Francisco Balagtas Baltazar

Si Francisco Balagtas (ipinanganak bilang Francisco Baltazar y de la

Cruz; Abril 2, 1788 – Pebrero 20, 1862), kilala rin bilang Francisco
Baltazar, ay isang kilalang makatang Pilipino, at itinuturing siyang isa sa
pinakadakilang alagad ng panitikan ng Pilipinas dahil sa kanyang epekto
sa panitikan ng bansa. Ang kilalang epikong Florante at Laura ay
itinuturing na kanyang pangunahing akda. Ang apelyido na "Baltazar,"
kung minsan ay maling iniisip na isang sagisag lamang, ay isang legal na
apelyido na tinanggap ni Balagtas matapos ang edikto ng 1849 ng
Gobernador-Heneral Narciso Claveria y Zaldua, na nag-utos na ang
katutubong populasyon ay tanggapin ang mga pangkaraniwang
Espanyol na apelyido sa halip ng mga katutubong apelyido.
Ang kanyang guro ay si José de la Cruz, na kilala rin bilang Joseng Sisiw.

Ang kaniyang kabataan

Si Francisco Balagtas ay ipinanganak noong Abril 2, 1788, sa Barangay Panginay, Balagtas, Bulacan, dating
Bigaa. Siya ang pinakabunso sa apat na anak nina Juan Balagtas, isang panday, at Juana de la Cruz. Siya ay
bininyagan noong Abril 30 ng parehong taon. Nag-aral siya ng Canon Law, Pilosopiya, Latin, at mga Klasiko sa
Colegio San Juan de Letran at Colegio de San Jose. Natapos niya ang paaralan noong 1812.

buhay bilang isang makata

Buhay bilang isang makata Natuto si Balagtas na magsulat ng tula mula kay José de la Cruz (Joseng
Sisiw), isa sa pinakasikat na makata ng Tondo, kapalit ng mga sisiw. Si De la Cruz mismo ang personal
na naghamon kay Balagtas na pagbutihin ang kanyang pagsusulat. Sumumpa si Balagtas na hihigitan
niya si Huseng Sisiw dahil hindi siya maghahanap ng anuman kapalit bilang isang makata.

Noong 1835, lumipat si Balagtas sa Pandacan, Maynila, kung saan nakilala niya si María Asunción
Rivera, na siyang magsisilbing inspirasyon sa kanyang mga darating na akda. Siya ay tinukoy sa
Florante at Laura bilang 'Selya' at 'MAR'. Sinubok ang pagmamahal ni Balagtas kay MAR ng
makapangyarihang Marian Capule. Nagwagi ang huli sa laban para kay MAR nang gamitin niya ang
kanyang kayamanan upang ipakulong si Balagtas. Dito niya sinulat ang Florante at Laura - sa
katunayan, ang mga pangyayari sa tula na ito ay inilahad upang magparehistro sa kanyang sariling
sitwasyon. Isinusulat niya ang kanyang mga tula sa wikang Tagalog, sa panahon kung saan ang
pagsusulat ng mga Pilipino ay pangunahing isinasalin sa Espanyol. Inilathala ni Balagtas ang
"Florante at Laura" pagkatapos ng kanyang paglaya noong 1838. Lumipat siya sa Balanga, Bataan,
noong 1840 kung saan siya naging assistant ng Justice of the Peace. Siya rin ay itinalaga bilang
tagasalin ng hukuman. Nagpakasal siya kay Juana Tiambeng noong Hulyo 22, 1842, sa isang
seremonya na pinangunahan ni Fr. Cayetano Arellano, tiyuhin ng magiging Punong Mahistrado ng
Korte Suprema ng Pilipinas - Punong Mahistrado Arellano. Sila ay nagkaroon ng labing-isang anak
ngunit apat lamang ang nagtagumpay na umabot sa pagiging matanda. Noong Nobyembre 21, 1849,
inilabas ni Gobernador Heneral Narciso Clavería y Zaldua ang isang kautusan na bawat katutubong
Pilipino ay dapat magtanggap ng Espanyol na apelyido.
 buhay bilang isang makata
Buhay bilang isang makata Natuto si Balagtas na magsulat ng tula mula kay m Noong 1856, siya ay
itinalaga bilang Major Lieutenant, ngunit di nagtagal ay nahatulan at muling ipinadala sa
bilangguan sa Bataan sa paratang na kanyang iniutos ang pagahit ng ulo ng katulong ni Alferez
Lucas. Ipinagbili niya ang kanyang lupa at lahat ng kanyang kayamanan, upang siya'y
mapabilanggo noong 1861, at patuloy na nagsusulat ng tula, kasama ang pagtutulak ng mga
Espanyol na dokumento, ngunit siya'y namatay isang taon mamatay mamatay - noong Pebrero 20,
1862, sa edad na 73. Sa kanyang huling hinga, humiling siya na wala sa kanyang mga anak ang
maging makata tulad niya, na nagdusa sa ilalim ng kanyang kagalingan pati na rin sa ilalim ng iba.
Siya pa nga ay nagpahayag na mas mabuti pang putulin ang kanilang mga kamay kaysa payagan
silang maging manunulat.
Si Balagtas ay lubos na hinahangaan sa Pilipinas kaya ang tawag sa paligsahan sa pagtatalumpati
sa eks-temporanyong taludtod ay ipinangalan sa kanya.

