Dark Tourism in the American West 1st

ed. 2020 Edition Jennifer Dawes

Visit to download the full and correct content document:
https://ebookmass.com/product/dark-tourism-in-the-american-west-1st-ed-2020-editio
n-jennifer-dawes/
More products digital (pdf, epub, mobi) instant
download maybe you interests ...

Adventure Tourism: Environmental Impacts and Management

1st ed. 2020 Edition David Huddart

https://ebookmass.com/product/adventure-tourism-environmental-
impacts-and-management-1st-ed-2020-edition-david-huddart/

Muslim Volunteering in the West: Between Islamic Ethos

and Citizenship 1st ed. 2020 Edition Mario Peucker

https://ebookmass.com/product/muslim-volunteering-in-the-west-
between-islamic-ethos-and-citizenship-1st-ed-2020-edition-mario-
peucker/

The Palgrave Handbook of Dark Tourism Studies 1st

Edition Philip R. Stone

https://ebookmass.com/product/the-palgrave-handbook-of-dark-
tourism-studies-1st-edition-philip-r-stone/

Transformation of Sydney’s Industrial Historic

Waterfront: The Production of Tourism for Consumption
1st ed. 2020 Edition Ece Kaya

https://ebookmass.com/product/transformation-of-sydneys-
industrial-historic-waterfront-the-production-of-tourism-for-
consumption-1st-ed-2020-edition-ece-kaya/
The Roads to Congress 2018: American Elections in the
Trump Era 1st ed. 2020 Edition Sean D. Foreman

https://ebookmass.com/product/the-roads-to-
congress-2018-american-elections-in-the-trump-era-1st-
ed-2020-edition-sean-d-foreman/

West African Youth Challenges and Opportunity Pathways

1st ed. 2020 Edition Mora L. Mclean

https://ebookmass.com/product/west-african-youth-challenges-and-
opportunity-pathways-1st-ed-2020-edition-mora-l-mclean/

The Forest and the EcoGothic: The Deep Dark Woods in

the Popular Imagination (Palgrave Gothic) 1st ed. 2020
Edition Parker

https://ebookmass.com/product/the-forest-and-the-ecogothic-the-
deep-dark-woods-in-the-popular-imagination-palgrave-gothic-1st-
ed-2020-edition-parker/

Buddhist Feminism: Transforming Anger against

Patriarchy (Palgrave Studies in Comparative East-West
Philosophy) 1st ed. 2020 Edition Sokthan Yeng

https://ebookmass.com/product/buddhist-feminism-transforming-
anger-against-patriarchy-palgrave-studies-in-comparative-east-
west-philosophy-1st-ed-2020-edition-sokthan-yeng/

Modern Death in Irish and Latin American Literature 1st

ed. 2020 Edition Jacob L. Bender

https://ebookmass.com/product/modern-death-in-irish-and-latin-
american-literature-1st-ed-2020-edition-jacob-l-bender/
Dark Tourism in the
American West

Edited by
Jennifer Dawes
Dark Tourism in the American West
 Jennifer Dawes
Editor

Dark Tourism in the

American West
Editor
Jennifer Dawes
Department of English, Humanities, and Philosophy
Midwestern State University
Wichita Falls, TX, USA

ISBN 978-3-030-21189-9    ISBN 978-3-030-21190-5 (eBook)

https://doi.org/10.1007/978-3-030-21190-5

© The Editor(s) (if applicable) and The Author(s), under exclusive licence to Springer
Nature Switzerland AG 2020
This work is subject to copyright. All rights are solely and exclusively licensed by the
Publisher, whether the whole or part of the material is concerned, specifically the rights of
translation, reprinting, reuse of illustrations, recitation, broadcasting, reproduction on
microfilms or in any other physical way, and transmission or information storage and retrieval,
electronic adaptation, computer software, or by similar or dissimilar methodology now
known or hereafter developed.
The use of general descriptive names, registered names, trademarks, service marks, etc. in this
publication does not imply, even in the absence of a specific statement, that such names are
exempt from the relevant protective laws and regulations and therefore free for general use.
The publisher, the authors and the editors are safe to assume that the advice and information
in this book are believed to be true and accurate at the date of publication. Neither the
­publisher nor the authors or the editors give a warranty, express or implied, with respect to
the material contained herein or for any errors or omissions that may have been made. The
publisher remains neutral with regard to jurisdictional claims in published maps and
­institutional affiliations.

This Palgrave Macmillan imprint is published by the registered company Springer Nature
Switzerland AG
The registered company address is: Gewerbestrasse 11, 6330 Cham, Switzerland
 Acknowledgments

I would like to thank Palgrave Macmillan and particularly editor Mary

Al-Sayed for commissioning this book.
My contributors also deserve thanks for their excitement about and
engagement with the project. Thank you for your patience in the process.
Special thanks to Ellis College of Arts and Sciences at Henderson State
University for providing research funding for my work.
The Writers’ Group at Henderson State University deserves a round of
applause for their invaluable feedback at every stage of this process from
the initial proposal to the final manuscript. They include: Angela Boswell,
Matthew Bowman, Maryjane Dunn, Travis Langley, Michael Taylor,
Trudi Sabaj, Constanze Weise, and Stephanie Haley Williams.
Thanks to all my family and friends who offered support and encour-
agement throughout the process.

v
 Contents

1 Introduction: Dark Tourism in the American West  1

Jennifer Dawes

Part I Massacre Sites  11

2 Interpretation and Memorialization at the Sand Creek

Massacre National Historic Site 13
Andrew Spencer

3 Revisiting Waco and the Branch Davidian Tragedy 41

Jennifer Dawes

Part II Sites of Imprisonment  67

4 East by Northwest: Preserving Pacific War Memory at

Hanford and Minidoka 69
John Streamas

5 Contests over the Carceral Landscape: Space, Place, and

Artifacts at the Manzanar National Historic Site 91
Stepan Serdiukov

vii
viii CONTENTS

6 Captive Memories: Alcatraz Island and the Cultural

Work of Prison Tourism113
Judson Barber

Part III Natural/Ecological Disasters 135

7 Reenacting the Handcart Debacle: The Work of Rescue

at Martin’s Cove on the Mormon Trail137
Capper Nichols

8 Recycling Death: Post-Apocalyptic Tourism in the

American West157
Maria Cecilia Azar

Part IV Unmediated Sites 179

9 In the Dark Without a Light: Understanding

Unmediated Sites of Dark Tourism181
Gary Reger

10 Postscript: How We Look at Dark Places203

Jennifer Dawes, Andrew Spencer, John Streamas,
Capper Nichols, and Maria Cecilia Azar

