SEJARAH DUNIA

(1500 1955)
TEMA 1: MASYARAKAT
 MASYARAKAT FEUDAL
DI ENGLAND
ABAD KE 16 HINGGA 17
 KONSEP/ DEFINISI MASYARAKAT FEUDAL

Digunakan oleh sejarawan untuk menerangkan

susunan sosial masyarakat yang muncul di
Eropah pada zaman pertengahan di Eropah.

Takrifan pertama Feudalisme ialah

satu bentuk organisasi politik dan
sosial yang mempunyai kelas atau
susunan tertentu iaitu mengikut
Secara umum terdapat dua susun lapis hierarki.
maksud feudalisme yang
merangkumi ciri persamaan dan
perbezaan.
Takrifan kedua Feudalisme ialah satu
sistem hubungan timbal-balas yang
berdasarkan ketaatsetiaan antara
dua kumpulan manusia bebas.
SEJARAH KEMUNCULAN SISTEM FEUDAL DI
ENGLAND

Sebuah kerajaan yanng terbentuk di

Eropah Barat pada abad
Ke-9 M, selepas perpecahan Empayar
Charlemagne dan berlanjutan sehingga
ke abad
ke-13

Sistem pemerintahan ini wujud apabila

kuasa kerajaan jatuh ke tangan orang
persendirian
CIRI-CIRI MASYARAKAT FEUDAL DI ENGLAND
Susun Lapis Masyarakat
Feudal di England
Knight

Di beri sebagai balasan terhadap perkhidmatan dalam

bidang ketenteraan. Berkhidmat dengan raja,
bangsawan (lord atau baron) dan mendapat ganjaran
seperti tanah, harta dan barang rampasan.

Bertanggungjawab melindungi bangsawan dan

keluarga bangsawan. Terikat dengan sumpah yang
mengkehendaki mereka berkhidmat untuk raja dan
bangsawan. Boleh dipanggil bila-bila masa.

Knight mengagihkan tanah kepada serf dan sebagai

balasan serf akan memberi perkhidmatan kepada knight.
Knight pula akan melindungi serf dan keluarganya.

Knight akan tinggal di tanah miliknya, memiliki rumah

dan pasukan tentera sendiri. Mereka juga berhak
memungut cukai di kawasannya.
 Rakyat biasa yang menetap
di wilayah kekuasaan
golongan bangsawan.
Mereka dikenali sebagai
serfiaitu golongan bukan
hamba tetapi tidak bebas
sepenuhnya.

Petani terikat dengan

pemimpin atau tuan tanah
mereka dan tidak bebas
bergerak atau berpindah
Petani
dari satu tempat ke tempat
yang lain.

Berada di bawah
pengawasan dan
bergantung kepada raja dan
bangsawan untuk
mendapatkan rezeki.
Bercucuk tanam dan menjalankan ternakan di tanah yang
diperuntukkan oleh tuan tanah untuk keperluan harian.
Ada juga petani yang menyewa tanah dengan golongan
bangsawan.

Petani mewakili sebahagian besar daripada penduduk

England. Mereka dikenali sebagai freeman, villian,
sokeman, border dan cottar.

Petani dikawal oleh tuan tanah antaranya oleh lord

manor (institusi manor/ladang) yang akan melindungi
petani, mendirikan mahkamah bagi membolehkan petani
mendapatkan keadilan.
 Berada di bawah golongan
petani mewakili satu persepuluh
penduduk England.

Hamba
Golongan ini tidak memiliki
tanah dan mempunyai hak
perundangan yang terhad.
 Merupakan satu kelas
masyarakat yang
berasingan. Sebilangan
besar terdiri daripada
golongan bangsawan yang
meliki tanah sebagai vassal.

