pariralang “end of contract”; tumutukoy sa manggagawang kontraktwal na natapos na ang kontrata; pagtatapos ng kontrata; huling araw sa trabahong kontraktwal; sistema ng empleyong walang seguridad. Endo sa Pambansang Diskurso
Noong 2007 ay ipinalabas ang pelikulang
“Endo” ni Jade Castro na tumatalakay sa buhay at buhay-pag-ibig ng mga manggagawang kontraktwal. Ginawaran ng Cinemalaya Grand Jury Prize ang “Endo” sa taong iyon. Sa pelikulang “Endo” ang dalawang pangunahing karakter ay saleslady at salesboy. Marahil, ang desisyon ng Korte Suprema (G.R. No. 127448) na inilabas noong Setyembre 10, 1998 naman ang isa sa mga pinakaunang dokumento ng gobyerno na gumamit ng terminong “end of contract.” Bagamat may magkakasalungat na pananaw sa iba pang isyung ekonomiko at sosyo-politikal, nagkakaisa naman sa paggamit ng terminong “endo” at pagtutol sa sistemang ito ang Kilusang Mayo Uno (KMU), Partido ng Mga Manggagawa (PM), at Alliance of Progressive Labor (APL). Isinisisi ng KMU ang sistemang endo sa Batas Republika 6715 o Batas Herrera na nilagdaan noong Marso 2, 1989 sa ilalim ng unang administrasyong Aquino. Ayon sa KMU, binigyang- kapangyarihan ng Batas Herrera ang labor secretary na maglabas ng guidelines na nagbigay-daan upang maging legal ang kontraktwalisasyon sa Pilipinas. Noong 2012 naman, ipinahayag ng NAGKAISA, isang alyansa ng mga pangkat ng mga manggagawa na pinangungunahan ng PM na nilalabanan din nila ang sistemang “endo” o “5-5-5” o “job contracting” na anila’y tinatawag na sistemang “job order” sa mga ahensya ng gobyerno. Ayon sa Bureau of Labor and Employment Statistics Integrated Survey/BITS (2012), 30.5% ng mga manggagawa sa Pilipinas ay di regular (o sa madaling sabi, karamihan sa kanila’y nagtatrabaho sa ilalim ng sistemang endo). Dati-rati, sa mga pribadong korporasyon lamang pangkaraniwan ang “endo. Ang sistemang “endo” sa Pilipinas ay bahagi lamang ng mas malawak na saklaw ng kontraktwalisasyon sa buong mundo. Ayon sa International Labor Rights Forum na ang headquarters ay nasa Washington, USA, mga trabahong “precarious” na ang pumalit sa dati-rati’y permanenteng empleyo dahil sa outsourcing, pag-iral ng mga employment agency, at pagklasipika sa mga manggagawa bilang “short-term” o “independent contractors.” . Dapat bigyang-diin na ang Overseas Filipino Workers (OFWs) ay puro kontraktwal din, kaya nga ang orihinal na tawag sa kanila ay Overseas Contract Workers o OCWs. Bunsod ng global na krisis na nagsimula noong 2008, ayon sa World of Works Report ng International Labor Organization (ILO) noong 2012, lalong lumawak ang saklaw ng mga trabahong involuntary part-time at temporary sa mga mauunlad na bansa, at nananatiling malawak din ang saklaw ng informal employment – 40% ng kabuuan sa Third World. ENDO Pagkatapos ng Endo, obligado ang isang mangagawa na maghanap ng bagong trabaho na malamang ay sa ilalim din ng sistemang Endo. Ang salitang “Endo” ay ebidensya ng masaklap na katotohanan ng kawalang- kapangyarihan ng mga mangagawa sa kasalukuyang lipunang kontrolado ng mga dambuhalang kapitalista. Produkto ng Kapitalismo ang sistemang Endo. Alinsunod sa lohika ng kapital, ang pagpiga sa mangagawa , ang pagsasamantala sa kanila, ang direktang akumulasyon ng kapitalista sa pinagpawisan at kung minsa’y pinagbuwisan pa ng dugo na tubo, Sa pamamagitan ng pagtitipid sa pasweldo at pagkakait ng kahit kakarampot na mga benepisyo. Sa pagsuong ng bansa sa minadaling ASEAN integration at iba pang kahawig na iskema, lalong lalala at lalawak ang saklaw ng sistemang endo sa bansa dahil ang ilan sa mga bansa sa Timog Silangang Asya ay may mas mababang antas ng pasahod kaysa sa Pilipinas. Sa pag-iral at matagal nang pangingibabaw ng kasuklam-suklam na realidad ng endo,nararapat manindigan ang mga mamamayan, lalo na ang mga mangagawa para sa isang bagong sistemang ekonomiko na magbibigay-daan sa pagwawakas nito. Noong taong 2011, masasabing wala pang diksyunaryo sa Pilipinas ang nagtala ng salitang “Endo” batay sa konteksto nito sa larangan ng paggawa, sapagkat walang ganitong word entry sa mga pinakakomprehensibong diksyonaryong Pilipino. Ngunit sa kasalukuyan ay marahil kasama na ito sa edisyon ng mga nabanggit sa diksyonaryo. Ang endo ay salamin ng pangkalahatang inseguridad ng buhay sa mundong pinilit lutuin sa kawa ng globalisasyong pabaratan na nagsimulang umarangkada sa kalagitnaan ng dekada 90 at hanggang ngayo’y nananalasa sa at nilalabanan ng mga mamamayan ng daigdig. Samakatwid, ang pagkilala sa salitang endo ay paggunita, at pagsariwa sa diwa ng lipunang mapagkalinga, ng ideya ng solidaridad, ng malalaking tipak ng kasaysayan na pinanday at pinapanday ng pakikibaka ng mga manggagawa mula noon hanggang ngayon.