GENTLEMAN Series 13: Levitico...

GENTLEMAN Series 13: Levitico De Mesa [GENTLEMAN Series 13: Levitico...]

All right reserved. No part of this book may be reproduced, stored in a

retrieval system or transmitted in any form by any means electronics,
mechanical,photo-copying, recording or otherwise, except being extracts for the
purpose of reviews without written permission of the author.

©GSLeviticoDeMesa2017
All Right Reserved
Dehittaileen

GENTLEMAN series 13: Levitico De Mesa

Jenica has been foolishly gaga over her ex-boyfriend ----Levi. Ang lalaking
ipinangakong susungkitin ang mga bituin para lang sa kanya. Sa nakalipas na
maraming taon, matapos ang kanilang paghihiwalay. Hindi na niya ipinagdasal na
makakatagpo siya ng isa pang Levi. Levi-bilugin ang ulo niya. Levi-ng limang beses
siyang paiiyakin at levi-bihagin ang puso niya bago itapon.

But when she accidentally sent a message to him--na hindi niya alam ay nageexist pa
pala ang number nito. Nagulo na muli ang tahimik niyang mundo. Dahil tila nagkaroon
na naman ng hangin sa ulo nito at inaakusahan siyang patay na patay pa rin sa
kanya!

Good thing that her niece was living with her. Because the gorgeous and hot Pre-
School Supervisor unfortunately her Ex-boyfriend assumed that her niece was her
daughter!

------

This plot almost crashed my head! Hahaha. Bago ko isinulat si Cain. Nauna na itong
napatambak sa files ko. Palagi akong tumatawa thinking about the situation over my
hero and heroine. Actually, may movie kasi akong napanuod noon (I Don't remember
the title. Because i was too young when i started watching it) Sassy and makulit si
girl then, inakala niya na nakaget over na siya doon sa ultimate crush niya. Until
nalaman niya na teacher pala ng pamangkin niya ang crush niya noong college. So her
misyon is make him fall in love with her.

Kaya naisip ko. Bakit di kaya baliktarin ko ang sitwasyon nila. Medyo Nakkaaw kasi
yung si girl doon. Habol siya ng habol. So i end up, making this makulit love story
na si Boy naman ang hahabol kay girl. Hehehe.
This is Levi, Taddeos prodigal friend and Raphael partner in crime fated love
story.

P. S
Hindi po ako nag plagiarized ha!

Prologue [GENTLEMAN Series 13: Levitico...]

Please. Let's talk.. Babe please talk to me.

Sent.

A few minutes. Her phone beep again. Kumunot ang noo niya after she read the reply
from the message she was sent earlier.

I knew it. You still have feelings for me. It's okay baby, I'm willing to listen.

Her eyes widen in shock and surprise. She was sending message to Ariane. Her best
friend. But Ariane was been neglecting her pagkatapos niyang baliin ang pangako
niya dito. Pero nagtataka siya sa inireply nito sa kanya.

She scroll down the screen and look for the sender details. Saka lang niya
narealize that she was sending the message to the wrong person. Definitely wrong!

Fuck! Shit! Shit!

Muntik na niyang maibato ang cellphone. Kaya pala ganoon ang sagot ni Ariane sa
kanya. Tinignan niya ang papel na pinagkopyahan niya ng bagong number ng kaibigan
niya at ikinumpara sa number na nag reply sa kanya. Two last digits lang ang
pinagkaiba. Kaya pala nagkamali siya.

Wrong send to wrong person.

Instead of deleting his reply. Wala sa sariling nagreply din siya.

Asshole!

Wala pang dalawang minuto matapos niyang magreply ay tumunog ang incoming ring
alert niya. Napatingin siya sa number. Mabilis niyang dinecline ang number at
pinatay ang cellphone.

Nasisiguro niyang dadapuan na naman ng polluted air ang ulo ng lalakibg iyon! Kung
bakit naman kasi ang gaga niya. Magsesend lang, nagkamali pa!
To be continued...

-----

Wala po akong official title ng mga on-going. Kung ano ang isulat ko. Yun ang may
UD.

Pero sa mga limited titles lang po muna yan. Yung ibang pending wag niyo muna pong
hanapin. Kung san kwento ako sipagin doon ako tatambay.

Happy reading.
Ai:)

Chapter One [GENTLEMAN Series 13: Levitico...]

"Where did you get those Chocolates?"

Jenica Niece rolled her eyes and set them back to the table wherein the Chocolates
are. "Someone put it in my table." Sabi ng bata. Nica is only four years old.

Napabuga siya ng hangin. "Hindi porke't nakalagay sa table mo ay sayo na. Paano
kung hinahanap na pala yan ng totoong may ari?"

The kid just stared at her. "What's wrong if i take home those sweets? My name was
written in the squared paper." Saka lang dumako ang mga mata niya sa nakaipit na
pink scented card. Jenica.

She groaned. Gusto niyang sakalin ang kapatid niya sa pagsunod ng pangalan ni Nica
sa kanya. Jenica Mae ang buo niyang pangalan at Jenica Marie naman si Nica. So Nica
assumed that the chocolates are for her.

Tila may bumbilya naman na biglang umilaw sa bumbunan niya. Nagkakahinala na siya
kung sino ang nagpapadala ng mga ganyan sa kanya. Her house is few blocks away from
her cousin Taddeos. Noong isang araw lang ay nakita niya doon si Levitico. At
kailan lang din ay may ipinadala sa kanya ang pinsan niya. Alam niya kung sino ang
nagpadala noon kaya bumalik siya sa bahay ng pinsan niya para ibalik ang mga
tsokolate at bulaklak.
"Hindi natin ito kailangan." Aniya sabay samsam sa mga tsokolate. Pinigilan siya ni
Nica.

"But it's mine!" Sabi ni Nica.

"Hindi ito sayo. You are not the only jenica in this world. Hindi porke't nabasa mo
ang pangalan mo ay ikaw na. Understand?" Sumasakit na ang ulo niya sa pamangkin
niya.

Nang mag asawa ang kapatid niya at magka anak ito. Pinili nitong sumama sa asawa
nito at sa ibang bansa na manirahan. Pero dahil maselan ang pagbubuntis ng ate niya
sa pangalawa nitong anak. Pinakiusapan siya na kung pwede ay bantayan muna niya si
Nica. Since, palagi namang hiling ng bata na sa kanya tumira. Pumayag siya dahil
mag isa lang naman siyang nakatira sa dati nilang bahay. Ang mga magulang naman
kasi nila ay mas piniling sa farm manirahan.

At dahil probinsya iyon. Ayaw ni Nica doon. She is a city kid. Spoiled and rotten
brat!

The brat crosses her arms. "That's mine!"

"No!" Matigas niyang sabi. Ibinalik niya ang mga iyon sa kahon at patuloy na
sinamsam. "Mayroon kapang chocolates sa fridge."

Umirap lang ang bata sa kanya. Bumugtong hininga siya. Kung hindi lang niya marahil
mahal ang batang ito at hindi niya ito pamangkin. Baka dinukot na niya ang eyeballs
nito at inihulog sa fish bowl niya na nasa garden. "Alright. We were going to the
grocery store later and we will buy all of your favorite chocolates. How's that?"

Suddenly her eyes glisten in joy. "Really?" Sounds unconvinced.

Tumango siya. "Only in one condition."

Nakangiting tumango si Nica. Ngumiti siya at lumuhod sa haralan nito. "Starting

today, you will not going to accept any stuff even if has a name and it written in
bold letters. Everything na manggagaling sa ibang tao. Okay? Are we clear?"

Nakakunot na tinitigan siya ng bata. Maya maya'y ngumiti na. Tila naabsorb na ang
isip nito ang sinabi niya. "When will we going to the supermarket?" She said.

"Go upstair and change. Lilinisin ko lang ang mga ito and we're good to go."
Mabilis na tumakbo si Nica paakyat sa silid nila. "Make it fast Nica!"

Pasigaw na sumagot si Nica. "Yes Mommy!"

Nica used to call her Mommy Auntie. Pero mukhang napagod na yata ang bata na
sabihin ang Auntie kaya mommy nalang. Okay lang naman sa kanya. Masaya naman siya
kapag kasama niya sj Nica. Feeling niya nag aalalaga siya ng sarili niyang anak.

Kaya akala din talaga ng mga kapitbahay niya ay anak niya si Nica. Sa office nga,
kapag sinasama niya si nica lalo na kapag wala itong pasok. Akala ng mga empleyado
niya ay anak niya si Nica. Ang hindi alam ng mga ito ay pamangkin lang niya.

Pagkatapos itapon ang mga tsokolate ay kinuha niya ang hand bag niya. Hindi pa niya
nadudukot sa loob ng bag ang cellphone ng tumunog iyon. Message alert.

And when she opened the inbox.

Did you like the chocolates?

Umusok na naman ang bumbunan niya sa inis. Tama talaga ang hinala niya. She found
herself typing the four letters word and click send.

Jerk.

To be continued...

Chapter Two [GENTLEMAN Series 13: Levitico...]

Fuck!

Napahilamos siya ng mukha. Katatawag lang nang security sa ground floor at sinabing
iniwan nang messenger ang bulaklak na ipinadadala niya kay Jenica. Ilang beses nang
bumalik ang lahat ng ipinadadala niya dito.

"Having a hard time to getting back her heart?" Tumingin siya sa pintuan. Nakatayo
doon si Taddeos. Bitbit ang isang kahon ng mga tsokolate. "Here! Bukod ito sa mga
binalik ni Jen noong isang araw. Nakita ko ito sa basurahan nila. Baka kasi
nanghihinayang ka kaya dinala ko dito."

"The fuck? Hindi halatang gusto mo talaga akong inisin." Sabi niya na may kasamang
pang uuyam.

"Can't blame my cousin 'bro. You have a reputation way back our days. Masisisi mo
ba siya kung hindi ka na niya paniwalaan ngayon?" Taddeos was Jenica first cousin.
Sa mother side.

"I don't care." Tumayo siya at nagsalin ng alak. "Gagawin ko ang lahat mapabago ko
lang ang isip niya."

"And how would you do that? By telling her another lies?" Natahimik siya. He felt
somehow---guilty.

"I d-didn't lied to her." It almost whisper.

"You did!" Matigas na sabi ni Taddeos. Minsan, nahihirapan na rin siya sa mga
tanong ng isip niya. Kung dapat ba niyang ikatuwa na hindi siya sinasapak ni
Taddeos ngayon o kahit noong maghiwalay sila ni Jenica. Mas gusto niya tuloy isipin
ang ginawa ni Lucas kay David matapos nitong malaman na pinopormahan na ng huli ang
kapatid niya.

Pero iba si Taddeos. Hindi niya kasi malaman kung galit ba ito sa kanya dahil samga
nangyari noon o kakampi niya ito. "You know what? Gustong gusto kitang sapakin eh!
Pero nananaig parin sakin ang pagiging magkaibigan natin. I still giving you a
chance para itama ang mga mali mo. But I'm sorry, pero mukhang hinding hindi mo na
talaga makukumbinsi pa si Jenica na bumalik sayo."

Tila may punyal sa dibdib niya. "I'll do everything. Anything para mabawi ko lang
ulit siya." He said. Full of determination in his voice.

Taddeos muffled. "Good luck to you, friend. Just make sure that your everything and
anything wouldn't be the reason para umiyak siya ulit. Dahil kapag nagkataon. I'll
do everything and anything to send you to hell." This is the first time that he
used that kind of tone to him. Tila binabantaan siya.

Kilala niya si Taddeos. He's very close to Jenica. Little sister nito si jenica
kaya hindi niya ito masisisi kung magiging ganito ang reaksyon nito sa kanya.
"Hindi mo ako kailangang takutin. I know what am i doing. Hindi ako gagawa ng isnag
bagay na ikakaiyak niyang muli."

"Good. Dahil hindi talaga ako mangingiming basagin ang mukha mo sa oras na may
gawin ka." Seryoso paring sabi ni Taddeos sa kanya. "Lucky you dahil hindi ako
kagaya ni Lucas. I always choose to put myself in your shoes. At kung hindi ko lang
talaga alam na minahal ka talaga ni Jen, baka pinugutan na kita." Kahit papaano ay
alam niyang nagsasabi lang si Taddeos ng totoo sa kanya. He's very protective.
Alright. At naiintindihan niya 'yon. Pero nangako naman siya na hindi na siya
gagawa ng isang bagay na ikakasakit ng pinsan nito.

"I'm giving you my word." Itinaas pa niya ang kanang kamay. Pantay sa balikat niya
and solemnly swear na hindi na niya paiiyakin ang pinsan nito.
"And mark my words too."

To be continued...

Chapter Three [GENTLEMAN Series 13: Levitico...]

Nica held her the two box of lindor and put it in the cart. Ariane was in
her side. Crossing her arms above her chest at saka nakatitig lang sa kanya.

"What?" She snapped.

Nagkibit balikat ito. "Nothing. You just enjoying your time being a babysitter to
your niece." Nica was busy putting the chocolate she picked.

"Nica is a nice kid. At saka ibinilin siya sakin ni Ate." Aniya. Nagkita sila
kanina sa Krispy Kreme doughnuts na nasa labas ng mall. And after the snack
inimbita na niya itong samahan sila.

"Whatever!" While rolling her eyes. "Sumama ako sayo because i was expecting that
we might have some massage or parlor. Pero hindi naman ako nainform na gagawin mo
lang pala akong julalay sa pamamalengke niyo." Gusto niyang matawa sa pinagsasabi
ni Ariane.

Ariane is a Sosy girl with a lot of sosy problems. "Kahit magreklamo ka d'yan.
Naka-oo ka na sakin." She look at Nica. "Hey little girl! Enough. Tama na ito.
Marami na itong mga chocolates mo."

Ngumuso ang bata. "But you said. Pick everything i want."

"Yes. But it doesn't mean na pwede mo nang kunin lahat ng madaanan natin. Sobrang
dami na nito." Saway niya sa bata. Tumango nalng ito and they continue to shopped
all the necessary household stuffs that they need.

Nakasunod lang sa paglalakad si Ariane sa kanila. Pumila na sila sa cashier. "Maybe

i should get outside na. Sobrang ngalay na ako paglalakad." Ariane look at Nica.
"C'mon brat. Kakain tayo."

When she say kakain. Duda na siya kung ano ang kakainin nila. Nagpaalam ang dalawa
na lalabas na daw at sa labas na rin siya hihintayin.

After she paid the bill. Itinulak niya ang cart palabas ng grocery store at saka
nagtungo sa parking lot. She put all the grocery bags inside the back compartment
of her car at tinanaw sa paligid ang dalawa. Pero hindi niya nakita ang mga ito.
She dialed Ariane Phone number but it's unattended.

"Nasaan na ba ang dalawang 'yon?" She said while texting Ariane. Pero walang reply.
Naiinip na siya. She texted her again and she dialed ariane's number when finally
she answered it. "Where the freaking hell you two?" Agad na tanong niya.

She heard nica spooky voice. "Mommy will get mad at me." Naririnig niya ang pag
iyak ni nica.

"Ariane anong nangyari? Why she crying?" She was panicking.

Ariane released a deep breath. "Relax, she had a scratch on her left knee. Takbo
kasi ng takbo hayun nadapa."

Napahawak siya sa noo. "Nasaan kayo? Pupuntahan ko nalang kayo d'yan." Napakaclumsy
pa naman ng pamangkin niya. And everytime she nagged her, nagsusumbong sa ate niya.
Akala naman ng ate niya ay palagi niyang pinapagalitan ang bata.

Sinabi ni Ariane na nasa likod ng mall ang mga ito. Sumakay siya ng sasakyan at
umikot sa parking lot. Nasa tabi ng street vendor ang dalawa. Mabilis siyang
tumakbo papalapit kay Nica. "What happened?"

Itinaas niya ang skirt nito at binisita ang tuhod. Gusto niyang mapasabunot sa
buhok. "Nica, ang liit liit ng gasgas mo umiiyak ka na agad."

Nakataas ang kilay na tumingin si Ariane sa kanya. Lumakas pa lalo ang pagiyak ni
Nica. "I'm not crying because of my scratched knee. It was Tita ariane!" Sabay turo
nito kay ariane.

Nakangusong humarap ang kaibigan niya. "Hoy anong ako? Inilibre na nga kita ng
siomai at fishballs ako pa rin ang sinisisi mo."

Itinuro ito ni Nica. She's pointing her finger while desperately crying. Saan nga
ba nagmana ng pagiging artista ang pamanglin niya?

Edi sayo. Her mind said. You're a great actress way back in highschool. Kapag hindi
ka pinayagan ng parents mo na sumama sa mga out of town school activities, you were
going to cry and act as if you will going lose the half of your grades in academic.

"You said I'm no longer pretty! You said chararat ang nose ko! You said I'm not
tall and I Don look like amber in sofia the first." Tumingin siya kay Ariane.

"So immature..." Pasaring niya dito. Kahit kailan hobby na nitong paiyakin si nica.
"Let's go, umuwi na tayo."
"Hey, i did not----." She grinning and obviously she bully nica again.

"Ang galing galing mong magpaiyak ng mga bata. Kapag ikaw nagkaanak, malalaman mo
rin 'yan." She seriously said

Araine hopped in the car. "Sus, nagsalita ang immaculate mother.."

To be continued...

----------

Kapag natapos ko po ang mga standalone ko. Wal na pong ganoon. Sa series po ako
magpofocus.

GENTLEMAN Series
HERMOSA Señoritas
Heartbeat present

Yung mga apo ng mga nasa GS ay sa heartbeat ko po ilalagay.. Hehehe..

Chapter Four [GENTLEMAN Series 13: Levitico...]

"Miss Elayne, babawi po ako."

Humahabol na sumunod si Jenica sa Editor-in-chief nila. She's been working here at

SUCCESS media less than a year. And she's working for her promotion kaya gusto
niyang galingan.

Huminto ang sopistikada at may katarayan na si Elayne Johnson. "In what position
are you, again?" She lifted up her brow.

She bit her lower lip. At mahinang sumagot. "S-Staff Writer ma'am ---."

"Researcher and staff writer... So nasaan na ang pinapatrabaho ko sayo? When will
you going to submit it? After the end of our new issue?" Napapikit ang isa niyang
mata ng sumigaw ito. Napapatingin siya sa paligid. Ang hirap naman kasi ng gusto
nitong ipagawa sa kanya. SUCCESS Magazine is published monthly by SUCCESS Media. At
suntok sa buwan ang gusto nitong ipatrabaho sa kanya. Dati siyang executive
admistrative assistant hanggang sa napromote siya bilang researchers and staff
writer. And now, She was promised to promoting in Columns Editor kung sa loob ng
six months probationary period niya ay makikitaan siya ng improvement sa stage
niya. Ang Contributing Editor nila ang nagnominate sa kanya para sa pwestong iyon.
Malapit na kasi ang effectivity ng resignation letter ni Ms. Erin Tepp ang Columns
Editor nila. At dahil mababakante na iyon. Kailangan ng hahalili sa kanya.

"M-Miss Elayne---pwede naman po sigurong ibang p-personalities ang kunan ko ng

interview di po ba?" Hindi talaga niya kaya ang trabahong gusto nitong ibigay sa
kanya.

"So namimili ka na ng gagawin ngayon." Tumaas pa lalo ang kilay nito.

Napayakap siya sa laptop niya dahil doon. "H-Hindi naman po sa ganoon.. Kasi..
Kasi.. "

"Kasi ano? Gusto mo ba talaga ang trabaho mo o ngayon palang magresign kana?" She
irritatingly looked at her. "Lucky you that Darren recommended you. Dahil kung ako
lang matagal na kitang sinesante." Si Darren Lenox ay brother-in-law ng ate niya.
Ito rin ang publisher nila. Kaibigan ni Darren ang mismong CEO ng SUCCESS Media.
"seven days, Jenica or else ako mismo ang pipirma sa force resignation mo. I want a
report ASAP!"

Nanlalambot na sinundan niya ito ng tingin. Ito ang trabahong gusto niya. Dito siya
masaya pero yung assignment na binibigay nito sa kanya ay hindi siya masaya.

Sinabayan siya sa paglalakad ni kim ang Contributing designer nila sa Creative.

"Sabi ko naman kasi sayo, kayanin mo. Kapag pumalpak ka d'yan.. Lalagpak ka rin kay
Miss Elayne." Sabay silang naglakad nito patungo sa elevator. Iisang floor lang
sila pareho. Nahati kasi sa dalawa ang editorial. Ang opisina ng Editor, Managing
Editor at Columns Editor kasama ang EIC nila na si miss Elayne ay nasa twentieth
floor. Ang associate editors hanggang sa copy editor ay napasama sa floor ng
Creative.

Sumandal siya sa elevator wall. "Nakakainis kasi eh.. Bakit kasi 'yon pa ang
inuutos niya sakin eh wala namang kainteresante sa kwento ng taong 'yon." Himutok
pa niya.

Nacucurious na tumingin si kim sa kanya. "Sino ba ang project mo ngayon? E diba

sisiw lang sayo ang mga big time personalities sa media ngayon.. Paanong
nahihirapan ka dito?"

Naalala niya tuloy bigla noong ipatawag siya ni miss Elayne.

"Ma'am pinapatawag niyo daw po ako." She said.

Hindi man lang siya nito sinabihan na umupo. " I want you to do this Job and submit
it to me. Polished and no scratches." May inilapag itong lumang magazines sa
harapan niya. Obviously hindi sila ang nagpublished niyon dahil ibang pangalan ang
nakalagay. "That Man trends more than thirty times sa business columns and
lifestyle columns. I want you to do some shortcuts story na siya mismo ang
nagkwento sayo.But i want it detailed and well-informed. Ikaw ang gagawa niyan
dahil ikaw ang napili ko. Kung babasahin mo ang unang pagfeatured niya sa magazines
na 'yan ang iba d'yan pineke nalang ng publisher. Gusto ko tayo ang exclusive na
makapagbigay ng trends tungkol sa true-to-life story niya."

Tumango tango siya. Isinulat niya sa maliit na journal na dala niya ang lahat ng
sinasabi nito. "Sino po ba ang new project natin ma'am."

Sumandal ito bago sumagot. "Mr. Levitico De Mesa."

"Oh my God! Really?" Nanlalaking mga mata ni kim matapos niyang magkwento. "Alam mo
bang tumatambay ako sa bar na palagi niyang pinupuntahan. I'm just hoping na
makikita ko siya ulit doon pero hindi eh.. Mailap talaga si mr. De Mesa... No
wonder napeke ng ibang publishers ang interview niya."

Tinikom nalang niya ang bibig. Wala na siyang pagpipilian kung di ang gawin ang
trabahong ipinagagawa sa kanya. After all, dito nakasalalay ang promotion niya.

Tinapos na niya ang huling assignment niya bago ang binigay ni Miss Elayne sa
kanya. Bandang alas cinco ng bumaba siya ng building. Nasa casa ang sasakyan niya
dahil pinapachange oil pa niya. Pero nangako naman si Ariane na dadaanan siya nito.

Malakas ang ulan ng bumaba siya. Wala ding matinong taxi ang nakikita niya. May
dadaaan man naalis agad dahil may pasahero na. "Miss Jenica ikukuha ko po ba kayo
ng taxi?" Napalingon siya sa gwardiyang nasa tabi pala niya.

