ตอนที่ 371 สตูว ์เนื อ้

้
“มากับข ้า” ฉี เหม่ยหลีกล่าวกับทังสองคนก่ ่
อนทีจะเดิ นเข ้าไปใน
้ สว่
ถาที ่ างไสว แม้ถานี้ จะไม่
้ ่ นได ้ด ้วยตาเปล่าแต่
มแี หล่งกาเนิ ดแสงทีเห็
มันก็สว่างตลอดเวลา มันเกือบจะเหมือนกับว่าเป็ นกาแพงทีส่ ่ องแสง
้ งนี สว่
ทาให ้ถาแห่ ้ าง

้ พวกเขาก
ถาที ่ าลังเดินไปอยู่น้ันยาวอย่างไม่น่าเชือ่ เพราะพวก
เขาเดินมานานกว่าสิบนาทีแล ้วแต่พวกเขาก็ยงั ไม่เห็นอะไรเลย
้ ลึ
“ถานี ้ กแค่ไหน?” หวังซิวหยิ
่ งอดไม่ได ้ทีจะถาม
่

“ถา้ ขา้ เดาไม่ผิดน่ าจะสองสามพันไมล ์” เธอตอบอย่างไม่ใส่ใจ

มากนัก

“อะไรนะ! มันยาวขนาดนั้นเลยหรอ! เป็ นไปได ้ยังไง?”

“อย่ า ดูถูกความลึกและความกวา้ งของถ าหิ ้ นวิญ ญาณ ถ าหิ ้ น

วิญญาณแต่ละแห่งมีขนาดกว ้างอย่างไม่น่าเชือ่ แต่ถงึ มันจะกว ้างและ
ใหญ่ขนาดนี แต่ ้ มนั ก็ยงั มีหน ิ วิญญาณเพียงไม่กแสนก ี่ ้อนเท่านั้น และ
ถ ้าเจ ้าขุดพวกมันออกไปทังหมด ้ มันจะต ้องใช ้เวลากว่า 100 ปี ในการ
ให ้พวกมันฟื ้นตัวกลับมา” ฉี เหม่ยหลีกล่าว

“เจ ้ารู ้หรือเปล่าว่าพลังงานวิญญาณในถาหิ ้ นวิญญาณแตกต่าง

จากพลังงานวิญญาณภายนอกเป็ นอย่างมาก เพราะพลังงานในถานี ้ ้
เป็ นพลังงานวิญญาณชนิ ดพิเศษทีจะให ่ ้
้กาเนิ ดหินวิญญาณขึนมาได ้
หากเจ ้าพบกับพลังงานวิญญาณประเภทนี ในโลกภายนอกให้ ้ลองหา
ดูแถวๆนั้น เจ ้าจะได ้พบกับถาหิ ้ นวิญญาณอยู่ใกล ้ๆอย่างแน่ นอน และ
สิ่งเหล่า นี จะมี
้ ค่า อย่ า งมหาศาล ดัง นั้ นอย่ า ลืม จดจ าความรู ้สึก ของ
พลังงานวิญญาณนี ไว ้ ้” ฉี เหม่ยหลีกล่าวกับพวกเขา

่
หวัง ซิวหยิ ง และหยวนพยัก หน้า พร ้อมกัน ก่อ นจะสลัก พลัง งาน
วิญญาณนี ไว ้ ้ในหัวใจของพวกเขา เพราะพวกเขาหวังว่าวันหนึ่ งพวก
เขาจะได ้พบกับถาหิ ้ นวิญญาณของพวกเขาเอง

ประมาณครึงช่ วโมงต่
่ั ่ ดพวกเขาก็เห็ นหินวิญญาณ
อมา ในทีสุ
และพวกมันก็โผล่ออกมาจากผนังราวกับคริสตัล

“ว ้าว นี่ คือหินวิญญาณทีเกิ

่ ดตามธรรมชาติงนหรอ...น่
้ั ่ งๆ”
าทึงจริ
้
ทังหยวนและหวั ่
งซิวหยิ
งจ ้องมองพวกมันราวกับว่าพวกเขากาลัง
หลงใหลในหินวิญญาณ

“ก่อ นที่จะเก็ บ มัน ไป เราต อ้ งแน่ ใ จว่า พวกเราได ท ้

้ ิงบางส่ ว นไว ้
่
เพือให ้มันสามารถเติบโตได ้ในอนาคต”
้
“พวกมันสามารถกลับมาเป็ นเหมือนเดิมไดย้ งั งันหรอ?” หยวน
่ งมองเธอด ้วยคิวที
และหวังซิวหยิ ้ ยกขึ
่ น้

ฉี เหม่ยหลีพยักหน้าและกล่าวว่า

“ตราบใดที่เราไม่ ข ดุ ทุก อย่ า งออกไป พวกมัน ก็ จ ะกลับ มาเป็ น

่ ด แม้วา่ มันจะใช ้เวลาอย่างน้อยถึง 100 ปี ก็ตาม”
เหมือนเดิมได ้ในทีสุ
 “แต่ ย งั ไงก็ ต ามนี่ คือ ทางที่ไกลที่สุ ด ที่เราควรจะไปแล ว้ ไม่ ใ ช่
เพราะเราไม่สามารถอยู่ทนี ี่ ่ ได ้ แต่เป็ นเพราะระหว่างทางต่อจากนี ก็
้ จะ
ไม่มีอะไรใหด้ ูเวน ้ แต่ว่าพวกเราจะเดินทางต่อไปอีกประมาณสองถึง
สามร ้อยไมล ์ และนั่นอาจจะใช ้เวลาหลายชวโมง ่ั ข ้าไม่อยากเสียเวลา
่ ้น” ฉี เหม่ยหลีกล่าว
ไปกับเรืองนั

และเธอกล่าวต่อว่า

"ถา้ เจา้ อยากเห็ นมันจริงๆ เจา้ ก็ลองนึ กภาพกอ้ นหินวิญญาณ

ก ้อนใหญ่ตด ิ อยู่ในกาแพง มันก็จะเป็ นประมาณนั้นแหละ"

“เจ ้ามีคาถามอะไรไหม?”
่ เหม่ยหลีถามหยวนและหวังซิวหยิ
หลังจากทีฉี ่ ง หวังซิวหยิ
่ งก็ถาม
ว่า

“การขุดหินวิญญาณกอ้ นใหญ่มน ั มีประสิทธิภาพมากกว่าการ

ขุดหินวิญญาณก ้อนเล็ กหรือเปล่า ทาไมขา้ ถึงเห็ นแต่หน
ิ วิญญาณ
ก ้อนเล็กๆ มันมีขนาดเท่ากับก ้อนกรวดเท่านั้นเอง?”

“เป็ นค าถามที่ดีม าก ขนาดที่ใหญ่ ขึนของหิ

้ น วิญ ญาณไม่ ไ ด ้
หมายความว่าพวกมันจะมีพลังวิญญาณมากขึน ้ หินวิญญาณก ้อน
เท่ากาปั้นกับหินวิญญาณเท่ากับก ้อนกรวด พวกมันทังคู ้ ่แม้ขนาดจะ
แตกต่างกันแต่พลังวิญญาณทีพวกมั ่ นมีจะมีปริมาณเท่ากัน ข ้าก็ไม่รู ้
ว่าทาไมถึงเป็ นเช่นนั้นมีแต่สวรรค ์ทีสรรค
่ ้
์สร ้างมันขึนมาเท่ านั้นทีรู่ ้ว่า
้
ทาไม และสร ้างมันขึนมาได ้อย่างไร”
 “แต่ ย งั ไงก็ ต าม นั่ นไม่ ไ ด ห
้ มายความว่ า เจ า้ สามารถท าให ห ้ ิน
วิญ ญาณมี ข นาดเล็ ก มากๆได ้ เนื่ องจากหิน วิญ ญาณจะสู ญ เสีย
ประสิทธิภาพไปหากมันมีขนาดเล็ กเกินไป หลังจากการฝึ กฝนและ
ผ่านประสบการณ์มานับล ้านปี ผูฝ ่
้ ึ กพลังก็ได ้ค ้นพบขนาดทีสมบู รณ์
แบบส าหร บ ั หิ น วิ ญ ญาณ และนั่ นก็ ก ลายเป็ นมาตรฐานของหิ น
วิญญาณในทุกวันนี ไปแล ้ ้ว”

"ข ้าเข ้าใจแล ้ว..."

้ นวิญญาณ
ไม่นานพวกเขาก็ออกจากถาหิ
้
“ตอนนี พวกเราจะทาอะไรต่อดี?” หยวนถามเธอ

“ไม่มอ ่
ี ะไรใหท้ าอีกแล ้ว นอกจากไปเทียวชมรอบๆเมื
อง” ฉี เหม่ย
หลีกล่าว
่ งถามเธอ
“แล ้วปกติเจ ้าทาอะไร” หวังซิวหยิ
้ น ข ้าไม่ค่อยได ้ออกไปข ้างนอกนักหรอก”
“ปกติข ้าจะฝึ กฝนทังวั
เธอกล่าวและนั่นก็ทาใหพ ้ วกเขาประหลาดใจ เพราะเธอดูเหมือนเป็ น
่
คนทีชอบออกมาเที ่
ยวข ้างนอกจริงๆ
่ งขา้ ก็ไม่ไดอ้ อกมาสารวจเมืองอย่างทีข
“อันทีจริ ่ า้ ทากับพวกเจ ้า
มานานหลายปี แล ้ว ถ ้าข ้าจะออกมาก็คงจะเป็ นการออกไปต่อสูกั ้ บคน
อื่นๆที่วิห ารบรรพบุ รุ ษ มัง กร นั่ นฟั ง ดู น่ าเบื่อใช่ไ หม แต่ ข า้ ร ก
ั การ
ฝึ กฝนและการพัฒ นาตัว เองอยู่ เ สมอจริง ๆ” ฉี เ หม่ ย หลีก ล่ า วด ว้ ย
้
รอยยิมบนใบหน้ าของเธอ
 “ข า้ เข า้ ใจแล ว้ นั่ นหมายความว่ า นี่ ก็ เ ป็ นโอกาสที่หาได ย้ าก
ใช่มย้ั งันเราไปส
้ ารวจรอบๆเมืองกันต่อดีกว่า” หยวนกล่าวกับเธอ
่
"ตกลง!" ฉี เหม่ยหลีพยักหน้าด ้วยความตืนเต ้น

จากนั้ นพวกเขาจึงมุ่งหน้าไปยังเมืองและเริมส
่ ารวจรอบใหม่ใน
่
ขณะทีพวกเขาจะลองอาหารใหม่ ทก ้ั พวกเขาไปยั
ุ ครงที ่ ่ ้นๆ
งสถานทีนั
่ ั บตาท ้องฟ้ าก็มด
เวลาผ่านไปเร็วมาก และในชวพริ ื สนิ ทแล ้ว

หยวนออกจากเกมหลังจากรบั ประทานอาหารเย็ นกับราชวงศ ์

มังกร

ทัน ที ที่หยวนออกจากเกมและกลับ ไปที่ห อ้ งของเขา กลิ่นที่

้
เข ้มข ้นก็พุ่งเข ้าใส่จมูกของเขา ทาให ้ปากของเขานาลายไหลทั
นที
่ น่
'ว ้าว! ช่างเป็ นกลินที ่ าทึงมาก!
่ ่ าลังทาอาหารอะไรอยู่
เหม่ยซิวก
นะ' หยวนสงสัยในใจ จินตนาการของเขาโลดแล่นอย่างบ ้าคลัง่

ไม่นานหลังจากนั้น เหม่ยซิวก็
่ เข ้ามาในหอ้ งของเขาและช่วยเขา
้ ่ งบนเตียง
ลุกขึนนั
้ อะไรกินงันหรอ?"
"เย็นนี มี ้ หยวนรีบถามเธอ
้ เธอตอบด ้วยนาเสี
“สตูว ์เนื อ” ้ ยงทีสงบ
่

และเธอกล่าวต่อ
 "แม้ว่ามันจะยังค่อนขา้ งเหมือนกับซุป แต่มน ้ นใหญ่
ั ก็มเี นื อชิ ้ อยู่
ในนั้นและเรายังมีข ้าวอีกด ้วย”
่ นได ้เคียวมั
“ตราบใดทีฉั ้ น ฉันจะไม่บ่นเลย!” หยวนกล่าว

้
“งันรอแปปนึ ่
งนะ...” เหม่ยซิววางผ้ ่ า
าห่มไว ้ข ้างหน้าของเขาเผือว่
อาหารจะตกลงมา เมื่อเธอเตรียมทุกอย่างเรียบร ้อยแลว้ เธอก็ป้อน
้
สตูว ์เนื อให ้กับเขา
้ อยมากๆ! เนื อนุ
“อาหารนี อร่ ้ ่ มเหมือนกับเนื อมั
้ งกรเสียบไม้ทฉั
ี่ น
่ นไปเมือเร็
เพิงกิ ่ วๆนี เลย!
้ ฉันไม่เคยรู ้ว่าเธอทาอาหารเก่งขนาดนี มา้
ก่อนเลยเหม่ยซิว! ่ แน่ นอนซุปของเธอก็รสชาติดี แต่นี่มันเป็ นในอีก
ระดับ หนึ่ งเลย!” หยวนยกย่ อ งเธอหลัง จากกัด ไปเพีย งแค่ ค าเดีย ว
เท่านั้น

“ขอบคุณ...” เหม่ยซิวพู ่ ดด ้วยใบหน้ายิมแย

้ ่
้มเล็กน้อย ขณะทีเธอ
อดไม่ไดท้ จะรูี่ ้สึกมีความสุขหลังจากไดย้ น
ิ คาชมของเขา โดยเฉพาะ
่ อเธอพยายามฝึ
อย่างยิงเมื ่ ้ ้
กเป็ นอย่างมากกว่าเธอจะมาถึงระดับนี ได
่
หลังอาหารเย็น เหม่ยซิวถามเขาว่
า

“นายรู ้สึกยังไงบ ้าง”

้ ู ด ตามตรง ฉั น ไม่ ค่อ ยอิ่มเท่ า ไหร่ แต่อ าหารอร่อ ย

“ก็ . ..ถ า้ ให พ
มากเลย” หยวนกล่าว

ิ่ นหรอ
“ฮะ?!...ไม่อมงั ้ แต่นี่คือสิงที
่ หมอหวั
่ งแนะนามา งันฉั้ นจะไป
ิ่ าหรบั เมนู และปริมาณเท่านี ้ ถา้ ยังไงนาย
บอกใหเ้ ขารู ้ว่านายไม่อมส
บอกฉันหน่ อยไดไ้ หมว่านายกินไดอ้ ก
ี แค่ไหน? ฉันจะไดเ้ อาไปบอก
หมอหวังถูก”
่ นี้ ได
“ฉันสามารถกินอาหารปริมาณเท่าเมือกี ้ ้อีกสองถึงสามชาม
่ มป
โดยทีไม่ ี ัญหาเลย” เขากล่าว

“ขะ...ขนาดนั้ นเลยหรอ” เหม่ ย ซิวมองหยวนด

่ ว้ ยดวงตาที่เบิก
ี่
กวา้ ง โชคดีทพวกเขามี ้ น
เงินมากมายจากการขายสมบัติ ไม่ยงั งันมั
จะต ้องลาบากในการหาค่าอาหารของเขาอย่างแน่ นอน

"เข ้าใจแล ้ว"

่ สง่ ข่าวไปให ้หมอหวัง
หลังอาหารเย็น เหม่ยซิวก็
่
แน่ นอน หมอหวังไม่แปลกใจทีอาหารไม่ เพียงพอสาหรบั หยวน
้
เขาตังใจท ้ อไม่
าแบบนี เพื ่ ใหห้ ยวนอิมจนเกิ
่ นไป เพราะเขากลัวว่าท ้อง
ของหยวนจะปร ับเข ้ากับอาหารใหม่ไม่ทน ั
้ อไปอีกสามวัน จากนั้นก็ค่อยๆเพิม
“ใหอ้ าหารเขาในปริมาณนี ต่ ่
่
ปริมาณให ้เขา” หมอหวังสังเธอทางโทรศัพท ์
่ ดกับเขา
"ฉันเข ้าใจแล ้ว ขอบคุณมาก" เหม่ยซิวพู
้
เช ้าวัน รุง่ ขึนหยวนและหวั ่
ง ซิวหยิ ง เดิน ตามฉี เ หม่ ย หลีไ ปรอบๆ
เมืองอีกครง้ั
่ ั บตา อีกวันก็ผ่านไป
และในชวพริ
้
ทังสามคนยั ้ อไปจนครบหนึ่ งสัปดาห ์
งคงทาแบบนี ต่
 ่
“วงแหวนเคลือนย ้ายน่ าจะพร ้อมภายในสามวัน” จักรพรรดิมงั กร
กล่าวกับพวกเขา
้
“สามวันงันหรอ พวกเจ า้ ตอ้ งการทาอะไรอีกไหม พวกเราไปดู
้
รอบๆเมืองมาเกือบทุกอย่างแล ้ว ถ ้าเรามีเวลามากกว่านี เราก็ จะไปได ้
ไกลกว่านี ้ แต่เพราะเรามีเวลาน้อยพวกเราจึงไปไดแ้ ค่รอบๆเมือง” ฉี
เหม่ยหลีถามพวกเขา

“มันอาจจะฟังดูแปลกๆ แต่ข ้าอยากฝึ กการจ ้องมองของมังกรกับ

ึ ้ บคาพูดของเขาไปในทันที
เจ ้า” จูๆ่ หยวนก็พูดทาให ้ฉี เหม่ยหลีองกั
 ตอนที่ 372 ฝึ กซ ้อมกับฉี เหม่ยหลี

“จะ...เจ า้ ต อ้ งการฝึ กการจ อ้ งมองของมัง กร? กับ ข า้ ? แต่ ม ัน

อันตรายมากถา้ จะฝึ กนอกวิหารบรรพบุรุษมังกร” ฉี เหม่ยหลีพูดกับ
เขาด ้วยความกังวล เธอกังวลว่าเธอจะทาร ้ายเขาจนทาให ้ฐานการบ่ม
เพาะของเขามีปัญหา

หยวนกล่าวว่า

“ถูกต ้อง เจ ้ามีประสบการณ์กบ ้ า ดังนั้นข ้าคิดว่า

ั เทคนิ คนี มากกว่
เจา้ สามารถใหค้ าแนะนาแก่ขา้ ได ้ นอกจากนี ในระหว่ ้ างการแข่งขัน
้ ยงแค่ข ้ามองตาของเจ ้า ส่วน
ข ้ารู ้สึกได ้ว่าข ้าเข ้าใจเทคนิ คมากขึนเพี
่
เรืองการท าร ้ายร่างกายข ้า...เจ ้าไม่ต ้องกังวลหรอก ข ้าไม่เป็ นไร”

“ก็...ได ้” ฉี เหม่ยหลีกล่าว
่ งแล ้วพูดว่า
หยวนหันไปมองหวังซิวหยิ

“แล ้วเจ ้าล่ะจะทาอะไรต่อ?”

