Professional Documents
Culture Documents
மறக்கவே நினைக்கிறேன்
மறக்கவே நினைக்கிறேன்
ரநாட்டுகள் இருக்கும்.
ைற்றித்தான் எழுதியிருப்ைான்.
தேளுத்துேிட்ரடன். எனக்கு
எனக்ரக ததரியாரத.
தாேதுோஜா
ீ என்ற தையரில் தான் படரி எழுதுோன். படரி
சுமக்கப் ரைாோன்.
ரைாயிருப்ைான்.
ஸ்ரதாத்திேம்தான்... அல்ரைலுயாதான்.
சுற்றி ேசிதயறிந்துேிட்டு,
ீ எந்தச் சம்ைளமும் ோங்காமல்
'தகேப் தைட்டிக்குள்
தங்கக் கட்டிகள்...
அேசு மகளிர் ரைருந்து!’ ரைான்ற பைக்கூக்
அவ்ேளோகக் கிபடக்கேில்பை.
தசான்னார்.
ததரியேில்பை எங்களுக்கு.
ேேேில்பை.
ரயாசிப்ரைன்.
முடிஞ்சிருச்சி!''
இருந்தது அது.
- இன்னும் மறக்கைாம்...
ஆண்கள் மட்டுரம ைடிக்கும் நகேத்து ஆண்கள் ரமல்நிபைப் ைள்ளியில்
ைார்ப்ைீர்கள்?
ரகாளாறாக... ேக்கிேமாக!
இருந்ரதன் அப்ரைாது.
என் ேகுப்ைில் ேிடுதியிைிருந்து ைடிக்கும் மாணேர்கள் என்ரனாடு
ேிரும்புகிறது என்று.
அந்தச் சாகசம் பூட்டிய தைட்டிக் கபடகளின் பூட்பட உபடத்து...
ததாடங்கிேிடும்.
'நீோரும் கடலுடுத்த நிைமடந்பதக் தகழிதைாழுகும்
ரகாைப்ைட்டது இல்பை.
சுயம்பு.
'என்ன தசால்லுோோம்?’
ேரட
ீ கிபடயாது என்று தான் ைார்த்தேர்கள் தசால்லுோர்கள். சாமிக்
இழுத்தது.
'ரசாத்துக் களோணிகளா...’
இருந்தது.
நின்ரறாம்.
என்ரறன் ரகாைமாக.
'ஆமா... எனக்கும் ததரியும்.
மாரியப்ைன் தகாண்டுேர்ற
சாப்ைிடுோன்!’
நடக்கத்ததாடங்கிரனன்.
தேறிச்ரசாடிக்கிடந்தது.
- இன்னும் மறக்கைாம்...
''தினசரி ேழக்கமாகிேிட்டது
தைால் தைட்டிபயத்
திறந்து ைார்த்துேிட்டு
ேட்டுக்குள்
ீ நுபழேது
இேண்டு நாட்களாகரே
இன்று எப்ைடிரயா
என்று ைார்க்பகயில்
அபசேற்று இருந்தது
இந்தக் கடிதத்பத?
ஒன்று.
'கல்யாண்ஜி தசால்ைியபதப் ரைாை நிஜமாகரே ைறபேகள்
தசய்துதகாள்ளத்தான் ரேண்டும்.
ைிடிச்சிருக்குன்னா அர்த்தம்?''
எல்ைாமா ஆவும்?''
தகாழம்ைி இருக்கணும்!''
எடுத்துக்தகாள்ேது இல்பை.
கட்டிக்தகாண்டு கிளம்புோர்.
ததாடங்கிேிடுோர்.
அந்தக் காடு கத்தும். அந்தக் காடு கூவும். அந்தக் காடு அகவும். அந்தக்
பேத்துக்தகாண்டு அமர்ந்திருப்ைார்.
தாண்டி ேடு
ீ திரும்புோர்.
ரைாேதும் ேடு
ீ திரும்புேதும் தேறியரத இல்பை. ஒருநாள் அது
ைறபேகபளத் ரதடிப்ரைாயிருந்தது.
ததரியும்.
ஒரு சிட்டுக்குருேிபய அடிப்ைதற்கு இடுப்ைில் ேில்ோபே
ோத்தியார் ேடு
ீ திரும்ைிய ரநேத்தில் நாங்கள் காடு புகுந்ரதாம்.
ைாத்திேத்தில் தண்ணபேயும்
ீ எப்ரைாதும்ரைாை பேத்துேிட்டு, எங்களின்
ைதியாமல் ேடு
ீ திரும்ைிரனாம்.
மறுநாள் அதிகாபையில் ோத்தியார் எழுேதற்கு முன்ரை
உபடந்துேிட்டது.
ேேளப்ரைரியின்
ீ ைனங்காட்டுக்குள் அகப்ைட்ட எல்ைாப் ைறபேகளும்
முடியாமல் ேட்டுக்கு
ீ ஓடிேிட்டான். முருகரனா அேன் அம்மாேின்
ைார்த்துக்தகாண்டு இருந்ரதாம்.
