KASAYSAYAN

NG
LINGGWISTIKA
Group 3
Maagham na paraan ng pag-
aaral ng wika na naglalayong
malinang ang paraan sa
mabisang paglalarawan sa wika.
 KASAYSAYAN
NG
LINGGWISTIKA SA
DAIGDIG
 “TORE NI
BABEL”

MGA PLATO AT
WIKANG
SIMULA MAMBABARI
GRIYEGO
TEOLOGO SOCRATES LANG HINDU
AT LATIN

1860-1875 INTERNATIONAL PONEMA AT MORPEMA

PHONETIC ALPHABET (1970)

1925
HISTORICAL IKA-19 AT MIDDLE
RENAISSANCE
LINGUISTICS 20 SIGLO AGES
(1970)

KATAPUSAN

TRANSFOR-
LEONARD
MATIONAL MODELONG LINGGWISTI-
BLOOMFIELD
O GENERATIVE KANG
AT ZELLIG MATEMATIKAL
GENERATIVE SEMANTICS
HARRIS
GRAMMAR
 MGA MODELO NG LINGGWISTIKA
LINGGWISTIKANG SIKOLOHIKAL (PSYCHO-
LINGUISTICS) TRANSITIONAL FIGURE (ZELLIG HARRIS)
•Sinasabing bunga o resulta
ng gramatika heneratibo
upang lalong matugunan
ang pangangailangan sa
larangan ng sikolohikal.

ANTHROPOLOGICAL LINGUISTICS TAGNEMIC MODEL (KENNETH PIKE)

•Pinangungunahan ni Boas, •Nagbibigay-diin sa

Sapir, Whorf, Malinowski, pagkakaugnay ng anyo
kroeber, at trager. (form) at gamit (function).
 KASAYSAYAN
NG LINGGWISTIKA
SA PILIPINAS
 KASAYSAYAN NG
LINGGWISTIKA SA
PILIPINAS

B.PANAHON NG
A.PANAHON NG C.PANAHON NG
MGA
KASTILA KALAYAAN
AMERIKANO
PANAHON NG KASTILA
• Nagsimula noong ika-16 na daantaon at
natapos noong ika-19 na daantaon.
• Ayon kay scheecher, ang pag-aaral sa mga
wika ay isinagawa ng mga misyonerong kastila
na karamihan ay mga paring heswita at
domikano sa layuning mapanilis ang
pagpapalaganap ng kristiyanismo sa dakong
ito ng daigdig.
• Napatunayan ng mga misyonerong kastila na
higit na madali na sila ang mag-aral sa mga
katutubong wika kaysa ang mga ‘indios’ ang
turuan ni wikang kastila.
• Ganito ang ang naging karanasan ng mga
misyonerong kastila sa Timog at Hilagang
Amerika.
• Kaya’t nang dumating sa Cebu noong Pebrero
13, 1965 ang 6 na paring Augustinian na
kasama ni Adelantado Miguel Lopez de
Legaspi, ay gayon nga ang kanilang isinagawa
sa pagpapalaganap ng relihiyong katoliko
Romano.
• Ang mga pag-aaral ng wika ay isinagawa ng
mga prayle, kung sabagay, ay mga pag-aaral
ng hindi sopistikado.
• Natural lamang na magkagayon sapagkat ang
linggwistika ay hindi pa gaanong nalilinang ng mga
panahong iyon, bukod sa mga prayleng
nagsasagawa ng mga pag-aaral ay hindi nagkaroon
ng pormal na pagsasanay sa larangan ng
aghamwika.
• gayunpaman, ang isinagawang pag-aaral ng mga
prayle ay maituturing nanapakahalaga bilang mga
panimulang pag-aaral sa ating mga katutubong
wika.
• Sa larangan ng wikakang Tagalog na naging
saligan ng wikang pambansa, masasabing bahagi
ng kasaysayan ang sumusunod na mga
isinagawang pag-aaral ng mga prayle at ilang
nakapag-aral na Pilipino.
 Nauukol sa Gramatika
1. ‘Arte y Vocabulario de la Lengua Tagala’
 Ni Padre Juan de Quinones
 Nilimbag noong 1951
 Maraming naniniwala na ito ang kauna-
unahang pananaliksik na isinagawa ng mga
prayle ukol sa Wikang Tagalog.
2. ‘Arte y Reglas de la Lengua Tagala’
 Ni Padre Francisco Balancas de San Jose, O.P.
 Nilimbag ni Tomas Pinpin (Ama ng Limbagang
Pilipino) noong 1610.
3. ‘Arte de la Lengua Tagala’
 Ni Padre Gaspar de San Agustin.
 Nalathala noong 1703 at muling nalimbag noong
1787.
4. ‘Nueva Gramatika Tagalog’
 Ni Padre Juan Coria (1872)
5. ‘Ensayo de Gramatika Hispano-Tagala (1878)
 Ni Padre Toribio Miguella
6. Pari San Juan Plasencia
 Sumulat ng isang gramatika sa Tagalog, isang
diksyunaryo sa Tagalog, at isang katesismo sa
Tagalog na pinagtibay ng Ecclesiastical Junta
noong 1852.
 Nauukol sa Talasalitaan
• 1. ‘Vale-Mecum o Manual de la Concervacion
Familiar Espanyol-Tagalog, Siglo de un
Curioso Vocabulario de Modismoz Manileños’
Ni T.M. Abella
• 2. ‘Vocabulario de la Lengua Tagala’
Ni Pari San BuenaVentura (1613). Sinasabing
ito ang kauna-unahang talasalitaan sa Tagalog.
• 3. ‘Vocabulario de la Lengua Tagala’
Nina Pari Juan de Noceda at Pari Pedro de San
Lucar (1754). Pinakamakapal ito sa mga
nasulat noong panahon ng kastila.
• 4. ‘Nuevo Diccionario Manual Español-Tagala’
Ni Rosalio Serrano
• 5. ‘Diccionario de Terminos Communes
Tagalo-Castellano’
Ni Pari Juan Coria (1869)
• 6. ‘Diccionario Hispano-Tagalog’
Ni Pedro Serrano Laktaw (1889)
• Iba pang Pag-aaral:
1. ‘Memorial de la Vida Christiana en Lengua
Tagala’
 Ni pari Balancas de San Jose (1605)
2. ‘Compendio del Arte de la Lengua Tagala’
 Ni Gaspar de San Agustin (1703)
3. ‘Arte de la Lengua Tagal y Manual Tagalog’
 Ni Sebastian De Totanes (1745)
4. ‘Sobre La Nueva Ortografia de la Lengua Tagala’
 Ni Dr. Jose Rizal (1889)
• Ang itinituring na pinakadahilan kung bakit
napabilis ang pag-aaral sa mga wikang
katutubo noong panahon ng kastila ay ang
pagkakahati-hati ng mga kapuluaan sa apat na
orden noong 1594, bilang pagsunod sa
kauutusan ni Haring Felipe II.
 KABISAYAAN
Augustinian at Jesuitas