ี่ ่ ” เธอกล่าว
“ไม่ต ้องสนใจข ้า ข ้าจะดูเจ ้าฝึ กซ ้อมอยู่ทนี

ไม่นานพวกเขาก็มาถึงลานด ้านหน้าวังมังกร

“ขา้ ไม่รู ้จริงๆว่าขา้ ควรใหค้ าแนะนาแบบไหนกับเจา้ ลองมาใช ้

การจ ้องมองของมังกรเหมือนกับทีเราท ่ าระหว่างการแข่งขันแล ้วดูว่า
เจ ้าจะเข ้าใจอะไรจากมันได ้มากขึนไหม” ้ ฉี เหม่ยหลีกล่าวกับหยวน
 หยวนพยักหน้า
่ นเถอะ” ฉี เหม่ยหลีถอยห่างจากหยวนไปประมาณ 10
“มาเริมกั
เมตร

“เราจะค่อยๆเขา้ ใกลก้ น ่
ั เรือยๆเหมื อนก่อนหน้านี ้ ถา้ พร ้อมแลว้
บอกข ้า”

“ข ้าพร ้อมแล ้ว” หยวนกล่าว

“ถ ้าอย่างนั้นเราจะใช ้การจ ้องมองของมังกรพร ้อมกันหลังจากนับ

สาม...สอง...หนึ่ ง...เริม!”
่

วูมมม!
้

แรงกดดันอันมหาศาลปกคลุมไปทั่วลานบา้ นทันทีเมื่อการจอ้ ง
มองของมังกรของหยวนและฉี เหม่ยหลีถก
ู ปลดปล่อยออกมาชนกัน
่
หวังซิวหยิ งรู ้สึกคุน ้ นอย่างมากเพราะเธอ
้ เคยกับความรู ้สึกนี เป็
เคยพบกับมันมาก่อนหน้านี แล ้ ว้ นั่ นทาใหค ้ั มั
้ วามกดดันในครงนี ้ น
ไม่ได ้ส่งผลกระทบต่อเธอมากนัก

หลังจากนั้นไม่กนาที
ี่ ต่อมา เมื่อพวกเขารู ้สึกดึขนเล็
ึ ้ กน้อยจาก
่ ้าใกล ้กันมากขึน้
แรงกดดัน หยวนและฉี เหม่ยหลีก็เริมเข
่
ในแต่ละย่างก ้าวทีพวกเขาก ้าวเดินพวกเขาก็เพิ่มความเขม้ ขน
้
ของการจ ้องมองของมังกรให ้มากขึน้
 ่
ก่อนทีพวกเขาจะรู ้ ่ก็ยน
้ตัว ทังคู ื อยู่ตรงหน้ากันอีกครง้ั พวกเขา
้ ่จ อ้ งมองเข า้ ไปในดวงตาของกัน และกัน อย่ า งเงีย บๆราวกับ ว่ า
ทังคู
พวกเขาต ้องการมองเข ้าไปในวิญญาณของพวกเขาทังคู ้ เ่ อง

เนื่ องจากนี่ ไม่ใช่การแข่งขันฉี เหม่ยหลีจงึ ไม่ไดพ

้ ยายามเอาชนะ
หยวน เธอเพียงแค่ปลดปล่อยความแข็ งแกร่งของการจอ้ งมองของ
มังกรให ้เท่ากับเขาหรือบางทีอาจจะสูงกว่าเขาเล็กน้อย

ี่
อีกไม่กนาที
ตอ่ มาฉี เหม่ยหลีก็ถามหยวนว่า

“เจ ้ายังสบายดีอยู่ไหม”
่
“เจา้ เพิมความแข็ งแกร่งของการจอ้ งมองของมังกรอีกหน่ อยได ้
ไหม เจ า้ ไม่ จ าเป็ นต อ้ งกัง วลว่า ข า้ จะเป็ นอะไรไปง่ า ยๆหรอก ข า้ ยัง
ไหว” หยวนบอกกับเธอ

่ นึ่ งฉี เหม่ยหลีก็เพิมความแข็

หลังจากเงียบไปครูห ่ งแกร่งของการ
จ ้องมองของมังกรของเธอ

แม้ว่ า มัน จะไม่ ไ ด ท

้ รงพลัง เท่ า กับ ตอนการแข่ ง ขัน แต่ ม ัน ก็
่ าให ้หยวนรู ้สึกกดดันได ้
ค่อนข ้างใกล ้เคียงและเพียงพอทีจะท
่
หยวนเริมเหงื ่
อออกอย่ างรวดเร็วภายใต ้การจ ้องมองของมังกรอัน
ทรงพลังของฉี เหม่ยหลี เขารู ้สึกราวกับว่ามีผูท
้ รงอานาจกาลังจ อ้ ง
่
มองลงมาทีเขาราวกั บว่าเขาเป็ นมด

ี่
ไม่กนาทีตอ
่ มาในความเงียบของพวกเขา ฉี เหม่ยหลีก็สงั เกตเห็น
ว่าหยวนถึงขีดจากัดแล ้ว เธอจึงหลับตาลงและพูดว่า
 ้ อนละกันเจ ้าไปพักผ่อนก่อน ถา้ หากเรายังทา
“เอาล่ะ พอเท่านี ก่
ต่อไปแบบนี เจ้ ้าอาจจะบาดเจ็บภายในได ้ และนั่นมันเป็ นอันตรายต่อผู ้
ฝึ กพลังทุกคน”

"ตกลง" หยวนพยัก หน้า แล ว้ นั่ งลงในท่ า ดอกบัว และหลับ ตา

่ เขาเคยประสบมาเมื
หวนนึ กถึงทุกสิงที ่ ่
อครู
น ่ ี้

หนึ่ งชวโมงต่
่ั ่
อมา เมือพวกเขาหายดี
แลว้ หยวนและฉี เหม่ยหลีก็
กลับมาฝึ กอีกครง้ั และพวกเขาก็ทาแบบนี ต่
้ อไปเรือยๆจนหมดวั
่ นนั้น
้
วันรุง่ ขึนพวกเขาก็ ยงั ทาแบบเดิมกันต่อไป
่
ในวันทีสาม หยวนนั่งลงกลางลานและหลับตาเพือระลึ
่ กถึงทุกสิง่
่
ทีเขาเรี ่ านมา
ยนรู ้ในช่วงสองวันทีผ่
่
ในขณะเดียวกันหวังซิวหยิ
งและราชวงศ ์มังกรก็เฝ้ าดูเขาอยู่ขา้ ง
หลัง

“เจา้ คิดยังไงหลังจากทีฝึ่ กซ ้อมกับเขามาสองวัน ความคืบหน้า

ของเขาเป็ นยังไงบ ้าง” จักรพรรดิมงั กรถามฉี เหม่ยหลี

“พู ด ต า ม ต ร ง พ ร ส ว ร ร ค ข
์ อ ง เ ข า น่ า ก ลั ว ม า ก เ ข า ดู ด ซับ
้ั
ประสบการณ์ทงหมดเหมื อนกับฟองน้าทีก ่ าลังดูดซบั น้าและพัฒนา
รวดเร็วมาก ขา้ เห็ นความแตกต่างทีช ่ ดั เจนทุกครงที ้ั เริ
่ มการฝึ
่ กครง้ั
่ เกิ
ใหม่” ฉี เหม่ยหลีพูดถึงสิงที ่ ดขึนในช่
้ วงฝึ กกับหยวน
้ ่แบบนี ้ เขาก็คงจะแซงหน้าขา้ ไป
“ถ ้าเขายังคงฝึ กฝนเทคนิ คนี อยู
้ นอน”
ในไม่ช ้านี แน่
 “ถ ้าเขาไม่ได ้เกิดมาเป็ นมนุ ษย ์แต่เป็ นมังกรเขาจะกลายเป็ นคนที่
่
ยิงใหญ่ ี่ ดในเผ่าพันธุ ์มังกรอย่างแน่ นอน น่ าเสียดาย” ฉี มู่หรงถอน
ทสุ
้ ยงทีน่่ าเสียดาย
หายใจด ้วยนาเสี

“ไม่ ผิ ด ที่เขาจะเป็ นมนุ ษย ์ เนื่ องจากพรสวรรค ไ์ ม่ ไ ด ช

้ อบแค่
์ นึ่ ง ในโลกภายนอกมี ม นุ ษย ม์ ากมายที่ มี
เผ่ า พัน ธุ ใ์ ดเผ่ า พัน ธุ ห
ความสามารถเหนื อกว่ า แม้แ ต่ พ่ อ ของเจ า้ และข า้ เองก็ เ ช่น กัน ”
จักรพรรดินีมงั กรพูดด ้วยสีหน้าเคร่งขรึม

่ นึ่ ง ออร่า ที่ลึกลับก็ค่อ ยๆปรากฏและลอ้ มรอม

เวลาผ่ า นไปครูห
ร่างกายของหยวน

เมื่อราชวงศ ์มังกรเห็ นสิงนี

่ ้ ดวงตาของพวกเขาก็เบิกกวา้ งดว้ ย
ความตกใจ

“การหยั่งรู ้! เขากาลังประสบกับการหยั่งรู ้!” ฉี มู่หรงอุทานดว้ ย

้ ยงทีงุ่ นงง
นาเสี

“หุ บ ปากของเจ า้ ซะ! อย่ า เสีย งดัง !” จัก รพรรดินี ม งั กรตบหลัง

ศรีษะของฉี มู่หรงทันที
่ ้คืออะไร?” หวังซิวหยิ
“การหยังรู ่ งถามด ้วยเสียงทีเบาลง
่

“การหยั่งรู ้เป็ นสภาวะหนึ่ งทีจิ่ ตใจและหัวใจของเจา้ จดจ่ออยู่กบ ั

่
สิงใดสิ ่
งหนึ ่ งโดยไม่สนใจต่อสิงรอบข ่ า้ ง ไม่ว่าจะเป็ นอะไรก็สามารถ
่ ้ได ้ทังนั
เกิดการหยังรู ้ ้น” ฉี เหม่ยหลีอธิบาย

และเธอก็กล่าวต่อว่า
 ่ งนั
“เมือสิ ่ ้นเกิดขึนกั
้ บคนๆหนึ่ ง คนๆนั้นจะพัฒนาเป็ นอย่างมาก
่ พวกเขาก
ในสิงที ่ ่ ้”
าลังพยายามหยังรู

“ตัวอย่างเช่น หยวนอาจจะสามารถใช ้การจ ้องมองของมังกรได ้

ในระดับหนึ่ งอยู่แลว้ แต่เมื่อเขาเขา้ สู่การหยั่งรู ้และสาเร็จการหยั่งรู ้
่
แล ้ว ความเข ้าใจและความเชียวชาญในเทคนิ คของเขาจะพัฒนาขึน้
อย่างมาก”
่ ้จะอยู่ได ้นานแค่ไหน?”
“ข ้าเข ้าใจแล ้ว...โดยปกติแล ้วการหยังรู

จักรพรรดิมงั กรกล่าวว่า
้
“มัน ขึนอยู ่กบ ั ซ ้อนของสิ่งที่เขาก าลัง หยั่งรู ้ หากเป็ น
ั ความซ บ
เทคนิ คง่ายๆเขาสามารถสาเร็จได ้ภายในไม่กนาทีี่ ”

“ยังไงก็ตาม ถา้ เขากาลังเขา้ สู่สภาวะหยั่งรู ้ในสิงที

่ ซ ่ บั ซ ้อน เช่น
การจอ้ งมองของมังกร เขาอาจจะอยู่ในสภาพนั้นเป็ นเวลาหลายวัน
หรืออาจจะเป็ นสัปดาห ์”
่
“สะ...สัป ดาห ?์ !” หวัง ซิวหยิ ง อุ ท านด ว้ ยเสีย งต่ า จะเกิด อะไร
้ บเรืองของดิ
ขึนกั ่ นแดนลึกลับ? หากเขายังไม่ออกจากการหยังรู ่ ้!

“ไม่ตอ้ งกังวล เราไดเ้ ตรียมรูปแบบการเคลือนย ่ า้ ยไวแ้ ลว้ ดังนั้น

เจ า้ สามารถออกไปได ท ้ ุ ก เมื่อหากเจ า้ ต อ้ งการ และเจ า้ ก็ ส ามารถ
กลับ ไปก่ อ นได ้ เขาสามารถตามเจ า้ ไปได ห ้ ากเขาท าเสร็จ แล ว้ ”
จักรพรรดิมงั กรกล่าวกับเธอ
่ งส่ายหัวและพูดว่า
อย่างไรก็ตาม หวังซิวหยิ
 ี่ ่ จนนาทีสุดทา้ ย เรามาทีนี
“ไม่เป็ นไร ขา้ จะอยู่ทนี ่ ่ ดว้ ยกัน ดังนั้น
เราก็จะกลับไปพร ้อมกัน”
 ตอนที่ 373 ผูเ้ ล่นหยวนตัวจริง

“ขา้ อยากอยู่ที่นี่ เพื่อดูแลเขา พวกท่า นจะออกไปก่อ นก็ ได”้ ฉี

เหม่ยหลีอาสาทีอยู ่ ่กบั หยวนแม้ว่ามันจะไม่จาเป็ นก็ตาม เธอตอ้ งการ
่
ทีจะอยู ี่ ่ ในตอนทีเขาตื
่ทนี ่ ่ น้ เพือที
นขึ ่ เธอจะได
่ ้แสดงความยินดีกบ ั เขา
้
“เจ า้ แน่ ใ จงันหรอ การหยั่งรู ้จะตอ้ งใช ้เวลานานพอสมควร เรา
สามารถปิ ดสถานที่ แห่ ง นี ้ เพื่ อไม่ ใ ห ใ้ ครเข า้ มารบกวนเขาได ้
เพราะฉะนั้นเจ ้าไม่จาเป็ นตอ้ งเฝ้ าเขาก็ได”้ จักรพรรดิมงั กรกล่าวกับ
เธอ

ี่ ่ ” ฉี เหม่ยหลีพยักหน้า
“ใช่ ข ้าอยากอยู่ทนี
่ เจ
"ทาสิงที ่ ้าต ้องการก็แล ้วกัน..."

ไม่นานหลังจากนั้นจักรพรรดิมงั กรก็จากไปพร ้อมกับคนอืนๆ

่

้ บเธอ? ทาไมเหมือนกับว่าเธอหมกมุ่นอยู่กบ
“เกิดอะไรขึนกั ั เขา
เพียงคนเดียว” จักรพรรดินีมงั กรถามสามีของเธอหลังจากทีพวกเขา ่
ออกมาจากทีที ่ หยวนอยู
่ ่แลว้ เนื่ องจากจักรพรรดินีมงั กรไม่รู ้เรืองที
่ ฉี ่
เหม่ยหลีเดิมพันกับจักรพรรดิมงั กร
้ ก น้อ ยบน
"เธอชอบเขา" จัก รพรรดิม งั กรกล่ า วด ว้ ยรอยยิมเล็
ใบหน้าของเขา และเขาพูดต่อว่า

“และเธอก็ต ้องการแต่งงานกับเขา”
 "อะไรนะ?"
่ กกว ้างและเต็มไปด ้วยความ
ทุกคนหันมามองเขาด ้วยดวงตาทีเบิ
่ งและฉี มู่หรง
ตกใจ โดยเฉพาะหวังซิวหยิ

“เธอตอ้ งการแต่งงานกับมนุ ษย ์คนนั้นงันหรอ!

