The download Solution Manual for Essentials of Corporate Finance 9th Edition by Ross Westerfield Jordan ISBN 1259277216 9781259277214 full chapter new 2024

Solution Manual for Essentials of
Corporate Finance 9th Edition by Ross

Westerfield Jordan ISBN 1259277216
9781259277214
Go to download the full and correct content document:
https://testbankpack.com/download/solution-manual-for-essentials-of-corporate-financ
e-9th-edition-by-ross-westerfield-jordan-isbn-1259277216-9781259277214/
More products digital (pdf, epub, mobi) instant
download maybe you interests ...
Test Bank for Essentials of Corporate Finance 9th

Edition by Ross Westerfield Jordan ISBN 1259277216
9781259277214
https://testbankpack.com/download/test-bank-for-essentials-of-
corporate-finance-9th-edition-by-ross-westerfield-jordan-
isbn-1259277216-9781259277214/
Solution Manual for Essentials of Corporate Finance 8th

9780078034756
https://testbankpack.com/download/solution-manual-for-essentials-
of-corporate-finance-8th-edition-by-ross-westerfield-jordan-
isbn-0078034752-9780078034756/
Test Bank for Essentials of Corporate Finance 8th

9780078034756
https://testbankpack.com/download/test-bank-for-essentials-of-
isbn-0078034752-9780078034756/
Solution Manual for Fundamentals of Corporate Finance

10th Edition by Ross Westerfield Jordan ISBN 0078034639
9780078034633
https://testbankpack.com/download/solution-manual-for-
fundamentals-of-corporate-finance-10th-edition-by-ross-
westerfield-jordan-isbn-0078034639-9780078034633/
Solution Manual for Fundamentals of Corporate Finance
11th Edition by Ross Westerfield Jordan ISBN 0077861701
9780077861704
https://testbankpack.com/download/solution-manual-for-
fundamentals-of-corporate-finance-11th-edition-by-ross-
westerfield-jordan-isbn-0077861701-9780077861704/
Solution Manual for Corporate Finance 11th Edition by

Ross Westerfield Jaffe Jordan ISBN 0077861752
9780077861759
https://testbankpack.com/download/solution-manual-for-corporate-
finance-11th-edition-by-ross-westerfield-jaffe-jordan-
isbn-0077861752-9780077861759/
Test Bank for Fundamentals of Corporate Finance 10th

9780078034633
https://testbankpack.com/download/test-bank-for-fundamentals-of-
isbn-0078034639-9780078034633/
Test Bank for Fundamentals of Corporate Finance 11th

9780077861704
https://testbankpack.com/download/test-bank-for-fundamentals-of-
isbn-0077861701-9780077861704/
Test Bank for Corporate Finance 11th Edition by Ross

Westerfield Jaffe Jordan ISBN 0077861752 9780077861759
https://testbankpack.com/download/test-bank-for-corporate-
finance-11th-edition-by-ross-westerfield-jaffe-jordan-
isbn-0077861752-9780077861759/
Solution Manual for Essentials of
Corporate Finance 9th Edition by Ross
Westerfield Jordan ISBN 1259277216
9781259277214
Full link download
Test Bank:
https://testbankpack.com/p/test-bank-for-essentials-of-
isbn-1259277216-9781259277214/
Solution Manual:
https://testbankpack.com/p/solution-manual-for-essentials-of-
corporate-finance-9th-edition-by-ross-westerfield-jordan-isbn-
1259277216-9781259277214/
9
01 03 6
1.
management (modifying the firm’s credit collection policy with its customers).
2.
3.
4. The treasurer’s office and the controller’s office are the two primary organizational groups that
report directly to the chief financial officer. The controller’s office handles cost and financial
accounting, tax management, and management information systems. The treasurer’s office i
the study of corporate finance is concentrated within the functions of the treasurer’s office.
5. equity of the firm (whether it’s publicly
6.
elect the directors of the corporation, who in turn appoint the firm’s management. This separat
exist. Management may act in its own or someone else’s best interests, rather than those of the
7.
8.
9.
–2
10.
stion that illustrates this debate: “A firm has
s. What should the firm do?”
11.
12.
13.
institutions’ deeper resources and experiences with their own
14.
3–
15. The biggest reason that a company would “go dark” is because of the increased audit costs
1.
in value. It’s desirable for firms to have high
returns by investing in illiquid, productive assets. It’s up to the firm’s financial management staff to
2.
associated with producing those revenues, to be “booked” when the revenue process is essentially
necessarily correct; it’s the way accountants have chosen to do it.
3.
4.
it’s a financing cost, not an operating cost.
5. –
6.
7. It’s probably not a good sign for an established company, but it would be fairly ordinary for a start
8.
5–
9.
10.
1.
$2,030 $1,640
9,780 4,490
Owners’ equity 5,680
$11,810 Total liabilities and owners’ equity $11,810
owners’ equity is a plug variable. We know that total assets must equal total liabilities and owners’
equity. Total liabilities and owners’ equity is the sum of all debt and equity, so if we subtract
debt from total liabilities and owners’ equity, the rem
Owners’ equity = Total liabilities and owners’ equity – –

Owners’ equity = $11,810 – 1,640 – 4,490
Owners’ equity = $5,680
–
2,030 – 1,640
390
2–6
2.
$634,000
328,000
73,000
$233,000
38,000
$195,000
68,250
$126,750
3.
126,750 – 43,000
83,750
4.
126,750 35,000
2
43 35,000
5.
$143
. . . . 43,000 – 100,000)
78,020
6.
78,020 43,000
211 2.11
$243
7–
9.
$38,530
12,750
2,550
$23,230
1,850
$21,380
7,483
$13.897
–
3,230 50 – 7,483
8,297
8.
–
2,134,000 – 1,975 25,000
484,000
9.
–
– – –
685 – 1,305 – 530 – 1,270
20
10.
–
– –
102,800 – 551,000 – 1,410,00
–$38,200
11.
in surplus.)
–
– –
148,500 – 48 618 – 3 332
Cash flow –$155,500
2–8
12.
Cash flow –$38,200 – 155,500

–$193,700
– –
–$193,700 – –$11 – 705
–$193,700 – 11 705,000
96,300
13. –
$1,050,000
Book value NFA $3,300,000 $4,800,000
$4,370,000 $5,850,000
14. a.
$173,000
91,400
5,100
12,100
$64,400
8,900
$55,500
21,090
$34,410
$9,700
24,710
9–
410 – 9,700
710
–
4,40 2,100 – 21,090
5,410
b.
–
900 – –$4,000)
900
–
– 2,900
d.
9
700
2,1
5,240
– –
$19,7 5,410 – – $35,240
470
2 – 10
15.
2,170 3,500
5,670
–
–
–
5,670 –
9,450
9,450 980
11,430
– –
$11,430 67,000 – 49,200 –
6,370
16.
Cash $197,000 $288,000

265,000 194,000
563,000 $482,000
$1,025,000 1,490,000
$2,072,000
$5,150,000
sets 863,000
4,586,000
$7,038,000 Total liabilities & owners’ equity $7,038,000
Total liabilities and owners’ equity is:

11 –
$7,038,000 – 4,586,000 – 2,072,000

$380,000
17. Owners’ equity is the maximum of total assets minus total liabilities, or zero. Although the book
value of owners’ equity can be negative, the market value of owners’ equity cannot be negative, so:
Owners’ equity = Max [(TA –
a. If total assets are $9,300, the owners’ equity is:
Owners’ equity = Max[($9,300 – 8,4

Owners’ equity = $900
b. tal assets are $6,900, the owners’ equity is:
Owners’ equity = Max[($6,900 – 8,4

