MONOLOOG

Wat is er? Nee serieus! Wat is er? Zeg het maar. (pauze) Waarschijnlijk weer zon dom conflict. Ik kan er niet tegen als mensen verdrietig worden. Het leven is veel te kort om droevig of depressief te zijn. Allemaal tijdsverspilling! Ik wil gewoon dat iedereen overeenkomt met iedereen. Geen ruzie, zeker geen geweld. Er zijn zoveel mensen waarvan het leven veel te rap wordt weggenomen en daar zit jij dan, je kostbare tijd te verspillen aan een stomme ruzie. Het is niet nodig om je zo klein te maken. Het leven is nog zo mooi, geniet ervan. Ik weet nog die ene dag dat we samen gingen shoppen. Allebei met ons groot lawaai de winkel binnen en nadat we betaald hadden zo snel mogelijk weer weg omdat iedereen ons ook weg wenste! Zie: je lacht! Of of, daar in het fotohokje, een hokje dat gemaakt is voor n persoon, daar gingen wij met zn zevenen in en wees maar zeker dat de foto goed gelukt was. Als je verdrietig bent moet je denken aan alle gekke dingen die we samen hebben meegemaakt, ik durf ervoor te wedden dat er dan plotseling een brede glimlach tevoorschijn komt. Weet je, ik wil cht leven, in geluk en in vrede want je blijft niet voor altijd. Ach, vergeet gewoon wat er gebeurt is en kijk uit naar de toekomt, naar wat voor die leuke dingen je nog allemaal te wachten staan! Ik weet niet, misschien denk jij er anders over, maar zo denk ik tenminste. Ok je kan al eens verdrietig zijn maar je mag dat niet laten wegen op de mensen die je juist gelukkig maken. Ieder mens is net een ster die schijnt, net zo mooi. Ja zeg, wat is nu eigenlijk jouw probleem? Dat vind ik nu nog altijd het meest rare. Als je een probleem hebt, dan wil je dat toch aan iemand kwijt? Of is dat een persoonlijke mening? Ik ben er voor jou, als je dat maar weet. Je hebt nog een lange weg te gaan, we moeten gewoon leren om de pijn te vergeten, het verleden negeren en gewoon doorgaan.