metalen
schijven, die tot den worp gereed lagen, zwaaide haar met groote snelheid rond
en slingerde haar toen hoog in de lucht, zoodat zij ver achter de reeds
geplaatste teekens neerviel. In de gedaante van een man merkte Athene de
plek, waar de schijf was neergekomen en riep luide uit: „Dat teeken vindt op den
tast zelfs een blindeman wel, zoover staat het van al de andere af. In dezen
wedstrijd kunt ge gerust zijn; dat doet niemand u na!” En al de Phaiaken
zwegen; niemand verstoutte zich meer den held de handschoen toe te werpen.
De koning sloeg echter in de vergadering voor, dat ieder der twaalf Phaiakische
vorsten den gast een geschenk in goud en een schoon bewerkt opper- en
onderkleed zou geven; zelf wilde hij daaraan nog een buitengewone gift
toevoegen en zoo zou men hem dan laten gaan. Allen juichten dit voorstel toe
en zonden herauten naar hun woningen om de geschenken te halen. [101]

Intusschen was de avond gevallen. De dienaren kwamen met de geschenken

terug op de markt, legden ze bijeen en droegen ze naar het koninklijk paleis.
Daarheen volgde het geheele gezelschap en de vorsten namen in de groote
zaal hun zetels weer in. Nadat de honger was gestild, wendde Odysseus zich tot
den zanger en verzocht hem, daar hij toch alle gebeurtenissen uit den
Trojaanschen oorlog kende, nog de geschiedenis van het houten paard voor te
dragen. Toen zong de grijsaard bij de tonen der lier van de wondervolle list,
weinig vermoedend dat de held, die de hoofdpersoon was van zijn zang, als
toehoorder naast hem zat. Odysseus werd aangegrepen door de waarheid van
de voorstelling; het was hem of hij die dagen opnieuw doorleefde, die zoo
roemrijk, maar ook zoo verschrikkelijk waren geweest. Zijns ondanks werd zijn
oog weer vochtig en zware zuchten ontsnapten aan zijn borst. Wederom
bemerkte Alkìnoös de ontroering van zijn gast en opnieuw gebood hij den
zanger het stilzwijgen. Maar thans weerhield hij niet langer de vraag, die reeds
eenigen tijd hem op de lippen had gebrand: „Vreemdeling, wie zijt gij toch en
welk land ter aarde noemt gij uw vaderland?”

Allen zaten in gespannen verwachting, het oog op den onbekende gericht.

IX.
Toen

verhaalde Odysseus aan de Phaiaken zijn lotgevallen.

Eerst maakte hij den gastheer zijn naam bekend: „Odysseus ben ik, de zoon
van Laërtes, door list en schranderheid beroemd onder de menschen.” En
daarop vervolgde hij:

„Met mijn vloot, bestaande uit twaalf schepen, had ik na mijn vertrek van Troje
reeds de zuidpunt van Griekenland bereikt, toen een vreeselijke storm zich
verhief, die ons in volle zee terugsloeg. Nadat de schepen [102]negen dagen lang
hadden rondgezworven, landden wij eindelijk aan het strand der

Lotophagen.

Dit volk voedt zich alleen met de vruchten van den lotosboom, die zóó zoet zijn
dat, wie ze eens heeft geproefd, het land niet meer wil verlaten en eigen
vaderland en vrienden vergeet. Met groote moeite gelukte het mij mijn makkers
weer aan boord te krijgen; toen lichtten wij het anker en kwamen na eenige
dagen aan een klein, onbewoond eiland in de nabijheid van het land der

Cyclopen,
monsterreuzen, met een enkel oog midden in het voorhoofd, onbekend met de
beschouwing van het land en oneerbiedig jegens goden en menschen. Ik
besloot op verkenning uit te gaan; met één schip stak ik over en na de landing
verborg ik mijn vaartuig in een afgelegen en weinig toegankelijke baai. In de
nabijheid van het strand bemerkte ik een ontzettend groot hol, van reusachtige
rotsblokken als van een muur omgeven; hier woonde, zooals wij tot ons
ongeluk, te laat ervoeren, een der wreedste reuzen, Polyphèmos, een zoon van
Poseidon. Een twaalftal makkers koos ik mij uit tot tochtgenooten; aan de
overigen beval ik het schip te bewaken. Een leeren zak vol kostelijken wijn en
ook een korf met mondvoorraad voerden wij met ons meê. Wij traden de grot
binnen en keken nieuwsgierig rond, toen de vreeselijke eigenaar in den ingang
verscheen. Hij dreef zijn schapen en bokken binnen de stallen, sloot de opening
van het hol met een ontzaggelijken steen en nadat hij de schapen en geiten had
gemolken, stak hij een groot vuur aan om zijn avondeten te koken. Bij het
heldere schijnsel van de opflikkerende vlammen werd hij ons spoedig gewaar,
ofschoon wij in doodsangst getracht hadden ons in de uiterste hoeken van de
grot te verbergen. Op zijn vragen, wie wij waren en of soms [103]roofzucht ons tot
hem had gevoerd, antwoordde ik dat wij door een storm op dit eiland waren
geworpen, maar paste wel op een juist antwoord te geven op de vraag van het
monster, waar zich dan ons schip bevond; want ik merkte heel goed, dat de
Cycloop geen ander plan koesterde dan zich van het vaartuig meester te
maken. Ik maakte hem daarom wijs, dat het op de rotsklippen was
uiteengeslagen en dat ik met mijn makkers alleen het leven had gered; ik
smeekte den reus, ons gastvrijheid te betoonen. Als eenig antwoord greep hij
twee van mijn ongelukkige vrienden beet, smakte ze tegen den rotsigen grond,
bereidde hen tot zijn avondmaal en verslond ze voor onze oogen met huid en
haar. Toen legde hij zich te slapen neer. Met getrokken zwaard trad ik nu op
hem toe, maar ik bedacht nog bijtijds, dat ik door hem te dooden ons allen den
ondergang zou berokkenen; immers, wij zouden niet bij machte zijn het rotsblok
te verwijderen, dat den uitgang afsloot. Dus nam ik tot een ander plan mijn
toevlucht. Zoodra de Cycloop den volgenden morgen met zijn kudde de grot had
verlaten en weer met den vervaarlijken steen had gesloten, gingen wij over tot
de uitvoering ervan. Een boomstam, die het monster tot knods zou moeten
dienen, maakten wij aan den eenen kant spits en stopten hem toen weg. Tegen
den avond keerde de reus terug; weer een tweetal van mijn makkers moest het
ontgelden. Toen reikte ik hem van mijn wijn; die bleek hem te smaken, tot
driemaal toe liet hij den beker zich vullen en hij vroeg mij naar mijn naam om mij,
zijn gast, wederkeerig te eeren. „Niemand” noemt men mij, was mijn antwoord.