Professional Documents
Culture Documents
Anecdota III Theodosii Grammatici Nomina Et Verba
Anecdota III Theodosii Grammatici Nomina Et Verba
ΛΝΕΟΡΟΤᾺΑ
ΝΑΕ Ὁ 1.
ΨΟΙΌΝΕΝ ΤΕΒΤΙΟΜ.
ΤΗΞΟΌΟΘΙ ΟΑΝΟΝΕἙ.
ΕΌΙΤΟΒΙΒ ΑΝΝΟΤΑΤΙΟ ΟΒΙΤΙΟΑ.
ΓΝΌΙΟΒΕΒ.
».,
,}1αὴ
ΩΣ
«τ
ΒΕΒΟΙΠΙΝΙ, 18...
ΤΎΥΎΡΙΒ ΕἘῚῚ ΙΝΡΕΝ Β18
τς. ἘΡΡ Ἐ 1.
τὰ
ἊΣ
Σ μάν ὁ
“"
"»““Φ. ᾿ Χο
Ἢ
᾿
εααουἸΑΟΊΗΡΟτς
ΝΟ40.
ΣΊΟΥ
ΧΑΝΟΝΕΣ.
.
Κανὼν ια-
Ἑνιχά. ὁ δὸς τοῦ ἡδέος: τὰ εἴς ὃς τριγενῇ“διὰ
“τοῦ ἐος χλίνεται, ἡδέος, ὠχέος. τῷ ἡ ὃ ἐΐ, καὶ ἡδεῖ κατὰ
συναίρεσιν. τὸν ἡδέα καὶ ἡδύηη χαὶ αὗται αἱ αἰτια-
τιχαὶ τῷ λόγῳ τῆς εὐϑείας χαὶ τῷ λόγῳ τῆς δοτικῆς. 50.
ὦ ἡδύ: τὰ εἰς υς ἀποβολῇ τοῦ “πῇποιεῖ τὴν κλητικήν,
ὦ ταχύ, ὦ θηλυ. ς ᾿
Δυϊχά. τὼ ἡδέε. τοῖν ἡδέοιν. ὦ ἡ δέε,
ΕΣ ΞΕ 985
Πληδ. οἱ ἡδέες; χαὶ ἡδεῖς χατὰ συναίρεσιν.
τῶν ἡδέων. τοῖς ἠδέσι. τοὺς ἡδέας, καὶ ἡδεῖς
χατὰ συναίρεσιν. ω ἡδέες καὶ ὦ ἡδεῖς.
Κανὼν ιβ.
ἝΝ.
- ἷ ἣ
οδέ
'
δυϊχά, τὼ πλόω τῶ πλώ. τοῖνἄκοω Ἢ
πλοῖν. ὦ πλόω ὦ πλω. ᾿
Πληθ. οὗ πλ ὁοι οἱ πλοῖ: πᾶσα εὐϑεῖα δυϊχῶν
εἰς ὦ λήγουσω. εἰς οἱ ποιεῖ τὸ πληθυντιχόν, πλὴν τῶν.
οὐδετέρων. τῶν πλόων τῶν πλῷν. τοῖς πλόοις ὅ
σοῖς πλοῖς. τοὺς πλόους τοὺς πλοῦς: πᾶσα εὑ--
αὐϑεῖα πληθυντικῶν εἰς οἱ λήγουσα εἰς οὐς ποιεῖ τὴν αἷ-
τιὰτικήν, οἷον Ὅμηρον Ὁμήρους. ὦ πλόσι.ὦ πλοῖ.
Κανὼν ιε. ᾿
Ἑνιχά. ὃ ἱδρώς τοῦ ἱδρῶτος: τὰ εἷς ὡς ὀξύ- τὸ
τονα᾿ ὑπὲρ. μίαν συλλαβὴν διὰ τοῦ τος χλένεται, ἀπτῶ--
τος, ἀγνῶτος. τῷ ἱδρῶτι τὸν ἱδρῶτα. ὦ ἑδρώς:
τὰ εἰς ὡς τὴν αὐτὴν ἔχει ὀρθὴν χαὶ κλητιχήν.
ΔΜυϊχά. τὼ ἱδρῶτε. τοῖν ἱδρώτοειν. ὦ δρῶ τε:
π΄ Ἡληῦ. οἱ ἱδρῶτες.
τῶν ἱδρώτων." τοῖς ἑδρῶ-χϑ
σι. τοὺς ἑδρῶτας. ὦ ἱδρῶτες.
Κα ν ὼ Υ͂ ΒΟΟΣ
ι Ἐγιχά, ὃ ἥρως τοῦ ἥρωος: τῶν εἴς ὡςς βαρυ-
σόνων τὰ μὲν βραχείᾳ παραληγόμενα διὰ τοῦ τος κλί-
ετᾶι, γέλωτος, ἔρωτος, ΜΝέπωτος, τὰ δὲ μακρῷ διὰ χα- 29
ϑαροῖ τοῦ ος, Μίνωος, ἢ
ἥρωος, πλὴν τοῦ εἵλως εἵλω-
τος. τῷ ἥρωϊ. τὸν ἥρωα. ὦ ἥρως.
δυχά. τὼ. ἥρωε. τοῖν ἡρώοιν. ω ἥρωε.
ΕῚ
ν Κανὼν χα.
Ἑνιχά, ὁ Ἕλλην τοῦ Ἕλληνος, ὁ τέρην τοῦ
ἕ Ν , -ς ς ᾽ -
“
οϑδ ᾽
Ψ᾽᾿ Γ Σ᾿ το ἥῆν δῷ
Κανῷὼ ν κᾧ.
Κανὼν Ἂς.
Καων ὦ.ν ΝΣ ; μ
ἌΝ ἢ αἰδώς, ἡ ἕως, ἡ Κῶς' τῆς αἰδόος τὰν
χαὶ αἰδοῦς, τῆς ἕω, τῆς Κῶ: τῶν εἰς ὡς ϑηλυχῶν ]
τὰ μὲν ὀξύτονα δύο εἰσίν, ἠώς καὶ αἰδώς, ἅπερ ὁμοίως 4}
ἐχλίϑη τοῖς εἷς ὦ λήγουσι κατὰ πᾶσαν πτωσινγ" τὰ δὲ : ἑ
βαρύτονα κατὰ ἀπαβολ ἣν τοῦ σ Χλίνεται, τῆς Κέω, ]
τῆς ἕω, τῆς ἅλω" τὸ γὰρ ἅλωος πταϊσμᾶ γνεωτεριχόν. 26.
χλίνεταν δὲ χαὶ αὐτὰ ὁμοίως τοῖς εἰς ὦ ᾿Δττικχοῖς.
τὸ
Κῶς μόνον περισπασϑὲν ὁμοίως τοῖς βαρυτόνοις ἐχλίϑη.,
τῇ αἰδοῖ, τῇ ἕῳ, τῇ Κῷ. τὴν αἰδώ, τὴν ἕων,
τὴν Κῶν: ἡ μὲν ἀναλογία ἀπήτει μετὰ τοῦν, εὑρέϑη
δὲ καὶ δίχα τοῦ Ψ, τὴν ἕω, τὴν Κῶ. ὦ αἰδοῖ, ὦ ἕως, ἤν
ὦ Κῶς.
᾿Δυϊχά. τὰ αἰδώ, τὰ ἕω, τὰ Κῶ. τοῖν αἰδοῖν,
ταῖν ἕῳν, ταῖν Κῷν. ὦ αἰδώ, ὦ ἕω, ὦΚῶ.
Πληϑ-. αἱ αἰδοί, αἱ ἕῳ,αἵ Κῳ. τῶν αδῶν, ἊΝ
τῶν ἕων, τῶν Κῶν. ταῖς αἰδοῖς, ταῖς ἕως, ΜΉΝ
Κῶς. τὰς αἰδούς, τὰς ἕως, τὰς: Ἀϑν, ὦ αἰδοί,
ὦ ἕῳ, ὦ. Κῳ.. ; ' ; ᾿
. τέλος τῶν ϑηλυχῶν κανόνων. ὲ
ΎΨ.Ύ
τὰν
εν
»ἀνΝ
999
Ἀαρὼν Ὁ. 5 0: : Δαν"
Ἑνιχώ,
ν᾿ τὸ πῶῦ, τὸ γόνυ, τὸ δόρυ τοῦ πώ- ᾽
Κανὼν ἕ.
- Ἔνιχά. τὸ χρέας τοῦ χρέατος χοινῶς, τοῦ τ
χρέαος ἸἸωνιχῶς, τοῦ χρέως ““ττιχῶς: τὰ εἴς ας οὐ-
δέτερα ἡ. μὲν χοινὴ ΓΤΆΡΟΝ διὰ τοῦ τος χλίνει, χρέα-
τος, γήρατος, ἡ δὲ τῶν Ἰώνων χαϑ' ὑποςολὴν τοῦ τ,
χρέαος, γήραος, ἡ δὲ τῶν ᾿4ττικῶν συναιροῦσα τὸ αὐ
εἰς ᾧ, τοῦ χρέως, τοῦ γήρως. τῷ κρέατε χοινῶς, τῷ 20
χρέαϊ Ἰωνιχῶς, τῷ κρέᾳ : ΑΆΛΣ τὸ χρέας. ὦ
Ξ
κρέας.
Δυϊχά. τὼ κρέατε χοινῶς, τὼ χρέαε Ἰωνικχῶς,
τὸ χρέα Αττιχως. τοῖν χρέάτοιν κοιγῶς, τοῖν
κρεάοεν ἸἸωνιχῶς, τοῖν κρεῷν ᾿Αττιχῶς. ὦ κρέᾳτεςβ
χοινγῶς, ὦ μὰ μώκεν Ἰωνιχῶς, ὦ κρέα :-Ζττιχώς.
᾿ς “]ληϑ. τὰ κρέατα κοινῶς, τὰ κρέαεα Ἰωνιχῶς,
τὰ χρέα ᾿Αττιχῶς.
τῶν χρεάτων χοινῶς, τῶν κρε-
ἄων Ἰωνιχῶς, τῶν κρεῶν ᾿Αττιχῶς. τοῖς κρέασι
μόνως. τὰ πρέατα χοιγῶς, τὰ κρέαα ᾿Ιωνιχῶς, τὰὅφ
κρέα:“ττικως. ὦ χρέατα κοινῶς, ῳ χρέαα Ἴωνι:
κῶς, ὦ χρέα “ἀττικῶρ,
100
Κανὼν ἢ. Ἶ
Ἕνιχα., τὸ τεῖχος τοῦ τείχεος; χαὶ χατὰ συ-
ψαίρεσιν τείχους: τὰ εἷς ος οὐδέτερα εἰς ουὅς ἔχεν τὴν
γενικήν, βέλους, τείχους. τῷ τείχεΐ, καὶ κατὰ συναί-
ρέσιν τείχει. τὸ τεῖχος. ὦ τεῖχος.
τς Ζυϊχά. τὼ τείχεε, καὶ κατὰ συναίρεσιγ᾽ τείχη.
τοῖν τειχέοιν, καὶ χατὰ συναίρεσιν τειχοῖν. ὦ τεί-
χεε, καὶ κατὰ συναίρεσιν τείχη.
Πληϑ. τὰ τείχεα, καὶ χατὰ συναίρεσιν τείχη. Ὁ
δῶν τειχέων, χαὶ κατὰ συναίρεσιν τειχῶν. τοῖς 10.
τείχεσι: τοῦτο ἀσυναίρετον μένει. τὰ τὲ ἰχεα, χαί
χατὰ συναίρεσιν τείχη. ὦ τείχεα, Ἢ τείχη ὁμοίως.
καλῶν ϑ. αὐ ᾿
Ἑνιχά. τὸ φῶς τοῦ φωτός, τὸ ὡς τοῦ ὠτός: ᾿
δύο μόνα ἕξιν οὐδέτερα εἰς ως, φῶς καὶ ὡς, χέχλινται 18.
. δὲ ἀμφότερα διὰ τοῦ τος. τῷ φωτί, τῷ ὠτί τὸ ἢ
φῶς, τὸ ὡς. " φῶς, ὠ ὦ ς.
ΐ
᾿ Δυϊχά. τῷ φῶτε, τὼ ὦτε. τοῖν φώτοιν, τοῖν -
ὥτοιν. ὦ φῶτε, ω ὠτε.
"ἢ
ἢ
᾿
. ᾿ΠΔΟΟΚ
εὐγενέος, κρέας κρέατος. τῶ μέντοι προπαροξυνύμενα ὅτε:
, περιττοσυλλάβως κλίνεται, ἀναγκαίως κατέρχεται μίαν
συλλαβὴν. ὁ τόνος" οὐκ ἕςε γὰρ τάσις πρὸ τριῶν συλ-
λαβών, οἷον φίλημα φιλήματος, Ἄδωνις ᾿Αδώνιδος.. χαὶ
τὸ Ὅμηρος Ὁμήρου χατήγαγε τὸν τόνον, ἐπεὶ οὐχ ἐν- ὃ
᾿ δέχεται φύσει μαχρᾶς οὔσης ἐπὲ τέλους προπαροξυν-
ϑῆναι λέξιν" τὸ γὰρ μάντεως χαὶ πόλεως. ᾿4ττικὰ ἀπὸ.
“τοῦ μάντιος χαὶ πόλιος γεγονότα τῶν χοινῶν ἐφύλαξε
τὴν τάσιν. σεσημειώσϑω τοίνυν τὸ μητέρος καὶ ϑυ-
γατέρος οὐ φυλάξαντα τὸν τόνον" ἴσως δὲ συναπηνέχϑη »" ο
τῇ πατέρος, ἀνέρος. ἡμάρτηται δὲ καὶ τὸ γυναιχός χαὶ
ϑυγατρός: τὸ γὰρ μιᾶς καὶ ἑᾶς ᾿Ιωνιχκὴν ἔχει τὴν τά-
σιν. αἱ μέντοι εἰς ος δισύλλαβοι γενικαὶ ὀξύνεσϑαι ϑέ-
λουσι, χηνός, γραός, φωτός. ἡ λᾶος ἐκ τρισυλλάβου τῆς
λάαος. ἡ υἷος ἐκ τῆς ἁϊος. ἢ κῆρος καὶ ἦρος ἐχ τῆς ταὶ ᾿ΦκῚ
100 ᾿
τις
τοοϑ
᾿ἙΘΕΟΔΟΣΙΟῪ ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΟΥ
ἘΙΣΑΓΙΩΣΤΙΚῸΙ ΚΑΝΟΝΕΙΣ ΠΕΡῚ ΚΑΊΣΕΩΣ
' ΦῬΗΠΙΑΤΩΝ. , : ᾿
“Ἕ εςώς. Ν
ψφ
χΟλλ
ἢ. ἐπεὶ γὰρ τὸ
ὃ τρίτον τῶν πληϑυντιχῶν οὔτε εἷς σι
λήγει οὔτε εἰς ται, οὐχ ὡμοφώνησαν ἀλ λήλοις τὰ δυϊχά.
Πληϑυντιχά. ἑτύπτομεν: πᾶν πρῶτον πρόςωπον
ἑνιχῶν εἰς ὑ λῆγον, μὴ ἔχον τὸ μ χλιτιχόν, προρόδῳ
τῆς με πληϑυντικὸν γίνεταν, ἔλεγον ἐλέγομεν, ἐποίσυν 8
Ἐπ με περὶ Ὑγὰρ τοῦ ἐτίϑην ἐτίϑεμεν καὶ τῶν ᾿ὁμοί-
ὩΨ ἐν τοῖς εἰς μὲ ἐροῦμεν εἴπομεν «μὴ ἔχον. τὸ μι χλι-
τιχόν" διὰ τὰ ἐτυπτόμην, ἐλεγόμην καὶ 1τὰ δμοια" οὗ-
χέτι᾽'γὰρ τὰ πληϑυντικὰ προςόδῳ τοῦ μὲ ἀπετελέσϑη.
᾿χλιτικὸν δέ ἔστι τὸ μὴ ὃν ἐχ ϑέματοξ᾽ ἀλλ ἐκ κλίσεως τὸ
γεγενημένον. ἐτύπεετε: εἴρηται. ἔτυπτογ: τῶν τεσ-
δαῤων παρῳχημέγων, παρατατιχοῦ τέ φημι, παραχέι-
μένου, ὑπερσυντελίχου χαὶ᾿ἀορίςξου, ὅδοι᾽ μὲν εἰχον τὴν
ἐνεδγητικὴν μετοχὴν εἰς σ λήγουσαν “αὶ ὀξυνομένην,
οὗτοι καὶ τὰ τρίτον πρόφωπον φῶν πληϑυντιχῶν εἶχον χῦ
᾿ἰσοσυλλαβοῦν τῷ πρώτῳ, οἷον ἡ τετυφώς ἈΑΑΡτΝΝ ἘΠῚ
ἐξὶ χαὶ ὑπερσυντελίχου μετοχὴ. εἰς στε δῦσα καὶ ὀξύ-
γνομένη" τοίνυν ἀμφοῖν τοῖν χρόνοιν τὰ τρίτα πρόςωπά
τῶν πληϑυντιχῶν ἐσησυλλα βοῦαι τοῖς πρώτοις ἑαυτῶν;
τετύφαμεν τετύρασιν, ἐτετύφειμεν ἐτετυφειδαν. ὅσοι 20
δὲ αὐτῶν οὐχ εἶχον τὴν μετοχὴν εἰς μετ᾽ ὀξείας, ἐν-
δέον συλλαβῆ τὸ τρίτον ἕχουσι τοῦ πρώτου, χαὶ λῆγον
εἰς ἐκείνην τὴν συλλαβὴν ἥ τις ἦν παράληξις τῆς γὲ-
γιυκῆς,τῆς μετοχῆς, οἷον τοῦ ἔτυπτον ἡ μέτοχῃ τύπτων
οὐχ εἰς δ ὀξύτονος" ἐνδεήσει τε τοίνυν τὰ τρίτον τῶν 25
πληϑυντιχῶν μιᾷ συλλαβῇ τοῦ πρώτου, καὶ λήξει εἰς
τὴν πτὸν συλλαβήν, ἣ τις ὴν παραλήγουσα τῆς τύπτον-
τος γενικῆς. ὁμοίως καὶ ἐπὶ ἀορίστου, τύψας" ἡ μετοχὴ
εἶξ σ μέν, ἀλλ᾽ οὐχ ὀξύτονος. ἔξται τοίνυν ἐτύψαμεν
ἕτυνψψαν, τ 98
Πεαραπεΐμενος,
᾿Ενιχά. τέτυφα: δύα χρόνοι χατασχευάζουσι τὸν
παραχείμενον. ὁ παῤρατατιχὸς τὴν ἄρχουσαν, ὁ δὲ μέ-
-
"
1012
πασὲν: ἔνα. : ᾿ .
, ῬὙπερσυντέλικος.
ΠῚ Ψ': ΦΆ Τὺ
δναά. ἐτετύφειν: πᾶς παρακείμενος τρέπων τὸ
᾿ ἃ εἰς εἰν ὑπερσυντέλικον ποιεῖ. εἰ δ᾽ ἀπὸ συμφώνου.
ἄρχοιτο, καὶ τὴν ἄρχουσαν αὑτοῦ ἐχτείνει τῇ προφόδῳ 10
πολι ἄν εἰ, δὲ ἀπὸ , φωνήεντοςς, ἡ αὐτὴ ἀρχὴ καὶ ἐπὶ τοῦ
ὑπερσυντελίκου, οἷον λέλεχα. ἐλελέχειν, ἔφϑαρχα ἐφϑάρ-
κειν.. ἐτετύφε ὑς: πᾶν πρῶτον πρύφωπον εἰς ν λήγον
τ
; μετὰ “φυσικῆς μιακχρᾷς , μιῇ ἔχον τὸ μ' κλιτιχόν, τροπῇ
τοῦ ν ἐίς σ τὸ δεύτερον ποιεῖ, ἐδάρην ἐδάρης, ἐτετύ- τὸ
φειν ἐτετύφεις. πρόςκειται »μετὰ φυσιπῆς μαχρᾶς"
διὰ τὸ ἐποίουν ἐποίεις καὶ πάντας τοὺς ἀπὸ περισπω-
μένων παρατατικούς" τούτων γὰρ αἱ ἐπὶ τέλους δίφ-
ὅογγοι, Οὐχ᾽ ἤσαν. φυσικαὶ τ κλῖι ἘΣ συναιρέσεως, διὸ
ἐσραπησαν. πῶς οὖν τὸ ἐχρύσουν ἐχρύσους οὐχ ἐτράπη: 50
ἐπεὶ τὸ ἐντελὲς ἣν ἐχούσοον ἐχρύσοες καὶ τὰ δύο ο0
εἰς.τὴν. Πδέρήογγον χιρνᾶται ὡς νόος γνοὺς; καὶ τὸ οἐὲ
ὁμοίως, ὡς τὸ ἐμόν τοὐμόν. πρόρχειται δὲ τῷ κανόνι
»μῇ ἔχον τὸ ἐν κλιτιχον᾽ διὰ τὸ ἐλεγόμην ἐλέγου καὶ
τὰ ὅμοιᾳ. ἐτετύφει: εἴρηται. . 95
καὶ τρέχω ϑροέξω χαὶ ἔχω ἕξω. χαὶ ἀπὸ μὲν βαρυτόνων
ἐσοσυλλαβεῖ αὑτῷ, πλέχω πλέξω, ἀπὸ δὲ περισπωρβένων
μιᾶ περιττεύει, ποιῶ ποιήσω. παραλήγεται δὲ ἡ μὲν
' ΟΝ: τῶν βαουτόνων τῷ Ψ, λείβω λεύψω, ἡ δὲ δευ-
τέρα τῷ ἕξ, λέγω λέξω, ἡ τρίτη τῷ δ, πείϑω πείσω, ὴ τῷ
τετάρτη τῷ σα ἢ ἕξ, ὀρύξω, φράσω: διφορεῖται γάρ" ἡ
“πέμπτη τὰ ἀμετάβολα τηρεῖ μετὰ συξολῆς τῆς παρα-
ληγούσης καὶ πσον μένου τόνου, σπείρω σπερῶ, ψάλ-
λω ψαλῶ. ἡ ἕκτη τὸ σ, ἱππεύσω. οἱ δὲ ἀπὸ περισπω-
μένων ἀεὶ κηρὶ εἷς ὦ λήγουσι, παραλήγεται δὲ ἡ “μὲν 5οο
πρώτη τῷ ἢ ἢ τῷ ξ, γοήσω, τελέσω, ὴ δὲ δευτέρα τῷ
ῇ ἢ τῷ ἃ, ϑοήσω: ἑάσω, ἡ τρίτη τῷ ὦ ἢ τῷ Ο, γυψώσω,
ἀρόσω. τύψ εις. τύψει.
Μυϊχα. τύψετον. τύψετον,
πεν τύψομεν. τύψετε. -«τύψουσι. .5
Μέλλων ἐμὲἐν ζω
“Ἑνιχά. τυπῶ: πᾶς δεύτερος ἀόριςξος τὴν ον εἰς ὦ
μούδραλών » χαὶ τὴν ἐν ἀρχὴ χλιτιχὴν ἔχτασιν ἀποβα-
λών, δεύτερον μέλλοντα ποιεῖ πάντως περισπώμενον χαὶ
τὸ δεύτερον πρόφωπον ἔχοντα διὰ τῆς εἰ διφρϑόγγον. 50.
τυπεῖος. τυπεῖ.
ΖΔυϊχά. τυπεῖτον. τυπεῖτον.
ἤληϑ. τυποῦμεν, τυπεῖτε. τυποῦσεν,
1τοιϑ
ΠΕΡΙ͂ ΠΑΘΗΤΙΚΩΝ. νη
λό παϑητικὰ "
χρόνου ἐνεςῶτος.
δ ΛΑ. τύπτομαι: πᾶς ἐνεξὼς ὁριςξιχὸς ἀδτ εἰ ὧ δ᾽
λήγων ἀμοιβῇ τοῦ ὦ εἰς ὃ καὶ προςϑέσεε τῆς μαι παὰ-
ϑητιχὸς χίγεται, λέγω λέγομαι. πάλιν τὰ περισπώμενω
ἀπὸ τῶν ἐντελεξέρων συναιρούμενα διαφόρως ποιεῖ τὴν
παραλήγουσαν, ποιέω ποιέομαι ποιοῦμαι, βοάῳ βοάο-
μαι βοῶμαν, χρυσόω χρυσόομαι ᾿χρυσοῦμαι. τὺπτ νι}
πᾶν πρῶτον πρόρφωπον, ἔχον τὸ μ᾽ κλιτικόν, τοῦ τρίτου
προφῳὠπου τὸ τ ἤτοι τρόπον εἰς σα ποιεῖ τὸ δεύτερον,
ὃς. τὸ πεποίημαι πεποίησαι πεποίηται, 1) ὑποςέλλον τὸ
: τοῦ τρίτου χαὶ χρᾶσιν ποιούμενον τῶν φωνηέντων,
ὡς τὸ τύπτομαι τύπτῃ τύπτεται. χαὶ ὅσα μὲν εἶχον ἜΣ β
τὴν ἐνεργητικὴν μετοχὴν εἰς σ ὀξύτονον, ἐχεῖνα τροπῇ β
τοῦ τ εἰς σ᾽ ποιεῖ τὸ δεύτερον, ὅσα δὲ μὴ εἰς σ ᾿δὲἕύ-
τογον, ἐχεῖνα ἐνδείᾳ τοῦ τ καὶ χράσει, ὁ δὲ λόγος διή-
χει χαὶ ἐπὲ τῶν εἰς με, ποιοῦνται τοίνυν τὴν μὲν τρο-
πὴν ἐν μὲν τοῖς εἰς ὦ παραχείμενοι χαὶ ὑπεοσυντέλι- 20
χοΙ, τὴν͵ δὲ ἔνδειαν χαὶ χρᾶσιν ἐνεεξώτες χαὶ παράτατι- ;
κοί, ἀόριξοι μέσοι χαὶ μέλλοντες ἅπαντες. ἐν δὲ τοῖς εἰς
μι πάντες τῇ τροπῇ γίνονται, πλὴν τῶν μελλόντων. χαὶ
τοῦ πρώτου μέσου ἀορίξου" ἔξει γὰρ ἔτησα καὶ ςήσας
ἡ μετοχὴ βαρυτόνως. ἣν οὖν τύπτεται, χαὶ ὑποςολῇ τοῦ ΩὉ
τ τύπτεαι, καὺ χράσει τοῦ ἕ καὶ ἃ εἰς ἢ, ὡς βέλεα
βέλη, τύπτῃ, καὲ μένει τὸ ἔ᾽ μὴ ἐκφωνούμενον διὰ τὸ
μέγεϑος τοῦ ἢ. τύπτετ αε:. τὰ εἰς μαι. ἔχοντα τὸμ
κλιτιχὸν τροπῇ τῆς μαι εἰς ταῖ τὸ τρίτου. ποιεῖ, τ0ε:
ποντὰ τὴν παραλήγουσαν. ἔνϑα μή ἐςιν ἡἐνερ ΗΝ ρὲ50 ]
μετοχὴ εἰςσα ὀξύτονος. :
Δυϊχά, τυπτάμεϑον: ἐκ τοῦ πρώτου τῶν αλῃ.-.
ϑυντικῶν τροπῇ τῆς ὅω εἰς ϑον, τὐπτεσϑον: ἐχ
, ᾿ 1010
Αδαρῥέφθήτον: ἘΠ ΤΉ
Ἤλη. εἐτύρϑημεν. ξεύυ ϑητε ἐτύφϑη-"
σαν: τὰ εἰ μὲν πληϑυντιχὰ ἀπὸ τῶν εἰς ν φύσει
μαχρολστςτ ήκτων χεχλιμένα εἷς ἂν ποιεῖ τὸ τρίτον. ἐν}
Ἐἡεαϑητικὸς ἀδροέξος δεύτερος, τ ᾿». τ
: Ἑνιχῦ ἐτύ
ὕπην: πᾶς δεύτερος ἀόριςος ἐνεργητι- ᾽
; ζὸς εἰς ἐκ χβο τροπῇ τοῦ " ἑἰς ἢ παϑητικὸς δεύτε- ὦ
ρος ἀὐρί. 5 γίγνεται, ἕτυπον ἐτύπην ) ἕνυγον ΤΉΝ Ν᾽
ἐτύπη- τὐπη..οὐ Ὁ ΑΞ
Ὃ
, ἐτύπητον. ἐτυπήτην.
.
,
ἌΣ ΤΩ ἐτύπητε. ἠδέ...
Ὥέσος ἀόῤριςος πρῶτος.
τ ΠΥ ᾿ ἐτυψάβην: οὗ μέσοι, δβρουυ μοῦ τῶνς
1095
ΠΕΡΙ ἀπαρεηδάτην. , ἜΝ
ἌΝ
᾿ Ἰδόκει.τισὶ τὰ ἀπαρέμφατα, “μηδὲ ῥήματα. Ἔα ἢ
νὰτὸ
ὃ μὴ ἔχειν. πρόφωπά τε καὶἀριϑμούς. φαμὲν οὖν
ζ ϑέαοι
ὡς πᾶν.μέροςἢ λόγου φύσει μὲν ἕνἐςεν ἁπλοῦν, ΓΕΥΥΤ,
δι᾽ τὦῷτ
Ὁ» ᾿Σ . ΟΡ δ
1025
Ἶ πόῥέου σύ τους ᾿
τύψαι: ὁ εἰς ᾧ λήγων ἀόριξος προςϑέσει τοῦ.
χαὶ συστολῇ τῆς ἀρχούσης ἀπαρέμφατον ποιεῖ, ἔπεισω
πεῖσαι. οὐ συνεζεύχιδη δὲ τῷ μέλλοντι, ἐἐπειδὴ μηδὲ ἡ
“μετοχή. ὧν γὰρ αἱ μετοχαὶ συνεμπίπτουσι, τούτων χαὺὶ 2
τὰ ἀπαρέμφατα.. εἰ δὲ τις λέγον; πῶς οὖν δευτέρου
ἀορίφου καὶ μελλουεοῦ αἱ ᾿μετοχαὶ μὲν συνέπεσον; τὰ
δὲ ἀπαρέμφατα οὔ, ἴξω ὅτι αἱ μέτοχαὶ αὐτῶν φωνῇ
ξ μὲν" συνέπεσον, τόνῳ δὲ διεξάλησαν" ἀορίστου γὰρ δευ-
τέρου τυπών ὀξυτόνως ᾿ μέλλοντος δὲ τυπῶν περισπω- 80
μένως. τὸ μέντοι ἀπαρέμφατον τοῦ δευτέρου ἀορίστου,
μὴ, δυνάμενόν ὀξυνϑῆναι. χαϑὸ οὐχ ἔτι ῥδῆιϊία δευνδις
᾿
ὡς
τ."
ΠΤ
1990 δυὸ»
νῷ
«οὖς,
νὐς
ὶ
λέξειν.
τ
Ἥορίξονυ δευτέρου καὶ βέλλ οντος-
τυπεῖν: ὃ δεύτερος μέλλων χατὰ τὸ τρίτον πρός- ἐν
φοδ
“ἰδρ
οὐ}
ΨΕΥ
Ν
Ψ
ΨΥ
"ΡΝ
ἔθ ἕ τ ΝΣ
΄ -
; , δ᾽
1029
Τφροςταντινχὰ παϑητικὰ
χρόνου Ἰνεστῶτος καὶ παρατατικοῦ.
Ἑνιχά. τύπτου: τὸ δεύτερον πρόφωπον τοῦ πα-
ϑητιχοῦ παρατατιχοῦ τὴν ἔν ἀρχῇ χλιτιχὴν ἔχτα-
σιν συστεῖλαν προςταχτικὸν γίνεται, ἐποίου ποιοῦ, σι
ἐβόω βοῶ, ἐχρύσου χρυσοῦ. τυπτέσϑω: τὰ εἰς τω
τρέτω ἐνεργητικὰ τροπῇ τοῦ τῶ εἰς ϑὼ παϑητιχὰ. γί-
γέται, νοείτω γοείσϑω , λεγέτω λεγέσϑω. ἕνὰ δὲ λόγῳ
πᾶν δεύτερον πρόςωπον πληϑυντιχὸν ὁριςιχὸν τῶν πα-
ϑητιχῶν ἢ μέσων τροπῇ τοῦ ξ εἰς ὦ προςταυχτιχὸν γί- 10
γέταῦ τρίτον, τὐπτέσϑε τυπτέσϑω, τέτυφϑε τετύφϑω,
ἐτύφϑητε τυφϑήτω, ἐτύπητε τυπήτω, ΘΟ: τυψά-
σϑω, ἐτύπεσϑε τυπέσϑω. ᾿
- Δυϊχά, τὐπτεσϑον. τυπτέσθων: ἐχ τοῦ δευ-
τέρου τῶν πληϑυντιχῶν. τῷ
Πληϑ. τύπτεσϑε: ἔχ, τοῦ τρίτου. τῶν ἑνιχῶν
τροπῇ τοῦ ὦ εἰςξ. τυπτέσϑωσαν: ἔκ τοῦ τρίτου
τῶν ἑνιχῷν,προςϑέσει τοῦ σαν.
Παραπειμένου καὶ ὑπερσυντελ ἔκου.
Ἕνιχά. τέτυψο: τὸ δεύτερον πρόφωπον τοῦ ὑπερ- 20
συντελίκου συστολῇ τῆς ἀρχούσης προςταχτμὸν γίγνεται,
,ἐλελέγμην ἐλέλεξο λέλεξο. τετύφϑω: δύναται καὶ ἀπὸ
τοῦ τετυφέτω τέξυφέσδω καὶ ἐν συγχοπῇ τετύφϑω εἴ-
αι, δύναται χαὶ ἀπὸ τοῦ. τέτυφϑε τετύφϑω γεγονέναι.
δΔυϊχά.. τέτυφϑον. τετύφϑ'ων. 8
ἡπηϑ- τέτυφϑε. τετύφϑω σαν.
“Φορίςου καὶ ὐχᾷ ν φὰς αν ἐν
Ἑνικά. τύφϑητι: πᾶσα μετοχὴ εἰς σ ὀξύτονο:
ο διὰ τοῦ ντ χλενομένη εἰς ϑὲ ποιεῖ τὸ προςταχτικόν,
διδούς δίδοθϑει, ἱςάς ἵςαϑε: οὕτως οὖν τυφϑείς τύφϑηϑεξ50
ἔδει εἶναί, ἀλλὰ διὰ τὸ κακάφωνον. τῆς. ἑπειλλ ἡλέας
τῶν δασέων τὐφϑητί φαμὲν “διὰ τοῦ τ, τυφϑήτω:
οἷ
--
εὟὉ.
λοδρ ᾿ ᾿ -
ΠΕΡΙ ΕΥ̓ΚΤΙ͂ΚΟΙΩΝ.
Εὐκτικὰ ἐνεργητιχὰ
χρόνου ἐνεστῶτος καὶ παρατατιχοῦ.
Ἑνικχά. τύπτοιμε: πᾶσα μετοχῇ. ἐνεργητεχὴ.. τὸ
τέλος τῆς γενικῆς τρέψασα εἰς με χαὶ πρὸ τοῦ μ δεξα-
μένη τὸ ἔ, παραιτησαμένη τε τὰ μὴ δυνάμενα σὺν ϊ---
᾿νἑω
παρ
δὰ
Ἂνςτας
ἀφῶντἀνας,
ὰ
-,
«ἢ
! 1055
τοδὃ | ᾿ ; » Ἂ ΄
ἢ
ἥληϑς, ἀὸν εὐπώμεϑαι τούπησϑε.-, »ὁ: ἱ
“πωνταις, "»"" -
Ἴζον ον δ ἐπὴν χολθνο τε ἢ
: περένδλέμον μέλλοντας τοῦ δεβουίρ γεδς ἱ
ὡξνιχά. ἐὰν. τεεύψωμαι εὖ πλλθ ἐν ᾿-
ἣν ὩΣ
β
]
-᾿ ων ῳ ἦ 5’ τ
ψηταν ᾿
“«-
». ὁ 4 Ὁ),
β υμβ 1059
, δυϊζά. ἐὰν τε τυψώμεϑον - τετύψησϑον-
τετύνη σϑον.
ξ Πληϑ, ἐὰν τετυψώμεϑα - τετύψησϑε- τε-
τύψωνται.
ΠΕΡῚ ΜΕΤΟΧΩ Ν. 8
Μετοχαὶ ἑἐνεργητικαὶ
χρόνου ἐνεστῶτος ταὶ παρατατικχοῦ.
Ἕνιχά. τύπτων: πᾶν ῥῆμα δριστιχὸν εἷς ὦ λὴ-
γον προςϑέσει τοῦ ν ποιεῖ τὴν μετογήν, λέγω λέγων,
τύπτω τύπτων, τύψω τύψων. τύὐπτουσῶ: πᾶσα με- τὸ
Τογὴ διὰ τοῦ ψτ χλινομένη, τρέπουσα τὸ τέλος τῆς
Ἁ
1043 ᾿ Ὧν
Ἥετοχαὶ “παϑητιχαὶ, ᾿
χρόνου ἐνεστῶτος καὶ βαρφνάκινθ,. ΒΡῈ. η
χαὶ τὰ παραπλήσια.
τ ᾿Ζυϊχά. τυπτομέ νω: πᾶσα δοτικὴ.ἑνιχῶν εἰς ἄς
2) εἰς ὦ λήγουσα ὁμόφωνον ἔχει τὴν ὀρϑὴν τῶν δυΐ-
χῶν. τυπτομένα: εἴπομεν ὡς πᾶσα δοτιχὴ. εἰς ἢ λή-
γουσα τροπῇ τοῦ ἢ εἴς ἃ τὸ δυϊχὸν ποιεῖ, τῷ» Πέρσῃ --
τω ἤέέρσα, τὴ καλῇ - τὰ καλά, τῇ ἐμεποβένῃ - τὰ τυ-
-πτομένα. ᾿ : δ᾽
Πληϑ: τυπτόμε νοι: πᾶσα εὐϑεῖα δυϊχῶν εἰς ὦ
᾿ 2ήγουσιν εἷς οὗ ποιεῖ τὸ πληϑυντιχόν, ᾿Ὁμήρω Ὅμηροι,.ἢ ,
“Σαπφώ Σαπφοί. τυπτόμεναει: εἴρηται ὡς πᾶσα εὐ- Ἵ]
ϑεῖα δυΐχων εἰς ἃ λήγουσα προςϑέσει τοῦὃ ποιεῖ τὸ
πληϑυντιχόν, Πέρσα Πέρσαι,, κᾶλα καλαί. τυπτό-30.
᾿
μένα: εἴρηται ὡς πᾶν οὐδέτερον εἰς ἃ λήγει κατὰ τὸ.Ε,
πληϑυντικόν. . ͵ τώρ, ΟΝ ;
ἊΝ . πω ΒῚ
- : ν᾿ ἐτῶν
: ᾿ ᾿
, ἦν
δ,ἡ
ἢ
Σο 45
Σ πε οαὐϑάμνφναν καὶ διε νονζα,ον.
πος γίχά. τετυμμένος: τετυμμένη͵ τετυμ-
μένον. 578
ουϊχά. τετυμμένω. τετυμμένα.
Τ1]ληῦ. τετυμμένοι. τετυμμέναι. τετυμ- ΄ι
μένα.
"Δορίστου πρώτου.
.Ἑνιχᾶ. τυφϑείς: πᾶν ῥῆμα εἰς ν λῆγον μετὰ
φυσικῆς μαχρᾶς; μὴ ἔχον τὸ μ' χλιτιχόν, τὴν ᾿μετοχὴν "
ἔχει εἰς σ ὀξύτονον, ἐτετύφειν τετυφώς, ἐδόμην. δα-το,
μεῖς. τὸ μέντοι ἐποίουν ἐβόων οὐ φυσικὴν ἔχουσι
τὴν μακρὰν ἀλλ ἐχ πάϑους" διὸ οὐχ εἴς σ αὐτῶν ἡ
μετοχή. τὸ ἐτυπτόμην τὸ μ ἔχει κλιτιχόν. τυ ξένα
τυφϑέν: ἀμφότερα γέγονεν ἀπὸ τῆς γέγικῆς τοῦ ἀρ-
σεγιχοῦ, τὸ μὲν τροπῇ τῆς τελευταίας εἰς ἃ καὶ ἐχτά- χυ5
σεν τῆς παραληγούσης, τὸ δὲ οὐδέτερον ἀπο βολῇἢ τῆς
τελευταίας. ᾿
Τυϊχά, τυφϑέντε. τυφϑείσα. ᾿
ΤΌΝ. τυφϑέντες. τυφϑεῖσαι, τυφϑέντα.
ι “Ὡορίστου δευτέρου. “0
Ἑνιχά. τυπείς. τυπεῖσα. τυπέν,
᾿Δυϊχκά. τυπέντε. τυπείσα.
Πληϑ. τυπέντες. τυπεῖσαις. τυπέντα.
ἭῃΕΈέσου ὀσρίφτον πρώτου,
Ἑνιχά. τυψάμενος. τυψαμένη. τυψάμενονξεαῦ
ὦ
“ εἴἴπομεν ὡς τὰ ἔχοντα τὸ μὶ κλιτρτὸν τροπῇ; τῆς ἐσχά-
᾿
τὴς εἰς μενος καὶ συστολῇὴ τῆς χλιτιχῆς ἐχτάσξως ποιεῖ
τὴν παϑητιχὴν μετοχήν. ἔστιν οὖν ἐτυνάμην, καὶ συ-
ε στολῇ τῆς ἀρχούσης. καὶ τροπῇ τῆς τελευξκιὼς συλλα-
βῆς εἰς μένος γίνεται τυψάμενος. , ὅυ
Ζδυϊχά. τυψαμένω. τυνὰμενα, ᾿
.-
Πληϑ: τυψάμενοι. τυψάμπεναι. ὑφ μενα,
πέσου ἀορίστου δευτέρου.
Ἔνιχά. τυπόμενος. τυπομένη. ,τὑπόμενον. .
Δυϊχά. τυπομένω. τυπομένα. Ρ
ἤληϑ. τυπόμενοι. τυπόμενας. τυπόμενα. ᾿
έλλοντος πρώτου. δ᾽
Ἑνικά. τυφϑησόμενος. τυφϑησομένη. τυ-
φϑησόμενον.
δυϊχά. τυρϑησομένω. τυφϑησομένα.
ληϑ. τυφϑησόμενοι. τυφϑησόμενα ἡ
τυφϑησόμενα. τ τ τ χο
᾿ Μέλλοντος δευτέρου. ὶ
Ἑνιχά, τυπησόμενος. τυπησομένη. τυπη-
σόμενον. εἰ :
δυΐϊχά, τυπησομένω. τυπησομένα. ἱ
Πληϑ. τυπησόμενοι. τυπησόμεναι. τυπη-τῦ Ἵ
σόμενα: ᾿ ε
ὩΖέσου μέλλοντος πρώτου.
Ἑνιχά, τυψόμενος. τυψομένη. τυψόμενον.
Δυϊχά. τυψομένω. τυψομένα. ᾿
ἡϊληϑ. τυψόμενοι. τυψόμεναι-: τυψόμενα. 20
Διέσου μέλλοντος δευτέρου. ε΄
Ἑνιχά, τυπούμενος. τυπουμένη. τυπού-
μένον. τ ᾿
Δυΐχα. τυπουμένω. τυπουμένα.
μένα.
ξεν δλέγον Μέλλοντες «οὔ καὶ Ἀοναν αρν Δ ς
Ἑνιχά. τετυψόμενος , τετυψομένη. τετυψό-
μέγον. ἐ ΤῈ ΝΣ
δυϊχά. τετυψομένω. τετυψομένα. δον
Πληϑ. τετυψόμενοι. τετυψόμενας τετυ-
ψόμενα. ᾿
᾿Μοφρίστου πρώτου.
Ἕνιχά. ἔϑη κα. ἔϑηκας. ἔϑηχεν: εἰ ϑήσω ὁ 20
μέλλων, ὁ ἀόριστος ὠφειλεν εἶναι ἐϑησα: ὁμοίως χαὶὺ
ἀπὸ τοῦ δώσω ἔδωσα ἥσω τε ἦσα. ἀλλά φαμὲν σέση-
μειῶσϑαι τοὺς τρεῖς, τούτους ἀορίστους ἐν τοῖς εἰς μὲ,
ὡς περ ἐν τοῖς εἰς ὦ τὸν εἶπα καὶ τὸν ἤνεγχα.
Δυϊχά. ἐϑήκατον. ἐϑηκάτην. ἘΑ Δ6
Πληϑ. ἐθήκαμεν. ἐθήκατε. ἔϑηκαν.
ἩΜἩορίστου. δευτέρου.
ΒΆΝ ἔϑην. ἔϑης. ἔϑη: πᾶς μέλλων τῶν εἰς
με τὴν τελευταίαν συλλαβὴν τρέπων εἰς ν καὶ τὴν ἄρ-
χουσαν ἐχτείνων χλετιχῶς τὸν δεύτερον ἀόριστον ποιεῖ,
56
᾿ δώσω ἔδων, ϑήσω ξίδην, ἥσω ἦν.
. 3 Αυϊχά.. ἔϑετον. ἐϑέτην.
᾿ς Ἦληϑ. ἔϑεμεν. ἔϑετε. ἐϑεσαν.
᾿
τοά8
ΠΕΡΙ ἉπΠΑΡΕΜΦΑΤΩΝ.
Ἀπαρέμφατα ἐνεργητικὰ
; χρόνου ἐνεστῶτος χαὶ παρατατικοῦ.
μὰ τιϑέναι: εἴπομεν ὡς πᾶσα μετοχὴ εἴς σ ὀξύτο-539
τὸς, διὰ τοῦ ὙῈ “χλινομένη, εἰς ψαι ποιεῖ τὸ ἃπαρέμ-
τω, ἣν οὖντιϑείς τιϑέντος,ἜΡ διδούς δὲ»
΄.».
1052 οι "
μή
ΠΕΡΙ ΠΡΟΣΤΑΚΤΙΚΟΩΝ.
Προςτακτικὰ ἐνεργητικὰ
χοόνου ἐνεστῶτος γκαὶ προ
νιχά." τίϑετι: ὧν εἰς σ ὀξύτονος ἡ μετοχὴ διὰ
τοῦ ντ κλινγομένη, τούτων εἰς ὅε τὸ προςτακχτικόν, δὲ- νῦ
δούς δίδοϑι, ἱστάς ἵσταϑι, ζευγνύς ξεύγνυϑε, τιϑείς
τίϑεϑι, ἀλλὰ διὰ τὸ εὔφωνον τίϑετι, ἱστέον δὲ ὡς τὰ
προςταχτιχὰ τοῦ ἐνεστῶτος; βραχείᾳ ᾿ϑέλει 'παραλή γε-
σύλαι. τιϑέξ ω: τὰ εἰς ϑὲ προςτοχτιχὼ τροπῇ τοῦ
ϑὲ εἰς τῶ τὸ τρίτον ποιεῖ. ὍΘΕ 20
Δυϊχά. τίϑετον: ἐκ τοῦ δευτέρου τῶν πληϑυν-
τικῶν. τιϑέτων: ἐκ τοῦ ἰδίου δευτέρου τροπῇ τοῦ
ὃ εἰς ὦ. ἔ
Πληϑ. τίϑετε. τιϑέτωσαν: πᾶν τρίτον ἕνε-
χὸν τροπῇ τοῦ ὦ εἰς Ἐ τὸ δεύτερον τῶν πληϑυντιχῶν οὗ
ποιεῖ, προςϑέσει δὲ τῆς σαν τὸ τρίτον.
Παρακειμένου καὶ ὑπερσυντελίπου.
Ἑνιχά. τέϑειχε. τεϑειχέτω.
δυϊχά. τεϑείχετον. τεϑεικέτω ν.
Πληϑ. τεϑείκετε. τεϑεικέτωσαν. 50
« ἢ « ΄ ΕᾺ εν δα - Ὁ
πρόδηλος ἡ τεχνολογία ὁμοία οὐσω τοῖς ἄπο τῶν εἰς ὦ.
« ᾿
ΥΥΥ
1054.
'᾿ορίαστου. πρώτου. ὦ ;
Ἑνιχά, ἔδει μὲν ϑῆκον ὡς τύψον" ἀλὴ ἐἄπομεν.,
ὡς τοῦ ἔϑηχα ἐπιλέλοιπεν ἡ κλίσις, χλίνομεν᾽ οὖν ἀντ
αὐτοῦ τὸ στῆ σον. στησάτω.
Δυΐϊχα. στήσατον. στησάτων.
ἤληϑ. στήσατε. στησάτωσαν.
βορίστου δευτέρου.
ἸΑξς ϑές. ϑέ τῳ: ἔδει μὲν τῆς μετοχῆς οὔσης
ϑείς ϑέντος ϑέτι εἶναι τὸ προςτακχτικόν᾽ ἀλλ᾽ “εἴπομεν
ὡς ἡμάρτηται αὐτό τε χαὶ τὸ δός καὶ τὸ ἕς.; -
Δυϊχά. ϑέτον. ϑέτων. Οὃ Ὁ
Πληϑ. ϑέτε. ϑέτωσαν.
᾿Προςτακτιχὰ παϑητιμὰἙ Ἄ
χρόνου ἐνεστῶτος καὶ παρατατικοῦ.
Ῥνιχά. τίϑεσο. τιϑέσϑω: ἀπὸ τοῦ δευτέρου χθ
προςέπου τοῦ παϑητιχοῦ παρατατικοῦ γίνεται συστολῆ
τῆς ἀρχούσης, ΕΝ ἀίδονο. πᾶν πὐϑὴς τὸ πρόςωπον᾽
᾿Δορίστου πρώτου.
δὸς μὲν ϑήκαιμιε, ἀλλ ἐπέλειψε" κλίνομεν δὲ
ἀντ αὐτοῦ τὸ στήσαιμι στήσαις στήσαι.
Δυϊχά. στήσαιτον. στηῃσα ἰτη ».
Πληϑ. στήσαιμεν. στήσαιτε. στήσαιεν,. 50.
λ ορίστου δευτέρου.
Ἑνικά. ϑείην. ϑείης. ϑείη: τὸ ῥῆμα ἔϑην, ἡ
μετοχὴ ϑείς ἡῬέντος, ϑείην τὸ εὐχτικόν.
ΥΥΥ2
1056
΄
:τῦδο ᾿’
,᾿ ᾿Ν “ὃ
Ἐπ
ἣν ἢ, Ἂ-
ε;ἤει ᾿ ᾿ , κι
ἴ ᾿
ὑμδ:ὯΝἐοθμ δρῇ
-
: ἜΝ ἀνὰ Δ
ξ ΤῈΣ
᾿ τ Ἑ Ὁ ἕῆς ὑ) δ ἐξ ὃςΠΣ ΩΣ , ἐΐὰ
πὔῳς ἵ ρα τφ τε ᾿
ὲ πὶ Ἢ τὰς ᾿ εν χεὶ οἶκς 5
ὁ; -ὖν ἯἾ ἡ Ἵ ς
ΝΑ Ἷ ἢ δ
» Σ ᾿
,..:
ἀφ δι) τ -
Ἢ ; πὴ Υ
Ψ 4. ἐς οἷς Ἄ ὑκαὶ- δε ὧν ΣΝ
. ΦΆΤ σα βοδόνθιν
ἃ ὁ τὰ νγ΄" ας "
- ᾿ ᾿ ν ᾿ ΐ ἜΣ
ξεν
-
᾿ ὰ
Ἂν» ; 3᾿
Ν
»
ἀὴν
»
ὶ
) ."
ν ᾿ »
Μ ᾿
᾿Ν
ΑΝ
Φ
᾿ .
ν ἈΝ
- Ψ
4
᾿ -
“ -
Υ ΄ ᾿ Εζ Ἶ
τ.Ἄᾷ Φ . ᾿
ξ
ν᾽
κ᾿
᾿ . ν
- ) ᾽
Ἵ ι
᾿
τ Γι
ὶ -
.
ν» Δ,
Ν, ΓΟ ’
υνς δ ᾿
-
ν .
ν ᾿
τ Ἔν»-ο
᾿
"ΨΥ
᾿ 3.
Ῥ»
ω
5 Ἢ -
ς ὴ
Γι
! Ὑ242)ἃ᾿
͵
-
μὶ Ὶ
ΑἾτὸ, ὈΚΊΤΤΟΑ..-
͵
: ρ
δ...
“Ὁ
δ ᾿ - .
ἘΠ
ῊΣ ὲ
»
δ
ἴ τας
ὃ «Ἃ
" -
ξ
Ἕ
ἃ." ͵ ᾿
ὶ “
νς ’
΄-.
- ὃ Δ
τ
κι ᾿
Ν
υ τ νι
2
Ψ ἊΝ
ον
ν ᾿
»{; -»-
- Ἂδῶν -
Ἶ ἴ
4 .
» ᾿
δ υβπ
Α
᾿ ΄ 5
᾿
,
ὩΣ ἢ - δ΄
᾿Ω ᾽ν
"Ν,:
: ἐδ .
» ) ““
᾿ὰν
οἷν
ὦ,
- ͵
ΓΤ 6,
Ὰ ἢ
δι."
᾿
4
. ᾿
νου
ΒΑ
ν
ὃ
᾿ --
Ρ
ὕ
ὙΥ τς. 4
᾿ ΡῚ
“
"»
ῃν ᾿
ψι ᾿ ν ᾿ ᾿
᾿
ρον" "“"Χ ᾿
ρ. "Ὁ
ψι
;
Α
-
ᾺΣἈοδ ή
ρ
)
"
Ν᾽
" ἪἪ Ξ' : »
.
Ὃ
Ὁ ᾿
Ἂ
᾿
ΤΙ
Ξ ΄
᾿ ε
Ρ̓
κ᾿ τ ᾽
-
΄ ἊἝ ; “ἐν -»"
Ψ
μ
Α «“ -
. ἐ
55 -,
γ᾿
- .
γι ἀσς »
᾿
᾿
᾿ ΄
Υ Ὺ ἈῊν δι “
:
Ἢ ᾿ ᾿
- .
ἶ
4
ἢ
ΕἾ ͵ - ᾿ ί
᾿ ν
γῇ Η 9
τ ᾧ '- -
-
--
Ρ
:
ὡ -",
γα
ανἢ. Δ αὐἐψν οτι.
νὰν 7
Ἔξ
τῆς: Α
ΜΠ ..ν}
ΣῪ ΜῈ:
τοῦς
᾿ς Ὁ Οοα. ατί5. 2035, εδατί., ἔξ. ταᾶκ., ἴο]. 288, Ἰτεογὶς σταπᾶϊ-
Βαθ: εχ ΙΒ] οἰεοα ἰο. Ηαταὶεἰ Β οἰ βια! εσὶ ἷ: οταΐ
ἃ ιηοεπίέίο ποςοβίηο θ6 οσοτοπαῖϊς. ᾿πέεθχ ἃ ρῥγίτηα
ταᾶπῖὶ λέξεων» χρησέμων συναγωγαί, αἷς μάλιστα κέχρηνται ῥήτορες
τὲ χαὶ των οὐγγραφέων οἱ λογιώτατοι: ἃ δεσῃάα εὐδήμου ῥήτορος,
ἃ ἰεγεϊα εὐδήμου ὕητορος περὶ λέξεων δητοριπῶν. Απείογετῃ ΟΒγί-
βιϊδιιαμι ργοάυηιϊ ἴῃ ῥσμημα ρϑρίωα ἀἀάρών, ἀβέλ, ἀββᾶς, ἀβακούμ.
τ0608
᾿
΄1οῦ9
᾿ ἰ
μετ ἐκείνην δὲ ἄριατον, ἥτις. καὶ ἑωϑινή" μετὰ δὲ τὴν ἑωθινὴν
τὴν δειλινήν᾽ τὴν τετάρτην δὲ δόρπον διὰ τὸ τὸ δόου παύεσθϑαυ
: ᾿ ον
ἤδη. 27. (οά. χαινὰ. ΜοΟΧ οτὴ ὧν.
9ή, 14. τίϑενται)] (οἀ. τίθενται τὴν φωνήν, 15. (οἀ ἄσκο-
λίζειν ἐἰ τἸῆοχ σκύλου. ᾿ὀ 71θ. ἐφ] Οοά. ὑφ᾽. 19 ἄσχα-
λίζω] (οά. σκαλίζω εἰ πρόϑεσιν. τ 29, (οά. ἀσωτιεῖον εἴ
ἄσωτες. Ὑὶᾶ, Βαει. δὰ Οτεροτγ. Οοτ. Ρ. 443.
25, 2. μέντοι] (οὐ. μὲν. 14. (οπῇ. ἈΌΒΏΚ, δὰ Με]]. 2, 19,
ΓῬ. 131. Β. 15, Ορά. ἀπολεσίοιχον. 19. (οά. οὐκ
ἐφήδομαι. . 21. χϑδ] (οά. ἃ: ψαϊεκεη, δὰ Ἑαυτίρ. Ηίρρο!.
8900 ἃ γὰρ. (Οὐομπῇ, 1ά, δἀ ν. 4339 εἰ Ποθεοκ. δὰ ΡΒγγμηίς.
Γ.“ μ,.,5603. 29, Οοά. ἀστράχαλα.
206, 1. (οά. ἀποστοματίζων. 8. (οά. ἀνταίρω».
13. ψύχος] (οἀ. ὕψος. ἐν Φαίδρῳ] ρΡ. 31 ποκῖγαε οἀϊξϊ ομΐς.
27, 1. Οοά. ἀπόρησις. πεν τῇ πολιτείᾳ] 2. Ρ. 57, τ;
7. φαρμακῶν.- ΒΌΒΏΚεΙ. δὰ Τίτῳ. Ρ. 115. ὃ. 10. (οά.
