SAKNONG PAGTALAKAY PAGTALAKAY

PANGKAISIPAN PANGKAGANDAHAN
Kung tatanawin mo sa malayong Ang kaisipan nito ay Ang mga linya nato ay
pook, tungkol sa nagpapakita ng tamang
Ako'y tila isang nakadipang krus; pananamapalataya sa emosyon at mensahe sa
Sa napakatagal na diyos at mga mambabasa
pagkakaluhod, pagpapakumbaba sa
Parang hinahagkan ang paa ng buhay
Diyos.
Organong sa loob ng isang Nagpapakita ng Pinapakita ang mga
simbahan pagkakaron ng pag asa masasayang oras at
Ay nananalangin sa kapighatian, at pananampalataya sa malulungkot na oras ng
Habang ang kandila ng sariling kabila ng mga hamon sa buhay
buhay, buhay
Magdamag na tanod sa aking
libingan
Sa aking paanan ay may isang Ang kaisipan nito ay Pinapakita dito ang
batis, tungkol sa pagpapakita ganda at hirap ng buhay
Maghapo’t magdamag na ng kontrast ng na kailangan padin
nagtutumangis; kagandahan at lungkot, nating itong
Sa mga sanga ko ay nangakasabit na nagbibigay ng pahalagahan
Ang pugad ng mga ibon ng pag- paglalarawan ng
ibig. makulay na buhay at
emosyon
Sa kinislap-kislap ng batis na iyan, Nagpapapakita ng Damang dama mo ang
asa mo ri'y agos ng luhang malungkot na emosyon emosyon sa bawat linya
nunukal; at Pagasa sa buhay ng taldutod na ito.
at tsaka buwang tila nagdarasal.
Ako’y binabati ng ngiting Nagpapakita ito ng Sa mga liny ana ito
malamlam. kalungkutan at gumagamit nga ibat
Nagpapahiwatig sa akin ng taghoy; pagdadalamhati gamit ibang metapora para
Ibon sa sanga ko'y may tabing ng ng mga metaporaa mailahad ang emosyon
dahon, na nais ipahayag ng mga
Batis sa paa ko'y may luha nang linyang ito
daloy
Ngunit tingnan niyo ang aking Pinapakita dito ang mga Dito ay nararamdaman
narating, pinagdaanan niya sa mo na malapit na ang
Natuyo, namatay sa sariling aliw; buhay masaya ay katapusan ngunit
Naging krus ako ng magsuyong malungkot. Ang mga nakikita mo parin ang
laing desisyon natin sa buhay magagandang bagay sa
At bantay sa hukay sa gitna ng ang may kaakibat na buhay
dilim. saya at lungkot.
Wala na, ang gabi ay lambong na
luksa,
Panakip sa aking namumutlang
mukha;
kahoy na nabuwal sa pagkakahiga,
Ni ibon ni tao'y hindi na matuwa!
At iyong isipin nang nagdaang
araw,
isang kahoy akong malago’t
malabay;
ngayon ang sanga ko'y krus sa
libingan,
dahon ko'y ginawang korona sa
hukay.
Nagpapahayag ng Maaring maka relate ang
pagkawala ng pag asa mga mangbabasa sa
sa buhay ay mga linyang ito dahil
naglalarawan ng madami satin ang
matinding emosyon na nagpupursigi padin sa
tila ba wala ng kulay ang
likod ng mga mahihirap
buhay at wala ng pag na pagsubok sa buhay
asa mabago pa na ating kinakaharap at
iyon ay tinatakpan ng
ating mga ngiti para tayo
ay magmukhang
malakas at kinakaya ang
lahat ng bagay
nagpapakita ng Huling saknong para
pagbabago mula sa sakin ito ay ang pinaka
kasaganaan patungo sa Magandang saknong sa
pagkasawi at tula dahil kahit anong
kamatayan. aglalarawan saya ng buhay kahit
ng isang masakit na anong estado mo sa
pagbabagong naganap buhay pag oras mo na ay
mula sa buhay at oras mo na lahat ng tao
kasaganaan patungo sa ay mamatay dahil ganun
pagkamatay at lang talaga ang takbo ng
kalungkutan. Ito ay buhay. Pag tayo ay
isang pagninilay sa namatay hindi naman
kahinaan ng buhay at natin madadala ang mga
ang hindi maiiwasang yaman at mga material
pagdating ng na bagay na naipundar
kamatayan. natin kaya kailangan tayo
ay maging mabait sa
kapwa at laging
magpasalamat sa kung
anong meron tayo dahil
pag tagal lahat din tayo
ay mamatay.