‫حمایتگری چیست؟‬

‫حمایتگر کیست؟ کسی است که به طور آشکارا نسبت به مسائل ویژه و خط مشیهایی‪ ،‬حمایتها یا توصیههایی میکند‬
‫و باتوجه به مسئلهای یا از طرف افرادی مطالباتی را مطرح میکند‪.‬‬

‫حمایتگری چیست؟ یک فرایند نیات مند و از پیش طراحی شده مبتنی بر شواهدی است که به طور مستقیم و غیرمستقیم‬
‫بر روی تصمیمگیرندگان‪ ،‬ذینفعان و مخاطبان تاثیرگذار است و برای حمایت و فعالیتهای مشارکتی برای دستیابی به‬
‫حقوق زنان و کودکان اجرا میشود‪.‬‬

‫به عبارت دیگر‪ ،‬حمایتگری (‪ )Advocacy‬به دنبال ایجاد تغییرات در حکومتها‪ ،‬نگرشها و رویکردها‪[ ،‬مراکز]‬
‫قدرت‪ ،‬روابط اجتماعی و نهادها است‪ .‬این اقدامات حمایتی الیههای زیرین‪ ،‬پنهان و عمیق موانع دستیابی به اجرای‬
‫حقوق کودکان را نشان میدهند‪ .‬هدف حمایتگری اجتماعی نشان دادن ناهنجاریها‪ ،‬نابرابری و اختالفها‪ ،‬ارتقای حقوق‬
‫بشر‪ ،‬عدالت اجتماعی‪ ،‬محیط زیست سالم یا موقعیتهایی برای دموکراسی و مشارکت زنان و کودکان است‪.‬‬

‫برای درک بهتر فرایند کار حمایتگری میتوان گفت که حمایتگری شامل چه مواردی است‪:‬‬

‫حمایتگری شامل افزایش آگاهی‪ ،‬ارتباطات و فعالیت رسانهای است‪ .‬به خصوص زمانی که پیامهای قانعکننده و راه‬
‫حلهای قابل سنجش به عموم مردم‪ ،‬تصمیمگیرندگان و ذینفعان ارائه میکند‪.‬‬

‫ارتباطات برای تغییررفتارها نیز بخشی از تعریف حمایتگری است‪ .‬چنانکه باید فضای ارتباطی مناسبی را در سیاست‬
‫شکل داد تا صدای اقشار را به باالترین سطح رساند‪.‬‬

‫توسعه مشارکت‪ ،‬ائتالف و اتحاد نیز بخشی از حمایتگری است‪ .‬چرا که باید حمایت سازمانی را ایجاد کرد و‬
‫تصمیمگیرندگان و پیامرسانها را برای رسیدن به اهداف مشترک بهم متصل کرد‪.‬‬

‫حمایتگری نوعی البیگری و مذاکره است‪ .‬به خصوص وقتی که برای اثرگذاری روی رفتار‪ ،‬عمل و سیاست‬
‫تصمیمگیرندگان باشد و باید با آنان رو در رو مذاکره و بحث کرد‪.‬‬

‫کمپین سازی در حمایتگری به معنای ساخت و ایجاد بسیج عمومی پیرامون مسئله حمایتگری است که منجر به تغییر‬
‫دیدگاهها و ایجاد پشتیبانی و حمایت مردم برای تاثیرگذاری بر تصمیمگیرندگان و ذینفعان است‪.‬‬

‫بخش دیگری از حمایتگری‪ ،‬انجام تحقیقات و انتشار آنان است‪ .‬در واقع با انجام تحقیقات روی موضوع حمایتگری‪،‬‬
‫ریشه ها و راه حلهای یک مشکل را مشخص کرده و توصیهها به تصمیمگیرندگان و ذینفعان ارائه میشود‪.‬‬

‫حمایتگری در همراهی با ذینفعان بستری را تسهیل میکند که تصمیمگیرندگان و دیگر ذینفعان صدای آنان را بشنوند‪.‬‬