ἀντιβάλλειν. 14. (σά. ἀνασχινδαυλευϑῆναι. Μιᾷ. ΒαΒηκ.
δὰ Τίμα. ρΡ. 32. Ρ. 28, δευτέρῳ] ν. 70, 7.
- ο8, 2. Οοἀ: ἀμφιλόγια. 6. (οά. ἅμαξαν. 8, (οά.
᾿ προέσϑαι.᾿ 10. Πεεβὲ ἀν. "᾿«Ἴ17. “ημοσθϑένης) Ρ. 400, 2.
Πεῖβ 21. συσπεύδειν)] Οοά. σπεύδειν.
20, 2.- καινὴ] (οά. κενὴ. 4. παραπρεσβείας] τ. 354, 11.
7. δυοῖν] Οοά. β. δὶς εἴ Ρ. 39, 2. 9, Οοά. ν»λέττην
εἰ λωποδύτην. 14. (οά.. ἀναβοήσετε. 4Δ]ημοσϑένης}
Ρ. 433, 20. 28. (οά. ἢ το. 1,ερ. ἤγουν. 29. Ὑἱά.
Ποθεοῖς, δὰ Ῥαγγηίςν. Ρ. 659. 82, Οοά. βοῶν.
50, 5. (οά. πρὸς βασκάνιον. 10. τὰν] (οἄ. τὴν.
22. Βόλος 1,ες. [οτία838 βῶλος ςΟ]]. ΡΊίοτβοι. δὰ Νίοεγ, Ρ. 95,8.
23. (οά. βδελυγμαίᾳ." 30. (οά. ὀρύγειν.
51, 10. Υἱά. ἈυΒηκ. μὴ Ἐτποβῖ. ἐρρΡ. Ρ. 133. εἀ. ΤΙ πδπῃ,
17. γλωτ τήν] γοήἠτεύοντα Ρίεγβο. ἂρ. Βυδβηῖ, δὰ Τίτ.
Ρ. 73. Β. 27. (οἀ. καταπέπτωκεν. 29: μὴ] ἀεεθί.
μὰ τ τοῦ μὴ- 31. δὲ) ἀφεβί.
20, 5. (οὐ. γέννα, 11. εὐγενῶς" "Ἑοσίαβϑε ἰεξ. εὐμενῶς.
18. Οοὰ. ἄγραν. Βαεὶ, τὰ τερον. ρ. 920. 20. (οὐ.
Ζεό΄
1070
ϑύραις. Μιά, Βυληῖς, αἀ Τί, ρ, 74. 21. Οοὰ. ὑμενικά.
27. (οἀ, γέραν δρῦς. 80. (οἁ. ἀργυροῦς ἢ ὅτ᾽ οὖν.
55, 10. Οοὰ. γογυγλὶς. 14. λινῶν] (οά. λευκῶν. ὁ,
18, Οοἀὰ. γαστροχάρυγδις. κατεσϑιόντων)] Νίαϊπα πάντ᾽
ἐσθιόντων. 20. Οοᾶ, ἀναϑυιᾷ. 27. (οὐ. προβήματα.
28. Οοἀ. ἐπιμιγνύμενον. ΟΕ, Ρ. 52,1. .
54, 3. Οοά. γυναικῶν. 4, Οοά. γύννης. 12. δ] ἀεεεῖ.
21. ἐν] ἀεεϑβῖ, 28. (οά. ἀπειλητικὸς. 29, Θοά.
πυιϑηκίζειν. 32. ὅπερ] (οά. ὥσπερ. )
55. 1. (οά. διασχιδῆς. Θ. Οοά. διαίρειν. 47: (οἁ.
διαιτᾶν. 20. τὸ ἀεεδί. 21, Οοά. οὐ διέφϑορεν.
30, (οά. διέτως.
56, 6. δὲ] ἀεεϑῖ. - 17. (οἁ. ὄνου. Οογτοχίϊ γ 4] ςΚεπ. δὰ
ες Ἀάοη. Ρ. 3846. Β στ22, Οοά. γινόμενον. ἡ. ΝΣ τἴἃ-
Ἰἴτα οἷον. 29, ὃ ἁρπαγμὸς] ἀεδαηί.
57» 3. 50. διε μιλλήσασθϑαι, Ἰηνῖῖο σοάϊςε, Τί Βαβξ, ερ. εγίξ,
. Ῥ. 210. 4. (οἀ. διαλέξεσθαι. 5. πολὺ] Οοά. πολλοὶ.
8. (οα. κέριον. ᾿ 18 εἰ 20, Ὁοά. ἑτερεγκέφαλον.
831. Οοἀ. φαβορῖνος. .33. (οἄ. βρώωμαι. ἡ
5, 1. ἔδομαι) (οά. ἔδομεν. 2. ἔδονται) Οοᾷᾶ. ἔδοται.
“ Ω177. Ῥεεβὲ δγεϊου]α8. 12. τῷ] Οοά. τὸ.. 14, γὰρ)
ἀεοβί. 25. ἐφ ὁτουοῦν] (οά. ἐᾷ φότου οὖν. ἘΣ διηιρη-
μένου ἄχϑους. ;
50, 20. Οοά. ὑποδήματα. 22, τὰ] ἄθε:!.0 ἜΘὲ[κ5. οἱ τὸ]
ἀπ Ἰερεπάστῃ οἷον} ΜΝῖοχ Οοά, εἰχάσιν. 29. ἐμπυρεύεσθαι
Οοά. ἐμπορεύεσθαι πῦρ. :
ά0, 4. Οοά. πλουτεῖν. 7. (οά. προδιδόμενα. 9, Βεοϑὲ
ἀντί. 21. (Οοά. εὐώνιστος. 23. (οὐ. εὐϑετεῖ.
83. λέγει) Οοά. λέ ἔχει: :
άι, 2, Οοά. ἰαμβείοις. ά, Ῥεεβὲ ἐγώ. 5. (οά. τοῦτο.
8. Οοά. κλῆσις. 21. Ῥοκβὶ ζωμήρυσις Ἰασυπα εβὶ νεῖ τ΄
᾿ραα4, 28, Οοπῇ Κοεη. δ ἄτεροτ: Ρ. ἀὅδ0,οὗ ϑ.μδεῖ,
29. τῆς] (οὐ, τοῦ.
1078 :
᾿ Ἅ ἐ
«
τογή.
18, οὐλότηεος) ΑἸ δλιγότητοςὉ 19, (οά. φαυλοῦ.
23. .φοιτηταὶ Οοά. μαϑηταὶ. 24,. (σᾶ. οἱ "γραμματικοὶ
ἢ οἱ μι 25. Οοά. φρυνώνδιον. 7. Οοά. φιλάνϑρω-
πος ἄνος: δὰ τηᾶτρ. ΔΡ δε τηᾶυνι 70. καὶ ΉΉ Ἢ Ι
72: 3. Οοά. πολὺς.Ὁ 19. (οὰ. ϑύο, 260. Ουά. “Νήρε.
γνίδης --α χελοίνην,
5. 15. τοὺς ἵππους] Οοᾷ. τὰ σχεύη. Οοπξ, δι]. 18. (οά.
ψηλαφίνδρα. 25. τοῦ] Οοά. τὸ. 27, διὰ ψυχροῦ πι-
νομένου] Νυτῃ ὕδωρ ψυχρὸν πένοντος 9 851. Οοά. ἀττικῶς.
γά.- 2. (οὐ, ὠνυχιομός. 3. ὡς] ὡς ἐμοί Τουρ. 1 ϑαϊά. 1,
Ρ- 454. κατ᾿ ἔλλειψιν] Οοἄ. κατελλεέψας, απο διηρ δον
Τουρ. ἴῃ δυϊά. 2. Ρ. 1160., εοττοχὶὲ Κορρίεγβ ὉΒ5. ΡΒ οΪος.
Ῥ. 86. Ὀοπῇ, Ρογϑοῃ. ἜΡΟΝ αἂ Τουρ. ἅ. Ρί,469. εἰ Βαβε. δὰ
ΟοΥΐμιη. ρΡ. 795. ὅ. δ] Οοά. ᾧ.
ΑἸ ΝΤΙΑΤΤΙΚΙΣΤΗΣΊ Οοά. ἄλλος ἀλφιβητος. νι. ἘΒυπηΐς.
Πῖ5ὲ, οὔγῖξ. ρ, ΕΧΧΧΙΧ οἴ ἀς ΑπερβοπίεΡ. (Βεἴ5!ς,) 828, Βαβί.
δὰ ΟοΡίπιμ. Ρ. 155. Ῥογβοη. δὰ ἘἙ, Μεά. οδά.
᾿, ἢ 7, 2, ᾿ϑερυτήτῳ] Ρ. 142. ἀ. ϑίερῃ, Φ“ῖ25, Οοᾶ, ἐραῳ
. 8, 18. Οοά. 84 ρυίπηα τηᾶπ πολυεύκτου.
79. θ: διαφόρως] Εοτίαβϑε 166. ἀδιαφόρως. 11. ἀναπεῖσαι Ὁ Ὁ
᾿ς ἄναγψῶσαι ϑομδεῖεγ. δ Οοτίπιῃ. Ρ. 504, 80, ΝΜ: ο-
Βεςῖκ, Ρ. 21. 31. Οοά. δεῖ. 35. νιά, ΠόΒεοῖκ, Ρ. 90.
80, 1. γι4, ΒΟΉ, δα Ἐγηδβί. ἐρ. Ρ. 17. 9. Οοὰ. ἐπὶ ὁ
ὃ
- τὸ ταὶ πιεῖν τὸ -τ. 28, Ο(οά, ἐπιπόμω τὴν ἧρο,
8:1, 232, Οοᾶ. ἐγὼ. 28. (σά. αἰτεῖ παῖ παρ᾽, 3. οἵον--
ταιῇ Οοά, ὀζΐόν τε. Τίοτῃ Ρ. 83,4. 87,15, Ν ;
82, 2. Ουά. κεύϑει, ἄλλο] ἐνταῦϑα δοκεῖ συγκεχύσθαι τὸ “δυνὙ
κόν, ὃ δηλοῖ τὸ ἕτερον. ἔδεν γὰρ οὐκ ἀλλο ἄλλὰ ἕτερον εἰπεῖν"
τὸ γὰρ ἄλλο ἐπὶ πλειόνων τίθεται, τὸ δὲ ἕτερον ἐπὶ δύο. πιϑα-
νεύονται δὲ ὅτι ἐπὶ τῶν δμοειδὼν τὰ ἕτερον, Οοά, Οοἰδ]η, 177.
11. Οοά. καὶ ἐπιγραφή. 13. (ο΄, βούπαλλον. 15. (οά.
᾿ ἀμφιανάω, 18. Οοά. ἀραιοπαγιτικοῖς. 29. Οοά. ἀνα-
τ δέξαι --- ἐγγυῆσαι, 31. λέγενν] Οὐοά. λέγουσιν.
82: 2. πρότερα] Οοἄ, πατρῷα." 18. Φιλύαλλος) Φιλύλλιος
Βυπηῖ.. - "τ. Ῥ». 167. ἃ. 20, ἀναλέγειν) Οοά, ἀναλεῖν..
1075
᾿ ς “
84, 7. (οὰ. φησι. 11. γὶᾷ. Τιοοεκ, Ρ. 610. 94, (οά.
τς Ὡ4, Οοά. βλεφϑ εἰς.
, 88,9. Στράτεις] Οοά. στραΐτην οὐκ ἐχβιβάσαι λέγειν.
10. Οοά. βαβᾷν οἱ βαβῶμεν εἰ βαβήσομεν. Μά. γαϊείκη,
ἀϊαῖγ, ἰὼ Ευτίρ. ρ. 904, Α.͵ 11. Οοά. ἀπομόρϑξαι.
14, Οοά. βαβαλίσαι. 24. βλεννὸν αρπὰ Βυδηκ, δὰ Τίμη,
Ρ. 156. 8.
86, 9. γίᾳ. Οεαπη. ῬΈΠ6π.. Ρ. 294. 10, (οά. βόλβητον,
18. γενέθλιον] Οοἀ. γενεσϑαῖον. ἀεὶ] Οοά. δεῖ. 20, (οά,
ἑορτῆς τῆς δημοτελοῦς. 21. πέμπτῃ ϑεβιδείεγ, ἴη Βδϑί,
δρροπά, ερ. ογἰϊ, Ρ. 16. 25, Ο(οἀ. ἕχαστον, ϑεδαοίεν. ἐχά-
στοις. 20. Οοά. ὀνόματα. 27. ἔχκσῳ)] ε. 119,
32. ΙΑ. δὰ Οονϊπίῃ, Ρ. 155. ν
87, 5. Οὐ. ϑορυσμοῦ. 12, Ῥεεδὲ ἄς. 20, Οοά. δεῖ.
δρϑῇ.
διὰ τῆς ὀρθῆς ὑπὸ ταύτης γὰρ πάντα καὶ εὐϑυ δηλουνται καὶ
Ν - 3 -" ς ΕῚ , : ᾿ 2 2 ν “- “
ὠπον προςώπῳ φυσιχῶςτὲ ἅμα καὶ ἔτι γὲ μήν, ὅπερ ἔφην, συναλ-
λαγματιχῶς, ὡςἐντεῦϑεν τὴν τοῦ λόγου εὕρεσιν φανῆναι ὡς τῇ φύ-
5" Γῃ 2 - Ὡ 2. "ὦ. ὦ ΑΙ . - -
σει ἀχολούϑως ἐξ ἀρχῆς προέβη. ἄναγκη τοίνυν εἰς τὴν ἐξ ὄρχης
» «
ψἷον, ἐδέησε τοίνυν τοῖς εὑρεταῖς τοῦ λύγου καὶ δημιθυργοῖς (δια
"
- - ᾿ , ΙΣ ΄
γάρ τοὺ τεέχνιχου λόγου τὴν δηλωσιν καὶ κοινωνίαν νποχείσϑω γίέ-
γεσϑαιὺ) περὶ τὴν εὐθεῖαν ἐξαλλάγῆς τινός, ἵνα δὲ ἀὐτῆς καὶ τον
πατέρα ἔχοιεν δηλοῦν. γέγονε τοίνυν ἐπὶ τῷ τέλει ἡ διαφορά, καὶ
τοδο
δηΐπει οβὲ ἱπίεῖο: ᾿Ιξέον ὅτι τινὰ “τῶν ῥημάτων πρὸς δύο πτώσεις
, ᾿ .“,»ῃῳ ᾽ ο Ἢ φι -“ ὡὖ , τ "
τ ᾿ ΄ Ν , Ά ν ᾿ ͵ ᾿ ΄ ᾿ ΕἸ ν
ὀνόματός τὲ καὶ πράγμᾶτος ἀποδίδοται, καὶ ουτως ἐντελὴς αὐτῶν
ἡ σύνταξίς ἕξιν, εἰ καὶ πολλάκις ϑατέρων τῶν πτώσεων εὕροις καὶ
Ὑ ᾿ . ΄ “- μ « Ε
ἔςει τοι-
΄ Ξε » 2 »
2 , “΄ι -" ν’ “- ἵν
δωμι, τὸ ἀπογινώσχω, τὸ κοινωνώ, τὸ μετέχω, τὸ ἔγκαλω, ἔςιν οτε
καὸ τὸ κατηγορῶ. πλὴν ἔσϑι καὶ τοῦτο, ὅτι πολλάκις τὰ ῥήματα
᾿ “- “4 " -" ῳ ι .
{τ
1οϑὲ
, ᾿ ; ν - ᾽ -
παρήσεις παρήσειν παρήσομεν. Ζιιὰ τἰ οὐχ ὑποτάσσονται ταῦτα;
, «7 ε ᾽ “- ε -" -
“λιοτι ἐν οἷς ῥήμασιν ὁ ἄοριστος τῶν ὁριστικῶν ἐνεργητικῶν ἔχεν
πὸ σύμφωνον τοῦ μέλλοντος, ἐν ἐκείνοις γέγοντιι “καὶ ἀόριστοι
πρῶτοι ὑποταχτιχοί" ἐν τούτοις δὲ. οἱ ἀόριστοι τῶν ἐνεργητικῶν,
μὴ ἔχοντες τὸ σύμφωνον τοῦ μέλλοντος, οὐδὲ ὑποταντικοὺς ἀορί-
στους ποιοῦσιν. ᾿Ανυπόταχτά εἰσι καὶ τὸ ἕξω ἕξεις ἕξει ἕξομεν,
ἥξω (ἀντὶ τοῦ ἔλϑων) ἥξεις ἥξει ἥξομεν; λήσω (ἀντὶ τοῦ λάϑω) λήσεις
λήσει λήσομεν, οἴσω (ἀντὶ τοῦ χκομίσω) οἴσεις οἴσει οἴσομεν. οὐχ
ὑποτάσσονται δὲ οὐδὲ ταῦτε,, διότι οἱ ἀόριστοι ἐν τοῖς ὁριστιχοῖς
ἐνεργηπικοῖς ἐπὶ τῶν ῥημώότων τούτων ἐξέλιπον, τούτων δὲ ἐκλι-
πόντων ἐξέλιπον καὶ οἱ ὑποταχτικοὶ οἱ πρῶτοι. Κατὰ δὲ αὐτὸ
τοῦτο, τὸ ἐκλείπειν δηλαδὴ τοὺς δριστικοὺς ἐνεργητικοὺς ἀορίστους
πρώτους χαὶ τοὺς παϑητιχοὺς μέσους ἀορίστους πρώτους, οὔχ
ὑποτάσσονται οὐδὲ οἱ ῥηϑησόμενοι παϑητικ"οὶ μέσοι μέλλοντες πρώ--
τοι, αἵρῶ τὸ βούλομαι αἱρήσω αἱρήσομαι, ἀφίξομαι, βήσομαε, ἀξ οὗ
καὶ τὸ ἀναβήσομαι καὶ ἀποβήσομαι, βουλήσομαι, γενήσομαι, εἴδω
τὸ γινώσκω εἴσω εἴσομαι, ἐρήσομαι ἀντὲ τοῦ ἐρωτήσω, λήψομαι
ἀντὶ τοῦ λάβω, οἵήσομοαι ἀντὲ τοῦ ὑπολάβω, ὄψομαι ἀντὶ τοῦ
ϑεάσομαι, πείσομαι ἀντὶ τοῦ πάϑω, προήσομαι ἀντὶ τοῦ προ-
πέμψω «αὶ προφήσω ἀντὲ τοῦ προσδέξομαι. Οὐχ ὑποτάσσονταν
οὐδὲ οἱ μέλλοντες δεύτεροι τῶν αὐτῶν δριοτιχῶν παϑητικῶν, οἷον
τυφϑήσομαι, πλεχϑήσομαι -τυπήσομαι, πλακήσομαι. Οὐχ ὕπος
πάσσονται οὐδὲ οἱ μέφοι μέλλοντες δεύτεραι τῶν βαρυτόνων ῥη-
μάτων, τυπεϊται, πλακεῖται, Οἱ ᾿Αττικοὶὲ μέλλοντες τὴφ τετάρτης
συζυγίας τῶν βαρυτόνων οὐχ ὕὑποτάσσονται, οἷόν ἀφανίζω ἀφα-
ψίσω ἀφανιῶ ἀφανιεῖς ἀφανιεῖ, γνωρίζω γνωρίσω γνωριῶ γνωριεῖς
γνωριεῖ, ἐγχειρίσω ἐγχειριῶ ἐγχειριεῖς ἐγχειριεῖ, μερίσω μεριῶ με-
ριεῖς μεριεῖ, δνειδίσω ὀνειδιῶ ὀνειδιεῖς ὀνειδιεῖ, ὑβρίσω ὑβριῶ
ὑβριεῖς ὕβριεῖ. Οὐχ ὑποτάασοντκι οὐδὲ οἱ ᾿Αττικοὶ μέλλοντες
πρῶτοι τῆς αὑτῆς τετάρτης συζυγίας τῶν βαρυτόνων, οἷον ἄγω-
Φεεξῦται, βαδιεῦῖταν, κῳωϑιεῖται ἀντὶ τοῦ καϑίσει. Εὑρίσκονταν σὺν
ὰ Α8δδ8ᾶ2
“
τοῦδ, ᾿ : :
κούτοις καὶ ἀπὴ ἄλλων συζυγίῶν μέσοι “μέλλοντες πρῶτοι μὴ ὕπο-
τασσόμενοι μηδὲ αὐτοί, πεσεῖται ἀντὶ τοῦ πέση. Οἱ πρῶτοι μέλ--
λοντες τῶν ὁριστιχῶν ἐνερχητιχῶν τῆς πέμπτης συζυγίώς τῶν βα-
ρυτόνῶον οὔχ ὑποτάσσονται » οἷον βαλῶ βαλεῖς πῤρρν δεμῶ (ἀντὶ
τοῦ χτέσω) δεμεῖς δεμεῖ, μενῶ. ἀν μενεῖ, ἐρῶ (ἀντὶ τὰ λέξων ἐρεῖς
ἐρεῖ, καὶ τὰ ὁμοια ἀχολούϑως τούτοις. Οὐδὲ οὗ μέσοι μέλλοντες
πρῶτον τῶν παϑητιχῶν τῆς αὐτῆς συζυγίας ὑποτάσσονται, ἔντε-
λοῦμαν ἐντελῇ ἐντελεῖται, ὀλοῦμαι ὁλῇ ὁλεῖται, φανοῦμαι φανῇ
φανεῖται. Οἱ παρυχημένοι πάντες οὐχ ὑποτάσσοντκιι, ἐτετύφεις,
ἐτετύπεις.. παρωχημένον, δὲ πάντες εἰσὶ χαὲ οἱ 1παρατατιποὶ τῆς συ-
ξυγίας τῶν "περισπωμένων, οἷον ἐγνωσιμάχεις ἠμφισβήτεις. Καὶ
τὰ προςτακτικὰ τῆς πρώτης συζυγέας τῶν περισπωμένων οὔχ ὑπο-
τάσσονται, οἷον μὴ ἀδίχει, μὴ δλιγώρει. Καὶ οἷ,ἡϑυσίλαβο:
ἐνεστῶτες τῆς πρώτης συζυγίας τῶν περισπωμένων οὔχ ὑποτάσσον--
ται, οἷον ζεῖς ζεῖ ἀπὸ τοῦ ζῶ τὸ βράζω, θεῖς θεῖ, πλέξϊς πλεῖ,
ὁεῖς
δεῖ, χεῖς χεῖ" ἐὰν ϑέης καὶ ἐὰν πλέης πλέῃ ὑποτάσσονται.
Δέον μαϑεῖν καὶ περὶ τῶν ὑποταχτικῶν μορίων, καὶ πόσα
μόρια ὑποτάσοουσιν, οἷον ἵν, ὄφρα, ὅπως, ἐάν, ἄν, μή. πολλά-
χκις δὲ καὶ ὁ ἡνίκα καὶ ὃ ἕως, ἡνίκα ἔχουσιν ἑτέρους συνδέσμους,
ὡς ἐν τῷ ᾿
εἴπερ γάρ τε χόλον καὶ αὐτῆμαρ καταπέψῃη, (
ἀλλ ὃγε καὶ μετόπισϑεν ἔχει κότον, ὄφρα τελέσδῃ.
ὥςπερ δὲ τὸ ἄν ὑποτάσσει, οὕτω καὶ ὅσα σύγκειται ἐξ αὐτοῦ, οἷον
κἄν, οὐκ ἄν, ἐπάν, ἐπειδάν, ὅτων, ὁπόταν. Καὶ οὕτω μέν, ὡς εἴς
ρηται, τὸ ὅπως καὶ τὸ ἵνα τὰ ὑποτακτιχὰ μόρια ὑποτάσσουσιν"
ὅτε δὲ τὸ ὅπως ἐκλαμβάνετάν: ἀντὶ τοῦ πῇ καὶ τὸ ἕνα ἀντὶ τοῦ
ὅπου, οὐχ ὑποτάσσουοιν. ἀλλ΄ οὐδὲ τὸ ἵνα τί, ἀντὶ τοῦ διὰ τί,
ὑποτάσσει. ΚΚαὶ τὸ μή ὑποτάσσει , ὅτε λέγει τις ὡς προςτάσσων
1
μὴ ἐλεήσῃς ὑπεύϑυνον. ὑποτάσσει δὲ τὸ η χαὶ ὅτε ἔχεν
προχείμενον αὑτοὺ τὸ οὔ, ὡς τὸ ἑπόμενος. ΡῈ οὗ μὴ ἐκ-
το πέσῃς. «ὅτε δὲ τὸ μή ἐρωτηματικόν. στιν, οὐχ ὑποτάσσει;" μ ἢ
μώῶτην. διδάσκομεν; Καὶ τὸ ἕως, ὅτε κεῖταν μόνον, οὐχ ὑπο-
τάσσει" ὅτε δὲ κεῖται μετὰ τοῦ οὗ, ὑποτάσσει.
θεὲ βοάεπι ἀγβαγηεηΐο Ιοδπηΐβ Τζεΐῖζαθ νεγϑαβ δυπξ εἰγοί-
εν 120 οοά. Βερ. 2594 ἢ. 120--- 123 εἰ γαιϊο. 1357 Ἢ) ἔ, 44
2 Ὅσα. «διατί, Ἔ. τηαχ., 0]. 113: ἀρχὴ σὺν ϑεῷ τῶν ἔρω-τ
τἡβατων; Θεοδοσίου γραμματικοῦ ἀλεξανδρέως περὲ πω, εἶ εἰς.
.-Ἢ
γ Ύ ΥΘΝΟ
-
ν Α « .δὰ ΄
ὡς ὅταν τοῦ βαρὺν ἔχει πάντως τὸ ῥημα τόνου,
ΕἸ κ᾿ 9. 9 εν ᾿ Ἢ - ᾿
ἢ μετοχὴ δ᾽ ὀϑυνοιτο καὶ περισπῳτὸ πάλιν,
΄ ν 5 ΄ - 3 ᾿
τούτων τὸ ἀπαρέμφατον γνῶμεν αὐθϑυποτάστων.
᾿ , “ᾧ ΄
τὸ ϑάνω δὲ παράδειγμα, ϑαγων, θανεῖν καὶ ϑανῆς "
ν᾽ 93 ᾿ ͵ μοὶ
μεϑ' ὧν καὶ τὸ ἀπόσχωνται καὶ πρόωνταν ταϊτέον,
9 ἔξ "τῇ
καὶ γένωνται “αὶ τράπωνται, ἀφέωνταί τε χρέη,
ἄφίπωνται καὶ πρίωνται, τὸ ἀγοράσωσί τε,
5 Ἀ 3 γ΄
ἮΝ ΕῚ Ἔ 5
καὶ πνευζιᾷν πῶς ἔοικεν, οὐχοῦν ἀνειπαυξέον.
8, ξενοπὴ μ. 991, 25. ᾿᾿ 10. τῷ] (οά. τῇ ἊἌἍφοβ] ἢ
». 833, 17. 11. Εὔεργ ν. 1163, 5. 12. πάλι») ἡ
Ῥ. 1158, 28, 14. Τγαυσίμ.} Ρ. 991, 9. 15. Διονυο.}
Ῥ. 1289,22. ᾿ 17. ἹΝαυσίμ.] .. 592, 21. 19. ᾿4φοβ.]
Ῥ- 829, 14. 214. εἴτ} οτα. ἢ]. 12,.239. 5 24, ὃ αὐτὸς]
Ορὰ, Οοϊοη. 1142. 25. (οἀἄ. γὰρ ἔγωγε. Μά, ΤοΒθοῖ. δὰ
5, Αἴδε. Ρ. 302. 27, Ὁοά. κρατ. 28, ἢ] Οοά. εἴ.
33. Οοά. συντάσσεται.
145» 8. 4α»ρ.) Ρ. 991,16. 6. Ὄλυμπ, ν. 1173, 10.
10, ὅς] Οοά. ὃ. 25, Ὄεεϑφι, ὅτι. 28. ᾿4φ6β.] Ρ. 814,26
20. μεῖ δλίγον] Ῥ. 815,1. 90. Οοάἄ. ὥσπερ λυκούργῳ.
1005
τοῦθ ᾿ ν
Σ ἢ
ΦΟΩ, 20. "ΖΔετὸς] Οοά, ὄἄφαιτον».. ἡ , ν
203: 5. Οοά. τριήρη. ᾿ς Ἵ2, ϑινὼν] Οοᾷ, οἴνών. ὁ ϑινεε]
(οα. Θθιυνεῖς. ἐὼν: - Ὁ: ἡ
205, 5. Οοά. ἄμισπος.. ἡ] Μἤα!τα ἡ α΄. - 19. Οοἀά. ἄχραταί
21. Οοά. ἀκροποτοῦντες. ᾿ , ἰῇ
ΦΟΌ, 4. Οοά. ἀκχτεῦσαι. εἰς πᾷ ὲ
2Ο7, 2, Οοά, ἄρδιττος --- ἀρδήτου. 3. Οοᾶ. στασιάζων,
22, τοῦ] Οοά. ἐν τῷ. ι
210, 3. Οοά. ὃ ἀνάγυρος. 20, οἷ: ἀμόργις εἴς... ἜΚ Ά
911,9, (οά. ἄνοικήσας. 11. οἰχεία»} Οοά. οὐσίαν.
31, Ἐογίαβϑϑε ἴἰθρ. χκατεδέκασεν, : :
21, 6. Οοά. τοὺς ἐπικαϑοδηγεῖν. 16. Οοα. ἀνασο
. 18. 4] Οοαΐ ἐν.
Ξ ΒΕ (
ϑου οἶνος. πελεία, περιστερά. “ωριέων ἐἔπετε εἴπατε. φύς ὀσφύς"
οσφὺς δὲ λέγονται εἰΐ ψύαι, παρὰ τὸ φύειν τὰ παιδία ἀπὸ τῆς κα-
τιούσης ἐκεῖϑεν γονῆς, ὅπερ φησὶ :χαὶ Πλάτων. ᾿Ιώνων κοῦρος παῖς.
φέσυς “νεχρός. Κλειτορίων ἄηται ἄνεμοι. αὐδὴ φωνή. δέδορχεν ὁρᾷ.
ξστιον γεχροί. ἐσθλόν ᾿ἀγαϑόν. λεύσει ὁρῶ. πάροιϑεν ἔμπροσθεν. χῆ-
λος κιβωτός. ὦχι ταχέως. ὠλέναι βραχίονες. Κρητῶν γονυτος ϑήκη
φαρέτρα. ἔλπομαι δοκῶ. ἔντεει ὅπλιε. ϑέραπες δοῦλοι. λᾶς λέϑος.
μείων ἐλάσσων. μόχϑος πόνος. σάκος ἀσπίς. φῶς, ἄνηρ. σκῆπτρον Ε
βαστηρία. Ἀορινϑίων ἔτυμον ἀληθές. φᾶρος ἱμάτιον. 7 ώἐρξυραίων
χώπη, λαβὴ ξίφους. φάλανϑος φάλακρος. φηγός δρῦς. «κκώνων
ἀγλαύς καλός. Μαγνητῶν αἴα γη. νηδύς γαστήρ. Συκελῶν κόρσας
κεφαλάς. μέλαϑρον οἰκία. ναίει οἰκεῖ, φόρμιγξ κεϑάρα. “Φλιασίων "
ἄμφω ἀμφότεροι. ἀντιχρὺ ἐναντίον. {οἹ. 278. ξέζμετροι. στίχοι δια-- τ ἢ
φόρων μέτρων περὲ τῶν ὑποτεταγμένων ὑποθέσεων, ἐν οἷς ἕπη
καὶ ἴαμβοι καὶ ἐλεγεῖα. βιβλίον πρῶτον. τοῦ ἁγιωτάτου Τρηγορίου ;
τοῦ ϑεολόγου προοίμιον ἐν σχήματι εὐχῆς, ἐν ᾧ φιλοσοφεῖ περὶ ὅλων
τῶν ἐν τῷ βίῳ. διηγεῖται δὲ σχεδὸν ταῶντα παρὰ πᾶσαν αὑτοῦ ᾿
τὴν ζωὴν πεπείραται : -- ἊΝ
Χε «ἄναξ χε βασιλεῦ : Ξ,
ὃς ἁγναῖς ὅςις καϑαραῖς ᾿ λ.
ποτ ποτὲ πρὸ χρόνου ἡ μ Ι
ἀειρομέναις πουφιξομέναις ᾽ ᾿
παλάμησιν χερσίν κ. τ. Ἄλ.
Ὁτρίπδι κασι ρἰεγαῆαε μαθεὶ Ψαϊίοαηας, 4αΐ οἴ Ῥ Ὁ
βἰστιὶ οϑὲ τοϊπϑίαξε: τηθιοθυ., ἔ, φιδάγ.. [ο]. ἊΣ Ηαβρεὶ ργδε-
ἴεγεα ([. 212,} λέξεις “Ἰατρικοῦ βιβλίου περὶ βοτανῶν ἕρμ.. ἄκανθα
«Αἰγυπτία ᾿ἀγριόχαρδον, Ἄσανϑα λευχὴ ὃ λεγόμενος πορδαχανος.
᾿ἥπεπτος ὀχώνευτος. “4λς ἄλας. ᾿άκορον δίζα τῆς ἀγριοσπαϑούλας,
ὃ. ἔστιν εἰς τὰ βάλτα. ᾿Δ»τέας χυλός χουφοζυλέας, τις καὶ σάβου-
πος λεγομένη ὃ ζυμός --... ᾿Αλυπιάδος σπέρμα κατὰ «“Δατένους
λαυρέλλα .΄. ... Ὅν ποντιχόν" τὸ ὄρεον βάρβαρον. “Καρια πον-
τικά, λεπτοκάρια.-.215. ἐκ τῶν βοτανῶν τῶν εἷς τὸ ἑατριχόν. Ἵ
.
; ις ἐΧΌΟ7
153, 10. ψεύσματα] ψεκτά ἘἙπάρτηυ. 24, (οά, ἀκονητί.
21ή; 16: Οοἀ. ὠνέζ, 17. Οοάἄ. δὲ ὄντως.
215: 1, Οοά. καταχράτως. 7. Οοά. τὸ. 19. ἁμαρτή-
μασιν ἐκπεσὼν} ἀδιχήμασιν ἐυβληϑεὶς Οοἁ. Ῥαγί5. 2680.
28, τὸ] τι Ἐπάριηαβ.
2Ωιθ, 13. σοά. συμβουλῆς. 18. (οά. παραγεγραμμένοι.
21. (οά. γινομένης. 259. Πεοϑδὲ ἡ. σά. ἐγκαλεῖ.
2177, 21, Οοἀ. ἀνευμάχιον. 235. Οοά. ἀποβάλλειν.
28. ἀμέδας 5. ἁμίδας Τίοθεςκ. δὰ ῬΗγγηίςῃ. ρ. 400,
29. τῶ»] Οοά. τὸν.
οχϑ, 19. (οἀ. ἄλλους. 22, ὄπειστος Βυδηΐξ. «αἀ Τίπ.
Ρ.- 349. ". 29. (οά. πόρωσιν». 20. ἄτεγκτος} οἵα
Βιυδηῖ.
210, 10. (οὐ. κειραϊ δῶν, ΨΙ4, ΒΏΒηΪ, Ρ. θ0. ἃ. 15, Οοὰ
κεάδει. 17. ζοά. ἱερωσύνην. 29, Θοῆὲ λόγιον.
ἐγκύχλημα. . ὄ
830, (οἀ.
220, 1. Θεεβὲ κατά. οᾶ. ὁ δὲ ἕξερος ἀμφισβητεῖ.
4. (οά. οἱ ἐδόντες. 5. Οοά. βεβαιώση. 6. θεεϑὲ δ.
19. (οά. εἰσέλϑοι. 25. (οἄ. βαυρωνία -τ’ βαώρωφος ττ-
βαυρῶνος, :
2921, 17. καὶ ὁτῃὴ οοἱ. (οἱ. τὰς. 19. (οά. ἀλλὰ. ;
21. γιά. Βαϑί. αὐ Οστίηξῃ. Ρ. 562, 20. ἴπηπηο ὃ δὲ
μαλακὸς --τ Βάταλος. ἌΣ ΡΣ βωλεῶνες.
φῶ, 21. Οοά, βαναύσους. 22, χαὶ χλίβωναι ἔεθῃ δὼ]
Να]τὴ ἔνϑεν “χαὶ χλίβανοι. φ
295, 9, Οοά. πατάχγει. 15. (οά. δεαλίαις. ’ 21 Ὡς ",
Οοάᾶ. βρέσμος :βρέγμα ἀποπτ. 20. οὗ] Οοά, ᾧ. ἢ
ῷΦοΆ, 14. Οοἀ. ἀλλόμενοι. 16. Οοά. βηλοῦ. 25. εἰ 29,
(ρῆ, πομπύζει». 25. ᾧ] Ὁοά, ὡς. 30. Οοά. ὑπερβα-'
λούσας. 32, Οοπῇ, Βαβὶ. δα Οοτγίπι. ρΡ, 914.
ΟΥ̓, 18. (οα. μεγαλόψυχος. 30, (οα. δόός. 32. δρῶ»)
Οοά. ῥοιῶ».
“οθ, 8. Οοά. βηρικχίαν.
ΦΦ,, 1. (οά. διαφϑερομέναι." ὅ. Οοά. γεισήπους καὶ γαι-
σηπόδισμα ---- γεισήπους. 9. (οά. γίνου. 610, δεῖ,
συνεστὸς, ἰανίϊο οοὐῖσε, 13. (οά. ὑόμον. πλῆξις ρα.
νέμεσα. 89. (οά. γελεάγρα. μὰ
οοῦ, 4. (οά. “δὲ5 γεμήλις. 15. Υἱά. Ῥίεγβοῦ, δᾶ Νῖοεγ.
φ. 114. 21. οἴεσϑαι] Νῖαϊτπι σείεσθαι. 25. Οοᾶ,
μωρίας. ; ἐ,
290, 4. Ιμερ. ουπὶ δαϊάα Τμρτησσία --α Ταρτησσός, 12, Ορὰ.
λεμαργῶς. 18, Θρά. νύσσους. - .
9250, 5. Ὁοά. γάλος. “ ᾿ μη ἃ ;
951, 2. Ὠεεβι σὰ. 14. Οοά. αὐτῷ 6Θϑο΄32Άά. Οοά. ὅμο-
γαλάκτως. - ς. :
252, 5. Οοά. καλεῖσθαι ῆ τὐωώδος 24, Οοά. καρύκιος..
᾿ς 27, Οοά. ἀπολείπων. |
955,9. Ουά. ἔνιοι ἐπὶ τὸ. 21. τὸ] Οοά. τὸν.
954, 16. Πεεβὲ αἰζεγατη ἡ. 19. «ὁν] Γ,ερ. τό- '
1ο99
ἀτοά
᾿
1107
:
423, 18. (οἀ. ἀπεύρα: ἀπήλαυσεν. “7.ςΘουπ. --- ἀνήρου»}
Ηδος δάάϊάι εχ Επάργο. :
ά94, 25. πῚ Οοά. ἢ. 26. Οοά. φάτ δῶ ᾿
ὶ
115
ἠ28. 15 εἰπέ ἀροεςοῖξ εχ Ἐπάεπηο, 18, (οᾶ. ἁπλοῦς.
͵ 25, Ἑυάειηι5 ἄπω. 29, 30. Ηδες τεςθηῃξοτετη σπᾶ"-
ἶ ὨΌτη τοξεγαηξ, ..
427, 8. Ῥεεβὲ ὡς. 5. (οάἄ. προτρύπαιον: 81. Θοά.
ἀποϑράξεις.
428, Ὡ2, Ψιά. ψαϊοῖκοη, Αἄοι. Ρ. 202, Ο εἰ 204. Β,
429, 38. Οοὰ. ϑρασωνι. : 82. Οοά. τὸν λόγον.
ή5ο, 9. Αἀάε τε 'ρμοβὲ ἐπὸὲ ἐχοϊἀογαπε ἘΓΤΌΥΕ ΟΡΕΓΔΥΏΤΩ: τῶν
μηδεμίαν μὲν πρόφασιν ἐχόντων πολέμου, δρασάντων δὲ τὰ πολε-
μίων. --ς ᾿Αντιλαχεῖν τ ἀντὶ. 20, Οοά. σωράτης..
ά.31, 8. Οοά. ἐκκρυῆναι. 19. (οά. εὐαπὰ Ευάοπιο ἄπο-
χωρίσας."
4352; 2. 8.Ὁ. ϑυσίας δημοσίας. 10. Οοά. στὰ Ἐπ. ἀπονη-
ϑήσεται. Μοχ Εὐδεπιὰϑ παραπραχϑήσεται. 80, ἀντὲ τοῦ]
Οοα. ἀπὸ τοῖς. ὌΠ
433, 10. Οοά. χρυσογένει.
454, 12. Υἱά. Ἐατς. «ἃ ΡἨτγαίςῃ, Ρ. 492... -..,.22, Οοά,
- προσθϑῆήναϊ. . ᾿Οοἀ; ὕες
4535: 10. (οᾷ. ὌΝ 138. Οοά. ἀποσκλαίξε :Ἐυβετους
μᾶς ἀποκλαίει. 19. Οπιϊβὶ μὲν ροϑὲ ἐπιτεμεῖν. 25. Οοᾶ.
ἀποκχόλλυε.
4360, 8. Οοά. λιπόστρατον. 5. Οοά, ἀλογίους.
06. Πεεβὲ μή. 10. Οοἄ. οἵδε τῷδε: 20. (οά. τὸ;
᾿ 23, Οοά. εἰ Ευᾷ. ἀποτρέχομεν.
457; 1. Ἑυάετηις ἀποσχεῖν. 2. Τάεπι ἀποστερήσαντες
, ὭΟΗ
ἀποςρέψαντες. ᾿ 4. τὴν Ἑπάοτημέ: εοά. τῶν. ϑρύων ΒΌΒΗΚ.
ο΄ Δ Τί. Ρ. 45. α: σοὐοχ επίτα τεϑρύων. 11, Οοἀ. ἀπο-
νι χωρίσειεν. .
458, 1. νἱά. χοδεεῖ. ὡ ΡΒ γνηίςῃ. Ρ. 351. 11. Ὑἱά. εατιά.
Ρ. 323. . 17. (σά. ἀποτυχιϑεὶς..
᾿ ά39, 4, σοά. σφιγξὶν- 9. Οοά. ἀποφηλικίσαι: 20, Οοά.
“ἐξαρκεῖ, - 22, (οά. ταγηνίταις. ΡΥ
ἰ 440, 25. Οοά. μεέτοιτον. 260. (σά. ἠρνεῖτο."
ά41, 1. Οοά. κοχλίου. 99. Οοά. περαένωντιεῖ.
4495, 18, Οοά. κἀπιϑειάζει. 24. ὦοᾷ. ἀργυροβοιβὸν ," εἰ 1ῃ
τηὰτ δῖε οἱ δὲ ἀργυραμοιβόνο"
αὐτή
489, 4, καὶ τὸ] 1.65. ἢ πειὶ τὸ. 10. τοὐ]) ὅ8.γ. τοῦ,
18. [εἴγε] ᾿
400, Ουά. κενὸν δεσμοισ. 14, (σὰ. καινότερον...
491, 3, 8εε. [ὅν], 5... γὰρ [ὀξυτόνως 11. [ἡ] εἴ περ
ἀπεχύπη,
492, 12. ἀναύ[εδεγμέναι 14. πάντως [οὐ] σύνδεσμος ἴτε. ὃ 3
16. Ἐονΐἴαββε ποιεῖται. 22. (υά. περιλαμβάνομεν.
493, 14. [λαμβάνεται ἡ κατ} 22. ϑεῖ, [ὅ.
4094, 06. ἢ] Ουά. ξ. 18. Εοτὶ. [ὃ»] οὗ μετατιϑεῖσι. ῬΊυτα»
Ἰο σογΐε Βαβεῖ σοάοχ. 27. (οά. εἰην συνέετωσ
ς« 29. Ὁαοα. τιϑεισι.
ἀΐων ὦ ᾿ ᾿ ) ι εἰς
526, 7. πρόςεισιν] (οὰ, πρόσεστιν, 14. (οἀ. πευσιν.
32. τὸ ἀεξθβὲ ςοά, Ὗ
Οοος 2
1190 , : ν" .
Οοὰ. αλλ ει. 18. Οοἀ. γινομενα. 24, οὐδ᾽ (οὰ. οὔκ.
--
1147
694, 13, τοῦ} Οοά. το». 29. ἔτι δὅνῚ (οὐ, εν ὀυν. -
695, 5. γιὰ. Κοει. εἴ Βαβέ, δὰ τερον, (οσ. ρ. 351.
τς 8, Οοάᾶ, τῷ πῶ μ. κυὶ τῷ ποῖ. 10. ἃ] Πρεϑὲ ςοάϊεὶ.
συλλαβὴ εἰς δασὺ λήγει. ὅϑεν τοῦ βάκχος ἡ πρώτη συλλαβὴ εἰς ψιλὸν
λήγει τὸ αὶ χαὺὶ οὐκ εἰς δασὺ τὸ χ᾽ καὶ τοῦ ἀπφύς εἰς ψιλὸν λήγει τὸ
π, καὶ οὔ εἰς δασὺ τὸ φ. ᾿4φ᾽ οὗ φϑάσει ἐν ἀρχῇ λέξεως σύμφω-: "
γον συμφώνου προηγήσασθαι, ἐν συλλήψει, οὐκέτε αὑτοῦ χωρέζεται,
"ἄν ἐν χρρὶ ᾿ λέξεως εὑρεθῶσιν, οἷον ἐν τῷ σϑένος προηγήσατο τὸ
ι"
Ι ᾿
1.55
6ήο;, 4, καὶ] οὔὰ Ὁ. καὶ ἔστε Τ, ἀο]ειῖς5 ἢ]}5
τῆς .-- ὑποτασσομέ-
ψων. Ὁ πογαχ δος τῆς΄--- ὀγομάτων Δϊα ῬΥΪΟτπὴ καὶ ς0}10-
“ἄῶι ἢν χαὶ ὗπ. μὲν: --τ 5. ὁ] καὲ προταγτικὸν μὲν ὃ, “ὗπο-
ταχτυξὸν δὲ ὅς ΟΝΤΗ. 6. τρία] τερορὶ εχ ΟΝΤΗ. ταῦτα
ο Ῥυδεθεθαὶ Α. - .7. ἡ ποιήσασα ἐπι 7. χαὶ ἀηῖε᾽χὸοτηϊϑὶ
οαπὸ ΟΝΘΤΉ. δέ εἰσι Ὦ. 8, χαὶ ἑνίχὸς ἢ... οἷον τὸ]
ρηϊ ΟΝΘΊἢ. 9, οἷον δΔηΐο οἱ ὁτηϊδὶ εὐ ΝΟΤ.
ἐπ .,10, δὲ] εἰ Ν. δὲ. ἑνεκαὲ πέντε Π. 41 τηοχ δμιοέως χαὶ :ϑήλυς
᾿καὺ 'πέντε εἰ δμοίως καὶ. οὐδετέρων πέντε εἰς. ὦ εἰ Ηἰς δὲ νυ. 11
οἵὰ ρῬυ.Β. 15. δῆ] οἵὰ ἢ. 22. Πρωτότυπον «μὲν
, προσωπᾶν. οἷον εἰπεῖν ἐγὼ σὺ ἐκεῖνος, παράγωγον δὲ οἷον --- Ὦ,
πρωτότυπον ἜἝ παράγωγον » ὍΟ66 πρόσωπα ἀεἰεία, Τ' .
23, ᾿γένη τῶν 8. γένη τῶν μὲν ΟΝΤΉ:. γένη. μὲν ΑΗ,
μὲ οτὰ ἢ. 24, διαχρίνονκαι ἢ. διὰ δῈ] φανεροῦνται δὲ
διὰ ΟΝΉ. ἐπ Ο, ὑπ 588: οὐχί Ν. 25. οἷον ἐγώ σύ
ΤῸΝ: ἕ. ἐγὼ. ὃ συ ἢ. οἷον ὁ ΝΎ. 26. οἷον ἐγὼ ΟΝᾺ.
ΒΡ Ὦ ὃς Τ, ΣΗ. [Ιτεᾶν υἱογῆαθ νυν, 80, ᾿ 27. σφῶν νῶϊ Ἡ,
σφῶϊ σφῶε Ὁ; σφῶϊ σφὼ Ὑ, 28; ἑνικὸς 510: ἑνεικὰ Ν, αὶ
ἡΐοτ δυϊχὰ. ἀπληϑυντιχῶς δὲ Ν, 29, μὲν ὄδρϑῆς] ἡ, εὖ-
ϑεῖα Τ. ο 80; γενικὴ Τί ἘΠῚ τποχ δοτικὴ --- αἰτεατιχὴς;
ἐν τ 92, ἐμῷ σῷ ὦ] ες 4Δἀϊαὶ εχ Ν5.
6άι, 1. δὲ οἵον 517, τῶν δὲ] ἀροοϑϑῖὲἐχ ΝΊ. πρωτό-
εὐ στυποι; αἵ αὶ μονοπρόσωπον "λεγόμενα ωΝ. 8: Ὦ ὃς Ὑ.
δ... ἑνικῆς Τ, χτητικῶν ΔῈ. ,. 15. τὲ τῇ συνθέσει καὶ
τῇ ΟΡ, δὲ] οὖν ΟΝ εὲ ἢ, δὶς φαίάοιη ἰΐα πιαϊαίο οτγάίηο, τι
Ἰεσαϊ μμονοσύλλαβοι μὲν. οὖν εἰσὶν. αἱ πᾶσαι 57: εεἰετὶ πᾶσαν
τ αν ΠΟ 16. ὧν --- ἕξ ᾿(Εἴδθο δβϑυχηρϑὶ χαΟΝΘΤ, 1Π|ἃ σεγοὸ
47... αἵ ταὶ ἀνασερέφονται ᾿θχ ΟΝΘΒ,, εἰ ααᾶα. βοαυπῃ αν, δὲ-
οἰσύλλαβοι. δὲ “δύο καὶ δέλα,, εκ ΟὟΘΤΗ. Του Βοος ὧν 16 --
Ρ δέκα .18. οχὰ ἢ, 25. “εἰσιν ΝᾺ οἷον. ὡς ΝΆΤ, 1ίοπι ν. 26.
: 27: ὑποταχτέον. Νὅ, ὑποτέταχται Τ:. δείουὶ ᾿ὕπονοητέον.:
ες 28. οἷον ΑΗΝΘΤ'.: οεἰςτὶ ὡς. τ 90, οδυνοτῶς} δοσοϑϑὶξ
εχ ΝΈΤ, 80. οἷον} οἵω ΑΗ.
Θά, 2.“ οἷον] οπι Ν'΄ἑ ἈΑΠἸἴϑε αἴϑε ΝΟΤ : οεἴευὶ ΤΠ ΈΥ50 ΟΥ-
᾿ ἀϊποι ἀβαλεῖ δφελὸν Ν. τὰ - 8. φεῦ] διαὶ Βαθὸ οχ
ΤΝΟΤ. ϑαδίπηρι Τ, αυδε Ἰοραμίαν
νυ. 7 εἰ 8 τὰ --- βαβαί.
4, Ῥοβὶ οὐδῆτα οὔκουν ἰηϑετῖ Νι ς9ὅξΞς-7ὦ. δῆτα] δή Τ'
-
Ὠάάά 2
᾿
ον
δι
ἀμ
δ
ἄν».
ν΄
ἘΣ
ἀτδ6 ι ;
τον 9, οἷον γϑρορὶἔχ Ἦ, -ὧς οἷον εἴτα Νὰ. .0. Ἴθ.τηλέϑῳ τε-
οἰερὶ εχ ΝΈΤ. 14. φέρε δεῦτε Ν. 5. μᾶλλον--- οἷον]
- Αβϑιπηρϑὶ μδες εχ ἈΗ͂ΝΘΤ. πόϑεν-- (8. οἷον] οἴ! Ν.
τον 15.. ἀπομοτικὰΝ' ἀπομωτιχὰ ἈἘ.. χατομοτίκὰ Ναε» κατο-
᾿ξ, χιωτυκὰ Ἐν. -. 16. ἀναγνωστέον ΝΑ, θετέον Ἰ, γαμηΐέξον. Ἐ΄
-πτλευστέον} Ὅτα ΝΤ, - ᾿ τὰ --- 47." δηλαδή) οτὰ ΔΕΒ...
22. σύνδεσμος δέ 8. διάνοιαν} ὁ Ν.ι 338. "κεχηνὼς
- ὙΠ, 4αἱ δά4} τουτέσέι τοιϊνῶς καὶἀνεωγμένως. - δηλοῦσα ὌΝΒΡΕ.
δον 25, οἱ δὲ παρεσυναπτιχοῇ οἵα8. 286. οὗ δὲ ἀπ. ---
σὐλλ.] Αϑϑατηρϑὶ Βαθς ες ΟΝΡΘΤ. 6ῸὋΟῸὃΩ27, χαὴ ὅπ Το
᾿ μὲν οὖν ΟΜΝΤΎ. 28, συνδοῦσι Ὦ. 29.. ἄκου
ἐδὲ Ῥἢ,
80, αὐτόρ, “έν, ἄν, ἤτοι ΟΝΝ ΤΉ: ἤτοι, κέν; ἄν Ῥ.- “ διαΐ.
- ΟΝΘΤΉ : τοἰθεῖ οὗ δὲ δεαΐ. ὁ .31. διιστᾶσιν5. Ὁ
ΠΥ 32... οἵδε ΟΝ ΒΤΗΉ : οεἰεγὶ οὗτον.. ᾿ἢἕ απὶα ἢ "ῬῬοπῖς Η.
.33. “μὲν τὰ ΔΕ. οὐ] οὔ 8- ἀχολουϑέαν καὶ τάξιν ὉΤ.
εἰσὶ --ἰ Ρ. 643,1. εἰδήπερ] οτῃ ἢ. 4. ΣΕ
͵
(ἐπόνησε Ἐ), τὴν καϑ' ἕκαστον οἰκείαν ἔννοιαν ἀπαρτίζοντα. εἶτα » 3 -νς
- ἀω"" ὃ , ᾿
πεῦ τῶν ἐρωτημάτων προτίθεσθαι, διατρανώσομεν καὶ σαφηνίσω-.
μεν, καὶ οὕτως ὑπὸ τῶν προσῳδιῶν ἀρχὴν ποιησάμενοι καὶ περὶ
- 9 ; “3 τς 39 Ἀ ,
ἂν 5 ῸΝ -“ ε κι τ
τῶν αλλων ἔρουμεν. ὁ δὲ Πρωδιανος οὗτος υἱὸς μὲν γέγονεν 4πολ-
΄ λ
᾿ ω ΜΆ .: ᾿ ε
λωνίου τοὐπίχλην δυσκόλου, τοῦ καὶ εἰς τὰ ὀχτὼ μέρη. συγγραψα-
μένου καὶ εἰς τὴν σύνταξιν --- --- --- Ὁ οὕτω τὴν προσῳδίαν ὁρέ-
ΜᾺ ͵ - ΄ «
δὰ. ἢ τ, ΙΝ
Γ ἋΣ ",
.
ψ Ἂ
“
Ἶ νύ σέ ποὺ δέοςἴσχει. ει, ἀρ
ὃ μὲν γὰρἡ ὃξύνεται διὰ τὸ νύ ἐγαλυτικόν ἢἢτὸ δὲ' “γύ διὰ τὴν
᾿ἀντωνυμέαν. τὴν σέ, ἡ δὲ σέ ἀντωνυμία διὰ τὸὐῖ ποῦ παράπληρω-
39
σον -
σέο φέρτερος εἶμι...
΄ ΄Ξ
ἀπῇ ἀλκιση , ᾿ - . Φ,»
᾿ Ψ ᾿" ᾿ Π 4 -; »
καὶ ἀπὸ τούτου ἐγκλιτιχα εἰσιν εἴς, οἷον ἢ
Γ 9
ι -
αἵματος εἰς ἀγαϑοῖο,
Ξ ᾿ ἈΠ , ᾿ ὸ ᾿
ἔπειὴ πολυ φέρτερος ἔοσι; ᾿ὐκζϑλον »
ἔστό"»» ' ἣν Ὁ
οἵ μοι σχυζομένῳ περ ᾿Αχφιων φέρτεροί ἐστον, . “Θ᾿
ἐσμέν, ;
αὕτοὶ γάρ ἔσμεν,
δἰσί»"» “ἢ
οἵ μὲ φέρτεροέ εἶσιν νοῆσαΐ τε κρίναέ τεῖ
χαὶ τὸ φημί, ἶ , νὰ ὑῶν ΚΔ
πεζὸς δ᾽ ἕνδεκα φημι κατὰ. Τροίην ἐρίβωλον.
9 -" - ς. ᾿ὕ Ά ͵ ᾿- ΙῚ ἫΝ’
Ἐν δὲ μετοχῶν οὐχ οἷον τέ ἔστεν ἐγκλύτικον μόριον" ἀεὶ γαρ ταυτῷ
ἐκ θέματος ἀνάγεται, [εἴ7ε} μεταλήψεις ῥημάτων εἰσίν. "Αλλ
οὐδὲ ἐξ ἄρϑρου. τῇ. γὰρ συντάξει ἢ παράϑεσις τῶν ἄρϑρων μά-
χεται" ἅπαντα γὰρ ταῦτα προταχτικά ἔστιν, ἀρχτικώτερᾳ ὄντα
τῶν καλουμένων προτακτικῶν, ἣ χατάρχεν ϑλου λόγο, Ἢ;
ἢ μυρῦ ᾿ἀχαιοῖς ἀλγὲ ἔϑηκεν , 4 '
ὃς μάλα πολλὰ “
πλόγχϑη.
