Professional Documents
Culture Documents
Статии на Велики петок
Статии на Велики петок
Исусе Царе,
Тебе Те величаме,
Гробот и маките ги почитуваме
Со кои не спаси од гниење.
Исусе Спасе,
Земјата ја измери,
А денес в тесен гроб Ти обитаваш
И од гробот мртвите ги издигнуваш.
5. стих: Боже, ако ги исполнам Твоите заповеди. Прави ќе бидат моите патишта.
Иисусе Христе,
Ти си Цар на сите нас.
Што бараше при оние во пеколот?
Не човекот ли од зло да спасиш?
Навидум мртов
Е Господарот на се`
И в нов гроб како мртов е положен,
Празнејќи го сам гробот на мртвите.
1
Христе, Животе,
Во гробот си положен,
Но со Твојата смрт смртта ја победи
И за светот извор на живот стана.
Сам се приопшти
Христе кон злосторници
Од злото сите нас да не оправдаш
Од ѓаволски мрежи да не` избавиш.
9. стих: Господи и најмладиот ќе го исправи својот пат, ако ги запази Твоите зборови.
Прекрасен е светот
В добрина неспоредлив,
Тој е украс на целата вселена,
А сега в гроб лежи без убавина.
10. стих: Боже, Те барам со сето свое срце, не оддалечувај ме од Твоите заповеди.
Како, о Спасе,
Адот ќе те истрпи?
Тој ќе бидe сиот згазен и ослепен
Од блесокот на Твојата светлина.
Иисусе благи,
Светлино спасителна!
Можеше ли в темен гроб да се сокриеш?
О неискажливо ли трпение!
Родот човечки
и бесплотните сили
зачудени стојат пред гробот Христе;
невидената тајна ги порази.
Чудо пречудно!
Необични нешта!
Животодавецот е лишен од живот,
Од раце Јосифови погребуван.
2
Колку е дивно,
Христе мој, преславно!
Ти како човек в гроб мрачен лежиш,
Но неразделно со Отца остана.
Иисусе Царе,
На небо и на земја,
И ако Ти в тесен гроб беше заклучен, сепак на
Тварите Ти си Владетел.
В гроб положен,
О, Христе Создателе!
Основите пеколни се растресоа,
Се отворија човечките гробови.
17. стих: Господи, дај ми мене, на Твојот слуга, да живеам и ќе ги исполнувам Твоите
зборови.
Седржителе,
Задржан под земјата
Телесно си умртвен и в гроб затворен
Избавувајќи ги мртвите од адот.
Животе, Спасе,
Излези од гниење.
Како мртов дојде Ти при умрените,
Ги искрши оковите адови.
19. стих: Господи, придојден сум на земјата, не скривај ги од мене Твоите заповеди.
Божјото тело
Како свешник на светот
Сега е скриено под гробната плоча,
Ја прогонува адската темнина.
20. стих: Боже, во секое време мојата душа ја сака и пожелува Твојата правда.
Силите ангелски
Со Јосиф и Никодим
Се собраа да Те погребаат во мал гроб
Тебе, за Кого мала е и вселената.
3
21. стих: Господи, Ти им се противиш на горделивите, проклети да се оние кои се
отклонуваат од Твоите заповеди.
Иисусе Христе,
Жизнодавче, Спасе мој,
Доброволно умре Ти и смртта ја прими,
Та мене мртвиот да ме оживиш.
22. стих: Боже, ослободи ме од гордост и отчајност; сакам да живеам според Твојата
волја.
Слово Божјо,
Со Твоето страдање,
Признавајќи Те Тебе, Творче сесилен,
Сѐ се измени страдајќи со Тебе.
23. стих: Господи, кнезовите седеа и ме клеветеа, а јас, слугата Твој, размислував за
Твојата правда.
Адот изедник
В утроба Те прими
Тебе, скапоцен камен на животот.
Тој ги поврати сите умрени.
24. стих: Боже, Твоите откровенија се поука за мене и Твоите заповеди – мои совети.
