Interactions: Collaboration Skills for

School Professionals (7th Edition )

Visit to download the full and correct content document:
https://ebookmass.com/product/interactions-collaboration-skills-for-school-profession
als-7th-edition/
More products digital (pdf, epub, mobi) instant
download maybe you interests ...

The PEERS Curriculum for School-Based Professionals:

Social Skills Training

https://ebookmass.com/product/the-peers-curriculum-for-school-
based-professionals-social-skills-training/

The PEERS Curriculum for School-Based Professionals 1st

Edition

https://ebookmass.com/product/the-peers-curriculum-for-school-
based-professionals-1st-edition/

Nutrition Counseling and Education Skills: A Guide for

Professionals

https://ebookmass.com/product/nutrition-counseling-and-education-
skills-a-guide-for-professionals/

eTextbook 978-0471705109 Consultation Skills for Mental

Health Professionals

https://ebookmass.com/product/etextbook-978-0471705109-
consultation-skills-for-mental-health-professionals/
Special Education: Contemporary Perspectives for School
Professionals 5th Edition, (Ebook PDF)

https://ebookmass.com/product/special-education-contemporary-
perspectives-for-school-professionals-5th-edition-ebook-pdf/

Communication: Core Interpersonal Skills for Healthcare

Professionals 4th Edition Gjyn O'Toole

https://ebookmass.com/product/communication-core-interpersonal-
skills-for-healthcare-professionals-4th-edition-gjyn-otoole/

School Counselor Consultation: Skills for Working

Effectively with Parents, Teachers, and Other School
Personnel

https://ebookmass.com/product/school-counselor-consultation-
skills-for-working-effectively-with-parents-teachers-and-other-
school-personnel/

Nutrition Counseling and Education Skills: A Guide for

Professionals 7th Edition, (Ebook PDF)

https://ebookmass.com/product/nutrition-counseling-and-education-
skills-a-guide-for-professionals-7th-edition-ebook-pdf/

Home, School, and Community Collaboration: Culturally

Responsive Family Engagement (NULL)

https://ebookmass.com/product/home-school-and-community-
collaboration-culturally-responsive-family-engagement-null/
 CONTENTS vii

Attend to the Cultural Context 104

Final Thoughts on Interviewing 104
Summary 105
Collaborattve Activities 105

1'1 Interpersonal Problem Solving 106

• Connections 107
• Learner Objectives 107
• A Case for Collaboration 108
Introduction 108
A Context for Interpersonal Problem Solving 109
Reactive and Proactive Problem Solving 111
Problem Solving and Diversity 111
Deciding Whether to Problem Solve 112
Response to Intervention: A Special Type of Problem Solving 114
Steps in Interpersonal Problem Solving 115
Identifying the Problem 118
Generating Potential Solutions 122
Evaluating Potential Solutions 126
Selecting th e Solution 127
Implementing the Solution 128
Evaluating the Outcome 130
Putting the Problem-Solving Pieces Together 131
Summary 133
Collaborative Activities 133

II Teams 134
• Connections 135
• Learner Objectives 135
• A Case for Collaboration 136
Introduction 136
Team Concepts 137
Characteristics of Teams 138
Developmental Stages for Teams 141
Rationale for and Benefits of Teams 142
Drawbacks of Teams 144
Team Models 144
Disciplinary Relationships on Teams 145
Effectiveness of Teams 156
The Team's Goals Are Clear 156
Members' Needs Are Met 156
Members Have Individual Accountability 156
viii CONTENTS

Group Processes Maintain the Team 157

Team Members Have Leadership Skills 157
Collaboration and Teams 158
Summary 158
Collaborative Activities 159

II Co-Teaching 160
• Connections 161
• Learner Objectives 161
• A Case for Collaboration 162
Introduction 162
Co-Teaching Concepts 162
Defining Characteristics of Co-Teaching 163
Rationale for Co-Teaching 166
Co-Teaching Approaches 168
One Teaching, One Observing 168
Station Teaching 170
Parallel Teaching 171
Alternative Teaching 172
Teaming 173
One Teaching, One Assisting 175
Co-Teaching and Collaboration 176
The Co-Teaching Relationship 176
Maintaining Collaborative Relationships in Co-Teaching 178
Administrative Matters Related to Co-Teaching 181
Time for Planning 182
Options for Creating Shared Planning Time 183
Summary 186
Collaborative Activities 187

II Consultation, Coaching, and Mentoring 188

• Connections 189
• Learner Objectives 189
• A Case for Collaboration 190
Introduction 190
Consultation Concepts 190
Characteristics of Consultation 191
Rationale for and Benefits of Consultation 195
Consultation Models 196
Consultation Models in Practice 199
Consultation and Collaboration 200
 CONTENTS ix

Coaching 201
Rationale for and Benefits of Coaching 202
Coaching Models 204
Coaching in Practice 205
Mentoring 206
The Impact of Mentoring 207
Issues Related to Indirect Services 208
Understanding of the Professional Relationships 208
Time Allocation for Professional Collaboration 209
Cultural Differences 209
Confidentiality 209
Summary 210
Collaborative Activities 210

II Difficult Interactions 212

• Connections 213
• Learner Objectives 213
• A Case for Collaboration 214
Introduction 214
Understanding Conflict 215
Causes of Conflic t 217
Th e Influence of Organizational Variables 219
Conflict Response Styles 220
Resolvi ng Conflict Through Negotiation 223
Resolving Conflict Through Mediation 225
Confl ict and Diversity 227
Understanding Resistance 228
Ca uses of Resistance 229
Indicators of Resistance 23 1
Assessing Whether to Address Resistance 233
Persuasion as a Strategy for Responding to Resistance 233
Putting the Pieces Together 237
Summary 238
Collaborative Activities 238
Appendix 9. 1 240

mParaeducators 244
• Connections 245
• Learner Objectives 245
• A Case for Collaboration 246
Introduction 246
x CONTENTS

Paraeducators in Public Schools 247

Paraeducator Qualifications 24 7
The Number of Paraeducators in Today's Schools 249
Paraeducator Roles and Responsibilities 250
Instructional Responsibilities 251
Noninstructional Responsibilities 252
Ethical Considerations 254
Paraeducators Supplement Instruction 254
Parent Communication and Input 255
The Problem of Proximity 256
Working with Paraeducators 256
Teaching Paraeducators About Their Roles and Responsibilities 257
Planning with Paraeducators 260
Assigning Responsibilities to Paraeducators 260
Communicating with Paraeducators 262
Supervising Paraeducators 263
Paraeducators and Collaboration 264
Summary 264
Collaborative Activities 265

Ill Families 266

• Connections 267
• Learner Objectives 267
• A Case for Collaboration 268
Introduction 268
Understanding Families 269
Family Systems Theory 270
Family Life Cycles 272
Culturallnfluences 278
Unique Factors and Barriers to Collaboration 281
Facilitating Family Participation in Decision Making 283
Providing Information to Families 283
Assisting Families to Participate in Student-Centered Meetings 289
Summary 291
Collaborative Activities 291

I!J Community and Interagency Contexts 292

• Connections 293
• Learner Objectives 293
• A Case for Collaboration 294
 CONTENTS xi

Introduction 294
Community Contexts 295
Community Outreach 296
School-Community Partnerships 296
Community Liaisons 297
Interagency Contexts 299
Early Intervention and Preschool Settings 300
Vocational and Community-Based Services 303
Summary 306