Owners’ equity = $0
18. a.
1,5
. . . 1,5
4,260
315
. . . .
. 315
601,000
b.
2 – 12
19. a.
$2,350,000
1,925,000
530,000
420,000
$ 105,000
245,000
–$140,000
0
–$140,000
b.
–
105 420,000 – 0
525,000
20.
– –
525,000 – 0 – 0
525,000
–
395,000 – 0
395,000
$525 395,000
130,000
13 –
–
$130 –
115,000
21. a.
$28,476
20,136
3,408
$ 4,932
497
$ 4,435
40 1,774
$ 2,661
b.
–
932 3,408 – 1,774
6,566
–
– – –
4,234 – 2,981 – 3,528 – 3,110
835
–
22,608 – 19,872 3,408
6,144
– –
6,566 – 835 – 6,144
–$413
$413
2 – 14
d.
–
497 – 0
497
–$413 497
–$910
–
–$910 739 –
649
835 6,144
413
649 739
97 413 was left to just meet the firm’s
22. a. To calculate owners’ equity, we first need total liabilities and owners’ equity. From the balance
Total assets = Current assets + Fixed assets = Total liabilities and owners’ equity
2,718 2,602
15,320
ers’ equity as:
Total liabilities and owners’ equity = Current liabilities + Long term debt + Owners’ equity
$15,320 174 6,873 + Owners’ equity
2,881 13,175
16,056
2 – 16
Now we can solve for owners’ equity as:
Total liabilities and owners’ equity = Current liabilities + Long term debt + Owners’ equity
$16,056 1,726 8,019 + Owners’ equity
b.
–
– – –
2,881 – 1,726 – 2,718 – 1,174
–$389
–
13,175 – 12,602 3,434
007
–
$4,007 7,160 –
153
$40,664
20,393
3,434
$16,837
638
$16,199
6,480
$ 9,719
–
6,837 3,434 – 6,480
3,791
– –
3,791 – –$389 – 4,007
0,173
15 –
d.
–
8,019 – 6,873
146
–
638 – 1,146
–$508
–
$1,146 155 –
009
23.
– –
–
103,562 69,038 – 27,703
144,897
–
– – –
73,571 – 34,127 – 58,325 – 30,352
11,471
–
513,980 – 435,670 69,038
147,348
– –
144,897 – 11,471 – 147,348
–$13,922
2 – 18
The company’s assets generated an outflow of $13,922

$144,897 11,471 147,348
–
– –
24,410 – 192,300 – 173,100
5,210
– –
361,124 – 290,543 – 35,249
35,332
70,581 35,249
–
16,200 – 35,332
–$19,132
5,210 19,132
–$13,922 5,210 –$19,132
24. –
– –
– –
–
–
25. a.
17 –
b. . . . .
. . .
At the end of the “tax bubble”, the marginal tax rate on the next dollar should equal the average
–
Chapter 02 – Financial Statements, Taxes, and Cash Flow
Chapter 2
FINANCIAL STATEMENTS, TAXES, AND CASH FLOW
Financial Statements, Taxes, and Cash Flows
Slide
2 Chapter Organization Number Slide Title
Introduction 2.2 Key Concepts and Skills

2.3 Chapter Outline
2.1 The Balance Sheet
Assets: The Left-Hand Side
Liabilities and Owner's Equity: The Right- 2.4 The Balance Sheet
Hand Side
Balance Sheet Identity
2.5 The Balance Sheet: Figure 2.1
Net Working Capital
Liquidity 2.6 The Balance Sheet
Debt versus Equity
2.7 U.S. Corporation Balance Sheet: Table 2.1
Market Value versus Book Value 2.8 Market Value versus Book Value
2.9 Klingon Corporation: Example 2.2
2.2 The Income Statement
2.10 Income Statement
2.11 U.S Corporation Income Statement: Table 2.2
GAAP and the Income Statement 2.12 Financial Statements
Noncash Items Time
and Costs Earnings 2.13 Financial Statements
Management
2.14 Example: Work the Web
2.3 Taxes
Corporate Tax Rates 2.15 Taxes
2.16 Corporate Tax Rates: Table 2.3
Average versus Marginal Tax Rates 2.17 Example: Marginal versus Average Rates
2.18 Tax on $4 Million
2.19 Average Tax Rates: Tables 2.4 & 2.5
2.4 Cash Flow
2.20 The Concept of Cash Flow
Cash Flow from Assets
2.21 Cash Flow from Assets
Cash Flow to Creditors and Stockholders
2.22 Example: U.S. Corporation
2.23 Example: U.S. Corporation
Conclusion 2.24 Formula Summary: Table 2.6
2.25 Quick Quiz
2.26 Quick Quiz
2.27 Comprehensive Problem—Dole Cola I/S
2.28 Comprehensive Problem—Dole Cola OCF
2.29 Comprehensive Problem—Dole Cola NCS & ΔNWC
2.30 Comprehensive Problem—Dole Cola CFFA
2.31 Comprehensive Problem—Dole Cola CFFA Option 2
2.32 Comprehensive Problem—Dole Cola Cash Flows
2.33 Comprehensive Problem—Dole Cola CF to Creditors
Copyright (c) 2017 McGraw-Hill Education. All rights reserved. No reproduction or distribution without the prior written
consent of McGraw-Hill Education.
2-1
CHAPTER WEBSITES
Websites may be referenced more than once in a chapter. This table just includes the
section for the first reference.
Chapter Section Web Address

2.1 finance.yahoo.com
money.cnn.com
www.thewaltdisneycompany.com
www.sec.gov
www.fasb.org
www.ifrs.org
2.3 www.irs.gov
What’s On the Web? www.alcoa.com
www.coca-cola.com
www.dukeenergy.com
www.coopertires.com
Lecture Notes:
Chapters 2 and 3 are primarily accounting review. This chapter covers the balance sheet
and income statement, which should be very familiar to students. The approach to
calculating cash flow from assets may be a new concept as they have probably been
introduced to the standard accounting statement of cash flows.
ANNOTATED CHAPTER OUTLINE
Slide 2.2 Key Concepts and Skills
Slide 2.3 Chapter Outline
Slide 2.4 The Balance Sheet

Current Assets are listed first on the right-hand side because they are the most
liquid. Fixed assets can include both tangible and intangible assets and generally are
not very liquid.
Liabilities and equity (or ownership) components of the firm are listed on the right-
hand side and indicate how the assets are paid for.
The Balance Sheet Identity: Assets = Liabilities + Shareholders’ equity
Slide 2.5 The Balance Sheet - Figure 2.1

All finance decisions are either investment decisions or financing decisions.
Investment decisions involve the purchase and sale of any assets (not just
financial assets) and show up on the left-hand side of the balance sheet.
2-2
Financing decisions involve the choice of whether to borrow money to buy the
assets or to issue new ownership shares and show up on the right-hand side of
the balance sheet.
2-3
Shareholders’ equity consists of the common stock account, paid in surplus, retained
earnings and treasury stock.
The firm’s net income belongs to the owners. It can either be paid out in
dividends or reinvested in the firm. When it is reinvested in the firm, it becomes
additional equity investment and shows up in the retained earnings account.
Slide 2.6 The Balance Sheet

Net Working Capital = Current assets – Current liabilities
Liquidity has two components: how long it takes to convert to cash and the value
that must be relinquished to convert to cash quickly. Any asset can be converted to
cash quickly if you are willing to lower the price enough.
Liquid assets provide lower returns so too much liquidity can be just as detrimental
to shareholder wealth maximization as too little liquidity.
Debt versus Equity