‫حمایتگری شامل بسیج اجتماعی نیز میشود‪ .‬حمایتگری در این معنا یعنی درگیر کردن سطوح مختلف جامعه از جمله‬
‫کسانی که به حاشیه رانده شدهاند‪ ،‬به مثابه شرکا و متحدین یک کارزار جهت رفع موانع اجرای برنامههای حمایتگری‪.‬‬

‫در نهایت حمایتگری شامل برگزاری کنفرانس و رویدادها است به نحوی که ذینفعان و تصمیمگیرندگان را گردهم آورده‬
‫تا علل اصلی و راه حلهای مسئله را شناسایی کنند و پیگیر اقدامات فوری شوند‪.‬‬
 ‫تقویت پایههای حمایتگری‬

‫برای طراحی یک برنامه حمایتگری موفق باید در نظر داشت که حمایتگری نیازمند فرایند طوالنی مدت و مرحله به‬
‫مرحله است‪ .‬برای ساختن و تقویت پایههای یک فعالیت حمایتگری هشت مورد دخیل است‪:‬‬

‫اعتبار‪ :‬سازمانهای حمایتگری باید به نحوی در طول سالیان سال عمل کنند که دولتها‪ ،‬سازمانها و جوامع‬ ‫‪.1‬‬
‫بتوانند به آنان اعتماد کنند‪ .‬تحقیقات و تحلیلهای قوی متخصصان‪ ،‬سنگ بنای اعتبار یک سازمان حمایتگری است‪.‬‬

‫مهارت‪ :‬حمایتگری مهارتی است که ترکیبی از دانش‪ ،‬قضاوت دقیق و راهحلهای خالقانه است‪.‬‬ ‫‪.2‬‬

‫هماهنگی درون سازمانی‪ :‬یک سازمان حمایتگری برای یک هدف واحد فعالیت میکند در نتیجه همه اعضای‬ ‫‪.3‬‬
‫سازمان و همه بخشهای آن باید با هم همکاری داشته باشند‪.‬‬

‫ظرفیت ثبت و طبقه بندی شواهد و اسناد‪ :‬جمع آوری داده‪ ،‬تحقیق و تحلیل مرتبط با مسئله برای حمایتگری‬ ‫‪.4‬‬
‫اعتبار میآورد و استفاده از این دانش در زمان درست و در بهترین شکل میتواند بسیار اثرگذار باشد‪.‬‬

‫توانایی ارزیابی ریسک‪ :‬برای پیشبرد حمایتگری‪ ،‬ریسکها و خطراتی وجود دارد که میتواند سازمان یا‬ ‫‪.5‬‬
‫مشارکتکنندگان پروژه را تهدید کند‪ .‬در نتیجه سازمان باید توانایی ارزیابی ریسکهای کوتاه مدت و بلند مدت را که‬
‫روی خود سازمان یا اعضایش تاثیرگذار است داشته باشد‪.‬‬

‫ظرفیت کار کردن با ذینفعان‪ :‬دخالت دادن ذینفعان در پروژههای حمایتگری ضروری است زیرا یکی از‬ ‫‪.6‬‬
‫اهداف حمایتگری تغییر وضعیت ذینفعان است‪ .‬به طور مثال کودکان و جوانان ذی نفعان اصلی یونیسف هستند و در‬
‫هر پروژه حمایتگری ظرفیت کار با کودکان را در نظر میگیرند‪.‬‬

‫روابط عمیق و سازنده‪ :‬روابط قوی‪ ،‬بلند مدت و با ثبات میتواند مبنای گستردهای برای حمایتگری باشد‪.‬‬ ‫‪.7‬‬
‫ساخت روابط شخصی‪ ،‬عمومی و سازمانی در یک حمایتگری اثرگذار مهم است‪ .‬اگر روابط محکم و پایداری ساخته‬
‫شود امکان دسترسی به مخاطبان و ارتباط با آنان امکان پذیر میشود‪.‬‬

‫منابع کافی‪ :‬حمایتگری نیازمند سرمایهگذاری مالی و زمانی است‪ .‬در حمایتگری ضروری است که منابع در‬ ‫‪.8‬‬
‫دسترس شناسایی شوند زیرا این منابع در نحوه برنامهریزی حمایتگری تاثیرگذار است‪.‬‬

