‫آﺘﺎب‪ :‬اﺧﻼق ﻣﺴﻴﺤﯽ‬

‫ﻧﻮﺷﺘﻪ‪ :‬چ‪ .‬س‪ .‬ﻟﻮﺋﻴﺲ‬

‫ﺗﺮﺟﻤﻪ‪ :‬ر‪ .‬ﻧﺎﻣﻮر‬
‫ﻓﺼﻞ اول‪ :‬ﺳﻪ ﺑﺨﺶ اﺧﻼق‬
‫ﮔﻮﻳﻨﺪ از آﻮدك داﻧﺶ ﺁﻣﻮزﯼ ﭘﺮﺳﻴﺪﻧﺪ‪» :‬ﺧﺪا ﭼﻪ ﺷﻜﻞ اﺳﺖ؟« او در ﭘﺎﺳﺦ ﮔﻔ ﺖ ﺗ ﺎ ﺁﻧﺠ ﺎ آ ﻪ او‬
‫ﻣﯽداﻧﺪ »ﺧﺪا ﻳﻚ ﻧﻮع ﺷﺨﺼﯽ اﺳﺖ آﻪ هﻤﻴﺸﻪ در اﻃﺮاف ﺗﻔﺤﺺ ﻣ ﯽﻧﻤﺎﻳ ﺪ ﺗ ﺎ ﺑﺒﻴﻨ ﺪ آ ﯽ ﺧ ﻮش‬
‫ﻣ ﯽ ﮔﺬراﻧ ﺪ و ﺁن وﻗ ﺖ ﺳ ﻌﯽ ﻣ ﯽ آﻨ ﺪ ﻣ ﺎﻧﻊ ﺧﻮﺷ ﯽ او ﺷ ﻮد«‪ .‬ﺑﺪﺑﺨﺘﺎﻧ ﻪ آﻠﻤ ﻪ اﺧ ﻼق در اﻓﻜ ﺎر‬
‫ﺑﺴﻴﺎرﯼ از اﺷﺨﺎص ﻧﻈﻴﺮ هﻤﻴﻦ اﻧﺪﻳﺸﻪ را ﺑﻪ وﺝﻮد ﻣﯽ ﺁورد و ﺗﺼﻮر ﻣﯽ آﻨﻨ ﺪ اﺧ ﻼق ﭼﻴ ﺰﯼ‬
‫اﺳ ﺖ آ ﻪ در اﻣ ﻮر ﺷ ﺨﺺ ﻣﺪاﺧﻠ ﻪ ﻧﻤ ﻮدﻩ و ﻣ ﺎﻧﻊ ﺧﻮﺷ ﯽ ﺷ ﺨﺺ ﻣ ﯽﺷ ﻮد‪ .‬ﻗ ﻮاﻧﻴﻦ اﺧ ﻼق در‬
‫ﺡﻘﻴﻘﺖ دﺳﺘﻮراﺗﯽ ﺑﺮاﯼ ادارﻩ ﻣﺎﺷﻴﻦ ﺝﺎﻣﻌﻪ ﺑﺸﺮﯼ اﺳ ﺖ‪ ،‬ﺑ ﻪ هﻤ ﻴﻦ ﺝﻬ ﺖ ﺑ ﻪ ﻧﻈ ﺮ ﻣ ﯽرﺳ ﺪ آ ﻪ‬
‫اﻳﻦ ﻗﻮاﻧﻴﻦ ﭘﻴﻮﺳﺘﻪ ﺑﺎ ﺗﻤﺎﻳﻼت ﻃﺒﻴﻌﯽ ﻣﺠﺎدﻝﻪ ﻣﯽﻧﻤﺎﻳﺪ‪ .‬وﻗﺘ ﯽ ﺑ ﻪ ﺷ ﻤﺎ ﻃ ﺮز اﺳ ﺘﻌﻤﺎل ﻣﺎﺷ ﻴﻨﯽ را‬
‫ﺑﻴﺎﻣﻮزﻧ ﺪ‪ ،‬ﻣﺮﺑ ﯽ ﭘﻴﻮﺳ ﺘﻪ ﻣ ﯽﮔﻮﻳ ﺪ‪» :‬ﺁن ﻃ ﻮر ﻧﻜ ﻦ« زﻳ ﺮا اﻝﺒﺘ ﻪ ﺑ ﺴﻴﺎر ﭼﻴﺰه ﺎ ﺑ ﻪ ﻧﻈ ﺮ ﺧ ﻮد‬
‫اﺷﺨﺎص درﺳﺖ ﻣﯽﺁﻳﺪ و ﺷﺨﺺ ﻓﻜﺮ ﻣﯽ آﻨﺪ اﻳﻦ ﻃﺮﻳﻖ ﻃﺒﻴﻌﯽ ﺑ ﻪ آ ﺎر اﻧ ﺪاﺧﺘﻦ ﻣﺎﺷ ﻴﻦ اﺳ ﺖ‪،‬‬
‫وﻝﯽ ﻋﻤﻼ اﻳﻦ ﻃﻮر ﻧﻴﺴﺖ‪ .‬اآﻨ ﻮن ﻗ ﺪﻣﯽ ﻓﺮاﺗ ﺮ ﺑﮕ ﺬارﻳﻢ‪ .‬ﻣﺎﺷ ﻴﻦ ﺝﺎﻣﻌ ﻪ ﺑ ﺸﺮﯼ ﺑ ﺪ و ﺑ ﻪ ﻃﺮﻳ ﻖ‬
‫ﺧﻄﺎ ﻣﯽرود‪ .‬ﻳﻜﯽ ﻣﻮﻗﻌﯽ آﻪ اﻓﺮاد ﺑﺸﺮ از ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ دور و ﺝﺪا ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ و ﻳﺎ اﻳﻦ آ ﻪ ﺑ ﺎ ﻳﻜ ﺪﻳﮕﺮ‬
‫ﺗﺼﺎدم ﻧﻤﻮدﻩ از ﻃﺮﻳﻖ ﻓﺮﻳﺐ و ﮔﺮدن آﻠﻔﺘﯽ ﺑﯽﻳﻜﺪﻳﮕﺮ ﺧ ﺴﺎرت وارد ﻣ ﯽ ﺁورد‪ .‬دﻳﮕ ﺮ ﻣ ﻮﻗﻌﯽ‬
‫آﻪ در داﺧﻞ ﻳﻚ ﻓﺮد اﺧﺘﻼﻻﺗﯽ ﭘﻴ ﺪا ﻣ ﯽﺷ ﻮد‪ ،‬ﻳﻌﻨ ﯽ ﻗ ﺴﻤﺖه ﺎﯼ ﻣﺨﺘﻠﻔ ﻪ او از ﻗﺒﻴ ﻞ اﺳ ﺘﻌﺪادهﺎ و‬
‫ﺗﻤ ﺎﻳﻼت و اﻣﺜ ﺎل ﺁن ﻳ ﺎ از ه ﻢ ﻣﺠ ﺰا و ﻣﺘﻼﺷ ﯽ ﻣ ﯽ ﺷ ﻮﻧﺪ و ﻳ ﺎ اﻳ ﻦ آ ﻪ ﻣ ﺎﻧﻊ آ ﺎر ﻳﻜ ﺪﻳﮕﺮ‬
‫ﻣﯽﮔﺮدﻧﺪ‪.‬‬

‫اﮔﺮ در ﻧﻈﺮ ﺑﻴﺎورﻳﺪ آﻪ ﻣﺎﺷﻴﻦ ﺝﺎﻣﻌﻪ ﺑﺸﺮﻳﺖ ﻣﺎﻧﻨﺪ آﺎروان درﻳﺎﻳﯽ اﺳﺖ آﻪ ﻣﺘﻔﻘﺎ ﺑ ﺮاﯼ ﻣﻘ ﺼﺪ‬
‫ﻣﻌﻴﻨﯽ ﺹﻒ ﺁراﻳﯽ آﺮدﻩاﻧﺪ‪ ،‬ﻣﻮﺿﻮع روﺷﻦ ﻣﯽﺷﻮد‪ .‬در اﻳﻦ ﺹﻮرت ﻓﻘﻂ در ﻣﺮﺡﻠ ﻪ اول اﮔ ﺮ‬
‫آﺸﺘﻴﻬﺎ ﺗﺼﺎدم ﻧﻜﺮدﻩ و ﻣﺎﻧﻊ ﻋﺒﻮر ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ ﻧﺸﻮﻧﺪ ﺳﻔﺮ ﻗ ﺮﻳﻦ ﻣﻮﻓﻘﻴ ﺖ ﻣ ﯽﮔ ﺮدد‪ .‬در ﻣﺮﺡﻠ ﻪ دوم‬
‫در ﺹﻮرﺗﯽ آﻪ هﺮ آﺸﺘﯽ از هﺮ ﺡﻴﺚ ﺁﻣﺎدﻩ ﺳﻔﺮ درﻳﺎ ﺑﻮدﻩ و ﻣﻮﺗ ﻮرش وﺿ ﻌﻴﺖ ﺧ ﻮﺑﯽ داﺷ ﺘﻪ‬
‫ﺑﺎﺷ ﺪ‪ ،‬ﻣ ﯽﺗ ﻮان ﻣﻮﻓ ﻖ ﺷ ﺪ‪ .‬در ﺡﻘﻴﻘ ﺖ اﻳ ﻦ دو ﻗ ﺴﻤﺖ ﻻزم و ﻣﻠ ﺰوم ﻳﻜﺪﻳﮕﺮﻧ ﺪ‪ .‬اﮔ ﺮ آ ﺸﺘﻲه ﺎ‬
‫ﭘﻴﻮﺳﺘﻪ ﺗﺼﺎدم ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ‪ ،‬ﻃﻮﻝﯽ ﻧﻤﯽآﺸﺪ آﻪ دﻳﮕﺮ هﻴﭻ ﻳﻚ ﻗﺎﺑﻞ درﻳﺎﻧﻮردﯼ ﻧﻴﺴﺖ‪ .‬از ﻃﺮف دﻳﮕ ﺮ‬
‫اﮔﺮ ﻓﺮﻣﺎن ﺁﻧﻬﺎ از آﺎر ﺑﻴﻔﺘﺪ ﻧﻤ ﯽﺗ ﻮان از ﺗ ﺼﺎدم ﺁﻧﻬ ﺎ ﺝﻠ ﻮﮔﻴﺮﯼ ﻧﻤ ﻮد و ه ﻢ ﭼﻨ ﻴﻦ ﻣﻤﻜ ﻦ اﺳ ﺖ‬
‫ﺝﺎﻣﻌﻪ ﺑ ﺸﺮﻳﺖ را ﻣﺎﻧﻨ ﺪ دﺳ ﺘﻪاﯼ ﻧﻮازﻧ ﺪﻩ ﺑﺪاﻧﻨ ﺪ آ ﻪ ﺁهﻨﮕ ﯽ را ﻣ ﯽﻧ ﻮازد‪ .‬ﺑ ﺮاﯼ ﺗﺤ ﺼﻴﻞ ﻧﺘﻴﺠ ﻪ‬
‫ﺧﻮب دو ﭼﻴﺰ ﻻزم اﺳﺖ‪ .‬اول اﻳﻦ آﻪ ﺳﺎز هﺮ ﻧﻮازﻧﺪﻩ ﺑﺎﻳﺪ آﻮك ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬دوم اﻳﻦ آ ﻪ ه ﺮ ﻧﻮازﻧ ﺪﻩ‬
‫ﺑﻪ ﻣﻮﻗﻊ ﺧﻮد ﺑﻨﻮازد ﺗﺎ ﺁهﻨﮓ ﻣﺘﻨﺎﺳﺒﯽ از آﺎر او و دﻳﮕﺮان ﺑﺪﺳﺖ ﺁﻳ ﺪ‪ .‬وﻝ ﯽ ﻳ ﻚ ﭼﻴ ﺰ اﺳ ﺖ آ ﻪ‬
‫ﻣﺎ هﻨﻮز ﻣﺘﻮﺝﻪ ﺁن ﻧﺸﺪﻩاﻳﻢ‪ .‬ﻣﺎ ﭘﺮﺳﻴﺪﻳﻢ آﻪ اﻳﻦ ﮔﺮوﻩ ﻧﺎوهﺎ ﻣﯽﺧﻮاهﻨﺪ ﺑﻪ آﺠﺎ ﺑﺮﺳﻨﺪ و ﻳ ﺎ دﺳ ﺘﻪ‬
‫ﻧﻮازﻧ ﺪﻩ ﻣ ﯽﺧﻮاه ﺪ ﭼ ﻪ ﺁهﻨﮕ ﯽ ﺑﻨ ﻮازد؟ ﻣﻤﻜ ﻦ اﺳ ﺖ ﺳ ﺎزهﺎ هﻤ ﻪ آ ﻮك و ﺑ ﻪ ﻣﻮﻗ ﻊ ﺹ ﺤﻴﺢ زدﻩ‬
‫ﺷﻮد‪ ،‬وﻝﯽ ﺑﺎز هﻢ اﮔﺮ ﺳﺎزهﺎ ﺑﺮاﯼ زدن ﺁهﻨﮓ رﻗﺺ ﺁﻣﺎدﻩ ﺷﺪﻩ وﻝﯽ ﻋﻤ ﻼ ﺁهﻨ ﮓ ﻋ ﺰا ﻧﻮاﺧﺘ ﻪ‬
‫ﺷﻮد آﺎر ﺁﻧﻬﺎ ﻗﺮﻳﻦ ﻣﻮﻓﻘﻴﺖ ﻧﻴﺴﺖ‪ ،‬ﺑﻪ هﻤﻴﻦ ﻃﻮر هﺮ ﭼﻪ ﻧﺎوﮔﺎن ﺧﻮب آﺸﺘﻴﺮاﻧﯽ ﻧﻤﺎﻳﺪ ﺑﺎز اﮔﺮ‬
‫ﺑﻪ ﺝﺎﯼ ﻧﻴﻮﻳﻮرك ﺑﻪ آﻠﻜﺘﻪ ﺑﺮﺳﺪ ﺳﻔﺮش ﻗﺮﻳﻦ ﺑﻪ ﺷﻜﺴﺖ اﺳﺖ‪ .‬ﭘﺲ اﺧ ﻼق ﺑ ﻪ ﺳ ﻪ ﭼﻴ ﺰ ﺑ ﺴﺘﮕﯽ‬
‫دارد‪ .‬اول رﻓﺘﺎر ﺹﺤﻴﺢ و هﻢ ﺁهﻨﮕﯽ ﺑﻴﻦ اﻓﺮاد‪.‬‬

‫دوم ﺗﻨﻈﻴﻢ و هﻢ ﺁهﻨﮓ ﺳﺎﺧﺘﻦ داﺧﻠﻪ هﺮ ﻓﺮد‪ .‬ﺳﻮم هﺪف آﻠﯽ ﺝﺎﻣﻌﻪ ﺑﺸﺮﯼ ﺑﻪ ﻃﻮر ﻋﻤﻮم ﺑﺪﻳﻦ‬
‫ﻣﻌﻨﯽ آﻪ ﺑﻔﻬﻤﻴﻢ اﻧﺴﺎن ﺑﻪ ﭼﻪ ﻣﻨﻈ ﻮرﯼ ﺁﻓﺮﻳ ﺪﻩ ﺷ ﺪﻩ‪ ،‬ﻳ ﺎ هﻤ ﻪ ﻧﺎوﮔ ﺎن ﭼ ﻪ ﺧ ﻂ ﺳ ﻴﺮﯼ ﺑﺎﻳ ﺪ اﺗﺨ ﺎذ‬
‫آﻨﻨﺪ و ﻳﺎ اﻳﻦ آﻪ راهﻨﻤﺎﯼ دﺳﺘﻪ ﻣﻮزﻳﻚ ﭼﻪ ﺁهﻨﮕﯽ ﻣﯽﺧﻮاهﺪ ﺑﻨﻮازد‪ .‬ﺷﺎﻳﺪ ﺗﻮﺝﻪ ﻧﻤﻮدﻩ ﺑﺎﺷﻴﺪ آﻪ‬
‫ﻣ ﺮدم ﻋ ﺼﺮ ﺡﺎﺿ ﺮ ﺗﻘﺮﻳﺒ ﺎ هﻤﻴ ﺸﻪ درﺑ ﺎرﻩ ﻣ ﺴﺌﻠﻪ اول ﻓﻜ ﺮ آ ﺮدﻩ و دو ﻣﻮﺿ ﻮع دﻳﮕ ﺮ را‬
‫ﻓﺮاﻣ ﻮش ﻣ ﯽآﻨﻨ ﺪ‪ .‬ﻣ ﺜﻼ وﻗﺘ ﯽ ﻣ ﺮدم در روزﻧﺎﻣ ﻪ ه ﺎ ﻣ ﯽﮔﻮﻳﻨ ﺪ‪ :‬ﺑ ﺮاﯼ اﺹ ﻮل اﺧﻼﻗ ﯽ ﻣ ﺴﻴﺤﯽ‬
‫ﻣﺒﺎرزﻩ ﻣﯽ آﻨﻴﻢ ﻣﻌﻤﻮﻻ ﻣﻨﻈﻮرﺷﺎن اﻳﻦ اﺳﺖ آﻪ ﺑﺮاﯼ ﻣﺤﺒﺖ و ﻋﺪاﻝﺖ در ﻣﻴ ﺎن ﻣﻠ ﻞ و ﻃﺒﻘ ﺎت‬
‫ﻣﺮدم و اﻓﺮاد ﻣﺒﺎرزﻩ ﻣﯽﻧﻤﺎﻳﻨﺪ‪ ،‬ﺑﺪﻳﻦ ﻣﻌﻨ ﯽ آ ﻪ ﺁﻧﻬ ﺎ ﻓﻘ ﻂ در ﻓﻜ ﺮ هﻤ ﺎن ﻗ ﺴﻤﺖ اول ه ﺴﺘﻨﺪ‪ .‬ه ﻢ‬
‫ﭼﻨﻴﻦ وﻗﺘﯽ ﺷﺨﺼﯽ درﺑﺎرﻩ اﻗﺪاﻣﯽ آﻪ ﻣﯽ ﺧﻮاهﺪ ﺑﻜﻨﺪ ﺹﺤﺒﺖ ﻣﯽ دارد ﻣﯽﮔﻮﻳﺪ اﻳ ﻦ آ ﺎر ﺧﻄ ﺎ‬
‫ﻧﻴﺴﺖ‪ ،‬زﻳﺮا ﺑﻪ آﺴﯽ ﺿﺮرﯼ ﻧﻤﯽرﺳﺎﻧﺪ‪ .‬در اﻳﻦ ﻣﻮرد او ﻓﻘﻂ ﻗﺴﻤﺖ اول را در ﻧﻈ ﺮ دارد‪ .‬او‬
‫اﻳﻦ ﻃ ﻮر ﻓﻜ ﺮ ﻣ ﯽآﻨ ﺪ آ ﻪ ﺑ ﺎﻃﻦ آ ﺸﺘﯽ اهﻤﻴﺘ ﯽ ﻧ ﺪارد ﻣ ﺸﺮوط ﺑ ﺮ اﻳ ﻦ آ ﻪ آ ﺸﺘﯽ او ﺑ ﻪ آ ﺸﺘﯽ‬
‫دﻳﮕﺮﯼ ﺗﺼﺎدف ﻧﻨﻤﺎﻳﺪ‪ .‬اﻝﺒﺘﻪ آﺎﻣﻼ ﻃﺒﻴﻌﯽ اﺳﺖ آﻪ وﻗﺘﯽ راﺝﻊ ﺑﻪ اﺧﻼق ﺹ ﺤﺒﺖ ﻣ ﯽ دارﻳ ﻢ ﺑ ﺎ‬
‫ﻣﻮﺿﻮع اول ﺷﺮوع آﻨﻴﻢ آﻪ ﻋﺒﺎرت از رواﺑﻂ اﺝﺘﻤﺎﻋﯽ اﺳﺖ‪ .‬از ﻳ ﻚ ﻃ ﺮف ﻧﺘ ﺎﻳﺞ اﺧ ﻼق ﺑ ﺪ‪،‬‬
‫در ﻣﺤ ﻴﻂ ﺧﻴﻠ ﯽ ﺁﺷ ﻜﺎر اﺳ ﺖ و ه ﺮ روزﻩ اﻳ ﻦ ﻣﻮﺿ ﻮع ﺑﻴ ﺸﺘﺮ ﺁﺷ ﻜﺎر ﻣ ﯽ ﮔ ﺮدد‪ .‬ﺝﻨ ﮓ و‬
‫ﺑﯽﭼﻴﺰﯼ و رﺷﻮﻩ‪ ،‬ﺡﻜﻮﻣﺖهﺎﯼ دﺳﺖ ﻧﺸﺎﻧﺪﻩ و آﺎرهﺎﯼ ﺗﻘﻠﺒﯽ ﻧﺘﻴﺠﻪ ﺁن اﺳﺖ و ﻧﻴﺰ ﺗﺎ ﻣ ﺪﺗﯽ آ ﻪ‬
‫ﺑﻪ ﻗﺴﻤﺖ اول ﻣﺘﻜﯽ ﺑﺎﺷﻴﻢ درﺑﺎرﻩ اﺧﻼق ﺧﻴﻠﯽ آﻢ اﺧﺘﻼف دارﻳﻢ‪ .‬ﺗﻘﺮﻳﺒﺎ هﻤﻪ اﺷ ﺨﺎص ﺑ ﻪ ﻃ ﻮر‬
‫آﻠ ﯽ ﻣﻮاﻓﻘﻨ ﺪ )اﻝﺒﺘ ﻪ از ﻝﺤ ﺎظ ﻓﺮﺿ ﯽ( آ ﻪ اﻓ ﺮاد ﺑ ﺸﺮ ﺑﺎﻳ ﺴﺘﯽ اﻣ ﻴﻦ و ﻣﻬﺮﺑ ﺎن ﺑ ﻮدﻩ ﻧ ﺴﺒﺖ ﺑ ﻪ‬
‫ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ آﻤﻚ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ‪.‬‬

‫وﻝﯽ ﮔﺮﭼﻪ ﺷﺮوع ﺑﺎ اﻳﻦ ﻣﻘﺪﻣﻪ اﻣﺮﯼ اﺳﺖ ﻃﺒﻴﻌﯽ‪ .‬ﺑﺎز اﮔﺮ ﻓﻜﺮ ﻣﺎ درﺑﺎرﻩ اﺧﻼق ﺑ ﻪ هﻤ ﻴﻦ ﺝ ﺎ‬
‫ﻣﺘﻮﻗ ﻒ ﺷ ﻮد ﻣﻤﻜ ﻦ اﺳ ﺖ اﺹ ﻼ ﻓﻜ ﺮﯼ درﺑ ﺎرﻩ ﺁن ه ﻢ ﻧﻜ ﺮدﻩ ﺑﺎﺷ ﻴﻢ‪ ،‬ﭘ ﺲ ﺗ ﺎ ﻣ ﺎ ﺑ ﻪ ﻣ ﺴﺌﻠﻪ دوم‬
‫ﻧﭙﺮدازﻳﻢ ﻳﻌﻨﯽ ﻣﺘﻮﺝ ﻪ ﻧ ﺸﻮﻳﻢ آ ﻪ ﺑﺎﻳ ﺴﺘﯽ داﺧﻠ ﻪ ه ﺮ ﻓ ﺮد ﺑ ﺸﺮ اﺹ ﻼح ﮔ ﺮدد ﻓﻘ ﻂ ﺧ ﻮد را ﮔ ﻮل‬
‫ﻣﯽزﻧﻴﻢ‪ .‬ﭼﻪ ﻓﺎﻳﺪﻩ دارد ﺑﻪ آﺸﺘﯽهﺎ دﺳﺘﻮر دادﻩ ﺷﻮد آ ﻪ ﭼﻄ ﻮر ﻓﺮﻣ ﺎن ﺧ ﻮد را ﺑ ﻪ آ ﺎر ﺑ ﺮدﻩ و‬
‫از ﺗﺼﺎدف ﺝﻠﻮﮔﻴﺮﯼ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ‪ .‬اﮔﺮ در ﺡﻘﻴﻘﺖ اﻳﻦ آﺸﺘﯽهﺎ ﺁن ﻗﺪر ﻓﺮﺳﻮدﻩ و در هﻢ ﺷﻜﺴﺘﻪ ﺑﺎﺷ ﺪ‬
‫آﻪ ﻧﺘﻮان اﺹﻼ ﻓﺮﻣﺎن ﺁن را ﺑﻪ آﺎر ﺑﺮد؟ ﺑﻪ هﻤﻴﻦ ﻃ ﻮر ﭼ ﻪ ﻓﺎﻳ ﺪﻩ دارد در روﯼ آﺎﻏ ﺬ ﻗ ﻮاﻧﻴﻨﯽ‬
‫ﺑﺮاﯼ رﻓﺘﺎر ﺑﺸﺮﯼ ﺗﻨﻈﻴﻢ ﺷﻮد در ﺹﻮرﺗﯽ آﻪ ﻣﯽ داﻧﻴﻢ در ﺡﻘﻴﻘﺖ ﺡﺮس و ﺝ ﻦ و آ ﺞ ﺧﻠﻘ ﯽ و‬
‫ﻓﺮﻳﺐ ﻣﺎﻧﻊ اﻧﺠﺎم ﺁﻧﻬﺎ اﺳﺖ‪ .‬ﻗﺼﺪ ﻧﮕﺎرﻧﺪﻩ ﺑﻪ هﻴﭻ وﺝﻪ اﻳﻦ ﻧﻴﺴﺖ آﻪ ﻧﺒﺎﻳﺴﺘﯽ ﻓﻜﺮ ﺑﻜﻨ ﻴﻢ و ﺗﻌﻘ ﻞ‬
‫ﺑﻨﻤ ﺎﻳﻴﻢ و در اﻃ ﺮاف اﺹ ﻼﺡﺎت اﺝﺘﻤ ﺎﻋﯽ و اﻗﺘ ﺼﺎدﯼ ﺧﻮدﻣ ﺎن ﻣﻄﺎﻝﻌ ﺎﺗﯽ ﻧﻜﻨ ﻴﻢ ﺑﻠﻜ ﻪ ﻣﻨﻈ ﻮر‬
‫ﻧﮕﺎرﻧﺪﻩ اﻳﻦ اﺳﺖ آﻪ اﻳﻦ هﻤﻪ اﻓﻜﺎر ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﻧﻘﺶ ﺑﺮﺁب ﺑﺎﺷﺪ ﻣﮕﺮ اﻳﻦ آ ﻪ ﺝ ﺰ ﺑ ﺎ ﺷ ﻬﺎﻣﺖ و‬
‫ﺑﺰرگ ﻣﻨﺸﯽ در اﻓﺮاد ه ﻴﭻ ﺳﻴ ﺴﺘﻤﯽ ﻧﻤ ﯽ ﺗﻮاﻧ ﺪ ﺑ ﻪ ﻃ ﻮر ﺹ ﺤﻴﺢ آ ﺎر ﻧﻤﺎﻳ ﺪ‪ .‬اﻝﺒﺘ ﻪ ﺧﻴﻠ ﯽ ﺁﺳ ﺎن‬
‫اﺳﺖ آﻪ اﻧﻮاع ﺑﻪ ﺧﺼﻮص ارﺗﺸﺎء و ﻗﻠ ﺪرﯼ را آ ﻪ در وﺿ ﻊ ﺧﺎﺹ ﯽ ﺡﻜ ﻢ ﻓﺮﻣ ﺎ اﺳ ﺖ از ﺑ ﻴﻦ‬
‫ﺑ ﺮد وﻝ ﯽ ﺗ ﺎ ﺑ ﺸﺮ از ﺡﻘﻴﻘ ﺖ اﻧﺤ ﺮاف ورزﻳ ﺪﻩ و ﺑ ﻪ ﮔ ﺮدن آﻠﻔﺘ ﯽ و ﻗﻠ ﺪرﯼ ﻋ ﺎدت دارد ﭘﻴﻮﺳ ﺘﻪ‬
‫ﺧﻮاهﺪ ﺗﻮاﻧﺴﺖ ﻃﺮق ﺝﺪﻳﺪﯼ ﺑﺮاﯼ اﺝ ﺮاﯼ ﻧﻘ ﺸﻪ ﻗ ﺪﻳﻢ ﺧ ﻮد ﺗﺤ ﺖ وﺿ ﻌﻴﺖ ﺝﺪﻳ ﺪ اﺝﺘﻤ ﺎﻋﯽ ﭘﻴ ﺪا‬
‫آﻨﺪ‪.‬‬

‫ﻧﻤﯽﺗﻮان ﺑﺎ ﻗﺎﻧﻮن ﺑﺸﺮ را ﺧﻮب ﻧﻤﻮد و ﺑﺪون اﻓﺮاد ﺧﻮب‪ ،‬داﺷﺘﻦ ﻣﺤﻴﻂ ﺧﻮب اﻣﻜ ﺎن ﻧ ﺪارد‪ .‬از‬
‫اﻳ ﻦ ﺝﻬ ﺖ اﺳ ﺖ آ ﻪ ﺑﺎﻳ ﺴﺘﯽ از ﻗ ﺴﻤﺖ اول ﺗﺠ ﺎوز ﻧﻤ ﻮدﻩ ﺑ ﻪ ﻣﻮﺿ ﻮع دوم ﺑﭙ ﺮدازﻳﻢ‪ .‬ﻳﻌﻨ ﯽ ﺑ ﻪ‬
‫اﺧﻼق ﺑﺎﻃﻨﯽ هﺮ ﻓﺮد ﺗﻮﺝﻪ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻴﻢ‪ .‬وﻝﯽ ﻧﮕﺎرﻧﺪﻩ ﻓﻜﺮ ﻧﻤ ﯽ آﻨ ﺪ آ ﻪ در اﻳﻨﺠ ﺎ ه ﻢ آ ﺎر ﺗﻤ ﺎم‬
‫ﻣﯽﺷﻮد‪ .‬ﺗﺎ آﻨﻮن ﺑﻪ ﻣﺮﺡﻠﻪهﺎﻳﯽ رﺳﻴﺪﻩاﻳﻢ آﻪ ﻋﻘﺎﻳﺪ ﻣﺨﺘﻠﻒ راﺝﻊ ﺑﻪ ﻋﺎﻝﻢ وﺝﻮد ﻣ ﺎ را ﺑ ﻪ ﻋﻘﺎﻳ ﺪ‬
‫اﺧﻼﻗﯽ ﻣﺘﻔﺎوﺗﯽ راهﻨﻤﺎﻳﯽ آﺮدﻩ اﺳ ﺖ‪ .‬در ﻧﻈ ﺮ اول ﺧﻴﻠ ﯽ ﻣﻌﻘ ﻮل ﺑ ﻪ ﻧﻈ ﺮ ﻣ ﯽرﺳ ﺪ آ ﻪ ﻗﺒ ﻞ از‬
‫رﺳﻴﺪن ﺑﻪ ﺁن ﻣﺮﺡﻠﻪ آﻤﯽ ﻣﻜﺚ ﻧﻤﻮدﻩ ﻓﻘﻂ ﺗﺎ ﺁن ﻗﺴﻤﺖ هﺎﻳﯽ از اﺧﻼق آﻪ آﻠﻴ ﻪ اﺷ ﺨﺎص ﻋﺎﻗ ﻞ‬
‫ﻣﻮاﻓﻖ ﺁن هﺴﺘﻨﺪ ﭘﻴﺶ ﺑﺮوﻳﻢ وﻝﯽ ﺁﻳﺎ اﻳﻦ آﺎر ﻣﻤﻜﻦ اﺳ ﺖ؟ ﻓﺮاﻣ ﻮش ﻧﻜﻨﻴ ﺪ آ ﻪ ﻣ ﺬهﺐ ﺷ ﺎﻣﻞ ﻳ ﻚ‬
‫رﺷﺘﻪ ﺑﻴﺎﻧﺎﺗﯽ اﺳﺖ راﺝﻊ ﺑﻪ ﺡﻘﺎﻳﻘﯽ آﻪ ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﺹﺤﻴﺢ ﻳﺎ ﺧﻄ ﺎ ﺑﺎﺷ ﺪ‪ ،‬اﮔ ﺮ ﺹ ﺤﻴﺢ ﺑﺎﺷ ﺪ ﻳ ﻚ‬
‫رﺷ ﺘﻪ اﺳ ﺘﻨﺘﺎج ه ﺎﯼ ﻣﻌﻴﻨ ﯽ دﻧﺒﺎﻝ ﻪ ﺁن ﺑ ﺮاﯼ ﻃ ﺮز ﺹ ﺤﻴﺢ راﻧ ﺪن ﻧﺎوﮔ ﺎن ﺝﺎﻣﻌ ﻪ ﺑ ﺸﺮﯼ ﭘ ﻴﺶ‬
‫ﻣﯽﺁﻳﺪ‪ .‬ﻣﺜﻼ ﺧﻮب اﺳﺖ ﺑﻪ ﺑﻴ ﺎن ﺷﺨ ﺼﯽ آ ﻪ ﻣ ﯽﮔﻮﻳ ﺪ‪» :‬ﺗ ﺎ ﭼﻴ ﺰﯼ ﺑ ﻪ ﺑ ﺸﺮ دﻳﮕ ﺮﯼ ﺹ ﺪﻣﻪ اﯼ‬
‫ﻧﺮﺳﺎﻧﺪ ﺧﻄﺎ ﻧﻴﺴﺖ«‪ .‬ﻣﺮاﺝﻌﻪ آﻨﻴﻢ ﭼﻨﻴﻦ ﺷﺨﺼﯽ ﺑﻪ ﺧﻮﺑﯽ ﻣﯽﻓﻬﻤﺪ آ ﻪ او ﻧﺒﺎﻳ ﺪ ﺑ ﻪ آ ﺸﺘﯽ ه ﺎﯼ‬
‫دﻳﮕ ﺮﯼ آ ﻪ ﻧﺎوﮔ ﺎن ﺝﺎﻣﻌ ﻪ ﺑ ﺸﺮﻳﺖ در ﺡﺮآ ﺖ ﻣ ﯽﺑﺎﺷ ﺪ ﺹ ﺪﻣﻪاﯼ ﺑﺮﺳ ﺎﻧﺪ وﻝ ﯽ اﻳ ﻦ ﺷ ﺨﺺ‬
‫ﺹﻤﻴﻤﺎﻧﻪ ﻣﻌﺘﻘﺪ اﺳﺖ آ ﻪ ه ﺮ ﭼ ﻪ ﺑﺨﻮاه ﺪ ﻧ ﺴﺒﺖ ﺑ ﻪ آ ﺸﺘﯽ ﺡﻴ ﺎت ﺧ ﻮد ﻣ ﯽﺗﻮاﻧ ﺪ ﺑﻜﻨ ﺪ‪ ،‬زﻳ ﺮا ﺁن‬
‫آﺸﺘﯽ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﺧﻮد او اﺳﺖ‪ .‬وﻝﯽ ﺁﻳﺎ اﻳﻦ آﻪ واﻗﻌﺎ آﺸﺘﯽ ﺑﺪن او ﻣﺘﻌﻠﻖ ﺑﻪ ﺧﻮد او اﺳﺖ‪ .‬ﻓﺮق‬
‫ﻓﺎﺡﺸﯽ ﺑﻪ وﺝﻮد ﻧﻤﯽﺁورد؟ ﺁﻳﺎ ﻓﺮق ﻓﺎﺡﺸﯽ ﻧﻤﯽآﻨﺪ آﻪ ﻣﺜﻼ ﻣ ﻦ ﻣﺎﻝ ﻚ ﺑ ﺪن و ﻓﻜ ﺮ ﺧ ﻮد ﺑﺎﺷ ﻢ ﺗ ﺎ‬
‫اﻳ ﻦ آ ﻪ ﻣﺎﻧﻨ ﺪ ﻣ ﺴﺘﺎﺝﺮﯼ ه ﻴﭻ ﮔﻮﻧ ﻪ ﻣ ﺴﺌﻮﻝﻴﺖ واﻗﻌ ﯽ ﻧﺪاﺷ ﺘﻪ و ﻓﻘ ﻂ در ﻣﻘﺎﺑ ﻞ ﻣﺎﻝ ﻚ ﺡﻘﻴﻘ ﯽ ﺁن‬
‫آﺸﺘﯽ ﻣﺴﺌﻮل ﺑﺎﺷﻢ؟‬

‫اﮔﺮ آﺲ دﻳﮕﺮﯼ ﺑﺮاﯼ ﻣﻨﻈﻮرهﺎﻳﯽ آﻪ در ﻧﻈﺮ داﺷﺘﻪ ﻣﺮا ﺁﻓﺮﻳﺪﻩ در اﻳﻦ ﺹﻮرت ﺑﺴﻴﺎر ﺗﻜﺎﻝﻴﻔﯽ‬
‫آ ﻪ در ﺹ ﻮرت ﻣﺘﻌﻠ ﻖ ﺑ ﻮدن ﺑ ﻪ ﺧ ﻮدم ﻧﻤ ﯽداﺷ ﺘﻢ اآﻨ ﻮن دارا ه ﺴﺘﻢ‪ .‬ﺑ ﺎز ﻣ ﺴﻴﺤﻴﺖ ﺗ ﺼﺮﻳﺢ‬
‫ﻣﯽﻧﻤﺎﻳﺪ آﻪ ﺗﺎ اﺑﺪ زﻧ ﺪﻩ ﺧﻮاه ﺪ ﻣﺎﻧ ﺪ‪ .‬ﺡ ﺎل وارد اﻳ ﻦ ﻣﻮﺿ ﻮع ﻧﻤ ﯽﺷ ﻮﻳﻢ آ ﻪ اﻳ ﻦ ﻋﻘﻴ ﺪﻩ ﺹ ﺤﻴﺢ‬
‫اﺳﺖ ﻳﺎ ﻏﻠﻂ وﻝﯽ ﺑﺴﻴﺎر ﭼﻴﺰهﺎ اﺳﺖ آﻪ اﮔﺮ ﻗﺮار ﺑﻮد ﺑ ﺸﺮ ﻓﻘ ﻂ هﻔﺘ ﺎد ﺳ ﺎل زﻧ ﺪﻩ ﺑﻤﺎﻧ ﺪ‪ ،‬ارزش‬
‫ﻧﺪاﺷﺖ آﻪ در اﻃﺮاف ﺁﻧﻬﺎ ﻓﻜﺮ آﺮدﻩ و ﺹ ﺮف وﻗ ﺖ ﻧﻤﺎﻳ ﺪ اﻣ ﺎ اﮔ ﺮ ﻣ ﻦ ﺑ ﺪاﻧﻢ آ ﻪ ﺑ ﺮاﯼ هﻤﻴ ﺸﻪ‬
‫زﻧﺪﻩ ﻣﯽﻣﺎﻧﻢ ﺧﻴﻠﯽ ﺑﻪ ﻃﻮر ﺝﺪﯼ درﺑﺎرﻩ ﺁﻧﻬ ﺎ ﻓﻜ ﺮ و اﻧﺪﻳ ﺸﻪ ﻣ ﯽآ ﻨﻢ‪ .‬ﻣ ﺜﻼ ﺷ ﺎﻳﺪ آ ﺞ ﺧﻠﻘ ﯽ و ﻳ ﺎ‬
‫ﺡﺴﺪ در ﻣﻦ ﺑﻪ ﺗﺪرﻳﺞ رو ﺑﻪ ﻓﺰوﻧﯽ ﻣﯽﮔﺬارد ﺑﻪ ﻃﻮرﯼ آﻪ ﺑﻪ ﺗﺪرﻳﺞ ﺑﻌﺪ از هﻔﺘ ﺎد ﺳ ﺎل ﭼﻨ ﺪان‬
‫اﺙﺮﯼ از ﺁن ﻣﺸﻬﻮد ﻧﻴﺴﺖ‪ ،‬وﻝﯽ ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﭘ ﺲ از ﻳ ﻚ ﻣﻴﻠﻴ ﻮن ﺳ ﺎل اﻳ ﻦ ﺧﻠ ﻖ ﺑ ﺪ ﺝﻬ ﻨﻢ ﺡﻘﻴﻘ ﯽ‬
‫ﺑﺮاﯼ ﻣﻦ ﺑﻪ وﺝﻮد ﺁورد‪ .‬در ﺡﻘﻴﻘﺖ اﮔﺮ ﻣ ﺴﻴﺤﻴﺖ درﺳ ﺖ ﺑﺎﺷ ﺪ ﺝﻬ ﻨﻢ اﺹ ﻄﻼح ﻓﻨ ﯽ ﺹ ﺤﻴﺢ و‬
‫ﺝﺎﻣﻌﯽ اﺳﺖ ﺑﺮاﯼ ﺁن ﭼﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﻧﻈﺮ اﺳﺖ و ﺑﻘﺎﯼ روح ﻓ ﺮق دﻳﮕ ﺮﯼ ﺑ ﻪ وﺝ ﻮد ﻣ ﯽ ﺁورد آ ﻪ‬
‫ﺗﺼﺎدﻓﺎ ﺑﺎ ﻓﺮق ﻣﻴﺎن دﻣﻜﺮاﺳﯽ و اﺳﺘﺒﺪاد ارﺗﺒﺎط دارد‪.‬‬

‫اﮔﺮ اﻓﺮاد ﻓﻘﻂ هﻔﺘﺎد ﺳﺎل زﻧﺪﻩ ﺑﻤﺎﻧﻨﺪ در اﻳﻦ ﺹﻮرت ﻳﻚ اﺳ ﺘﺎن ﻳ ﺎ ﻳ ﻚ ﻣﻠ ﺖ و ﻳ ﺎ ﻳ ﻚ ﺗﻤ ﺪﻧﯽ آ ﻪ‬
‫هﺰار ﺳﺎل ﻣﻤﻜﻦ اﺳ ﺖ ﺑ ﺎﻗﯽ ﺑﻤﺎﻧ ﺪ‪ ،‬از ﻳ ﻚ ﻓ ﺮد ﺑﻴ ﺸﺘﺮ اهﻤﻴ ﺖ دارد وﻝ ﯽ اﮔ ﺮ ﻣ ﺴﻴﺤﻴﺖ ﺹ ﺤﻴﺢ‬
‫ﺑﺎﺷﺪ در اﻳﻦ ﺹﻮرت ﻓﺮد ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻴﺸﺘﺮ اهﻤﻴﺖ دارد ﺑﻠﻜ ﻪ اهﻤﻴ ﺖ او ﺑ ﺴﻴﺎر زﻳ ﺎدﺗﺮ اﺳ ﺖ‪ .‬زﻳ ﺮا‬
‫او ﻓﺮدﯼ اﺳﺖ اﺑﺪﯼ؛ و ﺡﻴ ﺎت ﻳ ﻚ اﻧ ﺴﺎﻧﯽ و ﻳ ﺎ ﻳ ﻚ ﺗﻤ ﺪن در ﻣﻘﺎﺑ ﻞ او ﻧ ﺎﭼﻴﺰ و زودﮔ ﺬر اﺳ ﺖ‪.‬‬
‫ﭘﺲ ﻇ ﺎهﺮا اﮔ ﺮ ﻣ ﺎ ﺑﺎﻳ ﺴﺘﯽ در اﻃ ﺮاف اﺧ ﻼق ﻓﻜ ﺮ آﻨ ﻴﻢ ﺑﺎﻳ ﺪ ه ﺮ ﺳ ﻪ ﻗ ﺴﻤﺖ ﻓ ﻮق را در ﻧﻈ ﺮ‬
‫ﺑﮕﻴﺮﻳﻢ ﻳﻌﻨﯽ رواﺑﻂ ﻣﻴﺎن اﻓﺮاد ﺑﺸﺮ را ﺑﺎ ﻳﻜ ﺪﻳﮕﺮ و اﻣ ﻮر داﺧﻠ ﯽ ه ﺮ ﻓ ﺮد‪ ،‬و رواﺑ ﻂ اﻧ ﺴﺎن را‬
‫ﺑﺎ ﻗﻮﻩاﯼ آﻪ او را ﺑﻪ وﺝﻮد ﺁورد در ﻧﻈﺮ ﺑﮕﻴﺮﻳﻢ‪ .‬هﻤﻪ ﻣﺎ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﻴﻢ راﺝﻊ ﺑﻪ ﻗﺴﻤﺖ اول ﺑ ﺎ ه ﻢ‬
‫هﻤﻜ ﺎرﯼ ﻧﻤ ﺎﻳﻴﻢ‪ ،‬ﻋ ﺪم ﺗﻮاﻓ ﻖ از ﻗ ﺴﻤﺖ دوم ﺷ ﺮوع ﺷ ﺪﻩ و در ﻗ ﺴﻤﺖ ﺳ ﻮم ﺑ ﻪ ﻣﺮﺡﻠ ﻪ وﺧﻴﻤ ﯽ‬
‫ﻣﯽرﺳﺪ‪ .‬در ﻣﻄﺎﻝﻌﻪ ﻗ ﺴﻤﺖ ﺳ ﻮم اﺳ ﺖ آ ﻪ ﻓ ﺮق ﻋﻤ ﺪﻩاﯼ ﻣﻴ ﺎن اﺧ ﻼق ﻣ ﺴﻴﺤﯽ و ﻏﻴ ﺮ ﻣ ﺴﻴﺤﯽ‬
‫ﻇﺎهﺮ ﻣﯽ ﮔﺮدد‪ .‬در اﻳﻦ آﺘﺎب ﻧﮕﺎرﻧﺪﻩ ﭼﻨﻴﻦ ﻓﺮض ﻣﯽآﻨﺪ آﻪ ﻧﻈﺮﻳﻪ اﺧﻼﻗ ﯽ ﻣ ﺴﻴﺤﻴﺖ ﺹ ﺤﻴﺢ‬
‫اﺳﺖ و ﺁن ﭼﻪ ﻣﻄﺮح ﻣﯽﻧﻤﺎﻳﺪ روﯼ اﻳﻦ اﻳﻦ ﺡﺴﺎب اﺳﺖ آﻪ ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ دﻳﻦ ﺹﺤﻴﺤﯽ اﺳﺖ‪.‬‬
 ‫آﺘﺎب‪ :‬اﺧﻼق ﻣﺴﻴﺤﯽ‬
‫ﻧﻮﺷﺘﻪ‪ :‬چ‪ .‬س‪ .‬ﻟﻮﺋﻴﺲ‬
‫ﺗﺮﺟﻤﻪ‪ :‬ر‪ .‬ﻧﺎﻣﻮر‬
‫ﻓﺼﻞ دوم‪ :‬ﻓﻀﺎﻳﻞ اﺻﻠﯽ‬
‫اﮔﺮ ﺷﻤﺎ اﺟﺎزﻩ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻴﺪ آﻪ ﻓﻘﻂ دﻩ دﻗﻴﻘﻪ ﺣﺮف ﺑﺰﻧﻴﺪ اﻟﺒﺘﻪ هﺮ ﻣﻄﻠﺐ دﻳﮕﺮﯼ را ﻓﺪاﯼ‬
‫اﺧﺘﺼﺎر ﻣﯽآﻨﻴﺪ‪ .‬ﻳﻜﯽ از ﻋﻠﻞ ﻣﻬﻤﯽ آﻪ اﻳﻦ ﺟﺎﻧﺐ اﺧﻼق را ﺑﻪ ﺳﻪ دﺳﺘﻪ ﺕﻘﺴﻴﻢ ﻧﻤﻮدﻩام )و‬
‫ﺣﻴﺎت ﺑﺸﺮ را ﺑﻪ ﺣﺮآﺖ ﻧﺎوآﺎن در در درﻳﺎ ﺕﺸﺒﻴﻪ آﺮدﻩام( اﻳﻦ اﺳﺖ آﻪ ﺑﻪ ﻧﻈﺮم اﻳﻦ اﻣﺮ‬
‫آﻮﺕﺎﻩﺕﺮﻳﻦ راﻩ ﺣﻞ ﻣﺴﺌﻠﻪ ﺁﻣﺪ‪ .‬در اﻳﻦ ﺟﺎ ﻣﯽﺧﻮاهﻢ اﻃﻼﻋﺎﺕﯽ راﺟﻊ ﺑﻪ ﻃﺮﻳﻖ دﻳﮕﺮﯼ آﻪ‬
‫ﻧﻮﻳﺴﻨﺪﮔﺎن ﻗﺪﻳﻢ اﻳﻦ ﻣﻮﺿﻮع را ﺕﻘﺴﻴﻢ ﻧﻤﻮدﻩاﻧﺪ و ﺕﻜﺮار ﺁن در اﻳﻦ ﺟﺎ ﺑﻪ ﻃﻮل ﻣﯽاﻧﺠﺎﻣﺪ‪)،‬وﻟﯽ‬
‫در ﻋﻴﻦ ﺣﺎل ﻃﺮﻳﻖ ﺑﺴﻴﺎر ﺧﻮﺑﯽ اﺳﺖ( اﻧﺪآﯽ ﮔﻔﺘﮕﻮ آﻨﻴﻢ‪ .‬ﺑﺮ ﻃﺒﻖ اﻳﻦ ﻃﺮﻳﻘﻪ ﻃﻮﻻﻧﯽﺕﺮ‪،‬‬
‫هﻔﺖ »ﻓﻀﻴﻠﺖ اﺧﻼﻗﯽ« وﺟﻮد دارد ﭼﻬﺎرﺕﺎﯼ ﺁن در اﻳﻦ ﻓﻀﻴﻠﺖ اﺧﻼﻗﯽ »اﺹﻠﯽ« و ﺳﻪ‬
‫ﻧﺎﻣﻮس دﻳﮕﺮ ﻓﻀﺎﻳﻞ اﺧﻼﻗﯽ »ﻣﺬهﺒﯽ« ﻧﺎﻣﻴﺪﻩ ﺷﺪ‪ .‬ﻓﻀﺎﻳﻞ اﺹﻠﯽ ﺁﻧﻬﺎﻳﯽ اﺳﺖ آﻪ آﻠﻴﻪ اﻓﺮاد‬
‫ﻣﺘﻤﺪن ﺑﺸﺮﯼ ﺁﻧﻬﺎ را ﻣﯽﺷﻨﺎﺳﺪ‪ ،‬در ﺣﺎﻟﯽ آﻪ ﻓﻀﺎﻳﻞ اﺹﻠﯽ ﺁﻧﻬﺎﻳﯽ اﺳﺖ آﻪ اﺹﻮﻻ ﻓﻘﻂ‬
‫ﻣﺴﻴﺤﻴﺎن از ﺁن اﻃﻼع دارﻧﺪ ﻧﮕﺎرﻧﺪﻩ ﺑﻌﺪ راﺟﻊ ﺑﻪ ﻧﻮاﻣﻴﺲ ﻳﺎ ﻓﻀﺎﻳﻞ ﻣﺬهﺒﯽ ﺑﺤﺚ ﻣﯽآﻨﺪ وﻟﯽ‬
‫ﻓﻌﻼ راﺟﻊ ﺑﻪ ﭼﻬﺎر ﻓﻀﻴﻠﺖ اﺹﻠﯽ ﮔﻔﺘﮕﻮ ﻣﯽآﻨﺪ‪ .‬آﻠﻤﻪ »اﺹﻠﯽ« از اﻳﻦ ﻟﺤﺎظ اﻧﺘﺨﺎب ﺷﺪﻩ آﻪ‬
‫اﻳﻦ ﻧﻮاﻣﻴﺲ ﻣﺒﻨﺎﯼ اﺧﻼق اﺳﺖ و ﭼﻬﺎر ﻓﻀﻴﻠﺖ ﻋﺒﺎرت هﺴﺘﻨﺪ از ﺣﺰم‪ ،‬اﻋﺘﺪال‪ ،‬ﻋﺪاﻟﺖ و‬
‫ﺷﻜﻴﺒﺎﻳﯽ‪ .‬ﺣﺰم ﻋﺒﺎرت اﺳﺖ از ﺑﻪ آﺎر ﺑﺮدن ﻋﻘﻞ ﺳﻠﻴﻢ ﺑﻪ ﻃﻮر ﻋﻤﻠﯽ و واﻗﻌﯽ اﺳﺖ‪ ،‬ﺑﺪﻳﻦ‬
‫ﻣﻌﻨﯽ آﻪ ﺷﺨﺺ زﺣﻤﺖ ﺕﻔﻜﺮ ﺑﻪ ﺧﻮد هﻤﻮار ﻧﻤﻮدﻩ و ﻓﻜﺮ ﻣﯽآﻨﺪ آﻪ ﻧﺘﻴﺠﻪ ﺁن ﭼﻪ ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ‪.‬‬
‫اﻣﺮوزﻩ اﻏﻠﺐ ﻣﺮدم اﺹﻼ ﺣﺰم را ﻳﻜﯽ از»ﻓﻀﺎﻳﻞ اﺧﻼﻗﯽ« ﻧﻤﯽ داﻧﻨﺪ در ﺣﻘﻴﻘﺖ از ﺁن ﺟﺎﻳﯽ‬
‫آﻪ ﻣﺴﻴﺢ ﮔﻔﺘﻪ اﺳﺖ آﻪ هﺮآﺲ ﻣﺎﻧﻨﺪ آﻮدك ﺑﺎﺷﺪ وارد ﻋﺎﻟﻢ ﻣﻠﻜﻮت او ﻣﯽﺷﻮد‪ ،‬از اﻳﻦ رو‬
‫ﺑﺴﻴﺎرﯼ از ﻣﺴﻴﺤﻴﺎن ﻓﻜﺮ ﻣﯽآﻨﻨﺪ آﻪ ﭼﻨﺎن ﭼﻪ ﺷﺨﺺ»ﺧﻮب« ﺑﺎﺷﺪ اﮔﺮ ﻓﺮﺿﺎ اﺣﻤﻖ هﻢ ﺑﺎﺷﺪ‬
‫دﻳﮕﺮ ﭼﻨﺪان اهﻤﻴﺘﯽ ﻧﺪارد‪.‬‬

