‫ﻓﺼﻠﻨﺎﻣﻪ ﺑﯿﻤﺎري ﻫﺎي ﻋﻔﻮﻧﯽ و ﮔﺮﻣﺴﯿﺮي واﺑﺴﺘﻪ ﺑﻪ اﻧﺠﻤﻦ ﻣﺘﺨﺼﺼﯿﻦ ﺑﯿﻤﺎري ﻫﺎي ﻋﻔﻮﻧﯽ و ﮔﺮﻣﺴﯿﺮي‬

‫ﺳﺎل ﻫﺠﺪﻫﻢ ‪ ،‬ﺷﻤﺎره ‪ ، 60‬ﺻﻔﺤﺎت ‪ 1‬ﺗﺎ ‪ ، 6‬ﺑﻬﺎر ‪1_____________________________________ ________________________ 92‬‬

‫ﭘﺮوﻓﺎﯾﻞ ژﻧﺘﯿﮑﯽ ‪ IS1004‬در ﺳﻮﯾﻪ ﻫﺎي ﻣﺤﯿﻄﯽ وﯾﺒﺮﯾﻮ ﮐﻠﺮا ﺟﺪا ﺷﺪه از آب ﻫﺎي ﺳﻄﺤﯽ‬
‫در اﯾﺮان‬
‫‪2‬‬
‫ﺑﯿﺘﺎ ﺑﺨﺸﯽ‪ ،*1‬اﻓﺴﻮن ﺷﺮﯾﻒ ﻧﯿﺎ‪ ،2‬ﻣﺤﻤﺪرﺿﺎ ﭘﻮرﺷﻔﯿﻊ‬

‫‪ .1‬ﺑﺎﮐﺘﺮي ﺷﻨﺎس‪ ،‬اﺳﺘﺎدﯾﺎر داﻧﺸﮕﺎه ﺗﺮﺑﯿﺖ ﻣﺪرس‪ ،‬داﻧﺸﮑﺪه ﭘﺰﺷﮑﯽ‪ ،‬ﮔﺮوه ﺑﺎﮐﺘﺮي ﺷﻨﺎﺳﯽ‬
‫‪ .2‬ﮐﺎرﺷﻨﺎس ارﺷﺪ ﻣﯿﮑﺮوب ﺷﻨﺎﺳﯽ‪ ،‬اﻧﺴﺘﯿﺘﻮ ﭘﺎﺳﺘﻮر اﯾﺮان‪ ،‬ﮔﺮوه ﻣﯿﮑﺮوب ﺷﻨﺎﺳﯽ‬
‫‪ .3‬ﺑﺎﮐﺘﺮي ﺷﻨﺎس‪ ،‬اﺳﺘﺎد اﻧﺴﺘﯿﺘﻮ ﭘﺎﺳﺘﻮر اﯾﺮان‪ ،‬ﮔﺮوه ﻣﯿﮑﺮوب ﺷﻨﺎﺳﯽ‬

‫ﭘﺬﯾﺮش ﺑﺮاي ﭼﺎپ‪ :‬ﺑﻬﻤﻦ ﻧﻮد و ﯾﮏ‬

‫‪D‬‬
‫* ﻧﺸﺎﻧﯽ ﺑﺮاي ﻣﮑﺎﺗﺒﻪ‪ :‬ﺗﻬﺮان‪ ،‬داﻧﺸﮕﺎه ﺗﺮﺑﯿﺖ ﻣﺪرس‪ ،‬داﻧﺸﮑﺪه ﭘﺰﺷﮑﯽ‪ ،‬ﮔﺮوه ﺑﺎﮐﺘﺮي ﺷﻨﺎﺳﯽ‪ ،‬ﺗﻠﻔﻦ و ﻧﻤﺎﺑﺮ ‪b.bakhshi@modares.ac.ir ،82884558‬‬

‫‪I‬‬
‫درﯾﺎﻓﺖ ﻣﻘﺎﻟﻪ‪ :‬آذر ﻧﻮد و ﯾﮏ‬

‫ﭼﮑﯿﺪه‬

‫‪f‬‬ ‫‪S‬‬
‫ﺳﺎﺑﻘﻪ و ﻫﺪف‪ :‬وﯾﺒﺮﯾﻮ ﮐﻠﺮا داراي ﺳﺮوﺗﯿﭗ ﻫﺎي ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺗﻮﮐﺴﯿﮋﻧﯿﮏ و ﻏﯿﺮ ﺗﻮﮐﺴﯿﮋﻧﯿﮏ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﺳﺮوﺗﯿﭗ ﻫﺎي ﻏﯿﺮ ‪ O1‬و ﻏﯿﺮ‬
‫‪ O139‬ﺗﻮﮐﺴﯿﮋﻧﯿﮏ ﻧﺒﻮده و در اﯾﺠﺎد اﭘﯿﺪﻣﯽ و ﭘﺎﻧﺪﻣﯽ ﻫﺎي ﺑﺰرگ وﺑﺎ در ﺟﻬﺎن ﻧﻘﺸﯽ ﻧﺪارﻧﺪ‪ .‬روش ﻫﺎي ﺗﺎﯾﭙﯿﻨﮏ ﻣﺨﺘﻠﻔﯽ ﺑﺮاي ﺑﺮرﺳﯽ‬
‫ﻣﻮﻟﮑﻮﻻر اﭘﯿﺪﻣﯿﻮﻟﻮژي ﺳﻮﯾﻪ ﻫﺎي ﺑﺎﻟﯿﻨﯽ و ﻣﺤﯿﻄﯽ وﯾﺒﺮﯾﻮ ﮐﻠﺮا ﻣﻮرد اﺳﺘﻔﺎده ﻗﺮار ﻣﯽ ﮔﯿﺮﻧﺪ‪ .‬ﻫﺪف اﯾﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺗﻌﯿﯿﻦ ﻗﺮاﺑﺖ ژﻧﺘﯿﮑﯽ‬

‫‪o‬‬
‫ﻣﯿﺎن ﺳﻮﯾﻪ ﻫﺎي ﻣﺤﯿﻄﯽ اﯾﻦ ﺑﺎﮐﺘﺮي ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﺗﻌﯿﯿﻦ اﻟﮕﻮي ژﻧﺘﯿﮑﯽ ‪ IS1004‬ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﯾﮏ ﻧﺸﺎن ﮔﺮ اﭘﯿﺪﻣﯿﻮﻟﻮژﯾﮏ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬
‫روش ﮐﺎر‪ :‬ﻧﻤﻮﻧﻪ ﻫﺎي ﻣﺤﯿﻄﯽ ﺟﻤﻊ آوري ﺷﺪه از آب ﻫﺎي ﺳﻄﺤﯽ ﻧﻬﺮ ﻫﺎي ﺷﻬﺮ ﺗﻬﺮان ﭘﺲ از ﻓﯿﻠﺘﺮاﺳﯿﻮن در ﻣﺤﯿﻂ ‪ TCBS‬ﮐﺸﺖ‬

‫‪e‬‬
‫داده ﺷﺪﻧﺪ و ﭘﺲ از رﺷﺪ ﮐﻠﻨﯽ ﻫﺎ روي ‪ TCBS‬ﯾﮏ ﮐﻠﻨﯽ اﻧﺘﺨﺎب ﺷﺪه و ﺑﺮروي ﻣﺤﯿﻂ ‪ BHI‬ﮐﺸﺖ ﻣﺠﺪد داده ﺷﺪ‪ .‬از ﮐﺸﺖ ﺑﺎﮐﺘﺮي‬

‫‪i‬‬ ‫‪v‬‬
‫ﺑﺮ روي اﯾﻦ ﻣﺤﯿﻂ ﺑﺮاي اﻧﺠﺎم ﺗﺴﺖ ﻫﺎي ﺑﯿﻮﺷﯿﻤﯿﺎﯾﯽ ﺗﺸﺨﯿﺼﯽ و ﺗﻌﯿﯿﻦ ﺳﺮوﮔﺮوﭘﯿﻨﮓ ﺳﻮﯾﻪ ﻫﺎ اﺳﺘﻔﺎده ﺷﺪ‪ DNA .‬اﯾﺰوﻟﻪ ﻫﺎ ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر‬
‫آزﻣﻮن ‪ PCR‬ﺟﻬﺖ ﺷﻨﺎﺳﺎﯾﯽ ﮔﻮﻧﻪ اﺧﺘﺼﺎﺻﯽ ﮐﻠﺮا و ﻧﯿﺰ ﺷﻨﺎﺳﺎﯾﯽ ژن ‪ wbeT‬ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﺗﺎﯾﯿﺪ ﻏﯿﺮ ‪ O1‬ﺑﻮدن ﺳﻮﯾﻪ ﻫﺎ‪ ،‬اﺳﺘﺨﺮاج ﮔﺮدﯾﺪ‪.‬‬
‫ﻗﺮاﺑﺖ ژﻧﺘﯿﮑﯽ ﺳﻮﯾﻪ ﻫﺎ ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﺗﮑﻨﯿﮏ ﺳﺎﺗﺮن ﺑﻼت ارزﯾﺎﺑﯽ ﺷﺪ‪.‬‬

‫‪c‬‬ ‫‪h‬‬
‫ﯾﺎﻓﺘﻪ ﻫﺎ‪ :‬از ﻣﺠﻤﻮع ‪ 20‬ﺳﻮﯾﻪ وﯾﺒﺮﯾﻮ ﮐﻠﺮا ﻣﺤﯿﻄﯽ ﺷﻨﺎﺳﺎﯾﯽ ﺷﺪه‪ ،‬در آزﻣﻮن ‪ PCR‬ژن ‪ wbeT‬ﻫﯿﭻ ﯾﮏ از ﺳﻮﯾﻪ ﻫﺎ ﺑﺎﻧﺪ اﺧﺘﺼﺎﺻﯽ اﯾﻦ‬
‫ژن را ﻧﺸﺎن ﻧﺪادﻧﺪ‪ .‬از ﻣﯿﺎن اﯾﺰوﻟﻪ ﻫﺎي ﻣﺤﯿﻄﯽ ﮐﻪ از ﻧﻈﺮ اﻟﮕﻮي ﺑﺎﻧﺪي در ﺳﺎﺗﺮن ﺑﻼت اﻟﮕﻮﻫﺎي ﻗﺎﺑﻞ آﻧﺎﻟﯿﺰ اﯾﺠﺎد ﮐﺮدﻧﺪ‪ 7 ،‬اﻟﮕﻮي ﺑﺎﻧﺪي‬

