Nicolosi Wstyd I Utrata Przywiazania Materialy Konferencyjne

Fundacja Edukacji Zdrowotnej i Psychoterapii (2011) www.edukacja-zdrowotna.pl , dr Joseph Nicolosi www.josephnicolosi.
com
Konferencja: "Praktyczne zastosowania terapii reparatywnej" Pozna, Malta 2011 dr Joseph Nicolosi
Spis treci
1) Homoseksualizm, fakty i mity..........................................................................................................................................................................5 2) Geneza i rozwj homoseksualizmu.............................................................................................................................................................10 2.1. Faza ksztatowania tosamoci pciowej, rola matki i ojca...................................................................................................10 2. Faza latencji, rola molestowania seksualnego................................................................................................................................12 3) Fazy rozwoju homoseksualizmu okres dorastania, doroso...........................................................................................14 3) Sesja pyta i odpowiedzi..................................................................................................................................................................................17 Q: Jak opowiada o homoseksualizmie w szkole? Chciabym spyta o edukacj w szkoach. Jest bardzo trudno przekazywa te treci, o ktrych Pan mwi. Jak krtk, prost informacj na temat homoseksualizmu doradza by Pan, by przekazywa. Co jest bezpieczne?..................................................................................................................17 Q: Jaki jest procent sukcesw w wyjciu z homoseksualizmu?..................................................................................................17 Q: Co znaczy jedna trzecia osb uleczonych, ktre dowiadczyy cakowitej przemiany czy to 100% heteroseksualizm, czy co pomidzy?...................................................................................................................................................... 17 Q: Co tak naprawd w Paskiej teorii oznacza okrelenie "asertive"? .....................................................................................18 Q: Jak rozmawia z zadeklarowanymi gejami, nastawionymi na konfrontacj? .............................................................. 18 Q: Jak rozwija si homoseksualizm kobiecy?.......................................................................................................................................18 Q: Jeli klient mimo terapii angauje si w homoerotyzm, czy to oznaka braku motywacji i klski?......................19 Q: Czy rokowania w terapii reparatywnej maj zwizek ze stopniem integracji osobowoci, jej typem? ............19 Q: Jak wspwystpujce zaburzenia wpywaj na rokowania?...............................................................................................20 Q: Co z klientem, ktry chcia przej operacj zmiany pci, ale nie moe, wic teraz prbuje zmieni orientacj seksualn?........................................................................................................................................................................................20 Q: Celem terapii reparatywnej jest heteroseksualizm, nie celibat, ale czy etap czystoci seksualnej jest warunkiem powodzenia terapii?................................................................................................................................................................20 Q: Czy da si zrobi na wstpie selekcj kogo przyj na terapi, a kiedy nie ma ona szans powodzenia? ........22 Q: Wiele jest rodzin dysfunkcjonalnych, a homoseksualistw 1-1.5%. Gdzie ley granica po przekroczeniu ktrej czowiek staje si homoseksualny?..............................................................................................................................................22 3) Przebieg terapii reparatywnej....................................................................................................................................................................... 23 4) Studium przypadku............................................................................................................................................................................................ 26
Fundacja Edukacji Zdrowotnej i Psychoterapii (2011) www.edukacja-zdrowotna.pl , dr Joseph Nicolosi www.josephnicolosi.com
5) Sesja pyta i odpowiedzi..................................................................................................................................................................................37 Q: Na czym polega praca z ciaem? Czy oznacza te dotykanie?................................................................................................37 Q: Cohen stosuje przytulanie co pan o tym sdzi? Co pan sdzi o mentorach?.............................................................. 37 Q: Czy uczy Pan klientw umiejtnoci opisywania odczuwanych emocji?......................................................................... 37 Q: Kiedy nastpuje zakoczenie terapii?.................................................................................................................................................38 Q Dlaczego tak wany jest kontakt wzrokowy? Dlaczego prosi pan, by klient na niego patrzy w czasie opowiadania o emocjach, przeyciach, jakie to ma znaczenie?...................................................................................................38 Q: Co robi z klientem przychodzcym na sesj w stanie kompletnego rozbicia? Co zrobi z klientami, ktrzy przychodz w takim stanie rozlania, e nie mona nawet przeledzi momentu wstydu, s w stanie przewlekej szarej strefy.................................................................................................................................................................................38 Q: Czy mona przyjani si z klientem? Wyj poza relacj czysto terapeutyczn? rodowisko s klienci zakochujcy si w terapeucie, nie tyle homoseksualnie, co w znaczeni przyjani, okazuj to np. piszc smsy, listy naruszajc sfer prywatn terapeuty. Czy np. spotkaby si pan z klientem na piwie by wzmocni proces afirmacji?........................................................................................................................39 Q: Jak czsto sesje?........................................................................................................................................................................................... 39 Q: Czy w terapii pojawiaj si elementy edukacyjne? Czy s elementy edukacyjne w czasie terapii (np. wyjanienie, e uczucie gniewu nie jest grzechem)...........................................................................................................................39 Q: Czy terapia kobiet wyglda podobnie? Czemu 6 terapeutw mskich i 1 terapeutka w Pana klinice?.............40 Q: Czy wstyd jest zawsze destrukcyjny? Czy nie jest tak, e same w sobie wszystkie emocje s dobre? Jeli chodzi o to, co mwi pan o wstydzie. Miaem wraenie, e wstyd zajmuje znaczce miejsce w Paskiej terapii i jest to zrozumiae. Myl o wstydzie na bardziej oglnym wszystkie emocje s dobre, nie s grzechem. Dlatego mam pytanie czy widzi pan jakiekolwiek miejsce w swej terapii, teorii gdzie wstyd miaby pozytywne znaczenie?......................................................................................................................................................................................40 Q: W jakim znaczeniu ywa Pan sowa sumienie (conscience), - w znaczeniu wolnej woli?.......................................40 Q: Nie tak dawno zostalimy skonfrontowani ze skandalami seksualnymi, pedofilnymi, take wrd duchownych, mam zatem pytanie jak odpowiedziaby pan na to biorc pod uwag swoje podstawy teoretyczne zarwno w stosunku do problemu jak i jego ofiar?............................................................................................ 40 Q: Chciabym poprosi o pjcie gbiej opowiedzie o drodze klientw do aktywnego heteroseksualizmu.41 Q: Co Pan sdzi o gejach bdcych terapeutami?.............................................................................................................................41 Q: Co si zmienio w cigu ostatnich 5 latach w terapii? Wyrazi si pan, e mamy wicej zasobw, co to takiego?...................................................................................................................................................................................................................41 Q: Czy poleca Pan swoim klientom, by angaowali si w jak aktywno fizyczn?..................................................... 42 Q: Kade uruchomienie si homoseksualne jest w gruncie rzeczy aktem kompulsywnym..........................................42 Q: A co z ex-ex-gejami? ..................................................................................................................................................................................42 Q: Czy praktykuj Pastwo terapi grupow w waszej klinice?.................................................................................................42 Q: Na czym polega terapia przez telefon?..............................................................................................................................................42 Q: Problem z terminologi - tosamo pciowa a orientacja seksualna. Co z osobami u ktrych homoseksualizm jest trwale zakorzeniony i nie odczuwaj w ogle podniecenia heteroerotycznego?...................43
Fundacja Edukacji Zdrowotnej i Psychoterapii (2011) www.edukacja-zdrowotna.pl , dr Joseph Nicolosi www.josephnicolosi.com 3
Q: Mam pacjentw, ktrzy po wielu latach trwania w heteroseksualnym zwizku maeskim (maj dzieci np.) odchodz do mskich partnerw. Jak Pan to tumaczy?................................................................................................................43 Q: Czy bywao e ba si pan zajmowania si tak kontrowersyjn dziedzin terapii? Czy miewa pan ochot to rzuci?......................................................................................................................................................................................................................43 Q: Co pan sdzi o legalizacji maestw tej samej pci?................................................................................................................. 43 ANEKS: Zalecenia praktyki klinicznej w leczeniu niechcianych skonnoci i zachowa homoseksualnych...............44 Wstp.......................................................................................................................................................................................................................44 Zastosowania i wnioski...................................................................................................................................................................................64 Przypisy.................................................................................................................................................................................................................. 65 Bibliografia............................................................................................................................................................................................................65 Tumaczenia, prawa autorskie:..........................................................................................................................................................................74
1) Homoseksualizm, fakty i mity

(dr Joseph Nicolosi Pozna, Malta 2011) Prosz Pastwa, kiedykolwiek jad do kraju innego ni Stany Zjednoczone, gdy opowiem jaki dowcip, ci co rozumiej angielski najpierw si miej a druga fala miechu nastpuje dopiero po tumaczeniu... Jest prawdziwym cudem, e moglimy si tu spotka, biorc pod uwag ca opozycj. Istniej takie siy zewntrzne, ktre gdyby miay tak moc, zabroniyby si nam spotka. Represjonowani stali si opresorami. Mniejszoci, ktre chc by je syszano, nie pozwalaj nam mwi. Mniejszo ktra mwi o rnorodnoci i tolerancji blokuje moliwo tym ktrzy chc zmieni orientacj seksualn. Mniejszo, ktra przedstawia si jako ofiary przemocy, zmusza nas do wynajmowania ochrony. Jak rozumiem, z pocztku konferencja miaa si odby na Uniwersytecie Medycznym, lecz zaproszenie zostao wycofane. Jednym z powodw wycofania si Uniwersytetu ze zobowizania do wynajmu sali na konferencj byo twierdzenie, e Amerykaskie Stowarzyszenie Psychologiczne (APA) zakazuje tego typu terapii reparatywnej. Rzeczywicie w roku 2011, kilka miesicy temu, APA bardzo wyranie okrelio swoje stanowisko wobec tej terapii. Reparatywnej. Jest ono bardzo szerokie. Zasadniczo mwi, e brakuje wystarczajcej iloci dowodw by popiera wykorzystywanie interwencji psychologicznych, majcych na celu zmian orientacji seksualnej. Po drugie APA radzi rodzicom i tym, ktrzy sprawuj opiek nad dziemi, modym ludziom i ich rodzinom by unika prb zmiany orientacji seksualnej, portretujcych homoseksualizm jako zaburzenie psychiczne. Oczywicie nie chodzi o to, by prezentowa homoseksualizm jako chorob psychiczn. Chodzi o to, by ludzie chccy zmieni orientacj, mieli do tego prawo. Jak to moliwe, e stowarzyszenie psychologw APA moe powiedzie, e brak dowodw na zmian orientacji seksualnej wskutek psychoterapii? Organizacja, ktrej jestem czonkiem, (byem jednym z jej zaoycieli) - NARTH, ktrej strona internetowa to narth.com, Narodowe Stowarzyszenie Bada i Terapii Homoseksualizmu, wydalimy 10000 dolarw na badania odnoszce si do trzech oskare APA wobec terapii reparatywnej: 1) pierwszym oskareniem APA jest: "ludzie nie mog zmieni orientacji seksualnej wskutek psychoterapii" 2) "wysiki by zmieni orientacj potguj wedug nich problemy: nienawi do samego siebie, depresj, prby samobjcze" 3) "nie ma wikszego poziomu patologii w spoecznoci gejw w porwnaniu z spoecznoci heteroseksualn" Patologia jest definiowana jako autodestrukcja, samokaranie, zachowania wiadczce o braku przystosowania. Tym jest patologia. APA przedstawia wanie takie trzy argumenty. A my dokonalimy przegldu caej dostpnej literatury na ten temat i jeli kto jest zainteresowany, opracowanie to jest dostpne online, w jzyku angielskim. Dokonalimy przegldu caoci dostpnych bada i mamy 20 stron odniesie do bardzo wielu profesjonalnych bada opublikowanych w periodykach naukowych ukazujcych, e nastpuje zmiana orientacji wskutek dziaa psychoterapeutycznych. Wykazuj one te brak dowodw na to, jakoby ludzie bywali zranieni wskutek tej terapii bardziej ni wskutek dowolnej innej terapii. Jeli natomiast chodzi o patologi, mamy do czynienia z patologi medyczn i psychologiczn zwizan z homoseksualizmem. Porwnujc z heteroseksualizmem, mamy u homoseksualistw wyszy wspczynnik samobjstw, wicej depresji, wicej nerwic, wicej naduy w zakresie narkotykw i alkoholu, czstszy rozpad zwizkw, wiksz rozwizo seksualna, anonimowy seks, sadomasochistyczne zachowania seksualne, a rwnie bardziej egzotyczne praktyki seksualne, jakby to najoglniej delikatnie nazwa, bez wymieniania.
Dlaczego w ogle zatroszczylimy si, by udokumentowa t patologi? Nie robimy tego po to by zwalcza homoseksualistw, ale to s psychologiczne naukowe fakty, z ktrymi ludzie powinni si zapozna. Jeeli jeste klinicyst, ksidzem, rodzicem, nauczycielem, przychodzi mody czowiek i mwi: "sdz, e jestem gejem", to mona powiedzie tak: "Jeli pjdziesz t drog, oto s trudnoci na ktre napotkasz. Jeeli chcesz unikn tego, moesz pj w tym kierunku, nasz odpowiedzialnoci jest poinformowa ci o tym." Modym ludziom nie mwi si o zagroeniach zwizanych z gejowskim stylem ycia. Profesjonalici zdrowia psychicznego tak bardzo przejmuj si dzi ochron jednej mniejszoci, mniejszoci gejowskiej, e ryzykuj zdrowiem innej mniejszoci modych ludzi. Jak zatem APA moe twierdzi, e nie ma dowodw zmian, skoro my dysponujemy bogat dokumentacj bada na ten temat? Mam pytanie, czy syszeli pastwo o raporcie Roberta Spitzera? Opowiem krtko, gdy to bardzo interesujca historia. Robert Spitzer by kluczowym architektem decyzji z 1973 roku by znormalizowa homoseksualno. Amerykaskie Stowarzyszenie Psychiatryczne dyskutowao na ten temat w latach siedemdziesitych. Robert Spitzer by przywdc ruchu majcego na celu usunicie etykiety patologii z homoseksualizmu. Zdepatologizowania homoseksualizmu. To byo w 1973. Dwadziecia lat pniej Spitzer idzie ulic na konwencj APA i widzi ludzi pikietujcych na zewntrz. C oni mwi? "Poprzyjcie nasze zmiany, homoseksualno jest niewaciwa". Spitzer myla, e to geje, wic zapyta czy nie rozwizaem tego problemu dwadziecia lat temu? A oni mwi: "Nie, my nie jestemy gejami, jestemy byymi gejami" - -"Ale co to s byli geje?" "Jestemy tymi, ktrzy identyfikowali si jako geje, ale chcielimy si zmieni, chcemy by APA nas wspierao." Zamiast wmawiania, e musimy to zaakceptowa, bo urodzilimy si gejami." Spitzer jest prawdziwym liberaem. Mwic "liberaem" mam na myli, e jest otwarty, bez uprzedze. Zaciekawio go, kim ci ludzie byli. Zacz rozmawia z nimi i zaproszono go na spotkanie maej grupy. Wysucha ich historii, zainteresowa si t populacj. Kim s ci ludzie? Na ile udao si im, zastanawia si, dokona zmiany orientacji seksualnej? Ta ciekawo doprowadzia go do zainicjowania i przeprowadzenia bada. Udao mu si znale dwustu ludzi, ktrzy dowiadczyli znaczcej zmiany. 152 osoby pci mskiej i 48 kobiet. Osoby te nie tylko zredukoway poziom swego homoseksualizmu ale rwnie dokonay adaptacji heteroseksualnej. Przeszy na stron heteroseksualizmu. W niektrych wypadkach doprowadzio to do wejcia w zwizek maeski. Byo to badanie typu follow-up. Czyli przeprowadzone po piciu latach od ukoczenia terapii. Sprawa bya kontrowersyjna. Gwny poplecznik sprawy gejowskiej zacz by spostrzegany jako wrg gejw. To tylko jedno z wielu bada dokumentujcych rzeczywisto zmiany orientacji seksualnej. Wracamy do pytania, jak APA mogo stwierdzi, e zmiany nie nastpuj, skoro dysponujemy takimi dowodami e zmiana jest moliwa? Dwa lata temu APA zdecydowao rozwiza ten problem i sprawdzi, czy ludzie mog zmienia swoj orientacj. Stworzyli grup zadaniow, zesp szeciu psychologw, ktrzy mieli przyjrze si literaturze, materiaom dowodowym i zdecydowa w tej sprawie, co tak naprawd si dzieje. Kogo wybrali? Wybrali szeciu psychologw gejowskich. Zgosilimy swoje kandydatury, ludzi uwaajcych e zmiany s moliwe, lecz wszyscy zostalimy odrzuceni. Wybrani zostali sami geje i lesbijki. Nie mwimy tu o psychologach, ktrym zdarzyo si by homoseksualistami. Wszyscy z nich s gejowskimi aktywistami. Zatem atwo zrozumie, e te osoby bd negatywnie podchodziy do literatury dokumentujcej zmian. Prosz przez chwil o tym pomyle. Trzeba zrozumie na czym polega psychologia wychodzenia z kontenera (coming-out). Co zawiera okrelenie coming-out? Oznajmianie caemu
wiatu: "tak przyjmuj tosamo gejowsk". Zebrano sze osb, ktre miay sta si sdziami w sprawie literatury naukowej, sze osb, ktre miay oceni osobiste wiadectwo ludzi, ktrzy dowiadczyli zmiany, to byy osoby, ktre przeszy proces coming-out. Co to oznacza? Oto, co geje sami mwi o procesie coming-out: jeste modym czowiekiem, masz tego typu uczucia, masz te skonnoci, pierwsza reakcja to nie lubi tego, jestemy przestraszeni tymi skonnociami, wstydzimy si ich, chcemy je oddali, powiedziano nam, e te uczucia s grzeszne, e jestemy perwersyjni, mamy nadziej, e si oddal, prbujemy im zaprzecza, wymodli z tego, ale w kocu rozumiemy, e nie jestemy w stanie tego zrobi, a zatem musimy zaakceptowa, e tym wanie jestemy. I tu jest punkt kluczowy tego procesu. Przybranie tosamoci gejowskiej oznacza, e trzeba pogrzeba nadziej, odrzuci j i uwierzy, e nigdy si nie stanie hetero. Musisz si podda i zaakceptowa tosamo gejowsk. Co musi umrze, by narodzio si co nowego. Musi umrze nadzieja na stanie si heteroseksualist, rodzi si osoba o tosamoci gejowskiej. Osoby tego typu zajmoway miejsca w tym sdzie nad literatur (nauk). Jak oni mogli uwierzy, e moliwa jest zmiana orientacji seksualnej, skoro sami osobicie pogrzebali nadziej na zmian? To jest jak osoba religijna, ktra przestaje wierzy w Boga. Jak ta osoba mogaby uwierzy w wiadectwo osoby religijnej? Czy moe uwierzy w jej wiadectwo dowiadczenia Boga, gdy sam tego nie dowiadcza? Taka jest psychologia osoby o gejowskiej tosamoci. Terapia reparatywna nie tylko spenia podstawowe standardy terapeutyczne, poszlimy dalej. NARTH opracowao "Zalecenia dotyczce praktyki terapeutycznej niechcianych skonnoci i zachowa homoseksualnych". Jak rozumiem otrzymalicie polskie tumaczenie tych zalece. Jest to jedenacie zalece, chciaem tylko zaznaczy, e mamy standardy terapeutyczne wykraczajce ponad standardy opracowane przez Amerykaskie Stowarzyszenie Psychologiczne. Wane jest bycie wiedzieli, e moja najnowsza ksika, przetumaczona na polski i dostpna z tyu sali zostaa zatwierdzona (ratyfikowana) przez dwch byych prezesw APA Nicolas Cummings i Robert Perlof, dwch byych prezesw APA, ktrzy zauwayli jak bardzo nasza profesja si zpolitycyzowaa, jak odesza od nauki ku propagandzie, i obaj ci ludzie wypowiadaj si o mojej ksice bardzo pozytywnie. Robert Perlof powiedzia, zacytuj go: "Jednostka ma prawo wybra, czy zaakceptuje tosamo gejowsk. Jest to jej decyzja, nie wybr ideologicznie ukierunkowanej grupy interesu. Zniechcanie psychoterapeuty do pracy z klientem, ktry chce zmieni orientacj seksualn, jest niezgodne z postaw badacza, antynaukowe i nieetyczne, jeli chodzi o denie do prawdy." Nicholas Cummings, inny byy prezes APA, powiedzia:"Pozostaj gorcym zwolennikiem wolnoci wyboru dla wszystkich ludzi, zwaszcza jeli chodzi o prawo wyboru celw ich indywidualnej psychoterapii." I oczywicie Robert Spitzer, ktrego wspomniaem kilka minut temu, powiedzia: "Ludzie maj prawo eksplorowania swego heteroseksualnego potencjau". Jako rezultat swych bada powiedzia: "Wbrew tradycyjnym przekonaniom, niektre wysoce zmotywowane jednostki, dziki podejmowaniu zrnicowanych wysikw, mog uzyska znaczc przemian w wielu wskanikach orientacji seksualnej i dobrze funkcjonowa jako heteroseksualici." Twrca psychoterapii, Zygmunt Freud napisa w 1918 r.: "Odcinamy si zdecydowanie od traktowania pacjenta jak naszej prywatnej wasnoci, od decydowania o jego losie za niego, od narzucania mu naszych ideaw... w subie konkretnej filozofii. Wedug mnie, jest to stosowanie przemocy (wobec pacjenta)." Chciabym powici troch czasu kwestii polityki zwizanej z terapi reparatywn, zanim przejdziemy do omawiania terapii reparatywnej jako takiej. Skoncentrujmy si na pochodzeniu homoseksualizmu, na jego rdach, a potem opowiem o terapii. Gdy staramy si zrozumie przyczyny homoseksualizmu, przygldamy si rodowisku rodzinnemu relacji z matk i ojcem. By moe s tu obecni rodzice, matki i ojcowie, (ludzi z tym problemem), ale nie chodzi tu o obwinianie rodzicw, o czynienie ich odpowiedzialnymi za orientacje seksualn ich dzieci. Czasem mam
wykady dla matek i ojcw i to s wpywy niewiadome, dynamika rodziny, ktrej nie jest ona wiadoma. Nigdy nie spotkaem rodzicw, ktrzy by chcieli by ich dziecko byo homoseksualne. Jednak wydarzaj si pewne rzeczy, zaczynaj funkcjonowa pewne wzorce. Chodzi o zrozumienie, nie o oskaranie. To o czym opowiem oparte jest na dowiadczeniach wielu tysicy mczyzn i kobiet z ktrymi pracowaem. Nasza klinika w Los Angeles jest bez wtpienia najwiksz klinika na wiecie pracujc z homoseksualistami. Prowadzimy 135 terapii tygodniowo, zatrudniamy siedmiu terapeutw. Szeciu terapeutk pracujcych zasadniczo z klientami pci mskiej i jedn terapeutk pracujc z lesbijkami. Jedna z podstawowych zasad terapii reparatywnej jest, e homoseksualista powinien mie terapeut- mczyzn, a lesbijka terapeutk. Uwaamy, e klienci powinni mie moliwo przepracowania relacji z rodzicem tej samej pci, poniewa dla mczyzny podstawowym problemem jest relacja z ojcem, a dla lesbijki relacja z matk. A zatem praca z terapeuta tej samej pci uatwia przeniesienie. Zaczynamy. Homoseksualizm nie jest problemem seksualnym, a problemem z identyfikacj pciow. W homoseksualizmie nie chodzi o seks. Chodzi o jego poczucie JA. Chodzi o jego relacje, jego obraz samego siebie, jego zdolno do stworzenia i utrzymania intymnoci. Homoseksualizm zawsze wie si z poczuciem wewntrznej pustki. Jest to tak wane, e bd to powtarza. Homoseksualne impulsy i zachowania s zawsze podszyte poczuciem wewntrznej pustki. Mam klienta, lekarza, ktry przyszed do mnie na terapi. Po okoo trzech miesicach zrozumia, e wydawao mu si, i jego problemem jest homoseksualizm. Zacz rozumie, e chodzi tu o jego relacje, sposb odnoszenia si do dzieci, ony, samego siebie. Powiedzia: "Dobre wieci s takie, e zrozumiaem i moim problemem nie jest seks. Ze wieci to takie, e mam problem z wszystkim innym." Rozwamy cztery podstawowe gejowskie mity, ktre s promowane. Pierwszym gejowskim mitem, ktry kady rozumie jest "10% populacji to homoseksualici". Nieprawda. To 1,2 do 2%. Najwyej. Kamstwo 10% wzio si z pracy Kinseya, USA, 50 lat temu. Okazao si, e Kinsey zawyy procent po to by znormalizowa problem. Zreszt, Alfred Kinsey sam te by homoseksualist. Masochistycznym homoseksualist, czerpicym przyjemno z blu. I to by wielki ekspert od spraw seksu, nadajcy ton dyskusji o seksualnoci przez ponad pidziesit lat. Drugi mit mwi, e homoseksualizm jest wrodzony. e istnieje gejowski gen. W rzeczywistoci nie ma gejowskiego genu, nie zosta odkryty. Kolejny mit: kto jest gejem, zawsze nim bdzie. Czci gejowskiej propagandy jest skonienie ludzi by myleli, e jest si gejem lub hetero jedno lub drugie. I jest ogromnym zagroeniem dla ruchu gejowskiego, gdy kto mwi: "Byem kiedy gejem, ale ju nim nie jestem". Poniewa wskazuje to na elastyczno ludzkiej seksualnoci. Wskazuje na moliwo dokonania zmian w czowieku. Czwarty mit: homoseksualizm jest normalny w kadym aspekcie. I to mit promowany przez media. Za kadym razem gdy widzicie w telewizji gejowskiego bohatera, jest bardzo zdrowy i przystojny, zadbany, szczliwy, zrwnowaony, wolny od poczucia winy i wstydu. To heteroseksualny bohater jest niepewny swej seksualnoci, to on jest przedmiotem artw. Jeli skonimy ludzi by uwierzyli w 1, 2, 3 i 4, konkluzj jest cakowita akceptacja. Taka jest gejowska agenda totalna akceptacja. Jednak my odrniamy tolerancj od akceptacji. Musimy dokona tego rozrnienia we wasnych umysach tolerancja a akceptacja. Poniewa yjemy w czasach dwikowych zbitek. Moemy tolerowa ludzi. Jestem tolerancyjny wobec gejw. Uwaam, e geje maj prawa poszukiwania szczcia, maj prawo do wchodzenia w takie zwizki jakie chc, jednake nie oznacza to, e musz to akceptowa. Mwimy zatem o poinformowanym sprzeciwie. Sprzeciwie opartym o wiedz , sprzeciwie opartym o edukacj. Poinformowany sprzeciw nie oznacza homofobii. Fobia to nieracjonalny lk przed. Tu nie chodzi o lk, tu chodzi o przegld dowodw, zapoznanie si z nauk, czytanie ksiek, uczestnictwo w konferencjach takich jak dzisiejsza. A przy okazji tradycja wiary jest rdem informacji, daje podstawy filozoficzne - teologi ciaa. Jeli jeste katolikiem, katolicka antropologia
daje nam zrozumienie ludzkiej seksualnoci. Podkrelam zawsze rozrnienie midzy homoseksualist a gejem. Zrobilimy to wczoraj na konferencji prasowej i dziennikarze byli bardzo zdezorientowani, nie mogli nas zrozumie. Jednak jest dla nas samych wane, bymy rozumieli swoje sownictwo, mwic do innych ludzi. Gej to tosamo spoeczno-polityczna. Mwi zasadniczo oto kim jestem, jestem normalny i naturalny. Homoseksualizm to z kolei prosty opis preferencji seksualnych. Jest to stan psychologiczny. Gdy zrobiem rozrnienie midzy gejem a homoseksualist, wprowadz zamieszanie. Musimy dokona tego rozrnienia we wasnych umysach tolerancja a akceptacja. Poniewa yjemy w czasach pojciowych zbitek, ktre trzeba na nowo rozdzieli. Moemy tolerowa ludzi. Jestem tolerancyjny wobec gejw. Uwaam, e geje maj prawo poszukiwania szczcia, maj prawo do wchodzenia w takie zwizki jakie chc, jednake nie oznacza to, e musz to akceptowa. Mwimy zatem o poinformowanym sprzeciwie. Sprzeciwie opartym o wiedz, sprzeciwie opartym o edukacj. Poinformowany sprzeciw nie oznacza homofobii. Fobia to nieracjonalny lk przed. Tu nie chodzi o lk, tu chodzi o przegld dowodw, zapoznanie si z nauk, czytanie ksiek, uczestnictwo w konferencjach takich jak dzisiejsza. A przy okazji tradycja wiary jest rdem informacji. Daje podstawy filozoficzne - teologi ciaa. Jeli jeste katolikiem, katolicka antropologia daje nam zrozumienie ludzkiej seksualnoci. Podkrelam zawsze rozrnienie midzy homoseksualist a gejem. Zrobilimy to wczoraj na konferencji prasowej i dziennikarze byli bardzo zdezorientowani, nie mogli nas zrozumie. Jednak jest dla nas samych wane, bymy rozumieli swoje sownictwo, mwic do innych ludzi. Gej to tosamo spoeczno-polityczna. Mwi zasadniczo oto kim jestem, jestem normalny i naturalny. Homoseksualizm to z kolei prosty opis preferencji seksualnych. Jest to stan psychologiczny. Gdy zrobiem rozrnienie midzy gejem a homoseksualist, wprowadz zamieszanie. Nie ma czego takiego jak homoseksualista. Zadzwoni do mnie kilka miesicy temu ojciec, mwic: "nasz pitnastoletni syn powiedzia nam wanie, e jest homoseksualist. Szukamy zaufanego psychologa, ktry nam powie, czy on jest homoseksualista, czy nie. Powiedziaem: "nie jest". "Jak moesz to stwierdzi, skoro z nim nie rozmawiae?" "Nie musz z nim rozmawia. Ma mskie ciao, ciao zaprojektowane do seksu z kobietami, jest heteroseksualny. Nie ma czego takiego jak homoseksualista. S jedynie heteroseksualici, a niektrzy z nich maj problemy seksualne. Nasze ciaa s zaprojektowane do seksu z pci przeciwn." Pamitam byego geja wystpujcego w telewizji. Nazywa si Richard Cohen. Nie wiem, czy syszelicie o nim. Napisa szereg ksiek. Jest nie tylko onaty, ma dzieci i wnuki. Rozmawia w programie telewizyjnym z lesbijk. Powtarza: "to nie pasuje, to nie dziaa". I bardzo to frustrowao lesbijk, bo nie nie bya w stanie nic powiedzie. Czci nie pasuj. W kocu powiedziaa: "dobrze, dobrze Richard, ju dosy", to bya jej jedyna obrona. To co o czym ludzie nie chc mwi. Homoseksualizm to zaburzenie tosamoci pciowej. Chodzi w tym o poczucie przynalenoci do wasnej pci, zwaszcza jeli chodzi o mczyzn. Homoseksualizm opiera si na poczuciu braku wystarczajcej mskoci. Jest to problem z wasn pci. Dwch gej w stoi na rogu ulicy i przechodzi pikna kobieta. I jeden gej mwi do drugiego: "W chwilach takich jak ta, auj, e nie jestem lesbijk". O, pierwsza fala miechu, potem druga... Wida tu zaburzenie tosamoci pciowej, co pozwala zrozumie problem. Homoseksualizm oparty jest o poczucie niszoci w roli mczyzny.
2) Geneza i rozwj homoseksualizmu

2.1. Faza ksztatowania tosamoci pciowej, rola matki i ojca
(dr Joseph Nicolosi, Pozna, Malta 2011) Przyjrzyjmy si zatem z grubsza rozwojowi mczyzny. Bdziemy mwi o mczyznach, cho wspomn o lesbianizmie, trzyma si bd modelu rozwoju mczyzny, poniewa jak wszystko co kobiece, powstawanie lesbianizmu jest bardziej skomplikowane i pene sprzecznoci, a chce przedstawi to prosto. Rozpoczn od fazy przyjmowania tosamoci pciowej, a trwa ona od 1,5 do 3 roku ycia. W tym czasie chopiec i dziewczynka zaczynaj spostrzega rnice midzy mskoci a kobiecoci. Przedtem spostrzegali po prostu ludzi, myleli o ludziach, teraz zaczynaj dostrzega rnice mski, kobiecy. W jzyku jego, jej, on, ona, niebieski, rowy. Pomaga w tym jzyk. Dziecko przechodzi przez faz androgyniczn. Oznacza to poczucie bycia zarwno mczyzn jak i kobiet. Zaczyna spostrzega wiat jako podzielony na cz msk i kobiec, ale ma opr przed okreleniem si w jeden lub drugi sposb. Chce pozosta przy androgynicznej fantazji mog by i kobiet i mczyzn. Nie musz rezygnowa z jednego lub drugiego. Nie musz oddziela si od matki. Mog by z ni zwizany, a jednoczenie by zwizany z wiatem mskim. W jzyku psychoanalitycznym mog mie penisa i rodzi dzieci. Jednak rzeczywisto popycha dziecko w jedna lub drug stron. Dlaczego tyle mwi o fantazji androgynicznej? Poniewa gdy czytacie literatur gejowsk, mwi nie tyle o prawach obywatelskich, lecz o obaleniu wzorca mskoci i kobiecoci. Mwi o wypenieniu dziecicej fantazji o byciu androgynicznym. Mwi o tym, e czowiek przez wasny wybr przekracza sw biologi i sam decyduje o tym, czy che by mczyzn czy kobiet. To radykalna agenda, z ktr si mierzymy. Lecz i tak jestemy popychani w jedn lub drug stron. Chopiec jest biologicznie zdeterminowany by rozwija si w kierunku mskoci. Pragnie sta si mski. Rozmawiaem z Bogn dzi rano. Ma trzy dziewczynki i jednego chopca. Chopiec i jedna z dziewczynek to blinita. I chopiec jest ju zdecydowanie inny. Lubi rzuca rzeczami. Jak dotd bardzo dobrze. A wic widzimy rnice na poziomie biologicznym. Chopiec musi przesta identyfikowa si z matk, a zwiza si z ojcem. Dziewczynka nie musi tego robi, utrzymuje podstawow wi z matk. Jeli uda jej si utrzyma wi z matk, tam odnajdzie swoj kobieco. Jeli rozwinie kobiec tosamo, rozwinie si ku heteroseksualnoci. Chopiec ma dodatkowe zadanie rozwojowe przesta identyfikowa si z matk i zwiza z ojcem. I jest to zadanie, ktre musi doceni i wspiera nasza kultura. Wszystkie tak zwane kultury prymitywne s wiadome wagi tego przejcia i oferuj chopcom pomoc w dokonaniu tego. Powinnimy bardziej na to zwraca uwag w naszej kulturze. Jeli matka jest gotowa wyzwoli chopca, a ojciec jest ciepy, otwarty, chopiec porzuci identyfikacj z matk i zwie si z ojcem, zwie si emocjonalnie, znajdujc msk identyfikacj. W przypadkach, ktre obserwujemy, widzimy udzia zarwno matki jak i ojca, sabotujcych to przejcie. Matka sabotuje separacj i indywiduacj ze strony chopca, ojciec z kolei nie przyjmuje syna, nie jest otwarty. Syn zwraca si do ojca, pragnie zaspokojenia swego, biologicznie uwarunkowanego pragnienia mskoci, a ojciec nie jest tym zainteresowany, nie reaguje na to. Chopiec przychodzi z entuzjazmem, podekscytowaniem i widzi brak zainteresowania na twarzy ojca i dowiadcza zapadnicia. Jest to rodzaj fizjologicznego zapadnicia si w siebie i bdziemy o tym mwili w dalszej czci dnia. Jest to wstyd wstyd to reakcja fizjologiczna, przywspczulna. Reakcja wspczulna ywa, pena energii, ekscytacji, wychodzca do innych stan potwierdzenia.
10
Przeciwiestwem jest reakcja przywspczulna zapadnicie si, kulenie, zwrcenie ku wntrzu, zamknicie. Chopiec entuzjastycznie zwraca si do ojca, chce mu pokaza swoj ma zabawk, widzi brak emocji na twarzy ojca i zapada si w sobie. To jest wstyd. A zatem czuje si zawstydzony ze wzgldu na swe pragnienie mskoci. Czuje si le sam ze sob ze wzgldu na swe pragnienie zwizania si z ojcem. I takie s rda homoseksualizmu. Czuj si bezwartociowy. Przekaz od ojca jest taki: nie zasuguj na jego mio. Wic si od tego odcina. Tym jest wstyd. Odciciem si od czci siebie. Jeli dziecko prbuje piewa i zostaje zawstydzone za prb piewu, piewajca, muzyczna cz ego zostaje zamknita, odizolowana przez wstyd, Tym jest wstyd. Wstyd jest spraw zasadnicz do zrozumienia terapii homoseksualizmu. Dlatego wykorzystaem go jako pierwsze sowo tytuu ksiki Wstyd i utrata przywizania. Wrogiem rozwoju heteroseksualizmu i wrogiem terapii reparatywnej jest wstyd. Rozwija si wstyd antycypacyjny. Nosi w sobie wstyd antycypacyjny (wstyd zwizany z przewidywanym odrzuceniem), spodziewa si odrzucenia przez ojca i innych mczyzn. Opowiedzmy o ojcu. Wystarczajco dobry ojciec (salient) oznacza yczliwy i silny, dobry i silny. Chopiec potrzebuje, by odczuwa ojca jako yczliwego i silnego. Czasem ojciec moe by spostrzegany jako silny, lecz wrogi, wzbudzajcy strach. Lub te ojciec moe by spostrzegany jako yczliwy ale saby. Wielu z naszych klientw spostrzega swych ojcw jako sabych, niezaangaowanych, emocjonalnie odlegych. Chopiec nie potrzebuje kochajcego ojca, ktry jest saby i niemski, czasem nawet bity przez ich matk, chopiec nie potrzebuje te silnego ojca, ktry jest bardzo krytyczny i odrzucajcy. Potrzebuje obu tych charakterystyk, tak by mg odczy si od matki i zwiza z nim. Dotyczy to klasycznej relacji triady rodzinnej. Koncepcja ta zostaa wypracowana przez Irving'a Bieber'a w 1963r. U tysicy homoseksualistw wida ten wzorzec. Ja osobicie bez wyjtku widz ten wzorzec. Wystpuj zawsze rnice indywidualne, historie s rne, jednak wzorzec wsplny. Nadopiekucza, dominujca, silna matka, cichy, wycofany, mao ekspresyny lub wrogi ojciec, temperamentalnie niemiay, bojaliwy, introwertyczny, uzdolniony artystycznie, z rozwinit wyobrani. Oczywicie wystpuj jeszcze inne czynniki jak molestowanie seksualne, nie wiemy te jak silne mog by biologiczne predyspozycje, jednak z cakowit pewnoci predyspozycja nie robi z czowieka homoseksualisty. Potrzebne s nie tylko predyspozycje biologiczne lecz te dynamika rodzinna, by predyspozycje biologiczne przeksztaciy si w problem tosamoci pciowej. Gdy spojrzymy dokadniej na triad relacji widzimy kiepsk komunikacj midzy matka i ojcem, szczeglnie w czasie gdy chopiec przechodzi przez faz budowania tosamoci pciowej. Midzy matk a synem jest specyficzna relacja, w ktrej doskonale si rozumiej. Moi klienci mwi mi: "miaem wietn relacj z matka, rozumielimy si nawzajem wietnie, mogem po prostu spojrze na ni i widziaem co czuje, bylimy bardzo blisko." W tym samym czasie byo to bardzo frustrujce. Byo to przywizanie intensywne, lecz pozbawione poczucia bezpieczestwa. W relacji z ojcem syn jest zawsze na bacznoci, usztywniony, antagonistyczny. Jeli jest te starszy brat, relacja jest pena strachu i wrogoci. Powiedzia to Zygmunt Freud okoo 100 lat temu. Wroga pena strachu relacja ze starszym bratem. Nigdy nie widziaem wyjtkw od tej reguy. Spjrzmy na rol matki. W jaki sposb prezentuje si synowi w relacji z ojcem. Jak jest zon dla ma? Jak jest matk dla syna? Czy daje synowi do zrozumienia, e tata jest wany? Pracuje dla nas, przynosi pienidze, widzimy go jako gow rodziny? Jak jest matk dla syna? Czy akceptuje jego msko, czy traktuje go jako chopca, czy jako twr pozbawiony pci? Spjrzmy na fizyczn natur relacji syna z ojcem, czy jest w tym jaka fizyczno? Gdy klienci mwi mi o swoich skonnociach homoseksualnych, chodzi im o t blisko fizyczn - uwag, czuo, akceptacj. To s potrzeby emocjonalne bdce u podstaw pocigu do wasnej pci. Wiele bada pokazuje... Byem na lotnisku w Los Angeles i obserwowaem mod par z synem, matka obserwuje chopca, lecz gdy tata ma si nim zaj bawi si z nim, ojciec si bawi. Zwaszcza w fazie identyfikacji pciowej, midzy 1,5 a 2 rokiem ycia syn zaczyna biega, jest co w poziomie aktywnoci motorycznej, co ekscytuje ojca energia. Widzimy wtedy pewien rytua
przejcia. Widzimy ojca podrzucajcego syna w powietrze i apicego go. Chopiec jest struchlay, gdy leci w powietrzu jest przeraony, lecz wtedy ojciec go apie. Ojciec si mieje, wic chopiec te zaczyna si mia. Ojciec nauczy go bardzo wanej lekcji e niebezpieczestwo moe by zabawne. Matka to obserwuje nie majc pojcia o co chodzi. Ale to fizyczna czno, ktrej chce dowiadcza chopiec. Dlatego doradzamy ojcom jeli nie dotykasz swego syna, inni mczyni to zrobi. I widziaem to wci na nowo: "Mj ojciec nigdy mnie nie dotyka, nigdy mnie nie przytula, nigdy nie byo prawdziwej bliskoci." Wci szuka si gejowskiego genu, jednak to wzorzec, ktry si widzi wci na nowo.
2. Faza latencji, rola molestowania seksualnego