‫اﻣﺎ اﻳﻦ ﺳﺆ ﺕﻔﺎهﻤﯽ اﺳﺖ‪ ،‬زﻳﺮا اوﻻ ﺑﭽﻪ هﺎ ﺑﺴﻴﺎر در آﺎر»ﺣﺰم« ﻧﺸﺎن ﻣﯽدهﻨﺪ و اﻳﻦ را در‬
‫آﺎرهﺎﻳﯽ آﻪ واﻗﻌﺎ ﺑﺪان ﻋﻼﻗﻤﻨﺪﻧﺪ ﺣﺰم را ﻣﺮاﻋﺎت ﻧﻤﻮدﻩ و ﺑﺎ آﻤﺎل ﻋﻘﻞ در اﻃﺮاف ﺁن ﻓﻜﺮ‬
‫ﻣﯽآﻨﻨﺪ و ﺛﺎﻧﻴﺎ ﺑﻪ ﻃﻮرﯼ آﻪ ﭘﻮﻟﺲ رﺳﻮل ﺧﺎﻃﺮ ﻧﺸﺎن ﻣﯽﻧﻤﺎﻳﺪ ﻣﻘﺼﻮد ﻣﺴﻴﺢ هﻴﭻ وﻗﺖ اﻳﻦ‬
‫ﻧﺒﻮدﻩ آﻪ در هﻮﺷﻴﺎرﯼ و ﻋﻘﻞ آﻮدك ﺑﻤﺎﻧﻴﻢ ﺑﻠﻜﻪ ﺑﺮﻋﻜﺲ ﺑﻪ ﻣﺎ ﮔﻔﺘﻪ اﺳﺖ آﻪ ﻧﻪ ﺕﻨﻬﺎ »ﭼﻮن‬
‫ﻣﺎران هﻮﺷﻴﺎر ﺑﺎﺷﻴﻢ«‪ .‬او ﻣﯽﺧﻮاهﺪ ﻗﻠﺐ ﻣﺎ ﻣﺜﻞ ﻗﻠﺐ آﻮدك ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬وﻟﯽ ﻣﻐﺰ ﺁدم ﺑﺎﻟﻎ ﺑﻪ ﻋﺒﺎرت‬
‫دﻳﮕﺮ او ﻣﯽﺧﻮاهﺪ ﻣﺎ دﻟﯽ ﺳﺎدﻩ و ﺹﺎف و ﻳﻚ ﺟﻬﺖ و ﺑﺎ ﻣﺤﺒﺖ و ﺕﻌﻠﻴﻢ ﭘﺬﻳﺮ ﻣﺎﻧﻨﺪ آﻮدآﺎن‬
‫ﺧﻮب داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻴﻢ‪ ،‬وﻟﯽ هﺮ ﭼﻪ هﻮش و ذآﺎوت دارﻳﻢ در آﺎر او ﺑﻪ آﺎر ﺑﺮﻳﻢ و ﺑﻪ ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ وﺟﻪ‬
‫ﺁﻣﺎدﻩ ﭘﻴﻜﺎر زﻧﺪﮔﯽ ﺑﺎﺷﻴﻢ‪ .‬اﮔﺮ ﮔﻔﺘﻪ ﺷﻮد آﻪ ﺑﺮاﯼ اﻣﻮر ﺧﻴﺮﻳﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﭘﻮل داد اﻳﻦ اﻣﺮ ﻧﻤﯽرﺳﺎﻧﺪ‬
‫آﻪ ﺷﻤﺎ ﻧﺒﺎﻳﺪ ﺳﻌﯽ آﻨﻴﺪ ﺑﺒﻴﻨﻴﺪ اﻣﻮر ﺧﻴﺮﻳﻪ ﻣﻮرد ﻧﻈﺮ‪ ،‬واﻗﻌﺎ ﺣﻘﻪ ﺑﺎزﻳﺴﺖ ﻳﺎ ﻧﻪ و ﻳﺎ اﮔﺮ‬
‫ﻣﯽﮔﻮﻳﻴﻢ ﺁن ﭼﻴﺰﯼ آﻪ ﻣﺜﻼ در ﻣﻮﻗﻊ دﻋﺎ‪ ،‬ﺑﺪان ﺕﻮﺟﻪ ﻣﯽآﻨﻴﺪ ﺧﻮد ﺧﺪاﺳﺖ ﻣﻌﻨﯽ ﺁن اﻳﻦ ﻧﻴﺴﺖ‬
‫آﻪ ﺑﺎﻳﺴﺘﯽ ﺑﺎ هﻤﺎن اﻓﻜﺎر آﻮدآﺎﻧﻪ ﺳﻦ ﭘﻨﺞ ﺳﺎﻟﮕﯽ ﺧﻮد درﺑﺎرﻩ ﺧﺪا راﺿﯽ ﺑﺎﺷﻴﺪ‪ .‬اﻟﺒﺘﻪ آﺎﻣﻼ‬
‫راﺳﺖ اﺳﺖ آﻪ اﮔﺮ ﺳﻄﺢ ﻓﻜﺮ ﺷﻤﺎ ﭘﺎﻳﻴﻦ ﺑﺎﺷﺪ ﺑﻪ اﻳﻦ دﻟﻴﻞ ﺧﺪا ﺷﻤﺎ را آﻤﺘﺮ دوﺳﺖ ﻧﺪاﺷﺘﻪ و‬
‫آﻤﺘﺮ ﻣﻮرد اﺳﺘﻔﺎدﻩ ﻗﺮار ﻧﺨﻮاهﺪ داد‪ .‬ﺧﺪا ﺑﺮاﯼ اﺷﺨﺎص ﺧﻴﻠﯽ آﻢ ﻋﻘﻞ هﻢ ﻣﺤﻠﯽ در ﻧﻈﺮ دارد‬
‫وﻟﯽ ﻣﺎﻳﻞ اﺳﺖ هﺮ آﺲ هﺮ اﻧﺪازﻩ ﻋﻘﻞ دارد ﺑﻪ آﺎر ﺑﺒﺮد‪ .‬ﺷﻌﺎر ﺹﺤﻴﺢ اﻳﻦ ﻧﻴﺴﺖ آﻪ »ﺁدم‬
‫ﺧﻮب و ﺧﻮش ﻣﺸﺮﺑﯽ ﺑﺎﺷﯽ و ﺑﮕﺬار هﺮ آﻪ ﻣﯽﺕﻮاﻧﺪ زرﻧﮓ ﺑﺎﺷﺪ«‪ .‬ﺑﻠﻜﻪ ﺷﻌﺎر ﺹﺤﻴﺢ اﻳﻦ‬
‫اﺳﺖ آﻪ ﺁدم ﺧﻮب و ﺧﻮش ﻣﺸﺮﺑﯽ ﺑﺎﺷﯽ و در ﻋﻴﻦ ﺣﺎل اﻳﻦ اﻣﺮ ﻣﺴﺘﻠﺰم ﺁن اﺳﺖ آﻪ ﺕﺎ‬
‫ﻣﯽﺕﻮاﻧﯽ زرﻧﮓ هﻢ ﺑﺎﺷﯽ‪ .‬اﻟﺒﺘﻪ ﺧﺪا ﮔﻮﻧﻪ ﻧﻈﺮان را هﻢ ﻣﺎﻧﻨﺪ آﺴﺎﻧﯽ آﻪ دراﻣﻮر دﻳﮕﺮ ﻗﺼﻮر‬
‫ﻣﯽ ورزﻧﺪ دوﺳﺖ ﻧﺪارد‪.‬‬

‫اﮔﺮ ﺷﻤﺎ در ﻓﻜﺮ ﻣﺴﻴﺤﯽ ﺷﺪن هﺴﺘﻴﺪ‪ ،‬ﺑﻪ ﺷﻤﺎ اﺧﻄﺎر ﻣﯽآﻨﻢ ﺑﻪ ﻳﻚ ﻋﻤﻠﯽ ﻣﺒﺎدرت ﻣﯽﻧﻤﺎﻳﻴﺪ آﻪ‬
‫ﺕﻤﺎﻣﯽ وﺟﻮد ﺷﻤﺎ را از ﻓﻜﺮ و ﻗﻠﺐ و هﻤﻪ ﭼﻴﺰ ﺕﺼﺮف ﻣﯽآﻨﺪ‪ ،‬وﻟﯽ ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﺎﻧﻪ ﻋﻤﻞ ﺁن‬
‫ﻃﻮرﯼ اﺳﺖ آﻪ ﻧﺘﻴﺠﻪ ﻣﻌﻜﻮس ﻧﻤﯽﺑﺨﺸﺪ‪ .‬هﺮ آﻪ ﺑﻜﻮﺷﺪ واﻗﻌﺎ ﺹﻤﻴﻤﺎﻧﻪ ﻣﺴﻴﺤﯽ ﺷﻮد ﺑﻪ زودﯼ‬
‫اﺣﺴﺎس ﺧﻮاهﺪ ﻧﻤﻮد آﻪ هﻮش او ﺕﻴﺰﺕﺮ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ‪ .‬ﻳﻜﯽ از دﻻﻳﻠﯽ آﻪ ﺑﺮاﯼ ﻣﺴﻴﺤﯽ ﺷﺪن هﻴﭻ‬
‫ﮔﻮﻧﻪ ﺁﻣﻮزش و ﭘﺮورﺷﯽ ﻣﺨﺼﻮص ﻻزم ﻧﻴﺴﺖ ﺁن اﺳﺖ آﻪ ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ در ﻧﻔﺲ ﺧﻮد ﺁﻣﻮزش و‬
‫ﭘﺮورش اﺳﺖ ﺑﻪ هﻤﻴﻦ ﺳﺒﺐ اﺳﺖ آﻪ ﻣﺮدﯼ ﺑﺪون ﺁﻣﻮزش و ﭘﺮورش ﻣﺎﻧﻨﺪ »ﺟﺎن ﺑﻨﻴﺎن«‬
‫ﺕﻮاﻧﺴﺖ آﺘﺎﺑﯽ ﺑﻨﮕﺎرد آﻪ ﺟﻬﺎﻧﯽ را ﺑﻪ ﺣﻴﺮت اﻧﺪازد )ﻣﻘﺼﻮد آﺘﺎب ﺳﻴﺎﺣﺖ ﻣﺴﻴﺤﯽ اﺳﺖ(‪.‬‬
‫ﺑﺪﺑﺨﺘﺎﻧﻪ »اﻋﺘﺪال« از آﻠﻤﺎﺕﯽ اﺳﺖ آﻪ ﻣﻌﻨﯽ ﺁن ﺕﻐﻴﻴﺮ ﻳﺎﻓﺘﻪ اﺳﺖ‪ .‬اﻣﺮوزﻩ ﻣﻌﻤﻮﻻ ﻣﻌﻨﯽ ﺁن‬
‫»ﻣﻨﻊ ﻣﺴﻜﺮات« ﺷﺪﻩ وﻟﯽ ﻣﻮﻗﻌﯽ آﻪ دوﻣﻴﻦ ﻓﻀﻴﻠﺖ» اﺹﻠﯽ« اﻋﺘﺪال ﻧﺎﻣﻴﺪﻩ ﻣﯽﺷﻮد‪ ،‬ﺑﻪ هﻴﭻ‬
‫وﺟﻪ ﭼﻨﻴﻦ ﻣﻔﻬﻮﻣﯽ ﻧﺪاﺷﺖ‪ .‬اﻋﺘﺪال ﻓﻘﻂ ﻣﺨﺼﻮص ﻣﺸﺮوﺑﺎت ﻧﺒﻮد‪ ،‬ﺑﻠﻜﻪ ﺑﺮاﯼ ﻣﻴﺎﻧﻪ روﯼ‬
‫اﻧﻮاع ﻟﺬات ﺑﻪ آﺎر ﻣﯽرﻓﺖ و ﻣﻌﻨﯽ ﺁن ﺟﻠﻮﮔﻴﺮﯼ و ﺧﻮددارﯼ از اﻧﺠﺎم ﻋﻤﻠﯽ ﻧﺒﻮد‪ ،‬ﺑﻠﻜﻪ‬
‫ﻣﻔﻬﻮﻣﺶ ﺁن ﺑﻮد آﻪ هﺮ آﺎرﯼ را ﺑﻪ ﺣﺪ ﻟﺰوم ﺑﺎﻳﺪ آﺮد ﻧﻪ ﺑﻴﺸﺘﺮ از ﺁن‪ .‬اﺷﺘﺒﺎﻩ اﺳﺖ آﻪ ﻓﻜﺮ‬
‫آﻨﻴﻢ هﻤﻪ ﻣﺴﻴﺤﻴﺎن ﺑﺎﻳﺴﺘﯽ ﻃﺮﻓﺪار ﻣﻨﻊ ﻣﺴﻜﺮات ﺑﺎﺷﻨﺪ‪ .‬ﻣﺬهﺐ اﺳﻼم ﻃﺮﻓﺪار ﻣﻨﻊ ﻣﺴﻜﺮات‬
‫اﺳﺖ ﻧﻪ دﻳﻦ ﻣﺴﻴﺢ‪ .‬اﻟﺒﺘﻪ ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﺕﻜﻠﻴﻒ ﻳﻚ ﻓﺮد ﻳﺎ هﺮ ﻓﺮد ﻣﺴﻴﺤﯽ در ﻣﻮرد ﺑﻪ ﺧﺼﻮﺹﯽ‬
‫اﻳﻦ ﺑﺎﺷﺪ آﻪ ﺑﻪ ﻋﻠﺖ اﻓﺮاط در ﻣﺸﺮوﺑﺎت و ﺳﺴﺖ ﺷﺪن و ﺑﺎ ﺑﻪ ﻋﻠﺖ اﻳﻦ آﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﭘﻮل ﺁن را ﺑﻪ‬
‫ﻓﻘﺮا ﺑﺪهﺪ‪ ،‬از ﻣﺸﺮوب ﺧﻮردن ﺧﻮددارﯼ آﻨﺪ‪ .‬وﻟﯽ اﺹﻞ ﻣﻮﺿﻮع اﻳﻦ اﺳﺖ آﻪ ﺧﻮددارﯼ‬
‫ﭼﻨﻴﻦ ﺁدﻣﯽ از اﻧﺠﺎم اﻣﺮﯼ آﻪ ﺁﻧﺮا ﻣﺤﻜﻮم ﺑﻪ ﺑﺪﯼ ﻧﻤﯽداﻧﺪ و ﺣﺎﺿﺮ اﺳﺖ دﻳﮕﺮان از ﺁن‬
‫اﺳﺘﻔﺎدﻩ ﺑﺒﺮﻧﺪ از روﯼ دﻟﻴﻞ ﺧﻮب و ﺹﺤﻴﺤﯽ اﺳﺖ‪.‬‬

‫ﻳﻜﯽ از ﻋﻼﻳﻢ ﺁدم ﺑﺪان اﺳﺖ آﻪ ﺣﺎﺿﺮ ﻧﻴﺴﺖ آﺎرﯼ را ﺕﺮك آﻨﺪ ﻣﮕﺮ اﻳﻦ آﻪ هﻤﻪ ﺁن را ﺕﺮك‬
‫آﻨﻨﺪ‪ .‬ﻃﺮﻳﻖ ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ اﻳﻦ ﻧﻴﺴﺖ‪ .‬ﻳﻚ ﻧﻔﺮ ﻣﺴﻴﺤﯽ ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺑﺪاﻧﺪ آﻪ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ دﻻﻳﻞ‬
‫ﻣﺨﺼﻮﺹﯽ ﺕﺮك هﻤﻪ ﭼﻴﺰ ﺣﺘﯽ ازدواج‪ ،‬ﮔﻮﺷﺖ ﺧﻮارﯼ‪ ،‬ﺁب ﺟﻮ و ﺳﻴﻨﻤﺎ را ﺑﻨﻤﺎﻳﺪ‪ ،‬وﻟﯽ‬
‫ﻟﺤﻈﻪاﯼ آﻪ ﺑﺨﻮاهﺪ ﺑﮕﻮﻳﺪ اﻳﻦ آﺎرهﺎ در ﻧﻔﺲ ﺧﻮد ﺑﺪ اﺳﺖ و ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻣﻌﺘﺎدﻳﻦ ﺑﻪ اﻳﻦ اﻣﺮ ﺑﻪ‬
‫ﻧﻈﺮ ﺕﺤﻘﻴﺮ ﻧﮕﺎﻩ آﻨﺪ هﻤﺎن ﻟﺤﻈﻪ راﻩ ﺧﻄﺎ ﻣﯽﭘﻴﻤﺎﻳﺪ‪ .‬ﻣﺤﺪود آﺮدن آﻠﻤﻪ »اﻋﺘﺪال« ﺑﻪ ﻣﻔﻬﻮم‬
‫ﻣﺨﺼﻮﺹﯽ »اﻣﺴﺎك در ﻣﺸﺮوﺑﺎت« آﻪ در ﻋﺼﺮ ﺣﺎﺿﺮ ﻣﻌﻤﻮل ﺷﺪﻩ اﺷﺘﺒﺎﻩ ﺑﺰرﮔﯽ اﺳﺖ‪ .‬اﻳﻦ‬
‫ﻣﺴﺌﻠﻪ ﺳﺒﺐ ﻣﯽ ﺷﻮد آﻪ ﻣﺮدم ﻓﺮاﻣﻮش آﻨﻨﺪ آﻪ ﺷﺨﺺ ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ در ﻣﻮارد ﺑﯽﺷﻤﺎر دﻳﮕﺮﯼ‬
‫هﻢ اﻋﺘﺪال را از دﺳﺖ ﺑﺪهﺪ‪ .‬ﻣﺮدﯼ آﻪ ﺑﺎزﯼ ﮔﻠﻒ ﻳﺎ ﻣﻮﺕﻮر ﺳﻴﻜﻠﺖ را ﻣﺮآﺰ ﺷﻐﻞ زﻧﺪﮔﺎﻧﯽ‬
‫ﺧﻮد ﻗﺮار ﻣﯽ دهﺪ و ﻳﺎ زﻧﯽ آﻪ ﺕﻤﺎﻣﺎ ﺧﻮد را ﻣﺼﺮوف ﻟﺒﺎس ﻳﺎ ﺑﺎزﯼ ﺑﺮﻳﭻ ﺑﺎﺳﻚ ﺧﻮد‬
‫ﻣﯽﻧﻤﺎﻳﺪ ﺑﻪ اﻧﺪازﻩ ﺷﺨﺼﯽ آﻪ هﺮ ﺷﺐ ﻣﺴﺖ ﻻﻳﻌﻘﻞ ﻣﯽﺷﻮد‪ ،‬از اﻋﺘﺪال ﺧﺎرج ﻣﯽﮔﺮدد‪ .‬اﻟﺒﺘﻪ‬
‫اﻳﻦ اﻣﺮ در ﻇﺎهﺮ ﭼﻨﺪان ﺑﻪ ﺳﻬﻮﻟﺖ ﺁﺷﻜﺎر ﻧﻴﺴﺖ زﻳﺮا اﻓﺮاط در ﺑﺎزﯼ ﺑﺮﻳﭻ ﻳﺎ ﮔﻠﻒ ﺳﺒﺐ ﻧﻤﯽ‬
‫ﺷﻮد آﻪ ﺷﺨﺼﯽ ﻣﺎﻧﻨﺪ اﺷﺨﺎص ﻣﻰ ﺧﻮارﻩ در وﺳﻂ ﺟﺎدﻩ ﻣﺴﺖ و ﻻﻳﻌﻘﻞ ﺑﻴﻔﺘﺪ‪ .‬وﻟﯽ ﺧﺪا ﺑﻪ‬
‫ﻇﺎهﺮ ﻧﮕﺎﻩ ﻧﻤﯽآﻨﺪ )ﺑﺮاﯼ ﺑﺤﺚ ﺑﻴﺸﺘﺮ در اﻳﻦ ﻣﻮﺿﻮع رﺟﻮع ﺷﻮد ﺑﻪ رﺳﺎﻟﻪ ﮔﻔﺘﺎر ﺣﻜﻴﻤﺎن(‬
‫ﻋﺪاﻟﺖ ﻣﻌﻨﻴﺶ ﺧﻴﻠﯽ ﺑﻴﺸﺘﺮ از ﺁن ﭼﻴﺰهﺎﻳﯽ اﺳﺖ آﻪ در دادﮔﺎﻩ هﺎﯼ ﻋﺪﻟﻴﻪ اﺟﺮا ﻣﯽﺷﻮد‪.‬‬

‫ﻋﺪاﻟﺖ ﻋﻨﻮاﻧﯽ اﺳﺖ ﻗﺪﻳﻤﯽ ﺑﺮاﯼ هﺮ ﭼﻴﺰﯼ آﻪ اﻣﺮوزﻩ »ﺹﺤﻴﺢ« ﻧﺎﻣﻴﺪﻩ ﻣﯽﺷﻮد و ﺷﺎﻣﻞ‬
‫درﺳﺘﯽ‪ ،‬دادن‪ ،‬ﮔﺮﻓﺘﻦ‪ ،‬راﺳﺘﯽ‪ ،‬وﻓﺎﯼ ﺑﻪ ﻋﻬﺪ و اﻣﺜﺎل ﺁن‪ .‬ﺟﻨﺒﻪهﺎﯼ زﻧﺪﮔﯽ و ﺑﺮدﺑﺎرﯼ ﺷﺎﻣﻞ‬
‫دو ﻧﻮع ﺷﻬﺎﻣﺖ اﺳﺖ‪ ،‬ﻳﻌﻨﯽ ﺁن ﻧﻮﻋﯽ آﻪ ﺷﺨﺺ را ﺑﺎ ﺧﻄﺮ ﻣﻮاﺟﻪ ﻣﯽﺳﺎزد و ﻧﻴﺰ ﺁن ﻧﻮﻋﯽ‬
‫آﻪ رﻧﺞ و درد‪ ،‬ﺹﺒﺮ و ﺑﺮدﺑﺎرﯼ و ﺕﺤﻤﻞ را ﭘﻴﺸﻪ ﺷﺨﺺ ﻣﯽﺳﺎزد‪ .‬اﻟﺒﺘﻪ ﺕﻮﺟﻪ ﻣﯽﻓﺮﻣﺎﻳﻴﺪ آﻪ‬
‫هﻴﭻ ﻳﻚ از ﻓﻀﺎﻳﻞ اﺧﻼﻗﯽ دﻳﮕﺮ ﺑﺪون اﻳﻦ ﻳﻜﯽ ﻧﻤﯽﺕﻮان ﻣﺪﺕﯽ ﻃﻮﻻﻧﯽ ﺑﻪ آﺎر ﺑﺮد‪ .‬ﻳﻚ ﻧﻜﺘﻪ‬
‫دﻳﮕﺮ در اﻃﺮاف ﻓﻀﺎﻳﻞ اﺧﻼﻗﯽ ﺑﺎﻳﺪ ﻣﺮاﻋﺎت ﻧﻤﻮد‪ .‬ﻣﻴﺎن اﻧﺠﺎم ﻳﻚ ﻧﻮع ﻋﻤﻞ ﻋﺎدﻻﻧﻪ ﺑﻪ‬
‫ﺧﺼﻮص و ﻳﺎ اﻋﺘﺪال ﺁﻣﻴﺰﯼ و اﻳﻦ آﻪ ﺷﺨﺺ ﺁدم ﺑﺎ اﻋﺘﺪاﻟﯽ ﺑﺎﺷﺪ ﻓﺮﻗﯽ وﺟﻮد دارد‪ ،‬ﺑﺪﻳﻦ‬
‫ﻣﻌﻨﯽ آﺴﯽ آﻪ ﺕﻨﻴﺲ ﺑﺎز ﺧﻮﺑﯽ ﻧﻴﺴﺖ‪ ،‬ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﺕﺼﺎدﻓﺎ ﮔﺎهﮕﺎهﯽ ﺕﻮپ هﺎﯼ ﺧﻮﺑﯽ ﺑﺰﻧﺪ‪،‬‬
‫وﻟﯽ ﺑﺎزﯼ آﻦ ﺧﻮب آﺴﯽ اﺳﺖ آﻪ ﭼﺸﻢ و ﻋﻀﻼت و اﻋﻀﺎﻳﺶ ﻃﻮرﯼ ﺕﺮﺑﻴﺖ ﻳﺎﻓﺘﻪ آﻪ‬
‫ﻣﯽﺕﻮاﻧﺪ ﺕﻮپهﺎﯼ ﺑﯽﺷﻤﺎرﯼ را ﺑﺎ ﻣﻬﺎرت زدﻩ و ﺑﺎﻟﻨﺘﻴﺠﻪ ﺑﻪ آﺎر ﺧﻮد اﻃﻤﻴﻨﺎن داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬در‬
‫ﻧﺘﻴﺠﻪ ﻣﻤﺎرﺳﺖ ﻳﻚ ﺣﺎﻟﺖ و ﺳﻴﺮت ﻣﺨﺼﻮﺹﯽ ﭘﺪﻳﺪ ﻣﯽﺁﻳﺪ آﻪ ﺣﺘﯽ وﻗﺘﯽ هﻢ ﺑﺎزﯼ ﻧﻤﯽآﻨﺪ اﻳﻦ‬
‫ﺣﺎﻟﺖ در او وﺟﻮد دارد‪ .‬هﻤﺎن ﻃﻮرﯼ آﻪ ﻓﻜﺮ رﻳﺎﺿﯽ دان روش ﻣﺨﺼﻮص و ﻧﻈﺮﻳﻪ ﻣﻌﻴﻨﯽ‬
‫دارد آﻪ ﺣﺘﯽ در ﻣﻮاﻗﻌﯽ هﻢ آﻪ ﻣﺴﺎﻳﻞ رﻳﺎﺿﯽ را ﺣﻞ ﻧﻤﯽآﻨﺪ ﺁن ﻃﺮز ﻓﻜﺮ در آﺎر اﺳﺖ ﺑﻪ‬
‫هﻤﺎن ﻃﺮﻳﻖ ﺷﺨﺼﯽ آﻪ در اﻧﺠﺎم اﻋﻤﺎل ﻋﺎدﻻﻧﻪ ﭘﺎﻓﺸﺎرﯼ ﻣﯽﻧﻤﺎﻳﺪ‪ ،‬ﺑﺎﻻﺧﺮﻩ ﻳﻚ ﺳﻴﺮت اﺧﻼﻗﯽ‬
‫ﻣﻌﻴﻨﯽ ﭘﻴﺪا ﻣﯽ آﻨﺪ‪ .‬ﭘﺲ وﻗﺘﯽ ﻣﯽﮔﻮﻳﻴﻢ »ﻓﻀﻴﻠﺖ ﻋﺪاﻟﺖ« ﻣﻨﻈﻮرﻣﺎن ﺁن ﺳﻴﺮت ﻣﻌﻴﻦ اﺳﺖ ﻧﻪ‬
‫اﻋﻤﺎل ﻋﺎدﻻﻧﻪ ﻣﺨﺼﻮﺹﯽ‪ .‬اﻳﻦ ﺕﻤﺎﻳﺰ از اﻳﻦ ﻟﺤﺎظ اهﻤﻴﺖ دارد آﻪ اﮔﺮ ﻣﺎ ﻋﻤﻞ ﺑﻪ ﺧﺼﻮﺹﯽ‬
‫را ﻓﻘﻂ در ﻧﻈﺮ ﺑﮕﻴﺮﻳﻢ ﺳﻪ ﻋﻘﻴﺪﻩ ﺧﻄﺎ را ﺕﻘﻮﻳﺖ ﻣﯽﻧﻤﺎﻳﻴﻢ‪.‬‬

‫‪ -١‬ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﻓﻜﺮ آﻨﻴﻢ آﻪ اﮔﺮ ﻋﻤﻞ ﺹﺤﻴﺤﯽ اﻧﺠﺎم دهﻴﻢ دﻳﮕﺮ اهﻤﻴﺘﯽ ﻧﺪارد آﻪ دﻟﻴﻞ‬
‫اﻧﺠﺎم ﺁن ﭼﻴﺴﺖ‪ ،‬ﻳﻌﻨﯽ ﻓﺮﻗﯽ ﻧﻤﯽآﻨﺪ آﻪ اﻳﻦ ﻋﻤﻞ ﺹﺤﻴﺢ را از روﯼ ﻣﻴﻞ و ﻳﺎ ﺑﯽﻣﻴﻠﯽ‬
‫ﻳﺎ ﺕﺮشروﻳﯽ و ﻳﺎ ﺧﻨﺪﻩ روﻳﯽ و ﻳﺎ در اﺛﺮ ﺕﺮس از اﻓﻜﺎر ﻋﻤﻮﻣﯽ و ﻳﺎ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﻋﻤﻞ‬
‫ﻧﻴﻚ اﻧﺠﺎم دهﻴﻢ‪ .‬اﻣﺎ ﺣﻘﻴﻘﺖ اﻳﻦ اﺳﺖ آﻪ اﻋﻤﺎل ﺹﺤﻴﺢ ﭼﻨﺎن آﻪ از روﯼ ﻣﻨﻄﻖ ﻏﻠﻄﯽ‬
‫اﻧﺠﺎم ﻳﺎﺑﺪ‪ ،‬ﺑﻪ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﺳﻴﺮت ﺑﺎﻃﻦ ﻳﺎ ﺹﻔﺘﯽ آﻪ »ﻓﻀﻴﻠﺖ اﺧﻼﻗﯽ« ﻧﺎﻣﻴﺪﻩ ﻣﯽ ﺷﻮد‬
‫آﻤﻜﯽ ﻧﻤﯽﻧﻤﺎﻳﺪ در ﺣﺎﻟﯽ آﻪ ﻓﻘﻂ اﻳﻦ ﺹﻔﺖ ﻳﺎ ﺳﻴﺮت ﺑﻪ ﺧﺼﻮص اﺳﺖ آﻪ اهﻤﻴﺖ‬
‫دارد‪ .‬ﻣﺜﻼ آﺴﯽ آﻪ ﺕﻨﻴﺲ ﺑﺪ ﺑﺎزﯼ ﻣﯽ آﻨﺪ‪ ،‬ﺧﻴﻠﯽ ﺧﻮب هﻢ ﺕﻮپ را ﺑﺰﻧﺪ وﻟﯽ اﻳﻦ‬
‫ﻣﺤﻜﻢ زدن ﺕﻮپ ﻻزم ﻧﺒﺎﺷﺪ‪ ،‬وﻟﯽ از ﺁن ﻟﺤﺎظ ﺑﺎﺷﺪ آﻪ ﻳﺎ ﺧﻠﻖ ﺕﻨﮕﯽ ﺕﻮپهﺎ را ﻣﯽزﻧﺪ‬
‫و ﻳﺎ ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﺿﺮﺑﻪ او ﺕﺼﺎدﻓﺎ ﺳﺒﺐ ﺷﻮد ﺁن ﺑﺎزﯼ ﺑﻪ ﺧﺼﻮص را ﺑﺒﺮد‪ ،‬وﻟﯽ اﻳﻦ‬
‫آﺎر ﺑﻪ او آﻤﻚ ﻧﺨﻮاهﺪ آﺮد آﻪ ﺑﺎزﯼ آﻦ ﻗﺎﺑﻞ اﻃﻤﻴﻨﺎﻧﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬
‫‪ -٢‬ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﻓﻜﺮ آﻨﻴﻢ آﻪ ﺧﺪا ﻓﻘﻂ ﻃﺎﻟﺐ اﺳﺖ ﺑﻨﺪﮔﺎﻧﺶ ﻣﻄﻴﻊ ﻳﻚ ﺳﻠﺴﻠﻪ ﻗﻮاﻧﻴﻦ ﺑﺎﺷﻨﺪ در‬
‫ﺣﺎﻟﯽ آﻪ ﺧﺪا در ﺣﻘﻴﻘﺖ ﻳﻚ ﻧﻮع ﻣﺨﺼﻮﺹﯽ از ﻣﺮدم را ﻣﯽﺧﻮاهﺪ‪.‬‬
‫‪ -٣‬ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﻓﻜﺮ آﻨﻴﻢ آﻪ ﻓﻀﺎﻳﻞ اﺧﻼﻗﯽ »ﻓﻘﻂ ﺑﺮاﯼ اﻳﻦ زﻧﺪﮔﯽ ﻻزم اﺳﺖ‪ ،‬و در ﻋﺎﻟﻢ‬
‫دﻳﮕﺮ ﻓﻘﻂ ﺑﻪ اﻳﻦ ﻋﻠﺖ آﻪ ﻧﺰاﻋﯽ در ﭘﻴﺶ ﻧﻴﺴﺖ ﻋﺪاﻟﺖ هﻢ ﻟﺰوﻣﯽ ﻧﺪارد اﻳﻦ ﻣﻮﺿﻮع‬
‫ﻣﺜﻞ اﻳﻦ اﺳﺖ آﻪ ﺑﮕﻮﻳﻴﻢ »ﭼﻮن ﺧﻄﺮﯼ وﺟﻮد ﻧﺪارد داﺷﺘﻦ ﺷﺠﺎﻋﺖ هﻢ ﻓﺎﻳﺪﻩ اﯼ‬
‫ﻧﺪارد«‪ .‬اﻟﺒﺘﻪ آﺎﻣﻼ ﺹﺤﻴﺢ اﺳﺖ آﻪ در ﻋﺎﻟﻢ ﺛﺎﻧﯽ ﺷﺎﻳﺪ ﻓﺮﺹﺘﯽ ﺑﺮاﯼ اﻗﺪاﻣﺎت ﻋﺎدﻻﻧﻪ‬
‫و ﺷﻬﺎﻣﺖ ﺁﻣﻴﺰ ﻣﺎ وﺟﻮد ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ وﻟﯽ ﻓﺮﺹﺖ زﻳﺎدﯼ ﺑﺮاﯼ ﻣﺎ ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد آﻪ در‬
‫اﺛﺮ ﻋﺪاﻟﺖ و ﺷﻬﺎﻣﺖ ﺁن ﻧﻮع ﻣﺮدﻣﯽ ﺑﺎﺷﻴﻢ آﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺎﺷﻴﻢ‪ .‬اﻳﻦ ﻃﻮر ﻧﻴﺴﺖ آﻪ اﮔﺮ‬
‫داراﯼ ﺹﻔﺎت اﺧﻼﻗﯽ ﻣﻌﻴﻨﯽ ﻧﺒﺎﺷﻴﺪ‪ ،‬ﺧﺪا ﺷﻤﺎ را ﺑﻪ ﺣﻴﺎت اﺑﺪﯼ ﺧﻮد راﻩ ﻧﺨﻮاهﺪ داد‪،‬‬
‫ﺑﻠﻜﻪ در اﻳﻦ ﺟﺎ اﺳﺖ آﻪ اﮔﺮ ﻣﺮدم اﻗﻼ ﻣﻘﺪﻣﻪ اﻳﻦ ﺹﻔﺎت اﺧﻼﻗﯽ را در درون ﺧﻮد‬
‫ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ در اﻳﻦ ﺹﻮرت ﻣﻤﻜﻦ ﻧﻴﺴﺖ هﻴﭻ وﺿﻌﻴﺎت ﺧﺎرﺟﯽ »اﻳﻤﺎن ﻳﺎ ﺑﻬﺸﺖ« را‬
‫ﺑﺮاﯼ ﺁﻧﻬﺎ ﺕﺄﻣﻴﻦ آﻨﺪ ﺑﺪﻳﻦ ﻣﻌﻨﯽ آﻪ اوﺿﺎع ﻇﺎهﺮﯼ ﻧﻤﯽﺕﻮاﻧﺪ ﺁن ﺷﺎدﻣﺎﻧﯽ ﻋﻤﻴﻖ و زﻳﺎد‬
‫ﺕﺰﻟﺰل ﻧﺎﭘﺬﻳﺮﯼ آﻪ ﺧﺪا ﺑﺮاﯼ ﻣﺎ در ﻧﻈﺮ دارد ﺕﺄﻣﻴﻦ ﻧﻤﺎﻳﺪ‪.‬‬
 ‫آﺘﺎب‪ :‬اﺧﻼق ﻣﺴﻴﺤﯽ‬
‫ﻧﻮﺷﺘﻪ‪ :‬چ‪ .‬س‪ .‬ﻟﻮﺋﻴﺲ‬
‫ﺗﺮﺟﻤﻪ‪ :‬ر‪ .‬ﻧﺎﻣﻮر‬
‫ﻓﺼﻞ ﺳﻮم‪ :‬اﺧﻼق اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ‬
‫اوﻟﻴﻦ ﭼﻴﺰﯼ آﻪ راﺟﻊ ﺑﻪ اﺧﻼق ﻣﺴﻴﺤﯽ و رواﺑﻂ ﻣﻴﺎن ﺁن ﺑﺎ اﻧﺴﺎن ﺑﺎیﺪ روﺷﻦ ﻧﻤﻮد ایﻦ اﺳﺖ‬
‫آﻪ ﻣﺴﻴﺢ ﻧﻴﺎﻣﺪ ﺗﺎ در ایﻦ ﻗﺴﻤﺖ اﺹﻮل اﺧﻼﻗﯽ ﺟﺪیﺪﯼ ﻣﻮﻋﻈﻪ آﻨﺪ‪ .‬ﻗﺎﻧﻮن ﻃﻼیﯽ ﻋﻬﺪ ﺟﺪیﺪ آﻪ‬
‫ﻣﯽﮔﻮیﺪ‪» :‬ﺁن ﭼﻪ ﺧﻮاهﻴﺪ ﻣﺮدم ﺑﻪ ﺷﻤﺎ آﻨﻨﺪ ﺷﻤﺎ ﻧﻴﺰ ﺑﺪیﺸﺎن هﻢ ﭼﻨﺎن آﻨﻴﺪ« ﺧﻼﺹﻪ ایﻦ اﺳﺖ‬
‫آﻪ از هﺮ ﭼﻪ هﻤﻪ اﺷﺨﺎص در اﻋﻤﺎق ﻗﻠﺐ ﺧﻮد هﻤﻴﺸﻪ ﺹﺤﻴﺢ ﻣﯽداﻧﺴﺘﻨﺪ‪ .‬واﻗﻌﺎ ﻣﻌﻠﻤﻴﻦ‬
‫ﺑﺰرگ اﺧﻼق هﻴﭻ ﮔﺎﻩ اﺹﻮل اﺧﻼﻗﯽ ﺟﺪیﺪﯼ ﻧﻤﯽﺁورﻧﺪ‪ .‬ایﻦ آﺎر ﻣﺨﺼﻮص ﺡﻘﻪﺑﺎزان و‬
‫ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﻧﻤﺎیﺎن اﺳﺖ‪ .‬ﭼﻨﺎن آﻪ دآﺘﺮ ﺟﺎﻧﺴﻦ ﮔﻔﺘﻪ »ﺑﻪ ﻣﺮدم ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻻزم اﺳﺖ یﺎدﺁورﯼ آﺮد ﺗﺎ‬
‫ﺗﻌﻠﻴﻢ داد« آﺎر واﻗﻌﯽ هﺮ ﻣﻌﻠﻢ اﺧﻼق ایﻦ اﺳﺖ آﻪ ﭘﻴﻮﺳﺘﻪ ﻣﺎ را ﺑﻪ هﻤﺎن اﺹﻮل ﺳﺎدﻩ اﺧﻼﻗﯽ‬
‫ﻗﺪیﻤﯽ آﻪ هﻤﻪ ﻣﺎ ﺁن هﻤﻪ ﻣﺎیﻠﻴﻢ ﺁن را ﻧﺪیﺪﻩ ﺑﮕﻴﺮیﻢ ﺑﺮﮔﺮداﻧﺪ‪ .‬ﻣﺜﻞ ایﻦ آﻪ اﺳﺒﯽ را ﭘﻴﻮﺳﺘﻪ ﺑﻪ‬
‫ﻣﺎﻧﻌﯽ آﻪ ﻧﺘﻮاﺳﺘﻪ از ﺁن ﺑﭙﺮد ﻧﺰدیﻚ آﻨﻴﻢ و یﺎ ﭘﻴﻮﺳﺘﻪ آﻮدآﯽ را ﺑﻪ ﻗﺴﻤﺘﯽ از درﺳﺶ آﻪ‬
‫ﻣﯽﺧﻮاهﺪ از ﺁن ﺑﮕﺮیﺰد ﺑﺮﮔﺮداﻧﻴﻢ‪ .‬دوﻣﻴﻦ ﭼﻴﺰﯼ آﻪ ﺑﺎیﺪ ﺗﻮﺿﻴﺢ داد ایﻦ اﺳﺖ آﻪ ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ‬
‫ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﺳﻴﺎﺳﯽ ﻣﻔﺼﻠﯽ ﺑﺮاﯼ اﺟﺮاﯼ ﺁن ﭼﻪ ﺧﻮاهﻴﺪ ﻣﺮدم ﺑﻪ ﺷﻤﺎ آﻨﻨﺪ ﺷﻤﺎ ﻧﻴﺰ ﺑﺪیﺸﺎن هﻢ ﭼﻨﺎن‬
‫آﻨﻴﺪ در ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻣﻌﻴﻦ و زﻣﺎن ﻣﺸﺨﺺ ﻧﺪارد و ادﻋﺎﯼ داﺷﺘﻦ ﺁن را هﻢ ﻧﺪارد و اﻟﺒﺘﻪ‬
‫ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﺴﺖ ﭼﻨﻴﻦ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ اﯼ هﻢ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ زیﺮا ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ ﺑﺮاﯼ هﻤﻪ ﻣﺮدم در هﺮ ﻋﺼﺮ و‬
‫زﻣﺎﻧﯽ اﺳﺖ و ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﻣﺨﺼﻮﺹﯽ آﻪ ﺑﺮاﯼ زﻣﺎن و ﻣﻜﺎن ﻣﻌﻴﻨﯽ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬ﺑﻪ درد زﻣﺎن و‬
‫ﻣﻜﺎن دیﮕﺮﯼ ﻧﺨﻮاهﺪ ﺧﻮرد و ﺑﻪ هﺮ ﺹﻮرت ﻃﺮز ﻋﻤﻞ ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ ﭼﻨﻴﻦ ﻧﻴﺴﺖ‪.‬‬

‫وﻗﺘﯽ ایﻦ دیﻦ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ اﻣﺮ ﻣﯽ آﻨﺪ آﻪ ﮔﺮﺳﻨﮕﺎن را ﺧﻮراك دهﻴﺪ درﺳﻬﺎیﯽ ﺑﺮاﯼ ﺧﻮراك ﭘﺰﯼ‬
‫ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻧﻤﯽدهﺪ‪ .‬وﻗﺘﯽ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﯽﮔﻮیﺪ آﻪ آﺘﺎب ﻣﻘﺪس را ﺑﺨﻮاﻧﻴﺪ درس زﺑﺎن ﻋﺒﺮﯼ و یﻮﻧﺎﻧﯽ‬
‫و ﺡﺘﯽ ﮔﺮاﻣﺮ اﻧﮕﻠﻴﺴﯽ ﻧﻤﯽدهﺪ‪ .‬هﻴﭻ ﮔﺎﻩ ﻣﻨﻈﻮر ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ ایﻦ ﻧﺒﻮدﻩ آﻪ هﻨﺮهﺎﯼ ﻋﺎدﯼ ﺑﺸﺮﯼ‬
‫اﻧﺴﺎﻧﯽ را ﺗﻐﻴﻴﺮ دادﻩ یﺎ دﮔﺮﮔﻮن ﺳﺎزد ﺑﺮﻋﻜﺲ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻣﺪیﺮﯼ اﺳﺖ آﻪ هﻤﻪ ﺁﻧﻬﺎ را ﺑﻪ وﻇﺎیﻒ‬
‫ﺹﺤﻴﺤﺸﺎن ﻣﯽﮔﻤﺎرد و ﻣﻨﺒﻊ ﻧﻴﺮویﯽ اﺳﺖ آﻪ ﺑﻪ هﻤﻪ ﺡﻴﺎت ﺟﺪیﺪ ﻣﯽﺑﺨﺸﺪ ﻣﺸﺮوط ﺑﺮایﻦ آﻪ‬
‫ﺧﻮد را در اﺧﺘﻴﺎرش ﺑﮕﺬارد‪ .‬ﻣﺮدم ﻣﯽﮔﻮیﻨﺪ‪» :‬آﻠﻴﺴﺎ ﺑﺎیﺪ ﭘﻴﺸﺮو ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬اﮔﺮ ﺑﻪ ﻃﻮر ﺹﺤﻴﺢ‬
‫ایﻦ ﻧﻈﺮ را داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ ایﻦ ﻣﻮﺿﻮع درﺳﺖ اﺳﺖ‪ ،‬و اﮔﺮ ﺑﻪ ﻃﻮر ﻏﻠﻄﯽ ایﻦ ﻧﻈﺮ را داﺷﺘﻪ‬
‫ﺑﺎﺷﻨﺪ درﺳﺖ ﻧﻴﺴﺖ‪ .‬ﺑﺎیﺴﺘﯽ ﻣﻨﻈﻮر از آﻠﻴﺴﺎ ﭘﻴﺶ ﺁﻧﻬﺎ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻣﺴﻴﺤﻴﺎن ﻓﻌﺎل ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬وﻗﺘﯽ‬
‫ﻣﯽﮔﻮیﻨﺪ آﻠﻴﺴﺎ ﭘﻴﺸﺮو ﻣﺎ ﺑﺎﺷﺪ ﻣﻨﻈﻮرﺷﺎن ﺑﺎیﺪ ایﻦ ﺑﺎﺷﺪ آﻪ ﺑﻌﻀﯽ از ﻣﺴﻴﺤﻴﺎن یﻌﻨﯽ هﻤﺎنهﺎیﯽ‬
‫آﻪ اﺗﻔﺎﻗﺎ داراﯼ اﺳﺘﻌﺪادهﺎﯼ ﺹﺤﻴﺢ ﻣﯽﺑﺎﺷﻨﺪ‪ ،‬ﺑﺎیﺴﺘﯽ داﻧﺸﻤﻨﺪان اﻗﺘﺼﺎد و ﺳﻴﺎﺳﺖ ﻣﺪار ﺑﺎﺷﻨﺪ‬
‫و ﺑﻪ ﻋﺒﺎرت دیﮕﺮ هﻤﻪ اﻗﺘﺼﺎدیﻮن و ﺳﻴﺎﺳﺘﻤﺪاران ﻣﺴﻴﺤﯽ ﺑﺎﺷﻨﺪ و در ﻋﺎﻟﻢ اﻗﺘﺼﺎد و ﺳﻴﺎﺳﺖ‬
‫ﺗﻤﺎم ﻣﺴﺎﻋﯽ ﺁﻧﻬﺎ ﺹﺮف اﺟﺮاﯼ ایﻦ دﺳﺘﻮر ﺑﺎﺷﺪ آﻪ »ﺁن ﭼﻪ ﺧﻮاهﻴﺪ ﻣﺮدم ﺑﻪ ﺷﻤﺎ آﻨﻨﺪ ﺷﻤﺎ‬
‫ﻧﻴﺰ ﺑﺪیﺸﺎن هﻤﭽﻨﺎن آﻨﻴﺪ«‪ .‬اﮔﺮ ﭼﻨﻴﻦ اﺗﻔﺎﻗﯽ اﻓﺘﺎد و ﻣﺎ هﻢ واﻗﻌﺎ ﺁﻣﺎدﻩ ﻗﺒﻮل ایﻦ اﻣﺮ ﺷﺪیﻢ در‬
‫ایﻦ ﺹﻮرت راﻩ ﺡﻠﯽ آﻪ ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ ﺑﺮاﯼ ﻣﺴﺎﺋﻞ اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﻣﺎ ﭘﻴﺸﻨﻬﺎد آﺮدﻩ ﺑﻪ زودﯼ ﭘﻴﺪا‬
‫ﻣﯽآﻨﻴﻢ‪ .‬وﻟﯽ اﻟﺒﺘﻪ وﻗﺘﯽ ﻣﯽﮔﻮیﻨﺪ آﻠﻴﺴﺎ ﭘﻴﺸﺮو ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻣﺮدم ﻣﻨﻈﻮرﺷﺎن ایﻦ اﺳﺖ آﻪ‬
‫روﺡﺎﻧﻴﻮن ﺑﺎیﺪ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﺳﻴﺎﺳﯽ را ﺗﻨﻈﻴﻢ ﻧﻤﺎیﻨﺪ و ایﻦ آﺎرﯼ اﺳﺖ اﺡﻤﻘﺎﻧﻪ‪.‬‬

‫روﺡﺎﻧﻴﻮن ﺁن ﻃﺒﻘﻪ ﻣﺨﺼﻮﺹﯽ از اﻋﻀﺎﯼ آﻠﻴﺴﺎ هﺴﺘﻨﺪ آﻪ ﺗﻌﻠﻴﻤﺎت ﻣﺨﺼﻮﺹﯽ یﺎﻓﺘﻪ و ﺑﺮاﯼ‬
‫ﺳﺮﭘﺮﺳﺘﯽ ﻣﺨﻠﻮﻗﺎﺗﯽ آﻪ ﺑﺎیﺴﺘﯽ ﺗﺎ اﺑﺪ زﻧﺪﻩ ﺑﻤﺎﻧﻨﺪ اﺧﺘﺼﺎص یﺎﻓﺘﻪاﻧﺪ؛ وﻟﯽ ﻣﺎ از ﺁﻧﻬﺎ آﺎرﯼ‬
‫ﻣﯽﺧﻮاهﻴﻢ آﻪ آﺎﻣﻼ ﻣﻐﺎیﺮ ﺑﺎ ﺁن ﻣﻨﻈﻮر اﺳﺖ ﻣﺜﻼ اﺟﺮاﯼ اﺹﻮل ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ در اﺗﺤﺎدیﻪ هﺎﯼ‬
‫ﺑﺎزرﮔﺎﻧﯽ و یﺎ در ﺁﻣﻮزش و ﭘﺮورش‪ ،‬ﺑﺎیﺪ ﺑﻪ وﺳﻴﻠﻪ ﻣﺘﺨﺼﺼﻴﻦ ﻣﺴﻴﺤﯽ اﺗﺤﺎدیﻪ هﺎﯼ‬
‫ﺑﺎزرﮔﺎﻧﯽ و ﻣﺘﺨﺼﺼﻴﻦ ﻣﺴﻴﺤﯽ ﺁﻣﻮزش و ﭘﺮورش ﺹﻮرت ﮔﻴﺮد‪ ،‬ﺑﻪ هﻤﺎن ﻗﺴﻢ آﻪ ادﺑﻴﺎت‬
‫ﻣﺴﻴﺤﯽ اﺙﺮ ﻧﻮیﺴﻨﺪﮔﺎن ﻣﺴﻴﺤﯽ و درام ﻧﻮیﺲهﺎﯼ ﻣﺴﻴﺤﯽ اﺳﺖ‪ .‬و ﺑﻌﻀﯽ از ﻣﺴﻴﺤﻴﺎن یﻌﻨﯽ‬
‫هﻤﺎن هﺎیﯽ آﻪ اﺗﻔﺎﻗﺎ داراﯼ اﺳﺘﻌﺪادهﺎﯼ ﺹﺤﻴﺢ ﻣﯽﺑﺎﺷﻨﺪ‪ ،‬ﺑﺎیﺴﺘﯽ داﻧﺸﻤﻨﺪان اﻗﺘﺼﺎد و ﺳﻴﺎﺳﺖ‬
‫ﻣﺪار ﺑﺎﺷﻨﺪ و ﺑﻪ ﻋﺒﺎرت دیﮕﺮ هﻤﻪ اﻗﺘﺼﺎدیﻮن و ﺳﻴﺎﺳﺘﻤﺪاران ﻣﺴﻴﺤﯽ ﺑﺎﺷﻨﺪ و در ﻋﺎﻟﻢ اﻗﺘﺼﺎد‬
‫و ﺳﻴﺎﺳﺖ ﺗﻤﺎم ﻣﺴﺎﻋﯽ ﺁﻧﻬﺎ ﺹﺮف اﺟﺮاﯼ ایﻦ دﺳﺘﻮر ﺑﺎﺷﺪ آﻪ »ﺁن ﭼﻪ ﺧﻮاهﻴﺪ ﻣﺮدم ﺑﻪ ﺷﻤﺎ‬
‫آﻨﻨﺪ ﺷﻤﺎ ﻧﻴﺰ ﺑﺪیﺸﺎن هﻢ ﭼﻨﺎن آﻨﻴﺪ«‪ .‬اﮔﺮ ﭼﻨﻴﻦ اﺗﻔﺎﻗﯽ اﻓﺘﺎد و ﻣﺎ هﻢ واﻗﻌﺎ ﺁﻣﺎدﻩ ﻗﺒﻮل ایﻦ اﻣﺮ‬
‫ﺷﺪیﻢ در ایﻦ ﺹﻮرت راﻩ ﺡﻠﯽ آﻪ ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ ﺑﺮاﯼ ﻣﺴﺎﺋﻞ اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﻣﺎ ﭘﻴﺸﻨﻬﺎد آﺮدﻩ ﺑﻪ زودﯼ‬
‫ﭘﻴﺪا ﻣﯽ آﻨﻴﻢ‪ .‬وﻟﯽ اﻟﺒﺘﻪ وﻗﺘﯽ ﻣﯽﮔﻮیﻨﺪ آﻠﻴﺴﺎ ﭘﻴﺸﺮو ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻣﺮدم ﻣﻨﻈﻮرﺷﺎن ایﻦ اﺳﺖ آﻪ‬
‫روﺡﺎﻧﻴﻮن ﺑﺎیﺪ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﺳﻴﺎﺳﯽ را ﺗﻨﻈﻴﻢ ﻧﻤﺎیﻨﺪ و ایﻦ آﺎرﯼ اﺳﺖ اﺡﻤﻘﺎﻧﻪ‪ .‬روﺡﺎﻧﻴﻮن ﺁن ﻃﺒﻘﻪ‬
‫ﻣﺨﺼﻮﺹﯽ از اﻋﻀﺎﯼ آﻠﻴﺴﺎ هﺴﺘﻨﺪ آﻪ ﺗﻌﻠﻴﻤﺎت ﻣﺨﺼﻮﺹﯽ یﺎﻓﺘﻪ و ﺑﺮاﯼ ﺳﺮﭘﺮﺳﺘﯽ‬
‫ﻣﺨﻠﻮﻗﺎﺗﯽ آﻪ ﺑﺎیﺴﺘﯽ ﺗﺎ اﺑﺪ زﻧﺪﻩ ﺑﻤﺎﻧﻨﺪ اﺧﺘﺼﺎص یﺎﻓﺘﻪاﻧﺪ؛ وﻟﯽ ﻣﺎ از ﺁﻧﻬﺎ آﺎرﯼ ﻣﯽﺧﻮاهﻴﻢ آﻪ‬
‫آﺎﻣﻼ ﻣﻐﺎیﺮ ﺑﺎ ﺁن ﻣﻨﻈﻮر اﺳﺖ و ﺑﺮاﯼ ﺁن ﺗﻌﻠﻴﻤﺎت ﻧﻴﺎﻓﺘﻪاﻧﺪ‪ .‬و ایﻦ آﺎر در واﻗﻊ ﻣﺎل ﻏﻴﺮ‬
‫روﺡﺎﻧﻴﻮن اﺳﺖ ﻣﺜﻼ اﺟﺮاﯼ اﺹﻮل ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ در اﺗﺤﺎدیﻪ هﺎﯼ ﺑﺎزرﮔﺎﻧﯽ و یﺎ در ﺁﻣﻮزش و‬
‫ﭘﺮورش ﺑﺎیﺪ ﺑﻪ وﺳﻴﻠﻪ ﻣﺘﺨﺼﺼﻴﻦ ﻣﺴﻴﺤﯽ اﺗﺤﺎدیﻪهﺎﯼ ﺑﺎزرﮔﺎﻧﯽ و ﻣﺘﺨﺼﺼﻴﻦ ﻣﺴﻴﺤﯽ‬
‫ﺁﻣﻮزش و ﭘﺮورش ﺹﻮرت ﮔﻴﺮد‪ ،‬ﺑﻪ هﻤﺎن ﻗﺴﻢ آﻪ ادﺑﻴﺎت ﻣﺴﻴﺤﯽ اﺙﺮ ﻧﻮیﺴﻨﺪﮔﺎن ﻣﺴﻴﺤﯽ و‬
‫درام ﻧﻮیﺲهﺎﯼ ﻣﺴﻴﺤﯽ اﺳﺖ‪.‬‬

‫آﺎراﺳﻘﻔﺎن آﻠﻴﺴﺎ ﻧﻴﺴﺖ آﻪ دور هﻢ ﺟﻤﻊ ﺷﻮﻧﺪ و ﺑﺨﻮاهﻨﺪ در ﻣﻮاﻗﻊ ﻓﺮاﻏﺖ ﻧﻤﺎیﺶﻧﺎﻣﻪ و رﻣﺎن‬
‫ﺑﻨﻮیﺴﻨﺪ‪ .‬ﺑﺎ ایﻦ ﺡﺎل آﺘﺎب ﻋﻬﺪ ﺟﺪیﺪ ﺑﺪون وارد ﺷﺪن در ﺟﺰیﻴﺎت اﻃﻼع واﺿﺢ و روﺷﻨﯽ از‬
‫یﻚ ﺟﺎﻣﻌﻪ آﺎﻣﻼ ﻣﺴﻴﺤﯽ ﺑﻪ ﻣﺎ ﻣﯽ دهﺪ‪ .‬ﺷﺎیﺪ ﺁن ﭼﻪ آﺘﺎب ﻋﻬﺪ ﺟﺪیﺪ ﺑﻪ ﻣﺎ ﻣﯽ دهﺪ ﺑﻴﺶ از‬
‫ﻗﺪرت ﻗﺒﻮل ﻣﺎﺳﺖ ﭼﻮن ﺑﻪ ﻣﺎ ﻣﯽﮔﻮیﻨﺪ آﻪ در ایﻦ اﺟﺘﻤﺎع راﻩ ﮔﺬر و اﻧﮕﻞ ﻣﻌﻨﯽ ﻧﺪارد و اﮔﺮ‬
‫آﺴﯽ آﺎر ﻧﻤﯽآﻨﺪ ﻧﺒﺎیﺪ ﻏﺬا ﺑﺨﻮرد‪ .‬هﺮ آﺲ ﺑﺎیﺪ ﺑﺎ دﺳﺖ ﺧﻮد آﺎر آﻨﺪ و ﺑﻬﺘﺮ از ﺁن‪ ،‬آﺎر هﺮ‬
‫آﺲ ﺑﺎیﺪ یﻚ ﭼﻴﺰ ﺧﻮﺑﯽ ﺑﻪ وﺟﻮد ﺁورد‪ ،‬دیﮕﺮ ﺗﻬﻴﻪ ﺗﺠﻤﻼت اﺡﻤﻘﺎﻧﻪ و ﺳﭙﺲ اﻧﺘﺸﺎر اﻋﻼﻧﺎت‬
‫اﺡﻤﻘﺎﻧﻪﺗﺮﯼ ﺑﺮاﯼ ﺧﺮیﺪن ﺁﻧﻬﺎ ﻣﻮرد ﻧﺪارد‪ ،‬و دیﮕﺮ ﻃﺮﻓﺪارﯼ از ﺁﺧﺮیﻦ ﻣﺪ و یﺎ ﺗﻜﺒﺮ ﺗﺒﺨﺘﺮ‬
‫ﺑﯽﻣﻌﻨﯽ اﺳﺖ‪ .‬در ﭼﻨﻴﻦ ﺹﻮرﺗﯽ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻣﺴﻴﺤﻴﺎن ﭼﻴﺰﯼ اﺳﺖ آﻪ ﻣﺎ اﻣﺮوز ﺁن را »دﺳﺖ‬
‫ﭼﭙﯽ« ﻣﯽﺧﻮاﻧﻴﻢ‪ .‬از ﻃﺮف دیﮕﺮ هﻤﻴﺸﻪ اﻃﺎﻋﺖ یﻌﻨﯽ اﻃﺎﻋﺖ واﻗﻌﯽ و ﻋﻼیﻢ ﻇﺎهﺮﯼ اﺡﺘﺮام‬
‫را ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻓﺮﻣﺎﻧﺮوایﺎﻧﯽ آﻪ ﺑﻪ ﻃﻮر ﺹﺤﻴﺢ اﻧﺘﺨﺎب ﺷﺪﻩاﻧﺪ از هﻤﻪ ﻣﺎ ﺧﻮاﺳﺘﺎر اﺳﺖ‪ ،‬یﻌﻨﯽ‬
‫آﻮدآﺎن ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ واﻟﺪیﻦ ﺧﻮد و زﻧﺎن ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺷﻮهﺮان )ﮔﺮ ﭼﻪ ایﻦ ﻗﺴﻤﺖ ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﺧﻴﻠﯽ‬
‫ﻣﻮرد ایﺮاد ﺑﺎﺷﺪ( ﺑﺎیﺪ اﻃﺎﻋﺖ ﻧﻤﺎیﻨﺪ‪ .‬ﺳﻮم ایﻦ آﻪ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻣﺴﻴﺤﯽ ﺑﺎیﺴﺘﯽ ﻣﺠﻠﺲ ﺷﺎدﯼ ﺑﺎﺷﺪ‬
‫یﻌﻨﯽ ﭘﺮ از ﺳﺮور و ﺷﺎدﻣﺎﻧﯽ ﺑﻮدﻩ و اﻧﺪوﻩ و اﺿﻄﺮاب را ﺧﻄﺎ ﺑﺪاﻧﺪ‪ .‬ادب یﻜﯽ از ﻓﻀﺎیﻞ‬
‫اﺧﻼﻗﯽ ﻣﺴﻴﺤﯽ اﺳﺖ و ﻋﻬﺪ ﺟﺪیﺪ از ﻣﺮدﻣﺎن ﻓﻀﻮل ﮔﺮیﺰان اﺳﺖ‪.‬‬