Иисусе Христе,
В гроб Те положија,
Човечката природа Ти ја обнови,
Од мртвите кога славно воскресна.
25. стих: Господи, кон земјата се приврза душата моја; помогни ми да живеам според
Твојот закон.
Христе Господи,
Ти слегна на земјата,
Слегна, да го спасиш Адама
И барајќи го, отиде во пеколот.
26. стих: Боже, Ти ги покажав моите патишта и Ти ме чу; научи ме на Твојата правда.
Наш Спасителе,
Како човек умираш,
Како Бог смртните си ги подигнал
Од гробовите и бездните на гревот.
4
О, Слово Божјо,
Земјата се затресе
И ѕвездата Деница лачите ги скри
Кога влезе в гроб Ти, вечна Светлино!
28. стих: Боже задрема душата моја од отчајноста; утврди ме во зборовите Твои.
Со солзни ридања
Пречистата Ти Мајка,
Иисусе, мајчински Ти извикуваше:
Како ќе Те погребам, о Сине мој!
Праотец Адам
Од завист е умрен,
Твојата смрт, Спасе, живот ми подари
Нов Адам кога в тело се јави.
Спасителе мој,
Под земја се скри Ти,
Сега ноќта црна Тебе Те покрива.
Озари не` нас Ти, вечна Светлино!
Мој Спасителе,
Гробот сега Те сокрива,
Како луната сонце што помрачува:
Озари не` нас Ти, вечна Светлино!
32. стих: Боже, одев по патот на Твоите заповеди, кога Ти беше во срцето мое.
Христе Животе,
Откако смрт вкуси Ти,
Нас смртните од смртта нѐ ослободи,
Сега на сите живот ни даруваш.
33. стих: Господи, патот на неправдата да биде далеку од мене и со Твојот закон
помилуј ме.
34. стих: Боже, вразуми ме и ќе го изучувам законот Твој; ќе го чувам со сето мое срце.
5
Иисусе Спасе,
Небесните ангели
Трепереа мртов кога Те видоа,
Со крилјата лицата ги криеја.
Јосиф Те симна
Со почит од дрвото;
Како мртовец во гробот Те положи;
Воскресни, Боже мој, Спасителе!
36. стих: Господи, приклони го срцето мое кон Твоите откровенија и од лакомство
избави ме.
О, Спасителе,
Ти си радост ангелска,
Денес си причина на тага,
Оти те гледаат мртов и без дишење.
37. стих: Боже, сврти ги очите мои од суетата на светот; да одам по патот на животот.
На крст издигнат,
Луѓето ги воздигна,
А под земја Тебе Те ставија,
Ти ги воскресна и сите умрени.
О, Спасителе,
Лежиш како мртов лав,
Како младо, силно лавче воскреснуваш;
Ја отфрлаш староста на телото.
39. стих: Господи, ослободи ме од смртниот живот, што сметав дека е прав; благи се
Твоите пресуди.
Ти, Створителе
Ребро зе(де) од Адама,
И од реброто Ева си ја створил;
За нас живот е реброто прободено.
40. стих: Ги засакав, Боже, Твоите повелби; со Твојата правда крепи ме.
Јагне невино,
Ти си јавно заклано,
Како некогаш тајно јагне пасхално;
Сега сите суштества ги очистуваш.
6
41. стих: Господи, да дојдат на мене според Твоите зборови, Твојата милост и Твоето
спасение.
Кој ќе искаже,
Ова што се случува,
И умира денес Тој за сите нас;
Како човек страда Владетелот на се`.
42. стих: Ќе им одговорам на оние што се подбиваат со моите зборови, оти Господи, се
надевам на Твоите откровенија.
Мртов го гледаме,
Изворот на животот,
Ангелите исплашени извикаа:
Боже наш, зошто в гроб си заклучен?
Благи Спасителе,
Со копје си прободен,
Од реброто Твое нов живот потече
За спасение на нас грешниците.
Распнат си на крстот,
Ги собра народите;
Иисусе благи, в ребра си прободен
Со прошка и милост сите не поиш.
