Titan solar occultation observed by

Cassini/VIMS: gas absorption and

constraints on aerosol composition
Bellucci
Visit to download the full and correct content document:
https://ebookmass.com/product/titan-solar-occultation-observed-by-cassini-vims-gas-
absorption-and-constraints-on-aerosol-composition-bellucci/
More products digital (pdf, epub, mobi) instant
download maybe you interests ...

Composing with Constraints: 100 Practical Exercises in

Music Composition Jorge Variego

https://ebookmass.com/product/composing-with-
constraints-100-practical-exercises-in-music-composition-jorge-
variego/

A Practical Guide to Gas Analysis by Gas Chromatography

John Swinley

https://ebookmass.com/product/a-practical-guide-to-gas-analysis-
by-gas-chromatography-john-swinley/

Climate Change: Observed Impacts on Planet Earth 3rd

Edition Trevor M. Letcher (Editor)

https://ebookmass.com/product/climate-change-observed-impacts-on-
planet-earth-3rd-edition-trevor-m-letcher-editor/

Labour Under Corbyn: Constraints on Radical Politics in

the UK Prapimphan Chiengkul

https://ebookmass.com/product/labour-under-corbyn-constraints-on-
radical-politics-in-the-uk-prapimphan-chiengkul/
Titan (The Villetti Chronicles Book 2) Sarah Bailey

https://ebookmass.com/product/titan-the-villetti-chronicles-
book-2-sarah-bailey/

Aerosol Filtration 1st Edition Edition Dominique Thomas

https://ebookmass.com/product/aerosol-filtration-1st-edition-
edition-dominique-thomas/

Labour Under Corbyn: Constraints on Radical Politics in

the UK 1st ed. Edition Prapimphan Chiengkul

https://ebookmass.com/product/labour-under-corbyn-constraints-on-
radical-politics-in-the-uk-1st-ed-edition-prapimphan-chiengkul/

Solar Fuels (Advances in Solar Cell Materials and

Storage) Nurdan Demirci Sankir

https://ebookmass.com/product/solar-fuels-advances-in-solar-cell-
materials-and-storage-nurdan-demirci-sankir/

Liquid-Gas and Solid-Gas Separators 1st Edition Jean-

Paul Duroudier

https://ebookmass.com/product/liquid-gas-and-solid-gas-
separators-1st-edition-jean-paul-duroudier/
 Titan solar occultation observed by Cassini/VIMS: gas
absorption and constraints on aerosol composition
A. Bellucci, B. Sicardy, P. Drossart, P. Rannou, P.D. Nicholson, M. Hedman,
K.H. Baines, B. Burrati

To cite this version:

A. Bellucci, B. Sicardy, P. Drossart, P. Rannou, P.D. Nicholson, et al.. Titan solar occultation observed
by Cassini/VIMS: gas absorption and constraints on aerosol composition. Icarus, Elsevier, 2009, 201
(1), pp.198. �10.1016/j.icarus.2008.12.024�. �hal-00524853�

HAL Id: hal-00524853

https://hal.archives-ouvertes.fr/hal-00524853
Submitted on 9 Oct 2010

HAL is a multi-disciplinary open access L’archive ouverte pluridisciplinaire HAL, est

archive for the deposit and dissemination of sci-
entific research documents, whether they are pub-
lished or not. The documents may come from
teaching and research institutions in France or
abroad, or from public or private research centers.
destinée au dépôt et à la diffusion de documents
scientifiques de niveau recherche, publiés ou non,
émanant des établissements d’enseignement et de
recherche français ou étrangers, des laboratoires
publics ou privés.
Accepted Manuscript

Titan solar occultation observed by Cassini/VIMS: gas absorption and

constraints on aerosol composition

A. Bellucci, B. Sicardy, P. Drossart, P. Rannou, P.D. Nicholson,

M. Hedman, K.H. Baines, B. Burrati

PII: S0019-1035(08)00452-1
DOI: 10.1016/j.icarus.2008.12.024
Reference: YICAR 8862

To appear in: Icarus

Received date: 5 June 2008

Revised date: 21 November 2008
Accepted date: 12 December 2008

Please cite this article as: A. Bellucci, B. Sicardy, P. Drossart, P. Rannou, P.D. Nicholson, M. Hedman,
K.H. Baines, B. Burrati, Titan solar occultation observed by Cassini/VIMS: gas absorption and
constraints on aerosol composition, Icarus (2009), doi: 10.1016/j.icarus.2008.12.024

This is a PDF file of an unedited manuscript that has been accepted for publication. As a service to
our customers we are providing this early version of the manuscript. The manuscript will undergo
copyediting, typesetting, and review of the resulting proof before it is published in its final form. Please
note that during the production process errors may be discovered which could affect the content, and all
legal disclaimers that apply to the journal pertain.
 ACCEPTED MANUSCRIPT
Titan solar occultation observed by Cassini/VIMS: gas absorption and constraints

on aerosol composition.

A. Bellucci1

B. Sicardy1,2

T
P. Drossart1

IP
P. Rannou3,4

P.D. Nicholson5

CR
M. Hedman5

K. H. Baines6

US
B. Burrati6

1
AN
Laboratoire d'Etudes Spatiales (LESIA), Observatoire de Paris, Univserité Pierre et

Marie Curie, Université Paris-Diderot, 5 Place Jules Janssen, 92195 Meudon, France
M
2
Institut Universitaire de France
ED

3
GSMA (UMR 6089) Université de Reims Champagne-Ardenne, 51687 Reims

cedex, France
T

4
Service d'Aéronomie (UMR 7620) Université de Versailles St Quentin,
EP

91370, Verrières le Buisson, FRANCE

5
Cornell University, Department of Astronomy, Space Science Bldg., Ithaca, NY 14853,
C

USA
AC

6
Jet Propulsion Laboratory, 4800 Oak Grove Drive, Pasadena, CA 91109, USA

58 Manuscript pages

17 figures

3 tables

1
 ACCEPTED MANUSCRIPT
Running head: Titan solar occultation observed by Cassini/VIMS

Editorial correspondence should be directed to bruno.sicardy@obspm.fr

T
IP
CR
US
AN
M
T ED
C EP
AC

2
 ACCEPTED MANUSCRIPT

Abstract

A solar occultation by Titan's atmosphere has been observed through the solar port of the

Cassini/VIMS instrument on January 15th, 2006. Transmission spectra acquired during solar

egress probe the atmosphere in the altitude range 70 to 900 km at the latitude of 71°S. Several

T
molecular absorption bands of CH4 and CO are visible in these data. A line-by-line radiative

IP
transfer calculation in spherical geometry is used to model three methane bands (1.7 µm, 2.3

CR
µm, 3.3 µm) and the CO 4.7 µm band. Above 200 km, the methane 2.3 µm band is well fit

with constant mixing ratio between 1.4% and 1.7 %, in agreement with in-situ and other

US
Cassini measurements. Under 200 km, there are discrepancies between models and

observations that are yet fully understood. Under 480 km, the 3.3 µm CH4 band is mixed with

a large and deep additional absorption. It corresponds to the C-H stretching mode of aliphatic
AN
hydrocarbon chains attached to large organic molecules. The CO 4.7 µm band is observed in

the lower stratosphere (altitudes below 150 km) and is well fit with a model with constant
M

mixing ratio of 33±10 ppm. The continuum level of the observed transmission spectra
ED

provides new constraints on the aerosol content of the atmosphere. A model using fractal

aggregates and optical properties of tholins produced by Khare et al.,1984 is developed.

T

Fractal aggregates with more than 1 000 spheres of radius 0.05 µm are needed to fit the data.
EP

Clear differences in the chemical composition are revealed between tholins and actual haze

particles. Extinction and density profiles are also retrieved using an inversion of the
C

continuum values. An exponential increase of the haze number density is observed under 420
AC

km with a typical scale height of 60 km.

keywords: Titan, occultation, atmosphere, composition, haze

3
 ACCEPTED MANUSCRIPT
Introduction

Titan’s atmosphere has been studied for a long time through ground-based observations and

more recently from space. Since 2004, the Cassini/Huygens mission has provided new

insights on that atmosphere through combined in situ and remote sensing observations. The

complex chemistry in this environment leads to the formation of haze particles that are

T
responsible for the orange color of Titan. The methane rich atmosphere exhibits several

IP
absorption bands in the near infrared, making the surface visible only in narrow spectral

CR
windows. The study of Titan's atmosphere from the Cassini orbiter and Huygens probe has

provided a large amount of data on the composition of gases and aerosols. The atmospheric

US
composition in the upper atmosphere has been studied by the Composite Infrared

Spectrometer (CIRS) in the far infrared (Coustenis et al., 2007; de Kok et al., 2007), while the

VIMS instrument (Visible and Infrared Mapping Spectrometer) has provided information in
AN
the near infrared (Griffith et al., 2006, Baines et al., 2005 & 2006). Huygens observations

have provided temperature profiles as well as aerosol distribution (Fulchignoni et al., 2005,
M

Tomasko et al., 2008). Nevertheless, constraints on the composition of the haze are still
ED

elusive. New dedicated observations of aerosols are therefore welcome to enhance our

knowledge of the Titan's atmosphere.