- இன்னும் மறக்கைாம்...
‘ஆதியிரை ரதேன் ோனத்பதயும் பூமிபயயும் சிருஷ்டித்தார்!’
கர்த்தபே ேட்டுக்குக்
ீ கூட்டிேந்தேள். அக்காதான் பைைிபளக்
எனக்குப் ைிடித்தமானபேதான்.
இருக்கைாம், அவ்ேளவுதான்.
எனக்குப்ைடேில்பை.
ேட்டில்
ீ எப்ரைாதும் இல்ைாத ஒரு ஆளாகிேிட்டதால் எனது
உன்பனக் பகேிடுேதுமில்பை!’
பூபனக்குட்டி!
அந்தப் பூபனக் குட்டி சீனி தாத்தா அேளுக்குக் தகாடுத்த ைரிசு.
எப்ரைாதும்.
ரைாட்டிரைாட்டு ேட்டில்
ீ திருடுேதிலும் அேள் கில்ைாடி.
ஒருநாள் ேட்டுக்குள்
ீ ேந்துேிட்ட ஓணாபன ோஜி ேிேட்டிப்ைிடித்துக்
மியாவ்.
சாப்ைிடும் ரைாது அம்மா, 'ஏ புள்ள ோசி... இங்க ைாரு எங்கிட்ட கருோடு
ஏறி கீ ழ் ேட்டுக்குள்
ீ புகுந்து சபமயைபறயின் ைின்ைக்க ேபையில்
மியாவ்..’!
'ஏ புள்ள முருேம்மா... இங்க ேந்து ைாரு உன் ோசிய! எப்ைடி நாக்கத்
தஜைித்துக்தகாண்டிருக்கும் ோஜி!
ோஜி காணாமல் ரைானதாக அக்காவுக்கு நாங்கள் தசான்ன அன்று,
அேிந்துரைாயிருக்கிறது.
ேடுகளுக்குப்
ீ ரைாய்ப் ைார்த்தாள். ோஜியின் பூபன சிரநகிதியான
தேள்பளயம்மாளிடம் ரைாய்க் ரகட்டுப் ைார்த்து ேிட்டு ேந்தாள்.
அக்கா.
எப்ைடியாேது ோஜி ஒருநாள் திரும்ைி
ோங்கி ேருேபதக்கூட
எங்கபளயும் கட்டாயப்ைடுத்தி
ததாடங்கினாள்.
'ைேரைாகத்திைிருக்கும் எங்கள்
ரஜாதி கண்ணரோடு
ீ தகாடுத்த பைைிளிலும் ோஜியின் தையர்
நிச்சயமாய் இருக்கக்கூடும்.
- இன்னும் மறக்கைாம்...
அம்மாேின் சிரிப்பைேிட, அேள் அடிக்கடி அழுேதால்... அழுபகரய
தசால்ோள்.
கண்ரடன்னு'' தசான்ரனன்.
ரேண்டும்.
ஊபேயாச்சும் ரகட்டுதேச்சிருக்கைாம்ைா நீ ’
அம்மாதான் தசான்னாள்.
ரைாட்டுடிச்சி.
எல்ைாரும் ேட்ரடாட
ீ ரேப்ைிபைய அேச்சிக் குடிச்சிக்கிட்டுக்
ரதான்றியது.
- இன்னும் மறக்கைாம்...
‘தூத்துக்குடி ஜில்ைாவுை
திருபேகுண்டம் தாலுகாோம்
புளியங்குளம் கிோமத்திரை...
சரிைார்த்தார்கள்.
ேடுகளில்,
ீ ைள்ளிக்கூடங்களில் ஆடியிருக்கிரறன் என்றாலும், தைண்
மாதிரியாகத்தான் இருந்தது.
அள்ளிக்தகாண்டது!
''எம்மா... ைாப்ைா மேன் எப்ைடி
கரிசக்குளத்தாபேக் தகான்னுப்
ஆளுக்காள் கூச்சைிடும்ரைாதுதான்
ஊர் மக்கள்.
நின்றிருந் தாோம்.
- இன்னும் மறக்கைாம்...
‘நீங்கள் என்னிடமிருந்து
என் சுதந்திேத்பதப்
ைறித்துக்தகாண்டீர்கள்...
நான் உங்களிடமிருந்து
நீங்கள் என்ற
எனக்கான ஆறுதபையும்
அழித்துேிட்ரடன்...
நமக்கிபடரய நாதமன்ற
ோணுே ேேர்களுக்காகப்
ீ ைிோர்த்தபன தசய்து தகாண்டிருந்ரதாம்.
ேேர்கபள
ீ நம்புகிரறாம். தஜய்ைிந்த்!’
ோணுே ேேர்
ீ அன்று எல்பை யில் சண்படயின்ரைாது தகால்ைப்ைட்ட
மாணேர்கள்.
கட்டித் தழுவுகிற ேசூைின் தபைபமயிைான எங்கள் குழு முழுக்க
ோணுே ேேர்
ீ அருணாச்சைத்தின் ேட்டில்
ீ தமாத்த தூத்துக்குடியும்
எல்ைாரும் ரகாஷமிட்ரடாம்.