‫برنامهریزی راهبردی برای یک برنامه حمایتگری‬

‫طراحی یک برنامه برای حمایتگری به شما کمک میکند تا به شناختی از موقعیتها‪ ،‬ذینفعان‪ ،‬روابط قدرت‪ ،‬چگونگی‬
‫ایجاد تغییر‪ ،‬شناسایی مخاطبان‪ ،‬پیام صحیح‪ ،‬پیامرسان مناسب‪ ،‬تشخیص ظرفیتها و در نهایت اجرایی کردن برنامه و‬
‫ارزیابی نتایج برسید‪ .‬استراتژی پروژه حمایتگری همانند یک راهنمای عمل است‪ .‬برنامهریزی برای آن به شما کمک‬
‫میکند تا منابع زمانی‪ ،‬مالی و مهارتی خودتان را بشناسید و در جهت کاهش ریسک و افزایش فرصتهای حمایتگری‬
‫حرکت کنید‪.‬‬
 ‫نظارت و ارزیابی حمایتگری‬

‫نظارت و ارزیابی میتواند استراتژی حمایتگری را تغییر دهد و به بهینه سازی نتایج پروژه کمک کند‪ .‬برنامهریزی‬
‫نظارت و ارزیابی حمایتگری شامل موارد زیر است‪:‬‬

‫ویژگیهای بارز نظارت و ارزیابی حمایتگری‪:‬‬ ‫•‬

‫پروژههای ارزیابی حمایتگری ممکن است سالها به طول انجامد‪ .‬بنابراین برای نظارت و ارزیابی‬ ‫•‬

‫موثر مهم است که دادهها پیش از شروع برنامه و در طول مسیر رسیدن به هدف با دقت جمعآوری‬
‫شوند‪.‬‬

‫استراتژیها در طول سالها تکامل پیدا میکنند اما برای ارزیابی و نظارت‪ ،‬باید واقع بینانه و مرتبط‬ ‫•‬

‫با زمینه حمایتگری عمل کرد‪.‬‬

‫دستاوردها و نتایج باید مد نظر نظارت و ارزیابی باشند و نه اقدامات‪ .‬به عبارتی ارتباط بین تالشهای‬ ‫•‬

‫حمایتگری و نتایج به دست آمده‪ ،‬ارزیابی میشوند‪.‬‬

‫ارزیابی پیشرفت پروژه مهم است و نه فقط تاثیرات آن‪ .‬در واقع‪ ،‬ارزیابی فرایند کار حمایتگری مد‬ ‫•‬

‫نظر است‪.‬‬

‫زمینه و متن در انتخاب استراتژی حمایتگری اهمیت دارد‪ ،‬در نتیجه در انتخاب رویکرد نظارت و‬ ‫•‬

‫ارزیابی و تحلیل دادهها‪ ،‬باید به زمینه و متن توجه کرد‪.‬‬

‫پنج سوال برای برنامهریزی نظارت و ارزیابی‪:‬‬ ‫•‬

‫چه کسانی از دادههای نظارت و ارزیابی استفاده میکنند؟ مثال هیات امنای سازمان حمایتگر‪ ،‬کسانی که خدماتی‬ ‫‪.1‬‬
‫به پروژه شما دادهاند‪ ،‬شرکای پروژه مثل دولت‪ ،‬رسانهها و جامعه مدنی‪.‬‬

‫چگونه از نظارت و ارزیابی استفاده خواهد شد؟ سه پاسخ برای این سوال وجود دارد‪ :‬ارزیابی اعتبار پروژه‬ ‫‪.2‬‬
‫که تالش حمایتگری به چه نتایجی منجر شد؛ دادههای نظارت و ارزیابی برای تصمیمگیرندگان مفید است که آنان نحوه‬
‫اجرای پروژه تا نتایج را ببینند تا بتوانند تصمیمهای بهتری برای ادامه پروژه بگیرند؛ استفاده از دادههای ارزیابی و‬
‫نظارت به عنوان درسهای آموخته شده‪ ،‬اینکه چه باید کرد و چه نباید کرد‪.‬‬

