Professional Documents
Culture Documents
3. Η Εκκλησία ως Κοινότητα Διαθήκης
3. Η Εκκλησία ως Κοινότητα Διαθήκης
«Κοινότητα Διαθήκης»:
Δείπνο/ Θεία Ευχαριστία
1
α) μια πράξη υπενθύμισης και ευγνωμοσύνης για ό,τι έκανε Εκείνος για
εμάς στο παρελθόν, και παράλληλα β) μια πράξη ελπιδοφόρας
προσδοκίας στο ένδοξο μέλλον (Ματθ. 26:29, Μαρκ.14:25), η οποία
όμως, μας αλλάζει στο παρών και με ανανεώνει. «Μαζί» γιορτάζουμε
«τώρα», κάθε φορά που έχουμε «Δείπνο», τη Διαθήκη του Θεού με εμάς
εν Χριστώ, προσδοκώντας παράλληλα την αποκορύφωση και τελική
εκπλήρωσή της Διαθήκης αυτής, στην παρουσία Του στον ουρανό (Ματθ.
26:29, Μαρκ.14:25). Αυτό όμως το γεγονός μας καθιστά - και πρέπει -
στο παρών ανοιχτούς κι ευαίσθητους στο έργο της ανανέωσης και
αγιασμού που το Άγιο Πνεύμα πραγματοποιεί και θέλει να
πραγματοποιεί στη ζωή των πιστών του Ιησού Χριστού (Α΄Ιωάν.3:1-3).
"Το Δείπνο του Κυρίου αποτελεί μία προβολή από το μέλλον…της έλευσης
του Κυρίου…που έρχεται για να κρίνει και να αναδημιουργήσει…περιλαμ-
βάνει στο παρών μία ζωή κρίσης και ανανέωσης - αναδημιουργίας…"
(G. Wainwright)
Επίσης, γ) αποτελεί συμβολικά μια πράξη κρίσης της ζωής μας και
αφιέρωσής της στο δικό Του άγιο θέλημα και υπηρεσία ("Ας δοκιμάζει δε
εαυτόν ο άνθρωπος και ούτω ας τρώγει εκ του άρτου, και ας πίνει εκ του
ποτηρίου…διότι εάν διεκρίνομεν εαυτούς δεν ηθέλομεν κρίνεσθαι" -
Α΄Κορ.11:28,31, «Καθώς με απέστειλεν ο ζων πατήρ, και εγώ ζω δια τον
Πατέρα, ούτω και όστις με τρώγει - συμβολικά για το δείπνο - θέλει ζήσει
και εκείνος δι’ εμέ» - Ιωάν.6:57).
"Το Α΄Κορ.11:21-34 μας λέει ότι στη συμμετοχή στο Δείπνο οι πιστοί είτε
θα πρέπει να κρίνουν τους εαυτούς τους ώστε να συμμετέχουν αξίως ή θα
κριθούν από τον Θεό στο παρών. Ωστόσο, σε κάθε περίπτωση, οι αληθινοί
πιστοί δέχονται την κρίση τους τώρα, κατά την τελετή του Δείπνου, ώστε να
μην 'κατακριθούν με τον κόσμο' στη τελική κρίση (Α΄Κορ.11:32)."
(G. K. Beale)
Πρακτικές Συμβουλές
Τακτική τήρηση με ειρήνη και χαρά , γνωρίζοντας ότι δεν υπάρχει
βιβλική εντολή για το πόσο τακτικά, παρά μόνο η εντολή να γίνονται
τα πάντα "ευσχημόνως και κατά τάξη," με γνώμονα το κοινό συμφέρον
και την οικοδομή της εκκλησίας.
Κοινή λήψη των στοιχείων/ συμβόλων : Χωρίς αυτό να είναι
κανόνα και εντολή της Γραφής, ωστόσο αποτελεί έναν πολύ όμορφο
και ευλογημένο συμβολισμό της Ενότητας που πρέπει να διακρίνει το
- τοπικό - Σώμα.