Nico van Gerwen E4b Remco Campert, Het leven is Vurrukkulluk.

Amsterdam, 30st druk Nederland Leest 2011 (1ste druk 1961) Soort proza: Roman Genre: Liefdesroman

Samenvatting
Het begint op een zonnige zomeravond. Mees en Boelie hebben een meisje, Panda, in het park ontmoet. Ze lopen met haar rond het park, en eten een ijsje. Ze komen een grijsaard tegen die hen volgt. Ze gaan op een terras zitten om iets te drinken. Panda gaat naar de retirade en praat daar met de retiradejuffrouw, Rosa Overbeek. Als ze uiteindelijk weg gaan naar het huis van Mees en Boelie volgt de grijsaard wil hen. Ze slaan hem in elkaar en jatten de 200 gulden die hij in zijn schoen had. In het huis probeert Mees, Panda te versieren. Boelie heeft een afspraak en gaat weg. Dan Mees overtuigt Panda om met hem naar bed te gaan. Dan vertelt Mees over zijn jeugd, over zijn leven als jazzpianist en over een relatie met een getrouwde vrouw die hij had. Boelie heeft een afspraak met Ernst-Jan, en journalist, die hem wil interviewen. Hij vertelt hem over zijn jeugd. Dan vertelt Ernst-Jan dat hij denkt dat Etta, zijn vrouw, een minnaar heeft. Hij vraagt aan Boelie of hij het kan onderzoeken. Ze gaan naar het huis van Ernst-Jan en daar probeert Boelie Etta te versieren. Ella en Boelie gaan stiekem naar het huis van de buren (de buren waren weg) en daar hebben ze bijna sex.Dan komen de buren komen thuis. De buren zijn behoorlijk geschokt omdat er mensen in hun huis zijn, maar Boelie weet er tussen uit te komen. Wanneer de grijsaard bijkomt realiseert hij zich dat zijn 200 gulden verdwenen is. Tjeerd Overbeek, een student die de hele tijd zat te kijken, geeft de grijsaard wat hulp om zijn geld terug te krijgen. De grijsaard reageert eerst fel maar dan accepteerd hij Tjeerds hulp. Ze gaan naar Rosa Overbeek, de tante van Tjeerd, voor advies. De grijsaard, die Kees heet, kende Rosa van vroeger al. Dan blijft hij nog even met haar praten. Panda wilt met het gestolen geld drank kopen om een feest te geven. Zij en Mees gaan dan naar Jens, een vriend van Mees, die drank verkoopt. Daar praten ze een beetje en dan zegt Jens dat hij de drank later zal meenemen naar het huis. Tjeerd loopt naar het huis van Mees en Boelie. De grijsaard had gezegd dat de mannen die zijn geld hadden gestolen daar woonden. Hij loopt er langs en ziet dat er een feest is. Een van de feestgangers trekt Tjeerd naar binnen. In het feest zitten ook Etta en Ernst-Jan. Ze hebben ruzie en dan pakt Boelie Etta en neemt haar naar de zolder, waar een bed ligt. Panda zegt tegen Jens dat ze niet meer naar het feest wil gaan, dus Jens neemt Panda naar huis. In het feest springt een van de feestgangers uit het dak met een paraplu en landt veilig in de tuin. Op dat moment voelt Mees zich heel gelukkig.

Open plekken

Het boek bevat veel open plekken. De grootste open plek is de broer van Panda. Panda praat veel over haar broer en het lijkt dat ze echt een broer heeft, maar Mees zegt dat haar broer niet bestaat en dat maakt je twijfelen. Het wordt niet beantwoordt of Panda wel of niet een broer heeft. Een andere open plek is het einde van het boek. Daar praten veel mensen over dingen, maar je weet niet wie aan het praten is, het zet jouw creativiteit aan het werk. Je denkt over wie dat zou kunnen zeggen. Deze open plek wordt nooit beantwoord. Ook is de vraag van de Grijsaard of hij zijn geld terug krijgt een open plek. Later lees je dat Panda het gebruikt voor drank dus dat hij het niet terug krijgt. Hierbij zie je dus dat het boek hele grote maar ook hele kleine open plekken heeft.

Personages
Mees: Een jazzpianist van 25 jaar. Hij had een relatie met de vrouw van een vriend van hem. Dat liep echter stuk en daarna heeft hij geen echte relatie meer gehad. Boelie: Een vriend van Mees die in hetzelfde huis woont. Hij is een dichter. Hij is erg onzeker waardoor het lijkt dat Mees de baas over hem speelt. Hij mompelt ook erg veel door die onzekerheid. Panda: Een meisje van 15 jaar die in het park opgepikt wordt door Mees en Boelie. Beiden worden ze verliefd op haar, maar Panda neigt iets meer naar Mees. Later gaan ze ook met elkaar naar bed. Ook heeft ze een goede band met haar broer. Etta: Zij is de dochter van een rijke bankier. Ze is getrouwd met Ernst-Jan en op deze zondag blijkt dat ze daar veel spijt van heeft. Ze gaat dan ook aan de haal met Boelie. Tjeerd: Het neefje van Rosa Overbeek. Hij helpt Kees op het moment dat hij neergeslagen is door Panda, Mees en Boelie. Hij houdt totaal niet van al dat gefeest van zijn leeftijdgenoten en lijkt eerder een man van 40 dan een jongen van ongeveer 20 jaar. Rosa Overbeek: De tante van Tjeerd. Zij blijkt een oude klasgenoot te zijn van Kees en samen gaan ze herinneringen op halen. Kees Grijsaard : Een oude man die door Panda, Mees en Beolie werd neergeslagen en beroofd. Tjeerd, die besluit hem te helpen, brengt Kees naar Tjeerd s Tante (Rosa) waar Kees dan blijft om met haar te praten.