45. стих: Господи, одев слободно затоа што ги барав Твоите заповеди.
Добриот Јосиф
Страшно дело твори;
Тебе како мртов в гроб Те затвори
И исплашен од тоа тој трепери.
Силни Иисусе,
Доброволно слегна в гроб,
Мртвите на небо Ти да ги издигнеш,
Од каде излагани тие паднале.
Иисусе слатки,
Мртов си за светот;
7
Ти си жив, како Бог живот им даруваш
На умрените, од небо пaднати.
48. стих: Боже, ги подигнав моите раце кон Твоите повелби што ги засакав
Навидум мртов,
Сепак, Спасе, Ти си жив,
Како Бог ги оживе умртвените,
Убивајќи им го умртвителот.
О, чудна радост!
Неизмерна ли сладост!
Со нив ги исполни бездните на адот,
Светлината Твоја кога засија.
50. стих: Господи, спомни му ги зборовите Твои на слугата Твој, со кои мене надеж ми
даде.
Човекољупче,
Поклон пред Твоите маки!
Ти ги славам и погребот и силата;
Од гревовни страсти се ослободив.
51. стих: Боже, подари ми утеха во моето смирение, зашто словото Твое живот ми дава.
О, Христе Боже,
Мечот беше подигнат,
Но се затапи оној на противникот;
Мечот едемски сега е пронајден.
Божјата Мајка,
гледајќи го Јагнето
на клање под нож, Таа горко ридаше,
поттикнувајќи го стадото да тажи.
Христе Спасителе,
Макар што си погребен,
Ти појде во адот, него го обнажи,
мртвите ги дигна, гробовите – испразни.
8
Наш Спасителе,
Погребан драговолно,
Умртвените од века ги оживи,
Ги издигна до славата Очева.
55. стих: Господи, пееја песни за Твојата правда на местото каде што пристигнав.
Земјата трепери,
Во ужас е сонцето;
Божиот Син, за нас в тело е облечен,
За нас Тој сега смрт срамна поднесува.
56. стих: Господи, во ноќта си спомнав за името Твое и го запазив законот Твоја.
О, горчлив изворе,
О, потомство Јудино!
Во црна, длабока јама го фрливте
Оној што со мана вас ве хранеше!
Вечниот Судија,
На суд пред Пилата стои,
Со неправедна смрт овој го осуди;
Тој го прикова на крстното дрво.
Горд Израиљу,
Злосторнички народе!
На слобода е убиецот Варава,
А на крст е прикован благиот Христос.
59. стих: Со сето мое срце Ти се молев Тебе, Господи; според Твоите зборови, биди
милостив кон мене.
Со раката Твоја
Адама го создаде,
Затоа по природа Ти стана човек,
А по своја волја распнат си Ти.
Слово на Отца,
Ти послушен Божји Син,
Слегна дури до пеколот страшен и мрачен
И го воскресна човечкиот род.
9
Светлино на светот,
О, светлино сакана!
Дева горко ридаше и му велеше:
Иисусе благи, Сине мој преслатки!
Луѓе зависливи,
Горди и убијци,
Срамете се од платното и убрусот
Сега од гроб кога Христос воскресна.
63. стих: Боже, на полноќ станав за да се исповедам пред судот на Твојата правда.
Предавник безумен,
Ти подли ученику,
Кажи ни причина за твојата злоба;
Како го предаде Христа за пари?
64. стих: Господи, содружник сум на оние кои се бојат од Тебе и живеат според Твоите
заповеди.
Неверен Јудо,
Залудно се преправаш
Дека си пријател на сиромасите,
А Христа мил за сребро го продаде.
65. стих: Господи, со Твојата милост е исполнета земјата; поучи ме на Твојата волја.
Проклет Сотоно,
Како Христа го цениш?
Што доби тука за цената Христова?
Безумство и пропаст сам си најде.
Лажен добротворе,
Што жалиш за мирото,
Како го продаде Мирото небесно
За злато – Го предаде Божиот Син.