T

This paper presents observations of Titan taken by the Cassini/VIMS instrument in the solar
EP

occultation mode, which allow us to sound the atmosphere of Titan over a large altitude

range. The second section of this paper describes the instrument and observations, while data
C

reduction is presented in the third section, before modeling and interpretation of molecular
AC

absorption (section IV). The fifth part deals with the aerosol content of the atmosphere.

I) Presentation of the instrument and observations:

The VIMS instrument is an imaging spectrometer that spans visual and infrared wavelength

from 0.3 to 5.1 µm (cf Brown et al., 2004). For Titan, this instrument has been mainly used

4
 ACCEPTED MANUSCRIPT
for limb observations to study the atmosphere, particularly atmospheric emissions (Baines et

al., 2006) and nadir detection of the surface in the so-called CH4 windows where the

atmosphere is less opaque. By contrast, this paper presents data obtained in a VIMS

occultation mode. Stellar occultations have proved in the past to be a powerful tool to probe

planetary atmospheres. For Earth-based observations, differential refraction of stellar rays in

T
the planet's atmosphere is usually the dominating factor that shapes the lightcurves. Inversion

IP
methods then provide a density profile at typical pressure levels of a fraction of mbar to a

CR
fraction of μbar. In the case of ground-based stellar occultations by Titan, some information

can be gathered on the distribution and properties of the haze, as well as the zonal wind

US
regime if the central flash is detected (see Sicardy et al., 2006, and references therein for

details). With the Cassini spacecraft, it is possible to observe occultations of the Sun or bright

AN
stars by Titan’s atmosphere, while being very close to the satellite. The deepest levels probed

by refracted rays have densities that vary roughly as 1/D, where D is the distance of the
M
observer to Titan. Consequently, close observations by a spacecraft probe denser, thus deeper,

altitude levels than Earth-based observations. This is illustrated in Fig 1, where the levels
ED

corresponding to 1% and 50 % refractive attenuation are shown as a function of distance D to

Titan. During the solar occultation presented here, the Cassini spacecraft was at a distance
T

between 8 000 and 10 000 km from Titan's center. For this range of D, the refractive 50 %
EP

(resp. 1%) attenuation occurs below 100 km (resp 150 km). However, we will see that in the

actual VIMS occultation lightcurves, the drop occurs at much higher altitudes because of
C

absorption by gases or hazes.

AC

[Figure 1]

Here we report about the first solar occultation by Titan observed with the VIMS instrument.

On January 15th, 2006, during Cassini's 10th flyby of Titan (T10), the VIMS instrument

observed the ingress and egress of the Sun through Titan's atmosphere. Ingress occurred at a

5
 ACCEPTED MANUSCRIPT
latitude of about 41°S and egress near 71°S. Because of the brightness of the Sun, the

observations are not done through the main aperture of the instrument. A special "solar port"

was designed for observations of solar occultations. This port is offset from the boresight

direction by 20° and is aligned with the UVIS solar occultation port. Its goal is to attenuate

the solar flux, which is achieved through a series of reflections inside the solar port. The light

T
beam that exits the solar port is then focused by the telescope optics into the VIMS-IR

IP
entrance slit, and subsequently follows the same path in the IR spectrometer as the beam that

CR
directly enters the main port. Ground calibration has shown that the attenuation factor is about

2.5x10-7. Some sunlight is scattered within the optics of the solar port. This induces some

US
stray light around the image of the Sun. As a consequence, the background level is different

from zero even when we observe far from Titan. We checked that this signal has the same

spectrum as the Sun, and concluded that these solar photons should not be removed from the
AN
signal. We also note that the image of the Sun is elongated and not circular as it was reported

during the calibration process (Brown et al., 2004).

M
ED

During this observation, only the 256 infrared spectral channels where used, covering the

interval 0.85 to 5.1 µm with a spectral resolution of 16 nm. The standard IMAGE operating
T

mode was used with 12x12 spatial pixels at an angular resolution of 0.5x0.5 mrad per pixel,
EP

and an exposure time of 40 msec. The acquisition time of each cube is 6.9 s. With a total field

of view (FOV) of 6x6 mrad and a distance of observation between 8 000 and 10 000 km, each
C

image covers a typical portion of atmosphere of 50 to 60 km in size in each direction. The

AC

size of the solar disk in the atmosphere perpendicular to the line of sight is about 7 to 10 km

(depending of the distance of VIMS to Titan). This size is smaller than the typical scale height

(about 40 km), therefore doesn't affect our analysis. In total, 617 cubes were acquired during

the observations. Among them, 63 cubes cover the Sun egress and are studied more

specifically here (cubes V1516019443_1.QUB to V1516019894_1.QUB). The other ones are

6
 ACCEPTED MANUSCRIPT
eliminated (in particular, the ingress cubes, see below) or used to compute a reference solar

spectrum. Thus VIMS data cubes of this observation can be analyzed in two ways: Each of

the 256 spectral channels provides an occultation lightcurve. Conversely, the 63 cubes of

interest provide 63 spectra of the Sun observed through different levels of Titan's atmosphere.

T
During this observation, thrusters were used for the stabilization of the spacecraft. This

IP
stabilization method is less stable that the reaction wheels usually used but it is necessary

CR
when the spacecraft is close to Titan where the drag due to the extended atmosphere is

relatively high. The limited torque provided by the wheels must be larger than the

US
atmospheric drag not to loose the attitude control of the spacecraft. This was not possible

during this flyby. Consequently, the Sun didn't stay fully inside the VIMS field of view

(FOV) during ingress and part of the solar flux is missing, rendering ingress data unusable.
AN
During egress, the Sun stayed inside the VIMS FOV but still moved inside of it. This motion

of the Sun in the VIMS may introduce small errors in the normalized spectra. Additional
M

errors will be due to variations of the part of the scattered light included in the 12*12 pixels
ED

FOV, as the scattered light spectrum is not quite the same as the solar image spectrum.
T

II) Data reduction

EP

a. Altitude retrieval

Each VIMS cube is spatially summed to provide one spectrum of the Sun observed through
C

Titan's atmosphere. While the sunlight had to pass through the atmosphere at multiple
AC

altitudes, we define the level sounded by each cube as the deepest level probed by the light, as

this level has the largest contribution to absorption and refraction effects. This minimum

altitude is computed using navigation data and accounting for the refraction.

The relative positions of Cassini spacecraft, Titan and the Sun are computed using the

NAIF/SPICE system. Relevant quantities are the solar phase angle, θ, and the distance d

7
 ACCEPTED MANUSCRIPT
between the Cassini spacecraft and Titan's centre (Fig 2). We call Z the distance from Cassini

to the Sun-Titan line (Z=d.cosθ), and D the distance between Titan's center and the projection

of Cassini on the Sun-Titan line (D=d.sinθ). Note that Z corresponds to the position of the

observer in the shadow in the case of an Earth-based observation. Thus, for each data cube,

the position of Cassini relative to Titan is described by the pair (D,Z).

T
[Figure 2]

IP
CR
These values are entered in a ray-tracing program that calculates the differential refraction of

a set of initially parallel light rays from the Sun (Sicardy et al., 2006). To model the

US
atmosphere, a density profile from Yelle (1991) is used instead of the Huygens Atmospheric

Structure Instrument (HASI) data (Fulchignoni et al., 2005), since the local inhomogeneities

AN
of this latter profile results in many spikes in the lightcurve. Note that we made this choice for

refraction models only, while the HASI profile is used later in this paper for radiative transfer
M
calculations. This choice doesn't affect much our result. In the ray tracing analysis, the

atmosphere is assumed to be composed of 98% N2 and 2% CH4, but refraction depends only
ED

weakly on these values. The atmosphere is divided in 100 m-thick layers between 1300 km

altitude and the surface. A ray coming from the Sun with an impact parameter r (the
T

minimum distance of the ray to Titan center) is refracted by an angle dω in each layer. For
EP

each position (D,Z), that is for each cube, the code provides the minimum altitude reached by

the light rays and the flux φ(D,Z) that would be received with only refraction taken into
C

account, i.e. assuming a transparent atmosphere. This calculation is done for each of the 256
AC

wavelengths, as the refraction depends slightly on the wavelength. The 256 values of the

minimum altitude are spectrally averaged to give z0, the minimum altitude for the

corresponding data cube. For the egress cubes, the vertical sampling is smaller than 20 km,

smaller than the atmospheric scale height.

