MAKİNE MÜHENDİSLİĞİ

MM 457 SONLU ELEMANLAR YÖNTEMİNE GİRİŞ FİNAL RAPORU

MERTCAN ATICI 202003008023

DANIŞMAN: Dr. Öğr. Üyesi Ahmet Zafer Şenalp

OCAK 2024
İÇİNDEKİLER

ANSYS Nedir?
Workbench Penceresi
Birim Seçimi
Malzeme Seçimi
Mesh Ayarları
Yer Değiştirme Sınır Koşulları
Kuvvet sınır koşulları
Toplam Deformasyon
Eşdeğer Gerilim
Güvenlik Faktörü
Yorulma Güvenlik Faktörü
Burkulma Analizleri
Modal Analiz
ANSYS Nedir?

ANSYS, mühendislik simülasyonu ve analizi için kullanılan bir yazılım programıdır. Bu

program, çeşitli fiziksel fenomenleri simüle etmek, analiz etmek ve optimize etmek
için kullanılır. ANSYS, geniş bir uygulama yelpazesi sunar ve mühendislerin ürün
tasarımı, dayanıklılık analizi, ısı transferi, akışkanlar dinamiği, elektromanyetik alanlar,
yapısal analiz ve benzeri alanlarda detaylı simülasyonlar yapmalarına olanak tanır.
ANSYS'in temel özellikleri şunlardır:

Çeşitli Analiz Türleri: ANSYS, yapısal mukavemet analizi, ısı transferi analizi, akışkanlar
dinamiği analizi, elektromanyetik alan analizi gibi birçok farklı mühendislik analizi
türünü destekler.
Kapsamlı Malzeme Kütüphanesi: Program, çeşitli malzemelerin özelliklerini içeren
geniş bir malzeme kütüphanesi sunar.
Gelişmiş Mesh Oluşturma: Simülasyonların doğruluğunu artırmak için karmaşık
geometrileri uygun bir şekilde bölmek için gelişmiş özelliklere sahip bir mesh
oluşturma aracına sahiptir.
Sonlu Elemanlar Analizi: Yapısal analizler için sonlu elemanlar analizi yöntemini
kullanarak detaylı ve doğru sonuçlar sağlar.
Optimizasyon ve Tasarım Uzayı Keşfi: Tasarım sürecini optimize etmek ve en iyi
çözümü bulmak için tasarım uzayı keşfi ve optimizasyon araçları sunar.
Çeşitli Endüstriyel Uygulamalar: ANSYS, havacılık, otomotiv, enerji, elektronik,
savunma ve birçok başka endüstride yaygın olarak kullanılan bir yazılım programıdır.
Entegrasyon Yetenekleri: ANSYS, diğer CAD (Computer-Aided Design) yazılımlarıyla
entegre edilebilir, bu da tasarım ve simülasyon arasında veri transferini kolaylaştırır.

Workbench Penceresi

İstenilen analiz tipleri (Static Structural, Eigenvalue Buckling ve Model ) workbench

penceresine sürüklendi. Engineering Data, Geometry, Model ve Solution bölümleri
diğer analizlere bağlandı bu sayede malzeme bilgisi, çizimi, mesh yapısı ve çözümler
bütün analizleri için ortak hale getirildi.
Birim Seçimi

Units bölümünden birimimiz olan mm, kg, n, s seçildi. Aynı zamanda bu birimler
metrik sistemde de yer almaktadır.

Malzeme Seçimi
Geometry bölümünün altında bulunan parçaların tamamı seçildi. İstenilen S355J
kodlu çelik malzeme seçildi.

Mesh Ayarları

Öncelikle standart bir mesh oluşturuldu. Daha sonra kaliteyi arttırmak amacıyla çeşitli
ayarlamalar yapıldı. İlk olarak, ‘Use Adaptive Sizing’ seçeneği ‘no’ konumuna getirildi,
bu da ayarların değiştirilmesine olanak tanıdı.
 Ardından, 'Capture Curvature' seçeneği 'yes' konumuna getirildi, bu da eğrili
yüzeylere daha fazla eleman atanmasını sağladı.