Index211
 Notes on Contributors

Maria Cecilia Azar is an English graduate student at California State

University, Los Angeles. As a South American transplant living in Southern
California, her work is guided by the biodiversity of the Southwest. She is
also the editor-at-large of Helen: A Literary Magazine. Her interests
include contemporary American poetry, affect, attachment, queer theory,
performance, memory, and diasporic studies. Inspired by the biodiversity
of Southern California, she aims to “read locally, write globally.”
Judson Barber is a doctoral student in American Studies at the University
of Texas at Austin. His primary academic interest is in locating and under-
standing the processes and dynamics of the cultural construction of knowl-
edge in America, with a specific focus on the role and work of the prison
in American culture.
Jennifer Dawes is Chair of the Department of English, Humanities, and
Philosophy and Professor of English at Midwestern State University in
Wichita Falls, Texas. She has long been attracted to dark places. Her previ-
ously published work includes the book Across the Plains: Sarah Royce’s
Western Narrative, as well as essays on cannibalism in films and authentic-
ity in Western fiction.
Capper Nichols is a senior lecturer in the Department of Writing Studies
at the University of Minnesota. He has published essays on ultralight
backpacking, land art, Alaskan literature, and sperm donation. His current
work concentrates on county history museums in the Great Plains states.

ix
x NOTES ON CONTRIBUTORS

Gary Reger is Hobart Professor of Classical Languages and Professor of

History and Classics at Trinity College, Hartford, Connecticut. His work
includes the investigation of human interaction, across time and space,
with desert environments. His essays related to this research have been
published in Cultural History, Extrapolation, and Boom California, and in
collected volumes dealing with the Greek and Roman world.
Stepan Serdiukov is a Ph.D. student in U.S. History at Indiana
University, Bloomington. His primary research interests are U.S. immi-
gration policy in the Progressive Era, Russian immigrant communities in
pre-World War II U.S. and Canada, and public history. A former Fulbright
scholar, Serdiukov holds an M.A. in American Studies from California
State University, Fullerton.
Andrew Spencer is the Executive Director of the South Park National
Heritage Area, Department of Heritage, Tourism and Community
Development in Park County, Colorado. Originally from England,
Spencer has been professionally involved in interpretation and heritage for
over 20 years. He has a master’s degree in Heritage Management from
Birmingham (U.K.) and specializes in the role of interpretation and mem-
ory within heritage landscapes.
John Streamas is Associate Professor of Comparative Ethnic Studies in
the School of Languages, Cultures, and Race at Washington State
University. Streamas is an immigrant Japanese American, and his schol-
arly work examines race in higher education, the cultures of Japanese
American wartime incarceration, and the racial politics of fictional tempo-
ralities and spatial enclosures such as in barbed wire. His published work
includes fiction, poetry, and personal essays.
 List of Figures

Fig. 1.1 The abandoned piano in the Black Rock Desert, Summer 1998;
Source: Dawes 3
Fig. 2.1 Experiencing Sand Creek Historic Massacre Site; Source: Spencer 15
Fig. 2.2 Ceremonial acts of memorialization at Sand Creek; Source:
Spencer24
Fig. 3.1 A child’s bicycle and other debris litter the ground at Mount
Carmel on June 20, 1993. Source: Dawes 45
Fig. 3.2 The memorial to the Branch Davidians who died at Mount
Carmel; Source: Dawes 53
Fig. 5.1 Guard tower and plaque; Source: Serdiukov 104
Fig. 5.2 Toyo Miyatake’s photographs and camera. Source: Serdiukov 107
Fig. 6.1 “We Hold the Rock” exhibit located in “China Alley.” Source:
Barber121
Fig. 6.2 Prison-specific Alcatraz-themed flask and shot glasses. Source:
Barber125
Fig. 7.1 Modern handcarts at Martin’s Cove; Source: Nichols 143
Fig. 7.2 Sixth Crossing Visitors’ Center; Source: Nichols 147
Fig. 8.1 Dead fish on the shore of the Salton Sea; Source: Azar 159
Fig. 8.2 Cars at the Bombay Beach Drive-In; Source: Azar 166
Fig. 8.3 Men’s and women’s “to-do” lists inside a car at the Bombay
Beach Drive-In; Source: Azar 169
Fig. 8.4 Leonard Knight’s “Salvation Mountain”; Source: Azar 172
Fig. 9.1 The site of the Bennett-Arcane Long Camp in the Mojave
Desert; Source: Reger 187
Fig. 9.2 A view of the Poston Japanese American internment camp;
Source: Reger 189

xi
 CHAPTER 1

Introduction: Dark Tourism in the

American West

Jennifer Dawes

What’s So Dark About the American West?

What is so dark about the American West? For the masses of westering
pioneers in the nineteenth century, the West represented opportunity, free-
dom, and a new start. For those people who already inhabited the western
United States, the West was (and is) home. Artists, photographers, and
writers, inspired by the grandeur and purity of western landscapes, recre-
ated its image and, in doing so, created the West as an imagined space, the
interplay between the real and the imaginary perpetuating their awe. Years
ago, looking at the sky over the Sierra Nevada mountains, I exclaimed that
it seemed almost like a painting. My hiking companion replied, “No, the
paintings look like the sky.” I was almost certainly thinking of Bierstadt’s
elegant and dreamlike renderings of western vistas.
Then there is the “myth of the West” and the rugged individualism of
the hearty men and women who, spurred by visions of opportunity, set
about making homes in a sometimes tenuous and often inhospitable land.
The 1880s’ impulse of early Anglo-Californians to memorialize their role

J. Dawes (*)
Department of English, Humanities, and Philosophy, Midwestern State
University, Wichita Falls, TX, USA

© The Author(s) 2020 1

J. Dawes (ed.), Dark Tourism in the American West,
https://doi.org/10.1007/978-3-030-21190-5_1
2 J. DAWES

in its founding has been amply documented in the numerous memoirs

from this decade.1
But every dream has its flipside, its counter, its nightmare. As in the case
of the American West, one group’s dreams become another’s nightmares.
It’s all in the perspective. From the brutal massacre of Native Americans to
the imprisonment of Japanese Americans, one does not have to go too far
to find examples of the darker side of the West. And even the narratives of
heroism and conquest echo with remembrances of death, privation, and loss.
It is these dark stories that compel the tourist to sites dotted through-
out the American West. As the American West scholar Ann Ronald explains
in her book GhostWest: Reflections Past and Present, “The American public,
with its Titanic insatiability for tragedy writ large, prefers tragedies of epic
proportions. Of all the travelers who pioneered the California Trail, we
remember the Donners. Of all the Indian skirmishes and battles, we’re
most enamored with Custer’s Last Stand.”2 We may be drawn to larger-­
than-­life stories of suffering and death, but when we broaden our focus to
include under-represented stories, the true depth and breadth of darkness
in the West become apparent.

