Professional Documents
Culture Documents
Me Maan aahe (Marathi)
Me Maan aahe (Marathi)
अनु मिणका
नं. तावना
1. लेखकािवषयी
2. िस व ा
3. लेखकाचं मनोगत
4. कॉपीराइट पेज
नं. िवषय
01. माझी ओळख
02. माझं अि त व
03. माझे उप व
04. माझी संरचना
05. मा या श ची क ं
06. माझे इतरांशी असलेले संबंध
07. मला दडप यामुळे होणारे दु प रणाम
08. दुःख आिण चंता दूर कर याचे उपाय
09. वतमान
10. ि मव
11. यूनगंड
12. इ हॉ वमट
13. अपे ा
14. सफलतेचं सारसू
15. इं टेिलज स
16. ए टि हटी
17. कॉ सं ेशन
18. मह वाकां ा कमी करा
19. आ मिवश्वास
20. संतोष
21. सार
लेखकािवषयी
दीप ि वेदी - िस व ा
* िनसगिनयम
* मन
* मदू
* अहंकार
* शरीर
* डीएनए-जी स
*सय
* एका ता
* आ मिव ास
* बुि म ा
* भा य
*ई र
* काळ आिण अवकाश
* धम
* ान ये व यांची कामे
* ेम
* ोध
* िववाह
...आणखीही बरं च काही
लेखकाचं मनोगत
मना या डोहातील रह यं जाणून यावीत आिण यांची उकल करावी असं कु णाला
वाटत नाही? हरएक ण माणसा या येक आचार आिण िवचारावर मनाचीच तर
कु मत चालते. मना या ताकदीसमोर माणूस पार दुबळा ठरतो. परं त,ु यां या ठायी याच
मनावर िनयं ण िमळव याची शारी आहे, ते आनंद आिण यशाची उ ुंग िशखरं
पादा ांत करतात. पण दुदवानं अशी माणसं मोजक च आढळतात.
मी हे पु तक के वळ एकाच उ ानं िलिहलंय - मनावर िनयं ण असले या
माणसांची सं या वाढवणं, जेणेक न या जगातील अिधकािधक माणसं आनंदी आिण
यश वी होतील. मन एक साधासा िनयम पाळतं; तु ही तुम या मनाचे गुलाम असाल तर
ते तुम या आयु याची वाताहत घडवून आणू शकतं आिण तेच जर का तु ही तुम या मनाचे
मालक असाल तर ते एक आगळं वेगळं ऊजा क बनतं.
इथं सवािधक चंतेची बाब ही आहे क , मदू आिण मन यांचं अि त व वतं असतं
याची ब तेकांना क पनाही नसते. वा तवत: दोघांचीही काय े ं आिण कायप ती या
पूणपणे िभ आहेत. परं तु, मानवा या ठायी उभयतांमधील फरकािवषयी पूणत: अ ान
अस याने मन आिण मदू पर परां या काय े ात अकारण ढवळाढवळ करत राहतात.
ामािणकपणे सांगायचं झालं तर मानवा या आज या दयनीय ि थतीस हीच ढवळाढवळ
ब तांशी कारणीभूत आहे.
हणूनच या पु तकात मी अनेक रं जक कथा, क से आिण बोधकथा यां या मदतीनं
मन आिण मदू यां यातील फरकावर तसंच मना या कायप तीवर काशझोत टाकला
आहे. इतकं च न हे तर, दोह ना कसं हाताळावं तेही सांिगतलं आहे. तुम या आयु याला
एक नवी दशा दे याचं उ हे पु तक िनश्िचतच सा य करील अशी आशा मला वाटते.
या आशेसह हे पु तक मी तु हा सवाना अपण करीत आहे.
कॉपीराइट
www.aatmaninnovations.com
काशका या लेखी परवानगी िशवाय या पु तकाची अंशत:/पूणत: पुन न मती,
भिव याम ये पुन ा ीसाठी संकलन कं वा अ य कोण याही मा यमातून सारण
कर यासाठी कोण याही साधनांचा वापर कं वा इले ॉिनक, यांि क, फोटोकॉपी,
रे कॉ डग या सा ाने करणे पूणपणे िनिष आहे.
माझी ओळख
मी मन आहे. माझं अि त व, अगदी या ांडाइतकं च ाचीन आहे. मनु या या
अि त वापासून ते या या संपूण आयु यातील सव चढउतारांचा मी एकमेव ‘सा ीदार’
आहे. के वळ मा यामुळेच मनु याचं अि त व आहे असं हटलं तर ते मुळीच वावगं ठरणार
नाही. येक मनु य मा यामुळेच दवसाचे चोवीस तास अिवरत कायरत आहे. या या
आयु यातील सव चढउतार, यशापयश, कं वा या या सव सुखदु:खांचं अ यंत मह वाचं
आिण मूलभूत कारणही मीच आहे. गंमत अशी आहे क वतः या अि त वास इतक वष
होऊन गे यानंतरही मनु य ‘मा या बाबतीत’ अजूनही पूणपणे अनिभ च आहे. आिण खरं
सांगायचं झालं तर नेमकं हेच या या सव कार या दुःखामागचं आिण अपयशामागचं
मूळ कारण आहे. आज इत या वषानंतर मला वतःब ल वाटणारी क णाच माझं
अि त व, माझी कायप ती तसंच मा यामुळे पडणार्या भावाब ल चचा कर यास मला
भाग पाडत आहे! परं तु अशा कोण याही चचला सु वात कर याआधी एका अ यंत गहन
िवचार कर याजो या िवषयाकडे मी आपलं ल वेधू इि छतो.
िवचार करा, मनु या या जीवनाचं येय काय आहे? दोन श दांत सांगायचं झालं तर
कदािचत ‘आनंद आिण यश’! मी अगदी िनि तपणे पािहलं आहे आिण तुम याही ल ात
आलंच असेल क येकजण आपाप या परीने आनंद आिण यश ा कर याचा चोवीस
तास य करत असतो. आिण हे असं आज न हे तर मनु य अि त वात आ यापासून
चालूच आहे. इथे हेही वीकारायला हवं क , तीत झाले या येक युगाबरोबर
मनु या या बु ीचा िवकासच झाला आहे. आिण मी हे असंच बोलत नाही आहे, आपलं
जीवन समृ कर या या हेतूने याने जे काही य के ले आहेत, याचे प रणाम आप या
डो यासमोर आहेतच. पोटाची खळगी भर याकरता क ी फळं -फु लं व क ं मांस
खाणार्या मनु याने आज खा या-िप या या लाख तर्हे या चकर व पौि क पदाथाचा
शोध लावला आहे. जंगलात रा न येक ऋतूचा कोप सहन करणार्या मनु याने आज
ऊन आिण थंडीपासून संर ण कर यास समथ ठरतील अशा घरांची िन मती के ली आहे.
अंग झाक यासाठी झाडां या पानांचा उपयोग करणार्या याच मनु याने, आज आपलं
स दय खुलव यासाठी अ यंत आकषक, रं गीबेरंगी, आिण अितशय सुंदर अशा
व ावरणांची िन मतीही के ली आहे.
इतकं च न हे, तर एकटं-एकटं आिण के वळ वतःपुरतं जगणार्या मनु याने आज
समाज आिण सामािजक िवचारांचा देखील िवकास के ला आहे. आप या अथक य ां या
जोरावर आज याने संपूण पृ वीलाच जणू एक समेटलं आहे. आिण याचा सवात मोठा
प रणाम हणजे आज मनु य के वळ वतःचीच न हे तर सम त मनु यजातीची काळजी
क लागला आहे. आज को वधी माणसं आिण लाख या सं येनंसेवाभावी सं था
मनु या या उ ाराकरता कायरत आहेत. हजारो-लाखो अनाथा म, अपंगांसाठी
झटणार्या सं था, हॉि पटलं तसच बाल डा क स ं ु ा उभारली गेली आहेत. मनु यावर
कोण याही कारचा अ याय होऊ नये हणून यायालयं आिण कायदेदख े ील बनवले गेले
आहेत. याचबरोबर, मनु याला सुखाने आिण आनंदाने जगता यावं याकरता अनेक धम
आिण धम ंथांची िन मती के ली गेली आहे. सम त मनु या ा यांम ये असा समज आहे क ,
मनु या या उ ारासाठी अनेक अवतारी पु ष व देवी-देवता पृ वीवर अवतर या आहेत
आिण यांचा हा समज खरा आहे असं मान यास, गरज पड यास यापुढेही असे अवतार
पृ वीवर अवतरत राहतील! इतकं च न हे तर जगभरातील िविवध धमा या धमगु ं नी
मनु या या उ ारासाठी हजारो िवधी व पूजा-अचासु ा सुचव या आहेत. इथेतर,
मनु याला कोण याही प रि थतीत वतःचा उ ार हवाच आहे. आिण हणूनच, बघता-
बघता आज संपूण मानवजमात ही धा मक पूजा-पाठ, रीती रवाज पाळणारी जमात
झाली आहे.
हे सारं काही कमी होतं हणून क काय, िव ानाने माणसाला सुखी व आनंदी
कर याचा जणू िवडाच उचलला! मग काय मानवजाती या इितहासातील े
बुि वाद ची फौजच या कामी लागली. यांनी अशी ांती घडवून आणली क िजथं,
दोनशे वषापूव , दहा मुलांपैक पाच मुलांचा ज मतःच मृ यू होत होता, हणजेच, मृ यूचं
माण 50 ट े होतं ितथं आज हे माण बघता बघता के वळ 2 ट यांवर आलं आहे.
मनु या या िनरामय आरो यासाठी िव ानाने ना के वळ र तपास यांचा शोध लावला
तर अनेक रोगांवरचे इलाजही शोधले. इतकं च न हे तर दयापासून गुड यापयत या
र लेसमटसार या मो ा श या िव ानाने सो या व सहज क न टाक या. एका
अथाने िव ाना या अशा य ांनी संपूण मनु यजीवनाला एक कलाटणी िमळाली.
अथात, िव ान तर िव ान आहे! याने के वळ मनु याचं दीघायु य, वा य व
उ साह इ यादी बाब चाच िवचार के ला नाही, तर या याही पुढे जाऊन मनु य ा या या
आरामािवषयी, समृ ीिवषयी व गतीिवषयी देखील खूप गहन िवचार के ला. या या
आरामासाठी उ म घरांबरोबरच एअर कं िडशनर, कार, िल स अशा लाख साधनांचा
शोध लावला. याला आनंद व वैभव ा हावं हणून टी. ही., डी. ही.डी., तसंच
िच पटांची देखील िन मती के ली. याचबरोबर मनु याला गतीपथावर आण या या
उ ेशाने िव ानाने संचार े ात ांतीच घडवून आणली. िवमानं, रे िडओ विनलहरी व
याही पुढे जाऊन मोबाइल फोनचा सु ा शोध लावला. एका अथ िव ानाने संपूण जगच
मनु या या आवा यात आणून ठे वलं आहे! िव ाना या भावामुळेच आता मुलांना
लहानपणापासूनच िश ण दलं जात आहे. ही मुलं पुढे जाऊन आपलंभावी आयु य सुखाने,
सफलतेने व आनंदाने तीत करतील अशा िनि त आशेनं हे सारं के लं जात आहे. मी,
हणजेच ‘मन’ मनु याने व-उ ारासाठी के ले या या सग या य ांचं कौतुक करतो.
धम, समाज, िव ान व िश णाने यां यापरीने मनु याचं जीवन सुखी, शांततापूण आिण
आनंदमय कर यासाठी खूप य के ले आहेत हेदख े ील मी मानतो. परं तु इथं, अ यंत न तेनं
मी तुमचंल एका ाकडे वेधू इि छतो. खरं च का या सग यांमुळे मनु या या जीवनात
सुख, शांती आिण आनंदाचं आगमन झालं आहे? ...मला तर नाही वाटत. मला आजही
मनु या या जीवनात आ दकाळात होतं तसंच ोध, अहंकार, दुःख, चंता, तणाव, कं टाळा
या सग यांचं सा ा य जसं या तसं दसत आहे. आिण तु हीही जर िनःप पाती दृ ीने
वतःकडे आिण आजूबाजूस पिहलंत तर ब तांशी लोकां या आयु यात तु हाला हेच स य
दसून येईल.
आिण ही खरोखरं च दुःखद बाब आहे. लाखो वषा या इत या मह यासानंतरही
जर मनु य अशा कारे दुःखाने आिण काळजीने त असेल तरया स याकडे आता आणखी
कानाडोळा क न चालणार नाही. समृ ी आिण गतीची इतक िशखरं पादा ांत
क नही जर मनु य अशातर्हेनं मरत-मरत जगत असेल, तर ही बाब अितशय नंदनीय
आहे असंच हणावं लागेल. काहीही असो, वा तव मा हेच आहे. या स य प रि थतीकडे
ल वेध यावर, काहीही के लं तरी मनु या या आयु यात दुःखच का आहे? ...मग धम,
िव ान, समाज, मनु याला सुखी कर यात अपयशी ठरले आहेत का? असे उपि थत
होणंही वाभािवक आहे. ही खरं च िवचार कर याजोगी गो आहे क ‘मनु य’ जो,
िनसगाची अ भुतरचना आहे...तो के वळ दुःख आिण लेश भोग यासाठी कं वा चंता
कर यासाठीच या जगात येतो का? नाही, हे तर श यच नाही. सुखी, यश वी होणं व
आनंदाने जगणं हा मनु याचा ज मिस अिधकार आहे. िनसगतः असा अनुभव घे याचा
अिधकार इतर कोणालाही ा झालेला नाही.
चला, हे जरी मा य के लं; तरी मग आपण सुखी का होऊ शकत नाही? नेमक गडबड
कु ठे आहे? शा ांम ये क देवांम ये? िव ानाम ये क समाजाम ये?...क मग...आपण जसे
आहोत या आप या अस या या ढंगाम ये?
...आता सांगतो! खरं तर मनु या या अंतरं गात उमटणार्या या सग या
भावभावनांचा संबंध ‘मन’ हणजेच मा याशी आहे. आिण अिधक बारकाईने िवचार
के लात तर असं ल ात येतं क मनु या या संपूण जीवनाची सू ंच जणू याभावभावनां या
हाती आहेत. याअथ , तर सरळ सरळ मीच मनु या या जीवनाची परम-स ा झालो क
नाही? झालोच ना! आनंद आिण यश यांचा अनुभव मनु याला के वळ मा यामुळे येतो,
तसंच दुःख आिण िनराशा देखील या या जीवनात के वळ मा यामुळेच येतात, असा
अगदी सरळ अथ यातून िनघतो. या सग या भावनांचा, धम, िव ान, समाज कं वा
िश ण यां याशी काहीही संबंध नसतो. इथं सग यात आ यजनक बाब ही आहे क
मनु याने वतः या गतीकरता, उ ाराकरताचारही दशा एक क न अनंत य के ले,
परं तु वतः या मनाची कायप ती आिण याची वतःवरील स ा याब ल मािहती क न
घे यासाठी याने कधीच िवशेष य के ले नाहीत! आिण इथं मी प पणे सांगू इि छतो
क मला समजून घेत यािशवाय व मा या अंतगत असले या श चा यो य कारे उपयोग
के यािशवाय मनु य ना कधी सुखाने व समाधानाने जगू शके ल, ना कधी आनंदी आिण
यश वी होऊ शके ल. अथात, मला असं मुळीच हणायचं नाही क मा याब ल मािहती
क न घे याचे, मला समजून घे याचे आिण माझी कायप ती समजाव याचे य कधी
झालेच नाहीत; ज र झाले, परं तु ते सव अध-मुध, अगदी वरवरचे, उथळ होते असंच िस
झालंय. हणूनच, आज मा याब लची क णाच मला वतःब ल सिव तरपणे बोल यास
उ ु करत आहे जेणेक न भिव यकाळातील मनु य सुखी-समाधानी होऊ शके ल.
आिण मा या या य ाची सु वात मी तुम याच युगातील महान वै ािनक एिडसन
यां या आयु यातील एका दृ ांता या आधारे करत आहे. आपणांस माहीतच असेल क
पृ वीला काशमान कर यासाठी एिडसनला असं एक फलामट शोधायचं होतं यामुळे
ब ब विलत होईल. यांनी योग चालू के ला. एकापाठोपाठ एक अशा अनेक कार या
फलामटचा उपयोग ते करत गेल.े जे जे फलामट िन पयोगी ठरत होते, याला ते ‘ब ब
विलत कर यास असमथ’ अशा यादीत टाकत गेल.े शेवटी, सहा हजारांपे ा जा त
फलामटचा वापर क न पािह यानंतर यांना ‘काबन फलामट’ शोधून काढ यात यश
िमळालंव याचा वापर के याने ब ब विलत झाला.
अगदी अशाच कारे तु ही देखील तुमचे जीवन उजळू न टाकू इि छता आिण
याकरता गे या अनेक युगांपासून अनेक फलामट पी उपाय सु ा आजमावून पाहत
आला आहात; परं तु तरीही यो य उपाय काही िमळत नाही. ...का बरं ? कारण जे फलामट
तुमचं आयु य काशमान कर यासाठी एकदा न हे तर हजारोवेळा िन पयोगी ठरलंय;
तेच फलामट तु ही वारं वार आजमावून पाहता आहात! तीच मं दरं , मिशदी, चच आिण
तेच पूजा-पाठ. तोच बु ीवर िव ास, आिण तेच कु चकामी ठरलेलं िश ण. याच
सामािजक परं परा आिण तीच धमशा .ं याच कथा-कहा या, तेच तेच िस ांत व पु हा
पु हा िगरवून गुळगुळीत झालेले धडे. परं तु इतकं ही नाही समजू शकत आहात क , हे सव
उपाय एकदा न हे तर हजार वेळा आजमावून झा यावर देखील तु ही तुमचं जीवन
आनंदी कर यास असमथ ठरला आहात. असो...आता वेळ आलीय काही नवं समज याची
आिण कर याची! शेवटी, तु ही मनु य आहात. कधी ना कधी या दु च ाचा अंत तु हाला
करावाच लागेल. आिण मला वि थतपणे समजून घेत याखेरीज या दु च ाचा अंत
होणं श य नाही. मा या ‘श - पी फलामट’चा वापर के यािशवाय तुमचं आयु य
उजळू न िनघूच शकत नाही हे प ं समजून या. आिण हणूनच मा या कायप ती आिण
जडणघडणीब ल सिव तरपणे समजावून दे या या उ ेशाने मी आज वतः तुम या
मदतीला आलो आहे.
*****
माझं अि त व
जर मला मा याब ल हणजेच, तुम या मनाब ल काही सांगायचं झालं, तर असं
हणता येईल क सम त मनु य ा यांम ये मी समान पांत उपि थत आहे. आिण
तुम यातील समजून घे याची मता तु ही थोडीशी वाढवलीत तर तुम या असं ल ात
येईल क मनु या या संपूण आयु याची सू ं ही सवाथाने मा याच हाती आहेत. आिण इथं,
मा या भावाब ल बोलायचंच झालं तर माझा पश झाला नाही असा, मनु य जीवनाचा
एकही पैलू नसेल. आिण मा या कायप तीब ल बोलायचं झालं तर ती इतक ि ल आहे
क मा याब ल तु हाला काहीही समजावून सांगणं िततकसं सोपं नाही आहे. याचं कारण
असं क ‘मीच’ तुमचं सव व असून देखील मा यािवषयी तु ही सवथा अनिभ आहात.
मला समजून घे या या आिण आटो यात आण या या य ांत कतीतरी बुि वंत
अ रशः त डघशी पडले आहेत. हणूनच सवात आधी मी तु हाला मा या अि त वाब ल
सांगू इि छतो. कारण सवात मह वाची गो हणजे इतक गती क न देखील, िव ान
मा या अि त वाब ल अजूनही सं मातच आहे!
अथात, याचंही एक पायाभूत कारण आहे. खरं पाहता, िव ान हे ‘दृ य’ व पातील
व तूंचं िनरी ण-परी ण क न यांची कायप ती शोध याचंच दुसरं नांव आहे. िविवध
व तूं या संयोगामुळे कं वा घषणामुळे होणार्या प रणामां या शोधांचं नावंच िव ान
आहे. मा या भाषेत सांगायचं झालं तर, काळ आिण अवकाशा या मयादेतील व तूंची
कायप ती शोध याचं नांव िव ान आहे. जी व तू योगशाळे या टेबलावर आणून
पडताळू न पाहता येत नाही; अशा व तूंचं अि त व िव ान मानत नाही. आिण... याने तसं
मानू ही नये. कारण, िव ानाचं हे असं ‘अदृ यते’ वर अिव ास दाखवणंच या या
सग या गतीमागचं रह य आहे. आप या अनंत आिण अथक य ां ारे एके दवशी
आप याला सगळं काही ात होईल या ेरणेनंच िव ानाची अशी गतीपथावर वाटचाल
सु आहे. एक दवस या भूतलावर एकही गो ‘रह यमय’ राहणार नाही, अशा ठाम
िव ासावरच िव ान टकू न आहे. अशा अथक य ांब ल आिण आ मिव ासाब ल
िव ानाचं अगदी खिचतच कौतुक करायलाच हवं. आप या अशा दृढ िन यां या जोरावर
याने के वळ चं ाला आिण मंगळालाच गवसणी घातली नाही तर अ यंत गहन अशा ‘कृ ण
िववरांचा’ देखील मागोवा घेतला आहे; तसंच महािव फोटां या िस ांतावर देखील अनेक
योगही क न झाले आहेत. इतकं च न हे, तर याने आता िबग बँग या िस ांतावर
आधा रत लाज हाय ॉन कोलायडरसारखे योग सु के ले आहेत.
असो, मी पु हा ‘माझं अि त व’ या िवषयाकडे वळतो. सांगायचं हेच, क िव ानाचे
य आिण आ मिव ास हा या या जागी यो यच आहे. परं तु वा तिवकता हीच आहे
क , भूतलावरील गूढ रह यं तर दूरची गो झाली, परं तु मा या अि त वा या के वळ
संक पनेपयत देखील िव ान फरकू शकत नाही. कारण सव मनु य ा यां या अगदी
नािभ थानी, मा या सव भावभावना, आंत रक श आिण िविवध तरं गांसिहत आिण
अ यंत ि ल अशा मा या कायप तीसमवेत मी उपि थत तर आहे, परं तु तरीही काळ-
अवकाशा या मयादांपासून मा मी पूणतः मु आहे! हणजेच अगदी वै ािनक भाषेत
सांगायचं तर, तुम या शरीरात कु ठे ही माझं अि त व ‘भौितक’ व पात नाही. आिण
नेम या ाच कारणाने िव ानाने माझं अि त व कधीच वीकारलं नाही. आिण याचीच
प रणती हणून याने नेहमी मदूलाच मनु या या शरीराचं मुख क मानलं आहे. परं त,ु
इथं मी प क इि छतो क , तुम या के वळ दहा ट े जीवनावर मदूचा भाव आहे.
आिण उरले या संपूण जीवनावर पूणतः के वळ आिण के वळ माझाच भाव आहे. तुमचं
मन आिण बु ी यातील फरक पुढे वेळ आ यावर मी तु हाला सांगेनच. पण आता मी
तु हाला के वळ माझी उपि थती आिण माझं िव ाना या क े या बाहेर असणं ाब ल
सिव तरपणे सांगणार आहे.
आिण या बाबीची सु वात करताना मी माझी ओळख, ‘तुम यातील सव चांग या-
वाईट भावभावना आिण तुम या बु ीपे ा हजारो-लाख पटीत प रणामकारक अशा
अनेक श चं एकि त क थान’ अशी, अ यंत सहज सो या श दांत क न देऊ शकतो.
परं तु िव ाना या दृ ीने ‘मी’ वतःच अदृ य अस याने, मा या सव भावभावना, मा या
सव श , सगळं च अदृ य आहे. सुख, दुःख, ई या, पश्चाताप, राग, काळजी, था,
म ती, मूड अशा सव भावना मा यामुळेच उ प होतात आिण ांसार या अगिणत
भावभावना अनुभव यास तु ही के वळ मा यामुळेच बांधील आहात. आिण जर बारकाईने
िवचार के लात तर भावभावनां या या हंदो यािशवाय मनु य आहेच काय?
भावभावनां या अशा ये याजा या ित र या या जीवनाची दुसरी वा तिवकता आहे
तरी काय? मनु या या आयु यात असा एकही ण जात नसेल यात तो कोण यातरी
चांग या कं वा वाईट भावनांिशवाय जगत असेल. इतकं च काय, तर जे हा तो काहीच
करत नसतो ते हा तो ‘कं टाळले या’ मनोदशेत का होईना, पण या भावनेत जगत असतो.
...थोड यात, तुमचं आयु य हणजे मी, मी आिण के वळ मीच आहे!
परं तु आता हा आहे क , िव ान तर माझं अि त व मानतच नाही. स य हेही
आहे क , गे या पाचशे वषाम ये जे वै ािनक िनपजले यां याइत या बुि मान या
भूतलावर इत या मो ा सं येत एकि तपणे कधीच ज म या नाहीत. यां या भावना
देखील मी नाकारत नाहीए. िनि तपणे यांना मनु या या सुखासमाधानाब ल व
गतीब ल खूप काळजी वाटली आहे. सव कारचे शारी रक क मनु यजीवन
नरकासमान बनवतात हे तर यांना माहीत आहेच. सुख आिण समाधान िमळवणं हीच
मनु याची मुख इ छा आहे हे देखील ते जाणून आहेत. परं तु सम या ही आहे क , आप या
मया दत िवचारसरणीनुसार िव ानाने मनु या या सुखासमाधानाचा संबंध के वळ
या या गतीशी, ऐषोआरामाशी आिण मनोरं जनाशीच जोडला आिण मग मा
िव ानाने अशी काही ने दीपक गती साधली क आराम, वैभव आिण मनोरं जनाची
एकापे ा एक सरस अशी साधनं याने शोधून काढली. आिण िनि तच याने हे सगळे
य मानवजातीची जीवनशैली सुधारावी या हेतूनंच के ले. गती, आराम म ती, आनंद,
मनोरं जन वगैरे मनु य जीवना या अ याव यक बाबी आहेत हे देखील मानायलाच हवं. या
सव बाब मुळे िनि तपणे मनु याची जीवनशैली कु ठ या कु ठे जाऊन पोहोचलीही आहे!
पण तरीही, सरळसरळ, िव ानाला हे मानावंच लागेल क मानवी जीवनावर या
सग यांचा झालेला प रणाम देखील के वळ वर-वरचा, उथळ आहे. तु ही देखील हे
अनुभवलंच असेल क मनु या या समृ ीकरता िव ानाने शोधले या सव उपकारणांची
मयादा मनु या या शारी रक कं वा भौितक सुखांपलीकडे पोहचूच शकलेली नाही. इतकं
सगळं वैभव, समृ ी असूनही मानिसक पातळीवर मनु य, दु:ख, चंता आिण ोध अशा
भावनांनी त आहेच!
आिण इत या सार्या समृ ी या साधनांनी व मागानी देखील मनु य सुखी
हो याची िच हं दसेनात ते हा िव ानाने ‘मदू या’ कायप तीवर योग कर यास
सु वात के ली. चंतेत असताना मनु या या ‘मदूतून’ कोणते ाव वतात, कं वा
कोण या ंथ मधून कोण या कारची रसायनं वली जातात हे देखील शोध याचा य
याने के ला. काही अंशी िव ानाला यात यश देखील ा झालं. या योगांव न ता पय
असं िनघालं क ‘मदूतून’ अमुक एका रसायना या वणामुळे मनु याला अमुक अमुक
भावनांचे आघात सहन करावे लागतात. आिण घाईघाईने याने असाही िन कष काढला
क मनु या या सव भावनां या चढउतारांमागे ‘मदूच’ कायरत आहे. परं तु इथं मी प
करतो क , िव ानाचा हा िन कष मुळीच बरो बर नाहीए. कारण भावभावना मी
पाठवतो आिण मदू के वळ यावर याची ित या देतो. आता, या ित यांचं िव ानाला
कतीही िव ेषण क देत, पण या या हाती फारसं काहीही लागणार नाही. कारण
काहीही झालं तरी ‘मदूतून’ अमुक एका कार या रसायनाचं वण बंद करणारं इं जे शन
कं वा मग असं एखादं औषध जे घेत याने मनु याची चंतेतून कायमची सुटका होईल अशा
औषधाचा शोध लावता येणं िव ानाला श यच होणार नाही.
असो, इतकं क नही हाती काहीच न पड याने या पुढे जाऊन िव ानाने डीएनए व
जी सचा शोध लावला. िनि तच, िव ाना या या शोधाब ल याला शतशः णाम!
िव ानाचं हे एक असं यश आहे क यामुळे मनु याब ल या अनेक रह यांवरचा पडदा
उठवला गेला. परं तु तरीही मनु या या दुःखा या व चंते या बाबतीत मा गो ी
िजथ या ितथंच रािह या. कारण, डीएनए तसंच जी स, मनु याची शारी रक रचना,
याचं वय, या या वचेचा रं ग इ यादी घटकांब ल भले संपूणतः मािहती दे यास उपयु
ठरले असतील परं तु मनु याची चंता, था, ोध इ यादी भावनांवर कोण याही कारचं
भावी िव ेषण कर यास असमथ ठरले आहेत. मा , डीएनए व जी सचं डीको डंग व
पुनरचनेवर देखील काम चालू के या या संदभात िव ानाला पु हा एकदा सलाम
करायला हवा. िनि त व पी, िव ानाने पादा ांत के लेली ही अशी िशखरं आहेत यांची
िजतक तुती करावी िततक कमीच आहे. परं तु हाच आहे क , या सवातून काय सा य
होतंय? मनु याचे काही आजार कायमचे बरे झाले, याचं आयुमान वाढलं, परं त,ु
भावभावनांचे चढ-उतार तर याला आजही सहन करावे लागतच आहेत याचं काय?
... हणजेच, एकू ण काय तर िव ाना या या सव य ांचा संबंध के वळ मनु याचं वय
आिण शारी रक वा यापुरताच जोडला जाऊ शकतो. मनात उठणार्या भावभावनां या
वादळांपयत हे य पोहोचूच शकत नाहीत!
तु ही हणाल, हे सगळं आपलं तूच तु या वतःब ल हणतो आहेस...पण, आ ही
यावर िव ास कसा काय ठे वायचा? मला माहीत आहे क या वै ािनक युगांत मी
मा याब ल असले या रह यावरचा पडदा बाजूला सा पाहतोय; हणूनच मी जे काही
बोलेन, ते मला िस देखील करावंच लागेल. आिण या तयारीिनशीच मी तुम यासमोर
आलो आहे. परं तु इथं अडचण अशी आहे क मला कोण याही कारचं भौितक अि त व
नस याने, िव ाना या योगशाळे त मला काही िस करता येणं जरा अवघडच आहे.
आिण तसंही, जर मी काळ-अंतराळा या मयादे या आत असतो, तर िव ानाने के हाच
माझं िव ेषण क न मनु या या जीवनातून चंता कं वा राग यासार या भावना नाहीशा
के या अस या. परं तु याचा अथ असाही नाही, क माझं अित व कोण याही योगशाळे त
िस च होऊ शकत नाही! ‘मनु य’ हीच माझी चालती-बोलती योगशाळा आहे. जो
कोणी आप या बु ीचा थोडासादेखील वापर करे ल, याला माझं अि त व ओळख यास
जराही वेळ लागणार नाही. ...के वळ इतकं च करा क , मी सांिगतले या गो ी आप या
अंतरं गात अनुभव यास सु वात करा. कारण माझं अि त व तर तुम याच अंतगत आहे
आिण तु हाला होणारी जाणीव हीच माझी योगशाळा देखील आहे.
असो, याच संदभात मी माझं हणणं पुढे मांडतो. तु ही हे तर मा य कराल क ,
िव ानाचं शरीरासंबंधीचं ब तांशी संशोधन क न झालं आहे. तुम या शरीरा या
कोण या भागात काय िबघाड झाला आहे हे र ा या के वळ काही थबां या चाच यां ारे
शोधून काढ यास िव ान स म झालं आहे. हेही मा य करावंच लागेल क हे सव िबघाड
दु त कर या या उ ेशाने िव ानाने अनेक कारची औषधं देखील िनमाण के ली आहेत.
इतकं च कशाला, आता तर, तुम या शरीरा या आजारांवर उपाय हणून असं य
कार या श या कर यास देखील िव ान समथ आहे. परं तु इतकं सगळं असूनही
िव ानाची अगितकता तरी पहा! भले माझं अि त व िव ान नाकारत असेल, परं तु मा या
सव भावना मा याला देखील वीकारा ाच लागतात. सुख-दुःख असो कं वा चंता, हे
सव अनुभव खु वै ािनकांनाही येतच असतात. हे सवच हा या पद नाही का? एक कडे
तर िव ान अदृ याचा वीकार करत नाही आिण दुसरीकडे, वै ािनक वतःच, रोज या
रोज या अदृ य असणार्या भावभावना झेलत असतात! हणजेच, आज नाहीतर उ ा,
िव ानाला अदृ याचं अि त व वीकारावंच लागेल. शेवटी, जे आहे, या यापासून िव ान
तरी कती दवस पाठ फरवू शकणार? भलेही अदृ याचा िस ांत िव ाना या िस ांताशी
मेळ खात नसेल परं तु एक ना एक दवस वै ािनकांना देखील मा या अदृ य भावनांना
‘अदृ य’ व पातच वीकारावंच लागेल. कारण, कतीही अथक य के ले तरीही िव ान
यांना तुम या शरीरात शोधूच शकणार नाही.
तु ही वतःच वतः या बु ीने िवचार क न पहा. िव ान कधी अशी चाचणी
शोधून काढू शके ल का क यामुळे कोले ॉल कं वा र ा या पातळी माणे हे सांगू शके ल
क कोण या या चंतेची पातळी काय आहे? िव ान, कधी असं एखादं थमामीटर
बनवू शके ल का याचा वापर क न रागाने याची सीमा पार के लीय क नाही हे कळू
शके ल? लड ेशर कं वा यु रक ऍिसड या गो यां माणे मनु याचं भय कं वा
असुरि ततेवर िनयं ण िमळवणारी अशी एखादी गोळी िव ान शोधून काढू शके ल काय?
कं वा कोणा यातरी जी स कं वा डीएनए व न या या आयु यात कती आिण
कोण या कार या चंता आिण सम या येणार आहेत हे िव ान सांगू शके ल का? एखा ा
ऑपरे शन ारे मनु या या आतम ये लपून बसलेलं दुःख कायम व पी बाहेर काढू न टाकणं
िव ानाला कधी श य होईल का? ... च येत नाही! कारण या सवच काळ-अंतराळा या
क े या बाहेर या गो ी आहेत आिण िव ानाची पोच ितथवर न च नाही!
हणूनच, शेवटी तु ही तुम या बुि म ेचा वापर क न माझं हे अदृ य अि त व
कं वा माझं अदृ य जग ओळखा. यानंतर िनि तपणे मा याबरोबर योग क न तु ही
चंता व दुःखांपासून कायमची सुटका क न घेऊ शकाल. जर तुम या अंतगत वसले या
‘मला’ बरो बर ओळख यात तु ही सफल झालात तर आनंद व यश तुम या निशबी येईल.
एकू ण काय तर, मा याबरोबर योग कर याची कला तु ही आ मसात के लीत तर तुमचं
एकू ण जीवनच एक सुखद या ा होईल.
*****
माझे उप व
आता, मी माझी काय णाली, कायप ती आिण अंतगत श ब ल सिव तरपणे
वणन कर यास सु वात कर याआधी मा या उप वांब ल तु हाला काहीतरी सांगू
इि छतो. तसं पािहलं तर, मा या उप वांशी तु ही के वळ प रिचतच नाही तर बर्याच
अंशी तही आहात. आिण तसंही कोण या न कोण या व पात रोजच तु हाला यांना
समोरं जावं लागत अस याने असे उप व ओळखता येणं तुम यासाठी िबलकु लच अवघड
काम नाही. ...आता असा िवचार करा क , तुम यापैक कोणालाही वतःलाच मूख
ठरव याची कं वा वत:चं नुकसान क न यायची इ छा असेल का? नाही! मग, के वळ
इ छा बाळग याने तुम या मूखपणाला आळा बसतो का? के वळ इि छ याने आपलं िहत
आपण जपू शकतो का? मुळीच नाही! कारण तु ही हे सगळे िवचार के वळ बु ीने करता
परं तु हे सव उप व मा मा या खोल अंतरं गातून िनपजत असतात.
