‫ﭼﺮا ﺑﺎ آدم اﺷﺘﺒﺎھﯽ ازدواج ﻣﯽﮐﻨﯿﺪ؟‬

‫)از ﺳﺮی ﮐﺘﺎبھﺎی ﻣﺪرﺳﮫی زﻧﺪﮔﯽ(‬

‫آﻟﻦ دوﺑﺎﺗﻦ‬

‫ﻣﺘﺮﺟﻢ‪ :‬ﺷﺎﭘﻮر ﭘﺸﺎﺑﺎدی‬

‫ﺣﻖ اﻧﺘﺸﺎر اﻟﮑﺘﺮوﻧﯿﮏ ﺑﺮای ﻓﯿﺪﯾﺒﻮ ﻣﺤﻔﻮظ اﺳﺖ‬

 ‫ﻓﺼﻞ ‪ :١‬ﭼﺮا ﺑﺎ آدم اﺷﺘﺒﺎھﯽ ازدواج ﻣﯿﮑﻨﯿﺪ؟‬

‫ﺧﯿﻠﯽ ﻓﺮق ﻧﻤﯿﮑﻨﺪ ﺑﺎ ﭼﮫ ﮐﺴﯽ ازدواج ﻣﯿﮑﻨﯿﻢ ﭼﻮن ﺑﮫھﺮﺣﺎل اﻧﺘﺨﺎب ﻣﺎ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﻧﺎدرﺳﺖ‬
‫ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ھﻤﮫ ﻣﯽداﻧﯿﻢ ﮐﮫ ھﯿﭻ اﻧﺴﺎﻧﯽ ﮐﺎﻣﻞ و ﺑﯿﻨﻘﺺ ﻧﯿﺴﺖ اﻣﺎ ﺑﻌﻀﯽ زوﺟﮭﺎ ﺑﮫ ﺣﺪی ﻧﺎﺳﺎزﮔﺎر‪،‬‬
‫ﺧﺸﻤﮕﯿﻦ و ﺳﺮﺧﻮرده ھﺴﺘﻨﺪ ﮐﮫ ﺑﺎﯾﺪ ﮔﻔﺖ ﻣﺎﺟﺮا ﺑﺴﯿﺎر ﻓﺮاﺗﺮ از اﺧﺘﻼﻓﺎت زنوﺷﻮھﺮی اﺳﺖ‪ :‬ﺑﮫ‬
‫ﻧﻈﺮ ﻣﯽرﺳﺪ ﮐﮫ اﯾﻦ ﻗﺒﯿﻞ اﻓﺮاد ﺑﺎ آدم اﺷﺘﺒﺎھﯽ ازدواج ﮐﺮدھﺎﻧﺪ‪.‬‬
‫ﻋﺼﺮ ﻣﺎ دورھﯽ داﻧﺶ و آﮔﺎھﯽ اﺳﺖ؛ ﻣﮕﺮ ﻣﯿﺸﻮد در ﭼﻨﯿﻦ ﻋﺼﺮی ﺑﺎ آدم اﺷﺘﺒﺎھﯽ ازدواج‬
‫ﮐﻨﯿﻢ؟ دﻟﯿﻞ ھﺮ ﭼﮫ ﮐﮫ ﺑﺎﺷﺪ ازدواﺟﮭﺎی اﺷﺘﺒﺎه ﺑﮫآﺳﺎﻧﯽ و ﺑﮫ ﺗﻌﺪاد زﯾﺎد رخ ﻣﯿﺪھﻨﺪ‪ .‬از ﻗﺮار ﻣﻌﻠﻮم‬
‫ﯾﺎﻓﺘﮭﮭﺎی ﻋﻠﻤﯽ و دورهھﺎی آﻣﻮزﺷﯽ ﻧﺘﻮاﻧﺴﺘﮭﺎﻧﺪ ﻣﺎ را در ﺑﺮاﺑﺮ ﺧﻄﺮ واﮐﺴﯿﻨﮫ ﮐﻨﻨﺪ‪ .‬اﮔﺮ ﻏﯿﺮازاﯾﻦ‬
‫ﺑﻮد اﻓﺮاد ﺑﺎھﻮش و ﺗﺤﺼﯿﻞﮐﺮده ﺗﺎﮐﻨﻮن ﻓﮑﺮی ﺑﮫ ﺣﺎل اﯾﻦ ﻣﺸﮑﻞ ﺑﺰرگ ﮐﺮده ﺑﻮدﻧﺪ‪.‬‬
‫ﮐﻤﺘﺮ ﻣﻮﺿﻮﻋﯽ ھﺴﺖ ﮐﮫ ﺑﮫاﻧﺪازهی ازدواج ﻋﺎﻗﻼﻧﮫ اھﻤﯿﺖ داﺷﺘﮫ ﺑﺎﺷﺪ ﭼﻮن ھﻤﮭﯽ ﻣﺎ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ‬
‫ﺑﮫراﺣﺘﯽ ﻣﺮﺗﮑﺐ اﯾﻦ اﺷﺘﺒﺎه وﺣﺸﺘﻨﺎک و ﭘﺮھﺰﯾﻨﮫ ﺷﻮﯾﻢ )اﺷﺘﺒﺎھﯽ ﮐﮫ ﺑﺎر ﺑﺰرﮔﯽ ﺑﺮ دوش دوﻟﺖ و‬
‫ﮐﺎرﻓﺮﻣﺎﯾﺎن و ﻋﻠﯽاﻟﺨﺼﻮص ﮐﻮدﮐﺎن ﻣﯿﮕﺬارد(‪ .‬دﻻﯾﻞ اﻧﺘﺨﺎﺑﮭﺎی اﺷﺘﺒﺎه ﻣﺮدم ﭼﻨﺪان ﭘﯿﭽﯿﺪه‬
‫ﻧﯿﺴﺖ و ﺑﮫآﺳﺎﻧﯽ ﻣﯿﺘﻮان ﺑﺮای آن ﮐﺎری ﮐﺮد‪ .‬ﻣﺘﺎﺳﻔﺎﻧﮫ ﺑﯿﺸﺘﺮ اﻓﺮاد در ﯾﮑﯽ از ﮔﺮوھﮭﺎی زﯾﺮ‬
‫ﻗﺮار ﻣﯿﮕﯿﺮﻧﺪ‪:‬‬

‫ﺧﻮد را ﻧﻤﯿﺸﻨﺎﺳﯿﻢ‬

‫وﻗﺘﯽ ﺑﺮای اوﻟﯿﻦ ﺑﺎر دﻧﺒﺎل ﺷﺮﯾﮏ زﻧﺪﮔﯽ ﺧﻮد ﻣﯿﮕﺮدﯾﻢ ﻧﻤﯿﺪاﻧﯿﻢ ﭼﮫ ﻧﻮع ﺷﺨﺼﯿﺘﯽ را ﻣﯽ‪-‬‬
‫ﺧﻮاھﯿﻢ‪ .‬ﻣﺎ ﻣﻮﺿﻮع را ﺟﺪی ﻧﻤﯿﮕﯿﺮﯾﻢ و ﺑﮫ ﮔﻔﺘﻦ ﯾﮏ ﺳﺮی ﺟﻤﻼت ﺳﺎده و ﮐﻮﺗﺎه ﺑﺴﻨﺪه ﻣﯿﮑﻨﯿﻢ‪:‬‬
‫دﻧﺒﺎل ﮐﺴﯽ ﻣﯿﮕﺮدم ﮐﮫ ﻣﮭﺮﺑﺎن ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬آدﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﮫ از ﺑﻮدن در ﮐﻨﺎر او ﻟﺬت ﺑﺒﺮم‪ ،‬ﻓﺮد ﺟﺬاﺑﯽ‬
‫ﻣﯿﺨﻮاھﻢ ﮐﮫ اھ ِﻞ ﻣﺎﺟﺮاﺟﻮﯾﯽ ھﻢ ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬
‫اﯾﻦ آرزوھﺎ ﻧﺎدرﺳﺖ ﻧﯿﺴﺘﻨﺪ اﻣﺎ اﺑﮭﺎم زﯾﺎدی دارﻧﺪ و ﮔﻮﯾﻨﺪﮔﺎن آنھﺎ ﻧﻤﯿﺪاﻧﻨﺪ ﻣﻠﺰوﻣﺎت ﯾﮏ زﻧﺪﮔﯽ‬
‫ﺷﺎد و رﺿﺎﯾﺖﺑﺨﺶ ﭼﯿﺴﺖ‪ .‬اﮔﺮ ﺑﺨﻮاھﯿﻢ دﻗﯿﻘﺘﺮ ﺳﺨﻦ ﮔﻔﺘﮫ ﺑﺎﺷﯿﻢ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﮕﻮﯾﯿﻢ ﮐﮫ ﺑﺴﯿﺎری از ﻣﺎ‬
‫ﺣﺘﯽ ﻧﻤﯿﺪاﻧﯿﻢ ﭼﮕﻮﻧﮫ ﻣﯿﺘﻮان ﺟﻠﻮی ﺷﺮوع ﯾﮏ زﻧﺪﮔﯽ ﻣﺎﯾﻮﺳﮑﻨﻨﺪه و ﻣﻼﻵور را ﮔﺮﻓﺖ‪ .‬ھﻤﮭﯽ‬
‫ﻣﺎ ﺑﮫ اﺷﮑﺎل و درﺟﺎت ﻣﺨﺘﻠﻒ‪ ،‬دﯾﻮاﻧﮫ ھﺴﺘﯿﻢ‪ .‬ھﻤﮭﯽ ﻣﺎ از اﺧﺘﻼل ﻋﺼﺒﯽ رﻧﺞ ﻣﯿﺒﺮﯾﻢ‪ ،‬ﺗﻌﺎدل‬
‫رواﻧﯽ ﻧﺪارﯾﻢ و ﺑﮫ ﺑﻠﻮغ ﺷﺨﺼﯿﺘﯽ ﻧﺮﺳﯿﺪھﺎﯾﻢ اﻣﺎ از ﺟﺰﺋﯿﺎت ﻣﺸﮑﻼت ﺧﻮد ﮐﺎﻣﻼ ﺑﯿﺎطﻼع ھﺴﺘﯿﻢ‬
‫ﭼﻮن ھﯿﭻﮐﺲ ﻣﺎ را ﺗﺸﻮﯾﻖ ﻧﻤﯿﮑﻨﺪ ﺧﻮد و ﻣﺸﮑﻼت ﺧﻮد را ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺑﺸﻨﺎﺳﯿﻢ‪ .‬ھﻤﮭﯽ دﻟﺪادھﮭﺎ ﺑﮫ‬
‫اﺷﮑﺎل ﻣﺨﺘﻠﻒ دﯾﻮاﻧﮫ ھﺴﺘﻨﺪ ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ اوﻟﯿﻦ و ﺿﺮورﯾﺘﺮﯾﻦ وظﯿﻔﮭﯽ آنھﺎ اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﮫ دﯾﻮاﻧﮕﯽ‪-‬‬
‫ھﺎی ﺧﻮد را ﺑﺸﻨﺎﺳﻨﺪ و ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ ﮐﻨﻨﺪ‪ .‬ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺪاﻧﯿﻢ ﮐﮫ رﯾﺸﮭﯽ ﻣﺸﮑﻼت ﻣﺎ ﮐﺠﺎﺳﺖ؟ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺪاﻧﯿﻢ ﮐﮫ اﯾﻦ‬
‫ﻣﺸﮑﻼت ﻣﺎ را ﺑﮫ اﻧﺠﺎم ﭼﮫ ﮐﺎرھﺎﯾﯽ وادار ﻣﯿﮑﻨﻨﺪ؟ و از ھﻤﮫ ﻣﮭﻢﺗﺮ ﭼﮫ ﺟﻮر اﻓﺮادی ﺳﺒﺐ ﺧﺸﻢ‬
‫ﯾﺎ آراﻣﺶ ﻣﺎ ﻣﯿﺸﻮﻧﺪ؟ ارﺗﺒﺎط زﻧﺎﺷﻮﯾﯽ ﺧﻮب ﺑﮫھﯿﭻﻋﻨﻮان ارﺗﺒﺎط ﺑﯿﻦ دو اﻧﺴﺎن ﺳﺎﻟﻢ ﻧﯿﺴﺖ )ﺗﻌﺪاد‬
‫آدﻣﮭﺎی ﺳﺎﻟﻢ ﺑﺴﯿﺎر ﮐﻢ اﺳﺖ( ﺑﻠﮑﮫ ارﺗﺒﺎط ﺑﯿﻦ دو دﯾﻮاﻧﮫ اﺳﺖ‪ .‬درواﻗﻊ در ﯾﮏ ارﺗﺒﺎط ﺧﻮب‪ ،‬دو آدم‬
‫دﯾﻮاﻧﮫ ﺑﺎ ﺗﮑﯿﮫﺑﺮ ﯾﮑﺴﺮی ﻣﮭﺎرﺗﮭﺎ و اﻧﺪﮐﯽ ﺷﺎﻧﺲ و اﻗﺒﺎل ﻣﯿﺘﻮاﻧﻨﺪ ﻣﯿﺎن دﯾﻮاﻧﮕﯿﮭﺎﯾﯽ ﮐﮫ دارﻧﺪ‬
‫ﻧﻮﻋﯽ ﺻﻠﺢ و ﺳﺎزش اﻣﻦ و ﭘﺎﯾﺪار اﯾﺠﺎد ﮐﻨﻨﺪ‪.‬‬
‫ﺑﮫ ﺧﻮد ﻣﯿﮕﻮﯾﯿﻢ »زﻧﺪﮔﯽ ﺑﺎ او ﻧﺒﺎﯾﺪ ﺧﯿﻠﯽ ﺳﺨﺖ ﺑﺎﺷﺪ« اﻣﺎ ھﻨﮕﺎم ﮔﻔﺘﻦ اﯾﻦ ﺟﻤﻠﮫ ﺑﺎﯾﺪ ﻣﺤﺘﺎط ﺑﺎﺷﯿﻢ‪.‬‬
‫ﻓﻘﻂ ﻏﺮﯾﺒﮭﮭﺎ را ﻣﯿﺘﻮان ﺳﺎﻟﻢ و طﺒﯿﻌﯽ داﻧﺴﺖ؛ آنھﻢ ﺑﮫ اﯾﻦ دﻟﯿﻞ ﮐﮫ آنھﺎ را درﺳﺖ ﻧﻤﯿﺸﻨﺎﺳﯿﻢ‪.‬‬
‫ﺑﺎﯾﺪ از ﺧﻮد ﺳﻮال ﮐﻨﯿﻢ ﮐﮫ ﻣﺸﮑﻼت اﺣﺘﻤﺎﻟﯽ ﭼﯿﺴﺖ‪ .‬ﭼﮭﺒﺴﺎ ﭼﻨﺪ ﻋﺎدت ﻧﺎﺧﻮﺷﺎﯾﻨﺪ اﻣﺎ ﻧﺎﻣﺮﯾﯽ داﺷﺘﮫ‬
‫ﺑﺎﺷﯿﻢ‪ .‬ﺑﮫﻋﻨﻮانﻣﺜﺎل وﻗﺘﯽ ﮐﺴﯽ ﺑﺎ ﻣﺎ ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ ﻣﯿﮑﻨﺪ ﺑﮫﺷﺪت ﺧﺸﻤﮕﯿﻦ ﻣﯿﺸﻮﯾﻢ‪ ،‬ﯾﺎ ﻓﻘﻂ ھﻨﮕﺎم ﮐﺎر‬
‫اﺳﺖ ﮐﮫ اﺣﺴﺎس آراﻣﺶ ﻣﯿﮑﻨﯿﻢ؛ ﯾﺎ ﺑﻌﺪ از آﻣﯿﺰش ﺟﻨﺴﯽ دﯾﮕﺮ آن آدم ﺻﻤﯿﻤﯽ ﺳﺎﺑﻖ ﻧﯿﺴﺘﯿﻢ ﯾﺎ‬
‫وﻗﺘﯽ ﻧﮕﺮان ھﺴﺘﯿﻢ ﺧﻮش ﻧﺪارﯾﻢ اﻓﮑﺎر و دﻏﺪﻏﮫھﺎی ﺧﻮد را ﺗﻮﺿﯿﺢ دھﯿﻢ‪ .‬ھﻤﯿﻦ ﻧﻮع ﻣﺴﺎﺋﻞ اﺳﺖ‬
‫ﮐﮫ ﻓﺎﺟﻌﮫ ﺑﮫ ﺑﺎر ﻣﯿﺂورﻧﺪ و اﮔﺮ ﻣﯿﺨﻮاھﯿﻢ ﻓﺮدی را ﺑﯿﺎﺑﯿﻢ ﮐﮫ ﺗﺎب ﺗﺤﻤ ِﻞ اﯾﺮادھﺎی ﻣﺎ را داﺷﺘﮫ‬
‫ﺑﺎﺷﺪ ﺑﺎﯾﺪ ﻧﺤﻮھﯽ ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ اﯾﻦ ﻗﺒﯿﻞ ﻧﻮاﻗﺺ و ﮐﻤﺒﻮدھﺎ را ﯾﺎد ﺑﮕﯿﺮﯾﻢ‪ .‬از طﺮف دﯾﮕﺮ ﺑﮫﻣﺤﺾ‬
‫آﺷﻨﺎﯾﯽ ﺑﺎ ﮐﺴﯽ ﮐﮫ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﺷﺮﯾﮏ زﻧﺪﮔﯽ آﯾﻨﺪھﯽ ﻣﺎ ﺷﻮد از او ﺳﻮال ﮐﻨﯿﻢ‪ :‬ﭼﮫ اﯾﺮادھﺎﯾﯽ‬
‫دارﯾﺪ؟‬
‫ﻣﺸﮑﻞ اﯾﻨﺠﺎﺳﺖ ﮐﮫ وﻗﺘﯽ ﺑﮫ اﺧﺘﻼﻻﺗﻤﺎن ﭘﯽ ﻣﯿﺒﺮﯾﻢ ﻧﻤﯿﺘﻮاﻧﯿﻢ ﺑﮫ اﯾﻦ راﺣﺘﯿﮭﺎ ﺑﺎ ﺧﻮد ﮐﻨﺎر ﺑﯿﺎﯾﯿﻢ‪.‬‬
‫ﺗﻐﯿﯿﺮ و ﭘﺬﯾﺮﻓﺘﻦ ﻋﯿﺒﮭﺎ ﺑﮫﺷﺪت دردﻧﺎک اﺳﺖ و ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﺳﺎﻟﮭﺎ طﻮل ﺑﮑﺸﺪ‪ .‬از طﺮف دﯾﮕﺮ‬
‫در ﺟﺮﯾﺎن ﻓﺮاﯾﻨﺪ ﺗﻐﯿﯿﺮ ﺑﺎ ﻣﻮﻗﻌﯿﺘﮭﺎﯾﯽ ﻣﻮاﺟﮫ ﻣﯿﺸﻮﯾﻢ ﮐﮫ ﮐﺎﻣﻼ ﺑﺮای ﻣﺎ ﻧﺎﻣﻮس ﺧﻮاھﻨﺪ ﺑﻮد‪ .‬ﻗﺒﻞ‬
‫درﮔﯿﺮ ﺧﻮدﺷﻨﺎﺳﯽ ﻣﯿﺸﻮﯾﻢ و اﯾﺮادھﺎی ﺧﻮد را ﻣﯿﺒﯿﻨﯿﻢ‪ .‬اﻟﺒﺘﮫ در ﺟﺮﯾﺎن‬ ‫ِ‬ ‫از ازدواج ﺑﮫﻧﺪرت‬
‫ﺪار ﺷﺨﺼﯿﺖ ﻣﺎ اﻓﺸﺎ ﻣﯿﺸﻮد اﻣﺎ ﺑﻼﻓﺎﺻﻠﮫ اﺣﺴﺎس ﺧﻄﺮ‬ ‫آﺷﻨﺎﯾﯽ ﺑﺎ ﮔﺰﯾﻨﮭﮭﺎی اﺣﺘﻤﺎﻟﯽ‪ ،‬اﺑﻌﺎد ﻣﺸﮑﻠ ِ‬
‫ﻣﯿﮑﻨﯿﻢ و طﺮف ﻣﻘﺎﺑﻞ را ﺳﺮزﻧﺶ ﻣﯿﮑﻨﯿﻢ‪ .‬ھﻤﺎنطﻮر ﮐﮫ ﻣﯿﺘﻮان اﻧﺘﻈﺎر داﺷﺖ ﻣﺎ ﺑﺮای ﺑﺴﯿﺎری‬
‫از دوﺳﺘﺎﻧﻤﺎن آنﻗﺪر ﻣﮭﻢ ﻧﯿﺴﺘﯿﻢ ﮐﮫ ﺑﺨﻮاھﻨﺪ در ﺧﻮ ِد واﻗﻌﯽ ﻣﺎ دﻗﯿﻖ ﺷﻮﻧﺪ و آن را ﺗﺠﺰﯾﮫوﺗﺤﻠﯿﻞ‬
‫ﮐﻨﻨﺪ‪ .‬آنھﺎ ﻓﻘﻂ ﻣﯿﺨﻮاھﻨﺪ ﺷﺐ ﺧﻮﺑﯽ ﺑﺎ ﻣﺎ داﺷﺘﮫ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﺑﮫاﯾﻦﺗﺮﺗﯿﺐ ﮐﻮر ﻣﯿﻤﺎﻧﯿﻢ و ﻧﻤﯿﺘﻮاﻧﯿﻢ اﺑﻌﺎد‬
‫ﻧﺎﺧﻮﺷﺎﯾﻨ ِﺪ ﺷﺨﺼﯿﺖ ﺧﻮد را ﺑﺒﯿﻨﯿﻢ‪ .‬وﻗﺘﯽ ﻋﺼﺒﺎﻧﯽ ﻣﯿﺸﻮﯾﻢ داد ﻣﯿﺰﻧﯿﻢ و ﻧﻤﯿﺪاﻧﯿﻢ ﮐﮫ اﯾﻦ ﻋﺎدت ﺑﺪ‬
‫ﺗﺎ ﭼﮫ ﺣﺪ ﻋﻠﯿﮫ ﺧﻮدﻣﺎن ﮐﺎر ﻣﯿﮑﻨﺪ‪ .‬درﺳﺖ ﻣﺜﻞ ﯾﮏ ﻣﺎﺷﯿﻦ‪ ،‬ﺑﯿﻮﻗﻔﮫ ﮐﺎر ﻣﯿﮑﻨﯿﻢ ﭼﻮن ﻓﮑﺮ ﻣﯿﮑﻨﯿﻢ‬
‫ﺑﺎ ﭘﻮل ﻣﯿﺘﻮاﻧﯿﻢ ﮐﻨﺘﺮل زﻧﺪﮔﯽ ﺧﻮد را ﺑﮫ دﺳﺖ ﺑﮕﯿﺮﯾﻢ‪ .‬اﮔﺮ ﮐﺴﯽ ﺳﻌﯽ ﮐﻨﺪ ﻣﺎ را از اﯾﻦھﻤﮫ ﮐﺎر‬
‫ﮐﺮدن ﺑﺎزدارد ﺟﮭﻨﻤﯽ ﺑﮫ ﭘﺎ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ‪ .‬ﮐﺴﯽ ﻧﯿﺴﺖ ﮐﮫ ﺗﻤﺎس ﺑﮕﯿﺮد و ﻣﺎ را دﻋﻮت ﮐﻨﺪ ﺑﺮای ﺷﺎم‬
‫ﺑﯿﺮون ﺑﺮوﯾﻢ اﻣﺎ روﺣﻤﺎن ﺧﺒﺮ ﻧﺪارد ﮐﮫ اﯾﻦ ﺑﮫ ﭼﮫ ﻣﻌﻨﺎﺳﺖ‪ .‬ﺷﺐ ﮐﮫ ﻣﯽﺷﻮد ھﻤﮭﯽ ﻣﺎ ﻣﯿﺪاﻧﯿﻢ در‬
‫آﻏﻮش ﮔﺮﻓﺘﻦ ﯾﮏ اﻧﺴﺎن دﯾﮕﺮ ﭼﻘﺪر ﺷﯿﺮﯾﻦ و رﺿﺎﯾﺖﺑﺨﺶ اﺳﺖ‪ .‬ﺟﺎی ﺧﺎﻟﯽ آن ﯾﮏ ﻧﻔﺮ را ﻋﻤﯿﻘﺎ‬
‫اﺣﺴﺎس ﻣﯿﮑﻨﯿﻢ‪ .‬ﺧﻮ ِد واﻗﻌﯽ ﻣﺎ ﺗﺸﻨﮭ ِﯽ ﺻﻤﯿﻤﺖ اﺳﺖ اﻣﺎ ھﻢزﻣﺎن از آن ﻣﯿﮕﺮﯾﺰﯾﻢ‪ .‬ھﯿﭻوﻗﺖ‬
‫ﻓﺮﺻﺖ ﻧﯿﺎﻓﺘﮫاﯾﻢ ﺑﮫ اﯾﻦ ﺗﻨﺎﻗﺾ ﺑﺰرگ ﭘﯽ ﺑﺒﺮﯾﻢ‪ .‬ﺑﮫاﯾﻦﺗﺮﺗﯿﺐ ﺣﺘﯽ اﮔﺮ ﺑﮫراﺳﺘﯽ ﺑﮫ ﮐﺴﯽ ﻣﺘﻌﮭﺪ‬
‫ﺑﺎﺷﯿﻢ اﻧﺴﺎﻧﯽ ﺳﺮد و ﺑﯿﻌﺎطﻔﮫ ﺑﮫ ﻧﻈﺮ ﻣﯽرﺳﯿﻢ‪ .‬ﯾﮑﯽ از ﻣﺰاﯾﺎی ﻧﺸﻨﺎﺧﺘﻦ ﺧﻮد اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﮫ ﺗﺼﻮر‬
‫ﻣﯿﮑﻨﯿﻢ زﻧﺪﮔﯽ ﮐﺮدن ﺑﺎ ﻣﺎ راﺣﺖ و ﻟﺬتﺑﺨﺶ اﺳﺖ‪ .‬اﻟﺒﺘﮫ ﺗﻮھﻤﯽ ﺑﯿﺶ ﻧﯿﺴﺖ وﻟﯽ ﺑﺎ آن ﺧﻮش‬
‫ھﺴﺘﯿﻢ‪ .‬وﻗﺘﯽ درک ﻣﺎ از ﺧﻮدﻣﺎن ﺗﺎ ﺑﮫ اﯾﻦ اﻧﺪازه اﻧﺪک اﺳﺖ دﯾﮕﺮ ﻧﺒﺎﯾﺪ زﯾﺎد ﺗﻌﺠﺐ ﮐﻨﯿﻢ ﮐﮫ ﺑﮫ ﭼﮫ‬
‫دﻟﯿﻞ ﻧﻤﯿﺪاﻧﯿﻢ دﻧﺒﺎل ﭼﮫ ﻧﻮع آدﻣﯽ ﻣﯿﮕﺮدﯾﻢ‪.‬‬
‫***‬
‫ﺑﮫﻣﺤﺾ آﺷﻨﺎﯾﯽ ﺑﺎ ﮐﺴﯽ ﮐﮫ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﺷﺮﯾﮏ زﻧﺪﮔﯽ آﯾﻨﺪه¬ی ﻣﺎ ﺷﻮد از او ﺳﻮال ﮐﻨﯿﻢ‪ :‬ﭼﮫ‬
‫اﯾﺮادھﺎﯾﯽ دارﯾﺪ؟‬
‫***‬