II Issues Related to Education Collaboration 308

• Connections 309
• Learner Objectives 309
• A Case for Collaboration 310
Introduction 310
Professional Roles and Responsibilities 311
Working with Administrators 311
Working with Specialists from Other Disciplines 314
Working with Other Teachers 315
Systemic Barriers to Collaboration 317
Scheduling for Collaboration 317
Coordinating Services for Collaboration 321
Collaboration in the Electronic Age 322
Emerging Knowledge About Technology 323
Electronic Collaboration Tools 324
Collaboration and Students 325
Peer-Mediated Instruction 326
Technology-Centered Student Collaboration 327
Student-Professional Collaboration 328

Ethics in Collaborative Practice 328

Common Ethical Issues 329
Responding to Ethical Issues 330
Final Thoughts About Professional Collaboration 331
Summary 333
Collaborative Activities 333

References 334
Name Index 356
Subject Index 371
This page intentionally left blank
 Features at a Glance

E-Partnerships
Chapter 1
Collaborating Through Blogging 20
Chapter 2
Using Old-Fashioned Technology to Your Advantage 37
Chapter 3
Using E-Mail Effectively 62
Chapter 4
Gathering Information Through Online Surveys 94
Chapter 5
Technology to Facilitate Problem Solving 115
Chapter 6
Using the Internet to Collaborate with Colleagues 149
Chapter 7
Using Wikis to Plan for Co-Teaching 184
Chapter 8
Virtual Coaching 205
Electronic Mentoring 207
Chapter 9
Skills for Difficult Interactions 221
Chapter 10
Paraeducators on the Web 259
Chapter 11
Families on the Web 288
Chapter 13
Collaboration 2.0? Twitter! 323
RSS: Sorting Through the Avalanche of Internet Information 325

Putting Ideas into Practice

Chapter 1
Working with Diverse Families 4
The Many Faces of School Collaboration 16
Internet Resources for Collaboration 18
Managing Stress 22
Chapter 2
Coming to Terms with Communication Terms 31
What Channel? 35
Perception Is a Selective Process 39
Managing Perceptions 41

xiii
xiv FEATURES AT A GLANCE

Developing Cultural Self-Awareness 43

Planning for and Evaluating a Communication Event 49
Chapter 3
Body Language Communicates Powerful Messages 60
Strategies for Successful Listening 69
Avoiding Pitfalls in Practicing Empathic Listening 72
Watch Out for Insincere Questions 74
Chapter 4
Conducting Interviews 86
Questioning Yourself 87
Seeking Information in Nonthreatening Ways 92
Generalities Require Closer Examination 93
Funnel Approaches to Sequencing Questions 97
Tips for Sharing Information 101
Quick Tips for Handling Uncooperative Communications 103
Chapter 5
When Problem Solving Is Not the Best Approach 114
Response to Intervention: Technical Problem Solving 116
Problem-Solving Practice 128
Chapter 6
A Checklist for Effective Teamwork 139
Managing Relationships During the Stages of Team Development 143
Three Models of Team Interaction 146
IDEA Guidelines for IEP Team Composition 155
Chapter 7
Starting Off for Success in Co-Teaching 167
Co-Teaching Dilemmas 174
Finding Common Planning Time 185
Making the Most of Common Planning Time 186
Chapter 8
Fidelity of Implementation: A Key to Consultation Effectiveness 194
Response to Intervention Through Consultation 196
Being a Consumer of Consultation, Coaching, or Mentoring 203
Chapter 9
Effective Negotiation 226
Addressing Difficult Interactions in Diverse Groups 228
Using Communication Skills During Difficult Interactions 237
Chapter 10
Delegating Responsibilities to Paraeducators 257
Communicating with Your Paraeducator 262
Chapter 11
Tasks and Functions at Four Family Life Stages 273
Enhancing Successful Transitions 275
Some Parental Concerns About Inclusion 276
Cultural Continua 280
 FEATURES AT A GLANCE xv

Chapter 12
Getting the Most from the Pros 297
Ten Key Strategies for Effective Partnerships 298
Being a Valued Member of an Early Intervention or Preschool Team 302
Strategies for Enhancing Collaboration with Vocational Rehabilitation Counselors 306
Chapter 13
Strategies for Developing Administrative Support 313

A Basis in Research
Chapter 1
Does Collaboration Improve Student Achievement? 10
Chapter 3
Smile, if You Want the Full Scoop! 64
Teaching Communication Skills 67
Chapter 4
Some Evidence-Based Information About Questions 89
Chapter 5
Understanding How Bias May Occur in Interpersonal Problem Solving 112
Chapter 6
Successful Teamwork: Facilitators and Barriers 148
General Education Teachers and Pre-referral Teaming 154
Chapter 7
Co-Teaching: Promise Versus Evidence 164
Chapter 8
Demonstrating the Effectiveness of Behavioral Consultation 197
Chapter 9
Conflict in Special Education: Advocates and Due Process 218
Constructive Conflict and Psychological Safety 223
Chapter 10
Paraeducators Supporting Students from Diverse Backgrounds 253
Chapter 11
Family Involvement in and Satisfaction with Special Education Processes 284
Chapter 12
Factors That Affect Successful Interagency Collaboration 301
Chapter 13
Roles and Responsibilities of Novice General and Special Educators 316
This page intentionally left blank
 Preface
Collaboration has assumed a prominent role in twenty-first century society. It forms the
foundation of contemporary business models, defines practice in the health occupa-
tions, and, importantly, characterizes the most effective schools. Today's emphasis on
collaboration is not surprising: In a world that is now routinely electronically connected
so that thinking globally is required, and with unimaginable amounts of information
produced and available every day, collaboration has moved from being a luxury to a
necessity. Only by effectively working together can meaningful goals be reached.
Schools reflect what is occurring in our larger society. Diversity has grown expo-
nentially. Knowledge about instructional practices that can improve student outcomes is
more important than ever before, and educators are scrambling to respond to the federal
mandates that require increasingly high standards and a clear trajectory of improving
academic performance for all students, including those with disabilities and other spe-
cial needs. lt is into this complex but exhilarating context that we prepared this seventh
edition of Interactions: Collaboration Skills for School Professionals.

New to This Edition

Given the current climate-in both society and the field of education-we made many
significant changes to Interactions to ensure that it is up to date, accurate, and responsive
to feedback from those w ho teach from and use this book. To achieve that goal, these
are several of the most significant revisions for the seventh edition:

• As collaboration has become more integral to schools, the importance of addressing

diverse professionals has become apparent. In this edition of Interactions, far more ex-
amples and applications are provided for general education teachers, related services
professionals, ESL teachers, and other specialists (e.g., literacy coaches). We still focus
on students with disabilities and the professionals who teach them, but we have tried
diligently to welcome everyone to the concepts and practices of collaboration.
• Our colleagues have told us that they prefer that the building blocks of collaboration-
interpersonal communication skills-be taught before anything else. In response,
we have moved those chapters from the back of the book (Chapters 9, 10, and 11
in the sixth edition) to the front (Chapters 2, 3, and 4 in this edition).
• Even more important, the information contained in the communication skills chap-
ters is one of the most significant changes for this edition. Emphasis in communica-
tion studies has moved toward highly integrated models and our chapters reflect this
notion, especially Chapter 4, which now uses interviewing as a vehicle for building
skills for both asking appropriate questions and making effective statements.
• Perhaps a reflection of collaboration's evolution in schools, the chapter titled "Practi-
cal Matters" in the previous edition was dropped. It's not that topics such as planning
time and scheduling are not important. Instead, those topics have been integrated
with other materials (e.g., the need for common planning time is now addressed in
Chapter 7 on co-teaching). Other topics (e.g., providing professional development)
were left on the editing floor so that other material could be added.
• Yet another major change in this edition is a new chapter on interagency and com-
munity collaboration (Chapter 12) . Based on concepts introduced as a trend in
the final chapter of the sixth edition, this new chapter gives partnerships across