διὰ τοῦτο χαὶ ἐδίῳ ῥήματι παταπλείεται; πρὸ αὑτοῦ τε πίπκεου-
σιν αἱ στεχμαί, καὶ ἐξ ἀπόντων τῶν ὄντων [οὐ] πολλὰ ἔστι μό--
ρια εὑρεῖν, ἃ εἰς τὴν προχειμένην "σύνταξιν ὑπάγεται. οὐκ. υὖδονά
Ἔκ δὲ ἀντωνυμιῶν αἷ μὲν ἐγείρουσαιν τὴν ὀξεῖαν τὴν πρὸ αὑτῶν
ἐγχλιματικαὶ καλοῦνται, αἱ δὲ μὴ ἐγείρουσὰν ὀρϑοτονούμεναι. αὗ
᾿ 3 ΕῚ ᾿ » 2 ἀκ Φ ᾿- -
μὲν οὖν «ἀεὲ ἐγείρουσαν τὴν πῃὸ αἵτῶν ὀξεῖα» εἶσεν αὖδεν μὲὺυ
εν
114
μοὼ; μοὲ τοί, μέ μέν, σφίν σφέ, σφωΐ. τούτωμ παραδείχματα,
τῆς μὲν μεῦ
. χλυϑέ μευ ἀργυρότοξε" -
μοί," ᾿ τ
εἰς οὗ γάρ. μου βωμός"
«ρέ, (δ οὐ ΩΣ '
χαΐ τοι ἐγὼ συνέριϑος "
μέ,
κ΄ ὦ χαέ μὲ φίλησεν, ὡς εἴτε πατήρ᾽
μέν; ὶ
Ἃ ͵ ".
1146 ᾿ ἷ
πὰρ δὲ οἵ αὐτῷ. ᾿ ὧν (Α
ἐξ “Ἢ Ἂ . Ο- ’ .9 ᾽ δι ᾿
ἐπεὶ οὐ ἐϑέν ἐστι χερείων, 5 Ὁ ΟἿ τ τὰ
οἷ; ἡ ᾿ » ΟΣ 5 “ήμ ΓΔ ἢ
᾿ ἐπ ἃ » γ΄:
χαίΐ οἵ εὐχομένοι, ἼΩΝ ς ἢ
Ὁ.' Ὁ
τ φὶ ᾿ » Ὁ
ἕ); δι, ᾿ ᾿ 2 : 4 - ν»" "Αγῇ
. . , Ψ πεν τ
ἡ: Γ εἶ ΩΙ
σφῶν,
' σφῶν τε αὑτῶν χαὶ χλισίαων, ς΄ ΠΤ
“σφίσι,
“, καὶ τὰ μὲν εὖ δάσοαντο μετὰ σφίσ, Ὃς ᾿-
σφέμς, ᾿ το
, ἀλλά πῃ ἄλλῃ, Ὁ 1 τ
φον.
ΨΩ
1148
που, ὐὰ ἀλ Ὁ σὰ νε
δἰ που πωγκαλοώ
συν, ον οχῖ:: : ἥδ ἐν ΣΝ
πέρ, ᾿ ὡ ἃ
ϑῆην; «ὗν
οὐ ϑην “Ἐχτορειϊπάντα, τ ὑτᾶν ἢ φοπρχος.
2, [“ ᾿ ς
«Α΄
ρα, Ὁ γ:.-
ῸΝ ᾷ- - , Ἁ ὦ - 2 (ι
ΟΥ̓ νε
ΒΥ .ἢ
Ν, 20 ᾿ Ξ 5 τ΄
τῆι » δ « ᾿΄ ᾿ ᾿ αν
εὐ ρ τὰ αῆλον μέν ῥα ϑεοί τε: Ὁ) ἀρχ. ρυϑτονἢ
ὃ δὲ ὥρῃ οἵ με ῥ ληκβήνμῥνας ἐπεὶ «πὸ φωνήεννος ἄρχεται." ὡς-
«
Ἢ
2 - 3 35 4ι »» 3 - 2 ,
οὐκ ἔστ οὐδὲ ἔοικε τεον ἔπος ἀρνήσασϑαι, ᾿ τ.
εἰ μὴ μητρυιὴ ΒΗ Ἰπερίβοιε. ᾿ ῦ
ἐδοὺ αὗται πρψδυανο ἐν τῇ συνεχείᾳ τὸν τόνον ἐγαλινόμεναι κα:
λοῦνται᾽ καὶ οὐχὶ ἐγαελαπικαῖ, ἀλλὰ πᾶν ἐγκλιτικὸν ἐγκλινόμενον.
ΖΔιαλαμβάνοντες δὲ περὲ ἑκάστου μέρους δείξομεν ὀλίγα ἑναντεού-
΄
151
μενα τοῖς προειρημένοις, περὲ ὧν ἐν εἰκαίρῳ διδάξομεν. νῦν μέν-
τοι διαλάβωμεν περὶ τοῦ ὀνόματος.
Καθόλουἐν τοῖς ὀνόμασιν οὐδὲν ἐγαλίνεται, εἰ μὴ τὸ τὶς ἐν ὅλαις
ἐν ΔΝ ν᾽ - - ΄ ͵ -
τοῖς πτώσεσε καὶ. τοῖ: ἀριϑμοῖς καὶ τοῖς γένεσι. καὶ ἐν ταῖς εὑ-
Ψ ᾿
το ἦν ἃ κ Ἰην - »- Ω
ται, καὶ τὸ τοῦ χαὶ τὸ τῷ τὰ ἰσοδυναμοῦντα τῷ τινος καὶ τινί
Εν “- κὁ ; - κα Ἃ ᾿ ν , ἃ ᾿ Υ
ἐν μόνῃ γενεῇ χαὶ δοτικῃ, ταῦτα δὲ χαὶ τὸ εἰς πὴος διάφορον
ε , . ᾿ “4 -» ᾿ Α Ἁ κ »Ἁ .
σημαινομενον, καὶ τῷ χκερηματαᾳ ταῦτα. πυοσματιχοί γάρ οντα βα-
΄ 2 ᾿ ᾿ .
ρφύνονται ορϑοτογούμενα, τίνος τίνι τίνα, τίνε τίνοιν,, τίνες τένων
τίσε τίνας, καὶ τὸ εὶς τῷ λόχῳ τῆς ἀρχούοης, ἔχεν τὴν
-ὀξεῖαν,
ὅϑεν οὐ χοιμέζεται ἐν τὴ «συνεχείᾳ, τίς }9εὲ; καὶ τὸ τοῦ περι--
σπῖπαι καὶ τὸ τῷ. ὅτε γὰρ πυσματιχὰ ὄντα ὀρϑοτονοῦνται, ἀό--
φιστα δὲ ἀποφαντικὰ ἐγκλίνονταε, ἄνθρωπός τις, ἤκουσά τινος,
δέδωχά τινι, ὕβριοί, τινας, ἡκουσά του λέγοντος, δέδωκά τῳ,
ὕβρισέ τινα, Αΐαντέ τινε, ἀνϑρωποί τινες, ἠκουσά τινων, δέδωκά
τισιν, ὕβρισέ τινας. Καὶ ταῦτα μὲν βερὶ τοῦ νέας ἔλθω--
μὲν δὲ εἰς τὸ ῥημα. . ᾿ ᾿
Ἐν τοῖς ῥήμασιν. οὐδὲν ἐγκλένεται εἰ μὴ δύο μόνα, τὸ εἰμί καὶ
ἐ. φημέ,. καὶ δῆλον ὅτι προηχονμέκμ, τῶν προβῥιμθεισῶν λέξέων,
ἐπεὶ τὸ. ἀνϑρώπου εἰμί οὐκ ἐιλίψεεσει καὶ τὸ οὖν εἰμί. τοῦ δὲ
εἶμιέ ἐγκλίνεται καὶ τὸ δεύτερον πρόφωπον εἷς,
ὩΝ αἵματός εἰς ὠγαϑοῖο.
καὶ ταῦτα οὗ πρὸς διάφορον σημαινόμενον ἐγκλένετειι, ἀλλὰ πρὸς
εὐπρεπῆ φάσιν οὕτως ἀρέσαι τοῖς παλαιοῖς. τὸ δὲ εἰ οὐκ ἐγκλένε--
ται, εἴτε ἀπὸ τοῦ εὴμέ ἐςι διὰ τὸ πάϑος εἴτε ἑτέρωϑεν, ἀλλ ὁρ-
ϑοτονεῖται καὶ ἐν τῷ ἄνϑρωπος εἴ. Τὸ δὲ ἔστι τρίτον πρόςωπον
καὶ αὐτὸ κατὰ τὸν λόγον ἐγχλίνεται, ἀνθρωπός ἐστιν. εἰς πολλὰ
δὲ αὑτὸ παρέβη τὴν ἀκολουϑέωαν. ἐν ἀρχῇ μὲν Ζὰ9 ἄλλης λιξ ἕξεως
ΣΙ
ψα
νν
σιν, ἔδει. γὰρ ἐπὶ πάντων ἀναβιβάζειν τὸν τόνον τῇ πρὸ αὑτοῦ
λέξει δξυτόνῳ οὔσῃ, ὡς ἐν τῷ ἐμός ἔξει, καλός ἐςιν. εἰς τὴν ἰδέαν
δὲ ἀρχὴν ἀνωβιβάζει ἐπέ τινων καὶ ἐπὶ τῆς οὔ,
᾿ οὐκ ἔςιν οὐδὲν δεινόν, ᾿
καὶ ἐπὶ τοῦ καί, καὶ ἔςι, καὶ ἐπὶ τοῦ ὡς, ὡς ἴςι ταυτάπερ τουτέξι.
᾿Εγκλίνεται δὲ καὶ τὸ ἐστόν δυϊκόν, οἵ μοι φίλτατοί. ἐςον. οὕτως
»ν
Ἐδ6866.2
1152 - ὌΝ
᾿
“λᾶς γενικάς, ἐπὸὲ δὲ τοῦ Πόρεδος οὐκ ἔοτε διαςολὴ πρὸς ἄλλην.
Ἐν ποῖς δυϊκοῖς τοῦ πρώτου χαὶ δευτέρου προςώπου. ἀεὶ ὀρϑοτο-
γοῦνται, ὅτι ἀεὸ βαρύνονται, γῶν περισπῶαι, νῶϊν, σφῶϊν. ὥςπερ
, φοὐναντίον εἴπομεν ἐπὶ τοῦ ἡμέων, ὅτι ἐγκλίνεται " οὗ γὰρ φύσει
βαρύνεται. ἐγκλίνονται δὲ ἀεὶ αἱ τοῦ τρίτου 'δυϊχαί, :
δ ἀλλ εἴπ. εἴ σφωῖν καταλύσοιιεν ὠκέας ἵππου:
. χαὲ ,
τίς τάρ σφωε ϑεῶν ἔριδι.
; Καὶ ἐν τοῖς πληθυντικοῖς τοῦ τρίτου προςώπου σφίσι σφέας ἄναξ
βιβάζεται ὃ τόνος τῇ πρώτῃ λέξει,
, ἐπεὶ οὐ σφισι, ;
καί σφεας φωνήσας,
ἐπεὶ οὐ φύσει ἐβαρύνοντο, ἀλλὰ κατὰ πάϑος, σφῖν σφίσιν,. αφᾶς
σφέας. Ἔφαμεν δὲ ὅτι ἐν τῷ αρῴτῳ καὶ δευκάρᾳ, πρρςώπῳ, κἂν
φυδέάαον καὶ γένωνται τρίχρονόι, ἡμῖν ἧμιν, ὑμῖν ὕμιν, οὔκ ἄνα-
βιβάζουσι τῇ πρώτῃ λέξει, ἀλλ ἐν τῇ ἰδίᾳ ἀρχῇ ἔχουσιν ἐγκλίτι--
κήν, καὶ δέχεται ἢ ὑποστιχίεὴν ἢ στιγμήν, εἰ μή που φιλοφρονητικὴ
εἴη ἡ φράοις, . ἀᾷ τ"
Τἀτροχλέ μου. ο΄
Φασὶ δὲ τὰς ἐχούσας χαρᾶκτηρα κοι ήξερς μὴ γαύεσααι » ὡς
ἢ ἐχεῖνος καὶ οὗτος, ἀλλὰ μόνον ἡ αὗτός κατὰ αἰτιατικὴν παρέ ]η,
κόψε γάρ αὖτον,
οὗ καλὸς δέ τοι ὃ λόγος" ὡς γὰρ βαβόνονοι οὖσαι οὐκ ἐγαλένον-
ται, ἐκεῖνος ἐχείνου, οὗτος τούτου. τὸ αὐτὸν ὀξύνεται. ᾿Αλλὰ πρὸς
τούτοις φασὶν ὅτι ἣ αὐτοῦ αὐτῷ οὐκ ἐγκλίνονται, ἀλλ ὡς τετρά-
᾿,ζρόνοι εἰς τὴν ἰδίαν ἀρχὴν τὸν τόνον ἀναπέμπουσι. πρὰς οὖς φα-
Μ᾿" ὅτι διὰ τὸ μὴ συνεμπεσεῖν τοῖς Αἰολεῦσι βαρυτόνως δέχανφε
αὕτου καὶ αὕτῳ. ἢ δὲ αἰτιατικὴ οὐ ουνενέπεσεν" ἐγπλ Ἰῶνλ ων γὰρ
ὃ εἷς τὴν πρὸ αὐτὴς λέξιν τὴν τόνον ἀναπέμπει, κόψε γάρ «ὕτοτ
: ἔχοντα, τὸ δὲ «Αἰολιχὸν εἰς τὴν ἀρχήν, αὗτον. Πάλιν αἱ ἔχουσαι ἐπι--
ο΄ φορὰν τὴν δωταγῥατκὴην ὀρϑοτονοῦνταϊ, σὲ αὐτόν, σὲ δὲ αὐτὴν
παντί, ἀλλὰ σὲ αὐτόν, εἰ μὴ; που ποιητεχὼῶς ἐγγλεϑῶσιν, ᾿ς
ἀλλά οἱ αὐτῷ " ἐπ νὰ
οὐκ ὥφειλεν ἡ οἱ ἐγκλυϑήναι" ἔχει γὰρ τὴν ἐπιταγματικήν. τινὲς
τς δέ φασι καὶ ἵνᾳ μὴ. νομεσϑῇ ἄρϑρον. ὕπερ ψευδές: ἀντωνυμία γὰρ
οὖσα 'περιασπᾶται,ἄρϑρον δὲ ὃν οξύνεται. ὡςτε ποιητιξως ἕνε-
]
1184 ᾿
χαὶ οὗτοι μέν, ὅτε ἔχουσι τὰς προειρημένας λέξεις τὰς δεχομένας
τοὺς τόνους τῶν ἐγχλινομένων, ἀναπέμπουσι τοὺς τόνους. τοῦτο γε,
ὡ ΄' τ ΄ ν "ὁ ΄
Ὁμηρόν τὸ, ἂν
πόρε τε. εἰ δὲ μή, ὡς εἴπομεν περὶ μονοσυλλάβων. οὔτε
΄ γ᾽ Ὑ ᾿ ἣν ς ΝᾺ Μ
» ᾿
ἀνωβιβάζουσιν οὔτε φυλάττουσιν, οἷον τούτου 7ε᾽ οὗτε εἰς τὸ
του ἣ ὑξεῖας, οὔτε εἰς τὸ γέ, ἀλλ εἰς τὴν πρώτην συλλαβήν, τού-
του γε. οὗ γὰρ πειστέον τοῖς λέγουσιν ὅτι ἑχάστῃ λέξει ἀναπέμ--
᾽ ᾿ ἢ -» ᾿ ᾽ ᾿
πουσιε τὸν τόνον. “[λλα ταῦυτα μὲν περὶ τούυτωνΨ.
Περὶ ἐγκλινομένων.
2 Γ 5» ω . « Ἐν “ "
Ἐγκλίνονται ἤγουν ἀναβιβάζουσι τὸν τόνον τε καλεῖ ἀπὸ τῶν του
λόγου μερῶν πέντε,
͵ -" ΄
ὄνομα,
»
ὅημάα,
ΨῸΣ
ἀντωνυμία,
5»
ἐπίῤῥημα ,»τ
καὶΝ
σύνδεσμος. Ὄνομα μὲν ὡς τὸ τίς καὶ αἱ τούτου πτώσεις καὶ
, ψ͵ ς Ἁ ᾿
σὺν Ὁ ῊῊ ΉῊΨ» ὡς . 9 ᾿
οἱ ἀριϑμοί, καὶ οὐδέτερον τί, οἷον οἶκος τις, ἔμεϑον τινος,
2150 ΡΝ ν.
Ὺ τ ἥν ᾽ -ς -- "» ͵ὔ ἔ "»
σιν, νωΐ νωΐν, σφωΐ σφωΐν" προπερισπωνται γάρ. αἱ δὲ τον τρίτου
- ϑξυνομεναν
Ξὸ ᾿
ἐγκλίνονται,
3 ν
τίςΦΕΤΥΌΥ
τὰρ σφωὲε θέων,
δ
καί σφωΐν
Ἑ ἐσ
δὸςω ἄγειν.
ἢ
λ Ν - κ ’ Ι. 5 ,
καὶ τὰ πληθϑυντικὰ ἐπεὲ ἐγκλίνονται, τὴν πρώτην συλλαβὴν οξύνου--
», μ ΕΥ Ὁ ᾿ Δ ον ᾿
σιν, ηκουσας ἡμῶν λαλούντων, ἔδωκας ἡμῖν, καὶ αἷ του τρίτου πλη-
5» τὴν . " ν “᾿ "
ϑυντικαὶ οξύνονται, σφων σφῖν σφας, καί σφων, καί σφας, καί
ε 4 3 -“ ᾿ ΒΝ . ᾿ ᾿ “
σφιν. παὲὶ εὔλογον οἴμαι λέγειν οτε μετώ τὴν ἔγκλισιν τὸ πάϑος
ἐπηπολούϑησεν:
5 . ν - Γ - ᾿ « .“-
ἔν δὲ τοῖς ἐπεῤῥηρησεν ἐγκλίνεταν τὰ υποχεΐμεντι, πὼς ποτέ πο--
ϑέν ποδί, καὶ τὰ ὑποδείγματα δηλώ, πῶς ἦλθες: ἦλθές πως" πῇ.
ἦλθες; ἦλθές πη" πόϑεν ἢ}.ϑες; ἡλθές ποϑεν»" πόϑι ἦλθες; ἦλθες
ΕἸ .Ὦ ͵ »
Ἐν δὲ συνδέσμοις ἐγπλεινομενοί εἰσιν οἵδε, τέ πέρ τοί ϑὴν γέ, χαΐ
περ, καί τοι, καί γε, τοῦτό γε ἡμῖν, οὔ ϑην, αἴ κε, Σχῶλόν τε.
δ 9 ον κα ἔ -
νὰν Ὁ ᾿ Δ. 3, -ὰ
διὸ σημειουνται τὸ ἔνϑ' ἔσαν οἱε πέπλοι
΄
παμποίκελοτ" :
παραλόγως
8 -ν
ν ε ται ε “-
γάρ ἐνεκλίϑη ἡ οἵ ἀντωνυμία, πυῤῥιχίου προκειμένου. σημειοῦνται
. ν δ τ ὠ
καὲ τὰς δια τοῦ σῳ ἀντωνυμίας. καὶ αὗται πυῤῥιχίου ὄντος ἐγκλί-
ε' [ ἊΝ ϑ» Ἷ ΄ .“ ᾿ "
" - Ψ »Ἂ» δ » Π 5)
Ἴ τὴν ἐν τῷ τέλει αὑτῆς βαρείαν, ἄνϑρωπος τις. κν παροξύνοιτο.
ὡ΄ δι ἂν 5» ’ , , , - :
προχαΐκη οὔσα; ἄλλος τις. ἔστί τις, ἔνϑω ποτε. ἔτι ὀξυνόμεναν λέξεις,
βαρυνοόκεναι δὲ διὰ τὴν συνέπειαν, ἐγελιτικοῦ ἐπιφερομένου τὴν
΄ Ἁ Ἀ ΕῚ -" ῳ «
ϑωω »᾿ ’ ΄ ΄
πολλαὶ ἔσονται καὶ αὖ ὀξεῖαι, ἤ νὺ σέ που δέος ἴσχει ἀκήριον"
-
- “ ϑω,ω Ἂ Ν Ϊ᾿ -"
᾿πρεῖς εἰσὶν ἔφεξης αἵ ὀξεῖαι. δυνατῶν δὲ καὶ πλείονας ἐπινοῆσαι,
΄ ΄ ν Η . 9ω .Ν ι
εἴ πέρ τίς σέ μοί φησί ποτε" τὸ μὲν γαρ εἰ ὀξύνεται διὰ την ἔπι--
, ᾿ - " " Α ΄ ᾿ κ ν » κ
φορῶν τοῦ ἐγκλιτικου πέρ, τὸ δὲ πέρ διώ τὸ τίς, τὸ δὲ τίς διὰ
τὸ σέ, τὸ δὲ σέ διὰ τὸ μοί, τὸ δὲ μοί διὰ τὸ φησί, τὸ δὲ φησί
΄ὕ ΄ Ι. ᾿ κ Νῇ ,᾿͵
διὰ τὸ ποτέ, ὥςτε ἐφεξῆς ὀξεῖαι ἕξ, εἰ καὶ σπάνιον διὰ τὴν τοῦ
᾿ γέ Η μπ δα . α΄ " ͵ νι ᾿ -
κ - ΄ - -» έ
πνεύματος συνέχειαν. ἱΚακεῖνο δὲ παραφυλακτέον, ὅτι τῶν ἐγκλι-
ν ΄ 9 -
. ᾿ ν ΨΩ 3» . » οἱ ᾿ " ΝΜ
φομένων ἢ σπονδειακὴ προηγεῖται λέξις ἡ πυῤῥιχιακή. «εἰ μὲν μὴ
᾽ " κ ᾿ ͵ ᾿ ν -» ᾿᾽΄
“ονοσυλλαβον εἴη τὸ ἐπιφερόμενον μόριον, τότε τον ἴδιον δέχετειι
᾿
τόνον, ὔτε
οὔτε
ς
δυνά ὅτε ἐνεργείᾳ
δυνάμει οὔτε
᾿ς .
ἐνεργείᾳ ἐγκλενόμενον, ἤδη φαμέν"ἔν" οξύ--
ἐγκλενομενον, ἤδη οξύ
τ ἰὰς Σ ᾿ ᾿ ’ 3ε!
γομὲν γάρ τὸ φεμέν, φίλον εἰσίν" ομοίως δὲ καὶ τὸ εἰσίν οξυ-
γομεν.
᾿ «Α λέοιυ
περὶ ἐγκλινομένων λέξεων.
“ τῆν ὦ 5 ,᾿ , ,᾿ τ ι . ΄ ψ- “
ἼΠαν ἐγκλινόμενον ὑποτάσσεται πύάντως ἐκείνω, ᾧ καὶ τὸν ἑαυτοῦ τό--
νον ἐγκλίνει, ἦλθέ τις, ἔδωκάς μοι, ἤκουσά σου.
- ᾽ Ἐ ; - Μ ν
. ν᾿ . -» “- ΄ - ᾿ .-
Οκτὼ δὲ ὄντων τῶν τοῦ λύγου μερων τά, ἐν οἷς ἐστὶν ἐγκλινόμενα,
εἰσὲἰοὺ πέντε,
πέντε, ὀνόματα,
ὄνό "ἤ
ὁηματα, ᾿ ἔκι, ἐπιῤῥή
σντωνυμίκι, ἤνδεσμο
ἐπιῤῥηματα, συνδεσμοι.
“Μ΄, - - ᾽ ἃ Δ Ὑ Ὗ .
τῶν δὲ λοιπὼν τριων οὐδὲν ἐγκλέίνεται, οὔτε μετοχὴ οὔτε ἄρϑρα
Ε "»"
οαὸν τύνον περισπᾶται, ὃ Τρᾶς τοῦ Τρά, ὁ «Τὰς τοῦ “Δὰ, καὶ ὅτε
᾿ “«ω " » -" ε -»" "»ἥ - -
τὸν ποταμὸν δηλοῖ. καὶ ὅτε τὴν πόλιν. καὶ τὸ ἐπὶ τοῦ λέδου δέ" “ ᾿
" ν ’
καὶ αὐτὸ γὰρ ἰσοουλλάβως κλίνεται, εἰ καὶ μὴ ἔστι κύριον" δισυλ--
λάβως δὲ λέγεται ὁ λάας. δηνᾶς Πήηνα, Ζηνᾶς Ζηνᾷ, Κερκιδᾶς
Κερκιδα, ;
᾿ ραν» « "Ὁ » ᾿ "Ὁ " "»- ἄς ᾿ “"
γ. τὰ εἰς ους ὀνόματα ἀπλα περισπσται, βους γνοὺς χροὺυς χοὺυς πλους
» - ὁ "δὲ " -" 2 - - ν᾿ “
φλοὺυς θρους ῥους χαλκους ἀργυροὺυς Σίμους, σεσημειωμένου τοῦ
, 3 ᾿ ε » ᾿ ν ν " Υ ᾿
ποῦς καὶ ὁδούς. «πλα δὲ διῶ τὸ εὔνους εὑπλους.
ὃ. τὰ εἰς υς μονοσύλλαβω περισπῶᾶται, μῦς σῦς δρῦς. συναπηνέχϑη δὲ
- ωω, ν “ 3 -“ -" 2 -“ ἂἷ -
αὑτοῖς τὸ ἔχϑυς ἀπφυς Ζίιονυς ὀσφὺς ὄφρυς.
-" - ᾿ 9 “«͵ ᾿ "
4. πᾶσω δίφϑογγος τελικὴ εἰς λήγουσα καὶ ἐφ ἕξαυτὴῆς ἔχουσα τὸν
φόνον περιοσπᾶται, καλοῦ σοφοῦ Πηλεῦ Πρωτεῦ ναῦ γραὺ νοοῦ
͵ -" -" » "» μ ΡῚ .-. . Ἧ Γ
«ποίου ἔμου ἐμεῦ σου σεν εὖ αὖἡ ἀγχοῦ. σεοημείωται τρία, δου
ἰού οὔ' τὸ ἰδού δειχτικόν, τὸ ἰοῦ οχεντλιαστιχον καὶ τὸ οὔ ἅπαγο--
΄ Ε νὰ ω ᾿ ᾿ Ὁ ἢ , ᾿ ; ».Ὁ
ρθευτικον. ᾿ ἰ
͵
ε ὐ. ε - - ’ -» ͵ “-
ρμέας Ἕρμης, Θαλέας Θαλης, τιμήεις τεμῃς, Σιμόεις Σίμους,
Ξενοφάων Ξενοφῶν, φόος φως, φθόϊς φϑοῖς, ὄϊς οἷς, πάϊς παῖς,
᾿βόαξ βῶξ, κρέας χρῆς. τὸ μέντοι «Σαπφόα καὶ «Ἱητόα, καίτοι συ--
ναιρεϑέντα εἰς τὴν Σαπφώ χαὶ ““ητώ, ὅμως οὐ περιεσπάσϑη, ἔπει-
δὴ πᾶοα πτῶσις ὁμοφωνήσασα τῇ εὐθείᾳ καὶ τὸν τόνον κὐϑῃς
ἔχει, οἷον ἢ Ποῦσα ὦ Μοῦσα" ἐπ᾿ ἀμφοτέρων μές φωνὴ καὶ εἷς ὃ
-" - - ΝῚ ΄ - Ἁ » ς
᾿ ῳ - δ.
τόνος" τὸ ξύλον ὦ ξύλον. ἅπαξ οὖν τῆς εὐθείως οξυνϑείοης συ-
φωξύνϑη χαὶ ἡ αἰτιατική πάντα γὰρ τὰ εἰς ὦ ϑηλυκὰ οξύνεται.
ὅὁμοφωνήσασα οὖν καὶ ἡ αἰτιατικὴ τὸν τόνον αὑτῆς ἀπηνέ;κατο.
ς « ΦΙΡΎΝ ΄
αἰδώςοιἦσαν αἱ εὐϑείαι.
ἀν,
εἰ δέὁ τις λέγοι
δυο.
πῶς- οὖν τὸ. Ζημοοϑέφψεες
᾿ Ἶ
χιθο
τ΄“.
ιττόι
"500, 33. πλεῖστον Ὁ), εἰ 24. δύο- ποτὲ δὲ συνερχομένων εἰς μίαν,
χαὶ, εἰ 27, συλλαβῶν συνενουμένων ἐξ.
"5, 4. ,, ἴῃ 4]ῖο οοάϊες ἐξιφάνον περὶ στιγμῆς" τηᾶγδὸ Η.
14, ὀχτὼ δέ εἰσι, καὶ οὗ πλ εέους, δὲ ἣν αἰτίαν ἐροῦμεν. τὸ τῆς
φωνῆς διανάπαυμα ἢ. ἀποκοταστατικὸν ὅλης ἐννοίας, καὶ χαλείται
ὑπερτελεία, ὡς τὸ ὃ καὶ ἄλλω τινὶ τῶν πρὸ ἡμῶν πεφιλοσόφηται
χκάλλιοτά τὲ καὶ ὑψηλότατα" ἢ ἀποχαταστατικὸν μερικὴς ἐννοίας
ἐντεζοὺς κατὰ λέξιν, καὶ ποιέί τελείαν, ὡς τὸ Χριστὸς γεννάται"
ἢ ἀποχαταστατιχὸν μὲν μερικῆς ἐννοίας, οὔκ ἐντελοῦς δὲ κατὰ
᾿ ᾿ γΓ8 « δ . ἢ ι ,
λέξιν, καὶ καλεῖται ὑπότελεία, ὡς τὸ Χριοτὸς ἐκ παρϑένου (προ-
κ᾿ -
᾽ ὐ - 5λην» ὃ ᾿ ς "
Ε ὙΝ
«ὦ
οἵ Ἕλληνες οὐ γράμματα. εἴχον, ἀλλα δια. φουνέκων γραμμάτων
΄ ᾿ ν᾽ -
τῶν
ΤΗΝ
κατὰ «μίμησιν
“μή εν
γάρ
.
-
ἔγραφον τὰ ἑαυτῶν λληνικα πάντα
͵ ν -“ ᾿ τ, :
ε ἀπ.“
Ἑβραϊχῶν τοῖς Φοένιξιν
- -
εὑρέϑη.
΄
Παλαμήδης δὲ πστερον ἔλθων
τ᾿ ὃ 4 ΣΕ Ἷ ᾿ « ΡΣ ᾿ } );
τ
ὁ ῥήτωρ εἷρε τὰ δεκαὲξ γράμματα ταῦτα ὦα --υἰ ἕτερος δέ τις,
τ Ὁ ἘῸ ᾿ Φ ΤῸΝ, ;
᾿ ὗ Ν
Ἱζαδμος ονοματι ὁ ήιληδιος, προςέϑηπεν αὑτοῖς τὰ τοία δασέα,.
ὉΠ Ὑ . “ .
καὶ πολλῷ χρόνῳ τὰ δεχαεννέα μόνα ταῦτα ἐχρῶντο οἱ Ἕλληνες,
᾿ Η͂ Ἢ ΟΣ , Ὁ
ὠχτ Ψ ς
εἡ ἔχοντες δὲ τὸ ψ τὴν ψαλίδα σπαλίδα ἔλεγον. Σιμωνίδης δὲ ο
᾿
, ἐ “«- ὁ ὁ αὖ 9.
ἀπὸ τῆς Χίου, ἕτερα δύο ἐφεύρε γρύμματα, τὸ ἢ καὶ τὸ ὠ.. Επίέ-
ΒΝ ὃὺ - ' . ἢ ἂν 8
ἀναγινώστεται,
- τ᾿ , “ὦ -
Ἀ) Οοᾶ. ἐδατί,, ἢ, ηιδᾶτ., [0]. 318. ἀρχὴ σὺν ϑεῷ ἁγίῳ τῆς
γραμμεαιχὴς πραχτικῆς τέ καὶ ϑεωρητικῆς, συγτεθεῖσα ἐκ διαφόρων,
τοῦ «ε Ηρωδιανοῦ καὶ Θεοδοσίου. ἴ. 17 Γεωργίου γι υ ὐα
τοῦ Χοιροβοσχοῦ περὲ γραμματικῆς (Ρ. 675, 51.) ἔ 54 1ρηγο-
τς ρίου. μητροπολίτου Κορίνϑου, τοῦ πρότερον Πάρδου ὀνομάξομές-
γου., περὶ συντώξεως τοῦ λόγου. Ὄχτώ εἶσι πάντα τὰ μέρη τοῦ λο-
γου κ. τ. λ. Τ. θ3 ΠΠιχαὴλ “πρεσβυτέρου καὶ συγκέλου τοῦ ἄποςολι-
χοῦ ϑρόνου τῶν Ἱεροσολύμων μέϑοδος περὶ τῆς τοῦ λόγου συντά-
ξεως. ἵ. 105 τοῦ μακάρίτου ὑπερτίμου. χαὶ προέδρου τῶν φιλοσαφων
κυροῦ ιχαήλου τοῦ Ψελλοὺ ςίχοι πολιτικοὶ πρὸς τὸν βασιλέα κυ-
ριον Κωνοταντίνον τὸν Π]ονομάχον περὶ γραμματιχῆς.
ς ΠὨελέτω σοι γραμματικῆς καὶ τῆς ὀρϑογραφίας"
; πρῶτος αὕτη ϑεμέλιος καὶ βάσις μαϑημάτων κ. τ. λ.
{.-110 μαϑὲ καὶ χρησιν, δέσποτα (νά. Ἕπιαπη. ΖΟΏΔΓ. Ρ. σΧν).
Ὅ 115 περὶ πνευμάτων
᾿
τοῦ
-"
σοφωτάτου ᾿
Θεοδωρίτου. Ε. 130 περὲ τῶν
τονιζομένων λέξεων κατὰ στοιχεῖον. ἐξεβλήθησαν ταῦτα ἐκ τῶν τοῦ
πολλῶν. Ε, 145 χανῶν
“Χοιροβοσκοῦ Φιλοπόνου Τρύφωνος καὶ ἑτέρων ὧὖν τὸ ὁῆμα βαρύνεται,
«ρίστος πε ὃ αὐϑυποτίσεων καὶ ἀνυποτάκτων.
ἡ μιετοχὴ ὀξύνεται, τὸ ἀπαρέμφατον περιαπᾶτσι, τούτων τὰ δεύτερα
“αὶ τρίτα πρόσωπα τῶν ἑνικῶν καὶ τὰ πρῶτα τῶν πληϑυντιχὼν αὐ
οἷον δάκω δαχών δακεῖν δάκης δάκῃ δάχωμεν.
ϑυπύτακτώά εἰσιν,
( ᾿. 147 χωνσταντῖνος ὃ λάσχκαρις ἐαχώβη, ξυμένη τῷ μουλιερίω μυστι-
χῷ τοῦ ἀντιβασιλέως νήσου τῆς σικελέας εὖ πράττειν ἐτ οἱ αῦδ6
τα
Ῥοβὶ Ἡποοάοβίμτη ὀχοθγρϑὶέ ἐκ τῆς Ἡιρῳδιανοῦ μεγάλης προσῳδίσςν.
περὺ ες τὸῦ ᾿ 1Πλανούδη
ῖ. 156 τοῦ σοφωτάτου ἀνδρὸς Μαξίμου.
τὰ μὲν οὔδαμῃ, μεταβαίγδυ-
᾿ συντέξεως τῶν ῥημάτων. τῶν ὁημότων
᾿ .
1170
σαν εἰς ἕτερον πρόσωπον «ἂν τῷ λόγω ἘΝ σύνταξιν, ἔχει, διὸ καὶ
αμεταβατα προσηγοϑεύτιωι, διον ἐστι τὸ ἕω πλουτῶ. ὑγιαίνω καὶ τὰ
τοιαύτις κ᾿ τ᾿ δ. {174 ἕεερὸν περὶ ουντέξεως ῥημάτων ψατὰ ἀλ-
φαβητον. ὑκούω γερικη," τοὶ γωροῦν ἀχούδυτε ϑείάς φωνῆς. ἀντὶ δὲ
τοῦ γογσατε ᾿αἰτιατειλῆ, ὡςτὸ ἀγοδύουτε πάντα τὰ ἔϑνη καὶ τὰ πὲ-
θίχωρα της οἰκουμένης. τῇ δυο: διοῦτὸ δῶρον κι μμανονὴλ πό-
γος. ἵἔ. 352) περὶ τῶν δημάτων τῶν μέχοὲ πιρατατιχοῦ κλενομξένων.
ἕ. 2.07 περὶ συνωϑύμων ὁὴκπάτων κατὰ; ἀλῳάβητον. ᾿Ιγαπῶ φιλῶ
ἀσπάζομαι στέργω ποϑῶ ἐρῶ. ἀγρυπνῶ “γεροώδω Ἰαύω. ἀγοράζω
ὠνουμαι πρίωμαι κ. τ. Δ. ἢ 395 περὶ ἀνωμάλων δημάτων κατὰ ἀλ-
φάβητον. ᾿“πὸ τοῦ ὅζομαι τὸ ξηραίνω ἀδδϑην ἀόθιστος πρῶτος
πιιϑητιχὸς ἀντὶ τοῦ ἐξηράνϑην. ἄγομαι ὃ᾽ μέλλων ἀγάσομαι ἀκα
ἀόριστος ἡχαὔϑην. ὁ Μέσος ἀόριδτος ἡχαδόμην χα 2: Ἐν 242) περὶ
τῶν κανονισμάτων δημάτων ἔκ τῶν τοῦ Ὁμήρου. Ὁλέκοντο - ἀπὸ τοῦ
ὁλώλεχω ἐνεστὼς ολέχω, ὡς πὸ τοῦ δέδοιχα δεδοΐκω. δέχζϑαι ἀντὶ
του δεδέχϑει" ἔστι δὲ τῶν ᾿Ιώνων ζ. τ. ἃ. ἴ. 365. Τρηγορίου μὴ:
τροπολίτου Κορίνϑου περὶ διαλέχτων. ἔ, 285 Αττικισιοί. ᾿Αντὶ τοῦ
Ἃ
εἰπεῖν ΕΣ μνημονεύω
ἊΣ ΕῚ
τοῦ
,
δεῖνος
9
{ΨΊΠοΙς.
ἢ ΚΣ.
Ἀποοῆ.
“ κ )
2, ῥ.. 79)
;
--- αὐτὶ
"
τοῦ εἰπεῖν. ἀλαζονέύεται ἄνσοπῷ τὺς ὀφοῦς: Ἐς 2858. ποΟπΏα}]ἃ πάϑη
λέξεων, 1110 τηϑῆξα, ἔ. 2950 ἕτερα πάϑη “λέξεων. Ἐ, 591 τοῦ αὖΞ
τοῦ περὶ τρόπων ποιητιχῶν. ἰ. 205. Τεωργίοι. τοῦ Χοιροβοσχοῦ
περὶ, τῶν ποιητικῶν τρόπων. 299 “Ηρῳδιωνοῦ περὶ ἐγαλινομένων,
καὶ ἐγπλιτιζοῦ καὶ συνε )λυτίξου. οἴ, 509. εγρανδαν ὙΡΕΡΗβυρὰ οὔ Χά-
- θέκος περὸ τῶν ἐνκλιδο μένων. ἴ. 307, “Ἡρωδιάνοῦ περὲ ἐδ».
Ἂς : ᾿ ».} Υ ᾽ς
Ζ. 316 τὰ κὰπ ἐπέχτασιν σεσημειωμδνα. ". »Ὲ
ΗΕ ἱ
πλινϑηδοὸν οὕτως
ν οΠρ[οὲὺ..γ. ὃ ἐξ
͵ ᾿ ἢ ω
᾿ 7 Ψ
. Ζ
διιηε ΝΑ. τς φ ;
λ ν Γ Ρ
ὲ ἊΨ ᾽ν
Δ δ ῖδ ιν Δ 8 ; σ᾽ μ,
σπειρηδὸν οὕτως
( θυ τι ρ ω ἑ
' β ἢ κ ο σ ψΨ
κὰὶ αι. τ τῳ
Ἶ δ, ε “-“ν ἐγ π μῆς
ἃ δὲ νῦν ἡμεῖς λέγομεν, λέγονται δισχιδὸν παρὰ τὸ διεσχίσϑαν
τοὺς στίχους. εἰσὶν οὖν ταῦτα᾽ Ι
; ἐπ βοωδεϑί εξ νη θα ε Σ λὴρμ
᾽ ἴρΆΩ , ΚῈ 9 σοιατσ Οὐ Ὁ φ ὑχ ἀμὸν,
γ88, 21: Περὶ τοῦ ἃ πῶς πολώς ἡρώψενι 4ιὰ τί ἀπὸ τοῦ ὦ ἄρχηῦκαν
«τὰ εδβθεχεῖμ,; φαμὲν ὅτι ἐχρῆν τὰ στοιχεῖα οὐκ ἀπὸ συμφῴνου
ΔΑΝ “δὼ φωνήεντος ποιήσασϑαι τὴν ἀρχὴν ὡς τιμιωτέρου ὄντος.
καὶ ἄλλως προτέτακται τῶν στοιχείων διὰ τὸ μόνον ἄρχεσθαί ἵτε
ἀφ᾽ ἑαυτοῦ) χαὶ εἰς ἑαυτὸ καταλήγειν. καὶ ἄλλως ἐπειδὴ εὐθέως
τιχτόμενα τὰ παιϊδίω ἐν τῷ κλαίειν τῇ ἐκφωνήσεν τὸ ἃ λέγει, Καὶ
ἄλλως διὰτί οὐκ ἤρξατο ἀπὸ τῶν βραχέων, ἀλλ᾿ ἀπὸ τῶν διχρό-
ψων; λέγομεν, τὰ μὲν μαχρὰ μεταγενέστερά εἰσιν τοῦ κ΄ ὕστερον
γὰρ γεγόνασε" τὰ δὲ βραχέω μονόχρονά εἶσι. λοιπὸν ἐκ τῶν. δὲ-
οθόνον ἤρξατο" ταῦτα γὼρ καὶ τοῖς μακροῖς ἐρτερόμενᾳ ἰσοδιυ--
“ψαμοῦσυ καὶ τοῖς βοσχέσι. ουστελλόμενέ. Διὰ τί μὴ ἀπὸ. τοῦ Γ
χαὲὶῦ ἤρξατο; ἐπειδὴ τοῦτα ὑποταχτικὰ αὐτοῦ εἰσίν, οἷον (ιν ἀὐ΄.
Περὶ τοῦ ϑι, Διὰ τί τὸ β προετάχῃ τοῦ γ; λέγομεν, ὅτι ἔδει τὸ
ἐ, πρρταχύνονα ἐπειδὴ. πολλάκις τὸ β φήρυκεν ὑποτάσσεοσϑαι τῷ γ
γατὰ σύλληψιν, βλάγβα" σημαίνει δὲ τὸν ἀπὸ τοὺ βλακτὶς κατα-
βαινόμενον. Περὶ τοῦ γ. “ιὰ «τί εἰ 5ἷς ΡΦιτΟ ΡῈ τοίδηη ιπ-
τογαϊαγαμα..ς “Οοά. Οιἰϊουοι. 179. κι Ἐν 80,. ἀποτελεῖ,
«αὶ μάλιστα Ὁ.
5,80, 58, ἐν ἐπιπλοχ ἢ] οταὰ Ὦ. Βαβεὶ δαΐοπη ἰά φιοὰ δἀῆϊάϊ Πὶς
οἵ ν. Μη» ς
΄
1172
700, 6. προσϑέσει τοῦ τ καὶ Ὁ. 9, ὅτι χαὶ πώνυ. ὥσπεῤ
γὰρ τὸ τεῖχος Ὦ. , ᾿ Ἥ , ᾿
͵ εὖ . Ω , “- Ἢ"
707, 19. 21. ἐκφωνοῦντας Ὦ. 22. ἐπιμηκύνοντα τῶν φωνη--
τικῶν ὀργάνων τὴν φυσικὴν ἐπιτηδειότητα Ἐ. 27. Αὐιίςα-
Ἰαπα Βαθεὶ ἢ,
γοδ. 11. Ζεί γινώσκειν ὅτι τινές, ὧν εἴς ἐστὲ καὶ ὃ Τρύφων,
ἠϑέλησαν φυσικῷ λόγῳ ἐξετάσαι καὶ εἰπεῖν ὅτι τὸ ἢ καὶ τὸ ὦ ἐν
τοῖς παρωχημένοις μείζονά εἶσι τοῦ ἢ καὶ τοῦ ὦ τῶν ἐν τῷ ἐνε-
στῶτι. ἀλλὰ πρὸς τοῦτο λέγει ᾿Ἥ“πολλώνιος ὃ τεχνικὸς ὅτι, ὡς-
ΕΣ τὰ σομάῤκαὶ τὸ ἴδιον μέγεϑος ᾿ἀὐτολεβιαα ἀνεπεύξητα καϑε-
στήκασι; τὸν αὑτὸν τρόπον καὶ τὰ τέλεια μεγέϑη τῶν μακρῶν οὐ
δύνανταν πλέον μεγεθύνεσϑαι. ΟΒοεγΟΡ. ἰὼ ὙΠπεοάο3. ἔο]. 254,
. ΘΟΕ, 76]. ὅδε. 80δ βεΓ. ἀεὶ οδιιϑἰ5 ἴ,. 1,18... 48, 2ε.
γεν εἴναν βραχύτερον Ὦ.
700. 5. ἐὰν δὲ ξένον ἔδη, εἰ καὶ συμπράττειν καὶ ὑπερασπίξξετὰι,
ἀλλ οὐχ δλὴ τῇ ψυχῇ τοῦτο ποιεῖ, ὅϑεν καὶ ἀδρανέοτερον ἄμ--
φοτέρων ἣ δύναμις ὀφϑείη πρὸς τοὺς ἐξ ἐναντίας Ὦ. Ὁ. δύ--
ναμιν ἐπὶ τοῦ ὁ ὡς Ὦ. 10. ἀνατρέψας Ὦ. 10. ᾿ς: ἐπὲ
τοῦ ἢ χαὶ ὦ, ξενοφῶν Ὦ. ᾿ 18. μὲν] οταὰ Ὦ. “24. ὥσπερ
οὖν καὶ Ὦ. 25. εἴς τι ξ τρέπει αὐτὸ, δηλονότι τὸ ε βρᾶχ. Ὦ.
80 --- 384, Τῃεοάοβιὶ βαηΐϊ. :
801; 9. τρίχρονα; ὡς ποτὲ μὲν ἔχοντα δύο χρόνους, ὅτε παυρώ ἔστι,
ποτὲ δὲ ἕνα, ὅτε βοαχέ᾽ ἐστίν. ἀλὴ΄ οὐ καλῶς οὗτοι ὠνόμασαν
αὑτὰ τρίχθονα" οὗ ἢ. λδϑ. ποτὲ Ὦ. 11. χαὲ κοινα)
οτὴ Ὦ.. 19, ὑποταχτιχῶν τοῦ Ὦ.
'8οσ. 7. δὲ δε Ὠαθεὶ Ὦ. 13: ἐπαρκεῖν Ὦ 16. ὡς οἴ
1). βαΐουλος καὶ] οτὰ Ὦ. 17. εἰ ἦν ἢ ὕ συλλαβὴ καὶ ἰδίαν
καὶ τὸ σ᾿ κατ ἐδίαν συλλαβὴ τόνον ἔχον διηῃρ. ἢ. τοῦ ὕ' καὶ τοῦ ᾽
ϑοῦν 14, ᾿Ἀξιόν ἔστι ζητῆσαι διὰ τὶ ἡ μίφωνα λέγεξαι. καὶ ἔστιν εἰπεῖν
»». Ν "- “ « ᾿
΄ 5 [} « 4, ͵΄ « ᾿ ΝΣ ἐ
9... ὦ ῳ - ε - , “2 ι
. λλ᾽ ἔστιν εἰπεῖν οτι, ὠςπὲρ ἠμέξηρον χόρτον λέγομεν τὸν μὴ
ν- κ ᾿ ΘΟ γὺ ΄ - ᾿
εἷς τέλειον ξηρασϑέντω, τον- αὕτον τρόπον καὺ ἡμέφωνω λέγομεν
-- ᾿ "
-
τὰ μὴ τελείαν φωνὴν ἔχοντι. Οοά. Θιείορθοη. 473.
17... .) τοσοῦτον Ὦ.
Ε , -- ΕἾ ᾿ ἃ
Ἶ 807; 19. εἰ γὰρ ἣν σύμφωνον, εἷς ἢ ὠφειλε ποιήσειν τὸ θηλυκὸν
καὶΝ οὔ"
3
εἰς
»
«.
»«.-
ἰστέον
͵,
δὲ στι τὼ ἔχοντα τὸ Ο ϑηλυχὰ τῷ ᾧ χαί-
» ω νυ, ν - κ Ὁ" “
᾿ »" 4 ψ- » ὰ ον Φ
θουσιν, εἴτε μονογενῆ εἴτε μη μονογενῆ, οἷον φαρέτρας φαλάχρα
ποδάγρα χαράδρα σαπρώ μικρά μαχρά, πονηράς. καὶ σημειουταί
᾿ Γ ᾿ ’ , -
δι ς Ν ν - , ᾿ " κ -΄..-
τινά ὁ ρωδιανος ἕν τῇ καϑολου μὴ ἐξενεχθέντα διὰ τοῦ ἃ ἀλλὰ
ἣν ον - , ἐδ
διὰ τοῦ ἢ" εἰσὶ δὲ ταῦτα, ἤσκρη πολις Βοιωτίας, κόρη, ἀϑύρη
Ἄὐτὸ ὦ, ΄ «᾿ - » - ν
(ἔστι δὲ σιτωδές τε ἔψητον, ὃπερ ἐν τῇ συνηθείᾳ ἄρσανω καλοῦσω),
“ΨΞἝ Δ ΄ 32 , ΕΗ ᾿ ε ἬἜΨ' ΄ -ν
δέρη ὁ τρύχηλος, Ἔφυρη ὄνομα πόλεως (ἡ. νῶν λεγομένη Κόριν-
, ᾿ Ε , »», «ε ᾿Ξ ᾿ "
ϑος), Κύρη (ἔστι δὲ ὄνομα πρήνης, ἀφ' ἧς καὶ ἡ Κυρήνη πόλις),
᾿ Τερψεχόρη
.} Ῥ Ἑ
(Αττικοὶ Σ" δια. τοῦ
» Ν ν ᾿ -
ὦ φασὶ
μετῃ Ἀ
Τερψιχόρα), , ᾿»
ἐπικόῤῥη ΔΤ
ΦοιῚ ᾿ μὰ τ ᾿ » Ἔ
καὸὲὶ αὕτη πόλις Κρητιχὴ ἀπὸ 'Κάτρεως,. Αγρη πόλις “υδίας, ᾿4ν-
τιχἄρη. πολες" τινὲς δὲ τισαρὴ φασί. καρή" σημαίνει δὲ τὴν κε-
, ΄ Α Ἶ ; ᾿
ν ν 3ε7 ; . ᾿ ῃ πὸ “ 9ς7 ,
φαλη» καὶ οξυνεται" τὸ γάρ χάρη τὸ βαρυτονούμενον οὐδέτερον
. ἔστιν" ἄπο γὰρ τοῦ κάρηνον γενόμενον χατὰ ἀποκοπὴν ἐστιν.
5) " κ᾿ - ᾿ 2 ᾽
υὐ7ής. | ἊΨ
οὕτως Ὁ. Ἵ1. τυχόντων] Βαβρει Ὁ: διακεαριμένἶ, κεχρεμεξες,
νως Ὦ. 29. ἐκφωνεῖταν τὸ φ ἀλλ Ὥ. 30. τῇ»}
οὶ ἢ. 81. ἐλάσσσνος] ὃ. ἐλάσσων Ὦ. 82. Ἰρρνν Ἐδὲ
καὶ Ῥ.
810, 14. ἀξξίρσι δὲ ξητῆσαι διὸ. τί πῇ μὲν τὰ ψιλὰ τῶν δυΑρα προ-
τύττει, λέγων τὸ π᾿τῷ φ, τὸ δὲ κα τῷ χ, πὴ δὲ τὰ δασέμ τῶν ψιλῶν, ;
λέγωντὸδὲ ὃ τῷ τ. καὶ ἔστεν εἰπεῖν ἕνα δείξῃ ὅτι οὐ μόνον δα-
σέα ἀντὶ τολῶν παραλαμβάνεται, ὡς ἐπὶ τοῦ κατὰ ἡμῶν --- καϑ'
ἡμῶν, ἐπὲ ἡμᾶς --τ ἐφ᾽ ἡμᾶς » αὑτίχα ὃ μὲν χλαῖναν --- αὐτίχ ὁ
μὲν χλαῖναν, ἀλλὰ καὶ ψιλὰ ἀντὶ δασέων, οἷον ἐπὶ τοῦ φιλώ φι-
λήσω πεφίληκα, χειροτονῶ χειροτονησω χεχειροτόνηπα., ϑύω ϑύσω
τέϑυχκα. Οοά. Θείύθοη. 173 ἴο}. 164. τ. Ὁ, Φ ΎΡ
9135, 19. Ῥεὸ ἱπϑογιϊ5. 8 τῆς ἴθβε εὑτ Ὡς: ἤρξατο τῆς δευτέρας
ὑποδιαιφέσεως τῶν συμφώνων. ΑΠΟΓ Ψ η.: 3ΡΡ. 11, 4: δεῖγμα
τοῦτο τῆς δευτέρας ὑποδικιρέσεώς ἐστε τῶν συμφώσῳνῃ τὰ μέν ἐστι
μαχρὰ ὡς φησί, τῆς -- 23. ἤγουν 9] ἅπερ Ὦ.
25. τὸ Ἦ δύναμιν ἔχει δύο βραχέων, τοῦ « “αὶ Ὁ, οὕτως καὶ
τὸ ζ ἔ ψ δύναμιν ἔχει τῶν δύο συμφώνων Ὁ: τὸ ν δύναμεν ἔχει
δύο ὕοη. ἀρ. 1, 4. 29. διπλασίονα Ὁ): ταοχ 30. ἥμεχζρο-
νέου ἀεὶ ἔχει. τὰ δὲ τέσσαρα ὑμετάβολα ποτὲ μὲν ἀπὸ ἑνὸς χοό-
γου, ποτὲ δὲ ἀπὸ ἡμιχρονίου (διὸ καὶ δίχρονα αὐτὰ ἔφαμεν)» ποτὲ ᾿
δὲ οὔτε ἀπὸ ἡμιχρονιοῦ; ὡς σὺν ϑεῷ εἰσόμεϑα. “ 32, Ανἱι-
σαϊητη ΒαρεὶὉ. ) μ
814, 3. ὑπολάβοιμεν Β: Ἰἰάεπι ῥ᾽οΐτ5 αὐτῶν ἐκ δύο συμφώνων.
σύγκειται ἢ ὅτι εἰς: " 8. λεχϑείη δὲ} καὶ λεχϑείη Ὁ. 9. τὴ}
Βαθοῖ Ὦ. 138, ταῦτα] πάντα Ὁ. 14. οἱ 4} εἰδέναι Ὅν"
15, Ατεοαϊατη οτὰ Ὁ. «υΐ πος ἐχεῖναι αὗται εἰσιν ἐοίκασιν.
815. Ὑμπεοάοβὶϊ βυπέ, {π8ε ἴῃ ἱπηα ρΡαρίπα ροϑαΐ. ὴ
816, 11. τῆς] πάλιν τῆς Ὁ. 12.. μέμνηται παράπτεται Ώ.
20. εὑρίσκεται Ὦ. 22. ἕν]τὸ Ὦ. ἡ 24. περὶ τῶν
Α μεταβαλλόντων τὸ φ εἰςτὸ τ κατὰ τὴν γενικὴν φησιν Ἡρωδια- το
νὸς ὅτι ὡς ἂἃπὸ τῆς σ-καταλήξεως γέγονεν ἡ κλίσις, οἷον τὸ ἧπαρ
τοῦ ἥπατος ὡς ἀπὸ τοῦ ἧπάς φησιν εἴντν καὶ φρέαρ φρέμτος. ὡς
᾿ ἀπὸ τοῦ φρίας. Ορά. Οιἰἴζοθο. 873 ἔο!. 164. νυ. καὶ πὸ μι 9.
τὰνὲξ᾿ ἡϑέλησαν τὸ λ τελιχὸν λέγειν τῶν ἀρσενικῶν: ὀνομάτων,
ἐπειδὴ τὸ βάκαλ κλινόμενον εὑρέϑη, ὡς παρὰ Καλλιμάχῳ: τέκνα
συΐ μὲν βάκαλες. ΟΒοογοΒοΞο. δὰ Τμεοᾶοβ. ἢ. 35... 5.0
δον ς 1155
81:7, 30, τὸν} Βαβεὶ 1) -. ἱᾷοτῃ χαὶ ἐπὶ εὺν τῆς. Φ] -- 33. ΤΏὭρο-
ἀοκὶϊ δος βαηΐξ. ;
818, 5. τετάρτης μὲν ἐν Ὦ. 12. ὑποτάσδονται ὡς ἐν Ὁ.
