MGA HALIMBAWA NG

PANANALIKSIK
TELEPONO

 Ang isang telepono (nagmula sa Griyego:

magkakasamang nangangahulugang "malayong
boses"), o telepono, ay isang aparato ng
telekomunikasyon na nagpapahintulot sa dalawa
o higit pang mga gumagamit na magsagawa ng
isang pag-uusap kung malayo na sila ay malayo
upang marinig nang direkta. Ang isang telepono
ay nag-convert ng tunog, kadalasan at pinaka-
mahusay na boses ng tao, sa mga elektronikong
signal na ipinapadala sa pamamagitan ng mga
cable at iba pang mga channel ng komunikasyon
sa isa pang telepono na nagpaparami ng tunog
sa tumatanggap na gumagamit.
 Noong 1876, si Alexander Graham Bell ang
unang binigyan ng isang patent sa Estados
Unidos para sa isang aparato na gumawa ng
malinaw na mauunawaan pagtitiklop ng tinig ng
tao. Ang instrumento na ito ay higit pang binuo
ng marami pang iba. Ang telepono ay ang unang
aparato sa kasaysayan na nagpapagana ng mga
tao na makipag-usap nang direkta sa bawat isa
sa malalaking distansya. Ang mga teleponong
mabilis ay naging napakaliit sa mga negosyo,
gobyerno at kabahayan.
PAPEL