'Capture proximity' seçeneği 'yes' konumuna getirildi ve 'proximity gap factor' değeri
2'ye düşürüldü. Bu ayar, en dar noktada en az iki eleman olmasını sağlamaktadır.

Mesh detailstan kalite bölümünü açarak eleman sayısının dağılımını kontrol ettim.
Eleman yoğunluğunun 1’e yaklaştığını ve 0.2’nin altında pek fazla elaman
bulunmamakta böylece kalitenin arttığını görmüş olduk.
Çok fazla node olduğu için modal analizi bilgisayar kaldırmadı bu nedenle defauld
meshe geri dönüldü.
Yer Değiştirme Sınır Koşulları

Yer değiştirme sınır koşulları için, kutucuk ile seçilmiş pimler mesnetli olduklarından
dolayı dönmeye izin vermektedir fakat öteleme yapmamaktadır. Bundan dolayı bu
noktaları Static structuralın altından frictionless supportu seçerek işaretliyoruz.
Orta bölümde bulunan deliklere ise sabit oldukları için fixed support olarak seçildi. Bu
sayede hiçbir eksende dönme veya öteleme gerçekleşmemektedir.

Kuvvet sınır koşulları

Şekilde gösterilen yüzeyi seçtim ve 'force' eklendi ve define by seçeneğini

componentse getirildi. Daha sonra istenilen eksenlerdeki kuvvetler girildi ve solve
edildi.
İstenilen analizler proje ağacına eklendi. Toplan deformasyon, eşdeğer gerilme,
emniyet katsayısı, yorulma emniyet katsayısı, burkulma ve titreşim analizleri. Daha
sonra solve edildi ve analizlerin çözüldü.
Toplam Deformasyon

Şekilde görüldüğü üzere maksimum deformasyon şeklin ucunda meydana gelmiştir.

Bunun nedeni kuvvetin o uçtan uygulanılması ve de o ucun ince olmasıdır. Maksimum
deformasyon 0,311 mm’dir. Bu değer toleranslar içerisinde ve kabul edilebilir bir
değerdir.
Eşdeğer Gerilmeler

Şekilde görüldüğü üzere, parçanın maksimum eşdeğer gerilmesi 183 MPa olarak
belirlenmiştir. S355J çeliğinin emniyetli gerilme sınırı yaklaşık olarak 355 MPa
civarındadır, bu da parçanın güvenli olduğunu göstermektedir. Maksimum gerilme,
parçanın arkasındaki sabit noktalarda gözlemlenmektedir ve bu durum muhtemelen
buraya yerleştirilen fikstürlerden kaynaklanmaktadır.
Ancak, gerilimi daha da azaltmak amacıyla, özellikle deliklerin bulunduğu bölgelerde
et kalınlıklarını arttırmak bir seçenek olabilir. Bu düzenleme, malzeme dayanıklılığını
artırarak parçanın mekanik performansını optimize etmeye yardımcı olabilir. İlerleyen
aşamalarda, detaylı bir mühendislik analizi yaparak, tasarımın daha da iyileştirilmesi
ve parçanın uzun vadeli sağlamlığının güvence altına alınması önerilebilir.
Güvenlik Faktörü
Hesaplanan güvenlik faktörü, bir yapı veya sistemde kullanılan malzemenin veya
tasarımın ne kadar güvenli olduğunu değerlendiren bir parametredir. Güvenlik faktörü,
tasarım gerilmesinin (genellikle emniyetli gerilme sınırı) uygulama gerilmesine oranı
olarak hesaplanır. Genel formül şu şekildedir:

Şekilde görüldüğü üzere eşdeğer gerilmelerde ve malzeme bilgilerinden elde edilen

verilere dayanarak hesaplanan güvenlik faktörü 2,08 olarak belirlenmiştir. Bu değer,
uyguladığımız kuvvetin yaklaşık 2,08 katına kadar dayanabilme kapasitesini ifade
etmektedir. Elde edilen güvenlik faktörü, standart bir mekanik parça için yeterli bir
güvenlik seviyesini temsil etmektedir.
Bu durumda, parçanın mekanik dayanıklılığı açısından kabul edilebilir bir durumda
olduğunu söyleyebiliriz. Ancak, gelecekteki tasarımlarda kullanılacak malzeme ve
tasarım parametrelerinin de dikkate alınarak güvenlik faktörü değerlendirmeleri
yapılması önemlidir. Bu analiz, tasarımın sürdürülebilirliğini ve uzun vadeli
performansını sağlamak adına kritik bir adımdır.
Yorulma Güvenlik Faktörü

