Professional Documents
Culture Documents
SCENARIUSZ-SP-TUR-ŚWIĘTO-NIEPODLEGŁOŚCI-2022
SCENARIUSZ-SP-TUR-ŚWIĘTO-NIEPODLEGŁOŚCI-2022
„Dla Niepodległej”
PRZEBIEG:
Kiedy muzyka ucichnie wchodzą na scenę Narratorzy – chłopak i dziewczyna (Adam i Oliwka) w dźwiękach
poloneza/tanecznym krokiem poloneza/
Ch. ma garnitur lub strój odświętny ludowy, Dz. - sukienka długa biała lub inna np. krakowianka czy Pałuczanka, na głowie
wianek biało-czerwony
Dz: Czyż jest piękniejsze słowo? (patrząc na publiczność) Niech każdy to przyzna. Najczulsze, najsłodsze,
najmilsze… OJCZYZNA. W czarnych ziemi okruchach historia jest zapisana a w sercu każdego Polaka ojczyzna
ukochana. Pamięć przodków, tradycja i losy polskich dzieci. Niech słowo OJCZYZNA miłość w sercach Polaków
wznieci!
Ch: W dźwiękach polonezów, mazurków, w strofach polskich pisarzy, w odkryciach naukowych, w dziełach wielkich
malarzy, w pięknym ojczystym języku, tak miłym dla ucha mego, bije gorące serce Polski oraz Polaka każdego.
NARRATOR: /Julian/
Jan Paweł II powiedział: „Ziemio Polska, Ziemio trudna i doświadczona. Ziemio moja. Bądź pozdrowiona!
Dzisiejsza uroczystość jest poświęcona Ojczyźnie w 104 rocznicę odzyskania przez Polskę niepodległości po 123
latach niewoli. 11 listopada to symbol walki o wolność, symbol wiary, miłości i symbol zwycięstwa.
Uczcijmy ten dzień głęboka refleksją nad historią i współczesnością naszego kraju.
Do hymnu państwowego!
HYMN…
NARRATOR: Po hymnie/Spocznij!/
NARRATOR: Z prawdziwą przyjemnością - my spadkobiercy idei i marzeń kilku pokoleń Polaków – wdzięczni
naszym praojcom - gościmy Państwa w murach Muzeum Ziemi Szubińskiej i zapraszamy na wspólną wędrówkę
upamiętniającą ten szczególny dzień. Chcemy uczcić zdarzenia, które odmieniły losy naszej ojczyzny.
NARRATOR: Cofnijmy się w czasie. Przypomnijmy sobie jak to wszystko było, co się wydarzyło. Trzy państwa się
zebrały, kraj nasz podzieliły. Niezależnej Polsce rządy narzuciły. Austria, Prusy i Rosja Polskę z mapy wymazały.
Zapraszamy na pantomimę pt. „Taniec Orła Białego”
Symbolem wolnej Polski staje się biały orzeł – dziewczyna ubrana w długą białą suknię, skrzydła na rękawach. Symbolem
zaborców – trzy ubrane na czarno i w czarnych kapeluszach dziewczyny ze sznurem szerokim. Pantomima pokazuje taniec orła
białego wolnego i napaść czarnych ptaków na dumnego ptaka. Dziewczyna ubrana w białą suknię stoi na środku sceny w środku.
Szkoła Podstawowa im. Polskich Olimpijczyków w Turze
Wokół niej tłum ludzi – mieszkańców Polski, ubranych w stroje epoki zaborów, mieszkańcy mają różne pozy, ale są na początku
nieruchomo.
MUZYKA Biały ptak zaczyna wirować/tańczyć/ wśród mieszkańców, daje im jakby „życie”/ po kontakcie z białym orłem
mieszkańcy ożywają, zaczynają rozmawiać, czytać książkę, gazetę, dziewczynki – w strojach uczennic skaczą w gumę. Po chwili
ustawiają się jakby w rzędach na środku. Przed nimi na przodzie staje orzeł. Tańczą.
ZMIANA MUZYKI/nagle muzyka grozy/ Wchodzą zaborcy – czarne ptaki – sznurem związują mieszkańców, dzielą tym
sznurem jakby na 3.części i zabierają jakby na 3. strony. Orzeł podbiega do nich, tańczy niespokojnie. Mieszkańcy – Polacy
wyciągają ku sobie ręce, nie chcą się rozdzielać.
Orzeł zostaje sam, biega zaniepokojony, łapie się za głowę, biega po scenie. Wchodzą zaborcy, orzeł jest sam z zaborcami.
Zaborcy „niszczą” orła – naciskają na niego, popychają (orzeł upada na kolana), naciskają na plecy, orzeł próbuje się bronić,
ale nieskutecznie. Zaborcy przykrywają orła czarną płachtą. Orzeł znika ze sceny. Zostają na scenie tylko białe piórka.
Alan:
Żegnaj nam, żegnaj droga kraino!
Żegnaj nam, kraju kochany!
Marharyta:
Niech dzisiaj jeszcze krew i łzy płyną...
Niech się upoją tyrany!
Alan:
Krew i łzy zmogą wszelkie kajdany...
Nędza i ucisk przeminą...
Marharyta:
Tymczasem żegnaj, kraju kochany!
Żegnaj nam, biednych/piękna/ kraino!
PIOSENKA +ŚPIEW „Biały orzeł”/Zuzia/ w sukni długiej, białej, wianek biało-czerwony na głowie
NARRATOR: Wybitna polska pisarka Maria Konopnicka inspirowana tymi wydarzeniami napisała wiersz, do
którego później muzykę skomponował Feliks Nowowiejski „Rotę”.
NARRATOR: Nigdy nie upadł duch walki. Polacy dzielnie walczyli, aby nasze państwo wróciło na mapę. I tak się
stało. Za symboliczny dzień odzyskania niepodległości przez Polskę uznaje się 11 listopada 1918r. Sen o wolnej
Ojczyźnie śniony przez pokolenia Polaków ziścił się.
Dzisiaj możemy przedstawić Wam tę akademię dzięki staraniom naszych przodków – od tych walczących w
powstaniach narodowych, jak i naszych dziadków i rodziców, którzy nie ugięli się. A my jako naród możemy dumnie
mówić:
NARRATOR: Jesteśmy tu po to, żeby dać świadectwo. Niepodległość jest naszym zadaniem, nie możemy odłożyć jej na
półkę . Musimy ją tworzyć każdego dnia. Dzisiejsze widowisko możemy zakończyć słowami piosenki „Kocham wolność”
Dziękujemy!
POLONEZ – muzyka