‫اﮔﺮ ﭼﻨﻴﻦ ﺟﺎﻣﻌﻪاﯼ وﺟﻮد داﺷﺖ و ﺷﻤﺎ یﺎ ﻣﻦ ﺑﺎ ﺁن ﺑﺮﺧﻮرد ﻣﯽآﺮدیﻢ ﮔﻤﺎن ﻣﯽ آﻨﻢ ﺑﺎ اﺙﺮ‬
‫ﺗﻤﺮیﻦ از ﺁن ﺧﺎرج ﻣﯽﺷﺪیﻢ زیﺮا ﺡﺲ ﻣﯽآﺮدیﻢ آﻪ ﺡﻴﺎت اﻗﺘﺼﺎدﯼ ﺁن ﺧﻴﻠﯽ اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ اﺳﺖ و‬
‫از ایﻦ ﻟﺤﺎظ ﺧﻴﻠﯽ ﺟﻠﻮ اﺳﺖ وﻟﯽ ﺡﻴﺎت ﺧﺎﻧﻮادﮔﯽ و ﻗﻮاﻧﻴﻦ و ﺁداب زﻧﺪﮔﯽ ﺁن ﺗﻘﺮیﺒﺎ از ﻣﺪ‬
‫اﻓﺘﺎدﻩ و ﺷﺎیﺪ ﺡﺘﯽ زیﺎد داراﯼ ﺁداب و از روﯼ اﺷﺮاﻓﻴﺖ ﻧﻴﺴﺖ‪ .‬هﺮیﻚ از ﻣﺎ ﺑﻪ ﻗﺪرﯼ از ﺁن را‬
‫ﻣﯽﺧﻮاﺳﺘﻴﻢ وﻟﯽ ﻣﺘﺎﺳﻔﺎﻧﻪ ﻣﻌﺪودﯼ از ﻣﺎ ﻃﺎﻟﺐ ﺗﻤﺎم ﺁن ﻣﯽﺷﺪیﻢ‪ .‬اﮔﺮ ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ ﻧﻘﺸﻪ آﻠﯽ ﻣﺎﺷﻴﻦ‬
‫ﺑﺸﺮیﺖ اﺳﺖ ﭘﺲ ﺡﻘﻴﻘﺘﺎ ﭼﻨﻴﻦ ﭼﻴﺰﯼ را ﺑﺎیﺪ اﻧﺘﻈﺎر داﺷﺖ‪ .‬هﻤﻪ ﻣﺎ ﺑﻪ ﻃﺮق ﻣﺨﺘﻠﻒ از ﺁن ﻧﻘﺸﻪ‬
‫آﻠﯽ دور اﻓﺘﺎدﻩایﻢ و هﺮیﻚ از ﻣﺎ در ﺹﺪدیﻢ آﻪ ﺙﺎﺑﺖ آﻨﻴﻢ ﺗﻐﻴﻴﺮاﺗﯽ آﻪ ﺧﻮد در ایﻦ ﻧﻘﺸﻪ دادﻩ‬
‫ایﻢ ﺟﺰو هﻤﺎن ﻧﻘﺸﻪ اﺳﺖ‪ .‬ایﻦ ﻗﺴﻤﺖ را ﺑﻪ آﺮات در هﺮ ﭼﻴﺰﯼ آﻪ واﻗﻌﺎ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ‬
‫ﺑﺎﺷﺪ ﭘﻴﺪا ﺧﻮاهﻴﺪ آﺮد‪ .‬ﺑﺪیﻦ ﻣﻌﻨﯽ آﻪ هﺮآﺲ ﻣﺠﺬوب ﻗﺴﻤﺘﯽ از ﺁن ﺷﺪﻩ ﻣﯽ ﺧﻮاهﺪ ﺁن ﻗﺴﻤﺖ‬
‫را اﻧﺘﺨﺎب آﺮدﻩ ﺑﻘﻴﻪ را دور ﺑﻴﺎﻧﺪازد‪ ،‬از ایﻦ ﺳﺒﺐ اﺳﺖ آﻪ ﻣﺎ ﺧﻴﻠﯽ ﺟﻠﻮﺗﺮ ﻧﻤﯽ رویﻢ و ﺑﻪ‬
‫هﻤﻴﻦ ﻋﻠﺖ آﺴﺎﻧﯽ آﻪ ﺑﺮاﯼ ﻣﻘﺎﺹﺪ ﻣﺘﻨﺎﻗﻀﯽ در ﻧﺒﺮد هﺴﺘﻨﺪ هﻤﻪ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﻨﺪ ﺑﮕﻮیﻨﺪ آﻪ ﺁﻧﻬﺎ هﻢ‬
‫ﺑﺮاﯼ ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ ﺟﻨﮓ ﻣﯽ آﻨﻨﺪ‪ .‬اآﻨﻮن ﺑﻪ ﻧﻜﺘﻪ دیﮕﺮﯼ ﻣﯽرﺳﻴﻢ‪ .‬یﻮﻧﺎﻧﻴﺎن ﻗﺪیﻢ ﺑﺖ ﭘﺮﺳﺖ و‬
‫یﻬﻮدیﺎن ﻋﻬﺪ ﻋﺘﻴﻖ و ﻣﻌﻠﻤﻴﻦ ﺑﺰرگ ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ ﻗﺮون وﺳﻄﯽ یﻚ ﻗﺴﻤﺖ ﭘﻨﺪﯼ ﺑﻪ ﻣﺎ دادﻩ اﻧﺪ آﻪ‬
‫ﺳﻴﺴﺘﻢ اﻗﺘﺼﺎدﯼ ﺟﺪیﺪ آﺎﻣﻼ ﺁن را زیﺮ ﭘﺎ ﮔﺬاردﻩ اﺳﺖ‪ .‬هﻤﻪ ایﻦ ﻗﻮم ﺑﻪ ﻣﺎ ﮔﻔﺘﻪاﻧﺪ آﻪ‬
‫رﺑﺎﺧﻮارﯼ‪ ،‬یﻌﻨﯽ ﻣﻨﻔﻌﺖ دادن ﭘﻮل ﺡﺮام اﺳﺖ در ﺹﻮرﺗﯽ آﻪ اﻣﺮوز رﺑﺎﺧﻮارﯼ اﺳﺎس ﺳﻴﺴﺘﻢ‬
‫اﻗﺘﺼﺎدﯼ ﻣﺎ اﺳﺖ‪ .‬ﺡﺎل ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﻣﻄﻠﻘﺎ ﻧﺘﻴﺠﻪ ایﻦ ﻋﻤﻞ ﭼﻨﻴﻦ ﻧﺒﺎﺷﺪ آﻪ ﻣﺎ راﻩ ﺧﻄﺎ‬
‫ﻣﯽﭘﻴﻤﺎیﻴﻢ‪ .‬ﺑﻌﻀﯽ اﺷﺨﺎص ﻣﯽﮔﻮیﻨﺪ آﻪ وﻗﺘﯽ ﻣﻮﺳﯽ و ارﺳﻄﻮ و ﻣﺴﻴﺤﻴﺎن رﺑﺎﺧﻮارﯼ را ﻣﻨﻊ‬
‫آﺮدﻧﺪ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﺴﺘﻨﺪ ﺷﺮآﺖ هﺎﯼ ﺳﻬﺎﻣﯽ اﻣﺮوزﯼ را ﭘﻴﺶﺑﻴﻨﯽ آﻨﻨﺪ و ﻓﻘﻂ رﺑﺎﺧﻮارﯼ ﻓﺮدﯼ را‬
‫در ﻧﻈﺮ داﺷﺘﻨﺪ و از ایﻦ رو ﭼﻨﺪان رﻗﺘﯽ ﻧﺒﺎیﺪ ﺑﻪ ﮔﻔﺘﺎر ﺁﻧﻬﺎ داﺷﺖ‪.‬‬

‫ایﻦ ﻣﻮﺿﻮﻋﯽ اﺳﺖ آﻪ ﻧﮕﺎرﻧﺪﻩ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﺪ روﯼ ﺁن ﺗﺼﻤﻴﻤﯽ ﺑﮕﻴﺮد‪ ،‬زیﺮا ﻧﮕﺎرﻧﺪﻩ ﻋﺎﻟﻢ اﻗﺘﺼﺎد‬
‫ﻧﻴﺴﺖ و واﻗﻌﺎ ﻧﻤﯽداﻧﺪ آﻪ ﺳﻴﺴﺘﻢ رﺑﺎﺧﻮارﯼ ﻓﻌﻠﯽ ﺳﺒﺐ وﺿﻌﻴﺘﯽ اﺳﺖ آﻪ اﻣﺮوزﻩ ﻣﺎ دﭼﺎر ﺁﻧﻴﻢ‬
‫یﺎ ﺧﻴﺮ‪ .‬ایﻦ ﺟﺎ اﺳﺖ آﻪ ﻧﻈﺮیﻪ ﻋﺎﻟﻢ اﻗﺘﺼﺎد ﻣﺴﻴﺤﯽ ﻻزم اﺳﺖ‪ .‬اﮔﺮ ﻧﮕﺎرﻧﺪﻩ ﻧﮕﻮیﺪ آﻪ ﺳﻪ‬
‫ﺗﻤﺪن ﺑﺰرگ )و یﺎ اﻗﻼ در ﻧﻈﺮ اول ﭼﻨﻴﻦ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﯽ رﺳﺪ( آﻪ ﺑﺎ ﺗﺤﺮیﻢ ﺁن ﭼﻴﺰﯼ آﻪ اﺳﺎس‬
‫زﻧﺪﮔﺎﻧﯽ اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﻣﺎ ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ ﻣﻮاﻓﻘﻨﺪ‪ ،‬ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺧﻮاﻧﻨﺪﮔﺎن وﻇﻴﻔﻪ ﺧﻮد را اداء ﻧﻨﻤﻮدﻩ اﺳﺖ‪ .‬در‬
‫ایﻦ ﺟﺎ ﻧﻜﺘﻪ دیﮕﺮﯼ اﺿﺎﻓﻪ ﻧﻤﻮدﻩ و ایﻦ ﻣﻮﺿﻮع را ﺑﻪ ﭘﺎیﺎن ﻣﯽرﺳﺎﻧﺪ‪ .‬در ﺟﺎیﯽ آﻪ ﻋﻬﺪ ﺟﺪیﺪ‬
‫ﻣﯽﮔﻮیﺪ هﺮ آﺲ ﺑﺎیﺴﺘﯽ آﺎر آﻨﺪ دﻟﻴﻠﯽ هﻢ دﻧﺒﺎل ﺁن ﺁوردﻩ و ﻣﯽﮔﻮیﺪ ﺗﺎ ﺑﺘﻮاﻧﻨﺪ ﭼﻴﺰﯼ ﺑﻪ‬
‫ﻧﻴﺎزﻣﻨﺪان ﺑﺪهﻨﺪ ﭘﺲ ﺳﺨﺎوت ﺑﻪ ﻣﻌﻨﯽ دﺳﺖ ﮔﻴﺮﯼ از ﻓﻘﺮا یﻚ ﻗﺴﻤﺖ اﺹﻠﯽ از اﺧﻼق ﻣﺴﻴﺤﯽ‬
‫اﺳﺖ‪ .‬در ﻣﺜﻞ ﺗﺮﺳﻨﺎك ﮔﻮﺳﻔﻨﺪ و ﺑﺰهﺎ ایﻦ ﻧﻜﺘﻪ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﺮآﺰ ﺙﻘﻞ هﻤﻪ ﭼﻴﺰ ﻣﯽرﺳﺪ‪ .‬اﻣﺮوزﻩ‬
‫ﺑﻌﻀﯽ اﺷﺨﺎص ﻣﯽ ﮔﻮیﻨﺪ آﻪ دﺳﺖ ﮔﻴﺮﯼ از ﻓﻘﺮا ﺑﺎیﺴﺘﯽ ﻻزم ﻧﺸﻮد و ﺑﻪ ﺟﺎﯼ ایﻦ آﻪ ﺑﻪ ﻓﻘﺮا‬
‫آﻤﻚ آﻨﻴﻢ ﺧﻮب اﺳﺖ ﺟﺎﻣﻌﻪاﯼ ﺑﻪ وﺟﻮد ﺁوریﻢ آﻪ در ﺁن ﻧﻴﺎزﻣﻨﺪﯼ وﺟﻮد ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬اﻟﺒﺘﻪ‬
‫ﺁﻧﻬﺎ آﺎﻣﻼ ﺡﻖ دارﻧﺪ ﺑﮕﻮیﻨﺪ آﻪ ﻣﺎ ﺑﺎیﺪ ﭼﻨﻴﻦ اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ را ﺑﻪ وﺟﻮد ﺁوریﻢ وﻟﯽ اﮔﺮ آﺴﯽ ﭼﻨﻴﻦ‬
‫ﭼﻴﺰﯼ را ﻓﻜﺮ ﺑﻜﻨﺪ در ﻧﺘﻴﺠﻪ هﻤﺎن ﻟﺤﻈﻪ از ﺑﺨﺸﺶ ﺑﻪ ﻓﻘﺮا دﺳﺖ ﺑﺮﻣﯽدارد و هﻤﺎن ﻟﺤﻈﻪ‬
‫ﭼﻨﻴﻦ ﺷﺨﺼﯽ ﺑﺎ آﻠﻴﻪ اﺧﻼق ﻣﺴﻴﺤﯽ ﺟﺪایﯽ ﭘﻴﺪا ﻣﯽآﻨﺪ‪ .‬ﻧﮕﺎرﻧﺪﻩ ﻋﻘﻴﺪﻩ ﻧﺪارد آﻪ آﺴﯽ ﺑﺘﻮاﻧﺪ‬
‫ﺑﮕﻮیﺪ ﺗﺎ ﭼﻪ ﻣﻴﺰاﻧﯽ ﺑﺎیﺴﺘﯽ ﺑﻪ ﻓﻘﺮا ﺑﺪهﻴﻢ‪ .‬ﻇﺎهﺮا ﺗﻨﻬﺎ دﺳﺘﻮر ﺑﯽ ﺧﻄﺮ ﺁن ﺑﺎﺷﺪ آﻪ ﺑﻴﺶ از ﺁن‬
‫ﭼﻪ ﻓﻜﺮ ﻣﯽآﻨﻴﻢ آﻪ ﻣﯽﺗﻮاﻧﻴﻢ ﺑﺪهﻴﻢ ﺑﺒﺨﺸﻴﻢ و اآﻨﻮن ﭘﻴﺶ از ﭘﺎیﺎن ﻣﻄﻠﺐ ﻣﯽﺧﻮاهﻢ ﺑﻪ ایﻦ‬
‫ﺡﺪس ﻣﺒﺎدرت ورزم آﻪ ایﻦ ﮔﻔﺘﺎر در آﺴﺎﻧﯽ آﻪ هﻨﻮز ﺁن را ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻣﯽآﻨﻨﺪ ﭼﻪ ﺗﺄﺙﻴﺮﯼ دارد‪.‬‬

‫ﺡﺪس ﻧﮕﺎرﻧﺪﻩ ایﻦ اﺳﺖ آﻪ ﺑﻌﻀﯽ اﺷﺨﺎص دﺳﺖ ﭼﭙﯽ ﺧﻴﻠﯽ ﻋﺼﺒﺎﻧﯽ ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ آﻪ در ایﻦ‬
‫ﻗﺴﻤﺖ ﺟﻠﻮﺗﺮ ﻧﺮﻓﺘﻪایﻢ و ﺑﻌﻀﯽ اﺷﺨﺎص ﺟﺒﻬﻪ ﻣﺨﺎﻟﻒ ﺁﻧﻬﺎ ﻋﺼﺒﺎﻧﯽ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ آﻪ ﺧﻴﻠﯽ ﺟﻠﻮ‬
‫رﻓﺘﻪایﻢ‪ .‬در ایﻦ ﺹﻮرت ﻣﺎ درﺳﺖ در ﺑﺮاﺑﺮ اﺷﻜﺎل ﺡﻘﻴﻘﯽ یﻌﻨﯽ ﺗﻨﻈﻴﻢ زﻣﻴﻨﻪ اﺹﻠﯽ ﺟﺎﻣﻌﻪ‬
‫ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ هﺴﺘﻴﻢ‪ .‬ﻏﺎﻟﺐ ﻣﺎ در ﺡﻘﻴﻘﺖ ﺑﻪ ایﻦ ﻣﻮﺿﻮع ﻧﺰدیﻚ ﻧﻤﯽ ﺷﻮیﻢ ﺗﺎ ﺑﻔﻬﻤﻴﻢ آﻪ ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ‬
‫ﭼﻪ ﻣﯽ ﮔﻮیﺪ ﻣﺎ از ایﻦ ﻧﻈﺮ ﺑﻪ ﺁن ﻧﺰدیﻚ ﻣﯽﺷﻮیﻢ آﻪ ﺑﺮاﯼ ﻧﻈﺮیﺎت ﺡﺰب ﻣﺨﺼﻮص ﺧﻮد‬
‫ﺗﻜﻴﻪ آﻼم و ﭘﺸﺘﻴﺒﺎﻧﯽ از ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻴﻢ‪ .‬در ﺡﻘﻴﻘﺖ در ﺟﺎیﯽ آﻪ ﺑﻪ ﻣﺎ ارﺑﺎب و یﺎ داورﯼ‬
‫ﭘﻴﺸﻨﻬﺎد ﻣﯽﮔﺮدد ﻣﺎ ﻃﺎﻟﺐ هﻤﻜﺎر و هﻢ دﺳﺘﯽ هﺴﺘﻴﻢ‪ .‬ﻧﮕﺎرﻧﺪﻩ هﻤﻴﻦ ﻃﻮر اﺳﺖ‪ .‬در ایﻦ ﮔﻔﺘﺎر‬
‫ﻗﺴﻤﺖهﺎیﯽ وﺟﻮد دارد آﻪ ﻣﺎیﻞ ﺑﻪ ﺡﺬف ﺁن ﺑﻮدم و از هﻤﻴﻦ ﺟﻬﺖ اﺳﺖ آﻪ ایﻦ ﻗﺒﻴﻞ ﮔﻔﺘﺎرهﺎ‬
‫هﻴﭻ ﮔﻮﻧﻪ ﻧﺘﻴﺠﻪاﯼ ﻧﺨﻮاهﺪ داﺷﺖ ﻣﮕﺮ ایﻦ آﻪ ﺧﻴﻠﯽ ﻗﺪم ﻓﺮاﺗﺮ ﺑﮕﺬاریﻢ‪ .‬ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻣﺴﻴﺤﯽ ﻓﺮاهﻢ‬
‫ﻧﻤﯽﺷﻮد ﻣﮕﺮ ایﻦ آﻪ ﻏﺎﻟﺐ ﻣﺎهﺎ واﻗﻌﺎ ﺁن را ﺑﻄﻠﺒﻴﻢ و ﻣﺎ ﺡﺎﺿﺮ ﻧﻴﺴﺘﻴﻢ ﺁن را ﺑﻄﻠﺒﻴﻢ ﻣﮕﺮ ایﻦ‬
‫آﻪ واﻗﻌﺎ ﺑﻪ ﻃﻮر آﺎﻣﻞ ﻣﺴﻴﺤﯽ ﺷﻮیﻢ‪ .‬ﺑﺎز ﺗﻜﺮار ﻣﯽآﻨﻢ ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﻣﻦ ایﻦ ﻗﺎﻧﻮن ﺁن ﭼﻪ‬
‫ﺧﻮاهﻴﺪ ﻣﺮدم ﺑﻪ ﺷﻤﺎ آﻨﻨﺪ ﺷﻤﺎ ﻧﻴﺰ ﺑﺪیﺸﺎن هﻢ ﭼﻨﺎن آﻨﻴﺪ را ﺁن ﻗﺪر ﺑﮕﻮیﻢ آﻪ ﺧﺴﺘﻪ ﺷﻮم وﻟﯽ‬
‫ﺡﻘﻴﻘﺘﺎ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﻢ ایﻦ دﺳﺘﻮر را اﺟﺮا آﻨﻢ ﻣﮕﺮ وﻗﺘﯽ آﻪ هﻤﺴﺎیﻪام را ﭼﻮن ﺧﻮدم دوﺳﺖ داﺷﺘﻪ‬
‫ﺑﺎﺷﻢ و ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﻢ یﺎد ﺑﮕﻴﺮم هﻤﺴﺎیﻪام را ﭼﻮن ﻧﻔﺲ ﺧﻮد دوﺳﺖ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻢ ﻣﮕﺮ وﻗﺘﯽ آﻪ یﺎد‬
‫ﺑﮕﻴﺮم ﺧﺪا را اﻃﺎﻋﺖ ﻧﻤﺎیﻢ و ﺑﻪ هﻤﻴﻦ ﻃﺮیﻖ ﺑﻪ ﻃﻮرﯼ آﻪ ﮔﻔﺘﻪ ﺷﺪ ﻣﺎ ﭘﻴﻮﺳﺘﻪ ﺑﻪ یﻚ ﭼﻴﺰ‬
‫ﺑﺎﻃﻨﯽ دیﮕﺮﯼ ﻣﻨﺘﻬﯽ ﻣﯽﺷﻮیﻢ یﻌﻨﯽ از ﻣﺴﺎﺋﻞ اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﺑﻪ ﻣﺴﺎﺋﻞ ﻣﺬهﺒﯽ راﻧﺪﻩ ﻣﯽﺷﻮیﻢ‪ .‬زیﺮا‬
‫ﻃﻮﻻﻧﯽﺗﺮیﻦ راﻩهﺎ در رﺳﻴﺪن ﺑﻪ ﻣﻘﺼﻮد آﻮﺗﺎﻩﺗﺮیﻦ راﻩ ﺑﻪ ﺳﺮﻣﻨﺰل اﺳﺖ‪.‬‬
 ‫آﺘﺎب‪ :‬اﺧﻼق ﻣﺴﻴﺤﯽ‬
‫ﻧﻮﺷﺘﻪ‪ :‬چ‪ .‬س‪ .‬ﻟﻮﺋﻴﺲ‬
‫ﺗﺮﺟﻤﻪ‪ :‬ر‪ .‬ﻧﺎﻣﻮر‬

‫ﻓﺼﻞ ﭼﻬﺎرم‪ :‬اﺧﻼق و ﺗﺠﺰﻳﻪ روﺣﯽ‬

‫در ﻓﺼﻞ ﭘﻴﺶ ﮔﻔﺘﻴﻢ هﺮﮔﺰ ﻧﻤﯽﺕﻮاﻧﻴﻢ ﺟﺎﻡﻌﻪ ﻡﺴﻴﺤﯽ ﺑﺪﺱﺖ ﺁوریﻢ‪ .‬ﻡﮕﺮ ﺑﻴﺸﺘﺮ اﻓﺮاد ﻡﺴﻴﺤﯽ‬
‫ﺑﺎﺵﻴﻢ‪ .‬اﻟﺒﺘﻪ ﻡﻘﺼﻮد ایﻦ ﻧﻴﺴﺖ آﻪ ﻡﯽﺕﻮاﻧﻴﻢ اﻧﺠﺎم ﻋﻤﻠﯽ را ﺑﺮاﯼ ﺟﺎﻡﻌﻪ ﺕﺎ یﻚ ﺕﺎریﺦ ﻓﺮﺿﯽ‬
‫ﺁیﻨﺪﻩ ﺑﻪ ﺕﺎﺧﻴﺮ اﻧﺪازیﻢ‪ .‬ﺑﻠﻜﻪ ﻡﻘﺼﻮد ایﻦ اﺱﺖ آﻪ هﺮ دو آﺎر را ﺑﺎیﺪ ﻓﻮرﯼ یﻚ ﺑﺎر ﺁﻏﺎز ﻧﻤﻮد‪،‬‬
‫یﻌﻨﯽ اول ایﻦ آﻪ ﺑﺒﻴﻨﻴﻢ‪» ،‬ﺁن ﭼﻪ ﺧﻮاهﻴﺪ ﻡﺮدم ﺑﻪ ﺵﻤﺎ آﻨﻨﺪ ﺵﻤﺎ ﻧﻴﺰ ﺑﺪیﺸﺎن هﻢ ﭼﻨﺎن آﻨﻴﺪ«‬
‫ﭼﮕﻮﻧﻪ در ﺟﺎﻡﻌﻪ ﺟﺪیﺪ ﻡﺼﺪاق ﭘﻴﺪا ﻡﯽآﻨﺪ و دوم ایﻦ آﻪ ﺱﻌﯽ آﻨﻴﻢ ﺁن ﻧﻮع ﻡﺮدﻡﯽ ﺑﺎﺵﻴﻢ آﻪ‬
‫اﮔﺮ ﻃﺮز اﻧﺠﺎم ایﻦ آﺎر را یﺎد ﮔﺮﻓﺘﻴﻢ واﻗﻌﺎ ﺁن را ﺑﻪ آﺎر ﺑﺮیﻢ و ایﻨﻚ ﺧﻮاهﻴﻢ دیﺪ آﻪ ﻋﻘﻴﺪﻩ‬
‫ﻡﺴﻴﺤﻴﺖ راﺟﻊ ﺑﻪ ﺁدم ﺧﻮب ﭼﻴﺴﺖ‪ ،‬یﻌﻨﯽ از ﻧﻈﺮ یﻚ ﻧﻔﺮ ﻡﺴﻴﺤﯽ ﻡﺸﺨﺼﺎت ﻡﺎﺵﻴﻦ ﺑﺸﺮیﺖ‬
‫ﭼﻪ ﻡﯽﺑﺎﺵﺪ؟ ﻗﺒﻞ از ﺵﺮوع ﺑﻪ ﺟﺰیﻴﺎت دو ﻧﻜﺘﻪ ﻋﻤﻮﻡﯽ دیﮕﺮ ﻡﻄﺮح ﻡﯽﮔﺮدد‪ .‬اول ایﻦ آﻪ‬
‫ﭼﻮن اﺧﻼق ﻡﺴﻴﺤﯽ ادﻋﺎیﺶ ایﻦ اﺱﺖ آﻪ ﺑﺎ ﻓﻨﻮن روﺡﯽ ﺧﻮد ﻡﺎﺵﻴﻦ ﺑﺸﺮیﺖ را اﺹﻼح‬
‫ﻡﯽآﻨﺪ‪ ،‬ﭘﺲ ﻃﺒﻌﺎ ﺵﺨﺺ ﻡﺎیﻞ اﺱﺖ ﺑﺪاﻧﺪ آﻪ ارﺕﺒﺎط ﺁن ﺑﺎ ﻓﻨﻮن روﺡﯽ هﻢ آﻪ هﻤﻴﻦ ادﻋﺎ را‬
‫دارد و ﻋﺒﺎرت از ﻋﻠﻢ ﺕﺠﺰیﻪ و ﺕﺤﻠﻴﻞ روﺡﯽ )‪ ( psychoanalysis‬ﻡﯽﺑﺎﺵﺪ ﭼﻴﺴﺖ؟‬

‫اآﻨﻮن ﻻزم اﺱﺖ ﺧﻴﻠﯽ ﺹﺮیﺢ و روﺵﻦ دو ﭼﻴﺰ را از یﻜﺪیﮕﺮ ﺕﻤﻴﺰ داد‪ :‬یﻌﻨﯽ ﻓﺮق ﻡﻴﺎن‬
‫ﻓﺮﺿﻴﻪهﺎﯼ ﺡﻘﻴﻘﯽ ﭘﺰﺵﻜﯽ و ﻓﻨﻮن روﺡﯽ‪ ،‬ﻋﻠﻢ ﺕﺠﺰیﻪ روﺡﯽ را ﺑﺎ ﻧﻈﺮیﻪ آﻠﯽ و ﻓﻠﺴﻔﯽ ﺟﻬﺎﻧﯽ‬
‫آﻪ »ﻓﺮویﺪ« و دیﮕﺮان ﺑﺪان اﻓﺰودﻩ اﻧﺪ ﺑﺪاﻧﻴﻢ‪ .‬ایﻦ ﻗﺴﻤﺖ یﻌﻨﯽ ﻓﻠﺴﻔﻪ ﻓﺮویﺪ ﻡﺴﺘﻘﻴﻤﺎ ﻡﺨﺎﻟﻒ‬
‫ﻡﺴﻴﺤﻴﺖ اﺱﺖ و ﻧﻴﺰ ﻡﺴﺘﻘﻴﻤﺎ ﻡﺨﺎﻟﻒ ﻧﻈﺮیﺎت رواﻧﺸﻨﺎس ﺑﺰرگ دیﮕﺮ ﻡﻮﺱﻮم ﺑﻪ »یﻮﻧﮓ«‬
‫اﺱﺖ‪ .‬ﺑﻪ ﻋﻼوﻩ وﻗﺘﯽ ﻓﺮویﺪ درﺑﺎرﻩ ﻃﺮز ﻡﻌﺎﻟﺠﻪ ﻡﺒﺘﻼیﺎن ﺑﻪ اﻡﺮاض ﻋﺼﺒﺎﻧﯽ ﺹﺤﺒﺖ‬
‫ﻡﯽدارد‪ ،‬ﻡﺜﻞ ﻡﺘﺨﺼﺼﯽ در ﻓﻦ ﻡﺨﺼﻮص ﺧﻮد ﺹﺤﺒﺖ ﻡﯽدارد‪ ،‬ﻡﺎﻧﻨﺪ یﻚ ﻧﻔﺮ ﺕﺎزﻩ آﺎر از‬
‫روﯼ ﺑﯽ اﻃﻼﻋﯽ ﺑﺤﺚ ﻡﯽﻧﻤﺎیﺪ‪ .‬ﭘﺲ آﺎﻡﻼ ﻡﻨﻄﻘﯽ اﺱﺖ آﻪ ﺵﺨﺺ در یﻚ ﻡﻮرد ﻋﻘﺎیﺪ او را‬
‫ﻡﺤﺘﺮم ﺑﺪاﻧﺪ و درﻡﻮرد دوم ﺑﺪان ﺕﻮﺟﻬﯽ ﻧﻜﻨﺪ‪ .‬ﻧﮕﺎرﻧﺪﻩ هﻢ هﻤﻴﻦ آﺎر را آﺮدﻩ ﻧﮕﺎرﻧﺪﻩ‬
‫ﻡﺨﺼﻮﺹﺎ در ایﻦ آﺎر ﻡﺠﻬﺰﺕﺮ از دیﮕﺮان اﺱﺖ‪ .‬زیﺮا ﻡﯽﺑﻴﻨﺪ آﻪ وﻗﺘﯽ ﻓﺮویﺪ ﺧﺎرج از ﺡﺪود‬
‫ﻡﻮﺿﻮع ﻡﺨﺼﻮص ﺧﻮد ﻡﯽ ﺵﻮد‪ ،‬راﺟﻊ ﺑﻪ ﻡﻮﺿﻮﻋﯽ آﻪ ایﻦ ﺟﺎﻧﺐ هﻢ از ﺁن اﻃﻼﻋﯽ دارد‬
‫)یﻌﻨﯽ ﻡﻮﺿﻮع اﻟﺴﻨﻪ( ﺧﻴﻠﯽ اﻃﻼﻋﺎﺕﺶ آﻢ اﺱﺖ‪ .‬وﻟﯽ ﻋﻠﻢ ﺕﺠﺰیﻪ روﺡﯽ ﺑﻪ ﻧﻔﺴﻪ ﺑﺪون اﻟﺤﺎﻗﺎت‬
‫ﻓﻠﺴﻔﯽ ﻓﺮویﺪ و دیﮕﺮان ﺑﻪ هﻴﭻ وﺟﻪ ﻡﺨﺎﻟﻒ ﻡﺴﻴﺤﻴﺖ ﻧﻴﺴﺖ‪ .‬ﻗﺴﻤﺖهﺎﯼ ﻓﻨﯽ روﺡﯽ ﺁن در‬
‫ﺑﻌﻀﯽ ﻧﻜﺎت ﻡﻄﺎﺑﻖ ﻡﺴﻴﺤﻴﺖ ﻡﯽﺵﻮد و اﮔﺮ آﺸﻴﺶ اﻧﺪآﯽ در ایﻦ ﺧﺼﻮص اﻃﻼﻋﺎت آﺴﺐ‬
‫آﻨﺪ ﺿﺮرﯼ ﻧﺪارد‪ .‬وﻟﯽ در ﺕﻤﺎم ﻗﺴﻤﺖهﺎ ﺑﺎ هﻢ ﺕﻄﺒﻴﻖ ﻧﻤﯽﺵﻮﻧﺪ زیﺮا ﻓﻨﻮن روﺡﯽ ﻧﺎﻡﺒﺮدﻩ هﺮ‬
‫آﺪام آﺎر ﻡﺨﺘﻠﻔﯽ را اﻧﺠﺎم ﻡﯽدهﻨﺪ‪.‬‬

‫وﻗﺘﯽ ﺵﺨﺼﯽ ﺕﺼﻤﻴﻢ اﺧﻼﻗﯽ ﻡﺨﺼﻮﺹﯽ را اﻧﺘﺨﺎب ﻡﯽآﻨﺪ ﺑﻪ دو آﺎر ﻡﺒﺎدرت ﻡﯽورزد‪ ،‬یﻜﯽ‬
‫ﻋﻤﻞ اﻧﺘﺨﺎب آﺮدن اﺱﺖ‪ ،‬دوﻡﯽ اﺡﺴﺎﺱﺎت ﻡﺨﺘﻠﻒ و ﻋﻮاﻃﻒ و ﻏﻴﺮﻩ آﻪ وﺱﺎﺋﻞ روﻧﺸﻨﺎﺱﯽ او‬
‫ﺑﻪ ﺵﺨﺺ اراﺋﻪ ﻡﯽدهﺪ و ﺑﻪ ﻡﻨﺰﻟﻪ ﻡﻮاد اوﻟﻴﻪ اﻧﺘﺨﺎب او اﺱﺖ‪ .‬ایﻦ ﻡﻮاد اوﻟﻴﻪ هﻢ ﻡﻤﻜﻦ اﺱﺖ‬
‫دو ﻧﻮع ﺑﺎﺵﺪ‪ ،‬یﻌﻨﯽ یﺎ ﺑﻪ اﺹﻄﻼح ﻋﺎدﯼ ﺑﺎﺵﺪ آﻪ ﺵﺎﻡﻞ هﻤﺎن اﺡﺴﺎﺱﺎﺕﯽ اﺱﺖ آﻪ ﻡﺎ ﺑﻪ‬
‫اﺵﺘﺮاك هﻤﻪ اﻓﺮاد ﺑﺸﺮ اﺱﺖ و یﺎ ایﻦ آﻪ در ا ﺙﺮ ﺟﺮیﺎﻧﺎت داﺧﻠﯽ در ﻓﻜﺮ ﻏﻴﺮ ﻡﺘﻔﻜﺮ او داراﯼ‬
‫اﺡﺴﺎﺱﺎﺕﯽ آﺎﻡﻼ ﻏﻴﺮﻃﺒﻴﻌﯽ ﺑﺎﺵﺪ‪ .‬ﺑﺪیﻦ ﻃﺮیﻖ ﺕﺮس از ﭼﻴﺰهﺎﯼ واﻗﻌﺎ ﺧﻄﺮﻧﺎك آﻪ ﻡﻤﻜﻦ‬
‫اﺱﺖ ﻧﻤﻮﻧﻪ اول ﺑﺎﺵﺪ و ﺕﺮس ﺑﯽﺧﻮدﯼ از ﮔﺮﺑﻪ و ﻡﮕﺲ‪ ،‬ﻧﻤﻮﻧﻪ دوم ﺁن‪ .‬ﺕﻤﺎیﻞ ﻡﺮد ﺑﻪ زن را‬
‫از ﻧﻮع اول ﻡﺤﺴﻮب آﺮد‪ ،‬در ﺹﻮرﺕﯽ آﻪ ﺕﻤﺎیﻞ ﻏﻴﺮﻃﺒﻴﻌﯽ ﻡﺮدﯼ را ﺑﻪ ﻡﺮد دیﮕﺮﯼ از ﻧﻮع‬
‫دوم داﻧﺴﺖ‪ .‬وﻇﻴﻔﻪ ﻋﻠﻢ ﺕﺠﺰیﻪ روﺡﯽ زاﺋﻞ آﺮدن اﺡﺴﺎﺱﺎت ﻏﻴﺮﻃﺒﻴﻌﯽ اﺱﺖ‪ ،‬یﻌﻨﯽ ﺑﻪ اﻧﺴﺎن‬
‫ﻡﻮاد اوﻟﻴﻪ ﺑﻬﺘﺮﯼ ﺑﺮاﯼ ﻋﻤﻞ اﻧﺘﺨﺎب ﻡﯽدهﺪ‪ ،‬و ﻋﻠﻢ اﺧﻼق هﻢ ﻓﻘﻂ ﺑﺎ ﺧﻮد اﻋﻤﺎل اﻧﺘﺨﺎب ﺵﺪﻩ‬
‫ﺱﺮ و آﺎر دارد‪ .‬یﺎ ایﻦ ﻃﻮر ﺑﮕﻮیﻴﻢ‪ :‬ﻓﺮض آﻨﻴﺪ ﺱﻪ ﻧﻔﺮ ﺑﻪ ﺟﻨﮓ ﻡﯽروﻧﺪ‪ .‬یﻜﯽ از ﺁﻧﻬﺎ ﺕﺮس‬
‫ﻃﺒﻴﻌﯽ و ﻋﺎدﯼ از ﺟﻨﮓ دارد آﻪ هﺮآﺲ دیﮕﺮهﻢ دارد‪ .‬وﻟﯽ ﺑﺎ آﻮﺵﺶ اﺧﻼق ایﻦ ﺕﺮس را‬
‫ﺱﺎآﺖ ﻧﻤﻮدﻩ و ﺁدﻡﯽ دﻟﻴﺮ ﻡﯽﺵﻮد‪.‬‬

‫ﻓﺮض آﻨﻴﻢ آﻪ دو ﻧﻔﺮ دیﮕﺮ دراﺙﺮ اﻡﻮرﯼ آﻪ در ﻓﻜﺮ ﻏﻴﺮﻓﻌﺎل ﺁﻧﻬﺎ ﺟﺮیﺎن دارد‪ ،‬ﺕﺮس را ﺑﻪ‬
‫ﺹﻮرت اﻏﺮاقﺁﻡﻴﺰ و ﺑﺪون ﺕﻨﺎﺱﺒﯽ درﺁوردﻩاﻧﺪ و در ایﻦ ﺹﻮرت هﻴﭻ ﮔﻮﻧﻪ آﻮﺵﺶ اﺧﻼﻗﯽ‬
‫ﺑﺮاﯼ اﺹﻼح ایﻦ وﺿﻌﻴﺖ ﻡﻔﻴﺪ ﻧﻴﺴﺖ‪ .‬ﺡﺎل ﻓﺮض آﻨﻴﺪ یﻚ داﻧﺸﻤﻨﺪ ﻋﻠﻢ ﺕﺠﺰیﻪ روﺡﯽ ﺁﻡﺪﻩ و‬
‫ایﻦ دو ﻧﻔﺮ را ﻡﻌﺎﻟﺠﻪ ﻡﯽآﻨﺪ‪ ،‬یﻌﻨﯽ هﺮدو ﻧﻔﺮ را ﺕﻘﻮیﺖ ﻧﻤﻮدﻩ ﺑﻪ هﻤﺎن وﺿﻌﻴﺖ روﺡﯽ‬
‫ﺵﺨﺺ اوﻟﻴﻪ ﻡﯽرﺱﺎﻧﺪ‪ .‬ﺕﺎزﻩ ایﻦ ﺟﺎ ﻡﺴﺌﻠﻪ ﺕﺠﺰیﻪ روﺡﯽ ﭘﺎیﺎن یﺎﻓﺘﻪ و ﻡﻮﺿﻮع اﺧﻼﻗﯽ ﺁﻏﺎز‬
‫ﻡﯽﮔﺮدد زیﺮا اآﻨﻮن آﻪ ایﻦ دو ﻧﻔﺮ ﻡﻌﺎﻟﺠﻪ ﺵﺪﻧﺪ‪ ،‬ﻡﻤﻜﻦ اﺱﺖ هﺮیﻚ ﺧﻂ ﻡﺸﯽ ﻡﺨﺘﻠﻒ اﺕﺨﺎذ‬
‫ﻧﻤﺎیﻨﺪ‪ .‬یﻜﯽ ﻡﻤﻜﻦ اﺱﺖ ﺑﮕﻮیﺪ‪» :‬ﺧﺪا را ﺵﻜﺮ آﻪ از ﺁن هﻤﻪ ﻓﻜﺮهﺎﯼ ﭘﻮچ ﺧﻼﺹﯽ یﺎﻓﺘﻢ‪ .‬ﺡﺎﻻ‬
‫ﺑﺎﻻﺧﺮﻩ ﺁن آﺎرﯼ آﻪ هﻤﻴﺸﻪ ﻡﯽﺧﻮاﺱﺘﻢ ﺑﻜﻨﻢ ﻡﯽﺕﻮاﻧﻢ اﻧﺠﺎم دهﻢ یﻌﻨﯽ وﻇﻴﻔﻪام را ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ اﻡﺮ‬
‫ﻡﻘﺪس ﺁزادﯼ ادا آﻨﻢ«‪ .‬وﻟﯽ دیﮕﺮﯼ ﻡﻤﻜﻦ اﺱﺖ ﺑﮕﻮیﺪ‪» :‬ﺑﺴﻴﺎر ﺧﻮب‪ ،‬ﻡﻦ ﺧﻴﻠﯽ ﺧﻮﺵﻮﻗﺘﻢ آﻪ‬
‫در زیﺮ ﺁﺕﺶ ﺟﻨﮓ ﻧﺴﺒﺘﺎ ﺧﻮﻧﺴﺮد ﻡﯽﻡﺎﻧﻢ وﻟﯽ ﺑﺎ ایﻦ ﺡﺎل اﻟﺒﺘﻪ ﺑﺎز هﻢ آﺎﻡﻼ ﻡﺼﻤﻢ هﺴﺘﻢ آﻪ‬
‫در ﻓﻜﺮ وﺟﻮد ﺧﻮدم ﺑﺎﺵﻢ و هﺮﻡﻮﻗﻊ ﺑﺘﻮاﻧﻢ هﺮآﺎر ﺧﻄﺮﻧﺎك را ﺑﻪ دیﮕﺮﯼ ﻡﺤﻮل آﻨﻢ‪ .‬در واﻗﻊ‬
‫یﻜﯽ از ﻡﺰایﺎﯼ ﻧﺪاﺵﺘﻦ ﺕﺮس ایﻦ اﺱﺖ آﻪ اآﻨﻮن ﺑﺎ ﺟﺪیﺖ ﺑﻴﺸﺘﺮﯼ ﻡﯽﺕﻮاﻧﻢ ﻡﺮاﻗﺒﺖ از ﺧﻮد‬
‫ﺑﻨﻤﺎیﻢ و ﺑﺎ هﻮﺵﻴﺎرﯼ ﺑﻴﺸﺘﺮﯼ ایﻦ ﻡﻮﺿﻮع را از دیﮕﺮان ﭘﻨﻬﺎن ﺱﺎزم«‪ .‬ﭘﺲ ﺑﻪ ﻃﻮرﯼ آﻪ‬
‫دیﺪیﻢ ایﻦ ﺕﻔﺎوت آﺎﻡﻼ اﺧﻼﻗﯽ اﺱﺖ و ﺕﺠﺰیﻪ روﺡﯽ درﺑﺎرﻩ ﺁن آﺎرﯼ ﻧﻤﯽﺕﻮاﻧﺪ ﺑﻜﻨﺪ‪ .‬هﺮﻗﺪر‬
‫هﻢ آﻪ ﻡﻮاد اوﻟﻴﻪ ﻓﻜﺮﯼ ﺑﺸﺮ اﺹﻼح ﺵﻮد ﺑﺎز هﻢ یﻚ ﻋﺎﻡﻞ دیﮕﺮﯼ در آﺎر اﺱﺖ‪ ،‬یﻌﻨﻲ ﺑﺸﺮ‬
‫واﻗﻌﺎ و ﺡﻘﻴﻘﺘﺎ در اﻧﺘﺨﺎب ﺧﻮد ﺁزاد اﺱﺖ و ﻡﻰﺕﻮاﻧﺪ از روى ﻡﻮاد اوﻟﻴﻪاى آﻪ در دﺱﺖ دارد‪،‬‬
‫یﺎ ﺱﻮد ﺧﻮد را ﺟﺴﺘﺠﻮ آﻨﺪ و یﺎ ﺁن را ﻓﺪاي ﺱﻮد دیﮕﺮان ﻧﻤﺎیﺪ‪.‬‬

‫ﻋﻠﻢ اﺧﻼق ﺑﺎ هﻤﻴﻦ اﻧﺘﺨﺎب ﺁزاد ﺱﺮ و آﺎر دارد‪ .‬ﻡﻮاد اوﻟﻴﻪ ﺕﺠﺰیﻪ روﺡﻰ اﮔﺮ ﺑﺪ ﺑﺎﺵﺪ ﮔﻨﺎهﻰ‬
‫ﻧﻴﺴﺖ ﺑﻠﻜﻪ ﻡﺮﺿﻰ اﺱﺖ‪ ،‬یﻌﻨﻰ ﻧﺒﺎیﺪ از ﺁن ﺕﻮﺑﻪ آﺮد‪ ،‬ﺑﻠﻜﻪ ﺑﺎیﺪ از ﺁن ﺑﻬﺒﻮدى یﺎﻓﺖ‪ .‬ایﻦ ﻡﺴﺌﻠﻪ‬
‫هﻢ ﺧﻴﻠﻰ اهﻤﻴﺖ دارد‪ .‬اﻓﺮاد ﺑﺸﺮ از اﻋﻤﺎل ﻇﺎهﺮى یﻜﺪیﮕﺮ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ هﻢ ﻗﻀﺎوت ﻡﻰآﻨﻨﺪ‪ ،‬وﻟﻲ‬
‫ﺧﺪا از روي اﻧﺘﺨﺎب روش اﺧﻼﻗﻰ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺮﺁﻧﻬﺎ ﻗﻀﺎوت ﻡﻰآﻨﺪ‪ .‬آﺴﻰ آﻪ ﻡﺒﺘﻼ ﺑﻪ اﻡﺮاض‬
‫روﺡﻰ ﺑﻮدﻩ و ﺕﺮس از ﮔﺮﺑﻪ دارد‪ ،‬وﻗﺘﻰ ﺧﻮد را ﻡﺠﺒﻮر ﻡﻰآﻨﺪ آﻪ ﺑﻪ دﻟﻴﻞ ﭘﺴﻨﺪیﺪﻩاى ﮔﺮﺑﻪاى‬
‫را ﺑﻠﻨﺪ آﻨﺪ و در داﻡﻦ ﻧﮕﺎﻩ دارد ﻡﻤﻜﻦ اﺱﺖ ایﻦ ﻋﻤﻞ او در ﭘﻴﺶ ﺧﺪا ﺧﻴﻠﻰ دﻟﻴﺮاﻧﻪ ﺕﺮ از ﺁدم‬
‫ﺕﻨﺪرﺱﺘﻰ ﺑﺎﺵﺪ آﻪ ﺑﺮاى ﺕﺤﺼﻴﻞ ﻡﺪال اﻓﺘﺨﺎر در ﺟﻨﮓ ﺵﻬﺎﻡﺖ ﺑﻪ ﺧﺮج دادﻩ ﺑﺎﺵﺪ‪ .‬ﺟﻮاﻧﻰ آﻪ‬
‫از ﺟﻮاﻧﻰ از راﻩ راﺱﺖ ﻡﻨﺤﺮف ﺵﺪﻩ و ﺑﻪ او یﺎد دادﻩ ﺑﺎﺵﻨﺪ آﻪ ﻇﻠﻢ و ﺱﺘﻢ‪ ،‬آﺎر درﺱﺘﻰ اﺱﺖ؛‬
‫اﮔﺮ ﻡﺤﺒﺖ ﺧﻴﻠﻰ آﻮﭼﻚ و ﻡﺨﺘﺼﺮى هﻢ ﺑﻜﻨﺪ و یﺎ از ﻇﻠﻤﻰ آﻪ ﻡﻰﺕﻮاﻧﺪ ﺑﺪان ﻡﺒﺎدرت ﻧﻤﺎیﺪ‬
‫ﺧﻮددارى آﻨﺪ و ﺑﺪان وﺱﻴﻠﻪ ﺵﺎیﺪ ﻡﻮرد ﺕﻤﺴﺨﺮ رﻓﻘﺎى ﺧﻮد واﻗﻊ ﺵﻮد‪ ،‬در ﻧﻈﺮ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻡﻤﻜﻦ‬
‫اﺱﺖ ﻋﻤﻠﺶ ﭘﺴﻨﺪیﺪﻩﺕﺮ از ﺵﻤﺎ و ﻡﻦ ﺑﺎﺵﺪ آﻪ ﺡﺘﻰ ﺟﺎن ﺧﻮد را هﻢ ﺑﺮاى رهﺎیﻰ دوﺱﺘﻰ ﺑﻪ‬
‫ﻡﺨﺎﻃﺮﻩ ﺑﻴﺎﻧﺪازیﻢ‪.‬‬

‫ﺧﻮب اﺱﺖ ﻋﻜﺲ ایﻦ ﻡﻮﺿﻮع را ﺑﺒﻴﻨﻴﻢ‪ .‬ﺑﻌﻀﻲ از ﻡﺎ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻡﺮدم ﺁدم ﺧﻮﺑﻰ ﻡﻰﺁیﻨﺪ‪ ،‬ﻡﻤﻜﻦ‬
‫اﺱﺖ ﺡﻘﻴﻘﺘﺎ ﺡﺪاﻗﻞ اﺱﺘﻔﺎدﻩ را از ارث اﺧﻼﻗﻰ و ﺕﺮﺑﻴﺖ ﺧﺎﻧﻮادﮔﻰ ﻧﻤﻮدﻩ و در ﺡﻘﻴﻘﺖ ﺑﺪﺕﺮ از‬
‫آﺴﺎﻧﻰ ﺑﺎﺵﻴﻢ آﻪ ﺁﻧﻬﺎ را ﻋﺎرى از اﻧﺴﺎﻧﻴﺖ ﻡﻰداﻧﻴﻢ‪ .‬ﺁیﺎ ﻡﻰﺕﻮاﻧﻴﻢ اﻃﻤﻴﻨﺎن داﺵﺘﻪ ﺑﺎﺵﻴﻢ آﻪ اﮔﺮ ﺑﺎ‬
‫ﻟﻮازم ﺕﺠﺰیﻪ روﺡﻰ ﻡﺠﻬﺰ ﺑﻮدیﻢ ﭼﻪ ﻡﻰآﺮدیﻢ‪ ،‬و یﺎ اﮔﺮ ﺕﺮﺑﻴﺖ ﺑﺪى داﺵﺘﻴﻢ ﭼﻪ و یﺎ ﻡﺜﻼ‬
‫ﻗﺪرﺕﻰ هﻢ ﭼﻮن هﻴﻤﻠﺮ داﺵﺘﻴﻢ ﭼﻪ ﻡﻰﺵﺪیﻢ؟ از ایﻦ ﺟﻬﺖ اﺱﺖ آﻪ ﺑﻪ ﻡﺴﻴﺤﻴﺎن اﻡﺮ ﺵﺪﻩ آﻪ ﺑﺮ‬
‫دیﮕﺮان ﻗﻀﺎوت ﻧﻨﻤﺎیﻨﺪ‪ .‬ﻡﺎ ﻓﻘﻂ ﻧﺘﺎیﺠﻰ را آﻪ ﺵﺨﺺ از اﻧﺘﺨﺎب ﻡﻮاد اوﻟﻴﻪ ﺧﻮد ﺑﻪ دﺱﺖ‬
‫ﻡﻰﺁورد ﻡﻰﺑﻴﻨﻴﻢ‪ .‬وﻟﻲ ﺧﺪا اﺹﻼ روى ﻡﻮاد اوﻟﻴﻪ ﻗﻀﺎوت ﻧﻤﻰﻧﻤﺎیﺪ‪ .‬ﺑﻠﻜﻪ ﻗﻀﺎوت او روى ایﻦ‬
‫اﺱﺖ آﻪ ﺑﺎ ایﻦ ﻡﻮاد اوﻟﻴﻪ ﭼﻪ آﺮدﻩایﻢ‪ .‬ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺱﺎﺧﺘﻤﺎن روﺡﻰ ﺵﺨﺺ ﺵﺎیﺪ ﻡﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﺑﺪن او‬
‫ﺑﺎﺵﺪ‪ .‬وﻟﻲ ﺑﺪن ﻧﺎﺑﻮد ﻡﻰﺵﻮد‪ ،‬ﺑﺎ آﻠﻴﻪ ایﻦ ﺑﻨﺎى روﺡﻰ از او ﺟﺪا ﻡﻰﺵﻮد و ﺁن ﺵﺨﺼﻴﺖ واﻗﻌﻰ‬
‫ﻡﺮآﺰى‪ ،‬یﻌﻨﻰ ﺁن ﺵﺨﺼﻴﺘﻰ آﻪ ﺑﻪ اﻧﺘﺨﺎب ﻡﺒﺎدرت ﻧﻤﻮدﻩ و از ﺁن ﻡﻮاد اوﻟﻴﻪ ﺑﻬﺘﺮیﻦ یﺎ ﺑﺪ‬
‫ﺕﺮیﻦ آﺎرهﺎ را اﻧﺠﺎم دادﻩ‪ ،‬ﻟﺨﺖ و ﺑﺮهﻨﻪ ﺑﺎﻗﻰ ﻡﻰﻡﺎﻧﺪ‪ .‬ﺕﻤﺎم ﭼﻴﺰهﺎى ﺧﻮﺑﻰ آﻪ ﻡﺎ از ﺁن ﺧﻮد‬
‫ﻡﻰداﻧﺴﺘﻴﻢ وﻟﻰ در واﻗﻊ ﺑﻪ ﻡﺰاج ﺱﺎﻟﻢ ﻡﺎ ﻡﺮﺑﻮط ﺑﻮدﻩ؛ از ﺑﻌﻀﻰ از ﻡﺎهﺎ ﺟﺪا ﺧﻮاهﺪ ﺵﺪ‪ .‬آﻠﻴﻪ‬
‫ﭼﻴﺰهﺎى ﻧﺎﭘﺴﻨﺪى آﻪ اﺡﺴﺎﺱﺎت و یﺎ ﻡﺰاج ﻋﻠﻴﻞ در دیﮕﺮان ﺑﻪ وﺟﻮد ﺁوردﻩ از ﺁﻧﻬﺎ دور‬
‫ﻡﻰﺵﻮد‪ .‬ﺁن وﻗﺖ ﺑﺮاى ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﺑﺎر هﺮآﺲ را ﺁن ﻃﻮر آﻪ واﻗﻌﺎ هﺴﺖ ﺧﻮاهﻴﻢ دیﺪ و ﺧﻴﻠﻰ‬
‫ﺕﻌﺠﺐ ﺧﻮاهﻴﻢ آﺮد‪.‬‬

