Κεφάλαιον η’ (14-25)

[…] 14 ἐμὴ βουλὴ καὶ ἀσφάλεια, ἐμὴ φρόνησις, ἐμὴ

δὲ ἰσχύς· 15 δι᾿ ἐμοῦ βασιλεῖς βασιλεύουσι καὶ οἱ
δυνάσται γράφουσι δικαιοσύνην· 16 δι᾿ ἐμοῦ
μεγιστᾶνες μεγαλύνονται, καὶ τύραννοι δι᾿ ἐμοῦ
κρατοῦσι γῆς. 17 ἐγὼ τοὺς ἐμὲ φιλοῦντας ἀγαπῶ,
οἱ δὲ ἐμὲ ζητοῦντες εὑρήσουσι χάριν. 18 πλοῦτος
καὶ δόξα ἐμοὶ ὑπάρχει καὶ κτῆσις πολλῶν καὶ
δικαιοσύνη. 19 βέλτιον ἐμὲ καρπίζεσθαι ὑπὲρ
χρυσίον καὶ λίθον τίμιον, τὰ δὲ ἐμὰ γεννήματα
κρείσσω ἀργυρίου ἐκλεκτοῦ. 20 ἐν ὁδοῖς
δικαιοσύνης περιπατῶ καὶ ἀνὰ μέσον τρίβων
δικαιοσύνης ἀναστρέφομαι, 21 ἵνα μερίσω τοῖς ἐμὲ
ἀγαπῶσιν ὕπαρξιν καὶ τοὺς θησαυροὺς αὐτῶν
ἐμπλήσω ἀγαθῶν. ἐὰν ἀναγγείλω ὑμῖν τὰ καθ᾿
ἡμέραν γινόμενα, μνημονεύσω τὰ ἐξ αἰῶνος
ἀριθμῆσαι. 22 Κύριος ἔκτισέ με ἀρχὴν ὁδῶν αὐτοῦ
εἰς ἔργα αὐτοῦ, 23 πρὸ τοῦ αἰῶνος ἐθεμελίωσέ με
ἐν ἀρχῇ, πρὸ τοῦ τὴν γῆν ποιῆσαι 24 καὶ πρὸ τοῦ
τὰς ἀβύσους ποιῆσαι, πρὸ τοῦ προελθεῖν τὰς
πηγὰς τῶν ὑδάτων, 25 πρὸ τοῦ ὄρη ἑδρασθῆναι,
πρὸ δὲ πάντων βουνῶν γεννᾷ με. […]
Νεοελληνικὴ ἀπόδοση

[…] 14 Ἰδική μου εἶναι ἡ ὀρθὴ συμβουλὴ καὶ κρίσις.

Ἰδική μου δὲ καὶ ἡ ἀσφάλεια τῶν ἀνθρώπων. Ἰδική
μου εἶναι ἡ συνεσις καὶ ἰδική μου εἶναι ἡ δύναμις,
ὥστε παντοῦ ἐγὼ νὰ ὑπερισχύω. 15 Χάρις εἰς ἐμὲ οἱ
βασιλεῖς βασιλεύουν καὶ κυβερνοῦν εἰρηνικῶς καὶ
ὀρθῶς. Οἱ δὲ ἄρχοντες τῶν λαῶν, φωτιζόμενοι ἀπὸ
ἐμέ, συντάσσουν καὶ ἐκδίδουν ἀποφάσεις καὶ
νόμους δικαίους. 16 Δι' ἐμοῦ οἱ μεγιστᾶνες
γίνονται μεγάλοι καὶ ἔνδοξοι, καὶ οἱ μονάρχαι μὲ
τὸν ἰδικόν μου φωτισμὸν κυριαρχοῦν καὶ
κυβερνοῦν ὀρθῶς τὰς χώρας. 17 ᾿Εγὼ ἀγαπῶ
ἐκείνους, οἱ ὁποῖοι μὲ ἀγαποῦν. Ὅσοι δὲ μὲ
ἀναζητοῦν, μὲ εὐρίσκουν. Ἔτσι δὲ ἀποκτοῦν χάριν
ἐκ μέρους τοῦ Θεοῦ, καὶ δόξαν ἐκ μέρους τῶν
ἀνθρώπων. 18 Εἰς ἐμὲ ὑπάρχει καὶ ἀνήκει ὁ
πλοῦτος καὶ ἡ δόξα. Δι' ἐμοῦ ἐπιτυγχάνεται ἡ
ἀπόκτησις πολλῶν ἀγαθῶν καὶ τῆς ἀρετῆς. 19
Εἶναι καλύτερον νὰ δρέπῃ κανεὶς καὶ ἀπολαμβάνῃ
τοὺς ἰδικούς μου καρπούς, παρὰ νὰ θησαυρίζῃ
χρυσὸν καὶ πολυτίμους λίθους. Τὰ ἰδικά μου δῶρα
εἶναι ἀσυγκρίτως ἀνώτερα, ἀπὸ τὸν πλέον
ἐκλεκτὸν καὶ ἀνόθευτον ἄργυρον. 20 Περιπατῶ
πάντοτε εἰς τοὺς δρόμους τῆς ἀρετῆς,
ἀναστρέφομαι διαρκῶς καὶ εὑρίσκομαι εἰς τοὺς
δρόμους τῆς δικαιοσύνης· 21 διὰ νὰ μοιράζω εἰς
ὅσους μὲ ἀγαποῦν ἀληθινὸν πλοῦτον· νὰ γεμίζω
τὰ θησαυροφυλάκιά των μὲ πλῆθος ἀγαθῶν.
Ἀκούσατέ με, λοιπόν, μὲ προσοχήν, ἐὰν
ἀναγγείλω εἰς σᾶς ὅλα ὅσα ἀγαθὰ ἔργα κάθε
ἡμέραν γίνονται ἀπὸ ἐμέ. Θὰ σᾶς ὑπενθυμίσω ἐπὶ
πλέον ἕνα πρὸς ἕνα, ὅσα διὰ μέσου τῶν αἰώνων
ἔχουν γίνει. 22 Ἐμέ, τὴν ἐνυπόστατον Σοφίαν, τὸν
Υἱὸν καὶ Λόγον, ὁ Θεὸς καὶ πατήρ μου, μὲ
ἐγέννησεν ἄναρχον πρὸ πάντων τῶν αἰώνων. Καὶ
μὲ κατέστησεν ἐν χρόνῳ δημιουργὸν τοῦ
σύμπαντος κόσμου. 23 Προαιωνίως, πρὸ πάσης
δημιουργίας, πρὶν ἀκόμη δημιουργηθῇ ἡ γῆ, μὲ
ὥρισε θεμέλιον καὶ ἀρχὴν τῶν πάντων. 24 Καὶ
πρὶν δημιουργήσῃ τοὺς ὠκεανοὺς καὶ τὰς
θαλάσσας, πρὶν ἀκόμη ἀρχίσουν αἱ πηγαὶ νὰ
ἀναβλύζουν τὸ ὕδωρ ἐπὶ τῆς γῆς, 25 πρὶν
ἐδραιωθοῦν ἀμετακίνητα τὰ ὄρη τὰ ὑψηλὰ εἰς τὰς
θέσεις των καὶ τὰ βουνά, μὲ ἐγέννησε προαιωνίως
καὶ ἀνάρχως. […]