14, περιέλϑη. ὦ. ς;ΔὩξιον δὲ ζηγτῆσαι ὁδιὰ «ἰ τριῶν ὄντων δι-
πλάι. τῶν ὲψ φημί, τὸ, μὲν ὃ καὶ ψ τελικὰ. τῶν ἀρσενικῶν
ὀνομάρων εἰσί, τὸ δὲ ζ οὐδαμῶς. κιαὶὶ ἔστιν εἰπεῖν ὅτι διὰ τοῦτο
τὸ ξ οὐκ ἔστιν τελιχὺν τῶν ἀρσενεχῶν ὀνομάτων , διότι ἐκ τοῦσ
χαὶ ὃ δοκεῖ ου κεῖσθαι, οὐδέποτε δὲ λέξις ᾿Ελληνεκὴ εἰς ἄφωνον
καταλήγει. (οά. Οτίοβοι. 173 [ο]. 185. τ΄,
8109. 2. αἀ ρ. 632, 17: τὸ γὰρ ἢ οὐκ εἶπεν, ἐπειδὴ ἀπὸ συναι-
ρέσεώς ἔστιν, οἷον τὼ “΄ἡμουϑένεε τῷ “΄ημοσϑένη. Οοβ. Οεἰοθοη.
473 [ο]. εοάετη. [Ιἄδτη δὰ ρ. 622, 18: ἀπαρεδμεῦναὶ 1τὸ ἢ κῶν ἀπὸ
συναιρέσειῳ, οἷον τείχεα τείχη,ἐἐπειδὴ ὡς πρὸς «εἰσαγομένους δια-
λέγεται, οἱ δὲ εἰσαγόμενον ἐπιῤῥεπέστεροι μᾶλλόν εἴσε πρὸς τὰ
συνηρηήμένᾳ ἤπερ πρὸς τὰ ἐντελὴ" τείχη γὰρ μᾶλλον λέγουσί καὶ
οὐ τείχε. . 24. ἢ ὡς] οι Ὦ. 25. οὖν τὸ. ἐλλ. Ὅ..
26. λεγομένη Ὦ. 29. ἀλεγομένη Ὁ ι
8920, 8. ἄτινα Ὁ. 9, τοιαὐτὴν τενα πιεϑ. Ὦ. 17. δτὴ
εἰ ἢ. ἢἣ καὶ τοῖς Ὦ. 18. ἀριϑμοὺς Ὁ. 19. οὐ δυ-
ψατὸν ἐκείνους ἀριϑμοὺς εἶναι ἢ.
890, 18. ἀναδ. ἀφ᾽ ἑαυτοῦ ἤδη προέχοντα τὸν Ὦ. 19. ὡς
εἴποι 1). 21. τὰ φωνήεντα Ὦ. 9. ἀντιδίδοσθαι Ὁ.
23, ἔκφ. τὴν» διὰ εἰ μήχ. τὴν διὰ Ὁ)...
825, 3. αὔτοκ. καὶ ὡς Ὦ. ᾿, 4, ἀὐτὰ δὲ καϑ'. Ὁ.
6. ΑἸϊογασῃ τοῦ οἷὰχ Ὦ.
820, 15 Παρὰ τοῖς “ὐξήρῷς ΡΕΕΤΝ ἢ τ καὶ ἢ δὲ δίφϑο,γγοι
ἀντὶ χοινῆς παραλαμβάνονται, τῆς κοινῆς μὴ ἀπαρτιζούσης εἰς
μέρος λόγου, ὡς παρὰ Θεοχρέεῳ. (11, 18) “
ὑψηλᾶς ἐς πόντον ὁρῶν ἄειδε τοιαῦτα
. χαὶ παρὰ Δϊενάνδρῳ δὰ ς
᾿ ᾿ς οὗ τηλικοῦτοι καὶ τοιοῦτοι τῷ γένει
χαὶ παρὰ τῷ ποιητῇ στὴ Σ τ᾽ ᾿
σοὲ ναίουο ὑποφῆταε ἀνιπεόποδες χαμαιεῦναι,
ὉΒοεγΌΒοβο. ἴθ ΤΒοοάοβ. 0]. 91. ν.
898, 31. διὰ τί δὲ δύο σύμφωνα ἢ δύο γαρὴς ἕπις οὗ ποιοῦσι
χοινὴν συλλαβήν, ἀλλὰ ϑέσει μακράν; Φαμὲν. οὖν ὅτι πάντα τὰ
σα, ἐὰν ἐλάσσονα ἧς. τῶν ἀνίσων λέαν εἰσὼν. ἐοχυφότερα» ὡς ἐπὶ
1170 - Ἷ
«Αϊγυπτίη τὴ πλεῖστα;
, Φαμὲν οὖν ὅτι ἐπειδὴ ἄμφω εἰσὶν ἄγαν ἀσθενῆ » χαὶ οὐ μόνον.
ἀφώνα τυγχάνουσιν ἀλλὰ καὶ ψιλά, ἅπερ πάντων τῶν ἐωρ ἀροφς
ὑπάρχουσιν ἀσϑενέστερα. εὑρίσχονταν γὰρ ὃν συμφώνοις, ἅπερ ἥτ--
τόνά εἰσι τῶν φωνηέντων "συναριϑμοῦνται καὶ ἄφωνα» ἅπερ ἄσϑε-
γέστερά εἰσι τῶν ἡμιφώνων" δρῶνται καὶ ψιλά, ἅπερ ἐσχυρότερά
εἰσι τῶν δασέων χαὶ μέσων. Πῶς οὖν πάλιν τὸ ὅ καὶτὸ αὶ ποι-
γὴν εἰργάσαντο συλλαβήν, ὡς ἕν τῷ
οὐδὲ Συόάμανδρος ἔληγε;
Φαμὲν οὖν ὅτι ἀνόγχη ἦν τὰ δνόματα τῶν πραγμάτων καὶ τῶν. ἡ
τόπων αὶ τῶν ἄλλων πῶς ἐχόντων ἐντέϑεοθαι τῇ ποιήσει, ἃ ἔντι--
ϑέμενο, πάντως χωλὸν 'ποιοῦσι πολλάκις τὸν στέχον. καὶ διὰ τοῦτο
δ᾽ ποιητὴς κατεφρόνησε τὸ χρειῶδες τοῦ μέτρου διὰ τὴν ἀνάγκην.
τῆς ἐννοίας. ΤΒεοάοΞ. Πολλάπις εὑρίσχεται καὶ ἐν μέτρῳ τὸ “ν
«ποτελοῦν ἔφην συλλαβήν, οἷον ὡς παρὰ, ΚΚαλλιμύχῳ"
καὶ μὴν ὃ νήσσοχος ἐφύλαξεν.
ὡς καὶ παρὰ Κρατίνῳ ᾿Δλλοτριογνώμοσιν"
ἐπιπλήσμουσιν (65. ἐπιλήσμοσι) μνημονικοῦσεν.
ΟΒοεγον. ἰῃ Ὑμβεοάοσβ. ἔ. 247. τυ. ΤἸάοτῃ ν. :πολλάκις εὑρίσκε--
τοι καὶ ὃἐν τοῖς ΚΑΥΡΒΕ, ἀποτελοῦντα τὴν ποινὴν συλλαβὴν τὸ
χε καὶ πε, ὡς παρ Ὁμήρῳ, οἷον ;
δι, δον, τῇ πλεῖστα δόμοις ἐν χτήματα φζεῖτα.
τὸ δὲ χε ὡς παρὰ Ῥίνθωνι
Ἱππώνακχτος τὸ μέτρον οὐδέν μοι μέλει.
Οομξ, δοδδοῖεγ. δὰ Οουίπιῃ. Ρ' 879.
857, 7. ἐλλιπές] λείπει Ὦ. . 42, συλλ. ἢ τὸ βάμμα εἷς.“26.
ξον - οὐ Ὦ. Σ ; , Σ ἀϑῦ ᾿
Ψψφ.
: 1170
οὗ δὲ Στωϊχοὶ προστιϑέασι τούτοις Γκαὶ ἄλλους ἕξ ἢ, 85. πυσρίΐα-
τιχὸν χαὶ ἐπαπορητικόν, πυσματιχὸν «ιέν,
; 978,
Ἐν 1181
ἃς-,Ὸ
᾿ ᾿ 1187
τὸ ὄργανον χαὶ χαλύπτειν τὸν τοῦ αὐλοὺ ἦχον ἀσθενέστερον ὄντα,
τὸν αὐτὸν τρόπον καὶ τὸ ζ', ἀσθενέστερον ὑπάρχον πάντων τῶν
φωνηέντων, ἡνίκα εὕρεϑῃ μετὰ τοῦ ἃ μακροῦ ἢ μετὰ τοῦ ἢ ἢ
μετὰ τοῦ ὦ ἐν μιᾷ συλλαβὴ, οὐχ ἐξαχούεται διὰ τὸ μέγεθος τού-
των. ὅτι δὲ τὸ ᾿ ἀσϑενέστερόν ἐστι πάντων τῶν φωνηέντων, ὃδγ-
λον ἐντεῦϑεν. τῶν φωνηέντων τὰ μέν εἶσι προταχτιχά, τὰ δὲ ὗπο-
ταχτιχά" χαὶ προταχτικὰ μέν εἰσι ταῦτα, ἃ ξ ἢ ὃ ὦ, ὑποταγχτιχὰ
δὲ δύο,. Τὶ χαὶ Ὁ. καὶ τὸ ὕ δὲ τὸ ὑποτακτιχὸν πολλάκις εὑρίσκε--
τι τοῦ ζ᾽ προτειτικόν, ὡς ἐν τῷ μυῖα καὶ ἄρπνυια καὶ υἱός καὶ
ἐν τοῖς ὁμοίοις. εἰ ἄρα οὖν τὸ ζ χἀὶ τοῦ ὑποταχτικοῦ ἵποταζτι-
κόν ἔστι, ᾧηλον ὅτι ἀσϑενέστερόν ἐστι πάντων τῶν φωνηέντων.
δεῖ παρσϑεῖνιν,, χωρὶς τῶν κατὰ διάλεχτον," ἐπειδὴ οἱ «Ἅ41ο--
λεῖς, παῖς, εἰς ὦ ληγούκαις. δοτικιῶς οὐ προςχράφουσι τὸ ζ' (τῷ
-Ὁμήρω. γάρ φασι «καὶ πῶ σοφῷ χωρὶς τοῦ 1}». καὶ πάλεν οὗ
, Βοιωτοὶ τως εἰς ἢ ληχούσμες δοτικεῖς οὗ; προςχράφουσι τὸ δ
(τὴ Ἔλένη γάρ͵ φασι καὶ τὴ Πηνελοπὴ χφρὶς τοῦ 4). ἔτι δεῖ
Ξρρρϑεῖσιρ. »χαὶ, χωρὶς τῶν διὰ τὸ μέτρο «ἔστι χὰ ὃ ζελᾶς
ποῦ ζελά τῷ ζελά (οὕτω δὲ λέγεται χατὰ Θρᾷχχας ὃ οἶνος), καὶ
τούτου ἡ δοτικὴ εὑρίσκεται περ Εὐριπίδη χωρὶς τοῦ Σ᾽ συστεῖλαν
γὰρ βουλόμενος τὸ ἃ οἱ «Ἐροφέγο αν τὸ 1» οἷον
- αὐτὸν ποιεῖ τὸ τ ἀττικὸν τῷ ζελά, σὺν γὰρ ἐκοβένεῦε,
ἔτι δὲῖ προςϑεῖναι ,,καὶ χωρὶς τῶν πεπονθότων." ἔστι γὰρ τῷ
κπυανοχαίιου καὶ γίνεται χατὰ μεταπλασμὸν τῷ κυκοχαίτα καὶ
οὐκ ἔχει. προςγεγραμμένον τὸ ᾿, οἷον ὡς παρὰ ᾿Αντιμάχῳ
πατρί τε κυανοχαίτα Ποσειδάονι πεποιθώς.
ο(Οοπξ. ΠΡ Θοκ δὰ ῬΒσγηΐοΒ. Ρ.- 658.)
977. 24. Ἰ]ετὰ τὰ εἰς ἃς ὥφειλε διαλαβεῖν περὶ τῶν. εἰς ἐξ, ἐπειδὴ
μετὰ τὸ ἃ φωνὴεν τὸ Ἐ ἐοτίν. --- αλλ ἐπειδὴ οὐδὲν ἔχομεν εἰς
ες ἀρσενικὸν ἐπ εὐθείας ἑνικῆς, χωρὶς εἰ μὴ εὑρεθῇ ἀπὸ Δωρίδος
'διαλέχτου κατὰ πάϑος γιηόμεκον, τούτου χάριν διέλαβε περὶ τού-
των, δρόοχειτίω »χωρὶς εἰ μὴ εὑρεϑὴ ἀπὸ “]ωρίδος διαλέκτου
χατὰ πάϑος γινόμενον, ᾿ πειδὴ πολλάκις οὗ Βωριεεῖς τῶν εἰς εἰς
τῶν διὰ τῆς ει διφϑόγγου ἀποβάλλουσι τὸ τ, οἷον χαρίεις χα-
φίες, τιμήεις φιμῆες, δαλόεις Λαλόες. τοιοῦτοι γάρ εἰσι καὶ πα-
ρὰ ρϊλιμάχφ. :
ὃ δὲ ἀείδων ΜΙαλόες ἦλθε χορός
ἀντὲ τοῦ αλόεις. Λίαλόεις ἐστὲν ὃ Δέσβιος.
1188
28. Ἰστέον δὲϊ τὸ κόμης τὸ ἐπὶ τῆς ἀξίας χατὰ τὴν" δῥάλο-
γέαν τὴν “Ἑλληνιχὴν οὐ δύναταί γράφέσδθαι διὰ τοῦ τ ἀλλὰ διὰ
τοῦ ἢ" οὐδέιοτε ᾿γὰῤ μι) διὰ τοῦ τος κλινομένη Ἀμλυσον.
ἂν τῇ περαληγούδῃ τὸ ζ᾽, οἷον ᾿Ἀάζητοξ, λέβηνβε ΑΒδ,ΘΘΣΥΤΨ
π
νήτος, τάπητος. προυςκειτεὰ » ἀρσενιξοῦ" διὰ τὰ παρὰ πμνρδδώ,.
ριεῦσι' ϑηλυξά: τὸ γὰρ Θέμις Θέμιδος Θέμιτος ἀκλαλου οὗ“Ζω-
φεεῖς --ι χιζὶ τὸ Ἄρτεμις ᾿Αρτέμιδος ᾿Ἡρτέμετος καὶ χύρις χάριδος
ἌΡΦΜΙΟΒ. 'τοῦτο δὲ παρ᾿ ἡμῖν οὕτως ᾿ἐπεμράτησε λέγεσθαι. ὥςτε
οὖν τὸ κύμῆς ῬΟΝΟΜΘΡΈ διὰ τοῦ τὸς, οἷον κόμητος, καὶ ἄρσενι--
κὸν ὃν χαὶ μὴ ἀπὸ Δωρίδος διωλέχτου δυνάμενον εἶναι ὥςπερ
τὰ ϑηλυχά (οὐδὲ γάρ ἔστι ϑηλυχόν); οὔ δύνώται γράφεσθαι διὰ
τοῦ ξ΄. τὸ ὃΣ χύριδΥ᾽' ὄνοι
(ὰ τὸ ἀκόμηξ διχῶς" πο χκον χλινόμενον
ἐϑτργαρὰ φοῖς ἀρχαίδίς. εὑρίσκεται γὰρ Κόμου ἢ γενιξήγ Ιωνίχῶς
δὲ χαὶ Κόμεω" εὑρίσκεται δὲ καὶ διὰ τοῦ τὸς κλινόμενὸν τῷ λόγῳ
τῶν ἰαμβικῶν, οἷον Κόμητος, ὡς παρὰ τῷ πιλδββᾳ δημεχϑέα
χελλῶνα κακόκνημόν τε Κόμητα. μετρεῖται δὲ κατὰ συγνέζησιν, Ρ
᾿ὐπχουτέστε τὸ Σ καὶ ἃ εἰς μίαν συλλαβήν, οἷαν δημει, χϑεα χε:
᾿λωγα. Οοπῇ. Εἰγπι. ἈΡΥΕΙΔΛΟλΙΑ Κις δος, δ
978, 9; πρόξςκειταὶ " βαρύτονα ᾿ διὰ τὰ πὲρισπώμενα,. διὰ τὰ Ξω- .
κλῆς Σωκλοῦς, Ἱροκλὴξ ΤΙ]ρουλοῖς "ταῦτα γὰρ εἰς ους ἔχουσι τὴν
γενιχῆν" χαὶ διὰ τὸ τιμῆς τιβῆντος καὶ φϑογγῆς φϑογγῆντ
ος.
ξ. 49 εἰ 80; ἢ 8. δαφνῆς φλ γοινιερ εν "2 " τιμῆξε, 1160βῆ
φῇς Ἦντος, -
΄
(ἔστιδὲ ὄνομα ἔϑνους" "τὸ δὲ ἐπὶ τοῦ τρυγὸς τῆς ἐλαίας ὃνεῖνο
γὰρ δμόρ;ἧς λέγεται), ἹΝαέης ἹΝαίητος (ἔστε δὲ ὄνομα κύριον),
καὶ τὸ χούρης κούρητος (σημαίνει δὲ τὸν νεώτερον) καὶ τὰ Ὁπλής
Ὁπλῆτος καὶ τὸ Πίγρης Πίγρητος (εἰσὶ δὲ ταῦτα ὀνόματα κύρια).
21. τὸ γὰρ χύριον ὄνομα τὸ Πέροης εἰς ἢ ἔχει τὴν πλητι-
γήν, οἷον ὦ Πέρση, ὡς παρ ᾿Ησιόδω,
ὦ Πέρση σὺ δὲ ταῦτα τεῷ ἐγκάτϑεο ϑυμῷ.
σημειούμεθα παρ Ἡραχλείδη ἐν τοῖς περὶ χρησμῶν ὅτε περ χαὺ
λέγουσί τὰνες πεπλανημένα εἶναι τὸ ὦ Πέρση ποικιλόδιφρε, ἵν
ἀπὸ 'χέῖοας ἔχεσθαι. ἔστι γὰρ ἐνταῦϑα ἐϑνικὸν χαὶ εἷς ἢ χκαταλή-
γεν ἢ κλητιχή.
δημειούμεθα τὸ λάγνης λάγνου ὦ λάγνα παρ Εὐβούλῳ ἂν
Κορυβάλλῳ" ἔχει δὲ οὕτως ἴϑι δεῦρο ἀφελοῦ λάγνου ταχυπάκπιλα.
{Ρογνογεῖς παθο ϑέαγζΖ. δα Ε. Μ. Ρ. 607, 19,) καὶ τὸ πυραίχμης
πυραίχμου ὦ πυραΐχμα καὶ τὸ μενέγμης μενεγμου ὦ μενέγμα.
παρὰ τῷ ποιητῇ ὦ φιλοθερσίτη φιλοκέρτομε, καί-
τοίγε τοῦ ἁπλοῦ διὰ τοῦ ἃ ἐξενεχϑέντος παρ αὐτῷ, οἷον Θεροῖτ
ἀκριτόμυθϑε. ,
90. δεῖ νοεῖν ἕνα χατὰ τὸ τέλος ἔχωσι τὸ οὐδέτερον. τοῦτο δὲ
ἴρηταν διὰ τὸ Κλεοφόντης Κλεοφόντου" τοῦτο γὰρ παρ᾽ οὐδέ-
τερον, φημὲ δὴ τὸ κλέος, ἐστὶ συντεθειμένον, «αὶ ὅμως οὐκ ἔχει ἶ
εἷς ουὺς τὴν γενιχήν.
31. δεῖ προοϑεῖναι ἐν τῷ κανόνυ ,,χωρὶς εἰ μὴ χαρακτὴρ κω-
λύσῃ," διὰ τὸ ᾿Αμέλης ᾿Αμέλητος καὶ ἀμένης ἀμένητος " ταῦτα γὰρ
παρ οὐδέτερόν εἶσι συντεϑειμένα, φημὶ δὴ τὸ μέλος καὶ μένος (᾿οά,
τέλος, χαὶ ὅμως οὖκ ἔχουσιν εἰς ους τὴν γενικήν, ἀλλὰ διὰ τοῦ
τος χλίνεται..
χαὶ ἔστιν εἰπεῖν ὅτι ἐπέπεσον χαραντῆοι τοιούτῳ.
εἴσέ τινα εἰς ἧς ἔχοντα πρὸ τοῦ ἢ ἀμετάβολον καὶ πρὸ τοῦ ἀμε-
ταβόλου φωνῆεν, μὴ τὸ Τ᾽ μήτε τὸ ὃ μήτε τὸ ὦ μήτε τὸ φ, ἅ
τινα διὰ τοῦ τὸς κλίνεται, οἷον ᾿Επιάλης ᾿Επιάλητος, “ὕπέρης Ὑπέ-
ρήτος (εἰσὶ δὲ ὀνόματα κύρια), ᾿Αχέλης ᾿Ακέλητος (ἔστι δὲ ὄνομα
ποταμοῦ), ὑψιχέρης ὑψιχέρητος (σημαίνει δὲ τὸν ἐν ὕψει κεχτη--
μένον τὰ κέρατα), Καβάρης Καβάρητος (ἴστι δὲ ὄνομα ποταμοῖὴ,
«Κεφάλης Κεφάλητος (ἔστι δὲ ὄνομι κύριον). οὕτως οὖν κιὼὶ ᾿“μέ-
λης ᾿Αμέλητος (ἔστε δὲ ὄνομα ποταμοῦ) καὶ ἀμένης ἄμένητος
(σήμαίνεν δὲ τὸ παιδίον διὰ τὸ μὴ ἔχειν μένος).
82. οὐ καλῶς ἐσημειώσατο αὐτὸ" τὸ γὰρ ἀγκυλοχείλης οὖν
1100 Ἀν ος ΤΩ
ἔστε σύνθετον ἀλλὰ παρασύνϑεταν. ὡς γὰρ παρὰ τὸ ῥῖγος γίνεται
δύςριγος. καὶ παρὰ τὸ ϑάρσος, ὅπερ ἐστὶν Αἰολικῶς ϑέρσας, ἐξ οὗ
ἐστὶ καὶ Θερσίτης, Αλέϑερσος, καὶ παρὰ τὸ ξίφος ἄξιφος οὐὖνθε-
τον, οὕτω καὶ παρὰ τὸ χεῖλος ἀγκυλόχειλος σύνθετον, καὶ λουτὸν
ἀπὸ τοῦ ἀγκυλόχειλος συνθέτου γίνεται παραούνϑετον ἀχκυλοχεί-
λης ἀγκυλοχείλου, καὶ ἔτρεψε τὸ ὃ εἰς τὸ ῇ, φυλάξαν τὴν αὑτὴν
κλίσιν. τούτου χύριψ οὔκ ὀξύνομεν αὐτὸ ἀλλὰ βαρύνομεν,
979: Θ. ἐστέον δὲ δὃτι οἱ ᾿4ϑηναῖοι ἐπὲ τῶν κυρέων τῶν εἰς ἢς» εἰς
οὺς ἐχόντων τὴν γενικήν, εἰς Ψ ποιοῦσι τὴν αἰτιατικὴν καὶ εἰς ἢ
τὴν χλητικὴν, οἷον ὃ. ΖΦΙημοσθένης τοῦ “]ημοσθένους τὸν Ζημρα-
ϑένην ὦ ἐεὰἀμαραρξσός ὅ “βηϑηῇ τοῦ “:ομήδουβ τὸν Ζιομήδην
ὦ Ζ᾽ιομήδη, ὃ ᾿Δριστοφάνης τοῦ ᾿Ἀρμογνφάνρυς φὸν ᾿Δριστοφάνην
ὦ ᾿Αριστοφάνη. ᾿
δεῖ ἡαράφυ ἀξάσϑια τοῦτο ὅτι οἱὲ ϑος ἔχοντες ᾿Ἵττικοὶ ὁδηρ.-
εἴν τὰς αὐτὰς ὀρϑὰς καὶ κλητικάς, οἷον ὃ Ἄἴας. χαὶ ὦ Αἴας, ὃ
Θόας ὦ Θόας,ὃ ποχλίαςὦ κοχλέας, ἐπὶ τῶν εἰς ῆς, εἰς οὺς ἐχόν-
τῶν τὴν γενικήν, κυρίων οὐχ εὑρίσκονται ποιοῦντες ὁμόφωνον
τὴν γενικὴν τῇ εὐθείᾳ" οὐδὲ γὰρ λγογαῖς ὦ ᾿ρισκοφώρῃς καὶ
ὦ “ημοσθένης, ἀλλ ὦ "ἀφιστοη νη καὶ ὦ “ομήδῃι κκαὶ ὦ 215-
μοσϑένη. δεῖ δὲ προοϑᾶναι ὅτι ἐν τοῖς εἰς ἧς, εἰς οὐς ἔχουσι τὴν
γενικήν, οὖσι παρὰ τὸ «λέος, ποιοῦσιν οὗ ᾿Αθηναῖοι τὴν. μυτὴν
ορϑὴν καὶ “λητικήν, οἷον ὁ Ἱγικοχλῆς ὦ Ινιυκοχλῆς, ὁ εἔζεξελης ὦ
“ΠΙρικλής, ὃ «Σοφοκλῆς ὦ “Σοφουλης ἐ ὦ Ἡρακλῆς. ὦ Ῥρακλῆης.
πρόςκειται ἀνωτέρω .,. ἐπὶ τῶν κυρίων," ἐπειδὴ ἐπὶ τῶν ἐπιϑέτων
παρ αὐτοῖς ὁμόφωνός ἔστιν ἢ χληπιπὴ τῇ εὐθείᾳ, οἷον ὃ δυςτυ-
᾿ χής ὦ δυςτιχῆς, ὡς παρὰ ΠἹενάνδρῳ Κ υν
ὦ δυςτυχὴς, τί οὐ καϑεύδεις ;
8. δεῖ γινώσκειν ὅτι ἐν μὲν τοῖς δυϊχοῖς τὰ δύο Ξε εἰς ἢ χιρ- Ν
πῶ
Σ
.
"
1101
ψεὶς ἀπὸ τοῦ “ΖἸημοσϑένεας γέγονε κατὰ χρᾶσιν τοῦ ἔ γαὶ σ εἰς
χὴν ξὶ δίφϑογγον" τὸ γὰρ ἔ καὶ ἃ εἰς ἢ κιρνᾶται, οἷον τείχεα
τείχη, βέλεα βέλη. ἀλλὰ δεῖ λέγειν ὅτι ὁμοφωνέᾳ ἐστὶ «ῆς αἰτια--
τικῆς τῶν πληθυντικῶν πρὸς τὴν εὐθεῖαν τῶν πληϑυντιχκῶν, πᾶσα
σύϑεῖς πληϑυντιχῶν εἰς σ᾽λήγουσα, καὶ συναιρουμένη χατὰ τὴν
τελευταίαν συλλαβήν, τὴν αἰτιαστικὴν ἔχει ὁμόφωνον, «ὕτῃ, δηλο-
νότι, χαὶ τὴν κλητικὴν, οἷον οὗ βότρυς τοὺς βδκρυς ὦ βότρυς, οὗ
βοὺς τοὺς βοῦς ὦ βοῦς, οἱ ἰχϑῦς τοὺς ἐχϑῦς ὦ ἰχϑῦς, οἱ ἡδεῖς
τοὺς ἡδεῖς ὦ ἡδεῖς, οἱ εὐγενεῖς τοὺς εὐχεμεῖς ὦ εὐγενέζα, οὗ
εὐφυεῖς τοὺς εὐφυεῖς ὦ εὐφυεῖς. οὕτως οὖν χαὶ οἱ Ζ)ημοσϑένεις
φοὺς “ημοσθένεις ὦ ΖΙημοοϑένεις. ---- --- δεῖ δὲ γινώσχειν ὅτι οἱ
᾿Αττικοὶ τούτῳ τῷ λόγῳ οὖκ ἀκολουϑοῦσιν. ἐκεῖνοι γὰρ ἐπὶ τῶν
εἰς εὺς συναιροῦντες τὰ δίο ξε εἰς τὸ ἢ ἐν τῇ εὐθείᾳ τῶν πλη-
ϑυντιχῶν, οἷον ἱππέες ἱππῆς καὶ βασιλέες βασιλῆς, οὐ ποιοῦσιν
ὁμόφωνον τὴν αἰτιατικὴν τῇ εὐθείᾳ" οὐδὲ γὰρ ποιοῦσι τὴν αἱ-
τιατικὴν τῶν πληϑυντικῶν διὰ τοῦ ἢ.
δεῖ δὲ καὶ τοῦτο γινώσκειν ὅτε οἱ ᾿Αττιχοὶ ἐπὶ τῶν εἰς ης, εἰς
οὺυς ἐχόντων τὴν γ7ενικήν, καὶ ἐπὶ τῶν παρὰ τὸ ἔτος διὰ τοῦ
“ποιοῦσι τὴν αἰτιατικὴν τῶν πληϑυντιχῶν, οἷον ὁ “Ζ]ημοσθένης
τοῦ Ζημοσϑένους τοὺς Δημοσϑένες, ὁ ᾿Αριοτοφάνης τοῦ "άριοτο-
φάνους τοὺς ᾿Αριστοφώνας, ὃ δωδεκαέτης τοῦ δωδεχαέτους τοὺς
δωδεχαέτας, ὃ ἑπταέτης τοῦ ἑπταέτους τοὺς ἑπταέτας. τὴν δὲ εὑ-
ϑεῖαν τῶν πληϑυντιχῶν διὰ τῆς ἀτ διφϑόγγου ποιοῦσιν ἐπὶ τού-
τῶν, οἷον οὗ 4ημοσθϑέναι, οἱ ᾿Αριστοφάναι, οἱ δωδεκᾳέται, οὗ.
ἑπταέἕται.
“934, ὅμοια αὐτῷ) δηλονότε κύρια. -- τὰ γὰρ ἐπίϑετα μίαν
ἔχουσιν εὐθεῖαν τὴν ἐντελῆ μόνην" συνῃρημένην γὰρ οὐκ ἔχουσι»,
οἷον ἀχλεής, δυςχλεής, ἀγακλεής.
πᾶν ὄνομα μονοσύλλαβον ἐν τῇ συνϑέοει ἀναβιβάζει τὸν τό-
φον, οἷον χϑών αὐτόχϑων, παῖς εὔπαις, Θοφξ Σαμόϑρᾳξ, δαίς
'δμόδαις, κλείς κατάκλεις, ποὺς δίπους, χωρὶς τοῦ πιώξ πολυπτώξ,
πολυπτῶκές τε έλαιναι. τὸ δὲ ἥϊέλαιναι τόπος ἐπὶ τῆς
᾿Δττιχῆς. Οοπῇ. Εἰγτη. Μ. 639, 19,
. 980, 1, Ηρακλέρυ!ῇ καὶ Ἡρακλῆος3ποιητικῶς, οἷον
τεῖχος ἐς ἀμφίχυτον Ἡρακλῆος ϑείοιο.
2, Ἡρακλέεν καὶ Ἡρακλὴϊ ποιητικῶς... Ἡρακλέα καιὲ “ρα-
πλέῃ, καὶ ᾿Αττιχῶς “Ἡρακλέην, καὶ Πραχλὴκ ποιητικῶς.
1102 -
ὙΕ-: ᾿
: !
,,
γυπτίων. πρόςκειται ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον διὰ τὸ Πδέμφες" ὅτε
μέν ἔστι ϊέμφιος σεσημείωται, ὅτε δὲ ἐν τῇ χρήσει. Πέμφιδος.
ἔστι γὰρ Αἱγύπτιον ὄνομα. ᾿ σεσημείωται τὸ Βούσιρις Βουσίριδος
“- κ σ .
καὶ Ὄσιρις Ὄσίριδος" καὶ ταῦτα γὰρ «Αἰγυπτίων εἰσὸὲ καὶ ὅμως δια ᾽
ποὺ δὸς χλένοντωι. 1ἃ.ξ. 54.
Τὰ ἕω τὸ πόλις σύνϑετα ἄν μὲν ϑολμενα μόνου. γένους
γένωνται, τὴν τοῦ ἅπλον φυλάττουσι κλέσιν, τουτέστι διὰ καϑα-
ροῦ τοῦ ως χλίψονται, οἷον πόλις πόλεως ἀκροπόλεως , Καλλέπο-
λις Καλλιπόλεως, ᾿Αμφίπολις ᾿Αἀμφιπόλεως" ἂν δὲ ἀρσενικοῦ μό--
γου γένους γένωνται ἢ ἀρσενικοῦ καὶ ϑηλυχοῦ, διὰ τοῦ δος «λί-
γονται, ἀρσενιχοῦ μὲν μόνου γένους, οἵον. ὃ.Σώπολις τοῦ Ζωπό-
λιδος (ἔστε δὲ ὄνομα κύριον χωμικοῦ), ὃ ᾿Δγησίπολις τοῦ ᾿Αγησι--
πόλιδος (ἔστι δὲ ὄνομα στρατηγοῦ τῶν ᾿Α΄ϑηναίων" τοῦτο͵ δὲ καὺ
͵ - . 2 ἣν Ξ- "
᾿Αγησιπόλιος εὕρηται παραλόγως), ἀρσενικοῦ δὲ καὶ θηλυκοῦ.
οἷον ὃ φιλόπολις καὶ ἡ φιλόπολις --τοῦ φιλοπόλιδος τῆς φιλοπό-
α
΄, 3 9. ,
σιος καὶ τὸ νέμεσις ἹΝεμέσιος καὶ τὸ Επίπτησις Επιχτήσοιος "
᾿ Μ -» Ἦν» , ͵
εἰσὶ δὲ ταυτα ονοματα κυρια.
ὃ - ς 5 ἀ ἐΦι.9 ͵ ’ σαν. Ὁ. δ ἡ ΓΝ
σημειοῦται ὁ Ὥρος χαὶ ὁ Αρχκύδιος τινα εἰς ἐς κύρια ονο--
ματα διὼ καϑαρου τοῦ ος χλινόμενα" εἰσὶ δὲ ταυτὶ Ζηνις Ζήνιος,
᾽ , , ᾿ 3 ͵ ὡς. ͵
Ὄφις Ὄφιος, Σέντις Σέντιος, Πόλις Πόλιος, «ἄνύχαρσις Ανυχάρ--
4)ις
᾿ Π ͵ " - ,»ε ςω, .ο" Μ
αν ον Φ .-ν ς ΠΈΣ - ,
καὶ τοῦ Βούσιοις ἡ δοτιχὴ τῷ Βουσίρι ὡς ἅπο τὸν Βουσίριος
ουοίριι παὶ κατὰ κρᾶσιν τῶν δύο τὶ εἰς ἕν Γ, δηλονοτε μάκρον,
-" Ἐπ :-- ο - ΄ ΄
᾿
«Βουσίρι, --- καὶ τοῦ“« Κλέοβις Κλεόβιος Κλεοβιν Κλεόβι.
γ᾿ Ἄ.ἍὙ)2 ͵
.
, » ἌΧ ν᾿ ᾿ ᾿- 3
τινός, ,, μὴ ὄντω δικατάληντα᾽" διὰ τὸ δελφίς δελφῖνος, ,» ἀρσενι-
ις , ᾿ ν᾽ »: “ , « ἰὼ Ὁ Ἁ ΄
᾿ ΠῚ -ν «κυ» --- ε “ἢ ͵ ;
κὴν τροπὴν τοῦ ᾿ εἰς τὸ ἢ» ὡς ἐπὶ του ψιμμύϑεον ψημύυϑιον καὶ
ἄχτίνες ἄκτηνες.
ΕΙ - 2 “Ὁ
. ; ΚΙΔΕ ͵ ᾿ . κ᾿
9. πρόςχειταν ,»μὴ ὄντα παρώνυμα μαχροπαραληκτα ἡ διώ τὸ
[2 " , “; .᾿ὰ , τ μ μι .
γύννις γύννιδος καὶ λάτρις λατριδος καὶ εὔνις εὐνιδος,
᾿ , , . τς ΣΙ Τὰ -»
- τὰ παρὰ τὸ μάντις ούνϑετα διὰ του δος κλίνονται, οἷον κοσ-
κινόμαντις κοσχιγνομώντιδος, ἀλευρόμαντις ἀλευρομαντιδος, πρό-
“ ’ ν 2 ’ ΒΡ] ᾿ ͵
βίαντις προμάντιδος.
» Ἐ- ς ὙΠ Ψ τ» εὐ ϑοον
20. οφιε καὶ ὄφεε καὶ κατώ χράσυν οφη. οφίοιν καὶ οφέριν
παὺ ὄφεων. οφιὲ καὶ ὦ ὄφεε καὶ ὦ ὀφη. 21. ὀφιὲς καὶ
"» .ι.ΨΑ,Α
μῳ ἊΝ Ὁ Ἢ 4 ὧἑ “Μ Η
ΕΝ " Ὡ » ΕἸ »»
ὄφεες καὶ κατὰ χρᾶσιν ὄφεις. οφίων καὲ ὀφεων.
27. οὐ μόνον διχῶς λέγεται, ἀλλὰ καὶ τριχῶς" λέγεται γὰρ
καὶ ὦ χαρίεις ὁμοφώνως τὴ εὐθείᾳ ᾿Αττικῶς, δ.
28, δεῖ προςϑεῖναι,, κοινολεχτούμενα᾽" διὰ τὰ «Αἐολικά. οἱ γὰρ
«Αἱϊολεῖς τὸ τάλας τάλαις λέγουσι καὶ τὸ Θόας Θόαις ---, καὶ ὅμως ---
"οὗ λέγουσιν ὦ τάλαι χαὶ ὦ Θόαι, ἀλλ᾽ ὦ τύλαν καὶ ὦ Θόαν.
“980, 7. ποῖον δὲ ἀναλογώτερόν ἐθτιν, εἴτε τὸ χαρίεισιν εἴτε τὸ
χαρίεσσιν, ἐν τῷ ὀνοματικῷ τοῦ “Πρωδιανοῦ, εἰ ϑεῷ φίλον, μα-
ϑησόμεθϑα. ἰστέον δὲ ὅτι λέγε. ὃ “Ηρωδιανὸς ἐν τῷ περὲ τοῦ
08. ᾿
ἡδὺ ὕδωρ μονοβίβλω, ὡς οὐ δεῖ διὰ τῶν δύο δσ τὰς τοιαύτας
δοτικὰς προφέρεσθαι ἀλλὰ δὲ ἑνός, οἷον χαρίεσι τιμήεσε ὥρβερ
Πλάτωνι Ὑ κροῦξι4ημοσϑένεσι.. τ
12, τὰ εἰς εὑς πέντε κλίσεις ᾿δωδέχονται: χλίνονται γὰρ διὰ τοῦ
Σ καὶ ὁ ποινῶς, οἷον ᾿Αχιλλέος, βασιλέος" καὶ διὰ τοῦ᾿ καὶ ὦ ᾽4τ:τ-
τιχῶς, οἷον ᾿Δχιλλέως, βασιλέως" χαὶ διὰ τοῦ ἢ καὶ ὃ παρὰ τοῖς
ἀρχαίοις Ἴωσιν, οἷον ᾿Αχώλῆος, βασιλῆος" ὁμοίως δὲ καὶ παρὰ
«οἷς ἀρχαίοις Αϊολεῦσιν, ἀλλ᾿ οἱ Αἰόλεῖς προπαροξύνουσιν, ᾿4χίλ-
ληος καὶ βασίληος" παρὰ δὲ τοῖς νεωτέροις Ἴωσι διὰ τῆς εἰ διφ-
ϑόγγου χαὲ δ, οἷον ᾿Αχιλλεῖος καὶ βασιλεῖος" ὁμοίως δὲ καὶ παρὰ
τοῖς νεωτέροις ΑἸἰολεῦσιν, ἀλλὰ πάλιν οἱ Αἰολεῖς ᾿προπαροξύψου-.
σιν, ᾿ἀχίλλειος καὶ βασίλειος λέγοντες " παρὰ δὲ τοῖς Βοιωτοῖς διὰ
τοῦ τ᾿ καὶ δ, οἷον ᾿ Δχιλλίος, βασιλίος. τοιοῦτόν ἐστι καὶ τὸ Ζεύς
οωῤωῶὲ γενόμενον κατὰ τὴν γενιχὴν Ζιὸς διὰ τοῦ ζ΄καὶ δ. τὸ
γὰρ ζ εἰς τὸ ὃ τρέπεται Βοιωτιχῶς, οἷον Ζῆϑος Ζ4ῆϑος (ἔστι δὲ.
ὄνομα κύριον) καὶ τὸ ζυγός δυγὸς. οὕτω καὶ τὸ Ζεύς Ζεύς. καὶ
λοιπὸν ἀπὸ τοῦ Δεύς ἐγένετο ἡ γενικὴ ἀχολούϑως διὰ τοῦ ἢ
Βοιωτικῶς ἴἶος: Ιηΐγα ἢ 107: τινὲς δὲ καὶ τὴν Διός γενικὴν
ὁπὸ τῆς Δ4{(ς εὐθείας ϑέλουσι λέγειν τῆς εὑφημένης παρὰ τῷ “Ρίν--
ϑωνι. --- εἰ δ᾽ ἦν ἀπὸ τῆς 21]ἷς εὐθείας, ὠφειλε μακρὸν ἔχειν τὸ
ζ, ὥςπερ κίς κιός λίς λιός" εἰ γὰρ καὶ εὕρηται τὸ λίς σννεσταλ-
μένον ἔχον τὸ. Τ, ὡς ἐπὶ τοῦ ὥςτε ᾿λὶς ἠδγένειος ποιητίπῶς ὡς
παρ Ἐμφορίωνι ἐν μομεψοπίᾳ. ὡς ἐπὶ τοῦ οἱ ἐπεϑύουσι βῶν λίες,
καὶ πάλιν κάπροι τε λίες τε, ἀλλ οὖν καὶ ἐκτεταμένον ἔχεν αὑτό,
ὡς ἐπὶ τοῦ λῖες μέντοι λίεσσιν.ἡ δὲ Ζηιός γενικὴ οὐδέποτε ἔχει
αὐτὸ ἐκτεταμένον. Ἐπ ἕ, 119: ἐκεῖνος γὰρ ἐπλάσατο τὴν ΖΓἐς εὖ--
ϑεῖαν πρὸς τὴν Διὸς γενικὴν, ἵνα νομισϑῇ ἀκόλουθος εἶναι ἡ
γενική. :
16. ἐπὲ τῶν ᾿Αττικῶν τῶν γινομένων κατὰ συναλοιφὴν ἂν τῇ
γενυκῇ τοῦ τ χαὶ ὦ εἰς τὸ ὦ, οἷον τοῦ Ἐρευβιίος τοῦ Ἔρῤαγιῶς,
τοῦ “Στειριέως τοῦ Στειριῶς, οἵ, ᾿᾿Ιϑηναῖοι τὰς αἰτιατικὰς ουνα--
᾿ λείφοντες εἰς ὥξ μόνον ποιοῦσιν αὑτάς, οἷον τὸν ᾿Ἐρευριέᾳ . τὸν
᾿Ἐρετριᾶ, τὸν Στειριέα τὸν Στειριᾶ, χαὶ οὐκέτι καὶ εἰςἢ.
19. τὼ Πηλέε τὸ Πηλῆ. ἡ γενιπὴ τῶν δυϊκῶν οὗ συναιρεῖταν,
ἐνταῦϑα, ἐπειδὴ οὔτε ἡ γενικὴ τῶν ἑνικῶν συνεωμρεῦται. ΚΣΤ
ὦ Πηλέε ὦ Πηλη. εἴνηται.
20. οἱ βλυκονρα καὸ οὗ Πηλεῖς. ἐστέον ὅτι ἐπὶτῶν εἰς εὺς κυ-
Ν
1105
χαὶ “ητώ - .Ἵ1ητῶς χαὶ Συπφώ -- ΣΖαπφωῶς, καὶ λοιπὸν τροπῇ τοῦ
ν᾿: . - Ἑ
τς ἣν ᾿ --- -- ᾿ - ΄
ὦ. εἰς τὴν οὺ δίφϑογγον γίνεταν “ητοῦς καὶ Σαπφοῦς. ὡςπερ καὶὺ
παρα᾿ τὸ μῶ- τὸ᾿ ζητῶ,- ἐξ οὗιν καὶ τὸ μαῖα
-
ἡς ξηνητικὴ τοὺ“ βρέφους,
΄
᾿7ένεται γῶϑο μοῦσα κατὰ τρύπαν τοῦ ὦ εἰς τὴν τυ δίφϑο; γον,
“οἱονεὶ ἥ ζητητικὴ τῶν λόγων. ἢ) οὖν οὕτω φοαὶ γέγονεν ἣ γενικὴ
τῶν εἰς ὦ ϑηλυκῶν, ἢ ἐκ τοῦ ἐναντίου ἀπὸ τοῦὕ Δητὼς καὶ Σαπφῶς
ν
ἐαρὰ, συστολὴν τοῦ ὦ εἰς τὸ δ. χαὶ ἐγένετο Διπτὸς καὶ Σιαπφός,
διὰ τοῦ δ, καὶ ἐπειδὴ πᾶσα Ζενινὴ ἵδοδυλλύβως κλινομένη ψδῆν 5.
καταληκτεῖν ϑέλει, οἷον μοῦσα μούσης, Π7ήδεια Π]ηδείας, ᾿νέν-τ
[ τιόχεια ᾿Αντιοχείας, Ὅμηρος Ὁμήρου, ἄνθρωπος ἀνθρώπου, 41...
ψεΐας Αἰνείου, ἐξ ἀνάγκης ἐμεγεϑύνθη τὸ ὃ διὰ τῆς προς ϑήκη ς
τὸῦῦὕν καὶ ἐγένετο ἀρ οῦς. καὶ “ητοὺς ὥςπερ Ὄλυμπος, Οὔλυμ-
πος; νόσος νοῦσος, ὄρεω οὐὖρεα. καὶ ἐπειδὴ πᾶσα γενισὴ εἰς ους
λήγουσα ἔχεν ἄλλην γενικὴν ὥςπερ ἐντελῆ, οἷον 4Ζημοσϑένεος Ζ[η--
ἕνους, “ιομήδεος Διομήδους, τούτου οὖν χάριν διάλυσις ἐγέ-
ἐμὰ τὰ ου διφϑόγγου εἰς δύο σο, καὶ ἐγίνετο Σιπφόος καὶ “1η-
«όος ἣ ἐντελὴς ενική, ἢ δὲ Σακφοῆς
ΣΙ καὶ “Τηιοῦς χατὰ συναίρεσιν.
τ Ἴστέον δὲ ὅτι τῇ μὲν διὰ τοῦ “οος γενεῇ κέχρηνται οἱ Ἴω-
τες, Οἷον τῆς Σαπηόος, τῆς “Πητόος" τῇ δὲ εἰς ους οὗ ᾿Αττικοὶ
χαὶ ἢ κοινὴ διάλεχτος, οἷον τῆς «“Πητοῦς, τῆς Σαπφοῦς.
ρὲ
1202 ᾿ ον Σ
Ἴστέον δὲ ὅτι
ὃ ἢδονικῆ ἔστι ἮΝ
ἡ Σεϊδρᾷ; ὡς ἀπὸ τοῦ ἢ Σέπφυ εὐὐἰἶ
δννν
οὐδ
μῳμ
μμ»
δχ
ὶς ᾿
1505
΄
ΤΥΑῪ χωρὶς. τῆς ἀπό καὶ ὑπό προϑέσεως, τούτου χάριν, ἵνώ μὴ
ὀξμνφώφι» αὗται «ἱ χληπικα εἷς τὸ ὁ καταλήγονσαι, προσέλαβον
“τὸ ἔξ, καὶ τούτου χάριν, ἔχουσι πλείονα φωνήεντα τῶν ἰδίων εὐ--
" ᾿ϑειῶν αἵ εἰς τὴν σ᾽, δίφϑογγον λήγουσαι πλητιχαί. καὶ περι-
ε
σπῶνται ομφέως τῇ δοτιχῇ)» οἷον τῇ “ητοῖ ὦ “Πητοῖ, τῇ Σαπφοὶ
ὦ Σαπφοῖ" ν ὁμοφωνήσασο "Ὶ τοῖς δοτιχαῖς ἡναγνόσϑησαν
καὶ ὁμοτονεῖν αὐτοῖς. καὶ τὴν- “αἰτίαν ἔχομεν ἐν τῇ διδασκαλίᾳ
«τῆς αἰτεατικῆς.,ςταῦτα μὲν ἐν τούτοις. ἄξιον δ᾽ ἐστὶ ζητηῆσαν
το Ἢ προσῆλθε, καὶ οὐκ ἄλλο ὅμοι ἀρς καὶ ἔστιν εἰπεῖν
οἰδτυγύ ἑπτὰ
ἕπτ ὄντων
Ο1 τῶν
; φωνηέντων, α ε ἢ τ οὖ ὦ, οὐκ ἠδύνωτο
Φ ἄτ “ 5) κ -- ͵ « ᾽ν " ι ὥ , ΜΗ
οὔτε τὸ κα οὔτε τὸο ν.7 οὐυὐτὲ τὸ ὁ Οὔτε τὸ ὦ πλεονάσαι, ἐπειδὴ
τοῦ ι ἐ
ἀπὸ τοῦ δέρας δέρος, οὕτω καὶ ἀπὸ τῆς ὕδας εὐθείας, ἐξ ἧς ἢ
γενικὴ ὕδατος, γίνεται ὕδος, ὧς παρὰ Καλλιμάχῳ
ἔστιν ὕδος καὶ γαῖα καὶ ὀπτῆρα κάμινος.
ἔχομεν δὲ καὶ πὴ» διὰ τῆς ἕξι διφϑόγγου, ὡς κν Ἡσιόδῳ
γαῖαν ὕδει φύρειν. ,
16. ἰστέον ὅτι τινὲς ϑέλουσιν ὀξύνειν τὴν ᾿Αττιχὴν γενιχὴΐῦ
σῶν ἑἕνιχῶν, οἷον τοῦ χρεώς, τοῦ γηρώς, τοῦ χκερώς, λέγοντες ὅτι
ἀπὸ τοῦ χρέατος χαὶ γήρατος καὶ κέρατος ἐγένοντο χατὰ συγχο-
πὴν τοῦ ἃ καὶ τ κρεὸς καὶ γηρός καὶ κερός διὰ τοὺ δ᾽ ὀξυτόνως,
τῷ λόγω τῶν εἰς ος δισυλλάβων γενιχῶν, οἷον ὥςπερ πατρός, μη-
τρός, φωτύς, μηνός, καὶ λοιπὸν ᾿ϑηναῖοι ἐκτείνοντες τὸ ᾽ εἰς ὦ
ξφύλαξαν τὴν ὀξεῖαν τάσιν. τῷ δὲ Ἡρωδιανῷ οὐ δοκεῖ τοῦτο,
ἀλλὰ ταῦτα βαρυτόνως δοξάζει λέγεσθαι.
ἼἽἼΟΟΟ, 3. ἰστέον ὅτι παρ Ὃμ ἥρῳ ὁοὐδέποτε εὑρίσκεται ἢ γε γεκῆ
τούτων τῶν εἰς ος οὐδετέρων εἰς ους καταλήγουσα, ἀλλ᾿ ἢ εἰςευς,
οἷον ἜἘρέβευς, ϑάρσευς,
τοίου μὲν ϑάρσευς πλῆσεν φρένας ἀμφιμελαένας, -
ἢ ἐντελῶς ἤγουν διὰ τοῦ ος, οἷον βέλεος,
βέλεος δέ σε τείρεν ἀκωκή. ,
δύο δὲ μόνας γενικὰς ἐποίησεν εἰς ους, ἐπὸὲ τῶν εἰς ὃς δηλονότι
οὐδετέρων, τὸ
χλωροὲ ὑπὸ δείους
(ἀντὲ τοῦ ὑπὸ τοῦ δέους) καὺ ' »
ἢ ῥα κατὰ σπείους κέχυται
(ἀντὶ τοῦ κατὰ τοῦ σπέους). τοῦτο δὲ οὖκ ἐποίησε διὰ τὸ μέτρον
(καὶ εἰ εἰς εὺς γὰρ ἐποίησε ταύτας τὰς γενιχάς, ἢ αὐτὴ μαχρὰ
“ εὑρίσκετο) , ἀλλὰ διὰ τὴν κακοφωνίαν τῆς ἐπαλληλίας τοῦ ξ,
34. ΟΒοετγοβοβεὶ ἴῃ μος οἀραὶ οοιητηεηίαγί5, ἥτιοπ ἴο-
ἔπτη ἀρροπο,, εὲ ἴῃ (οἱβιπίδηο οϑὲ εἰ βεογβίπι ἴῃ οὐὰ, Βερ.
; 9406 εἰ Νίοπας. 3910.
μένη. περὶ γὰρ τῆς βαρείας ἐμάϑομεν ὅτε συλλαβικὸς τόνος ἐσεί"
πᾶσα γὰρ συλλαβὴ χωρὶς τῆς συλλαβῆς τῆς ἐχούσης τὸν χύριον
τόνον τῆς λέξεως, λέγω δὲ τὴν ὑϑεῖαν ἢ τὴν περισπωμένην,΄ .βα-
θείαν δψεεας,, οἷον φίλος, ἀνθϑρωπὸς, δημὸς. ἀανοτίξειν, οὖν ὃ τεχ-
γικὸς τὸν τόνον τῆς γενικῆς λέγων ὅτι ,, πᾶσα γεψορῆ δόματος
κοινῇ ἀταϑὴς ἐπὶ ταύτης τῆς συλλαβῆς ἔζει τὸν τόνον ἐφ᾽ ἧς ἂν
χαὶ ἡ εὐθεῖα, χωρὶς εἰ μή που ἕτερος λόγος κωλύση. ὑπεξαιρεί-:
σϑωσαν δὲ αἱ εἰς ος δισύλλαβοι γενιχαί." πρόςκειταν ἐν τῷ χα-
, γόνε »» ποινή" διὰ τὸ ἴα ἰας καὶ μία μιᾶς, ᾿Ιωνιχῶς ἐν τῇ γενιχῇ
στερισπασϑέντων, ὡς δειχϑήσμενας πρόςκειταν δ ἀπαϑής » διὰ τὸ
ἀαρηρ πατέρος πρτρόβ
1 . ἄνήῤ ἀνέρος ἀφᾷρός" ταῦτα γώρ βμο-.
πὴν πεπονϑότα οὐκ ἐφύλαξαν ἐν τῇ «τῇ σμλλαβῃ τὸν τόνον.
πρόςπειταε,,, εἶ μὴ ἕτερος λόγος κωλύσῃ" ᾿ διὰ τὸ ᾿άδωνις ᾿Αδώνε-
δος καὶ Ὅμηρὸς Ὁμήρου" ταῦτα γὰρ » ὡς δειχϑήσεται, δί ἕτερον
λόγον χκατεβίβασαν τὸν τόνον. πρόςκειται ων ὑπεξαιρείσθώσαν δὲ αἕ
εἰς ος δισύλλαβοι κε ς » διὰ τὸ παῖς. παιδὸς χαὶ φὼς φωτός χαὲ
Τρὼς Τρωός" ταῦτα γὰρ οὐκ ἐφύλαξαν ἐν τῇ αὐτῇ συλλαβὴ τὸν
τόνον, ἀλλὰ τῷ λόγω τῆς δισυλλαβίας ὠξύνθησαν, ὡς μαϑησόμεϑα.
Ταῦτα μὲν ἐν τούτοις. ἔστωσαν δὲ παραδείγματα τοῦ κανόνος
ταῦτα. τὸ ἅϊας ἐπὶ τῆς πρώτης συλλαβῆς ἔχει τὸν τόνον, ἀλλὰ καὶ
ἣ γενικὴ ἐπὶ ταύτης τῆς συλλαβῆς ἔχέι τὸν τόνον, Αἴαντος" ὁμοίως
δὲ λέβης λέβητος, «Δάχης Δάχητος, πένης πένητος, Ζάρης Ζάρη-
τος, Πάρις Πάριδος. πάλιν τὸ ταχύς καὶ ἐξύς ἐπὶ τῆς δευτέρας ;
ἀπ᾿ ἀρχῆς συλλαβῆς ἔχουσι τὸν τόνον" ἀλλὰ καὶ ἢ ταχέος καὶ
ὀξέος γενιχὴ ὁμοίως ἐπὲ τῆς δευτέρας συλλαβῆς ὦ ἀρχῆς ἔχεν
τὸν τόνον. πάλιν τὸ ᾿Αχιλλεύς χαὶ εὐγενής ἐπὶ τῆς τρίτης ἀπὶ ἀρ- ᾿
χῆς συλλαβῆς ἔχει τὸν τόνον" ἀλλὰ καὶ ἡ ᾿Αχιλλέως καὶ εὐχενέος : ᾿
γενικὴ ὁμοίως ἐπὶ τῆς τρίτης ἀπ ἀρχῆς συλλαβῆς. ἔχει τὸν πόνον, ἵ
πάλιν φίλος φίλου, ξένος ξένου" ἐδοὺ ταῦτα ἐν τῇ αὐτῇ συλλαβὴ
τὸν τόνον ἐφύλαξαν. πάλιν καλὸς χαλοῦ, σοφός σοφοῦ, ἀγαθός
ἀγαϑοῦ" ἐδοὺ ταῦτα ἐν τῇ αὐτῇ συλλαβὴ τὸν τόνον ἐφύλαξαν, εἴ,
καὶ μὴ τὸν αὑτόν" ἡ “: γὰρ εὐθεῖα ὀξύνεται, ἡ δὲ ρΙ περυ-
σπῦται. περισπζεαι δὲ ἡ γενικὴ τῷ λόγῳ τῷ λεγομένῳ ἐν τῇ περὲ
τοῦ ἰᾶς καὶ μιᾶς διδποχρλέᾳ, πάλιν ἔστι δοῦλος δούλου, καὶ ἐν
τῇ ἀὐτῇ συλλαβὴ φυλάττει τὸν τόνον,, εἰ καὶ μὴ τὸν αὐτόν" "
᾿ς μὲν γὰρ εὐθεῖα προπερισπῶται διὰ τὸ εἶναι φύσει μακρὰν πρὸ
ἐοδν βραχείας, ἡ δὲ γενικῇ παροξύνεται διὰ τὸ εἶναι ἰδ μακρὰν
1911
φὴν ἐπὶ τέλους συλλαβήν. τὸ μέντοι Ἄδωνις ᾿Αδώνιδος καὶ φίλημα
φιλήματος, ἐπειδὴ προπαροξύνεται ἢ εὐθεῖα καὶ περιττοσυλλάβως
κλένεται ἣ γενικὴ, διὰ τοῦτο οὐ δύναται φυλάξαι ἐπὲ τῆς αὐτῆς
συλλαβῆς τὸν τόνον ἐφ ἧς καὶ ἣ εὐθεῖα, ἀλλὰ καταβιβάζει αὐτὸν
μίαν φγλδειβὴν ἐν τῇ γενικῇ" τετάρτη γὰρ ἀπὸ τέλους οὐδέποτε
πίπτει ἣ ὀξεῖς, τουτέστι πρὸ τριῶν συλλαβῶν οὐδέποτε τόνος εὗ-
ρίσκεται τιϑέμκενος.