Tijd en structuur
Het boek is een sujet en is dus niet-chronologisch. Het bevat een flashback wanneer Mees over zijn jeugd vertelt.

Er zijn drie verhaallijnen in het boek die samen beginnen maar dan uit elkaar gaan. Op het einde komen de verhaallijnen weer bijelkaar. De eerste verhaallijn is die van Mees en Panda. De andere verhaallijn is die van Boelie en Etta, en de laatste is die van de grijsaard, Kees, en Tjeerd.

Perspectief
In het begin is het perspectief een alwetende verteller die over de personen praat. In de flashback gaat de perspectief naar de ik-persoon, want daar vertelt Mees over zichzelf. Dan gaat het terug naar het perspectief van de alwetende verteller.

Thematiek
De belangrijkste thema s in het boek zijn liefde en geluk. Vooral liefde heerst over het boek met verschillende relaties en vrijpartijen. Geluk is ook een belangrijk thema van het boek. Ze zijn alle niet erg gelukkig maar proberen het leven wat gelukkiger te maken zodat het leven toch vurrukkulluk is. Dat is ook meteen de titelverklaring. De titel (en het boek) is in een soort jongerenstijl geschreven waarbij woorden worden gespeld hoe je ze uitspreekt. De motto van het boek is: Zij zingen, nijgen naar elkaar en kussen, Geenzins om liefde, maar om de sublieme Momenten en het sentiment daartussen. Het motto past bij het thema omdat het over liefde praat, en het beschrijft ongeveer hoe de verhaal zich afspeelt, met veel liefde.

Recensie
De recensie die ik heb gelezen geeft over het algemeen een heel goed commentaar op het boek. Het boek is volgens de recensent populair bij de jeugd, maar jammer genoeg niet bij mij. De recensent gaat erg diep in op het boek en geeft een nieuwe kijk aan Campert die mij eigenlijk behoorlijk interseerd. Dat Campert een soort literaire grap maakt met Kees laat zien dat er nog zoveel te leren valt en mijn kennis niet voldoende is om zoiets in te zien.

Schrijver Titel

Campert, Remco Leven is vurrukkulluk, Het

Jaar van uitgave 1961 Bron NRC Handelsblad

Publicatiedatum 23-12-2005 Recensent Recensietitel Irena Rosenthal Panda, Mees en Kees de dronkaard

Een luchtig beschreven zomerdag vol verleiding die ook nog op de literatuurlijst mag: welke middelbare scholier heeft Het leven is vurrukkul-luk niet verslonden? Het ongecompliceerde vrijen van de vijftienjarige Panda met de wat oudere Mees, eindeloze spellingsvariaties op marihuana (Marie-Johanna, Marry-you-Anna) - Remco Camperts eerste roman uit 1961 maakte zijn belofte van seks en drugs ruimschoots waar. Een waar leesfestijn vol amusante dialogen, daarover waren we het in de klas roerend eens.

Toch werd het aangename lezen bij mij na pakweg honderd bladzijden abrupt verstoord. De verlopen, alcoholische zonderling, zo bruut door Panda, Mees en Boelie van zijn spaarcenten beroofd, was niet 'zo maar een gewone oude man zonder geschiedenis'. Deze 'grijsaard' bleek niemand minder te zijn dan Kees Bakels, de dromerige jongen uit het einde van de 19de eeuw die Theo Thijssen zo prachtig had geportretteerd in Kees de Jongen. Ongehoord, vond ik deze literaire grap waarmee Remco Campert mijn literaire jeugdheld meedogenloos afserveerde. Natuurlijk, de twaalfjarige Kees zag zich na de dood van zijn vader gedwongen voortijdig van school te gaan en had - in weerwil van zijn rijke fantasie - geen grootse toekomst in het verschiet. Maar wie Kees en de troost van de verbeelding werkelijk in het hart sloot, zou het toch niet wagen elke hoopvolle verwachting over het lot van een arme Jordanese jongen zo hardvochtig de kop in te drukken?

Mogelijk had Campert het niet zo slecht bedoeld. De ontmoeting tussen de bejaarde Kees Bakels en zijn oude jeugdliefde Rosa Overbeek (door Campert gedegradeerd tot een toiletjuf) riep zoete herinneringen op aan die eerste kus van de twee in de Reestraat. Misschien wilde Campert laten zien hoe liefde het uiteindelijk toch 'wint' van armlastigheid en ellende: 'Er restten hem nog een paar tevreden jaren in de retirade, waar tante Rosa wel een functie voor hem zou weten te scheppen, en dan de dood in, als de gelukkige bezitter van een te elfder ure volledig geworden leven.' Het melodramatische weerzien van Kees en Rosa stak in ieder geval schril af bij het geritualiseerde verleidingsspel van Mees en Panda.

Toch kwam de reflectie niet echt op gang. Want de tweede dreun die Het Leven is Vurrukkulluk uitdeelde was nog wel de ergste: geen van mijn klasgenoten leken mijn ontluistering te delen. Kees de Jongen was vooral saai en, volgens enkele meer literair fijnbesnaarden, een sentimenteel kinderboek maar zeker geen echte literatuur.Remco Campert: Het leven is vurrukkulluk, De Bezige bij