Interest and principal payments on debt have to be paid before cash may be paid to
stockholders.
The company’s gains and losses are magnified as the company increases the
amount of debt in the capital structure, which is why the use of debt is called
financial “leverage.”
Slide 2.7 U.S. Corporation Balance Sheet (Table 2.1)

This is an example of a simplified balance sheet. If possible, bring in some annual
reports and let the students see the differences between the simplified statements they
see in textbooks and the real thing or use “Work the Web” (Slide 2.14) to show real
financial statements.
Slide 2.8 Market versus Book Value

Current assets and current liabilities generally have book values and market values that
are very close. Assets are listed at historical cost less accumulated depreciation. “Total
Assets” on the balance sheet is generally not a very good estimate of what the assets of
the firm are actually worth.
Liabilities are listed at face value. When interest rates or the risk of the firm changes,
the value of those liabilities change as well, especially longer-term liabilities.
Equity is the ownership interest in the firm. The market value of equity (stock price
times number of shares) depends on the future growth prospects of the firm and on the
market’s estimation of the current value of ALL of the assets of the firm.
The best estimate of the market value of the firm’s assets is market value of Liabilities
+ Market value of equity.
2-4
2-5
Accounting, or historical costs, are not very important to financial managers, while
market values, which represent the cash price people are willing and able to pay, are
very important.
Slide 2.9 Klingon Corporation (Example 2.2)

Shareholders benefit from increases in the market value of a firm’s assets and they also
bear the losses of a decrease in market value.
GAAP does provide for some assets to be marked-to-market, primarily those assets for
which current market values are readily available due to trading in liquid markets.
However, it does not generally apply to long-term assets, where market values and
book values are likely to differ the most. Thus, it is unlikely that the aggregate balance
sheet values provided by the firm will accurately reflect market values.
Slide 2.10 Income Statement

Earnings before interest and taxes (EBIT) is often called “operating income.”
COGS would include both the fixed costs and the variable costs needed to generate the
revenues.
The Income Statement Equation: Net Income = Revenue – Expenses
Analysts often look at EBITDA (earnings before interest, taxes, depreciation, and
amortization) as a measure of the operating cash flow of the firm. It is not true in the
strictest sense because taxes are an operating cash flow as well, but it does provide a
reasonable estimate for analysis purposes.
Slide 2.11 U.S. Corporation Income Statement (Table 2.2)

Previously, it was noted that investment decisions are reflected on the left-hand side of
the balance sheet and financing decisions are reflected on the right-hand side.
The income statement reflects investment decisions in the “top half,” from sales to
EBIT. Financing decisions are reflected in the “bottom half,” from EBIT to net income
and earnings per share.
Slide 2.12 Financial Statements

GAAP Matching Principle
GAAP require that revenue be recognized when it is earned, not when the cash is
received, and costs are matched to revenues. This introduces noncash deductions
such as depreciation and amortization. Consequently, net income is NOT the same
as cash flow.
Noncash Items
The largest noncash deduction for most firms is depreciation. It reduces a firm’s
taxes and its net income. Noncash deductions are part of the reason that net income
2-6
is not equivalent to cash flow.
Slide 2.13 Financial Statements (Web link)

www: Click on the Web Surfer icon to go to the IFRS website for information on GAAP
versus international accounting standards.
Time and Costs

In the short run, some costs are fixed regardless of output, and other costs are
variable, meaning they vary with the level of output. In the long run, all costs are
variable.
GAAP allows sufficient management discretion that firms routinely “manage

earnings” to present the best results to stockholders and analysts.
Slide 2.14 Example: Work the Web (Web link)

www: Click on the Web Surfer icon to go to the SEC “Search the EDGAR Database”
website.
An excellent opportunity to show the actual financial statements of a selected company

using the SEC EDGAR website or Yahoo! Finance.
Slide 2.15 Taxes

www: Click on the Web Surfer icon to go to the IRS website for the most up-to-date tax
information.
For purposes of computing a company’s total tax liability, the average tax rate is
the correct rate to apply to before-tax profits.
In evaluating the cash flows expected from a new investment, the marginal tax
rate is the appropriate rate to use, because the new investment will generate cash
flows that will be taxed in addition to the company’s existing profit.
Slide 2.16 Corporate Tax Rates (Table 2.3)

It is helpful for students to explain how income is segmented into the tax brackets.
Slide 2.17 Example: Marginal versus Average Rates

Slide 2.18 Example: Marginal versus Average Rates (Excel link)
Tax liability:
.15(50,000) + .25(75,000 – 50,000) + .34(100,000 – 75,000) + .39(335,000 – 100,000)
+ .34(4,000,000 – 335,000) = $1,360,000
Average rate: $1,360,000 / $4,000,000 = .34 or 34%
The marginal tax rate comes from the table. It is 34%.
2-7
Slide 2.19 Average Tax Rates (Tables 2.4 and 2.5)

Table 2.4 is useful for comparing actual marginal rates with average rates. Table 2.5
compares average tax rates across various industries.
Slide 2.20 The Concept of Cash Flow

This is NOT the standard accounting Statement of Cash Flows.
Slide 2.21 Cash Flow from Assets

The first equation shows the cash flow that the firm receives from its assets.
CFFA = Operating cash flow – Net capital spending – Δ in net working capital
Operating cash flow = EBIT + depreciation – taxes

Net capital spending = ending fixed assets – beginning fixed assets + depreciation
Changes in NWC = ending NWC – beginning NWC
The second equation shows how the cash flow from the firm is divided among the
investors who financed the assets.
Cash flow from assets = Cash flow to creditors + Cash flow to stockholders
Cash flow to creditors = interest paid – net new borrowing

= interest paid – (ending long-term debt – beginning long-
term debt)
Cash flow to stockholders = dividends paid – net new equity raised
= dividends paid – (ending common stock, APIC, &
Treasury stock – beginning common stock, APIC,
& Treasury stock)
Where APIC = additional paid in capital or paid in surplus
Slide 2.22 Example; U.S. Corporation

• CFFA = OCF – NCS – ΔNWC
OCF = EBIT + depreciation – taxes
= $694 + 65 – 212 = $547
NCS = ending net FA – beginning net FA + depreciation
= $1709 – 1644 + 65 = $130
ΔNWC = ending NWC – beginning NWC
= ($1403 – 389) – ($1112 – 428) = $330
• CFFA = 547 – 130 – 330 = $87
Slide 2.23 Example: U.S. Corporation

• CFFA = CF/CR + CF/SH
CF/CR = interest paid – net new borrowing
= $70 – ($454 – 408) = $24
CF/SH = dividends paid – net new equity
= $103 – ($640 – 600) = $63
• CFFA = $24 + $63 = $87
2-8
Slide 2.24 Table 2.6
Slide 2.25 Quick Quiz—Part I
Slide 2.26 Quick Quiz—Part II
2-9
Comprehensive Problem—Dole Cola

This problem covers calculating CFFA using both formulas given on slide 2.21.
Slide 2.27 Dole Cola Income Statement
Slide 2.28 Dole Cola Operating Cash Flow

OCF = EBIT + Depreciation – Taxes
Slide 2.29 Dole Cola Net Capital Spending and Change in NWC
NCS = Ending NFA – Beginning NFA + Depreciation
ΔNWC = [2010(CA – CL)] – [2009(CA – CL)]
Slide 2.30 Dole Cola Cash Flow from Assets (Option 1) (Excel link)
CFFA = OCF – NCS – ΔNWC
Slide 2.31 Dole Cola CFFA (Option 2)