Καὶ ἀξιόν ἔστι ζητῆσαι διὰ ποίαν αἰτίαν πρὸ τριῶν συλλαβῶν
οὗ τίϑεται τόνος. καὶ ἔστιν εἰπεῖν τὴν αἰτίαν ταύτην. οὐδέποτε
διλὴ λέξις πρωτότυπος ἀκίνητος ὑπερβαίνει τὴν τρισυλλαβίαν"
τούτου χάριν οὐδὲ τόνος ὑπερβαίνει τὰς τρεῖς συλλαβά:. πρός-
κειτάι ἐν τῷ κανόνι, ἁπλὴ᾽ διὰ τὰς συνϑέιδυς, οἷον διὰ τὸ «ι-
λόοοφος, ᾿Αρίσταρχος" αὕται γὰρ ὑπερβαίνουσι τὴν τρισυλλαβίαν,
ἀλλ οὐκ εἰοὶν ὑπλαϊ. πρόϊςκειται,,, πρωτότυπος᾽ διὰ τὰς παραγώ-
γους, οἷον διὰ τὸ σοφώτερος, ταχύτερος" αὗται γὰρ ὑπερβαίνουσι
τὴν τρισυλλαβίαν, ἀλλ οὔκ εἰσὶ πρωτότυποι.,, ἀκίνητος" δὲ πρός-
χειτάι διὰ τὸ χείρω καὶ ποιῶ" γίνεται γὰρ τούτων ὃ ὑπερουντέλι--
χος ἐκεγάρμην καὶ ἐπεποιήχειν, καὶ ἐδοὺ ὑπερέβησαν ταῦτα τὴν
τρισυλλαβίαν , χαὶ αὔτιόν ἐστι τοῦ ὑπερβαίνειν τὴν τρισυλλαβίαν
τὸ κινηϑῆναι αὐτά. διὰ ταῦτα οὖν πρόςκειται ἐν τῷ κανόνι ὅτυ
οὐδέποτε ἁπλῆ λέξις πρωτότυπος ἀκίνητος ὑπερβαίνει τὰς τρεῖς
συλλαβάς. Ἔστι δὲ εἰπεῖν καὶ ἄλλην ἀπολογίαν, δὲ ἣν οὐδέποτε
ὑπερβαίνει τόνος τὴν τριουλλαβίαν" ἔχεν δὲ οὕτως. πρῶτων τέλειαι
λέξεις εἰσὶν αἱ τρισύλλαβοι" ἔχουσι γὰρ ἀρχὴν καὶ μέσον καὶ τέ-
λος. ἐπειδὴ οὖν πρῶται τέλειαι λέξεις εἰσὶν αἵ φρισύλλαβο,, εἶχκό-
τως μέχοι αὐτὴς ἔστησαν οἱ φόνοι καὶ οὐχ ὑπερβαίνουσι τὴν τρυ-
συλλαβίων».. ; “
Ιστέον δὲ ὅτι καὶ τὸ Ὅμηρος ᾿ΞΘμήρου καὶ τὸ ἄνϑρωπος ἀν-
ϑρώπου ἀναγκαίως κατεβίβασαν τὸν τόνον β ἐπειδὴ ἐπὶ τούτων ἣ
εὐὔϑεῖα προπαροξύνεται᾽" καὶ λοιπὸν ἣ γγενιγὴ οὐ δύναται προπα-
ροξυνϑῆναιν πρῆτον μὲν ὅτι οὐδέποτε πρὸ τεσσάρων χρόνων τό-
ψος πίπτει. ἐὰν οὖν προπιροξυνϑῶσιν ἐπὶ τούτων αἱ γενικαΐ, εὖ-
ρεϑήσεται" πρὸ τεσσάρων χρόνων ὃ τόνος" ὅπερ ἐστὶν ἀδύνατον.
δεύτερον δὲὅτι κανὼν ἔδτιν ὃ λέγων ὡς φύσει μακρᾶς οὔοης τῆς
τελευταίας, συλλαβῆς οὐδέποτε τρίτῃ ἀπὸ τέλους πέπτει ἣ ὀξεῖα,
ἤγουν οὗ προπαροξύνεται ἡ λέξις, οἷον ἹΙαρίδων, βημάτων, «4α-
χήτων. οὕτως οὖν καὶ ἀνθρώπου καὶ Ὁμήρου παροξύνεται. ἀμέλει
΄
ΤΟΥ
΄
εὐ ψος,
ν
αὐὼν
ΡΝ ς
αὐῶφος;
«Ὅκ ἃ.“
τἀγών
᾿
ἄγωνος,
ν"-.
σωλήν͵
΄
σωλῆνος,
᾿ς
δοϑιήν.
,
δοϑιῆ-
᾿ -
φοῦν. πτερῶν πτεροῖς. οὕτως οὖν καὶ ἣ ἰᾶς χαὶ μιᾶς γενικὴ χαὶ ἣ
ἐᾷ χαὶ μιᾷ δοτικὴ καὶ περισπῶνται χαὶ οὐκ: ὀξύνονται. πρόςκει--
ται ἐν τῷ κανόνε,,, μαχροχαταληΣτοῦσα᾽" διὰ τὸ μηνός μηνί, χη-
φὸς χηνί, φωτὸς φωτέ" ταῦτα γὰρ οὐ περισπῶνται, ἄλλ᾽ οὖχ ἀν-
ξίχειται ἡμῖν», ἐπειδὴ οὐκ εἰσὶ μακροπατόληκτα ἀλλὰ βροχυκατά-
2ηχτα: πρός κείται ,. ἐπ᾿ ὀνομάτων" διὰ τὴν ἐμοί καὶ σοί ἀντωνυ-
μίαν" αἔἴται γὰρ οὐ περιοπῶντον ἀλλ ὀξύνονται. πρόςκειται,,, ἐπὶ
τῆς τελευταίας σνλλαβὴς ἔχουσι τὸν τόνον" διὰ τὸ Ὁμήρου Ὁμή-
ν᾽φῳ, ἀνθρώπου ἀνθρώπῳω᾽ ταῦτα γὰρ μακροχατάληχκτά εἰσι καὶ
ὅμως οὐ περισπῶνται, ἀλλ οὐκ ἀντίκεινται ἡμῖν, ἐπειδὴ οὐκ ἔχου-
σιν ἐπὲ τῆςτελευταίας συλλαβῆς τὸν τόνον. πρόςκειται ἐν τῷ κα-
φόνε ,χωρὶς.εἰμὴ ὅπ ἤξυνκουμένής εὐθείας γένηταιἧ,γενικὴ
χατὰ ἀποβολὴν τοῦ σ,᾽ ἐπειδὴ ἐὰν ἀπὸ ὀξυτονουμένης εὐθείας γέ-
φηται ἣ γενικὴ κατὰ ἀλοβυλὴρ; τοὺ σ, τότε καὶ ᾿7ενενὴ" καὶ ἥ
πη, ὁ ὀξύνονταν ὁμοίως τῇ εὐ θεύόδ οἷον ὃ νεώς τοῦ φεώ τῷ νεῷ,
ὁ λεώς τοῦ λεώ τῷ λεῴ, ὃ ζώς τοῦ ζώ τῷ ζ. ὃΘ6τ τ
«Ταῦτα μὲν ἐν τούτοις. '
Ἰστέον ὅτι αἱ εἰς ὃς ζεγμονὸ ὀνφυλλείβοῦ ἐπ ὀνυβδονὰ δεύ.
Φφεσθαι ϑέλουσεν, οἷον μηνός, χηνός, γρούς, φωτός, ποδός, φρε-
ψός, συὸς, δρυός, σφηνὸς, σπληνάς, Κρητός, κτενός, χϑονός, ἑνός,
΄
βοός, χῤοός, 'δμωός, σαρχύς, Σφιγγὸς, πατρός, ἀνδρός, μητρὸς,
χωρὶς εἰ. μὴ ἀπὸ συναιρέσίως εὑρεϑῃ ἡ γενικὴ ἢ πρὸς ἀντιδια-
στολὴν ἑτέρου σημαινομένου ἢ 'χαρατηρε ἀκολουθήσει, ἀπὸ συ-
Φαιρέσεως μὲν διὰ τὸ λᾶος" ἀπὸ. γὰρ. τρισυλλάβου. γενικῆς τοῦ
λάαος ψόνκο λᾶος, ἀγββάνως παρακολουϑησάσῃης ἤγουν πβδῷ-
σεως τῶν δύο (α εἰςἕν ἃ; μαηρὸν ἀροεύτῃ, διὸ καὶ 'προπερισπά-
- ταύ, τοῖον τ ᾿ οὐδενὶ, φϑ)α ὗ τεσ, ραθ τὰ
᾿ τς λάος!: ὑπὸ ᾿ῥιπῆς; "0 Ὁ0ν. ὅδα Ὕ.
πουτέστιν ὑπὸ. τῆς βολῆς τοῦ λέϑον. καὶ πάλιν ἔστι.
ἰκαῃν χέαρος,
-ζαρ ἔσρος, καὶ γίνονται κατὰ συναίρεσιν ἤγουν κατὰ πρᾶσεν τοῦ
“Ἐ καὶ ἃ εἰς ἢ κῆρος καὶ ἦρος τροφέρνάκω μένῳς. χαὺ πάλιν ἔστιν
ἢ εὐθεῖαι ὕῦς.ὡς ὥρις» καὶ γένεται ἢ γερὴ ὕϊος ὡς ὄφιος προ--
2 παρῳῆμε ἀνα: οὶ- κατὰ «νηρέρευνν τοῦ ὃ καὶ τ εἰς.τὴν ὕες ἊΣ
ΝΥΝ ΧΩ πθοπερισπωμίνως, ὡς παρ Ὁμήρωι τ
.
ον Τρώων ἱπποδάμων ἐξ ᾿Ιλίου υἷος ὅποινὰς Τ᾿
ψ' δὲ ρόνν ἐν τῷ περὸ παϑῶν οὕτω τοῦτο υχήμαφίρων᾽Ψ-
φέρ ὅτι,ἔστιν. υἷες διὰ τὴς υὐ χατὰ τὴν παραλήγουσαν " -φούτου ἢ
1990
.
"
᾿ " ᾿ ᾿ ἀμ . ᾿ . :
᾿ ΄ ᾽"
, φύγαδ᾽ ἔτραπε μώνυχας ἵππους
3 ΄“. Ὁ; , » , 2 “- κ
αντὸ τοῦ εἰς φυγήν, ὡς μὴ δυνάμενον ὀξυνϑηναι διὰ τὸν προ-.
λεχϑέντα κανόνα. τὸ τίνα χαὶ τινώ πρὸς διάφορον σημασίαν
΄ ᾿ Ν κι κ Γ κᾺς
διάφορον ἔχει καὶ τὸν τόνον᾽ τὸ μὲν χὰ πευστικὸν βαρύνεται,
), ᾿ - τ Ρ Ὑ τ » Ρ
. Κικκ ;
1550 Ἶ ΄
δμόπατρος ὅπατρος, ἁρμόσαντες ὥρσαντες,
ἅρσαντες κατὰ ϑυμόν, ὅπως ἀντάξιον ἔσται. ς΄
τὸ γὰρ πατέρος κβολι: καὶ μητέρος μητρός καὶ ἀνέρος ἀνδρὸς
συγχοπέντα καὶ μὴ ἀναβιβάσαντα τὸν τόνον οὖκ ΕΨΜΗΡΙΑ ἡμῖν,
ἐπειδὴ πρὸς τὸν χαρακτῆρα τῶν εἰς οξ δισυλλάβων γενικῶν ἤκο-
λούϑησαν, καὶ ὀξύνονται ὥςπερ φωτός, χηνός, γραός, παιδός, μὴ
γνός, Τρωός, φρενός, χϑονός. ἄλλως τε δὲ διὰ τοῦτο προπαρόξύ-
γεέταυ ἢ ϑύγατρα αἰτεστιπη, ἐπειδὴ πᾶσα αὐτιατικὴ ἑνικῶν εἰς ὦ
λήγουσα, ἔχουσα παροξυνομένην τὴν εὐθεῖαν, προπαροξύνεται, οἷον
Αἴας ΔΑΐαντα, λέβης λέβητα, πένης πένητα, Πέλοψ Πέλοπα, χα-
ρέεις χαρέεντα, Ἕχτωρ Ἕνχτορα, Ζημήτηο Ζημήτερω, εἰνάτηρ εἰνά-
τερα. εἰ ἄρα οὖν ἡ ϑυγάτηρ εὐϑεῖα παροξύνεται, δῆλον ὅτι εὐλόγως
ἢ ϑύγχγατρα αἰτιατικὴ προπαροξύνεται, εὃ καὶ ἣ ἀπαϑῆς ϑυχα-
τέρα αἰτιατιχὴ παραλόγως παρσξύνεται, ἔτει δὲ καὶ ἣ μητέρα"
μήτηρ γὰρ ἡ εὐθεῖα παροξυτόνως καὶ ϑυγάτηρ, ὥς τε ἐν τῇ ϑυ-
γατέρος γενιχῇ καὶ μητέρος, ὡς ἐμάϑομεν ἐν τῷ περὲ γενικῆς -
λόγῳ, παραλόγως παροξύνονται ταῦτα, ἡνίκα ἐλέγομεν ὅτι ἤκο-
λούϑησαν κατὰ τὸν τόνον τῆς γενικῆς τἄῦτα τοῖς ἰδίοις ἀννε-
ψιχοῖς, φημὶ δὲ τῷ πατέρος, ἀνέρος, δαέρος (δαὴρ δέ ἔστιν ὃ ἀν-
δράδελφος).
Περὶ τῆς γυναῖκα αἰτιατικῆς ἔστεν εἰπεῖν ὅτι διὰ τοῦτο προ-
περισπᾶται, ὅτι πᾶσα αἰτιατικὴ ἕνυκῶν εἰς ἃ λήγουσα, διφϑόγγῳ
παραληγομένη, προπερισπᾶται, οἷον γλαῦκα, καῦκα, προῖκα, αἶγα,
πιῦδα, δαῖτα" οὕτως οὖν καὶ γυναῖκα προπερισπωμένως, τῇ ὡ»-
ραλήξει τῆς διφϑόγγου ἀκολουϑησάσης τῆς αἰτιατικῆς, εἰ καὶ
ἐχεύνα μὲν δισύλλαβά εἰσι, τοῦτο δὲ ὑπὲρ δύο συλλαβάς. ἄλλ οὖν
ὡς εἴρηται, διὰ τὸ ἔχειν ἐν τῇ παραληγούσῃ δίφϑογγον προπεριε-
σπάσϑη ὁμοίως ἐκείνοις. Ταῦτα μὲν ἐν τούτοις.
Πρόσκειταν ἐν τῷ κανόνι τοῦ τεχνικοῦ,,1 πῆς τῶν εἰςἃ δισυλ--
λάβων," οἷον, πᾶσα αἰγεατικὴ ἑνικῶν ἐπὲ ταύτης τῆς συλλαβὴς
ἔχει τὸν τόνον ἐφ ἧς καὶ ἡ γενική, πλὴν τῶν εἰς δισυλλάβων,ἢ
ἐπειδή, ὥς φησινὃ τεχνικός, αὖ εἰς ὦ λήγουσαν αὐτιατικαὶ δισὺλ-
λαβοι μόνως βαρύνονται. ἰδοὺ γὰρ ἔστε φωτός, μηνός, χηνὸς,
παντός ὀξυτόνως, τὸ δὲ φῶτα, μῆνα, χῆνα, πάντα βαρύνοψται"
εἰρήκαμεν γὰρ ὅτι πᾶσα αἰτιατικὴ ἑνιχῶν εἰς ὦ λήγουσα. ἀπέ-
στραπται τὴν ὀξεῖαν τάσιν. τὸ γὰρ τίνα καὶ τινά, ὡς εἴρηται,
πρὸς διάφορον σημασίαν διάφορον ἔχει καὶ τὸν τόνον». αἵ μέντοι
1951
εἰςἡ λήγουσαε αἰτεατικαὶ μονοσύλλαβοι, δηλονότι μαχροχατάληκτοι,
περισπώνταιν οἷον μῶν, σῦν, δρῦν, λὲν (σημαίνει.δὲτὸν λέοντα,
ἐπί τε λὲν ἤγαγε δαίμων),
γραῦν, ζῶν (ἀντὶ χοῦ ζῶντα), θεῦν,
! : τὴν ϑεῦν Ἄρτεμιν οἵ᾽ ἔπαϑεν «---
᾿ ἀντὶ τοῦ τὴν θεόν. γέγονε κατὰ χρᾶσιν Ζωριχὴν ἢ Ἰωνιχὴν τοῦ
ΣΦ καὶ ὁ εἰς τὴν εὖ δίφϑογγον, ὥςπερ ᾿Ερέβεος ᾿Ερέβευς, καὶ ὥφει--
λὲν ὀξύνεσθϑαι, ἐπειδὴ ἣ ϑγῦς χαὶ ἡ ὀξεῖα εἰς ὀξεῖαν συναιροῦν-
αι οἷον ζὼός ζώς, ἑστὰως ἑστώς, Νηρηϊς ΙΝηρής" ἀλλὰ τῷ χανόνυ
τῷ Λαθέσει περιεοπάσϑη. πάλιν ἔστι κλεῖν “ὩΣ ΩΣ τ φοῦτο
δὲ ἀπὸ τοῦ χλεῖς χλειδός χλειδί χλεῖδα χήγονῃ χατὰ ἀροβολὴν τῆς
δα συλλαβῆς. καὶ ὠφειλεν εἶναι χωρὶς τοῦ ν᾽ τῆς γὰρ δα συλλα-
βὴς ἀποκοπείσης κλεῖ εὑρίσκεται χωρὶς τοῦ γ᾽ ἀλλ ἐπειδὴ πᾶσα
αἰτιατικὴ ἑνικῶν μονοσύλλαβος ἀρσενικὴ ἢ ϑηλυκὴ αὑτὴ καϑ' ξαυ-
πὴν οὖσι εἰς ν ϑέλει λήγειν, οἷον μῦν, σῦν, γῆν, δρῦν, ναῦν,
χραῦν, ζῶν (ἄντι τοῦ ξάχεα)ν. τούτου χάριεν1πρρεέλαβε τὸ ν καὶ
ἐγένετο χλεῖν. Πρόςχειται »»ἀρσενικὴ ἢ ϑηλυχῃ,. διὰ τὸ τί" τοῦτο
-7ὼ0 οὗ λήγει εἰς ν, λέγω ὃὲ τὸ τί, ἀλλ οὖκ ἀντίχειξαι ἡμῖν, ἐπειδὴ
οὔκ ἔστιν οὔτε. να ἡ οὔτε ϑηλυπὸν ἀλλ οὐδέτερον. Πρός--
᾿ςζεται αὐτὴ χαϑ' ἔανεην οὖσα" διὰ τὸ νὴ Δία" αὕτη γὰρ ἢ
αἰτιστικὴ γίνεται κατ ἀποκοπὴν νὴ 41, παὶ ἰδοὺ ἐπὶ ἀρσενικῶν
ὀνομάτων εὑρέσκεταν αἰτιατικὴ μονοσύλλαβος μὴ λήγουσα ξὶς ν,
λέγω δὲ τὸ νὴ «1 ἀλλ οὐκ ἀντίχειται ἡμῖν, ἐπειδὴ οὐχ εὑρίσκε--
τι αὐτὴ καϑ' ἑαυτὴν ἀλλ ἐν συντάξει. Ταῦτα μὲν ἐν τούτοις.
Πρόςκειταν ἀνωτέρω, δηλονότι μαχροχατάληκτοι," οἷον,» αἵ
εἰςΚὶὶλήγουσαι αἰτιατικαὶ μονοσύλλαβοι, δηλονότε μαχροκατα-
ληζτοι, περισπῶνται," διὰ τὸ ἕν, οἷον ἕν βιβλίον "τοῦτο γὰρ οξύ-
ψεται, ἀλλ οὐκ ἔστι μακροκατάληκτον ἀλλὰ βραχυκατάληκτον. πε-
φισπωμένη δὲ οὔτε ἐπάνω βραχείας οὔτε ἐπάνω ϑέσει μαγρᾶς τί-
Π3εται, ἀλλ ἐπάνω φύσεν μακρᾶς, οἷον Ἑρμῆς, παῖς, βοῦς, νοῦς,
Ἡρακλῆς. Καὶ ἄξιόν ἔστι ζητῆσαι διὰ τί ἣ περισπωμένη οὔτε
“πάνω βραχείας οὔτε ἐπάνω ϑέσει μανρᾶς τίϑεται, ἀλὴ΄᾽ ἐπάνω
φύσει μακροῖς. καὶ ἔστιν εἰπεῖν τὴν ἀπολογίαν ταύτην.ἢ πρηνὼ-
μένη διπλοῦς τόνος ἐστίν" ἀπὸ γὰρ δξείες καὶ ας ϑογεεῖναι.
εἰχότως οὖν ἐπάνω μακρᾶς ιίϑεται, ὡς δηϑὲν τῆς μακρᾶς οὔσης
διπλῆς κατὰ τὸν χρόνοκ᾽ ἀπὸ γὰρ δύο χρόνων σύγκειται, ἡ δὲ
οὐ
᾿ βραχεῖα ἀπὸ ἑνὸς χρόνου. τούτου οὖν χάριν ἐπάνω βραχείας
ΚΑΚΚΚο
1252 ν
σύγκειται, οἷον κῆπος, μῆλον, δῶρον; τεῖχος, ἦϑος. ἐὰν οὖν τεϑὴ
ἣ περισπωμένη πρὸ δύο συλλαβῶν, εὑρίσκεται ἢ ὄξεῖα, δυνάμει
΄ - Ξωω ᾽
᾿ : ΡΝ ζὲν Ἃ ε ᾿ ’
τετάρτη πὸ τέλους, τουτέστιν ὑπερβαίνουσα τὴν τρισυλλαβίαν,
ὅπερ "ἐστὴν ἄτοπον" οὐ ϑέλει γὰρ τόνος ὑπερβαίνευν τὰς τρεῖς
- ᾿ μ ἂν τ ΄ ΄ ἔ ν -
1256 τὰ ᾿ τες,
ι (οὶ Η 9 ΄
Παρατέϑεται δὲ ὁ τεχνιπὸς ἕτερα παραδείγματα, οἷον ἀχιλλευς
5 - »: ᾿; ΄ - ω ὡπ ϑι. ᾿ ΜΞ
“Ζχιλλεῦ. καὶ δεῖ γινώσκειν οτε ταὐτὰ μὲνἂν τὴ αὐτῇ συλλαβὴ
τ ΕΣ 3 Ὺ ν ΕῚ ᾿ ΨΥ. ᾿ υ ᾿
τὸν τόγον ἐφύλαξαν, οὐ τὸν αὐτὸν δὲ τόνον ἐπιδέζονται"τὸ μὲν
γὰρ ᾿ἀχιλλεύς ὀξύνεται, τὸ δὲ ᾿ἡχελλεῦ περισπᾶτωι. καὶ ἢ μὲν εὖ-
ϑεῖα ὄξύνετιι, ἐπειδὴ καθόλου τὰ εἰς ευς᾿ λήγοντα ἀρσενικὰ ἐπ
ΣΎΝ πτώσεως ποινολεχτούμενα, ὀξύνεσθαι. ϑέλουσεν, οἷον Πη-
λεύς, ᾿Ατρεύς, βασιλεύς, : ᾿Ερετριεύς, ἁλιεύς, Οἰνεύς, ὌΡΝΡΝς “9:-
σεύς- οὕτως οὖν καὶ ᾿Αχιλλεύς. πρόςχειται.,, ἀρσενικά" ᾿ διὰ τὸ γεῦς
ω . ᾿ς, »" 9«- . ἂν».
χαὶ γρεῦς" ταῦτα γὰρ περισπῶνται, ἀλλ᾽ οὐκ εἰσὶν ἀρσενικὰ ἀλλὰ
σ᾽
ϑηλυχά" νεῦς δέ ἐστιν ἡ ναῦς καὶ γρεῦς ἡ γραῦς. πρόςχειται,,, ἐπὶ
εὐθείας πτώ εὡς," ἐπειδὴ ἡ διογενέος γενικὴ γένεται παρὰ τοῖς
“Ζωριεῦσι διογενεῦς κατὰ χρᾶσιν τοῦ ε καὶ ὃ εἰς τὴνεὖ δίφϑογ-
γον, χαὶ περισπᾶται. καὶ πάλιν τοῦ Ὀδυσσέος τοῦ ᾿Οὐυσσεῦς
περισπᾶται, : ᾿ " ᾿ ; "ἢ !
᾿Οδυσσεῦς δὲ λαβὼν κῦσε χεῖρ᾽. ἐπὶ καρπῷῃῪ τ΄
ο΄ ἀντὶ τοῦ Οὐυσσέος τὴν "χᾶρα͵ ἐφίλησε. καὶ πάλεν τοῦ ᾿Ιδομενέος
τοῦ ᾿δομενεῦἐδ πε: σισπωμένως,
- 3 “Ὡ , Γ - ν -
τοῦτο ὀξύνεται, ἐπειδὴ δεικνύοντες τῷ δαχτύλῳ τὸν τύπον τῆς
ὀξείας ἀποτελοῦμεν" τὸ δὲ ἐού διὰ τοῦτο ὀξύνεται, ἐπειδὴ σχετλια-:
9 5 »" «ὦ - Ὁ Ν -
» ᾿ Ψ΄'
στιγόν ἔστιν, οἱ δὲ σχετλιάζοντες ὀξείᾳ κέχρηνται φωνὴ" τὸ δὲ οὐ
2 Ἃ --" Ὗ ᾿ ͵
ἀρνητιχὸν διὰ τοῦτο ὀξύνεται, ἐπειδὴ ἀρνήσεώς ἔστι δηλωτι-
᾿ ᾽ » Ν ᾿
χόν, ἀρνούμενον δὲ ἀναγεύομεν καὶ ἀποτελοῦμεν τὸν τῦπον
πα ἔνθα δὲ ἀπολογία ἔστω κι: » ἢ τις καὶ κατα-
βυγέϑνλν ἔστι. τὰ ἐπιῤῥήματα τὰ εἰς τὴν ΚΣ δίφϑογγον λή-
᾿7οντα ἢ τοπικά εἶσιν ἢ παρηγμένᾳ διὰ τοῦ χου ἀπὸ λέξεως πο-
. σότητα δηλούοης, καὶ πάντα περισπῶνται, τοπικὰ μὲν οἷον ἀγχοῦ,
ἀγχοῦ δ᾽ ἱσταμένη,
«ες " :
σψου, 0
᾿ “69
ὑψοῦ δ᾽ ἐπὲ ψωαμάϑοισι,
1958
"τ , ε -“
ἔχοντα κακίαν" καὶ εὐλόγως προπαροξύνεται ἡ αἰτικτιχὴ ὥςπερ
“Πάχης Ζ4άχητος «“4άχητι Δάχητα. εἰσὶ δὲ καὶ ἄλλαι εὐθεῖαι
ΓΣ ᾿ , , Γ΄ μὰν πὰς χ ΦιναΣ
- ᾿ - ΄ ἂ Δ Ὕ , ε Ὕ “ἂν “ Ὡς γ᾽ -
οὖν τὸ εὐρυόπης παὶ ἄκαχήτης, αἱ πλητικαὶ αὐτῶν εἰς «(ἰ ἐγένοντο,
᾿ ἀν ἢ Ἂ « - -- -
οἷον ὦ εὐρύοπα χαὶ ὦ ἀκάχητα, τοῦ μὲν ὡς ἔχοντος τὸ τ, τον δὲ
ν ΕΊΣ ε ᾿ - 2 ΑΞ 4
ὡς ὄντος εἰς πης, καὶ ομοφωνησασσι ταῖς εὐϑείαις ταῖς γινομέναις
χατὰ μεταπλασμὸν ἀπὸ τοῦ εὑρυύπης καὶ ἀκαχητης. λέγω δὴ τοῦ
. “ Η Ρ- ᾿ 3 ᾿ - " Ν “Ὁ
. ξ᾿ ᾿ « ᾿ ΕΞ... τδὰ . ι λ ἦ Ρ
χαὶ προπαρωξύνϑησαν ομοίως αὐταῖς κατὰ τὸν πρὸ ἰεχθέντα χα-
. Ὰ ΄ - - ς , ΄ δο «-
γόνα, τὸν λέγοντα ὅτι πᾶσα πτῶσις ομοφωνγσᾶσα ἑτέρᾳ πτώσει
πατὰ τὸν αὐτὸν ἀριϑιὸν χαὶ τὸν αὔτον ἐπιδέχεταν τόνον. διὰ
, ν εὐλὼν ΕῚ Ν κ᾿ ᾿ Ὅν ᾿ ᾿ "
ἕω - 9 ν᾿ Ξ5 . 2
δοτιχὴς μεταπλασϑείσης εἰς αἃὑπὲρ δύο συλλαβὰς οὔσαι, προπα-
ροξύνεσθαι θέλουσιν, οἷον ἀλέτροχον ἁλίτροχα, πυργοκέρατον πυρ-
γοχέρατα, διϑύραμιββον διϑύραμβα, εὐλόγως οὖν καὶ ἡ μητίετα
φ ᾿΄ Ἅ,.... 9 ᾽ .» ε
χατὰ τὸν αὐτὸν ἀριθμὸν καὶ τὸν αὐτὸν ἐπιδέχεται τόνον. " ὡφαύ--
τως δὲ καὶ ἡ χλητικὴ τοῦ μητιέτης γενομένη εἰς ὦ, ὡς ἔχουσα τὸ
τ, οἷον ὦ μητίετα, καὶ δὁμοφωνήσασα τῇ μητίετα εὐθείᾳ τῇ χες
τι
19 2}2
φομένῃ ἀπὸ τοῦ μητιέτης κατὰ μεταπλασμόν, ὑγιῶς προπαροξὺύ-
γέται τῷ προλεχϑέντι κανόνι τῷ λέγοντι πᾶσα πτῶσις ὁμοφωνοῦσα
᾿ ᾿ ᾿ να - ᾿ ᾿ κ᾿ Ψ ὦ « ΄
πτώσει κατά τὸν αὕτον ἀριϑμοὸν καὶ τῶν αὑτὸν ἐπιδέχεται τόνον.
πρόςχειται ἀνωτέρω ,.μὴ ἀπὸ προηγουμένης γενικῆς ἢ δοτιχῆς
μεταπλασϑείσης εἰς ᾧ," ἐπειδὴ ἔστι τὸν ἱππότην καὶ γίνεται κατὰ
μιἐεταπλασμὸν τὸν ἑππόταν, καὶ οὗ προπαροξύνεται » ἐπειδὴ ἔχει
προηγουμένην γενικὴν καὶ δοτικὴν μεταπεπλασμένην "ἔστι γὰρ τοῦ
ἱππότου καὶ γίνεται κατὰ μεταπλασμὸν τῷ ἱππότα. πρόςκειται
»» ὑπὲρ δύο συλλαβὰς οὖσαι" διὰ τὸ λιτόν τοῦ λιτοῦ τῷ λιτῷ τὸ
λιτὸν" τοῦτο γὰρ γίνεται κατὰ μεταπλᾳσμὸν λύτα, κατὰ λῖτα πε-
τάσας, οἱονεὶ χαταπεεάσας χαὶ ἁπλώσας λιτὼν ἑμάτιον, καὲ οὔ
προπαροξύνεται, ἐπειδὴ οὐκ ἔστιν ὑπὲρ δύο συλλαβάς. Ταῦτα
μὲν ἐν τούτοις. “;
Περὶ δὲ τοῦ δέσποτα ἀξιοῦσί τινες λέγων ὅτι ἔστι δεσπότης
καὶ ἐν συνθέσει γίνεται ἀδέσποτος" ἔχομεν γὰρ τὸν ἀδέσποτον χαὶ
οἱ ἀδέσποτοι. αὕτη οὖν ἢ ἀδέσποτος εὐθεῖα ἔχει κλητικὴν τὴν
ἀδέσποτε, ἥτις γένεται κατὰ μεταπλασμὸν εἰὃς ὥ, ὦ ἀδέσποτᾳ, καὶ
εὐλόγως προπαροξύνεται᾽" ὁμοτονεῖ γὰρ τῇ ἰδέᾳ εὐθείᾳ τῇ ἀδέ-
σποτος. μειτὼ οὖν τὸν μεταπλασμὸν γίνεταν ἀπὸ τοῦ συνϑέτου
ἥ ἅπλη λέξις, οἷον δέσποτα, καὶ μένεν προπαροῦξύτονος ἢ «λέξις.
τὸ μὲν ἀπὸ συνϑέτου γίνεσϑαι ἁπλοῦν οὐκ ἔστε ξένον" ἔχομεν
γὰρ τοῦτο καὶ ἐπὶ φυσικῶν πραγμάτων, ὥςπερ ἀπὸ δένδρον ἐάν
τις ἀποσπάσῃ «κλάδον, γένεται ἁπλοῦν ἀπὸ συνθέτου, καὶ ἐὰν ἀπὸ
ζώου ἀποσπάσῃ τις χεῖρα ἡ πόδᾳ, γίνεται δμοίως ἀπὸ συνθέτου
ἁπλοῦν. καὶ ἐπὶ λέξεων δὲ τὸ αὐτὸ εὑρίοκομεν σχήμα" ἀπὸ γὰρ
τοῦ εὔσταδαω λίμνην ἔχομεν ἁπλοῦν τὸ στάδα λέμνην, καὶ ἰδοὺ ἀπὸ
συνθέτου λέξεως ἐγένετο ἁπλη λέξις (σημαένεν δὲ τὴν καλῶς ἱστα-
μένη»). καὶ τὸ εἴρυσαν ἠνορέῃ ἀπὸ τοῦ εὐηνορέη γέγονε, καὲ τὸ
δόμοις ἔνι ποιητοῖσιν ἀπὸ τοῦ εὐποιήτοισι γέγονε" τὸ γὰρ χα-
λῶς πεποιημένον δηλοῖ. χαὶ ἰδοὺ ἀπὸ συνθέτων λέξεων ἐγένοντο
ἁπλαῖ λέξεις. οὕτως οὖν καὶ ἐπὶ τοῦ δέσποτα ἅπλη ἐγένετο ἣ λέ-
ξις ἀπὸ συνθέτου. Τοσαῦτα ἔχομεν εἰπεῖν. ὌΠ
᾿Ιστέον ὅτι προπαροξύνονται κατὰ τὴν κλητικὴν τὰ εἰςἧς »ὑ-
ρια᾿ σύνθετα, ἔχοντα τὴν κλητικὴν εἰς ἐς, δηλονότι βαρυτονού-
μενα κατὰ τὴν εὐθεῖαν, οἷον ᾿ἀριστοφάνης ᾿“ριστόφανες, Ζημο-
σϑένης Δημόσθενες, Ζιομήδης Διόμηδες, Πολυδεύκης Πολύδευπες,
“ΖΠιοπεόθης “Πόπειϑες, Ἡρακλέης “ράπλεες παὶ κατὰ χρᾶσιν τῶν
' 1945
δύο ἴτ εἰς τὴν ξὶ δίφϑογγον Ἡράκλεις, περὺ δὲ τοῦ “ειώδης,
ὅτε προπερισπᾶται κατὰ τὴν χλητιχήν, διὰ τὸν χαρακτῆρα ὃν
ἐμάϑομεν ἀνωτέρω, προπερισπάτει. ἐμάϑομεν γὰρ ὅτι τὰ διὰ
τοῦ ὠδης προπερισπῶνται χατὰ τὴν κλητικήνν, οἷον δυςώδης δὺς-
ὥδες, εὐώδης εὐῶδες" οὕτως οὖν καὶ “ειώδης “ειῶδες προπερι-
σπωμένως κατὰ τὴν κλητικήν, οἷον
«Πειῶδες ποῖόν σε ἔπος φύγεν ἕρχος ὀδόντων.
τοῦτο δὲ οὐ σύνθετόν ἔστι" περὶ τῶν εἰς ἧς συνθέτων ἐστὲν ὃ
λόγος. ἰστέον δὲ ὅτι τινὲς ϑέλουοι λέγειν τὸ «Ιειώδης εἴναι. αὐν-
ϑέτον παρὰ τὸ ὕδειν τῷ λαῷ, τουτέστιν ἀρέσκειν τῷ ὄχλῳ" ἐμίοεε
γὰρ τὴν μάχην, ὡς καὶ ὃ ποιητὴς δηλοῖ λέγων
ἀτασϑαλίαι δέ οἱ οἴω
ἦσαν ἐχϑραί.
οὗτοι οὗ καλῶς λέγουσιν, ἀλῇ ἔστιν εἰπεῖν ὅτι τὸ «Δειώδης ἁπλοῦν
ἣν" παρὰ γὰρ τὸ λεῖον (τὸ δμαλόν) ἐγένετο Δειώϑης κατὰ παρα-
γωγήν᾽ λέγει γὰρ δ' ποιητής
νἱΣ ὃ δ᾽ ἐπεὶ κάμε χεῖρας ἀνέλκων
ἀτρίπτους ἅπαλάς.
παρὰ τὸ λεῖον οὖν ἐστὲ Δειώδης παράγωγον. οὐδὲ γὰρ δύναται
εἶναι σύνθετον, ἐπειδὴ καϑόλου τὰ διχῶς ὠδης ἅπαντα ἢ ἅἁπλᾷ
εἰσὶν ἢ παρασύνϑετα, οὐδέποτε δὲ ούνϑετα. ἢ γὰρ ἀπὸ ἁπλῶν
᾿παράγονται καὶ εἰσὶν ἁπλᾶ, οἷον πετρῶν πετρώδης, λίϑων λιϑώ-
δης, γεῶν γεώδης, ἢ ἀπὸ συνθέτων παράγονται καὶ εἰσὲ παρα--
σύνθετα, ὡς ἐπὶ τοῦ δυςώδης καὶ εὐώδης " ἀπὸ γὰρ συνϑέτων τῶν
δυσάων καὶ εὐάων γεγόνασι δυσαώδης καὶ εὐαώδης, καὶ κατὰ χρᾶ-
σιν τοῦ ἃ καὶ ὥ᾽εἰς ὦ δυσώδης καὶ εὐώδης, εἰ οὖν τὸ Δειώδης
οὐκ ἔστι παρασύνθετον (οὐδὲ γὰρ παρήχϑη ἀπὸ ουνθέτου, ἀλλ
ἀπὸ ἁπλοῦ τοῦ λείου), δηλονότι ἁπλοῦν ἐστί. πάντα δὲ τὰ διὰ
Δ .χ. 4 - εγὶ ε« Ὁ ἐῶ ᾿
γι
τούᾷ το γἢ
τιχήν, οἷον εὐμήκης εὔμηκες, ἐπιμήκης ἐπίμηκες, καχοήϑης κακόη-:
»" ΄ " γ δ᾽." , ᾿
Ρ ᾿ Ὶ ὠ ͵ ν᾿ .} Ἢ
ϑησαν καὶ τὸ φιλαλήϑης φιλάληϑες καὶ μισάλήϑης μισάληϑες.
᾿
" , μὰ “ ἕω ᾿
4 δὲ καὶ τοῦτο γινώσκειν ὅτι τὰ παρὰ τὸ ἔτος παρ ἡμῖν μέν,
ὌΡΜΒΕ.
ὀξυνομενα κατὰΟΡ τὴν εὐθεῖαν,
5» ϑ εν
καὶιν, κατὰ Α τὴν
1.
-“λητιχὴνι κε κυΐν
ὀξύνονταν,
͵ ΄ ε ΄ 5
οἷον ὃ τριετῆής ὦ τριετές, ὁ πενταετής ὦ πενταετές, ὃ ἑξξαετής ὦ
- . -νΨῬζ 9 , 35 «ὦ
ξξαετές, παρὰ δὲ τοῖς 4ϑηναίοις παροξυνόμενα χκατὼ τὴν εὐϑεῖίαν
"» » ᾽ ε 4
ἐν τῇ κλητικὴ προπαροξυνονται, οἷον ὁ πενταέτης ὦ πεντάετες, ὃ
ἑξξαέτὴς ὦ ἕξῴετες.
Ζε δὲ γινώσκειν ὅτι τὰ παρὰτὸ ἀντῶ καὶ τὰ παρὰ τὸ ἄρχὼ
᾿ 4“ . .-σ .' ᾿, αὐ .5 Ὗ ν ιν, δι
χκαὶ τὰ παρὰ τὸ ἄδειν (ὃ σημαένει τὸ ἀρέσκειν) καὶ τὰ παρὰ τὸ
ὅποια ἃ. .Ζ ν 3... ν “-" ο ᾿ ᾿ ᾿
ἄκη (ὃ σημαίνει τὴν ὀξύτητα τοῦ σιδήρου), βαρυτονούμενα κατὰ
ν 3 - ᾿ . κ ᾿ .- ᾿ ἧς-
τὴν εὐθεῖαν, ἔχουσι τὴν κλητικὴν προπαροξύτονον, οἷον κατάντης
πάταντες, προςάντης πρόςαντες, αὐτάρχης αὔνραθι, ολιγάρχης ὀλέπ'
ὅρνες, αὐϑάδης αὔϑαδες, τανυήκης τανύῆκες, ἀμφήκης ἄμφηκες.
οὕτω γὰρ κάλλιόν ἐστι λέγειν ὅτι χαρακτῆρι ταῦτα ὑποπίπτουσιν,
χἀὶ μὴ σημειοῦσϑαι, ὡς ἐποίησενὃ παρὼν τεχνικός. μὴφ
Καὶ τὰ εἰς ηρ δὲ παροξύτονα, ὅταν ἔχωσι τὴν. κλητικὴν εἷς ερ,
προϊξαροξυνόννας κατὰ τὴν χλητικήν, δηλονότι ὑπὲρ δύο συλλα-
βὰς ὄντα, οἷαν γεεῤμθι ϑύγατερ, Ζημήτηρ ἤρμήτερ, εἰνάτηρ εἴς
ψατερ. πρόςχειτανι »» ὑπὲρ δίο συλλαβὰς ὄντα" διὰ τὸ μήτηρ μη-
τερ᾽ τοῦτο γὰρ οὗ προπαῤοξύτνεταιν κατὰ" τὴν ϑλήτικην! ἀλλ᾽ οὐκ
᾿ἔστινὑπὲρ δύο συλλαβάς. Ἂ “ὰ τῇὨ
᾿Ιστέον ὃὲ ὅτι πταίουσιν οἱ Αήγόνας ὦ ἰαόλνι ἀὐρεμόνην νῷτὴν
κλητικὴν προπαροξυτόνως " δέον γὰρ μπνϑλι ὅσῖν τῇ εὐθείᾳ,“λέγειν
παροξυτόνως, οἷον ὦ παντοχράτορ. οὗ γάρ ἔστι τοῦτο εἰς ἡρ, ἵνα
ἀναβιβάσῃ τὸν τόνον ἐν τῇ κλητικῇ καὶ προπαροξυνϑῇ. ὁ .
Ζεἰ γινώσκειν ὅτι αἷ εἰς οὐ περατούμεναι κλητικαὶ ἂν ταύτῃ
τῇ συλλαβὴ φυλάττουσι τὸν τόνον ἐν ἢ συλλαβὴ; ἔχει αὐτὸν χαὲ
ἥ εὐθεῖα. καὶ εἰ μὲν παραλήγονταν φύσει μαχρᾷ, προπερισπῶνται,
οἷον ὃ Πολυμήστωρ ὦ Πολυμῆστορ, ὃ ᾿Αδμήτωρὦ ᾿Αὁμῆπορ;
οἰχήτωρ ὦ οἰκήτορ᾽ εἰ δὲ μὴ παραλήγονται φύσει μακρᾷ, παρο-
ξύνονται, οἷον ὃ Νέστωρ ὦ Νέστορ, ὃ Ἕ“τωρ ὦ Ἕκτορ. οὕτως ὦ
οὖν καὶ ὃ παντοχράτωρ ὦ παντοχράτορ ὅμοτόνως τῇ εὐθείᾳ.
Ταῦτα μὲν ἐν τούτοις. τοις ἫΝ
Ἰστέον δὲ ὅτι τὰ εἰς ὧν σύνθετα διὰ τοῦ ὦ, ἰϑδηλᾳμόθὲ ὅταν
ἔχωσι τὴν πλητικὴν εἷς ον διὰ τοῦ ὕ, προπαροξύνονταν κατὰ τὴν
ς ᾿ Ζ κλη-
1945
κλητικὴν ὑπὲρ δύο συλλάβὰς ὄντα, οἷον ᾿φγυμῴενὼν ὦ ᾿Δγάμεμπον,
᾿ ὁλβιοδαΐμωνὦ ὁλβιόδαιμον, κυλλοποδίων ὦ κυλλοπόδιον, χωμαυ-
λέων.ὦ “χαμαίλεον, ἐνοσίχϑων ὦ ἐνόσιχϑον.. πρόςκειται,,, ὅταν
“ἔχωσι τὴν κλητικὴν εἰςὃν διὰ τοῦ δ᾽ διὰ τὸ “ὦ χαλκοχίτων, ὦ
φιλόπλάτων" ταῦταῥὶ γὰρ οὐ προπαροξύνονται ἐν τῇ κλητϊχκη» ἀλὴ
οὔκ εἰσὶ διὰ τοὺ δ, ἀλλὰ διὰ τοῦ ὥ. πρόςκειτοῖν.,, ὑπὲρ δύο συλ-
λωβάς διὰ τὸ ἀἄχμὼων ἄκμονος ὦ ἄχμον᾽ τοῦτο γὰρ σύνθετόν
᾿ . ᾿ - ν ᾿ ᾿
ἦστε παρὰτὸ (. ἐπιτατιχὸν μόριον χαὶ τὸ καμών, ἀχώμων καὶ
, ᾿ . » ς ᾿ ᾽ ὦ “ὦ πὰ ς
κατα συγκοπὴν ὄκμων, οἱονεὶ. 9. πάνυ κάμνωψ, καὶ διὰ τοῦ ὃ ἔχεν
τα», ἀελητοχα», καὶ ὅμως οὐ ὁπροπωροξύνεται κατὰ τὴν κληεικήν,
᾿Ὶ - , ΄ ν , -
"π ᾿ ᾿ , ᾿ ε -
τξεειδὴ δισύλλαβὸν ἔστι. πρόςκειτοαι,,, σύνθετα
διὰ τὸ ὦ ᾿Ικετᾶον
Γ χ Ὁ 95 χῷ ὦ Ἢ Ξ5 - 2 “- Η Ψ ΦᾺ
χαὸ ὦ «ἀδεῖον χαὶὲ ὦ υχᾶον" ταῦτρ γὰρ οὐ. προπυροξύνονται
᾿ ν . Ν δος ὦ δ ν ΄ ᾿ ον τῷ
ἐρζονἃτσὴ» πλητικὴν ἀλλὰ προπερεσπώνταν ὑπὲρ δύο. συλλαβὰς ὄντα
--. ἊΝ Ὅτ Α΄ ͵ λ ἢ δε
“αὶ εἰς ὧν διὰ τοῦ ὁ, ἀλλ᾽ οὐκ εἰσὶ σύνθετα ἀλλ᾽, ἁπλᾶ...
Σημεροῦται δὲ ὃ. τεχνικὸς καὶ «λέγει χωρὶς. τῶν παρὰ τὸ φρὴν"
-»" Α 8 κ ὌΝ "
-«. τ - Ἶ . ᾿ ἕω - - ᾿
οπαῦτω δὲ πρὸ μιὰς ἔχουοσν τοῦ τόνον ἐν. τῇ κλητιζῇῃ χαὶ ου προ-
πεϊροξύνονται, οἷον ὦ δαΐφρον, ὦ περίφρον, ὦ καρτερόφξρον, ὦ
«ἀυκύφρον. παροξυτόνως. καὶ τὸ ὦ Αακεδαΐμον" οὐδὲ γὰρ προ-
᾿ παροξύνεται τοῦτο κατὰ τὴν κλητικὴν ἀλλὰ προπερισπῦται. ἔστι
ἡ δὲ σὐνθέτον᾽ οὕτω γάρ. φασι λέγεσϑαι τὴν πόλιν; ἐπειδὴ ἐν αὐτῇ
'πρῶτον οὗ ϑεοὶ ἔλαχον καὶ, ἐκληρώσαντο τὰς͵ πόλεις, οἱονεὶ 4«-
χεδωίμων τις οὖσα. σημειούμεθια δὲ καὶ τὸ. ᾧ. Παλαῖμον προπερι-
᾿ὐπώμενον κατὸ τὴν κλητικὴν καὶ οὐ προπαροξυγόμενον". ἔστι δὲ
σύνθετον παρὰ τὴν πάλην καὶ τὸ αἵμων, ὃ. σημαίνει τὸν ἐπιστή--
μονα. ϑέλουσι δὲ καὶ τὸ ἘΥΔΆΑΙΜΟΪ τὸ κυριον μὴ προπαρο- " ( ΄ τ ᾿ ,
τ πρὸς
τς πρὸς ἀντιδιαστολὴν
ἀντιδ. λὴ τοῦὺ ἐπιϑέτου
ἐπιϑέτου: ἐκεῖνο
ἐἔχεῖνο γάρ ποοπαροξύνετα
γὰρ προπαροξύνεται κατὸ
τὼ
ἣν πλητιχήν, οἷον ὦ εὔδαιμον; ὥςπερ τὸ κακόδαιμον καὶ ὀλβιό-
δαιμον, Ταῦτα μὲν ἐν τούτοις. Ἔϊς
᾿ Ἰστέον δὲ ὅτι τὰ εἰς ὧν συγκχριτικὰ ὑπὲρ δύο συλλαβὰς, ὄντα
νων ιοϑοξίκοπερς κατὰ τὴν κὐητώρῃ, οἷον ὃ βεξείων ὦ βάτιον χαὲ
τὸ βέλτιον, χαὶ ὃ ἀμείνων ὦ ἄμεινον καὶ τὸ ἄμεινον, ὃ γλυκίων
ὦ γλύκιν. καὶ τὸ γλύκιον,
]
ὡς οὐδὲν γλύκιον οὗ πατρίδος ἠδὲ τοκήων,
ὃ διπλασίων ὦ διπλάσιον καὶ τὸ διπλάσιον, ὁ ἀρείων ὦ ἄρειον
καὶ τὸ ἄρειον,
ἣν παυρότερον λαὸν ἀγαγόντες ὑπὸ «τεῖχος ἄρειον,
{,}}}
ἀρήη6
ἡδέων ἐν ἡὑπὲρ᾽ δύο συλλαβάς" -διὰ τὸ. ᾿χρείττων᾽ ὦ. ρεῦότον'
ὑφοῦτο γὰρ οὐ προπαροξύψετιε κατὰ τὴν χλητικήν», ἀλλ
οὐκ ἔστιν
τ ὡπὲρ δύο συλλαβάς. Καὶ ἀϑιόν' ἐστι, ζητῆσαι, εἰ ἄρτι τὰ «εἰς.ὧν
ἁπλᾶ οὐκ ἀναβιβάζουσι τὸν τόνον τῆς εὐθείας κατὰ τὴν» κλητιλήν,
οἷον ὃ Φιλήμων. ὦν Φιλήτον," δ' Νοήμων ὦ Νοῆμον,. δι Μαχάων
Μαοχῶον;, ὃ “1σ“εεάων ὦ “Ικετᾶον ποίω λόγῳ τὰ εἰς Ὧν συγχρι-
ἀικὰ ὑπὲρ -δύο συλλαβὰς ὄντα προπαροξύνονται κατὰ τὴν κλητι-
κήν, οἷον δ᾽ βελτίων ὦ βέλτιον, ὃ γλυκίων ὦ γλύκεον" ὅτο γὰρ.
ταῦτὰ προπαϑοξύνονται κατὰ τὴν χλητικήν, δηλοῦηπε τὰ οὐδέτερα
-πούτων προπαροξυνόμενα, οἷον τὸ βέλτιον, τὸ γλύκεον. ἔστιν οὖν
εἰπεῖν τὴν αἰτίαν ταύτην, ἢ» φησιν ὃ ᾿Απολλώνιος ἐν τῷ. περὲ κα-
τηναγκασμένων τόνων, ὅτι τὰ συγκοιτεκὰ προπαροξύνεσθανι ϑέ-
λουσιν, οἷον ὀξύτερας, τυχύτερος, οοφώτερος, λογεώτερος " ἐπειδὴ
᾿ς οὖν ταῦτα τὰ εἰς ὧν ουγπριτιχά, φημὶ δὲ τὸ βελτίων “καὶ ἀεεί-
τ ψων, διὰ τὴν ἐπὶ τέλους μαχϑὰν οὖκ ἠδύναντο προπαροξυνϑῆναι
κατὰ τὴν εὔϑεϊαν (ἔχομεν γὰρ ὅτι φύσεε μακρᾶς οὔσης τῆς τελεὺ-
'φαίας συλλαβὴς οὐδέποτε τρίτη ἀπὸ τἔλους πίπτει ἢ ὀξεῖα: ἤχουν
οὐ προπαροξύνεται ἢ λέξις, οἷον .Οιήρου, ᾿ριστάοχζου, Ηροδότου),
᾿ πούτου οὖν᾽ χάρι» ἐν τῇ κλητιχὴ τῆς μακρῶς συσταλείοης, ἤγουν
“ποῦ ὦ εἰς τὸ δ, ἡ κεχρεωστημένη τάσιςἐν τῇ εὐθείᾳ προςῆλϑεν
᾿ ἐν τῇ γλητιπῆ, φημὶ δὲ ἢ προπαροξύτονος, καὶ λοιπὸν εὐλόγως
προπαροξύνεται κατὰ τὴν κλητικὴν ἢ τούτων ἀχολουϑέα.
Τούτων οὕτως ᾿ἐχόντων δέϊ γινώσκειν ὅτε τὰ εἰς ὦ ϑηλυχά,
βὰν μὲν ἔχωσι τὴ κλητικὴν εἰς ὦ, ὀξύνονται κατὰ τὴν" Ἀληπιτὴν
δμιοίως τὴ εὐθείᾳ, οἷον Ἶ Ἐρατώ ὦ Ἐρατώ, δ οἰβεϑν
εἰ δ᾽ ἄγε νῦν Ἔ ρατώ,
ξὰν δὲ εἰς τὴν δὲ δήθ ἔχωσι τὴν κλητικήν, περισπώνται, κατὰ.
τὴν κλητικὴν δμοίως τῇ δοτικῇ, οἷον τῇ «“ητοῖ ὦ ἡ θὰ. :
«Τητοῖ ἐγὼ δέ τι οὔτι μυχέσομαι", 5
ἔχομεν γὰρ ἐν τοὺς προλαβοῦσιν ὅτι πᾶσα πτῶσις βθΩΝ ϑρύε
ἑτέρᾳ πτώσει κατὰ τὸν αὐτὸν ἀριϑμὸν χαὶὲ τὸν αὐτὸν ἐπεδέχε-
ται τόνον. τὰ ΤΥ
Τοσαῦτα ἔχομεν εἰπεῖν περὶ τοῦ τόνου τῆς κλητικῆξ. ο.
διὰ τοῦ ὥ. ἔστε δὲ καὶ δοιώ ἡ εὐϑεία. τῶν δυϊκῶν κατὰ δεάλεκεον
δ οι ᾿ , μι -- , αἿῷνζ . - -
ξυτόνως διὰ τῆς οὐ διφϑόγγου, ὡς παρὼ τῷ ποιητῇ
δοιω ὃ οὐ δύναμαι ἰδέειν κοσμητορὲ λαῶν
ν 3 3 , ΄ , - “-
καὲ παλιν
,
καὶ πόλιν
δοιοὲ γάρ τε πίϑον γατακείαται ἐν. Ζιὸς οὔδει"
᾽ .:" δι
,..}» ΓΥῚ οι , δ τ - » ὦ ἃ 4 -
καὶ ἔστιν ἀπὸ τοῦ ὁ δοιός του δοιου, τοῦ σημαίνοντος τὸ ὁ διπλες:
;
Ξ
καλά καλαῖν"
“- Ἂ ᾿ -
ποιηταῖν,
᾿ Ὁ - - “5 ᾿ ᾿ ν ἐμ
πρὸς τὴ» εὐθεῖαν τῶν ἕνικων τὴν ποιητὴς καὶ καλή, τὸ δὲ ποιή
περισπάταν τῷ χανόνυ
᾿ » πὰ - “ - -» κ᾿
τοῖν χαὶ χαλαὶν τῷ λέγοντι οτι πόσα 78
5
γεχῇ καὶ δοτιχὴ μακροκατάλ ηχτος ἐπὶ ὀνομάτων, ἐπὶ τῆς τελ εὐταίας
τὸν δὲ κανόνα
συλλαβης ἔχουσᾳ τὸν τόνον, Περισηωμένην δέχεται;
ἕνικῶν διδασχολία:
τοῦτον εἰρήκαμεν ἐν τῇ περὶ τῆς γενικῆς τῶν
᾿ϑ ὦ,
ἡνίχα περὶ τι
τῆς Ὑ
ἰᾶς “
καὶ μιᾶς Ὑ.