4 na Orden PAMPANGA AT ILOCOS

Agustinian

LALAWIGAN NG PANGASINAN AT
CAGAYAN
Dominican

KABIKULAN
Franciscan
• Sapagkat nagkaroon ng kanya-kanyang tiyak na
pangangalagaan ang bawat Orden, nagkaroon ng
sigla ang pag-aaral sa mga katutubong wika na
humantong sa paglilimbag ng mga gramatika at
diksyunaryo.
• Ngunit kapansin-pansin na sinadya man o hindi ay
napakaraming naisagawang pag-aaral sa Tagalog.
• Ayon kay Phelan
 Hindi kukulangin sa 24 na aklat ang nalimbag
tungkol sa wikang Tagalog.
 Samantalang 5 lamang sa mga wikang Bisaya.
 Ang dahilan marahil ay sapagkat Tagalog ang
wikang ginagamit sa Maynila na siyang
pinakasentro ng pamahalaan.
PANAHON NG MGA AMERIKANO
• Ang pagsakop ng mga amerikano sa pilipinas ang
naging sanhi ng panibagong pagtingin sa pag-aaral
sa mga wikang laganap sa kapuluan.
• Ang mga linggwistikang paring kastila’y napalitan
ng mga linggwistang sundalong amerikano.
Ano nga ba ang pinagkaiba ng layunin ng mga
kastila sa pag-aaral ng ating wika, sa layunin ng
mga amerikano?
 Kung ang pangunahing layunin ng mga
Misyonerong Kastila ay mapabilis ang
pagpapalaganap ng kristiyanismo sa kapuluan, ang
mga Amerikano naman ay maihasik sa
sambayanang Pilipino ang ideolohyang
demokratiko.
• Ang naging suliranin ng mga prayleng kastila at ng
mga sundalong Amerikano ay iisa:
Ang kawalan ng isang wikang magiging daluyan ng
komunikasyon upang maisakatuparan ang kani-
kanilang layunin.
• At tulad din ng mga Kastila, iniisip ng mga
Amerikanong higit na madali kung sila ang mag-
aaral ng mga pangunahing wika sa kapuluan kaysa
kanilang hintayin na matuto ng Ingles ang
nakararaming pilipino.
• Isa pa, iniisip din ng mga Amerikano na higit na
magiging madali ang pagtuturo ng Ingles sa mga
Pilipino kung mauunawaan ng mga guro ang
pagkakatulad at pagkakaiba ng Ingles sa ibat ibang
wika sa kapuluan.
• Noon nagsimula ang pagsusuri sa mga
pangunahing wika sa kapuluan, lalo na sa
Tagalog.
• Ilan sa mga isinagawang pag-aaral nuona ng
mga ss:
‘Handbook and Grammar in Tagalog’ ni MacKinlay
(1905)
Isang ‘Grammar of Ilocano’ ni Henry Swift (1909)
at
Isang ‘Primer and Vocabulary of Maguindanao’ ni
R.S. Porter (1903)
• May ilan ding pagsasaling-wika na isinagawa
noon tulad ng:
Pagsasalin ni C.C. Smith (1909) sa Ingles ng isang
aklat sa gramatika ng wikang Maguindanao na
sinulat sa kastila ni J’ Juanmarti, at ang
Pagsasalin ni O.T. Mason sa Ingles ng isang
pananaliksik na sinulat ni F. Blumentritt sa wikang
Aleman noong 1899 tungkol sa mga tribo sa
kapuluan at ang kani-kanilang wikang sinasalita.
• Ngunit hindi lubhang lumawig ang pagsusuring-
wika na isinagawa ng mga dalubwikang
sundalong Amerikano dahil sa pagkakapalit ng
pamahalaang sibil sa pamahalaang militar
noong 1901.
• Pumalit sa mga sundalong Amerikano ang mga
dalubwikang may higit na kakayahan at
kasanayan sa pagsusuring-wika dahil karamihan
sa mga ito’y propesor sa mga unibersidad ng
estados Unidos at sa unibersidad ng pilipinas
na itinatag noong 1908.
• Ayon kay Constantino, sa mga pangunahing
linggwista noong Pnahon ng mga Amerikano,
ay nangunguna ang mga ss:
Cecilio Lopez (isang Pilipino)
Otto Scheerer at H. Costenoble (mga Aleman)
Morice Vanoberbergh (misyonerong Belhikano).
Carlos Everett Conant, Frank R. Blake, at Leonard
Bloomfield (mga Amerikano)