The West as an Imagined Space

In Mapping the Invisible Landscape: Folklore, Writing, and the Sense of
Place, American Studies scholar Kent C. Ryden writes, “For those who
have developed a sense of place, then, it is as though there is an unseen
layer of usage, memory, and significance—an invisible landscape, if you
will, of imaginative landmarks—superimposed on the geographical surface
and the two-dimensional map.”3 The American West is filled with these
“imaginative landmarks”—items suggestive of a much larger narrative that
has provided the source of inspiration for countless artists and writers.
In the summer of 1998, when my classmates and I encountered an
abandoned piano rotting in the sun in the Black Rock Desert in Northern
Nevada, our thoughts immediately turned to narratives of westward
migration. We were enrolled in a University of Nevada, Reno, summer
graduate class, “Reading and Writing the West,” led by the “three
Steves”—Tchudi, Lafer, and Adkison. Our leaders had devised a class that
focused on “Mapping the West” with a variety of field trips to engage us
in charting western spaces. A highlight of the course was the Black Rock
campout. One of our leaders had seen the piano before and led us out to
its resting place. We were practicing the use of GPS devices. As we traveled
from our campsite to find and view the piano, our ragtag band of desert
 1 INTRODUCTION: DARK TOURISM IN THE AMERICAN WEST 3

campers speculated about this artifact, the larger cultural phenomenon of

westward migration, and the tangible material losses the journey entailed.
The piano’s former owner could be any one of the number of anonymous
souls whose march across the vast and desolate playa was lightened by its
discarding. Though it was certainly a twentieth-century relic, the piano
found its final resting place on a trail that had become known as the
“Death Route of 1849,” the Applegate-Lassen Emigrant Trail. Today, the
piano has likely continued its disintegration into desert dust, and we will
never know what tragedy discarding it potentially averted. It serves, how-
ever, as a reminder of the unmarked and unmediated western spaces that
bear the tragedies of the West (Fig. 1.1).
As we made our way back to Reno from the Black Rock, we decided to
take the dirt road through the Smoke Creek desert. It was a bumpy drive,
but there in the middle of nowhere was an abandoned house, left vacant
for who knows how many years. We wanted to see it firsthand. Upon our
approach, there was nothing particularly unusual or ominous about the
house. It was small and white with a little porch on the front. At this point,

Fig. 1.1 The abandoned piano in the Black Rock Desert, Summer 1998; Source:
Dawes
4 J. DAWES

in 1998, it was in a state of arrested decay. While the story of the house
was not obvious, the fact that it was abandoned was. We stopped at the site
and got out of the car, though I refused to go inside. For some reason that
I still to this day cannot explain, the hairs on the back of my neck stood up
like an eerie sentinel of danger. We left the creepy site rather quickly and
headed back to Reno. I don’t think I’ve felt such a strange sense of unease
before or since.
Both the piano and the abandoned house have stuck with me all these
years in my imagination of the American West. As a woman from the
American South who grew up eating off her grandmother’s heirloom
china and playing her mother’s baby grand piano, I imagined the women
for whom the piano and the house may have represented ruptured domes-
ticity. These experiences inspired me to consider the wealth of stories and
potentially dark spaces and places in the West. My own fascination with
dark places, and as a result this book, is an outgrowth of these early west-
ern experiences. Each chapter in this collection explores sites of dark tour-
ism in the American West and considers how these places are shaped,
mediated, and presented to the public.

Dark Tourism in the American West

Places of death, suffering, and disaster compel our attention. They both
intrigue and repel us. Morbid fascination draws tourists to sites as diverse
as Pompeii, Auschwitz, and Chernobyl. The phenomenon of dark tour-
ism, or traveling to these sites for entertainment or educational purposes,
has been described (and criticized by some) as the “commoditisation of
suffering and death.”4 A growing body of scholarship explores the impulse
to visit these places of misfortune and catastrophe and the mediation and
shaping of these sites into touristic destinations. Scholars John Lennon
and Malcolm Foley were the first to coin the term “dark tourism,” though
they limit their definition to those places with events within living mem-
ory. They date the beginning of dark tourism with the sinking of the
Titanic as it not only raised questions “about technological ‘progress’ but
also because it receded into relative obscurity until the 1958 film A Night
to Remember, revisited awareness of some of the social circumstances of
1912 and the issue of how close the possibility of rescue had been.”5
Lennon and Foley see dark tourism as both a product of and a critique of
modernity. Using this definition, some of the places featured in Dark
Tourism in the American West would not qualify as sites of dark tourism.
 1 INTRODUCTION: DARK TOURISM IN THE AMERICAN WEST 5

However, I would argue that for the US public the events, even those
prior to the twentieth century, are a part of the American consciousness
and have shaped our view of the American West and our identity as
Americans.
While Lennon and Foley attempted to define dark tourism in their
2000 work, today there is no agreed-upon definition of “dark tourism” or
of what makes a site “dark.” In an essay in The Palgrave Handbook of Dark
Tourism Studies, Philip R. Stone argues,

To some extent it matters little if agreement cannot be reached amongst the

intelligentsia of what is or what is not ‘dark’ in dark tourism. Arguably, what
matters more is scholarly recognition of heritage sites that seek to interpret
death-events which have perturbed the collective consciousness. More
importantly, academic interrogation is required to ascertain visitor behav-
ioral reactions to such sites as well as identifying fundamental interrelation-
ships with the cultural condition of society.6

Stone’s argument provides both a foundation to and argument for the

chapters in this volume as each author seeks to understand how dark sites
function within society.
Scholars have noted the disjuncture of juxtaposing sites of death and
suffering with the recreational qualities of tourism. How can one both
experience a place as a site of entertainment or education while simultane-
ously honoring the deceased? What is the role of empathy in encounters
with dark sites? What is appropriate behavior at such sites?
The answers to such questions are not always clear. In 2017, Israeli-­
German writer Shahak Shapira took exception to what he perceived as
inappropriate behavior at the Berlin Holocaust memorial. As a response,
he created a website where he posted photos of the offenders superim-
posed in front of victims of the Holocaust. His name for the project,
Yolocaust, is a mash-up of the acronym for “you only live once” and “holo-
caust.” “Mr Shapira’s trick was to design the website so that hovering over
the images strips away the background of the memorial and replaces it with
scenes from concentration camps, leaving the unwitting young selfie-­takers
suddenly surrounded by emaciated bodies and corpses.”7 A juggler prac-
tices his skill with a pile of bodies behind him. Two women take a selfie
that, in Shapira’s rendering, features the emaciated faces of ­concentration
camp prisoners. While some would criticize Shapira’s actions as public
shaming, his images do far more than any words might. According to his
6 J. DAWES

website, Shapira’s powerful images actually reached all twelve people he

featured in his photographs. He concluded the display, taking down the
images, and featured the letter from one of the now remorseful culprits:

The photo was meant for my friends as a joke. I am known to make out of
line jokes, stupid jokes, sarcastic jokes. And they get it. If you knew me you
would too. But when it gets shared, and comes to strangers who have no
idea who I am, they just see someone disrespecting something important to
someone else or them.
That was not my intention. And I am sorry. I truly am.
With that in mind, I would like to be undouched.8

This example suggests that firsthand experience with the perspective of

others can change awareness and, therefore, individual patterns of behav-
ior. The memorial alone was not enough to shape the behavior. Awareness
of the meaning of the site was important, too. In this case, Shapira’s medi-
ation did the trick. Rather than suggesting that tourism is inappropriate at
certain sites, this example reveals that appropriately mediated tourism can
and does open up a visitor’s perspective to the suffering of others. Each of
the chapters in this volume argues, either implicitly or explicitly, for tour-
ism to dark sites as a way of creating empathy with the suffering of others.
While the American West resonates with stories of tragedy, violent con-
flict, and disaster, as a liminal and contested space it invites the viewer to
sort out and make meaning of these tragedies. The West also exists in the
popular imagination. From the privations and violence of nineteenth-­
century westering to the horrors of twentieth-century landscapes of
internment, the West contains numerous sites of and stories about death,
deprivation, and disaster. It is a natural focus for dark tourism studies.
However, most dark tourism scholarship has focused on places outside the
geographical boundaries of the West, with only a few articles published
about dark western sites and no cohesive collection of essays that explore
western dark tourism.
This book, Dark Tourism in the American West, aims to expand schol-
arly and popular conversations about dark tourism within the context of
the West. Combining the increasingly popular topic of dark tourism with
the imaginatively engaging western geographic space, the chapters in this
collection explore the dark side of the American West. The book is orga-
nized into four parts that focus on different types of locations: (1) massa-
cre sites, (2) sites of imprisonment, (3) ecological/natural disaster sites,
and (4) unmediated sites.
 1 INTRODUCTION: DARK TOURISM IN THE AMERICAN WEST 7