67. стих: Боже, Ти ме научи на добрина, расудливост и знаење, оти живеев по Твоите
заповеди.
О, Божјо Слово!
О, слатка радост моја!
Утробата моја мајчински крвари
Над гробот Твој тридневен, о Сине мој!
68. стих: Господи, пред да се смирам, згрешив; затоа ги паметам Твоите зборови.
10
Богоневестата
Над Христа ридаше:
Кој ќе ми даде мене извори солзни
Достојно да го исплачам мојот Син?
69. стих: Благ си, Господи, со благоста Твоја поучи ме праведно да живеам.
Полиња, планини!
И безбројни народи!
Сите заридајте, со мене плачете,
Мајката на Бога, вашиот Господ.
70. стих: Се наголеми неправдата на горделивите против мене; со сето мое срце ги
преиспитувам, Господи, Твоите заповеди.
Мој Спасителе,
Дева горко ридаше:
Кога ќе Те видам, о вечна Светлино!
Ти си радост и среќа на срцето.
71. стих: Боже, нивното срце се исплаши, а јас, под Твојата закрила сум силен.
Наш Спасителе,
Ти си камен аголен.
Од реброто Твое жив извор потече
И не` напои со живот бесмртен.
72. стих: Господи, блазе ми мене што си ме смирил; лесно ќе се научам на Твојата
вистина.
Од реброто Твое
Тој извор полноводен,
Двојна река тече на сладоносни води,
Од неа пиеме живот бесмртен.
73. стих: Боже, сладок ми е законот на Твојата уста; го сакам повеќе од многу сребро и
злато.
О, Господе наш!
Човечка смрт Ти прими,
Но воскресна од гроб, како што прорече.
Од смрт го издигаш родот човечки.
Слове, Те славиме;
Ти си Створител на се`.
Со Отца и Духот Свет Те прославуваме.
Го величаме погребението Ти.
11
75. И сега и секогаш и вечни векови. Амин.
Пречиста Дево,
Ти си Мајка блажена
На Христа Спасителот и нашиот Бог
Го почитуваме Неговиот свет гроб.
1. Достојно е,
Жизнодавче, да Те славиме;
Рацете на крст ги рашири;
Ја победи сета сила пеколна.
Достојно е,
Да Те величаме, Создателе,
Твоето страдање не спаси нас;
Од погибелта се избавивме.
Спасителе,
В ужас беше земјата,
Сонцето исплашено се скри,
Кога Тебе, Светлино, гробот Те покри.
Христе Спасе,
Заспа во гробот со природен сон;
12
И од тешкиот гревовен сон
Ти го разбуди родот човечки.
5. стих: Боже, да биде Твојата милост на Твојот слуга; според Твоите зборови утеши
ме.
Слатко чедо,
Мајка сум што без болки роди,
Болки големи сега трпам,
Пречистата плачејќи велеше.
6. стих: Господи, да се излие на мене Твојата милост и ќе бидам жив; Твојот закон е
поука за мене.
Спасителе,
Ти со Отца си неразделно,
А мртов долу на земјата,
Се чудат ангелите гледајќи Те.
Слово Божјо,
Поради Твоето распјатие,
Се раскина црковната завеса.
Ти си под земја, Светлино на светот.
8. стих: Господи, да бидам со оние кои се бојат од Тебе и ја знаат Твојата вистина.
О, небеса,
Од глетката се исплашивте:
Оној што светот го створи,
Мртов, без душа сега зајде под земја.
9. стих: Боже, да биде срцето мое чисто, според Твоите заповеди да не се срамам.
Створителе,
Ти си сега под земја;
Со сесилната Твоја власт
Од под земја луѓето да ги подигнеш.
Христа умрениот
Со солзи да го исплачеме
Како некогаш мироносците.
Со нив да чуеме: радувајте се!
13
Мироносиците,
На Тебе, Животодавецот,
Како на мртов миро донесоа.
Слове, Ти си миро неисцрпливо.
