Disediakan oleh : Kumpulan Kami

BAHASA MELAYU KUNO

BAHASA MELAYU KUNO

Berkembang di nusantara antara abad ke 7 hingga abad ke 13. (zaman srivijaya) Sebelum bahasa ini wujud ia dikenali sebagai bahasa melayu purba.

BAHASA MELAYU PURBA

Tidak memiliki tulisan, ia hanya wujud dalam bentuk lisan. Bahasa ini akhirnya berkembang disebabkan oleh pengaruh budaya hindu, iaitu memperoleh arkasa untuk disampaikan dalam bentuk tulisan.

BAHASA MELAYU KUNO

Apabila bahasa melayu purba mula menggunakan aksara, wujudlah bahasa melayu kuno merupakan lanjutan daripada perkembangan bahasa melayu purba dalam bentuk tulisan.

BAHASA MELAYU PURBA

Pengaruh budaya hindu melalui pedagang dan penyebaran agama hindu di Nusantara telah mengalakkan penggunaan bahasa bahasa sanskrit ke dalam bahasa melayu purba.

BAHASA MELAYU PURBA

Pergaruh bahasa sanskrit menyebabkan berlakunya evolusi bahasa melayu pertama. Daripada bahasa yang agak rendah rendah budaya serta ilmu pengetahuannya, bahasa melayu berubah ke arah bahasa sarjana yang berupaya menyampaikan idea-idea baharu yang tinggi.

BAHASA MELAYU PURBA KE BAHASA MELAYU KUNO

Budaya Hindu memperkenalkan tulisan dalam bahasa Melayu Kuno, iaitu Palava, Nagiri dan Kawi. Mengevolusikan bahasa melayu kuno ke bahasa Melayu kuno.

BAHASA MELAYU KUNO

Memaiankan peranan penting dalam dan berkembang pesat pada zaman kerajaan Srivijaya. Zaman srivijaya merupakan zaman pertama Bahasa Melayu mencapai kegemilangan.

BAHASA MELAYU KUNO

Bahasa Melayu Kuno sebagai bahasa rasmi pada zaman srivijaya. Bukti, Penemuan batu bersurat pada zaman srivijaya dan catatan-catatan daripada pengembara dan rahid buddha seperti I-Tsing dan Wu-hing. Digunakan sebagai bahasa pengantar. I-Tsing mengatakan bahasa ini digunakan untuk mengajar tatabahasa sanskrit dan falsafah Buddha.

BAHASA MELAYU KUNO

Berakhir pada abad ke 13 zaman majapahit. Pemerintahan majapahit menyebabkan bahasa jawa memainkan peranan utama.

BAHASA MELAYU KUNO

Namun pengaruh bahasa melayu lebih kuat berbanding bahasa jawa. Walaupun semasa pemerintahan majapahit, bahasa melayu kuno kekal sebagai lingua franca( Bahasa Perantaraan ) megatasi bahasa jawa. Kerana : 1. Bersifat sedarhana dan mudah diterima pengaruh luar. 2. Tidak terikat oleh perbezaan susun lapis masyarakat 3. Sistem lebih mudah berbanding bahasa jawa.

PERBEZAAN BAHASA MELAYU KUNO DAN PURBA

Bahasa melayu kuno memiliki tulisan. bahasa melayu purba hanya wujud dalam bentuk lisan.

BAHASA MELAYU PURBA DAN BAHASA MELAYU KUNO

Kajian bahasa Melayu Purba tidak dapat dilakukan kerana tidak mempunyai bukti sejarah yang konkrit. Bahasa melayu kuno, bukti bertulisnya terdapat beberapa batu bersurat. Empat buah batu bersurat menjadi bukti penting kewujudan bahasa melayu kuno di sekitar abad ke 7 :

SAMBUNGAN
a)

b)

c)

d)

Batu Bersurat Kedukan Bukit, Palembang (683 M); Batu Bersurat Talang Tuwo, dekat Palembang (684 M); Batu Bersurat Kota Kapur, Pulau Bangka (686 M); Batu Bersurat Karang Brahi, Meringin (692).

CIRI-CIRI BAHASA MELAYU KUNO

Penuh dengan kata-kata pinjaman Sanskrit Susunan ayat bersifat Melayu Bunyi b ialah w dalam Melayu kuno (Contoh: bulan - wulan) bunyi e pepet tidak wujud digantikan dengan vokal (a) (Contoh dengan - dngan atau dangan Awalan ber- ialah mar- dalam Melayu kuno (contoh: berlepas-marlapas) Awalan di- ialah ni- dalam bahasa Melayu kuno (Contoh: diperbuat - niparwuat) Ada bunyi konsonan yang diaspirasikan seperti bh, th, ph, dh, kh, h (Contoh: sukhatshitta) Huruf h hilang dalam bahasa moden (Contoh: semua-samuha, saya: sahaya)

PERALIHAN BAHASA MELAYU KUNO KE BAHASA MELAYU KLASIK

Peralihan ini dikaitkan dengan pengaruh agama Islam yang semakin mantap di Asia Tenggara pada abad ke-13. Selepas itu, bahasa Melayu mengalami banyak perubahan dari segi kosa kata, struktur ayat dan tulisan.

SEKIAN TERIMA KASIH.