Part I: Massacre Sites

Andrew Spencer looks at the empty spaces of the Sand Creek Massacre
National Historic Site and considers the effectiveness of the interpretive
methodologies used at the site in “Interpretation and Memorialization at
the Sand Creek Massacre National Historic Site.” Spencer’s chapter seeks
to understand how an empty space can construct meaning, encourage the
visitor to interact with the place, and engage the visitor to evoke an emo-
tional response.
My chapter, “Revisiting Waco and the Branch Davidian Tragedy,”
draws upon my personal experiences with the site of the Branch Davidian
standoff with federal authorities. In 1993, at the end of the fifty-one days
siege, David Koresh and his followers died in a fire, the cause of which is
contested to this day. I was first there as an early tourist to the site two
months after the infamous fire and then over twenty years later to view the
memorial erected on the grounds. In addition, using archival research on
what became known as the “Waco Siege,” I explore the development of
Mount Carmel as a site of western dark tourism and the fascination it
holds for visitors. I also consider the ways in which the city was forced to
contend with the tragedy, the narrative that emerged, and what that situ-
ation reveals about the tension inherent in publicly negotiating a contro-
versial and traumatic event.

Part II: Sites of Imprisonment

In “East by Northwest: Preserving Pacific War Memory at Hanford and
Minidoka,” John Streamas examines how race plays differing roles in the
Pacific War memorial sites of Minidoka Japanese internment camp in
Idaho and the Hanford facility in Washington state where plutonium for
the Nagasaki bomb was produced. According to Streamas, Minidoka pres-
ents a narrative that acknowledges “racist intentions against Japanese
Americans,” while Hanford focuses upon the scientific research conducted
at the facility rather than the implications of the work. Streamas argues
that the different presentations of these sites reveal a nationalist mindset of
“anti-Japanese racism that predates the war.”
Similarly, Stepan Serdiukov considers how public memory is expressed
through the internment narrative at the present-day exhibition at
California’s Manzanar National Historic Site in “Contests over the
Carceral Landscape: Space, Place, and Artifacts at the Manzanar National
8 J. DAWES

Historic Site.” Serdiukov finds that, despite the fact that the site served as
a place of incarceration, the interpretive exhibition downplays the physical
confinement of the Japanese Americans in the camp. He also finds that
there is anecdotal evidence that visitors are unhappy with this erasure.
Judson Barber’s “Captive Memories: Alcatraz Island and the Cultural
Work of Prison Tourism” uses the work of public memory scholars Gordon,
Foote, and Sturken as a springboard to consider the contested meaning
and significance of the notorious prison. Barber posits that the omission of
the Native American occupation of Alcatraz serves to “dispossess Native
Americans of the importance of Alcatraz Island in their history and ongo-
ing struggle for civil and sovereign rights.” He argues that the reason for
this erasure is that the “allure of dark tourism” silences other narratives
about the place. However, it is vitally important to recognize the contested
meanings of the place in order to more fully understand the past.

Part III: Natural/Ecological Disasters

In his chapter “Reenacting the Handcart Debacle: The Work of Rescue at
Martin’s Cove on the Mormon Trail,” Capper Nichols analyzes the his-
torical and religious narrative presented by the Church of Jesus Christ of
Latter-day Saints at the site where dozens of handcart emigrants died in a
blizzard. He looks at the various museum exhibits, signage, and commen-
tary from interpretive staff and explains the dual audience for these pre-
sentations: general tourists interested in the Oregon Trail and Latter-day
Saints (LDS) Church members for whom the cove is a kind of holy site of
pilgrimage. He discusses the ways the church uses Martin’s Cove as an
evangelizing tool.
In “Recycling Death: Post-Apocalyptic Tourism in the American West,”
Maria Azar observes the life and death cycles of the Salton Sea, which,
with all its detritus and debris, she sees as a kind of post-apocalyptic land-
scape. Specifically pointing to the testing of atomic weapons in the area as
well as the construction of irrigation canals that drained the lake of its
water supply, Azar views the environmental degradation of the area as a
western space of death and violence that is “infused with post WWII cul-
ture and anxieties.” More recently, however, the trash-infused landscape
has been rejuvenated through recycling and repurposing, which, Azar
argues, has created a new kind of tourism that values these cycles of life
and death.
 1 INTRODUCTION: DARK TOURISM IN THE AMERICAN WEST 9

Part IV: Unmediated Sites

Gary Reger takes a somewhat different approach to dark tourism as he
looks at places that offer no on-site interpretation on the events that
occurred there. In his chapter, “In the Dark Without a Light: Understanding
Unmediated Sites of Dark Tourism,” Reger examines the “distant media-
tion” of narrative accounts of three sites of western dark tourism: the
Bennett-Arcane Camp in the Mojave Desert where a group of ’49ers
nearly starved; the site of the Oatman Massacre in Arizona where the
Oatman family was attacked by Yavapai in 1851, leaving both parents and
four of the seven children dead; and the Poston Relocation Center, also in
Arizona, where Japanese Americans were held during World War II. Reger
argues that, while there is not on-site interpretation of the events that
occurred in each of these places, they are “distantly mediated” in the
ample narrative documentation of each place. These narratives offer a filter
whereby visitors may understand each site. Reger posits that the sites and
the narratives function together to construct the “dark” experience for
the tourist.
In the final chapter, a brief postscript, I and several contributors reflect
on the ways dark sites, both mediated and unmediated, force us to con-
sider the role of memory and history in creating understanding of a space
and how the mediation of dark tourism shapes our experience of the place.
One connection all of the chapters in this collection share is their cri-
tique, either implicitly or explicitly, of the vision of the American West that
privileges conquest and the conqueror. Each writer, in his or her own way,
invites us to view the land and the tragic events that have unfolded in these
places from a perspective that is not the dominant view. What we have to
gain in doing so is a richer, fuller understanding of the American West.