 Ang papel ay isang manipis na materyal na

ginawa sa pamamagitan ng pagpindot nang
magkakasama ang mga basa-basa na fibers ng
selulusa sapal na nagmula sa kahoy, basahan o
grasses, at pinatuyo ang mga ito sa mga
nababaluktot na mga sheet. Ito ay isang
maraming nalalaman materyal na may
maraming mga gamit, kabilang ang pagsulat,
pag-print, packaging, paglilinis, dekorasyon, at
isang bilang ng mga proseso ng pang-industriya
at konstruksiyon. Ang mga papeles ay mahalaga
sa legal o di-legal na dokumentasyon.
 Ang prosesong papermaking ng pulp na binuo sa
Tsina noong unang bahagi ng ika-2 siglo CE,
posibleng mas maaga noong taong 105 CE, [1] sa
Han courtong eunuch na Cai Lun, bagaman ang
pinakamaagang arkeolohikal na mga fragment
ng papel ay nagmula mula sa ika-2 siglo BCE sa
Tsina. [2] Ang modernong industriya ng pulp at
papel ay pandaigdigan, na may Tsina na
humahantong sa produksyon nito at sa Estados
Unidos mismo sa likod nito.
 RADYO
 Ang radyo ay ang teknolohiya ng pagbibigay ng senyas o pakikipag-
usap gamit ang mga radio waves Ang mga alon ng radyo ay mga
electromagnetic waves ng dalas sa pagitan ng 30 hertz (Hz) at 300
gigahertz (GHz). Ang mga ito ay binuo ng isang elektronikong
aparato na tinatawag na isang transmiter na konektado sa isang
antena na nagpapalabas ng mga alon, at natanggap ng isang radio
receiver na konektado sa ibang antena. Ang radyo ay malawakang
ginagamit sa modernong teknolohiya, sa komunikasyon sa radyo,
radar, nabigasyon sa radyo, remote control, remote sensing at iba
pang mga application. Sa komunikasyon ng radyo, ginagamit sa
pagsasahimpapawid ng radyo at telebisyon, mga cell phone,
dalawang-daan na radyo, wireless networking at komunikasyon ng
satelayt sa maraming iba pang gamit, ang mga radio wave ay
ginagamit upang magdala ng impormasyon sa espasyo mula sa
isang transmiter sa isang receiver, sa pamamagitan ng modulating
ang signal ng radyo (impressing isang signal ng impormasyon sa
alon ng radyo sa pamamagitan ng pag-iba-ibahin ang ilang aspeto
ng alon) sa transmiter.
 Ang mga radio wave ay unang kinilala at pinag-
aralan ng German physicist na si Heinrich Hertz
noong 1886. Ang unang praktikal na mga radio
transmitters at mga receiver ay binuo sa paligid ng
1895-6 ng Italyano Guglielmo Marconi, at ang radyo
ay nagsimulang magamit nang komersyo sa paligid
ng 1900. Upang maiwasan ang pagkagambala sa
pagitan ng mga gumagamit, ang Ang paglabas ng
mga radio wave ay mahigpit na kinokontrol ng
batas, na pinagsama-sama ng internasyunal na
katawan na tinatawag na International
Telecommunications Union (ITU), na nagtatalaga ng
mga frequency bands sa radyo para sa iba't ibang
gamit.
BISEKLETA
 Ang isang bisikleta, na tinatawag ding isang ikot o bisikleta, ay
isang tao na pinagagana ng kapangyarihan o motor, pinapatakbo
ng pedal, isang solong-subaybayan na sasakyan, na may
dalawang gulong na naka-attach sa isang frame, isa sa likod ng
isa. Ang isang mangangabayo ng bisikleta ay tinatawag na isang
siklista, o bisikleta. Ang mga bisikleta ay ipinakilala sa huling
bahagi ng ika-19 siglo sa Europa, at noong unang bahagi ng ika-
21 siglo, mahigit sa 1 bilyon ang umiiral sa isang naibigay na oras.
Ang mga numerong ito ay lampas sa bilang ng mga kotse,
parehong sa kabuuan at niraranggo sa pamamagitan ng bilang
ng mga indibidwal na mga modelo na ginawa. Ang mga ito ang
pangunahing paraan ng transportasyon sa maraming mga
rehiyon. Nagbibigay din ang mga ito ng isang popular na paraan
ng paglilibang, at inangkop para gamitin bilang mga laruan ng
mga bata, pangkalahatang fitness, mga aplikasyon ng militar at
pulisya, mga serbisyo ng courier, racing ng bisikleta at mga stunt
ng bisikleta.
 Ang "Dandy horse", na tinatawag ding
Draisienne o Laufmaschine, ay ang unang
paraan ng transportasyon ng tao upang
magamit lamang ang dalawang gulong sa
magkasunod at naimbento ng Aleman na Baron
Karl von Drais. Ito ay itinuturing na tagapagsalita
ng modernong bisikleta; Ipinakilala ito ni Drais sa
publiko sa Mannheim noong tag-init noong 1817
at sa Paris noong 1818. Nakasakay sa rider ang
isang kahoy na frame na suportado ng dalawang
gulong sa loob ng linya at itinulak ang sasakyan
kasama ang kanyang mga paa habang pinipilitan
ang front wheel.
PONOGRAPO
 Ang ponograpo ay isang aparato para sa mekanikal na pag-
record at pagpaparami ng tunog. Sa ibang mga anyo nito,
tinatawag din itong gramopon (bilang isang trademark mula
noong 1887, bilang isang pangkaraniwang pangalan sa UK mula
noong 1910) o, mula noong 1940s, isang record player. Ang
sound waveform ng tunog ay naitala bilang nararapat na pisikal
na deviations ng isang spiral uka inukit, etched, incised, o
impressed sa ibabaw ng isang umiikot na silindro o disc, na
tinatawag na isang "record". Upang muling likhain ang tunog,
ang ibabaw ay katulad ng pag-rotate habang ang isang pag-
playback ng stylus ay nagpapakalat ng uka at samakatuwid ay
gumagalaw sa pamamagitan ng ito, napakamahaw na muling
kumukuha ng naitala na tunog. Sa maagang acoustic
phonographs, ang stylus ay nagningning ng isang dayapragm na
gumawa ng mga sound wave na isinama sa bukas na hangin sa
pamamagitan ng isang flaring horn, o diretso sa mga tainga ng
tagapakinig sa pamamagitan ng stethoscope-type earphones.
Ang ponograpo ay imbento noong 1877 ni Thomas Edison
Habang ang iba pang mga imbentor ay gumawa ng mga
aparato na maaaring magrekord ng mga tunog, ang
ponograpo ni Edison ang unang nakapagpaparami ng
naitala na tunog. Ang kanyang ponograpo ay orihinal na
naitala ang tunog sa isang tinfoil sheet na nakabalot sa
isang rotating silindro. Ang isang stylus na tumutugon sa
mga tunog ng vibrations ginawa ng isang pataas at pababa
o burol-at-dale uka sa palara. Ang Volta Laboratory ng
Alexander Graham Bell ay gumawa ng maraming mga
pagpapabuti noong 1880s at ipinakilala ang graphophone,
kabilang ang paggamit ng mga cylinders ng kartel na may
waks at isang cutting stylus na lumipat mula sa gilid
patungo sa isang zigzag uka sa paligid ng rekord.