• Karamihan sa mga pahsusuring wika ay

maituturing na historikal at descriptiba
(historical at descriptive)
• Sina Conant, Costenoble, at Scheerer ang kinilala
sa displinang Historikal.
• Ngunit ang Higit na kilala ay si Conant.
• Kung sabagay, hindi lamang sa larangan ng
linggwistang historikal nakilala si Conant. Isa rin
siya sa mga unang nagsasagawa ng pag-aaral sa
pagpapangkat-pangkat ng mga wikang kapuluan.
• Ang totoo ang itinuturing na unang niyang artikulo
sa linggwistika ay tungkolsa mga tunog na f at v sa
mga wika sa Pilipinas.
• Sinabi niyang karamihan sa mga wika sa pilipinas
ay wal;ang f at v, mga tunog na karaniwan sa
wikang Malay.
• Ganunpaman ay nakatagpo siya ng kataliwasan
nito.
• Sinabi niyang ang mga wika sa dulong timog at
hilaga ng kapuluan, tulag ng:
Ibanag (at mga diyalekto nitong Itawis),
Mga wika ng Igorot sa Bontoc at Benguet,
Sa gawing timog’
Bilaan at
Tagakaolo sa gawing hilaga

…ay nagtataglay ng mga tunog na f at v.

Ito, anya, ay naiiba sa sinabi ni Brandstetter na ang
wikang Malay lamang ang nagtataglay ng f sa mga
wikang kanluranin ng Malay-Polinesyo.
• Conant
• Maraming isinagawang pag-aaral si Conant tungkol
sa mga wika sa Pilipinas.
• Ngunit ang pinakakilala sa kanyang mga
pananaliksik ay ang kanyang “The RGH Law in
Philippine Languages” (1910) at
• “The Pepet Law in Philippine Languages” (1912) na
tumatalakay sa nagaganap sa pagbabago sa mga
tunog ng ibat ibang wika sa kapuluan.
• Hal. Ang tunog na r sa pagkakawatak-watak ng mga
wikang mula sa Proto-Austronesian ay nananatili sa
ibang wika, samantalang sa iba ay nagiging g, h, y.
 Ano nga ba ang RGH Conant?
• Ang angkan ng wikang Malayo-Polinesyo
 (kilala rin sa tawag na Austronesian)
 Pangalawang pinakamalaking angkan sa buong adigdig.
(pinaka-malaki ang Indo-European.)
 Lumaganap ito sa mga kapuluan sa Pasipiko at gawing
kanluran ng Madagascar.
Sa mga wikang buhat sa angkang ito ay kabilang ang
mga ss. na lumaganap sa gawing kanlurang pasipiko:
Malay- na lumaganap sa Sumatra, Malaya, Borneo at
iba pang karatig na pook;
Indonesyo- wikang opisyal ng Indonesya
Javanese- ng Java
Balinese- ng Bali
Dayak – ng Borneo
Makassar – ng Celebes
• Ang mga wika sa Pilipinas, (maliban sa
Chavacano,lumaganap sa Cavite, Zamboanga,
at Ermita, buaht sa wikang Espanyol ng
Angkang Romance) ay sinasabing nagmula sa
wikang Indonesyo.
• Sa mga wikang ito ng pilipinas na tinatayang
hindi kukulangin sa 80 (hindi kabilang ang mga
diyalekto), ay higit na kilala ang Tagalog, Bisaya
at Iloco.
• Ang mga wikang ito ang karaniwang ginagamit
ng mga dalubwika sa kanilang pagsusuri ng
mga wika sa Pilipinas noong mga unang
panahon ng ating pagkabansa.
• Mga Wikang lumaganap sa gawing Silangang
Pasipiko na buhat sa Angkang Malayo-Polinesyo
Karaniwang hinahati sa Micronesian, Polynesian at
Malanesian.
Sa mga pangkat na ito ay maibibigay ng mga
