Ang Wika

at ang
Lipunan
ANG WIKA AT ANG
LIPUNAN
 Ito ay mahalagang instrumentong nag-uugnay sa bawat isa
sa lipunan.

 Ayon kay Durkheim (1985), isang sociologist, nabubuo ang

lipunan ng mga taong naninirahan sa isang pook.

 Ang mga taong nasa isang lipunan ay may kanya-kanyang

papel na ginagampanan.
 Ang Wika at ang
Lipunan

Tinukoy ng
lingguwistang si W.P.
Robinson ang mga
tungkulin ng wika sa
aklat niyang Language
and Social Behavior (1972).
 Ang Wika at ang
Lipunan

Ito ay ang sumusunod: (1)
pagkilala sa estado ng
damdamin at pagkatao,
panlipunang
pagkakakilanlan, at
ugnayan; at (2) pagtukoy sa
antas ng buhay sa lipunan.
 Gamit ng Wika sa
Lipunan

Isa na rito si M.A.K. Halliday na
naglahad sa pitong tungkulin ng
wika na mababasa sa kanyang
aklat na Explorations in the
Functions of Language (Explorations
in Language Study) (1973).
 Ang pitong tungkulin ng wikang
inisa-isa ni M.A.K. Halliday ay ang
sumusunod:

 Instrumental – Ito ang tungkulin ng wikang
tumutugon sa mga pangangailangan ng tao gaya ng
pakikipag-ugnayan sa iba.
 Regulatoryo – Ito ang tungkulin ng wikang
tumutukoy sa pagkontrol sa ugali o asal ng ibang
tao.
 Interaksiyonal – Ang tungkuling ito ay nakikita sa
paraan ng pakikipag-ugnayan ng tao.
 Ang pitong tungkulin ng wikang
inisa-isa ni M.A.K. Halliday ay ang
sumusunod:

 Personal – Saklaw ng tungkuling ito ang
pagpapahayag ng sariling opinyon o kuro-kuro sa
paksang pinag-uusapan.
 Heuristiko – Ang tungkuling ito ay ginagamit sa
pagkuha o paghahanap ng impormasyong may
kinalaman sa paksang pinag-aaralan.
 Impormatibo – Ito ang kabaligtaran ng heuristiko.
Kung ang heuristiko ay pagkuha o paghanap ng
impormasyon, ito naman ay may kinalaman sa
pagbibigay ng impormasyon sa paraang pasulat at
pasalita.
Si Jakobson (2003) naman ay
nagbahagi rin ng anim na
paraan ng pagbabahagi ng
wika.
O Pagpapahayag ng damdamin (Emotive) – Saklaw
nito ang pagpapahayag ng mga saloobin,
damdamin, at emosyon.
O Panghihikayat (Conative) – Ito ay ang gamit ng
wika upang makahimok at makaimpluwensiya
sa iba sa pamamagitan ng pag-uutos at
pakiusap.
O Pagsisimula ng pakikipag-ugnayan (Phatic) –
Ginagamit ang wika upang makipag-ugnayan sa
kapwa at makapagsimula ng usapan.
 Si Jakobson (2003) naman ay
nagbahagi rin ng anim na paraan
ng pagbabahagi ng wika.
O Paggamit bilang sanggunian (Referential) –
Ipinakikita nito ang gamit ng wikang
nagmula sa aklat at iba pang sangguniang
pinagmulan ng kaalaman upang
magparating ng mensahe at impormasyon.

O Paggamit ng kuro-kuro (Metalingual) – Ito

ang gamit na lumilinaw sa mga suliranin sa
pamamagitan ng pagbibigay ng komento sa
isang kodigo o batas.
Si Jakobson (2003) naman ay
nagbahagi rin ng anim na
paraan ng pagbabahagi ng
wika.
O Patalinghaga (Poetic) – Saklaw nito ang
gamit ng wika sa masining na paraan ng
pagpapahayag gaya ng panulaan, prosa,
sanaysay, at iba pa.