‫دﯾﮕﺮان را ﻧﻤﯿﺸﻨﺎﺳﯿﻢ‬
‫درﺳﺖ ﺑﮫ ھﻤﺎن اﻧﺪازه ﮐﮫ ﺧﻮد را ﻧﻤﯿﺸﻨﺎﺳﯿﻢ دﯾﮕﺮان را ھﻢ ﻧﻤﯿﺸﻨﺎﺳﯿﻢ و اﯾﻦ ﺑﺮﺷﺪت ﻣﺸﮑﻞ ﻣﺎ‬
‫ﻣﯿﺎﻓﺰاﯾﺪ‪ .‬دﯾﮕﺮان ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﺣﺴﻨﻨﯿﺖ داﺷﺘﮫ ﺑﺎﺷﻨﺪ اﻣﺎ آنھﺎ ھﻢ ﻣﺜﻞ ﻣﺎ دوﺳﺖ ﻧﺪارﻧﺪ ﭼﮭﺮهی‬
‫ﺣﻘﯿﻘﯿﺸﺎن را ﺑﺒﯿﻨﯿﻢ و ﺑﮫ اﯾﻦ راﺣﺘﯽھﺎ اﺟﺎزه ﻧﻤﯿﺪھﻨﺪ ﺑﮫ اﯾﺮادھﺎﯾﺸﺎن ﭘﯽ ﺑﺒﺮﯾﻢ‪.‬‬
‫ﻣﺎ ﻣﻌﻤﻮﻻ ﺷﺎﻧﺲ ﺧﻮد را اﻣﺘﺤﺎن ﻣﯿﮑﻨﯿﻢ ﺑﻠﮑﮫ ﺳﺮ از ﮐﺎر آنھﺎ درآورﯾﻢ‪ .‬ﺑﮫ دﯾﺪار ﺧﺎﻧﻮادھﯽ آنھﺎ‬
‫ﻣﯿﺮوﯾﻢ؛ ﺷﺎﯾﺪ ھﻢ ﺳﺮی ﺑﮫ ﻣﺪرﺳﮭﯽ دورھﯽ اﺑﺘﺪاﯾﯿﺸﺎن ﺑﺰﻧﯿﻢ‪ .‬ﺑﮫ آﻟﺒﻮم ﻋﮑﺴﮭﺎ ﻧﮕﺎه ﻣﯿﮑﻨﯿﻢ و ﺑﺎ‬
‫دوﺳﺘﺎﻧﺸﺎن ﺣﺮف ﻣﯿﺰﻧﯿﻢ‪ .‬وﻗﺘﯽ ھﻤﮭﯽ اﯾﻦ ﮐﺎرھﺎ را ﮐﺮدﯾﻢ ﺧﯿﺎل ﻣﯿﮑﻨﯿﻢ وظﯿﻔﮭﯽ ﺧﻮد را ﺑﮫ اﻧﺠﺎم‬
‫رﺳﺎﻧﺪھﺎﯾﻢ‪ .‬در اﯾﻨﺠﺎ ﻣﺜﻞ ﺑﻌﻀﯽ از ﮐﺴﺎﻧﯽ ﻓﮑﺮ ﻣﯿﮑﻨﯿﻢ ﮐﮫ در آرزوی ﺧﻠﺒﺎن ﺷﺪن ھﺴﺘﻨﺪ‪ .‬آنھﺎ ﯾﮏ‬
‫ھﻮاﭘﯿﻤﺎی ﮐﺎﻏﺬی را در اﺗﺎق ﺧﻮد ﺑﮫ ﭘﺮواز درآوردھﺎﻧﺪ ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ ﻓﮑﺮ ﻣﯿﮑﻨﻨﺪ روزی ﺧﻠﺒﺎن ﻣﯽ‪-‬‬
‫ﺷﻮﻧﺪ و ﺑﺎ ھﻮاﭘﯿﻤﺎی واﻗﻌﯽ ﭘﺮواز ﻣﯿﮑﻨﻨﺪ‪.‬‬
‫در ﯾﮏ ﺟﺎﻣﻌﮭﯽ ﺧﺮدﻣﻨﺪ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﮫ روزی ﭘﺪر و ﻣﺎدر ﺧﻮاھﻨﺪ ﺷﺪ ھﻤﺪﯾﮕﺮ را ﺑﮫ ﺗﮑﻤﯿﻞ‬
‫ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﮭﮭﺎی روانﺷﻨﺎﺧﺘﯽ وادار ﻣﯿﮑﻨﻨﺪ و ھﻤﺪﯾﮕﺮ را ﻣﻠﺰم ﻣﯿﮑﻨﻨﺪ ﻣﺪﺗﮭﺎ ﺗﻮﺳﻂ ﺗﯿﻤﮭﺎی‬
‫رواﻧﺸﻨﺎس ارزﯾﺎﺑﯽ ﺷﻮﻧﺪ‪ .‬در ﺳﺎل ‪ ٢١٠٠‬اﯾﻦ ﮐﺎر دﯾﮕﺮ در ھﯿﭻ ﮐﺠﺎی دﻧﯿﺎ ﺧﻨﺪھﺪار ﻧﺨﻮاھﺪ ﺑﻮد‪.‬‬
‫اﻧﺴﺎﻧﯿﺖ ﺑﺎﯾﺪ ﺧﯿﻠﯽ وﻗﺖ ﻗﺒﻞ ﺑﮫ اﯾﻦ ﻧﻘﻄﮫ ﻣﯽرﺳﯿﺪ و آﯾﻨﺪﮔﺎن ﺗﻌﺠﺐ ﺧﻮاھﻨﺪ ﮐﺮد ﮐﮫ ﭼﺮا اﯾﻦﻗﺪر‬
‫ﺗﻌﻠﻞ ﻧﺸﺎن دادھﺎﯾﻢ‪.‬‬
‫ﻣﺎ ﺑﺎﯾﺪ روان و ﺳﺎزوﮐﺎرھﺎی رواﻧﯽ ﺷﺨﺼﯽ ﮐﮫ ﻣﯿﺨﻮاھﯿﻢ ﺑﺎ او ازدواج ﮐﻨﯿﻢ را ﺑﺸﻨﺎﺳﯿﻢ‪ .‬ﻋﻼوه‬
‫ﺑﺮ اﯾﻦ ﺑﺎﯾﺪ از ﻧﮕﺮش او ﺑﮫ ﻣﻮﺿﻮﻋﺎﺗﯽ ﻣﺜﻞ ﻗﺪرت و اﻗﺘﺪار‪ ،‬ﺗﺤﻘﯿﺮ‪ ،‬درونﮔﺮاﯾﯽ‪ ،‬اﻣﻮر ﺟﻨﺴﯽ‪،‬‬
‫ﭘﻮل‪ ،‬ﮐﻮدﮐﺎن‪ ،‬ﺳﺎﻟﻤﻨﺪی‪ ،‬وﻓﺎداری‪ ،‬ﺻﺪاﻗﺖ و ﺻﺪھﺎ ﻣﻮﺿﻮع دﯾﮕﺮ ﻣﻄﻠﻊ ﺑﺎﺷﯿﻢ‪ .‬ﺑﺎ ﯾﮏ ﮔﻔﺘﮕﻮی‬
‫ﻣﻌﻤﻮﻟﯽ ﻧﻤﯿﺘﻮان ﺑﮫ ﭼﻨﯿﻦ ﺷﻨﺎﺧﺘﯽ رﺳﯿﺪ‪ .‬ﺷﻨﺎﺧﺖ ﻣﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﻋﻤﯿﻖ ﺑﺎﺷﺪ اﻣﺎ در ﺣﺎل ﺣﺎﺿﺮ اﯾﻦ ﺳﻄﺢ‬
‫از ﺷﻨﺎﺧﺖ را ﻓﻘﻂ رواﻧﺸﻨﺎﺳﺎن ﺣﺮﻓﮭﺎی )آنھﻢ در ﺳﻄﺢ دﮐﺘﺮا( دارﻧﺪ‪.‬‬
‫وﻗﺘﯽ ﭼﻨﯿﻦ ﺷﻨﺎﺧﺖ ﻋﻤﯿﻘﯽ ﻧﺪاﺷﺘﮫ ﺑﺎﺷﯿﻢ روی ظﻮاھﺮ ﺗﮑﯿﮫ ﻣﯿﮑﻨﯿﻢ‪ .‬ﺑﮫ اﯾﻦ ﻓﮑﺮ ﻣﯿﮑﻨﯿﻢ ﮐﮫ ﻓﻼﻧﯽ‬
‫ﭼﮫ زﯾﺒﺎﺳﺖ‪ .‬ﺗﺼﻮر ﻣﯿﮑﻨﯿﻢ از روی ﺣﺎﻟﺖ ﭼﺸﻤﮭﺎ‪ ،‬ﺷﮑﻞ ﭘﯿﺸﺎﻧﯽ‪ ،‬ﻟﮑﮭﮭﺎ و ﺧﺎﻟﮭﺎی ﺻﻮرت‪،‬‬
‫ﺧﻨﺪھﮭﺎ و‪ ...‬اطﻼﻋﺎت زﯾﺎدی درﺑﺎرھﯽ ﻣﺮدم ﺑﮫ دﺳﺖ ﻣﯿﺂورﯾﻢ‪ .‬اﻣﺎ اﯾﻦ ﮐﺎر ھﻤﺎنﻗﺪر ﻋﺎﻗﻼﻧﮫ اﺳﺖ‬
‫ﮐﮫ ﻓﮑﺮ ﮐﻨﯿﻢ از طﺮﯾﻖ ﻋﮑﺴﯽ از ﻧﻤﺎی ﺑﯿﺮوﻧﯽ ﯾﮏ ﻧﯿﺮوﮔﺎه ھﺴﺘﮭﺎی ﻣﯿﺘﻮان از ﭼﻨﺪوﭼﻮن ﺷﮑﺎﻓﺖ‬
‫ھﺴﺘﮭﺎی ﻣﻄﻠﻊ ﺷﺪ‪.‬‬
‫ﺑﮫ اﺗﮑﺎی ﯾﮏ ﺳﺮی ﺷﻮاھﺪ ﻧﺎﭼﯿﺰ‪ ،‬درﯾﺎﯾﯽ از ﻣﺤﺎﺳﻦ و ﺧﻮﺑﯿﮭﺎ را ﺑﮫ ﻣﻌﺸﻮق ﺧﻮد »ﻧﺴﺒﺖ« ﻣﯽ‪-‬‬
‫دھﯿﻢ‪ .‬ﺳﻌﯽ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﭘﺎرھﺎی ﺟﺰﺋﯿﺎت ﺟﺰﺋﯽ و ﺑﯿﺎھﻤﯿﺖ‪ ،‬ﮐﻞ ﺷﺨﺼﯿﺖ دﯾﮕﺮان را‬
‫ﺑﺸﻨﺎﺳﯿﻢ )ﮐﮫ اﻟﺒﺘﮫ ﮐﺎر ھﯿﺠﺎناﻧﮕﯿﺰی اﺳﺖ(‪ .‬ﻣﯿﺨﻮاھﯿﻢ ﺷﺨﺼﯿﺖ دروﻧﯽ ﯾﮏ آدم را ﺑﺒﯿﻨﯿﻢ اﻣﺎ‬
‫درواﻗﻊ ھﻤﺎنطﻮر ﻋﻤﻞ ﻣﯿﮑﻨﯿﻢ ﮐﮫ ﭼﺸﻤﺎن ﻣﺎ ھﻨﮕﺎم دﯾﺪن ﯾﮏ طﺮاﺣﯽ ﻋﻤﻞ ﻣﯿﮑﻨﺪ‪.‬‬
 ‫آﻧﺮی ﻣﺎﺗﯿﺲ‪١٩۵١ ،‬‬

‫در اﯾﻦ ﺗﺼﻮﯾﺮ از ﺳﻮراخ ﺑﯿﻨﯽ‪ ،‬ﻓﺮق ﻣﻮ و ﻣﮋھﯽ ﭼﺸﻢ ﺧﺒﺮی ﻧﯿﺴﺖ وﻟﯽ ﻣﺎ در ﻧﮕﺎه اول ﻣﺘﻮﺟﮫ‬
‫ھﯿﭻﮐﺪام از اﯾﻦ ﻣﻮارد ﻧﻤﯿﺸﻮﯾﻢ‪ .‬ﻣﺎ ﻗﺴﻤﺘﮭﺎی ازﻗﻠﻢاﻓﺘﺎده را ﻧﻤﯿﺒﯿﻨﯿﻢ و اﺻﻼ ھﻢ ﻣﺘﻮﺟﮫ اﯾﻦ‬
‫واﻗﻌﯿﺖ ﻧﻤﯿﺸﻮﯾﻢ‪ .‬ذھﻦ ﻣﺎ ﻋﺎدت ﮐﺮده اﺳﺖ ظﺮاﯾﻒ ﺑﺼﺮی ﮐﻮﭼﮏ را ﻧﺎدﯾﺪه ﺑﮕﯿﺮد و ﺗﺼﻮﯾﺮ‬
‫ﮐﺎﻣﻠﯽ ﺑﮫ ﻣﺎ ﺗﺤﻮﯾﻞ دھﺪ‪ .‬وﻗﺘﯽ ﻣﯿﺨﻮاھﯿﻢ ﺷﺨﺼﯿﺖ ھﻤﺴﺮ آﯾﻨﺪھﯽ ﺧﻮد را ﺑﺸﻨﺎﺳﯿﻢ ھﻤﯿﻦﮔﻮﻧﮫ ﻋﻤﻞ‬
‫ﻣﯿﮑﻨﯿﻢ‪ .‬ﺷﺎﯾﺪ ﺧﻮدﻣﺎن ﺧﺒﺮ ﻧﺪاﺷﺘﮫ ﺑﺪاﻧﯿﻢ اﻣﺎ ﻣﺎ ﺑﺎ ھﻨﺮﻣﻨﺪان ﻣﯿﻨﯿﺎﺗﻮرﯾﺴﺖ‪ ،‬دﺷﻤﻨﯽ دﯾﺮﯾﻨﮫ دارﯾﻢ)‪(١‬‬
‫و اﯾﻦ ﺑﺮای ﻣﺎ ﮔﺮان ﺗﻤﺎم ﻣﯿﺸﻮد‪.‬‬
‫داﻧﺸﯽ ﮐﮫ ﺑﺮای ازدواج ﻧﯿﺎز دارﯾﻢ ﺑﺴﯿﺎر ﺑﯿﺸﺘﺮ از آن ﭼﯿﺰی اﺳﺖ ﮐﮫ ﺟﺎﻣﻌﮫ ﺗﺠﻮﯾﺰ ﻣﯿﮑﻨﺪ‪.‬‬
‫ارزﯾﺎﺑﯽ اﺷﺘﺒﺎه ﺳﻘﻮط ﺧﻮاھﯿﻢ ﮐﺮد‪.‬‬
‫ِ‬ ‫ﻣﺘﺎﺳﻔﺎﻧﮫ ﺟﻮری رﻓﺘﺎر ﻣﯿﮑﻨﯿﻢ ﮐﮫ ﺑﮫ اﺣﺘﻤﺎل زﯾﺎد ﺑﮫ درھﯽ‬
‫ھﻤﮭﯽ ﻣﺎ دﻧﺒﺎل ﯾﮏ ازدواج ﻗﺸﻨﮓ ھﺴﺘﯿﻢ ﺗﺎ ﯾﮏ ازدواج ﻗﺎﺑﻠﺘﺤﻤﻞ‪.‬‬

‫ﻋﺎدت ﻧﺪارﯾﻢ ﺷﺎد ﺑﺎﺷﯿﻢ‬

‫ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻣﺎ ﺑﺮ اﯾﻦ اﻋﺘﻘﺎد ھﺴﺘﯿﻢ ﻣﻌﺘﻘﺪﯾﻢ ﮐﮫ ھﺪف ﻣﺎ از ﻋﺸﻖ ورزﯾﺪن‪ ،‬ﺷﺎد ﺑﻮدن اﺳﺖ اﻣﺎ ﺑﮫ اﯾﻦ‬
‫ﺳﺎدﮔﯿﮭﺎ ﻧﯿﺴﺖ‪ .‬ﺑﻌﻀﯽ ﻣﻮاﻗﻊ ﺑﯿﺸﺘﺮ دﻧﺒﺎ ِل ﺣﺲ اﻧﺲ و آﺷﻨﺎﯾﯽ ھﺴﺘﯿﻢ و اﯾﻦ ﻧﻘﺸﮭﮭﺎﯾﯽ ﮐﮫ ﺑﺮای‬
‫ﺷﺎد ﺑﻮدن دارﯾﻢ را ﺑﮫ ھﻢ ﻣﯿﺰﻧﺪ‪.‬‬
‫ﺑﻌﻀﯽ ﻣﻮاﻗﻊ ﻣﺎی ﺑﺰرگﺳﺎل ﻣﯿﺨﻮاھﯿﻢ در ﺟﺮﯾﺎن رواﺑﻄﯽ ﮐﮫ اﮐﻨﻮن دارﯾﻢ اﺣﺴﺎﺳﺎﺗﯽ ﮐﮫ در‬
‫دورھﯽ ﮐﻮدﮐﯽ داﺷﺘﮭﺎﯾﻢ را ﺑﺎزﺳﺎزی ﻣﯿﮑﻨﯿﻢ‪ .‬اﻧﮕﺎر ﺑﮫ ﮐﻮدﮐﯽ ﺑﺎزﮔﺸﺘﮭﺎﯾﻢ و ﻋﺸﻖ و ﻣﻌﻨﺎ و ھﺪف‬
‫آن را ھﻤﺎنﮔﻮﻧﮫ ﻣﯿﻔﮭﻤﯿﻢ ﮐﮫ ﺑﺮای اوﻟﯿﻦ ﺑﺎر در ﮐﻮدﮐﯽ ﻓﮭﻤﯿﺪھﺎﯾﻢ‪ .‬ﻣﺘﺎﺳﻔﺎﻧﮫ درﺳﮭﺎی ﮐﻮدﮐﯽ‬
‫دﺳﺘﺨﻮش ﺗﻐﯿﯿﺮاﺗﯽ ﺷﺪه ﮐﮫ ﭼﻨﺪان‬
‫ِ‬ ‫ﭼﻨﺪان ﺑﮫ ﮐﺎر ﻣﺎ ﻧﻤﯿﺂﯾﻨﺪ‪ .‬ﻋﺸﻘﯽ ﮐﮫ در ﮐﻮدﮐﯽ ﻣﯽﺷﻨﺎﺧﺘﯿﻢ ﺣﺎﻻ‬
‫ﺣﺲ ﮐﻨﺘﺮل ﺷﺪن‪ ،‬ﺗﺤﻘﯿﺮ ﺷﺪن‪ ،‬رھﺎ ﺷﺪن و درک ﻧﺸﺪن و در‬ ‫ﺧﻮﺷﺎﯾﻨﺪ ﻧﯿﺴﺘﻨﺪ‪ :‬ﻋﺸﻖ ﺑﺎ ﭼﺎﺷﻨﯽ از ِ‬
‫ﯾﮏﮐﻼم‪ :‬رﻧﺞ ﮐﺸﯿﺪن‪.‬‬
‫در ﺑﺰرگﺳﺎﻟﯽ ﺑﻌﻀﯽ از ﮔﺰﯾﻨﮭﮭﺎی ﺳﺎﻟﻢ و طﺒﯿﻌﯽ ﮐﮫ ﺑﺎ آنھﺎ ﻣﻮاﺟﮫ ﻣﯿﺸﻮﯾﻢ را رد ﻣﯿﮑﻨﯿﻢ؛ اﻟﺒﺘﮫ‬
‫ﻧﮫ ﺑﮫ اﯾﻦ ﺧﺎطﺮ ﮐﮫ ﺑﺪ ھﺴﺘﻨﺪ ﺑﻠﮑﮫ دﻗﯿﻘﺎ ﺑﮫ اﯾﻦ دﻟﯿﻞ ﮐﮫ زﯾﺎده از ﺣﺪ ﻣﺘﻌﺎدل ھﺴﺘﻨﺪ )زﯾﺎده از ﺣﺪ‬
‫ﭘﺨﺘﮫ‪ ،‬ﻓﮭﯿﻢ و ﻗﺎﺑﻼﻋﺘﻤﺎد ھﺴﺘﻨﺪ( و اﯾﻦ ﮐﻤﺎل و ﺧﻮﺑﯽ ﺑﺮای ﻣﺎ ﻧﺎﻣﺎﻧﻮس و ﻏﺮﯾﺒﮫ و ﺣﺘﯽ ﻧﺎﺧﻮﺷﺎﯾﻨﺪ‬
‫ب ﮔﺰﯾﻨﮭﮭﺎی ﺧﺎﺻﯽ ﻣﯿﺸﻮﯾﻢ‪ .‬دﻟﯿﻞ ﺟﺎذﺑﮭﯽ اﯾﻦ اﻓﺮاد اﯾﻦ‬ ‫اﺳﺖ‪ .‬درواﻗﻊ ﺑﺪون آﻧﮑﮫ ﺧﻮد ﺑﺪاﻧﯿﻢ ﺟﺬ ِ‬
‫ﻧﯿﺴﺖ ﮐﮫ ﻣﻮﺟﺐ ﺧﺸﻨﻮدی ﻣﺎ ﻣﯿﺸﻮﻧﺪ؛ ﺑﺎﻟﻌﮑﺲ آنھﺎ ﻓﻘﻂ ﺑﮫ اﯾﻦ دﻟﯿﻞ ﺟﺎذﺑﮫ دارﻧﺪ ﮐﮫ ﻣﺎ را‬
‫ﻣﺎﯾﻮس ﻣﯿﮑﻨﻨﺪ‪ .‬اﯾﻦ ﻣﺎﯾﻮﺳﮑﺮدﻧﮭﺎ ﺑﺮای ﻣﺎ آﺷﻨﺎﺳﺖ و در ﮐﻮدﮐﯽ ﺑﺎرھﺎ آن را ﺗﺠﺮﺑﮫ ﮐﺮدھﺎﯾﻢ‪.‬‬
‫درواﻗﻊ ﺑﮫ ﻣﺎﯾﻮس ﺷﺪن ﻋﺎدت ﮐﺮدھﺎﯾﻢ‪.‬‬
‫ﻣﺎ ﺑﺎ اﻓﺮاد اﺷﺘﺒﺎھﯽ ازدواج ﻣﯿﮑﻨﯿﻢ ﭼﻮن ﺑﺎ دﯾﺪن ﮔﺰﯾﻨﮭﮭﺎی ﺧﻮب‪ ،‬ﺣﺲ ﻧﺎﻣﻄﺒﻮﻋﯽ در ﻣﺎ اﯾﺠﺎد‬
‫ﻣﯿﺸﻮد‪ .‬ﻣﺎ ﻏﻠﻂ ازدواج ﻣﯿﮑﻨﯿﻢ ﭼﻮن ھﯿﭻ درک و ﺗﺠﺮﺑﮭﺎی از ﺳﺎﻟﻢ ﺑﻮدن ﻧﺪارﯾﻢ )ﻣﮭﻢ ﻧﯿﺴﺖ‬
‫ﭼﻘﺪر دراﯾﻦﺑﺎره ﺳﺨﻦ ﻣﯿﮕﻮﯾﯿﻢ( و ﻋﺎﺷﻖ ﺷﺪن را ﺑﮫ اﺣﺴﺎس رﺿﺎﯾﺖ رﺑﻂ ﻧﻤﯿﺪھﯿﻢ‪.‬‬
 ‫ﻣﺠﺮد ﻣﺎﻧﺪن را وﺣﺸﺘﻨﺎک ﻣﯿﺪاﻧﯿﻢ‬

