Ito ay matatagpuan sa timog ng Phoenicia o sa kasalukuyang kinaroroonan ng Israel. Hebrew ang kanilang wika.
Noong 1947, hinati ng Nagkakaisang mga
Bansa (The United Nation) ang Palestina upang maging dalawang bansa: isang para sa mga Hudyo at isang para sa mga Arabo. Dito rin natagpuan ang labi ng mga sinaunang tao na tinatawag na Pleistocene. Ito’y pinamunuan ng iba’t ibang tao at sinakop ng iba’t ibang bansa, e.g. Canaanites, Amorites, Ancient Egyptians, at Israelites. LOKASYON NG PALESTINA ALPABETONG HEBREW ANG MGA HUDYO Ang sinaunang kasaysayan ng mga Hudyo ay naitala sa Bibliya, isang sagradong sulatin ng mga Hudyo. Isinulat ng mga Hudyo sa wikang Hebrew ang Old Testament o Lumang Tipan. Pagkaraan ng tatlong henerasyon sa ilalim ng pamumuno ni Jacob, nilisan ng maraming Hudyo ang Canaan at sila ay nagtungo sa hilagang silangan ng Ehipto upang takasan doon ang tagtuyot at kagutuman. ABRAHAM Ayon sa Bibliya, siya ang tagapagtatag ng Judaismo. Namuno upang makaalis sa Mesopotamia at makarating sa Canaan ang mga tao sa pagitan ng 1900 at 1800 BCE. Narating niya at ng kanyang mga tagasunod ang Canaan, ang pangalang biblikal ng Palestina. Ayon sa Bibliya, ipinangako sa mga inapo ni Abraham ang lupaing Canaan. ABRAHAM ANG MGA ISRAELITA Inargonisa ito ni Jacob at ang kanyang mga tagasunod. Nanatili sila sa Ehipto ng mahigit 400 taon.
Sa simula ng kanilang pananatili sa Ehipto, sila
ay naging tagapag-alaga ng mga baka ngunit hindi naglaon, ginawa silang alipin ng mga paraon. Tinawag ang paglisan nilang ito na Diaspora.
Si Moses ang nagpalaya sa kanila noong 1200
BCE. Ang pagtakas nilang ito ay tinawag na Exodus. Jacob Moses