Спасе Христе,
Погребен, адот го победуваш,
Со смртта смртта ја уриваш,
Нас смртните од гнилеж не спасуваш.
13. стих: Господи, колку се деновите на Твојот слуга? Кога ќе им судиш на оние што
ме гонат?
Премудрост Божја,
Ти изливаш животни струи,
Ги оживуваш и мртвите,
Ги ослободуваш адовите пленици.
Мајко Моја,
Не плачи ме, не ридај!
Јас телесно смртно сум ранет,
Да го обновам човекот паднат.
15. стих: Господи, неправедно ме гонеа, помогни ми; сите Твои заповеди се вистина.
Благи Боже,
Светлина си на правдата,
Ги дигна мртвите како од сон,
Разгонувајќи ја темнината пеколна.
Пченично зрно,
Денес со солзи посеано,
Во утробата на земјата наша,
Но, изникнато, радост си на светот.
17. стих: Господи, биди милостив во сите денови на мојот живот и јас ќе ги пазам
откровенијата на Твојата уста.
Праотец Адам,
Во рајот се исплаши од Бога,
Во адот Го пречека радосно,
Тогаш паднат, сега се подигнува.
14
18. стих. Господи, Твоите зборови се вечни на небото и на земјата.
Мило Чедо,
Како што предрече, воскресни,
Мајка Ти Христе, редеше,
Кога телесно в гроб Те полагаа.
19. стих: Господи, Твојата вистина е од род во род; Ти си ја ставил земјата на тврди
основи и таа продолжува.
О, Спасителе,
Со болка Јосиф Те погребува,
Песни погребни со солзи пее,
Песни жални за Тебе достојни.
20. стих: Со Тебе денот денува; се` што живее Тебе Ти служи.
О, Слово Божјо,
Распнат Те гледа Мајка Ти,
Клинци од маки срце и` кинат,
Стрели пробиваат нејзина душа.
21. стих: Господи, ако Твојот закон не беше поука за мене, ќе бев сосема изгубен.
Иисусе слатки,
Мајка Ти со болка Те гледа
Што горчлив пиеш пијалок,
Со солзи лицето го мие.
22. стих: Никогаш не ќе ги заборавам Твоите поученија, Господи, оти преку нив ме
оживуваш.
Твојата Мајка,
Христе, плачеше и велеше:
Тешко сум ранета и страдам,
Гледајќи неправедно страдање.
23. стих: Твој сум, Боже, спаси ме; ја барам Твојата правда.
Јосиф ридаше:
Иисусе, како да Те закопам;
Како очи, уста да Ти затворам,
Како достојно да Те погребам.
Јосиф и Никодим
Надгробни песни денес пеат,
15
Тажен погреб на Христа прават,
Со нив пеат и серафимите.
25. стих: Господи на секој крај крајот му го видов; Твојата заповед е бескрајна.
Сонце на правдата,
Денес под земјата заоѓаш;
Жали луната што Те роди,
Лишена од Твојот светол лик.
26. стих: Господи, многу го сакам законот Твој; цел ден ми е поука
Животодавче,
Адот се исплаши гледајќи Те,
Ти му ги зеде богатството
И ги воскресна сите умрени.
27. стих: Боже, со Твојата заповед Ти ми даде мудрост поголема од мудроста на моите
непријатели; таа е секогаш со мене.
Вечно Сонце,
По ноќта Сонцето изгрева,
А Ти кога од гроб воскресна,
Ни подари светлина и топлина.
Спасе, Создателе,
Земјата во прегратки Те прими,
Од страв и ужас трепери;
Со потресот мртвите ги подигаш.
29. стих: Господи, разбрав повеќе и од старците, зашто Твоите заповеди ги барав.
О, мој Христе,
Јосиф набожниот и Никодим
Денес со миро Те миросаа
И извикаа: земјо застраши се!
30. стих: Господи, им забранив на моите нозе да одат по лоши патишта, за да ги
запазам, Твоите зборови.
Творче на светлина,
Со Тебе зајде светлината;
Целата вселена трепери;
Те проповеда, Створителе на се`.