‫‪A‬‬ ‫‪r‬‬
‫ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺑﺪﺳﺖ آﻣﺪ در ﺣﺎﻟﯿﮑﻪ ﺗﻌﺪاد ‪ 13‬اﯾﺰوﻟﻪ ﺑﺎ اﯾﻦ روش ﻏﯿﺮ ﻗﺎﺑﻞ ﺗﯿﭗ ﺑﻨﺪي )‪ (non-typeable‬ﺑﻮدﻧﺪ‪ .‬در ﻣﻘﺎﯾﺴﻪ ﺑﺎ ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت ﻗﺒﻠﯽ‬
‫ﺻﻮرت ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﺮ روي ﺳﻮﯾﻪ ﻫﺎي ﺑﺎﻟﯿﻨﯽ‪ ،‬ﻫﯿﭻ اﻟﮕﻮي ﯾﮑﺴﺎﻧﯽ ﺑﺎ ﺳﻮﯾﻪ ﻫﺎي ﺑﺎﻟﯿﻨﯽ اﯾﻦ ﺑﺎﮐﺘﺮي در اﯾﺮان ﺑﺪﺳﺖ ﻧﯿﺎﻣﺪ‪.‬‬
‫ﻧﺘﯿﺠﻪ ﮔﯿﺮي‪ :‬ﺗﻔﺎوت اﻟﮕﻮي ﺑﺎﻧﺪي در ‪ IS1004‬اﯾﺰوﻟﻪ ﻫﺎي وﯾﺒﺮﯾﻮ ﮐﻠﺮا ﻣﺤﯿﻄﯽ در ﺗﮑﻨﯿﮏ ﺳﺎﺗﺮن ﺑﻼت‪ ،‬ﻫﺘﺮوژﻧﯿﺴﯿﺘﯽ ﺑﺎﻻﯾﯽ را در‬
‫ﻣﯿﺎن ﺳﻮﯾﻪ ﻫﺎي ﻣﺤﯿﻄﯽ ﺟﺪا ﺷﺪه از آب ﻫﺎي ﺳﻄﺤﯽ در اﯾﺮان ﻧﺸﺎن داد ﮐﻪ اﯾﻦ ﺳﻮﯾﻪ ﻫﺎي ﻫﺘﺮوژن ﻫﯿﭻ ﺗﺸﺎﺑﻪ ژﻧﺘﯿﮑﯽ ﺑﺎ ﺳﻮﯾﻪ ﻫﺎي‬
‫ﺑﺎﻟﯿﻨﯽ اﯾﻦ ﺑﺎﮐﺘﺮي ﻧﺪارﻧﺪ‪.‬‬
‫واژﮔﺎن ﮐﻠﯿﺪي‪ :‬وﯾﺒﺮﯾﻮ ﮐﻠﺮا‪ ، IS1004 ،‬آﺑﻬﺎي ﺳﻄﺤﯽ‬

‫ﺑﻨﺪي ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ‪ .‬اﮔﺮﭼﻪ اﯾﻦ دو ﺳﺮوﮔﺮوه ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﺳﺮوﮔﺮوه ﻫﺎي ﻣﺤﯿﻄﯽ‬
‫ﺷﻨﺎﺳﺎﯾﯽ ﺷﺪه اﻧﺪ اﻣﺎ ﮔﺰارﺷﺎﺗﯽ ﻣﺒﻨﯽ ﺑﺮ ﺣﻀﻮر اﯾﻦ ﺳﺮوﮔﺮوه ﻫﺎ در ﺑﯿﻤﺎران‬
‫ﻣﺒﺘﻼ ﺑﻪ اﺳﻬﺎل در ﮐﺸﻮرﻫﺎي ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺟﻬﺎن از ﺟﻤﻠﻪ ﻫﻨﺪ و ﺗﺎﯾﻠﻨﺪ ﻣﻮﺟﻮد‬
‫ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ)‪ .(3-8‬ﺳﻮﯾﻪ ﻫﺎي ﻏﯿﺮ ‪ O1‬و ﻏﯿﺮ ‪ ، O139‬ﻏﯿﺮ ﺗﻮﮐﺴﯿﮋﻧﯿﮏ ﺑﻮده‬
‫و ﻋﺎﻣﻞ ﺑﯿﻤﺎري ﻫﺎي اﭘﯿﺪﻣﯿﮏ ﻧﯿﺴﺘﻨﺪ اﻣﺎ ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻫﻤﻪ ﮔﯿﺮي ﻫﺎي‬
‫ﮐﻮﭼﮏ ﺑﺎ ﻣﻮارد ﭘﺮاﮐﻨﺪه در ﮔﺬﺷﺘﻪ ﮔﺰارش ﺷﺪه اﻧﺪ)‪ (9‬و اﻏﻠﺐ ﺷﺎﻣﻞ ژن‬
‫ﻫﺎي اﯾﺠﺎد ﮐﻨﻨﺪه ﮔﺎﺳﺘﺮواﻧﺘﺮﯾﺖ ﻣﻼﯾﻢ ﺗﺎ ﺣﺎد ﻫﺴﺘﻨﺪ)‪10‬و ‪.(6- 8‬‬
‫ﻣﻘﺪﻣﻪ‬
‫وﯾﺒﺮﯾﻮ ﮐﻠﺮا ﺑﺎﮐﺘﺮي ﮔﺮم ﻣﻨﻔﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺳﺎﻻﻧﻪ ﺑﺎﻋﺚ ﺑﯿﺶ از ‪120000‬‬
‫ﻣﺮگ و ﻣﯿﺮ در ﺟﻬﺎن ﻣﯽ ﺷﻮد)‪ .(1‬وﯾﺒﺮﯾﻮ ﮐﻠﺮا را ﻣﯽ ﺗﻮان ﺑﺮ اﺳﺎس ﺗﻨﻮع در‬
‫ﺳﺎﺧﺘﺎر آﻧﺘﯽ ژن ‪ O‬ﻟﯿﭙﻮﭘﻠﯽ ﺳﺎﮐﺎرﯾﺪ دﯾﻮاره ﺳﻠﻮﻟﯽ اش ﺑﻪ ﺑﯿﺶ از ‪200‬‬
‫ﺳﺮوﺗﯿﭗ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺗﻘﺴﯿﻢ ﺑﻨﺪي ﮐﺮد)‪ .(2‬ﺳﺮوﺗﯿﭗ ‪ O1‬و ‪ O139‬ﻋﺎﻣﻞ اﯾﺠﺎد‬
‫اﭘﯿﺪﻣﯽ ﻫﺎ و ﭘﺎﻧﺪﻣﯽ ﻫﺎي ﺑﺰرگ در ﺳﺮاﺳﺮ ﺟﻬﺎن ﻫﺴﺘﻨﺪ)‪ .(2‬ﺳﻮﯾﻪ ﻫﺎي‬
‫ﻣﺘﻌﻠﻖ ﺑﻪ ﺳﺮو ﮔﺮوه ﻫﺎي دﯾﮕﺮ ﺗﺤﺖ ﻋﻨﻮان ﻏﯿﺮ ‪ O1‬و ﻏﯿﺮ ‪ O139‬دﺳﺘﻪ‬

‫‪www.SID.ir‬‬
 ‫ﻓﺼﻠﻨﺎﻣﻪ ﺑﯿﻤﺎري ﻫﺎي ﻋﻔﻮﻧﯽ و ﮔﺮﻣﺴﯿﺮي ‪ ،‬ﺳﺎل ﻫﺠﺪﻫﻢ ‪ ،‬ﺷﻤﺎره ‪60‬‬
‫ﭘﺮوﻓﺎﯾﻞ ژﻧﺘﯿﮑﯽ ‪ IS1004‬در وﯾﺒﺮﯾﻮ ﮐﻠﺮا ______________________________________________________________________‪2‬‬

‫‪ 500ml‬از آب از ﻣﺤﻞ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪ و در ﺷﯿﺸﻪ ﻫﺎي اﺳﺘﺮﯾﻞ ﺑﻪ آزﻣﺎﯾﺸﮕﺎه‬
‫آورده و ﺗﻮﺳﻂ ﮐﺎﻏﺬ ‪ Whatman No.1‬ﻓﯿﻠﺘﺮ ﮔﺮدﯾﺪ‪ .‬ﺳﭙﺲ ﺗﻮﺳﻂ‬
‫ﺳﯿﺴﺘﻢ ﺧﻼ از ﺧﻼل ﻣﻤﺒﺮان ﻫﺎي ‪ 0/45 µm‬ﻋﺒﻮر داده ﺷﺪ‪ .‬ﺳﭙﺲ ﻣﻤﺒﺮان‬
‫ﻫﺎ ﺑﻪ ‪ 8‬ﻗﻄﻌﻪ ﺑﺮﯾﺪه ﺷﺪه و و در ‪ 2ml‬از ‪Phosphate- buffered-‬‬
‫)‪ 10 mM saline (PBS pH: 7.4‬ﺑﺮاي ﻣﺪت ‪ 3‬دﻗﯿﻘﻪ ورﺗﮑﺲ ﺷﺪ‪.‬‬
‫ﯾﮏ ﻣﯿﻠﯽ ﻟﯿﺘﺮ از ﺳﻮﺳﭙﺎﻧﺴﯿﻮن ﺑﻪ ‪ 10‬ﻣﯿﻠﯽ ﻟﯿﺘﺮ از آب ﭘﭙﺘﻮﻧﻪ‬
‫ﻗﻠﯿﺎﯾﯽ)‪ Alkaline- peptone- water (APW‬ﺣﺎوي )‪ %1(v/w‬ﭘﭙﺘﻮن‬
‫ﺑﺎ ‪ pH‬ﺑﺮاﺑﺮ ‪ 8‬اﻓﺰوده ﺷﺪه و ﺟﻬﺖ ﻏﻨﯽ ﺳﺎزي ﺑﻪ ﻣﺪت ‪ 18- 16‬ﺳﺎﻋﺖ در‬
‫اﻧﮑﻮﺑﺎﺗﻮر ﺷﯿﮑﺮ دار ‪ 37°C‬ﻗﺮار داده ﺷﺪ‪ .‬ﺣﺪود ﻧﯿﻢ ﻣﯿﻠﯽ ﻟﯿﺘﺮ از اﯾﻦ‬
‫ﺳﻮﺳﭙﺎﻧﺴﯿﻮن روي ﭘﻠﯿﺖ ﻫﺎي ﺣﺎوي ﻣﺤﯿﻂ ‪Thiosulfate- Citrate-‬‬
‫)‪ Bile- Salt-Sucrose agar (TCBS‬ﮐﺸﺖ داده ﺷﺪ ‪ .‬ﺑﻌﺪ از ‪- 18‬‬
‫‪ 24‬ﺳﺎﻋﺖ اﻧﮑﻮﺑﺎﺳﯿﻮن در ‪ ، 37 °C‬ﺗﮏ ﮐﻠﻨﯽ ﻫﺎي زرد رﻧﮓ )ﺳﺎﮐﺎرز ‪ (+‬در‬
‫ﺻﻮرﺗﯽ ﮐﻪ ﺷﺒﺎﻫﺖ ﻣﻮرﻓﻮﻟﻮژﯾﮏ ﺑﺎ ﮐﻠﻨﯽ ﻫﺎي وﯾﺒﺮﯾﻮ ﮐﻠﺮا داﺷﺘﻨﺪ ﺑﺮ روي‬
‫ﻣﺤﯿﻂ ‪ ،‬ﺑﺮ روي ﻣﺤﯿﻂ ‪ (Brain Heart Infusion) BHI‬ﮐﺸﺖ داده‬
‫وﯾﺒﺮﯾﻮ ﮐﻠﺮا ‪ O1‬ﺑﻪ دو ﺑﯿﻮﺗﯿﭗ ﮐﻼﺳﯿﮏ و اﻟﺘﻮر و ‪ 3‬ﺳﺮوﮔﺮوه اﯾﻨﺎﺑﺎ ‪ ،‬اوﮔﺎوا و‬
‫ﻫﯿﮑﻮﺟﯿﻤﺎ ﻃﺒﻘﻪ ﺑﻨﺪي ﻣﯽ ﺷﻮد)‪. (11‬دﺳﺘﻪ ژﻧﯽ ﺑﻪ ﻧﺎم ‪ wbe‬ﺑﺎ وزن ‪kb‬‬
‫‪ 22‬ﺑﺮ روي ﮐﺮوﻣﻮزوم ﺷﻤﺎره ﯾﮏ ﺑﯿﻦ دو ژن ‪ gmhD‬و ‪ rig‬ﻗﺮار دارد و‬
‫ژن ﻫﺎي ﺳﻨﺘﺰ ﮐﻨﻨﺪه آﻧﺘﯽ ژن ‪ O‬در وﯾﺒﺮﯾﻮ ﮐﻠﺮا ‪ O1‬در اﯾﻦ ﻧﺎﺣﯿﻪ ﻗﺮار ﻣﯽ‬
‫ﮔﯿﺮﻧﺪ)‪ .(12‬اﯾﻦ اﭘﺮن داراي ‪ 13‬ژن اﺳﺖ ﮐﻪ ژن ‪ wbeT‬در آن ﺟﻬﺖ‬
‫ﺗﺒﺪﯾﻞ )‪ (serotype conversion‬ﺳﺮوﮔﺮوه اوﮔﺎوا ﺑﻪ اﯾﻨﺎﺑﺎ و ﺑﺎﻟﻌﮑﺲ‬
‫ﺿﺮوري اﺳﺖ)‪ .(13‬ژن ﻫﺎي ﺳﻨﺘﺰ ﮐﻨﻨﺪه آﻧﺘﯽ ژن ‪ O‬در وﯾﺒﺮﯾﻮ ﮐﻠﺮاي ﻏﯿﺮ‬
‫‪ O1‬و ﻏﯿﺮ ‪ O139‬ﻧﯿﺰ ﺑﺮ روي ﯾﮏ دﺳﺘﻪ ژﻧﯽ ﻣﺸﺎﺑﻪ ﺑﻪ ﻧﺎم ٭‪ wb‬ﻗﺮار‬
‫دارﻧﺪﮐﻪ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺳﺮوﺗﯿﭗ ‪ ،O1‬اﯾﻦ دﺳﺘﻪ ژﻧﯽ ﻧﯿﺰ ﺑﯿﻦ ژن ﻫﺎي ‪ gmhD‬و‬
‫‪ rig‬ﻗﺮار دارد وﻟﯽ وزن اﯾﻦ دﺳﺘﻪ در ﺑﯿﻦ ﺳﺮوﺗﯿﭗ ﻫﺎي ﻣﺨﺘﻠﻒ وﯾﺒﺮﯾﻮ ﻫﺎي‬
‫ﻏﯿﺮ ‪ O1‬از ‪ 18- 28 kb‬ﻣﺘﻐﯿﺮ اﺳﺖ)‪ .(2‬ﺑﻪ رﻏﻢ وﺟﻮد ﺑﺮﺧﯽ ﺷﺒﺎﻫﺖ ﻫﺎ‬
‫ﻣﯿﺎن دو ﮐﻼﺳﺘﺮ ‪ wbe‬و ٭‪ ، wb‬ﺗﻔﺎوت ﻫﺎﯾﯽ ﻧﯿﺰ ﺑﯿﻦ اﯾﻦ دو دﯾﺪه ﻣﯽ‬
‫ﺷﻮد ﮐﻪ از آن ﺟﻤﻠﻪ ﻣﯽ ﺗﻮان ﺑﻪ ﻋﺪم ﺣﻀﻮر ژن ‪ wbeT‬در ﮐﻼﺳﺘﺮ ٭‪wb‬‬

