10Η ΕΒΔΟΜΑΔΑ

Να προσδιορίσεις το περιεχόμενο του όρου μοναδικότητα

(uniqueness) στη γλωσσική συμπεριφορά του παιδιού με δυσλεξία και τον
τρόπο με τον οποίο αυτή επηρεάζει το διδακτικό έργο του εκπαιδευτικού και
την όλη υποστηρικτική του τακτική στο γενικό σχολείο.

Το φαινόμενο της δυσλεξίας είναι συχνό στις μέρες μας και περιλαμβάνει μία
κατάσταση που αφορά τις δυσκολίες, που έχει ένα παιδί, στο γραπτό και προφορικό
λόγο. Είναι μία διαταραχή που εμφανίζεται σε πολλά παιδιά ανά τον κόσμο, έχει
διαφορετικά συμπτώματα στον καθένα και παρουσιάζεται κυρίως στα αγόρια. Ο
όρος της λέξης "μοναδικότητα" στα παιδιά που έχουν δυσλεξία, εξαρτάται σε μεγάλο
βαθμό, διαφορετικά, από μαθητή σε μαθητή, ειδικά ως προς την γλωσσική
ανάπτυξη και τη δυσκολία που έχει ο κάθε άνθρωπος να μιλά και να επικοινωνεί. Ο
κάθε άνθρωπος, γενικότερα, είναι διαφορετικός, άρα υπάρχουν και ποικίλα
συμπτώματα που μπορεί να παρουσιαστούν στο άτομο με δυσλεξία. Και αυτό γιατί,
υπάρχουν διαφορετικές και ξεχωριστές προσωπικότητες και χαρακτήρες.
Επομένως, είναι κατανοητό, πως αυτή η ποικιλομορφία και διαφορετικότητα δίνει
την ανάγκη στους ειδικούς και τους εκπαιδευτικούς, να μεταχειρίζονται το κάθε παιδί
και την κάθε προσωπικότητα με ιδιαίτερη προσέγγιση και την κατάλληλη θεραπεία.
Εννοείται, πως για να είναι αυτό εφικτό χρειάζεται να γίνεται πρόσκαιρη διάγνωση
και να παρακολουθείται άμεσα το ίδιο το παιδί από τους ειδικούς.
Ανακεφαλαιώνοντας, λοιπόν, σε όλη αυτή την αναφορά της δυσλεξίας σημαντική
είναι να διαπιστωθεί και να κατανοηθεί πλήρως, ότι ο κάθε άνθρωπος είναι
μοναδικός και ξεχωριστός. Γι' αυτό τον λόγο, λοιπόν, είναι επιτακτική ανάγκη να
δημιουργείται η κατάλληλη θεραπεία για το κάθε παιδί, που να προσαρμόζεται και
να τροποποιείται, οπότε είναι αυτό εφικτό. Τέλος, οι καθηγητές και όλο το
εκπαιδευτικό προσωπικό θα πρέπει να συνεργάζονται και να δημιουργούν ένα
όμορφο και ασφαλές περιβάλλον στα παιδιά αυτά, για να μπορούν έτσι να
γνωρίσουν την κάθε πτυχή του μαθητή και να τον βοηθήσουν να εξελιχθούν
σταδιακά και άρτια μέσα σε μια κοινωνία.