‫ایﻦ ﻡﻮﺿﻮع ﻡﺎ را ﺑﻪ ﻧﻜﺘﻪ دوم رهﺒﺮى ﻡﻰﻧﻤﺎیﺪ‪ .‬ﻡﺮدم ﻏﺎﻟﺒﺎ اﺧﻼق ﻡﺴﻴﺤﻰ را ﻡﺎﻧﻨﺪ ﻧﻮﻋﻰ‬
‫ﻡﻌﺎﻡﻠﻪ ﻡﻰداﻧﻨﺪ آﻪ ﺿﻤﻦ ﺁن ﺧﺪا ﻡﻰﮔﻮیﺪ‪» :‬اﮔﺮ ﺕﻮ آﻪ ﺑﻨﺪﻩ ﻡﻦ هﺴﺘﻰ یﻚ ﺱﻠﺴﻠﻪ ﻗﻮاﻧﻴﻦ را‬
‫ﻡﺮاﻋﺎت آﻨﻰ‪ ،‬ﺑﻪ ﺕﻮ اﺟﺮ ﻧﻴﻜﻮ ﺧﻮاهﻢ داد‪ .‬وﻟﻰ اﮔﺮ ﻧﻜﻨﻰ ﻡﻦ هﻢ ﺕﻮ را ﺟﺰا ﺧﻮاهﻢ داد«‪.‬‬
‫ﺕﺼﻮر ﻧﻤﻰرود ایﻦ ﺑﻬﺘﺮیﻦ ﻃﺮز ﺕﻮﺟﻪ ﺑﻪ ایﻦ ﻡﻮﺿﻮع اﺱﺖ‪ .‬ﺑﺎیﺴﺘﻰ ﮔﻔﺖ آﻪ هﺮ ﻡﻮﻗﻌﻰ آﻪ‬
‫ﺵﺨﺺ اﻧﺘﺨﺎﺑﻰ ﺑﻨﻤﺎیﺪ‪ ،‬هﻤﺎن ﻡﻮﻗﻊ ﻡﺮآﺰ ﺵﺨﺼﻴﺖ ﺧﻮد را)یﻌﻨﻰ ﻡﺮآﺰى آﻪ اﻧﺘﺨﺎب در دﺱﺖ‬
‫اوﺱﺖ(‪ .‬ﻗﺪرى ﺑﺎ ﺁن ﭼﻪ ﭘﻴﺶ ﺑﻮدﻩ ﻡﺘﻔﺎوت ﻡﻰﺱﺎزد و وﻗﺘﻰ زﻧﺪﮔﻰ را روى هﻢ رﻓﺘﻪ در ﻧﻈﺮ‬
‫ﺑﮕﻴﺮیﺪ و ﻓﺮﺹﺖهﺎى ﺑﻴﺸﻤﺎر اﻧﺘﺨﺎب ﺁزاد ﺧﻮد را در ﻧﻈﺮ ﺑﻴﺎوریﺪ‪ ،‬ﺧﻮاهﻴﺪ دیﺪ آﻪ در ﻃﻰ‬
‫زﻧﺪﮔﻰ ﺧﻮد ﺑﻪ ﺕﺪریﺞ و آﻢ آﻢ ایﻦ ﺵﺨﺼﻴﺖ ﻡﺮآﺰى یﺎ ﺑﻪ یﻚ ﻡﻮﺟﻮد ﺑﻬﺸﺘﻰ و یﺎ ﺑﻪ یﻚ‬
‫ﻡﻮﺟﻮد دوزﺧﻰ ﺕﺒﺪیﻞ ﺵﺪﻩ اﺱﺖ و ﺑﻪ ﻋﺒﺎرت دیﮕﺮ ﻡﻮﺟﻮدى ﺵﺪﻩ آﻪ ﺑﺎ ﺧﺪا و ﺑﺎ ﺧﻠﻖ ﺧﺪا و ﺑﺎ‬
‫ﻧﻔﺲ ﺧﻮد هﻤﺎهﻨﮕﻰ دارد‪ ،‬و یﺎ ﻡﺨﻠﻮﻗﻰ از ﺁب در ﺁﻡﺪﻩ آﻪ ﺑﺎ ﺧﺪا و ﺑﻨﺪﮔﺎﻧﺶ و یﺎ ﺑﺎ ﻧﻔﺲ ﺧﻮد‬
‫در ﺡﺎﻟﺖ ﺟﻨﮓ و دﺵﻤﻨﻰ اﺱﺖ‪ .‬آﺴﻲ آﻪ ﺟﺰو دﺱﺘﻪ اول ﺑﺎﺵﺪ ﺁﺱﻤﺎﻧﻰ یﺎ ﺑﻬﺸﺘﻰ اﺱﺖ‪ ،‬یﻌﻨﻰ‬
‫ﻗﺮیﻦ ﺵﺎدى و ﺱﻼﻡﺘﻰ و ﻡﻌﺮﻓﺖ و ﻧﻴﺮوﻡﻨﺪى اﺱﺖ و آﺴﻰ آﻪ ﺟﺰو ﻡﻮﺟﻮدات دﺱﺘﻪ ﺙﺎﻧﻰ‬
‫ﺑﺎﺵﺪ‪ ،‬هﻤﺪم ﺟﻨﻮن‪ ،‬وﺡﺸﺖ‪ ،‬ﺡﻤﺎﻗﺖ‪ ،‬ﻏﻀﺐ‪ ،‬ﺑﻴﭽﺎرﮔﻲ و ﺕﻨﻬﺎیﻰ اﺑﺪى اﺱﺖ‪ .‬هﺮ یﻚ از ﻡﺎ در‬
‫هﺮ ﻟﺤﻈﻪ از زﻧﺪﮔﺎﻧﻰ ﺧﻮد ﺑﻪ ﺱﻮى یﻜﻰ از ایﻦ دو ﺡﺎﻟﺖ ﭘﻴﺶ ﻡﻰرویﻢ‪ .‬ایﻦ ﻗﺴﻤﺖ ﺑﻪ ﺕﻌﺠﺒﻰ‬
‫آﻪ ﺵﺨﺺ از ﻧﻮیﺴﻨﺪﮔﺎن ﻡﺴﻴﺤﻰ ﭘﻴﺪا ﻡﻰآﻨﺪ ﭘﺎﺱﺦ ﻡﻰدهﺪ‪ :‬ایﻦ ﻧﻮیﺴﻨﺪﮔﺎن ﮔﺎهﻰ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﺧﻴﻠﻲ‬
‫دﻗﻴﻖ و ایﺮاد ﮔﻴﺮ رﺱﻴﺪﻩ و ﺑﺮﻋﻜﺲ ﮔﺎهﻰ ﺧﻴﻠﻰ ﺁزاد ﺑﻮدﻩ و ﺑﻪ دیﮕﺮان ارﻓﺎق ﻡﻰﻧﻤﺎیﻨﺪ‪ .‬ایﻨﻬﺎ‬
‫ﮔﻨﺎهﺎن ﻡﺨﺘﺼﺮ ﻓﻜﺮى را ﺧﻴﻠﻲ ﻡﻬﻢ ﻡﻰﺵﻤﺎرﻧﺪ و ﺑﺮﻋﻜﺲ ﻓﺠﻴﻊﺕﺮیﻦ ﻗﺘﻞهﺎ و ﺧﻴﺎﻧﺖهﺎ را‬
‫ﻃﻮرى ﻗﻠﻤﺪاد ﻡﻰآﻨﻨﺪ آﻪ اﮔﺮ ﺵﺨﺺ ﻓﻘﻂ ﺕﻮﺟﻪ آﻨﺪ هﻤﻪ ﮔﻨﺎهﺎﻧﺶ ﺑﺨﺸﻴﺪﻩ ﻡﻰﺵﻮد‪.‬‬

‫وﻟﻰ ﻧﮕﺎرﻧﺪﻩ ﻡﻌﺘﻘﺪ اﺱﺖ آﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﻧﻈﺮﺵﺎن ﺹﺤﻴﺢ اﺱﺖ‪ .‬ﭼﻴﺰى آﻪ ﻧﻮیﺴﻨﺪﮔﺎن ﻡﺴﻴﺤﻰ هﻤﻴﺸﻪ‬
‫در اﻧﺪیﺸﻪ دارﻧﺪ ﺁن اﺙﺮ و ﻧﺸﺎﻧﻰ اﺱﺖ آﻪ هﺮ ﻋﻤﻠﻰ در ﺵﺨﺼﻴﺖ ﻡﺮآﺰى ﺵﺨﺺ ﺑﺎﻗﻲ‬
‫ﻡﻰﮔﺬرد و هﻴﭻ آﺲ در ایﻦ ﺟﻬﺎن ﺁن را ﻧﻤﻰﺑﻴﻨﺪ‪ ،‬وﻟﻰ هﻤﻪ ﻡﺎ ﺑﺮاى اﺑﺪ اﺙﺮ ﺱﺆ ﺁن را ﻡﺘﺤﻤﻞ‬
‫ﺵﺪﻩ و یﺎ از ﺙﻤﺮﻩ ﻧﻴﻚ ﺁن ﺑﺮﺧﻮردار ﻡﻰﺵﻮیﻢ‪ .‬یﻚ ﻧﻔﺮ ﻡﻤﻜﻦ اﺱﺖ داراى ﻡﻮﻗﻌﻴﺘﻰ ﺑﺎﺵﺪ آﻪ‬
‫ﻏﻀﺒﺶ ﺧﻮن هﺰاران ﻧﻔﺮ را ﺑﺮیﺰد‪ ،‬در ﺡﺎﻟﻰ آﻪ دیﮕﺮى ﻡﻤﻜﻦ اﺱﺖ وﺿﻌﺶ ﻃﻮرى ﺑﺎﺵﺪ آﻪ‬
‫هﺮ ﭼﻪ ﻋﺼﺒﺎﻧﻰ ﺵﻮد ﻧﺘﻮاﻧﺪ زیﺎﻧﻰ وارد ﺁورد‪ .‬وﻟﻰ ﻧﺸﺎن ﻡﺨﺘﺼﺮى آﻪ روى روح هﺮ یﻚ‬
‫ﺑﺎﻗﻰ اﺱﺖ‪ ،‬ﻡﻤﻜﻦ اﺱﺖ در هﺮ دو ﻡﻮرد یﻜﻰ ﺑﺎﺵﺪ‪ ،‬زیﺮا هﺮیﻚ ﻋﻤﻠﻰ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺧﻮد ﻧﻤﻮدﻩاﻧﺪ‬
‫آﻪ اﮔﺮ ﺕﻮﺟﻪ ﻧﻨﻤﺎیﻨﺪ‪ ،‬ﻡﻤﻜﻦ اﺱﺖ دﻓﻌﻪ دیﮕﺮى آﻪ ﺧﺸﻤﻨﺎك ﺵﻮﻧﺪ ﻓﺮار از ﻏﻀﺐ ﺑﺮ ایﺸﺎن‬
‫ﻡﺸﻜﻞﺕﺮ ﺑﺎﺵﺪ و ﺑﺎﻻﺧﺮﻩ وﻗﺘﻰ دﭼﺎر ایﻦ ﻋﺎدت ﺵﻮﻧﺪ ﮔﺮیﺰى از ﺁن ﻧﺪارﻧﺪ‪ .‬هﺮ یﻚ از ایﻦ دو‬
‫وﻗﺘﻰ ﺟﺪا ﺑﻪ ﺧﺪا روى ﺁورﻧﺪ‪ ،‬ﻡﻰﺕﻮاﻧﻨﺪ ﺁن آﺠﻰ آﻪ در ﺵﺨﺼﻴﺖ ﻡﺮآﺰى ﺁﻧﻬﺎ روى ﺁوردﻩ ﺑﺎر‬
‫دیﮕﺮ ﻡﺮﺕﻔﻊ ﻧﻤﺎیﻨﺪ و هﺮ یﻚ از ﺁﻧﻬﺎ اﮔﺮ ﭼﻨﻴﻦ ﻧﻜﻨﻨﺪ ﺑﺎﻻﺧﺮﻩ ﻡﻘﻬﻮر ﺁن ﻋﺎدت ﻡﻰﺵﻮﻧﺪ‪ .‬ﺑﺰرﮔﻰ‬
‫و آﻮﭼﻜﻰ ﻇﺎهﺮى ایﻦ اﻡﻮر واﻗﻌﺎ اهﻤﻴﺘﻰ ﻧﺪارد‪.‬‬
‫یﻚ ﻧﻜﺘﻪ دیﮕﺮ هﻢ ﮔﻔﺘﻪ ﻡﻰﺵﻮد‪ .‬ﻓﺮاﻡﻮش ﻧﻜﻨﻴﺪ آﻪ ﺧﻂ ﺱﻴﺮ ﺹﺤﻴﺢ ﻧﻪ ﺕﻨﻬﺎ ﻡﻨﺘﻬﻰ ﺑﻪ ﺱﻼﻡﺘﻰ‬
‫اﺱﺖ‪ ،‬ﺑﻠﻜﻪ ﺑﻪ ﻡﻌﺮﻓﺖ ﻧﻴﺰ ﻡﻰرﺱﺪ‪ .‬وﻗﺘﻰ ﺵﺨﺺ رو ﺑﻪ ﺑﻬﺒﻮدى اﺱﺖ ﭘﻴﻮﺱﺘﻪ ﺑﻬﺘﺮ ﺑﻪ ﺁن ﻋﻴﺒﻰ‬
‫آﻪ در او ﺑﺎﻗﻰ ﻡﺎﻧﺪﻩ ﭘﻰ ﻡﻰﺑﺮد‪ .‬ﺑﺮﻋﻜﺲ وﻗﺘﻰ ﺑﺪﺕﺮ ﻡﻰﺵﻮد‪ ،‬ﭘﻴﻮﺱﺘﻪ آﻤﺘﺮ ﻋﻴﺐ ﺧﻮد را ﺡﺲ‬
‫ﻡﻰآﻨﺪ‪ .‬ﺵﺨﺼﻰ آﻪ ﺑﻪ ﻃﻮر اﻋﺘﺪال در ﺑﺪى ﭘﻴﺶ ﻡﻰرود‪ ،‬ﻡﻰداﻧﺪ آﻪ ﭼﻨﺪان ﺁدم ﺧﻮﺑﻰ ﻧﻴﺴﺖ‪،‬‬
‫ﺑﺮ ﻋﻜﺲ ﺁدﻡﻰ آﻪ آﺎﻡﻼ ﺑﺪ ﺑﺎﺵﺪ ﺧﻮد را آﺎﻡﻼ ﺧﻮب ﻡﻰداﻧﺪ‪ .‬واﻗﻌﺎ هﻢ ایﻦ ﻡﻮﺿﻮع ﻡﻄﺎﺑﻖ‬
‫ﻋﻘﻞ ﺱﻠﻴﻢ اﺱﺖ؛ زیﺮا وﻗﺘﻰ ﺵﺨﺺ ﺑﻴﺪار ﺑﺎﺵﺪ‪ ،‬ﺑﻪ آﻴﻔﻴﺖ ﺧﻮاب ﭘﻰ ﻡﻰﺑﺮد‪ ،‬وﻟﻰ ﺁدم ﺧﻮاب از‬
‫آﻴﻔﻴﺖ ﺧﻮاب ﺑﻰﺧﺒﺮ اﺱﺖ‪ .‬وﻗﺘﻰ ﻓﻜﺮ ﺵﻤﺎ درﺱﺖ آﺎر آﻨﺪ ﺑﻪ اﺵﺘﺒﺎهﺎت ﻡﺴﺎﺋﻞ ریﺎﺿﻰ ﭘﻰ‬
‫ﻡﻰﺑﺮیﺪ‪ ،‬وﻟﻰ وﻗﺘﻰ ﺧﻮدﺕﺎن در ﻡﺴﺌﻠﻪ ریﺎﺿﻰ اﺵﺘﺒﺎهﻰ آﻨﻴﺪ‪ ،‬ﻡﺘﻮﺟﻪ ﺁن ﻧﻤﻰﺵﻮیﺪ‪ .‬ﻡﺮدﻡﺎن‬
‫ﻧﻴﻜﻮآﺎر‪ ،‬ﺧﻮﺑﻰ و ﺑﺪى را ﻡﻰﺵﻨﺎﺱﻨﺪ‪،‬وﻟﻰ ﻡﺮدم ﺑﺪآﺎر‪ ،‬هﻴﭻ آﺪام را ﻧﻤﻰﺵﻨﺎﺱﻨﺪ‪.‬‬
 ‫آﺘﺎب‪ :‬اﺧﻼق ﻣﺴﻴﺤﯽ‬
‫ﻧﻮﺷﺘﻪ‪ :‬چ‪ .‬س‪ .‬ﻟﻮﺋﻴﺲ‬
‫ﺗﺮﺟﻤﻪ‪ :‬ر‪ .‬ﻧﺎﻣﻮر‬

‫ﻓﺼﻞ ﭘﻨﺠﻢ‪ :‬اﺧﻼق ﺟﻨﺴﯽ‬

‫اﻳﻨﻚ ﻣﯽﺧﻮاهﻴﻢ راﺝﻊ ﺑﻪ اﺧﻼق ﻣﺴﻴﺤﯽ در ﻣﻮرد ﻣﺴﺎﺋﻞ ﺝﻨﺴﯽ ﮔﻔﺘﮕﻮ آﺮدﻩ ﻣﻮﺿﻮﻋﯽ را آﻪ‬
‫ﻣﺴﻴﺤﻴﺎن ﻓﻀﻴﻠﺖ و ﭘﺎآﺪاﻣﻨﯽ ﻣﯽﻥﺎﻣﻨﺪ ﻣﻄﺮح آﻨﻴﻢ‪ .‬اﻳﻦ ﺹﻔﺖ ﻥﺎﻣﺤﺒﻮبﺕﺮﻳﻦ ﻓﻀﻴﻠﺖ اﺧﻼﻗﯽ‬
‫ﻣﺴﻴﺤﯽ اﺱﺖ‪ ،‬وﻝﯽ هﻴﭻ ﮔﺮﻳﺰﯼ از ﺁن ﻥﻴﺴﺖ‪ .‬دﺱﺘﻮر ﻗﺪﻳﻢ ﺑﻪ ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ در اﻳﻦ ﻣﻮرد اﻳﻦ اﺱﺖ‬
‫آﻪ »ﻳﺎ زﻥﺎﺷﻮﻳﯽ ﺑﺎ وﻓﺎدارﯼ آﺎﻣﻞ ﻥﺴﺒﺖ ﺑﻪ هﻤﺴﺮ و ﻳﺎ ﺕﺠﺮد آﺎﻣﻞ«‪ .‬وﻝﯽ اﻳﻦ ﻣﺴﺌﻠﻪ ﺑﻪ ﻗﺪرﯼ‬
‫ﻣﺸﻜﻞ و ﻣﺨﺎﻝﻒ اﺡﺴﺎﺱﺎت ﻃﺒﻴﻌﯽ ﻏﺮﻳﺰﯼ ﻣﺎ اﺱﺖ آﻪ ﻇﺎهﺮا ﻳﺎ ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ در اﻳﻦ ﻣﻮرد اﺷﺘﺒﺎﻩ‬
‫آﺮدﻩ و ﻳﺎ اﻳﻦ آﻪ اﺡﺴﺎﺱﺎت ﺝﻨﺴﯽ ﻣﺎ ﻣﺜﻞ اﻣﺮوزﻩ ﺑﻪ ﺧﻄﺎ رﻓﺘﻪ اﺱﺖ‪ ،‬و ﺑﻪ ﻋﺒﺎرت دﻳﮕﺮ ﻳﺎ‬
‫اﻳﻦ درﺱﺖ اﺱﺖ و ﻳﺎ ﺁن‪ .‬اﻝﺒﺘﻪ آﺴﯽ آﻪ ﻣﺴﻴﺤﯽ اﺱﺖ ﻓﻜﺮ ﻣﯽآﻨﺪ آﻪ اﺡﺴﺎﺱﺎت ﺝﻨﺴﯽ ﺑﻪ ﺧﻄﺎ‬
‫رﻓﺘﻪ اﺱﺖ‪ .‬وﻝﯽ ﻥﮕﺎرﻥﺪﻩ دﻻﻳﻞ دﻳﮕﺮﯼ هﻢ ﺑﺮاﯼ اﻳﻦ ﻥﻈﺮﻳﻪ دارد‪ .‬هﺪف ﻋﻠﻢ اﻝﺤﻴﺎﺕﯽ ﻣﺴﺎﺋﻞ‬
‫ﺝﻨﺴﯽ ﺕﻮﻝﻴﺪ ﻣﺜﻞ اﺱﺖ‪ .‬هﻤﺎن ﻃﻮرﯼ آﻪ هﺪف ﻋﻠﻢ اﻝﺤﻴﺎﺕﯽ ﺧﻮردن ﻏﺬا‪ ،‬ﺕﺠﺪﻳﺪ ﺱﺎﺧﺘﻤﺎن و‬
‫ﺕﻘﻮﻳﺖ ﺑﺪن اﺱﺖ‪ ،‬وﻝﯽ اﮔﺮ ﻣﺎ هﺮ ﻣﻮﻗﻊ آﻪ ﻣﻴﻞ دارﻳﻢ و هﺮ ﻣﻘﺪار آﻪ ﻣﺎﻳﻞ هﺴﺘﻴﻢ ﻏﺬا ﺑﺨﻮرﻳﻢ‬
‫ﻳﻘﻴﻨﺎ ﺑﺴﻴﺎرﯼ از ﻣﺎ در ﺧﻮردن ﻏﺬا ﺧﻴﻠﯽ اﻓﺮاط ﺧﻮاهﻴﻢ آﺮد‪ ،‬وﻝﯽ اﻳﻦ اﻓﺮاط ﻥﻤﯽﺷﻮد ﻥﺎﻣﺤﺪود‬
‫ﺑﺸﻮد‪ .‬ﻳﻚ ﻥﻔﺮ ﻣﻤﻜﻦ اﺱﺖ ﺑﻪ ﺝﺎﯼ دو ﻥﻔﺮ ﻏﺬا ﺑﺨﻮرد‪ ،‬وﻝﯽ ﻥﻤﯽﺕﻮاﻥﺪ ﺑﻪ اﻥﺪازﻩ دﻩ ﻥﻔﺮ ﻏﺬا‬
‫ﺑﺨﻮرد‪ .‬اﺷﺘﻬﺎ ﻣﻤﻜﻦ اﺱﺖ آﻤﯽ از ﺡﺪود هﺪف ﻋﻠﻢ اﻝﺤﻴﺎﺕﯽ ﺧﻮد ﺕﺠﺎوز آﻨﺪ‪ ،‬وﻝﯽ اﻳﻦ ﺕﺠﺎوز‬
‫ﺧﻴﻠﯽ زﻳﺎد ﻥﻤﯽﺷﻮد‪ ،‬وﻝﯽ اﮔﺮ ﺝﻮان ﺱﺎﻝﻤﯽ هﺮ وﻗﺖ ﺧﻮاﺱﺖ در اﺷﺘﻬﺎﯼ ﺝﻨﺴﯽ ﺧﻮد اﻓﺮاط‬
‫ﻥﻤﺎﻳﺪ و اﮔﺮ در هﺮ ﻣﻮﻗﻊ آﻪ ﻣﺒﺎدرت ﺑﻪ اﻳﻦ آﺎر آﺮد ﻃﻔﻠﯽ ﺑﻪ وﺝﻮد ﺁﻳﺪ‪ ،‬در اﻳﻦ ﺹﻮرت ﭘﺲ‬
‫از دﻩ ﺱﺎل ﻣﯽﺕﻮاﻥﺪ ﺑﻪ اﻥﺪازﻩ اهﺎﻝﯽ دهﻜﺪﻩاﯼ ﻥﻔﺮات ﺑﻪ وﺝﻮد ﺁورد‪.‬‬

‫اﻳﻦ اﺷﺘﻬﺎ ﺑﻪ درﺝﻪ اﻓﺮاط ﺁﻣﻴﺰ و ﻣﻀﺤﻚ و ﻓﻮقاﻝﻌﺎدﻩاﯼ از آﺎرﯼ آﻪ ﺑﺮاﯼ اﺡﺴﺎﺱﺎت ﺝﻨﺴﯽ‬
‫ﻣﻌﻴﻦ ﺷﺪﻩ ﺕﺠﺎوز ﻣﯽﻥﻤﺎﻳﺪ‪ .‬ﺡﺎل ﺑﻪ ﻃﺮﻳﻖ دﻳﮕﺮﯼ ﻗﻀﻴﻪ را ﻣﻄﺮح ﻣﯽآﻨﻴﻢ‪ ،‬ﻣﯽﺕﻮان ﺝﻤﻌﻴﺖ‬
‫زﻳﺎدﯼ را ﺑﺮاﯼ ﺕﻤﺎﺷﺎﯼ ﻋﻤﻞ ﺷﻬﻮتﺁﻣﻴﺰﯼ ﺝﻤﻊ ﺁورﯼ ﻥﻤﻮد ﻣﺜﻼ دﺧﺘﺮﯼ در ﺹﺤﻨﻪ ﻥﻤﺎﻳﺶ ﺑﻪ‬
‫ﺕﺪرﻳﺞ ﺑﺮهﻨﻪ ﻣﯽﺷﻮد‪ .‬ﺡﺎل ﻓﻜﺮ آﻨﻴﺪ آﻪ ﺑﻪ آﺸﻮرﯼ ﻣﯽرﺱﻴﺪ آﻪ در ﺁن ﺝﺎ ﻣﯽﺕﻮاﻥﻴﺪ ﺝﻤﻌﻴﺖ‬
‫ﻋﻈﻴﻤﯽ را در ﻥﻤﺎﻳﺸﮕﺎﻩ ﺹﺮﻓﺎ ﺑﺮاﯼ ﺑﺸﻘﺎﺑﯽ آﻪ ﺱﺮﭘﻮش دارد و روﯼ ﺱﻦ ﻥﻤﺎﻳﺶ ﻗﺮار دادﻩ‬
‫ﺷﺪﻩ ﺝﻤﻊ آﻨﻴﺪ‪ .‬ﺁن وﻗﺖ ﺁهﺴﺘﻪ روﭘﻮش را اﻥﺪآﯽ ﻗﺒﻞ از ﺧﺎﻣﻮش آﺮدن ﭼﺮاغهﺎ ﻃﻮرﯼ‬
‫ﺑﺮدارﻳﺪ آﻪ هﻤﻪ ﺑﺘﻮاﻥﻨﺪ ﺑﺒﻴﻨﻨﺪ و ﺑﺪاﻥﻨﺪ آﻪ در ﺑﺸﻘﺎب ﮔﻮﺷﺖ ﺱﺮخ آﺮدﻩ ﮔﻮﺱﻔﻨﺪ و ﻳﺎ ران ﺧﻮآﯽ‬
‫اﺱﺖ‪ .‬ﺁﻳﺎ ﻓﻜﺮ ﻥﻤﯽآﻨﻴﺪ آﻪ در ﭼﻨﻴﻦ آﺸﻮرﯼ اﺷﺘﻬﺎﯼ ﻣﺮدم ﺑﺮاﯼ ﻏﺬا ﺕﺒﺪﻳﻞ ﺑﻪ ﺷﻬﻮت و ﺡﺮص‬
‫ﺧﺎرج از ﺡﺪ ﻣﻌﻤﻮﻝﯽ ﺷﺪﻩ؟ ﺑﻪ هﻤﻴﻦ ﻃﻮر اﺷﺨﺎﺹﯽ هﻢ آﻪ در ﻣﺤﻴﻂ ﺷﻬﻮتﺁﻣﻴﺰﯼ زﻥﺪﮔﯽ‬
‫ﻥﻜﺮدﻩاﻥﺪ وﻗﺘﯽ ﺑﺒﻴﻨﻨﺪ دﺧﺘﺮﯼ در روﯼ ﺱﻦ ﺑﻪ ﺕﺪرﻳﺞ ﺑﺮهﻨﻪ ﻣﯽﺷﻮد‪ ،‬ﺁﻳﺎ ﻣﺘﺤﻴﺮ و ﻣﺘﻌﺠﺐ‬
‫ﻥﻤﯽﺷﻮد؟ ﺡﺎل ﺑﻪ ﻥﻜﺘﻪ ﺱﻮم ﺕﻮﺝﻪ آﻨﻴﻢ‪ ،‬ﺧﻴﻠﯽ آﻢ اﺷﺨﺎص ﭘﻴﺪا ﻣﯽﺷﻮﻥﺪ آﻪ ﺑﺨﻮاهﻨﺪ ﭼﻴﺰهﺎﻳﯽ‬
‫را آﻪ واﻗﻌﺎ ﻏﺬاﻳﻴﺖ ﻥﺪارد ﺑﺨﻮرﻥﺪ و ﻳﺎ اﻳﻦ آﻪ ﺑﻪ ﺝﺎﯼ ﺧﻮراك ﻏﺬا را ﺑﻪ ﻣﺼﺮف دﻳﮕﺮﯼ‬
‫ﺑﺮﺱﺎﻥﻨﺪ‪ .‬ﺑﻪ ﻋﺒﺎرت دﻳﮕﺮ ﺑﻪ ﻥﺪرت اﺕﻔﺎق ﻣﯽاﻓﺘﺪ آﻪ اﺷﺘﻬﺎﯼ ﺑﻪ ﻏﺬا از ﺧﻂ ﺱﻴﺮ ﻃﺒﻴﻌﯽ ﺧﻮد‬
‫ﺧﺎرج ﺷﻮد‪ .‬وﻝﯽ اﻥﺤﺮاف از ﺧﻂ ﺱﻴﺮ ﻃﺒﻴﻌﯽ ﻣﺴﺎﻳﻞ ﺝﻨﺴﯽ زﻳﺎد اﺕﻔﺎق ﻣﯽ اﻓﺘﺪ و ﻋﻼج ﺁن‬
‫دﺷﻮار و ﺱﻬﻤﻨﺎك اﺱﺖ‪.‬‬
‫ﺑﺪﺑﺨﺘﺎﻥﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺕﻤﺎم ﺝﺰﻳﻴﺎت را در اﻳﻦ ﺝﺎ ﺷﺮح داد‪ .‬دﻝﻴﻠﺶ هﻢ اﻳﻦ اﺱﺖ آﻪ ﺷﻤﺎ و ﻣﻦ در ﻃﯽ‬
‫ﺑﻴﺴﺖ ﺱﺎل ﮔﺬﺷﺘﻪ ﭘﻴﻮﺱﺘﻪ ﺑﻪ وﺱﻴﻠﻪ دروغ هﺎﯼ ﻇﺎهﺮ ﻓﺮﻳﺐ و ﺧﻮش ﻥﻤﺎﻳﯽ درﺑﺎرﻩ ﺡﺲ ﺝﻨﺴﯽ‬
‫ﻓﺮﻳﻔﺘﻪ ﺷﺪﻩاﻳﻢ و ﺑﻪ ﻗﺪرﯼ در اﻳﻦ ﺧﺼﻮص ﺑﻪ ﻣﺎ ﺕﻠﻘﻴﻦ ﺷﺪﻩ آﻪ دﻳﮕﺮ ﺡﺎﺿﺮﻥﻴﺴﺘﻴﻢ ﺑﺸﻨﻮﻳﻢ آﻪ‬
‫ﺕﻤﺎﻳﻞ ﺝﻨﺴﯽ هﻢ در ردﻳﻒ ﺱﺎﻳﺮ ﺕﻤﺎﻳﻼت ﻃﺒﻴﻌﯽ ﻣﺎ ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬و اﮔﺮ ﻣﺎ ﻓﻘﻂ ﻋﻘﻴﺪﻩ اﺡﻤﻘﺎﻥﻪ ﺹﺪ‬
‫ﺱﺎل ﭘﻴﺶ را آﻪ ﻣﯽﮔﻔﺘﻨﺪ ﺡﺲ ﺝﻨﺴﯽ را ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ آﻠﯽ ﻣﻤﻨﻮع آﺮد‪ ،‬ﺕﺮك آﻨﻴﻢ هﻤﻪ ﭼﻴﺰ ﺑﻪ ﺧﻮﺑﯽ‬
‫اﺹﻼح ﻣﯽﺷﻮد‪ .‬هﻤﻴﻦ ﻣﻮﺿﻮع ﺧﻄﺎ اﺱﺖ‪ .‬ﻝﺤﻈﻪاﯼ آﻪ ﺑﻪ ﺡﻘﺎﻳﻖ ﺕﻮﺝﻪ آﻨﻴﻢ و از ﺕﺒﻠﻴﻐﺎت‬
‫ﺑﺮآﻨﺎر ﺷﻮﻳﻢ ﺧﻮاهﻴﻢ دﻳﺪ آﻪ ﭼﻨﻴﻦ ﻥﻴﺴﺖ‪ .‬ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﯽﮔﻮﻳﻨﺪ آﻪ ﻣﺴﺎﻳﻞ ﺝﻨﺴﯽ ﺑﻪ ﻋﻠﺖ اﻳﻦ آﻪ‬
‫ﻣﻤﻨﻮع ﺷﺪﻩ ﺧﻴﻠﯽ در هﻢ ﺁﻣﻴﺨﺘﻪ و ﺷﻠﻮغ ﺷﺪﻩ اﺱﺖ وﻝﯽ در ﺑﻴﺴﺖ ﺱﺎل ﮔﺬﺷﺘﻪ اﻳﻦ ﻣﻮﺿﻮع‬
‫ﻣﻤﻨﻮع ﻥﺸﺪﻩ ﺕﻤﺎم روز در اﻃﺮاف اﻳﻦ ﻣﻮﺿﻮع ﺑﺤﺚ و ﮔﻔﺘﮕﻮ ﻣﯽﺷﻮد وﻝﯽ ﺑﺎزهﻢ وﺿﻌﻴﺖ ﺁن‬
‫ﺁﺷﻔﺘﻪ اﺱﺖ‪ .‬اﮔﺮ ﻣﻤﻨﻮﻋﻴﺖ در اﻳﻦ ﻣﻮﺿﻮع ﺱﺒﺐ ﺕﻮﻝﻴﺪ زﺡﻤﺖ ﺷﺪﻩ ﭘﺲ ﺑﺎﻳﺴﺘﯽ ﻣﺬاآﺮﻩ در‬
‫اﻃﺮاف اﻳﻦ ﻣﻮﺿﻮع ﺁن را اﺹﻼح ﻥﻤﺎﻳﺪ وﻝﯽ اﻳﻦ اﺹﻼح ﺑﻪ ﻋﻤﻞ ﻥﻴﺎﻣﺪﻩ اﺱﺖ‪ .‬ﺑﻪ ﻥﻈﺮ ﻥﮕﺎرﻥﺪﻩ‬
‫ﻋﻜﺲ اﻳﻦ ﻋﻤﻞ اﻥﺠﺎم ﺷﺪﻩ اﺱﺖ‪ .‬زﻳﺮا ﺑﺸﺮ اﺹﻼ از اﻳﻦ ﺝﻬﺖ ﺑﺤﺚ در ﻣﻮﺿﻮﻋﺎت ﺝﻨﺴﯽ را‬
‫ﻣﻤﻨﻮع ﺱﺎﺧﺘﻪ آﻪ اﻳﻦ ﻣﻮﺿﻮع ﺧﻴﻠﯽ در هﻢ ﺁﻣﻴﺨﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﺱﺖ‪ .‬ﻣﺮدم ﻋﺼﺮ ﺝﺪﻳﺪ هﻤﻴﺸﻪ‬
‫ﻣﯽﮔﻮﻳﻨﺪ ﺡﺲ ﺝﻨﺴﯽ ﭼﻴﺰﯼ ﻥﻴﺴﺖ آﻪ ﺷﺨﺺ از ﺁن ﺧﺠﺎﻝﺖ ﺑﻜﺸﺪ‪ .‬ﺷﺎﻳﺪ از اﻳﻦ ﺡﺮف دو‬
‫ﻣﻘﺼﻮد داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﻳﻌﻨﯽ ﻣﯽﮔﻮﻳﻨﺪ‪» :‬ﺧﺠﻠﺘﯽ ﻥﺪارد آﻪ ﺑﺸﺮ ﺑﻪ ﻃﺮﻳﻖ ﻣﻌﻴﻨﯽ ﺕﻮﻝﻴﺪ ﻣﺜﻞ ﻥﻤﺎﻳﺪ و‬
‫اﻳﻦ ﻋﻤﻞ ﻝﺬﺕﯽ ﺑﻪ او ﻣﯽﺑﺨﺸﺪ«‪ .‬اﮔﺮ ﻣﻘﺼﻮد ﺁﻥﻬﺎ ﭼﻨﻴﻦ اﺱﺖ ﻥﻈﺮﺷﺎن درﺱﺖ اﺱﺖ‪ .‬ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ‬
‫هﻢ هﻤﻴﻦ ﺡﺮف را ﻣﯽزﻥﺪ ﻋﻴﺐ آﺎر اﻳﻦ ﺝﺎ اﺱﺖ آﻪ ﻣﻮﺿﻮع اﺹﻞ ﻋﻤﻞ و ﻳﺎ ﻝﺬت ﺡﺎﺹﻠﻪ از‬
‫ﺁن ﻥﻴﺴﺖ‪ .‬ﻣﻌﻠﻤﻴﻦ ﻗﺪﻳﻢ ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ ﻣﯽﮔﻔﺘﻨﺪ آﻪ اﮔﺮ ﺑﺸﺮ اﺹﻼ ﺱﻘﻮط ﻥﻜﺮدﻩ ﺑﻮد ﻝﺬات ﺝﻨﺴﯽ هﻢ‬
‫ﺑﻪ ﺝﺎﯼ اﻳﻦ آﻪ از زﻣﺎن ﺡﺎﺿﺮ آﻤﺘﺮ ﺑﺎﺷﺪ ﻋﻤﻼ زﻳﺎدﺕﺮ ﻣﯽﺷﺪ‪.‬‬

‫ﺑﻌﻀﯽ از ﻣﺴﻴﺤﻴﺎن ﺱﺮﺱﺨﺖ اﻳﻦ ﻃﻮر واﻥﻤﻮد ﻣﯽآﻨﻨﺪ آﻪ ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ اﺡﺴﺎﺱﺎت ﺝﻨﺴﯽ و ﻳﺎ ﺑﺪن‬
‫و ﻝﺬات ﻥﻔﺲ را در ﻥﻔﺲ ﺧﻮد ﺑﺪ ﻣﯽداﻥﺪ وﻝﯽ اﻳﻨﻬﺎ در اﺷﺘﺒﺎﻩ هﺴﺘﻨﺪ‪ .‬ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ از ﻣﻴﺎن ﻣﺬاهﺐ‬
‫ﺑﺰرگ ﺕﻘﺮﻳﺒﺎ ﺕﻨﻬﺎ ﻣﺬهﺒﯽ اﺱﺖ آﻪ وﺝﻮد ﺑﺪن را آﺎﻣﻼ ﺕﻘﺪﻳﺮ ﻣﯽﻥﻤﺎﻳﺪ‪ .‬و ﻋﻘﻴﺪﻩ دارد آﻪ ﺝﺴﻢ‬
‫ﺧﻮب اﺱﺖ و ﺧﻮد ﺧﺪا هﻢ ﻳﻚ زﻣﺎﻥﯽ ﺑﺪن ﺑﺸﺮﯼ را ﺑﺮ ﺧﻮد ﮔﺮﻓﺘﻪ و ﺡﺘﯽ ﻳﻚ ﻥﻮﻋﯽ ﺝﺴﻢ‬
‫ﺁﺱﻤﺎﻥﯽ هﻢ ﺑﻪ ﻣﺎ دادﻩ ﻣﯽﺷﻮد و ﺝﺴﻢ ﻗﺴﻤﺖ اﺹﻠﯽ ﺷﺎدﯼ و ﺝﻤﺎل و ﻥﻴﺮوﯼ ﻣﺎ ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد‪.‬‬
‫ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ ﺑﻴﺶ از هﺮ ﻣﺬهﺐ دﻳﮕﺮﯼ زﻥﺎﺷﻮﻳﯽ را ﺕﺠﻠﻴﻞ ﻥﻤﻮدﻩ و ﺕﻘﺮﻳﺒﺎ ﺕﻤﺎم ﺑﺰرﮔﺘﺮﻳﻦ اﺷﻌﺎر‬
‫ﻋﺎﺷﻘﺎﻥﻪ دﻥﻴﺎ را ﻣﺴﻴﺤﻴﺎن ﺕﻨﻈﻴﻢ ﻥﻤﻮدﻩاﻥﺪ واﮔﺮ آﺴﯽ ﺑﮕﻮﻳﺪ آﻪ ﺡﺲ ﺝﻨﺴﯽ در ﻥﻔﺲ ﺧﻮد ﺑﺪ‬
‫اﺱﺖ ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ ﻓﻮرﯼ ﺑﺎ او ﻣﺨﺎﻝﻔﺖ ﻣﯽآﻨﺪ؛ وﻝﯽ اﻝﺒﺘﻪ وﻗﺘﯽ ﻣﯽﮔﻮﻳﻨﺪ‪» :‬ﺡﺲ ﺝﻨﺴﯽ ﭼﻴﺰﯼ‬
‫ﻥﻴﺴﺖ آﻪ ﺑﺎﻳﺪ از ﺁن ﺧﺠﺎﻝﺖ آﺸﻴﺪ« ﺷﺎﻳﺪ ﻣﻘﺼﻮدﺷﺎن اﻳﻦ اﺱﺖ وﺿﻌﻴﺘﯽ آﻪ اآﻨﻮن ﻏﺮﻳﺰﻩ‬
‫ﺝﻨﺴﯽ ﺑﺪﺱﺖ ﺁوردﻩ ﭼﻴﺰﯼ ﻥﻴﺴﺖ آﻪ از ﺁن ﺑﺎﻳﺴﺘﯽ ﺧﺠﺎﻝﺖ آﺸﻴﺪ‪ .‬اﮔﺮ ﻣﻘﺼﻮدﺷﺎن ﭼﻨﻴﻦ ﺑﺎﺷﺪ‬
‫ﻇﺎهﺮا ﺑﻪ ﺧﻄﺎ رﻓﺘﻪاﻥﺪ‪ .‬ﺑﻪ ﻥﻈﺮ ﻥﮕﺎرﻥﺪﻩ در اﻳﻦ ﺹﻮرت ﺡﺘﻤﺎ ﺑﺎﻳﺪ از ﺁن ﺧﺠﺎﻝﺖ آﺸﻴﺪ‪ .‬اﻝﺒﺘﻪ‬
‫آﺴﯽ آﻪ از ﻏﺬاﯼ ﺧﻮد ﻝﺬت ﻣﯽﺑﺮد هﻴﭻ دﻝﻴﻠﯽ ﺑﺮاﯼ ﺧﺠﺎﻝﺖ آﺸﻴﺪن ﻥﺪارد‪ ،‬وﻝﯽ اﮔﺮ ﻥﺼﻒ دﻥﻴﺎ‬
‫ﻏﺬا را ﺕﻨﻬﺎ ﻣﻮﺿﻮع ﻣﻮرد ﻋﻼﻗﻪ ﺧﻮد ﻗﺮار دادﻩ و وﻗﺖ ﺧﻮد را ﺹﺮف ﺕﻤﺎﺷﺎﯼ ﺕﺼﺎوﻳﺮ‬
‫ﭼﻴﺰهﺎﯼ ﺧﻮراآﯽ وﻝﺬت ﺑﺮدن از ﺁن ﺕﺼﺎوﻳﺮ ﺑﻨﻤﺎﻳﺪ اﻝﺒﺘﻪ از هﺮ ﺡﻴﺚ ﺑﺎﻳﺪ از اﻳﻦ آﺎر ﺧﺠﺎﻝﺖ‬
‫آﺸﻴﺪ‪ .‬ﻣﻨﻈﻮر اﻳﻦ ﻥﻴﺴﺖ آﻪ ﺷﻤﺎ و ﻣﻦ ﻣﺴﺌﻮل وﺿﻌﻴﺖ ﺡﺎﺿﺮ هﺴﺘﻴﻢ‪ .‬اﺝﺪاد ﻣﺎ ﺱﻠﻮل هﺎﯼ‬
‫زﻥﺪﻩ اﯼ آﻪ ﺕﺎر و ﭘﻮدﺷﺎن ﺑﺎ اﻳﻦ ﻏﺮﻳﺰﻩ ﺑﺎﻓﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﻪ ﻣﺎ ﺕﺤﻮﻳﻞ دادﻩاﻥﺪ و ﻣﺎ در ﺡﺎﻝﺘﯽ آﻪ از‬
‫ﺕﺒﻠﻴﻐﺎت ﻣﻨﺎﻓﯽ ﻋﻔﺖ اﺡﺎﻃﻪ ﺷﺪﻩاﻳﻢ رﺷﺪ و ﻥﻤﻮ ﻣﯽﻥﻤﺎﻳﻴﻢ‪.‬‬

‫اﺷﺨﺎﺹﯽ هﺴﺘﻨﺪ آﻪ ﻣﯽﺧﻮاهﻨﺪ ﻏﺮﻳﺰﻩ ﺝﻨﺴﯽ ﻣﺎ ﺕﺤﺮﻳﻚ ﮔﺮدد ﺕﺎ ﺑﺘﻮاﻥﻨﺪ از ﻣﺎ ﭘﻮل در ﺑﻴﺎورﻥﺪ‪.‬‬
‫اﻝﺒﺘﻪ ﻋﻠﺘﺶ اﻳﻦ اﺱﺖ آﻪ ﺷﺨﺼﯽ آﻪ داراﯼ اﺡﺴﺎﺱﺎت ﺑﺮاﻥﮕﻴﺨﺘﻪ ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ در ﻣﻘﺎﺑﻞ ﻋﺮﺿﻪ‬
‫داﺷﺘﻦ ﻓﺮوﺷﻨﺪﮔﺎن ﻥﺎﻣﻮس ﺧﻴﻠﯽ آﻢ ﻣﻘﺎوﻣﺖ ﻣﯽ آﻨﺪ‪ .‬ﺡﺎل ﺱﺆال اﺧﻼﻗﯽ اﻳﻦ اﺱﺖ آﻪ اﮔﺮ ﺑﻪ‬
‫ﭼﻨﻴﻦ وﺿﻌﻴﺘﯽ ﻣﺒﺘﻼ ﺷﺪﻩاﻳﻢ ﭼﻪ ﺑﺎﻳﺴﺘﯽ ﺑﻜﻨﻴﻢ؟ اﮔﺮ واﻗﻌﺎ ﻥﺨﻮاهﻴﻢ ﻋﻼج آﻨﻴﻢ ﺁﺱﺎن اﺱﺖ‪.‬‬
‫ﻣﻨﻈﻮر اﻳﻦ اﺱﺖ آﻪ اﮔﺮ ﺷﺨﺺ آﻮﺷﺶ آﻨﺪ آﻪ ﺑﻪ ﻗﺎﻥﻮن ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ رﺝﻮع آﻨﺪ و ﻣﺼﻤﻢ ﺑﺎﺷﺪ‬
‫آﻪ ﻳﺎ از اﺡﺴﺎﺱﺎت ﺝﻨﺴﯽ ﺑﻪ آﻠﯽ ﺧﻮددارﯼ آﻨﺪ و ﻳﺎ اﻳﻦ آﻪ ﻳﻚ زﻥﯽ را ﺑﻪ ﻋﻘﺪ ﺧﻮد درﺁوردﻩ‬
‫و ﻥﺴﺒﺖ ﺑﻪ او وﻓﺎدار ﺑﻤﺎﻥﺪ‪ ،‬ﻣﻤﻜﻦ اﺱﺖ ﻣﺨﺼﻮﺹﺎ در اول آﺎر ﺑﻪ ﺁن اﻣﺮ ﻣﻮﻓﻖ ﻥﺸﻮد‪ ،‬وﻝﯽ ﺕﺎ‬
‫ﻣﻮﻗﻌﯽ آﻪ در ﻣﻘﺎﺑﻞ هﺮ ﺷﻜﺴﺘﯽ دو ﻣﺮﺕﺒﻪ ﺑﺮﭘﺎ ﺧﺎﺱﺘﻪ و ﺑﻪ ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ وﺝﻬﯽ آﻪ ﻣﯽﺕﻮاﻥﺪ از ﻥﻮ‬
‫ﺷﺮوع آﻨﺪ‪ ،‬در ﻃﺮﻳﻖ ﺹﺤﻴﺢ ﻗﺪم ﺧﻮاهﺪ زد و ﺷﺨﺼﻴﺖ ﻣﺮآﺰﯼ ﺧﻮد را ﺁن ﻗﺪر ﺁﺱﻴﺐ‬
‫ﻥﺨﻮاهﺪ زد آﻪ ﻥﺘﻮان ﺁن را اﺹﻼح آﺮد‪ .‬آﺴﺎﻥﯽ آﻪ واﻗﻌﺎ ﻃﺎﻝﺐ آﻤﻚ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﺑﻪ ﺁن ﻣﯽرﺱﻨﺪ‪.‬‬
‫اﻝﺒﺘﻪ اﺷﻜﺎل در اﻳﻦ ﺝﺎ اﺱﺖ آﻪ ﺑﻌﻀﯽ اﺷﺨﺎص واﻗﻌﺎ ﻃﺎﻝﺐ آﻤﻚ ﻥﻴﺴﺘﻨﺪ‪ .‬ﺧﻴﻠﯽ ﺁﺱﺎن اﺱﺖ آﻪ‬
‫ﺷﺨﺺ ﺧﻮد را ﮔﻮل زدﻩ و ﺑﻪ ﺧﻮد ﺕﻠﻘﻴﻦ آﻨﺪ آﻪ ﻃﺎﻝﺐ ﭼﻴﺰﯼ اﺱﺖ‪ ،‬در ﺹﻮرﺕﯽ آﻪ واﻗﻌﺎ‬
‫ﻃﺎﻝﺐ ﺁن ﻥﻴﺴﺖ‪ .‬ﻳﻜﯽ از ﻣﺴﻴﺤﻴﺎن ﻣﻌﺮوف ﻣﺪتهﺎ ﭘﻴﺶ ﮔﻔﺘﻪ اﺱﺖ آﻪ در ﺝﻮاﻥﯽ ﭘﻴﻮﺱﺘﻪ ﺑﺮاﯼ‬
‫ﻋﻔﺖ و ﭘﺎآﺪاﻣﻨﯽ ﺧﻮد دﻋﺎ ﻣﯽآﺮدﻩ وﻝﯽ ﻓﻘﻂ ﺑﻌﺪ از ﭼﻨﺪﻳﻦ ﺱﺎل ﺑﻪ اﻳﻦ هﺪف ﻣﻮﻓﻖ ﺷﺪ‪ .‬ﭘﺲ از‬
‫ﭼﻨﺪ ﺱﺎل ﻓﻬﻤﻴﺪ آﻪ ﻋﻠﺘﺶ اﻳﻦ ﺑﻮد آﻪ وﻗﺘﯽ ﺑﺎ زﺑﺎن ﺧﻮد ﻣﯽﮔﻔﺖ‪» :‬ﺧﺪاﻳﺎ ﻣﺮا ﭘﺎك داﻣﻦ‬
‫ﺑﺴﺎز«اﺡﺴﺎﺱﺎت واﻗﻌﯽ او ﭘﻴﻮﺱﺘﻪ از درون ﻣﯽﮔﻔﺖ‪» :‬وﻝﯽ ﺧﻮاهﺸﻤﻨﺪم ﭼﻨﺪ ﺱﺎﻝﯽ دﻳﮕﺮ هﻢ‬
‫ﺹﺒﺮ آﻦ«‪.‬‬

‫اﻳﻦ ﻣﻮﺿﻮع در دﻋﺎهﺎﯼ ﻣﺎ راﺝﻊ ﺑﻪ ﺑﺴﻴﺎر ﻣﻮﺿﻮع هﺎﯼ دﻳﮕﺮ هﻢ ﺹﺪق ﻣﯽﻥﻤﺎﻳﺪ‪ .‬اآﻨﻮن ﻗﺒﻞ‬
‫از ﺧﺎﺕﻤﻪ ﻓﺼﻞ دوم ﺕﺬآﺮ دﻳﮕﺮﯼ دادﻩ ﻣﯽﺷﻮد‪ .‬ﺱﺆ ﺕﻔﺎهﻢ ﻥﺸﻮد آﻪ روان ﺷﻨﺎﺱﯽ راﺝﻊ ﺑﻪ‬
‫ﺧﻮددارﯼ ﻣﻨﻊ ﻥﻔﺲ ﭼﻪ ﺑﻪ ﻣﺎ ﺕﻌﻠﻴﻢ ﻣﯽدهﺪ‪ .‬ﺑﺴﻴﺎرﯼ از اﺷﺨﺎص ﻥﻤﯽداﻥﻨﺪ ﻣﻌﻨﯽ ﻏﻠﺒﻪ ﺑﺮﻥﻔﺲ‬
‫ﭼﻴﺴﺖ‪ .‬اﺹﻄﻼﺡﯽ اﺱﺖ ﻓﻨﯽ و ﻣﻌﻨﯽ ﺁن اﻳﻦ ﻥﻴﺴﺖ آﻪ ﺷﺨﺺ ﻋﻠﻨﺎ اﺡﺴﺎس ﺕﻤﺎﻳﻠﯽ ﻥﻤﻮدﻩ وﻝﯽ‬
‫در ﺑﺮاﺑﺮ ﺁن ﻣﻘﺎوﻣﺖ ﻣﯽﻥﻤﺎﻳﺪ‪ ،‬ﺑﻠﻜﻪ ﻣﻌﻨﯽ ﺁن اﻳﻦ اﺱﺖ آﻪ ﺷﺨﺺ ﺑﻪ ﻗﺪرﯼ از ﺑﻌﻀﯽ ﻋﻮاﻃﻒ‬
‫ﺧﻮد ﻣﺘﻮﺡﺶ ﻣﯽﺷﻮد آﻪ ﻥﻤﯽﮔﺬارد اﺹﻼ ﺁﻥﻬﺎ ﻇﺎهﺮ ﺷﻮﻥﺪ‪ .‬در ﻥﺘﻴﺠﻪ ﺁن ﻋﻮاﻃﻒ ﺑﻪ ﻓﻜﺮ‬
‫دروﻥﯽ رﺱﻮخ ﻥﻤﻮدﻩ و ﺱﺒﺐ زﺡﻤﺖ ﻣﯽﺷﻮد‪ .‬ﻣﻘﺎوﻣﺖ در ﺑﺮاﺑﺮ ﺕﻤﺎﻳﻞ ﺁﺷﻜﺎرﯼ آﺎﻣﻼ ﺁﺱﺎن‬
‫اﺱﺖ و ﺕﺎآﻨﻮن ﺑﻪ آﺴﯽ ﺹﺪﻣﻪاﯼ ﻥﺮﺱﺎﻥﺪﻩ اﺱﺖ‪.....‬ﻋﻼﻣﺖ دوم اﻳﻦ اﺱﺖ آﻪ ﮔﺮ ﭼﻪ ﺕﺎ ﺡﺪﯼ‬
‫راﺝﻊ ﺑﻪ ﻣﺴﺎﺋﻞ ﺝﻨﺴﯽ ﻣﺒﺴﻮط ﮔﻔﺘﮕﻮ ﺷﺪﻩ‪ ،‬ﺑﺎزﺑﺎﻳﺪ ﺑﺎ آﻤﺎل وﺿﻮح ﮔﻔﺖ آﻪ ﻗﺴﻤﺖ ﻣﺮآﺰ‬
‫اﺧﻼق ﻣﺴﻴﺤﯽ ﻥﻴﺴﺖ‪ .‬اﮔﺮ آﺴﯽ ﻓﻜﺮ آﻨﺪ آﻪ ﻣﺴﻴﺤﻴﺎن ﺑﯽﻋﺼﻤﺘﯽ را ﺑﺰرﮔﺘﺮﻳﻦ ﮔﻨﺎﻩ ﻣﯽداﻥﻨﺪ‬
‫ﺑﻪ ﺧﻄﺎ رﻓﺘﻪ اﺱﺖ‪ .‬اﻝﺒﺘﻪ ﮔﻨﺎهﺎن ﺝﺴﻤﯽ ﺑﺪ اﺱﺖ‪ ،‬وﻝﯽ از هﻤﻪ ﮔﻨﺎهﺎن دﻳﮕﺮ ﺑﺪﻳﺶ آﻤﺘﺮ اﺱﺖ‪.‬‬
‫ﺑﺪﺕﺮﻳﻦ ﺷﻬﻮات ﻣﻄﻠﻘﺎ روﺡﺎﻥﯽ هﺴﺘﻨﺪ ﻣﺜﻼ ﺷﻬﻮت ﺧﻄﺎآﺎر ﺷﻤﺮدن دﻳﮕﺮان‪ ،‬ﺷﻬﻮت ﺁﻗﺎﻳﯽ و‬
‫ﺑﺰرﮔﯽ‪ ،‬ﺧﺮابآﺎرﯼ و ﺷﻬﻮت ﻏﻴﺒﺖﮔﻮﻳﯽ و ﺷﻬﻮت زور و ﻥﻔﺮت‪ .‬ﭘﺲ ﻣﻼﺡﻈﻪ ﻣﯽآﻨﻴﺪ آﻪ‬
‫هﺮآﺲ در درون ﺧﻮد دو ﭼﻴﺰ دارد آﻪ ﺑﺎ ﺷﺨﺼﻴﺖ ﺑﺸﺮﯼ او رﻓﺎﻗﺖ ﻣﯽﻥﻤﺎﻳﺪ‪ ،‬ﻳﻜﯽ ﺷﺨﺼﻴﺖ‬
‫ﺡﻴﻮاﻥﯽ و دﻳﮕﺮﯼ ﺷﺨﺼﻴﺖ ﺷﻴﻄﺎﻥﯽ‪ .‬وﻝﯽ ﺷﺨﺼﻴﺖ ﺷﻴﻄﺎﻥﯽ ﺑﺪﺕﺮ از ﺁن ﻳﻜﯽ اﺱﺖ‪ .‬از اﻳﻦ‬
‫ﺝﻬﺖ اﺱﺖ ﺷﺨﺺ ﺑﯽﻣﺤﺒﺖ ﻇﺎهﺮ اﻻﺹﻼﺡﯽ آﻪ ﻣﺮﺕﺐ هﻢ ﺑﻪ آﻠﻴﺴﺎ ﻣﯽرود‪ ،‬ﻣﻤﻜﻦ اﺱﺖ از‬
‫ﻳﻚ زن ﻓﺎﺡﺸﻪ ﺑﻪ ﺝﻬﻨﻢ ﻥﺰدﻳﻜﺘﺮ ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬وﻝﯽ اﻝﺒﺘﻪ ﺑﻬﺘﺮ اﺱﺖ آﻪ ﺷﺨﺺ از اﻳﻦ دو ﻥﺒﺎﺷﺪ‪.‬‬
 ‫آﺘﺎب‪ :‬اﺧﻼق ﻣﺴﻴﺤﯽ‬
‫ﻧﻮﺷﺘﻪ‪ :‬چ‪ .‬س‪ .‬ﻟﻮﺋﻴﺲ‬
‫ﺗﺮﺟﻤﻪ‪ :‬ر‪ .‬ﻧﺎﻣﻮر‬