‫از چه طرح ارزیابی باید استفاده کرد؟ طرح ارزیابی یک مبحث کامال روش شناسی است که چه طور دادهها‬ ‫‪.3‬‬
‫و اطالعات را باید جمع آوری کرد‪ .‬به طور معمول سه دسته طرح وجود دارد‪ :‬آزمایشی‪ ،‬شبه آزمایشی و‬
‫غیرآزمایشی(مثل روشهای ترکیبی کمی و کیفی‪ ،‬مثلثسازی و …)‪.‬‬

‫چه چیزهایی باید اندازه گیری شود؟ چهار جنبه در کار حمایتگری میتواند اندازهگیری شود‪ -۱ :‬اندازه گیری‬ ‫‪.4‬‬
‫فعالیتها و تاکتیکهایی که حمایتگران برای رسیدن به هدفش‪ ،‬مخاطبانشان را تحت تاثیر قرار میدهند و نتایج اقدامات‬
‫به عنوان خروجی استفاده میشود‪ -۲ .‬اندازه گیری نتایج و خروجیهای موقت که حاصل فعالیتها و اهداف حمایتگری‬
‫است‪ -۳ .‬اندازهگیری اهداف تعیین شده که استراتژی حمایتگری به دنبال تحقق آنها است‪ -۴ .‬اندازهگیری تاثیراتی که‬
‫بزرگ هستند و منافعی برای ذینفعان دارد و در نتیجه اقدامات و اهداف حمایتگری بوده‪.‬‬

‫از چه ابزار جمع آوری دادهای باید استفاده کرد؟ ارزیابی حمایتگری میتواند از روشهای مرسوم جمع آوری‬ ‫‪.5‬‬
‫اطالعات مثل پرسشنامه یا مصاحبه‪ ،‬مشاهده‪ ،‬گروههای متمرکز و … استفاده کند‪.‬‬

‫ادامه راه‬ ‫•‬

‫پیش از اینکه برنامهریزی برای ارزیابی به پایان برسد‪ ،‬باید به جزئیاتی نیز توجه کرد‪ :‬چه کسی دادهها و اطالعات را‬
‫جمع میکند؛ جنبههای فنی و تکنیکی که چه طور و چه زمانی و توسط چه کسی این روشها اجرایی میشوند؛ چه طور‬
‫و چه زمانی گزارشها باید منتشر شوند‪.‬‬

‫اساسا ضرورت ارزیابی و نظارت در فرایند اجرای حمایتگری این است که چه چیزهای آموخته شد‪ .‬براین اساس‬
‫سوالهای متداولی که باید پاسخ داد این است‪ :‬چه کاری به خوبی انجام شد؟ کدام کار جواب نداد؟ کدام میتواند ارتقا پیدا‬
‫کند و بهتر شود؟ از کدام درس باید برای دفعه بعد استفاده کرد؟ کدام فعالیت بهتر از انتظار عمل کرد؟ کدام مشارکتها‬
‫ناامیدکننده بود؟ کدام پیامها پیچید و سر و صدا به پا کرد؟‬

‫در انتها‪ ،‬هر پروژه حمایتگری موفق باید شناسایی شود و برای آن جشن گرفت‪ .‬این میتواند برای پروژههای تمام شده‬
‫باشد یا پروژههایی که موفقیتهای کوچک در حین اجرا داشتهاند‪.‬‬

‫مدیریت دانش در حمایتگری‬

‫تامین دانش در دسترس باید در مرکز اقدامات حمایتگری باشد‪ .‬شواهد و دادههای حمایتگری موثر میتوانند به عنوان‬
‫بخش عینی از کارهای حمایتگری سازمان باشند‪ ،‬گفتگوهای داخلی را ایجاد کند و ساخت روابط بیرونی را موجب شود‪.‬‬
‫موضوعات زیر باید در این مبحث مورد توجه قرار گیرد‪:‬‬