διελάβομε ν. ὅμως δὲ: ἐν, τῇῷ αὐτῇ
συλλαβὴ ἐφυλόχϑη ὃ τόϊο:. τὸ δὲ Πέρσα Πέρσσαιν ἐν τῇ αὐτῇ
ες
Ἔστι δὲ καὶ
κὰῤοῦτοι λέγειν πιρὶ τῆς εἰς (ιν ληγούσης γενικῆς τῶν
δυϊκῶν. αἵ εἰς ἴων λή; οὐσαι γενικοὶ τῶν δυϊκῶν ἀπὸ μὲν βαρυνομέ-
᾽ς ᾿ι-» ἐ 4 Ὑ ,
γῶν εὐθειῶν δυϊκῶν οὖσαι ουμβαρύνονται αὐταῖς, οἷον ᾿Δτωείδα
ζΑτρείδαιν, Ὁρέστε Ὀρέστοιν, ουὐκοφάντα συκοφάνταιν, τοξότο τοξο-
, ᾿ Η͂ Ἂ " Π γ 4 4 δὲ ὃ ἕμυνοιέ-
τῶν, πολίτα πολίταιν, τέχνα τέχναιν, κορίι κοραιψ" ἀπὸ θὲ ουνοὶ
σῶν ἢ περισπωμένων εὐθειῶν δυϊχῶν οὖσαι περισπωνται, πῶ μὲ"
᾿ ὉᾺ “ . «Ὁ »» 3 .- δ.»
1250 ἱ
ἀνωτέρω κανόνι, πλὴν τὸν ἄμφω ἄμ φοῖν καὶ δύο δυοῖν"" ταῦτα
1951
γὰρ οὐκ ἐφύλαξαν τὸν τόνον ἐν τῇ αὔτῃ μανλείβη" ἥ, μὲν γὸρ
εὐθεῖα τῶν δυϊνγῶν βαρύνεται, ἢ ὅδ γετενῆν περτοσὅξαι, τὸ δὲ
δυοῖν γίνεται καὶ δυεῖν κατὰ τροπὴν τοῦ ὃ εἰς τὸ ξ: δυνάμεθα
δὲ ταῦτα ϑεματικὰ λέγειν; φημὶ δὲ τὸ ἀμφοῖν, καὶ δυοὶν, ὥξπερ
καὶ τὴν εὐθϑεέϊαν τῶν δυϊκῶν ϑεματιχὴν λέγομεν; φημὶ δὲτὸ ἔργα
καὶ δύο.
οἴξστυ δὲ καὶ. οὕτως εἰπεῖν περὴ τῆς εἰς οἷν κηγύδδηξι“γενικῆς
“ἀῶν δυϊχῶν: αὖ εἰς οἷν λήγουσαι γενικὴ τῶν δυϊκῶν πὸ. τῶν
οἰς, ὦ ληγουσὼν δυΐχων εὐϑειῶν 'πεπτωκυΐαι ἀπὸ μὲν. βαρυτόνων
συμβαρύνονξαι, οἷον φηγίνω φηχένοιν, δαχτύζω δακτύλοιν, ὅὁμω-
νύμω διιωνύμοιν, ἡμιόνω ἡμιόνοιν, ἀνθρώπω ἀνθρώποιν, Ὅμήρω
ὋὉμήροιν, ᾿Αριστάρχω ᾿Αριστάμχοιν (περὶ γὰρ τοῦ ἄμφω ἀμφοῖν
εἰ φὰὶ δύο δυοῖν εἰρήκαμενγ, ἀπὸ δὲ ὀξυνομένων πεῤιοσπῷνται, οἷον
χαλώ χαλοῖν, σοφώ σοφοῖν, σέμγώ οεμτοῖν, ἀγαϑώ ἀγαθοῖν, χα-
λεπώ χαλεποῖν, γεωργώ γεωργοῖν. εἰ δέ ἐστιν εἷς δὲν λήγουδα ἣ
γενιχὴ «τῶν. δυϊκων ἀπὸ τῆς εἰςΤ ληγούσης εὐϑείεις “τῶν δυϊκῶν,
ὀβίποηα τῷ γενικὴ τῶν πληϑυντικῶν, καὶ εἰ μὲν περεσπάται ἢ
γενικὴ τῶν πληϑυντικῶν, περισπάνει καὶ ἡ 7ενικὴ τῶν δυΐκων,
οἷον ἀνδρῶν ἀνδροῖν, φωτῶν φωτοῖν (ἐπὶ τῶν ἀνδρῶν), βοῶν
βοοῖν, χειρῶν χειροῖν, μηνῶν μηνοῖν, χηνῶν χηοῖν, δρυῶν δουοῖν,
συῶν συοῖν, φρενῶν φρενοῖν, χϑονῶν χϑονοῖν; γυναισῶν γυναι-
οχοῖν, ϑυγάτρων͵ ϑυγατροῖν, τινῶν τινοῖν, ΖΦημοσϑενῶν Ζημοσ-
Θενοῖν, τειχῶν τειχοῖν, βελῶν βελοῖν, Ζιομηδὼῶν ΖΦιομῆδοιν, ᾿ἴρι-
στοφανῶν Ἡριστοφανοῖν, εἰ δὲ βαρύνεται ἢ γενεχὴ τῶν πληϑυν-
τικῶν, συμβαρύνεται καὶ ἢ γενιχὴ τῶν δυϊχῶν, οἷον παίδων παί-
δοιν, πάντων πάντοιν, «Αϊάντων Αξάντοιν, “αχήτων “αχήτοιν, λε-
᾿βήτων λεβήτοιν, πενήτων πενήτοιν, Περίδων Παρίδοιν, δημοσ-
ϑενέων Ζημοσϑενέοιν, βελέων βελέοιν, τειχ ὧν τέιχ οἱν, καὶ κατὶς
χρᾶσιν Ζημουϑενῶν μέημη υβαγοῖνν, βελὼν βελοῖν, τειχῶν τειχοῖν
περισπωμένως " ἢ γὰρ δξει καὶ ἡ βαρεῖα εἰς περιεπωμένην συ-π
ψέρχονται ἤγουν συναιροῦνταν, οἷον πάϊξ' παῖς; πολ ᾿Πελεῖ,
Ἡρακλέης Ἡρωχλῆς, Ταῦτα μὲν ἐν τούτοις.
᾿Δποροῦσι δέ τενες λέγοντες πῶς τὴν γενιχὴν τῶν ἄραι ἀτὸ
τῆς γενικῆς τῶν πληϑυντικῶν χανονίζει, μήπὼ τῆς γε"ικῆς τῶν
πληϑυντιχῶν χανονιοθείσης ; ἴστιν οὖν εἰ τεῖν ὅτι ἡ γενικὴ ιῶν
πληϑυντικῶν σαφέστέρα ἐντὶ τὴς γενικῆς τῶν δυϊκῶν" μᾶλλον γὰρ
πᾶον δῆλόν ἔοτε τὸ πάντων καὶ Αἀϊάντων ἥπερ τὸ πάνισιν καὶ
-
195 ᾿
«ἀλάντοῖν.. εἰκότως οὖν ἐκ τοῦ πᾶσι δήλου. καὶ ᾿δαφὲστέρου, τὸ
5 ἀσαφὲς ἐχανόνισεν. μ8.}9 υυ ἵν δὴ
Τούτων οὕτως ἐχόντων τὰ ΑΝ τὸν τόνον τῆς εὐθείας ἀὼν
δυΐχων φυλάττουσι καὶ τὸν αὐτὸν. χαὸ ἐν. τῇ αὑτῇ συλλαβῆ, τὀῖον
5" “τὼ αενέλεω- τοῖν ϊενέλεων, «τὼ. εεὔγεω. τοῖν εὔγεων, τὼ γεώ:ποῖν
γεῶν, τὼ λεώ τοῖν λεών. " : οὐ Ὁ. ἐχνκ
ντο Τρῦτα ᾿μὲν "λέγομεν περὲ τῆς γενιπῆς τῶν δυϊκῶν. περὶ δὲ
τιτῆς «λητιλῆς τῶν δυΐχων ἔστιν εἰπεῖν ὅτι ἧ. αὐτὴ ἔστε. τῇ εὐθείᾳ
τῶν δυϊκῶν., «ὥςπερ. καὶ ἢ πλητικὴ τῶν ᾿πληϑυντιχῶν ἢ αὕτή; ἐστι "
ΠΣ
ΜΕΡΙ ΤΟΙ ΤῸΝ ΟἿ ΤῊΣΣ΄ΕΥΘΕΙΑ͂Σ ΤΩΝ πΑΜΘΥ ΝΙΝ
ἤ
Δεῖ γινώσκειν. ὅτε πᾶσα εὐϑεῖα Νλρθοιυμ νηῶν» ἐςἢν
ες πρυμὼν
βαρύνεσθαι ϑέλει, οἵον μῆνες,» ζῆνες» πάντες, παῖδες, “Τρῶες,
ἤ
“
κ » ᾿ ᾿ ΄ ᾿ «9Φ
γον τὸ μὲν γὰρ πευστιπὸν βαρύνεται, οἷον τίνες εἴούξ τὸ δὲ σν-
- παποδοιτιπὸν
ς΄. ᾿
ἤγουν
»ν
ἀἄοριοτον ὀξύνεται, οἷον τινές... ἐδτέον δὲ οτὺ
».» ὺ Ὁ ΟΥ - ΄ Ψ Ψ μᾷ
΄
δρᾷ, Α ἐν
Ταῦτα μὲ» πὲρὺ τῆς εἷςδι ΠΛῊΝ ΡΝ εὐθείας: τῶν
πληϑυντικῶν. τ οϑρρονδ
«Αὲ δὲ εἰς αἱ δίρθογγον χῤώνρς εὐθεῖαι τῶν ἈΒΌΘΩΝ
μονογενεῖς μὲν οὖσαι δμοτονοῦσι τῇ εὐθείᾳ. τῶν ἑνιχῶν, ὅπότε
μὴ εἴη πρὸ τέλους φύσει μασφὴ ἐπὶ βαρυτόνων. ἔστωσαν δὲ πα-
ραδείγματα τοῦ κανόνος ταῦτα, οἷον κοχλέας κοχλίαι, Βορέας 330-
β-" ταξό: ἧς τοξόται, νίσσα γνίσσαΐ, ἄελλω ἄελλαι, δόξα δόξαι,
τράπεζα τράπεζαι, ἅμαξα ἅμαξαι, εὐνέτης εὐὔνέται, φυλέτης ψυϑώ,
ται, δεοπότης δεσπόται, γαμέτης γαμέται, ἡδονὴ ΜῊΝ ποιητής
ποιηταί, ἀϑλητής ἀϑληταί, ἀγυιά ἀγυιαί, : Ψ ὕγονς ἀῶ
σλιύωντό τε πᾶσαν ἀγυναί, δ φῆ ν
ἡμέρα ἡμέραι. Πρόςκειται,. ὅπότε μὴ ἀπγπρδ τέλους φύίσευ μα-
κρὰ ἐπὶ βαρυτόνων," ἐπειδὴ ἐπὶ τούτων ἡἣ ὀξεῖα εἰς περισπωμέ-
γὴν μεθίσταται κατὸ" τὴν εὐθεῖαν τῶν πληϑυντικῶν, οἵον ᾿Δτρείπ
δης ᾿Ζτρεῖδαι, Αὲνείας Αἰνεῖκι, πλανήτης πλανῆται, Θήβη Θηβαι.
ἐδοὺ γὰρ ἐπὶ τούτων ἦ μὲν εὺϑεία νῶν ἐρῶν παροξύνεται; ἐπειδὴ
φύσει μασρά ἔστιν ἢ τελευταία συλλαβή, οὐδέποτε δέ, ὡς εἴρηται,
πρὸ φύσει μαχβᾶς τίϑετανι περισπωμένη, οἷον ἀνθρώπου; Ὁμήρου
κήπου, τείχους, ἣ δὲ εὐθεῖα τῶν πληϑυντιπῶν προπερισπᾶται,
ἐπειδὴ φύσει μακρά ἔστι πρὸ μιᾶς βραχείας" ἡ γὰρ. τὰ δίφϑογγος
ἀνταῦϑα ἀντὲ κοινῆς παραλαμβάνεται.. πκρεσχηματισμέναν δὲ ἀρ--
σενιποῖς οὖσαι αἱ εἰς τὴν ἀν δίφϑόγγον λήγουσαι εὐθεῖαι τῶν
πληϑυντικῶν δμοτογοῦσι τοῖς ἰδίοις ἀρσενικοῖς, τουτέστεν ἐν τῇ
αὐτῇ συλλαβὴ φυλάττουσι τὸν τόνονἐν ἡ καὶ ἢ εὔϑεϊῖα τῶν πλη-
᾿ϑυντιχῶν ἀρσενικῶν ἔχει αὑτόν, οἷον τύπτοντες τύπτουσαι, χα-
φέεντες χαρέεσσαι, βοῶντες βοῶσαι, ποιοῦντες. ποιοῦσαι, ταχέες
ταχεῖαι, βραδέες βραδεῖαι. ταῦτα μὲν ἐν τῇ αὐτῇ συλλαβὴ τὸν
τόνον ἐφύλαξαν, οὗ τὸν αὐτὸν δέ" τὸ μὲν γὰρ τυχέες βραδέες
ἈΟΜΨΗΝ, τὸ δὲ ταχεῖαν καὶ βραδεῖαν προπερισπώνται διὰ τὸ
ἐἶναι φύσει μακρὰν πρὸ μιᾶς βραχείας, σοφοί σοφαί, καλοί χα-
λα, σεμνοῖ σεμναί, ἐναντίοι ἐν αντέαι, λέθενοι λέϑεναι, ἀγύτρον
δούϊναι, Βυζάντιοι Βυζάντικι, Κνίδιοι Κνίδιαι, “Ῥόδιοι. ἑῬύσδιαι,
Σίμεου τίμεαι, ὅσιοι ὅσιαι, δειλοί δειλά, λόγεου λόγεαι, πεντακόσιοι
“πεντακόσιαι, διμικόηιοι διακόοιαι, ἥμεροι ἥμεσαιτὸ τρεγενές, του--
'τέστιν οἵ μὴ ὄντες ἀγρεοι" ἐπὶ γὰρ τοῦ μονογενοῦς ἡμέρα, ἡμέραι
" πάροξυτόνως. οὗ μέντοι 4ϑηνωου ἐπὶ ταύτης τῆς λέξεως, καὶ μά-
λιστα οὗ γεώτεροι, προπαροξύνουσιυ" πέντε γὰρ ἥμεραι καὶ δέκα
.1255
᾿ ἠμεραὶ φασι προπαροξυτόνως; ὡς ἀπαγγαδδυαν οἱ περὶ ᾿Αττικῆς
συνηϑείας γράψαντες. οὗ μόνον δὲ ἐπὶ ταύτης τῆς λέξεως τοῦτο
ποιοῦσιν, λέγω δὲ. προπαροξύνουσιν, ἀλλὰ καὶ ἐπὶ τῶν παραλη-
γομένων τῷ ζἴ, οἷον εὐπράξιαι, τεμώριει, αἴτιαξ, τραγώδεαι, διμί-
λεαι, πωπάδιαι" οὕτω γὰρ ἐπὶ τῶν μονογενῶν προπαροξυπτόνως
λέγουσιν οἱ ᾿41ϑηνωῖοι. πάλιν ἔστιν. ἡ Ῥοδίᾳ ὄνομα χύβιον καὶ
ἡ ἹΡοδία ἐθνιχόν, καὶ ἐπὶ μὲν τοῦ ὀνόματος τοῦ “υρίου͵ τὴν εὖὑ-
ϑεῖαν τῶν πληϑυντικῶν αἱ ἹΡοδίαι φαμὲν παροξυτονῶς, ὡς πρὸς
τὴν εὐθεῖαν τῶν ἑξνιχῶν, ἐπειδὴ μθριμα ἔστιν, ἐπὲ δὲ τοῦ ἐϑνι-
κοῦ αἱ “Ρόδιαί φαμὲν προπαροξυτόνως, ὡς πρὸς τὴν εὐθεῖαν τῶν
πληϑυντιχῶν «οὐ ἰδίου ἀρσενικοῦ τὴν οἱ Ῥόδιοι. καὶ πάλιν ὑπάφ᾽
καὶ ὑπόταν παροξυτόνως ἐπὶ τῆς ᾿χορδῆρι μονογενὲς γάρ ἐστιν"
οἱὕπατοι δὲ καὶ αἱ ὕπαται ἐπὶ τοῦ ὑψηλοῦ προπωροξυτόνως " πα-
ρεσχημάτισται γὰρ ἀρσενικῷ. Ταῦτα μὲν ἐν τούτοις.
ἽἽστέον δὲ ὅτι ὃ “Πρωδιανὸς ἐν τῇ χαϑόλου οὕτω κανονίζει
τὰς εἰς τὴν ἀε δίφϑογγον ληγούσας εὐθείας τῶν πληϑυντικῶν πα-
ρεσχηματισμένας ἀρσενικοῖς. φησὲ γὰρ ὅτι αἵ εἰς τὴν κι δίφϑογ-
εἰπὸν λήγουσαι εὐθεῖαν τῶν π᾿ ηϑυντικὼν παρεσχηματισμέναι ἀρσε--
ἁ ᾿ εν »" ἢ ς, Ρ᾿ ἐξ “ “" ΄ -.
τμεκοῖς, ἐὰν μὲν ὦσιν ἀπὸ τῶν εἰς. ος, τῷ τόνῳ τοῦ ἄρσενιχου ἄχο-
: - - ᾿ « - ΡΣ: “-“ Ω - Ὁ
εἰπτὸ μονογενὲς πρὸς τὸ “υπκία. ἐὰν δὲ μὴ ὦσιν ἀπὸ τῶν εἐς ος,
ποῖς ἑνιποῖς ἑαυτῶν ἀχολουθοῦσι κατὰ τὸν τόνον, οἷον Θρῇσσα
Θρῆσσαι, 'ϑῆσσα ϑήοσσαι (ἣ μισθῷ δουλεώουσὰὼγ, τύπτουσα τύ-
νη" σττουσαι, χαρίεσσα χαρίεσσαι, τετυφυΐω τετυφυῖαι, ταχέα ταζχείαι,
βραδεῖα βραδεέῖαι, μέλαινα μέλαιναι. τὸ δὲ Τρφαί καὶ δμῳαί ὀξυ-
νόμενα δμολογοῦσε πεπτωκέναι ἀπὸ ὀξυτόνου ἑἕνικοῦ Τρωὶ καὶ διιωΐϊ.
,’ - ΄ ν -
τὴν εὐθεῖαν τῶν πληϑυντιχῶν καὶ δμοτονοῦσε τῇ; εὐθείᾳ τῶν ἕνι-
ο χῶν, οἷον ὃ Εὔνεως οἱ Εὔνεῳ,, ὃ.».Μενέλεως οἱ Δϊενέλεῳ,, ὃ '“ψεώς
οἱ νεώ, ὃ λεὼς οὗ λεῴ. ᾿
δ᾿ μέντοι εἰς ἃ λήγουσαι εὐθεῖαι πληϑυντειχαὶ τῶν οὐδετέρων
τριγενεῖς μὲν οὖσαι (τουτέστι παρεσχηματισμέναι ἀρσενικοῖς) διιο-
τονοῦσι τοῖς ἀρσενικοῖς ἡγοῦν τῇ εὔϑείᾳ τῶν πληϑυντικῶν τοῦ
δροσενικοῦ, οἷον σειινοί σεμνά, ἐναντίοι ἐναντία, δειλοί δειλά, λό-
τ956 ὺ Ὶ Σ
ι
γιοι λόγια, ἄξιοι ἄξια, τύπτονύες τύπτοντα, βοῶντες βοῶντα, κοῦ
φοι κοῦφα, σοφοί σοφώ, φοβεροῦ φοβερά, χάλκεον χάλκεα, χρύσεοι
χρύσεα, ἀργύρεον ἀργύρεα, σιδήρεον σιδήρεα. μονογενεῖς δὲ οὖσαι,
εἰ μὲν ἀπὸ ἰσοσυλλάβου γενικῆς ὦδι,συντονοῦνται τῇ ἐδίᾳ εὐϑείᾳ
τῶν ἕνιχῶν, οἷον ξύλον ξύλα, δένδρον δένδρα, ξηρὸν ξηρά, κάψεον
χκάνεα , κανοῦν κανῷ, ὀστέον ὀστέα, ὀστοῦν Ὄστῶ, ὄφυρθει σφυρά,
πλευφόν πλευρά, πυρόν πυρά. καὶ δῆλονὅτι παρὰ τὸ πυρόν ἐστι
τὰ πυρά, οἷον ΕΣ
πρκΕ ἄρα ἐν πεδίω πυρὰ καίετο... ἕ
ξὰν δὲ ἀπὸ περιττοσυλλάβου “γενιχῆς ὦσιν αἱ εἰςἃ λήγουάαι: εὖ--
ϑεῖαι πληϑυντικαὶ “τῶν υὐδευζῥψο » ἀεὶ βαῤύνονται, οἷον φίλημα
φιλήματος φιλήματι, βήμα βήματος βήματα, ὡς ὦτός ὦτα. καὶ
ὯΝ τὴν πυρὸς οὖν. ἡρϑαμι ἐὰν γένηται εὐϑεῖία πληϑυντικῶν,
πύρα γίνεται καὶ βαρυτόνως ἀναγινώσκεται. “ρέας" κρέαιος χρέατα,
τεῖχος τείχεος τεήχεις καὶ χατὰ πρᾶσιν τείχη, βέλος βέλεος βέλεα
καὶ κατὰ χρῶσιν βέλη. ᾿ δ;
ἄντα-
ποόδοτιχὸν δὲ ἡγοῦν ἀόῥιστον περισπῦται, οἷον τίδων ἤκουόδας;
δ ".- : Ψ» ὟΣ 3 . «ἅν ι - : ν
Ἶ Εἰ 3λ:ν ᾿ -" ᾽ - ᾿ -
“δὲ χράτων πρὸς ἀντιδιαστολὴν τοῦ τὰ χράτη τῶν χρατῶν λ'χουσι
βαρύνεσθει. τὸ δὲ ἜΨΒΕΝ δάδων οὐχ ἔστι φύσει δισύλλαβον" ἀπὸ
μ᾿. ἃτοῦ δεΐδων χατὰ συναίρεσιν ἐγένετο δάδων, καὶ ν ἰαρ᾽ν τὴν
᾿ αὑτὴντάσιν. ἐηδεῖς δὲ οἰέσϑω τὴν διιδός γενικὴν τῶν ἕνεκῶν
“τ ἀπὸ ἐντελοῦς τῆς δαῖδος γενέσθαι χατὰ ααόνς αν ἐπεὶ εἶχε" καὶ
αὐτὴ βαρύνεσθαι" ἄλλ ἐν τὴ εὐθείᾳ ἐγένετο ἡ συναίρεσις, οἷον
δᾶ:
: δέξ, χὔχειϑεν ἢ χλίσις. τὸ δὲ πάντων λέγουσιν ὅτε τὸ τοῦ
“ἅπαντες ἁπάντων ἐγένετο χατ ἀφαΐέρεσεν, χαὶ ἐφ ὑλαξε τὴν ῬΉΘΗΝ»
᾿πάσιν. τοῦτο δὲ οὐκ ἔστι χκαταναγχαστιχκόν" ἰδοὺ γὰρ καὶ ἐπὶ τοῦ
᾿ ἅπας ἅπαντος ἥ γενικὴ τῶν ἑνιχῶν ἡ παντός, γινομένη κατὰ ἀφαί-
τ ρεσιν τοῦ ε οὖκ ἔγύδαξε τὴν βαρεῖαν τάσιν ἀλλ᾽ ἔγενετο ἐν ὀξείᾳ
᾿ φτάσει, παντός, πρὸς τὸν γε χριν τῶν εἰς ος δισυλλάβων γενεκῶν
᾿ὀνομάτων, οἷον ὥςπερ μηνός, χηνός, γραός, παιδός, φωτός, βοός,
φρενός, χϑονός. ἕτεροι δὲ λέγουσινὅτι, ἐπειδὴ ἢ χ εὐνάς τῶν πλη-
οἰϑυνεῤιῶον ἣ πᾶσι βαρύνεται, τούτου χάριν χαὶ ἡ γενικὴ τῶν πλη-
᾿ ϑυντικχῶν ἥ πάντων» βαρύνεται. οὐδ᾽ οὗτοι δὲ ἀκριβῶς λέγουσιν"
ἰδοὺ γὰρ καὶ ἡ Τρωσί καὶ παισί δοτιχὴ τῶν πληϑυντιχῶν ὀξύνε-
παι, καὶ ὅμως ἣ Τρώων καὶ παΐδων γενικὴ τῶν πληϑυντιχῶν βα-
ὕὔνεται. Ταῦτα μὲν ἐν τούτοις. .
Ἰστέον δὲ ὅτε μὴ μόνον ταῦτο τὰ ἐννέα σεσημειωμένα, ἀλλὰ
᾿ χαὶ τὸ σέες σέων ἐπὶ τῶν σκωλήχων, ὡς παρὰ ᾿Αριστοφάνει
ὑπὸ τῶν σέων καταπονούμενον.
ε25ὃ
; ν . . . - 4 - - 3
σὴν. φωνὴν πῇὸς τὴν γενιπὴν τῶν πληϑθυνεικῶν τοῦ ἰδίου ἀοσε--
- » ͵ Μ , “-“ ᾿
νικοῦ., καὶ τωὐτονῳ παραλλασσουσι καὶ περισπωνταν αἱ ϑηλυχαὲ
γεγικαὶ τῶν πληϑυντιχων, οἷον οἱ μέλανες τῶν μελάνων χαὶ αἱ
ἊΨ - ᾿ ΄ ἴρῳ ,
, “- ᾿ ᾿ ξις [ .- Νι ε Ἵ "-
παρήλλαξαν καὶ περιεσπασϑῆσαν. ἀμέλει ἐὰν μέν, ὡς εἴρηταιτομο-
ςφωνοῶνν αἱ ϑηλυκαὶ γενικαὺὸ τῶν πληϑυντιπῶν τοῖς πληθυντεκεῶς
γενιπεῶς- τῶν
4 2 Ρ-
ἀρσενικῶν, παρΡΥ ἡμῖνΡΟ δηλονότι,
͵
καὶν᾿ δμότονοι
Ἄς, ὃ ΄
χίνον--
" - ἃ ᾿ ἰὴ " “-» Ἢ .. “-
ται ἐὰν δὲ παρὰ τεῖς διωλέπτοις τρέφψωσι τὸ ὥ εἰς τὸ ἃ αἱ ϑη-
᾿ 2 ΄ ᾿ , ᾽ Ἀ ΄ ΡῚ ᾿ ,.».:
λυκαὶ γενικαί, οὐκένε φυλάττουσι τὴν «αὑτὴν τάσιν ἀλλὰ περισπων-
ὙΥΡ ᾿ , τὸ » ; μ᾿
εὐ τᾶν, οἷον κυάνεον πυανέων χαὶ κυάνεαν κυαγνέων, ἀμφότεροι ({μ--
᾿ ΝΥ δι ᾿ 3 ͵ 3 ἐδ ν" ΜΞ δε ε -
εὐφοτέρων καὶ σμφοτερ ἀμφοτέρων. ἐδοὺ γὰρ ταῦτα ὁμοτονου-
᾿ .Ν ς χε μι ἮΝ, ΄
τοσεν, ἐπειδὴ καὶ ὁμοφωνουσιν. οταν δὲ γένωνταν κατὰ «ροπὴν
" ᾿ . Ἀ. ᾿μ 7 “φὰς -- ι,
Ζωριπὴν τοῦ ὦ -εἰςχὸ «4, τοτὲ καὶ περέσπῶνται, οἷον κυανεῶν χαὶ
ν
ἀμφοτερᾶν ἀντὶ τοῦ κυανεῶν. καὶ ἀμιροτερῶν. καὶ ἐπὲ τῶν ομοίων
9 2 Ν -. - . 93 ἄμ ΝΜ Ἂ - ε
«ες ΄ πο Ἃ »-, - Ε -
ὃ αὐτὸς λόγος. “Πέγεε δὲ οὐ χνέκος οἵἦν δοκεῖ ἀντικεῖσθαι. τὸ
Ἀν ᾿ “ ᾿ ΄ ’
πύρνον πόρνων καὶ πόρναν πορνῶν, παὶ τὸ βώκχοι βάκχων «καὶ
͵ - »"» ᾿ » » ΕΝ ᾽ ΄- «
βάχχαν βώκχων, καὶ τὸ οχϑοι ὀχϑων καὶ ὀχϑαν ὀχϑῶν, καὶ τὸ
[ .
πέτρων χαὶ πέτραι
θ
πετρῶν,
:
καὲ τὸ χῆροι
5
χήρων
ΐ
καὶ χῆραι
. χήρων, καὶ τὸ κοῦροι χούρων καὶ κοῦραι κουρῶν" ἐπὶ τούτων
" ν τῶι ν - ͵
γὰρ μία φωνὴ τῆς γενικὴς τῶν πληϑυντικῶν τοῦ ἀρσενικοῦ καὶ
᾿ " " φονν “« - ᾿
- ᾿ 3 ᾿ ἃ ς ᾿ ΡῪΝ Η ΝΜ -
ϑηλυκοῦ,
καὶ οὐκ ἔστιν εἴς ὁ τόνος" τὰ γὰρ ϑηλυκὰ περισπων-
: Ἦ͵ε πὰ ἢ ;
126.
ν“,017 ΄ «2 « , Ξε,
γιχὴ«- τῶν δυϊκῶν,
δυό σδι
οἷον φίλω: φίλοιν φίλοι φίλων, ἀνθρωπω ὧν
θρώξοις ἀβουλίαν ἀνϑρώπων. . Ἔστι δὲ καὶ οὕτως πατονίσαι
͵ Ὧ' 5] ᾿ , σ
προπαροξύνονται"
0 .ΘῸ »οΟΨ, ἐπειδὴ
᾿ ] γὰρ
79 ἣ 7γενικὴ 1. τῶν ἐνέξω
ἢ ἑνιχῶν διὰ
ἸΩ. τοῦ
αὐ ξ καὶ
Ὁ) ἐστὲ καὶ προπαροξύνεται, οἷον πόλεως, πράξεως, ὄφεως, μιάν--
τέως, τούτου χάριν καὶ ἡ γενικὴ. τῶν πληθυντικῶν προπαροξύνε-
᾽ Ε ε «δ τ -
Ἔ ᾽ ᾿ Δ"
ται; οἷον πόλεων, πράξεων, ὄφεων, μάντεων. εἶ δέ τις εἴποι διὰ
τί γὰρ ἣ γενικὴ τῶν ἑνιχῶν οὖσα διὰ τοῦ ξ καὶ ὦ προπαροξύνε-
ται; λέγομεν ὅπερ λέγει ὃ τεχνικὸς ἐν τῇ τῆς γενικῆς «ὧν ἑνικῶν
διδασκαλίᾳ, ὅτι τὸ πόλεως, πράξεως, ὄφεως, μάντεως ᾿Δττικὰ ἀπὸ
"τοῦ πόλιος, πρόάξιος, ὄφιος, μάντιος γεγοψότα τῶν ποινῶν ἐφύλα-
ξαν τὸν τύνον. ΈΣΤΥ. ᾿ ,
Τὰ μέντοι εἰς ἃ οὐδέτερα, δηλονότι εὐθείας πληθυντυκῆς ὄντα,
εἰ μέν εἰσι τριγενῆ, δμότονον ἔχουσι τὴκ ἰδίαν γενικὴν τῶν πλη-
1965
» -
δράσειν, υἷι υἱάσιν. ἔστε γὰρ υἷς ὕτὸς υἷε, παὶ χυτὰ συναίρεσιν
-νἉ,ἴἉ, μ Ὡ ,.ο᾽ Ἁ ᾿ς
«ποῦ Ὁ καὶ Γ᾽ εἰς τὴν υε δίφϑο,γον υἷε" καὶ ἐπειδὴ τοῦ ὁ προς-
Ν ΄-ὖ΄ »]
᾿
γων εὐθειῶν περιεσπάσϑησαν,
2 “Ὁ ὰ ΄
ἀπὸ δὲ περισπωμένων,
Ν - ΄
οἷον χαλ-
-
τοῖς ψεως. ! ᾿
3 ᾽ 9 ͵ 9 ᾿ ΟΝ “ “- ’
““ριστάρχους, ἀνϑρώπου ἀνθρώπους, καλοῦ καλόυς, σοφοῦ σοφούς.
᾿ Ὕ “- “Ὁ -““ κι ἀ “Ὁ «- “ ν , » ι
ἐν μὲν πὴ αὐτῇ συλλεβὴ καὶ ταῦτα ἐφύλαξαν τὸν τόνον, οὗ τὸν
5... ΄ φ΄ ἃ ν ν "ν ε . «ὙΠ ΔῪ -
αὐτὸν δέ' ἢ μὲν γὰρ γενικὴ περισπόταν, ἡ δὲ αἰτιατικὴ ὀξύνεται
}] -.. ε᾿ ᾽ ᾿Ὶ ω -ν -“ “
προς τὴν καλοί χαὶ σοφοί εὐθϑείαν. τῶν πληϑυντιχῶν. πάλιν
"“ “: -- - γν - ΄, κα -“
χαλκοῦ χαλκοῦς, χρυσοῦ χουσοῖς" ταῦτα καὶ ἐν τῇ αὕτη συλλεβῆ
1οῦ τόνον
»«- ’
ἐφύλαξαν.
καὶ τὸν αὐτόν.
ἘΣ ᾿ς 39
πάλιν,«
ἀϑληποῦ ὄϑηρβες
Ξ . - 8 Φ
ψφαις εὐθείαις," οἷον τοῦ ταχέος τοὺς ταχεῖς καὶ τοῦ βραδέος τοὺς
βραδεῖς. ἰδοὺ γὰρ ἐνταῦθα οὐκ ἔχουσιν ἐν τῇ αὐτῇ συλλαβῇ τὸν
τόνον αἱ αἰτιατικαὶ πληϑυντικαὶ ἐφ᾽ ἧς καὶ αἱ γενεχειὲ τῶν ἕνι-
πῶν" μἱ μὲν γὰρ γενικαὶ βερύνονται τῶν ἑνικῶν,αἱ δὲ αἰτεατικαὶ
τῶν πληϑυγτικῶν περισπῶνται. ἀλλ᾽ οὐκ ἀντίκεινται ἡμῖν ταῦτα,
ἐπειδη, ὦμο! ὠνησων αὖ αἰτιατικαὶ συνηρημέναις εὐθείαις πληϑυν--
τικιῶς καὶ λοιπὸν ἠναγκάσθησαν καὶ- δμοτονῆσαν αὐταῖς, οἷον οὗ
ταχέςς οἱ ταχεῖς καὶ τοὺς τυζεῖς, οἱ βραδέες οἱ βραδεῖς καὶ τοὺς
βραδεῖς, Ἔτε, δεῖ προςϑεῖνωι ἐν τῷ κανόνι ,, καὶ χωρὶς ᾿τῶν εἰς ος
ὀξυτογουμένων γενικῶν," ὅτι οὐχ ὁμοτονοῦσιν αὖ αἰτιατικαὶ ταῖς
7γενιπαὶς καὶ ὀξύνονται ἀλλὰ βαρύνονται, οἷον γυνεικός γυναῖκας,
φωτὸς φῶτα:, ἀνδρός ἄνδρας, παιδός παῦδας, μυὸς μύας, βοός
.“1
1969
ὅόας, δμωός δμωας, μηνός μῆνας, χηνός χῆνας. οὐδὲ γὰρ δύναν-
ται αἵ αἰτιατικαὶ πληϑυντικαὶ αὑται-ὑξυτονεῖσθαν, ἐπειδὴ οἱ εἰς
ἂς λήγουσαι αἰτιατικαὶ πληϑυντικαὶ συνεσταλμένον ἔχουσαι τὸ ἃ
βαρύνονται, οἷον ᾿ἄϊαντας, Θόαντας, Πάριδας, «άχηπας, Ξενο--
φῶντας, Ποσειδώνᾳς, ἀσπίδας, λυμπάδας. πρόςαευτίν 5, συνεσταλ-
μένον ἔχουσαι τὸ ὦ διὰ τὸ καλάς καὶ σοφάς ἰδοὺ γὰρ. ἐπὶ τού-
τῶν αἵ αἰτιατικαὶ πληϑυντιχαὶ εἰς ἀξ, λήγουσαι ὀξύνονται" ἀλλ
οὖχκ ἔχουσι συνεσταλμένον τὸ ἃ ἀλλ΄ ἐκτεταμένον"ταῦτα χὰρ τὸ
ὦ: ἐχτεταμένον ἔχουοι. ἽἿαὔτα μὲν ἐν τούτοις.
ἽΜτεον δὲ ὅτι αἱ εἰς σ λήγουσαε μαχροχκατάληκτοι εὐθεῖαι,
ἔχουσαι ὁμόφωνον τὴν αἰτιατιχήν, καὶ ὁμότονον αὐτὴν ἔχουσιν,
οἷον οἱ ταχεῖς τοὺς ταχεῖς, οἱ βραδεῖς τοὺς βραδεῖς, οὗ ἱππεῖς
τοὺς ἱππεῖς, οἱ εὐσεβεῖς τοὺς εὐσεβεῖς, οἱ εὖ, ενεῖς τοὺς, εὖγενεῖς,
οἱ ἐχϑῦς τοὺς ἐχθῖς, οἱ βότρυς τοὺς βότρυς, οἱ οτύχυς τοὺς σιά-
χυς, οὗ δημοσθένεις τοὺς Ζημοσϑένεις, οἱ χαχοήϑεις τὸς χαχοήϑεις.
᾿ς Α εἰςἀξ λήγουσαι αἰκιάτικαΐ, αὐνεσταλμένον ἔχουσαι τὸ ἃ;
πᾶσαι βαρύνονται χαὶ ἔχουσι τὸν τόνον τῶν εὐθειῶν τῶν πλη-
ϑυντιχῶν, οἵον Αἴαντες “ἴαντας, λέβητες λέβητας, Ξενοη ὥντες
Ξενοφῶντας, σωλῆνες σωλῆνας, γυνυᾶπες γυνεῖκας, ᾿Αρκάδες ᾿49--
κάδας, ἀσπίδες ἀσπίδας, λαμπάδες λαμπάδας.
᾿Αὲ εἰς ας λήγουσαι αἰτικτικαί, ἐκτεταμένον ἔχουσαι τὸ ὥ, ἀπὸ
μὲν βαρύτόνων εὐθειῶν πληϑυντιχῶν οὔσιώ παροξύνονται, οἷον ναῦ--
ταιναύτας, τοξόται τοξότας, “Ἑλέναι “Ἐλένας, τὸ ἡδονήαὐ τς, 1ἡμέραι
ἡμέρας, ἄελλαι ἄλλας, τράπεζαι τραπέζας, ἅμαξαι ἁμάξας, ἄκαν-
ϑαν ἀχάνθας, ἀπὸ δὲ ὀξυγνομένων ὀξύνονται, οἷον αὐληταί αὔλη-:
φάς, -ἀϑληταί ἀϑλητάς,, ποιηταί ποιητάς, ἡδοναί ἡδονάς , πλη-
σμοναί πλησμονάς, χάλά χαλάς, σοφαί σοφάς, ἀπὸ δὲ περισπω-
μένων περιοπῶνται, οἷον Ἕομαϊ Ἑρμᾶς, ἅπλεαϊ ἁπλᾶς, λεονταῖ
λεοντᾶς, χαλκαὶ χαλκᾶς, χρυσαῖ χρυσᾶς, ἀργυραῖ ἀργυρᾶς, σιδηραν
σιδηρᾶς, συκαῖ συκᾶς. ; ,
Αἱ εἰς ους λήγουσαι αἰτιατιπκαὶ πληϑυντικαὶ ἀπὸ μὲν βαρυτό-
ΨΥ ἀϑίωον πληϑυντιχῶν οὖσαι παροξύνονται, οἷον δῆμοι δήλους,
᾿πλησίοι πἰλησίους, ἐνανεέίοι ἐναντίους, Ὅμησοι Ὁμήρους, ᾿ρίσταρ-
χοι ᾿Αφιοτάρχους, ἄνϑρωποι ἀνϑρώπους, φΘΑΥΟΟΝΣ, δοίιενον
δρυΐνοι, ξύλινοι ξυλένους, λίϑινοι, λιϑίνους, ἀπὸ δὲ ὀξυνομένων
ὀξύνονται, οἷον χαλοέ καλούς, οοφοΐ σοφούς,. ὑρενοί ἐκριγούς,
ἀγαθοί ἀγαθούς, ἀπὸ δὲ περισπωμένων περισπῶντιιε, οἷον χαλκπον
[
1970
χαλκοῦς, χρυσοῦ χρυσοῦς, ἀργυροῖ ἀργυροῦς, σιδηροῖ σιϑηῤοῦς,
πορφυροῖ πορφυροῦς. (βου τ ἾΝ.
Τὰ ᾿ΑΔττιχὰ δμοτονοῦσι ταῖς εὐθείαις τῶν πληϑυντιχῶν, οἷον
οἱ εὔγεω τοὺς εὔγεως, οὗ Μενέλεῳ τοὺς Πενέλεως οὗ νεῷ τοὺς
ψεώς, οἱ λεώ τοὺς "λεώς.
Ταῦτα μὲν ἐν τούτοις.
Ἢ δὲ κλητιχὴ τῶν πληϑυντιχῶν ὁμοτονεῖν Θέλει τῇ ἰδίᾳ εὖ--
ϑείκ" ἔχομεν γὰρ ὅτι τῶν δυϊκῶν καὶ τῶν πληϑυντικῶνν, ὡς ἢ
ὀρϑή, οὕτω χαὶ ἣ κλητική. “εὐ
Τοσαῦτα ἔχομεν εἰπεῖν περὶ τῶν ἐν ταῖς πτώσεσι τόνων.
τὴ» σύνταξιν καὶ τὴ» φράσιν. τοῦτ ἴστι. ὧς ὅταν ἑκάστη λέξις
χκαϑ' ἑαυτὴν κειμένη καλῶς ἔχῃ, ἐν δὲ τῇ συντάξει καὶ τῇ φρύσευ
ἀτάχτως χαὶ «ἀναχολούϑως παραλαμβάνηται, οἷον ἐγὼ περιπατῶν
ὁ τοιχὸς Ἔτεσεν ἀντὲ τοῦ εἰπεῖν ἐμοῦ περιπατοῦντος ὃ τοιχὸς ἔπε--
σεν ἰδοὺ γὰρ ἐνταῦϑα ἑκάστη λέξις χκαϑ' ἑαυτὴν κειμένη καλῶς
ἔχει, ἀλὴ ἐν τῇ συντάξει καὶ τῇ φράσει ἀτάχτως χαὶ ἄναχκολου-
ϑως πρραλομβάρονται. ὅϑεν καὶ σολοικεσμὸς λέγεται οἱομεὶ σώου
λόγου αἰκισμός, τοῦ ἔστιν ὕβοις τοῦ ὁλοκλήρου λόγου, Καὶ
χαὶ ἄλλο δὲ χρήσιμον τὸ εἰδένων τὴν κλίσιν τῶν ῥημάτων, ἐπειδὴ
οὐδέποτε τέλειος λόγος γίνεται χωρὶς ἑνὸς τῶν τριῶν ῥημάτων
τούτων, τοῦτ᾽ ἔστιν δὁριοτικοῦ, προςταχτιχοῦ;, εὐχτιχοῦ, ἢ λεγομέ- ς
γου ἢ γοουμένου, λεγομένου μὲν δριστιχοῦ ὡς ἐπὶ τοῦ
τὸν ὃ ἀπαμειβόμενος πρόςέφη πόδας ὠχὺς ᾿Αχιλλεύς "
ἔχεν γὰρ τὸ προςέφη δριστικον" προςτακτικοὺ δὲ ὡς ἐπὶ τοῦ
ἄνδρα μοι ἔννεπε, Ἰϊοῦσα, πολύτροπον"
ἔχει χὴρ. τὸ ἔννεπε προςταχτιχόν, καὶ πάλιν
μῆνιν ἄειδε, ϑεά, Πηληϊάδεω ᾿Αἀχιλῆος " νι κυ
ἔχει δὲ τὸ ἀειδε ἀροςτακτικόν" εὐχτιχοῦ δὲ ὡς ἐπὶ τοῦ
τίσειαν ΖΙαναοὶ ἐμὰ δώκσυα σοῖσι βέλεσσιν" -
ἔχει γὰρ τὸ τίσειαν εὐκτικόν" νοουμένου δὲ ὡς ἐπὶ τοῦ
εἰς οἰωνὸς ἄριστος ἀμύνασθαι περὶ πάτρης"
γοεῖται γὰρ τὸ ἔστιν, καὶ ὡς ἐπὶ τοῦ
οὐχ ἀγαϑὰν πολυκοιρανέη "
ψοεῦται γὰρ τὸ ἔστιν, ἀντὶ τοῦ οὐκ ἄγαϑόν ἔστι πολυκοιρανίη-
Τούτων οὕτως ἐχόντων. ἐνάβομῳ, ἐν τοῖς πεθιαβῥθσω ὅτι
ὀχτὼ μέρη τοῦ λόγου εἰσίν, ὁνομάα; ῥήμα, μετοχή; ἄρϑρον, ἄντω-
γυμίᾳ, πρόϑεσις, ἐπίῤῥημα, σύνδεσμος, καὶ ὅτι προτέτασταυ τὸ
ὄνομα τοῦ ῥήματος, καϑὸ τὸ μὲν ὄνομα οὐσίας σημανγερκόν., τὸ
δὲ ῥῆμα συμβεβηκότορ᾽ χαὶ γὰρ δ᾽ Σωχράτης προτερεύει τοῦ ρᾶ-
φειν αὐτὸν καὶ τύπτειν. εἰχότως οὖν τὸ ἄσημα ὡς σημαντιχὸν ὃν
οὐσίας προτερεύει τοῦ ῥήματος σημαντικοῦ ὄντος τῶν συμβεβηκό-
τῶν, κατὰ δεύτερον δὲ λόγον προτερεύει τὸ ὄνομα τοῦ ῥήματος,
ὅτι τὸ μὲν ὄνομα συναναιρεῖ, τὸ δὲ ῥῆμα συναναιρεῖται" καὶ γὰρ
ἀναιρουμένου Σωχράτους συναναιρεῦται καὶ τὸ γράφειν αὑτὸν καὶ
τὸ τύπτειν. τὰ δὲ συναναιροῦντιω προτερεύουσι τῶν συνανειρους-
μένων, οἷον τὸ καϑόλου φυτὸν προτερεύεε τῆς ἐλαίας, ἐπειδὴ ἀναι-
ρουμένου τοῦ φυτοῦ συναναιρεῖται καὶ ἢ ἐλαίᾳ (μὴ ὄντος γὰρ κα-
τ 1952
, ΄ ᾿ ΤῊ,
τύφα ὃ παρακείμενος, ἐτετύφειν ὃ ὑπερσυντέλικος, ἔτυψα ὃ ἀόῤρι--
ὅτος, ὃ μέλλων τύψω" καὶ ἰδοὺ διαφόρους χρόνους δηλοῦσιν, οὔκ
« " » ᾿ μ ΓῚ
᾿. δι ,Ὁ τ -
ἂν ἀλλοτρίαις δὲ φωναῖς ἀλλ ἐν ἰδίαις μεταλλαγαῖς τῶν λέξεων"
Ν μετέχει γὰρ ἑχάστη λέξις τούτων τῆς ἄλλης λέξεως καὺ οὗ τελείως
" ΕῚ 2. Γ «
παρετρύπησρν. ;γ»μεὲῖ ἐνεργείας ἢ πάϑους" πρόςκειται, ἔπειδῃ
τωςν ῥημάτων
« ,
τὰἉ μὲν
᾿
ἐνέργειαν
7
τὰὁ᾿ δὲἦν πάϑος
,
δηλοῦσι
-
καὶ4 παρυ-
στῶσιν, οἷον τύπτω τύὐπτομαι. τὸ δὲ »»Οὐδετέρου πρόςκειται
Ν . «᾿’ .“ “κ
διὰ τὴν ἀκρίβειαν, ἐπειδὴ εἰσί τινα ῥήματα ἃ οὔτε ἐνέργειαν οὔτε
ἰϑος δηλοῦσιν,
πάϑος ὡς ἐπὶ
δηλουσιν, ὡς τοῦ ζῶ,
ἐπὶ του πλουτῶ, ὑπάρχω"
ζῶ, πλουτω, ὑπάρχω" ταῦτα γάρ
ταῦτα γὰρ οὔτε
οὔ
- »" ΄ » -» Ψ
ὅρῳ τῆς
ὁρῳ τῆς ἐνεργείας μόνης ἐμνημό
ἐνεργείας μόνης ἐμνημόνευσε καὶ ὶ τοῦ
τοῦ πάϑους
πάϑουςὃ
ὁ τὸν
τὸν ὃ
ὁρον
ς ΄ι -»" ͵ »
ὀρισάμενος, καὶ οὐχὶ καὶ τῆς μεούτητος. καὶ λέγομεν ὅτι μνη-
μονεύσας τῆς ἐνεργείας καὶ τοῦ πάϑους καὶ τὴν μεσότητα συμ--
ὸ ᾿ ν᾿ “ , ΡῪ Ῥ Ἢ ͵ ϑ2'ι , ᾿
περιέλαβε" καὶ γὰρ καὶ ἡ μεσότης ἢ ἐνέργειαν σημαίνει ἢ παϑος,
ἕτερον δὲ οὐδὲν σημαίνει, ἐνέργειαν μὲν οὖν οἷον τέτυπα παὺ κ᾿
39 ὶ ᾽, τι ΄ χ ΄- - ΄
᾿ ᾿ ᾿ ͵ ᾿
» σημαντικόν πρόςπειται, ἐπειδὴ τὰ ῥήματα προφςωπῶ σημαίνουσι.
- “- ν᾿ : τλ8,." ᾿
“πρόςχειται δὲ ὅτε καὶ τὰς τῆς ψυχῆς διαϑέσεις δηλοῖ, " ἐπειδὴ
τῶν ῥημάτων τὰ μὲν ἔχουσν πρόςωπιῳ ὡς τὰ ὁριοτικά,
- ν ς ΄
προςτακ-
τιχά, εὐχτικά, ὑποταχτιχά, ἅτινα καὶ διάϑεσιν ψυχῆς ἔχουσι, τοῦτ
᾿ ε ί ᾿ : Ε " “α΄
" τ ; τἌ
ἔστι προαίρεσιν, τὰ δὲ οὐχί, ὥςπερ τὰ ἀπαρέκφατα, ἐπειδὴ οὔκ
“ »ν ν, Ε ’
ἔχουσι διάϑεσιν ψυχῆς, τοῦτ ἔοτιν προπίρεοιν, οὔτε πρόςωπα
Η͂ , - , ν δ᾽ ον
ἔχουσιν. κάλλιον δὲ πρόςχειται τῷ προφςώπων σημαντικὰ τὰ ῥη-
« ᾿ “ ᾿ -“ ν
ματα τὸ ὁτὲ χαὶ ψυχῆς προαίρεσιν ἔχουσιν" ὅτε γὰρ μὴ ἔχουσι
ϑέλημα ψυχῆς, οὔτε πρόςωπα ἔχουσι. Τοσαῦτα περὶ τοῦ ὕρου
τοῦ ῥήματος ἕν συντόμῳ ἔχομεν εἰπεῖν.
έ ΄ δ τ δὴ , ΄ ᾿
ΖΠΙαρέπεταν δὲ τῷ ὅήματι ὁκτώ, ἐγκλίοεις, διαϑέσεις, εἴδη, σχή-
ΕΣ ᾿ γ:- Σ
ματα, ἀριϑιμοί, πρόςωπα, χρόνοι καὶ συζυγίαι. Εγκλίσεις μὲν οὖν
εἰσὶ πέντε, δριοτίκή, ἀπαρέμφατος, εὐχεικὴ, προςταχτιχή, ὗπο-
᾿ , “ὦ ᾿Ψ » “» , -
-
τακτιχὴ" οὕτω γὰρ δοχεῖ τῷ ᾿Απολλωνίῳ περὶ τῆς τάξεως αὕτων
διαλαβεῖν, ἐγκλίδεις δὲ πέντε οὐ κυρίως ἀλλὰ καταχρηστικῶς" ὡς
- ᾿ -“- Ὺ ΄ Ν 9 “ἂς ῳ ς
λ ς 9 “Ὁ ΠΥ ΜΝ “Ὁ ς " ΕΣ ν Ὑ
γὰρ ἢ εὐθέα οὐ κυρίως καλεῖτὰν πτῶσις ἀλλὰ καταχρηστικῶς,
Ν
᾽
1274... το 5,
᾿: ΄
2 " " ΄ - “2 ᾿
ταχρηστικῶς" οὐ γὰρ ἔχεν διαϑεσιν ψυχῆς, τοῦτ ἔστι προαίρεσιν,
ὅπερ ἴδιον ἐγκλίσεως" ἔγκλεισις γὰρ ἡ ψυχικὴ προαίρεσις, τοῦτ᾽
" Ν ες -
κ᾿ ᾿ ΡΞ ΄ ᾽ λ ε ΡῚ εἿ "ξ 2. ᾿ , Ν Ψ
γὰρ καὶ ῥέπει εἰς τὸ ορίσαιν ἡ εἰς τὸ προστάξαι ἢ εἰς τὸ εὔξασθαι
ΡΝ , " - ψ ᾿ μ
ῃ διστάσαι. ἰστέον δὲ οτι τὰς ἐγπλίσεις καὶ τὰς διαϑέσεις οἱ παλαιοὶ
Ξ- " ᾿ μ᾿ Ἢ -“ , τ) ὺ
κοινῶς διαθέσεις ἔκαλουν, καὶ λοιπὸν ὕστερον διεμέρισαν, καὶ τὰς
. - ν ,
μὲν ψυχικὰς ἐκάλεσαν ἐγκλίσεις, τὰς δὲ σωματικὰς διαθέσεις, οἷον
᾿ Η͂ ἣν ᾿ ΡΥ -“ ΕῚ Φ' -ὡ΄ὧἍα͵ὰὺ ς ,
τὸ μὲν ἐνθυμηϑηναν τύψαι ἔγκλισιν καλοῦσιν, εἰς ὁ ῥέπει ἢ ψυχὴ,
τὸ δὲ ἐνεργῆσαν τύψαι διάϑεσιν, Ταῦτα μὲν ἐν τούτοις.
᾿Ιστέον ὃὁτε πρώτη ἢ εριστική, καί τοι ὀφειλούσης τῆς ἅπα-
" - ΄ς « " Ὰ ᾿ "» ᾿
: ᾿ , , 5 ἐώ »
ρεμφάτου πρωτὴν χὰ τάξιν, ἐπειδὴ ἐξ αὐτῆς 7 νταν πασᾶν αἱ
ἐγκλίοεις καὶ εἰς αὐτὴν ἀναλύονται, ὥςπερ γὰρ ἐκ τῶν τεσσάρων
στοιχείων τὰ ἡμέτερα σώματα συνίστανται καὶ εἰς αὐτὰ πάλιν
ἀναλύονται, οὕτω καὶ ἐξ τῆς ἀπαρεμφάτου συνίστανται αἱ ἄλλαν
ἐγκλίσεις καὶ εἰς αὐτὴν ἄνᾳλύονται. ἐκ γὰρ τοῦ τὐπτεῖν μετα-
ΑῚ ἐν Ἵ ..᾿
᾽ »Ξ ᾿ ,
λαμβάνω καὶ λέγω τύπτω καὶ τύπτε καὶ τύπτοιμε καὶ ἐὰν τύπτω"
Α ΕΟ 4."
καὶ ἰδοὺ ἐξ αὐτῆς συνίστανται. ἀλλὰ καὶ εἰς αὑτὴν. ἀναλύονται"
ἐὰνὧν γὰρ
γὰρ λέγω τύπ
λέγω τύπτω καὶ ὲ ἐρωτηϑῶ
ἐρωτηήϑω τέ ὡρισά
τί ὡρισάμην, λέ λέγω τὸὃ «εὕπτεειν,
τύπτειν
καὶ πάλιν ἔων εὔπω τύπτε καὶ ἐρωτηϑῶ τέ προςέταξα , 2έγω το
, 8 "» ᾽ὔ 2 3
᾿ ᾿ ᾿ -ν ,
νύπτειν, καὶ ἐὰν εἴπω τύπτοιμι καὶ ἐρωτηϑὼ τί ηὐξάμην, λέγω τὸ
τύπτειν, καὶ ἐὰν εἴπω ξὰν τύπτω χαὶ ἐρωτηϑὼῶ τέ ἐδίέστασα, λέγω
τὸ τύπτειν. ὡς εἴπομεν οὖν, ἐκ τῶν ἀπαρεμφάτων γένονται αἕ
Ψ»», Ν 9 .“(κΣ Ρ σ΄
ἄλλαν ἐγκλέσεις καὶ εἰς αὐτὴν πάλιν ἀναλύονταν, ὡς ἐδείξαμεν, ὡς--
περ καὶ ἐπὶ τῶν ἡμετέρων σωμάτων. ταῦτα δὲ ἔκ των τεσσάρων
᾿ ᾿ -" - α Γ᾿ ϑω » ᾿ » χὶ
: ,ϑ τὲ ΄ »
στοιχείων γίνονται, πυρός, ἀέρος, ὕδατος καὶ γης, καὶ εἰς αὐτὰ
5 , «ε - ἃ Ν ,
ἀνάλυονται, ὡς καὶ ὁ ποιητῆς ἐδηλωσὲεν εἴπων
υδὼρ καὶ γαῖα γένοισϑε.