Yorulma güvenlik faktörü, bir malzemenin yorulma dayanımı ile tasarım uygulamaları
arasındaki ilişkiyi değerlendiren bir parametredir. Yorulma, malzemenin tekrarlayan
yük uygulamalarına maruz kaldığında meydana gelen hasarı ifade eder. Bu durum
genellikle metal malzemelerde, özellikle metal yapı elemanlarında veya makine
parçalarında önemli bir tasarım kriteridir.
Yorulma güvenlik faktörü, bir malzemenin yorulma dayanımının tasarım koşullarına
oranını temsil eder. Genel olarak, aşağıdaki formülle hesaplanır:

Yorulma güvenlik faktörü, bir malzemenin yorulma dayanımı ve uygulanan yorucu yük
arasındaki oranı ifade eder. Yorulma, malzemenin sürekli olarak değişen veya
tekrarlayan yükler altında maruz kalarak zaman içinde hasar görmesi sürecidir.
Yorulma güvenlik faktörü, bir yapı veya parça tasarımında kullanılan malzemenin
yorulma dayanımını ve bu malzemeye uygulanan yorucu yükleri dikkate alarak
belirlenir.

Burkulma Analizleri
"Eigenvalue buckling" terimi, yapısal mühendislikte ve malzeme mekaniği alanında
kullanılan bir kavramdır. Bu terim, bir yapı elemanının bükülme (buckling) durumlarını
analiz etmek için kullanılan bir matematiksel yöntemi ifade eder.
Bükülme, genellikle bir yapı elemanının uzunlamasına eksenine dik yönde eğilme veya
burkulma hareketidir. Bu durum, genellikle uzun ve ince elemanlarda ortaya çıkar,
özellikle de yapısal kolonlar gibi.
Eigenvalue buckling analizi, yapı elemanının bükülme davranışını belirlemek için
eigenvalue (özdeğer) teorisi kullanır. Eigenvalue, bir matrisin özdeğerlerini ifade eder
ve bu analiz, bir yapı elemanının bükülme durumlarını belirlemek için yapılan
matematiksel bir çözümü içerir.
Eigenvalue buckling analizi genellikle bir lineer elastik modelde yapılır. Bu analiz, yapı
elemanının belirli bir yük altında nasıl bükülebileceğini ve bu bükülme durumlarının
kritik yük değerlerini belirlemeyi amaçlar. Kritik yük değeri, elemanın bükülme
instabilitesi veya çökme (buckling) eşiğini temsil eder.
Bu tür analizler, tasarım aşamasında yapı elemanlarının güvenli ve dayanıklı bir
şekilde kullanılabilmesi için önemlidir. Eigenvalue buckling analizi, genellikle
mühendislik yazılımları veya finite element analizi (sonlu elemanlar analizi) aracılığıyla
gerçekleştirilir.
Genel olarak bir lineer elastik malzemenin bir yapı üzerindeki baskıya karşı kararlılık
analizini ifade eder. Eigenvalue buckling analizi, bir yapının belli bir yük altında (genellikle
baskı yükü) nasıl davranacağını değerlendirmek amacıyla kullanılır.
Bu tablo burkulmanın olup olmadığını göstermekte. Eğer herhangi bir değer 1 in altına
düşer ise burkulmanın olacağını öngörülür. Bu parçada olmadığı için burkulma
olmamaktadır.

Modal Analiz
Modal analiz, bir sistemdeki doğal frekansta salınım modlarını ve bu modlara ait
frekansları belirlemek için kullanılır. Bu analiz, genellikle sonlu elemanlar yöntemi
kullanılarak gerçekleştirilir.
Modal analizin temel amacı, bir yapı veya sistemdeki titreşim karakteristiklerini
anlamaktır. Bu karakteristikler, yapı elemanlarının belirli modlarda nasıl salındığını
veya burkulduğunu gösterir.

Modların doğal frekansları.