้ ่ เชือสาย
มังกรทีมี ้
ราชวงศ ์มังกรอย่างเธอ?! นั่ นมันเป็ นการดูหมิ่นสายเลือดของเรา!”
ฉี มู่ ห รงอุ ท านออกมาเสีย งดัง เขาไม่ เ ห็ น ด ว้ ยอย่ า งช ด
ั เจนกับ การ
ตัดสินใจของเธอ
่
ในขณะเดีย วกัน หวัง ซิวหยิ ้ า้ ผู เ้ ล่น
ง ก็ ส งสัย ว่า จะเกิด อะไรขึนถ
แต่งงานกับเอ็นพีซ ี
่
‘มีผูเ้ ล่นมากมายทีตอนนี ้ าลังมีความสัมพันธ ์แบบโรแมนติกกับ
ก
เอ็นพีซ ี ดังนั้นฉันเดาว่าการแต่งงานกับเอ็นพีซไี ม่ได ้เป็ นเรืองไกลตั
่ ว
เกินไปอีกแล ้วในตอนนี …' ้ เธอคิดกับตัวเอง

่
“ข า้ ว่ า มัน เป็ นเรืองที ่ดีเ ลย” จัก รพรรดินี ม งั กรกล่ า วและนางก็
กล่าวต่อว่า
่
“ข ้าไม่ว่าเธอจะแต่งงานกับมนุ ษย ์หรือมังกรข ้าไม่สนใจเรืองพวก
นั้นเลย เรืองที
่ ข ่ ้าสนใจมีเพียงอย่างเดียวเท่านั้น นั่นคือคุณสมบัตขิ อง
เขา และจากสิงที ่ ข่ า้ เขา้ ใจ หยวนมีคุณสมบัตเิ ป็ นอย่างมากทีจะเข
่ า้
ร่วมกับราชวงศ ์มังกรของพวกเรา”
้
“ทะ...ท่านก็ดว้ ยงันหรอท่ านแม่?” ฉี มู่หรงมองเธอดว้ ยความไม่
อยากเชือ่
 ึ้
“ยังไงก็ขนอยู ่กบ
ั การตัดสินใจของเธอ ข ้าจะเคารพการตัดสินใจ
ของเธอไม่วา่ เธอจะเลือกยังไงก็ตาม” จักรพรรดินีมงั กรกล่าว

จากนั้นเธอก็มองไปทีฉี
่ มู่หรงและพูดว่า

่ กั
“ถ ้าเจ ้ามีปัญหานักทาไมเจ ้าไม่ไปคุยกับเรืองนี ้ บเธอล่ะ”

้ ยงสันเครื
“ข ้า...ข ้าไม่อยาก...” ฉี มู่หรงตอบด ้วยนาเสี ่ อเล็กๆ
่
แม้วา่ เขาจะแก่กว่าฉี เหม่ยหลี แต่เขาค่อนข ้างทีจะกลั
วฉี เหม่ยหลี
เล็กน้อย โดยเฉพาะอย่างยิงเมื่ อใดก็
่ ่
ตามทีเธอโกรธ

หลังจากนั้นไม่นาน ราชวงศ ์มังกรก็กลับไปทาธุระของตัวเองใน

่ งซิวหยิ
ขณะทีหวั ่ งกลับมาทีห่ ้องของเธอก่อนทีจะออกจากระบบไป
่

“เนื่ องจากต ้องใช ้เวลาสักระยะหนึ่ งก่อนทีเขาจะตื

่ น ่ งันฉั
้ นจะหยุด
เล่ น เกมแล ว้ ไปช่ว ยคุ ณ ปู่ ที่โรงพยาบาลแทนละกัน ” หวัง ซิวหยิ่ ง
พึมพากับตัวเองหลังออกจากเกม
่
หลังจากยืดร่างกายแล ้วหวังซิวหยิ
งก็ออกจากห ้องของเธอและลง
่ โทรทัศน์
ไปข ้างล่างเพือดู
้ วิ่ ดีโอเกมเขา้ เป็ นส่วนหนึ่ งในชีวิตของทุกๆคน มันจึง
ในยุคนี ที
่
เป็ นเรืองปกติ ี่
ทโทรทั ่
ศน์จะเข ้ามายุ่งเกียวกั ่ งช่องที่
บวิดโี อเกม อันทีจริ
ั ความนิ ยมมากที่ สุ ด ในโลกตอนนี ้ คื อ ช่อ งที วี เ กมที่ พู ด ถึ ง
ได ร้ บ
แนวโน้มของเกมในปัจจุบน ั
 "มาดูกน ั ว่าเทรนด ์ใหม่ๆสาหร ับ Cultivation Online มีอะไรบ ้าง
. . . " ห วั ง ซิ่ ว ห ยิ ง ก ด ไ ป ที่ ช่ อ ง ที่ น า เ ส น อ ข่ า ว เ ฉ พ า ะ ข่ า ว ข อ ง
Cultivation Online
้
"วันนี เราจะมาสั มภาษณ์ผูเ้ ล่นคนหนึ่ งใน Cultivation Online
่ า้ งว่าเป็ นผูเ้ ล่น Yuan!" พิธก
ทีอ ่
ี รในโทรทัศน์พูดในขณะทีชายหนุ ่ม
สวมหน้ากากสีดานั่งอยู่ข ้างๆ
่
หวังซิวหยิ ้ นทีหลังจากเห็น 'ผูเ้ ล่นหยวน' ซึงเห็
งเลิกคิวทั ่ นไดช
้ ดั
ว่าเป็ นตัวปลอม

“อีกคนแล ้วสินะ มีกคนแล ี่ ่ ้างตัวเองว่าเป็ นผูเ้ ล่นหยวนตัวจริง

้วทีอ
คนพวกนี ้ก็ รู ้อยู่ แ ล ว้ ว่ า เขาเป็ นตัว ปลอม แต่ พ วกเขาก็ ย งั ให ค ้ วาม
สนใจเขาอยู่ดี คนพวกนี คิ ้ ดอะไรกันอยู่นะ?” หวังซิวหยิ่ งส่ายหัว

เนื่ องจากชือเสี่ ยงของผูเ้ ล่นหยวนและความจริงทีว่่ าไม่มใี ครรู ้จัก

ตัวตนทีแท ่ จ้ ริงของเขา จึงเป็ นเรืองธรรมดาที
่ ่
คนอื ่
นๆจะพยายามอ า้ ง
ว่าพวกเขาเป็ นผูเ้ ล่นหยวนและขโมยชือเสี ่ ยงของเขา แต่อนิ จจาไม่มี
ใครสามารถพิสจ ู น์ตวั เองได ้ว่าเขาเป็ นผูเ้ ล่นหยวนตัวจริง

“บอกฉันและผูช ่ าลังดูอยู่ในตอนนี ว่้ าทาไมเราตอ้ งเชือคุ

้ มทีก ่ ณ
่
ว่าคุณเป็ นผูเ้ ล่นหยวนตัวจริง ? คุณมีหลักฐานอะไรทีสามารถพิ สูจน์
ไดไ้ หม และถา้ คุณเป็ นตัวจริง ทาไมจู่ๆคุณถึงตัดสินใจทีจะเปิ ่ ดเผย
ตัวเองหลังจากทีเงี ่ ยบหายไปนานขนาดนั้น?”

้ ยงมั่นใจว่า
ชายชุดดาพูดด ้วยนาเสี
 ่
“ฉันก็แค่เบือการซ่ อนตัวก็เลยตัดสินใจออกมาจากการซ่อนตัว
เท่ า นั้ น ส่ว นว่า มีห ลัก ฐานไหม แน่ นอนฉั น มีห ลัก ฐาน ไม่ ง นฉั
้ั น จะ
ออกมาพูดแบบนี ท ้ าไม”

พิธก ้
ี รกล่าวด ้วยใบหน้ายิมแย ้มว่า

“คุณดูม่นใจมากจนฉั
ั ่ อคุ
นเริมเชื ่ ณแล ้ว”

และเขาพูดต่อว่า
้
"งันเรามาเริ
มด่ ้วยคาถามง่ายๆกันก่อน"

"ทาไมคุณถึงตัดสินใจเล่น Cultivation Online?"

่
"เพราะฉันเบือ"
้
“ตอนนี การฝึ กฝนของคุณใน Cultivation Online อยู่ในระดับ
ไหน?”
่
“ผูเ้ ชียวชาญวิ
ญญาณระดับแรก”

"คุณอายุเท่าไหร่?"

"อายุสบ
ิ แปดปี "

“คุณกาลังทาอะไรอยู่ในกิจกรรมดินแดนลึกลับ?”

“ไม่ ไ ด ท ้ ต ว ว์ ิเ ศษเพื่อเพิ่มคะแนนของ
้ าอะไรมาก ฉั น แค่เ ลียงสั
ฉัน”
 “ท าไมคุ ณ ถึง ปฏิเ สธที่จะออกมาตังแต่
้ แ รก ทั้งๆที่มี ข อ้ เสนอ
มากมายหากคุณเปิ ดเผยตัวตนของคุณ”
้ นก็ยงั สงสัยอยู่
"ฉันยังสงสัยในตัวของพวกเขาอยู่ จนถึงตอนนี ฉั
เหมือนเดิม"
่ งส่ายหัวอีกครง้ั
หวังซิวหยิ
่ ทุ
“มันก็เป็ นสิงที ่ กคนรู ้อยู่แล ้ว เสียเวลาเปล่าจริงๆ”

้ ทอายุ
นับตังแต่ ี่ และระดับการบ่มเพาะของหยวนถูกเปิ ดเผยก่อนที่
เ ข า จ ะ เ ข ้า สู่ ดิ น แ ด น ลึ ก ลั บ มั น ก็ ถู ก แ พ ร่ ก ร ะ จ า ย อ อ ก ไ ป ทั่ ว
อินเตอร ์เน็ ตราวกับไฟป่ า
่
หลายคนไม่อยากจะเชือเลยว่ ้ั
าจริงๆแลว้ เขาอยู่ห่างกับผูเ้ ล่นชน
นามากแค่ไหน และยังมี ผูค
้ นอีกจานวนไม่นอ ้ ยที่ตกใจกับอายุของ
เขา

หลัง จากถาม 'ผู เ้ ล่ น หยวน' ไปหลายสิ บ ค าถามและค าถาม

เหล่านั้นก็ไม่มป ี่
ี ระโยชน์ทจะสามารถพิ สจ
ู น์ว่าเขาเป็ นผูเ้ ล่นหยวนตัว
จริง พิธกี รก็กล่าวว่า

“ติดตามเราในตอนต่อไปในวันพรุง่ นี เพื ้ อดู

่ หลักฐาน และพิสจ ู น์
ว่ า เ ข า เ ป็ นผู ้เ ล่ น หย วน ตั ว จ ริง ห รือ ไ ม่ ก ั บ ร า ยก า ร ‘ ข่ า วใ หม่
Cultivation Online’!!”

“น่ าเบื่อจัง ” หวัง ซิวหยิ

่ ง ปิ ดทีวีห ลัง จากนั้ น เพราะเธอไม่ รู ้สึก
อยากจะดูตอ ่ อีกต่อไป
 ่ ว่าปู่ ตอ้ งการความช่วยเหลือหรือเปล่า
“ฉันไปโรงพยาบาลเพือดู
ดีกว่า”

จากนั้ นเธอจึง ใช ้เวลาสองสามนาทีใ นการเตรีย มตัว ก่อ นออก

จากบ ้าน
 ตอนที่ 374 ไม่ได ้ออกจากระบบ

่ นของครอบคร ัวของเธอ หวังซิวห

หลังจากมาถึงโรงพยาบาลทีเป็ ่
ยิงก็ไปหาปู่ ของเธอทันที

“คุณปู่ คุณปู่ มีอะไรให ้หนู ชว่ ยไหม?” เธอถามเขา

้ บ เกมของเธอล่ะ ปู่ คิด ว่า เธอจะหยุด งานที่
“หืม ...เกิด อะไรขึนกั
โรงพยาบาลทังเดื ้ อนเพราะเธอบอกว่ามีกจิ กรรมสาคัญไม่ใช่หรอ”
หมอหวังมองดูหลานสาวของเขาอย่างตลกขบขัน โดยเฉพาะอย่างยิง่
ในตอนก่อ นหน้า นี ้ที่เธอดู ตื่นเต น
้ กับ กิจ กรรมที่ก าลัง จะมาถึง เป็ น
อย่างมาก
้
“มีบางอย่างเกิดขึนในเกมหน่ ้ ก็มีเวลาว่างพอดี
ะ แลว้ ตอนนี หนู
่ ่ และมาช่วยงานของปู่ ในระหว่างนี แทน”
หนู เลยมาทีนี ้ เธอกล่าว

ั นี ปู่้ ไม่ต ้องการความช่วยเหลืออะไรหรอกนะ

“ปู่ เข ้าใจแล ้ว...แต่วน
ลองไปถามพยาบาลคนอืนๆดู ่ ส”ิ

"อืมม..."

่ นึ่ งหวังซิวหยิ
หลังจากเงียบไปครูห ่ งก็พูดว่า

่
“คุณปู่ คุณปู่ เพิงไปเยี ่
ยมหยู เทียนมาใช่ไหม? เขาเป็ นยังไงบา้ ง?
เขาเพิ่ งโดนตระกู ล หยู ไ ล่ อ อกมา...หนู ก็ เ ลยค่ อ นข า้ งกัง วลกับ
สถานการณ์ของเขาในตอนนี มากๆเลย”้
 ้
“นายน้อยงันหรอ? เขาสบายดีมาก” หมอหวังกล่าว
่ งเลิกคิว้
“สบายดีมาก?” หวังซิวหยิ
่
“ใช่ ปู่ ได ้ตัดสินใจเปลียนอาหารของเขาแล ้วด ้วย ดังนั้นเขาไม่ได ้
ุ เหมือนเดิมอีกแล ้วตอนนี ”้
กินแค่ซป

"นั่นดีมากเลย!"
่
“ว่าแต่...ปู่ คิดว่าหนู จะไปเยียมเขาในที
พั่ กใหม่ของเขาไดไ้ หม?”
จูๆ่ เธอก็ถามปู่ ของเธอ

"เอ๊ะ ทาไมล่ะ?"

“หนู ก็ แ ค่ อ ยากไป หนู อยากคุย กับ เขาก็ เ ท่ า นั้ น หนู ไปไม่ น าน

หรอก”

หมอหวังครุน ่ นึ่ งก่อนจะพูดว่า

่ คิดอยู่ครูห
่
“ปู่ ต ้องขออนุ ญาตพวกเขาก่อนถึงจะบอกได ้ว่าเธอจะไปเยียมเขา
ได ้ไหม?”

“ถ ้าพวกเขาไม่อนุ ญาติก็ไม่เป็ นไรนะปู่ ”

ไม่นานหลังจากนั้นหมอหวังก็โทรหาเหม่ยซิว่ แต่ไม่มใี ครร ับสาย

ดังนั้นเขาจึงฝากข ้อความเกียวกั
่ ่ หวั
บเรืองที ่ งซิวหยิ
่ งอยากจะไปเยียม ่
หยวนกับเธอ
่ งก็ไปช่วยคนอืนๆในโรงพยาบาล
ในขณะเดียวกันหวังซิวหยิ ่
 จนกระทั่งหลังจากเหม่ ยซิวออกจากเกมเพื
่ ่อเตรียมอาหารเย็ น
เธอก็เห็นข ้อความของหมอหวัง
่ งจะมาเยียมเรางั
“หวังซิวหยิ ่ ้
นหรอ?” ่ กคิวขึ
เหม่ยซิวเลิ ้ น้

่
[ไว ้ฉันจะถามเขาให ้ในตอนทีเขาออกมาจากเกม]

เธอส่งข ้อความกลับมาหาหมอหวัง

[ตกลง ขอบคุณมาก] หนึ่ งนาทีตอ

่ มา หมอหวังก็ตอบกลับมา

อย่างไรก็ตามหยวนไม่ไดอ้ อกจากเกมในคืนนั้นทาใหเ้ ขาพลาด

อาหารเย็น

“เขาคงจะยุ่งอยู่”

เมื่อเหม่ยซิวรู
่ ้ว่าหยวนจะอยู่ในเกมในคืนนี และพลาดอาหารค
้ ่า
ของเขา เธอจึงห่ออาหารของเขาไว ้และใส่ไว ้ในตูเย็
้ น
่ ได ้กังวลมากนักในตอนแรกเนื่ องจากนี่ ไม่ใช่ครงแรก
เหม่ยซิวไม่ ้ั
่
ทีเขาลื
มออกจากระบบ

แต่เมื่อหยวนไม่ออกจากระบบเป็ นวันทีสองและวั
่ ่
นทีสาม เธอก็
่ งวลมากขึนว่
เริมกั ้ าอาจมีบางอย่างเกิดขึนกั
้ บเขา

่
เธอต ้องการบังคับใหเ้ ขาออกจากเกมอย่างสุดกาลังเพือถามเขา
้
ว่าเกิดอะไรขึนและท าไมเขาถึงไม่ออกจากระบบมาหลายวันแลว้ แต่
เธอก็ขดั ขืนแรงกระตุน ่ ่
้ ของเธอ เพราะเธอกังวลว่าเขากาลังทาสิงที
สาคัญมากภายในเกม และนั่นทาใหเ้ ขาไม่สามารถออกจากระบบได ้
ด ้วยเหตุผลใดๆก็ตาม
้
นอกจากนี เธอก็ ไดต้ รวจชีพจรของเขาเพื่อใหแ้ น่ ใจว่าเขายังมี
ชีวต
ิ อยู่และยังสบายดี
่
“เฮ้อ...ถ ้าฉันเห็นสิงเขาท ้
าฉันก็คงไม่ต ้องกังวลขนาดนี ...”
่ ่ งบนพืนข
เหม่ยซิวนั ้ ้างเตียงและเอนศีรษะลง

‘ฉันไม่ไดท ้ ่ เป็ นสถิติ

้ าอาหารหรือทาอะไรเลยในสองวันมานี ...นี
่ ดกับตัวเอง
ใหม่เลย...’ เหม่ยซิวคิ

ในขณะนั้นเองจูๆ่ โทรศัพท ์ของเธอก็ดงั ขึน้

่
เธอมองไปยังโทรศัพท ์และดูว่าใครเป็ นคนโทรมา และคนทีโทร
มาก็คอื หมอหวัง
่ สองวันทีแล
“เธอสบายดีไหมเหม่ยซิว? ่ ้วเธอส่งข ้อความมาหาฉัน
่
ว่าเธอจะถามนายน้อยในเรืองการไปเยี ่
ยมของหวั ่ ง เธอลืมหรือ
งซิวหยิ
เปล่า?” หมอหวังถามเธอทางโทรศัพท ์
่ ไดต้ ด
“ขอโทษทีไม่ ิ ต่อกลับเลยหมอหวัง ฉันไม่ไดล้ ม
ื แต่ว่า...หยู
เทียน เขายังไม่ออกมาจากเกมเลย” เธอบอกกับหมอหวัง

“อะไรนะ เป็ นไปได ้ยังไง นี่ มันสองวันเต็มแล ้ว! มันไม่ดต

ี อ
่ สุขภาพ
ของเขาหรอก” หมอหวังกล่าว
 “ฉันอยากจะไปตรวจสอบอาการตอนนี ของเขา ้ แต่อก ี่
ี ไม่กนาที
้ นมีนัดทีส
ต่อจากนี ฉั ่ าคัญ ถา้ เธอไม่ว่าอะไร ฉันจะส่งหลานสาวของ
ฉั น ไปตรวจอาการของเขา ไม่ ต อ้ งห่ ว งเธอสามารถวางใจในเรือง ่
ทักษะของเธอได ้” หมอหวังกล่าว
่
"ตกลง" เหม่ยซิวตกลงอย่ างรวดเร็ว
่
เธอรู ้ว่าหยวนและหวังซิวหยิ ่ ดังนั้ นเขา
งอยู่ในความสัมพันธ ์ทีดี
คงไม่ ร งั เกียจที่จะใหเ้ ธอมาเยี่ยมเยียน โดยเฉพาะอย่า งยิ่งหากเป็ น
เหตุผลทีถู ่ กตอ้ ง นอกจากนี ้ หยวนบอกกับเธอว่าเขาอยู่กบ ่
ั หวังซิวห
ยิงในเกม ดังนั้นเธออาจรู ้บางอย่างเกียวกั
่ บสถานการณ์ของเขา
๋
“เดียวฉั ่ ่ให ้นะ”
นจะส่งทีอยู
่
เหม่ ย ซิววางสายหลั ง จากนั้ นไม่ น าน และหมอหวัง ก็ ติ ด ต่ อ
่ งทันทีเพือบอกเรื
หวังซิวหยิ ่ ่ กั
องนี ้ บเธอ

“หยูเทียนไม่ได ้ออกจากระบบมาสองวันแล ้ว และเหม่ยซิวก็ ่ กงั วล

้
ใจงันหรอ ่ ่ นทันที ทีอยู
โอเค หนู จะไปทีนั ่ ่ของเขาคือทีไหนงั
่ ้
นหรอ?”
่ งพูดด ้วยสีหน้าจริงจัง
หวังซิวหยิ