Notes
1. I discuss early California settlers’ impulse to chronicle their experiences in my
introduction to ’49er Sarah Royce’s memoir. See Jennifer Dawes Adkison.
“Authorship, Authenticity and the Gold Rush West: An Introduction to
Across the Plains by Sarah Royce.” Across the Plains: Sarah Royce’s Western
Narrative. Women’s Western Voices Series (Tucson: University of Arizona
Press, 2009).
2. Ann Ronald. GhostWest: Reflections Past and Present (Norman: University of
Oklahoma Press, 2002). 21.
10 J. DAWES

3. Kent C. Ryden. Mapping the Invisible Landscape: Folklore, Writing, and the
Sense of Place (Iowa City: University of Iowa Press, 1993). 40.
4. Sondra Brand and Nina Platter. “Dark Tourism: The Commoditisation of
Suffering and Death.” The Long Tail of Tourism: Holiday Niches and their
Impact on Mainstream Tourism. Ed. Alexis Papathanassis (New York:
Springer, 2011), 7–15.
5. John Lennon and Malcolm Foley. Dark Tourism: The Attraction of Death
and Disaster (London: Continuum, 2000). 8.
6. Philip R. Stone. “Dark Tourism in an Age of ‘Spectacular Death.’” The
Palgrave Handbook of Dark Tourism Studies. Eds Philip R. Stone et al.
(London: Palgrave Macmillan), 191.
7. Joel Gunter. “‘Yolocaust’: How should you behave at a Holocaust memo-
rial?” BBC News. 20 January 2017. https://www.bbc.com/news/world-
europe-38675835 (accessed 24 March 2019).
8. Shahak Shapira. “Dear Internet.” Yolocaust. https://yolocaust.de/ (accessed
24 March 2019).

Bibliography
Adkison, Jennifer Dawes. 2009. Authorship, Authenticity and the Gold Rush
West: An Introduction to Across the Plains by Sarah Royce. In Across the Plains:
Sarah Royce’s Western Narrative, Women’s Western Voices Series. Tucson:
University of Arizona Press.
Brand, Sondra, and Nina Platter. 2011. Dark Tourism: The Commoditisation of
Suffering and Death. In The Long Tail of Tourism: Holiday Niches and their Impact
on Mainstream Tourism, ed. Alexis Papathanassis, 7–15. New York: Springer.
Gunter, Joel. 2017. ‘Yolocaust’: How Should You Behave at a Holocaust
Memorial? BBC News, January 20. https://www.bbc.com/news/world-
europe-38675835. Accessed 24 Mar 2019.
Lennon, John, and Malcolm Foley. 2000. Dark Tourism: The Attraction of Death
and Disaster. London: Continuum.
Ronald, Ann. 2002. GhostWest: Reflections Past and Present. Norman: University
of Oklahoma Press.
Ryden, Kent C. 1993. Mapping the Invisible Landscape: Folklore, Writing, and the
Sense of Place. Iowa City: University of Iowa Press.
Shapira, Shahak. Dear Internet. Yolocaust. https://yolocaust.de/. Accessed
24 Mar 2019.
Stone, Philip R. 2018. Dark Tourism in an Age of ‘Spectacular Death’. In The
Palgrave Handbook of Dark Tourism Studies, ed. Philip R. Stone et al. London:
Palgrave Macmillan.
Another random document with
no related content on Scribd:
„En omdat ik het niet op mijn geweten zou willen [27]hebben, jou een
slapeloozen nacht en veel onrustige uren te bezorgen, daarom, beste
jongen, houd ik je maar heel rustig buiten al die emoties en zal ik alleen
het genoegen smaken, het geldelijk resultaat van mijn werk in jouw
huishoudelijke handen te leggen.

„En laat ons nu de deur uitgaan.”

Raffles keek op de pendule.

Het was kwart vóór acht.

„Wat dunkt je ervan, als we eens naar het spel van den grooten
Bouwmeester gingen kijken? De man moet zoo meesterlijk den Shylock
vertolken, dat hij allang een wereldberoemdheid zou zijn geworden, als hij
niet het ongeluk had gehad, in Nederland te zijn geboren.”

Om elf uur in den avond, vóór het schouwburggebouw drukte Raffles zijn
vriend de hand.

„Ga je nog maar een beetje amuseeren, Charly,” sprak hij, „ik zelf snak ook
naar een glas goed Hollandsch bier, maar de tijd ontbreekt me.”

„Ik breng je een eind, Edward,” drong Charly aan, „’k heb geen plezier om
alleen nog naar de kroeg te gaan.”

„Geen kwestie van, boy! Bonsoir! Onze wegen loopen hier uiteen. En als
je niet gauw gaat, neem ik een auto!”

De Groote Onbekende keerde zijn vriend den rug toe en verdween in de

richting van de Heerengracht.

Het was lang na middernacht, toen Jan Heemberg uit zijn auto stapte en
het bordes van zijn fraaie woning beklom.
Een oogenblik later sloot hij de huisdeur open en begaf zich regelrecht
naar zijn studeerkamer aan het einde van de lange gang.

Het bediendenpersoneel had zich ter ruste begeven en in het groote huis
heerschte de diepste stilte.

Want voordat Jan Heemberg zijn slaapvertrek ging opzoeken, wilde hij nog
even zich ervan overtuigen, dat het kostbare stuk, dat op zoo
onverklaarbare, geheimzinnige wijze in zijn huis was gekomen, zich nog in
de ijzeren brandkast bevond.

Den ganschen avond had hij het niet uit zijn gedachten kunnen zetten,
welke ontzettende verantwoordelijkheid er op hem rustte; wat er zou
gebeuren, wanneer bekend werd, dat de Avondschool zich onder zijn dak
bevond en wie toch wel de persoon mocht zijn, die dit geheim met hem
deelde.

En terwijl hij schijnbaar met groote belangstelling had geluisterd naar de

verhalen die Betty en haar vriendin hem hadden gedaan, had hij zich
telkens afgevraagd:

„Hoe moet ik handelen?… Op welke wijze kan ik mij ontdoen van dit
schilderij, zonder dat ik gevaar loop, de dupe te worden van deze
geschiedenis?

„Het doek vernietigen?… Het uit de lijst snijden, het glas verbrijzelen en
het doek een prooi der vlammen laten worden?.…..

„Maar dat zou krankzinnigheid zijn!.….. Honderdduizenden waren reeds

voor dit stuk geboden en hoeveel meer was de waarde geworden, nu dit
meesterwerkje de aandacht van de gansche wereld had getrokken?”

Weer dacht hij terug aan de geschiedenis van dien schatrijken Amerikaan,
wiens levensdoel het was geworden om kunstvoorwerpen, uit Musea
ontvreemd, aan te koopen en te verzamelen.

Als hij er eens mee den Oceaan overstak?

Daarginds, in het land van den dollar zou hij ongehoorde geldsommen
kunnen machtig worden voor het meesterwerk van den Hollandschen
schilder.

Maar die ander.…..

Wie toch was die andere, die geheimzinnige persoon, die òf alleen, òf in
combinatie met anderen den diefstal had gepleegd en hem, tegen zijn wil,
tot heler had gemaakt?

Telkens en telkens weer, tusschen lachen en schertsen door en terwijl hij

schijnbaar deelnam aan de algemeene vroolijkheid, hadden deze
gedachten door zijn brein geflitst zonder dat hij een enkel antwoord had
kunnen geven op al deze onuitgesproken vragen.

Jan Heemberg opende thans de deur van zijn studeerkamer en greep naar
de knop van het electrische licht om dat te doen ontbranden.

Helder lieten een twaalftal gloeilampen in den kostbaren lichtkroon hun

lichten stralen in het groote vierkante vertrek.

Maar stom van verbazing bleef Heemberg staan op den drempel van de
kamer.