Ojciec jako tajemnica to wci widzimy u klientw Ojciec by tajemnic, nigdy mnie nie rozumia, nigdy nie okazywa uczu, nigdy nie wiedziaem co si dziao u niego w rodku. Matka przeciwnie wszystkie uczucia byy na wierzchu, mogem czyta jej w mylach, jeli chciaem co uzyska od matki, wiedziaem jak j zmanipulowa. Faza latencji mwimy teraz o fazie 5-12 lat. Teraz odsun si od ojca, ma do czynienia z rwienikami. Ma kiepskie relacje z rwienikami. Wszyscy mczyni z ktrymi pracowalimy mieli trudnoci z innymi chopcami w tym okresie dorastania. Mwimy o chopcu z okna kuchennego. O chopcu, ktry siedzi w kuchni ze sw matk i siostrami i babci, z wszystkimi tymi kobietami i widzi tych wszystkich chopcw grajcych w pik, nawizujcych kontakt fizyczny, chce z nimi by, jest podekscytowany t fizycznoci kontaktu, msk energi, chce z nimi kontaktu, jednak oddzielajca go szyba jest niejako symbolem jego psychologicznego lku, poczucia e tak naprawd nie naley do tamtego wiata. To oderwanie, dysocjacja to wstyd antycypacyjny. I to jest wrg, wstyd jest wrogiem. Chciabym nawiza kontakt, ale jeli tam pjd, wyjd na gupka. Nie wiem co robi - to wstyd antycypacyjny. Zachowania niezgodne z pci s tak charakterystyczne, Richard Green nazwa to "syndromem mamisynka" lub nonkonformizmem pciowym. Zachowania te s wskanikiem przewidujcym z 75% prawdopodobiestwem, e chopiec wyronie na homoseksualist, biseksualist lub transseksualist. Rodzicom nie mwi si tego. "Och, pastwa syn wypracowuje swj androgyniczny styl, rozwija sw kobiec stron." W mojej ksice "Dziecko a skonnoci homoseksualne. Przewodnik dla rodzicw" opisuj konkretne kroki, ktre rodzice mog podj, jeli ich syn wykazuje takie zachowania, lub crki demonstruj zachowania mskie. Przy czym, u dziewczynek jest wiksza elastyczno, mona by bardziej tolerancyjnym wobec ich "chopicoci". Jednak jeli radykalnie zaprzecza swej kobiecoci, jeli twierdzi: "nie jestem ju dziewczynk", mamy do czynienia z zaburzeniem tosamoci pciowej. I rodzice mog co z tym zrobi. Jak mwiem, napisaem na ten temat ksik "Dziecko a skonnoci homoseksualne. Przewodnik dla rodzicw". Zasadniczo wobec chopca matka si wycofuje, ojciec bardziej si angauje. To robimy z przypadkami zaburzenia tosamoci pciowej (GID). Na marginesie w APA jest aktualnie tendencja by znormalizowa to zaburzenie. Czyli jeli chopiec chce by dziewczynk i si przebiera, bdzie to uznane za normalne, a zatem nie podlegajce leczeniu. A zatem "normalno" homoseksualizmu jest rozcigana tak, by wczy w ni GID, zaburzenie tosamoci pciowej u dzieci. Obok tego pojawia si faszywe JA "dobry may chopiec". "Dobry chopiec" jest uprzejmy, troskliwy, zawsze czysty, nigdy si nie brudzi, jest zawsze wraliwy na innych ludzi. Jest zrozumiae, e kiedy staje si gejem, staje si aktywist. To jest niemal jak rebelia. Czy kto widzia parad gejowskiej dumy? Wyglda to jak grupka maych chopcw majcych napad zoci. Jasno to wida. Jeli chodzioby o jakkolwiek inn mniejszo, powiedzielibymy e s szaleni. Lecz nie geje, oczywicie. Jest to rebelia przeciw byciu dobrym maym chopcem. Teraz s "zymi maymi chopcami". To termin, ktry lubi, seksualni banici. Chc szokowa, obraa, bo byli ograniczani faszyw rol sprawiania, by mama bya szczliwa. Zwizany z tym jest lk i granie roli. Odgrywanie roli jest powan czci homoseksualnego stylu ycia i prehomoseksualnego chopca.
Wiele bada pokazuje, e prehomoseksualny chopiec jest w lku i gra rol, udaje. Kto mi mwi w zeszym tygodniu, e oglda gejowskie ogoszenia. Ogoszenia towarzyskie na portalach. Wiele z nich dotyczy gry (udawania) zagrajmy w to, w tamto, poudawajmy kowbojw, w wizanie si, itp. Fizyczna natura rozwoju heteroseksualizmu realizuje si przez kontakt Bardzo wany jest rozwj poczucia kontaktu. Alienacja z ciaa. Dua cz aktywnoci homoseksualnej to prba sprawienia by mczyzna zobaczy we mnie mczyzn. Czuj si jak mczyzna, gdy inny mczyzna spostrzega we mnie mczyzn. Poniewa sam tego nie widz, nie wierz w to. Zatem widzimy t nadmiern wstydliwo w dziecistwie i ekshibicjonizm w dorosoci. Pamitam, jak podszed do mnie gej, podczas konferencji i powiedzia: "Dokadnie wiem, o czym mwisz. Pamitam e mogem mie 7 lat, mama i ciocia kpay mnie, co byo nie tak z wod, wic zawoay wujka. I gdy wszed wujek, od razu si zakryem." "Nawet wtedy gdy miaem 7 lat wiedziaem, e co z tym jest nie tak. Jakby moje ciao byo niewystarczajco mskie." Dlaczego jeste gejem? "Bo jestem gejem", Lecz czemu JESTE gejem? Bo jestem gejem. Posuchajcie, geje mwi mi, e najgorsz rzecz jak mona powiedzie na gejowskiej imprezie to zapyta: "Dlaczego jestecie gejami?" Bo to psuje zabaw. Nie masz si pyta, po prostu jeste. Dlatego my pytamy dlaczego? Wracajc do sprawy - ten czowiek jest do zadziwiajcy. Traci zainteresowanie aktywnoci seksualn, lecz nadal czerpie wiele satysfakcji z firtowania. Jest dobrze zbudowanym facetem, bierze sterydy, chodzi na siowni, 10 godzin w tygodniu. Raz w tygodniu idzie do gejowskiego baru i nie szuka seksu. Seks go nie ekscytuje, lecz szuka podziwu, poniewa w rodku, nie czuje si wystarczajco mski. I przysya mi zdjcia: "czy jestem wystarczajco mski?" Widziaem go raz. Spotkaem na konferencji takiej jak ta i kontaktujemy si telefonicznie, lecz przesya mi zdjcia z prob bym oceni, czy wyglda msko. Jedn sesj terapeutyczn przeprowadziem z nim stojcym nago przed lustrem. Wiem, e to brzmi dziwacznie. Patrzy w lustro, nagi, mwi dobrze si przyjrzyj, usid (pniej bd mwi o pracy z ciaem) i popatrz na swj obraz w lustrze jak wygldasz, jak si z tym czujesz? Przepracowalimy to. Im bardziej akceptuje swoje ciao, jako mskie, przestaje potrzebowa akceptacji swej mskoci przez innych mczyzn. Internalizuje to przekonanie. Taka jest idea terapii. Spjrzmy na wykorzystanie seksualne. Molestowanie seksualne: kontakt seksualny mczyzny z chopcem homoseksualny rezultat. Fakt: wielu homoseksualistw byo molestowanych seksualnie przez starszych mczyzn. To fakt. Geje nie lubi by o tym wiedziano, lecz to prawda. Jedna trzecia naszych klientw zostaa w dziecistwie wykorzystana seksualnie przez starszych chopcw lub mczyzn. A historie osobiste gejw czsto zawieraj wykorzystanie homoseksualne. Przy okazji. Jeden z trendw w amerykaskiej psychologii w tej chwili to denie APA do normalizacji pedofilii. Pozwlcie, e opowiem krtk histori. Z on czsto rozmawiamy na temat homoseksualizmu, co jest bardzo mczce. Cigle si z tym mierzymy, wic aby da wam jaki na to pogld... Chcielimy ostatnio pj na obiad. Siedzimy przy obiedzie i zona mi mwi: "Joe, te dwie kobiety obok nas, sdz e to lesbijki". Mwi: "Linda, prosz, po prostu zjedzmy obiad". "Po prostu wiem, e tak jest, czuj to". Mwi jej: jaka to rnica? Zrelaksuj si... Chc pokaza na czym polega mj zawd. Mamy przerw, siedzimy na werandzie, pijemy herbat, odpoczywamy. ona subskrybuje pewne czasopismo, wychodzce raz w miesicu, ktre zawiera recenzje wszystkich opublikowanych artykuw naukowych dotyczcych psychologii. Przeglda je, odwraca kartki i nagle mwi: "co to, nowe badanie, opublikowane przez Amerykaskie Stowarzyszenie Psychologiczne (APA), badanie mwice e dzieci niekoniecznie ponosz szkod w zwizku z kontaktem seksualnym z osob doros, co wicej w niektrych przypadkach moe by to dla nich korzystne." Mwi: "artujesz chyba, poka mi to". Na pewno nie ma tam tego, co mwisz. Czytam... widz, e to badanie mieciowe, nic nie warte z naukowego punktu widzenia. Zatem wysaem je do dziesiciu moich kolegw, by przegldnli je. Mwi im zobaczcie APA publikuje badanie, mwice, e dzieci nie odnosz szkody wskutek kontaktw seksualnych. I co zrobili czonkowie mojej profesji? Hm, kto wie, kto to moe oceni... asekuranckie odpowiedzi. W USA mamy bardzo silny konserwatywny ruch. Moe syszelicie o Laurze Schlessinger, prowadzcej program w radio, bardzo konserwatywnej. Wysaem
13
jej ten artyku. Opowiedziaa w radio, e APA mwi, e to normalne i naturalne. Wszyscy si mocno tym zdenerwowali. Szereg konserwatywnych organizacji zorganizowao konferencj prasow i wydao owiadczenie. Jednak APA stwierdzio trzymamy si nauki, wic jeli to jest dla was niemie, uwaacie e narusza wasze wartoci, musicie zrozumie, ponownie to oceni, bla, bla, bla. Jednak podtrzymywalimy nacisk i Kongres jednomylnie potpi APA, nie wiem jak si to stao, ale Kongres jednomylnie potpi APA za te publikacj. Jednak Amerykaskie Stowarzyszenie Psychologiczne trzymao si swojego zdanie e to nauka. W tym momencie wczyo si Amerykaskie Stowarzyszenie Psychiatryczne, potpiajc Amerykaskie Stowarzyszenie Psychologiczne. Nigdy w historii te dwa stowarzyszenia nie byy w opozycji. A zatem mielimy po swojej stronie Amerykaskie Stowarzyszenie Psychiatryczne, mamy media po naszej stronie i Kongres. I w tym momencie APA znienacka poddaje si. Swoj drog zwrcili si do trzech firm zajmujcych si public relations (ze wzgldu na kryzys wizerunku) i dwie z tych organizacji nie chciao si t spraw zaj. Jednak po caym tym nacisku APA ponownie przeanalizowao badania od strony metodologii i stwierdzio rzeczywicie to nie jest rzetelne badanie naukowe. I co mwi wam to o nauce? Pod wystarczajco silnym naciskiem, zmienia zdanie. Teraz uwaga przycigno to nasz uwag, bo siedzielimy na werandzie i pilimy kaw. Gdybymy nic nie zrobili, figurowaoby to w literaturze i byo cytowane, mielibymy przypis za przypisem. Tak jak z dziesicioma procentami, podawanymi przez Kinseya. To nie jest dziesi procent. A jednak stao si to czci literatury. Pokazuj wam zatem jakie s konsekwencje przyjcia uproszczonego zaoenia e psychologia to rzetelna nauka.
3) Fazy rozwoju homoseksualizmu okres dorastania, doroso

Kontynuujmy. Teraz bdziemy mwi o okresie dorastania. O okresie powyej 12 roku ycia. Jeli chodzi o moich klientw, ich pierwsze homoseksualne dowiadczenie przypado w okolicach 12 roku ycia. Przypominaj sobie, e pierwsze odczucie homoseksualne wypado koo 12 roku ycia midzy 11 a 13. Zatem teraz nie mwimy ju o tosamoci pciowej, mwimy o seksualnoci. Przejciowa faza erotyczna. Do tej pory mwilimy o poczuciu mskoci, przynalenoci do pci mskiej. Teraz ulega to projekcji, zaczyna by zerotycyzowane. Popd homoseksualny jest popdem reparatywnym. To podstawowa koncepcja. Zachowania homoseksualne s prba naprawienia (zreperowania - i std pochodzi nazwa reparatywny) zranie emocjonalnych dziecistwa. Geje nie lubi sowa: "reperowa", prbujecie nas zreperowa, tak jak si reperuje samochd. My mwimy Twoja aktywno homoseksualna jest prb zreperowania samego siebie. To koncept psychoanalityczny. Prbujesz nadrobi deficyt, jednak to nie dziaa. By moe jest to obraliwe dla gejw mwienie o terapii reparatywnej, lecz dla naszych klientw jest to bardzo pocieszajce. A wic nie znaczy to e jestem grzesznikiem i zboczecem, dziwakiem. W rzeczywistoci prbuj naprawi co, lecz to nie dziaa w ten sposb. Prbuj angaujc si w seks, ale to nie dziaa. Rozumiem, dlaczego to robi. Rozumiem prawdziw motywacj za tym stojc. Powimy troch czasu temu slajdowi. To jest spojrzenie oglne. Mamy faz 1,2,3 i 4. Zasadniczo jest to podsumowanie wszystkiego, co powiedzielimy do tej pory. Faza 1 dotyczy relacji z matk i obejmuje okres niemowlcy. Nie mwilimy wiele o tym, jak to matka nadaje podstawowy ton relacji syna z ojcem. Cho to ojciec odrzuca syna i mocno podkrelaem niezdolno ojca do nawizania dobrej relacji z synem, to wiele z tendencji chopca do odrzucania zaczyna si w relacji z matk. A zatem - intensywne, pozbawione bezpieczestwa przywizanie z matk, przez ktre wypracowuje obronne odrzucenie. Obronne odrzucenie to zamknicie. By moe rozmawialicie z kim i w trakcie widzicie, e oczy tej osoby robi si szklane osoba ta nie sucha Ci ju, zamkna si, obronnie oderwaa. Wszyscy mamy takie dowiadczenie. Gdy to widzimy, mamy poczucie zapadania si, poniewa mylelimy e nas sucha, e jest nami zainteresowany, a teraz widzimy, e jest mylami gdzie indziej, tak jak si oglda reklamy w czasie przerwy w filmie, szklanym wzrokiem. To odrzucenie, dysocjacja. Infantylna obrona. Bdziemy duo o tym mwi.
Przechodzc do fazy ojcowskiej wiek 3 lata. Deficyt mskoci, nie udaje mu si stworzy wizi z ojcem, wic nastpuje deficyt mskoci. W fazie trzeciej fazie relacji z rwienikami, 11-13 lat, deficyt mskoci staje si problemem seksualnym. Przed 11 rokiem ycia to problem tosamoci pciowej, wczeniej problem braku przywizania. A zatem na pocztku deficyt przywizania z matk, potem problem tosamoci pciowej (w relacji z ojcem), potem problem homoseksualny, w wieku 11-13 lat, ktry staje si pniej problemem tosamoci gejowskiej. To wane, poniewa jak ju wczeniej powiedziaem nie wszyscy nasi klienci homoseksualni s gejami. "Bycie gejem" przypiecztowuje homoseksualizm. Jest to etykieta, usprawiedliwienie, racjonalizacja mojej homoseksualnoci. Jest to spoeczno-polityczne usprawiedliwienie problemu psychologicznego. To jest jak malowanie kawaka drewna. Wpierw nakadamy farb, potem to utrwalamy. Gejowska tosamo jest utrwaleniem homoseksualizmu. Gdy pracujemy z nastolatkami musimy si upewni, e nie "kupi" sprawy gejowskiej tosamoci. Zastanawialimy si, jak to jest e niektrzy 14-15-17 latkowie zaczynaj si identyfikowa jako geje, a inni tego nie robi. A oczywicie z tymi, ktrzy nie identyfikuj si jako geje atwiej si pracuje. Wspczenie kade dziecko ma komputer. Mog si angaowa w gejowskie czaty, oglda gejowskie porno, gejowskie strony internetowe. Gejowska subkultura wchodzi do ich sypialni. Nie ma ju ochrony. Jak powiedziaa pewna mama: gdy pozwalacie dziecku mie w swoim pokoju komputer, to jest tak jakbycie zaprosili kadego obcego na wiecie do tego pokoju. Wydaje nam si, e dziecko odrabia zadanie domowe, a w midzyczasie mog rozmawia na czacie z Bg wie kim. Dzi ludzie przyjmuj gejowsk tosamo wczeniej. Kiedy ludzie identyfikowali si jako geje majc lat 25-30, dzi staj si "gejami" jako modzi nastolatkowie. Czy jest jeden czynnik, ktry warunkuje czy dziecko zdeklaruje si jako gej bdc nastolatkiem? Odpowied brzmi: Jego zwizek z rodzicami. Jeli czuje zwizek, jeli czuje si akceptowany i zrozumiany (a nie oznacza to, e akceptujemy jego homoseksualizm, moemy stawia spraw jeli jeli chodzi o homoseksualizm)... Jeli czuje, e pomimo homoseksualizmu rodzice go akceptuj, troszcz si, kochaj, chc dla niego jak najlepiej, to bdzie gwarantem przeciw gejowskiej tosamoci. Gdy jeli czuje si niezrozumiany, niekochany, pozbawiony troski, nie wysuchany, wsplnota gejowska staje si bardzo kuszca. To s ci ludzie, ktrzy mnie rozumiej. To s moi ludzie. I nastpuje oderwanie. Ostatnia sesja jak miaem przed przylotem tutaj odbywaa si z czternastoletnim chopcem. Pytaem jak tam z twoj wiar? Powiedzia: gdy zoszcz si na rodzicw, upada moja wiara, bo to wiara rodzicw. Gdy czuj si silniej z nimi zwizany, czuj si silniej zwizany z moim kocioem. To wane. Jako terapeuci musimy dba o to, by rodzice byli w dobrej relacji z dziemi, bo to ma wpyw na efekt terapii. Powizane cechy mskiego homoseksualizmu: Jak ju omwilimy dowiadczaj deficytu mskoci. Maj poczucie niekompletnoci. Maj problem z potwierdzeniem, asertywnoci i to jest duy problem. Du czci terapii jest uczenie klienta jak by asertywnym, (jak potwierdza samego siebie). Gdy to potwierdzenie jest stumione, pojawia si seksualizacja. Nazywamy to seksualizacj agresji. Zerwanie wizi z mczyznami antycypacja odrzucenia to, co nazywamy wstydem antycypacyjnym. Mwilimy te o caej patologii zwizanej z homoseksualizmem kilka minut temu. Poraka mskich par: Bardzo duo si mwi aktualnie w USA o homoseksualnych maestwach, lecz gdy przyjrzymy si literaturze wida ogromn trudno, jak maj pary gejowskie w utrzymaniu wiernoci lub monogamii. Istnieje na ten temat wiele bada, a zwykle wybieram badanie z 1984 r, zrobione przez McWhirter & Mattison. Lubi je, bo McWhirter i Mattison s gejowsk par. Jeden jest gejowskim psychiatr, drugi gejowskim psychologiem. Byli ze sob w zwizku od 12 lat i chcieli udowodni, e geje s w stanie utrzyma dugotrwa seksualn wierno. Wybrali 165 najlepszych gejowskich par, jakie byli w stanie znale. Szukali ich dugo, dwa pierwsze rozdziay pracy s powicone temu, jak szukali tych par. Gdy ju znaleli te 165 najwyszej jakoci par gejowskich, jak wiele z nich zgadnijcie ile z 165 par byo zdolnych do zachowania wiernoci seksualnej przez wicej ni 5 lat? Odpowied: ZERO. Nie byli w stanie znale ani jednej pary zdolnej do zachowania monogamii przez wicej ni 5 lat. Mimo tego, e wikszo z nich 2/3 pragno wiernoci seksualnej.
15
McWhirter i Mattison stwierdzili: "Jeli oczekujesz wiernoci seksualnej, wasz zwizek nie przetrwa. Jedynym sposobem na przetrwanie jest zaakceptowanie faktu, e jeden lub obu z was bdzie robi "skoki w bok" regularnie. I nie ma porwnania (bo gejowscy aktywici si obruszaj: "tak jakby nie byo zdrad w parach heteroseksualnych") Nie ma porwnania z parami heteroseksualnymi. Mwimy o zdradzie na co dzie. O co chodzi? Czy jest to skutkiem homofobii spoeczestwa? Na to mamy zrzuci win? Uwaamy, e jest to poszukiwanie mskoci. Poniewa potrzebuj kogo i projektuj idealizacj. O, on ma te cechy, t msko, ktr sam bym chcia mie. Drugi mwi sobie: o ten ma t msko, ktrej chciabym... Obaj wnosz swoje fantazje w zwizek. Lecz obaj tego nie maj, bo gdyby mieli, nie byliby z mczyzn, byliby z kobiet. Pamitam jak jeden z moich klientw powiedzia: "moje ciao przeszkadza mi w osigniciu szczcia". Powiedziaem: "Twoje ciao przeszkadza ci w osigniciu szczcia, co to znaczy?" Poniewa chc prawdziwego mczyzny, lecz prawdziwy mczyzna nie chce mojego ciaa, on chce ciaa kobiety. I to jest wanie prawdziwy problem. Poniewa fantazja jest taka: znajd prawdziwego mczyzn, ktry bdzie chcia uprawia ze mn seks. Jednak prawdziwy mczyzna nie bdzie chcia uprawia seksu z tob, bdzie chcia seksu z kobiet. Spotykaj si, zakochuj, a potem rozczarowuj. Kady kto zna jakiego geja, wie, e ich ycie toczy si wedug powtarzalnego wzorca. Co dwa, trzy lata zakochanie, rozczarowanie. Wystpuje u nich wysoki poziom promiskuityzmu rozwizoci w krtkotrwaych zwizkach. Andrew Sulivan, ktry mieni si katolickim gejem, co samo w sobie jest sprzecznym terminem... Andrew Sulivan przyznaje, (na marginesie, on przyznaje, e moja teoria rozwoju homoseksualizmu pasuje do jego ycia), Andrew Sulivan: "Na kocu ycia geja jest on w dwch rodzajach relacji z mczyznami mczyni z ktrymi si przyjani i mczyni, z ktrymi uprawia seks." On widzi ten rozdzia. By moe jaki czas powicimy pniej zapobieganiu. Tyle na teraz, po przerwie bd odpowiada na pytania.
16
3) Sesja pyta i odpowiedzi

(dr Joseph Nicolosi, Pozna, Malta 2011)
Q: Jak opowiada o homoseksualizmie w szkole? Chciabym spyta o edukacj w szkoach. Jest bardzo trudno przekazywa te treci, o ktrych Pan mwi. Jak krtk, prost informacj na temat homoseksualizmu doradza by Pan, by przekazywa. Co jest bezpieczne?
Jedynym sposobem, by mie wpyw na poziomie szkoy jest mwi o zdrowiu. To jedyny sposb na przeamanie gejowskiej propagandy. To bardzo trudne zadanie. W USA mamy organizacj o nazwie Amerykaskie Stowarzyszenie Pediatrw. S po naszej stronie. Maj wspania stron internetow, z mnstwem wartociowych informacji, ktre moecie wykorzysta. Na wypadek trudnoci z odnalezieniem, podam link. Maj konserwatywne podejcie do wychowywania dzieci. S przekonani i zapobieganie rozwojowi homoseksualizmu jest zapobieganiem wielu fizycznym i psychologicznym problemom. Strategi jest mwienie o zdrowiu.
Q: Jaki jest procent sukcesw w wyjciu z homoseksualizmu?

Nie wiemy, poniewa jest to populacja ukryta. Nie uznajemy ich istnienia, nie wiemy kim ci ludzie s. Dopiero zaczynaj si ujawnia. Jeli chodzi o populacj klientw z ktrymi pracuj. jedna trzecia nie dowiadcza zmiany, jedna trzecia dowiadcza znaczcej poprawy, jedna trzecia kompletnej przemiany. To s nasze oficjalne dane.
Q: Co znaczy jedna trzecia osb uleczonych, ktre dowiadczyy cakowitej przemiany czy to 100% heteroseksualizm, czy co pomidzy?
To bardzo wane pytanie. Ludzie pytaj: Jaki jest poziom sukcesu, wyleczenia? Mwi: 1/3, 1/3, 1/3. Co to znaczy? Po pierwsze, co rozumiemy przez "terapi"? Czy mwimy o osobie, ktra przysza trzy razy i zrezygnowaa? Czy nazwiemy to porak? Czy mog uzna, e ta osoba bya w terapii? To bardzo trudno oceni. Jedna z najtrudniejszych rzeczy, ktre prbujemy zmierzy to odsetek sukcesu terapii. Dotyczy to kadego rodzaju psychoterapii. Jest bardzo trudno zmierzy sukces terapeutyczny. Gdybymy to chcieli zrobi, powinnimy zmierzy poziom homoseksualizmu przed i po terapii. Jak to zrobi? Czy homoseksualizm jest zachowaniem? Czy jest poczuciem tosamoci? Czym co robisz z drug osob? Fantazj? Myl? Uczuciem? Wic trzeba by to zdefiniowa i pomierzy na kocu. Jak wygldao to przed i po terapii. Czym jest terapia? Spotkania raz w tygodniu? Raz w miesicu? A co z osob, ktra przyjdzie na trzy sesje, zrezygnuje, lecz wrci po 6 miesicach. Czy bya w terapii przez 6 miesicy, czy nie? Na praktycznym poziomie jest bardzo trudno to oceni. Dlatego pytanie ktre Pan zada jest bardzo dobre, lecz trudno na nie odpowiedzie. Dlatego jest tyle kontrowersji wok prb zmierzenia rezultatw terapeutycznych. Podkrel, e nie dotyczy to wycznie terapii homoseksualizmu, dotyczy to tez depresji, zaburze odywiania, kadego innego problemu psychologicznego. Jednak gdy mwi o 1/3 mam na myli, e 1/3 nie dowiadcza znaczcej zmiany. Dla 1/3 nastpuje znaczca poprawa. Mam na myli sytuacj, gdy klient mwi dowiadczam znaczcej redukcji poda homoseksualnych. Jest tego znacznie mniej. Ostatnia 1/3 o ktrej mwimy: "wyleczeni", czy "cakowicie przemienieni" oznacza, ze cakowicie z tego wychodz. Nawet w tej grupie niektrzy mog miewa czasami przejciowe myli czy odczucia homoseksualne, lecz nie przechodz one w dziaanie, nie s ju one problemem. Z tym zasadniczo mamy do czynienia. Zamiast prostego obrazu trzy razy 1/3, mamy naprawd skomplikowany obraz tego, czym jest zmiana. Jednak mog zapewni, e terapia jak dzi stosujemy jest bardziej efektywna ni bya np. 5 lat temu. Osigamy lepsze rezultaty w szybszym czasie ni miao to miejsce 5 lat temu.
17
Q: Co tak naprawd w Paskiej teorii oznacza okrelenie "asertive"?

Uwaam, e jest wane rnicowanie agresywny, pasywny. Podam przykad: wiele lat temu nie wiedziaem nic o homoseksualizmie. Wiedziaem, e jest rnica midzy klientami homoseksualnymi a heteroseksualnymi. Gdy wchodzi klient homoseksualny, by niepewny, przestraszony, skoncentrowany na sobie. Siada na krzele, patrzy na mnie jakby szuka wskazwki co mam mwi, co mam robi? Heteroseksualici wchodzili, siadali w krzele, mwili na czym polega problem, potem wstawali, wychodzili. Homoseksualista niepewny... Stwierdziem co jest w nich charakterystycznego, nie chodzi o seksualno, lecz styl bycia. Zaczem rozumie, e to postawa (ciaa) wstydu antycypacyjnego, skoncentrowanie na sobie, zatroskanie jak ludzie mnie spostrzegaj. Heteroseksualici byli bardziej tacy (gestykulacja). I dokadnie to podziwia homoseksualista w heteroseksualistach, to e si czuje dobrze ze swym ciaem, jest panem swojego mskiego ciaa. Aby powrci do rozrnienia. Pasywno versus aktywno. Lub postawa antycypowanego wstydu versus stan Potwierdzenia (asertywnoci). Po poudniu bdziemy mwi wicej o Wstydzie i stanie Potwierdzenia.
Q: Jak rozmawia z zadeklarowanymi gejami, nastawionymi na konfrontacj?

Mam pytanie natury duszpasterskiej. Wiem, e pan nie jest ksidzem, ale ma pan wielkie dowiadczenie. Mam pytanie o nastolatkow i modzie. Jestem duszpasterzem, pracuj z modzie, spowiadam ich. Dam przykad ktrego dnia przysza do mnie do spowiedzi moda dziewczyna, na oko dwudziestopicioletnia i mwi: "uprawiam seks z przyjacikami i nie widz w tym nic zego, wytumacz mi co w tym zego". Prbowaem, ale nic nie docierao i mwia mi: "ale to takie pikne". Uwaaa, e to po prostu jej styl ycia oraz, e tak naprawd stosuj przemoc, prbujc ja przekona do czego, do czego nie jest przekonana. Odesza od konfesjonau, byem bezradny. Dlatego mam pytanie jak sobie z tym poradzi? To nie wyglda jak dobry powd pjcia do spowiedzi. Posza do spowiedzi, by da ksidzu wykad. Jest trudno dyskutowa z kim o takim nastawieniu. Powiedziabym jej: "Jeli jeste szczliwa, nie mam nic do powiedzenia. Jednak jeli chciaaby kiedy wyj za m, mie dzieci, mog pokaza ci opcj pjcia w inn stron. Jednak przez lata nauczyem si, e nie ma celu dyskutowa, czy kci si z taka osob. Ludzie, ktrzy do nas przychodz to ludzie, ktrzy chc zmiany. Ludzie, ktrzy widz, e seks homoerotyczny nie jest dla nich dobry. To moda osoba. Wiele modych osb przechodzi przez homoseksualn faz. Wiele bada pokazuje, e im modsza osoba, tym atwiej identyfikuje si jako homoseksualista lub biseksualista. Z wiekiem przejd zmian. Jednak nie da si dyskutowa. Oczywicie mona poda argumenty filozoficzne i z prawa naturalnego, czy teologii ciaa, jednak na osob o takiej postawie nie ma to adnego wpywu. Zatem pewnie powiedziabym - nie marnuj mojego czasu.
Q: Jak rozwija si homoseksualizm kobiecy?

Zasadniczo lesbianizm rozwija si bardzo podobnie do mskiego homoseksualizmu, o czym dzi mwilimy, jednak s rnice. Wydaje si, e w mniejszym stopniu jest to problem identyfikacji pciowej. S trzy sposoby zrozumienia sposobu powstania lesbianizmu. Na najwczeniejszym etapie mog nastpi zaburzenia przywizania do matki, poraka w nawizaniu wizi midzy matk a crk. Matka moga przechodzi przez kryzys emocjonalny, lub z innej przyczyny nie bya dostpna emocjonalnie, lub jej dostpno emocjonalna bya niespjna. Co pozostawia dziecko sfrustrowane i bez poczucia bezpieczestwa. Jest to sprawa relacji matki z niemowlciem. Istniej dwa typy lesbijek. Jeden typ jest bardziej kobiecy, drugi bardziej mski. Typ, ktry opisaem to ten bardziej kobiecy. Jest kobieca, lecz zalena, jest osob uzaleniona, polegajca na drugiej osobie, polegajc na drugiej kobiecie, by daa jej poczucie tosamoci. Drugi typ powstaje nieco pniej, w okresie
18
ksztatowania tosamoci pciowej, jednak dziewczynka przestaje si identyfikowa z matk, a zaczyna identyfikowa z ojcem. Robi co przeciwnego robi to, co powinien zrobi chopiec: przestaje identyfikowa si z matk i wie si z ojcem. Dlaczego dziewczynka miaaby robi co takiego? Chodzi o sytuacj rodzinn, gdzie matka jest bardzo saba, nieadekwatna, a ojciec silny, yczliwy, uwodzicielski. Nie mwi tu o uwiedzeniu seksualnym, pocigajcy emocjonalnie. To on jest wielkim czowiekiem domu, rozdaje kary i nagrody, a matka jest saba i pasywna. Szczeglnie wystpuje to w przypadku, gdy ojciec stosuje przemoc wobec matki. Dziewczynka patrzy na to i mwi sobie skoro to znaczy by kobiet, to lepiej zwiza si z nim. W fantazji staje si ojcem, maym chopcem, nazywa si to identyfikacja z agresorem. Jest to prymitywna obrona, sposb na przeycie. Stan si ofiar, chyba e zidentyfikuje si z nim. Zatem przyjmuje msk tosamo. Dla niej kobieco jest saboci , nie chce by tego czci. To ten mski typ lesbijki. Czasem napotkacie zwizek lesbijki pierwszego typu z drugim. Bardziej kobiecej, zalenej z bardziej msk, agresywn. Istnieje te drugi czynnik molestowanie seksualne. Wiele lesbijek byo molestowanych seksualnie przez mczyzn, co wzbudzio w nich lk przed msk seksualnoci. Mczyni wzbudzaj w nich lk, obawiaj si mskiej seksualnoci. Dla takich osb lesbianizm jest rodzajem bezpiecznej kryjwki. Prognozowanie dla tego trzeciego typu jest lepsze. To nie jest w gruncie rzeczy lesbianizm, to obrona przed heteroseksualnoci. To s trzy podstawowe typu. Aby spraw skomplikowa moecie spotka osob bdc kombinacj tych typw. Zasadniczo lesbianizm odzwierciedla problemy z figur matki, tak jak homoseksualizm mski problemy z wizi z ojcem.
Q: Jeli klient mimo terapii angauje si w homoerotyzm, czy to oznaka braku motywacji i klski?
Fakt, e klient nadal uruchamia si homoseksualnie nie jest wskanikiem braku motywacji. Moe by wysoce zmotywowany do zmiany, jednak jest uzaleniony, zatem samo zachowanie nie jest dla mnie wskanikiem motywacji. Jednak wskanikiem motywacji jest jego gotowo dociekania dlaczego si uruchomi. Pamitajmy, e najbardziej efektywnym narzdziem terapii jest pytanie: dlaczego"? A bycie gejem oznacza nie pyta dlaczego. Gdy klient si uruchamia pytam: "Jak sdzisz, dlaczego to zrobie?" "Nie wiem", "Ale czy ciekawi ci to, czy nie jeste ciekaw dlaczego to si stao?" Innymi sowy w terapii chodzi o uczenie si na wasnych bdach. Mamy okrelenie: "wygrana w upadku". Upade, jednak zrbmy z tego wygran w upadku, poszukujc jego przyczyn. Jedn z rzeczy o ktrych bdziemy mwili po obiedzie to wanie co popycha ludzi do aktywnoci homoseksualnej. Zobaczycie wykres to prezentujcy. Zobaczycie te nagranie video pokazujce, jak pomc klientowi zidentyfikowa, dlaczego si uruchomi. Aby was ju z lekka do tego przygotowa: zachowania homoseksualne zawsze poprzedza moment wstydu. Innymi sowy jeli czowiek yje w stanie Potwierdzenia, jest asertywny, przejrzysty, silny, wie co robi, wie jak si czuje, radzi sobie otwarcie i uczciwie z innymi ludmi. Nie odczuwa pokus homoseksualnych, moe si pojawi przejciowa myl, jednak nie pojawi si poczucie przymusu uruchomienia. Gdy pojawia si moment Wstydu, popycha go w Szar Stref, a w rezultacie do homoseksualnego uruchomienia. Dzieje si to na niewiadomym poziomie, pomagamy mu to sobie uwiadomi. Bdziemy o tym mwi po poudniu. Tu nie chodzi o samo uruchomienie seksualne, tu chodzi o zrozumienie, dlaczego uruchomienie nastpio. To nam ukazuje jak zmotywowany jest klient.
Q: Czy rokowania w terapii reparatywnej maj zwizek ze stopniem integracji osobowoci, jej typem?
Klient, ktry dobrze sobie radzi w terapii, to zwykle osoba wysoce zmotywowana. Badania pokazuj, e jedn zmienn determinujc sukces w tym rodzaju terapii jest motywacja. I o ile klient jest zmotywowany dowiadczy zmiany. Motywacja warunkuje wszystko nauk, praktyk zachowa, zwracanie uwagi, czytanie ksiek, pojawianie si na terapii, cik prac, wol akceptowanie wyzwa stawianych przez terapeut. A terapia reparatywna stawia wiele wyzwa. Zachca klienta do wejcia w emocje, z ktrymi nie ch mie zwykle kontaktu, nie jest to terapia pasywna a wanie wymagajca. Motywacja jest najwaniejsza. Inne czynniki to poziom aktywnoci seksualnej, liczba dowiadcze seksualnych, ktre ma klient, a take
uzalenie seksualnych, co znacznie utrudnia spraw. Im modszy klient tym lepiej. Im bardziej inteligentny, im mniej neurotyczny tym lepiej. Jeli maj miejsce inne problemy, neurotyczne, osobowo borderline lub narcystyczna, to jeszcze komplikuje spraw. Tak samo problemy z kontrol impulsw. Wany jest te poziom samooceny... Zasadniczo im bardziej zdrowa jest dana osoba, tym lepsze i szybsze rezultaty. Oto niektre z czynnikw.
Q: Jak wspwystpujce zaburzenia wpywaj na rokowania?