xvii
xviii PREFACE

organizations (e.g., school-university, school-agency) and with the community the

attention they deserve.
• Some topics are not new, but they have been significantly updated. For example,
with response to intervention (RTI) now a common procedure in schools, the chap-
ter on interpersonal problem solving (Chapter 5) has been changed to reflect the
fact that the type of problem solving that occurs in RTI is somewhat different from
the problem solving that has typically characterized collaboration.
• Another chapter that received significant updates is Chapter 6 on teams. The focus
has shifted from types of teams and team theory to practices that help teams more
effectively and efficiently reach their goals.
• One topic with expanded coverage in this edition is electronic collaboration. Fea-
tures related to this topic (called "e-Partnerships") emphasize using technology as a
tool for professional partnerships. Chapter 13 offers additional resources for educa-
tors as they explore the power of the Internet as a vehicle for shared work.

These are not the only changes made to enhance the quality and timeliness of In-
teractions. Case studies at the beginning of each chapter can be the basis for discussion
about the information provided throughout that chapter. Additional information on
student collaboration was added. Many of the features are updated or replaced, and over
250 new references help ensure the material is current. We sincerely hope you'll find the
entire package of revisions helpful.

Overview of the Book

Our goal in preparing this edition of Interactions has been to keep the foundation on
which this book has always been based: Interactions contains a measured amount of
theory and conceptual principles heavily seasoned with examples, cases, and applied
activities. It is written specifically to enable readers to quickly use in their professional
settings the knowledge and skills they acquire. We intend for the book to be a useful tool
for preservice educators and practitioners in improving their skills and deepening their
understanding, whether they are engaged in formal instructional settings, study groups,
or independent study. Moreover, because many interaction situations are complex with
many possible variations and outcomes, we have tried to present possibilities yet still
leave the reader thinking critically about personal applications and alternative options.
We have had the good fortune of working and learning with talented teachers, ad-
ministrators, parents, paraprofessionals, and providers of related services as they devel-
oped collaboration skills and specific applications of collaboration. We have benefitted
immensely from our interactions with these diverse educators who are implementing
collaborative practices, and we believe that much of what we have learned is reflected
in the pages of this seventh edition of Interactions. Specifically, we have maintained our
core of information about collaboration concepts and applications, significantly revised
some material from the sixth edition (as noted previously), omitted a few topics that
are a lower priority in today's schools, reorganized the order of the chapters in response
to student and instructor feedback, and augmented the practical applications of the
textbook's ideas.
Chapter 1 presents a conceptual foundation for understanding collaborative inter-
actions and activities as well as the settings and structures that support them. In this
chapter we define collaboration and highlight its benefits and risks. In addition, we
distinguish collaboration from other terms that are sometimes used interchangeably, and
 PREFACE xix

we explore the development of collaboration as it relates to special education, including

the current trend to educate students with disabilities and other special needs in general
education classrooms. Also included is the twenty-first century context of collaboration
as it pertains to fields beyond education .
Chapters 2, 3, and 4 introduce the communication skills on which effective col-
laboration rests. Chapter 4 provides an integrated structure for learning and applying
communication skills by focusing on the topic of interviewing.
Chapter 5 builds from the communication skills by introducing the key interaction
process in which those skills are used and the most central process in professional col-
laboration: interpersonal problem solving. It draws on but is differentiated from profes-
sional skills for individual problem solving. Most educational collaborative applications
involve some type of problem-solving process; therefore, the information in this chapter
is integral to all the chapters that follow.
The next three chapters of Interactions explore school services and applications in
which success relies heavily on collaboration. Chapter 6 addresses the topic of teaming,
including ideas for establishing and maintaining teams and problem solving to help
teams work effectively. Teaming is addressed in a pragmatic manner that emphasizes the
nature of teams and how to make them function effectively as well as what to do when
problems arise. Chapter 7 takes up the topic of co-teaching, the service delivery option
in which two educators share instructional responsibility in a single classroom. Among
this group of chapters, this one perhaps signals more than any other the evolution of and
increased interest in professional collaboration. Suggestions for setting up co-teaching
programs and specific information about how such arrangements should function are
provided, as are ideas for the universal co-teaching issue: the need for common planning
time. Chapter 8 presents indirect service models, including consultation, coaching, and
mentoring. Emphasis is placed not only on guidelines for providing these services but
also on receiving them.
Chapter 9 deals with awkward and adversarial interactions by focusing on both con-
flict and resistance. Strategies such as negotiation and persuasion are emphasized. These
require the use of many of the interactive processes and communication skills addressed
in the previous interpersonal communication section of the text. When professionals
implement the collaborative approaches from the preceding three chapters, the value of
the information in this chapter quickly becomes apparent.
Chapter lO represents a shift to a different dimension of collaboration: the unique
circumstances of role-specific collaboration . It focuses on the use of paraeducators in
providing services to students with special needs. This chapter outlines appropriate and
inappropriate roles for paraeducators, professionals' supervisory responsibilities when
working with paraeducators, and issues that may arise when paraeducators are part of an
educational team. Practical ideas for interactions with this valuable group of educators
is a central theme for this chapter.
Chapter l l considers in detail the nature of professional interactions with parents
and families. The chapter reminds educators of the history as well as the current roles
of families in the education of students with disabilities and other special needs, and it
provides an overview of family systems theory. It stresses strategies for effectively inter-
acting with family members, with particular emphasis on families from diverse cultural
groups. More than anything, this chapter focuses on how to ensure that family members
are truly partners in educational decision making for their children.
Chapter 12 is entirely new. We find that collaboration often extends beyond a single
school site and therefore decided that interagency and community collaboration should
receive focused attention in Interactions.
XX PREFACE

Chap ter 13 provides a conclusion to this book by exploring trends and issues related
to collaboration. Collaborative efforts are influenced by the roles of the persons who
collaborate, on a topic explored in the chapter. Other issues are raised as well, including
systemic barriers that may impede collaboration, collaboration in the electronic age,
student collaboration, and the future of collaboration , including ethical matters that
may be encountered.
The features in the seventh edition include most of those from previous editions of
Interactions, and others have been added or revised. The features include the following:

Orienting graphic. At the opening of each chapter is a graphic that depicts

five components of collaboration and their relationship to one another.
The components consist of personal commitment, communication skills,
interaction processes, programs or services, and context. These are components
of the framework described in Chapter l. The components most relevant to the
content are highlighted in the icons at the opening of each chapter.
Connections. Each chapter begins with a section entitled "Connections," which is
designed to assist the reader in understanding how the specific chapter content
relates to material in other chapters and to the overall organization of the book.
Learner Obj ectives. Each Connections section is followed by Leam er Objectives,
which inform the reader about the main purposes of the chapter. The
objectives also help the reader set expectations for what he or she will be able
to do after studying the chapter.
A Case for Collaboration. Instructors have shared with us that realistic cases in
which professional candidates can apply what they are learning are particularly
effective learning tools. In response to this, we have added to each chapter
in this edition a case designed to encourage this application. The case is
introduced at the beginning of the chapter, but it also is referred to several
times as relevan t concepts are introduced. This strategy provides a mechanism
for ongoing class discussion of the material.
Photographs. In the seventh edition, photographs are inserted to illustrate
collaboration in action.
Case materials. Brief case descriptions and vignettes occur throughout the text
to illustrate relevant concepts and principles. These often include descriptions
of specific school situations and extended dialog between professionals or
parents. The goal is to bring the concepts and skills to life for professional
candidates.
Putting Ideas into Practice. In each chapter, additional elaboration of concepts
or skills practice is offered in Putting Ideas into Practice boxes. These boxes
are another means of making written ideas come to life for application in real
school settings.
A Basis in Research. A research base is developing in the area of collaboration
and research-based practices are increasingly necessary. This feature, titled "A
Basis in Research ," highlights pertinent research findings related to the topics
addressed in the chapter.
e-Partnerships. Given the rapidly growing use of technology across disciplines
and across topics, it was inevitable that electronic collaboration should become
part of this book. In nearly every chap ter, you will find a feature that addresses
a technology application. Most focus on the use of technology to facilitate
collaboration .
Chapter summaries. Each chapter concludes with a bullet-point summary in
which the major points addressed in the chapter are recapped. The summaries
 PREFACE xxi

are intended to assist readers in reviewing their understanding of the chapter's

primary concepts.
Activities and diso1ssion. Application items are found at the end of each
chapter. At least one application refers to the introductory case, and
consideration has been given to the very real need for candidates to be able
to address the activities during a class session without accessing outside
resources. These exercises also may be used as out-of-class or independent
assignments.

Our text is accompanied by an Online Instructor's Manual and Online Power Point
Presentation, both accessible to you at the Instructor's Resource Center at http://www.
pearsonhighered.com. To access the manual and online PowerPoint slides, go to http://
www.pearsonhighered.com and click on the Instructor's Resource button. Here you will
be able to login or complete a one-time registration for a user name and password. The
manual includes chapter outlines, additional activities and cases, and a test bank. It pro-
vides many more resources for teaching about collaboration than can be placed within
the pages of the book itself.
We hope the seventh edition of Interactions: Collaboration Skills for School Professionals
is useful to you and that you enjoy reading it. We continue to hold to our belief that
collaboration is the foundation on which su ccessful contemporary public sch ools are
based, as well as the most effective means to provide services to students with disabilities
and other special needs. If you are reading this material as a teacher, teacher candidate,
or other preprofessional, we hope this edition of Interactions helps you further under-
stand collaboration as it occurs in your workplace and enables you to refine your skills
as a collaborative educator. If you are an instructor, we hope you find the revisions we
have made useful as you prepare professionals for today's schools.

Acknowledgments
First and foremost, we want to thank all the teachers, administrators, families, related
services personnel, paraeducators, and other school personnel with whom we work for
their wisdom and insights about what it takes to make collaboration a reality. Whether
you are in our classes, in schools where we are working or gathering data, in professional
development sessions we conduct, or are electronic communication partners, we learn a
huge amount from you , directly and indirectly, and we try to apply those lessons in Inter-
actions. We also are indebted to our colleagues who teach coursework on collaboration
and who engage us in fascinating discussions of topics related to contemporary educa-
tion. As we write and edit, we are frequently using your though ts to guide our own. Even
though we cannot name all of you, we hope you see your perspectives reflected in this
edition and know of our appreciation.
We also would like to thank the following colleagues who provided professional
reviews of the sixth edition of Interactions to make suggestions for the seventh edition:
Roberta C. Brack Kaufman, University of South Dakota; Janetta L. Bradley, The Univer-
sity of Tennessee at Chattanooga; Juliet Hart, Arizona State University; Suzanne Kemp,
University of Nebraska-Lincoln; Mary Ann Maslak, St. John's University; and Julie A.
Seguin, California State University-Dominguez Hills. We appreciate the time and care
it takes to review a book and recognize the challenges of fitting an additional commit-
ment into your busy schedules. We appreciate the detailed and insightful comments and
suggestions you provided and we incorporated as many of them as we could into these
pages. We sincerely hope that you can see your influence.
xxii PREFACE

Throughout the development of this edition of Interactions, we received guidance,

encouragement, and advice from the professional staff at Pearson. We appreciate the
efforts of Steve Dragin, our editor, who steered us through the revision process. His
input on everything from chapter topics to cover art was truly instrumental in shaping
the seventh edition. We also want to profusely thank Alicia Reilly, our developmental
editor. Alicia offers the perfect mix of careful attention to detail, gentle reminders about
deadlines, direct communication when something is amiss (like overdue chapters), and
all the positive support and patience that any authors could hope for. We'd also like
to thank j anet Domingo for her leadership in the actual production process, as well as
Karla Walsh and the team at Electronic Publishing Services for their role in making sure
that all the editing, corrections, and other details of moving from manuscript to book
were addressed.
Bruce Brandon (Marilyn's husband) and Fred Weintraub (Lynne's husband) once
more demonstrated the kindness, encouragement, talent, and patience that allow us to
maintain our productive long-distance collaboration. They put up with the long hours
we spent in our respective offices; they helped cover for our neglect of family respon-
sibilities; they listened as we sorted out difficult concepts and fretted about deadlines;
and they helped us maintain a healthy perspective on our work and our lives (at least
to the extent that we will listen and heed their advice). Bruce and Fred probably should
be listed as out-of-field authors for Interactions, given the amount of assistance they pro-
vided. We know we're fortunate (and then some) to have such wonderful spouses. We
don't tell them often enough how much we appreciate their support and help. Thanks,
Bruce and Fred-we know we could not have done this without you.
Marily n Friend
Lynne Cook
INTERACTIONS
 Bob Daemmrich I A lamy

Foundations and
Perspectives
 Personal Communication Interaction Programs
Context
Commitment Skills Processes or Services

Connections

Collaboration is essential to the practices of effective educators and the culture of suc-
cessful schools. Chapter l begins your journey of the study of collaboration and lays the
groundwork for all the information contained in subsequent chapters. ln Chapter l , you
will learn what collaboration is (and is not) and how it fits into a broader societal context.
You will also find out about the increasing attention collaboration is receiving throughout
education as well as some of the challenges educators face as their collaborative responsi-
bilities increase. Finally, you will be introduced to a framework for studying collaboration
that serves as the organizational structure for this textbook

Learner Objectives

After reading this chapter you will be able to:

l. Define collaboration and describe its critical characteristics, distinguishing it from
related but distinctly different concepts.
2. Outline the importance of collaboration from a broad societal perspective,
including its place in disciplines such as business, health, and human services.
3. Analyze the place of collaboration within contemporary schools in the context
of current legislation and other reform initiatives, including formal and informal
collaborative practices.
4. Outline several challenges that may arise as educators increase their collaborative
activities in schools.
5. Describe a framework for studying collaboration.

1
Another random document with
no related content on Scribd:
The Project Gutenberg eBook of David Malan: Een
verhaal uit den Grooten Trek
 This ebook is for the use of anyone anywhere in the United States and
most other parts of the world at no cost and with almost no restrictions
whatsoever. You may copy it, give it away or re-use it under the terms of
the Project Gutenberg License included with this ebook or online at
www.gutenberg.org. If you are not located in the United States, you will
have to check the laws of the country where you are located before
using this eBook.