‫راههای اشتراکگذاری دانش‬ ‫•‬

‫در مفهوم مدیریت دانش نوشته شده است که مدیریت دانش یعنی رساندن دانش درست به افراد درست در زمان درست‪.‬‬
‫مدیریت دانش اقدامی مدیریتی برای افزایش انسجام سازمان‪ ،‬اشتراکگذاری و رساندن دانش است‪ .‬سیستم مدیریت دانش‬
‫در حمایتگری میتواند مبتنی بر تسهیل کردن‪ ،‬گردآوردن‪ ،‬دستهبندی‪ ،‬بازیابی و انتشار اطالعات باشد‪.‬‬

‫اما دانش تنها نباید در اسناد و گزارشها باقی بماند بلکه باید روی آن بحث و گفتگو شود‪ .‬این بحث میتواند حضوری‬
‫با اشخاص متخصص در آن زمینه باشد یا آنالین و از طریق ایمیل و شیوهها دیگر صورت پذیرد‪ .‬انتشار و بحث روی‬
‫دانش به دست آمده از فعالیتهای حمایتگری منجر به این خواهد شد که دوباره کاریها کاهش یابد و نتایج بعدی مفیدتر‬
‫باشد‪.‬‬

‫فعالیت گروهی در سیاست حمایتگری‬ ‫•‬

‫یونیسف گروهی را شامل کارمندان و اعضایی که در حمایتگری فعالیت داشتند‪ ،‬شکل داده است که آنان روی‬
‫موضوع سیاست حمایتگری و موضوعات مربوط‪ ،‬با یکدیگر بحث میکنند‪ .‬آنان ایدهها و تجربیاتشان را باهم به اشتراک‬
‫میگذارند‪ ،‬داستانهای بهترین اجراهایشان‪ ،‬اسناد و سواالتشان را بیان میکنند‪ .‬هر کسی میتواند وارد این گروه شود‬
‫و به بحثها بپیوندد‪:‬‬

‫‪http://intranet.unicef.org/Cop/DPPAdvocacy/Communitycontent.nsf‬‬

‫مستندسازی نوآوریها‪ ،‬درسهای آموخته شده و اجراهای خوب‬ ‫•‬

‫مستندسازی فعالیتها بخش ضروری از سازماندهی آموزش است‪ .‬این بخش نه تنها به سازماندهی دانش کمک میکند‬
‫بلکه به تولید ایدههای جدید نیز کمک میکند‪.‬‬

‫مدیریت ریسک و خطرات در حمایتگری‬

‫زمانی که سازمان درگیر فعالیت حمایتگری میشود‪ ،‬همواره این احتمال وجود دارد که شهرت‪ ،‬روابط کارکنان و‬
‫اجتماعات و شرکای فعالیت در معرض خطر و یا تاثیرپذیریی قرار بگیرند به خصوص وقتی که روی حمایتگری‬
‫مسئلهای پافشاری دارید‪ .‬براین اساس موارد زیر باید در نظر گرفته شوند‪:‬‬

‫شناسایی خطرات و ریسکها‬ ‫•‬

‫زمانی این شناسایی بیشترین اهمیت را دارد که فعالیت حمایتگری روی مسئلهای اصرار شدید دارد یا از روشهای‬
‫خاصی مثل کمپینهای مردمی استفاده میکند‪ .‬از سوی دیگر‪ ،‬گاهی همکاری با برخی از افراد‪ ،‬سازمانها‪ ،‬بدنه دولت‬
‫ممکن است به فعالیت حمایتگری آسیب برساند مثال ائتالفی با نهادی منجر به از دست دادن کیفیت فعالیت حمایتگری‬
‫شود‪ .‬باید همواره در نظر داشت که هر فعالیت حمایتگری ممکن است چه آسیبهایی به ذینفعان و یا کارکنان وارد کند‬
‫تا بتوان پیش از وقوع‪ ،‬آنان را کنترل کرد‪.‬‬