‫از ﮐﺸﺖ ﺑﺎﮐﺘﺮي ﺑﺮ روي اﯾﻦ ﻣﺤﯿﻂ ﺑﺮاي اﻧﺠﺎم ﺗﺴﺖ ﻫﺎي ﺑﯿﻮﺷﯿﻤﯿﺎﯾﯽ‬
‫ﺷﺪ‪.‬‬

‫‪D‬‬ ‫در ﺳﻮﯾﻪ ﻫﺎي ﻏﯿﺮ ‪ O1‬اﺷﺎره ﮐﺮد)‪.(14‬‬

‫‪ IS1004‬ﯾﮏ ﻋﻨﺼﺮ ژﻧﺘﯿﮑﯽ ﻣﺘﺤﺮك در وﯾﺒﺮﯾﻮ ﮐﻠﺮا ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ اﻧﺤﺼﺎرا‪″‬‬

‫‪I‬‬
‫ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﯾﮏ ﻣﺎرﮐﺮ اﭘﯿﺪﻣﯿﻮﻟﻮژﯾﮏ در ﺗﺎﯾﭙﯿﻨﮓ ﻫﺎي ﻣﻮﻟﮑﻮﻟﯽ در وﯾﺒﺮﯾﻮ ﮐﻠﺮا‬

‫‪S‬‬
‫ﺗﺸﺨﯿﺼﯽ و ﺳﺮوﮔﺮوﭘﯿﻨﮓ ﺳﻮﯾﻪ ﻫﺎ اﺳﺘﻔﺎده ﺷﺪ)‪ .(20‬ﺗﺴﺖ ﻫﺎي‬ ‫اﺳﺘﻔﺎده ﻣﯽ ﺷﻮد)‪16‬و‪ .(15‬اﯾﻦ ﻋﻨﺼﺮ ژﻧﺘﯿﮑﯽ ﻣﺘﺤﺮك ﻗﺎدر اﺳﺖ در ﻣﯿﺎن‬
‫ﺑﯿﻮﺷﯿﻤﯿﺎﯾﯽ ﻣﻮرد اﺳﺘﻔﺎده ﺑﺮاي ﺗﺸﺨﯿﺺ وﯾﺒﺮﯾﻮ ﮐﻠﺮا ﺷﺎﻣﻞ ﺗﺴﺖ اﮐﺴﯿﺪاز ‪-‬‬ ‫ﺳﺮوﺗﯿﭗ ﻫﺎي ﻣﺨﺘﻠﻒ وﯾﺒﺮﯾﻮ ﮐﻠﺮا از ﺟﻤﻠﻪ ‪ non-O1‬و ‪non-O139‬‬
‫ﺣﺮﮐﺖ ‪ -‬اورﻧﯿﺘﯿﻦ دﮐﺮﺑﻮﮐﺴﯿﻼز ‪ -‬آرژﻧﯿﻦ دﻫﯿﺪروﻻز ‪ -‬اﻧﺪول – ‪- TSI‬‬ ‫)ﺳﻮﯾﻪ ﻫﺎي ﻣﺤﯿﻄﯽ( ﻧﯿﺰ ﺟﺎ ﺑﻪ ﺟﺎ ﺷﻮد ‪ .‬ﺗﻌﺪاد ﻧﺴﺨﻪ ﻫﺎي ‪IS1004‬‬
‫اﺳﺘﺮﯾﻨﮓ ﺗﺴﺖ و ﺗﺴﺖ ﻧﯿﺎز ﺑﻪ ﻏﻠﻈﺖ ﻫﺎي ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻧﻤﮏ )‪ %16‬و‪ %8‬و‪%4‬‬
‫و‪ (2%‬ﺑﺮاي رﺷﺪ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﮐﻪ ﻃﺒﻖ ﭘﺮوﺗﻮﮐﻞ ﻫﺎي اﺳﺘﺎﻧﺪارد ﺟﻬﺖ ﺗﻌﯿﯿﻦ‬
‫ﻫﻮﯾﺖ ﺳﻮﯾﻪ ﻫﺎي وﯾﺒﺮﯾﻮ ﮐﻠﺮا ﺑﻪ ﮐﺎر ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪﻧﺪ)‪ 21‬و ‪ .(8‬ﺳﻮﯾﻪ ﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ‬
‫ﻧﺘﺎﯾﺞ ﺗﺴﺖ ﻫﺎي ﺑﯿﻮﺷﯿﻤﯿﺎﯾﯽ آن ﻫﺎ ﺑﺎ وﯾﺒﺮﯾﻮ ﮐﻠﺮا ﻣﻄﺎﺑﻘﺖ داﺷﺖ‪ ،‬ﺟﻬﺖ‬
‫‪f‬‬
‫ﻣﻮﺟﻮد در ﺳﺮوﺗﯿﭗ ﻫﺎي ﻣﺨﺘﻠﻒ وﯾﺒﺮﯾﻮ ﮐﻠﺮا‪ ،‬ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﯾﮏ روش ﺟﻬﺖ‬

‫‪o‬‬
‫ﺑﺮرﺳﯽ ﻗﺮاﺑﺖ ژﻧﺘﯿﮑﯽ ﻣﯿﺎن ﺳﻮﯾﻪ ﻫﺎي ﻣﺨﺘﻠﻒ وﯾﺒﺮﯾﻮ ﮐﻠﺮا ﻣﻮرد اﺳﺘﻔﺎده‬
‫ﻗﺮار ﻣﯽ ﮔﯿﺮد)‪.(16‬‬
‫ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت اﺧﯿﺮ ﻧﺸﺎن داده اﻧﺪ ﮐﻪ ژن ﻫﺎي وﯾﺮوﻻﻧﺲ و ﻫﻤﻮﻟﻮگ ﻫﺎي آﻧﻬﺎ‬
‫اﻧﺠﺎم ﺑﯿﻮﺗﺎﯾﭙﯿﻨﮓ و ﺳﺮوﺗﺎﯾﭙﯿﻨﮓ اﻧﺘﺨﺎب ﺷﺪﻧﺪ‪ .‬ﺳﻮﯾﻪ اﺳﺘﺎﻧﺪارد وﯾﺒﺮﯾﻮ ﮐﻠﺮا‬

‫‪v‬‬
‫‪ ATCC 14035‬ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﮐﻨﺘﺮل ﻣﺜﺒﺖ در ﺗﻤﺎﻣﯽ ﺗﺴﺘﻬﺎ ﺑﮑﺎرﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪ‪.‬‬
‫‪e‬‬
‫ﻋﻼوه ﺑﺮ ﺳﻮﯾﻪ ﻫﺎي ﺑﺎﻟﯿﻨﯽ در ﺳﻮﯾﻪ ﻫﺎي ﻣﺤﯿﻄﯽ وﯾﺒﺮﯾﻮﮐﻠﺮا ﻧﯿﺰ ﻣﻨﺘﺸﺮ‬
‫ﺷﺪه اﻧﺪ ﮐﻪ اﯾﻦ ژن ﻫﺎ در واﻗﻊ ﺑﻪ ﺳﺮوﮔﺮوه ﻫﺎي ﻣﺘﻨﻮﻋﯽ ﮐﻪ ﺑﻨﻈﺮ ﻣﯽ رﺳﺪ‬