चला, माझा हा मु ा, मी तु हाला एक उदाहरण देऊन समजाव याचा य करतो.
एकदा एक बावीस वषाचा त ण बागेत अगदी आरामात बसला होता. अ यंत शांत अशा
मनोव थेत तो होता. तेव ात, सतत म करी कर याची सवय असलेला याचा एक िम
फरता फरता ितथं येऊन पोहोचला. ब तेक िम ाची अशी शांत अव था याला बघवली
नाही. दु नच धावत धावत तो या यापाशी आला व अगदी गंभीरपणाचा आव आणत
म करी करत हणाला, ‘अरे , तू इथे िनवांत बसलायस आिण ितथे तुझी प ी दुसर्याच
कोणाबरोबर तरी फरायला गेली आहे.’ झालं, हे ऐकताच या या रागाचा पारा चढला
आिण अना तपणे तो बोलून गेला, ‘िजवंत नाही सोडणार मी या कु लटेला!’ संतापा या
भरात तो बोलून तर गेला पण दुसर्याच णी या या ल ात आलं, अरे , माझं तर अजून
ल ही झालेलं नाही! ...परं तु आता फार उशीर झाला होता. मूखपणाचं दशन तर मांडून
झालं होतं!
आता या या या अव थेवर तु ही खुशाल हसू शकता. याची िख ली उडवू शकता.
परं तु हे असंच काहीसं सग यां याच बाबतीत वारं वार घडत असतं. असो, यामाग या
कारणांवर मी नंतर चचा करे न. आता तर मी के वळ, मा याकडू न के या जाणार्या
उप वां या तुम या जीवनावर पडणार्या भावांिवषयीच चचा करत आहे. आिण या
संदभात अगदी प पणे समजून या क , मा या काय णालीब ल पूणतः अनिभ
अस यानेच तु ही मा या अशा उप वांना रोज या रोज बळी पडत असता. ...चला, माझं
हे हणणं मी आणखी एका उदाहरणा ारे समजावून सांग याचा य करतो. दोन िम
होते. दोघांम ये अगदी घिन मै ी होती. यातला एक सवसाधारण घरातला मुलगा होता
तर दुसरा ीमंत घरा यातला. असं असूनही आ थक प रि थतीतील हा फरक यां या
मै ी या आड मा कधीही आला न हता. पण ‘मी’ इथं असताना सगळं असं सुरळीत
कु ठपयत चालणार? एकदा असं झालं क गरीब िम ाला कू टरची गरज होती. या या
घरी पा णे-रावळे येणार होते हणून सामान-सुमान आण याची याला घाई होती.
या या ीमंत िम ाकडे कू टर तर होतीच. मग एका दवसाकरता ती कू टर मागायची
असं याने ठरवून टाकलं आिण असं ठरवताच या याकडे कू टर मागायला िनघाला. काही
पावलंच चालून गेला असेल तोच याचं मन शंकेने घेरलं गेल.ं यदाकदािचत तो जर नाही
हणाला तर? मग लगेच, दुसर्याच णी या या मनात दुसरा िवचार आला. असं कसं
होईल? इत या वषा या मै ीत मी या याकडे कधीच काही मािगतलं नाही. मै ी
असताना एका कू टरसाठी तो नाही थोडंच हणेल? पण शेवटी मी तर ‘मी’ आहे ना!
मुळातच वभावाने उप वी! तेव ात अजून एक िवचार मी या या डो यात घुसवला!
पु हा तो िवचारात पडला. तो न च नाही हणेल. ...तो दसतो तेवढा साधा थोडाच
आहे? तो न च कू टरम ये पे ोल नाही अशी काहीतरी सबब सांगेल. मग मीही हणेन,
काही हरकत नाही, दे चावी, मी भरतो पे ोल.
बस, असाच िवचार क न तो पु हा एकदा आ मिव ासाने चालू लागला. परं तु दोन
पावलं पुढे गेला नाही तोच पु हा एकदा या या मनाला पु हा न ा शंकेने घेरलं. ...तो
कू टर न दे या या हजारो सबबी शोधेल. याची यारी-दो ती सगळं च नुसतं वरवरचं
आहे. तो असंही सांगेल क कू टरचा टायर खराब आहे. कं वा असंही सांगेल क आज
मा याकडेही पा णे आले अस याने आज तर कू टर देणं श यच नाही, वगैरे वगैरे. असा
िवचार करता करता याला खूप राग येऊ लागला. याच मानिसक अव थेत तो िम ा या
घरी पोहोचला सु ा. पोहोचताच रागारागातच याने दारावरची घंटी वाजवली. दार
या या िम ानेच उघडलं. रागात तर तो होताच. िम ाला समोर उभा पा न हा प ा
रागा या भरातच या यावर खेकसू लागला - ख ात जावो तू आिण तुझी कू टर. खूप
बिघतलेयत असे पैसेवाले. तु ही लोक कधीच कोणाचे िम होऊच शकत नाही. जा,
आजपासून तुझी-माझी मै ी संपली. िब ारा िम ! थ होऊन पहातच रािहला. याला
काहीच कळलं नाही, कु ठली कू टर? ...कसली ीमंती? ...पण ितथे याचा गरीब िम
मा या या मनातली सगळी आग ओकू न ितथून िनघून गेला होता.
सांगायचं ता पय हे, क , मी जणू अशा कारचे उलट सुलट िवचारांचे तरं ग िनमाण
करणारा कारखानाच आहे. आिण मा यावर कोण याही कारचं िनयं ण नस याने अगदी
नाइलाजा तव मनु याला माझे उप व सहन करावेच लागतात. इ छा नसताना देखील
यां याकडू न असा वेडप े णा नकळत घडतो. अगदी िवनाकारण मा या उप वांमुळे
सग यांचे आपापसातील नातेसंबंध देखील िबघडतात. एकू णच सांगायचं तर, सगळं काही
आलबेल असून देखील मा यामुळेच मनु य िन य नवनवीन संकटात सापडतच राहतो.
या, ाच क याव न तु हाला आणखीन एक गंमतीदार गो सांगतो.
जवळजवळ दोनशे वषापूव ची गो आहे ही! एक छोटंसं गांव होतं, िजथं राहणार्या
सलमान आिण अ म या दोन त णांमधील मै ी खूप िस होती. दोघेही साधारण 15-
16 वषाचे होते. जवजवळ गे या 10 वषापासून या दोघांचं खाणं-िपणं, शाळा-अ यास,
हंडणं- फरणं एक च होत होतं. इत या वषाम ये दोघांम ये एकदाही मतभेद झाले
न हते. परं तु एक दवस दोघांम ये अचानक कडा याचं भांडण झालं आिण बघता बघता ते
इतकं िवकोपाला गेलं क दोघांनीही एकमेकांना ओरबाडू न र बंबाळ क न टाकलं.
नशीब, चांगलं क ते हा ितथूनच काही गावकरी जात होते. यांनी या दोघांना कसंबसं
सोडवलं. परं तु या करणाने एकं दरीत गंभीर व प घेत याने यांनी या दोघांना पकडू न
पंचायती समोर हजर के लं. संपूण करण ऐकू न घेत यावर आिण यांची एकं दर अव था
बघून संपूण पंचायत अवाक झाली. ितकडे, ही बातमी गावभर पसरायला जराही वेळ
लागला नाही. गो च अशी आ य वाट याजोगीच होती. कधीही एकमेकांपासून वेगळं न
होणार्या िम ांनी एकमेकांना र बंबाळ के लं होतं! जो जो हे ऐकत होता तो तो
पंचायतीकडे धाव घेत होता.
ितकडे, या करणाने अवाक झाले या पंचायतीने दोघानांही िवचारलं, तु ही
दोघांनी एकमेकांची अशी अव था का के लीत? पण दोघंही ग प! सांगून सांगणार तरी
काय? पंचायतीने पु हा दोन-तीन वेळा हाच िवचारला. तरीही दोघं ग पच! शेवटी
कठोरपणे िवचार यावर दोघंही एकमेकांना, तू सांग - तू सांग असं हणू लागले. कमालच
झाली. मारामारी करताना लाज वाटली न हती यांना, पण आता याब ल सांगायला
लाज वाटत होती.
यावर पंचायतीने खडसावून सलमानला पूण क सा सांगायला सांिगतला. िबचारा,
अगदी वरमून सांगू लागला. झालं असं क आ ही दोघं अगदी शांतपणे एका झाडाखाली
बसलो होतो. असंच इकड या-ितकड या ग पा मारत होतो. ते हा बोलता-बोलता मी
अ मला हणालो, मी असा िवचार करतोय क असं कती दवस आपण आई-बापा या
पैशांवर जगायचं? यापे ा आपण वतःच काहीतरी वसाय क न आपली शाळे ची फ
आिण इतर खच भागवायचा य के ला तर?
हे ऐकू न तर पंचायत बुचक यातच पडली कारण हा तर चांगला िवचार होता. मग
ात भांडण हो यासारखं काय होतं? ...असं िवचार यावर सलमान पुढे सांगू लागला.
माझं बोलणं ऐकू न अ मने देखील मा या ‘हो’ ला ‘हो’ हटलं. आिण तो तर असंही
हणाला, क मी तर अगदी या या मनातली गो बोललो होतो. असंच आमचं बोलणं
चाललं होतं. मग थोडा िवचार क न मी हणालो मला असं वाटतंय क दोन हशीच
खरे दी करा ात. ...रोज दोन-तीन तासांचं काम आहे. हश च दूध काढू न मी ते िवके न.
यावर अ म हणाला, क मीही िवचार करतोय क एखादं छोटंसं शेत खरे दी करावं.
रोज या तीन-चार तासां या मेहनतीने यातून इतकं पीक तर येईलच क यातून माझी
फ आिण इतर खच आरामात िनघेल. याचं हे बोलणं ऐकू न मा या त डू न एकदम िनघून
गेलं क हे तर खूपच छान होईल, मला मा या हश ना चर यासाठी कु ठे ही दूर घेऊन जावं
लागणार नाही. चर यासाठी मी यांना तु या शेतातच घेऊन येत जाईन. बस, हे ऐकताच
अ मने मा या या बोल याला अ यंत कठोर श दांत िवरोध के ला. ...व तावातावाने
हणाला, खबरदार, जर तु या हशी मा या शेतात घुस या तर! ...हे ऐकू न मीही वेषात
आलो आिण ताबडतोब मो ा दमदार आवाजात याला हणालो- चारा चरायला या
तु याच शेतात येतील...बघच! मा या त डू न हे श द ऐकताच अ मचं डोकच फरलं
आिण याने च मला धमक च दली, जर का तु या हशी मा या शेतात घुस या तर मी
यां या तंग ाच तोडू न टाके न. हे ऐक यावर मीही रागाने धुमसू लागलो. इशारा
दे या या सुरातच मी हणालो, मा या हश ना हातदेखील लावलास तर मी तुझं डोकं च
फोडू न टाके न. मग काय! रागा या भरात आमचा वतःवर ताबाच रािहला नाही आिण
आ ही हाणामारीवर उतरलो.
पािहलीत मा या उप ावांची कमाल! हशी अजून िवकत घेत या न ह या, शेत
अजून खरे दी क न हायचं होतं तरी सु ा एका ु लक गो ीव न दहा वषापासून या
जु या िम ांम ये जीवावर बेतणारी मारामारी झाली होती. मला सांगायचं हेच आहे क
वर वणले या घटनांसार या घटना कधीतरी तुम या आयु यात सु ा घड या हो या का
याचा जरा मागोवा या. िनि तचपणे तुम या अंतगत वसले या मी हणजेच मनाने
तुम या करवी असे उप व करवून घेतले असणारच. आणखी थोडा िवचार के लात तर
तुम या असं ल ात येईल, क जे हा मी उप व करायचाच आहे असं ठरवतो ते हा
तुम या संपूण शारीला, बुि म ेला जणू कु लूपंच लागतं. मा यामुळे तु ही वे ासारखं
वाग यास िववश होता.
आता, एकदा का तु ही मा य के लंत क मा यामुळे उ वणार्या उप वांवर तुमचं
कोण याही कारचं िनयं ण नसतं आिण यामुळे अशा कार या उप वांमुळे वेळी-अवेळी
तुमची बु ी होते, तर मग, मी पुढे यावरील उपायांवर चचा करे न. कारण, उपचार
या यावरच करणं श य आहे जो, हे मानतो क हो...मी आजारी आहे, िवनाकारणच
वतःला िनरोगी समजणार्या माणसाला पकडू न, बळजबरीने या यावर उपचार के ले
जाऊ शकत नाहीत. आिण तु हाला हे मा य करावंच लागेल क , मा यामुळे होणार्या
उप वांवर ना तुमचे कोण याही कारचे उपाय िनयं ण ठे वू शकले आहेत आिण ना तुमची
बुि म ा यां यापासून तुमचं र ण क शकली आहे! आिण इथं या उप वांवर उपाय
शोध यात तुमचं िश ण आिण तुमचा समाज, दोघंही पूणपणे अपयशी ठरले आहेत. मा य
तर हे देखील करावंच लागेल क ना तुमचा धम ना तुमची शा ं मा या या उप वांवर
कायम व पी तोडगा शोधू शकली आहेत. कारण मी या सवापे ा िवशाल, वतं आिण
अन यसाधारण अशी स ा आहे. हणूनच मा या उप वांपासून वाच याचे उपाय सु ा
फ मीच सांगू शकतो. आिण माझं हे बोलणंसु ा या याच कामी येईल जो मी
सांिगतले या गो म येच मा या उप वांपासून वतःचा बचाव कर याचे उपाय शोधेल.
...नाही तर िवचार करा. ...जर आपलं मनच वेड,ं उदास रािहलं तर िव ानाने दान
के ले या सग या गतीचा, तमाम सुिवधांचा उपयोगच काय? तरीही, मा या
उप वांपासून बचाव कर या या उपायांवर चचा कर याआधी मी तु हाला मा या
संरचनेिवषयी सांगू इि छतो.
माझी संरचना
चला, जर तु ही मा य करत असाल क तु ही आजारी आहात, तर या पुढे मी
तु हाला मा या संरचनेब ल मािहती दे यास सु वात करतो. या आधारे तु हाला ना
के वळ मला समजून घेता येईल, परं तु मा यामुळे उ वणार्या ासापासून वतःचा
बचाव कर यास मदतदेखील होईल. अशा कार या कोण याही चचला आरं भ कर यापूव
मी तु हाला पु हा एकदा आठवण क न देतो क , मी मा या पूणतः गुंतागुंती या अशा
मेकॅिनजमसह तुम या नािभ थानी अदृ य पात ि थत आहे आिण अदृ य पात
अस याने िव ाना या क े या बाहेर आहे. आिण, मा या मेकॅिनजमब ल बोलायचं झालं
तर असं हणता येईल क , मा या तरं गां या िभ ते या आधारे सात मु य भागात माझं
िवभाजन के लं जाऊ शकतं. यातील काही भाग उप वी आहेत, तर काही अ भुत श नी
प रपूण असे आहेत.
माझी शि क ं -
4) सुपर-कॉि शअस माइं ड (Super-conscious Mind)
5) कलेि ट ह कॉि शअस माइं ड (Collective Conscious Mind)
6) पॉ टेिनअस माइं ड (Spontaneous Mind)
7) अि टमेट माइं ड (Ultimate Mind)
(i) बा ि म व :-
असो... एकू ण काय तर ढोबळ मानाने येक मनु याची दोन ि म वं असतात.
एक बा ि म व, या याशी तु ही सवजण प रिचत आहातच. आिण येकजण
यालाच आपलं वा तिवक ि म व मानून ते उजळू न टाक यात कोणतीही कसर सोडत
नाही आहे. याला कधी कसा वहार करायचा, कु ठं कधी कशा कारे चांग या भाषेचा
उपयोग करायचा, सुंदर आिण टायिलश कसं दसायचं, इथपासून ते लोकांना भािवत
कर याचे नवनवे उपाय शोध यापयत या सव गो ी याम ये समािव होतात. चला, इतर
लोक तुम या अशा बा ि म वाने भािवत होतात, कं वा तुमची तुती करतात हे
तु हाला आवडतं, याब ल मला काहीच आ ेप नाही. तसंही आयु यात हे सगळं खूप
मह वाचं आहेच. परं तु अडचण अशी आहे क , ना के वळ या सग याला तु ही अवा तव
मह व दलंय, तर यालाच तु ही आपलं संपूण ि म व मानून बसला आहात. कारण
वा तवात तर हे नुसतंच ि म वाचं अगदी वरचं आवरण आहे. याम ये काही उणीव
रािहली तरी यामुळे तुम या आयु यावर याचा िवशेष असा काही प रणाम होत नाही.
छान बोलणं, टायिलश असणं, कं वा आकषक दसणं हे इतरांना आवडतही असेल, पण हे
सगळं तुमचं आयु य गितपथावर नेणारं कं वा आयु याचा दजा वाढवणारं ठरत नाही.
तसंही, हा िवषय फार खोलात जाऊन चचा कर यासारखाही नाही कारण तुम या बा
ि म वाचा िवकास कर या या हजार प ती या लाखो िशकवणी जगात उपल ध तर
आहेतच. आिण कोणीही आपलं बा ि म व उजळू न टाक यात कोणतीही कसर
सोडलेली नाही... आिण असं असूनही या सग यांची अव था तर आप यासमोर आहेच.
हणूनच यापुढे मी तुम याशी के वळ तुम या अंतगत ि म वाब ल बोललेलंच बरं .
(ii) अंतगत ि म व :-
हे समजाव याची सु वात मी एका उदाहरणाने करतो. यामुळे खर्या अथाने अंतगत
ि म वातून मी तु हाला नेमकं काय समजावू इि छत आहे याचा अंदाज येईल.
एका बँकेचा एक िनवृ झालेला एम.डी होता. आता, तो िनवृ झालेला मॅने जंग
डायरे टर होता हणजे साहिजकच या या बा ि म वात काही उणीव अस याचा
च न हता. या या एकु ल या एका मुली या ल ाची बोलणी एका ब ा
उ ोगपती या घरा यात चाललेली होती. आजच सं याकाळी पाच वाजता याला सगळं
िनि त कर यासाठी जायचं होतं. तो घरातून ठरले या वेळी बाहेर पडला. िनि तच
आजचा दवस या यासाठी सग यात शुभ दवस ठ शकला असता...तो खूप उ साहात
आिण स मनि थतीतही होता.
...ितथे घरातील मंडळ ना या या परत ये याची चंड उ सुकता लागून रािहली
होती. परं तु काहीतरी असं घडलं क तो सहा वाजताच परत आला. ...आिण तोही अ यंत
ु ध अव थेत. घरात कु णालाही काही अंदाज येईना...काय बरं झालं असावं? कदािचत
मुलाकड यांनी ल ाला नकार दला असेल! पण यात इतकं रागाव यासारखं काय आहे?
दुःखी असता तर समज यासारखं होतं क असं काहीतरी झालं असेल. पण हा संताप
कशाकरता? ...कदािचत या लोकांनी अपमान के ला असेल, पण ती मंडळी तर स य
आहेत. नकार देणं आप याजागी ठीकच आहे, पण अपमान करणार नाहीत. ...मग काय
झालं असेल? एक होता आिण हजारो श यतांवर सवजण आपापले घोडे भरधाव
दौडवत होते.
ितथे एम.डी साहेबां या अव थेब ल तर काय सांग!ू यांनी यांचा कोट काढू न
फे कू न दला होता... रागा या भरात यांनी पाणीदेखील यायलं नाही. शेवटी यां या
प ीने िह मत क न ‘काय झालं?’ ...असं िवचारलं. ऐकताच आप या एम.डी
साहेबां या रागाला उकळीच फु टली! आिण मग संतापाने ओरडू न हणाले, ‘तो पहा, तो
आपला िनतेश संघवी, सग यांना आठवत असेल ... याचं पिहलं कज मीच तर पास क न
दलं होतं, यानंतरही याची कतीतरी कज मीच पास के ली, आिण आज तो वतःला
इतका मोठा समजायला लागलाय क र यात या िमठाई या दुकानात मा या बाजूने
गेला, पण मा या सा या हॅलोला उ रही दलं नाही याने.’
सगळी गो ऐकू न घेत यानंतर बेचैन झाले या बायकोने सरळ िवचारलं, ‘ते ठीक
आहे... पण तु ही जी ल ाची बोलणी करायला गेला होता... याचं काय झालं?’
तो अितशय दुःखी होऊन हणाला, ‘ यानंतर ितथे जायला माझं मनच झालं नाही!’
... हणजे झालं क याण!! एका कु ठ या िनतेश संघवीने हॅलो हटलं नाही, हणून इतक
मोठी संधी यांनी गमावली होती. ...आिण इतक मह वाची जबाबदारी पार पड यास ते
चुकले होते. अंतगत ि म व दुबळं अस याचा हाच प रणाम होत असतो. तुमचं बा
ि म व कतीही मजबूत का असेना, परं तु मजबूत अंतगत ि म वा या अभावामुळे
एका णात हो याचं न हतं होऊन जातं.
जरा तु ही तुम या जग या या प तीकडे िनरखून पहा. या अंतगत ि म वाचं
मह व न ओळख याने आिण या याकडे ल न द याने तुमचं वतःवर िनयं णच
रािहलेलं नाही. आता तुमची सुख-ं दुःखं वतःऐवजी इतरां या मज वरच अवलंबून आहेत.
आिण तु हाला सुखात ठे व याची इ छा दुसर्या कोणाची कधी असूच शकत नाही. ही
काही फ एखा ा संघवीची कं वा इतर कोणा या के वळ एखा ा कृ तीब लची गो
नाहीए. असे प ास संघवी दवसभर प ास कारचे दगड घेऊन फरतच असतात. जरा
कधी कु णी िशवीचा दगड तुम यावर िभरकावला नाही, क तुमचा ितळपापड झालाच
हणून समजा. जरा कधी कु णी तुमची तुती के ली नाही, क लगेच तु ही याची दोन कामं
क न देता. जरा कधी कु णी तुम यातील दोष दाखवायला सु वात करायचीच खोटी क
लगेच तु ही या यापासून चार हात लांब राह यास सु वात करता. तुमचं तुम याकरता
असणं हेच इितहासजमा झालेलं आहे.
आिण आता तर अशी अव था झाली आहे, क तुमचा आजचा दवस कसा जाईल, हे
तुम या मूडवर कं वा तुम या लॅ नंगवर अवलंबूनच रािहलेलं नाही. आता तर तुमचा
आजचा दवस, दवसभर दुसरे तुम याशी कसा वहार करतात, यावर अवलंबून रा
लागला आहे! आिण तेही इतकं क एखा ा आनंदा या संगातील आनंद देखील तु हाला
मोकळे पणाने घेताच येत नाही. यातही कु णीतरी काहीतरी बाधा आणतंच. समजा आज
तु हाला काहीतरी मोठं यश िमळालं आहे, आिण तु ही हा आनंद साजरा कर यासाठी
संपूण कु टुंबासोबत बाहेर रे टॉरं टम ये जेवायला गेला आहात; अथातच सगळे खूश आहेत
हे वेगळं सांगायची आव यकता नाही. पण...आता जेवण सु च करणार असता, तेव ात
कोणीतरी तुम याबरोबर वाईट वागतं. ...झालं...जेवण अ यावर टाकू न वैतागून तु ही
घरी परत येता.
जरा िवचार करा... छो ा छो ा गो ीत जर तु ही इतके अ व थ होऊन िचडू
लागलात तर मग जगू कसं शकणार? जर तुम या यशाचा आनंददेखील तु ही साजरा क
शकत नसाल तर खूष कसे रहाल? असा जर येकजण तु हाला िवचिलत करायची मता
बाळगत असेल तर तुम या इत या मेहनतीचा आिण मजबूत मनसु यांचा काय उपयोग?
खरं सांगायचं तर या अंतगत ि म वा या अभावामुळे तु ही माणूस हणून िश लकच
नाही आहात. खरं तर आता तु ही एक व तूच झाला आहात. पंखा जसा असतो ना, बटण
दाबलं क फरायला लागतो. ...अगदी तशीच अव था आता तुमचीही झाली आहे, कु णी
बटण दाबायचा अवकाश क फरणं सु !
तु ही छान नटू न-थटू न िनघता, तेव ात कोणीतरी हणतं, हे काय घातलंय आज?
...झालं...पूण नशाच उतरते तुमची. आता तर तुमचा, तुम या वतः या िनवडीवर आिण
वेशभूषा कर या या प तीवर देखील िव ासच उरलेला नाही. िशवाय वभाव तर असा
बनवला आहे, क कोणी पुढे जाताना दसला नाही क या याब ल म सर वाटलाच
हणून समजा. जरा िवचार तर करा, क तु ही तुमची अशी कती कारची बटणं
बाजारात वाटू न ठे वली आहेत. ... ेमाचं बटण, खुशामत व स वहाराचं बटण, अपमानाचं
बटण, लबाडीचं बटण, तुलना आिण पधा यांचं बटण. आणखीही कोण या कोण या
काराची कतीतरी बटणंच...बटणं. याला जे हा वाटेल ते हा दाब याची खोटी क तुमचं
फरणं सु झालंच हणून समजा. आता तर तुम यापाशी तुमचं वयं फु रत असं बटण
रािहलेलंच नाही. आता तुम याजवळ ना तुमचं वतःचं ि म व िश लक आहे, ना
आपलं वतःचं असं काही असणार आहे. ल ात या, यामुळेच आता तु ही फ
ित यां या जगात जगायला लागले आहात.
...कोणी काही करायचा अवकाश, कं वा कु ठे काही घडायचा अवकाश, लगेचच
तुमची ित या येतेच. दुसरी आधी गती करते, आिण मागे तु ही ितचा म सर
करत राहता. दुसरी आधी काहीतरी टप णी करते. ...राग तु हाला नंतर येतो.
खुशामत कु णीतरी तुमची आधी करते, काम तु ही याचं नंतर करता. वतः पुढाकार घेऊन
काही करणं हे तर तु ही िवस नच गेला आहात. ...आिण याच कारणा तव दवस रा
चारही बाजूंनी तुमचा एखा ा व तूसारखा उपयोग के ला जात आहे. आिण ल ात या क
आयु यात सुख, शांती आिण यश हे माणसांना िमळत असतं, व तूंना नाही.
आिण ही ित या दे याची सवय फ इतर या तुम याशी असले या
वहारापुरती थोडीच मया दत रािहली आहे? एखा ा धमगु ं नी एखा ा न ा
लोभाची टू म सोडली नाही, क लगेच पोहचता ते अजमावून पाहायला. एखा ाला
कोण या तरी वसायात भरपूर पैसा कमवताना पािहलं क िवचार न करता तु हीही
घेता या वसायात उडी. कोणीतरी कोणतीतरी व तू िवकत घेतली रे घेतली, क
तु हीही धावता तीच व तू यायला! ...याला काय अथ आहे?
असो... तर आता िवचार कर याजोगी गो ही आहे क , मनु य या ित यां या
जगात जग यापासून वतःची सुटका कशी क न घेईल? यासाठी पिह यांदा हे समजून
यावं लागेल, क मनु याने या ित यां या जगात जग यास सु वात के ली कशी?
आप या सग या आनंदांची क ली याने दुसर्यां या हाती सोपवली कशी? आिण हे
‘दुसरे ’ही कसे? ...जे याला सुखाने जगूच देत नाहीत...आिण मग, तो आयु यभर हेच
रडगाणं गात राहतो, क कोणी शांततेनं जगूही देत नाहीए. अरे ा! हा तर नुसता मूखपणा
न हे, तर मूखपणाचा कळस झाला! असा कोणी ‘दुसरा’ कसा काय तु हाला शांतपणाने
जगू देईल? तो का हणून तु हाला यशा या मागावर नेईल? आयु य तुमचं आहे, मग
तु हालाच तुमचं ि म व अशातर्हेनं िवकिसत करावं लागेल, क फ तुमचं आयु यच
न हे, तर तुमची सुखं आिण दुःखं...आिण बाक सगळं च तुम या इ छेनुसार चालेल. ही
बाब तर सरळ सोपी आहे, मग तरीही येकजण का बरं चुकतोय?
याची दोनच कारणं आहेत. एकतर माणूस अहंकारापायी आप या आवडी-
िनवड या हजार या ा बनवतो. आिण गंमत हणजे तो हे फारच मो ा बुि वंताचं
काम आहे असं समजतो! असंही हे काम तो आप या बु ी या अंमलाखालीच करत असतो.
माझं, हणजेच माणसा या मनाचं या याशी काहीही देण-ं घेणं नसतं.
चला सोडा, आता तर यापुढे तो वतः बनवले या या आवडी-िनवड या यादी या
अवती-भवती न जाणे कसले कसले िस ांत आिण मा यता देखील पांघ लागतो. आिण
या सग या येत तो हळू हळू वतःचा एक थायी वभाव बनवतो. मग आयु यभर तो
या याच अवतीभवती फरत राहतो! ही एक अ यंत घातक अशी या आहे, यात
येक मनु य अ यंत वाईट कारे गुरफटू न गेला आहे. ...आिण यामुळेच याचा व तूसारखा
उपयोग के ला जात आहे. कारण मनु या या येक थायी वभावाचा फायदा घेतला
जाऊच शकतो.
आता इथं ‘ थायी वभाव’ हा श द नीट समजून घेणं गरजेचं आहे. कारण यानंच
तुम या अंतगत ि म वाची िव हेवाट लावून मनु याला व तू बनवलं आहे. असा
िवचार करा क तु हाला आयु य जगायचं आहे, क आवडी-िनवड ची यादी करत फरत
राहायचंय? अरे ...जे हा जे आवडेल ते हा ते करा...िवषय संपला. अशा या ा क न काय
सा य होणार आहे?
ही तर कमालच झाली. आधी यादी करा, मग यां याच आजूबाजूने िस ांत व
मा यता थािपत करा आिण यांनाच पांघ न वावरा. ... हणजेच, या यावर
आणखीनच प या रं गाचा मुलामा ा. मग काय, झालंच तुमचं क याण. कारण कु ठलीही
गो िज ीने ध न ठे व यास तोच तुमचा थायी वभाव बनत जातो...मग तुमची इ छा
असो वा नसो, तो तु हाला ित या दे यास भाग पाडतोच. आिण मग हळू हळू कोण या
गो ीवर तु ही काय ित या देणार आहात हे सग यांना माहीत होऊन जातं. बस,
तुमची जी ित या या कोणाला या कारे यां या िहताची वाटते, तो या गो ीचं तसं
बटण दाबून तु हाला या या इ छेनुसार ित या दे यास भाग पाडतो. आिण शेवटी या
सग या ग धळात तु ही हजार बटणं असणारं एक मशीन बनून राहता. ...आजपासून नीट
िनरखून बघा...तु हाला तुम या आजूबाजूला माणसं कमी आिण बटणं असलेली मशी स
जा त माणात दसतील.
आिण मग अशा मिश सचा फायदा घेणार्यांची तर जगात तशीही काही कमीच
नाही. तु हाला जर तुमची ित ा, मान-स मान ि य असेल तर, तु हाला अवहेलने या
बटणाने घाबरवून टाकलं जातं. तु ही या धमाला मानत असाल, या धमा या
रती रवाज वा थां या नावावर तु हाला लुटलं जातं. तु हाला तुमची तुती ऐकायला
आवडत असेल, तर खुशामतीचं बटण दाबून तु हाला रझवलं जातं. तु हाला जर एखादी
अ यंत ि य असेल, तर ित याब ल वाद उक न तुमचा मूड खराब के ला जातो.
सांग याचं ता पय हेच क येकजण आपाप या परीने येक िवचार, येक िस ांत,
आिण येक मा यता यांचा फायदा उठवतोच. आिण तु ही मा शेवटी फ दुसर्या या
हातच खेळणं बनून राहता. हणूनच िनयम, िस ांत आिण िवचार तु ही कतीही उ
मानून पांघरलेत तरीही शेवटी ते मूखपणाचेच िस होत असतात. असा आहे, मनु य,
याला वतः या बुि म ेचा इतका अिभमान आहे, याला सगळं च आधीपासून
ठरव याची काय आव यकता आहे? तो वेळ आ यावर आिण गरज असताना यो य िनणय
घेऊ शकत नाही का?
हणूनच या सग या चाल या- फर या बटणांपासून सुटका क न यायची
अस यास यासाठी एकच उपाय आहे, तो हणजे वतः या िनणय- मतेवरील िव ास
वाढवून हळू हळू पॉ टेिनअस हणजेच िणक िवचार व वहार यां यासह जगायला
सु वात करा! ... हणजे ना तुमची कोणती कायम व पाची आवडिनवड असेल, आिण ना
तुमचे कायम व पाचे कोणते िवचार व िस ांत असतील. यावेळी जे समोर
येईल... यावेळी याबाबत िनणय घेतला जाईल, अशी वृ ी! समजा तु हाला आज
चचम ये जा याची इ छा झाली, तर आजपुरते तु ही ि न. बाक उ ाचं उ ा. आज
तु हाला इटािलयन खा याची इ छा झाली, तर आजपुरते इटािलयन फू ड पसंत, पण
कायम व पी कोणताच दावा नाही. शेवटी या सग या येचं दु च समजून या.
तुमचे िवचार, तु हाला याबाबत िज ी बनव यास सु वात करतात. अशा कारे आ ही
रािहलात, तर तु ही या गो या बाबतीत भावूक होत जाता. भावूक झा यानंतर जर
तुम या या आवडीला समथन िमळत रािहलं, तर तु ही अगदी वतःलाही उधळू न
टाक यास तयार असता. तेच जर कु णी िवरोध दशवला तर लगेच तु ही तलवार उपसता.
... हणजेच तुमचा येक िवचार हा शेवटी तुमचीच कबर खोदणारा हणून िस होतो.
हणूनच तु ही पॉ टेिनअस िवचार आिण वहारांनी जग यास सु वात के लीत तर
लवकरच तुमची बाजारात फरत असणारी सगळी बटणं िड चाज होत जातील. मग
तु हीच वतः तुम या सुख-दुःखांचे मालक हाल. आिण जो वत: या सुख-दुःखांचा
मालक असतो, तोच आयु यात सहजतेने पुढे जाऊ शकतो.
चला तर...हीच गो आणखी एक उदाहरण देऊन समजाव याचा य करतो,
कदािचत यामुळे तु हाला ते लवकर समजेल. एक वडील होते...अ य विडलां माणे
तेसु ा चतुर आिण बुि मान होते. यांनी आप या मुलाला लहानपणापासून राम, आिण
ावण यांसार या आ ाधारक आिण कत िन पु ां या खूप गो ी सांिगत या हो या.
लहान मुलगाच होता तो, यामुळे या या बु ीचं कं िडश नंग लवकरच झालं. प रणामी
तो आप या िप या या आ ेत राहणारा अ यंत आ ाधारक असा मुलगा बनला. वडील जे
सांगतील. तेच तो करत असे. वडीलही एखा ा व तू माणे याचा चांगलाच फायदा घेत
होते. सकाळपासून रा ीपयत ते या याकडू न पु कळ कामे करवून घेत असत.
परं तु इथे मुलगाही, वडील िवचार करत होते िततका मूख न हता. लवकरच या या
ल ात आलं, क आ ाधारक अस याचा फायदा घेऊन याचे वडील या याकडू न िच ार
काम क न घेत आहेत. यां यापासून सुटका क न घे याचे उपाय तो शोधू लागला. मग
लवकरच याने असा िनणय घेतला क वडील जे सांगतील या या अगदी उलट करायचं.
मग आपोआपच ते कामं सांगणं बंद करतील. झालं, याने तसं करायला सु वात के ली.
वडील हणाले मड यात पाणी भर, क तो मड यात आधीचं असलेलं थोडं पाणी देखील
ओतून टाकायचा, वडील हणाले गायी या बछ ांना चारा दे, क तो घरातला चारा
उचलून बाहेर फे कू न ायचा. हे पा न वडील हैराण झाले. यांना कळे चना क याला
झालंय तरी काय? इथे मुलगा विडलांना हैराण झालेलं पा न मनातून खूप खूश झाला.
याला आपला िवजय झाला आहे असं वाटू लागलं.
परं तु वडीलही शार होते, यांनी ओळखलं क मी जे सांगतोय या या अगदी उलट
हा मु ामच करतोय. ठीक आहे...मग यांनी अशी श ल लढवली, क मुलाला उल ा
आ ा दे यास सु वात के ली. यांना मुलाकडू न कप ा या घ ा करवून घाय या
असाय या ते हा ते याला कप ा या घ ा क नकोस असं सांगू लागले. बस! मुलगा
कपडे घडी क न ठे वू लागला. या याकडू न बूट व छ क न यायचे असतील तर ते
सांगत- जा जरा बूट मातीत मळवून आण; बस, बूट व छ होऊ लागले. हणजेच गाडी
पु हा ळावर आली होती.