Title: David Malan: Een verhaal uit den Grooten Trek

Author: D'Arbez

Release date: May 28, 2022 [eBook #68192]

Language: Dutch

Original publication: South Africa: Hollandsch-Afrikaansche Uitgevers-

Maatschappij, 1898

Credits: Jeroen Hellingman and the Online Distributed Proofreading

Team at https://www.pgdp.net/ for Project Gutenberg (This file
was produced from images generously made available by The
Internet Archive)

*** START OF THE PROJECT GUTENBERG EBOOK DAVID MALAN: EEN

VERHAAL UIT DEN GROOTEN TREK ***
[Inhoud]

[Inhoud]

DAVID MALAN.

[Inhoud]

De volgende boeken behooren tot de:

ZUID-AFRIKAANSCHE HISTORIE-BIBLIOTHEEK.

Prijs per boek 2/9 per ex.

I. De Familie van den Ziekentrooster. Een verhaal van de

aankomst der Fransche Vluchtelingen en de stichting van
„Stellenbosch” door Simon van der Stel.
II. De Strijd om Recht. Bevattende een verhaal van de
beroeringen onder Gouverneur Willem van der Stel, en
voornamelijk van hetgeen in Stellenbosch geschiedde.
III. Aan Tafelbaai’s Strand, of Twintig jaren uit het leven van
een Kapenaar 1791–1811.
IV. Liefde en Plicht. Een historisch verhaal uit de jaren 1815–
1816, eindigende met „Slachtersnek.”
V. David Malan. Een verhaal uit den grooten trek.
VI. Tusschen Berg en Zee. Een verhaal uit den strijd der
Boeren in Natal van 1838–1842.
VII. Voor Land en Volk. Een verhaal uit de jaren 1842–1848,
eindigende met den slag van „Boomplaats.”
VIII. Zwart en Wit. Een verhaal uit den Vrijstaatschen Basuto-
oorlog, eindigende met den dood van Louw Wepener op
Thabo Bosigo.
IX. Een Vader des Volks. Een verhaal uit den Oranje-Vrijstaat
van de jaren 1869–1872. De hoofdpersoon in dit verhaal is
President Brand.
X. Macht en Recht. Een verhaal uit den Transvaalschen
Vrijheidsoorlog van 1880–1881.
XI. Onder de Vierkleur. Een verhaal uit den tijd van den
Jameson-inval.
XII. Mooi Annie. De hoofdpersoon in dit verhaal is een klein
meisje, door Held Woltemade van het schip gered. Het
verhaal beschrijft voornamelijk het leven in de oude
Kaapstad der 18de eeuw.

[Inhoud]
 ZUID-AFRIKAANSCHE HISTORIE-
BIBLIOTHEEK.
No. V.
DAVID MALAN.
Een verhaal uit den Grooten
Trek

DOOR
D’ARBEZ.

UITGEGEVEN EN VERKRIJGBAAR BIJ:

HOLLANDSCH-AFRIKAANSCHE
UITGEVERS-MAATSCHAPPIJ
 V/H JACQUES DUSSEAU & Co.
Amsterdam.—Kaapstad.

[1]

[Inhoud]
 HOOFDSTUK I.

Op de groote vlakte tusschen de plek, waar tegenwoordig de Wets Dorp staat

en den trotschen berg Thaba ’Nchu, bewoog zich op den 2den April 1837 een
lange trein wagens.

Voorop reden een tiental ruiters, allen met het geweer op den zadelknop
rustende, terwijl kruithoorn en kogeltasch hen over de schouders hingen. Dan
volgden de wagens, zoowat veertig in getal; zware, logge gevaarten, doch
ijzersterk, en sommige bespannen met zestien, andere met achttien
langhoornige ossen, welken laatsten men het kon aanzien, dat zij zware
vrachten trokken. Ten laatste volgden [2]er een tal van beesten, paarden en
schapen, gedreven door kleurlingen, sommigen te paard, anderen te voet,
terwijl ook eenige blanken te paard links en rechts van het vee reden,
evengoed gewapend als zij, die de voorhoede vormden. De weg was droog
en zanderig, en de wielen der wagens sneden er diepe sporen in. Een
eigenlijk gebaande weg was er niet; slechts een paar wagensporen
slingerden zich door het hoog wuivende gras.

De geheele omgeving bewees dat men zich in een woest, half bewoond land
bevond; ja, men zou bijna zeggen een geheel onbewoond land. Geen enkele
menschenwoning vertoonde zich aan het oog; slechts hier en daar zag men
eenige oude, verwoeste Kaffer-kralen, waarbij dikwijls menschelijke
geraamten of beenderen lagen. Die geraamten waren de overblijfselen der
bewoners dier Kaffer-kralen, welke de slachtoffers geworden waren van de
woeste krijgers van Moselikatse, den geduchten koning der Matabeles. Waar
diens benden strooptochten hadden gehouden, werd geen menschelijk
wezen meer gevonden; slechts dood en verderf lieten zij achter zich. Verder
zag men niets dan hoog opwuivend gras, en ontelbare troepen van wilde
bokken van allerlei soort. Dáár pronkten duizenden van springbokken; hier
weidden een dertigtal gemsbokken, die nu en dan, als uit [3]nieuwsgierigheid
hunne koppen optilden, zoodat hunne lange horens op hunne ruggen lagen;
daar weder stond een troepje blauwe wildebeesten, bewaakt door een paar
oude bullen, die er norsch en kwaadaardig uitzagen; en wat verder stapten
met statigen tred een tiental elanden, met eene houding die duidelijk te
kennen gaf, dat zij van dat „kleine wild” geen notitie namen.

Maar er was ook ander wild van min vreedzamen aard, dat zich echter thans
niet vertoonde, doch zich schuilhield totdat de duisternis de aarde zou bedekt
hebben. Indien gij daar langs die spruit ging, zoudt gij den leeuw, zijne
echtgenoote en zijne welpen zien, uitgestrekt op den grond tusschen het
hooge riet, uitrustende van den nachtelijken strooptocht. En daar, in die
groote gaten in den grond, houden zich de wolf en de jakhals op, wachtende
tot het vallen van den avond, om de overblijfselen te genieten van den
maaltijd van den koning der dieren. Gras, steeds gras, van allerlei soort en
grootte, dat is wat het landschap u aanbiedt, behalve de tot vijf voet hooge
mierenhoopen, die bij duizenden het veld bedekken, en het voedsel
verschaffen aan het aardvarken. In de verte, ten noorden, verheft zich Thaba
’Nchu als een reusachtig rotsblok grijs-blauw afstekend tegen den
donkerblauwen hemel. [4]

Doch laten wij de natuur, en wenden wij ons tot den mensch, en wel tot die
twee mannen, die daar op de wagenkist van den eersten wagen zitten. De
eene is een jong man, van zoo wat 20 jaren. Zijn baard begint uit te komen,
en op zijn bovenlippen merkt gij een dun snorbaardje. Hij is een ferme jonge
Afrikaner, sterk en krachtig gebouwd, en hoewel zijn gelaat er zeer
goedaardig uitziet, zoudt gij toch liever met hem samen eten dan samen
vechten. Hij heeft een geweldig langen zweepstok in zijne handen, met de
zweep waarvan hij soms klapt, dat de lucht er van davert, en de
springbokken er van schrikken, en nu en dan roept hij uit: „Zwartland!
Donkerland! Wildeman! trek, kerels; nog een paar dagen, dan kan jullie rust.”
En de ossen, die zijn stem kennen en hem duidelijk verstaan, versnellen voor
een oogenblik hunnen stap, om dan weder zwoegend en blazend hun ouden
tred aan te nemen.

„Stadig maar, Abraham” zegt de man, die naast hem op de wagenkist zit, „die
pad is zwaar, en dit is opdraans.”