‫‪i‬‬
‫ﺗﺎﯾﯿﺪ ژﻧﺘﯿﮑﯽ ﺳﻮﯾﻪ ﻫﺎ ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ‪ PCR‬ﻧﺎﺣﯿﻪ ‪intergenic 16s-23s‬‬ ‫ﻣﺨﺰن وﯾﺒﺮﯾﻮﮐﻠﺮا ﻫﺎي ﻣﺤﯿﻄﯽ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﺗﻌﻠﻖ دارﻧﺪ)‪18‬و ‪ .(17‬اﮔﺮ ﭼﻪ ﻧﻘﺶ‬
‫‪ space‬اﺧﺘﺼﺎﺻﯽ ﺑﺮاي ﮔﻮﻧﻪ وﯾﺒﺮﯾﻮ ﮐﻠﺮا اﻧﺠﺎم ﺷﺪ‪ .‬ﺗﻮاﻟﯽ ﭘﺮاﯾﻤﺮﻫﺎي ‪VC-‬‬ ‫ژن ﻫﺎي وﯾﺮوﻻﻧﺲ در وﯾﺒﺮﯾﻮﮐﻠﺮا ﻫﺎي ﻣﺤﯿﻄﯽ و ﻋﻠﺖ ﺑﻘﺎي ﺑﯿﺸﺘﺮ وﯾﺒﺮﯾﻮ‬

‫‪h‬‬
‫‪ F‬و ‪ VCM-R‬در ﺟﺪول ‪ 1‬آﻣﺪه اﺳﺖ )‪.(22‬‬ ‫ﻫﺎي ﻣﺤﯿﻄﯽ ﺣﺎوي ژن ﻫﺎي وﯾﺮوﻻﻧﺲ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺳﺎﯾﺮ ﺳﻮﯾﻪ ﻫﺎي ﻣﺤﯿﻄﯽ‬
‫ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﻧﺸﺪه اﺳﺖ اﻣﺎ اﯾﻦ اﺣﺘﻤﺎل ﻣﯽ رود ﮐﻪ اﯾﻦ ﺳﻮﯾﻪ ﻫﺎي ﻣﺤﯿﻄﯽ‬

‫ﻧﺎم ﭘﺮاﯾﻤﺮ‬ ‫ﺗﻮاﻟﯽ ﭘﺮاﯾﻤﺮ‬

‫‪c‬‬
‫ﺟﺪول ‪ .1‬ﺗﻮاﻟﯽ ﭘﺮاﯾﻤﺮﻫﺎي ﻣﻮرداﺳﺘﻔﺎده در اﯾﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ‬

‫‪r‬‬ ‫رﻓﺮﻧﺲ‬

‫‪22‬‬
‫ﺣﺎوي ژن ﻫﺎي وﯾﺮوﻻﻧﺲ‪ ،‬ﻣﻨﺸﺎء ﺳﻮﯾﻪ ﻫﺎي ﭘﺎﺗﻮژﻧﯿﮏ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﯾﺎ در ﻓﺮآﯾﻨﺪ‬
‫اﻧﺘﻘﺎل ژن ﮐﻪ ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ اﯾﺠﺎد ﺳﻮﯾﻪ ﻫﺎي ﭘﺎﺗﻮژﻧﯿﮏ ﻣﯽ ﺷﻮد ﻧﻘﺶ داﺷﺘﻪ‬
‫ﺑﺎﺷﻨﺪ)‪ .(19‬ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﺗﺸﺨﯿﺺ و ردﯾﺎﺑﯽ ﻧﺤﻮه اﯾﺠﺎد وﯾﺒﺮﯾﻮﮐﻠﺮا ﻫﺎي‬
‫ﭘﺎﺗﻮژﻧﯿﮏ از اﻧﻮاع ﻏﯿﺮ ﭘﺎﺗﻮژﻧﯿﮏ ﻻزم اﺳﺖ ﺳﻮﯾﻪ ﻫﺎي ﺣﺪواﺳﻂ ﮐﻪ داراي‬

‫‪A‬‬
‫‪VC-F‬‬ ‫‪5' AGTCACTTAACCATTCAACCCG‬‬
‫'‪3‬‬
‫‪VCM-‬‬ ‫‪5' TTAAGCGTTTTCGCTGAGAATG‬‬ ‫‪22‬‬ ‫ﻗﺪرت ﭘﺎﺗﻮژﻧﯿﮏ ﮐﻤﺘﺮي ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺳﻮﯾﻪ ﻫﺎي اﭘﯿﺪﻣﯿﮏ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﺷﻨﺎﺳﺎﯾﯽ‬
‫‪R‬‬ ‫'‪3‬‬ ‫ﮔﺮدﻧﺪ‪ .‬از آﻧﺠﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﮐﻠﺮا ﯾﮏ ﺑﯿﻤﺎري ﻣﻨﺘﻘﻠﻪ از آب اﺳﺖ‪ ،‬ﺷﻨﺎﺳﺎﯾﯽ ﺳﻮﯾﻪ‬
‫‪WbeT-‬‬ ‫'‪5'GGTATGCGTCACTGGATTGTT3‬‬ ‫‪23‬‬
‫‪F‬‬ ‫ﻫﺎي ﻣﺤﯿﻄﯽ و ﺑﺮرﺳﯽ ژﻧﺘﯿﮑﯽ آﻧﻬﺎ ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﺷﻨﺎﺳﺎﯾﯽ ﻣﻨﺒﻊ ﺳﻮﯾﻪ ﻫﺎي‬
‫‪WbeT-‬‬ ‫'‪5'CAGGAATTCACAGCACATCG'3‬‬ ‫‪23‬‬ ‫اﯾﺠﺎد ﮐﻨﻨﺪه اﭘﯿﺪﻣﯽ ﻫﺎي ﮐﻠﺮا و ﯾﺎ ﮔﺎﺳﺘﺮواﻧﺘﺮﯾﺖ ﻫﺎي ﭘﺮاﮐﻨﺪه ﺣﺎﺋﺰ اﻫﻤﯿﺖ‬
‫‪R‬‬
‫اﺳﺖ‪.‬‬
‫در اﯾﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ اﻟﮕﻮﻫﺎي ﺑﺎﻧﺪي ‪ IS1004‬ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﺗﮑﻨﯿﮏ ﺳﺎﺗﺮن ﺑﻼت‬
‫ﺳﺮوﺗﺎﯾﭙﯿﻨﮓ ﺳﻮﯾﻪ ﻫﺎ ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از آﻧﺘﯽ ﺳﺮم ﻫﺎي ﭘﻠﯽ واﻻن ‪ O1‬و ‪O139‬‬ ‫در ﻣﯿﺎن ﺳﻮﯾﻪ ﻫﺎي ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻣﺤﯿﻄﯽ وﯾﺒﺮﯾﻮ ﮐﻠﺮا ﺟﺪا ﺷﺪه از ﻧﻬﺮ ﻫﺎي‬
‫اﻧﺠﺎم ﺷﺪ‪ .‬دراﯾﻦ روش ﮐﻪ ﺑﺮ اﺳﺎس روﯾﺖ ﯾﮏ رﺳﻮب ﻗﺎﺑﻞ ﻣﺸﺎﻫﺪه در‬ ‫ﮔﻮﻧﺎﮔﻮن ﺷﻬﺮ ﺗﻬﺮان و اﻃﺮاف آن ‪ ،‬ﺑﺮرﺳﯽ ﺷﺪ‪.‬‬
‫واﮐﻨﺶ ﻣﺜﺒﺖ در ﻧﺘﯿﺠﻪ آﮔﻠﻮﺗﯿﻨﺎﺳﯿﻮن ﺑﯿﻦ آﻧﺘﯽ ژن ﻫﺎي ﻣﻮﺟﻮد در ﺳﻄﺢ‬
‫ﺑﺎﮐﺘﺮي و آﻧﺘﯽ ﺳﺮم ﻫﺎي اﺿﺎﻓﻪ ﺷﺪه ﺑﺮ روي ﻻم ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬ﺳﺮوﺗﯿﭗ ﻫﺎ ي‬ ‫روش ﮐﺎر‬
‫ﺳﻮﯾﻪ ﻫﺎي ﻣﺨﺘﻠﻒ وﯾﺒﺮﯾﻮ ﮐﻠﺮا ﺷﻨﺎﺳﺎﯾﯽ ﺷﺪﻧﺪ )اﺳﺎس واﮐﻨﺶ ﭘﺮﺳﯽ‬ ‫ﻧﻤﻮﻧﻪ ﻫﺎي ﻣﺤﯿﻄﯽ ﺑﺎ ﻫﻢ اﻫﻨﮕﯽ ﺳﺎزﻣﺎن آب و ﻓﺎﺿﻼب اﺳﺘﺎن ﺑﻪ ﻃﻮر‬
‫ﭘﯿﺘﺎﺳﯿﻮن اﺳﺖ(‪ .‬ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﺗﺎﯾﯿﺪ ﻧﺘﺎﯾﺞ ﺣﺎﺻﻞ از ﺳﺮوﺗﺎﯾﭙﯿﻨﮓ ﺳﻮﯾﻪ ﻫﺎ‪،‬‬ ‫ﻣﺘﻨﺎوب و در ﻓﻮاﺻﻞ زﻣﺎﻧﯽ ﯾﮏ ﻫﻔﺘﻪ اي از ﻣﺤﻞ ‪ 6‬ﻧﻬﺮ ﺑﺰرگ داﺧﻞ و‬
‫‪ PCR‬اﯾﻦ ژن ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﺟﻔﺖ ﭘﺮاﯾﻤﺮ ﻫﺎي ﻃﺮاﺣﯽ ﺷﺪه در اﯾﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ‬ ‫اﻃﺮاف ﺷﻬﺮ ﺗﻬﺮان ﺷﺎﻣﻞ ﻧﻬﺮ ﻓﯿﺮورزآﺑﺎد‪ ،‬ﯾﺎﺧﭽﯽ آﺑﺎد‪ 17 ،‬ﺷﻬﺮﯾﻮر‪ ،‬ﺑﻬﺸﺘﯽ‪،‬‬
‫ﺑﺎ ﺗﻮاﻟﯽ ﻫﺎي ﻣﺸﺨﺺ ﺷﺪه در ﺟﺪول ‪ 2‬اﻧﺠﺎم ﺷﺪ‪.‬‬ ‫اﻓﺴﺮﯾﻪ‪ ،‬و ﻧﻬﺮ اﻣﯿﻦ آﺑﺎد ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪ‪ .‬در ﻫﺮ ﻣﺮﺣﻠﻪ ﻧﻤﻮﻧﻪ ﮔﯿﺮي ﺣﺪود‬

‫‪www.SID.ir‬‬
 ‫ﻓﺼﻠﻨﺎﻣﻪ ﺑﯿﻤﺎري ﻫﺎي ﻋﻔﻮﻧﯽ و ﮔﺮﻣﺴﯿﺮي ‪ ،‬ﺳﺎل ﻫﺠﺪﻫﻢ ‪ ،‬ﺷﻤﺎره ‪60‬‬
‫ﺑﯿﺘﺎ ﺑﺨﺸﯽ و ﻫﻢ ﮐﺎران _______________________________________________ __________________________________‪3‬‬

