KASAYSAYAN NG WIKA

SA PANAHON NG
REBOLUSYONG
PILIPINO

 300 taon ang pananakop ng mga Kastila,

namulat sila sa kaapihang dinanas.
Sa panahong ito, maraming Pilipino ang
naging
matindi
ang
damdaming
NASYONALISMO
(damdamin
bumubugkos sa isang tao sa iba pang
mga taong may pagkakapareho sa
kanyang wika, kultura o kalinangan, at
mga kaugalian o tradisyon) nagtungo sila
sa ibang bansa upang kumuha ng mga

 Nagkaroon ang mga propagandista ng kilusan

noong 1872 na siyang naging simula ng
kamalayan upang maghimagsik.
Sa panahong rebolusyon, sumisibol sa mga
maghihimagsik ang kaisipang "Isang Bansa,
Isang Diwa" Laban sa mga espanyol. Pinili nila
ang Tagalog sa pagsusulat ng mga sanaysay,
tula, kuwento, liham at talumpati. Masidhing
damdamin laban sa mga Espanyol ang
pangunahing paksa ang kanilang sinulat.

 Si Jose Rizal ay naniniwala na ang

wika ay malaking Bagay upang
mapagbuklod ang kanyang mga
kababayan.

Noli Me Tangere
Ang nobela ni Rizal ay
tumatalakay sa mga
kinagisnang kultura ng
Pilipinas sa pagiging kolonya
nito ng Espanya. Binabatikos
din ng nobela ang mga bisyo
na nakasanayan ng mga
Pilipino at ang kapangyarihang
taglay ng Simbahang Katoliko.

La Solidaridad- opisyal na
pahayagan noong Panahon
ng Himagsikan.
El Filibusterismo
inialay sa tatlong paring
martir na lalong
kilala sa bansag na Gomburza
o Gomez, Burgos, at Zamora.

Konstitusyon ng Biak-nabato noong 1899, ginawang

opisyal na wika ang Tagalog,
ngunit walang isinasaad na ito
ang ang magiging wikang
pambansa ng republika.

ANDRES
BONIFACIO
ang nagtatag ng
Katipunan, wikang
Tagalog ang ginagamit
nila sa mga kautusan
at pahayagan. Ito ang
unang hakbang sa
pagtataguyod ng wika.

Itinatag ang unang republika

kung saan isinasaad sa
konstitusyonal na ang pag gamit
ng wikang Tagalog ay opsyonal.
Sa mga nangangailangan
lamang ng wikang Tagalog ito
gagamitin, ang pamamayani ng
mga ilustrado sa asembleyang
konstitusyonal ang naging
pangunahing dahilan nito.

EMILIO AGUINALDO