De spreker is heel wat ouder dan de jonge man, dien wij zoo even
beschreven hebben. Blijkbaar is hij een man dicht bij de vijftig, en tusschen
de gitzwarte haren van zijn zware baard en snorbaard, vertoont zich hier en
daar een grijs haartje. Maar [5]zijn gestalte is nog forsch en krachtig, en zijne
schitterende zwarte oogen zijn levendig en vol vuur, en schijnen geen
oogenblik stil in hunne kassen te staan. Zijn voorhoofd is hoog, doch
gerimpeld, of laat mij liever zeggen, saamgetrokken tusschen de
wenkbrauwen, want die rimpels zijn niet het gevolg van ouderdom, maar van
zorg en zware gedachten. Tusschen zijn knieën houdt hij een geweldig
groote „Sanna” vast, een dier roers, die kogels van zes op een pond
schieten, en die gewoonlijk gebruikt worden om groot wild te schieten.
Kruidhoorn en kogeltasch hangen ook hem over de schouders, maar
niettegenstaande dit, dampt hij rustig voort uit een groote steenen pijp,
waarvan het mondstuk kunstig uit hoorn gesneden is.

De jongere man is Abraham Greyling; de oudere is zijn oom Pieter Retief, de

leider van dezen trek, en voor ik verder ga, moet ik u het een en ander
mededeelen van dezen man; want elk Afrikaner, wiens hart op de rechte plek
klopt, kan niet anders dan met eerbied den naam van den grooten
aanvoerder der Boeren noemen. Pieter Retief werd geboren op eene plaats
nabij Wellington, en was een afstammeling van de oude Hugenoten of
Fransche Vluchtelingen, die in 1688 naar Zuid-Afrika kwamen. Doch het stille
bedaarde leven in het Westen [6]viel niet in den smaak van den rusteloozen,
moedigen jongeling, en reeds vroeg trok hij oostwaarts en vestigde zich in de
buurt van het tegenwoordige Grahamstown, en daar woonde hij toen in 1820
de Engelsche Settlers in Algoa Baai landden. Retief zag toen kans om geld
te maken, en verkreeg van het Gouvernement het contract om de Settlers
met de noodige voedingsmiddelen te voorzien. Niet alleen slaagde hij er in
om een aardig sommetje hiermede te verdienen, maar hij geraakte ook in
nadere aanraking met de Settlers, en won heel spoedig hunne achting.
Ongelukkig echter waagde Retief zich aan bouwspeculaties. Hij kocht erven
in de nieuw aangelegde dorpen der Settlers, bouwde er huizen op, maar
verloor veel geld op deze wijze. Daarna verkocht hij zijne woonplaats en
vestigde zich in 1830 in de Winterbergen. Ongetwijfeld zou het hem hier
goed zijn gegaan, ware het niet dat in 1834 de Kafferoorlog uitbrak, die allen
grensbewoners groote verliezen toebracht. Retief werd, bij het uitbreken van
den oorlog, dadelijk gekozen tot Kommandant van zijn district, en zijne
dapperheid en beleid bewezen dat zijne medeburgers geene slechte keuze
hadden gedaan. Toen de oorlog voorbij was, was Retief armer dan te voren.
Viel dit hem zwaar, nog zwaarder was het hem om te zien welke schandelijke
politiek de Engelsche [7]regeering voerde tegenover de Kaffers, die den
oorlog hadden veroorzaakt. De belangen en rechten der arme grensboeren
werden geheel verwaarloosd, en in plaats van de Kaffers op hun plek te
brengen en hun hun land te ontnemen, gaf het Gouvernement integendeel
hun nog een strook grond, die reeds jarenlang aan de Kolonie had behoord.
Retief begreep dat zulk eene handelwijze geheel verkeerd was tegenover de
Kaffers, en dat noch leven noch eigendom der grensboeren op die wijze
sekuur was. In overeenstemming met zijn gevoelen schreef hij een brief aan
den Luitenant Gouverneur, den heer Stockenström, de gevaarlijke gevolgen
van zulke politiek aanwijzende. Op dien brief ontving hij een scherp,
onbeleefd antwoord. Juist in dien tijd hadden een aantal Winterbergsche
boeren het plan opgevat, om evenals Potgieter en Maritz, hun geluk te gaan
zoeken aan de andere zijde van de Oranjerivier, buiten de grenspalen der
Kaapkolonie; en Retief verbolgen over de hem aangedane beleediging,
besloot zich bij hen aan te sluiten. Dadelijk koos men hem als leider van den
trek. Voor zijn vertrek deed Retief een document optrekken en in de
Grahamstown Journal publiceeren, waarin hij kort en duidelijk de redenen
uiteenzette, waarom de Emigranten de Kolonie verlieten. In het laatst van
Januari 1837 begaf hij zich [8]op weg met zijne metgezellen; tellende de trek
108 blanke personen, en een aantal gekleurde dienstboden.

Aldus kwam het dat wij Pieter Retief en zijn neef Abraham Greyling op den
wagen vonden zitten in de grasvlakten aan gene zijde van de Oranjerivier.

Het was reeds laat in den namiddag en de zon daalde snel naar het westen.
Retief begon dan ook rond te zien naar een geschikte plek om den nacht
door te brengen.

„Abraham, daar ander kant de spruit bij die doornboomen zal ons
uitspannen,” zeide hij tot zijn neef en zijn stem verheffende, riep hij luid:
„David.” Op dit geroep kwam een jong man, die in de voorhoede bij de
andere paardenruiters reed, snel aangereden.

„David, rijd een beetje naar voren, en kijk of daar bij die klompie boomen
water in de spruit is. Als daar niet water is, moet jij langs de spruit rijden, en
kijken of jij niet een gat water ziet. Ons moet daar ergens uitspannen.”

David Malan, een flinke jonge kerel van 19 jaar, liet zich dit niet tweemaal
zeggen, maar zijn paard de teugels gevende, reed hij zijne makkers snel
voorbij en bracht binnen tien minuten de tijding terug, dat kort onderkant de
doornboomen er een groot gat water stond.

De wagens waren spoedig de drift der spruit door, [9]en daarop werd
uitgespannen. Terwijl de arme ossen naar het water liepen om hunnen dorst
te lesschen, gaf Retief de order: „Lager maken.” Daarop volgde er een
bezige drukte. Met vereende krachten werden de wagens in een grooten
kring getrokken, zoo, dat de disselboom van den eenen wagen onder den
daarvoor staanden wagen terecht kwam. Wel is waar vreesde Retief geen
aanval van vijandige Kaffers, maar men was in een vreemd land en moest
voorzorgsmaatregelen nemen, en bovendien had men ook rekening te
houden met de wilde dieren des velds.

Toen het lager gevormd was, klommen de vrouwen en kinderen uit de

wagens; water werd uit de spruit gehaald, en een hoop takken uit de
doornboomen gekapt voor „vuurmaakgoed.” Een halfuur daarna kookten de
koffieketels en verspreidde er zich een aangename geur van gebraden
wildvleesch.

Terwijl de vrouwen hiermede bezig waren, gingen de mannen naar het vee.
Beesten, paarden en schapen werden gedrenkt, en toen bij elkander
gejaagd.