‫ﻓﺼﻞ ﺷﺸﻢ‪ :‬زﻧﺎﺷﻮﻳﯽ ﻣﺴﻴﺤﯽ‬

‫ﮔﻔﺘﺎر ﻓﺼﻞ ﭘﻴﺶ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻣﻨﻔﯽ ﺑﻮد و ﮔﻔﺘﻴﻢ ﻋﻴﺐ اﺣﺴﺎﺳﺎت ﺟﻨﺴﯽ در ﺑﺸﺮ ﭼﻴﺴﺖ‪ ،‬وﻟﯽ ﺧﻴﻠﯽ آﻢ‬
‫ﺕﻮﺿﻴﺢ دادیﻢ آﻪ اﺣﺴﺎﺳﺎت ﺟﻨﺴﯽ را ﭼﮕﻮﻥﻪ ﺑﺎیﺪ ﺑﻪ آﺎر اﻥﺪاﺧﺖ‪ .‬ﺑﻪ ﻋﺒﺎرت دیﮕﺮ راﺟﻊ ﺑﻪ‬
‫زﻥﺎﺷﻮیﯽ ﻣﺴﻴﺤﯽ ﭼﻴﺰﯼ ﻥﮕﻔﺘﻴﻢ‪ ...‬ﺑﻪ دو دﻟﻴﻞ ﻣﺨﺼﻮﺹﺎ ﻣﺎیﻞ ﻥﻴﺴﺘﻴﻢ راﺣﻊ ﺑﻪ زﻥﺎﺷﻮیﯽ‬
‫ﺹﺤﺒﺖ ﻥﻤﺎیﻢ ‪ .‬دﻟﻴﻞ اول ایﻦ آﻪ ﻋﻘﺎیﺪ ﻣﺴﻴﺤﯽ راﺟﻊ ﺑﻪ ایﻦ ﻣﻮﺿﻮع ﻥﺰد ﻣﺮدم ﺧﻴﻠﯽ‬
‫ﻥﺎﭘﺴﻨﺪیﺪﻩ اﺳﺖ‪ ،‬دوم ایﻦ آﻪ ﺧﻮد ﻥﮕﺎرﻥﺪﻩ هﻴﭻ وﻗﺖ ﻣﺘﺄهﻞ ﻥﺒﻮدﻩ و ﺑﻨﺎﺑﺮایﻦ ﺁن ﭼﻪ ﻣﯽﮔﻮیﺪ‬
‫ﻋﺎرﯼ از ﺕﺠﺮﺑﻪ اﺳﺖ‪ ،‬وﻟﯽ ﺑﺎ ایﻦ ﺣﺎل ﭼﻮن در ﻣﻮﺿﻮع اﺧﻼق ﻣﺴﻴﺤﯽ ﮔﻔﺘﮕﻮ ﻣﯽﺷﻮد‬
‫ﻥﻤﯽﺕﻮان ایﻦ ﻣﻮﺿﻮع را ﻥﺎدیﺪﻩ ﮔﺮﻓﺖ‪ .‬ﻋﻘﺎیﺪ زﻥﺎﺷﻮیﯽ ﻣﺴﻴﺤﯽ ﺑﺮ اﺳﺎس ﮔﻔﺘﺎر ﻣﺴﻴﺢ اﺳﺖ آﻪ‬
‫ﻓﺮﻣﻮدﻩ زن و ﺷﻮهﺮ را ﺑﺎیﺴﺘﯽ یﻚ ﻣﻮﺟﻮد زﻥﺪﻩ ﻣﺤﺴﻮب داﺷﺖ و ﻣﺴﻴﺤﻴﺎن ﻋﻘﻴﺪﻩ دارﻥﺪ وﻗﺘﯽ‬
‫ﻋﻴﺴﯽ ایﻦ ﻣﻄﻠﺐ را اﻇﻬﺎر داﺷﺖ ﺑﻪ ﺑﻴﺎن اﺣﺴﺎﺳﺖ ﻥﻤﻴﭙﺮداﺧﺖ‪ ،‬ﺑﻠﻜﻪ ﺣﻘﻴﻘﺘﯽ را ﺑﻴﺎن ﻣﯽآﺮد‪،‬‬
‫هﻤﺎن ﻃﻮر آﻪ اﮔﺮ آﺴﯽ ﺑﮕﻮیﺪ ﻗﻔﻞ و آﻠﻴﺪ ﺕﺸﻜﻴﻞ یﻚ دﺳﺘﮕﺎﻩ ﻣﯽدهﺪ و یﺎ ویﻮﻟﻮن و ﺁرﺷﻪ ﺑﺎ هﻢ‬
‫یﻚ ﺁﻟﺖ ﻣﻮﺳﻴﻘﯽ هﺴﺘﻨﺪ‪ ،‬ﺣﻘﻴﻘﺘﯽ را ﺑﻴﺎن آﺮدﻩ اﺳﺖ‪ .‬ﺳﺎزﻥﺪﻩ ﻣﺎﺷﻴﻦ ﺑﺪن اﻥﺴﺎن ﺑﻪ ﻣﺎ ﮔﻔﺘﻪ اﺳﺖ‬
‫آﻪ دو ﻥﺼﻒ ﺑﺸﺮﯼ یﻌﻨﯽ ﺁن ﻥﺼﻒ آﻪ ﻣﺮد ﻥﺎﻣﻴﺪﻩ ﻣﯽﺷﻮد ﺑﺎ ﻥﺼﻒ دیﮕﺮ آﻪ زن اﺳﺖ ﺑﺎیﺪ‬
‫ﺕﺸﻜﻴﻞ یﻚ روح ﺑﺪهﻨﺪ و ایﻦ ﻋﻤﻞ ﻓﻘﻂ ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر اﺣﺴﺎﺳﺖ ﺟﻨﺴﯽ ﻥﻴﺴﺖ‪ ،‬ﺑﻠﻜﻪ ﺑﺎیﺪ از هﺮ ﺣﻴﺚ‬
‫ﺑﺎ هﻢ ﻣﺘﻔﻖ ﺑﺎﺷﻨﺪ‪ .‬ﻋﻴﺐ ﺑﺰرگ و ﻣﻌﺎﺷﺮت ﺟﻨﺴﯽ آﻪ ﺧﺎرج از ﻋﺎﻟﻢ ازدواج ﺑﺎﺷﻨﺪ‪ ،‬ایﻦ اﺳﺖ‬
‫آﻪ اﻓﺮاط آﻨﻨﺪﮔﺎن در ﻣﻌﺎﺷﺮت در وﺿﻊ ﺟﻨﺴﯽ ﺳﻌﯽ ﻣﯽآﻨﻨﺪ آﻪ یﻚ ﻥﻮع اﺕﺤﺎد ) یﻌﻨﯽ اﺕﺤﺎد‬
‫ﺟﻨﺴﯽ را( از آﻠﻴﻪ اﻗﺴﺎم اﺕﺤﺎدهﺎﯼ دیﮕﺮﯼ آﻪ ﺑﺮاﯼ ﺑﺸﺮ در ﻥﻈﺰ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﺎ هﻢ ﺕﺸﻜﻴﻞ یﻚ‬
‫اﺕﺤﺎد آﻠﯽ ﻣﯽدهﻨﺪ از هﻢ ﺟﺪا ﺳﺎزﻥﺪ‪.‬‬

‫روش ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ ﻥﺸﺎن ﻥﻤﯽدهﺪ آﻪ ﺕﺸﻜﻴﻞ یﻚ ﻟﺬات ﺟﻨﺴﯽ ﻋﻴﺒﯽ دارد‪ ،‬هﻤﺎن ﻃﻮر آﻪ ﻟﺬت ﻏﺬا‬
‫ﺧﻮردن هﻢ ﻋﻴﺒﯽ ﻥﺪارد‪ ،‬ﭘﺲ ﺷﻤﺎ ﻥﺒﺎیﺪ ﺁن ﻟﺬت را ﺕﺮك آﻨﻴﺪ و ﺿﻤﻨﺎ ﻥﺒﺎیﺪ ﺕﻨﻬﺎ در ﻓﻜﺮ ﺁن‬
‫ﺑﺎﺷﻴﺪ‪ ،‬هﻤﺎن ﻃﻮر آﻪ ﻥﺒﺎیﺴﺘﯽ ﺳﻬﯽ آﻨﻴﺪ ﺑﺪون ﺑﻠﻌﻴﺪن و هﻀﻢ ﻏﺬا ﺁﻥﻬﺎ را ﺟﻮیﺪﻩ و دوﺑﺎرﻩ ﺕﻒ‬
‫آﻨﻴﺪ‪ .‬در ﻥﺘﻴﺠﻪ ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ ﺕﻌﻠﻴﻢ ﻣﯽدهﺪ آﻪ زﻥﺎﺷﻮیﯽ ﺑﺮاﯼ ﺕﻤﺎم زﻥﺪﮔﯽ اﺳﺖ‪ .‬اﻟﺒﺘﻪ در ایﻦﺟﺎ‬
‫اﺧﺘﻼف ﻋﻘﻴﺪﻩ ﻣﻴﺎن آﻠﻴﺴﺎهﺎﯼ ﻣﺨﺘﻠﻒ وﺟﻮد دارد‪ :‬یﻌﻨﯽ اﺹﻼ ﻃﻼق را ﻣﺠﺎز ﻥﻤﯽداﻥﻨﺪ در‬
‫ﺣﺎﻟﯽ آﻪ ﺑﻌﻀﯽ دیﮕﺮ ﺑﺎ ﺑﯽﻣﻴﻠﯽ ﺁن را در ﻣﻮارد ﻣﺨﺼﻮﺹﯽ ﺟﺎیﺰ ﻣﯽﺷﻤﺎرﻥﺪ‪ .‬ﺧﻴﻠﯽ ﻣﺎیﻪ‬
‫ﺕﺄﺳﻒ اﺳﺖ آﻪ ﻣﺴﻴﺤﻴﺎن در ﭼﻨﻴﻦ ﻣﻮﺿﻮﻋﯽ اﺧﺘﻼف ﻥﻈﺮ دارﻥﺪ‪ ،‬وﻟﯽ ﺷﺨﺺ ﻋﺎدﯼ ﻣﻼﺣﻈﻪ‬
‫ﻣﯽآﻨﺪ آﻪ آﻠﻴﻪ آﻠﻴﺴﺎهﺎ در ﻣﻴﺎن ﺧﻮد راﺟﻊ ﺑﻪ ازدواج ﺧﻴﻠﯽ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺑﺎ هﻢ ﺕﻮاﻓﻖ دارﻥﺪ ﺕﺎ ﺑﺎ‬
‫ﻋﻘﺎیﺪ دﻥﻴﺎﯼ ﺧﺎرﺟﯽ‪ .‬در ایﻦ ﻣﻮﺿﻮع ﻣﻨﻈﻮر ایﻦ اﺳﺖ آﻪ هﻤﻪ ﺁﻥﻬﺎ ﻃﻼق را ﻣﺎﻥﻨﺪ ﻗﻄﻊ ﺣﻴﺎﺕﯽ‬
‫ﻣﯽداﻥﻨﺪ و یﺎ ﻣﺎﻥﻨﺪ یﻚ ﻋﻤﻞ ﺟﺮاﺣﯽ ﺕﻠﻘﯽ ﻣﯽآﻨﻨﺪ‪ .‬ﺑﻌﻀﯽ ایﻦ ﻋﻤﻞ ﺟﺮاﺣﯽ را ﺑﻪﻗﺪرﯼ ﺷﺪیﺪ‬
‫ﻣﯽداﻥﻨﺪ آﻪ اﺟﺮاﯼ ﭼﻨﻴﻦ ﻋﻤﻠﯽ را ﻏﻴﺮ ﻣﻤﻜﻦ ﻣﯽداﻥﻨﺪ و دیﮕﺮان ﻋﻘﻴﺪﻩ دارﻥﺪ آﻪ در ﻣﻮارد‬
‫ﻓﻮقاﻟﻌﺎدﻩ و ﻻﻋﻼج ﺑﺪان ﻣﺒﺎدرت ﻣﯽﺷﻮد‪ ،‬وﻟﯽ هﻤﻪ ﻣﻮاﻓﻘﻨﺪ آﻪ ﻃﻼق ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺷﺒﺎهﺖ ﺑﻪ ایﻦ‬
‫دارد آﻪ ﺷﺨﺺ دو ﭘﺎﯼ ﺧﻮد را ﻗﻄﻊ آﻨﺪ‪.‬از ایﻦ رو ﻗﻄﻊ ایﻦ ﺷﺮآﺖ زﻥﺪﮔﯽ دو ﻥﻔﺮﯼ را‬
‫ﺑﻪﻣﺮاﺕﺐ ﺑﺪﺕﺮ از اﻥﺤﻼل ﺷﺮآﺖ ﺕﺠﺎرﯼ و یﺎ ﻓﺮار ﺳﺮﺑﺎزﯼ از هﻨﮓ ﻣﯽداﻥﻨﺪ و هﻤﻪ ﺑﺎ ﺁن‬
‫ﻣﺨﺎﻟﻔﻨﺪ‪.‬‬
‫ﻥﻈﺮیﻪ ﺟﺪیﺪ ایﻦ اﺳﺖ آﻪ ﻃﻼق اﺹﻼح ﺳﺎدﻩاﯼ اﺳﺖ در وﺿﻊ دو ﺷﺮیﻚ‪ ،‬یﻌﻨﯽ در ﻣﻮﻗﻊ ﻟﺰوم‬
‫آﻪ دیﮕﺮ زن و ﺷﻮهﺮ یﻜﺪیﮕﺮ را دوﺳﺖ ﻥﺪارﻥﺪ و یﺎ یﻜﯽ از ﺁﻥﻬﺎ ﻋﺎﺷﻖ ﺷﺨﺺ دیﮕﺮﯼ ﻣﯽﺷﻮد‬
‫اﺟﺮا ﻣﯽﮔﺮدد‪ .‬وﻟﯽ هﻤﻴﻦ ﺟﺎ اﺳﺖ آﻪ ﺳﺆﺕﻔﺎهﻢ ﭘﻴﺶ ﻣﯽﺁیﺪ‪ .‬آﺴﺎﻥﯽ آﻪ ﻃﺮﻓﺪار ﺁزادﯼ ﻃﻼق‬
‫هﺴﺘﻨﺪ ﻣﯽﮔﻮیﻨﺪ‪» :‬یﻘﻴﻨﺎ ﻋﺸﻖ در زﻥﺎﺷﻮیﯽ ﻣﻮﺿﻮع اﺹﻠﯽ اﺳﺖ« ﺑﻪ یﻚ ﻣﻌﻨﯽ ﭼﻨﻴﻦ اﺳﺖ‪ ،‬ﺑﻠﯽ‬
‫ﻋﺸﻖ ﭼﻴﺰ ﻣﻬﻤﯽ اﺳﺖ و ﺷﺎیﺪ ﺕﻨﻬﺎ ﻣﻮﺿﻮع اﺹﻠﯽ اﺳﺖ آﻪ ﻋﺎﻟﻢ هﺴﺘﯽ ﻣﻌﻨﯽ دارد‪ ،‬وﻟﯽ ﺑﺴﺘﻪ‬
‫ﺑﻪ ایﻦ اﺳﺖ آﻪ ﻣﻨﻈﻮر از»ﻋﺸﻖ« ﭼﻴﺴﺖ؟ ﭼﻴﺰﯼ آﻪ اﻏﻠﺐ اﺷﺨﺎص راﺟﻊ ﺑﻪ ﻋﺸﻖ در ﻣﻮﻗﻊ‬
‫ﻣﺬاآﺮﻩ در ﺑﺎرﻩ زﻥﺎﺷﻮیﯽ در ﻥﻈﺮ دارﻥﺪ ﭼﻴﺰﯼ اﺳﺖ آﻪ »ﻋﺎﺷﻖ ﭘﻴﺸﮕﯽ« ﻥﺎم دارد‪ .‬اﻟﺒﺘﻪ‬
‫»ﻋﺎﺷﻖ ﭘﻴﺸﮕﯽ« ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ دﻟﻴﻞ ﺧﻮﺑﯽ ﺑﺮاﯼ زﻥﺎﺷﻮیﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬ﮔﺮ ﭼﻪ ﺕﺎ ﺁﻥﺠﺎیﯽ آﻪ ﻥﮕﺎرﻥﺪﻩ‬
‫ﻣﯽﺕﻮاﻥﺪ ﺑﺒﻴﻨﺪ ایﻦ هﻢ دﻟﻴﻞ آﺎﻣﻞ و آﺎﻓﯽ ﻥﻴﺴﺖ‪ ،‬زیﺮا ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﺷﺨﺺ ﻋﺎﺷﻖ آﺴﯽ ﺷﻮد آﻪ‬
‫ﺑﻪهﻴﭻ وﺟﻪ ﺕﻨﺎﺳﺐ ﺑﺎ او ﻥﺪارد‪ ،‬ﺣﺘﯽ ﻋﺎﺷﻖ آﺴﯽ ﺷﻮد آﻪ واﻗﻌﺎ ﺑﻪ ﻣﻌﻨﯽ ﺣﻘﻴﻘﯽ او را دوﺳﺖ‬
‫ﻥﺪاﺷﺘﻪ و ﺑﻪ او اﻃﻤﻴﻨﺎن ﻥﺪارد‪ .‬وﻟﯽ ﻋﺎﺷﻖ ﺷﺪن ﻋﺒﺎرت از ﺁن اﺕﺤﺎد واﻗﻌﯽ ﻋﻤﻴﻖ آﻪ زن و‬
‫ﺷﻮهﺮ را ﺑﻪ یﻚ وﺟﻮد ﺕﺒﺪیﻞ ﻣﯽﻥﻤﺎیﺪ ﻥﻴﺴﺖ‪ .‬ﺑﻪ ﻥﮕﺎرﻥﺪﻩ ﮔﻔﺘﻪ ﻣﯽﺷﻮد آﻪ ﻋﺎﺷﻖ ﺷﺪن دواﻣﯽ‬
‫ﻥﺪارد و ایﻦ اﻣﺮ را ﻣﯽﺕﻮان از ﻣﺸﺎهﺪﻩ وﺿﻌﻴﺖ اﻃﺮاف ﺑﻪ ﺧﻮﺑﯽ دیﺪ‪ .‬ﮔﻤﺎن ﻥﺪارم آﻪ ایﻦ ﻗﺒﻴﻞ‬
‫ﻋﺸﻖورزﯼ هﻢ هﺮﮔﺰ ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر دوام یﺎﻓﺘﻦ ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬ﺑﻪ ﻥﻈﺮ ﻥﮕﺎرﻥﺪﻩ ایﻦ ﻋﺸﻖ ﻥﻮﻋﯽ اﺣﺘﺮاق‬
‫اﺳﺖ آﻪ ﻓﻘﻂ ﻣﺎﺷﻴﻦ را ﺑﻪ راﻩ ﻣﯽاﻥﺪازد‪.‬‬

‫اﺹﻞ ﻣﻮﺿﻮع ﺧﻴﻠﯽ از ایﻦ ﻋﻤﻴﻖﺕﺮ اﺳﺖ‪ ،‬یﻌﻨﯽ ﭼﻴﺰﯼ اﺳﺖ آﻪ ﻣﻴﺘﻮان ﺑﺮ اﺳﺎس ﺁن زﻥﺪﮔﯽ‬
‫آﺮد‪ .‬ﻣﯽﺕﻮان ﻋﺎﺷﻖ دیﻮاﻥﻪ آﺴﯽ ﺑﻮد آﻪ ﺑﻌﺪ از دﻩ هﻔﺘﻪ از دیﺪار او ﺑﻴﺰار ﺑﺎﺷﻨﺪ و یﻘﻴﻨﺎ‬
‫ﻣﯽﺕﻮان ﻗﻠﺐ و ﺟﺎن راﺹﻤﻴﻤﺎﻥﻪ دﻟﺒﺴﺘﻪ آﺴﯽ آﺮد آﻪ در ﻟﺤﻈﻪ اول ﻓﺮیﻔﺘﻪ او ﻥﻤﯽﺷﻮیﻢ‬
‫هﻤﺎنﻃﻮر آﻪ ﻋﺎﺷﻖ دلﻓﺮیﻔﺘﻪ ﺧﻮدﻣﺎن هﻢ ﻥﻴﺴﺘﻴﻢ‪ .‬اﮔﺮ ﺷﻤﺎ ﻣﺨﺎﻟﻒ ایﻦ ﻥﻈﺮیﻪ ﺑﺎﺷﻴﺪ‪ ،‬اﻟﺒﺘﻪ‬
‫ﺧﻮاهﻴﺪ ﮔﻔﺖ‪» :‬ﻥﮕﺎرﻥﺪﻩ هﻴﭻ اﻃﻼﻋﯽ در ایﻦ ﺧﺼﻮص ﻥﺪارد‪،‬زیﺮا ﺧﻮدش ﻣﺘﺄهﻞ ﻥﻴﺴﺖ«‬
‫ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ایﻦ ﻥﻈﺮیﻪ درﺳﺖ ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬وﻟﯽ ﻗﺒﻞ از ﺑﻴﺎن ایﻦ اﻇﻬﺎر‪ ،‬آﺎﻣﻼ ﻣﻄﻤﺌﻦ ﺷﻮیﺪ آﻪ‬
‫ﻗﻀﺎوت ﺷﻤﺎ در ایﻦ ﻣﻮرد در اﺛﺮ ﺕﺠﺮﺑﻴﺎت ﺷﺨﺼﯽ و ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ در زﻥﺪﮔﺎﻥﯽ دوﺳﺘﺎن ﺧﻮدﺕﺎن‬
‫اﺳﺖ‪ ،‬ﻥﻪ در اﺛﺮ اﻓﻜﺎر و ﻋﻘﺎیﺪﯼ آﻪ از رﻣﺎنهﺎ و ﻓﻴﻠﻢهﺎ ﺑﻪ دﺳﺖ ﺁوردﻩایﺪ‪ .‬ایﻦ آﺎر ﺁن ﻗﺪرهﺎ‬
‫آﻪ ﻣﺮدم ﻓﻜﺮ ﻣﯽآﻨﻨﺪ ﺁﺳﺎن ﻥﻴﺴﺖ‪ ،‬زیﺮا ﺕﺠﺮﺑﻴﺎت ﻣﺎ ﺳﺮﺕﺎ ﺳﺮ از آﺘﺎب و ﻥﻤﺎیﺸﻨﺎهﻪهﺎ‬
‫رﻥﮓﺁﻣﻴﺰﯼ ﺷﺪﻩ و ﺹﺒﺮ و ﻣﻬﺎرت ﻻزم اﺳﺖ ﺕﺎ ﺑﻪ ﺕﻮاﻥﻴﻢ ﭼﻴﺰهﺎیﯽ را آﻪ از زﻥﺪﮔﺎﻥﯽ ﺑﺮاﯼ‬
‫ﺧﻮد ﺁﻣﻮﺧﺘﻪایﻢ ﺕﺸﺨﻴﺺ دهﻴﻢ‪ .‬یﻚ ﭼﻴﺰﯼ آﻪ ﻣﺮدم از آﺘﺎب آﺴﺐ ﻣﯽآﻨﻨﺪ‪ ،‬ایﻦ ﻋﻘﻴﺪﻩ اﺳﺖ آﻪ‬
‫اﮔﺮ ﺷﺨﺺ ﺑﺎ هﻤﺴﺮ ﻣﻨﺎﺳﺒﯽ ازدواج ﻥﻤﺎیﺪ‪ ،‬ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﻋﺎﺷﻖ ﭘﻴﺸﮕﯽ او ﺑﺮاﯼ هﻤﻴﺸﻪ اداﻣﻪ‬
‫ﭘﻴﺪا آﻨﺪ‪ ،‬درﻥﺘﻴﺠﻪ وﻗﺘﯽ آﻪ ﺑﻪ ﻓﻬﻤﻨﺪ ﻋﺎﺷﻖ ﻥﻴﺴﺘﻨﺪ ﻓﻜﺮ ﻣﯽآﻨﻨﺪ آﻪ در ﻋﺸﻖ ﺧﻮد دﭼﺎر اﺷﺘﺒﺎهﯽ‬
‫ﺷﺪﻩ و ﺑﺎیﺪ ﺕﺠﺪیﺪ ﻓﺮاج ﻥﻤﺎیﻨﺪ و ﻥﻤﯽﻓﻬﻤﻨﺪ آﻪ وﻗﺘﯽ ایﻦ ﺕﻐﻴﻴﺮ ﺹﻮرت ﺑﮕﻴﺮد‪ ،‬اﺛﺮ ﻋﺸﻖ ﺛﺎﻥﯽ‬
‫هﻢ ﺑﻪزودﯼ زایﻞ ﻣﯽﺷﻮد‪ ،‬هﻤﺎنﻃﻮر آﻪ ﻋﺸﻖ اول زایﻞ ﺷﺪ‪ .‬در ایﻦ ﻗﺴﻤﺖ زﻥﺪﮔﺎﻥﯽ ﻣﺜﻞ هﺮ‬
‫ﻗﺴﻤﺖ دیﮕﺮ در اﺑﺘﺪا هﻴﺠﺎﻥﺎﺕﯽ ﭘﻴﺶ ﺁﻣﺪﻩ و دواﻣﯽ ﻥﺪارد‪.‬‬

‫ایﻦ هﻴﺠﺎن ﺷﺒﻴﻪ هﻴﺠﺎﻥﯽ اﺳﺖ آﻪ ﺟﻮاﻥﯽ در اوﻟﻴﻦ ﭘﺮواز ﺧﻮد ﭘﺲ از ورود ﺑﻪ ﻥﻴﺮوﯼ هﻮایﯽ‬
‫ﭘﻴﺪا ﻣﯽآﻨﺪ و وﻗﺘﯽ هﻮاﻥﻮردﯼ را ﺧﻮب یﺎد ﻣﯽﮔﻴﺮد دیﮕﺮ ﺑﺎﻗﯽ ﻥﻴﺴﺖ و یﺎ ﺷﺒﻴﻪ هﻴﺠﺎﻥﯽ اﺳﺖ‬
‫آﻪ ﺷﺨﺺ ﺑﺎ دیﺪن ﻣﺤﻞ دﻟﭙﺬیﺮﯼ ﺑﺮاﯼ اوﻟﻴﻦ ﻣﺮﺕﺒﻪ اﺣﺴﺎس ﻣﯽآﻨﺪ‪ ،‬و وﻗﺘﯽ ﺷﺨﺺ در هﻤﺎن‬
‫ﺟﺎ ﻣﻨﺰل ﻣﯽآﻨﺪ‪ ،‬از ﺑﻴﻦ ﻣﯽرود‪ .‬ﺁیﺎ ﻣﻌﻨﯽ ایﻦ ﻗﺴﻤﺖ ایﻦ اﺳﺖ آﻪ ﺑﻬﺘﺮ اﺳﺖ اﺹﻼ ﭘﺮواز یﺎد‬
‫ﻥﮕﺮﻓﺘﻪ و یﺎ در ﻣﺤﻞ دﻟﭙﺬیﺮﯼ ﺳﻜﻮﻥﺖ اﺧﺘﻴﺎر ﻥﻜﻨﻴﻢ؟ ﺑﻪ هﻴﭻوﺟﻪ‪ ،‬در هﺮ دو ﻣﻮرد اﮔﺮ ﺷﺨﺺ‬
‫دﻥﺒﺎل آﺎر را ﺑﮕﻴﺮد‪ ،‬ﭘﺲ از زوال هﻴﺠﺎن اوﻟﻴﻪ‪ ،‬یﻚ ﻥﻮع ﻋﻼﻗﻪ ﺁرامﺕﺮ و ﭘﺎیﻨﺪﻩﺕﺮﯼ ﺟﺎیﮕﺰیﻦ‬
‫ﺁن ﻣﯽﮔﺮدد‪ .‬ﺑﺎﻻﺕﺮ از ﺁن ﻓﻘﻂ اﺷﺨﺎﺹﯽ آﻪ ﺣﺎﺿﺮﻥﺪ ﺑﺪیﻦ ﻃﻮر ﺑﻪ هﻴﺠﺎﻥﺎت ﺧﻮد ﭘﺎیﺎن دادﻩ و‬
‫ﺑﻪ ﻋﻼﻗﻪ ﺟﺪﯼﺕﺮﯼ دﻟﺒﺴﺘﻪ ﺷﻮﻥﺪ‪ ،‬ﺑﻴﺸﺘﺮ اﺣﺘﻤﺎل دارد آﻪ در ﺟﻬﺎت ﻥﺴﺒﺘﺎ ﻣﺨﺘﻠﻔﯽ ﺑﻪ هﻴﺠﺎﻥﺎت‬
‫ﺟﺪیﺪﯼ ﺑﺮﺧﻮرد ﻥﻤﺎیﻨﺪ‪ .‬ﻣﺜﻼ آﺴﯽ آﻪ ﭘﺮواز را یﺎد ﮔﺮﻓﺘﻪ و هﻮاﻥﻮرد ﻻیﻘﯽ ﺷﺪﻩ‪ ،‬ﻥﺎﮔﻬﺎن ﺑﻪ ﻓﻜﺮ‬
‫ﺕﺤﺼﻴﻞ ﻣﻮﺳﻴﻘﯽ ﻣﯽاﻓﺘﺪ و یﺎ ﻣﺮدﯼ آﻪ در ﻣﺤﻞ دﻟﭙﺬیﺮﯼ ﺳﻜﻮﻥﺖ اﺧﺘﻴﺎر آﺮدﻩ ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ‬
‫دﺳﺖ ﺑﻪ ﺑﺎﻏﺒﺎﻥﯽ ﺑﺰﻥﺪ‪ .‬ﺑﻪ ﻥﻈﺮ ﻥﮕﺎرﻥﺪﻩ ایﻦ یﻚ ﻗﺴﻤﺖ آﻮﭼﻜﯽ از ﻣﻘﺼﻮد ﻣﺴﻴﺢ ﺑﻮد وﻗﺘﯽ آﻪ‬
‫ﻓﺮﻣﻮد‪» :‬ﻣﻤﻜﻦ ﻥﻴﺴﺖ ﭼﻴﺰﯼ واﻗﻌﺎ زﻥﺪﮔﯽ ﺑﻜﻨﺪ ﻣﮕﺮ ایﻦ آﻪ اول ﺑﻤﻴﺮد‪ «.‬اﺹﻼ ﺧﻮب ﻥﻴﺴﺖ‬
‫آﻪ ﺷﺨﺺ ﺑﻪ هﻴﺠﺎن اداﻣﻪ دهﺪ‪ .‬ایﻦ آﺎر ﺑﺪﺕﺮیﻦ آﺎرﯼ اﺳﺖ آﻪ ﻣﯽﺕﻮان آﺮد‪ .‬ﺑﮕﺬاریﺪ هﻴﺠﺎن‬
‫ﺑﺮﻃﺮف ﺑﺸﻮد و از ﺑﻴﻦ ﺑﺮود و ﺁن دورﻩ ﻣﺮگ را در ﻋﻼﻗﻪ ﺁرامﺕﺮ و ﺷﺎدﻣﺎﻥﯽ آﻪ دﻥﺒﺎﻟﻪ ﺁن‬
‫اﺳﺖ ﻃﯽ آﻨﻴﺪ و ﺁنوﻗﺖ ﺧﻮاهﻴﺪ ﻓﻬﻤﻴﺪ آﻪ ﭘﻴﻮﺳﺘﻪ در ﻋﺎﻟﻤﯽ ﭘﺮ از هﻴﺠﺎﻥﺎت ﺟﺪیﺪﯼ زﻥﺪﮔﯽ‬
‫ﻣﯽآﻨﻴﺪ‪.‬‬

‫وﻟﯽ اﮔﺮ ﺕﺼﻤﻴﻢ ﺑﮕﻴﺮیﺪ آﻪ زﻥﺪﮔﯽ ﺷﻤﺎ ﻣﻼزم ﺑﺎ هﻴﺠﺎﻥﺎت ﺑﺎﺷﺪ و آﻮﺷﺶ آﻨﻴﺪ ﺑﻪ ﻃﻮر‬
‫ﻣﺼﻨﻮﻋﯽ ﺁﻥﻬﺎ را ﺕﺠﺪیﺪ آﻨﻴﺪ‪ ،‬ایﻦ هﻴﺠﺎﻥﺎت ﭘﻴﻮﺳﺘﻪ ﺿﻌﻴﻒﺕﺮ و آﻤﺘﺮ ﻣﯽﺷﻮد و ﺑﺮاﯼ ﺑﻘﻴﻪ‬
‫زﻥﺪﮔﯽ ﺷﻤﺎ ﺁدﻣﯽ ﻣﻌﺬب و ﻓﺮﺕﻮت و ﻣﺘﺸﺒﻪ ﺧﻮاهﻴﺪ ﺑﻮد‪ .‬ﭼﻮن ﻋﺪﻩ ﻣﻌﺪودﯼ ایﻦ ﻥﻜﺘﻪ را درك‬
‫ﻣﯽآﻨﻨﺪ‪ ،‬ﭘﺲ ﺑﺴﻴﺎر ﻣﺮدان و زﻥﺎن ﻣﺘﻮﺳﻂ اﻟﺴﻦ را ﻣﻼﻗﺎت ﻣﯽآﻨﻴﺪ آﻪ ﺟﻮاﻥﯽ ﺁﻥﻬﺎ ﺳﭙﺮﯼ ﺷﺪﻩ‬
‫ﻣﺘﺄﺛﺮﻥﺪ‪ .‬در ﺹﻮرﺕﯽ آﻪ ﺁﻥﻬﺎ در هﻤﺎن ﻣﻮﻗﻊ در ﺳﻨﯽ هﺴﺘﻨﺪ آﻪ ﭘﻴﻮﺳﺘﻪ اﻓﻖهﺎﯼ ﺟﺪیﺪﯼ ﺑﺎیﺪ‬
‫ﺟﻠﻮﺷﺎن ﻥﻤﻮدار و درهﺎﯼ ﺕﺎزهﺎﯼ از هﺮ ﻃﺮف ﺑﻪ رویﺸﺎن ﺑﺎز ﮔﺮدد‪ .‬ﺧﻴﻠﯽ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻟﺬت دارد‬
‫آﻪ ﺷﺨﺺ ﺷﻨﺎ یﺎد ﺑﮕﻴﺮد ﺕﺎ ایﻦآﻪ ﭘﻴﻮﺳﺘﻪ ﺑﺪون وﻗﻔﻪ و ﺑﺪون اﻣﻴﺪ ﺁن اﺣﺴﺎﺳﯽ را آﻪ در ﻣﻮﻗﻊ‬
‫اوﻟﻴﻦ دﺳﺖ و ﭘﺎ زدن در ﺁب در آﻮدآﯽ ﭘﻴﺪا آﺮدﻩ در ﺧﺎﻃﺮﻩاش ﺑﺎز ﺁورد‪ .‬ﭼﻴﺰ دیﮕﺮﯼ آﻪ از‬
‫روﻣﺎﻥﻬﺎ و ﺕﺌﺎﺕﺮ ﻣﯽﻓﻬﻤﻴﻢ ایﻦ اﺳﺖ آﻪ »ﻋﺎﺷﻖ ﺷﺪن اﻣﺮﯼ اﺳﺖ ﻥﺎﮔﺰیﺮ و اﺟﺘﻨﺎب ﻥﺎﭘﺬیﺮ«‬
‫یﻌﻨﯽ اﻣﺮﯼ اﺳﺖ آﻪ ﻣﺜﻞ ﺳﺮﺧﻚ ﺑﺎیﺪ هﻤﻪ آﺲ ﺑﻪ ﺁن ﻣﺒﺘﻼ ﮔﺮدد و ﭼﻮن ﻋﻘﻴﺪﻩ دارﻥﺪ‪ ،‬ﺑﻌﻀﯽ‬
‫اﺷﺨﺎص ﻣﺘﺄهﻞ وﻗﺘﯽ ﺑﻪ ﺁﺷﻨﺎﯼ ﺟﺪیﺪﯼ رو ﺑﻪ رو ﻣﯽﺷﻮﻥﺪ‪ ،‬ﻓﺮیﻔﺘﻪ ﺷﺪﻩ دل و دیﻦ از آﻒ‬
‫ﻣﯽدهﻨﺪ‪ .‬وﻟﯽ ﻥﮕﺎرﻥﺪﻩ ایﻦ ﻃﻮر ﻣﻌﺘﻘﺪ اﺳﺖ آﻪ ایﻦ اﺣﺴﺎﺳﺎت ﻏﻴﺮ ﻗﺎﺑﻞ اﺟﺘﻨﺎب در زﻥﺪﮔﯽ‬
‫ﻋﻤﻠﯽ و واﻗﻌﯽ ﺧﻴﻠﯽ آﻤﺘﺮ اﺳﺖ ﺕﺎ در آﺘﺎبهﺎ‪ ،‬ﻣﺨﺼﻮﺹﺎ وﻗﺘﯽ ﺷﺨﺺ رﺷﺪ ﭘﻴﺪا آﻨﺪ‪ .‬وﻗﺘﯽ‬
‫ﻣﺎ ﺑﺎ آﺴﯽ آﻪ ﺧﻮﺷﮕﻞ‪ ،‬زیﺮك و دﻟﭙﺬیﺮ اﺳﺖ ﺑﺮﺧﻮرد ﻣﯽآﻨﻴﻢ‪ ،‬اﻟﺒﺘﻪ ﺑﺎیﺪ ایﻦ ﺹﻔﺎت ﺧﻮب را‬
‫ﺕﺤﺴﻴﻦ ﻥﻤﻮدﻩ و دوﺳﺖ ﺑﻪ داریﻢ‪ .‬وﻟﯽ ﺁیﺎ ﺧﻴﻠﯽ ﺑﻴﺸﺘﺮ در اﺧﺘﻴﺎر ﺧﻮد ﻣﺎ ﻥﻴﺴﺖ آﻪ ایﻦ دوﺳﺘﯽ‬
‫یﻚ روزﯼ ﺕﺒﺪیﻞ ﺑﻪ »ﻋﺸﻖ« ﺷﻮد یﺎ ﻥﺸﻮد؟ اﻟﺒﺘﻪ اﮔﺮ ﻓﻜﺮر اﺛﺮ روﻣﺎنهﺎ و ﻥﻤﺎیﺶﻥﺎﻣﻪهﺎ و‬
‫اﺷﻌﺎر اﺣﺴﺎﺳﺎﺕﯽ ﺧﻔﻪ ﺷﺪﻩ و ﺕﻦ ﻣﺎ هﻢ از اﻟﻜﻞ اﺷﺒﺎع ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬هﺮ ﻥﻮع ﻣﺤﺒﺘﯽ هﻢ آﻪ ﺑﺎ ﺁن‬
‫ﻣﺼﺎدف ﺷﻮیﻢ ﺕﺒﺪیﻞ ﺑﻪ »ﻋﺸﻖ« ﺧﻮاهﻴﻢ ﻥﻤﻮد‪ ،‬هﻤﺎن ﻃﻮرﯼ آﻪ اﮔﺮ در راهﯽ ﻣﺠﺮاﯼ ﮔﻮدﯼ‬
‫ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬هﻤﻪ ﺁب ﺑﺎران در ﺁن ﻣﺠﺮا ﺟﺎرﯼ ﻣﯽﺷﻮد و یﺎ ایﻦ آﻪ اﮔﺮ ﻋﻴﻨﻚ ﺁﺑﯽ ﺑﺰﻥﻴﺪ هﺮ ﭼﻪ ﺑﺒﻴﻨﻴﺪ‬
‫ﺁﺑﯽ ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد‪ ،‬ﭘﺲ ﺧﻮد ﻣﺎ ﻣﻘﺼﺮیﻢ‪ .‬ﭘﻴﺶ از ایﻦ آﻪ ﻣﻮﺿﻮع ﻃﻼق را ﺕﻤﺎم آﻨﻴﻢ‪ ،‬ﺧﻮب اﺳﺖ‬
‫دو ﭼﻴﺰﯼ را آﻪ ﻏﺎﻟﺒﺎ ﺑﺎ هﻢ ﻣﺘﺸﺒﻪ ﻣﯽ دهﻴﻢ‪.‬‬

‫یﻜﯽ از ایﻦ دو ﻋﻘﻴﺪﻩ ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ در ﻣﻮﺿﻮع ازدواج اﺳﺖ‪ .‬دوﻣﯽ ﻣﻮﺿﻮﻋﯽ اﺳﺖ آﺎﻣﻼ‬
‫ﻣﺘﻔﺎوت‪ ،‬یﻌﻨﯽ اﮔﺮ ﻣﺴﻴﺤﻴﺎن ﺣﻖ رأﯼ داﺷﺘﻪ و یﺎ ﻥﻤﺎیﻨﺪﻩ ﭘﺎرﻟﻤﺎن ﺑﺎﺷﻨﺪ‪ ،‬ﺕﺎ ﭼﻪ اﻥﺪازﻩ ﺑﺎیﺪ‬
‫ﻥﻈﺮیﺎت ﺧﻮد را در ﻣﻮﺿﻮع زﻥﺎﺷﻮیﯽ ﺑﻪﺹﻮرت ﻗﺎﻥﻮن ﻃﻼق ﺑﻪ ﻣﺮدم ﺕﺤﻤﻴﻞ ﻥﻤﺎیﻨﺪ‪ .‬ﺑﺴﻴﺎرﯼ‬
‫از ﻣﺮدم ﻓﻜﺮ ﻣﯽآﻨﻨﺪ آﻪ اﮔﺮ ﺷﻤﺎ ﻣﺴﻴﺤﯽ ﺑﺎﺷﻴﺪ‪ ،‬ﺑﺎیﺪ ﺳﻌﯽ آﻨﻴﺪ ﻃﻼق را ﺑﺮاﯼ هﻤﻪ دﺷﻮار‬
‫ﺳﺎزیﺪ‪ .‬ﻥﻈﺮ ﻥﮕﺎرﻥﻨﺪﻩ ﭼﻨﻴﻦ ﻥﻴﺴﺖ‪ .‬ﺑﻪ ﻥﻈﺮ ﻥﮕﺎرﻥﺪﻩ آﻠﻴﺴﺎهﺎ ﺑﺎیﺪ ﺧﻮب ﺑﺪاﻥﻨﺪ آﻪ اآﺜﺮیﺖ‬
‫اﻥﮕﻠﻴﺴﻬﺎ ﻣﺴﻴﺤﯽ ﻥﻴﺴﺘﻨﺪ‪ ،‬ﺑﻨﺎﺑﺮایﻦ از ﺁﻥﻬﺎ ﻥﺒﺎیﺪ اﻥﺘﻈﺎر داﺷﺖ آﻪ ﺑﺮ ﻃﺒﻖ اﺹﻮل ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ‬
‫زﻥﺪﮔﯽ آﻨﻨﺪ‪ .‬ﺑﺎیﺪ دو ﻥﻮع ﻣﺸﺨﺺ ازدواج ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬یﻜﯽ ﺕﺤﺖ ﻥﻈﺮ دوﻟﺖ آﻪ ﻗﻮاﻥﻴﻦ ﺁن ﺕﻮﺳﻂ آﻠﻴﻪ‬
‫اهﺎﻟﯽ اﺟﺮا ﮔﺮدد و دیﮕﺮﯼ ﺕﺤﺖ ﻥﻈﺮ آﻠﻴﺴﺎ آﻪ ﻗﻮاﻥﻴﻦ ﺁن ﺕﻮﺳﻂ اﻋﻀﺎﯼ ﺁن اﺟﺮا ﺷﻮد‪ .‬ﻓﺮق‬
‫ایﻦ دو ﺑﺎیﺪ ﻣﺸﺨﺺ ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬ﺑﻪ ﻃﻮرﯼ آﻪ ﺷﺨﺺ ﺑﺪاﻥﺪ آﺪام زن و ﺷﻮهﺮ در آﻠﻴﺴﺎ ازدواج آﺮدﻩ‬
‫و آﺪام ﻥﻜﺮدﻩاﻥﺪ‪.‬ایﻦ ﺑﻮد ﻣﺨﺘﺼﺮﯼ از ﻋﻘﺎیﺪ ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ در ﺑﺎرﻩ داﺉﻤﯽ ﺑﻮدن ازدواج‪ .‬یﻚ‬
‫ﻣﻮﺿﻮع ﻥﺴﺒﺘﺎ ﻣﺸﻜﻞﺕﺮﯼ هﻢ ﺑﺎیﺪ ﻣﻮرد ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻗﺮار ﮔﻴﺮد‪ .‬زﻥﺎن ﻣﺴﻴﺤﯽ وﻋﺪﻩ دادﻩاﻥﺪ آﻪ از‬
‫ﺷﻮهﺮان ﺧﻮد اﻃﺎﻋﺖ ﻥﻤﺎیﻨﺪ‪ .‬در زﻥﺎﺷﻮﺉﯽ ﻣﺴﻴﺤﯽ ﻣﺮد ﻣﻘﺎم »ﺳﺮ« را دارد‪ .‬در ایﻦ ﺟﺎ ﻇﺎهﺮا‬
‫دو ﻣﻮﺿﻮع ﭘﻴﺶ ﻣﯽﺁیﺪ‪ ،‬یﻜﯽ ایﻦ آﻪ ﭼﺮا ﺳﺮ اﺹﻼ ﻻزم اﺳﺖ و ﭼﺮا ﻣﺴﺎوات در ﺑﻴﻦ ﻥﻴﺴﺖ؟‬
‫دوم ایﻦ آﻪ ﭼﺮا ﻣﺮد »ﺳﺮ« ﺑﺎﺷﺪ و زن ﻥﺒﺎﺷﺪ؟‬
‫‪ .١‬اﺣﺘﻴﺎج ﺑﻪ ﻣﻮﺿﻮع» ﺳﺮ« یﺎ رﺉﻴﺲ‪ ،‬از ایﻦ ﻟﺤﺎظ اﺳﺖ آﻪ زﻥﺎﺷﻮیﯽ اﻣﺮﯼ دایﻤﯽ‬
‫اﺳﺖ‪ ،‬اﻟﺒﺘﻪ ﺕﺎ زﻣﺎﻥﯽ آﻪ زن و ﺷﻮهﺮ ﻣﻮاﻓﻖاﻥﺪ اﺣﺘﻴﺎج ﺑﻪ ﺑﺤﺚ در ﻣﻮﺿﻮع»ﺳﺮ«‬
‫ﻥﻴﺴﺖ و اﻣﻴﺪواریﻢ در زﻥﺎﺷﻮیﯽ ﻣﺴﻴﺤﯽ وﺿﻌﻴﺖ ﻋﺎدﯼ ﭼﻨﻴﻦ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬وﻟﯽ وﻗﺘﯽ‬
‫واﻗﻌﺎ اﺧﺘﻼﻓﯽ ﭘﻴﺶ ﺁیﺪ‪ ،‬ﭼﻪ اﺕﻔﺎق ﻣﯽاﻓﺘﺪ؟ اﻟﺒﺘﻪ ایﻦ ﻣﻮﺿﻮع را زن و ﺷﻮهﺮ‬
‫ﻣﻄﺮح ﻣﺬاآﺮﻩ ﻗﺮار دهﻨﺪ‪ ،‬وﻟﯽ ﻓﺮض آﻨﻴﻢ ایﻦ ﻣﺬاآﺮات زیﺎد ﺷﺪﻩ و ﻥﺘﻴﺠﻪاﯼ‬
‫ﮔﺮﻓﺘﻪ ﻥﺸﺪﻩ اﺳﺖ‪ .‬ﻗﺪم ﺑﻌﺪﯼ ﭼﻴﺴﺖ ؟ ﻥﻤﯽﺕﻮان در ایﻦ ﺧﺼﻮص ﺑﻪ رأﯼ اآﺜﺮیﺖ‬
‫ﻣﻮﻗﻮف ﻥﻤﻮد‪ ،‬زیﺮا در ﺟﻠﺴﻪ دو ﻥﻔﺮﯼ اآﺜﺮیﺘﯽ ﻥﻤﯽﺕﻮان ﺑﻪ دﺳﺖ ﺁورد‪ .‬ﭘﺲ ﻣﺤﻘﻘﺎ‬
‫یﻜﯽ از دو اواﻣﺮ زیﺮ اﺕﻔﺎق ﻣﯽاﻓﺘﺪ‪ ،‬یﺎ ﺑﺎیﺪ از هﻢ ﺟﺪا ﺷﺪ و هﺮ یﻚ ﺑﻪ راﻩ ﺧﻮد‬
‫ﺑﺮود و یﺎ ایﻦ آﻪ یﻜﯽ از ﺁﻥﻬﺎ دراﯼ رأﯼ ﻗﺎﻃﻌﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬اﮔﺮ زﻥﺎﺷﻮیﯽ دایﻤﯽ اﺳﺖ‪،‬‬
‫یﻜﯽ از ایﻦ دو ﺑﺎیﺪ ﻗﺪرت اﺕﺨﺎذ ﺧﻄﺮ ﻣﺸﯽ ﺧﺎﻥﻮادﻩ را داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﻣﺸﺎرآﺖ‬
‫دایﻤﯽ هﻢ ﺑﺪون ﻗﺎﻥﻮن و اﺹﻮﻟﯽ ﻣﻤﻜﻦ ﻥﻴﺴﺖ‪.‬‬

‫‪ .٢‬ﺣﺎل ﺑﺒﻴﻨﻴﻢ آﻪ اﮔﺮ »ﺳﺮ« ﻻزم اﺳﺖ‪ ،‬ﭼﺮا ﺑﺎیﺪ ﻣﺮد ﺑﺎﺷﺪ؟ اوﻻ ﺁیﺎ واﻗﻌﺎ ﺟﺪا ﻣﺎیﻞ‬
‫هﺴﺘﻴﺪ آﻪ زن »ﺳﺮ« ﺑﺎﺷﺪ؟ ﮔﺮ ﭼﻪ ﭼﻨﺎن آﻪ ﮔﻔﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﻥﮕﺎرﻥﺪﻩ ﻣﺘﺄهﻞ ﻥﻴﺴﺖ‪ ،‬وﻟﯽ‬
‫ﺕﺎ ﺁن ﺟﺎ آﻪ ﻣﯽﻓﻬﻤﺪ ﺣﺘﯽ ﺁن ﺑﺎﻥﻮیﯽ هﻢ آﻪ ﻣﯽﺧﻮاهﺪ »ﺳﺮ« ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬اﮔﺮ ﺑﻔﻬﻤﺪ در‬
‫ﺧﺎﻥﻪ هﻤﺴﺎیﻪ هﻢ هﻤﻴﻦ ﺑﺴﺎط ﺣﻜﻢﻓﺮﻣﺎ اﺳﺖ‪ ،‬ﭼﻨﺪان ﺧﻮﺷﺶ ﻥﻤﯽﺁیﺪ و ﺧﻴﻠﯽ اﺣﺘﻤﺎل‬
‫دارد آﻪ ﺑﮕﻮیﺪ »ﺑﻴﭽﺎرﻩ ﺁﻗﺎﯼ ﻓﻼن‪ ،‬ﭼﺮا اﺟﺎزﻩ ﻣﯽدهﺪ ﺁن زن ﻣﺰاﺣﻢ‪ ،‬ﺑﻴﺶ از ﺣﺪ‬
‫ﺕﺼﻮر ﺳﻮارش ﺷﻮد«‪ .‬ﺷﺎیﺪ اﮔﺮ آﺴﯽ هﻢ ﺑﻪ ﺧﻮد او ﺑﮕﻮیﺪ آﻪ او »ﺳﺮ« ﺧﺎﻥﻮادﻩ‬
‫ﺷﺪﻩ و از ﻣﺮد ﺳﻮارﯼ ﻣﯽﮔﻴﺮد‪ ،‬ﺧﻮﺷﺶ ﻥﻤﯽﺁﻣﺪ‪ .‬ﻗﺎﻥﻮن ﺣﻜﻮﻣﺖ زن ﺑﺮ ﻣﺮد ﻗﺪرﯼ‬
‫ﻏﻴﺮ ﻃﺒﻴﻌﯽ ﺑﻪ ﻥﻈﺮ ﻣﯽﺁیﺪ‪ ،‬زیﺮا ﺧﻮد زنهﺎ هﻢ ﺕﺎ ﺣﺪﯼ از ایﻦ ﺣﻜﻮﻣﺖ ﺷﺮﻣﺴﺎرﻥﺪ‬
‫و از ﻣﺮداﻥﯽ آﻪ ﺕﺤﺖ ﺣﻜﻢ ﺁﻥﻬﺎ هﺴﺘﻨﺪ‪ ،‬ﺑﺪﺷﺎن ﻣﯽﺁیﺪ‪ .‬وﻟﯽ یﻚ دﻟﻴﺪ دیﮕﺮ هﻢ هﺴﺖ‪،‬‬
‫و ایﻦ ﻣﻮﺿﻮع را رك و ﺳﺎدﻩ ﻣﺜﻞ یﻚ ﺁدم ﻣﺠﺮد ﻣﯽﮔﻮیﻢ‪ ،‬زیﺮا دﻟﻴﻠﯽ اﺳﺖ آﻪ از‬
‫ﺧﺎرج‪ ،‬ﺑﻬﺘﺮ از داﺧﻞ ﻣﯽﺕﻮان دیﺪ‪ .‬راﺑﻄﻪ ﺧﺎﻥﻮادﻩ ﺑﺎ دﻥﻴﺎﯼ ﺧﺎرج‪ ،‬یﻌﻨﯽ ﺑﺎﺹﻄﻼح‬
‫ﺳﻴﺎﺳﺖ ﺧﺎرﺟﯽ ﺧﺎﻥﻮادﻩ در ﺁﺧﺮیﻦ وﺣﻠﻪ ﺑﺎیﺪ ﺑﺎ ﻣﺮد ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬زیﺮا ﻣﺮد هﻤﻴﺸﻪ ﻥﺴﺒﺖ‬
‫ﺑﻪ ﺧﺎرج از ﻣﻨﺰل ﺧﻮد ﻣﻨﺼﻒ ﺑﻮدﻩ و هﺴﺖ‪.‬‬