‫وﯾﺒﺮﯾﻮ ﮐﻠﺮا ﻣﻌﺮﻓﯽ ﮐﺮد )ﺗﺼﻮﯾﺮ ‪ 1‬ﻧﻤﺎﯾﯽ از ﻧﺘﺎﯾﺞ ﺣﺎﺻﻞ از ‪ PCR‬ﺳﻮﯾﻪ ﻫﺎ‬
‫را ﻧﺸﺎن ﻣﯽ دﻫﺪ(‪ .‬ﺳﺮوﺗﺎﯾﭙﯿﻨﮓ ﺳﻮﯾﻪ ﻫﺎ ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از آﻧﺘﯽ ﺳﺮم ﻫﺎي ﭘﻠﯽ‬
‫واﻻن ‪ O1‬و ‪ O139‬ﺻﻮرت ﮔﺮﻓﺖ و ﻧﺸﺎن داده ﺷﺪ ﮐﻪ ﺗﻤﺎم ﺳﻮﯾﻪ ﻫﺎ‬
‫ﻣﺘﻌﻠﻖ ﺑﻪ ﺳﺮوﺗﺎﯾﭗ ﻫﺎي ‪ non-O1‬و ‪ non-O139‬ﻣﯽ ﺑﺎﺷﻨﺪ‪ .‬ﺗﻤﺎم ﻧﻤﻮﻧﻪ‬
‫ﻫﺎي ﺷﻨﺎﺳﺎﯾﯽ ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از آزﻣﻮن ‪ PCR‬ﺑﺮاي ژن ‪ wbeT‬ﻣﻮرد ﺑﺮرﺳﯽ‬
‫ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﺎﻧﺪ ﺣﺎﺻﻞ از ﺗﮑﺜﯿﺮ ‪ wbeT‬ﺑﺠﺰ درﺳﻮﯾﻪ ﺑﺎﻟﯿﻨﯽ ﮐﻨﺘﺮل‬
‫ﻣﺜﺒﺖ در ﻫﯿﭻ ﯾﮏ از ﻧﻤﻮﻧﻪ ﻫﺎي ﻣﺤﯿﻄﯽ )‪ ، (0 /48‬ﻣﺸﺎﻫﺪه ﻧﺸﺪ )ﺗﺼﻮﯾﺮ‬
‫‪ DNA. (2‬ﻫﻤﻪ ﺳﻮﯾﻪ ﻫﺎي وﯾﺒﺮﯾﻮ ﮐﻠﺮا ﻣﺤﯿﻄﯽ ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از آﻧﺰﯾﻢ ‪HpaII‬‬
‫ﻫﻀﻢ ﺷﺪﻧﺪ و ﺑﺎ ﭘﺮوب ‪ IS1004‬ﻫﯿﺒﺮﯾﺪ ﮔﺮدﯾﺪﻧﺪ‪ .‬ﺗﻌﺪاد ﻫﻔﺖ ﺳﻮﯾﻪ‬
‫ﻣﺠﻤﻮﻋﺎ" ‪ 9‬ﻗﻄﻌﻪ در اﻧﺪازه ﻫﺎي ‪bp ،1500 bp ، 1000- 1500 bp‬‬
‫‪ 4500bp ،3000 bp ،2000‬و ‪ 6000bp‬و ﺷﺶ ﺑﺎﻧﺪ ﺑﺎ ﺑﯿﺶ از وزن ‪kb‬‬
‫‪ 10‬اﯾﺠﺎد ﮐﺮدﻧﺪ‪ .‬ﺷﺶ ﺑﺎﻧﺪي ﮐﻪ وزﻧﯽ ﺑﺎﻻﺗﺮ از ‪ 10 kb‬داﺷﺘﻨﺪ‪ ،‬ﻣﺘﻌﻠﻖ ﺑﻪ ‪3‬‬
‫ﺳﻮﯾﻪ ﻣﺤﯿﻄﯽ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺑﻮدﻧﺪ ﮐﻪ از ﻣﯿﺎن آﻧﻬﺎ ‪ 2‬ﺳﻮﯾﻪ از ﻟﺤﺎظ اﻟﮕﻮي ﺑﺎﻧﺪي‬
‫ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﺗﮑﻨﯿﮏ ﺳﺎﺗﺮن ﺑﻼت ‪ DNA‬اﯾﺰوﻟﻪ ﻫﺎي رﺷﺪ ﯾﺎﻓﺘﻪ در ﻣﺤﯿﻂ‬
‫‪ BHI‬ﭘﺲ از ‪ 24‬ﺳﺎﻋﺖ ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از روش ﻓﻨﻞ ﮐﻠﺮوﻓﺮم ‪ -‬اﯾﺰو آﻣﯿﻞ اﻟﮑﻞ‬
‫اﺳﺘﺨﺮاج ﺷﺪ‪ DNA .‬ﻫﺎي اﺳﺘﺨﺮاﺟﯽ ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از آﻧﺰﯾﻢ ‪ HpaII‬ﻫﻀﻢ‬
‫ﮔﺮدﯾﺪ‪ .‬ﭘﺲ از ﻫﻀﻢ آﻧﺰﯾﻤﯽ‪ ،‬ﻗﻄﻌﺎت اﯾﺠﺎد ﺷﺪه ﺗﻮﺳﻂ اﻟﮑﺘﺮوﻓﻮرز ﻧﻤﻮﻧﻪ ﻫﺎ‪،‬‬
‫روي ژل آﮔﺎرز ﺟﺪاﺳﺎزي ﺷﺪﻧﺪ‪ .‬ﺳﭙﺲ ﻧﻤﻮﻧﻪ ﻫﺎ از روي ژل ﺑﺮ روي ﻏﺸﺎي‬
‫ﮐﺎﻏﺬ ﻧﺎﯾﻠﻮن ﺑﺎ ﺷﺎرژ ﻣﺜﺒﺖ اﻧﺘﻘﺎل ﯾﺎﻓﺖ‪ .‬ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﮐﯿﺖ ‪DIG DNA‬‬
‫)‪labelling and detection kit (Roche Diagnostic GmbH‬‬
‫ﭘﺮوب ژن ‪ IS1004‬ﮐﻪ ﺑﺎ ‪ Digoxigenein‬ﻧﺸﺎن دار ﺷﺪه ﺑﻮدﻧﺪ ‪ ،‬ﺗﻬﯿﻪ‬
‫ﺷﺪ‪ .‬در ﻣﺮﺣﻠﻪ ﭘﯿﺶ ﻫﯿﺒﺮﯾﺪاﺳﯿﻮن ‪ ،‬ﮐﺎﻏﺬ ﺑﻪ ﻣﺪت ‪ 30‬دﻗﯿﻘﻪ در ﺑﺎﻓﺮ‬
‫ﻫﯿﺒﺮﯾﺪاﺳﯿﻮن ﮐﻪ ﺷﺎﻣﻞ ‪) SSC 5X‬ﺳﺎﻟﯿﻦ ﺳﺪﯾﻢ ﺳﯿﺘﺮات(‪ ،‬ﻣﺤﻠﻮل ﻣﺘﻮﻗﻒ‬
‫ﮐﻨﻨﺪه )‪ - N ، 2% w/v (Blocking Reagent‬ﻟﻮرﯾﻞ ﺳﺎرﮐﻮزﯾﻦ ) ‪%‬‬
‫‪ 0.1 (wv-1‬و ‪ 0.02% (wv-1) SDS‬ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺖ‪ .‬ﺳﭙﺲ ﮐﺎﻏﺬ‬
‫ﺑﻪ ﻣﺪت ‪ 24‬ﺳﺎﻋﺖ ﺑﺎ ﭘﺮوب ﻧﺸﺎن دار و دﻧﺎﺗﻮره ﺷﺪه ﺗﺎزه ‪ ،‬ﻫﯿﺒﺮﯾﺪ ﺷﺪ و‬

‫‪D‬‬
‫ﺷﺒﯿﻪ ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ ﺑﻮدﻧﺪ و ﯾﮏ ﺳﻮﯾﻪ ﺗﻔﺎوت اﻟﮕﻮي ﺑﺎﻧﺪي را ﻧﺸﺎن داد‪) .‬ﻻزم ﺑﻪ‬ ‫ﺳﭙﺲ دو ﻣﺮﺗﺒﻪ ﺑﺎ ‪ SSC2X‬و ‪ 0.01% (wv-1) SDS‬ﺑﻪ ﻣﺪت ‪ 5‬دﻗﯿﻘﻪ‬
‫ﯾﺎداوري اﺳﺖ‪ ،‬ﻣﺎرﮐﺮ ﻣﻮرد اﺳﺘﻔﺎده در اﯾﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ‪ ،‬ﻣﺎرﮐﺮ ‪ 10 kb‬ﺑﻮده ﻟﺬا‬ ‫در دﻣﺎي اﺗﺎق ﺷﺴﺘﺸﻮ داده ﺷﺪ‪ .‬ﺳﭙﺲ ﺷﺴﺘﺸﻮ ﺑﺎ ‪ SSC 0/5X‬و ‪0.01%‬‬
‫ﺑﺎﻧﺪﻫﺎي ﺑﺎ وزن ﺑﯿﺶ از آن ﺑﻪ ﺻﻮرت ‪ › 10 kb‬ﮔﺰارش ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ(‪ .‬ﺳﺎﯾﺮ‬
‫ﺳﻮﯾﻪ ﻫﺎ ﻫﯿﭻ اﻟﮕﻮي واﺿﺤﯽ را در ﺳﺎﺗﺮن ﺑﻼت اﯾﺠﺎد ﻧﮑﺮدﻧﺪ و ﺑﻪ ﻋﻨﻮان‬
‫ﺳﻮﯾﻪ ﻫﺎي ﻏﯿﺮ ﻗﺎﺑﻞ ﺗﯿﭗ ﺑﻨﺪي )‪ (Non-typable‬ﻃﺒﻘﻪ ﺑﻨﺪي ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ‪.‬‬
‫ﻧﺘﺎﯾﺞ ﺣﺎﺻﻞ از ﺳﺎﺗﺮن ﺑﻼت ﻧﺸﺎن دﻫﻨﺪه ﺗﻔﺎوت ﮐﻠﯽ در اﻟﮕﻮي ﺑﺎﻧﺪي‬
‫‪S‬‬ ‫‪I‬‬
‫‪ (wv-1) SDS‬ﺑﻪ ﻣﺪت ‪ 15‬دﻗﯿﻘﻪ در دﻣﺎي ‪ 68‬درﺟﻪ ﺳﺎﻧﺘﯿﮕﺮاد دوﺑﺎر‬
‫اﻧﺠﺎم ﮔﺮﻓﺖ‪.‬‬
‫آﺷﮑﺎر ﺳﺎزي ﻗﻄﻌﺎت ‪ DNA‬ﻫﯿﺒﺮﯾﺪ ﺷﺪه ﺑﺎ ﭘﺮوب ﻧﺸﺎن دار ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از‬
‫آﻧﺘﯽ ﺑﺎدي ﺿﺪ ‪ Digoxigenein‬ﺑﺮ اﺳﺎس دﺳﺘﻮر اﻟﻌﻤﻞ ﺷﺮﮐﺖ ﺳﺎزﻧﺪه‬
‫‪ IS1004‬در ﻣﯿﺎن اﻏﻠﺐ ﺳﻮﯾﻪ ﻫﺎي ﻣﺨﺘﻠﻒ ‪ non-O1‬ﺑﻮد‬

‫ﺟﺪول ‪ .2‬ﻣﺸﺨﺼﺎت ﺗﺴﺖ ﻫﺎي ﺑﯿﻮ ﺷﯿﻤﯿﺎﯾﯽ ﻣﻮرد اﺳﺘﻔﺎده ﺟﻬﺖ‬

‫ﺗﻌﯿﯿﻦ ﻫﻮﯾﺖ وﯾﺒﺮﯾﻮ ﮐﻠﺮا‬
‫‪o‬‬ ‫‪f‬‬ ‫ﺻﻮرت ﮔﺮﻓﺖ‪.‬‬

‫ﮐﺸﺖ ﻫﺎي ‪ TCBS‬ﭘﺲ از ‪ 18- 24‬ﺳﺎﻋﺖ ﻣﻮرد ﺑﺮرﺳﯽ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ‪ .‬از‬
‫ﯾﺎﻓﺘﻪ ﻫﺎ‬