‫ﮐﺴﯽ ﮐﮫ ﻣﺠﺮد ﻣﺎﻧﺪن را ﻏﯿﺮﻗﺎﺑﻞﺗﺤﻤﻞ ﻣﯿﺪاﻧﺪ ﻧﻤﯿﺘﻮاﻧﺪ ﺑﮫطﻮر ﻋﻘﻼﻧﯽ ھﻤﺴﺮ ﺧﻮد را اﻧﺘﺨﺎب ﮐﻨﺪ‪.‬‬
‫ﺳﺮﮐﺮدھﺎﯾﻢ ﺣﺲ‬ ‫اﮔﺮ ﻣﯽﺧﻮاھﯿﻢ ارﺗﺒﺎط ﺧﻮﺑﯽ اﯾﺠﺎد ﮐﻨﯿﻢ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﮫ ﺳﺎﻟﮭﺎی ﺑﺴﯿﺎری ﮐﮫ ﺑﮫ ﺗﻨﮭﺎﯾﯽ َ‬
‫ﺧﻮﺑﯽ داﺷﺘﮫ ﺑﺎﺷﯿﻢ‪ .‬ﺑﻌﻀﯽ از ﻣﺎ دﯾﮕﺮ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﯿﻢ ﺑﮫ دوران ﻣﺠﺮدی ﺧﻮدﻣﺎن ﻋﺸﻖ ﺑﻮرزﯾﻢ ﭘﺲ ﺑﮫ‬
‫ﺗﺮﻓﻨﺪ ازدواج ﻣﺘﻮﺳﻞ ﻣﯿﺸﻮﯾﻢ‪ .‬در اﯾﻦ ﺻﻮرت ﻓﻘﻂ ﺑﮫ اﯾﻦ دﻟﯿﻞ ﺑﮫ ھﻤﺴﺮ آﯾﻨﺪھﯽ ﺧﻮد ﻋﺸﻖ ﻣﯽ‪-‬‬
‫ﺖ ﻣﺠﺮد ﻣﺎﻧﺪن ﻧﺠﺎت داده اﺳﺖ‪.‬‬‫ورزﯾﻢ ﮐﮫ ﻣﺎ را از ﻣﺼﯿﺒ ِ‬
‫ﺟﺎﻣﻌﮭﯽ ﻣﺎ ﻓﺮدی ﮐﮫ ﺑﮫ ﺳﻦ ﺧﺎﺻﯽ رﺳﯿﺪه اﻣﺎ ھﻤﭽﻨﺎن ﻣﺠﺮد ﻣﺎﻧﺪه اﺳﺖ را ﻧﺎﺧﻮﺷﺎﯾﻨﺪ و ﺧﻄﺮﻧﺎک‬
‫ﺟﻠﻮه ﻣﯽدھﺪ‪ .‬زوﺟﮭﺎ ﺑﺎ دﯾﺪن اﺳﺘﻘﻼل ﺷﺨﺺ ﻣﺠﺮدی ﮐﮫ آنھﺎ را ﺑﮫ ﻣﮭﻤﺎﻧﯽ ﺧﻮد دﻋﻮت ﻣﯿﮑﻨﺪ‬
‫اﺣﺴﺎس ﺧﻄﺮ ﻣﯿﮑﻨﻨﺪ‪ .‬وﻗﺘﯽ او را ﻣﯿﺒﯿﻨﻨﺪ ﮐﮫ ﺗﻨﮭﺎﯾﯽ ﺑﮫ ﺳﯿﻨﻤﺎ ﻣﯿﺮود اﺣﺴﺎس ﻣﯿﮑﻨﻨﺪ ﯾﮏ آدم‬
‫ﺟﺬاﻣﯽ دﯾﺪهاﻧﺪ‪ .‬ﻋﺼﺮ ﻣﺪرن اﻣﮑﺎﻧﺎت و آزادیھﺎی ﺑﺴﯿﺎری ﺑﮫ ھﻤﺮاه آورده اﺳﺖ اﻣﺎ ھﻤﭽﻨﺎن از‬
‫ﻣﺠﺮد ﻣﺎﻧﺪن ﻣﯿﺘﺮﺳﯿﻢ‪.‬‬
‫ﺑﺮﺧﯽ ﺑﺮ اﯾﻦ اﻋﺘﻘﺎد ھﺴﺘﻨﺪ ﮐﮫ ﺟﺎﻣﻌﮫ ﺑﺎﯾﺪ در ﺑﺎورھﺎﯾﯽ ﮐﮫ درﺑﺎرھﯽ زﻧﺪﮔﯽ ﻣﺠﺮدی دارد‬
‫ﺗﺠﺪﯾﺪﻧﻈﺮ ﮐﻨﺪ؛ ﺟﮭﺎﻧﯽ ﺑﺎ ﺧﻮردﻧﯿﮭﺎ و وﺳﺎﯾﻞ ﻣﺸﺘﺮک و ﻣﮭﻤﺎﻧﯿﮭﺎی ﻣﺪاوم ﺧﯿﻠﯽ ھﻢ ﺑﺪ ﻧﯿﺴﺖ‪.‬‬
‫ﺑﮫھﺮﺣﺎل ﺷﺨﺼﯽ ﮐﮫ ﺗﺼﻤﯿﻢ ﺑﮫ ازدواج ﻣﯿﮕﯿﺮد ﺑﺎﯾﺪ اطﻤﯿﻨﺎن ﺣﺎﺻﻞ ﮐﻨﺪ ﮐﮫ ﺑﺎ اﯾﻦ ﮐﺎر دﻧﺒﺎل ﻓﻮاﯾﺪ‬
‫ﺟﻔﺖ ﺷﺪن اﺳﺖ ﻧﮫ آﻧﮑﮫ از ﻣﻀﺮات و ﺑﺪﯾﮭﺎی زﻧﺪﮔﯽ ﻣﺠﺮدی ﻓﺮار ﮐﻨﺪ‪.‬‬
‫در ﮔﺬﺷﺘﮫ ﻣﺮدم ﻋﻤﺪﺗﺎ ﺑﺮای ﺑﺮآوردن ﻧﯿﺎز ﺟﻨﺴﯽ ﺧﻮد ازدواج ﻣﯿﮑﺮدﻧﺪ‪ :‬آنھﺎ ازدواج ﻣﯿﮑﺮدﻧﺪ ﺗﺎ‬
‫از ﻣﻮاﻧﻌﯽ ﮐﮫ ﺟﺎﻣﻌﮫ ﺑﮫطﻮر ﻣﺼﻨﻮﻋﯽ ﺑﺮ ﺳﺮ ارﺿﺎی ﻧﯿﺎزھﺎی ﺟﻨﺴﯽ آنھﺎ ﻗﺮار داده ﺑﻮد ﻧﺠﺎت‬
‫ﯾﺎﺑﻨﺪ‪.‬‬
‫ﻣﺎ در ﺑﻌﻀﯽ زﻣﯿﻨﮭﮭﺎی دﯾﮕﺮ ھﻢ ﺑﺎ ﻣﻮاﻧﻊ و ﻣﺤﺪودﯾﺖھﺎی ﺧﺎﺻﯽ ﻣﻮاﺟﮫ ﻣﯿﺸﻮﯾﻢ‪ .‬وﻗﺘﯽ‬
‫ﻣﺼﺎﺣﺒﺖ و ھﻤﺮاھﯽ ﻓﻘﻂ از طﺮﯾﻖ ازدواج ﻣﻤﮑﻦ ﺑﺎﺷﺪ ﻣﺮدم ازدواج ﻣﯿﮑﻨﻨﺪ ﺗﺎ از رﻧﺞ ﺗﻨﮭﺎﯾﯽ در‬
‫اﻣﺎن ﺑﺎﺷﻨﺪ‪ .‬اﯾﻦ ﻧﻮع ازدواج ھﻢ ﻣﺜﻞ ازدواﺟﯽ ﮐﮫ ﻓﻘﻂ ﺑﮫ ﺧﺎطﺮ آﻣﯿﺰش اﻧﺠﺎم ﺷﻮد ﺑﮫ ﺑﯿﺮاھﮫ ﺧﻮاھﺪ‬
‫رﻓﺖ‪.‬‬

‫ﻓﮑﺮ ﻣﯿﮑﻨﯿﻢ ﮐﮫ ﻏﺮﯾﺰه ﺟﺎﯾﮕﺎه واﻻﯾﯽ دارد‬

‫ازدواج در روزﮔﺎر ﮔﺬﺷﺘﮫ ﯾﮏ ﺗﺠﺎرت ﻣﻨﻄﻘﯽ ﺑﻮد و ﺗﻨﮭﺎ دﻟﯿﻠﺶ آن ﺑﻮد ﮐﮫ دو ﻧﻔﺮ ﺗﺼﻤﯿﻢ ﻣﯽ‪-‬‬
‫ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ ) ﯾﺎ ﺑﺮای آنھﺎ ﺗﺼﻤﯿﻢ ﮔﺮﻓﺘﮫ ﻣﯿﺸﺪ( ھﻤﺪﯾﮕﺮ را در داراﯾﯿﮭﺎی ﺧﻮد ﺳﮭﯿﻢ ﮐﻨﻨﺪ‪ .‬درواﻗﻊ‬
‫ازدواج ﯾﮏ ﺑﺎزی ﺳﺮد و ظﺎﻟﻤﺎﻧﮫ ﺑﻮد و ﺷﺎدی و ﺧﻮﺷﺤﺎﻟﯽ ﺑﺎزﯾﮕﺮان آن ھﯿﭻ اھﻤﯿﺘﯽ ﻧﺪاﺷﺖ‪.‬‬
‫ھﻤﯿﻦ ﮐﻔﺎﯾﺖ ﻣﯿﮑﻨﺪ ﮐﮫ ﻓﺮد اﺣﺴﺎس ﮐﻨﺪ »ﻋﺎﺷﻖ ﺷﺪه« اﺳﺖ‪ .‬در اﯾﻦ ﺻﻮرت ﺳﻮال دﯾﮕﺮی ﭘﺮﺳﯿﺪه‬
‫ﻧﻤﯿﺸﻮد‪ .‬اﺣﺴﺎس ﭘﯿﺮوز ﻣﯿﺸﻮد‪ .‬آنھﺎ ﮐﮫ از ﺑﯿﺮون ﺑﮫ ﻣﺎﺟﺮا ﻧﮕﺎه ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ﻓﻘﻂ ﻣﯿﺘﻮاﻧﻨﺪ ورود‬
‫اﺣﺴﺎﺳﺎت را ﺧﻮﺷﺎﻣﺪ ﺑﮕﻮﯾﻨﺪ؛ ﺑﮫ آن ﻣﺜﻞ ﯾﮏ ﺣﺎﻟﺖ روﺣﺎﻧﯽ ﻧﮕﺎه ﮐﻨﻨﺪ و ﺑﮫ آن اﺣﺘﺮام ﺑﮕﺬارﻧﺪ‪.‬‬
‫واﻟﺪﯾﻦ ﺷﺎﯾﺪ ﻣﺎت و ﻣﺒﮭﻮت ﺑﻤﺎﻧﻨﺪ اﻣﺎ ﺑﮫﻧﺎﭼﺎر ﺑﺎﯾﺪ ﺑﭙﺬﯾﺮﻧﺪ ﮐﮫ ﻓﻘﻂ ﺧﻮد آن دو ﻧﻔﺮ ﻣﯿﺘﻮاﻧﻨﺪ‬
‫ﺗﺸﺨﯿﺺ دھﻨﺪ ﭼﮫ ﭼﯿﺰ ﺑﺮاﯾﺸﺎن ﺧﻮب اﺳﺖ‪.‬‬
‫ازدواج ﻏﺮﯾﺰی ﯾﺎ ھﻤﺎن ازدواج ﻋﺎﺷﻘﺎﻧﮫ ﺑﮫﻣﺮورزﻣﺎن ﺟﺎی ازدواج اﻗﺘﺼﺎدی را ﮔﺮﻓﺖ‪ .‬در ﻣﺮام‬
‫ازدواج ﻋﺎﺷﻘﺎﻧﮫ ﺗﻨﮭﺎ ﻣﻌﯿﺎر ﻣﮭﻢ ﺣﺴﯽ اﺳﺖ ﮐﮫ ﺑﮫ ﯾﮏ ﺷﺨﺺ دﯾﮕﺮ دارﯾﻢ‪ .‬ﺳﯿﺼﺪ ﺳﺎل اﺳﺖ ﮐﮫ‬
‫ﻋﻠﯿﮫ ﻗﺮون و اﻋﺼﺎری ﮐﮫ ﻣﺮدﻣﺎﻧﺶ در ازدواج ھﻤﺪﯾﮕﺮ دﺧﺎﻟﺖ ﻣﯿﮑﺮدﻧﺪ ﻣﻮﺿﻊ ﻣﯿﮕﯿﺮﯾﻢ و‬
‫آنھﺎ را ﺑﮫ ﺗﻌﺼﺐ‪ ،‬ﻓﻀﻞ ﻓﺮوﺷﯽ و ھﻤﺪﻟﯽ ﻧﮑﺮدن ﻣﺘﮭﻢ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ‪.‬‬
‫ازدواج ﮐﮭﻦ ﭘﺮ از ﻏﺮور و ﺗﮑﺒﺮ و ﻓﻀﻞ ﻓﺮوﺷﯽ ﺑﻮد و ﺑﺎ اﺣﺘﯿﺎط ﺑﺴﯿﺎر ھﻤﺮاه ﺑﻮد‪ .‬در ﮔﺬﺷﺘﮫ‬
‫ﯾﮑﯽ از ﭘﯿﺸﻔﺮﺿﮭﺎی ﻣﮭﻢ اﯾﻦ ﺑﻮد ﮐﮫ ﺷﺨﺺ درازای ازدواج ﺑﺎ ﻓﻼن ﺷﺨﺺ ﭼﮫ ﭼﯿﺰھﺎﯾﯽ ﺑﮫ‬
‫دﺳﺖ ﻣﯿﺂورد‪ .‬اﮐﻨﻮن ﺑﺮ اﯾﻦ اﻋﺘﻘﺎد ھﺴﺘﯿﻢ ﮐﮫ اﮔﺮ ﮐﺎر ﺑﮫ ﺗﺠﺰﯾﮫوﺗﺤﻠﯿﻞ اﺣﺴﺎﺳﺎت ﺑﮑﺸﺪ دﯾﮕﺮ از‬
‫ﻋﺸﻖ رﻣﺎﻧﺘﯿﮏ ﺧﺒﺮی ﻧﺨﻮاھﺪ ﺑﻮد‪ .‬ﻓﮑﺮ ﻣﯿﮑﻨﯿﻢ ﺳﺮد و اﺣﻤﻘﺎﻧﮫ اﺳﺖ اﮔﺮ ﻣﺰاﯾﺎ و ﻣﻌﺎﯾﺐ ازدواج‬
‫را ﺣﻼﺟﯽ ﮐﻨﯿﻢ‪ .‬ﻋﺎﺷﻘﺎﻧﮭﺘﺮﯾﻦ ﮐﺎری ﮐﮫ ﻓﺮد ﻣﯿﺘﻮاﻧﺪ اﻧﺠﺎم دھﺪ آن اﺳﺖ ﮐﮫ اﺟﺎزه ﻧﺪھﺪ اﺷﺘﯿﺎﻗﺶ‬
‫ﻓﺮوﮐﺶ ﮐﻨﺪ‪ .‬او ﺑﺎﯾﺪ ﺑﮫﺳﺮﻋﺖ و ﻧﺎﮔﮭﺎﻧﯽ )ﭼﮭﺒﺴﺎ ﻓﻘﻂ ﺑﻌﺪ از ﭼﻨﺪ ھﻔﺘﮫ( دﺳﺖﺑﮫﮐﺎر ﺷﻮد‪.‬‬
‫ﺑﮫاﯾﻦﺗﺮﺗﯿﺐ دﯾﮕﺮ ﻧﺨﻮاھﺪ ﺗﻮاﻧﺴﺖ ﺑﮫ آن ﺣﺴﺎﺑﮕﺮﯾﮭﺎی »وﺣﺸﺘﻨﺎﮐﯽ« ﮐﮫ در ﻗﺮون ﮔﺬﺷﺘﮫ ﻣﻮﺟﺐ‬
‫ﻋﺼﺮ ﻣﺎ ﻓﮑﺮ ﮐﺮدن ﺑﮫ ﻓﻮاﯾﺪ ازدواج ﯾﮏ ﮔﻨﺎه‬‫ِ‬ ‫ﺑﺪﺑﺨﺘﯽ ﺑﺴﯿﺎری از ﻣﺮدم ﻣﯿﺸﺪ دﺳﺖ ﺑﺰﻧﺪ‪ .‬در‬
‫ﺑﺰرگ و ﻧﺎﺑﺨﺸﻮدﻧﯽ ﺑﮫﺣﺴﺎب ﻣﯿﺂﯾﺪ ﭼﻮن »اﻣﻨﯿﺖ ﺧﺎطﺮی« ﮐﮫ ﻣﺮدم روزﮔﺎران ﮔﺬﺷﺘﮫ ﺟﺴﺘﺠﻮ‬
‫ﻣﯿﮑﺮدﻧﺪ ھﯿﭻ رﺑﻄﯽ ﺑﮫ ﺷﺎدی و ﺧﻮﺷﺤﺎﻟﯽ ﻧﺪاﺷﺖ و ﺑﮫ ﺷﺪت ﺑﺎ آن در ﺗﻀﺎد ﺑﻮد‪.‬‬

‫ﺑﮫ ﻣﺪرﺳﮭﯽ ﻋﺸﻖ ﻧﻤﯿﺮوﯾﻢ!‬

‫ﻧﻮع ﺳﻮﻣﯽ از ازدواج ھﻢ وﺟﻮد دارد ﮐﮫ اﮐﻨﻮن ﺑﮫ آن ﻣﯿﭙﺮدازﯾﻢ‪ :‬ازدواج روانﺷﻨﺎﺧﺘﯽ؛ ﯾﻌﻨﯽ ﻓﺮد‬
‫ﻧﮫ ﺑﮫ دﻻﯾﻞ ﺣﺴﺎﺑﮕﺮاﻧﮫ و ﮐﺎرﺑﺮدی )ﭘﻮل و زﻣﯿﻦ و‪ (...‬اھﻤﯿﺖ ﻣﯿﺪھﺪ و ﻧﮫ از روی ﻏﺮﯾﺰه‬
‫)اﺣﺴﺎﺳﺎت ﺗﻨﺪ و ﻧﯿﺮوﻣﻨﺪ( ازدواج ﻣﯿﮑﻨﺪ ﺑﻠﮑﮫ آرزوھﺎ و ھﻮا و ھﻮﺳﮭﺎی ﺧﻮد را ﺑﮫ ﺑﻮﺗﮭﯽ‬
‫ﺷﻨﺎﺧﺖ و ﺑﺮرﺳﯽ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻣﯿﮕﺬارد‪ .‬ﭼﻨﺪ ﻣﺎه وﻗﺖ ﻣﯽﮔﺬارﯾﻢ ﺗﺎ ﺷﺎھﺰادھﯽ روﯾﺎھﺎی ﺧﻮد و اﯾﺮادھﺎ‬
‫رواﻧﯽ او را ﺑﺸﻨﺎﺳﯿﻢ و آنھﺎ را ﻣﮭﺎر ﮐﻨﯿﻢ‪.‬‬
‫ِ‬ ‫و ﻋﻘﺪھﮭﺎی‬
‫در ﺣﺎل ﺣﺎﺿﺮ ﺑﺪون داﺷﺘﻦ ھﯿﭻ اطﻼﻋﺎﺗﯽ ازدواج ﻣﯿﮑﻨﯿﻢ‪ .‬ﺗﻘﺮﯾﺒﺎ ھﯿﭻوﻗﺖ ﮐﺘﺎﺑﮭﺎی ﺗﺨﺼﺼﯽ‬
‫ازدواج را ﻣﻄﺎﻟﻌﮫ ﻧﻤﯿﮑﻨﯿﻢ‪ ،‬وﻗﺖ ﭼﻨﺪاﻧﯽ را ﺻﺮف ﺑﻮدن ﺑﺎ ﮐﻮدﮐﺎن ﻧﻤﯿﮑﻨﯿﻢ و ﺻﺎدﻗﺎﻧﮫ و ﺑﺎ‬
‫ﺟﺪﯾﺖ ﺑﺎ اﻓﺮاد ﻣﺘﺎھﻞ و طﻼق ﮔﺮﻓﺘﮫ ﺣﺮف ﻧﻤﯿﺰﻧﯿﻢ‪ .‬ﻣﺎ ﺳﺮاغ ازدواج ﻣﯿﺮوﯾﻢ وﻟﯽ ﺑﮫھﯿﭻﻋﻨﻮان‬
‫ﻧﻤﯿﺪاﻧﯿﻢ ﭼﺮا ﺑﻌﻀﯽ ازدواﺟﮭﺎ ﺷﮑﺴﺖ ﻣﯿﺨﻮرﻧﺪ‪ .‬ﻣﺎ ﺑﮫراﺣﺘﯽ ﻓﺮض را ﺑﺮ اﯾﻦ ﻗﺮار ﻣﯿﺪھﯿﻢ ﮐﮫ‬
‫زوﺟﮭﺎ ﺑﮫ ﺧﺎطﺮ ﻧﺎداﻧﯽ ﯾﺎ درک ﻧﮑﺮدن ھﻤﺪﯾﮕﺮ از ھﻢ ﺟﺪا ﻣﯿﺸﻮﻧﺪ‪.‬‬
‫در ﻋﺼﺮ ازدواج ﺣﺴﺎﺑﮕﺮاﻧﮫ ﮐﮫ ﻣﺪﺗﮭﺎﺳﺖ ﺑﮫ ﭘﺎﯾﺎن رﺳﯿﺪه اﺳﺖ اﺣﺘﻤﺎﻻ ﺑﺎ ﭼﻨﯿﻦ ﻣﻌﯿﺎرھﺎﯾﯽ‬
‫ﻣﻮاﺟﮫ ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ‪:‬‬

‫‪ -‬واﻟﺪﯾﻦ او ﭼﮫ ﮐﺴﺎﻧﯽ ھﺴﺘﻨﺪ؟‬

‫‪ -‬ﭼﮫ ﻣﻘﺪار زﻣﯿﻦ دارﻧﺪ؟‬
‫‪ -‬ﺷﺒﺎھﺘﮭﺎی ﻓﺮھﻨﮕﯽ ﻣﺎ ﭼﻘﺪر اﺳﺖ؟‬

‫در ﻋﺼﺮ ازدواج ﻋﺎﺷﻘﺎﻧﮫ دﻧﺒﺎل ﻧﺸﺎﻧﮭﮭﺎی زﯾﺮ ﻣﯿﮕﺮدﯾﻢ ﺗﺎ ﺑﻔﮭﻤﯿﻢ آﯾﺎ طﺮف ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺑﺮای ﻣﺎ ﻣﻨﺎﺳﺐ‬
‫ﯾﺎ ﻧﮫ‪.‬‬

‫‪ -‬ﻣﯿﺘﻮاﻧﺪ ﻋﺸﻖ ﻗﺒﻠﯽ ﺧﻮد را ﻓﺮاﻣﻮش ﮐﻨﺪ؟‬

 ‫‪ -‬اﺷﺘﯿﺎق ﺟﻨﺴﯽ او ﭼﻘﺪر اﺳﺖ؟‬
‫‪ -‬ﻣﺜﻞ ﻓﺮﺷﺘﮭﮭﺎ ﭘﺎک و ﻣﻌﺼﻮم اﺳﺖ؟‬
‫‪ -‬اﺷﺘﯿﺎق او ﺑﮫ ﻗﻮت ﺧﻮد ﺑﺎﻗﯽ ﻣﯿﻤﺎﻧﺪ؟‬

‫در ﻋﺼﺮ ازدواج رواﻧﺸﻨﺎﺧﺘﯽ ﺑﮫ ﻣﺠﻤﻮﻋﮭﯽ ﺟﺪﯾﺪی از ﻣﻌﯿﺎرھﺎ ﻧﯿﺎز دارﯾﻢ‪ .‬ﺑﺎﯾﺪ از ﺧﻮد ﺳﻮال‬
‫ﮐﻨﯿﻢ‪:‬‬

‫‪ -‬ﭼﻘﺪر دﯾﻮاﻧﮫ اﺳﺖ؟‬

‫‪ -‬آﯾﺎ ﻣﯿﺘﻮاﻧﻢ ﺑﺎ او ﮐﻮدﮐﺎن ﺧﻮد را ﺑﺰرگ ﮐﻨﻢ؟‬
‫‪ -‬ﺗﺎ ﭼﮫ ﺣﺪ ﻣﯿﺘﻮاﻧﯿﻢ در ﮐﻨﺎر ھﻢ ﭘﯿﺸﺮﻓﺖ ﮐﻨﯿﻢ؟‬
‫‪ -‬آﯾﺎ ﻣﯿﺘﻮاﻧﯿﻢ ﻣﺜﻞ دو دوﺳﺖ ﺑﺎﻗﯽ ﺑﻤﺎﻧﯿﻢ؟‬
‫‪ -‬آﯾﺎ ﻣﯿﺘﻮاﻧﯿﻢ ﻧﯿﺎزھﺎ و ﺧﻮاﺳﺘﮭﮭﺎی ﺟﻨﺴﯽ ﻣﺘﻀﺎد ﺧﻮد را آﺷﺘﯽ دھﯿﻢ و درﻋﯿﻦﺣﺎل ﺑﮫ ھﻢ وﻓﺎدار‬
‫ﺑﻤﺎﻧﯿﻢ؟‬