தசால்லும்ரைாதுதான் எங்களுக்கு
ரசர்ந்துேிட்டான்!
என்னரோரைால் இருந்தது.
- இன்னும் மறக்கைாம்...
இந்த ஆண்டின் ைன்னிேண்டாம்
தசார்ணாவுடன்தான் இருந்ரதன்.
இப்ைரே அழதேச்சிடாதீங்க.''
கிளம்ைிட்டா என்ன?''
''ஆமா... ஆமா. ையலுே ஃதையிைானாலும் ரோஷத்ரதாட ரேபைக்குக்
தைாபழக்கிறதுக்குனு ரைசுோங்கள்ை.''
ஐடியா சரிதான?''
இேண்டு ரைன்ட், அப்புறம் ஒரு சாேம், அது ரைாக 300 ரூைாயும் எடுத்து
நிபையரம அல்ரைாைகல்ரைாைம்.
ேோது.''
''ஏன் சார்?''
''முண்டம். அத்தன முண்டங்களுரம ஃதையிைானா... எப்ைடிடா ரைப்ைர்ை
ரதான்றிக்தகாண்ரட இருந்தது.
ேட்டுக்குப்
ீ ரைாய், உங்க அண்ணன் முன்னாடி ரைாடுரோம். சரியா,
ேிஷயம்?''
ைார்த்துக்தகாண்டிருந்தார்கள்.
ரைாறாங்க..?''
ரைாறாங்க.''
- இன்னும் மறக்கைாம்...
நீங்கள் ைாபேக்கூத்து
ைார்த்திருக்கிறீர்களா?
தைாம்பம.
எதுக்கு ேந்திருக்ரகாம்?’
'ேணக்கம்!’
'ஆமா... ேணக்கம்!’
தகாடுங்க.’
புபதந்துதகாண்ரடன்.
ைார்த்துக் ரகட்டார்.
அழுகிறாய்?’
'சாமி... என் நண்ைன் உச்சிக் குடும்ைபன நான் ததாபைச்சுட்ரடன்.
இருந்திருக்கும்ரைாை.
யாரோ திருடிேிட்டார்கள்.
'உச்சிக் குடும்ைன்தாரன! அேன்
இல்ைாம, ைட்டாைிரஷகத்பத
ஆரேசமாகிேிட்டார்.
ேந்ரதன்.
- இன்னும் மறக்கைாம்...
மறக்கரே நிபனக்கிரறன் - 10
ஊர்ந்து ேட்டுக்குள்
ீ ரைாய்ேிடும்.
அதான் நல்ைது!’
ேபே, ேட்டுக்குள்
ீ ரைாக யாருக்கும் அனுமதி இல்பை. சுமார் அபே
அந்தத் தண்ணரில்
ீ பககபளக் கழுேி உதறிேிட்டால் ரைாதும்...
தசான்னதும் இல்பை.
எறிந்துேிட்டு ேட்
ீ டுக்கு ஓடி ேந்திருக்கிரறன். அம்மாக்கள்கூட
ேட்டில்
ீ ரசட்பட தசய்கிற ைிள்பளகளிடம் எல்ைாம் 'மூக்பகயா
ேேம்டா இது!''
ேந்து ேட்ை
ீ ரைாட்டுட்டாங்க. ைாேம்... ஒரு தைாம்ை ளப் ைிள்பளய
திட்டிட்டு ேட்டுக்கு
ீ ேந்துட்ரடன்!’ அன்பனக்கு ோத்திரிரய அேன்
அழுத்துேங்களா?''
ீ
''நான் ேட்டுக்குள்ள
ீ ரைாய் நின்னதும் என்பனப் ைாத்ததுரம,
உதேினா ரைாதும்.
உபறந்துேிட்டது.
அழபையா?''
''அததப்ைடி அழாம? எப்ைடியாேது தைாழச்சிக்கிடக்கணும்னு நிபனக்கிற
குதப்ைிக்தகாண்டிருந்தார்.
ரகட்டுேிட்ரடன்!
அரிக்குது’னு அர்த்தம்!''
திடீதேன்று காணாமல்ரைானார்.
என்றனர் ைைர்.
ேந்தைடிரயதான் இருக்கிறார்!
- இன்னும் மறக்கைாம்...
மறக்கரே நிபனக்கிரறன் - 11
முத்துக்குமார் அண்ணன்.
''யாருக்குண்ரண?'
எழுதிடுரேன்.'
'என்னது... பூர்ணிமாோ?'
ோயப் தைாளக்குற?'
பூரே பூர்ணிமா
என் பூமியம்மா
ைிடுங்கிக்தகாண்டான்.
அனுைேித்ரதாம்.
அழுதுதகாண்டிருந்தாள்.
தேளுக்க ஆேம்ைித்துேிட்டார்கள்.
உட்காந்துதகாண்டார்.
திறந்துதகாண்டிருந்தார்!
- இன்னும் மறக்கைாம்...