8
 ACCEPTED MANUSCRIPT
b. Lightcurves

For the data reduction, we proceed in two steps. First, we compute the lightcurves and make

the appropriate corrections. This is presented in this subsection followed by a short analysis of

the ligthcurves. Then, we produce transmission spectrum by normalizing the lightcurves. This

is the subject of the next subsection.

T
The 617 data cubes were calibrated using the VIMS online calibration routine (McCord et al.,

IP
2004). The IR background was automatically subtracted, the current IR flatfield applied, and

CR
DN (Data Number) were multiplied by the instrument performance model, and finally

converted into specific energy.

US
The 144 pixels of each cube in each band are summed, resulting in 256 lightcurves or 63

spectra obtained during egress. Some of the egress lightcurves are presented in Fig. 3. They

show the solar flux as a function of the minimum altitude z0 defined above. These initial
AN
lightcurves, Φ0,λ(z0), don't have a constant flux at high altitude: the solar flux appears to
M
increase monotonically with altitude. We check on the VIMS navigation software (DETOUR)

that no bright object was in the FOV of the main VIMS aperture. We don't expect any excess
ED

light when the instrument is pointing to the Sun at more than 1 000 km above Titan's surface:

only the solar flux is received at these altitudes. We don't expect any flux from Titan because
T

of the extremely large attenuation factor in the solar port. Thus we attribute these low
EP

frequency variations to some instrumental effects that are not yet fully understood. Perhaps

they are due to the motion of the Sun in the field of view and the resulting changes in the
C

scattered light intensity within the solar port.

AC

For each wavelength, a linear fit in aλ z0 + bλ is performed on the lightcurve Φ0,λ(z0) between

1 000 and 2 000 km (this includes 49 points). These limits are chosen to be close enough to

the occultation, so that the linear fit remains a reasonable assumption. We note that the slope

decreases with increasing wavelength. In order to correct the flux variation outside the

occultation, but not the mean level, the slope is corrected by dividing each lightcurve Φ0,λ(z0)

9
 ACCEPTED MANUSCRIPT
aλ
by z0 + 1. The corrected lightcurves are presented in Fig 3. (red curves). They were
bλ

normalized (see below) in order to be compared to each other. For lightcurves taken around

2 µm (corresponding to a continuum wavelength in the spectra), we note an increase of the

flux above unity for altitudes between 400 and 500 km (see for instance the lower left panel

T
of Fig 3.). This altitude range corresponds to the clear area between the main layer and the

IP
detached haze (Porco et al., 2005). This effect could be due to forward scattering of the

detached haze layer in the FOV while the Sun is shining in the clear zone. However we don't

CR
see this 'bump' at other wavelengths. One possibility is that it could be concealed by haze

absorption at shorter wavelengths, and hidden in the noise at longer ones. We leave this

US
potentially interesting feature for future work.

[Figure 3]
AN
In the lightcurves presented in Fig 3., we can see that the solar flux decreases at much higher
M
altitude than expected from the purely refractive model with a transparent atmosphere. A 5%

drop is reached at about 440 km at 1 µm, at about 340 km at 2 µm and at about 300 km at
ED

4 µm. These observed drops are caused by absorption by gas and haze. Thus, the Cassini

spacecraft observes occultations for which absorption prevails over refraction. When
T
EP

refraction becomes significant, the flux at all wavelengths shorter than 4 µm is already

absorbed in gaseous bands or by haze.

C
AC

The full set of lightcurves can be represented as a 2D-image (Fig. 4). Each horizontal cut of

this image represents a transmission spectrum at a given altitude. Each vertical cut is a

lightcurve at a given wavelength. Note the conspicuous molecular bands at specific

wavelengths, superimposed on a general continuous absorption by hazes. As expected,

aerosols have larger extinction at shorter wavelengths, so that the light decreases at higher

altitudes near 1 µm than near 5 µm.

10
 ACCEPTED MANUSCRIPT
[Figure 4]

c. Spectra retrieval

Each spectrum must be divided by the solar spectrum observed free of atmospheric absorption

to yield a normalized transmission spectrum. In this manner, only absorptions by atmospheric

T
components appear in the transmission spectra.

IP
The most accurate reference solar spectrum is the one acquired just after egress, when the Sun

CR
was observed through the same optical system as during the occultation. As this method deals

with relative measurements, data doesn't need to be calibrated before the division. Thus we

US
eliminate uncertainties on instrumental calibration. The solar reference spectra is computed as

the mean of the 49 spectra between 1 000 and 2 000 km, that is in the same altitude range

used for the slope correction. AN

Each spectrum is divided by this solar reference spectrum to obtain the transmission spectra.
M

63 spectra (cubes V1516019443_1.QUB to V1516019894_1.QUB) are kept and are analyzed

ED

here. Representative spectra are presented in Fig 5.

[Figure 5]
T

The 49 spectra used to calculate the solar reference spectrum are also used to estimate the
EP

noise of the data. This estimation is done in each of the four order-sorting filters of the VIMS-

IR instrument. However, two noise levels were defined in the fourth filter because we note
C

that the last 39 channels ([4.80-5.12] µm) are noisier than the other channels of this filter. The
AC

standard deviation of each spectrum is calculated and the mean over the 49 values is kept. The

rms-noise level in each interval is 6.2x10-3 in [0.88-1.60] µm, 3.6x10-3 in [1.67-2.95] µm,

7.5x10-3 in [3.03-3.83] µm, 27.1x10-3 in [3.90-4.79] µm, 81.1x10-3 in [4.80-5.12] µm. These

values are used in all the χ2 tests for the least square fits presented later.

11
 ACCEPTED MANUSCRIPT
III) Modeling of molecular absorption bands

Various molecular absorption bands can be seen in the spectra displayed in Figs. 4 and 5.

Methane bands clearly appear under 800 km altitude, while CO shows up under 180 km,

besides other features discussed below.

T
Gas absorption has been modeled by radiative transfer methods, using a line-by-line method

IP
in spherical geometry (see details below). Line-by-line model is preferred to band models

CR
because of a higher accuracy in the well-studied 2.3 and 3.3 µm domain. Only absorption is

taken into account, i.e. no refraction or scattering is included. The abundance of the studied

US
component is the only free parameter. Theoretical transmission spectra were calculated for a

large range of abundances in order to find the one that best fits the data.

a. The model
AN
In-situ measurements by the Huygens/HASI instrument are used to model the atmosphere
M

below 1 000 km (Fulchignoni et al., 2005). Temperature, altitude and pressure profiles were
ED

retrieved from the Planetary Data System. The HASI temperature profile measured at 10°S is

slightly different from the temperature profile at 71°S. However, comparison to results
T

obtained with CIRS measured temperature profiles has shown that no significant differences
EP

appear. The density of gas particles is derived from the ideal gas law. The atmosphere is

divided in layers of decreasing thickness with altitude. This thickness is calculated so that the
C

horizontal path in each layer is a constant number, dS. To model the absorption along the line
AC

of sight reaching z0 at the limb of Titan, the atmosphere above z0 is divided into L layers of

thickness dz(i)=z(i)-z(i-1), i=1,L-1, so that:

(R + z0 + ( )) − ( + ) ( + ( −1)) − ( + ) , where
2 2 2 2
dS(i) = 0 − + 0 0 is Titan's radius.

Using vertical temperature profile T(z0), the gravitational factor g(z0) varying with altitude,

the Boltzmann constant kb, and the mean molecular weight M of the atmosphere, the scale

12
 ACCEPTED MANUSCRIPT
height, H(z0)=kb*T(z0)/M*g(z0), is calculated at each altitude. H(z) is averaged above z0 to

give H, an intermediate parameter used to define the size of the layer. The horizontal paths

dS(i) are then fixed to a constant fraction of H, dS=H/α, where α is a prescribed parameter.