Vóór hem, in makkelijke houding, den rug naar het licht gewend, de
beenen over elkaar geslagen, den monocle in het rechteroog gedrukt, een
sigaret tusschen de smalle lippen en den stok met gouden knop op
nonchalante wijze tusschen de vingers houdende, zat een heer.

Z’n overjas had hij uitgetrokken en achteloos over een der stoelen
geworpen. Zijn cylinder en glacé’s lagen daar boven op. [28]

De heer veranderde niet van houding, toen de nachtelijke duisternis, die in

het vertrek had geheerscht, plotseling overging in een daghelderen schijn.

Een fijne glimlach lag op zijn gelaat, toen de heer des huizes nadertrad en
de hand uitstrekte om de electrische schel in beweging te zetten.
„Spaar die moeite, mijnheer Heemberg, uw personeel zou uw schellen niet
hooren! De geleiding is afgesneden!”

Eerst nu had Heemberg gelegenheid, den bezoeker in het volle gelaat te

zien.

„Graaf Van Sloten van Haersveld.…..” stiet hij uit. „U hier … maar dat is
iets anders, dat is me héél aangenaam. Waarom hebben mijn bedienden u
niet in den salon gelaten?”

Graaf van Sloten richtte zich op.

„Ik heb niets te maken met uw bedienden, meneer Heemberg”, sprak hij,
„ik heb mij zelf toegang tot uw woning verschaft. Ik heb de electrische
geleiding afgesneden en gewacht op uw terugkomst.”

„Ik begrijp er niets van.….. Hoe wist u, dat ik …”

„Ik wist, dat ge hedenavond waart uitgegaan en eerst laat thuis zoudt
komen, ik begreep, dat uw eerste bezoek na uw thuiskomst deze kamer
zou gelden …”

„Deze kamer? Waarom?”

„Omdat ge het gestolen schilderij uit uw collectie hebt verwijderd en dáár

hebt geborgen.”

Bij deze woorden wees de nachtelijke bezoeker naar de groote,

donkerbruine brandkast in den hoek van het vertrek.

Het gelaat van Heemberg had een vaalbleeken tint gekregen.

Hij beefde van het hoofd tot de voeten en kon zich nauwelijks staande
houden.

Maar die ontsteltenis duurde slechts enkele oogenblikken.

Jan Heembergs voorvaderen hadden dikwijls voor heete vuren gestaan en

dan had hun tegenwoordigheid van geest hun telkenmale weer gered uit
de meest benarde omstandigheden.

Zoo ook ging het hun nazaat.

Toen deze den eleganten graaf, die sinds eenigen tijd zijn weg had
gekruist maar van wiens verleden niets bekend was, in zijn studeervertrek
zag, begreep hij, dat graaf Van Sloten niet onkundig kon zijn van de fatale
geschiedenis met het gestolen schilderij.

En, alles op één kaart zettende, antwoordde hij op de uitdagende woorden

van den indringer:

„Ja—het gestolen stuk bevindt zich in mijn huis—in deze kamer—in die
brandkast. Maar de dief zijt gij, graaf en niemand anders!”

De graaf glimlachte.

Raffles voelde in dit oogenblik dat Heemberg zich niet zonder verweer liet
vangen en het was hem niet onaangenaam, op eenig verzet te stuiten.

„Volkomen juist. Ik heb inderdaad dat stukje bedreven. Hoe—dat doet er

niet toe! Alleen herhaal ik mijn bewering, dat het voor een behendigen dief
niet onmogelijk is een half dozijn suppoosten te verschalken en een
kleinigheidje uit een Museum mee te kapen!”

„Maar waarom hebt ge het gedaan?” vroeg Heemberg, terwijl hij een zetel
schoof tegenover den stoel van Raffles en daarin plaats nam in even
ongedwongen houding.

„Wat heeft u bewogen om dien diefstal te plegen en daarna, op even

geheimzinnige wijze, het stuk in mijn huis te deponeeren?”

Het ontging den Grooten Onbekende niet, hoe Heemberg onder het
spreken den blik liet gaan over een wapenrek, dat naast een der
boekenkasten hing.

En als zwijgend antwoord op dezen blik haalde Raffles zijn browning uit
een zijner zakken te voorschijn en hield dezen in de rechterhand omklemd.
„Waarom ik het deed?” vroeg hij, „en waarom ik u in deze zaak betrok?
Juist, meneer Heemberg, nu zijn we, waar ik u wilde hebben!

„Luister!

„En luister goed!!!

„Ge moet u vooral rustig houden, daar in uw stoel—héél rustig, want bij de
minste beweging, die mij niet aanstaat, schiet ik. En mijn schot faalde
nooit!

„Maar laat ik mij eerst aan u voorstellen! Ge hebt immers reeds begrepen,
dat ik onder een schuilnaam mij toegang verschafte tot uw club.

„Mijn ware naam—ook die zal u niet onbekend in de ooren klinken! Ik ben
lord Edward Lister, bijgenaamd John C. Raffles, de Groote Onbekende, of,
als u wilt, de gentleman-dief.

„Ge behoeft niet te schrikken,” vervolgde lord Lister, terwijl hij luchtigjes
met den browning speelde en alsof het een kinderspistooltje was, den
trekker overhaalde.

„Mijn ondernemingen, meneer Heemberg, bepalen zich alleen tot die

personen, die ervoor in aanmerking komen om eens een klein lesje te
ontvangen.”

„Een lesje?”

„Ja, en zulk een lesje hebt u ten volle verdiend. [29]

„Uw voorouders, meneer Heemberg, hebben op de meest oneervolle wijze

zich verrijkt.

„Zij hebben, naar men mij inlichtte, den Staat der Nederlanden bestolen,
door de kwade praktijken van het geldsnoeien toe te passen.

„Niet dat ik u verantwoordelijk zou willen stellen voor de wandaden van uw

voorouders, maar in stede van de door hen nagelaten millioenen of slechts
een klein gedeelte daarvan te besteden aan het geluk uwer minder goed
bedeelde medemenschen, verkwist gij uw gelden bij hoopen aan
lichtzinnige vermaken, aan bras- en zwelgpartijen.

„Nog nimmer, zoo oud als ge zijt, hebt ge ook slechts voor de som van tien
gulden uitgegeven om het treurig bestaan der ongelukkige stumperds te
verlichten.

„Nooit hebt ge eraan gedacht om een zonnestraal te brengen in het

sombere leven van zooveel misdeelden om u heen.

„Toen u dezer dagen door een uwer kennissen werd gevraagd om een
geldelijk offer te brengen ten bate van ouderlooze kinderen, die zonder
eenige bescherming, zonder eenig bezit zijn achtergebleven, hebt ge met
een hoonlach geantwoord, dat ge niet te spreken zijt voor liefdadigheid.

„En in hetzelfde oogenblik verteldet gij, dat gij voor het bagatel van acht
mille een schilderstukje hebt gekocht om uw verzameling aan te vullen.

„Ik moet u meer vertellen, Jan Heemberg!

„Ik ben de zoon uit een oud-adellijk Engelsche geslacht.

„Mijn levensgeschiedenis gaat u niet aan—zou u wellicht ook te weinig

belang inboezemen.

„Alleen wensch ik u te vertellen, dat mijn levensdoel bestaat in het

beschermen der misdeelden, het opheffen der gezonkenen, het redden
der maatschappelijke schipbreukelingen.