‫تجزیه و تحلیل خطرات و ریسکها‬ ‫•‬

‫به منظور تحلیل خطرات باید خطرهای موجود را شناسایی کرد‪ .‬براین اساس دستورالعمل تحلیل ریسک بدین قرار‬
‫است‪ -۱ :‬منافع بالقوه اهداف حمایتگری ارزیابی شود‪ -۲ .‬شناسایی کسانی که ممکن است آسیب ببینند‪ -۳ .‬ارزیابی سطح‬
‫ریسک‪ -۴ .‬کارهایی که میتوان برای کاهش ریسک و خطرات انجام داد را در نظر بگیرد‪ -۵ .‬ارزیابی سطح ریسک‬
‫بعد از اعمال فعالیتهایی برای کاهش آن‪ -۶ .‬تصمیم بگیرید که آیا سود فعالیت به ریسک آن میارزد یا خیر‪.‬‬

‫مدیریت خطرات و ریسکها‬ ‫•‬

‫شناسایی و مدیریت ریسک و خطرات باید در استراتژی حمایتگری و برنامه اقدام دیده شده باشد‪ .‬برای مدیریت ریسک‬
‫باید این اقدامات را انجام داد‪:‬‬

‫‪- ۱‬جمع آوری شواهد قابل اطمینان و تحلیل آنان توسط متخصصان‪-۲ .‬پایبندی به اصول آداب و رسوم و فرهنگ‬
‫منطقهای که با آن کار میکنید‪ .‬توجه به هنجارهای اجتماعی باعث میشود که سطحی از خطرات حمایتگری کاهش‬
‫یابد‪-۳ .‬تحلیل سیاست و قدرت میتواند تصویر روشنتری از روابط قدرت و فرهنگ کشور و منطقهای را به شما نشان‬
‫دهد‪ -۴ .‬جلب حمایت و مشارکت با افراد و سازمانهای منطقهای سطح خطرات موجود را کاهش میدهد‪ .‬در واقع کار‬
‫کردن یک گروه بزرگ روی موضوعی بهتر است از اینکه به تنهایی حمایتگری کنید‪.‬‬

‫ساختن روابط و تامین مشارکت‬

‫در فعالیتهای حمایتگری باید برای ساخت روابط سرمایهگذاری کرد و این کلید موفقیت فعالیت خواهد بود‪ .‬ایجاد‬
‫شبکهای از روابط فردی و سازمانی با مردم و گروهها برای رسیدن به اهداف حمایتگری ضروری است زیرا فعالیت‬
‫حمایتگری را در رسیدن به هدف تقویت میکند‪.‬‬

‫راهکارهای استقرار همکاری در حمایتگری‬ ‫•‬

‫چارچوب مشارکت و همکاری یونیسف مبتنی بر پنج معیار است‪ :‬برابری‪ ،‬شفافیت‪ ،‬نتیجهگرایی‪ ،‬مسئولیتپذیری و‬
‫تکمیل کنندگی‪ .‬چارچوبهای همکاری باید مبتنی بر توافقنامههای صریح و روشن‪ ،‬ارزیابی و کنترل منظم‪ ،‬اجبار و‬
‫تاکید بر شفافیت و برابری‪ ،‬پیروی از استراتژیها و تاکتیکها باشد‪ .‬همکاریها باید تمام جنبههای فعالیت حمایتگری‬
‫را پوشش دهد‪ .‬برخی از شرکا باید قبل از ورود به پروژه و تبدیلشان به عنوان شرکای فعال‪ ،‬باید آماده همکاری شوند‬
‫که این امر نیز نیازمند برنامهریزی است‪.‬‬

‫راهکارهای متفاوت برای ایجاد شبکه ارتباطات‬ ‫•‬

‫ایجاد شبکه روابط نیازمند خالقیت و رهبری است‪ .‬به طور کلی سه اصطالح «شبکه»‪« ،‬اتحاد»‪« ،‬ائتالف» برای‬
‫تقویت حمایتگری ضروری است‪.‬‬

‫منظور از شبکه ایجاد فضایی برای خلق و به اشتراکگذاری ایدهها‪ ،‬پیشنهادات و تجربیات است‪ .‬با وسایل ارتباط جمعی‬
‫جدید میتوان این فضای مشارکتی را بدون هزینه مالی و زمانی ساخت‪.‬‬