Pamana(Legacy)
Itinayo ang isang paaralan sa kanyang karangalan, ang Francisco Balagtas Elementary School (FBES),
matatagpuan sa Alvarez Street sa Santa Cruz, Maynila. Mayroon ding isang plaza at parke (Plaza Balagtas)
na itinayo sa Pandacan, Maynila habang ang karamihan ng mga kalsada ay ipinangalan sa iba't ibang
karakter sa Florante at Laura bilang pagpupugay kay Francisco Balagtas. Ang kanyang lugar ng
kapanganakan, Bigaa, Bulacan, ay binansagang Balagtas, Bulacan bilang alaala sa kanya. Mayroong museo,
makasaysayang tanda, monumento, at paaralan sa kanyang lugar ng kapanganakan sa Panginay, Balagtas,
Bulacan. Binago ang dating Folk Arts Theater sa Maynila upang tawaging Tanghalang Francisco Balagtas
bilang pagpaparangal kay Balagtas. Ang krater sa Mercurian ay binansagang kanyang pangalan. Binansagan
din ng Balagtas ang barangay ng Udyong sa Orion, Bataan. Noong Abril 2, 2018, ipinagdiwang ang ika-230
kaarawan ni Balagtas sa pamamagitan ng isang Google Doodle.

Mga Gawa
. Mga Gawa Pinagmulan ng mga Gawa ni Balagtas Wala nang natirang orihinal na manuskrito sa kamay ni
Balagtas ng anumang kanyang mga gawa hanggang sa kasalukuyang panahon. Ito ay higit na dahil sa
dalawang malaking sunog na sumira sa Udyong (Ngayon ay Balagtas sa Orion, Bataan) at sinira ang
marami sa mga gawa ng makata. Ang pinakapansin-pansing kanyang mga gawa, ang "Florante at Laura" o
"Pinagdaanang Buhay ni Florante at Laura sa Kaharian ng Albanya," ay nailathala sa maraming edisyon
mula sa orihinal nitong paglathala noong 1838. Pinaniniwalaang ang pinakamatandang natirang edisyon ng
Florante ay ang edisyon ng 1861 na nailathala sa Maynila, habang may isang manuskrito sa kamay na
isinulat ni Apolinario Mabini na umiiral at nasa pag-aari ng Philippine National Library.