ितकडे मुलगाही काही कमी त लख न हता. या या ल ात आलं क उलट सांगून
वडील पु हा यांची कामं क न घेत आहेत. ...आिण कामं तर करायचीच नाहीएत ...मग
यावर उपाय काय? थोडा िवचार क न तो पॉ टेिनटीला शरण गेला. याने िप या या
येक आ े या बाबतीत िवचार क न या या वेळीच िनणय यायचा असं ठरवलं. इथे
मुला या या यु पासून अनिभ असले या िप याने स या जे चाललंय यानुसार, उलट
आ ा देऊन मड यातलं पाणी फे कायला सांिगतलं, तर मुलाने खरं च पाणी फे कू न दलं.
वडील च कत झाले. मग लवकरच विडल िवचार क लागले क कदािचत याने
पूव माणे दलेली आ ा पु हा सरळपणे मानायला सु वात के ली आहे क काय? हणून
विडलांनी याला आजमव यासाठी लगेचच दुसरी आ ा दली- बाळा बछ ांना चारा
घाल. पण मुलाने आता उलट के लं, विडलांनी दलेला चारा तो बाहेर फे कू न आला. आता
मा वडील अगदीच हैराण झाले. यांना समजेना क हे न काय चाललं आहे?
मुलाकडू न काम करवून यायचं तरी कसं? अशा कारे आणखी बरे च दवस यांनी य
के ले, पण ते जे काम मुलाला करायला सांगत असत, यात गडबडच होऊ लागली.
...शेवटी काहीच उपाय दसत नाही, असं पा न विडलांनी िवचार के ला क यापे ा
मुलाशी मोकळे पणाने बोललेलं बरं . कदािचत बोल यातून यावर काही उपाय िनघेल!
कारण जोपयत मुलगा आ ा पाळत होता, तोपयत याचा उपयोग क न घे यात
िप याला काहीच अडचण येत न हती. मुलाने दले या आ ां या उलट वागायला सु वात
के यावरही काही अडचण आली न हती. परं तु मुलाने वतः या मज नुसार याच वेळी
िनणय घेऊन वागायला सु वात के यावर मा सम या उ वली होती. हणून हरले या
विडलांनी मुलाला आप या जवळ बसवून ेमाने िवचारलं, बेटा, तू मला असा ास का देत
आहेस? कधी उलट वागतोस, तर कधी आ ाधारक होतोस... हे सगळं काय आहे?
िप याला असं शरण आलेलं पा न मुलगाही मोकळे पणाने हणाला- सरळ आहे बाबा,
आता मला चांगली समज आलेली आहे, यामुळे तु ही माझा व तूसारखा उपयोग क न
घेऊ शकत नाही. आता तु हाला जी कामं क न यायची आहेत, यासाठी फ आ ा न
देता, याब ल सरळ सरळ सांगावं लागेल, तसंच ती कर यामागची कारणंही तु हाला
मला सांगावी लागतील. आिण यानंतरच मी ती करायची कं वा नाही याचा िनणय घेईन.
कारण आता माझं ‘ ि म व’ िनमाण झालं आहे. िप याने सपशेल शरणागती प करली.
जसं तू हणशील तसं रे मा या बाबा!!
कदािचत आता तु हाला येक िवचाराची कती कं मत मोजावी लागते, हे
समजव याची गरज उरली नसेल. आता तर तु हाला हेही समजलं असेल क पॉ टेिनअस
िनणय घे या या तुम या सवयीमुळे तुमचं ि म व कती उजळू न जातं. चला तर मग.
आता मी तु हाला या सम ये या दुसर्या पैलूची ओळख क न देतो. या पैलूब ल समजून
घे यासाठी मी आिण तुमची बु ी या दो ही पूणतः वतं गो ी आहेत हे ल ात या.
यांवर कोणतंही ांड, कोणताही देव कं वा कोण याही श चं काहीही िनयं ण नाही.
उदाहरण ायचं झालं तर तु ही हवं यांना ह ा ितत या िश ा ा- कोणतीही स ा
तु हाला असं कर यापासून रोखू शकत नाही. मो ात मोठा िहटलर सु ा जा तीत जा त
के वळ तुमचं शरीर कै द क शकतो, परं तु मा या पातळीवर याला मनातून ह ा या
िश ा दे याचा अिधकार कु ठलाही िहटलर िहरावून घेऊ शकत नाही. याच माणे शरीर
या या अ व थेमुळे कं वा या या वतः या कारणांनी आजारी पड यास वतं आहे,
परं तु या आजारपणामुळे दुःखी हायचं क नाही हे ठरवणं मा मनु या या वतः या
हातात आहे.
आिण ठीक या माणेच हे मा य के लं क बा प रि थती सावरणं-िबघडवणं हे
तुम या हातात नाही, पण या प रि थतीमुळे िवचिलत हायचं क नाही हे सवथा
तुम याच हातात आहे. अगदी तसंच तु हाला कु णीही लाख राम व ावणबाळा या गो ी
सांगू देत, परं तु आंधळे पणाने आ ापालन करायचं क नाही, हे तुम याच हातात असतं.
यामुळे कृ पा क न तुम या या अ यु अशा वातं याची जाणीव तुम यात िनमाण होऊ
ा. ही जाणीव ओळखून वतःचं िहत साध याची जबाबदारी वतःवर या.
आिण इतकं क नही जर तुम या काहीच ल ात येत नसेल, तर संपूण मानव-
जातीचा इितहास वाचा. हा इितहास अशा वीरांनी ख चून भरला आहे, जे संपूणपणे
आप या मनाचे मालक बनून जगले आहेत. येशूचंच उदाहरण या. यांना सुळावर चढवणं
हे लोकां या हाती होतं, हणून यांनी येशूला सुळावर चढवलं. परं तु येशूला यांचे िवचार
बदल यासाठी भाग पाडणं, कं वा कतीतरी िखळे या या शरीरात ठोकू नही, यांना दुःखी
करणं हे लोकांना श य झालं नाही, ते यां या आवा यातलं न हतंच, आिण ते क ही
शकले नाहीत. ...शेवटी काय झालं; या येशूला यांनी मारलं, याचे िवचार पायदळी
तुडव याचे य के ले, तोच येशू आिण याचे िवचार दोघेही कायम व पी अमर झाले.
हेच हणणं, मी तु हाला भगवान बु ां या एका अितशय सुंदर उदाहरणाने देखील
समजावून सांग याचा य करतो. भगवान बु ामु याने आप या िश यांना आिण
िभ ुकांना िनयिमतपणे वचन देत असत. या काळात भारतात हंद ू धमाचं वच व होतं,
आिण भगवान बु हंद ू धम तर सोडाच, ई राचं अि त वदेखील मानत न हते.
यािशवाय, एकू ण सवच कार या दांिभकतेला यांचा ठाम िवरोध होता. साहिजकच
यांचे कतीतरी िवचार बर्याच जणांना खटकत असत. बरे च लोक यां यावर नाराज
सु ा होते, आिण काही माथे फ तर यांना मु ामून ास दे यासही मागे पुढे पाहत
नसत. पण ती लोकांची सम या होती... बु ांना जे बोलायचं व करायचं असे, ते, ते बोलत
व करतच असत.
असंच एके दवशी बु आप या िश यांना वचन देत होते. िश य, िभ ू आिण
आजूबाजूचे काही गावकरी मो ा ेमाने यांचा उपदेश ऐक यात त लीन झाले होते.
तेव ात लांबून एक माणूस भगवान बु ांना िश ा घालत धावत येऊ लागला. सगळे जण
त ध झाले, पण बु ांनी याकडे िवशेष ल दले नाही. ... यांनी यांचं वचन सु च
ठे वलं. तसाही तो माणूस अ यंत रागात होता, यात बु ांनी या याकडे दुल के याने
याचा पारा अिधकच चढला. रागाने बेभान झा यामुळे याला काय करावं हे समजलं
नाही, आिण तो जवळ जाऊन बु ा या अंगावर च थुंकला. आता हे पा न बरे च िश य
िचडू न उठू न उभे रािहले. बु ांनी हसून सग यांना शांतपणे खाली बस याची खूण के ली,
आिण आपलं वचन पु हा सु के लं. हणजेच यां या तं ीत आिण त लीनतेत काहीच
फरक पडला न हता. इथे तो मनु य सु ा याचा राग क न मोकळा झाला होता,
यामुळे तो गुपचूप िनघून गेला. आिण याबरोबरच ही घटना घडू नही न घड यासारखी
झाली.
पण दुसर्या दवशी मा कमालच झाली. ...काल यासारखेच आजही भगवान बु
वचन देत होते, आिण लोक मो ा ेमाने बु वाणी ऐक यात दंग होते. तोच काल या
माणसाने बु ांवर थुंकले होते, तो माणूस लांबूनच रडत येत होता. आिण मला मा
करा... मा करा असे ओरडतही होता. आिण आज तर तो थेट भगवान बु ां या चरणाशी
जाऊन पडला. बु ांनी आजही या याकडे फारसे ल दले नाही, वचन सु च ठे वले.
आता तर तो माणूस गयावया क लागला. शेवटी आप या अ ूंचाही बु ांवर प रणाम
होत नाही हे पा न याने बु ां या पायावर डोकं आपटू न आपटू न माफ माग यास
सु वात के ली. तो रडत रडत हणू लागला, मी काल जे काही के लं याचा मला खूप
पश्चा ाप होत आहे, कृ पा क न मला माफ करा, तु ही जोपयत माफ करत नाही,
तोपयत मी तुमचे पाय सोडणार नाही!
आता तर भगवान बु ांकडे ित या दे यािशवाय मागच उरला न हता. यांना
ित या देणं भाग होते. बस, यांनी आप या पायांव न याला उठवत हटलं, काल
तु या थुंक याचं मला वाईटच वाटलं न हतं, तर मी आज कोण या गो ीसाठी तुला माफ
क ? काल जे हा तू थुंकून तुझा राग के लास, ते हाच मी समजून गेलो होतो क तू
मा यावर इतका नाराज आहेस, क नाराजी कर यासाठी तु याकडे श द नाहीएत,
हणून तू मा यावर थुंकून तुझी नाराजी के लीस. ती गो ितथंच संपली. आिण आज
तू या कारे रडत रडत माझी मा मागतो आहेस याव न मा या ल ात आलं आहे क
तू काल जे के लंस याचा तुला पश्चा ाप होतो आहे. परं तु या दो ही सम या तु याच
हो या, माझा या याशी काय संबंध? याला हणतात अंतगत ि म व. आता अशा
ला कु णी कसं बरं िवचिलत क शके ल? याच कारे , तु हालाही भगवान बु ांकडू न
आपले दोर आप या हाती राख याची कला िशकू न घेतली पािहजे. जोपयत तु ही भ म
आिण खंबीर अशा अंतगत ि म वाचा पाया रचत नाही, तोपयत तुमचं दुःख आिण
िनराशा कधीही दूर होणार नाही.
एकू ण काय तर ि म व िनमाण कर या या संदभात मी दोन गो ी सांिगत या.
पिहली हणजे वायफळ िवचारांपासून वतःला वाचवा. कारण हे िवचारच हळू हळू
िस ांत आिण धारणा यांम ये प रव तत होत जातात. मग तु ही या िवचारांबाबत
आ ही होता व याचा प रणाम असा होतो, क तु ही या िवचारांकडे आकृ होऊन
िज ीने यानुसार वागू लागता. यामुळे सवात मोठे नुकसान असे होते, क तुमचा एक
थायी वभाव तयार होत जातो. आिण मग इथपासूनच तुमचा व तूं माणे वापर
हो यासही सु वात होते. याचं फळ हणून तुमची सुख-दु:खं तुम या िनयं णात न राहता
दुसर्यां या वहारांवर अवलंबून रा लागतात. आिण दुसर्यांचं काय! जे हा
तुम याकडू न एखादं काम करवून यायचं असेल, ते हा ते तुमचे कौतुक करतात, आिण
इतर वेळी मा उगीचच तु हाला िडवचून तुमचा संताप होईल आिण तु ही दुःखी हाल
असं वागतात.
...आिण तुम या िवचारांची आिण िस ांतांची कं मतच काय आहे? ु लकशा
कसोटीवर देखील ते तारमतीर होतात. समजा तु ही प े ि न आहात, आिण देव न
करो, पण तुम या मुलाला कोणा दहशतवा ांनी पळवून नेलं. यांनी मुलाला
सोड यासाठी एकच अट ठे वली, क तु ही तुमचा धम बदला. तु ही लगेच तयार हाल
आिण तु हाला झालंही पािहजे. पण असा आहे क , अशा िनरथक गो म ये मन
गुंतवावं तरी का? कारण क तुमचा कोणताही िवचार कं वा कतीही मोठा िस ांत का
असेना, तु हाला याची मोठी कं मत ही चुकवावीच लागते. आिण काळा या कसोटीवर
तर ते कधीच खरे ठरत नाहीत.
असा िवचार करा क तु हाला िवचार, िस ांत, कं वा संक प यांची आव यकताच
काय आहे? जे हा, यावेळी प रि थतीनुसार जे करणं यो य आहे, तेच कर याची मता
तु ही का नाही वाढवत? यामुळे एकतर तुम या बु ीचं कसलंच कं िडश नंग होत नाही,
आिण दुसरं तुमचे कॉि शअस, सब-कॉि शअस आिण अन-कॉि शअस माइं सही दुबळे होत
जातात. ... हणजेच तुमचा मदूही नेहमी तरतरीत राहतो, आिण मलाही उप व कर यास
फारसा वाव िमळत नाही. जसं समजा क , मायकल जॅ सन हा तुम या मते सव े
डा सर आहे. आता या िवचारात तर वाईट असं काहीच नाही. पण हा क ही गो
इथवरच थांबत नाही... मग हळू हळू तु ही या या िवरोधात काहीही ऐक याची मताच
घालवून बसता. प रणामी कु णीही काही बोललं तर तु ही दुःखी होता. इतकं च न हे, तर
संतापता सु ा. िनि तच हे िवनाकारण आहे. यापे ा चांगलं हे आहे क , जे हा हवं ते हा
मायकल जॅ सनचा डा स बघून याचा आनंद या, पण याबाबत कोणताही थ िवचार
बनवू नका. मग तुमचा मायकल जॅ सन व न उगीच संताप याचा कं वा दुःखी हो याचा
च उ वणार नाही. आिण कधी काही चचा झालीच तर याबाबत तु ही तकसंगत
वादाचा देखील आनंद घेऊ शकता. ...तसेच मायकल जॅ सन या िवरोधातील एखादी गो
खरी जरी वाटली तर तु ही या गो ीचा वीकार क न, तुमची आवडही यानुसार बदलू
शकता. अथातच, अशा कारे िवचारांना मोकळं सोड याचा आणखी फायदा असा क ,
तुमची सुधार याची आिण िशक याची मता दवस दवस वाढत जाते. आिण िनि तच
यांचा प रणाम हणून, हळू हळू तु ही परफे ट होत जाल.
हणूनच एकू ण काय, तर मला अशी आशा आहे क , तु ही तुमचं अंतगत ि म व
उजळवून टाकू न दुःख आिण अकारण उफाळणार्या रोज या रागापासून लवकरच
वतःची सुटका तर क न यालच, परं तु याचबरोबर परफे ट हो या या दशेने
आ मिव ासाने आणखी एक पाऊल पुढे टाकाल. आिण याकरता इतर फारसं काही क
शकला नाहीत, तरी िनदान हे तरी िनि त करा क , भिव यातील सगळे िनणय तु ही ऑन
द पॉट याल. इतकं के लंत तरी तुमची िवचार, िस ांत, आिण धारणा यापासून सुटका
होईल.
*****
यूनगंड
िवनाकारणच अनेक कार या यूनगंडांनी भावनांनी ासलेलं असणं हे मनु या या
अधोगतीचं ितसरं मुख कारण आहे. या यूनगंडां या ओ यामुळे तो चोवीस तास
आत या आत अ व थ असतो. खरं सांगायचं तर या गंड अथात कॉ ले समुळे तो
मोकळे पणाने जगूच शकत नाही. दवस-रा एखा ा खेळ यासारखा नाचत राहतो.
मनु या या सव कमीपणा या भावना के वळ या या बु ीमुळेच िनपजत असतात. आज
जर मनु य या कॉ ले समुळे ासलेला आहे, तर याचं एकच आिण एकमेव कारण हणजे
या या बु ीची िवचार कर याची प त हेच आहे. इथं हेही प पणे समजून या क मला
मा कु ठलाही कॉ ले स कधीही पकडत नाही.
असो, ही गो सिव तरपणे समजून घे यापूव , हा कॉ ले स हणजे न आहे तरी
काय, हे समजून घेणं मह वाचं आहे. कॉ ले सचा अथ असा आहे क , तु ही या
प रि थतीत आहात, जसे आहात कं वा जे काही आहात ते तु हाला मा य नाही. आिण हे
‘मा य’ नसणं हाच कॉ ले स आहे. पुढे जाऊन हाच कॉ ले स तुमचं आयु य नरकासमान
बनव यास पुरेसा िस होतो.
आता असा िनमाण होतो क हे ‘मा य नसणं’ ज मापासून तर आलेलं न हतं.
लहान मूल जसं व या प रि थतीत असतं, वत:वर खूश असतं. याला वतः या का या-
गोर्या, म तीखोर-शांत कं वा गरीब- ीमंत अस याची जाणीवही नसते. मग अशा
प रि थतीत याला मा य अस याचा कं वा नस याचा च कु ठे येतो? दुसर्या बाजूला
पािहलंत, तर संपूण सृ ीत कोणालाही यां या िविश ढंगाचं अस याब ल कोण याही
कारची नाराजी नाही. ना चं ना तारे , ना ही पृ वी यां या िविश ढंगाचं अस यावर
असंतु आहेत. तसंच ना हवा, ना पा याला वतः या िविश ढंगाचं अस यावर काही
त ार आहे. तसंच ना कोण या फु लाला ना का ाला यां या िविश कारे अस यावर
काही आ ेप आहे. याच माणे ना ही कोण या प याला, ना ा याला ना माशांना
यां या अस या या ढंगावर असंतोष आहे. िवचार कर याची बाब ही आहे क जर संपूण
िनसगातील कोणीच यां या अस यावर नाराज नाहीत; जर लहान मुलांना सु ा याची
जाणीव देखील नाही, तर मग मोठं होता होता हाच असंतोष मनु यात कु ठू न येतो?
िनि तच मनु याची ‘बु ीच’ मनु याम ये हा असंतोष पसरवते. आिण आ य हे क
हा असंतोष याला या या िहत चंतकांकडू नच दला जातो. मूल तर सरळ सरळ आप या
र याने म तीम ये पुढे जात असतं, पण थोडं मोठं होतं न होतं, तोपयत या या आयु यात
भूकंप येतो. आई-बाप व घरातील वय क मंडळी हात धुवून या या मागे लागतात.
या याशी सतत तुलना मक गो िवषयीच बोलत राहतात. हे करायलाच हवं, हे क
नये...ते करणं चांगलं, हे करणं वाईट! ... यानंतर तर शालेय जीवनात वेश करताच
िश कां या तावडीत सापड यावर तर याची अव था आणखीच दयनीय के ली जाते.
कारण इथूनच या या आयु यात तुलना मक िशकवण चा भडीमार सु होते. हा मुलगा
बघ! कती शांत आहे...नाहीतर तू! कती म ती करतोस! तो अ यासात कती शार आहे,
आिण तू मा कती ढ! तो मुलगा बघ, या या आई-बाबांचं व िश कांचं सगळं ऐकतो,
आ ाधारक आहे...आिण तू मा कु णाचंही...जरा सु ा ऐकत नाहीस!
आता असा आहे, क िश कांना मा यांनी के ले या तुलनांचा मुलांवर काय
प रणाम होत असेल याची सुतराम क पना नसते. िशवाय घरातील पालक आिण वय क
मंडळ नाही याची समज नसते. दोघंही अजाणतेपणी मुलांवर तुलनांचे व ाघात करत
राहतात. िबचारं मूल पार ग धळू न जातं. कारण ते जसं असतं... यातच खूश असतं. पण
या िबचार्याचं चालतं कु ठे ? शेवटी एकदा न हे, तर अनेकदा असं य माणसांकडू न के ली
जाणारी तुलना या याही मनात घर क लागते. िबचार्याला याची इ छा असो वा
नसो, यां याकडे ल देणं भाग पडतं. ...आिण मग तो चांगलं-वाईट वीकारायला आिण
समजून यायला सु वात काय करतो, याचं आयु यच बदलून जातं. याचा सग यात
पिहला आिण सग यात वाईट प रणाम असा होतो क , तो वत:चाच अ वीकार करणं
चालू करतो. अशा कारे वतः या अस याबाबतच असंतु ता बाळग यास सु वात के ली
क या या मनात अनेक बाबतीत कमीपणा या भावना िनमाण होऊ लागतात. ...आिण
मग अशा कारे या या अ यंत सुंदर अशा जीवनात कॉ ले सचं पदापण होतं. हणजेच
एकू ण काय तर सतत तुलने या छायेखाली होणार्या िशकवणीमुळे मनु या या आयु यात
कॉ ले स िनमाण होतो.
मग आता असा िनमाण होतो क या तुलना मक िशकवणीची खरोखरच
आव यकता आहे का? खरोखर अशा गो ी करणं यो य आहे का? नाही...मुळीच नाही!!
आिण हेच समजून घे याकरता जरा एकवेळ सृ ीवर नजर फरवा आिण पहा, ितथे गो ी
या फ आहेत. कु ठलीच गो ही चांगली कं वा वाईट नाही, कु ठलीच गो ही तु छ कवा
े नाही. संपूण सृ ीत मनु य सोडला तर कु णीही कु णाशीही तुलना करताना दसत
नाही. आिण कोणीच कोणाशी तुलना करत नस यामुळे कु णालाही आप या चांगले
अस याचा कं वा मोठे अस याचा गव नाही. याच माणे कु णालाही आप या छोटे कं वा
तु छ अस याची लाजही नाही. इथे कोण याही दगडाला तो मौ यवान िहरा अस याचा
गव नाही तसंच कोण याही दगडाला तो एक साधा दगड अस याचा कमीपणाही नाही.
इथे कोणताही िहरा सा या दगडाला हणत नाही क चल दूर हो! मी चमचमणारा िहरा
आहे व तू फ र यातला साधारण दगड आहेस! नाही, दोघेही वतःब ल समाधानी
अस याने कु णीही वतःला बदल याचा य ही करत नाही.
परं तु माणसा या बाबतीत मा असं होऊ शकत नाही. कारण कु टुंबीय आिण िश क
सतत मुलांची तुलना क न क न यां या मनात यां या वतःब ल असंतोष िनमाण
करतात आिण यामुळे अगदी कोव या वयापासूनच मुलं वतःला बदल याचा य क
लागतात. इथूनच मुलां या एकू ण र्हासाला सु वात होते, अ यंत आनंदात जगणार्या
बालकां या आयु यात अशा कारे कॉ ले स िनमाण होऊ लागतो. हा कॉ ले स येताच
शांत मुलगा म तीखोर हो याचा य करतो व लबाड, म तीखोर मुलगा शांत हो याचा
य क लागतो.
आता असा आहे क मनु याला वतः या आयु याचा िवकास कर यासाठी
वतःचं मूळ व प बदल याची गरज आहे का? आिण याहीपे ा मोठा असा आहे क
तो खरोखरच वतःचं मूळ प बदलू शकतो का? आिण बदलू शकतही असेल तर
मह वाची बाब ही आहे क तो वतःचं मूळ प बदल याची ेरणा कु ठू न घेत आहे?
या सग या श्नां या गद त पिह या श्नाचं उ र शोधायचं तर माणसाला
आपलं मूळ व प बदल याची काहीच आव यकता नाही. कारण तो जसा आहे याच
प तीने या या आयु याचा िवकास होऊ शकतो. या माणे सृ ीत हजारो कारची
रं गीबेरंगी फु लं आहेत, आिण येक फू ल हे वतः या जागी अ यंत सुंदर, एकमेव आिण
मनोहारी आहे, याच माणे इथं लाखो कारची माणसं आहेत, आिण येकजण
आपाप या े ात मह वपूण आहे. ही गो तु हाला समजो अथवा न समजो; परं तु या
सृ ीतील अगदी छो ात छो ा गो ीला देखील वतः या अि त वा या मह वाची
जाणीव आहे. भलेही तु ही माणसांनी गुलाब व कमळ यांना जरा जा तच मह व दलेलं
आहे. ...पण पहा, यामुळे इतर फु लांना कु ठलाही कॉ ले स पकडत नाही. फु लांनाही
माणसां या या ‘फस ा तुलना मकतेची’ क पना आहे. यांना हे ठाऊक आहे क , या
अस या मूखपणाचा काहीही उपयोग नाही. आिण याच कारणा तव कु ठलेही फू ल, कधी
कमळ कं वा गुलाब बन या या य ात दसत नाही. फू ल कोण याही जातीचं
असो...पूणपणे उमलून तृ होणं हे एकच याचं येय असतं!! तसंच मनु य सु ा या
ितभेचा धनी असो, कं वा कसाही असो, या या आयु याचं येयही एकच असायला हवं.
आप या ितभांनी तृ होऊन याने याचं आयु य धुंदीत, मजेत आिण भरभ न जगायला
हवं.
परं तु असं होत नाही. लाखांमधील एखादाच असं क शकतो. ...अ यथा या याच
कु टुंबातील लोक, िश क आिण समाजाचे ठे केदार सगळे िमळू न याला िनरिनरा या हीन
भावनांनी इतकं ासतात क , अशा हीन भावनेनं त असणारा हा माणूस मग वतःला
बदल या या य ात मशगूल होऊ लागतो. गंमत अशी क यांचं ऐकू न तो वतःला बदलू
पाहत असतो, ते सव वतःच हजारो कार या कॉ ले सम ये अडकलेले असतात.
पालकांना तर वाटतं क ते जसे आहेत तसंच मुलांनीही असायला हवं. आता समजा एकाच
घरात दोन मुलं आहेत, एक शांत तर दुसरा म तीखोर तर यात या एकाची तर शामत
आलीच हणून समजा. आई-बाप जर लहानपणी बदमाश असतील, तर िबचार्या शांत
मुलाचं जगणं तुलना करक न कठीण क न टाकतात. आिण तेच आई-वडील जर शांत
वृ ीचे असतील तर लबाड कं वा म तीखोर मुलाला िश ा देऊन देऊन नुसते हैराण
क न टाकतात. इतकं कसं काय समजत नाही यांना, क एक मूल म तीखोर आिण दुसरं
शांत असलं, तरी दोघे आपाप या जागी मह वपूण आहेत. पण नाही...बुि मान आहात
ना, हणून तुलना तर तु ही करणारच! वत:चं आयु य भले कसं ही असो, पण मुलांनाही
आप यासारखंच बनवायचंच आहे.
तसंच िश कांम येही वतःचे यूनगंड असतातच. िश क हो याची ती कं वा
बळ इ छा तर हजारांमधील कु णा एकालाच असते, ब तांशी लोकांनी शेवटचा उपाय
हणून िश क पेशा प करलेला असतो. असे लोक तर काहीही समजून घेत यािशवायच
पिह या दवसापासूनच मुलांवर ‘तुलना मक िशकवणी’चा मारा करत असतात. खरी
गो तर अशी आहे क , मुलांना काय व कशा कारे िशकवावं आिण यांचं संगोपन कसं
करावं हे ना पालकांना जमतं ना िश कांना!
इथे मूळ असा आहे क या सग या तुलना कराय याच कशाला? फ यासाठीच
ना, क मुलाने मोठं होऊन कोणीतरी बनावं? तर मग तो काय होणार, कोण या े ात
यश िमळवणार हे कोण ठरवणार? हजारो कारची े आहेत ितभेची, लाखो प ती
आहेत जग या या, आिण करोडो कारची माणसं आहेत. अशावेळी चांगलं-वाईट अशी
तुलना करत बस यापे ा, मूल वतः या ितभेनुसार आिण यो यतेनुसार आप या
जग याचा माग वतःच िनवडत असेल तर ते अिधक चांगलं नाही का? कारण िव ान,
कला, गायन, संगीत, िच कला, रं गकाम, का , लेखन, खेळ, धम, राजकारण, समाजसेवा
सारखी हजारो े ं आहेत. इथं मी आणखी एक गो प क इि छतो क तुमची बु ी
कं वा तुमचे ि कोन काहीही असू देत, पण मा या पातळीवर धम सु ा यामधीलच एक
े आहे. कोण जाणे मुलाची ितभा कं वा वभाव कोण या े ाशी अिधक िमळता-
जुळता असेल? हणूनच कोणीही कोणा याही सांग याव न, समजव याव न कं वा
उ ु के याने वतः या आयु याचा माग िनवडू शकत नाही. येकालाच वतःची
ितभा आिण वभाव ओळखूनच आप या आयु याचा िनणय यायचा असतो.
परं तु एखा ाने वतः या ितभेनुसार काही कर यापूव च तु ही हजारो कार या
तुलना क न या या मनात एखा ा भल याच े ािवषयी मह वाकां ा जागी करता.
परं तु यामुळे होतं काय? तु हीच िवचार करा, एिडसनला िच कार बन यास भाग पाडलं
गेलं असतं तर काय झालं असतं? कं वा मग शे सिपअरने िव ानाचे योग के ले असते
तर...? मग का हणून आई-वडील आप या मुलांना डॉ टर कं वा इं िजिनअर बन यास
उ ु करतात? असंही असेल क ते मूल पेले कं वा मोह मद अली यांसारखी खेळातली
ितभा घेऊन ज माला आलं असेल. हणून, कृ पा क न िनरथक तुलना करक न याला
चुक या मागाला लावू नका. ...नाहीतर इतर े ातली ितभा तर ते वतःत कधी
िवकिसत क शकणारच नाही परं तु याचबरोबर ते वतः या े ातील ितभा देखील
घालवून बसेल. आिण अशी आयु यभर अपयशीच राहील, हे सांग याची
आव यकता नाही. फ इतकं च नाही तर आयु यभर िनरथक अशा हजारो
यूनगंडांनीदेखील त होईल. आिण हेच मी िवचारले या दुसर्या आिण ितसर्या
श्नाचं उ र आहे. लाख य क नही माणूस वतः या मूळ पाला िवस शकत
नाही, आिण पूणपणे बदलू तर अिजबातच शकत नाही. एकं दरीत काय तर याचे हे य
िनरथकच िस होतात.
आता चौथा आिण मह वाचा असा क मूल वतःला बदल याची ही ेरणा
कु ठू न घेत असतं? तर याचं उ र असं क , वतःत बदल घडवून आण याची ही ारं भीची
ेरणा मूल या या पालकांकडू न आिण िश कांकडू न वारं वार के या जाणार्या तुलनेमधून
आिण यां याकडू न द या जाणार्या िशकवणीतूनच घेत असतं. आता असा आहे क
हे सगळे जण ही ेरणा कु ठू न घेत असतात? तर याचं सरळ सरळ उ र आहे- समाजातून!
याचा सव लोक एक िह सा आहेत. आिण हा समाज हणजे आहे तरी काय? ही एक अशी
व था आहे, जी आप या िवचारांनुसार लोकांना घडवू पाहत आहे. असं के यानेच
मनु याचं आयु य घडेल असं याचं हणणं आहे! आिण हेच कारण आहे क येक
समाजाने आपले िनयम आिण िस ांत यांचं कवच ओढू न घेतलं आहे, िशवाय यानुसारच
सग यांनी वागावं आिण तसंच पुढे जावं असा यांचा ह ही आहे. परं तु असा आहे क
लाखो लोकांनी िमळू न बनले या या समाजा या हजार वषा या य ांनंतर देखील
मो ा मुि कलीने हजारांत एखाद-दोन च यश वी झाले या दसत आहेत! आिण
हीच गो , मनु याला आप या सा यात बसव याची समाजाची िज कती चुक ची आहे,
हे िस कर यास पुरेशी आहे. एकू ण सांगायचं ता पय असं क , समाज, जो मनु याला
बदल या या ेरणेचा ोत आहे, तो वतःच अपयशी आिण दुःखी आहे. इतकं च नाही, तर
तो वतःच हजारो कार या यूनगंडांनी त आहे. आिण हे स य तर सव ुत आहे क ,
या वृ ाची मुळंच पोकळ असतात यावर सुंदर आिण सुवािसक फु लं कधीही उगवत
नाहीत. हणजेच सग या तुलना मक िशकवणी या मुळातच दोष आहे.
चला, हे तर िस झालं क तुलना मक िशकवण चुक ची आहे आिण ही काही
मुलांची वतःची इ छादेखील नाही! मुलं तर जशी असतात याच कारे आयु य पुढे
ने या या य ात असतात. ही सगळी तुलना मक प तीची िशकवण तर यां या
आईविडलांकडू न यां यावर बळे च लादली जाते. हणूनच हा समजूतदारपणा
पालकांनीच िवकिसत करायला हवा, क आप या मुलांची तुलना वारं वार इतरांशी क
नये, कं वा यांना इतरांसारखं बन याची ेरणा देऊ नये. उलट मी तर हणतो क यांना
जसं आहेत तसंच रा देऊन यांचा हात हातात घेऊन यां यात िव ास िनमाण करा,
आिण यांना यां याच मागाने पुढे जा यास ो सािहत करा... मग पहाच,
कॉ ले सिशवाय मोठं होत जाणारं हे मूल काय काय क न दाखवतं ते!
खरं तर, मुलांनीही इतरांमुळे े रत होऊन अकारण वतःला बदल या या
इ छेपासून वतःचा बचाव करायला हवा! कारण ते जसे आहेत, ितथपासूनच यां या
आयु याचा माग खुला होणार आहे. जर कु ठे बदल याची आव यकता भासलीच तर याने
वतः या अनुभवां या आधारावर बदलावं; कु णा याही सांग यानुसार कं वा
दबावाखाली न हे. तसंच कु णापासून ेरणा घेऊनही न च नाही.
खरं सांगायचं तर मला हेच समजत नाही क दोन म ये तुलना होऊच कशी
शकते? इथं येक असाधारण आहे, या यासारखं ना कु णी कधी झालंय ना कधी
होणार आहे, ही गो तुम या मना या गा यापयत पोहोचू ा. मग या तुलना कशासाठी?
अ जावधी या जनसं येम ये जर कु णाचा चेहराही एकमेकांशी िमळता जुळता नसेल तर
मग कोणाचेही मन आिण जीवन एकसारखं अस याचा च येत नाही! जर संपूण
मनु यजातीत िमळतं-जुळतं काही असेल तर ते हणजे यश वी होऊन आयु य आनंदात
जग याची यांची इ छा. परं तु तुलना मक प तीची िशकवण ही यात येणारी सग यात
मोठी अडचण ठरत आहे.
वाढ या वया या मुलांकडे जरा िनरखून पहा...आिण थोडं वतः या वाग याकडेही
ल ा. कोण याही लहान मुलाला समजत नसतं क तो या याशी खेळत आहे तो
नोकराचा मुलगा आहे कं वा गरीब आहे. ... याला फ या याशी खेळ यात रस असतो.
परं तु बुि मान वय क माणूस मा के वळ याला उचलून घरात आणत नाही वर हेही
समजावतो क या याबरोबर तो खेळत होता तो हीन वगाचा आहे. पेरतात आपलं
तुलनांचं बी या या डो यात! आिण मग शाळांम ये तर काय तुलनेिशवाय आणखी
काहीही घडतच नसतं. अशाने मुलांम ये कॉ ले स िनमाण हो यास सु वात होते.
इथपयत सु ा ठीक...पण मग नंतर तुलना कर याचा माणसाचा वभावच बनत
जातो. आिण हे तर आणखीनच भयावह आहे! धम असो वा समाज, िश ण असो वा
िवचार हे सगळं िनमाण तर मनु यानेच के लं आहे! आिण हणून तो आप या या तुलना
कर या या वभावाला रोखू शकत नाही. माणसाची तुलना कर याची सवय तर अशी
काही कमालीची आहे क याने न ांम येही तुलना के लेली आहे. गंगा पिव ...बाक न ा
सामा य! आमचा देश व आमचा धम तेवढा महान- बाक सगळे तु छ!! ... हणजेच
आधीच हजार तुलनांचा मारा क न यूनगडांत पूणतः बुडाले या मुलावर धम व
समाजा ारे आणखी ढीगभर तुलनांचं ओझं लादलं जातं. खरं च काय भा य असतं मुलांचं!