‫اتحاد حول یک مسئله مشترک شکل میگیرد اما آنها کمتر پایدار میمانند‪ .‬در هر مرحلهای از حمایتگری‪ ،‬اتحاد میتواند‬
‫قدرتی را شکل دهد و ابزارهایی را برای پیشبرد حمایتگری بدهد‪.‬‬

‫ائتالف نیز همانند اتحاد از پیوستن چندین فعالیت شکل میگیرد اما آنها رسمیت بیشتری دارند‪ .‬ائتالف میتواند منابع و‬
‫کارمندان هر بخشی را شامل شود و مزایایی به همراه داشته باشد اما از سوی دیگر میتواند انرژی سازمان‪ ،‬منابع مالی‬
‫و انسانی را کاهش دهد‪ .‬در نتیجه باید در ائتالف مراقب بود که مزایای آن بیشتر از معایب و هزینههایش باشد‪.‬‬

‫مشکالت شبکهها‪ ،‬اتحادها و اتئالفها‬ ‫•‬

‫قبل از اینکه وارد همکاری با یک شبکه‪ ،‬اتحاد و ائتالف شود باید به این موارد توجه کرد‪ :‬محدودیتهای ارتباطات مثل‬
‫عدم دسترسی به تکنولوژی یا اینترنت؛ بعضی از سازمانها نمیخواهند بخاطر همکاری با پروژه‪ ،‬اعتبار و شهرتشان‬
‫خدشهدار شود؛ تصمیمگیرندگان خودرای میتوانند به فرایند شفاف و دموکراسی پروژه آسیب برسانند؛ ائتالف با‬
‫سازمانهای بزرگ میتواند استقالل سازمانهای کوچکتر را بگیرند؛ رقابت بین اعضای چند ائتالف میتواند تبدیل به‬
‫روابط غیرسازندهای شود؛ در بعضی مواقع اختالف بین دیدگاهها‪ ،‬اهداف و اولویتهای چند ائتالف میتواند به عنوان‬
‫یک خیانت سیاسی تلقی شود‪.‬‬

‫راهکارهای ایجاد شبکه‪ ،‬اتحاد و اتئالف‬ ‫•‬

‫راهکارهای متعددی برای شبکهسازی‪ ،‬اتحاد و ائتالف وجود دارد که میتواند راهنمای استراتژی برنامه حمایتگری‬
‫باشد‪ :‬مسئله فعالیت حمایتگری برای ائتالفسازی باید دقیق و شفاف باشد و متن بیان مسئله میتواند برای تصمیمگیری‬
‫و بحث کمک کننده باشد؛ اگر گروه بزرگ است بهتر است پنج تا هفت نفر نماینده‪ ،‬کار تهیه برنامه و استراتژی را انجام‬
‫دهند‪ .‬برای برنامهریزی و هماهنگی کارها مثل تبلیغات‪ ،‬البی و جمعآوری سرمایه کارگروههایی ایجاد کنید؛ برنامهها‬
‫را به طور مرتب ارزیابی کنید و هرکاری برای بهبود الزم است انجام دهید؛ دستورالعملها و کدهای احترام و‬
‫مسئولیت پذیری را تهیه کنید؛ اهداف یک ائتالف باید مشخص و واضح باشند که دقیقا چه اشتراکاتی وجود دارد و چه‬
‫اشتراکاتی وجود ندارد؛ اجازه دهید تا اعضا و خود مسئله چارچوب و نحوه ائتالف را پیشنهاد دهند و اجباری در پیروی‬
‫از اصول خاصی نباشد؛ عضویت در یک ائتالف برابر است با دنیایی از اختالف و تفاوت اما اتئالف موثر نیازمند یک‬
‫هسته سخت تعهد به سازمان است به شرطی که افراد را نسبت به هم بدبین و مظنون نکند؛ از هرگونه مشارکت و‬
‫دوستی خارج از ساختار ائتالف رسمی استقبال کنید؛ وظایف و مسئولیتهای ائتالف باید تعریف شده و مشخص باشد و‬
‫در جلسات اعضا اجازه پیدا کنند که گزارش پیشرفت خود را بدهند‪.‬‬