"Hindi na manong, may susundo naman ho sakin. Salamat nalang." Ganyan palagi ang
gwardiya nila. Kapag nakita siyang walang dalang sasakyan ay inaalok siyang ikukuha
siya ng taxi.

Lumayo na ito sa kanya at saka siya tumingin sa labas. Huminto sa harapan ng

building ang pulang Expedition ni Ariane. Mabilis siyang pinayungan ng gwardiya at
tumakbo siya patungo doon. "Grabe lang ha! Ang sabi ko dadaanan kita kung nasa
Starmall kana. Pero girl, taguig ito."

"Ang dami mong reklamo eh sinundo mo parin naman ako." Pinunasan niya ang sarili ng
tissue mula sa tissue box na nasa dashboard ng sasakyan. "Kailangan ko ng tulong
mo." Walang preno na sabi niya.

"What is it again? Are you going to pry me to your new suitor at sabihin ate mo ako
at hindi ka nagpapaligaw o sasabihin mo naman na nanay mo ako at hindi ka
magpapaligaw dahil magmomonghe ka." Obviously, she's mocking her. Ilang beses naba
niyang naipagawa iyon dito? Two times? Three times?
"Hindi iyon ang tulong na hihingiin ko sayo." She said.

"And then what? Obviously di ka naman mangungutang dahil alam kong may pera ka."
Ariane eyes settled on the road.

"I want you to do the job for me. Get a little interview with L-Levitico De Mesa
and i promised... Babayaran kita.. Sagot ko ang Europe trip mo."

Napapreno ng malakas si Ariane. "Nilamon kana ng trabaho. Baliw ka ba? Anong alam
ko sa journalism? At bakit ako ang uutusan mo? Ex ko ba 'yon? Ba't hindi ikaw ang
gumawa?"

"Dahil ayoko nang makipagusap sa kanya."Sabi niya.

Umikot ang mga mata ni Ariane. "Bakit kapag ba ininterview mo siya ang past ang pag
uusapan niyo? Hello 2017 na, try mo din kayang magmove-on.. Kung si Angel locsin
nga nakamove on na sa ginawa ni Luis manzano sa kanya. Ikaw pa kaya eh highschool
ka palang naman ng kumerengkeng ka kay Levi. Sixteen ka palang noon, bente-otso
kana ngayon. Dalawang taon nalang sa lotto kana magbibilang." Rumolyo pa ulit ang
mga mata nito. "Pacelebrity, di naman artista."

Nakataas ang dalawang kilay na tumitig siya dito. "Okay ikaw na ang madaming
sinabi."

To be continued...

-------

I am imagining Beauty Gonzales(ariane) and Toni Gonzaga(jenica) sa last scene na

yan.. Hehehe.. Ang kyut nila kasi doon sa starting over again.

Chapter Five [GENTLEMAN Series 13: Levitico...]

"Everything you need are inside that bag."

Inabot ni Jenica kay Ariane ang leather bag na may lamang file case at tape
recorder. She's the one who will do the job. Naconvinced niya ang kaibigan niya na
gawin ang pabor na hinihingi niya.
Pahablot nitong kinuha 'yon. "This is the last time na hihingi ka sakin ng ganitong
pabor. I won't accept any favor from you basta tungkol sa trabaho mo. You can do it
on your own pero dahil si Levi ang kakausapin mo eh ako ang ibabala mo."

Matamis siyang ngumiti kay ariane. "I know hindi mo ako matitiis. We are friends
diba? And friends depends on each other."

Tinuro siya nito sa balikat. "But it's you. You, who always depends on me."

"Ouch! Ha! Baka nakakalimutan mo, ako ang nagtatakip sa inyo ni Tottie kapag
nagdedate kayo at bawal malaman ng mga magulang mo." Nanlalaking mga matang tumitig
ito.

"So, nagbibilangan na tayo ngayon? Baka nakakalimutan mo din. Sino ang bumabatok
sayo kapag binabangungot ka at si Levi ang laman ng bangungot mo? Kung hindi ko
ginawa 'yon baka tsugi kana ngayon." Umirap ito sa kanya. "Aalis na ako. Ibook mo
na agad ang flight ko dahil sa oras na matapos ko ang pinapagawa mo ay aalis na
ako."

She contacted the travel agency and booked a flight for her. Kailangan niyang
tuparin ang pangako dito. "Kailangan makalayo na ko bago pa 'ko makita ng gagong
tottie na 'yon." Lihim siyang natawa. Matalim na tumingin ito sa kanya. "Anong
nakakatawa?"

"Wala naman. " She can't help but smile again.

"Ano tumatawa kalang ng walang dahilan?" Nang iinsultong tanong nito.

"Fine, you are funny that's why. Galit na galit ka kay tottie eh diba palagi mo
namang sinasabing mahal mo siya."

Matatalim na mga matang ipinukol nito sa kanya. "Noon 'yon. Noong di pa niya ako
niloloko." Nalaman kasi nito na may girlfriend si Tottie bukod sa kanya.

Nagkibit balikat nalang siya. "See, we're really matched. We are both on the same
boat."

Kinagat ni Jenica ang pang ibabang labi. Miss Elayne assistant, send her a message
asking about the report. Hindi siya pumasok sa trabaho ngayon with the reason----
working the interview with Mr. De Mesa. Arrgh!

Pasalampak siyang napaupo sa gilid ng kama. Susunduin pa niya si Nica sa school.

Kung siya lang ang tatanungin ililipat niya ng school ang pamangkin niya. Pero ate
niya ang nag enroll sa anak niya sa School na iyon.
"I don't want to go home, yet." Nagpupumiglas si Nica sa pagkakahawak niya. Sinundo
niya ito at naabutan na niyang naglalaro sa playground.

"Nica! You listen okay! Uuwi na tayo." Sumimangot ito.

"But mommy!"

"No buts. We have to go home---."

"So she's your daughter." Natigalgal siya ng makita si Levi na nakatayo sa harapan
niya. Ito ang dahilan kung bakit gusto na niyang iuwi si nica. Nakita niya kanina
ang binata sa parking lot. She assumed that he might fetched his child pero
nagkamali siya, ito pala ang Academy Supervisor. Pag aari pala ng pamilya nito ang
lugar na tinatapakan niya ngayon.

Seven years ago. Sariwa pa rin ang lahat. "Nica let's go." Hinila niya si Nica.

Nagumpisa nang umiyak ang bata. Minsan gusto na niyang mapikon sa kaartehan ng
pamangkin niya. Basta nalang ito iiyak sa maliliit na bagay. Gusto lang kasing
makakuha ng atensyon. "Jen, can we talk?"

Humarang muli si Levi sa daraanan niya. Singkit ang mga matang bumaling siya dito.
"I'm sorry Mr. De mesa but i think we don't have anything to talk about. Excuse
me." Nilampasan na nila ito. Pero humabol pa rin.

"Seven years ago, gusto kong magpali---."

She cut him off. "I'm sorry Mister, but we really have to go. Baka mainip ang daddy
ng anak ko." It was a bluff. Her kuya Travy was in State with her ate. Kaya nga
naiwan si Nica sa kanya.

Nica frowned. "Daddy was not---."

Pinaningkitan niya ng mga mata si Nica. "Just zipped your mouth."

Alanganin niya muling tinignan si Levi bago lumayo na.

"So how was the job? Did you get the interview?" Jenica asked when ariane finally
answered her phone.

Matagal bago sumagot ang nasa kabilang linya. "This is Shit! Ayusin mo ang buhay mo
ha! Levitico blackmailing me! Ang sabi niya kung hindi ikaw ang mag iinterview sa
kanya ay sasabibin niya kay tottie na kilala niya ako! Why didn't you tell me na
magkakilala pala ang dalawa?"
Namamaghang napatitig siya sa kisame. Fuck! Obviously hindi nagpainterview si Levi
sa kaibigan niya. "Ginawa ko pa rin ang gusto mo so return me the favor. Book my
flight now!"

Nagtagis ang bagang niya. Kung hindi lang dahil sa trabaho niya. Hindi niya gagawin
ito. Obvious naman na iniipit siya ni Levi para magkita sila.

To be continued...

Chapter Six [GENTLEMAN Series 13: Levitico...]

Nagyuko ng ulo na umiwas si Jenica ng makitang papasok si Miss Elayne sa

cafeteria kasama ang mahadera nitong assistant na si Deborah. Pumasok siya ngayon
pero hindi pa rin siya nagpapakita sa EIC nila. Natatakot siyana baka singhalan na
naman siya nito sa harapan ng maraming tao.

Paulit ulit na niyang pinapatay sa isip niya si Levi. Nang dahil dito at stake ang
promotion niya at maaaring di na siya mapromote. She's still have five days para
gawin 'yon pero wala pa rin siyang nagagawang desisyon ngayon.

"Jen!Jenica!" She slowly lifted up her head at sumalubong ang nakangiting mukha ni
Darren.

"S-Sir!" Nabiglang sabi niya.

Nang makalapit ito sa kanya ay matamis na ngumiti. "Anong Sir? Kapatid ako ng
brother in law mo kaya hindi mo na ako kailangang tawaging sir." Nahihiyang
lumingon siya. Alam niyang pinagbubulungan na naman siya ng mga tao.

"A-Anong ginagawa mo dito?" Bulong niya. Sinusubukan na nga niyang lumayo sa

tsismis pero mukhanh tsismis talaga ang nalapit sa kanya.

Bihira lang kasing bumaba sa cafeteria si Darren. Madalas ay ang big boss ang
kasama nito. Balitang balita kasi na best friend nito ang big boss but she never
had a chance to sight him---the boss. "I saw you when i passed through the express
elevator. I just want you to ask if---would you mind having a coffee with me?"

Ang totoo, papunta palang siya sa counter para bumili ng pagkain. Crackers lang ang
dala niya at hindi siya mabubusog doon. She is a rice girl. Mas gusto niya ang
kanin sa merienda. "N-Naku salamat nalang.. Nakakahiya kasi baka kung---."
"Don't mind the people around. Just have a coffee with me. At isa pa, namimiss ko
na yung mga kwentuhan natin." Darren was never been vocal pero alam niya kung ano
ang intensyon nito sa kanya. He even used nica-- their niece para lang makarating
sa kanya ang gusto nitong sabihin.

"Didi wants to court you. Are you going to say yes?" Nica sneaked out in her room.

"Go back to your room, now. And stop meddling other people lives okay. Bata ka pa."
Aniya sa bata.

"But Didi asked me if i can help him to you. And i said yes.. Could i say yes to
him for you?" She innocently asked.

"Nica!"

Huminga siya ng malalim. Kapag iniwan niya si Darrem dito ay lalo lang siyang
pagtsitsismisan. Sasabihin pakipot siya. Sasabihin maarte. Who knows where God they
get those pathetic words. Batid niya na maraming babae ang gustong makakuha ng
atensyon ni Darren. At aalm niya na ang ilan sa mga iyon ay buwisit na buwisit na
sa kanya. That if they can only bury her alive ay nagawa na nila sa pagkainis sa
kanya. "Fine. Pero mabilis lang tayo ha? May trabaho pa kasi akong gagawin."

"Promise. Pero pwede kong kausapin si Elayne. I will---."

Nanlalaking mga mata na pinigilan niya ito. "Wag mong gagawin yan. Nakakahiya."
Pagiinitan na naman siya ni Miss Elayne kapag nagkataon. Alam niyang may gusto ang
mataray na EIC kay Darren. At baka dahil dito sa binata ay mas lalong kumulo ang
malapot nitong dugo dahil sa kanya.

Nilapag ni Jenica ang cellphone pagkatapos patayin iyon. Ayaw siyang tigilan ni
Levi. Panay ang sabi nito na hindi daw ito magpapainterview sa iba. "Hey, are you
alright?" Dumapo ang palad ni Darren sa noo niya at kinusot iyon. "Kunot na kunot
ang noo mo." Naiilang na lumayo siya ng konti.

"O-Okay lang ako." Umiwas siya ng tingin at itinuloy ang pag kain. Dito sa fast-
food restaurant na malapit sa building nila sila nagtungo. Ayaw lang talaga niya na
may makakita sa kanila sa loob ng cafeteria.

Tumango nalang si Darren. "So how's Nica? Nagtatampo pa rin ba siya sa hindi ko
pagdalaw sa kanya last week?"

Pagiiba nito sa usapan. "Okay naman si nica. Nakalimutan na nga niya 'yon. Kilala
mo naman ang batang 'yon."

Ngumiti si Darren. "I hope nagustuhan niya 'yung chocolates na ipinadala ko sa

kanya noon sa school. I was there to fetch her kaya lang may bagong advisory ang
school. Only the parents and guardian lang daw ang pwedeng sumundo sa bata. Kaya
iniwan ko nalang yung chocolates. I wrote her name para alam niyang kanya."

Halos mabulunan siya. Yung mga chocolates na inuuwi ni Nica noong nakaraan ay kay
Darren pala galing. Inaway pa niya ang bat dahil akala niya ay galing ang mga iyon
kay Levi. At ang pinakanakakaloka pa ay itinapon niya ang mga chocolates!

To be continued...

--------

Nageexist po talaga ang SUCCESS media. Isang publishing company. Actually, i have a
collection of their magazines, SUCCESS Magazines i like the magazine kasi madalas
mafeatured doon yung mga international foreign personalities, yung iba may ari ng
malalaking chain businesses. Hehehe.. Share lang.

Thank you for the reads.

Ai:)

Chapter Seven [GENTLEMAN Series 13: Levitico...]

Huminga ng malalim si Jenica bago lumabas ng elevator. Kailangan niya itong

gawin or else manganganib di lang lang ang promotion niya kung di ang trabaho na
rin niya. Kahapon at tinalakan siya ng tinalakan ni Miss Elayne. Apat na araw
nalang ang natitira sa kanya. She has to get the interview and submit it para
matapos na.

Hindi na siya nagtataka kung dito siya pinapunta ni Levi. This is a corporate
building at nalaman niya mula sa mga nakausap niya sa lobby na pag aari ng pamilya
nito ito. Bakit pa siya magtataka, he is filthy rich kaya nga ang daming gustong
makapanayam ito.

Paglabas niya ng elevator ay sinalubong agad siya ng isang babaing may blonde hair
at matangkad. "Ms. Ligon?" Tumango siya. "This way ma'am, Mr. De Mesa is waiting
for you." She motioned her to the brass door.

"Thank you." Hinawakan niya ang malapad na pintuan. She was trying to calm her self
and take a deep breath. You can do this. After nito magiging column editor kana.
Ilang litro nga ba ng energy drink ang ininom niya kanina para mabuhayan siya ng
electrolytes?
Dahan dahan niyang binuksan ang pinto. Tumambad sa kanya ang malaki at maluwag na
silid. The spacious room only equipped with two round tables and one rectangular
executive desk. May sofa set sa gawing kana, there's no anything inside, aside from
laptop and telephone and intercom. Wala ding filling cabinets that she usually seen
in some offices. No any decorations, it's very plain and simple man's office.

"Lagyan kaya natin ng frames itong kwarto mo. It's lifeless." Komento niya kay
levi. She had an overnight sa bahay ng mga ito. She slept in one of their guest
room. Pumayag naman ang ate niya na mag overnight siya since, levi's parents
invited her para sa dinner party ng mga ito. Wedding anniversary kasi nila.

His arm wrapped around the small of her waist. "I will, kapag ikaw na ang
magdedecorate ng room ko---i mean ng bahay natin."

"Matagal pa 'yon. And how sure are you na ako ang gusto mong pakasalan?" Humilig si
levi sa balikat niya at isinubsob ang mukha sa leeg niya.

"You'll see. Papakasalan kita kapag nasa tamang edad na tayo."

"Good morning Ms. Ligon" She was standing there. Hindi niya nalamayang nasa harapan
na pala niya ito. The last time she saw himay sa school kung saan napasok si Nica.
And the following days ay mga bulaklak at tsokolate nalang ang bumubungad sa kanya.

"G-Good morning." Niyuko niya ang sarili kung ayos ba ang hitsura niya. Not that
she was conscious for what he would say about her look pero syempre trabaho ang
ipinunta niya dito. Kailangang presentable siya.

"Don't worry, you still beautiful just like before." Mabilis naman na uminit ang
pisngi niya. Naikuyom niya ang mga kamao. Kung di lang dahil sa may kailangan siya
dito. She wouldn't spend at least a second with him.

Kinalma niya ang sarili at pilit na ngumiti. "Shall we proceed to the interview Mr.
De Mesa?" Wala siyang aaksayahing panahon at oras.

Iminuwestra nito ang upuan sa harapan ng desk nito. She was impressed, the place
was surrounded by glass wall and it's over looking at the metro. "So what do you
prepared?"

Tumango siya agad. Binisita niya ang folder na hawak. All the questions are in
there. "We have ten personal questions and random from---fans?" Hindi niya alam na
may Fans pala ito. Inabot lang ng research team sa kanya ang questionnaires na 'yon
sa kanya.

Sumandal ito sa swivel chair nito. "How long have you been working on that
company?"
Mabilis na lumipad ang mga mata niya dito. His eyes, gone the sweet Levi she knew
more than seven years ago. Fine and dignified businessman na ang nasa harapan niya
ngayon. "Excuse me? Am i supposed who will ask you, right Mr. De Mesa?"

His brows lifted up. "I heard, that issue will be published on the 30th anniversary
ng kompanya niyo. I'm giving you a deal Ms. Ligon."

Gustong tumarak ng mga mata niya sa pinagsasabi nito. Obviously, he is playing with
her again. And he is using his advantage para lang manalo na naman sa kanya. "Kung
ayaw mong magpainterview, wala akong pakialam." Sinamaam niya ang mga gamit. Aalis
nalang siya dito.

"Sabi ng naoagtanungan ko, sabi daw ng Editor-in-chief niyo, you might lose your
job kung hindi mo magagawa ang trabaho mo. And you can't afford to lose your job
because you've been dreaming to work on that company. Isa pa, Nica your daughter
was loving with you and you haven't received any financial help from his father. So
paano kapag wala ka nang trabaho?" Tumaas ang sulok ng labi niya. Just for the
piece of interview ay mukhang gigipitin siya nito.

"Whoever your investigator is, he did a good job. Well Mr. De Mesa, i rather choose
to lose my job than spend this time with you." Nanggigigil na saad niya. Tumayo ito
at sumandal sa harapan ng desk.

"Three days date Ms. Ligon and i will give all the answers in all your questions
written on that paper." Itinuro nito ang papel na hawak niya.

Naningkit ang mga mata niya. "Sabi ko na nga ba at sa bargain parin mauuwi ang
usapang ito. Bakit di ko nga ba naisip iyon?" Nagkibit balikat ito. "It's a NO. N-O
capital para maintindihan mo!"

"Alright! I call Ms Johnson para sabihing you failed on your assignment."

To be continued...

Chapter Eight [GENTLEMAN Series 13: Levitico...]

Nagpalakad lakad sa loob ng silid niya si Jenica. Tulog na si nica.

Nahirapan pa siya magpatulog kasi masakit ang ngipin at iyak ng iyak. Kaya hinayaan
na niya itong sa silid niya matulog.

"Edi gawin mo ang gusto niya!" Naramdaman niya ang iritasyon sa tinig ni Ariane.
Naiinis kasi ito dahil nalate ang confirmation ng booking niya para sa pag alis
nito.
Sumandal siya sa likod ng pintuan. "Pero ayoko nang magkasama kami."

"Alam mo ang arte mo! Kailangan mo siya dahil sa trabaho mo. That's it! So why you
making simple things---complicated 'yun ganoon lang kasimple. At isa pa kung wala
ka nang feelings sa kanya balewala na sayo ang makita siya kahit araw araw pa."

Napabuga siya ng hangin. "I don't have any feelings with him anymore. Matagal na
siyang burado sa buhay ko. Hindi ko lang talaga matagalan na kasama siya. Parang
nasosuffocate ako."

Narinig niya ang pagsasara nito ng pinto. Mukhang paalis na nga ito. "Sus, barado
lang ang ilong mo kaya feeling mo nasosuffocate ka. Saka tigilan mo na nga 'yang
kakadrama mo tungkol sa Ex mo. Instead, ipakita mo sa kanya na wala ka nang
pakialam sa kanya. And nothing bad will happen kung susundin mo nalang. My Gosh!
It's three nights date lang naman."

"That's the point, Ariane! I can't even stand with him tapos hihiling pa siya ng
three nights date." Sabay taas ng kilay.

"Eh ano naman?" Ariane was talking to loud now. As if she was damn irritated.

"I know, he's playing with me again. Like he used to." She rolled up her eyes.
Looking at the ceiling but nothing she'd seen, instead her blank face.

Ariane sighed again. "Then play with him too. Nothing bad will happen kung
makikipaglaro ka. Unless, you're still affected by him. Think it darling. Levi is
like a microbial bacterial that you should avoid pero this time. He is like a
supplement that you should need to take even if how gross it taste in order you to
get what you wants."

This is crazy! Three nights date. Fine! I'll play games with you.

Levi groaned loudly. He was so damn frustrated. His car stopped in the middle of
the highway just because his tires are flat! Holy mother of fucking shit! What a
beautiful night!?

Tumingin siya sa cellphone niya. Jenica texted her saying na naroroon na ito sa
Restaurant kung saan niya ito susunduin. He just replied ok. Naiinis siya na ngayon
pa nangyari ito. He has so many plans for this night.

Muntik pa siyang magpamisa sa sobrang saya when he received a call this morning at
sabihin ni Jenica na pumapayag na ito sa kondisyon niya. So after the agreement,
She immediately emailed him all the questions he needed to answer. Napangiti siya.
This is the chance para makuha niya muli ang loob nito.

He remembered what raffy said to him.

"Earn her trust and love will follows."

Handa siyang pagpaguran ang tiwala nito. Bigyan lang siya nito ng sapat na panahon
para magawa 'yon. Even if, it took him time or whatever ay handa siya. Sabi nga
nila, Love conquers all. And he will conquers everything and anything.

Tinawagan niya ang assistant niya. It's rude that he had to call his assistant at
this hour para lang ihanap siya ng mag aayos ng gulong ng sasakyan niya. After the
call, pumara siya ng taxi. Twenty minutes and the car stopped.

Pumasok siya sa loob ng restaurant. Mabilis na lumibot ang paningin niya sa loob.
This is not his plan for tonight. He has no plan to take her in this kind of fancy
restaurant but something came unexpectedly. Siguro pagtiyagaan nalang muna nila
dito. May dalawang gabi pa naman siya after this night.

Nakayuko ang dalaga habang kumakain. He was startled at the moment. After long
seven years, she's finally here. Malamig man ang pakikitunggo nito sa kanya it's
better than she avoids him like he has an epidemic virus. "Hi." He smiled like a
teenage boy.

Jenica eyes settled on his. Her blank reaction stay usual. He sat on the chair in
front of her. "You are so thoughtful. Inorder mo na talaga ako ng pagkain." He said
while looking at the blue plate served by the crew.

Binaba nito ang hawak na kutsara. "Hindi sayo 'yan. I don't know what do you want
to eat kaya hindi kita iniorder."

Nagtataka man ay nagawa pa rin niyang ngumiti. "Kung ganoon, kanino ito?"