‫واﮐﻨﺶ‬
‫‪+‬‬
‫ﻧﻮع آزﻣﺎﯾﺶ‬

‫‪v‬‬
‫اﮐﺴﯿﺪاز‬
‫‪e‬‬ ‫ﮐﻠﻨﯽ ﻫﺎي زرد رﻧﮓ‪ ،‬ﻧﺴﺒﺘﺎ ﻣﺴﻄﺢ ﺑﺎﻗﻄﺮ ﺗﻘﺮﯾﺒﯽ ‪ 2- 4‬ﻣﯿﻠﯽ ﻣﺘﺮ ﺟﻬﺖ‬
‫ﮐﺸﺖ ﺑﺮروي ﻣﺤﯿﻂ ‪ BHI‬اﺳﺘﻔﺎده ﺷﺪ‪ .‬از ﮐﻠﻨﯽ ﻫﺎي رﺷﺪ ﯾﺎﻓﺘﻪ ﺑﺮروي‬
‫ﻣﺤﯿﻂ ‪ BHI‬ﺑﺮاي اﻧﺠﺎم ﺗﺴﺖ ﻫﺎي ﺑﯿﻮﺷﯿﻤﯿﺎﯾﯽ و ﺳﺮوﺗﺎﯾﭙﯿﻨﮓ اﺳﺘﻔﺎده‬

‫‪i‬‬
‫‪+‬‬ ‫اﻧﺪول‬
‫‪+‬‬ ‫رﺷﺪ در ‪ %0‬ﻧﻤﮏ‬ ‫ﺷﺪ‪ .‬ﻧﺘﯿﺠﻪ ﺗﺴﺖ ﻫﺎي ﺑﯿﻮﺷﯿﻤﯿﺎﯾﯽ ﺟﻬﺖ ﺷﻨﺎﺳﺎﯾﯽ وﯾﺒﺮﯾﻮ ﮐﻠﺮا در ﺟﺪول ‪2‬‬
‫‪+‬‬ ‫اورﻧﯿﺘﯿﻦ دﮐﺮﺑﻮﮐﺴﯿﻼز‬

‫‪h‬‬
‫آﻣﺪه اﺳﺖ‪.‬‬
‫_‬ ‫آرژﯾﻨﯿﻦ دﻫﯿﺪروﻻز‬ ‫ﺳﻮﯾﻪ ﻫﺎﯾﯽ ﺑﺎ ﻣﺸﺨﺼﺎت ﺑﯿﻮﺷﯿﻤﯿﺎﯾﯽ ذﮐﺮ ﺷﺪه در ﺟﺪول ‪ 3‬ﮐﻪ ﺗﻮﺳﻂ‬

‫‪c‬‬
‫‪+‬‬ ‫ﺣﺮﮐﺖ‬
‫‪ PCR‬اﺧﺘﺼﺎﺻﯽ ﮔﻮﻧﻪ وﯾﺒﺮﯾﻮ ﮐﻠﺮا در ﻧﺎﺣﯿﻪ ‪intergenic space‬‬
‫‪+‬‬ ‫اﺳﺘﺮﯾﻨﮓ ﺗﺴﺖ‬

‫‪r‬‬
‫‪ 16srRNA-23srRNA‬ﺗﺎﯾﯿﺪ ﺷﺪﻧﺪ‪ ،‬ﺟﻬﺖ اﻧﺠﺎم ﺳﺮوﺗﺎﯾﭙﯿﻨﮓ اﻧﺘﺨﺎب‬
‫‪ A/A‬ﺑﺪون ﺗﻮﻟﯿﺪ ﮔﺎز و ‪H2S‬‬ ‫‪TSI‬‬
‫ﺷﺪﻧﺪ‪ .‬ﺗﻌﺪاد ‪ 20‬ﺳﻮﯾﻪ از اﯾﺰوﻟﻪ ﻫﺎي ﺟﺪا ﺷﺪه ﮐﻪ ﺗﺴﺖ ﻫﺎي ﺑﯿﻮﺷﯿﻤﯿﺎﯾﯽ‬
‫ﮐﺎﻣﻼ" ﻣﻨﻄﺒﻖ ﺑﺎ اﻟﮕﻮي ﻓﻮق را ﻧﺸﺎن دادﻧﺪ ﻣﻮرد آﻧﺎﻟﯿﺰﻫﺎي ﺑﻌﺪي ﻗﺮار‬

‫‪A‬‬ ‫‪٧‬‬ ‫‪٦‬‬ ‫‪٥‬‬ ‫‪٤‬‬

‫ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ و ﻧﺘﺎﯾﺞ ﺑﺪﺳﺖ آﻣﺪه از ‪ PCR‬اﺧﺘﺼﺎﺻﯽ ﮔﻮﻧﻪ‪ ،‬آن ﻫﺎ را ﺑﻌﻨﻮان‬

‫‪٣‬‬ ‫‪٢‬‬ ‫‪١‬‬

‫ﺗﺼﻮﯾﺮ ‪: 1‬‬

‫‪bp٣٠٠‬‬

‫‪ PCR‬اﺧﺘﺼﺎﺻﯽ ﮔﻮﻧﻪ وﯾﺒﺮﯾﻮ ﮐﻠﺮا در ﻧﺎﺣﯿﻪ ‪ 16srRNA-23srRNA intergenic space‬ﺷﻤﺎره ﻫﺎي ‪ 1- 5‬ﻧﺘﺎﯾﺞ ‪ PCR‬ﺳﻮﯾﻪ ﻫﺎي ﻣﺤﯿﻄﯽ و‬
‫ﺷﻤﺎره ‪ 6‬ﺳﻮﯾﻪ ﮐﻨﺘﺮل ﻣﺜﺒﺖ ‪ ATCC14035‬را ﻧﺸﺎن ﻣﯽ دﻫﺪ‪ 7 .‬ﻣﺎرﮐﺮ ‪ 1 kb‬ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬

‫‪www.SID.ir‬‬
 ‫ﻓﺼﻠﻨﺎﻣﻪ ﺑﯿﻤﺎري ﻫﺎي ﻋﻔﻮﻧﯽ و ﮔﺮﻣﺴﯿﺮي ‪ ،‬ﺳﺎل ﻫﺠﺪﻫﻢ ‪ ،‬ﺷﻤﺎره ‪60‬‬
‫ﭘﺮوﻓﺎﯾﻞ ژﻧﺘﯿﮑﯽ ‪ IS1004‬در وﯾﺒﺮﯾﻮ ﮐﻠﺮا ______________________________________________________________________‪4‬‬

‫ﺗﺼﻮﯾﺮ ‪: 2‬‬

‫‪bp٨٠٠‬‬

‫‪ PCR‬ژن ‪ wbeT‬ﺳﻮﯾﻪ ﻫﺎي ﻣﺤﯿﻄﯽ‪ .‬ﺷﻤﺎره ‪ 1‬ﺳﻮﯾﻪ ﮐﻨﺘﺮل ﻣﺜﺒﺖ ‪ .ATCC14035‬ﺷﻤﺎره ﻫﺎي ‪ 2- 8‬ﺳﻮﯾﻪ ﻫﺎي ﻣﺤﯿﻄﯽ ﻣﻮرد ﺑﺮرﺳﯽ در اﯾﻦ‬
‫ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ‪ 9 .‬ﻣﺎرﮐﺮ ‪ . 3kb‬ﺷﻤﺎره ‪ 10‬ﺳﻮﯾﻪ ﮐﻨﺘﺮل ﻣﻨﻔﯽ ﺳﻮدوﻣﻮﻧﺎس آﺋﺮوژﯾﻨﻮزا‬

‫‪D‬‬
‫ﺗﺼﻮﯾﺮ ‪: 3‬‬

‫‪١‬‬ ‫‪٢‬‬ ‫‪٣‬‬ ‫‪٤‬‬ ‫‪٥‬‬

‫‪S‬‬
‫‪٦‬‬

‫‪I‬‬ ‫‪٧‬‬

‫‪o‬‬ ‫‪f‬‬
‫‪v‬‬ ‫‪e‬‬
‫‪i‬‬
‫ﭘﺮوﻓﺎﯾﻠﯿﻨﮓ ‪ IS1004‬در ﻣﯿﺎن اﯾﺰوﻟﻪ ﻫﺎي ﻣﺤﯿﻄﯽ وﯾﺒﺮﯾﻮ ﮐﻠﺮا در روش ﺳﺎﺗﺮن ﺑﻼت‪.‬‬

‫‪h‬‬
‫‪r‬‬ ‫‪c‬‬
‫ﺳﺎﺗﺮن ﺑﻼت ﺗﮑﻨﯿﮑﯽ ﺑﺮاي ﺑﺮرﺳﯽ ﺗﻌﺪاد ﻧﺴﺨﻪ ﻫﺎي ﯾﮏ ﺗﻮاﻟﯽ ‪ DNA‬اي‬
‫ﺧﺎص و ﯾﺎ ﯾﮏ ژن ﺧﺎص ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ)‪ .(24‬در اﯾﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از اﯾﻦ‬
‫ﺳﺎﺗﺮن ﺑﻼت‪ ،‬ﺗﻨﻮع اﻟﮕﻮﻫﺎي ﺑﺎﻧﺪي ‪ IS1004‬در اﯾﺰوﻟﻪ ﻫﺎي اﯾﺮاﻧﯽ ﺑﺪﺳﺖ‬
‫آﻣﺪه از ﻧﻬﺮﻫﺎي ﺷﻬﺮ ﺗﻬﺮان و ﺣﻮﻣﻪ‪ ،‬ﺷﻨﺎﺳﺎﯾﯽ ﺷﺪ‪ .‬در ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ اﻧﺠﺎم ﺷﺪه‬
‫در اﯾﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ آزﻣﻮن ‪ PCR‬ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﺷﻨﺎﺳﺎﯾﯽ ژن ‪ wbeT‬ﺑﺮ روي ﺗﻤﺎم‬
‫اﯾﺰوﻟﻪ ﻫﺎي وﯾﺒﺮﯾﻮ ﮐﻠﺮا ﻣﺤﯿﻄﯽ )‪ (non O1-non-O139‬ﺻﻮرت ﮔﺮﻓﺖ‬
‫ﮐﻪ ﻧﺒﻮد ژن ‪ wbeT‬در ﺗﻤﺎم ﺳﻮﯾﻪ ﻫﺎي ﻣﺤﯿﻄﯽ ﻣﺸﺎﻫﺪه ﮔﺮدﯾﺪ‪ .‬ﻧﺘﺎﯾﺞ‬
‫ﺑﺤﺚ‬

