Analizat metrike te Shwartz-it

dhe te Moyerss-it
Analiza metrike e Shëatz-it
 Kjo analizë bëhët tek
denticioni I
përheshëm
 Mjetet e punws-
kompasi I thjesht,
kompasi I Korkhausit,
ortometri,ortokryqi
dhe tabela e Pontit.
 Hapi I parë- matet
shuma meziodistale
e inciziveve
maksillar.
 Hapi I dytë- maten gjërsitë e
përparme dhe të pasme
në të dy nofullat.
Nofulla e sipërme:
-gjërsia e përparme -matet
në paramolaret e parë-
në pikën më të thellë te
fisures distale.
-gjërsia e pasme - matet në
molarët e parë në pikën
më të thellë te fisures
qëndrore.
 Nofulla e poshtme:
-Gjërsia e përparme- matet
në paramolarët e dytë në
pikën ku takohet
sipërfaqja meziale me
sipëefaqen okluzale të
tuberkulumit bukal.
-Gjërsia e pasme-matet në
pikën më të lartë të
tuberkulumit buko të
mesëm të molarit të parë
(nese mungon ky
tuberkulum, matja bëhët
në tuberkulumin
bukodistal).
 Hapi I tretë- matet
lartësia e harkut
dental maksillar.
Lartesin e harkut
dental mandibullar
e fitojm duke ia
zbritur vlerës së
harkut maksillar 2
mm.
 Hapi I katërt- vlerat e
fituara ne matjet për
gjerësitë e përparme, te
pasme dhe për lartësit e
harqeve dentale, I
krahasojm me vlerat
referente (“ideale”) në
tabelen e Pontit mvarësisht
prej shumës se incizivëve
të sipërm. Duke pasur
parasysh se fillimisht vetem
se jemi përcaktuar për
tipin e fytyrës.
Analiza metrike sipas Moyers-it
 Kjo analizë kryhet tek
denticioni I përzier.
 Mjetet e punes- kompasi
me pjesen metalike te
gravuar ne mm,
ortometri dhe tabela e
Moyersit (janë dy tabela
,njera per maksill e tjetra
për mandibull)
 Përmes kësaj analize
përcaktohet se a do te
ket hapsirë të
mjaftueshme për
vendosjen e dhëmbeve
në regjionin më kritik në
mes te incizivit lateral
dhe molarit te parë të
përhershem.
 Kjo hapsir njihet si
CP2 segmenti.

 CP2 = kanini +
paramolari I parë +
paramolari I dytë
Metoda e analizes se Moyersit

 - Hapi I parë- me
kompas matim gjeresin
e inciziveve
mandibullar veq e veq,
mandej duke I mbledhur
keto gjeresi gjejmë
shumen e inciziveve
mandibullar.
 Hapi I dytë- (nese ka
nevoj) ne rast se kemi
dendesi ose rrallesi te
dhëmbet frontal, qofte në
njeren ose në tjetrën
nofull, ose ne të dyjat;
bëjmë rekonstruktimin e
frontit. Fillimisht gjejmë
linea mediana ne të dy
modelet duke përcaktuar
kështu piken se ku duhet
të jetë siperfaqja distale e
incizivit lateral.
 Hapi I tretë- masim
CP2 segmentin në të
dyja nofullat, e në të
katër kuadrantet.
CP2 segmenti matet
prej siperfaqes distale
te incizivit lateral (ose
prej pikës ku duhet të
jetë siperfaqja distale e
inc. lateral) e deri në
siperfaqen meziale të
molarit të parë te
përhershem.
 Hapi I katërt- vlerat e
fituara në të katër
segmentet I krahasojm
me vlerat refernte të
tabeles se Moyersit,
duke gjetur kështu
dallimin në mes te
rastit tonë dhe vlerave
ideale te rasteve
eugnate.
 Për popullaten tonë
vlerat referente ne
tabel I shiqojm në
kolonën 75% .