‫زن در وهﻠﻪ اول ﺑﺮاﯼ ﺑﭽﻪهﺎ و ﺷﻮهﺮ ﺧﻮد ﺑﺎ دﻥﻴﺎ ﻣﺒﺎرزﻩ ﻣﯽآﻨﺪ‪ .‬ﭘﺲ ﻃﺒﻌﺎ و ﺑﻪ یﻚ‬
‫ﻣﻌﻨﯽ ﺹﺤﻴﺤﺎ ﺕﻘﺎﺿﺎهﺎﯼ اوﻻد و ﺷﻮهﺮ ﺑﺮاﯼ زن ﻣﻘﺪم ﺑﺮ آﻠﻴﻪ ﺕﻘﺎﺿﺎهﺎﯼ دیﮕﺮ اﺳﺖ‪.‬‬
‫زن اﻣﻴﻦ ﻣﺨﺼﻮص ﻣﺼﺎﻟﺢ اوﻻد و ﺷﻮهﺮ اﺳﺖ‪ .‬آﺎر ﺷﻮهﺮ ایﻦ اﺳﺖ آﻪ ﺑﺒﻴﻨﺪ ایﻦ‬
‫ﺷﻮهﺮ اﺳﺖ آﻪ ﻣﺮدم‬ ‫رﺟﺤﺎن ﻃﺒﻴﻌﯽ در زن ﺧﻴﻠﯽ ﺷﺪیﺪ ﻥﺸﻮد‪ .‬ﺕﺼﻤﻴﻢ ﺁﺧﺮیﻦ ﺑﺎ‬
‫دیﮕﺮ را از ﺷﺮ اوﻻدﭘﺮﺳﺘﯽ و ﻋﻼﻗﻪ ﺷﺪیﺪ زﻥﺶ ﺣﻔﻆ آﻨﺪ‪ .‬اﮔﺮ آﺴﯽ در ایﻦ ﻣﻮﺿﻮع‬
‫ﺕﺮدیﺪ دارد یﻚ ﺳﺆال ﺳﺎدﻩ ﻣﯽﺷﻮد‪ .‬اﮔﺮ ﺳﮓ ﺷﻤﺎ ﺑﭽﻪ هﻤﺴﺎیﻪ را ﮔﺎز ﺑﮕﻴﺮد و یﺎ ﺑﭽﻪ‬
‫ﺷﻤﺎ ﺳﮓ هﻤﺴﺎیﻪ را اذیﺖ آﻨﺪ‪ ،‬ﺁیﺎ ﺕﺮﺟﻴﺢ ﻣﯽدهﻴﺪ آﻪ ﺳﺮو آﺎر ﺷﻤﺎ ﺑﺎ ﻣﺮد یﺎ زن‬
‫ﺑﺎﺷﺪ؟ و یﺎ اﮔﺮ ﺷﻤﺎ زن ﺷﻮهﺮدارﯼ ﺑﺎﺷﻴﺪ‪ ،‬ﺳﺆال دیﮕﺮﯼ ﻣﯽآﻨﻢ‪ .‬ﺑﺎ ایﻦ آﻪ ﺧﻴﻠﯽ از‬
‫ﺷﻮهﺮﺕﺎن ﺕﻤﺠﻴﺪ ﻣﻴﻜﻨﻴﺪ‪ ،‬ﺁیﺎ ﻣﻌﺘﻘﺪ ﻥﻴﺴﺘﻴﺪ آﻪ ﻋﻴﺐ ﻋﻤﺪﻩ او ایﻦ اﺳﺖ آﻪ ﺑﻪ ﺁن ﺷﺪﺕﯽ آﻪ‬
‫ﺷﻤﺎ ﻣﺎیﻠﻴﺪ از ﺣﻖ ﺧﻮدش و ﺷﻤﺎ در ﻣﻘﺎﺑﻞ هﻤﺴﺎیﻪ دﻓﺎع ﻥﻤﯽآﻨﻴﺪ؟ ﺁیﺎ او را آﻤﯽ‬
‫ﺧﻮﻥﺴﺮد و ﺹﻠﺢﺟﻮ ﻥﻤﯽداﻥﻴﺪ؟‬
 ‫آﺘﺎب‪ :‬اﺧﻼق ﻣﺴﻴﺤﯽ‬
‫ﻧﻮﺷﺘﻪ‪ :‬چ‪ .‬س‪ .‬ﻟﻮﺋﻴﺲ‬
‫ﺗﺮﺟﻤﻪ‪ :‬ر‪ .‬ﻧﺎﻣﻮر‬

‫ﻓﺼﻞ هﻔﺘﻢ‪ :‬ﺑﺨﺸﺎﻳﺶ‬

‫در ﮔﻔﺘﺎر ﭘﻴﺶ ﮔﻔﺘﻴﻢ آﻪ ﭘﺎآﺪاﻣﻨﯽ یﻜﯽ از ﻣﻨﻔﻮرﺕﺮیﻦ ﻓﻀﺎیﻞ اﺧﻼﻗﯽ ﻣﺴﻴﺤﯽ اﺱﺖ وﻟﯽ یﻘﻴﻦ‬
‫ﻥﺪارم آﻪ ایﻦ ﻥﻈﺮیﻪ درﺱﺖ ﺑﺎﺷﺪ ﺑﻪ ﻥﻈﺮ ﻥﮕﺎرﻥﺪﻩ ﻣﻮﺽﻮﻋﯽ آﻪ اآﻨﻮن ﻣﻮرد ﺑﺤﺚ اﺱﺖ ﺑﻪ‬
‫ﻣﺮاﺕﺐ ﻣﻨﻔﻮرﺕﺮ اﺱﺖ‪ .‬ﻗﺎﻥﻮن ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ ﻣﯽﮔﻮیﺪ‪»:‬هﻤﺴﺎیﻪ ﺧﻮد را ﭼﻮن ﺧﻮد دوﺱﺖ ﺑﺪار«‪.‬‬
‫ﭼﻮن در اﺧﻼق ﻣﺴﻴﺤﯽ آﻠﻤﻪ »هﻤﺴﺎیﻪ« ﺷﺎﻣﻞ »دﺷﻤﻦ« هﻢ ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ از ایﻦ رو ﺑﺎ وﻇﻴﻔﻪ‬
‫ﺱﺨﺖ ﺑﺨﺸﺎیﺶ ﮔﻨﺎهﺎن دﺷﻤﻨﺎﻥﻤﺎن ﻣﻮاﺟﻪ ﻣﯽﺷﻮیﻢ‪ .‬هﺮآﺲ ﻋﻘﻴﺪﻩ دارد آﻪ ﺑﺨﺸﺎیﺶ ﻋﻘﻴﺪﻩ‬
‫ﭘﺴﻨﺪیﺪﻩاﯼ اﺱﺖ ﺕﺎ ایﻨﻜﻪ ﻣﺜﻼ ﺟﻨﮕﯽ ﭘﻴﺶ ﻣﯽﺁیﺪ و ﺧﻮد ﻣﺎ ﻻزم ﻣﯽداﻥﻴﻢ آﻪ آﺴﯽ یﺎ ﭼﻴﺰﯼ را‬
‫ﺑﺒﺨﺸﻴﻢ‪ .‬ﺁن وﻗﺖ اﮔﺮ آﺴﯽ ﻣﻮﺽﻮع ﺑﺨﺸﺎیﺶ را ﺑﺮاﯼ ﻣﺎ ﻣﻄﺮح آﻨﺪ‪ .‬دﭼﺎر ﻃﻮﻓﺎن ﺧﺸﻢ و‬
‫ﻏﻀﺐ ﻣﺎ ﻣﯽﺷﻮد‪ .‬ایﻦ ﻃﻮر ﻥﻴﺴﺖ آﻪ ﻣﺮدم ایﻦ ﻥﺎﻣﻮس اﺧﻼﻗﯽ را دﺷﻮار و ﺧﻴﻠﯽ ﻋﺎﻟﯽ‬
‫ﺑﺪاﻥﻨﺪ‪ ،‬ﺑﻠﻜﻪ ﺁن را ﺕﻨﻔﺮﺁﻣﻴﺰ و ﻗﺎﺑﻞ ﺕﺤﻘﻴﺮ ﻣﯽﺷﻤﺎرﻥﺪ و ﻣﯽﮔﻮیﻨﺪ‪» :‬ایﻦ ﮔﻮﻥﻪ ﺡﺮفهﺎ ﺁدم را‬
‫ﻣﺸﻤﺌﺰ ﻣﯽﺱﺎزد« و ﻥﺼﻒ ﺧﻮاﻥﻨﺪﮔﺎن اﻻن ﻣﯽ ﺧﻮاهﻨﺪ ﺑﭙﺮﺱﻨﺪ‪» :‬اﮔﺮ ﺷﻤﺎ ﻟﻬﺴﺘﺎﻥﯽ یﺎ آﻠﻴﻤﯽ‬
‫ﺑﻮدیﺪ راﺟﻊ ﺑﻪ ﮔﺸﺘﺎﭘﻮﯼ ﺁﻟﻤﺎن ﭼﻪ ﻓﻜﺮ ﻣﯽآﺮدیﺪ؟« ﻥﮕﺎرﻥﺪﻩ هﻢ در هﻤﻴﻦ ﺟﺎ ﮔﻴﺮ اﺱﺖ‪ .‬هﻤﺎن‬
‫ﻃﻮر آﻪ وﻗﺘﯽ ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ ﺑﻪ ﻣﻦ ﻣﯽﮔﻮیﺪ ﺡﺘﯽ ﺑﺮاﯼ ﻥﺠﺎت ﺧﻮد از ﺧﻄﺮ ﻣﺮگ و ﺷﻜﻨﺠﻪ ﻥﺒﺎیﺪ‬
‫دروغ ﺑﮕﻮیﻢ‪ ،‬ﻥﻤﯽداﻥﻢ وﻗﺘﯽ ﺑﺎ ﭼﻨﻴﻦ ﻣﻮﺽﻮﻋﯽ رو ﺑﻪ رو ﺷﻮم ﭼﻪ ﺧﻮاهﻢ آﺮد‪ .‬در ایﻦ ﺟﺎ‬
‫ﻥﻤﯽﺧﻮاهﻢ ﺑﮕﻮیﻢ ﻣﻦ ﭼﻪ ﺧﻮاهﻢ آﺮد اﻟﺒﺘﻪ ﻋﻤﻞ ﻣﻦ ﺧﻴﻠﯽ ﻥﺎﺷﺎیﺴﺘﻪ ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد ﺑﻠﻜﻪ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ‬
‫ﺑﮕﻮیﻢ آﻪ ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ ﭼﻴﺴﺖ‪ .‬ایﻦ اﺧﺘﺮاع ﻣﻦ ﻥﻴﺴﺖ و درﺱﺖ در ﻗﻠﺐ ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ ﻣﯽﺑﻴﻨﻢ ایﻦ ﺕﻌﻠﻴﻢ‬
‫وﺟﻮد دارد آﻪ ﻣﯽﮔﻮیﺪ‪» :‬ﮔﻨﺎهﺎن ﻣﺎ را ﺑﺒﺨﺶ ﭼﻨﺎن آﻪ ﻣﺎ ﻥﻴﺰ ﮔﻨﺎﻩ آﻨﻨﺪﮔﺎن ﺑﻪ ﺧﻮد را‬
‫ﻣﯽﺑﺨﺸﻴﻢ«‪.‬‬

‫آﻤﺘﺮیﻦ اﻣﻴﺪﯼ ﻥﻴﺴﺖ آﻪ از ﻃﺮیﻖ دیﮕﺮﯼ ﺑﺨﺸﻴﺪﻩ ﺷﻮیﻢ‪ .‬آﺎﻣﻼ واﺽﺢ ﺷﺪﻩ اﺱﺖ آﻪ اﮔﺮ ﻣﺎ‬
‫ﻣﺮدم را ﻥﺒﺨﺸﻴﻢ ﺧﻮد ﻣﺎ ﺑﺨﺸﻴﺪﻩ ﻥﺨﻮاهﻴﻢ ﺷﺪ‪ .‬ایﻦ آﺎر ﺑﻪ هﻴﭻ وﺟﻪ دو راﻩ ﻥﺪارد‪ ،‬ﺑﻠﻜﻪ ﻓﻘﻂ یﻚ‬
‫راﻩ در ﭘﻴﺶ اﺱﺖ؛ ﭼﻪ ﺑﺎیﺪ آﺮد؟ ﺑﻪ هﺮ ﺹﻮرت اﻟﺒﺘﻪ ﺱﺨﺖ اﺱﺖ‪ ،‬وﻟﯽ دو آﺎر ﻣﯽﺕﻮان آﺮد‬
‫آﻪ ﻗﺪرﯼ ﺁﺱﺎنﺕﺮ ﺑﺸﻮد‪ .‬وﻗﺘﯽ آﺴﯽ ﺑﻪ ﺕﺤﺼﻴﻞ ریﺎﺽﯽ ﺷﺮوع ﻣﯽ آﻨﺪ‪ ،‬ﻓﻮرﯼ ﺑﻪ ریﺎﺽﻴﺎت‬
‫ﻋﺎﻟﯽ ﻥﻤﯽﭘﺮدازد ﺑﻠﻜﻪ از اﺑﺘﺪا ﺑﻪ ﻓﺮا ﮔﺮﻓﺘﻦ ﺟﻤﻊ هﺎﯼ ﺱﺎدﻩ ﺷﺮوع ﻣﯽآﻨﺪ‪ .‬ﺑﻪ هﻤﺎن ﺕﺮﺕﻴﺐ اﮔﺮ‬
‫ﻣﺎ واﻗﻌﺎ ﺑﺨﻮاهﻴﻢ )هﻤﻪ ﺑﺴﺘﻪ ﺑﻪ ایﻦ اﺱﺖ آﻪ واﻗﻌﺎ ﺑﺨﻮاهﻴﻢ( آﻪ ﻃﺮز ﺑﺨﺸﻴﺪن را یﺎد ﺑﮕﻴﺮیﻢ‪،‬‬
‫ﺷﺎیﺪ ﺑﺎﺷﺪ آﻪ یﻚ اﻣﺮﯼ ﺁﺱﺎنﺕﺮ از ﻣﻮﺽﻮع ﮔﺸﺘﺎﭘﻮﯼ ﺁﻟﻤﺎن را در ﻥﻈﺮ ﺑﻴﺎوریﻢ‪ .‬ﻣﺜﻼ از اﺑﺘﺪا‬
‫ﺷﺮوع آﻨﻴﻢ زن و ﺷﻮهﺮ ﺧﻮد و یﺎ واﻟﺪیﻦ و اﻃﻔﺎل و یﺎ ﻥﺰدیﻜﺎن ﺧﻮد را ﺑﺮاﯼ ﺧﻄﺎیﯽ آﻪ‬
‫ﻥﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻣﺎ آﺮدﻩ و یﺎ ﺡﺮﻓﯽ آﻪ ﺷﺎیﺪ درهﻔﺘﻪ ﮔﺬﺷﺘﻪ زدﻩاﻥﺪ ﺑﺒﺨﺸﻴﻢ‪ ،‬ﺷﺎیﺪ ایﻦ ﻣﻮﺽﻮع ﻣﺎ را‬
‫ﭼﻨﺪﯼ ﻣﺸﻐﻮل ﺑﺪارد و دیﮕﺮ ایﻦ آﻪ ﺕﺎ ﻣﯽﺕﻮاﻥﻴﻢ ﺱﻌﯽ آﻨﻴﻢ درﺱﺖ ﺑﻔﻬﻤﻴﻢ آﻪ ﻣﻌﻨﯽ دوﺱﺖ‬
‫داﺷﺘﻦ هﻤﺴﺎیﻪ ﻣﺎﻥﻨﺪ ﻥﻔﺲ ﺧﻮد ﭼﻴﺴﺖ؛ ﺑﺪیﻦ ﻣﻌﻨﯽ آﻪ ﺑﺎیﺪ هﻤﺴﺎیﻪ را ﻣﺜﻞ ﻥﻔﺲ ﺧﻮدم دوﺱﺖ‬
‫ﺑﺪارم‪ .‬ﺡﺎﻻ واﻗﻌﺎ ﻣﻦ ﭼﻘﺪر ﺧﻮدم را دوﺱﺖ دارم؟ اآﻨﻮن آﻪ ﻥﮕﺎرﻥﺪﻩ ﻓﻜﺮ ﻣﯽآﻨﺪ ﻣﯽﺑﻴﻨﺪ آﻪ‬
‫واﻗﻌﺎ ﺡﺲ ﻋﺸﻖ و ﻋﻼﻗﻪاﯼ ﺑﻪ ﺷﺨﺺ ﺧﻮد ﻥﺪارد و ﺡﺘﯽ ﺑﻌﻀﯽ اوﻗﺎت از اﺟﺘﻤﺎع ﺧﻮد ﻥﻴﺰ‬
‫اﺱﺘﻔﺎدﻩاﯼ ﻥﻤﯽﺑﺮد‪ .‬ﭘﺲ ﻇﺎهﺮا ﺑﺮاﯼ ایﻦ ﺟﺎﻥﺐ آﻪ »هﻤﺴﺎیﻪ ات را دوﺱﺖ ﺑﺪار« ﻣﻌﻨﯽ اش ایﻦ‬
‫ﻥﻴﺴﺖ آﻪ »ﺑﻪ او ﻋﻼﻗﻪ داﺷﺘﻪ ﺑﺎش« یﺎ »او را دﻟﭙﺬیﺮ ﺑﺪان« و ﻣﻦ ﺑﺎیﺴﺘﯽ ﻗﺒﻼ ایﻦ ﻣﻮﺽﻮع را‬
‫درك آﺮدﻩ ﺑﺎﺷﻢ‪.‬‬
‫زیﺮا ﺑﺎ ﺱﻌﯽ و آﻮﺷﺶ و ﺑﻪ زور ﻥﻤﯽﺷﻮد ﺑﻪ آﺴﯽ ﻋﻼﻗﻪ ﭘﻴﺪا آﺮد‪ .‬ﺁیﺎ ﻣﻦ ﺧﻮدم را ﺁدﻣﯽ‬
‫ﺧﻮب و ﺁراﺱﺘﻪ ﻣﯽداﻥﻢ؟ ﻣﺘﺎﺱﻔﺎﻥﻪ ﮔﺎهﯽ اوﻗﺎت ایﻦ ﻃﻮراﺱﺖ‪ ،‬وﻟﯽ ﺑﻪ ایﻦ ﻋﻠﺖ ﻥﻴﺴﺖ آﻪ ﺧﻮدم‬
‫را دوﺱﺖ دارم‪ ،‬ﺑﻠﻜﻪ ﺑﺮﻋﻜﺲ ﺁن اﺱﺖ‪ .‬دوﺱﺖ داﺷﺘﻦ ﻥﻔﺲ ﺑﺎﻋﺚ ﻣﯽﺷﻮد آﻪ ﺧﻮدم را ﺁدم‬
‫ﺧﻮﺑﯽ ﺑﺪاﻥﻢ‪ ،‬وﻟﯽ ﺑﺪیﻦ ﻋﻠﺖ ﺧﻮد را دوﺱﺖ ﻥﻤﯽدارم آﻪ ﺧﻮد را ﺁدم ﺧﻮﺑﯽ ﻣﯽداﻥﻢ‪ .‬ﭘﺲ اﮔﺮ‬
‫آﺴﯽ هﺴﺎیﻪاش را دوﺱﺖ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﻣﺴﺘﻠﺰم ایﻦ ﻥﻴﺴﺖ آﻪ ﺁﻥﻬﺎ را هﻢ ﻣﺮدﻣﺎن ﺧﻮب و‬
‫دﻟﭙﺬیﺮﯼ ﺑﺪاﻥﺪ‪ .‬ایﻦ ﺧﻮدش ﺧﻴﻠﯽ آﻤﻚ اﺱﺖ‪ .‬زیﺮا ﺑﺴﻴﺎرﯼ ﻣﺮدم ﻓﻜﺮ ﻣﯽآﻨﻨﺪ آﻪ ﺑﺨﺸﺎیﺶ‬
‫دﺷﻤﻨﺎن ﻣﻌﻨﯽاش ایﻦ اﺱﺖ آﻪ ﺕﺸﺨﻴﺺ ﺑﺪهﻴﻢ ﺁﻥﻬﺎ ﺑﺎﻻﺧﺮﻩ واﻗﻌﺎ ﺁن ﻗﺪر ﺁدم هﺎﯼ ﺑﺪﯼ ﻥﻴﺴﺘﻨﺪ‪،‬‬
‫در ﺡﺎﻟﯽ آﻪ ﮔﺎهﯽ ﻣﻌﻠﻮم اﺱﺖ آﻪ ﻣﺮدﻣﺎن ﺑﺪﯼ هﺴﺘﻨﺪ‪ .‬در روﺷﻦﺕﺮیﻦ دﻗﺎیﻖ زﻥﺪﮔﯽ ﺧﻮد ﻥﻪ‬
‫ﺕﻨﻬﺎ ﺧﻮد را ﺁدم ﺧﻮﺑﯽ ﻥﻤﯽداﻥﻢ‪ ،‬ﺑﻠﻜﻪ ﺧﻮد را ﺧﻴﻠﯽ آﺜﻴﻒ و ﺷﺮیﺮ ﻣﯽﺷﻤﺎرم‪ .‬ﻣﯽﺕﻮاﻥﻢ ﺑﺎ‬
‫وﺡﺸﺖ و اﻥﺰﺟﺎر ﺑﻪ ﺑﻌﻀﯽ آﺎرهﺎیﯽ آﻪ آﺮدﻩام ﻥﻈﺮ اﻓﻜﻨﻢ‪ .‬ﭘﺲ ﺑﻪ هﻤﺎن ﻃﻮر هﻢ ﻣﯽﺕﻮاﻥﻢ‬
‫ﺑﻌﻀﯽ از ﻋﻤﻠﻴﺎت دﺷﻤﻨﺎﻥﻢ را ﺑﺎ ﻥﻔﺮت و اﻥﺰﺟﺎر ﺕﻠﻘﯽ آﻨﻢ‪ .‬اآﻨﻮن آﻪ ﻓﻜﺮ ﺁن را ﻣﯽآﻨﻢ ﺑﻪ یﺎدم‬
‫ﻣﯽﺁیﺪ آﻪ ﻣﻌﻠﻤﻴﻦ ﻣﺴﻴﺤﯽ ﻣﺪﺕﻬﺎ ﻗﺒﻞ ﮔﻔﺘﻪاﻥﺪ‪» :‬ﺑﺎیﺪ ﻥﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻋﻤﻠﻴﺎت ﺁدم ﺑﺪ ﺕﻨﻔﺮ داﺷﺖ وﻟﯽ از‬
‫ﺧﻮد ﺁدم ﺑﺪ ﻥﺒﺎیﺪ ﻥﻔﺮت داﺷﺖ«‪ .‬ﺑﻪ ﻋﺒﺎرت دیﮕﺮ از ﮔﻨﺎﻩ ﻣﺘﻨﻔﺮ ﺑﺎﺷﻢ ﻥﻪ از ﮔﻨﺎﻩآﺎر‪ .‬ﻣﺪﺕﻬﺎ‬
‫ﻥﮕﺎرﻥﺪﻩ ایﻦ ﻓﺮق اﺡﻤﻘﺎﻥﻪ و ﮔﻤﺮاﻩ آﻨﻨﺪﻩ ﻣﯽداﻥﺴﺖ و ﻓﻜﺮ ﻣﯽ آﺮد آﻪ ﭼﻄﻮر ﻣﯽﺷﻮد آﻪ‬
‫ﺷﺨﺺ از ﻋﻤﻠﻴﺎت دیﮕﺮﯼ ﻣﺘﻨﻔﺮ ﺑﺎﺷﺪ وﻟﯽ از ﻓﺎﻋﻞ ﺁن اﻋﻤﺎل ﻣﺘﻨﻔﺮ ﻥﺒﺎﺷﺪ؟‬

‫ﺱﺎﻟﻴﺎن ﺑﻌﺪ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺷﺪم آﻪ ﻣﻦ ﻥﺴﺒﺖ ﺑﻪ یﻚ ﻥﻔﺮ در ﺕﻤﺎم ﻋﻤﺮم ﭼﻨﻴﻦ ﺑﻮدﻩام و ﺁن ﺷﺨﺺ ﺧﻮد‬
‫ﻣﻦ هﺴﺘﻢ‪ .‬ﺑﺪیﻦ ﻣﻌﻨﯽ آﻪ هﺮ ﭼﻪ از ﺟﺒﻦ و ﻓﺮیﺐ و ﺁز ﺧﻮد ﻣﻨﺰﺟﺮم‪ ،‬ﺑﺎز هﻢ ﺧﻮد را آﻤﺎآﺎن‬
‫دوﺱﺖ دارم‪ .‬هﻴﭻ ﮔﺎﻩ آﻮﭼﻜﺘﺮیﻦ اﺷﻜﺎﻟﯽ در ایﻦ ﻣﻮﺽﻮع ﻥﺒﻮدﻩ اﺱﺖ‪ .‬در ﺡﻘﻴﻘﺖ ﻋﻠﺖ اﺹﻠﯽ‬
‫ایﻦ آﻪ از ایﻦ ﺹﻔﺎت ﻣﻨﺰﺟﺮ ﺑﻮدﻩام ﺑﻪ واﺱﻄﻪ ﻣﺤﺒﺘﯽ اﺱﺖ آﻪ ﺑﻪ ﺷﺨﺺ ﺧﻮد داﺷﺘﻪام‪ .‬ﭼﻮن‬
‫ﺧﻮدم را دوﺱﺖ داﺷﺘﻢ‪ .‬ﭘﺲ از آﺸﻒ ایﻦ ﻣﺴﺌﻠﻪ آﻪ ﻣﻦ ﻣﺮﺕﻜﺐ ایﻦ ﻓﺠﺎیﻊ ﺷﺪﻩام ﻏﺼﻪ‬
‫ﻣﯽﺧﻮردم‪ .‬در ﻥﺘﻴﺠﻪ ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ ﻥﻤﯽﺧﻮاهﺪ یﻚ ذرﻩ از ﻥﻔﺮﺕﯽ آﻪ ﻣﺎ ﻥﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻇﻠﻢ و ﺧﻴﺎﻥﺖ داریﻢ‬
‫آﻢ ﺷﻮد‪ .‬ﺑﻠﯽ ﻣﺎ ﺑﺎیﺪ ﻥﺴﺒﺖ ﺑﻪ اﻋﻤﺎل ﺑﺪ ﻥﻔﺮت ﺑﻮرزیﻢ‪ .‬یﻚ آﻠﻤﻪ هﻢ از ﺁن ﭼﻪ در ایﻦ ﻣﻮﺽﻮع‬
‫ﮔﻔﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﻥﺒﺎیﺪ ﺡﺬف ﮔﺮدد‪ .‬وﻟﯽ در ﻋﻴﻦ ﺡﺎل ﺑﺎیﺪ ﺑﻪ هﻤﺎن درﺟﻪ آﻪ از ﻋﻴﺐهﺎﯼ ﺧﻮد ﻥﻔﺮت‬
‫داریﻢ‪ ،‬ﻥﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻣﻌﺎیﺐ دیﮕﺮان ﻥﻴﺰ ﻣﺘﻨﻔﺮ ﺑﺎﺷﻴﻢ و اﻓﺴﻮس ﺑﺨﻮریﻢ آﻪ ﺑﺸﺮﯼ ﭼﻨﻴﻦ اﻋﻤﺎﻟﯽ‬
‫آﺮدﻩ و اﻣﻴﺪوار ﺑﺎﺷﻴﻢ آﻪ اﮔﺮ ﻣﻤﻜﻦ ﺑﺎﺷﺪ یﻚ روزﯼ و ﺑﻪ یﻚ ﻃﺮیﻘﯽ اﺹﻼح ﺷﺪﻩ و یﻚ ﺑﺸﺮ‬
‫واﻗﻌﯽ ﮔﺮدد‪ .‬ﻣﺤﻚ واﻗﻌﯽ ایﻦ اﺱﺖ آﻪ ﻓﺮض آﻨﻴﺪ ﺷﺨﺼﯽ داﺱﺘﺎن ﻓﺠﺎیﻊ ﺷﺮم ﺁورﯼ را در‬
‫روزﻥﺎﻣﻪهﺎ ﻣﯽﺧﻮاﻥﺪ‪ .‬وﻟﯽ ﺑﻌﺪ اﺕﻔﺎﻗﯽ روﯼ ﻣﯽدهﺪ آﻪ ﻣﻌﻠﻮم ﻣﯽ ﺷﻮد ﺁن ﺱﺮﮔﺬﺷﺖ راﺱﺖ‬
‫ﻥﻴﺴﺖ و یﺎ ﺁن ﻃﻮرﯼ آﻪ ﺕﻮﺽﻴﺢ دادﻩ ﺷﺪﻩ ﻓﺠﻴﻊ ﻥﻴﺴﺖ‪ .‬ﺁیﺎ ﺷﺨﺺ در وهﻠﻪ اول ﻣﯽﮔﻮیﺪ‪:‬‬
‫»ﺧﺪا را ﺷﻜﺮ آﻪ اﺷﺨﺎﺹﯽ ﺕﺎ ایﻦ درﺟﻪ ﺷﺮیﺮ وﺟﻮد ﻥﺪارﻥﺪ« یﺎ ایﻦ آﻪ ﻣﺄیﻮس ﺷﺪﻩ و ﺑﺎ ﻋﺰم‬
‫راﺱﺨﯽ ﺡﻜﺎیﺖ اوﻟﻴﻪ را ﺟﺪا راﺱﺖ ﻣﯽداﻥﺪ و از ﺁن داﺱﺘﺎن ﻟﺬت ﻣﯽﺑﺮد‪ ،‬ﭼﻮن دﺷﻤﻨﺎن او را‬
‫ﺑﺪﺕﺮ از ﺡﺪ اﻣﻜﺎن ﻣﺠﺴﻢ آﺮدﻩ اﺱﺖ؟‬

‫اﮔﺮ ﻓﻜﺮ ﺷﺨﺺ ﻣﻄﺎﺑﻖ دوﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ ﺑﺪﺑﺨﺘﺎﻥﻪ ایﻦ ﻗﺪم اوﻟﯽ اﺱﺖ آﻪ اﮔﺮ ﺕﺎ ﺁﺧﺮ دﻥﺒﺎل ﺷﻮد اﻥﺴﺎن‬
‫را ﺑﻪ ﺷﻴﻄﺎن ﻣﺒﺪل ﻣﯽآﻨﺪ؛ زیﺮا اﮔﺮ ﻓﺮﺽﺎ ﺷﺨﺼﯽ ﺁرزو آﻨﺪ آﻪ رﻥﮓ ﺱﻴﺎﻩ آﻤﯽ ﺱﻴﺎﻩﺕﺮ‬
‫ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬وﻗﺘﯽ ایﻦ ﺁرزوﯼ او ﻋﻤﻠﯽ ﺷﻮد ﺑﻌﺪا هﻤﻴﻦ ﺷﺨﺺ ﺁرزو ﻣﯽآﻨﺪ آﻪ رﻥﮓ ﺧﺎآﺴﺘﺮﯼ هﻢ‬
‫ﺱﻴﺎﻩ ﺷﻮد و ﺑﺎزهﻢ ارادﻩ ﻣﯽآﻨﺪ آﻪ رﻥﮓ ﺱﻔﻴﺪ هﻢ ﺱﻴﺎﻩ ﺷﻮد‪ .‬ﺑﺎﻻﺧﺮﻩ ﭼﻨﻴﻦ ﺷﺨﺼﯽ هﻢ اﺹﺮار‬
‫ﺧﻮاهﺪ ورزیﺪ آﻪ ﺧﺪاوﻥﺪ دوﺱﺘﺎن او و ﻣﺎ را ﺧﻴﻠﯽ ﺑﺪ ﺁﻓﺮیﺪﻩ و هﻴﭻ ﮔﺎﻩ از ﭼﻨﻴﻦ آﻮﺕﻪ ﻥﻈﺮﯼ‬
‫دﺱﺖ ﻥﺨﻮاهﺪ آﺸﻴﺪ‪ .‬در ﻥﺘﻴﺠﻪ ﭼﻨﻴﻦ ﺁدﻣﯽ ﺑﺮاﯼ هﻤﻴﺸﻪ در ﻋﺎﻟﻢ ﺕﻨﻔﺮ ﻣﻄﻠﻖ زﻥﺪﮔﯽ ﺧﻮاهﺪ آﺮد‪.‬‬
‫اآﻨﻮن ﻗﺪﻣﯽ ﻓﺮاﺕﺮ ﺑﮕﺬاریﻢ‪ .‬ﺁیﺎ دوﺱﺖ داﺷﺘﻦ دﺷﻤﻨﺎن ﻣﻌﻨﻴﺶ ایﻦ اﺱﺖ آﻪ ﻥﺒﺎیﺪ ﺁﻥﻬﺎ را ﺕﻨﺒﻴﻪ‬
‫آﺮد؟ ﺧﻴﺮ‪ ،‬زیﺮا اﮔﺮ آﺴﯽ ﺧﻮد را دوﺱﺖ ﺑﺪارد‪ ،‬ﻣﻌﻨﻴﺶ ایﻦ ﻥﻴﺴﺖ آﻪ ﺡﺘﯽ اﮔﺮ ﻻزم ﺷﻮد‬
‫ﺑﺮاﯼ ﺕﻨﺒﻴﻪ ﺧﻮد ﺧﻮد را ﺑﺮاﯼ ﻣﺮگ ﺡﺎﺽﺮ ﻥﻜﻨﺪ‪ .‬اﮔﺮ آﺴﯽ ﻣﺮﺕﻜﺐ ﻗﺘﻠﯽ ﺷﺪ‪ ،‬ﻋﻤﻞ ﺹﺤﻴﺤﯽ‬
‫آﻪ ﻣﻄﺎﺑﻖ ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ اﺱﺖ ایﻦ اﺱﺖ آﻪ ﺧﻮد را ﺕﺴﻠﻴﻢ ﻋﺪاﻟﺖ ﻥﻤﻮدﻩ و ﻣﺠﺎزات ﺷﻮد‪ .‬ﭘﺲ ﺑﻪ‬
‫ﻋﻘﻴﺪﻩ ﻥﮕﺎرﻥﺪﻩ یﻚ ﻗﺎﺽﯽ ﻣﺴﻴﺤﯽ آﺎﻣﻼ ﺡﻖ دارد آﻪ ﻣﺮدﯼ را ﻣﺤﻜﻮم ﺑﻪ ﻣﺮگ آﻨﺪ و ﻥﻴﺰ‬
‫ﺱﺮﺑﺎز ﻣﺴﻴﺤﯽ آﺎﻣﻼ ﺡﻖ دارد آﻪ دﺷﻤﻦ را ﺑﻜﺸﺪ‪ .‬ﻥﻈﺮ ایﻦ ﺟﺎﻥﺐ از وﻗﺘﯽ آﻪ ﻣﺴﻴﺤﯽ ﺷﺪﻩام و‬
‫ﻣﺪتهﺎ ﻗﺒﻞ از ﺟﻨﮓ هﻤﻴﻦ ﺑﻮدﻩ اﺱﺖ در ایﻦ ﺟﺎ ﻣﻮردﯼ ﻥﺪارد آﻪ از آﺘﺎب ﻣﻘﺪس اﺱﺘﻨﺎد آﺮدﻩ‬
‫ﺑﮕﻮیﻴﻢ »ﻗﺘﻞ ﻣﻜﻦ« در یﻮﻥﺎﻥﯽ دو آﻠﻤﻪ ﺑﺮاﯼ ﻗﺘﻞ اﺱﺖ آﻪ یﻜﯽ از ﺁن ﻣﻌﻨﯽ ﻋﺎدﯼ »آﺸﺘﻦ« را‬
‫ﻣﯽدهﺪ و دیﮕﺮﯼ ﺑﻪ ﻣﻌﻨﯽ »ﺁدم آﺸﯽ« ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ و وﻗﺘﯽ ﻋﻴﺴﯽ ایﻦ ﻥﻘﻞ ﻗﻮل را ﺕﻜﺮار ﻣﯽآﻨﺪ‬
‫در اﻥﺠﻴﻞ ﻣﺘﯽ و ﻣﺮﻗﺲ و ﻟﻮﻗﺎ آﻠﻤﻪ ﺁدم آﺸﯽ را ﺑﻪ آﺎر ﻣﯽﺑﺮد‪ .‬ﻇﺎهﺮا هﻤﻴﻦ ﻓﺮق در اﺹﻞ‬
‫ﻣﻌﻨﯽ ﻋﺒﺮﯼ آﻠﻤﻪ ﻥﻴﺰ هﺴﺖ‪ .‬هﺮ آﺸﺘﻨﯽ ﺁدم آﺸﯽ ﻥﻴﺴﺖ‪ ،‬هﻤﺎن ﻃﻮرﯼ آﻪ هﺮ ﻣﻌﺎﺷﺮت ﺟﻨﺴﯽ‬
‫زﻥﺎ ﻣﺤﺴﻮب ﻥﻤﯽﺷﻮد‪ ،‬وﻗﺘﯽ ﺱﺮﺑﺎزان ﺑﻪ ﻥﺰد یﺤﻴﯽ ﺕﻌﻤﻴﺪ دهﻨﺪﻩ ﺁﻣﺪﻩ ﭘﺮﺱﻴﺪﻥﺪ‪» :‬ﭼﻪ ﺑﺎیﺪ آﺮد«‪.‬‬

‫او هﻴﭻ ﮔﺎﻩ ﺑﻪ ﺁﻥﻬﺎ ﭘﻴﺸﻨﻬﺎد ﻥﻜﺮدﻩ آﻪ از ارﺕﺶ ﺧﺎرج ﺷﻮیﺪ‪ ،‬هﻢ ﭼﻨﻴﻦ ﻋﻴﺴﯽ هﻢ وﻗﺘﯽ یﻚ‬
‫ﺱﺮهﻨﮓ روﻣﯽ را ﻣﻼﻗﺎت ﻥﻤﻮد ﭼﻨﻴﻦ ﭘﻴﺸﻨﻬﺎدﯼ ﺑﻪ او ﻥﺪاد‪ .‬ﻣﻮﺽﻮع ﺷﻮاﻟﻴﻪ یﻌﻨﯽ یﻚ ﻣﺴﻴﺤﯽ‬
‫ﻣﺴﻠﺢ آﻪ ﺑﺮاﯼ دﻓﺎع از ﺡﻖ ﺁﻣﺎدﻩ اﺱﺖ‪ .‬یﻜﯽ از ﻋﻘﺎیﺪ ﺑﺰرگ ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ اﺱﺖ آﻪ ﺟﻨﮓ ﭼﻴﺰ‬
‫ﻣﻬﻴﺒﯽ اﺱﺖ و ﺷﺨﺼﯽ آﻪ ﺟﻨﮓ را ﺕﺤﺮیﻚ ﻣﯽآﻨﺪ‪ ،‬ﺷﺎیﺴﺘﻪ اﺡﺘﺮام اﺱﺖ؛ ﮔﺮ ﭼﻪ آﺎﻣﻼ ایﻦ‬
‫ﺟﺎﻥﺐ او را ﻣﺸﺘﺒﻪ ﻣﯽداﻥﻢ‪ ،‬ﭼﻴﺰﯼ آﻪ ﻓﻬﻢ ﺁن دﺷﻮار اﺱﺖ ﺁن ﻥﻮع ﺕﺤﺮیﻢ ﻥﺼﻔﻪ آﺎرﻩ اﺱﺖ آﻪ‬
‫اﻣﺮوزﻩ ﻣﺘﺪاول ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ و ﺕﺼﻮر ﻣﯽآﻨﻨﺪ آﻪ ﮔﺮ ﭼﻪ ﺑﺎیﺪ ﺟﻨﮓ آﺮد‪ ،‬ﺑﺎز ﺑﺎ ﺷﺮمﺱﺎرﯼ و‬
‫ﺱﺮاﻓﻜﻨﺪﮔﯽ ﺑﺎیﺪ ﺑﺪان ﻣﺒﺎدرت ﻥﻤﻮد‪ .‬ایﻦ اﺡﺴﺎس اﺱﺖ آﻪ ﺑﺴﻴﺎرﯼ از ﺟﻮاﻥﺎن ﺑﺎ ﺡﺮارت‬
‫ﻣﺴﻴﺤﯽ را از ﺧﺪﻣﺖ ﺑﻪ ارﺕﺶ آﻪ ﺡﻘﺎ ﺑﺎیﺪ از ﻟﺬت ایﻦ ﻋﻤﻞ ﺑﺮﺧﻮردار ﺷﻮﻥﺪ‪ ،‬ﺑﺎز ﻣﯽدارد‪ .‬در‬
‫ﺡﺎﻟﯽ آﻪ ﻃﺒﻌﺎ ﺑﺎیﺴﺘﯽ ایﻦ ﺧﺪﻣﺖ روﺡﯽ زﻥﺪﻩ و از ﺹﻤﻴﻢ ﻗﻠﺐ آﻪ ﻥﺘﻴﺠﻪ ﺡﺘﻤﯽ ﺷﺠﺎﻋﺖ اﺱﺖ‬
‫اﻥﺠﺎم ﮔﻴﺮد‪ .‬ﺷﺎیﺪ آﺴﯽ ﺑﮕﻮیﺪ‪» :‬ﺧﻮب‪ ،‬اﮔﺮ آﺴﯽ ﻣﺠﺎز ﺑﺎﺷﺪ آﻪ ﻋﻤﻠﻴﺎت دﺷﻤﻦ را ﺑﺪ داﻥﺴﺘﻪ و‬
‫او را ﺕﻨﺒﻴﻪ ﻥﻤﺎیﺪ و ﺑﻜﺸﺪ‪ ،‬ﭘﺲ ﻓﺮق ﻣﻴﺎن اﺧﻼق ﻣﺴﻴﺤﯽ و ﻥﻈﺮیﺎت ﻋﺎدﯼ ﭼﻴﺴﺖ؟« ﺟﻮاب ایﻦ‬
‫اﺱﺖ آﻪ یﻚ دﻥﻴﺎ ﻓﺮق وﺟﻮد دارد‪ .‬ﻓﺮاﻣﻮش ﻥﻜﻨﻴﺪ آﻪ ﻣﺎ ﻣﺴﻴﺤﻴﺎن ﻣﻌﺘﻘﺪیﻢ آﻪ اﻥﺴﺎن ﺑﺮاﯼ اﺑﺪ‬
‫زﻥﺪﻩ اﺱﺖ‪ ،‬ﺑﻨﺎﺑﺮایﻦ ﭼﻴﺰﯼ آﻪ واﻗﻌﺎ اهﻤﻴﺖ دارد‪ ،‬ﺁن ﺁﺙﺎر آﻮﭼﻚ یﺎ ﭘﻴﭽﻴﺪﮔﯽهﺎیﯽ اﺱﺖ آﻪ در‬
‫ﻣﺮآﺰ و درون روح ﺷﺨﺺ ﺑﺎﻗﯽ ﻣﺎﻥﺪﻩ و ﺑﺎﻻﺧﺮﻩ او را ﻣﺒﺪل ﺑﻪ ﻣﻮﺟﻮدﯼ ﺑﻬﺸﺘﯽ یﺎ دوزﺧﯽ‬
‫ﻣﯽﻥﻤﺎیﺪ‪.‬‬

‫اﮔﺮ ﻻزم ﺷﻮد ﻣﻤﻜﻦ اﺱﺖ ﻣﺒﺎدرت ﺑﻪ ﻗﺘﻞ آﻨﻴﻢ‪ ،‬وﻟﯽ ﻥﺒﺎیﺴﺘﯽ ﺕﻨﻔﺮ داﺷﺘﻪ و از ﺕﻨﻔﺮ ﺧﻮد ﻟﺬت‬
‫ﺑﺒﺮیﻢ‪ .‬در ﺹﻮرت ﻟﺰوم ﻣﻤﻜﻦ اﺱﺖ آﺴﯽ را ﺕﻨﺒﻴﻪ آﻨﻴﻢ‪ ،‬وﻟﯽ ﻥﺒﺎیﺪ از ﺕﻨﺒﻴﻪ ﻟﺬت ﺑﺒﺮیﻢ‪ .‬و ﺑﻪ‬
‫ﻋﺒﺎرت دیﮕﺮ در درون ﻣﺎ ﺡﺲ ﻥﻔﺮت یﻌﻨﯽ ﺁن ﺡﺴﯽ آﻪ ﺷﺨﺼﯽ ﻣﯽﺧﻮاهﺪ ﺡﺮف ﺧﻮد را ﺑﻪ‬
‫آﺮﺱﯽ ﺑﻨﺸﺎﻥﺪ ﺑﺎیﺪ آﺸﺘﻪ ﺷﻮد! ﻣﻨﻈﻮر ایﻦ ﻥﻴﺴﺖ آﻪ هﻤﻴﻦ اﻣﺸﺐ هﻤﻪ ﻣﺎ ﺕﺼﻤﻴﻢ ﺑﮕﻴﺮیﻢ آﻪ‬
‫دیﮕﺮ ﭼﻨﻴﻦ اﺡﺴﺎس ﻥﺪاﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻴﻢ‪ .‬ایﻦ ﻃﻮر ﺕﻐﻴﻴﺮات ﻥﺎﮔﻬﺎﻥﯽ روﯼ ﻥﻤﯽدهﺪ‪ .‬ﻣﻘﺼﻮد ایﻦ اﺱﺖ‬
‫آﻪ هﺮوﻗﺖ ﭼﻨﻴﻦ ﺡﺴﯽ در ﻣﺎ ﺑﺮوز آﻨﺪ‪ ،‬روز ﺑﻪ روز و ﺱﺎل ﺑﻪ ﺱﺎل و در ﺱﺮﺕﺎﺱﺮ زﻥﺪﮔﯽ‬
‫ﺧﻮدﻣﺎن ﺑﺎیﺪ ﺁن را ﺱﺮآﻮﺑﯽ ﻥﻤﻮدﻩ و ﺁرام آﻨﻴﻢ‪ .‬اﻟﺒﺘﻪ ایﻦ آﺎر ﻣﺸﻜﻞ اﺱﺖ وﻟﯽ ﻏﻴﺮ ﻣﻤﻜﻦ‬
‫ﻥﻴﺴﺖ‪ .‬ﺡﺘﯽ وﻗﺘﯽ هﻢ آﻪ ﻣﺎ ﺁدم ﻣﯽآﺸﻴﻢ‪ ،‬و آﺴﯽ را ﺕﻨﺒﻴﻪ ﻣﯽآﻨﻴﻢ‪ ،‬ﺑﺎیﺪ ﺱﻌﯽ آﻨﻴﻢ هﻤﺎن ﻃﻮرﯼ‬
‫آﻪ ﻥﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺧﻮدﻣﺎن ﻓﻜﺮ ﻣﯽآﻨﻴﻢ ﻥﺴﺒﺖ ﺑﻪ دﺷﻤﻦ هﻢ ﻓﻜﺮ ﻥﻤﺎیﻴﻢ‪ .‬یﻌﻨﯽ ﺁرزو آﻨﻴﻢ آﻪ آﺎش ایﻦ‬
‫ﺁدم ﺑﺪآﺎر ﻥﺒﻮد و اﻣﻴﺪوار ﺑﺎﺷﻴﻢ آﻪ در ایﻦ ﺟﻬﺎن یﺎ در ﺟﻬﺎن ﺁیﻨﺪﻩ اﺹﻼح ﮔﺮدد و ﺑﻪ ﻃﻮر‬
‫ﺧﻼﺹﻪ واﻗﻌﺎ ﺧﻴﺮ او را ﺑﺨﻮاهﻴﻢ‪ .‬ﻣﻨﻈﻮر از ﻣﺤﺒﺖ داﺷﺘﻦ ﺑﻪ هﻤﺴﺎیﻪ آﻪ در آﺘﺎب ﻣﻘﺪس ﮔﻔﺘﻪ‬
‫ﺷﺪﻩ هﻤﻴﻦ اﺱﺖ‪ .‬ﺑﺪیﻦ ﻣﻌﻨﯽ آﻪ ﺑﺎیﺪ ﺧﻴﺮ او را ﺑﺨﻮاهﻴﻢ‪.‬‬

‫وﻟﯽ ﻋﺸﻖ و ﻋﻼﻗﻪ داﺷﺘﻦ ﺑﻪ او ﻻزم ﻥﻴﺴﺖ و ﺑﻪ ﻋﺒﺎرت دیﮕﺮ‪ ،‬ﻣﺠﺒﻮر ﻥﻴﺴﺘﻴﻢ ﺕﻌﺮیﻒ او را‬
‫ﻥﻤﻮدﻩ ﺑﮕﻮیﻴﻢ ﺁدم ﺧﻮﺑﯽ اﺱﺖ در ﺹﻮرﺕﯽ آﻪ ﭼﻨﻴﻦ ﻥﻴﺴﺖ‪ .‬ﻥﮕﺎرﻥﺪﻩ ﺕﺼﺪیﻖ ﻣﯽآﻨﺪ آﻪ در ایﻦ‬
‫ﺹﻮرت ﺑﺎیﺪ اﺷﺨﺎﺹﯽ را هﻢ آﻪ هﻴﭻ ﭼﻴﺰ دوﺱﺖ داﺷﺘﻨﯽ ﻥﺪارﻥﺪ ﺑﺎیﺪ دوﺱﺖ داﺷﺖ‪ ،‬وﻟﯽ ﺁیﺎ‬
‫ﺧﻮد ﻣﺎ هﻢ ﭼﻴﺰ دوﺱﺖ داﺷﺘﻨﯽ داریﻢ؟ ﺷﻤﺎ ﺧﻮدﺕﺎن را دوﺱﺖ داریﺪ ﻓﻘﻂ ﺑﺮاﯼ ایﻦ آﻪ ﺧﻮدﺕﺎن‬
‫هﺴﺘﻴﺪ‪ .‬ﺧﺪا ﻣﺎیﻞ اﺱﺖ آﻪ ﻣﺎ هﻤﻪ اﺷﺨﺎص را ﺑﻪ هﻤﺎن ﻃﺮیﻖ و ﺑﻪ هﻤﻴﻦ دﻟﻴﻞ دوﺱﺖ ﺑﺪاریﻢ‪.‬‬
‫او ﻥﻤﻮﻥﻪاﯼ را آﻪ ﺷﺨﺺ ﺧﻮدﻣﺎن ﺑﺎﺷﻴﻢ ﺑﻪ دﺱﺘﻤﺎن داد‪ .‬ﺕﺎ ﺑﻔﻬﻤﻴﻢ ایﻦ ﺕﻌﻠﻴﻢ ﭼﮕﻮﻥﻪ اﺟﺮا‬
‫ﻣﯽﺷﻮد‪ .‬ﭘﺲ ﺑﺎیﺴﺘﯽ ﭘﻴﺶ رﻓﺘﻪ و هﻤﻴﻦ ﻗﺎﻥﻮن را ﻥﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻣﺮدم دیﮕﺮ ﻣﺮاﻋﺎت آﻨﻴﻢ‪ .‬ﺷﺎیﺪ اﮔﺮ‬
‫ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺑﻴﺎوریﻢ آﻪ ﺧﺪا هﻢ هﻤﻴﻦ ﻃﻮر ﻣﺎ را دوﺱﺖ دارد‪ ،‬آﺎر ﺁﺱﺎنﺕﺮ ﻣﯽﺷﻮد‪ .‬و ایﻦ ﻣﺤﺒﺖ‬
‫ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺹﻔﺎت ﻋﺎﻟﯽ و ﺑﺮﺟﺴﺘﻪاﯼ آﻪ ﻓﻜﺮ ﻣﯽآﻨﻴﻢ ﻣﺎ داریﻢ ﻥﻴﺴﺖ‪ ،‬ﻣﺎ داراﯼ ﺷﺨﺼﻴﺘﯽ هﺴﺘﻴﻢ‬
‫آﻪ وﺟﻮد ﻥﺎﻣﻴﺪﻩ ﻣﯽﺷﻮد‪ .‬واﻗﻌﺎ دﻟﻴﻞ دیﮕﺮﯼ ﻥﺪاریﻢ آﻪ دوﺱﺖ داﺷﺘﻨﯽ ﺑﺎﺷﻴﻢ‪ .‬ﻣﺨﻠﻮﻗﺎﺕﯽ ﻣﺎﻥﻨﺪ ﻣﺎ‬
‫آﻪ ﻋﻤﻼ از ﻥﻔﺮت ﻟﺬت ﺑﺮدﻩ و ﺕﺮك ﺁن را ﻣﺜﻞ ﺕﺮك ﻣﺸﺮوﺑﺎت و یﺎ ﺕﺮك ﺕﺮیﺎك ﺱﺨﺖ ﻣﯽداﻥﻨﺪ‬
‫ﭼﻪ ﭼﻴﺰ دوﺱﺖ داﺷﺘﻨﯽ دارﻥﺪ‪.‬‬
 ‫آﺘﺎب‪ :‬اﺧﻼق ﻣﺴﻴﺤﯽ‬
‫ﻧﻮﺷﺘﻪ‪ :‬چ‪ .‬س‪ .‬ﻟﻮﺋﻴﺲ‬
‫ﺗﺮﺟﻤﻪ‪ :‬ر‪ .‬ﻧﺎﻣﻮر‬

‫ﻓﺼﻞ هﺸﺘﻢ‪ :‬ﮔﻨﺎﻩ ﺑﺰرگ‬

‫اﻣﺮوز ﺑﻪ ﻗﺴﻤﺘﯽ از ﻣﺴﺎﺋﻞ اﺧﻼﻗﯽ ﻣﺴﻴﺤﯽ ﻣﯽرﺱﻴﻢ آﻪ ﺑﻴﺸﺘﺮ از هﺮ ﻗﺴﻤﺖ اﺧﺘﻼف ﻋﻘﻴﺪﻩ‬
‫ﻓﺎﺡﺸﯽ راﺟﻊ ﺑﻪ ﺁن وﺟﻮد دارد‪ .‬یﻚ ﮔﻨﺎهﯽ در ایﻦ دﻥﻴﺎ هﺴﺖ آﻪ آﺴﯽ ﻣﺒﺮا از ﺁن ﻥﻴﺴﺖ‪ ،‬وﻟﯽ‬
‫وﻗﺘﯽ در دیﮕﺮﯼ ﻣﯽﺑﻴﻨﻴﺪ از ﺁن اﺡﺴﺎس ﺕﻨﻔﺮ ﻣﯽآﻨﻴﺪ و ﺑﻪ ﻏﻴﺮ از ﻣﺴﻴﺤﻴﺎن ﻣﺮدﻣﺎن دیﮕﺮ ﺑﻪ‬
‫ﺱﺨﺘﯽ ﻣﯽﺕﻮاﻥﻨﺪ ﺕﺼﻮر آﻨﻨﺪ آﻪ ﺧﻮدﺵﺎن هﻢ ﺕﻘﺼﻴﺮ آﺎرﻥﺪ‪ .‬ﺑﺴﻴﺎر ﺵﻨﻴﺪﻩایﻢ آﻪ ﻣﺮدﻣﺎن ﺑﻪ آﺞ‬
‫ﺧﻠﻘﯽ ﺧﻮد ﻣﻌﺘﺮف ﺑﻮدﻩ و یﺎ ﮔﻔﺘﻪاﻥﺪ در ﻣﻮرد زن و ﻣﺸﺮوب ﻥﻤﯽﺕﻮاﻥﻨﺪ ﺧﻮدارﯼ آﻨﻨﺪ و یﺎ ﺑﻪ‬
‫ﺿﻌﻒ ﻥﻔﺲ ﺧﻮد اﻋﺘﺮاف آﺮدﻩاﻥﺪ‪ .‬وﻟﯽ ﺵﻨﻴﺪﻩ ﻥﺸﺪﻩ آﻪ ﺵﺨﺼﯽ ﻏﻴﺮ ﻣﺴﻴﺤﯽ ﺑﻪ ایﻦ ﮔﻨﺎﻩ‬
‫اﻋﺘﺮاف ﻥﻤﺎیﺪ‪ .‬ﺑﺮﻋﻜﺲ ﺑﻨﺪرت یﻚ ﻥﻔﺮ ﻏﻴﺮ ﻣﺴﻴﺤﯽ دیﺪﻩ ﺵﺪﻩ آﻪ وﻗﺘﯽ ایﻦ ﮔﻨﺎﻩ را در دیﮕﺮان‬
‫ﻣﯽﺑﻴﻨﺪ آﻤﺘﺮیﻦ ﭼﺸﻢﭘﻮﺵﯽ ﻥﺸﺎن دهﻨﺪ‪ .‬هﻴﭻ ﮔﻨﺎهﯽ ﺵﺨﺺ را ﺑﻴﺶ از ایﻦ ﻣﺮدود ﻥﻤﯽآﻨﺪ و‬
‫هﻴﭻ ﮔﻨﺎهﯽ را هﻢ آﻤﺘﺮ از ایﻦ ﮔﻨﺎﻩ از وﺟﻮدش در ﺧﻮد اﻃﻼع ﻥﺪاریﻢ‪ ،‬و هﺮ ﭼﻪ ﻣﺎ ﺧﻮد‬
‫ﺑﻴﺸﺘﺮ ایﻦ ﮔﻨﺎﻩ را داﺵﺘﻪ ﺑﺎﺵﻴﻢ در دیﮕﺮان ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻣﻮرد ﺕﻨﻔﺮ ﻗﺮار ﻣﯽدهﻴﻢ‪ .‬ﮔﻨﺎﻩ ﻣﻮرد اﺵﺎرﻩ‪،‬‬
‫ﺕﻜﺒﺮ یﺎ ﻏﺮور ﻥﻔﺲ اﺱﺖ و در اﺧﻼق ﻣﺴﻴﺤﯽ ﻓﻀﻴﻠﺖ اﺧﻼﻗﯽ ﻣﺨﺎﻟﻒ ﺁن‪ ،‬ﻓﺮوﺕﻨﯽ ﻥﺎم دارد‪.‬‬
‫ﻣﻤﻜﻦ اﺱﺖ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺑﻴﺎوریﺪ وﻗﺘﯽ راﺟﻊ ﺑﻪ اﺧﻼق ﺟﻨﺴﯽ ﺹﺤﺒﺖ ﻣﯽﺵﺪ‪ ،‬ﮔﻔﺘﻴﻢ آﻪ ﺁن ﻗﺴﻤﺖ‬
‫ﻣﺮآﺰ اﺧﻼق ﻣﺴﻴﺤﯽ ﻥﻴﺴﺖ‪ ،‬وﻟﯽ اآﻨﻮن ﺑﻪ ﻣﻮﺿﻮع اﺹﻠﯽ و ﻣﺮآﺰﯼ رﺱﻴﺪﻩایﻢ‪ .‬ﺑﺮ ﻃﺒﻖ‬
‫ﻥﻈﺮیﻪ ﻣﻌﻠﻤﻴﻦ ﻣﺴﻴﺤﯽ ﮔﻨﺎﻩ اﺹﻠﯽ و از هﻤﻪ ﺑﺰرﮔﺘﺮ ﺕﻜﺒﺮ اﺱﺖ‪ .‬ﺑﯽﻥﺎﻣﻮﺱﯽ‪ ،‬ﺧﺸﻢ‪ ،‬ﺁز‪ ،‬ﻣﺴﺘﯽ‬
‫و اﻣﺜﺎل ﺁن در ﻣﻘﺎﺑﻞ ایﻦ ﮔﻨﺎﻩ ﺧﻴﻠﯽ ﻥﺎﭼﻴﺰ اﺱﺖ‪ .‬در اﺙﺮ ﺕﻜﺒﺮ و ﻏﺮور ﺑﻮد آﻪ ﺵﻴﻄﺎن ﺑﻪ ﻣﻘﺎم‬
‫اﺱﻔﻞ ﺵﻴﻄﺎﻥﯽ ﻥﺎزل ﺵﺪ‪.‬‬