แม้ว่ า ในตอนแรกเธอจะมี ค วามสุ ข ที่หมอหวัง บอกให เ้ ธอไป

่
เยียมหยู ่
เทียน แต่ความตืนเต ้นของเธอก็ลดลงอย่างรวดเร็วหลังจากที่
่
ได ้ยินเรืองของเขาในตอนนี ้

่ ่หวังซิวหยิ
หลังจากได ้รบั ทีอยู ่ ่ อของเธอและเดินไป
งก็คว ้าเครืองมื
่
ทีอพาร ์ตเมนต ์ของหยวนทันที
 “ตอนนี ้เขาอาศัย อยู่ ที่นี่ งั้นหรอ?” หวัง ซิวหยิ
่ ้ นเมื
ง เลิก คิวขึ ้ ่อ
มองเห็นอพาร ์ตเมนต ์ตรงหน้าของเธอ
้
ไม่นานเธอก็เข ้าไปในลิฟต ์และขึนไปที
ช ่ น้ั 17

ครูต
่ อ ่ งก็มายืนอยู่หน้าชน้ั 17 และเธอก็เคาะประตู
่ มาหวังซิวหยิ
่ ง!”
“สวัสดี ฉันเอง หวังซิวหยิ

ครูต
่ อ ่ มาเปิ ดประตูเพือให
่ มาเหม่ยซิวก็ ่ ้เธอเข ้าไปข ้างใน
้ั
“ไว ้ฉันจะทักทายเธออีกครงนะเหม่ ยซิว่ ตอนนี หยู
้ เทียนอยู่ทไหน
ี่
้
งันหรอ” ่ งรีบถามเธอทันที
หวังซิวหยิ

"นี่ ..."
่
เหม่ยซิวพาเธอเข ้าไปในห ้องของหยวน
่ งไม่พูดอะไรและตรวจชีพจรของเขาทันที
หวังซิวหยิ

“ชีพจรของเขาดูปกติด… ่
ี ” หวังซิวหยิ งถอนหายใจดว้ ยความโล่
งอกหลังจากยืนยันว่าเขาไม่ได ้ตกอยู่ในอันตราย

“แล ้วเขาบอกเธอหรือเปล่าว่าเขากาลังทาอะไรอยู่ในตอนสุดท ้าย

่
ทีเขาออกจากระบบมา ้ั นเองก็ลม
บางครงฉั ื เวลาและอยู่ในเกมนาน
เกินไปเหมือนกัน แต่สาหรบั สองวันมันก็มากเกินไป โดยเฉพาะอย่าง
่ อเขาก็
ยิงเมื ่ ่
รู ้ว่าเธอจะต ้องทาอาหารใหเ้ ขาอย่างแน่ นอน” หวังซิวหยิ
ง
กล่าว
 “ฉันหวังว่าเธอจะสามารถตอบคาถามนั้นได.้ ..” เหม่ยซิวพู
่ ดกับ
เธอ
่ งเอียงศีรษะ
“หืม? เธอหมายความว่ายังไง?” หวังซิวหยิ
่ ดหายใจเข ้าลึกๆแล ้วพูดว่า
เหม่ยซิวสู

“เขาบอกฉันว่าเขากับเธอกาลังเล่นเกมอยู่ด ้วยกัน ดังนั้นฉันหวัง

ว่าเธอจะรู ้ว่าทาไมเขาถึงไม่ออกมา...”

ในใจของเหม่ยซิวสุ ่ ขภาพและความเป็ นอยู่ทดีี่ ของหยวนสาคัญ

กว่าตัวตนของเขาในวีดโี อเกม ดังนั้นหากเธอต ้องเปิ ดเผยตัวตนของ
่
เขาเพือให ้แน่ ใจว่าเขาไม่เป็ นอะไร เธอก็จะทาโดยไม่ลงั เลเลย
้ งซิวหยิ
นอกจากนี หวั ่ งก็ ยงั เป็ นหลานสาวของหมอหวังและเป็ น
แฟนคลับ อันดับ หนึ่ งของหยวน ดัง นั้ นเหม่ ย ซิวรู
่ ้สึก ว่า เธอสามารถ
่
ไว ้วางใจเธอในเรืองของตั
วตนของหยวนได ้
 ตอนที่ 375 ก่อนพระอาทิตย ์ขึน้

"หือ ? เธอหมายความว่ า ยัง ไงที่ว่ า ฉั น ก าลัง เล่ น เกมอยู่ ก บ

ั หยู
่ งยังคงเอียงในลักษณะงงงวย
เทียน?" หัวของหวังซิวหยิ
่ นกาลังเล่นด ้วยตอนนี คื
"คนทีฉั ้ อ..."

่
ดวงตาของหวังซิวหยิ ้ อเธอตระหนั
งเบิกกวา้ งขึนเมื ่ กว่าเหม่ยซิว่
กาลังพยายามจะบอกอะไรเธอ

จากนั้นเธอก็ค่อยๆหันศีรษะไปทีหยู
่ เทียนทีก
่ าลังนอนหลับอย่าง
สงบอยู่บนเตียงโดยมีคอนโซลอยู่บนหัวของเขา
่ ่ ง แต่เธอก็ยงั สามารถ
แม้วา่ คอนโซลจะบังศีรษะของเขาไว ้ครึงหนึ
เห็นความคล ้ายคลึงกันหยูเทียนและหยวน

"ธะ...เธอ...เธอกาลังบอกฉันว่าหยูเทียนเป็ นผูเ้ ล่นหยวนคนนั้นงัน

้
่ งขอให ้เธอยืนยันขณะทีเธอไม่
หรอ?" หวังซิวหยิ ่ เชือ่
่
เหม่ยซิวพยั
กหน้าเงียบๆ
่ งพึมพาด ้วยเสียงต่า
“เขารู ้มาตลอดว่าฉันเป็ นใคร?” หวังซิวหยิ

‘เธอเล่ น กับ ไอดอลที่ เธอนั บ ถื อ เป็ นอัน ดับ หนึ่ งของเธอมา

่
ตลอดเวลาโดยทีเธอไม่ รู ้ตัว! และเธอก็เห็นหน้าเขาด ้วย! ทาไมเธอถึง
ทาผิดพลาดแบบนี !’้ หวังซิวหยิ
่ งคิดในใจ
 ่ ไว
“เก็บเรืองนี ้ ้เป็ นความลับระหว่างเราหวังซิวหยิ
่ ง เราไม่สามารถ
่ จะเปิ
เสียงที ่ ดเผยตัวตนของเขาในโลกภายนอกได ้ นั่นเป็ นเหตุผลว่า
ทาไมเขาถึงไม่บอกเธอ” เหม่ยซิวพู ่ ดกับหวังซิวหยิ
่ งในภายหลัง

“มะ...ไม่ต ้องห่วง ฉันจะไม่บอกใครเลยแม้แต่คนเดียว ฉันสัญญา

ดว้ ยวิญญาณของฉั นเลย!” หวังซิวหยิ ่ งพูดอย่างรวดเร็วหลังจากที่
เธอออกจากความงุ นงงของเธอเอง
่
เหม่ยซิวพยั
กหน้า
่
“ฉันเชือใจเธอ”
้ นก็เขา้ ใจแลว้ ว่าทาไมเขา
“ถา้ หยูเทียนเป็ นผูเ้ ล่นหยวน ตอนนี ฉั
ถึงเป็ นแบบนี ”้ หวังซิวหยิ
่ งกล่าว

และเธอกล่าวต่อว่า
้
"ตอนนี เขาอยู่ในสภาวะแห่งการหยั่งรู ้ และฉันไดย้ น
ิ มาว่าเขาจะ
ื่ นจนกว่
ไม่ตนขึ ้ ่ ้”
าเขาจะเสร็จสภาวะการหยังรู

“การหยั่งรู ้งันหรอ
้ ่
แล ว้ ตอ้ งใช ้เวลานานแค่ไหนกว่า เขาจะตืน”
่
เหม่ยซิวถาม
่ งถอนหายใจและกล่าวว่า
หวังซิวหยิ

“ฉั น ได ย้ ิ น มาว่ า อาจต อ้ งใช เ้ วลาหลายวัน ...หรือ อาจจะเป็ น

สัปดาห ์เลยด ้วยซา” ้

่ ทาน
“สัปดาห ์?!” เหม่ยซิวอุ
 สองสามวันก็ถอ ื ว่านานเกินควรแลว้ แต่นี่จะเป็ นสัปดาห ์เลยงัน
้
ิ อาหารเลยเป็ นเวลาหนึ่ ง
หรอ เขาจะไม่เป็ นไรใช่ไหมถา้ เขาไม่ไดก้ น
สัปดาห ์เต็มๆ?

“อย่ากังวลไปเลยเหม่ยซิว่ ฉันรู ้ว่าเธอกาลังคิดอะไรอยู่ แต่มผ

ี ูค้ น
มากมายทียั่ งคงอยู่ในเกมมานานกว่าหนึ่ งสัปดาห ์โดยทีไม่่ มีปัญหา
่ งพูดกับเธอ
ใดๆเลย” หวังซิวหยิ

“ถึงเธอจะพูดแบบนั้นแต่ฉันก็ปล่อยใหเ้ ขาอยู่ในเกมนานขนาด
นั้นไม่ไดห้ รอก ฉันไม่ตอ้ งการใหเ้ กิดอะไรขึนกั
้ บเขา” เหม่ยซิวกล่
่ าว
่
ขณะทีเธออดไม่ ่ งวลเรืองนี
ได ้ทีจะกั ่ ้

่ งพยักหน้าและพูดว่า
หวังซิวหยิ

“ฉันก็คด ิ อย่างนั้นเหมือนกัน ถา้ ยังงันให

้ เ้ วลาเขาอีกสักพักหนึ่ ง
สักหนึ่ งหรือสองวันก่อนทีเราจะปลุ
่ ่
กให ้เขาตืน”

และเธอกล่าวต่อว่า
่ ่”
“ฉันจะเข ้าไปดูเขาในเกมส่วนเธอจะดูเขาทีนี
่
"ตกลง" เหม่ยซิวพยั
กหน้า

ภายหลังหลังจากแน่ ใจว่าหยวนสบายดีและมีสข ่
ุ ภาพดี หวังซิวห
ยิงก็ออกจากอพาต ์เมนต ์ของหยวนและกลับบ ้าน
 ้
"ผูเ้ ล่นหยวนคือหยูเทียนมาโดยตลอดงันหรอ? ฉันยังไม่อยากจะ
่
เชือเลย..." ่
หวังซิวหยิ ่
งนอนอยู่บนเตียงของเธอและจ ้องมองทีเพดาน
่ นงงเป็ นเวลานานมาก
อันว่างเปล่าด ้วยใบหน้าทีมึ

ในเวลาต่อ มา เธอก็ เ ข า้ ไปในเกมและไปที่ลานหลัง วัง มัง กรซึง่

หยวนยังคงนั่งหลับตาอยู่ในท่าดอกบัวเหมือนเดิม ฉี เหม่ยหลีน่ ังห่าง
จากหยวนออกมาไม่กเมตรซึ ี่ ่
งเธอก ่
าลังจ ้องมองไปทีเขาด ้วยท่าทางที่
ลึกซึง้ โดยทีไม่
่ มใี ครรู ้ว่าตอนนี เธอก
้ าลังคิดอะไรอยู่

ครูต
่ อ ่ งก็น่ ังลงข ้างฉี เหม่ยหลี
่ มาหวังซิวหยิ

ฉี เหม่ยหลียงั คงนั่ งนิ่ งเกือบจะเหมือนกับว่าเธอไม่ไดส้ งั เกตเห็ น

่ งทีมานั
หวังซิวหยิ ่ ่ งอยู่ข ้างๆเธอ

่
'เขาคือหยูเทียน...' หวังซิวหยิ ่
งคิดกับตัวเองขณะทีเธอจ อ้ งมอง
่
ไปทีใบหน้ ่ อเหลาของหยวน
าทีหล่

่ นึ่ งฉี เหม่ยหลีก็พูดขึนทั

หลังจากเงียบไปครูห ้ นทีวา่

"ข ้าชอบเขาจริงๆ"
่ งหันไปมองฉี เหม่ยหลีด ้วยใบหน้าทีประหลาดใจ
"ฮะ?" หวังซิวหยิ ่

ฉี เหม่ยหลีทาท่าเหมือนไม่มีอะไรผิดปกติและพูดต่อดว้ ยเสียงที่
สงบว่า

“เขาเป็ นคนเดีย วที่สามารถกระตุน ้ ความสนใจของข า้ ได ม้ าก

ขนาดนี ้ แม้แต่ตอนนี ้ ข ้าก็ไม่สามารถละสายตาออกจากเขาได ้เลย”
 “แล ว้ เจา้ ล่ะ เจา้ ชอบเขามากเท่ากับขา้ หรือเปล่า ?” ฉี เหม่ยหลี
้ นที ทาให ้หวังซิวหยิ
ถามขึนทั ่ งตกตะลึงกับคาถามของเธอ

่
หวังซิวหยิ ้
งหันไปมองหยวนและพูดดว้ ยรอยยิมบนใบหน้
า ของ
เธอ
่
“ข ้าชืนชมเขาจริ
งๆ”

“ชื่นชม?” ในที่ สุ ด ฉี เหม่ ย หลี ก็ ห ั น มามองเธอ ขณะที่ เธอ

ประหลาดใจกับคาตอบของหวังซิวหยิ ่ ง

่ งพยักหน้าและกล่าวว่า
หวังซิวหยิ

“เขาในวัย เด็ ก สามารถสร ้างความประทับ ใจและโน้ม น้า วผู ค้ น

มากมายด ว้ ยพรสวรรค ์ของเขา และข า้ ก็ เ ป็ นหนึ่ งในคนเหล่า นั้ นที่
ได ้ร ับอิทธิพลจากเขาเช่นกัน”

์ องเขาเหรอ ข า้ เข า้ ใจความรู ส้ ึ ก นั้ นดี เพราะ

“พรสวรรค ข
ความสามารถของเขาก็มอ
ี ท
ิ ธิพลต่อข ้าเช่นเดียวกัน” ฉี เหม่ยหลีพยัก
หน้า
๋
“หืม? เดียวนะ ขา้ คิดว่าเจ ้าไม่รู ้จักเขา เพราะเจ ้าบอกว่าเจ ้าตาม
้ั
เขามาโดยไม่ไดต้ งใจไม่ ใช่หรอ”ทันใดนั้ นฉี เหม่ยหลีก็นึกถึงคาพูด
่ งขึนมา
ของหวังซิวหยิ ้

้ น่
รอยยิมที ่ าอึดอัดปรากฏขึนบนใบหน้
้ ่
าของหวังซิวหยิ
งและเธอก็
กล่าวว่า
 "ใช่แลว้ ...นั่นคือสิงที
่ ข ่ า้ คิดในตอนแรก แต่ดูเหมือนว่าขา้ จะรู ้จัก
เขามาระยะหนึ่ งแล ้วล่ะ"

"ขออภัย แต่ข ้าไม่เข ้าใจ..." ฉี เหม่ยหลีกล่าว

่
“ไม่ เ ป็ นไร ช่า งมัน เถอะ มัน เป็ นเรืองที ่ข า้ ก็ ไ ม่ ส ามารถให เ้ จ า้
เข ้าใจได ้เช่นกัน”
้
ทังสองคนกลับมานิ่ งเงียบหลังจากนั้นไม่นาน และพวกเธอยังคง
่ ยบงัน
จ ้องมองหยวนต่อไปด ้วยสายตาทีเงี

ในตอนท ้ายของวัน ขณะทีหวั ่ งซิวหยิ

่ งเตรียมตัวทีจะออกจากเกม
่
่
เธอก็สงั เกตเห็นว่าออร่ารอบๆตัวของหยวนเริมเปลี ่
ยนไป
้ บเขา” เธออดไม่ได ้ทีจะถาม
“เกิดอะไรขึนกั ่

"นี่ มัน...เหลือเชือ..."
่

่
อย่างไรก็ตามฉี เหม่ยหลีไม่ไดต้ อบคาถามของหวังซิวหยิ ง เธอ
เพีย งพึม พ าออกมาเบาๆด ว้ ยใบหน้า ที่ไม่ อ ยากจะเชือในสิ
่ ่งที่เห็ น
ตรงหน้า
้
"กะ...เกิดอะไรขึน?" ่ งเริมกั
หวังซิวหยิ ่ งวล

้
“เปล่า ...ก็แค่...เขาใกลจ้ ะเสร็จสินการหยั ่งรู ้แล ว้ ดว้ ยความเร็ว
ระดับนี ้ เขาน่ าจะสาเร็จมันก่อนพระอาทิตย ์ขึน”
้ ฉี เหม่ยหลีกล่าวด ้วย
้ ยงประหม่า
นาเสี
 “เขาใช ้เวลาเพียงแค่สามวันในการหยั่งรู ้การจ ้องมองของมังกรที่
เป็ นเทคนิ ค ที่ลึก ลับ และซ บ
ั ซ ้อนอย่ า งมากส าหร บั มัง กรด ว้ ยกัน เอง
และเขาก็ใกล ้จะเข ้าสู่ระดับใหม่ของมันแล ้ว ข ้าสามารถบอกได ้เลยว่า
ความสามารถในการเข ้าใจของเขาเหมือนกับพระเจ ้าไม่มผ ี ดิ ...”