"Mine Mister. And you're sitting in my chair." Said the small voice behind his
back. At nang lumingon siya, he saw a little mannequin with her twinkling eyes and
bangs.

Jenica called the kid. "Nica say hi to Mr. Levi."

The kid roamed her eyes on him. Like he is a kind of specimen under the microscope.
Okay! Great! How would you call this a date when you have a chaperone and it
happened that this little creature is Jenica's kid?

To be continued...
--------

I can't promise na may BS dito. Some readers are sending me messages asking kung
pwede akong maglagay. Guys, i literally watched porn videos para lang pagbigyan
kayo. I tried to educate my self about that pero miski isa wala pa kong nagagawa.
Kaya sorry kung wala kayong makikita dito. It's like, na hindi ko yata talaga iyon
forte. But, marami akong kilalang Erotica authors pwede ko silang irecommend sa
inyo. :)

Thank you for the reads.

Ai:)

Chapter Nine [GENTLEMAN Series 13: Levitico...]

Jenica controlled herself not to laugh. Levi was sitting next to Nica.
Kanina pa kasi walang imik ang lalaki. Pagkatapos nilang kumain sa restaurant, she
was expecting that he will invited her somewhere else pero nagtanong lang ito kung
gusto na nilang umuwi. But Nica invited him instead.

Kaya heto sila. Hindi niya alam kung bakit nga ba nasa loob ng bahay niya ito at
tahimik na nakaupo sa sofa habang nakatutok ang mga mata sa telebisyon.

Gusto niyang matawa sa reaksyon nito kanina ng malamang kasama sa date nila si
nica.

Nica laughed as she watched hee favorite movie. They're watching Disney inside out.
"Mr. Never mind, why weren't you laughing? Don't you like the movie?" Nica asked.

Levi looked at her then looked at the TV. Bing bong and Joy sang Riley's favorite
song. Favorite niya din ang scene na 'yon especially the part when bimbong
disappeared because he was trapped in the forgotten place.

Nica chorused with the song. And sang it. "Who's your friend who likes to play?
Bing Bong, Bing Bong! His rocket makes you yell Hooray! Bing Bong, Bing Bong! Who's
the best in every way, and wants to sing this song to say. Bing Bong, Bing Bong!"

Bumaling muli siya kay Levi. His eyes were glued to the movie. "Mr Never mind!"

Saka lang ito bumaling kay Nica. Nica crossing her arms above her chest. Never mind
ang tawag ni Nica dito dahil mula ng magdinner sila ay sa tuwing magsasalita si
levi ay sisingit si Nica at kapag tinanong na nila si Levi kung ano ang sasabihin
niya ay Never mind lang ang isasagot nito.
Tumayo ito. "I think i should go now." Part of her felt guilty. She planned this.
She planned to ruined the date he'd asked. Pero bakit pakiramdam niya ang sama sama
niya dahil sa ginawa niya.

"Why?" Nica asked.

Levi looked at his watch. "It's late already. At saka may pasok ka bukas hindi ba?
You should get sleep now so you will wake up early tomorrow." He said while
ruffling her hair.

Nica switched off the television and get up. "Alright, Goodnight." yumakap si nica
sa kanya. "Goodnight Mommy..." She's sleepy. Hawak nito ang Trolls stuffed toy
nito. Pagkatapos ay bumaling kay Levi. "Goodnight Mr. Never mind. Will you come
back tomorrow? I have a DVD of Moana gusto niyo po bang panoorin natin?"

Levi nodded at umalis na ang bata. Dinampot ni Levi ang jacket nito na nakapatong
sa headrest ng sofa. "Goodnight and thanks for the night."

He walked to the door. She was playing her fingers as she followed him outside. "L-
Levi..."

He stopped but never turned his back to her. Naiinis siya. Bakit kailangang
makaramdam siyang guiltiness? He deserved to look like a fool. He deserved it. Pero
bakit pakiramdam niya ang sama ng ginawa niya? "A-About Nica.. " Paninimula niya.
"I-I'm sorry if i had to bring her with me. No one can look after her. Wala yung
kasambahay ko. Nagpaalam na uuwi ng probinsya dahil may sakit ang asawa niya."
Which is true. Pero may choice naman siya. She can bring Nica to Darren's house but
she choose to bring her with her, instead.

Humarap si Levi sa kanya. Bakas ang pagod sa hitsura nito. Napasobra ba siya? "It's
okay.. Pinilit lang naman kitang makipagdate sakin diba? I know you changed your
priorities now."

Gusto niyang itama ang alam nito tungkol sa tunay na relasyon niya kay Nica. Pero
para saan naman? Levi has nothing to do with her life kaya wala na itong karapatang
malaman ang alinmang impormasyon sa buhay niya.

"I-I'm sorry..." And she's sincere. Naiinis man siya ay totoong naggsosorry siya.

"It's okay. At saka may dalawang gabi pa naman na pwede kitang makasama and i don't
mind if you bring Nica with you." Natulala nalang siya sa sinabi nito. Ang unang
naisip niya ay magbaback out ito sa usapan nila at babawiin ang ipinangako sa kanya
dahil sa ginawa niya. Pero tila yata nabaliktad ang plano at expectation niya.

"S-So you're saying na m-magkikita ulit tayo bukas?" She asked while her eyes and
widely open.
Levi grinned. "We have a deal. And deal is a deal. So see you tomorrow." He even
threw a flying kiss before he left her.

"What was that?" Bulong niya.

To be continued...

Chapter Ten [GENTLEMAN Series 13: Levitico...]

"I heard about the 30th anniversary issue. That your project will be our
top magazines feature."

Jenica get back to her cubicle as Kim walked with her. "Uy nakikinig ka ba?"

Saka lang siya napatingin dito. "H-Ha?"

Napairap ito. "Sabi ko na nga ba hindi ka nakikinig. Well, Sir Darren announced at
the turn over meeting ang tungkol d'yan. Kaya pala pinipiga ka ni Miss Elayne ay
dahil nasa target plan pala talaga yang project mo. Well, good luck sayo." Umalis
na sa harapan niya si Kim.

She was tired. Yeah! So damn tired. She never had a good sleep last night. And she
don't know why. Usually, kapag nakahiga na siya sa kama around seven or eight mga
fifteen minutes lang ay makakatulog na siya. But last night was freaking different!
Buong gabi siyang gising.

Pagkatapos umalis ni Levi kagabi at niligpit lang niya ang mga nakakalat na gamit
ay tumabi na siya kay nica. Sa kwarto na naman kasi niya natulog ang bata. Sanay
naman siyang matulog ng may katabi o kahit wala pero hindi talaga siya dinalaw ng
antok.

And she's awake all night. "Day dreaming again Ms. Ligon."

Tila napabalikwas siya ng makitang nakadungaw sa cubicle niya si Miss Elayne. Which
is---strange. She never did this before. Kapag may meetings nah editorial ay
nagpapatawag ito. Hindi ito bumababa sa floor nila para lang bisitahin ang
editorial staff.

"M-Miss Elayne!" Napatayo siya sa swivel chair niya. "Good morning ma'am!" Inihanda
na niya ang kanyang ngiti.

"Nothing good in this morning Ms. Ligon." Mataray na sabi nito. She hated her brows
ever since she's hired as the Administrative Executive Assistant before she became
one of the writer staff and researcher. "Well, i just came here para sabihing wag
mo na ipursue ang assignment na binigay ko sayo. Obviously hindi mo kaya."

"P-Po?" Napamulagat siya.

"Well, may gusto na akong iba na gumawa ng trabaho mo. She's good and efficient. I
never doubted her work since galing na siya sa ibang publication. I'm sure kilala
mo si Patrice. She's one of the best writer sa kabilang kompanya. She resigned and
apply here. Fortunately, natanggap siya."

Kilala niya ang tinutukoy nito. Who wouldn't recognize Patrice Dominguez? The most
popular girl in St. Isidore. Published almost hundreds of magazines in just two
years! Sikat at may mataas na career.

That Screwing bitch!

"So for now, sign your temporary leave and let patrice handle your assignment. I
believed she will do the good job." Naiinis na naglapat ang mga labi niya. Hindi
siya papayag! Kanya ang trabahong 'yon and she will make sure that she will present
a good result---very good and excellent result para sa anniversary issue nila.

"No ma'am! Kaya ko po. Actually, I'm on half of my report." Another lie. "I already
had M-Mr. De mesa report status... Ang totoo nga po niyan mamaya namin itutuloy
yung interview. Somethng came last night so we hadn't finished the----interview."
Can she wore a crown as a weaving liar? Bagay nga siya sa position niya.

Miss Elayne looked at her with disbelief in her eyes. "Are you sure?"

Mabilis na tumango siya. Wishing that she will buy her excuse. "Yes ma'am!" With
confidence.

May inabot dito si Deborah--her assistant. "Well then, i will cancel Patrice
assignment pero make sure na bukas na bukas ay hawak na ng editing team ang ginawa
mo. I need a review first thing tomorrow. Understand?"

Pinagpapawisang napatango siya. "Yes ma'am."

"Good." Sabay abot ng isa pang folder sa kanya. "Here's another categorized
questions na isasama mo sa report mo. Cleared na ang iba d'yan. All you have to do
is asked those to Mr. De Mesa.. And one more thing, polish Ms. Ligon.. Ayoko ng
palpak na trabaho. Wag mo akong ipapahiya sa anniversary party dahil iyan ang
nakapresent sa gabing iyon. Do your job well and i will do my part in our bargain.
You want the promotion i'll give it to you."
Napabuga siya ng hangin. Kinakabahang binuklat niya ang folder and the freaking
hell! Childhood at teenage life ni Levi ang nakasulat doon! Kasama ba siya sa
kailangang isagot ng lalaki?

Naiinis na kinuha niya ang cellphone na nakapatong sa mesa. Kung kinakailangan na

magmakaawa siya kay Levi gagawin niya.

"Ms. Ligon why you at this early?" His voice sounds so seductive. Husky and very
manly.

Shut it Jenica! "Are you busy today?"

Silence. "L-Levi?" She looked around all her co-office workers are staring at her.
Tumalikod siya.

"I'm not really busy. Why?" She heard him say.

"Meet me today. Kahit hanggang gabi mo pa akong kasama. Walang problema." She
gulped. She badly need him this time.

"Change of mind?"

Bumuga siya ulit ng hangin. "I-I.. I'm just wanna spend more time with you."

Sigurado siyang nakangisi na naman ang lalaki dahil sa sinabi niya. Obvious naman
na nambobola siya hindi ba? "Alright, Date today."

To be continued...

Chapter Eleven [GENTLEMAN Series 13: Levitico...]

Hi to Maria Carmela Crabanes *kaway

Sushi salamuch sa pagmarathon mo ng GS mula Series 1 upto series 12. Super di ko
maimagine na binabasa mo pala talaga. Hihihi.. Sorry kung namaga ang mga mata mo.
Hahaha.. Nang dahil sa GS di ka nakapagmarathon ng Kdrama. See you sa MIBF,
magpapapizza daw si April pero wag mong kalimutan ang tuna sandwich ko. Hihihi..
*flying kiss

Ai:)

-------------

Chapter Eleven

Marahan siyang bumaba ng tricycle at nagbayad. "Salamat po." Tumango lang ang
driver.

Bago pumasok sa trabaho ang ate niya kanina ay inihatid siya sa school. Pero hindi
na siya nadaanan dahil may meetings pa daw ito.

Bubuksan palang niya ang gate ng bahay nila ng makita niyang tumatakbo papalapit
ang kuya taddy niya sa kanya. "Hey! Uuwi ka na pala sana tinawagan mo ako. Nasundo
sana kita."

Her kuya Taddeos was been very protective to her. Ang mommy nito at mommy niya ay
magkapatid. Mukhang galing ito sa apartment ni Bernadette. Ang girlfriend kasi
nitong si Bernadette ay nakatira sa isang two-storey apartment ilang bloke lang ang
layo sa bahay nila. "M-Masama kasi ang pakiramdam ko." She said.

"So where is your boyfriend? Bakit hindi ka niya inihatid?" Tinutukoy nito si Levi.
Magkaibigan ang kuya niya at si Levi. Tanggap na ng kuya taddy niya na boyfriend
niya ang kaibigan nito pero alam niyang masama pa rin ang loob nito.

Umiwas siya ng tingin. "H-He.. He's busy.. M-May try-out siya." Sinukbit niyang
mabuti ang shoulder bag. "Kuya papasok na ko sa loob. Masama talaga ang pakiramdam
ko." Hindi na niya hinintay na makasagot ang kuya Taddeos niya. Mabilis siyang
tumakbo papasok ng bahay.

And when she reached in her room. She turned on the radio at nilakasan niya ang
volume. Hinayaan niyang mag ingay ng mag ingay iyon. Nakafull volume ang cassette
niya and for sure dinig na dinig iyon sa loob ng bahay nila.

Mas mabuti 'yon. No one will knew how many tears she wasted para lang sa iisang
tao. Levi broke her heart. He broke it into tiny pieces.

Kanina, sa loob ng cafeteria. Patrice and the other girls na kaibigan nito. They're
all inside the cafeteria, nagkukwentuhan sila. Mula doon nalaman niya ang lahat.

"Oh my God! Are you really sure pat?" Asked the girl in pink headband.
Tumango si Patrice. "Hmmm.. Yes. And he's hot. Until now, i still smell him."

Exasperating ang reaksyon ng isa. "OMG! That's ASG---After Sex Glow! My God
Leviticus was your first! So how is he? Is he good? Malaki ba?" Tila kinikilig na
tumango si Patrice.

"He is my boyfriend now!"

What an epic news. Last night, she was waiting for him until ten in the evening.
First anniversary nila. He didn't came dahil sa hindi niya malamang kadahilanan.
She made all the effort para masorpresa niya ito. And then suddenly, she will heard
that horrible news!

Hinayaan nalang niyang tumulo ang luha niya. Bata pa siya para magkaganito siya.
Bata pa siya para magpakagaga sa isang lalakung wala naman palang magandang plano
para sa kanilang dalawa. Mabilis niyang kinuha ang empty box na nasa ilalim ng kama
niya. Isa isa niyanh inilagay ang lahat ng bagay na mula kay Levi. Mula sa stuffed
toys at sa kung ano ano pang regalo nito sa kanya. Hindi na niya kailangang
tanungin ito kung anong gagawin nila sa relasyon nila. Dahil malinaw na kung ano
dapat.

"Jen! Ano't nangangalampag si Levi sa labas?" hindi iminulat ni Jenica ang mga mata
ng marinig ang boses ng ate niya. Alam niyang gabi na dahil nasa bahay na ito.
Marahil ay kadarating lang.

"Hayaan mo siya." Balewala niyang sagot.

"Jen babe! Mag usap tayo please..." She heard outside from her window. Boses iyon
ni Levi.

Namaywang sa harapan niya ang ate miya ng magmulat siya ng mga mata. "Nag away ba
kayo? Sinaktan ka ba niya? May ginawa ba siya sayo?" Sunod sunod na tanong nito.

Pinahid niya ang tumulong luha. "D-Diba aalis ka na next month?" Ipinadala ang ate
niya ng kompanya sa New York. "Sasama nalang ako sayo... " She said. Apat na taon
ang kontrata ng ate niya doon. Pagkakataon na niya na makalayo dito.

"Are you sure? Paano ni mama at papa?" Tanong nito.

Napatingin tuloy siya sa family picture nila na nasa bedside table. "Mama and papa
decided to go with you. Kaya kung sasama sila.. Sasama na din ako... I have no
place to stay here----alone."

We can't play this game anymore but

Can we still be friends?
Things just can't go on like before but
Can we still be friends?

She blinked once again. Her eyes are focused on the screen were the movie played.
And on her side was Levi. After they had lunch, hinayaan niya itong tangayin siya
sa mga plano nito. Siya ang humiling na magkasama sila kahit maghapon. She just
called Darren para sabihing sunduin muna nito si Nica.

We had something to learn

Now it's time for the wheel to turn
Grains of sand, one by one
Before you know it, all gone

Let's admit we made a mistake but

Can we still be friends?
Heartbreak's never easy to take but
Can we still be friends?

Digs and sam, portrayed by Gerald Anderson and Arci Muñoz mga local artists. Their
story was quite identically sa nakaraan nila ni Levi.

It's a strange, sad affair

Sometimes seems like we just don't care
Don't waste time feeling hurt
We've been through hell together

Can we still be friends?

Can we still get together sometimes?
Can we still be friends?
You know that life will still go on

Digs and Sam who friends turned lovers turned exes. After ending their eight-years
relationship they face the dating world---separately. Just like what she and Levi
had, after seven years, here they are again. Hindi ba't doon din naman sila
nagsimula? Friends to lovers to exes and now---chasing each other again. To what?
To beneficially each other? Siya na kailangan ito para sa promotion niya at ito na
kailangan siya sa hindi niya malamang dahilan.

We awoke from our dream

Things are not always what they seem
Memories linger on
It's like a sweet, sad, old song
Can we still be friends?
Can we still get together sometimes?
Can we still be friends?
You know that life will still go on

Can we still be friends?

Can we still get together sometimes?
Can we still be friends?
You know that life will still go on

After the final song, Can we still be friends. The two portrayer was about to kiss.
Mabilis siyang tumayo. More or less alam na niya ang ending ng story. Magbobolahan
na naman ang dalawa at sasabihing mahal pa rin nila ang isa't isa which is a big
shit! That's the very lame reason and excuse para lang aminin sa sariling tanga ka
dahil hindi ka pa nakakamove on. "Hey! Jen..." Tumayo siya kahit magkandabali bali
na ang leeg ng mga nanunuod. Mabilis siyang bumaba sa balcony at lumabas ng
sinehan. "Hey! Anong problema?" He asked when he grabbed her arm.

Humarap siya dito. "That movie is my problem!" She said.

Naguguluhang umiling iling ito. "Ang sabi mo okay sayo na 'yun ang panoorin natin.
Ano naman ang kinalaman noon sa ----."

"Tell me... Why you have to be back? Bakit kailangan mo pa akong guluhin? Hindi ka
pa ba masaya sa heartache na binigay mo sakin seven years ago?" Hindi na niya
inisip na may mga tao sa paligid. "I don't know why we have to see each other
again... Ang daya daya eh, ikaw na nga ang nakasakit pero bakit parang balewala
lang sayo. Bakit parang masaya ka pa na nasaktan mo ako... "

Levi looked at her. "Hurting you wasn't in my intention. Kahit sa panaginip hindi
ko naisip na saktan ka. If you only given me a chance to talk and explain seven
years ago, masasabi ko lahat. Pero hindi na mahalaga kung hindi mo ako nabigyan
noon. Ang mahalaga, makuha ko muli ang tiwala at---puso mo."

To be continued...

Chapter Twelve [GENTLEMAN Series 13: Levitico...]

"Ano ba 'yan? Hindi na mga nahiya! Sa mall pa talaga nag away.."

Jenica narrowed her eyes. Dinig niya ang sinabi ng babaing may akay akay na bata.
Umirap siya at dumeretso sa escalator. Levi followed her. "Yes! Aaminin ko, may
nangyari nga samin ni Patrice but believe me. It only happens once. And i didn't
let her to seduce me again."

Pagkababa ay hinarap niya muli ito. "Seduce? She really seduce you ha? Well ang
galing naman niya dahil nagawa niyang ipalimot sayo na anniversary natin at
posibleng hinihintay kita." Hindi niya alintana ang mga taong napapalingon sa
kanila. Naglakad siya na tila di niya ito nakikita.

Hanggang ngayon ay naaalala pa rin niya ang pagmumukha ni patrice sa tuwing

sasabihin nito na maghihiwalay din sila ni Levi. Alam niyang matagal na itong may
gusto sa binata. Simula palang na maging magkaibigan sila ni Levi ay si Patrice ang
nagbibigay motibo. Kaya hindi na siya nagtataka kung sinabi man ni Levi na inakit
lang ito. Ang hindi lang niya matanggap ay kung bakit nag paakit ito.

"I am at the flower shop ng malaman kong tita niya ang may ari niyon. We talked,
nagkakwentuhan kami. She even suggest what flowers i should buy for you. Kasi ang
sabi ko anniversary natin and i want it to be special. She arranged the flowers
that she suggested." She doesn't want to listen pero kasunod niya ito. All the
people around was looking at them. "Pagkatapos noon, aalis na sana ako when i
received a text from you."

Text? Naalala niya. Nawala ang cellphone niya ng araw na iyon. Nang bumalik siya sa
mga lugar na alam niyang ginamit niya ang phone niya ay hindi niya nahanap. Kaya ng
gabing tumatawag siya dito ay Land-line number ang gamit niya. "You said, na
magkita tayo. Sabi mo may sorpresa ka sakin. Doon sa tree house malapit sa Science
Park katabi ng Auditorium kung saan palagi tayong sabay na gumagawa ng homework,
doon mo ako pinapunta and when i came there. Wala ka.."

Doon lang siya napaharap. "H-Hindi kita pinapupunta doon... " Halos bulong lang.
Was she mistaken again? Inakusahan na naman ba niya ito?

"I was there all night. Nagtetext ka pa rin sakin na darating ka. Maghintay lang
ako. So i did. And no Jenica came, instead si Patrice ang dumating." Doon nabuo ang
hinala sa isip niya. Nagkaroon siya ng konklusyon. Maaaring si Patrice ang Kumuha
ng cellphone niya at plinano nito ang lahat. "Ang sabi niya, hindi daw niya alam na
nandun ako. Hindi daw niya alam na hinihintay kita doon. Tumatambay din daw kasi
sila doon ng barkada niya. And that night was a mistake. I swear i didn't kiss her.
Nalasing lang ako sa pang aakit niya. At nagagalit ako kasi hindi mo ako sinipot."

Kaya pala the next day ay parang ito pa ang galit sa kanya. Na parang siya pa ang
may ginawang mali. "S-Sabi ni Patrice.. G-Girlfriend mo siya. Is it true?"

May luha na sa mga mata niya. Umiling ito. "After what happened to us, doon ako
nagising sa reyalisasyon. And she assumed na kami na. Kahit wala akong sinasabi o
ipinapangako. Malinaw sa kanya na sabi ko ay hindi kita iiwan ay ikaw ang mahal ko.
Patrice threatened me na sasabihin niya sayo ang nangyari samin. I was so scared
baka iwan mo ako pagnalaman mo."

At nalaman nga niya. Hindi nga lang niya alam kung aksidente nga lang ba na nalaman
niya o sinadya talaga ni Patrice na ipadinig sa kanya. Gayun alam naman nito na
nasa malapit lang siya. Hindi niya alam kung bakit nakakaramdam siya ng guilt.
Dinala niya sa dibdib niya ang lahat ng sakit thinking that levi fooled her.

Dahan dahan lumapit ang binata sa kanya. "I'm sorry... I didn't tell you that day
because i was so hurt. Hurt dahil inisip kong niloko mo ako, that you made me fool
waiting for nothing."