மறக்கரே நிபனக்கிரறன் – 12
அனுப்ைிபேத்தான்.
அந்த ேட்டின்
ீ முதல் ேிடியைிரைரய எனக்கு அவ்ேளவு தைரிய
ேட்டுக்குள்
ீ பேத்து தேளிரய பூட்டிேிட்டுப் ரைாயிருந்தார்
இளங்ரகாேன்.
ஸ்கூலுக்குப் ரைாேங்க?''
ீ
நாங்க ேட்டுக்குள்ளரயதான்
ீ இருக்ரகாம்!''
''உங்க அம்மா எப்ரைா ரைானாங்க?''
ேட்டுக்குள்ரளரயோ
ீ இருக்கீ ங்க?''
ைண்டங்கரளாடும் ேிபளயாட்டுச்
ேட்டுக்குள்,
ீ அேர்களுடரன இருந்து ஏன் ைார்க்கக் கூடாது என்று
நிபனத்ரதன்.
ேட்டுக்குள்
ீ எைிகளாக, தைருச்சாளிகளாக ோழ, ோழ்ந்து
சிரிக்கவும் ைழகியிருக்கிறார்கள்.
''யார்டா தசான்னா?''
ேிபளயாடிக்தகாண்டிருக்கும் அந்தச்
தநல்பை எக்ஸ்ைிேஸ்.
இளங்ரகாேன்!''
கண்டுைிடிச்சிட்டாங்க!''
ேந்துட்டாங்களா?''
- இன்னும் மறக்கைாம்...
மறக்கரே நிபனக்கிரறன் – 13
முடிந்தால் ததய்ேமாக!
அபைந்து திரிந்ரதன்.
ோஜ் திரயட்டர் ைக்கத்தில் ரைாபகயில், ஒரு தைண் பசக்கிளில்
'நீைாம்ைரி’ கார்த்திதான்!
''ேடா...
ீ ைாஸ்டைா? எந்தப் ைக்கம்?''''ைாஸ்டல்... டூேிபுேம் நாைாேது
ததரு.''
அப்ைடிரய ரைாற?''
''ைடம் ைார்த்தா?''
ஆடிருரேன்!''
அதான் தகாடுத்துட்ரடன்!''
''ஏன் ரதாணுச்சி? நான் தைாம்ைளப் ைிள்பளனு நிபனச்சுத்தான
தகாடுத்த!''
முன்னாடிரய ததரியும்!''
ரேடிக்பக ைார்ப்ைார்கள்.
கூப்ைிட்டதில்பை.
தசான்னான்...
ரகாயிலுக்குப் ரைாயிட்டாங்க!''
''அதனாை என்னடா?''
''எங்ரகயாச்சும் ரைாகப்ரைாரறன்!''
''ரைசாம தகாஞ்ச நாபளக்கு உங்க தசாந்தக்காேங்க யார் ேட்ையாேது
ீ
ரைாய் இரு!''
ேர்றியா மாரி?''
''ததரியைடா!''
- இன்னும் மறக்கைாம்...
மறக்கரே நிபனக்கிரறன் - 14
உங்களுக்கு எதன் மீ து நம்ைிக்பக இருக்கிறரதா, அதன் மீ து
ோடபக ேட்டில்
ீ இருப்ைது என நிபறயச் தசான்னாள். கபடசியாக,
இறந்துட்டாங்களாம்... ேட்டு
ீ ஓனேம்மா ரைான் ைண்ணிச் தசான்னாங்க’
ேடு.
ீ 'ோம்மா... என்னம்மா ேடு
ீ பூட்டியிருக்குனு ைாக்குறியா? நீ எங்ரக
ஏற்ைட்டது.
ேட்டுக்குள்
ீ ஓர் உயிருக்கும் ஓர்
அபடயாளம் எதுவும்
அதிரைரயகிடந்தாள்.
முடியாரத!''
இழுத்துப் ரைாடுரறன்!''
ைடுத்திருந்தது.
கடப்ைாபேபய ோங்கினார்.
தநாறுங்கி உதிர்ந்தது.
'ஐரயா... இது எங்க அப்ைா இல்ை... எங்க அப்ைா இல்ை. எங்க அப்ைா
- இன்னும் மறக்கைாம்...
மறக்கரே நிபனக்கிரறன் - 15
'என் தபைமுபறயின் முதல் ரதநீர்
நீ தகாடுத்து
நான் அருந்துகிரறன்
அது ததரியேில்பை.
ேண்டி பம அபடயாளத்ரதாடு
என்ைபதயும் நானறிரேன்.
தசால்ைிக்தகாள்கிரறன்...
உனக்தகன்று
நிரூைிக்க அல்ை...
உபழக்கும் நான்
'ேேபைன்னா..?’
'உங்க கல்யாணத்துக்கு நான் ேே மாட்ரடன், என் கல்யாணத்துக்கும்
ேட்டுக்தகல்ைாம்
ீ நண்ைர்கபள அபழத்துச் தசல்லும் துணிச்சல்
சந்ரதாஷம்!