‫ﻣﯿﺨﻮاھﯿﻢ ﺷﺎدی ﺧﻮد را ﺟﺎوداﻧﮫ ﮐﻨﯿﻢ‬

‫ﻣﺎ اﺻﺮار دارﯾﻢ اﻣﻮر ﺧﻮب را ﺟﺎوداﻧﮫ ﮐﻨﯿﻢ‪ .‬ﺑﺮای رﺳﯿﺪن ﺑﮫ اﯾﻦ ھﺪف ﺑﺴﯿﺎر ﺳﺨﺖ ھﻤﮭﯽ ﺳﻌﯽ‬
‫ﺧﻮد را ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ‪ .‬ﺧﻮدروﯾﯽ ﮐﮫ در ﺧﯿﺎﺑﺎن دﯾﺪھﺎﯾﻢ را ﻣﯿﺨﻮاھﯿﻢ‪ .‬ﺑﮫﻋﻨﻮان ﮔﺮدﺷﮕﺮ ﺑﮫ ﻓﻼن ﮐﺸﻮر‬
‫رﻓﺘﮭﺎﯾﻢ و ﻟﺬت ﺑﺮدھﺎﯾﻢ و ﺣﺎﻻ دوﺳﺖ دارﯾﻢ ﺑﺮای ھﻤﯿﺸﮫ آﻧﺠﺎ زﻧﺪﮔﯽ ﮐﻨﯿﻢ‪ .‬ﻣﯿﺨﻮاھﯿﻢ ﺑﺎ ﻓﻼن‬
‫ﺷﺨﺺ ازدواج ﮐﻨﯿﻢ ﭼﻮن ﺑﺮای ﭼﻨﺪ ﻟﺤﻈﮫ ﺑﺎ او ھﻤﮑﻼم ﺷﺪھﺎﯾﻢ و ﻟﺬت ﺑﺮدھﺎﯾﻢ‪ .‬ﻓﮑﺮ ﻣﯿﮑﻨﯿﻢ ﮐﮫ‬
‫ازدواج »آن ﭼﻨﺪ ﻟﺤﻈﮭﯽ ﺷﺎد« را ﺑﺮای ﻣﺎ اﺑﺪی ﻣﯿﮑﻨﺪ‪ .‬ﺧﯿﺎل ﻣﯿﮑﻨﯿﻢ از ھﯿﭻ راه دﯾﮕﺮی ﻧﻤﯽ‪-‬‬
‫ﺗﻮاﻧﯿﻢ ﺟﻠﻮی ﻣﺮگ اﯾﻦ ﻟﺤﻈﺎت ﺷﯿﺮﯾﻦ را ﺑﮕﯿﺮﯾﻢ‪ .‬ازدواج ﮐﻤﮏ ﻣﯿﮑﻨﺪ اﯾﻦ ﻣﻌﺠﻮن ﻟﺬتﺑﺨﺶ را‬
‫ﺳﺮ ﺑﮑﺸﯿﻢ‪ .‬ﮐﻤﺘﺮ ﮐﺴﯽ ھﺴﺖ ﮐﮫ آن ﻟﺤﻈﺎت ﺷﺎد را ﺗﺠﺮﺑﮫ ﻧﮑﺮده ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬وﻗﺘﯽ ﺑﮫ آن ﻟﺤﻈﮫ ﻓﮑﺮ‬
‫ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ﺗﻤﻨﺎی اﺑﺪی ﺳﺎﺧﺘﻦ آن‪ ،‬ﺳﺮاﭘﺎی وﺟﻮدﻣﺎن را در ﺑﺮﻣﯽﮔﯿﺮد‪ .‬آن روز در وﻧﯿﺰ در ﻓﻼن‬
‫دم ﻏﺮوب‪ ،‬ﭘﺮﺗﻮھﺎی طﻼﯾﯿﺎش را ﺑﺮ درﯾﺎ ﻣﯿﺎﻓﺸﺎﻧﺪ‪ .‬و آن‬ ‫ﺗﺎﻻب در آن ﻗﺎﯾﻖ ﻣﻮﺗﻮری‪ .‬ﺧﻮرﺷﯿﺪ ِ‬
‫ﺷﺎم دﻟﭙﺬﯾﺮی ﮐﮫ در آن رﺳﺘﻮران ﻏﺬاھﺎی درﯾﺎﯾﯽ ﺧﻮردﯾﻢ‪ .‬و ﻣﺎ ازدواج ﮐﺮدﯾﻢ ﮐﮫ اﯾﻦ ﻟﺤﻈﺎت ﻓﺮار‬
‫را ﺟﺎوداﻧﮫ ﮐﻨﯿﻢ‪.‬‬
‫***‬
‫ﻓﺮازھﺎی ﺧﻮﺷﯽ و ﺷﺎدﻣﺎﻧﯽ‪ ،‬ﻋﻤﺮ ﮐﻮﺗﺎھﯽ دارﻧﺪ‪ .‬ﺷﺎدی ﻧﻤﯽآﯾﺪ ﮐﮫ ﺑﺮای ھﻤﯿﺸﮫ ﻣﮭﻤﺎن ﻣﺎ ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬
‫***‬
‫ﻣﺘﺎﺳﻔﺎﻧﮫ ﻣﯿﺎن ازدواج و اﯾﻦ ﻧﻮع اﺣﺴﺎﺳﺎت ھﯿﭻ ﻧﻮع ارﺗﺒﺎط ﻋﻠﯽ و ﻣﻌﻠﻮﻟﯽ وﺟﻮد ﻧﺪارد‪ .‬آن ﻟﺤﻈﮫ‪-‬‬
‫ھﯿﺠﺎن ﺷﺎم ﺧﻮردن و‬
‫ِ‬ ‫ی ﺧﺎص ﺻﺮﻓﺎ ﻧﺘﯿﺠﮭﯽ ﺑﻮدن در طﺒﯿﻌﺖ زﯾﺒﺎی وﻧﯿﺰ‪ ،‬ﻣﺮﺧﺼﯽ ﭼﻨﺪروزه‪،‬‬
‫ت ﺟﺎوداﻧﮫ ﮐﺮدن و ﻧﻤﯿﺘﻮاﻧﺪ رواﺑﻂ‬‫ھﻢﮐﻼم ﺷﺪن ﺑﺎ ﯾﮏ اﻧﺴﺎن دﯾﮕﺮ ﺑﻮده اﺳﺖ‪» .‬ازدواج« ﻗﺪر ِ‬
‫اﻧﺴﺎﻧﯽ را در اﯾﻦ ﻣﺮﺣﻠﮭﯽ زﯾﺒﺎ ﻧﮕﮫ دارد‪ .‬درواﻗﻊ ازدواج اﯾﻦ ﻟﺤﻈﺎت را ﺑﮫ ﯾﮏ ﻣﺮﺣﻠﮭﯽ ﮐﺎﻣﻼ‬
‫ﻣﺘﻔﺎوت وارد ﻣﯿﮑﻨﺪ‪ :‬ﺧﺎﻧﮭﺎی در ﺣﻮﻣﮭﯽ ﺷﮭﺮ‪ ،‬ﺳﻔﺮھﺎی روزاﻧﮭﯽ طﻮﻻﻧﯽ از ﺣﻮﻣﮫ ﺑﮫ ﺷﮭﺮ و دو‬
‫ﻓﺮزﻧﺪ ﺧﺮدﺳﺎل‪ .‬ﺗﻨﮭﺎ ﻋﻨﺼﺮی ﮐﮫ ھﻤﭽﻨﺎن ﺑﺎﻗﯽ ﻣﯿﻤﺎﻧﺪ ﺷﺮﯾﮏ زﻧﺪﮔﯽ اﺳﺖ‪ .‬ﭘﺲ ﺗﺮﮐﯿﺒﺎت آن‬
‫ﻣﻌﺠﻮن ﺑﮭﺸﺘﯽ ﻓﺮق ﮐﺮده و دﯾﮕﺮ ﻧﻤﯿﺘﻮان ھﻤﺎن ﻣﺰه را اﻧﺘﻈﺎر داﺷﺖ‪.‬‬
‫در ﻗﺮن ﻧﻮزدھﻢ‪ ،‬ﻧﻘﺎﺷﺎن اﻣﭙﺮﺳﯿﻮﻧﯿﺴﺖ ﺑﮫ ﻓﻠﺴﻔﮭﯽ ﻧﺎﭘﺎﯾﺪاری اﻋﺘﻘﺎد داﺷﺘﻨﺪ‪ .‬آنھﺎ ﻧﺎﭘﺎﯾﺪاری‬
‫ﺷﺎدﻣﺎﻧﯽ را ﭘﺬﯾﺮﻓﺘﮫ ﺑﻮدﻧﺪ و آن را ﺟﺰ ﻻﯾﺘﻐﯿﺮ زﻧﺪﮔﯽ ﻣﯿﺪاﻧﺴﺘﻨﺪ‪ .‬ﺑﮫ ﮐﻤﮏ ﻓﻠﺴﻔﮭﯽ آنھﺎ ﻣﯿﺘﻮاﻧﯿﻢ‬
‫ﺑﺎ ﻧﺎﭘﺎﯾﺪاری ﺷﺎدﮐﺎﻣﯿﮭﺎی ﺧﻮد ﮐﻨﺎر ﺑﯿﺎﯾﯿﻢ‪ .‬آﻟﻔﺮد ﺳﯿﺴﻠﯽ در ﺗﺎﺑﻠﻮﯾﯽ ﮐﮫ از ﯾﮏ ﻣﻨﻈﺮھﯽ زﻣﺴﺘﺎﻧﯽ‬
‫)ﺟﺎﯾﯽ در ﻓﺮاﻧﺴﮫ( ﮐﺸﯿﺪه اﺳﺖ روی ﭼﻨﺪ ﻋﻨﺼﺮ زﯾﺒﺎ اﻣﺎ ﻓﺎﻧﯽ ﺗﻤﺮﮐﺰ ﮐﺮده اﺳﺖ‪ .‬ﮔﺮگوﻣﯿﺶ‬
‫ﻏﺮوب اﺳﺖ اﻣﺎ ﭘﺮﺗﻮ ﺿﻌﯿﻒ ﺧﻮرﺷﯿﺪ‪ ،‬ﺻﺤﻨﮫ را روﺷﻦ ﮐﺮده اﺳﺖ‪ .‬روﺷﻨﺎﯾﯽ آﺳﻤﺎن ﺑﺎﻋﺚ ﺷﺪه‬
‫اﺳﺖ ﺷﺎﺧﮭﮭﺎی ﻟﺨﺖ درﺧﺘﺎن ﺑﺮای ﭼﻨﺪ ﻟﺤﻈﮫ ھﻢ ﮐﮫ ﺷﺪه ﮐﻤﺘﺮ ﺑﮫ ﭼﺸﻢ ﺑﯿﺎﯾﻨﺪ‪ .‬ﺑﺮف و دﯾﻮارھﺎی‬
‫ﺧﺎﮐﺴﺘﺮی در ھﻤﺎھﻨﮕﯽ ﮐﺎﻣﻞ ھﺴﺘﻨﺪ‪ .‬اﺑﺮھﺎ ﺑﮫ ﺣﺪی ﻧﺰدﯾﮏ ﺑﮫ ﻧﻈﺮ ﻣﯿﺮﺳﻨﺪ ﮐﮫ اﻧﮕﺎر ﻣﯿﺘﻮان‬
‫آنھﺎ را ﺑﺎ دﺳﺖ ﮔﺮﻓﺖ‪ .‬ﻣﯿﺪاﻧﯿﻢ ﮐﮫ ﺷﺐ ﺗﺎ ﭼﻨﺪ دﻗﯿﻘﮭﯽ دﯾﮕﺮ از راه ﻣﯿﺮﺳﺪ و ھﻤﮭﯽ اﯾﻦ زﯾﺒﺎﯾﯿﮭﺎ‬
‫را ﺧﻮاھﺪ ﭘﻮﺷﺎﻧﺪ‪.‬‬
‫اﺷﯿﺎ و اﻣﻮری ﮐﮫ ﺑﮫ آنھﺎ ﻋﻼﻗﮫ دارﯾﻢ دﯾﺮی ﻧﻤﯿﭙﺎﯾﻨﺪ‪ .‬آنھﺎ در ﻣﺪت ﮐﻮﺗﺎھﯽ ﺗﻐﯿﯿﺮ ﻣﯿﮑﻨﻨﺪ و‬
‫ﻧﺎﭘﺪﯾﺪ ﻣﯿﺸﻮﻧﺪ‪ .‬اﻣﭙﺮﺳﯿﻮﻧﯿﺴﻢ ﺑﮫ اﯾﻦ واﻗﻌﯿﺖ ﻋﻼﻗﮭﯽ ﺑﺴﯿﺎر دارد‪ .‬اﻣﭙﺮﺳﯿﻮﻧﯿﺴﻢ ﺑﺮای ﺷﺎدﯾﮭﺎﯾﯽ‬
‫ارزش ﻗﺎﺋﻞ ﻣﯿﺸﻮد ﮐﮫ ﻧﮫ ﭼﻨﺪ ﺳﺎل ﮐﮫ ﻓﻘﻂ ﭼﻨﺪ دﻗﯿﻘﮫ دوام ﻣﯿﺂورﻧﺪ‪ .‬ﺑﺮﻓﯽ ﮐﮫ در ﺗﺎﺑﻠﻮی ﺳﯿﺴﻠﯽ‬
‫ﻣﯿﺒﯿﻨﯿﻢ ﻣﻄﺒﻮع و دوﺳﺘﺪاﺷﺘﻨﯽ اﺳﺖ اﻣﺎ ذوب ﺧﻮاھﺪ ﺷﺪ‪ .‬آﺳﻤﺎن در اﯾﻦ ﻟﺤﻈﮫ زﯾﺒﺎﺳﺖ اﻣﺎ ھﻮا‬
‫رو ﺑﮫ ﺗﺎرﯾﮑﯽ ﻣﯿﺮود‪ .‬اﯾﻦ ﺳﺒﮏ ھﻨﺮی‪ ،‬ﻣﮭﺎرﺗﯽ را ﺗﺮوﯾﺞ ﻣﯿﮑﻨﺪ ﮐﮫ از ﺧﻮد ھﻨﺮ ﺑﺴﯿﺎر ﻓﺮاﺗﺮ‬
‫ﺷﻤﺮدن ھﻤﺎن ﭼﻨﺪ ﻟﺤﻈﮭﯽ ﮐﻮﺗﺎھﯽ ﮐﮫ در آن ﺷﺎد و ﺧﺮﺳﻨﺪﯾﻢ‪.‬‬
‫ِ‬ ‫ﻣﯿﺮود‪ :‬ﻣﮭﺎرت ﭘﺬﯾﺮش و ﻏﻨﯿﻤﺖ‬
 ‫آﻟﻔﺮد ﺳﯿﺴﻠﯽ‪ ،‬ﻣﻨﻈﺮھﯽ زﻣﺴﺘﺎﻧﯽ‪١٨٧۵ ،‬‬

‫ﻓﺮازھﺎی ﺧﻮﺷﯽ و ﺷﺎدﻣﺎﻧﯽ‪ ،‬ﻋﻤﺮ ﮐﻮﺗﺎھﯽ دارﻧﺪ‪ .‬ﺷﺎدی ﻧﻤﯿﺂﯾﺪ ﮐﮫ ﺑﺮای ھﻤﯿﺸﮫ ﻣﮭﻤﺎن ﻣﺎ ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬
‫ﺣﺎل ﮐﮫ اﯾﻦ اﺻﻞ راھﻨﻤﺎی اﻣﭙﺮﺳﯿﻮﻧﯿﺴﻢ را ﻣﯿﺪاﻧﯿﻢ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﮫ اﺳﺘﻘﺒﺎل آن ﭼﻨﺪ ﻟﺤﻈﮭﯽ ﺷﺎدی ﺑﺮوﯾﻢ ﮐﮫ‬
‫زﻧﺪﮔﯽ ﺑﺮ ﺳﺮ راه ﻣﺎ ﻗﺮار ﻣﯽدھﺪ‪ .‬اﻟﺒﺘﮫ ﺑﺎﯾﺪ ﻣﺮاﻗﺐ ﺑﺎﺷﯿﻢ ﻟﺤﻈﺎت ﺧﻮش ﺧﻮد را ﺟﺎوداﻧﮫ ﻧﺪاﻧﯿﻢ و‬
‫ﺳﻌﯽ ﻧﮑﻨﯿﻢ از طﺮﯾﻖ ازدواج آنھﺎ را ﺑﺮای اﺑﺪ از آن ﺧﻮد ﮐﻨﯿﻢ‪.‬‬

‫ﺧﻮد را ﺧﺎص ﻣﯿﺪاﻧﯿﻢ‬

‫آﻣﺎرھﺎ دﻟﮕﺮم ﮐﻨﻨﺪه ﻧﯿﺴﺘﻨﺪ‪ .‬ھﻤﮭﯽ ﻣﺎ ازدواﺟﮭﺎی وﺣﺸﺘﻨﺎک ﺑﺴﯿﺎری را ﺳﺮاغ دارﯾﻢ‪ .‬ﺑﮫ ﭼﺸﻢ ﺧﻮد‬
‫ﻣﯿﺒﯿﻨﯿﻢ ﮐﮫ دوﺳﺘﺎﻧﻤﺎن ازدواج را اﻣﺘﺤﺎن ﻣﯿﮑﻨﻨﺪ و ﻧﺎﮐﺎم ﻣﯿﻤﺎﻧﻨﺪ‪ .‬ﻣﺎ ﺑﮫﺧﻮﺑﯽ ﻣﯿﺪاﻧﯿﻢ ﮐﮫ ازدواج‬
‫ﭼﺎﻟﺸﮭﺎی ﺑﯿﺸﻤﺎری ﺑﮫ ھﻤﺮاه دارد‪ .‬ﺑﺎاﯾﻦوﺟﻮد ﻧﻤﯿﺘﻮاﻧﯿﻢ ﺑﮫ اﯾﻦ راﺣﺘﯿﮭﺎ اﯾﻦ ﺑﺼﯿﺮت ارزﺷﻤﻨﺪ‬
‫را در ﻣﻮرد ﺧﻮدﻣﺎن ﺑﮫ ﮐﺎر ﺑﮕﯿﺮﯾﻢ‪ .‬ﻓﺮض را ﺑﺮ آن ﻗﺮار ﻣﯿﺪھﯿﻢ ﮐﮫ ﺑﺪﺑﺨﺘﯽ ﻓﻘﻂ داﻣﻦ دﯾﮕﺮان‬
‫را ﻣﯿﮕﯿﺮد‪.‬‬
‫اﯾﻦ ﺑﮫ آن ﺧﺎطﺮ اﺳﺖ ﮐﮫ اﺣﺘﻤﺎل ﺷﮑﺴﺖ ﯾﮏ ازدواج از ھﺮ دو ازدواج را ﻗﺎﺑﻠﻘﺒﻮل ﻣﯿﺪاﻧﯿﻢ و‬
‫ﭼﻮن ھﻤﺎﮐﻨﻮن در ﺣﺎﻟﻮھﻮای ﻋﺎﺷﻘﯽ ھﺴﺘﯿﻢ اﺣﺘﻤﺎل ﮐﻤﯽ ﻣﯿﺪھﯿﻢ ﮐﮫ ﺑﮫ اﯾﻦ ﻋﺎﻗﺒﺖ دﭼﺎر ﺷﻮﯾﻢ‪.‬‬
‫اﻧﺴﺎن ﻋﺎﺷﻖ اﺣﺘﻤﺎل ﺷﮑﺴﺖ ازدواج ﺧﻮد را ﯾﮏ در ﻣﯿﻠﯿﻮن ﻣﯿﺪاﻧﺪ‪ .‬ازدواج ﻧﻮﻋﯽ ﻗﻤﺎر اﺳﺖ وﻟﯽ‬
‫وﻗﺘﯽ ﺷﺎﻧﺲ ﺧﻮد را ﺗﺎ ﺑﮫ اﯾﻦ ﺣﺪ زﯾﺎد ﺑﺪاﻧﯿﻢ ﺑﮫراﺣﺘﯽ ﺑﮫ آن ﺗﻦ ﻣﯿﺪھﯿﻢ‪.‬‬
‫ﻧﺎﺧﺸﻨﻮدی زﻧﺎﺷﻮﯾﯽ ﯾﮏ ﻗﺎﻧﻮن ﮐﻠﯽ اﺳﺖ وﻟﯽ ﻣﺎ ﺑﮫآﺳﺎﻧﯽ از ﮐﻨﺎرش ﻋﺒﻮر ﻣﯿﮑﻨﯿﻢ و ﺧﻮد را از‬
‫آن ﻣﺴﺘﺜﻨﯽ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ‪ .‬اﻟﺒﺘﮫ ﻧﻤﯿﺘﻮان ﻣﺎ را ﺳﺮزﻧﺶ ﮐﺮد وﻟﯽ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺪاﻧﯿﻢ ﮐﮫ ﻣﺎ ھﻢ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﺑﺎ اﯾﻦ‬
‫ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ ﺷﺎﯾﻊ ﻣﻮاﺟﮫ ﺷﻮﯾﻢ‪ .‬ﺑﺪ ﻧﯿﺴﺖ اﮔﺮ اﺣﺘﻤﺎل ﻣﻮاﺟﮫ ﺑﺎ آن را ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺑﺪاﻧﯿﻢ‪.‬‬

‫ﻣﯿﺨﻮاھﯿﻢ دﯾﮕﺮ ﺑﮫ ﻋﺸﻖ ﻓﮑﺮ ﻧﮑﻨﯿﻢ‬

‫ھﺮ ﯾﮏ از ﻣﺎ اﺣﺘﻤﺎﻻ ﻗﺒﻞ از آﻧﮑﮫ ازدواج ﮐﻨﯿﻢ ﺷﮑﺴﺘﮭﺎی ﻋﺎﺷﻘﺎﻧﮭﯽ زﯾﺎدی را ﺗﺠﺮﺑﮫ ﮐﺮدھﺎﯾﻢ‪ .‬ﺑﮫ‬
‫ﮐﺴﺎﻧﯽ ﻋﺸﻖ ورزﯾﺪھﺎﯾﻢ ﮐﮫ ﻣﺎ را دوﺳﺖ ﻧﺪاﺷﺘﮭﺎﻧﺪ‪ .‬ﻋﺸﻘﮭﺎی ﺟﺪﯾﺪی را اﻣﺘﺤﺎن ﮐﺮدھﺎﯾﻢ و ﺑﺎزھﻢ‬
‫ﻧﺎﮐﺎم ﻣﺎﻧﺪھﺎﯾﻢ‪ .‬در ﺟﺴﺘﺠﻮی ﯾﺎﻓﺘﻦ ھﻤﺴﺮ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺧﻮد ﺑﮫ ﻣﮭﻤﺎﻧﯿﮭﺎی ﺑﯿﺸﻤﺎری رﻓﺘﮭﺎﯾﻢ وﻟﯽ ﺑﺎ‬
‫وﺟﻮد آن ھﻤﮫ ﺷﻮقوذوق‪ ،‬ﻣﺎﯾﻮس و ﻣﺎﺗﻤﺰده ﺑﮫ ﺧﺎﻧﮫ ﺑﺎزﮔﺸﺘﮭﺎﯾﻢ‪.‬‬
‫ﺟﺎی ﺗﻌﺠﺐ ﻧﺪارد ﮐﮫ ﺑﻌﺪ از ﻣﺪﺗﯽ ﺑﮫ ﺧﻮد ﻣﯿﮕﻮﯾﯿﻢ‪ :‬دﯾﮕﺮ ﺑﺲ اﺳﺖ‪ .‬ﺑﺨﺸﯽ از ﺗﻤﺎﯾﻞ ﻣﺎ ﺑﮫ ازدواج‬
‫ﺑﮫ ھﻤﯿﻦ ﻣﺴﺌﻠﮫ ﺑﺎزﻣﯿﮕﺮدد‪ .‬ﺑﮫﻋﺒﺎرتدﯾﮕﺮ ﻣﯿﺨﻮاھﯿﻢ از طﺮﯾﻖ ازدواج ﺑﮫ ھﻤﮭﯽ دردھﺎﯾﯽ ﮐﮫ‬
‫ﻋﺸﻖ ﺑﮫ ﻣﺎ ﺗﺤﻤﯿﻞ ﮐﺮده اﺳﺖ ﺧﺎﺗﻤﮫ دھﯿﻢ‪ .‬ﻋﺸﻘﮭﺎی ﻧﺎﮐﺎم ﻣﺎ را ﺑﮫ ھﯿﭻ ﺟﺎ ﻧﺮﺳﺎﻧﺪھﺎﻧﺪ‪ .‬دﯾﮕﺮ ﻧﻤﯽ‪-‬‬
‫ﺗﻮاﻧﯿﻢ ﭼﺎﻟﺸﮭﺎی ﺟﺪﯾﺪی را ﺗﺤﻤﻞ ﮐﻨﯿﻢ‪ .‬اﻣﯿﺪوار ھﺴﺘﯿﻢ ﮐﮫ ازدواج ﯾﮏﺑﺎر ﺑﺮای ھﻤﯿﺸﮫ ﺑﮫ‬
‫ﺎﻓﺰای ﻋﺸﻖ ﺑﺮ زﻧﺪﮔﯽ ﻣﺎ ﭘﺎﯾﺎن دھﺪ‪.‬‬
‫ِ‬ ‫ﻓﺮﻣﺎﻧﺮواﯾﯽ ﻏﻤ‬
‫ِ‬
‫ازدواج ﻗﺎدر ﺑﮫ اﻧﺠﺎم اﯾﻦ ﮐﺎر ﻧﯿﺴﺖ‪ :‬ازدواج ھﻢ ﻣﺜﻞ ھﻤﮭﯽ رواﺑﻂ اﻧﺴﺎﻧﯽ دﯾﮕﺮ ﺑﺎ ﺷﮏ‪ ،‬اﻣﯿﺪ‪،‬‬
‫ﺗﺮس‪ ،‬رد و ﺧﯿﺎﻧﺖ ھﻤﺮاه اﺳﺖ‪ .‬ازدواج ﻓﻘﻂ از دﯾﺪ ﻣﺠﺮدھﺎ‪ ،‬آرام و ﺑﯽ ﺣﺎﺷﯿﮫ ﺑﮫ ﻧﻈﺮ ﻣﯿﺮﺳﺪ‪.‬‬
‫آﻣﺎده ﺷﺪن ﺑﺮای ازدواج ﺑﮫ آﻣﻮزﺷﮭﺎی ﺧﺎﺻﯽ ﻧﯿﺎز دارد‪ .‬ﻣﺎ دﯾﮕﺮ ﺑﮫ ازدواﺟﮭﺎی ﺳﻨﺘﯽ ﮐﮫ‬
‫دﯾﮕﺮان ﺑﺮای ﻣﺎ رﻗﻢ ﻣﯿﺰدﻧﺪ اﻋﺘﻘﺎد ﻧﺪارﯾﻢ‪ .‬از طﺮف دﯾﮕﺮ اﮐﻨﻮن ﭼﺸﻢ ﻣﺎ ﺑﮫ ﻣﻮاﻧﻊ و ﮐﺎﺳﺘﯿﮭﺎی‬
‫ازدواج ﻋﺎﺷﻘﺎﻧﮫ ھﻢ ﺑﺎز ﺷﺪه اﺳﺖ‪ .‬اﮐﻨﻮن ﻋﺼﺮ ازدواﺟﮭﺎی روانﺷﻨﺎﺧﺘﯽ اﺳﺖ‪.‬‬
 ‫ﻓﺼﻞ ‪ :٢‬ﭼﮫ وﻗﺖ آﻣﺎدھﯽ ازدواج ھﺴﺘﯿﻢ؟‬

‫اﮔﺮ در ﮔﺬﺷﺘﮭﮭﺎ زﻧﺪﮔﯽ ﻣﯿﮑﺮدﯾﺪ وﻗﺘﯽ آﻣﺎدھﯽ ازدواج ﺑﻮدﯾﺪ ﮐﮫ ﭼﻨﺪ دﺳﺘﺎورد ﻣﺎﻟﯽ و اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ‬
‫ﺧﺎص داﺷﺘﮫ ﺑﺎﺷﯿﺪ‪ :‬ﺧﺎﻧﮭﺎی ﺑﮫ اﺳﻢ ﺷﻤﺎ ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬وﺳﺎﯾﻞ و ﺿﺮورﯾﺎت ﺧﺎﻧﮫ را ﺗﮭﯿﮫ ﮐﺮده ﺑﺎﺷﯿﺪ و ﯾﮏ‬
‫ﻗﻄﻌﮫ زﻣﯿﻦ و ﭼﻨﺪ رأس ﮔﺎو داﺷﺘﮫ ﺑﺎﺷﯿﺪ‪.‬‬
‫اﮐﻨﻮن ﮐﮫ ﻋﺸﻖ اﺣﺴﺎﺳﯽ ﻓﺮﻣﺎﻧﺮواﯾﯽ ﻣﯿﮑﻨﺪ روی ﻋﻮاطﻒ ﺗﺎﮐﯿﺪ ﻣﯿﺸﻮد‪ .‬ﻋﺸﻖ اﺣﺴﺎﺳﯽ ﻣﯿﮕﻮﯾﺪ‪:‬‬
‫ﺷﻤﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﺷﺨﺺ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺧﻮد را اﺣﺴﺎس ﮐﻨﯿﺪ‪ .‬ازدواج زﻣﺎﻧﯽ ﻣﻮﻓﻘﯿﺘﺂﻣﯿﺰ ﺧﻮاھﺪ ﺑﻮد ﮐﮫ اﺣﺴﺎس‬
‫ﮐﻨﯿﺪ »آن ﺷﺨﺺ ﺧﺎص« را ﯾﺎﻓﺘﮭﺎﯾﺪ‪ .‬ﻣﻨﺸﻮر ازدواج ﻋﺎﺷﻘﺎﻧﮫ در اداﻣﮫ ﺑﮫ ﺷﻤﺎ ﻣﯿﮕﻮﯾﺪ‪ :‬ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ را‬
‫ﮐﺎﻣﻼ درک ﮐﻨﯿﺪ و ھﺮﮔﺰ ﺑﮫ ھﻢ ﺧﯿﺎﻧﺖ ﻧﮑﻨﯿﺪ‪.‬‬
‫اﯾﺪھﮭﺎی ﺑﺪی ﺑﮫ ﻧﻈﺮ ﻧﻤﯿﺮﺳﻨﺪ اﻣﺎ در ﻋﻤﻞ ﻣﻔﯿﺪ ﻧﯿﺴﺘﻨﺪ‪ .‬درواﻗﻊ ﻧﮫﺗﻨﮭﺎ ﻣﻔﯿﺪ ﻧﯿﺴﺘﻨﺪ ﺑﻠﮑﮫ زﻧﺪﮔﯽ‬
‫ﻋﺎطﻔﯽ و ازدواج ﻣﯿﻠﯿﻮﻧﮭﺎ زوج را ﺗﺒﺎه ﮐﺮدھﺎﻧﺪ‪.‬‬
‫ھﺪف ﻣﺎ اﺻﻼح اﯾﻦ وﺿﻌﯿﺖ اﺳﺖ و در اداﻣﮭﯽ ﮐﺎر‪ ،‬اﺻﻮل ﮐﺎﻣﻼ ﻣﺘﻔﺎوﺗﯽ ﭘﯿﺸﻨﮭﺎد ﺧﻮاھﺪ ﺷﺪ‪.‬‬
‫زوﺟﮭﺎ ﺑﺎ ﺗﮑﯿﮫﺑﺮ اﯾﻦ اﺻﻮل ﻣﯿﺘﻮاﻧﻨﺪ ﻣﯿﺰان آﻣﺎدﮔﯽ ﺧﻮد ﺑﺮای ازدواج را ارزﯾﺎﺑﯽ ﮐﻨﻨﺪ‪.‬‬
‫ﻣﺎ زﻣﺎﻧﯽ آﻣﺎدھﯽ ازدواج ھﺴﺘﯿﻢ ﮐﮫ‪...‬‬