halimbawa ang Hawaiian, Tahitian, Samoan, maori,
at Fijian.
Sa kasalukuyan, ang mga wikang kaangkan ng
Malayo-Polinesyo ay binubuo na ng napakaraming
iba’t -ibang wika.
Ang mga wikang ito, bagama’t buhat ng iisang
angkan, ay nagkaroon na ng pagbabago sa
pagdaraan ng maraming taon.
Nagkaroon na ng pagkakaiba ang mga ito sa
palatunugan, sa palabuuan, at sa palaugnayan.
• Halimbawa: Sa ibang salita, ang isang orihinal na
tunog na buhat sa inang-wika na Malayo-
Polinesyo ay nagkakaiba-iba na sa mga wikang
kaangkan nito.
• H.N. van der Tuuk- isang iskolar na Ulandes na
siyang unang nakapansin sa napag-aralan ang mga
pagbabago sa mga wikang ito.
- sinundan siya ng iba pang palaaral at
dalubwikang tulad nina:
 Brandes
 Kern
 Adriani
 Brandstetter
 Conant
 Dempwolff at
 Dyen
• Halimbawa:
• Tingnan ang isang tunog na sa inang wikang
Malayo-Polinesyo ay may tunog na *R. (mula
rito ay tatawagin nating tunog na proto ang
lahat ng tunog na may tandang asteriko.
Ang ibig sabihin ng tunog na Proto ay ang
tunog sa ipinalalagay ng dalubwikang
nagsusuri, na siyang orihinal na tunog sa
pinakainang Malayo-Polinesyo.)
• Ang Proto-Malayo –Polinesyong *R (PMP*) ay
mananatiling r ibang wika at maaring sa ibang
wika naman ay naging g, h, o kaya’y y.
• Ang ganitong penomenon ay waring isang
batas na nagaganap sa mga wikang Malayo-
Polinesyo.
(Dito hinango ang kilalang “RGH Law” ni Conant)
Halimbawa:

Vein(‘nerve, o sinew’)

Urat Ugat Uhat Oya

(Malay) (Tagalog) (Dakya) (Lampong)
Nangyayri rin na kung minsan ay nawawala ang
*R, tulad sa uat ng Javanese.
• Naniniwala ang mga dalubwika na ang mga
salitang urat, ugat, uhat, at oya, pati na rin ang
uat ay buhat lahat sa iisang salitang Malayo-
Polinesyo.
• Sa ibang salita,ang mga ito ay magkakaugat
(cognates).
• Nagkaroon lamang ng pagbabago ang mga ito
sa pagdaraan ng panahon dahil sa
pagkakawatak-watak ng mga taong
gumagamit nito.
• Ayon kay Conant, (nanatili siya sa Pilipinas
mula noong 1903 hanngang 1936 bilang
tagapagsalingwika ng pamaghalaan), ang mga
wika sa Pilipinas ay may tunog na g sa RGH na
katinig, na ang ibig sabihin ay nagiging g sa
karamihan ng mga wika sa Pilipinas ang
PMP*R, bagama’t ang ilan ay nagiging r, l, o
kaya’y y.
• Kaya’t ang ginawa ni Conant ay pinangkat niya
ang mga wika sa Pilipinas ayon sa kinauwian
ng RGH katinig.
• Sa pagsusuri ni Conant, ay lumalabas na ang
Tagalog, Bicol at mga wikang Bisaya, tulad ng
Cebuano, Hiligaynon, Waray, kinaray-a, at ang
Romblomanon, ay mga wikang g.
• Ang ilocano ay wikang r, gayundina ng Tirurai.
• Ang Pangasinan ay wikang I, gayundin ang
Kankanai, Ibaloi, Bontoc, at Calamian.
• Ang Pampango ay wikang y, gayundin ang
Ivatan at Sambal.
• Ang mga ss. ay ang ibinigay na halimbawang
patibay ni Conant na ipinakikita ang kinauwian
ng RGH na katinig sa mga pusisyong inisyal,
medyal, at pinal:
Mga Wikang G Inisyal Medyal Pinal