Yumuko siya. "I'm not surprise na ganyan ang sasabihin mo. The day of our
anniversary nawala ang phone ko, maybe sa loob ng school or somewhere. I made a
surprise for you, gumawa ako ng dinner for both of us. Ang plano ko ay sa bahay
tayo magcelebrate kasama sina ate, mama and papa. We waited for you pero hindi ka
dumating. Papa got disappointed and mama felt sorry for me. Ang sabi niya baka
nakalimutan mo lang daw. Papa said, you shouldn't forget the most important day in
our relationship. Hindi ko alam pero ang sakit sakit. Siguro dahip bata pa ako kaya
sobrang sakit pa. The next day, doon mo ako iniwasan. I really don't know what i've
done para iwasan mo. I should've be the one who gets mad at you, ako dapat ang
unang magalit dahil kinalimutan mo ang anniversary natin." She paused. Suddenly the
flashes of old faded memories rushed inside her head. "Pinagisipan kong mabuti ang
sasabihin ko sayo.. I want us to talk and settle our issues, p-pero sa cafeteria..
P-Patrice was there and she proudly announced to her friends what the two of you
got behind me."

Tumitig siya sa mga mata ni Levi. He was hurt. And she was hurt too. "I was deeply
hurt.. My mind couldn't process what i've heard. Sabi ko baka gawa gawa lang niya..
"

"So what about her cheap current girlfriend? Did he dump her?" Said patrice friend.

"Oh! That looser Jenica? Well, Levi said he will broke up with her soon. Saka ang
sabi naman niya ay hindi siya seryoso doon. That Jenica challenged him dahil
magkaibigan sila. I know levi's type. He's a kind of man na mahilig sa adventures,
since jenica was his friend. He tried." She was stupefied.

"So you mean, levi was only testing kung anong feeling na magiging in a
relationship kayo ng friend mo?"

"Loving you was the top of my priorities even we were young. I was there to support
whenever you went through. Kung ano man ang narinig mo kay Patrice, she only
fabricate those lies dahil nasaktan ko siya. She wants to get even with me by
hurting you, and breaking us apart. You should've listen to me... " His voice was
low.

"How would people listen if you were deeply hurt?" Silence.

Hinawakan nito ang palad niya. "Handa akong gawin lahat ng gusto mo.. Just give me
a chance to love you again." She saw the sincerity in his eyes.

One more chance isn't that bad. Mga bata pa sila noon, kulang pa sa kaalaman.
Siguro naman kung papasukin nila ang bagong buhay sa loob ng isang relasyon ay wala
nang mawawala, dahil alam na nila ang tama sa mali. At paano itatama ang mali.

Aminin man niya at hindi, mahal pa rin naman niya ang binata. Hindi lang talaga
niya matanggap na lolokohin siya nito ng ganoon ganoon lang.

To be continued...

Chapter Thirteen [GENTLEMAN Series 13: Levitico...]

"You're early!"

Jenica stood there. Pagbukas niya ng pintuan ay si Levi ang nabungaran niya. She
was supposed to go outside para magjogging since maaga pa naman. Pero may bisita na
siya. "Pasok ka. " Saka niya niluwagan ang pagkakabukas ng pintuan. "Bakit ang aga
mo? Wala ka bang pasok?"

Napansin niya ang dala nitong brown paper bag. "Mamaya pa naman 'yon. Here. " Sabay
lakad sa kusina niya. At home lang?

"I brought you breakfast, come! Kain kana." Napapantastikuhang napatulala siya. Why
he brought her breakfast? At saka bakit ang aga aga nito?

Lumapit siya dito. Isa isa nitong nilabas sa paper bag ang mga styrofoam na
naroron. May tuna pie, tomato omelette, bacon, sausage and cheese. "I cooked your
favorite sinangag. "

"I-Ikaw ang nagluto niyan?" Tukoy niya sa mga pagkaing inihahain nito.

Nakangiting tumango ito. "Sana magustuhan mo." She felt so pleased. Pakiramdam niya
ay isa siyang prinsesa sa isang malaking kaharian.

"Why you doing all of these?" She asked pagkatapos niyang ilapag ang plato.

"I'm courting you. Because, that's what you said last night."

"I'll anything para hayaan mo ulit akong makapasok sa buhay mo. Just give me
another chance para patunayan sayong mahal pa rin kita." Nakaluhod si levi sa harap
niya. Di alintana ang mga tao sa paligid nila. "Kahit anong ipagawa mo gagawin ko.
Jen, babe... Mahal na mahal kita.. Believe me please..." She saw the sincerity in
his eyes. Nababasa niya doon ang totoong nararamdaman nito. At gusto nang umalpas
sa rib cage ang puso niya dahil sa sobrang kilig.

Mahal siya nito at mahal pa rin niya ito. Anong masama kung susubukan niya muling
buksan ang puso para dito? Pero naisip niya, bakit siya sasagot ngayon? Pahihirapan
muna niya ito. Masarap kaya namnamin ang isang bagay na pinaghirapan. "Ligawan mo
muna ako." Deretsahang sabi niya. "Ang lagay ba'y sasagutin agad kita ngayon?
Dalagang pilipina yata ito. Kaya manligaw ka muna."

Ang maybe, this is his first day of courting her. "N-Nanliligaw ka ba?" She asked
while lowering her head. Gusto niyang itago dito ang namumula niyang pisngi.

"Isn't obvious? Ang sabi mo kailangan kitang ligawan para makamit ko ang matamis
mong oo. And I'm starting to do it now." Gusto niyang magtatalon sa kilig. Tila
siya bumalik sa edad kung saan nagpapalitan palang sila ng love letters. Ang arte
mo! Bente otso kana para kikigin na akala mo'y bata!

Umiwas siya ng tingin at inihanda ang mesa. Siguro bukas nalang siya magjojogging.
"Tara kain na tayo. Kainin natin itong dala mo." Siya na ang naglagay ng fried rice
sa plato nito.

Nang mapansin na nakatayo pa rin ito ay lumingon siya. Palinga linga ito sa
paligid. "Si Nica? Bakit parang wala siya?"

Nahinto siya sa pagsandok. Naalala niya si Nica, tinawagan siya ni Darren kagabi
oara sabihing hindi uuwi si Nica dahil isasama nito sa pagsundo sa Airport ngayon.
Darating na kasi ang daddy ni nica pero maiiwan sa New York ang ate niya. Malapit
na kasing manganak ang ate niya at susunduin na nito si nica. "A-Ah wala siya,
kasama niya ang Didi niya." Naisip niya, dapat na niyang sabihin kung sino ba
talaga si nica sa buhay niya.

"Dumadalaw pa rin ba dito yung tatay niya? Nagkakausap pa kayo? At saka saan mo
siya nakilala?" Tila ito imbestigador sa dami ng tanong.

"Ah.. Si Nica---she's not my real daughter." Doon lang nagfocus ang mata ni Levi sa
kanya. Lumagok siya ng tubig saka muling nagsalita. "She's my Niece, yung didi na
kasmaa niya. Kapatid 'yon ng brother-in-law ko. At nasa airport sila today para
sunduin ang daddy niya. Iuuwi na nila pabalik ng New York si nica dahil malapit
nang manganak si ate."

Sandaling natahimik silang dalawa. And levi was the one who spoke first. "I was mad
and jealous when i saw that you have Nica. I Assumed that she was your daughter
because i heard her calling you mommy. Sabi ko, bakit ang bagal ko? Bakit ang tagal
tagal kong bumalik sayo? Nagagalit ako kasi may ibang lalaking pumasok sa buhay mo
maliban sakin. And i became more mad when i found out that you are still unmarried.
Sabi ko, ang kapal ng mukha ng lalaking nakabuntis sayo tapos hindi ka naman
pinakasalan." Gusto niyang mapahagalpak ng tawa dahil sa inamin nito. Pero hindi pa
rin niya maiwasang mapangiti.
"I'm sorry if i didn't tell you first. Naisip ko kasi i don't care about what you
think and what you does as long as you didn't bothering me. Pero dahil sa mga
pangungulit mo. Naiinis ako so i let you believe in your wrong assumptions." She
said.

She lowered her gaze. Tumatalon ang puso niya sa saya at kilig. "After i see you
again, ang sabi ko. I will do anything to win your heart. At handa akong pakasalan
ka at tanggapin ang nakaraan mo kasama na ang anak mo sa iba. Kasi mahal kita.. "

Hindi naman bawal kiligin diba?

To be continued...

Chapter Fourteen [GENTLEMAN Series 13: Levitico...]

After Jenica emailed her assignment and the completed report of her
interview with Levitico De Mesa, Miss Elayne gave her a one week vacation leave
effectively today. Pero hindi niya tinanggap. Wala siyang gaanong partisipasyon sa
interview na 'yon dahil si Levi ang mismong gumawa niyon at ibinigay nalang sa
kanya. She shouldn't have be proud for what she did dahil wala pa yata sa one
fourth ang nagawa niyang contribution doon.

Siguro aabsent nalang siya ng one day, kapag ihahatid na nila ni Darren sa airport
si Nica at ang brother-in-law niya. Bumisita kagabi si Darren sa kanya. Buti at
hindi na nito inabutan si Levi na maghapong tumambay sa bahay niya kahit wala siya.
Nahihiya kasi siya kay Darren, hindi lingid sa kanya ang intensyon nito. Kaya paano
niya sasabihin na nililigawan siya ni levi and eventually ay sasagutin din niya?

And speaking of Levi, he regularly brought her breakfast every morning. Kasama na
din niya itong mag jogging o kaya naman ay magzumba. Madalas din silang lumabas.

"C'mon ikaw naman ang kumanta... " Inabot nito ang microphone. Nandito sila sa
bahay ng kapitbahay niya, inimbita siya ni Mrs. Lopez dahil house blessing ng bahay
nito. Kaklase ni Nica ang anak nito.

Umiling si Levi. "You know I don't sing." Sabay layo ng microphone na hawak niya.
"Oy! Anong hindi nahuli kaya kita noon.. Kumakanta ka sa loob ng banyo." Naalala
niya fourteen lang siya noong pumasok siya sa kwarto nito at nalaman niyang
naliligo ito. Kumakanta pa ito habang nasa tapat ng shower.

"Di ko kayang tanggapin. Na mawawala kana sa akin. Napakasakit na marinig na ayaw

mo na sa akin. Hapdi at kirot ang dulot sa king damdamin. Di ko na kayang mabuhay
sa mundo kung mawawala ka... Sa piling ko...ooooohh!"

Sobrang palakpak pa siya noon only to see that he was totally naked!

"Aha! Talagang natatandaan mo 'yon kasi binobosohan mo naman talaga ako noon di
ba?" Pilyong saad nito. Siya naman ay agad na uminit ang pisngi.

"Hindi ah! S-Saka ba't naman kita bobosohan?" Inagaw niya dito ang Mic at siya na
ang nagpatuloy kumanta. "Kung ayaw mong kumanta ako nalang." Para naman maiba ang
usapan nila.

"Then, I found a very special love in you. It's a feeling that's so totally new.
Over and over, it's burning inside. And I found a very special love in you. And it
almost breaks me in too. Squeezing me tighter. But I'm never gonna let go..."
sinabayan niya ang nababasa sa videoke machine. Hinayaan niya na tumutok ang mga
mata niya doon.

Sa background ng MTV ng kanta ay si John Lloyd Cruz at Sarah Geronimo. They're in

the middle of the rain. Suddenly, he and levi's old memories flashes inside her
mind. Sila na sabay na naglalakad sa ulanan dahil nasira ang payong niya.

"You're not like the rest. I know you're one of the best. You give more than you
should and take nothing in return..." She paused. Hindi sinasadyang napatingin siya
kay Levi na ngayon ay inagaw ang mic sa kanya at ito ang nagpatuloy sa pagkanta.

"Stay always with me. And I always will be.

The one person that you can count on always to love you." Tila may magic ang boses
nito na tumagos sa puso niya. Para bang para sa kanya talaga ang linya ng kantang
iyon. Ang mga kapwa bisita ay nanunuod na pala sa kanila.

And when the chorus of the song came. Sabay sabay naghiyawan ang mga tao. Duet!
Duet! Duet!

Nagsalo sila ni Levi sa iisang mic at sabay na kumanta.

"And I found a very special love in you. It's a feeling that's so totally new. Over
and over, it's burning inside..." Bahagyang tumikom ang bibig niya dahil sa kanya
na pala nakatingin ang binata imbes na sa videoke.

Levi was been a good friend and a good man for her. Alam niya iyon dahil mas
matagal silang naging magkaibigan bago naging magkasintahan. He never failed to
amazed her everytime. Mas marami pa itong masasayang ginagawa para sa kanya kaysa
para sa sarili nito. A man like him should be in a woman who deserve him. Not a
woman who will shattered him.

Pero ganoon naman daw talaga diba. Who will you love the most, who will hurt you
more.

And I Found a very special love in you

It's a feeling that's so totally new
Over and over, it's burning inside
I found a very special love in you
And it almost breaks me in two
Squeezing me tighter
But I'm never gonna let go...

"I won't ever let you go... Until forever." Tinapat niya ang noo sa noo nito.
Hinayaan niya ang puso niya ang sumagot para sa kanya.

To be continued...

Chapter Fifteen [GENTLEMAN Series 13: Levitico...]

More than four days ago and it's a bliss. Pakiramdam ni Jenica ay nasa
Cloud nine siya. Tuwing hapon pagkatapos ng trabaho ay magkikita sila ng binata.
They watched movies, dine together at mamasyal na magkasama.

It's like that they are going back to the time that they're still young and the
only thing that they could do was spend time together. 'Yun bang wala silang
inintinding problema o kaya naman ay walang stress na nakakapagpakunot ng mga noo
nila.
"Birthday mo na sa sabado. Do you have plans?" Jenica said while taking a jogged
with him. Ganito ang rutina nila tuwing umaga. Sasama ito sa kanya sa pagja-jogging
at sabay silang mag aalmusal.

Saktong huminto sila sa park kung saan nakaparada ang kotse nito. May dala na itong
pagkain kaya doon sila kakain.

"I'm planning to invite you sana.. Kaya lang i have a compromised." Binuksan niya
ang canister na may lamang purple Jam. "Dad invited me sa opening party ng isa sa
mga businesses niya. And he said, that's the night na iturn over na niya iyon
sakin."

Inabot niya dito ang ginawa niyang egg sandwich. "Me too, anniversary ng company
namin kung saan ilolaunch ang newest series ng magazines kung saan nafeatured ka. I
have to be there pero aalis na si Nica. And I promised to her na kasama ako sa
paghahatid sa kanya sa airport." Nalukungkot siya na matagal bago na ulit sila
magkita ng pamangkin niya. Nakaready na kasi ang transfer records ng bata. Isa pa,
mukhang miss na miss na ni Nica ang mommy nito.

"Mamimiss mo siya." Levi said. Yes, mamimiss nga ni Jenica ang bata.

"She's almost like my daughter. Halos sakin na nga lumaki ang batang 'yon dahil
kahit noong nasa New York ako ay ako ang nag aalaga sa kanya." Ng lingunin niya si
Levi ay nakatingin na ito sa kawalan. "What's wrong?"

Mapakla ang ngiti nito. "New York... The day you left me was my birthday.. Noong
sumama ka sa ate mo papuntang New York. And you never ever giving me a chance to
explain nor to talk to you. Even your parents didn't allow me."

Naaalala niya ang gabing sakay silang mag anak sa sasakyan habang bumubuhos ang
malakas na ulan. And Levi was soaking wet outside their gate while waiting for her.
Honestly, gustong gusto niyang bumaba ng sasakyan at sabihin ditong babalik din
siya agad. Pero pag ginawa niya iyon ay parang kinain na rin niya ang sinabi niyang
buburahin na niya ito sa buhay niya.

In New York, where her life started. Nakapagtapos siya ng pag aaral. She got a job
and then, she move back here. Pero kahit paulit ulit niya palang itatak sa kokote
niya. Levi was always been a part of her past and her life. Hindi na mababago ang
katotohanang ito pa rin ang hinahanap niya. "I'm sorry..."

Ginapgap nito ang palad niya. "Ayos na 'yon. Nakaraan na. Hindi na natin kailangang
balikan ang mga 'yon. All we have to do now is focus on what we have and enjoy it.
It's you and I that matters."

Naluluhang ngumiti siya. Just like the old romantic love story, a Man should have
felt the biggest love over his woman. And the woman should always have a good heart
and listening soul over her man. "What if...just what if hindi tayo nagkita after
eight years.. Kakalimutan mo ba ako?" Out of nowhere she asked. Maraming what ifs
na tumatakbo sa utak niya. Maraming tanong na kung paano at kung sakali.

Levi held her hand and entertwined it. "Hindi ang fate o ang kahit na anong hula o
ng kahit na anong what if's ang magsasabing hindi tayo pwede at hindi tayo karapat
dapat sa isa. If we never destined? I don't care, because i believed that we can
change our destiny." Yumuko ito at hinalikan ang palad niya habang hindi napuputol
ang titigan nila. "And I choose you to be my destiny."

To be continued...

---------

"Love tastes sweet at first bite."

Kaya walang forever! Hahaha

Chapter Sixteen [GENTLEMAN Series 13: Levitico...]

Nakangiting bumati si Jenica sa mga kapwa niya empleyadong nasasalubong

niya. "Good morning!" Bati niya sa Elevator Staff na nakangiting tumango sa kanya.

She felt light and beautiful. Pakiramdam niya ay napapalibutan siya ng maraming
bulaklak. "Blooming ka ngayon Ms. Jen, aura ng may love life ah." Bati ng Editing
consultant nila na si Faye.

Nahihiyang ngumiti siya. "Nagblush-on lang ako."

"Ganyang ganyan ang aura ng Misis ko kapag nagdedate kami." Sabat ni Troy na taga
creatives. Magkakasabay sila sa elevator.
Hindi niya maiwasang wag mangiti. Nagkaroon kasi sila ni Levi ng Pre-birthday
celebration, since hindi niya ito makakasama sa birthday nito nagdesisyon silang
magcelebrate ng magkasama--in advance.

They went to La Union, akala niya ay siya ang manunupresa pero siya ang sinurpresa
nito. He brought her to the newly opened vineyard sa La Union. Nag grape picking
sila.

May Rest house sa San Juan sila na pinuntahan. They stayed there two days and one
night. Tuwang tuwa siya sa lugar kasi may malawak na garden at swings and slides.
May dalawang malalaking puno ng mangga na sobrang hitik sa bunga.

At ang pinakagusto niya sa lahat ay ang modernized Bahay Kubo.

"Kaninong lugar 'to?" She asked while helping him to take out their luggages inside
the car. Manong Ernie, the caretaker prepared the kitchen and do some merienda.

"Mine." He said. Binuksan nito ang pinto ng bahay kubo. It's fully equipped. May
four bedrooms, isang set ng bamboo chair served as the living room. May maliit na
center table na may mga magazines, may LED Tv and ceiling fan. Binuksan ni Levi ang
isang kwarto. "Nabili ko ito dun sa dating batchmate ko na nasa Florida na. He sell
this place dahil napabayaan na niya. I only renovate this area para naman magkaroon
ng atraksyon. Imagine, this is so hopeless noong una kong makita. Nilooban kasi ito
noon, then some of the furnitures and equipments ay ninakaw. Even plants.. Well,
based sa investigation inside job daw ang nangyari."

Humakbang siya papasok sa kwarto. Maliit lang yon. Bed lang ang laman at isang
dresser at cabinet. "Kaya pala mukhang maraming nabago." Puna niya. Napuna din niya
na may nakainstalled na Air-con unit sa silid niya.

"Kapag nandito ako, i seldom used air-con kasi sobrang lamig. Lalo na kung gabi at
madaling araw." Naiintindihan niya iyon. Isinara nito ang pinto at binuksan ang
cabinet.

"Hey! What are you doing?" Nagtatakang tanong niya. He's unpacking his bag and her.

"Putting our clothes in?"

"And why?" She said.

"We have four bedrooms here, pero iisa lang ang may bed. The remaining three has
not." He said.

They shared the same bed. Noong una inis na inis siya kasi parang inuuto yata siya
ng binata. She can't sleep in other room kasi sabi nito walang bed doon. So she
decided to share the room with him.
"Can you move a little? Medyo masikip kasi." ungot niya habang nakahiga sila. They
had a dinner sa Bacnotan market. May kainan doon na sobrang sarap ng pagkain. Sabi
ng binata ay pupunta sila sa Urbiztondo bukas para magbeach. Naeexcite siya dahil
namimiss na niya ang dagat.

"Malapit na akong mahulog, saka hindi naman ako malikot eh." Angal na sabi ni Levi.
Sumimangot siya. Hindi kasi siya makatulog. Ang laking lalaki ng katabi niya, tapos
ang likot pa.

"I can't sleep..." She said while shutting her eyes close. Pero kahit ganoon ay
gising pa rin ang diwa niya niya.

Levi moved. "I feel the same way." Alam niyang nakatagilid ito dahil nararamdaman
niya ang hininga nito sa pisngi niya. "And i think we could do some a little----."

"Ay in love nga talaga si Ms. Jen!" Saka lang niya napansin na nakatingin na ang
lahat sa kanya dahil bukas na ang elevator at siya nalang ang nasa loob. Ang mga
kasabay niya ay nasa labas na at mga nakangiti sa kanya.

Nahihiyang lumabas siya. "Ganyang ganyan ang feeling ko noong madevirginized ako ng
jowa ko." Sabi ni Kim ng makalapit sa kanya.

Isinuko na niya. Isinuko na niya ang bataan. And she has no regrets. "Pwede ba kim
ang aga aga." Namumulang pisngi na sabi niya.

Siniko siya nito. "Oo ang aga aga. At ang aga aga din ng nagpapakilig sayo dahil
may pa-flowers flowers pa." Doon lang niya napansin na may nakapatong ng basket ng
daisy sa lamesa niya.

Kinikilig na sinamyo niya iyon. Ikaw talaga Levi...

Kinuha niya ang nakaipit na card at binasa iyon. Lahat ng excitement na

nararamdaman niya ay mabilis na naglaho.

Hi,
Can you be my date tonight in 30th media anniversary?

Darren

Ang buong akala niya ay kay Levi galing ang mga bulaklak. "Do you like the
flowers?"

Lumingon siya sa likuran niya at nakatayo doon si Darren. He's smiling so sweetly
at may tangan pang isang pirasong bulaklak.
To be continued...

Chapter Seventeen [GENTLEMAN Series 13: Levitico...]

"S-Sir!"

Nahihiyang nilingon niya ang kapwa empleyadong tila mga nanunuod ng pelikula dahil
mga kinikilig. Siniko siya ni Kim.

"Ikaw ha! Malihim ka talaga."

"I hope you like the flowers." Sabay abot sa isa pang bulaklak.

"You don't have to do this." Halos pabulong lang. Pinagtitinginan kasi sila ng mga
tao.

Ngumiti lang si Darren sa kanya. "Don't mind them. " Hinawakan siya nito sa kamay.
"Cancelled ang flight ni kuya at Nica pabalik ng New York. So i decided to attend
the party since di naman tuloy ang alis nila."

Narinig na niya ang balitang 'yon. May emergency trip ang brother-in-law niya kaya
naiwan si nica sa kanya. "P-Pwede ba kitang maging date mamaya?"

Naalala niya bigla si Levi. It's his birthday today. "Please..."