Ang pangunahing pinagmulan ng buhay at mga gawa ng makata ay mula sa isang obra noong ika-20
siglo na may pamagat na "Kun Sino ang Kumatha ng Florante" ni Hermenigildo Cruz. Inililista ng makata
ang mga gawa ni Balagtas at binubuhay muli ang ilan sa kanyang mga dula batay sa mga eksena at
linya na alam ng mga anak ng makata. Ang aklat ay mayroon ding isang edisyon ng Florante. Sumulat si
Balagtas ng sampung (10) komedya at isang (1) romansa sa tula ayon kay Cruz pati na rin sa maraming
iba pang mga tula at maikling dula na naitala sa kanyang aklat. Kasama dito ang dalawang (2) "laos" o
maikling mga tagpo ng pagdiriwang na karaniwang may kinalaman sa isang patronong santo at
isinasagawa tuwing piyesta.
 mga Gawa ni Fransisco Balagtas

Buong mga Gawa Lamang ang 3 sa mga gawa ni Balagtas ang

nagtagumpay na buo at hindi nasira hanggang sa kasalukuyan. Sa 3,
itinuturing na ang "Florante at Laura" ang nagtatakda ng gawa ni
Balagtas at isang kultural na batayang sa Pilipinas.
• Florante at Laura o Pinagdaanang Buhay ni Florante at Laura sa
Kaharian ng Albanya, isang awit (metriko na tula na may dodekasyllabic
na kuwartetong [12 pantig bawat linya, 4 linya bawat stanza]); obra
maestra ni Balagtas
• La India elegante y el negrito amante - isang maikling dula sa isang
bahagi
• Orosman at Zafira - isang komedya sa tatlong bahagi Mga

Rekonstruksyon/Rediskubrimyentong Gawa Karamihan ng materyal na

pinagmulan para sa gawa ni Balagtas ay mula sa aklat ni Hermenigildo
Cruz na siyang batay sa natitirang mga patotoo at alaala ng mga anak
ni Balagtas sa pagtatapos ng siglo. Sa kanyang aklat, binubuo niya ang
limang (5) dula
Florante at Laura
Mga Tauhan
 Florante at Laura
Kaligirang Pangkasaysayan

Ang Florante at Laura ay isinulat ni Francisco "Balagtas" Baltazar noong 1838,

panahon ng pananakop ng mga Espanyol sa bansa. Sa panahong ito, mahigpit ang
ipinatupad na sensura kaya't ipinagbawal ang mga babasahin at palabas na
tumutuligsa sa pagmamalabis at kalupitan ng mga Espanyol.
Dahil sa pagkontrol ng mga Espanyol, ang mga aklat na nalimbag sa panahong ito
ay karaniwang patungkol sa relihiyon o di kaya'y sa paglalaban ng Moro at
Kristiyanong tinatawag ding komedya o moro-moro, gayundin ng mga disiyonaryo
at aklat panggramatika.

Sa kabila ng mahigpit na sensura ng mga Espanyol ay naging matagumpay si

Balagtas na mailusot ang kanyang awit dahil relihiyon at paglalaban ng mga Moro
at Kristiyano rin ang temang ginamit niya rito bagama't naiugnay niya ito sa pag-
ibigan nina Florante at Laura. Naitago niva sa pamama.
itan ng paggamit ng alegorya ang mensahe ng pagtuligsa at pagtutol sa kalupitan
at pagmamalabis ng mga Espanyol.
Gumamit din siya ng simbolismong kakikitaan ng pailalim na diwa ng
nasyonalismo. Ang mga tauhan at mga pangyayaring nagdulot ng kaawa-awang
kalagayan ng kaharian ng Albanya ay kasasalaminan ng mga naganap na kaliluan,
kalupitan, at kawalang katarungan sa Pitipinas sa ilalim ng pamamahala ng mga
Espanyol.
Masasalamin din sa akda ang tinutukoy ni Lope K. Santos na apat na himagsik na
naghari sa puso at isipan ni Balagatas:
(1) Ang himagsik laban sa malupit na pamahalaan,
(2) ang himagsik laban sa hidwaang pananampalataya,
.(3) ang himagsik laban sa mga maling kaugalian, at
(4) ang himagsik laban sa mababang uri ng panitikan.