Tagalog Gamót Ugát íkog

Bisaya Gamút Ugát íkog

Bicol Gamót Ugát íkog

Ibanag Gamút Ugát (niúg’

coconut)
Maguindanao Gamút Ugát íkug

Sulu Gamút Ugát íkog

Bagobo R amót Ugát íkog

• Mga Wikang R
Iloco ramút urát Bibír ‘lip

Tiruray Irahok ‘rib’ urat igor

• Mga Wikang L
Pangasinan lamót ulát íkol

Kankanai lamót Uwát

Inibaloi damót Ulát íkol

Bontoc lamót (darála ‘girl’) (bibíl ‘lip)

Mga Wikang Inisyal Medyal Pinal
Y
Pampango Yamút Uyát Íki?
Ivatan yamót Úyat (itiói ‘egg)
Sambal (yábi ‘night’) Búyas (‘rice’) (tolói
‘sleep’)

•Sa mga halimbawa ng Ibanag ng gamut at ugat,

ang t sa posisyong pinal ay hindi binibigkas ,tulad
din naman ng iba pang walang boses na istap na
k at p na pawang napapalitan ng impit o glotal
stap.
• Ngunit lumilitaw ang mga ito kapag ang mga
salitang nagtatapos sa alinman sa ganitong mga
tunog ay hinuhulapian.
• Hal. Yubú?/ ‘ask’, ngunit nagiging yubutan
• Sa pagtunton sa pinagmulan ng tunog na g sa
mga wika sa Pilipinas ay sinuri naman ni Conant
ang mga tunog na r-l, d-g na nagmula sa tunog j sa
Proto-Austronesian.
• Pagkatapos ay muli na naman niyang pinangkat
ang nasabing 17 wika ayon sa tunog na kinauwian
ng isa’t-isa.
• Ang Waray at Bicol ay wikang r, gayundin ang
Tirurai, Ibatan, Cuyonon; ang Tagalog,
Kapampangan, Cebuano at Hiligaynon ay l, kasama
na ang Tausog at Magindanao; ang Ilocano at
Pangasinan ay g, gayundin ang Ibanag.
• Batay sa kanyang mga natuklasan, nagbigay ng
konklusyon si Conant na ang tunog ng g na
taglay ngayon ng mga wika sa pilipinas ay
mahahati sa tatlong klase ayon sa pinagmulan-
orihinal na g, (2) g sa RGH, at (3) g sa RLD.
• Samantala, may kahabaan ang pagtatalakay ni
Conant sa “Peppet Law”.
• Kinuha niya ang kanyang mga dataps sa 34 na
wika sa Pilipinas at higit 10 wikang
Audtronesian.
• Ang ebolusyon ng patinig pepet (Proto-
Austronesian – ə) ay tinunton ni onant sa 7 uri
ng kaligiran, tulad ng mga ss:
• (1)AP-class (mga salitang may ə sa unang
pantig ng dadalawahing pantig na salita at ang
ikalawang pantinig ay pepet, e.g. atəp)
• ( 2) PA-class (mga salitang may pepet sa unang
pantig at a sa ikalawang pantig: e.g. bəgas)
• (3) IP-class (mga salitang may I sa unang pantig
at pepet sa ikalawang pantig, e.g. ngipən)
• (4) PI-class, e.g. bəli,
• (5) UP-class, e.g. pusəd).
• (6) PU-class, e.g. pənu), at PP-class, e.g. ləbəng
(Conant 1912)
• Pagkatapos ay pinangkat niya ang mga wika
ayon sa kinauwian ng apat na patinig na pepet.
• Lumabas sa kanyang pagsusuri na ang Tagalog,
halimbawa: wikang i; ang Ilocano at Pangasinan
ay ə; ang kapampangan ay a; at ang mga
wikang Bisaya at Bicol ay u.
• Pansinin ang mga ss. na halimbawa: Tag.-atip;
Iilk.at Png.-atəp, Kap.-atap; Bicol (at karamihan
ng wikang wikang Bisaya-atup.
• Blake
• Sa mga palarawan (descriptive) namang pag-
aaral ay nangingibabaw ang dalawang
linggwistang Amerikano(Blake at Bloomfield,
sa kabila ng katotohanang hindi sila nagkaroon
ng pagkakataong magtungo rito sa Pilipinas
kahit minsan) at isang linggwistang pilipino
(Cecilio Lopez).
• Sa pag-aakala ng mga Amerikanong ang
Pilipinas ay mananatiling Kolonyan ng amerika,
noong 1900, ay sinimulan ng Unibersidad ng
John Hopkins ang pagsusuri at pag-aaral sa
iba’t-ibang wika sa Pilipinas.
• Si Blake, nagtapos sa nagsabing unibersidad ay
naatasang magsagawa ng pagsusuri sa mga wika
sa Pilipinas sa pamamagitan ng mga
impormante upang ituro sa mga Amerikanong