Kinagat niya ang pang ibabang labi. Darren was been very kind and nice to her.
Hindi nito ipinipilit ang sarili sa kanya. Alam nito na magkaibigan sila. But she
already said to Levi na sa bahay lang siya at hindi siya aatend ng party. Since,
may party din naman siyang pupuntahan. But she can't say no to Darren.

Hindi naman na siguro kailangang malaman ni Levi ang tungkol dito. But he is your
boyfriend now. He has the right to know the things that going on between you and
Darren.

The moment she gave herself to Levi. Sinagot na niya ito. There's no reason to deny
the fact that she was still deeply in love with him.
Wala sa sariling tumango siya. Darren is her friend. At tito ito ni Nica. Walang
masama kung sasama siya dito sa party after all boss pa rin niya ito. At iisang
kompanya ang pinapasukan nila.

"I can't believe that this is really happening to me!" Ariane jumping out of her
bed. Siya naman ay abala sa pagpapatuyo ng buhok niya.

Nakaharap siya sa laptop iya habang kausap si Ariane sa videocall. "Can you please
calm down? Alam mo ienjoy mo nalang 'yang bakasyon mo."

Umirap ito. "So where are you going and why you doing your hair? May date ka ba?"
Pag iiba nito ng usapan. Saka nalang niya ito tatanungin kapag nakabalik na ito
dito sa pinas.

"I'm going to the party tonight." She said while putting some cream all over her
face and neck.

"And?" Urging her to continue.

"With Darren." She answered.

"Oh! The lousy suitor of yours. Tsik! Bet ko pa naman siya for you kaso hindi siya
ang bet mo eh. So what's you and Levi's doing?" Naloloka siya sa pinagsasabi ng
kaibigan niya.

"Nasa talk show ba ako? Ang dami mong tanong." Rumolyo ang mga mata niya saka siya
napabuga ng hangin.

Umirap na naman ito. "Ang arte mo! Nagtatanong lang naman ako."

Pinunasan niya ng tissue ang mga daliri bago humarap sa laptop. "Fine.. Okay ha!
Okay naman kami ni Levi, we're doing fine."

"Fine? Just fine? Yun lang? Wala bang reconciliation na naganap?" Ariane had knew
what happened to both of them before.

"We've talked about the past, at nagkapatawaran na kami. Pareho naman kaming
nagkamali dahil hindi kami nakinig sa isa't isa. But I'm sorry now, alam ko naman
naging matigas din ako." Nakita niyang tumango tango si ariane.

"Alam ko naman na sa kanya ka sasaya. Kaya kung sa saan ka masaya, masaya din ako
para sayo." Napangiting naluluha siya. Ariane wasn't so vocal pero alam niya palagi
naman nitong sinusuportahan ang lahat ng deisyon niya. "Pero bes, tibayan mo ang
dibdib mo ha. Baka mamaya aatungal ka na naman sa harapan ko ng dahil sa iisang
dahilan. At sana may natutunan kana sa paghihiwalay niyo."
"Salamat ha. Pero kasama naman talaga siguro ang masaktan kapag nagmahal ka.
Package deal yata talaga 'yon."

Mahirap magmahal, masakit kung minsan. "Oh siya siya! Gagamitan mo na naman ako ng
mga romantic advices mo. Hindi applicable sakin ang mga 'yan."

Humarap siya muli sa dresser at sinuklay ang buhok. Ibe-braid lang niya ang buhok
niya. "I don't know what tottie did to you para maging founder ka ng hating
society----."

Natulala siya ng magdisconnect ang videocall. Ariane aborted their conversation.

"Napikon?" Tanong niya sa sarili.

Nagkibit balikat nalang siya. Itinuloy niya ang ginagawa. Exactly six o'clock ay
darating si Darren para sunduin siya. Si Nica ay nasa bulacan kasama ng pamilya ni
darren. While her brother-in-law was in Laguna para sa biglaang tawag dito.

After she do her hair and put some makeup. Kinuha niya ang phone at sinubukang
tawagan si Levi. Nagkausap na sila kaninang umaga at nabati na niya ito but she
haven't tell him na aattend siya ng anniversary party. May usapan kasi sila na
tatakas ito sa party na puountanan nilang mag ama para sabay silang magdinner.

But his phone is unattended. Another try ng sumuko na siya. Quarter to six na kaya
magbibihis na siya. She wore her simple black dress. It's hugged her curves. Halter
at kita ang kalahati ng likod niya. Huling sinuot niya iyon noong company party din
sa New York. At hanggang ngayon ay kasya pa rin sa kanya and that's two years and
half ago!

Nakaharap siya sa vanity mirror habang hinahagod ng paningin niya sa kabuuan ng

kanyang katawan. Lumapit siya sa kama at umupo doon. Sa ibabaw ng bed side table
niya ay nakapatong ang photo frame nila ni Levi. That photo was taken last time
when they are in La Union.

She was wearing her one-piece swimsuit habang nakatayo sila ni Levi sa tabi ng
giant surfing board. Nakapalibot sa baywang niya ang braso ni Levi habang pareho
silang nakangiti sa camera.

"Hey! What are you doing?" Puna ni Levi ng lapitan siya. She's holding her phone
while sitting on the big rock malapit sa dagat.

"Hinihintay ko 'yung wave. I want to capture it." Tila inaanyayahan siya ng dagat
sa ganda niyon. Humahalik sa malalaking limestone ang alon ng dagat. It's like that
the wave was saying hello to her.

Tumabi ito sa kanya. Di nito alintana ang matutulis na tipak ng bato. "Do you know.
some people say, na kapag daw umaalon ang dagat ibig sabihin may gusto siyang
sabihin. May gusto siyang iparamdam satin. 'Yung alon daw kasi para yang puso
natin, titibok ng mabilis kapag kinakabahan, natatakot ko kaya siya sobrang
natutuwa."

Humilig siya dito. "Sana naging alon nalang ako. Para alon lang ang mamahalin mo."

As soon as Levi realized what does she said, nakatakbo na siya papalayo dito.

To be continued...

Chapter Eighteen [GENTLEMAN Series 13: Levitico...]

"There they are!"

Humigpit ang pagkakahawak ni Jenica sa braso ni Darren ng makapasok sila ng

function room ng Crimson Hotel. Sumalubong sa kanila ang ilan sa mga kaibigan ni
Darren sa publication. Iba't ibang department ay naroroon na rin. Espesyal ang
gabing ito dahil. Ilolauch ang bagong series ng Success magazines. Kinakabahan siya
dahil half ng column sa lifestyle section ay kanya. And caption niya ang nasa front
page ng magazines.

"Hey! Relax." Untag ni Darren. Nadarama yata ng binata ang kaba niya. "Kanina ka pa
bugtong hininga ng bugtong hininga."

"Kasi naman, kanina pa nakatingin satin si Miss Elayne." Aniya. Nasa gawing kanan
kasi ang Editor-in-chief nila. Ang sexy at ang ganda nito sa suot nitong Red
evening dress. Parang beauty queen lang.

"Just relax. Walang gagawin sayo si Elayne, she's just my friend. One of my good
friend." So nasa friend zone pala si miss Elayne.

Huminga nalang siya ng malalim bago lumapit sa lamesa nila. May mga nakakalat na
mga media reporters. Kalat na rin ang mga cameras sa paligid. This will be a very
big night. Ngayon palang ay kinakabahan na siya. Ito rin ang unang beses na
magbibigay ng opening message ang mismong bis boss nila.

"Ang super hot pala ni Sir." Narinig niyang humagikhik ang babaing malapit sa
kanila. Hindi niya ito kilala pero kilala niya ito sa mukha. Taga Financial
department ito.
Hindi niya alam kung sino ang pinaguusapan ng mga ito kaya hindi nalang siy
nakialam. Tinignan niya ang cellphone at nagbabaka sakali na may text na si Levi sa
kanya pero kahit isa ay wala. Bagkus siya na ang nagkusang magtext dito.

How's the party? Nag eenjoy ka ba? I'm at the party right now. See you later?

Hinintay niyang magreply ito pero wala kahit isang okay man lang. Hindi niya alam
kung busy ba ito o iniiwasan siya. Nakaramdam siya ng lungkot.

Maya maya ay may ilang kalalakihan ang lumapit sa kanila. Mga kaibigan ni Darren sa
trabaho.

"Jen!"

Patakbong lumapit si Kim sa kanya. Mabilis naman itong yumakap. Ito lang naman ang
kaclose niya sa trabaho. "Bruha ka! Hindi kita nakilala agad! Ang ganda ganda mo!"

Nahihiyang tumawa siya. "Salamat." Umupo ito sa tabi niya. Si darren naman ay abala
sa pakikipagkwentuhan sa mga kaibigan nito.

"Kayo na ba?" sabay nguso ni Kim kay Darren.

Mabilis siyang umiling. "Magkaibigan lang kami."

"Lumang sagot na 'yan. Sa anim na taon ko sa SM lahat ng personality na nafeatured

sa magazines ay ganyan ang palaging sagot then, puputok nalang ang balita na secret
lover pala sila."

She rolled her eyes. "Then, I'm not a celebrity. At totoo ang sinasabi ko. At isa
pa, may boyfriend na ako."

Nanlaki ang mga mata ni Kim. " Omegad! Seriously? Who?"

Napangiti siya. "Yung first boyfriend ko, he's my boyfriend now." Kilig na kilig
naman si kim.

"Grabe nakakakilig naman kayo. Tama nga sila, Love is sweeter in second time
around. " Tila naghuhugis heart ang mga mata nito sa kilig. "Ipakilala mo naman
sakin 'yan ha." Siniko siko pa siya nito. Maya maya'y may ibinulong si Darren sa
kanya.

"S-Saan tayo pupunta?" Tanong niya ng akayin siya nito patayo. Tinanguan nalang
siya ni Kim.
"I want you to meet our boss. Mabait siya and magkakasundo kayo." Humawak siya sa
braso nito patungo sa table malapit sa stage.

"N-Nakakahiya... Baka kung ano ang isipin ng mga tao." Aniya. Huminto siya sa
paghakbang ayaw niyang pagmulan ng tsismis pagkatapos ng party na ito.

"Relax, I'm right beside you. At saka kaibigan ko siya at gusto kong makilala mo
siya." Mahigpit nitong hinawakan ang palad niya. Tila sinasabing naroroon lang siya
at di siya iiwan.

"Pero----."

"Good evening ladies and gentlemen. Tonight is the thirtieth anniversary ng Success
Media and I'm so glad and happy to announce that my Son have finally decided to
take over my place as the...."

She was suddenly shocked. Mr. De Mesa? Ang labi niya'y nakaawang. Right in front
of all the people at nakatayo sa stage ay si Mr. Leviticus De Mesa. Levitico's
Father!

Tila pinanlamigan siya ng balat lalo na ng umakyat ang isang lalaking pamilyar na
pamilyar sa kanya. "That's Levi my friend. I didn't know na gagawin na talagang
pormal ang pamamahala niya dito."

Wala siyang nauunawaan sa sinasabi ni Darren. Ang alam lang niya ay nasasaktan siya
ngayon. Sobrang sakit.

Biglang rumagasa sa isip niya ang lahat. The promotion, the blackmail tactics, the
flowers, chocolate and... Interview. All of those was planned! And she was so fool
para isiping hindi imposible ang lahat. She was played again. Played by the same
guy who broke her heart eight years ago.

Kinuha ni Levi ang Mic at humarap sa maraming tao. Her heart was shattered pieces
by pieces. Hindi na niya namalayang nagmamalibis na ang luha sa mga mata niya.

He talked like he was the first good Man on earth. Wala siyang nauunawaan ang
tanging naiintindihan lang niya ay ginawa na naman siyang tanga.

Nang sa wakas ay gumawi ang tingin nito sa kanya at nagsalubong ang mga mata nila.
Alam niya, tumigas ang anyo niya at lumamig ang natitirang luha sa mga mata niya.
"B-Babe... "

Mabilis siyang tumalikod at hindi ito tinignan. Darren was followed her. Pero hindi
niya hinayaang abutan siya nito. Sobrang sakit. Akala mo sapat na nagpatawad ka,
akala mo sapat na nagsisi ka. Pero hindi pala. Kahit kaipan hindi magiging sapat
ang sorry para punan ang paulit ulit na pagkakamali.

To be continued...

Chapter Nineteen [GENTLEMAN Series 13: Levitico...]

"Tatakbo ka na naman ng hindi hinihintay ang paliwanag niya. Kaya hindi

nagkakaintindihan."

--- DorisIdeaDelaCruz

"Jen, wag mag isip agad. Baka may tamang rason kung bakit. Wag mag-assume. Levi
need mong mag-explain."

--- Sweetemotera

"Listen to his explanation... Kahit naman maloko yang si Levi baliw na baliw sayo
'yan Jen."

--- itsPsyche

"Ayan na naman... Tumatakbo ka na naman. Mag usap pwede? Baka mangyari na naman
yung nakaraan."

--- jeanmatias

-------------

Chapter Nineteen

"Kung may isang bagay man ako na hindi gagawin sayo... Yun ay ang saktan at lokohin
ka."

Where his promises? Where his vows? Nasaan na ang mga ipinangako nito sa kanya?
Nakalabas na siya ng hotel pero hindi niya alam kung saan siya hahakbang. Natatakot
na siya, paano kung sa kaliwa siya magpunta at nakaabang na pala sa kanya ang
malalaking buwaya? Paano kung sa kanan pero may malalim na bangin? Sa bawat
desisyon niya, hindi niya naisip na may panganib ang mga iyon.

"Jen... Jenica.." Mariin niyang ipinikit ang mga mata. Nadarama niya ang presensya
ni Levi sa likuran niya. Umalis siya dahil natatakot na siya sa nararamdaman niya.
Na baka kapag nanatili siya sa loob ay kamunghian na niya ito. "Let me explain...
Babe.. "

Pinahid niya ang masaganang luha sa mga mata at humarap dito. Tila binagyo ang
hitsura nito. His eyes are clouded with tears. "I-I'm sorry..." He said.

Pumikit muli siya. Sorry is the painful word she had ever heard in her entire life.
Kasi 'yung sorry pala ang mahirap intindihin kung para saan at bakit? "Suntukin mo
ako ngayon. Sumbatan mo ako.. I am a jerk! I am a fool and I am a shit for hurting
you. Kasi... Hindi ko sinabi sayo ang kaugnayan ko sa lahat."

Doon siya muling nagmulat ng mga mata at tumitih dito. "I.. I don't know how can i
get you back... You're sending back the gifts and flowers that always sent to you..
Then, from the private investigator that i---."

"Pinaimbestigahan mo ako." She was cold. Kusang naramdaman niya ang lamig na 'yon
galing mismo sa tinig niya.

Nagyuko ito ng ulo. "I'm sorry.. Ginawa ko lang 'yon para masubaybayan kita. At
nalaman ko kung saan ka nagtatrabaho... My dad owned the company where you working.
And.. ----Elayne was my Cousin. She helped."

May luhang lumabas sa mga mata niya. All along ay kasabwat si Miss Elayne sa
pagmamanipula sa kanya. Kaya pala. Kaya pala...

Humakbang ito at hinawakan ang kamay niya. "Ginawa ko lang ang lahat ng 'yon dahil
mahal kita---mahal na mahal."

Mapait siyang ngumiti. "Hindi ako galit sayo."

Napatulala ito sa kanya. "T-Thank you babe..."

Bumitaw siya dito. "Galit ako sa sarili ko.. Galit na galit ako sa sarili ko dahil
nagpakatanga na naman ako sa pangalawang pagkakataon. I gave you a second chance
because I thought you deserved it. Hinayaan kong makapasok ka ulit sa buhay ko kasi
sabi ko, Mahal ko ang lalaking ito. Pero bakit sa tuwing susubukan natin, may mga
masasakit na bagay ang nangyayari?"

Muli nitong hinawakan ang kamay niya. Mahigpit na mahigpit. "Nandito naman ako,
kaya ko nang itama ang mga pagkakamali ko.. Just give me----."
"Another chance?" Putol niya. "Till when? Until you get satisfied by fooling me and
playing with my feelings? Levi hindi naman ako babaing pang-closet lang! I worth
every respect, loyalty and honesty coming from you! I demand those! Kasi alam kong
'yon ang susi para maging maayos tayo."

Hindi nakaligtas sa mga mata niya ang luhang naglandas sa pisngi nito. Gustong
gusto niya itong saktan, iparamdam ang sakit na nararamdaman niya ngayon pero para
saan pa? Para magpatong patong ang mga sakit na nararamdaman nila? "Minsan, hindi
sapat na mahal mo lang ang isang tao. Relationship needs the four basic
ingredients; trust, loyalty, love and honesty. And i honestly don't know kung dapat
pa ba akong magtiwala sa nararamdaman mo. Walong taon na ang nakakalipas, baka sa
kaloob looban ng puso mo ay may nagbago na, that you only make yourself believing
that I am still inside your heart." Hindi niya alam kung baliw nga ba siya o
nasisiraan na siya ng ulo para sabihin ang mga bagay na 'yon dito.

Kumunot ang noo nito. "Are you doubting my love for you? Sinasabi mo bang baka
nagkakamali lang ako?"

Hindi ba pwedeng maging masaya nalang ang isang nagmamahalan? Hindi ba pwedeng
maging masaya nalang sila at hindi nasasaktan?

Umiwas siya ng tingin. Mula sa kaliwa niya ay nakita niya si Darren. Bakas sa mukha
nito ang awa sa kanya. Nasasaktan ito pero alam niyang labis ang pag aalala nito
dahil nasasaktan siya. "Mahal mo ako hindi ba?" Bumaling muli siya kay Levi.

Mapait siyang ngumiti. "Yeah, kaya nga siguro ako nasasaktan ng ganito ngayon."

Hinawakan nito ang kamay niya at saka siya niyakap. "Mahal na mahal kita..."

Pinikit niya ang mga mata at ninamnam ang sarap ng yakap nito. Halos nayupi siya sa
higpit ng pagkakayakap nito sa kanya. Kusang lumapat sa balikat nito ang dalawang
kamay niya at itinulak ito palayo. Kaunting distansya lang ang natamo nila.
"Goodbye..."

Bumakas ang pagtataka sa mukha nito. "W-What do you mean?"

Muling nanlabo ang mga mata niya dahil sa nagbabadyang luha. "Kilalanin muna natin
ang puso natin. Alamin muna natin kung ano nga ba ang nararamdaman natin sa isa't
isa. Nakakatakot na kasing sumubok ulit. Kapag pareho pa rin ang nararamdaman natin
sa isa't isa pagkatapos ng mga ito----maybe it's a sign that we have to give it a
try---another chance."

"You're breaking up with me." That is not a question but statement. Naluluhang
tumango siya. "P-Please... "

"I'm sorry... " Kumalas siya sa pagkakahawak dito at dumistansya.

Ayaw bitiwan nito ang mga kamay niya pero kusa niyanh inalis ang mga iyon. Kung
magtatagal pa ay baka hindi na niya kayanin ang desisyon niya at susubok na naman
sila ng walang naiintindihan sa mga pinag dadaanan nila.

Iniwas na niya ang mga mata at kusa na itong tinalikuran. Bago siya humakbang
palayo ay narinig pa niya ang tinig nito. Tinig na unti unting humihiwa sa
natitirang piraso ng puso niya.

"Maghihintay ako...kahit ilang taon pa." Hihintayin din kita. Bulong niya sa
hangin. "I lobe you Jenica!"

To be continued...

Chapter Twenty [GENTLEMAN Series 13: Levitico...]

"...Para 'yang You fool me once.. You fool me twice..."

--- UrNotMineButImUrs

"Trust and Respect were not given---it is earned. And you can earn it by being
honest and true to yourself."
--- jeanmatias

"Goodbye is not forever..."

--- Sweetemotera

----------

Chapter Twenty

Inalis ni Jenica ang pagkakapulupot ng shawl sa leeg niya at saka lumakad papunta
sa kusina. "Where have you been?"

Ibinaba niya ang basong kinuha sa cupboard at humarap sa ate niya. "Sa Brooklyn..."
Tipid niyang sagot. Nakita niya na gumagawa ito ng cheese sandwich. Kinuha niya ang
isa at kinain.
"Anong plano mo sa buhay mo? Wala ka bang balak bumalik sa trabaho?" Saka siya
nahinto sa pagnguya. Dalawang buwan na siya dito sa Manhattan. Nakapanganak na rin
ang ate niya. Si Nicholei, na sobrang cute at laki.

"Nagresigned na ko diba? At saka ano pang babalikan ko doon?" Two months ago when
she filed her resignation letter sa Success Media. After she resigned ay sumama
siya sa kuya Leigh niya, asawa ng ate niya. Sumama siya patungo dito sa New York.

Ibinaba ng ate niya ang bote ng cream cheese. "Well, mag apply ka dito. May kilala
ako sa Times magazines baka matutulungan ka non na makapasok kahit staff muna."

Umiling siya. "No ate, I don't have plans to get employed again. Me and ariane has
plan." Ngumuya muli siya ng tinapay. "Balak namin magtayo ng business."

"Business? And what kind of business is that? And what do you know about business?"
Rumolyo ang mata ng ate niya at saka pinagpatuloy ang ginagawa nito. Kung tutuusin
ang swerte swerte ng ate niya dahil Prince Charming ang nakatuluyan nito.

Umupo siya sa stool na nasa tapat nito. "Pastry. Bakeshop... Nakalimutan mo na ba?
I'm the bake master sa bahay natin noong nabubuhay pa si mama at papa."

Gustong gusto niyang magbake kahit noon pa. Palagi nga siyang nagbebake ng brownies
at dinadala kay...

"At saan niyo naman balak itayo ang business na 'yan? Do you already find a place?
May kilala akong agent ng rent-to-own building sa Brooklyn at Chinatown baka gusto
niyong bisitahin. Dagsaan ang turista doon I'm sure papatok ang bakeshop niyo
doon." Ngumiti siya ng alanganin.

"Actually ate hindi dito namin balak e... We are planning to put up a business
in---Philippines."

Natahimik ito. "Philippines. So uuwi kana?"

Bahagya siyang tumango. "Under finalizing palang ang plano but we planned that. Isa
pa, Ariane has found a perfect location para sa first branch ng bakery. And I
consider her plan since, siya naman ang nakatapos ng Business management samin
dalawa."

Hindi nagsalita ang ate niya. Bagkus yumuko ito at niligpit ang ginagawa.
Nararamdaman niya na may gusto itong sabihin. "Handa ka na ba? You know what I
mean."

Nag iwas siya ng tingin. Sa totoo lang hindi niya alam. Dalawang buwan na kasi
simula ng umalis siya at magtago dito sa New York. Hindi nga niya alam kung may
babalikan pa siya. "Siguro, ewan, baka---hindi ko alam. Wala na kasi kaming
komunikasyon simula noon---."
"Pareho kayong nasaktan sa mga nangyari noon. At gusto rin kitang sisihin sa kung
paano ko siya sinisi. Alam mo, you shouldn't leave him that way. Sana nagbukas ka
pa ulit ng bagong pinto para sa kanya."

"Hindi ko alam ate. That time, halo halo ang nasa isip ko. Hindi ko alam kung ano
nga ba ang dapat gawin." Uminit ang gilid ng mga mata niya dahil doon. Pilit pa
ring umuukil sa isip niya ang gabing iniwan niya si levi. Nakikita pa rin niya sa
isip niya ang mukha nito. Ang mga mata nitong puno ng luha.