From Slide 2-26: CFFA = ($181)
Slide 2.32 Dole Cola Cash Flow from Stockholders and Creditors
CF to Stockholders (CF/SH) = Dividends – New equity
CF to creditors (CF/CR) can be derived from the CF to stockholders and CFFA
CF/CR = CFFA – CF/SH
Slide 2.33 Dole Cola Cash Flow to Creditors (Excel link)

Net new borrowing = CF/CR – Interest paid
2-10
Copyright (c) 2017 McGraw-Hill Education. All rights reserved. No reproduction or distribution without the prior written consent of 2-1
McGraw-Hill Education.
Key Concepts and Skills
Know:
– The difference between book value and
market value
– The difference between accounting income
and cash flow
– The difference between average and marginal
tax rates
– How to determine a firm’s cash flow from its
financial statements
Chapter Outline
2.1 The Balance Sheet

2.2 The Income Statement
2.3 Taxes
2.4 Cash Flow
Another random document with
no related content on Scribd:
[Inhoud]
IX.
De vriendinnen praatten nog een poos gezellig door, en na een

uurtje was Paula weer geheel de oude en vol hoop op herstel van
den vrede. In den beginne had ze nu en dan wel aanvechtingen van
twijfel gevoeld, al waren haar woorden tegenover Margot ook nog
zoo vol zekerheid.
De meid kwam zeggen dat ’t eten klaar was.
„Is meneer thuis?” vroeg Paula.
„Meneer is zooeven thuisgekomen, met Didi, mevrouw. Ik geloof dat

ze boven zijn.”
„Ga je even waarschuwen? En zeg dan meteen dat mevrouw Ennery

er is, wil je? Wij gaan vast in de eetzaal.”
„Goed, mevrouw.” Er was een vleugje van spot om Pietje’s

ondeugende kleine mond toen ze de kamer verliet.
In de eetzaal wees Paula haar vriendin haar gewone plaats—ze

kwam bijna iedere week familiaar eten—naast Larsen. [129]
„Lief die bloemen,” zei Margot, en boog een tak rozen naar zich toe,
die op de etenstafel stonden. „Je hebt goed slag van rangschikken.”
Paula lachte.
„Je vergeet dat ik ’t laatste uur bij jou heb gezeten! Dat heeft Pietje
gedaan.”
„Nu ja, die inspireer jij. Ik hoû van bloemen op tafel. Ik doe ’t ook
altijd.”
„Och, Larsen is er op gesteld.… Een Engelsch gebruik. Je weet, zijn

moeder was een Engelsche. Ik mag ’t ook, en ik heb vandaag wat
nieuwe rozen besteld. Zeg maar dat jij ze gezonden hebt.…”
Larsen trad binnen, en begroette Margot Ennery met vriendelijke

beleefdheid, zijn vrouw knikte hij gewoon toe. Zij nam hem tersluik
waar. He, ja, ze kon zien dat zijn eene wang.… of verbeeldde zij ’t
zich?
„Wel, Larsen, wat zeg je van mijn rozen?”
„Jou rozen? Heb jij ze gezonden? Dat is heel aardig.”
„Ja, uit mijn tuin: najaarsrozen. Snoezig, he? Kijk ’s, Didi.”
Didi was met haar vader binnengekomen, en had haar moeders

vriendin vriendelijk, maar op zichtbaar gedrukte wijze, gegroet.
„Jij komt vandaag naast mij zitten, nie’waar kind?” zei Margot
aanhalig. Didi had niet veel sympathie [130]voor de altijd pratende
weduwe. Ze mocht haar hond veel liever. „Hoe maakt Nero ’t?” vroeg
ze zonder op de uitnoodiging te letten. „Waarom heeft u ’m niet
meegebracht?”
„O nee, hij is zoo lastig. Kom jij hem maar ’s opzoeken, hoor.”
Men zette zich aan tafel, Larsen en Paula stil, de laatste

zenuwachtig; Margot steelsche blikken werpend, terwijl ze herhaalde
malen haar stoel verzette en erg druk deed met haar servet; Didi met
een wolkje van nadenken op haar voorhoofd.
Larsen ondernam blijkbaar met graagte zijn gewone taak:
voorsnijden.
„Een mooie kalfsrollade!” riep Margot om iets te zeggen. „En Larsen

snijdt weer om er jaloersch van te worden. Dat is nu toch een
huishoudelijke bezigheid die een man beter doet dan een vrouw.”
„Och, kom, ik kan ’t ook,” zei Paula.
„Tegenwoordig willen de vrouwen alles even goed doen als de

mannen; wat zeg jij, Larsen?”
„Ik weet ’t niet.…” antwoordde de gastheer met een lachje zonder

van zijn rollade op te kijken.
„In ’t vleeschsnijden laat ik graag de mannen de eer.” Margot lachte.

„In de rest.…”
„Ben je voor volkomen gelijkheid?” vroeg Paula.
„Nee, ik ben niet modern.… dat weet je. Ik bedoelde: voor de rest
moet de man zich niet met [131]huishoudelijke bezigheden inlaten.
Verbeel’ je, mijn man zette zijn eigen koffie. Dat is ’t eenige waarover
we ’t nooit eens konden worden.…”
Larsen onderdrukte een zucht, en sneed eenige te dikke plakken

vleesch af. „Ja, hij beweerde, dat ’n ander ’t nooit zoo goed kon.”
„Nu, dan zal ik je ’s m ĳ n koffie straks laten proeven,” zei Paula.

„Trouwens, die ken je.”
„Ik moet bekennen: mijn mans koffie was onberispelijk. Hij wou altijd
hebben dat ik ervan mee dronk, en dat deed ik dan ook maar. Je
moet elkaar wat toegeven in ’t huwelijk.”
Onderwijl diende Paula de soep.
Larsen ging zitten en voorzag zijn buurvrouwen van wijn.
„Je bent stil, Larsen,” zei Margot. „’t Erg druk gehad? Zeker weer vol
van je werk?” Larsen keek op met een leegen blik.
„Och, ja.… Je weet dat ik al maanden bezig ben. ’t Is nogal taai hier
en daar, maar ik schiet gelukkig goed op.… ’t Eischt nogal veel
gesnuffel in oude papieren, archiefstukken en zoo.…”
„Ik kan me voorstellen dat het interessant is,” zei Margot. „Ik vin’ ’t al
een heel genoegen oude brieven na te lezen. Je vindt soms
curieuzen—soms herken je jezelf niet in wat je vroeger geschreven
hebt.” [132]
Larsen keek weer op zijn bord, en fronste even de wenkbrauwen.
„Jammer dat jou boeken zoo geleerd zijn, Larsen. Ik wou dat je
romans schreef.”
Hij romans! dacht Paula en onderdrukte een lach.
Het tweede glas wijn deed bij haar alle gedwongenheid verdwijnen.
In haar oogen blonk weer de oude overmoedigheid. Het gezicht van
Larsen, die eenigszins krom over zijn bord gebogen zat, met een
onmiskenbare trek van slecht onderdrukte wrevel om den mond,
kreeg voor haar iets komisch in verband met de moeite die Margot
zich gaf om hem aan de praat te krijgen.
Beurtelings nam ze hen beiden waar, en ze voelde lust om zich te

zijnen koste te amuzeeren, door haar vriendin aan te sporen en hem
om zijn verlegenheid „in ’t ootje” te nemen.
„Ja, Willem,” zei ze, „waarom schrijf je niet eens een roman? Je zou
’t best kunnen, geloof ik. En dan had ik ook nog ’s wat aan je
boeken. Je kon er mij in te pas brengen bij voorbeeld.”
Haar losse onbevangen toon verbaasde Larsen; maar beseffende