„Kerels,” zeide Retief, „jullie zal van avond goed wacht moeten houden. Daar
is niet hout hier om een kraal te maken, en die vee zal zoo buiten moeten
slapen. De eene helft van het volk zal moet wacht houden tot twaalf uur, en
twaalf van jullie [10]kerels zal met hen moeten opzitten; de andere helft van
het volk en nog ander twaalf van jullie zal hullie dan moet aflossen tot
dagbreek. Maar jullie moet oppassen dat jullie die vee bij malkaar houd, want
anders is die leeuwen van nacht tusschen ons. En om die vee moet jullie
groote vuren branden. Een spul van die volk moet gaan houtkappen bij die
klompie doornboomen. Neef Stefanus (dit tot Stefanus Viljoen) ga jij toch een
beetje met die volk samen, en laat hen net zooveel hout kappen als hullie
kan.

„Oom Piet (dit tot Piet Greyling, die als een soort veldkornet ageerde) stel
een beetje vierentwintig man aan om van nacht wacht te houden.”
Kort daarop was het volk hard bezig om de doornboomen kort en klein te
slaan, en Oom Piet Greyling riep vierentwintig namen uit, en verdeelde ze in
twee wachten. „Hans,” zeide hij tot een vreeselijk langen kerel, die dan ook
den bijnaam van Lang Hans Malan droeg, „jij is van avond korporaal van die
eerste wacht en Frans Joubert, jij is korporaal van die tweede wacht. En jullie
past net op dat die gedierte niet tusschen die vee komt, anders zal de
Kommandant leelijk met jullie raas.”

De zon was een half uur daarna onder, en wierp hare laatste stralen op een
niet onaardig tooneel. Binnen in het lager zaten of lagen de mannen koffie
[11]te drinken en vleesch te eten. Vorken waren niet volop, maar dat kwam er
ook minder op aan; de jongeren namen het vleesch tusschen hunne vingers,
sneden dat met hunne zakmessen in reepen, of kloven de soppige ribbetjes
af. De vrouwen zaten daartusschen op veldstoeltjes of bedienden de
mannen, en hier hoorde men: „Tante Anne, geef me nog een ribbetje,” terwijl
een ander zeide: „Mika, schenk nog koffie, kind; ik heb banja dorst.”

Het begon juist te schemeren, toen Piet Greylings stem, als een bazuin
gehoord werd, zeggende: „Toe, jullie kerels van die eerste wacht, dit is jullie
tijd.” En de eerste twaalf grepen hunne geweren, kruid en kogeltasch, vulden
hunne tabakszakken, staken toen een pijp op, en begaven zich op hunnen
post. Korporaal Hans Malan wees ieder zijn plek aan, en waarschuwde hen
om op het volk te passen, dat rondom een twintigtal helder brandende vuren
zat, en het vee binnen den kring hield. Het stomme vee was echter aan deze
behandeling gewoon, en alsof het wist, dat er buiten den kring gevaar voor
hun leven bestond, legde het zich rustig neder. In het lager werd alles
langzamerhand stiller en stiller, en eindelijk hoorde men niets anders dan het
knetteren van het brandende hout, het proesten van het vee en het snorken
der in de wagens slapenden. Doch [12]op eens deed zich een gebrul hooren
als van een ver rollenden donder, hetwelk gevolgd werd door nog één en nog
één. De leeuwen waren ontwaakt en trakteerden nu de trekkers op een
brulconcert. De wachten gaven het volk order om de vuren helder in brand te
houden, en hielpen om de beesten, die thans verschrikt opgesprongen
waren, binnen den kring te houden. Boms! daar klonk een schot. „Wat is dit?
Wat is dit?” klonk uit de wagens van veertig stemmen. „Dit’s niks nie, Oom
Pieter,” riep David Malan, die ook in de eerste wacht was; „dit’s net een leeuw
wat wou inkom. Maar hij het die kogel.”
En hij stapte naar den dooden dierenkoning, die in werkelijkheid den kogel
had, dwars door het hart. David had hem door het lange gras zien kruipen,
dicht tusschen twee der vuren, op nog geen tien treden van hem, en in het
onzekere licht had hij hem het doodschot gegeven.

Hoewel de leeuwen nog steeds brulden, en de wolven en jakhalzen in het

concert samenhuilden, waagde geen der dieren dien avond meer een aanval,
en toen de opkomende morgenster den aanbrekenden dageraad
aankondigde, was er zelfs niet een schaap verloren.

Hoe menigen nacht, angstiger en banger dan deze [13]hebben die dappere
voortrekkers niet doorgebracht! En wij, die thans rustig in onze bedden
slapen in het land door hen voor ons bewoonbaar gemaakt, hoe weinig
denken wij er aan, wat onze voorouders geleden en hoe zij gestreden
hebben! [14]

[Inhoud]
 HOOFDSTUK II.

Op den 5den April 1837, laat in den middag trok Retief de Kafferstad van
Maroko, aan den voet van Thaba ’Nchu binnen. Maroko, het opperhoofd der
Barolongs was in dien tijd de groote vriend der Emigranten, en eere zij zijne
nagedachtenis, hij is dit altijd gebleven tot aan zijnen dood. Bij verschillende
gelegenheden had hij reeds bewezen, dat hij het goed meende met den
blanken man, vooral ten tijde dat de Emigranten vermoord werden nabij
Sandrivier door een impi der Matabeles in Augustus 1836. Hij en de
eerwaarde Archbell, de zendeling te Thaba ’Nchu, leenden toen hunne ossen
om Potgieters menschen naar Thaba ’Nchu [15]terug te brengen, want deze
waren zonder eenig vee, daar de Matabeles alles weggenomen hadden.

Maroko ontving Retief vriendelijk, en zeide hem dat, zoo hij verkoos, hij
eenige dagen te Thaba ’Nchu kon blijven. Maar Retief was haastig om nog
wat verder te gaan. De oudere Emigranten onder Potgieter en Maritz,
bewoonden toen de vlakten tusschen Thaba ’Nchu en Vetrivier, en Potgieter
zelf had in de buurt van deze rivier een kamp gevormd en het den naam van
Winburg gegeven naar aanleiding van de door hem behaalde overwinning op
de Matabeles in Januari 1837. Retief wenschte de andere Emigranten te
zien, en reeds den volgenden dag brak hij weder van Thaba ’Nchu op, en
vier dagen later bereikte hij Winburg.

Er was groote vreugde onder de Emigranten over de aankomst van Retief,

wiens naam bij de meeste hunner welbekend was. Reeds den volgenden dag
werd er eene vergadering van de leiders en kommandanten gehouden, en
met algemeene stemmen werd Retief gekozen tot Kommandant-Generaal
van alle Emigranten, die toen meer dan duizend zielen telden.

De partij van Retief had op een kleinen afstand van Winburg een lager
gevormd, dicht bij de wallen [16]van Vetrivier. De wagens waren, zooals altijd,
in een kring getrokken, en binnen in de ruimte waren eenige tenten
opgeslagen. Aan een van die tenten, namelijk die van Pieter Retief zelve,
zullen wij eens een bezoek gaan brengen. Het is den avond van den 12den
April. De zon is juist ondergegaan, en de avondwind waait heerlijk en koel.
De koffieketels staan op het vuur, en men ziet, dat de tantes en nichtjes bezig
zijn, om het avondeten klaar te maken. Voor de tent van den Kommandant-
Generaal zitten vier mannen. De een is Pieter Retief; gij kent hem reeds; aan
de andere drie moet ik u nog voorstellen. Die oude man van ruim zestig
jaren, die echter nog zoo rechtop als een boom op zijn veldstoeltje zit, is
Charel Cilliers. Geen dapperder man vindt ge in het geheele kamp der
Boeren maar tevens ook geen grooter Christen. Is er te vechten dan is Oom
Charel de eerste; is er te bidden, of is er een voorganger noodig voor het
houden van den godsdienst op Zondag, dan is het Oom Charel, die in den
naam van allen den Almachtigen God om Diens zegen smeekt. Een
voorbeeldig man in alle opzichten; een man voor wien elkeen, ja zelfs elk
kind den grootsten eerbied koestert. Naast hem zit een groot sterk gebouwd
man van zoowat veertig jaren. Een zware snorbaard en dikke baard
omgeven zijn [17]gezicht; zijne wenkbrauwen zijn op ernstige wijze
saamgetrokken en zijne donkerblauwe oogen, en vastgesloten mond
bewijzen den man van vastberaden doch haastig karakter. En in der
waarheid is Andries Hendrik Potgieter, Kommandant der Colesbergsche
Emigranten iemand van heftigen en zeer oploopenden aard en daarbij eer-
en heerschzuchtig.