"Even before me and your kuya lei got married. Marami kaming naging kaso ng
Misunderstanding and Miscommunication. we always fought with simple things.
Hanggang ngayon na mag asawa na kami at may mga anak na. Jen, hindi lahat ng
relasyon ay perpekto. Minsan, kung alin pa yung pangit ay siya pang nagtatagal.
Hindi ka pumasok sa relasyon para may magmahal sayo. Pumasok ka, para matuto kang
magmahal." Dama niya ang ibig sabihin ng mga salita nito. Marahil ay mali nga
talaga siya. At inaamin niya iyon. "Ikaw ba, mahal mo pa rin ba siya?"

Walang pag aalinlangang tumango siya. "Wala namang nagbago ate. Handa na ako. Handa
na akong pumasok sa relasyon na kasama siya. Handa na ako..."

Lumapit ang ate niya sa kanya. "Handa kana.. Eh paano kung kailan handa ka niya,
siya naman ay pagod na o nagsawa na?"

To be continued...

Chapter Twenty One [GENTLEMAN Series 13: Levitico...]

"Really?"

Ariane crossed her arms above her chest at saka nakataas ang kilay na tinitigan
niya. Two Man lifting the roll-up door at saka sinusian ang glass panel door. "I
don't actually---urgh! Hindi ako makapaniwala na dito tayo babagsak!"

Halata ang iritasyon sa tinig nito. "Ano namang masama?" One week after she arrived
from New York. At pagkadating na pagkadating niya ay itomg bakeshop na plano nila
ang una niyang ginawa.

"This is crazy! Bakit sinabi mo sa ate mo na kasosyo mo ako sa negosyong gusto mo?
My God! I am not seeing myself baking and get burn because of the oven!" Maarteng
sabi nito.

Palusot lang niya sa ate niya na may usapan na sila ni Ariane. Kapag ganoon kasi ay
malayong kulitin siya nito. Besides, this is what she wants. Having her own
business someday. "Don't worry. I won't obliged you here. Basta tulungan mo lang
ako sa ioang business matters."

Nilibot niya ng tingin ang lugar. She already have a perspective design and plan
for her own bakeshop. Gusto niya ay modern ang structures. At tamang tama ang lugar
na ito. "Are you for real?" Namamanghang tanong ni Ariane sa kanya. "Look, don't
get offended okay? Dito mo talaga gusto?" Inilahad nito ang kamay sa paligid.

"And what's wrong? Maganda ang lugar na ito. Public and---."

"At hayan lang sa tapat ang school na pinapasukan ni Nica noon! Don't you see?
Business ni Levi 'yan and for sure napunta siya d'yan. Akala ko ba iniiwasan mo
siya? Eh bakit ikaw yata ang lumalapit ngayon?" Patuloy nito.

Bumuga siya ng hangin at tumingin sa labas. Last month pa niya sinusubukan kontakin
ang binata pero iba na pala ang number na ginagamit nito. Deactivate na rin ang
social media accounts nito. Hindi naman niya matanong ang kuya Taddeos niya dahil
pagkatapos ng break up nila ni Levi ay nalaman niyang binugbog ng kuya taddy niya
ang binata. Sobrang nagiguilty siya. Nagkalamat ang pagiging magkaibigan ng dalawa
dahil sa kanya. "I want him---back." Mahinang tugon niya.

"And how would you do that?" Ariane asked.

"By chasing him?" Patanong na sagot niya. Gagawin niya ang lahat ng paraang alam
niya bumalik lang sa kanya ang lalaking mahal niya.

Sumandal si Ariane sa dingding at tinitigan siya. "You know? Gusto kong tawanan ka
ngayon eh. Bakit? Simple lang... You're here now, telling me that you want to get
him back again.. Pero nawala siya sayo kasi iniwan mo. Iniwan mo dahil lang sa
isang simpleng dahilan---he lied because he loves you so much na kahit ang tumawid
sa alambre ay gagawin niya."

Nakagat niya ang ibabang labi. She was stupid para hindi niya mapansin ang lahat ng
'yon. She was so stupid para hindi niya maappreciate ang lahat. Na hindi niya
naunawaan that even mistakes has beautiful reason why it was done. "Gaga ba 'ko?"
Tanong niya kay Ariane.

Umismid ito. "Ngayon mo lang ba narealize? Hindi kasi kita maintindihan eh. We are
friends.. Pero bakit hindi ko maintindihan na humahabol ka ngayon sa lalaking hindi
ka naman sigurado kung gusto ka pa."

May hapdi siyang naramdaman sa dibdib. Baka kaya hindi na nagaabala si Levi na
tawagan siya o kamustahin ay dahil nakahanap na ito ng papalit sa kanya? "You left
him before. Tapos bumalik ulit and then you left him again tapos babalik ka ulit.
Levi is not a part-time job na papasukan mo lang kapag bakante ka. Na tatanggapin
mo lang kapag nagigipit ka. What if may bago na siya? What if may kasama na siyang
iba? Are still want to get him back?"

May namuong luha sa mga mata niya. Tila lason ang mga tanong ni ariane at nasusuka
siya. Nasusuka siyang lunukin ang katotohanang hindi niya noon hinayaang pakinggan.
Akala niya, kapag nangyari ang ganito ay kayang tanggapin ng isip niya ang mga
posibilidad. "M-Maiksi lang naman ang dakawang buwan diba?" Humihikbi na tanong
niya.

May awang nabakas siya sa mga mata ng kaibigan. "Bes, isipin mo nalang sa isang
oras ay marami nang pwedeng mangyari. Sa dalawang buwan pa kaya? Wag mong
panghawakan ang pangako niyang hihintayin ka kasi baka mas masaktan ka lang."

"So, ang ibig mong sabihin ay isuko ko nalang ang nararamdaman ko?" Marahang
tumango si Ariane. Napaluha siya. Hindi niya kaya. Hindi niya kayang makitang may
kasamang iba ang binata. Hindi niya kayang isiping nagmamahal na ito ng iba at
hindi na siya. "H-Hindi ko kaya..."

Yumakap si ariane sa kanya. "Hindi lahat ng puso, kapag nasaktan ay tumatapang. Ang
iba, kapag nasaktan mabilis nang mapagod at mabilis ng sumuko."

To be continued...

--------

Guys, may mga nabasa kayong 8years ago thingy.. 7years po dapat un.. Hindi ko na
kasi naedit.. Nakalimutan ko na rin kung saang chapter yun.. Baka kasi malito kayo
sa timeline.

Salamuch.
Ai:)
 Chapter Twenty Two [GENTLEMAN Series 13: Levitico...]

Inihinto ni Jenica ang minamanehong Kia sa gilid ng kalsada. Hiniram lang

niya iyon kay Ariane. Nabenta na niya ang sasakyan niya noon pa. Nasa New York siya
habang may ahente siya na nag asikaso ng sasakyan niya. Galing siya sa Sweet tart,
pangalan ng bakeshop nila ni Ariane. Nasa harap 'yon ng St.Celestine kung saan
dating nag aral si Nica. Isang buwan pagkatapos buksan ang business na 'yon ay
masasabi niyang maayos ang naunang isang buwang resulta ng negosyong naisip niya.

She rolled down her car window. Gustong gusto na ng mga paa niya na bumaba ng
sasakyan at pasukin ang matayog na gusali sa kanyang harapan. Pero inuunahan siya
ng takot---at hiya.

One week after the Sweet tart first opening ay pinuntahan niya ang kuya Taddy niya.
Pagkatapos niya kasing subukan ng subukang tawagan si Levi ay naglakas loob na
siyang kausapin ang pinsan niya. Magkaibigan ang dalawa kaya naniniwala siya na may
konesksyon pa sila.

Wala naman siyang sagot na makukuha kay Darren dahil nasa Indonesia na ito. Kasama
ang babaing mapapangasawa niya. Nagkabalikan sila ng ex nito matapos ang araw na
'yon. At masaya siya para kay Darren. Maybe he just giving her attention dahil
nakikita nito sa kanya ang babaing mahal nito.

Sumagi na naman sa kanya ang naging huling pag uusap nilang magpinsan.

"I want to kill that bastard dahil sa mga nalaman ko." Umiiyak na yumuko siya. Nasa
tabi ng kuya niya ang asawa nitong si Nikita. She's nice and kind.

"Calm down taddy, let her---." Pilit itong pinapakalma ng asawa.

"Stay out of this, Akachan. Wala kang kinalaman dito." May awang tinitigan siya ng
babae. Naiinggit siya sa kuya niya. He may not had a good and happy past but he
have now a happy and contented life---with his wife. "You woman! Hanggang kailan ka
magpapakagaga?"

Hilam ng luhang mga matang tinignan niya ito. "I-I.. Kuya help me.. G-Gusto kong
magkausap kami. G-Gusto kong ayusin ang lahat."

He massaged his temple then sat on the leather couch. "My wife and I was in Cebu ng
makita ko siya."

"Cebu? When?"

"Noong hindi ko pa nalalamang may problema kayo." Nagyuko siya ng ulo. "Ano bang
pumapasok sa utak mong bata ka? Diba ang sabi ko sayo noon. Wag niyo nang subukan
kung wala na talagang pag asa."
"K-Kasalanan ko. I didn't give him a chance para ayusin ang mga mali niya. I didn't
trust him. Hindi ako nagtiwala sa pagmamahal niya." She said. Why she had to took a
lot of times bago niya marealize na may parte siya sa lahat ng mga nangyari. That
it will not going to happen kung hinayaan niyang makinig sa puso niya? Why she had
to listen to her mind than to set aside her heart? Her feelings?

"And he's asking me about you." Doon nanlaki ang mga mata niya. Hinanap siya ni
Levi? "Kahit noong nagalit ako sa kanya. He keeps on calling me para kulitin and he
even bugging my wife para lang malaman kung nasaan ka!" Nilingon niya ang asawa
nito. Tahimik lang siyang nakikinig. "Pero nagmatigas ako. Hindi ko sinabing nasa
New York ka. Kahit kaibigan ko siya, kinalimutan ko 'yon dahil 'yon ang gusto mo."

Napaiyak siya. Akala niya hindi siya hinanap ni Levi. Akala niya ay sumuko na
talaga ang binata. "K-Kuya.. Alam mo ba kung saan ko siya makikita?"

Huminga ng malalim si Taddeos. "Alright. But this is the last time i will saw you
cry. And this is the last time that you will make a stupid decision just because of
your stupid reason."

Ngayong alam na niya kung saan niya maaaring matagpuan ang binata. Pero hindi naman
siya makalabas ng sasakyan niya. Natatakot siya. Paano kung ipagtabuyan siya o kaya
naman ay sabihing wala nang halaga ang pagkikita nila.

"Kaya mo 'yan Jenica. Jenica Mae Ligon kaya mo. 'yan!" Nag-inhale at exhale siya
bago lumabas ng sasakyan bitbit ang box of Oatmeal cookies na ginawa niya. Isa iyon
sa specialty ng bakeshop nila.

Tumawid siya at saka nagtungo sa building. Tatlong buwan na mahigit simula ng

umalis siya dito. Simula ng iwan niya ang lugar na ito. The guard politely smiling
at her. Hindi niya iyon kilala. Wala na 'yung dating gwardiya na ipinapara siya ng
taxi kapag wala siyang dalang sasakyan.

Lumakad siya sa harap ng Front desk. Wala na 'yung pamilyar na mukha ng

receptionist dito noon. Bumati siya at nagpakilala. Pagkatapos siya hingian ng ID
ay itinuro nito ang elevator.

Kinakabahang humakbang siya patungo doon. May mangilan ngilang tao siyang
napapansing napapatingin sa kanya. Pero pinagkibit balikat nalang niya.

Tumutok ang mga mata niya sa direksyon patungo sa elevator ng mapalingon ang mga
mata niya sa kaliwa. Buhat doon ay malinaw na nakikita niya si Levi. "L-Levi..."
Humakbang ng dalawang hakbang ang mga paa niya papalapit sana doon ng matigilan
siya.

Sa kanan nito ay babaing sopistikada at maganda. Nakaakbay ito doon habang

nagtatawana sila pasakay sa elevator na mga executive lang ang pwedeng gumamit.
Nakaramdam siya ng hapdi sa dibdib. It's like there's a thousand knives that
slashes her heart and it bleeds. Halos mapunit na ang kahon ng cookies dahil sa
pagkakahawak niya. Damang dama niya ang hapdi.

Hindi na niya ako nahintay... Kasabay ng pagbulong niya ay ang pagkawala ng mga ito
sa paningin niya at ang sunod sunod na pagtulo ng mga luha niya. Bakit hindi mo ako
hinintay?

Umatras ang mga paa niya. Tatakbo ka na naman? Pero ano pang gagawin niya sa lugar
na ito? Levi seems so happy ---happy without her in his life. Happy without her
around. Happy na siya habang siya---nagdurusa.

"J-Jen? Jenica?" Napatingin siya sa gilid niya. Nakilala niya si Kim. Hindi niya
akalain na dito pa rin ito nagtatrabaho after the turn over and changing of
management.

"K-Kim..."

Humagod ang mga mata nito sa kabuuan niya. "Oh! Wow! How are you? Are you with
---."

Inawat na niya ito. "I'm sorry but i have to go." Tumalikod siya at nagtatakbo sa
exit door ng building.

"But hey---." Humabol ito sa kanya. "Bisita ka naman ulit dito. We missed you so
much and we want to know kung kailan ang ka---."

"I'm sorry kim pero saka nalang." Sabay abot dito sa cookies na dala niya. "P-Para
sayo."

Magsasalita pa sana ito ng mabilis na siyang lumabas at tumawid sa kabilang

kalsada. Saka lang siya nakahinga ng makapasok siya sa loob ng sasakyan. Sobrang
sakit... Dapat pala nakinig siya sa ate niya. Dapat pala nakinig siya kay Ariane.
Dapat pala kinonsedera niya ang mga posibilidad na baka wala na siyang balikan. And
now it's true. She has no space to be filled with. To be filled in his life.
Because he has his new life---and that's not her.

To be continued...
--------

May isang reader na nagbahagi sakin ng kwento niya.

She's married now and with kids but---unhappy. Kasi nakatali pa rin siya sa kwento
ng nakaraan nila ng ex niya. And she's asking me kung anong pwede niyang gawin
knowing that her ex ay nagpaparamdam pa rin sa kanya. I'm not a love expect at
lalong wala ako sa ganoong stage ng buhay. I am single at hindi ko pa nararanasan
ang magkaroon ng isnag karelasyon pero, nagawa ko pa ring sabihin sa kanya na...
"Baka kaya pilit niyang kinukuha yung atensyon mo ay dahil may bagay pa siyang
gustong marinig mula sayo na hindi mo nasabi noon? Kesa magkasala ka sa asawa mo at
maapektuhan ang mga anak mo. Ask yourself,Nasaan pa nga ba siya sa puso mo? Dahil
kung wala na.. Baka yon ang hinhintay niyang sabihin mo para magkaroon siya ng
peace of mind and peace of heart. And just focus on your kids. Dahil sila ang true
love mo."

Kayo? May maiipayo din ba kayo sa kanya?

Thanks for the reads.

Ai:)

Chapter Twenty Three [GENTLEMAN Series 13: Levitico...]

"She's back."

Tumingin siya kay Raffy. Raffy was his friend. And he's visiting him now here at
his office. "Who?" Tanong niya na tila hindi interesado.

"Oh! C'mon don't tell me hindi ka interesado? Abby and I had dinner with Taddeos
and his wife last Monday night. Nasabi ni Nikita kay Abby na dumating na nga daw
si---." Pinutol na niya ang sinasabi nito.

"So have you find your twin brother? May update na ba kayo?" Pag iiba niya sa
usapan. Ginagawa niya iyon di dahil ayaw na niyang marinig kung di inililigtas lang
niya ang sarili niya sa sobrang kamiserablehan.

When Jenica was decided to leave him. Hindi nito alam kung gaano kalaking parte ng
mundo niya ang gumuho. He blamed his self so much. Sinisisi niya ang sarili niya
kung bakit nagawa niya iyon. Edi sana kasama pa niya ang babaeng mahal niya. "We
haven't receive any updates regarding Jonas missing case." Sinakyan nalang ni Raffy
ang ginawa niya.

Jonas was Rafael twin brother. Nawawala ang kapatid nito. At siya bilang may ari ng
isa sa pinakamalaking media center, he can't publish the announcement about jonas
dahil sinekreto ng pamilya iyon. Even with---Abegail, Jonas wife and Raffy's Mrs.
Raffy was pretending as Jonas para maitago ang pagkawala ng kapatid nito. "How long
are you gonna fool her?" Tinutukoy niya ay si Abegail.

Natahimik ang kaibigan niya. "She deserved to know what happened to her husband."

"But I am her husband!" Mariing sagot ni Raffy. Noon palang ay alam na nila ni
Taddeos na may lihim na pagtingin ang kaibigan nila kay Abby, na girlfriend naman
noon ng kapatid nito.

He is not that close with Jonas pero mabait ang kapatid nito. "Yes, You are her
husband ---pero sa papel lang. Bilang si Jonas at hindi bilang ikaw."

Mahirap talaga magmahal ng taong hindi ka sigurado kung magiging iyo. Naaawa siya
sa sarili niya pero mas naaawa siya sa kaibigan niya.

Lumakad siya palabas ng opisina niya. Simula ng pamahalaanan niya ang Success
Media, marami siyang binago.

Regular niyang binibisita ang bawat department. Kakaalis lang ni Rafael, binisita
siya nito just to invite him tonight. Tatanggihan sana niya kaya lang gusto yatang
magwala ni Rafael mamayang gabi.

Pagkagaling sa Administrative Department ay dinaanan din niya ang editorial bago

huli ang Creatives department. Napatingin siya sa wrist watch niya. Ten o'clock na
pala. Kaya pala mangialn ngilan lang ang tao sa floor na 'yon. Nasa coffee break
sila.

Dinaanan niya ang hilera ng mga cubicle doon. Partikular na huminto ang mga mata
niya sa isang cubicle.

"She's one of our competent researcher. Kaya kapag hindi niya ginawa ang gusto
nating ipagawa pwede siyang magresign and we can't stop her." Elayne said. Wala na
siyang maisip na paraan para makalapit kay Jenica. Nalaman niya sa isang private
investigator na dito sa Success media nagtatrabaho ang dalaga.

"Please.. Elayne. Subukan mo lang, help me." He begged.

Namaywang sa harapan niya ang babae. "What if she refuse to do the job? Ms. Ligon
is one of the hard headed person I know. Kaya nga gustong gusto siya ng Editorial.
May attitude and she use that attitude to get finish the assignment that we've
given to her."
"Then use your attitude too. Sige na please... " Elayne Johnson was his cousin. Ang
mommy nito ay kapatid ng daddy niya.

'Yon yata ang pinakamalaking pagkakamaling nagawa niya. He took advantage the
situation. He played people above his hand. Ibinaling nalang niya sa iba ang
tingin. Wala na siyang oras para isipin pa ang nakaraan. Jenicas was happy now.
Dapat maging masaya narin siya.

"G-Good morning Sir!" Napalingon siya. Nakita niya si Ms. Cruz, ito lang ang kilala
niyang naging malapit kay Jenica sa kompanyang ito.

"Good morning kim." Bati niya. May hawak itong mug na may lamang kape at box ng
hindi niya malaman kung cake ba o pie. "What happened to your...?"

"Ah ito pong cookies sir?" Cookies pala ang laman ng box na mukhang nadurog na.
Binuksan nito iyon sa harapan niya. Maayos pa rin na nakapatas sa loob ng almost
ruined na box ang mga cookies. Sandaling tila naglalaway siya. Paborito niya ang
cookies at iisang tao lang ang kilala niyang kayang gumawa ng pinakamasarap na
cookies sa buong buhay niya. Pero hindi na niya iyon matitikman. "Gusto niyo po
sir?"

Napatingin siya kay Kim. Nakakahiya dahil pakiramdam niya ay tutulo ang laway niya
sa harapan nito. Hindi niya napigilang dumampot at agad na isinubo. Tila lumutang
siya at tinangay ng hangin patungo sa alapaap. Tila bumalik siya sa panahon na
masasaya pa ang mga nangyayari sa kanya.

"Simula ngayon paborito ko na itong cookies mo. Ang sarap sarap kasi at saka ang
saya sa pakiramdam." Ani ni Levi sa kaibigang si Jenica. Nahihiya siyang aminin sa
dalaga na gustong gusto niya ito na. Na hindi lang basta best friend ang tingin
niya dito.

"Ganoon daw talaga ang pakiramdam kapag nakakakain ng ganyan. Yan din kasi ang
palaging sinasabi sakin ni papa... Para daw sumarap ang kinakain mo. Dapat
masasayang alaala ang iniisip mo." Napatitig siya dito.

"Paano yan? Ikaw ang iniisip ko habang kinakain ko ito."

"Sir okay lang po ba kayo?" Noon siya tila natauhan. Nakatitig si Kim sa kanya.

"Y-Yeah.. May naalala lang ako sa cookies na ito." Naubos niya ang hawak at tila
gusto pa niyang dumampot. "Saan mo nabili ang mga 'yan?"

"Ah hindi ko po ito binili. Inihatid po ito ng kaibigan ko sakin. Pero may pangalan
po 'yung bakeshop. Baka dito niya nabili." Iniangat nito ang takip ng box. May
maliit na advertising address doon. Sweet tart ang nakasulat at may contact number
pa.
Kilala niya 'yung lugar dahil doon din nakatayo ang School nila. Bihira na nga lang
siyang pumunta doon dahil ang bunsong kapatid na niya ang tinuturuang mamahala
doon. Fourteen palang si Levis pero sinasanay na ng ama nila. Nakikitaan kasi ito
ng potensyal kaya sinasanay na sa batang gulang palang. Menopausal child kasi si
Levis. Dalawa lang naman silang magkapatid kaya ang laki ng agwat nila.

Wala sa sariling napatitig si Levi sa establishment na nasa harapan niya. After he

ate the three pieces cookies, that kim gave to him. Pumunta siya sa address ng
bakeshop na nakasulat sa box.

In front of him is the bakeshop, who baked the same delicious cookies he tasted
earlier. Gusto niyang malaman kung sino ang nagbake niyon. Iisang tao lang ang
kilala niyang may recipe ng ganoon. And only one person he knew na kayang imodified
iyon to new exciting taste and flavors.

Bumaba siya ng sasakyan matapos ipark iyon sa mismong parking lot ng bakeshop.
Pinagbuksan siya ng isang gwardiya at may bumati na crew sa kanya. "Welcome to
Sweet Tart, Sir." Ngumiti siya sa babaing bumati sa kanya. May five round tables
doon. Skirted with plain pink table cloth. Pink and purple ang combination ng
theme. Idagdag pa ang amoy ng cinnamon sa paligid. Sa service area naman ay may
tatlong glass display. Ang isa ay mga cakes and pastries. Gumawi ang mga mata niya
sa divider na may mga lamang cookies.

May dumungaw na babae sa kanya mula sa counter. "Anything you want, Sir?" Nakangiti
ito sa kanya. Gumawi muli ang mga mata niya sa mga cookies bago sa babae.