The absorptions we want to calculate depend on the column density integrated over the line of

sight wich is a quantity that mustn't depend on the number or the size of the layers. The

T
integrated column density is calculated for different values of α. It appears not to vary

IP
significantly for α equal or greater than 7. Thus dS is fixed to the value dS=H/7, which is the

CR
largest size of the layers that ensures a correct calculation (that is a result that doesn't depend

on the layering of the atmosphere) without spending too much computing time. One can note

US
that the altitudes z(i) are changing with the value z0 of the minimum altitude, but that doesn't

affect the results.

AN
With this layering of the atmosphere, the number of layers is N=389 for a light ray passing at

z0=49 km above the surface, N=218 for z0=421 km, N=25 for z0=987 km.
M

b. Molecular data base

ED

The composition of the atmosphere in our model is 98% N2 (volume mixing ratio), a fixed

value of 4.35x10-5 of Ar (Niemann et al., 2005) and a varying value for CH4. When modelling
T

the 4.7 µm CO band, a value of 1.6% of CH4 (CIRS value) is used in the computation of the
EP

mean molecular mass of the atmosphere. However these particular values have little effect on

the final result, since the mean molecular mass of the atmosphere is only used in the
C

computation of the scale height, which is used in turn in the definition of the atmospheric
AC

layering.

Three band systems of CH4 are modeled: the ν3 system at 3.3 µm, the ν3+ν4 system at 2.3

µm and the 2ν3 system at 1.7 µm. The lines lists we used are issued from the work done in

Dijon University (Boudon et al., 2004). They include 12CH4 for these three bands and 13CH4

for the 3.3 µm band (with an isotopic ratio 12C/13C=82.3±1 (Niemann et al, 2005)). A Voigt

13
 ACCEPTED MANUSCRIPT
profile was adopted for each line. The Lorentz broadening coefficients due to CH4-N2

collisions in the three methane bands are respectively 5.3x10-2 cm-1 (1.7 µm), 5.7x10-2 cm-1

(2.3 µm) and 6.0x10-2 cm-1 (3.3 µm). A Lorentz halfwidth of 4.8x10-2 cm-1 was used for CH4-

Ar collisions broadening for the three methane bands (Jacquinet-Hudson et al.,, 2005).

Finally, the exponent for the T dependences are 0.6 for N2 and 0.05 for Ar, respectively.

T
IP
To model the CO absorption band at 4.7 µm, we used the line list from GEISA database

CR
(Jacquinet-Husson et al, 2008) that includes all the isotopes of CO. We include CH3D as this

molecules has absorption lines in the wings of CO. Their absorptions are computed

simultaneously. A 6.5x10-2 cm-1 Lorentz halfwidth was used for CO-CH4 collision broadening

US
with a T-0.75 dependence.

AN
The high-resolution spectra resulting from line-by-line calculations are then convolved with a

set of Gaussians functions, where the FWHM equal those of the 256 individual spectral
M

channels of the VIMS instrument.

ED

c. Results on CH4
T

Since the Voyager 1 encounter, N2 is known to be the major constituent of Titan's

EP

atmosphere, followed by methane, which amounts to a few percent of the composition.

However, the CH4 abundance was not precisely determined before the Cassini and Huygens
C

measurements. The Gas Chromatograph Mass Spectrometer (GCMS) on board the Huygens
AC

probe made in situ measurements of the atmospheric composition (Niemman et al., 2005),

yielding a CH4 mole fraction of (1.41±0.07)x10-2 in the stratosphere, at an altitude range of 60

to 140 km. A rapid increase of the mole fraction is observed below 32 km, where it reaches

4.92x10-2 at about 8 km, and then stays constant below that level. Stratospheric measurements

by the CIRS instrument indicates a CH4 mole fraction of (1.6±0.5)x10-2 (Flasar et al., 2005).

14
 ACCEPTED MANUSCRIPT
A consensus on the CH4 stratospheric abundance has been established around 1.4-1.6%. We

cannot re-improve this mixing ratio here. Instead, we validate our method on the methane

abundance and then apply it to the CO molecule for which the abundance is much less

constrained.

As the VIMS-IR spectrometer covers a wavelength range from 0.8 to 5.1 µm, we can observe

T
several CH4 bands, at 1.15 µm, 1.4 µm, 1.7 µm, 2.3 µm and 3.3 µm. The central features of

IP
the 3.3 µm band appears just below 800 km. The 2.3 µm band appears at about 700 km and

CR
the 1.7 µm band at about 500 km.

Our radiative transfer code was used to model these 3 bands with an abundance of CH4

US
varying from 1% to 2.5 %. Although other bands are identified, they are not modeled as

precise line lists for 1.15 and 1.4 µm CH4 bands are not yet available for line-by-line

calculations. A selection of transmission spectra with models of these three bands (1.7, 2.3
AN
and 3.3 µm) with 1.6% of CH4 is presented in Fig 6.

[Figure 6a]
M

[Figure 6b]
ED

There is a general agreement between our model and the VIMS spectra, especially for the
T

2.3 µm CH4 band. Below 480 km, there is a large discrepancy between the model and the
EP

observations for the 3.3 µm band because of an additional absorption (see below). The

agreement between the model and the observations of the 1.7 µm band is not as good as for
C

the 2.3 µm. But this discrepancy might be due to the lack of accurate laboratory data for this
AC

band. We will therefore concentrate on the model of the 2.3 µm CH4 band. An enlargement

on this band at several altitudes with the models at 1.4 %, 1.6% and 2.0% is presented in Fig

7. The differences between these predicted spectra are small compared to the uncertainty of

the data. Although consistent with previous results, our measurement is not sensitive enough

to improve the error bars for the CH4 abundance already given by other experiments..

15
 ACCEPTED MANUSCRIPT
[Figure 7 a]

[Figure 7 b]

A least square fit is performed to determine at each altitude the mixing ratio of CH4 that best

fit our observations of the 2.3 µm band. These values are represented as a vertical profile in

T
Fig 8.

IP
[Figure 8]

CR
This figure indicates that under 200 km, a mixing ratio of more than 2 % would be necessary

to adjust the depth of the 2.3 µm band. This increase is unrealistic as the vertical profile of

US
CH4 is known to be uniform in the stratosphere, as shown by HASI and theoretical models.

However, the small differences between each model, as shown in Fig 7, reveals that our data

are not very sensitive to variation of methane abundance of a few tenth of percent. This
AN
increase of the CH4 abundance below 200 km is a systematic effect that we also observed in

other occultation data sets. Our model has been carefully tested and compared to other
M

existing models. So we don't think this increase is due to a modeling or instrumental effect.
ED

However, it could be due to a haze effect, especially because the haze density is important at

these altitudes. It could be an optical effect of the haze, such as diffraction, that makes the
T

path in the atmosphere longer than what we considered. It could be an absorption band of the
EP

haze mixed with CH4 so that the observed band is deeper that a methane only band. It could

also be due to a refractive effect. The refractivity of a gas changes in the absorption bands of
C

this gas but this variation hasn't been taken into account in our calculation of the refraction.
AC

This effect might be negligible but it's difficult to quantify it. However, above 200 km, our

observations are well fit with mixing ratios between 1.4 % and 1.7 %. These values are in

good agreement with previous measurements by Huygens and CIRS (e.g. Niemman et al.,

2005, Flasar et al., 2005).

16
 ACCEPTED MANUSCRIPT
d. Unknown absorption mixed with CH4.

The CH4 3.3 µm band can't be modeled, since an additional absorption is superimposed on the

methane absorption. This feature is centered at 3,4 µm and appears under 480 km and the

observed absorption is deeper than the CH4 absorption itself. From the actual knowledge of

Titan's atmosphere composition, no reasonable gaseous candidate can be found to explain this

T
deep absorption at this wavelength. Instead, we attribute that feature to the signature of solid

IP
particles present in the atmosphere.

CR
Observations by VIMS of a Procyon occultation through Saturn’s atmosphere show a similar

feature (Nicholson et al., 2006). Because of the low abundance of nitrogen in Saturn’s

US
stratosphere, this observation suggests that the observed component might not be a

nitrogenous compound. The Titan and Saturn features are over-plotted in Fig 9. It can be seen

that there are very similar, although the fine structure at the bottom of the band is slightly
AN
different.