dat hij hier in gezelschap beter deed te doen alsof er niets gebeurd
was, antwoordde hij zoo goed hij kon op natuurlijke toon:
„Geleerde en romanschrijver beiden zijn gaat niet. Een

romanschrijver met zijn speelzieke verbeeldingskracht [133]zou nooit
een betrouwbaar geleerde—vooral geen historicus—kunnen wezen.
En een geleerde zou met zijn nuchtere logica nooit een leesbaar
verhaal kunnen schrijven.”
„Kom, larie!” riep Paula en sipte haar derde glas wijn leeg. „Dat is ’t
gewone praatje. Geleerden zijn naar mijn idee veel te saai, te dor, te
droog. Die mochten wel wat meer fantazie hebben: dan zouden ze
genietelijker wezen, en de menschen zouden de wetenschap niet
meer vervelend vinden. Dat is ze tegenwoordig altijd.”
„Leve de fantazie!” riep Margot. „Zeker, Larsen, je moet maar ’s een

mooie roman beginnen. Ik weet ’n mooie titel: „W e t e n s c h a p e n
l i e f d e ”. Van de liefde moet erin voorkomen, dat weet je: anders is
’t geen roman.”
Paula praatte door:
„Ik zal je dadelijk een voorbeeld noemen van een geleerde die
romans schreef: Goethe. En zoo zijn er meer geweest en nog. Felix
Dahn is een historicus als jij en schrijft ook wel romans, en Ebers is
ook een geschiedenis-man. Deugen die soms minder omdat ze hun
licht ook ’s buiten ’t kringetje van vakmannen laten schijnen? Kom!
En dan: dichter of romanschrijver is „koekoek éen zang”. Nu: er zijn
hoopjes dichters geweest onder de geleerden.”
„Zeker niet onder de leiders, de allergrootsten.” [134]
„Dat mag wezen; maar ’t is de vraag wie per slot van rekening de
verdienstelijksten zijn geweest tegenover ’t menschdom. En dat is
toch maar wel beschouwd ’t doel van alle wetenschap.”
„Nee, Larsen, je legt ’t af, hoor,” zei Margot.
Larsen glimlachte gedwongen. „Wil je nog een glas wijn?” vroeg hij
en bewoog de flesch in Margot’s richting. Zij schoof haar glas een
eindje vooruit.
„Ze praat goed, dat moet je toegeven,” hervatte ze.
„Zeker, daar twijfel ik niet aan. Vrouwen praten over ’t algemeen

beter dan wij mannen.”
„Dat bedoel je ironisch,” zei Margot.
„Ik zeg p r a t e n ,” verklaarde Larsen, „dat doen ze beter. S p r e k e n

is wat anders. Ze praten beter omdat ze meer fantazie hebben. Voor
goed spreken is alleen logisch denken noodig.”
„Zoo, complimenteus voor ons!” antwoordde Margot.
„Een vrouw deugt daarom ook minder voor geleerde,” ging Larsen
voort. „Een geleerde vrouw is ’t onvrouwelijkste wezen dat ik ken!”
„Dat komt alweer om de oude misvatting!” riep Paula, „waarom is

zoo’n geleerde vrouw als jij bedoelt o n v r o u w e l ĳ k ? Omdat ze
niet a a n g e n a a m is, omdat ze dezelfde vervelende
eigenschappen heeft als een geleerde man, zoo opgevat; en in een
vrouw hinderen die nog meer. Als je geleerde opvat zooals ik, zou ’t
juist ’t omgekeerde wezen. Een geleerde [135]moet iemand zijn van
algemeene ontwikkeling. Tegenwoordig zijn geleerden bijna altijd
eenzijdig. ’t Moeten menschen zijn wier s m a a k ook ontwikkeld is,
die wat k u n s t z i n hebben; en zoo iets bereiken vrouwen
gewoonlijk makkelijker dan mannen. Er zijn vrouwen geweest die
elegant en aantrekkelijk waren en toch geleerd. Dat is je ware. Daar
moet het heen. Wij vrouwen zullen de wereld moeten toonen hoe je
geleerd moet wezen.”
„Laten we daar ’s op drinken,” zei Margot, die vond dat het gesprek
wat „hoog” begon te worden. „Nee, ik vin’ ’t ook: een geleerde moet
het niet beneden zich achten zijn oordeel te zeggen over.… bij
voorbeeld een smaakvolle nieuwe hoed. Dat is o o k kunst. Daarom
betaal je die zoo duur. Ik wed dat jij, Larsen, niet eens opgemerkt
hebt dat ik vandaag een nieuw kostuum draag!”
„O, jawel, ’t is heel aardig!”
„Och, kom, ik geloof er niets van! Heel aardig! Dat ’s altijd zoo jou
stopwoord. ’t Zegt zoo niets. Paula vindt ’t niet mooi.”
„O, nu.…”
„Dan trek jij je „aardig” weer in! Prachtig, dat moet ik zeggen.”
„Och,” zei Paula, „je moet van hem buiten zijn vak nooit iets anders
verwachten. Als ik hem iets moois voorspeel of zing, zegt hij òf niets,
òf, als [136]ik hem vraag hoe hij ’t vindt, steeds „heel aardig”.”
„Nu ja, je weet wel beter,” zei Larsen.
„O, ik heb ’m eens op de proef gesteld!” ging Paula voort. „Verbeel’

je: ik had eens mijn kapsel allerbespottelijkst opgemaakt. Onder
andere had ik er een van die kleine Japansche waaiertjes
ingestoken. Hij lette er niet op, en toen ik zijn meening vroeg, jawel,
hoor: „heel aardig!” kwam er toen weer.”
Larsen voelde zich ongemakkelijk, en verlangde naar ’t einde van de
maaltijd. Zelfs de ossetong, zijn lievelings-gerecht, kon hem niet de
noodige afleiding geven.
„En hoe vin’ je die tong?” vroeg Paula, die haar man even
gadegeslagen had en ’t niet pleizierig vond dat haar „attentie”
blijkbaar weinig waardeering bij hem inoogstte.
„Heel aardig!” zei Margot, en lachte luid.
Larsen deed ontdekkingen op ’t terrein van Paula’s karakter. Hij had

daarvan in de laatste vier-en-twintig uren meer waargenomen dan in
de voorafgaande dertien jaren van zijn huwelijk. Merkwaardigerwijze
was niets of nagenoeg niets meer overgebleven van de voorstelling
die hij zich zooveel jaren lang van haar gemaakt had. ’t Was of er
een heel ander beeld voor in de plaats was getreden. Zooals in ons
voorstellingsvermogen regel schijnt te wezen, denken wij ons een
bepaald persoon steeds in een bepaalde [137]gedaante en steeds
enkele eigenschappen vertoonend, of woorden sprekend die o n s
het meest in hem of haar opgevallen zijn. Er is als ’t ware een
signalement in enkele trekken in voorraad, ergens in ons magazijn
van denkbeelden, dat we, zoodra de persoon ter sprake komt, voor
den dag halen. Dit doen we zelfs—vooral wanneer we menschen
van een overwegend impressioneel leven zijn—wanneer de persoon
aanwezig is, met ons spreekt; en al zien we ook tegenstrijdigheden,
eigenaardigheden die niet met het „signalement” overeenkomen, we
storen er ons meestal niet aan, en vaak is iets als een electrische
schok in de vorm van een treffende gebeurtenis of handeling noodig,
om ons duidelijk te maken dat het signalement niet deugt of zelfs
maar wijziging behoeft.
Zoo ging het met Larsen tot zijn innige verbazing.

