njëra anë, bashkëbisedimi intervistues nuk është rastësor. Ai është i përgatitur, i qëllimshëm, i kërkuar. Nga ana tjetër, gjatë intervistimit kërkimor rolet midis intervistuesit dhe të intervistuarit nuk mund të ndryshohen. Ndaj dhe informacioni rrjedh gjithnjë nga përgjigjedhënësi te përgjigjemarrësi, si në një qarkullim “senso unico” (njëkahësh). Pra, gjatë procesit të intervistës, marrëdhëniet midis intervistuesit dhe përgjigjedhënësit janë të qëndrueshme. Ata “luajnë” deri në fund rolet e paracaktuara. Është bashkëbisedim I planifikuar; Është bashkë bisedim I qëllimshëm; Realizohet mes dy palësh: intervistuesit (apo intervistuesve) dhe të intervistuarit (individ apo grup I individëve); Intervista përdoret, nga një anë, për grumbullimin e informacioneve autentike. Arsyeja se pse zgjidhet pikërisht metoda e intervistimit është që nëpërmjet saj të mblidhet informacion për ato aspekte e dukuri shoqërore, të cilat nuk mund të njihen nëpërmjet dokumenteve të ndryshme dhe as të zbulohen nëpërmjet vëzhgimeve, apo metodave të tjera të kërkimit. Intervista shërben për grumbullimin e një informacioni paralel, pra për verifikimin e të dhënave që janë fituar në saje të metodave të tjera të kërkimit. Intervista përdoret, kështu, edhe si një metodë ndihmëse e plotësuese. Cilësia e intervistës varet, së pari, nga bartësi i informacionit. I intervistuari nuk mund të japë atë që nuk e disponon. Ndaj intervistat realizohen kryesisht me profesionistë, ekspertë të fushës, sikurse me individë me përvoja të veçanta. Po ashtu, cilësia e intervistës, apo vlera e informacionit të realizuar pëmres intervistimit, varet edhe nga cilësia e marrëdhënies midis atij që interviston dhe atij që intervistohet. Komunikimi normal, i hapur dhe i sinqertë është kusht për një intervistim të suksesshëm. Intervista individuale dhe intervista grupore (fokus grupet); Intervista me gojë dhe intervista me shkrim; Intervista e drejtëperdrejtë dhe intervista e tërthortë (përmes internetit); Intervistat e lira dhe intervistat me pyetje të paracaktuara; Intervistat e standardizuara Qëllimi i standardizimit në kërkimin shkencor është mbledhja e të dhënave të numërueshme dhe të krahasueshme... Në intervistimin e standardizuar pyetjet kanë një rend të paravendosur dhe përgjigjedhënësi ftohet që t’u përgjigjet pyetjeve duke respektuar pikërisht atë rend, apo axhendë. Nga fakti se pyetjet janë të njejta dhe të renditura njësoj, atëherë informacioni që merret nga përgjigjet e të intervistuarve është i krahasueshëm. Intervistat e pastandardizuara Intervistuesi nuk e ka shumë të qartë se çfarë pyetje do të shtrojë dhe për pasojë i intervistuari nuk mund ta dijë paraprakisht për pyetjet që do t’i shtrohen. Informacioni që merret nuk është homogjen si të intervistat e standardizuara dhe nuk mund të krahasohet me intervistën tjetër. Intervistat gjysmë të standardizuara. Së pari, trajtimi i intervistës si një marrëdhënie të barabartësh. Së dyti, gjatë intervistës cilësore mund dhe duhet të çlirohen emocione, mundësisht pozitive. Pavarësisht ngarkesës emocionale, intervistuesi duhet t’i qëndrojë besnik rolit të tij dhe nuk duhet të bëjë “terapi” me të intervistuarin.
Dallimi ne mes një interviste studimore dhe
terapeutike: Synimet dhe praktikat janë të ndryshme; Përmbajtja që nxirret nga këto lloj intervistash është e ndryshme; Marrëdhënia intervistues – i intervistuar, në rastin e studimit dhe të këshillimit terapeutik, ndryshon rrënjësisht Hulumtimi eksplorues: të zbulosh çfarë mendojnë pjesëmarrësit se është e rëndësishme në tëmën e hulumtimit dhe të mësosh se si e përdorin njerëzit gjuhën për të folur për të. Hulumtimi eksplorues I këtij lloji është I zakonshëm në fushat ku ka pasur pak hulumtime, ose atje ku hulumtuesi po eksploron një këndvështrim apo perspektivë të re për temën e hulumtimit. Intervistat gjysmë të strukturuara mund të përdoren në këtë mënyrë në fazën pilotuese të hulumtimit, për ta ndihmuar hulumtuesin të formulojë mënyra më të strukturaura për mbledhjen e të dhënave. Hulumtimi shpjegues: intervistat gjysmë të strukturuara përdoren për të mbledhur të dhëna që do ta ndihmojnë hulumtuesin për të shpjeguar pse njerëzit e kalojnë ose e kuptojnë një fenomen shoqëror në një mënyrë të caktuar. NJë përdorim I zakonshëm I intervistave gjysmë të strukturuara është atje ku hulumtuesi kërkon të eksplorojë përvojat, opinionet dhe ndjenjat e pjesëmarrësve dhe mbledh të dhëna për ta ndihmuar për të fituar një kuptim apo shpjegim më të mirë të sjelljes apo qëndrimeve të njerëzve. Kur hartojmë një intervistë gjysmë të strukturuar ne kërkojmë një qasje që: • Do t’I lejojë pjesëmarrësit në hulumtim të përgjigjen sipas mënyrës së vet, me fjalët e veta; • Do ta lejojë hulumtuesin që t’I eksplorojë çështjet me pjesëmarrësit; • Do t’I nxisë pjesëmarrësit të shprehin opinionet dhe ndjenjat e tyre; • Do të jetë fleksibël dhe e përshtatshme për pjesëmarrës të ndryshëm; • Do të garantojë që me secilin pjesëmarrës të diskutohen të njejatat aspekte të temës së hulumtimit. Udhëziesi I intervistës ka për qëllim ta ndihmojë hulumtuesin të bëjë një intervistë gjysëm të strukturuar. Ndryshe nga pyetësori, udhëzuesi I intervistës nuk është thjeshtë një listë pyetjesh, por më shumë një program pune I intervistës, me shënime dhe karakteristika të tjera në ndihmë të hulumtuesit. Për intervistat ballë për ballë është mirë që udhëzuesi të kufizohet brenda një faqeje, në mënyrë që t’I referoheni me lehtësi. Ndihmon intervistuesin të kujtojë çështjet që do të trajtojë; Sugjeron mënyra për t’iu qasur temave; E kujton intervistuesin çfarë pyetjesh nxitëse duhet të bëjë dhe mënyra për t’I bërë ato; Përfshin një hyrje dhe një mënyrë për mbylljen e intervistës; Jep një rend të mundshëm të temave; Ndihmon intervistuesint’I lejojë ojesëmarrësit të flasin në mënyrën e tyre dhe në mënyrë sa më të plotë të jetë e mundur; Nuk është listë pyetjesh. Si do ta regjistroni intervistën; A mund t’I siguroni mjetet e regjistrimit të intervistës; Realizimi I intervistës Reflektimi mbi intersivtën Përpunimi dhe analiza e të dhënave nga intervista. Plotësimi I të dhënave