Изглачен камен
Го покрива аголниот камен;
16
А смртниот човек Бога
Како смртен сега го покрива.
Животодавче,
На крст Те распнаа Јудеите,
Но Ти смртно не ги накажа,
Ги воскресна нивните умрени.
34. стих: Законот Твој, Господи, е светилник за моите нозе и светлина на моите патеки.
Христе Страдалец,
Без изглед и без убавина,
Но воскреснувајќи од гробот
Убавина вечна нам ни подари.
Христе Светоносец,
Ти во тело зајде под земја.
Не можеше сонцето да гледа;
Тоа потемна уште на пладне.
36. стих: Боже, се смирив сосема; според Твоите зборови, крепи ме.
О, мој Спасителе,
Темнеат сонцето и луната,
Како слуги верни и добри,
Нажалени, в црно облечени.
37. стих: Господи, благослови да зборувам што е право пред Тебе; научи ме како да
живеам.
Макар и мртов,
Стотникот за Бог Те призна,
А Јосиф исплашен извика:
Боже мој, како да Те допрам?
38. стих: Господи, душата моја е секогаш во Твојата рака, а законот Твој не го
заборавам.
17
Адам заспа,
Од ребрата Негови смрт истече,
Слове Божји, сега Ти спиеш,
Од ребрата Твои живот нов струи.
Благи Спасителе,
Заспа; умрените ги оживе.
И кога Ти, Христе, воскресна,
Заспаните од века ги воскресна.
40. стих: Господи, ги примив Твоите откровенија; тие се радост за моето срце.
Лозо животна,
Слегна до дното на земјата,
Вино спасително ни подари;
Крст и страдање ние славиме.
41. стих: Боже, го приклонив срцето мое; сакам секогаш да ги исполнувам Твоите
желби, за да се оправдам.
О, мој Спасителе,
Како ангелите Ти пеат:
Окрвавен, наг и осуден.
И ја трпат грубоста на џелатите.
О, роде Јудејски,
Народ жесток и горделив,
Зошто Христа на смрт Го осуди?
А знаеше дека Тој ќе воскресне.
На се` Украсителот,
Кој што небото го утврди
И земјата чудено украси, –
Го облекуваше во срамна облека.
44. стих: Јас ги исполнувам повелбите на мојот Бог; отстапете од мене сите што
безаконствувате.
О, Слово Божјо,
Како феникс Те прободоа;
Мртвите чеда ги оживе
Влевајќи им нови сили жизнени.
18
45. стих: Боже, според Твоето слово, запази ме и ќе бидам жив; не посрами ме во
мојата надеж.
Навин туѓинци
Гонеше и сонцето запре,
А Ти , Спасе, појде под земја.
Сонцето од болка во мрак се скри.
Христе милостив,
Вечно, неразделно со Отца,
Благоволи Човек да станеш;
За нас, Христе, во пеколот слегна.
47. стих: Боже, Ти ги понижи сите што отстапуваат од Твоите заповеди, бидејќи
нивната мисла е неправедна.
На крст е распнат
Што врз вода земјата ја стави,
Сега без душа во неа лежи;
Од болки лути земјата трепери.
48. стих: Господи, сите грешници на земјата ги сметав за престапници, затоа ја засакав
Твојата вистина.
О, мој Сине,
Плачеше Дева: тешко ми мене,
Се надевав цар да Те видам,
Сега, осуден, на крст умираш.
49. стих: Боже, се исплашив од твојот суд; телото мое прикови го со Твојот страв.
Гаврил ми рече,
Кога при мене тој долета
Царството на Сина ми Иисуса
Ќе биде вечно и непреодно.
Сега се исполни
Пророштвото на Симеона:
О, Емануиле, мечот Твој
Го пронижува срцето мое.
19
Јудеи бесрамни,
Засрамете се од мртвите
Животодавецот што ги воскресна,
Кого од завист вие го убивте.
52. стих: Боже, цел век од Тебе спасение чекам и од зборот на Твојата вистина.