Rozrnijmy osoby z rozwizanym lub przynajmniej uwiadomionym konfiktem edypalnym i osoby, ktrych stopie zaburzenia osobowoci jest na poziomie preedypalnym. Typ osobowoci ma wpyw na wyniki leczenia. Im osoba bliej kraca neurotycznego tym praca moe przynie lepsze efekty. To bardzo psychoanalitczne. To klasyczna psychoanaliza. Pamitajmy, e neurotyka niepokoj symptomy. To definicja neurotycznoci. Psychoanaliza u zaoe dokonuje rozrnienia midzy perwersj a neurotyzmem. Freud nawet powiedzia, e nie da si pracowa ze zboczecem (pervert). Osoba perwersyjna pjdzie na terapi tylko po to, by mwi ludziom, e posza na terapi i prbowaa si zmieni. Jednak ten czowiek nie mia motywacji zmiany. Osoba perswersyjna nie niepokoi si swoj perwersj. Identyfikuje si ze sw perwersj. Natomiast neurotyk dowiadcza stresu, niepokoju jako rezultatu swoich symptomw. Z pocztku psychoanaliza bya stworzona na potrzeby pomocy neurotykom. Dlatego pracujemy z ludmi, ktrzy s niezadowoleni ze swej orientacji seksualnej. Dla ludzi, ktrzy czuj si z tym dobrze nie jestemy w stanie nic zrobi. Q: Pracuj z homoseksualistami z zaburzeniami osobowoci np. borderline. Oczywicie, z osobami o zaburzeniu borderline prognozowanie sukcesu jest jeszcze sabsze. Mwimy o zasadniczo zdrowych ludziach. Terapia reparatywna prognozuje najlepiej dla osoby zasadniczo zdrowej, ktra jest nieszczliwa ze swym homoseksualizmem. Kada dodatkowa zmienna utrudnia terapi.
Q: Co z klientem, ktry chcia przej operacj zmiany pci, ale nie moe, wic teraz prbuje zmieni orientacj seksualn?
Co jest tutaj przeszkod? Mwi pan, e klient jest zmotywowany, ale jest przeszkoda. Jaka? Co mu przeszkadza w przejciu dalej? Chce by homoseksualist, ale poniewa to przysparza mu wiele cierpienia, chciaby zmieni pe. Pragnienie zmiany pci mwi wiele, poniewa pokazuje, e jest tu bardziej podstawowy problem zaburzenia tosamoci pciowej, co sprawia e rokowania sukcesu s bardzo niskie. W takiej sytuacji doradzabym znalezienie kogo innego, wtedy mgby Pan prowadzi terapi wspierajc, by przyjacielem wspierajcym go. Zmiana jest w tym wypadku mao prawdopodobna. Mam podobnych klientw, w tym klienta okazujcego symptomy paranoi, a do punktu utraty kontaktu z rzeczywistoci. Nie jestem w stanie mu pomc. Jeli chodzi o terapi reparatywn, mwimy o zasadniczo zdrowych ludziach z orientacj homoseksualn. Tacy s nasi klienci.
Q: Celem terapii reparatywnej jest heteroseksualizm, nie celibat, ale czy etap czystoci seksualnej jest warunkiem powodzenia terapii?
Sporo z pomocy religijnej udzielanej homoseksualistom polega na deniu do zaprzestania aktywnoci seksualnej, celibatu. Bardzo cieszy mnie, e mwi pan o przejciu do peni heteroseksualizmu. To bardzo interesujce, poniewa terapia reparatywna nie idzie w lady terapii opartych na religii. Terapia oparta na religii ma przekaz: "nie rb tego, nie patrz". Ja mwi: "patrz". Mam np. klientw ktrzy ogldaj pornografi
w trakcie telefonicznej sesji ze mn. Patrz na obraz pornograficzny, a ja mwi: "OK, co czujesz, co si dzieje u Ciebie w rodku?" Zwykle gdy klient zwraca uwag na to, co si dzieje gdy wizualizuje homoseksualny obraz lub patrzy na niego, pierwsza rzecz ktra si pojawia to wstydliwo. "To do dziwaczne, nie chc tego robi, nigdy tego nie robiem przy panu, musi Pan myle e jestem dziwakiem, nie mog sobie pozwoli..." "OK, id za tym, to jest OK" Wtedy pojawia si druga faza podniecenia. Pojawia si podniecenie seksualne na widok zdjcia. A potem ono opada. I znika pocig. Dlaczego to si dzieje? Dlaczego mog patrze na gejowskie porno przez siedem godzin, a potem nagle gdy rozmawiaj o tym ze mn podniecenie szybko znika? Znika szybko, poniewa zwracaj uwag na to, co si z nimi dzieje. Nie s stanie transu. Rozrniamy stan transu i stan uwagi. W stanie transu czowiek jest cakowicie pochonity obrazem. Traci poczucie ja, poczucie czasu, poczucie rzeczywistoci i jest niejako zatopiony w obrazie. Gdy musi opowiedzie mi o swoich uczuciach, jest ze mn w kontakcie. Werbalizujc swoje dowiadczenie cielesne, pobudzaj swojego wewntrznego obserwatora. Mwimy tu o prawej i lewej pkuli mzgu. Prawa pkula to emocje. Lewa jest racjonalna, logiczna. Mwic do mnie musz zaangaowa swe krytyczne JA. Gdy mwi mi o obrazie, zabiera im to przyjemno. artuj sobie, e prbuj im zepsu zabaw. Ale to prawda. Co si dzieje? Po kilku minutach opowiadania podniecenie opada do zera. W tym momencie nastpuje najwikszy opr. W tym momencie klient chce zrezygnowa. "OK, ju nic nie ma, to wszystko, nie mam nic do powiedzenia..." Chce zmieni temat. I wtedy go powstrzymujemy: "Patrz nadal na obraz". Patrzc na obraz zaczyna odczuwa smutek. Patrzy na obraz i zapada si w sobie. Pojawia si smutek. Smutek z powodu straty. Zwykle pojawia si w samym ciele klient czuje go w klatce piersiowej. Bdziemy mwi o o pracy z ciaem, ogldniemy wykresy... Pojawia si odczucie zapadania, tonicia, tu w klatce piersiowej. Gdy utrzymujemy w tym stanie klienta, opada seksualno, dociera on do sedna problemu popdu reparatywnego. Mg czyta ksiki o terapii reparatywnej, lecz teraz dowiadcza tego, e homoseksualizm jest prb naprawienia problemu z tosamoci pciow lub problemu przywizania. Utrzymujemy go tam i czuje smutek. Utrzymujemy w smutku i na tym polega praca z alem. Nie wybawiamy go z tego, zostaje tam i mwi o tym, pojawiaj si wtedy spontanicznie wspomnienia, o tym jak si nie czu zwizany z ojcem, o tym jak chopcy z ssiedztwa si z niego nabijali, wchodzi w to i mwi o tym. Nadal patrzy na obraz, lecz obraz nie podnieca go ju. Widzi ten obraz w inny sposb. I to jest odmienne podejcie. Gdy w posudze chrzecijaskiej mwi si; "nie patrz". A ja mwi: "Patrz, eksploruj to, nie moesz przej przez ycie odwracajc wzrok. Poniewa gdy odwracasz wzrok, to nadal ma nad Tob wadz. Jednak skoro jest to kamstwem i wiemy, e homoseksualne podniecenie jest oszustwem, nie musimy poddawa si kamstwu. Eksplorujemy je, by zobaczy prawd ukryt za kamstwem. Q: Jak rozmawia z przyjacielem, bdcym gejem? Co by pan poradzi osobie, ktra ma wrd przyjaci kogo, kto jest gejem. Jest z tego zadowolony, nie chce terapii. Czy jest jaki sposb, nie bdcy narzucaniem si by takiej osobie pomc? To co moesz zrobi to powiedzie mu, e ma wybr. To jedyne co moesz zrobi. I zostawi go z tym. To wszystko. By moe w tym momencie ycia jest on bardzo zadowolony z bycia gejem i nie chce zmiany, lecz z biegiem czasu zechce to rozway. Przy okazji co bardzo interesujcego. Kilka miesicy temu zadzwoni do mnie reporter, ktry chcia zrobi reporta o terapii reparatywnej. Zadawa pytania jakie 20 minut przez telefon. Miaem poczucie, e jest gejem, wic zadaem mu pytanie: "jeste gejem?". Zawaha si i powiedzia: "tak". Rozmawialimy dalej, zadawa pytania... Potem zadzwoni ponownie i zada wicej pyta. Potem spyta: "czy mgbym porozmawia w klientem lub byym klientem, z ktrym pan pracowa?" Powiedziaem: OK. Rozmawia z nimi. Powiedziaem sam do siebie: Zao si, e jest osobicie zainteresowany terapi reparatywn. W dzie przed przyjazdem tutaj sprawdziem poczt. Dostaem maila ten gejowski dziennikarz teraz bdzie uczszcza na terapi reparatywn. A zatem nigdy nie wiadomo.
21
Q: Czy da si zrobi na wstpie selekcj kogo przyj na terapi, a kiedy nie ma ona szans powodzenia?
Uwaam, e nie jestemy w stanie na wstpie zidentyfikowa tych, ktrym terapia si powiedzie. Na przestrzeni lat miaem kilku klientw, o ktrych byem przekonany, e nie maja szans, a dowiadczyli zmiany. Nie da si oceni z zewntrz komu si powiedzie, a komu nie. Za duo czynnikw na to wpywa. Co do niektrych klientw moesz by przekonany, e sobie wietnie poradz, a s peni oporw. Co do innych uwaamy, e nie maj szansy, a wietnie im idzie. Podam szybki przykad. Pracowaem z 19 letnim chopakiem, identyfikujcym si jako gej, bez korzeni religijnych. Bardzo gejowski, za kilka tygodni jecha na uniwersytet w Berkley. Czy kto sysza o Berkley? Bardzo radykalny, liberalny uniwersytet, bardzo pro-gejowski. Byem przekonany e chopak jest stracony. Po pierwsze sesje miay si odbywa przez telefon, po drugie identyfikuje si silnie jako gej, nie jest religijny, jedzie do Brekley... Jednak rodzice bardzo prosili, ebym z nim pracowa. Pojecha do Berkley, wszed w gejowskie rodowisko, lecz jednoczenie spotka niewielk grupk chrzecijan. Sam wcale nie by chrzecijaninem, ale oni byli dla niego mili, wic zacz si z nimi spotyka, a oni byli bardzo przyjacielscy. Zacz widzie rnic midzy gejami a chrzecijanami. Mwi geje cigle obgaduj, jednego dnia s przyjacimi, drugiego ju nie, chc tylko seksu, a ci chrzecijanie s spjni, stali, nie jestem religijny, robi to tylko ze wzgldw towarzyskich... Mwi: OK. Rozmawiamy... Okazuje si, e jest coraz mniej zainteresowany gejami., nawet nie ma ochoty na seks z nimi i coraz bardziej angauje si w grup chrzecijask. Nawiza przyja z jednym z liderw i powiedzia mu, e ma problem z homoseksualizmem, przekonany e tamten go odrzuci. Jednak zrobi to. A lider by bardzo miy i akceptujcy, (oczywicie bez akceptacji samego homoseksualizmu). Chopak zacz by religijny. Nawrci si na chrzecijastwo, a jego rodzice byli totalnie zaskoczeni tym, bo sami nie s religijni. I teraz cakowicie wyszed z homoseksualizmu. Chciabym sobie przypisa zasug, lecz to nie moja zasuga... jednak takie rzeczy si zdarzaj.
Q: Wiele jest rodzin dysfunkcjonalnych, a homoseksualistw 1-1.5%. Gdzie ley granica po przekroczeniu ktrej czowiek staje si homoseksualny?
Istnieje wiele zaburze, kady z nas jest w stanie poda przykady z wasnej rodziny. Jednak wystpuje konkretny wzorzec tworzcy homoseksualist. Istnieje wiele wzorcw neurotyzmu i dysfunkcjonalnych rodzin. Jednak konkretny wzorzec wydaje si tworzy homoseksualizm. Zasadniczo jest to poraka w zerwaniu identyfikacji z matk i stworzenia wizi z ojcem. Opowiem o dwch rodzajach homoseksualistw. Istnieje typ pre i post-genderowy. O pierwszym z nich ju mwiem. Odnis porak w zerwaniu identyfikacji z matk i nawizaniu relacji z ojcem. Midzy 15 a 3 rokiem ycia klasyczna psychoanaliza. To wikszo naszych klientw. S zfeminizowani, msko to co dla nich niedostpnego, co poza zasigiem, co sobie zerotyzowa. To typ pre-genderowy. Drygi typ to post-gender. To kto, kto przeszed pomylnie przez faz identyfikacji pciowej. Zerwa identyfikacj z matk i zwiza si z ojcem. Jest to bardziej mski typ homoseksualisty. Nie przypuszczalibycie, e to homoseksualista. Ma mskich przyjaci, lubi sport, lecz nie lubi kobiet. Typ pre-gender lubi towarzystwo kobiet, lubi z nimi rozmawia, typ post-gender nie jest nimi zainteresowany. Jak taka osoba powstaje? Gdy spojrzymy na histori typu post-gender widzimy trwa traum w okresie latencji midzy 5 a 12 rokiem ycia. Nieustannym rdem traumy jest albo szalona matka, okrutny ojciec chopiec mzg si z nim wczeniej zwiza, teraz jest peen przemocy, okrutny starszy brat, lub powtarzajce si molestowanie seksualne. W kadym razie co naprawd zaburzonego, traumatycznego, co sprawia e chopiec fantazjuje o ojcu ktry przychodzi go ocali. Ojciec, figura ojca jaki wielki, silny mczyzna, ktry przyjdzie, pocieszy mnie i ocali od matki, brata, ojca, molestowania seksualnego. Dla niego kontakt seksualny z mczyzna jest pocieszajcy. Daje mu poczucie wsparcia, obnia poziom niepokoju. Ten rodzaj kontaktu fizycznego nazywamy regulacj afektu, reguluje jego emocjonalno, uspokaja. I to zostaje zerotyzowane. Przy tym rodzaju klienta osigamy lepsze rezultaty terapii. Lepsze jest prognozowanie przy tym rodzaju klienta, poniewa nie jest to problem tosamoci pciowej per se. Nie widzi kobiet jako rda pocieszenia, spostrzega mczyzn jako rdo pocieszenia.
3) Przebieg terapii reparatywnej

(dr Joseph Nicolosi, Pozna, Malta 2011) Tak zwykle wyglda przebieg terapii: Klient przychodzi z pewnym materiaem. Jeli jeste terapeut wiesz, e klient przychodzi i mwi, mwi, mwi, nie wiesz, co jest wane a co nie. W klasycznej psychoanalizie pozwala si mu mwi. W terapii reparatywnej staramy si ukierunkowa t rozmow na zidentyfikowany konfikt. Sesje zwykle zaczynam od: "Witaj, jak si masz, nad czym chcesz dzi pracowa?" Nad jakim problemem chcesz dzi pracowa. Pozwalam im wzi na siebie odpowiedzialno za sesj. Nie bdziemy tylko rozmawia, bawi si w wolne skojarzenia, bdziemy mwi o konkretach, o konkretnym problemie. Klient uczy si, e sam ma wybra nad czym chce pracowa. I to jest dobre, poniewa mczyzna z problemem homoseksualnym zwykle jest skoncentrowany na oczekiwaniach innych osb. Zawsze nastawiony na dowiedzenie si, czego inni od niego oczekuj. To zmienia zasady gry: "niewane czego ja chc, nad czym ty chcesz pracowa?" To utrzymuje go w stanie potwierdzenia, asertywnoci. Klient identyfikuje konfikt. I od tego zaley co zrobi terapeuta. Moe pj w prac z ciaem, moe zrobi sesj edukacyjn nauczanie, mentoring, moe zaj si scenariuszem poprzedzajcym zastosowanie homoseksualizmu, lub EMDR, lub dodatkowo wysa na "mski weekend". Kilka minut powic temu "mskiemu weekendowi". Kilka lat temu miaem w terapii mczyzn (przy okazji jest teraz onaty, ma trjk dzieci). Pojecha na co o nazwie: "weekend wojownikw". Jest to mski wyjazd weekendowy, nie majcy nic wsplnego z homoseksualizmem, lecz w ktrym chodzi o nawizywanie wizi midzy mczyznami na gbszym poziomie. Jest na to wielka moda w USA, przenioso si to te do Europy, jest dostpny w wielu krajach. Pojecha na to, stwierdzi: "to byo mocne przeycie, nauczyem si jak nawizywa wi z mczyznami na gbszym, emocjonalnym poziomie, czuem si zrozumiany, przyjty, byem jednym z nich, to bya wana cz terapii reparatywnej. Zatem wysaem na to kolejnego mczyzn. I nastpnego. Kady z nich powraca mwic, e byo to wietne dowiadczenie, pasujce do celw terapii reparatywnej (nawizywanie wizi z mczyznami). W rezultacie przez 6-7 lat wysaem tam okoo 60-70 mczyzn. Geje zwizani z tym ruchem zaczli by tak li na mnie, e wysyam tam moich klientw, e mczyni przechodzcy terapi reparatywn zaczli si spotyka na wasnych weekendach. Wzili za wzr podstawowe zasady "weekendu wojownikw" i ich projekt, jednak zaprojektowali to dla mczyzn walczcych ze skonnociami homoseksualnymi i nazwali to weekendem JAM. Wiem, e funkcjonuje to w Londynie i z pewnoci w USA. To bardzo ciekawa strona internetowa, moe by dla was te interesujca: peoplecanchange.org. Jest tam wiele informacji o procesie zmiany. Sporo naszych klientw wysalimy na ten weekendowy wyjazd. Dzi skoncentrujemy si na scenariuszu poprzedzajcym i pracy z ciaem. Na tym skoncentrujemy si dzi. Pozwlcie, e wyjani scenariusz poprzedzajcy. Chc dzi przekaza jak najwicej informacji praktycznych i zaoszczdzi wiele informacji teoretycznych. Wiele osb z was jest terapeutami, wielu pracuje z osobami walczcymi ze skonnociami homoseksualnymi, wic nie chc zbyt wiele czasu powica na teori, poza niezbdn, a skoncentrowa si na sprawie praktycznej. Ten wykres jest do skomplikowany. Jedyne o co musicie si martwi to: P, W, SzS, ZH zapomnijcie o wszystkim innym, upromy to maksymalnie. To s cztery stany JA. Aby to skomplikowa jest jeszcze jeden, ktry musimy doda. Gdy rysuj diagram prbuj nikogo nie zdezorientowa. Pod S naley doda jeszcze jeden prostokt o nazwie al. Pozwlcie, e wyjani. Wszystko czym si musimy przejmowa to cztery prostokty w rzdzie, a pod prostoktem "Sz" jest inny o nazwie "al". Wytumacz o co chodzi.
23
al
Prostokt P oznacza potwierdzenie, asercj. Potwierdzenie to stan umysu. Zreszt to wszystko stany umysu. To wszystko postawy psychologiczne. Wszyscy je mamy. P oznacza Potwierdzenie, stan w ktrym chcemy utrzyma klienta. To stan jasnoci, siy, oywienia, poczucia bezpieczestwa, pewnoci siebie, zaufania. To stan umysu, w ktrym chcemy by y nasz klient. W tym stanie odnajduje swoj msko. W tym stanie umysu czuje si zwizany z innymi mczyznami, w tym stanie odnajduje swoj naturaln heteroseksualno. Mwic terminami religijnymi Bg chce bymy yli w stanie potwierdzenia, asercji. Tam gdzie dowiadczamy naszego prawdziwego JA. W tym stanie czujemy si naprawd ywi. Zarwno w swoich oczach, jak i oczach innych. Narysujcie strzak od P do W (jeli robicie notatki). W to stan Wstydu, zamknicia. Kto co mi powiedzia, co mi zrobi i czuj si zaamany. Pamitacie o czym mwilimy wczeniej tego ranka? O maym chopcu idcym do ojca, pokazujcym zabawk, a ojciec patrzy na niego szklanym wzrokiem, a chopiec przeywa zapadnicie w sobie (reakcja przywspczulna, o ktrej mwilimy). Na to wanie jest najbardziej wraliwy nasz klient. Ze wzgldu na relacj z matk, z ojcem. Nasi klienci cierpicy ze wzgldu na homoseksualizm maj t neurofizjologiczn wraliwo na wstyd. Jeli widz brak dostrojenia, jeli kto jest na nich niewraliwy, nie akceptuje ich, dowiadczaj poczucia zapadnicia. A to popchnie ich w kolejny stan, nazywany Szar Stref. Szar Stref charakteryzuje poczucie saboci, bezradnoci, beznadziei, bezsilnoci, depresji, odcicia od innych i siebie samego. To jest Szara Strefa. To stan JA, a tak naprawd nastrj. To nie jest prawdziwy stan JA, bo tu nie ma poczucia JA, (mam nadziej, e rozumiecie te sowa, macie przekad w materiaach). Ten stan to nastrj. Charakteryzuje go przytaczajce poczucie bezsilnoci, beznadziei, saboci, a wywouje go moment wstydu (Shame Moment). Szara Strefa z kolei jest bodcem wywoujcym Zastosowanie Homoseksualizmu. Z tym zasadniczo macie do czynienia. Nazywamy to scenariuszem poprzedzajcym zastosowanie homoseksualizmu. Sekwencja zdarze, ktra doprowadza klienta do zachowa homoseksualnych. Pamitajmy, e strzaki id tylko w jednym kierunku. (nie chc spdza zbyt duo czasu na wyjanieniach, dlaczego tak to wyglda). Powinnimy pamita, e jeli uda nam si utrzyma klienta w stanie Potwierdzenia, nie bdzie si musia martwi homoseksualizmem. Podzia jest bardzo jasny. P prowadzi do W, do SzS, do ZH. Klient nigdy nie przejdzie od stanu Potwierdzenia (P) do zastosowania homoseksualizmu (ZH). Gdy jest w stanie potwierdzenia moe myle o homoseksualizmie, moe to rozwaa, lecz nie jest to zniewalajce. Gdy jest w Szarej Strefie (SzS) pojawia si element przymusu (kompulsywnoci), poniewa jest to jego sposb na wypchnicie si z reakcji przywspczulnej. To fantazja. Potwierdzenie. To tak wane by zrozumie. Zastosowanie homoseksualizmu jest substytutem, faszywym
substytutem, Potwierdzenia, asercji. Klient chce powrci do poczucia mocy, oywienia, lecz nie potrafi "odkrci" wstydu. A wic angauje si w zachowania homoseksualne (ZH). "Acting out" - termin oznaczajcy redukcj napicia i lku za pomoc mentalnych i seksualnych zachowa. Polski odpowiednik: "uruchomienie si". Pracujemy z klientem, ktry przychodzi i mwi : "uruchomiem si seksualnie w zeszym tygodniu." On nie wie dlaczego tak si stao. Jednak my wiemy, dlaczego. Proponujemy mu przepracowanie scenariusza poprzedzajcego. Dam wam przykad. Klient mwi mi: "Wczoraj wieczorem uruchomiem si". Kiedy mwi "uruchomienie" moe to oznacza rne rzeczy dla rnych klientw. Dla niektrych oznacza to nawizanie kontaktu z kim obcym i uprawianie seksu. Dla kogo innego moe to oznacza po prostu gejowsk pornografi. Dla innego fantazjowanie i masturbacj. Kto wie, co to konkretnie znaczy, nie jest to istotne. Dla tego klienta oznacza to homoseksualne uruchomienie. Pewien klient mi powiedzia: "wczoraj w nocy, okoo pitej uruchomiem si" pornografia gejowska. Zapytaem go jak si czue zaraz przed tym, jak si uruchomie? Odpowied jest zawsze taka sama: "NIE WIEM" Wiemy, e by w Szarej Strefie. Mwi do niego: "Sprbujmy to zrozumie, wykonajmy prac detektywa. Co wydarzyo si tego dnia? Jak czue si tego ranka po obudzeniu? "Tego dnia po obudzeniu. Czuem si wietnie. Cieszyem si z wizji obiadu z przyjacielem. Miaem si z nim spotka..." Wiem, e by w stanie asercji. Obudzi si, cieszc si z obiadu z przyjacielem by w stanie potwierdzenia. Ja wiem, e musia przej do stanu Wstydu, do stanu Szarej Strefy. On tego nie wie. Ale ja wiem i mam nadziej, e wy te wiecie. Pytam wic co si stao. Odpowiada: "Spotkaem si z przyjacielem, poszlimy na obiad i... wszystko byo w porzdku, ale wiem, e gdy wracaem z powrotem do samochodu, miaem potrzeb uruchomienia". OK, jak przebiegao spotkanie? Byo w porzdku. Opowiedz mi o tym. "Rozmawialimy sobie i gdy mu o czym opowiadaem, zadzwonia jego komrka, gdy do niego mwiem, nagle odwrci ode mnie uwag i zacz mwi do kogo przez telefon. I to zranio moje uczucia. Poczuem, e nie jestem wany. Opowiadaem mu co o sobie, miaem nadziej, e go to zainteresuje i nagle okaza si niezainteresowany." I to by wanie moment zawstydzenia. Moment tego typu nigdy nie jest wiadomie rejestrowany, gdy jest zbyt subtelny. A to on wszystko zmieni to po nim poczu zaamanie, poczu si odcity. Kontynuowa obiad z przyjacielem, lecz nie czu wizi, poczu dysocjacj odcicie, zamknicie. Mwilimy o tym dzi rano. Jest to dziecica obrona przed niedostrojeniem. Wraca wic do samochodu i nagle czuje, e ma ch uruchomienia si. Poka wam teraz nagranie wideo scenariusza poprzedzajcego homoseksualne uruchomienie. Nagranie zostao pokazane z klauzul poufnoci, dlatego nie zostanie doczone do nagra konferencyjnych. Zaczamy jednak tumaczenie nagrania.
25
4) Studium przypadku.
JN: O czym chciae porozmawia? Na czym chcesz si skupi na tej sesji? Klient: Hmh. Co si wanie niedawno pojawio. JN: OK Klient: Uwiadomiem sobie, e szukaem jakiego konfiktu w zeszym tygodniu, no wiesz.. JN: OK Klient: To si pojawio niewiadomo skd. Mj brat, siostra i szwagier, wic mj brat i m mojej siostry rozmawiali o tym, eby si zrzuci i zainwestowa w jak nieruchomo gdzie na pustkowiu. Tak czy inaczej, kiedy o tym rozmawialimy, poniewa ja wyoybym najwiksz cz pienidzy, a mj brat te ma w domu, chcielimy jako to poczy, no wic oni pracuj w budownictwie, wic mogliby pobudowa jaki budynek i zebra wszystkich razem do pomocy. JN: Rozumiem Klient: A poniewa ja zawsze jestem strasznie dociekliwy, poniewa nauczyem si nazywa rzeczy po imieniu. Wic OK., wy zrobicie t cz roboty a ja daj pienidze, wic jak to rozdzielimy? JN: Dokadnie. Klient: No wic to jest tak, e wykadam kaw na aw, aby wszystko byo jasne, a oni patrz na mnie jakbym chcia wszystko skomplikowa. JN: Tak, co w rodzaju Jak miesz zadawa takie szczegowe pytania!. Klient: No wanie. Wic innymi sowy, no tak..., w skrcie, oni zakupili dziak, dziesi akrw, tu obok dziaki mojej mamy i taty, no wiesz, wszystko beze mnie, za moimi plecami. JN: Mmmm. Klient: Taki bezsens, taki wstyd, to tak jakbym nie by w tej samej druynie, no wiesz JN: I wanie to wtedy ci naszo? Klient: Tak, to byo uczucie wstydu. To samo pojawia si, kiedy gram w bilard, co absolutnie uwielbiam, z moim ojcem, wtedy jest to co, co naprawd stanowi wi midzy mn a nim. JN: Dobrze. Klient: Picie piwa, granie w bilard, to jest wspaniae. JN: Zostamy przy pierwszym konfikcie. Klient: Tak, to si z tym wie, w porzdku. JN: Dobrze, OK. Klient: Wic mj brat i szwagier s ze sob naprawd blisko. A we mnie jest takie poczucie, e ja jestem troch inny, no wiesz. JN: Jakby poza nimi. Klient: Oni maj duo Oni s wysportowani, sport, due samochody, i takie tam. Wic ja mog by w grupie, gra w bilard i czu si z tym dobrze robic to. JN: Tak.
26
Klient: A kiedy widz to ich braterstwo i takie zakolegowanie si, jest we mnie co, co czuj jak: och, chciabym te przeywa co takiego z takimi facetami. To jest tak, jakby ich czyo co zupenie innego, ni to, co jest midzy mn a moim bratem czy szwagrem. JN: Tak. Klient: Wic ja si czuj troch jakby poza nimi. JN: Dokadnie. Klient: Pomidzy tym. O to chodzi, to jest zwizane teraz z nieruchomoci. JN: Tak. Klient: Wic jest midzy nimi szczeglny rodzaj braterstwa i wzajemnego porozumienia, a kiedy ja si pojawiam, to odnosz wraenie, e patrz na mnie zdziwieni, sprawiaj, e to staje si nienormalne. JN: Dokadnie. Zatem jeste wykluczony. Klient: Czuj si wykluczony. JN: Czujesz si wykluczony poza relacj midzy twoim bratem i szwagrem. Klient: I to jest co takiego, e oni nawet bez wahania nie konsultuj si ze mn. A mj ojciec wczoraj mi powiedzia, wanie si wczoraj dowiedziaem. To jest tak: Nie powinienem ci tego mwi, niech nikt si o tym nie dowie, oni kupili ju t nieruchomo.To jest tak: O?! Mam nieustannie takie poczucie, e zostaem na marginesie, e zrobili to za moimi plecami. JN: Wic tym wanie si teraz zajmiemy. W tej chwili wejdziemy w gb twego ciaa. Tamta chwila, kiedy ojciec ci to powiedzia, na tym si skupimy, dobrze? Klient: Tak. JN: Czego od ciebie oczekujKonfikt rozpoznany nie jest po prostu ogln spraw dotyczc dobrych relacji pomidzy moim bratem i szwagrem i jednoczenie poczuciem wykluczenia, ale jest on dokadnie tym momentem, kiedy ojciec ci to powiedzia. Oraz to, jak dokadnie wtedy si czue. Klient: Tak, Kiedy pierwszy raz mi powiedzia, to byo co w rodzaju, o rany! JN: Tak, Zatem na tym wanie si skupimy. Wejd teraz w swoje ciao. Sprbuj poczu dokadnie to samo, co czue w tamtym momencie. Klient: Tak. To jest .. takie troch poczucie opuszczenia, porzucenia. JN: Jak odczuwasz to opuszczenie? Gdzie dokadnie w swoim ciele czujesz to opuszczenie? Klient: Ja, w moim sercu. JN: Tak, pozostamy przy tym. Klient: Tak. JN: Jakie to uczucie w twoim sercu? Poniewa wykonae taki gest, jakby wbicie sztyletu. Klient: Tak, wanie tak to czuj. Pytasz, jakie to jest wraenie. JN: Dokadnie. Klient: To uczucie jest Co w rodzaju, ojej No, to co w rodzaju odpywu uczu. Jakby odczenie. W takiej chwili pragn si odczy. JN: Dokadnie
Klient: Wiem, e jest to obrona, ale to jestUczucie stojce za tym, to jest uczucie WSTYDU. JN: Dokadnie. Klient: To tak, jakbym nie by wystarczajco dobry. JN: OK. To jest pomys. To moe by wanie to. Ale wejd do swego ciaa. Wr do tamtego uczucia wewntrz serca. Co to jest to uczucie porzucenia-w-sercu jak to jest teraz, kiedy prbujesz to sobie przypomnie? Klient: Tak. JN: To jest wane. Klient: To jest do znaczne. Wic nie jest atwo do tego doj. JN: Tak, wiem. Opowiedz mi o tym. Czy moemy tam wnikn, ty i ja? Klient: [wzdycha] JN: Mwisz, e to jest co duego, co naprawd znacznego. Klient: Tak, to jest ogromny bl, ktry wraca. JN: Czy chcesz to zrobi, czy czujesz, e wszystko z tob w porzdku?. Klient: Tak, w porzdku. Tylko e jest to po prostu nieprzyjemne wraca do tamtego momentu. JN: Oczywicie, e jest. Klient: Tak. JN: Oczywicie, e jest. Sprbujemy? Klient: OK JN: Wic wrmy do tamtego. Poniewa to co naprawd wielkiego. Przerwa Klient: No wic, to jest jak odczucie cielesne. Ale to jest tak, jakby poczenie z tamtym miejscem. JN: W porzdku, pozostamy przy tym. Klient: Och. Jestem sam. JN: Pozosta przy odczuciach cielesnych. Jak odczuwasz to osamotnienie? W miar jak wnikasz w swoje ciao, jak skupiasz si na tym, co si dzieje z twoim ciaem, to wielka, wielka rana, nieprawda? To silne uczucie. Skup si na tym. Skoncentruj si na tym. Dobierz odpowiednie sowa. Spraw, abym poczu, e jestem tam z tob. OK? Klient: Aha. Mog ci po prostu opowiedzie wicej takich historii, uczucie jest po prostu... JN: Pozosta przy tym. Klient: Jakbym nie liczy si. JN: Wr do tamtego uczucia. Przykro mi, e musz ci tak mczy. Klient: Tak, rozumiem. JN: Dlaczego dowiadczasz... Klient: Tak. [duga przerwa] JN: Widz, e odczuwasz strach przed zajmowaniem si tym. Klient: No, jest w tym troch niepokoju.
JN: Oczywicie, e jest. Klient: To jest gdzie gboko, to siga do tamtego stanu uczucia porzucenia. JN: Masz absolutn racj. Klient: A jeszcze gbiej jest WSTYD. Gbiej jest WSTYD. JN: Sprbuj dotrze do tamtego gbokiego poczucia opuszczenia. Klient: [mieje si] Wiesz, prosisz mnie, abym skoczy w t przepa. JN: Zatem nie skacz, id. Klient: Dziki. JN: Powoli. Zrobimy to razem. Id razem z tob. Klient: Tak. JN: OK, Jestem z tob. Klient: [przerwa] Jest naprawd ciko. Tak. JN: Zatrzymajmy si przy sowie ciko. Gdzie czujesz ten ciar? Klient: W moim sercu. W moich trzewiach. JN: To prawda. Dojmujce uczucie tam, gdzie w tej chwili odczuwasz ten ciar? Klient: To idzie z garda a do trzewi, dokadnie tutaj. Moje serce. JN: Dobrze. Uchwycie to. Pozosta z tym. Dobrze, Franklin. Posiedmy z tym chwil. Naprawd trafie dokadnie w sedno tamtej rany, wanie tam. Ten ciar dotyczy opuszczenia, masz absolutn racj. Klient: Takie samo uczucie dowiadczam gdzie okoo trzeciej nad ranem, jeli si obudz. To jest po prostu bycie osamotnionym. JN: Dokadnie. Zatem chodzi o pojcie sam Skup si na ciele. Zatrzymajmy si w miejscu midzy gardem a trzewiami. Pozosta przy tym obszarze ciaa. Zwr na niego uwag. Bd ze mn w kontakcie. Zosta ze mn. Zosta z uczuciami wasnego ciaa. To wanie teraz robimy. Klient: Tak. JN: Dobrze ci idzie. Naprawd dobrze ci idzie. Klient: Czuj si, jakbym dokona czego wielkiego, czuj falowanie. JN: Tak, tak, dokadnie. Masz absolutn racj. Klient: [przerwa] JN: Pozosta przy tym. Klient: To jest WSTYD. [ze zami] JN: Mmm hmmm. Klient: [wzdycha] JN: Pozosta przy tym. Tak. Klient: Czuj, e co jest kompletnie nie tak ze mn. JN: Dokadnie. Absolutnie. Absolutnie. Teraz zanurzasz si w smutku. Czujesz si le ze sob.
Klient: [przerwa, wzdychanie] Czuj zo, e si ze mn nie skonsultowano. JN: Rozumiem. Czy moesz na mnie patrze, kiedy mwisz? Idzie ci bardzo dobrze. Klient: Tak. JN: Naprawd dobrze. Po prostu pozosta z tym w tej chwili. Idzie ci wspaniale. Klient: No wic czuj zo. Zo na mojego brata. Musz z nim porozmawia. Ale mam zwizane rce, poniewa tata kaza mi nikomu o tym nie mwi. JN: To podwjna trudno. Klient: Tak, wic to jest tak, e jeli dogadam si z bratem, nie bdzie to czysta sprawa, poniewa dysponuj wewntrzn informacj. JN: Rozumiem. Czy odczuwasz gniew w stosunku do twojego brata? Zastanowimy si, jak zaj si t spraw. Klient: Tak. Myl, e to jest w moich ramionach. JN: Sdz, e masz absolutn racj. Kontynuuj, kontynuuj. Pozwl sobie poczu ten gniew w stosunku do twojego brata. Klient: Tak. Jestem wkurzony na ciebie. JN: Czy potrafisz opisa twarz twojego brata. Czy czujesz w tej chwili zo w swoim ciele? Klient: Tak, czuj to teraz w ramionach. JN: Opisz go. Klient: Tak. JN: Co by mu powiedzia w tej chwili? Klient: "Wiesz, Charlie, mwiem ci, e jestem zainteresowany tym planem zrobienia czego wsplnie z tob, a wy, chopaki, zrobilicie to za moimi plecami, to mnie zabolao. Mam tego do. JN: Pozosta przy tym. Klient :Poniewa nie masz jaj, eby wiedzie...Poniewa jestem czysty w tej kwestii, a ty nie moesz by czysty wobec mnie. Wic robisz co tak tchrzliwego i wciskasz mi kit i zrobie to z Kelleyem, sprawiasz, e czuj si zerem, czuj si jak mie. JN: Kiedy rozmawiasz z twoim bratem, zatrzymaj gniew w swoim ciele, w swych ramionach. Klient: Czuj to cae wraenie w ciele , czuj, e ono zaraz eksploduje. JN: O to wanie chodzi! Wyobra go sobie, rozmawiaj z nim, wydobd ca energi ze swojego wntrza. Klient: Jestem paskudnie wkurzony na ciebie, Charlie, poniewa wiesz, e naprawd prbuj pracowa....Znajduj jakie przedsiwzicie, ktre chciabym zrobi na sprawiedliwych zasadach w moim domu JN: Pozosta przy tym. Klient: Czuj to, co ty...Doujesz mnie jako brata. JN: Trafiasz w sedno. Klient: To boli. JN: Id dalej. Klient: To bolao.
JN: O to chodzi. To jest wanie to. Pozosta przy tym. Jest OK. Klient: To naprawd bolao. JN: To naprawd bolao. Klient: Poniewa wiesz jak bardzo prbowaem dotrze do ciebie I Kelleya. JN: Pozosta przy tym. OK, OK. Pozosta przy tym. Prbowae do niego dotrze. Klient: Naprawd bardzo si staraem. Czuem, jakby on byTo On po prostu si na mnie wypi. A to bolao. JN: Oczywicie, e bolao. Pozosta przy tym. Klient: Nie powiedzia, no wiesz, Frank, zachowabym si w porzdku, gdyby mi powiedzia, wiesz, jeste taki troch zbyt problematyczny. Lub cokolwiek. Moglimy si tym zaj. On nie potrafi tego zrobi. JN: Chodzi o to, e prbujesz dorwna swemu bratu. On to wie. Zrobi to znowu, znw ci rozczarowa. Klient: Znw, rzeczywicie. Jest jeszcze jedna sytuacja, kiedy zrobi co takiego. Tak. I czuj si jak.... JN: Pozosta przy uczuciach, jakie ywisz do swojego brata. Mw do niego. Klient: Jestem zraniony, jestem zraniony, jestem zraniony. A zo jest Rana jest ukryta pod t zoci. Poszedem tam. Jestem na nich wcieky. JN: Co czujesz w ciele, kiedy mylisz o swoim bracie w tej chwili? Czy moesz powrci do tamtej energii w ramionach? Klient: To na nic, poniewa ja to czuem. JN: Wszystko w porzdku. Klient: Kiedy o tym mwiem, czuem to. JN: Wiem, e czue. Klient: Nie mam ochoty na Wraca do tamtej wciekoci. Po prostu mu tego nie powiedziaem. Jestem wcieky i czuj si zraniony. JN: Dobrze, dobrze. Skup si na wasnym ciele, kiedy mylisz o bracie. Klient: Tak. JN: Dokdkolwiek to zaprowadzi. Klient: Widzisz, chc dotrze do tego maego, kurczcego si obszaru i nie wywoywa nowych problemw. JN: Tak, dokadnie. Wic popade we wstyd. Klient: Tak, To ciekawe, e zostaem do tego popchnity w zeszym tygodniu. JN: Dokadnie, OK. Klient: Naprawd zostaem do tego popchnity. Std si to wzio. JN: Rozumiem. Rozumiem. Pozostamy troch duej w ciele i zobaczmy, co jeszcze si dzieje, kiedy mylisz o bracie. Przyjrzyj si swemu ciau, zobacz, co jeszcze wie si z twoim bratem. Klient: Czuj, e naprawd go kocham I e on naprawd mnie zrani. JN: Dobrze. Klient: To jest jak... Jest tam jeszcze wicej smutku.
31
JN: Dokadnie. Jest tam wicej smutku. Pozosta przez chwil z tym smutkiem. Pozwl sobie poczu ten smutek z powodu, e naprawd kochasz swego brata, a on ci zrani. Klient: Zrani mnie. JN: Pozosta przy tym. Jest dobrze. Idzie ci dobrze. Dobrze sobie radzisz. Czujesz, e jestem z tob? Klient: Tak, cakowicie. JN: Daj sobie troch czasu, skieruj si na swe ciao, niewane, smutek, cokolwiek to jest. Klient: Cokolwiek to jest. Zanurz si w to, co si pojawi. JN: Dokadnie, dokadnie Klient: To smutek. JN: Oczywicie, e to smutek. Klient: Czuem, jakby cay czas by tu ze mn. JN: Oczywicie Klient: Wic... JN: Pozwl, e zadam ci pytanie. Czy pamitasz jaki inny czas, kiedy miae te same uczucia, ktre przeywasz dzisiaj? Klient: Tak. JN: Tak. Co pamitasz? Teraz [klient wzdycha]. Pozosta przy tym. O to chodzi. Mnstwo bolesnych wspomnie zwizanych z tym. Dobrze, ju dobrze. Klient: To mj ojciec. To mj ojciec. JN: OK. Czy masz jakie okrelone wspomnienie? Klient: Tak. JN: Opowiedz mi. Opowiedz mi. Klient: O Boe, jest .. jest takie, ktre przychodzi mi do gowy, to wanie to miejsce. Mam to. Kiedy zostaem mocno pobity, kiedy wracaem ze szkoy, przez band chopakw. Latynosi. Niewane. JN: Pozosta przy tym. Klient: Poszedem do ojca powiedzie mu o tym. On... JN: Tak, dobrze. Klient: On mnie cakowicie zignorowa, nie zrobi absolutnie nic z tym. JN: Jeste na dobrej drodze. Klient: Nic z tym nie zrobi! J....y! JN: Tak, masz racj. Pozwalasz teraz sobie czu to, co naprawd czujesz w stosunku do ojca. Czy moesz opisa ojca? Klient: To wanie wtedy tak mnie zdoowa. JN: Mmm hmm. To samo, co z twoim bratem, tak? To samo bolesne rozczarowanie. To prawda. Czujesz to. Klient: [wzdycha]
32
JN: Tak, tak, masz racj. Klient: Czuem si, jakbym umar. JN: Tak, to byo jakby prawie umar. Tak. Klient: [wzdycha] JN: Powiedz mi, co tamten may chopiec wtedy czu? Klient: O! Opuszczony! [wzdycha] JN: To prawda. To prawda. Klient: To wanie wtedy miaem poczucie, e nie mam nikogo, na kogo mgbym liczy. JN: Prawda. Zupenie sam. Klient: To znaczy, to byo co tak traumatycznego dla mnie. JN: To BYO traumatyczne. Klient: Mam na myli, e nie miaem wtedy nikogo. JN: Dokadnie. Klient: Nikogo, kto pomgby mi upora si z tamtymi skurwielami. JN: Dokadnie. Klient: Nie chcia i do szkoy, nie chcia pogada z dyrektorem. JN: adnego wsparcia. adnego wsparcia. Tak. Klient: Wic to jest naprawd takie gbokie poczucie opuszczenia. JN: Szok opuszczenia. Dobrze, ile wtedy miae lat? Klient: Moe jakie siedem lat. JN: No wic jeste maym dzieciakiem. Klient: Tak. Ja JN: Mmm hmmm. Klient: Tak rozpaczliwie potrzebowaem zainteresowania. JN: Jasne, e potrzebowae. Klient: I to by wanie okres, kiedy naprawd, naprawd go potrzebowaem. JN: Tak. Tak.. Klient: Potrzebowaem kogo. JN: Tak. Klient: Potrzebowaem kogo. JN: Kogo dobrego I silnego, kogo, kto by ci wspiera. Klient: Kogo wikszego ni tamta grupa chopakw, wiesz. To byo przeraajce. JN: To bya prawdziwa trauma. Klient: I jest mi przykro z powodu mojej siostry. Ona tam bya.
JN: To prawda. Klient: Nic nie moga zrobi. JN: Tak. Dokadnie. Klient: Tylko tam staa I krzyczaa. JN: Mmm hmmm. Klient: To by wanie tamten moment, myl, kiedy chopcy nie s bezpieczni. JN: Masz racj. Klient: To jest wanie jeden z tych momentw krytycznych, kiedy powiedziaem : Ups! . Wiesz, tata mnie zrani, tamci chopacy mnie zranili, to byo jak : trzymaj si z daleka. JN: Dokadnie. Klient: Wiesz, tamci chopacy, nawet jeli to byli skurwiele, oni byli. Wiesz, taki rodzaj twardzieli, pragnem do nich przynalee. JN: Dobrze. Klient: A oni po prostu si ode mnie odwrcili I mnie zranili. A to wie si z moim ojcem. JN: To wie si z twoim ojcem. Tak, naprawd to si wie. Klient: [pociga nosem, przestaje wzdycha]. JN: Franklin, pozwl, e ci o co zapytam. Wskazujesz na twj zwizek z bratem, by nie tam, gdzie go naprawd potrzebujesz. Klient: Tak JN: Twj ojciec, nie tam, gdzie go potrzebujesz. Klient: Tak. JN: W porzdku. Wane, eby czu, e w tej chwili jestem z tob. Czy czujesz, e teraz mgbym odej? Klient: Kocham ci, Joe. Kocham wszystko, co robisz. JN: Czy sdzisz, e jest co....Czy mgbym odej? Klient: Nie, zupenie nie. JN: Czy czujesz, e jestem tu z tob? Klient: Czuj, e nie mgbym doj do tego, gdzie teraz si znalazem, gdybym nie czu si bezpiecznie. Nie mgbym tego dokona ze swoim ojcem. JN: Absolutnie prawda. Klient: Dlatego jestem ci wdziczny. I tym wszystkim w moim yciu, z ktrymi mog pracowa. JN: Absolutnie. Klient: Poniewa ty JESTE tu. A ja przeywam tyle radoci z tego powodu JN: To dobrze. Klient: I mam tyle satysfakcji w zwizku z tym. JN: Powiniene wykorzysta swoich kolegw, aby kontynuowa to, co teraz robisz.
Klient: Tak. Nie, ale oni take wypeniaj to miejsce. JN: Absolutnie, oni wypeniaj to miejsce. Ale oni take musz pomc ci w twoim alu. Klient: Tak, oni to robi, cakowicie. JN: Tal. Klient: Tak. JN: No a teraz, w ostatnich chwilach naszego spotkania, zaczlimy od rozpoznania konfiktu z twoim bratem. Klient: Tak. JN: Zacznij od tego. Dokd to nas zaprowadzio? Twoje ciao... Klient: To co w rodzaju cofnicia si w czasie, do chwili, kiedy ojciec mnie opuci, nie wspierajc mnie. Nadal jest we mnie smutek z tego powodu. JN: Nadal smutek z tego powodu. Klient: A potem to idzie jeszcze dalej, kiedy jedziem z nimi na stacj benzynow. Chciaem by czci grupy facetw, z ktr on si trzyma. JN: Twj brat? Klient: Mj tato, ojciec. A ja byem zaledwie...no wiesz, jak jaka ma do wiata, pragnem po prostu trzyma si blisko. JN: Chciae by blisko, ale bae si by zbyt blisko. Klient: Tak. Ale on mnie nie dostrzega. JN: Nie zauwaa ci. Ty nie czue si dostrzegany przez niego. Klient: To prawda. JN: I twj brat te ci nie dostrzega, ani twj szwagier Klient: To tak jak spi.... JN: Oni ci nie dostrzegaj. Klient: Tak. JN: Dokadnie. Klient: I wiesz, to ich nie interesuje. On jest tchrzem. JN: I ty to wiesz. Klient: On jest alkoholikiem. To nadal jest draliwe. Uspokajam si wmawiajc sobie, no wiesz, e s alkoholicy, e pewne rzeczy sprawiaj im przyjemno, a ja nie chc by tego czci. JN: To wanie czy ci z nimi. Klient: Inn rzecz jest Nie rb interesw z rodzin I przyjacimi, poniewa to wpdzi ci w jeszcze wiksze zamieszanie. JN: Jako sobie to tumaczysz. Klient: Tumacz. Broni si przed tym. JN: To jest prawda. Bronisz si przed smutkiem. Ale smutek nie wie si wycznie z twoim bratem, twj smutek siga daleko gbiej.
Klient: Tak, on siga. JN: To dlatego to jest takie bolesne, poniewa to dotyczy ludzi X i X. Jak si teraz czujesz? Klient: Czuj si lej, odczuwam ulg. JN: Lekko i ulga. Klient: A moje ramiona s teraz ciepe. JN: Dokadnie. Klient: Wchodzc tutaj odczuwaem zimno. Poniewa wiedziaem, co musz zrobi. JN: Wiedziae, e musisz dzi wykona okrelone zadanie. Klient: Tak. Tamto uczucie w ramionach mino. Teraz nie czuj si ju odseparowany. JN: Tak, czujesz si bardziej poczony. Klient: Czuj si bardziej poczony. JN: Dobrze. Klient: Tak. Dzikuj ci za to. JN: To jest dobry moment, aby zakoczy Klient: Tak. Super! JN: OK.
36
5) Sesja pyta i odpowiedzi