“ถ า้ หากจะให เ้ ปรีย บเที ย บละก็ ในตอนที่ ข า้ เข า้ สู่ ก ารหยั่งรู ้

เทคนิ คนี ้ ขา้ ตอ้ งใช ้เวลากว่าสามเดือนถึงจะสาเร็จการหยั่งรู ้ในครง้ั
นั้น”
่
“สะ...สามเดือ น?!” หวัง ซิวหยิ ง มองเธอด ว้ ยดวงตาที่เบิก กว า้ ง
เพราะเธอนึ กภาพไม่ออกเลยว่าจะมีใครนั่งอยู่กบ ่
ั ทีโดยไม่ ่
เคลือนไหว
อะไรเลยเป็ นเวลานานกว่าสามเดือน
 ตอนที่ 376 ความเชียวชาญระดั
่ บ3

่ งพูดกับฉี เหม่ยหลีกอ
“ข ้า...ข ้าจะกลับแล ้ว!” หวังซิวหยิ ่
่ นทีจะออก
จากเกมและหยิบโทรศัพท ์ขึนมา ้

่ บั สายอย่างรวดเร็วหลังจากเห็ นว่าหวังซิวห
"สวัสดี?" เหม่ยซิวร ่
ยิงเป็ นคนโทรมา

“นี่ เหม่ยซิว่ ฉั นมีข่าวดีจะมาบอก ฉั นคิดว่าหยวนจะเสร็จก่อน

้
พระอาทิตย ์จะขึนนะ” ่ งบอกข่าวนี กั
หวังซิวหยิ ้ บเหม่ยซิว่

้
"จริงงันหรอ?" ่
เหม่ยซิวถาม

“ใช่ และฉั น จะอยู่ ใ นเกมคื น นี ้เพื่ อแจ ง้ ให เ้ ขาทราบเกี่ยวกับ

่
เรืองราวทั ้
งหมด”
่ ง” เหม่ยซิวกล่
“ขอบคุณมากหวังซิวหยิ ่ าวกับเธอ

่ ควรท
“ไม่ตอ้ งคิดมากหรอก ฉันแค่ทาในสิงที ่ าก็เท่านั้น แลว้ ฉัน
จะโทรหาอีกครงนะ”้ั

หลังจากวางสายหวังซิวหยิ่ งก็กลับเข ้าสู่เกมและรอใหห้ ยวนเสร็จ

้
สินการหยั่ ้กับฉี เหม่ยหลีทอยู
งรู ี่ ่ข ้างๆเธอ

ในขณะเดียวกัน ภายในจิตใจของหยวนเขามองเห็นเพียงดวงตา
สีทองคู่หนึ่ งทีก
่ าลังจอ้ งมองมาทีเขาจากระยะไกล
่ และค่อยๆเขา้ มา
ใกล ้เขามากขึนเรื้ อยๆเมื
่ ่
อเขาจ ่ ้ันนานขึน้
้องมองดวงตาคูน
 ดวงตาคู่นีคล้ า้ ยกับดวงตาของฉี เหม่ยหลีแต่ก็ใหค้ วามรู ้สึกของ
ิ่
มังกรผูย้ งใหญ่ อก
ี ด ้วย
้ น ที่
แม้ว่า หยวนจะไม่ รู ้ตัว แต่เ ขาเฝ้ ามองตาคู่นี มาตลอดสามวั
ผ่านมา

ทันใดนั้นเสียงทีคุ
่ ้นเคยก็ดงั ขึนในจิ
้ ตใจของเขา
้
ติง!
่
<ความเขา้ ใจของคุณเกียวกั ึ้
บการจ ้องมองของมังกรดีขนอย่ าง
่ ้>
มากจากการหยังรู

<ความเขา้ ใจของคุณสาหรบั การจอ้ งมองของมังกรมาถึงระดับ

ใหม่แล ้ว>
่ นจากระดั
<ระดับความชานาญการจ ้องมองของมังกรเพิมขึ ้ บ (2)
→ (3)>

[การจ ้องมองของมังกร]

[อันดับ: โบราณ]
่
[ระดับความเชียวชาญ: 3]

[รายละเอียด: เทคนิ คทีสร ่ ้างขึนโดย

้ ่
'มังกรผูย้ ิงใหญ่ ' การจอ้ ง
มองเพียงครงเดี้ั ยวจะทาใหเ้ หล่าผูอ้ มตะโค ้งคานับและยังทาใหส้ วรรค ์
่
สันสะท ้านด ้วยความกลัว!]
 ้ ดวงตาสีทองคู่หนึ่ งภายในจิตใจ
หลังจากเสียงแจง้ เตือนดังขึน
ของหยวนก็คอ
่ ยๆปิ ดลงก่อนจะหายวับไป
้ งจากนั้น
หยวนค่อยๆลืมตาขึนหลั

“ขอแสดงความยินดีกบ ั การหยั่งรู ้ของเจ ้าด ้วยหยวน” ฉี เหม่ยหลี

้ สดใสบนใบหน้
ทักทายเขาด ้วยรอยยิมที ่ ่
าทีสวยงามของเธอ
่
“ฉี เหม่ยหลี? ข ้าเพิงประสบกั ่ ้อีกแล ้วหรอ?” เขาพึมพา
บการหยังรู
ด ้วยเสียงงุ นงง

“การหยั่งรู ้อีกแล ้ว? ข ้าไม่แปลกใจเลยทีการหยั

่ ่งรู ้ครงนี
้ั ไม่
้ ใช่ครง้ั
้ ขมขื
แรกของเจ ้า” ฉี เหม่ยหลีกล่าวด ้วยรอยยิมที ่ ่
นบนใบหน้ าของเธอ
้
“ข ้าอยู่ในสภาพนี มานานแค่
ไหนแล ้ว” หยวนถาม
่ เหม่ยหลีจะไดต้ อบคาถามนั้น หวังซิวหยิ
อย่างไรก็ตามก่อนทีฉี ่ ง
ก็ยน ้
ื ขึนและเดิ ่ จริงจังบนใบหน้าของเธอ
นเข ้ามาหาเขาด ้วยท่าทางทีดู
่
“หวังซิวหยิ ้
ง เกิดอะไรขึน?” หยวนถามเธอด ้วยน้าเสียงค่อนข ้าง
ประหม่าเพราะเธอเดินเข ้าหาเขาด ้วยท่าทางจริงจัง
่
“หยวน…หรือขา้ ควรเรียกเจ า้ ว่าหยูเทียน?” หวังซิวหยิ งพู ดกับ
เขา

“มะ...เมื่อกีเจ
้ า้ เรียกขา้ ว่าอะไรนะ?” ดวงตาของหยวนเบิกกวา้ ง
ด ว้ ยความตกใจเมื่ อได ย้ ิ น ชือจริ่ ง ของเขาออกมาจากปากของ
 ่
หวังซิวหยิ
ง เขาไม่คด ่
ิ ว่าเขาจะได ้ยินชือของเขาออกมาจากปากของ
เธอ

“ขา้ รู ้ความจริงแลว้ หยูเทียน ขา้ รู ้ว่าเจา้ คือผูเ้ ล่นหยวนมาตลอด

่ อนหน้านี ข
ข ้ารู ้สึกโง่จริงๆทีก่ ้ ้าจาเจ ้าไม่ได ้...” หวังซิวหยิ
่ งถอนหายใจ

“ยะ...ยังไง? เจ ้ารู ้ได ้ยังไง?” หยวนถามเธอ

่ ดเธอก็จาเขาไดจ้ ากรูปร่างหน้าตาของเขายังงันหรอ?
ในทีสุ ้ แต่
ถึงแม้รูปร่างหน้าตาของเขาในโลกนี จะคล้ า้ ยกับหน้าตาของเขาใน
โลกแห่ ง ความเป็ นจริง แต่ เ ธอก็ ไ ม่ ไ ด ม
้ ี ห ลัก ฐานว่ า เขาเป็ นคน
่ จากวิธพ
เดียวกัน! แต่เมือดู ่ ง เธอพูดเหมือนกับว่าเธอ
ี ูดของหวังซิวหยิ
มั่นใจในตัวตนของเขาอย่างมาก!
่ นคนบอกขา้
“ขา้ ขอยอมรบั ว่าขา้ ไม่ไดร้ ู ้ดว้ ยตัวเอง เหม่ยซิวเป็
่
เกียวกั ่ เอง”
บเรืองนี ้ ่ งกล่าว
หวังซิวหยิ
่ นคนบอกตัว ตนของข า้ กับ เจ า้ งั้นหรอ
“อะไรนะ! เหม่ ย ซิวเป็
เป็ นไปไม่ได!้ ” หยวนตกใจมากกว่าเดิมเมือเขาได ่ ่ น
้ยินว่าเหม่ยซิวเป็
่
คนบอกเรืองนี ้ บเธอ เขารู ้สึกว่าเขาถูกหักหลังเล็ กน้อยทีเหม่
กั ่ ยซิว่
เปิ ดเผยตัวตนของเขาใหก้ บ ั คนอืน ่ แม้ว่าบุคคลนั้ นจะเป็ นคนทีเขา
่
่ ก็
ไว ้ใจก็ตาม! และเรืองนี ้ ทาให ้เขารู ้สึกไม่สบายใจอย่างยิงด
่ ้วยเหตุผล
บางอย่าง
่ งวลแค่ไหนเพราะเจา้ ?” หวังซิวหยิ
“หืม! เจา้ รู ้ไหมว่าเหม่ยซิวกั ่ ง
กล่าว
 "อะไร?"

เมื่อเห็ นใบหน้าทีงงงวยของหยวน
่ ่
หวังซิวหยิ งจึงตัดสินใจบอก
ทุกอย่างแก่เขา

“เจ ้าอยู่ในการหยั่งรู ้มาสามวันแลว้ หยวน! นั่นหมายความว่าเจ ้า

ไม่ได ้ออกจากระบบมาสามวันแล ้ว!”

"อะไรนะ?!"

เมื่อหยวนเขา้ ใจถึงสถานการณ์ในตอนนี ้ หัวใจของเขาก็ดงลง

ิ่
ทันที

เขาอยู่ในเกมมาสามวันติดต่อกันแลว้ ! ไม่แปลกใจเลยว่าทาไม
่ งกังวล!
เหม่ยซิวถึ

“และเพราะว่าเธอไม่รู ้ว่าเจ ้ากาลังทาอะไรอยู่ เธอจึงบอกความจริง

่
เกียวกั บตัวตนของเจ ้ากับขา้ ตอนแรกขา้ ก็กงั วลมากเช่นกันเมือรู ่ ้ว่า
เจ า้ ไม่ ไ ด อ้ อกจากระบบมาสามวัน แล ว้ ข า้ ถึง ไปเยี่ยมเจ า้ ที่อพาร ์ต
่
เมนต ์เพือตรวจร่ างกายให ้กับเจ ้า!”
่
“สวรรค !์ ข า้ จะกลับ มาทัน ที! ข า้ ต อ้ งคุ ย กับ เหม่ ย ซิวโดยเร็ ว
่ ด!” หยวนพูดกับเธอโดยไม่รอคาตอบ เขาออกจากเกมทันที
ทีสุ
่ บสนของพวก
“เอ่อ...” ฉี เหม่ยหลีพูดไม่ออกเพราะบทสนทนาทีสั
เขาในตอนนี ้ แต่ เ มื่ อหยวนหายตัว ไป ค าถามของเธอก็ ห ายไป
เกือบจะเหมือนกับว่าเธอลืมเขาไปในทันที
 ่ หยวนเรียกหาเธอทันทีทเขากลั
“เหม่ยซิว!” ี่ บสูโ่ ลกแห่งความเป็ น
จริง

“หยวน! ในที่สุด นายก็ ก ลับ มา!” เหม่ ย ซิวถอนหายใจอย่

่ า งโล่
งอกหลังจากได ้ยินเสียงของเขาอีกครง้ั
้
“ฉั นเสียใจจริงๆ! ฉั นไม่เคยตังใจที ่
จะอยู
่ในเกมนานขนาดนี มา ้
ก่อนเลย! ฉันไดร้ บั การหยั่งรู ้อย่างกะทันหันอีกครง้ั ฉันไม่รู ้ตัวเลย!”
หยวนอธิบายกับเธอว่าทาไมเขาถึงไม่ได ้ออกจากระบบนานขนาดนี ้
่
“ไม่ เ ป็ นไร ไม่ ต อ้ งพู ด อะไรแล ว้ ฉั น ได ย้ ิน เรืองของนายมาจาก
่
หวังซิวหยิ ่
งแลว้ ฉันแค่โล่งใจทีนายไม่ ่ ดกับ
ไดเ้ ป็ นอะไร” เหม่ยซิวพู
เขา

“ถึง เธอจะพู ด แบบนั้ น…แต่ ฉั น ก็ ข อโทษจริง ๆที่ท าให เ้ ธอเป็ น

ห่วง!”

“มันก็คงจะโกหกถา้ จะบอกนายว่าฉั นไม่ไดก้ งั วลเลย แต่ก็ตอ้ ง

่
ขอบคุณหวังซิวหยิ ่
งทีบอกเรื ่
องราวของนายให ฉ
้ ันฟั ง ว่ามันไม่ไดม้ ี
้
เหตุการณ์เลวร ้ายอะไรเกิดขึน”
่
ในเวลาต่อมา เมือพวกเขาสงบลง ่ พูดว่า
เหม่ยซิวก็
้ งตาฉันแลว้ ฉันสัญญาว่าจะเก็บตัวตนของนายไวเ้ ป็ น
“ตอนนี ถึ
่
ความลับ แต่ฉันก็เปิ ดเผยตัวตนของนายกับหวังซิวหยิง…ฉันขอโทษ
...”
 ่
“เธอกาลังพูดเรืองอะไร เธอมีเหตุผลในการทาแบบนี ้ แม้ว่าใน
ตอนแรกฉันจะรู ้สึกถูกหักหลังนิ ดหน่ อย แต่ตอนนั้นฉันไม่รู ้อะไรเลย
้
แต่พอฉั นรู ้เหตุผลทังหมดแล ่ หยวน
ว้ ฉั นก็ไม่โทษเธอเลยเหม่ยซิว”
บอกกับเธอ
่ ด
“โอเค...” เหม่ยซิวพู

ี่
ไม่กนาที
ตอ ่
่ มา เหม่ยซิวถามเขาว่
า

“ร่างกายนายเป็ นยังไงบ ้าง นายรู ้สึกหิวไหม นายไม่ได ้กินอะไรมา

สามวันแล ้ว”

“พอเธอพูดถึงมัน ฉันก็รู ้สึกหิวนิ ดหน่ อยแล ้ว”

๋
“ฉันจะไปทากับข ้าวเดียวนี ”้ เหม่ยซิวพู
่ ดก่อนจะออกไปข ้างนอก
่
เพือเตรียมอาหารเช ้า
 ตอนที่ 377 เสือคลุ
้ มมังกรทอง

หลังจากทาอาหารเช ้าเป็ นจานวนมากใหก้ บ ั หยวน เพราะหยวน

ไม่ ไ ด ก
้ น ่ ค่อ ยๆป้ อนอาหารให ้
ิ อะไรเลยเป็ นเวลาสามวัน เหม่ ย ซิวก็
หยวน
่ า
ต่อมาหลังอาหารเช ้าหยวนก็พูดกับเหม่ยซิวว่
้ นน่ าจะกลับไปทีดิ
“วันนี ฉั ่ นแดนลึกลับ”

จากนั้ นเขาก็ ก ลับ เข า้ ไปในเกมในขณะที่เหม่ ย ซิวไปท

่ าความ
่
สะอาดจานทีหยวนกิ นอาหารเช ้า
่ งพูดกับเขา
"ยินดีต ้อนร ับกลับ" หวังซิวหยิ
่ ้างปัญหาให ้พวกเจ ้าทังสองคน
“ข ้าขอโทษจริงๆทีสร ้ ่ ง”
หวังซิวหยิ
หยวนกล่าว
้
“อย่าไปสนใจมันเลยมันผ่านไปแลว้ ยังไงก็ตามตอนนี วงแหวน
่
เคลือนย ่ นแดนลึกลับไดท้ ุก
า้ ยพร ้อมแลว้ และเราสามารถกลับไปทีดิ
่ เราต
เมือที ่ ้องการ”

หยวนพยักหน้าและกล่าวว่า

“ข ้าขอเวลาอีกสักสองสามนาทีกอ ่ ้าจะไป”
่ นทีข

จากนั้นเขาก็หน
ั ไปมองฉี เหม่ยหลีและพูดกับเธอว่า
 "ขอบคุณที่ตอ้ นร บั ขา้ อย่า งดี ทังยั
้ งช่ว ยขา้ ฝึ กฝนมากมายอีก
ด ้วย”

ิ้
ฉี เหม่ยหลียมและกล่
าวว่า

“เจา้ สามารถขอบคุณขา้ ดว้ ยการกลับมาทีนี ่ ่ อีกครงในอนาคต

้ั
เพื่อที่เราจะได ม้ าเล่น ด ว้ ยกัน อีก คร ง้ั ยัง มีส ถานที่อีก มากมายที่ข า้
อยากจะพาเจ ้าไปดูในโลกใบนี ”้
่ ่ อีกครง้ั แต่ครงนี
“ข ้าก็อยากกลับมาทีนี ้ั ข้ ้ามาทีนี
่ ่ โดยบังเอิญข ้าก็
เลย...”
่ ่ ไดส้ ก
“หากเจา้ มาทีนี ้ั
ั ครง...เจ ่ ่ ไดอ้ ก
้าจะตอ้ งมาทีนี ้ั สอง
ี เป็ นครงที ่
่ าเจ ้าจะต ้องกลับมาได ้แน่ ” ฉี เหม่ยหลีกล่าวกับ
อย่างแน่ นอน ข ้าเชือว่
เขา

หยวนพยักหน้า

“ไปหาท่ า นพ่ อ ของข า้ เพื่ อที่ เขาจะได เ้ ปิ ดใช ง้ านวงแหวน

่
เคลือนย ้ายให ้กับเจ ้า”

หยวนและหวัง ซิ่วหยิ ง ได ต
้ ิ ด ตามฉี เหม่ ย หลี เ พื่ อไปพบกับ
จักรพรรดิมงั กร
้ ่ ้ของเจ ้าแล ้วเหรอ?”
“อะไรนะ เจ ้าเสร็จสินการหยั
งรู

ตามที่คาดไว จ้ ก
ั รพรรดิม งั กรประหลาดใจเป็ นอย่ า งมากที่เห็ น
่ นอย่
หยวนตืนขึ ้ างรวดเร็ว
 ่
หลัง จากจัก รพรรดิม งั กรตกใจกับ เรืองของหยวนแล ว้ เขาก็ พ า
่
หยวนและหวังซิวหยิ ง ไปที่วงแหวนเคลือนย
่ ่ นอัน เดีย วกับ ที่
า้ ยซึงเป็
พวกเขามาในโลกใบนี ้
่ ้พบกับเจ ้าสองคน มันเหมือนกับการทีข
“เราดีใจมากทีได ่ ้าได ้เจอ
อะไรใหม่ๆในชีวต ่ าเบือหน่
ิ ทีน่ ่ ายของเรา” จักรพรรดิมงั กรกล่าวและ
กล่าวต่อว่า
่ ่ นะ”
“หากเจ ้ามีโอกาส เจ ้าก็กลับมาทีนี

“ข ้าจะพยายาม” หยวนพยักหน้า
้ า้ ไปยืนบนวงแหวนเคลือนย
"ดี งันเจ ่ า้ ยสิ” จักรพรรดิมงั กรบอก
พวกเขา
่
หยวนและหวังซิวหยิงทาตามคาพูดของจักรพรรดิมงั กรและก ้าว
่
เข ้าไปในวงแหวนเคลือนย ้าย
๋
"เดียวก่ ้ นที
อน!" จูๆ่ ฉี เหม่ยหลีก็พูดขึนทั