‫وﻗﺘﯽ دﯾﮕﺮ دﻧﺒﺎل ﮐﻤﺎل و ﺑﯿﻨﻘﺺ ﺑﻮدن ﻧﺒﺎﺷﯿﻢ‬

‫ﺷﺨﺼﯽ ﮐﮫ ﻣﯿﺨﻮاھﯿﻢ ﺑﺎ او ازدواج ﮐﻨﯿﻢ در ﻣﺠﻤﻮع‪ ،‬ﻓﺮﺳﻨﮕﮭﺎ ﺑﺎ ﮐﻤﺎل ﻓﺎﺻﻠﮫ دارد و ﻣﺎ ﺑﺎﯾﺪ اﯾﻦ‬
‫واﻗﻌﯿﺖ را ﺑﭙﺬﯾﺮﯾﻢ‪ .‬ﻋﻼوه ﺑﺮ اﯾﻦ ﺑﺎﯾﺪ ﻧﻮعِ ﻧﻘﺼﮭﺎ و ﮐﺎﺳﺘﯿﮭﺎ او را ﺑﺸﻨﺎﺳﯿﻢ‪ :‬ﮔﺰﯾﻨﮭﮭﺎﯾﯽ ﮐﮫ در‬
‫ذھﻦ دارﯾﻢ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ طﻌﻨﮭﺂﻣﯿﺰ ﺳﺨﻦ ﺑﮕﻮﯾﻨﺪ‪ ،‬دردﺳﺮﺳﺎز ﺑﺎﺷﻨﺪ‪ ،‬ﮔﺎھﯽ ﻣﻮاﻗﻊ ﻏﯿﺮﻣﻨﻄﻘﯽ ﺷﻮﻧﺪ و‬
‫ﺧﯿﻠﯽ از ﻣﻮاﻗﻊ ﻧﺘﻮاﻧﻨﺪ آنطﻮر ﮐﮫ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺎ ﻣﺎ ھﻤﺪﻟﯽ ﮐﻨﻨﺪ ﯾﺎ ﺑﮫاﻧﺪازهی ﮐﺎﻓﯽ ﻣﺎ را درک ﻧﮑﻨﻨﺪ‪ .‬ھﺮ‬
‫ﯾﮏ از ﻣﺎ ﺑﺮای ازدواج ﯾﮏ ﺳﺮی اﺻﻮل و ﺷﺮط و ﺷﺮوط دارﯾﻢ‪ .‬ﻗﺒﻞ از ﭼﯿﺰ اﯾﻦ ﻣﻮرد روﺷﻦ و‬
‫ﻣﺨﺘﺼﺮ را ﺑﮫ ﻓﮭﺮﺳﺖ ﺧﻮد اﺿﺎﻓﮫ ﮐﻨﯿﻢ‪» :‬ﻓﺮدی ﮐﮫ ﻣﯿﺨﻮاھﻢ ﺑﺎ او ازدواج ﮐﻨﻢ ﺑﮫاﺣﺘﻤﺎلزﯾﺎد ﻣﺮا‬
‫دﯾﻮاﻧﮫ ﺧﻮاھﺪ ﮐﺮد اﻣﺎ ﻣﻦ ﺑﺎ ﮐﻤﺎل ﻣﯿﻞ ﺑﺎ او ازدواج ﻣﯿﮑﻨﻢ«‪.‬‬
‫اﻟﺒﺘﮫ ﺑﺎﯾﺪ ﺗﻮﺟﮫ داﺷﺖ ﮐﮫ اﯾﻦ ﻧﻮاﻗﺺ ﺑﮫ ﻓﻼن ﻣﺤﻠﮫ‪ ،‬ﺷﮭﺮ ﯾﺎ ﮐﺸﻮر ﺧﺎص ﻣﺤﺪود ﻧﻤﯿﺸﻮﻧﺪ‪ .‬وﺿﻊ‬
‫ھﯿﭻﮐﺲ ﺑﮭﺘﺮ از ﻣﺎ ﻧﯿﺴﺖ‪ .‬ھﻤﮭﯽ ﻣﺎ ﺗﺎ ﺣﺪی ﺑﺪ ھﺴﺘﯿﻢ‪ .‬ﻣﺎ ﻣﻮﺟﻮدات ﻧﺎﻗﺼﯽ ھﺴﺘﯿﻢ‪ .‬ھﻤﺴﺮ ﻣﺎ‬
‫ھﺮﮐﺴﯽ ﮐﮫ ﺑﺎﺷﺪ از ﭘﺎرھﺎی ﻧﻮاﻗﺺ و ﮐﻤﺒﻮدھﺎی ﺟﺪی رﻧﺞ ﺧﻮاھﺪ ﺑﺮد‪ .‬ﺑﺎﯾﺪ ﺑﮫﮐﻞ از ﺟﺴﺘﺠﻮی‬
‫اﻧﺴﺎن ﮐﺎﻣﻞ دﺳﺖ ﺑﺮدارﯾﻢ‪ .‬ﺣﺪاﮐﺜﺮ ﭼﯿﺰی ﮐﮫ ﻧﺼﯿﺐ ﻣﺎ ﻣﯿﺸﻮد »ازدواج ﻧﺴﺒﺘﺎ ﺧﻮب« اﺳﺖ‪.‬‬

‫وﻗﺘﯽ اﻧﺘﻈﺎر ﻧﺪاﺷﺘﮫ ﺑﺎﺷﯿﻢ ﮐﮫ ﮐﺎﻣﻼ درک ﺷﻮﯾﻢ‬

‫وﻗﺘﯽ ﻋﺸﻖ آﻏﺎز ﻣﯿﺸﻮد اﺣﺴﺎس ﻣﯿﮑﻨﯿﻢ ﮐﮫ طﺮف ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺑﺎﯾﺪ ھﻤﮭﯽ ﺣﺎﻻت ﻣﺎ را درک ﮐﻨﺪ و‬
‫ﺗﻤﺎﻣﯽ اﻓﮑﺎر و اﺣﺴﺎﺳﺎﺗﻤﺎن را ﺗﺎﺋﯿﺪ ﮐﻨﺪ‪ .‬دوﺳﺖ دارﯾﺪ ﺑﺨﺸﮭﺎی ﻏﺮﯾﺒﻤﺎﻧﺪھﯽ ﺷﻤﺎ را درک ﮐﻨﺪ‪،‬‬
‫ﻣﺠﺒﻮر ﻧﺒﺎﺷﯿﺪ ﺗﻮﺿﯿﺢ دھﯿﺪ ﺑﮫ ﭼﮫ دﻟﯿﻞ ﻓﻼن ﻟﻄﯿﻔﮫ را ﺗﺎ اﯾﻦ ﺣﺪ ﺧﻨﺪھﺪار ﻣﯿﺪاﻧﯿﺪ‪ ،‬از اﻓﺮاد ﯾﮑﺴﺎﻧﯽ‬
‫ﻣﺘﻨﻔﺮ ﺑﺎﺷﯿﺪ و او ھﻢ ﻣﺜﻞ ﺷﻤﺎ ﺳﻨﺎرﯾﻮھﺎی ﺟﻨﺴﯽ ﻋﺠﯿﺒﯽ در ذھﻦ داﺷﺘﮫ ﺑﺎﺷﺪ و دﻧﺒﺎل ﻋﻤﻠﯽ ﮐﺮدن‬
‫آنھﺎ ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬
‫اﯾﻦ وﺿﻌﯿﺖ زﯾﺎد طﻮل ﻧﺨﻮاھﺪ ﮐﺸﯿﺪ‪ .‬ﺣﺎﻻ وﻗﺖ آن اﺳﺖ ﮐﮫ ﺑﻨﺪ دﯾﮕﺮی را ﺑﮫ ﻓﮭﺮﺳﺖ ﺧﻮد اﺿﺎﻓﮫ‬
‫ﮐﻨﯿﺪ‪» :‬ﺑﮫ ﻧﻈﺮ ﻣﯿﺮﺳﺪ ﮐﮫ ﺑﮫﺧﻮﺑﯽ ﻣﺮا درک ﻣﯿﮑﻨﺪ وﻟﯽ ﻣﻦ ھﺮﮔﺰ از ﯾﺎد ﻧﺨﻮاھﻢ ﺑﺮد ﮐﮫ ﺗﮑﮭﮭﺎی‬
‫وﺳﯿﻌﯽ از روح و روان ﻣﻦ ﺗﺎ اﺑﺪ ﺑﺮای او و ھﻤﮭﯽ اﻧﺴﺎﻧﮭﺎی دﯾﮕﺮ ﻧﺎﺷﻨﺎﺧﺘﮫ ﺧﻮاھﺪ ﻣﺎﻧﺪ«‪.‬‬
‫ھﻤﺴﺮ ﻣﺎ ﻧﺨﻮاھﺪ ﺗﻮاﻧﺴﺖ ھﺮ آﻧﭽﮫ در ذھﻦ ﻣﺎ ﻣﯿﮕﺬرد را ﺑﮫﺧﻮﺑﯽ ﺗﻔﺴﯿﺮ ﮐﻨﺪ‪ .‬اﻣﺎ ﺣﺎﻻ دﯾﮕﺮ ﻣﯽ‪-‬‬
‫داﻧﯿﻢ ﮐﮫ ﺣﻖ ﻧﺪارﯾﻢ از اﯾﻦ ﺑﺎﺑﺖ او را ﺳﺮزﻧﺶ ﮐﻨﯿﻢ و ﺑﮫ ﮐﻮﺗﺎھﯽ در اﻧﺠﺎم وظﯿﻔﮫ ﻣﺘﮭﻢ ﻧﻤﺎﯾﯿﻢ‪ .‬آنھﺎ‬
‫ﺑﯿﮑﻔﺎﯾﺖ ﻧﯿﺴﺘﻨﺪ‪ .‬آنھﺎ ﻧﻤﯿﺪاﻧﻨﺪ ﮐﮫ ﻣﺎ دﻗﯿﻘﺎ ﭼﮫ ﻧﻮع آدﻣﯽ ھﺴﺘﯿﻢ و ﭼﮫ ﻧﯿﺎزھﺎﯾﯽ دارﯾﻢ و اﯾﻦ ﮐﺎﻣﻼ‬
‫طﺒﯿﻌﯽ و ﺑﮭﻨﺠﺎر اﺳﺖ‪ .‬ھﯿﭻﮐﺲ ﻧﻤﯿﺘﻮاﻧﺪ دﯾﮕﺮی را ﺑﮫﺧﻮﺑﯽ درک ﮐﻨﺪ و ﺑﺎ او ھﻤﺪﻟﯽ ﮐﻨﺪ‪.‬‬

‫وﻗﺘﯽ ﺑﮫ دﯾﻮاﻧﮕﯽ ﺧﻮد ﭘﯽ ﺑﺒﺮﯾﻢ‬

‫اﯾﻦ ﯾﮑﯽ را ﺑﮫھﯿﭻﻋﻨﻮان ﻣﻨﻄﻘﯽ ﻧﻤﯿﺪاﻧﯿﻢ‪ .‬ﻣﺎ ﺧﻮب و طﺒﯿﻌﯽ ﺑﮫ ﻧﻈﺮ ﻣﯿﺮﺳﯿﻢ‪ .‬دﯾﮕﺮان دﯾﻮاﻧﮫ‬
‫ھﺴﺘﻨﺪ‪ .‬زﻣﺎﻧﯽ ازﻧﻈﺮ ﻓﮑﺮی و ﺷﺨﺼﯿﺘﯽ ﺑﮫ ﺑﻠﻮغ ﻣﯿﺮﺳﯿﻢ ﮐﮫ ﻧﺘﺮﺳﯿﻢ و ﺣﻤﺎﻗﺖ ﺧﻮد را ﺑﭙﺬﯾﺮﯾﻢ‪.‬‬
‫ھﯿﭽﮑﺲ ﻧﻤﯿﺘﻮاﻧﺪ ھﻤﯿﺸﮫ و روی ھﻤﮭﯽ رﻓﺘﺎرھﺎی ﺧﻮد ﮐﻨﺘﺮل داﺷﺘﮫ ﺑﺎﺷﺪ و ﻧﻤﯿﺘﻮاﻧﺪ ﺑﮫﺧﻮﺑﯽ‬
‫زﻧﺪﮔﯽ ﺧﻮد را ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ ﮐﻨﺪ‪ .‬ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻣﺎ ﺷﮑﺴﺘﮭﺎ و ﻧﺎداﻧﯽھﺎی ﺧﻮد را ﺗﻮﺟﯿﮫ ﻣﯿﮑﻨﯿﻢ و ﻣﺪام‬
‫ﻣﻀﻄﺮب و ﻧﮕﺮان ھﺴﺘﯿﻢ‪ .‬ھﺮ اﻧﺴﺎﻧﯽ واﻗﻌﺎ ﻧﺎدان اﺳﺖ‪.‬‬
‫اﮔﺮ از آﻧﭽﮫ ھﺴﺘﯿﻢ ﭼﻨﺪان ﺧﺠﺎﻟﺖ ﻧﻤﯿﮑﺸﯿﻢ ﺻﺮﻓﺎ ﺑﮫ اﯾﻦ ﺧﺎطﺮ اﺳﺖ ﮐﮫ ھﻨﻮز ﺧﻮد را ﻧﺸﻨﺎﺧﺘﮭﺎﯾﻢ‪.‬‬

‫وﻗﺘﯽ آﻣﺎدﮔﯽ دوﺳﺖ داﺷﺘﻦ را داﺷﺘﮫ ﺑﺎﺷﯿﻢ‬

‫طﻮری درﺑﺎرھﯽ »ﻋﺸﻖ« ﺣﺮف ﻣﯿﺰﻧﯿﻢ ﮐﮫ اﻧﮕﺎر ﻋﺸﻖ ﻓﻘﻂ ﯾﮏ ﺑﻌﺪ دارد اﻣﺎ در ﭘﺸﺖ اﯾﻦ واژه‪،‬‬
‫ﻣﻔﮭﻮم ﮐﺎﻣﻼ ﻣﺘﻔﺎوت ﻧﮭﻔﺘﮫ اﺳﺖ‪ :‬دوﺳﺖ داﺷﺘﻦ و دوﺳﺖ داﺷﺘﮫ ﺷﺪن‪ .‬ﻣﺎ در دوﺳﺖ داﺷﺘﮫ ﺷﺪن‬ ‫ِ‬ ‫دو‬
‫ﻣﺘﻮﻗﻒ ﻣﺎﻧﺪھﺎﯾﻢ‪ .‬ﺷﺨﺼﯽ ﮐﮫ ﻋﺸﻖ را ﺑﮫ »دوﺳﺖ داﺷﺘﮫ ﺷﺪن« ﺧﻼﺻﮫ ﻣﯿﮑﻨﺪ ﻧﺎﺑﮭﻨﺠﺎر اﺳﺖ و ﺑﮫ‬
‫ﺑﻠﻮغ ﻋﺎطﻔﯽ ﻧﺮﺳﯿﺪه اﺳﺖ‪ .‬زﻣﺎﻧﯽ ﻣﯿﺘﻮاﻧﯿﻢ ازدواج ﮐﻨﯿﻢ ﮐﮫ از اﯾﻦ ﺧﺼﻠﺖ ﻧﺎﺑﮭﻨﺠﺎر ﺧﻮدآﮔﺎه ﺷﻮﯾﻢ‬
‫و ﺗﻮاﻧﺎﯾﯽ دوﺳﺖ داﺷﺘﻦ را ﺑﮫ دﺳﺖ آورﯾﻢ‪.‬‬
‫ﻗﺒﻞ از ھﺮ ﭼﯿﺰ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺎ ﻣﺎھﯿﺖ »دوﺳﺖ داﺷﺘﮫ ﺷﺪن« آﺷﻨﺎ ﺷﻮﯾﻢ‪ .‬ﺗﻤﺎﯾﻞ ﺷﺪﯾﺪ ﺑﮫ دوﺳﺖ داﺷﺘﮫ ﺷﺪن‬
‫اﻣﺮی طﺒﯿﻌﯽ ﺑﮫ ﻧﻈﺮ ﻣﯿﺮﺳﺪ )ﮐﮫ اﻟﺒﺘﮫ ﺑﮫﺷﺪت ﻧﺎدرﺳﺖ اﺳﺖ(‪ .‬ﮐﻮدک زﻣﺎﻧﯽ اﺣﺴﺎس دوﺳﺖ‬
‫داﺷﺘﮫ ﺷﺪن ﻣﯿﮑﻨﺪ ﮐﮫ واﻟﺪﯾﻦ ھﺮﻟﺤﻈﮫ ﺑﺮای ﺗﺴﻠﯽ دادن‪ ،‬راھﻨﻤﺎﯾﯽ ﮐﺮدن‪ ،‬ﺳﺮﮔﺮم ﮐﺮدن‪ ،‬ﻏﺬا دادن‬
‫و ﺗﻤﯿﺰ ﮐﺮدن او آﻣﺎده ﺑﺎﺷﻨﺪ و ﭘﯿﻮﺳﺘﮫ ﺑﺎ او ﺻﻤﯿﻤﯽ ﺑﺎﺷﻨﺪ و ﺑﮫ روﯾﺶ ﺑﺨﻨﺪﻧﺪ‪ .‬واﻟﺪﯾﻦ ﺑﻌﺪ از ﯾﮏ‬
‫روز ﺑﭽﮭﺪاری ﺑﯿﺎﻣﺎن ﺑﮫ ﮔﺮﯾﮫ ﻣﯿﺎﻓﺘﻨﺪ و ﺣﺘﯽ ﻧﺎ ﻧﺪارﻧﺪ ﻟﺒﺎسھﺎی ﺧﻮد را درآورﻧﺪ اﻣﺎ ﺑﯿﺸﺘﺮ‬
‫ﻣﻮاﻗﻊ ﺑﮫ روی ﺧﻮد ﻧﻤﯿﺂورﻧﺪ‪ .‬اﯾﻦ ارﺗﺒﺎط ﮐﺎﻣﻼ ﯾﮑﻄﺮﻓﮫ اﺳﺖ‪ .‬واﻟﺪﯾﻦ ﺑﮫ ﻓﺮزﻧﺪ ﺧﻮد ﻋﺸﻖ ﻣﯽ‪-‬‬
‫ورزﻧﺪ اﻣﺎ اﻧﺘﻈﺎر ﻧﺪارﻧﺪ ﺑﮫ ھﻤﺎن اﻧﺪازه از ﻓﺮزﻧﺪ ﺧﻮد ﻋﺸﻖ ﺑﺒﯿﻨﻨﺪ‪ .‬واﻟﺪﯾﻦ ﻣﺪل ﻣﻮھﺎی ﺧﻮد را‬
‫روز ﮐﺎری ﺑﺪی ﺑﻮده اﺳﺖ‪ .‬ﺟﻠﺴﮭﯽ اداری ﺑﮫ ﺣﺪی ﻣﺘﺸﻨﺞ‬ ‫ِ‬ ‫ﺗﻐﯿﯿﺮ ﻣﯿﺪھﻨﺪ و ﮐﻮدک ﻣﺘﻮﺟﮫ ﻧﻤﯿﺸﻮد‪.‬‬
‫ﺷﺪه ﮐﮫ ﭘﺪر ﯾﺎ ﻣﺎدر ﺑﮫ طﺒﻘﮭﯽ ﺑﺎﻻ رﻓﺘﮭﺎﻧﺪ ﺗﺎ ﭼﺮﺗﯽ ﺑﺰﻧﻨﺪ و آراﻣﺶ ﺧﻮد را ﺑﺎزﯾﺎﺑﻨﺪ‪ .‬واﻟﺪﯾﻦ‬
‫ﺑﮫآراﻣﯽ دراﯾﻦﺑﺎره ﺣﺮف ﻣﯿﺰﻧﻨﺪ و ﺳﻮاﻻﺗﯽ ﻣﯿﭙﺮﺳﻨﺪ‪ .‬ﮐﻮدک ﻣﺘﻮﺟﮫ ھﯿﭻﯾﮏ از اﯾﻦ ﺗﻐﯿﯿﺮات و‬
‫ﺗﻨﺸﮭﺎ ﻧﻤﯿﺸﻮد‪ .‬ﮐﻮدک و واﻟﺪﯾﻦ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ھﻤﺪﯾﮕﺮ را دوﺳﺖ ﺑﺪارﻧﺪ اﻣﺎ ھﺮﮐﺪام ﺑﮫ ﺳﺒﮏ ﺧﺎص‬
‫ﺧﻮد ﻋﺸﻖ ﻣﯿﻮرزﻧﺪ‪.‬‬
‫در ﺑﺰرگﺳﺎﻟﯽ ﺑﺮای اوﻟﯿﻦ ﺑﺎر ﻣﯿﮕﻮﯾﯿﻢ »در اﺷﺘﯿﺎق ﻋﺸﻖ ھﺴﺘﻢ« اﻣﺎ در اﺻﻞ ﻣﻨﻈﻮرﻣﺎن آن‬
‫اﺳﺖ ﮐﮫ دوﺳﺖ دارم ﺑﮫ ﻣﻦ ﻋﺸﻖ ورزﯾﺪه ﺷﻮد؛ درواﻗﻊ دﻟﻤﺎن ﻣﯿﺨﻮاھﺪ ﺑﮫ ﺳﺒﮏ دوران ﮐﻮدﮐﯽ‬
‫دوﺳﺖ داﺷﺘﮫ ﺷﻮﯾﻢ‪ .‬ﺑﮫﻋﺒﺎرتدﯾﮕﺮ ﻣﯿﺨﻮاھﯿﻢ ﺣﺎﻟﻮھﻮای ﻋﺸﻘﯽ ﮐﮫ واﻟﺪﯾﻦ ﺑﮫ ﻣﺎ داﺷﺘﻨﺪ را‬
‫ﺑﺎزﺳﺎزی ﮐﻨﯿﻢ‪ :‬ھﻤﮭﺠﻮره از ﻣﺎ ﭘﺮﺳﺘﺎری ﺷﻮد و ھﯿﭻﮐﺲ دل ﻣﺎ را ﻧﺸﮑﻨﺪ‪ .‬در ﻗﺴﻤﺘﯽ از ﻣﻐﺰﻣﺎن‬
‫ﺷﺨﺼﯽ را ﺗﺼﻮر ﻣﯿﮑﻨﯿﻢ ﮐﮫ ﻧﯿﺎزھﺎی ﻣﺎ را ﺗﺸﺨﯿﺺ ﻣﯿﺪھﺪ‪ ،‬آﻧﭽﮫ ﻣﯽﺧﻮاھﯿﻢ را ﻣﯿﺪھﺪ‪ ،‬ﺑﯽ‪-‬‬
‫اﻧﺪازه ﺻﺒﻮر اﺳﺖ و ﺑﺎ ﻣﺎ ھﻤﺪﻟﯽ ﻣﯿﮑﻨﺪ‪ ،‬ﺑﮫ ﺧﺎطﺮ ﻣﺎ از ﺧﻮاﺳﺘﮭﮭﺎی ﺧﻮدش ﻣﯽﮔﺬرد و ھﻤﮭﯽ‬
‫ﻏﻤﮭﺎی ﻣﺎ را ﺑﺮطﺮف ﻣﯿﮑﻨﺪ‪.‬‬
‫و اﯾﻦ ﺗﺼﻮرات‪ ،‬ﻓﺎﺟﻌﮭﺒﺎر ھﺴﺘﻨﺪ‪ .‬اﮔﺮ ﻣﯿﺨﻮاھﯿﻢ ازدواج ﺧﻮﺑﯽ داﺷﺘﮫ ﺑﺎﺷﯿﻢ ﺑﺎﯾﺪ ﮐﻮدﮐﯽ را ﭘﺸﺖ‬
‫ﺳﺮ ﺑﮕﺬارﯾﻢ و ﻣﺜﻞ واﻟﺪﯾﻨﻤﺎن ﺷﻮﯾﻢ‪ .‬ﺑﺎﯾﺪ ﺑﮫ آدﻣﯽ ﺗﺒﺪﯾﻞ ﺷﻮﯾﻢ ﮐﮫ ﻣﯿﺘﻮاﻧﺪ ﺧﻮاﺳﺘﮭﮭﺎی ﺧﻮد را در‬
‫درﺟﮭﯽ دوم اھﻤﯿﺖ ﻗﺮار دھﺪ و دﻏﺪﻏﮭﯽ اﺻﻠﯽ ﻣﺎ ﺑﺮطﺮف ﮐﺮدن ﻧﯿﺎزھﺎی طﺮف ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬
‫درس دوﻣﯽ ھﻢ ھﺴﺖ ﮐﮫ ﺑﺎﯾﺪ آن را ﯾﺎد ﺑﮕﯿﺮﯾﻢ‪ .‬وﻗﺘﯽ ﮐﻮدک ﺑﮫ ﭘﺪر ﯾﺎ ﻣﺎدر ﺧﻮد ﻣﯿﮕﻮﯾﺪ »ازت‬
‫ﻣﺘﻨﻔﺮم«‪ ،‬ﭘﺪر ﯾﺎ ﻣﺎدر ﺷﻮﮐﮫ ﻧﻤﯿﺸﻮﻧﺪ و ﺑﻼﻓﺎﺻﻠﮫ ﺗﮭﺪﯾﺪ ﻧﻤﯿﮑﻨﻨﺪ ﮐﮫ ﻣﯿﺮوﻧﺪ و ھﺮﮔﺰ ﺑﺮﻧﻤﯿﮕﺮدﻧﺪ‬
‫آنھﺎ ﻣﯿﺪاﻧﻨﺪ ﮐﮫ ﮐﻮدک ﻧﻤﯽداﻧﺪ ﭼﮫ ﻣﯿﮕﻮﯾﺪ ﭘﺲ درﺑﺎرھﯽ دﻟﯿﻞ اﺣﺘﻤﺎﻟﯽ ﺧﻠﻘﻮﺧﻮی او ﮐﻨﺪوﮐﺎو‬
‫ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ﺗﺎ رواﺑﻂ ﺧﻮد را ﺑﮭﺒﻮد ﺑﺨﺸﻨﺪ‪ .‬ﮐﻮدک ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﺑﮫ ﺧﺎطﺮ ﮔﺮﺳﻨﮕﯽ آن را ﺣﺮف زده‬
‫ﺑﺎﺷﺪ ﯾﺎ ﺗﮑﮭﯽ ﻣﮭﻤﯽ از ﺟﻮرﭼﯿﻦ ﺧﻮد را ﮔﻢ ﮐﺮده ﺑﺎﺷﺪ ﯾﺎ در ﻣﮭﻤﺎﻧﯽ دﯾﺸﺐ اﺟﺎزه داده ﻧﺪاده ﺑﺎﺷﻨﺪ‬
‫ﺑﺎزی راﯾﺎﻧﮭﺎی اﻧﺠﺎم دھﺪ ﯾﺎ ﮔﻮﺷﺪرد داﺷﺘﮫ ﺑﺎﺷﺪ‪...‬‬
‫ﮐﻮدﮐﺎن ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﻧﺘﻮاﻧﻨﺪ ﺧﻮاﺳﺘﮭﮭﺎی ﺧﻮد را در ﻗﺎﻟﺐ ﮐﻠﻤﺎت ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺑﯿﺎن ﮐﻨﻨﺪ‪ .‬واﻟﺪﯾﻦ اﯾﻦ را‬
‫ﻣﯿﺪاﻧﻨﺪ ﭘﺲ ﺑﮫ ظﺎھﺮ ﺳﺨﻨﺎن ﻓﺮزﻧﺪان ﺧﻮد اھﻤﯿﺖ ﻧﻤﯿﺪھﺪ و ﺳﻌﯽ ﻣﯿﮑﻨﻨﺪ ﻗﺼﺪ اﺻﻠﯽ او را‬
‫ﺗﺸﺨﯿﺺ دھﻨﺪ‪ » :‬ﺗﻨﮭﺎم‪ ،‬درد دارم‪ ،‬ﻣﯿﺘﺮﺳﻢ«‪ .‬وﻗﺘﯽ درد و رﻧﺠﮭﺎی زﻧﺪﮔﯽ ﺑﮫ ﺷﮑﻠﯽ ﻧﺎﺟﻮاﻧﻤﺮداﻧﮫ‬
‫ﺑﮫ ﮐﻮدﮐﺎن ﺣﻤﻠﮫ ﻣﯿﮑﻨﻨﺪ ﺑﮫ واﻟﺪﯾﻦ ﺧﻮد ﭘﻨﺎه ﻣﯿﺒﺮﻧﺪ ﭼﻮن ﺧﻮب ﻣﯿﺪاﻧﻨﺪ ﮐﮫ واﻟﺪﯾﻦ ﻣﮭﺮﺑﺎﻧﺘﺮﯾﻦ و‬
‫اﻣﻨﺘﺮﯾﻦ و ﻣﻄﻤﺌﻨﺘﺮﯾﻦ ﭘﻨﺎھﮕﺎه ﺟﮭﺎن ھﺴﺘﻨﺪ‪.‬‬
‫ﻧﮕﻔﺘﮫ ﭘﯿﺪاﺳﺖ ﮐﮫ اﯾﻦﮔﻮﻧﮫ ﺗﺎ ﮐﺮدن ﺑﺎ ﺷﺮﯾﮏ زﻧﺪﮔﯽ ﺑﺴﯿﺎر ﺳﺨﺖ اﺳﺖ‪ :‬زﻣﺎﻧﯽ از ﻋﮭﺪھﯽ اﯾﻦ ﮐﺎر‬
‫ﺑﺮﻣﯿﺂﯾﯿﻢ ﮐﮫ در ﺑﺮاﺑﺮ آﻧﭽﮫ ﻣﯽﮔﻮﯾﻨﺪ ﺟﺒﮭﮫ ﻧﮕﯿﺮﯾﻢ و ﺑﮫﺟﺎی اﯾﻦ ﮐﺎر »ﺧﻮاﺳﺖ« و ﻣﻨﻈﻮر واﻗﻌﯽ‬
‫آنھﺎ را ﮐﺸﻒ ﮐﻨﯿﻢ‪.‬‬
‫ﺗﻮان اﻧﺠﺎم اﯾﻦ ﮐﺎر را در‬
‫ِ‬ ‫ﺣﺎﻻ وﻗﺖ آن اﺳﺖ ﮐﮫ ﺑﻨﺪ ﺳﻮم را ﺑﮫ ﻓﮭﺮﺳﺖ ﺧﻮد اﺿﺎﻓﮫ ﮐﻨﯿﻢ‪» :‬وﻗﺘﯽ‬
‫ﺧﻮد دﯾﺪم ﻣﯽﺗﻮاﻧﻢ ﻣﻄﻤﺌﻦ ﺑﺎﺷﻢ ﮐﮫ ﺑﮫﻗﺪر ﮐﺎﻓﯽ از ﻋﺸﻖ واﻟﺪﯾﻦ ﺧﻮد درس ﮔﺮﻓﺘﮭﺎم و اﮐﻨﻮن ﻣﯽ‪-‬‬
‫ﺗﻮاﻧﻢ ﺑﮫ ﺷﺮﯾﮏ زﻧﺪﮔﯽ ﺧﻮد ﻋﺸﻖ ﺑﻮرزم و ﺑﮫ ﺳﺒﮏ ﭘﺪر و ﻣﺎدرم از او ﻣﺮاﻗﺒﺖ ﮐﻨﻢ«‪ .‬ﻧﺒﺎﯾﺪ ﺑﮫ‬
‫ﭼﺸﻢ ﯾﮏ وظﯿﻔﮭﯽ طﺎﻗﺘﻔﺮﺳﺎ ﺑﮫ اﯾﻦ ﮐﺎر ﻧﮕﺎه ﮐﺮد ﯾﺎ ﺗﺼﻮر ﮐﺮد ﺑﺎ ﻋﺸﻖ ﺣﻘﯿﻘﯽ‪ ،‬ﻣﺨﺎﻟﻒ اﺳﺖ‪.‬‬
‫ﺗﻨﮭﺎ ﻋﺸﻖ راﺳﺘﯿﻨﯽ ﮐﮫ ﻣﯿﺘﻮان در ﺑﺮاﺑﺮش ﺳﺮ ﺗﻌﻈﯿﻢ ﻓﺮود آورد ھﻤﯿﻦ اﺳﺖ‪.‬‬