(dr Joseph Nicolosi, Pozna, Malta 2011)
Q: Na czym polega praca z ciaem? Czy oznacza te dotykanie?

To bardzo dobre pytania. Uwaam, e empatia i prawdziwa troska s bardzo wane. Wany jest tez kontakt emocjonalny. Jednak staram si unika dotykania klienta. Staram si nie dotyka klienta, poniewa dotykanie moe by atwo le zinterpretowane. Moe spowodowa fantazje, odczucia. Dlatego staram si nie dotyka, troch kontaktu jest, jednak nigdy to nie jest przytulanie. Oczywicie czasami jestemy ludmi, jeli kto naprawd mocno pacze, moesz pomc okazujc mu reakcj emocjonaln. By odpowiedzie na Pani pytanie tak, jestemy bardziej zaangaowani emocjonalnie.
Q: Cohen stosuje przytulanie co pan o tym sdzi? Co pan sdzi o mentorach?

Nie rozumiem przytulania, nie rozumiem sensownoci tego. Jednak niektrzy klienci mwi, e jest to dla nich bardzo pomocne. W takich wypadkach mwi: "jeli uznajesz przytulanie za przydatne, znajd przyjaciela, ktry to zrobi, jednak ja jako terapeuta nigdy tego nie zrobi". To bardzo niebezpieczne gdy terapeuta nawizuje kontakt fizyczny. Powoduje to powstanie wszelkiego rodzaju konfiktw i niewaciwych interpretacji. Osobicie nie rozumiem tego wartoci, lecz wielu klientw mwi, e to im pomaga. Richard Cohen jest adwokatem kontaktu fizycznego.
Q: Czy uczy Pan klientw umiejtnoci opisywania odczuwanych emocji?

W czasie sesji poprosi pan klienta by skupi si na swoim ciele. Mam pytanie czy uczy pan klientw wczeniej jak by w kontakcie ze swym ciaem i emocjami? Czy te ufa Pan, e on po prostu bdzie wiedzia, co robi? Nie uczymy tego w cisym sensie, ucz si tego w trakcie terapii. Wielu klientw od razu to chwyta, lecz wikszo klientw ma problem z kontaktem ze swym ciaem. Nie potrafi zinterpretowa odczu pyncych z ciaa. To cz zjawiska wstydu. Nasi klienci s odcici od ciaa. Dlatego potrzebuj seksu, by poczu si naprawd ywymi. Nie yj w poczuciu staego, witalnego kontaktu z ciaem. Postawa antycypowanego wstydu odcina ich od ich ycia afektywnego. A zatem praca z ciaem budzi ich kontakt z ciaem. Dla wielu klientw jest to bardzo trudne. Dlatego spora cz treningu w klinice to nauka terapeutw jak to osign. Klient siedzi i mwi: "nic nie czuj". Trzeba nauczy si jak sobie z tym radzi. A pracujesz tak: siedzisz i mwisz: "Aha". "Ale ja nic nie czuj" "OK, zosta z tym odczuciem". "Ale ja nic nie czuj!", "OK, pozosta z tym". I co si zaczyna dzia, zaczynaj uczy si jzyka swojego ciaa. Kada osoba odbiera inne wskazwki. Na przykad ten czowiek stwierdzi, e zo jest w jego ramionach, jak gorco. Kto inny powie, e to jest w jego nogach, inny e czuje to w palcach, rkach. Po chwili kady zaczyna rozpoznawa znaki swej mowy ciaa. To bardzo wartociowe. Dziecko rodzi si majc kontakt z ciaem. Szereg
dowiadcze wstydu odcina ich od ciaa. Mwic innym jzykiem prawa cz mzgu odcina si od lewej. Naprawiamy to przez terapi i wzajemne dostrojenie. Dlatego powtarzam poczuj to i opowiedz o tym. Poniewa gdy mi o tym opowiada dowiadczenie wzajemnego dostrojenia integruje ciao i umys.
Q: Kiedy nastpuje zakoczenie terapii?

Decyzja o zakoczeniu terapii powinna by podjta wsplnie (w idealnym ukadzie). Klient i terapeuta wyczuwaj, kiedy terapia zblia si ku kocowi. Wiele osignli, terapeuta moe niewiele wicej nauczy. Ja nigdy nie sugeruj zakoczenia terapii. Nawet jeli uznaj, e klient jest na to gotowy. Chyba, e widz i klient postpuje obronnie przeduajc terapi i potrzebuje "wypchnicia". Jednak nie zdziwibym si, gdyby przedwczenie "wypchnici" klienci ukrywali co, co obawiaj si wyjawi i niejako "kupowali" czas by nabra odwagi na ujawnienie innego wymiaru. Nigdy nie zapomn czowieka, ktry przychodzi do mnie przez pi lat. Zastanawiaem si dlaczego przychodzi. Rozmawiamy, rozmawiamy, rozmawiamy... I to nie o problemie homoseksualnym. I pewnego dnia, po piciu latach mwi mi: "mam problem z alkoholem i pij za kadym razem zanim tu przyjd." Nie mg zdoby si na to, by mi o tym powiedzie. Pamitajc o tym uwaam, e zakoczenie terapii powinno by obustronn decyzj. I jeli uznaj, e klient koczy terapi przedwczenie, mwi mu e powinien zaj si jeszcze takim a takim zagadnieniem. Byoby to dla niego korzystne, jednak jeli chce odej, ma do tego prawo. Klient musi mie poczucie, e to jego prawo. Nie moe si le poczu z decyzj o odejciu, nawet jeli ja uznaj, e nie jest na to gotw. Zawsze te moe wrci. Drzwi s dla nich zawsze otwarte.
Q Dlaczego tak wany jest kontakt wzrokowy? Dlaczego prosi pan, by klient na niego patrzy w czasie opowiadania o emocjach, przeyciach, jakie to ma znaczenie?
To bardzo wane, by klient na nas patrzy, by by kontakt wzrokowy. Gdy ludzie odczuwaj emocj i patrz komu w oczy i widz, e ta osoba odzwierciedla spojrzenie, intensyfikuje to te emocje. Kontakt z czowiekiem intensyfikuje odczucia. Zachcam klienta, by spojrza mi w oczy, patrzy na mnie. To nie tylko intensyfikuje emocje, lecz uatwia afektywne kontenerowanie. Powrmy do relacji z rodzicem. Jeli dziecko upada, jest zranione, np. rani si w kolano i czuje bl, jeli wyraa ten bl, patrzy na twarz matki i widzi, e mama spostrzega ten bl i podziela go, dziecko jest w stanie znie te uczucia. Kady z nas ma takie dowiadczenie. Potrafimy poradzi sobie z uczuciami, jeli dzieje si to w kontekcie relacji. Jeli oni cierpi, dzieje si tak dlatego, e cierpieli w samotnoci. Tu zawsze chodzi o problem odrzucenia. Czuli si niekochani. Przez cokolwiek przechodzili, nie czuli, eby rodzice byli z nimi, dla nich. Dobra definicja psychoterapii to okazja do bycia powtrnym rodzicem.
Q: Co robi z klientem przychodzcym na sesj w stanie kompletnego rozbicia? Co zrobi z klientami, ktrzy przychodz w takim stanie rozlania, e nie mona nawet przeledzi momentu wstydu, s w stanie przewlekej szarej strefy
Ma pan kilka pyta, wic odpowiem na nie po jednym. Jeli dana osoba jest kompletnie zaamana, nie ma adnego punktu startu, odniesienia, od czego zacz, powiedziabym, e ta osoba potrzebuje na pocztek co nieco terapii wsparcia. Nie bdziemy go naciska, szuka momentw tramautycznych. Nie bdziemy nakania do przypominania dobie zdarze, emocji. Poznajmy si, poczujmy si ze sob wygodnie, rozmawiajmy na zasadzie wsparcia. Zacznijmy budowa jego ego, zacznijmy go wzmacnia. Budujmy przeniesienie, tak by zacz spostrzega mnie jako osob godn zaufania. Wtedy inne problemy si ujawni. Tamy, ktre wam pokazuj nagraem kilka lat temu. Gdy je dzi ogldam, widz e za duo robiem, za duo mwiem. Powinienem by mniej mwi. Pamitajcie, e mu nie leczymy klientw, nikogo nie leczymy. Klienci sami si lecz, a my stwarzamy im do tego odpowiednie rodowisko. Nie musimy na nich naciskach, by przypomnieli sobie rne
rzeczy i sobie pomogli. Jeli tworzymy odpowiednie warunki, pojawia si w nich potrzeba by o rnych rzeczach mwi (Nawet jeli potrzeba ta jest podwiadoma.) Maj potrzeb by o tych rzeczach mwi i poradzi sobie z traum. Moja odpowied jest zatem podejdmy do tego powoli.
Q: Czy mona przyjani si z klientem? Wyj poza relacj czysto terapeutyczn? rodowisko s klienci zakochujcy si w terapeucie, nie tyle homoseksualnie, co w znaczeni przyjani, okazuj to np. piszc smsy, listy naruszajc sfer prywatn terapeuty. Czy np. spotkaby si pan z klientem na piwie by wzmocni proces afirmacji?
Absolutnie nie. Nie moesz by w peni sob bdc z pacjentem. Nie moesz by sob pijc piwo z pacjentem. Cigle jeste w roli terapeuty. Wyobra sobie jak przy piwie rozmowa nagle zbacza na twoje ycie osobiste, ju nie jeste terapeut. To wielkie odkrycie Freuda przeniesienie. Przeniesienie to niewiadoma projekcja myli na drug osob. Jeli pacjent zakochuje si w terapeucie jest to OK, jest to pozytywnym przeniesieniem. Naley to z klientem przepracowa, aby zrozumia. Cokolwiek klient czuje wobec ciebie jest materiaem sucym zrozumieniu. Przeniesienie byo wielkim odkryciem Freuda. W tym jest sia. Jeste osob, ktrej nie zna i nie chcesz by poznany, gdy wiedza o tobie przeszkadza w przeniesieniu. Gdy nic o tobie nie wie, tworzy to pustk, pustk t wypeniaj jego wyobraenia na twj temat. Prbuj sobie wyobrazi twoje maestwo, czy te bye homoseksualist, ycie i pienidze. Kto wie, jakie pytania przychodz mu do gowy. I to jest OK. Lecz nie chodzi o to, by odpowiedzie na te pytania. Gdy odpowiadamy na pytanie tracimy moliwo dowiedzenia si co on sobie wyobraa. Gdy wyraa swe myli na Twj temat i uczucia wobec Ciebie, pojawia si moliwo rozwizania, poniewa to zawsze jest projekcja. Wszystko co myli o tobie, jest tak naprawd o nim. I takie s zaoenia psychoanalizy.
Q: Jak czsto sesje?

Generalnie im czciej tym lepiej. Mam klientw, ktrzy przylatuj do Los Angeles i zostaj przez trzy-cztery dni. Robimy wtedy 6 sesji dziennie. Po dwie. Rano, po poudniu i wieczorem. Sesja trwa 40 minut, a zatem sesja podwjna to 1,5h. Przez weekend przerabiamy 12 sesji. Jest to bardzo intensywne, zbyt intensywne dla terapeuty, bo nie ma chwili wytchnienia, oddalenia si od pracy. Klient take potrzebuje czasu by zintegrowa, czego si nauczy, pozbiera si po kadej sesji, dopuci do siebie proces transformacji. Oglnie polecam podwjne sesje, jeli klienta na to sta. Podwjna sesja 1,5h. Wykonuj te sesje telefoniczne, gdzie klienci mnie nie widz.
Q: Czy w terapii pojawiaj si elementy edukacyjne? Czy s elementy edukacyjne w czasie terapii (np. wyjanienie, e uczucie gniewu nie jest grzechem).
Nie opowiedziaem Pastwu o momentach edukacyjnych. Staram si, by momenty edukacyjne oddziela od pracy z ciaem. Nie chcemy intelektualizowania, bo to separuje klienta od ciaa. Szukam innych moliwoci przed lub po pracy z ciaem. Przed lub po pracy z ciaem, prawdopodobnie po - opierajc si na tym co si wydarzyo. Klient potrzebuje te nieco edukacji. Pomys, by terapeuta by totalnie neutralny i by klient sam odkry wszystkie odpowiedzi jest czasem niesprawiedliwy. Czasem odrobina informacji znacznie przyspiesza proces pracy z klientem. Poniewa niejako szuka w ciemnoci i po prostu brakuje mu informacji. Pamitajcie, e klasyczna psychoanaliza odbywaa si na kozetce, pi razy w tygodniu. Zaoycielem NARTH by Charles Socarides, NARTH zaoyem ja i dwch psychiatrw. Kiedy prowadzilimy seminarium podobne do tego, wraz z Socaridesem i porwnywalimy swoje rodzaje terapii. Moja terapia to spotkania raz lub dwa razy w tygodniu przez 1,5 roku, 2 lata, a jego terapia polegaa na 9-10 latach spotka trzy-cztery razy w tygodniu. Czy moecie to
39
sobie wyobrazi? Klient podskakuje i mwi: "OK, OK jestem ju wyleczony, wypu mnie!" To by art. Sprowadza si do tego, e czci edukacyjne s wane.
Q: Czy terapia kobiet wyglda podobnie? Czemu 6 terapeutw mskich i 1 terapeutka w Pana klinice?
Jak mwiem, tygodniowo mamy okoo 135 klientw, wikszo z nich to mczyni. Zatrudniamy jedn terapeutk. Szeciu terapeutw, jedna terapeutka to s mniej wicej proporcje pci naszych klientw. Zasadniczo praca jest podobna. Obejmuje prac z ciaem i prac na przeszych dowiadczeniach. Odkrylimy, e dla kobiet jest to bardziej problem przywizania ni seksu. Problem seksualny jest o wiele bardziej intensywny u mczyzn, odgrywa te rol seksoholizm. Jednak w teorii i praktyce wyglda to bardzo podobnie. Szereg kobiet pisao na ten temat. Janelle Hallman jest moja przyjacik, napisaa na ten temat ksik. Janelle Hallman jest wspaniaa. Jest chrzecijank i to co proponuje jest ekwiwalentem terapii reparatywnej mskiego homoseksualizmu.
Q: Czy wstyd jest zawsze destrukcyjny? Czy nie jest tak, e same w sobie wszystkie emocje s dobre? Jeli chodzi o to, co mwi pan o wstydzie. Miaem wraenie, e wstyd zajmuje znaczce miejsce w Paskiej terapii i jest to zrozumiae. Myl o wstydzie na bardziej oglnym wszystkie emocje s dobre, nie s grzechem. Dlatego mam pytanie czy widzi pan jakiekolwiek miejsce w swej terapii, teorii gdzie wstyd miaby pozytywne znaczenie?
Nie, uwaam, e wstyd jest zawsze destruktywny. Wstyd zawsze wie si z zanikiem JA, jest atakiem na JA, zanikiem pozytywnej samooceny. Jest czym odmiennym od poczucia winy. Podkrel to, wielu waszych klientw bdzie uywao jzyka poczucia winy, lecz to nie jest poczucie winy, to wstyd. Rnica jest realna, mona j odczu.
Q: W jakim znaczeniu ywa Pan sowa sumienie (conscience), - w znaczeniu wolnej woli?
Sumienie to poczucie winy. Poczucie winy to nieprzyjemne uczucie, gdy pogwacilimy swe sumienie. Wstyd nie ma z tym nic wsplnego. Q: Jest rnica midzy sumieniem, ktry jest dziaaniem rozumu, a odczuciem emocjonalnym, kompletnie odcitym od rozumu. Oczywicie, natomiast nadal musimy przyjrze si tej emocji, a przygldajc si jej widzimy czy wynika z pogwacenia sumienia. Jeli tak jest jest to poczucie winy. Q: A zatem moemy rnicowa midzy pogwaceniem sumienia a sumieniem jako takim, ktre jest aktem rozumu? Tak.
Q: Nie tak dawno zostalimy skonfrontowani ze skandalami seksualnymi, pedofilnymi, take wrd duchownych, mam zatem pytanie jak odpowiedziaby pan na to biorc pod uwag swoje podstawy teoretyczne zarwno w stosunku do problemu jak i jego ofiar?
Na pocztek powinnimy zrozumie, e cho media nazywaj to skandalem pedofilnym, nie jest on nim. To skandal homoseksualny. Prosz popatrze na ofiary 75%-80% w USA to nastolatkowie. To nie pedofilia, pedofilia dotyczy dzieci. Nastolatek ma ju dojrzae mskie ciao. Jednak media chc chroni gejw i pognbi Koci, dlatego atakuj Koci nazywajc to problemem pedofilnym, by chroni gejw, lecz jest to tak naprawd problem homoseksualny. A problem ten wynika z faktu wywicenia duej liczby homoseksualistw. Jedn
z rzeczy, ktre robiem, zanim powiciem si tej specjalnoci byo doradzanie diecezji w sprawie problemu homoseksualnych ksiy. W najwikszej diecezji w USA, w Los Angeles bya taka praktyka jeli pojawi si kandydat homoseksualista, jest to w porzdku. Uwaam, e bya to bardzo trudna sprawa, wiadczca o naiwnoci Kocioa. Problem polega na tym myl, e zawsze w Kociele byli homoseksualici, jednak zawsze byo to stumione, nigdy nie wychodzio na jaw. Jednak zostao wywiconych wielu mczyzn, bdcych homoseksualistami. Nastpnie zostali zwabieni, wcignici przez subkultur gejowsk, ktra dawaa im wicej moliwoci, choby do kontaktw, jednak byo to bardzo destrukcyjne dla Kocioa katolickiego. Podejcie do tego problemu, mam nadziej si zmienia. Q: Problemem jest gdy ksidz majcy homoseksualne skonnoci zostaje z tym pozostawiony sam. Co sdzi zatem Pan o celibacie, czy jest moliwy dla homoseksualisty celibat? Myl, e homoseksualista moe by dobrym ksidzem. Jeli ma wiedz na temat natury homoseksualizmu czym w rzeczywistoci s i skd si bior jego skonnoci homoseksualne, byby w stanie wytrwa w celibacie.
Q: Chciabym poprosi o pjcie gbiej opowiedzie o drodze klientw do aktywnego heteroseksualizmu.

Wane jest, e my nie nalegamy na heteroseksualizm. Pomagamy w poradzeniu sobie z impulsami homoseksualnymi. Jeli klient jest gotw, mwi nam o tym, e chciaby pj dalej ku peni heteroseksualizmu. Oczywicie kady z nas jest osoba seksualn. W odpowiednim momencie terapii klient sam zauway, e jego seksualno zaczyna kierowa si ku pci przeciwnej. Nic na si. Andy Kaminski byy gej, (napisa wiele ksiek) stwierdzi, e homoseksualista przechodzi do heteroseksualizmu stopniowo. Na pocztku zawiera z kobietami przyjanie. Potem interesuje si nimi jako kobietami. Byy homoseksualista nie jest seksualnie zainteresowany kad kobiet. To dobra wiadomo dla przyszej ony. Wyglda to na kwesti zaufania. Gdy gboko ufam danej kobiecie zaczynam si ni interesowa seksualnie, lecz nie przekada si to na relacje z innymi kobietami.
Q: Co Pan sdzi o gejach bdcych terapeutami?

Istnieje wysokie prawdopodobiestwo seksualnego zaangaowania takiego terapeuty w relacje z klientem. Nie jest to oczywicie regu, ale istnieje silniejsza tendencja by w takie relacje z klientem wchodzi. S bardziej skonni do manipulacji i seksualnego wykorzystania. W rodowisku gejowskim wystpuje wiksza rozwizo ni u heteroseksualistw i to fakt, nie propaganda. Granica midzy relacj czysto terapeutyczn a ju seksualn jest bardzo pynna.
Q: Co si zmienio w cigu ostatnich 5 latach w terapii? Wyrazi si pan, e mamy wicej zasobw, co to takiego?
Dwie gwne zmiany w terapii reparatywnej to wprowadzenie pracy z ciaem. Uzyskujemy lepsze wyniki w krtszym czasie. Wielu z naszych klientw jest w izolacji od swojego ciaa, s pasywni. Klienci ci chcieli si zmieni, ale byli zbyt pasywni by pracowa z nimi metodami psychoanalitycznymi. Wanie dziki pracy z ciaem pokonujemy mechanizmy obronne. Pasywni klienci nie chcieli rozmawia, byli apatyczni, terapeuci starali si ich zaangaowa, jednak koczyo si to fiaskiem. Skoncentrowanie si na pracy z ciaem przyspieszyo proces terapii. Dodatkowo zaczlimy wykorzystywa EMDR, co znacznie przyspieszyo prac. Dziki EMDR moemy szybko zneutralizowa traum, nawet w sytuacji gdy klient jest pasywny.
41
Q: Czy poleca Pan swoim klientom, by angaowali si w jak aktywno fizyczn?

Oczywicie. Zachcamy do wicze fizycznych, bo klienci dziki temu bardzie mog odczu zwizek ze swym ciaem. Przestaj zazdroci innym mzczyznom wygldu ciaa. Jeden z moich klientw po terapii sam zosta terapeut. Ma on, crk, jest teraz bardzo szczliwy. Pamitam jak opowiada, e patrzy na bicepsy innych mczyzn i im zazdroci, a potem sobie powiedzia: "no przecie ja te mog taki biceps mie". Jeeli ten aspekt mskoci jest dla klientw wany, warto ich zachca.
Q: Kade uruchomienie si homoseksualne jest w gruncie rzeczy aktem kompulsywnym.

Tak, wanie na tym polega scenariusz poprzedzajcy zastosowanie homoseksualizmu (homoseksualne uruchomienie). Mona takiej osobie zaproponowa udzia w grupie wsparcia dla seksoholikw. Jednak uwaam, e nie naley si tym a tak mocno przejmowa. Najwaniejsze jest by zrozumieli jak wyglda ich scenariusz poprzedzajcy homoseksualne uruchomienie. Jeli zrozumiej rnic midzy stanem Wstydu a Potwierdzenia to bardzo dobrze. Gdy pracujemy z klientami nad scenariuszem poprzedzajcym zmniejszaj si ich impulsy homoseksualne. Czasem podczas sesji prosz klienta by wyobrazi sobie homoerotyczny obraz (w czasie sesji telefonicznych wrcz go ogldaj). Katolik moe powiedzie no jak to w czasie terapii mona oglda pornograficzny obraz, to grzech! A jednak wanie dziki dotarciu do gbiej ukrytych emocji, traumy, potrzeb ujawniajcych si w pracy z ciaem nad obrazem homoerotycznym dokonujemy zasadniczego postpu.
Q: A co z ex-ex-gejami?
Cho nie mam danych procentowych, po kadej terapii mog wystpic nawroty zaburzenia czy to dotyczy depresji, czy zaburze odywania. Jeli terapia zostaa prawidowo przeprowadzona, klient rozumie mechanizmy. Zatem to nigdy nie wyglda tak, e po zakoczonej sukcesem terapii ex-gej pewnego dnia dochodzi do wniosku: "eee, waciwie to jednak chc by gejem". A geje uwielbiaj takie historyjki, e kto powrci do zachowa homoseksualnych.Miaem na przykad klienta, ktry z powodzeniem zakoczy u mnie terapi dziesi lat temu. Jednak niedawno zadzwoni do mnie e ona go opucia. I w tym momencie powrci homoseksualizm. `Geje powiedzieliby: "no tak, on cay czas by gejem, po prostu udwa hetero i ona to wyczua i go zostawia". Natomiast zarwno ja jak i on uwaamy, e odejcie ony byo traum, podwaajc powanie jego poczucie mskoci, zatem nastpi regres. Wrci do mechanizmu obronnego, ktry kiedy dawa mu poczucie bezpieczestwa. I on to rozumie. Po kolejnych sesjach skonnoci, impulsy homoseksualne ulegaj osabieniu. Ludzie przeywaj nawroty, powracaj stare wzorce zachowa w sytuacjach traumatycznych.
Q: Czy praktykuj Pastwo terapi grupow w waszej klinice?

Nie. Ze wzgldu na bilans kosztw i zyskw. Ludzie korzystaj z terapii grupowej, jednak my uzyskujemy szybsze i lepsze wyniki w terapii indywidualnej. Niektrzy z naszych klientw uczestnicz te w terapii grupowej, dodatkowo, jednak nie jest to zbyt efektywne.
Q: Na czym polega terapia przez telefon?