‫ﺕﻜﺒﺮ ﻣﻨﺘﻬﯽ ﺑﻪ هﺮ ﺵﺮارت و ﮔﻨﺎﻩ دیﮕﺮﯼ ﻣﯽﺵﻮد و در ﺱﺖ ﺡﺎﻟﺖ ﻓﻜﺮﯼ ﻣﺨﺎﻟﻒ ﺧﺪااﺱﺖ‪ .‬ﺁیﺎ‬
‫ﻣﻮﺿﻮع ﺑﻪ ﻥﻈﺮ ﺵﻤﺎ اﻏﺮاق ﺁﻣﻴﺰ ﻣﯽرﺱﺪ؟ اﮔﺮ ایﻦ ﻃﻮر اﺱﺖ ﻗﺪرﯼ در اﻃﺮاف ﻣﻮﺿﻮع‬
‫ﻓﻜﺮ آﻨﻴﺪ‪ .‬اﻥﺪآﯽ ﻗﺒﻞ ﮔﻔﺘﻴﻢ هﺮ ﭼﻪ ﺵﺨﺺ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺕﻜﺒﺮ داﺵﺘﻪ ﺑﺎﺵﺪ ﺑﻴﺸﺘﺮ از ﺡﺲ ﺕﻜﺒﺮ دیﮕﺮان‬
‫ﻣﺘﻨﻔﺮ ﻣﯽﺵﻮد‪ .‬در ﺡﻘﻴﻘﺖ اﮔﺮ ﺑﻪﺧﻮاهﻴﺪ ﺑﻔﻬﻤﻴﺪ ﭼﻪ اﻥﺪازﻩ ﺕﻜﺒﺮ داریﺪ‪ ،‬ﺁﺱﺎﻥﺘﺮیﻦ راهﺶ ایﻦ‬
‫اﺱﺖ آﻪ از ﺧﻮد ﺑﭙﺮﺱﻴﺪ‪» :‬وﻗﺘﯽ ﻣﺮدم ﻥﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺕﺤﻘﻴﺮ ﻣﯽآﻨﻨﺪ و یﺎ ﻣﺮا ﻥﺪیﺪﻩ ﻣﯽﮔﻴﺮﻥﺪ و‬
‫یﺎ ﺧﻮد را ﺟﻤﻊ ﻣﯽآﻨﻨﺪ و یﺎ ﻥﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺑﺰرﮔﯽ ﻣﯽﻓﺮوﺵﻨﺪ و یﺎ ﺧﻮد ﻥﻤﺎیﯽ ﻣﯽآﻨﻨﺪ‪ ،‬ﭼﻪ‬
‫اﻥﺪازﻩ ﺑﺪم ﻣﯽﺁیﺪ؟« ﻥﻜﺘﻪ ایﻦ ﺟﺎﺱﺖ آﻪ ﺕﻜﺒﺮ هﺮ آﺲ ﺑﺎ ﺕﻜﺒﺮ دیﮕﺮ رﻗﺎﺑﺖ ﻣﯽآﻨﺪ‪ .‬ﻣﺜﻼ ﻣﻦ آﻪ‬
‫در یﻚ ﻣﻬﻤﺎﻥﯽ ﻣﯽﺧﻮاهﻢ ﺱﺮ و ﺹﺪایﻢ ﺑﻴﺶ از هﺮ آﺲ دیﮕﺮ ﺑﺎﺵﺪ‪ ،‬ﺧﻴﻠﯽ از ﺵﺨﺺ دیﮕﺮﯼ‬
‫آﻪ ﺱﺮوﺹﺪایﺶ زیﺎدﺕﺮ اﺱﺖ ﻣﯽرﻥﺠﻢ‪ .‬دو ﻥﻔﺮ هﻢ آﺎر هﺮﮔﺰ ﺑﺎ هﻢ ﻣﻮاﻓﻖ ﻥﻴﺴﺘﻨﺪ‪ .‬ﺡﺎﻻ‬
‫ﻣﻮﺿﻮﻋﯽ آﻪ ﺑﺎیﺪ روﺵﻦ ﺵﻮد ایﻦ اﺱﺖ آﻪ ﺕﻜﺒﺮ اﺹﻮﻻ و ﻃﺒﻴﻌﺘﺎ یﻚ ﻣﻮﺿﻮع رﻗﺎﺑﺖ آﺮدﻥﯽ‬
‫اﺱﺖ‪ ،‬در ﺹﻮرﺕﯽ آﻪ ﮔﻨﺎهﺎن دیﮕﺮ ﺕﻘﺮیﺒﺎ ﺑﺮ ﺡﺴﺐ ﺕﺼﺎدف رﻗﺎﺑﺖ آﺮدﻥﯽ هﺴﺘﻨﺪ‪ .‬ﺕﻜﺒﺮ از‬
‫داﺵﺘﻦ ﭼﻴﺰﯼ‪ ،‬ﻓﻘﻂ ﺑﺮاﯼ ایﻦ آﻪ ﺑﻴﺶ از دیﮕﺮﯼ داﺵﺘﻪ ﺑﺎﺵﻴﻢ‪ ،‬ﻟﺬﺕﯽ ﺑﻪ ﻣﺎ ﻥﻤﯽدهﺪ‪ .‬ﻣﺎ ﻣﯽﮔﻮیﻴﻢ‬
‫ﻣﺮدم از داﺵﺘﻦ ﺕﻤﻮل ویﺎ از هﻮش ویﺎ زیﺒﺎیﯽ ﻣﻐﺮورﻥﺪ‪ ،‬وﻟﯽ ایﻦ ﻃﻮر ﻥﻴﺴﺖ‪ ،‬ﺁﻥﻬﺎ ﻣﻐﺮورﻥﺪ‬
‫آﻪ از دیﮕﺮان ﻣﺘﻤﻮﻟﺘﺮ‪ ،‬ﺑﺎهﻮﺵﺘﺮ و یﺎ زیﺒﺎﺕﺮﻥﺪ‪ .‬اﮔﺮ هﺮ آﺲ دیﮕﺮ هﻢ هﻤﺎن اﻥﺪازﻩ ﺕﻤﻮل‪،‬‬
‫هﻮش و یﺎ زیﺒﺎیﯽ ﻣﯽداﺵﺖ‪ ،‬دیﮕﺮ دﻟﻴﻠﯽ ﺑﺮاﯼ ﺕﻜﺒﺮ و ﻏﺮور ﻥﺒﻮد‪.‬‬
‫ﭘﺲ ﻣﻘﺎیﺴﻪ اﻣﻮر اﺱﺖ آﻪ ﺵﺨﺺ را ﻣﻐﺮور ﻣﯽﺱﺎزد یﻌﻨﯽ ﺵﺨﺺ از ایﻦ آﻪ ﻣﺎﻓﻮق دیﮕﺮان‬
‫اﺱﺖ ﻟﺬت ﻣﯽﺑﺮد‪ .‬اﮔﺮ اﺹﻞ رﻗﺎﺑﺖ از ﺑﻴﻦ ﺑﺮود‪ ،‬ﺕﻜﺒﺮ هﻢ از ﺑﻴﻦ ﻣﯽرود‪ .‬از ایﻦ رو آﻪ ﮔﻔﺘﻪ‬
‫ﺵﺪ آﻪ ﺕﻜﺒﺮ و ﻏﺮور ﺑﺮﺧﻼف ﺱﺎیﺮ ﮔﻨﺎهﺎن ایﻦ ﻃﻮر ﻗﺎﺑﻞ رﻗﺎﺑﺖ اﺱﺖ‪،‬ﻣﻤﻜﻦ اﺱﺖ اﺡﺴﺎﺱﺎت‬
‫ﺟﻨﺴﯽ دو ﻣﺮدﯼ را آﻪ ﻋﺎﺵﻖ یﻚ دﺧﺘﺮﯼ هﺴﺘﻨﺪ وادار ﺑﻪ رﻗﺎﺑﺖ ﻥﻤﺎیﺪ‪ ،‬وﻟﯽ ایﻦ ﺕﺼﺎدﻓﯽ‬
‫اﺱﺖ‪ ،‬زیﺮا اﺡﺘﻤﺎل داﺵﺖ ﺁن دو ﻥﻔﺮ ﻋﺎﺵﻖ دو دﺧﺘﺮ ﻣﺨﺘﻠﻔﯽ ﺑﺎﺵﻨﺪ‪ .‬وﻟﯽ ﺁدم ﻣﻐﺮور ﻣﻌﺸﻮﻗﻪ‬
‫ﺵﻤﺎ را ﻣﻤﻜﻦ اﺱﺖ از دﺱﺖ ﺵﻤﺎ ﺑﺮﺑﺎیﺪ‪ ،‬ﻥﻪ از ایﻦ ﻟﺤﺎظ آﻪ ﻋﺎﺵﻖ اواﺱﺖ‪ ،‬ﺑﻠﻜﻪ ﻓﻘﻂ ﺑﺮاﯼ‬
‫اﺙﺒﺎت ایﻦ ﻣﻮﺿﻮع ﺑﻪ ﺧﻮدش آﻪ او ﺑﻬﺘﺮ از ﺵﻤﺎاﺱﺖ‪ .‬ﻣﻤﻜﻦ اﺱﺖ ﺡﺮص هﻢ ﺵﺨﺺ را ﺑﻪ‬
‫رﻗﺎﺑﺖ ﺑﻴﺎﻥﺪازد‪ ،‬و ایﻦ در ﺹﻮرﺕﯽاﺱﺖ آﻪ هﻤﻪ ﻥﺘﻮاﻥﻨﺪ ﺑﻬﺮﻩاﯼ ﺑﺒﺮﻥﺪ‪ .‬وﻟﯽ ﺁدم ﻣﺘﻜﺒﺮ وﻟﻮ ایﻦ‬
‫آﻪ ﺑﻴﺶ از ﺡﺪ اﺡﺘﻴﺎج ﭘﺸﺖ ﺧﻮد را ﺑﺴﺘﻪ ﺑﺎﺵﺪ‪ ،‬ﺑﺎز هﻢ ﺑﺮاﯼ ﺕﺼﺮیﺢ ﻗﺪرت ﺧﻮد ﻣﻤﻜﻦ اﺱﺖ‬
‫آﺴﺐ ﻣﺎل آﻨﺪ‪ .‬ﺕﻘﺮیﺒﺎ ﺕﻤﺎم ﺑﺪیﻬﺎﯼ ایﻦ دﻥﻴﺎ را آﻪ ﻣﺮدم در ﻥﺘﻴﺠﻪ ﺡﺮص یﺎ ﺧﻮدﭘﺴﻨﺪﯼ ﻣﯽداﻥﻨﺪ‪،‬‬
‫ﺡﻘﻴﻘﺘﺎ ﺑﻴﺸﺘﺮش در اﺙﺮ ﺕﻜﺒﺮ اﺱﺖ‪ .‬ﺡﺎﻻ ﻣﻮﺿﻮع را از ﻥﻈﺮ ﭘﻮﻟﯽ ﻥﮕﺎﻩ آﻨﻴﺪ‪ .‬ﻣﺤﻘﻘﺎ ﺡﺮص و‬
‫ﺁز ﺱﺒﺐ ﻣﯽﺵﻮد آﻪ ﺵﺨﺺ ﺑﻪ ﭘﻮل ﻋﻼﻗﻪ داﺵﺘﻪ ﺑﺎﺵﺪ ﺕﺎ ﺑﺘﻮاﻥﺪ ﺧﺎﻥﻪ ﺑﻬﺘﺮ یﺎ یﻴﻼق ﺑﻬﺘﺮﯼ داﺵﺘﻪ‬
‫ﺑﺎﺵﺪ‪ .‬وﻟﯽ ایﻦ ﺁز ﻓﻘﻂ ﺕﺎ ﺡﺪ ﻣﻌﻴﻨﯽ اﺱﺖ‪ .‬ﺁن ﭼﻴﺰﯼ آﻪ ﺱﺒﺐ ﻣﯽﺵﻮد ﻣﺮدﯼ ﺑﺎ ﺱﺎﻟﯽ دویﺴﺖ‬
‫هﺰار ﺕﻮﻣﺎن درﺁﻣﺪ‪ ،‬ﻋﺎیﺪات ﺧﻮد را ﺑﻪ ﺱﺎﻟﯽ ﭼﻬﺎرﺹﺪ هﺰار ﺕﻮﻣﺎن ﺑﺮﺱﺎﻥﺪ ﭼﻴﺴﺖ؟ایﻦ ﺡﺮص‬
‫ﺑﺮاﯼ ﺕﺤﺼﻴﻞ ﻟﺬات ﺑﻴﺸﺘﺮﯼ ﻥﻴﺴﺖ‪ ،‬زیﺮا دو ﻣﻴﻠﻴﻮن ریﺎل ﻋﺎیﺪﯼ در ﺱﺎل ﺑﻪ ﺵﺨﺺ آﻠﻴﻪ‬
‫ﺕﺠﻤﻼﺕﯽ آﻪ واﻗﻌﺎ ﻻزم دارد ﻣﯽدهﺪ‪ .‬ﭘﺶ ایﻦ ﻏﺮور و ﺕﻜﺒﺮ اﺱﺖ‪ ،‬یﻌﻨﯽ ﺵﺨﺺ ﻣﯽﺧﻮاهﺪ از‬
‫ﺙﺮوﺕﻤﻨﺪ دیﮕﺮﯼ وﺿﻌﻴﺘﺶ ﺑﻬﺘﺮ ﺑﺎﺵﺪ‪،‬و ﺑﺎز هﻢ ﻣﯽﺧﻮاهﺪ آﺴﺐ ﻗﺪرت ﻥﻤﺎیﺪ‪،‬زیﺮا اﻟﺒﺘﻪ ﻗﺪرت‬
‫واﻗﻌﺎ ﭼﻴﺰﯼ اﺱﺖ آﻪ ﺁدم ﻣﺘﻜﺒﺮ از ﺁن ﻟﺬت ﻣﯽﺑﺮد‪.‬‬

‫هﻴﭻ ﭼﻴﺰ ﺁن ﻗﺪر ﺑﻪ ﺵﺨﺺ اﺡﺴﺎس ﺑﺮﺕﺮﯼ ﺑﺮ دیﮕﺮان ﻥﻤﯽدهﺪ آﻪ ﺑﺘﻮاﻥﺪ اﺵﺨﺎص را ﻣﺜﻞ‬
‫ﻋﺮوﺱﻚ ﺑﻪ هﺮ ﺟﺎ ﻣﯽﺧﻮاهﺪ ﺑﮕﺬارد‪ .‬ﭼﻪ ﭼﻴﺰ ﺱﺒﺐ ﻣﯽﺵﻮد آﻪ دﺧﺘﺮ زیﺒﺎیﯽ هﺮ ﺟﺎ ﻣﯽرود‬
‫ﺑﺎ ﻓﺮیﻔﺘﻦ‪ ،‬دﻟﺒﺎﺧﺘﮕﺎن ﺑﺪﺑﺨﺘﯽ را ﭘﺮاآﻨﺪﻩ ﺱﺎزد؟ﻣﺤﻘﻘﺎ ﻏﺮیﺰﻩ ﺟﻨﺴﯽ او ﺱﺒﺐ ایﻦ آﺎر ﻥﻴﺴﺖ‪،‬‬
‫زیﺮا ایﻦ ﻗﺒﻴﻞ دﺧﺘﺮهﺎ ﻏﺎﻟﺒﺎ از ﻟﺤﺎظ اﺡﺴﺎﺱﺎت ﺟﻨﺴﯽ ﺧﻴﻠﯽ ﺱﺮد و ﺑﯽﻋﻼﻗﻪاﻥﺪ‪ .‬ﻋﻠﺖ ﺁن ﺕﻜﺒﺮ‬
‫اﺱﺖ‪ .‬ﭼﻪ ﭼﻴﺰ اﺱﺖ آﻪ ﺱﺒﺐ ﻣﯽﺵﻮد یﻚ ﭘﻴﺸﻮاﯼ ﺱﻴﺎﺱﯽ یﺎ یﻚ ﻣﻠﺖ ﭘﻴﻮﺱﺘﻪ ﺕﻘﺎﺿﺎهﺎﯼ‬
‫ﻥﺎﻣﺤﺪودﯼ ﺑﻪ ﻥﻤﺎیﺪ؟ ﺑﺎز هﻢ ﺱﺒﺐ ﺁن ﺕﻜﺒﺮ اﺱﺖ‪ .‬ﺕﻜﺒﺮ در ﻃﺒﻴﻌﺖ و ﻥﻔﺲ ﺧﻮد رﻗﺎﺑﺖ ﺁﻣﻴﺰ و از‬
‫ایﻦ رو ﭘﺎیﺎن ﻥﺪارد‪ .‬اﮔﺮ ﻣﻦ ﺁدﻣﯽ ﻣﺘﻜﺒﺮ ﺑﺎﺵﻢ‪ ،‬ﭘﺲ ﺕﺎ زﻣﺎﻥﯽ آﻪ یﻚ ﻥﻔﺮ هﻢ در ایﻦ دﻥﻴﺎ ﺑﻴﺶ از‬
‫ﻣﻦ ﻗﺪرت یﺎ ﺙﺮوت و یﺎ هﻮش دارد‪ ،‬ﺑﺎ ﭼﻨﻴﻦ ﺵﺨﺼﯽ رﻗﻴﺐ و دﺵﻤﻦ هﺴﺘﻢ‪ .‬ﻣﺴﻴﺤﻴﺎن درﺱﺖ‬
‫ﮔﻔﺘﻪاﻥﺪ‪ .‬ﺕﻜﺒﺮ اﺱﺖ آﻪ از ﺁﻏﺎز ﺟﻬﺎن ﻋﻠﺖاﻟﻌﻠﻞ ﺑﺪﺑﺨﺘﯽ هﺮ ﻗﻮم یﺎ ﺧﺎﻥﻮادﻩ ﺵﺪﻩ اﺱﺖ‪ .‬ﻣﻤﻜﻦ‬
‫اﺱﺖ ﮔﻨﺎهﺎن دیﮕﺮ ﮔﺎهﯽ ﻣﺮدم را ﺑﻪ هﻢ ﻥﺰدیﻚ آﻨﺪ و ﺵﺨﺺ ﻣﻤﻜﻦ اﺱﺖ ﺑﺎ ﻣﺠﺎﻟﺴﺖ ﺑﺎ‬
‫ﻣﯽﺧﻮاران یﺎ ﻣﺮدﻣﺎن ﻋﻴﺎش ﺧﻮش ﺑﻮدﻩ و ﺵﺎد ﺑﺎﺵﺪ‪ ،‬وﻟﯽ هﺮ ﺟﺎ ﺕﻜﺒﺮ ﺑﺎﺵﺪ هﻤﻴﺸﻪ ﻋﺪاوت هﻢ‬
‫هﺴﺖ‪.‬اﺹﻼ ﺕﻜﺒﺮ ﺧﻮد ﻋﺪاوت اﺱﺖ و ﺕﻨﻬﺎ ﻋﺪاوت اﻥﺴﺎن ﺑﺎ اﻥﺴﺎﻥﯽ ﻥﻴﺴﺖ ﺑﻠﻜﻪ ﻋﺪاوت ﺑﺎ ﺧﺪا‬
‫اﺱﺖ‪ .‬وﻗﺘﯽ ﺵﺨﺺ ﺑﺎ ﺧﺪا ﻗﻴﺎس ﺵﻮد‪ ،‬ﺑﻪ ﭼﻴﺰﯼ ﻣﻮاﺟﻪ ﻣﯽﮔﺮدد آﻪ ﺑﻪﻃﻮر ﻏﻴﺮ ﻗﺎﺑﻞ ﻗﻴﺎﺱﯽ از‬
‫ﺧﻮد اﻥﺴﺎن ﺑﺎﻻﺕﺮ اﺱﺖ‪ .‬ﺕﺎ ﺧﺪا را ﺁن ﻃﻮر ﻥﺸﻨﺎﺱﻴﻢ و ﺑﻪهﻤﺎن ﺕﺮﺕﻴﺐ ﺕﺎ ﺧﻮد را در ﺑﺮاﺑﺮ هﻴﭻ‬
‫ﻗﺎﺑﻞ ﻗﻴﺎس ﻥﺪاﻥﻴﻢ‪ ،‬ﻥﻤﯽﺕﻮاﻥﻴﻢ اﺑﺪا ﺧﺪا را ﺑﺸﻨﺎﺱﻴﻢ‪ .‬ﺕﺎ ﻣﺘﻜﺒﺮ ﺑﺎﺵﻴﻢ اﺑﺪا ﻥﻤﯽﺕﻮاﻥﻴﻢ ﺧﺪا را ﺑﺸﻨﺎﺱﻴﻢ‪.‬‬

‫ﺵﺨﺺ ﻣﺘﻜﺒﺮ ﭘﻴﻮﺱﺘﻪ ﺑﺎ ﻥﻈﺮ ﭘﺴﺖ ﺑﺮ اﻥﺴﺎن و اﺵﻴﺎء ﻣﯽﻥﮕﺮد و اﻟﺒﺘﻪ ﺕﺎ اﻥﺴﺎن ﻥﻈﺮش ﭘﺴﺖ‬
‫ﺑﺎﺵﺪ‪ ،‬ﻥﻤﯽﺕﻮاﻥﺪ ﺑﺎﻻ را ﺑﻨﮕﺮد‪ .‬ایﻦ ﻣﻮﺿﻮع ﻣﺴﺌﻠﻪ ﺧﻴﻠﯽ ﻏﺎﻣﻀﯽ ﭘﻴﺶ ﻣﯽﺁورد‪ .‬ﭼﻄﻮر اﺱﺖ‬
‫اﺵﺨﺎﺹﯽ آﻪ ﻋﻠﻨﺎ ﻣﻘﻬﻮر ﺕﻜﺒﺮﻥﺪ‪ ،‬ﻣﯽﺕﻮاﻥﻨﺪ ﺑﮕﻮیﻨﺪ آﻪ ﺑﻪ ﺧﺪا ایﻤﺎن دارﻥﺪ و ﭼﺮا ایﻦ اﺵﺨﺎص‬
‫ﺧﻴﻠﯽ دیﻦدار ﺑﻪ ﻥﻈﺮ ﻣﯽﺁیﻨﺪ؟ ﺑﺪﺑﺨﺘﺎﻥﻪ ﺑﺎیﺪ ﮔﻔﺖ آﻪ ایﻦ اﺵﺨﺎص یﻚ ﺧﺪاﯼ ﺧﻴﺎﻟﯽ را‬
‫ﻣﯽﭘﺮﺱﺘﻨﺪ‪ .‬ایﻦ اﺵﺨﺎص ﺑﻪ ﻃﻮر ﻓﺮﺿﯽ ﺕﺼﺪیﻖ دارﻥﺪ آﻪ در ﺡﻀﻮر ایﻦ ﺧﺪاﯼ ﺧﻴﺎﻟﯽ هﻴﭻ‬
‫ﻥﻴﺴﺘﻨﺪ‪ ،‬وﻟﯽ در ﺡﻘﻴﻘﺖ ﭘﻴﻮﺱﺘﻪ ﺕﺼﻮر ﻣﯽآﻨﻨﺪ آﻪ ﺧﺪا ﻋﻤﻠﻴﺎت ﺁﻥﻬﺎ را ﺧﻴﻠﯽ ﭘﺴﻨﺪیﺪﻩ و ﺁﻥﻬﺎ را‬
‫ﺑﻪﻣﺮاﺕﺐ ﺑﻬﺘﺮ از ﻣﺮدﻣﺎن ﻋﺎدﯼ ﻣﯽداﻥﺪ‪ ،‬یﻌﻨﯽ در ﺡﻘﻴﻘﺖ ﻥﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺧﺪا ﺑﻪ ﻗﺪر یﻚ ﺵﺎهﯽ‬
‫ﻓﺮوﺕﻨﯽ ﻗﺎﺋﻞ ﺵﺪﻩ ﻣﻌﺎدل دﻩ ریﺎل در ﺑﺮاﺑﺮ ﺁن ﺕﻜﺒﺮ ﺑﻪ هﻢﻥﻮﻋﺎن ﺧﻮد ﻣﯽﻓﺮوﺵﻨﺪ‪ .‬ﮔﻮیﺎ وﻗﺘﯽ‬
‫ﻣﺴﻴﺢ ﻣﯽﮔﻔﺖ ﺑﻌﻀﯽ ﺑﻪ ﻥﺎم او ﻣﻮﻋﻈﻪ آﺮدﻩ و ﺵﻴﺎﻃﻴﻦ را ﺑﻪ ﻥﺎم او اﺧﺮاج ﻣﯽآﻨﻨﺪ‪ ،‬وﻟﯽ ﻓﻘﻂ‬
‫در روز ﺑﺎزﭘﺴﻴﻦ ﺑﻪ ﺁﻥﻬﺎ ﮔﻔﺘﻪ ﺧﻮاهﺪ ﺵﺪ آﻪ او اﺹﻼ ﺁﻥﻬﺎ را ﻥﻤﯽﺵﻨﺎﺱﺪ‪ ،‬راﺟﻊ ﺑﻪ ایﻦ ﻣﺮدم‬
‫ﻓﻜﺮ ﻣﯽآﺮدﻩ اﺱﺖ و هﺮ یﻚ از ﻣﺎ در هﺮ ﻟﺤﻈﻪ ﻣﻤﻜﻦ اﺱﺖ در ایﻦ دام ﻣﻬﻠﻚ ﺑﻴﻔﺘﻴﻢ‪ ،‬وﻟﯽ‬
‫ﺧﻮﺵﺒﺨﺘﺎﻥﻪ ﻣﺤﻜﯽ ﺑﺮاﯼ ایﻦ آﺎر هﺴﺖ‪ .‬هﺮ وﻗﺖ آﻪ دریﺎﺑﻴﻢ آﻪ زﻥﺪﮔﯽ ﻣﺬهﺒﯽ ﻣﺎ را ﺑﻪ ایﻦ‬
‫ﻓﻜﺮ ﻣﯽاﻥﺪازد آﻪ ﻣﺎ ﻣﺮدم ﺧﻮﺑﯽ هﺴﺘﻴﻢ و ﺑﺎﻻﺕﺮ از هﻤﻪ ﻣﺎ ﺑﻬﺘﺮ از دیﮕﺮﯼ هﺴﺘﻴﻢ‪ ،‬در ایﻦ‬
‫ﺹﻮرت ﺑﺎیﺪ ﻣﻄﻤﺌﻦ ﺑﺎﺵﻴﻢ آﻪ ﺧﺪا ﺑﺮ ﻣﺎ ﺡﻜﻤﺮوا ﻥﻴﺴﺖ‪ ،‬ﺑﻠﻜﻪ ﺵﻴﻄﺎن اﺱﺖ‪ .‬ﻣﺤﻚ واﻗﻌﯽ آﻪ در‬
‫ﺡﻀﻮر ﺧﺪا هﺴﺘﻴﻢ ﺁن اﺱﺖ آﻪ یﺎ آﺎﻣﻼ ﺧﻮدﻣﺎن را ﻓﺮاﻣﻮش آﻨﻴﻢ و یﺎ ایﻦ آﻪ ﺧﻮد را ﻣﺨﻠﻮﻗﯽ‬
‫ﻥﺎﭼﻴﺰ و آﺜﻴﻒ ﺑﺸﻤﺎریﻢ‪ .‬ﺧﻴﻠﯽ وﺡﺸﺖﺁور اﺱﺖ آﻪ ﺑﺪﺕﺮیﻦ ﮔﻨﺎهﺎن ﺑﻪ ﻃﻮر ﻣﺨﻔﯽ در ﻣﺮآﺰ‬
‫اﺹﻠﯽ زﻥﺪﮔﺎﻥﯽ ﻣﺬهﺒﯽ ﻣﺎ رﺱﻮخ ﻣﯽآﻨﺪ‪ .‬وﻟﯽ ﻋﻠﺘﺶ ﺑﺮ ﻣﺎ ﻣﻌﻠﻮم اﺱﺖ‪ .‬ﮔﻨﺎهﺎن دیﮕﺮ و ﺧﻔﻴﻔﺘﺮ‬
‫از ﻋﻤﻞ ﺵﻴﻄﺎن در ﻥﻔﺲ ﺡﻴﻮاﻥﯽ ﻣﺎ ﻥﺎﺵﯽ ﻣﯽﺵﻮد‪.‬‬

‫وﻟﯽ ایﻦ یﻜﯽ اﺹﻼ ﻥﺎﺵﯽ از ﻃﺒﻴﻌﺖ ﺟﻮاﻥﯽ ﻣﺎ ﻥﻴﺴﺖ‪ ،‬ﺑﻠﻜﻪ از دوزخ اﺱﺖ‪ .‬ایﻦ ﮔﻨﺎﻩ آﺎﻣﻼ‬
‫روﺡﺎﻥﯽ اﺱﺖ و ﺑﺎﻟﻨﺘﻴﺠﻪ ﺧﻴﻠﯽ ﻓﺮیﺒﻨﺪﻩﺕﺮ و ﻣﻬﻠﻚﺕﺮ اﺱﺖ‪ .‬ﺑﻪ هﻤﻴﻦ دﻟﻴﻞ ﻏﺎﻟﺒﺎ ﺕﻜﺒﺮ را ﻣﯽﺕﻮان‬
‫ﺑﺮاﯼ ﻏﺎﻟﺐ آﺮدن ﮔﻨﺎهﺎن ﺱﺎﻩﺕﺮ ﺑﻜﺎر ﺑﺮد‪ .‬ﻣﻌﻠﻤﻴﻦ ﻏﺎﻟﺒﺎ ﺑﻪ ﺕﻜﺒﺮ ﺑﭽﻪهﺎ و یﺎ ﺑﻪ ﻗﻮل ﺧﻮدﺵﺎن‬
‫ﺑﻪ »ﺡﺲ اﺡﺘﺮام ﺑﻪ ﻥﻔﺲ« ﺁﻥﻬﺎ ﻣﺘﻮﺱﻞ ﺵﺪﻩ و او را وادار ﺑﻪ رﻓﺘﺎر ﻋﺎﻗﻼﻥﻪ ﻣﯽﻥﻤﺎیﻨﺪ‪ .‬ﺑﺴﻴﺎر‬
‫اﺵﺨﺎص از راﻩ ﺕﻜﺒﺮ ﺑﺮ ﺕﺮس‪ ،‬ﺵﻬﻮت و یﺎ آﺞﺧﻠﻘﯽ ﻏﻠﺒﻪ ﻣﯽیﺎﺑﻨﺪ‪ ،‬ﺑﺪیﻦ ﻃﺮیﻖ آﻪ ﭘﯽ ﻣﯽﺑﺮﻥﺪ‬
‫آﻪ ایﻦ ﻋﻤﻠﻴﺎت ﻣﺎدون ﺵﺄن ﺁﻥﻬﺎ اﺱﺖ‪ .‬در ایﻦ ﻣﻮارد ﺵﻴﻄﺎن در دل ﺧﻮد ﻣﯽﺧﻨﺪد‪ ،‬زیﺮا آﺎﻣﻼ‬
‫راﺿﯽ اﺱﺖ آﻪ ﺵﺨﺼﯽ ﻋﻔﻴﻒ‪ ،‬ﺵﺠﺎع و داراﯼ ﺧﻮددارﯼ ﺑﺎﺵﺪ‪ ،‬ﻣﺸﺮوط ﺑﺮ ایﻦ آﻪ در او‬
‫دیﻜﺘﺎﺕﻮرﯼ ﺕﻜﺒﺮ را ﺑﺮﻗﺮار ﻥﻤﺎیﺪ‪ ،‬ﻣﺜﻞ ایﻦ آﻪ آﺎﻣﻼ از ﻣﻌﺎﻟﺠﻪ درد ﭘﺎﯼ ﺵﻤﺎ ﺧﻮﺵﻮﻗﺖ ﻣﯽﺵﻮد‬
‫در ﺹﻮرﺕﯽ آﻪ ﺑﻪ ﻥﻮﺑﻪ ﺧﻮد اﺟﺎزﻩ دادﻩ ﺵﻮد ﺑﻪ ﺵﻤﺎ ﺱﺮﻃﺎن ﺑﺒﺨﺸﺪ‪ .‬ﺕﻜﺒﺮ هﻢ ﺱﺮﻃﺎن روﺡﯽ‬
‫اﺱﺖ و اﻣﻜﺎن اﺹﻠﯽ ﻣﺤﺒﺖ‪ ،‬رﺿﺎیﺖ و ﺡﺘﯽ ﻋﻘﻞ ﺱﻠﻴﻢ را از ﺑﻴﻦ ﻣﯽﺑﺮد‪.‬‬

‫ﭘﻴﺶ از ﭘﺎیﺎن ایﻦ ﮔﻔﺘﺎر‪ ،‬از دو ﺱﻮءﺕﻔﺎهﻢ ﺑﺎیﺪ ﺧﻮد را ﺡﻔﻆ آﻨﻴﻢ‪ .‬اول ایﻦ آﻪ ﻓﻜﺮ ﻥﻜﻨﻴﺪ ﺧﺪا ﻣﺎ‬
‫را از ﺕﻜﺒﺮ ﻣﻨﻊ آﺮدﻩ‪ ،‬زیﺮا از ﺕﻜﺒﺮ ﺑﺪش ﻣﯽﺁیﺪ و یﺎ ﻓﺮوﺕﻨﯽ را ﺑﺮاﯼ ﺵﺄن و ﻣﻘﺎم ﺧﻮد‬
‫ازﻣﺎﻣﯽﻃﻠﺒﺪ‪ ،‬ﻣﺜﻞ ایﻦ آﻪ ﺧﻮد ﺧﺪا هﻢ ﻣﺘﻜﺒﺮ ﺑﺎﺵﺪ‪ .‬ﺑﺮﻋﻜﺲ ﺧﺪا اﺹﻼ در ﻓﻜﺮﺵﺄن و ﻣﻘﺎم ﺧﻮد‬
‫ﻥﻴﺴﺖ‪،‬ﻥﻜﺘﻪ ایﻦ ﺟﺎاﺱﺖ آﻪ ﺧﺪا ﻣﺎیﻞ اﺱﺖ ﻣﺎ او را ﺑﺸﻨﺎﺱﻴﻢ‪ ،‬ﻣﯽﺧﻮاهﺪ ﺧﻮدش را ﺑﻪ ﻣﺎ ﻋﺮﺿﻪ‬
‫ﺑﺪارد‪ .‬ﺧﺪا و اﻥﺴﺎن دو ﭼﻴﺰﯼ هﺴﺘﻨﺪ آﻪ اﮔﺮ هﺮ ﻥﻮع ﺕﻤﺎﺱﯽ ﺑﺎ یﻜﺪیﮕﺮ ﭘﻴﺪا آﻨﻨﺪ‪ ،‬در ﺡﻘﻴﻘﺖ‬
‫اﻥﺴﺎن ﺑﺎ ﺧﻮﺵﺤﺎﻟﯽ ﻓﺮوﺕﻦ ﻣﯽﺵﻮد و یﻚ ﻣﺮﺕﺒﻪ از آﻠﻴﻪ اﻓﻜﺎر اﺡﻤﻘﺎﻥﻪ راﺟﻊ ﺑﻪ ﺵﺄن و ﻣﻘﺎم آﻪ‬
‫ﺕﻤﺎم ﻋﻤﺮ ﺵﺨﺺ را ﻥﺎراﺡﺖ و اﻥﺪوهﻨﺎك آﺮدﻩ‪ ،‬ﺧﻼﺹﯽ ﻣﯽیﺎﺑﺪ‪ .‬ﺧﺪا ﺱﻌﯽ ﻣﯽآﻨﺪ‪ ،‬ﻓﺮوﺕﻦ‬
‫ﺑﺸﻮیﻢ ﺕﺎ ایﻦ ﻓﺮﺹﺖ اﻣﻜﺎنﭘﺬیﺮ ﮔﺮدد‪ ،‬در ﻣﻌﻨﯽ ﺧﺪا ﻣﯽﺧﻮاهﺪ از دوش ﻣﺎ ﺑﺎر ﻣﻘﺪار زیﺎدﯼ‬
‫ﺟﺎﻣﻪهﺎﯼ اﺡﻤﻘﺎﻥﻪ‪،‬زﺵﺖ و ﻣﺎﺱﻚدار را آﻪ ﺧﻮد را رد ﺁن ﭘﻴﭽﻴﺪﻩ و اﺡﻤﻘﺎﻥﻪ در ﺁن ﺧﻮد ﻥﻤﺎیﯽ‬
‫ﻣﯽآﻨﻴﻢ ﺑﺮدارد‪ .‬آﺎش ﻥﮕﺎرﻥﺪﻩ هﻢ اﻥﺪآﯽ در ﻓﺮوﺕﻨﯽ ﭘﻴﺸﺘﺮ ﻣﻴﺮﻓﺖ‪ .‬اﮔﺮ ایﻦ آﺎر را آﺮدﻩ ﺑﻮد‬
‫ﺵﺎیﺪ ﻣﯽﺕﻮاﻥﺴﺖ ﺑﻴﺸﺘﺮ در اﻃﺮاف ﺁن ﺁﺱﺎیﺶ‪ ،‬راﺡﺘﯽ و آﻨﺪن ﻟﺒﺎس ﺑﺎﻟﻤﺎﺱﻜﻪ و ﺧﻼﺹﯽ از‬
‫ﺟﻨﮓ ﻥﻔﺲ آﺎذب و آﻠﻴﻪ ﺧﻮد ﻥﻤﺎیﯽهﺎ و ﺕﻌﺮیﻒ از ﻥﻔﺲ ﺧﻮد و ادا واﻃﻮارش را ﺑﺮاﯼ ﺵﻤﺎ‬
‫ﺵﺮح ﺑﺪهﺪ‪ .‬ﺡﺘﯽ یﻚ ﻟﺤﻈﻪ ﻥﺰدیﻚ ﺵﺪن ﺑﻪ ﺁن اﺡﺴﺎس راﺡﺘﯽ ﻣﺜﻞ ایﻦ اﺱﺖ آﻪ ﺑﻪ ﺕﺸﻨﻪاﯼ در‬
‫ﺹﺤﺮا ﺁﺑﯽ ﺱﺮد و ﮔﻮارا ﺑﺪهﻴﻢ‪.‬ﻥﻜﺘﻪ دوم ایﻦ اﺱﺖ ﻓﺮاﻣﻮش ﻥﻜﻨﻴﺪ آﻪ اﮔﺮ واﻗﻌﺎ ﺑﺎ ﺁدم ﻓﺮوﺕﻨﯽ‬
‫ﺕﺼﺎدف آﻨﻴﺪ‪ ،‬ایﻦ ﺁدم واﻗﻌﺎ از ﺁﻥﻬﺎیﯽ ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد آﻪ اﻣﺮوزﻩ ﻣﯽﮔﻮیﻨﺪ» اﻓﺘﺎدﻩ« اﺱﺖ‪ ،‬ایﻦ‬
‫ﺵﺨﺺ ﺁدﻣﯽ ﭼﺮب زﺑﺎن و اﻓﺘﺎدﻩ و ﺑﯽﺡﺎل ﻥﺨﻮاهﺪ ﺑﻮد و هﻤﻴﺸﻪ ﺑﻪ ﺵﻤﺎ ﻥﺨﻮاهﺪ ﮔﻔﺖ آﻪ ﺑﻨﺪﻩ‬
‫ﻗﺎﺑﻞ ﻥﻴﺴﺘﻢ و آﺴﯽ ﻥﻴﺴﺘﻢ‪ .‬ﺵﺎیﺪ ﺕﻨﻬﺎ ﻓﻜﺮﯼ آﻪ راﺟﻊ ﺑﻪ او ﺑﻪآﻨﻴﺪ ایﻦ اﺱﺖ آﻪ او ﻇﺮهﺮا ﺁدﻣﯽ‬
‫ﺵﺎداب و ﺑﺎ هﻮش ﺑﻪﻥﻈﺮ ﻣﯽرﺱﺪ و ﻥﺴﺒﺖ ﺑﻪ هﺮ ﭼﻪ ﻣﯽﮔﻮیﻴﺪ اﺑﺮاز ﻋﻼﻗﻪ واﻗﻌﯽ ﻣﯽآﻨﺪ‪ .‬اﮔﺮ‬
‫از ﭼﻨﻴﻦ ﺁدﻣﯽ ﻣﻨﺰﺟﺮ ﺑﺎﺵﻴﺪ‪ ،‬ﻋﻠﺘﺶ ایﻦ اﺱﺖ آﻪ ﺡﺴﺎدت ﻣﯽﺑﺮیﺪ آﻪ یﻚ ﻥﻔﺮ ایﻦﻃﻮر ﺑﻪ ﺁﺱﺎﻥﯽ‬
‫از زﻥﺪﮔﯽ ﺑﺮﺧﻮردار اﺱﺖ و ﻣﺜﻞ ایﻦ آﻪ در ﻓﻜﺮ ﻓﺮوﺕﻨﯽ و یﺎ اﺑﺪا در ﻓﻜﺮ ﺧﻮدش ﻥﻴﺴﺖ‪ .‬در‬
‫ایﻦ ﺟﺎ ﺑﺎیﺪ ﻣﺘﻮﻗﻒ ﺵﺪ‪ .‬اﮔﺮ آﺴﯽ ﺑﺨﻮاهﺪ ﻓﺮوﺕﻨﯽ آﺴﺐ آﻨﺪ‪ ،‬ﺵﺎیﺪ ﻗﺪم اول را ﺑﺘﻮاﻥﻴﻢ ﺑﻪ او‬
‫ﺑﮕﻮیﻴﻢ‪ .‬اوﻟﻴﻦ ﻗﺪم ایﻦ اﺱﺖ آﻪ ﺑﻔﻬﻤﻴﻢ ﺕﻜﺒﺮ داریﻢ‪ .‬ایﻦ هﻢ اﻗﻼ ﻗﺪم ﺑﺰرﮔﯽ اﺱﺖ‪ ،‬زیﺮا ﻣﻄﻠﻘﺎ‬
‫ﻗﺒﻞ از ﺁن هﻴﭻ اﻗﺪاﻣﯽ ﻥﻤﯽﺕﻮان آﺮد‪ .‬اﮔﺮ ﻓﻜﺮ آﻨﻴﺪ آﻪ ﺕﻜﺒﺮ ﻥﺪاریﺪ واﻗﻌﺎ ﺧﻴﻠﯽ ﻣﺘﻜﺒﺮیﺪ‪.‬‬
 ‫آﺘﺎب‪ :‬اﺧﻼق ﻣﺴﻴﺤﯽ‬
‫ﻧﻮﺷﺘﻪ‪ :‬چ‪ .‬س‪ .‬ﻟﻮﺋﻴﺲ‬
‫ﺗﺮﺟﻤﻪ‪ :‬ر‪ .‬ﻧﺎﻣﻮر‬

‫ﻓﺼﻞ ﻧﻬﻢ‪ :‬ﺳﺨﺎوت و دﺳﺘﮕﻴﺮى از ﻣﺴﺘﻤﻨﺪان‬

‫در ﮔﻔﺘﺎرهﺎى ﭘﻴﺸﻴﻦ ﮔﻔﺘﻴﻢ آﻪ »ﻓﻀﺎیﻞ اﺹﻠﻰ« ﭼﻬﺎر ﺕﺎ و »ﻧﻮاﻣﻴﺲ دیﻨﻰ« ﺳﻪ ﺕﺎ اﺳﺖ‪ .‬ﺳﻪ‬
‫ﻓﻀﻴﻠﺖ ﻣﺬهﺒﻰ ﻋﺒﺎرت اﺳﺖ از ایﻤﺎن‪ ،‬اﻣﻴﺪ و دﺳﺘﮕﻴﺮى از ﻣﺴﺘﻤﻨﺪان‪ .‬در ﺏﺎرﻩ ایﻤﺎن در دو‬
‫ﻓﺼﻞ ﺁﺧﺮ ﺏﺤﺚ ﺧﻮاهﻴﻢ ﻧﻤﻮد‪ .‬ﻗﺪرى در اﻃﺮاف ﺳﺨﺎوت در ﻓﺼﻞ هﺸﺘﻢ ﺏﺤﺚ ﺵﺪ‪ ،‬وﻝﻰ ﺏﻪ‬
‫ﻋﻠﺖ ﻋﺪم ﺕﻨﺎﺳﺐ ﻣﻮﺽﻮع ﻓﻘﻂ در ﺁن ﻗﺴﻤﺖ از ﺳﺨﺎوت آﻪ ﺏﺨﺸﺎیﺶ ﻧﺎﻣﻴﺪﻩ ﻣﻰﺵﻮد ﮔﻔﺘﮕﻮ ﺵﺪ‪.‬‬
‫اآﻨﻮن اﻧﺪآﻰ ﭘﻴﺸﺘﺮ ﻣﻰرویﻢ‪ .‬ﻧﺨﺴﺖ ﺏﻪ ﻣﻌﻨﻰ آﻠﻤﻪ »ﺳﺨﺎوت« ﻣﻰﭘﺮدازیﻢ‪ .‬یﻜﻰ از ﻣﻌﺎﻧﻰ ایﻦ‬
‫آﻠﻤﻪ‪ ،‬ﻓﻘﻂ دادن ﺹﺪﻗﻪ ﻣﻰﺏﺎﺵﺪ‪ ،‬یﻌﻨﻰ دﺳﺘﮕﻴﺮى از ﻣﺴﺘﻤﻨﺪان‪ .‬اﺹﻼ ﻣﻌﻨﻰ ﺳﺨﺎوت ﺧﻴﻠﻰ‬
‫وﺳﻴﻊﺕﺮ از ایﻦ اﺳﺖ‪ .‬وﻝﻰ اآﻨﻮن ﺧﻮاهﻴﻢ دیﺪ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣﻌﻨﻰ اﺧﻴﺮ یﻌﻨﻰ دﺳﺘﮕﻴﺮى از ﻣﺴﺘﻤﻨﺪان‬
‫را ﭘﻴﺪا آﺮدﻩ‪ .‬اﮔﺮ ﺵﺨﺼﻰ »ﺳﺨﺎوت« داﺵﺘﻪ ﺏﺎﺵﺪ‪ ،‬یﻜﻰ از ﺏﺪیﻬﻰﺕﺮیﻦ آﺎرهﺎى او دﺳﺘﮕﻴﺮى‬
‫از ﻣﺴﺘﻤﻨﺪان اﺳﺖ‪ ،‬از ایﻦ رو ﻣﺮدم ایﻦ دﺳﺘﮕﻴﺮى را ﺳﺨﺎوت آﺎﻣﻞ ﻣﻰداﻧﻨﺪ‪ .‬ﻣﺜﻞ ایﻦ آﻪ آﺴﻰ‬
‫ﻗﺎﻓﻴﻪ را در ﺵﻌﺮ‪ ،‬ﺏﺪیﻬﻰﺕﺮیﻦ ﻣﻮﺽﻮع ﺵﻌﺮ ﺏﺪاﻧﺪ‪ .‬از »ﺵﻌﺮ« ﻓﻘﻂ ﻗﺎﻓﻴﻪ ﺏﻔﻬﻤﺪ و ﭼﻴﺰ دیﮕﺮى‬
‫درك ﻧﻜﻨﺪ‪ .‬ﺳﺨﺎوت ﺏﻪ ﻣﻌﻨﻰ ﻣﺴﻴﺤﻰ‪ ،‬داراى ﻣﻔﻬﻮم »ﻣﺤﺒﺖ« اﺳﺖ‪ .‬و ﻣﺤﺒﺖ هﻢ ﺏﻪﻣﻌﻨﻰ‬
‫ﻣﺴﻴﺤﻰ داراى ﻣﻔﻬﻮم اﺏﺮاز اﺡﺴﺎﺳﺎت ﻧﻴﺴﺖ‪ .‬ایﻦ ﺡﺎﻝﺘﻰ اﺳﺖ از ارادﻩ‪ ،‬ﻧﻪ از اﺡﺴﺎﺳﺎت‪ .‬ایﻦ‬
‫ﺡﺎﻝﺖ ارادﻩ را ﻃﺒﻌﺎ ﻧﺴﺒﺖ ﺏﻪ ﺧﻮد داریﻢ و ﺏﺎیﺪ یﺎد ﺏﻪﮔﻴﺮیﻢ آﻪ ﻧﺴﺒﺖ ﺏﻪ دیﮕﺮان هﻢ داﺵﺘﻪ‬
‫ﺏﺎﺵﻴﻢ‪ .‬در ﻣﻮرد ﺏﺨﺸﺎیﺶ ﮔﻔﺘﻴﻢ آﻪ ﻣﺤﺒﺖ ﻣﺎ ﻧﺴﺒﺖ ﺏﻪ ﺧﻮدﻣﺎن ﻣﻌﻨﻴﺶ ایﻦ ﻧﻴﺴﺖ آﻪ ﺧﻮد ﭘﺴﻨﺪ‬
‫ﺏﺎﺵﻴﻢ‪ .‬ﺏﻠﻜﻪ ﻣﻨﻈﻮر ایﻦ اﺳﺖ آﻪ ﺧﻴﺮ ﺧﻮد را ﺏﺨﻮاهﻴﻢ‪.‬‬

‫ﺏﻪ هﻤﻴﻦ ﻃﺮیﻖ ﻣﺤﺒﺖ ﻣﺴﻴﺤﻰ )یﺎ ﺳﺨﺎوت( در ﻣﻮرد هﻤﺴﺎیﮕﺎﻧﻤﺎن ﺏﺎ ﻋﻼﻗﻪ و اﻧﺴﻰ ﻧﺴﺒﺖ ﺏﻪ‬
‫ﺁﻧﻬﺎ ﻓﺮق ﻓﺎﺡﺶ دارد‪ .‬ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﺏﺎ ﺏﻌﻀﻰ اﺵﺨﺎص اﻧﺲ یﺎ ﻋﻼﻗﻪ داﺵﺘﻪ ﺏﺎﺵﻴﻢ و ﻧﺴﺒﺖ ﺏﻪ‬
‫ﺏﻌﻀﻰ دیﮕﺮ ایﻦ ﻃﻮر ﻧﺒﺎﺵﻴﻢ‪ .‬ﻓﻬﻢ ایﻦ ﻣﻮﺽﻮع ﻣﻬﻢ اﺳﺖ آﻪ ایﻦ اﻧﺲ ﻃﺒﻴﻌﻰ‪ ،‬ﻧﻪ ﮔﻨﺎهﻰ اﺳﺖ‬
‫و ﻧﻪ ﻓﻀﻴﻠﺘﻰ‪ .‬هﻤﺎن ﻃﻮرى آﻪ دوﺳﺖ داﺵﺘﻦ یﺎ ﻧﺪاﺵﺘﻦ ﻏﺬاى ﺏﻪﺧﺼﻮﺹﻰ‪ ،‬ﻧﻪ ﮔﻨﺎﻩ و ﻧﻪ‬
‫ﻓﻀﻴﻠﺖ اﺳﺖ‪ .‬ایﻦ ﻓﻘﻂ ﺡﻘﻴﻘﺘﻰ اﺳﺖ‪ .‬وﻝﻰ اﻝﺒﺘﻪ ﺁنﭼﻪ در ﻧﺘﻴﺠﻪ ﺁن ﺏﻜﻨﻴﻢ یﺎ ﮔﻨﺎﻩ و یﺎ ﻓﻀﻴﻠﺖ‬
‫اﺳﺖ‪.‬ﻋﻼﻗﻪ ﻃﺒﻴﻌﻰ یﺎ اﻧﺲ ﻧﺴﺒﺖ ﺏﻪ ﻣﺮدم‪ ،‬آﺎر ﺳﺨﺎوﺕﻤﻨﺪى را ﻧﺴﺒﺖ ﺏﻪ ﺁﻧﺎن ﺁﺳﺎنﺕﺮ ﻣﻰآﻨﺪ‪،‬‬
‫ﭘﺲ ﻃﺒﻌﺎ وﻇﻴﻔﻪ ﻣﺎ ایﻦ اﺳﺖ آﻪ ﻋﻮاﻃﻒ و ﻋﻼیﻖ ﺧﻮد را ﺕﻘﻮیﺖ آﻨﻴﻢ‪ ،‬ﺏﺪیﻦ ﻣﻌﻨﻰ آﻪ ﺕﺎ ﺡﺪ‬
‫اﻣﻜﺎن ﻣﺮدم را دوﺳﺖ ﺏﺪاریﻢ )هﻤﺎن ﻃﻮر آﻪ ﻏﺎﻝﺒﺎ وﻇﻴﻔﻪ ﻣﺎ ایﻦ اﺳﺖ آﻪ ﻋﻼﻗﻪ ﺧﻮد را ﻧﺴﺒﺖ‬
‫ﺏﻪ ورزش یﺎ ﻏﺬاى ﺳﺎﻝﻢ ﺕﻘﻮیﺖ آﻨﻴﻢ(‪ .‬ایﻦ ﺕﻘﻮیﺖ ﻋﻼیﻖ از ایﻦ ﻝﺤﺎظ ﻧﻴﺴﺖ آﻪ ایﻦ ﻋﻤﻞ در‬
‫ﻧﻔﺲ ﺧﻮد ﻓﻀﻴﻠﺖ اﺧﻼﻗﻰ ﺳﺨﺎوت اﺳﺖ‪ ،‬ﺏﻠﻜﻪ از ایﻦ ﻝﺤﺎظ اﺳﺖ آﻪ ﻧﺴﺒﺖ ﺏﻪ ایﻦ ﻓﻀﻴﻠﺖ‬
‫آﻤﻜﻰ اﺳﺖ‪ .‬از ﻃﺮف دیﮕﺮ ﺏﺮﻣﺎ ﻻزم اﺳﺖ آﻪ ﺝﺪا ﻣﺮاﻗﺐ ﺏﺎﺵﻴﻢ ﻣﺒﺎدا ﻋﻼﻗﻪ ﻣﺎ ﻧﺴﺒﺖ ﺏﻪ‬
‫ﺵﺨﺺ ﺏﺨﺼﻮﺹﻰ ﻣﺎ را ﻋﺎى از ﺳﺨﺎوت و یﺎ ﺏﻰاﻧﺼﺎف ﻧﺴﺒﺖ ﺏﻪ دیﮕﺮى ﻧﻨﻤﺎیﺪ‪ .‬ﺡﺘﻰ‬
‫ﺏﻌﻀﻰ ﻣﻮارد هﺴﺖ آﻪ ﻋﻼﻗﻪ ﻣﺎ ﻧﺴﺒﺖ ﺏﻪ ﺵﺨﺼﻰ آﻪ او را دوﺳﺖ داریﻢ ﺏﺎ ﺳﺨﺎوت ﻣﺎ در‬
‫ﻣﺒﺎرز ﻣﻰاﻓﺘﺪ‪ .‬ﻣﺜﻼ ﻣﺎدر ﺏﻰاﻃﻼﻋﻰ ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ در اﺙﺮ ﻋﻼﻗﻪ ﻃﺒﻴﻌﻰ ﻧﺴﺒﺖ ﺏﻪ ﻓﺮزﻧﺪ ﺧﻮد‪ ،‬او‬
‫را »ﻝﻮس« ﺏﺎر ﺏﻴﺎورد‪ ،‬یﻌﻨﻰ ﺏﺮاى ﻗﺎﻧﻊ ﺳﺎﺧﺘﻦ اﺡﺴﺎﺳﺎت و ﻋﻼیﻖ ﺵﺪیﺪ ﺧﻮد‪ ،‬ﺳﻌﺎدت واﻗﻌﻰ‬
‫ﺁیﻨﺪﻩ ﻓﺮزﻧﺪش را از ﺏﻴﻦ ﺏﺒﺮد!‬
‫ﮔﺮ ﭼﻪ ﻋﻼیﻖ ﻃﺒﻴﻌﻰ ﻋﺎدﺕﺎ ﺏﺎیﺪ ﺕﻘﻮیﺖ ﮔﺮدد‪ ،‬ﺏﺎز آﺎﻣﻼ ﺧﻄﺎ اﺳﺖ آﻪ ﻓﻜﺮ آﻨﻴﻢ راﻩ‬
‫ﺳﺨﺎوﺕﻤﻨﺪى ایﻦ اﺳﺖ آﻪ در آﻨﺠﻰ ﻧﺸﺴﺘﻪ و ﺳﻌﻰ آﻨﻴﻢ اﺡﺴﺎﺳﺎت ﻣﺤﺒﺖ ﺁﻣﻴﺰ ﺏﻪ وﺝﻮد ﺁوریﻢ‪.‬‬
‫ﺏﻌﻀﻰ اﺵﺨﺎص ﺧﻠﻘﺎ ﺳﺮد هﺴﺘﻨﺪ‪ ،‬ایﻦ ﺹﻔﺖ ﺏﺮاى ﺁﻧﻬﺎ ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﻣﺎیﻪ ﺏﺪﺏﺨﺘﻰ ﺏﺎﺵﺪ‪ ،‬وﻝﻰ ﻣﺜﻞ‬
‫ﺳﺆهﺎﺽﻤﻪ ﮔﻨﺎهﻰ ﺵﻤﺮدﻩ ﻧﻤﻰﺵﻮد و ﻣﺎﻧﻊ ﻧﻤﻰﺵﻮد آﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﺳﺨﺎوت داﺵﺘﻪ ﺏﺎﺵﻨﺪ و یﺎ ایﻦ آﻪ از‬
‫ایﻦ وﻇﻴﻔﻪ ﻣﻌﺎف ﺏﺎﺵﻨﺪ‪ .‬ﺏﺮاى هﻤﻪ ﻣﺎ ایﻦ ﻗﺎﻧﻮن آﺎﻣﻼ ﺳﺎدﻩ اﺳﺖ‪ .‬ﺏﻰﺧﻮد وﻗﺖ ﺧﻮد را ﺹﺮف‬
‫اﻧﺪیﺸﻪ ﻧﻜﻨﻴﺪ آﻪ ﺁیﺎ هﻤﺴﺎیﻪﺕﺎن را »دوﺳﺖ« داریﺪ یﺎ ﻧﻪ‪ .‬ﺏﻠﻜﻪ ﻃﻮرى ﻋﻤﻞ آﻨﻴﺪ آﻪ اﮔﺮ دوﺳﺖ‬
‫ﻣﻰداﺵﺘﻴﺪ ﺁن ﻃﻮر ﻣﻰآﺮدیﺪ‪ .‬ﺏﻪ ﻣﺤﺾ ایﻦ آﻪ ﭼﻨﻴﻦ آﻨﻴﻢ‪ ،‬یﻜﻰ از اﺳﺮار ﺏﺰرگ را آﺸﻒ‬
‫ﻣﻰآﻨﻴﻢ‪ .‬وﻗﺘﻰ ﻃﻮرى رﻓﺘﺎر ﻧﻤﺎیﻴﺪ آﻪ ﻧﺸﺎن دهﺪ آﺴﻰ را دوﺳﺖ داریﺪ‪ ،‬ﻓﻮرى دوﺳﺘﻰ او در‬
‫دل ﺵﻤﺎ ﺝﺎ ﻣﻰﮔﻴﺮد‪ .‬اﮔﺮ آﺴﻰ را آﻪ از او ﺏﺪﺕﺎن ﻣﻰﺁیﺪ ﺹﺪﻣﻪ ﺏﺰﻧﻴﺪ‪ ،‬ﺧﻮاهﻴﺪ ﻓﻬﻤﻴﺪ آﻪ ﺏﻴﺸﺘﺮ‬
‫از او ﻧﻔﺮت داریﺪ‪ .‬اﮔﺮ ﻧﺴﺒﺖ ﺏﻪ ﭼﻨﻴﻦ ﺵﺨﺼﻰ ﻣﺤﺒﺘﻰ ﺏﻜﻨﻴﺪ ﺧﻮاهﻴﺪ دیﺪ آﻪ آﻤﺘﺮ از او ﻧﻔﺮت‬
‫داریﺪ‪ .‬وﻝﻰ در ایﻦ اﻣﺮ اﺳﺘﺜﻨﺎیﻰ هﻢ هﺴﺖ‪ .‬اﮔﺮ ﺏﻪ او ﻣﺤﺒﺖ آﻨﻴﺪ آﻪ ﺏﺮاى ﺧﻮشﺁیﻨﺪ ﺧﺪا و‬
‫ﺏﺮاى اﻃﺎﻋﺖ از ﻗﺎﻧﻮن ﺳﺨﺎوت ﻧﺒﺎﺵﺪ‪ ،‬ﺏﻠﻜﻪ ﺏﺨﻮاهﻴﺪ ﺏﻪ او ﻧﺸﺎن ﺏﺪهﻴﺪ آﻪ ﺁدم ﺧﻮب و‬
‫ﺏﺨﺸﻨﺪﻩاى هﺴﺘﻴﺪ و او را رهﻴﻦﻣﻨﺖ ﺧﻮد آﺮدﻩ ﻣﻨﺘﻈﺮ ﻗﺪرﺵﻨﺎﺳﻰ او ﺏﺎﺵﻴﺪ‪ ،‬ﺵﺎیﺪ ﻣﺄیﻮس ﺵﻮیﺪ‪.‬‬