τ᾿ Ἀ σ ᾽
-
3.4.9) . ἐῶ" , - ΐ » ,
ἀλλ ἐπειδὴ τὰ σπαρέμφατα ἀμφιβάλλονται εἰ ἄρα εἰσὶ ῥήματα
3᾿ ὃ ᾧΨ 2 δεῖ δὲ ἂν ᾽ " .« ϑι πιο ΩΣ 2 "λ ᾿ ΄
ἢ οὐχί, οὐ δεῖ τὰς ἀρχὰς ποιεῖοϑαι ἀπὸ τῶν ἀμφιβόλων, τού--
ἊΨ 3 . - » πὸ 5, ͵ “ὧᾧ
τοῦ χαριν οὐ προετάγησων τῶν ἄλλων ἐγχλίσεων. πως δὲ ἀμφι--
βάλλονται, με ολίγον εἰσόμεθα. «Προτέταχταν δὲ ἣ δριστικὴ
39 ΄ ες "
πατὰ" τρόπους
᾿ Ψ
τοιούτους, ἐπειδὴι οὐκ
9
ἔχει
δ ὦ
συνεζευγμένους
΄
τοὺς
χρόνους ἀλλὰ πάντας διάκεχωριομένους, των ἄλλων ἐγκλέσεων. μὴ
, ͵“«“͵ῳον » “ “ Ἂ»
ἔχουσων Ἂν
διακεχωρισμένους ΄ ῷ
πάντας ᾿
τοὺς ν
χρόνους. ᾿
ἔχομεν δὲ ἐν ν
Ὡς» Ξ- ἂν .» ͵ ᾿ ν
τοῖς οριοτικοῖς ἐνεστῶτα ἰδίως οἷον τύπτω, καὶ παρατατικον ἰδίως
οἷον ἔτυπτον, καὶ τοὺς λοιποὺς ομοίως" αἱ δὲ ἄλλαν ἐγκλέσεις συ--
- " ε »
ἃς .
1578
νεζευγμένους ἔχουσι τοὺς χρόνους, καὶ “εἰ μὴ πάντας, τινὰς ἐξ
αὐτῶν. ἐν μὲν γὰρ τοῖς ἀπαρεμφάτοις καὶ τοῖς εὐκτικοῖς ἐνε-
στῶτα καὶ παρατατικὸν δμοῦ φαμέν; οἷον τύπτειν τύπτοιμι, χαὶ
παρακείμενον καὶ ὑπερουντέλικον, οἷον τετυφέναι χαὺὶ τετύφοιμι,
᾿ 5 ᾽
͵ . ΕῪ - ΝῚ ᾿ κ ΄ -
Ζθονοιν. ουνημ μένοι εἰσέν" ἐνεστωτῷ γὰρ καὶ πυρστατικον ομοῦυ
ο
ἕν, οἷον τύπτε -- ἐὰν τύπτω, ᾽ χαὶ παραχείμενον καὶ πυπερσυν--
Ὑ ᾽ ,
μ
τ χέλικον δμοῦ, οἷον τέτυφε -- ἐὰν τετύφω, καὶ ἀόριστον
καὶ μέλ--
λοντα, οἷον τύψον - ἐὰν τὐψω. διὰ ταύτην οὖν τὴν αἰτέαν,
ὡς ἔχουσα ἣ δριστικὴ πύόντας τοὺς χρόνους διαγεχωρισμένους,
πγγροτέτεκταν τῶν ἄλλων ἐγκλίσεων. κιτὰ δεύτερον δὲ λόγον, “ὅτε
“πᾶσα παραγωγὴ καὶ πᾶσα σύνθεσις ἀπὸ δήματος γινομένη ἐκ
τῶν δριστικῶν γίνεται καὶ οὐκ ἐκ τῶν ἄλλων ἐγκλίσεων, οἷον πα-
τροτύπτης ἀπὸ τοῦ τύπτω, ᾿Ἰριστοφάνης ἀπὸ τοῦ φαένω, Ζέιοπεί-
ς Ὁ ἢ - ᾿ -
ΠΗ ᾿» 2 3 ͵ "δα. Ε] » ν᾿ Ἂ-
ζΧῆὴς οὐτὲ ἀριϑμοὺς. ἐντεῖϑὲεν οὔκ ἄρα ῥήματά εἶσιν. ἄλλως τε δὲ
οὐδέποτε ᾿δὺο
»"» ᾿
ῥήματα
4.3
ἄνει
οἱ
συνδέσμου
7
παραλομβανόμενα τέλειον
᾿
λογον ἀποτελοῦσιν" οὐδεὶς γὰρ λέγει τὐπτω ἀνάγνωθε ἢ τύπτω
᾿ τ ἂμ} ᾿ » νὰ " . ᾽
ε
μᾶτα ἔχουσιν
ξ ἐνέργεισν, πάϑος, μεσότητα, οἷον τύπτω τὐπτομαι
τέτυπα, ἔχουσι διαφόρους χρόνους ἐν ἔδέοις: μεταοχηματισμοῖς Γ
ἐν ἐδέαις, ἐναλλαγαῖς τῶν λέξεων, οἷον τύπτω; ἔτυπτον τέτυφα τέ-
τυπα ἐαῦδψξον ἐτετύπειν ἐτυψώ ἔτυπον τύψω. τυπῶ. ᾿δμοίως δὲ
καὶ τὰ ἀπαφέμφατα ἔχουσι διαφόρους χρόνους ἐν ἐδίοις. “μετασχη-
ματεσμοῖς. οἷον “τύπτειν ἐδώφεμν τετυτενοῦ τὐϊάν τυπεῖν͵ τύψειν
τυπεῖν τυπέσϑαι. ἄρα οὖν ῥηβόεο τὰ ᾿«παρέμᾳατα... Περὴ δὲ τοῦ
μὴ ἔχειν τὰ ἀπεριμφαῖα μήτε πρόςωπα μῆτε, ἀρεθμρὰς; μῆε ϑέ.-
λημα ψυχῆς λέγομεν ὅτι τῷ. ἀπαρέμφατα ὀνόματά. εἰσι. τῶν πραγ-
μάτων" ἀντὶ γὰρ τοῦ εἰπεῖν ὃ περίπυτος λέγω τὸ περιεαρϑε, χαὶ
ἀντὶ τοῦ εἰπεῖν ἢ φιλοσοφία λέγω τὸ φιλοσοφεῖν: τὸ δὲ πράγμα
αὐτὸ καϑ' ἑαυτὸ νοούμενον οὐ ϑεωρεῖεαι ἔν τενὶν ὥςπερ ἢ χρῶμα
ἢ λευκότηςἔν τινὶ ϑεωρεῖται δὲ μὴ, ἐν τιν. ϑεωρξται χρῶμα, ὡς
ἄν εἴη οὐ συμβεβηκὸς ϑεωρηϑήσεται ἀλλ αὐϑυπόστατον" αὕτη
τ γὰρ αὐτὴ καϑ' ἑαυτὴν οὖσα οὐ ϑεωρεῖται ἐν τῶι. τὸν, αὑτὸν οὖν
πρόμον καὶ τὰ ἀὀπκΑδέβφατᾷ ὡς ὀνόματα ὄντα τῶν πραγμάτων
αὐτὰ καϑ' ἑαυτὰ ὄντα οὐκ ἐγένοντο ἔν τινι, μῆ, χενόμενα δὲἕν
τινι εἰκότως οὔδὲ πρόςωπα ἔχουσι. τούτου ἅπαν. οὐκ. ἔχουσι τὰ
ἀπαρέμφατα πρόςωπαᾳ. μὴ Ὄρθαν δὲ προςώπων. ἀβήσμος οὐδὲ
ϑέλημα ψυχῆς δύναται εἶναι" πῶς γὰρ δύναται. ξεἴναι: ϑέλημο
ψυχῆς ἄνευ προςώπων; τὸ γὰρ μὴ ὃν πῶς ἔχει, ϑελῆσαι; εἰκότως
τ οὖν οὔτε θέλημα ψυχῆς ἔχουσοε τὰ ὁπαρέμφατα, ἀλλ οὔτε δὲ
ἀριϑμὸς δύναται εἴνάε προςώπων μὴ ὄντων" ἐκ γὰρ τῶν διαφό-
ρων προςώπων τίχτεταν καὶ ὃ διάφορος ἀριϑμός, οἷον ἐκ τοῦ
ἑνὸς προςώπου γίνεται ὃ ξνεχὸς ἀριϑμὸς καὶ ἔκ. τῶν δύο γίνεταν
ὃ δυϊχὸς καὶ ἐκ τῶν πλειόνων γίνεται ὃ πληϑυντιχός. τούτου
χἀρὶν οὔτὲ ἀριϑμοὺς ἔχουσε τὰ ἀπαρέκφατα. εἰκότωξ οὖν οὔτε
πρόςςωπο οὔτε ἀρεθμοα οὔτε ϑέλημα ψυχὴς. Περὶ δὲ τῆς συν-
-ς τάξεως, ὅτι ἄνευ συνδέσμου. παρολαμβανόμενῳ τὰ γον.
μετὰ ῥημάτων ἀποτελοῦσι τέλειον λόγον, οἷον ϑέλω χράφειν,
βούλομαν ἀναγινώσκειν, ἔστιν εἰπεῖν ὅτε οὐ μετὰ πάντων τῶν
“Ἃ ἑημάτων συνταττόμιενο τέλειον λόγον ᾿ἀποτελοῦοιν (οὖ γὰρλέγο-
“(ῆ ΕΜΕΡ
᾿ ᾿ 1277
Νπμη 2
4 "
1280
νον - ω. ὦ οι "ὰ (4 . »
“ἔστι νεωστὶ ἐπληρώϑη. ἢ πρὸ πολλοῦ παρῆλθον τὰ. παρελθόντα,
"» ἕως “ ε ὰ , “
καὶ ἀποτελεῖ τὸν λεγόμενον ὑπερσυντέλιχον, οἷον ἐτετύφειν, ὃς
᾿ : αι “ . . ν -
τὶς καὶ διὰ τοῦτο ὑπερσυντέλικος λέχγεταν πυρὰ τὸ πρὸ πολλοῦ
" "“ Ὁ . ᾿ ᾿ ε - ᾿ Γ ΄“ -
πληρωϑηναιν" οὐντέλικος. γὰρ ο΄ πεπληρωμένος. ἔοστέον δὲ οτι. ὃ
΄ ) " Ν 7 ᾿ Ἁ ᾿ν »
μὲν παρακεήμενος ἔχεν ἐν ἑαυτω,. τὸ σρτε" τό γάρ πἔτιφα τὸ ἀρὲν
τ Ἂ δον ε Ρ "μή νὰ . ͵ -
πληρωϑθὲν δηλοῖ" ὁ δὲ ὑπερσιντέλεκος ἔχει ἐν ξαυτῷ τὸ πάλαι" τὸ
“760 ἐτενυφειν τὸ πάλαι πληρωϑὲν δηλοῖ. ἔσαν δὲ τὸ παρελϑοντώ
, ᾿ . " "« . Ὰ ν ὡ» Ἀ ν , Ὰ,
ὥ᾿ Ῥν 4 ᾿ -Ά ΕἸ «ὦ ᾿ ᾿ ΒΕ
δηλ ὧσι πότε παρῆλθον, ἀποτελεῖ τὸν λεχόμενον ἀθριοζον,
οἷον ἔτυψα᾽ ἄδηλον γὰρ εἴτε νεωστὶ εἴτε πρὸ πολλοῦ" διὰ τοῦτο
Ὡ . ᾿
τοδά
λ ὑποτέτακται τοῦ αὶ κατὰ σὐλ ληψιν,. ἀντιαροηγούμενον δὲττ “.
τοῦ καὶ ἐν τῷ ἄλχή χατὰ διάστασιν αὐτοῦ μανν ἡ χογξ ἐν
ἐν τῷ ϑνήσκω τὸ ν ὑποτέτακται τοῦ 9. κατὰ σύλληψιν, ἄντεπρι
γούμενον δὲ τοῦ ὃ. ἐν τῷ ᾿ἄνϑος κατὰ διάδεθιμν αὔτοῦ ἄντι- ἂν
προηγήσατο, ἐπειδὴ οὖν τοῦ μα προΐϊέτανται τὸ ϑ καὶ τὸ τ κατὰ
σύλληψιν, ὡς ἐν τῷ τμῆμα καὶ ᾿Αϑμὸνές. (σημαύνεῦ δὲ δῆμον ἅττι-
501), δῆλον ὅτι ἐὰν ἀντιπροηγήσηται τὸ τ τοῦ μὶ οὔ, δύναται αὖ-
τῶν ἄντιπροηγήσασθαι κατὰ σύλληψιν᾿ ἀλλὰ κατὰ διάστασιν. ἃλ᾽
οὔτε δὲ πάλιν κατὰ διάστασιν δύναται ἀντιπροηγήσάσϑαι τὸ 5
τούτων, φημὲ δὲ τοῦ τ χαὶ τοῦ ὃ, ἐπειδῆ᾽ πᾶσα συλλαβὴ κατὰ
σύλ, να εἰς τὸ μὶ ϑέλει ἔχειν τὴν ἕξης συλλαβὴν. ἀρχύμένην ἀπὸ
τοῦ β ῆ ἀπὸ τοῦ π ἢ ἀπὸ τοῦ φ ἢ ἀπὸ τοῦ ψ [ ᾿ἃπὸ τοῦ μ ᾿
οἷον συμβουλή, σύμπορος, σύμφωνος, σύμψηφος » συμ, βέτοχος.
ἔπειδὴ οὖν οὔτε χατὰ δ πραλνῃ οὔτε κατὰ διάστασιν ἠδύνατο τὸ
μ'ὶ πρὸ τοῦ ϑ ἢ τοῦ τ, ἕξ ἀνάγκης ἐπιδιμπάνει τὸ πρῶτον πρός-
ὠπὸν τῶν δυϊκῶν, ἡνίχαε τὸ πρῶτον πρόςωπον τῶν πχηϑθετίπων
τὸ “ ἔχει ἐν τῇ τελευταίᾳ συλλαβῇ. ἡ ' ἐς Α͂Ν
Τινὲς δὲ πρὸς ταύτην τὴν ἀπολογίαν ἀντιλέγοντες ὡς δῆθεν
καχῶς ξϊπόντος τοῦ ἩἩρωδιανοῦ κέχρηνται ἐοιούτῳ ΔΨ ὅτι, εὖ
ϑέλεις ἔχειν ἐνταῦϑα τὸ πρῶτον πρόςωπον τῶν δυϊκῶν τὸ μ᾽ τοῦ
πληϑυντικοῦ χαὶ τὸ τ ἢ τὸ ὃ. τοῦ δυϊκοῦ, μὴ εἴπωμεν τυπτόμ--
ϑον Ἶ τυπτόμτον, ἵνα μὴ γένηται ἀσυνταξία, ἀλλ ὑπερβιβάσωμεν
"τὰ ὀὐῤψονα καὶ γενέσθαι εὐπτοϑμὸν ἢ τύπτοτμον" καὶ ἔχει λου-
᾿πὸν ἢ τὸ τ ἢ τὸ 9 τοῦ δυῖχοῦ χαὶ τὸ μὶ τοῦ πληϑυντικοῦ, χαῦ.
οὔκ ἔστιν ἄσυνταξίᾳ " εὑρίσκομεν γὰρ καὶ τὸ ξ καὶ τὸ ὅδ: πρὸ τοῦ
ς
Ξ ε 4 Α « ΄
μίνεταν χέσραχα ὁ ἐνεργητικος παραχείμενος καὺ ὁ μέσος κέπραγα,
Ν ΕΣ , τς ᾿ςὁ ᾿ ΄ Η
τὸν αὑτὸν τρόπον καὶ ἀπο του τάξω τέτσχα ὃ ἐνεργητικὸς παρα-
΄ ᾿Ξ , ι «ες
κείμενος καὶ τέταγα ὁ μέσος παρροϑέμαιβε. ὅτι γὰρ ὁ μέοος πα--
ρακείμενος τέταγά ἐστι, δηλοῖ ὃ δεύτερος ἀόριφτος εὑρισκόμενος
τέταγον, οἷον ; ᾿ ΑΝ
ὀΐῖψε ποδὸς τέταγων ἀπὸ βηλοῦ ϑεσπεσίοιο".
Ν 3 » -
καὶ γὰρ ὃ δεύτερος ἀόριστος διὰ τοῦ συμφώνου «οὔ ὄντος πρὸ
᾿ , νν - “
Ἐπ. τὐ,ς , δ . αἴ - “ ᾿
ὡς ἀπὸ βαρυτόνων ποιοῦνται τὴν κλίοιν, οἷον ϑέλω ϑελήσω. τε-
ϑέληχα ἐϑέλησα, μελῶ μελήσω μεμέληκα ἐμέλησα, δφειλῶ οφειλήσω
ὠφείληκα ὠφείλησα, ὥςπερ γτοῶ νοήσω νενοηκα ἐνόησα. ταῦτα μὲν
ΕῚ σ .Ν ᾿ ᾿ » .
᾿ καὶ πάλιν ποιῶ ποιεῖς ποιεῖ ποιοῦμαν ποιεῖ ᾿ἀττικῶς διὰ τῆς ἔν
διφϑύγγου. πάντως δὲ οἵ ᾿4“ϑηναῖον τοῦτο ποιοῦσιν. ᾿ἀλλὰ ἀκο-
λουϑοῦσι καὶ οἱ πεζολόγοι, ἐπεὶ οἱτραγικοὶ τοῦτο οὗ ποιοῦσιν
ἀλλ ἀκολουϑοῦσι τοῖς κοινοῖς.
:
τεῖν
ονφᾷς: ὄντος, τῷ περιπατεῖν ὀφελίμῳ ὄντι.
“ἐπειδὴ οὖν
υγγένειαν ἔγϑυσῳ αὖ μετοχαὶ πρὸς τὰ ὑπαρέμφατω : εἰκότως τὴν
εὐῳ τῶν ἀπόῤῥ φώτων φυλάττουσι κατὰ τοὺς χρόνους, :ἣν Σ "Ν
ὃν τοῖς ἀπαρεμφάτοις, συγνεζευγμένοι εἰσὲν ὃ ἐνεστὼς καὶὃ παρά-
τατιπὸς καὶ ὃ παρακείμενος καὶ ὃ ὑπερσυντέλικος ἐδδὲ ἀόριστος
καὶ ὃ μέλλων Θμικαξαθ δ βένοι δῇ τὸν αὐτὸν τρόπον ΘΗ ταῖς
᾿ς Μετοχεῦς. ἜὉ,
1046, 12. ὃ ἭἭ ρωδιανὸς λέγει ὅτι τὸ εδίδων ἤῆ παράδοσις, διὰ
τῆς οὐ διφθόγχον, οἶδεν, οἷον ἐδίδουν,ι ὡς.“ἀπὸ τοῦ διδῶ διδοῖς, "
ὥςπερ χρυσώ χρυσοῖς" τὸ δὲ ἐτέϑην καὶ ἕην διὰ τῆς ΗΝ διφϑόγ-
γου, οἷον ἐτίϑειν καὶ ἵειν, ἐξ οὗ τὸ ἐτίϑει χαὶ ἦν ὡς ᾿
ποιητῇ ἢ ΠΝ Ἰ
5 ὧν :» Σ : γ.ν ἢ
- 3 π- τ - ΡΞ
πον προςεῖπον, ἦλθον συνῆλθον, εὗρον ἐφεῦρον, ἦψα συνῆψα, εἶτ:
δον συνεῖδον, ἴγμαι ἀφῖγμαι, εἶκον ὑὕπείκον, εἶξεν ὑπεῖξεν, οὔ
- 9. ὦ ᾿ - ᾧ».}} «ε - .
. ΡΥ ΡΟῦ, ΣΉ ὍΠΩ.
, 2 κ ᾿
φύσει α δὲ »μαχρῶς"
᾽Σ " “44
πρόςκειται
μὰ»
διῷ τὸ
ν »
ἕξε
΄-
ἔφιζε, ᾿
Νέστωρ αὖϑις ἔφιζε"
- ᾿ - τ ᾿ " κ᾿ ᾿
τοῦτο δὲ τὸ ἔφιζε κοινῶς μὲν φύσει μακρὸν ἔχει τὸ ἴ', ἐξ οὗ τὰ
ἔφτζε προπερισπωμένως, ᾿Ιωνικῶς δὲ ἡ ποιητικῶς συστέλλεν αὐτό,
- , : -ν 2». τα “ ᾿
ται"Ἅ τοῦτο͵ γὰρ καὶ ἀπὸ φωνήεντος ἄρχεται καὶ ἀπὸ φύσει μα
χρᾶς, καὶ ὅμως ἀνεβίβασε τὸν τόνον, ἀλλ οὐχ ἔστι παρῳχημένου
χρόνου ἀλλ ἐνεστῶτος. ταῦτας μὲν ἐν τούτοις " ἰστέον δὲ ὅτε φαί-
Ι 39 ν ς« -- ᾿
ψέτιι ὃ Ἡρωδιανὸς --ο -τ- Ἀ) οὐκ ἔστιν ἢ οἱ δίφϑογγος «ἰολυκή,
͵ ω ΄ -
ἀλλὰ ψεὺδανοψικὸν ἐστι τὸ σύνοιδα, τούτων οὕτως ἐχόντων δεῖ
γινώσκειν ὅτι τὸ δεύτερον πρδῥυπὸν τοῦ οἵδι. κατὰ ἀναλογίαν,
φηκὶ δὴ τὸ οἶδας, κεκώλυται, ἀντ αὑτοῦ δὲ τὸ οἶσθα χέχρηται"
ΕἸ ᾿ ͵ - ; - {ὃ . ΡΨ Φ
᾽ οὗ γάρ πω σάφα οἷος κόος Ατρείδαο οἴοϑα
Πςς ρἶσϑα καὶ ἄλλον μῦϑον ἀμείνονα τοῦδε νοῆσαι"
Ἁ 4 μα » -
᾿ τα - ς .
εὕρηται δὲ καὶ μέτα τοῦ σ, οἶσϑας, ως παρά Κρατίνῳ ἐν Παλ-
7 Ξ- ᾿ -
»σέεο'έΠο
τ ᾿-τ-- τ
᾽ 5 μ 9 . ᾿ .
ες δύνωμαι, ἐαν͵ κρέμωμαιν" οὐκ ἔστν γὰρ τὸ δύνημι καὶ τὸ χρέμημε
ἐν χρήσε;, τῷ ᾿
4 [
5"
᾿ς ἽἽ
-
ν»
Ἃ ᾽
᾿
Υ̓ -.
Σ Ι Ὶ : ε
, ΘΑ πὰ ΘΝ ἰὴ
άθρΑ ΔῸΣ ΄. Ὗ ᾿
ν
τι
πὰς ΣΤὉ ΠῚ ᾿ς ὌΝ
υὐδων ὑπαλς Ἄχ α ἘΕΨ᾿ ΤΣ ᾿
ΡΣ ἌΝ τ ΡΥ {Ὁ} Ὁ ΠΝ
᾿δῥῥρνεε ἐπ Δ Σττος ΔΗ ΕἾΝ τις Ὅγο
ται ἀν αεύμταν φέξίν ὅ.΄ ΣΤ ἀμ τ
πῶ
ιβ97λξε: ϑ 2: ὁ Ἔχων Ξ' καὶ
ἐδ ον ΠΤ,
πλοῖο ἰδωδο αὐ
λα τς, ἐδ κρ Ἀνς κα τ
μὰ ὺ ὺν
ἘΦ, ἸᾺ." 3 ἈΝ
χρὴ ΤΉ τῷ Ὁ Ἰλαςνν ὟΝ ΣΚῚ ,
ΣΑα στον ἐς ᾿
πο Ἀν ςς ,
ἣν δὴ τῆ, ΑΓ ΑΝ Ἐς.
κω ἡ λμαμμλθοτ:ἀρ ῆσ, τὰν.
τ ΨῬῸ . ἼΝ ϑκὰς
γὐχάλρε ζύμι οὐ δ
ε͵ἐ
“6.
ἧς
᾿
ὙΒ510Ο
“-
ὶ ΐ ἵ ᾿ '
-.-..
ἀκροβολισμὸς 306, 25, εἷς Ἂς " «πὸ γὰρ τῇ ἀχτή γέγονεν
--- 3 ᾽Ν 5 ᾿ "
1514
ἄλλος 83, 1. 379, 11. ὅλοϊεν 379, 17. " ὭΣΘ ἀχὰ
ἄλλος ἄλλον 379, 9. ἁλοίη 211, 12, .Σ (ἃ ᾿
ἄλλος ἄλλον παρεχάλεν 8ῖ, 8, ἀλοιμός 385, 9, ἡ δὲ «Δ
ἄλλοτ δ06. 58: Ὁ ἀλοιφή 579, 18, τῷ ὃ τ
Ηρωδιανοῦ, εἰ ϑεῷ φίλον, καϑη- ἁλωά 208, 29, 381, 14, 284, 31.
σόμεϑα. ΟἸοεΓΟΒ. δὰ Τδοάοβ. ἁλωκί 381, 8.
ἄλση 380, 18. ἀλώβητον 381, 9.
ἁλσὲ διαπεπάσθαι 385, 11. ἀλώμενος 381, 10,
᾿Αλύβας 380, 9. τὸ ᾿“λύβας μα- ἁλῶναν 381, 12.
χρὸν ἔχει τὸ δίχρονον τὸ ἐν τῇ ἁλώνητος 380, 16.
παράληγούσῃ, καὶ ὅμως περτ- ἀλωπεκέως 380, 16.
τοσυλλάβως κλίνεται διὰ τοῦ ντ, ᾿Αλωπεχῆϑεν 381, 17,
οἷον ᾿Αλύβαντος. ἔστι δὲ ἔϑνος. ἀλωπεχῆσαι 10, 15.
ΟΒόοΓΟΡΒ. ἰπ ΤΒεοάο, ἔ, 44. ᾿ἀλωπεχόννησος 381, 19.
ἀλύειν 380, 20, ἵ ἀλώπηξ δωροδοκεῖται 218, 29.
ἁλυκόν 80, 14, 383, 20. ἀλωπόχρους 381, 11.
ἀλυχτεῖν 885, 13. ᾿ ἁλώσιμα 381, 18.
ἀλύξαι 380, 19. ἅμα 183,7. 210, 4.
ἄλυπον ἄνθος ἀνίας 385, 18. ἀμάϑητος 2.3,
ἄλυπος 385, 14. ἀμάϑδις] τὰ διὰ τοῦ αδις ἐπιᾷ--
ἀλυσθαίνειν 385, 31. ῥήματα τρισύλλαβα διὰ τοῦ ὦ
᾿ἁλύσιον 8380, 30, γράφεται χαὶ παροξύνεται, οἷον
ἅλυσις 716, 18. χαμάδις, ὀκλάδις, φυγάδες, ἐχά-.
ἀλυσιτελές 381, 3. δις, πταχάδις, μιγάδις, κρυφά-
ἄλφα 381, 27. δις, ἀμάδις. τὸ οἴχαδις σεση--
ἀλφαίνει 382, 6, μείωταν προπαροξυνόμενον καὲ
ἄλφαίνειν 382, 4, τὸ ὦμαδίς ὀξυνόμενον. (Οοά,
ἀλφάνει 382, 8. Βαγοςς. 50, ἢ. 106.
ἀλφηστῇσιν 580, 17. ἄμαϑος 386, 19.
ἄλφι 381, 1. ἀμᾷν 8806, 20. ᾿
ἀλφίνια 880, 18. ΐ ᾿Αμαξάντεια 8348, 23. ;
ἀλφιστεῖς 381, 7. ἁμαξιαῖα χρήματα 24, 33,
ἀλφιστῶν στοά 383, 32. , ἁμαξιτὸν 8386, 21:
ἄλφιτα 202, 19. ἁμαξιτὸς ὅδός 38, 6.
ἀλφιτάμοιβοι 880, 1. ἄμαξυς ἀμάξυος" σημαΐῖνεε δὲ
ἀλφιτεῖον 261, 18. ἄμπελον ἀναδενδράδα. τὸ γὰρ
᾿ἀλφιτόμαντις 52, 32, παρὰ Σαπφοῖ ἀμάξυδος παρά-
ἀλφιτόχρωτος κεφαλης 8380, 6. λογόν ἔστιν. ΟΒοεΓΟΡ. δὰ ΤΒεο-
ἀλφός 8386, 13, ἀο5.
ἀλφούς 381, 4, ᾿ ἁμαρτεῖν 79, 9, 125, 8.
λ΄ 123, 1,5 τε χε ἁμαρτίᾳ 79, 7.
1518
΄
᾿μερμηρεί; τὰ διὰ τοῦ δ᾽ παὺ Φ “ἀμογητί 397, 20, ᾿Ὴ Σ ον 5
1556 {0
ἀπόμισϑοι 431, 23. ἀποπομπεῖα 183,1, ὉΠ
ἀρυμιαθος 215, 81. ἁποπομπὴ 455, 4. "λ,σγὸο 5
ἀπὸ μισϑωμάώτων ϑύειν 207, 6. ἀποπρεοσβεύει 453, 8. ἍΒῈ ὃς ἢ
432, 1. ; ἀποπροςωπίζεῦ θεῖ 433, 18...“
ἀπομορξάμενον 431, 25. ἀπὸ πρώτης 29, 20. 7
77, 14. --"
ἀπίμορφα 433, θ6. ἄποπτον 433, 9:. 4
ἀπομορχϑείς 432, 8, ἀποπτύσαι λόγους 238, 8.
ἀπομόσαι 4532, 10. ο΄ ᾧπόπτυστος 11, 8. ᾿
ἀπομύξαι λύχνον 21, 1.- ἅπορεν καὶ σφακελέζειν 438, 21,
ἀπομυϑξίᾳ 439, 9. ἀποϊέξαι 484, 4,
᾽ Ἰὼ . “- ᾿ Ἂ,
ἐφυλαξε τὸ ὕ παρα
Ὁ
τοῖς
,
«4ἰο-- Βᾶγοος. 50. οὐὐ τ τὴ
λευσιν, οἷον ᾿ἥρευος στρατιωτέ- “Δρισταίων 4, 19,.
ροις, καὶ πάλεν τὸ γὰρ Αρευΐ ἀριστεῖον 9211, 5... ΔΕᾺ χῦθῳ
καταϑανεῖν χαλόν, καὶ “πάλιν ἀριστεροζύγης 10, 25. ΔῸΝ
μίξαντες ἀλληλοισιν" Ἴάρευα. ἀριστερός 444, 18. 06
ΟΒοετοΒ, δά Τῃεοάος. ἔξ 149. ἀριστεροστάτης 444; 15.
Οοπῇ. ΒοΕΟΚΗ. δίδαι 5 σμα!. ᾿Αριστεύς 444,17. ..ὕὄ.-.
2. ὁ». .397. Σὰ ἀριστήσαι 444, 1ΑΣδ᾽ στὸν υκὼ
ἀρηΐφατος 444,27. ἀριστητικός 79; 22.»
ἄρην 7, 11. ἀριστίνδην 218, 31. 444, 28.
᾿ἄρης 1237. ἄριστος πλέττειν 10, 51. 29, 9,
Ἄρϑμιος 444, 13, ἄρναεως λωποδυτεῖν 29, 9.
ἀρίβαλλος 444, 23. ἄριςος ὃ ἐν πολέμῳ γφ οἷν
Ὁ.
ἀρίγων ἀρέγωνος εἶδος δόρατος. 18. ὦ '
΄ μ ῳῚ οι
«Ὡς
1546
ἀτίμητος ἀγών 502, 7. 459, οὗ, ὥτρυτος 460, 24, 5... --
ἄτιμος 198, 26, 459, 19, ἀτρύφερος 4ρθ0, 25," ἘΠΕ ΔῪΝ
; ἀτιμώρητος 459,. 16. ἄττα 197, 9. 460, 82, 461, 8..
ἄτλητω 460, 1. ἁτταγᾶς 461, 21. γῴακλοδὶ ἀτ:
ἀτμίζον κρέας 7, 1. ᾿ταγὰ 1186. 5 ᾿
ἄτμές ἀ4ρ0, 4.,.Ὁ ἀτταγινάριον 1186.
ἁτμῶν 460, 7. ἀττάρατοι ἀἄδι;: 25. .. ἠπντουι
κ“.- 5
ἄτοπέας πλῆω ἄνϑρωπός 2{ 2: ὄἄττει 4600, 3... ΟΡ, ἡ τ
«-λ
τσά4ῷ
,
βαίνειν 85, 21. βαεουουμφορώτατος 225,.28, Ἂς
ΤΡ
ὙΟ
1555
Βὰς Βὰ 18]. βατραχίς 2534. 22,
βασανίζειν 226, 17. βατταρίζειν 80, 24. 88, 20. 224,
᾿βασανίτης λίϑος 225, 19, 24, ᾿
βάσανος 226, 17. «Βάττου σίλφιον 224. 830,
βασίλειος στοά 222, 29. βαυβαλίσαιο 185, 14.
βασιλεύειν 130, 338. βαυβᾷν 85, 10.
βασιλεύς 85, 25. 219, 14. 510, 7. , βαυχκίδες 225, 24, ἱ
βασιλέως ὀφϑαλμός 225, 22, βαυκχίζειν 225, 25.
τοὺς βασιλῆς 1195. βαυκιζόμενον 225,. 26,
βασιλίνδα] τὰ διὰ τοῦ ἐνδα ἐπιᾶ.- βαυκίσματα 325, 27.
ῥήματα παροξύνονται καὶ διὰ βαυχόν 225, 34.
τοῦ Γ᾽ γράφονται καὶ ἐπὶ παι-- βαῦνοι 222. 22.
διῶν λαμβάνονται καὶ πρὸς αἷ-- βαυνός - βαῦνος θ54, 58,
τιατεκὴν συντάσσεται, οἷον βα- βδελυγμία 50, 28,
σιλίνδα παιδιάν, χυτρίνδα, δρα- βδελυρός 219, 32,
πετίνδα, ποσίνδα, ἐπαιτίνδα, βεβαιώσεως 219, 83,
ξιφίνδα, δαληκίνδα, μυΐνδα βέβηλα 323, 15.
(ἀπὸ τοῦ μύειν τοὺς ὁφϑαλ- βέβηλον 223, 54.
μοὺς καὶ ἐρωτώμενον λέγειν τένα βέβλημαι 94,17.
τάδε χαὶ πόσα τάδε, ἐάν τις
΄ Υ
ἕ
1554 ᾿ .
τδθο
δαχνᾶς ὄνος 36, 17, δέδοικα περὶ τῷδεεν,8.5
δακτυλίδιον 88,.320. δέδορχεν 1096, ἈΝ
δαμα(ε)ρίππεως 1197, δεδράμηχα 88, 55. ρυρχνῆς Ἢ
Ζαμή»} ἀντίχειται τῷ κεινόνι τῷ ϑέελον 797, 12. Ὁ 1}
πρώτῳ τὸ Ζίαμην, ἔχον τὸ μὶ καὶ δεῖ 538, 13. Δ χω
φυλάττον τὸ ἢ ἐν τῇ γενεῇ" δεῖγμα 89, 16. 237, 20.
“αμῆνος γάρ" ἔστι δὲ ὄνομα δεῖμος εἰντη. 714, 22,"
χύριον. τῷ δὲ δευτέρῳ “πανόνι δεῖν ἱ. 4. 'δού 542, 33.
ἀντίκειται το ἀζήν ἀζένος (ἀζὴν δειγὰ φυσᾷν 36, 1. Ἢ’
δὲ λέγεται κατὰ Φρύγας ὃ πώ- δεινὸς 3234. 25. ἘΦΌΥΣ
γωνΐ καὶ τὸ ἄδην ἀδένος (ἀδέ- ΖΔειόμνα 240, 27. ΩΝ
ψὲς ὁὲ λέγονταν οἵ βουβῶώνες). δείους 1209. ;
ΟΒοόγοΡ. δὰ ρᾶσ. 986, 24. δειπνίζω 155.ΒΔ
δὸν 570, 91, 949, 20, δειπνοπίϑηκος 84,. 20,
Ζαναΐδων -- Ζαναϊδῶν 1962, δειπνοφόρος 259, 7.
δανειζόμενοι τένες λέγονται 239.2, Ζειράδες 240, 26.
δανείζω 155, 10. δείται 88, 21.
Ζαρεικὸς στατήρ 237, 17. δέκα εἰγτα, 710, 4.
δαρϑείς 89, 5. δεκαδάρχων
235, 10.
δαρόν 495, 10, δεκάδες 240, 11. ,
Ζας 4ἃ 1181. δεχάζειν 256, 35... -
ἡ δασεῖα 5ἰἴπε Πἰίετα 778, 28, δεχατείοντες 486, 29. 334, ,"
᾿δασμηφορέν 1282, δεκάτη 185, 22.
δασμολογεῦν 240, 5. δεχάτην ἑστιᾶσαι 237, 26,
δασμολογῶ 135, 7. δεχατηλόγοι 239, 6.
δαφνῆς δαφνῆντος 1188, δέκα τίνες εἰσί. 235, 34.
δέ 133, 25. : ““εκέλεια 240, “Ὁ. "Ὶ
δέγε 518, 3. “Ζ]εκπελειχὸν πόλεμον 234, “7.
δεδειπήάναι 89, 26, Ζεκελειόϑεν ΘΟΊ, 30,
δεδεξα μένη 89, 27, δελεαζοζέενοι 240, 6,
δέδεται ἡ ψυχὴ ὑπὶ ὀδύνης 36, δέλεαρ 240, 6. ΨῈΦ
45: ὈΡθο νὰ δέλφακα 88, 31.
δεδήμην 1023, 18. δέμας 1095,
᾿δεδιαχόνηχα 88, 15. δενδαλέδες 44, 12.
δεδιυτα 90, 1. "δεξαζιην 242, 7.
ε ΄΄'
δεδιωχημένα 88, 18, αὐρν δεξιότοιχοι 92, 2,
δεδνείπηκας 89, 29. πχοδ ϑώμαν 1385..81.. ᾿
3,4;
1561
᾿.
ὟἯΑἝ'
64. Ρ᾿ Ἑ
ἔχποδων
᾿παρασχηματισμόν,
᾿
σει, ἀλλ΄ ἐν ὑπομνήσει ἔχομεν τὸν δοῦλον) καὶ ἱκέτης (δ᾽ ση--
ΤΕ αὐτοῦ τὸ ἐσσί. (ὨΟΕΓΟΒΡ. ἰπ μαΐνει τὸν παριιπλήτορα), ξὲ καὶ
ΤΠοοάοβ. ταῦτα εἰς τὴν οῦ δίφϑογγον
ἑσμὸς μελισσῶν 37,22. 64, 4. ἔχουσι τὴν γενικήν, τῶν παρὰ
“-ἂνΟν. -- 9᾽ τῷ ΄
ἐσόβδην Θ11, 28, 942, 6. τὸ ἔτος εἰς οὖς αὐτὴν ἐχόντων.
ἔσοπτρον 102, 10. οὐ μόνον ὃὲ περὲ τὸν τόνον
᾿ἀσπαϑᾶτο 250, 28. πταίουσιν οἱ ᾿Αττικοὶ τοῖς παρὰ
ν ΑἹ
ἑστήξουσι 53, 17. τὸ ἔτος βαρυτόνως αὐτά, ἀλλὰ
ἐστιᾷν τῷδε 837, 24, χαὶ περὶ τὴν πλέσεν, οἷον δω-
τ περὶ τοῦ ἔστιν 1148, δεκαέτας γὰρ λέγουσι τὴν εὑ-
“« εἷ ᾽ν
ἕστιοι 1090. ϑέαν τῶν πληϑυντικῶν, ἀπὸ
ξσιιῶ 141. 25, ἐσοσυλλάβου κλίσεως ποιούμενοι
]
ἐσχάρα 40, 15. 256, 92, αὐτήν, ὥςπερ ὃ οἰκέτης τοῦ οὲ-"
Τιϊιῖ 2
1570
δ ΖΣ11) "
΄
ῃ Ἔωὰς τὺ 38,
εὐνοῶ 141, 7. Ἴθ ἐολκο εὐώνυμα 57, ἢ, ἡ
εὔνως 88, 6. ΕΨ εὐώχειν θά, 21. “- μους ἢ
εὑὐοῖ 55:8, 96) 950, 19. “5. φάγαμεν 1570,"
Γ΄. φῇοῖ σαβοῖ 457. ἜΠ: ῬΡΌΝν ἐφύμιλλον 957, 3: ᾿
᾿ς εὔόμιλος 39, 2. ΘΟ ΘΡΣ θυ ἐφάπαξ 960, 17. »᾿
εϑῤωσαν 96,..59. ΤῊΣ, ἐφεδῥέύειν 136, Ὡς ΠΝ
εὔορνις τύχη ἠδ, 10 0 5 ὅντα . ἔφεδρον 358,30. ᾿ ᾿
εὐοψίαν 95, 15 Το σὴ ἔφεατος 257, 39. -
εὐπάθειαν 94, 28, νν ΠΡ, δὲ ἔφεδες 1860: 7...544, θν: Ἂ ᾿
εὐπαϑεῖν θά, 28. ᾿ 5 ΑΝ ἀβημ ἀρῤῥῳς 189, 98} 257; 20 6δε
, εὐπαΐδευτος 932, 832.- ὡς το ξῳετικὰ ῥήματα {377.
εὐπατρίδαι 257, ΤῊ «3.8. τους , ἐφευροκλέψ ΤὨρορποβὲαϑβ ἔ. θά:
Ὁ ποιῶ 137, 16. “ὉΠ τοτῳμῷ ἐφηγείσϑαι 414, --ς 3
εὐπορῶ 136, 49. τ). ἐἀῤήξηδιξ 187; Οἱ; ἃς οἷ,
. εὐπράξιαι 1255. ἐ ὡς, , ἐφήδοντδ' 146,9... ΕΟ
᾿ εὐπροςόμιλος Ἧ ἐν ρον ἐφημοσύνη 243, 10.
εὐπροςωπία 99: ΟΘΘΒΗΜΘ, Ὁφιάλτης 158, 12: ὡ
᾿ εὐπρόςωπος 932, ν ἊἘ ἀφιθηθωξ. ἀρ γαι 150, 36.5.3
εὑρίοκεῖν τήϊην 95, 3. ἐφιχέσθαι 145. 28."
Εὐρύβατος 188, 10,257. .5.Ὁ ᾿ξρίχωμαι 38, 412 τόνος ὅν,
ὦ Εὐρυδόμαν 1183" ΟἿ ΟΝΩΣ ἐφιππάσασθϑαι λόγοις 89, 10, "ὰ
᾿ οεὐρυνέφην 1933. ΒΟ ΧΝΟΣ, ζρύϊπος 97, 1Ἐ δΑ φϑλό
εὐρύοπα 1239. ἐπτ 1 τος Ἶ ξφόλκια 4257,.90.. -" ὃ 3
οἤῃ εὖς Δεκπεπία φιοίοάο πε
ἢ ξφόρμησις 433,3: ᾽
“εἴδη 1194. - ἔφορον 7; 28.
εὐσταλὴξ 96, 15. Ὁ ἦς ϑεᾳ ᾧ 140, 17."
Γ᾿ εὐστόχως θσΚΞ ἐς νοδοῦ γυὼῖ ἔχεσθαι 141, 10: :
, εὔσχημον "95, 80. Ἐποτεενο ψϑὲς ἢ, χϑὲς δητέον 550, 30.-
᾿ εὐσχημόνώς 6: 36; Ἐπ φ57 596,5 ἮΝ
᾿ς αὔσχήμων 359, 27. ἐχϑὲς καὶ πρώην 358, 51.
ἢ εὖτε 558; 5:}- τ ιὐδοδισενάς ἢ ἔχϑηῆρας 2; 359: οἱ ᾽
ἣἷ εὔτεανωτάτην 4387. ες ἔχϑος οἴντη. “558; ὃ: ,
; εὐτράπεξος ἄν πος 39; 90. ἐχϑραίνω 40, 11.-
εὐτράπελον 69, 6. ΕΓ ἐχϑροτέρως 92, 94,
εὐτράπελος 4!, ν ᾿ ὦ “18 ἐχίδηκτος, ποσίφιλος, ἐσίδωρος
εὐτυχῶ 143,Ἰ20.. τ ο ' ὙΤΠοορηοϑεις (. 69,
εἴχαρε 91,80. ΜῈ ο΄ ἐχιλιώϑη 258, 7.
ΘΙ ΣΤ ᾿ ν ἐν ΘΟ
1578
ἐχῖνοι 189, 5, ζῆλος 97, 20. Ἀ ΥΥ, ΓῚ
--
405.
φνέγκώ 41, 59͵ τοῦ ϑήτατος. 184, 34.
ἤνεγεον 41,.28, 95, 11. ϑᾶκοι 263, 26, .
ἡνϑισμένος μουσικὴ 404, 7. ϑάλαττοκοπεῖν 42,28, Συ μμὲ Αὺ
Ά
..χὅ581
θαυμάζω 148, 16; θηλάζειν. 90, 1{3.᾿
ϑαυμαστύτερον 99,25... σὸ ϑηχυδὸς παρὰ τῷ Σοφοκλεῖ
ϑεαιδέστατον 203, 8... κλιϑὲν διὰ τοῦ ὅος ἡμάρτηται.
Θέλλα 1200. ΟΒοεγοΡ. δὰ Τμόοάος. 129.
ϑελήμη ν-. νοσή μῆς ϑηπωνίᾳ 204, 18:
ϑέλω᾽ θελήσω 1289. ϑήν 525, 10.
ϑέμενος 204, 10. -.. Θηραμένης 100, 1. ὅς
Θέμις Θέμιτος 1188. - ϑηρανόμος} τὰ εἰς μακρὸν λή-
θεμιτόν 99, 27. ..- γἼζοντα ϑηλυχὰ καὶ ἀρχὴν. λέ-
ϑεόϑυτα 42, 21. ξεως συντιϑέμενει ποτὲ μὲν φυΞ
ϑεοίνιον 204, 6. ᾿- λάττει τὸ, ὡς ἔχει τὸ ἄγορα-
ϑεολογὼ 148, 28, φόμος, σχιαμαχῶ, σπιαγρεφῶ,
ϑεοῦ προςβολή 42, 332 ϑηρανόμος, ποτὲ ὃὲ τρέπει: εἰς
ϑέραπες 1096, ὃ, ὡς ἐν τῷ ἡμερόβιος, ἧμερό-
ϑεραπεύω 148, 138... οδοτος, ὀπωροφυλάκιον, -“ἜΒεο-
ϑεραπωλή ΤΠεορποβίας ἔ. 79, δηοσῖ. ἢ. 88, Κος
ϑερεία. 99. 49, ϑήρευε 149,..1Δ. ΞΡ γ0ουννὺοῦ
ϑερίζειν 43, 1.. ϑηοία 99, 28. τ. οχενύοῦ
ϑερισμόν 99, 11. ϑηοίον 856, 9. “}. 1
ϑερμαίνεσθωρ 99, 212 τὸ ϑηροδίωξ' καὺ ᾿αἰγοδίωξ ἅπὸ
ϑερμήνας 62, 91. τοῦ διώκω συντεθέντα διὰ τοῦ
ϑερμολουσίαις 4; 1. ᾿ χ κλίνονται. ΟΒοεΓΟΒοβουβ δὰ
ϑερμολουτεῖν 99, 20.. ἘΒδοάο. ἘΝ :
ϑέροος 1190. οἱ
πϑέρος 2365, 19. : Θησεῖον “64, 25
΄ ϑέσιν 263, 52. ΓᾺ ϑησέω 99, 23: “ὃ ἔφυγα" ἣν
“ϑεσμοϑέται σρὰ,15.
«80,15. ϑητέία 2604, 19. ὼ
ϑεομός 204, 12. ϑητιχόν 200, 33... ᾿ νης
ϑέτην 189, 81. 264, Ἂ ϑιασώτης 2604, 23. ͵
ϑεῦν 1004. 10. 1951. Θμοόϊς ᾿Θμόεως 1192. τ δ τἢ
1588
“Ὡύχειον 977,
9 10. μάλιστα δμοιότοτος 108, 10.
“Ἰυχοϑόας 1185. μᾶλλον 577, 33. -
Ἱυκουργείους 277, 5. πὔλλον μᾶλλον 108, 5,5
λυμαίνομαι 54, 33. Παλόες 1187. ᾿ ἜΝ
λυμαινομένου “191, 9... μανδραγόρας 280, 20, ᾿
λυπησίλογος 9, 329, μάνναν 108, 29, ,
λυριχὴ ποίησις 751, 19, 61. “μανὸν δῖ, 82, Ἦν
λυσίδρως 1197. μανότερον 280, 17. ᾿
λύσεμον 106, 27. μαράϑου καὶ λεύκης 279, 20.
λυσιτελεῖ 155. 44, Δαργίτης 4219,.12..
λύσω λέλῦὑχα 1286. μερίχη τὸ τῆς γυναικὸς. αἰδοῖον. :.
λύχνα 106, 8. ὙΠεορποβίι ἢ. 77.
λυχνίον 50, 22. μαρτυρίαν ἐμβάλλεσθϑαι 191, (6.
λυχνοχαυτία 21, 20; μαρτυρῶ 156, 32.
λυχνοῦχος 50, 29. Ἱ͵Παρώνεια 279, 52.
λύω 155, 28. μάσϑλυς 51, 27.
λῶ 522, 12..668, 20, Δάσσης ΠἹάσσητος" ἔστε δὲ ὅγ»ο--
λωβᾶσθαι 50, 29, μα πόλεως. ΟΒοεγοθοβοαβ ἴῃ
“ λωποδύτης 276, 13. Ὑπεοάσκ: ἔξ. 49...
λωπὸς 1095. μαάστηρες 2719, 6,
᾿ ᾷ μαστιγιφόρος ν. ΔΑδοραδρυζες
αϑηματικεύεται ο. ἰοοϊοΐδ. ματαιοτεχνία θ51, 25. .-
μαεείᾳ 108, 80, ' “Μῆᾶατάκας ατάκω “ἔστι δὲ ὅνο-
μαιεύτριαν 180, 81, μα εὐνούχου. Ομοικϊδοισις :ΙΏ
αιμακτηριών 299, Ὁ. ΤΠεοάο5. ἢ.45.
μάκαρ 567, 17. μαχαίρας 107, 28,
μάκαρς μάκαρτος 985, 29, μύχην 108, 4.
“Μακεδόνισσαν 108, 29, μεγαλεῖον 793, 6... το
μακροαπόδοτος 658, 25. μεγαλοψυχίαν 108, 20,
᾿Ὶ
μακρὸν πλοῖον 979, 10. μεγαλωστέ 572, 14.
μαχρὸν ποιῶ 108, 12. ΠΠ]εγαρέων δάκρυα 281, 26.
«Πϊαχροπόλεμον 784, 51: , ἹΠεγαροτ τὰ εἰς δι λήγοντα ἐπιᾷ- Ῥ
“μαλακέᾳ 278, 48, ῥήματα, τοπικῆς ἐχόμενα σχέ-
μαλακιὴν 51, 81. σεως, διὰ τῆς δ. διφϑόγγου,
μαλαρὸς 278, 18, γράφεται καὶ ΄περιοπᾶται Ἔ οἵον.
μαλϑθακευνίαωις 4, 1. ΠΠεγαροῖ, Φῤεαροῖ,, Πειραι οἵ,Ἧ:
μάλθη 278, 23. Παιαγοῖ, πανταχοῖ, μηδυμοῖ, :
1597
ἕχασταχοῖ..-Οοα, Βαάτοος, 90, Ιέμφις ἡέκφιδος ΓᾺ δέμφεως
Γ. 102, ᾿ 1192.
»
“Π͵έδων)] ν. “άδων. μέμφομαι 150, 8.
᾿μεθϑέορτα 279, 22," Ἶ μεμφϑῇ 109, 4.
μεϑιστάναι 51, 29. μεσαμβοίσαι 108, 18,
μέϑου 1095. μεσεγγύημα 191, 14, 279,
͵ ᾿ ἡ ᾿ -. 5 ᾿
ῥημάτων καὶ τὰς των ὀνομάτων κῶν μέτοχων τὲ καὶ ὀνομάτων
- “" ΄
[“]
πᾶλαν σοφοῖς πεπονημέναις ἐν-- τὰ προφέρεται. ὄμελει καὶ ὅσου
Ὗ ΄ ΕῚ
Π Α δ Ὑ
τυγχάνοντα βίβλοις. οὗ δὲ 1ω- τῶν
-
Δἀττικῶν τῷ
2 - »Σ
καταλογάδην
ΓΝ" ͵᾿Ἶ ;
-" ᾿
ψὲς δίχατοῦ ν. τούτοις οὖν καὶ λόγω τὰς ἕαυτων συνέταξαντο
Ξ ᾿ ε
ἀμφοτέροις οἱ ποιηταὶ παρα- βίβλους,
-
καὶ φωνήεντος
-᾿
παξ,
Ἁ
Ἂ “
ἐπονομάζεται
, ἘΣ
᾿
δὲ᾿ ἢ
παροῦσα βίβλος κανόνων ϑήσαυρος. (Εἰς τὴν τοῦ “εωτέρου “ρισταρ--
χου τοῦ γραμματιχοῦ βέβλον, ἧς ἧ ἐπιγραφὴ «ανόνων ϑησαυρὸς,
ἐπίγραμμα εὐηλον" “ΩΝ ; χῷ". Ὁ
᾿ βίβεος ᾿Αριστάσχοιο νεωτέρου ἄδε χέχευϑε ὶ ᾿
͵ πατῶν παντοίους γοαμματικων κανόνας, ». λῶν
ἣν φίλος “1.λλοδικὴς γνῶναι μυστήψεις φωνῆς τον
πάντα ποϑῶν πυκινὰ σὸς μέτα χεῖρας ἔχ). ὃ "
Ϊς5 ἐμοϑϑυγι5 Ργόρε ἰοίπις ἴποϑὲ ΕἸνπιοίοβιοο τηᾶβηο,..
Ἄ , ΄
1401
ὅταν δὲ ἀποβολὴ
- ἃ" ΤΣ
ποὺς"
ποιῇ τὴν γενικὴν ᾿“ττικῶς, οἷον.
τεροι. οὗ γὰρ δὰ κοῦ γρά-
φοντὲς διὰ τὸ; ᾿οἰχτέδός 'γράς
ὃ Οἰδίπους τοῦ Οἰδίπου , τότε
καὶ τὴν κλητιχὴν ἀποβολὴ τοῦ φοῦσι - χαὴ πάλιν οἱ ἀϊδλεῖς οὔκῖ, [
"Δ.
1413
᾽ " 4 νυ ἥδ ἃ , -“-
προςέχοψεν 112,.9.. προτέρωϑεν) τὰ ἀπὸ των εἰς Ὡς
) , ΕῚ “Ὁ ᾿
τὸν νοῦν προςἐχεὶιν 208, 16. ὀνομάτων, ἢ ἐπιῤῥημάτων εἰς
---.- " ᾿" --τ2οὌς[ῳὀ-
προςέχω 1θ2, 935... ϑὲν παραγόμενα διὰ τοῦ ὦ γ9ά--
προςζήχεν 101, 39, φονται, οἷον ἕως ἕωϑεν, ἡώς ηῶ--
- εἰ εἰ ΕΓ Ψ ιν
δ 9 ᾿
προφήλων 297, 20. ϑὲεν; ἐσχάρως ἐσχαρωϑεν, Θρίως
πρόσϑὰ 563, 39. 604, 27. (ὄνομα δημοῦ ᾿Δετικοῦ) Θριεῶς--
προςϑεῖναι τὰς ϑύρας 111,82, 9εν, προτέρω προτέρωϑεν. Οοά.
πρὸς ϑυμοὺ 170, 10, Βαγοςς, ἔ. 102,
πρὸς καιρὸν λεγεῖν ΘῚ, 12. 'πρύτηϑυς 59, 323.
προςχατεργάζομαι 160, 11. προτιμῶν 60, 2,
προοχοπὼ 16, 7. ᾿ προτιμὼ 165, 20.
πυοςχρούω 102, 19.
ΕΒ ᾿ « 3 ᾿ -
προύνειχκος.. καὶ οἱ μὲν ἄπο τῶν
προςχυγὼ 167, 18.
ἂ , ΜΝ κ᾿ ᾿
᾿ προφποιοῦμαι 165,:43,
Β ᾿
!
λέγεοϑαν προυνείκους, τοὺς. με--
Υ -" ᾿ ξ βἴον ὅς, Μ
σϑοὺ πα ἐξ ἀγοράς
ὠνια κομί-
. κι
Ταλαῶο 1293.
᾿
Ω,
ταλάωρ 1300. τέλμα θ5, 19.
τἄλλα καὶ φιλώμεθῳ 65,:25. τέλμυτα 507,͵, 15.δ 1! ᾿ Ἔ
ὙΥΥΥ2
1494
τόνῳ ἄν, 578, 1 εἰ 19. 576, τραχηλόσιμος 65, 6.
