«Её соблазнительный взгляд»,

1964 год.
Джил Элвгрен (1914 - 1980)
До эпохи журнала Playboy и появления интернета, художники рисовали игривых кокеток
в откровенных нарядах, и эти пин-апы тут же становились популярными. Особым спросом
соблазнительные открытки и плакаты пользовались в годы Второй мировой войны, когда
американские солдаты подолгу находились вдали от своих возлюбленных. Сейчас
оригиналы масляных картин Джила Элвгрена, Хэддона Сандблома, Альберто Варгаса и
Эноха Боллза выставлены на аукцион в Лондоне.
Элвгрен считается одним из самых значимых пин-ап-художников ХХ века, а также
классиком американской школы иллюстраторов. Художник из Айовы славился гламурными и
игривыми пин-апами. Элвгрен стал художником для рекламы Coca-Cola. До сих пор эти
работы являются иконами в истории Амерканской иллюстрации.
Элвгрен выделялся не только своими картинами и рекламной графикой — он так же был
профессиональным фотографом, который владел камерой как же ловко, как и кистью. Но
его энергия и талант не останавливались на достигнутом: помимо этого он был
преподавателем, ученики которого в последствии стали известными художниками. Сразу
после бомбардировки Перл-Харбор Элвгрену предложили рисовать картины для военной
кампании. Первый его рисунок для этой серии был напечатан в 1942 году в журнале
Good Housekeeping под заголовком “Она знает, что такое “свобода” на самом деле” и
изображал девушку, одетую в офицерскую униформу Красного Креста. К концу
десятилетия Элвгрен стал самым успешным художником Brown and Bigelow, благодаря СМИ
его работы были широко известны публике, в журналах даже печатали про него статьи.
Среди компаний, с которыми он работал, были Coca-Cola, Orange Crush, Schlitz, Red
Top Beer, Ovaltine, Royal Crown Soda, Campana Balm, General Tire, Sealy Mattress,
Serta Perfect Sleep, Napa Auto Parts, Detzler Automotive Finishes, Frankfort
Distilleries, Four Roses Blended Whisky, General Electric Appliance и Pangburn’s
Chocolates.
Способность Элвгрена передавать женскую красоту была непревзойденной. Во время
рисования он обычно сидел в кресле на колесиках, чтобы можно было легко
передвигаться и смотреть на рисунок с разных ракурсов, а большое зеркало позади
позволяло ему иметь общее представление о картине целиком. Главным в его работе
были девушки: он предпочитал моделей 15-20 лет, которые только начинали свою
карьеру, так как в них была непосредственность, которая пропадает с опытом. Когда
его спрашивали о его технике, он говорил, что добавляет свои штрихи: удлиняет ноги,
увеличивает грудь, суживает талию, делает губы более пухлыми, глаза — более
выразительными, нос — курносым, тем самым придавая модели большую
привлекательность. Элвгрен всегда тщательно прорабатывал свои идеи от начала до
конца: подбирал модель, реквизит, освещение, композицию, даже прическа была очень
важна. После всего он фотографировал сцену и приступал к рисованию.
Джил Элвгрен жил полной жизнью. Как заядлый турист, он любил рыбалку и охоту. Он
мог часами находиться в бассейне, увлекался гоночными автомобилями, так же разделял
увлечение своих детей коллекционированием старинного оружия.
Спустя годы, у Элвгрена появилось множество помощников в студии, большинство из
которых в последствии стали успешными художниками. Когда у Элвгрена был вынужден
отказывать компаниям в сотрудничестве из-за огромного количества работы, арт-
директора соглашались ждать год,а то и больше, лишь бы Джил работал на них.
Но весь этот успех Джила в 1966 году омрачила ужасная трагедия, которая настигла
его семью: жена Джила, Джанет, умерла от рака. После этого он еще больше окунулся в
работу. 29 февраля 1980 года, Джил Элвгрен, человек, который посвятил себя тому,
чтобы радовать людей своим творчеством, скончался от рака, в возрасте 65-ти лет.
Его сын Дрэйк нашел в студии отца последнюю незаконченную, но тем не менее
великолепную картину для Brown and Bigelow. Со смерти Элвгрена прошло три
десятилетия, но его искусство до сих пор живет.