“ก่อนเจ ้าจะไปข ้ามีของขวัญเล็กๆน้อยๆใหเ้ จ ้า” จากนั้นเธอก็ยน

ื่
กระเป๋ าเก็บของใบหนึ่ งให ้กับหยวน
่ ดตอนนี ”้ เธอพูดหลังจากนั้น
“อย่าเพิงเปิ

“ขอบคุณมากนะ” หยวนกล่าวหลังจากร ับกระเป๋ ามา

่ ง” ฉี เหม่ยหลีมอบกระเป๋ าเก็บของใหเ้ ธอ
“เจ ้าก็เช่นกัน หวังซิวหยิ
ด ้วย
 "ขะ...ขอบคุณมาก!" หวังซิวหยิ่ งร ับกระเป๋ ามาด ้วยความยินดีและ
สงสัยว่ามีอะไรอยู่ข ้างในกันแน่
่
“ขา้ จะเปิ ดใช ้งานวงแหวนเคลือนย า้ ยเดี๋ยวนี ”้ จัก รพรรดิมงั กร
กล่าว

"ลาก่อนทุกคน!" หยวนกล่าวกับราชวงศ ์มังกรทุกคน

"ลาก่อน!"
้
“โชคดีนะทังสองคน” จักรพรรดินีมงั กรกล่าวกับพวกเขา

"ไว ้เจอกันนะ!" ฉี เหม่ยหลีกล่าว

จากนั้ นจัก รพรรดิม ัง กรก็ ห ยดเลือ ดหนึ่ งหยดลงบนวงแหวน

่
เคลือนย ้าย ทาให ้มันเปล่งแสงประกายเจิดจ ้า

ไม่กวิี่ นาทีต่อมาความรู ้สึกทีคุ

่ น้ เคยก็ปกคลุมหยวนและหวังซิวห
่
ยิง ขณะที่พวกเขาหายตัว ไปจากวงแหวนเคลือนย ่ า้ ยและออกจาก
เมืองมังกรโบราณ

ทัน ใดนั้ นเสาแห่ ง แสงที่สวยงามก็ ป รากฏขึน

้ มัน ทะลวงสรวง
่
สวรรค ์เหมือนกับในตอนแรกทีเขามายั งเมืองมังกรโบราณ

ในขณะเดียวกัน ในสวรรค ์วิญญาณเสาแห่งแสงเสน ้ เดียวกันก็

้
ปรากฏขึนจากสวรรค ์และพุ่งลงไปทีพื่ น ้ ทิศทางของเสาแห่งแสงตรง
้ มั
ข ้ามกับรูปแบบก่อนหน้านี ที ่ นเกิดขึน้
 เสาแห่ ง แสงนี ้ปรากฏขึนในสวรรค
้ ้
เ์ บืองล่ า งโดยมุ่ ง ตรงไปยัง
ดินแดนลึกลับ

้ มที่อยู่น อกดิน แดนลึก ลับ ต่า งตกตะลึง เมื่อพวกเขาเห็ นเสา

ผู ช
แห่งแสงอีกครง้ั
้ นเกิดบา้ อะไรขึน!”
“คราวนี มั ้ มีคนอุทานดว้ ยความหงุ ดหงิดของ
เขา

่ นึ่ งก่อนจะหายวับไป
เสาแห่งแสงปรากฏอยู่ครูห
่
ภายในดิน แดนลึก ลับ หยวนและหวัง ซิวหยิ ง ก็ ก ลับ มาที่ช น
้ั 10
ของเจดีย ์ลึกลับ
่
“เรากลับ มาแล ว้ จริง ๆ…” หวัง ซิวหยิ ง ถอนหายใจด ว้ ยความโล่
่ ดพวกเขาก็กลับมาทีดิ
งอกหลังจากรู ้ว่าในทีสุ ่ นแดนลึกลับแล ้ว

้
"ดูเหมือนว่าจะเป็ นยังงันนะ" หยวนพยักหน้า
้ั กั
“รีบลงจากชนนี ้ นเถอะ เผือว่
่ าวงแหวนเคลือนย
่ า้ ยนั้นมันจะเปิ ด
้ั หวังซิวหยิ
ใช ้งานอีกครง” ่ งพูดกับเขา

้
หยวนพยักหน้าและทังสองก็ ่ นเก
ลงไปทีช ้ั ้า

่ นเก
ทีช ้ั ้าหวังซิวหยิ
่ งนั่งบนเตียงแข็งและเปิ ดกระเป๋ าเก็บของเพือดู
่
ว่า มีอ ะไรอยู่ ข า้ งใน เพราะความอยากรู ้อยากเห็ น ของเธอได ม้ าถึง
จุดสูงสุดนานแล ้ว
 ่
“ว า้ ว ข า้ งในกระเป๋ ามีหิน วิญ ญาณเยอะแยะเลย!” หวัง ซิวหยิ ง
้ ยงประหลาดใจ
อุทานด ้วยนาเสี

"จริงหรอ?"

หยวนมองเธอด ้วยความสนใจ
้ หน
“ในนี มี ิ วิญญาณอย่างน้อย 1,000 ก ้อน! ถา้ ขา้ จาไม่ผิด หิน
วิญญาณแต่ละก ้อนมีมูลค่า 10,000 เหรียญทอง! นั่นหมายความว่า
ตอนนี ข ้ า้ มี 10 ลา้ นเหรียญทองแลว้ !” หวังซิวหยิ
่ งตกใจกับความมั่ง
่ มาอย่
คังที ่ างกะทันหันของเธอ
่ งถามเขา
“แล ้วเจ ้าล่ะหยวน” หวังซิวหยิ

"ข ้าขอดูกอ
่ น..."
่
หยวนมองเข ้าไปในกระเป๋ าเก็บของทีเขาได ้ร ับมา

“เจา้ พูดถูก ในกระเป๋ าของขา้ ก็มีหินวิญญาณประมาณ 1,000

ก ้อนเหมือนกัน แต่มน ่
ั ยังมีอย่างอืนอยู
่อก
ี ...”

จากนั้ นหยวนก็ ห ยิ บ ผ้า คลุ ม สีด าสลับ ทองที่มี ล วดลายมัง กร

่
ออกมาจากกระเป๋ าเก็บของทีเขาได ้ร ับมา
้
“ว า้ ว เสือคลุ ้ เ ท่ ม ากเลย มัน คล า้ ยกับ ผ้า คลุม ที่จัก รพรรดิ
ม นี ดู
่ งกล่าว
มังกรสวมอยู่” หวังซิวหยิ
้
[เสือคลุ
มมังกรทอง]
 [ระดับ: เทพ]

[ระดับ: สูงสุด]

[ต ้องการความแข็งแกร่งทางจิต: 50,000 หน่ วย]

[ต ้องการความแข็งแกร่งของวิญญาณ: 50,000 หน่ วย]

้
[รายละเอีย ด: เสือคลุ ้ ม ที่ถู ก สืบ ทอดและสวมโดย
ม แบบดังเดิ
ราชวงศ ์มังกร เพิ่มเสน่ ห ์ 100 หน่ วย และโชค 50 หน่ วยเมื่อสวมใส่
้ งได ้ร ับทักษะ ‘การต ้านทานกายภาพระดับสูง’ และ ‘การต ้านทาน
ทังยั
่
ทางจิตระดับสูง’ จะได ้ร ับทักษะติดตัว ‘กลินอายมั ่
งกร’ เมือสวมใส่
]
้
“เสือคลุ ้ นสมบัตริ ะดับพระเจ ้างันหรอ…?”
่มนี เป็ ้ หยวนพึมพาด ้วย
้ ยงงุ นงงขณะทีเขามองที
นาเสี ่ ่ อคลุ
เสื ้ มมังกรทอง
่
“หยวน มีขอ้ ความติดอยู่ดว้ ย” หวังซิวหยิ ้ แผ่
งชีไปที ่ นกระดาษที่
้
โผล่ออกมาจากกระเป๋ าเสือคลุมมังกรทอง
้
หยวนหยิบมันขึนมาอ่
าน
้ าของเจ ้าดูเล็กไปหน่ อยสาหรบั ขนาดตัวของเจ ้า ดังนั้นข ้า
[เสือผ้
จึง เลือ กชุด ใหม่ ใ ห เ้ จ า้ ข า้ คิด ว่า มัน เหมาะกับ เจ า้ ดี ไว เ้ จอกัน นะ ฉี
เหม่ยหลี]
่ งยิม้
“ช่างเป็ นคนช่างคิดจริงๆ” หวังซิวหยิ

หยวนหัวเราะแล ้วพูดว่า
 “ในอนาคตข ้าจะต ้องหาทางกลับไปทีเมื ่ องมังกรโบราณเพือตอบ
่
่ ๆทีข
แทนสิงดี ่ ้าได ้ร ับจากทีนั
่ ่ นอย่างแน่ นอน”
 ตอนที่ 378 ออกจากเจดีย ์ลึกลับ

่
“มันเป็ นเรืองยากที ่
จะหาทางตอบแทนสิ ่ ๆทีข
งดี ่ า้ ไดร้ บั จากทีนั
่ ่น
่ เหม่ยหลีให ้ข ้ามามันเป็ นสมบัตริ ะดับเทพ...” หยวนพึมพา
เพราะทีฉี
๋
“เดียวก่ ้
อน…เสือคลุ ้ นคือสมบัตริ ะดับเทพหรอ?” ดวงตา
มตัวนี มั
่ งเบิกกว ้างด ้วยความตกใจหลังจากได ้ยินเรืองนี
ของหวังซิวหยิ ่ ้

"ใช่" หยวนพยักหน้า
่
หวังซิวหยิ ่ ้ว่าองค ์หญิงมังกรใหส้ มบัตริ ะดับเทพ
งพูดไม่ออกเมือรู
ั หยวน เพราะนั้ นหมายความว่าองค ์หญิงมังกรรกั เขาอย่างสุด
ใหก้ บ
่
หัวใจจนถึงขนาดทีเธอยอมมอบสมบั ตป
ิ ระจาราชวงศ ์มังกรให ้เขาเลย
ทีเดียว!
่ ๋
“ข ้าจะเปลียนเดี
ยวนี ”้ หยวนกล่าวต่อ
่ งหันกลับมาเพือให
“ตกลง...” หวังซิวหยิ ่ ้ความเป็ นส่วนตัวกับเขา

ี่
ไม่กนาที
ตอ่ มา หยวนก็พูดว่า

“ข ้าเสร็จแล ้ว”
่
หวัง ซิวหยิ ง หัน หลัง กลับ หลัง จากได ย้ ิ น ค าพู ด ของเขา และ
รูปลักษณ์ใหม่ของหยวนก็ทาใหเ้ ธอตกตะลึง เพราะเขาดูหล่อและมี
่ ่ อเขาสวมเสื อคลุ
เสน่ ห อ์ ย่ า งไม่ น่ าเชือเมื ้ ม มัง กรทองนี ้ เกือ บจะ
เหมือนกับว่าเขาเป็ นหนึ่ งในราชวงศ ์มังกรจริงๆ
 ถ า้ เธอไม่ รู ว้ ่ า เขาเป็ นใคร เธอคงจะเข า้ ใจผิ ด คิด ว่ า เขาเป็ น
่
ราชวงศ ์มังกรแน่ นอน ยังไม่ตอ้ งพูดถึงกลินอายที ่ ออกมารอบๆตัว
แผ่
ของเขาในตอนนี อี ้ กด ้วย

“หยวน เจ า้ ท าให ข
้ า้ รู ส้ ึก เหมื อ นว่ า เจ า้ เป็ นคนในเมื อ งมัง กร
โบราณเลย ราวกับว่าตอนนี เจ ้ ้ากลายเป็ นมังกรไปแลว้ ” หวังซิวหยิ ่ ง
กล่าว

“นั่นอาจจะเป็ นเพราะ ‘กลินอายมั

่ ้ มตัวนี ”้
งกร’ จากเสือคลุ
่
“กลินอายมั ้
งกร? มันทาให ้พลังของเจ ้าคล ้ายมังกรงันหรอ?”

"อะไรทานองนั้น"

“ช่า งเป็ นทัก ษะที่แสนสะดวก ข า้ คิด ว่า ที่เธอมอบเสือคลุ ้ ม ตัว นี ้

ให ก ั เจ า้ ก็ เ พื่อให เ้ จ า้ สามารถใช ้การจ อ้ งมองของมัง กรได อ้ ย่ า ง
้ บ
ปลอดภัย มากยิ่งขึน ้ เพราะหากเจ า้ ยัง สวมเสือคลุ
้ ม ตัว นั้ น เจ า้ จะ
สามารถใช ้การจ อ้ งมองของมัง กรได อ้ ย่ า งไม่ ต อ้ งกัง วลว่า ราชวงศ ์
่
มังกรอืนๆจะมาสร ้างปัญหาให ้เจ ้าเพราะเจ ้าเป็ นมนุ ษย ์”
่ ้นเลย! เจ ้าพูดถูกหวังซิวหยิ
“โอ ้! ข ้าไม่ได ้คิดถึงเรืองนั ่ ง! ตราบใด
ทีข ่ ้าสวมเสือคลุ
้ มนี ้ ข ้าก็จะกลายเป็ น ‘มังกร’ ทาให ้ข ้าสามารถใช ้การ
จ อ้ งมองของมัง กรได อ้ ย่ า งเปิ ดเผยมากขึน!” ้ หยวนพู ด ด ว้ ยความ
่
ตืนเต ้น
่
“องค ์หญิงมังกรก็ชา่ งคิดจริงๆ ข ้าชืนชมเธอมากขึ ้ อยๆแล
นเรื ่ ้วสิ”

"ข ้าก็เช่นกัน!" หยวนเห็นด ้วย

 ่ ่ หรือยัง” เธอถามเขาหลังจากนั้น
“เจ ้าพร ้อมจะออกจากทีนี

หยวนพยักหน้า
้ การแจ ้งเตือนปรากฏขึนต่
ขณะนี มี ้ อหน้าหยวนมากมาย

<ฉี เหม่ยหลีถก ่
ู เพิมในความสั
มพันธ ์ของคุณแล ้ว!>
่ นเป็
<ระดับความสัมพันธ ์ของฉี เหม่ยหลีเพิมขึ ้ นคนรู ้จัก!>

่ นเป็
<ระดับความสัมพันธ ์ของฉี เหม่ยหลีเพิมขึ ้ นเพือนแล
่ ้ว!>

<ราชวงศ ์มังกรฉี ถก ่
ู เพิมในสมาคมของคุ
ณแล ้ว!

<เ นื่ อ ง จ า ก ก า ร ก ร ะ ท า ข อ ง คุ ณ ที่ 'เ มื อ ง มั ง ก ร โ บ ร า ณ ’

ความสัมพันธ ์ของคุณกับราชวงศ ์มังกรฉี เพิมขึ ่ นอย่้ างมาก!>

<เนื่ องจากการกระทาของคุณที่ 'เมืองมังกรโบราณ' ชือเสี

่ ยง
่ น้ 50 หน่ วย!>
ของคุณเพิมขึ

‘ระบบความสัม พัน ธ ?์ นานมากแล ว้ ที่ ข า้ ได เ้ ห็ น มัน เป็ นคร ง้ั

สุ ด ท า้ ย ข า้ สงสัย ว่ า มัน ท างานยัง ไงกัน แน่ ...’ หยวนคิด กับ ตัว เอง
เพราะครงสุ ้ั ดทา้ ยทีระบบความสั
่ มพันธ ์ของเขาทางานคือในตอนที่
เขาอยู่ทเมืี่ องแปง
่ งเรียกเขาเมื่อเขายืนอยู่กบ
"หยวน?" หวังซิวหยิ ่ ว้ ยใบหน้าที่
ั ทีด
งุ นงง

“ขอโทษ ข ้ากาลังไป”
 ้
ทังสองเดิ
นลงไปข ้างล่างของเจดีย ์ลึกลับ

ก่อนออกจากเจดีย ์ลึกลับหยวนกล่าวว่า

"ให ้ข ้าสวมหน้ากากก่อน"
่ งพยักหน้าและมองดูเขาสวมหน้ากากสีดาทีเขากั
หวังซิวหยิ ่ บเสือ้
คลุมสีดาสลับทองของเขาอย่างสมบูรณ์แบบ

"ข ้าพร ้อมแล ้ว"

้
ทังสองเดิ ึ่ นถูกเปิ ดออกโดยอัตโนมัติ
นเข ้าไปใกล ้ประตูซงมั
่ อส่วนใหญ่
ในขณะเดียวกัน ภายนอกเจดีย ์ลึกลับผูเ้ ข ้าร่วมทีเหลื
้ ารวมตัว กัน ที่นั่ นแล ว้ และพวกเขาทั้งหมดตกลงที่จะท างาน
ได ม
่ ้นหาว่าพวกเขาจะเปิ ดเจดีย ์ลึกลับได ้อย่างไร
ร่วมกันเพือค

อย่า งไรก็ ตามหนึ่ งสัป ดาห ์ผ่ า นไปโดยที่ไม่ มีความคืบ หน้า ใดๆ
เลย เพราะเจดีย ์ลึกลับก็ยงั คงปิ ดอยู่เช่นเดิมและไม่มใี ครสามารถเปิ ด
มันได ้

“แสงเมือกี้ นี้ มั
้ น คือ อะไรกัน แน่ ? นั่ นเป็ นคร งที
้ั ่สองที่ข า้ เห็ น มัน
แล ้ว!” หนึ่ งในนั้นถามเมือจู่ ่ๆก็มเี สาแห่งแสงตกลงมาจากฟากฟ้ าและ
่ ย ์ลึกลับ
พุ่งลงไปทีเจดี

“ข ้าก็ไม่รู ้ แต่มน ่
ั จะต ้องเกียวข ่ อย่
้องกับสถานทีนี ้ างแน่ นอน หาก
เรารู ้ว่ามันคืออะไร บางทีน่ ันอาจเป็ นกุญแจสาคัญในการเปิ ดสถานที่
บ ้าๆนี่ !” อีกคนหนึ่ งกล่าวว่า
 “แต่เราไดค้ น ้ ว้ แลว้ เราจะทาอะไร
้ ทุกซอกทุกมุมในบริเวณนี แล
้
ได ้อีกงันหรอ”

"ค ้นหาต่อไป มันต ้องมีวธิ เี ปิ ดประตูอยู่แน่ นอน!"