‫‪A‬‬
‫ﺗﻮﺳﻂ ‪ Bik‬و ﻫﻤﮑﺎران در ﺳﺎل ‪ ،1996‬ﻧﺘﺎﯾﺠﯽ ﻣﺸﺎﺑﻪ ﻣﺒﻨﯽ ﺑﺮ وﺟﻮد ﺗﻨﻮع‬
‫در اﻟﮕﻮﻫﺎي ﺑﺎﻧﺪي ‪ IS1004‬در اﯾﺰوﻟﻪ ﻫﺎي ﻏﯿﺮ ﺑﺎﻟﯿﻨﯽ ‪ ،‬ﺑﺪﺳﺖ آﻣﺪ)‪.(16‬‬
‫ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت ﮔﻮﻧﺎﮔﻮﻧﯽ در ارﺗﺒﺎط ﺑﺎ ﺑﺮرﺳﯽ اﻟﮕﻮﻫﺎي ﺑﺎﻧﺪي ‪ IS1004‬ﺑﺮ روي‬
‫ﺳﻮﯾﻪ ﻫﺎي ﺑﺎﻟﯿﻨﯽ اﻧﺠﺎم ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ ﮐﻪ در ﺗﻤﺎم اﯾﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت‪ ،‬اﻟﮕﻮﻫﺎي‬
‫ﺑﺎﻧﺪي ﻣﺸﺎﺑﻪ از ﻧﻈﺮ ﺗﻌﺪاد و وزن ﺑﺎﻧﺪ ﻫﺎ در ﻫﻤﻪ اﯾﺰوﻟﻪ ﻫﺎي ﺑﺎﻟﯿﻨﯽ ﻣﺸﺎﻫﺪه‬
‫ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺣﺎﺿﺮ ﭘﯿﺮاﻣﻮن ﺑﺮرﺳﯽ ژن ‪ wbeT‬در ﺳﻮﯾﻪ ﻫﺎي ﻣﺤﯿﻄﯽ ‪ ،‬ﺗﺎﯾﯿﺪ‬
‫ﮐﻨﻨﺪه ﻧﺘﺎﯾﺞ ﺣﺎﺻﻞ از ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ‪ Yamasaki‬و ﻫﻤﮑﺎران)‪ (14‬ﮐﻪ ﺑﺮ روي‬
‫ﺳﻮﯾﻪ ﻫﺎي ﺑﺎﻟﯿﻨﯽ و ﻣﺤﯿﻄﯽ ﺟﺪا ﺷﺪه از ﮐﺸﻮرﻫﺎي ﻫﻨﺪ‪ ،‬ﭼﯿﻦ‪ ،‬ﺗﺎﯾﻠﻨﺪ‪ ،‬ﻧﭙﺎل‬
‫و ﺑﻨﮕﻼدش اﻧﺠﺎم ﺷﺪ‪ ،‬ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬در ﻫﺮ دو ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻧﺒﻮد ژن ‪ wbeT‬در‬
‫اﯾﺰوﻟﻪ ﻫﺎي ﻣﺤﯿﻄﯽ ﻣﻮرد ﺑﺮرﺳﯽ ﺑﻪ اﺛﺒﺎت رﺳﯿﺪ‪ .‬ژن ‪ wbeT‬در ﺳﻮﯾﻪ ﻫﺎي‬
‫ﺷﺪه اﺳﺖ ﮐﻪ اﯾﻦ ﻧﺘﺎﯾﺞ ﺗﻔﺎوت آﺷﮑﺎري را ﺑﺎ ﻧﺘﺎﯾﺞ ﺑﺪﺳﺖ آﻣﺪه از اﻟﮕﻮﻫﺎي‬ ‫ﺑﺎﻟﯿﻨﯽ وﯾﺒﺮﯾﻮ ﮐﻠﺮا )‪ (O1‬ﻣﺴﺌﻮل ‪ serotype conversion‬ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ)‪(13‬‬
‫ﺑﺎﻧﺪي ‪ IS1004‬در اﯾﺰوﻟﻪ ﻫﺎي ﻣﺤﯿﻄﯽ ﻧﺸﺎن ﻣﯽ دﻫﺪ‪ .‬در ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﭘﯿﺸﯿﻦ‬ ‫ﮐﻪ وﺟﻮد اﯾﻦ ژن در اﯾﺰوﻟﻪ ﻫﺎي ﺑﺎﻟﯿﻨﯽ ﺟﺪا ﺷﺪه از ﺑﯿﻤﺎران در ﺑﺮرﺳﯽ ﻫﻢ‬
‫ﮐﻪ ﺑﺮ روي وﯾﺒﺮﺑﻮﮐﻠﺮا ﻫﺎي ﺑﺎﻟﯿﻨﯽ ﺟﺪا ﺷﺪه از ﺑﯿﻤﺎران ﻃﯽ اﭘﯿﺪﻣﯽ ﻫﺎي‬ ‫زﻣﺎن‪ ،‬در اﯾﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺣﺎﺿﺮ ﺑﻪ اﺛﺒﺎت رﺳﯿﺪ)‪. (23‬‬
‫ﻣﺨﺘﻠﻒ در ﻃﯽ ‪ 4‬ﺳﺎل ﻣﺘﻮاﻟﯽ در اﯾﺮان اﻧﺠﺎم ﺷﺪ ﻣﺸﺨﺺ ﮔﺮدﯾﺪ ﮐﻪ ﺗﻌﺪاد‬ ‫ﺳﻮﯾﻪ ﻫﺎي ﻣﺤﯿﻄﯽ ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﺗﻌﯿﯿﻦ اﻟﮕﻮي ﺑﺎﻧﺪي ‪ IS1004‬از ﻃﺮﯾﻖ‬
‫ﮐﭙﯽ ﻫﺎي ‪ IS1004‬در وﯾﺒﺮﯾﻮﮐﻠﺮا ﻫﺎي اﻟﺘﻮر‪) O1‬ﺗﻌﺪاد ‪ 10‬ﮐﭙﯽ( ﻣﺘﻔﺎوت‬ ‫ﺗﮑﻨﯿﮏ ﺳﺎﺗﺮن ﺑﻼت )‪ (Southern blot‬ﻣﻮرد ارزﯾﺎﺑﯽ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ و ‪6‬‬
‫از ﺳﻮﯾﻪ ي ﮐﻼﺳﯿﮏ ‪) 569B‬ﺗﻌﺪاد ‪ 5- 6‬ﮐﭙﯽ( ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬اﯾﻦ در ﺣﺎﻟﯽ‬ ‫اﻟﮕﻮي ﺑﺎﻧﺪي ﻣﺘﻔﺎوت )اﻟﮕﻮﻫﺎي اول و دوم ﺷﺎﻣﻞ ‪ 2‬ﺑﺎﻧﺪ ﺑﺎ ﻃﻮل ﻫﺎي ﺑﯿﺸﺘﺮ‬
‫اﺳﺖ ﮐﻪ اﻟﮕﻮي ژﻧﺘﯿﮑﯽ ‪ IS1004‬ﻣﯿﺎن ﺗﻤﺎم ﺳﻮﯾﻪ ﻫﺎي اﻟﺘﻮر‪ O1‬ﻣﻮرد‬ ‫از ‪ ،10 kb‬اﻟﮕﻮي ﺳﻮم ﺷﺎﻣﻞ ‪ 4‬ﺑﺎﻧﺪ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺑﺎ ﻃﻮل ﻫﺎي ‪، 1000- 1500‬‬
‫ﺑﺮرﺳﯽ ﮐﺎﻣﻼً ﻣﺸﺎﺑﻪ ﺑﻮده و ﻫﯿﭻ ﺗﻔﺎوﺗﯽ ﺑﺎ اﻟﮕﻮي ژﻧﺘﯿﮑﯽ ﺳﻮﯾﻪ اﺳﺘﺎﻧﺪارد‬ ‫‪ 3000 ، 2000‬و ‪ 6000‬ﺟﻔﺖ ﺑﺎز‪ ،‬اﻟﮕﻮي ﭼﻬﺎرم ﺷﺎﻣﻞ ﯾﮏ ﺑﺎﻧﺪ ﺑﺎ ﻃﻮل‬
‫وﺑﯿﺮﯾﻮﮐﻠﺮا ‪ O1 ATCC 40315‬ﻧﺪاﺷﺖ)‪.(23‬‬ ‫‪ 4500bp‬و اﻟﮕﻮي ﺷﺸﻢ ﺷﺎﻣﻞ ‪ 2‬ﺑﺎﻧﺪ ﺑﺎ ﻃﻮل ﻫﺎي ‪ 1000- 1500‬و ‪2000‬‬
‫ﺟﻔﺖ ﺑﺎز( در اﯾﺰوﻟﻪ ﻫﺎي ﻣﻮرد ﺑﺮرﺳﯽ ﺷﻨﺎﺳﺎﯾﯽ ﺷﺪ‪.‬‬
‫‪www.SID.ir‬‬
 60 ‫ ﺷﻤﺎره‬، ‫ ﺳﺎل ﻫﺠﺪﻫﻢ‬، ‫ﻓﺼﻠﻨﺎﻣﻪ ﺑﯿﻤﺎري ﻫﺎي ﻋﻔﻮﻧﯽ و ﮔﺮﻣﺴﯿﺮي‬
5__________________________________ _______________________________________________ ‫ﺑﯿﺘﺎ ﺑﺨﺸﯽ و ﻫﻢ ﮐﺎران‬