ேட்டுக்
ீ கல்யாணத்துக்குக் கூட்டிட்டுப் ரைாகணும்’ என்ற ஒரே
காபையிரைரய திருதநல்ரேைியிைிருந்து
ரதடிரனாம்.
ததாடங்கினார்.
'ஆமாங்க... நீங்க?’
ேட்டுக்கு
ீ ேந்தேங்கபள ரூமுக்குள்ள பூட்டிதேச்சிட்டானுே..?’ என்று
பூங்குழைியின் அப்ைா.
பூங்குழைியின் அப்ைா,
ைற்கபள நறநறதேனக்
தேச்சுக்கிடாதீங்க!’
எங்க ேட்டுப்
ீ தைாண்ணு ரமையும் ேந்துச்சுன்னா!’
கடல்ை ேசணும்.
ீ நிஜமா தசால்ைிபுட்ரடண்ரட... இனி, ஒரு தடபே
பூங்குழைி உங்ககிட்ட ரைசினா, அே கழுத்து கடல்ைதான் தகடக்கும்...
ஆமா!’
ைார்க்காமல் நடந்ரதாம்.
ரைசிேிட்ரடன்.
- இன்னும் மறக்கைாம்...
மறக்கரே நிபனக்கிரறன் -16
ைடுத்ரதன்!''
''தின்னரேைி!''
கிடக்ரகன்''
யிருக்காரு!''
மூர்த்தியா?''
எப்ைடி இருக்கும்?
தைருமாள் அண்ணாச்சி!''
தகடக்ரகன்!''
ரைானாரோ?
நிபனத்துப் ைார்த்தாரை கடலுக்குள் இருந்து கபே ஏறிய அபையன்று
நிம்மதிதான்!
- இன்னும் மறக்கைாம்...
மறக்கரே நிபனக்கிரறன் -17
ைடிக்கட்டுகளில் அமேபேத்தார்கள்.
ைிடுங்கி ேசப்ைட்ட
ீ அத்தபன ேண்ணங்களும் குறுக்குத்துபறப்
தசால்ோர்கள்.
ேிபளயாடத் ததாடங்கிரனாம்.
எடுத்துேிட்டதான முகைாேபனயில்,
கருங்குளத்துக்குப் ைள்ளிகூடம்
ரைாறப்ை ஆஸ்ைத்திரி ேபேக்கும் என் கூட ேர்றீயா?’ என்று ரகட்டாள்.
நீ ேட்டுக்குப்
ீ ரைா. அங்ரக அக்கா எங்கனு யார் ரகட்டாலும் எனக்குத்
நான் ேட்டுக்குத்
ீ திரும்ைி ேருேதற்குள் தமாத்தத் ததருவுரம
அப்ரைாபதக்குச் தசான்ரனன்.
'எங்க ரைாச்சு?’
'ஊருக்குப் ரைாச்சு!’
'எந்த ஊருக்கு?’
'யார்கூடப் ரைாச்சு?’
'தனியாதான் ரைாச்சு!’
'எந்த டாக்டர்?’
மறந்துேிட்டார்கள்.
ேசுோள்.
ீ
உட்காேபேத்துக்தகாண்டாள்.
''ஆமாக்கா!''
தசால்ைைியா?''
அதான் தசால்ைபை!''
''ேந்தா தசால்ைியிருப்ைியா?''
''ம்ம்ம்... கண்டிப்ைா தசால்ைியிருப்ரைன். ஏன்னா அவ்ரளா அடி
தேளுத்ததடுத்துட் டாங்க!''
புரிகிறது எனக்கு!
- இன்னும் மறக்கைாம்...
மறக்கரே நிபனக்கிரறன் - 18
ஏற்காட்டில் உள்ள ஒரு ரதோையத்தில் நண்ைன் முகுந்தபனப்
உருண்டுதகாண்டு கிடக்கும்.
எல்ைாருபடய ேட்டிலும்
ீ ஒரு நட்சத்திேம், ஒரு குடில், ஒரு
ரகட்ரடன்.
கபைச்சிட்டு ஓடுறார்?''
இருந்துட்டா...''
''இருந்துட்டா?''
நண்ைபனயும் அபழத்ரதன்.
''இது எதுக்குடா?''
தாத்தாரோடு ரதோையத்துக்குள்
நுபழந்ரதன். உண்பமயாகரே
ரைாைிருந்தது மக்களின்
நான் ரதடிேந்தரஜா!
கண்கபள மூடியைடி ஓர் உக்கிேமான 'ேிடுதபையின்’ தஜைத்தில்
இருந்தாள்.
அந்த முகம், அந்தச் சிரிப்பு, அந்த ோழ்த்து, அந்த ஆசீர்ோதம், அந்த தஜைம்,
இல்ைாமல் தேளிரயறிேிட்ரடன்.
தசான்ன ோர்த்பதகள்...
இருக்கும் மாரி!’
- இன்னும் மறக்கைாம்
மறக்கரே நிபனக்கிரறன் -19
''என் திபேப்ைடங்களில் ஒரு ைடத்தின் ஃைிைிம்ரோல்கூட இப்ரைாது
ரதாணுது!'