Hij zag en hoorde Paula praten, sloeg haar ongedwongen houding
gade en, hoe dikwijls hij haar ook te voren zoo gezien had, thans
was ze hem nieuw. Voor zijn geestesoog verbond zich nu haar
persoonlijkheid steeds met de mooie furie in k i m ó n o , en in het
timbre van haar stem, waarnaar hij zoo vaak met genot geluisterd
had, klonk hem thans steeds iets onaangenaams, schrijnends,
woests. En telkens hoorde hij haar woorden: „Wil je namen?!” zooals
zij die tegen hem uitgevlijmd had; telkens [138]ook hoorde hij opnieuw
dat honend-sarrende „cocu”, zag en voelde hij haar op zich afvliegen
als een dolle. Hij was bleek, en toch voelde hij zijn eene wang
gloeien; hij was schijnbaar kalm en hij voelde zijn hart omdraaien
van walg en afkeer. En ’t was of hij valschheid en huichelarij zag in
ieder woord, in iedere blik, in ieder gebaar dat hij van haar waarnam.
Hij slikte zijn eten met brokken in, dwong zich om niet opvallend
weinig te eten. Nu en dan bewoog hij zijn eene hand, verschikte zijn
servetring naast zijn bord, en werd zich dan opeens bewust van zijn
afgetrokkenheid: de gast mocht niets merken. Hij deed zich geweld
aan, om op gewone toon te spreken, te antwoorden althans. Hij
voelde zich ellendig.
En Paula en Margot merkten niets, vonden hem opvallend gewoon;

zooals Margot het na tafel noemde. En de laatste luchtte haar
geestigheid onbevreesd: ze kreeg zelfs een goedkeurende glimlach
van Larsen terug, ja zelfs een goedig „zeker, zeker,” of een passe-
partout als „nu, die is goed!” waar zij van hèm al zeer mee in haar
schik was.
De koffie werd vóor gebruikt, en Larsen kon zich eindelijk, met een
onbeschrijfelijk gevoel van opluchting, op zijn gemak neerzetten; in
een fauteuil en eenigszins „verdekt”. Hij nam zich stellig voor zijn
marteling niet langer dan nog éen kwartier te [139]laten voortduren,
en zich dan bij Margot te verontschuldigen.
Hij was dankbaar dat de drukke gast op andere wijze lucht ging
geven aan haar vroolijkheid en rammelzucht dan door de
menschelijke spraak, al was de muziek die ze te hooren gaf dan ook
van ’t zelfde gehalte. Dat het Japansche koffiekopje, half
leeggedronken op de piano, alle maten tjingelend meedanste
scheen háar niet te deeren, en hinderde de zwaarbezochte Larsen
zeker veel minder dan ’t afdwingen van zijn aandacht voor haar
gepraat.
Paula stond naast de piano, en wisselde nu en dan een blik met

haar vriendin.
„’t Gaat goed,” fluisterde Margot tusschen twee harde akkoorden in

„Zou-i gaan dutten?” R è n g e l —d è n g —t è n g —t j i e n g —
t j i e n g ! klaterde de wals van Margot.
Paula keek even om, en knikte tegen haar met een lach.
Larsen zat met half afgewend gelaat, de baard tegen de borst,

beenen over elkaar en de beide handen op zijn eene knie; zijn
gedachten een baaierd, zijn hart als een wezenlooze klomp. En hij
voelde zich zwaar neerzakken in een ongekende diepte—diep, heel
diep—deed geen poging om boven te blijven—zakte maar steeds,
willoos, rampzalig.…
De stilte als afknappend tegen Margot’s laatste [140]akkoord, deed

hem ’t hoofd opheffen. Zij zag ’t en met haar vriendelijkst hoog
stemintervalletje vroeg ze:
„Mooi, he, die wals, vin’ je niet, Lars?”
De toegesprokene keek haar even aan, voordat hij antwoordde. Hij

zag ’t hoogblonde, vrij losse, ietwat raagbolachtige kapsel, de lange
nek—blank en mooi—de poppenoogen, poppeneus, poppemond en
poppetandjes—regelmatig, scherp en glanzend—en hij vond haar
antipathieker dan ooit te voren. Hij wist niet waarom.
„Heel aardig!” zei hij niettemin vol overtuiging.
Paula schoot in een stuiplach, die ze tevergeefs trachtte te

bedwingen.
„Och, jij ook!” zei ze tusschen twee krampjes tot Margot, om haar
lach verklaarbaar te maken. „Wat kan nu iemand die pas wakker
wordt anders zeggen dan.… heel aardig!”
„Ik heb niet geslapen,” zei Larsen kalm en op een helder klinkende
toon, die hem zelf opviel.
Hij verbaasde zich nogmaals over Paula, en een oogenblik later

verbaasde hij zich over zijn verbazing. Wist hij dan nog niet dat bij
die vrouw alles aan de oppervlakte lag, dat ze slechts de opperhuid
van een ziel had? [141]
[Inhoud]
X.
Pietje de kamermeid zat die avond alleen in de keuken, of, beter

gezegd, die avond na achten; want haar collega de keukenmeid had
haar „uitgangsdag” en verdween dan vrijwel onmiddellijk na de
maaltijd; terwijl ze de „vaten”, zoo juist van tafel afgenomen, in hun
onreine toestand op haar thuiskomst—klokke half elf—liet wachten.
Pietje had dus ’t rijk alleen, en daarin verheugde zij zich deze keer.
Zeker iets ongewoons, want Pietje praatte anders graag, en vond
het gewoonlijk „zielig” zoo op haar eentje in het spijzen-laboratorium
haar avonduren te slijten.
Ze had iets bizonders die avond, iets heel bizonders, dat haar volle
aandacht in beslag nam. En ’t was niet alleen iets buitengewoons, ’t
was ook een bezigheid die tijd en omzichtigheid eischte. Daarvoor
moest ze ongestoord minstens een paar uur kalmpjes kunnen
neerzitten. Niettemin was ’t een aangename bezigheid. Zeker, zeer
aangenaam, hoe onwaarschijnlijk [142]dit ook moge klinken van een
zoo bizonder gezellig, praatziek en ongeduldig schepseltje als
Paula’s vertrouwelinge, Pietje van Groenewoud.
Pietje’s oogen stonden dan ook heel genoegelijk. Er blonk een

eigenaardig schijnsel in van innige verkneukeling, van ondeugende
dartelheid. En ze had nòg hoogere kleur dan anders.
Nauwelijks was de „glazen deur” met ’t mousseline gordijntje achter

Kee’s breede rokken gesloten, of Pietje zette haar stoel, waarop ze
achteroverleunend tegen de gootsteen had gewiebeld, toen Kee er
nog was, met de rugleuning naar de deur tegen de tafel, ging er
voorzichtig op zitten, schoof een paar borden en glazen een heel
eind van zich af op de withouten tafel, zoodat ze zeker een vrije
ruimte van een halve meter straal om haar boezem vóor zich had,
maakte een drievoudig vreugdegeluidje met haar keel, waarbij haar
mond eens zoo lang opgrijnsde, en—tastte in de zak.
„Ziezoo, dat ’s éen,” mompelde ze, bekeek het kleine voorwerp

aandachtig, draaide het om, vertrok haar mond even spijtig, en leî
het vóor zich neer, heel in de hoogte. ’t Was een stukje papier zoo
groot als een cent, en er stond niets op. Onmiddellijk frommelde ze
weer in haar zak, en haalde er ditmaal twee stukjes uit, van
ongeveer dezelfde afmeting.
Weer het aandachtig onderzoek. Een teleurstelling [143]en een