ते आई-विडलां या संप ीचे वारस बनायचं ते हा बनतातच, परं तु याआधीच यांनी
वीकारले या समाज आिण धमा या ारे यां या यूनगडांचे ते वारस बनतात.
ठीक आहे, असो...! आता मनु यात लहानपणापासूनच यूनगडांची भावना
कशा कारे जवली जाते हे समजून घेतलं. आिण अशा कारचा गंड िवकिसत हो याला
तुलना मक िशकवणच जबाबदार आहे, हेही समजून घेतलं. आता थोडं हे समजून घेऊ क
खरोखर हा कॉ ले स हणजे न काय आहे? हेच क तु हाला वाटतं मा यात इतरांपे ा
काहीतरी कमी आहे, कं वा मी इतरां या मानाने दुबळा आहे! पण स य पाहता, तसं
नसतंच, ना तुम यात काहीही कमतरता असते, आिण ना ही तु ही दुबळे ही असता. स य
तर हे आहे क तु ही...‘जसे आहात तसे आहात’! आिण असे आहात याचा अथ असा आहे,
क तु ही सग यां न िनराळे , नवीन आिण एकमेव आहात! आिण जर तु ही एकमेव,
नवीन आिण सवथा िभ आहात तर तुलना होऊच शकत नाही.
असो! इतकं समजून घेतलंच आहे तर मग तु हाला कॉ ले ससंबंधी एक अनोखी
गो सांगतो. ती हणजे कॉ ले सचा फ एकच कार अि त वात असतो, तो हणजे
इि फ रऑ रटी कॉ ले स! सुिप रऑ रटी कॉ ले स नावाची कोणतीच गो
अि त वातच नसते. िनि तच तु हाला आ य वाट यावाचून राहणार नाही! कारण
तु ही अनेकांना या सुिप रऑ रटी कॉ ले सने पछाडलेलं पािहलं असेलच. तर, तुमचा
हाच गैरसमज दूर कर यासाठी मी ही चचा छेडली आहे. हणूनच पुढे ही गो समजून
घे याकरता पु हा एकदा आठवा क मनु यात हा कॉ ले स कसा िनमाण होतो? आिण हे
मी अनेकदा सांिगतलं सु ा आहे, क तुलना के याने कॉ ले स िनमाण होतो. आिण
वाभािवकपणे तु हाला इतरांपे ा हीन ठरव यासाठीच मु यतः तुलना के ली जाते. मग
याचा प रणाम असा होतो क हळू हळू तु हांलाही आप यात काहीतरी कमतरता आहे असं
वाटू लागतं. आिण इथूनच खेळात आणखी रं ग भरला जातो. सु वाती सु वातीला तु ही
ही कमतरता भ न काढ याचा य करता, पण जे हा ते सा य होत नाही; ते हा मग
तु ही सुिप रऑ रटी कॉ ले सचं आवरण ओढू न घेता. हणजेच तुम या अंतरं गातील दुःख
कं वा कमतरता याचा कु णाला थांगप ा लागू नये हणून तु ही या गो चा आधार घेता
यालाच तु ही सगळे सुिप रऑ रटी कॉ ले स या नावाने ओळखता. सांग याचं ता पय,
मनु यात दसणारे सगळे सुिप रऑ रटी कॉ ले स मुळात या या अंतगत लपले या
इि फ रऑ रटी कॉ ले सब लच सूचना देत असतात. परं तु वा तवात सुिप रऑ रटी
नावाचा कॉ ले स अि त वातच नसतो. हणून जर तु ही हे समजून घेतलंत तर कु ठ या
माणसा या आत काय चाललं आहे, कं वा याचं आयु य कसं तीत होत आहे हे तु हाला
सहज समजेल! कारण मग या मनु या या आतील इि फ रऑ रटीची भावना ओळखणं
फारसं कठीण जात नाही. या या येक इि फ रऑ रटी मागे दडलेलं दुःख तुम या ल ात
येईलच.
चला ही गो काही उदाहरणांनी समजून घेऊया. मनु या या आत लपलेला
इि फ रऑ रटी कॉ ले स कसा काय सुिप रऑ रटी कॉ ले स बनून बाहेर पडतो? समजा
एखादं वृ दा प य तुम याकडे भेटायला आलंय. यां या सग या मुलांची ल झालेली
आहेत व सगळी यां याबरोबर एक च राहत आहेत. आिण देव न करो, परं तु खरं तर ते
वृ दा प य वतः या मुला-सुनांमुळे दुःखी आहे, यांची मुलं आिण सुना यां याकडे पुरेसे
ल देत नाहीएत असं यांना वाटत असतं. नीट पािहलंत तर तुम या ल ात येईल क ,
िवनाकारण येक गो ीत ते दोघं हणत राहतात क आमची मुलं-सुना आ हांला खूप
सुखात ठे वतात. पण नीट समजून घेतलंत तर ही वेळी-अवेळी पु हा पु हा सांिगतली
जाणारी गो , जी यां या सुिप रऑ रटी या पात बाहेर येत आहे, ती यां या आत
दडले या दुःखाची एक झलक आहे असं समजायला हरकत नाही. ...आिण शहा यास
सांगणे न लगे! हे प समजा क फारसा अथ नसले या गो ी मनु य िवनाकारण पु हा
पु हा ते हाच सांगत बसतो, जे हा या या मनात या या अगदी उलट असं काहीतरी
चाललेलं असतं.
वर सांिगतलेली गो काहीशी अशातर्हेनं समजून घेता येईल. एखादी पु हा
पु हा हणत राहते- काय हणता? अजून तर मी त ण आहे. याचा प अथ असा होतो
क तो माणूस आता त ण नाहीए. असा माणूस फार नाही तरी िनदान प ास वषा या
जवळपास तरी पोहोचला असेलच. कारण कोणताही त ण माणूस कधीही मी अजून त ण
आहे, असं हणणारच नाही. ... याला काही अथच उरणार नाही मग! सांग याचं ता पय
प असं क , जे हा एखादी बाहेर अशा फु शार या मारत असते ते हा आत कु ठे तरी
या गो ीची कमतरता न च असते. हणूनच कृ पा क न याला सुिप रऑ रटी कॉ ले स
न समजता आत दडले या इि फ रऑ रटीचा संकेत आहे असंच समजा. बघा, यामुळे कती
पटकन मनु याची खरी दुःखं कती सहजग या तु ही ओळखू शकाल.
आिण गंमत अशी क बाहे न ओढू न ताणून दशवली जाणारी ही सुिप रऑ रटी
माणसाकडू न कती तर्हेची हा या पद काय करवून घेते याकडे कु णाचं ल च नसतं. परं तु
आजपासून नीट ल देऊन आप या आजूबाजूला पािहलंत तर तु हाला रोजच असे दोन-
चार संग न च पहायला िमळतील. खरं पाहता मनु याने पांघरले या या
सुिप रऑ रटीने याला एक खेळणं आिण अगदी हा या पद पा बनवून ठे वलं असतं,
आिण तरीही याला यातलं काहीच समजत नसतं. बर्याचदा असं पाह यात येतं क खूप
बायकांना मोठा गव असतो क यांचे नवरे यां या अगदी मुठीत आहेत. ितची मुलं ितचं
सगळं ऐकतात. पण वा तिवक प रि थती अशीच असेल असं नाही. हीच गो एका
उदाहरणा ारे समजून घेऊया! ...एकदा एका छो ा मुलाने विडलांना िवचारलं, बाबा,
मी खेळायला जाऊ?
बाबा हणाले, मी तुला खेळायला नाही हणतच नाही, तसंही खेळ हा मुलां या
आरो यासाठी चांगलाच असतो, पण ब धा तुझी आई तुला नाही हणेल!
मुलाला वाईट वाटलं! तो िवचार क लागला क आईचा अडसर कसा दूर
करायचा?...विडलांनाही हाच िवचार सतावू लागला. तेव ात विडलांना आप या
बायकोला असले या इि फ रऑ रटी या भावनेची आठवण आली. यांनी एकदम
उ साहाने मुलाला सांिगतलं- जा, आईला जाऊन सांग क मला खेळायचं आहे, पण बाबा
नाही हणतात! बघ तुझं काम होऊन जाईल.
मुलगा लगेच आईकडे गेला, आिण बाबांनी जे सांगायला सांिगतलं होतं ते आईला
रडत रडत सांिगतलं! झालं, आई लगेच अगदी तावातावाने फु शारक मारत मुलाला
हणाली - जा, ज र जा! मी बघतेच बाबा कसे नाही हणतात ते! पािहलंत! आईची
दबलेली इि फ रऑ रटी, ‘सुिप रऑ रटी’ बनून कशी बाहेर पडली आिण पािहलंत बाप-
बे ाने िमळू न ितचं कसं खेळणं बनवून टाकले ते!
हेही जाऊ ात! हीच गो तु हाला आणखी एक छान उदाहरण देऊन समजावतो!
एकदा मनु याचं अनुकरण करता करता एका संहा या वाढ या वयातील बछ ालाही
इि फ रऑ रटीची भावना ासू लागली. खरं तर झालं असं क , या शांत अशा बछ ाची
तुलना या याच वया या भयानक ू र अशा बाक िपलांशी सारखी सारखी होऊ लागली.
याला यामुळे खरं च असं वाटू लागलं, क तो िशकार वगैरे कर यास समथ नाही. झालं...
एक दवस या या आत दडले या या इि फ रऑ रटीने सुिप रऑ रटीचं व प धारण
के लं! मग काय? तो एकटाच जंगलात जायला िनघाला. आज तर याला या यातलं
संह व बाहेर दाखवायचंच होतं! थोडं दूर जाताच याला समो न एक ह रण येताना
दसलं. याने डरकाळी फोडू न याला िवचारलं- माहीत आहे मी कोण आहे?
समोर संकट पा न ह रण जरा लटपटलंच! पण मग लगेच याने वतःला
सावरलं...आिण मग अडखळत कसंबसं हणालं...तु ही तर संह आहात... हणजे जंगलाचे
राजे!
हे ऐकू न या बछ ाची छाती गवाने अगदी फु लून आली! या या आत दडलेला
इि फ रऑ रटी कॉ ले स मग राजा अस या या अिभमानाने भ न गेला. याने हरणाला
जायला सांिगतलं खरं ...पण यानंतर याची चालच बदलून गेली. पुढे जरा लांब गे यावर
याला एक को हीण दसली. तो लगेच को हीणीपाशी पोहोचला...असाही याला माज
तर चढला होताच. ... याने को हीणीला सरळ के ला. ...सांग बरं , जंगलचा राजा कोण
आहे?
को ाची जात तर तशीही धूत! या बछ ाला इि फ रऑ रटी कॉ ले स पकडला
आहे हे ल ात यायला चतुर को हीणीला जरादेखील वेळ लागला नाही. ितने मो ा
चाणा पणे या यातील इि फ रऑ रटीला ग जारत हटले, तु ही तर या जंगलाचे भावी
राजे आहात आिण खरं सांगायचं तर मला तर तुम यात आ ापासूनच राजाची सगळी
ल णं पुरेपूर दसून येत आहेत. आधीच गवाने फु लून गेले या बछ ाला हे ऐकू न तर
अहंकाराने फु शा न वेड लागायचीच पाळी आली. या यातील यूनाची भावना आता
आणखी वाढलेली होती. ...आधीपे ा कतीतरी मदो म पणे तो चालू लागला.
...तेव ात दु न चालत येत असलेला एक ह ी याला दसला. सुिप रऑ रटी आता
या यावर पूणपणे वार झाली होती. मग काय, गेला ह ीजवळ व मो ा उ म पणे
याने ह ीला िवचारलं- ‘काय रे , जंगलचा राजा कोण आहे?’
आता ह ी हणजे ह ी असतो...तो शांत होता, याने या बछ ाकडे फारसं ल
दलं नाही. संहा या बछ ाने पु हा एक-दोनवेळा तेच िवचारलं. ...पण ह ीकडू न
काहीच ितसाद येईना! आता यामुळे काही अंशी याचं गवहरण झालंच होतं, परं तु
आपला वकू ब जरा टकू न रहावा हणून याने शेवटी ह ी या कानापयत उडी मा न
िवचारलं- ‘सांग, जंगलचा राजा कोण आहे?’
आ ापयत या याकडे दुल क न याला अपमािनत करणार्या ह ीला याचं हे
वागणं मा मुळीच खपलं नाही. याने इकडे-ितकडे न पाहता या बछ ाला स डेत
गुंडाळू न फरवत लांब िभरकावून दलं!! िबचार्या संहा या बछ ाला बर्याच
जखमाही झा या. तरीही तो िह मत क न उठला, कसाबसा खुरडत खुरडत ह ीजवळ
आला व दोन पायांवर उभं राहत मुळमुळीत आवाजात हणाला-
‘ह ीदादा...ह ीदादा...माहीत न हतं तर नाही हणायचं होतं ना! यात इतकं
िचड यासारखं काय होतं?’
ब स, मोठं होता-होता अशा क येक गंडांनी ासलेला येक मनु य, बाहे न
अशाच तर्हेने सुिप रऑ रटी दाखव या या य ात फरत असतो. आिण जशी अव था
या बछ ाची झाली, शेवटी तशीच अव था या मनु याची देखील होते. हणूनच वारं वार
जर वतःचं हसं क न यायचं नसेल, तर कृ पया वतःची तुलना कु णाशीही क च
नका...नाहीतर लवकरच तु ही वतःला अनेक कार या कॉ ले सेसनी त झालेलं
पाहाल! आिण मग हे कॉ ले स लपिव यासाठी बाहे न जात-पाती या सुिप रऑ रटीचं
पांघ न ओढू न फरत राहाल. परं तु जी गो तुम यात नाही...ती नाहीच, नसतेच!
अकारण यामुळे वेळोवेळी त डघशी पडू नका! तु ही एवढंच समजून या क तुलना करणं
जगाचं कामच आहे, ते यांना क ा! पण तु ही मा वतःला या मूखपणापासून लांब
ठे वा!
इथं हेही प करतो क या कॉ ले समुळे होणारे तोटे इथंच समा होत नाहीत.
उलट इथून तर यांची सु वात होते. पुढे जाऊन मग अशा कारे जगात या सग या
इि फ रऑ रट नी त असणारा माणूस जे हा सुिप रऑ रटीचं स ग पांघरतो, ते हा
या या मनावर याचे कतीतरी दु प रणाम हो यास सु वात होते. यासंदभात सग यात
मोठी गो हणजे माणूस ‘ढ गी’ हो यास सु वात होते. हा देखील एक अ यंत िविच
आिण भयंकर असा आजार आहे. जे हा मनु यासमोर पु हा पु हा एखा ा गो ीचं मह व
िवशद के लं जातं, कं वा वेळोवेळी कु ठ याही गो ीची तुती के ली जाते, ते हा मनु य
याकडे आक षत होतोच. सु वाती-सु वातीला तो यानुसार वतःला घडव याचा
य ही करतो. परं तु खूप य क नही जे हा याला हे श य होत नाही, ते हा तो तसं
आचरण व न पांघरायला सु वात करतो. आिण इथूनच मग या या आयु यात ढ गं
करायची सु वात होते. याच ढ गीपणाचा उपयोग मनु य चांगुलपणाचा वरवर आव
आण यासाठीच करतो इतकं च नाही तर आप यातील वाईटपणा लपव यासाठीही याचा
उपयोग मो ा कौश याने करतो.
इथं समजून घे यासारखी गो ही आहे क , चांगलेपणा आिण वाईटपणा मनु य
कशाला हणतो? हेच ना क या या जवळपास असणारी माणसं याला चांगलं
समजतात, यालाच तो पण चांगलं समजायला लागतो. अगदी तसंच या या आजूबाजूचे
लोक याला वाईट मानतात, याला तो सु ा वाईट मानतो. पण वा तिवक पाहता, गो ी
चांग या कं वा वाईट अस याचा हा काही दाखला न हे. पण िबचारा कमकु वत मनाचा
मनु य लोकांपुढे चांगलं ठर या या भानगडीत कं वा लोकांचे टोमणे ऐकायला लागू नयेत
हणून व न आचरणाचं आवरण ओढू न जगू लागतो. परं तु जी गो तुम या आत नाही ती
अि त वात नाहीच आहे. आता असं व न कवच ओढू न तो के वळ वतःला ास देत नाही,
तर वत:लाच मूखही बनवत असतो. आिण मग हळू हळू तो माणूस अगदी सहज आिण
वाभािवक यांम ये देखील वतःला ास क न घेऊ लागतो.
वरील गो पु हा एका उदाहरणाने समजून घेऊ...एकदा एक सतत हसत-खेळत
जगणारा त ण अचानक उदास रा लागला. थोडे दवस तर ठीक, कु णी फारसं मनावर
घेतलं नाही, पण बरे च दवस लोट यावर मा घर यांना चंता भेडसावू लागली. लाख
वेळा िवचा न देखील हा त ण मोकळे पणाने काही सांगेना! शेवटी थकू न आईविडलांनी
धमगु ं ना िवचारायचं ठरवलं! या मुलाला घेऊन ते यां याकडे गेले. धमगु ने
त णाकडू न एकांतात या या या उदासीचं रह य जाणून घे याचा य के ला. या
त णाने प च सांिगतलं क , आजकाल याला त ण शी मै ी कर यासारखे वाईट िवचार
मनात येत असतात. झालं...हे ऐकू न धमगु चं माथंच भडकलं आिण याने याला खूप
काही भलं-बुरं सुनावलं. एवढंच न हे, तर लगोलग याला याकरता कतीतरी धा मक
िवधी देखील सुचवले.
पण असे िवधी कर याने काय होणार होतं? उलट युवक अिधकच आ म लानीत रा
लागला. याची उदासी आणखीनच वाढली! कारण, धा मक िवध मुळे मुल ब ल येणारे
िवचार थोडेच थांबणार होते? ते िवचार तर मनात येतच होते. आिण हे वाईट आहे, हे तर
धमगु ं नी याला सांिगतलंच होतं. ही गो याला चांगलीच जाचू लागली. याची अशी
दयनीय अव था पा न काळजीत पडले या आई-विडलांनी शेवटी याला सायकॅ टकडे
नेलं. सायकॅ ट तर यांची सम या ऐकताच हसू लागला. आिण मग हसत हसत हणाला
ही तर फारच वाभािवक अशी इ छा आहे, जर या वयात अशी इ छा झाली नसती तर
मी याचा इलाज न च के ला असता. सायकॅ टकडू न हे ऐकताच तो त ण पु हा हसता-
खेळता त ण बनला.
हा आहे क इतर लोक याला चांगलं कं वा वाईट हणतात, ते खरोखरच
चांगलं कं वा वाईट अस याचा मापदंड थोडाच आहे? हणूनच मनु याने या गो ना
मह व न दलेलंच बरं ! आिण इतरांचं ऐकू न तर मनु याने वरवर या पातळीवर वतःला
बदल याचा य क च नये. नाहीतर पुढे याचे गंभीर दु प रणाम भोगावे लागतात.
अशा कार या ढ गीपणाचा आणखी एक भयानक दु प रणाम हणजे यातून माणसा या
एका ‘मी’ मधून अनेक ‘मी’ िनमाण होतात. तो मुखव ावर मुखवटे पांघ लागतो.
आिण मग याने ओढू न घेतलेला येक मुखवटा या या जग यास बाधक ठ लागतो.
सांग याचं ता पय असं क या माणसाचे िजतके अिधक ‘मी’...िततका तो अिधक दुःखी.
आिण गंमत अशी क या सग या येत हळू हळू तो आपला खरा ‘मी’ कु ठला आहे... हेच
िवस न जातो.
आिण अंितमतः याचा प रणाम असा होतो क माणसामधून याचा फमनेस हणजे
खंबीरपणाच नािहसा होतो. आिण हा खबीरपणा कती आव यक गुण असतो, हे कु णाला
सांग याची काही गरजच नाही. मी हे जे सांगतोय ते तु ही तुम या दैनं दन जीवनातील
काही घटनां ारे च समजून घे याचा य करा. परं तु स या मी तु हाला ही गो एका
उदाहरणातून समजव याचा य करतो. एकदा सं याकाळी 7 वाजता एका त णाने
आप या विडलांना सांिगतलं क मला पहाटे पाचला उठवा, मी मॉ नग वॉकला जाणार
आहे. असं बोलताच या या दुसर्या ‘मी’ने दार ठोठावलं- कशाला सांिगतलंस पाच
वाजता उठवायला, ठाऊक आहे ना, उ ा कॉलेजम ये ॅि टकल आहे ते? इत या लवकर
उठ यावर ितथे ॅि टकल करताना झोप नाही येणार का? ...हे चालू असतानाच ितसरा
‘मी’ सु ा आला- काय हणतोस? उठायलाच हवं! सकाळी फ न आलं तर ताजंतवानं
वाटेल आिण ॅि टकल आणखीनच छान जाईल!
इथवर तर ठीक होते. पण रा ी नऊला जेव यानंतर मा याला सु ती आली. सु ती
येताच चौ या ‘मी’ने पु हा उचल खा ली. आप याला नाहीच उठायचं इत या पहाटे
पहाटे! झालं याने जाऊन बाबांना सकाळी उठवू नका असं सांिगतलं! परं तु अशा कारे
मनाचा खंबीरपणा गमावले या मनु या या मूखपणाचा अंत इथंच कु ठे होतो? हणून
आता टी. ही. वगैरे पा न झा यावर तो जे हा रा ी 11 वाजता झोपायला गेला, तोपयत
याची जेव यानंतरची सु ती बर्यापैक कमी झालेली होती. मग लगेच पाच ा ‘मी’ ने
हाकारा दला, सकाळी उठायचं हणजे उठायचंच. सोनेरी सकाळ असताना फरायला गेलं
नाही तर काय उपयोग? ...लगेचच विडलांकडे जाऊन पु हा याने सकाळी लवकर
उठवायची िवनंती के ली.
चला, हे पण ठीकच होतं... पण पहाटे जे हा वडील उठवायला आले ते हा सहावा
‘मी’ िचडला- ही काही वेळ झाली का उठवायची? आता ॅि टकलम ये काय झोपा काढू ?
वडील सु ा फारच वैतागले. वतःच उठवायला सांिगतलं, आिण आता उठवलं तर
मा यावरच रागावतोय! असो... यानंतर मा तो त ण अगदी डाराडू र झोपी गेला. ठीक
आहे!! पण गंमत अशी क उठ यावर आंघोळ वगैरे आटोपून तो जे हा ना ता करायला
बसला, ते हा याला वतः या न उठ याचा आिण फरायला न जा याचा मोठा
पश्चा ाप होऊ लागला. याने या या विडलांना हटलं सु ा, झोपेत मी भले उठायला
लाख वेळा नाही हटलं पण तु ही काहीही क न मला उठवायला हवं होतं.
याला काय अथ आहे? िबचारे वडील च कत झाले. एकवेळ यांना असंही वाटू न गेलं,
क मुलाला वेडिबड तर नाही ना लागलं? मला तर तो वेडा अस याबाबत शंकाच उरलेली
नाही. तुमचं तु ही पाहा! आता खरा तर हा आहे क अिधकािधक लोकां या बाबतीत
अनेक वेळा पु हा पु हा असं होतच असतं. अशी ढ गं पांघर यामुळे यां या एका ‘मी’
मधून अनेक ‘मी’ िनमाण होतात. आिण यानंतर यांचं उरलेलं आयु य वतः याच
अगिणत ‘मी’ या गुंतागुंतीशी झुंजता झुंजता संपून जातं. याची इतक पं तयार होतात
क यात याचं खरं प नकळत कु ठे हरवूनच जातं ते कळतच नाही. नंतर तर वतः
शोधूनही ते प याला सापडत नाही. तो िम ांसमोर काही तरी वेगळा असतो, आिण
शेजार यांसमोर वेगळा असतो! बायकोसमोर वेगळा असतो. ...आिण कु टुंबासमोरही
वेगळाच असतो. घरात वेगळा तर ऑ फसम ये आणखी वेगळा! बॉससमोर वेगळा असतो
तर िशपायासमोर वेगळाच. ...प रि थती तर अशी होते क एकाच वेळी बॉस व िशपाई
असा दोघांचा सामना करताना याची खूपच पंचाईत होते. िम ांसमोर कसं वागावं, व
कु टुंबासमोर कसं वागावं हे तर याला ठाऊक असतं पण... याची हस याजोगी ि थती तर
ते हा होते, जे हा िम व कु टुंबीय एक येतात आिण ते हा कसं वागावं हेच याला उमगत
नाही. तु ही ल पूवक पािहलंत तर कळे ल क ब तेकजण अशी वेळ टाळतात सु ा. हे
बाक काही नसून तुमचे अनेक ‘मी’ अि त वात आण याचा प रणाम आहे. आता तु हीच
िवचार करा... हे काय आयु य झालं? अहो, तु ही जसे आहात तसे आहात, मग इतके चेहरे
कशासाठी? जसे आहात, ते सग यां या समोर आहात. कु णाशीही, कु ठ याही गो ीबाबत
आडपडदा ठे व याची काय गरज? या सग या थ भानगडीत वतःचा ब मू य असा
खंबीरपणाच हरवून बसता. आिण जर कु ठ याही बाबतीत तु ही खंबीर नसाल तर
आयु याम ये चांगले प रणाम काय खाक येणार? आयु यात अपयशच वा ाला येणार!
आिण आयु यात कमीपणा िनमाण कर यात धमगु ं चा हात तर कु णीच ध शकत
नाही. ते तर यूनाची भावना सु ा मो ा भयानक व पाची पसरवत असतात.
मनु या या अगदी सामा यातील सामा य आिण वाभािवक अशा कृ तीला देखील ते पाप
ठरवतात. ...अथात, जो मनु य सवसाधारण आिण सामा य आहे तो तर यातून सुट याचा
च येत नाही. यामुळे हळू हळू अशा सा या गो व न देखील या या मनात
पापभावना उ प होऊ लागते. तो आ म लानीने भ लागतो. आिण ‘आ म लानी’मुळे
मनु याची जेवढी अधोगती होते तेवढी आणखी कशामुळेही होत नाही.
परं तु धमगु ना मला नीट ओळखतात, ना यांना आयु याचं फारसं ानही असतं.
तसंही यांना या सग याची गरजही नसते. यांना तर आपलं धन आिण स मान
वाढव यातच रस असतो. मनु यजमातीची काय अव था होते या याशी यांना काहीच
देण-ं घेणं नसतं. मग काय, खाणं हणजे पाप, फरणं हणजे पाप, धन पाप, मौज-मजा
पाप, ोध पाप, िशवाय मं दर-मिशदीत गेला नाहीत तर पाप. सकाळी लवकर उठला
नाहीत तर पाप...रा ी उिशरा खा लंत क पाप! आता हे सगळं काय आहे?
परं तु तु ही तुम या दैनं दन जीवनात यां या सग याच गो ी मानूच शकत नाही,
हणून वर या वर या पांघरायला सु वात करता. पण जे आत नाहीच, ते व न ओढू न
घे यात काय अथ आहे? तु ही िवनाकारण ढ गी बनत जाता. आिण हे जे तुमचे धमगु
असतात ते तर तसेही ढ गीच असतात! ब तेकजण तर असे असतात क जी-जी गो
तु हाला क नये असं सांगतात. ...ती-ती गो ते वत: बेधडकपणे बंद दाराआड करत
असतात.
...चला याबाबत तु हाला एक रं जक क सा सांगतो. तु हाला हे ठाऊकच असेल क ,
येशूने हटलं होतं क , ‘कु णी तु हाला एका गालावर थ पड मारली तर दुसरा गालही पुढे
करा.’ आता याचा अथ काय व हे सांग यामागे येशूचा उ ेश काय होता, हे समजव याची
कु णालाही काहीही आव यकता नाही.
...परं तु ही गो पा ाला कोण समजावणार? ...एक दवस येशू या याच त वामुळे
एक मोठी रं जक घटना घडली. झालं असं क , या दवशी एक पा ी चचम ये या सू ावरच
वचन देणार होते. या वचनाचा सार आिण चारही जोरदार कर यात आला होता.
इथवर सगळं ठीकच आहे. पण एका उप वी माणसा या पचनी ही गो काही के या
पडेना...क कु णी एका गालावर मार यावर मी दुसरा गाल कसा काय पुढे करायचा? याने
िवचार के ला... जाऊन ऐकू न तर येऊ. असा िवचार क न तो वेळेतच चचम ये पोहोचला!
इकडे ठर या वेळी पा ाने आपलं वचन सु के लं. ...पा ीबाबांनी उपदेश तर
अितशय मा मक दला. ...आिण येशू या त वांचं िववरण तर इतकं रं गवून के लं, क ती
यांनीच िलिहली आहेत असं वाटावं. इतकं उ म वचन ऐकू न तो उप वी माणूसही
च कत झाला. पण मग याने िवचार के ला क शंकेचं समाधान क न घेतलं पािहजे.
मग काय... वचन संप याबरोबर तो पा ीबाबां या जवळ गेला. ...आिण
सग यांसमोर यां या खाडकन मु कटात दली. आता पा ीबाबा तर आतून चांगलाच
पेटून उठला होता. गद ही त ध झाली! पा ी शार होता, याने िवचार के ला क आताच
वचन दलं आहे, यामुळे गडबड नको. याच णी हसून याने दुसरा गाल पुढे के ला.
हे पा न तो उप वी माणूसही ग धळू न गेला, याला काहीच समजेनासं झालं. पण
लगोलग याने वत:ला सावरलं. तोही चांगलाच िनढावलेला होता. याने िवचार के ला
क समाधान क न यायचंच आहे तर ते पूणपणे का नाही क न यायचं? ...अधवट काम
करणं चांगलं नाही. याने दुसर्या गालावर आणखी जोरदार सणकावून लगावली! ...आता
मा पा ीबाबांचा धीर सुटला... यांनी याला चांगला मार ायला सु वात के ली! तो
ओरडत रािहला... क आताच तु ही येशू या सू ावर वचन दलंत व आता अशी
हंसा...?
याला बदडत बदडतच पा ी हणाला, येशूने जे सांिगतलं, याचं मी पालनही
के लं...मी दुसरा गालही पुढे के ला. पण ितसर्या गालाब ल येशूने काहीही सांिगतलेलं
नाहीए. ...आिण ितसरा गाल तर तसाही नसतोच.
हा आहे क कोण तुम यावर बळजबरी करत आहे? चांग या आिण
िशक यालायक अशा ढीगभर गो ी आहेत. परं तु तु ही जे काही िशकाल ते तुम या
वभावानुसार, यो य मानेच िशकाल. परं तु हे ऐक यावर वरवरचं पांघ न घेऊन
सुधार याचा आव आण याची बाब समजून घे या या पलीकडची आहे. िशवाय हे का
नाही समजून घेत क समजा पा ीबाबांनी याला मारलं नसतं, तरी यातून काय िस
झालं असतं? मु कटात मार यावर राग तर याला आलाच होता. मग हे सगळं व न
झाकू न ठे व याची गरजच काय?
नाही...अशा कार या ढ गीपणामुळे तुम यात सुधारणा होऊच शकत नाही. दुसरं
असं क हे तुम या वतमाना या मुळीच िहताचं नाही. कारण यामुळे उलट तुमचं आणखी
अधःपतन होत जातं. िशवाय असा ढ गीपणा तुम यात सुधारणा घडवून आण याचे सगळे
मागच बंद करतो. आिण मग तु ही नुसताच सगळा चांगुलपणा वरवर पांघ न फरत
अस यामुळे वा तवात खरी सुधारणा घडवून आण याची तु हाला गरजच वाटत नाही.
परं तु बा सुधारणेपे ा अंतगत सुधारणा ही जा त मह वाची आहे हे िवस न चालणार
नाही.
...पण मग तु ही असा िवचार का नाही करत क बु , कृ ण कं वा येशू हे शंभर
वषात वीस कं वा चाळीसच ज माला येतात. ठीक आहे... यां याकडू न िशकायचं आहे
आिण यां यासारखं हायचंही आहे. ...परं तु या लांब या वासासाठी तु ही तुमचा
वतमान थोडाच खराब क शकता? आिण वतमानच िबघडला तर यां यासारखं होणं तर
खूप लांब रािहलं...िजथे आहात ितथूनही खाली नाही का येणार?
जरा लहान मुलांकडे बघा. यां यात कसलाही कॉ ले स नसतो. आिण कॉ ले स
नस याने यांचे हजारो ‘चेहरे ’ आिण लाखो ‘मी’ ही नसतात. यामुळे यां यात अगदी
च कत क न टाकणारा खंबीरपणा असतो. तु ही पािहलं असेल क एकदा मुलांनी ह
धरला क काही के या तो ह ती सोडतच नाहीत. हवी असणारी गो िमळिव याखेरीज
ती ऐकतच नाहीत. नाहीतर दुसरीकडे तु ही! ...कॉ ले समुळे हजारवेळा वत: याच
िन यांकडे पाठ फरवत रहाता.
एकू ण सांग याचं ता पय असं क , माणसा या दुःखाने भरले या या अपयशी
आयु याला, या या बु ी ारा वीकारली गेलेली तुलना मक िशकवणच बर्याच अंशी
जबाबदार आहे. कारण या तुलना मक िशकवणीमुळे माणसाचं मन िवकृ त होत जातं.
हळू हळू याचा वतःवरील िव ास उडू लागतो. याचा प रणाम हणून या यात
कॉ ले स िनमाण होऊ लागतात. मग आप यातील ही इि फ रऑ रटी लपिव यासाठी
तो सुिप रऑ रटीचं आवरण चढव यास सु वात करतो. ...ढ ग पांघ लागतो. या
कारणा तव या यात हजारो ‘मी’...आिण याचे हजारो ‘चेहरे ’ िनमाण होत जातात.
आिण या हजारो ‘मी’ मुळे या यातील खंबीरपणा कमी होत जातो. आिण हा साधा
िनयम आहे क , जो वतः या िन यांवर खंबीरपणे टकू शकत नाही तो आयु यात
काहीही क शकत नाही.
हणूनच, माझं तर सरळ सरळ िनवेदन आहे क , जसे आहात तसे वतःला
वीकारा! वतःचा वत:वरील िव ास कधी गमावून बसू नका. कारण तु ही जसे काही
आहात यातूनच तुमचं आयु य पुढे ने याचा माग िनघू शकणार आहे. आिण यासाठी
तु हाला फ इतकं च करायचंय क तुलनांकडे ल देऊन जबरद तीने वतःम ये बदल
घडवून आण याचा य िब कु ल सु ा करायचा नाही. ब स, तु ही जसे आहात, चांगले-
वाईट, चलाख व दुबळे , ीमंत वा गरीब, सुंदर अथवा साधारण; तसाच वतःचा वीकार
करा. फ वतःचाच न हे, तर वतः या अ मता आिण वाईट गुण यांचाही वीकार
करा. कारण यातील ब तांशी तर इतरांनी तुम यावर लादलेलं आहे. ...िव ास ठे वा, क
या सग या खरं तर तुम यात या कमतरता न हेत. हणूनच तु ही िन यपूवक हे समजून
या क वतमानात तु ही जसे आहात तसेच ‘परफे ट’ आहात. बस, तुम यातील बरे चसे
कॉ ले स आपोआप िनघून जातील.
अशाच कारे , जसे दुसरे आहेत तसेच यांनाही जाणून या. आता जर कु णी जा त
कमवत असेल तर काय? कमवू देत! बस, अशी िवचार प ती ठे वलीत तरी तुम यातील
काही कॉ ले स िनघून जातील. आिण यावेळी तु ही तुम या अिधकांश कॉ ले सना
पळवून लावाल, ते हा मग हळू च आिण गुपचूप वत: या मना या तळाशी डोकावून पहा.
ितथे या या ठकाणी खरोखरं च तु हाला वतःला बदल याची गरज आहे असं वाटेल
या सवाची एक यादी तयार करा. आिण मग शांतपणे एकांतात रोजचा अधा तास
वतःला बदल याबाबत वतःशी बोलून या या बाबत त वतःला बदल याचा य
करत राहा! जे हा आिण िजतकं बदलाल.. िततकं ठीक. िजथे वतःला बदलू शकत नसाल
ितथे हा बदल याचा नाद सोडू न ा! ...परं तु यूनगंड मा मुळीच वाटू न घेऊ नका.
पापभाव मनी आणूच नका. कारण हे सगळं तर सु च राहणार.. पण जे जीवन लाभलं
आहे, तेही तर जगायचं आहे! हणूनच या थ गो म ये कमान तुमचं आयु य तरी दवडू
नका!