25. 618, 34. τὸ τραχύτης
«Ὁ 5
χαὺΝ κουφότης οὗ
᾽ Σ,
τοπάΐζειν θ5, 29, Αϑηναῖοι ὀξύνουσι, τρ'χυτῆς
τόργος 1095. ᾿ καὶ χουφοτής λέγοντες. ὍΒοο-
τοῦ καὶ ἐμὲ κόμματος 66, 25, ΤΌΡ. δὰ Τβεοάοβ.
τοῦ λέγοντος εἶναι 660, 32. τρέσας τρέσα 1188. ΄
» ᾿
ἀἄναβραυθϑῆναι 66, 27. Οοά. Βάγοςς. 50.
τουτόϑεν 5174, 8. 598, 8. τρία ἐξ ἑνὸς βλέπειν 66, 29,
τουτῷ Θ04, 6. τριαδιζόμενον Ὀδιπαδοϊαβ.
τοῦψον 307, 30. τριαδικόν Ἰάετω.
τραγικὸς Θεοκρίνης ,807,.: 23: τριάινδχον Ργοοίηϑ [ἢ Οτγαϊν χη.
184, 4. τριακάδας 808, 8,
φτραγωδέα εἴγτα. 729, 29, τριύχκις 942, 2),
τραγωδοῖοι 809, 8. τριύκοντα εἰναι. 710, 18.
Τράλλις Τράλλιος 1192. 1193. τριακόσιον 306, 22.
τὸ τραπεζίτης ἐπὶ διαφόρου ση-- τριαχϑῆναι 114, 22,
μασίας διάφορον ἔσχε τῆς πα- Τριβαλλός 801, 8,
ραληγούσης τὴν γραφήν. ἐπὲ μὲν τριβὴν φτριβῆνροι τριβὴν δὲ λέ-
γὰρ τοῦ ἐν τῇ ἀγορῇ διαπονθ-- γέτιαι ὃ τρίπους. οἱονεὶ ὃ τρεῖς
μένου διὰ τοῦ ἴ' γράφεται" πα- βάσεις ἔχων. ΟΠυετοθοβοὺβ δὰ
ρὰ 788 τὸ ἬΜΕΝ - ἐπὶ δὲ τοῦ ΤδΒοοάοβ. ἔ 144,
κυνός, ἐπεὶ ἀπὸ τοῦ τρῦπεΐ “εὑς τρίγλυφοι 307, 7.
παορῆκται, διὰ τῆς εἰ διφϑόγ- τριγλώχιν) πλατυτέρα ἐστὲν ἢ εἰς
γου γράφεται. τοῦτο δὲ πιιρ᾽ δ λήγουσα κατάλῆξις, σπανιίω--
᾿Ιβύκῳ εὕρηταε κατὰ τροπὴν τέρα δὲ ἡ εἰς ν- οπανίως γὰρ
τὺῆς ἔν διφϑόγγου εἰς ἢ, ὡς εὕρηται ἐν χρήσει ἢ εἰς ν' κατό-
φησιν “Πρωδιανὸς ἐν τῇ καϑό- ληξις, ὡς παρὰ Σιμωνέδῃ τρυ-
λου. Ἡβεορποβίῃς ἔ, 52. (οηξ, γλωιν οἴστός καὶ παρὰ Καλ-
Ετγτη. Μ. Ρ. 768, 40, λεμάχῳ τριγλώχιν δλοῷ νῆσος
τραπεζοφόρος 807, 1. ἐπ ᾿Εγκελαῦῳ. ΟΒοΕΓΟΡ. δὰ
τραυματιοϑῆναι 114, 19, ΤΠεοάο8.
τὼ τρυχεῖ 1195. ᾿πρίγωνον 807; 12; 808, 25...
Ἄ
:
,Ἵ
ὑπερφυὴς Κρόνος 68, 21. ὑὕποξυλος ποιητῆς, 67,7.»
Ι ὑπερχολᾷν 69, 31. ᾿ ὑποπίνειν 115, 10. ᾿
ὕπερχολος γενόμενος ἝΠΡΕΞ ὑπόπολις 212. 40, ς
ὑπέρχόμεν 178, 1. ὑποπιεύω 177, 38. ᾿
ὑπεοπωνίσϑιαι φρονήσεως 68, 25, ὑποσακίζετοι τὰ χρήματω 65, 38),
ὑπεύθυνον 17,206. ὑποσέληνος ΟἸνπιρίοά, ᾿ Βαρά.
, ϑπήμευιον 5 υἱχες δ δὰ, " οἱ [) τη 5.11.5.
ὑπηρέτὼ 177, 8. ὑπουτάς 178, 8.
ὕπισϑα Θ00, 96.. ὑποοτείλι
θαι 3153, 8.
ὑπνίσιωι θ8, 35. ὑποσυγκόπτω 5532, 35. 534, 18
ὑπὸ 178, 12. ὑποσχημάτίζεσϑαι 68, 28,...}}
ὑποβολῆς γραφὴ 911, 33, ὑποοχῶν ἽΤΙ, 13..ὄ " ᾿
ὑπογάσεριον 115, 11. ὑποτακτικὰ μόρια 088,
Ἢ ὑπογενειάζων ΦΙΗΣ θὲ ὑποτείνουσιν319, 94; Ἔν
ἀμρζ "γνῷ 68, 17. ὑποτοπέϊσϑαν 67, 30.
ὑπόγυον 313, 15. ὑποιοπῶ 179, 1.
, ὑπόγυος ἢ ᾿ς ΠΟ ὦ ὑποτροπάζειν 69, 49.
ὑπόδρα 5.8, 1. 585, 53. ὑποτροπιαζούσης 313, 19,
ὑποϊζυγιωδηξ ἄνϑῳωπος 67,43. ὑ τότυφλος 89, 138.
π᾿ ὑπόϑεσιν 115, 1.. ὑπουλα γόνατα θ8, 8.
τ498
ὑπουργηματικός 658, 9 εἰ 21, φάλαγγας 118, 20... ὅὉ.;
ὑπουργία 1.5, 8. φαλάγγιον 814, 18... ᾿ ᾿
ὑπουργῶ 178, 82. φάλαγξ ΤΊ, 21. : :
ὑπσοφόνιαω 313; 8. φάλανϑος Τί, 17. 1086,..
ὑποχωρὼ 178, 17. φυρας δύ, 23.
ὑπωμοσίέα 313, 8. φανῶ 600, 28.. 5
ὄψος
Ψ
καὶ τροπῇἀνε Αϊολικῇ
4 ψΨ
υψος.
ῳ
φήληχες ΤΊ, 4.
οὕτως “Ἤρωδιανος ἐν τῷ περὺ φηλώματα 315, 11. ι
πνευμότων. Τεορποκία5 ἔ, 18, φῆναι 62, 30,
Οὐηΐ, Ετγ. ΜΙ. ρ». 786. Φϑάς Φϑάντος 1181.
φϑειροκτονεῖν Τί, 15.
ᾧἀγεῖ λέγουσί τινὲς ὅτι χαὶ τὸ φϑίρρω 609, 22.
φύγε καὶ πέε οἱ .Αττιζοὺ φαγέ Φϑίρ 1200, ᾿
καὶ πιέ λέγουσι» ὀξυτό »ς, ὕπερ φϑογγὴς φϑογγῆντος 1188,
οὐχ ἐπειρύτησεν. Ομοετοῦ, αα φϑόη 74, 8. 313, 38.
ΤΒουάο. : ᾿ -“-κυαεἱ δ74, 7 εἱ 80. 6008, ὄ, 621,
Ἐπ ἢ.
φιλοπροζήγορος Τί, 16. 1235: τὸ ἔ καὶ τὸῦ πρὸ τοῦ
φιλοσόφημα 314, 21. Ἐξ οὐδέποτε εὑρίσκεται φύσει
φιλοστοργία 78, 6. μαγρόν, χωρὶς εἰ μὴ λόγῳ ἀρ-
φιλοτησία 8314, 28. χούσης παρωχημένου.
᾿φιλοτησίας προπίνειν 70, 8; ᾿ φοιτητήν 110, 1.
φιλότιμος 815, 24 φοινητῆς 71. 238,
φιλοτραφής 110, 2. φονιχόν 194, 12.
Φιλουργός 8315, 20. Φορβάντειον 8514, 9.
φιλοφαίαξ 1199. φόρεινα 814, 51.
φιλοψυχεῖν 71, 2. φορητός 115, 33.
φιλῳδὸς 71, 29. φορίνην 70, 26,
φιμοί 814, 3, Φόρχυν υἱ] ἰτηᾶ δηοϊρίϊε 1198,
φλεβοτονεῖοϑαι 70, 8, φόρμιγξ 1096,
Φλεγύας Φλεγύαντος εἰ Φλεγύα φοομοκοιτεῖν ΤΌ, 8.
, 1185. φορμός 315,71. -
Φλεὺς ὁ Διόνυσος ΠΒοετΟΡ. ἰὰ φορτηγεῖν ΤΊ, 13.
Τμεοάο. δὶ118, φορυτός 71, 1.
᾿
ν “Ἄ
ἔασι
ῬΒδρά.
᾽ ᾽
᾿Ὡπίας ᾿πίου 1.85.
ψυχοῤῥοφεῖν 72, 25. ὦ ποποι] --- λέγομεν δὲ (αθνοτ'-
: ᾽ ᾿ .
2 ΄“.- ΄ ᾿
ἀγάλματα ποόποὺς καλοῦσι, κατ
αὐ ᾿ ὦ ᾿-
--- ὦ 1950Ὶ. ' ϑὼως Πρωδιανος ἐν τῇ χαϑολου.
ὦ 1. ᾳ. ὡς 591, 22. 617, 81.
᾿ Σ « 9 ν᾿ ᾿ -"» ᾽
καὶ αὔϑις ο αὑτὸς περὲ τῶν αὖτ
ὦ 5Ξἴ1πὸ αγὔιϊσαίιι5 903, 3. τῶν
ἊΝ
φησὶ»
Ἁ δ
ὡς οὐ δεῖ τὰ σχετ-
3 -
᾿ , ε Ἀ ᾿ »
αιαί ΜΗ, ἢ, ὶ ευχτιχά, οἱονεὶ βαγχιχά οντᾷ,
ε« ᾿ -." ν 2 - ͵΄
ὦγανον 318, ΠῈ ὕπο τὺ» ἔντεχνον ἀποϊουϑίαν
ὧδε 116, 29. 5900, 24, 610, 24. ἄ;ΚΡ
ειν, εἴγε
ΣΕ οὐδὲ μένηΒΑΘ
λόγου τι--
ὠδέῖον 317, 33. γὲς εἶναι ταῦτα ἐνόμισαν" πα-
ᾧδη εἴν, 709, 16. σχουοῆης γάρ ψυχῆς ἡ διακόρου
Γ - 2" ᾿ ᾿
όησα 518, ὃ. -. « κ
ὑπο οἴνου οὔσης ἄλογοι δηλο-
» ᾿» ἍἝΑ » 4
Ἄν σϑῃ, ἂν ὍΝ δ ἘΣ "
ὦκα 1096. διὸ ἐπ αὑτῶν ἐαϑ' τε τὸ δασὺ
ἴὭχιμον 518, 3, πνευμα ἄλογως ἐν τῇ ληγούσῃ
- ἣν ’ “- ΄
ὥχλαζε 318, 7.
»» " ᾿ Σ
συλλαβὴ ὄνάται, ὡς ἔχει τὸ. εὐοῦ,
ὠκυτόχεον 74, 5, ϑὺ
εὐὰν, εὐξν. το γάρ λέγειν εὖ σον
Σ οὰ ν » Ζ 3
ὠλέναι [960. Ἵ
ἣν κατ
2 -
ἔλλειψιν του σ γέγονεν
» "ὡς ,
ὠλεσίεεκοι 518, 9.
ἊΝ ἣν ἊΨ " ᾿ πν τ ὸπνς Ὁ ῳ ΩΣ
εἰ μὴ πκρᾷ πάσα τὸ εὐοΐ ὁ Ἰξυϊος
ὠλίγγην 518, 10. παρήνσται. ὙΤΠροκηοβίαβ ἔ, 103.
ὠμήλυσις 318, 16. ὡραίαν 79, 531.
--- ὧμι σὐρίαηςί, 516, 12, ὡροϊζεσϑαι 116, 30.
᾿ Ν ᾽ ΝΥ ᾽
ὦμο: 536, 28, τὸ “οίων ἀναλογωτερόν ἐστι συ-
ὡμοκυδιᾳ 3.18, 19...
Σὰ ᾿ φ 2
στέλλον τὸ ἔἶ, ὡς παρ Εὔοι-
ὠμοργές 5318, 15. πίδη τὰ τ' ἄστρα καὶ τὸν ᾿:Ὡρίωνα
΄ "» ᾿
, "
Ὡν
ὙΠ τ ὙΩΣ :
ὡς ΤΆ, 8. 581, 8.
-
;
Ἢ
ΨᾺ ΕΣ '
Ἧ τοὺ
ΐ τεσσ - -ὠχαὦ
0... Α
:
7
ἡ ὦ
΄ ε : “
ἷ '
;
Ὰ
᾿ -
᾿ ἐς
᾿
ΑὐΆ
ε ᾿ Αὐτῶν
4 ᾿
Ν “
Αςἤδρὺς 361, 1, Γλαύχω Ποντίω 347, 25 εἱ Αἴ.
ΑΘΒΠΠ65. Ταιίυς5. 1089, “Ικετίσι» “35, 24.
Αεἰΐαπ5 περὶ προνοίτς τρίτῳ ᾿Πιάοιν 340,9.
921, 160. ! Καείραις 115,2.
ΑεἸῖὰ5 ΠΙοηγϑἰα5 περὶ ἐγκλινο-- Κήρυξιν 102, 14. 109,.22,
μένων λέξεων 1157. πῴσωες 1013.
Αεουϊοηθο8 σατοπὶ ἄμ]: 1{{84. Προμηθεῖ δεομώτῃ ΤΆ,25. 116,
ΡΓαθροβιοηυτῃ οἵ εοὐπϊῃ- 7 εἱ 18. 783, 14.
οἰϊοηστα πο τειζαμαηὶ δο- Τοξότησιν 551, 6.
εοηϊαπι 1203. ψΨυχαγωγός αν. 12: ᾿
Αδβοβίηθς ογαΐον 210, 5. 248, Αραιμίαβ πρώτῳ 174, 8.
26. 2600, 14. 350, 13. 410, 21, Ἀραΐϊδμοη ᾿“λχμαίωνι εἰς δον
463, 17. 472, 1. Αροϑοηόον 5717, 30. ΄"
κατὰ Κτησιφῶντος 372, 19. Αἰξδθηβ 86,2. 104,30. 374, “Ὁ,
περὶ ποραπρεσβείας 425, 29. 53:8, 27. 1185 Ὀϊς. 1 6.ν. χένδυν.-
κατὰ Τιμάῤχου 332, 26. 410,6. ΓΤανυμήδει 8ά, 50, 102, 29, 103,
Αδϑοβίποϑ ϑοογαίίςα5. 4,9, θ. 4 εἰ 18. 360, 14.
΄ 1205. ᾿Ενδυμίωνι 91, 17.
Ἀοβεδγίι5 5, 22, 6, 13 εἰ 17. Καλλισιοῖ 85, 6.
40, 14. 23, 12. εἰ, 23. 45,51. Πασιράῃ 454, 9.
72, 15. 321, 21. 386,30. 337. Α]σδη 233,27. 490,19, 562,
8 εἰ )6,,347,33, 349,6. 352. 7, 566,11. 575,29. 8595, 31.
19. 360, 0, 363, 17. 365,30 Θ4ρ, 19. 949, 21. 1182. [πά.
372,9. 389,30. 383,31. 421, ν. οἶχας.
5, Ὧ39, 12, 450, 5 οἱ 29. εἰ ΑἸοκαπόογ “Ἑλένῃ 866. 50,
80. 457,51. 467,10. 746, 8. ΑἸοχδηθον ΝΙγη
πηα5 Ππα.ν. ἵδυξ,
786, 9. 1196. [πι4. τ. χκραταί- ΑἸοχαμ
δι “ΒΗ οάϊα5 7829, 23,
«σειλος. Πάλαμυς. ΑἸοκίο ν. προύνεισος.
᾿ἀγομέμνονε 21), τς 8325, 'Μ' ᾿ΑἸόχὶς 85.955; 105, 4.113, 91.
859, 9. 115, 14 εἰ 26. 116,10, 225,2.
τ456
“Φἰχμαλώτῳ 98, 1, Απιτηοηΐι5 470, 8, 1006, 28.
᾿Αμπελουργῷ 82, 4 εἰ 5. 1264.
᾿ Ξφμφώτιδι 108, 10. ἈΑπρἢΪς
᾿Αρχιλόχοις 106, 16. Ζακτυλίῳ 104, .25,
᾿Ἄταλάντῃ 108, ὃ. “Σαπφοῖ 89, 52,
"Δχαιῖδι 338, 8. Απδογεοη 379,20. 553, 10. 572,
Βοστρύχῳ 115, 12. 14: 1287... 5έαζος
Ταλατείᾳ 98, 1. ᾿Απαχδηάσγιε5 92, 19, 111, 27,
“«κτυλίῳ 92, τὰ 3607, 22: 12608..-
“ικαπλεούσαις 91, 21. ᾿ἀχιλλεῖ 104,.17.
᾿Εχπωματοποιῷ 82, 7. Τεωγράφῳ 104, 832,
“Ἑλένης ἁρπαγῇ 1006, 23. Διδύμοις 85, 19.
Ἑλένης μνηστῆρσιν 96,10.99,)20. Θετταλοῖς 106, 10.
᾿Ἐπικληρῳ 81, 20. 104, 24, Θησεῖ 96, 4.
᾿Επιστολὴ 115, 9. ἹΚωμῳδοτραγῳδίᾳ 87, 28,
"Τασίδι 83, 15. «Δοκρίσιν 106, 25,
Κιϑυρωδὼ 96, 9. Ἰγηρεὶ 87, 5.
Κύπριδι 89, 6. ὋὉπλομάχῳ 106, 18.
«Ποκροῖς 109, 19, Ἀπαχας 408, 9.
«υκίσκῳ 98, 2. ᾿Αγροίκῳ 93, 18.
᾿Οδυσσεῖ ἀπονιπτομένῳ
98, 17. ᾿Ἄντιδο 103, 9.
Οἴνῳ 95, 15. Βοτρυλέωνι 113, 22. ᾿
Πεζονίκη 108, 5, Ἀπαχίτηδηᾶογ 735, 9.
Προυκεδαννυμένῳ 100, 12, Απαχίρρυ5 Κεραυνῷ 79. 5:
Σικυωνίῳ ϑ8ά, 8. Απάοοίάο5 412,7. 443,38.
Ταραντίνοις 100, 51. “Συμβουλευτικῷ 94, 21.
Τίτϑαις 85, 14. Απάτγοη 782, 19,
Τροφωνίω 110, 16, Απατγοηΐςαβ ν. Ρ]αΐο οοτῃ.
Φιλαϑηναίῳ {11, 12. 112, 8. Απέεϊο 465 783, 18. 788, 8.
Ατηϊρϑίας 113,26. 365,31. 403, Απέϊηδεμα5 261, 19. 342, 12.
5. 408, 15. 435, 9. 1187. 1225. [ηά. ν. κάρηαρ.
᾿Αποκοτταβίζουσιν 108, 8. «Ἰάδων. Πύδης. τάλας.
Ἁϊοιχοῖς 400, 1, Απιραΐεν ϑδιοίςαβ8 647, 24,
Αὴ-
Αρυὰ Ηετγιπδηπατη 46 ομηθηή, γαϊ. Ρ, 445, ὃ ροβὶ 1118 παρ᾽
᾿Αντιμάχω αἀάε εχ Βεγοάϊδπο περὲ διχρόνων ουὰ τοῦς, 72. ἕν
40: οἱ δὲ πάροιϑε πόνοιο ψενεύκασιν ἄλλος ἐπὶ ἄλλῳ. τ
1457
᾿Ἀπερβδπος 96, 12, 98. 15. 119, ΑΡΟοΙΈΡΌΝ σεαμαρτανούσῃ 101,1.
24. 110, 8 εἰ 11. 405, 83. Αρο!οάοτγαβ 94,.5. 574, 24.
427,9, 443,22, 471, 19...
χροίκω 93, 27. 97,5. 105, 5. ἐν νεῶν καταλόγῳ 783, 10.
108, 8. ἈΑΡο]]οηΐαὰ5 Ατοδῖθὶε 782, 20,
᾿Αδελφιαῖς 81, 10. ἈΡοΠοπίπ5 Ὠνβοοϊα5 (4906, 21).
᾿ἀδώνιδ,. 77, 25. 80, 24. 103,- 7603, 29. 798, 18, 800, 4. 850,
15. : 28... 882. 2,. 900, 16. 4150.
«ἀἱγυπτίοις 81, 15. - 1273. 1279. 1283. 4285,.1289͵
“Ανασωζομένῳ 89, 2. 1292. πᾶ, ν. ἀριϑμητικᾷ,
᾿Αντερώσῃ 1006, 5. εἶμι. ἐπερείδομαι.,
᾿Ασώτοις 80, 14. περὶ ἀντωνυμιῶν 491, 15.,.552,
“Αφροδισίῳ 95, 32, ν 3. 557,29. (581, 30). 612, 18.
Βουσίριδε 89, 52, περὶ δασείας καὶ ψιλῆς 619,20,
Τάμοις 84, 13. περὶ ἐπιῤῥημάτων 616, 80, 622,
Διδύμοις 114, 4. 27. 1258.
᾿Επιδαυρίῳ 98, 28, 454, 32, περὶ ᾿Ιάδος 624, 8.
Ζωγράφῳ 82, 10. περὶ μετοχῶν 554, 25.
᾿Ιάσονιε 90, ὅ, περὶ παϑῶν͵ 567, 15. 568, 8.
᾿Μηναγύρτῃ 88, 18. 580, 29: ι
ἐ Απείρδου 114, 28. 341, 8 εἰ 28. ῥηματικὼ 672, 84. (882, 2).
945... 27.359. 12. “869, .9 1. περὶ συνδέσμων 542, 18 εὐ 26.
900, 29... .567..81. 378,.22. 56ά, 29, « Ἶ
Ζετα
1658
Αρρίαπυς 120; 25. 129; 30. 146, ἄτνατος 115, 9:
5. 148,6. 154.17. 174,9. ᾿᾿δώνιδι 81) 8. 104,3.
α. 130, 13. 146,8. 170,28 (αὶ κΚαινεῖ 81,32. 99, 80. ι(5,18.
4αδα εεὶ τυβαννίαξ, ε Τυῤῥή- Καμπυλίωνι 83, 10.99,83: 444,
γνίας ἀερταναΐπτη Γ᾿ γα 14.
ϑοδ γε Βδεπβεῦ. 3. Ρ. 18). - Πανὸς γοναῖς 82. 8, Ἴ06, 9:
β. 150, 19. 146,7
εἰ24, 149,5Νκ. Αταιυῦ 588, 10. 622, 15.
γι, Τἰοξ ἘΘΟ Ατοδάϊα5. 1193. [πά. ν. ἀβίῳ-
δ ΘΕ. ἸὮῸΣ μηοεί. «Ἱάδων.
ς. 146, 9: 179, 10. Αὐομίάι5 453, 21;
«Αἰγυπτιακωνβ. 179; 21. Ατοβιοομα5. 490, 4. ὅ74, 13.
β αν τ ολτ 1200. τ. μύκης ἐγ." ᾿ ἊΝ
ὃ. 114, 14. » Ατεδίημς 783, 21.
᾿ἀννιβαΐκῃ ΤοᾺ, Ἐ1. 155, 239. Ατοβίρρας 113, 20: 343) 15:
158; 3. (ἐξ. Βε νγεϊ ὁ μαθαβεῦ. ᾿ἀμφιτρύωνι 83, 30: 105; 16.
ΓΔ. ᾿ἀμφιιρίωνε δευτέρῳ 452, 28.
᾿Εμφυλίων ε 174, 159, “Ἡρκλεῖ γαμοῦνιι 371, ᾿
᾿Πλυρίδι 113,38. (εἴ, δεμπεὶδ- Αἰεοραρίεἶσαε Ἰρσο5 89, 17."
Βδραβογ. ἰ. 1) Ατ 1665] Ῥοβδὲ νογθατῃ φέρεται
Ἀελτιχῷ 179, 1. Ετγ. Μ΄. ρ. 160; 55. Βδεε
Μακεδονικοῖς 143, 11, δαἀήι Οοἁ. Ῥαγίβ. 9089: ρὶ-
Πιϑρῥιδατιχῇ 154, 15. 158, 6. δίχης δέ Ἄγ πλεονασμῷ τοῦ
Παρϑικὴ 156, 39. ὦ καὶ τοῦ σ' εἶναι γὰρ φά-
ἹΡωμαϊκῶν α. 180, 15. ραγον ἀντὶ τοῦ φάνυγγα. Πο-
Ζυριαχῃ 170, 25. 1716, 11. λύμαχος ὃὲ ὅτι δμοίως ἀπαί-
1440
πλούτῳ ΤΒ, 11. 84, 6. 88, 8. Ααὐἰοοναῖε5᾽
598 96.
95, 29, 113, 11. 351,33. 368,. Βδςολν 145 590, 14.
5. 1185. 1289. Βεἰ]ογορίοι 784, ΑΝ, ᾿ εν ρος
ἹΙροαγῶνι 411, 17. Οδάπιυς ΜΠ|εϑα58 780, ὅ0.
Σφηξίν 110, 26. 439,4. 461,22. --- - ῬΡΕοεπὶχ 782, 30. 788, ᾿
Ταγηνισταῖς 439, 22. 2..780,3.
Τελμησσεῦσιν 380, 6. ᾿ ) Οαἰαϊες νυ. Μηέμδεὶ.
Τηρεῖ 8383, 17. (1119 Κύκλωψεν 442,5, 474,1.
Φοινίσσαις 3570, 18. Οὐδ ο]ο5 1082,
Ὥραις 425, 8. Ζαομαγαβ (δἰ ορραβ 1061.
Αὐ ϑίονοϊος 994,91. 545,21. 8507, (ΟἹ Ππχδοδα5 372, 13. 504, 8341..
25, 411,3. 436,2. 442,1. 647, 515, 47... 567. ἘΜ ΤΟ 5 εῖ 1
18. 649,29. 656,30. 689,9. 20. 128, 17. 794..8. 850, 25.
721,18. 1783, 4. ν. σκνέν. σκώψ. 929,6. 942, 0. 940, 18:. 4154,
περὶ ζώωνϑ89,24. 570,27. 577,28. 1174. 1176. 1185. 1187:.188:-
περὶ ἰδεῶν ΘΘΌ, 33. 1198, 1207. 1309. 1228, 1253,
Ὁμηρικοῖς ἀπορήμασιν 8Ά, 20. 1287. ν. Ἄτραξ. Ζημοφόων."
"πουντέων πολιτείᾳ τ. “άδων. Θαλῆς. νηδύς. τριγλώχιν. 8)
περὶ ποιητικῆς 101, 52, ᾿Ἐχκάλῃ] ν. βμύκεης. -
Αὐἱβίοσεπι5 περὲ τρυγικῆς ὃρ0-- (αἰ Πδιταῖα5 425, ἘΔ:
᾿χήσεως 101, 17. Οδηίδατις. 50, 5.
Αὐγίδηεβ 131,16, 139, 10 εἰ 94, Μηδείᾳ 85, 13. εἰ 380. 97, 10,
150,28. 170,13. 113,29. 118,25. Τηρεῖ 79, 11.
α. 179, 26. ΟἸδοεηο δίοίςιβ 515, 15.
». 170, 16, Ομιδενὶ5 663, 10. ι
ὃ. 145,12, 169,33, 470, 7. ΟΠιατβδοΐδεοη 253, 15,
ε. 154, 10. 178, 15. 1ο. ΟΒαγαχ 1179. 1291,
ζ. 58,33. 170,5 ει14. 177,6. περὶ ἐγκλινομένων᾽ 1149.
α. τῶν περὶ ᾿“λεξάνδρου 1599. 27. ΟΒιαγεβ (ᾷαεπι Ὁμαγίβίαση εβ58
τῶν μετὰ ᾿Ζλέξανδρον β. 1351, ἴῃ οοὐ, Μίατς. 433 ἰεδίδίαν Υ̓
20.1.13,.58. -ε, 480, 37- ΜΟΥ π5 ΒΙΒ] οι, ση55, ἡ.
Αϑεϊερίαψες 784, 8, Ρ. 30) Ὁ. .
.
τή45 ἤ
ψεῦδος, ὃ μάλιοτ' ἐσχύεν χἀν τοῖς λόγοις, πόσον εἰς τὸν ,“παραπρεο-.
βείας ἐλείφϑη «Αἰσχίνου. καὶ ἔω τἄλλα, ἵνα μὴ δόξω γράφειν ἐγχώ--
μια. 1ο. δίοείίοια, [Ι͂ἄθπὶ α]ΐο ἰοσο: ἣ εὐκρένεισι, παρεπομένη,. οἷόν
τινι κήτεε πομπίλος ἐχϑύς τῶν μὲν βλαπτόντων͵ ἀποτρέπει, πρὸς δὲ
τὰ συνοίσοντα ποδηγεῖ διὰ τῆς μεϑόδου τῆς ἑαυτῆς, κκαϑάπερ οἵόν--
τὲς ἐροῦμεν, ἐξομαλίζ "ουσί καὶ καϑαίρουσε τὰ συμπέπτοντα, ὧν μὴ
συμβαινόντων περιττὴ εἴπότως ἄν εἴη. ἀλλ᾽ ἐπεὶ τοῦτο ἀδύνατον
ἂν 'δράσι πολιτικοῖς πὲ καὶ ἐπιοτήμοσιν - οὐδὲν γὰρ περιττὸν οὔτε
φέσεν οὔτε τέχνῃ τῇ μιμουμένη τὴν φύσιν --, ταύτην ἐφεῦρεν ἡ
τέχνη, καθάπερ τόσου καϑάφοιον, τὴν εὐκρίνειαν προκατασχευάζουσαν
προλέγουσσν᾽ ἐρωτῶσαν προστάντουσαν μυρία μεθοδεύουσαν “πρὸς τὸ
πεῖσαι τοὺς ἀκροατὰς ἐπανάγουσαν, οὐ κατὰ τὸν αὑτὸν τρόπον ἕλ--
λήνων ῥήτορσι καὶ χριοτιανῶν ἐγχειριζομένη. πῶς γὰρ οἷς ᾿διάφορος
δ σκοπός; ὃ γὰρ “]ημοσϑένης, ὃν ἐχεΐνηι ϑαυμάζουσι, 1πανοῦργος
ὧν ἄνθρωπος. κακὸ δεινός Α καὶ τοὺς ἐχϑροῖς ἐπικείμενος μέχρε «πα-
γωγης, συγχέϊ τῷ λόγῳ τὰς τάξεις τῶν προεπηγγελμένων. καὶ τῶν
προτεταγμένων, παὶ ταῖς ἀποδείξεσι καὶ ταῖς ἐρωτήσεσι χράται “α-
χούργως, ἄλλα προϑεὶς καὶ ἀλλα κατεργασάμενος, καὶ πανταχοῦ τὴν
“λύμην τῶν ἀκθοατῶν λυμαινόμενος. ἐφ᾿ οἷς καὶ τὰς Ἡεοτώσεις τῶν
λόγων δοκεῖ μὲν εὐχριγεῖν διὰ τῶν ἐπαναλήψεων, οὗ μέντοι πρὸς
αὑτὰς ᾿αὗται φέρονται. τὼς ἐπαγγελίας, ἐπιφορτίξει, δὲ τὸν χατηγο-
ρούμενον » καὲ πρὸ τὸυ καταψηφέσματος καὶ ταῖς ἀποδείξεσιν ϑανα-
τοῦ. καὶ τοῖτο διὰ πολλῶν ἔστι τῷ φιλοπόνω πκαταμαϑεῖν, ἐξΞαιρέ-
τως δὲ ἔχ τε τοὺ ὑπὲρ τοῦ στεφάνου καὶ τοῦ κατὰ. ᾿ἡριστοχράτους.
ἐν μὲν γὰρ πῷ ἑτέρως προκατεσκενόσε καὶ ἑτέρως. τῇ πρὸ τὰς ἀπο-
δείξεις τάξει ἐχρήσατο, τοῦτο μεϑοδεύσας ὅπερ. εἶπον, ἕγες τῆς ἐπαγ-
,ελίας ἐπιλαθομένων τῶν δικαστῶν, «Αἰσχίνης οἰχήσεται, ὃ καὶ συ-
νέβη" ἐν δὲ τῷ τὸ κατὰ φύσιν ὃν οὗ πρωτον προτεϑεικὼς ἀλλὰ δεύ-
τέρον, τὴν τῆς Χεῤῥονήσου ἀσφύλειαν, δεύτερον ἔϑηκε τὸ κατὰ φύ-
σιν, ὡς ἀπόλλυσι τὴν “Χεῤῥόνησον ὃ Χαρίδημος. οὐ μὴν ὃ ϑεολόγος
πέγῶ, ἀλλὰ πόντα πρὸς τὸ συμφέρον. τῳ ἀκούοντι ποιων τὸς
ἄξεις οὐ συγχεῖ τῶν πραγμάτων οὔτε ἐν ταῖς προκατασκχευαῖς οὔτε
ἐν ταῖς ἀποὺείξεσιν.
1ή49
Ἡδγδοϊάς5 585, 21. 14. 862,16, 2068, 1. 4014, 19.
ἐν τῇ ἀρχῇ τῆς λέσχης 1196. 470, 10. '
ἐν τῷ περὲ ἐτυμολογίας} ἀρετὴ ᾿᾿ϑηνᾶς γοναῖς 404, 50. 461,20,
αἱρετὴ τίς ἐστιν, ἣν αἱροῦνται ᾿Φρτοπώλισιν 328, 26.
πάντες " οὕτω Ζέδυμος ἐν ὑπο-- Ζημόταις 85, 33. 104, 83. 105,
μνήματι. ὁ δὲ “Ἡρακλείδης ἐν 8. 106,26. ἐτο
τῷ περὶ ἐτυμολογίας φησὶ κατὰ Κέρκωψιν 85,29, 88,29.
μετάϑεσιν ἐρατὴ τις οὖσα ἢ Φορμοφόροις 82.,19. 419, 26.
ἐπέραστος κτῆσις. ὡς δὲ ἐν ὑπο-- Ηεγτηοβθηθ5 προοιμέῳ τῶν ἰδεῶν
μνήσει εὗρον Θέωνος, ἀφεστή, 151, 10. -
χαὶ ἀποβολὴ τοῦ ὁ ἀρετή, ἣ περὶ τὰ ἁπλῶς πολιτικῷ 179, 15.
᾿ πᾶσιν ἀρέσκουσα. Οὐοά. Ρατγί5. Ἡενοαΐδηα5 5) 542,39. 348. 91.
2630. Οοπῇ. Εἰγπηι. ΝΊ. Ρ. 158, 649,20. 798,17. 800,7. 850,
26 εἰ Ζοπαγ. Ρ. 297. 28, 947, 13. 1155. 1195. 1933,
περὶ χρησμῶν 1189, 1289. 1290. ν. ἀναδενδράς. αὖὔ--
Ἡδτγδον 65 Ῥοπέϊοιι5 ξην. εἶμι. ἔπεσον. ἐγνύα. τέττιξ.
τῶν εἰς ἌἌβαριν ἀναφερομένων περὲὶὲ αὐϑυποτάχκτων καὶ ἀνυπο-
145, 22, δευτέρῳ 178, 27. τάκτων 1086.
Ἡεγταΐρραβ 9, 7. 25, 21. 2339, περὶ διχρόνων ν. ΑΤΟΒΠ
εςἤτι5.
Ν
14:52
9:- 204.91:.107,.33. 111, 8 “100, 17.110..85,.4}}. 25.
εἰ 16. 114,.20. 352, 20. 114, 20. 115,15.
356, 8. “δ. 86,19. 96,22. 99,14. 05,27 ω
β. 89, 9. 90, 20. 99, 50. 104, εἰ80. 112,1. 113,82. 114,31.
. 4. 106, 8. 114,20. 115,7. ε. 88,2. 108,16. “
5: 77,21. 79,8. 84.25..94.20 ς, 8927. 105,80. “τς
εἰ 233. 90,28. 99, ϑ εἰ 18 εἰ 27. ξ. 80,19. 89,12.104,29, 416,16..
.Η--
ἐμέενος -ἙΞΕΣ ΣΤ γὰρ τῶν ἐχόντων ἐγώ, ἀλλὰ τῶν μόλις ἀποζώντων καὶ
τοὶς ἀναγκαίοις --- ὀκνῶ πρὸς τὴν ἐπιχείρησιν ὕτου ἐπιμερίσαι τινὰς
τῶν “Ἰημοσϑένους ἢ τῶν ϑεολογιχῶν). εἰ γὰρ κἂν ἕνα "λόγον τῶν
σπουδιιοτάτων ἐπεμέρισα χατὰ τοὺς ὑποδειχϑέντας τύπους ἡμῖν
ὑπὸ τοῦ ϑαυμαστοῦ “ΒΞρμογένους μείὼ τῶν προφηκόντων, ἑκάστῳ ϑεω-
ρήματι παραδειγμότων, ἀλλὰ ποῦ σοφός, ποῦ συΐζη"τητὴς τῶν τοιού-
τῶν, φησίν ὃ λόγος δ ἱερός: ποῦ βασιλεὺς͵ Λίάρχος Ἶ “Αντωνένος ἢ
᾿Αδριανός, ἢ πατριάρχης ἢ ἄλλος τις προέζων, ἔργοις ἀλλ οὐ λόγοις
ἐπὶ ταῦτα προτρέπων: πάντες γὰρ ως εἰπεῖν -δημοβόροι καὶ ποὺς ἀρ-
ζομένους ἐπὶ τὸ ἴσον ὑπάγοντες καὶ τὴν αὐτὴν ἀλογίαν, ὥςπερ δε--.
διότες καὶ «ἰσχυνόμενγοι μη χρειττόνων ἄρχωσιν. ἘνααΠ] Ομ ἶ5. βιῖ 8
τοΐγα φυδούδηι δαΐὲ ΒΡΘΟ Ια] Π8. Οοᾷ. Βᾶγοος, ἢ, 54: ἐπὶ τοῦ ᾿λκι-
βιάδου, ὃς δᾳοὶ μυστικαῖς χωράσας κρίνεται ἀσεβείας, ὃ τὸν χατη-
γορον μελετῶν τῆς μὲν ἐν Δαραϑῶνι τοῦ ᾿Αλκιβιάδου κατὰ τῶν
βαρβάρων «ἀριστείας καὶ τροπαίων οὗ μνὴονεύσει -- τῆς δὲ ἄχρα-
σίας. αὐτου, ἣν μειράκιον ἔτι ὧν εἶχε, μνημονξ εὕσει. ει ἔ 56: πόλις
μὲν ἢ Κατάνη, ἡ δὲ Αἴτνη λόφος τις πλησιάζων, ἐν ᾧ πῦρ αὗτο-
μάτως ἀναδίδοτνι" ἡ φασὶ καὶ τὸν “Πραχλέα ἑαυτὸν ἐμβειλεῖν, ἀλλὰ
καὶ πολλοὺς τῶν “δοξομανούντων φιλοσόφων καὶ βουλομένων ἅπα-
ϑανατισϑῆναι.. ὃ ὃὲ “Ἡρακλῆς οὖν αὑτὸν ἐνέβαλεν εἰς τὸ πῦρ, ἀλλ
ὃ “Ῥιλοχτήτης ὑπουργήσας τῷ τοὕὔτου προοτάγματι ἐπὶ μισϑῷ τοῖς
αὐτοῦ τόξοις ἐνέβαλεν αὐτὸν εἰς τοὺς χρατῆρας τῆς “4ἴτνης.
7 ἴοποπη ῬΓῸ ἰοβῆμα ἘΨ; ΝΜ. Ρ. 755, 24. μαβεὶ εοὔ. Ρατίς,
2630 ν. ἐτύχϑη.
᾿χήδϑ᾽
'πρὸς Νικοκλέα 123, 17. 125,10. πρὸς Κλεινίαν 84, 3,
179. 14. 180, 13. πρὸς «Τυσίϑεον 95,1.
Ἱγικοκλεῖ 134. 29, πρὸς Πανταλέοντα 100, 16.
- Πυναϑηναῖχῷ 410, 19. 430, 90, κατὰ τῶν σιτοπωλῶν ΤΊ, 15,
Πανηγυρικῶ 123,6. 125,18 εἰ πρὸς Σοφουλέα 109, 8. ὁ
18. 157,22. 320,3. 430,91. Σωκράτους ἄπολογίᾳ 115, 8.
449, 1 πρὸς Φιλοκράτην
115, 27,
1,45ςατ]5 ((οηκἑαηξίηι5) 1169, Μαμπίδοος 1089.’. ἢ
ΠΡ. ἴμοο 110. ΔΙεπαμάον 17,26. 89, 29, 96, 1..
Τήπια5 785, 18. 115,1. 332, 27, 5342,18..553,
Τιοπρίπα5 1094, 5. 860, 4. 368,8. 373,11.374,.
Ταιοίαηα5 70, 20, ͵ 8 εἰ 29. 405,28, 421, 7. 423,
Τιαοῖ5 ΤἌτμδοας 659, 28, 9, 436, 29. 447, 22: 459. 7.
Τρρτοὰς ν. ἀναδενδράς. εὑνόν. 454,7. 457,19. 461,39, 462,
Τγεδο νυ. ἅλας. 80. 587, 15. 782,17. 839, 8.
Τγεορῆγο 1293. ν. Βέβρυξ. 854,21. 857,33. 871.9. 1175.
᾿Δλεξάνδρᾳ 91.565: 1290. 1294, ν. ἅλς. ἐλεῶ. χοῦ,
Τγοῦγβιβ 275, 4, ΣΔλιεῦσιν 409, 9,
περὶ διοιχήσεως 145, 30. ᾿Αφροδισίω 876, 5.
Τιγϑΐας 89, 22, 115, 29. 199, 7. Τεωργῶ ν. ἦν». ᾿
155,26. 109, 27, 345,20. 354, Ζ]ημιουργῷ 83, 51.
99. 359, 18, 358,.4, 401.322 Ζὲς ἐξαπατῶντι 436, 17.
οἰ 25, 412,26 εἰ 238, 416,21. Ζυςχόλῳ 82, 11.
429, 18, 430. 9 εἰ 11, 431, 29, "Επικλήρῳ 81, 12,
442,.7. 463. 417. 467, 32. “μρωϊ 1262,
468, 24. Θετταλοῖς 420, 1,
-ερὸς “«Πσχένην 132, 23, «Κανηφόρῳ 407, 19, 429, 14,
καὶ «ἀὐτοχράτους 110, 29. Καρίνῃ 380, 80,
ὑπὲρ Ζεξίου 129, 15 εἰ 18, «Καταψευδομένῳ 97, 2.
πρὸς Διογέγην 120, 14, 145, 8, Κεχρυφάλῳ 3828, 28. 358, 11.
ἐπατὰ Ζιιοκλέους 173, 96. Κυβερνηταῖς 438.9. 462, ὅς:
καὶ "Επικράτους 103, 11. «Μευκαδέῳ ν-. χῶνς,
ἐπιταφίῳ 129, 21 οἱ 33. Μέθῃ 379, 51,
ὑπὲρ ᾿Ερατοσϑένους 169, 37, ΔΙεσσηνίᾳ 411, 12,
170, 2 ΤΙισουμένῳ 415, 8, τᾶς 80
0,
κατ ᾿Ιφιχράτους 467, 28. 429, 27, "«
χατὰ Καλλίου 95, ΔΑ, παιδίῳ 4306, 15, δον
Παλλώκῃ 473, 4. Κενταύρῳ 89, 5. 557, 95.
Παρακαταϑήκη 308, 9. ΝΙοοΐδα5 307, 26.
Περικειρομένῃ 4427, 25, Νὶς, μαθάδ 1129,
7ΖΙερινϑίᾳ 1078. ΝΙοοτηδο5 997, 11. 849, 10.
Ἰπωλουμένοις 105. 20. Νίσορβοι 109, 9, 113, 25,
Ταπιζομένῃ 399, 3. 402, 13, Πανδώρᾳ 89, 15. 115,10 εἰ 24.
“ΣΣυναριστώσαις 3524, 28. 358,15, “ΧὝειρογάστορι 89, 58, 455,29.
7 μνιδὲι 359, 14. (923, 10). Ὁ) ΝΙοοβίγδξι5 349, 18.
᾿Ταοβολιμαίᾳ 459, Ἷ6. ΟἸνιηριοάοτγι5 725, 393
“Χαλχείοις 411, 2. Ορρία5 Μαχίπιι8 888, 8.
Μεηθογαίος 732, 19, Οτίοη 332, 21.
ΔΙΟγοαγίτι5 ᾿γγὰθ ἱμινθηίου 752, Οτγρβεὰβ 789, 19. 785, 183.
11. Ἰεΐογάτατζη 774,15. 789,17. Οτὰς 857,5. 1185, 1193, 1788,
Μείαροηο5 ν. χαρύχχη. Ἰάδων.
Θουριοπέρσαις 114, 1. Ῥαϊατηεά5 ᾿Πἰεγαγάση ἱπυθηΐουν
Φιλοθύτη 91, 3. 106, 12, 782, 28. 783, 16. 78Ά,, 18,
ΔΙεϊγοάοτα5 731.06δ.. 8; 11)
ΜΠ] ἢ 861 (αἰ! αϊος 1089. Ῥαγάμπ5 ν, στοφουίας Ῥαγάιι5.
ΝΟ δε} ϑγηςο]]5 Ῥαγιῃοηπι5 537, 4. νυ. ἵλαος.
ΜΘ 86] Β56}}5 Ῥδ}]} Δρο]Υρ5ἰ5 1165.
Δίπλογνα Πἰ εγαγαση ἱπνεηΐτῖχ Ῥεγιραίοιίοἱ 729, 23, 808, 16,
781, 80. 1178.
Μπαβοαϑϑδ0, 20, 789,17. 780,12. Ῥεῖγαϑ
ΔΙ Ια 5 1089. εἰς τὰ περὶ ᾿Δἀντωνέου 149, 8.
Μυβδθ8 ᾿ξ ογατατη ἱπνεηΐξου εἰς τὰ τῆς μοναρχίας Καέσαρος
783, 11. 780, 6. 130, 10. ᾿
Μαβδει5 ροοῖα 1082. Ῥῃδεάο Ζωπύρω 107, ὅ.
ΝΈρΒο 1129. ᾿ ῬΒανοσγίητϊ 37, 91.
Ἰδοῦ ν. ᾿άρων. Νιοαματὶ ῬΒογεογαίος 13. 30. 49, 25. 320,
ὭΘΏ 65:6 Τδογίασα 1105. ά εἰ21. 345,30. 3846, 1. 368,
ἸΝίσᾶπον 758,13. 761, 18.763. 10. 22,. 369;4: 537,81: 978.:-29,
ΝΙΟΔΡΟΒ5 391, 30. 8379, 1. 383, 30, 401, 18. 412,
. ΝΙΓοΟΒΑγα8
83Ή8, 20, 349, 8. 382, 11. 442,14. 451,15. 400, 18.
27. 400, 80.. 473, 8. 475, 14 εἱ 15.
86, 18. 89, 30. 399, 32, 418, ῬΠῃορηίςα ΑοἰδροηΐδΕ', 782, 49.
18, 789, 83. :
Μ͵Ιυρμηκανθϑοώποις 448, 7, Ῥμοοπίοες Πἰεγασατῃ ἱπνεπίο-
“Πετάλῃ Επτς ὙΣΡΑ: : Ὑ65 774, 18,
ῬΒενυθονάθβ Αἰδμοηϊθηβὶβ {1{96. ῬΠορεχ Ατηγηίον5 Εἰ. 744, 18,
Ῥῃΐΐδιο 102, 22. 457,19. 476, 781,29, 782,22,
160. 1196. ν. ὄρτυξ. ῬΉΘΘΙΧ Εὔγορβε εἰ ΡῬγομορὶ
Αἰεώλῳ 96... ν᾿ Ἐ. 7823, 294. 788, 84.
«Αὐλητὴ 87, 27. ῬΒορηὶχ ἰθει5 ἔρθοσὶ 784, 19,
Τάλλῳ 99, 24, ῬΒγνηομα5 εοηγ. 110,29. 368,
δ «μοῦντι 99, 46. 32, 371, 25, 406, 9.
᾿Ιατρῷ 104, 13. Κόννῳ 79, 2
Κοινωνοῖς 88, 95.. “Πονοτρόπῳ 87,8, 99, 14. 544,
νεμομένοις 436, 7. 91. 447, 26.
Ἰνόϑῳ 112, 15. Τραγῳδοῖς 464, 6.
Παγκρατιάστῃ 1132, 5, Φοινίσσαις 114, 6.
᾿ “ΠΙαιδαρίῳ 97, 8. ῬὨγγΐ 5 δτατητηαῖ. 328, 18,
ῬΒΠΙΡρΙ65 118. 33. 534, 27..ὄ 851, 11. 862,.19,
᾿Αδωνιαζούσαις 86,42. 104, 27, 367, 19, .369, 24 εἰ 33. 857,
“Ανανευούση 1106, 28, 8. 401, 13.
Βασανιζομένῃ 92, 22, Ῥίηάατγυβ 386, 27. 397, 17. 442,
Κοϑθόρνοις 100, 1. 2. 751, 82, 1183, 1202, 4287,
ὩΙαστροπῷ 80, 39, [ηἀ. ν, ὕγίενταν.. Ἵ
Φιλάρχῳ 108, 12, ᾿Ἐπινικίοις 80, 7.
Φιλευριπίδη 1153, 51, Θρήνοις 59, 2,
ἘΠ οΙα5.428, 2, ν, Ἰάδονξ, ῬΟλυμπιονέχαις 79, 3. 90, 23.
ῬΏΉΠΟ 324, 11. 98, 20. 102,3, .
Ἶ 5
͵ 1461
,
ιτ402
146.
δοραῖον 146, Ἵ, ἱΕξομιόνῃ 87, 25.
Νιίοοϊαι5 ϑορβίδηπς 1080 ἴπηα, ᾿Ηλέκτρᾳ 350, 20. ᾿ ἐ
ϑόΡΒοο65 43,33. 14,30. 15,11. Θαμύρει 105,27.
415.
8. εἴ. 1, 27: 28, 28: 85, Θυέστῃ θά, 8,
8, 39,31. 68,4. 198,.27. 144, ᾿Ινάχω 84, 18. 449, 8. 1169.
24. 229, 1. 323, 16. 895, 29, ἸΚολχίσιν 494, 19.
5523; 4. 356 ΘΙ δῈ . ΟΠΒΡ 70, ῆενελάῳ 435, 25.
339, 9. 340, 20εἰ 26. 342, 29.
ι]
ΠΠ]Πούσαις 83, 22.
343,11. 344,38, 845, 13. 347, Ἰόμῳ Σατυρικῷ 440, 12.
25 εἰ 380. 348, 17 εἰ 20. 352, Ὀδυσσεῖ Ξ΄κανϑοπλὴγι 872, 19,
17. 353. 4.16. 359, 28, 360, Οἰδίποδι τυράννῳ 144, 22, ὁ
μ 361,9 οἱ 23. 362, 21. 363, . πηλε 106, 13. 107, 80.
2.866, 29, 3807, 15 εἰ 21 εἰ32. Ποιμέσιν 84, 10,
869, δ εἱ 13. 379,12 εἰ 14. Τριπτολέμῳ 9Ί, 1. 97, 88.
373, 1 οἱ 7 ἂὶ 13 εἰ 15. 8376, Τυροῖ 89, 19. 98, 11.
31.εἱ 32. 3892, 4 εἰ 11 οἱ 81. Φαίαξιν 82, 32.
89, 21.
385, 16. 407, 19. 412, 19. Φϑιώτιοιν 128, 8.
413, 13. 414, 8. 4920, 6. 426,. Φοίξῳ 82, 23,
18. 432, 7. 439, 11. 445,6 δορῆγοη 93, 25. 351, 22. 428,
447, 5. 450, 20. 459, 51. 467, 23.. 452, 830; 567, 105 5...
15 εἱ 28 εἱ 31, 470, 15. 472, “Προμηϑεῖ 85, 24.
13. 476,1. 746.3. 1050, 1195, ϑοίδάο5 ᾿Εγκλειομένοις 102, 28.
Ιῃ4. ν. δόρει. εὐνοίχους. «4ἀ- ϑίερθδηαβ ὃ τὰ ἐϑνικὰ γράψας
δων. σεφϑεῖσα. 1201.
᾿Αϑόμαντε 106, 833. [πά. ν. λεξικὸν 10θά4.
» ἀγύναιξ. ΪΏ Αγίϑιο5 ΕἸ 1 70)ν τ 7}
Αἴαντι Δοχρῷ 97, 4. 56 Βο]Τα 1089.
«Αἴαντι μαστιγοφόρῳ 111,25 διἰοϑιοὨοτα5 444, 23. 786, 11.
Αϊχμαλω τίσεν 447, 8. ν. Πύνης. 945, 26. ν. μεσόνυξ.
᾿Δλεξάνδρῳ 107, “5, 108, 94. ἐν δευτέρῳ ᾿Ορεστεία: 182, 16.
᾿αντιγόνῃ 74,3. διοίοὶ 480, 6. 482, 14. 518, 7.
᾿Αχιλλέως ἐρασταῖς 1267. 519, 20. 619, 31. 667, 15.
Δανάῃ 88, 18. 90,31. 97,31. 668,2. 721,25. 842,19. 862,
- ἅιεονυσ. Σατυρικῷ 385, 20. 7. 891,11. 1168. 1179.
Ἔριδι 108, 9. κἰκὰς 25, 21. 85, 9. 421, 14.
----- -------,. - τ
τήθο
.. 18, 15. 90, 9 εἰ 11, 9], 38, πὲρὶ συνδέομων. 490, 30,
95, 5. 98, 24. 100,7. 107, 12. Ὑγγδηηΐο 698, 8...
109, 8. 111,29. 148,81. 407, Τγτνίδοαβ 794, 14.
18. 418,10. : Τζεῖζε περὸ αὐϑυποτάχτων
ὃ. 77,11. 99,7. 102,18. 105, 1089.
1. 107,31 εἰ 260. 109, 4. 119, Χοποογαίος 664, 1. 728, 4,
49: 115, 17:.444,.4..120Π Χεπόρβοη 36,5. 31, 33, 295,
44,1. 153,80. 173,17 εἰ19. 10. 230, 15. 524, 4 ἐὶ 352, 829,
253,26, 400, 5. 407, 18 εἱ 22, 15. 333, 14 εἰ 19. 8386, 5. 337,
ε. ἼΟΤ, 14. 27. 844, δ ἐι6. .363,6. 864,
ς. 82, 28, 89,1. 110, 3, 175, 15. 367, 28... 989, ΘΕ ΕΘ .ΖΣ
2, 176, 8. 400, 8: - 21. 400, 15 εἰ 24 εἰ 27 οἱ 29.
ζ. 78,16. 110, 20᾽ εἰ 21. 435, 401. 25. 414, 51. 419;21. 4320,
20.. 169, 20. 173, 24. 178, 22͵ 8 ει29 ει80. 1195.
5. 98, 23. 104, 20. ᾿Αναβάσει 17,1. 92,8. 405, 32.
Τιατοῆα5 ΒΠοάϊας 442,33. - ὐδιθθ; 27:
Τιπιοϑίγαξα 90, 1. ᾿Αἀπομνημονεύμασιν 80, 6, 80,
Ασωώτῳ 81, 1. 88. 813,10.
ΖΙανέ 89, 28. «. 95, 10.
Παραπαταϑήκη 98, 4, . 79, 28. 92,27, 467, 13.
“Φιλοδεσπότη ϑΌ, 12, δ. 101. 8 οι
Τιυρμίοάοτγι5 1082. “Ἰέρωνι 329, 21.
Τγυρθο 480,6. 490, 9. 491,15. “Ἰστοριῶν ἡ. 449, 8.
494, 14 εἰ 538, 497, 30. 498, Οἰχονομικῷ 345, 0.
27... 8084, 15 τοι.:935. 505,»26. ἡ ἸΙαιδείς 144, 29;
504,29. 500, 19. 507, 15. 509, Συμποσίῳ 79,23, 82,27. 84,
14. 514,2. 615,5 εἰ 31. 523, 7. 101,28, 108, 33. 105, 19.
13. 525, 10. 554, 234, 560,22, 112,2.
δθδῶ, 11. 569, 17. 572, 14. Ζεμο 663, 16.
674, 15. 578, 28,. δ85, 17. Ζεποάοίΐης5 768, 2.
611,4. 849,4. Ζος 1089.
περὶ ἐπιῤῥημάτων 496, 18. 548, Ζομαοὺβ [451].
1, 550, 80,
.͵
-Ἂ
...
--
ΒΙΝΏΙΝΑ ΒΘΕΟΤ. ΟΥΤ 1 1981]
Η ͵
τυ φΓτε ἢ ᾽
Υ͂Σ ἐπ ᾿
ΜῊ
ἃ Δ τ ΩΣ
ΠΟΥ τ΄ ΕΨῚ
᾿ ᾿
ἮΝ ᾿
Μ3:
τ
ΕΣ
᾿
ἐὰ
γεδι ὦν ἢ 55
“Νσυ "ΠῪ