[Figure 9]
M
ED

The strongest absorption of the Titan feature is found in the 16.5 nm wide channel centered at

3.3656 µm (2 971 cm-1). For the Saturn feature, the strongest absorption is found in the same
T

spectral channel at high altitude (P<10-2 mbar) but for the spectra at the deepest altitudes
EP

(P>10-2 mbar), the peak is found in the 16.5 nm wide channel centered at 3.4155 µm

(2 928 cm-1). A shoulder spread on the two spectral channels centered at 3.4487 and
C

3.4648 µm is seen in both data sets,, but is more evident in the Titan data.
AC

A similar absorption is observed since more than 20 years in the Interstellar Medium (ISM)

(Sandford et al.,1991, Pendleton et al., 1999 & 2002). This feature is considered as a tracer of

the solid state organic component of the diffuse interstellar medium (DISM). This 3.4 µm

band probes the C-H stretching mode of aliphatic hydrocarbons. However, this band doesn't

17
 ACCEPTED MANUSCRIPT
provide much information about what these aliphatic chains may be attached to. In the ISM,

these chains are supposed to be attached to large organic molecules. The different stretching

modes (asymmetric or symmetric) of –CH2 and –CH3 groups determines the position and

shape of this absorption. The assymmetric C-H stretching of –CH3 and –CH2 groups are

characterized by sub-peaks at 3.385 µm and 3.42 µm respectively (Sandford et al., 1991;

T
D'hendecourt et Allamandola, 1986) . With a mean resolution per spectral channel of 16.6 nm

IP
for VIMS instruments, there is a good agreement between the observed position of the

CR
observed sub-peak and the laboratory values. Laboratory values are measured for saturated

unbranched hydrocarbons of general formula CH3-(CH2)n-CH3. On Titan, such molecules are

US
gases or liquid for n up to 10. But we suppose that the observed feature comes from aliphatic

chains attached to larger molecules. If electronegative groups (OH, NH) were associated close

to the –CH3 and –CH2 groups, the observed peaks would be shifted to shorter wavelengths
AN
from their nominal positions. So that OH or NH groups might not be chemically bond

adjacent to the C-H bond responsible for the observed feature. We may alos note in passing
M

that the signature for symmetric C-H stretching is at 3.48 µm which is slightly beyond the
ED

position of the observed shoulder.

As the –CH3 stretch feature is more visible than the –CH2 one in Titan data, that might
T

suggest quite short aliphatic chains. In Saturn's atmosphere, the main peak is at the position of
EP

the –CH3 stretch at high altitudes and at the –CH2 stretch position at the lowest altitude. This

might suggest the aliphatic chains are longer at deeper altitudes.

C

However, this analysis is preliminary. The VIMS spectral resolution is not high enough to
AC

draw assertive conclusions. The observation of this absorption with higher spectral resolution

is necessary to study the structure of this feature, enable the measurement of the CH2/CH3

ratio and thus give indications on the length of the observed aliphatic chains.

Many lab experiments have been performed to identify the observed feature in the DISM

( Pendleton et al., 2002 ). It should be useful to compare precisely these data to our own

18
Another random document with
no related content on Scribd:
Fur. Daar brengen ze ons een boer, zo dronken als een zwyn.
Mopsus, met eenige matten flessen aan zyn gordel en een
stroo hoed op ’t hoofd, die aan twee zyden is opgezet.
Stae Mopsus! stae je bent wat dronken van den wijn,
Stae Mopsus! Mopje, stae! Wat doen hier zo veel vrouwen?
Laet los! laet los! stae vast! ik zel eens moeten spouwen!
Wel hoor je niet? laet los! dat ik eens kalven moet.
Fur. Boer, wil je kalven, doet dat dan maar in je hoed.
Mop. ’k Zel ’t om den hoek maar doen.
Fur. Wel boer, wat ben je
dronken.
Mop. Hoe weet je ’t vrouw? je hebt my niemendal geschonken.
Waer ben ik hier? wel ja, hier stae ik recht voor ’t huis
Van heer Metellus. Ja, of heb ik ook abuis?
Tum. Hy houd hem dronken. ’t Is een fielt, die ons komt loeren.
Mop. Zo ik niet dronken ben, dan ben jy ook geen hoeren.
Tum. Men smeer dien boer wat of.
Mopsus krygt stokslagen van Furia.
Aai! aai! is dat ook slaen,
Ik word ’er nuchtren van, laet my na huis toe gaen.
Had ik een mes, ik zou je lui de smoel op veegen.
Fur. Wy zyn hier voor je mes in ’t minste niet verlegen.
Daar! daar!
Mop. Hoe hiet jy?
Fur. Vent, hoe vraag je dat zo stout?
Mop. Wist ik je naem, ik zou je aenklaagen by den schout.
Reb. Heb jy een wyf?
Mop. Wel neen. Wat hoef je dat te vraegen?
Ik wil me van geen wyf, dat zweer ik laeten plaegen.
Myn vaêr, myn grootvaêr en myn overgrootvaers vaêr,
Zyn nooit getrouwd geweest, en dat is waerlyk waer!
Reb. Dan ben je een hoere kind?
Mop. Wel neen. Ik ben een basterd.
 Gelyk myn vaêr en moer, ten spyt van die ons lastert.
Reb. Dan zel jy, boer, uit last van Romens ruppeblyk
Haast moeten trouwen met twee wyven te gelyk.
Mop. Wel zo! wel zo! daer denk ik eerst eens op te drinken!
Als ik dat doen moet, vrouw, dan zel ’t ’er mooij wat stinken.
Twie wyven te gelyk! twie wyven te gelyk!
Daer drink ik nog eens op, eer ik van schrik bezwyk!
Reb. Wel boer wil jy den raad dan niet gehoorzaam weezen?
Mop. Laat na je kyken, je word gek, laet jou genezen.
Twie wyven te gelyk? ô neen, ik hou me vry.
Zo ik dat deed dan was ik schriklyk in de ly.
Twie wyven te gelyk! ’k ken ’t zonder wyf wel maeken,
Zo lang ik in de buurt te recht zal kunnen raeken.
Tum. Men laat den boer maar vry.
Mop. ô Fles met verne wyn
Jy bent alleen myn wyf, mits dat je vol moet zyn.
Fur. Wy hebben meer spions. Wilt gy dien ook verhooren?
Reb. ô Neen, met dat gebruij loopt onze tyd verloren.
Zet hen gevangen. Maar dat niemant ons ontsnapt.
En breng de rest ’er by, dien jy op straat betrapt.
Tumulta, laat ons volk de poorten wel bezetten
Men houde scherpe wacht, om onheil te beletten.
Fur. Daar is een jonker uit de Ridderschap, mevrouw.
Die met u spreeken moet, en iets ontdekken zou.
Reb. Is hy alleen?
Fur. Hy ’s verzeld van nog twee heeren.
Het zyn ambassadeurs, heel kostlyk in de kleeren.

DERDE TOONEEL.

Albinus en gevolg, Rebella, Tumulta, Furia, en ’t leger.

Albinus. Wie heeft in ’t leger hier het opperste gebied?

Reb. Wel dat ben ik. Gelyk jy aan myn veldstaf ziet.
Al. Wat reden hebt ge, om zo veel vrouwen te vergaêren?
Reb. Eer ik, verstaa je wel, de reden wil verklaaren
Wil ik, begryp je wel, eerst weeten wie je bent.
Al. Ik ben een afgezant, dien Romens raad hier zendt.
Reb. Myn heer ambassadeur, we zellen jou verhooren.
Al. Het komt den Roomschen raad byzonder vreemd te vooren,
Dat zo veel’ vrouwen der Romeinen zyn vergaêrd.
Zy eischen, dat gy daar de reden van verklaart.
Reb. Ik heb, om dat ik juist niet leezen kan of schryven,
Notaris Inktpot uit den naam der Roomsche wyven,
Al wat wy willen, klaar doen stellen in geschrift.
Zy geeft hem een gezegeld schrift over.
Daar zyn de artykels. Zo den raad uit dollen drift,
Verstaa je wel, ons eisch niet voort wil abordeeren,
Zel ik op ’t Kapitool eens komen voltiseren.
Want in een half uur tyds zel jy ’t belegerd zien.
Daar zel, verstaa je wel, een plundering geschiên.
Al. De raad, de burgery, en Ridderschap van Romen
Is reeds vereenigd, om een bloedbad voor te komen.
Weest dan gewaarschouwd. Legt de wapens liever neêr,
Eer Romens burgery verschynt in haar geweer.
Tum. Wel jonker Poddebaard, wy eisschen maar ons eigen,
Wy schyten ons in jou, durf jy ons komen dreigen?
Wy zyn niet eens vervaard of bang, verstaa je wel,
Al moest men stormen op het voorburg van de hel.
Al. Gy zyt gewaarschouwd. ’k Ben hier lang genoeg gebleven.
Ik zal ’t verzegeld schrift den raaden overgeeven:
Maar ’k raad het u nog eens, dat gy het leger scheidt;
Want weest verzekerd, dat gy allen zyt misleid.