Pada abad ke-12 dan 13 M

hampir 1/3 daripada tanah
digunakan di Eropah Barat
dikawal
Boshop, oleh
abot gereja.
dan pegawai
yang memegang jawatan
Paderi penting dalam gereja
biasanya adalah golongan
bangsawan. Campur
tangan golongan
bangsawan dalam
pemilihan jawatan gereja
meyebabkan pegawai-
pegawai gereja terdiri
daripada golongan yang
mementingkan material
dan mempunyai dua
tanggungjawab iaitu
 MASYARAKAT FEUDAL
DI JEPUN
ABAD KE 16 HINGGA 17
 SEJARAH KEMUNCULAN
SISTEM FEUDAL
DI JEPUN

Feudalisme di
Jepun dapat Feudalisme di
dikesan dengan Jepun mencapai
jelas pada zaman kematangan pada
Kamakura (1192- zaman Keshogunan
1333) hingga Tokugawa (1603-
zaman Sengoku 1867)
Jidai (1536-1958)
Ciri-ciri Masyarakat Feudal di Jepun
 Kedudukan
Maharaja dan
Daimyo
Maharaja tiada kuasa. Keadaan geografi negara Jepun
yang bergunung-ganang menyebabkan maharaja gagal
mengawal Daimyo.
Gabenor yang dilantik yang terdiri daripada bangsawan
istana gagal mengawal kuasa Daimyo kerana kelekaan
dengan kemewahan dan mereka tinggal di kota.
Berlakunya perebutan dalam kalangan suku untuk menguasai
kekuasaan politik. Kemuncak perebutan tersebut berlaku apabila
ketua keluarga Miramoto Yoritomo berjaya membentuk kerajaan
bersifat ketenteraan yang pertama di Kamakura yang dikenali
Bakufu. Miramota Yoritomo menggunakan gelaran Shogun.

Kemerosotan kuasa raja memberi ruang kepada kemunculan tuan-

tuan tanah (Daimyo) yang memiliki banyak ladang yang dipanggil
Syo atau Syoen.
Keadaan ini meyebabkan kekuasaan golongan tanah (Daimyo)
mengatasi kekuasaan istana dan maharaja. Impaknya petani
tidak lagi memberi ketaatsetiaan kepada maharaja tetapi
sebaliknya kepada Bakufu.

Pemerintahan Kamakura menandakan bermulanya sistem

feudal di Jepun.

Pada zaman Shogun Tokugawa, maharaja dianggap sebagai

ketua negara tetapi dan lambang perpaduan kuasa
sebenarnya berada ditangan Shogun.

Bagi mengawal kuasa maharaja, Shogun mengeluarkan satu

ordinan yang dikenali Kinchu Kuge Sho-Hatto (Peraturan bagi
Istana).
 Kepentangan
Golongan Samurai

Mempunyai kedudukan istimewa

kerena mereka adalah penentu
Tidak melakukan sebarang
kepada kelangsungan kekuasaan
pekerjaan walaupun dalam
Shogun. Berfungsi menjada
keadaan aman. Kehidupan
keamanan negara dan menjaga
mereka ditanggung oleh petani.
kepentingan Daimyo tanpa
berbelah bahagi.
Kedudukan penting Bertanggungjawab
kerana Jepun mengeluarkan
mengamalkan dasar beras yang menjadi
tutup pintu. makanan rakyat.

Kepentingan
Petani

Kehidupan petani tertekan kerena mereka

dikenakan sistem kerah iaitu dikerah untuk
mengangkut barangan pertanian melalui
sepanjang jalan Tokaido dengan dikenakan
beberapa tempat sekatan bagi membolehkan
pegawai menjalankan pemeriksaan. Mereka juga
dikenakan cukai yang tinggi
 Peranan Golongan Artisan

Mereka terdiri daripada tukang

kayu, tukang rumah, tukang besi,
tukang tembaga, tukang timah,
penenun, pembuat kertas dan
lain-lain.

Mereka diberi gaji dan rumah yang baik

serta dibenarkan menggunakan pedang.
Walaupun tarafnya lebih rendah daripada
petani tetapi kehidupannya lebih baik.
 Dipandang hina kerana
Jepun amalkan dasar tutup
pintu.