ในขณะที่ผู เ้ ข า้ ร่ว มทุ ก คนพยายามท าทุ ก อย่ า งเพื่อเปิ ดเจดีย ์

ลึกลับใหไ้ ด ้ พวกเขาไม่รู ้เลยว่ามีบุคคลสามคนไดด้ ูการกระทาของ
พวกเขาทุกอย่างในช่วงสัปดาห ์ทีผ่ ่ านมาจากบนท ้องฟ้ า

“ดูคนสกปรกพวกนี สิ ้ พวกเขากล ้าดียงั ไงถึงมาทาให ้เจดีย ์ลึกลับ

ของท่านจักรพรรดิแปดเปื ้ อนแบบนี !้ ถา้ ขา้ ทาได ้ ขา้ จะขา้ พวกเขา
ทุกคน เพราะพวกเขาไม่เคารพพืนที ้ ศั
่ กดิสิ์ ทธิของพวกเราเลย!”
์ ปู่
หลานพึมพาด ้วยเสียงทีน่่ าร ังเกียจ
้ั
“ใจเย็นๆตาเฒ่า เจ ้าจะอายุสนลงหากเจ ่ าพวกนี ”้ ย่า
้าโกรธคนงีเง่
หลานส่ายหัว
้
นั บ ตังแต่ ห ยวนเสีย ชีวิต ปู่ หลานก็ ท าเหมือ นคนแก่ที่ไม่ พ อใจ
่
อะไรสักอย่างไม่เว ้นแม้แต่เรืองเล็ กๆน้อยๆก็ตาม

“เสาแห่งแสงนั่นมันคืออะไรกันแน่ ? ขา้ ไม่เคยเห็ นอะไรแบบนี มา

้
๋ งกล่
ก่อนเลย” หลานอิงอิ ๋ าวครูต่ อ
่ มา
้ั
“ไม่ รู ้สิ เป็ นคร งแรกที ่ขา้ ไดเ้ ห็ นปรากฏการณ์แบบนี ้ หวังว่า คง
ไม่ใช่สญ
ั ญาณทีไม่ ่ ดน ี ะ...” ปู่ หลานพูด

ในขณะนั้นเอง หนึ่ งในผูเ้ ข ้าร่วมทีนั

่ ่ นก็ตะโกนด ้วยเสียงตกใจว่า
 "ดะ...ดูส!ิ ประตูกาลังเปิ ด!"

"อะไรนะ?!"
่ ่ นหันไปมองเจดีย ์ลึกลับทันที และแน่ นอนว่าประตูก็เปิ ด
ทุกคนทีนั
ออกจริงๆ

"จะ...เจดีย ์ลึกลับเปิ ดออกได ้ยังไง?"

แม้แต่ตระกูลหลานบนท ้องฟ้ าก็ยงั รู ้สึกสับสนกับเหตุการณ์นี ้

“ข า้ จะลงไปที่นั่ น! ข า้ ไม่ ส ามารถปล่ อ ยให เ้ ท า้ สกปรกของคน

นอกก ้าวเข ้าไปในบ ้านของท่านจักรพรรดิได ้!” ปู่ หลานกล่าว
่
และในขณะทีเขาเตรี ่
ยมจะลงมาจากทอ้ งฟ้ า การเคลือนไหวของ
เขาก็หยุดลงเมื่อเขาสังเกตเห็ นร่างสองร่างกาลังเดินออกจากเจดีย ์
ลึกลับ

คนแรกที่ออกมาเป็ นสาวสวยที่มีฐ านการบ่ ม เพาะอยู่ ใ นระดับ

นักรบวิญญาณ คนทีสองคื่ ่
อบุคคลทีสวมหน้ ากากสีดาซึงเปล่่ งกลิน่
อายที่ท าให ค ่
้ นรอบข า้ งรู ้สึก ชืนชมเขาอย่ า งไม่ มีเ งื่อนไข เกือ บจะ
่
เหมือนกับว่าเขาเป็ นราชวงศ ์ทีมาจากที ่
ไหนสักแห่ง

“คนพวกนั้ นเป็ นใคร! และพวกเขาออกมาจากเจดีย ล์ ึก ลับ ได ้

ยังไง!” ปู่ หลานรู ้สึกงุ นงงกับการปรากฏตัวอย่างลึกลับของพวกเขา
โดยเฉพาะอย่างยิงเมื ่ อเขาเห็
่ ่
นคนทีสวมหน้ ้
ากากสีดาและเสือคลุมตัว
นั้น เขารู ้สึกราวกับว่ากลินอายที
่ ่
คนๆนั ้นปล่อยออกมาคลา้ ยกับสัตว ์
่
ร ้ายแทนทีจะเป็ นมนุ ษย ์
 "ฮะ...เฮ้ เจ ้าสองคนเป็ นใครกัน! และเจ ้าอยู่ในเจดีย ์ลึกลับมานาน
่ นอยู่ทนั
แค่ไหนแล ้ว!" ผูเ้ ข ้าร่วมทียื ี่ ่ นถามพวกเขา
๋
“เดียวก่ อน! ขา้ จาเจา้ ได!้ เจา้ คือผูร้ กั ษาหวังจากหุบเขาโอสถ”
หนึ่ งในผูเ้ ข ้าร่วมทีเป็
่ นผูเ้ ล่นยังจาใบหน้าทีสวยงามของหวั
่ ่ งได ้
งซิวหยิ
่ ่ มีคนเยอะแยะเลย...” หวังซิวหยิ
“วา้ ว...ทีนี ่ ่ นพวก
งประลาดใจทีเห็
เขามากมายขนาดนี ้ เพราะเธอไม่ได ้คาดหวังว่าจะถูกรายล ้อมไปด ้วย
้ ออกมาจากเจดีย ์ลึกลับ
ผูค้ นตังแต่

“อะไรนะ! นี่ หมายความว่ า เจ า้ ก็ เ ป็ นหนึ่ งในผู เ้ ข า้ ร่ว มดิน แดน

้
ลึกลับดว้ ยงันหรอ! ่
เจา้ เขา้ ไปในเจดีย ์ลึกลับไดย้ งั ไง!” ผูเ้ ขา้ ร่วมเริม
้ าถามกับเธอทันที
ตังค
่
“เอ๊ะ…” หวังซิวหยิ ่
งก ้าวถอยหลังสองสามก ้าวจนกระทังเธอมายื
น
อยู่ข ้างหลังหยวน

“ตอบเราสิ! เจา้ เขา้ ไปในเจดีย ์ลึกลับไดย้ งั ไง และเจา้ สองคนอยู่

ข ้างในมานานแค่ไหนแล ้ว!” ผูเ้ ข ้าร่วมรายล ้อมพวกเขาอย่างช ้าๆและ
่ ให ้พวกเขาหลบหนี
ปิ ดเส ้นทางของพวกเขาไว ้เพือไม่
้
"พวกเจ า้ ทังหมดเป็ นผู เ้ ข า้ ร่ว มใช่หรือ เปล่า ?" หยวนถามพวก
้ ยงต่าๆ
เขาด ้วยนาเสี

"ถูกตัอง!" หนึ่ งในนั้นตอบ

"ดี"
 ้
หยวนไม่ได ้พูดอะไรอีกและเรียกดาบเทพสวรรค ์ขึนมา เขาแสดง
้
ให ้เห็นถึงความตังใจในสิ ่ เขาจะท
งที ่ าอย่างช ัดเจน
๋ ๋
“เดียว-เดี
ยวก่อน! หน้ากากนั่น! ดาบนั่น! เจ ้าคือสัตว ์ประหลาด
จากวิหารแก่นมังกร!”
่
ผู เ้ ข า้ ร่ว มบางคนเชือมโยงจุ ด ต่า งๆอย่ า งรวดเร็ว และร บ
ั รู ้ได ถ้ ึง
ตัวตนของเขา

“ดาบเล่ม นั้ น! เป็ นไปไม่ ไ ด !้ ” ดวงตาของปู่ หลานเกือ บจะหลุด

ออกจากเบา้ เมื่อเขาเห็ นดาบเทพสวรรค ์ทีอยู ่ ่ในกามือของชายสวม
หน้ากาก

"หยวน?! เขายังมีชวี ต ้ั
ิ อยู่งนเหรอ!” ๋ งปิ
๋ ดปากของเธอ
หลานอิงอิ
ด ว้ ยความตกใจ น้าตาของเธอเริมไหลออกมาจากดวงตาของเธอ
่
ทันที เมื่อเธอตระหนั ก ไดว้ ่า เขารอดชีวิตจากการระเบิด แกนปี ศาจ
ของราชาปี ศาจ!
 ตอนที่ 379 ความงามทีตกลงมาจากฟากฟ้
่ า

“จะ...เจ า้ คิดว่า เจ า้ ก าลังทาอะไรอยู่” ผู เ้ ขา้ ร่ว มที่นั่ นมองหยวน

ด ว้ ยท่ า ทางประหม่ า เมื่อพวกเขาเห็ น ว่ า หยวนหยิบ อาวุ ธ ของเขา
้
ขึนมาทั นที

“มะ...มาคุย กัน ก่อ น ตกลงไหม ไม่ จ าเป็ นต อ้ งมีก ารนองเลือ ด

้
อย่างไร ้จุดหมายหรอก...พวกเราทังหมดเข ่ ่ ด ้วยกัน...”
้ามาทีนี

อย่ า งไรก็ ต ามหยวนไม่ ส นใจพวกเขาทุ ก คนและยกดาบเทพ

้
สวรรค ์ขึนไปในอากาศ
่ เขาจะฆ่าพวกเราทุกคน!” จูๆ่ ผูเ้ ข ้าร่วมคนหนึ่ งก็ตะโกน
“วะ...วิง!
ขึน้

“ให ต ้
้ ายสิเ จ า้ คนขีขลาด! ี่
ดูสิว่า พวกเรามีก คนและเขามี ี่
ก คน!
พวกเราไม่ จ าเป็ นต อ้ งวิ่ ง! อย่ า ลื ม ว่ า เขาไม่ ไ ด เ้ ป็ นผู เ้ ชียวชาญ
่
วิญญาณอีกแล ้วในโลกใบนี !้ เราสามารถสู ้กับเขาได ้!” ผูเ้ ข ้าร่วมอีก
คนปฏิเสธแม้วา่ กระทังช่ ักชวนให ้คนอืนๆร่ ่ วมสู ้กับหยวน

"ดะ...ได ้! ไปจับเขาซะ! พวกเราทุกคนช่วยกัน! ไม่มท ่

ี างทีเขาจะ
เอาชนะพวกเราหลายคนได ้ในครงเดี ้ั ยวหรอก!"

่ ่ นเตรียมพร ้อมสาหรบั การต่อสู ้ แต่ไม่มใี ครกล ้าเขา้

ผูเ้ ขา้ ร่วมทีนั
ใกล ้หยวนก่อน

หยวนหลับตาและสูดหายใจเข ้าลึกๆ
 ่
เมือเขาลื ้
มตาขึนมาก็ ่ เวณนั้นทันที
มแี สงสีทองปกคลุมไปทัวบริ

[ขอบเขตสวรรค ์!]

บริเวณรอบๆตัวของหยวนในตอนนี มี ้ แรงกดดันบางอย่างทาให ้
้
ผูเ้ ข ้าร่วมทังหมดรู ้สึกราวกับว่าพวกเขากาลังแบกภูเขาเอาไว ้บนหลัง
ของพวกเขาเอง ท าให พ ้ วกเขาไม่ ส ามารถเคลื่อนไหวร่า งกายได ้
อย่างสมบูรณ์

“อะ...อะไรเนี่ ย! ข ้าขยับร่างกายไม่ได ้เลย!”

้
ผูเ้ ขา้ ร่วมทีละคนๆ ค่อยๆย่อตัวลงจนเข่าของพวกเขาแตะพืนใน
่ ด
ทีสุ

เวลาผ่านไปเพียงครูเ่ ดียวเท่านั้น ทุกคนทีอยู

่ ่ทนั
ี่ ่ นก็คกุ เข่าลงราว
กับว่าพวกเขากาลังคุกเข่าเพือต ่ ้อนร ับเจ ้านายของพวกเขาอยู่ ถ ้าไม่
นั บรวมการแสดงออกทางใบหน้าของทุกคนในตอนนี ที ้ เต็
่ มไปดว้ ย
ความหวาดกลัวพวกเขาก็เหมือนกาลังรอต ้อนร ับเจ ้านายอยูจ ่ ริงๆ
๋ ๋
"เดียว...เดี
ยวก่
อน! ใจเย็นๆ มาคุยกันก่อนเถอะ..."

หนึ่ งในผูเ้ ขา้ ร่วมทีนั

่ ่ นไดอ้ า้ ปากพูด แต่ก่อนทีเขาจะทั
่ นพูดจบ
่
หยวนก็เหวียงดาบเทพสวรรค ์ในมือของเขาเป็ นวงกว ้างออกไป

วูมม!
้
 แสงดาบสีแ ดงขนาดใหญ่ถูกปลดปล่อยออกมาจากการโจมตี
กวาดผ่ า นผู เ้ ขา้ ร่ว มที่นั่ นและผ่ า ร่า งของพวกเขาออกเป็ นสองส่วน
ทันที

"อ ้ากก!"

"บ ้าเอ ้ย!"

่ ไว
“ข ้าจะจาสิงนี ้ ้!”

่ างของพวกเขาหายไปจากดินแดน
ผูเ้ ข ้าร่วมร ้องออกมาดังๆเมือร่
่
ลึกลับก่อนทีจะปรากฏตั ่ ้านนอกประตู
วทีด

หลัง จากการเหวี่ยงดาบคร งแรกของเขา

้ั หยวนก็ ไ ปจัด การ
่
ผูเ้ ข ้าร่วมคนอืนๆที ่
เขาไม่ ได ้จัดการไปในตอนแรก

และในเวลาน้อยกว่าหนึ่ งนาที ผูเ้ ขา้ ร่วมกว่า 90 คนก็เสียชีวิต

์
จากดินแดนลึกลับและถูกตัดสิทธิจากกิ ้ นที
จกรรมนี ทั

ในขณะเดียวกัน ภายนอกดินแดนลึกลับผูช
้ มต่างตกตะลึงจนพูด
่ พวกเขาเพิ
ไม่ออกกับสิงที ่ ่ น
งเห็

“นั่ นคือนายน้อยงันหรอ
้ เขาดูแตกต่างไปจากเดิมนิ ดหน่ อย…”
เฟิ งหยูเชียงพึมพาด ้วยน้าเสียงงุ นงงขณะทีเธอจ
่ ้องไปทีร่่ างของเขาใน
กระจก

“พี่ หยวน…” เสี่ยวฮัว ถอนหายใจโล่ ง อกหลัง จากเห็ น ว่ า เขา

สบายดี
 อย่ า งไรก็ ต าม พวกเขาสามารถมองเห็ น หยวนได เ้ พีย งช วครู่ั ่
เท่านั้น เมือหยวนฆ่
่ ้
าผูเ้ ข ้าร่วมทังหมดใน ดินแดนลึกลับแล ้วกระจกก็
ไม่สามารถมองเห็นเขาได ้อีกต่อไป

ผูอ้ าวุโสหนี่ และคนอืนๆงงงั

่ ่ เกิ
นกับสิงที ่ ดขึน้

“เกิดอะไรขึนกั้ บดินแดนลึกลับในปี นี ้ ทาไมสมบัตข ิ องเราถึงไม่

สามารถดูผู เ้ ขา้ ร่ว มคนนั้ นได ้ แล ว้ เขาเปิ ดเจดีย ์ลึก ลับ ไดย้ งั ไง?” ผู ้
อาวุโสหนี่ มีคาถามอยู่ในหัวของเขาเต็มไปหมด
่
“คนทีสวมหน้ากากคนเมือกี่ เขาเป็
้ ้
นผูเ้ ขา้ ร่วมดว้ ยงันหรอ! และ
่
เขาเพิงออกมาจากเจดี
ย ์ลึกลับหรือเปล่า!”

ผู อ้ าวุโ สในสวรรค ์วิญญาณตกใจอย่ า งมากกับการปรากฏตัว

ของหยวน และพวกเขาก็โจมตีผูอ้ าวุโสหนี ด ้วยคาถามทันที

“เขาเป็ นผูเ้ ขา้ ร่วมจากวิหารแก่นมังกร แม้ว่ารูปลักษณ์ของเขา

จะแตกต่างจากตอนแรกทีเขาเข ่ ้ั
า้ ไปในครงแรก แต่ขา้ ก็ไม่สามารถ
ลืมอาวุธวิญญาณนั่นได ้เลย อย่างไรก็ตามข ้าไม่มข ่
ี ้อมูลอืนๆเกี ่
ยวกับ
ตัวตนของเขา”
่
“อ อ้ ใช่แ ล ว้ เขาเป็ นผู เ้ ชียวชาญวิ ญ ญาณก่ อ นที่เขาจะเข า้ สู่
ดินแดนลึกลับ และดูเหมือนว่าเขาอายุเพียง 18 ปี เท่านั้น” ผูอ้ าวุโสห
นี่ กล่าวเสริม
้ อยู่ในสวรรค ์เบืองล่
“อะไรนะ! อัจฉริยะเช่นนี มี ้ างด ้วยงันหรอ!
้ เรา
ี าง!” ผูอ้ าวุโสท่านหนึ่ งกล่าว
ต ้องปกป้ องเขาทุกวิถท
 ิ อย่างนั้นเหมือนกัน...แต่เขาควรจะเข ้าร่วมนิ กายใดของ
"ข ้าก็คด
เรา"

“เขาจะเข ้าร่วมนิ กายของข ้าแน่ นอน!” มีคนกล่าวว่า

“ไร ้สาระ! ทาไมเขาต ้องเข ้าร่วมนิ กายเจ ้าด ้วย!” อีกคนปฏิเสธ

“เพราะเขาใช ้ดาบและเราเป็ นนิ กายดาบ!”