VIERDE TOONEEL.
 Tumulta, Rebella, Furia, het leger.

Tumulta. Wat dunkt Rebella nu?

Reb. Wy moeten ’t werk beginnen.
Men ruk na ’t Kapitool.
Tum. My schiet iets groots te binnen.
Daar staat Metellus huis. ’k Weet dat die ouwe hond
Ook meê gestemd heeft in ’t vervloekte raads verbond.
Men breng dan steenen aan om op het huis te donderen,
En vall’ met alle macht zoo aanstonds aan het plonderen.
Reb. ’t Kan in passant geschiên. Wy volgen deezen raad.
Tum. Spitszusters! haalt terstond de steenen uit de straat.
Men loop na ’t magazyn, en haal daar sterke paalen.
Reb. Het magazyn is toe, zo als ik hoor verhaalen.
Furia, met steenen in de schoot.
Daar zyn er al, mevrouw.
Reb. Dat’s goed, deel die maar uit.
Eenige wyven neemen elk een steen in de hand.
Valt aan dan, plundert, en brengt ons terstond den buit.
Je moogt van ’t huisraad of het geld in ’t minst niet steelen.
Dat zullen wy daar na, heldinnen, met jou deelen.
Zo als de wijven gereed staan, om steenen op de deur te
smyten, komen Kalfurnia, Lavinia, en twee raadsheers
vrouwen, gewapend als Amazoonen, met het blood zwaerd in
de handen, uit het huis.

VYFDE TOONEEL.

Kalfurnia, Lavinia, twee Raadsheers vrouwen, Rebella, Tumulta,

Furia, en de voorgaande vrouwen.

Kalfurnia. Houdt op! wat gaat u aan! wat wilt gy doen, vriendinnen?
Myn man heeft gansch geen schuld. Denkt dat wy u beminnen.
 Weet dat ik de oorzaak ben, dat gy gewapend zyt.
’k Heb u gewaarschouwd; want het waar me een bittre spyt,
Zo ik een tweede vrouw moest in myn huis ontfangen.
Lav. Al de eedle vrouwen zyn met u in één belangen.
’t Raakt ons, zo wel als u, te zorgen voor onze eer;
Daarom verschynen wy by u met ons geweer.
Reb. Zo voegt gy u by ons, doorluchte Roomsche vrouwen!
Kal. Gy moogt op onze hulp, vriendinnen, u vertrouwen.
Wy zyn ruim honderd sterk.
Kalfurnia, Lavinia, en de twee andere raadsheers vrouwen
leggen de zwaerden kruisling over malkander.
Wy zweeren Numaas wet,
Te volgen tot den dood! en in ons echte bed
Geen tweede vrouw, ten spyt der mannen, te gedoogen:
Maar voor het vrouwlyk recht te stryden naar vermogen.
Reb. Weest welkom in het heir! wie had dit ooit gedacht!
Kal. Nu moet men ’t Kapitool beleegren, onverwacht.
Wy zullen voor het hoofd van ’t vrouwen leger trekken,
En u voor d’ aanval van de jonge heeren dekken,
Die in het veld van Mars te samen zyn geschaard,
Om, als de raad het eischt, op ’t brieschend oorlogs paard
Te vallen in dit heir: het welk men voor kan komen,
Als zy hunn’ moeders, de heldinnen van ons Romen,
Aan ’t hoofd van ’t leger zien, dan zullen zy gewis
Niets onderneemen, dat voor ons gevaarlyk is.
Reb. Ik wil den legerstaf dan aan u overgeeven.
Als Kalfurnia den Veldheers staf aangenomen heeft,
schreeuwen alle de vrouwen, en mannen.
Lang moet Kalfurnia met de eedle vrouwen leeven!
Kal. Men stel zich in ’t gelid, en volg ons daar wy gaan.
Men zal by ’t Kapitool het leger nederslaan.
Kalfurnia, met de speelende muzikanten vooruit, worden van
alle de anderen in dezelfde order gevolgd, als zy op het
tooneel gekomen zyn.

Einde van het tweede Bedryf.

 DERDE BEDRYF.
Verbeeldt de Raadzaal van ’t Kapitool.

EERSTE TOONEEL.

Metellus, Flaminius, en de Roomsche raaden.

Metellus. Waar mag Papirius, waar mag Albinus blyven?

Fla. Ligt zyn zy afgesneên door ’t raazend heir der wyven.
Ik hoor een groot geweld.
Met. Daar komen zy al aan.

TWEEDE TOONEEL.

Metellus, Flaminius, de Roomsche raaden, Albinus, Papirius.

Metellus. Albinus, hoe is ’t u in ’t vrouwen heir gegaan?

Al. Zy hebben tot haar hoofd een raazend wyf verkoren,
Dat noch na reden, noch na reedlykheid wil hooren:
Ze erkende naauwlyks my voor Romens afgezant,
En dreigde ’t Kapitool te steeken in den brand,
Ten zy op haaren eisch, in dit papier geschreven,
Door de achtbre raaden voort voldoening werd gegeven.
Hy geeft het schrift over.
Fla. Hoe noemt men ’t raazend wyf?
Al. Rebella is haar naam.
Fla. Dat wyf was lang berucht. Ze is van een quaade faam.
’k Meen dat zy is gestraft om haare goddeloosheid.
Al. Tumulta is ’er by, berucht om haare boosheid.
Fla. Maar waarom keerde gy niet aanstonds met bescheid?
Al. ’t Was my onmogelyk, wyl ik wierd weg geleid
 Door andre wyven, en een tyd lang bleef gevangen.
Zy dreigden zelfs om my te pynigen en hangen.
Had Romens jonglingschap my niet gered in nood,
Zy hadden my ligt in haar’ raazerny gedood.
Ik heb Papirius te danken voor myn leeven.
Pap. Ik heb in ’t veld van Mars my voort te paard begeeven
Met al de jonglingschap, en reed van straat tot straat,
Om Romens burgery, tot voorstand van den raad,
In alle wyken in ’t geweer te doen vergaâren.
Om ’t raazend wyven heir te brengen tot bedaaren.
Dit had wat tyds van doen; zo dat men onverwacht
’t Oproerig vrouwvolk zag, (wie had het ooit gedacht)
Het Kapitolium by duizenden omringen.
Met. Mijn zoon, had gy geen macht door ’t leger heen te dringen?
Wy hebben alles uit de vensters aangezien.
Pap. Myn vader, ach! dat kon onmogelyk geschiên.
Met. Men zag de jonglingschap en burgery wel komen:
Maar elk bleef staan. Wat deed de Roomsche helden schroomen?
Zyn dan de wyven zo ontzachelyk, myn zoon?
Waarom vielt gy niet aan? de kans stond immers schoon.
Verstrooij dat raazend vee. Verjaag het uit onze oogen.
Of zult ge, als ’t Kapitool is in den brand gevlogen,
Gelyk ons word gedreigd, te laat uw kracht doen zien?
Pap. Zy zullen dit niet doen, myn vader.
Met. Ja misschien.
Vertrouw u daar niet op.
Pap. Ik zal u alles melden:
Men trok kloekmoedig op, met onze vroome helden,
En dacht het vrouwen heir, waar ’t mooglyk op te slaan:
Maar ’k zag voor ’t leger zo veel eedle vrouwen staan,
Met helmen op het hoofd, en uitgetogen’ zwaerden,
Dat dit gezicht by ons, en elk, verwondring baarden.
Eén trad ’er na my toe, en riep: houd stand! houd stand!
 „Zo ge uw geslagt bemint en ’t lieve vaderland!
„Ik geef u vry gelei. Gy kunt ons heir beschouwen.
„Ik staa hier aan het hoofd van honderd raadsheers vrouwen.
„Recht hier geen bloedbad aan... Ik kende voort haar stem,
En was verbaasd, verschrikt. Myn hart raakte in den klem.
’k Gaf order dat ons volk niet verder zou genaaken.
Om dat men mooglyk een bestand zou kunnen maaken.
Met. ’t Zyn wondren die gy meldt. Maar wie is die heldin,
Wier stem u was bekend?
Pap. Een vrouw die ik bemin...
Met. Spreek, spreek, myn waarde zoon. Ik vind u langs hoe vroeder.
Pap. Hoog achtbre vader! ’t is uw gemalin, myn moeder!
Ze is my op ’t Kapitool gevolgd, en wil den raad
Berichten waar de eisch der vrouwen in bestaat.
Met. Heeft zy gevolg?
Pap. Gewis, de hoofden van de wyven,
Die van het Kapitool niet hebben willen blyven.
Deeze eischen dat gy twee Dictators kiezen moet,
En dreigen u den dood, indien gy zulks niet doet.
Fla. Men kan haar hooren.
Met. Laat haar al te samen binnen.