Peranan Pedagang

Mereka mempunyai kedudukan

ekonomi yang baik dan kaya
raya. Akhirnya berjaya
memperbaiki status sosialnya.
Susun Lapis Masyarakat Feudal
di Jepun
 Masyarakat Feudal di Jepun zaman
Tokugawa (1603-1867) terdiri
daripada Daimyo, Samurai, petani,
tukang mahir dan saudagar.
Maharaja hanyalah sebagai boneka
dan dijadikan simbol pemerintahan
sahaja. Kuasa pemerintahan sebenar
terletak di tangan Shogun dan
dibantu oleh daimyo-daimyo.
Daimyo yang penting adalah daimyo
Fudai. Mereka merupakan anggota
keluarga dan sekutu-sekutu
Shogun. Mereka dikurniakan tanah
Kedudukan dibahagian tengah dan utara
Raja/Daimyo Honshu.
Daimyo Tozama ialah musuh
Shogun. Mereka terdiri daripada
suku-suku barat seperti Satsuma,
Chosu, Tozu dan Hizen. Mereka
akan diawasi oleh Shogun dan
dilarang memasuki istana maharaja
di Kyoto.
Golongan Daimyo sangat berkuasa
di Jepun dan dikatakan
mengalahkan kuasa yang dimiliki
oleh maharaja sendiri.
 Samurai

Golongan samurai mempunyai

kedudukan yang istimewa
kerana kemahiran mereka dalam
bidang ketenteraan.

Kekuatan ketenteraan mereka menjadi

tulang belakang kepada daimyo dan
golongan bangsawan. Golongan samurai
akan mempertahan hak milik serta
melindungi keselamatan tuannya. Mereka
tidak dibenarkan menceburi bidnag
pekerjaan yang lain.
 Petani

Golongan petani menduduki

tempat yang istimewa kerana
Jepun juga adalah negara
pertanian. Mereka merupakan
pembekal beras kepada
masyarakat dam pembayar cukai
kepada kerajaan Jepun.
 Tukang/Artis
an

Tukang-tukang mahir adalah kedua

penting selepas petani. Mereka mahir
membuat alat-alat senjata seperti
pedang untuk kegunaan samurai.
Golongan seterusnya adalah pedagang-
pedagang. Walaupun mereka dipandang
rendah dan tidak dibenarkan dalam
pergerakan sosial namun keamanan yang
mendorong perkembangan ekonomi
membolehkan mereka mempunyai
mengumpul kekayaan dan berjaya sebagai
pemiutang kepada golongan bangsawan.
 Saudagar

Golongan seterusnya adalah

pedagang-pedagang. Walaupun
mereka dipadang rendah dan tidak
dibenarkan dalam pergerakan sosial
namun keamanan yang mendorong
perkembangan ekonomi
membolehkan mereka mengumpul
kekayaan dan berjaya sebagai
pemiutang kepada golongan
bangsawan.
MASYARAKAT AGRARIA DI
BELANDA
ABAD KE 16 HINGGA 17
 KONSEP/DEFINISI
MASYARAKAT AGRARIA

Masyarakat Agraria ialah

masyarakat yang berasaskan
pertanian, penternakan dan
pemungutan hasil hutan dan
sungai.