vreugde: weer een onbeschreven stukje, en een ander met eenige
letters erop.
Wat stond er? Pietje kon er niets uit maken, met de beste wil niet!
Maar, zie, de eerste letter was een groote, een hoofdletter. En Pietje
had genoeg geleerd op school om te weten dat een zin met een
hoofdletter begint.
Dat stukje—met de hoofdletter—dus weer bovenaan, links, naast ’t

witte van zooeven, en ’t andere blanco-stukje rechts, ver van zich af.
Met een zucht kwam er een vierde stukje—tweemaal zoo groot als
dat met de hoofdletter, en daarop stond—heerlijk!—een drietal
woorden: „hand te drukken.”
„Best,” zei Pietje bijna hardop. Dat was al iets, al was er geen slot of
zin aan. Ze leî het na eenig overleg en aarzeling in ’t midden.
Voorloopig, zie je.
’t Volgende papiertje was een ware vondst: .…u d o l f .… stond er,

duidelijk. Wel, dat was een stuk van een naam.… En daar hoorde
die hoofdletter bij, want dat was een R! R u d o l f dus, mooi.
Pietje was verrukt, en in haar extaze vergat ze een oogenblik het
gevonden woord op de vermoedelijk juiste plaats te zetten.
Wel, wel, Rudolf! Hij heette dus Rudolf.… Een liefje van mevrouw?
Natuurlijk! Maar wie zou [144]’t wezen?.… Daar hadden ze dus ruzie
over gehad, boven in de studeerkamer.… toen ze mevrouw zoo
hoorde „te keer gaan.…”
Pietje kon haar lachen niet bedwingen. Wel, wel, wel, wat was ze
dom geweest iets a n d e r s te denken!
In blij gepeins verzonken lag ze achterover in haar stoel, de oogen

half dicht. Ze had waaratje gedacht dat.… meneer.… nee, maar
verbeel’ je, meneer, die goeie, doodgoeie meneer.… Nee, ’t was om
te proesten! Dat m e n e e r een liefje gehad had en een brief van
h a a r gekregen had, en dat mevrouw daarom zoo boos geweest
was. Waarom was ze dan anders zoo verschrikkelijk nijdig
geweest.… en nou ja.… die goeie sullen van mannen.… als ’t erop
aankwam waren ze al net als de rest, hoor! Dat dacht ze zoo.…
Maar toch.… nee, dit was waarschijnlijker, veel waarschijnlijker. Een
liefje van mevrouw! En die heette Rudolf.… Zeker die officier.…
Nog een minuut lang peinsde Pietje. Toen greep ze energiek in haar
zak, en haalde er een heele dot papiertjes uit. Ze moest er gauw
meer van weten, hoor. Ziezoo, nu uitspreiden, uitzoeken.
Hè, ’t was om tureluursch te worden! Er waren zeker wel dertig

stukjes. ’t Passen en schikken, ’t vreugdevol bijschuiven, en
verdrietig wegvegen [145]duurde zeker een half uur. En Pietje zuchtte
en lachte en kirde zoo tusschenbeide. Hè, lam zoeken was dat! En
toch.… ze zou weten wat er in die brief stond.… daar hielp geen
lieve vader of moeder aan. Nee, mevrouwtje, daar zou ze achter
komen, en lekker ook!
De legkaart begon wat vorm te krijgen: ’t voornaamste was ontdekt,
lag op zijn plaats, behoorlijk, ontwijfelbaar juist.…
Telkens las ze.… raadde ze.
Wat stond er nu? Om des te meer voldoening van haar werk te

hebben, had ze een heele poos de woorden der verschillende
stukjes niet in hun onderling verband willen lezen.
Nu deed ze ’t.… Jawel.… goed, maar was zij dáarom zoo boos
geworden?.… En, wat was dat? „Z í j n k i n d . … ó n s k i n d . … ”
Lieve deugd, had mevrouw?.… Nee, maar.… En daar was hij dus
achter gekomen, meneer! Nee, dàt had ze toch niet gedacht.…
Dus.… o, nu snapte ze alles! Pietje’s voldoening bij de volledige
ontdekking van de geheimzinnige inhoud van ’t schriftuur had een
bijsmaak.
Pietje was geen slechte meid: wat wuft, erg nieuwsgierig.… maar
wat ze daar las was toch heel erg, hoor.… Ze moest nog
aangenomen worden bij de dominé, en.… dat zou over een maand
al wezen. [146]
Zoo’n onbescheidenheidje.… nou ja.… maar Pietje vond.… dat zij,

als ze mevrouw was.… ’t nooit zoo ver had laten komen. Een
onschuldig vrijagetje, dat had er nog door gekund. Maar, heî je nou
ooit, zoo’n geschiedenis, en dan tegenover die goeie meneer!
Weer verzonk Pietje in gepeins achterover in haar stoel, de eene

hand—klein, maar met krootroode werkvingertjes—slap op de tafel
voor zich, de andere in haar schoot.
Die Rudolf was toch niet.… Nee.… meneer Van Breehorst heette.…
och, hoe heette die ook weer?.… O, ja, Frederik.… of eigenlijk Frits:
zeker, ze had mevrouw wel ’s Frits hooren zeggen. Die kwam een
poos geleden nogal veel in huis, en mevrouw mocht hem heel graag:
o, zeker dat had ze wel kunnen zien. Ze was toen pas in dienst.…
drie jaar geleden.… Maar dan dat kind.… Och, hoe kon ze nou zoo
ezelachtig wezen.…! Ja, maar die groote dames kunnen dat zoo
mooi stilhouden.… en dan uitbesteden ergens.… dat kind.… en dat
was toen gestorven.… Och nee, dat was toch „krimmeneel”
onmogelijk: daar zou ze als kamermeid toch wel i e t s van gemerkt
hebben.… ’t Is waar, mevrouw liet haar bij alle vertrouwelijkheid
nooit in de badkamer, als ze daar bezig was met water te knoeien.…
maar nou ja, je kunt zoo iets [147]toch wel snappen.… P i e t j e kon
zoo iets wel snappen.… Nee, Pietje wist te veel van mevrouw.…
meer dan meneer, hoor. Nee, nee, nee, die veronderstelling was te
gek. ’t Moest van vóor haar tijd wezen. Hoe zou ze daar licht in
krijgen?.… Ze wou ’t toch zoo graag weten.… Niet om ’t een of ’t
ander tegen mevrouw.… nou, dat moest er nog bijkomen; ze hield
immers zooveel van mevrouw! Maar, och, zie je, ze.… ze.… nou ja,
ze woû, ze moest en zou ’t weten.…
Pietje’s gepeins werd dieper, absorbeerender.
Opeens sloeg ze op de tafel met haar kleine roode vuistje. Ze schrok

er zelf even van.
Die Rudolf.… wel, dat was die vriend.… nee, die neef van meneer,
die jaren geleden naar „de Oost” gegaan was! Daar had je ’t! O, dat
was het vast. Zeker, die heette Rudolf. Ze had er meneer wel ’s over
hooren spreken. Meneer, ja, mevrouw niet. Nee, mevrouw had nooit
iets van hem gezegd.… Laatst, ’t was voor eenige weken nog, had
meneer een brief uit Indië gehad, van z’n broer—ja, van z’n broer, ze
wist het nog goed—en toen had ie nog tegen mevrouw gezegd: „Hoe
vreemd, nie waar, vrouwtje, dat we maar altijd niets van Rudolf
hooren?”.… Ja, en toen zei mevrouw nog: „Ja, erg vreemd”—niet
meer—en toen zei hij weer: „Ik had zoo gehoopt eindelijk ’s wat van
’m te hooren.” Ze herinnerde [148]zich nog best dat ze juist wat in de
huiskamer ronddribbelde, toen Mevrouw haar gebeld had, aan de
koffietafel.
Zeer tevreden over haar ontdekking klaarde Pietje’s gezicht weer op.
O, maar, als ’t dàt was.… wel, recht beschouwd was ’t dàn toch zoo
vreeselijk niet. De man was immers weg, heel ver weg. Ze wisten
nie’ eens waar-i zat. En ’t kind was ommers dood.
Pietje vond telkens nieuwe bewijsgronden dat haar mevrouw toch

