Professional Documents
Culture Documents
იუკიო მიშიმა - ზღვა და დაისი
იუკიო მიშიმა - ზღვა და დაისი
იუკიო მიშიმა - ზღვა და დაისი
ზღვა და დაისი
ასულიყო გორაკზე.
დადიოდნენ.
მოხუცს ანრი ერქვა. ტანდაბალი და არც ისე თვალადი იყო, მაგრამ სახით აშკარად
ეძახდნენ.
1
იაპონურად ბერი თავისუფლად ლაპარაკობდა, აქცენტის გარეშე. ანრი ამ
უფრო ბნელოდა.
აი, მოხუცი და მისი თანამგზავრი, როგორც იქნა, წვერზე ავიდნენ. სახიდან ოფლი
2
გარშემო ალუბლის ხეები შექუჩებულიყვნენ, ყვავილობის დროს მონასტრის ამ
ნაწილს ნამდვილ თეთრ ზღვად რომ აქცევდნენ. ხეების გვირგვინებს იქით წყალი
იქ, ჰორიზონტზე, სადაც მუქი ლურჯი წყალი ცას ერთვოდა, ლეგა ღრუბლები
3
-თითქოს ცხვრის ფარა შეგროვდა... -ოდნავ ჩახრინსული ბებრული ხმით თქვა
ანრიმ.
-ჰო, თითქოს ცხვრის ფარაა...ნეტავ როგორ არიან ჩემი სევენური ბატკნები? უკვე
შვილიშვილებმა, შვილთაშვილებმა...
4
ანრიმ ყრუ-მუნჯს გადახედა თავისი გამჭვირვალე ცისფერი თვალებით და
მოყოლა დაიწყო:
- ...ძალიან დიდი ხნის წინ, როცა დაახლოებით იმდენის ვიყავი, რამდენისაც ახლა
შენ ხარ... შეიძლება, უფრო პარატარაც კი... ჩემს მშობლიური სევენტში ცხვრებს
5
ერთ საღამოს ფარას მივერეკებოდი საძოვრებიდან შინისკენ. ჩემი ცხვრები
შევყურებდი. დიდი, ოდნავ კეხიანი ცხვირი ჰქონდა, კუშტი სახე, ჭაღარა თმა,
6
მზერა კი - შემაშფოთებლად ნათელი და სუფთა. მოხუცი ქოხში შევიპატიჟე,
ბიჭი იყო და ჩემი ამბის მოსმენის შემდეგ, მოწიწებით მოიყარა ჩემს წინაშე
მუხლი.
მერე კი ხმა დაირხა, რომ ჩვენი სოფლის სიახლოვეს რმა წლის ბიჭუნა
7
სასწაულმოქმედისკენ გავეშურე, თან წავიმძღვარიე ჩემი მიმდევრები.
8
რომელიღაც ქალაქში შადრევანთან მოთამაშე ბავშვი უცებ გაიმართა,
სიარული არ ესწავლათ...
ჯერებს ვასობდით.
ჩვენამდე მოვიდა ცნობა, რომ სხვა რაზმი, ასევე ასი ადამიანისგან შემდგარი,
ცოცხალი.
9
ერთი პატარა გოგონა ჩემი რაზმიდან, გათანგულობისგან ჭკუიდან შეიშალა და
კლდიდან გადაეშვა.
რჩებოდა.
10
თუმცა სასოწარკვეთას არ მივცემივართ. ალბათ ღმერთს სურდა, რომ დანარჩენს
დავლოდებოდით.
მოგზაურობის, მაგრამ მეორე ნახევარი - მეც მათ შორის - თამამად ავიდა გემზე.
ანრი გაჩუმდა. იქნებ, უკვე დიდი ხნის წარსული დღეების მწუხარება გაახსენდა.
11
როცა ანრი ისევ ალაპარაკდა, მისი სიტყვებუ უკვე პირდაპირ დაისისკენ იყო
მუზარადებივით კრთებოდა.
იერუსალიმი.
12
ერთგულად ემსახურებოდა თავის განმანთავისუფლებელს. ანრი მოძღვარს ჯერ
ახლა მოხუცის სულში სიმშვიდე სუფევდა. დიდი ხანია მიატოვა ფუჭი იმედები
13
ანრის უკვე დაავიწყდა, რომელ მომენტში დაკარგა რწმენა. სამაგიეროდ, ძალიან
აღიქვა, როგორც ჩვეული რამ, მაგრამ საღამოს ზღვამ, რომელმაც მაინც არ გაუხსნა
თუ ზღვას ეწერა ოდესმე გახსნა, მას ეს სწორედ მაშინ უნდა გაეკეთბინა, მაგრამ
დაისის ფერებით...
14
მოხუცი თვალს ვერ სწყვეტდა ზღვას, სანამ დაისი,მთელი ფერთა გამის გავლის
უცებ ქვემოდან, მთის ძირიდან, ზარის წკრიალა ხმა გაისმა. ტაძრის სამრეკლო
დაისი ჩაიწვა.
15