Zaoenia terapii telefonicznej s takie same jak twarz w twarz. Oczywicie, e terapia bezporednia jest lepsza ni telefoniczna. Jednak lepiej odbywa sesje telefoniczne z osob, ktra wie co robi, ni sesje osobiste z osob, ktra nie do koca wie jak pomc. Niektrzy klienci korzystaj ze skype'a dajcego te kontakt wzrokowy, ale jest przy tym opnienie obrazu i dwiku, co bardzo przeszkadza. Przy dobrym poaszeniu telefonicznym atwiej jest nawiza relacj terapeutyczn.
Q: Problem z terminologi - tosamo pciowa a orientacja seksualna. Co z osobami u ktrych homoseksualizm jest trwale zakorzeniony i nie odczuwaj w ogle podniecenia heteroerotycznego?
Nie wierz w biseksualizm. Kto jest w stanie powiedzie: mog uprawia seks z kobieta i mczyzna, nie ma dla mnie rnicy? Mona prbowa zwrci na siebie uwag, ale nie ma prawdziwego biseksualizmu. Biseksualista to osoba heteroseksualna, ktra do pewnego stopnia ma nierozwizany problem homoseksualny. Fakt jest taki, e ciao ludzie jest przeznaczone do kontaktw seksualnych do bycia atrakcyjnym dla pci przeciwnej. Mwi czasem klientom: "Twoje ciao zostao stworzone do kontaktu seksualnego z kobiet, nie mczyzn. Gdy penis penetruje pochw, gdy nastpuje wytrysk nasienie moe poczy si z komrka jajow, w rezultacie tworzc nowe ycie. Gdy penis penetruje odbyt, nasienie czy si z kaem, odpadami, martw materi. Z poczenia kobiety i mczyzny tworzy si nowe ycie. Jeste ogniwem w acuchu pokole pradziadkowie, dziadkowie, twoi rodzice, moesz sta si ogniwem przekazujcym ycie w kolejne pokolenia. Do tego jest stworzone twoje ciao do przekazywania ycia. Zamiast tego idziesz do azienki zmy ka z penisa. Ludzie nie chc o tym rozmawia, nie chc dyskutowa tej sprawy. Przepraszam za zboczenie z tematu.
Q: Mam pacjentw, ktrzy po wielu latach trwania w heteroseksualnym zwizku maeskim (maj dzieci np.) odchodz do mskich partnerw. Jak Pan to tumaczy?
Ci ludzie nie dowiadczali w swoim yciu stanu Potwierdzenia. Byli pasywni, cay czas odgrywali rol grzecznego synka swojej mamy. ona wchodzia w rol mamy, ktrej yczenia spenia dobry synek. To byli mali dobrzy chopcy. Tak, tak. Tak kochanie, tak mamusiu... A potem wychodzili z domu i mogli by niegrzecznymi chopcami tam potwierdzali swoj msko. Tam czuli ekscytacj, ywotno, a potem wracali i znw byli grzecznymi malutkimi chopcami.
Q: Czy bywao e ba si pan zajmowania si tak kontrowersyjn dziedzin terapii? Czy miewa pan ochot to rzuci?
Przede wszystkim moja praca zawsze daje mi duo satysfakcji. Ciesz si, e mog robi to czego nienawidzi APA. Jest to praca bardzo wynagradzajca. Mam cay zbir zaprosze na lub, ycze witecznych, zdj rodzinnych. Nie widziaem ludzi od lat a oni przysyaj mi yczenia i podzikowania, pokazujc peni swojego ycia, ony, dzieci. Te wspaniae i szczliwe dzieci s ywym dowodem na fasz twierdzenia APA, e jestem si jest na zawsze. Tym co mnie zniechca jest propaganda i walka polityczna. Gdy my mamy twarde dowody na realno zmiany, a s one ignorowane przez APA. Gdy widz, e geje maja praktycznie pod kontrol APA, a za tym nadaj ton wspczesnej psychologii, to jest deprymujce. Nie na tyle deprymujce jednak bym zastanawia si, czy zakoczy swoj prac kliniczn.
Q: Co pan sdzi o legalizacji maestw tej samej pci?

Jestem niejako midzy motem a kowadem. Uwaam e kady ma prawo denia do szczcia. Z drugiej strony jestem osobicie przekonany, e maestwo to zwizek kobiety i mczyzny. A zatem geje maj prawo do bycia ze sob, jednak nie nazywajmy tego maestwem.
43
ANEKS: Zalecenia praktyki klinicnej w leceniu niechcianych skonnoci i zachowa homoseksualnych