balak magtungo sa pilipinas.
• Noong aralang-taong 1901-1902 ay sinimulan
niya ang pagtuturo ng Tagalog sa isang klase na
may 8 mag-aaral.
• Nang sumunod na taon au Cebuano naman ang
kanyang tinuro.
• Bagama’t hindi gaanong pinahahalagahan ng
pamahalaan ng Estados Unidos ang proyektong
 Isinasagawa sa unibersidad ng John Hopkins ay
nagpatuloy pa rin si Blake sa pagsusuri sa mga
wika sa Pilipinas na tumagal ng halos 50 taon.
• Ayon pa rin kay Constantino, sa pagitan ng 1902
at 1950, ay nakasulat si Blake ng hindi kukulangin
sa 27 artikulo yungkol sa iba’t-ibang wika sa
Pilipinas.
• Ang mga halimbawa ay ang mga ss:
1. Ang pagkakatulad at pagkakaiba ng mga wikang
Bisaya
2. Ang pagkakatulad at pagkakaiba ng mga wikang
Bisaya at ng tagalog
3. Ang mga salitang hiram ng tagalog sa Sanskrito
4. Ang pag-aaral na isinagawa ng unibersidad ng
John Hopkins tungkol sa iba’t-ibang wika sa
Pilipinas.
5. Ang tungkulin ng pamahalaang Estados Unidos sa
paglinang ng aghamwika sa Pilipinas sa wika
6. Pagsusuring-basa sa pagsusuring isinagawa ni
Bloomfield tungkol sa Tagalog
7. Pagtitipon ng mga pagsusuring isinagawa sa mga
wika sa Pilipinas.
8.Isang aklat tungkol sa Gramatika ng Tagalog
9. Isang monograp tungkol sa sistema ng mga diin
sa Tagalog.
• Pinangkat din ni Blake sa tatlo ang mga wika sa
Pilipinas :
Pangkat Timog, na kinasasamahan ng Ilocano
at Pangasinan
Pangkat Sentral, na kinasasamahan ng
Tagalog, Bicol at mga wikang Bisaya. Ang
kapampangan ay nasa pagitan ng dalwang
pangkat na ito.
Sa Pangkat Hilaga ay kasama ang
Magindanaw at Maranaw.
• Ngunit ang itinuturing na pinakamahalagang
ambag ni Blake sa Linggwistika sa Pilipinas ay ang
kanyang aklat tungkol sa gramatika ng Tagalog
(1925).
• Sa paraan ng paglalahad ni Blake sa gramatika ng
Tagalog ay malinaw na makikita ang impluwensya
ng mga pinakamahusay na mambababalarilang
kastila, tulad ni Totanes (1865).
• Ang mga kategorya ng kanyang gramatika at mga
katawagang ginamit ay tulad ng ginamit ng mga
mambabalarilang kastila na naimpluwensyahan
naman ng mga tradisyunal na mambabalarilang
Europeo.
• Sa pagsusuri ni Blake sa Tagalog at iba pang
wika sa Pilipinas ay labis na niyang napag-
uukulan ng pansin ang tatlong magkakaugnay
na mga yunit sa mga gramatika:
Verb
Voice
Case
• sinabi niya na bilang alituntuning
pangkalahatan, masasabing ang lahat ng
salita sa tagalog, maging anumang uri, ay
maaaring gawing pandiwa.
• Sinabi niyang ‘The verbalizing power of
tagalog and generally speaking of other
Philippine languages, and indeed of Malayo-
Polynesian languages in general has so to
speak run wild.’
• Ngunit hindi sang-ayon dito si Constantino, sa
dahilang ang konklusyon ni Blake ay hindi salig
sa masusing pananaliksik.
• Sinabi ni Constantino na hindi lahat ng salita sa
tagalog o alinmang salita sa Pilipinas ay
maaaring kabitan ng makadiwang panlapi.
• Gayunpaman, naniniwala si Constantino na nag
kakayahan sa berbalisasyon ng Tagalog at ng iba
pang wika sa pilipinas ay malinaw na isang
natatanging kakayanhan ng mga wika sa Pilipinas;
na ang kakanyahang ito ang isa sa ikinaiiba ng
mga wika sa Pilipinas sa ibang kaangkang wika sa
Austronesya.
Bloomfield
• Ang pagsusuring isinagawa ni Bloomfield sa
gramatika ng Tagalog ang higit na kilala hanggang
sa kasalukuyan.
• Ang totoo, may mga palaaral , tulad nina Lopez at
Constantino, ang naniniwala na hanggang sa
ngayon ay hindi pa nahihigitan ang pagsusuring