„En waar ik op mijn levensweg personen ontmoet, die bulken van het geld
en die hun rijkdommen slechts aanwenden voor eigen genoegens, daar
heb ik nooit gerust en daar zal ik nooit rusten, vóórdat ik hun van een deel
van het vermogen, dat zij zoo verkeerd besteden, heb ontlast en dat uit
hun naam heb geschonken aan instellingen van liefdadigheid.”

„Ik begrijp niet, waar u heen wilt!”

„Dat verbaast me! Ik meende, nogal duidelijk te zijn en had u meer
scherpzinigheid toegedacht.

„Maar ik zal kort zijn, meneer Heemberg, want veel heb ik u ook niet meer
te zeggen.

„Ik wensch u deze voorwaarden te stellen:

„Gij overhandigt mij in dit nachtelijk uur een chèque, groot honderdduizend
gulden, betaalbaar aan de Twentsche Bank.

„Gij moet voorts voor het nieuwe Kinderhuis een evengroot bedrag
garandeeren, eveneens betaalbaar op voornoemde Bank.

„Deze chèque moet op naam staan van uw vriend Edward Plankenga.

„Ten slotte moet gij aan den burgemeester van deze gemeente een som
van één ton gouds overmaken, die moet worden gestort in de kas van de
Amsterdamsche armen.

„Alleen op deze voorwaarden, Jan Heemberg; alleen dus, als gij van uw
onmetelijke schatten deze voor u onbeduidende som zult willen afstaan,
zal ik u weder ontlasten van het schilderij, waarvan de aanwezigheid in uw
huis u zoozeer en terecht bezwaart.

„Indien ge niet op mijn voorstel ingaat—en er wordt niet afgedongen,

meneer Heemberg—zal ik tot andere maatregelen moeten overgaan.”

„En die zijn?” vroeg Jan Heemberg, terwijl zijn neusvleugels trilden en hij
het liefst dien ander, dien slanken pseudo-graaf, die zulk een geweldig
tegenstander bleek te zijn, de hersenpan had verbrijzeld, „wat zult ge
anders doen, gij Engelsche indringer?”

„U overleveren aan de politie—nog dezen nacht. Gij moet dan zelf maar
ophelderen, op welke wijze de „Avondschool” uit het Rijksmuseum
hierheen is gekomen, want ik—ik behoef u dit zeker niet te verzekeren—ik
zelf blijf buiten schot door te eclipseeren.
„Alle schijn is tegen u!

„Kies eieren voor uw geld, meneer Heemberg!”

Langzaam verhief de Groote Onbekende zich uit den leeren armstoel.

Hij verloor zijn tegenstander geen seconde uit het oog.

Ook Heemberg was opgestaan en nu maten de beide heeren elkander

met de blikken.

Minuten lange stilte heerschte.

Toen sprak Jan Heemberg, de klank van zijn stem viel zwaar en dreigend
in de doodsche stilte van het huis:

„Ik zal dat geld geven. De chèque zal ik teekenen en de stedelijke armen
zullen het door u bedongen kapitaal ontvangen.

„Maar daartegenover eisch ik, dat u, John C. Raffles, mijn huis zult
verlaten niet alleen in het bezit van die waardevolle papieren, maar met
het gestolen schilderij onder uw armen.” [30]

Lord Lister glimlachte ironisch.

„Met genoegen! En haast u dan een weinig, ik heb geen tijd te verliezen!”

„Hallo, word wakker, boy! Vooruit! Wat ben jij een slaapkop! Ik dacht, dat je
nog aan ’t fuiven was en nu lig je al op één oor!”

Het was twee uur in den nacht, toen Charly Brand vrij onzacht uit zijn
eersten zoeten sluimer werd gewekt door de stem van zijn vriend.

Tegelijkertijd voelde hij, dat een groot, hard voorwerp op zijn deken werd
gelegd.
„Maak licht, Edward, wat heb je daar? Je hebt toch niet te veel
gedronken?”

Raffles knipte het electrisch licht op en toen zagen de verbaasde oogen

van Charly Brand een schilderij, in zwarte lijst gevat.

Op het schilderij ontwaarde de jonge secretaris bij het gele schijnsel van
een kaars een aantal figuurtjes, die stonden gebogen over hun
schoolwerk.

„Wat is dat voor een plaatje?” vroeg Charly, nog half slaapdronken.

„„De Avondschool” van Gerard Dou!” was het lakonieke antwoord van den
Groote Onbekende.

„Allemachtig!” kreet Charly, „Edward, je bent gek!”

„Neen, boy”, sprak Raffles, „dat ben ik niet. Kijk maar.”

En hij wierp Charly de chèque, groot honderdduizend gulden, voor den

neus.

„Daar heb je voorloopig wat huishoudgeld, beste jongen; je ziet, dat James
de champagne-rekening kan betalen en jij met je gulserigen aard zult aan
het resteerende voor de eerstvolgende weken wel genoeg hebben.

„Ga nu maar weer rustig verder slapen, de bijzonderheden vertel ik je

morgen wel.”

„Aan hem, die eenige aanwijzing kan geven, welke zal leiden tot vinden van het
vermiste schilderij uit het Rijksmuseum, looft de Staat der Nederlanden de som
van tienduizend gulden uit.”

Dat bericht las den volgenden morgen aan het ontbijt Charly Brand zijn
vriend voor.

„Dat is nog een klein extraatje, Edward!” voegde hij den Grooten
Onbekende lachend toe.
„En het komt nog juist bijtijds, want ik was al van plan geweest den
Museumdirecteur aan zijn lunch te verrassen,” antwoordde lord Lister.

Niet weinig verrast was het gansche personeel van het Rijksmuseum, toen
nog geen twee etmalen, nadat de geheimzinnige roof was gepleegd, in het
kleine zijkabinet de „Avondschool” weer op zijn plaats hing.

Extra stevig was het doek aan den muur bevestigd en dien ganschen dag,
evenals de volgende dagen stroomden de belangstellenden het
Rijksmuseum binnen, waaronder een groot aantal personen, die tot nog
toe geen voet binnen dezen kunsttempel hadden gezet.

De dagbladen vermeldden in slechts enkele korte zinnen het sobere, doch

veelzeggende bericht, dat de directeur van het museum het vermiste
schilderij onbeschadigd terug had ontvangen en dat den brenger de
uitgeloofde som van tienduizend gulden terstond was uitbetaald.

Verdere bijzonderheden kon geen der bladen zijn lezers mededeelen om

de eenvoudige reden, dat nadere inlichtingen waren geweigerd, door de
bevoegde personen.

En zoo bleef deze museumdiefstal steeds voortleven in de herinnering der

Nederlanders als een misdaad, die was geschied onder zeer
vreemdsoortige omstandigheden.

Alleen Jan Heemberg, wiens groote en plotselinge liefdadigheidszin de

algemeene aandacht trok en alom werd geprezen, had kunnen vertellen,
hoe in zijn schilderijenverzameling eenige uren lang het belangrijke doek
van den Oud-Hollandschen meester had geprijkt en dat de Londensche
gentleman-dief het stuk had gekaapt om zoodoende de beurs van den
rijken plebejer voor drie ton gouds lichter te maken.