आयु य तुमचं आहे, आिण तु हांलाच ते सुधारायचं देखील आहे. यामुळे बदल हा
कती आिण के हा घडवून आणायचा याचा िनणयही तु हीच यायचा आहे. मग िजतकं
बदलता येईल िततकं ठीकच आहे. नाही बदलता आलं तरी ठीक! पण येकवेळी तु ही
जसे आहात, तसाच वत:चा वीकार करत चला. बस, असं झालं तर तु ही अ यंत खंबीर
आिण िन यी अशी हाल. आिण दुःख, क ...? ते तर कधीही तुम या जवळपास
देखील फरकणार नाहीत!!!
*****
इ हॉ वमट
जर तु ही तुम या आयु यातील दुःख दूर क इि छत असाल, तर तु हाला माणसं,
व तू कं वा िवचार या सवातील आपली इ हॉ वमट कमी करावी लागेल. खरं तर ही
इ हॉ वमट हणजे तुम या आयु यातील हजारो िनरथक दुःखांचं मूळ आहे. आजपासून
यापुढे या या वेळी तु हाला कु ठ याही कारचं दुःख कं वा चंता वाटेल, ते हा या या
मुळाशी काय आहे हे शोध याचा तु ही य करा. तु हाला आ य वाटेल पण ब तेक
दुःखां या मागे तुमची इ हॉ वमट हेच एक कारण तु हाला दसून येईल. हीच गो तु ही
च कत हाल अशा रतीने समजवायचा य करतो. तु ही हे मा य कराल क तुमचे
तुम या कु टुंबावर खूप ेम आहे, पण खरं तर हे ेम नाही...ही तर तुमची यां यातील
इ हॉ वमट आहे.
आ यच कत झालात? आ यच कत नका होऊ...! ही गो सिव तरपणे ल ात
यावी हणून मी तु हाला ेम आिण इ हॉ वमट यातील फरक समजावून सांगतो. ेम
आिण इ हॉ वमट यातील हा सू म फरक समजून घे याजोगा असाच आहे, आिण समजून
घेत यावर आयु यात लागू कर याजोगा देखील आहे. ेमाचा अथ असा आहे क - तु ही
एखा ाचं िहत तर चंतता पण या ला आपलं मानत नाही. परं तु इ हॉ वमटचा
अथ असा आहे क तु ही या ला पूणपणे आपलं मानता. आिण हे ‘आपलं मानणंच’
इ हॉ वमट आहे. मग होतं असं क या वर छोटंसं जरी संकट ओढवलं तरी तु ही
दुःखी होता. कारण तु ही कळत-नकळत या ला आपलाच एक भाग मानू लागलेले
असता. पण खरं तर अशा कारे कु णीही तुम या अि त वाचा िह सा कधीही होऊ
शकत नाही.
जरा ही गो समजून या. कृ पा क न थ प रभाषा वाप न मा या गुंतागुंती या
कायप त चे अथ िवनाकारण शोधून काढ याचा य देखील कधी क नका. बु ीचा
वापर क न मा या कायप तीचे अथ लावत बस यानेच तुम या आयु यात मोठी गुंतागुंत
िनमाण झाली आहे. हणूनच बु ी आिण मन यां यातील फरक जरा समजून या, नाहीतर
ग धळू न जाऊन तु ही पु हा पु हा हीच चूक करत रहाल. हणूनच तुमची बु ी तु हाला
लाख समजावत असेल, पण तुमचं कोणावरही ेम नसतं हे प पणे समजून या. ेम हा
तर फारच उ असा श द आहे. तु ही याचा अथच लहान क न टाकला आहे, यामुळे
तु ही तुम या इ हॉ वमट या कमकु वत सवय नाच ेम समजून बसला आहात. ेम हे
एका अशा उ कोटी या भावनेचं नाव आहे, जी प पातीपणा न करता वतःसमवेत
जगातील येक मनु य व व तू यांचे िहत इि छते. परं तु तु ही तर तुक ा-तुक ांम ये
िहत इि छत असता. तुमची अशी इ छा असते, क तुमचं कु टुंब आनंदात राहावं, बाक
जग गेलं ख ात!!! हे काय ेम झालं? ही तर तुमची फ काहीच मधील
इ हॉ वमट झाली! आिण जे हा तु ही प पातीपणा कराल...चुक चे वागाल, मा या व
िनसगा या िस ांता या िवरोधात जाल तर याची नुकसानभरपाई... दुःख आिण
चंतां या व पात तु हाला भोगावीच लागेल.
थोडा तुमचा वतःचा वभावच जरा नीट पारखून पहा. तु ही र यातून चालत
असता आिण कु णाचा तरी अपघात होतो. ती र बंबाळ झालेली असते. णभर का
होईना पण न च तु हांलाही ते पा न, वाईट वाटतं. ...पण ते सगळं िवस न लगेच तु ही
तुम या पुढ या कामांना लागता. पण समजा असाच अपघात तुम या कु टुंबातील
सद यांपैक कु णाला, कं वा एखा ा आवड या ला झाला तर? ...जोपयत ती
बरी होत नाही तोपयत तु ही दुःख व चंता यां या भोवर्यात फरत राहता. ...मग असं
का? दो ही माणसंच आहेत, र तर दोघांचंही वािहलंय परं तु एकात तुमची इ हॉ वमट
आहे आिण दुसर्यात नाही. जर तुमचा वभाव ेमळ असता...तर तु ही दोघां याही
बाबतीत िततके च दुःखी झाला असता कं वा मग एकही अपघात तु हाला िवचिलत क
शकला नसता. परं तु तु ही तुम या ित र आणखी कु णाला तरी तुम याइतकच ‘आपलं
मानत’ असता आिण याची अशी नुकसानभरपाई तु हाला भोगावी लागत असते. आता
मी आशा करतो क ेम आिण इ हॉ वमट यातील फरक तुम या ल ात आला असेल. ेम
हा एक उ कोटीचा, महान गुण आहे आिण इ हॉ वमट हे याचं के वळ एक िवप रत
व प आहे.
आता आपण एक नजर या इ हॉ वमटमुळे होणार्या इतर दु प रणामांवर देखील
टाकू या! या इ हॉ वमटमधील गंमत अशी क , वा तवात याला तु ही आपलं मानता,
या या िहताचं र णही तु ही क शकत नाही, आिण यापे ाही मोठी गंमत अशी क ,
याला तु ही आपलं मानता याचं जगणंही तु ही मु क ल क न टाकता. कारण तुम या
इ हॉ वम स, कधी आपसांत एकमेकांवर अिधकार गाजवून एकमेकांना छळत असतात,
तर कधी पर परां या अव था पा न वतःला दुःखी करत असतात. आिण हे फ एक-
दोघां या बाबतीत न हे, तर या- या म ये तुमची अशी इ हॉ वमट असते या
सग यां या बाबतीत हेच घडत असतं. आिण याच कारणा तव सवजण लहान-सहान
गो वर सतत चंितत व हैराण झालेले दसतात. आता असा िवचार करा क , िजथे
तुम यासाठी वतःला सांभाळणं कठीण होऊन बसतं.. ितथे वीस-एक माणसांचं दुःख
तुम यात इतकं ाणच कु ठे रा देत,ं क तु ही खरोखर कु णाची काळजी घेऊ शकाल? जर
तु ही फ तुम याच सम यांम ये गुंतलेले असाल... तर कदािचत तुम यात कु णासाठी
कािहतरी कर याची ऊजा िश लक रािहल देखील! पण या इ हॉ वम समुळेच तु ही
तुम या सम यांचा गुणाकार करत असता. हेच कारण आहे क येक माणूस हा थकलेला
आिण सु तावलेला दसत आहे. शेवटी ध े सहन कर या या पण काही मयादा असतात
क नाही? वे ांना शॉक द याने ते ठीक होतात असं मानलं, तरीही या शॉक या
सी याही काही मयादा असतातच ना. हणूनच हा िस ांत प पणे समजून या क ,
िजत या म ये तुमची इ हॉ वमट, ितत याचं पटीत तुम या आयु यात कटकटी!
...इथे हेच समजत नाही क या सग या सम या अनेक पट त वाढव यात कसली
आलीय बुि म ा? समजत तर हेही नाही क अशी कमकु वत वतःची आिण
दुसर्याची काळजी कशी घेणार? हे समजत का नाही क वतःचं कं वा इतरांचं
प रणामकारक िहत कर यासाठी तुम यात तेवढी ऊजा तर असायला हवी! आिण
एव ा-तेव ा गो मुळे चंतीत होणार्याची ऊजा ती काय? ...तसंच िवचार असाही
करा क , तु हाला इतकं दुःख देणार्या या इ हॉ वमट या वेडप े णाला तु ही ेमाचं नाव
दलंत तरी कसं?
ठीक आहे. चला, तेही जाऊ देत...परं तु या यापे ाही मोठी गंमत अशी क छो ा
छो ा गो ीतं इतरांची काळजी करणार्या वे ांना तु ही फार भावनाशील मनु य
मानता. तु ही हे ल ात नाही घेत क आयु यात ही भावनाशील माणसं फ काळजीच
करत राहतात, पण कु णा याही कामाला उपयोगी मा पडत नाहीत. आजपासून मी हे जे
सांगतोय यावर नीट ल ा, क यांना तु ही भावनाशील हणता, या
वा तवात काय आहेत? टोटल लायिबिलटी - काहीच कामाचे नाहीत. बर्याचदा असं
पािहलं जातं क कु ठ यातरी नातेवाइका या आजारपणाची बातमी येत.े मग या
प रि थतीत याची काळजी घेणारं कु णीतरी ितथे असणं ज रीचं असतं. आता अशातच
चुकून जर ितथे एखादा भावुक मनु य पोहोचला, तर तो ितथे पोहोच या पोहोच या
आपली कमाल दाखवतो! आजारी माणसाची अव था पा नच याचीच त येत इतक
िबघडते, क यालाही शेजार या बेडवर ऍडिमट करावं लागतं. या याही पुढची गंमत
अशी क हा आजारी माणूस बराही होतो, पण हा भावुक माणूस मा या ध यातून
लवकर बाहेर पडत नाही. काही वेळा तर याला तो बघायला गेलेला असतो... यालाच
या भावनाशील माणसा या सेवेत जू हावं लागतं. हणूनच आजपासून तुम या
कु टुंबातील लोक, िम , जवळ या यां याकडे नीट ल ा, खरं तर जे कमी
संवेदनशील असतात, तेच शेवटी सवा या कामास येतात. मग भले ते येकवेळी
तुम यासोबत येक गो ीसाठी शोक करत बसत नसतील...पण ऐनवेळी तु हाला
सांभाळायला तर शेवटी तेच येतात.
...एकू ण काय तर ‘इ हॉ वमट’ ना के वळ सग या दुःखांचं आिण चंतांचं मूळ आहे,
परं तु मनु या या आयु यातील चंता आिण दुःख वेगाने वाढवणारीही ही ‘इ हॉ वमटच’
आहे. हणूनच सग यात आधी या इ हॉ वमटला मोठमोठी नावं देणं बंद करायला हवं!
कमान ेम कं वा भावना अशा उ श दांपासून तर ितला दूर ठे वायलाच हवं. आिण जर
खरोखर तु हाला ित यापासून सुटका क न यायची असेल तर तु हाला ित याकडे
एखा ा भयानक आजारा माणे पािहलं पािहजे. ल ात या क , ही इ हॉ वमट हणजे
अशी गो आहे, यापासून तु हाला व तुम या जवळपास या लोकांना फ तोटेच सहन
करावे लागतात. ...आिण मी तु हाला वचन देतो क , अशातर्हेनं इ हॉ वमटला के वळ
ओळख यानेच तुम या आयु यातील दुःख व चंता कमी हो यास सु वात होईल.
याचबरोबर तुमची ऊजाही थोडी वाढेल आिण मनोव थाही ठीक राहील. आिण ते हा
कु ठे तुमचं आिण इतरांचं आयु य सुधार या या येशी तु ही जोडले जाल.
चला आता हे सव तु हाला समजलं असेलच. इ हॉ वमटबाबत आणखी एक
धोकादायक गो अशी क तुमचा हा इ हॉ वमटचा वभाव दवस दवस जा तच वाढत
व पसरत जातो. हणजेच जर एखा ाचा वभावंच इ हॉ वमटचा झाला, तर मग खूप
वेगाने तो यां या मनात आपलं जाळं पसरतो. मग हा फ तुम या जवळ या कं वा
आसपास या पुरता मया दत राहत नाही. हळू हळू या सवयीमुळे येक व तूशी
तु ही तादा य पावू लागता. ...मग तर ही इ हॉ वमट तुम या नसानसांत इतक िभनते,
क गरज नसले या बाबतीतही तु ही इ हॉ व होऊ लागता. ल ात या याबाबतीत
तुम याकडू न तुमचा धम कं वा पृ वी हेही सुटलेले नाहीत. तु ही हंद,ू मुि लम, ि न
आिण बौ होऊन मो ा ऐटीत फरत आहात. परं तु तुमचा हा पोकळ अिभमान
तुम यातील वािभमान कसा नाहीसा करत आहे, हे तुम या ल ात येत नाही. असं
कु ठ यातरी एका धमाचं अस याने शेवटी तुम या या इ हॉ व हो या या वभावालाच
आणखी खतपाणी िमळतं. असं समजा, क तु ही ि न आहात, तरीसु ा ि न
अस याचा कसलाही लाभ तर तु हाला िमळत नाही. ...पण तुमची इ हॉ व हो याची
सवय मा तुम या आयु यात दुःख आिण चंता न च खूप जा त माणात वाढवत
असते.
नंतर तु ही तुमचे देशही िनमाण के ले. आिण पुढे जाऊन यातही इ हॉ व झालात.
इथपयत पण ठीक, पण मग नंतर तु ही याला एका सुंदर श दाचा मुलामा चढवलात...
देश ेम! मी हणतो क ही धरती आिण हे ांड यांवर तुमचे ेम का नाही? ते सव या
सव तुमचे का नाहीत? जर सृ ीने सग या माणसांना समान पात आपलं मानलं आहे,
तर मग तु ही का हणून काही तुक ांना वीकारत आहात, आिण काह ना धुडकावत
आहात?
...बु ी या पातळीवर हे सगळं ठीक आहे, पण मा या पातळीवर मा हे सव नाही
चालणार. कृ पा क न अशा मोठमो ा श दजालाम ये न अडकता, मा या वभावातील
मूळ पात जी वा तिवकता आहे, ती समजून या. मी खरं तर उप वी आहेच... मला
िवभाजन समजतच नाही. िवभाजन करणं ही तुम या बु ीची उपज आहे हे वि थत
समजून या. माझं काम तर सरळ आहे, एखा ा गो ीत तु ही गुंतला आहात हे ल ात
येताच ‘मी’ ती तुमची सवय आहे असं समजून लगोलग तुमचा हा इ हॉ वमटचा वभाव
आणखीनच वृ ग ं त क लागतो. आिण अशी इ हॉ वमट वाढत गेली न गेली क तुम या
आयु यात नवनवीन कार या दुःख आिण चंतादेखील िनमाण झा याच हणून समजा.
थोडी वत:ची मजा तर पहा, क इ हॉ वमट आपला हा खेळ तुम याशी तुम याच
डो यांदख े त खेळत आहे, आिण पुढे जात जात ितने या बरोबरच, आता तुमचा
तुमची संप ी, तुमचं घर व अ य कतीतरी व तूंब लही तुम या मनात ओढ िनमाण के ली
आहे! ...िनि तच ही सगळी ओढ तुम या या भाविनक गुंतवणुक या सवयीने िनमाण
झालेली आहे. आता आपलं घर, आपली संप ी, आपला वसाय यां याब ल ओढ वाटणं
यात काहीही गैर नाही, पण तुम या संप ीवर कं वा घरावर काही संकट कोसळलं तर
मा तु ही मिहन मिहने डो याला हात लावून बसता. ...फायदा काय झाला? हे का
समजून घेत नाही क , तु ही गुंतला नाहीत तर तुमचं घर कु णी िगळं कृत करणार आहे का?
नाही, ते तर तसंही तुमचंच राहणार आहे. तर मग याची मजा या ना? इ हॉ व
कशासाठी होता? आिण इ हॉ व होऊन काय िमळणार आहे? या सव ग धळात तु ही
आनंद तर उपभोगू शकत नाही आिण जरा काही वर-खाली झालं तर याचं आणखी दु:ख
बाळगून बसता. सोडा हा नुकसानीचा सौदा, जे आहे याचा आनंद या. कोण थांबवतंय
तु हाला? परं तु आधी इ हॉ व हायचं आिण मग ती गो हातातून िनसट यावर याचा
शोक करत रहायचं! अशी प रि थतीच कशासाठी िनमाण करता? ही गो नीट यानात
या, क नाती असोत क व तू, यांत जी माणसं भाविनकदृ ा गुंतत नाहीत...तीच
माणसं याचा खरा आनंद घेऊ शकतात!
चला... हीच गो मी तु हाला एक सुंदर दाखला देऊन समजावून सांगतो! खूप जुनी
गो आहे! जनक नावाचा राजा होता. तो परम- ानी होता. याने मा या सग या
िवकारांवर िवजय िमळिवला होता. याचंच फळ हणून या या अंगी मा यातील सग या
श अगदी पुरेपूर भरले या हो या. राजा जनकाची ओळख हणजे भारतामधील िस
अशा राम-सीते या जोडीमधील सीतेचा तो िपता होता. यां या अंगी असणारा उ तम
गुण हणजे यांनी आप या वभावातील इ हॉ वमट नाहीशी के लेली होती. यांना
‘िवदेह’ हणजेच ‘नॉन-इ हॉ वड् -मॅन’ असं हटलं जात असे. कोण याही कं वा
व तूपासून ते अ यंत अिल असत. इतके अिल क , यां या लाड या सीतेला अकारण
चौदा वषाचा वनवास भोगावा लागला, इतकं च न हे तर यादर यान ितचं अपहरण
देखील झालं. ...परं तु िवदेह जनक राजाला एका णासाठीदेखील ित या चंतेने
भेडसावलं नाही. यांच याचं कम व आयु य ते जाणे.
आता िनि तच ते अशा कारे िवदेह अस याने यां या ानाबाबतची चचाही
च कडे फै लावणारच! या काळातील कतीतरी खरोखर बुि मान असणारे िव ान आिण
ऋषी-मुनी यांना आपला आदश मानत असत. आता गंमत अशी क जर जनक कु ठ याही
अथवा व तूम ये इ हॉ व च न हते, तर मग िनि तच यांना कोणतीही व तू
ध नही ठे वायची न हती कं वा सोडू नही ायची न हती. हणूनच वाभािवकपणे परम
ानी झा यावर यांनी ना आपला राजधम सोडला, ना वतः या दैनं दन वहारांम ये
काही बदलही के ला. आता, बदल कर याचं काही कारणच उरलं न हतं! यां या बाबतीत
एक खास गो अशी होती, क ते म दरा आिण नृ य यांचे खूप शौक न होते. नेहमी
राजमहालात सं याकाळनंतर नृ य आिण सोमरस यांचा संगम ठरलेलाच होता. िशवाय ते
राहायचेही मो ा ऐटीत आिण छानछोक ने! आिण यामुळेच यां या ाना माणेच
यां या छंदांब लही ते सव िस होते.
ही झाली राजा जनकाची गो ! ितकडे दुसर्या बाजूला याच काळात एक महान गु
देखील होते. लांबलांबून यां याकडे ान ा कर यासाठी अनेक चौकस िश य येत
असत. बाक सगळं काही ठीक होतं. ...परं तु यां याच आ मातील यांचा एक आडमुठा
िश य य क नही आपली इ हॉ वमट कमी क शकत न हता. घर सोडू न तो गु ं या
आ मात आला तर होता, पण दर दवशी तो घर या आठवणीने ाकू ळ होत असे. गु ही
काही कमी ह ी न हते, याची ही कु टुंिबयांब ल असणारी इ हॉ वमट यांना काहीही
क न नाहीशी करायची होती. पण काही के या काहीच माग सापडत न हता. शेवटी
थकू न यांनी याला राजा जनकाकडे जाऊन ान ा कर याचा आदेश दला. गु या
या आ ेने िश य बुचक यात पडला. याने जनका या शौक न अस यािवषयी बरं च काही
ऐकलेलं होतं. याला असं वाटत होतं क जनकाला वतःलाच ान ा कर याची
आव यकता आहे, तो मला काय ान देणार? परं तु गु ची अव ा तरी कशी करणार?
हणून दुसरे दवशी एक जोडी कपडे, आिण गु ने जनका या नावे िलिहलेलं प सोबत
घेऊन तो िनघाला. आता तो िनघाला होता हे तर खरं , पण जनकासारखी याला
ान देणार हे काही या या पचनी पडत न हतं! याचा अहंकार तर उलट याला असा
िवचार करायला भाग पाडत होता क , गे यावर तोच जनकाला ानामृत पाजून येईल
आिण असं क न तो गु ं चा जनका या ानाबाबत जो म झालेला आहे तो तर दूर
करे लच व याबरोबरच गु ं नाही तो ानी आहे याचा सबळ पुरावा िमळे ल.
हाच अहंकार मनात बाळगून तो जनकाकडे पोहोचला! आता या गु ं चं प याने
आणलं होतं, यांना जनका या दरबारात मोठा मानस मान होता. यामुळे प देताच
याला थेट जनकापुढे उभं कर यात आलं. प वाचताच आिण के वळ िश याकडे पाहताच
पुढे काय करायचं हे जनका या लगेच यानातही आलं. जनकाने लगेच महालातील एका
गृहातच याची राह याची व था के ली व िव ांती घेऊन लगेच सं याकाळी याला
भेटायलाही सांिगतलं! ...याचाच अथ ाना या गो ी ते हाच के या जाणार हो या!
हे तर जनकाब ल झालं. दुसरीकडे िश याला मा जनकाची ऐट पा न यांचा हेवा
वाटू लागला व जनकाबाबतचा गु चा म मोडू न काढ या या िवचाराने तो फु शा नही
गेला. ...अथात, तोही काय करणार हणा...! कारण भारतात कतीतरी ऋषी-मुनी वृथा
म बाळगून सं यास, याग आिण साधेपणा यालाच धम मानून बसले आहेत. प रणामी,
ते ीसिहत जीवनातील सवसामा य मौजमजे या देखील िवरोधात उभे आहेत. हा
िश यही अशाच परं परे तील एक होता. आिण हणूनच धमाब ल या या अशा कार या
प रभाषे या आधारावर या यात अहंकार िनमाण होणं साहिजकच होतं.
असो... सं याकाळ हायला असा कतीसा वेळ होता? या िश याला जनका या
डा-क ात आणलं गेलं. यावेळी क ात नृ याचा काय म सु होता. जनकाने
िश याला वतः या जवळच बसवून घेतलं व नाच-गा याचा आनंद घे यास सांिगतलं!
...पण हे तर पाप झालं! िबचारा िश य ितथे फार काळ थांबू शकला नाही. याने
जनकाकडे सकाळी भेट यािवषयी अनुमती मािगतली. जनकाने भ या सकाळीच याला
आप या क ात ये यास सांिगतलं. िश या या अशा वाग याने जनक मनात या मनात
हसतही होते! अरे , जर खरोखर तुला नाच-गा यात रस नसेल, तर इथून पळू न जा याची
गरजच काय? याचा अथ असा होतो क कु ठे -ना-कु ठे हे नाच-गाणं तुला भािवत करत
आहे. ल ात या, मा या पातळीवर सग या या या दो ही बाजूंनी घडत असतात.
याचाच अथ इ हॉ वमट हणजे व तूंना व ना के वळ आपलं मानणं इतपतच
मया दत नाही, तर या भािवत करणार्या व तू कं वा पासून पळ काढ याला
सु ा इ हॉ वमटच हटलं जातं.
आता हीसु ा एक अ यंत मह वपूण अशी बाब अस याने, दाखला देऊनच
समजावतो. मी या आधीच सांिगत या माणे, भारतात कतीतरी सं यासी ी आिण
भोग-िवलास यांना पाप मान या या गवात जगत असतात. ते हेही िवसरतात, क ते
वतः एका ीमुळेच अि त वात आले आहेत! कोण याही युगात भारतात कधीच
गु कु लांची कमतरता न हती. काही गु कु लं ही ानी लोकांची होती तर बाक ची
अ ान ची! परं तु इथे मी तु हाला एका ानी गु कु लातील दाखला देतो. या गु कु लातील
ानी गु ं ची ान दे याची वतःचीच एक िविश प त होती. िश यांची इ हॉ वमट
कमी हावी या उ ेशाने ते दर मिह याला यांना कोण यातरी एका व तूम ये इ हॉ व न
हो याची आ ा देत असत. या मिह यात यांनी आप या िश यांना ि यांम ये न
गुंत याची आ ा दली होती! या गु कु लाचं आणखी एक वैिश हे ही होतं क ब तांशी
कु णीही गु या आ ेचं उ लंघन करत नसे.
असो...आता पुढे सांगतो! झालं असं- ही आ ा देऊन काही दवसच झाले होते क
एक दवस आ मातील चार-सहा िश य असेच फरत फरत नदी कनारी आले. ते
वषाऋतूचे दवस होते, आिण नदीला भरपूर पाणी होते...आता िनसगाची करणी अशी
क , नेमक एक ी कनार्यावर अडकू न पडली होती. ितचं घर पलीकड या कनार्यावर
होतं परं तु पा याचा जोर चंड अस याने ती नदी पार कर याचं धाडस क शकत
न हती. याचवेळी ते िश य ितथे पोहोचले, िश यांना पाहताच ितने यांना नदी पार
करवून दे याची िवनंती के ली. हे ऐकताच एक िश य िश पणे हणाला- नाही, आ ही
मदत क शकत नाही, या मिह यात कोण याही ीम ये इ हॉ व हायचं नाही अशी
आम या गु ं ची आ ा आहे. सग या िश यांनी या या हण यास दुजोरा दला...फ
एकाने सोडू न! याने याच णी ीला खां ांवर घेतलं, व नदी पार क न परत देखील
आला. याचं हे वागणं आिण यामुळे गु ची झालेली अव ा याव न सग यांनी याला
खूप दूषणं दली. ...िबचारा परतते वेळी संपूण र याम ये सवाचे टोमणे ऐकत रािहला.
पण ही गो इथेच संपली नाही. आ मात पोहोच याबरोबर ताबडतोब सग यांनी
याची आजची ह ककत गु ला संिगतली. ती ऐकू न गु आनं दत झाले. यांनी या णी
याला िमठी मारली आिण हणाले, चला, एकाची तरी इ हॉ वमट संपली! हे ऐकताच
इतर िश य अ यंत च कत झाले. गंगा उलटी कशी काय वा लागली? यांना पडला.
ितकडे सग यांनाच अचंबा वाटलेला पा न गु ं नी यांची िज ासा शांत करत हटलं-
खरं तर हा या ीला नदी पार कर यात मदत क शकला, कारण तो खरोखरचं यावेळी
ि यांिवषयी या इ हॉ वमट या पलीकडे पोहोचला होता. जर या ीमुळे तो णभर
देखील भािवत झाला असता तर तोही तुम यासारखाच ितला मदत कर यास नकार
देऊन परतला असता. आिण दुसरी गो तर मला प दसते आहे क , तो तर या ीला
नदी पार सोडू नही आला, परं तु तु ही मा अजूनपयत या ीला खां ांवर घेऊन आहात.
...अगदी बरोबर! मह व, मा या तरावर काय चाललंय याला आहे. शरीराने तु ही
काहीही का करत असाल... याला काय मह व आहे?
आशा आहे क आता या इ हॉ वमटमुळे होणारे दुतफा भाव तुम या ल ात आले
असतील. मग आता पु हा राजा जनककडे वळू यात! तर इकडे जनकही या िश याची
नाच-गा यां या ती ओढ पा न आ यच कत झाले होते. कारण नृ य सु असतानाच तर
तो िश य ितथून पळू न गेला होता. ठीक आहे...आता तर रा स न सकाळही झालीच
होती! िश य वेळेतच जनका या क ात पोहोचला. जनक िव ांती घेत होते... यांनी
िश याला आप या जवळ काही वेळ आरामात बस यास सांिगतलं. इथे तर िश य अगदीच
उबगलेला होता. याने जनकाला िवनंती के ली क , हे बघा मा या गु ं नी मला
आप याकडे ान ा कर यासाठी धाडलं आहे, ते हा कृ पा क न याचा लाभ ा हणजे
मग मी परतू शके न! मा यासार या सं याशाला हा तुमचा महाल आिण ऐषोआराम
फारसा चत नाहीए. जनक या या डो यांत पा न हणाला- ठीक आहे! ान देतो. पण
याआधी इथे मागे एक अ यंत शानदार असं सरोवर आहे, ितथं जाऊन ान वैगरे आटपून
घेऊ... मग तुला ान देतो!
िश याने िवचार के ला, ठीकच आहे! सरोवरात ान कर यात काय गैर आहे? जल-
कुं ड हणाले असते तर कदािचत िवचार करावा लागला असता. कारण वैभवाशी
सं याशाचं काय देण-ं घेणं? हणून दोघेही ितथे जाऊ लागले. हो, जा यापूव जनकाने
सेनापतीला बोलावून काही आदेश दले. ...आता दोघेही या शानदार सरोवरात ान
करत होते. दोघांम ये अजूनही काहीच बोलणं झालं न हतं. जनक राजा ानाचा पुरेपूर
आनंद लुटत होता तर इकडे िश य मा बेचैन होऊन ान संप याची वाट पाहत होता.
तेव ात झालं काय क अचानकपणे जनका या महालाला आग लागली. बघता बघता
महाल आगी या भ य थानी पडू लागला. आता महाल तर डो यादेखत होता, यामुळे ते
दृ य पा न िश याची चांगलीच घाबरगुंडी उडाली. तो मजेत ान करणार्या राजा
जनकाला हणाला- तुमचा महाल जळतो आहे. आिण मी चुकून माझी व ं ितथेच सोडू न
आलो आहे. याचं बोलणं संपलं, तरीही जनकाने मा काहीही ितसाद दला नाही. ते
मजेत पा यात डु बं त रािहले. िश या या आ यास पारावर उरला नाही...! फ आ यच
न हे, तर जनक राजा याही प रि थतीत ानाचा यारीतीने मनमुराद आनंद घेत होते ते
पा न िश य समजायचं ते समजून गेला! राजाचा अ खा महाल ितथे जळत आहे तरी तो
मजेत आहे, आिण माझी फ एक जोडी व ं ितथे आहेत तरी मला चंतेनं ासलं आहे!
या या गु ने जे ान ा कर याकरता याला इथे धाडलं होतं ते ान आता याला
िमळालं होतं! िनि तच, काय आिण कती याचा नाही, ती व तू तु हाला आवडते
क नाही याचाही नाही, एकच आहे क यात तुमची इ हॉ वमट आहे क नाही? जर
इ हॉ वमट असेल तर ना तु ही या व तूचा आनंद घेऊ शकता ना ित यापासून िवलग
हो याचं दुःख सहन क शकता! या िश याची अव थाही अशीच तर होती. तो ानाचा
आनंद तर घेऊ शकलाच न हता िशवाय इ हॉ वमट अस याने याला आपली व ं जळू न
गे याच दुःखही भेडसावत होतं. असो... नंतर मा याची या इ हॉ वमटपासून सुटका
झाली, कारण याला जनक राजासारखे ानी गु लाभले. पण तु हाला तर हे वाचूनच या
इ हॉ वमट नामक संकटापासून वतःची सुटका क न यावी लागेल.
शेवटी, मी हा इ हॉ वमटचा वभाव कमकु वत कसा करावा यासाठी या दोन ट स
तु हाला देतो. ही इ हॉ वमट दोन सवय नी बळकट होत जाते. एक प पात करणं आिण
दुसरं िनवड करणं. जर तु ही इ हॉ वमटमुळे होणार्या दुःखांपासून मु होऊ इि छत
असाल तर सग यात आधी सव कार या प पातीपणापासून दूर रहा. उदाहरणाथ, जर
तु ही अमुक एक धम मनात असाल, तर फ याच धमाला कवटाळू न बसू नका तर
पृ वीवर िजतके धम आहेत या सग यांना आपलंच माना. हे आपलं, हे परकं - अशा
भानगडीत पडू च नका. ...जर तु हाला एका चं दुःख िथत करत असेल, तर
इतरां या दुःखाने िथत होणंही तु हाला िशकावंच लागेल. आपलं-परकं या भावातून
िनमाण होणार्या प पाती वृ ीतून बाहेर पड यािशवाय तुमची इ हॉ वमटमधून सुटका
होणं कठीण आहे!
आिण अगदी तसंच, िवनाकारण आवडीिनवडी जोपास यापासून देखील तु हाला
वतःला वाचवावंच लागेल. कारण या गो ीची िनवड तु ही कराल या गो ीला एक
दवस तु ही आपलं मानू लागाल. आिण आपलं मानताच या व तू या ती तुमची
इ हॉ वमट जागी होईल! इ हेच असेल क , जे पसंत आहे आिण उपल धही आहे, याचा
आनंद भलेही या...पण याची िनवड क न याला आपलंसं नका क ! या गो नी
आक षत होऊन याबाबत आ ही नका होऊ! मग पहा... तु ही येक ना यातून, येक
व तूमधून आनंद तर घेऊ शकालच परं तु यात इ हॉ वमट नस याने या यापासून
उ प होणार्या दुःखापासून तुमची सुटका होऊ शके ल.
इथे, मी तु हाला एक असं गुिपत सांिगतलं आहे, क यामुळे तु ही जर ठरवलं तर
या एका जादूने अवघं आयु य मौज-म तीने भ शकता; आिण भरालही! अशी आशा
बाळगून मी या िवषयावरील माझं बोलणं आता इथेच संपवतो!
*****
अपे ा
आता मानवी जीवन हट यावर अपे ा असणं आिण करणं साहिजकच आहे. परं तु
या कोण या आिण कती माणात असा ा आिण यांना कती मह व ावं हे न
समज यामुळे मनु याने आपलं आयु य नरकासमान क न ठे वलंआहे. ‘अपे ा’ या एका
गो ीने मनु या या आयु यात अशातर्हेने िवष पेरलं आहे, क यामुळे माणूस आज
हसणंच िवसरला आहे. यामुळे सग यात आधी मी हे समजाव याचा य करतो क
अपे ा हणजे न आहे तरी काय? खरं तर मनु या या आयु यात या याबरोबर तसंच
या या चारही बाजूंना जे काही घडत आहे, ते सगळं कायमच माणसा या मनासारखं
घडतं असं नाही! घडू ही शकत नाही. याच कारणा तव माणूस थोडेफार बदल घडवू
इि छतो. आिण इथूनच या या अपे ांना सु वात होते. मनु याला नेहमी असंच वाटत
असतं क तो एकटा काहीही कर यास समथ नाही आिण हणूनच तो आपलं कु टुंब, िम ,
मग हळू हळू िश ण, समाज, वसाय, व धमापासूनही अपे ा कर यास सु वात करतो.
आिण अपे ाही कशा? तर या सग यां या आधाराने सवकाही आप या मनासारखं होईल.
पण इथं येऊन मामला असा काही फसतो, क माणसा या अपे ा याची इ हॉ वमट
वाढवतात आिण अशा कारे वाढलेली येक इ हॉ वमट या या अपे ांम ये आणखी
वाढ करते. आिण मग आयु यभर तो या च ातून बाहेर पडू च शकत नाही.
ही तर झाली अपे ेची सायकोलॉजी आिण ित याबरोबर इ हॉ वमटचा गुंता.
आता इ हॉ वमटचे आयु यावर काय प रणाम होत असतात हे तर मी मागेच समजावलं
आहे. आिण यापासून वतःला कसं वाचवावं याचे उपायही मी सांिगतले आहेत, तर मग
आता अपे ेब लच बोलायला सु वात करतो. मनु याम ये या अपे ा जा या होतात,
या या मुळाशी माणसाची बदल घडिव याची इ छा हेच कारण असतं. याच इ छेपायी
तो नाती िनमाण करतो. तो िवचार करतो क यामुळे सगळं काही या या मनासारखं होत
जाईल! अथातच, याने आपली ही मयादा अगदी के वळ काही अपे ां या पूत साठीच
वाढवलेली असते. आता सम या अशी आहे, क या बरोबर अपे ांमुळे याचे दृढ
संबंध िनमाण होत असतात, तीच या या अपे ा पूण क शकत नाही. यातील
मजा अशी क यांतील दुसर्या ने देखील काही अपे ा ठे वूनच संबंध वृ ग
ं त के लेले
असतात. या याही आशा-आकां ा पूण होत नाहीत. याचाच प रणाम हणून मग
पर परांब ल कटु ता िनमाण होते. परं तु आता मा अपे ां या आधारे जोपासले या
संबंधांम ये इ हॉ वमट िनमाण झालेली असते, यामुळे माणूस आपली कटु ताही पूणपणे
दशवू शकत नाही, आिण ना ही संबंध पूणपणे संपु ात आणू शकत! ...बस, हळू हळू ते संबंध
जोपास यासाठी बांधील होऊन जातो. आिण प च सांगायचं झालं तर इ छा नसतानाही
अशा संबंधाचं ओझं मग आयु यभर डो यावर घेऊन फरत राहतो.