isinagawa ni Bloomfield sa Tagalog.
• Ang pagkakalahathala ng aklat ni Bloomfield na
may pamagat na “Language” noong 1933 na
kinapapalooban ng mga mahahalagang pag-aaral
sa gramatikang Tagalog at ang kaalinsabay na
paglaganap ng linggwistikang Bloomfieldian
pagkatapos ng Ikalawang digmaang Pandaigdig
ang naging dahilan upang ang pamamaraan ni
Bloomfield ay gamiting modelo ng mga ss. na
palaaral sa wika.
• Ang pagsusuri ng gramatikang Tagalog ni
Bloomfield ay lumikha ng rebolusyon sa pagsusuri
ng mga wika sa Pilipinas sa dalawang kadahilanan:
1. Ang sapilitang paggamit ng mga impormante sa
pagtitipon ng mga datos, at ang
2. paggamit ng mga bagong katawagang
panggramatika na kapalit ng mga katawagang
tradisyunal upang bigyang –diin ang pagkakaiba sa
ibang wika (hindi ang pagkakatulad) ng wikang
sinusuri.
• Ang gramatika ni Bloomfield ay naiiba kay
Blake hindi sa lawak kundi sa paraan ng
pagkakaayos ng mga yunit panggramatika,
gayundin ang mga kaisipang ginamit.
• Kaiba sa pagsusuri ni Blake, ang pagsusuri ni
Bloomfield sa gramatikang Tagalog ay
masasabing higit na maagham.
• Hinati ni Bloomfield sa tatlong bahagi ang
kanyang pagsusuri sa Tagalog:
Bahagi I- kinapapalooban ng mga salitang
tagalog na nasusulat sa transkripsyong
pamponemika. Kasunod ang katumbas sa
Ingles.
Bahagi II- kinapapalooban ng kanyang
pagsusuri sa Tagalog na hinati niya sa
phoonetics,syntax at morphology.
Bahagi III- katatagpuan ng talaan ng mga
pormasyon at glossary.
• Halimbawa:
• Sa seksyon ng ponemika ay inilarawan ni
Bloomfield ang mga makahulugang tunog ng
Tagalog, ang pagpapantig at ang sistem ng diin.
• Sinabi niya na ang mga tunog na i at e,
gayundin ang o at u ay hindi maituturing na
ponema, maliban sa mga salitang hiram.
• Inilarawan niya ang dalawang uri ng diin,
malakas at mahina, sa mga salitang Tagalog, na
hindi matatagpuan sa magkatulad na kaligiran,
maliban sa ilang salita na maaaring bigkasin san
dalawang paraan.
• Inilarawan din niya ang pagtaas ng tono at ang
paghaba ng patinig na nagpapalangkap sa
bawat diin.
• Ang pagtalakay ni Bloomfield sa sintaksis ng
Tagalog ay di-gaanong masusi, isang patotoo sa
kanyang pagkakaroon ng ‘PHONETIC BIAS’,
gaya ng ibinibintang sa kanya ng mga kritiko.
• Pinangkat niya ang kanyang talakay sa apat:
1. Sentence and Word
2. Subject and Predicate
3. Attribute at
4. Serial Relation
• Sa morpolohiya naman ng Tagalog ay binigyan-
diin ni Bloomfield ang paggamit ng mga
panlaping ACTIVE at PASSIVE, ang relasyon sa
isa’t-isa ng mga ito at sa iba pang panlapi na
nagbubunga ng :
1. Mga salitang waring GERUND na tinawag niyang
‘ABSTRACT OF ACTION,’ o
2. Mga NOMINALS na tinawag niyang ‘SPECIAL
STATIC WORDS’
• Maliban sa kanyang natalakay sa kahalagahan
ng diin at paglilipat ng diin sa pagbubuo ng
salita, ang talakay ni Bloomfield sa Morpolohiya
ng Tagalog ay maituturing na hindi gaanong
nakadagdag sa mga pagsusuring isinagawa ni
Blake at ng mga mambabalarilang kastila.
Lopez
• Kinilalang kauna-unahang linggwistang Pilipino.
• Noong 1970 ay kinilala siya at pinangaralan ng
Pambansang Samahan sa Linggwistang Pilipino
bilang “AMA NG LINGGWISTIKANG PILIPINO.”
• At noong 1975 lumabas ang isang Festschrift na
may pamagat na Parangal kay Lopez na handog
ng Linguistics Society of the Philippines bilang
pagkilala sa kanya sa larangan ng linggwistika.
• Nagsimula bilang isang mag-aaral ni Scheerer sa
Unibersidad ng Pilipinas.