‫وﻗﺘﯽ آﻣﺎدھﯽ ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ ﺑﺎﺷﯿﻢ‬

‫اﻧﺴﺎن اﺣﺴﺎﺳﯽ ﺑﮫ ازدواج ھﻢ از درﯾﭽﮭﯽ اﺣﺴﺎﺳﺎت و ﻋﻮاطﻒ ﻧﮕﺎه ﻣﯿﮑﻨﺪ‪ .‬اﻣﺎ ازدواج ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻣﺜﻞ‬
‫اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﮫ دو ﻧﻔﺮ ﺗﺼﻤﯿﻢ ﺑﮕﯿﺮﻧﺪ ﮐﺴﺒﻮﮐﺎر ﮐﻮﭼﮑﯽ داﯾﺮ ﮐﻨﻨﺪ و ﺗﺎ آﺧﺮ ﻋﻤﺮ آن را ﺣﻔﻆ و اداره‬
‫ﮐﻨﻨﺪ‪ .‬آنھﺎ ﺑﺎﯾﺪ اﻗﻼﻣﯽ ﮐﮫ ﻧﯿﺎز ھﺴﺖ را ﺗﮭﯿﮫ ﮐﻨﻨﺪ‪ ،‬ﺗﻤﯿﺰﮐﺎری ﮐﻨﻨﺪ‪ ،‬راﻧﻨﺪﮔﯽ ﮐﻨﻨﺪ‪ ،‬ﺑﭙﺰﻧﺪ‪ ،‬ﺗﻌﻤﯿﺮ‬
‫ﮐﻨﻨﺪ‪ ،‬دور ﺑﯿﻨﺪازﻧﺪ‪ ،‬اﺳﺘﺨﺪام ﮐﻨﻨﺪ‪ ،‬اﺧﺮاج ﮐﻨﻨﺪ‪ ،‬ﻣﺬاﮐﺮه ﮐﻨﻨﺪ و دﺧﻞوﺧﺮج را ﺣﺴﺎب ﮐﻨﻨﺪ‪.‬‬
‫ازدواج در ﺟﻮاﻣﻊ ﮐﻨﻮﻧﯽ ﻣﺎ در ھﺎﻟﮭﺎی از طﻠﺴﻢ و ﺟﺎدو ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﮫ اﺳﺖ اﻣﺎ ھﯿﭻﯾﮏ از ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ‪-‬‬
‫ھﺎﯾﯽ ﮐﮫ ﺑﺮﺷﻤﺮدﯾﻢ اﺳﺮارآﻣﯿﺰ و ﺟﺎدوﯾﯽ ﻧﯿﺴﺘﻨﺪ‪ .‬اﮔﺮ دﯾﮕﺮان ﺑﺒﯿﻨﻨﺪ ﮐﮫ ﻓﻼن زن و ﺷﻮھﺮ از دﯾﺪ‬
‫» ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ ﮐﺴﺒﻮﮐﺎر« ﺑﮫ ازدواج ﻧﮕﺎه ﻣﯿﮑﻨﻨﺪ و ﺧﻮد را ﺑﮫ اﻧﺠﺎم ھﻤﮭﯽ اﯾﻦ ﮐﺎرھﺎ ﻣﺘﻌﮭﺪ ﻣﯿﺪاﻧﻨﺪ‬
‫رﻧﺠﯿﺪھﺨﺎطﺮ ﻣﯿﺸﻮﻧﺪ و ﻓﮑﺮ ﻣﯿﮑﻨﻨﺪ ﯾﮏ ﺟﺎی زﻧﺪﮔﯽ ﻣﺸﺘﺮک آنھﺎ ﻣﯿﻠﻨﮕﺪ‪ .‬آنھﺎ ﻓﮑﺮ ﻣﯿﮑﻨﻨﺪ‬
‫ﮐﮫ ﻣﺎ ﻧﺒﺎﯾﺪ زﯾﺎد ﺧﻮد را درﮔﯿﺮ اﯾﻦ ﻗﺒﯿﻞ ﻣﺴﺎﺋﻞ ﮐﻨﯿﻢ‪ .‬اﻣﺎ اﮔﺮ از زاوﯾﮭﯽ »اﺟﺮا و ﺣﻔﻆ ﻋﺸﻖ« ﺑﮫ‬
‫اﯾﻦ ﮐﺎرھﺎ و وظﺎﯾﻒ ﻧﮕﺎه ﮐﻨﯿﻢ ﺧﻮاھﯿﻢ دﯾﺪ ﮐﮫ ﻋﺸﻖ رﻣﺎﻧﺘﯿﮏ ﺣﻘﯿﻘﯽ ھﻤﯿﻦ اﺳﺖ‪ .‬اﯾﻦ وظﺎﯾﻒ ﺳﻨﮓ‬
‫ﺑﻨﺎی ازدواج ﻣﻮﻓﻖ ھﺴﺘﻨﺪ و ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺮای آنھﺎ ارزش ﻗﺎﺋﻞ ﺷﻮﯾﻢ ﭼﻮن ﺑﺎ ﻓﻌﺎﻟﯿﺘﮭﺎی ﻣﺸﺮوﻋﯽ ﻣﺜﻞ‬
‫ﮐﻮھﻨﻮردی ﯾﺎ ﻣﻮﺗﻮرﺳﻮاری ﺗﻔﺮﯾﺤﯽ ﮐﮫ ﺟﺎﻣﻌﮫ ﺑﮫھﯿﭻﻋﻨﻮان آنھﺎ را ﺑﺪ ﻧﻤﯿﺪاﻧﺪ ھﯿﭻ ﻓﺮﻗﯽ ﻧﺪارﻧﺪ‪.‬‬
‫اﺻﻞ ﻣﮭﻢ دﯾﮕﺮی ﮐﮫ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﮫ ﻓﮭﺮﺳﺖ ﺧﻮد اﺿﺎﻓﮫ ﮐﻨﯿﺪ ازاﯾﻦﻗﺮار اﺳﺖ‪» :‬ﻣﻦ ﺑﺮای ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ زﻧﺪﮔﯽ‬
‫ﺧﻮد اﺣﺘﺮام ﺑﺴﯿﺎری ﻗﺎﺋﻞ ھﺴﺘﻢ«‪.‬‬

‫وﻗﺘﯽ ﺑﺪاﻧﯿﻢ ﮐﮫ ﻋﺸﻖ ﺑﺎ آﻣﯿﺰش ﻓﺮق دارد‬

‫در دﯾﺪﮔﺎه اﺣﺴﺎﺳﯽ ﻓﺮض ﺑﺮ آن اﺳﺖ ﮐﮫ آﻣﯿﺰش و ﻋﺸﻖ را ﻧﻤﯿﺘﻮان از ھﻢ ﺟﺪا داﻧﺴﺖ‪ .‬اﻣﺎ‬
‫واﻗﻌﯿﺖ آن اﺳﺖ ﮐﮫ اﯾﻦ دو ﻓﻘﻂ در ﭼﻨﺪ ﻣﺎه اول ﯾﺎ ﺣﺪاﮐﺜﺮ در ﯾﮑﯽ دو ﺳﺎل اول ﺗﺎ ﺑﮫ اﯾﻦ ﺣﺪ ﺑﺎھﻢ‬
‫در ارﺗﺒﺎط ھﺴﺘﻨﺪ‪ .‬آﻣﯿﺰش ﭘﺲ از ﻣﺪﺗﯽ ﺑﮫ ﺣﺎﺷﯿﮫ ﻣﯿﺮود ﭼﻮن در ازدواج دﻏﺪﻏﮭﮭﺎی ﻣﮭﻢ دﯾﮕﺮی‬
‫ھﻢ وﺟﻮد دارد )ﯾﺎری و ھﻤﺮاھﯽ‪ ،‬ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ‪ ،‬ﺗﺮﺑﯿﺖ ﻧﺴﻞ ﺑﻌﺪ(‪ .‬ﺑﻌﺪ از ازدواج ﺑﺨﺶ زﯾﺎدی از‬
‫اﺷﺘﯿﺎق ﺟﻨﺴﯽ ﻣﺎ ﻓﺪای اﻣﻮر ﻣﺘﻌﺎﻟﯿﺘﺮ ﻣﯽﺷﻮد و ﻣﺎ زﻣﺎﻧﯽ آﻣﺎدھﯽ ازدواج ھﺴﺘﯿﻢ ﮐﮫ اﯾﻦ واﻗﻌﯿﺖ را‬
‫ﺑﭙﺬﯾﺮﯾﻢ‪.‬‬
‫ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ طﺮﻓﯿﻦ ﺑﺎﯾﺪ ﻣﺮاﻗﺐ ﺑﺎﺷﺪ آﻣﯿﺰش را در »ﮐﺎﻧﻮن« ازدواج ﻗﺮار ﻧﺪھﻨﺪ‪ .‬آنھﺎ ﺑﺎﯾﺪ از ھﻤﺎن‬
‫اﺑﺘﺪا ﺑﮫ ﭼﺎﻟﺶ ﺑﺰرﮔﯽ ﮐﮫ ﺑﺮ ﺳﺮ راه آنھﺎ ﻗﺮار ﺧﻮاھﺪ ﮔﺮﻓﺖ ﻓﮑﺮ ﮐﻨﻨﺪ و ﺧﻮد را ﺑﺮای آن آﻣﺎده‬
‫ﮐﻨﻨﺪ‪ :‬اﺣﺘﻤﺎل ﺧﯿﺎﻧﺖ ﯾﮑﯽ از طﺮﻓﯿﻦ وﺟﻮد دارد‪ .‬اﻧﺴﺎن وﻗﺘﯽ آﻣﺎدﮔﯽ ازدواج دارد ﮐﮫ اﯾﻦ اﺣﺘﻤﺎل‬
‫را در ذھﻦ داﺷﺘﮫ ﺑﺎﺷﺪ و ﺑﺪاﻧﺪ در ﺻﻮرت ﻣﻮاﺟﮫ ﺑﺎ آن ﭼﮕﻮﻧﮫ رﻓﺘﺎر ﮐﻨﺪ‪ .‬ﺟﻤﻼﺗﯽ ﻣﺜﻞ اﯾﻦ ﻧﺸﺎن‬
‫ﻣﯿﺪھﺪ ﮐﮫ ﺑﮫھﯿﭻﻋﻨﻮان ﺑﮫ ﺑﻠﻮغ ﻓﮑﺮی ﻻزم ﻧﺮﺳﯿﺪھﺎﯾﻢ‪ :‬آﻣﯿﺰش ھﯿﭻ رﺑﻄﯽ ﺑﮫ ﻋﺸﻖ ﻧﺪارد‪ .‬آﻣﯿﺰش‬
‫ﮔﺬرا و ﺑﯿﻤﻌﻨﺎﺳﺖ و ﻓﺮق زﯾﺎدی ﺑﺎ ﺑﺎزی ﺗﻨﯿﺲ ﻧﺪارد‪ .‬زن و ﺷﻮھﺮ ﻧﺒﺎﯾﺪ ﻓﮑﺮ ﮐﻨﻨﺪ ﻣﺎﻟﮏ ﺑﺪن‬
‫ھﻤﺪﯾﮕﺮ ھﺴﺘﻨﺪ‪ .‬ﮐﻤﯽ ﺧﻮشﮔﺬراﻧﯽ ﮐﮫ اﺷﮑﺎﻟﯽ ﻧﺪارد‪ .‬اﯾﻦ ﻣﺴﺌﻠﮫ ﻧﺒﺎﯾﺪ ﺗﺎ ﺑﮫ اﯾﻦ ﺣﺪ ﺑﺮای ھﻤﺴﺮ آدم‬
‫ﻣﮭﻢ ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬
‫اﻣﺎ اﯾﻦ ﻗﺒﯿﻞ ﺟﻤﻼت ﻋﻤﯿﻘﺎ ﺑﺎ ذات اﻧﺴﺎن در ﺗﻀﺎد اﺳﺖ‪ .‬ﮐﺴﯽ ﮐﮫ ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﺧﯿﺎﻧﺖ ﻣﯿﺸﻮد اﺣﺴﺎس‬
‫ﻣﯿﮑﻨﺪ ﮐﮫ ھﻤﺴﺮش ﻓﺮد دﯾﮕﺮی را ﺑﺮ او ﺗﺮﺟﯿﺢ داده اﺳﺖ و اﯾﻦ اﺣﺴﺎس ﻧﺎﺧﻮﺷﺎﯾﻨﺪ اﻋﻤﺎق وﺟﻮد‬
‫او را ﺟﺮﯾﺤﮭﺪار ﻣﯿﮑﻨﺪ‪ .‬او ھﺮﮔﺰ ﺑﺎ اﯾﻦ ﻣﺴﺌﻠﮫ ﮐﻨﺎر ﻧﺨﻮاھﺪ آﻣﺪ‪ .‬ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﭼﻨﯿﻦ ﻧﺒﺎﺷﺪ وﻟﯽ ﻣﮭﻢ‬
‫اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﮫ ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﭼﻨﯿﻦ ﻓﮑﺮ ﻣﯿﮑﻨﺪ‪ .‬ﺑﺴﯿﺎری از اﻣﻮر را ﺑﯿﻤﻌﻨﺎ ﻣﯿﺪاﻧﯿﻢ ﺑﺎاﯾﻦﺣﺎل ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺮای‬
‫آنھﺎ اﺣﺘﺮام ﻗﺎﺋﻞ ﺑﺎﺷﯿﻢ‪ .‬ﺷﺮﯾﮏ زﻧﺪﮔﯽ ﻣﺎ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﺑﯿﺶازﺣﺪ ﺣﺴﻮد و ﺑﺪﮔﻤﺎن ﺑﺎﺷﺪ در اﯾﻦ‬
‫ﺻﻮرت ﺑﺎﯾﺪ ﺗﺎ ﺟﺎﯾﯽ ﮐﮫ ﻣﯿﺸﻮد ﺑﮫ اﺣﺴﺎﺳﺎت و ﺗﺮﺳﮭﺎی او اﺣﺘﺮام ﮔﺬاﺷﺖ و از اﯾﻦ ﺑﺎﺑﺖ ﺑﺮ او‬
‫ﺳﺨﺖ ﻧﮕﺮﻓﺖ و ﻋﺸﻖ و ﺻﺒﺮی‪ ،‬ﻓﻮق اﻧﺴﺎﻧﯽ از ﺧﻮد ﻧﺸﺎن داد‪ .‬از طﺮف دﯾﮕﺮ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺮ وﺳﻮﺳﮭﯽ‬
‫ارﺗﺒﺎط ﺑﺎ دﯾﮕﺮان ﻏﻠﺒﮫ ﮐﺮد و ھﺮ ﺗﻤﮭﯿﺪی ﮐﮫ ﺑﺮای ﭘﯿﺸﮕﯿﺮی از ﺧﯿﺎﻧﺖ ﻻزم اﺳﺖ را اﻧﺠﺎم دھﯿﻢ‪.‬‬
‫روی دﯾﮕﺮ ﺳﮑﮫ آن اﺳﺖ ﮐﮫ ﭼﮭﺒﺴﺎ ﺑﮫ ﻣﺎ ﺧﯿﺎﻧﺖ ﺷﻮد و ﻣﺎ ﺑﺎﯾﺪ آﻣﺎدﮔﯽ ﻣﻮاﺟﮫ ﺑﺎ اﯾﻦ اﺣﺘﻤﺎل را‬
‫داﺷﺘﮫ ﺑﺎﺷﯿﻢ‪ .‬ﻗﺒﻞ از ھﺮ ﭼﯿﺰ ﺑﺎﯾﺪ ﻓﮭﻤﯿﺪ ﮐﮫ ﺷﺮﯾﮏ زﻧﺪﮔﯽ در ھﻨﮕﺎم ﺧﯿﺎﻧﺖ ﭼﮫ ﻓﮑﺮ ﻣﯿﮑﺮده اﺳﺖ‪.‬‬
‫ﺷﺨﺺ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﻓﮑﺮ ﮐﻨﺪ ﮐﮫ ﺗﻨﮭﺎ دﻟﯿﻞ ﺧﯿﺎﻧﺖ ھﻤﺴﺮش آن اﺳﺖ ﮐﮫ ﻗﺼﺪ داﺷﺘﮫ او را ﺗﺤﻘﯿﺮ ﮐﻨﺪ‬
‫و ﻋﺸﻖ آنھﺎ ﺑﮫ ﭘﺎﯾﺎن ﺧﻮد رﺳﯿﺪه اﺳﺖ‪ .‬اﻟﺒﺘﮫ رﯾﺸﮭﯽ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺧﯿﺎﻧﺘﮭﺎ ﭼﯿﺰ دﯾﮕﺮی اﺳﺖ‪ :‬ﻓﺮد ﻓﻘﻂ‬
‫ﻣﯿﺨﻮاھﺪ آﻣﯿﺰش ﺑﯿﺸﺘﺮی داﺷﺘﮫ ﺑﺎﺷﺪ ﯾﺎ ﺑﺎ ﺷﺨﺺ ﻣﺘﻔﺎوﺗﯽ آﻣﯿﺰش ﮐﻨﺪ‪ .‬ﺷﺎﯾﺪ ﭼﻨﯿﻦ ﺑﺎﺷﺪ اﻣﺎ ﮐﻨﺎر‬
‫آﻣﺪن ﺑﺎ اﯾﻦ واﻗﻌﯿﺖ درﺳﺖ ﺑﮫاﻧﺪازهی ﯾﺎدﮔﯿﺮی زﺑﺎن ﭼﯿﻨﯽ ﺑﺎﺳﺘﺎن ﯾﺎ ﺗﺴﻠﻂ ﺑﺮ ﺳﺎز اﺑﻮا)‪ (٢‬طﺎﻗﺖ‪-‬‬
‫ﻓﺮﺳﺎﺳﺖ‪.‬‬
‫ﻓﺮد زﻣﺎﻧﯽ آﻣﺎدﮔﯽ ازدواج را دارد ﮐﮫ از ﻋﮭﺪھﯽ دو ﮐﺎر دﺷﻮار ﺑﺮآﯾﺪ‪ :‬اوﻻ ﺑﺘﻮاﻧﺪ ﺑﯿﻦ ﻋﺸﻖ و‬
‫آﻣﯿﺰش ﻓﺮق ﺑﮕﺬارد‪ .‬دوﻣﺎ ﺑﺪاﻧﺪ ﮐﮫ ھﻤﺴﺮش ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﻧﺘﻮاﻧﺪ اﯾﻦ دو را از ھﻢ ﺟﺪا ﮐﻨﺪ‪ .‬ﮐﺴﯽ ﮐﮫ‬
‫ازدواج ﻣﯿﮑﻨﺪ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺪاﻧﺪ ﮐﮫ ﺑﮫﺟﺰ ھﻤﺴﺮش ﺣﻖ ﻧﺪارد ﺑﺎ ھﯿﭻ اﻧﺴﺎن دﯾﮕﺮی آﻣﯿﺰش داﺷﺘﮫ ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬

‫وﻗﺘﯽﮐﮫ ﻣﺸﺘﺎق ﯾﺎدﮔﯿﺮی و ﯾﺎد دادن ﺑﺎﺷﯿﻢ‬

‫ﺷﺮﯾﮏ زﻧﺪﮔﯽ ﻣﺎ در ﺑﺴﯿﺎری از ﺣﻮزھﮭﺎی ﻣﮭﻢ از ﻣﺎ ﻋﺎﻗﻠﺘﺮ و ﭘﺨﺘﮭﺘﺮ ﺧﻮاھﺪ ﺑﻮد و ﻣﺎ زﻣﺎﻧﯽ‬
‫آﻣﺎدھﯽ ازدواج ھﺴﺘﯿﻢ ﮐﮫ اﯾﻦ واﻗﻌﯿﺖ را ﺑﭙﺬﯾﺮﯾﻢ‪ .‬ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺨﻮاھﯿﻢ ﮐﮫ از آنھﺎ ﯾﺎد ﺑﮕﯿﺮﯾﻢ‪ .‬ﺑﺎﯾﺪ ﻗﺒﻮل‬
‫ﮐﻨﯿﻢ ﮐﮫ در ﺑﻌﻀﯽ زﻣﯿﻨﮭﮭﺎ ﺑﮫ آﻣﻮزﺷﮭﺎی آنھﺎ ﻧﯿﺎز دارﯾﻢ‪ .‬ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺘﻮاﻧﯿﻢ آنھﺎ را ﻣﻌﻠﻢ ﺧﻮد ﺑﺪاﻧﯿﻢ و‬
‫ﺑﮫ ﺧﻮدﻣﺎن ﺑﮫ ﭼﺸﻢ داﻧﺸﺂﻣﻮز ﻧﮕﺎه ﮐﻨﯿﻢ‪ .‬ھﻢزﻣﺎن ﺑﺎﯾﺪ آﻣﺎده ﺑﺎﺷﯿﻢ در ارﺗﺒﺎط ﺑﺎ ﺑﻌﻀﯽ ﻣﻮﺿﻮﻋﺎت‬
‫ﺑﮫ آنھﺎ آﻣﻮزش دھﯿﻢ‪ .‬ﺑﺎﯾﺪ ﻣﻌﻠﻤﺎن ﺧﻮﺑﯽ ﺑﺎﺷﯿﻢ و داد ﻧﺰﻧﯿﻢ‪ ،‬ﻋﺼﺒﺎﻧﯽ ﻧﺸﻮﯾﻢ و ﺗﻨﮭﺎ اﻧﺘﻈﺎر ﻣﺎ از‬
‫آنھﺎ ﯾﺎدﮔﯿﺮی ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﺑﺎﯾﺪ ازدواج را ﻓﺮﺻﺘﯽ ﺑﺮای ﯾﺎدﮔﯿﺮی دوطﺮﻓﮫ داﻧﺴﺖ‪.‬‬