‫ ﻣﺸﺨﺺ‬1996 ‫ و ﻫﻤﮑﺎران در ﺳﺎل‬Bike ‫در ﺗﺤﻘﯿﻖ اﻧﺠﺎم ﺷﺪه ﺗﻮﺳﻂ‬

‫ﻧﺘﯿﺠﻪ ﮔﯿﺮي‬
IS1004 ‫ﻧﺘﺎﯾﺞ ﺣﺎﺻﻞ از ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺣﺎﺿﺮ ﺗﻔﺎوت اﻟﮕﻮي ﺑﺎﻧﺪي ﻓﺮاواﻧﯽ در‬
‫ در ﺗﮑﻨﯿﮏ‬non-O1, non-O139 ‫اﯾﺰوﻟﻪ ﻫﺎي ﻣﺤﯿﻄﯽ وﯾﺒﺮﯾﻮ ﮐﻠﺮا‬
‫ ﻧﺸﺎن داد ﮐﻪ اﯾﻦ ﻧﺘﯿﺠﻪ ﻣﻮﯾﺪ ﻋﺪم ﻗﺮاﺑﺖ ژﻧﺘﯿﮑﯽ ﻣﯿﺎن ﺳﻮﯾﻪ‬،‫ﺳﺎﺗﺮن ﺑﻼت‬
‫ﻫﺎي ﻣﺤﯿﻄﯽ ﺟﺪا ﺷﺪه از آب ﻫﺎي ﺳﻄﺤﯽ در اﯾﺮان ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ و ﺑﯿﺎن ﮔﺮ‬
‫ ﭼﻨﯿﻦ ﺗﻨﻮع‬.‫ﺗﻨﻮع ژﻧﺘﯿﮑﯽ ﺑﺎﻻي ﺳﻮﯾﻪ ﻫﺎي ﻣﺤﯿﻄﯽ وﯾﺒﺮﯾﻮ ﮐﻠﺮا ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ‬
‫ ﮐﻪ ﻧﺴﺨﻪ ﻫﺎﯾﯽ از آن ﻧﯿﺰ در ﮐﻼﺳﺘﺮﻫﺎي ژﻧﯽ‬IS1004 ‫ﺑﺎﻻﯾﯽ در ﭘﺮوﻓﺎﯾﻞ‬
‫ ﻗﺮار دارﻧﺪ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪ ﺑﯿﺎﻧﮕﺮ ﺗﻨﻮع ﺑﺎﻻي ژﻧﺘﯿﮑﯽ در‬O ‫ﺑﯿﻮﺳﻨﺘﺰ آﻧﺘﯽ ژن‬
‫ در ﻣﯿﺎن ﺳﻮﯾﻪ ﻫﺎي ﻣﺤﯿﻄﯽ وﯾﺒﺮﯾﻮ ﮐﻠﺮا‬O ‫ژﻧﻬﺎي ﺳﻨﺘﺰ ﮐﻨﻨﺪه آﻧﺘﯽ ژن‬
.‫ﺑﺎﺷﺪ‬
‫ اﻟﮕﻮي‬31 ‫ ﺳﻮﯾﻪ ﻣﻮرد ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ‬43 ‫ﺳﻮﯾﻪ ﻫﺎ ﺑﻪ ﮔﻮﻧﻪ اي ﺑﻮد ﮐﻪ در ﺑﯿﻦ‬
‫ ﺑﺴﯿﺎر‬O1 ‫ در ﻣﯿﺎن ﺳﻮﯾﻪ ﻫﺎي وﯾﺒﺮﯾﻮﮐﻠﺮا‬IS1004 ‫ اﻟﮕﻮي ژﻧﺘﯿﮑﯽ‬،‫ﮔﺮدﯾﺪ‬
‫ در ﺗﻤﺎم ﺳﻮﯾﻪ ﻫﺎي ﻣﻮرد‬HpaII ‫ﻣﺸﺎﺑﻪ و ﻗﻄﻌﺎت ﺣﺎﺻﻞ از ﺑﺮش ﺑﺎ آﻧﺰﯾﻢ‬
2500 ‫ و‬2200 ،1500 ‫ ﺑﺎﻧﺪ ﺑﺎ اﻧﺪازه ﻫﺎي‬3 ‫ﺑﺮرﺳﯽ ﺗﻘﺮﯾﺒﺎً ﻣﺸﺎﺑﻪ و ﺷﺎﻣﻞ‬
‫ در ﻣﯿﺎن ﺑﯿﻮﺗﯿﭗ ﻫﺎي اﻟﺘﻮر و‬IS1004 ‫ اﻟﮕﻮي ژﻧﺘﯿﮑﯽ‬.‫ﺟﻔﺖ ﺑﺎز ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ‬
‫ داراي‬IS1004 ‫ﮐﻼﺳﯿﮏ ﺑﺴﯿﺎر ﻣﺸﺎﺑﻪ و ﺗﻨﻬﺎ در ﺗﻌﺪاد ﮐﭙﯽ ﻫﺎي ﻣﻮﺟﻮد از‬
‫ﺗﻔﺎوت ﺑﻮدﻧﺪ ﮐﻪ ﺗﻌﺪاد اﯾﻦ ﮐﭙﯽ ﻫﺎ در ﺑﯿﻮﺗﯿﭗ ﻫﺎي ﮐﻼﺳﯿﮏ ﺑﯿﺸﺘﺮ از‬
‫ در ﻣﻘﺎﺑﻞ اﯾﻦ ﻗﺮاﺑﺖ ژﻧﺘﯿﮑﯽ ﺑﯿﻦ ﺳﻮﯾﻪ‬.‫ﺑﯿﻮﺗﯿﭗ ﻫﺎي اﻟﺘﻮر ﮔﺰارش ﺷﺪﻧﺪ‬
(O139 ‫ و ﻏﯿﺮ‬O1 ‫ﻫﺎي ﭘﺎﺗﻮژﻧﺘﯿﮏ در ﺑﯿﻦ ﺳﻮﯾﻪ ﻫﺎي ﻣﺤﯿﻄﯽ ) ﻏﯿﺮ‬
‫ ﻧﺸﺎن دادﻧﺪ ﮐﻪ‬IS1004 ‫ﺑﺮرﺳﯽ ﺷﺪه ﭘﻠﯽ ﻣﻮرﻓﯿﺴﻢ ﻓﺮاواﻧﯽ در اﻟﮕﻮي‬
‫ ﺗﻨﻮع اﯾﻦ‬.‫ﺷﺒﺎﻫﺖ و ارﺗﺒﺎﻃﯽ ﺑﻪ اﻟﮕﻮي ﺳﻮﯾﻪ ﻫﺎي اﻟﺘﻮر و ﮐﻼﺳﯿﮏ ﻧﺪاﺷﺘﻨﺪ‬
.(16)‫ ﻣﺸﺎﻫﺪه ﺷﺪ‬IS1004 ‫ﻣﺘﻔﺎوت ﺑﺮاي‬

REFERENCES

I D
1.

2.

f S
World Health Organization. Cholera vaccines. Wkly Epidemiol Rec. 2001 Apr; 76(16):117-24.

Li M, Shimada T, Morris JG, Sulakvelidze A, Sozhamannan Sh. Evidence for the emergence of non-O1

o
and non-139 Vibrio cholera strains with pathogenic potential by exchange of O-antigen biosynthesis
regions. Infect Immun. 2002 May;70(5):2441-53.

e
3. Dalsgaard A, Albert MJ, Taylor DN, Shimada T, Meza R, Serichantalergs O, et al. Characterization of
Vibrio cholerae non-O1 serogroups obtained from an outbreak of diarrhea in Lima, Peru. J Clin

v
Microbiol. 1995 Oct; 33(10):2715–22.

4.

i
Dalsgaard A, Forslund A, Bodhidatta L, Serichantalergs O, Pitarangsi C, Pang L, et al. A high
proportion of Vibrio cholerae strains isolated from children with diarrhoea in Bangkok, Thailand are

h
multiple antibiotic resistant and belong to heterogenous non-O1, non-O139 O-serotypes. Epidemiol
Infect. 1999 Apr; 122(2):217–26.

5.

r c
Kamble TK, More SR, Chavan SS, Kulkarni ND, Lodha NS, Kamble AS. Clinical profile of non-O1
strain-O139 of Vibrio cholerae in the region of Ambajogai, Maharashtra. J Assoc Physicians India. 2000
May; 48(5):505–6.

6.

7.
A
Morris JG. Non-O group 1 Vibrio cholerae strains not associated with epidemic disease, p. 103–15. In
Wachsmuth IK, Blake PA, Olsvik O. Vibrio cholerae and cholera: molecular to global perspectives.
ASM Press, Washington, DC. 1994

Mukhopadhyay AK, Saha PK, Garg S, Bhattacharya SK, Shimada T, Takeda T, et al. Distribution and
virulence of Vibrio cholerae belonging to serogroups other than O1 and O139: a nationwide survey.
Epidemiol Infect. 1995 Feb;114(1):65–70

8. Ramamurthy T, Bag PK, Pal A, Bhattacharya SK, Bhattacharya MK, Shimada T, et al. Virulence
patterns of Vibrio cholerae non-O1 strains isolated from hospitalized patients with acute diarrhoea in
Calcutta, India. J Med Microbiol. 1993 Oct; 39(4):310–17.

9. Aldova E, Laznickova K, Stephankova E, Lietava J. Isolation of nonagglutinable vibrios from an

enteritis outbreak in Czechoslovakia. J Infect Dis. 1968 Feb;118(1):25-31.

10. Janda JM, Powers CR, Bryant G, Abbott SL. Current perspectives on the epidemiology and
pathogenesis of clinically significant Vibrio spp. Clin Microbiol Rev. 1988 Jul;1(3): 245–67.
www.SID.ir
 60 ‫ ﺷﻤﺎره‬، ‫ ﺳﺎل ﻫﺠﺪﻫﻢ‬، ‫ﻓﺼﻠﻨﺎﻣﻪ ﺑﯿﻤﺎري ﻫﺎي ﻋﻔﻮﻧﯽ و ﮔﺮﻣﺴﯿﺮي‬
6______________________________________________________________________ ‫ در وﯾﺒﺮﯾﻮ ﮐﻠﺮا‬IS1004 ‫ﭘﺮوﻓﺎﯾﻞ ژﻧﺘﯿﮑﯽ‬

11. Taneja N, Biswal M, Tarai B, Sharma M. Emergence of Vibrio cholera O1 biotype El Tor serotype
Inaba in north India. Jpn J Infect Dis. 2005 Aug;58(4):238-40.

12. Heidelberg JF, Eisen JA, Nelson WC, Clayton RA, Gwinn ML, Dodson RJ, et al. DNA sequence of
both chromosomes of the Cholera pathogen Vibrio cholerae. Nature. 2000 Aug;406(6795):477-83.

13. Stroeher UH, Karageorgos LE, Morona R, Manning PA. Serotype conversion in Vibrio cholerae O1.
Proc Natl Acad Sci USA. 1992 Apr;89(7):2566-70.

14. Yamasaki S, Garg S, Nair GB, Takeda Y. Distribution of Vibrio cholerae O1 antigen biosynthesis genes
among O139 and other non –O1 serogroups of Vibrio cholerae FEMS Microbiol Lett. 1999
Oct;179(1):115-21.

15. Chatterjee S, Mandal AK, Begum NA, Roychoudhury S, Das, J. Ordered cloned DNA map of the
genome of Vibrio cholerae 569B and localization of genetic markers. J Bacteriol. 1998 Feb;180(4):901-

D
8.

S I
16. Bik EM, Gouw RD, Mooi FR. DNA fingerprinting of Vibrio cholerae strains with a novel insertion
sequence element: a tool to identify epidemic strains. J Clin Microbiol. 1996 Jun; 34(6):1453-61.

17. Mukhopadhyay AK, Chakraborty S, Takeda Y, Nair GB, Berg DE. Characterization of VPI
pathogenicity island and CTXphi prophage in environmental strains of Vibrio cholerae J Bacteriol.
2001 Aug;183(16):4737–46.

o f
18. Faruque SM, Kamruzzaman M, Meraz IM, Chowdhury N, Nair GB, Sack RB, et al. Pathogenic
potential of environmental Vibrio cholerae strains carrying genetic variants of the toxin-coregulated
pilus pathogenicity island. Infect Immun. 2003 Feb;71(2):1020–5.

v e
19. Faruque SM, Chowdhury N, Kamruzzaman M, Dziejman M, Rahman MH, Sack DA, et al. Genetic
diversity and virulence potential of environmental Vibrio cholerae population in acholera-endemic area.

h i
Proc Natl Acad Sci USA. 2004 Feb;101(7):2123-8.

20. Radu S, Ho YK, Lihan S. Molecular characterization of Vibrio cholerae O1 and non-O1 from human
and environmental sources in Malaysia. Epidemiol Infect. 1999 Oct;123(2):225–32.

r c
21. Choopun N, Louis V, Hug A, Colwell RR. Simple procedures for rapid identification of Vibrio
cholerae from the aquatic environment. Appl Environ Microbiol. 2002 Feb;68(2): 995-8.

A
22. Chun J, Huq A. Analysis of 16s-23s rRNA intergenic spaces region of Vibrio cholerae and Vibrio
mimicus. Appl Environ Microbiol. 1999 May;65(5):2202-8.

23. Sharifnia A, Bakhshi B, Pourshafie MR. wbeT sequence typing and IS1004 profiling of Vibrio cholerae
isolates. Lett Appl Microbiol. 2012 Apr;54(4):267-71.

24. Southern EM. Detection of specific sequences among fragments separated by gel electrophoresis. J Mol
Biol. 1975 Nov;98(3):503-17.

www.SID.ir