DERDE TOONEEL.

Kalfurnia, Lavinia, twee Raadsheers Vrouwen, Rebella, Tumulta,

Papirius, Albinus, Metellus, Flaminius, De Roomsche raaden.

Kalfurnia. Denkt niet, dat ik verschyn in raazerny der zinnen,

Om dat ik my vertoon met deezen legerstaf.
Ik staa van ’t hoog gezag in ’t vrouwenheir niet af,
Voor dat ons de achtbre raad voldoening heeft gegeeven,
Om ’t smeeden van een wet, daar Rome voor moet beeven.
Geen eedle Romeinin, die deugd bemint en trouw,
 Was ooit zo dwaas, dat zy zich onderwerpen zou,
Om ’t heilig echte bed, door goddelooze wetten,
Gegrond op overspel, vernoegd te zien besmetten.
Beneemt ge, ô goden, nu de wysheid van den Raad!
Wat helpt de vryheid dan in onzen burgerstaat.
ô Brutus! Brutus! uit wiens bloed ik ben gebooren!
Wat baat uw heldenmoed? De vryheid gaat verloren.
Gedoogt ge, ô goden! dat een eedle Romeinin
Door snôo tyrannen word mishandeld als slavin?
Ik zal dat raadsbesluit met alle macht weêrstreven,
En Romens vrouwen weêr de aloude vryheid geeven,
Of sterven met den roem van ’t geen ik heb bestaan.
Fla. Gy doet u zelve en ons veel’ moeijlykheden aan.
De wet, daar gy van spreekt, zou schandlyk zyn voor Romen.
Zy is den achtbren raad nooit in den zin gekomen.
Papirius heeft u, om uw nieuwsgierigheid
In raadsbesluiten, door een loozen vond misleid.
Wy weeten alles. Laat dan uwe drift bedaaren.
Met. Nu blykt het, dat gy geen geheimen kunt bewaaren.
Door u is ’t oproer, dat we aanschouwen, eerst ontstaan.
Kal. Papirius, myn zoon! ach! wat hebt gy gedaan?
Fla. Hy heeft zyn plicht betracht. ’s Lands Raad zal hem beloonen.
Pa. Ach! wil om Romens wil, myn moeder, my verschoonen!
En breng my, ’k bid het u, in geen verzoeking meer.
Kal. Neen edele Romein, myn zoon, betracht uw eer.
Gy volgt het heldenspoor van uw doorluchte maagen.
Met. Rebella, zeg ons nu, wat gy hebt voor te draagen.
Reb. Heb jy de Artykels niet ontfangen in geschrift?
Fla. Ze zyn ligt opgesteld in uwe dwaaze drift.
Wel aan, wy zullen die eens leezen en beschouwen.
Eerste Artykel.
Wy willen dat een man geen tweede vrouw zal trouwen.
Fla. Die eisch is billyk, en gegrond op Numaas wet.
 Tweede Artykel.
Wy willen, dat de helft des raads werd’ afgezet.
Derde Artykel.
Om nooit de vryheid der Romeinen te verliezen,
Zult gy op deezen dag twee erf Dictators kiezen,
Die ’t geld ontfangen, en de boeken van den raad
Naauwkeurig nazien, om te weeten hoe ’t er gaat.
Vierde Artykel.
’t Gemeene volk zal vry van alle schatting leeven:
Maar al wie ryk is, of een raadsheer, ryklyk geeven.
Vyfde Artykel.
De Magazynen moet men open laaten staan,
Om volk, dat armoe lyd, te spyzen met het graan.
Zesde Artykel.
Zes raadsheers vrouwen, en ook zes gemeene wyven,
Die zullen, als de raad vergaêrd is, daar in blyven,
Om op te passen, hoe de wagen werd bestierd;
Op dat hy recht zou gaan, en ’t volk niet werd gepierd.
Met. De meeste artykels zyn al wonderlyke wetten.
Noem ons de heeren eens, die gy wilt af doen zetten.
Reb. Dat is Spektators werk, die ’t onderzoeken moet,
Die zal wel weeten, hoe men zulke dingen doet.
Ook zellen ’er wel zyn, die ’t hun inblaazen zullen,
Om zelf de plaatsen van die heeren te vervullen.
Fla. In Romens achtbren raad ken ik geen enkel heer,
Die af te zetten is: elk is een man van eer.
Zevende Artykel.
Men zet een priester, als de raad vergaert, in ’t midden,
Om Jupiter en al de goden eerst te bidden
Om ’t volk te zegenen; een man van goed beleid;
Een van ’t gemeen bemind, om zyne heiligheid
Die wys en deftig is, bequaam om raad te geeven,
 Op dat hier door de rust in Romen mag herleeven.
Achtste Artykel.
Ten laatsten eischen wy, in plaats van uwe wet,
Ten nadeel van ’t geslacht der vrouwen ingezet,
Dat gy een andre maakt, om eeuwig te onderhouwen,
Dat vrouwen, dien het lust twee mannen mogen trouwen.
Reb. Dit alles willen wy, dat gy volbrengen zult!
Met. Zeer wel, Rebella. Maar geef antwoord met geduld.
Al die artykels hebt gy zelf niet kunnen droomen?
Reb. Wel neen, ik heb den raad van Inktpot ingenomen.
Met. Wie is die Inktpot?
Reb. Een notaris vol verstand,
Hy is een patriot, een vriend van ’t vaderland,
Een vroom en deugdsaam man, voorstander van de wyven.
Hy schreef het voor me, om dat ik leezen kan noch schryven.
Fla. Mevrouwen, ’k denk niet dat uw eisch zo ver zal gaan,
Om deeze artykels, die zo dwaas zyn, voor te staan?
La. Wy hebben in den raad der vrouwen nooit gezeten.
Kal. En van de artykels, die wy hooren, niets geweeten.
La. Wy hebben maar alleen, door ’t valsch gerucht misleid,
Voor ’t vrouwlyk Roomsche recht met wapenen gepleit.
’t Is ons genoeg dat wy ons huisgezin regeeren.
Kal. ’t Bestier van ’t vaderland voegt vrouwen niet, maar heeren.
Fla. ’k Vrees dat de priesterschap hier onder heeft geroeijd;
Wyl die uit heerschzucht zich veeltyds met oproer moeijt.
Met. Hooge achtbre vaders, die voor Romens vryheid waaken,
In wat verwarring zou het vaderland niet raaken,
Indien ’t gemeene volk ons wetten stellen zou?
Dan waar het haast gedaan met Romens deugd en trouw.
Hoe waaren wy bewaard met zulken staats regeering?
Verwacht gy, vrouwtjes, om uw voorzorg, geen vereering?
Reb. Ja, ja, we zien het wel, dat jy ons maar veracht.
Myn heeren, denkt ’er op, dat ik jou antwoord wacht.
 Weet, zo de Raad ons met de artykels denkt te sullen,
Dat wy het Kapitool verdisteleeren zullen!
Het kost my maar één wenk, die ik door ’t venster doe.
Flaminius roept.
Lyfwachten, komt hier in! men sluit de vensters toe.
Wat komt die bode doen?

VIERDE TOONEEL.

De Bode, de Lyfwachten, Metellus, Flaminius, de Raadsheeren,

Kalfurnia, Lavinia, de Raadsheers Vrouwen, Rebella, Tumulta,
Papirius, Albinus.

De Bode. Myn heeren, ’t heir der vrouwen

Verloopt zoo sterk, dat wy er weinig meer aanschouwen.
Zy hoorden een gerucht, dat Romens burgery
Haar allen dood zou slaan in haare raazerny.
Zy hebben ’t Kapitool geheel en al verlaaten.
Rebella, stampvoetende, zegt tegen Tumulta.
ô Spyt! dat moet men zien. Men blyv’ hier dan niet praaten.
Fla. Hoe! meent gy door te gaan? Neen, zacht wat, dat is mis.
Lyfwachters, brengt haar na de stads gevangenis.
Doch, laat de Pretor haar, om redens wil, bewaaren
In ’t spinhuis, voor den tyd van vyf en twintig jaaren.
Notaris Inktpot werd’ ten eersten aangevat,
En, om zyn snood geschrift gegeesseld, uit de stad,
En, voor zyn leeven lang, uit ons gebied gebannen:
Wyl hy met dit gespuis te samen heeft gespannen.
Rebella en Tumulta knielende.
Genade heeren!
Fla. Brengt dat vee uit ons gezicht!