आजपासून तु ही जरा नीट ल पूवक तुम या पर परांत या संबंधांकडे पहा.
यांम ये िजत या उ कट अपे ा असतील...ितत याच जा त माणात यात तुमची
इ हॉ वमटही दसेल. कारण या दो ही गो ी िनयमानुसार पर परांना वृ ग ं त करत
असतात. शेवटी िजथे िजथे अपे ा असतील ितथे आपसात या संबंधात न च िवष पेरले
गेले असेल. दोघंही एकमेकांना बोचत असतील... पण असं असतानाही, एकमेकांत
इ हॉ वमट अस याने यावर काही कायम व पी उपायही सुचत नसेल. नाती...मग ती
पती-प ीची असोत, वा आई-विडलांची मुलांशी असोत, कं वा मग ि यकर- ेयस ची
असोत कं वा आपसांत या मै ीची असोत, यांम ये अपे ा नसतील तर या ना यातील
आनंद हा अितशय अनोखा आिण सुखावणारा असतो. परं तु सामा य माणसासाठी हे श य
नाही. हणूनच याची सगळी नाती ही शेवटी या या आयु यासाठी शाप ठरतात आिण
तेही अशा कारे हळू हळू , नकळत घडत असतं, क याला याची जाणीवही होत नाही.
बरे चदा तर आपसांत तडजोड क न, कं वा वारं वार, काहीतरी मधला माग अवलंबून या
ना यांचं ओझं बाळगत आयु य काढावं लागतं.
मग काय, माणसाने नातीच जोडायचं सोडू न ावं का? कारण िनरपे पणे नाती
जोडणं हे याला जमतच नाही... अपे ाभंग झाला रे झाला क लगेच दुःख आिण थेचे
भोवरे याला घे लागतात. िशवाय आजकाल या सोशल झाले या माणसांचे संबंधही
के वळ दोन-चार लोकांपुरतेच मया दत थोडेच असतात? यामुळे जर इतक नाती जोडली
गेलीच आहेत, तर कु णी ना कु णी रोज अपे ाभंग करणारच!! याचाच अथ रोज या रोज
आिण येक बाबतीत माणसाने वतःला िथत कर याची व था चोख क न ठे वली
आहे. मग िवचार करा, आता यावर उपाय काय?
ठीक आहे, मी सांगतो! िनि तच, याबाबतीत अपे ा क च नका हे सांगणं खूप सोपं
आहे. हजारवेळा हे तु ही कु णा न कु णा या त डू न ऐकलंही असेल! पण असा आहे क
‘मी’ इथे उपि थत असताना हे इतकं सोपं थोडंच आहे? मा याबाबत कोणाला मािहतीच
कती आहे? माझी कॉ लेि सटी हणजे काय म करी आहे? अपे ा ठे वूच नका असं नुसतं
हट याने काय होणार आहे? या िनमाण हो यावर आिण यांना थोपव या या भावी
उपायांवर चचा करायला हवी! आिण अशी चचा मा यािशवाय दुसरं कोण क शकणार?
हे संत-महा मे व सायकोलॉिज ट यां या नुस या मोठमो ा ग पाच ऐकू न या! अरे , पोट
दुखतंय हटलं तर हणतात औषध या...अहो पण कु ठलं? चला तर, मी तु हाला सांगतो
क या अपे ांचं मूळ कु ठे आहे ते.
आता बदल घडव याची इ छा बाळगणं हे अपे ा बाळग याचं मूळ कारण आहे हे
तर मी तु हाला पूव च सांिगतलेलं आहे. आता, बदल घडव याची इ छा असणं यात गैर
काहीच नाही, फ ती इ छा तु ही तुम यापुरतीच मया दत ठे वलीत तर! हणजेच जर
तु ही तुम या वतमान आयु याबाबत नाखूष असाल, आिण यात तु हाला काही बदल
हवा असेल तर, याकरता वतःम ये बदल घडवून आणा. आयु य हे तुमचं वतःचं आहे
आिण ते आणखी चांगलं कर याकरता इतर कु णा म ये कं वा बा प रि थतीम ये
बदल घडवून आण याची इ छा बाळगत असाल तर अशी अपे ा बाळगणं चुक चंच आहे.
हैराण तु ही तुम याच अपे ा बाळग या या सवयीमुळे आहात आिण तु ही बदल
वा तू या नावाखाली घराम ये, तसेच योितषा या नावाखाली िनरिनरा या
अंग ां या व पात घडवून आणू इि छता! ही अशी अजब बुि म ा तु ही आणलीत
तरी कु ठू न?
यामुळे काही बदलायचंच असेल तर वतःला बदला. तुमचा अिधकारही फ
तुम या वतःवरच आहे. ...आिण याकरता थो ा माणात य कर यास सु वात
के लीत तरी समजून जाल, क हे करणं कती अवघड काम आहे. अथक य के यावरही
तु ही तुमचा ोध, चंता कं वा भय यांपासून सुटका कु ठे क न घेऊ शकत आहात? जरा
असा िवचार करा क , जर तु ही वतःम येच बदल घडवून आणू शकत नसाल तर मग
इतर ना बदल याची कं वा बा प रि थत म ये प रवतन घडवून आण याची
अपे ा बाळगणं हे कती िबनबुडाचं आहे!
जर तु हाला याचा नीट अंदाज आला असेल तर सग यात आधी हे ठरवून टाका, क
जोपयत तु ही वतःला जसं बनवू इि छता, तसं बनवत नाही तोपयत इतर कं वा
बा प रि थत ना बदल याचा य तु ही करणार नाही. कं वा ना यां या कु ठ याही
वहारांत बदलाची अपे ाही बाळगाल. याचे दोन फायदे तु हाला ताबडतोब िमळतील!
एक तर तु ही इतरांकडू न कोण याही अपे ा ठे वणार नाही. कारण थम तु ही वतःकडू न
या अपे ा पूण क इि छता या पूण कर या या तयारीला लागाल. हणजेच, तु ही
वतःम ये सुधारणा घडवून आण या या कामी लागाल. हे तर प च आहे, क वतःम ये
सुधारणा घडवून आण याने ते तुम या िहताचंच ठरे ल. ...तसंच याचा दुसरा फायदा असा
क , तुम या आजूबाजू या कडू न तुम या अपे ा कमी झा याने तुमचे आपसांतील
संबंध आणखी मधुर होत जातील. यामुळे तु ही यां या खूप चांग या कारे उपयोगी
पडाल इतकं च नाही, तर तु ही आपसांतील ना याचा आनंदही घेऊ शकाल. एकू ण
सांग याचं ता पय असं क , अपे ा करणं सोडू न दे याची सु वात तु हाला वतःम ये
इि छत सुधारणा घडवून आण या या य ातूनच करावी लागेल. आिण असा बदल
घडवून आणणं कती अवघड आहे याची तु हाला असलेली जाणीव, आपोआपच तुमचं
दुसर्यांकडू न अपे ा ठे वणं कमी करे ल.
जे हा तु ही या सग या यांतून पार पडू न एका अशा ट यावर येऊन
पोहोचाल, िजथे आ यावर तु ही वतःबाबत संतु आहात असं तु हाला जाणवेल, तर
यानंतर मा वतःम ये आणखी जा त बदल घडवून आण याचा य क नका. ते हा
या मनोव थेत तु ही असाल, ितचा, तु ही असेच आहात हे समजून घेऊन वीकार करा!
कारण एका मयादेपे ा जा त बदल घडवून आण याचा य तुम या मनात वतःब लच
ितटकारा िनमाण क शकतो, आिण असं होणं हेही काही कमी धोकादायक नाही. कारण
वतःचा ितटकारा करणारा माणूस नेहमी गु हेगारी वृ ीचा बनतो. हणून काही
य ानंतर वतःचा वीकार कराच! अशा कारे वतःचा वीकार करणं, एक नाही तर
हजार चम कार क न दाखवेल! सग यात मह वपूण गो हणजे यामुळे तुम यातील
बरे चसे कॉ ले सेस कमी होतील. कारण आता जर तुमची वतःबाबतच काही त ारच
नसेल, तर मग कॉ ले स कसला?
आणखी सिव तर सांगायचंच झालं, तर ही वीकार कर याची श हणजे एक
जादू आहे. तु ही जसे आहात तसं वतःला वीकारताच ही जादू दस याची सु वात होते
आिण पुढे जाऊन तर ती एकाच वेळी तुम या तीन सम या हणजे इ हॉ वमट,
ए सपे टेशन आिण कॉ ले स यांना तुम या आयु यातून गायब सु ा क शकते.
हणूनच तुम यातली वीकार कर याची मता अिधकािधक वाढवा. आता वतःला तर
तु ही वीकारलंच आहे, तसंच, इतरांनाही ते जसे आहेत तसं वीकार यास सु वात करा!
जसजसं तु ही इतरांना वीकार यास सु वात कराल, तसं तसं तुमची के वळ
इ हॉ वमटच न हे, तर यां याशी जोडले या तुम या अपे ाही नाहीशा होतील.
...प रणामी तुमचे अ यापे ा जा त दुःख आिण था तशाच संपु ात येतील.
जे हा यामधून सु ा पार पडाल, तसंच दुःख, था कमी झा यामुळे वतःम ये एक
नवी ऊजा भ न याल, मग पु हा आणखी दोन पावलं पुढे टाकू न चारही बाजूंची
प रि थती वीकार यास सु वात करा. यामुळे तर चम कारच होईल! यानंतर बा
प रि थती बदलली नाही, तरीही तु ही िवचिलत होणार नाही. कारण वीकार
कर या या श या जादूमुळे तु ही प रि थतीनुसार वतःला बदल याची मता
िवकिसत क शक यात तरबेज हाल. आिण यामुळे ना के वळ तुमची दुःखं आिण था
कायम या कु ठ या कु ठे पळू न जातील परं तु तुम यात एक नवी ऊजादेखील संचारे ल. बस,
यानंतर या वाढले या ऊज या आधाराने तु ही संसारातील कटू स यं वीकार यासही
सु वात करा. यासाठी थोडी इितहासावर व थोडी तुम या आजूबाजू या प रि थतीवर
दृ ी फरवा. च कडे कधीही न बदलणारी स यं ही रा न रा न वतःला पु हा पु हा
अधोरे िखत करतच असतात. आिण तरीही जर तु ही कधी न बदलणार्या अटळ अशा स य
प रि थतीलाच बदलू पाहत असाल आिण यामुळे दुःखी असाल, तर मग मा तु ही मूख
नाही तर आणखी काय आहात? अरे , जे बदलूच शकत नाही तेच बदल या या अपे ेचं
दुःख बाळगून तु ही जगत आहात? ...मग मला उ र ा, क तु ही बुि मान कोण या
दृि कोनातून झालात?
हणून, तु ही तुम या आजूबाजूला नजर फरवा, आिण अशा कार या स यांवर
ल ा, जी वीकार या ित र तुम याजवळ अ य कु ठलाही पयायच नाही. यांना
वीकार यािशवाय तु ही आयु यात कधीही यश वी होणारच नाही. हे नीट ल ात आलं
नसेल तर मी आणखी सिव तरपणे सांगतो! ...जसं, यांना तु ही देव मानता, यांना तु ही
कधी एका मयादेपे ा जा त दवस जगलेलं पािहलं आहे का? यां यापैक कोणी अमर
झालं आहे का? नाही ना? तर मग तु ही सरळ सरळ ‘तुमचाही मृ यू कधीतरी ओढवणारच
आहे,’ हे वीका नच का नाही जगत? यामुळे पिहला चम कार असा घडेल क ,
तुम यातील अ यापे ा जा त भय हे आपोआप नाहीसं होईल! ही गो नीट समजून या,
क माणसा या अ या न जा त भीत या मागे के वळ या या मृ यूचं भय दडलेलं असतं.
... याने मरण अटळ आहे हे वीकारलं आहे, या या मनात कोण याही गो व न सारखं
सारखं भय िनमाण के लं जाऊच शकत नाही.
...पुढे जाऊन तु ही हेही ल ात या, क तु ही कधी कु णाचं शरीर असं पािहलं आहे
का, क जे कधीही आजारीच पडत नाही? मग भले तो मनु य कतीही संयमी असो कं वा
ायाम करत अस याने तंद ु त असो, कं वा तो मना या कोण याही उ तम पातळीवर
जगत असो. ...तर मग, तुम या शरीराला आजार होऊ शकतातच. तुमचे िम , कु टुंबीय,
कु णीही आजारी पडू शकतं. आिण जे हा तु ही हे सगळं वीका न जगाल, ते हा असं
काही घड यास िवनाकारण िनमाण होणार्या दुःखापासून तु ही तुमची सुटका क न
याल! अरे बाबा, जर इतर कोणा या गाडीचा अपघात होऊ शकतो, तर तुम याही
गाडीचा होऊच शकतो. एकू ण काय तर असं एक न हे, तर अशी हजार स यं आहेत यांचा
वीकार क न जग यातच खरी बुि म ा आहे. आिण हे प समजून या, क अशा
सग या अटळ स यांचा गाढतेने वीकार के यावाचून तु ही हवेत तरं ग यासारखा स
अनुभव घेऊ शकणार नाही.
असो...हे सव तर तु हाला समजलं असेलच. हणून आता मी तुमचं ल या इतर
व पा या अपे ा तु ही बाळगून बसला आहात... यां याकडे वेधतो! अशा अपे ांबाबत
सांगतो, यांनी येक माणसाचं जगणं अ यंत कठीण क न टाकलं आहे. कदािचत तुम या
ल ात आलं असेल, क जवळपास येक माणूस हा या िवचाराने दुःखी असतो, क याला
कु णीही समजूनच घेत नाही. याला असंच वाटत असतं, क मी मा सग यांशी नीट
वागतो, पण मा याशी कु णीच धड वागत नाही. आता हे दुःख जर एक-दोघांचंच असतं तर
समजू शकलो असतो. पण मा या मते तर शंभरातील न वद लोक याच दुःखाची िशकार
झालेले दसून येतात. याचा प रणाम असा होतो क ही माणसं संपूण जगावरच नाराज
होऊ लागतात. यानंतर तर ही माणसं अशा काही गो ी क लागतात, क या
ऐकायलाच िविच वाटतात! उदाहरणाथ, आता हे जग स य माणसांसाठी रािहलंच
नाही, कं वा अशा जगात जग याचा काय फायदा? ...आिण न जाणो आणखी काय काय?
खरं तर या सग या या मुळाशी माणसाचा असा एक गैरसमज आहे, जो याने
वतःच जोपासला आहे. येकजण दुसर्यां या हालचाली, याचं वागणं नीट िनरखून
पाहत असतो, याबाबत िव ेषणही खूप करत असतो; परं तु वतःचं वागणं मा अशा
उ -उ िवचारांखाली असा काही झाकू न टाकतो, क याला वत: या तु छ वभावाचा
थांगप ाच लागतं नाही. ठीक आहे, चला, हेही सोडू न ा... पण जर तु हाला यांपासून
सुटका क न यायची असेल तर, जरा इितहासाकडे बघा! येशूला कु णी समजून घेतलं?
समजून घेतलं असतं तर यांना सुळावर चढवलंच गेलं नसतं. सॉ े टसला कु णी समजून
घेतलं? समजून घेतलं असतं, तर याला िवष देऊन मारलं का असतं? असं असतं तर मग
ना बु , कबीर यांसार यांना छळलं गेलं असतं, ना सीतेसार या देवीसमान ीला
अि परी ा ावी लागली असती! मग काय तु ही वतःला या महान पे ाही े
समजता, हणून दु:ख बाळगून बसला आहात क मला कु णी समजूनच घेत नाही?
िनमूटपणे आधी वतःला नीट समजून या, तेच पु कळ आहे! नाहीतर एक माणूस दुसर्या
माणसाला समजून घेईल असं आजवर कधीही घडलेलंच नाही. यामुळे, कृ पा क न
िनदान अशा कारे वतःला अपवाद समज याने उ प होणार्या दुःखांपासून तरी
वतःची सुटका क न याच!
तसंही हेच कशाला, आणखी अशी हजार स यं आहेत, जी बुि मान ला
वीका नच पुढे जावं लागेल. परं तु या सग यांवर चचा करत बसलो तर याला काही
अंतच राहणार नाही. हणूनच, थोड यात सांगायचं तर, इितहास जे सावकािलक स य
घसा फोडू न-फोडू न सांगत आहे, कृ पा क न या स यांचा वीकार क नच जगा! यामुळे
तुम या ब तांश अपे ा आपोआपच कमी होत जातील. िशवाय याबरोबरच या
अपे ांमुळे होणार्या दुःखांपासूनही तुमची सुटका होईल.
एकू ण सांग याचं ता पय असं क , या अपे ाच आयु यातील ब तेक दुःखांचं मूळ
कारण आहेत. के वळ, ‘अपे ा करणंच वाईट आहे’- असं हणून यापासून सुटका होणार
नाही. वतःम ये बदल घडवून आण या या बाबतीत जे हा तु ही ची याल, ते हाच
यापासून तुमची सुटका होईल. ...इतरांम ये बदल घडवून आण याची इ छा सोडू न
दे याने तुमची यातून सुटका होईल. आिण जशी तुमची ही बदल याची इ छा थोडी कमी
होईल, तसं मग थम वतःला जसे आहात तसं तु हाला वीकारावं लागेल! एकदा का
अशा कारे वीकारता येऊ लागलं, क मग हे समजा क मनु या या जीवनात या
वीकारता ये यापे ा मोठी करामती जादू दुसरी कु ठलीही नाही. हणूनच पुढे हीच कला
अंगी बाणवून इतरही जसे आहेत तसाच यांचा वीकार करत चला. आिण मग या दो ही
बाबतीत चांग या कारे यश ा झा यानंतर, जगातील कधीही न बदलणारी स य
वीका न चाल यास िशका. बस...यामुळे तुमची इ हॉ वमट आिण अपे ा या दो ही
गो ी एकाच वेळी कमकु वत हो यास सु वात होईल. ...याचाच प रणाम हणून तुमचं
आयु य आनंद आिण सफलतेनं भ न जाईल.
*****
सफलतेचं सारसू
िनि तच मनु या या आयु यात दुःख आिण क यां यापासून वतःचा बचाव
करणं िजतकं मह वाचं आहे िततकं च मह वाचं यशाचं िशखर गाठणंही आहे. कारण हे
ब मोल आयु य सवसामा यपणे जगून थ घालव यात मुळीच अथ नाही. िशवाय तसंही
येक मनु य सफलतेची इ छा बाळगून जगत असतोच आिण तो याचा ज मिस
ह देखील आहे. परं तु के वळ आप याच काही चुकांमुळे आिण मा या कायप तीबाबत या
अ ानामुळे संपूण मनु य जात असफल झालेली दसते.
हणूनच, मी थेट अशा सव उपायांब ल बोल यास सु वात करतो, जे समजून
घेत याने आिण आ मसात के याने तु ही सफलतेचं िशखर गाठू शकाल!
*****
इं टेिलज स
मागील अ यायांम ये मी कॉि शअस, सब-कॉि शअस आिण अन-कॉि शअस माइं ड
तयार हो याची कारणं व यांना कमकु वत कर या या उपायांवर खूप चचा के ली.
याचबरोबर मनु या या आयु यात िनमाण होणार्या दुःखांची कारणं आिण यावरील
उपायांब लही बरीच चचा के ली. परं तु येक माणूस आयु यात मोठं यश िमळव याचं
व पाहतच असतो. अशी इ छा असणं चांगलचं आहे. हणून आता पुढे, मनु य
वतःम ये कोणते गुण िवकिसत क न कं वा कोण या गो ी आ मसात क न यश ा
क शकतो याबाबतही आव यक ती चचा क या.
या चचला सु वात कर यापूव मी सृ ी आिण तुम यात असले या फरकाकडे तुमचं
ल वेधू इि छतो. वेळ आिण श या संदभात दोघांम ये सग यात मोठा फरक आहे.
सृ ीचा इितहास कतीतरी अ ज वषाचा आहे, तर तुम याकडे मुि कलीने शी कं वा
फारतर शंभर वष आहेत! यातही बालपण, ता य आिण हातारपण यांची हजारो
रडगाणी आहेतच! रोजची आठ तासांची झोप आहे. हणजे खरं तर तुम यापाशी वेळच
नाहीए. तसंच श ब ल बोलायचं झालं तर सूय तळपत आहे, पृ वी सतत फरते आहे,
वारा वाहत आहे. ... हणजेच संपूण सृ ी कधीही न संपणार्या चंड ऊजने भरलेली आहे.
तर दुसर्या बाजूला तुम या ऊजबाबत तर फार काही बोल याची आव यकताच नाही!
...तरीही आ य असं क इथे सग या मह वा या गो ी मनु यच करत असलेला
दसून येतो आहे. कला असो क सािह य कं वा िव ान या सग या गो ी मनु यामुळेच
िनमाण झा या आहेत. आिण ही गो अगदी बरोबरदेखील आहे. याबाबत कु ठलंही दुमत
होऊच शकत नाही. पण इथे समजून घे याजोगी गो ही आहे क , हे सगळे चम कार संपूण
मनु यजात करत नाहीए. तर के वळ काही हजार लोकच हे करत आहेत! मग असं का क ,
काही माणसं िनसगालाही च कत क न सोडतील अशी कामं क न दाखवत आहेत, आिण
ितथेच बाक ब तांश जनताही रोज मरत मरत जग यास िववश आहे? असं का, क
काहीच लोक यशा या सव िशखरावर आहेत, आिण बाक बर्याच लोकांसाठी
जग यात व मर यात काही फरकच रािहलेला नाही?
खरं तर हे असं, मनु या या वेळ व श चा उपयोग कर या या िनरिनरा या
प त मुळे होत आहे! मी यापूव च हे सांिगतलं आहे, आिण तु हांलाही मािहतच आहे क
वेळ आिण श या दो ही गो ची मनु याकडे अितशय कमतरता आहे. यावर जर कोणी
या दो हीही गो चा दु पयोग करत असेल तर तु हीच सांगा या या जीवनाची अव था
काय होणार? बस, नेमकं तेच जे शंभरातील न ा णव लोकां या बाबतीत घडत आहे.
दुसर्या श दात सांगायचं झालं तर वेळ व श यांचा यो य वापर न करता येणं हेच
मनु या या अपयशामागचं गुिपत आहे.
आता असा आहे, क मनु य आप या वेळेचा आिण श चा यो य वापर
करायला कसा िशके ल? ...आिण याकरता आधी हे सांगा क असं काय आहे, जे मनु याला,
िनसग आिण यातील इतर गो पे ा िभ ठरवतं? या...इतकं ही ठाऊक नाही? अरे , एक
हणजे याचं मन, हणजेच मी! आिण दुसरं हणजे याची बु ी! के वळ याच दोन
गो मुळे तो सृ ीतील सग या व तूंपे ा अ यंत वेगळा, िविश आिण मह वपूण ठरतो!
याच संदभात पुढे मन आिण बु ी यांतील फरक समजवायचा झा यास, ‘बु ी’ ही अगदी
लाखो े ांम ये उपयोगी ठरत असली तरीही कतीतरी बाबतीत ती वेळ व श यांचा
दु पयोगच करवून घेत असते. परं तु, मा या पातळीवर इं टेिलज स नावाची एक अशी गो
आहे, क िजचं ल सतत वेळ आिण श कशी वाचिवता येईल याकडेच लागलेलं असतं.
पण दुदवाने या इं टेिलज सचा उपयोग यो य कारे फारच कमी लोक क शकतात. आिण
हे प पणे समजून या क तुमचा वेळ आिण श वाचली तरच तु ही कु ठलंही मोठं काय
क शकाल.
एकू ण काय तर, मनु या या आयु यात कोणतंही यश ा करायचं झा यास याला
वतःतील इं टेिलज स स य करणं गरजेचं आहे. आिण हा इं टेिलज स सग याच
माणसांम ये समान पात, मा या हणजेच मना या अंतरं गात, दडलेला असतो. हणजेच
इं टेिलज स या बाबतीत मा याकडू न कु ठ याही मनु याबाबत कोणताही प पातीपणा
झालेला नाही. माणसांम ये फरक फ एवढाच आहे क , जे इं टेिलज स स य करतात, ते
नेहमीच वतःचा वेळ व श वाचवून आयु यात पुढे वाटचाल करतात, आिण बाक चे,
वतःचा इं टेिलज स स य करता न आ याने क ांनी भरलेलं सामा य आयु य जग यास
िववश होतात.
आिण माणसा या मनात खोल दडले या या इं टेिलज सला जागं कर या या
उपायांब ल काहीही सांग यापूव कं वा या या भावाबाबत चचस ारं भ कर याआधी
मी तु हाला इं टेिलज स आिण ि िलय सी यामधील फरक समजावून सांगतो. हा फरक
अ यंत सू म परं तु मह वपूण असा आहे. हा फरक जाणून घेत यामुळे तुम यातील
इं टेिलज स जागा कर यास तु हाला मदतच होईल.
ि िलय सी हा बु ीचा िवषय आहे आिण ि िलय ट असणं हे आव यकही आहे
तसंच उपयोगी देखील! परं तु ि िलय ट असणं हणजेच सवकाही आहे असं नाही! आयु य
गतीपथावर ने यासाठी आिण सावर यासाठी ती एकटी स म नाही. आिण याहीपे ा
मोठी गो अशी क असं य लोक आप या या ि िलय सीचा उपयोग िबन-मह वा या
गो साठी क न आपलं आयु य वाया घालवत आहेत. हणून, सव थम आपण
मनु या या बु ी या भाव े ाब ल समजून घेऊ तसंच याचा कसा, कु ठे आिण कती
उपयोग करता येऊ शके ल तेही समजून घेऊ! याचबरोबर हेही समजून घेऊ क अशा
कोण या गो ी आहेत िजथे मनु याला बु ीचा वापर कर यापासून वतःला वाचवलं
पािहजे.
आिण या िवषयाची सु वात करायची तर, माणसा या बु ीचं सग यात मोठं
वैिश हणजे माणसा या अ यंत गाढ अशा मरणश चं असणं. हणजेच मनु य
मेमरी-बेसचा जो काही वापर आपलं आयु य पुढे ने यासाठी करत असतो, ती सव या या
बुि म ेची देणगी असते. यात शाळा कॉलेजमधील िश णापासून, ते तो या काही
चांग या-वाईट गो ी बघतो-ऐकतो ते सगळं काही येतं. िनि तच या मेमरीचं मनु य
जीवनात खूप मह व आहे. याला या या नावापासून ते आयु यातील सग या उपयु
गो पयत...तसंच अगदी एबीसीपासून इतर सव िशकवण पयत जे काही ल ात राहतं ते
सगळं या या बु ीमुळेच! हेही खरं आहे क , तो जे काही वाचतो-िशकतो, या याच
आधाराने आपलं आयु य गतीशील करत असतो. ...परं तु इथे समजून घे याजोगी अ यंत
मह वाची गो ही क , आयु यात सग याच गो ी ल ात ठे वणं गरजेचं नाही. एखादी
गो आव यक आहे आिण हणून ल ात ठे वायची आहे, असं असेल तर ठीकच आहे! परं तु
नको या गो ी ल ात ठे वणं हणजे नको तो भार सांभाळ याबरोबरच अ यंत जोखमीचं
कामदेखील आहे. आठवणी ना के वळ वेळोवेळी ास देतात, परं तु या ल ात
ठे व यातदेखील श चा थच अप य होत असतो!
असो...तुम या मेमरीचा िवनाकारण उपयोग के याने होणारे तोटे तुम या ल ात
आले असतीलच. आिण जर पुढे बु ी या आणखीही काही गुणांची चचा करायची झाली
तर िवचार करणं, योजना आखणं, ऍनािलिसस करणं हे सगळे बु ीचेच िवषय आहेत.
बु ीचे हे सगळे गुण आयु य पुढे ने याकरता उपयु तर आहेतच, परं तु इथेही मु ा हाच
आहे, क बु ी या या गुणांचा आव यकता नसताना उपयोग के ला गे यास ते अ यंत
घातकही िस होऊ शकतात. परं तु हे समजून घे याऐवजी ब तांशी लोक अगदी छो ात
छो ा बाबतीतही खूप िवचार करतात, आिण गरज असो वा नसो ऍनािलिसस करत
राहतात! बस, यामुळेच सवजण शि हीन झाले आहेत! अशा कारे शि हीन झालेला,
आिण थकला-भागलेला मनु य आयु यात काही करायचं झालं तरी कसा क शकणार?
एकू ण सांग याचं ता पय तर हेच क बु ीचे उपयोग तर पु कळच आहेत, परं तु
मनु या या बु ीला वेळ आिण श याबाबतचं काहीही ान नाही. ...आिण हणूनच
कतीतरी अनाव यक गो म येही ती वेळ आिण श चा नाश करत राहते. प च
बोलायचं तर बु ीची सग यात मोठी अडचण अशी क ितला येक गो च आव यक
वाटत असते. हणूनच जी गो समोर येईल ती गो समजून घे यास, ल ात ठे व यास
आिण याचा ऍनािलिसस कर यास ती सु वात करते. आता, अनाव यक गो ी जाणून
घे याने आिण ल ात ठे व याने काहीही सा य होत तर नाही, उलट वेळ आिण श यांचा
थच अप य होत असतो! ...आिण इथे येऊनच हा इं टेिलज स मो ा कामाचा आहे हे
िस होत असतं! कारण याला आव यक-अनाव यक यातील भेद चांग या कारे माहीत
असतो. हणूनच हा इं टेिलज स अनाव यक कामं कर यापासून बु ीला थांबवत असतो.
आता यातील अडचण अशी, क हा इं टेिलज स आप या वतः या िनयमानुसारच स य
होत असतो. आिण इं टेिलज स स य हो याचा सरळ साधा िनयम हा आहे क तुमचं
कॉि शअस सब-कॉि शअस आिण अन-कॉि शअस माइं ड कमकु वत झालं तरच तो स य
होऊ शकतो. तसं तर इं टेिलज सच कशाला, मा या श या सग याच क ांबाबत हेच
स य आहे. जे हा तु ही मा यातील नकारा मक व पांवर िवजय िमळवता ते हाच ती
स य होतात. ...आिण या व पांना कमकु वत कर या या उपायांवर मी चचा के लेली
आहेच.
हणून, आता सरळ सरळ हा इं टेिलज स न करतो तरी काय? या िवषयाकडे
वळतो. तर सग यात पिहली गो अशी क आव यक आिण अनाव यक गो मधील
फरक तो चांग या कारे ओळखतो. ...तो बु ीला अनाव यक गो कडे आक षत होऊच
देत नाही, आिण यामुळे तुमचा वेळ आिण श या दो ह ची बचतच होत असते. हे तर
ठीकच आहे. मी याआधी समजावून सांिगतलंच आहे. परं तु तुम या इं टेिलज ची
सग यात मोठी ताकद ही, क तो अनुभवां या आधारे बु ीने एकि त के ले या
अनाव यक गो चा नाश कर याची सु ा मता राखतो. हणजेच, एकू ण काय तर हा
इं टेिलज स तु हाला वतमानातील अनाव यक गो कडे आक षत हो यापासून अडवतो
आिण याबरोबरच तुम या भूतकाळातील साचले या गो ी तुम या आयु यातून नाहीशा
कर याची मतादेखील अंगी बाळगतो. यामुळे तुम याकडे वेळ आिण श या गो ची
बचत होत राहते. आिण अशा कारे न दवडलेला वेळ आिण श या दोन गो ी आयु यात
कती उपयोगी पडू शकतात, हे तु हाला वेग याने सांगायची गरज नाही.
चला, इं टेिलज स कती मह वपूण गो आहे हे तर तु हाला आता समजलं असेलच!
आिण मी आधीच सांिगतलं आहे क हा इं टेिलज स तु हाला कु ठे बाहे न आणायला जायचं
नाही आहे. मा या पातळीवर सग यांम ये हा समान पात अि त वात आहेच. हा
कोण या पद ा, जगाब लचं ान कं वा धम यांतून िमळवता ये याची गो च नाही. तो
तर वतःच सग यांम ये समान पात ि थत आहे. हणजेच बुि मान हो याकरता
भलेही तु हाला खूप मेहनत करायला लागत असेल, पण इं टेिलज ट तर तु ही मुळातच
आहात. फ या इं टेिलज या स य हो याचा आहे. आिण जर तुमचा इं टेिलज स
स य झाला, तर िनि तच तुमची बुि म ा ही वतःच कमकु वत होत जाईल! कारण,
बु ी ारे के या जाणार्या, तुमचा वेळ व श चा अप य करणार्या अनाव यक
कायाना रोखणं हेच तर या इं टेिलज सचं मह वाचं काम आहे. हेच सरळ श दांत सांगायचं
तर तु ही एकतर जा त बुि मान असू शकता कं वा मग जा त इं टेिलज ट. िनवड तुमची
आहे. असं य लोक हे जा त बुि मान आहेत, आिण याच कारणा तव ना यांचा वेळ
वाचतो, आिण ना ही यां यात श उरते.
असो, सोडा! तर आता तुम यासमोर काही उदाहरणं मांडतो, कारण यामुळे तु ही
बुि म ा आिण इं टेिलज स यांतील फरक सहज समजाल. बर्याच वषापूव ची गो आहे.
तीन जादूगार होते. अ यंत उ कोटीची जादूची कला यांना अवगत होती. ितघांम ये
घिन मै ी देखील होती. एकदा असेच एका रथचालकाला सोबत घेऊन ते जंगलात
फर यास गेले होते. जंगलात गे यावर यांनी एका मृत संहा या हाडांचा सांगाडा
पािहला. सांगाडा पाहताच यातील एक जादुगार हणाला मी मा या जादूने या या
शरीरावर हाडं-मांस- ायू चढवू शकतो! हे ऐकताच दुसर्यालाही फु रण चढलं. तो
हणाला जर तू हे के लंस तर मीही या या नसांम ये र खेळवू शकतो. झालं...हे ऐकू न
ितसर्याचा उ साह तर आणखीनच िशगेला पोहोचला. तो हणाला, जर तु ही दोघं हे
खरं च क शकलात तर िनि तच मी या यात ाण फुं कू शके न!
हे ऐकताच यां याबरोबर आलेला तो गरीब, अिशि त रथचालक मा च कत
झाला. आ यच कत झाले या रथचालकाने यांना िवनंती के ली क जरी तु ही असं क
शकत असलात तरीही हे दु साहस करणं यो य नाही! तुम यातील जादूची कला िस
कर या या आणखीही संधी उपल ध होतील, मग संहावरच हा योग कशाला?
परं तु ितघांनाही भलतंच फु रण चढलं होतं. ितघांनी या रथचालकाचं बोलणंच
नुसतं उडवून लावलं नाही, तर उलट िभ ा हणून याचा अपमानही के ला. यावर िबचारा
रथचालक तरी काय करणार? तो चुपचाप तमाशा पा लागला. इथे पिह या जादूगाराने
हट या माणे संहाचा सांगाडा नीटनेटका क न यावर हाडं-मांस- ायू चढवले. हे
पा न रथचालक चांगलाच सावध झाला. ितत यात दुसर्या जादूगाराने या या
नसांम ये र वाह िनमाण के ला. हे पािह यावर मा रथचालकाने आणखीनच सावध
पािव ा घेतला आिण शार तर इतका होता क ितसर्या जादूगाराने याची जादू
दाखव यापूव च तो रथावर वार होऊन रथ घेऊन पळू न गेला. मग ितसर्या जादूगाराने
इतर थ गो कडे दुल करत खरोखर या संहा या अचेतन शरीरात ाण फुं कले.
कु णास ठाऊक, संह कधीचा म न पडला होता. ... याला भूक तर सपाटू न लागली होती,
िजवंत होताच याने ितघांना जीवे मा न फाडू न खा लं!
