POESIA SOZIALA

GABRIEL ARESTI
Iratxe, Mireia, Jon eta Hodei
Zer da?
-Espainako literaturan 50 hamarkadan sortu den mugimendu bat da.

-Euskal Herrian 60 hamarkadan hasten da.

-Poesia sozialaren idazle nagusiak Gabriel Celaya, Blas De Otero eta Gabriel Aresti dira. Gabriel eta Otero
gaztelaniaz idatzi zuten eta Arestik euskaraz.

-Frankoren garaia zenez salaketa politiko bat egiten zuen poesia sozialak eta poesia laikoa da.
Ezaugarriak
- Hizkuntza erraza erabiltzen du, jende guztia ulertzeko
- Gaiak: -Aberastasunaren desoreka eta sortzen duen bidegabekeria.

-Marjinazio soziala

-Frankismoaren errepresioa eta askatasun falta

- Langileen baldintza gogorrak

- Poesia librea izaten da.

-Salaketa azaltzen da.

BIOGRAFIA
(Bilbo, 1933ko urriaren 14a - Bilbo, 1975eko ekainaren 5a)

Gurasoak baserritar jatorriko "euskaldun galduak" zituen eta 12 urterekin hasi zen euskalduntzen. 21 urte
zituela, argitaratu zituen lehen poemak eta hamar urte geroago, bere lanik esanguratsuena, Zarauzko
Itxaropena Argitaletxearekin: Harri eta Herri. Bere poesiagintzan erreferentzia nagusi bihurtu zen,
Espainiako Antonio Machado, pentsatzen zuen poesiarekin gizartea aldatu zitekeela.

ANTONIO MACHADO
 Gaia
Poetak bere etxea defendituko du edozeren aurrean.
ARGUDIOA
Gabrielek, poema honetan, adierazi nahi duena, bere aitaren etxea defendatzea nahi du, ez zaio inporta
zenbat kostatzen zaion, edo zenbat penagarriengatik pasa behar den, baino bere aitaren etxea defendatuko
du, nahiz eta otsoen eta justiziaren kontra izan., ez zaio inporta ea agertzen badira, bere aitaren etxea
defendatuko du. Berdin du, besorik gabe egotea, edo hankarik gabe, berdin berdin defendatuko du.
EGITURA
Kanpo -egitura:

-Ez du ahapaldirik, beraz poesia librea da.

-7 eta 6 silabeko neurria.

ERRIMAK:

- 1. zatia (kontra)

- 2.zatia (-ak)

- 3.zatia (gabe)
Figura Literarioak
ANAFORA: kontra, gabe

Poema osoa sinbolismo bat da.

Pertsonifikazioa: otsoa