‫وﻗﺘﯽ ﺑﻔﮭﻤﯿﻢ ﮐﮫ ﺗﻔﺎھﻢ ﮐﺎﻣﻞ ﻧﺪارﯾﻢ‬

‫در ﻧﮕﺎه ﻋﺎﺷﻘﺎﻧﮫ ﺑﮫ ازدواج ﻣﺪام ﺗﺎﮐﯿﺪ ﻣﯿﺸﻮد ﮐﮫ ﺷﺨﺼﯽ »ﻣﻨﺎﺳﺐ« ﺷﻤﺎﺳﺖ ﮐﮫ ﺳﻼﯾﻖ‪ ،‬ﻋﻼﻗﮫ‪-‬‬
‫ﻣﻨﺪﯾﮭﺎ و ﻧﮕﺮﺷﮭﺎی ﺷﻤﺎ ﺗﺎ ﺣﺪ زﯾﺎدی ﯾﮑﺴﺎن ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬در ﮐﻮﺗﺎھﻤﺪت ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﭼﻨﯿﻦ ﺑﺎﺷﺪ اﻣﺎ در‬
‫درازﻣﺪت ﻣﺘﻮﺟﮫ ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ ﮐﮫ اﯾﻦ ﺑﺎور ﭼﻨﺪان ھﻢ درﺳﺖ ﻧﯿﺴﺖ ﭼﻮن ﺗﻔﺎوﺗﮭﺎ و اﺧﺘﻼﻓﮭﺎ ﺑﮫﻣﺮور‬
‫ﺷﺨﺺ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﻣﺎ ﺷﺨﺼﯽ ﻧﯿﺴﺖ ﮐﮫ ھﻤﮭﯽ ﺳﻼﯾﻖ ﻣﺎ را داﺷﺘﮫ ﺑﺎﺷﺪ؛‬ ‫ِ‬ ‫ﺧﻮد را ﻧﺸﺎن ﻣﯿﺪھﻨﺪ‪.‬‬
‫ﺷﺨﺼﯽ ﺑﺮای ﻣﺎ ﻣﻨﺎﺳﺐ اﺳﺖ ﮐﮫ ﺑﺘﻮاﻧﺪ ﺑﮫطﻮر ﻋﺎﻗﻼﻧﮫ و ﻣﻨﻄﻘﯽ درﺑﺎرھﯽ اﺧﺘﻼﻓﺴﻠﯿﻘﮭﮭﺎﯾﯽ ﮐﮫ‬
‫ﻣﯿﺎن ﻣﺎ وﺟﻮد دارد ﮔﻔﺘﮕﻮ و ﻣﺬاﮐﺮه ﮐﻨﺪ‪.‬‬
‫ﺷﺨﺺ ﻣﻨﺎﺳﺐ اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﮫ ﺑﺘﻮاﻧﺪ ﺑﺎ ﺗﻔﺎوﺗﮭﺎ و اﺧﺘﻼﻓﮭﺎ ﻣﺪارا ﮐﻨﺪ ﻧﮫ اﯾﻦﮐﮫ از‬ ‫ِ‬ ‫ﺣﻘﯿﻘﯽ‬
‫ِ‬ ‫ﻧﺸﺎﻧﮭﯽ‬
‫ﺗﻤﺎﻣﯽ ﺟﮭﺎت ﻣﮭﻢ ﺑﺎ ﻣﺎ ھﻤﻔﮑﺮ و ھﻢ ﺳﻠﯿﻘﮫ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﺗﻔﺎھﻢ دﺳﺘﺎورد ﻋﺸﻖ اﺳﺖ ﻧﮫ ﭘﯿﺸﺸﺮط آن‪.‬‬
‫***‬
‫ﺷﺨﺺ ﻣﻨﺎﺳﺐ اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﮫ ﺑﺘﻮاﻧﺪ ﺑﺎ ﺗﻔﺎوتھﺎ و اﺧﺘﻼفھﺎ ﻣﺪارا ﮐﻨﺪ ﻧﮫ اﯾﻦﮐﮫ از‬ ‫ِ‬ ‫ﺣﻘﯿﻘﯽ‬
‫ِ‬ ‫ﻧﺸﺎﻧﮫی‬
‫ﺗﻤﺎﻣﯽ ﺟﮭﺎت ﻣﮭﻢ ﺑﺎ ﻣﺎ ھﻤﻔﮑﺮ و ھﻢ ﺳﻠﯿﻘﮫ ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬
‫***‬

‫ﻧﺘﯿﺠﮭﮕﯿﺮی‬

‫ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻣﺎ ﻗﺒﻮل دارﯾﻢ ﮐﮫ ﻗﺒﻞ از ﺑﭽﮭﺪار ﺷﺪن ﺑﺎﯾﺪ ﺑﮫ ﮐﻼﺳﮭﺎی آﻣﻮزﺷﯽ ﺑﺮوﯾﻢ‪ .‬در ﺗﻤﺎﻣﯽ‬
‫ﮐﺸﻮرھﺎی ﺗﻮﺳﻌﮫﯾﺎﻓﺘﮫ‪ ،‬اﻓﺮاد ﺗﺤﺼﯿﻞﮐﺮده اﯾﻦ را ﯾﮏ اﻟﺰام ﻣﯿﺪاﻧﺪ‪.‬‬
‫ﺑﮫ اﻋﺘﻘﺎد ﻣﺎ ﻗﺒﻞ از ازدواج ھﻢ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﮫ ﮐﻼﺳﮭﺎی آﻣﻮزﺷﯽ ﺑﺮوﯾﻢ اﻣﺎ اﯾﻦ اﯾﺪه ھﻨﻮز ﻓﺮاﮔﯿﺮ ﻧﺸﺪه‬
‫اﺳﺖ‪ .‬ﻧﺘﺎﯾﺞ ﻧﺎﺧﻮﺷﺎﯾﻨﺪ اﯾﻦ ﻏﻔﻠﺖ را ﺑﮫوﻓﻮر در اطﺮاف ﺧﻮد ﻣﯿﺒﯿﻨﯿﻢ‪.‬‬
‫وﻗﺖ آن اﺳﺖ ﮐﮫ دﯾﺪﮔﺎه ازدواج ﻋﺎﺷﻘﺎﻧﮫ را دﻓﻦ ﮐﻨﯿﻢ و ازدواج را ﺷﺒﯿﮫ اﺳﮑﯿﺖ ﺳﻮاری ﯾﺎ ﻧﻮاﺧﺘﻦ‬
‫ﭘﯿﺎﻧﻮ ﺑﺪاﻧﯿﻢ‪ .‬اﮔﺮ ﻣﯿﺨﻮاھﯿﻢ اﺳﮑﯿﺘﺒﺎز ﯾﺎ ﭘﯿﺎﻧﯿﺴﺖ ﻣﺎھﺮی ﺷﻮﯾﻢ ﺑﺎﯾﺪ آﻣﻮزش ﺑﺒﯿﻨﯿﻢ و ﺑﮫطﻮر ﻣﺪاوم‬
‫ﺗﻤﺮﯾﻦ ﮐﻨﯿﻢ‪ .‬در ﻣﻮرد ازدواج ھﻢ ﭼﻨﯿﻦ اﺳﺖ و ﺑﺪون آﻣﻮزش و ﺗﻤﺮﯾﻦ ﻧﻤﯿﺘﻮان زﻧﺪﮔﯽ ﻣﺸﺘﺮک‬
‫ﺧﻮﺑﯽ داﺷﺖ‪ .‬اﻟﺒﺘﮫ ﺑﮫ ﯾﺎد داﺷﺘﮫ ﺑﺎﺷﯿﻢ ﮐﮫ ازدواج ﺑﺴﯿﺎر ﭘﯿﭽﯿﺪھﺘﺮ از ﻓﻌﺎﻟﯿﺘﮭﺎﯾﯽ ﻣﺜﻞ اﺳﮑﯿﺖ‬
‫ﺳﻮاری ﯾﺎ ﻧﻮاﺧﺘﻦ ﭘﯿﺎﻧﻮ اﺳﺖ و ﺑﮫ آﻣﻮزش و ﺗﻤﺮﯾﻦ ﺑﯿﺸﺘﺮی ﻧﯿﺎز دارد‪.‬‬
 ‫ﻓﺼﻞ ‪ :٣‬داﺳﺘﺎﻧﮭﺎی ﻋﺎﺷﻘﺎﻧﮫ ﭼﮕﻮﻧﮫ زﻧﺪﮔﯽ ﻣﺎ را ﺗﺒﺎه ﻣﯿﮑﻨﻨﺪ؟‬

‫ھﺪف داﺳﺘﺎنھﺎی ﻋﺎﺷﻘﺎﻧﮫ ﭼﯿﺴﺖ؟ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﺳﻮال ﻋﺠﯿﺒﯽ ﺑﮫ ﻧﻈﺮ آﯾﺪ‪ .‬ﻣﺎ ﻋﺎدت ﻧﺪارﯾﻢ ﺑﮫ ﻧﻘﺸﯽ‬
‫ﮐﮫ داﺳﺘﺎن در زﻧﺪﮔﯽ ﻣﺎ ﺑﺎزی ﻣﯿﮑﻨﺪ زﯾﺎد ﻓﮑﺮ ﮐﻨﯿﻢ‪ .‬اﮐﺜﺮ ﻣﺎ ﺗﺼﻮر ﻣﯿﮑﻨﯿﻢ ﮐﮫ داﺳﺘﺎﻧﮭﺎی‬
‫ﻋﺎﺷﻘﺎﻧﮫ را ﺑﺮای »ﺳﺮﮔﺮﻣﯽ« ﻣﯽﺧﻮاﻧﯿﻢ‪.‬‬
‫داﺳﺘﺎن ﯾﮏ ﻣﻨﺒﻊ ﻓﺮھﻨﮕﯽ ﺑﺴﯿﺎر ﻣﮭﻢ اﺳﺖ و ﺑﺎﯾﺪ ﺑﯿﺸﺘﺮ از اﯾﻨﮭﺎ ﺑﮫ ﻓﻠﺴﻔﮫ و ﻧﻘﺶ آن ﻓﮑﺮ ﮐﻨﯿﻢ‪.‬‬
‫ﺴﺎز زﻧﺪﮔﯽ« اﺳﺖ و ﺑﮫ ﻣﺎ اﺟﺎزه ﻣﯿﺪھﺪ ﺑﺪون آﻧﮑﮫ‬ ‫رﻣﺎن ﻋﺎﺷﻘﺎﻧﮫ ﻧﻮﻋﯽ ﻣﺎﺷﯿﻦ ﺗﺠﺮﺑﮫ و »ﺷﺒﯿﮭ ِ‬
‫ﺧﻄﺮی ﻣﺘﻮﺟﮭﻤﺎن ﺑﺎﺷﺪ ﻣﻮﻗﻌﯿﺘﮭﺎی زﯾﺎدی را ﺗﺠﺮﺑﮫ ﮐﻨﯿﻢ‪ .‬اﮔﺮ ﺑﺨﻮاھﯿﻢ اﯾﻦ ﻣﻮﻗﻌﯿﺘﮭﺎ را در‬
‫دﻧﯿﺎی واﻗﻌﯽ ﺗﺠﺮﺑﮫ ﮐﻨﯿﻢ ﺳﺎﻟﮭﺎ طﻮل ﻣﯽﮐﺸﺪ و ﺧﻄﺮات ﺑﺰرﮔﯽ ﻣﺎ را ﺗﮭﺪﯾﺪ ﻣﯿﮑﻨﺪ‪ .‬ﺑﺪون داﺳﺘﺎن‬
‫ھﻤﺪﻟﯽ ﻣﺎ ﻧﺤﯿﻔﺘﺮ‬
‫ِ‬ ‫ﻧﻤﯿﺘﻮاﻧﯿﻢ ﺑﮫ دﻧﯿﺎ و زﻧﺪﮔﯿﮭﺎی ﺷﺨﺼﯽ دﯾﮕﺮان وارد ﺷﻮﯾﻢ ﭼﻮن ﻗﺪرت ﺗﺨﯿﻞ و‬
‫از آن اﺳﺖ ﮐﮫ ﭼﻨﯿﻦ ﻓﺮﺻﺘﯽ را در اﺧﺘﯿﺎر ﻣﺎ ﻗﺮار دھﺪ‪ .‬از طﺮف دﯾﮕﺮ ﻧﻤﯿﺘﻮاﻧﯿﻢ ﺷﺨﺼﺎ‬
‫ﻣﺎﺟﺮاھﺎی درون ﮐﺘﺎﺑﮭﺎ را ﺗﺠﺮﺑﮫ ﮐﻨﯿﻢ ﭼﻮن ﺗﺠﺎرب ﻣﺎ اﻧﺪک اﺳﺖ و در ﻋﻤﺮ ﮐﻮﺗﺎه ﺧﻮد ﺑﺎ ﺗﻌﺪاد‬
‫ﮐﻤﯽ از اﯾﻦ ﻣﻮﻗﻌﯿﺘﮭﺎ ﻣﻮاﺟﮫ ﻣﯿﺸﻮﯾﻢ‪ .‬داﺳﺘﺎﻧﮭﺎ ﺑُﺮد ﺧﯿﺎل و ﺗﺠﺮﺑﮭﯽ ﻣﺎ را اﻓﺰاﯾﺶ ﻣﯿﺪھﻨﺪ‪ ،‬ﻣﺎ‬
‫را ﺑﮫ ﺧﻠﻮت ﺧﺼﻮﺻﯽ ﻏﺮﯾﺒﮭﮭﺎ ﻣﯿﺒﺮﻧﺪ و اﺟﺎزه ﻣﯿﺪھﻨﺪ اﻣﻮری را ﺗﺠﺮﺑﮫ ﮐﻨﯿﻢ ﮐﮫ اﮔﺮ ﻣﯽ‪-‬‬
‫ﺧﻮاﺳﺘﯿﻢ در دﻧﯿﺎی واﻗﻌﯽ ﺑﮫ آنھﺎ ﻧﺰدﯾﮏ ﺷﻮﯾﻢ ﻋﻮاﻗﺐ دردﻧﺎک و ﻣﺨﻮﻓﯽ در اﻧﺘﻈﺎرﻣﺎن ﺑﻮد‪ .‬ﺑﮫ‬
‫ﻟﻄﻒ داﺳﺘﺎن ﺑﺴﯿﺎر ﺑﯿﺸﺘﺮ از ﻋﻤﺮ اﻧﺪک ﺧﻮد زﻧﺪﮔﯽ ﮐﻨﯿﻢ‪.‬‬
‫داﺳﺘﺎﻧﮭﺎ ﺑﮫ ﺳﮫ ﺷﯿﻮھﯽ ﻣﮭﻢ ﺑﮫ ﻣﺎ ﮐﻤﮏ ﻣﯿﮑﻨﻨﺪ‪:‬‬

‫‪ .١‬ﻗﺼﮭﮭﺎی ھﺸﺪارآﻣﯿﺰ ﺗﻌﺮﯾﻒ ﻣﯿﮑﻨﻨﺪ‬

‫داﺳﺘﺎﻧﮭﺎی ﻋﺎﺷﻘﺎﻧﮫ ﺑﮫ ﻣﺎ ھﺸﺪار ﻣﯿﺪھﻨﺪ‪ .‬ﻣﺎ در ﺗﺸﺨﯿﺺ ﺑﻌﻀﯽ ﺧﻄﺮات‪ ،‬ﺧﻮب ﻋﻤﻞ ﻧﻤﯿﮑﻨﯿﻢ‬
‫اﻣﺎ داﺳﺘﺎﻧﮭﺎ ﻣﺎ را ﮔﻮشﺑﮫزﻧﮓ ﻧﮕﮫ ﻣﯿﺪارﻧﺪ‪ :‬ﺣﺴﺎدﺗﮭﺎ ﭼﮫ زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻨﺘﺮل ﻣﺎ را ﺑﮫ دﺳﺖ ﻣﯽ‪-‬‬
‫ﮔﯿﺮﻧﺪ‪ ،‬ارﺗﺒﺎط ﭼﮫ ﭘﯿﺎﻣﺪھﺎﯾﯽ ﺑﮫ ھﻤﺮاه دارد‪ ،‬ﺷﮭﻮت ﻣﺎ را ﺑﮫ ﮐﺠﺎھﺎ ﻣﯿﺒﺮد‪ ...‬آنھﺎ ﺑﮫ ﻣﺎ ﻧﺸﺎن ﻣﯽ‪-‬‬
‫دھﻨﺪ ﮐﮫ ﺧﻄﺎھﺎی ﺷﺨﺼﯿﺘﯽ ﮐﻮﭼﮏ ﻣﺎ ﻓﺎﺟﻌﮫ ﻣﯽآﻓﺮﯾﻨﻨﺪ‪ .‬آنھﺎ داﻣﮭﺎ و ﻧﯿﺮﻧﮕﮭﺎ را ﺑﮫ ﻣﺎ ﻧﺸﺎن‬
‫ﻣﯿﺪھﻨﺪ؛ ﺑﮫ اﯾﻦ اﻣﯿﺪ ﮐﮫ از ﻓﺠﺎﯾﻊ ﺑﺰرگ دوری ﮐﻨﯿﻢ و ﻧﺎداﻧﯽھﺎی ﺧﻮد را درﻣﺎن ﮐﻨﯿﻢ‪.‬‬

‫‪ .٢‬داﺳﺘﺎن‪ ،‬ﺑﺮﻧﺎﻣﮭﯽ ﭘﯿﺸﺮﻓﺖ اﺳﺖ‬

‫داﺳﺘﺎن اﻟﮕﻮھﺎی ﭘﯿﺸﺮﻓﺖ را در ﻣﻌﺮض دﯾﺪ ﻣﺎ ﻗﺮار ﻣﯿﺪھﺪ‪ ،‬ﻧﺤﻮھﯽ ﻏﻠﺒﮫ ﺑﺮ ﺳﺨﺘﯿﮭﺎ را ﻧﺸﺎن‬
‫ﻣﯿﺪھﺪ و ﻧﺤﻮھﯽ رﺳﯿﺪن ﺑﮫ ﺑﻠﻮغ ﻋﻘﻠﯽ و ﺷﺨﺼﯿﺘﯽ را ﺑﯿﺎن ﻣﯿﮑﻨﺪ‪ .‬اﮔﺮ ﺑﺨﻮاھﯿﻢ ﺧﻮدﻣﺎن راھﮭﺎﯾﯽ‬
‫ﮐﮫ دﯾﮕﺮان رﻓﺘﮭﺎﻧﺪ را طﯽ ﮐﻨﯿﻢ ﺳﺎﻟﮭﺎ طﻮل ﻣﯿﮑﺸﺪ و ﻣﺘﺤﻤ ِﻞ دردھﺎی زﯾﺎدی ﻣﯿﺸﻮﯾﻢ اﻣﺎ ﺑﺎ‬
‫ﺧﻮاﻧﺪن داﺳﺘﺎن زﻧﺪﮔﯽ آنھﺎ‪ ،‬راه ﻣﻘﺎﺑﻠﮫ ﺑﺎ ﻣﺸﮑﻼت را ﯾﺎد ﻣﯿﮕﯿﺮﯾﻢ‪.‬‬

‫‪ .٣‬داﺳﺘﺎﻧﮭﺎ ﻣﺎ را ﻧﺼﯿﺤﺖ ﻣﯿﮑﻨﻨﺪ‬

‫اﻣﻮر زﯾﺎدی وﺟﻮد دارﻧﺪ ﮐﮫ ﻣﺎ ﺑﮫﺧﻮﺑﯽ ﺑﺎ آنھﺎ آﺷﻨﺎﯾﯽ ﻧﺪارﯾﻢ اﻣﺎ ﺗﺠﺮﺑﮭﯽ آنھﺎ ﺑﺮای ﻣﺎ ﺳﻮدﻣﻨﺪ‬
‫ﺧﻮاھﺪ ﺑﻮد و اﯾﻦ ھﻤﺎن ﻟﻄﻔﯽ اﺳﺖ ﮐﮫ داﺳﺘﺎن در ﺣﻖ ﻣﺎ ﻣﯿﮑﻨﺪ‪ .‬داﺳﺘﺎن‪ ،‬زوﺟﯽ را ﺑﮫ ﻣﺎ ﻧﺸﺎن‬
‫ﻣﯿﺪھﺪ ﮐﮫ ﻣﺸﮑﻼت ﺧﻮد را ﺑﮫﺧﻮﺑﯽ و ﺧﻮﺷﯽ ﺣﻞ ﻣﯿﮑﻨﻨﺪ‪ .‬ﺑﮫ ﻣﺎ ﻣﯿﮕﻮﯾﺪ ﮐﮫ ﯾﮏ ﭘﺪر ﭼﮕﻮﻧﮫ ﻣﯽ‪-‬‬
‫ﺗﻮاﻧﺪ ھﻢ اﻗﺘﺪارش را ﺣﻔﻆ ﮐﻨﺪ و ھﻢ ﻣﮭﺮﺑﺎن ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﻣﺎدری را ﺑﮫ ﻣﺎ ﻧﺸﺎن ﻣﯿﺪھﺪ ﮐﮫ دﻧﺒﺎل ﮐﻤﺎل ﺑﻮده‬
‫اﺳﺖ اﻣﺎ ﺣﺎﻻ ﺑﮫ اﺷﺘﺒﺎه ﺧﻮد ﭘﯽ ﺑﺮده اﺳﺖ‪ .‬ﺑﺎ ﻣﻄﺎﻟﻌﮭﯽ داﺳﺘﺎن ﭘﯽ ﺧﻮاھﯿﻢ ﺑﺮد ﮐﮫ ﺷﻤﺎر اﯾﻦ ﻗﺒﯿﻞ‬
‫اﻓﺮاد ﮐﻢ ﻧﯿﺴﺖ اﻣﺎ ﻓﺎﯾﺪھﯽ ﻣﮭﻢﺗﺮی ھﻢ ﻋﺎﯾﺪﻣﺎن ﻣﯿﺸﻮد‪ :‬اﮔﺮ وﻗﺖ ﺑﮕﺬارﯾﻢ و ﺑﺎ ﺷﺨﺼﯿﺘﮭﺎی‬
‫داﺳﺘﺎن ﻣﺎﻧﻮس ﺷﻮﯾﻢ ﻓﺮﺻﺖ ﺧﻮاھﯿﻢ ﯾﺎﻓﺖ از ﻣﺤﻀﺮ زﻧﺪﮔﯽ و درﺳﮭﺎی دردﻧﺎک آن ﺑﮭﺮھﻤﻨﺪ‬
‫ﺷﻮﯾﻢ‪.‬‬
‫ﻣﺘﺎﺳﻔﺎﻧﮫ ﺗﻌﺪاد داﺳﺘﺎﻧﮭﺎی ﻋﺎﺷﻘﺎﻧﮭ ِﯽ ﺑﺪ اﺑﺪا ﮐﻢ ﻧﯿﺴﺖ‪ .‬ﻣﻨﻈﻮر ﻣﺎ داﺳﺘﺎﻧﮭﺎﯾﯽ اﺳﺖ ﮐﮫ ﻧﻘﺸﮭﯽ‬
‫درﺳﺖ ﻋﺸﻖ را ﺑﮫ ﻣﺎ ﻧﻤﯿﺪھﻨﺪ و ﺑﮫاﻧﺪازهی ﮐﺎﻓﯽ ﻣﺎ را ﺑﺮای روﯾﺎروﯾﯽ ﺑﺎ ﺳﺨﺘﯿﮭﺎی ﻋﺸﻖ و‬
‫ازدواج آﻣﺎده ﻧﻤﯿﮑﻨﻨﺪ‪ .‬اﺿﻄﺮاﺑﮭﺎی ﻧﺎﺷﯽ از رواﺑﻂ ﻣﺜﻞ ﺧﻮره ﺑﮫ ﺟﺎﻧﻤﺎن ﻣﯿﺎﻓﺘﻨﺪ‪ .‬از ھﻤﮫ ﺑﺪﺗﺮ‬
‫ﻓﮑﺮ ﻣﯿﮑﻨﯿﻢ ﮐﮫ دﯾﮕﺮان ﻣﺸﮑﻼت ﻣﺎ را ﻧﺪارﻧﺪ ﯾﺎ اﮔﺮ دارﻧﺪ زود ﺣﻞ ﻣﯿﺸﻮﻧﺪ‪ .‬ﺑﮫاﯾﻦﺗﺮﺗﯿﺐ درد و‬
‫رﻧﺞ ﻣﺎ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻣﯿﺸﻮد‪ .‬اﺣﺴﺎس ﻣﯿﮑﻨﯿﻢ ھﯿﭽﮑﺲ ) ﺣﺘﯽ آﻧﮭﺎﯾﯽ ﮐﮫ ﺧﯿﻠﯽ ﻧﺎداﻧﺘﺮ از ﻣﺎ ھﺴﺘﻨﺪ(‬
‫ﻣﺸﮑﻼت ﻣﺎ را ﻧﺪارد‪.‬‬
‫***‬
‫ﺑﮫ ﻟﻄﻒ داﺳﺘﺎن ﺑﺴﯿﺎر ﺑﯿﺸﺘﺮ از ﻋﻤﺮ اﻧﺪک ﺧﻮد زﻧﺪﮔﯽ ﮐﻨﯿﻢ‪.‬‬
‫***‬
‫ﻧﻮع ﻧﮕﺎه ﻣﺎ ﺑﮫ زﻧﺪﮔﯽ ﻋﺸﻘﯿﻤﺎن ﺗﺎ ﺣﺪ زﯾﺎدی ﻣﺤﺼﻮل ھﻤﯿﻦ ﮐﺘﺎﺑﮭﺎی ﻋﺎﺷﻘﺎﻧﮫ اﺳﺖ )اﻟﺒﺘﮫ‬
‫اﻣﺮوزه دﯾﮕﺮ ﺑﮫ ادﺑﯿﺎت ﻣﺤﺪود ﻧﻤﯿﺸﻮد و ﻓﯿﻠﻢ و ﻣﻮﺳﯿﻘﯽ و ﺗﺒﻠﯿﻐﺎت ﺗﺠﺎری ھﻢ اﺿﺎﻓﮫ ﺷﺪھﺎﻧﺪ(‪ .‬از‬
‫ﻋﺸﻖ ﭼﮫ ﭼﯿﺰھﺎﯾﯽ ﻣﯿﺘﻮان اﻧﺘﻈﺎر داﺷﺖ؟ ھﻨﺮھﺎی رواﯾﯽ ﮐﮫ در رﻣﺎن ﻋﺎﺷﻘﺎﻧﮫ ﺑﮫ ﮐﺎر ﮔﺮﻓﺘﮫ ﻣﯽ‪-‬‬
‫ﺷﻮﻧﺪ ﯾﮏ ﺳﺮی اﻧﺘﻈﺎرات ﺷﯿﻄﺎﻧﯽ اﯾﺠﺎد ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ‪ .‬ﺑﮫاﯾﻦﺗﺮﺗﯿﺐ دﺳﺖ ﺑﮫ ﻣﻘﺎﯾﺴﮫ ﻣﯿﺰﻧﯿﻢ و ﺑﮫ اﯾﻦ‬
‫ﻧﺘﯿﺠﮫ ﻣﯿﺮﺳﯿﻢ ﮐﮫ زﻧﺪﮔﯽ ﻋﺸﻘﯽ ﻣﺎ اﺻﻼ رﺿﺎﯾﺖﺑﺨﺶ ﻧﯿﺴﺖ‪.‬‬
‫اﮔﺮ ﺑﺘﻮان اﺳﻢ اﯾﻦ ﻧﻮع ﻋﺎﺷﻘﺎﻧﮭﮭﺎی »دروﻏﯿﻦ« را رﻣﺎن اﺣﺴﺎﺳﯽ ﮔﺬاﺷﺖ در آن ﺻﻮرت ﻣﯿﺘﻮان‬
‫اﺳﻢ ﻋﺎﺷﻘﺎﻧﮫھﺎی راﺳﺘﯿﻦ را »رﻣﺎن ﮐﻼﺳﯿﮏ« )ﮐﮫ ﺗﻌﺪاد آنھﺎ ﺑﺴﯿﺎر اﻧﺪک اﺳﺖ( ﮔﺬاﺷﺖ‪ .‬ﺑﯿﻦ اﯾﻦ‬
‫دو ﭼﻨﺪ ﻓﺮق اﺳﺎﺳﯽ وﺟﻮد دارد‪:‬‬