சுருள்கள்.
அபைந்தார்.
மைர் அக்காவுக்கு முதல் குழந்பத ைிறந்து அதற்கு தமாட்பட ரைாடும்
ைின்ரனாக்கிச்
சுற்றிக்தகாண்டிருந்தரைாது,
ைின்ரனாக்கி சுத்தும்ரைாதுதான்
தைருசுகளும் ரகாைத்தில்
மாறிேிட்டது.
சினிமா!
என்று ரகட்ரடன்.
- இன்னும் மறக்கைாம்...
மறக்கரே நிபனக்கிரறன் -20
14 ேருடங்களுக்குப் ைிறகு, இந்த ேருடம்தான் மாஞ்ரசாபை
ரதயிபைத் ரதாட்டத் ததாழிைாளர் நிபனவு நாளன்று
ைார்க்க!
இருக்கேில்பை.
முதைில், அேருக்குக் தகாஞ்சம் தயக்கம் இருந்தது. கண்களில்
உங்களுக்குக் ரகட்ைதாக...
முடிச்சிட்டு ேட்ை
ீ இருந்தான். அேன், என்பன மாதிரியும் கிபடயாது;
உண்பம.
ேட்டுக்கு
ீ ேந்துட்ரடன்!''
அண்ணன் தசால்ைிக்தகாண்டிருப்ைதும்
ேட்டுக்கு
ீ ேேை. ஆனா, அப்ைக்கூட எனக்குப் ையம் ேேபை. 'ஏதாேது
தசான்னார்.
கண்ணபேத்
ீ துபடத்துக்தகாண்டு ரமலும் தசான்னார்.
ரைாச்சு.
ேட்டுக்கு
ீ ேந்து அம்மாகிட்டயும்
கூட்டிப்ரைாய் காமிக்கிறப்ரைா,
ைாஸ்ைிட்டல்ை அந்தச்
சட்படபயக்கூட கழட்டிருப்ைாங்க.
நம்புோங்க?
நடுங்கிேிட்டது.
ேட்டுக்குத்
ீ திரும்ைி ேரும்ரைாது இேேில் அரத தாமிேைேணி ஆற்பறப்
அபமதியாக ஓடிக்தகாண்டிருந்தது.
- இன்னும் மறக்கைாம்...
மறக்கரே நிபனக்கிரறன் - 21
நடு இேேில் நாய்கள் குபேத்தால், ரைய்கள் ேேப்ரைாேதாகச் தசால்ைி
ருசிதான் எனக்கு.
ரகேளாவுக்குப் ரைாகுதுங்க.'
ைாப்ைாங்களா?'
'ததரியலீங்கரள...'
'ேிேசாயம்தான்.'
'ஆமா.'
ோசாத்தியும் ேட்படேிட்டு
ீ தேளிய ேந்துட்ரடாம். அந்த நன்றிதகட்ட
'ஆமாங்க.'
என்றார்கள்.
ேயில் தகால்ைத்துக்குக்
ரஜாசியப் தைட்டிரயாடும்
திருேனந்தபுேத்திரைரய
உட்காந்திருந்ரதன்.
இருந்ரதன்.
சரியாகச் தசான்னால் கிட்டத்தட்ட மூன்று மணி ரநேத்துக்கும்
ைார்த்திருக்கக் கூடாது.
கேிபத..
'கூண்டுக் கிளியின்
காதைில் ைிறந்த
குஞ்சுக் கிளிக்கு
எப்ைடி, எதற்கு
ேந்தன சிறகுகள்? ’
- இன்னும் மறக்கைாம்...
மறக்கரே நிபனக்கிரறன் - 22
நளினி ஜமீ ைா... ைாைியல் ததாழிைாளியின் சுயசரிபத. பகயில்
ரதடி!
கதாைாத்திேம்.
கரணசனிடம் ேரும்.
முடித்துபேத்துேிடுோன்.
மாறியிருந்தான்.
ேிசாரிப்ைது?
நிபனவுக்கு ேந்தது.
முகத்தில் ேசியதுரைால்
ீ இருந்தது எனக்கு. நான் தயங்கித் தயங்கி
ேடு
ீ தைரிய ேடாக
ீ இருந்தது. 'இத்தபன தைரிய ேட்டிைா
ீ தசாட்டு
கதபேத் திறந்தார்.
பையனும் நின்றிருந்தான்.
சிரிப்ைாக உதிர்ந்தது.
- இன்னும் மறக்கைாம்...
...
மறக்கரே நிபனக்கிரறன் - 23
நண்ைர்கள் யாருபடய அபறக்குச் தசன்றாலும் சரி, 'நிஜமாரே சேக்கு
ததாங்கேிட்டுேிடுோர்கள்.
உதாசீனப்ைடுத்தவும் முடியாது.
அது தகாத்தனார் ரேங்பகயன் அண்ணாச்சியின் கபத என்றும்
''ைா காரைஜ்!''
சரியாகிடும்!''
அபழத்துச் தசன்ரறன்.