आता तु हीच ठरवा क बुि म ा मोठी क इं टेिलज स्? हणूनच सांगतो क ,
ि िलय सी कं वा बुि म ा कोण याही तरावरील असू देत, इं टेिलज सिशवाय बुि म ा
ही िबनकामाची ठरते! असं समजा क एखा ाला आप याला कधी आिण कती तहान
लागली आहे हे समजतं, परं तु याला पा याचं रासायिनक सू माहीत नसलं, तरीही तो
तहानेने ाकू ळ होऊन मरणार तर नाही. या याच अगदी उलट बुि मान माणसाला
पा याचा फॉ युला तर माहीत असेल, पण जर या या पा या या गरजेब लच तो
अनिभ असेल तर सांगा पा यांपैक अिधक समंजस कोण आहे?
बस, बु ीचं हेच काम आहे! सगळं जाणून घेऊ, खूप िवचार क , मोठमो ा अपे ा
बाळगू...पण यामुळे होणार काय आहे? या सग या गो ी उपयु आहेत, पण या एका
मयादेपयत के या गे या तरच! गरज ओळखून के या गे या तरच! खरं तर आयु य
गतीशील करायचं अस यास मोठमो ा भासणार्या अनेक उटपटांग गो ी जाणून
घे याऐवजी वतः या लहानसहान गरजा जाणणं हे अिधक आव यक आहे. याच माणे
या कारची मािहती, जे काही िश ण कं वा या कोण याही िवषयातील ान तु ही
हण करत आहात, कृ पा क न याबाबत िनदान तुमचा साधारण इं टेिलज स वाप न
िवचार तर करा क या सव गो ी तुमचं आयु य पुढे ने यासाठी उपयोगी आहेत तरी क
नाही? कारण तुम या येक य ाची एक कं मत आहे. यामुळे तु हाला ना के वळ क च
करावे लागतात, तर उलट यासाठी तु हाला तुमचा ब मू य वेळही ावा लागतो.
...आिण तुम याकडे वेळ आहे तरी कती?
चला तर... मी वर जे काही सांग याचा य के ला आहे, तेच मी महान संत ी
रामकृ ण परमहंस यां याब लची एक गो सांगून सोदाहरण प कर याचा य
करतो. रामकृ णांचा आ म यावेळी एका नदी कनारी वसलेला होता. एके दवशी भ या
सकाळी ते नेहमी माणेच आ माबाहेर आप या िश यांशी चचा करीत बसले होते.
तेव ात वतःला े हणवणारा एक सं यासी ितथे येऊन पोहोचला! तो सु ा याच
गावात राहणारा होता, आिण कारण काहीही असो, तो सदा रामकृ णां या िवरोधात
असायचा. हे तर इथवर ठीक, पण मह वाची गो अशी क तो गेली क येक वष पा यावर
चाल याची कला अवगत कर याचा य करत होता. आज मा याने यात यश ा
के लं होतं. आिण याच आनंदात रामकृ णांना हीन लेख यासाठी तो ितथे आला होता!
आिण सांगायची गरज नाही क , तो याला पुढे काय करायचं आहे, हे पूणपणे ठरवूनच
आलेला होता. याने ितथे पोहोचताच अ यंत उ म पणे रामकृ णांना िवचारलं क , तु ही
वतःला एवढे मोठे ानी हणवता, तु हाला पा यावर चालता येतं का?
रामकृ णांनी अ यंत सा या भाषेत याला सांिगतलं, नाही रे दादा...पा यावर
चालणं वगैरे मला जमत नाही. पण मा या आयु यात यामुळे कोणतही काम अडत नाही.
हां...जिमनीवर मा मला नीट चालता येतं व रोज या आयु यात मला याचा पु कळ
उपयोगही होत असतो.
हे ऐकू न तो सं यासी आणखीनच फु शा न हणाला, ... वतःचा दुबळे पणा चांग या
श दात झाक याचा य क नका. माझं ऐका, मी पा यावर चाल याची कला जाणतो.
यावर ितथे उपि थत असले या सव िश यांना आ य वाटलं. परं तु रामकृ ण मा
या याकडे मो ा िविच नजरे ने पा लागले. इतकं च नाही, तर यांनीही उ सुकता
दशवून याला सरळ हटलं, जर खरं च पा यावर चालता येत असेल तर आ हांलाही
दाखव, आ हीही तु यातील कलेचा आनंद घेऊ!
हे ऐकताच तो ग व सं यासी सग यांना घेऊन नदीजवळ गेला. तो खरोखर
पा यावर चालत पलीकड या कनार्यापयत जाऊन पु हा परतही आला. सग यांना
भलतंच आ य वाटलं. या सग या या उलट रामकृ ण मा हसत हसत या या डो यात
पा लागले. सं याशा या काहीच ल ात आलं नाही... तुती नाही, कौतुक नाही...काहीच
नाही. नुसतेच उभे रा न हसत आहेत! याने अ व थ होऊन रामकृ णां या या
हा यामागील अथ जाणून घे याचा य देखील के ला. परं तु रामकृ णांनी मा याला
काहीही उ र दलं नाही. ...पण हो, यांनी याचवेळी कनार्यावर जाताच एका
नािवकाकडे पिलकडे फ न ये याची इ छा के ली. आता, नािवकाचा तर तो
वसायच होता. याने ताबडतोब यांना नावेत बसवून फरवून आणलं! इथे सं याशासह
सग यांनाच रामकृ णां या या वाग याचं आ य वाटत होतं. पण रामकृ ण मो ा ऐटीत
नावेतून उतरले व यांनी नािवकाला फरवून आण यासाठीची कं मत कती असं
िवचारलं. नािवकाने दोन पैसे मािगतले आिण रामकृ णांनी ते दले...मग मागे वळू न या
सं याशा या खां ावर हात ठे वत यांनी याला िवचारलं - िम ा, सांग बघू ही कला
िशक यास तुला कती वष लागली?
तो हणाला- वीस वष! हे ऐकताच रामकृ ण आणखी जोरात हसू लागले, आिण
हसता हसताच हणाले, वीस वषा या अथक य ांनंतर कला िशकलास, तीही दोन
पैशांची!!!
हीच चूक येक माणूस पु हा पु हा करत असतो. तो या छो ाशा जीवनात वेळेचं
मह व जाणतच नाही. या या हे ल ातच येत नाही, क जे दुसर्यासाठी आव यक असेल,
ते या याही आयु यात आव यक असेलच असं ज री नाही. यामुळेच मग जगातील
को वधी सं यासी वेद, बायबल, कु राण यांना घोकत व यांची पुनरावृ ी करत चालले
आहेत. ...तेही हे समजून न घेता क खरोखरच ते यां या जीवनात आव यक आहे क
नाही? व तू कतीही महान आिण मौ यवान असो, ती जर तुमचं आयु य गतीपथावर
नेणारी नसेल तर ितची कं मत कवडीमोलाचीच ठरते. अगदी अशाचतर्हेनं जगातील
कतीतरी अ ज त ण मुलं पद ा िमळिव यासाठी आप या आयु यातील ब मोल अशी
वीस वष वाया घालवतात. ते कधीही पारखून असा िवचारही करत नाहीत, क खरोखरच
आयु यात या पद ांचं मह व आहे क नाही? ते िवस न जातात क इथे आयु यात फु कट
काहीही िमळत नाही. मग आयु यात काहीही िमळिव यासाठी वेळ आिण श खच
कर याअगोदर ती गो आप या आयु यात कती मह वाची आहे हे अव य जाणून घेतलं
पािहजे. तुमचे सगळे य कु ठे थ तर ठरत नाहीएत ना? हणूनच जो मनु य, कु ठलाही
य कर यापूव या य ांतून येणार्या प रणामांचा कतपत उपयोग होणार आहे
याचा िवचार करतो तसंच यावर खच होणार्या वेळेचं आिण श चं गिणत मांडतो,
तोच मनु य खर्या अथाने इं टेिलज ट असतो! बाक सगळे के वळ परम ानी!
इथे सरळ साधं गिणत तु ही पु हा एकवेळ नीट समजून या, क आयु य पुढे
ने याकरता वेळ आिण श या दोह ची आव यकता भासते. आिण या दो ही गो ी
तुम यापाशी अ यंत मया दत माणात आहेत! ...आिण खरं सांगायचं तर इं टेिलज ट
मनु य यालाच हणता येईल याला आपला वेळ व श यांचा उपयोग यो य जागी
करता येतो. ...आिण बुि मान हणजे, जो लहानसहान बाबतीत आपला ब मोल वेळ
आिण श वाया घालवत असतो आिण आयु यात जे हा ऐनवेळी आव यकता भासते,
ते हा अशा या बुि मान माणसांकडे ना वेळ िश लक असतो ना श ! मी हीच गो पु हा
पु हा सांगतोय कारण आयु यात यांनी यश ा के लं आहे, यांनी णा णाचा उपयोग
क नच यश संपादन के लेलं आहे. इतर हजार अनाव यक कायाम ये आपली ऊजा न
दवडता ती वाचवून यांनी ही सफलता ा के लेली आहे. हणूनच तु हीदेखील यश वी
होऊ इि छत असाल तर, आव यक आिण अनाव यक यातील फरक नीट जाणून घेणं
गरजेचं आहे!
...आिण यासंदभात आणखी एक गो नीट यानात या क या सग या येम ये
जा ती जा त योगदान तुम या बु ीचं आहे. खरं तर ती वभावतःच खूप िज ासू आहे. ती
नेहमी अिधकािधक गो ी जाणून घे यास उ सुक असते. परं तु हे जाणून घेण,ं आव यक आहे
क अनाव यक हे ठरवणं ितचा िवषय नाही. याच माणे, बु ीला आप या भावाचा
िश ा इतरांवर मार यातही खूप जा त रस असतो. आिण बर्याचदा ती याच हेतूने
जगभरातील मािहती गोळा करत असते. या या अगदी उलट, इं टेिलज ची दृ ी के वळ
अ याव यक गो वर लागलेली असते. ...आिण िनयमाने असंच झालंही पािहजे. परं तु
दुदवाने यां िवषयात ब तांश लोकांची बु ी ही यां या इं टेिलज सची अवहेलना कर यात
यश वी ठरते. आिण याचाच प रणाम हणून अिधकािधक लोकांचं संपूण जीवन िनरथक
मािहती गोळा कर यात आिण नको असलेली कामं कर यातच तीत होत असतं. थोडं
नीट ल दलंत तर तु हांलाही तु ही अित-बुि मान आहात याचा अंदाज येईलच.
तु हांलाही तुमचा ब मोल वेळ आिण असाधारण श थच वाया जात आहे हे ल ात
येईल.
यािशवाय हेही समजून या क , तु ही या या काही अनाव यक गो ी शोधत
राहता याचे दु प रणामही तु हाला भोगावेच लागतात. चला, हीच गो तु हाला छोटी-
छोटी उदाहरणं देऊन समजावतो, याने तु हाला तुम या बु ी या उ ा मार यामुळे
काय कमाल होते ितचा अंदाज येईल! तु ही असे कतीतरी लोक पािहले असतील, यांना
चांगली नोकरी लागताच ते मोठमो ा गा ांची मािहती गोळा कर यास सु वात
करतात. आता खरं च याचा अपेि त प रणाम येईल क नाही हे तर माहीत नाही! ते
भिव यात मोठी गाडी घेऊ शकतील क नाही, ही तर खूप वषानंतरची गो आहे; परं तु
यां या वेडप
े णाची मजल इथवर जाते, क ते आ ापासूनच दुःखी होऊ लागतात. आज
यां याकडे मोठी गाडी नाही हे दुःख यांना खूप सतावतं! आता जरा िवचार करा क ,
थच ही मािहती गोळा क न यांनी आप याच मनात दुःखाचं बी पेरलं क नाही?
...बस, अशा ठकाणी इं टेिलज स मोठा कामी येतो. तो नेहमी आज या ऐपती या
िहशोबा माणेच उड यावर व यानुसार आव यक तेवढीच मािहती गोळा कर यावर
िव ास ठे वतो. या यानुसार चाललात तर तो मो ा गाडीबाबत मािहती गोळा
करायला तोपयत उगीचंच जाणारच नाही, जोपयत तुम यापाशी ती घे याइतका पैसा
जमा होत नाही! बस, बुि मान व इं टेिलज ट मधील हाच फरक आहे, इं टेिलज ट
नेहमी आनंद देणारे माग शोधतो! तर बुि मान माणूस दुःख देणारे माग शोधून काढतो.
आिण दुःखी माणसाची मती शेवटी होते हे तर तु ही जाणताच! हेच कारण आहे क ,
बु ीचा जा त माणात उपयोग करणारे लोक अयश वी आहेत.
...पण करणार तरी काय? ब तांशी माणसां या िवचारात ही गो नीट बसतच
नाही. जर एखादा के वळ अ याव यक ानच िमळवत असेल तर तो बुि मान कसा काय?
जर तो हजार कार या व तूंब ल थ मािहती गोळा क न लोकांसमोर यावर जोरदार
ान झाडू शकत नसेल तर या या बु ीमानी अस याचा काय उपयोग? परं तु
वा तिवकता अशी आहे क , या सग याचा आयु यावर िजतका सकारा मक प रणाम होत
नाही, याहीपे ा कतीतरी जा त माणात या सग यांचे दु प रणाम या या मनाला
भोगावे लागतात. आिण याच गो ीची आणखी उदाहरणं ायची झाली तर, काही
सुदढृ असूनही काय खा लं तर काय होतं आिण काय खा लं तर काय होत नाही,
...याबाबत वाचत रहातात. कु ठला आजार कशाने होतो व तो होऊ नये हणून यावर
काय काय उपाय आहेत, याबाबत भरपूर मािहती गोळा करत असतात. आता, या
सग याचा यांना काय फायदा होतो हे यांचं यांनाच ठाऊक परं त,ु मा या पातळीवर या
सग याची ंट उमटते एवढे न ! मग काय. ...मी तर मीच आहे! बस, हळू हळू या
भोजनांचा यां यावर प रणाम हो यास सु वात होते. नीट पहायला गेलात तर आज
जगभर पसरले या ओबेिसटी हणजेच थूलपणा या आजाराचं हेच एक कारण आहे.
बु ीने असा समज क न घेतला आहे, क अमुक खाणं हे चरबीयु आहे. झालं...
मा यावर याची ंट उमटली, आिण माझा शरीरावर प रणाम तर होतोच. जे हा हे
सगळं ान न हतं, ते हा माणूस या या दु पट खात होता परं तु यावेळी थूलता यांना
या कारे ासदायक ठरत न हती.
अगदी अशाचतर्हेने या या आजारांबाबत मनु य अिधकािधक वाचतो, हळू हळू
यािवषयीची ंट मा या पटलावर उमटू लागते. मग करता-करता माणूस याच कं वा
या या आजूबाजू या िवकारांनी त होऊ लागतो. ल ात ठे वा, तुम या अिधकांश
आजारां या मागे तुमची शारी रक कारणं िततक जबाबदार नाहीत, िजत या माणात
या आजारांब ल मा या पटलावर उमटणारी ंट जबाबदार आहे.
एकू ण सांग याचं ता पय असं क बु ीची बुि म ा वापर यापूव याचा तुम या
मनावर आिण जीवनावर काय प रणाम होऊ शकतो, हे ही नीट समजून या. तसंच हे
सु ा समजून या, क आयु यात इं टेिलज स जागा के यािशवाय तुमचं आयु य कधीही
एका िविश मयादे या पलीकडे सुखकर होऊच शकत नाही. आिण तसं तर हेही ल ात
ठे वा क जे हा तुमची बु ी इं टेिलज सवर िनरथक ानाचा मारा करणं बंद करे ल ते हाच
इं टेिलज स कायरत होईल.
आिण आता जे हा इं टेिलज स आिण बु ी यां यातील फरकांवर एवढी चचा सु च
आहे, तर आणखी एक मह वाची गो जाणून घेणं गरजेचं आहे. आिण ती हणजे, बरे चदा
व तू आव यक असतानाही, यांचा पूण उपयोग क न घे याकरता बु ी या बरोबरीने
इं टेिलज स स य कर याची देखील तेवढीच आव यकता भासते. मा य आहे, क काही
गो ी आठवणीत ठे वणं, येक गो ीचा ऍनािलिसस करणं हा बु ीचा े गुण आहे, मी
हेदख े ील मा य करतो क , बु ीचा भरपूर वापर हा आयु यासाठी िहतावहच आहे; परं तु
इथेही इं टेिलज स् तर आव यक आहेच. ...कारण कु ठली मािहती कती आतपयत
पोहचवायची, कं वा ती मािहती के हा आिण कशी उघड करायची ही कला तर मा या
पटलावर दडले या इं टेिलज स या जवळच असते. नाहीतर, ही चंड माणात एकि त
के लेली मािहतीच एक दवस माणसाचा ाणच घेईल! कारण येक गो ीला
आव यकतेपे ा जा त मह व देणं हणजे वेळ आिण श या दो हीची नासाडीच आहे.
आिण सवात मह वाची बाब तर ही आहे क , बु ीने कतीही मािहती गोळा क देत
कं वा कतीही गो ी समजून घेऊ देत, पण शेवटी जोपयत इं टेिलज स ारे ती गो
आपलीशी के ली जात नाही, तोपयत बु ीने के ले या या सव गो ी फारसा प रणाम साधू
शकत नाहीत! कारण बु ी ारा एकि त के ले या मािहती या आधारे फ िवचार तयार
होत असतात, आिण िवचार ही काही एखा ा गो ी या तळापयत जाणारी गो नाही.
यािशवाय माणसा या बु ीचं आणखी एक वैिश असं आहे, क ितला उ िवचार
आिण आदश यांबाबत एक सहज आकषण असतं. आिण इथे हेही प पणे समजून या क ,
गरजेपे ा जा त उ कोटीचे िवचार आिण आदश यांना ावहा रक जीवनात काहीही
थान नसतं. आिण समजा एखादा िवचार जर उपयु असेलच तरीही असा क
माणूस या िवचारांचं करे ल तरी काय? िवचारांचं या यावर िनयं ण तरी कती असतं?
हेच आणखी प श दात सांगायचं झालं तर बु ीची पोच ही फार वरवरची आहे. परं तु
माणसावर होणारा माझा प रणाम हा अ यंत सखोल आिण संपूण आहे. बु ीने ठरवलेली
गो हजारदा नाकारता येऊ शकते, पण मा या बाबतीत माणसाचा अगदी नाइलाज
आहे!! अथात सरळ सांगायचं झालं तर जोपयत मी वीकारत नाही, तोपयत बु ीने
ठरवलेली कु ठलीही गो ही प रणामकारक िस होत नाही. आिण हणूनच िनणयां या
बाबतीतही बु ी या बुि म ेसमोर माझा इं टेिलज सच जोरकस ठरतो.
चला... हीच गो तु हाला आणखी सिव तरपणे समजावतो! कारण मी हे जे काही
सांगतोय ते समजून घेत यािशवाय तु ही आयु यात कतीही चांग यात-चांग या गो ी
िशकलात तरीही याचा अपेि त प रणाम येणार नाही! ...राग करणं वाईट असतं,
रागामुळे आपलंच नुकसान होतं, पुढ यावेळी रागावणार नाही - हे सगळे तुम या बु ीचे
िवचार आहेत. ...आिण एकदा न हे तर हजारदा मनु याने वतःला या िवचारांनी भ नही
टाकलेलं आहे. परं तु वा तवात जे हा खरोखरच खूप राग येतो ते हा कतीजण यावर
िनयं ण ठे वू शकतात? मनु या या िवचारांची लायक च काय, क ते मा यावर िनयं ण
ठे वू शकतील? म सर, प पात, कमीपणा वगैरे सग या नकारा मक गो ी वाईट आहेत हे
तु ही सगळे च जाणता आिण मानतासु ा! कतीतरी लोक यांपासून वतःला वाचवूही
पाहतात! इतकं च काय, पण यांपासून वतःला वाचव यासाठी ही मंडळी मं दर, मशीद
कं वा मग चचम येही जात असतात. परं तु हे सव करणं देखील यां या िवचारांचाच
िव तार आहे. मला सांगा पूजापाठ क न कती जणांनी रागावणं थांबवलंय? तु ही वतः
तुम या आयु यातील अनुभवांम ये डोकावून पहा! - तुम या बु ीने िज ासा आिण
मािहती या आधारे कतीही उ िवचार बाळगलेले का असेनात, या िवचारांवर कतीही
े आदश व चांग या वागणुक चं पांघ ण ओढलेलं का असेनात, परं तु जोपयत तुमचं हे
प रवतन मा यातील गा यापयत उतरत नाही, तोपयत हे सगळं काही जसं या तसंच
राहतं क नाही?
बु कसे चालतात? कसे उठतात व बसतात? काय प रधान करतात? कसे वागतात?
या सग याची न ल सा ात बु ापे ाही को वधी लोक आणखी सरस करत असतील.
परं तु इथे असा आहे क , यां यापैक कतीजण बु बनू शकले? एकही नाही...!
हणूनच, इथे ही गो आणखी वि थतपणे समजून या, क चांग या गो ी वाचणं,
समजणं कं वा यावर िवचार करणं आिण मग या माणे सगळं काही ठरवणं ही काही
मोठी गो नाही. ही सगळी कामं बु ीची आहेत, आिण गेली अनेक शतकं मनु याकडू न ती
हे सगळं करवून घेत आली आहे. परं त,ु इं टेिलज चं काम आहे बदल घडवून आणणं! आिण
जर बदल घडू नच येत नसतील तर मग अशा मोठमो ा गो चं करायचं काय? यापे ा
तर जसे आहात तसेच बरे आहात.
परं तु काम तर तु ही जसे आहात तसे रािह याने सु ा चालणार नाही. कारण
तु हांलाही माहीत आहे, क तुम यात काही बदल घडवणं आव यक आहेच! हणजेच
काही बदल तर करावेच लागतील. परं तु इथे अडचण अशी आहे क , हे बदल तु ही तुम या
बु ी ारे घडवून आण याचा य करता. हे सगळे बदल तु ही तुमचे िवचार आिण आदश
यां या जोरावर घडवून आण याचा य करता. आिण तुम या िवचारांचा तुम यावर
कती भाव आहे, हे तर मी तु हाला समजावून सांिगतलेलंच आहे. हणूनच, इथवर
येऊनच सगळी गडबड होत असते. बु ी तुम यात बदल घडवून आणू शकत नाही, यामुळे
हताश झालेले तु ही तुम या अंतगत बदल हो यापूव च व न आचरणाचं पांघ ण ओढू न
फरायला सु वात करता. असं आचरणाचं पांघ ण ओढू न घेताच तुम यात बदल
हो याची जी थोडी उरली-सुरली श यता असते तीही नाहीशी होऊन जाते! हणजेच
एकू णच माझं हणणं असं क , हे बदल सु ा तु हाला मा या पटलावर दडू न बसले या
इं टेिलज स याच जोरावर घडवून आणावे लागतील.
चला... इत या वेळा फरवून फरवून सांिगत यानंतर ही गो तर तुम या ल ात
आलीच असेल, क तुम यात थोडे बदल होणं गरजेचं तर आहे, परं तु हे बदल आतून मा या
गा यातून यायला हवेत. ...आिण ते हाच हे बदल प रणामकारक ठरतील. मग आता
मा या अंतगत गो ी कशा पोहचवाय या, आिण यापासून आव यक ते प रवतन कसं
घडवून आणायचं, याबाबत चचा क ! हणजेच, तु ही तुम या इं टेिलज सपयत या
सग या गो ी कशा कारे पोचवू शकाल ते समजून घेऊ! आिण याकरता एक गो समजून
या क माणूस हा जसा आहे तसा आहे, आिण या यात कोणताही बदल तोपयत होऊ
शकत नाही जोपयत तो कोणती तरी नवीन गो अनुभवत नाही. पण हो... अनुभव
घेत यावरही बदल घडू न येईलच असंही नाही. कारण अनुभवांतून बदलणं हे इं टेिलज सचं
काम आहे, जर तोच अनुभव तु ही बु ी या पातळीवर, हणजे वरवर घेतलात तर
तुम यात बदल होणार नाही. आिण इं टेिलज स ते हाच अनुभव घेऊ शके ल जे हा यात
बु ीची अडचण येणार नाही. हणजेच जोपयत बु ीचा भाव मजबूत आहे तोपयत ती
यात अडचण आणणारच. हणूनच पु हा एकवार हे समजून या क माणूस बुि मान
आिण इं टेिलज ट असा एकाचवेळी असू शकत नाही. हे जे मी सांगत आहे, ते अ यंत
मह वाचं आहे आिण ही गो तुम या अंतमनात को न ठे वा! हीच गो आणखी
प रणामकारक र या समजावी हणून बुि मान आिण इं टेिलज ट यां यातील ढोबळ फरक
नीट समजावून सांगतो, कारण, तु ही गरजेपे ा जा त बुि मान असाल तर, वतःला
इं टेिलज ट बनव या या दशेनं माग थ हाल! कारण, हे ल ात असू ात क इं टेिलज ट
बन यािशवाय आयु यात सुख, शांती आिण यश ा होणार नाही.
बुि मान - 1. बुि मान काहीतरी नवीन जाणणं, समजणं आिण या या आधारे
इतरांवर आपला भाव पाड या या य ात असतो.
इं टेिलज ट - 1. इं टेिलज टला जे हा आिण िजतकं जाणून घेणं अ याव यक असतं,
बस, िततकं च जाण यात रस असतो.
बुि मान - 2. बुि मानाला सग या गो ी सिव तरपणे जाणून घेणं गरजेचं वाटतं.
इं टेिलज ट - 2. इं टेिलज टचा उ ेश गो ीचा सारांश समजून घेणं इतकाच असतो.
बुि मान - 3. बुि मान माणूस एकच चूक हजार कारे पु हा पु हा क शकतो.
इं टेिलज ट - 3. इं टेिलज ट माणसासाठी एकच अनुभव पुरेसा असतो.
बुि मान - 4. बुि मान सतत काही ना काही कर या या य ालाच आयु य
समजत असतो.
इं टेिलज ट - 4. इं टेिलज ट फ मोठमो ा संधी ा कर यावर िव ास ठे वतो.
बुि मान - 5. बुि मानाला येक गो आव यक वाटत असते.
इं टेिलज ट - 5. इं टेिलज ट जे जे लगोलग कामास येत नाही, ते सगळं च िनरथक
मानतो.
आता या सग या गो या आधारे मी आतापयत सांिगतले या गो चं सार सरळ
श दात मांडायचं झालं तर माणसा या इं टेिलज सचे दोन मह वपूण गुण असतात. पिहला
गुण हणजे आव यक आिण अनाव यक गो मधील फरक वि थतपणे जाणून घेणं. इथे
आव यक या श दाची प रभाषादेखील नीट समजून या. याकरता तुम या मनावर ही
गो बंबवा क , इथे काहीही िमळिव यासाठी ‘वेळ आिण श ’ यांसार या दोन
मह वा या गो ी तु हाला खच घाला ा लागतात. हणजेच आयु यात काहीही फु कट
िमळत नसतं. याचाच अथ इं टेिलज ट माणसा या प रभाषेत आव यक गो ती असते, जी
खच के ले या वेळ व श या माणा या तुलनेत कतीतरी जा त मह वपूण असते.
चला, हा झाला इं टेिलज ट माणसाचा पिहला गुण!! आता मी इं टेिलज ट
माणसा या दुसर्या मह वा या गुणाबाबत चचा करतो! ...आिण याचा दुसरा मह वपूण
गुण हणजे वतःम ये बदल घडवून आण याची श !!! आिण याबाबत सु ा मी हे प
के लेलंच आहे क , जो जसा आहे, या भरवशावर तर याला मोठं यश ा हो याची
श यता दसत नाहीए. हणूनच यश ाि करता अिधकांश लोकांना वतःम ये काही
माणात बदल घडवून आणावेच लागतील. याबाबतीत हे प ं ल ात ठे वा क कोण याही
अनुभवािशवाय माणसात कोण याही व पाचा बदल घडू न येणं कठीण आहे! सरळ
सांगायचं तर हा अनुभव घे याची कला हणजेच, तु ही कती इं टेिलज ट आहात हे
समज याचं मोजमाप आहे.
आिण या अनुभव घे या या कलेचं िवभाजन करायचं हटलं, तर एकू ण चार
कारची माणसं असतात. बु अशा कारे माणसाचं िवभाजन करताना नेहमी चार
कारचे घोडे असतात असं हणत असत! पिह या कारातले आिण े घोडे हणजे
यांना चाबकाची फ सावली दाखवताच, जे धाव यास सु वात करतात! दुसर्या
कारातील घोडे हणजे यांना चाबकाची फ सावली पुरत नाही. यांना य चाबूक
दाखव यावर मा ते पळ यास सु वात करतात. ितसर्या कारचे घोडे असे असतात क
यांना चाबूक नुसता दाखवू काही उपयोग नसतो. ... यांना चाबकाचा एक फटका
बस यािशवाय ते धाव यास सु वात करत नाहीत. चौ या आिण अंितम कारातले घोडे
हणजे यांना कतीही मारा हलत सु ा नाहीत! आता आ य वाटू न घेऊ नका... पण
अिधकांश माणसं ही या चौ या कारात मोडणारी आहेत. ही माणसं एकाच गो ीवर
हजार वेळा िवचार करत बसतील, तरी सु ा अंमलात मा आणणार नाहीत. लाखो वेळा
एखादी गो करायची ठरव यावर देखील ऐन वेळी काहीतरी ग धळ घालतीलच!
अनुभवांतून न िशकणं आिण एकच कारे हजारदा मूख बनणं हे या माणसांचं वैिश
असतं. याकरता जर कु णाला जबाबदार ठरवायचं झालं तर ते माणसा या या उ िवचार
व आदशाना बाहे न वरवर पांघ न बस या या सवयीला ठरवावं लागेल. कारण हे
आदश व उ िवचार कळत-नकळत माणसांम ये ते े अस याचा गैरसमज िनमाण
करतात. ...असं असताना बदल याची आव यकताच कु ठे उरते?
ही गो एक उदाहरण देऊन समजावतो. िवचार करा, जर तुम यात म सर,
अहंकार, ोध, प पातीपणा या भावना िनमाण होत असतील, तु हाला अ ामािणकपणा
कं वा लबाडी करावीशी वाटत असेल तर मला फ इतकं च सांगा क तु ही धा मक कसे
काय असू शकता? पण तु हीच तुम या िवचारांची कमाल पहा... शंभरातील न ा णव
लोक याच िवकारांनी ासलेले आहेत, तरीही ते धा मक अस याचा गव बाळगून जगत
आहेत...कसे? कारण यां या चतुर बु ीने आप या िवचारांनी व आदशानी देव आिण
पूजापाठ िनमाण के लेले आहेत. आता, माणसाला धा मक हो याकरता वतःचा अहंकार
आिण म सर यावर िनयं ण िमळव याची गरजंच नाही. ...फ दवस-रा मं दर व
मिशदीत जाऊन यायचं...इतकं च. धा मक हो याकरता याला मनातून अ ामािणकपणा
काढू न टाकायचा नाही, तर आठव ातून एकदा पूजापाठ के ले क झालं! अशाच तर्हेचे
शॉटकट माणसा या िवचारांनी येक े ात शोधून काढले आहेत! परं तु हे सारे बु ीचे
उपाय आहेत, जे ावहा रक आयु यात काही कामास येत नाहीत!
कारण हा दांिभकपणा, ही लबाडी मा या पातळीवर चालत नाही. आिण
आयु याची खरी जबाबदारी तर मा याच हाती आहे. इथे म सर कं वा अहंकार िनमाण
होत असेल तर तु ही अधा मकच आहात! मग भले तु ही चोवीस तास मं दर-मिशदीत
बसून राम-राम कं वा अ ला-अ ला करत बसलेले का असेनात! अथात, मा यातील
इं टेिलज सची प रभाषा आहे, खरोखरचं प रवतन! आिण हे ते हाच घडू शकतं, जे हा
माणूस चारही बाजूंनी िवचार आिण आदश यांचा आधार घेणं बंद करे ल! ही गो प पणे
समजून घे यासाठी जरा लहान मुलांकडे ल देऊन पहा. ते िवचारांचे आदश पांघ न
फरत नाहीत, आिण यामुळे ते वतःला लगेच बदलू शकतात. मोठे लाख िवचार क देत,
पण यां यात थोडाही फरक पडत नाही.
आता वरील गो ी यानात आ या असतील तर हेही समजून या क मनु या या
आयु यातील यश फ या गो ीवर अवलंबून असतं, क कोण कती वेगाने अनुभवां या
आधारे वतःम ये बदल घडवून आणत असतो. कारण तु ही जे कु णी आहात, आिण िजथे
कु ठे आहात, के वळ या आधारावर तु हाला यश िमळू शकत नाही! आता तर तुम या
बु ीमुळे तुमचं आयु य हजारो-लाखो अनाव यक गो नी भरलेलं आहे. हणूनच सवात
अगोदर तु हाला तुम या अि त वावर पसरले या या अनाव यक गो चं मळभ दूर
करायला हवं! आिण ते दूर होईल के वळ तुम या अनुभवांनी! जे हा तु हाला अमुक गो
अनाव यक आहे असा अनुभव येईल, ते हाच हे मळभ दूर होईल. आिण हा बदल हो यास
सु वात झा यािशवाय तुमचा वेळ आिण तुमची ऊजा कु ठ याही प रणामकारक
कायासाठी वापरली जाणं श यच नाही.
... हणूनच जर खरोखर तु ही गंभीरतेनं आयु यात यश ा कर या या दशेनं
पाऊल टाकू इि छत असाल, तर कमीत-कमी या बु ी या च ात अडकणं बंद करा.
तुम याकरता काय िशकणं आिण काय जाणून घेणं मह वाचं आहे याबाबत िवचार क च
नका. सग यात आधी तु ही या हजारो अनाव यक गो ना आव यक समजून तुम या
आयु यात जागा देऊ के ली आहे याबाबत िवचार करा. यां यापासून कशी सुटका क न
घेता येईल, याची काळजी करा.
...आिण यां यापासून सुटका हवी अस यास तुमचं वतःम ये कॉ पॅ ट होऊन
जगणं अ यंत आव यक आहे. तुम यातील हाच कॉ पॅ टनेस तु हाला ितसरा डोळा दान
करत असतो यामुळे तु ही तुम या आयु यातील अनाव यक गो ी ओळख यास सु वात
क शकता. अथातच ही ओळख अनुभवां या आधारे च होत असते, परं तु हा ितसरा डोळा
स य झा यावर असा एखादा अनुभवही अनाव यक गो ी ओळख यास पुरेसा ठरतो.
अथात तु हाला तुम या आयु यात सग यात आधी या येत यायचं आहे, िजथून
नवीन काही आव यक शोधणं बंद करावं लागेल. आिण मग जसे आहात, या अव थेतच
तु हाला तुमचा ितसरा डोळा स य करायचा आहे. तो स य होताच तु हाला या
डो याला पूण सूट ायची आहे जेणेक न तो तुम या आयु यातील अनाव यक गो ी
अनुभवां या आधारे शोधून काढेल आिण यांना तुम या आयु यातून दूर करे ल. आिण ही
या अशीच सु रािहली क एक दवस तुम या आयु यातील सग या अनाव यक
गो ी दूर होतील, आिण जे िश लक राहील तेच आिण तेवढंच तुम याकरता आव यक
असेल. ... कं वा मग तेच तुम या आयु यासाठी िनणायक असेल असंही हणू शकतो. हेही
िनि तपणे समजून या क या प रि थतीत पोहोच यािशवाय तुम याकडू न असं
कोणतंही काय होणार नाही, यामुळे तुमचं नाव ऐितहािसक पु षां या यादीत िलिहलं
जाईल.
असो! मी काही महान ची उदाहरणं देऊन ही या समजावून सांग याचा
य करतो. यामुळे कदािचत तु हाला तुम या ितसर्या डो याची काय णाली आिण
याचं मह व या दो हीचा अंदाज येईल! दयानंद सर वती हे भारतातील एक महान संत
होऊन गेले. यांचे वडील हे शंकराचे भ होते. ते लहान असताना एकदा यांचे वडील
यांना घेऊन शंकरा या मं दरात गेले होते. ितथे परं परे नुसार लोक शंकराला लाडू , दूध
इ याद चा नैवे दाखवत होते. याचवेळी दयानंदाने पािहलं, क ते सगळे लाडू ितथले
उं दीर मो ा मजेत खात बसले होते. हे पा न आ यच कत झाले या दयानंदाने
विडलांना एक साधा िवचारला क , हा लाडवाचा नैवे कु णासाठी आहे?