‫طﺮح داﺳﺘﺎن‬

‫رﻣﺎن اﺣﺴﺎﺳﯽ‪ :‬در اﯾﻨﺠﺎ ﮐﻞ ﻗﺼﮫ‪ ،‬ﺣﻮ ِل آﺷﻨﺎﯾﯽ زوج ﻣﯿﭽﺮﺧﺪ‪ :‬درواﻗﻊ ﺑﺎ ﯾﮏ »داﺳﺘﺎن ﻋﺎﺷﻘﺎﻧﮫ«‬
‫ﺳﺮوﮐﺎر ﻧﺪارﯾﻢ ﭼﻮن ﻓﻘﻂ ﻧﺤﻮھﯽ ﺷﺮوع ﻋﺸﻖ را ﺑﯿﺎن ﻣﯿﮑﻨﺪ‪ .‬ﻧﻮﯾﺴﻨﺪه ھﻤﮫ ﺟﻮر ﻣﺎﻧﻌﯽ را ﺑﺮ ﺳﺮ‬
‫راه دﻟﺪادھﮭﺎی ﺧﻮد ﻗﺮار ﻣﯽدھﺪ ﺗﺎ ﻋﺸﻖ آنھﺎ ﺷﺮوع ﻧﺸﻮد‪ .‬ﺑﮫاﯾﻦﺗﺮﺗﯿﺐ ﻣﺎ ﻋﻼﻗﮭﻤﻨﺪ ﻣﯿﺸﻮﯾﻢ ﮐﮫ‬
‫ﺑﺪاﻧﯿﻢ اﯾﻦ دو ﭼﻄﻮر ﻣﯿﺨﻮاھﻨﺪ ﺑﺮ اﯾﻦھﻤﮫ ﻣﺸﮑﻞ ﻏﻠﺒﮫ ﮐﻨﻨﺪ‪ :‬آنھﺎ در ﻣﻮرد ھﻢ دﭼﺎر ﺳﻮءﺗﻔﺎھﻢ‬
‫ﻣﯿﺸﻮﻧﺪ‪ ،‬از ھﻤﺪﯾﮕﺮ ﺧﺠﺎﻟﺖ ﻣﯿﮑﺸﻨﺪ‪ ،‬ﺑﺪﺷﺎﻧﺴﯽ ﻣﯽآورﻧﺪ‪ ،‬ﭘﯿﺸﺪاوری ﻣﯿﮑﻨﻨﺪ‪ ،‬دﻋﻮا ﻣﯿﮑﻨﻨﺪ و‬
‫رﻗﺎﺑﺖ ﻣﯿﮑﻨﻨﺪ‪ .‬اﻣﺎ در ﭘﺎﯾﺎن داﺳﺘﺎن و ﺑﻌﺪازاﯾﻦ ھﻤﮫ رﻧﺞ و ﻋﺬاب ﺑﮫ وﺻﺎل ﻣﯿﺮﺳﻨﺪ‪ .‬ﻋﺸﻖ آﻏﺎز‬
‫ﻣﯿﺸﻮد اﻣﺎ داﺳﺘﺎن ﺑﮫ ﭘﺎﯾﺎن ﻣﯿﺮﺳﺪ‪.‬‬
‫رﻣﺎن ﮐﻼﺳﯿﮏ‪ :‬اﯾﻦ ﺳﺒﮏ‪ ،‬ﻣﻨﻄﻘﯿﺘﺮ اﺳﺖ و ﺳﻄﺤﯽ و اﺣﺴﺎﺳﯽ ﻧﯿﺴﺖ‪ .‬ﻧﻮﯾﺴﻨﺪه ﻣﯿﺪاﻧﺪ ﮐﮫ ﻣﺸﮑﻞ‬
‫واﻗﻌﯽ »ﯾﺎﻓﺘﻦ ﻣﻌﺸﻮق« ﻧﯿﺴﺖ‪ :‬ﻣﺸﮑﻞ ﺣﻘﯿﻘﯽ اﯾﻨﺠﺎﺳﺖ ﮐﮫ آنھﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺘﻮاﻧﻨﺪ ﯾﮏﻋﻤﺮ ﺑﺎھﻢ ﻣﺪارا‬
‫ﮐﻨﻨﺪ‪ .‬رﻣﺎن اﺣﺴﺎﺳﯽ ﻓﺮض را ﺑﺮ آن ﻗﺮار ﻣﯿﺪھﺪ ﮐﮫ آﺷﻨﺎﯾﯽ ﻧﻘﻄﮭﯽ اوج داﺳﺘﺎن اﺳﺖ اﻣﺎ ﺧﺎﻟﻖ‬
‫رﻣﺎن ﮐﻼﺳﯿﮏ ﻣﯿﺪاﻧﺪ ﮐﮫ ﺷﺮوع آﺷﻨﺎﯾﯽ ﻧﻤﯿﺘﻮاﻧﺪ اوج داﺳﺘﺎن ﺑﺎﺷﺪ؛ آﺷﻨﺎﯾﯽ ﻓﻘﻂ ﻗﺪم اول اﺳﺖ‬
‫ﭼﻮن ﺳﻔﺮی طﻮﻻﻧﯽ در راه اﺳﺖ‪ .‬ﺑﻠﮫ اﯾﻦ ﺳﻔﺮ ﻋﺎﺷﻘﺎﻧﮫ ﺑﮫ دو ﻗﮭﺮﻣﺎن اﻓﺴﺎﻧﮭﺎی ﻧﯿﺎز دارد اﻣﺎ آنھﺎ‬
‫ﺑﺪون ھﻮش و ذﮐﺎوت ﺑﮫ ﻣﻘﺼﺪ ﻧﺨﻮاھﻨﺪ رﺳﯿﺪ‪.‬‬

‫ﮐﺎر‬

‫رﻣﺎن اﺣﺴﺎﺳﯽ‪ :‬ﺷﺨﺼﯿﺘﮭﺎ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﺷﺎﻏﻞ ﺑﺎﺷﻨﺪ اﻣﺎ ﮐﺎرﺷﺎن اﺛﺮ ﭼﻨﺪاﻧﯽ روی روﺣﯿﺎت آنھﺎ‬
‫ﻧﺪارد‪ .‬دﻧﯿﺎی ﮐﺎر ﺑﮫ دﻧﯿﺎی ﻋﺸﻖ رﺑﻄﯽ ﻧﺪارد‪ .‬درواﻗﻊ ﻣﮭﻢ ﻧﯿﺴﺖ ﮐﮫ ﺷﺨﺼﯿﺘﮭﺎ ﭼﻄﻮر ﺧﺮج ﺧﻮد‬
‫را درﻣﯽآورﻧﺪ ﭼﻮن اﯾﻦ ﻣﺴﺌﻠﮫ رﺑﻂ ﭼﻨﺪاﻧﯽ ﺑﮫ داﺳﺘﺎن ﻧﺪارد و ھﯿﭻ ﮐﻤﮑﯽ ﺑﮫ درک آن ﻧﻤﯿﮑﻨﺪ‪.‬‬

‫رﻣﺎن ﮐﻼﺳﯿﮏ‪ :‬در اﯾﻨﺠﺎ ﮐﺎر ﯾﮑﯽ از ﺑﺨﺸﮭﺎی ﺑﺴﯿﺎر ﻣﮭﻢ زﻧﺪﮔﯽ اﺳﺖ و ﺗﺎﺛﯿﺮ ﺗﻌﯿﯿﻦﮐﻨﻨﺪهای روی‬
‫رواﺑﻂ ﻣﺎ دارد‪ .‬ﮐﺎر ﯾﮑﯽ از دﻏﺪﻏﮭﮭﺎی ﺑﺰرگ زوﺟﮭﺎ اﺳﺖ و ﺑﺴﯿﺎری از ﻣﺸﮑﻼت ﺑﺰرگ آنھﺎ‬
‫ﺑﮫ ھﻤﯿﻦ ﻣﻮﺿﻮع ﻣﺮﺑﻮط ﻣﯽﺷﻮد‪.‬‬

‫ﮐﻮدﮐﺎن‬

‫رﻣﺎن اﺣﺴﺎﺳﯽ‪ :‬ﮐﻮدﮐﺎن ﻣﯿﻮه و ﻧﻤﺎد ﯾﮏ زﻧﺪﮔﯽ ﻋﺎﺷﻘﺎﻧﮫ ﺟﻠﻮه داده ﻣﯿﺸﻮﻧﺪ‪ .‬آنھﺎ وروﺟﮑﮭﺎی‬
‫ﺑﺎزﯾﮕﻮﺷﯽ ھﺴﺘﻨﺪ ﮐﮫ ﻣﺰھﯽ ﻋﺸﻖ را ﺑﮫ ﮐﺎم واﻟﺪﯾﻦ ﻋﺎﺷﻘﭙﯿﺸﮭﯽ ﺧﻮد ﺷﯿﺮﯾﻨﺘﺮ ﻣﯿﮑﻨﻨﺪ‪ .‬ﮐﻮدﮐﺎن‬
‫ﺑﮫﻧﺪرت ﮔﺮﯾﮫ ﻣﯿﮑﻨﻨﺪ و ﻣﺮاﻗﺒﺖ از آنھﺎ وﻗﺖ ﭼﻨﺪاﻧﯽ ﻧﻤﯿﺒﺮد‪ .‬آنھﺎ ذاﺗﺎ ﻋﺎﻗﻞ و ﺣﺮﻓﮕﻮﺷﮑﻦ‬
‫ھﺴﺘﻨﺪ و ﺑﯿﺸﺘﺮ از ﺳﻦ ﺧﻮد ﻣﯽﻓﮭﻤﻨﺪ‪.‬‬

‫رﻣﺎن ﮐﻼﺳﯿﮏ‪ :‬در ﯾﮏ داﺳﺘﺎن ﻣﻨﻄﻘﯽ و ﺑﺎورﭘﺬﯾﺮ ﯾﮑﯽ از دﻏﺪﻏﮭﯽ اﺻﻠﯽ ﺷﺨﺼﯿﺘﮭﺎ‪ ،‬ﺑﭽﮭﺪاری‬
‫و ﺑﺰرگ ﮐﺮدن ﮐﻮدﮐﺎن اﺳﺖ‪ .‬واﻗﻌﯿﺖ اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﮫ ﮐﻮدﮐﺎن ﻣﺤﺪودﯾﺘﮭﺎ و ﻣﺸﮑﻼت طﺎﻗﺘﻔﺮﺳﺎﯾﯽ‬
‫ﺑﺮای زوﺟﮭﺎ اﯾﺠﺎد ﻣﯿﮑﻨﻨﺪ‪ .‬آنھﺎ ﺑﻌﻀﯽ ﻣﻮاﻗﻊ ﺷﻮر ﻋﺎﺷﻘﺎﻧﮭﯽ واﻟﺪﯾﻦ ﺧﻮد را ﻣﯿﮑﺸﻨﺪ و زﻧﺪﮔﯽ‬
‫آنھﺎ را ﺗﮑﺮاری و ﻣﻼﻵور ﻣﯿﮑﻨﻨﺪ‪ .‬اﺳﺒﺎبﺑﺎزﯾﮭﺎی ﺧﻮد را ﭘﺨﺸﻮﭘﻼ ﻣﯿﮑﻨﻨﺪ‪ ،‬زﯾﺮ ﻣﯿﺰ ﭘﺮ اﺳﺖ‬
‫از ﺑﺎﻗﯿﻤﺎﻧﺪھﯽ ﺧﻮراﮐﯿﮭﺎ آنھﺎ و واﻟﺪﯾﻦ ﺣﺘﯽ ﻓﺮﺻﺖ ﻧﻤﯽﮐﻨﻨﺪ ﺑﺎھﻢ ﺣﺮف ﺑﺰﻧﻨﺪ‪ .‬ھﺮ دو ﺧﺴﺘﮭﺎﻧﺪ‬
‫وﻟﯽ ﻣﯿﺪاﻧﯿﻢ ﮐﮫ ﻋﺸﻖ ﺣﻘﯿﻘﯽ‪ ،‬ﺧﺴﺘﮕﯽ ھﻢ دارد‪.‬‬

‫وظﺎﯾﻒ‬

‫رﻣﺎن اﺣﺴﺎﺳﯽ‪ :‬در اﯾﻦ ژاﻧﺮ اﺻﻼ ﻣﺸﺨﺺ ﻧﻤﯿﺸﻮد ﮐﮫ ﭼﮫ ﮐﺴﯽ ﮐﺎرھﺎی ﺧﺎﻧﮫ را اﻧﺠﺎم ﻣﯿﺪھﺪ‪.‬‬
‫اﻧﮕﺎر اﯾﻦ ﻣﺴﺌﻠﮫ ھﯿﭻ رﺑﻄﯽ ﺑﮫ ارﺗﺒﺎط زوﺟﮭﺎ ﻧﺪارد‪ .‬رﺳﯿﺪﮔﯽ ﺑﮫ اﻣﻮر ﺧﺎﻧﮫ ھﯿﭻ ﻣﻌﻨﺎﯾﯽ ﻧﺪارد و‬
‫ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﮫ ﺑﮫ آن اھﻤﯿﺖ ﻣﯿﺪھﻨﺪ اﺣﺘﻤﺎﻻ رواﺑﻂ رﺿﺎﯾﺖﺑﺨﺸﯽ ﻧﺪارﻧﺪ‪ .‬ﺑﻌﯿﺪ اﺳﺖ ﺑﺘﻮان از زوﺟﮭﺎی‬
‫داﺧﻞ ﮐﺘﺎﺑﮭﺎ ﯾﺎ ﻓﯿﻠﻤﮭﺎی ﻋﺎﺷﻘﺎﻧﮫ ﭼﯿﺰ زﯾﺎدی ﯾﺎد ﺑﮕﯿﺮﯾﻢ‪.‬‬
‫رﻣﺎن ﮐﻼﺳﯿﮏ‪ :‬در اﯾﻨﺠﺎ رواﺑﻂ ﻣﯿﺎن زن ﺷﻮھﺮ از اﺻﻮل ﺧﺎﺻﯽ ﭘﯿﺮوی ﻣﯿﮑﻨﺪ و اﺣﺴﺎﺳﺎت‪،‬‬
‫ﺣﺎﮐﻢ ﺑﻼﻣﻨﺎزع آن ﻧﯿﺴﺖ‪ .‬ارﺗﺒﺎط آنھﺎ ﻣﻨﻄﻖ ﺧﺎﺻﯽ دارد‪ .‬آنھﺎ ﺧﻮد را ﻣﺜﻞ ﯾﮏ ﺑﻨﮕﺎه اﻗﺘﺼﺎدی‬
‫ﻣﯿﺪاﻧﻨﺪ و در ﺗﻤﺎﻣﯽ ﮐﺎرھﺎ ھﻤﮑﺎری ﻣﯿﮑﻨﻨﺪ‪ .‬آنھﺎ ﻣﯿﺨﻮاھﻨﺪ ﺑﮫ ﮐﻤﮏ ھﻢ ﻧﺴﻞ آﯾﻨﺪه را آﻣﻮزش‬
‫دھﻨﺪ‪ .‬ﻧﺒﺎﯾﺪ ﻓﮑﺮ ﮐﺮد ﮐﮫ در اﯾﻦ ژاﻧﺮ از ﻗﮭﺮﻣﺎن و اﻋﻤﺎل ﺣﻤﺎﺳﯽ ﺧﺒﺮی ﻧﯿﺴﺖ‪ .‬رﻣﺎن ﮐﻼﺳﯿﮏ ﭘﺮ‬
‫اﺳﺖ از ﺷﺠﺎﻋﺘﮭﺎ و ﻓﺪاﮐﺎرھﺎی ﺣﻘﯿﻘﯽ‪.‬‬

‫آﻣﯿﺰش ﺟﻨﺴﯽ‬

‫رﻣﺎن اﺣﺴﺎﺳﯽ‪ :‬ﻋﺸﻖ و آﻣﯿﺰش ﺟﻨﺴﯽ دو ﻣﻘﻮﻟﮭﯽ ﺟﺪاﻧﺸﺪﻧﯽ ﻧﺸﺎن داده ﻣﯿﺸﻮﻧﺪ‪ .‬در رﻣﺎن‬
‫اﺣﺴﺎﺳﯽ‪ ،‬آﻣﯿﺰش ﻧﻘﻄﮭﯽ اوج ﻋﺸﻖ ﺑﮫﺣﺴﺎب ﻣﯿﺂﯾﺪ‪ .‬از دﯾﺪ رﻣﺎﻧﮭﺎی اﺣﺴﺎﺳﯽ‪ ،‬ﺧﯿﺎﻧﺖ ﺑﺎﻋﺚ‬
‫ﻣﺮگ ﻋﺸﻖ ﻣﯿﺸﻮد‪.‬‬

‫رﻣﺎن ﮐﻼﺳﯿﮏ‪ :‬در رﻣﺎن ﮐﻼﺳﯿﮏ ﻓﺮض ﺑﺮ آن اﺳﺖ ﮐﮫ آﻣﯿﺰش ﻧﻤﯿﺘﻮاﻧﺪ ﺷﺎﻟﻮدھﯽ ﻣﺤﮑﻤﯽ ﺑﺮای‬
‫ﺑﻨﺎی ﯾﮏ ازدواج ﺧﻮب ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬در اﯾﻨﺠﺎ آﻣﯿﺰش ﯾﮏ ﻏﺮﯾﺰه داﻧﺴﺘﮫ ﻣﯿﺸﻮد‪ .‬ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ ﻣﺸﮑﻼت‬
‫ﺟﻨﺴﯽ ﺑﮫﺗﻨﮭﺎﯾﯽ آنﻗﺪر ﺣﺎد ﻧﯿﺴﺘﻨﺪ ﮐﮫ ﺑﺘﻮاﻧﻨﺪ ﻓﺎﺟﻌﮫ ﺑﮫ ﺑﺎرآورﻧﺪ ﯾﺎ ﺑﮫ ازدواج ﺧﺎﺗﻤﮫ دھﻨﺪ‪.‬‬

‫ﺗﻔﺎھﻢ‬

‫رﻣﺎن اﺣﺴﺎﺳﯽ‪ :‬رﻣﺎن اﺣﺴﺎﺳﯽ ﺑﮫ ھﻤﺎھﻨﮕﯽ روﺣﯽ ﻗﮭﺮﻣﺎﻧﺎن ﺧﻮدش )ﯾﺎ ﻧﺎھﻤﺎھﻨﮕﯽ آنھﺎ( ﺑﮭﺎی‬
‫زﯾﺎدی ﻣﯿﺪھﺪ‪ .‬از دﯾﺪ رﻣﺎن اﺣﺴﺎﺳﯽ ﻣﮭﻢﺗﺮﯾﻦ ﭼﺎﻟﺶ زﻧﺪﮔﯽ ﻋﺎطﻔﯽ ﻋﺒﺎرت اﺳﺖ از ﯾﺎﻓﺘﻦ‬
‫ﺷﺨﺼﯽ ﮐﮫ ﻣﺎ را درک ﮐﻨﺪ‪ .‬ﭼﻨﯿﻦ ﺷﺨﺼﯽ ﮐﺎﻣﻼ ﻣﺎ را درک ﻣﯿﮑﻨﺪ و ﺑﺎوﺟﻮد او دﯾﮕﺮ ﻻزم ﻧﯿﺴﺖ‬
‫ﺟﻨﺲ‬
‫رازھﺎﯾﯽ داﺷﺘﮫ ﺑﺎﺷﯿﻢ‪ .‬ﻋﺸﻖ ﯾﻌﻨﯽ ﻧﯿﻤﮭﯽ ﮔﻤﺸﺪه و ھﻤﺰاد ﻣﻌﻨﻮی ﺧﻮد را ﭘﯿﺪا ﮐﻨﯿﻢ‪ .‬ﻋﺸﻖ از ِ‬
‫ﻏﺮﯾﺰه و اﺣﺴﺎس اﺳﺖ ﭘﺲ ﯾﺎددادﻧﯽ و ﯾﺎدﮔﺮﻓﺘﻨﯽ ﻧﯿﺴﺖ‪ .‬ﻋﺸﻖ ﻣﻮﺟﻮدی اﺳﺮارآﻣﯿﺰ اﺳﺖ و‬
‫ھﯿﭻﮐﺲ از ﮐﺎرھﺎی آن ﺳﺮ درﻧﻤﯽآورد‪.‬‬

‫رﻣﺎن ﮐﻼﺳﯿﮏ‪ :‬ﺑﮫ اﻋﺘﻘﺎد رﻣﺎن ﮐﻼﺳﯿﮏ ھﯿﭻﮐﺲ ﻧﻤﯿﺘﻮاﻧﺪ دﯾﮕﺮی را ﺑﮫطﻮر ﮐﺎﻣﻞ درک ﮐﻨﺪ ﭘﺲ‬
‫ﻣﺎ ھﻤﯿﺸﮫ رازھﺎ و ﺳﺨﻨﺎن ﻧﺎﮔﻔﺘﮭﯽ زﯾﺎدی ﺧﻮاھﯿﻢ داﺷﺖ‪ .‬ھﻤﮭﯽ ﻣﺎ ﺑﻌﻀﯽ ﻣﻮاﻗﻊ اﺣﺴﺎس ﻏﺮﺑﺖ و‬
‫ﺗﻨﮭﺎﯾﯽ ﺧﻮاھﯿﻢ ﮐﺮد و ﺑﮫﻧﺎﭼﺎر ﺳﺎزش ﻣﯿﮑﻨﯿﻢ‪ .‬ﺑﺎﯾﺪ ﯾﺎد ﺑﮕﯿﺮﯾﻢ ﭼﮕﻮﻧﮫ رواﺑﻂ ﺧﻮب ﺧﻮد را ﺣﻔﻆ‬
‫ﮐﻨﯿﻢ‪ .‬ﺑﺮای رﺳﯿﺪن ﺑﮫ اﯾﻦ ھﺪف ﺑﺎﯾﺪ ﯾﮏ ﺳﺮی ﻣﮭﺎرﺗﮭﺎ را ﯾﺎد ﺑﮕﯿﺮﯾﻢ‪ .‬ﻋﺸﻖ ﯾﮏ ﻣﻮھﺒﺖ‬
‫ﻣﺎدرزادی ﻧﯿﺴﺖ ﮐﮫ ﻓﻘﻂ ﺗﻌﺪاد اﻧﺪﮐﯽ از ﻣﺎ از آن ﺑﮭﺮھﻤﻨﺪ ﺑﺎﺷﯿﻢ‪ .‬ﻋﺸﻖ ﯾﺎدﮔﺮﻓﺘﻨﯽ اﺳﺖ‪.‬‬

‫رﻣﺎن اﺣﺴﺎﺳﯽ ﻋﻤﯿﻘﺎ ﺑﯿﻔﺎﯾﺪه اﺳﺖ‪ .‬اﯾﻦ رﺳﺎﻧﮭﯽ ﮔﻤﺮاھﮑﻨﻨﺪه‪ ،‬ﭘﺎرھﺎی اﻣﯿﺪھﺎ و اﻧﺘﻈﺎرات واھﯽ ﺧﻠﻖ‬
‫ﮐﺮده اﺳﺖ و ﻣﺎ ﻋﺎدت ﮐﺮدھﺎﯾﻢ از ﻧﺴﺨﮭﮭﺎی ﻧﺎدرﺳﺖ آن ﭘﯿﺮوی ﮐﻨﯿﻢ‪ .‬اﮔﺮ ﺣﻖ ﺑﺎ رﻣﺎﻧﮭﺎی‬
‫اﺣﺴﺎﺳﯽ ﺑﺎﺷﺪ ﭘﺲ ﺗﻘﺮﯾﺒﺎ ﺗﻤﺎﻣﯽ رواﺑﻂ اﻧﺴﺎﻧﯽ ﻣﺎ ﻣﻌﯿﻮب و ﺑﯿﺜﻤﺮ ھﺴﺘﻨﺪ‪ .‬ﻋﺠﯿﺐ ﻧﯿﺴﺖ ﮐﮫ طﻼق‬
‫و ﺟﺪاﯾﯽ ﺗﺎ ﺑﮫ اﯾﻦ ﺣﺪ زﯾﺎد ﺷﺪه اﺳﺖ‪.‬‬
‫ﻧﺒﺎﯾﺪ ﭼﻨﯿﻦ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﮐﺎﻓﯽ اﺳﺖ ﮐﺘﺎﺑﮭﺎﯾﯽ ﮐﮫ ﻣﯿﺨﻮاﻧﯿﻢ را ﺗﻐﯿﯿﺮ دھﯿﻢ‪ :‬رﻣﺎﻧﮭﺎی ﺧﻮب‪ ،‬داﺳﺘﺎﻧﮭﺎی‬
‫واﻗﻊﮔﺮاﯾﺎﻧﮫﺗﺮی ﺑﺮای ﻣﺎ ﻧﻘﻞ ﻣﯿﮑﻨﻨﺪ‪ .‬آنھﺎ ﻧﺤﻮھﯽ رﺷﺪ و ﭘﯿﺸﺮﻓﺖ رواﺑﻂ اﻧﺴﺎﻧﯽ را ﺑﮫ ﻣﺎ ﻧﺸﺎن‬
‫ﻣﯿﺪھﻨﺪ‪ .‬ﺑﮫ ﮐﻤﮏ آنھﺎ ﻣﺘﻮﺟﮫ ﻣﯿﺸﻮﯾﻢ ﮐﮫ ﻓﻘﻂ ﻣﺎ ﻧﯿﺴﺘﯿﻢ ﮐﮫ اﯾﻦ ﻣﺸﮑﻼت و ﮔﺮﻓﺘﺎرﯾﮭﺎ را دارﯾﻢ‪.‬‬
‫ﺑﮫ ﮐﻤﮏ آنھﺎ ﯾﺎد ﻣﯽﮔﯿﺮﯾﻢ ﮐﮫ ﭼﻄﻮر ﺑﮫﺻﻮرت ھﻮﺷﻤﻨﺪاﻧﮫ و ﮐﺎرآﻣﺪ از ﻣﺸﮑﻼت ﺧﻮد ﻋﺒﻮر ﮐﻨﯿﻢ‪.‬‬
‫‪ .١‬ﻣﻨﻈﻮر ﻧﻮﯾﺴﻨﺪه آن اﺳﺖ ﮐﮫ ﻣﺎ ﺑﺮﺧﻼف ﻣﯿﻨﯿﺎﺗﻮرﯾﺴﺘﮭﺎ اﺻﻼ ﺑﮫ ﺟﺰﺋﯿﺎت ﺗﻮﺟﮫ ﻧﻤﯿﮑﻨﯿﻢ‬
‫‪ .٢‬ﯾﮏ ﺳﺎز ﺑﺎدی ﭼﻮﺑﯽ ﮐﮫ از ﻣﻮاد ﻣﺼﻨﻮﻋﯽ ﺳﺎﺧﺘﮫ ﻣﯿﺸﻮد و ﻣﻌﻤﻮﻻً در ﻣﻮﺳﯿﻘﯽ ﮐﻼﺳﯿﮏ‬
‫ﻏﺮﺑﯽ ﺑﮑﺎر ﻣﯽرود‬