nog niet zoo slecht was als ze gedacht had.
Ze stond van haar stoel op, richtte zich naar de schoorsteen, reikte
even naar ’t lijmpotje in de hoek op de richel. Daarna ging ze weer
zitten, schoof de lâ van de keukentafel open, haalde er een stuk van
een oude courant uit, en begon te plakken.
Er ontbraken een paar stukjes hier en daar. Dat kwam er niet op

aan, want de brief was toch goed in zijn geheel te begrijpen. Pietje
begreep er genoeg van ten minste, en ’t was een kostbaar stuk. Ja,
een papier van belang, dat besefte ze. Waar zou ze ’t bewaren? Hier
in de keuken zeker niet.… nee, voor geen geld mocht Kee zoo iets
zien: de zaak was ommers uit, heelemaal uit, en ’t was beter dat
geen haan ernaar kraaide.
En toch was mevrouw zoo boos geweest. Nu, dat begreep ze nu

wel: meneer moest ook niet zulke [149]ouwe koeien uit de sloot
halen.… en dat had-i zeker erg onpleizierig gedaan. Meneer kon
soms onpleizierig wezen, hoor. Niks nie vriendelijk, altijd zoo met die
basstem, en dan hij lachte zoo weinig. Nee, als zij mevrouw was
geweest.… zou ze toch ’n ander genomen hebben. En òf ze.
Mevrouw hield toch ook zeker niet van hem. Ik had ’t altijd wel
gedacht: hoe kon je nou ook van zoo’n saaie knul houden?
Die lieve mevrouw.…
Pietje voelde zich een beetje aangedaan. Als ze ’s die’ brief aan
mevrouw gaf.… O, mevrouw zou misschien even boos zijn, maar
dan.… per slot van rekening zou ze ’t toch wel prettig vinden dat
ongelukspapier weer in haar handen te hebben. Ze kon ’t dan
verbranden.… Ja, maar, was dat wel zoo zeker? Zou mevrouw niet
furieus op haar zijn, omdat ze zoo brutaal geweest was die stukjes
op te rapen, en de brief te lezen?.… Och, nee, ze woû ’t toch maar
liever niet doen. Niet direkt ten minste. Eerst maar goed bewaren.
Boven in haar „lâtafel”, haar heiligdom, daar zou ze ’t wegleggen, dat
papier. Onder haar baaien rok.… nee, liever in de onderste lâ: daar
kwam ze nooit in.
Plotseling keek Pietje verschrikt op.… Wat was dat? Krimmeneel, is

dat schrikken, en ’t was maar die lange sladood van een mevrouw
Ennery: wat sloeg dat mensch op de piano! [150]
Pietje keek ’s op de klok rechts van haar aan de wand. Kwart over
tienen al. O, Kee kwam pas over een kwartier of zoo.… Haar
gedachten gingen een heel andere kant uit: uitgaan, haar vrijer.… of,
vrijer.… eigenlijk had ze er geen.… of meer! Ja, ze wouen haar
allemaal wel hebben, maar ze had haar woord.…
Weer een schrik.
De deur ging open, en Kee stevende binnen, roodstralend van

wangen, met glinsterende oogen.
„Zoo, wat voer jij uit? Je zit zoo te koekeloeren.…”
Pietje stond doodsangsten uit. Opeens liet ze haar bovenlijf over

haar legkaart vallen, en steunde haar hoofd met beide handen.
„Och, ik heb slaap.…”

The download Solution Manual for Essentials of Corporate Finance 9th Edition by Ross Westerfield Jordan ISBN 1259277216 9781259277214 full chapter new 2024

Uploaded by

Copyright:

Available Formats

You might also like

The download Solution Manual for Essentials of Corporate Finance 9th Edition by Ross Westerfield Jordan ISBN 1259277216 9781259277214 full chapter new 2024

Uploaded by

Document Information

Copyright

Available Formats

Share this document

Share or Embed Document

Sharing Options

Did you find this document useful?

Is this content inappropriate?

Copyright:

Available Formats

The download Solution Manual for Essentials of Corporate Finance 9th Edition by Ross Westerfield Jordan ISBN 1259277216 9781259277214 full chapter new 2024

Uploaded by

Copyright:

Available Formats

Solution Manual for Essentials of

Corporate Finance 9th Edition by Ross

Test Bank for Essentials of Corporate Finance 9th

Solution Manual for Essentials of Corporate Finance 8th

Test Bank for Essentials of Corporate Finance 8th

Solution Manual for Fundamentals of Corporate Finance

Solution Manual for Corporate Finance 11th Edition by

Test Bank for Fundamentals of Corporate Finance 10th

Test Bank for Fundamentals of Corporate Finance 11th

Test Bank for Corporate Finance 11th Edition by Ross

5. equity of the firm (whether it’s publicly

stion that illustrates this debate: “A firm has

s. What should the firm do?”

institutions’ deeper resources and experiences with their own

necessarily correct; it’s the way accountants have chosen to do it.

it’s a financing cost, not an operating cost.

$11,810 Total liabilities and owners’ equity $11,810

Owners’ equity = Total liabilities and owners’ equity – –

Cash flow –$38,200 – 155,500

Cash $197,000 $288,000

Total liabilities and owners’ equity is:

$7,038,000 – 4,586,000 – 2,072,000

Owners’ equity = Max [(TA –

a. If total assets are $9,300, the owners’ equity is:

Owners’ equity = Max[($9,300 – 8,4

b. tal assets are $6,900, the owners’ equity is:

Owners’ equity = Max[($6,900 – 8,4

ers’ equity as:

Now we can solve for owners’ equity as:

The company’s assets generated an outflow of $13,922

–$13,922 5,210 –$19,132

Introduction 2.2 Key Concepts and Skills

Chapter Section Web Address

ANNOTATED CHAPTER OUTLINE

Slide 2.2 Key Concepts and Skills

Slide 2.3 Chapter Outline

Slide 2.4 The Balance Sheet

Slide 2.5 The Balance Sheet - Figure 2.1

Slide 2.6 The Balance Sheet

Debt versus Equity

Slide 2.7 U.S. Corporation Balance Sheet (Table 2.1)

Slide 2.8 Market versus Book Value

Slide 2.9 Klingon Corporation (Example 2.2)

Slide 2.10 Income Statement

The Income Statement Equation: Net Income = Revenue – Expenses

Slide 2.11 U.S. Corporation Income Statement (Table 2.2)

Slide 2.12 Financial Statements

is not equivalent to cash flow.

Slide 2.13 Financial Statements (Web link)

Time and Costs

GAAP allows sufficient management discretion that firms routinely “manage

Slide 2.14 Example: Work the Web (Web link)

An excellent opportunity to show the actual financial statements of a selected company

Slide 2.15 Taxes

Slide 2.16 Corporate Tax Rates (Table 2.3)

Slide 2.17 Example: Marginal versus Average Rates

Average rate: $1,360,000 / $4,000,000 = .34 or 34%

The marginal tax rate comes from the table. It is 34%.

Slide 2.19 Average Tax Rates (Tables 2.4 and 2.5)