VYFDE TOONEEL.
 Metellus, Flaminius, de Raadsheeren, Kalfurnia, Lavinia, de
Raadsheers Vrouwen, Papirius, Albinus.

Flaminius. Papirius, ’s lands raad is aan uw deugd verplicht.

Heeft uw verdichtsel stof tot dit geweld gegeeven,
Dat hebt gy niet voorzien. Gy zyt ons trouw gebleven.
Om uw stilzwygendheid zult ge in den Roomschen raad
Voor altoos zitten. En, om redenen van staat,
Zal buiten u alleen, in onzen raad van Romen,
Ten zy met ons verlof, geen jongeling meer komen;
Op dat ons staatsgeheim, door geen nieuwsgierigheid
Der moeders, uitlekke en werd’ onder ’t volk verbreid.
Pap. Ik voel myn boezem in een vuur van yver blaaken.
Om zulk een groote gunst my zelven waard te maaken.
’k Bedank den achtbren raad, die my in myne jeugd
Wil leiden op het spoor der Roomsche heldendeugd.

Einde van het derde en laatste Bedryf.

DE WISKUNSTENAARS,
OF ’T

GEVLUGTE JUFFERTJE.

Kluchtspel.
 OPDRACHT
aan den Heere
Mr. EVERHARD KRAAIVANGER.

Uw geest, mijn Heer, die steeds vol yvers haakt,

Naar weetenschap, die elk doorluchtig maakt,
Vermeit zig in de schriften der Latynen;
Die sterren, die aan Pindus hemel schynen,
En schitt’ren al de mind’re lichten blind;
Of zo hy lust in Duitschen maatzang vind,
Vermaakt hy zig alleen in zuiv’re toonen,
En nette taal van Febus grootste zoonen;
Of paart vol krachts, en zuiverheids, en zwier,
Met hun gezang de klanken van zyn’ lier;
Zou myn Thalye uw keurig oor verveelen,
Wanneer zy treedt op Neêrlands schouwtooneelen,
En redentwist of zon of waereld draaijt?
O Neen; uw Geest, die nutte vruchten maaijt,
Van ’t geen uw jeugd zaaijde in een vruchtbaare aarde,
Eert boven al de Wiskunst nâ haar waarde.
Hy zal best zien wat aan dit Werkje ontbreekt;
Waar deez’ te veel, of die te weinig spreekt,
’t Gemeen zal zig slechts met de schors vermaaken
De kenner ziet op ’t nut, en ’t pit der zaaken.
Hij merk’ dan aan, dat kunst noch kunstenaar
Geroskamd wordt; maar ’t ydele gebaar,
En waanwysheid van winderige zotten,
Die ’t Schouwtooneel met reden mag bespotten.
Behaagt myn Nimf uw schrand’ren geest alleen,
Als ge afgesloofd in ’t Nederlandsche Atheên,
Door ’t yveren in Rechtsgeleerde boeken,
Genootzaakt zyt uitspanningen te zoeken;
Dan acht zy reeds met vreugd haar wensch voldaan;
Dan wrijv’ men haar geen’ reukeloosheid aan;
Dan lacht ze als haar de haat en nyd begrimmen,
En poogt allengs ten Zangberge op te klimmen;
Op dat ze uw’ geest leer’ roemen nâ waardy,
Door klanken van een eed’ler Poëzy,
Wen Themis u, als een van haare zoonen,
’t Vernuftig hoofd met lauweren zal kroonen.
Uw geest strekk’ dan der Maatschappy ten nut,
Uw maagschap, en Vrouwmoeder steets ten stut
Die u vast wenkt na huis, met harte en oogen,
Verlangende, van eed’le zucht bewogen,
(Vast schrikkende voor stormen, wind en zee)
Dat ze u eerlang omhelze op Javaas ree.
De hemel geeve u beide dat genoegen;
Waar by myn hart zyn’ wenschen steets zal voegen.

Terwyl ik de eer hebbe, myn Heer,

My te noemen
UE. Ds. Dienaar en Vrind
Pr. LANGENDYK.
 VERTOONERS
Filipyn, Knecht van Eelhart.
Griet, Dienstmeid van den Waard.
Eelhart, een Amsterdams Heer, Minnaar van Izabel.
Izabel, een Utrechtse Juffer.
Katryn, Dienstmeid van Izabel.
Een Waard.
Fop, Tys, Voerluiden.
Anzelmus, Oom en Voogd van Izabel.
Dokter Raasbollius, Neef van Anzelmus, en Medeminnaar
van Eelhart.
Dokter Urinaal.

Het tooneel verbeeldt eene kamer, in een herberg te Loene; de

Geschiedenis gebeurt laat in den Avond.
 EERSTE TOONEEL.
Filipyn. Hei holla hei! Tryn, Griet, Neel, Klaar, holla! kanalje.
Hei holla! hoor je niet! waar steekt nou al ’t rapalje?
Piet, Joost, Hein, Klaas, holla! daar komt geen mensch! wat’s dat?
De droes is met al ’t vee ligt op het haazepad.
Nog eens. Hei holla hei!

TWEEDE TOONEEL.
Griet, Filipyn.

Griet. Wel kaerel is dat raazen?

Je zoudt een eerlyk mensch op die manier verbaazen.
Fi. Een eerlyk mensch? Griet. Wel ja, ’k ben eerlyk.
Fi. ’t Heeft geen schyn!
Zo’n mooije meid zou in een herberg eerlyk zijn!
Griet. Myn goeije vlasbaard, wel wat of je al uit zult stooten,
Wel kei’ren dat’s een biest! ’t ken loopen op twie pooten.
Beslab je bef maar niet. ’k Ben jou licht goed genoeg.
Fi. Heb jy wel ooit gezien twie biesten voor één ploeg?
Griet. Hoe zo? Fi. Ik ben verliefd, en zo wy t’zamen trouwen,
Zei jy ’t, al zie je scheel, met veel vermaaks aanschouwen.
Griet. Al weer wat nieuws, wel wis, wy zyn terstond gereed.
Een mosterdhaaler, een lakkei, een kaale neet
Praat mê van trouwen. Wel! men zou zyn reuzel scheuren!
Wie of verlieven zou op zo’n hansop met kleuren?
Fi. Geen mensch dat weet ik wel: want daarom vraag ik ’t jou,
Op hoop dat jy nog zoo barmhartig weezen zou.
Griet. ’k Wil uit barmhartigheid die liefde wel verjaagen,
Door hulp van onzen knecht, al was ’t met knuppelslagen.
Fi. Ik dankje meisje voor je gunst, je bent te plat:
 Vind ik een spyker jy vindt altyd weêr een gat.
Griet. Ik heb geen tyd om meer te luist’ren naar je snappen.
Wat is er van je dienst? Fi. Je moet vooreerst eens tappen,
Of scheppen, zo je wilt, een glaasje brandewyn;
Het moet geen kooren, maar oprecht konjakke zyn.

DERDE TOONEEL.
Filipyn. Bloed! was dat draaven! bei myn billen zyn aan stukken.
’k Ry niet nâ Amsterdam by avond, ’t zou niet lukken,
Ik quam niet in de poort. ’t Is hier te Loene goed.
’k Wou dat myn heer hier was.

VIERDE TOONEEL.
Eelhart, Filipyn.

Fi. Daar is hy zelf, gansch bloed!

Dat is op ’t onvoorzienst. Eel. Wie dacht u hier te vinden!
Myn Filipyn, hebt gy iets kunnen onderwinden?
Zeg, is myn schoone reets de brief ter hand gesteld?
Hoe staat het met myn min? ik bid dat gy ’t my meldt.
Fi. Heel slecht. Myn heer heeft meer te vreezen als te hoopen.
Eel. Hoe dat? Fi. Beloof me eerst dat ge u zelf niet op zult knoopen,
Veel min verzuipen, uit standvastigheid van min:
’k Zal dan de heele zaak verhaalen, naar je zin.
Eel. Hoe naar myn zin? Fi. ’k Verspreek me, ik meende nâ de
waarheid.
Net zo als ’t is gebeurd. Eel. Spreek op. Geef meerder klaarheid.
Fi. Na dat gy gist’ren my expresse hadt gemaakt,
Ben ik gezwind te paerd uit Amsterdam geraakt,
’k Heb ’t op de botermarkt van Jean Pikeur bedongen
Voor twee dukaaten. Bloed! wat heeft dat beest gesprongen!