‫ﻣﺮدم اﺡﻤﻖ ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ و ﻓﻮرى هﺮ ﭼﻴﺰى آﻪ ﺝﻨﺒﻪ ﺧﻮدﻧﻤﺎیﻰ یﺎ ﺁﻗﺎیﻰ داﺵﺘﻪ ﺏﺎﺵﺪ ﺡﺲ ﻣﻰآﻨﻨﺪ‪.‬‬
‫وﻝﻰ هﺮ وﻗﺖ ﺏﻪ دیﮕﺮى ﻣﺤﺒﺘﻰ آﻨﻴﻢ و ایﻦ ﻧﻴﻜﻰ ﺹﺮﻓﺎ ﺏﻪ ﺧﺎﻃﺮ ایﻦ ﺏﺎﺵﺪ آﻪ او هﻢ داراى‬
‫ﺵﺨﺼﻴﺘﻰ اﺳﺖ و ﻣﺜﻞ ﻣﺎ ﺁﻓﺮیﺪﻩ ﺧﺪاوﻧﺪ اﺳﺖ و ﺁرزوﻣﻨﺪ ﺵﺎى او ﺏﺎﺵﻴﻢ ﺏﻪ ﻃﻮرى آﻪ ﺵﺎدى‬
‫ﺧﻮد را ﻣﻰﺧﻮاهﻴﻢ‪ ،‬ﺁن وﻗﺖ یﺎد ﺧﻮاهﻴﻢ ﮔﺮﻓﺖ آﻪ او را اﻧﺪآﻰ ﺏﻴﺸﺘﺮ دوﺳﺖ ﺏﺪاریﻢ و یﺎ اﻗﻼ‬
‫آﻤﺘﺮ ﻧﺴﺒﺖ ﺏﻪ او ﺕﻨﻔﺮ ﻧﻤﺎیﻴﻢ‪ .‬در ﻧﺘﻴﺠﻪ ﮔﺮ ﭼﻪ ﺳﺨﺎوت ﻣﺴﻴﺤﻰ در ﻧﻈﺮ ﻣﺮدﻣﻰ آﻪ ﭘﺮ از‬
‫اﺡﺴﺎﺳﺎتاﻧﺪ ﭼﻴﺰى ﺳﺮد ﺏﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﻰﺁیﺪ و ﺏﺎ ایﻦ آﻪ ﺏﺎ اﻧﺲ و ﻋﻼﻗﻪ آﺎﻣﻼ ﻓﺮق دارد‪ ،‬ﺏﺎز ﺏﻪ‬
‫اﻧﺲ و ﻋﻼﻗﻪ ﻣﻨﺘﻬﻰ ﻣﻰﺵﻮد‪ .‬ﻓﺮق ﻣﻴﺎن ﺵﺨﺺ ﻣﺴﻴﺤﻰ و ﺁدم ﻣﺎدى ایﻦ ﻧﻴﺴﺖ آﻪ ﺁدم ﻣﺎدى‬
‫ﻓﻘﻂ داراى ﻋﻼیﻖ و ﻋﻮاﻃﻒ اﺳﺖ و ﺵﺨﺺ ﻣﺴﻴﺤﻰ ﻓﻘﻂ »ﺳﺨﺎوت« دارد‪ .‬ﺁدم ﻣﺎدى ﺏﻪ ﻋﻠﺖ‬
‫ایﻦ آﻪ از یﻚ ﻧﻔﺮ ﺧﻮﺵﺶ ﻣﻰﺁیﺪ ﺏﺎ ﻣﻬﺮﺏﺎﻧﻰ ﺏﺎ او رﻓﺘﺎر ﻣﻰآﻨﺪ‪ ،‬در ﺡﺎﻝﻰ آﻪ ﺵﺨﺺ ﻣﺴﻴﺤﻰ‬
‫ﻧﺴﺒﺖ ﺏﻪ هﻤﻪ ﺏﺎ ﻣﻬﺮﺏﺎﻧﻰ رﻓﺘﺎر ﻣﻰﻧﻤﺎیﺪ و هﺮ ﭼﻪ در ایﻦ راﻩ ﭘﻴﺸﺘﺮ ﻣﻰرود‪ ،‬ﺏﻴﺸﺘﺮ اﺵﺨﺎص‬
‫را دوﺳﺖ ﻣﻰدارد ﺕﺎ ﺡﺪى آﻪ ﺏﺴﻴﺎر اﺵﺨﺎص را هﻢ آﻪ در اﺏﺘﺪا ﻓﻜﺮ ﻧﻤﻰآﺮد ﺏﺘﻮاﻧﺪ ﺁﻧﻬﺎ را‬
‫دوﺳﺖ ﺏﺪارد‪ ،‬اآﻨﻮن دوﺳﺖ ﻣﻰدارد‪ .‬هﻤﻴﻦ ﻗﺎﻧﻮن روﺡﺎﻧﻰ ﺏﻪ ﻃﻮر ﻋﺠﻴﺒﻰ در ﺝﻬﺖ ﻣﺨﺎﻝﻒ‬
‫ﺳﻴﺮ ﻣﻰﻧﻤﺎیﺪ‪ .‬ﺵﺎیﺪ در اﺏﺘﺪا ﺁﻝﻤﺎنهﺎ ﺏﻪ ﻋﻠﺖ ﻧﻔﺮﺕﻰ آﻪ از یﻬﻮدیﺎن داﺵﺘﻨﺪ‪ ،‬ﺏﺎ ﺁﻧﻬﺎ ﺏﺪرﻓﺘﺎرى‬
‫ﻣﻰآﺮدﻧﺪ‪ ،‬وﻝﻰ آﻢآﻢ ﺏﻪ ﻋﻠﺖ ایﻦ آﻪ ﺏﺎ ﺁﻧﻬﺎ ﺏﺪرﻓﺘﺎرى ﻧﻤﻮدﻧﺪ از ﺁﻧﻬﺎ ﻧﻔﺮت داﺵﺘﻨﺪ هﺮ ﭼﻪ‬
‫ﻇﺎﻝﻢﺕﺮ ﺏﺎﺵﻴﻢ ﺏﻴﺸﺘﺮ ﺕﻨﻔﺮ داریﻢ و هﺮ ﭼﻪ ﺏﻴﺸﺘﺮ ﺕﻨﻔﺮ داﺵﺘﻪ ﺏﺎﺵﻴﻢ ﻇﺎﻝﻢﺕﺮ ﻣﻰﺵﻮیﻢ‪ ،‬ﺏﺪیﻦ ﻃﻮر‬
‫ﭘﻴﻮﺳﺘﻪ در دایﺮﻩ ﺵﺮارت دور ﻣﻰزﻧﻴﻢ‪.‬‬

‫ﺧﻮﺏﻰ و ﺏﺪى هﺮ دو ﺏﻪ ﻧﺮخ رﺏﺢ ﻣﺮآﺐ اﻓﺰایﺶ ﻣﻰیﺎﺏﺪ‪ .‬از ایﻦ رو ﺕﺼﻤﻴﻤﺎت آﻮﭼﻜﻰ آﻪ ﻣﻦ‬
‫وﺵﻤﺎ هﺮ روز ﻣﻰﮔﻴﺮیﻢ اهﻤﻴﺖ ﺏﻰﭘﺎیﺎﻧﻰ دارد‪ .‬آﻮﭼﻜﺘﺮیﻦ آﺎر ﻧﻴﻚ اﻣﺮوز ﻣﺎ ﻣﺜﻞ ﺕﺼﺮف یﻚ‬
‫ﻧﻘﻄﻪ ﺳﻮقاﻝﺠﻴﺸﻰ اﺳﺖ آﻪ از ﺁنﺝﺎ ﭼﻨﺪ ﻣﺎﻩ ﺏﻌﺪ ﻣﻰﺕﻮاﻧﻴﻢ ﺏﻪ ﭘﻴﺮوزىهﺎیﻰ آﻪ هﺮﮔﺰ ﺧﻮاب ﺁن‬
‫را هﻢ ﻧﻤﻰدیﺪیﻢ ﻧﺎیﻞ ﺵﻮیﻢ‪ .‬یﻚ اﻓﺮاط ﻇﺎهﺮا ﻣﺨﺘﺼﺮ اﻣﺮوز ﺵﻤﺎ در ﺵﻬﻮت یﺎ ﻏﻀﺐ‪ ،‬ﻣﻤﻜﻦ‬
‫اﺳﺖ در ﻋﺎﻝﻢ ﻣﻌﻨﻮى ﺳﺒﺐ از دﺳﺖ دادن یﻚ ﺳﻨﮕﺮ اﺧﻼﻗﻰ یﺎ یﻚ ﺏﻠﻨﺪى‪ ،‬یﺎ یﻚ ﺧﻂ ﺁهﻦ و یﺎ‬
‫یﻚ ﭘﻞ اﺧﻼﻗﻰ ﺵﻮد آﻪ دﺵﻤﻦ از ﺁنﺝﺎ ﺡﻤﻠﻪاى آﻪ در ﻏﻴﺮ ﺁن ﺹﻮرت اﻣﻜﺎن ﻧﺪاﺵﺖ ﺏﻪﻧﻤﺎیﺪ‪.‬‬
‫ﺏﻌﻀﻰ از ﻧﻮیﺴﻨﺪﮔﺎن آﻠﻤﻪ ﺳﺨﺎوت را ﻧﻪ ﺕﻨﻬﺎ ﺏﺮاى ﺕﻌﺮیﻒ ﻣﺤﺒﺖ ﻣﺴﻴﺤﻰ در ﻣﻴﺎن اﻓﺮاد ﺏﺸﺮ‪،‬‬
‫ﺏﻠﻜﻪ ﺏﺮاى ﻣﺤﺒﺖ ﺧﺪا ﺏﺮاى ﺏﺸﺮ و ﻣﺤﺒﺖ ﺏﺸﺮ ﺏﺮاى ﺧﺪا ﺏﻪ آﺎر ﻣﻰﺏﺮﻧﺪ‪ .‬ﻣﺮدم در ﺏﺎرﻩ ﻗﺴﻤﺖ‬
‫دوم ﻏﺎﻝﺒﺎ ﭘﺮیﺸﺎناﻧﺪ‪ ،‬یﻌﻨﻰ ﺏﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﮔﻔﺘﻪ ﻣﻰﺵﻮد آﻪ ﺏﺎیﺪ ﺧﺪا را دوﺳﺖ ﺏﺪارﻧﺪ‪ .‬ﺁﻧﻬﺎ ﭼﻨﻴﻦ ﺡﺴﻰ‬
‫ﻧﻤﻰﺕﻮاﻧﻨﺪ در ﺧﻮدﺵﺎن ﭘﻴﺪا آﻨﻨﺪ‪ .‬ﭘﺲ ﭼﻪ ﺏﺎیﺪ ﺏﻜﻨﻨﺪ؟ ﺝﻮاب هﻤﺎن ﺝﻮاب ﻗﺒﻞ اﺳﺖ‪ .‬ﺁن ﻃﻮر‬
‫آﻨﻴﺪ آﻪ ﺧﻮدﺕﺎﻩ هﻢ ﻣﻰآﺮدیﺪ‪ .‬ﻧﻨﺸﻴﻨﻴﺪ و از ﺧﻮدﺕﺎن اﺡﺴﺎﺳﺎت اﺧﺘﺮاع ﻧﻜﻨﻴﺪ از ﺧﻮد ﺏﭙﺮﺳﻴﺪ‪:‬‬
‫»اﮔﺮ ﻣﻦ اﻃﻤﻴﻨﺎن داﺵﺘﻢ آﻪ ﺧﺪا را دوﺳﺖ دارم ﭼﻪ ﻣﻰآﺮدم؟« وﻗﺘﻰ ﺝﻮاب را ﭘﻴﺪا آﺮدیﺪ‪،‬‬
‫ﻣﻄﺎﺏﻖ ﺁن ﻋﻤﻞ آﻨﻴﺪ‪.‬‬

‫روى هﻢ رﻓﺘﻪ ﺏﺤﺚ در اﻃﺮاف ﻣﺤﺒﺖ ﺧﺪا ﻧﺴﺒﺖ ﺏﻪ اﻧﺴﺎن ﺧﻴﻠﻰ ﺧﻄﺮش آﻤﺘﺮ از ﺏﺤﺚ در‬
‫اﻃﺮاف ﻣﺤﺒﺖ ﺏﺸﺮ ﻧﺴﺒﺖ ﺏﻪ ﺧﺪا اﺳﺖ‪ .‬هﻴﭻ آﺲ ﻧﻤﻰﺕﻮاﻧﺪ هﻤﻴﺸﻪ ﻧﺴﺒﺖ ﺏﻪ ﺧﺪا اﺡﺴﺎﺳﺎت ﭘﺎك‬
‫داﺵﺘﻪ ﺏﺎﺵﺪ و اﮔﺮ هﻢ ایﻦ آﺎر اﻣﻜﺎن داﺵﺖ‪ ،‬اﺳﺎﺳﺎ اﺡﺴﺎﺳﺎت ﭼﻴﺰى ﻧﻴﺴﺖ آﻪ ﺧﺪا ﺏﺪان‬
‫ﻋﻼﻗﻪﻣﻨﺪ ﺏﺎﺵﺪ‪ .‬ﻣﺤﺒﺖ ﻣﺴﻴﺤﻰ ﻧﺴﺒﺖ ﺏﺦ ﺧﺪا یﺎ اﻧﺴﺎن‪ ،‬آﺎر ارادﻩ ﺵﺨﺺ اﺳﺖ‪ .‬اﮔﺮ ﻣﺎ ﺳﻌﻰ‬
‫آﻨﻴﻢ اردﻩ ﺧﺪا را اﻧﺠﺎم دهﻴﻢ‪ ،‬ﻓﺮﻣﺎن او را اﻃﺎﻋﺖ ﻣﻰآﻨﻴﻢ آﻪ ﻣﻰﻓﺮﻣﺎیﺪ‪» :‬ﺧﺪاوﻧﺪ ﺧﺪاى ﺧﻮد‬
‫را دوﺳﺖ ﺏﺪار« اﮔﺮ ﺧﺪا ﺏﺨﻮاهﺪ‪ ،‬ﻣﻰﺕﻮاﻧﺪ ﺏﻪ ﻣﺎ اﺡﺴﺎﺳﺎت ﻣﺤﺒﺖﺁﻣﻴﺰ ﻋﻄﺎ آﻨﺪ‪ .‬ﻣﺎ ﻧﻤﻰﺕﻮاﻧﻴﻢ‬
‫ایﻦ اﺡﺴﺎﺳﺎت را ﺏﺮاى ﺧﻮد ﺏﻰﺁﻓﺮیﻨﻴﻢ و ﻧﺒﺎیﺪ ﺡﻖ داﺵﺘﻦ ایﻦ اﺡﺴﺎﺳﺎت را ﺏﺮاى ﺧﻮد ﻗﺎیﻞ‬
‫ﺵﻮیﻢ‪ ،‬وﻝﻰ ﭼﻴﺰ ﻣﻬﻤﻰ آﻪ ﺏﺎیﺪ ﺏﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺏﺴﭙﺎریﻢ ایﻦ اﺳﺖ آﻪ ﮔﺮ ﭼﻪ اﺡﺴﺎﺳﺎت ﻣﺎ ﭘﺪیﺪار ﺵﺪﻩ‬
‫و از ﺏﻴﻦ ﻣﻰرود‪ ،‬ﺏﺎز ﻣﺤﺒﺖ ﺧﺪا ﻧﺴﺒﺖ ﺏﻪ ﺏﺸﺮ ﭘﺎیﺪار اﺳﺖ‪ .‬ایﻦ ﻣﺤﺒﺖ ﺧﺪا در اﺙﺮ ﮔﻨﺎهﺎن و‬
‫ﺏﻰﻗﻴﺪى ﻣﺎ ﻓﺮﺳﻮدﻩ ﻧﻤﻰﺵﻮد و ﺏﻨﺎﺏﺮایﻦ ﺧﺪا در ﺕﺼﻤﻴﻢ ﺧﻮد ﺙﺎﺏﺖ اﺳﺖ آﻪ ﻣﺎ ﺏﺎیﺪ از ﮔﻨﺎهﺎنﻣﺎن‬
‫رهﺎیﻰ یﺎﺏﻴﻢ وﻝﻮ ایﻦ رهﺎیﻰ ﺏﺮاى ﻣﺎ و ﺧﺪا هﻢ ﺧﻴﻠﻰ ﮔﺮان ﺕﻤﺎم ﺵﻮد‪.‬‬
 ‫آﺘﺎب‪ :‬اﺧﻼق ﻣﺴﻴﺤﯽ‬
‫ﻧﻮﺷﺘﻪ‪ :‬چ‪ .‬س‪ .‬ﻟﻮﺋﻴﺲ‬
‫ﺗﺮﺟﻤﻪ‪ :‬ر‪ .‬ﻧﺎﻣﻮر‬

‫ﻓﺼﻞ دهﻢ‪ :‬اﻣﻴﺪ‬

‫اﻣﻴﺪ ﻳﻜﯽ از ﻓﻀﺎﻳﻞ اﺧﻼﻗﯽ دﻳﻨﯽ اﺳﺖ‪ .‬ﻣﻌﻨﯽ اﻣﻴﺪ ﺁن اﺳﺖ آﻪ ﺷﺨﺺ ﭘﻴﻮﺳﺘﻪ ﺑﻪ ﺣﻴﺎت ﺁﻳﻨﺪﻩ‬
‫ﻥﻈﺮ آﻨﺪ و اﻳﻦ اﻣﻴﺪ ﺑﺮﺧﻼف ﻥﻈﺮﻳﻪ ﺑﻌﻀﯽ ﻣﺮدم ﻋﺼﺮ ﺣﺎﺽﺮ ﻳﻚ ﻥﻮع ﻓﺮار از زﺣﻤﺎت اﻳﻦ‬
‫ﺟﻬﺎن ﻥﻴﺴﺖ و ﻳﺎ ﺧﻴﺎل ﺧﺎﻣﯽ ﻥﻤﯽﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﺑﻠﻜﻪ ﻳﻜﯽ از ﭼﻴﺰهﺎﻳﯽ اﺳﺖ آﻪ ﻳﻚ ﻥﻔﺮ ﻣﺴﻴﺤﯽ ﺑﺎﻳﺪ‬
‫اﻥﺠﺎم دهﺪ‪ .‬ﻣﻌﻨﯽ اﻣﻴﺪ اﻳﻦ ﻥﻴﺴﺖ آﻪ دﻥﻴﺎﯼ ﺣﺎﺽﺮ را ﺑﻪ ﺣﺎل ﺧﻮد واﮔﺬارﻳﻢ و ﺕﺮك دﻥﻴﺎ ﻥﻤﺎﻳﻴﻢ‪.‬‬
‫اﮔﺮ ﺑﻪ ﺕﺎرﻳﺦ ﮔﺬﺷﺘﻪ رﺟﻮع آﻨﻴﻢ ﺧﻮاهﻴﻢ دﻳﺪ ﻣﺴﻴﺤﻴﺎﻥﯽ آﻪ ﺑﻴﺸﺘﺮ از هﻤﻪ ﺑﺮاﯼ اﻳﻦ ﺟﻬﺎن‬
‫زﺣﻤﺖ آﺸﻴﺪﻩاﻥﺪ ﺑﻴﺸﺘﺮ از هﻤﻪ در ﻓﻜﺮ ﺟﻬﺎن ﺁﻳﻨﺪﻩ ﺑﻮدﻩاﻥﺪ‪ .‬ﺧﻮد رﺳﻮﻻن آﻪ ﺳﺒﺐ ﺕﻐﻴﻴﺮ‬
‫اﻣﭙﺮاﻃﻮرﯼ روم ﺷﺪﻥﺪ‪ ،‬ﻣﺮدﻣﺎن ﺑﺰرﮔﯽ آﻪ ﺑﻨﻴﺎد ﻗﺮون وﺳﻄﯽ را ﮔﺬاردﻥﺪ ﻣﺴﻴﺤﻴﺎن اﻥﺠﻴﻠﯽ آﻪ‬
‫ﺑﺮدﻩ ﻓﺮوﺷﯽ را ﻣﻨﺴﻮخ ﺳﺎﺧﺘﻨﺪ و هﻤﻪ ﺁﻥﻬﺎﻳﯽ آﻪ اﺛﺮ اﻋﻤﺎل ﺧﻮد را در روﯼ زﻣﻴﻦ ﺑﺎﻗﯽ‬
‫ﮔﺬاردﻥﺪ ﻣﺨﺘﺼﺮا ﻋﻠﺘﺶ اﻳﻦ ﺑﻮد آﻪ ﻓﻜﺮ ﺁﻥﻬﺎ در ﺁﺳﻤﺎن آﺎر ﻣﯽآﺮد‪ .‬ﭼﻮن ﻣﺴﻴﺤﻴﺎن ﺕﺎ اﻳﻦ‬
‫اﻥﺪازﻩ از ﻓﻜﺮ ﺟﻬﺎن ﺁﻳﻨﺪﻩ ﻣﻨﺼﺮف ﺷﺪﻩاﻥﺪ اﻳﻦ ﻗﺪر وﺟﻮدﺷﺎن در اﻳﻦ دﻥﻴﺎ ﺑﯽاﺛﺮ ﻣﺎﻥﺪﻩ اﺳﺖ‪.‬‬
‫اﮔﺮ هﺪف ﻣﺎ ﺁﺳﻤﺎن ﺑﺎﺷﺪ زﻣﻴﻦ را در ﻣﯽﻳﺎﺑﻴﻢ‪ ،‬وﻝﯽ اﮔﺮ هﺪف ﻣﺎ زﻣﻴﻦ ﺑﺎﺷﺪ ﺑﻪ هﻴﭻ آﺪام‬
‫ﻥﻤﯽرﺳﻴﻢ‪ .‬اﻝﺒﺘﻪ اﻳﻦ ﻗﺎﻥﻮن ﺑﻪ ﻥﻈﺮ ﻋﺠﻴﺐ ﻣﯽﺁﻳﺪ‪ .‬وﻝﯽ ﻥﻈﻴﺮ هﻤﻴﻦ ﻗﺎﻥﻮن هﻢ در ﺳﺎﻳﺮ اﻣﻮر‬
‫ﺟﺎرﯼ اﺳﺖ‪ .‬ﻣﺜﻼ ﺳﻼﻣﺘﯽ و ﺕﻨﺪرﺳﺘﯽ ﺑﺮآﺘﯽ ﺑﺰرگ اﺳﺖ‪ .‬وﻝﯽ دﻗﻴﻘﻪاﯼ آﻪ آﻠﻴﻪ ﺣﻮاس ﺷﻤﺎ‬
‫ﻣﺼﺮوف ﺕﻨﺪرﺳﺘﯽ ﺷﻮد‪ ،‬ﺷﺮوع ﻣﯽآﻨﺪ آﻪ ﻓﻜﺮهﺎﯼ ﻋﺠﻴﺐ و ﻏﺮﻳﺒﯽ ﻥﻤﻮدﻩ و ﺧﻴﺎل ﻣﯽآﻨﻴﺪ ﻳﻚ‬
‫ﻋﻴﺒﯽ در وﺟﻮد ﺷﻤﺎ اﺳﺖ‪ .‬ﻓﻘﻂ وﻗﺘﯽ ﻣﯽﺕﻮاﻥﻴﺪ ﺕﻨﺪرﺳﺘﯽ را ﺑﻪ دﺳﺖ ﺁورﻳﺪ آﻪ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﭼﻴﺰهﺎﯼ‬
‫دﻳﮕﺮﯼ از ﻗﺒﻴﻞ‪ :‬ﻏﺬا‪ ،‬ورزش‪ ،‬آﺎر‪ ،‬ﺕﻔﺮﻳﺢ و هﻮاﯼ ﺁزاد را ﺑﺨﻮاهﻴﺪ‪.‬‬

‫ﺑﻪ هﻤﻴﻦ ﻃﺮﻳﻖ ﺕﺎ وﻗﺘﯽ آﻪ ﺕﻤﺪن هﺪف ﻋﺪﻩ ﻣﺎ ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬هﺮﮔﺰ ﻥﻤﯽﺕﻮاﻥﻴﻢ ﺕﻤﺪن را ﻥﺠﺎت دهﻴﻢ‪ .‬ﻣﺎ‬
‫ﺑﺎﻳﺪ ﻳﺎد ﺑﮕﻴﺮﻳﻢ آﻪ ﭼﻴﺰ دﻳﮕﺮﯼ را ﺑﻴﺸﺘﺮ دوﺳﺖ ﺑﺪارﻳﻢ‪ .‬ﻏﺎﻝﺐ ﻣﺎ ﺧﻮاﺳﺘﻦ »ﺑﻬﺸﺖ« را ﺧﻴﻠﯽ‬
‫دﺷﻮار ﻣﯽ ﺑﻴﻨﻴﻢ ﻣﮕﺮ اﻳﻦ آﻪ ﻓﻜﺮ آﻨﻴﻢ ﺑﻬﺸﺖ ﻣﺤﻠﯽ اﺳﺖ آﻪ دوﺳﺘﺎن ﻣﺮﺣﻮم ﺧﻮد را در ﺁن ﺟﺎ‬
‫ﻣﻼﻗﺎت ﻣﯽآﻨﻴﻢ‪ .‬ﻳﻚ دﻝﻴﻞ اﻳﻦ اﺷﻜﺎل ﺁن اﺳﺖ آﻪ ﺕﺮﺑﻴﺖ ﻣﺎ ﻥﺎﻗﺺ اﺳﺖ‪ .‬ﻳﻌﻨﯽ ﺳﻴﺴﺘﻢ ﺁﻣﻮزش و‬
‫ﭘﺮورش ﻣﺎ اﻓﻜﺎر ﻣﺎ را ﻣﺘﻮﺟﻪ اﻳﻦ ﺟﻬﺎن ﻣﯽ ﺳﺎزد‪ .‬دﻝﻴﻞ دﻳﮕﺮ اﻳﻦ اﺳﺖ آﻪ وﻗﺘﯽ ﺁرزوﯼ‬
‫ﺑﻬﺸﺖ در ﻣﺎ وﺟﻮد دارد ﻣﺎ ﺁن را ﻥﻤﯽﺷﻨﺎﺳﻴﻢ‪ .‬اﻏﻠﺐ ﻣﺮدم اﮔﺮ واﻗﻌﺎ ﻳﺎد ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ آﻪ ﺑﻪ‬
‫ﻗﻠﺐ ﺧﻮد رﺳﻴﺪﮔﯽ آﻨﻨﺪ ﻣﯽﻓﻬﻤﻨﺪ آﻪ اﺣﺘﻴﺎج ﺷﺪﻳﺪ و ﻣﺒﺮﻣﯽ ﺑﻪ ﭼﻴﺰﯼ دارﻥﺪ آﻪ در اﻳﻦ دﻥﻴﺎ‬
‫ﻥﻤﯽﺕﻮان ﺑﻪ دﺳﺖ ﺁورد‪ .‬اﻥﻮاع ﭼﻴﺰهﺎ در اﻳﻦ دﻥﻴﺎ هﺴﺖ آﻪ ﺧﻮد را ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻥﺸﺎن ﻣﯽدهﺪ‪ ،‬وﻝﯽ‬
‫هﺮﮔﺰ ﺑﻪ وﻋﺪﻩ ﺧﻮد وﻓﺎ ﻥﻜﺮدﻩ و ﺑﻪ ﻣﺎ ﻥﻤﯽرﺳﺪ‪ .‬ﺁرزوهﺎﻳﯽ آﻪ در ﻣﻮﻗﻊ اوﻝﻴﻦ ﮔﺮﻓﺘﺎرﯼ ﻣﺎ ﺑﻪ‬
‫ﻋﺸﻖ و ﻳﺎ اوﻝﻴﻦ ﻓﻜﺮ ﻣﺎ درﺑﺎرﻩ آﺸﻮر ﺟﺪﻳﺪﯼ و ﻳﺎ در ﻣﻮﻗﻊ ﺑﺮﺧﻮرد ﺑﺎ ﻣﻮﺽﻮع ﻣﻬﻴﺠﯽ در ﻣﺎ‬
‫ﺑﺮاﻥﮕﻴﺨﺘﻪ ﻣﯽﺷﻮد‪ ،‬از ﺁرزوهﺎﻳﯽ اﺳﺖ آﻪ ﺑﺎ هﻴﭻ زﻥﺎﺷﻮﻳﯽ‪ ،‬ﻣﺴﺎﻓﺮت‪ ،‬آﺴﺐ ﻋﻠﻢ و ﻏﻴﺮﻩ واﻗﻌﺎ‬
‫ﺑﺮﺁوردﻩ ﻥﻤﯽﺷﻮد‪ .‬اﻳﻦ ﺟﺎ ﺑﻪ ازدواج هﺎﯼ ﻏﻴﺮ ﺹﺤﻴﺢ ﻳﺎ ﺕﻌﻄﻴﻼت ﺑﺪون آﻤﻴﺎﺑﯽ و ﻳﺎ ﺕﺤﺼﻴﻞ‬
‫ﺑﺪون ﻣﻮﻓﻘﻴﺖ اﺷﺎرﻩ ﻥﻤﯽآﻨﻴﻢ‪.‬‬

‫ﺑﻠﻜﻪ ﻓﻘﻂ ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﻣﻮارد زﻥﺎﺷﻮﻳﯽ و ﻣﺴﺎﻓﺮت و آﺴﺐ ﻋﻠﻢ را ﻣﺜﺎل ﻗﺮار ﻣﯽدهﻴﻢ‪ .‬در هﺮ ﻳﻚ از‬
‫اﻳﻦ اﻣﻮر ﻣﺎ اﺑﺘﺪاﯼ اﻣﺮ ﺑﻪ ﻳﻚ اﺷﺘﻴﺎﻗﯽ ﻣﯽﭼﺴﺒﻴﻢ‪ .‬آﻪ وﻗﺘﯽ ﺁن اﻣﻮر ﺑﻪ وﻗﻮع ﻣﯽ ﭘﻴﻮﻥﺪد‪ ،‬از‬
‫ﺑﻴﻦ ﻣﯽ رود‪ .‬اﻝﺒﺘﻪ هﻤﻪ ﻣﻨﻈﻮر را ﻣﯽ ﻓﻬﻤﻴﻢ‪ .‬ﻣﺜﻼ زﻥﯽ آﻪ ﻣﯽ ﮔﻴﺮﻳﻢ ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ زن ﺧﻮﺑﯽ‬
‫ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬و ﻳﺎ اﮔﺮ ﺑﻪ ﻣﺴﺎﻓﺮت ﻣﯽ روﻳﻢ ﻣﻬﻤﺎن ﺧﺎﻥﻪ و ﻣﻨﺎﻇﺮ دﻳﺪﻥﯽ ﺑﺴﻴﺎر ﻋﺎﻝﯽ اﺳﺖ و ﻳﺎ اﮔﺮ ﺑﻪ‬
‫آﺴﺐ ﻋﻠﻢ ﻣﯽﭘﺮدازﻳﻢ ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﻋﻠﻢ ﺷﻴﻤﯽ ﺧﻴﻠﯽ ﺟﻠﺐ ﺕﻮﺟﻪ ﻣﺎ را ﺑﻨﻤﺎﻳﺪ‪ .‬وﻝﯽ در ﺕﻤﺎم اﻳﻦ‬
‫ﻣﻮارد ﻳﻚ ﭼﻴﺰﯼ از ﻣﺎ ﻓﺮار ﻣﯽ آﻨﺪ‪ .‬در ﺕﻌﻘﻴﺐ اﻳﻦ اﻣﺮ دو راﻩ ﻏﻠﻂ و ﻳﻚ راﻩ ﺹﺤﻴﺢ وﺟﻮد‬
‫دارد‪.‬‬

‫‪ -١‬راﻩ اول‪ ،‬راﻩ ﻥﺎداﻥﺎن اﺳﺖ‪ :‬ﻳﻌﻨﯽ وﻗﺘﯽ آﺴﯽ ﺑﻪ ﻣﺮاد ﺧﻮد رﺳﻴﺪ و ﺑﺎز ﺁن ﭼﻴﺰ ﻣﻨﻈﻮر‬
‫را ﺑﻪ دﺳﺖ ﻥﻴﺎورد‪ ،‬ﺷﺮوع ﺑﻪ ﻋﻴﺐ ﺟﻮﻳﯽ از ﭼﻴﺰﯼ آﻪ ﺑﺪان رﺳﻴﺪﻩ ﻣﯽﻥﻤﺎﻳﺪ‪ .‬ﻣﺜﻼ در‬
‫ﺕﻤﺎم زﻥﺪﮔﯽ ﺧﻮد ﻏﺮوﻝﻨﺪ ﻣﯽ آﻨﺪ آﻪ اﮔﺮ زن دﻳﮕﺮﯼ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮد و ﻳﺎ ﺳﻔﺮ ﭘﺮﺧﺮج ﺕﺮﯼ‬
‫ﻣﯽ آﺮد و ﻏﻴﺮﻩ‪ .‬آﺎر درﺳﺖ ﺑﻮد و ﻳﻘﻴﻨﺎ ﺑﻪ ﺁن ﻣﺮاد ﻣﺮﻣﻮزﯼ آﻪ هﻤﻪ دﻥﺒﺎﻝﺶ‬
‫ﻣﯽﮔﺮدﻳﻢ ﻣﯽرﺳﻴﺪ‪ .‬ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻣﺘﻤﻮﻝﻴﻦ رﻥﺠﻴﺪﻩ ﺧﺎﻃﺮ و ﻥﺎراﺽﯽ از اﻳﻦ ﻃﺒﻘﻪ هﺴﺘﻨﺪ‪ .‬زﻳﺮا‬
‫ﺕﻤﺎم زﻥﺪﮔﻴﺸﺎن را ﺹﺮف ﺧﻮﺷﮕﺬراﻥﯽ آﺮدﻩ از ﻳﻚ زﻥﯽ ﺑﻪ زن دﻳﮕﺮﯼ ﻣﯽ ﭘﺮدازﻥﺪ و‬
‫ﭘﻴﻮﺳﺘﻪ ﺑﻪ دﻓﺘﺮ ﻃﻼق ﻣﺮاﺟﻌﻪ ﻣﯽ آﻨﻨﺪ و ﻳﺎ از ﻗﺎرﻩاﯼ ﺑﻪ ﻗﺎرﻩ دﻳﮕﺮ و از ﻳﻚ آﺎرﯼ ﺑﻪ‬
‫آﺎر دﻳﮕﺮﯼ ﻣﯽﭘﺮدازﻥﺪ و هﻤﻴﺸﻪ اﻥﺘﻈﺎر دارﻥﺪ آﻪ ﺑﺎﻻﺧﺮﻩ اﻳﻦ ﻳﻜﯽ دﻳﮕﺮ ﺁﻥﻬﺎ را ﺑﻪ‬
‫ﻣﺮاد ﻣﯽرﺳﺎﻥﺪ و اﻳﻦ هﻤﺎن هﺪف واﻗﻌﯽ اﺳﺖ‪ ،‬وﻝﯽ ﺑﺎز هﻢ هﻤﻴﺸﻪ ﻥﻮﻣﻴﺪ ﻣﯽﺷﻮﻥﺪ‪.‬‬

‫‪ -٢‬راﻩ دوم ﻣﺨﺼﻮص ﺁدم ﻓﻬﻤﻴﺪﻩ وﻝﯽ ﻣﺸﺘﺒﻪ اﺳﺖ‪ :‬اﻳﻦ ﺁدم زود ﺕﺼﻤﻴﻢ ﻣﯽ ﮔﻴﺮد آﻪ هﻤﻪ‬
‫ﭼﻴﺰ ﻓﺎﻥﯽ اﺳﺖ و ﻣﯽﮔﻮﻳﺪ‪» :‬اﻝﺒﺘﻪ ﺷﺨﺺ در ﺟﻮاﻥﯽ ﭼﻨﻴﻦ اﺳﺖ‪ .‬وﻝﯽ وﻗﺘﯽ ﺑﻪ ﺳﻦ ﻣﻦ‬
‫ﺑﺮﺳﻴﺪ دﻳﮕﺮ دﻥﺒﺎل ﮔﺮﻓﺘﻦ دﻥﺒﺎﻝﻪ ﺁرزوهﺎﯼ ﻣﻮهﻮم ﻥﻤﯽدوﻳﺪ« ﭘﺲ اﻳﻦ ﺁدم ﺑﻪ آﻨﺠﯽ‬
‫ﻥﺸﺴﺘﻪ و زﻳﺎد اﻥﺘﻈﺎرﯼ ﻥﺪارد و ﺑﻪ ﺁن ﻗﺴﻤﺖ از ﺷﺨﺼﻴﺖ ﺧﻮد آﻪ ﺑﻪ ﻗﻮل ﺧﻮدش‬
‫»ﺑﺮاﯼ ﺑﺪﺳﺖ ﺁوردن ﭼﻴﺰهﺎﯼ ﻏﻴﺮ ﻣﻤﻜﻦ زارﯼ ﻣﯽ آﺮد« ﻣﻼﻣﺖ ﻣﯽﻥﻤﺎﻳﺪ‪ .‬اﻝﺒﺘﻪ اﻳﻦ‬
‫راﻩ ﺧﻴﻠﯽ از اوﻝﯽ ﺑﻬﺘﺮ اﺳﺖ و ﺷﺨﺺ را ﺧﻴﻠﯽ ﺧﻮﺷﺤﺎلﺕﺮ ﻣﯽ آﻨﺪ و آﻤﺘﺮ ﻣﺰاﺣﻢ‬
‫ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻣﯽﺷﻮد‪ .‬آﻢ آﻢ اﻳﻦ ﺷﺨﺺ ﺁدﻣﯽ ﻣﺒﺎدﯼ ﺁداب ﺷﺪﻩ و ﺕﺎ ﺣﺪﯼ هﻢ ﺑﻪ اﺹﻄﻼح‬
‫ﺧﻮد ﻥﺴﺒﺖ ﺑﻪ »ﺟﻮاﻥﺎن« اﺣﺴﺎس ﺑﺮﺕﺮﯼ ﻣﯽﻥﻤﺎﻳﺪ وﻝﯽ روﯼ هﻢ رﻓﺘﻪ ﻥﺴﺒﺘﺎ ﺑﺎ ﺁﺳﺎﻳﺶ‬
‫ﺑﻪ ﺳﺮ ﻣﯽﺑﺮد‪ .‬اﮔﺮ اﻥﺴﺎن ﻣﻮﺟﻮدﯼ ﺟﺎوداﻥﯽ ﻥﺒﻮد اﻳﻦ ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﺧﻂ ﻣﺸﯽ زﻥﺪﮔﯽ ﺑﻮد‪.‬‬
‫وﻝﯽ ﻓﺮض آﻨﻴﺪ ﺷﺎدﯼ ﺑﯽ ﭘﺎﻳﺎﻥﯽ واﻗﻌﺎ در اﻳﻦ زﻥﺪﮔﯽ وﺟﻮد دارد و ﻓﺮض آﻨﻴﺪ ﺁدم‬
‫واﻗﻌﺎ ﺑﺘﻮاﻥﺪ دﺳﺘﺶ را ﺑﻪ هﻼل ﻗﻮس ﻗﺰح ﺑﺮﺳﺎﻥﺪ‪ ،‬در اﻳﻦ ﺹﻮرت ﺧﻴﻠﯽ ﻣﺎﻳﻪ ﺕﺎﺛﺮ‬
‫اﺳﺖ‪ ،‬در ﺁﺧﺮﻳﻦ ﻝﺤﻈﻪ )ﻳﻌﻨﯽ در دم ﻣﺮگ( آﻪ ﻣﺎ ﺣﺲ اﺳﺘﻔﺎدﻩ از ﺁن را ﺑﺎ »ﻋﻘﻞ‬
‫ﺳﻠﻴﻢ« ﻓﺮﺽﯽ ﺧﻮد ﺧﻔﻪ آﺮدﻩ ﺑﺎﺷﻴﻢ‪.‬‬

‫‪ -٣‬راﻩ ﺳﻮم راﻩ ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ اﺳﺖ‪ :‬ﺷﺨﺺ ﻣﺴﻴﺤﯽ ﻣﯽ ﮔﻮﻳﺪ‪» :‬ﺕﻤﺎﻳﻼت در ﻣﺨﻠﻮﻗﺎت ﺁﻓﺮﻳﺪﻩ‬
‫ﻥﺸﺪﻩ ﺟﺰ اﻳﻦ آﻪ اﻳﻦ ﺕﻤﺎﻳﻼت راﻩ ﻓﺮوﻥﺸﺎﻥﺪﻥﯽ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﻣﺜﻼ ﺑﭽﻪ ﮔﺮﺳﻨﻪ ﻣﯽﺷﻮد‬
‫ﺑﺴﻴﺎر ﺧﻮب‪ ،‬ﻏﺬا هﺴﺖ‪ .‬ﻳﺎ ﺟﻮﺟﻪ اردآﯽ ﻣﯽﺧﻮاهﺪ ﺷﻨﺎ آﻨﺪ‪ ،‬ﺑﺴﻴﺎر ﺧﻮب ﺁب هﺴﺖ‪.‬‬
‫ﻳﺎ اﻥﺴﺎن ﺕﻤﺎﻳﻞ ﺟﻨﺴﯽ دارد ﺧﻴﻠﯽ ﺧﻮب ﺟﻨﺲ ﻣﻘﺎﺑﻞ او هﺴﺖ‪ .‬اﮔﺮ ﻣﻦ در ﺧﻮدم ﻳﻚ‬
‫ﻣﻴﻠﯽ ﭘﻴﺪا آﻨﻢ آﻪ هﻴﭻ ﭼﻴﺰﯼ در دﻥﻴﺎ ﻥﺘﻮاﻥﺪ ﺁن را ﻗﺎﻥﻊ ﺳﺎزد‪ ،‬ﻣﻌﻘﻮلﺕﺮﻳﻦ ﺕﻮﺽﻴﺢ راﺟﻊ‬
‫ﺑﻪ اﻳﻦ ﻣﻴﻞ ﺁن اﺳﺖ آﻪ اﻳﻦ ﻣﻴﻞ ﻣﻦ ﺑﺮاﯼ ﺟﻬﺎﻥﯽ دﻳﮕﺮ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪﻩ‪ .‬اﮔﺮ هﻴﭻ ﻳﻚ از‬
‫ﻝﺬتهﺎﯼ زﻣﻴﻨﯽ ﺁن را ﻗﺎﻥﻊ ﻥﻤﯽﺳﺎزد‪ .‬اﻳﻦ اﻣﺮ ﺛﺎﺑﺖ ﻥﻤﯽآﻨﺪ آﻪ ﺟﻬﺎن ﺳﺮﺑﻪ ﺳﺮ ﮔﻮل و‬
‫ﻓﺮﻳﺐ اﺳﺖ‪ .‬ﺷﺎﻳﺪ هﻴﭻ ﮔﺎﻩ ﻣﻨﻈﻮر اﻳﻦ ﻥﺒﻮدﻩ آﻪ ﻝﺬات ﺧﺎﻝﯽ اﻳﻦ ﺣﺲ را ﻗﺎﻥﻊ ﺳﺎزد‪،‬‬
‫ﺑﻠﻜﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻴﺸﺘﺮ هﻢ ﺁن را ﺕﺤﺮﻳﻚ ﻥﻤﺎﻳﺪ‪ ،‬ﺕﺎ ﻣﻌﻠﻮم ﮔﺮدد آﻪ واﻗﻌﺎ ﺁن ﭼﻴﺰ وﺟﻮد دارد‪.‬‬
‫اﮔﺮ ﭼﻨﻴﻦ ﺑﺎﺷﺪ ﺑﺎﻳﺪ ﻣﻮاﻇﺐ ﺑﻮد آﻪ از ﻳﻚ ﻃﺮف هﻴﭻ ﮔﺎﻩ اﻳﻦ ﺑﺮآﺎت زﻣﻴﻨﯽ را دﺷﻤﻦ‬
‫ﻥﺪاﺷﺘﻪ و ﻥﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺁﻥﻬﺎ ﻗﺪرﻥﺎﺷﻨﺎس ﻥﺒﺎﺷﻴﻢ و از ﻃﺮف دﻳﮕﺮ هﻴﭻ ﮔﺎﻩ ﺁن را ﺑﺎ ﺁن ﭼﻴﺰ‬
‫دﻳﮕﺮﯼ آﻪ اﻳﻨﻬﺎ ﻓﻘﻂ ﮔﺮدﻩ و ﻳﺎ اﻥﻌﻜﺎﺳﯽ و ﻳﺎ ﺳﺮاﺑﯽ از ﺁن اﺳﺖ ﻣﺸﺘﺒﻪ ﻥﺴﺎزﻳﻢ‪ .‬ﻣﻦ‬
‫ﺑﺎﻳﺪ در ﺧﻮدم ﺣﺲ اﺷﺘﻴﺎق را ﺑﺮاﯼ ﻣﻴﻬﻦ واﻗﻌﯽ ﺧﻮد زﻥﺪﻩ ﻥﮕﺎﻩ دارم و اﻳﻦ ﻣﻴﻬﻦ ﺕﺎ ﺑﻌﺪ‬
‫از ﻣﺮگ ﻣﻜﺸﻮف ﻥﺨﻮاهﺪ ﺷﺪ‪ .‬هﻴﭻ ﮔﺎﻩ ﻥﺒﺎﻳﺪ ﺑﮕﺬارم اﻳﻦ ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﻣﻘﺼﻮد در زﻳﺮ‬
‫ﺑﺮف ﭘﻨﻬﺎن ﺷﻮد و ﻳﺎ از ﺁن ﻣﻨﺤﺮف ﺷﻮم‪ ،‬ﺑﻠﻜﻪ ﺑﺎﻳﺪ اﺹﻞ ﻋﻤﺪﻩ ﻣﻨﻈﻮر ﻣﻦ در زﻥﺪﮔﯽ‬
‫اﻳﻦ ﺑﺎﺷﺪ آﻪ ﺧﻮدم ﺑﻪ ﺳﻮﯼ ﺁن ﻣﻴﻬﻦ ﺑﺸﺘﺎﺑﻢ و دﻳﮕﺮان را ﻥﻴﺰ ﺑﻪ هﻤﻴﻦ آﺎر آﻤﻚ آﻨﻢ‪.‬‬

‫ﻳﺎدداﺷﺖ‪ :‬اﺣﺘﻴﺎﺟﯽ ﻥﻴﺴﺖ آﻪ از ﻣﺮدم ﺑﺬﻝﻪ ﮔﻮ آﻪ ﻣﯽﺧﻮاهﻨﺪ اﻣﻴﺪ ﻣﺴﻴﺤﻴﺎن را ﺑﻪ ﺣﻴﺎت اﺑﺪﯼ‬
‫ﻣﻮرد ﺕﻤﺴﺨﺮ ﻗﺮار دهﻨﺪ اﻥﺪﻳﺸﻨﺎك ﺑﺎﺷﻴﻢ‪ .‬اﻳﻦ اﺷﺨﺎص ﻣﯽﮔﻮﻳﻨﺪ‪» :‬ﺣﺎﺽﺮ ﻥﻴﺴﺘﻴﻢ ﺕﺎ اﺑﺪ در‬
‫ﺑﻬﺸﺖ ﺑﻪ ﺑﺮﺑﻂ زدن ﺑﭙﺮدازﻳﻢ«‪ .‬ﭘﺎﺳﺦ اﻳﻦ ﻗﺒﻴﻞ ﻣﺮدم ﺁن اﺳﺖ آﻪ اﮔﺮ ﻥﻤﯽﺕﻮاﻥﻨﺪ آﺘﺎبهﺎﯼ‬
‫ﻣﺨﺼﻮص ﻣﺮدم ﺑﺎﻝﻎ را درك آﻨﻨﺪ‪ ،‬ﻥﺒﺎﻳﺪ در اﻃﺮاف ﺁن اﻇﻬﺎر ﻋﻘﻴﺪﻩ آﻨﻨﺪ‪ .‬آﻠﻴﻪ اﺹﻄﻼﺣﺎت‬
‫ﺟﺴﻤﺎﻥﯽ آﻪ در آﺘﺎب ﻣﻘﺪس ﺑﻪ آﺎر رﻓﺘﻪ از ﻗﺒﻴﻞ ﺑﺮﺑﻂ و ﺕﺎج و ﻃﻼ و ﻏﻴﺮﻩ‪ ،‬ﻓﻘﻂ اﺷﺎراﺕﯽ‬
‫اﺳﺖ ﺑﺮاﯼ ﺑﻴﺎن ﻣﻄﺎﻝﺒﯽ آﻪ ﺕﻮﺽﻴﺢ ﺁن اﻣﻜﺎن ﻥﺪارد‪ .‬ﺁن ﺟﻬﺖ ﻥﺎﻣﯽ از ﺁﻻت ﻣﻮﺳﻴﻘﯽ ﺑﺮدﻩ ﺷﺪﻩ‬
‫آﻪ ﺑﺴﻴﺎرﯼ از ﻣﺮدم )وﻝﯽ ﻥﻪ هﻤﻪ( ﻣﻮﺳﻴﻘﯽ را در اﻳﻦ زﻥﺪﮔﯽ ﻗﻮىﺕﺮﻳﻦ ﻣﺤﺮك ﺷﺎدﯼ ﺣﻘﻴﻘﯽ و‬
‫اﺑﺪﻳﺖ ﻣﯽداﻥﻨﺪ‪ .‬ﺕﺎج از ﺁن ﺟﻬﺖ ذآﺮ ﺷﺪﻩ آﻪ ﺑﺮﺳﺎﻥﺪ ﺁﻥﻬﺎﻳﯽ آﻪ در اﺑﺪﻳﺖ ﺑﺎ ﺧﺪا ﻣﺘﺤﺪ ﺷﻮﻥﺪ‬
‫ﺷﺮﻳﻚ ﺟﻼل و ﻗﺪرت و ﺷﺎدﯼ او ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد‪ .‬ﻃﻼ ﺑﺪان ﺳﺒﺐ ذآﺮ ﺷﺪﻩ آﻪ ﺑﻬﺸﺖ را از ﻗﻴﺪ‬
‫زﻣﺎن رهﺎﻳﯽ ﺑﺨﺸﺪ )زﻳﺮا ﻃﻼ ﻓﺎﺳﺪ ﻥﻤﯽ ﺷﻮد( و ﻥﻴﺰ ارزش اﺑﺪﯼ ﺁن را ﻥﺸﺎن دهﺪ‪ .‬ﻣﺮدﻣﯽ آﻪ‬
‫اﻳﻦ آﻨﺎﻳﺎت را ﺕﺤﺖ اﻝﻠﻔﻈﯽ ﺕﻠﻘﯽ آﻨﻨﺪ ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﻓﻜﺮ آﻨﻨﺪ آﻪ وﻗﺘﯽ ﻣﺴﻴﺢ هﻢ ﻣﯽﮔﻔﺖ‪» :‬ﻣﺎﻥﻨﺪ‬
‫آﺒﻮﺕﺮان ﺑﺎﺷﻴﻢ ﺁﻳﺎ ﻣﻘﺼﻮدش اﻳﻦ ﺑﻮدﻩ آﻪ ﻣﺎ هﻢ ﺕﺨﻢ ﺑﮕﺬارﻳﻢ«‪.‬‬