वडील हणाले- भगवान शंकरासाठी!
यावर दयानंद हणाला- मग तर उं दीर यांचा ह काढू न घेत आहेत. आता
िनि तच भगवान शंकर ोिधत होऊन यांना भ म क न टाकतील!
वडील हणाले- नाही, असं काहीही होणार नाही!
दयानंदाने िवचारलं- का? यां यात िततक श नाही का? ...वडील ग प!
दयानंदा या ल ात आलं क , बाक दगडांसारखाच हाही एक दगडच आहे! यानंतर
यांनी वतः कधीही मू तपूजा के ली नाहीच, पण पुढे आयु यभर याचा िवरोधही के ला.
के वळ इतकं च न हे, तर पुढे जाऊन यांनी आयसमाज नावाची भारतातील एक अ यंत
असाधारण अशी सं थादेखील थापन के ली. आजही भारता या कानाकोपर्यात ही सं था
कायरत आहे. ...हा यांचा ितसरा डोळाच होता या यामुळे एका णात
मू तपूजेबाबतची अनाव यकता यांनी जाणली. आिण एकदा का या ितसर्या डो याने
अनाव यक गो ीला अनाव यक हणून जाणलं क मग या गो ीला पु हा आयु यात
काहीच थान नसतं. तो ितसरा डोळा तुम या बु ी ारे या अनाव यक गो ीला कायमचं
न क न टाकतो.
आता इथे सग यात मोठा असा क , तु ही जे वतःला इं टेिलज ट हणवता तर
तु हाला या अनाव यक गो ी ओळखायला कती वेळ व कती अनुभव लागतील सांगा
पा ? दहा वष? वीस वष? क मग अनेक ज म? ठीक आहे, कतीही वेळ या, पण मग
कमीत कमी िनदान वतःला इं टेिलज ट तरी हणवून घेऊच नका.
असो, आता हीच गो मी तु हाला तुम याच काळातील एक अ यंत यश वी
ावसाियक आिण ऍपल सं थेचे सं थापक टीव जॉ स यां या जीवनातील एक क सा
सांगून समजावतो! टीव जॉ स कॉलेजम ये िशकत असताना एकदा यां या हाती एक
प क पडलं, या प का या मुखपृ ावर अ यंत हलाखी या प रि थतीत जगणार्या दोन
आ कन मुलांचा फोटो होता. या मुलांची अव था पा न टीव अंतबा हाद न गेल.े
िज ासू टीव ते प क घेऊन चचमधील पा ीबाबाकडे गेले. ते प क सरळ या
पा ीबाबाला दाखवून यांनी के ला क , देवाला या दोन मुलां या अव थेब ल क पना
आहे काय?
पा ीबाबा हणाले- िब कु ल, देवाला सगळं काही ठाऊक आहे. झालं... हे उ र ऐकू न
टीवला खूप राग आला, आिण यानंतर यांनी चचम ये जाणं बंद क न टाकलं! िवचार
करा...एकच अनुभव आिण या गो ीला कायमचा पूणिवराम!
चला, ठीक आहे, हेही सोडा, महान वै ािनक एिडसन यांचंच उदाहरण या! शालेय
िश णा या पिह या एक-दोन वषातच यांचे िश क जे हा यांना सतत ‘ढ’ िव ाथ
हणू लागले ते हा यांनी आिण यां या आईने शाळे ला सरळ रामराम ठोकला... हणजेच
काही कटू अनुभवां या आधारे यांनी व यां या महान आईने नॅ सीने शालेय िश णाची
अनाव यकता वीकारली, यानंतर एिडसन आयु यात कधीही शाळे त गेले नाहीत, पण
प रणाम पहा...जगातील सवािधक आिव कार करणारे वै ािनक बनले!
बु ाचंच उदाहरण या! यांनी एक गरीब पिहली, एक ण पािहला व अ य
एकाचा मृ यू पािहला! बस्, आयु या या दुःखद पैलूला या सार्यातून यांनी जाणले आिण
महाल सोडू न सं यास धारण के ला. िनघाले महासुखा या शोधात...आिण शोधूनही काढलं!
अशा हजारो उदाहरणांनी इितहास अ रशः भरलेला आहे. जे कु णी यश वी आिण महान
आहेत, यां या ितसर्या डो याने नेहमीच अनाव यक गो ी जाणून यांना आप या
आयु यातून कायमचं ह पार क न टाकलं आहे. आिण जे हा सव अनाव यक नाहीसं
झालं, ते हा उरले या आव यक अशा गो नीच यांना यश वी आिण महान बनवलं!
एकू ण सांगायचं ता पय असं क , आयु यातील सग या कारचं यश हे अनाव यक
गो ी जाणून घेणं व यां यापासून सुटका क न घे यातच लपलेलं आहे. कारण
अनाव यक गो पासून सुटका क न घेतलीत क तुम याजवळ वेळ आिण श यांचा
भरपूर संचय होऊ लागतो. आिण ते हाच या आव यक गो म ये खच क न तु ही
आयु यात हवी तशी सफलता ा क शकता. आिण ही कला हणजेच एकमा
‘इं टेिलज स्’ आहे. ...बाक सव मनु याची नाठाळ बु ी आहे... जी माणसा या आयु याची
नासाडी कर यािशवाय इतर काहीही करत नाही. हणूनच कृ पा क न कु ठलंही काम
कर यापूव आयु यातील याची आव यकता पारखून या. अनाव यक असेल तर
ताबडतोब यापासून आप या जीवाची सुटका क न या. परं तु कु ठ याही प रि थतीत
तुमचा अमू य वेळ वाचवा. कारण तुम या बु ीला येक गो वाच यालायक, येक
चचा कर यालायक आिण येक काय अ याव यकच वाटत असते. येक व तू तुम या
मनात लालसा िनमाण करे लच; परं तु तु ही तुम या ब मोल वेळेची बचत करा. ितला
फ आव यक गो साठी वापरा! यानात ठे वा क हा वाचवलेला वेळ आिण ऊजाच
तु हाला यशा या िशखराकडे माग थ करे ल!
जरा असाही िवचार करा क जर तु ही अनाव यक गो ी तुम या आयु यातून
नाहीशा के या तर काय होईल? तुम याजवळ वेळच वेळ असेल! ...ऊजाच ऊजा असेल!
आिण असं असताना तु ही नुसतंच हातावर हात ठे वून तर बसणार नाही! परं तु ते हा
तु ही जे काही कराल ते आव यक आिण प रणामकारक असेल! कारण क अनाव यक
गो ी करणं बंद क नच तु ही हा वेळ आिण ऊजा यांची बचत के लेली आहे. मग परत
तु ही यांना अनाव यक गो ीसाठी तर वापरणारच नाही. एकू ण काय, तर इं टेिलज स
नावाचा ितसरा डोळा जागा करा, आिण आयु यातील सग या अनाव यक गो ना भ म
क न टाका. आिण मग जे आव यक िश लक राहील, या या आधारे तु ही न च यशाची
िशखरं पादा ांत करत जाल.
******
ए टि हटी
‘पॉवर ऑफ एशन’ हणजेच सृजन मता ही िनसगाची सग यात उ कोटीची
कला आहे! आिण सृ ीतील सारी ऊजा इथेच वािहत होताना दसते. चारही बाजूस,
िजथे नजर फरवाल ितथे, तु हाला िनसगाची ही िन मती दसून येईल! या न ा, हे पवत,
हे आकाश, हे चं -तारे , ही िहरवळ, हे पाणी, हा पाऊस आिण ही वार्याची झुळूक... हे सव
काही िनसगाचंच एशन तर आहे! चला, िनदान या सृ ी या पॉवर ऑफ एशनची
तु हाला ओळख तरी आहे! परं तु कदािचत तु ही या या या पॉवर या अनंत
अस याबाबत कधीही फार िवचार के ला नसेल. ...होय, ए टि हटी हीच अशी एकमेव
श आहे, िजला कोणताही आरं भ आिण अंत नाही! अगिणत चं -तारे , सूय आिण कधीही
न संपणारी ही पेस पुरावा हणून आप यासमोर आहेच. हेच कशाला, जरा ल देऊन
मनु याने वतःकडे िनरखून पाहावं, या या एका फु टापे ाही कमी लांबी- ं दी असले या
चेहर्याम ये कती िनरिनरा या कारची एश स आहेत. असं य अ जावधी चेहरे न
जाणो कती लाख वषापासून बनत आलेले आहेत, परं तु तुरळक अपवाद वगळता कु णाची
िह मत आहे, क एकमेकांशी अगदी िमळते-जुळते असतील? एका छो ाशा चेहर्यात
इतक ए टि हटी? ही गो के वळ तु हाला ए टि हटीची पॉवर काय असेल याची
उ सुकता जागी करायला पुरेशी नाही?
तु ही हणाल, चला ठीक आहे, उ सुकता तर जागी झाली, सृ ी या अंतहीन ‘पॉवर
ऑफ ए टि हट ’लाही समजून घेतलं. ...पण मग यावर आ ही पुढे काय करायचं? ...हेच
माहीत क न दे यासाठीच तर मी तु हाला िनसगा या पॉवर ऑफ ए टि हटीब ल
समजावलं. आता यापुढे तु हाला सांगायचंय हेच क , अशीच ए टि हटीची मता
माणसातही असतेच! आिण मानवजातीचा संपूण इितहास चाळू न पािहलात तर तु हाला
हेच दसून येईल क , या कु णाची नावं इितहासात अमर आहेत, या सवात एक समानता
आहे, आिण ती ही क यांनी आप यातील या ए टि हटी या पॉवरचा वापर पुरेपूर
माणात के लेला आहे. आिण जर तु हालाही आयु यात यशाची िशखरं पादा ांत क न
इितहासात तुमचं नाव न दवायचं असेल तर तु हालाही ए टि हटी या पॉवरचा
उपयोग करणं भाग आहे.
वर मी जे काही सांिगतलं आहे, ते आता काही उदाहरणां या मदतीने समजून या.
यातून हे प होईल, क े कोणतंही असो, यश हे के वळ ए ट ह लोकां याच हाती
लागतं! िव ानाबाबत सांगायचं झालं तर, एिडसन, आइ टाइन, यूटन, गॅिलिलओ
यांपैक कु णीही असो... ते महान याकरताच आहेत, कारण यांनी काहीतरी नवीन शोधलं
कं वा काहीतरी नवीन सू ं दली. एिडसनने पिहला ‘ब ब’ बनवून आपलं नाव इितहासात
न दवलं! यानंतर कतीतरी पटीने चांगले, उ मो म ब ब बनवले गेल,े पण ते कु णी
बनवले हे आप याला माहीत नाही! कारण मह व हे शेवटी पिह या ब बला आहे! तसंच
िच का रते या े ात िपकासो असो कं वा िव सट; यांनी नवीन काहीतरी दलं,
यांनाच अमर व लाभलं. नंतर यांची कु णीही कतीही कॉपी करो... याने काहीही
िमळवता येत नाही.
अगदी याच माणे शे सिपयरचं नाटक असो, कं वा माक वेनचं लेखन... मह व हे
ए टि हटीलाच आहे. तसंच चाल चॅपिलन, लॉरे ल हाड कं वा मायकल जॅ सन का
असेना, मह व हे यां या वतः या ए ट ह टाइलचं आहे! मग यांची न ल क न
कु णा याही हाती काही लागल नाही. ...हेच कशाला, धम कं वा धमा या े ात आपण
अशांनाच यानात ठे वतो यांनी काहीतरी नवीन सांिगतलं होतं, यांनी मानवजातीला
एक नवा माग दाखवून दला होता. येशूचंच उदाहरण पहा; एका य दी घरात ज माला
येऊनही यांनी य दी परं परांना नाकारलं आिण एक नवा िवचार दला, जो िवचार आज
ि त धमा या नावाने संपूण जगात आपला सार करत आहे. ठीक असंच बु ांनी, एका
हंद ू राजघरा यात ज मास येऊन देखील सग या हंद ू परं परांचं खंडन के लं, या
नाकार या! आज यांनीच दाखवले या मागावर करोडो लोक बौ धम य बनून फरत
आहेत.
एकू णच सांगायचं काय तर येक माणसात एक ‘पॉइं ट ऑफ ए टि हटी’
असतोच! ितथून ए टि हटी बाहेर पड यास उ सुक देखील असतेच. मग ती
ए टि हटी कोण याही े ातील असो...परं तु ती वािहत झा यािशवाय मनु याचं
आयु य हे महान होणं श यच नाही. वसाया या बाबतीत पािहलं तर िबल गे स असो,
कं वा टीव जॉ स - ते यश वी आहेतच कारण क यांनी जगाला काहीतरी नवीन देऊ
के लं आहे. हेच कशाला, नेतृ व करायचं अस यास देखील नव-नवीन नारे द यािशवाय
कु ठलाही नेता फार काळ टकू शकत नाही.
इथं ही गो ल ात या क या माणे माणसांचे चेहरे कधी एकमेकांशी िमळते-
जुळते नसतात, याच माणे यांचे वभावही कधी आपसांत जुळणारे नसतात. हणजेच
येक माणूस वत:च िनसगाची एक ‘मौ यवान’ अशी रचना आहे आिण हणूनच येक
मधून सृत होणारी ए टि हटी ही नेहमी िनरिनराळीच असणार. सांग याचं
ता पय असं क जी चाल कं वा संगीतरचना मोझाट कं वा बीथोवन यां यामधून वािहत
झाली, ती आणखी कु णा याही आतून बाहेर वािहत होऊच शकत नाही. हो... चोरी
क न कं वा नो स बदलून यांचा उपयोग कोणी भलेही क देत, पण यामुळे या
कधीही मोझाट बनू शकत नाहीत! अगदी असंच जी किवता कं वा नृ य कं वा एखादा नवा
िवचारही कोणा एका तून एकदा का वािहत झाला क तोच दुसर्या कोणातून कधी
वािहत होऊच शकत नाही. याव न तु ही फ िनसगा याच न हे, तर मनु या या
ए टि हटी या िवशाल क ेचा अंदाज लावू शकता.
आता तु हाला जर हे समजलं असेल, क आतून काहीतरी ए ट ह वािहत
झा यािशवाय तु ही आयु यात मोठं यश ा क शकत नाही, तर मी तुम याबरोबर
ए ट ह कशा कारे होता येईल यावर चचा करतो. या गो ी या सु वातीलाच हे
समजून या क माणसा या ए ट ह हो याम ये सग यात मोठी अडचण कोणती?
...तर ही अडचण हणजे माणसाचा कॉपी कर याचा वभाव! एक बु ज माला आले रे
आले क लाखो बौ िभ ू ज माला येतात. ते बु ासारखेच कपडे करतील,
या यासारखाच उपदेशही करतील. पण हे के याने काय होणार? यांना बु ासारखं ान
थोडंच ा करता येईल? फ ‘बु धू’ होऊन एक दवस मरण पावतील. हेच येशू आिण
कृ ण यां याबाबतीत देखील के लं जातं. आिण इथंच येऊन माणूस आप यातील ए ट ह
मतेवर पांघ ण ओढू न घेतो.
हणूनच याला खरोखर ए ट ह हायचं असेल याने कोणा याही बोल यावर
अंधिव ास ठे वू नये व कु णाची कॉपीही करायला जाऊ नये. बु असो कं वा येशू... ही
मंडळी हणजे एक घडू न गेलेला इितहास आहेत. यां या गो तून व यां या आयु यातून
फार तर ेरणा घेता येत,े पण बु आिण येशू कधीही होता येत नाही. आिण तसं बनणं हे
तुम या आयु याचं येयदेखील नाही. ते तर होऊन गेल.े आता तु हाला नवीन कु णीतरी
बनायचं आहे. बु ांचं शेवटचं वा य आठवून पहा! यावेळी यां या िश याने, आनंदने
यांना ‘कोणता माग धरावा?’ असा के ला होता, यावर बु ांनी काय हटलं होतं-
‘तुमचे दीप तु हीच बना!’ भले, बु कसे कु णाला कोठे पोहोचवू शकतील? यांनी तर हा
इशारा दला क तुमचा माग तु हीच ठरवायला हवा, व या मागावर तु हालाच
माग मण करायला हवं! ...आिण तु ही असं के लंत तर इि छत ठकाणी देखील तु हालाच
पोहोचायला हवं!
अगदी अशाच कारे रवी नाथां या किवता असोत, क कबीराचे दोहे;
शे सिपयरची नाटकं असोत क सॉ े टसचं चंतन; या सवापासून तु ही ेरणा तर घेऊ
शकता, परं तु यां यापैक कोणासारखेही तु ही बनू शकत नाही. आिण ना यां यासारखी
जशी या तशी िन मती पु हा एकदा तुम याकडू न होऊ शकते. तुम याकडू न जे हा काही
सृत होईल ती नवीन िन मतीच असेल. तु हाला जर ती उं ची गाठायची असेल तर
तु हाला काहीतरी नवं आिण ए ट ह करावंच लागेल. हेच कारण आहे क शाळा व
कॉलेजम ये पिह या नंबरांनी पास होणारे आयु या या घोडदौडीत मागे पडत जातात. ही
मंडळी इतरां या किवता, नाटकं व गो ी यांची अशी काही घोकमप ी करतात क यांची
वतःची ए टि हटीची मताच म न जाते. तसंच हे साधू, सं यासी, पा ी व मौलवी,
आप या वेद, कु राण, बायबल यांचा असा काही र ा मारतात क मग खर्या धमाशी यांचं
नातंच तुटून जातं.
आयु यात याला काहीतरी ए ट ह करायचं आहे, अशीच काहीतरी नवीन
कर याचा य करे ल. जरा िवचार करा, क तु हाला जर ऍ र टॉटलचं त व ान जसं या
तसं त डपाठ असेल, तर याने तु ही ऍ र टॉटल बनणार आहात का? नाही, फार तर
यामुळे तु हाला तुम या वगात उ म मा स िमळवता येतील, पण मग पुढे आयु यात
काय? हणूनच, जर तु हाला तुमची वतःमधली ए टि हटी जागी करायची असेल तर
सग यात पिहली गो अशी क इतरां या गो ी व िवचार यांचीच घोकमप ी करणं कं वा
यांची न ल करणं बंद करायला हवं! आिण असं कर यात श आिण वेळ वाया
घालव यापे ा याच श चा आिण वेळेचा उपयोग काहीतरी नवीन िवचार कर यासाठी
कं वा कृ ती कर यासाठी करायला हवा, आिण तेही अशा े ात या े ात तुमची
ए टि हटी तु हाला साथ देत असेल.
अगदी याच माणे तु हाला जर खरोखरच ए ट ह हायचं असेल तर आणखी
एक मह वाची गो ल ात या क , तु ही ेरणा सग यांकडू न या, पण भािवत मा
होऊ नका. ेरणा ही तु हाला पुढे जा यास उ ु करते, तर कोणतीही , िवचार
कं वा व तूपासून भािवत होणं हे मा तु हाला तु ही िजथे आहात ितथंच उभं करतं.
...हीच गो मी तु हाला गॅिलिलओचं उदाहरण देऊन समजावून सांगतो. बायबलम ये
प िलिहलेलं आहे क , सूय हा ‘पृ वीभोवती’ फरत असतो. आता, वा तिवक पाहता
कोण याही ि न माणसाने बायबलवर िव ास न ठे व याचा च येत नाही. परं तु
गॅिलिलओ मा बायबल या भावाखाली आले नाहीत. यांनी अखंड चंतन के लं आिण
यांना शोध लागला क पृ वी ही सूयाभोवती फरत असते. आता ही गो वेगळी क
यासाठी यांना याकाळ या कोटानं आिण पा नी खूप फटकारलं, धम या देऊन यांना
यांचा िन कष मागे यायला लावला. पण या सग यामुळे पृ वी सूयाभोवती फरते हे
स य तर बदललं नाही. आिण आता तर हे एक वै ािनक स य आहे. आता हे मान यास
बायबलदेखील काहीही आ ेप घेत नाही. आिण अशा कारे गॅिलिलओ अखेर इितहासात
अजरामर झालेच.
एकू ण सांग याचं ता पय असं क , कोण याही े पासून कं वा िवचारांपासून
ेरणा घेऊन पुढे जाणं हे आपण समजू शकतो, ते सकारा मकदेखील आहेच; पण याचा
नको िततका भाव पाडू न घेऊन यामुळे वतःचे िवचार कं वा टाइल कु लुपात बंद करणं,
हे नेहमीच धोकादायक िस होत असतं. भािवत तर जगाला तुम यामुळे हायचं आहे...
तु ही अशातर्हेनं भािवत होणं यो य नाही क यामुळे तुमची चंतन कर याची याच
थांबेल. नाही... कतीही चमचमणारा तारा असू देत, जग... या याहीपुढे आणखी पसरलेलं
आहेच! जर कृ ण, बु , येशू यांसार या कार, िवमान कं वा ब ब बनवू शक या
नाहीत, तर मग या गो ी बनवणं श यच नाही असा िवचार क न ‘िव ानही’ थांबून
रािहलं असतं तर काय झालं असतं? हणूनच तर सांगतोय ना... क तु हाला जर
ए ट ह हायचं असेल तर ‘िसतारो के आगे जहां और भी है’ असं मानूनच पुढे चालत
रहा. हणजेच तु हाला येक चमकणार्या तार्याला पा न ेरणा तर यायची आहे, पण
हेही ल ात ठे वायचंय क तु हाला या याही पुढचा प ला गाठायचा आहे.
असो. आ ापयत जे काही सांिगतलं ते समजलं असेल तर शेवटची परं तु अ यंत
मह वपूण अशी गो समजून या क आ ापयत या चचव न हे िनि त झालं आहे क
काहीतरी मोठं ए ट ह के यािशवाय आयु यात मोठं यश ा करणं श य नाही.
अशावेळी असा येतो क मग कु ठलाही माणूस आप यातील पॉइं ट ऑफ ए टि हटी
कशा कारे जागी क शके ल आिण तो हे कसं ओळखेल क कोण या े ातील
ए टि हटी या या आतून बाहेर पडू पाहात आहे? इथं हे प समजून या क येक
माणसात कोण या ना कोण या कारची ए टि हटी बाहेर वािहत हो यास उ सुक
असतेच. या माणे कु ठलंही फू ल हे सुगंधािशवाय असू शकत नाही, याच माणे कु ठलाही
माणूस कोणतातरी ए ट ह गुण अस यािशवाय असूच शकत नाही! जसं फू ल आिण
यां या सुगंधाचे हजारो-लाखो कार आहेत, याच माणे माणसा या ए टि हटीचेही
लाखो पैलू आहेत. िव ान, कला, धम, संगीत, खेळ, सािह य, िच का रता, व थापन,
वसाय यांसारखी अनेक े ं आहेत, िजथे मनु य ए ट ह होऊ शकतो. िशवाय या
येक े ां याही हजारो शाखा आहेत. या माणे खेळांचे अनेक कार आहेत, तसंच
िव ान तर गती कर या या लाखो श यता वतःम ये घेऊन आहे.
मग आता असा आहे क , कु ठलाही माणूस हे कसं ओळखू शके ल क , या या
आतील ए टि हटी कोण या े ात वाही होऊ इि छत आहे? तर याचं साधं गिणत
असं आहे क , या े ात याला रस आहे, आिण जे काम के यानंतरही याला कधीही
थकवा जाणवत नाही, ते या माणसाचं ए टि हटीचं े आहे. ... कं वा असं हटलं तरी
चालेल क , जे काय कर याची याला नेहमीच इ छा असते, बस, याच दशेनं याने पुढे
जात रािहलं पािहजे. कं वा मग असंही हणू शकतो क जे काय कर यास तो अितशय
त परतेनं तयार असतो तेच याचं े आहे. मग जरा िवचार करा क , एखा ा ने
लहानपणापासूनच आप या आवडीचं े ओळखून यात काम करायला सु वात के ली तर
एक ना एक दवस तो वतःला या े ातील उ तम जागेवर पाहणार नाही का?
परं तु यात दोन बाजूंनी अडचणी येत असतात. हे सगळं वाटतं िततकं सोपं नाहीए.
कती तरी वेळा माणूस वतःच वतःला या े ात वेश कर यापासून रोखत असतो,
तर कतीदा तरी या या आसपास या यात अडचण आणत असतात. आता जर
एखा ा मुलात खेळाब लची ितभा अगदी ठासून भरली आहे, तो दवसरा खेळ याची
इ छा बाळगत असेल! पण याचे आईवडील म ये येतात. आधी अ यास क न ॅ युएट
हो, मग काय खेळायचं ते खेळ! ...मग काय ड बल खेळणार तो! ...वया या पंचिवशीपयत
खेळ बघ यालायक रािहला तरी पुरे! इथेच मुला या आईविडलांनी आिण आसपास या
लोकांनी मुलाला रोख याऐवजी ो साहन दलं पािहजे. यांनी हे समजून यायला हवं क
संपूण जग ॅ युएट मुलांनी भरलेलं आहे, यांनी काय के लंय? यांना हे समजायला हवं, क
आठ-नऊ वषापासून ते वया या पंचिवशीपयत माणसाची ऊजा सवात जा त असते. आिण
जर याच पंधरा वषात एखादा मुलगा कं वा मुलगी या या आवडी या े ात पूणपणे
रममाण होत असेल तर यापे ा अिधक चांगलं काय असू शकतं?
िवचार करा, जर एखादं मूल लहानपणापासून संगीताकडे आक षत झालं आहे,
आिण याला िनरिनराळी वा ं चांग या कारे वाजवताही येतात, असं असतानाही तु ही
या याकडे असणारं संगीत िहरावून घेऊन याला आधी ॅ युएट हायला भाग पाडाल?
अशाने तर तु ही फु लापासून याचा सुगंधच िहरावून याल! ...मग तर तो मोठा होऊन
टाय बांधून ‘कागदी फू ल’ बनून फरत राहील! मोझाट असो कं वा बीथोवन, बालपणीच
संगीताशी यांची नाळ जुळली होती! इतकं च काय, तर पाच-सहा वषाचा होईपयत
मोझाटने आपली वत:ची संगीतरचनाही रचली होती! याच माणे बीथोवननेही अकरा
वषाचा होता-होताच यांची पिहली संगीतरचना के ली होती! आज याचा प रणाम
पहा... आज या दोघांना आपण संगीता या पयायां या पात ओळखतो!
सांग याचं ता पय असं क जर खरोखरच तु ही तुम या मुलांना महान आिण
ऐितहािसक बनवू इि छत असाल तर कृ पा क न यां यात वाहत असले या कले या
वाहाला रोख याऐवजी याला अिधक जोमाने वािहत कर यासाठी ो साहन ा.
तुमचं मूल हे सामा य आयु य जग यासाठी ज माला आलेलं नाही, याला िनसगाचं
वरदान समजा. तो मोठा होऊन काहीतरी क न दाखव याची मता घेऊन ज माला
आला आहे, याचा आनंद या! िशवाय हाही िवचार करा, क एखा ा मुलाला सािह यात
ची असेल, आिण तो लहानपणापासूनच फ िलहीत आिण वाचत रािहला तर तो मोठा
झा यावर एक दवस ‘शे सिपयर’ सारखा मोठा लेखक होणार नाही का? हणूनच, कृ पा
क न या उमलणार्या फु लांचा वाभािवक सुगंध िहरावून घेऊन यांना कागदी फु लं बनवू
नका. याच माणे मुलांनीही वतःम ये उमलणार्या या कलेसाठी वतःला सम पत के लं
पािहजे! हजारो दबाव आिण अपयश यांचा सामना करावा लागला तरीही ही कला सोडू
नये. असं के याने एक ना एक दवस अशी मुलं कले या अ यु िशखरावर िवरािजत
होतील!
इथे शेवटची परं तु समजून घे याजोगी गो ही आहे क , मुलांम ये ए टि हटी
असणं ही िनसगाची लीला आहे, परं तु ती उजळवून टाक याकरता अचाट िन य आिण
‘दुद य साहस’ कं वा ‘इ छाश ’ यांची आव यकता असते. आिण हे दो ही एकाच वेळी
जमून येत नस याने लाखात एखादाच ए ट ह आिण यश वी आहे. हीच गो मी महान
शा एिडसन यांचं उदाहरण देऊन सांगतो. शाळा तर एिडसन या निशबात वष-दोन
वषच होती, परं तु बालपणापासूनच ते अ यंत िज ासू होते! एवढंच न हे, तर िव ानातील
यांची ची ही अगदी बालपणातच ल ात ये याइतपत उठू न दसत होती. परं तु एिडसन
आिण याची आई ‘नॅ सी’ या दोघांनाही ही ची कं वा आवड जोख यास वेळ लागला
नाही. एिडसनची आई जी वतः एक िशि का होती, ितने घरीच िव ानाची पु तकं
आणून याला िशकव यास सु वात के ली.
हे सगळं देखील एकवेळ ठीकच आहे... परं तु यां या घरची आ थक प रि थती
अ यंत हलाखीची होती. यामुळे महाग पु तकं िवकत आणणं आिण यातून िशकवणं-
िशकणं हे फारच कठीण होतं. परं तु असं असतानाही ना एिडसनने वाचन सोडलं, ना
या या आईने याला िशकवणं. इतकं च काय तर अकरा वषाचा होता होता एिडसनने
ताजी फळं , कॅ डी आिण वतमानप ं िवकणं सु के लं. अथातच, हे सगळं क न आले या
पैशातून िव ानाची नवीन-नवीन पु तकं खरे दी करणं इतकाच एिडसनचा उ ेश होता.
हेही कमी हणून क काय एिडसनने िमळाले या पैशातून आप या तळघरात एक छोटीशी
योगशाळा उभी के ली. परं तु याचा िम मायकल याला आकाशात उडता यावं, हणून
एिडसनने याला एक रसायन यायला द यावर याची ही योगशाळा बळजबरीने बंद
के ली गेली ही गो िवसरा!
परं तु िन यापासून ढळला तर तो एिडसन कसला? बारा वषाचा असताना
एिडसनने कमाईसाठी ेनम ये वतमानप ं िवक यास सु वात के ली. तो रोज सकाळी
पोट-पुरोन इथून िनघून डे ॉइटपयत जात असे आिण ेनम ये वतमानप ं िवकत असे.
यानंतर डे ॉइट या लाय रीत जाऊन दवसभर िव ानाची पु तकं वाचत बसत असे.
मग सं याकाळी तीच ेन पकडू न पु हा पोट-पुरोन इथ या आप या घरी परतत असे. आता
िचकाटी ‘िचकाटीला’ आणखी वाढवत असते. झालं... लवकरच याने आपली छोटीशी
योगशाळा याच ेनम ये उभी के ली. पण पु हा हायचा तो ग धळ झालाच. एिडसन
योग करत असताना काही कारणाने आग लागली, यामुळे िचडले या ेन कं ड टरने मग
के वळ योगशाळाच न हे, तर एिडसनलाही मार देऊन ितथून हाकलून लावलं!
परं तु एिडसन या सग या गो मुळे हार मानणार्यांमधील होते थोडेच? जे हा संधी
िमळे , ते आप या आवडी या े ा या दशेनं िन याने पुढे जात होतेच. आिण इथंच
यां या धाडसाचं कौतुक करायला हवं! आिण ‘धाडस’ असं क ते हजारां यावर शोध
लावू शकले, आिण जगभरात या महान शा ां या यादीत यांनी आपलं नावं न दवलं.
परं तु असं समजा क ते सफल झालेच नसते तर? कारण यांची आ थक प रि थती पाहता
आयु यभर उपाशीपोटी राहावं लागेल क काय ही टांगती तलवार यां या डो यावर
होतीच! परं तु या टांग या तलवारीिनशी जगणं यांना मंजूर होतं, पण आपली आवड मा
काही के या सोडायची तयारी न हती! आिण इथे हे नीट समजून या क मोठं यश हे
काही हात पस न तुम या वागताला तुम यासमोर उभं नसतं यासाठी आयु याचाच
जुगार खेळ याचं धाडस आव यक असतंच.
एकू ण सांग याचं ता पय असं क तुम यातील कला झळाळू न बाहेर ये याकरता
मो ा धाडसाची गरज असते. आसपास या लोकांचे हजारो दबाव सहन क नही
आप या आवडीशी एकिन राहावंच लागतं. असं समजा, क तु ही खेळा या े ात पुढे
जाऊ इि छता, आिण यामुळे तुम या शाळा व कॉलेज या अ यासाची हेळसांड होत
आहे. इथवरही ठीक, परं तु असं असतानाही तु ही जर अ वल खेळाडू नाही बनू शकलात
तर काय होईल? तुम या भिव याचं काय होईल? ब स्, ही टांगती तलवार सतत तुम या
डो यावर असतेच. याकडे दुल क न पुढे जा याची तुमची जरी इ छा असली, तरी
आसपासची मंडळी या गो ची आठवण क न देऊन तुम यावर दबावही आणतील! परं तु
या णी जर तु ही मनापासून साहसी वृ ी दशवलीत आिण दोन दगडांवर पाय
ठे व याऐवजी एकाच बाजूस ठाम रािहलात तर तु हाला तुम या े ात न च यश ा
होऊ शकतं.
आिण मग, वसाय हणजे तरी काय आहे? एक धाडसच तर आहे. तेही असं धाडस
यात मोठं पाऊल टाक यािशवाय मोठं यश िमळणं दुरापा त होऊन बसतं! मग हे ‘मोठं -
धाडस’ काय आहे? तर काहीतरी नवीन कर याची जोखीम घेण,ं कं वा काहीतरी वेगळं
क न दाखव याचा िवडा उचलणं! आता असं के याने कधीतरी फासा उलटाही पडू
शकतो! ...परं तु असं धाडस के यािशवाय कोणी आपला वसाय वाढवू शके ल? खिचतच
नाही...! आिण धाडस के यािशवाय कु ठलाही वसायही वृ ग ं त होत नाही. आिण
ितथेही धाडस काय करायचंय, तर काहीतरी ए ट हच करायचंय!
हणूनच... आयु यात मोठं यश हवं असेल तर तु हाला ए ट ह हावंच लागेल.
तसंच ही ए टि हटी उजळू न बाहेर ये याकरता तु हाला अंगी धाडसही बाळगावंच
लागेल. ...मा हो, हे करताना तुम या ितभेबाबत तु ही कु ठलेही गैरसमज तर बाळगत
नाही आहात याब ल तु हाला िनि तपणे माहीत असायला हवं. बाक हे िनि त समजा
क ए ट ह अस यािशवाय आयु यात कु ठलंही मोठं यश ा के लं जाऊ शकत नाही.
हेही समजून या क यश वी होणं हा तुमचा ज मिस अिधकार आहे, आिण तु ही
यश वी झालंच पािहजे. हणूनच, तुम या मनात िनमाण झाले या आवड ना ना के वळ
सांभाळा, तर अ यंत िन यपूवक आिण दुद य साहस अंगी बाळगून ही आवड जोपासा
आिण यात आणखी गितशील हा! जर तु ही तुमची आवड आिण यो यता ओळख यात
कोणतीही चूक के ली नसेल तर मी वचन देतो, क तु ही यशाचं सव िशखर अव य सर
कराल!
याहीपे ा मोठी गो अशी क , जर तु हाला तुम या आवडी या े ात मोठं यश
ा झालं नाही तरी, यातून िमळणारी मनःशांती आिण समाधान याचा पुरेपूर अनुभव
तु ही आयु यभर याल! हा अनुभव घेणं हेही आयु यातील एक अ यंत मह वा या
येयांपैक एक आहे! आिण इथं याच वेळी आणखीही मह वाची बाब समजून घेणं
आव यक आहे ती हणजे तु ही तुम या ए टि हटीचं े सोडू न अ य े ात यश
िमळवलंत तरीही, माझं हणणं प ं ल ात ठे वा क आत या आत एक कारची अ व थता
तु हाला वारं वार जाणवत राहील! या अव थेत तुमचं आयु य नरकासमान भासेल. खरं
सांगायचं तर वतःम ये िन य आिण धाडस िनमाण न क शक याने शंभरातील न वद
जण अशाच अ व थतेत जगत असतात. तु हीही आसपास नीट पहा... तु हालाही तुम या
जवळपास वत: या आवडी या े ात काम करणारी माणसं अगदी हाता या बोटावर
मोजता ये याइतपतच सापडतील. आता जर मनासारखं कामच हातात नसेल, तर तसंही
आयु यात जग यासारखं काय रािहलं? असं जीवन तर अगदीच यांि क झालं. शेवटी या
अथाने सु ा तु ही तुम या ए टि हटी या े ात पुढे जाणं हेच तुम या जीवना या
िहताचं आहे!
*****
कॉ सं े शन