Ang Florante at Laura ay itinuturing na isang obra maestra ng panitikang Pilipino at

sinasabing nagbukas ng landas para sa panulaang Tagalog noong ika-19 na
dantaon. Isinulat niya kasi ang kanyang akda sa wikang Tagalog sa panahong ang
karamihan sa mga Pilipinong manunulat ay nagsisisulat sa wikang Espanyol.
 Florante at Laura
Kaligirang Pangkasaysayan
Ang awit ay inialay ni Balagtas kay "Selya" o Maria Asuncion Rivera, ang babaeng minahal
niya nang labis at pinagmulan ng kanyang pinakamalaking kabiguan. Sinasabing isinulat niya
ito sa loob ng selda kung saan siya nakulong dahil sa maling paratang na pakana ng
mayamang karibal na si Nanong Kapule. (Ngunit inibig muna nito si Magdalena Ana Ramos)
Ang malabis na sakit, kabiguan, kaapihan, himagsik, at kawalang katarungang naranasan ni
Kiko (Balagtas) sa lipunang kanyang ginagalawan ay siyang nagtulak sa kanya upang likhain
ang walang kamatayang Florante at Laura.
Ang awit ay nagsilbing gabay at nagturo sa mga Pilipino ng maraming bagay. Ito ay
naglalaman ng mahahalagang aral sa buhay tulad ng wastong pagpapalaki sa anak, pagiging
mabuting magulang, pagmamahal at pagmamalasakit sa bayan, pag-ingat laban sa mga
taong mapagpanggap o mapagkunwari at makasarili, gayundin ang pagpapaalala sa madla
na maging maingat sa pagpili ng pinuno sapagkat napakalaking panganib na dulot sa bayan
ng pinunong sakim at mapaghangad sa yaman.

Ipinakita rin sa akda ang kahalagahan ng pagtulong sa kapwa maging doon sa may
magkakaibang relihiyon tulad ng mga Muslim at Kristiyano. Sa panahong ang kababaihan ay
mailalarawang mahinhin, hindi makabasag pinggan, at mahina, binigyang-diin sa akda ang
taglay na lakas ng kababaihan sa katauhan ni Flerida, isang babaeng Muslim. Sa halip na
maging sunod-sunuran lang sa makapangyarihang kalalakihan sa kanyang paligid tulad ng
nakagawian ng kababaihan noon, pinili niyang tumakas mula sa mapanil na Sultan at
harapin nang mag-isa ang mga panganio sa labas ng palasy at mga kagubatan upang
hanapin ang kanyang napawalay na kasintahan.
Siya rin ang pumutol sa kasamaan ng buhong na si Adolfo sa pamamagitan ng kanyang
palaso. Ito'y mga katangiang taliwas sa mga katangiang madalas gamitin sa paglalarawan sa
kababaihan lalo na noon. Sa halip na siya ang hinanap at iniligtas, siya ang naghanap at
nakapagligtas pa ng buhay ng kapwa niya babae.

Ang akda ay gumabay hindi lamang sa mga pangkaraniwang tao kundi gayundin sa mga
bayaning nagmulat sa diwang makabayan ng mga Pilipino.
Sinasabing si Dr. Jose Rizal ay nagdala ng kopya ng Florante at Laura habang siyay
naglalakbay sa Europa at naging inspirasyon niya sa pagsulat ng Noli Me Tangere. Sinasabi
ring maging si Apolinario Mabini ay sumipi sa pamamagitan ng sarili niyang sulat-kamay ng
kopya ng awit habang siya ay nasa Guam noong 1901. Bagama't napakatagal nang panahon
mula nang isulat ni Balagatas ang awit ay hindi mapasusubaliang ang mga aral na taglay
nitong gumabay sa ating mga ninuno at mga bayani ay nananatiling makabuluhan, angkop,
at makagagabay pa rin sa mga Pilipino hanggang sa kasalukuyang panahon.
Florante at Laura

Ang orihinal na pamagat ng

Florante at Laura ay
"Pinagdaanang Buhay no
Florante at Laura, sa
Kahariang Albania Kinuha sa
Madlang Cuadro Historico o
Pinturang Nagsasabi sa mga
Nangyari nang Unang Panahon
sa Imperio ng Grecia at
Tinula nang Isang Matuwain sa
Bersong Tagalog."