• Mula roon ay ipinadal siya sa Unibersidad ng
Hamburg.
• Sa nasabing unibersidad niya natapos ang kanyang
titulo sa pagkadoktorado sa linggwistika noong
1928.
• Ang kanyang disertasyon ay tungkol sa pahambing
na pagsusuri ng Tagalog at Ilocano sa
pamamatnubay ni Dempwolff.
• Ang mga unang pananaliksik ni Lopez ay
masasabing naimpluwensyahan ng mga
sinulat ni Blake.
• Ang ilan sa mga ito ay tumatalakay sa mga
kakanyahan ng mga wika sa Pilipinas, tulad ng
paglalapi sa Tagalog, at ang mga salitang-
hiram ng Tagalog sa Kastila.
• Marami rin siyang sinulat at ipinalathalang
mga artikulo tungkol sa pahambing na
pagsusuri ng mga wika sa pilipinas sa paraang
singkroniko at dayakroniko.
• Ang itinuturing na pinakamahalagang ambag ni
Lopez sa larangan ng Linggwistikang Pilipino ay
abg kanyang ipinalimbag na manwal na nauukol
sa gramatika ng wikang pambansa (1941).
• Nang sulatin ang nasabing manwal ay
kapoproklama pa lamang sa Tagalog bilang
batayan ng wikang pambansa ng Pilipinas.
• Ang manwal ni Lopez ay isang maagham na
pagtalakay sa gramatika ng Tagalog na angkop
gamitin ng mga guro sa pagtuturo ng wikang
pambansa.
• Madarama sa manwal ni Lopez ang naging
impluwensya ng isinagawang pagsusuri ni
Bloomfield sa Tagalog at ng PHILOSOPHY OF
GRAMMAR ni Jespersen.
• Hinati ni Lopez ang kanyang manwal sa apat na
bahagi:
Isa sa ponetika
Dalawa sa morpolohiya at
Isa sa sintaksis
• Ang talakay ni Lopez sa sintaksis ng tagalog ay
makabago at higit na masusi sa ginawang
talakay ni Bloomfield.
• Sa mga sinulat ni Lopez na nalathala bago
matapos ang Ikalawang Digmaang Pandaigdig
ay mababanggit ang mga ss:
1. Pagsusuring sikolohikal sa Morpolohiya ng
Tagalog,
2. Pahambing na pagsusuri sa mga
leksikograpiya ng Tagalog at ng Malay (1939),
3. Isang artikulong nasusulat sa wikang Aleman
tungkol sa pagkakaugnay ng Tagalog at ng
Malay (1930), at
4. Isang artikulong tumatalakay sa kakanyahan
ng mga wika sa Pilipinas (1931).
• At habang nagtuturo ng linggwistika sa UP,
paminsan-minsan ay nagpapalathala si Lopez
ng mga Artikulo.
• Ang mga ss. ay ilan lamang sa kanyang mga
sinulat:
‘Origins of the Philippines Language’, 1967;
‘Contributions of Comparative Philippines Syntax’,
1965;
‘Some New Morphemes in Philippines
Languages’,1970;
‘The Spanisg Overlay In Tagalog’,1965
‘Paghahambing sa mga Wika sa Pilipinas’, 1972; at
ang isa sa pinakahuli ay ang kanyang
‘ a Comparative Philippine Word-list’ na inilathala
na The Archieve ng UP na pinamatnugunan nina
Constantino , Cruz at Paz.
 PANAHON NG KALAYAAN

3 Mahalagang Pangyayari na Nakakaimpluwensya sa Pag-

unlad ng Linggwistika sa Pilipinas:
1. Ang pagkakatatag ng Summer Institute of
Linguistics noong 1953 na nagbibigay-daan sa
maraming linggwistang misyunero na magtungo
sa Pilipinas upang mag-aral ng iba-ibang wika
gamit ang mga karunungang nakamit buhat sa
maunlad na paaralan ng amerika.
2. Ang pagkakatatag ng Philippine Center For
language Study sa ilalim ng pamahalaang DECS
(DEpEd) ng Pilipinas ng makalinggwistang
pamamaraan sa pagtuturo ng Ingles.
3. Ang gradwal na pagdami ng mga linggwistang
Filipino pagkaraan ng 1960 na mauuri sa dalawa:
-ang mga linggwistang nagsipagtapos sa US.
-mga linggwistang nagsipagtapos sa Pilipinas.
 3 Modelo sa Paglalarawang-Wika sa Pilipinas
1. Modelong ginamit ni Bloomfield sa paglalarawan
ng Tagalog.
2. Modelong Tagnemic ni Kenneth L. Pike
3. Modelong Transformational-generative ni
Chomsky.