Masyarakat Agraria tinggal

menetap di kawasan tanah
pertanian yang subur dan
sesuai untuk menjalankan
kegiatan pertanian.
Ciri-ciri Masyarakat Agraria
di Belanda
 Kegiatan ekonommi utama ialah
pertanian. Aktiviti pertanian yang
diusahakan terdiri daripada pelbagai
jens tanaman, antaranya sayur-
Hasil sayur-sayuran yang diusahakan
sayuran dan bijiran.
seperti bawang, biji kol, ketumbar,
lobak dan teasel. Hasil bijiran pula
seperti barli, gandum dan oat. Hasil
tanaman berlebihan akan dijual.
Pada peringkat awal barli merupakan
Kegiatan tanaman utama tetapi merosot pada
Ekonomi abad ke-17 dan peranannya diambil
alih oleh tanaman gandum.
Tanaman bukan makanan pula terdiri
daripada tanaman dagang seperti
hemp, biji kol dan mader.
Masyarakat Belanda juga menjalankan
kegiatan penternakan secara meluas.
Antara ternakan yang dijalankan ialah
lambu dan kambing. Mereka juga
mengusahakan perusahaan tenusu
iaitu menghasilkan susu, mentega dan
keju. Kawasan tenusu utama ialah di
utara Amsterdam dan di wilayah
Waterland. Hasil tenusu Belanda juga
 Petempatan

Antara kawasan tanah

lanar yang subur dan
Masyarakat membina menjadi tumpuan
penempatan di lembah- penempatan masyarakat
lembah sungai kerana Agraria di Belanda ialah
tanahnya yang subur. di Wilayah Friesland,
Zealand, Flanders dan
Utrect.
 Mereka mencipta
pelbagai teknik dan
kaedah untuk
meningkatkan kesuburan
tanah pertanian. Baja
asli digunakan untuk
meningkatkan kesuburan
tanah pertanian.

Berkemahiran
Mengekalkan
Kesuburan Tanah

Antara baja asli yang

digunakan ialah najis
binatang ternakan yang
diperoleh daripada
kawasan ternakan.
 Aktiviti penambakan laut
telah dijalankan untuk
meluaskan kawasan
pertanian.
Kesannya pada suku pertama
abad ke-17 kerajaan Belanda
bukan sahaja berjaya
meningkatkan hasil pertanian.

Penambakan Laut
untuk Kawasan
Pertanian

Untuk tujuan memugar dan

membajak tanah pertanian.

Penciptaan peralatan baru

telah membolehkan kegiatan
pertanian dijalankan secara
besar-besaran.
MASYARAKAT AGRARIA
DI CHINA
ABAD KE-16 HINGGA 17
Ciri-ciri Masyarakat Agraria
Di China
 Sistem Ekonomi Feudal

Sistem ekonomi yang diamalkan di China pada

abad ke-16 dan 17 bersifat sara diri.
Sebahagian besar penduduk China terlibat
dengan aktiviti bercucuk tanam. Kebanyakan
petani menyewa tanah daripada tuan-tuan
tanah yang kaya.

Tanaman utama masyarakat Agraria di China

ialah penanaman padi sawah. Kawasan
penanaman padi sawah utama ialah di lembah
Sungai Yangstze dan Sungai Kuning.
Tanah adalah milik kerabat diraja atau
golongan bangsawan. Pada zaman
kerajaan Ming, tanah yang dimiliki
oleh kerabat diraja seluas 1.28 juta
mu. Keluasan tanah milik keluarga
diraja telah meningkat kepada 20 juta
mu pada tahun 1522.

Pemilikan
Tanah
Pertanian

Menjelang zaman Ching, tanah

pertanian diletakkan di bawah
pentadbiran Jabatan Hal Ehwal
Kerabat Diraja. Pada masa
pemerintahan Maharaja Jiaqing
jabatan ini menguruskan tanah
seluas 4 juta mu.
 Pengkhususan Pengeluaran
Pertanian

Masyarakat Agraria China mengamal

pengkhususan dalam pengeluaran barangan
mengikut daerah atau kawasan seperti tebu
dikeluarkan di daerah Kwangtung, Fukien
dan Szechwan; the dan daun mulberry untuk
makanan ulat sutera di Chekiang dan
selatan Kingsu; kapas di Kiangsu dan daerah
utara; perlombongan di Yunnan; perusahaan
kain kapas, kain sutera dan pakaian
diusahakan oleh petani di Kiangnan dan
hasil hutan (kayu balak) di Manchuria
 Petani di China berkemahiran dalam
pembinaan terusan dan mengawal
aliran air sungai. Terusan dibina untuk
menyalurkan air ke kawasan
pertanian dan mengelakkan banjir.
Terusan juga digunakan untuk
mengangkut hasil pertanian ke
bandar-bandar. Petani di China juga
mahir membina teres di lereng-lereng
bukit bagi penanaman padi.