Вечна светлино,
В ужас сонцето се помрачи
Гледајќи Те Тебе, Христе мој,
Без дишење, в гроб сокриен.
53. стих: Господи, стори го Твојот слуга според Твојата милост и научи ме на Твоите
повелби.
Горко плачеше,
Слове, Мајка Ти Пречиста,
Кога Тебе во гробот Те виде
Неискажливиот, беспочетен Бог.
54. стих: Господи, јас сум Твој слуга; вразуми ме и ќе ги разберам Твоите откровенија.
Мајка Ти Пречиста,
Христе, мртов Те гледаше,
Горко плачеше и ридаше:
Животе, оддели се од мртвите!
Адот трепереше
Кога Тебе Те виде, бесмртни,
На вечната правда Сонцето,
Бргу ги пушташе затворниците.
56. стих: Господи, ги засакав Твоите заповеди, ги сакам повеќе од злато и скапоцени
камења.
О, глетка страшна!
Оној од Кого е животот,
На смрт и маки се предава,
Сакајќи мртвите да ги оживи.
57. стих: Боже, живеам според Твоите заповеди, затоа ги намразив патиштата на
неправдата.
Благи Господи,
В ребра прободен и прикован,
Ја лекуваш раната Адамова,
Невоздржанието на праотците.
20
58. стих: Господи, прекрасни се Твоите откровенија и затоа душата моја ги испитува.
Спасе, некогаш
Плачеа за синот на Рахиља,
Денес за Тебе, Синот на Дева –
Апостолите и Твојата Мајка.
Христа Господа,
Што човекот со рака го створи,
Со раце по лице го бијат.
Устата на ѕверот Тој ја сокруши.
60. стих: Господи, ја отворив мојата уста и со дух се исполнив; ги сакам Твоите
заповеди.
Христе, со песни
Ние верните го празнуваме
Распјатието Ти и погребот,
Со Твојата смрт од смрт нѐ избави.
Боже Троичен,
Совечни Отче, Сине и Душе,
Ти си Бог силен и правичен;
Укрепи го родот наш во верата.
Дево Пречиста,
Ти си му Мајка на Животот,
Спаси ја Црквата од соблазни;
Ти си блага, мир ни подари.
Достојно е,
Жизнодавче, да Те славиме;
Рацете на крст ги рашири;
Ја победи сета сила пеколна.
21
СТАТИЈА ТРЕТА – на Велики Петок
1. Народите сите
Погребението Ти
Христе, со песни го пеат.
Денес Ариматеец
Од дрво Те симна
И во нов гроб Те положи.
Жени мироносци
Миро Ти донесоа
Од сѐ срце, Христе мој!
6. стих: Господи, очите мои станаа солзни извори, затоа што не го запазив законот
Твој.
Јосифе преблажени
Погреби го телото
На Твојот Животодавец.
На својот Благодетел
што им даде мана
оцет и жолчка му даваат.
22
9. стих: Господи, ме изеде грижата за Твојот закон; непријателите мои ги заборавија
Твоите зборови.
О, безумство страшно
На пророкоубијците,
Што тие Христа ни Го убија.
О, безумни Јудо,
Ти на Христа предавник –
Од мудроста се откажа.
Јуда лицемерен,
Бога го остави
И пленик гревовен стана.
12. стих: Боже правдата Твоја е вечна правда, а законот Твој вистина.
Според Соломона,
Устите лажливи
бездна се на безумство.
13. стих: Господи, таги и маки ме нападнаа; Твоите заповеди се поука за мене.
Патиштата нивни,
криви и беззакони,
опасни се и трнливи.
14. стих: Боже, вистината на Твоите откровенија е вечна; вразумиме и ќе бидам жив.
Јосиф го погребува
Чесно со Никодима
Телото на Творецот.
15. стих: Господи, со сето мое срце викам кон Тебе: чуј ме и ќе ги запазам Твоите
повелби.
Жизнодавче Спасе,
Слава на Твојата власт,
Адот Ти го разурна.