Aan den anderen kant zit een kort, eenigszins dik man. Zijne haren worden al
grijs, en hij is dan ook al diep in de vijftig. Over zijn gelaat ligt een uitdrukking
van weemoed, maar toch zoudt gij u sterk vergissen, als gij meendet dat Gert
Maritz zoo heel zachtaardig van aard was. Hij is een man van een
eigenaardig vast karakter, maar is daarbij zeer verstandig. Als krijgsman
staat hij voor geen der andere Kommandanten achter, want Gert Maritz is
Kommandant van de Graaff-Reinetsche Sectie der Emigranten. Hij is bijna
acht maanden later dan Potgieter de Oranjerivier overgetrokken, en kwam
juist bij tijds om dezen te helpen den stoutmoedigen Moselikatse te straffen.

De vier mannen zijn in een levendig gesprek gewikkeld.

„Neef Hendrik,” zegt Retief tot Potgieter, „je moet niet vergeten, dat Oom Gert
je eens van grooten [18]dienst geweest is, toen jij en jou menschen bij
Vechtkop in ergen nood zaten.”

„Ik zou wel klaar gekomen zijn zonder Oom Gert,” is het parmantige
antwoord van Hendrik Potgieter.
Retief trekt de wenkbrauwen samen en zwijgt.

„Een mensch mag niet ondankbaar wezen,” zegt Charel Cilliers. „Kijk, neef
Hendrik, je weet dat wij oude vrienden zijn; ik ken je al jarenlang en zelfs je
overleden vader, dien goeden ouden man, heb ik gekend, toen ik een kind
was. Neem het mij dan niet kwalijk, als ik nou ronduit spreek, en ik hoop neef
Gert zal het mij ook niet kwalijk nemen. Ik denk, daar is fout aan alle twee
kanten; de een van jullie was te haastig, en de ander had ook bedaarder
kunnen wezen. Maar jullie is twee van onze voormannen en die menschen
zien naar jullie op voor leiding. En als nu jullie voormannen onder elkaar ruzie
maken, wat zal dan ons publiek denken. De Heer heeft ons geboden
elkander lief te hebben, en wij moeten elkanders fouten met den mantel der
liefde bedekken, zegt de apostel Paulus. Dit is van groot belang, dat er
eensgezindheid onder ons is. Neef Pieter is nu gekozen als Kommandant-
Generaal, maar jullie begrijpt toch zelf, dat hij zijn plicht niet kan doen, als
jullie hem niet bijstaat met raad en daad. En hoe kan jullie dit doen als jullie
onder malkaar ruzie maakt. [19]Toe nu, ik smeek jullie, maakt deze zaak uit de
wereld, en geeft malkaar de hand.”

Charel Cilliers spreekt deze woorden op gevoelvolle wijze, en wij kunnen zien
dat zij indruk maken. Een tijdlang wordt het zwijgen bewaard. Gert Maritz laat
het hoofd nadenkend zakken, Potgieter ziet met opgeheven hoofd naar hem.
Daar staat Maritz op.

„Neef Hendrik,” zegt hij, „ik is ouder dan jij, maar ik erken van mijne zijde, dat
ik wat haastig geweest ben. Oom Charel heeft gelijk; geef mij de hand en laat
ons deze zaak uit de wereld maken.”

Met deze woorden steekt Maritz zijn rechterhand uit. Potgieter aarzelt een
oogenblik, als met zich zelven in tweestrijd. Dan staat hij op, en de hand van
Maritz nemende, zegt hij: „Nou ja, Oom Gert, misschien was ik ook een
beetje verkeerd.”

„Zoo is dit recht, kerels,” roept Retief op blijden toon uit, „jullie het mij een
groote vriendschap bewezen.”

Het gesprek loopt nu over allerlei onderwerpen, totdat het avondeten gereed
is, en daarop gaan de vier mannen de tent in en zetten zich aan tafel. Charel
Cilliers doet een kort gebed, en Retief helpt daarna zijne gasten. Na genoeg
te hebben gehad van den lekkeren elandsbout, en van de door tante Annie
ingeschonken koffie, gaat men nog een tijdlang een [20]pijp rooken en wat
meer praten. Cilliers, Maritz en Potgieter laten daarop hunne paarden halen,
zadelen op, en vertrekken naar hun eigen kamp, dat maar een half uur ver is.

Pieter Retief was dien avond zeer tevreden met het door hem gedane. Er
was reeds lang een twist aan den gang tusschen Potgieter en Maritz, en daar
elk dezer mannen een sterken aanhang had, was die twist gevaarlijk voor het
welzijn der Emigranten.

De oneenigheid was, zooals dikwijls gebeurt, uit een nietig dingetje ontstaan;
in der waarheid echter waren de twee Kommandanten jaloersch op elkander
en vooral Potgieter, die zooals wij zeiden, zeer heerschzuchtig was, kon het
niet mooi verdragen, dat Maritz, die een tamelijk rijk man was, zooveel
invloed verkreeg, want Maritz’ trek alleen telde meer dan honderd wagens.

Voor wij het kamp van den Kommandant-Generaal dezen avond verlaten,
waarde lezers, wil ik u nog even meenemen naar een andere tent, daar
ginder aan de andere zijde van het kamp.

Zacht, een deel der bewoners slapen er reeds. Kijk eens eventjes om den
hoek van de tent. Wat ziet gij? Een jongeling en een meisje, heel dicht bij
elkaar gezeten op twee veldstoeltjes. De jonge man [21]slaat zijn arm om den
hals van het meisje, en—kust haar. De liefde openbaart zich overal in de
wereld, en zelfs hier op de wallen van Vetrivier, in het Emigrantenkamp
hebben jongens en meisjes elkander lief. De jonge man is David Malan,
dezelfde die eenige nachten geleden bij de spruit den leeuw doodschoot.
Zoo’n fluksche kerel verdient, dat een meisje hem lief heeft, en Martje
Joubert heeft hem dan ook werkelijk lief. Zij zijn oude bekenden, reeds uit de
Winterbergen. Martje’s vader, Frans Joubert, bewoonde een plaats naast aan
die van Willem Malan, Davids vader, en reeds als kinderen speelden David
en Martje met elkander. Een dag toen zij met elkander zaten te spelen met
ossen, dat wil zeggen met dol-ossen, zeide de zevenjarige David op zeer
ernstige manier: „Martje, ik heb jou lief, en als ik groot ben, zal ik je trouwen.”
Het kleine meisje scheen dit idee zeer aardig te vinden, en zoende haar
toekomstigen man. En nu hij groot is geworden en zij thans een meisje van
zeventien jaar was, en daarbij zeer mooi, hebben zij woord gehouden, en