Sistem Pengairan
 Masyarakat Agraria China mengamalkan
pengkhususan dalam pengeluaran barangan
mengikut daerah atau kawasan seperti tebu
dikeluarkan di daerah Kwangtung, Fukien dan
Szechwan; the dan daun mulberry untuk
makanan ulat sutera di Chekiang dan selatan
Kiangsu; kapas di Kiangsu dan daerah utara;
perlombongan di Yunnan; perusahaan kain
kapas, kain sutera dan pakaian diusahakan
oleh petani di Kiangnan dan hasil hutan (kayu
balak) di Manchuria.

Pengkhususan
Pengeluaran
Barangan
MASYARAKAT MARITIM
PORTUGAL
ABAD KE-16 HINGGA 17
 DEFINISI
Masyarakat
Maritim di
Portugal

Orang Portugis ialah bangsa Eropah terawal

mempelopori pelayaran-pelayaran ke seberang laut
pada abad ke-15 M.

Masyarakat Maritim

Masyarakat maritim merujuk kepada masyarakat yang

bergantung kepada aktiviti berasaskan laut.
Masyarakat ini terlibat dalam perdagangan, perikanan,
pengumpulan hasil laut, perkapalan, penerokaan,
penjelajahan dan aktiviti-aktiviti lain yang mempunyai
kaitan dengan kelautan. Kemunculan masyarakat maritim
di negara Eropah dapat dikesan sejak abad ke-15 M.
Portugal muncul sebagai kuasa laut yang terunggul
menjelang abad ke-16 M.
 CIRI-CIRI
MASYARAKAT
MARITIM
Kegiatan Ekonomi
Kemahiran Membina Kapal
Keupayaan
Menguasai
Laluan Laut
MASYARAKAT MARITIM
JEPUN
ABAD KE-16 HINGGA 17
 DEFINISI
Masyarakat
Maritim Di
Jepun

Kemunculan Jepun sebagai kuasa maritim boleh dikesan

sejak abad ke-3M apabila menjalinkan hubungan dengan
China dan Korea pada dinasti Qin (221-206 M)

Kemunculan Jepun sebagai kuasa dagang/maritim dapat

diperhatikan dengan jelas pada abad ke-14 M
 MASYARAKAT
MARITIM

Masyarakat Maritim bermaksud masyarakat yang

memberikan tumpuan utama terhadap perdagangan
dan kegiatan yang berkaitan dengan laut.
Masyarakat ini mempunyai pelabuhan sebagai tempat
untuk menjalankan kegiatan perdagangan atau
kegiatan kelautan. Pelabuhan ini akan dilengkapi
dengan berbagai-bagai kemudahan seperti bekalan air,
tempat tinggal, tempat menyimpan barang dan
kawasan untuk berjual beli.
Masyarakat maritim merupakan masyarakat yang
tinggal di pesisir pantai, menjalankan aktiviti
perdagangan, membuat kapal, menangkap ikan dan
mengutip hasil laut.
Penduduk peribumi Jepun dikenali sebagai Ainu
manakala yang lainnya adalah pendatang dari Tanah
Besar Asia yang menetap di pesisir pantai membentuk
masyarakat maritim.
Ciri-ciri Masyarakat Maritim Jepun
 Masyarakat Jepun terlibat dengan
kegiatan penangkapan ikan. Harold
M. Vinacke mengatakan makanan
orang yang sama penting dengan
nasi ialah ikan, mengutip hasil laut
seperti mutiara, perdagangan,
membaiki dan membuat kapal.