Narodowe Stowarzyszenie Na Rzecz Badania i Terapii Homoseksualizmu (NARTH) 2011 Zesp Roboczy do Spraw Zalece Praktyki Klinicznej w Leczeniu Niechcianych Skonnoci i Zachowa Homoseksualnych, Salt Lake City, Utah
Wstp
Interwencja kliniczna w przypadku osb pragncych zmieni swoje niechciane skonnoci i zachowania homoseksualne jest tematem niezwykle kontrowersyjnym. W rodowisku socjopolitycznym, jakie obecnie dominuje w organizacjach zajmujcych si zdrowiem psychicznym (Cummings, ODonahue, & Cummings, 2009; Redding, 2001; Wright & Cummings, 2005), osoby, ktre poszukuj i/ lub dowiadczaj poprawy funkcjonowania sfery heteroseksualnej z pomoc psychoterapii mog spotka si z marginalizacj lub deprecjonowaniem dowiadczanej zmiany. Jednym z powodw tej marginalizacji jest wzrastajca liczba rezolucji, stanowisk i zalece, produkowanych przez profesjonalne stowarzyszenia psychologiczne, a odnoszcych si do podej terapeutycznych wobec orientacji seksualnej (np. Amerykaskie Towarzystwo Psychologiczne, 2000, 2009). Dokumenty te zawieraj wiele przydatnych informacji, ktre powinny by znane klinicystom, s jednak ograniczone z powodu braku rnorodnych spojrze na zagadnienie (Yarhouse, 2009). Zwaszcza za, czsto wydaj si by sporzdzone przez stronnicze gremia, ktrych czonkowie nie podzielaj celw, wartoci czy pogldw wielu klientw, ktrzy poszukuj pomocy w kierunku zmiany niechcianego pocigu do wasnej pci i towarzyszcych im uczu, fantazji i zachowa. Celem tego dokumentu jest dostarczenie zalece naukowych i terapeutycznych klinicystom, ktrzy afirmuj prawo klientw do poszukiwania zmiany niechcianych skonnoci i zachowa homoseksualnych. Konkretne cele tych zalece s dwojakie: 1). rozpowszechnia praktyk zawodow, ktra daje jak najwicej pozytywnych wynikw i zmniejsza potencja szkody wyrzdzanej klientom szukajcym interwencji ukierunkowanej na zmian niechcianych skonnoci i zachowa wobec tej samej pci oraz 2) zapewni informacje, ktre koryguj stereotypy i bdne charakterystyki interwencji ukierunkowanych na zmian i tych, ktrzy tej zmiany poszukuj. Samo prawo klienta do poszukiwania interwencji ukierunkowanej na zmian jest wci kwestionowane w rodowiskach zajmujcych si zdrowiem psychicznym (Amerykaskie Towarzystwo Psychologiczne, 2009; Kaplan et al., 2009; Yarhouse & Throckmorton, 2001, 2002). W rezultacie Zarzd i Naukowy Komitet Doradczy Narodowego Stowarzyszenia na Rzecz Badania i Terapii Homoseksualizmu (NARTH) uzna, e stworzenie zalece dla klinicystw przez klinicystw, ktrzy uprawiaj takie praktyki jest pilnie potrzebne. Aby powsta ten dokument, stworzono grup robocz do spraw zalece praktyki klinicznej. Wstpny szkic dokumentu zosta przesany do recenzji do zarzdu NARTH i czonkw stowarzyszenia prowadzcych praktyk zawodow, rozwaono wszelkie opinie zwrotne i o ile wnosiy co do dokumentu, wczono je do ostatecznej wersji zalece. Termin: zalecenia odnosi si do stwierdze, ktre sugeruj lub rekomenduj klinicystom konkretne zawodowe
zachowania, starania i postpowanie. Zalecenia rni si od standardw tym, e te ostatnie s obowizkowe i moe im towarzyszy mechanizm egzekwowania. Zalecenia za s w zamiarze aspiracyjne i ukierunkowane na uatwienie trwaego systematycznego rozwoju zawodowego i zapewnienie wysokiego poziomu praktyki zawodowej klinicystw. Poniewa zalecenia co do prowadzenia praktyki nie s obowizkowe, wyczerpujce i nie daj si zastosowa do kadej sytuacji zawodowej i klinicznej, winny by stosowane, by uzupeni akceptowane zasady psychoterapii, nie w ich zastpstwie. Zalecenia nakrelone w tym dokumencie nie maj suy za standard opieki klinicznej. Zamiast tego maj odzwierciedla aktualny stan wiedzy w praktyce psychoterapeutycznej z klientami majcymi pocig do wasnej pci, ktrzy pragn zmniejszy funkcjonowanie homoseksualne i/ lub zwikszy funkcjonowanie heteroseksualne. Zalecenia te podzielone s na trzy sekcje: (a) postawy wobec klientw poszukujcych zmiany, (b) zalecenia co do terapii oraz c) edukacja. Postawy wobec klientw poszukujcych zmiany Zalecenie 1. Zachcamy klinicystw, by uznali zoono oraz ograniczenia w wiedzy na temat etiologii pocigu do wasnej pci.. Standardowa opinia panujca wrd behawiorystw gosi, e przyczyny ludzkiego zachowania s wieloczynnikowe (Rutter, 2006). Panuje take oglna zgoda, e etiologia homoseksualizmu jest wieloczynnikowa (np. Gallagher, McFalls, & Vreeland, 1993; Otis & Skinner, 2004), poniewa istniej powody, sprawiajce, e niektre osoby postrzegaj pocig do wasnej pci i zachowania z nim zwizane jako niechciane (por. Guideline 3). Przez lata pojawiay si przerne teorie dotyczce etiologii. Stosowano wiele rozmaitych podej do interwencji. Rne podejcia teoretyczne dotyczce rde pocigu do wasnej pci czsto wykorzystywano gdy konkretne podejcie okazywao si adekwatne doprowadzajc doradc, terapeut lub klienta do konkretnego wniosku dotyczcego tego, co spowodowao ow skonno. Najsilniejszym korelatem dorosej orientacji homoseksualnej z dziecistwem jest kliniczne zaburzenie tosamoci pciowej (GID Gender Identity Disorder), ktre byo kojarzone z nastpujcym po nim homoseksualizmem w 50% i wicej przypadkw w badaniach longitudilanych (np. Zucker & Bradley, 1995). Jednake rzadkie wystpowanie w peni rozwinitego GID wrd osb dowiadczajcych pocigu wobec wasnej pci oznacza, e to wyjanienie prawdopodobnie stosuje si do mniejszoci przypadkw, cho by moe bardziej powszechne mog by utajone problemy z tosamoci pciow. Badania socjologiczne nie dowiody, eby jakikolwiek czynnik rodowiskowy, rodzinny czy spoeczny by czynnikiem dominujcym w powstawaniu pocigu wobec wasnej pci dla wikszoci gejw bd lesbijek. Gruntowna praca Bella, Weinberga i Hammersmitha (1981) uwzgldniaa wszystkie znane w tamtym czasie czynniki i dowodzia, e kady z nich moe by jedynie odpowiedzialny liczbowo za niewielki uamek przypadkw. Zostao to potwierdzone w pracy Van Wyka i Geista (1984). Badania biologiczne nie wskazuj na jedn dominujc przyczyn, przeciwnie: wikszo wpyww bya liczbowo niewielka, cho wiele indywidualnych korelacji byo znaczcych statystycznie (Bogaert, 2007; James, 2006; Lalumiere, Blanchard, &
Zucker, 2000; Martin & Nguyen, 2004; Meyer-Bahlburg, Dolezal, Baker, & New, 2008; Rahman, Kumari, & Wilson, 2003). Stopie zgodnoci orientacji seksualnej w przypadku blinit jest rezultatem wielorakich wpyww, znanych badaczom bd nie, a badania nad blinitami sugeruj, e wielorakie reakcje indywidualne dominuj w nieoczekiwanie wysokim stopniu (Bailey, Dunne, & Martin, 2000; Bearman & Bruckner, 2002; Hershberger, 1997; Langstrom, Rahman, Carlstrom, & Lichtenstein, 2008; Santtila et al., 2008). Klinicyci musz zatem traktowa powanie opowieci klienta i nie nakada na klientw adnych konkretnych teorii etiologicznych, nawet jeli day si one jasno stosowa w innych przypadkach. Z drugiej strony klient moe z powodw psychologicznych zaprzecza zdarzeniom lub procesom, ktre s dla klinicystw oczywistymi przypadkami; w takich sytuacjach uzasadnione moe by zajcie si t spraw z klientem. Naley znale rwnowag pomidzy traktowaniem opowieci klienta bardzo powanie, a zachowywaniem obiektywnoci terapeutycznej. Wane, aby konsultowa si z innymi specjalistami i zwiksza zrozumienie poprzez zestawianie wpyww, ktre klienci uznali za istotne. Cho prawdopodobnie nie znajdziemy adnych znaczco dominujcych czynnikw, wiadomo ju o kilku obszarach zdarze, zagadnie, ktre potencjalnie prowadz do pocigu do wasnej pci, i powizanych z nimi zachowa. Podane s poniej w przypadkowej kolejnoci lista nie jest zamknita: wykorzystywanie seksualne (James, 2005; Wilson & Widom, 2010), relacje z rodzicami (Francis, 2008), relacje z rwienikami tej samej pci (Bem, 1996), solidarno polityczna (Rosenbluth, 1997; Whisman, 1996), oraz atypowe psychiczne oraz fizyczne/ biologiczne cechy pciowe (Zucker & Bradley, 1995). W odkrywaniu etiologii pocigu do wasnej pci u kadego konkretnego klienta konieczna jest swoboda decyzji, co sugeruje fakt, e najwaniejsze organizacje zajmujce si zdrowiem psychicznym traktuj temat etiologii wymijajco (Amerykaskie Towarzystwo Psychologiczne, 2008a). Jednake szerok ale ujednolicon interpretacj tych zrnicowanych wpyww znale mona w pogldzie, ktry gosi, e skonno i zachowania homoseksualne mona postrzega jako adaptacj rozwojow do niesprzyjajcego rodowiska biologicznego i/lub psychospoecznego, by moe w poczeniu ze sab i poredni predyspozycj genetyczn. 3). Adaptacja taka i wynikajcy z niej pocig do wasnej pci mog niepokoi niektrych ludzi, poniewa godz w ich wartoci i/lub poniewa wynikajce z niej zachowania mog naraa ich na chorob psychiczn i fizyczn (por. Zalecenie 7 i 11). Wziwszy pod uwag zoono tego tematu, klinicyci, ktrzy pracuj z klientami, dowiadczajcymi niechcianych skonnoci i zachowa homoseksualnych musz tym bardziej troszczy si o i zabiega o dostarczanie danych do bada, zgodnie z zachowaniem zwyczajowej poufnoci. Tego rodzaju wkad pomgby wszystkim poszerzy wiedz o etiologii pocigu do wasnej pci i zwizanych z nim zachowa. Zalecenie 2: Zachcamy klinicystw, by zrozumieli w jaki sposb ich wartoci, postawy oraz wiedza na temat homoseksualizmu wpywa na ich ocen oraz interwencj terapeutyczn wobec klientw, dowiadczajcych niechcianych skonnoci i zachowa homoseksualnych. Kiedy poszczeglne osoby zaczynaj uczszcza na psychoterapi i wyraaj sprzeczne uczucia, myli lub wartoci dotyczce dowiadczanego pocigu do wasnej pci (lub jakiejkolwiek innej kwestii), klinicyci w kontakcie z tymi klientami spogldaj przez pryzmat wasnych wartoci i uprzedze. Wartoci i skonnoci klinicystw pomagaj okreli teorie, techniki i postawy stosowane, by pomc tym klientom w badaniu ich problemu (Jones, 1994; Meehl, 1993; Midgley, 1992; ODonohue, 1989; Redding, 2001).
Profesjonalne organizacje zajmujce si zdrowiem psychicznym zawary w przeszoci t zasad w zaleceniach dotyczcych etyki uprawiania zawodu. Wzywaj one klinicystw do tego, by byli wiadomi swoich wasnych systemw przekona, wartoci, potrzeb i ogranicze, i tego jak czynniki te wpywaj na ich prac (np. Amerykaskie Towarzystwo Terapii Maestw i Rodziny 2001; Amerykaskie Towarzystwo Psychologiczne, 2002). Ostatnio zachca si klinicystw by rozsdnie oceniali sytuacj i podejmowali rodki zaradcze, by upewni si, e ich potencjalne uprzedzenia, granice ich kompetencji i ograniczenia w ich biegoci nie prowadz do niesprawiedliwych praktyk i nie zezwalaj na nie (Amerykaskie Towarzystwo Psychologiczne, 2002, Zasady Etyczne, Zasada D, pp. 10621063). Organizacje zajmujce si zdrowiem psychicznym przyznaj rwnie, e seksualno i religijno s istotnymi aspektami osobowoci (Amerykaskie Towarzystwo Psychologiczne 2008b), a klinicystw zachca si, by byli tego wiadomi i szanowali rnice kulturowe i indywidualne, wczajc w to te, ktre odnosz si do religii i orientacji seksualnej, kiedy pracuj z klientami, dla ktrych te sfery ycia s szczeglnie istotne (Amerykaskie Towarzystwo Psychologiczne, 2002; por. Zalecenie 3). Klient, ktrego problemem jest potrzeba wyjanienia sprzecznych postaw wobec pocigu do wasnej pci przedstawia sob mikrokosmos konfiktw moralnych, prawnych i psychologicznych odnoszcych si do homoseksualizmu w naszym spoeczestwie. Klinicyci musz by wiadomi tego, e w ujciu historycznym, pocig do tej samej pci i zwizane z nim zachowania byy postrzegane w kategoriach moralnych (grzech) przez teologw i wieckich, jako problem natury prawnej (przestpstwo) przez prawodawcw, a dopiero pniej jako zjawisko psychologiczne (zaburzenie psychiczne) przez klinicystw i innych (Katz, 1976). Pocig do wasnej pci i zwizane z nim zachowania byy i w zdecydowanie mniejszym stopniu nadal s postrzegane i odbierane w naszej kulturze jako upadek moralny wymagajcy osdzenia (Gallup, 1998; Schmalz, 1993); czyny przestpcze wymagajce postpowania sdowego (Posner & Silbaugh, 1996; Rubenstein, 1996); zachowania wymagajce stygmatyzowania i dyskryminacji (Rubenstein, 1996; Eskridge & Hunter, 1997); i do roku 1974 zaburzenia te same w sobie musiay by leczone (Amerykaskie Towarzystwo Psychiatryczne, 1972). Kilka ostatnich dziesicioleci przynioso znaczce zmiany w ocenie moralnej, statusie prawnym i psychologicznym opisie homoseksualizmu. Zmiana w opisie zostaa odzwierciedlona w roku 1973, kiedy Amerykaskie Towarzystwo Psychiatryczne usuno homoseksualizm jako stan patologiczny z DSM (Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders klasyfikacja zaburze psychicznych APA). W tamtym czasie zaczto rwnie kwestionowa zasadno, efektywno i etyczno interwencji ukierunkowanych na zmian. To z kolei doprowadzio do sytuacji, w ktrej wikszo organizacji zajmujcych si zdrowiem psychicznym stwierdza, e orientacja homoseksualna i/ lub pocig do wasnej pci nigdy nie mog by poddane modyfikacji (np. Amerykaskie Towarzystwo Psychologiczne, 2000, 2008a). Ta postawa, wycznej afirmacji tosamoci gejowskiej, zakada, e oczekiwanym i zalecanym optymalnym efektem terapii klientw ambiwalentnych wobec swojego pocigu do wasnej pci jest wyksztacenie i osignicie akceptacji ich seksualnych pragnie i identyfikacja z nimi. Klinicyci, ktrzy wci prowadz doradztwo zorientowane na zmian, wierz, e zmiana jest moliwa i dostpna dla wielu wysoce zmotywowanych klientw, ktrzy pragn zmniejszy swj pocig do wasnej pci, rozwin i wzmocni pocig do przeciwnej pci i identyfikacj heteroseksualn lub osign stabilno w yciu opartym na abstynencji (Byrd & Nicolosi, 2002; NARTH, 2009).
47
Inni klinicyci mog utosamia si z obiema tymi postawami. Kiedy doradzaj klientowi z ambiwalentnym stosunkiem do pocigu do wasnej pci, postrzegaj zarwno cele zmiany jak i cele postawy afirmatywnej jako moliwe i etyczne, nie przyznajc adnej z nich wycznej wartoci (Throckmorton & Yarhouse, 2006). Kiedy klinicyci zajmuj si kwesti oceny, wiadomej zgody i wyznaczania celw, musz rozway zoono orientacji seksualnej i jej rozwj (por. Zalecenie nr 1). Wielu socjologw podziela pogld interakcjonistyczny, e orientacja seksualna ksztatuje si dla wikszoci ludzi poprzez zoon interakcj czynnikw biologicznych, psychologicznych i spoecznych (por. Zalecenie nr 1) Nie ma zgody co do tego, jak najlepiej mierzy orientacj seksualn i co stanowi jej nadrzdny wymiar. Czy s to skonnoci, zachowania, fantazje, identyfikacja czy jakie poczenie tych elementw (Kinnish, Strassberg, & Turner, 2005; Moradi, Mohr, Worthington, & Fassinger, 2009; Sell, 1997; Throckmorton & Yarhouse, 2006). Prowadzi to do dalszych problemw z ocen czstoci wystpowania i pomiarem wiarygodnoci orientacji seksualnej (Byne, 1995; Laumann, Gagnon, Michael, & Michaels, 1994; Stein, 1999). Co wicej, po grudniu 1973, kiedy homoseksualizm jako taki nie by ju ujmowany w kategoriach zaburzenia, badania zwizane z moliwoci zmiany niechcianego pocigu do wasnej pci stay si duo mniej powszechne w literaturze przedmiotu. (Jones & Yarhouse, 2007). Rozwaajc powysze, lklinicyciwinni take rozway pewne konkretne potencjalne uprzedzenia, na jakie mog si natkn, kiedy zaczn bada sprawy klientw. Klinicyci, ktrzy zasadniczo przyjli postaw afirmacji homoseksualizmu wydaj si skupia na literaturze badawczej, ktra podkrela brak rnicy w patologii pomidzy osobami dowiadczajcymi pogigu do wasnej pci, a reszt populacji na badaniach, ktre przypisuj rnice midzy tymi dwoma populacjami zinternalizowanej homofobii i zewntrznym stresorom (Gonsiorek,1991). Mog ignorowa moliwe znaczenie etiologiczne czynnikw spoecznych i rozwojowych, takich jak czste wystpowanie wykorzystywania seksualnego w w dziecistwie, szczeglnie u mczyzn (Eskin, Kaynak-Demir, & Demir, 2005; Fields, Malebranche, & Feist-Price, 2008; James, 2005; Stoddard, Dibble, & Fineman, 2009; Tomeo, Templer, Anderson, & Kotler, 2001; Wilson & Widom, 2010). Mog take podkrela ograniczenia metodologiczne w literaturze badawczej, ktre wskazuj na moliw skuteczno interwencji prowadzcych do zmiany (Amerykaskie Towarzystwo Psychologiczne, 2009; Gonsiorek, 1991), cho wydaje si, e nie ma adnego zadowalajcego sposobu pomiaru orientacji seksualnej (lub jej zmiany) w literaturze (Jones & Yarhouse, 2007; Moradi et al, 2009). Prawdopodobnie odrzuc badania nad psychodynamik i inne teorie, ktre mog by uyte we wspieraniu interwencji prowadzcych do zmiany powoujc si na ograniczenia metodologiczne ignorujc fakt, e warto tych studiw, cho nie jest imponujca wedug wspczesnych standardw, bya mimo to stanem bada i bya wystarczajco dobra, by zasuy na publikacj w szanowanych pismach branowych. Co wicej, wczesne studia, ktre wspieray moliwo zmiany porwnywalne s do innych studiw dotyczcych homoseksualizmu w literaturze tamtego okresu, ktre wci ciesz si powaaniem (Jones & Yarhouse, 2007) i cytowane s bezkrytycznie we wspczesnych dyskusjach o terapii zorientowanej na zmian (por. Amerykaskie Towarzystwo Psychologiczne, 2009), prawdopodobnie dlatego e wspieraj faworyzowany socjopolityczny punkt widzenia. Co wicej, klinicyci majcy siln postaw afirmujc homoseksualizm mog skania si ku podkrelaniu literatury klinicznej, ktra opisuje przykady szkody takiej jak rozczarowanie z powodu nieosignicia cakowitej reorientacji seksualnej w toku terapii zorientowanej na zmian i mog zadecydowa, e prowadzenie takiej terapii jest w oczywisty sposb nieetyczne lub szkodliwe (Gonsiorek, 2004; Murphy, 1992; Tozer & McClanahan, 1999; Worthington, 2004). Mog podtrzymywa ten pogld, kiedy klienci otwarcie mwi, e chc zmieni swoj niechcian skonno i zachowania homoseksualne (Gonsiorek, 2004). Klinicyci ci mog
48
wierzy, e klienci nie s w stanie ustanowi realistycznych celw dla samych siebie ani nie potrafi podj w peni dobrowolnej decyzji, by rozwin swj potencja heteroseksualny, zakadajc, e klienci chc si zmieni tylko dlatego, e byli uciskani i dyskryminowani przez spoeczestwo (Tozer & McClanahan, 1999). Mog ignorowa prawd, e wielu klientw, ktrzy pragn poszukiwa moliwoci zmiany, dowiadcza znaczcego konfiktu pomidzy przekonaniami religijnymi, a skonnoci do tej samej pci (Beckstead & Morrow, 2004; Haldeman, 1994, 2004; Yarhouse & Tan, 2004), i ta przynaleno religijna moe by najbardziej staym aspektem tosamoci klienta (Johnson, 1995; Koening, 1993). Niektrzy klinicyci uznawali nawet, e zgoda na pomoc klientowi w rozwiniciu potencjau heteroseksualnego jest analogiczna do zgody na pomoc anorektykowi w dalszym odchudzaniu (Green, 2003). Mog skania si do opowiedzenia si za niezmiennoci orientacji seksualnej, opierajc ten wniosek pozostajcy przedwczesnym wnioskiem - na niepotwierdzonych badaniach biologicznych (Garnets & Peplau, 2001; James, 2005; Stein, 1999; Yarhouse & Throckmorton, 2002). Uprzedzenia mog mie wpyw na klinicystw rwnie w innym sensie. Klinicyci, ktrzy praktykuj przede wszystkim podejcie zorientowane na zmian niechcianego pocigu do wasnej pci mog nadinterpretowa prawdopodobiestwo i zakres prawdopodobnej zmiany, nadmiernie upraszczajc lub przeceniajc proces zmiany zgodnie z ich preferowan (czsto psychodynamiczn) teori. Mog nie powica wystarczajcej uwagi wyjtkowoci dowiadcze konkretnego klienta dotyczcych zainteresowania/pobudzenia/ wzorcw zachowa zwizanych z t sam lub przeciwn pci i mog nie docenia moliwej szkody terapeutycznej mogcej wynika z tego rodzaju nadmiernych uproszcze (Buxton, 2004), takiej jak powodowanie, e klienci czuj si niezrozumieni i przedstawieni w niewaciwym wietle (Beckstead, 2001; Haldeman, 2002; Shildo & Schroeder, 2002; Shildo, Schroeder, & Drescher, 2001). Mog czu pokus, by ignorowa fakt, e tylko mniejszo klientw z niechcian skonnoci do tej samej pci osiga cakowit zmian na rzecz zdolnoci do heteroseksualizmu i funkcjonowania w nim, cho staj wobec potnych sankcji spoecznych przez cae swoje ycie (Green, 2003). Klinicyci zorientowani na zmian mog take skania si ku temu, by ignorowa badania dotyczce efektu presji spoecznych i zinternalizowanych postaw spoecznych wobec homoseksualizmu jako moliwych czynnikw przyczyniajcych si do objaww wystpujcych u klienta (DiPlacido, 1998; Maylon, 1982; Mays & Cochran, 2001; Meyer & Dean, 1998; Shildo, 1994). Mog take bagatelizowa badania sugerujce, e homoseksualni mczyni i kobiety, ktrzy komunikuj niszy poziom zinternalizowanej homofobii na og maj mniej powizanych z ni problemw (Meyer & Dean, 1998). Niektrzy klinicyci, ktrzy praktykuj przede wszystkim interwencj ukierunkowan na zmian mog automatycznie zakada, e presja zewntrzna, by odej od niechcianego pocigu do wasnej pci jest zbiena z systemem wartoci klienta i powinna by uszanowana, i mog z tego powodu zaniedba gbsze badanie tych kwestii (Green, 2003; por. Zalecenie 8). Niektrzy z tych klinicystw mog sugerowa klientom, e zmiana w niechcianym pocigu do wasnej pci byaby potencjalnym uwolnieniem od stanu patologicznego, podczas gdy bardziej pomocne byoby postrzeganie tego jako problemu klinicznego (Engelhardt, 1996) szczeglnie u klientw, ktrzy skaniaj si ku przyjciu tosamoci gejowskiej i ktrzy uwaaj, e koncentrowanie si na patologii niczemu nie pomaga (Liddle,1996) lub moe by szkodliwe (Shildo & Schroeder, 2002), lub dla klientw, ktrzy stali si bezbronni przez powtarzajce si, traumatyczne antygejowskie dowiadczenia (Haldeman, 2002). S take uprzedzenia, ktre wpywaj zarwno na afirmujcych homoseksualizm jak i zorientowanych na zmian klinicystw. Obie te grupy zwaszcza jeeli s aktywnie zaangaowani w debat kulturow wok moralnych, prawnych i psychologicznych aspektw homoseksualizmu w spoeczestwie mog odrzuci potrzeb odsyania klientw do innych specjalistw. Moe to by ryzykowne zwaszcza kiedy, w czasie procesu ustalania celw, staje
si jasne, e wartoci wyznawane przez doradc stoj w wyranym konfikcie z celami klienta (Haldeman, 2004; Liszez & Yarhouse, 2005). Moe istnie konieczno odesania klienta do kogo innego, jeli klinicysta nie jest w stanie identyfikowa si z tosamoci zakorzenion w religii (Throckmorton & Welton, 2005) lub z mniej monogamicznymi seksualnie normami znaczcej czci kultury gejowskiej (Bepko & Johnson, 2000; Bonello & Cross, 2010; Laumann i in., 1994; Martell & Prince, 2005; Mercer, Hart, Johnson, & Cassell, 2009; Prestage i in., 2008; Shernof, 1999, 2006; Spitalnick & McNair, 2005). Klinicysta moe uzna za niedopuszczalne rwnie to, eby odsya klientw do potrzebnej spoecznoci wspierajacej, ktrej wartoci klinicysta nie akceptuje (Yarhouse & Brooke, 2005). Klinicyci, ktrzy przyjmuj od pocztku pozycj bardziej elastyczn ni afirmujc homoseksualizm lub zorientowan na zmian z mniejszym prawdopodobiestwem bd pozostawa pod wpywem tego rodzaju uprzedze podczas wstpnej fazy oceny, wiadomej zgody i wyznaczania celw (Throckmorton & Yarhouse, 2006). Mimo to terapeuci tacy mog mie tendencj, by czeka za dugo, aby zachci klienta, by wyszed z kontemplacyjnej ambiwalencji, w ten sposb tracc moliwo pomocy klientowi w eksperymentowaniu z nowymi zachowaniami, postawami i adaptacjami (Buxton, 2004). Moe by to spowodowane sprzecznymi uczuciami klinicysty wzgldem moliwoci zmiany lub tym, e klinicysta nie jest w stanie w peni utosami si z seksualnym systemem wartoci subkultur gejowskich lub konserwatywnie religijnych (Bepko & Johnson, 2000; Rosik, 2003a). Klinicyci, ktrzy nie oferuj wycznie interwencji zorientowanych na zmian mog nie docenia w peni dowiadczenia klinicystw, ktrzy czsto praktykuj efektywne przymierze terapeutyczne i przekonuj si, e moe ono zaistnie jedynie wwczas, gdy zarwno doradca jak i klient postrzegaj niechcian pocig do wasnej pci z podobnej perspektywy wartociujcej. Z tego punktu widzenia ich bardziej elastyczna postawa w podchodzeniu do potrzeb terapeutycznych w przypadku zarwno klientw szukajcych zmiany jak i afirmujcych swj homoseksualizm moe osabi si przymierza terapeutycznego i pozostawi klienta z poczuciem niecakowitego zrozumienia i niepenego wsparcia (Nicolosi, Byrd, & Potts, 2000; Rosik, 2003a, 2003b). Poza powyszymi kwestiami, klinicyci zarwno afirmujcy homoseksualizm jak i zorientowani na zmian, pracujc z nastolatkami mog potrzebowa zachowania dodatkowej ostronoci; na tym etapie rozwojowym dowiadczenie identyfikacji seksualnej jest bardziej pynne i nastolatki mog uznawa za nieprzydatn presj na rozwizanie tej sytuacji (Cates, 2007; McConaghy, 1993; Remafedi, Resnick, Blum, & Harris, 1992; Savin-Williams, 2005; por. Zalecenie 9). Wielu klinicystw zajmujcych si zdrowiem psychicznym pozostaje w konfikcie dotyczcym tego, jak najlepiej pomaga pacjentom, ktrzy zaczynaj psychoterapi, wyraajc sprzeczne uczucia, myli lub wartoci dotyczce skonnoci i zachowa wobec tej samej pci. Poniewa pogldy konserwatywne i tradycyjne s obecnie niedostatecznie reprezentowane wrd psychiatrw (Redding, 2001), istnieje powane ryzyko, e reakcja doradcy na klienta, ktry skania si ku zmianie, bdzie negatywna. Z tego powodu istotne jest, aby klinicycizapoznali si z penym wachlarzem opcji terapeutycznych dla klientw, ktrzy dowiadczaj konfiktw tosamoci religijnej i seksualnej, w tym z moliwociami, ktre uprawomocniaj decyzj klienta, by rozwija potencja heteroseksualny (Beckstead & Morrow, 2004; Haldeman, 2004; Rosik, 2003a; Throckmorton & Yarhouse, 2006). Zaleca si, eby klinicyci rozwayli te opcje jako cz rozwanej, etycznej praktyki. Zalecenie 3: Zachcamy klinicystw by szanowali warto przekona religijnych swych klientw i powstrzymywali si od dokonywania lekcewacych zaoe co do motywacji stojcej za poszukiwaniem interwencji terapeutycznej sucej zmianie. Badania pokazuj, e wikszo ludzi, ktrzy przychodz do klinicystw dowiadczajc niechcianego pocigu wobec wasnej pci motywowana jest czciowo przez gboko zakorzenione wartoci religijne (Jones
50
& Yarhouse, 2007; Nicolosi et al., 2000; Spitzer, 2003). Jednake badana konsekwentnie wskazuj, e klinicyci zajmujcy si zdrowiem psychicznym s mniej religijni ni og populacji w kilku wymiarach partycypacji i przekonania (Bergin & Jensen, 1990; Delaney, Miller, & Bisono, 2007; Neeleman & King, 1993). Brak znajomoci przekona religijnych i oglnie pojmowanych wartoci zwaszcza tych bliskich klientowi moe negatywnie wpywa na tok i rezultat interwencji w przypadku klientw, ktrych wiara motywuje denie do zmiany homoseksualnych skonnoci i zachowa. Poszanowanie religii jako wyrazu rnorodnoci w psychologii podkrela potrzeb zwrcenia uwagi na to ryzyko (Benoit, 2005; Buxton, 2004; Yarhouse & Burkett, 2002; Yarhouse & VanOrman, 1999). Motywacje religijne nie powinny by wyczone z analizy w psychoterapii, ale klinicyci musz by niezwykle ostroni w patologizacji wartoci religijnych, ktre mog doprowadzi klienta do prb zmiany niechcianych skonnoci i zachowa homoseksualnych. Brak konserwatystw i osb religijnych pord klinicystw zajmujcych si zdrowiem psychicznym w porwnaniu z ogln populacj (Delaney et al., 2007; Redding, 2001) sugeruje znaczce niebezpieczestwo tego, e klinicyci le zinterpretuj lub nie doceni motywacji klientw religijnych i konserwatywnych. Jednym ze sposobw, w jaki to si manifestuje jest sytuacja, kiedy przekonania religijne, ktre motywuj klientw, by zmienili swj niechciany pocig do wasnej pci, s zbyt szybko i jednakowo szufadkowane jako zinternalizowana homofobia (tak jak u Hereka, Gillisa, & Cogana, 2009). Rnice w wartociach moralnych pomidzy terapeutami, doradcami i ich religijnie identyfikujcymi si klientami dotyczce seksualnoci mog atwo sta si obiektem klinicznego podejrzenia z milczcym i niewaciwym zaoeniem, e wartoci doradcy s lepsze ni wartoci klienta i powinny przewaa (Haidt & Hersh, 2001; Kendler, 1999; Miller, 2001; ODonahue & Caselles, 2005; Rosik, 2003a, 2003b, 2007a, 2007b). Klinicyci mog odnie korzy dziki badaniu tego, jak rol odgrywa podobiestwo wiatopogldw zwaszcza w odniesieniu do epistemologii moralnej w ich postawach wobec klientw, ktrzy prosz o pomoc w rozwiniciu swojego potencjau heteroseksualnego. Na przykad w rnych kulturach wyrnia si pi obszarw troski moralnej: 1) troska o cierpienie innych; 2) troska dotyczca niesprawiedliwego traktowania, nierwnoci i sprawiedliwoci; 3) troski zwizane z obowizkami wobec przynalenoci do grupy (takie jak identyfikacja religijna); 4) troski zwizane ze wspyciem spoecznym i szacunkiem dla tradycji i autorytetu i 5) troski zwizane z fizyczn i duchow czystoci i tym, co wite (Graham, Haidt, & Nosek, 2009; Haidt & Graham, 2007, 2009; McAdams et al., 2008). Pierwsze dwa obszary skupiaj si na jednostce jako centrum wartoci moralnej, i za cel stawiaj sobie bezporedni ochron jednostki i uczenie szacunku dla praw indywidualnych, Pozostae trzy obszary podkrelaj warto grup i instytucji w przypisywaniu jednostkom rl i obowizkw dla dobra spoeczestwa. Badanie Haidta i jego wsppracownikw (2001, 2007, 2009) pokazao, e konserwatyci maj tendencj, by uywa wszystkich piciu obszarw w swoim myleniu moralnym, podczas gdy liberaowie maj tendencj, by opiera si w wikszym stopniu na pierwszych dwch troskach. Rnice mog prowadzi liberaw do niezrozumienia kwestii moralnych konserwatystw w wikszym stopniu ni konserwatyci mog bdnie postrzega troski liberaw. Co wicej, problemy moralne konserwatywnych jednostek zwizane z lojalnoci wobec grupy, szacunkiem dla autorytetu i tradycji i czystoci/ witoci zwykle s odrzucane przez liberalne jednostki ( w tym wielu psychiatrw) ktre w istocie uznaj te problemy za niemoralne, jeeli wydaj si one pozostawa w konfikcie z ich wasnym podkrelaniem szkody, praw i sprawiedliwoci. Pena szacunku wiadomo takich rnic moe przyczyni si do powstania pozytywnego rodowiska terapeutycznego dla klientw, ktrzy z powodw religijnych lub innych pobudek moralnych d do zmiany niechcianych skonnoci i zachowa homoseksualnych. Innym sposobem marginalizacji przekona religijnych w oglnej praktyce psychologicznej jest cakowite oddzielanie psychologii i religii poczytywanie powodowanych religi prb psychoterapeutycznych, w celu zmiany skonnoci i zachowa homoseksualnych za zasadniczo religijne denia, ktre nie maj miejsca
w opartej na naukowych podstawach praktyce klinicznej (Amerykaskie Towarzystwo Psychologiczne, 2009; Silverstein, 2003). Perspektywa taka stwarza wyran lini demarkacyjn, ktra jest niedopuszczalna, jeli wzi pod uwag ogromn zbieno midzy psychologi i religi w ich filozoficznych i antropologicznych obszarach badawczych, takich jak teorie ludzkiej natury (Auger, 2004; Bain, Kashima, & Haslam, 2006; Jones, 1994; ODonahue, 1989). Ta perspektywa moe take reprezentowa pewien stopie psychologicznej naiwnoci lub zawodowej pychy, poniewa empiryczne metody psychologii zawieraj wasne wrodzone wartoci i pozostaj take pod wpywem zaoe badaczy (Fife & Whiting, 2007; Slife, 2006, 2008; Slife & Reber, 2009). Metody te nie s neutralne teologicznie ani filozoficznie, ani nie daj moliwoci, by badania prowadzone byy bez popeniania bdw interpretacyjnych pewnego rodzaju zwaszcza w przypadku badania tematw wartociujcych, takich jak interwencje zorientowane na zmian. Przeciwnie, zakorzenione tradycje religijne i teologiczne nie s pozbawione pewnego stopnia obiektywnego i empirycznego uprawomocnienia; gdy nie ulegay korupcji wadzy, byy wane i poyteczne dla zrozumienia i ukierunkowania zachowa ludzkich przez setki, jeli nie tysice lat (Stark, 2005). Stanowisko zawodowe, ktre wspiera dialog pomidzy religi i psychologi jest preferowane bardziej ni stanowisko, ktre sytuuje je w opozycji wzgldem siebie, aby umieci pewne religijnie umotywowane cele terapeutyczne poza obszarem praktyki zdrowia psychicznego (Gregory, Pomerantz, Pettibone, & Segrist, 2008). Zachca si wic klinicystw, aby posugiwali si wgldem zaczerpnitym z nauk spoecznych, aby informowa i prowadzi praktyk kliniczn zamiast hamowa j i zakazywa jej z klientami o przekonaniach religinych, ktrzy d do interwencji ukierunkowanej na zmian. Zalecenie 4: Zachcamy klinicystw, by szanowali godno i prawo do samookrelenia wszystkich swoich klientw, wczajc w to ludzi poszukujcych moliwoci zmiany niechcianych homoseksualnych skonnoci i zachowa. Zawodowi psychiatrzy uznaj ogln zasad etyczn autonomii jednostki i jej prawa do samostanowienia np. Zasada E: Poszanowanie dla praw czowieka i godnoci ludzkiej; Amerykaskie Towarzystwo Psychologiczne, 2002). Zachca si klinicystw, by unikali spogldania na osoby, ktre pragn zmieni niechciany pocig do wasnej pci, orientacj seksualn albo tosamo seksualn jako na wyjtki od tej oglnej zasady etycznej. Klinicyci staraj si rwnie postrzega swoich klientw jako w peni zdolnych do denia do samostanowienia i reagowania w autonomiczny sposb na rdo ich napicia (Byrd, 2008). W zgodnoci z t postaw, klinicyci dziaaj w sposb etyczny i ludzki, i zapewniaj klientom pomoc wysokiej jakoci, przez to e szanuj prawo klienta do samostanowienia i autonomii, kiedy klient poszukuje interwencji prowadzcych do zmiany niechcianej skonnoci i zachowa homoseksualnych (Benoit, 2005). Skoncentrowanie si na samostanowieniu i autonomii nie wynosi tego wzgldu etycznego ponad inne kwestie, jeli chodzi o zapewnienie interwencji skierowanych na zmian. (Amerykaskie Towarzystwo Psychologiczne, 2009). Jednake ta kwestia etyczna czsto podkrelana jest w literaturze ukierunkowanej na zmian, wanie dlatego e jest to wskazwka etyczna najbardziej bezporednio zagroona przez zawodowe ograniczenia, jakie mog by naoone na tego typu opiek. Ograniczanie samostanowienia klienta, pragncego dy do interwencji skierowanej na zmian na podstawie braku skutecznoci empirycznej takiej interwencji, nawet jeeli jest suszne, powinno gwoli sprawiedliwoci powstrzyma klinicystw take przed wieloma innymi eksperymentalnymi i niepotwierdzonymi sposobami leczenia, ktre s obecnie praktykowane. Podobnie, ograniczanie autonomii klienta nie wydaje si by uwarunkowane przez potencjaln szkod, jak wyrzdzi mog interwencje ukierunkowanych na zmian. adna szkoda nie zostaa jednoznacznie przypisana takim interwencjom w oglnoci (Amerykaskie Towarzystwo Psychologiczne, 2009), a szkoda potencjalna moe by atwo zaegnana poprzez stosowne rodki zaradcze, takie jak proponowane w poniszych zaleceniach.
52
Klienci rozpoczynaj terapi wyznajc wartoci, ktre odpowiadaj za ich cele terapeutyczne. Wartoci te, bez wzgldu na to czy s religijne czy osobiste, mog prowadzi jednostki do poszukiwania interwencji prowadzcych do zmiany niechcianych skonnoci i zachowa homoseksualnych. W zaoeniach terapii klinicyci szanuj autonomi i prawo do samostanowienia klientw, ktrzy poszukuj interwencji prowadzcych do zmiany niechcianej skonnoci i zachowa homoseksualnych, jak i prawa klientw, ktrzy nie pragn takich interwencji. Zachca si klinicystw, by powstrzymali si od przekonywania klientw, by wybierali interwencje, ktre s przeciwne ich osobistym wartociom (Amerykaskie Towarzystwo Psychologiczne 2008a; Haldeman, 2004). Praktycy wspieraj zasad, e jednostki s w stanie dokona wasnego wyboru w odpowiedzi na pocig do wasnej pci i promowa autonomi i samostanowienie przez: (a) uznanie prawa lub pragnienia klienta, by szuka interwencji zwizanej z niechcian skonnoci i zachowaniami seksualnymi; (b) odkrywanie dlaczego te skonnoci i zachowania powoduj u klienta napicie (Jones & Yarhouse, 2007); (c) zajmowanie si presjami kulturowymi i politycznymi dotyczcymi wyboru w odpowiedzi na pocig do wasnej pci; (d) dyskutowanie dostpnego wachlarza profesjonalnych terapii i rodkw zaradczych (Jones & Yarhouse, 2007); (e) dostarczanie zrozumiaych informacji na temat badania wynikw leczenia zwizanego z interwencjami ukierunkowanymi na zmian (NARTH, 2009); i (f) uzyskiwanie wiadomej zgody na terapi (Rosik, 2003a; Yarhouse, 1998a; por. Zalecenie 5). Konfikty wartoci z szersz kultur s bardziej prawdopodobne u klientw, ktrzy opowiadaj si za interwencjami afirmujcymi homoseksualizm. Jednake bardziej socjopolitycznie liberalny i wiecki wiatopogld licencjonowanych klinicystw podnosi prawdopodobiestwo, e konfikt wartoci w warunkach klinicznych z wikszym prawdopodobiestwem pojawi si u klientw, ktrzy d do interwencji ukierunkowanej na zmian. Poszanowanie autonomii i samostanowienia klienta przez klinicyst moe przej szczegln prb, kiedy pracuje si z ludmi zgaszajcymi niechciane skonnoci i zachowania homoseksualne. Klinicyci ryzykuj naruszenie prawa klienta do autonomii i samostanowienia, kiedy prbuj odmwi klientowi okazji do zaangaowania si w interwencje prowadzce do zmiany, postrzegaj klienta jako niezdolnego do dokonywania wyborw pord moliwoci interwencji bd zatajaj informacj o penym wachlarzu moliwoci terapeutycznych. Takie pogwacenia praw klientw mog naraa klienta na szkod (Byrd, 2008). Zalecenie 5: Zachcamy klinicystw, by na samym pocztku terapii przekazali klientom rzetelne informacje o procesie zmiany oraz interwencjach terapeutycznych, w stopniu wystarczajcym do wyraenia wiadomej zgody na terapi. Klinicyci wszystkich profesji zajmujcych si zdrowiem psychicznym zapewniaj klientom wyraenie poinformowanej, wiadomej zgody na pocztku terapii (np., Amerykaskie Towarzystwo Psychologiczne, 2002, Standardy Etyczne 3.10 & 10.01; Amerykaskie Towarzystwo Terapii Maestw i Rodziny 2001, Standard Etyczny 1.2; Narodowe Stowarzyszenie Pracownikw Socjalnych, 2000). Etycznie rzecz biorc ci, ktrzy su klientom zmagajcym si z niechcianymi skonnociami i zachowaniami seksualnymi bd jakimikolwiek kwestiami psychologicznymi, behawioralnymi czy relacyjnymi oferuj waciw informacj zarwno o procesie zmiany jak i o rodzajach i prawdopodobiestwie wystpienia moliwych zmian. Odpowiednia wiadoma zgoda jest istotn czci terapeutycznego czynienia dobra i nieszkodzenia przez ktre klinicyci winni stara si przynosi korzy tym, z ktrymi pracuj i troszczy si, by nie wyrzdza im szkody . [i] dy do ochrony dobra i praw tych, z ktrymi maj kontakt na stopie zawodowej (Amerykaskie Towarzystwo Psychologiczne, 2002, Zasada Oglna A, str. 1062). wiadoma zgoda zachca take do klinicznej kompetencji i wyraa j, a przez ni klinicyci powinni wiadczy usugi... tylko w tych obszarach i w takiej populacji, jaka mieci si w obszarach ich kompetencji. Klinicyci
informuj swoich klientw o klinicznych: edukacji, szkoleniu, praktykach dyplomowych, konsultacji, studiach lub dowiadczeniu zawodowym ktrym zawdziczaj swoje kompetencje (Amerykaskie Towarzystwo Psychologiczne, 2002, Standard Etyczny 2.01, str. 1063). Od 1973 homoseksualizm sam w sobie nie jest ju formalnie uznawany za patologi (Amerykaskie Towarzystwo Psychiatryczne 1973; Amerykaskie Towarzystwo Psychologiczne, 1975). Ale napicie zwizane z orientacj seksualn jest nadal diagnozowalnym, leczonym stanem chorobowym skategoryzowanym jako Zaburzenie Seksualne Niewyspecyfikowane Gdzie Indziej (Amerykaskie Towarzystwo Psychiatryczne, 2000), i niektre przypadki niechcianego pocigu do wasnej pci mog podpada pod t kategori. Jak przyznaj nawet uczeni identyfikujcy si ze wiatopogldem gejowskim, kwestie rozwojowe, ktre przyczyniaj si do napicia danej osoby zwizanego z jej/jego orientacj seksualn, s wanymi tematami bada (Morin & Rothblum, 1991). Jest to prawdziwe rwnie wtedy, kiedy rozwaamy interwencj w przypadku niechcianej skonnoci i zachowania homoseksualnego. W przeciwiestwie do obecnych postaw wyraanych wprost lub nie w mediach zawodowych i laickich, bez wzgldu na patologi, trendy kulturowe lub biec retoryk polityczn, kwestie zwizane ze zdrowiem psychicznym homoseksualistw pozostaj znaczce klinicznie i, jak wszystkimi innymi, musi zajmowa si nimi kompetentny klinicysta (Monachello, 2006, str. 56). Klinicyci, ktrzy pomagaj klientom zaniepokojonym ich skonnoci i zachowaniem homoseksualnym s odpowiedzialni pod wzgldem etycznym, szanujc godno i warto wszystkich ludzi i prawa jednostek do... samostanowienia (Amerykaskie Towarzystwo Psychologiczne, 2002, Zasady Oglne, Zasada E, str. 1063). Kiedy klinicyci pomagaj klientom rozwiza niechciane skonnoci i zachowania homoseksualne, s wiadomi, e zjawiska homoseksualizmu mskiego i eskiego, i zwizanej z nimi koncepcji orientacji seksualnej - pci kulturowej osb, ktre pocigaj kogo seksualnie i /lub w sferze uczu i do ktrych dana osoba czuje mio i/lub pobudzenie seksualne nie s jednoznacznie zdefiniowanymi, ustalonymi, odrbnymi i jednowymiarowymi konstruktami (Weinrich & Klein, 2002; Worthington & Reynolds, 2009). To jak dana osoba postrzega swoj orientacj seksualn lub jak deklaruje, moe lub nie by spjne z jej rzeczywistymi zachowaniami, mylami lub fantazjami seksualnymi (Schneider, Brown, & Glassgold, 2002). Co wicej, reakcje klientw na niechciane dowiadczenia dotyczce tej samej pci mog by zrnicowane: od obsesyjnego niepokoju, e oni sami lub zaleny od nich czonek rodziny - mog rozwin pocig wobec wasnej pci do odczuwania takich skonnoci, ale nie pozwolenia sobie nigdy dziaa na ich podstawie, wreszcie do zaspokojenia ich jednokrotnie, okazjonalnie, zwyczajowo czy nawet naogowo. Klinicyci bd ocenia natur prawdziwych dowiadcze ich klientw dotyczcych niechcianych uczu, myli i zachowa zwizanych z t sam pci jako cz informowania klientw o moliwych rezultatach terapii i rozwija bd wzajemny, uzgodniony plan interwencji. Tego rodzaju ocena bada bdzie moliw obecno wielu wspwystpujcych trudnoci: medycznych, psychologicznych, behawioralnych i relacyjnych, ktre przyczyniaj si i/ lub mog by konsekwencjami niechcianych przez klienta skonnoci i zachowa homoseksualnych. (por Zalecenie 9) Klinicyci bd ocenia take natur zaangaowania ich klientw w sfer duchow i religijn oraz motywacje, jakie za tym stoj, by szanowa prawa swoich klientw, ich godno i potrzeb samostanowienia (por. Zalecenia 3 and 4). Stosowne skierowania do specjalistw z pokrewnych dziedzin: medycznej, psychiatrycznej i/ lub pasterskiej mog by waciwym skadnikiem wiadomej zgody i wyznaczania celw (por. Zalecenie 8). Kiedy rozmawiamy o moliwociach zmiany, wane jest, by wyjani, e jak w przypadku jakiegokolwiek intensywnego toku interwencji osignicie znaczcej zmiany/zmian niechcianego pocigu do wasnej pci i/lub zachowa homoseksualnych wymaga odpowiedniej motywacji, cikiej pracy i cierpliwoci, bez adnej gwarancji sukcesu (Haldeman, 1991, 1994, 2001). Ale kiedy dyskutujemy o moliwoci skutecznych zmian, podnosi na duchu fakt, e w literaturze klinicznej i naukowej odnotowano przypadki skutecznej interwencji przez ostatnie 125 lat. Od koca XIX wieku do pocztku XXI odnotowano ponad 150 przypadkw skutecznej zmiany/
zmian w skonnoci, myli, fantazji i/lub zachowa z homoseksualnych na heteroseksualne (Byrd & Nicolosi, 2002; NARTH, 2009; Throckmorton, 2002). Lista nie jest zamknita, a raporty o zmianie s zrnicowanej wielkoci/ od studiw przypadku pojedynczych klientw do studiw grupowych, w ktrych mamy do czynienia z setkami klientw. Zrnicowane wzorce terapeutyczne, jakich uywano obejmuj psychoanaliz (Bieber, Dain, Dince, Drellich, & Grand, 1962; MacIntosh, 1994) oraz podejcia eksperymentalne i psychodynamiczne (Berger, 1994; Nicolosi, 2009); hipnoz; terapie behawioralne oraz kognitywne (Bancroft, 1974; Birk, Huddleston, Miller, & Cohler, 1971; Throckmorton, 1998); terapie seksem (Masters & Johnson, 1979; Pomeroy, 1972; Schwartz & Masters, 1984); terapie grupowe; interwencje o podou religijnym (Jones & Yarhouse, 2007); i rozmaite kombinacje terapii (Karten & Wade, 2010), oraz inne. Nie wywiedziona z teorii, nieoczekiwana zmiana zostaa take odnotowana w reakcji na leki psychotropowe i uszkodzenie mzgu (Golwyn & Sevlie, 1993; Jawad, Sidebothams, Sequira, & Jamil, 2009). Pewna ilo meta-analiz pokazaa, e zamierzona zmiana w uczuciach i zachowaniach jest realistycznym celem dla wielu osb z niechcianymi skonnociami do tej samej pci (Byrd & Nicolosi, 2002; Clippinger, 1974; James, 1978; Jones & Yarhouse, 2000). W NARTH (2009) znajdziemy wyczerpujc list raportw dla kadego wzorca. Dowiedziono, e adne z podej do terapii jakiegokolwiek niepokojcego symptomu w tym niechcianej skonnoci i zachowa homoseksualnych nie uzdalnia klienta do spenienia wszystkich jego celw terapeutycznych. Literatura kliniczna i naukowa a do tej chwili pokazaa potencja do zmiany w zrnicowanym stopniu. Wielu ale nie wszystkich klientw byo albo obserwowanych przez swoich terapeutw albo samodzielnie zgaszali, e dowiadczyli podanej zmiany w orientacji seksualnej i zwizanych z ni wystpujcych objaww (NARTH, 2009). Klienci, ktrzy mwi o znaczcym przejciu i/lub ktrzy s diagnozowani jako ci, ktrzy dokonali znaczcego przejcia od homoseksualnej do heteroseksualnej skonnoci, percepcji, fantazji i zachowania czsto przeywaj na nowo uczucia zwizane z t sam pci lub maj dotyczce jej myli, cho na mniej intensywnym poziomie ni przed interwencj. Mog rzecz jasna by wyjtki. Nawet jeli klienci nie osigaj wszystkiego na co mieli nadziej, kiedy zaczynali terapi, wielu zgasza satysfakcj z tego, co osignli (Nicolosi i in., 2000, 2008; Spitzer, 2003), i niektrzy klienci, ktrzy opisuj swoje dowiadczenia w terapii jako szkodliwe mog take opisywa dowiadczenia te jako pomocne (Shildo & Schroeder, 2002). Tak jak w przypadku terapii w oglnoci (Lambert & Ogles, 2004), udokumentowanemu sukcesowi w interwencji czsto towarzyszy w czasie terapii lub po niej swego rodzaju recydywa typu kompulsywnego lub naogowego zaburzenia, lub zaburze o innym charakterze wspwystpujcych z niechcianymi skonnociami do tej samej pci (por. Zalecenie 6 and 10). Krytycy literatury naukowej i klinicznej dokumentujcej skuteczne wyniki leczenia lub brak takowych susznie wskazuj brak prawdziwie randomizowanych bada wynikw leczenia (Amerykaskie Towarzystwo Psychologiczne, 2009). Inn krytyk literatury jest brak jasnej definicji terminw takich jak: orientacja seksualna, homoseksualizm, heteroseksualizm oraz zmiana. Jak wczeniej zauwaono, prowadzi si duo mniej bada skupiajcych si na rozwoju pocigu do wasnej pci i podejmowanych w zwizku z nimi interwencjach, poczynajc od decyzji Amerykaskiego Towarzystwo Psychiatrycznego w 1973 r., by nie diagnozowa ju homoseksualizmu jako choroby psychicznej. Tego rodzaju krytycyzm nie neguje faktu e przez wicej ni stulecie dowody kliniczne i naukowe nieustannie pokazyway, e niechciane skonnoci i zachowania homoseksualne czsto daj si wyleczy i klienci, ktrzy poszukuj interwencji nie s niezmiennie krzywdzeni otrzymywan interwencj. Znaczca liczba ludzi, ktrzy poszukiwali pomocy u profesjonalistw reprezentujcych zrnicowane paradygmaty teoretyczne i podejcia psychoterapeutyczne zmniejszya czsto i si pocigu do wasnej pci, zredukowaa lub wyeliminowaa zachowania homoseksualne i wzmocnia dowiadczenie skonnoci heteroseksualnych (Nicolosi i in., 2000; Spitzer, 2003). Podczas gdy niektrzy klienci mog mwi o zmianie tylko w tosamoci swojej orientacji seksualnej okrelajc si jako eks-gejw bez towarzyszcej zmiany kierunku lub intensywnoci skonnoci
seksualnych (Amerykaskie Towarzystwo Psychologiczne, 2009) badanie odnotowuje wystpowanie zmiany w zachowaniach, skonnociach i fantazjach powizanych z orientacj seksualn per se (Jones & Yarhouse, 2007; Spitzer, 2003). Poniewa kwestia zmiany w tosamoci orientacji seksualnej a zmiany orientacji seksualnej jest z definicji zoona i nie nadaje si do dychotomii albo-albo, klinicystow zachca si, by byli tego wiadomi, nie za przyjmowali podejcie wszystko albo nic. Wtpliwoci, czy da si zmieni skonnoci i zachowanie homoseksualne powstay po czci z powodu dezercji zasad psychologicznych i klinicznych na rzecz bada socjologicznych. To stwarza znaczcy problem metodologiczny. Tradycyjne terapie psychologiczne powstay w dziedzinie nauki, w ktrej indywidualna zmiana bya monitorowana i interpretowana, i uznawana za wskazwk, w jaki sposb mona poprawi terapi. Zmiana, ktra bya dla klienta satysfakcjonujca, bya tu kryterium. Jednake w sytuacji (zwizanej z wieloma interwencjami), w ktrej mniejszo klientw dowiadcza znaczcej zmiany, niektrzy dowiadczaj zmiany minimalnej, a niektrzy wcale, faszywa socjologiczna rednia powiedziaaby, e terapia nie dziaa. Aby zilustrowa ten punkt, wyobramy sobie interwencj, ktra pomaga tylko 10% klientw, ale dla tych 10% odnosi ona znakomite efekty. Interwencja zawodzi w pozostaych 90% przypadkw. Socjologiczna rednia wszystkich tych przypadkw wskazywaaby, e interwencja nie ma w ogle adnych efektw. Konkluzja ta jest faszywa i zaniedbuje tradycyjny prymat jednostki. By moe wielu z tych, ktrzy utrzymuj, e zmiana jest niemoliwa, nie potrafi zmieni samych siebie zakadaj wic, e ich dowiadczenie jest dowiadczeniem wszystkich dcych do zmiany. Byoby to niewaciwe rozumowanie, ale moe ono wspiera prby organizacji zawodowych, ktre wprost lub porednio dyskredytuj interwencje skierowane na zmian albo w inny sposb zniechcaj do ich stosowania (Amerykaskie Towarzystwo Psychologiczne, 2009). Lambert & Ogles (2004) zauwayli, e pomaganie innym w walce z depresj, nieadekwatnoci, niepokojem i konfiktami wewntrznymi, jak rwnie pomoc w stworzeniu dziaajcych zwizkw i penych znaczenia kierunkw w ich yciu, moe by wielce uatwione w relacji terapeutycznej charakteryzujcej si zaufaniem, ciepem, zrozumieniem, akceptacj, agodnoci i ludzk mdroci (s. 180181). Tak jak w przypadku terapii wszystkich wystpujcych objaww, z ktrymi zgasza si pacjent, zapewnienie satysfakcjonujcej wiadomej zgody, kiedy rozpoczyna si terapi tych, ktrzy pragn zmieni niechciane skonnoci i zachowania homoseksualne, jest nie tylko etyczne, ale mona oczekiwa, e uatwi rozwj bardziej efektywnej relacji terapeutycznej. Zalecenie 6: Zachcamy klinicystw, by wykorzystywali akceptowane podejcia psychologiczne do interwencji terapeutycznych, minimalizujce ryzyko szkody dla klienta dowiadczajcego niechcianych skonnoci homoseksualnych. Kady doradca stosuje podejcia psychoterapeutyczne, po ktrych mona susznie oczekiwa, e zaoferuj klientom pomoc w radzeniu sobie z wystpujcymi u nich problemami (korzyci) i pozwol unikn lub pomog zminimalizowa potencjaln szkod (nieszkodzenie). Profesjonalni klinicyci, ktrzy pracuj z klientami, by zaradzi niechcianym skonnociom i zachowaniom homoseksualnym uczeni s jednego lub wicej podej teoretycznych i technik stosowanych w danym momencie wrd specjalistw zajmujcych si zdrowiem psychicznym. Klinicyci stosuj akceptowane podejcia psychologiczne, by pomaga klientom zajmowa si czstymi, wspwystpujcymi problemami, w tym depresj, niepokojem, wstydem, nierozwizanym napiciem wywodzcym si z rodziny pochodzenia, wykorzystywaniem seksualnym i emocjonalnym, trudnociami w relacjach, brakiem asertywnoci oraz kompulsywnymi i naogowymi nawykami. Klinicyci poszukuj take superwizji i dodatkowego szkolenia zgodnie z potrzebami ich klientw i ze ciek rozwoju zawodowego (por. Zalecenie 11).
Krytycy sugeruj, e jednym z moliwych efektw doradztwa osobom z niechcian skonnoci do tej samej pci jest rozwj negatywnej postawy wobec homoseksualizmu lub homoseksualistw (np., Haldeman, 1991, 1994). Ta ostrono zwizana z potencjaln szkod lub krytyk zgaszanej szkody musi by zrozumiana w kontekcie kadego procesu terapeutycznego. Interwencja taka czsto prowadzi klienta do wikszej wiadomoci depresji, niepokoju i innych emocji pochodzcych z niedawnej lub odlegej przeszoci. Na krtk met, gdy klientom pomaga si praktykowa wstrzemiliwo seksualn lub inn (np. od naduywania substancji), klienci mog dowiadczy wzrostu swego uczucia depresji, niepokoju i innych problemw. Wzrost nieprzyjemnych uczu moe nie by oznak szkody, ale okazj by zaj si uczuciami, ktre wczeniej byy przytpione przez zachowania zmieniajce nastrj (takie jak gratyfikacja seksualna), uywanie substancji (takich jak alkohol lub narkotyki) lub innych parafernaliw (takich jak pornografia). Klienci, ktrzy zakoczyli jakkolwiek terapi zanim skutecznie zaradzili ukrytym problemom emocjonalnym lub kompulsywnym wzorcom zachowa, bd si bez wtpienia czuli gorzej ni kiedy zaczynali terapi. Podobnie, w zalenoci od stopnia, w jakim osoby ze skonnociami homoseksualnymi angauj si w przymus seksualny lub dowiadczaj trudnoci psychologicznych i relacyjnych, czste powracanie do dawnych zwyczajw moe sta si realnym zagroeniem podobnie jak w przypadku leczenia klientw naduywajcych substancji lub z innymi naogami. Oglnie rzecz biorc wykazano, e interwencje dce do zmiany niechcianych skonnoci i zachowa homoseksualnych pomogy pewnej liczbie klientw i nie wykazano, e s one niezmiennie szkodliwe (Throckmorton, 1998, 2002). Nawet autorzy sprzeciwiajcy si w wyrany sposb takiej interwencji i ostrzegajcy, e moe ona by szkodliwa, mimo wszystko przyznaj, e nie zawsze taka jest. (Haldeman, 2001; Schroeder & Shildo, 2002; Shildo & Schroeder, 2002). Nawet klienci rozczarowani tym, e nie udao im si zmieni myli, uczu, fantazji i/ lub zachowania w takim stopniu, w jakim chcieliby, mwili o satysfakcji ze zmian, jakie osignli i postrzegaj proces doradczy jako przynajmniej w pewnym stopniu pomocny (np., Nicolosi i in., 2000; Shildo & Schroeder, 2002; Spitzer, 2003; Throckmorton, 2002). O ile niezadowolenie klienta jest moliw i niefortunn konsekwencj terapii, nie jest ono samo w sobie szkodliwe i moe by zminimalizowane przez odpowiedzialn praktyk waciwej i uzyskanej w odpowiedniej porze wiadomej zgody (por. Zalecenie 5). Bez wzgldu na orientacj teoretyczn lub metod terapeutyczn, pewne pogorszenie psychologiczne lub interpersonalne, lub inne negatywne konsekwencje wydaj si by nieuniknione dla niewielkiego odsetka klientw, szczeglnie tych, ktrzy rozpoczynaj terapi z ostrym wyjciowym poziomem zaburzenia takim jak pograniczne zaburzenie osobowoci (Lambert & Ogles, 2004, p. 177). Klienci, ktrzy dowiadczaj znaczcego negatywnego przeciwprzeniesienia albo ktrych terapeuci nie traktuj z wystarczajc empati, lub nie doceniaj powagi ich problemu mog take by naraeni na wiksze ryzyko pogorszenia stanu zdrowia (Mohr, 1995). Wreszcie, w wietle obecnych bada i etyki zawodowej, niektre interwencje prowadzce do zmiany niechcianych skonnoci i zachowa homoseksualnych nie s polecane. Wymienia si pord nich terapi szokow i inne techniki awersyjne, tak zwane terapie ponownego rodzicielstwa (re-birthing) i wymuszone formy modlitw religijnych. Oglnie rzecz biorc, badania prowadzone do dnia dzisiejszego wykazay, e klienci biorcy udzia w wysikach, by zmieni niechciane skonnoci i zachowania homoseksualne nie s niezmiennie skrzywdzeni przez takie praktyki. Nie wykazano, e jakiekolwiek konsekwencje negatywne przypisywane dowiadczaniu interwencji ukierunkowanych na zmian przewaaj nad korzyciami, jakie deklaruj ci, ktrzy stwierdzili, e interwencje im pomogy. Zalecenie 7: Zachcamy klinicystw, by zaznajomili si z problemami psychologicznymi i behawioralnymi, ktre czsto towarzysz skonnociom homoseksualnym, a take by oferowali waciwe usugi terapeutyczne, pomagajce klientom poradzi sobie z tymi skonnociami, lub odsyali w miejsca, gdzie usugi takie s wiadczone.
57
Zdecydowanie zachca si klinicystw prowadzcych terapi klientw z niechcianymi skonnociami i zachowaniami homoseksualnymi, eby dokonywali kompletnej oceny, ktra zawiera szczegow histori i badanie. Klinicyci winni by szczeglnie wyczuleni na moliwo wystpienia powizanych zaburze psychicznych. Studia nad miertelnoci z powodu chorb psychicznych dorosych deklarujcych posiadanie partnera tej samej pci, cho czsto ograniczone przez niepeny materia badawczy, brak kontroli i/lub nieokrelon ciek przyczynow, konsekwentnie sugeruj, e lesbijki, geje i osoby biseksualne mog dowiadcza wyszego ryzyka wystpienia pewnych zaburze psychicznych ni doroli heteroseksualici (Cochran & Mays, 2009; King et al., 2008). Cochran, Sullivan, and Mays (2003) odkryli, e mczyni homoi biseksualni wykazuj wysz czsto wystpowania depresji, atakw paniki i napicia psychologicznego ni mczyni heteroseksualni; lesbijki i kobiety biseksualne wykazuj czstsze wystpowanie zespou lku uoglnionego (General Anxiety Disorder) ni kobiety heteroseksualne w tym samym studium. To nadmierne ryzyko wspwystpowania psychopatologii musi pozostawa w wiadomoci klinicysty, kiedy pracuje z osobami, ktre zgaszaj pocig do wasnej pci, chciany lub niechciany. Kluczow spraw w ochronie zdrowia jest ocena ryzyka i zarzdzanie ryzykiem; a jeli posugiwalibymy si terminami dotyczcymi zdrowia psychicznego: wane, by oceni ryzyko samouszkodzenia lub samobjstwa. Badanie wykazao silne powizanie midzy ryzykiem samobjstwa a skonnociami i zachowaniami homoseksualnymi (Eskin i in., 2005; King i in., 2008; Ploderl & Fartacek, 2005; Remafedi, French, Story, Resnick, & Blum, 1998). Dane z Narodowej Ankiety o miertelnoci z Powodu Chorb Towarzyszcych pokazay, e ludzie majcy partnerw tej samej pci maj w zwizku z tym wiksze szanse dowiadczenia objaww psychiatrycznych i samobjczych w porwnaniu z ich rwienikami- heteroseksualistami (Gilman et al., 2001). Odkrycie to jest spjne ze studiami dotyczcymi zarwno modych ludzi (Russell & Joyner, 2001) jak i dorosych (Remafedi et al., 1998). Uczucia samobjcze mog nie by wycznym rezultatem uprzedzenia czy presji spoecznej; nawet w Holandii, kraju o wzgldnie tolerancyjnej postawie wobec homoseksualizmu, mczyni o skonnociach i zachowaniach homoseksualnych s naraeni na duo wysze ryzyko zachowa samobjczych ni mczyni heteroseksualni (de Graaf, Sandfort, & ten Have, 2006). Uzalenienie od seksu czsto wspwystpuje z zachowaniami homoseksualnymi (Dodge i in., 2008; Guigliamo, 2006; Kelly, Bimbi, Nanin, Izienicki, & Parsons, 2009; Parsons i in., 2008; Quadland & Shattls, 1987). Zamiast korzysta z seksu jako auto-afirmujcego rda fizycznej przyjemnoci, uzaleniony nauczy si czerpa z seksu uwolnienie z blu, wzmocnienie lub uwolnienie od stresu (Carnes, 1992, s. 34). Ten typ uzalenienia czsto ma korzenie w dziecistwie i modoci; a 60% ludzi, ktrzy poszukuj terapii uzalenienia od seksu byo wykorzystywanych seksualnie, zanim osignli doroso (Grifn-Shelley, 1997). Klienci ze skonnociami homoseksualnymi czsto rwnie zgaszaj inne zachowania naogowe, wczajc w to patologiczny hazard (Granta & Potenzab, 2006) i uzalenienie od lekw przepisanych, zakazanych i spod lady. Dogbna historia winna zawiera ocen tych i innych powszechnie spotykanych zachowa naogowych. Osoby zgaszajce skonnoci i zachowania homoseksualne wydaj si rwnie cierpie z powodu czstszego wystpowania wykorzystywania seksualnego. (Doll, Joy, Bartholow, & Harrison, 1992; Eskin et al., 2005; Paul, Catania, Pollack, & Stall, 2001; Tomeo et al., 2001; Wilson & Widom, 2010). Terapeuci musz wic bezwzgldnie wymaga penej, szczegowej historii od kadego klienta. Klinicyci winni dokona caociowej oceny, by zbada wystpowanie aktywnej psychopatologii; musz take zadba o to, by nie praktykowa w obszarze klinicznym, w ktrym nie s kompetentni (Amerykaskie Towarzystwo Psychologiczne, 2002). Jeeli wykryto aktywn psychopatologi, powinna by poddana konsultacjom multidyscyplinarnym lub klient winien by odesany do waciwych specjalistw, kiedy jest to klinicznie uzasadnione (por. Zalecenie 11).
58
Zalecenie 8: Zachcamy klinicystw, by brali pod uwag naciski kulturowe, religijne i rodzinne, z ktrymi zmagaj si klienci dowiadczajcy niechcianych skonnoci homoseksualnych. Presja spoeczna otaczajca ludzi z niechcianymi skonnociami do tej samej pci nie moe by lekcewaona. Interwencj kliniczn wzbogaci szczegowa ocena rozlicznych rodowisk, skd wywodz si ci klienci i postaw normatywnych wzgldem homoseksualizmu znajdywanych w kadym otoczeniu. Jednym z dominujcych obszarw jest kultura, ktra zawiera w sobie dziedzictwo narodowociowe i zrnicowane perspektywy na homoseksualizm, wsplne dla danej narodowoci. Na przykad: klienci wywodzcy si ze rodowisk afroamerykaskich lub latynoamerykaskich czsto yj w spoecznociach posiadajcych tradycyjny i bardziej jednoznacznie negatywny pogld na homoseksualizm. (Greene, 1998; Herek & Gonzalez-Rivera, 2006; Martinez & Sullivan, 1998; Schulte & Battle, 2004; Vincent, Peterson, & Parrott, 2009). Innym krytycznym wymiarem jest rodowisko religijne tych klientw, poniewa wielu tych, ktrzy szukaj interwencji majcych zmieni niechciane skonnoci i zachowania homoseksualne czsto wywodzi si ze spoecznoci o konserwatywnych przekonaniach (Haldeman, 2002, 2004; Nicolosi i in., 2000; Rosik, 2003a; Schulte & Battle, 2004; Spitzer, 2003). Wikszo tych osb przyjo uprzednio struktur wartoci wywodzc si z ich rodowisk religijnych, ktre uznaj zachowanie homoseksualne za niemoralne. Niektrzy klienci o konserwatywnie religijnych pogldach wzroli syszc, potpienie homoseksualizmu z ust autorytetw religijnych, ktre mog - albo wydaje si, e mog nie wykazywa wspczucia dla ich zmaga. Trzecim wymiarem wartym dokadnej ewaluacji jest kontekst rodzinny klientw (Yarhouse, 1998b). Postawa rodzicw i heteroseksualnych maonkw wobec klientw ze skonnociami homoseksualnymi jest czynnikiem, ktry z duym prawdopodobiestwem moe wywiera najbardziej bezporedni wpyw na sposb mylenia tych, ktrzy szukaj zmiany. To, w jakim stopniu klienci ujawnili swj niechciany pocig do wasnej pci czonkom rodziny bdzie rwnie wpywa na jasno pogldu klientw, jak ich najblisi mog zareagowa. Klienci mog odbiera zrnicowane komunikaty od czonkw rodziny, od afirmacji homoseksualizmu po pen mioci niezgod, do jawnego odrzucenia i dystansu (Freedman, 2008). Wpywy tosamoci narodowej i religijnej mog przeplata si z kwestiami rodzinnymi, intensyfikujc wskutek tego poczucie niechci do uznania, odkrywania i poszukiwania terapii niechcianego pocigu do wasnej pci. Wanym czynnikiem jest blisko tych kontekstw dla klienta. Klienci wywodzcy si bezporednio ze rodowiska nieafirmujcego mog nie powica swojej decyzji, by poszukiwa zmiany, tyle samo refeksji, co klienci, ktrzy zgaszaj, e kiedy yli z tosamoci homoseksualn, ale teraz pragn jej zmiany. Wczesna ocena tych kontekstw jest wana w okrelaniu na ile klient moe by gotw na interwencje zorientowane na zmian. Klienci z rodowisk narodowociowych, religijnych i rodzinnych, ktre nie afirmuj homoseksualizmu musz by oceniani ostronie, by upewni si, e dziaaj w sposb rozsdny i oparty na samostanowieniu, kiedy poszukuj interwencji. Ten rodek ostronoci nie ma podkrela, jak utrzymywali niektrzy (Davison, 2001; Murphy, 1992), e klienci z tych rodowisk nigdy nie s w stanie autonomicznie wkracza w terapi, gdy przywieca im cel prbowania zmiany niechcianych skonnoci i zachowa homoseksualnych. Ale podczas gdy ludzie podejmuj wolne i racjonalne wybory, by identyfikowa si z wartociami moralnymi i kodeksem moralnego prowadzenia si w zakresie ekspresji seksualnej nieodcznymi w kontekstach nieafirmujcych homoseksualizmu (Yarhouse & Burkett, 2002), nie mona zakada, e zawsze o to chodzi. Zatem kluczowe jest, by odkrywa z klientami postawy i przekonania wzgldem skonnoci i zachowa homoseksualnych, ktre przewaaj w ich konkretnej sytuacji rodzinnej i kulturowej jako cz ewaluacji wymiaru, w jakim prawdziwie uznaj za swoj decyzj, by dy do zmiany. Zalecenie 9: Zachcamy klinicystw, by rozeznawali szczeglne trudnoci i ryzyko, na ktre wystawieni s modzi ludzie dowiadczajcy pocigu do wasnej pci.