"Anong specialty niyo dito?" He asked.

May mga itinuro ito sa kanya. Including tarts and pies. "And this cookies Sir. Ang
mismong baker po namin ay ang mismong may ari nito. Yung pastry chef naman po ang
gumagawa sa iba."

Mas lalong inambon ng mga tanong ang isip niya. Kating kati na siyang malaman ang
pangalan ng baker nila at makilala. "N-Narito ba siya? I mean the baker."

Umiling ito. "Sorry Sir. Nakaalis na po si ma'am kanina pang umaga."

Nadismaya siya. Akala niya ay makikilala na niya ang gumawa ng paborito niyang
cookies. He bought three boxes of Oatmeal cookies. Pero parang mali yata ang ginawa
niya.

Dahil paano pa siya makakamove on lalo kung sa simpleng cookies lang ay tila agos
ng tubig sa ilog na dumaloy muli sa isip niya ang masasaya nilang nakaraan?
To be continued...

Chapter Twenty Four [GENTLEMAN Series 13: Levitico...]

The greatest mistake that she has been done ay 'yung tinalikuran niya ang
taong sana'y kasama niya ngayon. The man she wished was in her side para sabihing,
mahal kita at hindi kita kayang iwan.

Umukil sa isip niya ang sinabi ng ate niya.

Handa kana.. Pero paano kung kailan handa kana eh siya naman ay pagod na o sawa na?

Kaya ba hindi na siya nahintay ni Levi? Kaya ba nakahanap na ito agad ng kapalit
niya?

Tinitigan niya ang jigger na hawak. Wala na 'yong laman. "Bigyan mo pa ako." Aniya
sa bartender sa bar na pinuntahan niya. Natulala ang lalaki sa kanya. "Bingi ka ba?
Ang sabi ko bigyan mo pa ako!"

Kamot ulo itong napapailing. "Pero ma'am lasing na lasing na ho kayo. Baka naman
ho---."

Bahagya siyang yumukod sa counter at hinablot dito ang bote ng Mojitos. Gagawin
niya ito para makalimot siya. Baka kasi kapag nakalimutan na niya kahit ang
pangalan niya ay malimutan din niya 'yung sakit na nararamdaman niya ngayon.

Siguro iniisip ng lahat ng tao na siya ang pinakatanga sa lahat ng tao sa mundo.
Umismid siya at tinitigan ang boteng hawak. Tawagin na siyang tanga ng lahat ng
tao. Tawagin na siyang gaga at baliw. Wala siyang pakialam.

Tinungga niya ang hawak na bote, gumuhit sa lalamunan niya ang hapdi at pait niyon.
Ang init na humagod sa lalamunan niya.

Ang tanga tanga ko...

Hinayaan niyang dumaloy ang mga luha niya habang wala sa sariling nakatitig siya sa
lalaking kumakanta sa entablado. Maybe they're some local amateur band.

Naikuyim niya ang kamao ng sumisid sa isip niya ang liriko ng kantang kinakanta ng
lalaking may mahabang kulot na buhok.
Someday you're gonna realize
One day you'll see this through my eyes
By then I won't even be there
I'll be happy somewhere even if I cared

Samot saring tanong ang sumidsi sa isip niya. Ganoon din kaya ang gustong sabihin
ni Levi sa kanya kung magkaharap sila ngayon? Ngayon din kaya ang isusumbat nito sa
kanya?

I know you don't really see my worth

You think you're the last "girl" on earth
Well I've got news for you
I know that I'm not that strong
But it won't take long, won't take long

The boy vocalist, changed the single word in the lyrics. Gusto niyang matawa. May
hugot ang lalaking kumakanta sa stage. He was singing the song, gaya na para bang
may nang iwan dito o niloko ito.

Cause, someday someone's gonna love me

The way I wanted you to need me
Someday someone's gonna take your place
One day I'll forget about you
You'll see I won't even miss you
Someday, someday

Ipinikit niya ang mga mata. Mariin iyong tipo na wala na siyang nakikita. Someday
someone's gonna take your place.

Bigla niyang naalala ang tagpong nakita niya kanina. Ang saya sa mga mata ni Levi
habang kausap niya ang babaing kasama nito. Napalitan na siya... Nahuli na siya ng
dating.

Right now I know you can't tell

I'm down and I'm not doing well
But one day these tears, they will all run dry
I won't have to cry sweet goodbye

Napatitig siya sa cellphone niya ng tumunog iyon. Si Ariane...

"Gosh! Where are you?" Iyon agad ang bungad nito sa kanya. Lumagok muna siya ng
alak bago sumagot.

"I-Im having---fun! Whoooh!" 'Yung luha niya ay tila gripo pa rin. "N-Nahuli na
ako... "

"Hang-on girl.. Susunduin kita." Pikit mata niyang nilasahan ang pait ng
pagkakamali niya. Minsan pala, hindi palaging dahilan ng paglayo ang nasaktan ka.
Minsan pala, hindi dahilan ng pag alis ang umiyak ka. Dapat pala, may sapat kang
tapang para labanan ang mga iyon. Para tapatan ang mga 'yon.

Cause, someday someone's gonna love me

The way I wanted you to need me
Someday someone's gonna take your place
Oh, one day I'll forget about you
You'll see I won't even miss you
Someday, I know someone's gonna be there

Tumitig siya sa lalaking nasa stage. Naririnig pa niya ang boses ni Ariane sa
kabilang linya pero hindi na siya nagsalita. Wala na rin naman kasi siyang
maunawaan sa sinasabi ni Ariane. Kusa nang naputol ang tawag kaya binitiwan niya
ang cellphone. Kasabay niyon ay ang pagyuko niya. Tumitig lang siya sa bote.
Nakikita niya ang repleksyon niya doon. Her face were unreadable. Her eyes were
swollen. Ang ilong niya ay tila na kamatis sa sobrang pula.

Ang natitirang alak ay kusa na niyang nilagok na tila isang mineral water lang.
Nang sa wakas ay sumayad iyon sa lalamunan niya at gumapang ang kakaibang espirito
niyon sa buo niyang katawan. Tila hinalukay naman ang tiyan niya na sobrang bilis.

"S-Shushuka---ako." Nagmamadaling ibinaling niya ang ulo sa kanan upang masubsob

lang sa tiyan ng isang lalaki! She puked. Lupaypay na sumubsob siya sa matigas na
tiyang iyon. "Hmmm... L-Levi.." Iyon ang amoy na nakikilala.

Someday someone's gonna love me

The way I wanted you to need me
Someday someone's gonna take your place
One day I'll forget about you
You'll see I won't even miss you
Someday, someday

Ipinikit niya ang mga mata. Naramdaman niyang umangat siya. Pagkarinig niya sa
unang huling linya ng kanta ay may nanglandas na luha sa mga mata niya. You'll see
I won't even miss you.

"B-But I miss you..."

Mas masakit pa ito kesa sa nangyari sa kanila noon.

"J-Jen---."
To be continued...

---------

Naboboring ako sa isinulat kong ito. Pasensya na po kayo.. Ilang araw na po kasi
akong may sakit. Kaya walang naaalog sa ulo ko...

Thanks for the reads.

Ai:)

Chapter Twenty Five [GENTLEMAN Series 13: Levitico...]

Shit. Napahawak siya sa sentido ng makaramdam siya ng hilo at pananakit

niyon. Dahan-dahan siyanh bumangon at isinandal ang sarili. Sobrang kirot ang
nararamdaman ng ulo niya. Tila mabibiyak iyon sa sobrang sakit.

Ano bang nangyayari sakin? Pilit niyang inaalala ang nangyari kagabi at paano siya
nakarating dito---? Saka lang niya napuna na hindi niya silid ang kinalulugaran
niya ngayon.

Maluwang ang silid. Iginala pa niya ang paningin sa paligid. Old rose ang kulay ng
dingding at kisame. May malaking bintana sa gawing kanan niya na natatabingan ng
puting kurtina. Banayad iyong nililipad ng hangin.

Saka lang niya naalala ang dahilan kung bakit siya napadpad dito.

"Shushu-ka ako..." Sumubsob pang muli ang mukha niya sa lalaking nakaalalay sa
kanya. Nalalanghap niya doon ang amoy ni Levi. Nababaliw na marahil siya.

Naramdaman niya na hinawakan siya nito sa braso at iniangat. Namungay ang mga mata
miya lalo na ng maaninag niya mukha nito. "L-Levi...?"

Nanaginip marahil siya. Mukha ni Levi ang nakikita niya. Tumiim ang mukha nito at
saka inalalayan siyang makatayo. "Get up. I'll take you home." Pati ang boses nito
ay kuhang kuha.
Hindi tumutol ng akayin siya nito palabas ng bar. "What got into your head at
naglasing ka ng ganyan. Is it about ---."

"G-Galit ka pa ba sakin?" Wala sa sariling naitanong niya. Alam niyang si Levi ang
kasama niya. Kilala ito ng isip niya, kilala rin ito ng puso niya.

Isinandal siya nito sa gilid ng sasakyan habang tila may hinahanap sa bulsa ng suot
nitong pantalon. Maya maya'y may hinugot itong susi doon. Binuksan ang sasakyan at
saka siya ipinasok nito sa passenger seat, ito na rin ang nagkabit ng seatbelt
niya. "Saan kita ihahatid?" Narinig niyang tanong nito.

Kahit nanlalabo ang mga mata ay humarap siya dito. May namuong luha sa gild ng mga
mata niya. "I-I'm sorry..." Kusang tumulo iyon. Hindi niya alam kung saan siya
maguumpisa. Hindi niya alam kung anong salita ang dapat niyang unang sabihin. Hindi
niya alam kung matatanggap at mapapakinggan pa ba siya nito. After what happened
months ago, baka tuluyan na nitong nabura ang pangalan niyang nakaukit sa puso
nito.

Nang hindi ito nagsalita, pinausad nito ang sasakyan at tumutok ang mga mata doon.
"How's Indonesia? I thought you wouldn't be back?" Doon siya napatingin dito.
Paanong itatanong nito ang Indonesia? She never been there.

"I... I never ---."

"Never mind. Bakit pa nga ba ako nagtatanong?" Putol nito.

Itinikom niya ang labi. Bakit nasasaktan siyang todo sa tono na ginagamit nito sa
kanya? Hindi na ba talaga nito naaalala ang pangako nito sa kanya?

"Good morning! Gising ka na pala." Naputol ang daloy ng alaala sa isip ni Jenica ng
mapabaling siya sa pintuan. Halos manlaki ang mga mata niya. Natatandaan niya ang
babaing nasa harapan niya. Ito ang babaing nakita niyang kasama ni Levi noong araw
na pumunta siya sa Success Media. Ibinaba nito ang tray ng almusal sa gilid ng
kama. "Levi brought you here. Lasing na lasing ka kasi kagabi." She said habang
hinahawi ang mga kurtina dahilan para masilaw siya.

Tama nga siya. Hindi niya guni guni kagabi ang lahat. She's with Levi last night.
"A-Anong oras na?" Her voice was shaking. Hindi niya alam pero, paano nga ba ang
tamang pagsasalita sa harapan nito.

"Past eight." Then she smiled at her. "By the way, I am Shiela. Levi asked kung
pwedeng alalayan muna kita ngayong umaga. He left early today dahil may meetings
siya. And since, I am available pumayag ako. Besides, gusto din kitang mameet."

Gusto niyang matawa sa sitwasyon. She was talking with the Present. The situation
between the Present and the past is kinda---uncomfortable. "U-Uuwi na ko." Aniya
saka bumaba ng kama.
"Hey! Mamaya na. At saka ang sabi ni Levi bantayan muna kita. Just wait for him
okay? You two have a lot of things to talk about." Ngumiti ito sa kanya. Inayos
nito ang tray ng pagkain. May kape, butter at toasted bread. Bacon and Ham din.
"Hindi ko ineexpect na mamemeet kita. Levi had a lot of things he said about you.
That you are...beautiful, intelligent and nice. And I can see that."

Sandaling natigilan siya. Hindi ba naiilang ang babaing ito sa kanya? "I-I'm
sorry?"

"Sorry.. Nagiging madaldal yata ako." Saka nito sinabayan ng tawa. Tawa na umaabot
sa mga mata nito.

Inabot niya ang tinapay na inabot nito. "M-Matagal na ba kayong magkakilala?"

Stupid. Gusto mo ba talagang saktan ang sarili mo?

"Months ago? Well, nagkakilala kami sa Cebu."

Bigla ay naalala niya ang sinabi ng kuya Taddeos niya. Nagpunta sa Cebu si Levi
para hanapin siya. Pero iba ang natagpuan nito doon. "He was broken hearted that
time. Everytime I saw him, para siyang palaging wala sa sarili. He kept on saying
that, I love her... Pero hindi naman niya sinasabi kung sino. And then, one time
siya na mismo ang nagopen up sakin. And he mentioned you."

Tinambol ang dibdib niya. "Ang sabi niya, galit na galit ka daw sa kanya kaya ka
nakipaghiwalay. He's saying sorry, Jenica. Mahal na mahal ka niya." Tumulo ang luha
s amga mata niya. "Sobrang nasaktan siya. Pero tinanggap niya dahil may mali siya
at nangako siya sayo na maghihintay siya hanggang sa maging ready ka na."

"P-Pero nainip siya.... "

Kumunot ang noo ni Shiela. "He never had a girlfriend after you left." She paused.
"Are you thinking that I'm having a relationship with him?"

Napatitig siya. Ano bang dapat niyang isipin. Kumunot ang noo niya. Itinaas nito
ang kamay at may ipinakita sa daliri nito. Napasinghap siya ng may makitang
singsing doon. "I'm married. Nagtatago lang ako sa asawa ko and Levi helped me para
makahanap ng place na mapapagtaguan."

Napapahiyang napayuko siya. Ang dumi ng isip niya. Kung ano ano ang iniisip niya
dahil sa nakita niya. "I'm sorry.. I didn't know.. N-Nakita ko kasi kayo noon sa
Elevator---."

Ngumiti si Shiela. "Sinamahan lang niya ako dun sa bagong bahay na nakita niya.
Komplikado ang sitwasyon ko kaya naisip kong magtago muna. And I don't want to see
my husband, yet. Mahal ko siya pero hindi pa ako handa."
Kung ano ano ang inisip niya. Akala niya ay ipinagpalit na siya ni levi sa iba.
"Ikaw? When is your wedding? I heard ikakasal kana.. Just like what Levi told me."

Doon mas naguluhan siya. Mukhang mahaba-habang paliwanagan ito.

To be continued...

--------

Abangan si Shiela sa GENTLEMAN Series 14: Ruth Rosales

Chapter Twenty Six [GENTLEMAN Series 13: Levitico...]

"He is not a kind of Man na madaling sumuko. In the short span of time na
nagkakilala kami, I already believe na iba siya sa mga lalaking nakasalamuha ko."
Bahagyang lumapit si Shiela sa kanya at hinawakan ang palad niya. "Wag mong tignan
ang mga pagkakamali niya. Instead, look at those time that he sacrificed everything
para lang maging masaya ka."

Nagyuko siya ng ulo. Nahihiya siyang tumitig sa mga mata nito. She got all the
point. She was unforgivable. Naging makasarili siya. Damdamin at ang nararamdaman
lang niya ang inisip niya. "P-Paano mo nasasabi ang lahat ng 'yan?" She asked.
Kasal na ito at may asawa. Kagaya din ba nila ang sitwasyon nito.

Pagak itong napatawa. "I am married. I married to the Man whom I love first at
mahal ko pa rin hanggang ngayon. Gaya mo, nasaktan lang din ako but it doesn't mean
na hindi ko na siya mahal. Lumayo lang ako sandali dahil may sarili at mga personal
akong dahilan." Hindi na niya uusisain pa ang bagay na 'yon. Personal niyang buhay
'yon at wala sya sa lugar para panghimasukan pa iyon. "Minsan, kaya lang naman tayo
tumatakbo, umaalis at nagtatago ay dahil nasasaktan tayo. We felt betrayed dahil
niloko tayo ng mga taong mahal at pinagkatiwalaan natin. But somehow, isang bagay
pala 'yon para malaman natin kung kaya nga ba nating magmahal ng totoo---totoo
means, kaya mong tanggapin kung ano siya kasama na ang lahat ng pagkakamali niya.
Love is forgiving. Hindi makasarili at hindi nanghuhusga."
Pinahid niya ang luha. Kung kinakailangang siya ang manligaw gagawin niya. Hindi na
mahalaga kung saan sila nagsimula. Ang mahalaga ay maitama niya ang mga mali niya
sa nakaraan at magumpisa sila sa umpisa.

Mabilis siyang bumaba ng sasakyan matapos maiparada iyon sa harapan ng Success

Media building. Sabi ni Shiela ay dito nagpunta si Levi. Kaya nasisiguro niyang
nandito ang binata. Nilampasan niya ang gwardiya at tinakbo ang elevator. Wala na
siyang pakialam kung pinagtitinginan na siya ng mga tao.

Paghinto ng elevator sa floor kung saan naroroon ang opisina ng binata ay mabilis
siyang lumabas. "Jenica!"

Nahinto siya sa paglalakad ng marinig ang pamilyar na tinig ni Kim. "Nadalaw ka

ulit." Huli na para iwasan ito dahil nakalapit na ito sa kanya.

"H-Hi." Alanganing bati niya. Nilinga niya ang pasilyo patungo sa opisina ni Levi.

Humawak si Kim sa braso niya. "Salamat nga pala sa dala mong cookies kahapon. Ang
sarap eh." She smiled at her.

She smile a bit. "Walang anuman. Siya nga pala si... Mr. D-De Mesa? Nandito ba?"

"Do you mean si Sir Leviticus o Levitico?"

Naalala niya, magkatunog nga pala ang pangalan ng mag ama. Ngumiti siya. "The
younger De Mesa."

"Ooh! Nakita ko siya kanina na lumabas sa conference room pero hindi ko sure if
he's still in his office." Hindi siya makawala sa pagkakahawak nito sa braso niya.
Kim keep on talking while her eyes are roaming around. "Actually, nagustuhan ni Sir
'yung cookies na binigay mo. Hindi ko nga nasabi sa kanya na sayo 'yon galing eh."
Napatingin siya dito.

"What did you say?"

"Ay naku! Ang bingi mo! Saka ba't kaba palinga linga d'yan? Natatakot ka ba na baka
makita ka ni Miss Elayne? Don't worry about her. She resigned already. Kakasal lang
niya one month ago and I heard she's still in her honeymoon." Nagulat pa siya.
Hindi niya iyon na balitaan. Pagkatapos niya kasing umalis sa kompanyang ito ay
wala na siyang naging balita sa mga tao. "Bakit naman sabay pa kayong nagresigned
ni Sir Darren? Ang daya niyo ha!"

Kumunot ang noo niya. "Nagresign si Darren?"

"Oo. Hindi ba niya sinabi sayo?" Umiling siya. "Nagkagulo pa nga dito kasi sinapak
ni Sir Darren si Sir Levi. At ang umugong na balita. Pinaglaruan ka daw ni Sir
Levi! At itong si Sir Darren--hayun nag ala Friendship over ang drama!"
Pinakatitigan siya ni Kim aa mga mata. "Umamin ka nga. Naging Jowa mo ba si Sir
Levi?" Hindi niya maiwasan ang mga tingin nito.

"He was my Ex." Mahinang sabi niya.

Natuptop nito ang bibig. "O to the M to the G! Trulali? Walang halong pang ookray?"
Tumango siya. Lalo lang nanlaki ang mga mata nito. "So kaya pala galit na galit si
Sir Darren noon. So why you still inviting him to your wedding?"

Siya naman ang kinabakasan ng kalituhan. "What wedding?"

"Gosh! Nabangga ka ba? Naaksidente? Ba't parang may amnesia ka? Natural ang kasal
niyo ni Sir Darren! Kalat na kalat na kaya sa buong building nag tungkol sa inyo.
Ang totoo niyan. Halos ilang linggong di nagpakita si Sir Levi dito matapos niyang
mabalitaan 'yon."

Pinanlamigan siya. Tila maling balita ang nasagap ng mga ito. "Kim.. Hindi ako
magpapakasal. Hindi kami ikakasal ni Darren. At lalong hindi naging kami."
Nalilitong tinitigan siya nito.

Napakamot ito sa ulo. "Ano ba 'yan? Ang gaga mo naman eh! Ba't di mo nilinaq agad?
Alam mo bang pinutakte kami ng media dahil d'yan. And take note, Sir Levi was been
very irritated everytime na may makikita siyang media at yan lang ang itatanong.
Naging masungit at palaging galit."

naawa siya para sa binata. Masyado na
siya para hindi tumulo ang luha niya.
sabihin sa kanya na mali ang lahat ng
sa kanya. I am a fool for letting him
apart. I am.... ----."
ang hirap na pinag daanan nito. Tumingala
"G-Gusto ko siyang makausap. Gusto kong
balitang narinig niya. Gusto kong mag sorry
go. I am a stupid for tearing his heart

"And I am sorry too..."

To be continued...
 Chapter Twenty Seven [GENTLEMAN Series 13: Levitico...]

"And I am sorry too... Hindi ko alam na malalim pala ang pinagsamahan niyo.
Pinapantasya ko pa naman noon si Sir kasi bet na bet ko talaga ang mga muscles
niya."

Hinawakan siya ni Kim sa braso. "Kausapin mo na siya. I think naroon na siya sa

opisina niya. You two have a lot of things to talk to."

Kim lead her to the corridor. "Second door at the left." Itinulak na siya nito para
makahakbang siya. Nilingon niya si Kim and she muttered, Thank you.

Ngumiti ito sa kanya at nag-flying kiss pa. Mabilis niyang inihakbang ang mga paa.
Halos takbuhin niya ang opisinang sinasabi ni Kim. And when she reached at the CEO
executive office, hinarang siya ng isang babae.

A petite girl with bangs. "Yes?"

"I am looking for Mr. De Mesa? Is he in there?" Aniya agad.

Ngumiti ang babae. "I'm sorry ma'am. But he already left forty five minutes ago."

Nabigla siya. "Ha? Nakaalis na?"

Tumango ang babae. Napakamot siya ng ulo. Bakit ba ang damot ng tadhana? "Pauwi na
ba siya? May meeting pa ba siya? May pupuntahan pa ba siya?"

May dinampot ito sa table na nasa isang gilid. Saka binuklat at may binasa doon.
"Actually, yes ma'am. May important matter po si Sir ngayon. Ang totoo po niyan,
uuwi siya sa kanila para sunduin ang parents niya and then pupunta na sila sa bahay
ng mapapangasawa niya para mamanhikan."

Halos lumobo ang ulo niya. "Mamanhikan?"

Ang sabi ni Shiela walang girlfriend si Levi?

"Opo. Ang sabi po ni Sir dumating na daw from US yung mapapangasawa niya." Hindi na
niya maintindihan ang sinasabi nito.

Ganoon ba kahaba ang dalawang buwan para mahuli siya ng ganito? Lumuluhang
tumalikod siya at lumayo doon. Leaving him was the biggest mistake that she ever
done in her life. Kapag pala dumating na ang taong laan para sayo. Don't let him
slipped away. Dahil kapag ganoon---malaking pagsisisi ang gagawin mo.