Пречистата Ти Мајка,
Гледајќи Те мртов,
Христе, жално Те плачеше.
23
17. стих: Господи, стигнав доцна, надевајќи се на Твоите зборови, Ти се молам: прими
ме!
Пречистата Ти Мајка
Мртов штом Те виде,
Мајчински Те оплакуваше.
19. стих: Господи, по Твојата милост послушај го гласот мој и пази ме.
Жени мироносици
Дојдоја при Христа
С миро да Го помажат.
20. стих: Се доближија, Господи, оние што неправедно ме гонат и се далеку од Твојот
закон.
Се измами измамникот,
Луѓето се спасени
Со мудроста Ти, Боже мој!
Предавникот Јуда
В бездна на адот
Гние и се измачува.
23. стих: Боже, законот Твој не го заборавив; види го моето смирение и избави ме.
Патиштата на Јуда,
Очајникот безумен
Полни се с трња и примки.
24. стих: Суди и пресуди ме, Господи, но избави ме по милоста Твоја оживи ме.
24
25. стих: Далеку е спасението од грешниците; оти тие не живеат по Твоите заповеди,
Господи.
Во бездната на смртта
Гинат в страшни маки
Сите Твои злосторници.
26. стих: Господи, многу се Твоите добрини, по Твојата промисла пази ме.
Телото живоносно
Јосиф со Никодима
Денес го погребуваат.
29. стих: Господи, Ти гледаш дека ги љубам Твоите повелби; по Твојата милост спаси
ме.
30. стих: Боже, почеток на Твоите зборови е вистината и вечни се судовите на Твојата
правда.
31. стих: Залудно ме гонеа силните на денот; а од Твоите зборови, Господи, се исплаши
срцето мое.
Мајко, Ти не ридај,
Страдам да ги ослободам
Адама со Ева од адот.
25
Големата Ти милост
Денес јас ја славам,
Заради која Ти страдаш.
Ти оцет и жолчка
Денес, Христе, вкуси,
Да не ослободиш од зло.
34. стих: Господи, заради Твојата правда, седум пати дневно Те славев.
Ти на крст си распнат
Што со столб од облак
Народот Твој го водеше.
35. стих: Боже, голем е мирот на оние што го љубат Твојот закон и за нив нема
соблазни.
Жени мироносици
На гробот Ти дојдоа
Спасе да Те миросаат.
Стани Жизнодавче
Од пеколна бездна
Воскресни не` нас умрените.
Тажната Ти Мајка
Солзи рони, плаче:
Воскресни Животодавче!
38. стих: Господи, сите мои патишта се пред Тебе; ги пазам Твоите заповеди.
Брзај да воскреснеш,
Радост да и` донесеш
На Твојата родителка.
39. стих: Господи, вразуми ме според Твојот збор; мојата молитва да стигне до Тебе.
Силите небесни
Многу се исплашија
Кога мртов Те видоа.
40. стих: Мојата прозба да излезе пред Тебе: Господи, избави ме.
26
Со страв ги почитаме
Твоите страданија:
Прости ни ги гревовите.
41. стих: Господи ги прославувам Твоите зборови: сите Твои заповеди се вистина.
О, пречудна глетка!
Слове Божји, Сине мој!
Земјата да Те покрива.
42. стих: Господи, ги прославувам Твоите зборови; сите Твои заповеди се вистина.
Некогаш со Јосиф,
Во Египет појде,
Друг Јосиф Те погребува.
Чистата Ти Мајка
Жали и Те плаче
Тебе мртов Спасителе!
44. стих; Господи, Твојот закон е поука за мене; го засакав Твоето спасение.
Разумот е в ужас
Боже наш Створителе,
Кога Го гледа Твојот гроб.
Жени мироносици
Рано в зори со миро
Гробот Твој го поливаат.
46. стих: Господи, залутав како изгубена овца; побарај го Твојот слуга, оти Твоите
заповеди не ги заборавив.
27
Дево, удостој не`
Ние да го видиме
Од гроб воскреснат Твојот Син.
28