Repliktibong Papel

Sa aking paglalakbay sa isang komunidad ng mga mahihirap, ako ay lubos na

nagulat at naantig sa mga kwento ng mga taong nabibilang sa laylayan ng lipunan. Nakita

ko ang hirap at paghihirap na kanilang pinagdadaanan araw-araw. Sa bawat tahanan na

aking napuntahan, naroon ang naglalakihang pangangailangan at kawalan ng

oportunidad. Napagtanto ko na ang mga mahihirap ay hindi lamang mga numero o

estadistika sa mga balita. Sila ay mga tunay na tao na may mga pangarap at ambisyon sa

buhay. Nakita ko ang kanilang determinasyon at pagpupunyagi upang umangkop sa

kahirapan. Sa kabila ng mga hamon na kanilang kinakaharap, patuloy silang lumalaban at

nagtitiwala na mayroong pag-asa sa hinaharap. Nakakalungkot isipin na ang mga isyung

pangkahirapan ay madalas na nalulunod sa mga isyung pulitikal at ekonomiko ng ating

bansa. Ang mga mahihirap ay hindi nabibigyan ng sapat na atensyon at solusyon na

kanilang nararapat na matanggap. Sa halip, sila ay patuloy na naghihirap at hindi

nabibigyan ng pantay na pagkakataon upang umunlad. Hindi dapat natin ipagwalang-

bahala ang mga mahihirap. Dapat nating bigyan sila ng boses at pagkakataon na

maipahayag ang kanilang mga pangangailangan at hinaing. Kailangan nating magsama-

sama at magsikap upang matugunan ang kanilang mga pangangailangan at magkaroon

sila ng pantay na oportunidad sa lipunan. Sa aking paglalakbay, natutunan ko na ang

pagtulong sa mga mahihirap ay hindi lamang tungkulin ng gobyerno o mga organisasyon.

Ito ay tungkulin ng bawat mamamayan. Bawat isa sa atin ay may kakayahan at

oportunidad upang makatulong sa mga nangangailangan. Sa pamamagitan ng pagbibigay

ng oras, talento, at suporta, maaari nating baguhin ang buhay ng mga mahihirap. Ang

repliktibong papel na ito ay nagpapahayag ng aking personal na pagmumulat at pag-

unawa sa mga isyung pangkahirapan. Ako ay naglalayon na maging isang boses ng mga

mahihirap at magsikap upang makapag-ambag sa pagbabago at pag-unlad ng ating

lipunan. Sa pamamagitan ng pagkakapit-bisig at pagtulong sa isa’t isa, magkakaroon tayo

ng isang lipunan na tunay na makatarungan at maunlad.”