Kegiatan Ekonomi
Berasaskan Kelautan

Perikanan merupakan pekerjaan

utama penduduk Jepun kerana
makanan kedua selepas nasi bagi
masyarakat Jepun ialah ikan.
Nelayan Jepun juga adalah
penyelam mutiara yang handal.
 Lebih kurang 97% wilayah
daratan Jepun berada di keempat-
empat pulau terbesarnya iaitu
Hokkaido, Honshu (pulau
terbesar), Shikoku dan Kyushu.
Sebanyak 72% pulau-pulau di
Jepun bergunung-ganang dan
sebahagian di antaranya
merupakan gunung berapi.

Lokasi Petempatan Di
Pesisir Pantai

Masyarakat maritim Jepun tinggal

di pesisir pantai seperti di
perkampungan nelayan di
Yokohama dan menetap di
kawasan-kawasan bandar-bandar
pelabuhan seperti di Nagasaki,
Nagoya, Hiroshima dan lain-lain
bandar pelabuhan.
 Jalinan perhubungan dengan masyarakat
antarabangsa menyebabkan masyarakat
Jepun menerima pelbagai pengaruh budaya
luar seperti pengaruh agama kristian yang
dibawa oleh mubaligh-mubaligh Kristian
Portugis, agama Buddha dan Confucius dari
China serta Shinto yang merupakan
kepercayaan tempatan. Di bandar-bandar
pelabuhan pula terdapat pedagang-
pedagang Portugis, Sepanyol dan China.
Sebelum pengalaman dasar tutup pintu,
mubaligh Kristian dibenarkan menjalankan
aktiviti penyebaran agama Kristian dan
mendirikan gereja bagi menjalankan
kegiatan agama mereka.

Masyarakat
Pelbagai
Budaya
 Menguasai Ilmu Kelautan dan Pelayaran

Masyarakat maritim Jepun menguasai ilmu pelayaran

mereka belayar hingga ke Australia, Asia Tenggara,
Amerika Selatan, Korea dan China.

Mereka mampu membina kapal besar meredah

lautan. Kapal mohor merah (Shuinsen) adalah kapal
layar bersenjata pedagang Jepun yang belayar dalam
perdagangannya ke pelabuhan-pelabuhan Asia
Tenggara di awal pemerintahan Keshogunan
Tokugawa. Antara 1600 dan 1635, lebih dari 350
kapal Jepun melakukan pelayaran dagang ke luar
negeri.
 Masyarakat Jepun mengendalikan
perdagangan melalui pelabuhan
entreport Kyushu, Shimoda,
Hokodate dan Nagasaki. Para
pedagang Jepun pada abad ke-16,
telah mengeksport perak, berlian,
tembaga, pedang dan barang-
barang lainnya.

Pelabuhan Entreport

Jepun juga telah mengimport

sutera Cina dan produk-produk
Asia Tenggara (seperti gula dan
kulit rusa). Lada dan rempah-
rempah jarang diimport oleh
Jepun kerana masyarakatnya
tidak banyak makan daging.
Pelabuhan-pelabuhan Asia
Tenggara menjadi tempat
pertemuan antara kapal-kapal
Jepun dan China.
Menerima Pengaruh Luar

Sebelum dasar tutup pintu abad-17,

masyarakat maritim Jepun mudah menerima
pengaruh luar seperti agama Buddha,
Confucius dan agama Kristian.
Para pedagang dan mubaligh Jesuit dari
Portugal pertama kali tiba di Jepun, lalu
memulakan kegiatan pertukaran perniagaan
dan kebudayaan antara Jepun dan Dunia
Barat (Perdagangan dengan Nanban).
Penganut Kristian bebas menjalankan aktiviti
mereka dan mubaligh juga bebas berdakwah.
Malah tulisan Jepun berasal dari huruf China
dan kosa kata bahasa Jepun juga menerima
pengaruh bahasa Portugis.
Orang Jepun ketika itu menggelar orang asing
dari Dunia Barat sebagai namban yang bererti
kaum gasar dari selatan.
MASYARAKAT INDUSTRI
ENGLAND
ABAD KE 18 HINGGA 19
 DEFINISI
Masyarakat Dicirikan
Industri menerusi
merujuk pembahagian
kepada kerja dan
masyarakat bergantung
yang kepada
bergantung pengeluaran
kepada secara besar-
perindustrian. besaran.
Terlibat dalam
pengeluaran
barangan dan
perkehidmatan
dengan
menggunakan
mesin.
Ciri-ciri Masyarakat Industri
Mobiliti Sosial