Badanie sugeruje, e w 50% populacji, pierwsze skonnoci do tej samej lub przeciwnej pci pojawiy si zanim dziecko skoczyo 10 lat (Hamer, Hu, Magnuson, Hu, & Pattatucci, 1993; Whitam & Mathy, 1986) ale istnieje niezwykle szeroki zakres wiekowy, podczas ktrego te pierwsze skonnoci zamanifestoway si. Niektre osoby s nadal zasadniczo aseksualne a do pnego okresu nastoletniego, na przekr wysoce seksualizowanemu klimatowi kulturalnemu Zachodu. Nawet jeeli pojawiaj si dowiadczenia homoseksualne, mog one nie by miarodajne. Neurologia wczajc w to mzg wci rozwija si przez okres dojrzewania (Sisk & Zehr, 2005), wic nastolatkom na og brakuje dojrzaego osdu, cho osigaj lub s blisko osignicia szczytu formy fizycznej w pnym okresie nastoletnim. Wielu powica pny okres nastoletni na odkrywanie tego, jakie mog istnie dla nich moliwoci dojrzewania, a nastpnie wytworzenie tosamoci za spraw eksperymentowania z szerokim wachlarzem dowiadcze. W tym czasie zwykle pojawia si inicjacja seksualna (Floyd & Bakeman, 2006). Dojrzae oszacowanie ryzyka nie odpowiada rzeczywistoci w okresie dojrzewania. Nastolatki maj tendencj do niedoceniania znanych im ryzyk i przeceniania moliwoci ryzyk odlegych. Ryzyko HIV jest wyranie niedoceniane przez ludzi dojrzaych, ale ocena ryzyka u ludzi w wieku dojrzewania jest jeszcze mniej realistyczna, cho prawdopodobiestwo e zostan zakaeni jest niewiele mniejsze ni u dorosych (Lock & Steiner, 1999). Niestety, nastolatki mog take niechtnie sucha informacji o takich ryzykach. Co za tym idzie odpowiedzialni klinicyci zaoferuj modziey bardziej bezporednie prowadzenie ni dojrzalszym klientom, zwaszcza, kiedy ocena ryzyka przez klienta jest nierealistyczna. Ten typ prowadzenia moe wiza si mocniej ni w przypadku dojrzaego klienta - z mentoringiem lub klinicysta moe odesa klienta do kogo, kto moe by dla niego mentorem. Badania statystyczne pokazuj, e modzie w wieku dojrzewania bierze udzia w istotnych eksperymentach seksualnych, z ktrych wikszo nie znajduje kontynuacji w dorosym yciu zatem te rodzaje eksperymentw mog by uznawane za dalekie od ostatecznych (Laumann i in., 1994). Zmiany rozmaitych rodzajw eksperymentw wci maj miejsce, nawet w dorosoci (Kinnish i in., 2005). Co za tym idzie, modzie w wieku dojrzewania moe przedwczenie zdecydowa, e ma konkretn orientacj seksualn i std winna by ostrzegana przed wyciganiem pochopnych wnioskw. Bardzo znaczna cz modych kobiet czuje si najlepiej bez atki, jak jest kategoria orientacji seksualnej (Diamond, 2008); przeciwnie: mog sysze, e jeli bd mie siln motywacj, zmiana moe by atwiejsza podczas wieku dojrzewania ni w czasie dorosoci. Kadego roku okoo 42% modych ludzi naraonych jest zgodnie z ich wol lub wbrew ich woli na pornografi internetow; w cigu kilku lat stykaj si z ni niemal wszyscy (Wolok, Ybarra, Mitchell, & Finkelhor, 2007), zatem rezultaty pornografii winny by monitorowane. W efekcie tego modzie moe przyjmowa dosy nierealistyczne ideay i nawet wyciga niepoprawne wnioski; na przykad kompulsywne lub naogowe stosowanie pornografii gejowskiej doprowadzi moe mod osob do zaoenia, e jest homoseksualna, podczas gdy czuje tylko przymus gratyfikacji seksualnej lub jest od niej uzaleniona. Badanie pokazuje, e modzi ludzie, ktrzy wycigaj wnioski dotyczce swojej seksualnoci i ktrzy s przeraeni ich przeczuwanymi konsekwencjami, naraeni s na najwysze ryzyko samobjstwa bezporednio przed tym, zanim ujawni komukolwiek swj sekret (Paul i in., 2002). Terapeuci winni by szczeglnie wiadomi kruchoci takich klientw, ktrzy czsto nie maj wsparcia spoecznego. Ryzyko samobjstwa wrd modziey ze skonnociami homosesualnymi zmniejsza si o 20% wraz z kadym rokiem zwoki w okrelaniu siebie samych jako gejw (Remafedi, Farrow, & Deisher, 1991). Chocia poczenia przyczynowe nie s jasne, rozwan rzecz jest, zachca nastolatki, by czekay jaki czas i dojrzay zanim okrel siebie samych gejami. Klinicyci winni take starannie rozway, czy ujawnianie zmagania klienta niewiadomej rodzinie i przyjacioom ley w najlepszym interesie klienta (Rosario, Schrimshaw, & Hunter, 2009; por. Zalecenie 8). Wielu, ktrzy
ujawniaj swj homoseksualizm nieyczliwej rodzinie, wchodzi w szeregi bezdomnych i staj wobec ryzyka uywania narkotykw, prostytucji i przemocy (Tyler, Whitbeck, Hoyt, & Cauce, 2004). Reakcje rwienikw w tym wieku mog by brutalne brutalno czsto osiga swj szczyt w latach modzieczych, prawdopodobnie dlatego, e nastolatki maj mniej empatii ni osoby modsze lub starsze od nich. Brutalno moe rwnie si pojawia, poniewa wci istnieje intensywna presja ze strony rwienikw, by dostosowa si do stereotypowych rl pciowych w okresie dojrzewania. Istnieje due prawdopodobiestwo, e modzie mska bdzie mwi o odrzuceniu i dyskryminacji ze strony innych duo czciej ni mode kobiety (Hershberger & DAugelli, 1995). Odrzucenie takie bywa raczej postrzegane ni rzeczywiste, ale moe realnie wpywa na klientw. Literatura sugeruje, e w niektrych przypadkach, emocjonalny i unikajcy styl radzenia sobie mog uzasadnia postrzegane odrzucenie duo bardziej ni rzeczywiste okolicznoci (Sandfort, Bakker, Schellevis, & Vanwesenbeeck, 2009). Mdrze zatem jest bada styl radzenia sobie danej jednostki. Wspwystpowanie standardowych zaburze, sklasyfikowanych w DSM jest duo wysze u takich klientw ni u pozostaych (Fergusson, Horwood, & Beautrais, 1999), wic klienci powinni by sprawdzani, midzy innymi, pod ktem naduywania substancji (Sandfort, de Graaf, Bijl, & Schnabel, 2001; Trocki, Drabble, & Midanik, 2009), zachowania antyspoecznego (Fergusson et al., 1999), depresji (Cochran i in., 2003), kompulsywnoci (Dodge et al., 2008), i pogranicznego zaburzenia osobowoci (Sandfort i in., 2001). Zalecenie 10: Zachcamy klinicystw by dokonywali stosownych wysikw w celu zapoznania si z osigniciami medycyny, psychologii, oraz moliwociami duchowymi i religijnymi, ktre mog by wsparciem dla klientw poszukujcych zmiany. Niechciane skonnoci i zachowania homoseksualne czsto wspwystpuj z formalnie diagnozowalnymi lub w inny sposb ewidentnymi trudnociami medycznymi, psychologicznymi, behawioralnymi i relacyjnymi (por. Zalecenie 7). Klinicyci winni wic podj sensowny wysiek, aby zapozna si z istotnymi podejciami terapeutycznymi stosowanymi w stosownych obszarach trudnoci. Wane, by klinicyci byli na bieco z psychologi zdrowia i powizanymi kwestiami zdrowia behawioralnego i odsyali klientw do specjalistw, kiedy opieka wykracza poza ich zakres praktyki. Te kwestie zdrowotne zawieraj ale nie s ograniczone do niej wymienionych nastpujce kwestie: jak poprawi oglne zwyczaje zdrowotne (takie jak dieta, wiczenia, odpoczynek i sen); jak uywa odpowiednich lekw psychotropowych i zrozumie ich interaktywn efektywno z psychoterapi; sposoby na popraw zgodnoci z wytycznymi lekarskimi i okrelenie, kiedy zalecana jest czciowa i pena hospitalizacja (Creer, Holroyd, Glasgow, & Smith, 2004; Thase & Jindal, 2004). Zajmowanie si wspwystpujcymi u klienta trudnociami medycznymi lub psychiatrycznymi moe czasami by waniejsze, anieli pomoc klientom w rozwizywaniu niechcianych skonnoci i zachowa homoseksualnych; opieka psychologiczna moe sta si wanym wsparciem, by uzdolni klientw do przestrzegania innych zalece medycznych. Innym razem leczenie trudnoci medycznych lub psychiatrycznych moe uzdolni klientw do bardziej efektywnego angaowania si w interwencje psychologiczne i duchowe. Dodatkowe interwencje wspomagajce mog zawiera odwoanie klienta do psychoedukacji (takiej jak doradztwo indywidualne lub grupowe w przypadku nauywania substancji) lub na terapi maesk, rodzinn, grupow lub do grupy wsparcia rwieniczego, gdzie klienci potrzebuj skorzysta z relacji terapeutycznych i interakcji grupowej i s w stanie czerpa z nich korzyci. Odsyanie klientw do innych specjalistw moe take pomc klientom odnie sukces w radzenu sobie ze wspwystpujcym wykorzystywaniem seksualnym, naduywaniem substancji, zaburzeniami ywienia lub innymi zachowaniami kompulsywnymi lub naogowymi (Lambert & Ogles, 2004).
Rodzice, ktrzy s zatroskani o dzieci z zaburzeniami tosamoci pciowej lub niechcianymi skonnociami homoseksualnymi mog by odesani na edukacj rodzicw i terapi rodzinn (Lundy & Rekers, 1995; Rekers, 1995; Zucker & Bradley, 1995). Zachca si klinicystw, by byli przygotowani na odsyanie klientw do innych profesjonalistw zajmujcych si zdrowiem psychicznym, aby klienci mogli otrzyma podstawow, sekwencyjn, alternatywn, podstawow lub wspomagajc pomoc medyczn lub psychologiczn w odpowiednim czasie. Co wicej, klinicyci sucy klientom, ktrzy d do rozwizania niechcianych skonnoci i zachawa homoseksualnych, winni by take przygotowani, by zaoferowa klientom opiek pastoraln, sprawowan przez nich samych lub kogo innego. Przekonania i praktyki religijne lub duchowe, i interakcje spoeczne mog zapewnia motywacj i wsparcie dla zmian, ktrych pragnie klient (por. Zalecenie 3 i 4). Klinicyci powinni zatem podj rozsdny wysiek, by oceni przekonania religijne, wartoci moralne i praktyki duchowe swoich klientw i by przygotowanymi, by wesprze klientw w eksploatowaniu stosownych zasobw natury duchowej i religijnej, by osignli zamierzone zmiany (Richards & Bergin, 2000). Klinicyci winni rozsdnie uznawa, e oglnie rzecz biorc religia moe przynosi korzyci zdrowiu psychologicznemu i w relacjach midzyludzkich, e zdrowsze wydaj si by uwewntrznione sposoby okazywania religijnoci i klienci, ktrzy s bardziej poboni wydaj si by bardziej skonni, by preferowa i obdarza zaufaniem klinicystw o podobnych wierzeniach i wartociach (Gregory i in., 2008; Richards & Bergin, 2005, s. 307). Podobnie, uywanie duchowych lub inspirowanych religijnie rodkw pomocniczych takich jak modlitwa, przebaczenie, medytacja i grupy dwunastu krokw oparte na zasadach duchowych okazay si efektywne terapeutycznie jako cz interwencji klinicznej lub jej wsparcie (Benson, 1996; Enright & Fitzgibbons, 2000; Richards & Bergin, 2004, 2005). Badania nad klientami z niechcianymi skonnociami i zachowaniami homoseksualnymi, ktrzy posugiwali si wsparciem duchowym, aktywnoci religijn i doradztwem pastoralnym bez wzgldu na to, czy by to dodatek do psychoterapii czy dziao si to w oderwaniu od niej donosz o pozytywnych rezultatach (Jones & Yarhouse, 2007). Nawet jeli klienci nie zmienili si, jak zamierzali, niektrzy twierdzili, e proces i tak by pomocny. Doniesienia te pojawiay si nawet w badaniach zaprojektowanych tak, by uzyska raport o niepowodzeniu interwencji, szkodzie lub niezadowoleniu z wysikw o podou religijnym prowadzcych do zmiany (Shildo & Schroeder, 2002). W badaniach zaprojektowanych z intencj przekazania raportu o sukcesie lub satysfakcji klientw z udziau, pojawiao si zdecydowanie wicej przychylnych opinii (Nicolosi i in.., 2000, 2008; Spitzer, 2003). Im bardziej rygorystycznie badanie zostao zaprojektowane, tym bardziej wyranie rezultaty pokazyway, e duchowe/ religijne/ pastoralne postawy doradcze same w sobie byy w stanie zmniejszy lub wyeliminowa niechciane skonnoci i zachowania homoseksualne (Jones & Yarhouse, 2007; Yarhouse, Burkett, & Kreeft, 2002). Zalecenie 11: Zachcamy klinicystw, by poszerzali swoj wiedz i znajomo literatury wanej dla klientw poszukujcych zmiany, aby kontynuowali edukacj, szkolenia, superwizje i konsultacje, dziki ktrym udoskonal sw prac kliniczn w tym obszarze. Literatura dotyczca homoseksualizmu jest na pierwszy rzut oka dziedzin nauki jak kada inna, cho moe by postrzegana jako taka, w ktrej nieco wicej si dzieje, poniewa niemal codziennie przybywa nowych prac. Ten punkt widzenia jest jednak zwodniczy: pocig do wasnej pci nie jest wyizolowan jednostk kliniczn. Pojawia si z ni bardzo szerokie zrnicowanie uwarunkowa (zaburze), zatem terapeuci musz posiada znaczn wiedz na ich temat lub przynajmniej by w stanie bez trudu je rozpozna i skierowa klientw do innych specjalistw, jeeli to konieczne (por. Zalecenie 7). To znaczco zwiksza odpowiedzialno klinicystw, by byli na bieco z literatur przedmiotu.
62
Badania zasadniczo ukazuj, e ludzie zgaszajcy skonnoci i zachowania homoseksualne (studia dotycz gwnie mczyzn) cechuj si znacznie wyszym wystpowaniem patologii ni populacja generalna. Spjno tych odkry rwnoway do pewnego stopnia ograniczenia metodologiczne. Rnice w czstoci wystpowania zostay zgoszone/ mog by wywnioskowane w kilku obszarach: samobjczego ryzyka podczas seksu bez zabezpieczenia (van Kesteren, Hospers, & Kok, 2007); przemocy (Coxell, King, Mezey, & Gordon, 1999; Owen & Burke, 2004); zachowa antyspoecznych (Fergusson i in., 1999); naduywania substancji (Rhodes, McCoy, Wilkin, & Wolfson, 2009; Sandfort i in., 2001; Trocki i in., 2009); zachowa samobjczych (de Graaf i in., 2006; King i in., 2008); wikszej liczby partnerw seksualnych (Laumann i in., 1994; Mercer i in., 2009; Rhodes i in., 2009); dewiacji seksualnych lub tak zwanym fistingu (Crosby & Mettey, 2004); uprawianiu patnego seksu (Schrimshaw i in., 2006); uzalenieniu od seksu (Dodge, Reece, Cole, & Sandfort, 2004; Parsons i in., 2008; Satinsky i in., 2008); zaburze osobowoci (Zubenko, George, Solof, & Schulz, 1987); i psychopatologii (Sandfort i in., 2001). Trudno znale grup o podobnej liczebnoci w spoeczestwie z tak intensywn i zrnicowan wspwystpujc patologi. Mona przyj, e wiele z tych cech wystpuje z okoo trzykrotnie wiksz czstoci ni w populacji generalnej, czasami duo czciej. Przegld jakiejkolwiek medycznej bazy danych pokazuje, e nadal istnieje duo wicej artykuw generalnie dziesi razy wicej - dotyczcych stanw chorobowych wspwystpujcych z homoseksualizmem ni artykuw ograniczonych do samego homoseksualizmu. Nie wystarczy zatem czyta o samym homoseksualizmie, lecz wane jest, by czyta duo wicej powizanych artykuw i skorzysta z wiedzy, jak dostarczaj te materiay. Odwoania do HIV s czste w literaturze i jest do prawdopodobne, e ta dolegliwo bdzie wspwystpowa z zachowaniami zwizanymi z t sam pci. Nawet jeeli zakaenie HIV jest pod kontrol, wystpowanie rozmaitych nowotworw u pacjentw z AIDS jest okoo dwadziecia razy czstsze ni w populacji oglnej (Galceran i in., 2007). Terapeuta moe take spotka si z klientami, ktrzy maj tego typu potrzeby medyczne i bdzie musia zaj si stosownymi kwestiami terapeutycznymi. Interwencja psychoterapeutyczna w kierunku niechcianej skonnoci i zachowa homoseksualnych jest kontrowersyjna na sposb, ktry w dzisiejszych czasach rzadko dowiadczany jest w przypadku innych stanw chorobowych. W rezultacie klinicyci staj wobec ryzyka nieoczekiwanych konsekwencji prawnych (Hermann & Herlihy, 2006), zajmuj si bardziej zoon terapi i wykazuj wysz ni przecitna potrzeb pozostawania na bieco z badaniami ze swojej dziedziny. Musz te by wiadomi ostatnich implikacji badawczych i dobrych praktyk. Ten rodzaj interwencji jest take wyjtkowo zoony. Klinicyci musz zrozumie konsekwencje, jakie dla psychiki klienta ma towarzyszcy stan chorobowy lub dowiadczanie silnego odrzucenia z powodu postaw wobec homoseksualizmu. Odmiany doradztwa zorientowanego na zmian s liczne i nie istnieje konsensus co do najlepszego podejcia. Wymaga to, by klinicyci byli wiadomi innych strategii interwencyjnych i podejcia teoretycznego oraz by byli gotowi przyj poyteczne wgldy i techniki, z sukcesem stosowane w przeszoci (por. Zalecenie 6). Oprcz tego istnieje znaczca rnorodno dowiadcze wrd klientw (Otis & Skinner, 2004), co wymaga wikszej biegoci w reagowaniu ze strony klinicysty i wikszej znajomoci literatury badawczej. Dua cz literatury dotyczcej homoseksualizmu zagroona jest nieistotnoci, poniewa powizana jest z aspektami politycznymi tego tematu. Przypomnienie o znaczcej literaturze obejmuje wiele rozlegych dziedzin nauki, w tym genetyk, fizjologi, socjologi, antropologi miasta i psychoterapi. Z tego powodu klinicyci musz stara si zlokalizowa istotny materia w niesychanie zrnicowanych dziedzinach nauki. Klinicyci musz te by przygotowani na fakt, e klienci czsto czytaj ten sam materia i chc o nim dyskutowa. Prawdopodobnie warto, by klienci korzystali z serwisu internetowego takiego jak PubMed ktry bdzie ich powiadamia, kiedy
63
istotny nowy materia zostanie opublikowany. Wydarzenia skupione na tych tematach takie jak seminaria i konferencje s duo waniejsze ni zwykle, poniewa interwencje zorientowane na zmian niechcianych skonnoci i zachowa homoseksualnych nie s tak szeroko znane i praktykowane jak poradnictwo w innych dolegliwociach; w rezultacie waniejsza staje si tu konsultacja kolegialna. Wreszcie, oczywist rzecz jest, e klinicyci musz stara si pozostawa na bieco z oglnie pojtymi dyscyplinami psychologicznymi, z towarzyszc im potrzeb cigej edukacji.
Zastosowania i wnioski
Zalecenia te zostay stworzone dla wielorakich celw i idealnym byoby, gdyby miay wiele zastosowa. Po pierwsze, zalecenia te maj odpowiada na potrzeby klinicystw i zapewnia konkretny przewodnik, jaki oferuj dowiadczeni klinicyci kolegom, ktrzy obecnie praktykuj interwencje ukierunkowane na zmian niechcianych skonnoci i zachowa homoseksualnych lub rozwaaj to. Zalecenia te, same w sobie, wspieraj doskonao w praktyce ktra jeli przestrzega si wskazwek winna ograniczy ryzyko szkody i zwiksza prawdopodobiestwo pozytywnych wynikw terapii dla klientw poszukujcych konkretnej, mierzalnej zmiany. Zalecenia su take edukowaniu klinicystw przez zapewnianie punktu wejciowego w te aspekty literatury zawodowej, ktre mog nie by dostatecznie opisane przez oglnonarodowe towarzystwa zajmujce si zdrowiem psychicznym. Po wtre, zalecenia te informuj odbiorcw ktrzy otrzymuj interwencj terapeutyczn celem zmiany niechcianych skonnoci i zachowa homoseksualnych lub j rozwaaj. Zapewniaj one szerokie ramy odniesienia, ktre pomagaj klientom okreli, czy usugi kliniczne, jakie otrzymuj, zapewniane s w wystarczajco profesjonalny i etyczny sposb. Odbiorcy interwencji zorientowanej na zmian mog uzna za wartociowe dyskutowanie tych zalece ze swymi terapeutami. Rozmowa o nich na wczesnym etapie terapii jako cz procesu wiadomej zgody moe uatwi planowanie zarwno celw krtko, jak i dugoterminowych. Okresowo i pod koniec terapii, klinicyci mog take stosowa te zalecenia, by ocenia postp terapeutyczny, ktry zosta dokonany przez klientw, podsumowywa i renegocjowa wszelkie pozostae cele. Zgodnie z wszystkimi podejciami do opieki psychologicznej przy jakimkolwiek problemie, najbardziej efektywne przymierze terapeutyczne pojawia si wtedy, kiedy wystpuje pocztkowa i ciga jasno celw i zamierze, ktre podzielaj klienci pragncy zmiany i ich terapeuci. Spoeczne, naukowe i medyczne informacje dostpne w tych zaleceniach mog take posuy odbiorcom, kiedy oceniaj korzyci i ryzyko szukania interwencji prowadzcej do zmiany zestawiajc je z podejciami terapeutycznymi, ktre potwierdzaj lub przyjmuj tosamo gejowsk lub lesbijsk. W ten sposb zalecenia mog przyczyni si do bardziej wiadomego i autonomicznego procesu podejmowania decyzji przez klientw, ktrzy chc wiedzie, jakie podejcie kliniczne o ile w ogle pragn zastosowa dla swych niechcianych skonnoci i zachowa homoseksualnych. Wreszcie, zalecenia mog uatwi wywaon i wiadom dyskusj o interwencji ukierunkowanej na zmian stowarzyszeniom zajmujcym si zdrowiem psychicznym i instytucjom organizujcym podyplomowe programy szkoleniowe. Zalecenia uzupeniaj istniejc literatur zawodow dotyczc opieki psychologicznej dla osb z niechcianymi skonnociami i zachowaniami homoseksualnymi przez to, e nie lekcewa interwencji ukierunkowanej na zmian. Zalecenia mog w ten sposb zachci wicej osb w stowarzyszeniach i na uniwersytetach, by zaangaoway si w wartociowy dialog, edukacj i badania dotyczce miejsca, jakie interwencje tego typu maj w szeregu reakcji terapeutycznych na niechciane skonnoci i zachowania homoseksualne. Zalecenia mog rwnie zapewni zainteresowanym terapeutom i studentom moliwo zdobycia wiedzy o praktykach zawodowych odpowiedzialnych, zorientowanych na zmian klinicystw.
64
Stowarzyszenia zajmujce si zdrowiem psychicznym podkrelay znaczenie autonomii klienta i samookrelenia w otoczeniu terapeutycznym, ktre szanuje rnorodno. Ten szacunek dla rnorodnoci winien obligowa klinicystw, by przywizywali tyle samo znaczenia do przekona religijnych i wartoci tradycyjnych co do tosamoci seksualnej (Benoit, 2005). We wspczesnym zakresie praktyki psychologicznej, naley to szczeglnie podkreli w odniesieniu do wyborw jakie podejmuj klienci co do sposobu traktowania ich niechcianych skonnoci i zachowa homoseksualnych. Gdy terapia prowadzona jest w sposb spjny z tymi zaleceniami, interwencja ukierunkowana na zmian zasuguje na to, by oferowa j klientom, ktrzy jej poszukuj.
Przypisy
Zalecenia te przyjte zostay przez Zarzd Narodowego Stowarzyszenia na rzecz Terapii i Badania Homoseksualizmu 25 padziernika 2008, przejrzane i potwierdzone przed publikacj. Zalecenia te zostay stworzone przez Zesp Roboczy do Praktycznych Zalece NARTH (PGTF). Prezesem PGTF by dr Chrisopher H. Rosik (Link Care Center/ Fresno Pacific University). Do zespou PGTF naleeli: dr Marc Dillworth (niezalena praktyka,, Bradenton, FL); mgr Floyd Godfrey, L.P.C. - Licencjonowany Doradca Zawodowy Licensed Professional Counselor (Family Strategies & Coaching, LLC, Mesa, AZ); dr Paul Miller D.M.H., M.R.C.* (ABEO, Belfast, Northern Ireland); mgr David Pickup (Thomas Aquinas Psychological Clinic, Encino, CA); dr Paul Popper.* (niezalena praktyka, San Francisco, CA); oraz dr Philip Sutton* (niezalena praktyka, South Bend, IN). Inni, ktrzy przyczynili do powstania tych zalece to dr A. Dean Byrd, M.P.H. (University of Utah, Salt Lake City, UT);dr Neil Whitehead* (badacz, Lower Hutt, New Zealand); oraz dr David Wood.* (LDS Family Services, Chicago, IL). Osoby, ktre wniosy zasadniczy wkad w powstanie zalece oznaczone s gwiazdk. Proby o kopie zalece w jzyku angielskim winny by adresowane do Narodowego Stowarzyszenia na Rzecz Terapii i Badania Homoseksualizmu, 307 West 200 South Suite 3001, Salt Lake City, Ut 84101; mog by zamwione telefonicznie 1-888-364-4744 lub online za porednictwem http://narth.com Przykad takiej predyspozycji genetycznej pojawia si, kiedy dziewczyna poprzez swoje dziedzictwo genetyczne jest atrakcyjna dla chopcw i std istnieje wiksze prawdopodobiestwo, e zajdzie w ci jako nastolatka. Jest to efekt saby i nie bezporedni, poniewa w zadecydowanie o tym, czy wczenie zacznie wspy, angauje wiele innych czynnikw kulturowych i sytuacyjnych, i wpywy te zwykle dominuj.
Bibliografia.
American Association for Marriage and Family Therapy. (2001). Code of ethics. Washington, DC. American Psychiatric Association. (1972). Diagnostic and statistical manual (DSM-II) (2nd ed.). Baltimore, MD. American Psychiatric Association. (1973). Diagnostic and statistical manual (DSM-II) (2nd ed., 6th printing). Baltimore, MD. American Psychiatric Association. (2000). Diagnostic and statistical manual of mental disorders (DSM-IV) (4th ed., text rev.). Washington, DC. American Psychological Association. (1975). Minutes of the council of representatives. American Psychologist, 30, 633. American Psychological Association. (2000). Guidelines for psychotherapy with lesbian, gay, and bisexual clients. American Psychologist, 55, 1440 1451. American Psychological Association. (2002). Ethical principles of psychologists and code of conduct. American Psychologist, 57, 10601073. American Psychological Association. (2008a). Answers to your questions for a better understanding of sexual orientation and homosexuality. Washington, DC. online: http://www.apa.org/topics/sorientation.pdf American Psychological Association. (2008b). Resolution on religious, religion-related and/or religion-derived prejudice. American Psychologist, 63, 431434.
65
American Psychological Association. (2009). Report of the task force on appropriate therapeutic responses to sexual orientation. Washington, DC. Auger, R. W. (2004).What we dont know CAN hurt us: Mental health clinicians implicit assumptions about human nature. Journal of Mental Health Counseling, 26, 1324. Bailey, J. M., Dunne, M. P., & Martin, N. G. (2000). Genetic and environmental influences on sexual orientation and its correlates in an Australian twin sample. Journal of Personality and Social Psychology, 78, 524536. Bain, P. G., Kashima, Y., & Haslam, N. (2006). Conceptual beliefs about human values and their implications: Human nature beliefs predict value importance, value trade-offs, and responses to value-laden rhetoric. Journal of Personality and Social Psychology, 91, 351367. Bancroft, J. (1974). Deviant sexual behaviour: Modification and assessment. Oxford, England: Clarendon. Bearman, P. S., & Bruckner, H. (2002). Opposite-sex twins and adolescent same-sex attraction. American Journal of Sociology, 107, 11791205. Beckstead, A. L. (2001). Cures versus choices: Agendas in sexual reorientation therapy. Journal of Gay and Lesbian Psychotherapy, 5, 87115. Beckstead, A. L., & Morrow, S. L. (2004). Mormon clients experiences of conversion therapy: The need for a new treatment approach. Consulting Psychologist, 32, 651690. Bell, A. P., Weinberg, M. S., & Hammersmith, S. K. (1981). Sexual Preference: Its development in men and women. Bloomington, IN: Indiana University Press. Bem, D. J. (1996). Exotic become erotic: A developmental theory of sexual orientation. Psychological Review, 103, 320325. Benoit, M. (2005). Conflict between religious commitment and same-sex attraction: Possibilities for a virtuous response. Ethics and Behavior, 15, 309 325. Benson, H. (1996). Timeless healing: The power and biology of belief. New York, NY: Scribner. Bepko, C., & Johnson, T. (2000). Gay and lesbian couples in therapy: Perspectives for the contemporary family therapist. Journal of Marital and Family Therapy, 26, 409419. Berger, J. (1994). The psychotherapeutic treatment of male homosexuality. American Journal of Psychotherapy, 48, 251261. Bergin, A. E., & Jensen, J. P. (1990). Religiosity of psychotherapists: A national survey. Psychotherapy, 27, 37. Bieber, I., Dain, H., Dince, P., Drellich, M., & Grand, H. (1962). Homosexuality: A psychoanalytic study. New York, NY: Basic Books. Birk, L., Huddleston, W., Miller, E., & Cohler, B. (1971). Avoidance conditioning for homosexuality. Archives of General Psychiatry, 25, 314323. Bogaert, A. F. (2007). Extreme right-handedness, older brothers, and sexual orientation in men. Neuropsychology, 21, 141148. Bonello, K., & Cross, M. C. (2010). Gay monogamy: I love you but I cant have sex with only you. Journal of Homosexuality, 57, 117139. Buxton, M. S. (2004). Ethical treatment for people who present with unwanted homoerotic attractions: Guidelines for therapists. BYU Counseling and Career Center. online: http://www.narth.com/docs/buxton.html Byne, W. (1995). Science and belief: Psychobiological research on sexual orientation. Journal of Homosexuality, 28, 303344. Byne, W., & Parsons, B. (1993). Human sexual orientation: The biologic theories reappraised. Archives of General Psychiatry, 50, 228239. Byrd, A. D. (2008). Former APA president supports NARTHs mission statement, assails APAs intolerance of differing views. online: http://www.narth.com/docs/perloff.html Byrd, A. D., & Nicolosi, J. (2002). A meta-analytic review of treatment of homosexuality. Psychological Reports, 90, 11391152. Carnes, P. (1992). Dont call it love. New York, NY: Bantam Doubleday Dell Publishing Group. Cates, J. A. (2007). Identity in crisis: spirituality and homosexuality in adolescence. Child and Adolescent Social Work Journal, 24, 369383. Clippinger, J. A. (1974). Homosexuality can be cured. Corrective and Social Psychiatry and Journal of Behavioral Technology, Methods, and Therapy, 20, 1528. Cochran, S. D., & Mays, V. M. (2009). Burden of psychiatric morbidity among lesbian, gay, and bisexual individuals in the California Quality of Life Survey. Journal of Abnormal Psychology, 118, 647658. 46 Cochran, S. D., Sullivan, J. G., & Mays, V. M. (2003). Prevalence of mental disorders, psychological distress, and mental health services use among lesbian, gay, and bisexual adults in the United States. Journal of Consulting and Clinical Psychology, 71, 5361. Coxell, A., King, M., Mezey, G., & Gordon, D. (1999, March 27). Lifetime prevalence, characteristics, and associated problems of non-consensual sex in men: Cross sectional survey. British Medical Journal, 318, 846850. Creer, T. L., Holroyd, K. A., Glasgow, R. E., & Smith, T. W. (2004). Health psychology. In M. J. Lambert (Ed.), Bergin and Garfields handbook of psychotherapy and behavior change (5th ed., pp. 697742). New York, NY: Wiley. Crosby, R., & Mettey, A. (2004). A descriptive analysis of HIV risk behavior among men having sex with men attending a large sex resort. Journal of Acquired Immune Deficiency Syndrome, 37, 14961499.
66
Cummings, N., ODonohue, W., & Cummings, J. (2009). Psychologys war on religion. Phoeniz, AZ: Zeig, Tucker, & Theisen. Davison, G. C. (2001). Conceptual and ethical issues in therapy for the psychological problems of gay men, lesbians, and bisexuals. Journal of Clinical Psychology, 57, 695704. de Graaf, R., Sandfort, T. G. M., & ten Have, M. (2006). Suicidality and sexual orientation: Differences between men and women in a general population-based sample from the Netherlands. Archives of Sexual Behavior, 35, 253262. Delaney, H. D., Miller, W. R., & Bisono, A. M. (2007). Religiosity and spirituality among psychologists: a survey of clinician members of the American Psychological Association. Professional Psychology: Research and Practice, 38, 538546. Diamond, L. M. (2008). Female bisexuality from adolescence to adulthood: Results from a 10-year longitudinal study. Developmental Psychology, 44, 514. DiPlacido, J. (1998). Minority stress among lesbians, gay men, and bisexuals. In G. H. Hereck (Ed.), Stigma and sexual orientation: understanding prejudice against lesbians, gay men and bisexuals (pp. 138159). Thousand Oaks, CA: Sage. Dodge, B., Reece, M., Cole, S. L., & Sandfort, T. G. M. (2004). Serial compulsivity among heterosexual college students. Journal of Sex Research, 41, 343350. Dodge, B., Reece, M., Herbenick, D., Fisher, C., Satinsky, S., & Stupiansky, N. (2008, August 1). Relations between sexually transmitted infection diagnosis and sexual compulsivity in a community-based sample of men who have sex with men (MSM). Sexually Transmitted Infections, 84, 324 327. Doll, L. S., Joy, D., Bartholows, B. N., & Harrison, J. S. (1992). Self-reported childhood and adolescent sexual abuse among adult homosexual and bisexual men. Child Abuse and Neglect, 16, 855864. Engelhardt, H. T., Jr. (1996). The foundations of bioethics (2nd ed.). New York, NY: Oxford University Press. Enright, R. D., & Fitzgibbons, R. P. (2000). Helping clients forgive. Washington, DC: American Psychological Association. Eskin, M., Kaynak-Demir, H., & Demir, S. (2005). Same-sex sexual orientation, childhood sexual abuse, and suicidal behavior in university students in Turkey. Archives of Sexual Behavior, 34, 185195. Eskridge, W., Jr., & Hunter, N. (Eds.) (1997). Sexuality, gender and the law. Westbury, NY: Foundation Press. Fergusson, D. M., Horwood, L. J., & Beautrais, A. L. (1999). Is sexual orientation related to mental health problems and suicidality in young people? Archives of General Psychiatry, 56, 876880. Fields, S. D., Malebranche, D., & Feist-Price, S. (2008). Childhood sexual abuse in black men who have sex with men: Results from three qualitative studies. Cultural Diversity and Ethnic Minority Psychology, 14, 385390. Fife, S. T., & Whiting, J. B. (2007).Values in family therapy practice and research: An invitation for reflection. Contemporary Family Therapy, 29, 71 86. Floyd, F. J., & Bakeman, R. (2006). Coming-out across the life course: Implications of age and historical context. Archives of Sexual Behavior, 35, 287 296. Francis, A. M. (2008). Family and sexual orientation: The family-demographic correlates of homosexuality in men and women. Journal of Sex Research, 45, 371377. Freedman, L. (2008). Accepting the unacceptable: Religious parents and adult gay and lesbian children. Families in Society, 89, 237244. Galceran, J., Marcos-Gragera, R., Soler, M., Romaguera, A., Ameijide, A., . . . Casabona, J. (2007). Cancer incidence in AIDS patients in Catalonia, Spain. European Journal of Cancer, 43, 10851091. Gallagher, B. J., McFalls, J. A., & Vreeland, C. N. (1993). Preliminary results from a national survey of psychiatrists concerning the etiology of male homosexuality. Psychology: A Journal of Human Behavior, 30, 13. Gallup, G., Jr. (1998). The Gallup poll: Public opinion 1997. Wilmington, DE: Scholarly Resources. Garnets, L. D., & Peplau, L. A. (2001). A new paradigm for womens sexual orientation: Implications for therapy. Women and Therapy, 24, 111121. Gilman, S. E., Cochran, S. D., Mays, V. M., Hughes, M., Ostrow, D., & Kessler, R. C. (2001). Risk of psychiatric disorders among individuals reporting same-sex sexual partners in the national comorbidity survey. American Journal of Public Health, 91, 933939. Golwyn, D. H., & Sevlie, C. P. (1993). Adventitious change in homosexual behavior during treatment of social phobia with phenelzine [Letter to the editor]. Journal of Clinical Psychiatry, 54, 3940. Gonsiorek, J. C. (1991). The empirical basis for the demise of the illness model of homosexuality. In J. C. Gonsiorek & J. D. Weinrich (Eds.), Homosexuality: Research implications for public policy (pp. 115136). Thousand Oaks, CA: Sage. Gonsiorek, J. C. (2004). Reflections from the conversion therapy battlefield. The Counseling Psychologist, 32, 750759. Graham, J., Haidt, J., & Nosek, B. A. (2009). Liberals and conservatives rely on different sets of moral foundations. Journal of Personality and Social Psychology, 96, 10291046.
67
Granta, J. E., & Potenzab, M. N. (2006). Sexual orientation of men with pathological gambling: Prevalence and psychiatric comorbidity in a treatmentseeking sample. Comprehensive Psychiatry, 47, 515518. Green, R. J. (2003). When therapists do not want their clients to be homosexual: A response to Rosiks article. Journal of Marriage and Family Therapy, 29, 3140. Greene, B. (1998). Family, ethnic identity, and sexual orientation: African American lesbians and gay men. In C. J. Patterson & A. R. DAugelli (Eds.), Lesbian, gay, and bisexual identities in families: Psychological perspectives (pp. 4052). New York, NY: Oxford University Press. Gregory, C., Pomerantz, A. M., Pettibone, J. C., & Segrist, D. J. (2008). The effect of psychologists disclosure of personal religious background on prospective clients. Mental Health, Religion, and Culture, 11, 369373. Griffin-Shelley, E. (1997). Sex and love: Addiction, treatment, and recovery. Westport, CT: Praeger. Guigliamo, J. (2006). Out of control sexual behavior: A qualitative investigation. Sexual Addiction and Compulsivity, 13, 361375. Haidt, J., & Graham, J. (2007). When morality opposes justice: Conservatives have moral intuitions that liberals may not recognize. Social Justice Research, 20, 98116. Haidt, J., & Graham, J. (2009). Planet of the Durkheimians, where community, authority, and sacredness are foundations of morality. In J. Jost, A. C. Kay, & H. Thorisdottir (Eds.), Social and psychological bases of ideology and system justification (pp. 371401). New York, NY: Oxford University Press. Haidt, J., & Hersh, M. A. (2001). Sexual morality: The cultures and emotions of conservatives and liberals. Journal of Applied Social Psychology, 31, 191221. Haldeman, D. C. (1991). Sexual orientation conversion therapy for gay men and lesbians: A scientific examination. In J. C. Gonsiorek & J. D. Weinrich (Eds.), Homosexuality: Research implications for public policy (pp. 149160). Newbury Park, CA: Sage. Haldeman, D. C. (1994). The practice and ethics of sexual orientation conversion therapy. Journal of Consulting and Clinical Psychology, 62, 221 227. Haldeman, D. C. (2001). Therapeutic antidotes: Helping gay and bisexual men recover from conversion therapies. In A. Shildo, M. Schroeder, & J. Drescher (Eds.), Sexual conversion therapy: Ethical, clinical, and research perspectives (pp. 117 130). Binghamton, NY: Haworth. Haldeman, D. C. (2002). Gay rights, patient rights: The implications of sexual orientation conversion therapy. Professional Psychology: Research and Practice, 33, 260264. Haldeman, D. C. (2004). When sexual and religious orientation collide: Considerations in working with conflicted same-sex attracted male clients. Counseling Psychologist, 32, 691715. Hamer, D. H., Hu, S., Magnuson, V. L., Hu, N., & Pattatucci, A. M. L. (1993). A linkage between DNA markers on the X-chromosome and male sexual orientation. Science, 261, 321327. Herek, G. M., Gillis, J. R., & Cogan, J. C. (2009). Internalized stigma among sexual minority adults: Insights from a social science perspective. Journal of Counseling Psychology, 56, 3243. Herek, G. M., & Gonzalez-Rivera, M. (2006). Attitudes toward homosexuality among U.S. residents of Mexican descent. Journal of Sex Research, 43, 122135. Hermann, M. A., & Herlihy, B. R. (2006). Legal and ethical implications of refusing to counsel homosexual clients. Journal of Counseling and Development, 84, 414418. Hershberger, S. L. (1997). A twin registry study of male and female sexual orientation. Journal of Sex Research, 34, 212222. Hershberger, S. L., & DAugelli, A. R. (1995). The impact of victimization in the mental health and suicidality of lesbian gay and bisexual youths. Developmental Psychology, 31, 6574. James, E. C. (1978). Treatment of homosexuality: A reanalysis and synthesis of outcome studies (niepublikowana dysertacja doktorska). Brigham Young University, Provo, UT. James, W. H. (2005). Two hypotheses on the causes of male homosexuality and paedophilia. Journal of Biosocial Science, 38, 745761. Jawad, S., Sidebothams, C., Sequira, R., & Jamil, N. (2009). Case report [Letter to the editor]. Journal of Neuropsychiatry and Clinical Neuroscience, 21, 354. Johnson, T. R. (1995). The significance of religion for aging well. American Behavioral Scientist, 39, 186208. Jones, S. L. (1994). A constructive relationship for religion with the science and profession of psychology. American Psychologist, 49, 184199. Jones, S. L., & Yarhouse, M. A. (2000), Homosexuality: The use of scientific research in the churchs moral debate. Downers Grove, IL: InterVarsity Press. Jones, S. L., & Yarhouse, M. A. (2007) Ex-gays?: A longitudinal study of religiously mediated change in sexual orientation. Downers Grove, IL: InterVarsity Press. Kaplan, D. M., Kocet, M. M., Cottone, R. R., Glosoff, H. L., Miranti, J. G., . . . Tarvydas,
68
V. M. (2009, March). New mandates and imperatives in the revised ACA Code of Ethics. Journal of Counseling and Development, 87, 241252. Karten, E. Y., & Wade, J. C. (2010). Sexual orientation changes efforts in men: A client perspective. Journal of Mens Studies, 18, 84102. Katz, J. (1976). Gay American history: Lesbians and gay men in the U.S.A. New York, NY: Crowell. Kelly, B. C., Bimbi, D. S., Nanin, J. E., Izienicki, H., & Parsons, J. T. (2009). Sexual compulsivity and sexual behaviors among gay and bisexual men and lesbian and bisexual women. Journal of Sex Research, 46, 301308. Kendler, H. H. (1999). The role of value in the world of psychology. American Psychologist, 54, 828835. King, M., Semlyen, J., Tai, S. S., Killaspy, H., Osborn, D., Popelyuk, D., Nazareth, I. (2008, August). A systematic review of mental disorder, suicide, and deliberate self harm in lesbian, gay, and bisexual people. BMC Psychiatrity, 8, Special Section pp. 117. online: http://www.biomedcentral.com/1471244X/8/70 Kinnish, K. K., Strassberg, D. S., & Turner, C. W. (2005). Sex differences in the flexibility of sexual orientation: A multidimensional retrospective assessment. Archives of Sexual Behavior, 34, 175183. Koening, H. G. (1993). Religion and aging. Reviews in Clinical Gerontology, 3, 195203. Lalumiere, M. L., Blanchard, R., & Zucker, K. L. (2000). Sexual orientation and handedness in men and women: A meta-analysis. Psychological Bulletin, 126, 575592. Lambert, M. J., & Ogles, B. M. (2004). The efficacy and effectiveness of psychotherapy. In M. J. Lambert (Ed.), Bergin and Garfields handbook of psychotherapy and behavior change, (5th ed., pp. 139193). New York, NY: Wiley. Langstrom, N., Rahman, Q., Carlstrom, E., & Lichtenstein, P. (2008). Genetic and environmental effects on same-sex sexual behavior: A population study of twins in Sweden. Archives of Sexual Behavior. online: http://dx.doi. org/10.1007/s10508-008-9386-1 Laumann, E. O., Gagnon, J. H., Michael, R. T., & Michaels, S. (1994). The social organization of sexuality. Chicago, IL: University of Chicago Press. Liddle, B. J. (1996). Therapist sexual orientation, gender, and counseling practices as they relate to ratings of helpfulness by gay and lesbian clients. Journal of Counseling Psychology, 43, 394401. Liszez, A. M., & Yarhouse, M. A. (2005). Same-sex attraction: A survey regarding client- directed treatment goals. Psychotherapy: Theory, Research, Practice, Training, 42, 111115. Lock, J., & Steiner, H. (1999). Gay, lesbian, and bisexual youth risks for emotional, physical, and social problems: Results from a community-based survey. Journal of the American Academy of Child and Adolescent Psychiatry, 38, 297304. Lundy, M. S., & Rekers, G.A. (1995). Homosexuality in adolescence: Interventions and ethical considerations. In G. A. Rekers (Ed.), Handbook of child and adolescent sexual problems (pp. 341377). New York, NY: Lexington Books. MacIntosh, H. (1994). Attitudes and experiences of psychoanalysis in analyzing homosexual patients. Journal of the American Psychoanalytic Association, 42, 11831207. Martell, C. R., & Prince, S. E. (2005). Treating infidelity in same-sex couples. Journal of Clinical Psychology, 61, 14291438. Martin, J. T., & Nguyen, D. H. (2004). Anthropometric analysis of homosexuals and heterosexuals: Implications for early hormone exposure. Hormones and Behavior, 45, 3139. Martinez, D. G., & Sullivan, S. C. (1998). African American gay men and lesbians: Examining the complexity of gay identity development. Journal of Human Behavior in the Social Environment, 1, 243264. Masters, W., & Johnson, V. (1979). Homosexuality in perspective. Boston, MA: Little, Brown. Maylon, A. K. (1982). Psychotherapeutic implications of internalized homophobia in gay men. In J. C. Gonsiorek (Ed.), Homosexuality and psychotherapy: A practitioners handbook of affirmative models (pp. 5969). New York, NY: Haworth. Mays, V. M., & Cochran, S. D. (2001). Mental health correlates of perceived discrimination among lesbians, gay, and bisexual adults in the United States. American Journal of Public Health, 91, 18691876. McAdams, D. P., Albaugh, M., Farber, E., Daniels, J., Logan, R. L., & Olson, B. (2008). Family metaphors and moral intuitions: How conservatives and liberals narrate their lives. Journal of Personality and Social Psychology, 95, 978990. McConaghy, N. (1993). Sexual behavior: Problems and management. New York, NY: Plenum. Meehl, P. E. (1993). Philosophy of science: Help or hindrance. Psychological Reports, 72, 702734. Mercer, C. H., Hart, G. J., Johnson, A. M., & Cassell, J. A. (2009). Behaviorally bisexual men as a bridge population for HIV and sexually transmitted infections? Evidence from a national probability survey. International Journal of STD and AIDS, 20, 8794. Meyer, I. H., & Dean, L. (1998). Internalized homophobia, intimacy and sexual behavior among gay and bisexual men. In G. M. Herek (Ed.), Stigma and sexual orientation: Understanding prejudice against lesbians, gay men, and bisexuals (pp. 160186). Thousand Oaks, CA: Sage. Meyer-Bahlburg, H. F., Dolezal, C., Baker, S. W., & New, M. I. (2008). Sexual orientation in women with classical or non-classical congenital adrenal Fundacja Edukacji Zdrowotnej i Psychoterapii (2011) www.edukacja-zdrowotna.pl , dr Joseph Nicolosi www.josephnicolosi.com 69
hyperplasia as a function of degree of prenatal androgen excess. Archives of Sexual Behavior, 37, 8599. Midgley, M. (1992). Science and salvation: A modern myth and its meaning. London, England: Rutledge. Miller, R. B. (2001). Scientific vs. clinical-based knowledge in psychology: A concealed moral conflict. American Journal of Psychotherapy, 55, 344 356. Mohr, D. C. (1995). Negative outcome in psychotherapy: A critical review. Clinical Psychology: Science and Practice, 2, 127. Monachello, R. J. (2006). The father and son relationship in homosexual identity development: A phenomenological study (niepublikowana dysertacja doktorska). St. Marys University, San Antonio, TX. Moradi, B., Mohr, J. J., Worthington, R. L., & Fassinger, R. E. (2009). Counseling psychology research on sexual (orientation) minority issues: Conceptual and methodological challenges and opportunities. Journal of Counseling Psychology, 56(1), 522. Morin, G., & Rothblum, G. (1991). Removing the stigma: Fifteen years of progress. American Psychologist, 46, 947949. Murphy, T. F. (1992). Redirecting sexual orientation: Techniques and justifications. Journal of Sex Research, 29, 501523. National Association for Research and Therapy of Homosexuality (NARTH) Scientific Advisory Committee. (2009). What research shows: NARTHs response to the APA claims on homosexuality. Journal of Human Sexuality, 1, 1121. National Association of Social Workers. (2000). Code of ethics of the National Association of Social Workers. Washington, DC. Neeleman, J., & King, M. B. (1993). Psychiatrists religious attitudes in relation to their clinical practice: A survey of 231 psychiatrists. Acta Psychiatrica Scandinavica, 88, 420424. Nicolosi, J. (2009). Shame and attachment loss: The practical work of reparative therapy. Downers Grove, IL: InterVarsity Press. Nicolosi, J., Byrd, A. D., & Potts, R. W. (2000). Retrospective self-reports of changes in homosexual orientation: A consumer survey of conversion therapy clients. Psychological Reports, 86, 10711088. Nicolosi, J., Byrd, A. D., & Potts, R. W. (2008). Clients perceptions of how reorientation therapy and self-help can promote change in sexual orientation. Psychological Reports, 102, 328. ODonahue, W. T. (1989). The (even) bolder model: The clinical psychologist as metaphysician-scientist-practitioner. American Psychologist, 44, 14601468. ODonahue, W. T., & Caselles, C. E. (2005). Homophobia: Conceptual, definitional, and value issues. In R. H. Wright & N. A. Cummings (Eds.), Destructive trends in mental health: The well-intentioned path to harm (pp. 6583). New York, NY: Routledge. Otis, M. D., & Skinner, W. F. (2004). An exploratory study of differences in views of factors affecting sexual orientation for a sample of lesbians and gay men. Psychological Reports, 94, 11731179. Owen, S., & Burke, T. W. (2004). An exploration of the prevalence of domestic violence in same-sex relationships. Psychological Reports, 95, 129132. Parsons, J. T., Kelly, B. C., Bimbi, D. S., DiMaria, L., Wainberg, M. L., & Morgenstern, J. (2008). Explanations for the origins of sexual compulsivity among gay and bisexual men. Archives of Sexual Behavior, 37, 817826. Paul, J. P., Catania, J., Pollack, L., Moskowitz, J., Canchola, J., . . . Mills, T. (2002). Suicide attempts among gay and bisexual men: Lifetime prevalence and antecedents. American Journal of Public Health, 92, 13381345. Paul, J. P., Catania, J., Pollack, L., & Stall, R. (2001). Understanding childhood sexual abuse as a predictor of sexual risk-taking among men who have sex with men: The urban mens health study. Child Abuse and Neglect, 25, 557584. Ploderl, M., & Fartacek, R. (2005). Suicidality and associated risk factors among lesbian, gay, and bisexual compared to heterosexual Austrian adults. Suicide and Life- Threatening Behavior, 35, 661670. Pomeroy, W. B. (1972). Dr. Kinsey and the institute for sex research. New York, NY: Harper & Row. Posner, R. A. (1992). Sex and reason. Cambridge, MA: Harvard University Press. Posner, R. A., & Silbaugh, K. B. (1996). A guide to sex laws in the United States. Chicago, IL: University of Chicago Press. Prestage, G., Jin, F., J., Zablotska, I., Grulich, A., Imrie, J., . . . Kaldor, J. (2008). Trends in agreements between regular partners among gay men in Sydney, Melbourne and Brisbane, Australia. AIDS Behavior, 12, 513520. Quadland, M. C., & Shattls, W. D. (1987). AIDS, sexuality, and sexual control. Journal of Homosexuality, 14, 277298. Rahman, Q., Kumari, V., & Wilson, G. D. (2003). Sexual orientation-related differences in prepulse inhibition of the human startle response. Behavioral Neuroscience, 117, 10961102. Redding, R. E. (2001). Sociopolitical diversity in psychology. American Psychologist, 56, 205215.
70
Rekers, G. A. (1995). Assessment and treatment methods of gender identity disorder and transvestism. In G. A. Rekers (Ed.), Handbook of child and adolescent sexual problems (pp. 272289). New York, NY: Lexington Books. Remafedi, G., Farrow, J., & Deisher, R. (1991). Risk factors for attempted suicide in gay and bisexual youth. Pediatrics, 87, 869875. Remafedi, G., French, S., Story, M., Resnick, M., & Blum, R. (1998). The relationship between suicide risk and sexual orientation: Results of a population-based study. American Journal of Public Health, 88, 5760. Remafedi, G., Resnick, M., Blum, R., & Harris, L. (1992). Demography of sexual orientation in adolescents. Pediatrics, 89, 714722. Rhodes, S. D., McCoy, T. P., Wilkin, A. M., & Wolfson, M. (2009). Behavioral risk disparities in a random sample of self-identifying gay and non-gay male university students. Journal of Homosexuality, 56, 10831100. Richards, P. S., & Bergin, A. E. (2000). Handbook of psychotherapy and religious diversity. Washington, DC: American Psychological Association. Richards, P. S., & Bergin, A. E. (2004). Casebook for a spiritual strategy in counseling and psychotherapy. Washington, DC: American Psychological Association. Richards, P. S. & Bergin, A. E. (2005). Spiritual strategy for counseling and Psychotherapy (2nd ed.). Washington, DC: American Psychological Association. Rosario, M., Schrimshaw, E. W., & Hunter, J. (2009). Disclosure of sexual orientation and subsequent substance use and abuse among lesbian, gay, and bisexual youths: Critical role of disclosure reactions. Psychology of Addictive Behavior, 23, 175184. Rosenbluth, S. (1997). Is sexual orientation a matter of choice? Psychology of Women Quarterly, 21, 595610. Rosik, C. H. (2003a). Motivational, ethical, and epistemological foundations in the treatment of unwanted homoerotic attraction. Journal of Marital and Family Therapy, 29, 1328. Rosik, C. H. (2003b). When therapists do not acknowledge their moral values: Greens response as a case study. Journal of Marital and Family Therapy, 29, 3945. Rosik, C. H. (2007a). Ideological concerns in the operationalization of homophobia, Part 1: An analysis of Hereks ATLG-R scale. Journal of Theology and Psychology, 35, 132144. Rosik, C. H. (2007b). Ideological concerns in the operationalization of homophobia, Part 2: The need for interpretive sensitivity with conservatively religious persons. Journal of Psychology and Theology, 35, 145152. Rubenstein, W. (Ed.) (1996). Cases and materials on sexual orientation and the law (2nd ed.). St. Paul, MN: West. Russell, S. T., & Joyner, K. (2001). Adolescent sexual orientation and suicide risk: Evidence from a national study. American Journal of Public Health, 91, 1276 1281. Rutter, M. (2006). Genes and behavior. Malden, MD: Blackwell. Sandfort, T. G., Bakker, F., Schellevis, F., & Vanwesenbeeck, I. (2009). Coping styles as mediator of sexual orientation-related health differences. Archives of Sexual Behavior, 38, 253263. Sandfort, T. G. M., de Graaf, R., Bijl, R. V., & Schnabel, P. (2001). Same-sex sexual behavior and psychiatric disorders. Archives of General Psychiatry, 58, 8591. Santtila, P., Sandnabba, N. K., Harlaar, N., Varjonen, M., Alanko, K., & von der Pahlen, B. (2008). Potential for homosexual response is prevalent and genetic. Biological Psychology, 77, 102105. Satinsky, S., Fisher, C., Stupiansky, N., Dodge, B., Alexander, A., Herbenick, D., & Reece, M. (2008, July). Sexual compulsivity among men in a decentralized MSM community of the Midwestern United States. AIDS Patient Care and STDs, 22(7), 553560. Savin-Williams, R. (2005). The new gay teenager. Cambridge, MA: Harvard University Press. Schmalz, J. (1993, March 5). Poll finds even split on homosexualitys cause. New York Times, p. A14. Schneider, M. S., Brown, L. S, & Glassgold, J. M. (2002). Implementing the resolution on appropriate therapeutic responses to sexual orientation: A guide for the perplexed. Professional Psychology: Research and Practice, 33, 265276. Schrimshaw, E., Rosario, M., Meyer-Bahlburg, H., Scharf-Matlick, A., Langstrom, N., & Hanson, R. K. (2006). Test-retest reliability of self-reported sexual behavior, sexual orientation, and psychosexual milestones among gay, lesbian, and bisexual youths: High rates of sexual behavior in the general population: Correlates and predictors. Archives of Sexual Behavior, 35, 225234. Schroeder, M., & Shildo, A., (2002). Ethical issues in sexual orientation conversion therapies. In A. Shildo, M. Schroeder, & J. Drescher (Eds.), Sexual conversion therapy: Ethical, clinical, and research perspectives (pp. 131166). New York, NY: Haworth. Schulte, L. J., & Battle, J. (2004). The relative importance of ethnicity and religion in predicting attitudes toward gays and lesbians. Journal of Homosexuality, 47, 127141. Schwartz, M. F., & Masters, W. H. (1984). The Masters and Johnson treatment program for dissatisfied homosexual men. American Journal of Psychiatry, 141, 173181. Sell, R. L (1997). Defining and measuring sexual orientation: A review. Archives of Sexual Behavior, 26, 643658. Fundacja Edukacji Zdrowotnej i Psychoterapii (2011) www.edukacja-zdrowotna.pl , dr Joseph Nicolosi www.josephnicolosi.com 71
Shernoff, M. (1999). Monogamy and gay men. Family Networker, 23, 6371. Shernoff, M. (2006). Negotiated nonmonogamy and male couples. Family Process, 45, 407418. Shildo, A. (1994). Internalized homophobia: Conceptual and empirical issues in measurement. In R. J. Green & G. M. Herek (Eds.), Lesbian and gay psychology: Theory, research, and clinical applications (pp. 176205). Thousand Oaks, CA; Sage. Shildo, A., & Schroeder, M. (2002). Changing sexual orientation: A consumers report. Professional Psychology: Research and Practice, 33, 249259. Shildo, A., Schroeder, M. & Drescher, J. (Eds.). (2001). Sexual conversion therapy: Ethical, clinical and research perspectives. New York, NY: Haworth. Silverstein, C. (2003). The religious conversion of homosexuals: Subject selection is the voir dire of psychological research. Journal of Gay and Lesbian Psychotherapy, 7, 3153. Sisk, C. L., & Zehr, J. L. (2005). Pubertal hormones organize the adolescent brain and behavior. Frontiers of Neuroendocrinology, 26, 163174. Slife, B. D. (2006). Are psychologys main methods biased against the worldview of many religious people? Journal of Psychology and Theology, 34, 217231. Slife, B. D. (2008). A primer of the values implicit in counseling research methods. Counseling and Values, 53, 721. Slife, B. D., & Reber, J. S. (2009). Is there a pervasive implicit bias against theism in psychology? Journal of Theoretical and Philosophical Psychology, 29, 6379. Spitalnick, J., & McNair, L. D. (2005). Couples therapy with gay and lesbian clients: An analysis of important clinical issues. Journal of Sex and Marital Therapy, 31, 4356. Spitzer, R. L. (2003). Can some gay men and lesbians change their sexual orientation? 200 participants reporting a change from homosexual to heterosexual orientation. Archives of Sexual Behavior, 32, 403417. Stark, R. (2005). The victory of reason: How Christianity led to freedom, capitalism, and western success. New York, NY: Random House. Stein, E. (1999). The mismeasure of desire: The science, theory and ethics of sexual orientation. London, England: Oxford University Press. Stoddard, J. P., Dibble, S. L., & Fineman, N. (2009). Sexual and physical abuse: A comparison between lesbians and their heterosexual sisters. Journal of Homosexuality, 56, 407420. Thase, M. E., & Jindal, R. D. (2004). Combining psychotherapy and psychopharmacology for treatment of mental disorders. In M. J. Lambert (Ed.), Bergin and Garfields handbook of psychotherapy and behavior change (5th ed., pp. 743766). New York, NY: Wiley. Throckmorton, W. (1998). Attempts to modify sexual orientation: A review of outcome literature and ethical issues. Journal of Mental Health Counseling, 20, 283304. Throckmorton, W. (2002). Initial empirical and clinical findings concerning the change process for ex-gays. Professional Psychology: Research and Practice, 33, 242248. Throckmorton, W., & Welton, G. (2005). Counseling practices as they relate to ratings of helpfulness by consumers of sexual reorientation therapy. Journal of Psychology and Christianity, 24, 332342. Throckmorton, W., & Yarhouse, M. A. (2006). Sexual identity therapy: Practice guidelines for managing sexual identity conflicts. online: http://www. drthrockmorton.com/article.asp?id=187 Tomeo, M. E., Templer, D. L., Anderson, S., & Kotler, D. (2001). Comparative data of childhood and adolescent molestation in heterosexual and homosexual persons. Archives of Sexual Behavior, 30, 535541. Tozer, E. E., & McClanahan, M. K. (1999). Treating the purple menace: Ethical considerations of conversion therapy and affirmative alternatives. Counseling Psychologist, 27, 722742. Trocki, K. F., Drabble, L. A., & Midanik, L. T. (2009). Tobacco, marijuana, and sensation seeking: Comparisons across gay, lesbian, bisexual, and heterosexual groups. Psychology of Addictive Behaviors, 23, 620631. Tyler, K. A., Whitbeck, L. B., Hoyt, D. R., & Cauce, A. M. (2004). Risk factors for sexual victimization among male and female homeless and runaway youth. Journal of Interpersonal Violence, 19, 503520. van Kesteren, N. M., Hospers, H. J., & Kok, G. (2007). Sexual risk behavior among HIV- positive men who have sex with men: A literature review. Patient Education and Counseling, 65, 520. Van Wyk, P. H., & Geist, C. S. (1984). Psychosocial development of heterosexual, bisexual, and homosexual behavior. Archives of Sexual Behavior, 13, 505544. Vincent, W., Peterson, J. L., & Parrott, D. J. (2009). Differences in African American and white womens attitudes toward lesbians and gay men. Sex Roles, 61, 599606. Weinrich, J. D., & Klein, F. (2002). Bi-gay, bi-straight, and bi-bi: Three bisexual subgroups identified using cluster analysis of the Klein Sexual Fundacja Edukacji Zdrowotnej i Psychoterapii (2011) www.edukacja-zdrowotna.pl , dr Joseph Nicolosi www.josephnicolosi.com 72
Orientation Grid. Journal of Bisexuality, 2, 109140. Whisman, V. (1996). Queer by choice: Lesbians, gay men, and the politics of identity. New York, NY: Routledge. Whitam, F. L., & Mathy, R. M. (1986). Male homosexuality in four societies: Brazil, Guatemala, the Philippines, and the United States. New York, NY: Praeger. Wilson, H. W., & Widom, C. S. (2010). Does physical abuse, sexual abuse, or neglect in childhood increase the likelihood of same-sex sexual relationships and cohabitation? A prospective 30-year follow up. Archives of Sexual Behavior, 39, 6374. Wolok, J., Ybarra, M. L., Mitchell, K., & Finkelhor, D. (2007). Current research knowledge about adolescent victimization via the Internet. Adolescent Medicine: State of the Art Reviews, 18, 325341. Worthington, R. L. (2004). Sexual identity, sexual orientation, religious identity, and change: Is it possible to depolarize the debate? Counseling Psychologist, 32, 741749. Worthington, R. L., & Reynolds, A. L. (2009). Within-group differences in sexual orientation and identity. Journal of Counseling Psychology, 56, 4455. Wright, R. H., & Cummings, N. A. (Eds.). (2005). Destructive trends in mental health: The well-intentioned path to harm. New York, NY: Routledge. Yarhouse, M. A. (1998a). When clients seek treatment for same-sex attraction: Ethical issues in the right to choose debate. Psychotherapy, 35, 234 259. Yarhouse, M. A. (1998b). When families present with concerns about an adolescents experience of same-sex attraction. American Journal of Family Therapy, 26, 321330. Yarhouse, M. A. (2009). The battle regarding sexuality. In N. Cummings, W. ODonohue, & J. Cummings (Eds.), Psychologys war on religion (pp. 63 93). Phoenix, AZ: Zeig, Tucker, & Theisen. Yarhouse, M. A., & Brooke, H. L. (2005). Running a sexual identity therapy group. Poster presented at the annual convention of the American Psychological Association, Washington, DC. Yarhouse, M. A., & Burkett, L. A. (2002). An inclusive response to LGB and conservative religious persons: The case of same-sex attraction and behavior. Professional Psychology: Research and Practice, 33, 235241. Yarhouse, M. A., Burkett, L. A., & Kreeft, E. M. (2002). Paraprofessional Christian ministries for sexual behavior and same-sex identity conflicts. Journal of Psychology and Theology, 30, 209227. Yarhouse, M. A., & Tan, E. S. N. (2004). Sexual identity synthesis: Attributions, meaning making, and the search for congruence. Lanham, MD: University Press of America. Yarhouse, M. A., & Throckmorton, W. (2001). Ethical issues in attempts to ban reorientation therapies. In P. A. Bigaler (Chair), Clinical issues and ethical concerns regarding attempts to change sexual orientation: An update. Paper presented at the Annual Meeting of the American Psychiatric Association, New Orleans, LA. Yarhouse, M. A., & Throckmorton, W. (2002). Ethical issues in attempts to ban reorientation therapies. Psychotherapy: Theory, Research, Practice, Training, 39, 6675. Yarhouse, M. A., & VanOrman, B. T. (1999). When psychologists work with religious clients: Applications of the general principles of ethical conduct. Professional Psychology: Research and Practice, 30, 557562. Zubenko, G. S., George, A. W., Soloff, P. H., & Schulz, P. (1987). Sexual practices among patients with borderline personality disorder. American Journal of Psychiatry, 144, 748752. Zucker, K. J., & Bradley, S. J. (1995). Gender Identity Disorder and psychosexual problems in children and adolescents. New York, NY: Guilford.
73
Tumacenia, prawa autorskie:

Wykad dr J. Nicolosiego: Bogna Biaecka Studium przypadku: Beata Szaa Zalecenia terapeutyczne: Anna Jetkowska Prawa autorskie: Fundacja Edukacji Zdrowotnej i Psychoterapii (2011) www.edukacja-zdrowotna.pl , dr Joseph Nicolosi www.josephnicolosi.com UWAGA! E-BOOK BEZPATNY adna z czci e-booka nie moe by rozpowszechniana odpatnie. E-book moe by rozpowszechniany bezpatnie pod warunkiem, e adna z jego czci (a zwaszcza informacje o prawach autorskich) nie zostanie zmodyfikowana ani usunita. Jeeli zamieszczone tu materiay okazay si przydatne, uprzejmie prosimy o wsparcie Fundacji datkiem dowolnej wysokoci. Bogna Biaecka, prezes FEZIP
Datki prosimy wpaca na konto Fundacji z dopiskiem

"datek na dziaania statutowe Fundacji":
Fundacja Edukacji Zdrowotnej i Psychoterapii ul. Konarskiego 6/4 61-114 Pozna BZ WBK 38 1090 1476 0000 0001 1625 0228
74

Nicolosi Wstyd I Utrata Przywiazania Materialy Konferencyjne

Uploaded by

Copyright:

Available Formats

You might also like

Nicolosi Wstyd I Utrata Przywiazania Materialy Konferencyjne

Uploaded by

Document Information

Original Title

Copyright

Available Formats

Share this document

Share or Embed Document

Sharing Options

Did you find this document useful?

Is this content inappropriate?

Copyright:

Available Formats

Nicolosi Wstyd I Utrata Przywiazania Materialy Konferencyjne

Uploaded by

Copyright:

Available Formats

Fundacja Edukacji Zdrowotnej i Psychoterapii (2011) www.edukacja-zdrowotna.pl , dr Joseph Nicolosi www.josephnicolosi.

Fundacja Edukacji Zdrowotnej i Psychoterapii (2011) www.edukacja-zdrowotna.pl , dr Joseph Nicolosi www.josephnicolosi.com

Fundacja Edukacji Zdrowotnej i Psychoterapii (2011) www.edukacja-zdrowotna.pl , dr Joseph Nicolosi www.josephnicolosi.com

1) Homoseksualizm, fakty i mity

Fundacja Edukacji Zdrowotnej i Psychoterapii (2011) www.edukacja-zdrowotna.pl , dr Joseph Nicolosi www.josephnicolosi.com

2) Geneza i rozwj homoseksualizmu

Fundacja Edukacji Zdrowotnej i Psychoterapii (2011) www.edukacja-zdrowotna.pl , dr Joseph Nicolosi www.josephnicolosi.com

2. Faza latencji, rola molestowania seksualnego

Fundacja Edukacji Zdrowotnej i Psychoterapii (2011) www.edukacja-zdrowotna.pl , dr Joseph Nicolosi www.josephnicolosi.com

3) Fazy rozwoju homoseksualizmu okres dorastania, doroso

Fundacja Edukacji Zdrowotnej i Psychoterapii (2011) www.edukacja-zdrowotna.pl , dr Joseph Nicolosi www.josephnicolosi.com

Fundacja Edukacji Zdrowotnej i Psychoterapii (2011) www.edukacja-zdrowotna.pl , dr Joseph Nicolosi www.josephnicolosi.com

3) Sesja pyta i odpowiedzi

Q: Jaki jest procent sukcesw w wyjciu z homoseksualizmu?

Fundacja Edukacji Zdrowotnej i Psychoterapii (2011) www.edukacja-zdrowotna.pl , dr Joseph Nicolosi www.josephnicolosi.com

Q: Co tak naprawd w Paskiej teorii oznacza okrelenie "asertive"?

Q: Jak rozmawia z zadeklarowanymi gejami, nastawionymi na konfrontacj?

Q: Jak rozwija si homoseksualizm kobiecy?

Fundacja Edukacji Zdrowotnej i Psychoterapii (2011) www.edukacja-zdrowotna.pl , dr Joseph Nicolosi www.josephnicolosi.com

Q: Jak wspwystpujce zaburzenia wpywaj na rokowania?

Fundacja Edukacji Zdrowotnej i Psychoterapii (2011) www.edukacja-zdrowotna.pl , dr Joseph Nicolosi www.josephnicolosi.com

3) Przebieg terapii reparatywnej

Fundacja Edukacji Zdrowotnej i Psychoterapii (2011) www.edukacja-zdrowotna.pl , dr Joseph Nicolosi www.josephnicolosi.com

Fundacja Edukacji Zdrowotnej i Psychoterapii (2011) www.edukacja-zdrowotna.pl , dr Joseph Nicolosi www.josephnicolosi.com

Fundacja Edukacji Zdrowotnej i Psychoterapii (2011) www.edukacja-zdrowotna.pl , dr Joseph Nicolosi www.josephnicolosi.com

Fundacja Edukacji Zdrowotnej i Psychoterapii (2011) www.edukacja-zdrowotna.pl , dr Joseph Nicolosi www.josephnicolosi.com

Fundacja Edukacji Zdrowotnej i Psychoterapii (2011) www.edukacja-zdrowotna.pl , dr Joseph Nicolosi www.josephnicolosi.com

Fundacja Edukacji Zdrowotnej i Psychoterapii (2011) www.edukacja-zdrowotna.pl , dr Joseph Nicolosi www.josephnicolosi.com

5) Sesja pyta i odpowiedzi

Q: Na czym polega praca z ciaem? Czy oznacza te dotykanie?

Q: Cohen stosuje przytulanie co pan o tym sdzi? Co pan sdzi o mentorach?

Q: Czy uczy Pan klientw umiejtnoci opisywania odczuwanych emocji?

Q: Kiedy nastpuje zakoczenie terapii?

Q: Jak czsto sesje?

Fundacja Edukacji Zdrowotnej i Psychoterapii (2011) www.edukacja-zdrowotna.pl , dr Joseph Nicolosi www.josephnicolosi.com

Q: Chciabym poprosi o pjcie gbiej opowiedzie o drodze klientw do aktywnego heteroseksualizmu.

Q: Co Pan sdzi o gejach bdcych terapeutami?

Fundacja Edukacji Zdrowotnej i Psychoterapii (2011) www.edukacja-zdrowotna.pl , dr Joseph Nicolosi www.josephnicolosi.com

Q: Czy poleca Pan swoim klientom, by angaowali si w jak aktywno fizyczn?

Q: Kade uruchomienie si homoseksualne jest w gruncie rzeczy aktem kompulsywnym.

Q: Czy praktykuj Pastwo terapi grupow w waszej klinice?

Q: Na czym polega terapia przez telefon?

Q: Co pan sdzi o legalizacji maestw tej samej pci?

Fundacja Edukacji Zdrowotnej i Psychoterapii (2011) www.edukacja-zdrowotna.pl , dr Joseph Nicolosi www.josephnicolosi.com

ANEKS: Zalecenia praktyki klinicnej w leceniu niechcianych skonnoci i zachowa homoseksualnych

Fundacja Edukacji Zdrowotnej i Psychoterapii (2011) www.edukacja-zdrowotna.pl , dr Joseph Nicolosi www.josephnicolosi.com

Fundacja Edukacji Zdrowotnej i Psychoterapii (2011) www.edukacja-zdrowotna.pl , dr Joseph Nicolosi www.josephnicolosi.com

Fundacja Edukacji Zdrowotnej i Psychoterapii (2011) www.edukacja-zdrowotna.pl , dr Joseph Nicolosi www.josephnicolosi.com

Fundacja Edukacji Zdrowotnej i Psychoterapii (2011) www.edukacja-zdrowotna.pl , dr Joseph Nicolosi www.josephnicolosi.com

Fundacja Edukacji Zdrowotnej i Psychoterapii (2011) www.edukacja-zdrowotna.pl , dr Joseph Nicolosi www.josephnicolosi.com

Fundacja Edukacji Zdrowotnej i Psychoterapii (2011) www.edukacja-zdrowotna.pl , dr Joseph Nicolosi www.josephnicolosi.com

Fundacja Edukacji Zdrowotnej i Psychoterapii (2011) www.edukacja-zdrowotna.pl , dr Joseph Nicolosi www.josephnicolosi.com

Fundacja Edukacji Zdrowotnej i Psychoterapii (2011) www.edukacja-zdrowotna.pl , dr Joseph Nicolosi www.josephnicolosi.com

Fundacja Edukacji Zdrowotnej i Psychoterapii (2011) www.edukacja-zdrowotna.pl , dr Joseph Nicolosi www.josephnicolosi.com

Fundacja Edukacji Zdrowotnej i Psychoterapii (2011) www.edukacja-zdrowotna.pl , dr Joseph Nicolosi www.josephnicolosi.com

Fundacja Edukacji Zdrowotnej i Psychoterapii (2011) www.edukacja-zdrowotna.pl , dr Joseph Nicolosi www.josephnicolosi.com

Fundacja Edukacji Zdrowotnej i Psychoterapii (2011) www.edukacja-zdrowotna.pl , dr Joseph Nicolosi www.josephnicolosi.com

Fundacja Edukacji Zdrowotnej i Psychoterapii (2011) www.edukacja-zdrowotna.pl , dr Joseph Nicolosi www.josephnicolosi.com