Maar Jan Heemberg hield wijselijk zijn mond.

„We gaan over een uur Amsterdam verlaten!” zei Raffles, toen hij terug
kwam van zijn bezoek aan den museumdirecteur.
„Heb je den chèque geïnd, Charly?”

„Natuurlijk,” antwoordde de secretaris, „en de schulden zijn betaald.

Waarheen gaan we Edward?”

„Dat zullen we in den trein wel bespreken. Voorloopig voor een week naar
het Grand Hotel in Brussel.”

„Je bent dus bang geworden, Edward? Voor het eerst in je leven!”

En nu was het Charly, die zijn vriend hartelijk uitlachte.

„Bang?” smaalde Raffles, „neen, boy. Maar ik voel er niet veel voor om af
te wachten hoe Heemberg zich zal wreken. We kunnen onzen tijd nuttiger
besteden [31]en de Groote Onbekende wenscht zich niet te derangeeren
door een tijdlang te gaan brommen, omdat hij in een „onbewaakt”
oogenblik een aardig schilderijtje onder de pelerine van zijn alma-viva wist
te moffelen.

„Bovendien, Charly, loop ik alweer rond met nieuwe plannen.”

„Voor welke stad?”

„Natuurlijk voor Amsterdam!”

[Inhoud]

Titel van het volgend nummer (118):

Het spookhuis aan de bocht.

[Inhoud]

ASTRA Camera’s ONOVERTROFFEN IN

KWALITEIT EN AFWERKING!
Geschikt zoowel voor den beginner als voor meer
of vergevorderden. Klap-model. Elke Camera is
voorzien van 3 losse metalen plaathouders in
taschje.

Model II III IV IVa

Prijs ƒ 18.75 ƒ 25.50 ƒ 46.— ƒ 93.—

Alle Camera’s zijn voorzien van volledige

gebruiksaanwijzing.
VOLLEDIGE UITRUSTING in Stevigen mooien doos, waarin
ook plaats is voor een der bovengenoemde Camera’s kost
slechts ƒ 12.—

Deze uitrusting bevat volledig alles wat men in den eersten tijd noodig
heeft en ook een stevig metalen statief.

Zendingen vinden plaats onder rembours. Naar het buitenland en de

Koloniën tegen vooruitzending van het bedrag.

E. FISCHEL Jr. 88 GELDERSCHEKADE.

AMSTERDAM.
[32]

[Inhoud]

Verrassend! Boeiend!
In den Roman-Boekhandel voorheen A. EICHLER te
Amsterdam verschijnt in 14-daagsche afleveringen:

BUFFALO BILL,

Amerika’s grootste Meester-verkenner.

Elke aflevering bevat een afgerond verhaal.

Buffalo Bill vertelt daarin op eenvoudige, doch pakkende,

aandoenlijke wijze van zijn avonturen met struikroovers,
roodhuiden, bandieten, enz.

SPANNENDE LECTUUR, VOL

SENSATIE-WEKKENDE TOONEELTJES.

ELKE AFLEVERING KOST

SLECHTS 10 CENT. [33]

[Inhoud]
Alle v e r a n d e r i n g is geen
verbetering.
Maar één verandering is

ALTIJD
een v e r b e t e r i n g , n.l. wanneer ge van
Rijwiel verandert en een

Burgers
E. N. R.

neemt. Neem de proef eens.

 Inhoudsopgave

I. Geldgebrek. 1
II. In de Whistclub. 11
III. Bij den erfgenaam der geldsnoeiers. 15
IV. De Museumdiefstal. 20
V. De schuilplaats van de „Avondschool”. 22
VI. Een nachtelijke verrassing. 26
 Colofon
Beschikbaarheid

Dit eBoek is voor kosteloos gebruik door iedereen overal, met vrijwel geen
beperkingen van welke soort dan ook. U mag het kopiëren, weggeven of
hergebruiken onder de voorwaarden van de Project Gutenberg Licentie in
dit eBoek of on-line op www.gutenberg.org ↗️.

Dit eBoek is geproduceerd door het on-line gedistribueerd correctieteam op

www.pgdp.net ↗️.

Metadata

Titel: Lord Lister No. 117: De museumdiefstal

Auteur: Theo von Blankensee [Pseudoniem van Info ↗️
Mathias Blank (1881–1928)]
Auteur: Kurt Matull (1872–1930?) Info ↗️
Aanmaakdatum 2024-01-22 21:07:05 UTC
bestand:
Taal: Nederlands (Spelling De Vries-Te Winkel)
Oorspronkelijke [1915]
uitgiftedatum:
Trefwoorden: Detective and mystery stories -- Periodicals
Dime novels -- Periodicals

Codering

Dit boek is weergegeven in oorspronkelijke schrijfwijze. Afgebroken

woorden aan het einde van de regel zijn stilzwijgend hersteld. Kennelijke
zetfouten in het origineel zijn verbeterd. Deze verbeteringen zijn
aangegeven in de colofon aan het einde van dit boek.

Documentgeschiedenis

2024-01-16 Begonnen.
Verbeteringen

De volgende verbeteringen zijn aangebracht in de tekst:

Bladzijde Bron Verbetering Bewerkingsafstand

1 versch versche 1
Passim. [Niet in bron] „ 1
2 societeiten sociëteiten 1/0
4, 13, 14,
15, 25 millionair millionnair 1
4 Luitster Luister 1
4, 13, 13,
15, 17,
21, 27 [Niet in bron] ” 1
4 aa nen aan en 2
4 Bothanybay Botanybay 1
4 ” [Verwijderd] 1
5 Botangbay Botanybay 1
5 afdwaalden afdaalden 1
5 cathegorie categorie 1
5 zachtent oon zachten toon 2
6, 7, 10 sir Sir 1
6 tuchtroed tuchtroede 1
6 genoedoening genoegdoening 1
6 koerts koorts 1
7 lady Lady 1
7 voor voor voor 5
8 zich zelf zichzelf 1
9 Linghbule Linghdale 2
10 marnier marinier 1
13 Overijsel Overijssel 1
14 kunnnen kunnen 1
15 van avond vanavond 1
15 en er 1
16, 29 ’ ” 1
16 Bellinzioni Bellincioni 1
18 kan ken 1
18 avond japon avondjapon 1
18, 29 [Niet in bron] ik 3
21 Ansichtkartenhandelaars Ansichtkaartenhandelaars 1
21 hooi mooi 1
21 ’ [Verwijderd] 1
22 V IJFDE VIJFDE 1
22 Heeemberg Heemberg 1
22 vrij-goed vrij goed 1
23 rondwalen ronddwalen 1
23 ”„ 2
25 voorchijn voorschijn 1
25 anonyme anonieme 2
25 vond avond 1
26 roodwolkjes rookwolkjes 1
26 mij my 2
26 [Niet in bron] . 1
27 wereeld wereld 1
27 koopenen koopen en 1
28 afgeneden afgesneden 1
29 burgemester burgemeester 1
29 [Niet in bron] , 1
30 slimer sluimer 1
30 schilderijen verzameling schilderijenverzameling 1
30 museum-directeur museumdirecteur 1
31 ? ! 1