Perkembangan pesat dalam bidang

perindustrian menyebabkan taraf hidup
golongan pekerja meningkat. Peningkatan
dalam pengeluaran menyebabkan mereka
menerima pendapatan yang tinggi.

Pengkhusus
an Kerja

Pekerja-pekerja hanya perlu melakukan

sebahagian daripada kerja untuk
menghasilkan sesuatu barangan
(pengkhususan kerja).
Kemunculan
Kelas
 Merupakan masyarakat yang berilmu
pengetahuan dan berpendidikan.
Masyarakat industri terdedah kepada
unsur-unsur demokrasi dalam kehidupan
mereka. Mereka turut memperjuangkan hak
asasi dan kebajikan golongan pekerja yang
bekerja di sektor perkilangan.

Masyarakat
Literasi

Sebagai contoh, David Ricardo

memperjuangkan hak golongan pekerja di
parlimen England.
MASYARAKAT INDUSTRI
JERMAN
ABAD KE 18 HINGGA 19
 Masyarakat industri merujuk
kepada masyarakat yang
bergantung kepada sektor
perindustrian.
Masyarakat industri terlibat
dengan pengeluaran barangan
dan perkhidmatan dengan
menggunakan mesin.

Masyarakat industri dicirikan

Definisi menerusi pembahagian kerja
Masyarakat bergantung kepada pengeluaran
Industri secara besar-besaran.
Kemunculan masyarakat industri
di Jerman berlaku semasa
tercetusnya Revolusi
Perindustrian tahap kedua (1860-
an 1914)
Pada era ini muncul industri-
industri baru seperti elektrik,
kimia, petroleum dan logam
ringan. Keluaran sampingan
terdiri daripada kereta, radio,
kapal terbang dan kain tiruan.
Ciri-ciri Masyarakat Industri
di Jerman
Kegiatan Ekonomi
 Jerman Syarikat kimia dan
menghasilkan elektrik Jerman
pelbagai ciptaan memonopoli
baru yang penubuhan makmal-
membantu makmal penyelidikan
kelahiran industri yang lengkap dengan
berskala besar. ahli-ahli kimia dan
fizik yang terlatih
daripada universiti.

Kemajuan
Dalam Teknik
Penyelidikan

Beberapa perbadanan
Jerman telah memberi
sumbangan besar
Menjelang akhir
mencipta teknik baru
abad 19, industri
dengan menjalankan
kimia dan elektrik
teknik penyelidikan
Jerman telah
saintifik dengan
memimpin dunia.
amalan kerja biasa di
kilang.
 Kerajaan Jerman mengawal
pasaran bebas.

Perkembangan sistem perbankan

di Jerman menggalakkan
pertumbuhan perdagangan dan
Kemajuan perniagaan di Jerman. Pada tahun
1840an, Bank of Prusia berfungsi
Kewangan sebagai joint stock dalam
pengeluaran kredit dan
menyediakan pelaburan kapital.
Bantuan modal mempercepatkan
perkembangan industri di Jerman
pada tahun 1870an. Hal ini
menggalakkan pertumbuhan
industri perlombongan arang
batu, keluli, kapas dan kain bulu
serta kemajuan sistem
pengangkutan darat dan laut.
Kejuruteraan Manusia
Kemajuan Sistem Pengangkutan
Perluasan Perdagangan
Antarabangsa
Dasar Kerajaan Jerman

Create: NORAINI YUSOFF

PUTRAJAYA..