ைட்டியல் ோசித்தார்கள்.
தமௌனம்.
முபறப்பு.
உணர்ச்சிேசப்ைட்டுேிட்டார் ரைாை..!
எனக்கு.
பேத்ரதன்.
அன்றிைிருந்து எனக்கு மட்டுமல்ை நிபறய நண்ைர்களுக்கு நிபறய
அனுப்ைியிருந்தார்.
தசன்ரறன்.
ததரிந்தன!
கதாைாத்திேம்.
உறுத்திக்தகாண்டிருந்தது.
''ஆமா!''
''அேர் ேடு
ீ எங்ரக... அேபே நான் ைார்க்கணும். கூட்டிட்டுப் ரைா''
ேட்டுக்கு
ீ அபழத்துச் தசன்ரறன்.
ரைேச்சமாக இருக்கிறது!
- இன்னும் மறக்கைாம்...
மறக்கரே நிபனக்கிரறன் - 24
ததரிந்திருக்கின்றன?
ைிடித்தமானதாக இருந்தது.
ரசைத்பதக் கடக்கும் ேபே எந்தப் ைிேச்பனயும் இல்பை.
நடுங்கிரயேிட்டது.
தேளிச்சத்துை
காணாமப்ரைாய்டுச்சு!’'நிபனச்ரசன்
மஞ்சனத்திய ைார்த்திருப்ைீங்கன்னு.
எல்ைாரும் இருட்டுைதான்
மபறோங்க. தேளிச்சத்துை
மபறயிறானா, அே
மஞ்சனத்தியாத்தான் இருப்ைா!’
அனுமதிக்கேில்பை.
ரைர் ததரியாது. திடீர்னு சிை நாள் ஊர் சந்தியிை நின்னு கத்தும்; கதறி
ரகட்கபை?’
உறங்கிப்ரைாரனன்.
தைரியேர் ரகட்டார்,
எனக்குத் ததரியாது!
- இன்னும் மறக்கைாம்...
மறக்கரே நிபனக்கிரறன் -25
'ேட்டில்
ீ எல்ரைாருக்கும் அேசாங்க ரேபை கிபடக்க ரேண்டும்’ என்று
தருோர்கள். ேட்டுக்குள்
ீ இருந்து என்பனப் ைார்த்து அண்ணன், அக்கா
கட்டிக்தகாண்டு ேட்டுக்கு
ீ தேளிரய ேரும்ரைாது ோசைில் என்னிடம்
ேருோள்.
ஒவ்தோரு ேட்டு
ீ ோசலுக்கும் ரைாய் தர்மம் ரகட்கும்ரைாதும், அந்த
ேட்டில்
ீ உள்ளேர்கள் எதாேது காேணத்பதச் தசால்ைி, காைில் ேிழுந்து
இேோகிேிடும். ேட்டுக்கு
ீ ேந்துதான் ேிேத சாப்ைாடு, அதுேபே தேறும்
ைழங்களும் ைச்பசத்தண்ணரும்தான்
ீ உணவு.
சிரிப்பு சிரிப்ைாள்.
ோங்கிக்தகாள்ரோம்!
ரமளதாளத்ரதாடு
கண்ணபேத்
ீ துபடத்துக்தகாண்டு குைபேயிட நாக்பகத்
திமிறிரனன்.
ைச்சப்புள்ளம்மா... இவ்ேளவு
உருட்டிரனன். அப்ைடிரய
ரேஷத்பதக் கபைத்தார்கள்.
ைணத்பததயல்ைாம் எடுடா!’
ரைாட்டுட்ரடரன!’
எதுக்குடா ரைாட்ட?’
அங்கப்ைிேதட்சணம் தசய்துதகாண்டிருந்தாள்.
- இன்னும் மறக்கைாம்...
மறக்கரே நிபனக்கிரறன் -26
'இந்தியா சுதந்திேம் அபடயும் ரைாது உனக்குக் கல்யாணரம
மிஞ்சி இருக்கின்றன.
தீேிே காங்கிேஸ்காேர்.
குழந்பதகளாகப் ைிறந்தார்களாம்.
ரைானதும்!
எல்ைாம்!
மாமாபே ேட்டுக்குள்
ீ அபடத்து, 'இந்தா புஷ்ைம்... இன்னும் ஒரு
தசால்ைிேிட்டுப் ரைானார்கள்.
அந்தப் ரைேதிர்ச்சி!
எப்ரைாதும் ரகாழி கூேி, காகம் கபேந்து, ைால் கறக்க ைசு மாடு கத்தி
ரைாய்ட்டாரனா?’
புள்பளங்களுக்கு தமாத
- இன்னும் மறக்கைாம்...
மறக்கரே நிபனக்கிரறன் -27
ைாேமாத் தேிச்சிருக்கா
கன்னியருத்தி கண்ணரோட
ீ கதவு இபடக்குள்ள ைத்திேமாப்
சுத்தம்னு!''
ோப்ைாடி தசால்ைி முடித்ததும் அம்மா என்பனப் ைார்த்து ஏரதா
தகாடுப்ைார்.