'Το βλέμμα της είναι σαγηνευτικό',

1964 έτος.
Jill Elvgren (1914 - 1980)
Πριν από την εποχή του περιοδικού Playboy και την έλευση του Διαδικτύου, οι
καλλιτέχνες ζωγράφισαν παιχνιδιάρικα φλερτ με ειλικρινή σύνολα, και αυτά τα pin-ups
έγιναν αμέσως δημοφιλή. Οι σαγηνευτικές καρτ ποστάλ και οι αφίσες είχαν ιδιαίτερη
ζήτηση κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, όταν οι Αμερικανοί στρατιώτες
έλειπαν μακριά από τους εραστές Αυθεντικές ελαιογραφίες από τους Jill Elvgren,
Haddon Sandblom, Alberto Vargas και Enoch Ballz είναι τώρα σε δημοπρασία στο
Λονδίνο.
Ο Elvgren θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους pin-up καλλιτέχνες του
εικοστού αιώνα, αλλά και κλασικό της αμερικανικής σχολής εικονογράφων. Ο
καλλιτέχνης της Αϊόβα ήταν διάσημος για τα λαμπερά και παιχνιδιάρικα pin-ups του. Ο
Elvgren έγινε καλλιτέχνης για τη διαφήμιση της Coca-Cola. Μέχρι σήμερα, αυτά τα
έργα αποτελούν εικόνες στην ιστορία της αμερικανικής εικονογράφησης.
Ο Elvgren ξεχώρισε όχι μόνο για τους πίνακές του και τα γραφικά της διαφήμισης
- ήταν επίσης επαγγελματίας φωτογράφος που είχε μια κάμερα τόσο επιδέξια όσο ένα
πινέλο. Αλλά η ενέργεια και το ταλέντο του δεν σταμάτησαν σε αυτό που πέτυχε:
επιπλέον, ήταν ένας δάσκαλος του οποίου οι μαθητές αργότερα έγιναν διάσημοι
καλλιτέχνες. Αμέσως μετά τον βομβαρδισμό του Περλ Χάρμπορ, ο Έλβγκρεν προσφέρθηκε
να ζωγραφίσει εικόνες για μια στρατιωτική εκστρατεία. Το πρώτο του σχέδιο της
σειράς δημοσιεύθηκε το 1942 στο περιοδικό Good Housekeeping υπό τον τίτλο «Ξέρει τι
είναι πραγματικά η ελευθερία» και απεικονίζει ένα κορίτσι ντυμένο με στολή
αξιωματικού του Ερυθρού Σταυρού. Μέχρι το τέλος της δεκαετίας, ο Elvgren είχε γίνει
ο πιο επιτυχημένος καλλιτέχνης του Brown και του Bigelow, χάρη στα μέσα ενημέρωσης,
το έργο του ήταν ευρέως γνωστό στο κοινό, περιοδικά τυπώνονταν ακόμη και άρθρα γι'
αυτόν. Μεταξύ των εταιριών για τις οποίες εργαζόταν ήταν η Coca-Cola, Orange Crush,
Schlitz, Red Top Beer, Ovaltine, Royal Crown Soda, Campana Balm, General Tire,
Στρώμα Sealy, Serta Perfect Sleep, Napa Auto Parts, Detzler Automotive, Τέσσερα
τριαντάφυλλα Blended Whiskey, Γενική Ηλεκτρική Συσκευή και Σοκολάτες Pangburn.
Η ικανότητα του Elvgren να μεταφέρει γυναικεία ομορφιά ήταν ασύγκριτη. Ενώ
σχεδίαζε, συνήθως καθόταν σε αναπηρικό καροτσάκι ώστε να είναι εύκολο να κινείται
και να κοιτάζει την εικόνα από διαφορετικές γωνίες, και ένας μεγάλος καθρέφτης πίσω
του επέτρεπε να έχει μια γενική εικόνα της εικόνας. Η δουλειά του αφορούσε
κορίτσια: προτιμούσε μοντέλα 15-20 ετών που μόλις ξεκινούσαν την καριέρα τους,
γιατί είχαν μια αμεσότητα που εξαφανίζεται με την εμπειρία. Όταν ρωτήθηκε για την
τεχνική του, είπε ότι θα προσθέσει τις δικές του πινελιές: μακραίνει τα πόδια,
μεγέθυνε το στήθος, στενεύει τη μέση, κάνει τα χείλη πιο παχουλά, τα μάτια πιο
εκφραστικά, τη μύτη - φουσκωμένη, δίνοντας έτσι στο μοντέλο πιο ελκυστικό. Ο
Elvgren πάντα δούλευε προσεκτικά τις ιδέες του από την αρχή ως το τέλος: η επιλογή
του μοντέλου, των σκηνικών, του φωτισμού, της σύνθεσης, ακόμα και του χτένισματος
ήταν πολύ σημαντική. Άλλωστε τράβηξε φωτογραφία τη σκηνή και άρχισε να ζωγραφίζει.
Η Jill Elvgren έζησε τη ζωή στο έπακρο. Ως φανατικός τουρίστας, αγαπούσε το
ψάρεμα και το κυνήγι. Θα μπορούσε να περάσει ώρες στην πισίνα, να ασχοληθεί με
αγωνιστικά αυτοκίνητα και να μοιραστεί το πάθος των παιδιών του για τη συλλογή
όπλων αντίκες.
Με τα χρόνια, ο Elvgren κέρδισε πολλούς βοηθούς στο στούντιο, οι περισσότεροι
από τους οποίους έγιναν επιτυχημένοι καλλιτέχνες ως αποτέλεσμα. Όταν ο Elvgren
έπρεπε να αρνηθεί στις εταιρείες να συνεργαστούν εξαιτίας ενός τεράστιου όγκου
δουλειάς, οι καλλιτεχνικοί διευθυντές συμφώνησαν να περιμένουν ένα χρόνο ή
περισσότερο, αν μόνο η Jill δούλευε γι' αυτούς.
Αλλά όλη η επιτυχία της Jill το 1966 επισκιάστηκε από μια τρομερή τραγωδία που
συνέβη στην οικογένειά του: Η σύζυγος του Jill, Jill, Janet, πέθανε από καρκίνο.
Μετά από αυτό, βυθίστηκε ακόμα περισσότερο στη δουλειά. Στις 29 Φεβρουαρίου 1980
πέθανε από καρκίνο σε ηλικία 65 ετών ο Jill Elvgren, ένας άνθρωπος αφιερωμένος στο
να δίνει χαρά στους ανθρώπους με τη δημιουργικότητά του. Ο γιος του Drake βρήκε τον
τελευταίο μισοτελειωμένο, αλλά παρόλα αυτά υπέροχο πίνακα για τους Brown και
Bigelow στο στούντιο του πατέρα του. Τρεις δεκαετίες έχουν περάσει από τον θάνατο
του Elvgren, αλλά η τέχνη του εξακολουθεί να ζει.