“ไม่ เ ห็ น เกี่ยวว่ า เขาจะใช ้ดาบหรือ ไม่ ! ถึง เขาจะใช ้ดาบเข า้ ก็

สามารถเข า้ ร่ว มกับ นิ กายอื่ นได !้ นิ กายข า้ เองก็ มี ผู ฝ
้ ึ กฝนดาบ
มากมาย!” คนทีสองปฏิ ่ เสธ
่ อสูก้ น
เหล่าผู อ้ าวุโสเริมต่ ั ว่าใครจะไดร้ บั หยวนไปเป็ นศิษย ์ของ
พวกเขา

ผูอ้ าวุโสหนี่ ส่ายหัวและพูดว่า

่
"พวกท่าน...ไว ้พวกท่านค่อยพูดคุยเกียวกั ่ หลั
บเรืองนี ้ งจากทีเขา
่
่ ดตามเรากลับไปทีสวรรค
ตกลงทีจะติ ่ ์วิญญาณเถอะ"

ี่
“อะไร สวรรค ์วิญญาณไม่ใช่ทๆใครอยากขึ ้
นมาแล ึ้
ว้ ก็ขนมานะ
่ นมากั
ใครจะปฏิเสธทีจะขึ ้ น”

“ใช่แ ล ว้ จะมีใ ครอยากอยู่ ใ นที่ทิงขยะนี

้ ่ เมื่อพวกเขาสามารถ
้
ขึนมาได โ้ ดยที่ไม่ ต อ้ งใช ้ความพยายามใดๆ และยิ่งถ า้ เขาเป็ นผู ้
่ ้องการไปให ้ถึงจุดสูงสุดอย่างแท ้จริง!”
ฝึ กฝนทีต
 ผู อ ่ า จะมี ใ ครที่ จะกล า้ ปฏิ เ สธที่ จะขึ นสู
้ าวุ โ สไม่ เ ชือว่ ้ ่ ส วรรค ์
วิญญาณ

“ข ้าไม่รู ้...แต่ดเู หมือนว่าเขาจะคุ ้นเคยกับเด็กหญิงตัวเล็กๆคนนั้น

่ นราชาวิญญาณ...ขา้ ไม่แปลกใจเลยหากพวกเขาไม่ไดเ้ ป็ นคน
ทีเป็
ของสวรรค ์เบืองล่ ้ างตังแต่
้ แรก แต่เขามาทีนี ่ ่ เพือเหตุ
่ ผลอะไรบางอย่าง
เหมือนกับข ้า”

“จริงเหรอ ภูมห
ิ ลังของพวกเขาเป็ นอย่างไร?”

“มีแต่สวรรค ์เท่านั้นทีรู่ ้…” ผูอ้ าวุโสหนี่ ถอนหายใจ

"ฮ่าฮ่าฮ่า! พวกเจ ้าเห็นไหม นั่นคืออัจฉริยะอันดับหนึ่ งของวิหาร

แก่ น มัง กร!" หลงอีจุ้ น หัว เราะออกมาดัง ๆหลัง จากเห็ น ผู เ้ ข า้ ร่ว ม
จานวนมากถูกตัดสิทธิในคร ์ ้ั ยว
งเดี
่
ผูน้ านิ กายคนอืนๆมองมาที ่
เขาด ้วยความอิจฉา ทาไมพวกเขาถึง
ไม่มศ
ี ษ ้
ิ ย ์แบบนี ในนิ กายของพวกเขาด ้วย?
้
ภายในดินแดนลึกลับหลังจากสังหารผูเ้ ข ้าร่วมทังหมดแล ้วหยวน
ก็เก็บดาบเทพสวรรค ์เข ้าไปเหมือนเดิม
้
“ขา้ ไม่รู ้ว่าเจ ้าจะโหดเหียมขนาดนี ้
หยวน...” ่
หวังซิวหยิ
งพูดดว้ ย
รอยยิม้

"ดี..."

"หยวน!"
 ่
ขณะทีหยวนอ ่ น
า้ ปาก เขาก็ไดย้ ินเสียงทีคุ ้ เคยดังกอ้ งอยู่เหนื อ
้
เขา ทาให ้เขาต ้องแหงนหน้ามองขึนไปบนท ้องฟ้ า

เมื่อเขาแหงนหน้ามองขึนไปเขาก็
้ ตอ้ งประหลาดใจทันทีเพราะ
เขาเห็นหลานอิงอิ๋ งที
๋ ก ่ าลังบินลงมาจากท ้องฟ้ าพร ้อมกับแขนของเธอ
่
ทีกางออกกว ่ ความสุขของเธอ
้างพร ้อมกับใบหน้าทีมี
้
หยวนเปิ ดแขนขึนโดยสั ่ ับเธอไว ้
ญชาตญาณเพือร

่ ่อ มาหลานอิ๋งอิ๋งก็ เ ข า้ มาในอ อ้ มแขนของเขาและกอดเขา

ครูต
แน่ น

“ขอบคุณพระเจ ้า! เจ ้ายังมีชวี ต

ิ อยู่หยวน!”
 ตอนที่ 380 จ ้าวแห่งดินแดนลึกลับ

“หยวน! นั่นเจา้ จริงๆใช่ไหม! เจา้ ไม่ใช่ผีจริงๆใช่ไหม!” หลานอิ๋

๋
งอิงกอดเขาแน่ ่
นเพือให ่
้แน่ ใจว่าคนทีเธอกอดเป็ นหยวนจริงๆ
้ คนๆนี ้เป็ นใคร?” หวัง ซิวหยิ
“เกิด อะไรขึน ่ ง รู ้สึก ประหลาดใจ
่
เล็กน้อยเมือเธอเห็ ่
นคนทีสวยงามขนาดนี ้
ลงมาจากท ้องฟ้ า
๋ ง๋ เจ ้ามาทาอะไรทีนี
“หลานอิงอิ ่ ่ ” หยวนถามเธอด ้วยน้าเสียงงุ นงง
่
หลังจากร ับเธอทีลงมาจากท ้องฟ้ า

“เรามาทีเจดี่ ย ์ลึกลับเพื่อตรวจสอบปรากฏการณ์ทีเกิ ่ ดขึนเมื

้ ่อ
เร็วๆนี ้ แต่เราไม่ได ้คิดว่าเราจะได ้พบกับเจ ้าทีนี
่ ่ !” หลานอิงอิ
๋ งกล่
๋ าว

"เรา?" หยวนเลิกคิว้

วินาทีตอ
่ มาก็มอ
ี ก
ี สองร่างลงมาจากท ้องฟ้ า
่ เ้ ห็ น
“ท่านปู่ หลาน! ท่านย่าหลาน!” หยวนรู ้สึกประหลาดใจทีได
พวกเขาเช่นกัน

“เจ ้าเป็ นเจ ้าหนุ่ มคนนั้นจริงๆใช่ไหม…? เจ ้ารอดชีวต

ิ มาจากการ
ระเบิดของแกนของราชาปี ศาจได ้ยังไง แล ้วตลอดเวลาทีผ่ ่ านมานี เจ
้ ้า
ไปอยู่ที่ไหนมา?” ปู่ หลานถามดว้ ยสีห น้ามึนงง ราวกับว่าเขากาลัง
เห็นผีอยู่

หยวนตอบปู่ หลานว่า
 ่
"เรืองมั ้ั ้ น
น ยาวน่ ะ แต่ ข า้ ก็ แ ทบจะไม่ ร อดจากการระเบิด คร งนั
เหมือนกัน ต ้องขอบคุณทักษะการฟื ้ นฟูของข ้าทีได ่ ้ร ับมาจากการกิน
แกนปี ศาจ มันทาให ้ข ้าสามารถฟื ้นตัวกลับมาได ้อย่างสมบูรณ์”

“จะ...เจา้ ไดร้ บั ทักษะจากการกินแกนปี ศาจดว้ ย...?” ทุกคนมอง

่
มาทีเขาด ้วยสีหน้างุ นงง
่ ้ารอดจากการระเบิดครงนั
“อย่างไรก็ตาม ขา้ โล่งใจทีเจ ้ั ้นมาได”้
ปู่ หลานกล่าวด ้วยความโล่งอก
้ นใคร?” หวังซิวหยิ
“หยวน คนพวกนี เป็ ่ งถามเขาในเวลาต่อมา

“พวกเขาคือคนจากตระกูลหลานและพวกเขาเป็ นชาวพืนเมื ้ อง
ในดินแดนลึกลับ พวกเขาเป็ นคนกลุ่มแรกทีข ่ า้ พบในตอนทีข ่ า้ เขา้
มาที่นี่ และพวกเขาก็ ไ ด ช ้
้ ว่ ยข า้ มากมายตังแต่ ที่ข า้ เข า้ มา” หยวน
แนะนาตระกูลหลานให ้หวังซิวหยิ ่ งรู ้จัก

“สวัส ดี ข า้ ชื่อหวัง ซิ่วหยิ ง และข า้ เป็ นเพื่ อนของหยวน…”

่ งทักทายพวกเขา
หวังซิวหยิ

“เพื่อนของหยวนก็ คือ เพื่อนของเรา” ปู่ หลานพยัก หน้า ด ว้ ย

ความยินดี

“ว่ า แต่ เจ า้ เปิ ดเจดีย ล์ ึก ลับ ได ย้ งั ไง เจ า้ หนุ่ ม?” เขาหัน ไปมอง

หยวน

หยวนยักไหล่แล ้วพูดว่า
 ่
“ข ้าก็ไม่รู ้เหมือนกัน ข ้าคิดว่ามันเกียวพั นกับดาบเทพสวรรค ์ แต่
ขา้ ก็ไม่มีหลักฐานทีแน่ ่ ชดั ทีจะบอกได
่ ว้ ่าเป็ นเพราะดาบเทพสวรรค ์
จริงๆ ประตูของเจดีย ์ลึกลับจะเปิ ดขึนเมื ้ อข ่ า้ เขา้ ไปใกลๆ้ มัน นั่นเป็ น
่ ยวทีข
สิงเดี ่ ้ารู ้”

่ น
“ข ้าเข ้าใจแล ้ว...น่ าสนใจจริงๆ...” ปู่ หลานเริมครุ ่ คิด

่ นึ่ งเขาก็พูดว่า
หลังจากเงียบไปครูห

"ถา้ เจา้ ไม่รงั เกียจ เจา้ ช่วยพาเราเขา้ ไปดูขา้ งในหน่ อยได ไ้ หม

ข ้าสงสัยมาตลอดว่าทีประทั ่ บของท่านจักรพรรดิเป็ นยังไง”
๋
"ดะ...เดียว...ที ่
ประทั ่ กงันหรอ?
บ? หมายถึงทีพั ้ ่ ย ์ลึกลับนี่ ?"
ทีเจดี
่ งพูดด ้วยนาเสี
หวังซิวหยิ ้ ยงงุ นงง

่ งนี เป็
“ใช่แลว้ สถานทีแห่ ้ นของเจา้ นายแห่งดินแดนลึกลับทีเรา
่
่ ง
เรียกกันว่า ‘จักรพรรดิ’” ปู่ หลานยืนยันคาถามตอบหวังซิวหยิ
่
“ไม่น่าเชือ…ใครจะไปคิ ่ กลับแห่งนี ที
ดว่าสถานทีลึ ้ ไม่
่ สามารถเปิ ด
ไดด้ ว้ ยวิธกี ารปกติจะกลายเป็ นทีพั่ กอาศัยของคนๆหนึ่ ง...ขา้ คิดว่า
่ ่ เป็ นสถานทีพิ
ทีนี ่ เศษทีเต็
่ มไปด ้วยสมบัตหิ รืออะไรอย่างอืน”่ หวังซิวห
่
ยิงพึมพา
่ ่ เป็ นสถานทีพิ
“ทีนี ่ เศษ...แต่คงไม่ใช่ในความหมายทีเจ
่ ้าทีเป็
่ นคน
้
นอกกาลังคิด” ปู่ หลานพูดด ้วยใบหน้ายิมแย ้ม

ในเวลาต่อมาหยวนได ้พาตระกูลหลานเข ้ามาในเจดีย ์ลึกลับ โดย

้ั
พาพวกเขาจากชนหนึ ่ งไปจนถึงชนที
้ั เก
่ ้า
 ้
ตลอดเวลานี หลานอิ ๋ งอยู
๋ ่ใกลก้ บ
งอิ ั หยวนมาก เธอทาเหมือนกับ
ว่าตัวของเธออยู่ตด ่
ิ กับหยวนตลอดเวลา เธอไม่เต็ มใจทีจะออกจาก
่
เขาไปหลังจากทีเธอเกื ้ั ่ ง
อบจะสูญเสียเขาไปครงหนึ
่ หลานและย่าหลานเห็ นเธอเป็ นเช่นนี ้ พวกเขาก็คด
เมือปู่ ิ ว่าเธอ
้
น่ าร ักมากๆ เพราะเธอไม่เคยเป็ นเช่นนี มาก่
อน
่
อย่างไรก็ตามหวังซิวหยิ ่ เหมือน
งรู ้สึกงงงวยกับความสัมพันธ ์ทีดู
สนิ ท สนมของหลานอิ๋งอิ๋งกับ หยวน และเธอสงสัย ว่ า เกิด อะไรขึน ้
ระหว่างพวกเขา
่ ่ กว ้างกว่าทีข
“ทีนี ่ ้าคิดไว ้มาก…แต่ข ้าไม่คด ่ ่ จะไม่มอ
ิ ว่าทีนี ี ะไรเลย
...” ปู่ หลานพูดหลังจากทีเดิ ่ นครบทังเก
้ ้าชน้ั

“ดู เ หมื อ นว่ า ที่ นี่ จะมี อี ก ช นหนึ

้ั ่ งใช่ ไ หม?” หลานอิ๋ งอิ๋ งถาม
่
หลังจากทีเธอสั งเกตเห ้นชนที ้ั ่ 10

"ลองไปดูกน
ั เถอะ" ปู่ หลานกล่าว
๋ ๋
“เดียว...เดี
ยวก่ ้
อน อย่าขึนไปที
นั่ ่ น!” หยวนรีบพูดกับพวกเขา

้ ยกขึ
“หืม ทาไมล่ะ” พวกเขามองหยวนด ้วยคิวที ่ ้ กน้อย
นเล็
่ ่ นมีวงแหวนเคลือนย
“เพราะทีนั ่ า้ ยอยู่และมันจะพาพวกเราทุกคน
ไปยัง สถานที่ที่เรีย กว่ า เมือ งมัง กรโบราณ” หยวนกล่ า ว และเขาก็
อธิบายเมืองมังกรโบราณให ้ตระกูลหลานฟัง
 “อย่างนั้ นหรอ...ไม่แปลกใจเลยว่าทาไมขา้ ถึงสัมผัสไดถ้ งึ กลิน
่
่ ใช่มนุ ษย ์รอบๆตัวของเจ ้า...” ปู่ หลานพูดหลังจากนั้น
อายทีไม่

“นี่ คือความรู ้สึกของ ‘มังกร’ งันหรอ”

้

่ หมายถึ
“ขา้ ไม่รู ้ว่าสิงนี ้ งอะไร แต่จก ่
ั รพรรดิจะตอ้ งเกียวข อ้ งกับ
เมืองมังกรโบราณไม่ทางใดก็ทางหนึ่ งอย่างแน่ นอน ไม่ยงั นั้นคงไม่มี
วงแหวนเคลือนย ่ ่ ่ นในบ ้านของเขา”
้ายไปยังทีนั

“หยวน ดูนี่สิ…มีรอ ้ ว้ ย…” จู่ๆหลานอิ๋งอิ๋งก็ชไปที

่ งอยู่ตรงนี ด ี ้ พื
่ น
้
่ หยวนสวมหน้
หน้าสถานทีที ่ ากากของเขา

“ใช่ ข า้ เคยเห็ น มัน มาก่อ นแล ว้ แต่ข า้ ไม่ ไ ด ส้ นใจมัน มากนั ก ”

หยวนกล่าว

“เจ า้ ดูดีๆ สิ เจ า้ ไม่ คิด ว่า ขนาดของดาบเทพสวรรค ข

์ องเจ า้ มัน
ั ช่องนี งั้ นหรอ?”
พอดีกบ ้ ๋ งกล่
หลานอิงอิ ๋ าว

“อะไรนะ?” หยวนมองเธอด ้วยดวงตาทีเบิ ่ กกว ้าง จากนั้นเขาก็หน

ั
่ ไม่เป็ นธรรมชาติบนพืน้
ไปมองรอยกรีดกว ้างๆทีดู

“ให ้ข ้าลอง...”
่
หยวนหยิบดาบของเขาออกมาแล ้วสอดมันเข ้าไปทีรอยกรี
ด
่ าแปลกใจคือดาบเทพสวรรค ์ของเขามันเขา้ กันไดพ
และทีน่ ้ อดี
กับรอยกรีดนี ้ เกือบจะเหมือนกับว่ารอยกรีดนี เป็
้ นทีส
่ าหรบั ดาบเทพ
สวรรค ์ของเขา
 ทัน ทีที่ปลายดาบของเขาถึง จุด ที่ลึก ที่สุด ของรอยนั้ น หยวนก็
รู ้สึก ‘คลิก’ เหมือนดาบของเขาเข ้าไปในช่องนั้นได ้พอดี

ทันใดนั้น เจดีย ์ลึกลับก็เริมสั

่ ่นไหวเหมือนกับว่าเกิดแผ่นดินไหว
้
ขึนภายนอก
้
“กะ...เกิดอะไรขึน”
่
เจดีย ์ลึกลับสันไหวอยู ่ นึ่ งก่อนทีมั
่ครูห ่ นจะสงบลง

่ นสงบลง...
และเมือมั
้
ติง!

<ขอแสดงความยินดีด ้วย! ตอนนี ดิ้ นแดนลึกลับได ้จดจาคุณเป็ น

เจ ้านายของมันแล ้ว! คุณได ้กลายเป็ นจ ้าวแห่งดินแดนลึกลับแล ้ว!>

<คุณได ้ร ับฉายา 'จ ้าวแห่งดินแดนลึกลับ'!>

้ ณสามารถควบคุมดินแดนลึกลับได ้อย่างสมบูรณ์!>
<ตอนนี คุ
่ เ้ ป็ นจา้ วแห่งดินแดนลึกลับ” หยวนพูด
“เอ่อ...ขา้ คิดว่าขา้ เพิงได
ขึน้ ทาให ้ทุกคนในห ้องตกตะลึง

“อะไรนะ! ได ้ยังไง!?” ปู่ หลานอุทาน

่ ?”
“คงเป็ นเพราะเรืองนี ้ หยวนชีไปที
้ ดาบเทพสวรรค
่ ่ กสอดเข ้า
์ทีถู
้
ไปในพืนอย่ างสมบูรณ์
 “ท่ า นจัก รพรรดิ . ..ข า้ ไม่ คิ ด ว่ า ท่ า นจะกลายมาเป็ นจ า้ วแห่ ง
ดินแดนลึกลับได ้ในลักษณะเช่นนี ...” ้ ปู่ หลานพึมพาด ้วยนาเสี
้ ยงงุ นงง
จากนั้นเขาก็ตระหนักว่าถา้ ไม่มด ี าบเทพสวรรค ์ มันก็เป็ นไม่ไดเ้ ลยที่
จะมาเป็ นจ ้าวแห่งดินแดนลึกลับได ้!