தநாறுக்கும்.
நம்ைிக்பகயும்கூட!
ேட்டுக்கு
ீ ஒரே ைிள்பள. ஆனால், அேன் ஏழாேது ைடிக்கும்ரைாது
ேட்பட
ீ ரநாக்கி ேசி
ீ எறிந்தான்; ஊர் கண்தகாட்டாமல்
ேட்டில்தான்
ீ இேண்டு ேருடங்களாக சிேப்பு முத்பதயா இருந்தான்.
ஆயத்தமாகிக் தகாண்டிருந்தார்கள்.
ரதபேயா?'' என்றார்.
என்று ேிேட்டினார்கள்.
தேட்டி ேந்ரதாம்.
கண்ணரோடு
ீ குைபேயிட, அந்த மஞ்சள் கயிற்பற முத்பதயா
தசத்துப்ரைானான்?''
''யாருக்குத் ததரியும்?''
- இன்னும் மறக்கைாம்...
மறக்கரே நிபனக்கிரறன் -28
'ேறுபம நிபைக்குப் ையந்துேிடாரத...
ஏற்றுக்தகாள்ேர்களா
ீ என்ன?
அபைரைசியில் அபழத்தார்...
என்னரட ேிஷயம்?''
கபடசித் துளி!
நடந்து ரைாரனன்.
புரிந்தது.
முழுக்க ேயிறாகி, ைசி.. ைசி.. ைசி.. என்று கதறியது. ரேறு ேழி இல்பை
'யாருை நீ?'
'புளியங்குளம்ரண... ைள்ளிக்கூடம்
இது?''
தகாடுத்திருரதண்ரண!''
கண்ணரோடு
ீ ோனத்பதப் ைார்த்தைடி நிற்ைாரே ரயசு, நிஜமாகரே
இல்பை.
கூடாது.
முகம் அேருக்கு.
அப்ைாபே நிபனக்க
எடுத்ரதன் ஓட்டம்.
'The 400 Blows’ ைடத்தில் ஆந்த்ரே என்கிற சிறுேன் ஓடிய ஓட்டம் அது.
கட்டிேிட்டு ேட்டுக்கு
ீ ேந்தார்கள் அப்ைாவும் அண்ணனும்.
அம்மாவுக்கும் அப்ைாவுக்கும்!
- இன்னும் மறக்கைாம்...
மறக்கரே நிபனக்கிரறன் - 29
ேிைக்கிேிட்டு ேட்டுக்குள்
ீ ைடுத்திருந்த
பேத்துேிட்டது.
மபனக்குத் தூக்கிக்தகாண்டு
பதரியத்தில், ேட்டில்
ீ யாரும் இல்ைாதரைாது இேண்டு அதிேசங்கரளாடு
ோஜீபயப் ைார்க்கப் ரைாரனன். ைாதி முகத்திலும் ைாதி மூக்கிலும்
உபேயாடல்.
ேைிக்கு.''
ைண்ணிக்கிடணும்!''
கிபடக்கும்!''
''ஐபயரயா... தசால்ைிடாத ோஜீ. நாரன உன்னக் கல்யாணம்
ைண்ணிக்கிடுரறன்!''
''தசாக்கர்ரகாயில் சத்தியமா?''
''தசாக்கர்ரகாயில் சத்தியம்!''
எரதச்பசயானதுதானா?
கண்ணர்தான்,
ீ இந்த தஜன்மத்தின் என் அத்தபன தீைாேளிகபளயும்
- இன்னும் மறக்கைாம்...
மறக்கரே நிபனக்கிரறன் -30
கு.சின்னக்குப்பை மாமா.
ைிோர்த்தபன.
ததரியாது.
ேங்கிய
ீ முகமாக என்பனப் ைார்க்க ேந்தான். என் முகத்பதப்
ேட்ை
ீ அேபேக் காணைனா
இருக்கிறான்.
மாமா!
- இன்னும் மறக்கைாம்...
மறக்கரே நிபனக்கிரறன் -31
இதயத்திைிருந்து ததாடங்குகிரறன்...
முடிச்சிட்டிரயா?''
என்னால்...
நண்ைனான என்னால்...
''ஐரயா சார்... சார்... யாபன சார்...
யாபன...''
ரசேட்டுமா?''
''எதுக்கு?''
என்னால்...
கண்ணர்கள்,
ீ எத்தபன நம்ைிக்பககள், எத்தபன குடும்ைங்கள், இபே
தசால்கிரறன்...
நீங்கள் காதைித்திருந்தால்,
கேிபத எழுதியிருந்தால்,
கண்ணர்ீ ேடித்திருந்தால்,
மூன்றாம் நாள்
உயிர்த்ததழுோதனன்று
காத்திருந்தால்...
எதற்கும்
நான் தைாறுப்ைில்பை!
ஏதனனில், அந்தக்
கர்த்தருக்குப் ைக்கத்தில்
எந்தப் ைிோர்த்தபனயுமின்றி
அபறயப்ைட்ட
நானிருக்கைாம்!’
*****