Lulugo lugo siyang lumabas ng building. Naguumpisa nang kumulimlim. Hudyat na may
paparating nang ulan. Tinakbo na niya ang kinapaparadahan ng sasakyan at saka
sumakay. Doon niya ibinuhos ang galit at inis sa sarili. "Tanga! Tanga ka!"

Pinausad niya ang sasakyan at saka lumuluhang tumitig sa kalsada. Nasa kalagitnaan
na siya ng highway ng magbeep ang phone niya.

Activate your account. I saw Levi's instagram post fifteen minutes ago.

Ariane text message.

She lazily switching on her data connection and wait till the application load.
Matapos magswitched, binuksan niya ang social media account niya. Isa isang tumulo
ang mga luha niya. Halos lahat ng mga private message ay galing kay Levi. Two
months ago.

"If you want the space you asked. Ayos lang. Basta tatandaan mo, mahal na mahal
kita."

"Namimiss na kita.."

"Seconds, minutes, hours, days even months, years or decades will passed.
Hihintayin kita. Because Love is patience."

Pinahid niya ang mga luha. Ito ang mga araw at oras na sinayang niya. That if she
hadn't focused on what she felt as a woman. Na alam naman niyang pride lang ang
nasaktan sa kanya. Hindi mangyayari ang mga ito. Hindi magiging ganito ang lahat.
He will probably with her now.

Dahan dahan naman niyang pinindot ang Instagram Icon and saw her News feed.
Pinanikipan siya ng dibdib nang tumambad sa kanya ang sinasabi ni Ariane na post.

On the picture, he was holding a blue sapphire engagement ring. Kahit sinong babae
ay mawawala sa sarili kapag binigyan ng ganoong kagandang singsing. A beautiful
ring with the caption of, Waiting is finally over.

The post got hundred fifty thousand likes with over six hundred comments. Kahit
masakit, hindi niya napigilan ang sariling basahin ang mga comments na naroroon.
Some was from his friends and he replied back.

"Tuloy na tuloy na ba 'yan? You still have a little more hours para umurong."

Then he replied. "I've waited for this day to come. And No 'bro. Hindi ko na
palalampasin ito."

Nadaanan ng mga mata niya ang comment ng kuya Taddeos niya. I hear the wedding
bells. Congratulations, bro. After what happened to your past days of failed
relationship---you've finally found the happy ending."

Pinatay niya ang cellphone at initsa iyon. Akala niya may aabutan pa siya. Akala
niya may daratnan pa siya. If she only brave to accept the things that going
through in their relationship before, baka naisalba pa nila. If only...

She volume up the car stereo at pumailang ang mas masakit pang kanta na narinig
niya sa buong buhay niya. Tila tuksong kinukurot niyon ang puso niya.

Inaamin ko, nagkamali ako

Inaamin ko, nasaktan ko ang puso mo
Iniwan ka nang walang dahilan
Sumama sa iba at hindi man lang ako nagpaalam
Di man lang nagpaalam

Nabalitaan ko, lagi ka raw tulala

Dinibdib mo ang aking pagkawala
Lagi ka raw umiiyak
Lagi mo raw akong hinahanap
Di ka pa rin nagbabago
Mahal mo pa rin ako

Nanlalabo ang mga matang sinabayan niya ang kanta. "Nanghihinayang...

Nanghihinayang ang puso ko. Sa piling ko'y lumuha ka lang. Nasaktan lamang
kita...." Napasubsob siya sa manibela at hinayaang humagulgol ng humagulgol.

Hindi na sana
Hindi na sana iniwan pa
Iniwan kang nagiisa
at nagdurusa
Ako sana'y patawarin na....

"Miss. Miss." Napatingin siya sa bintana ng sasakyan. May traffic enforcer na

kumakatok doon. Pinahid niya ang luha at binaba ang volume ng car stereo saka
binuksan ang bintana. "Ma'am kung inaantok ho kayo igilid niyo ho ang sasakyan
niyo. O kaya ay may malapit na gasoline station po dito. Nakakaabala na po kayo sa
traffic."

Napasok na ang ambon sa loob ng sasakyan. Naulan na kasi. Hindi niya namalayan na
nagtatraffic na pala dahil sa kanya. "I'm sorry officer."

Umiling iling ito. "Lisensya niyo po ma'am." Nanlaki ang mga mata niya. Mukhang
titicke-tan yata siya nito.

"Sir baka naman po pwede na'ting pag usapan ito?"

May sinusulat ito sa booklet na hawak nito. "Wala na tayong paguusapan pa. 'Yan ang
hirap sa inyong mga nagkakamali eh. Kayo na ang mali kayo pa ang malakas ang loob
na magdemand ng second chance. Na para bang kasalanan pa namin kung di namin kayo
mapapagbigyan."

Kumunot ang noo niya. Hugot? Ang lalim naman non.

Tumingin ito sa kanya. "Next time. Makipag usap ka ng maayos. Matuto kang makinig
wag padalos dalos." Sabay abot sa kanya ng papel at walang paalam na sumakay sa
motorsiklo saka tumakbo papalayo.

naiwan siyang tulala. And when she read what offense he stated at the ticket.
Tinambol ng malakas ang dibdib niya.

Using a thick pen. The length wise paper are filled with words that almost lost her
breath.

Will you be my Mrs. Levitico De Mesa?

To be continued...

Chapter Twenty Eight [GENTLEMAN Series 13: Levitico...]

"Officer!"

Mabilis na bumaba si Jenica sa sasakyan. Wala siyang pakialam kung traffic o

malakas ang ulan. Hawak niya ang katibayan na nasa malapit lang si Levi. Dahil
iisang Levi lang naman ang kayang gawing Ferris wheel ang puso niya. "Offi---."

Basang basa na siya ng ulan. Samo't saring busina na ang naririnig niya. She
scanned the surroundings and hoping that she would sight anything. Naglakad lakad
siya, pilit na hinahagilap ng mga mata niya ang kabuuan ng kalsada.

Nasa tapat na siya ng isang Television network sa EDSA ng makaramdam siya ng ginaw.
Basang basa na kasi siya ng ulan.

Iniyakap niya ang mga braso sa katawan. May mga tao sa paligid niya. Marami at
pawang mga nakasilong sa tabing daan.
And a huge jacket embraced her. "Bakit naman kasi di mo binigay ang lisensya mo?
Naulanan ka tuloy."

Naestatwa siya sa pagkakatayo. Levi...

Sabi ng isip niya, guni guni lang niya. But her heart tell her otherwise. Dahan
dahan siyang lumingon sa likuran niya para lang mas mabigla kung sino ang nasa
harapan niya.

The brows, the thick eye lashes, the little beards growing around his face. Iisang
lalaki lang ang nakikita niya. "L-Levi..."

Isinukob nito sa kanya ang payong na hawak nito. Gustong gusto na niya itong
yakapin at sabihin ditong nagsisisi na siya sa lahat ng bagay na nagawa niya dito.

Nagyuko siya ng ulo. Nahihiya siyang tumitig sa mga mata nito. After all the pain
she caused to him. Tila ngayon niya naramdaman ang hiya na makita ito.

Hinawakan nito ang baba niya at saka marahang iniangat. "Don't look down. Gusto ko
nakatitig ka sa mga mata ko habang sinasabi ko ang mga bagay na gusto kong sabihin
sayo."

Lumunok siya. "I'm sorry." Hearing his voice is like a beautiful Sonata.

Kusang umangat ang palad niya at hinaplos ang pisngi nito. "I'm sorry too... Naging
makitid ang utak ko. I shouldn't doubted your love for me. Dapat hindi kita iniwan.
I shouldn't decided to leave you. I should---."

"Ssshh.. " Lumapat ang daliri nito sa labi niya. "Hindi mo kasalanan. Nasaktan
kita. I kept all the things to you. Hindi ko naisip na magagalit ka and worst ay
baka iwan mo ako. I was too confident na hindi mo gagawin 'yon. Pero nagkamali ako.
And when I planned to tell those to you saka mo naman ako naunahan. Sana pala
naging honest na ako mula't umpisa palang. Sana pala mas naging totoo ako. At noong
magpasya ka na iwan ako. Totoo ang lahat ng sinabi ko sayo. Na hihintayin kita. I
am willing to wait for you even centuries, 'yon ay kung buhay pa ako." He smile.
"Sabi ko, sana panghawakan mo ang pangako ko. Because I am holding on my own
promises."

May umalpas na luha sa mga mata niya. Hindi niya alam kung anong tama ang ginawa
niya to deserve someone like Levi. "Until one day. Dumating nalang ang resignation
letter mo. And Darren followed. He provoked me for saying I am a fool because I
hurt you. He is my friend at nahihirapan akong tanggapin na nagkakasira kami. Pero
kilala ko si Darren, he's mad now pero madali siyang lumambot. Ako ang unang
lumapit sa kanya by saying Sorry. Sinabi ko sa kanya na hindi ko sinasadyang saktan
ka. And when he accepted my apology. Hindi ko na nabago ang desisyon niyang umalis
sa kompanya. Then I heard umalis siya ng bansa. And there's a rumors na ikaw ang
kasama niya."
Umiiyak na hinaplos niya ang mukha nito. "I'm sorry..." Kasabay niyang umalis noon
si Darren at ang kuya nito. But she doesn't know na nagresign na pala ito sa
kompanya. She just assumed na nasa vacation leave lang ito.

Pinawi nito ang luha niya. "Don't say sorry. Wala kang kasalanan." Mas nagiging
magulo pala ang relasyon kung walang marunong umunawa at makinig. "Until the
another news. He invited me on his wedding."

"Ikakasal na ko." Darrem said over the phone.

Levi didn't say anything. Natahimik siya. "Hey Man! Are you still there?"

"A-Ah yes! Well, C-Congratulations." Pilit niyang pinasigla ang tinig.

Narinig niya ang pagbugtong hininga nito sa kabilang linya. "I'm giving you a last
chance. You can talk to Jenica on my wedding day. Just make sure that you'll come."

"I assumed that you are the bride. Hindi naman kasi niya ipinakilala sakin ang
mapapangasawa niya. Ang sabi lang niya, finally we've got our true happy ending.
Thank you for approving the resignation. " Iyon pala ang sinasabi ni Kim. Darren
did not spread that rumors but Levi assumed. Hindi lang talaga nagkaintindihan.
Naging magulo ang lahat dahil naging malabo na rin mula umpisa palang. "I'm sorry
kung nagalit ako sayo last night. I was so mad, dahil iniisip ko na hindi mo ako
hinintay na tuparin ko ang mga pangako ko sayo. I am thinking na sa loob lang ng
dalawang buwang paghihiwalay natin ay ipinagpalit mo na ako kaagad. Kaya hindi
ko---."

She tip toed and reached his lips. She pulled him closer to her. She gently brushes
her lips to his dahilan para maputol ang lahat ng sinasabi nito. Ibinuhos niya ang
lahat ng pangungulila niya dito. She didn't care if they are already soaked in
rain. Naramdaman niya ang mga braso nito sa baywang niya. Ang payong na hawak nito
ay kusa nang humulagpos sa kamay nito.

Levi gently kissing her lips like he hadn't kissing her before. Naroroon ang pag
iingat and yet, pagkasabik. "I love you." Sandaling humiwalay ito sa kanya.
Itinapat niya ang noo sa noo nito.

"If i had something to learned about what happened to us.. 'yon ay ang matuto akong
magtiwala. A love that grows with trust and honesty will last forever.
Ipinarealized lang sakin ng lahat ng ito ang mga pagkakamali pala ay nagiging
masakit lang kung hindi natin kayang tanggapin." May butil ng luhang tumulo sa mga
mata niya. Kapag pala nagsuffer kana doon sa pagkakamali mo saka ka lang matututo.

Humalik ito sa noo niya. "Ang mahalaga mahal kita." Basang basa na sila ng ulan.
Bahagya itong kumalas sa kanya at biglang lumuhod sa harapan niya.
Natuptop niya ang bibig. He's holding the piece of paper that the traffic enforcer
gave to her. "Handa kana bang sagutin ang offense mong ito? Are you willing to get
imprison---in our lifetime relationship without a bail? Handa kana bang maging Mrs.
Levitico---."

"Ikaw handa kana ba? Are you willing to get tied with me forever? Handa kana bang
samahan ako sa lahat ng oras at hindi iiwan?" She asked while pouring her tears.

May dinukot ito sa bulsa ng suot nitong pantalon. The ring that she saw in his
instagram post earlier. "I bought this ring seven years ago. Noong tayo pa."

"Ano ba 'tong daliri mo ang liit!" Reklamo ni Levi habang ipinapalibot sa ring
finger niya ang strip of bond paper na ginugupit niya. She's doing her project and
Levi helped her. "Lalaki pa ba ito?" He asked like he is measuring her finger.

Tinampal niya ito. "Ang yabang mo! Parang sinabi mo na rin na hindi na ako
tatangkad ah!"

Naluha pa rin siya. Kaya pala palagi nitong sinusukat ang daliri niya noon.
"Naghihintay lang ito ng tamang oras kung kailan mapapasa-daliri mo. And when we
met again, Sabi ko oras na para ibigay ko ito sayo. Pero hindi pa rin natuloy.
Because, I was planning to propose to you on my birthday. Pagkatapos sana ng party,
pero naunahan ako ni wrong timing eh. And now, i'll die kung hindi pa rin ito
mapapasaiyo." Kinuha nito ang kamay niya at dahan dahan isinuot sa daliri niya ang
singsing. "Marry me Babe. Be my wife and be the mother of our future children."

Dahan daham siyang tumango. "Yes... Handa na ako. Handang handa na." Niyakap siya
nito ng mahigpit. "I love you, My future hubby."

Napapahiyang humiwalay siya ng makitang nagpapalakpakan na ang mga tao sa paligid

nila. Pati ang mga sakay sa mga sasakyan ay nakikipalakpak din. Hindi na siya
magugulat kung trending na sila sa social media. Gumawi ang mga mata niya sa tabi
ng light post. Nakita niya ang traffic enforcer na humuli sa kanya kanina. Gwapo
pala siya. Nakangiti na ito at nakikipalakpak din. "Diba siya 'yung MMDA kanina?"
Tanong niya kay Levi. Inakbayan siya ng binata at kumaway pa sa lalaki.

"He's my friend---Samuel. And I owe this proposal to him. Siya ang nagsabi sakin na
nakita ka niya. Sa New York sana ako magpopropose sayo dahil nandoon ang pamilya
mo. Pero ng sabihin niya na nakita ka niya dito sa EDSA, nagbago ang plano."
Kinikilig na humilig siya dito.

Ganoon pala ang Love o ang kahit na anong bagay. For you to be able to learned, you
must know how to listen. Hindi palaging experience is the best teacher. At
narealized pa niya, bakit ka nga ba iiyak kung may mas maganda at mas malaking
dahilan naman para maging masaya ka? And the biggest reason why she have to be
happy ay si Levi. Because after this rain... They will paddle the boat together at
magkasama na silang tatawid sa kahit na anong problema.

Magiging pundasyon nila ang respeto at pagiging tapat sa isa't isa para mas maging
maayos ang pagsasama nila.

Forgiving in ones mistake is always necessary. She remembered what the priest told
her when she attended the mass last sunday?

"Have you had a difficult time forgiving someone who has hurt you or causes you so
much pain?" He asked.

"I don't know father... "

"Forgiveness sets you free from the very thing causes the hurt... Accepting an
apology from someone who hurt you well is not a sin. But a strength. Dahil
pinatunayan mo na anak ka ng Diyos. God created us with so much love and blessings.
We are blessed so we could do anything we desire. Kasama na doon ang magmahal at
mahalin. Kung nagmamahal ka para mahalin din that's what God said. Hindi sinusukat
ang pagmamahal sa dami ng nagawang mabuti."

Inakay siya ni Levi patungo sa gilid ng daan. From the across side of the road are
the Success Media team who simulcast their engagement in the middle of the highway
and in front of the madlang pipol.

Alright, trending news kami....

The End...

Epilogue [GENTLEMAN Series 13: Levitico...]

Levi wrapped the box and placed it on the top of the dining table. He gets
back to the kitchen and check the oven. After so many hardworks finally nakaperfect
din siya ng cookies.

Pagkatapos maluto ng lahat ng cookies. Inilagay niya ang mga 'yon sa empty box. He
prepared those for his wife and son. "May mabango akong naaamoy." He heard a
footsteps coming from the stairs.

Napangiti siya. Humahagos na tumatakbo si Levon papalapit sa kanya. "I knew it!
Gumagawa si tatay ng cookies." Levon is now eight. Incoming grade four because he
started to get in school at three. Sa likod ni Levon ay ang misis niya. She is now
at thirty six pero siya pa rin ang pinakamagandang babaeng nakita niya sa buong
buhay niya.
Hinayaan niya si Levon na umupo sa bar stool at lantakan ang cookies na ibinake
niya. Binitiwan niya ang hawak na tong at lumapit sa asawa. "Good morning asawa
ko." Banayad siyang humalik sa labi nito na agad naman nitong ginantihan.

"Good morning 'tay." Sabi nito. "Ang aga mong gumising... " Komento niya.

Ngumiti siya dito at inalalayan itong maupo. Nakabihis na ang misis niya at so
Levon. "I wake up early para maprepare ko ang mga ito. Evo loves to distribute
those cookies to his friends." Aniya. Humaplos ang palad niya sa tiyan nito. "How
are you there our little angel?" He said. His wife was five months pregnant. Soon
ay iluluwal na nito ang pangalawa nilang supling. "Don't give nanay a hard time
anak." Walang sasaya sa nararamdaman ng isang ama ang magkaroon ng isang buo at
kompletong pamilya.

Hinaplos ni Jenica ang buhok niya. "Take a bath na 'tay. Malelelate tayo."

Napatingin siya sa wall clock na nasa dingding. "What time is the baptising?"

"Ten in the morning. Kaya magmadali kana. Evo was so excited to see his friends. We
promised him na hahayaan natin siyang makipaglaro sa friends niya." Ngayon kasi
bibinyagan ang kambal na anak ni Raffy at abby. And as usual, Ninong at Ninang
silang mag asawa.

Isa pang halik sa labi nito bago siya tumakbo patungo sa silid nila at maligo.

"One for you, Lumiere. One for you Shugo and two for you messy." Evo happily gave
his box of cookies to his friends. Shugo was his second cousin. Anak ni Taddeos.

"And where's mine?" Nakapamaywang na tanong ni Riseki. Shugo's twin sister.

Levi's Son rolled his eyes. "Kakain ka pa rin ng cookies eh ang taba taba mo na.
You can share with your brother."

Halatang nainis ang bata. "Then why you gave messy two boxes of cookies habang ako
wala?"

"Because she has a siblings. Another box was for Apollo and Venus." He explained.

Hindi na niya napigilang sumabat sa mga ito. "Kids. It's alright the next time you
drop by in our bakeshop. All cookies you want are free to take home." Sabay sabay
na nagpalakpakan ang mga bata.

Nagpaalam sandali ang misis niya na pupunta lang ng comfort room. "Thank you
tatay." Yumakap sa kanya si Evo.
"Para saan?"

"For making those cookies. For working so hard just to learned how to bake."
Natatawang ginulo niya ang buhok nito. "Super sarap po nila. As in!" He proudly
said.

"It's nothing superman. As long as kaya ni tatay. No problem I'll do it."

Naramdaman niya ang presensya ni Jenica sa tabi niya. "Mukhang may drama dito."
Biro nito.

Tumabi sa kanila si Evo habang nakaalis na ang mga kaibigan nito. "Nanay... Pwede
niyo po bang sabihin kay tatay na payagan akong matulog kay na Shugo mamaya. We
will play the video game tonight." He said.

Nagkatinginan silang mag asawa. "But you have to sleep early. Baka mapuyat ka."
Aniya ng asawa niya.

Yumakap si Evo sa ina. "Sige na nanay... Matutulog naman kami ni Shugo agad eh. And
aside from that, Tita Niki promised me na magluluto siya ng lasagna."

Bumuga ng hangin si Jenica. "Alright, I will allow you. Since weekend naman. But
you must be go home by Sunday. Family Day natin."

Natutuwang niyakap sila ni Evo. Isa pa nakapagpaalam naman na si Taddeos sa

kanilang mag asawa noong isang araw pa. At hindi naman malayo ang bahay nila dahil
ilang bloke lang ang layo niyon sa bahay nina Taddeos.

"He's growing so fast. Kailan lang katga karga ko siya kapag natutulog ka." Aniya
habang nakahilig ang asawa niya sa kanya.

"Nagbibinata na si Evo. He is growing like you." Sagot ng misis niya. "Darating ang
araw, hindi na simpleng laruan ang hihingiin niya. Hindi na mga ordinaryong bagay
ang gagamitin niya."

He put his right arm in his wife shoulder. "Marami na siyang natutunan sa edad niya
ngayon. And as his parents. We are here to guide him. Ituturo natin sa kanya ang
mga bagay na dapat matutunan ng isang bata na gaya niya."

Nakita nila na nagtakbuhan ang mga bata. Pumasok ang mga ito sa loob ng bahay nila
Rafael. Mula sa kabilang banda ay natanaw naman nila ang mag asawang abby at
Rafael. Bitbit ang bagong binyag nilang anak. "Sana kambal din ang anak natin.
Tignan mo sila ang---."
Napaigtad siya ng hampasin siya nito sa braso. "Ikaw! Kay Evo na nga lang nahirapan
na ako. Kambal pa kaya." Reklamo ng misis niya.

Mahigpit niya itong niyakap. "Ikaw naman.. Hindi kana mabiro. Kahit ano pa ang anak
natin ayos lang. Dahil binuo natin yan ng sabay. Sa atin siya galing. Produkto siya
ng pagmamahalan natin."

May mga bagay sa mundo na akala mo nakuha mo na. May mga bagay na nasa paligid mo
lang pero hindi mo nabibigyang halaga. Noon pa man iisa na ang gusto niya---
pamilya. And he's so happy right now dahil naibigay na iyon sa kanya.

---------------

To my dearest, Jenica Mae Ligon. Salamuch sa pagbibigay ng pagkakataon na makasama

ka dito. Hindi ko alam kung magugustuhan mo ito. But I hope you will.

Sa inyong lahat,
Maraming salamuch sa paghihintay ng UD araw araw. Sa walang sawang pagbabasa. Hindi
ko alam kung bakit natapos ito. Basta naisulat ko nalang ng ganyan kahit may plano
pa ako. Honestly, medyo naboring ako noong nasa kalagitnaan na. May hinahanap ako
sa sarili kong gawa na hindi ko maintindihan kung ano. Pakiramdam ko may kulang eh.
Pero kung ano man 'yon babawi po ako sa ibang pagkakataon.

Hindi muna po mapapapost ang GENTLEMAN series 14: Ruth Rosales kailangang matapos
ko muna ang Nude bago ko ipost si Ruth. Kaya isusulat ko muna ang HERMOSA Señoritas
2: Mhelanie at tatapusin ko muna ang kwento ni Gregory and Shane sa Nude bago natin
silayan ang abs ni Ruth. Hihihihi.. Namimiss ko na yung mga uber sa twists na
kwento.. Hehehe..

Salamuch po ng marami.
Love lots,
Ai:)